AKT
z dnia 29 listopada 2000 r.
rewidujący Konwencję o udzielaniu patentów europejskich, sporządzoną w Monachium dnia 5 października 1973 r.
(Dz. U. z dnia 19 grudnia 2007 r.)
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 5 października 1973 r. została sporządzona w Monachium Konwencja o udzielaniu patentów europejskich, zmieniona aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5 grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi jej integralną część, a w dniu 29 listopada 2000 r. podpisany został w Monachium Akt rewidujący Konwencję o udzielaniu patentów europejskich, w następującym brzmieniu:
Przekład:
AKT REWIDUJĄCY KONWENCJĘ O UDZIELANIU PATENTÓW EUROPEJSKICH
(MONACHIUM, 29 LISTOPADA 2000)
AKT REWIDUJĄCY KONWENCJĘ O UDZIELANIU PATENTÓW EUROPEJSKICH
(EUROPEJSKA KONWENCJA PATENTOWA)
Z 5 PAŹDZIERNIKA 1973, OSTATNIO REWIDOWANA 17 GRUDNIA 1991
PREAMBUŁA
UMAWIAJĄCE SIĘ PAŃSTWA EUROPEJSKIEJ KONWENCJI PATENTOWEJ,
ZWAŻYWSZY, że współpraca państw Europy oparta na Europejskiej Konwencji Patentowej i ustanowionej przez nią jednej procedurze udzielania patentów stanowi znaczący wkład do prawnej i gospodarczej integracji Europy,
PRAGNĄC skuteczniej wspierać innowacje i wzrost gospodarczy w Europie, poprzez stworzenie podstaw dla dalszego rozwoju europejskiego systemu patentowego,
DĄŻĄC, w świetle zwiększającego się międzynarodowego charakteru systemu patentowego, do dostosowania Europejskiej Konwencji Patentowej do rozwoju technologicznego i prawnego, który nastąpił od jej zawarcia,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
AKT REWIDUJĄCY KONWENCJĘ O UDZIELANIU PATENTÓW EUROPEJSKICH
ARTYKUŁ 1
ZMIANA KONWENCJI O PATENCIE EUROPEJSKIM
Konwencja o patencie europejskim zostaje zmieniona w następujący sposób:
1. Po art. 4 dodaje się następujący nowy art. 4a:
Artykuł 4a
Konferencja ministrów umawiających się państw
Konferencja ministrów umawiających się państw, którzy odpowiadają za sprawy dotyczące patentów, zbiera się co najmniej raz na pięć lat w celu przedyskutowania kwestii dotyczących Organizacji oraz europejskiego systemu patentowego.
2. Art. 11 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 11
Mianowanie wyższych rangą pracowników
(1) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego powoływany jest decyzją Rady Administracyjnej.
(2) Wiceprezesi powoływani są decyzją Rady Administracyjnej po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.
(3) Członkowie Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej, włącznie z przewodniczącymi, powoływani są decyzją Rady Administracyjnej na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego. Mogą oni być ponownie powołani decyzją Rady Administracyjnej po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego.
(4) Rada Administracyjna sprawuje władzę dyscyplinarną w stosunku do pracowników, o których mowa w ust. 1-3.
(5) Rada Administracyjna, po zasięgnięciu opinii prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, może również powołać na członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej członków sądów krajowych lub organów quasi-sądowych umawiających się państw, posiadających kwalifikacje prawnicze, którzy mogą kontynuować swoje czynności sędziowskie na szczeblu krajowym. Członków tych powołuje się na okres trzech lat z możliwością ponownego powołania.
3. Art. 14 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 14
Języki obowiązujące w Europejskim Urzędzie Patentowym, języki europejskich zgłoszeń patentowych oraz innych dokumentów
(1) Językami urzędowymi obowiązującymi w Europejskim Urzędzie Patentowym są angielski, francuski i niemiecki.
(2) Europejskie zgłoszenie patentowe dokonywane jest w jednym z języków urzędowych lub, jeśli zostało dokonane w innym języku, zostaje przetłumaczone na jeden z języków urzędowych zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Tłumaczenie to można uzgadniać z oryginalnym tekstem zgłoszenia w trakcie całego postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym. Jeśli wymagane tłumaczenie nie zostanie złożone w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(3) Język urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego, w którym dokonano europejskiego zgłoszenia patentowego, lub na który zgłoszenie to zostało przetłumaczone, jest językiem stosowanym we wszystkich postępowaniach przed Europejskim Urzędem Patentowym, o ile Regulamin wykonawczy nie stanowi inaczej.
(4) Osoby fizyczne lub osoby prawne posiadające miejsce zamieszkania albo główną siedzibę firmy w umawiającym się państwie, którego językiem urzędowym jest język inny niż angielski, francuski lub niemiecki, oraz obywatele tego państwa zamieszkujący za granicą, mogą składać dokumenty, które należy złożyć w określonym terminie, w języku urzędowym tego państwa. Niemniej jednak, składają oni tłumaczenie na jeden z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Jeśli jakikolwiek dokument, niebędący częścią składową europejskiego zgłoszenia patentowego, zostanie złożony w innym języku niż przewidziany lub jeśli jakiekolwiek wymagane tłumaczenie zostanie złożone po terminie, dokument uważa się za niezłożony.
(5) Europejskie zgłoszenia patentowe publikuje się w języku postępowania.
(6) Opisy patentów europejskich publikuje się w języku postępowania i zawierają one tłumaczenie zastrzeżeń na dwa pozostałe języki urzędowe Europejskiego Urzędu Patentowego.
(7) W trzech językach urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego publikuje się:
(a) Europejski Biuletyn Patentowy;
(b) Dziennik Urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego.
(8) Wpisy do Europejskiego Rejestru Patentowego dokonywane są w trzech językach urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego. W przypadku wątpliwości wiarygodny jest wpis w języku postępowania.
4. Art. 16 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 16
Sekcja Zgłoszeń
Sekcja Zgłoszeń odpowiada za prowadzenie badania bezpośrednio po dokonaniu zgłoszenia oraz badania pod względem formalnym europejskich zgłoszeń patentowych.
5. Art. 17 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 17
Wydziały Poszukiwań
Wydziały Poszukiwań odpowiadają za sporządzanie sprawozdań z poszukiwania europejskiego.
6. Art. 18 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 18
Wydziały Badań
(1) Wydziały Badań odpowiadają za prowadzenie badania europejskich zgłoszeń patentowych.
(2) Wydział Badań składa się z trzech ekspertów o specjalności technicznej. Niemniej jednak, zgodnie z ogólną zasadą, do chwili podjęcia ostatecznej decyzji, prowadzenie badania powierza się jednemu członkowi tego Wydziału. Postępowanie ustne prowadzone jest przed samym Wydziałem Badań. Jeśli Wydział Badań uważa, że wymaga tego charakter decyzji, zostaje poszerzony o dodatkowego eksperta o kwalifikacjach prawniczych. W przypadku równego podziału głosów decyduje głos Przewodniczącego Wydziału.
7. Art. 21 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 21
Komisje Odwoławcze
(1) Komisje Odwoławcze odpowiadają za rozpatrywanie odwołań od decyzji Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów oraz Wydziału Prawnego.
(2) Odwołania od decyzji Sekcji Zgłoszeń lub Wydziału Prawnego rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie trzech członków posiadających kwalifikacje prawnicze.
(3) Odwołania od decyzji Wydziału Badań rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie:
(a) dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne i jednego członka posiadającego kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja dotyczy odrzucenia europejskiego zgłoszenia patentowego albo udzielenia, ograniczenia lub unieważnienia patentu europejskiego i została podjęta przez Wydział Badań w składzie mniejszym niż czterech członków;
(b) trzech członków posiadających kwalifikacje techniczne i dwóch członków posiadających kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział Badań w składzie czterech członków albo jeżeli Komisja Odwoławcza uważa, że wymaga tego charakter odwołania;
(c) trzech członków posiadających kwalifikacje prawnicze we wszystkich pozostałych przypadkach.
(4) Odwołania od decyzji Wydziału ds. Sprzeciwów rozpatruje Komisja Odwoławcza w składzie:
(a) dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne i jednego członka posiadającego kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział ds. Sprzeciwów w składzie trzech członków;
(b) trzech członków posiadających kwalifikacje techniczne i dwóch członków posiadających kwalifikacje prawnicze, jeżeli decyzja została podjęta przez Wydział ds. Sprzeciwów w składzie czterech członków albo jeżeli Komisja Odwoławcza uważa, że wymaga tego charakter odwołania.
8. Art. 22 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 22
Rozszerzona Komisja Odwoławcza
(1) Rozszerzona Komisja Odwoławcza odpowiada za:
(a) rozstrzyganie kwestii prawnych skierowanych do niej przez Komisje Odwoławcze;
(b) wydawanie opinii w kwestiach prawnych skierowanych do niej przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego na podstawie art. 112;
(c) rozstrzyganie wniosków o zbadanie decyzji Komisji Odwoławczych na podstawie art. 112a.
(2) W postępowaniach, o których mowa w ust. 1 (a) i (b), Rozszerzona Komisja Odwoławcza składa się z pięciu członków posiadających kwalifikacje prawnicze i dwóch członków posiadających kwalifikacje techniczne. W postępowaniu, o którym mowa w ust. 1 (c), Rozszerzona Komisja Odwoławcza składa się z trzech lub pięciu członków zgodnie z ustaleniami w Regulaminie wykonawczym. We wszystkich postępowaniach przewodniczącym jest członek posiadający kwalifikacje prawnicze.
9. Art. 23 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 23
Niezawisłość członków Komisji
(1) Członków Rozszerzonej Komisji Odwoławczej oraz Komisji Odwoławczych powołuje się na okres pięciu lat i w ciągu tego okresu nie mogą zostać odwołani ze swojego stanowiska, chyba że istnieją poważne powody takiego odwołania i Rada Administracyjna na wniosek Rozszerzonej Komisji Odwoławczej podejmie decyzję z takim skutkiem. Niezależnie od postanowień pierwszego zdania, kadencja członków Komisji kończy się, jeśli złożą oni rezygnację albo przejdą, na emeryturę zgodnie z Regulaminem pracowniczym dla pracowników stałych Europejskiego Urzędu Patentowego.
(2) Członkowie Komisji nie mogą być członkami Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów lub Wydziału Prawnego.
(3) Członkowie Komisji w swoich decyzjach nie są związani żadnymi wytycznymi i przestrzegają jedynie przepisów niniejszej Konwencji.
(4) Zasady proceduralne Komisji Odwoławczych i Rozszerzonej Komisji Odwoławczej zostają przyjęte zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Zasady podlegają zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną.
10. Art. 33 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 33
Kompetencje Rady Administracyjnej w określonych sprawach
(1) Rada Administracyjna uprawniona jest do zmiany następujących postanowień:
(a) terminów ustalonych w niniejszej Konwencji;
(b) części II - VIII oraz X niniejszej Konwencji w celu dostosowania ich do umowy międzynarodowej dotyczącej patentów albo aktów prawnych Wspólnoty Europejskiej dotyczących patentów;
(c) regulaminu wykonawczego.
(2) Rada Administracyjna uprawniona jest, stosownie do niniejszej Konwencji, do przyjmowania lub zmiany następujących postanowień:
(a) regulaminu finansowego;
(b) regulaminu pracowniczego dla pracowników stałych- oraz warunków zatrudnienia pozostałych pracowników Europejskiego Urzędu Patentowego, siatki płac dla pracowników stałych i pozostałych pracowników, a także charakteru i zasad przydzielania wszystkich dodatkowych świadczeń;
(c) regulaminu systemu emerytalnego oraz stosownych podwyżek istniejących emerytur odpowiednio do wzrostu wynagrodzeń;
(d) zasad dotyczących opłat;
(e) przepisów proceduralnych Rady.
(3) Niezależnie od postanowień art. 18 ust. 2, Rada Administracyjna, kierując się własnym doświadczeniem, uprawniona jest do podjęcia decyzji, że przy pewnych rodzajach spraw Wydziały Badań składają się z jednego eksperta posiadającego kwalifikacje techniczne. Decyzja taka może zostać uchylona.
(4) Rada Administracyjna uprawniona jest do upoważnienia prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego do prowadzenia negocjacji oraz do zawierania, za jej zgodą, porozumień w imieniu Europejskiej Organizacji Patentowej z państwami, organizacjami międzyrządowymi i ośrodkami dokumentacji utworzonymi na mocy porozumień z tymi organizacjami.
(5) Rada Administracyjna nie może podejmować, na mocy ust. 1 (b), decyzji dotyczących:
- umów międzynarodowych, zanim te umowy wejdą w życie;
- aktów prawnych Wspólnoty Europejskiej, zanim wejdą one w życie albo, jeśli taki akt prawny przewiduje okres do jego wprowadzenia, zanim upłynie ten okres.
11. Art. 35 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 35
Zasady głosowania
(1) Rada Administracyjna podejmuje decyzje, z wyjątkiem tych, o których mowa w ust. 2 i 3, zwykłą większością głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących.
(2) Większość trzech czwartych głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących wymagana jest do podejmowania tych decyzji, do podjęcia których Rada Administracyjna została upoważniona na podstawie art. 7, art. 11 ust. 1, art. 33 ust. 1 (a) i (c) oraz ust. 2 do 4, art. 39 ust. 1, art. 40 ust. 2 i 4, art. 46, art. 134a, art. 149a ust. 2, art. 152, art. 153 ust. 7, art. 166 i art. 172.
(3) Jednomyślność umawiających się państw głosujących wymagana jest do podejmowania tych decyzji, do podjęcia których Rada Administracyjna została upoważniona na podstawie art. 33 ust. 1 (b). Rada Administracyjna podejmuje takie decyzje jedynie wówczas, gdy reprezentowane są wszystkie umawiające się państwa. Decyzja podjęta na podstawie art. 33 ust. 1 (b) nie wchodzi w życie, jeśli jakieś umawiające się państwo oświadczy w ciągu dwunastu miesięcy od daty decyzji, że nie chce być związane taką decyzją.
(4) Wstrzymania się od głosowania nie uważa się za oddanie głosu.
12. Art. 37 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 37
Finansowanie budżetowe
Budżet Organizacji finansowany jest:
(a) ze środków własnych Organizacji;
(b) z wpłat dokonywanych przez umawiające się państwa z tytułu opłat za utrzymanie w mocy patentów europejskich w tych państwach;
(c) gdy jest to niezbędne, z nadzwyczajnych wkładów finansowych wnoszonych przez umawiające się państwa;
(d) w odpowiednich przypadkach, z dochodów, o których mowa w art. 146;
(e) gdy jest to właściwe i tylko w przypadku aktywów materialnych, z pożyczek od osób trzecich, zabezpieczonych na gruncie lub budynkach;
(f) gdy jest to właściwe, z funduszy - pochodzących od osób trzecich na określone projekty.
13. Art. 38 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 38
Środki własne Organizacji
Na środki własne Organizacji składają się:
(a) wszystkie dochody z opłat i innych źródeł, jak również rezerwy finansowe Organizacji;
(b) środki finansowe z Emerytalnego funduszu rezerwowego, które traktuje się jako specjalnej kategorii aktywa Organizacji, przeznaczone na wspieranie systemu emerytalnego Organizacji poprzez zapewnienie odpowiednich rezerw.
14. Art. 42 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 42
Budżet
(1) Organizacja posiada zrównoważony budżet. Budżet sporządza się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami księgowości, ustalonymi w Regulaminie finansowym. W miarę potrzeb opracowuje się budżet korygujący i uzupełniający.
(2) Budżet sporządza się w jednostce obrachunkowej ustalonej w Regulaminie finansowym.
15. Art. 50 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 50
Regulamin finansowy
Regulamin finansowy określa w szczególności:
(a) procedurę dotyczącą sporządzania i wykonywania budżetu oraz przedkładania i kontrolowania rachunków;
(b) sposób i procedurę, według których wpłaty i wkłady finansowe przewidziane w art. 37 oraz zaliczki przewidziane w art. 41 mają być przekazywane do dyspozycji Organizacji przez umawiające się państwa;
(c) zasady dotyczące odpowiedzialności urzędników zatwierdzających i księgujących oraz system ich nadzorowania;
(d) odsetki przewidziane w art. 39, art. 40 i art. 47;
(e) sposób obliczania wkładów finansowych należnych na mocy art. 146;
(f) skład i obowiązki Komisji ds. Budżetu i Finansów, która powinna zostać utworzona przez Radę Administracyjną;
(g) ogólnie przyjęte zasady księgowości, na których opiera się budżet, i roczne sprawozdania finansowe.
16. Art. 51 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 51
Opłaty
(1) Europejski Urząd Patentowy może pobierać opłaty za każdą czynność urzędową lub postępowanie prowadzone na podstawie niniejszej Konwencji.
(2) Terminy wnoszenia opłat, poza terminami ustalonymi przez niniejszą Konwencję, ustalone są w Regulaminie wykonawczym.
(3) Jeżeli Regulamin wykonawczy przewiduje wniesienie opłaty, określa również konsekwencje niewniesienia tej opłaty w terminie.
(4) Zasady dotyczące opłat określają w szczególności wysokość opłat oraz sposoby ich wnoszenia.
17. Art. 52 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 52
Wynalazki posiadające zdolność patentową
(1) Patenty europejskie udzielane są na wszelkie wynalazki we wszystkich dziedzinach techniki pod warunkiem, że są one nowe, posiadają poziom wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania.
(2) Nie uważa się za wynalazki w rozumieniu ust. 1 w szczególności:
(a) odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych;
(b) wytworów o charakterze estetycznym;
(c) schematów, zasad i metod przeprowadzania procesów myślowych, rozgrywania gier lub prowadzenia działalności gospodarczej oraz programów komputerowych;
(d) przedstawienia informacji.
(3) Postanowienia ust. 2 wykluczają zdolność patentową przedmiotu lub działalności, o których w nim mowa, jedynie o tyle, o ile europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski dotyczą takiego przedmiotu lub działalności jako takich.
18. Art. 53 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 53
Wyłączenia ze zdolności patentowej
Nie udziela się patentów europejskich na:
(a) wynalazki, z których korzystanie w celach komercyjnych byłoby sprzeczne z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami pod warunkiem, że takie korzystanie nie jest uważane za sprzeczne z nimi jedynie dlatego, że jest zabronione ustawą lub innym aktem prawnym w kilku lub we wszystkich umawiających się państwach;
(b) odmiany roślin albo rasy zwierząt lub czysto biologiczne sposoby hodowli roślin lub zwierząt; przepis ten nie ma zastosowania do sposobów mikrobiologicznych ani produktów otrzymywanych tymi sposobami;
(c) chirurgiczne lub terapeutyczne metody leczenia ludzi lub zwierząt oraz metody diagnostyczne stosowane na ludziach lub zwierzętach; przepis ten nie ma zastosowania do produktów, w szczególności do substancji lub mieszanin, stosowanych w którejkolwiek z tych metod.
19. Art. 54 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 54
Nowość
(1) Wynalazek uważa się za nowy, jeśli nie jest on częścią stanu techniki.
(2) Uważa się, że stan techniki obejmuje wszystko to, co przed datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego zostało udostępnione do wiadomości powszechnej w formie ustnego lub pisemnego opisu, przez zastosowanie bądź w każdy inny sposób.
(3) Ponadto, za zawartą w stanie techniki uważa się treść europejskich zgłoszeń patentowych, w takiej formie, w jakiej zostały one dokonane, których data zgłoszenia jest wcześniejsza niż data, o której mowa w ust. 1, i które zostały opublikowane z tą lub po tej dacie.
(4) Ust. 2 i 3 nie wyłączają zdolności patentowej jakiejkolwiek substancji lub mieszaniny objętej stanem techniki, stosowanej w metodzie, o której mowa w art. 53 (c), pod warunkiem, że takie zastosowanie nie jest objęte stanem techniki.
(5) Ust. 2 i 3 nie wyłączają również zdolności patentowej jakiejkolwiek substancji lub mieszaniny, o której mowa w ust. 4, stosowanej w ściśle określony sposób w jakiejkolwiek metodzie, o której mowa w art. 53 (c), pod warunkiem, że takie zastosowanie nie jest objęte stanem techniki.
20. Art. 60 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 60
Prawo do patentu europejskiego
(1) Prawo do patentu europejskiego przysługuje twórcy lub jego następcy prawnemu. Jeśli twórca jest pracownikiem, prawo do patentu europejskiego określa się zgodnie z prawem państwa, w którym pracownik ten posiada główne zatrudnienie; jeśli nie można ustalić państwa, w którym pracownik posiada główne zatrudnienie, wówczas stosuje się prawo tego państwa, w którym pracodawca ma siedzibę firmy, z którą związany jest pracownik.
(2) Jeśli wynalazku dokonały dwie lub więcej osób niezależnie od siebie, prawo do patentu europejskiego przysługuje osobie, której europejskie zgłoszenie patentowe posiada najwcześniejszą datę zgłoszenia, pod warunkiem że to pierwsze zgłoszenie zostało opublikowane.
(3) Dla celów postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym zgłaszający uważany jest za uprawnionego do korzystania z prawa do patentu europejskiego.
21. Art. 61 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 61
Europejskie zgłoszenia patentowe dokonane przez osoby nieuprawnione
(1) Jeśli prawomocną decyzją rozstrzygnięto, że osoba inna niż zgłaszający uprawniona jest do uzyskania patentu europejskiego, może ona zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego:
(a) kontynuować postępowanie zgłoszeniowe we własnym imieniu w miejsce zgłaszającego,
(b) dokonać nowego europejskiego zgłoszenia patentowego na ten sam wynalazek,
(c) złożyć wniosek o odrzucenie europejskiego zgłoszenia patentowego.
(2) Art. 76 ust. 1 stosuje się odpowiednio do nowego europejskiego zgłoszenia patentowego dokonanego zgodnie z ust. 1 (b).
22. Art. 65 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 65
Tłumaczenie patentu europejskiego
(1) Każde umawiające się państwo może postanowić, że jeśli patent europejski, który został udzielony, zmieniony lub ograniczony przez Europejski Urząd Patentowy, nie jest sporządzony w jednym z języków urzędowych tego państwa, właściciel patentu dostarczy do głównego urzędu własności przemysłowej tłumaczenie patentu, który został udzielony, zmieniony lub ograniczony, na wybrany przez siebie jeden z języków urzędowych tego państwa lub jeżeli to państwo nakazuje stosowanie jednego określonego języka, tłumaczenie na ten język. O ile dane państwo nie ustali dłuższego terminu, termin dostarczenia tłumaczenia upływa po trzech miesiącach od daty opublikowania w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o udzieleniu patentu europejskiego, utrzymaniu go w mocy w formie zmienionej lub jego ograniczeniu.
(2) Każde umawiające się państwo, które przyjęło przepisy stosownie do ust. 1, może postanowić, że właściciel patentu musi, w terminie ustalonym przez to państwo, pokryć wszystkie lub część kosztów publikacji takiego tłumaczenia.
(3) Każde umawiające się państwo może postanowić, że w przypadku nieprzestrzegania przepisów przyjętych stosownie do ust. 1 i 2 patent europejski uważany jest w tym państwie za nieważny od samego początku.
23. Art. 67 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 67
Prawa, jakie daje europejskie zgłoszenie patentowe po publikacji
(1) Od daty publikacji europejskie zgłoszenie patentowe daje tymczasowo zgłaszającemu taką ochronę, jaką daje art. 64 w umawiających się państwach wyznaczonych w zgłoszeniu.
(2) Każde umawiające się państwo może postanowić, że europejskie zgłoszenie patentowe nie daje takiej ochrony, jaką daje art. 64. Jednakże ochrona związana z publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego nie może być mniejsza niż ta, jaką ustawodawstwo danego państwa wiąże z obowiązkową publikacją niebadanych krajowych zgłoszeń patentowych. W każdym przypadku każde państwo zapewni przynajmniej, że od daty publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego zgłaszający może domagać się od każdej osoby, która stosuje wynalazek w danym państwie, stosownego w danych okolicznościach odszkodowania, w przypadku gdy taka odpowiedzialność za naruszenie patentu krajowego na mocy prawa krajowego.
(3) Każde umawiające się państwo, którego język urzędowy nie jest językiem postępowania, może postanowić, że ochrona tymczasowa wynikająca z ust. 1 i 2 powyżej nie obowiązuje, dopóki tłumaczenie zastrzeżeń na jeden z jego urzędowych języków wybrany przez zgłaszającego albo, gdy państwo to nakazuje stosowanie jednego określonego języka urzędowego, na ten język nie zostanie:
(a) udostępnione do wiadomości publicznej w sposób określony prawem krajowym lub
(b) przekazane osobie stosującej wynalazek w tym państwie.
(4) Uważa się, że europejskie zgłoszenie patentowe nie wywołało żadnych skutków określonych w ust. 1 i 2 powyżej, jeżeli zostało wycofane, uznane za wycofane lub ostatecznie odrzucone. To samo stosuje się do skutków europejskiego zgłoszenia patentowego w umawiającym się państwie, którego wyznaczenie zostało wycofane lub uznane za wycofane.
24. Art. 68 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 68
Skutek unieważnienia lub ograniczenia patentu europejskiego
Uważa się, że europejskie zgłoszenie patentowe oraz udzielony na jego podstawie patent nie wywierają od początku skutków określonych w art. 64 i 67 w takim zakresie, w jakim patent został unieważniony albo ograniczony w postępowaniu sprzeciwowym, postępowaniu o ograniczenie lub unieważnienie.
25. Art. 69 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 69
Zakres ochrony
(1) Zakres ochrony przyznany patentem europejskim lub europejskim zgłoszeniem patentowym określa treść zastrzeżeń patentowych. Niemniej jednak, opis i rysunki służą do interpretacji zastrzeżeń patentowych.
(2) W okresie aż do udzielenia patentu europejskiego, zakres ochrony przyznanej europejskim zgłoszeniem patentowym określają zastrzeżenia zawarte w zgłoszeniu, jakie zostało opublikowane. Jednakże patent europejski, taki jaki został udzielony albo zmieniony w postępowaniu sprzeciwowym, postępowaniu o ograniczenie lub unieważnienie, określa z mocą wsteczną ochronę przyznaną europejskim zgłoszeniem patentowym, o tyle, o ile ochrona taka nie zostaje skutkiem tego rozszerzona.
26. Art. 70 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 70
Autentyczny tekst europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego
(1) Tekst europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego, sporządzony w języku postępowania, jest autentycznym tekstem w każdym postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym oraz w każdym umawiającym się państwie.
(2) Jednakże, jeśli europejskie zgłoszenie patentowe zostało dokonane w języku, który nie jest językiem urzędowym Europejskiego Urzędu Patentowego, tekstem autentycznym jest tekst zgłoszenia, jakie zostało dokonane w znaczeniu niniejszej Konwencji.
(3) Każde umawiające się państwo może postanowić, że przewidziane w niniejszej Konwencji tłumaczenie na urzędowy język tego państwa uważane jest w tym państwie, z wyłączeniem postępowania o unieważnienie, za autentyczne, w przypadku gdy europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski w języku tłumaczenia przyznaje ochronę węższą niż ochrona przyznana przez to zgłoszenie lub ten patent w języku postępowania.
(4) Każde umawiające się państwo, które przyjmie przepisy zgodnie z ust. 3:
(a) musi zezwolić zgłaszającemu lub właścicielowi patentu na złożenie poprawionego tłumaczenia europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego. Takie poprawione tłumaczenie nie wywiera żadnych skutków prawnych, dopóki nie zostaną odpowiednio spełnione wszelkie warunki ustalone przez umawiające się państwo stosownie do art. 65 ust. 2 i art. 67 ust. 3;
(b) może postanowić, że każdy, kto w tym państwie w dobrej wierze stosuje bądź poczynił rzeczywiste i poważne przygotowania do stosowania wynalazku, którego stosowanie nie stanowiłoby naruszenia zgłoszenia lub patentu według oryginalnego tłumaczenia, może po poprawieniu tego tłumaczenia nadal nieodpłatnie stosować wynalazek w ramach swojego przedsiębiorstwa lub na jego potrzeby.
27. Art. 75 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 75
Dokonywanie europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Europejskie zgłoszenie patentowe może być dokonane:
(a) w Europejskim Urzędzie Patentowym lub
(b) w głównym urzędzie własności przemysłowej albo w innym właściwym organie umawiającego się państwa, jeśli ustawodawstwo tego państwa na to zezwala i z zastrzeżeniem postanowień art. 76 ust. 1. Zgłoszenie dokonane w taki sposób wywołuje taki sam skutek, jakby zostało dokonane w tej samej dacie w Europejskim Urzędzie Patentowym.
(2) Postanowienia ust. 1 nie wykluczają stosowania przepisów ustawowych i wykonawczych, które w umawiającym się państwie:
(a) dotyczą wynalazków, które ze względu na charakter przedmiotu nie mogą być przekazane za granicę bez uprzedniej zgody właściwych organów tego państwa, albo
(b) stanowią, że każde zgłoszenie ma być dokonane najpierw w organie krajowym, lub uzależniają bezpośrednie dokonanie zgłoszenia w innym organie od uzyskania wcześniejszej zgody.
28. Art. 76 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 76
Europejskie zgłoszenia wydzielone
(1) Europejskie zgłoszenie wydzielone dokonywane jest bezpośrednio w Europejskim Urzędzie Patentowym stosownie do postanowień Regulaminu wykonawczego. Zgłoszenie takie może być dokonane jedynie w odniesieniu do przedmiotu, który nie wykracza poza treść wcześniejszego zgłoszenia, w formie, w jakiej zostało ono dokonane; o ile niniejszy wymóg zostanie spełniony, zgłoszenie wydzielone uważa się za dokonane w dacie dokonania wcześniejszego zgłoszenia i korzysta ono z prawa pierwszeństwa.
(2) W chwili dokonania europejskiego zgłoszenia wydzielonego wszystkie umawiające się państwa wyznaczone we wcześniejszym zgłoszeniu uważa się za wyznaczone w zgłoszeniu wydzielonym.
29. Art. 77 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 77
Przekazywanie europejskich zgłoszeń patentowych
(1) Główny urząd własności przemysłowej umawiającego się państwa przekazuje do Europejskiego Urzędu Patentowego, stosownie do postanowień Regulaminu wykonawczego, każde europejskie zgłoszenie patentowe, które zostało dokonane w tym urzędzie albo w innym właściwym organie tego państwa.
(2) Europejskie zgłoszenie patentowe, którego przedmiot został utajniony, nie jest przekazywane do Europejskiego Urzędu Patentowego.
(3) Europejskie zgłoszenie patentowe, które nie zostało przekazane w terminie do Europejskiego Urzędu Patentowego, uważa się za wycofane.
30. Art. 78 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 78
Wymogi europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Europejskie zgłoszenie patentowe powinno zawierać:
(a) podanie o udzielenie patentu europejskiego;
(b) opis wynalazku;
(c) jedno lub więcej zastrzeżeń;
(d) rysunki powoływane w opisie lub zastrzeżeniach;
(e) skrót
oraz spełniać wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(2) Europejskie zgłoszenie patentowe podlega opłacie za zgłoszenie oraz opłacie za poszukiwanie. Jeśli opłata za zgłoszenie albo opłata za poszukiwanie nie zostaną wniesione w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
31. Art. 79 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 79
Wyznaczenie umawiających się państw
(1) Wszystkie umawiające się państwa będące stronami niniejszej Konwencji w chwili dokonywania europejskiego zgłoszenia patentowego uważa się za wyznaczone w podaniu o udzielenie patentu europejskiego.
(2) Wyznaczenie umawiającego się państwa może podlegać opłacie za wyznaczenie.
(3) Wyznaczenie umawiającego państwa można wycofać w dowolnym momencie przed udzieleniem patentu europejskiego.
32. Art. 80 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 80
Data dokonania zgłoszenia
Datą dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego jest data, w której zostały spełnione wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
33. Art. 86 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 86
Opłaty za utrzymanie w mocy europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Opłaty za utrzymanie w mocy europejskiego zgłoszenia patentowego wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego stosownie do Regulaminu wykonawczego. Opłaty te stają się wymagalne za trzeci rok i każdy następny rok, licząc od daty dokonania zgłoszenia. Jeśli opłata za utrzymanie w mocy nie zostanie wniesiona w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(2) Obowiązek wnoszenia opłat za utrzymanie w mocy ustaje z momentem wniesienia opłaty należnej za ten rok, w którym opublikowana została informacja o udzieleniu patentu europejskiego.
34. Art. 87 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 87
Prawo pierwszeństwa
(1) Każdy, kto we właściwy sposób dokonał:
(a) w każdym państwie albo na to państwo będące stroną Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej albo
(b) w każdym państwie członku albo na to państwo członka Światowej Organizacji Handlu, zgłoszenia o udzielenie patentu, świadectwa użyteczności bądź ochrony na wzór użytkowy, albo jego następca prawny, korzysta, przy dokonywaniu europejskiego zgłoszenia patentowego na ten sam wynalazek, z prawa pierwszeństwa w ciągu dwunastu miesięcy od daty dokonania pierwszego zgłoszenia.
(2) Każde zgłoszenie równoważne z prawidłowym zgłoszeniem krajowym na podstawie prawa krajowego państwa, w którym zostało ono dokonane, albo na podstawie porozumień dwustronnych bądź wielostronnych, włącznie z niniejszą Konwencją, uważa się za powodujące powstanie prawa pierwszeństwa.
(3) Przez prawidłowe zgłoszenie krajowe rozumie się każde zgłoszenie wystarczające do ustalenia daty, w której zostało ono dokonane, bez względu na wynik tego zgłoszenia.
(4) Dla celów ustalenia pierwszeństwa późniejsze zgłoszenie dotyczące tego samego przedmiotu co wcześniejsze pierwsze zgłoszenie i dokonane w tym samym państwie lub w stosunku do tego samego państwa uważa się za pierwsze zgłoszenie pod warunkiem, że w dacie dokonywania późniejszego zgłoszenia wcześniejsze było wycofane, zrezygnowano z niego lub zostało odrzucone bez udostępnienia go do wglądu publicznego i bez pozostawienia jakichkolwiek nieuregulowanych praw oraz nie służyło ono za podstawę do zastrzegania prawa pierwszeństwa. Wcześniejsze zgłoszenie nie może już potem służyć za podstawę do zastrzegania pierwszeństwa.
(5) Jeżeli pierwsze zgłoszenie zostało dokonane w organie własności przemysłowej, który nie podlega przepisom Konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej lub Porozumienia o ustanowieniu Światowej Organizacji Handlu, wówczas ust. 1 do 4 mają zastosowanie, jeśli organ ten, zgodnie z powiadomieniem wystosowanym przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, uznaje, że pierwsze zgłoszenie dokonane w Europejskim Urzędzie Patentowym powoduje powstanie prawa pierwszeństwa na warunkach i ze skutkami równoważnymi warunkom i skutkom ustalonym w Konwencji paryskiej.
35. Art. 88 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 88
Zastrzeganie pierwszeństwa
(1) Zgłaszający, który pragnie skorzystać z pierwszeństwa wcześniejszego zgłoszenia, składa oświadczenie o pierwszeństwie i każdy inny wymagany dokument, stosownie do Regulaminu wykonawczego.
(2) W odniesieniu do europejskiego zgłoszenia patentowego można zastrzec kilka pierwszeństw niezależnie od faktu, że powstały one w różnych krajach. Odpowiednio można zastrzec kilka pierwszeństw dla jakiegokolwiek pojedynczego zastrzeżenia. Jeśli zastrzega się kilka pierwszeństw, wówczas terminy, które biegną od daty pierwszeństwa, biegną od najwcześniejszej daty pierwszeństwa.
(3) Jeśli dla europejskiego zgłoszenia patentowego zastrzega się jedno lub więcej pierwszeństw, prawo pierwszeństwa obejmuje tylko te elementy europejskiego zgłoszenia patentowego, które są zawarte w zgłoszeniu lub w zgłoszeniach, których pierwszeństwo jest zastrzegane.
(4) Jeśli pewne elementy wynalazku, dla których zastrzega się pierwszeństwo, nie występują w zastrzeżeniach sformułowanych we wcześniejszym zgłoszeniu, pierwszeństwo mimo to może być przyznane. pod warunkiem że dokumenty wcześniejszego zgłoszenia jako całość wyraźnie ujawniają takie elementy.
36. Art. 90 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 90
Badanie przy zgłoszeniu i badanie pod względem wymogów formalnych
(1) Europejski Urząd Patentowy prowadzi badanie, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy zgłoszenie spełnia wymogi dla przyznania mu daty zgłoszenia.
(2) Jeśli po przeprowadzeniu badania na podstawie ust. 1 nie można przyznać daty zgłoszenia, zgłoszenie nie jest traktowane jako europejskie zgłoszenie patentowe.
(3) Jeśli europejskiemu zgłoszeniu patentowemu przyznano datę zgłoszenia, Europejski Urząd Patentowy prowadzi badanie, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy spełnione zostały wymogi przewidziane w art. 14, art. 78 i art. 81 oraz, jeśli ma to zastosowanie, w art. 88 ust. 1 i art. 133 ust. 2, jak również wszelkie inne wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(4) Jeżeli Europejski Urząd Patentowy prowadząc badanie na podstawie ust. 1 lub ust. 3, zauważy istnienie braków, które można poprawić, daje zgłaszającemu możliwość ich poprawienia.
(5) Jeśli jakikolwiek brak zauważony podczas prowadzenia badania na podstawie ust. 3 nie zostanie poprawiony, europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone. Jeżeli brak dotyczy prawa pierwszeństwa, zgłoszenie traci to prawo.
37. Art. 91 skreśla się.
38. Art. 92 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 92
Sporządzanie sprawozdania z poszukiwania europejskiego
Europejski Urząd Patentowy zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego sporządza i publikuje sprawozdanie z poszukiwań dotyczące europejskiego zgłoszenia patentowego na podstawie zastrzeżeń, z należytym uwzględnieniem opisu i wszystkich rysunków.
39. Art. 93 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 93
Publikacja europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Europejski Urząd Patentowy publikuje europejskie zgłoszenie patentowe niezwłocznie:
(a) po upływie osiemnastu miesięcy od daty zgłoszenia lub, jeżeli zastrzeżone zostało pierwszeństwo, od daty pierwszeństwa albo
(b) na wniosek zgłaszającego, przed upływem tego okresu.
(2) Europejskie zgłoszenie patentowe publikuje się w tym samym czasie co opis patentu europejskiego, gdy decyzja o udzieleniu patentu staje się prawomocna przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 (a).
40. Art. 94 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 94
Badanie europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Europejski Urząd Patentowy, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, przeprowadza, na wniosek, badanie, czy europejskie zgłoszenie patentowe i wynalazek, którego ono dotyczy, spełniają wymogi niniejszej Konwencji. Wniosek uważa się za złożony z chwilą wniesienia opłaty za badanie.
(2) Jeśli wniosek o przeprowadzenie badania nie zostanie złożony w terminie, zgłoszenie uważa się za wycofane.
(3) Jeśli badanie ujawni, że zgłoszenie lub wynalazek, którego ono dotyczy, nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, Wydział Badań wzywa zgłaszającego, tyle razy, ile jest to niezbędne, do złożenia uwag oraz, z zastrzeżeniem postanowień art. 123 ust. 1, do zmiany zgłoszenia.
(4) Jeśli zgłaszający nie udzieli w terminie odpowiedzi na korespondencję Wydziału Badań, zgłoszenie uważa się za wycofane.
41. Art. 95 i art. 96 skreśla się.
42. Art. 97 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 97
Udzielenie lub odrzucenie
(1) Jeżeli Wydział Badań uważa, że europejskie zgłoszenie patentowe oraz wynalazek, którego ono dotyczy, spełniają wymogi niniejszej Konwencji, podejmuje decyzję o udzieleniu patentu europejskiego pod warunkiem, że spełnione zostaną wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(2) Jeżeli Wydział Badań uważa, że europejskie zgłoszenie patentowe lub wynalazek, którego ono dotyczy, nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, odrzuca zgłoszenie, chyba, że niniejsza Konwencja przewiduje inną sankcję.
(3) Decyzja o udzieleniu patentu europejskiego zaczyna obowiązywać od daty opublikowania informacji o udzieleniu patentu w Europejskim Biuletynie Patentowym.
43. Art. 98 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 98
Publikacja opisu patentu europejskiego
Europejski Urząd Patentowy publikuje opis patentu europejskiego niezwłocznie po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o udzieleniu patentu europejskiego.
44. Tytuł części V zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
CZĘŚĆ V
PROCEDURA SPRZECIWU I PROCEDURA OGRANICZENIA
45. Art. 99 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 99
Sprzeciw
(1) W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego w Europejskim Biuletynie Patentowym każda osoba może zawiadomić Europejski Urząd Patentowy o sprzeciwie co do tego patentu, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Zawiadomienie o sprzeciwie uważa się za złożone z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw.
(2) Sprzeciw dotyczy patentu europejskiego we wszystkich umawiających się państwach, w których ten patent posiada moc obowiązującą.
(3) Stronami postępowania sprzeciwowego są zarówno osoby wnoszące sprzeciw, jak i właściciel patentu.
(4) Jeżeli jakakolwiek osoba wykaże, że w umawiającym się państwie w następstwie prawomocnej decyzji została wpisana do rejestru patentowego tego państwa w miejsce poprzedniego właściciela patentu, wówczas osoba ta, na własny wniosek, zastępuje w odniesieniu do tego państwa poprzedniego właściciela. W drodze wyjątku od postanowień art. 118, poprzedniego właściciela oraz osoby występującej z wnioskiem nie uważa się za współwłaścicieli, chyba że obydwaj występują z takim wnioskiem.
46. Art. 101 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 101
Rozpatrywanie sprzeciwu - Unieważnienie lub utrzymanie w mocy patentu europejskiego
(1) Jeżeli sprzeciw jest dopuszczalny, wówczas Wydział ds. Sprzeciwów bada, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, czy przynajmniej jedna podstawa sprzeciwu z art. 100 stanowi przeszkodę dla utrzymania w mocy patentu europejskiego. W trakcie rozpatrywania sprzeciwu Wydział ds. Sprzeciwów wzywa strony, tyle razy, ile jest to niezbędne, do wniesienia uwag do korespondencji od drugiej strony lub od tego Wydziału.
(2) Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów uważa, że przynajmniej jedna podstawa sprzeciwu stanowi przeszkodę dla utrzymania w mocy patentu europejskiego, unieważnia ten patent. W przeciwnym przypadku odrzuca sprzeciw.
(3) Jeżeli Wydział ds. Sprzeciwów uważa, że biorąc pod uwagę zmiany dokonane przez właściciela patentu w trakcie postępowania sprzeciwowego, patent i wynalazek, którego on dotyczy:
(a) spełniają wymogi Konwencji, wówczas podejmuje decyzję o utrzymaniu patentu w formie zmienionej, pod warunkiem że spełnione zostaną warunki ustalone w Regulaminie wykonawczym;
(b) nie spełniają wymogów niniejszej Konwencji, wówczas unieważnia patent.
47. Art. 102 skreśla się.
48. Art. 103 zostaje zmieniony i otrzymuje brzmienie:
Artykuł 103
Publikacja nowego opisu patentu europejskiego
Jeśli patent europejski został utrzymany w mocy w zmienionej formie na podstawie art. 101 ust. 3 (a), Europejski Urząd Patentowy publikuje nowy opis patentu europejskiego, możliwie jak najszybciej po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o decyzji w sprawie sprzeciwu.
49. Art. 104 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 104
Koszty
(1) Każda strona postępowania sprzeciwowego pokrywa koszty, jakie poniosła, chyba że Wydział ds. Sprzeciwów ze względów słuszności nakaże zgodnie z Regulaminem wykonawczym inny podział kosztów.
(2) Procedura dotycząca ustalenia kosztów określona jest w Regulaminie wykonawczym.
(3) Każda ostateczna decyzja Europejskiego Urzędu Patentowego ustalająca wysokość kosztów będzie traktowana, dla celów jej wykonania w umawiających się państwach, w taki sam sposób jak decyzja ostateczna wydana przez sąd cywilny państwa, na terytorium którego ma być przeprowadzone jej wykonanie. Kontrola takiej decyzji ogranicza się do kwestii jej autentyczności.
50. Art. 105 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 105
Przystąpienie domniemanego naruszyciela do sprawy
(1) Każda osoba trzecia może zgodnie z Regulaminem wykonawczym przystąpić do postępowania sprzeciwowego po upływie terminu wniesienia sprzeciwu, jeśli udowodni, że:
(a) zostało wszczęte przeciwko niej postępowanie w sprawie naruszenia tego samego patentu, albo
(b) w następstwie wniosku właściciela patentu o zaniechanie domniemanego naruszania, wszczęła postępowanie o stwierdzenie, że nie narusza patentu.
(2) Dopuszczalne przystąpienie do sprawy traktuje się tak jak sprzeciw.
51. Po art. 105 dodaje się następujące nowe artykuły 105a, 105b i 105c:
Artykuł 105a
Wniosek o ograniczenie lub unieważnienie
(1) Na wniosek właściciela, patent europejski może zostać unieważniony lub ograniczony poprzez zmianę zastrzeżeń. Wniosek wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Wniosek uważa się za złożony z chwila wniesienia opłat za ograniczenie lub unieważnienie.
(2) Wniosek nie może zostać złożony w czasie toczącego się postępowania sprzeciwowego dotyczącego patentu europejskiego.
Artykuł 105b
Ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego
(1) Europejski Urząd Patentowy bada, czy zostały spełnione wymogi dotyczące ograniczenia lub unieważnienia patentu ustalone w Regulaminie wykonawczym.
(2) Jeśli Europejski Urząd Patentowy uważa, że wniosek o ograniczenie lub unieważnienie patentu europejskiego spełnia te wymogi, wówczas podejmuje decyzje o ograniczeniu lub unieważnieniu patentu europejskiego. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) Decyzja o ograniczeniu lub unieważnieniu patentu europejskiego ma zastosowanie do patentu europejskiego we wszystkich umawiających się państwach, w odniesieniu do których został on udzielony. Decyzja obowiązuje od daty ukazania się informacji o tej decyzji w Europejskim Biuletynie Patentowym.
Artykuł 105c
Publikacja zmienionego opisu patentu europejskiego
Jeśli patent europejski zostaje ograniczony na podstawie art. 105b ust. 2, wówczas Europejski Urząd Patentowy publikuje zmieniony opis patentu europejskiego możliwie jak najwcześniej po opublikowaniu w Europejskim Biuletynie Patentowym informacji o ograniczeniu patentu.
52. Art. 106 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 106
Decyzje, od których przysługuje odwołanie
(1) Odwołanie przysługuje od decyzji Sekcji Zgłoszeń, Wydziałów Badań, Wydziałów ds. Sprzeciwów oraz Wydziału Prawnego. Ma ono skutek zawieszający.
(2) Decyzja, która nie kończy postępowania w sprawie w odniesieniu do jednej ze stron, może być przedmiotem odwołania jedynie razem z decyzją ostateczną, chyba że decyzja ta zezwala na złożenie odrębnego odwołania.
(3) Regulamin wykonawczy może ograniczyć prawo do złożenia odwołania od decyzji dotyczących podziału lub ustalenia kosztów w postępowaniu sprzeciwowym.
53. Art. 108 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 108
Termin i forma odwołania
Zawiadomienie o odwołaniu składa się zgodnie z Regulaminem wykonawczym w Europejskim Urzędzie Patentowym w ciągu dwóch miesięcy od daty powiadomienia o decyzji. Zawiadomienie uważa się za złożone z chwilą wniesienia opłaty za odwołanie. Pisemne oświadczenie wskazujące podstawy odwołania składa się stosownie do Regulaminu wykonawczego w ciągu czterech miesięcy od powiadomienia o decyzji.
54. Art. 110 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 110
Rozpatrywanie odwołań
Jeżeli odwołanie jest dopuszczalne, wówczas Komisja Odwoławcza bada, czy odwołanie może zostać uwzględnione. Rozpatrywanie odwołania prowadzi się zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego.
55. Po art. 112 dodaje się następujący nowy art. 112a:
Artykuł 112a
Wniosek o zbadanie decyzji przez Rozszerzoną Komisję Odwoławczą
(1) Każda strona postępowania odwoławczego, dla której decyzja Komisji Odwoławczej jest niekorzystna, może złożyć wniosek o zbadanie decyzji przez Rozszerzoną Komisję Odwoławczą.
(2) Wniosek można złożyć jedynie na tej podstawie, że:
(a) członek Komisji Odwoławczej brał udział w podejmowaniu decyzji z naruszeniem art. 24 ust. 1, albo pomimo wykluczenia stosownie do decyzji na podstawie art. 24 ust. 4;
(b) w skład Komisji Odwoławczej wchodziła osoba niewyznaczona na członka Komisji Odwoławczej;
(c) nastąpiło istotne naruszenie art. 113;
(d) w postępowaniu odwoławczym wystąpiły jakiekolwiek inne istotne błędy proceduralne określone w Regulaminie wykonawczym albo
(e) na decyzję mogło mieć wpływ przestępstwo ustalone zgodnie z warunkami przewidzianymi w Regulaminie wykonawczym.
(3) Wniosek o zbadanie decyzji nie ma skutku zawieszającego.
(4) Wniosek o zbadanie decyzji składa się w formie uzasadnionego oświadczenia zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Wniosek na podstawie ust. 2 (a)-(d) składa się w ciągu dwóch miesięcy od powiadomienia o decyzji Komisji Odwoławczej. Wniosek na podstawie ust. 2 (e) składa się w ciągu dwóch miesięcy od daty ustalenia przestępstwa i w żadnym razie nie później niż pięć lat od powiadomienia o decyzji Komisji Odwoławczej. Wniosek uważa się za złożony z chwilą wniesienia przewidzianej opłaty.
(5) Rozszerzona Komisja Odwoławcza bada wniosek zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Jeśli wniosek zostaje uwzględniony, Rozszerzona Komisja Odwoławcza unieważnia badaną decyzję i ponownie wszczyna postępowanie przed Komisją Odwoławczą zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego.
(6) Każda osoba, która w wyznaczonym umawiającym się państwie stosowała w dobrej wierze wynalazek będący przedmiotem europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego albo poczyniła poważne przygotowania do stosowania takiego wynalazku w okresie od wydania decyzji przez Komisję Odwoławczą do publikacji informacji o decyzji Rozszerzonej Komisji Odwoławczej w sprawie wniosku, może nieodpłatnie nadal stosować wynalazek w swoim przedsiębiorstwie lub na jego potrzeby.
56. Art. 115 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 115
Zgłaszanie uwag przez osoby trzecie
W postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym po publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego każda osoba trzecia może, stosownie do Regulaminu wykonawczego, zgłosić uwagi dotyczące zdolności patentowej wynalazku, którego dotyczy zgłoszenie lub patent. Osoba ta nie jest stroną postępowania.
57. Art. 117 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 117
Przeprowadzenie dowodu i środki służące do tego celu
(1) W postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym przewidziane są następujące środki służące do przedstawienia lub uzyskania dowodu:
(a) przesłuchanie stron;
(b) żądanie dostarczenia informacji;
(c) przedstawienie dokumentów;
(d) przesłuchanie świadków;
(e) zasięganie opinii ekspertów;
(f) wizja lokalna;
(g) oświadczenia na piśmie złożone pod przysięgą.
(2) Procedurę dotyczącą takiego przeprowadzania dowodu ustala Regulamin wykonawczy.
58. Art. 119 zostaje zmieniony i uzyskuje następujące brzmienie:
Artykuł 119
Doręczenie
Europejski Urząd Patentowy z własnej inicjatywy doręcza decyzje, wezwania, zawiadomienia i inną korespondencję zgodnie z Regulaminem wykonawczym. Doręczenia, jeżeli tego wymagają wyjątkowe okoliczności, mogą być dokonywane za pośrednictwem centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.
59. Art. 120 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 120
Terminy
Przepisy Regulaminu wykonawczego określają:
(a) terminy, które mają być przestrzegane w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym, a które nie zostały ustalone w niniejszej Konwencji;
(b) sposób obliczania terminów i warunki, na jakich terminy mogą zostać przedłużone;
(c) minimalne i maksymalne długości terminów ustalanych przez Europejski Urząd Patentowy.
60. Art. 121 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 121
Dalsze rozpatrywanie europejskiego zgłoszenia patentowego
(1) Jeśli zgłaszający nie dotrzyma terminu przed Europejskim Urzędem Patentowym, może on ubiegać się o dalsze rozpatrywanie europejskiego zgłoszenia patentowego.
(2) Europejski Urząd Patentowy uwzględnia wniosek pod warunkiem, że spełnione zostały wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) Jeśli wniosek został uwzględniony, uważa się. że nie nastąpiły skutki prawne, spowodowane niedotrzymaniem terminu.
(4) Dalsze rozpatrywanie wykluczone jest w odniesieniu do terminów przewidzianych w art. 87 ust. 1, art. 108 i art. 112a ust. 4, jak również do terminów dotyczących wniesienia wniosku o dalsze rozpatrywanie lub przywrócenie praw. Regulamin wykonawczy może wykluczyć dalsze rozpatrywanie w odniesieniu do innych terminów.
61. Art. 122 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 122
Przywrócenie praw
(1) Zgłaszającemu lub właścicielowi patentu europejskiego, którzy pomimo dołożenia wszelkich wymaganych w danych okolicznościach starań nie byli w stanie dotrzymać terminu przed Europejskim Urzędem Patentowym, zostaną na wniosek przywrócone prawa, jeśli bezpośrednim skutkiem niedotrzymania tego terminu było odrzucenie europejskiego zgłoszenia patentowego lub wniosku albo uznanie europejskiego zgłoszenia patentowego za wycofane lub unieważnienie patentu europejskiego albo utrata jakiegokolwiek innego prawa lub środków odwoławczych.
(2) Europejski Urząd Patentowy uwzględnia wniosek pod warunkiem, że spełnione zostały warunki przewidziane w ust. 1 oraz wszystkie pozostałe wymogi ustalone w Regulaminie wykonawczym. W przeciwnym przypadku odrzuca wniosek.
(3) Jeśli wniosek został uwzględniony, uważa się, że nie nastąpiły skutki prawne spowodowane niedotrzymaniem terminu.
(4) Przywrócenie praw jest wykluczone w odniesieniu do terminu dotyczącego złożenia wniosku o przywrócenie praw. Regulamin wykonawczy może wykluczyć przywrócenie praw w odniesieniu do innych terminów.
(5) Każdy, kto w wyznaczonym umawiającym się państwie w okresie pomiędzy utratą praw, o których mowa w ust. 1, a publikacją informacji o przywróceniu tych praw, w dobrej wierze stosował lub poczynił rzeczywiste i poważne przygotowania do stosowania wynalazku, który jest przedmiotem opublikowanego europejskiego zgłoszenia patentowego lub patentu europejskiego, może nieodpłatnie kontynuować takie stosowanie w swoim przedsiębiorstwie lub na jego potrzeby.
(6) Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie ogranicza prawa umawiającego się państwa do przywrócenia praw w odniesieniu do terminów przewidzianych w niniejszej Konwencji, które mają być dotrzymane przed organami tego państwa.
62. Art. 123 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 123
Zmiany
(1) Europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski mogą być zmienione w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. W każdym razie zgłaszającemu dana będzie co najmniej jedna możliwość zmiany zgłoszenia z własnej woli.
(2) Europejskie zgłoszenie patentowe lub patent europejski nie mogą być zmienione w taki sposób, aby obejmowały przedmiot, który wykracza poza treść zgłoszenia, jakie zostało dokonane.
(3) Patent europejski nie może być zmieniony w taki sposób, aby rozszerzał ochronę przyznaną tym patentem.
63. Art. 124 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 124
Informacje dotyczące stanu techniki
(1) Europejski Urząd Patentowy może, zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego, wezwać zgłaszającego do dostarczenia informacji dotyczących stanu techniki, które były brane pod uwagę w krajowym lub regionalnym postępowaniu patentowym i dotyczyły wynalazku, którego dotyczy europejskie zgłoszenie patentowe.
(2) Jeśli zgłaszający nie udzieli w terminie odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa w ust. 1, europejskie zgłoszenie patentowe uważa się za wycofane.
64. Art. 126 skreśla się.
65. Art. 127 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 127
Europejski Rejestr Patentowy
Europejski Urząd Patentowy prowadzi Europejski Rejestr Patentowy, do którego wpisuje się dane określone w Regulaminie wykonawczym. W Europejskim Rejestrze Patentowym nie dokonuje się żadnego wpisu przed publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego. Europejski Rejestr Patentowy dostępny jest do wglądu publicznego.
66. Art. 128 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 128
Wgląd do akt
(1) Akta dotyczące europejskich zgłoszeń patentowych, które nie zostały jeszcze opublikowane, nie będą udostępniane do wglądu bez zgody zgłaszającego.
(2) Każda osoba, która może dowieść, że zgłaszający w odniesieniu do niej odwołuje się do praw na podstawie europejskiego zgłoszenia patentowego, może uzyskać dostęp do akt przed publikacją tego zgłoszenia i bez zgody zgłaszającego.
(3) Jeżeli europejskie zgłoszenie wydzielone lub nowe europejskie zgłoszenie patentowe, dokonane zgodnie z art. 61 ust. 1, zostają opublikowane, każdy może uzyskać dostęp do akt wcześniejszego zgłoszenia przed publikacją tego zgłoszenia i bez zgody zgłaszającego.
(4) Po publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego akta dotyczące takiego zgłoszenia oraz udzielonego na jego podstawie patentu europejskiego mogą być na wniosek udostępnione do wglądu, z zastrzeżeniem ograniczeń ustalonych w Regulaminie wykonawczym.
(5) Jeszcze przed publikacją europejskiego zgłoszenia patentowego Europejski Urząd Patentowy może podać do wiadomości osobom trzecim lub opublikować szczegółowe dane wymienione w Regulaminie wykonawczym.
67. Art. 129 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 129
Publikacje periodyczne
Europejski Urząd Patentowy publikuje okresowo:
(a) Europejski Biuletyn Patentowy zawierający szczegółowe dane, których publikację nakazuje Konwencja, Regulamin wykonawczy albo prezes Europejskiego Urzędu Patentowego;
(b) Dziennik Urzędowy Europejskiego Urzędu Patentowego, zawierający komunikaty i informacje o charakterze ogólnym podawane do wiadomości przez prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, jak również wszelkie inne informacje dotyczące niniejszej Konwencji i jej wprowadzenia w życie.
68. Art. 130 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 130
Wymiana informacji
(1) O ile niniejsza Konwencja lub ustawy krajowe nie przewidują inaczej, Europejski Urząd Patentowy i centralne urzędy własności przemysłowej każdego umawiającego się państwa przekazują sobie wzajemnie, na wniosek, wszelkie użyteczne informacje dotyczące europejskich lub krajowych zgłoszeń patentowych oraz wszelkich dotyczących ich postępowań.
(2) Przepisy ust. 1 stosuje się do przekazywania informacji na mocy porozumień roboczych pomiędzy Europejskim Urzędem Patentowym a:
(a) centralnymi urzędami własności przemysłowej innych państw;
(b) organizacją międzyrządową, której powierzono zadanie udzielania patentów;
(c) każdą inną organizacją.
(3) Przekazywanie informacji na podstawie ust. 1 i 2 (a) oraz (b) nie podlega ograniczeniom ustalonym w art. 128. Rada Administracyjna może postanowić, że przekazywanie informacji na podstawie ust. 2 (c) nie będzie podlegało takim ograniczeniom pod warunkiem, że zainteresowana organizacja będzie traktowała przekazaną informację jako poufną do momentu publikacji europejskiego zgłoszenia patentowego.
69. Art. 133 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 133
Ogólne zasady reprezentacji
(1) Z zastrzeżeniem przepisów ust. 2, żadna osoba nie będzie zmuszona do korzystania z usług zawodowego pełnomocnika w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją.
(2) Osoby fizyczne lub prawne niemające miejsca zamieszkania lub głównej siedziby firmy w umawiającym się państwie reprezentowane są przez zawodowego pełnomocnika i działają za jego pośrednictwem we wszystkich rodzajach postępowań ustanowionych niniejszą Konwencją, z wyjątkiem dokonania europejskiego zgłoszenia patentowego; Regulamin wykonawczy może dopuścić inne wyjątki.
(3) Osoby fizyczne lub prawne mające miejsce zamieszkania lub główną siedzibę firmy w umawiającym się państwie mogą być reprezentowane w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją przez pracownika, który nie musi być zawodowym pełnomocnikiem, ale jest upoważniony zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Regulamin wykonawczy może ustalić, czy i na jakich warunkach pracownik osoby prawnej może reprezentować również inne osoby prawne, które mają swe główne siedziby firmy w umawiającym się państwie i pozostają w związkach o charakterze gospodarczym z pierwszą osobą prawną.
(4) Regulamin wykonawczy może ustanowić szczególne przepisy dotyczące wspólnej reprezentacji stron działających łącznie.
70. Art. 134 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 134
Reprezentacja przed Europejskim Urzędem Patentowym
(1) Reprezentowanie osób fizycznych lub prawnych w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją może być podejmowane jedynie przez zawodowych pełnomocników, których nazwiska figurują na liście prowadzonej w tym celu przez Europejski Urząd Patentowy.
(2) Każda osoba fizyczna, która:
(a) jest obywatelem umawiającego się państwa,
(b) ma siedzibę firmy lub miejsce zatrudnienia w umawiającym się państwie i
(c) zdała europejski egzamin kwalifikacyjny,
może być wpisana na listę zawodowych pełnomocników.
(3) W okresie jednego roku od daty przystąpienia państwa do niniejszej Konwencji o wpis na taką listę może również ubiegać się każda osoba fizyczna, która:
(a) jest obywatelem umawiającego się państwa,
(b) posiada siedzibę firmy lub miejsce zatrudnienia w państwie, które przystąpiło do Konwencji, oraz
(c) upoważniona jest do reprezentowania w sprawach patentowych osób fizycznych lub prawnych przed centralnym urzędem własności przemysłowej tego państwa. Jeżeli takie upoważnienie nie jest uwarunkowane wymogiem specjalnych kwalifikacji zawodowych, wówczas osoba taka musi działać w tym państwie jako pełnomocnik w sprawach patentowych przez co najmniej pięć lat.
(4) Wpisu dokonuje się na wniosek, do którego załączone są zaświadczenia potwierdzające, że spełnione są warunki ustalone w ust. 2 lub 3.
(5) Osoby, których nazwiska figurują na liście zawodowych pełnomocników, uprawnione są do działania we wszystkich rodzajach postępowań ustanowionych niniejszą Konwencją.
(6) Dla celów działania w charakterze zawodowego pełnomocnika każda osoba, której nazwisko figuruje na liście, o której mowa w ust. 1, uprawniona jest do utworzenia siedziby firmy w każdym umawiającym się państwie, w którym może być prowadzone postępowanie ustanowione niniejszą Konwencją, z uwzględnieniem postanowień Protokołu w sprawie centralizacji, stanowiącego załącznik do niniejszej Konwencji. Władze takiego państwa mogą pozbawić ją tego uprawnienia w pojedynczych przypadkach jedynie na mocy przepisów prawnych przyjętych w celu ochrony bezpieczeństwa publicznego oraz prawa i porządku. Przed podjęciem takiego działania powinno być ono skonsultowane z prezesem Europejskiego Urzędu Patentowego.
(7) Prezes Europejskiego Urzędu Patentowego może zezwolić na odstąpienie od:
(a) wymogu określonego w ust. 2 (a) lub ust. 3 (a) w szczególnych okolicznościach;
(b) wymogu określonego w ust. 3 (c), drugie zdanie, jeśli zgłaszający dostarczy dowód, że nabył wymagane kwalifikacje w inny sposób.
(8) Reprezentowanie w postępowaniu ustanowionym niniejszą Konwencją może, na takich samych zasadach, na jakich jest ono podejmowane przez zawodowego pełnomocnika, być również podejmowane przez każdego prawnika uprawnionego do prowadzenia praktyki w umawiającym się państwie i mającego siedzibę firmy w tym państwie, w takim zakresie, w jakim jest on uprawniony w tym państwie do działania jako zawodowy pełnomocnik w sprawach patentowych. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
71. Po art. 134 dodaje się następujący nowy art. 134a:
Artykuł 134a
Instytut Zawodowych Pełnomocników przed Europejskim Urzędem Patentowym
(1) Rada Administracyjna posiada kompetencje do wydawania i zmiany przepisów dotyczących:
(a) Instytutu Zawodowych Pełnomocników przed Europejskim Urzędem Patentowym, dalej zwanego Instytutem;
(b) kwalifikacji i szkolenia, wymaganych dla dopuszczenia kandydata do europejskiego egzaminu kwalifikacyjnego oraz przeprowadzenia takiego egzaminu;
(c) uprawnień dyscyplinarnych przysługujących Instytutowi lub Europejskiemu Urzędowi Patentowemu w stosunku do zawodowych pełnomocników;
(d) obowiązku zachowania tajemnicy spoczywającego na zawodowym pełnomocniku oraz przywileju nieujawniania w postępowaniu przed Europejskim Urzędem Patentowym korespondencji pomiędzy zawodowym pełnomocnikiem i jego klientem lub każdą inną osobą.
(2) Każda osoba wpisana na listę zawodowych pełnomocników, o której mowa w art. 134 ust. 1, jest członkiem Instytutu.
72. Art. 135 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 135
Wniosek o stosowanie procedury krajowej
(1) Centralny urząd własności przemysłowej wyznaczonego umawiającego się państwa stosuje procedurę dla udzielania patentu krajowego na wniosek zgłaszającego lub właściciela patentu europejskiego w następujących okolicznościach:
(a) jeżeli europejskie zgłoszenie patentowe uznane jest za wycofane stosownie do art. 77 ust. 3;
(b) w innych przypadkach przewidzianych prawem krajowym, kiedy na podstawie niniejszej Konwencji europejskie zgłoszenie patentowe zostaje odrzucone lub wycofane bądź uznane za wycofane lub patent europejski zostaje unieważniony.
(2) W przypadku, o którym mowa w ust. 1 (a), wniosek o zamianę składa się w centralnym urzędzie własności przemysłowej, w którym dokonane zostało europejskie zgłoszenie patentowe. Urząd ten, z zastrzeżeniem przepisów dotyczących bezpieczeństwa krajowego, przekazuje wniosek bezpośrednio do wymienionych w nim centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.
(3) W przypadkach, o których mowa w ust. 1 (b), wniosek o zamianę wnosi się do Europejskiego Urzędu Patentowego zgodnie z przepisami Regulaminu wykonawczego. Wniosek uważa się za złożony dopiero po wniesieniu opłaty za zamianę. Europejski Urząd Patentowy przekazuje wniosek do wymienionych w nim centralnych urzędów własności przemysłowej umawiających się państw.
(4) Skutek europejskiego zgłoszenia patentowego, o którym mowa w art. 66, nie nastąpi, jeśli wniosek o zamianę zostanie złożony po terminie.
73. Art. 136 skreśla się.
74. Art. 137 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 137
Formalne wymogi dla dokonania zamiany
(1) Europejskie zgłoszenie patentowe przekazane zgodnie z art. 135 ust. 2 lub ust. 3 nie podlega tym formalnym wymogom prawa krajowego, które różnią się od wymogów przewidzianych niniejszą Konwencją lub są wymogami dodatkowymi.
(2) Centralny urząd własności przemysłowej, któremu zgłoszenie zostaje przekazane, może wymagać od zgłaszającego, aby w terminie nie krótszym niż dwa miesiące:
(a) wniósł krajową opłatę za zgłoszenie;
(b) złożył tłumaczenie oryginalnego tekstu europejskiego zgłoszenia patentowego na jeden z języków urzędowych danego państwa oraz, w razie potrzeby, tekstu zmienionego w toku postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym, który zgodnie z życzeniem zgłaszającego ma być poddany procedurze krajowej.
75. Art. 138 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 138
Unieważnienie patentów europejskich
(1) Z zastrzeżeniem przepisów art. 139, patent europejski może być unieważniony ze skutkiem dla umawiającego się państwa jedynie z następujących przyczyn:
(a) przedmiot patentu europejskiego nie posiada zdolności patentowej na podstawie art. 52 - 57;
(b) patent europejski nie ujawnia wynalazku w sposób wystarczająco jasny i pełny dla jego wykonania przez znawcę z danej dziedziny;
(c) przedmiot patentu europejskiego wykracza poza treść zgłoszenia, jakie zostało dokonane, lub, jeżeli patent udzielony został na zgłoszenie wydzielone lub na nowe zgłoszenie dokonane zgodnie z art. 61, poza treść wcześniejszego zgłoszenia, jakie zostało dokonane;
(d) ochrona przyznana patentem europejskim została rozszerzona lub
(e) właściciel patentu europejskiego nie jest uprawniony zgodnie z art. 60 ust. 1.
(2) Jeżeli podstawy unieważnienia dotyczą tylko części patentu europejskiego, patent zostaje ograniczony poprzez odpowiednią zmianę zastrzeżeń i unieważniony w części.
(3) W postępowaniu przed właściwym sądem lub organem, które dotyczy ważności patentu europejskiego. właściciel patentu ma prawo do ograniczenia patentu poprzez zmianę zastrzeżeń. Ograniczony w taki sposób patent stanowi podstawę do tego postępowania.
76. Art. 140 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 140
Krajowe wzory użytkowe i świadectwa użyteczności
Postanowienia artykułów 66, 124, 135, 137 i 139 mają zastosowanie do wzorów użytkowych i świadectw użyteczności oraz do zgłoszeń dotyczących wzorów użytkowych i świadectw użyteczności zarejestrowanych lub zdeponowanych w umawiających się państwach, których ustawodawstwa przewidują ochronę takich wzorów lub świadectw.
77. Art. 141 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 141
Opłaty za utrzymanie w mocy patentów europejskich
(1) Opłaty za utrzymanie w mocy patentów europejskich mogą być nałożone jedynie za lata następujące po roku, o którym mowa w art. 86 ust. 2.
(2) Wszystkie opłaty za utrzymanie w mocy patentu, które są wymagalne w ciągu dwóch miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, uważa się za ważnie wniesione, jeśli zostaną dokonane w ciągu tego okresu. Nie pobiera się żadnej dodatkowej opłaty przewidzianej w ustawodawstwie krajowym.
78. Po art. 149 dodaje się następujący nowy art. 149a:
Artykuł 149a
Inne porozumienia pomiędzy umawiającymi się państwami
(1) Żadne postanowienie niniejszej Konwencji nie jest tak sformułowane, aby ograniczać prawo niektórych lub wszystkich umawiających się państw do zawierania szczególnych porozumień dotyczących jakichkolwiek spraw związanych z europejskimi zgłoszeniami patentowymi lub patentami europejskimi, które na podstawie niniejszej Konwencji podporządkowane są prawu krajowemu i przez to prawo regulowane, w szczególności takich jak:
(a) porozumienie ustanawiające wspólny europejski sąd patentowy dla umawiających się państw będących stronami tego porozumienia;
(b) porozumienie ustanawiające wspólną instytucję dla umawiających się państw będących stronami tego porozumienia do wydawania na wniosek sądów krajowych lub krajowych organów quasi-sądowych opinii w sprawach europejskiego prawa patentowego lub ujednoliconego krajowego prawa patentowego;
(c) porozumienie, na podstawie którego umawiające się państwa będące stronami tego porozumienia rezygnują całkowicie lub częściowo z tłumaczeń patentów europejskich, o których mowa w art. 65;
(d) porozumienie, na podstawie którego umawiające się państwa będące stronami tego porozumienia postanawiają, że tłumaczenia patentów europejskich wymagane na podstawie art. 65 mogą być składane w Europejskim Urzędzie Patentowym i przez ten urząd publikowane.
(2) Rada Administracyjna jest uprawniona do decydowania, że:
(a) członkowie Komisji Odwoławczych lub Rozszerzonej Komisji Odwoławczej mogą pracować w europejskim sądzie patentowym lub we wspólnej instytucji opiniodawczej oraz brać udział w postępowaniu przed sądem albo instytucją opiniodawczą stosownie do tego rodzaju porozumienia;
(b) Europejski Urząd Patentowy zapewni wspólnej instytucji opiniodawczej taki personel pomocniczy, pomieszczenie oraz wyposażenie, jakie mogą być niezbędne do wypełniania jej obowiązków, a wydatki ponoszone przez tę instytucję będą pokrywane w pełni lub częściowo przez Organizację.
79. Część X Konwencji zostaje zmieniona i otrzymuje następujące brzmienie:
CZĘŚĆ X
ZGŁOSZENIA MIĘDZYNARODOWE NA PODSTAWIE UKŁADU O WSPÓŁPRACY PATENTOWEJ - ZGŁOSZENIA EURO-PCT
Artykuł 150
Stosowanie Układu o współpracy patentowej
(1) Układ o współpracy patentowej z dnia 19 czerwca 1970 r., zwany dalej PCT, stosuje się zgodnie z przepisami niniejszej części.
(2) Zgłoszenia międzynarodowe dokonane na podstawie PCT mogą być przedmiotem postępowania przed Europejskim Urzędem Patentowym. W postępowaniu tym stosuje się przepisy PCT i Regulaminu PCT oraz uzupełniająco przepisy niniejszej Konwencji. W przypadku rozbieżności decydują przepisy PCT lub Regulaminu PCT.
Artykuł 151
Europejski Urząd Patentowy jako urząd przyjmujący
Europejski Urząd Patentowy działa jako urząd przyjmujący w rozumieniu PCT zgodnie z postanowieniami Regulaminu wykonawczego. Art. 75 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
Artykuł 152
Europejski Urząd Patentowy jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań lub Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych
Europejski Urząd Patentowy, zgodnie z porozumieniem zawartym między Organizacją i Międzynarodowym Biurem Światowej Organizacji Własności Intelektualnej, działa jako Międzynarodowy Organ Poszukiwań i Międzynarodowy Organ Badań Wstępnych w rozumieniu PCT dla zgłaszających, którzy są obywatelami umawiającego się państwa niniejszej Konwencji albo mają w nim miejsce zamieszkania. Niniejsze porozumienie może określać, że Europejski Urząd Patentowy działa także w odniesieniu do innych zgłaszających.
Artykuł 153
Europejski Urząd Patentowy jako urząd wyznaczony lub urząd wybrany
(1) Europejski Urząd Patentowy jest:
(a) urzędem wyznaczonym dla umawiającego się państwa niniejszej Konwencji, w stosunku do którego PCT weszło w życie i które zostało wyznaczone w zgłoszeniu międzynarodowym oraz na które zgłaszający pragnie uzyskać patent europejski, i
(b) urzędem wybranym, jeśli zgłaszający dokonał wyboru państwa wyznaczonego stosownie do (a).
(2) Zgłoszenie międzynarodowe, dla którego Europejski Urząd Patentowy jest urzędem wyznaczonym lub wybranym i któremu została nadana międzynarodowa data zgłoszenia, jest równoważne ze zwykłym zgłoszeniem europejskim (zgłoszenie Euro-PCT).
(3) Międzynarodowa publikacja zgłoszenia Euro-PCT w jednym z języków urzędowych Europejskiego Urzędu Patentowego zastępuje publikację europejskiego zgłoszenia patentowego i informację o niej zamieszcza się w Europejskim Biuletynie Patentowym.
(4) Jeśli zgłoszenie Euro-PCT zostało opublikowane w innym języku, tłumaczenie tego zgłoszenia na jeden z języków urzędowych składa się w Europejskim Urzędzie Patentowym, który je publikuje. Z zastrzeżeniem art. 67 ust. 3, ochrona tymczasowa przewidziana w art. 67 ust. 1 i 2 rozpoczyna się od daty tej publikacji.
(5) Zgłoszenie Euro-PCT traktuje się jako europejskie zgłoszenie patentowe i uważa się za zawarte w stanie techniki na podstawie art. 54 ust. 3, jeśli zostaną spełnione warunki ustalone w ust. 3 lub ust. 4 oraz w Regulaminie wykonawczym.
(6) Międzynarodowe sprawozdanie z poszukiwania sporządzone w odniesieniu do zgłoszenia Euro-PCT lub zastępujące go oświadczenie oraz ich międzynarodowa publikacja zastępują sprawozdanie z poszukiwania europejskiego i informację o jego publikacji w Europejskim Biuletynie Patentowym.
(7) Sprawozdanie z dodatkowego poszukiwania europejskiego sporządza się w odniesieniu do każdego zgłoszenia Euro-PCT, o którym mowa w ust. 5. Rada Administracyjna może podjąć decyzję o rezygnacji ze sprawozdania z dodatkowego poszukiwania lub o obniżeniu opłaty za poszukiwanie.
80. Art. 154, 155, 156, 157, 158, 159, 160, 161, 162 i 163 skreśla się.
81. Art. 164 zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
Artykuł 164
Regulamin wykonawczy i Protokoły
(1) Regulamin wykonawczy, Protokół w sprawie uznawania jurysdykcji, Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów, Protokół w sprawie centralizacji, Protokół w sprawie interpretacji art. 69 oraz Protokół w sprawie obsady personelu stanowią integralne części niniejszej Konwencji.
(2) W przypadku rozbieżności pomiędzy przepisami niniejszej Konwencji a przepisami Regulaminu wykonawczego decydują przepisy niniejszej Konwencji.
82. Art. 167 skreśla się.
ARTYKUŁ 2
PROTOKOŁY
1. Protokół w sprawie interpretacji art. 69 EPC zostaje zmieniony i otrzymuje następujące brzmienie:
PROTOKÓŁ W SPRAWIE INTERPRETACJI ART. 69
Artykuł 1
Zasady ogólne
Art. 69 nie powinien być interpretowany w taki sposób, że przez zakres ochrony przyznanej patentem europejskim rozumie się zakres określony ściśle literalnym znaczeniem sformułowań użytych w zastrzeżeniach, przy czym opis i rysunki mają służyć jedynie do celu wyjaśnienia niejasności stwierdzonych w zastrzeżeniach. Nie powinien też być rozumiany w taki sposób, że zastrzeżenia służą jedynie jako wskazówka i że faktyczna przyznana ochrona może obejmować to, co w ocenie znawcy z danej dziedziny według opisu i rysunków było zamierzeniem właściciela patentu. Przeciwnie, art. 69 należy interpretować w taki sposób, że określa on stanowisko pomiędzy tymi dwoma skrajnościami, które łączy w sobie słuszną ochronę dla właściciela patentu z uzasadnionym stopniem pewności prawnej dla osób trzecich.
Artykuł 2
Ekwiwalenty
Dla celów określenia zakresu ochrony przyznanej patentem europejskim bierze się pod należytą uwagę każdy element, który jest ekwiwalentem elementu wymienionego w zastrzeżeniach.
2. Do Konwencji o patencie europejskim załącza się jako jej integralną część następujący protokół:
PROTOKÓŁ W SPRAWIE OBSADY PERSONELU EUROPEJSKIEGO URZĘDU PATENTOWEGO W HADZE
(PROTOKÓŁ W SPRAWIE OBSADY PERSONELU)
Europejska Organizacja Patentowa zapewni, że proporcje stanowisk pracy w Europejskim Urzędzie Patentowym przydzielonych dla służbowej placówki w Hadze, które zostały określone w planie dotyczącym personelu oraz tabelach stanowisk na 2000 r., pozostaną zasadniczo niezmienione. Każda zmiana liczby stanowisk pracy przydzielonych dla placówki służbowej w Hadze, której wynikiem jest odchylenie o więcej niż dziesięć procent od tej proporcji, która okaże się niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania Europejskiego Urzędu Patentowego, podlega decyzji Rady Administracyjnej Organizacji na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego po zasięgnięciu opinii rządów Republiki Federalnej Niemiec i Królestwa Holandii.
3. Sekcja 1 Protokołu w sprawie centralizacji zostaje zmieniona i otrzymuje następujące brzmienie:
PROTOKÓŁ W SPRAWIE CENTRALIZACJI EUROPEJSKIEGO SYSTEMU PATENTOWEGO I W SPRAWIE JEJ WPROWADZENIA
(PROTOKÓŁ W SPRAWIE CENTRALIZACJI)
Sekcja I
(1) (a) Po wejściu w życie Konwencji jej państwa strony, które są również członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego utworzonego Porozumieniem haskim z dnia 6 czerwca 1947 r., podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia przekazania do Europejskiego Urzędu Patentowego wszystkich aktywów i zobowiązań oraz całego personelu Międzynarodowego Instytutu Patentowego nie później niż w dacie, o której mowa w art. 162 ust. 1. Takie przekazanie następuje na podstawie porozumienia pomiędzy Międzynarodowym Instytutem Patentowym i Europejską Organizacja Patentową. Powyższe państwa oraz pozostałe państwa strony Konwencji podejmą wszelkie kroki, aby zapewnić wprowadzenie w życie niniejszego porozumienia nie później niż w dacie, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji. Po wprowadzeniu w życie porozumienia te państwa, które są członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego, jak również stronami Konwencji, zobowiązują się ponadto do wystąpienia z Porozumienia haskiego.
(b) Państwa strony Konwencji podejmą wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że wszystkie aktywa i zobowiązania Międzynarodowego Instytutu Patentowego zostaną przeniesione oraz cały jego personel przyjęty do Europejskiego Urzędu Patentowego, zgodnie z porozumieniem, o którym mowa w (a). Po wprowadzeniu w życie porozumienia zadania ciążące na Międzynarodowym Instytucie Patentowym w dacie, w której Konwencja otwarta jest do podpisu, a w szczególności zadania wykonywane w odniesieniu do jego państw członkowskich, niezależnie od tego, czy stały się one stroną Konwencji, oraz takie zadania, jakie w chwili wejścia w życie Konwencji zostały podjęte przez Instytut w odniesieniu do państw, które w tej dacie są zarówno członkami Międzynarodowego Instytutu Patentowego, jak i stronami Konwencji, zostają przejęte przez Europejski Urząd Patentowy. Ponadto, Rada Administracyjna Europejskiej Organizacji Patentowej może przydzielić Europejskiemu Urzędowi Patentowemu dodatkowe obowiązki z zakresu prowadzenia poszukiwań.
(c) Powyższe zobowiązania mają odpowiednio zastosowanie także do oddziału założonego na podstawie Porozumienia haskiego na warunkach ustalonych w umowie między Międzynarodowym Instytutem Patentowym i rządem danego umawiającego się państwa. Tą drogą rząd ten zobowiązuje się do zawarcia, w miejsce już istniejącej umowy zawartej z Międzynarodowym Instytutem Patentowym, nowej umowy z Europejską Organizacją Patentową w celu dostosowania postanowień umowy dotyczących organizacji, działania i finansowania oddziału do przepisów niniejszego Protokołu.
(2) Z zastrzeżeniem przepisów sekcji III, państwa strony Konwencji zrzekają się w imieniu swoich centralnych urzędów własności przemysłowej na rzecz Europejskiego Urzędu Patentowego prowadzenia jakiejkolwiek działalności jako Międzynarodowe Organy Poszukiwań na podstawie Układu o współpracy patentowej od daty, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji.
(3) (a) Oddział Europejskiego Urzędu Patentowego zostaje założony w Berlinie z datą, o której mowa w art. 162 ust. 1 Konwencji. Działa on pod kierownictwem filii w Hadze.
(b) Rada Administracyjna ustala obowiązki, jakie mają być przydzielone oddziałowi w Berlinie w świetle ogólnych zadań i wymogów Europejskiego Urzędu Patentowego.
(c) Przynajmniej w początkowym okresie po stopniowym poszerzeniu pola działania Europejskiego Urzędu Patentowego ilość pracy przydzielona temu oddziałowi będzie wystarczająca do umożliwienia pełnego zatrudnienia personelu prowadzącego badania w berlińskiej delegaturze Niemieckiego Urzędu Patentowego, jaki figuruje w dacie, w której Konwencja otwarta jest do podpisania.
(d) Republika Federalna Niemiec pokrywa wszystkie dodatkowe koszty, które poniosła Europejska Organizacja Patentowa przy zakładaniu oraz utrzymywaniu oddziału w Berlinie.
ARTYKUŁ 3
NOWY TEKST KONWENCJI
(1) Rada Administracyjna Europejskiej Organizacji Patentowej zostaje niniejszym upoważniona do sporządzenia, na wniosek prezesa Europejskiego Urzędu Patentowego, nowego tekstu Konwencji o patencie europejskim. W nowym tekście, tam gdzie jest to niezbędne, ujednolicono sformułowania przepisów Konwencji w trzech językach urzędowych. Przepisy Konwencji mogą także zostać na nowo kolejno ponumerowane, a powołania na inne przepisy Konwencji zmienione zgodnie z nową numeracją.
(2) Rada Administracyjna zatwierdza nowy tekst Konwencji większością trzech czwartych głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących. Po zatwierdzeniu nowy tekst Konwencji staje się integralną częścią niniejszego Aktu rewizyjnego.
ARTYKUŁ 4
PODPISANIE I RATYFIKACJA
(1) Akt rewizyjny otwarty jest do podpisu przez umawiające się państwa w Europejskim Urzędzie Patentowym w Monachium do dnia 1 września 2001 r.
(2) Niniejszy Akt rewizyjny podlega ratyfikacji; dokumenty ratyfikacyjne składa się Rządowi Republiki Federalnej Niemiec.
ARTYKUŁ 5
PRZYSTĄPIENIE
(1) Akt rewizyjny do chwili wejścia w życie otwarty jest do przystąpienia dla umawiających się państw Konwencji i państw, które ratyfikują Konwencję lub do niej przystąpią.
(2) Dokumenty przystąpienia składa się Rządowi Republiki Federalnej Niemiec.
ARTYKUŁ 6
TYMCZASOWE STOSOWANIE
Art. 1 (4)-(6) i (12)-(15), art. 2 (2) i (3) oraz art. 3 i art. 7 niniejszego Aktu rewidującego stosuje się tymczasowo.
ARTYKUŁ 7
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
(1) Zrewidowana wersja Konwencji ma zastosowanie do wszystkich europejskich zgłoszeń patentowych dokonanych po jej wejściu w życie, jak również do wszystkich patentów udzielonych w odniesieniu do takich zgłoszeń. Nie ma zastosowania do patentów europejskich już udzielonych w chwili jej wejścia w życie ani do europejskich zgłoszeń patentowych będących w tym czasie w trakcie rozpatrywania, chyba że Rada Administracyjna Europejskiej Organizacji Patentowej zdecyduje inaczej.
(2) Rada Administracyjna Europejskiej Organizacji Patentowej podejmie decyzję na podstawie ust. 1 nie później niż dnia 30 czerwca 2001 r. większością trzech czwartych głosów umawiających się państw reprezentowanych i głosujących. Taka decyzja staje się integralną częścią Aktu rewizyjnego.
ARTYKUŁ 8
WEJŚCIE W ŻYCIE
(1) Zrewidowany tekst Konwencji o patencie europejskim wchodzi w życie po upływie dwóch lat od złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia przez piętnaste umawiające się państwo albo, jeśli ma to miejsce wcześniej, w pierwszym dniu trzeciego miesiąca od złożenia dokumentu ratyfikacyjnego przez to umawiające się państwo, które dokona tego aktu jako ostatnie ze wszystkich umawiających się państw.
(2) Po wejściu w życie zrewidowanego tekstu Konwencji dotychczas obowiązujący tekst przestaje obowiązywać.
ARTYKUŁ 9
PRZEKAZANIE I POWIADOMIENIE
(1) Rząd Republiki Federalnej Niemiec sporządzi poświadczone za zgodność z oryginałem kopie Aktu rewizyjnego i przekaże je rządom umawiających się państw oraz państwom, które na podstawie art. 166 ust. 1 mogą przystąpić do Konwencji o patencie europejskim.
(2) Rząd Republiki Federalnej Niemiec powiadomi rządy, o których mowa w ust. 1, o:
(a) złożeniu dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia;
(b) dacie wejścia w życie niniejszego Aktu rewizyjnego.
NA DOWÓD CZEGO upoważnieni Pełnomocnicy, po okazaniu swoich pełnomocnictw, które uznano za dobre i w należnej formie, podpisali niniejszy Akt rewidujący.
SPORZĄDZONO w Monachium dnia dwudziestego dziewiątego listopada dwutysięcznego roku w jednym egzemplarzu, w językach angielskim, francuskim i niemieckim, przy czym wszystkie trzy teksty są jednakowo autentyczne. Egzemplarz niniejszy zostanie złożony w archiwach Republiki Federalnej Niemiec.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją oraz aktem rewidującym, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej konwencji oraz aktu rewidującego,
- postanowienia konwencji oraz aktu rewidującego są przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 29 grudnia 2003 r.
