|
|
Kodeks wykroczeń
CZĘŚĆ SZCZEGÓLNA
Rozdział VIII
Wykroczenia przeciwko porządkowi i spokojowi publicznemu
Art. 49.
44)
§ 1. Kto w miejscu
publicznym demonstracyjnie okazuje lekceważenie Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej lub jej
konstytucyjnym organom,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto narusza przepisy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 49a.
45)
§ 1. Kto wbrew przepisom
przekracza granicę Rzeczypospolitej Polskiej, podlega karze grzywny.
§ 2.
47)
Usiłowanie i pomocnictwo są
karalne.
Art. 50.
48)
Kto nie opuszcza zbiegowiska
publicznego pomimo wezwania właściwego organu,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 51. § 1.
49)
Kto krzykiem,
hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje
zgorszenie w miejscu publicznym,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 ma charakter chuligański lub sprawca dopuszcza się go, będąc pod wpływem
alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 3. Podżeganie i pomocnictwo są karalne.
Art. 52. § 1.
50)
Kto:
1) przeszkadza lub usiłuje przeszkodzić w organizowaniu lub w przebiegu niezakazanego zgromadzenia,
2) zwołuje zgromadzenie bez wymaganego zawiadomienia albo przewodniczy takiemu zgromadzeniu lub
zgromadzeniu zakazanemu,
3) przewodniczy zgromadzeniu po rozwiązaniu go przez przewodniczącego lub przedstawiciela organu
gminy,
4) bezprawnie zajmuje lub wzbrania się opuścić miejsce, którym inna osoba lub organizacja prawnie
rozporządza jako zwołujący lub przewodniczący zgromadzenia,
5) bierze udział w zgromadzeniu posiadając przy sobie broń, materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne
narzędzia
— podlega karze aresztu do 14 dni, karze ograniczenia wolności albo karze grzywny.
§ 2. Podżeganie i pomocnictwo są karalne.
Art. 52a.
51)
Kto:
1)
52)
publicznie nawołuje do popełnienia
przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego lub je pochwala,
2) publicznie nawołuje do nieposłuszeństwa lub przeciwdziałania przemocą ustawie albo prawnemu
rozporządzeniu organu państwowego, jeżeli zasięg czynu albo jego skutki nie były znaczne
— podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Art. 52b.
53)
Kto zużywa olej opałowy do
celów napędowych, podlega karze grzywny do 500 zł.
Art. 54. Kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu się w
miejscach publicznych,
podlega karze grzywny do 500
55)
złotych albo
karze nagany.
Art. 55. Kto kąpie się w miejscu, w którym jest to zabronione,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
Art. 56. § 1. Kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew jego warunkom organizuje lub przeprowadza
publiczną zbiórkę ofiar,
podlega karze grzywny.
§ 2. Podżeganie i pomocnictwo są karalne.
§ 3.
56)
Można orzec przepadek przedmiotów
uzyskanych ze zbiórki przeprowadzonej wbrew warunkom zezwolenia, orzeka się zaś ich przepadek, gdy zbiórkę
przeprowadzono bez zezwolenia.
§ 4.
57)
Można orzec przepadek przedmiotów
uzyskanych z czynu określonego w § 1 także wtedy, gdy zostały one przekazane przez sprawcę innej osobie lub
instytucji, jak i przepadek pieniędzy uzyskanych za zebrane ofiary w naturze i rzeczy nabytych za uzyskane ze
zbiórki pieniądze.
§ 5.
58)
Przedmioty, co do których orzeczono
przepadek, należy przekazać instytucji pomocy społecznej lub instytucji kulturalno-oświatowej.
Art. 57. § 1.
59)
Kto organizuje lub
przeprowadza publiczną zbiórkę ofiar na uiszczenie grzywny orzeczonej za przestępstwo, w tym i przestępstwo
skarbowe.
wykroczenie lub wykroczenie skarbowe albo nie będąc osobą najbliższą dla skazanego lub ukaranego uiszcza za
niego grzywnę lub ofiarowuje mu albo osobie dla niego najbliższej pieniądze na ten cel,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2. Podżeganie i pomocnictwo są karalne.
§ 3.
60)
Zebrane ofiary lub pieniądze uzyskane
za zebrane ofiary w naturze a także pieniądze wpłacone na poczet grzywny lub ofiarowane na ten cel podlegają
przepadkowi.
§ 4.
61)
Przedmioty, co do których orzeczono
przepadek, należy przekazać instytucji pomocy społecznej lub instytucji kulturalno-oświatowej.
Art. 58. § 1. Kto, mając środki egzystencji lub będąc zdolny do pracy, żebrze w miejscu
publicznym,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
§ 2. Kto żebrze w miejscu publicznym w sposób natarczywy lub oszukańczy,
podlega karze aresztu albo ograniczenia wolności.
Art. 601.
64)
§ 1.
65)
Kto wykonuje działalność gospodarczą bez wymaganego
zgłoszenia do ewidencji działalności gospodarczej, wpisu do rejestru działalności regulowanej lub bez wymaganej
koncesji albo zezwolenia, podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku zgłaszania do ewidencji działalności gospodarczej
zmian danych objętych wpisem.
§ 3. Kto będąc przedsiębiorcą wprowadza do obrotu towar bez wymaganych oznaczeń, podlega karze grzywny.
§ 4.
67)
Kto:
1) wykonuje bez wymaganych uprawnień zadania przewodnika turystycznego lub pilota wycieczek,
2) świadcząc usługi hotelarskie używa nazw rodzajowych lub określenia kategorii obiektów hotelarskich bez
decyzji lub niezgodnie z decyzją,
2a)
68)
świadcząc usługi hotelarskie, używa
oznaczeń, które mogą wprowadzić klientów w błąd co do rodzaju lub kategorii obiektu hotelarskiego,
3) wbrew obowiązkowi świadczy usługi hotelarskie w obiekcie niezgłoszonym do ewidencji,
4) świadczy usługi hotelarskie wbrew decyzji nakazującej wstrzymanie ich świadczenia
— podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 5.
69)
Kto w zakresie działalności swojego
przedsiębiorstwa:
1) zawiera z nabywcą, będącym osobą fizyczną, umowę, na podstawie której uzyskuje on prawo korzystania z
budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku bez zachowania właściwych wymogów,
dotyczących jej treści lub formy,
2) żąda od nabywcy prawa korzystania z budynku lub pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym
roku, świadczenia przed upływem określonego w ustawie terminu do odstąpienia
— podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 6. Kto zawierając umowę, na podstawie której nabywca uzyskuje prawo korzystania z budynku lub
pomieszczenia mieszkalnego w oznaczonym czasie w każdym roku w nieuczciwy sposób i sprzecznie z treścią
nabywanego prawa oświadcza, że przedmiotem umowy jest własność
— podlega karze grzywny.
Art. 602. (uchylony).
71)
Art. 61. § 1. Kto przywłaszcza sobie stanowisko, tytuł lub stopień albo publicznie używa lub nosi
odznaczenie, odznakę, strój lub mundur, do których nie ma prawa,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
§ 2. Kto ustanawia, wytwarza, rozpowszechnia publicznie, używa lub nosi: godło, chorągiew albo inną odznakę
lub mundur, co do których został wydany zakaz, albo odznakę lub mundur organizacji prawnie nieistniejącej, albo
odznakę lub mundur, na których ustanowienie lub noszenie nie uzyskano wymaganego zezwolenia,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 można orzec, a w razie popełnienia wykroczenia
określonego w § 2 orzeka się przepadek wymienionych w tych przepisach przedmiotów, jak również innych
przedmiotów służących do popełnienia wykroczenia, takich jak pieczęcie, stemple, papier firmowy lub bilety
wizytowe, choćby nie stanowiły własności sprawcy.
Art. 63.
73)
§ 1.
74)
Kto bez złożenia pisemnego wniosku o dokonanie wpisu do
rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych wykonuje działalność telekomunikacyjną,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.
§ 3.
76)
Kto wprowadza do obrotu urządzenia
radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe podlegające obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi
wymaganiami, nieposiadające wymaganego znaku zgodności,
podlega karze grzywny.
Art. 63a.
78)
§ 1.
79)
Kto umieszcza w miejscu publicznym do tego nieprzeznaczonym
ogłoszenie, plakat, afisz, apel, ulotkę, napis lub rysunek albo wystawia je na widok publiczny w innym miejscu
bez zgody zarządzającego tym miejscem,
podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2.
80)
W razie popełnienia wykroczenia można
orzec przepadek przedmiotów stanowiących przedmiot wykroczenia oraz nawiązkę w wysokości do 1 500
81)
złotych lub obowiązek przywrócenia do stanu
poprzedniego.
Art. 64. § 1. Kto, będąc właścicielem, administratorem, dozorcą lub użytkownikiem nieruchomości, nie
dopełnia obowiązku umieszczenia w odpowiednim miejscu albo utrzymania w należytym stanie tabliczki z numerem
porządkowym nieruchomości, nazwą ulicy lub placu albo miejscowości,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku oświetlenia tabliczki z numerem porządkowym
nieruchomości.
Rozdział IX
Wykroczenia przeciwko instytucjom państwowym, samorządowym i społecznym
82)
Art. 65.
83)
§ 1. Kto umyślnie
wprowadza w błąd organ państwowy lub instytucję upoważnioną z mocy ustawy do legitymowania:
1) co do tożsamości własnej lub innej osoby,
2) co do swego obywatelstwa, zawodu, miejsca zatrudnienia lub zamieszkania,
podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie udziela właściwemu organowi państwowemu lub
instytucji, upoważnionej z mocy ustawy do legitymowania, wiadomości lub dokumentów co do okoliczności
wymienionych w § 1.
Art. 66. § 1.
84)
Kto ze złośliwości
lub swawoli, chcąc wywołać niepotrzebną czynność fałszywym alarmem, informacją lub innym sposobem, wprowadza w
błąd instytucję użyteczności publicznej albo inny organ ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub
zdrowia,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny do 1 500 złotych.
§ 2. Jeżeli wykroczenie spowodowało niepotrzebną czynność, można orzec nawiązkę do wysokości 1 000
85)
złotych.
Art. 67. § 1.
86)
Kto umyślnie uszkadza
lub usuwa ogłoszenie wystawione publicznie przez instytucję państwową, samorządową albo organizację społeczną
lub też w inny sposób umyślnie uniemożliwia zaznajomienie się z takim ogłoszeniem,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2.
87)
Kto umyślnie uszkadza lub usuwa
ogłoszenie, afisz lub plakat wystawiony publicznie przez instytucję artystyczną, rozrywkową lub sportową albo w
inny sposób umyślnie uniemożliwia zaznajomienie się z takim ogłoszeniem, afiszem lub plakatem,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 68. § 1.
88)
Kto bez właściwego
zamówienia wyrabia pieczęć, godło lub znak instytucji państwowej, samorządowej albo organizacji społecznej lub
też taką pieczęć, godło lub znak wydaje osobie nieupoważnionej do odbioru,
podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto bezprawnie posiada, zamawia lub nabywa taką pieczęć.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 lub 2 pieczęć, godło lub znak podlegają
przepadkowi.
Art. 69. Kto umyślnie niszczy, uszkadza, usuwa lub w inny sposób czyni bezskutecznymi znaki umieszczone
przez organ państwowy w celu stwierdzenia tożsamości przedmiotu, zamknięcia go lub poddania rozporządzeniu
władzy,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
Rozdział X
Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia
Art. 70. § 1. Kto, będąc niezdolny do czynności, której nieumiejętne wykonanie może wywołać
niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia człowieka, taką czynność przedsiębierze albo kto porucza ją osobie do
jej wykonania niezdolnej lub wbrew obowiązkowi nadzoru dopuszcza do wykonania takiej czynności przez osobę
niezdolną,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości znajduje się w stanie po użyciu
alkoholu, środka odurzającego lub innej podobnie działającej substancji lub środka i podejmuje w tym stanie
czynności zawodowe lub służbowe.
§ 3.
90)
W razie popełnienia wykroczenia
określonego w § 1 lub 2, można orzec podanie orzeczenia do publicznej wiadomości w szczególny sposób.
Art. 71. Kto przez wadliwe wykonanie urządzeń lub uczynienie ich niezdatnymi do funkcjonowania zgodnie
z przeznaczeniem albo przez niewłaściwe ich użytkowanie lub samowolne uruchomienie wywołuje stan niebezpieczny
dla życia lub zdrowia człowieka,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 72. Kto wbrew swemu obowiązkowi nie dokonuje odpowiedniego zabezpieczenia miejsca niebezpiecznego
dla życia lub zdrowia człowieka,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 73. Kto wbrew swemu obowiązkowi nie zawiadamia odpowiedniego organu lub osoby o wiadomym mu
niebezpieczeństwie grożącym życiu lub zdrowiu człowieka albo mieniu w znacznych rozmiarach,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 74. § 1. Kto niszczy, uszkadza, usuwa lub czyni nieczytelnymi znaki lub napisy ostrzegające o
grożącym niebezpieczeństwie dla życia lub zdrowia człowieka albo ogrodzenie lub inne urządzenie zapobiegające
takiemu niebezpieczeństwu,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2.
91)
W razie popełnienia wykroczenia można
orzec obowiązek zapłaty równowartości zniszczonego lub uszkodzonego przedmiotu albo obowiązek przywrócenia do
stanu poprzedniego, a także orzec podanie orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości w szczególny
sposób.
Art. 75. § 1. Kto bez zachowania należytej ostrożności wystawia lub wywiesza ciężkie przedmioty albo
nimi rzuca, wylewa płyny, wyrzuca nieczystości albo doprowadza do wypadania takich przedmiotów lub wylewania
się płynów,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 ze złośliwości lub swawoli,
podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny
Art. 76. Kto rzuca kamieniami lub innymi przedmiotami w pojazd mechaniczny będący w ruchu,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Art. 77. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
Art. 78. Kto przez drażnienie lub płoszenie doprowadza zwierzę do tego, że staje się niebezpieczne,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 79. § 1. Kto wbrew swemu obowiązkowi zaniecha oświetlenia miejsc dostępnych dla
publiczności,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
§ 2. Kto ze złośliwości lub swawoli oświetlenie takie gasi,
podlega karze grzywny do 500 złotych.
Art. 80. § 1. Kto:
1) przejeżdża pojazdem lub konno albo przepędza zwierzę gospodarskie przez wał przeciwpowodziowy w miejscu
do tego nieprzeznaczonym lub wzdłuż po wale, na którym nie ma drogi o dostatecznie mocnej nawierzchni,
2) orze lub bronuje ziemię na wale przeciwpowodziowym albo obok wału w odległości mniejszej niż 3 m od
stopy wału,
3) rozkopuje wał przeciwpowodziowy, wbija słup lub osadza znak albo zasadza drzewo lub krzew na wale,
4) kopie studnię, sadzawkę, dół lub rów obok wału przeciwpowodziowego w odległości mniejszej niż 50 m od
stopy wału,
5) pasie na wale przeciwpowodziowym zwierzę gospodarskie,
6) uszkadza umocnienie na wale przeciwpowodziowym,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2.
92)
Tej samej karze podlega, kto narusza
inne niż określone w § 1 ograniczenia w użytkowaniu wałów przeciwpowodziowych, wprowadzone przez właściwy organ
administracji państwowej lub samorządowej.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.
Art. 81. Kto niszczy lub uszkadza urządzenia służące do ochrony brzegów wód morskich lub śródlądowych,
a w szczególności wszelkie umocnienia lub roślinność ochronną,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 82. § 1. Kto nieostrożnie obchodzi się z ogniem lub wykracza przeciwko przepisom dotyczącym
zapobiegania i zwalczania pożarów, a w szczególności:
1) nie wyposaża budynku w odpowiednie urządzenia lub sprzęt przeciwpożarowy lub nie utrzymuje ich w stanie
zdatnym do użytku.
2) utrudnia okresowe czyszczenie komina lub nie dokonuje bez zwłoki naprawy uszkodzeń komina i wszelkich
przewodów dymowych,
3) nie usuwa lub nie zabezpiecza w obrębie budynków urządzeń lub materiałów stwarzających
niebezpieczeństwo powstania pożaru,
4) eksploatuje w sposób niewłaściwy urządzenia energetyczne lub cieplne lub pozostawia je uszkodzone w
stanie mogącym spowodować wybuch lub pożar,
5) nie zachowuje przepisowej odległości od budynków przy ustawianiu stert i stogów lub nie zachowuje
obowiązujących warunków bezpieczeństwa przeciwpożarowego podczas omłotów,
7)
94)
w lesie lub na terenie śródleśnym
albo w odległości mniejszej niż 100 m od granicy lasu:
a) używa ciągnika lub innej maszyny bez należytego zabezpieczenia przed iskrzeniem,
b) roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu,
c) pozostawia rozniecony ogień,
d) korzysta z otwartego płomienia,
e) wypala wierzchnią warstwę gleby lub pozostałości roślinne,
f) porzuca nieugaszone zapałki lub niedopałki papierosów,
g) dopuszcza się innych czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru,
8) roznieca lub pozostawia ognisko w pobliżu mostu drewnianego albo przejeżdża przez taki most z otwartym
ogniem lub z niezamkniętym paleniskiem,
9)
95)
wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi
ochrony lasu przed pożarem, nie wykonuje zabiegów profilaktycznych i ochronnych, zapobiegających powstawaniu
i rozprzestrzenianiu się pożarów,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
§ 2. Kto zostawia małoletniego do lat 7 w okolicznościach umożliwiających mu wzniecenie pożaru,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 83. § 1. Kto nieostrożnie obchodzi się z materiałami wybuchowymi, łatwo zapalnymi lub
substancjami promieniotwórczymi albo wykracza przeciwko przepisom o wyrobie, sprzedaży, przechowywaniu,
używaniu lub przewożeniu takich materiałów,
podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
§ 2.
96)
W razie popełnienia wykroczenia można
orzec przepadek przedmiotów stanowiących przedmiot wykroczenia.
Rozdział XI
Wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji
Art. 84. Kto wbrew obowiązkowi nie oznacza w sposób odpowiadający wymaganiom i łatwo dostrzegalny,
zarówno w dzień, jak i w porze nocnej, jakiejkolwiek przeszkody w ruchu drogowym, urządzenia lub przedmiotu
znajdujących się na drodze lub też miejsca prowadzonych robót, jeżeli to może zagrozić bezpieczeństwu ruchu albo
utrudnić ruch na drodze,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 85. § 1. Kto samowolnie ustawia, niszczy, uszkadza, usuwa, włącza lub wyłącza znak, sygnał,
urządzenie ostrzegawcze lub zabezpieczające albo zmienia ich położenie, zasłania je lub czyni
niewidocznymi,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto samowolnie niszczy, uszkadza, usuwa lub ustawia znak turystyczny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 lub 2 można orzec obowiązek zapłaty równowartości
zniszczonego lub uszkodzonego przedmiotu albo obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.
Art. 86. § 1. Kto, nie zachowując należytej ostrożności, powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu
drogowym,
podlega karze grzywny.
§ 2.
97)
Kto dopuszcza się wykroczenia
określonego w § 1, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 3.
98)
W razie popełnienia wykroczenia
określonego w § 1 przez osobę prowadzącą pojazd można orzec zakaz prowadzenia pojazdów.
Art. 87.
99)
§ 1. Kto, znajdując się w
stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym
lub powietrznym,
podlega karze aresztu albo grzywny nie niższej niż 50
100)
złotych.
§ 2.
101)
Kto, znajdując się w stanie po
użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, prowadzi na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania inny
pojazd niż określony w § 1,
podlega karze aresztu do 14 dni albo grzywny.
§ 3.
102)
W razie popełnienia wykroczenia
określonego w § 1 lub 2 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.
Art. 88.
103)
Kto na drodze publicznej
lub w strefie zamieszkania prowadzi pojazd bez wymaganych przepisami świateł lub pozostawia pojazd bez wymaganego
przepisami oświetlenia,
podlega karze grzywny.
Art. 89. Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7, dopuszcza do przebywania
małoletniego na drodze publicznej lub na torach pojazdu szynowego,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 90.
104)
Kto tamuje lub utrudnia
ruch na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 91. Kto zanieczyszcza drogę publiczną lub na tej drodze pozostawia pojazd lub inny przedmiot albo
zwierzę w okolicznościach, w których może to spowodować niebezpieczeństwo lub stanowić utrudnienie w ruchu
drogowym,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Art. 92. § 1. Kto nie stosuje się do znaku lub sygnału drogowego albo do sygnału lub polecenia
osoby
uprawnionej do kierowania ruchem lub do kontroli ruchu drogowego,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2. Kto w celu uniknięcia kontroli nie stosuje się do sygnału osoby uprawnionej do kontroli ruchu
drogowego, nakazującego zatrzymanie pojazdu,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 3.
105)
W razie popełnienia wykroczenia
określonego w § 2 można orzec zakaz prowadzenia pojazdów.
Art. 93. § 1. Prowadzący pojazd, który, uczestnicząc w wypadku drogowym, nie udziela niezwłocznej
pomocy ofierze wypadku,
podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 2.
106)
W razie popełnienia wykroczenia o
którym mowa w § 1 orzeka się zakaz prowadzenia pojazdów.
Art. 94. § 1. Kto prowadzi na drodze publicznej pojazd, nie mając do tego uprawnienia,
podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto prowadzi na drodze publicznej pojazd pomimo braku dopuszczenia pojazdu do
ruchu.
Art. 95. Kto prowadzi na drodze publicznej pojazd, nie mając przy sobie wymaganych dokumentów,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
Art. 95a.
107)
Kto posługuje się
dowodem rejestracyjnym zawierającym dane o spełnieniu przez pojazd wymagań technicznych określonych w przepisach
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54,
poz. 535, z późn. zm.
108)
) niezgodne ze stanem
faktycznym, podlega karze grzywny do 500 zł.
Art. 96. § 1. Właściciel, posiadacz, użytkownik lub prowadzący pojazd, który:
1)
109)
dopuszcza do prowadzenia pojazdu
na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania osobę niemającą sprawności fizycznej lub psychicznej w
stopniu umożliwiającym należyte prowadzenie pojazdu,
2) dopuszcza do prowadzenia pojazdu na drodze publicznej osobę niemającą wymaganych uprawnień,
3)
110)
dopuszcza do prowadzenia pojazdu
na drodze publicznej lub w strefie zamieszkania osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie
działającego środka,
4) dopuszcza pojazd do jazdy na drodze publicznej pomimo braku wymaganych dokumentów stwierdzających
dopuszczenie pojazdu do ruchu,
5) dopuszcza pojazd do jazdy na drodze publicznej, pomimo że pojazd nie jest należycie zaopatrzony w
wymagane urządzenia i przyrządy albo pomimo że nie nadają się one do spełnienia swego przeznaczenia,
6) dopuszcza do korzystania z pojazdu samochodowego w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem,
podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze za czyny określone w § 1 pkt 1, 3—6 oraz za nieumyślne dopuszczenie do prowadzenia
pojazdu na drodze publicznej przez osobę niemającą wymaganych uprawnień podlega dyspozytor pojazdu lub osoba,
do której obowiązków należą jego czynności, a jeżeli takiej osoby nie wyznaczono — kierownik jednostki
dysponującej pojazdem.
Art. 96a.
111)
§ 1. Kto, nie będąc
do tego uprawnionym, posiada w pojeździe urządzenia stanowiące obowiązkowe wyposażenie pojazdu
uprzywilejowanego w ruchu, wysyłające sygnały świetlne w postaci niebieskich lub czerwonych świateł błyskowych
albo sygnał dźwiękowy o zmiennym tonie, a także elementy oznakowania w postaci napisów,
podlega karze grzywny.
§ 2.
112)
Kto, nie będąc do tego
uprawnionym, używa w pojeździe sygnałów świetlnych w postaci niebieskich lub czerwonych świateł błyskowych albo
sygnału dźwiękowego o zmiennym tonie,
podlega karze aresztu do 14 dni albo grzywny.
§ 3. Urządzenia lub elementy oznakowania, o których mowa w § 1 i 2, podlegają przepadkowi, choćby nie
stanowiły własności sprawcy.
Art. 97.
113)
Kto wykracza przeciwko
innym przepisom o bezpieczeństwie lub o porządku ruchu na drogach publicznych,
podlega karze grzywny do 3 000 złotych albo karze nagany.
Art. 98.
114)
Kto, prowadząc pojazd
poza drogą publiczną, nie zachowuje należytej ostrożności, czym zagraża bezpieczeństwu innych osób, lub nie
stosuje się do przepisów regulujących korzystanie z dróg wewnętrznych lub innych miejsc dostępnych dla ruchu
pojazdów,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 99. § 1. Kto:
1) bez zezwolenia zajmuje drogę publiczną lub pas drogowy, urządzenia lub budynek drogowy, na cele
niezwiązane z gospodarką i komunikacją drogową,
2)
115)
niszczy lub uszkadza drogę
publiczną lub drogę w strefie zamieszkania, przynależności lub urządzenia drogowe,
3) usuwa lub niszczy zasłony odśnieżne,
4) prowadzi roboty w pasie drogowym bez zezwolenia lub wbrew obowiązkowi nie przywraca tego pasa do stanu
użyteczności,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto przy zadrzewianiu lub zakrzewianiu albo przy prowadzeniu robót ziemnych
nie zachowuje przepisowej odległości od linii kolejowych.
Art. 100. Kto:
1) zaorywa lub w inny sposób zwęża pas drogowy lub pas przydrożny,
2) włóczy po drodze publicznej lub porzuca na niej przedmioty albo używa pojazdów niszczących nawierzchnię
drogi,
3) uszkadza rowy, skarpy nasypów lub wykopów albo samowolnie rozkopuje drogę publiczną,
4) wypasa zwierzę gospodarskie w pasie drogowym,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 101. Kto uchyla się od obowiązku oczyszczania i usuwania z odcinków dróg publicznych o twardej
nawierzchni, przechodzących przez obszary o zabudowie ciągłej lub skupionej poza miastami i osiedlami, błota,
kurzu, śniegu lub lodu,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 102. Kto uchyla się od obowiązku utrzymania w należytym stanie zjazdów z dróg publicznych do
przyległych nieruchomości,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Art. 103. Kto bez ważnej przyczyny uchyla się od nałożonego obowiązku świadczeń osobistych lub
rzeczowych, mających na celu zwalczanie zagrożenia przerwania komunikacji na skutek zasp śnieżnych, powodzi lub
usuwisk, albo wykonuje te świadczenia nienależycie,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 103a. (uchylony).
116)
Rozdział XII
Wykroczenia przeciwko osobie
Art. 104. Kto skłania do żebrania małoletniego lub osobę bezradną albo pozostającą w stosunku
zależności od niego lub oddaną pod jego opiekę,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Art. 105. § 1.
117)
Kto przez rażące
naruszenie obowiązków wynikających z władzy rodzicielskiej dopuszcza do popełnienia przez nieletniego czynu
zabronionego przez ustawę jako przestępstwo, w tym i przestępstwo skarbowe, wykroczenie lub wykroczenie
skarbowe i wskazującego na demoralizację nieletniego,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2.
118)
Jeżeli czyn określony w § 1
popełnia osoba, pod której nadzór odpowiedzialny oddano nieletniego,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany.
§ 3. W wypadkach określonych w § 1 i 2, jeżeli nieletni czynem swym wyrządził szkodę, można orzec nawiązkę
do wysokości 1 000 złotych.
Art. 106. Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną
rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach
niebezpiecznych dla zdrowia człowieka,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 107. Kto w celu dokuczenia innej osobie złośliwie wprowadza ją w błąd lub w inny sposób złośliwie
niepokoi,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Art. 108. Kto szczuje psem człowieka,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
Rozdział XIII
Wykroczenia przeciwko zdrowiu
Art. 109. § 1. Kto zanieczyszcza wodę służącą do picia lub do pojenia zwierząt, znajdującą się poza
urządzeniami przeznaczonymi do zaopatrywania ludności w wodę,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto umyślnie zanieczyszcza wodę w pływalni, kąpielisku lub w innym obiekcie o
podobnym przeznaczeniu.
Art. 110. Kto zatrudnia przy pracy, przy wykonywaniu której istnieje możliwość przeniesienia zakażenia
na inne osoby, osobę, która ze względu na stan zdrowia potwierdzony aktualnymi badaniami dla celów
sanitarno-epidemiologicznych, w rozumieniu przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u
ludzi, nie może być zatrudniona przy tego rodzaju pracy lub której stan zdrowia utrudnia utrzymanie higieny
osobistej,
podlega karze grzywny.
Art. 111. § 1. Kto nie dopełnia obowiązku zapewnienia należytego stanu sanitarnego, zwłaszcza w
zakresie utrzymania czystości oraz używania przez pracowników wymaganego ubioru:
1) w zakładzie produkującym lub wprowadzającym do obrotu środki spożywcze,
2) w miejscu uzyskiwania mleka, podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie zachowuje należytej czystości w produkcji lub w obrocie środkami
spożywczymi.
Art. 113. Kto nie zachowuje należytej czystości przy świadczeniu usług w zakładach żywienia zbiorowego,
w kąpieliskach, zakładach fryzjerskich, kosmetycznych, pralniczych lub noclegowych albo kto dopuszcza do takich
czynności osobę dotkniętą chorobą zakaźną,
podlega karze grzywny.
Art. 114. Kto odmawia udzielenia organowi służby zdrowia wyjaśnień mogących mieć znaczenie dla wykrycia
gruźlicy, choroby wenerycznej lub innej choroby zakaźnej lub źródła zakażenia albo dla zapobiegania szerzeniu się
takich chorób,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 115. § 1. Kto, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje się
obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu przeciwko gruźlicy lub innej chorobie zakaźnej albo obowiązkowemu badaniu
stanu zdrowia, mającemu na celu wykrycie lub leczenie gruźlicy, choroby wenerycznej lub innej choroby
zakaźnej,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania
środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje jej określonemu w § 1 szczepieniu ochronnemu lub badaniu.
Art. 116. § 1. Kto, wiedząc o tym, że:
1) jest chory na gruźlicę, chorobę weneryczną lub inną chorobę zakaźną albo podejrzany o tę chorobę,
2) styka się z chorym na chorobę określoną w punkcie 1 lub z podejrzanym o to, że jest chory na gruźlicę
lub inną chorobę zakaźną,
3) jest nosicielem zarazków choroby określonej w punkcie 1 lub podejrzanym o nosicielstwo, nie przestrzega
nakazów lub zakazów zawartych w przepisach o zapobieganiu tym chorobom lub o ich zwalczaniu albo nie
przestrzega wskazań lub zarządzeń leczniczych wydanych na podstawie tych przepisów przez organy służby
zdrowia,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto, sprawując pieczę nad osobę małoletnią lub bezradną, nie dopełnia
obowiązku spowodowania, aby osoba ta zastosowała się do określonych w § 1 nakazów, zakazów, wskazań lub
zarządzeń leczniczych.
Art. 117. Kto, mając obowiązek utrzymania czystości i porządku w obrębie nieruchomości, nie wykonuje
swoich obowiązków lub nie stosuje się do wskazań i nakazów wydanych przez właściwe organy w celu zabezpieczenia
należytego stanu sanitarnego i zwalczania chorób zakaźnych,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Art. 118.
120)
§ 1. Kto:
1) dokonuje uboju zwierzęcia bez wymaganego zezwolenia lub niezgodnie z warunkami określonymi w tym
zezwoleniu.
2) usuwa części zwierzęcia przed wykonaniem wymaganego badania po uboju,
3) nie poddaje mięsa badaniu, jeżeli takie badanie jest wymagane
— podlega karze grzywny.
§ 2. Kto wprowadza do obrotu mięso:
1) bez wymaganego oznakowania i świadectwa,
2)
121)
warunkowo zdatne do spożycia lub
niezdatne do spożycia, wbrew określonemu sposobowi jego wykorzystania
— podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 i 2, można orzec przepadek mięsa, chociażby nie
stanowiło własności sprawcy wykroczenia.
Rozdział XIV
Wykroczenia przeciwko mieniu
Art. 119.
122)
§ 1. Kto kradnie lub
przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 250 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne.
§ 3. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 dopuścił się go na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje
na żądanie pokrzywdzonego.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1, można orzec obowiązek zapłaty równowartości
ukradzionego lub przywłaszczonego mienia, jeżeli szkoda nie została naprawiona.
Art. 120. § 1. Kto w celu przywłaszczenia dopuszcza się wyrębu drzewa w lesie albo kradnie lub
przywłaszcza sobie z lasu drzewo wyrąbane lub powalone, jeżeli wartość drzewa nie przekracza 75
123)
złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie oraz podżeganie i pomocnictwo są karalne.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się nawiązkę w wysokości podwójnej wartości
wyrąbanego, ukradzionego lub przywłaszczonego drzewa, a ponadto, jeżeli ukradzione lub przywłaszczone drzewo
nie zostało odebrane, orzeka się obowiązek zapłaty jego równowartości.
Art. 121. § 1. Kto, pomimo nieuiszczenia dwukrotnie nałożonej na niego kary pieniężnej określonej w
taryfie, po raz trzeci w ciągu roku bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza przejazd koleją lub innym
środkiem lokomocji,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto bez zamiaru uiszczenia należności wyłudza pożywienie lub napój w zakładzie
żywienia zbiorowego, przejazd środkiem lokomocji należącym do przedsiębiorstwa niedysponującego karami
pieniężnymi określonymi w taryfie, wstęp na imprezę artystyczną, rozrywkową lub sportową, działanie automatu
lub inne podobne świadczenie, o którym wie, że jest płatne.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 2 można orzec obowiązek zapłaty równowartości
wyłudzonego mienia.
Art. 122. § 1. Kto nabywa mienie wiedząc o tym, że pochodzi ono z kradzieży lub z przywłaszczenia,
lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego
ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 250 złotych, a gdy chodzi o mienie określone w art. 120 § 1,
jeżeli wartość nie przekracza 75 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto nabywa mienie, o którym na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że
zostało uzyskane za pomocą kradzieży lub przywłaszczenia, lub pomaga do jego zbycia albo w celu osiągnięcia
korzyści majątkowej mienie to przyjmuje lub pomaga do jego ukrycia, jeżeli wartość mienia nie przekracza 250
złotych, a gdy chodzi o mienie określone w art. 120 § 1, jeżeli wartość nie przekracza 75 złotych,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
§ 3. Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1 oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są karalne.
Art. 123. § 1. Kto z nienależącego do niego ogrodu bezprawnie zabiera w nieznacznej ilości owoce,
warzywa lub kwiaty,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
§ 2.
124)
Ściganie następuje na żądanie
pokrzywdzonego.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia można orzec nawiązkę do wysokości 50 złotych.
Art. 124.
125)
§ 1. Kto cudzą rzecz
umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 250 złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie, podżeganie i pomocnictwo są karalne.
§ 3. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
§ 4. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody lub
obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.
Art. 125.
126)
Kto w ciągu dwóch
tygodni od dnia znalezienia cudzej rzeczy albo przybłąkania się cudzego zwierzęcia nie zawiadomi o tym organu
Policji lub innego organu państwowego albo w inny właściwy sposób nie poszukuje posiadacza,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
Art. 126. § 1. Kto zabiera w celu przywłaszczenia, przywłaszcza sobie albo umyślnie niszczy lub
uszkadza cudzą rzecz przedstawiającą wartość niemajątkową,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2.
127)
Ściganie następuje na żądanie
pokrzywdzonego.
Art. 127.
128)
§ 1. Kto samowolnie
używa cudzej rzeczy ruchomej,
podlega karze grzywny albo nagany.
§ 2. Ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
Art. 128. § 1. Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej urządza grę hazardową albo użycza do niej
środków lub pomieszczenia,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Pieniądze i inne przedmioty służące do gry podlegają przepadkowi, choćby nie stanowiły własności
sprawcy.
Art. 129. § 1. Kto:
1) wyrabia, posiada lub nabywa wytrychy, jeżeli nie trudni się zawodem, w którym są one potrzebne,
2) dostarcza wytrychów osobie nietrudniącej się takim zawodem,
3) wyrabia, posiada lub nabywa klucze do cudzego domu, mieszkania lub innego pomieszczenia albo schowania
bez zezwolenia osoby uprawnionej lub organu administracji,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wyrabia, posiada lub nabywa narzędzia przeznaczone do dokonywania
kradzieży albo kto dostarcza takich narzędzi innym osobom.
§ 3. Wytrychy, klucze lub narzędzia podlegają przepadkowi, choćby nie stanowiły własności sprawcy.
Art. 130. § 1. Przepisów art. 119, 120, 122 i 124 nie stosuje się:
2) jeżeli przedmiotem czynu jest broń, amunicja, materiały lub przyrządy wybuchowe.
§ 2.
130)
Przepisu art. 119 nie stosuje
się, jeżeli sprawca popełnia kradzież z włamaniem.
§ 3. Przepisów art. 119 i 120 nie stosuje się, jeżeli sprawca używa gwałtu na osobie albo grozi jego
natychmiastowym użyciem, aby utrzymać się w posiadaniu zabranego mienia, a gdy chodzi o zabranie innej osobie
mienia w celu przywłaszczenia, także wtedy, gdy sprawca doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub
bezbronności.
Art. 131. Przepisy art. 119, 122 i 124 stosuje się również w razie popełnienia wykroczenia za
granicą.
Rozdział XV
Wykroczenia przeciwko interesom konsumentów
Art. 132. (uchylony).
132)
Art. 133. § 1. Kto nabywa w celu odprzedaży z zyskiem bilety wstępu na imprezy artystyczne,
rozrywkowe lub sportowe albo kto bilety takie sprzedaje z zyskiem,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Usiłowanie oraz podżeganie i pomocnictwo są karalne.
Art. 134. § 1.
133)
Kto przy
sprzedaży towaru lub świadczeniu usług oszukuje nabywcę co do ilości, wagi, miary, gatunku, rodzaju lub ceny,
jeżeli nabywca poniósł lub mógł ponieść szkodę nieprzekraczającą 100134) złotych,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2.
135)
Tej samej karze podlega, kto przy
nabyciu produktów rolnych lub hodowlanych oszukuje dostawcę co do ilości, wagi, miary, gatunku lub ceny, jeżeli
dostawca poniósł lub mógł ponieść szkodę nieprzekraczającą 100136) złotych.
§ 3.
137)
Usiłowanie wykroczenia
określonego w § 1 lub 2 oraz podżeganie i pomocnictwo są karalne.
Art. 135.
138)
Kto, zajmując się
sprzedażą towarów w przedsiębiorstwie handlu detalicznego lub w przedsiębiorstwie gastronomicznym, ukrywa przed
nabywcą towar przeznaczony do sprzedaży lub umyślnie bez uzasadnionej przyczyny odmawia sprzedaży takiego
towaru,
podlega karze grzywny.
Art. 136. § 1.
139)
Kto z towarów
przeznaczonych do sprzedaży umyślnie usuwa utrwalone na nich oznaczenie określające ich cenę, termin
przydatności do spożycia lub datę produkcji, jakość lub ilość nominalną, gatunek lub pochodzenie,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Kto przeznacza do sprzedaży towary z usuniętym trwałym oznaczeniem ich ceny, terminu przydatności do
spożycia lub daty produkcji, jakości, gatunku lub pochodzenia albo towary niewłaściwie oznaczone,
podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny do 1 500 złotych.
§ 3. Usiłowanie wykroczenia określonego w § 1 oraz podżeganie do niego i pomocnictwo są karalne.
Art. 137. § 1.
140)
Kto w
przedsiębiorstwie handlowym lub usługowym narusza przepisy o obowiązku uwidaczniania cen lub ilości
nominalnej,
podlega karze grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
§ 2.
141)
Kierownik punktu sprzedaży
detalicznej lub zakładu gastronomicznego, który nie ma faktur albo innych dowodów dostawy lub przyjęcia na
towary przechowywane w punkcie sprzedaży detalicznej lub zakładzie gastronomicznym,
podlega karze aresztu albo grzywny.
Art. 138. Kto, zajmując się zawodowo świadczeniem usług, żąda i pobiera za świadczenie zapłatę wyższą
od obowiązującej albo umyślnie bez uzasadnionej przyczyny odmawia świadczenia, do którego jest obowiązany,
podlega karze grzywny.
Art. 138a.
142)
§ 1.
143)
Kto, zawierając umowę poza lokalem
przedsiębiorstwa, nie okazuje konsumentowi dokumentu potwierdzającego wykonywanie działalności gospodarczej
oraz dokumentu tożsamości, podlega karze grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto zawierając umowę w cudzym imieniu poza lokalem przedsiębiorstwa, nie
okazuje ponadto dokumentu potwierdzającego swoje umocowanie.
Art. 138b. § 1. Kto, będąc zobowiązany na mocy orzeczenia sądu do zaniechania wykorzystywania lub do
odwołania zalecenia stosowania ogólnych warunków umów albo wzoru umowy, nie stosuje się do tego obowiązku,
zawierając w umowie niedozwolone postanowienia umowne, podlega karze grzywny.
§ 2. Jeżeli orzeczenie sądu, o którym mowa w § 1, dotyczy przedsiębiorcy niebędącego osobą fizyczną,
odpowiedzialność przewidzianą w § 1 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem lub osoba upoważniona do
zawierania umów z konsumentami.
Art. 138c.
144)
§ 1. Kto w zakresie
działalności swojego przedsiębiorstwa zawiera z konsumentem umowę o kredyt konsumencki z rażącym naruszeniem
wymagań dotyczących treści umowy albo z pominięciem obowiązku doręczenia jej dokumentu, podlega karze
grzywny.
§ 2.
145)
Tej samej karze podlega, kto w
ofertach i reklamach dotyczących kredytu konsumenckiego zawierających jakiekolwiek dane dotyczące kosztu
kredytu konsumenckiego, nie podaje rzeczywistej rocznej stopy oprocentowania.
§ 3. Kto przyjmuje od konsumenta weksel lub czek niezawierający klauzuli „nie na zlecenie” w celu spełnienia
lub zabezpieczenia świadczenia wynikającego z umowy o kredyt konsumencki, podlega karze grzywny.
§ 4. Jeżeli przedsiębiorcą jest podmiot niebędący osobą fizyczną, odpowiedzialność przewidzianą w przepisach
§ 1—3 ponosi osoba kierująca przedsiębiorstwem lub osoba upoważniona do zawierania umów z konsumentami.
Art. 139. (uchylony).
146)
Rozdział XVI
Wykroczenia przeciwko obyczajności publicznej
Art. 140.
147)
Kto publicznie
dopuszcza się nieobyczajnego wybryku,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Art. 141. Kto w miejscu publicznym umieszcza nieprzyzwoite ogłoszenie, napis lub rysunek albo używa
słów nieprzyzwoitych,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny do 1 500 złotych albo karze nagany.
Art. 142. Kto natarczywie, narzucając się lub w inny naruszający porządek publiczny sposób, proponuje
innej osobie dokonanie z nią czynu nierządnego, mając na celu uzyskanie korzyści materialnej,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
Rozdział XVII
Wykroczenia przeciwko urządzeniom użytku publicznego
Art. 143. § 1. Kto ze złośliwości lub swawoli utrudnia lub uniemożliwia korzystanie z urządzeń
przeznaczonych do użytku publicznego, a w szczególności uszkadza lub usuwa przyrząd alarmowy, instalację
oświetleniową, zegar, automat, telefon, oznaczenie nazwy miejscowości, ulicy, placu lub nieruchomości,
urządzenie służące do utrzymania czystości lub ławkę,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody albo
obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.
Art. 144. § 1. Kto na terenach przeznaczonych do użytku publicznego niszczy lub uszkadza roślinność
albo depcze trawnik lub zieleniec lub też dopuszcza do niszczenia ich przez zwierzęta znajdujące się pod jego
nadzorem,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
§ 2. Kto usuwa, niszczy lub uszkadza drzewa lub krzewy stanowiące zadrzewienie przydrożne lub ochronne albo
żywopłot przydrożny,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 lub 2 można orzec nawiązkę do wysokości 500
złotych.
Art. 145. Kto zanieczyszcza lub zaśmieca miejsca dostępne dla publiczności, a w szczególności drogę,
ulicę, plac, ogród, trawnik lub zieleniec,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
Rozdział XVIII
Wykroczenia przeciwko obowiązkowi ewidencji
Art. 146. § 1. Kto nie dopełnia w terminie obowiązku zgłoszenia w urzędzie stanu cywilnego faktu
urodzenia lub zgonu,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
§ 2. Sprawca nie podlega odpowiedzialności, jeżeli pomimo niedokonania zgłoszenia akt stanu cywilnego został
sporządzony we właściwym czasie.
Art. 147. § 1. Kto nie dopełnia ciążącego na nim obowiązku meldunkowego,
podlega karze ograniczenia wolności, grzywny albo karze nagany.
§ 2. Kto, będąc do tego obowiązany, nie zawiadamia właściwego organu o niedopełnieniu przez inną osobę
ciążącego na niej obowiązku meldunkowego,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 147a.
148)
§ 1. Kto prowadzi
zakład opieki zdrowotnej lub zakład leczniczy dla zwierząt bez wymaganego wpisu do rejestru lub ewidencji,
podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.
§ 2. Tej samej karze podlega ten, kto podaje do wiadomości publicznej informacje o zakresie i rodzajach
udzielanych świadczeń zdrowotnych lub usług z zakresu medycyny weterynaryjnej mające formę i treść reklamy.
Rozdział XIX
Szkodnictwo leśne, polne i ogrodowe
Art. 148. § 1. Kto:
1) dokonuje w nienależącym do niego lesie wyrębu gałęzi, korzeni lub krzewów, niszczy je lub uszkadza albo
karczuje pniaki,
2) zabiera z nienależącego do niego lasu wyrąbane gałęzie, korzenie lub krzewy albo wykarczowane
pniaki,
podlega karze grzywny.
§ 2.
149)
Jeżeli czyn godzi w mienie osoby
najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia można orzec nawiązkę do wysokości 500 złotych.
Art. 149. Kto nabywa gałęzie, korzenie, krzewy lub pniaki wiedząc o tym, że pochodzą one z wykroczenia
określonego w art. 148, lub pomaga do ich zbycia albo w celu osiągnięcia korzyści majątkowej przyjmuje je lub
pomaga do ich ukrycia,
podlega karze grzywny.
Art. 150. § 1. Kto uszkadza nienależący do niego ogród warzywny, owocowy lub kwiatowy, drzewo owocowe
lub krzew owocowy,
podlega karze ograniczenia wolności albo grzywny do 1 500 złotych.
§ 2.
150)
Ściganie następuje na żądanie
pokrzywdzonego.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia orzeka się nawiązkę do wysokości 1 500 złotych.
Art. 151. § 1. Kto pasie zwierzęta gospodarskie na nienależących do niego gruntach leśnych lub
rolnych albo przez takie grunty w miejscach, w których jest to zabronione, przechodzi, przejeżdża lub przegania
zwierzęta gospodarskie,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
§ 2. Jeżeli grunt jest zaorany, zasiany lub obsadzony, znajduje się w stanie sztucznego zalesienia,
naturalnego odnowienia lub stanowi młodnik leśny do lat 20, sprawca podlega karze grzywny.
§ 3. Karze określonej w § 2 podlega również ten, kto przejeżdża lub przegania zwierzęta gospodarskie przez
wodę zamkniętą i zarybioną.
§ 4.
151)
Ściganie następuje na żądanie
pokrzywdzonego.
§ 5. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1, 2 lub 3 można orzec nawiązkę do wysokości 1 500
złotych.
Art. 152. § 1. Kto niszczy lub użytkuje kosodrzewinę znajdującą się na siedliskach naturalnych w
górach lub na torfowiskach,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia można orzec nawiązkę do wysokości 500 złotych.
Art. 153. § 1. Kto w nienależącym do niego lesie:
1) wydobywa żywicę lub sok brzozowy, obrywa szyszki, zdziera korę, nacina drzewo lub w inny sposób je
uszkadza,
2) zbiera mech lub ściółkę,
3) zbiera gałęzie, korę, wióry, trawę, wrzos, szyszki lub zioła albo zdziera darń,
4) zbiera grzyby lub owoce leśne w miejscach, w których jest to zabronione, albo sposobem
niedozwolonym,
podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.
§ 2.
152)
Jeżeli czyn godzi w mienie osoby
najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
Art. 154. § 1. Kto na nienależącym do niego gruncie leśnym lub rolnym:
1) wydobywa piasek, margiel, żwir, glinę lub torf,
2) niszczy lub uszkadza urządzenia służące do utrzymania zwierząt lub ptaków,
4) kopie dół lub rów,
podlega karze grzywny do 1 000 złotych albo karze nagany.
§ 2.
154)
Tej samej karze podlega, kto
wyrzuca na nienależący do niego grunt polny kamienie, śmieci, padlinę lub inne nieczystości.
§ 3.
155)
Jeżeli czyn godzi w mienie osoby
najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
Art. 155. § 1. Kto na gruncie leśnym lub rolnym niszczy lub uszkadza urządzenia melioracyjne,
podlega karze grzywny.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia można orzec obowiązek zapłaty równowartości wyrządzonej szkody lub
obowiązek przywrócenia do stanu poprzedniego.
Art. 156. § 1. Kto na nienależącym do niego gruncie leśnym lub rolnym niszczy zasiewy, sadzonki lub
trawę,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
§ 2.
156)
Jeżeli czyn godzi w mienie osoby
najbliższej, ściganie następuje na żądanie pokrzywdzonego.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia można orzec nawiązkę do wysokości 500 złotych.
Art. 157. § 1. Kto wbrew żądaniu osoby uprawnionej nie opuszcza lasu, pola, ogrodu, pastwiska, łąki
lub grobli,
podlega karze grzywny do 500 złotych albo karze nagany.
§ 2.
157)
Ściganie następuje na żądanie
pokrzywdzonego.
Art. 158.
158)
§ 1.
159)
Właściciel lub posiadacz lasu, który dokonuje
wyrębu drzewa w należącym do niego
lesie albo w inny sposób pozyskuje z tego lasu drewno niezgodnie z planem urządzenia lasu, uproszczonym
planem urządzenia lasu lub decyzją określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej albo bez wymaganego
pozwolenia,
podlega karze grzywny.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 orzeka się przepadek pozyskanego drewna.
Art. 159. Kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w zakresie ochrony lasów, nie wykonuje zabiegów
zapobiegających, wykrywających i zwalczających nadmiernie pojawiające i rozprzestrzeniające się organizmy
szkodliwe,
podlega karze grzywny.
Art. 160. § 1. Kto, działając bez wymaganego zezwolenia, zmienia las na uprawę rolną,
podlega karze grzywny.
§ 2. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 można orzec obowiązek przywrócenia do stanu
poprzedniego.
Art. 161.
160)
Kto, nie będąc do tego
uprawniony albo bez zgody właściciela lub posiadacza lasu, wjeżdża pojazdem silnikowym, zaprzęgowym lub
motorowerem do nienależącego do niego lasu w miejscu, w którym jest to niedozwolone, albo pozostawia taki pojazd
w lesie w miejscu do tego nieprzeznaczonym,
podlega karze grzywny.
Art. 162. § 1. Kto w lasach zanieczyszcza glebę lub wodę albo wyrzuca do lasu kamienie, śmieci, złom,
padlinę lub inne nieczystości, albo w inny sposób zaśmieca las,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
§ 2. Jeżeli czyn sprawcy polega na zakopywaniu, zatapianiu, odprowadzaniu do gruntu w lasach lub w inny
sposób składowaniu w lesie odpadów, sprawca podlega karze aresztu albo grzywny.
§ 3. W razie popełnienia wykroczenia określonego w § 1 można orzec nawiązkę, a w razie popełnienia
wykroczenia określonego w § 2 orzeka się nawiązkę — do wysokości równej kosztom rekultywacji gleby,
oczyszczenia wody, wydobycia, wykopania, usunięcia z lasu, a także zniszczenia lub neutralizacji odpadów.
Art. 163. Kto w lesie rozgarnia ściółkę i niszczy grzyby lub grzybnię,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 164.
161)
Kto wybiera jaja lub
pisklęta, niszczy lęgowiska lub gniazda ptasie albo niszczy legowiska, nory lub mrowiska znajdujące się w lesie
albo na nienależącym do niego gruncie rolnym,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 165.
162)
Kto w lesie, w sposób
złośliwy, płoszy albo ściga, chwyta, rani lub zabija dziko żyjące zwierzę, poza czynnościami związanymi z
polowaniem lub ochroną lasów, jeżeli czyn z mocy innego przepisu nie jest zagrożony karą surowszą,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
Art. 166. Kto w lesie puszcza luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem,
podlega karze grzywny albo karze nagany.
|