UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Mołdowy o międzynarodowych przewozach drogowych,

sporządzona w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r.

(M.P. z dnia 19 grudnia 2001 r.)

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Mołdowy, zwane dalej Umawiającymi się Stronami, kierując się dążeniem do rozwoju przewozów drogowych osób i ładunków między obu Państwami oraz w tranzycie przez ich terytoria, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

1. Postanowienia niniejszej umowy mają zastosowanie do międzynarodowych przewozów osób i ładunków między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Mołdowy, w tranzycie przez ich terytoria, a także do krajów trzecich i w odwrotnym kierunku, wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi na terytorium Państwa jednej z Umawiających się Stron.

2. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony nie są uprawnieni do wykonywania przewozów osób lub ładunków między dwoma miejscami położonymi na terytorium Państwa drugiej Umawiającej się Strony.

Wykonywanie takich przewozów jest możliwe w przypadku uzyskania przez przewoźnika specjalnego zezwolenia właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 2

Dla celów niniejszej umowy:

1. Określenie "przewoźnik" oznacza osobę fizyczną lub prawną, zamieszkałą lub mającą swoją siedzibę na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron i która ma prawo wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym tego Państwa.

2. Określenie "pojazd" oznacza:

a)  pojazd drogowy z napędem mechanicznym, który jest skonstruowany lub przystosowany do wykonywania przewozów drogowych osób i ładunków lub do ciągnięcia pojazdów przeznaczonych do tych przewozów;

b)  zespół pojazdów złożony z pojazdu spełniającego warunki wymienione w punkcie a) oraz z przyczepy lub naczepy.

3. Określenie "autobus" oznacza pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu więcej niż 9 osób, łącznie z kierowcą. Definicja odnosi się także do pojazdów, w których w wyniku przebudowy liczba miejsc uległa zmniejszeniu.

4. Określenie "regularny przewóz osób" oznacza przewóz osób autobusami kursującymi po określonych trasach według rozkładu jazdy i na podstawie taryf uprzednio ustalonych i ogłoszonych.

5. Określenie "przewóz wahadłowy" oznacza wielokrotny przewóz uprzednio zorganizowanych grup podróżnych z tego samego miejsca odjazdu do tego samego miejsca przeznaczenia. Za miejsca odjazdu lub przeznaczenia należy rozumieć miejscowość odjazdu lub przeznaczenia, jak też jej okolice. W czasie takiego przewozu żadna osoba nie może być dodatkowo zabrana ani pozostawiona na trasie przejazdu. Pierwszy przejazd powrotny i ostatni przejazd "tam" odbywają się w stanie próżnym.

6. Określenie "przewóz okazjonalny" oznacza przewóz osób inny niż określony w ustępach 4 i 5.

Artykuł 3

1. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mogą wykonywać regularne przewozy osób autobusami między terytoriami państw obu Umawiających się Stron oraz w tranzycie przez ich terytoria, na podstawie uzyskanego wcześniej zezwolenia właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony.

2. Właściwy organ każdej Umawiającej się Strony wydaje zezwolenia na część przewozu wykonywaną na terytorium jej Państwa.

3. Sposoby i warunki wydawania zezwoleń oraz ich wykorzystania zostaną określone w protokole wykonawczym do umowy, o którym mowa w artykule 15 ustęp 3.

4. Przewozy wahadłowe tak jak i przewozy regularne wykonywane są na podstawie wcześniej uzyskanych zezwoleń.

Artykuł 4

1. Przewozy okazjonalne osób autobusami między obydwoma Państwami albo tranzytem przez ich terytoria wykonywane są bez zezwoleń w przypadkach, gdy grupa osób w tym samym składzie jest przewożona tym samym autobusem na całej trasie przejazdu:

a)  jeżeli przewóz rozpoczyna się i kończy na terytorium państwa Umawiającej się Strony, w którym autobus jest zarejestrowany,

b)  jeżeli przewóz rozpoczyna się na terytorium państwa Umawiającej się Strony, w którym jest zarejestrowany autobus, i kończy na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, pod warunkiem że autobus opuści to terytorium w stanie próżnym.

2. Zezwolenia nie są także wymagane na:

a)  wjazd pustych autobusów w celu powrotnego przewozu przez tego samego przewoźnika grupy osób z miejsca znajdującego się na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, do którego ta grupa była wcześniej przywieziona (w przypadku wymienionym w ustępie 1 litera b) do miejsca początkowego wyjazdu,

b)  zamianę niesprawnego autobusu na inny autobus.

3. Przy wykonywaniu przewozów przewidzianych w ustępie 1 i ustępie 2 litera a), kierowca autobusu obowiązany jest posiadać dokument zawierający listę podróżnych według wzoru określonego w protokole wykonawczym do niniejszej umowy.

Artykuł 5

1. Przewoźnicy Umawiających się Stron mogą wykonywać przewozy ładunków oraz wykonywać przejazdy w stanie próżnym:

a)  między miejscem położonym na terytorium państwa jednej Umawiającej się Strony a miejscem położonym na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony,

b)  w tranzycie przez terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony,

c)  między miejscem położonym na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron a miejscem położonym na terytorium państwa trzeciego i na odwrót.

2. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mają prawo zabierania ładunku powrotnego z terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony.

3. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mogą wykonywać przewozy między miejscem położonym na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony a miejscem położonym na terytorium trzeciego państwa, pod warunkiem że pojazd przejeżdża najkrótszą drogą tranzytem przez terytorium Państwa, w którym pojazd przewoźnika jest zarejestrowany, bądź po otrzymaniu specjalnego zezwolenia od właściwych organów drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 6

1. Przewozy ładunków wymienionych w artykule 5, z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 7, mogą być wykonywane jedynie na podstawie zezwoleń, wydanych uprzednio przez właściwy organ Umawiającej się Strony państwa rejestracji pojazdu w imieniu właściwego organu drugiej Umawiającej się Strony.

2. Każde zezwolenie jest ważne na jedną jazdę tam i z powrotem, jeśli w zezwoleniu nie określono tego inaczej.

Artykuł 7

1. Nie wymagają zezwoleń przewozy:

a)  mienia przesiedleńczego,

b)  uszkodzonych pojazdów, zarejestrowanych na terytorium państwa jednej z Umawiających się Stron,

c)  środków transportu, zwierząt, inwentarza i mienia sportowego przeznaczonych na imprezy sportowe,

d)  eksponatów, urządzeń i materiałów przeznaczonych na targi i wystawy,

e)  dekoracji oraz rekwizytów teatralnych, instrumentów muzycznych, wyposażenia i sprzętu niezbędnego dla realizacji zdjęć filmowych, audycji radiowych i telewizyjnych,

f)  zwłok lub urn z prochami osób zmarłych,

g)  ładunków wykonywanych pojazdami o ładowności do 3,5 t i masie całkowitej do 6,0 t łącznie z przyczepą lub naczepą,

h)  w celu udzielenia pomocy w czasie klęsk żywiołowych, awarii i katastrof.

2. Nie wymagają zezwoleń przejazdy pojazdów pomocy drogowej oraz pojazdów wjeżdżających w celu zamiany uszkodzonych pojazdów.

3. Komisja Mieszana, o której mowa w artykule 15, jest upoważniona do uzupełnienia listy z ustępu 1 i 2.

4. Przy wykonywaniu przewozów wymienionych w ustępach 1 i 2 kierowca pojazdu obowiązany jest posiadać niezbędne dokumenty potwierdzające fakt, że zezwolenia na te przewozy nie są wymagane.

Artykuł 8

1. Zezwolenia na wykonywanie przewozów ładunków są wydawane w granicach kontyngentów, ustalanych we wspólnym porozumieniu każdego roku przez właściwe organy Umawiających się Stron.

2. Kategorie zezwoleń, warunki i sposoby ich wykorzystywania zostaną określone w protokole wykonawczym do umowy.

3. Zezwolenie jest ważne jeden rok kalendarzowy.

Artykuł 9

1. Przewozy pojazdami, których masa całkowita lub rozmiary z ładunkiem lub bez ładunku przekraczają normy dopuszczone na terytorium państwa jednej Umawiającej się Strony, wymagają zezwolenia specjalnego wydanego przez organy tej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ustępie 1, może ograniczać przejazd pojazdu do określonej trasy bądź nakładać inne obowiązki lub ograniczenia.

3. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ust. 1, zastępuje zezwolenie na przewóz, o którym mowa w artykule 6 ustęp 1 niniejszej umowy.

4. Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo wymagania zezwoleń specjalnych na przewozy materiałów niebezpiecznych i odpadów, wykonywane przez przewoźników drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł 10

1. Przewozy osób i ładunków, wymienione w niniejszej Umowie, podlegają podatkom i opłatom według zasad obowiązujących na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony.

2. Właściwe organy każdej z Umawiających się Stron mogą wnioskować o częściowe lub całkowite zwolnienie z podatków lub opłat, o których mowa w ustępie 1, z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 9 ustęp 1.

3. Przepis ustępu 2 nie dotyczy podatku od towarów i usług.

Artykuł 11

1. Paliwo znajdujące się w normalnych zbiornikach, wbudowanych fabrycznie na stałe w pojazdach, jest zwolnione od opłat celnych i innych należności.

2. Części zamienne, które są czasowo wwożone w celu naprawy pojazdu uszkodzonego lub który uległ awarii na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, zwalnia się z opłat celnych, podatków i innych należności, o ile prawo drugiej Umawiającej się Strony tak stanowi.

Niewykorzystane części zapasowe i części zapasowe wymienione powinny być wywiezione z powrotem.

Artykuł 12

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej umowy oraz prawa wewnętrznego Umawiających się Stron, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych.

Artykuł 13

1. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów podczas swojego pobytu na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony powinny przestrzegać przepisów prawnych obowiązujących na tym terytorium, dotyczących w szczególności przewozów i ruchu drogowego.

2. Sprawy nieuregulowane w niniejszej umowie bądź w innych konwencjach międzynarodowych, których stronami są Rzeczpospolita Polska i Republika Mołdowa, będą rozstrzygane zgodnie z ich ustawodawstwem wewnętrznym.

Artykuł 14

1. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej Umowy przez przewoźnika jednej Umawiającej się Strony na terytorium państwa drugiej Umawiającej się Strony, właściwe organy tej drugiej Umawiającej się Strony poinformują o tym właściwe organy Umawiającej się Strony, na której terytorium pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe organy Umawiającej się Strony, na której terytorium państwa naruszenie miało miejsce, mogą zwrócić się do właściwych organów drugiej Umawiającej się Strony o:

a)  ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia,

b)  zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium państwa Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia.

3. Organ, który podjął powyższe środki, poinformuje o tym właściwy organ drugiej Umawiającej się Strony.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają sankcji przewidzianych w ustawodawstwie obowiązującym w państwie, na którego terytorium naruszenie zostało popełnione.

Artykuł 15

1. W celu zapewnienia należytego wykonywania postanowień niniejszej umowy Umawiające się Strony ustanowią Komisję Mieszaną.

2. Komisja będzie zbierała się na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

3. Komisja sporządzi protokół wykonawczy do niniejszej umowy.

Artykuł 16

1. Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Umowa wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na okres pięciu lat i ulega automatycznie przedłużeniu na kolejne okresy jednoroczne, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na trzy miesiące przed upływem okresu jej ważności.

Sporządzono w Kiszyniowie dnia 10 grudnia 1997 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, mołdawskim i rosyjskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy ich interpretacji tekst rosyjski uważany będzie za rozstrzygający.