Dziennik Ustaw 2005 Nr 178 poz. 1481 - Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Genewa.1957.09.30


OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 26 lipca 2005 r.

w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.

(Dz. U. z dnia 16 września 2005 r.)


Podaje się do wiadomości, że zgodnie z artykułem 14 Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., weszły w życie dnia 1 stycznia 2005 r. zmiany do załączników A i B do powyższej umowy.

Jednolity tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający zmiany znowelizowanych załączników A i B stanowiących integralną część umowy, ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego.

(Załącznik do oświadczenia rządowego stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

UMOWA EUROPEJSKA
DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

Umawiające się Strony, dążąc do wzmożenia bezpieczeństwa międzynarodowych przewozów drogowych, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

W rozumieniu niniejszej Umowy:
(a)  określenie "pojazd" oznacza pojazdy samochodowe, pojazdy członowe, przyczepy i naczepy - stosownie do definicji zawartych w artykule 4 Konwencji o ruchu drogowym z dnia 19 września 1949 roku, z wyjątkiem pojazdów należących do sił zbrojnych Umawiającej się Strony lub im podlegających;
(b)  określenie "towary niebezpieczne" oznacza takie materiały i przedmioty, których międzynarodowy przewóz drogowy jest zabroniony lub dozwolony pod pewnymi warunkami ustalonymi w załącznikach A i B;
(c)  określenie "międzynarodowy przewóz" oznacza każdą działalność przewozową wykonywaną na terytorium co najmniej dwu Umawiających się Stron przez pojazdy określone pod literą (a).

Artykuł 2

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 3, towary niebezpieczne wyłączone z przewozu na podstawie załącznika A nie mogą być przyjęte do przewozu międzynarodowego.
2. Przewozy międzynarodowe innych towarów niebezpiecznych są dozwolone, jeżeli spełnione są:
(a)  warunki ustalone w załączniku A dla wymienionych w nim towarów, w szczególności w odniesieniu do ich opakowania i oznakowania, oraz
(b)  warunki ustalone w załączniku B, w szczególności w odniesieniu do konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji pojazdu służącego do przewozu towarów wymienionych w tym załączniku z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 2.

Artykuł 3

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej część integralną.

Artykuł 4

1. Każda Umawiająca się Strona zachowuje prawo regulowania lub wprowadzania zakazu wwozu towarów niebezpiecznych na jej terytorium z innych przyczyn niż bezpieczeństwo w czasie przewozu.
2. Pojazdy wykonujące przewozy na terytorium Umawiającej się Strony w czasie wejścia w życie niniejszej Umowy lub włączone do wykonywania tych przewozów na takim terytorium w ciągu dwu miesięcy po jej wejściu w życie są dopuszczone do wykonywania międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych w okresie trzech lat od takiego wejścia w życie, nawet jeżeli konstrukcja i wyposażenie tych pojazdów nie odpowiadają całkowicie warunkom ustalonym w załączniku B odnoszącym się do takiego przewozu. Jednakże pod specjalnymi warunkami, ustalonymi w załączniku B, okres ten może być skrócony.
3. Umawiające się Strony zachowują prawo ustalania, w drodze specjalnych umów dwustronnych lub wielostronnych, że niektóre towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są całkowicie wyłączone z międzynarodowych przewozów, pod pewnymi warunkami mogą być przyjęte do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach, albo, że towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są przyjmowane do międzynarodowego przewozu tylko na specjalnych warunkach, mogą być dopuszczone do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach pod warunkami mniej rygorystycznymi niż warunki ustalone w załącznikach do niniejszej Umowy. Specjalne umowy dwustronne lub wielostronne wymienione w niniejszym ustępie będą przekazywane do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże je Umawiającym się Stronom niebędącym sygnatariuszami wymienionych umów.

Artykuł 5

Przewozy, do których ma zastosowanie niniejsza Umowa, podlegają krajowym lub międzynarodowym przepisom dotyczącym w ogóle ruchu drogowego, międzynarodowego przewozu drogowego i handlu międzynarodowego.

Artykuł 6

1. Państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz państwa przyjęte do tej Komisji z głosem doradczym, zgodnie z ustępem 8 Aktu określającego jej kompetencje, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy:
(a)  przez podpisanie jej,
(b)  przez ratyfikację jej po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji,
(c)  przez przystąpienie do niej.
2. Państwa, które mogą uczestniczyć w niektórych pracach Europejskiej Komisji Gospodarczej, zgodnie z ustępem 11 Aktu określającego kompetencje tej Komisji, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy przez przystąpienie do niej po jej wejściu w życie.
3. Niniejsza Umowa pozostanie otwarta do podpisania do dnia 15 grudnia 1957 roku. Po upływie tego terminu pozostanie ona otwarta do przystąpienia.
4. Ratyfikacja lub przystąpienie nabierze mocy po złożeniu odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 7

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia, w którym liczba państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, które podpisały ją bez zastrzeżenia ratyfikacji albo złożyły dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia, wyniesie pięć. Jednakże załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane dopiero po upływie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie samej Umowy.
2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje niniejszą Umowę lub przystąpi do niniejszej Umowy po podpisaniu jej bez zastrzeżenia ratyfikacji albo po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia przez pięć państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia przez wymienione państwo, a załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane albo od tego samego dnia, jeżeli weszły one już w życie w tym dniu, albo, jeżeli nie weszły w życie w tym dniu, od dnia, w którym będą one stosowane zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie dwunastu miesięcy od dnia otrzymania przez Sekretarza Generalnego notyfikacji o wypowiedzeniu.

Artykuł 9

1. Niniejsza Umowa utraci swą moc, jeżeli po jej wejściu w życie liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza niż pięć w ciągu dwunastu kolejnych miesięcy.
2. W razie zawarcia światowej umowy regulującej przewóz towarów niebezpiecznych, każde postanowienie niniejszej Umowy sprzeczne z jakimkolwiek. postanowieniem wymienionej światowej umowy automatycznie przestanie być stosowane w stosunkach między Stronami niniejszej Umowy, które staną się Stronami tej światowej umowy oraz będzie automatycznie zastąpione przez odpowiednie postanowienia wymienionej światowej umowy, począwszy od daty wejścia jej w życie.

Artykuł 10

1. Każde państwo w czasie podpisania niniejszej Umowy bez zastrzeżenia ratyfikacji albo składania dokumentu ratyfikacyjnego, lub dokumentu przystąpienia, albo w każdym późniejszym czasie może oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa będzie stosowana na wszystkich terytoriach lub na części tych terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne. Niniejsza Umowa oraz jej załączniki będą stosowane na terytorium lub terytoriach wymienionych w notyfikacji po upływie jednego miesiąca od dnia otrzymania jej przez Sekretarza Generalnego.
2. Każde państwo, które zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu złożyło oświadczenie w sprawie stosowania niniejszej Umowy na terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne, może wypowiedzieć niniejszą Umowę oddzielnie w odniesieniu do wymienionego terytorium, zgodnie z postanowieniami artykułu 8.

Artykuł 11

1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, będzie w miarę możliwości rozstrzygnięty w drodze negocjacji między nimi.
2. Każdy spór, który nie zostanie rozstrzygnięty w drodze negocjacji, będzie poddany arbitrażowi, jeżeli tego zażąda jedna z Umawiających się Stron w sporze i będzie w rezultacie przekazany jednemu lub więcej arbitrom wybranym w drodze porozumienia między Stronami w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od zażądania arbitrażu Strony nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra lub arbitrów, każda z tych Stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór będzie przekazany do rozstrzygnięcia.
3. Orzeczenie arbitra lub arbitrów wyznaczonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu będzie wiążące dla Umawiających się Stron w sporze.

Artykuł 12

1. Każda Umawiająca się Strona w czasie podpisania, ratyfikacji niniejszej Umowy lub przystąpienia do niej może oświadczyć, że nie uważa się za związaną artykułem 11. Inne Umawiające się Strony nie będą związane artykułem 11, w stosunku do każdej Umawiającej się Strony, która wniosła takie zastrzeżenie.
2. Każda Umawiająca się Strona, która wniosła zastrzeżenie przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu, może w każdym czasie wycofać je w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 13

1. Po upływie trzyletniego okresu obowiązywania niniejszej Umowy każda Umawiająca się Strona, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, może zażądać zwołania konferencji w celu zrewidowania tekstu niniejszej Umowy. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o tym żądaniu i zwoła konferencję rewizyjną, jeżeli w okresie czterech miesięcy następujących po dacie notyfikacji Sekretarza Generalnego co najmniej jedna czwarta Umawiających się Stron zawiadomi go o swojej zgodzie na to żądanie.
2. Jeżeli konferencja zostanie zwołana zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i zaprosi je do składania w ciągu trzech miesięcy propozycji, które pragnęłyby rozpatrzyć na konferencji. Sekretarz Generalny przekaże wszystkim Umawiającym się Stronom tymczasowy porządek dzienny konferencji wraz z tekstami takich propozycji co najmniej na trzy miesiące przed datą rozpoczęcia konferencji.
3. Sekretarz Generalny zaprasza na każdą konferencję zwołaną zgodnie z niniejszym artykułem wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2.

Artykuł 14*

1. Niezależnie od procedury rewizyjnej przewidzianej w artykule 13, każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do załączników do niniejszej Umowy. W tym celu przekazuje ona tekst poprawki Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Sekretarz Generalny może także zaproponować poprawki do załączników do niniejszej Umowy w celu zapewnienia zgodności tych załączników z innymi umowami międzynarodowymi dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych.
2. Sekretarz Generalny przekaże każdą propozycję złożoną zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu wszystkim Umawiającym się Stronom i poinformuje o niej inne państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1.
3. Każda zaproponowana poprawka do załączników będzie uważana za przyjętą, chyba że w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania jej przez Sekretarza Generalnego co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron lub pięć z nich, gdy jedna trzecia przewyższa tę liczbę, zawiadomi pisemnie Sekretarza Generalnego o swoim sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki. Jeżeli poprawka zostanie uznana za przyjętą, wejdzie ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie dalszych trzech miesięcy, z wyjątkiem poniższych przypadków:
(a)  Gdy podobne poprawki zostały już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do innych umów międzynarodowych, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, poprawki wejdą w życie po upływie okresu ustalonego przez Sekretarza Generalnego w taki sposób, aby w miarę możliwości pozwolić na jednoczesne wejście w życie poprawki oraz poprawek, które były już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do tych innych umów, jednakże okres taki nie powinien być krótszy niż jeden miesiąc.
(b)  Umawiająca się Strona, która przedkłada projekt poprawki, będzie mogła określić w swojej propozycji termin dłuższy niż trzy miesiące wejścia w życie tej poprawki, jeżeli zostanie ona przyjęta.
4. Sekretarz Generalny możliwie jak najszybciej powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 o każdym sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki, otrzymanym od Umawiających się Stron.
5. Jeżeli zaproponowana poprawka do załączników nie jest uważana za przyjętą, lecz gdy co najmniej jedna Umawiająca się Strona, inna niż ta Umawiająca się Strona, która zaproponowała tę poprawkę, przekazała Sekretarzowi Generalnemu pisemną notyfikację o swej zgodzie na tę propozycję, to Sekretarz Generalny zwoła konferencję wszystkich Umawiających się Stron oraz wszystkich państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 w ciągu trzech miesięcy po upływie okresu trzech miesięcy, w ciągu którego, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, będzie przekazana notyfikacja o sprzeciwie wobec tej poprawki. Sekretarz Generalny może także zaprosić na taką konferencję przedstawicieli:
(a)  międzynarodowych organizacji rządowych zajmujących się problematyką transportową,
(b)  międzynarodowych organizacji pozarządowych, których działalność jest bezpośrednio związana z przewozem towarów niebezpiecznych na terytoriach Umawiających się Stron.
6. Każda poprawka przyjęta przez więcej niż połowę ogólnej liczby Umawiających się Stron uczestniczących w konferencji zwołanej zgodnie z ustępem 5 niniejszego artykułu wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, zgodnie z procedurą uzgodnioną na takiej konferencji przez większość uczestniczących w niej Umawiających się Stron.

Artykuł 15

Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 13 i 14 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2:
(a)  o podpisaniu, ratyfikacjach i przystąpieniach zgodnie z artykułem 6;
(b)  o datach wejścia w życie niniejszej Umowy oraz jej załączników zgodnie z artykułem 7;
(c)  o wypowiedzeniach zgodnie z artykułem 8;
(d)  o wygaśnięciu niniejszej Umowy zgodnie z artykułem 9;
(e)  o notyfikacjach i wypowiedzeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 10;
(f)  o oświadczeniach i notyfikacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 12 ustępy 1 i 2 ;
(g)  o przyjęciu i dacie wejścia w życie poprawek zgodnie z artykułem 14 ustępy 3 i 6.

Artykuł 16

1. Protokół podpisania do niniejszej Umowy ma tę samą moc, ważność i czas obowiązywania jak sama Umowa, za której część integralną jest on uważany.
2. Żadne zastrzeżenie do niniejszej Umowy nie będzie dopuszczone, oprócz zastrzeżeń wniesionych do Protokołu podpisania oraz zastrzeżeń zgłoszonych zgodnie z artykułem 12.

Artykuł 17

Po dniu 15 grudnia 1957 roku oryginał niniejszej Umowy zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże jej kopie należycie uwierzytelnione wszystkim państwom wymienionym w artykule 6 ustęp 1.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.
Sporządzono w Genewie, dnia trzydziestego września tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego siódmego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim w odniesieniu do tekstu samej Umowy oraz w języku francuskim w odniesieniu do załączników, przy czym każdy tekst Umowy jest jednakowo autentyczny.
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych jest proszony o sporządzenie autorytatywnego przekładu załączników na język angielski oraz dołączenie go do należycie uwierzytelnionych kopii wymienionych w artykule 17.

______
*   Tekst Artykułu 14 ustęp 3 zawiera zmiany, które weszły wżycie 19 kwietnia 1985 r. Przez Polskę ratyfikowany dnia 12 maja 1977r.

PROTOKÓŁ PODPISANIA

DO UMOWY EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCEJ MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

Przy przystąpieniu do podpisania Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) niżej podpisani, należycie upoważnieni:
  1.   Zważywszy, że warunki regulujące przewóz towarów niebezpiecznych drogą morską do lub ze Zjednoczonego Królestwa różnią się zasadniczo od warunków ustalonych w załączniku A do ADR oraz, że nie jest możliwe ich dostosowanie w bliskiej przyszłości;
Uwzględniając zobowiązanie złożone przez Zjednoczone Królestwo przedstawienia jako poprawki do wymienionego załącznika A specjalnego dodatku obejmującego postanowienia specjalne dotyczące przewozu drogowo-morskiego towarów niebezpiecznych między kontynentem a Zjednoczonym Królestwem;
Uzgodnili, że do czasu wejścia w życie takiego specjalnego dodatku towary niebezpieczne przewożone na podstawie ADR do lub ze Zjednoczonego Królestwa powinny być zgodne z postanowieniami załącznika A do ADR, jak również z przepisami Zjednoczonego Królestwa dotyczącymi przewozu drogą morską towarów niebezpiecznych;
  2.   Przyjmują do wiadomości oświadczenie złożone przez przedstawiciela Francji, w którym Rząd Republiki Francuskiej zastrzega sobie prawo, w odstępstwie od postanowień artykułu 4 ustęp 2, odmowy wpuszczania pojazdów wykonujących przewozy na terytorium innej Umawiającej się Strony, niezależnie od daty włączenia ich do wykonywania przewozów, a które mają być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium francuskim, jeżeli pojazdy te nie będą spełniać warunków ustalonych dla tego przewozu w załączniku B lub warunków ustalonych dla przewozu towarów w przepisach francuskich regulujących przewóz drogowy towarów niebezpiecznych;
  3.   Zalecają, aby propozycje poprawek do niniejszej Umowy lub jej załączników, zanim zostaną złożone zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 lub artykułem 13 ustęp 2, były w miarę możliwości wstępnie przedyskutowane na posiedzeniach ekspertów Umawiających się Stron i, w razie potrzeby, innych państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 niniejszej Umowy oraz międzynarodowych organizacji wymienionych w artykule 14 ustęp 5 Umowy.

ZAŁĄCZNIK A

PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Dział 1.1

ZAKRES I STOSOWANIE

1.1.1        Struktura
Załączniki A i B do ADR składają się z dziewięciu części. Załącznik A zawiera części od 1 do 7, a załącznik B części 8 i 9. Każda część podzielona jest na działy, a każdy dział podzielony jest na rozdziały i podrozdziały. W obrębie każdej części jej numer podawany jest łącznie z numerami działów, rozdziałów i podrozdziałów, np. numer "4.2.1" oznacza część 4, dział 2, rozdział 1.
1.1.2        Zakres
1.1.2.1      W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik A określa:
(a)  towary niebezpieczne, które nie są dopuszczone do przewozu międzynarodowego;
(b)  towary niebezpieczne, które są dopuszczone do przewozu międzynarodowego oraz przypisane do nich warunki (w tym wyłączenia) dotyczące w szczególności:
-   klasyfikacji towarów, łącznie z kryteriami klasyfikacyjnymi oraz odpowiednimi metodami badań;
-   stosowania opakowań (w tym pakowania razem);
-   stosowania cystern (w tym napełniania);
-   procedur nadawczych (w tym oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki i na środkach transportu, a także wymaganych dokumentów i informacji);
-   przepisów z zakresu konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań i cystern;
-   stosowania środków transportu (w tym załadunku, ładowania razem i rozładunku).
1.1.2.2      Załącznik A zawiera następujące przepisy, które zgodnie z artykułem 2 ADR, odnoszą się do załącznika B lub do obu wymienionych załączników:
1.1.1        Struktura;
1.1.2.3      (Zakres załącznika B);
1.1.2.4
1.1.3.1      Wyłączenia dotyczące charakteru operacji transportowych;
1.1.3.6      Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej;
1.1.4        Stosowanie innych przepisów;
1.1.4.5      Przewóz inny niż drogowy;
dział 1.2    Definicje i jednostki miar;
dział 1.3    Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych;
dział 1.4    Obowiązki uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa;
dział 1.5    Odstępstwa;
dział 1.6    Przepisy przejściowe;
dział 1.8    Kontrola oraz inne środki wspomagające, stosowane w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa;
dział 1.9    Ograniczenia transportowe wprowadzane przez właściwe władze;
dział 1.10   Przepisy dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych;
dział 3.1    Przepisy ogólne;
dział 3.2    Kolumny (1), (2), (14), (15) i (19) (stosowanie przepisów części 8 i 9 w odniesieniu do indywidualnych materiałów i przedmiotów).
1.1.2.3      W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik B określa wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia i używania pojazdów przewożących towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu, tj.:
-   wymagania dotyczące załogi pojazdu, wyposażenia, postępowania i dokumentacji;
-   wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów.
1.1.2.4      Wyraz "pojazdy" użyty w artykule 1(c) ADR nie odnosi się wyłącznie do jednego i tego samego pojazdu. Przewóz międzynarodowy pomiędzy nadawcą i odbiorcą wskazanymi w dokumencie przewozowym, może być wykonywany przy użyciu kilku różnych pojazdów pod warunkiem, że odbywa się on na terytorium co najmniej dwóch Umawiających się Stron Umowy ADR.
1.1.3        Wyłączenia
1.1.3.1      Wyłączenia wynikające z charakteru operacji transportowych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do:
(a)  przewozu towarów niebezpiecznych przez osoby fizyczne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie domowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu. Towary niebezpieczne znajdujące się w DPPL, dużych opakowaniach lub w cysternach nie są uważane za towary znajdujące się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej;
(b)  przewozu maszyn lub urządzeń niewymienionych w niniejszym załączniku, które mogą zawierać towary niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się tych towarów w normalnych warunkach przewozu;
(c)  przewozu wykonywanego przez firmy w przypadkach, gdy ma on charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności, np. dostaw na teren budów, zwrotów z terenów budów oraz dostaw lub zwrotów w związku z przeglądami, naprawami i utrzymaniem urządzeń, w ilościach nie większych niż 450 litrów na opakowanie i w ramach maksymalnych ilości podanych pod 1.1.3.6. Należy zastosować środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości opakowań w normalnych warunkach przewozu. Niniejsze wyłączenie nie ma zastosowania do klasy 7.
Przewóz wykonywany przez firmy, o których mowa, w celu ich zaopatrzenia lub wewnętrznej i zewnętrznej dystrybucji nie podlega niniejszemu wyłączeniu;
(d)  przewozu wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, w szczególności przewozu lub holowania pojazdów zawierających towary niebezpieczne, jeżeli pojazdy te brały udział w wypadku lub uległy uszkodzeniu;
(e)  przewozu o charakterze ratunkowym, mającym na celu ratowanie ludzkiego życia lub ochronę środowiska, pod warunkiem, że zostały przedsięwzięte wszystkie środki niezbędne dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa takiego przewozu.
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.2      Wyłączenia dotyczące przewozu gazów
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a)  gazów znajdujących się w zbiornikach pojazdu i służących do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia (np. urządzenia chłodniczego), w związku z wykonywaniem operacji transportowej;
(b)  gazów znajdujących się w zbiornikach paliwowych przewożonych pojazdów. Zawór pomiędzy zbiornikiem gazu a silnikiem powinien być zamknięty, a obwód elektryczny powinien być przerwany;
(c)  gazów grup A i O (zgodnie z 2.2.2.1), których ciśnienie w naczyniu lub cysternie w temperaturze 15°C nie przekracza 200 kPa (2 bary), i które podczas przewozu są całkowicie w stanie gazowym. Niniejsze wyłączenie obejmuje wszystkie rodzaje naczyń i cystern, w tym również części maszyn i urządzeń;
(d)  gazów znajdujących się w wyposażeniu stosowanym przy użytkowaniu pojazdu (np. w gaśnicach lub napompowanych oponach, przewożonych także jako części zapasowe lub ładunek);
(e)  gazów znajdujących się w wyposażeniu specjalnym pojazdu, które są niezbędne do pracy tego wyposażenia podczas przewozu (systemów chłodzących, zbiorników do ryb, podgrzewaczy itp.), jak również zbiorników zapasowych do takiego wyposażenia lub próżnych, nieoczyszczonych zbiorników przeznaczonych do wymiany, przewożonych w tej samej jednostce transportowej;
(f)  próżnych nieoczyszczonych stacjonarnych zbiorników ciśnieniowych, pod warunkiem, że wszystkie ich otwory - z wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie (o ile występują) - są podczas przewozu hermetycznie zamknięte; oraz
(g)  gazów zawartych w żywności lub w napojach.
1.1.3.3      Wyłączenia dotyczące przewozu paliw płynnych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a)  paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdu i służącego do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia, w związku z wykonywaniem operacji transportowej.
Paliwo, o którym mowa, może być przewożone w zbiornikach starych, zgodnych z odpowiednimi przepisami, połączonych bezpośrednio z silnikiem pojazdu lub jego dodatkowym wyposażeniem lub w przeznaczonych do tego celu zbiornikach przenośnych (np. w kanistrach).
Całkowita pojemność zbiorników stałych nie powinna przekraczać 1.500 litrów na jednostkę transportową, a pojemność zbiornika zamocowanego na przyczepie nie powinna przekraczać 500 litrów. W zbiornikach przenośnych dopuszcza się przewóz najwyżej 60 litrów paliwa na jednostkę transportową. Ograniczeń niniejszych nie stosuje się do pojazdów służb ratowniczych;
(b)  paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdów lub innych środków transportu (np. łodzi), przewożonych jako ładunek, jeżeli paliwo to przeznaczone jest do ich napędu lub do pracy ich wyposażenia. Podczas przewozu, wszystkie kurki paliwowe pomiędzy silnikiem lub wyposażeniem a zbiornikiem paliwa powinny być zamknięte z wyjątkiem przypadku, gdy konieczne jest utrzymywanie pracy wyposażenia. W koniecznych przypadkach, pojazdy lub inne środki transportu powinny być załadowane w pozycji stojącej i zabezpieczone przed upadkiem.
1.1.3.4      Wyłączenia wynikające z przepisów szczególnych lub dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.4.1    Niektóre przepisy szczególne działu 3.3 wyłączają spod wymagań ADR - częściowo lub w całości - przewóz określonych towarów niebezpiecznych. Wyłączenie to ma zastosowanie w przypadkach, gdy taki przepis szczególny wskazany jest w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, w pozycjach dotyczących towarów, o których mowa.
1.1.3.4.2    Niektóre towary niebezpieczne pakowane w ilościach ograniczonych mogą być przedmiotem wyłączeń, pod warunkiem, że spełnione są wymagania działu 3.4.
1.1.3.5      Wyłączenia dotyczące próżnych, nieoczyszczonych opakowań
Próżne, nieoczyszczone opakowania (w tym duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) i duże opakowania), które zawierały materiały klas 2, 3, 4.1, 5.1, 6.1, 8 i 9 nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń. Zagrożenia uważa się za usunięte, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń określonych w klasach od 1 do 9.
1.1.3.6      Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej
1.1.3.6.1    W rozumieniu niniejszego podrozdziału, towary niebezpieczne zaliczone są do kategorii transportowych 0, 1, 2, 3 lub 4, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (15) tabeli A w dziale 3.2. Próżne, nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej "0", zaliczone są również do kategorii transportowej "0". Próżne, nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej innej niż "0", zaliczone są do kategorii transportowej "4".
1.1.3.6.2    Jeżeli ilość towarów niebezpiecznych przewożonych w jednostce transportowej nie przekracza ilości podanych w kolumnie (3) tabeli 1.1.3.6.3 dla danej kategorii transportowej (w przypadku, gdy towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do tej samej kategorii transportowej) lub ilość ta nie przekracza ilości obliczonej zgodnie z 1.1.3.6.4 (w przypadku, gdy towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do różnych kategorii transportowych), to towary te mogą być przewożone w sztukach przesyłki w jednej jednostce transportowej bez stosowania następujących przepisów:
-   działu 1.10;
-   działu 5.3;
-   rozdziału 5.4.3;
-   działu 7.2, z wyjątkiem: V5 i V8 z rozdziału 7.2.4;
-   CV1 z rozdziału 7.5.11;
-   części 8, z wyjątkiem: 8.1.2.1 (a) i (c),
8.1.4.2 do 8.1.4.5,
8.2.3,
8.3.3,
8.3.4,
8.3.5,
działu 8.4,
S1 (3) i (6),
S2(1),
S4 oraz
S14 do S21 z działu 8.5;
-   części 9.
UWAGA: W odniesieniu do informacji, które należy podać w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.10.
1.1.3.6.3    Jeżeli towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do tej samej kategorii transportowej, to ich maksymalna ilość całkowita przypadająca na jednostkę transportową wskazana jest w kolumnie (3) poniższej tabeli.
 
Kategoria transportowa
Materiały lub przedmioty
grupa pakowania lub kod klasyfikacyjny / grupa lub numer UN
Maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową
(1)(2)(3)
 klasa 1:   1.1A, 1.1L, 1.2L, 1.3L, 1.4L i UN 0190 
 klasa 3:   UN 3343 
 klasa 4.2: materiały należące do I grupy pakowania 
 
klasa 4.3: UN 1183, 1242, 1295, 1340, 1390, 1403,
          1928, 2813, 2965, 2968, 2988, 3129, 3130,
          3131, 3134, 3148, 3396, 3398 i 3399
 
 klasa 5.1: UN 2426 
0
klasa 6.1: UN 1051, 1600, 1613, 1614, 2312, 3250 i
          3294
0
 klasa 6.2: UN 2814 i 2900 
 
klasa 7:   UN 2912 do 2919, 2977, 2978 oraz 3321 do
          3333
 
 klasa 8:   UN 2215 (BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY) 
 
klasa 9:   UN 2315, 3151, 3152 i 3432 oraz urządzenia
          zawierające takie materiały lub ich
          mieszaniny
 
 oraz próżne nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do niniejszej kategorii, z wyjątkiem opakowań zaklasyfikowanych do UN 2908 
 materiały i przedmioty należące do I grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowej 0 oraz materiały i przedmioty następujących klas: 
 
klasa 1:   1.1B do 1.1Ja, 1.2B do 1.2J, 1.3C, 1.3G,
          1.3H, 1.3J, 1.5Da
 
1
klasa 2:   grupy T, TCa, TO, TF, TOC i TFC
          aerozole grup C, CO, FC, T, TF, TC, TO,
          TFC i TOC
20
 klasa 4.1: UN 3221 do 3224 oraz 3231 do 3240 
 klasa 5.2: UN 3101 do 3104 oraz 3111 do 3120 
 materiały i przedmioty należące do II grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowych 0, 1 i 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: 
 klasa 1:   1.4B do 1.4G i 1.6N 
2
klasa 2:   grupa F
          aerozole grupy F
333
 klasa 4.1: UN 3225 do 3230 
 klasa 5.2: UN 3105 do 3110 
 
klasa 6.1: materiały i przedmioty należące do III
          grupy pakowania
 
 klasa 9:   UN 3245 
 materiały i przedmioty należące do III grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowych 0, 2 i 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: 
3
klasa 2:   grupy A i O
          aerozole grup A i O
1.000
 klasa 8:   UN 2794, 2795, 2800 i 3028 
 klasa 9:   UN 2990, 3072 
 klasa 1:   1.4S 
 klasa 4.1: UN 1331, 1345, 1944, 1945, 2254, 2623 
 
klasa 4.2: UN 1361 i 1362 należące do III grupy
          pakowania
Bez ograniczeń
4klasa 7:   UN 2908 do 2911 
 klasa 9:   UN 3268 
 oraz próżne nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały niebezpieczne inne niż należące do kategorii transportowej 0 
 
a    W przypadku numerów: UN 0081, 0082, 0084, 0241, 0331, 0332, 0482, 1005 i 1017, maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową wynosi 50 kg.

Określenie "maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową", użyte w powyższej tabeli, oznacza:
-   w odniesieniu do przedmiotów, masę brutto w kilogramach (w odniesieniu do przedmiotów klasy 1, masę netto materiału wybuchowego w kilogramach);
-   w odniesieniu do materiałów stałych, gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych oraz gazów rozpuszczonych, masę netto w kilogramach;
-   w odniesieniu do materiałów ciekłych i gazów sprężonych, pojemność nominalną naczyń (patrz definicja podana pod 1.2.1) w litrach.
1.1.3.6.4    Jeżeli w tej samej jednostce transportowej przewożone są towary niebezpieczne należące do różnych kategorii to suma:
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1" pomnożona przez 50;
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1", o których mowa w przypisie "a" do tabeli podanej pod 1.1.3.6.3, pomnożona przez 20;
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "2" pomnożona przez 3; oraz
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "3" nie powinna przekraczać wartości 1.000.
1.1.3.6.5    Na użytek niniejszego podrozdziału nie powinny być brane pod uwagę towary niebezpieczne wyłączone zgodnie z przepisami podanymi pod 1.1.3.2 do 1.1.3.5.
1.1.4        Stosowanie innych przepisów
1.1.4.1      (Zarezerwowane)
1.1.4.2      Przewóz w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
1.1.4.2.1    Sztuki przesyłki, kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny, które nie spełniają wymagań ADR dotyczących pakowania, pakowania razem, oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, ale są zgodne z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO, powinny być dopuszczone do przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny pod następującymi warunkami:
(a)  jeżeli sztuki przesyłki nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z ADR, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(b)  w odniesieniu do pakowania razem w obrębie sztuki przesyłki, powinny być stosowane wymagania Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(c)  w przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski, jeżeli kontenery, cysterny przenośne lub kontenery-cysterny nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 niniejszego załącznika, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 Kodeksu IMDG. W takim przypadku, w odniesieniu do oznakowania pojazdu, mają zastosowanie jedynie przepisy podane pod 5.3.2.1.1 niniejszego załącznika. Wymaganie to stosuje się również do przewozu próżnych, nieoczyszczonych cystern przenośnych i kontenerów-cystern, do czasu ich oczyszczenia.
Powyższe odstępstwo nie ma zastosowania do przewozu towarów sklasyfikowanych jako niebezpieczne w klasach 1 do 8 zgodnie z ADR, a nie uznanych za niebezpieczne według Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO.
1.1.4.2.2    W przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny, informacje wymagane na podstawie przepisów 5.4.1, 5.4.2 oraz przepisów szczególnych działu 3.3 mogą być zastąpione przez dokument przewozowy i informacje wymagane odpowiednio na podstawie Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO. Jeżeli na podstawie ADR wymagane są informacje dodatkowe, to powinny być one załączone do dokumentu przewozowego lub wpisane do tego dokumentu w odpowiednim miejscu.
UWAGA: W odniesieniu do przewozu wykonywanego zgodnie z 1.1.4.2.l, patrz również 5.4.1.1.7. W odniesieniu do przewozu w kontenerach, patrz również 5.4.2.
1.1.4.3      Używanie kontenerów-cystern dopuszczonych do transportu morskiego
Cysterny przenośne, które nie spełniają wymagań działów 6.7 lub 6.8, lecz które zostały wyprodukowane i dopuszczone przed dniem 1 stycznia 2003 r., zgodnie z przepisami (łącznie z przepisami przejściowymi) Kodeksu IMDG (zmiany 29-98), mogą być używane do dnia 31 grudnia 2009 r. pod warunkiem, że spełniają wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań, zawarte w Kodeksie IMDG (zmiany 29-98) oraz są w pełni zgodne z instrukcjami wskazanymi w kolumnach (12) i (14) w dziale 3.2 Kodeksu IMDG (zmiany 30-00). Cysterny te mogą być używane nadal po dniu 31 grudnia 2009 r., jeżeli spełniają wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań zawarte w Kodeksie IMDG, i pod warunkiem, że spełnione są instrukcje podane w kolumnach (10) i (11) w dziale 3.2 oraz w dziale 4.2 ADR.
1.1.4.4      (Zarezerwowane)
1.1.4.5      Przewóz inny niż drogowy
1.1.4.5.1    Jeżeli pojazd wykonujący przewóz objęty przepisami ADR przewożony jest na części swojej trasy inaczej niż po drogach kołowych, to na tej części trasy stosuje się tylko te przepisy krajowe lub międzynarodowe, które dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych tym rodzajem transportu, którym przewożony jest ten pojazd.
1.1.4.5.2    W przypadkach, o których mowa pod 1.1.4.5.1 powyżej, zainteresowane Umawiające się Strony Umowy ADR mogą uzgodnić stosowanie przepisów ADR do tej części trasy, na której pojazd przewożony jest inaczej niż po drogach kołowych, uzupełnionych, jeżeli uznają to za potrzebne, o wymagania dodatkowe, o ile takie umowy między zainteresowanymi Umawiającymi się Stronami Umowy ADR nie są sprzeczne z postanowieniami umów międzynarodowych regulujących przewóz towarów niebezpiecznych rodzajem transportu użytym do przewozu pojazdu drogowego na części trasy, o której mowa, np. Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), których stroną są wymienione Umawiające się Strony Umowy ADR.
Umowy, o których mowa, powinny być zgłaszane przez Umawiającą się Stronę będącą inicjatorem umowy do Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
1.1.4.5.3    Jeżeli do czynności transportowych objętych przepisami ADR mają również zastosowanie, w odniesieniu do całości lub części przewozu drogowego, przepisy umowy międzynarodowej regulującej przewóz towarów niebezpiecznych innym rodzajem transportu niż transport drogowy na podstawie klauzul rozszerzających jej stosowanie na niektóre przewozy samochodowe, to przepisy wspomnianej umowy międzynarodowej stosuje się na danym odcinku przewozu łącznie z tymi przepisami ADR, które nie są z nimi sprzeczne; innych przepisów ADR na tym odcinku przewozu się nie stosuje.

Dział 1.2

DEFINICJE I JEDNOSTKI MIAR

1.2.1   Definicje
UWAGA: Niniejszy rozdział zawiera wszystkie definicje ogólne i szczegółowe.
W rozumieniu ADR:
A
"Aerozol lub pojemnik aerozolowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku odpowiadające wymaganiom podanym w rozdziale 6.2.4, wykonane z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierające gaz sprężony, skroplony lub rozpuszczony, które może także zawierać ciecz, pastę lub proszek i jest wyposażone w urządzenie opróżniające, umożliwiające wyrzut zawartości w postaci zawiesiny cząstek stałych lub ciekłych w gazie, w formie piany, pasty lub proszku, albo w stanie ciekłym lub gazowym;
B
"Beczka ciśnieniowa" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe spawane o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 1.000 litrów (np. naczynie cylindryczne z obręczami do przetaczania lub naczynie sferyczne osadzone w ramie);
"Beczka drewniana" oznacza opakowanie z drewna, mające przekrój kołowy i wypukłe ściany, składające się z klepek, den i obręczy;
"Bęben" oznacza opakowanie cylindryczne o płaskim lub wypukłym dnie, wykonane z metalu, tektury, tworzywa sztucznego, sklejki lub z innych odpowiednich materiałów. Określenie to obejmuje również opakowania o innych kształtach, np. opakowania okrągłe, ze stożkowatym kołpakiem lub opakowania w postaci wiadra. Określenie to nie dotyczy beczek drewnianych i kanistrów;
"Butla" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe o pojemności wodnej nie większej niż 150 litrów (patrz również "wiązki butli (ramy)");
C
"Ciśnienie napełniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne powstałe w cysternie w czasie jej napełniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie obliczeniowe" oznacza ciśnienie teoretyczne równe co najmniej ciśnieniu próbnemu, które w zależności od stopnia zagrożenia jakie stwarza przewożony materiał może w mniejszym lub większym stopniu przekraczać ciśnienie robocze. Jest ono stosowane do określania grubości ścianek samego zbiornika, niezależnie od jakichkolwiek zewnętrznych lub wewnętrznych elementów wzmacniających (patrz również: "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) " i "ciśnienie próbne");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Ciśnienie opróżniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne, powstałe w cysternie w czasie jej opróżniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) " i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie próbne" oznacza ciśnienie wymagane do przeprowadzenia próby ciśnieniowej podczas badania wstępnego lub okresowego (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Ciśnienie robocze" oznacza ustalone ciśnienie gazu sprężonego w napełnionym naczyniu ciśnieniowym w temperaturze odniesienia 15°C;
UWAGA: W odniesieniu do cystern, patrz "maksymalne ciśnienie robocze".
"Ciśnienie ustalone" oznacza ciśnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w stanie równowagi termicznej i dyfuzyjnej;
"CSC (Convention for Safe Containers)" oznacza Konwencję międzynarodową dotyczącą bezpiecznych kontenerów (Genewa, 1972 r.) wraz ze zmianami, opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Cysterna" oznacza zbiornik wraz z jego wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym. Określenie to użyte samodzielnie oznacza kontener-cysternę, cysternę przenośną, cysternę odejmowalną lub cysternę stałą, zgodnie z definicjami podanymi w niniejszej części, z uwzględnieniem cystern stanowiących element pojazdów-baterii lub MEGC (patrz również "cysterna odejmowalna", "cysterna stała", "cysterna przenośna" oraz "wieloelementowy kontener do gazu");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz 6.7.4.1.
"Cysterna do przewozu odpadów, napełniana podciśnieniowa" oznacza cysternę stałą, cysternę odejmowalną, kontener-cysternę lub cysternę typu "nadwozie wymienne" używaną głównie do przewozu odpadów niebezpiecznych, o specjalnych cechach konstrukcyjnych lub wyposażeniu ułatwiających załadunek i rozładunek odpadów, zgodnych z wymaganiami podanymi w dziale 6.10. Cysterna, która odpowiada całkowicie wymaganiom podanym w działach 6.7 lub 6.8 nie jest uważana za cysternę do przewozu odpadów, napełnianą podciśnieniowo;
"Cysterna odejmowalna" oznacza cysternę, inną niż cysterna stała, cysterna przenośna, kontener-cysterna, element pojazdu-baterii lub MEGC, o pojemności większej niż 450 litrów, która nie jest zaprojektowana do przewozu materiałów bez ich rozładunku, a jej przenoszenie odbywa się zazwyczaj w stanie opróżnionym;
"Cysterna przenośna" oznacza cysternę multimodalną, o pojemności większej niż 450 litrów w przypadku, gdy jest ona używana do przewozu materiałów klasy 2, odpowiadającą definicji podanej w dziale 6.7 (lub przepisach Kodeksu IMDG), wskazaną w instrukcji cysterny przenośnej (kod T) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2;
"Cysterna stała" oznacza cysternę o pojemności większej niż 1.000 litrów, która jest trwale połączona z pojazdem (który w tym wypadku staje się pojazdem-cysterną) lub stanowi integralną część ramy takiego pojazdu;
"Cysterna typu "nadwozie wymienne" uważana jest za kontener-cysternę;
"Cysterna zamknięta hermetycznie" oznacza cysternę o ciśnieniu obliczeniowym co najmniej 4 bary przeznaczoną do przewozu materiałów ciekłych lub cysternę przeznaczoną do przewozu materiałów stałych (sypkich lub granulowanych) niezależnie od jej ciśnienia obliczeniowego, której otwory zamknięte są hermetycznie, i która:
-   nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa, inne podobne urządzenia bezpieczeństwa i zawory podciśnieniowe; lub
-   nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa i inne podobne urządzenia bezpieczeństwa, ale jest wyposażona w zawory podciśnieniowe dopuszczone na podstawie przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4; lub
-   jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10, ale nie jest wyposażona w zawory podciśnieniowe; lub
-   jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10 oraz w zawory podciśnieniowe dopuszczone na podstawie przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4;
D
"DPPL" patrz "duży pojemnik do przewozu luzem";
"Duży pojemnik do przewozu luzem" (DPPL, ang. IBC) oznacza opakowanie przenośne, sztywne lub elastyczne, inne niż określone w dziale 6.1, które:
(a)  ma pojemność:
(i)   nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów ciekłych i stałych II i III grupy pakowania;
(ii)  nie większą niż 1,5 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL elastycznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego, złożonego, tekturowego lub drewnianego;
(iii)  nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL metalowego;
(iv)  nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów promieniotwórczych klasy 7;
(b)  jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;
(c)  jest odporne na narażenia występujące przy manipulacjach i w transporcie, co powinno być potwierdzone badaniami określonymi w dziale 6.5 (patrz także "DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego", "DPPL tekturowy", DPPL elastyczny", "DPPL metalowy", "DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" i "DPPL drewniany");
UWAGA 1: Cysterny przenośne lub kontenery-cysterny spełniające wymagania podane odpowiednio w działach 6.7 lub 6.8 nie są uważane za duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL);
UWAGA 2: Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) spełniające wymagania podane w dziale 6.5 nie są uważane za kontenery w rozumieniu ADR;
"DPPL drewniany" oznacza sztywny lub rozbieralny korpus drewniany z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL elastyczny" oznacza korpus wykonany z folii, z tkaniny tekstylnej lub z innego materiału elastycznego, albo z ich kombinacji, i jeżeli to konieczne, z wewnętrzną wykładziną lub wkładką wraz z niezbędnym wyposażeniem i urządzeniami do manipulowania;
"DPPL metalowy" oznacza korpus metalowy wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i wyposażeniem konstrukcyjnym;
"DPPL naprawiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który po uszkodzeniu mechanicznym lub z innego powodu (np. korozji, pęknięcia lub innych stwierdzonych objawów zmniejszenia wytrzymałości w stosunku do wymaganej dla danego typu konstrukcji) został poddany naprawie w celu przywrócenia jego zgodności z typem konstrukcji i umożliwienia przejścia przez ten DPPL z wynikiem pozytywnym badań właściwych dla tego typu konstrukcji. Wymiana sztywnego naczynia wewnętrznego w DPPL złożonym na naczynie wewnętrzne zgodne z oryginalną specyfikacją producenta uważana jest w rozumieniu ADR za naprawę. Zwykła obsługa DPPL sztywnego nie jest uważana za naprawę. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych nie powinny być naprawiane. Naprawy DPPL elastycznych dopuszczone są wyłącznie na warunkach uznanych przez właściwą władzę;
"DPPL przerobiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który:
(a)  jest wytworzony jako typ UN z typu nie będącego typem UN; lub
(b)  powstał w wyniku przetworzenia jednego typu UN na inny typ UN.
DPPL przerobiony podlega tym samym wymaganiom ADR, co nowy DPPL tego samego typu (patrz również definicja typu konstrukcji podana pod 6.5.4.1.1);
"DPPL tekturowy" oznacza korpus z tektury, z oddzielnymi pokrywami - górną i dolną, albo bez tych pokryw, ewentualnie z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) oraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL zabezpieczony" (dla DPPL metalowych) oznacza DPPL wyposażony w dodatkowe zabezpieczenie od uderzeń, np. w postaci konstrukcji wielowarstwowej (typu "sandwich") lub dwuściennej, albo obudowy w postaci ramy lub kratownicy metalowej;
"DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" oznacza korpus ze sztywnego tworzywa sztucznego, który może być zaopatrzony w wyposażenie konstrukcyjne oraz odpowiednie urządzenia obsługowe;
"DPPL złożony z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego" oznacza DPPL składający się z elementu konstrukcyjnego w postaci sztywnej osłony zewnętrznej wokół naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego oraz z wyposażenia obsługowego i urządzeń manipulacyjnych. Jest on tak wykonany, że po złożeniu naczynie wewnętrzne i osłona zewnętrzna tworzą nierozdzielną jednostkę, która jako całość będzie napełniana, składowana, przewożona i opróżniana;
UWAGA: Określenie "tworzywo sztuczne" użyte w odniesieniu do naczyń wewnętrznych DPPL złożonych obejmuje również inne materiały polimeryczne, takie jak guma itp.
"Duże opakowanie" oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które:
(a)  wykonane jest w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;
(b)  przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności, lecz ma objętość nie większą niż 3m3;
"Duży kontener" oznacza:
(a)  kontener o pojemności większej niż 3 m3;
(b)  w rozumieniu przepisów CSC, kontener o takiej wielkości, że powierzchnia wyznaczona czterema zewnętrznymi dolnymi narożami jest równa co najmniej:
(i)  14 m2 (150 stóp kwadratowych); lub
(ii)  7 m2 (75 stóp kwadratowych), jeżeli jest wyposażony w górne naroża zaczepowe;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
"Dyrektywa UE" oznacza przepisy ustalone przez właściwe instytucje Unii Europejskiej, które w zakresie zawartych w nich celów są wiążące dla każdego wskazanego Państwa Członkowskiego, lecz które pozostawiają władzom krajowym swobodę w zakresie wyboru form i metod ich wprowadzania;
E
"EN" (norma) oznacza normę europejską opublikowaną przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) (CEN - 36, rue de Stassart. B-1050 Brussels);
F
G
"Gaz" oznacza materiał, który:
(a)  w temperaturze 50°C ma prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub
(b)  jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa;
"GHS" oznacza "Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Materiałów Chemicznych", opublikowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) w dokumencie ST/SG/AC.10/30;
"Grupa pakowania" oznacza grupę, do której - dla celów pakowania - można zaliczyć materiały niebezpieczne odpowiednio do natężenia stwarzanego przez nie zagrożenia. Znaczenie grup pakowania, opisanych dokładniej w części 2, jest następujące:
I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;
II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz
III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie;
UWAGA: Do grup pakownia zaliczone są również niektóre przedmioty zawierające materiały niebezpieczne;
H
I
"IAEA" oznacza Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA), (IAEA, P.O. Box 100 - A-1400 Vienna);
"ISO" (norma) oznacza normę międzynarodową opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) (ISO - 1, rue de Varembé. CH-1204 Geneva 20);
"Instrukcje Techniczne ICAO" oznaczają "Instrukcje Techniczne dotyczące bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą", uzupełniające Załącznik 18 do Konwencji dotyczącej Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (Chicago 1944) opublikowane przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Montrealu;
J
"Jednostka inspekcyjna" oznacza niezależny organ wykonujący badania i inspekcje na podstawie upoważnienia właściwej władzy;
"Jednostka transportowa" oznacza pojazd samochodowy bez przyczepy lub zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego i dołączonej do niego przyczepy;
K
"Kanister" oznacza opakowanie wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego o przekroju prostokątnym lub wielokątnym, wyposażone w jeden lub kilka otworów;
"Klatka" oznacza opakowanie zewnętrzne o niepełnym poszyciu;
"Kodeks IMDG" oznacza "Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych", stanowiący wykonanie przepisów części A rozdziału VII Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), opublikowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Kontener" oznacza urządzenie transportowe (nadwozie zdejmowane lub podobną konstrukcję):
-   o trwałym charakterze, wystarczająco wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użycia;
-   o specjalnej konstrukcji, ułatwiającej przewóz towarów za pomocą jednego lub kilku środków transportu, bez ich przeładunku;
-   zawierające elementy ułatwiające mocowanie i manipulowanie, zwłaszcza przy jego przeładunku z jednego środka transportu na drugi;
-   zbudowane w sposób pozwalający na łatwy załadunek i rozładunek towarów (patrz również "Kontener zamknięty", "Duży kontener", "Kontener odkryty", "Kontener kryty opończą" i "Mały kontener");
Nadwozie wymienne ("swap body") jest to kontener, który zgodnie z Normą Europejską EN 283 (wydanie 1991) ma następującą charakterystykę:
-   z punktu widzenia wytrzymałości mechanicznej jest on zbudowany jedynie do przewozu lądowego na wagonie lub na pojeździe, albo do przewozu na statkach typu "Ro-Ro";
-   nie może być spiętrzany;
-   może być zdejmowany z pojazdu za pomocą urządzenia stanowiącego wyposażenie tego pojazdu, ustawiany na własnych podporach i ponownie załadowany;
UWAGA: Określenie "kontener" nie obejmuje zwykłych opakowań, DPPL, kontenerów-cystern lub pojazdów;
"Kontener-cysterna" oznacza urządzenie transportowe odpowiadające definicji kontenera, zawierające zbiornik wraz z wyposażeniem, w tym także wyposażeniem ułatwiającym przemieszczanie kontenera-cysterny bez znaczącej zmiany jego orientacji w przestrzeni, używany do przewozu gazów, materiałów ciekłych, sproszkowanych lub granulowanych, o pojemności większej niż 0,45 m3 (450 litrów) w przypadku, gdy jest on używany do przewozu materiałów klasy 2;
UWAGA: DPPL spełniające wymagania działu 6.5 nie są uważane za kontenery-cysterny.
"Kontenery do przewozu luzem" oznacza jednostki ładunkowe (łącznie z wykładzinami i pokryciami) przeznaczone do przewozu materiałów stałych pozostających w bezpośrednim kontakcie z tymi jednostkami. Niniejsza definicja nie obejmuje opakowań, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), dużych opakowań i cystern.
Kontenery do przewozu luzem oznaczają jednostki ładunkowe:
-   o trwałym charakterze i wytrzymałości wystarczającej do ich wielokrotnego użycia;
-   o specjalnej konstrukcji ułatwiającej przewóz towarów, jednym lub kilkoma rodzajami transportu, bez konieczności ich przeładunku;
-   wyposażone w urządzenia ułatwiające manipulowanie nimi;
-   o pojemności nie mniejszej niż 1,0 m3.
Przykładami kontenerów do przewozu luzem są: kontenery, kontenery morskie do przewozu luzem, wózki, pojemniki, nadwozia wymienne, kontenery korytowe, kontenery na rolkach, skrzynie ładunkowe pojazdów.
"Kontener kryty opończą " oznacza kontener wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Kontener morski do przewozu luzem" oznacza kontener do przewozu luzem o specjalnej konstrukcji umożliwiającej jego wielokrotne użycie w przewozach z, do lub pomiędzy obiektami morskimi. Kontener morski do przewozu luzem powinien być zaprojektowany i zbudowany zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie dopuszczenia kontenerów morskich do używania na pełnym morzu, zawartymi w dokumencie MSC/Circ.860;"
"Kontener odkryty" oznacza kontener z otwartym dachem lub kontener-platformę;
"Kontener zamknięty" oznacza całkowicie obudowany kontener, posiadający sztywny dach, sztywne ściany boczne, sztywne ściany szczytowe i sztywną podłogę. Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, o ile dach ten może być zamknięty na czas transportu;
"Korpus" (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL złożone) oznacza właściwe naczynie wraz z otworami i ich zamknięciami, ale z wyłączeniem wyposażenia obsługowego;
L
Ł
"Ładunek całkowity" oznacza ładunek pochodzący od jednego nadawcy, mającego wyłączne prawo do wykorzystania pojazdu lub dużego kontenera, a wszystkie czynności załadunkowe i rozładunkowe wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy;
UWAGA: W odniesieniu do klasy 7 odpowiednim określeniem jest "używanie wyłączne", patrz 2.2.7.2.
M
"Maksymalna dopuszczalna masa brutto":
(a)  (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL elastyczne) oznacza łączną masę DPPL z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powiększoną o maksymalną masę netto;
(b)  dla cystern, oznacza tarę cysterny i maksymalny dopuszczalny ładunek;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Maksymalna masa netto" oznacza wyrażoną w kilogramach maksymalną masę netto zawartości pojedynczego opakowania lub maksymalną masę łączną opakowań wewnętrznych i ich zawartości;
"Maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" oznacza najwyższą spośród następujących trzech wartości:
(a)  najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie napełniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie napełnienia);
(b)  najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie opróżniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie opróżniania); oraz
(c)  efektywne ciśnienie manometryczne w zbiorniku powstałe w wyniku oddziaływania znajdującego się w nim materiału (wraz z innymi gazami, które mogą się w nim znajdować) przy najwyższej temperaturze roboczej.
Jeżeli wymagania szczególne podane w dziale 4.3 nie stanowią inaczej, wartość powyższego ciśnienia roboczego (ciśnienia manometrycznego) nie może być niższa od prężności par materiału napełniającego w temperaturze 50°C (ciśnienie absolutne).
W przypadku cystern wyposażonych w zawory bezpieczeństwa (z płytką bezpieczeństwa lub bez niej), innych niż cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2 sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych, maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) powinno być równe ciśnieniu otwarcia tych zaworów.
(Patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "ciśnienie próbne".);
UWAGA 1: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
UWAGA 2: W odniesieniu do naczyń kriogenicznych zamkniętych, patrz uwaga pod 6.2.1.3.3.5;
"Maksymalny dopuszczalny ładunek" (dla DPPL elastycznych) oznacza największą dopuszczalną masę netto, dla której DPPL jest przeznaczony, i do przewozu której jest on dopuszczony;
"Mały kontener" oznacza kontener o pojemności nie mniejszej niż 1 m3 i nie większej niż 3 m3;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2;
"Masa sztuki przesyłki" oznacza masę brutto sztuki przesyłki, o ile nie podano inaczej. Masa brutto nie obejmuje masy kontenerów i cystern użytych do przewozu towarów;
"Materiał ciekły" oznacza materiał, który w temperaturze 50°C ma prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary), nie jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa, i który:
(a)  charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia równą lub niższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b)  jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90; lub
(c)  nie jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
UWAGA: Dla potrzeb wymagań wobec cystern, "przewóz w stanie ciekłym" oznacza przewóz:
-   materiałów ciekłych, zgodnych z powyższą definicją; lub
-   materiałów stałych nadawanych do przewozu w stanie stopionym.
"Materiał stały" oznacza:
(a)  materiał, który charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia wyższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b)  materiał, który nie jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90, albo który jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
"MEGC" - patrz "wieloelementowy kontener do gazu";
N
"Nabój gazowy, ciśnieniowy", patrz "aerozol lub pojemnik aerozolowy",
"Nabój gazowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku, zawierające gaz lub mieszaninę gazów pod ciśnieniem. Może być ono wyposażone w zawór;
"Naczynie" oznacza pojemnik wraz z zamknięciami, służący do utrzymania w jego wnętrzu materiałów lub przedmiotów. Definicja ta nie dotyczy zbiorników cystern (patrz również "naczynie kriogeniczne", "naczynie wewnętrzne", "naczynie wewnętrzne, sztywne" i "nabój gazowy");
"Naczynie" (klasa 1) oznacza skrzynię, butelkę, puszkę, bęben, słój lub tubę, wraz z zamknięciami, użyte jako opakowanie wewnętrzne lub pośrednie;
"Naczynie ciśnieniowe" oznacza określenie grupowe obejmujące butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe, zamknięte naczynia kriogeniczne i wiązki butli;
"Naczynie kriogeniczne" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe, izolowane cieplnie, o pojemności wodnej nie większej niż 1.000 litrów, przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych;
"Naczynie małe, zawierające gaz", patrz "pojemnik aerozolowy";
"Naczynie wewnętrzne, sztywne" (dla DPPL złożonych) oznacza naczynie, które zachowuje swój kształt po opróżnieniu z zawartości, bez zamykania i bez zastosowania obudowy zewnętrznej. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest naczyniem "sztywnym" uważa się za naczynie "elastyczne";
"Naczynie wewnętrzne" oznacza naczynie, które dla umożliwienia pełnienia przez nie funkcji ochronnych wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Nadawca" oznacza przedsiębiorstwo, które wysyła towary niebezpieczne, zarówno we własnym imieniu jak też w imieniu osoby trzeciej. Jeżeli operacja transportowa odbywa się na podstawie umowy przewozu, to za nadawcę uważa się to przedsiębiorstwo, które jest nadawcą zgodnie z umową przewozu;
"Nadwozie wymienne" patrz "kontener";
"Napełniający" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), albo do pojazdów, do dużych lub małych kontenerów do przewozu luzem, do pojazdów-baterii lub do MEGC;
"Nazwa techniczna" oznacza uznaną nazwę chemiczną, uznaną nazwę biologiczną lub inną nazwę używaną aktualnie w piśmiennictwie naukowo-technicznym (patrz 3.1.2.8.1.1);
"Numer UN" (numer ONZ) oznacza czterocyfrowy numer rozpoznawczy materiału lub przedmiotu, pochodzący z "Przepisów modelowych ONZ";
O
"Odbiorca" oznacza odbiorcę zgodnie z umową przewozu. Jeżeli zgodnie z przepisami dotyczącymi umowy przewozu, odbiorca wyznacza osobę trzecią, to osobę tę uważa się za odbiorcę w rozumieniu ADR. Jeżeli operacja transportowa odbywa się bez umowy przewozu, to za odbiorcę uważa się przedsiębiorstwo, które odbiera ładunek z towarami niebezpiecznymi po jego przybyciu;
"Odpady" oznaczają materiały, roztwory, mieszaniny lub przedmioty, które nie są przewidziane do bezpośredniego zastosowania, ale są przewożone w celu ich utylizacji, składowania lub zniszczenia przez spalenie lub w inny sposób;
"Ogrzewacz spalinowy" oznacza urządzenie wykorzystujące w sposób bezpośredni paliwo gazowe lub ciekłe, lecz nie wykorzystujące ciepła pochodzącego z silnika napędzającego pojazd;
"Opakowanie" oznacza pojemnik oraz inne elementy konstrukcyjne lub materiały potrzebne do utrzymania funkcji ochronnej tego pojemnika wobec jego zawartości (patrz także "opakowanie kombinowane", "opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)", "opakowanie złożone (szkło, porcelana lub kamionka)", "opakowanie wewnętrzne", "duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL)", "opakowanie pośrednie", "duże opakowanie", "opakowanie metalowe lekkie", "opakowanie zewnętrzne", "opakowanie regenerowane", "opakowanie przerobione", "opakowanie wtórne", "opakowanie awaryjne" oraz "opakowanie pyłoszczelne);
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2.
"Opakowanie awaryjne" oznacza opakowanie specjalne, w którym umieszcza się uszkodzone, wadliwe lub nieszczelne sztuki przesyłki lub towary niebezpieczne, które rozsypały się lub wyciekły, przeznaczone do przewozu w celu ich odzyskania lub utylizacji;
"Opakowanie kombinowane" oznacza opakowanie zastosowane do celów przewozowych, składające się z jednego lub kilku opakowań wewnętrznych umieszczonych w opakowaniu zewnętrznym, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.5;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w przypadku opakowania kombinowanego odnosi się zawsze do "opakowania wewnętrznego" a nie do "naczynia wewnętrznego". Przykładem takiego "opakowania wewnętrznego" jest butelka szklana.
"Opakowanie metalowe lekkie" oznacza opakowanie metalowe o przekroju kołowym, eliptycznym, prostokątnym lub wielokątnym (również stożkowe) oraz opakowanie z kołpakiem stożkowym lub opakowanie w postaci wiadra, o grubości ścianki mniejszej niż 0,5 mm (np. z blachy stalowej ocynkowanej), o dnie płaskim lub wypukłym, wyposażone w jeden lub kilka otworów i nie objęte definicjami dla bębnów i kanistrów;
"Opakowanie pośrednie" oznacza opakowanie umieszczone pomiędzy opakowaniem wewnętrznym lub przedmiotem a opakowaniem zewnętrznym;
"Opakowanie przerobione" oznacza w szczególności:
(a)  bębny metalowe, które:
(i)   są wytwarzane jako typ UN zgodny z wymaganiami działu 6.1, z typu nie będącego typem UN;
(ii)  są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN; lub
(iii)  przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury (takich jak wieka niezdejmowane);
(b)  bębny z tworzywa sztucznego, które:
(i)   są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN (np. 1H1 na 1H2); lub
(ii)  przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury;
Opakowania przerobione podlegają takim samym wymaganiom działu 6.1, jakie stosowane są w odniesieniu do nowych opakowań tego samego typu;
"Opakowanie pyłoszczelne" oznacza opakowanie nieprzepuszczalne dla suchej zawartości, w tym również dla materiału rozdrobnionego powstającego podczas przewozu;
"Opakowanie regenerowane" oznacza w szczególności:
(a)  bębny metalowe, które są:
(i)   oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów, z wewnętrznej i zewnętrznej korozji oraz z powłok zewnętrznych i nalepek;
(ii)  przywrócone do oryginalnego kształtu i obrysu z wyprostowanymi i uszczelnionymi pobocznicami oraz wymienionymi wszystkimi uszczelnieniami nieintegralnymi; oraz
(iii)  sprawdzone po oczyszczeniu, ale przed malowaniem, w celu odrzucenia opakowań z widocznymi wżerami, znacznym zmniejszeniem grubości materiału, zmęczeniem materiału, uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
(b)  bębny i kanistry z tworzywa sztucznego, które:
(i)   są oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów oraz z powłok zewnętrznych i z nalepek;
(ii)  mają wymienione wszystkie uszczelnienia nieintegralne; oraz
(iii)  są sprawdzone po oczyszczeniu w celu odrzucenia opakowań z widocznymi rozdarciami, fałdami lub pęknięciami, albo z uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
"Opakowanie wewnętrzne" oznacza opakowanie, które podczas przewozu wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Opakowanie wtórne" oznacza opakowanie, które zostało sprawdzone i uznane za wolne od uszkodzeń wpływających na zdolność do wytrzymywania obciążeń w próbie eksploatacyjnej. Określenie to obejmuje opakowania, które były napełniane tą samą lub podobną, zgodną zawartością i były przewożone w sieci dystrybucyjnej kontrolowanej przez nadawcę produktu;
"Opakowanie zbiorcze" oznacza opakowanie użyte przez jednego nadawcę w celu umieszczenia w nim jednej lub więcej sztuk przesyłki, zgrupowanych w jednostkę łatwiejszą do manipulowania i układania podczas przewozu. Przykładami opakowań zbiorczych są:
(a)  taca ładunkowa taka jak paleta, na której umieszczono kilka sztuk przesyłki lub spiętrzono je i zabezpieczono za pomocą folii rozciągliwych, termokurczliwych lub taśm, albo w inny odpowiedni sposób; lub
(b)  zewnętrzne opakowanie ochronne takie jak skrzynia lub klatka;
"Opakowanie zewnętrzne" oznacza zabezpieczenie zewnętrzne opakowania złożonego lub kombinowanego, wraz z materiałami chłonnymi, materiałami wypełniającymi i wszelkimi innymi elementami niezbędnymi do utrzymania i ochrony naczyń wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych;
"Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego szklanego, porcelanowego lub kamionkowego oraz z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, drewna, tektury, tworzywa sztucznego, tworzywa spienionego, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w odniesieniu do opakowania złożonego odnosi się normalnie do "naczynia wewnętrznego". Na przykład w przypadku opakowania typu 6HA1 (opakowanie złożone, tworzywo sztuczne) naczyniem wewnętrznym jest naczynie z tworzywa sztucznego, które nie jest projektowane w celu wypełniania funkcji ochronnych bez użycia "opakowania zewnętrznego", a zatem nie jest ono "opakowaniem wewnętrznym".
"Opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego i z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, tektury, sklejki, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Patrz uwaga pod określeniem "opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)".
"Operator kontenera-cysterny / cysterny przenośnej" oznacza przedsiębiorstwo, na które zarejestrowany jest dany kontener-cysterna / cysterna przenośna;
P
"Pakujący" oznacza przedsiębiorstwo, które umieszcza towary niebezpieczne w opakowaniach, z uwzględnieniem dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), a także - jeżeli jest to konieczne - przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu;
"Podręcznik badań i kryteriów" oznacza "Zalecenia ONZ dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. Podręcznik badań i kryteriów", ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods. Manual of Tests and Criteria"), wydanie czwarte poprawione, opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/11/Rev.4);
"Pojazd" patrz "pojazd-bateria", "pojazd-cysterna", "pojazd kryty opończą" i "pojazd zamknięty";
"Pojazd-bateria" oznacza pojazd zawierający elementy połączone ze sobą wspólnym kolektorem i przymocowane na stałe do jednostki transportowej. Za elementy pojazdu-baterii uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli (zwane też "ramami"), bębny ciśnieniowe, jak również cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności co najmniej 450 litrów;
"Pojazd-cysterna" oznacza pojazd przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu cieczy, gazów, materiałów sproszkowanych lub granulowanych, zawierający jedną lub kilka cystern stałych. Poza właściwym pojazdem lub elementami układu jezdnego stosowanymi zamiast pojazdu, pojazd-cysterna zawiera jeden lub kilka zbiorników wraz z ich wyposażeniem i elementami łączącymi te zbiorniki z pojazdem lub z układem jezdnym;
"Pojazd kryty opończą" oznacza pojazd wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Pojazd odkryty" oznacza pojazd, którego podłoga nie ma żadnej nadbudowy lub jest zaopatrzona tylko w burty boczne i tylną;
"Pojazd zamknięty" oznacza pojazd z nadwoziem, które można zamknąć;
"Pojemnik aerozolowy" patrz "aerozol lub pojemnik aerozolowy";
"Pojemność maksymalna" oznacza maksymalną pojemność naczynia lub opakowania, w tym dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL) i dużego opakowania, wyrażoną w metrach sześciennych lub litrach;
"Pojemność nominalna naczynia" oznacza nominalną objętość materiału niebezpiecznego zawartego w tym naczyniu, wyrażoną w litrach. Dla butli do gazów sprężonych pojemność nominalna równa jest pojemności wodnej butli;
"Pozycja grupowa" oznacza pozycję wykazu dotyczącą dokładnie zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów (patrz 2.1.1.2: B, C i D);
"Pozycja i.n.o. (pozycja inaczej nie określona)" oznacza pozycję grupową, do której mogą być zaliczone materiały, mieszaniny, roztwory lub przedmioty, jeżeli:
(a)  nie są one wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; oraz
(b)  wykazują właściwości chemiczne, fizyczne lub niebezpieczne odpowiadające klasie, kodowi klasyfikacyjnemu, grupie pakowania oraz nazwie i opisowi danej pozycji i.n.o.;
"Próba szczelności" oznacza badanie cysterny, opakowania lub DPPL, wraz z ich wyposażeniem i zamknięciami w celu sprawdzenia szczelności;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Przedsiębiorstwo" oznacza osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego czy wykonuje ona działalność zarobkową czy nie, stowarzyszenie lub grupę osób bez osobowości prawnej, niezależnie od tego czy wykonują one działalność zarobkową czy nie, organ posiadający osobowość prawną lub podległy organowi posiadającemu osobowość prawną;
"Przepisy Modelowe ONZ" oznacza "Przepisy Modelowe" (ang. "Model Regulations") stanowiące załącznik do trzynastego, poprawionego wydania "Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych" ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods"), opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/1/Rev. 13);
"Przesyłka" oznacza każdą sztukę lub sztuki przesyłki, albo ładunek z materiałami niebezpiecznymi przeznaczone przez nadawcę do przewozu;
"Przewoźnik" oznacza przedsiębiorstwo, które wykonuje operację transportową na podstawie umowy przewozu lub bez niej;
"Przewóz" oznacza przemieszczanie towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem postojów koniecznych z punktu widzenia warunków transportu oraz z uwzględnieniem okresów wynikających z warunków ruchu drogowego, w których towary niebezpieczne znajdują się w pojazdach, cysternach i kontenerach, przed, podczas i po przemieszczeniu;
Definicja ta obejmuje również krótkotrwałe składowanie towarów niebezpiecznych, występujące między operacjami transportowymi, związane ze zmianą rodzaju lub środka transportu (przeładunek). Ma to zastosowanie pod warunkiem, że mogą być okazane na żądanie dokumenty przewozowe, w których wskazane jest miejsce wydania i miejsce odbioru, oraz pod warunkiem, że sztuki przesyłki i cysterny nie były otwierane w czasie takiego składowania, z wyjątkiem przypadków, gdy były kontrolowane przez właściwe władze.
"Przewóz luzem" oznacza przewóz w pojazdach lub kontenerach nieopakowanych materiałów stałych lub przedmiotów. Określenie to nie dotyczy towarów opakowanych oraz materiałów przewożonych w cysternach;
R
"Reakcja niebezpieczna" oznacza:
(a)  spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b)  wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c)  tworzenie materiałów żrących;
(d)  tworzenie materiałów niestabilnych; oraz
(e)  niebezpieczny wzrost ciśnienia (tylko w odniesieniu do cystern);
"Regulamin EKG" oznacza regulamin stanowiący załącznik do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych (Porozumienie z 1958 r., wraz ze zmianami);
"RID" oznacza "Regulamin o międzynarodowym przewozie kolejami towarów niebezpiecznych", stanowiący załącznik I do dodatku B (ujednolicone przepisy do umowy o międzynarodowym przewozie towarów kolejami - CIM) do Konwencji COTIF (Konwencji o międzynarodowych przewozach kolejami);
S
"Składnik palny" (w odniesieniu do aerozoli i nabojów gazowych) oznacza gaz, który jest palny w powietrzu pod ciśnieniem atmosferycznym, albo materiał lub preparat w stanie ciekłym, którego temperatura zapłonu jest równa lub niższa od 100°C;
"Skrzynia" oznacza opakowanie z pełnymi, prostokątnymi lub wielobocznymi powierzchniami, wykonane z metalu, drewna, materiału drewnopochodnego, tektury, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Dopuszcza się stosowanie małych otworów w celu ułatwienia manipulowania lub otwierania, albo w celu spełnienia wymagań klasyfikacyjnych, pod warunkiem, że nie powodują one naruszenia integralności opakowania podczas przewozu;
"Stal miękka" oznacza stal o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie pomiędzy 360 N/mm2 a 440 N/mm2;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Stal odniesienia" oznacza stal o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie równej 370 N/mm2 i wydłużeniu po rozerwaniu równym 27%;
"Stopień napełnienia" oznacza stosunek masy gazu znajdującego się w gotowym do użycia naczyniu ciśnieniowym do masy wody, która w temperaturze 15°C wypełniłaby całkowicie to naczynie;
"Szpula" (klasa 1) oznacza urządzenie wykonane z tworzywa sztucznego, drewna, tektury, metalu lub innego odpowiedniego materiału, wyposażone w trzpień obrotowy, ze ściankami zewnętrznymi na obu końcach trzpienia lub bez takich ścianek. Materiały i przedmioty mogą być nawinięte na trzpień i utrzymywane w tej pozycji przez ścianki boczne;
"Sztuka przesyłki" oznacza końcowy produkt operacji pakowania, składający się z opakowania, dużego opakowania lub DPPL wraz z jego zawartością, które przygotowane są do wysyłki. Określenie to obejmuje naczynia do gazów zdefiniowane w niniejszym podrozdziale, jak również przedmioty, które ze względu na swój rozmiar, masę lub kształt mogą być przewożone bez opakowania, albo w pakietach, klatkach lub w urządzeniach do przenoszenia. Określenie to nie obejmuje towarów nieopakowanych przewożonych luzem w kontenerach lub pojazdach oraz towarów przewożonych w cysternach;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2.
T
"Taca" (klasa 1) oznacza płytę wykonaną z metalu, tworzywa sztucznego, drewna, tektury lub innego odpowiedniego materiału, która umieszczana jest w opakowaniu wewnętrznym, pośrednim lub zewnętrznym i ma na celu ciasne dopasowanie zawartości takiego opakowania. Powierzchnia tacy może być ukształtowana w taki sposób, żeby opakowania lub przedmioty mogły być na niej umieszczane, bezpiecznie unieruchomione i oddzielone jedno od drugiego;
"Temperatura awaryjna" oznacza temperaturę, po osiągnięciu której, w przypadku utraty możliwości regulacji temperatury, należy rozpocząć wykonywanie procedur awaryjnych;
"Temperatura kontrolowana" oznacza najwyższą temperaturę, w której mogą być bezpiecznie przewożone nadtlenki organiczne oraz materiały samoreaktywne;
"Temperatura krytyczna" oznacza temperaturę, powyżej której materiał nie może występować w stanie ciekłym;
"Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu" (TSR) oznacza najniższą temperaturę, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu użytym do przewozu. Przepisy dotyczące określania TSR oraz skutków ogrzewania materiału w naczyniu zamkniętym podane są w części II "Podręcznika badań i kryteriów";
"Temperatura zapłonu" oznacza najniższą temperaturę cieczy, w której jej pary tworzą z powietrzem palną mieszaninę;
"Tkanina z tworzywa sztucznego" (dla DPPL elastycznych) oznacza materiał z orientowanych tasiemek lub pojedynczych włókien z odpowiedniego tworzywa sztucznego.
"Towary niebezpieczne" oznacza materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie ADR jest zabroniony, albo jest dopuszczony wyłącznie na warunkach podanych w ADR;
"TSR" (ang. SADT) patrz "temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu";
"Tworzywo sztuczne odzyskane" oznacza materiał odzyskany ze zużytych opakowań przemysłowych, które zostały oczyszczone i przygotowane do przetworzenia na inne opakowania;
U
"Urządzenie manipulacyjne" (dla DPPL elastycznych) oznacza pas nośny, pętlę, uchwyt lub ramę, które są zamocowane do korpusu DPPL lub stanowią jego przedłużenie;
V
W
"Wiązka butli" oznacza zestaw trwale umocowanych butli, połączonych ze sobą wspólnym kolektorem i przewożony jako całość. Całkowita pojemność wodna wiązki butli nie powinna być większa niż 3.000 litrów, z wyjątkiem wiązek przeznaczonych do przewozu gazów trujących klasy 2 (grupy oznaczone kodem rozpoczynającym się od litery "T", zgodnie z przepisem 2.2.2.1.3), dla których pojemność wodna wiązki powinna być ograniczona do 1.000 litrów;
"Wieloelementowy kontener do gazu" (MEGC) oznacza jednostkę składającą się z elementów połączonych ze sobą kolektorem i zamocowanych w ramie. Za elementy wieloelementowego kontenera do gazu uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli, beczki ciśnieniowe oraz cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów;
UWAGA: W odniesieniu do MEGC UN, patrz dział 6.7.
"Właściwa władza" oznacza organ, organy albo inną instytucję lub instytucje, upoważnione w każdym kraju i w każdym szczególnym przypadku zgodnie z prawem krajowym;
"Worek" oznacza elastyczne opakowanie z papieru, folii, tworzywa sztucznego, materiału tkanego lub innego odpowiedniego materiału;
"Wykładzina" oznacza osłonę cylindryczną lub worek, wraz z otworami i zamknięciami, umieszczone wewnątrz opakowania, w tym także dużego opakowania lub DPPL, ale nie stanowiące integralnej części tego opakowania;
"Wyposażenie konstrukcyjne" oznacza:
(a)  w odniesieniu do cystern stałych lub odejmowalnych - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(b)  w odniesieniu do kontenerów-cystern - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(c)  w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik lub naczynia;
(d)  w odniesieniu do DPPL, innych niż DPPL elastyczne - wzmocnienia, zamocowania, elementy manipulacyjne, zabezpieczające lub stabilizujące korpus (wraz z paletą-podstawą dla DPPL złożonych z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego);
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Wyposażenie obsługowe" oznacza:
(a)  w odniesieniu do cystern - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
(b)  w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, łącznie z kolektorem, do zabezpieczenia, a także przyrządy pomiarowe;
(c)  w odniesieniu do DPPL - urządzenia do napełniania i opróżniania, wyrównywania ciśnienia lub odpowietrzania, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
Z
"Załadowca" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu lub dużego kontenera;
"Zamknięcie" oznacza urządzenie służące do zamykania otworu naczynia;
"Zapewnienie jakości" oznacza systematyczny program kontroli i inspekcji stosowany przez organizację lub organ, mający na celu zapewnienie, aby przepisy bezpieczeństwa zawarte w ADR były stosowane w praktyce;
"Zapewnienie zgodności" (materiały promieniotwórcze) oznacza systematyczny program działań stosowanych przez właściwą władzę, których celem jest zapewnienie stosowania w praktyce wymagań ADR;
"Zawór bezpieczeństwa" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnętrznego;
"Zawór podciśnieniowy" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym spadkiem ciśnienia wewnętrznego;
"Zbiornik rurowy" (klasa 2) oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe bez szwu o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 3.000 litrów;
"Zbiornik" oznacza powłokę mieszczącą w sobie materiał (łącznie z otworami i ich zamknięciami);
UWAGA 1: Definicja ta nie ma zastosowania do naczyń.
UWAGA 2: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Zwykła obsługa DPPL elastycznego" oznacza zwykłe czynności obsługowe dotyczące elastycznych DPPL z tworzywa sztucznego lub z włókna, np.:
(a)  czyszczenie; lub
(b)  wymianę części nieintegralych, np. nieintegralych wykładzin lub ściągów zamknięć, na części wykonane zgodnie z oryginalną specyfikacją producenta,
pod warunkiem, że czynności te nie wpływają negatywnie na właściwości ochronne DPPL elastycznego i nie powodują zmiany jego typu konstrukcji;
"Zwykła obsługa DPPL sztywnego" oznacza zwykłe czynności obsługowe dotyczące DPPL metalowych, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożonych, np.:
(a)  czyszczenie;
(b)  demontaż i ponowny montaż albo wymianę zamknięć korpusu (łącznie z ich uszczelkami) lub wyposażenia obsługowego, wykonane zgodnie z oryginalną specyfikacją producenta i pod warunkiem, że sprawdzono po tych czynnościach szczelność DPPL; lub
(c)  regeneracja elementów konstrukcyjnych, które nie pełnią bezpośrednio funkcji ochronnych wobec towarów niebezpiecznych i nie odpowiadają za utrzymanie ciśnienia podczas rozładunku, przeprowadzona w taki sposób, aby utrzymana była zgodność z typem konstrukcji i nie została naruszona funkcja ochronna DPPL (np. wzmocnienie nóg lub elementów służących do podnoszenia).
1.2.2   Jednostki miar
1.2.2.1  W ADR stosowane są następujące jednostki miara:
 
WielkośćJednostka SIbInne dopuszczone jednostkiZależności między jednostkami
Długośćm (metr)--
Powierzchniam2 (metr kwadratowy)--
Objętośćm3 (metr sześcienny)lc (litr)1 l = 10-3 m3
Czass (sekunda)min (minuta)1 min = 60 s
  h (godzina)1 h = 3.600 s
  d (doba)1 d = 86.400 s
Masakg (kilogram)g (gram)1 g = 10-3 kg
  t (tona)1 t = 103 kg
Gęstość (masy)kg/m3kg/l1 kg/l = 103 kg/m3
TemperaturaK (kelwin)°C (stopień Celsjusza)0°C = 273,15 K
Różnica temperaturK (kelwin)°C (stopień Celsjusza)1°C = 1 K
SiłaN (niuton)-1 N = 1 kg m/s2
CiśnieniePa (paskal)bar (bar)1 bar = 105 Pa
   1 Pa = 1 N/m2
NaprężenieN/m2N/mm21 N/mm2 = 1MPa
Praca kWh1 kWh = 3,6 MJ
EnergiaJ (dżul)(kilowatogodzina)1 J = 1 N m = 1 W s
Ilość ciepła eV (elektronowolt)1 eV = 0,1602 x 10-18 J
MocW (wat)-1 W = 1 J/s = 1 N m/s
Lepkość kinematycznam2/smm2/s1 mm2/s =10-6 m2/s
Lepkość dynamicznaPa smPa s1 mPa x s = 10-3 Pa x s
AktywnośćBq (bekerel)--
Równoważnik dawkiSv (siwert)--
 
a    Przy przekształcaniu jednostek alternatywnych na jednostki układu Si dopuszcza się następujące zaokrąglenia:

Siła                                     Naprężenie
1 kG = 9,807 N                           1 kG/mm2 = 9,807 N/mm2
1 N = 0,102 kG                           1 N/mm2 = 0,102 kG/mm2
Ciśnienie
1 Pa = 1 N/m2 = 10 -5 bar = 1,02 x 10 -5 kG/cm2 = 0,75 x 10 -2 tor
1 bar = 105 Pa = 1,02 kG/cm2 = 750 tor
1 kG/cm2 = 9,807 x 104 Pa = 0,9807 bar = 736 tor
1 tor = 1,33 x 102 Pa = 1,33 x 10-3 bar = 1,36 x 10 -3 kG/cm2
Energia, praca, ilość ciepła
1 J = 1 N m = 0,278 x 10 -6 kWh = 0,102 kGm = 0,239 x 10 -3 kcal
1 kWh = 3,6 x 106 J = 367 x 103 kGm = 860 kcal
1 kGm = 9,807 J = 2,72 x 10 -6 kWh = 2,34 x 10 -3 kcal
1 kcal = 4,19 x 103 J = 1,16 x 10 -3 kWh = 427 kGm
Moc                                      Lepkość kinematyczna
1 W = 0,102 kGm/s = 0,86 kcal/h          1 m2/s = 10 4 St (stokesów)
1 kGm/s = 9,807 W = 8,43 kcal/h          1 St = 10 -4 m2/s
1 kcal/h = 1,16 W= 0,119 kGm/s
Lepkość dynamiczna
1 Pa x s = 1 N x s/m2 = 10 P (puazów) = 0,102 kG x s/m2
1 P = 0,1 Pa x s = 0,1 N x s/m2 = 1,02 x 10 -2 kG x s/m2
1 kG x s/m2 = 9,807 Pa x s = 9,807 N x s/m2 = 98,07 P

b    Międzynarodowy układ jednostek (SI) jest wynikiem postanowień Generalnej Konferencji Miar i Wag (Adres: Pavillon de Breteuil, Parc de St-Cloud, F-92 310 Severes).
c    W przypadku użycia maszyny do pisania (drukarki), w której znaki "l" (litera "l") i "1" (cyfra "1") nie różnią się od siebie, dopuszcza się użycie skrótu "L" zamiast "l".
Dziesiętne wielokrotności i podwielokrotności jednostki miary mogą być wyrażane poprzez dodanie do nazwy lub symbolu tej jednostki przedrostków lub symboli o następującym znaczeniu:
 
Mnożnik PrzedrostekSymbol
1.000.000.000.000.000.000    = 1018trylioneksaE
1.000.000.000.000.000        = 1015biliardpetaP
1.000.000.000.000            = 1012bilionteraT
1.000.000.000                = 109miliardgigaG
1.000.000                    = 106milionmegaM
1.000                        = 103tysiąckilok
100                          = 102stohektoh
10                           = 101dziesięćdekada
0,1                          = 10-1dziesiątadecyd
0,01                         = 10-2setnacentyc
0,001                        = 10-3tysiącznamilim
0,000 001                    = 10-6milionowamikroµ
0,000 000 001                = 10-9miliardowananon
0,000 000 000 001            = 10-12bilionowapikop
0,000 000 000 000 001        = 10-15biliardowafemtof
0,000 000 000 000 000 001    = 10-18trylionowaattoa
 
1.2.2.2  Jeżeli nie podano inaczej, znak "%" w rozumieniu ADR oznacza:
(a)  w przypadku mieszanin materiałów stałych lub materiałów ciekłych, a także w przypadku roztworów oraz materiałów stałych zwilżonych cieczą - udział procentowy masy materiału w odniesieniu do całkowitej masy mieszaniny, roztworu lub zwilżonego materiału stałego;
(b)  w przypadku mieszanin gazów sprężonych napełnianych ciśnieniowe, stosunek objętości określony jako procentowy udział gazu w objętości całkowitej mieszaniny, lub przy napełnianiu wg masy - stosunek mas określony jako udział procentowy masy gazu w całkowitej masie mieszaniny;
(c)  w przypadku mieszanin gazów skroplonych i gazów rozpuszczonych - stosunek mas określony jako udział procentowy masy gazu w całkowitej masie mieszaniny.
1.2.2.3  Wartości wszystkich ciśnień dotyczących naczyń (np. ciśnienie próbne, ciśnienie wewnętrzne, ciśnienie powodujące otwarcie zaworów bezpieczeństwa) podawane są zawsze jako nadciśnienie (w stosunku do ciśnienia atmosferycznego); natomiast prężność par wyrażona jest zawsze jako ciśnienie bezwzględne.
1.2.2.4  Jeżeli w ADR podaje się stopień napełnienia naczyń, to - o ile nie jest podana inna temperatura - odnosi się on zawsze do materiału o temperaturze 15°C.

Dział 1.3

SZKOLENIE OSÓB ZAANGAŻOWANYCH W PRZEWÓZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

1.3.1   Zakres i stosowanie
Osoby zatrudnione przez uczestników przewozu wskazanych w dziale 1.4, których obowiązki dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób. Należy również uwzględnić wymagania szkoleniowe dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych określone w dziale 1.10.
UWAGA 1: W odniesieniu do szkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa, patrz 1.8.3.
UWAGA 2: W odniesieniu do szkolenia załogi pojazdu, patrz 8.2.
1.3.2   Charakter szkolenia
Szkolenie powinno mieć formę określoną poniżej, odpowiednio do zakresu odpowiedzialności i obowiązków osoby, której dotyczy.
1.3.2.1  Szkolenie ogólne
Pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami ogólnymi zawartymi w przepisach o przewozie towarów niebezpiecznych.
1.3.2.2  Szkolenie stanowiskowe
Pracownicy powinni przejść szczegółowe szkolenie z zakresu przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych, ściśle odpowiadające ich odpowiedzialności i obowiązkom.
W przypadkach, gdy przewóz towarów niebezpiecznych związany jest z transportem kombinowanym, pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami dotyczącymi innych rodzajów transportu.
1.3.2.3  Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa
Pracownicy powinni przejść szkolenie na temat zagrożeń stwarzanych przez towary niebezpieczne, odpowiednio do stopnia ryzyka utraty zdrowia lub narażenia, mogących być skutkiem wypadku przy przewozie takich towarów, z uwzględnieniem ich załadunku i rozładunku.
Celem szkolenia powinno być zapoznanie pracowników z bezpiecznymi sposobami postępowania oraz z procedurami ratowniczymi.
1.3.2.4  Szkolenie z zakresu klasy 7
Dla potrzeb klasy 7, pracownicy powinni przejść odpowiednie szkolenie dotyczące zagrożeń pochodzących od materiałów promieniotwórczych oraz środków ostrożności stosowanych w celu ograniczenia własnego narażenia oraz narażenia innych osób, których może dotyczyć działanie tych pracowników.
1.3.3   Dokumentacja
Dane dotyczące wszystkich przeprowadzonych szkoleń powinny być przechowywane zarówno przez pracodawcę, jak również przez pracownika, i powinny być weryfikowane przy podejmowaniu nowego zatrudnienia. Szkolenie powinno być uzupełniane okresowo w celu uwzględnienia zmian w przepisach.

Dział 1.4

OBOWIĄZKI UCZESTNIKÓW PRZEWOZU W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA

1.4.1        Ogólne środki bezpieczeństwa
1.4.1.1      Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych powinni podejmować odpowiednie środki bezpieczeństwa, stosownie do natury i zakresu dających się przewidzieć zagrożeń, w celu zapobieżenia szkodom i urazom oraz, jeżeli jest to wskazane, w celu zminimalizowania ich skutków. Uczestnicy przewozu powinni, w każdym przypadku, stosować się do odpowiednich wymagań ADR.
1.4.1.2      W razie zaistnienia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, uczestnicy przewozu powinni niezwłocznie powiadomić służby ratownicze oraz udostępnić im informacje potrzebne do prowadzenia działań.
1.4.1.3      ADR może określać obowiązki różnych uczestników przewozu.
Jeżeli Umawiająca się Strona uważa, że nie zostanie w ten sposób obniżony poziom bezpieczeństwa, to może w swoich przepisach krajowych przenieść obowiązki danego uczestnika przewozu na jednego lub kilku innych uczestników, pod warunkiem, że spełnione są obowiązki podane pod 1.4.2 i 1.4.3. O takich odstępstwach Umawiająca się Strona powinna powiadomić Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
Wymagania podane pod 1.2.1, 1.4.2 i 1.4.3, definiujące uczestników przewozu i przyporządkowane im obowiązki, nie naruszają przepisów krajowych dotyczących skutków prawnych (natury kryminalnej, odpowiedzialności itd.), wynikających z faktu, że dany uczestnik przewozu jest np. osobą prawną, osobą samozatrudniającą się, pracodawcą lub pracownikiem.
1.4.2        Obowiązki głównych uczestników przewozu
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz także 1.7.6.
1.4.2.1      Nadawca
1.4.2.1.1    Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR. W zakresie podanym pod 1.4.1, powinien w szczególności:
(a)  upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  zaopatrzyć przewoźnika w informacje i dane oraz, jeżeli to konieczne, w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.), uwzględniając w szczególności wymagania podane w dziale 5.4 oraz w tabeli w części 3;
(c)  używać wyłącznie opakowań, dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, pojazdów-baterii, MEGC, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR;
(d)  stosować się do wymagań dotyczących sposobów nadania i ograniczeń wysyłkowych;
(e)  zapewnić, aby nawet próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny (pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, MEGC, cysterny przenośne i kontenery-cysterny) lub próżne nieoczyszczone pojazdy i duże lub małe kontenery były odpowiednio oznakowane i posiadały wymagane nalepki ostrzegawcze, a próżne nieoczyszczone cysterny były tak samo zamknięte i szczelne jak w stanie ładownym.
1.4.2.1.2    Jeżeli nadawca korzysta z usług innych uczestników przewozu (pakującego, załadowcy, napełniającego, itd.), to powinien podjąć odpowiednie środki dla zapewnienia, aby przesyłka spełniała wymagania ADR. Jednakże w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.1.1(a), (b), (c) i (e), nadawca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.1.3    W przypadku, gdy nadawca działa w imieniu osoby trzeciej, osoba ta powinna poinformować nadawcę na piśmie o tym, że przewóz dotyczy towarów niebezpiecznych oraz powinna udostępnić mu wszystkie informacje i dokumenty potrzebne do wypełnienia jego obowiązków.
1.4.2.2      Przewoźnik
1.4.2.2.1    Odpowiednio do zakresu podanego pod 1.4.1, przewoźnik powinien w szczególności:
(a)  upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  upewnić się, że w jednostce transportowej znajduje się wymagana dokumentacja;
(c)  sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad, wycieków lub pęknięć, braków w wyposażeniu, itp.;
(d)  upewnić się, że nie upłynął termin następnego badania dla pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC;
(e)  sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;
(f)  upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
(g)  upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymagane w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.
Obowiązki te powinny być wykonywane odpowiednio w oparciu o dokumenty przewozowe i dokumenty towarzyszące, kontrolę wzrokową pojazdów lub kontenerów oraz - jeżeli jest to konieczne - ładunku.
1.4.2.2.2    W przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.2.1(a), (b), (e) i (f), przewoźnik może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.2.3    Jeżeli przewoźnik zauważy naruszenie wymagań ADR, o których mowa pod 1.4.2.2.1, to nie powinien podejmować się przewozu przesyłki do czasu usunięcia nieprawidłowości.
1.4.2.2.4    Jeżeli podczas przewozu zauważone zostanie naruszenie przepisów zagrażające bezpieczeństwu, to taki przewóz powinien być jak najszybciej przerwany, z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa ruchu drogowego, bezpiecznego unieruchomienia przesyłki oraz bezpieczeństwa publicznego. Operacje transportowe mogą być kontynuowane jedynie wtedy, gdy przesyłka będzie spełniać odpowiednie przepisy. Pozwolenie na kontynuowanie operacji transportowych może być udzielone przez władzę właściwą dla pozostałej części przewozu.
W przypadku, gdy nie można zapewnić wymaganej zgodności z przepisami i gdy nie zostało udzielone pozwolenie na kontynuowanie przewozu, właściwa władza powinna zapewnić przewoźnikowi niezbędną pomoc administracyjną. Ten sam wymóg ma zastosowanie w przypadku, gdy przewoźnik poinformuje właściwą władzę o tym, że nie został on powiadomiony przez nadawcę o niebezpiecznych właściwościach przewożonych towarów i w związku z tym, na podstawie obowiązującego prawa - w szczególności dotyczącego umowy przewozu - chce on te towary rozładować, zniszczyć lub unieszkodliwić.
1.4.2.3      Odbiorca
1.4.2.3.1    Odbiorca ma obowiązek nie opóźniać przyjęcia towarów bez istotnych powodów oraz sprawdzić po rozładunku, czy zostały spełnione, należące do niego, wymagania ADR.
W zakresie podanym pod 1.4.1, odbiorca powinien w szczególności:
(a)  w przypadkach wskazanych w ADR, dokonać wymaganego oczyszczenia i odkażenia pojazdów i kontenerów;
(b)  zapewnić, aby kontenery, które zostały całkowicie rozładowane, oczyszczone i odkażone, nie posiadały oznakowania wskazanego w dziale 5.3.
1.4.2.3.2    Jeżeli odbiorca korzysta z usług innych uczestników przewozu (w zakresie rozładunku, czyszczenia, odkażania, itp.), to powinien zastosować odpowiednie środki w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami ADR.
1.4.2.3.3    Jeżeli sprawdzenie ujawniło naruszenie wymagań ADR, to odbiorca może zwrócić kontener nadawcy tylko wtedy, gdy naruszenie to zostało usunięte.
1.4.3        Obowiązki innych uczestników przewozu
Podana poniżej lista innych uczestników przewozu i ich obowiązków nie jest wyczerpująca. Obowiązki tych uczestników wynikają z przepisów podanych powyżej w rozdziale 1.4.1 na tyle, na ile wiedzą oni lub powinni wiedzieć, że wykonywane przez nich czynności stanowią część operacji transportowych regulowanych przez ADR.
1.4.3.1      Załadowca
1.4.3.1.1    W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, załadowca powinien w szczególności:
(a)  wydawać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  przy wydawaniu do przewozu opakowanych towarów niebezpiecznych lub próżnych, nieoczyszczonych opakowań, sprawdzić czy opakowania nie są uszkodzone. Nie powinien on wydać sztuki przesyłki, której opakowanie jest uszkodzone, dopóki nie zostaną usunięte uszkodzenia, w szczególności, jeżeli opakowanie jest nieszczelne, są wycieki materiału niebezpiecznego lub istnieje możliwość ich wystąpienia; obowiązek ten dotyczy również próżnych nieoczyszczonych opakowań;
(c)  postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu albo dużego lub małego kontenera;
(d)  po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania podane w dziale 5.3;
(e)  przy załadunku sztuk przesyłki, stosować się do zakazów ładowania razem oraz do wymagań dotyczących oddzielania towarów niebezpiecznych od żywności, innych artykułów spożywczych oraz karmy dla zwierząt, uwzględniając przy tym towary niebezpieczne znajdujące się już w pojeździe lub dużym kontenerze.
1.4.3.1.2    W przypadku wymagań podanych pod 1.4.3.1.1(a), (d) i (e), załadowca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.3.2      Pakujący
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, pakujący powinien stosować się w szczególności do:
(a)  wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz
(b)  wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.
1.4.3.3      Napełniający
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, napełniający powinien w szczególności:
(a)  przed napełnieniem upewnić się, że cysterny i ich wyposażenie są w dobrym stanie technicznym;
(b)  w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern oraz MEGC upewnić się, że nie został przekroczony termin ich następnego badania;
(c)  napełniać cysterny jedynie materiałami niebezpiecznymi dopuszczonymi do przewozu w tych cysternach;
(d)  przy napełnianiu cysterny stosować się do wymagań dotyczących załadunku materiałów niebezpiecznych do sąsiednich komór cysterny;
(e)  podczas napełniania cysterny przestrzegać określonego dla danego materiału maksymalnego dopuszczalnego stopnia napełnienia lub maksymalnej dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności cysterny;
(f)  po napełnieniu cysterny sprawdzić szczelność jej zamknięć;
(g)  zapewnić, aby na powierzchni zewnętrznej napełnionej cysterny, nie było niebezpiecznych pozostałości ładowanego materiału;
(h)  przygotowując towary niebezpieczne do przewozu zapewnić, aby na cysternach, na pojazdach oraz na dużych i małych kontenerach do przewozu luzem, zostały umieszczone wymagane przepisami tablice barwy pomarańczowej oraz nalepki ostrzegawcze.
1.4.3.4      Operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej powinien w szczególności:
(a)  zapewnić, aby kontener-cysterna/cysterna przenośna odpowiadały obowiązującym wymaganiom w zakresie konstrukcji, wyposażenia, badań i oznakowania;
(b)  zapewnić, aby konserwacja zbiornika i jego wyposażenia była przeprowadzana w sposób, który gwarantuje, że w normalnych warunkach użytkowania kontener-cysterna/cysterna przenośna będą spełniać wymagania ADR do czasu następnego badania;
(c)  zapewnić przeprowadzenie nadzwyczajnej kontroli kontenera-cysterny/cysterny przenośnej w przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że bezpieczeństwo zbiornika lub jego wyposażenia zostało naruszone w wyniku naprawy, dokonanych zmian lub wskutek wypadku.
1.4.3.5      (Zarezerwowane)

Dział 1.5

ODSTĘPSTWA

1.5.1        Odstępstwa czasowe
1.5.1.1      W celu dostosowania wymagań ADR do postępu technicznego i rozwoju przemysłu, właściwe władze Umawiających się Stron mogą uzgodnić bezpośrednio między sobą dopuszczenie niektórych operacji transportowych na swoich terytoriach na zasadach czasowego odstępstwa od wymagań ADR, pod warunkiem, że nie zostanie przez to obniżony poziom bezpieczeństwa. Władza inicjująca takie odstępstwo powinna zawiadomić o nim Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który następnie powinien podać je do wiadomości innych Umawiających się Stron1.
UWAGA:       W rozumieniu niniejszego rozdziału "Warunki specjalne" określone pod 1.7.4 nie są uważane za odstępstwa czasowe.

______
1   Uwaga Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych: Umowy specjalne zawarte na podstawie przepisów niniejszego działu można znaleźć na stronie internetowej Sekretariatu (http://www.unece.org/trans/danger/danger.htm).

1.5.1.2      Okres ważności odstępstwa czasowego nie powinien być dłuższy niż 5 lat, licząc od dnia jego wejścia w życie. Odstępstwo czasowe wygasa automatycznie z dniem wejścia w życie odpowiedniej zmiany do ADR.
1.5.1.3      Operacje transportowe wykonywane na podstawie odstępstw czasowych uważa się za operacje transportowe w rozumieniu ADR.
1.5.2        (Zarezerwowane)

Dział 1.6

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

1.6.1        Przepisy ogólne
1.6.1.1      O ile nie postanowiono inaczej, materiały i przedmioty ADR mogą być przewożone do dnia 30 czerwca 2005 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r.
1.6.1.2      Nalepki ostrzegawcze na sztukach przesyłki, zgodne z wzorami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., mogą być używane nadal, do czasu wyczerpania ich zapasów.
1.6.1.3      Materiały i przedmioty klasy 1, należące do sił zbrojnych Umawiającej się Strony, które zostały zapakowane przed 1 stycznia 1990 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1989 r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki wojskowe zapakowane przed dniem 1 stycznia 1990 r. Inne wymagania dotyczące tej klasy i obowiązujące od dnia 1 stycznia 1990 r. powinny być spełnione.
1.6.1.4      Materiały i przedmioty klasy 1, które zostały zapakowane między dniem 1 stycznia 1990 r. a dniem 31 grudnia 1996 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1996 r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki zapakowane między dniem 1 stycznia 1990 r. a dniem 31 grudnia 1996 r.
1.6.1.5      (Zarezerwowane)
1.6.1.6      Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), wykonane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod liczbą marginesową (lm.) 3612 (1) obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.5.2.1.1 dotyczących wysokości liter, numerów i symboli, obowiązujących od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal.
1.6.1.7      Zatwierdzenia typów konstrukcji dla bębnów, kanistrów i opakowań złożonych, wykonanych z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wydane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.5.2.6 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 4.1.1.19, zachowują swoją ważność do dnia 31 grudnia 2009 r. Opakowania wykonane i oznakowane na podstawie zatwierdzonych typów konstrukcji, o których mowa, mogą być używane do końca okresu ich używania określonego zgodnie z 4.1.1.15.
1.6.1.8      Tablice barwy pomarańczowej spełniające wymagania podrozdziału 5.3.2.2 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r. mogą być używane nadal.
1.6.1.9      Wymagania podane pod 8.2.1 stosuje się do kierowców pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony od dnia 1 stycznia 2007 r. Niniejszy przepis przejściowy nie dotyczy kierowców, o których mowa pod 8.2.1.3 i 8.2.1.4.
1.6.1.10     Ogniwa litowe i baterie litowe wyprodukowane przed dniem 1 stycznia 2003 r., które były badane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., ale nie były badane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2003 r., a także urządzenia zawierające takie ogniwa lub baterie, mogą być przewożone nadal do dnia 30 czerwca 2013 r., o ile spełniają pozostałe obowiązujące wymagania.
1.6.2        Naczynia do gazów klasy 2
1.6.2.1      Naczynia wytworzone przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają wymaganiom ADR obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., a których transport był dozwolony na podstawie wymagań ADR obowiązujących do dnia 31 grudnia 1996 r., mogą być przewożone nadal po tej dacie, pod warunkiem, że spełnione są wymagania w zakresie badań okresowych podane w instrukcjach pakowania P200 i P203.
1.6.2.2      Butle zgodne z definicją podaną pod 1.2.1, które zostały poddane badaniu wstępnemu lub okresowemu przed dniem 1 stycznia 1997 r., mogą być przewożone w stanie próżnym i nieoczyszczone, bez nalepek, do terminu następnego napełnienia lub następnego badania okresowego.
1.6.2.3      Naczynia przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2 zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r., mogą być nadal oznakowane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r.
1.6.3        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie
1.6.3.1      Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 października 1978 r., mogą być używane nadal, jeżeli wyposażenie zbiornika odpowiada przepisom działu 6.8. Grubość ścianki zbiorników, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych, schłodzonych klasy 2, powinna odpowiadać co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z miękkiej stali lub co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium. Dla przekrojów cystern, innych niż okrągłe, za podstawę do obliczenia przyjmuje się średnicę koła, którego powierzchnia jest równa rzeczywistej powierzchni poprzecznego przekroju tej cysterny.
1.6.3.2      Badania okresowe cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, znajdujących się w eksploatacji zgodnie z tymi przepisami przejściowymi, powinny być dokonane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.4 i 6.8.3.4 oraz zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi różnych klas. Jeżeli poprzednie przepisy nie przewidywały wyższego ciśnienia próbnego, to dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium wystarczające jest ciśnienie próbne 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne).
1.6.3.3      Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, spełniające przepisy przejściowe podane pod 1.6.3.1 i 1.6.3.2, mogą być używane do dnia 30 września 1993 r. do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których zostały one dopuszczone. Tego okresu przejściowego nie stosuje się do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2, ani do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, których grubość ścianki i wyposażenie odpowiadają przepisom działu 6.8.
1.6.3.4      (a) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 maja 1985 r., zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi między dniem 1 października 1978 r. a dniem 30 kwietnia 1985 r., ale które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 maja 1985 r., mogą być po tej dacie używane nadal.
(b)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane między dniem 1 maja 1985 r. a wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 1988 r., które nie odpowiadają tym przepisom, ale zostały zbudowane zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do tej daty, mogą być po tej dacie używane nadal.
1.6.3.5      Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 1993 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.6      (a) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały zbudowane między dniem 1 stycznia 1978 r. a dniem 31 grudnia 1984 r., w przypadku gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2004 r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990 r.
(b)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały zbudowane między dniem 1 stycznia 1985 r. a dniem 31 grudnia 1989 r. w przypadku, gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2010 r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990 r.
1.6.3.7      Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 1999 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.8      Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2, które zostały zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r.
Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmienione, to nie jest wymagane poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów naniesione na cysternach stałych (pojazdach-cysternach), cysternach odejmowalnych i pojazdach-bateriach lub na tabliczkach (patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)) zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.
1.6.3.9 i 1.6.3.10 (Zarezerwowane)
1.6.3.11     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 332 i 211 333 obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.12     (Zarezerwowane)
1.6.3.13     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3257, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
1.6.3.14 do 1.6.3.17 (Zarezerwowane)
1.6.3.18     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal. Wskazanie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2009 r.
1.6.3.19     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.1.21 obowiązującymi do 31 grudnia 2002 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.20     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.21     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., spełniające wymagania podane pod 6.8.2.2.10, ale niewyposażone w manometr lub w inny odpowiedni wskaźnik, powinny być uważane za zamknięte hermetycznie do czasu następnego badania okresowego zgodnego z 6.8.2.4.2, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
1.6.3.22 do 1.6.3.24 (Zarezerwowane).
1.6.3.25     Do czasu wykonania pierwszej próby szczelności po dniu 1 stycznia 2005 r. na tabliczce wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.5.1 dopuszcza się brak daty wykonania próby szczelności wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.4.3.
1.6.3.26 do 1.6.3.29 (Zarezerwowane).
1.6.3.30     Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu odpadów, ładowane podciśnieniowo, zbudowane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., niespełniające wymagań podanych pod 6.10.3.9 obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.31 do 1.6.3.39 (Zarezerwowane)
1.6.3.40     Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP)
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP) zbudowane przed dniem 1 lipca 2002 r. zgodnie z prototypem zatwierdzonym przed dniem 1 lipca 2001 r. na podstawie przepisów dodatku B.1c, obowiązującym do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być używane nadal, pod warunkiem, że spełniały one i nadal spełniają wszystkie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r.
Jednakże od dnia 1 lipca 2001 r. nowy prototyp nie może być zatwierdzony zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r.
1.6.4        Kontenery-cysterny i MEGC
1.6.4.1      Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1988 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1987 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1988 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.2      Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1993 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.3      Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1999 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.4      (Zarezerwowanę)
1.6.4.5      Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r.
Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmienione, to nie jest wymagane poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów na kontenerach-cysternach i MEGC lub na tabliczkach (patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)) zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.
1.6.4.6      (Zarezerwowane)
1.6.4.7      Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod liczbami marginesowymi (lm.) 212 332 i 212 333, obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.8 i    1.6.4.9 (Zarezerwowane)
1.6.4.10     Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu materiału o numerze UN 3257, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
1.6.4.11     (Zarezerwowane)
1.6.4.12     Kontenery-cysterny i MEGC zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal. Określenie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2008 r. Naniesienie alfanumerycznych kodów przepisów szczególnych TC, TE i TA określonych pod 6.8.4 powinno być dokonane wraz z określeniem kodu cysterny lub podczas jednego z badań zgodnych z 6.8.2.4 przeprowadzanego po określeniu kodu, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
1.6.4.13     Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.14     (Zarezerwowane)
1.6.4.15     Do czasu wykonania pierwszej próby szczelności po dniu 1 stycznia 2005 r. na tabliczce wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.5.1 dopuszcza się brak daty wykonania próby szczelności wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.4.3.
1.6.4.16     Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., spełniające wymagania podane pod 6.8.2.2.10, ale niewyposażone w manometr lub w inny odpowiedni wskaźnik, powinny być uważane za zamknięte hermetycznie do czasu następnego badania okresowego zgodnego z 6.8.2.4.2, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2007 r.
1.6.4.17 do 1.6.4.19 (Zarezerwowane)
1.6.4.20     Kontenery-cysterny ładowane podciśnieniowo i przeznaczone do przewozu odpadów, zbudowane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.10.3.9 obowiązujących od dnia 1 lipca 2005 r., mogą być używane nadal.
1.6.5        Pojazdy
1.6.5.1 i 1.6.5.2 (Zarezerwowane)
1.6.5.3      Pojazdy przewożące cysterny odejmowalne i pojazdy przeznaczone do przewozu kontenerów-cystern lub cystern, zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które były używane przed tą datą do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3256, a które nie spełniają w całości wymagań podanych pod 9.2.2, 9.2.3, 9.2.5 i 9.7.6, mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
Jeżeli zgodnie z 9.1.2.1 wymagane jest świadectwo dopuszczenia, to powinno ono zawierać wpis stwierdzający, że pojazd został dopuszczony na podstawie przepisu 1.6.5.3.
1.6.5.4      Wymagania dotyczące konstrukcji pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT zawarte w części 9, obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r., mogą być stosowane do dnia 31 grudnia 2005 r.
1.6.5.5      Pojazdy zarejestrowane lub dopuszczone do eksploatacji przed dniem 1 stycznia 2003 r., których wyposażenie elektryczne nie spełnia wymagań podanych pod 9.2.2, 9.3.7 lub 9.7.8, lecz spełnia odpowiednie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być używane nadal.
1.6.5.6      Jednostki transportowe wyposażone w gaśnice zgodnie z przepisami podanymi pod 8.1.4 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r. mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2007 r.
1.6.5.7      Pojazdy kompletne lub skompletowane, na które wydano homologację typu przed dniem 31 grudnia 2002 r. zgodnie Regulaminem EKG Nr 1051 wraz z poprawkami serii 01 lub zgodnie z odpowiednimi przepisami Dyrektywy 98/91/EC2, nieodpowiadające wymaganiom działu 9.2, ale odpowiadające wymaganiom dotyczącym konstrukcji pojazdów podstawowych (przepisy podane pod liczbami marginesowymi 220 100 do 220 540 w dodatku B.2) obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być nadal dopuszczane do przewozu i używane, pod warunkiem, że zostały one zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu przed dniem 1 lipca 2003 r.

______
1   Regulamin Nr 105 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w zakresie ich szczególnych cech konstrukcyjnych).
2   Dyrektywa 98/91/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 1998r. dotycząca pojazdów silnikowych ich przyczep przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych i zmieniająca Dyrektywę 70/156/EEC dotyczącą zatwierdzenia typu dla pojazdów silnikowych i ich przyczep (Official Journal of European Communities Nr 011 z dnia 16.01.1999r. str. 0025 - 0036).

1.6.5.8      Pojazdy EX/II i EX/III dopuszczone po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 2005 r., które spełniają wymagania części 9 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r., ale nie spełniają wymagań części 9 obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2014 r.
1.6.5.9      Pojazdy-cysterny z cysternami stałymi o pojemności powyżej 3 m3, zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 2004 r., przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych w stanie ciekłym lub stopionym i badane przy zastosowaniu ciśnienia próbnego poniżej 4 barów, które nie spełniają wymagań podanych pod 9.7.5.2, mogą być używane nadal.
1.6.6        Klasa 7
1.6.6.1      Sztuki przesyłki niewymagające zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę zgodnie z przepisami IAEA z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Wyłączone sztuki przesyłki, przemysłowe sztuki przesyłki Typu IP-1, IP-2 i IP-3 oraz sztuki przesyłki Typu A, które nie wymagały zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę i spełniają wymagania przepisów IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r. "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" (IAEA, Seria Bezpieczeństwo Nr 6), mogą być używane nadal pod warunkiem, stosowania obowiązkowego programu zapewnienia jakości zgodnie z wymaganiami podanymi pod 1.7.3 oraz ograniczeń dotyczących aktywności i materiału podanych pod 2.2.7.7.
Każde opakowanie, w którym dokonano zmian innych niż poprawiających bezpieczeństwo lub opakowania wyprodukowane po 31 grudnia 2003 r., powinny spełniać wymagania ADR. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu nie później niż do dnia 31 grudnia 2003 r., zgodne z przepisami IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal stosowane do transportu. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu po tym terminie powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.2      Sztuki przesyłki zatwierdzone zgodnie z przepisami IAEA z 1973 r., z 1973 r. z poprawkami, z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
1.6.6.2.1    Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973 r. lub z 1973 r. z poprawkami, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być używane nadal pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony wielostronnie, obowiązkowy programu zapewnienia jakości odpowiada wymaganiom zgodnym z 1.7.3, a ograniczenia dotyczące aktywności i materiału odpowiadają wymaganiom podanym pod 2.2.7.7. Żadna nowa produkcja takich opakowań nie powinna być rozpoczynana. Zmiany we wzorze opakowania, rodzaju lub ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania ADR. Każdemu opakowaniu powinien być nadany numer seryjny zgodnie z wymaganiem podanym pod 5.2.1.7.5, który powinien być umieszczony na zewnętrznej stronie każdego opakowania.
1.6.6.2.2    Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2003 r. pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony wielostronnie, obowiązkowy programu zapewnienia jakości odpowiada wymaganiom zgodnym z 1.7.3, a ograniczenia dotyczące aktywności i materiału odpowiadają wymaganiom podanym pod 2.2.7.7. Po tym terminie opakowania mogą być używane nadal pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został dodatkowo zatwierdzony wielostronnie. Zmiany dotyczące wzoru opakowania, rodzaju i ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania niniejszych przepisów. Wszystkie opakowania, których produkcja rozpocznie się po dniu 31 grudnia 2006 r. powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.3      Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci zatwierdzony zgodnie z przepisami IAEA z 1973r, z 1973 z poprawkami, z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany zgodnie ze wzorem, który został zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973 r., z 1973 r. z poprawkami, z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, może być używany pod warunkiem stosowania obowiązkowego programu zapewnienia jakości zgodnie z wymaganiami podanymi pod 1.7.3. Każdy materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany po dniu 31 grudnia 2003 r. powinien spełniać wymagania ADR.

Dział 1.7

WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE KLASY 7

1.7.1   Przepisy ogólne
1.7.1.1  ADR ustala normy bezpieczeństwa, które zapewniają akceptowalny poziom ochrony ludzi mienia i środowiska przed promieniowaniem, zagrożeniem stanem krytycznym i wydzielaniem ciepła, związanymi z przewozem materiałów promieniotwórczych. Normy te opierają się na przepisach IAEA "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych", IAEA - Wiedeń 1996 r. (z poprawkami z 2003 r.), Seria Normy Bezpieczeństwa Nr TS-R-1, IAEA - Wiedeń 2004 r. Objaśnienia zawarte są w dokumencie "Materiał uzupełniający do Przepisów Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" Seria Normy Bezpieczeństwa Nr TS- G 1.1 (ST-2), IAEA - Wiedeń 2002 r.
1.7.1.2  Celem ADR jest ochrona ludzi, mienia i środowiska przed skutkami promieniowania podczas przewozu materiałów promieniotwórczych. Ochronę tę osiąga się za pomocą następujących wymagań:
(a)  szczelnego naczynia dla zawartości promieniotwórczej;
(b)  kontroli poziomu promieniowania zewnętrznego;
(c)  zapobiegania osiągnięciu stanu krytycznego; oraz
(d)  zapobiegania szkodom powodowanym przez ciepło.
Wymagania te są spełnione - po pierwsze - poprzez stopniowanie ograniczenia zawartości promieniotwórczej dla sztuk przesyłki i pojazdów oraz stosowanie norm wytrzymałościowych dla wzorów sztuk przesyłki w zależności od zagrożenia powodowanego przez zawartość promieniotwórczą. Po drugie - poprzez wprowadzenie wymagań dla wzorów sztuk przesyłki, ich eksploatacji i konserwacji opakowań, biorąc pod uwagę charakter zawartości promieniotwórczej. W fazie końcowej wymagania, o których mowa, są spełnione poprzez obowiązkową kontrolę administracyjną, obejmującą odpowiednie procedury zatwierdzania przez właściwą władzę.
1.7.1.3  ADR stosuje się do przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych, z uwzględnieniem przewozu incydentalnego związanego ze stosowaniem materiałów promieniotwórczych. Na przewóz składają się wszystkie czynności i warunki związane z przemieszczaniem materiałów promieniotwórczych; obejmuje to projektowanie, wytwarzanie, konserwację i naprawy opakowania transportowego oraz przygotowanie, wysyłkę, załadunek, przewóz wraz z przechowywaniem podczas tranzytu, rozładunek i odbiór ładunków i sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi w miejscu ich przeznaczenia. Do norm wytrzymałościowych w ADR stosuje się podejście stopniowane, które charakteryzuje się trzema poziomami wymagań:
(a)  rutynowe warunki przewozu (bez awarii);
(b)  normalne warunki przewozu (niewielkie awarie);
(c)  warunki przewozu uwzględniające awarie.
1.7.2   Program ochrony przed promieniowaniem
1.7.2.1  Przewóz materiałów promieniotwórczych powinien być zgodny z Programem Ochrony przed Promieniowaniem, który składa się z systematycznych działań mających na celu zapewnienie odpowiedniego stosowania środków ochrony przed promieniowaniem.
1.7.2.2  Rodzaj i zakres środków przyjętych w programie powinien być odpowiedni do wielkości i prawdopodobieństwa narażenia na promieniowanie. Program powinien zawierać wymagania podane pod 1.7.2.3, 1.7.2.4, CV33 (1.1) i (1.4) z rozdziału 7.5.11 oraz odpowiednie procedury postępowania awaryjnego. Na żądanie właściwej władzy, program ten powinien być udostępniony do kontroli.
1.7.2.3  Ochrona i bezpieczeństwo powinny być tak zoptymalizowane, aby wielkości dawek indywidualnych, liczba osób narażonych i prawdopodobieństwo wystąpienia narażenia było tak małe jak to jest rozsądnie osiągalne, biorąc pod uwagę czynniki ekonomiczne i społeczne, a dawki dla ludzi powinny być poniżej odpowiednich dawek granicznych. Powinno się stosować podejście systematyczne i konstruktywne, z uwzględnieniem związków między transportem i innymi formami działalności.
1.7.2.4  W przypadku narażenia zawodowego wynikającego z działalności transportowej, jeżeli ocenia się, że otrzymanie dawki skutecznej:
(a)  przekraczającej 1 mSv na rok jest mało prawdopodobne, to nie wymaga się specjalnych procedur postępowania, szczegółowej kontroli, programów oceny dawek i prowadzenia rejestru dawek indywidualnych;
(b)  od 1mSv do 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się programu dla oceny dawek indywidualnych poprzez kontrolę środowiska pracy lub prowadzenia kontroli dawek indywidualnych;
(c)  większej niż 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się prowadzenia kontroli dawek indywidualnych.
Jeżeli prowadzona jest kontrola dawek indywidualnych lub kontrola miejsca pracy, to powinny być przechowywane odpowiednie rejestry tych czynności.
1.7.3   Zapewnienie jakości
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, powinny być opracowane i wdrożone programy zapewnienia jakości w zakresie projektowania, wytwarzania, badania, sporządzania dokumentacji, stosowania, konserwacji i kontroli wszystkich materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci, materiałów promieniotwórczych słabo rozpraszalnych i sztuk przesyłki oraz programy w zakresie przewozu i czynności związanych z przechowywaniem podczas tranzytu. Programy te powinny być oparte na międzynarodowych, krajowych lub innych normach akceptowanych przez właściwą władzę. Właściwa władza powinna mieć możliwość uzyskania potwierdzenia, że specyfikacja wzoru została w pełni wdrożona. Producent, nadawca lub użytkownik powinien umożliwić właściwej władzy przeprowadzenie kontroli podczas wytwarzania i stosowania materiałów, o których mowa, oraz wykazać, że:
(a)  stosowane metody wytwarzania i materiały odpowiadają specyfikacjom zatwierdzonego wzoru; oraz
(b)  wszystkie opakowania są okresowo kontrolowane, a w razie konieczności naprawiane i utrzymywane w dobrym stanie tak, aby spełniały one zawsze, również po wielokrotnym użyciu, wszystkie mające zastosowanie wymagania i specyfikacje.
Jeżeli wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę, to takie zatwierdzenie powinno być uwarunkowane istnieniem właściwego programu zapewnienia jakości.
1.7.4   Warunki specjalne
1.7.4.1  Warunki specjalne oznaczają warunki zatwierdzone przez właściwą władzę, na podstawie których mogą być przewożone przesyłki nie odpowiadające wszystkim wymaganiom ADR mającym zastosowanie do materiałów promieniotwórczych.
UWAGA:       Warunki specjalne nie są traktowane jako odstępstwa czasowe zgodne z 1.5.1.
1.7.4.2  Przesyłki, dla których zapewnienie zgodności z przepisami mającymi zastosowanie do klasy 7 jest niemożliwe do spełnienia w praktyce, nie powinny być przewożone, z wyjątkiem przewozu na warunkach specjalnych. Właściwa władza może zatwierdzić specjalne warunki przewozu dla pojedynczej przesyłki lub dla planowanej serii wielu przesyłek, pod warunkiem, że jest przekonana o praktycznej niemożliwości zapewnienia zgodności z ADR, a wymagany poziom bezpieczeństwa ustalony w ADR zostanie udokumentowany zastosowaniem innych, alternatywnych środków. Ogólny poziom bezpieczeństwa podczas przewozu powinien być co najmniej równoważny temu, który byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich mających zastosowanie wymagań. Dla realizacji takich przewozów w ruchu międzynarodowym wymagane jest zatwierdzenie wielostronne.
1.7.5   Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, przy sporządzaniu dokumentacji, pakowaniu, znakowaniu, stosowaniu nalepek ostrzegawczych, przechowywaniu, segregacji i przewozie, poza właściwościami promieniotwórczymi i rozszczepialnymi, należy uwzględniać każde zagrożenie dodatkowe stwarzane przez zawartość sztuki przesyłki, np. właściwości palne, piroforyczne, trujące i żrące.
1.7.6   Niezgodności
1.7.6.1  W przypadku stwierdzenia przekroczenia wartości granicznych poziomu promieniowania lub skażenia podanych w przepisach ADR,
(a)  nadawca powinien być poinformowany o niezgodności przez:
(i)  przewoźnika, jeżeli niezgodność została stwierdzona podczas przewozu; lub
(ii)  przez odbiorcę, jeżeli niezgodność została stwierdzona przy odbiorze;
(b)  przewoźnik, lub odpowiednio nadawca lub odbiorca, powinien:
(i)  podjąć natychmiast działania w celu ograniczenia skutków niezgodności;
(ii)  zbadać przyczyny, okoliczności i skutki niezgodności;
(iii)  podjąć odpowiednie działania dla usunięcia przyczyn i okoliczności, które doprowadziły do niezgodności oraz odpowiednie działania zapobiegawcze; oraz
(iv)  przekazać właściwej władzy informację o przyczynach niezgodności i działaniach korygujących lub prewencyjnych, które zostały podjęte lub mają być podjęte;
(c)  informacja o niezgodności powinna być przekazana nadawcy i właściwej władzy możliwie szybko, a w przypadku wystąpienia narażenia spowodowanego zdarzeniem radiacyjnym lub zaistnienia sytuacji prowadzącej do takiego narażenia - natychmiast.

Dział 1.8

KONTROLA ORAZ INNE ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE, STOSOWANE W CELU ZAPEWNIENIA ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI BEZPIECZEŃSTWA

1.8.1        Kontrola administracyjna towarów niebezpiecznych
1.8.1.1      Właściwe władze Umawiających się Stron, mogą przeprowadzać na swoich terytoriach w każdym czasie, kontrole mające na celu sprawdzenie, czy przestrzegane są wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych, w tym wymagania podane pod 1.10.1.5.
Jednakże, kontrole te powinny być przeprowadzane bez nadmiernego angażowania osób, majątku lub środowiska oraz nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.1.2      Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni, stosownie do zakresu swoich obowiązków, bezzwłocznie udostępnić właściwym władzom lub ich przedstawicielom, informacje potrzebne do przeprowadzenia kontroli.
1.8.1.3      W celu przeprowadzenia kontroli na terenie przedsiębiorstw uczestniczących w przewozie towarów niebezpiecznych (dział 1.4), właściwe władze mogą dokonywać również inspekcji, sprawdzania niezbędnych dokumentów oraz pobierać próbki towarów lub opakowań w celu ich zbadania, pod warunkiem, że nie spowoduje to pogorszenia stanu bezpieczeństwa. Jeżeli jest to potrzebne i możliwe, uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni udostępnić dla celów kontroli pojazdy i ich części oraz wyposażenie i instalacje. Mogą oni, jeżeli uważają to za potrzebne, wyznaczyć osobę ze swojego przedsiębiorstwa w celu towarzyszenia przedstawicielowi właściwej władzy w czasie kontroli.
1.8.1.4      Jeżeli właściwe władze stwierdzą, że wymagania ADR nie są przestrzegane, mogą zabronić wysyłki lub wstrzymać operacje transportowe do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, albo zastosować inne odpowiednie środki. Unieruchomienie pojazdu może nastąpić w miejscu kontroli lub w innym miejscu, wybranym przez właściwą władzę ze względów bezpieczeństwa. Środki, o których mowa, nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.2        Współdziałanie administracji
1.8.2.1      Umawiające się Strony powinny porozumieć się w zakresie wzajemnego wsparcia administracyjnego w celu wdrażania ADR.
1.8.2.2      W przypadku, gdy jedna z Umawiających się Stron ma podstawy do stwierdzenia, że bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych przez jej terytorium zostało zagrożone na skutek bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów przez przedsiębiorstwo, którego zarząd ma siedzibę na terytorium innej Umawiającej się Strony, powinna ona powiadomić o tych naruszeniach właściwe władze tej innej Umawiającej się Strony. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono bardzo poważne lub powtarzające się naruszenia przepisów mogą zwrócić się do właściwych władz Umawiającej się Strony, na terytorium której ma siedzibę zarząd wymienionego przedsiębiorstwa, o zastosowanie odpowiednich środków wobec winnego (winnych). Przesyłanie danych dotyczących osób nie powinno być dozwolone, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to niezbędne do ścigania bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów.
1.8.2.3      Właściwe władze, które zostały w ten sposób powiadomione, powinny poinformować właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono naruszenia przepisów, o środkach jakie zostały, jeżeli była taka potrzeba, podjęte wobec wymienionego przedsiębiorstwa.
1.8.3        Doradca do spraw bezpieczeństwa
1.8.3.1      Każde przedsiębiorstwo, którego działalność obejmuje przewóz towarów niebezpiecznych albo związane z nim pakowanie, załadunek, napełnianie lub rozładunek, powinno wyznaczyć jednego lub więcej doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych, odpowiedzialnego za wspieranie działań zapobiegających zagrożeniom dla osób, mienia i środowiska, związanych z taką działalnością.
1.8.3.2      Właściwe władze Umawiającej się Strony mogą postanowić, że wymaganie to nie ma zastosowania wobec przedsiębiorstw:
(a)  których działalność dotyczy takich ilości towarów w każdej jednostce transportowej, które są mniejsze od podanych pod 1.1.3.6, 2.2.7.1.2 i w działach 3.3 i 3.4, albo
(b)  dla których przewóz lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych nie stanowi głównej lub dodatkowej działalności, a które okazjonalnie zaangażowane są w przewóz krajowy lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych, stwarzających małe ryzyko zanieczyszczenia środowiska.
1.8.3.3      Głównym zadaniem doradcy, przy zachowaniu odpowiedzialności kierującego przedsiębiorstwem, powinno być dążenie, poprzez zastosowanie wszystkich niezbędnych środków i działań oraz w granicach określonych zakresem działalności przedsiębiorstwa, do ułatwienia prowadzenia tej działalności zgodnie z odpowiednimi wymaganiami i w możliwie najbezpieczniejszy sposób.
W odniesieniu do działalności przedsiębiorstwa, doradca ma w szczególności następujące obowiązki:
-   śledzenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych;
-   doradzanie przedsiębiorstwu w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
-   przygotowywanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorstwa w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych dla kierownictwa tego przedsiębiorstwa lub odpowiednio dla władz lokalnych. Sprawozdanie powinno być przechowywane przez pięć lat i udostępniane władzom krajowym na ich żądanie.
Obowiązki doradcy obejmują również śledzenie następujących praktyk i procedur związanych z działalnością przedsiębiorstwa, o której mowa:
-   procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych;
-   praktyki przedsiębiorstwa w zakresie uwzględniania wymagań specjalnych związanych z przewożonym towarem w przypadku zakupu środków transportu;
-   procedur służących sprawdzeniu wyposażenia używanego w związku z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
-   prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa oraz przechowywania dokumentacji szkoleniowej;
-   wprowadzania prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
-   prowadzenia dochodzeń oraz, jeżeli ma to zastosowanie, przygotowywania sprawozdań na temat poważnych wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
-   wprowadzania odpowiednich środków w celu przeciwdziałania powtarzaniu się wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów;
-   uwzględniania przepisów oraz wymagań specjalnych odnoszących się do przewozu towarów niebezpiecznych przy wyborze podwykonawców oraz partnerów;
-   sprawdzania, czy pracownicy zaangażowani w przewóz, załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych otrzymali szczegółowe procedury postępowania i instrukcje;
-   stosowania środków mających na celu zwiększanie wiedzy w zakresie zagrożeń związanych z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
-   wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu czy środek transportu zaopatrzony jest w wymagane dokumenty i sprzęt awaryjny oraz czy takie dokumenty i sprzęt odpowiadają przepisom;
-   wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu przestrzegania wymagań dotyczących załadunku i rozładunku;
-   istnienie planu ochrony, o którym mowa pod 1.10.3.2.
1.8.3.4      Doradcą może być także kierujący przedsiębiorstwem, osoba pełniąca inne obowiązki w przedsiębiorstwie lub osoba nie zatrudniona bezpośrednio przez to przedsiębiorstwo, pod warunkiem, że osoba ta jest w stanie wykonywać obowiązki doradcy.
1.8.3.5      Na żądanie właściwej władzy lub organizacji wyznaczonej w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę, każde przedsiębiorstwo, o którym mowa, powinno podać dane dotyczące tożsamości doradcy.
1.8.3.6      Jeżeli na skutek wypadku doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko, albo doszło do zniszczeń majątku lub środowiska podczas przewozu, załadunku lub rozładunku wykonywanego przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, doradca - po zebraniu potrzebnych informacji - powinien przygotować raport powypadkowy odpowiednio dla kierownictwa przedsiębiorstwa lub dla lokalnych władz. Raport ten nie zastępuje innych raportów, które mogą być wymagane od kierownictwa przedsiębiorstwa na podstawie innych przepisów międzynarodowych lub krajowych.
1.8.3.7      Doradca powinien posiadać świadectwo szkolenia zawodowego ważne dla transportu drogowego. Świadectwo to powinno być wystawione przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę.
1.8.3.8      W celu otrzymania świadectwa kandydat powinien przejść szkolenie oraz zdać egzamin zatwierdzony przez właściwą władzę Umawiającej się Strony.
1.8.3.9      Głównym celem szkolenia powinno być dostarczenie kandydatom wystarczającej wiedzy z zakresu zagrożeń związanych z przewozem towarów niebezpiecznych, ustaw i innych przepisów mających zastosowanie do danego rodzaju transportu oraz obowiązków podanych pod 1.8.3.3.
1.8.3.10     Egzamin powinien być zorganizowany przez kompetentną władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę.
Upoważnienie dla organizacji egzaminującej powinno mieć formę pisemną. Może mieć ono ograniczony okres ważności. Wydanie upoważnienia powinno opierać się o następujące kryteria:
-   kompetencje organizacji egzaminującej;
-   wyszczególnienie form egzaminów proponowanych przez tę organizację;
-   środki mające na celu zapewnienie bezstronności egzaminów;
-   niezależność organizacji od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych zatrudniających doradców do spraw bezpieczeństwa.
1.8.3.11     Celem egzaminu jest sprawdzenie czy kandydaci posiadają zasób wiedzy niezbędny do wykonywania obowiązków nałożonych na doradcę zgodnie z wykazem podanym pod 1.8.3.3 i konieczny do uzyskania świadectwa wymaganego zgodnie z 1.8.3.7. Egzamin powinien obejmować co najmniej następujące zagadnienia:
(a)  wiedzę na temat różnych następstw wypadków z towarami niebezpiecznymi oraz głównych przyczyn takich wypadków;
(b)  wymagania przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych, w szczególności w zakresie:
-   klasyfikacji towarów niebezpiecznych (procedur klasyfikacyjnych dla roztworów i mieszanin, struktury wykazu materiałów, klas materiałów niebezpiecznych i zasad ich klasyfikacji, rodzajów przewożonych towarów niebezpiecznych, właściwości fizycznych, chemicznych i toksykologicznych materiałów niebezpiecznych);
-   ogólnych przepisów pakowania, przepisów dotyczących cystern i kontenerów-cystern (typów, kodów, oznakowania, kontroli i badań wstępnych i okresowych);
-   oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, oznakowania tablicami barwy pomarańczowej oraz stosowania nalepek na pojazdach i kontenerach (oznakowania i stosowania nalepek na sztukach przesyłki, umieszczania i usuwania takich nalepek i tablic);
-   zapisów w dokumentach przewozowych (wymaganych informacji);
-   sposobu nadania i ograniczeń przy wysyłce (dotyczące ładunku całkowitego, przewozu luzem, przewozu w dużych pojemnikach do przewozu luzem, w kontenerach oraz w cysternach stałych i odejmowalnych);
-   przewozu pasażerów;
-   zakazów i środków ostrożności przy ładowaniu razem;
-   segregacji towarów;
-   ograniczeń ilości przewożonych oraz ilości wyłączonych;
-   manipulowania ładunkiem i jego rozmieszczenia (załadunku i rozładunku, stopni napełnienia, rozmieszczenia i segregacji ładunku);
-   czyszczenia lub odgazowania przed załadunkiem i po rozładunku;
-   pracowników, szkolenia zawodowego;
-   dokumentów przewożonych w pojeździe (dokumentu przewozowego, instrukcji pisemnych, świadectwa dopuszczenia pojazdu, zaświadczenia o przeszkoleniu kierowcy, kopii dokumentów dotyczących odstępstw, innych dokumentów);
-   instrukcji pisemnych (stosowania instrukcji oraz środków ochronny indywidualnej dla załogi pojazdu);
-   wymagań w zakresie nadzoru (parkowania);
-   regulacji i ograniczeń dotyczących ruchu drogowego;
-   planowego rozładunku oraz awaryjnego wycieku materiałów zanieczyszczających środowisko;
-   wymagań dotyczących wyposażenia transportowego.
1.8.3.12     Egzamin powinien mieć formę pisemną, która może być uzupełniona częścią ustną.
Egzamin pisemny powinien zawierać dwie części:
(a)  kandydaci powinni otrzymać zestaw pytań składający się z co najmniej 20 pytań typu otwartego i obejmujących co najmniej zagadnienia podane pod 1.8.3.11. Mogą być również użyte pytania typu testowego z podanymi do wyboru odpowiedziami. W takim przypadku dwa pytania typu testowego są równoważne jednemu pytaniu typu otwartego. Spośród zagadnień objętych egzaminem szczególną uwagę należy zwrócić na:
-   ogólne środki zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa;
-   klasyfikację materiałów niebezpiecznych;
-   ogólne przepisy dotyczące pakowania, z uwzględnieniem cystern, kontenerów-cystern, pojazdów-cystern, itp.;
-   oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
-   informacje zawarte w dokumencie przewozowym;
-   manipulowanie i rozmieszczanie ładunku;
-   wymagania dotyczące pracowników, szkolenie zawodowe;
-   dokumenty dotyczące pojazdu i transportu;
-   instrukcje pisemne;
-   wymagania dotyczące wyposażenia transportowego,
(b)  kandydaci powinni otrzymać do rozwiązania ćwiczenie praktyczne związane z obowiązkami doradcy, o których mowa pod 1.8.3.3, w celu wykazania, że posiadają oni kwalifikacje wystarczające do pełnienia funkcji doradcy.
1.8.3.13     Umawiające się Strony mogą zdecydować, że kandydaci, którzy zamierzają pracować dla przedsiębiorstw specjalizujących się w przewozie określonych rodzajów towarów niebezpiecznych, będą egzaminowani jedynie z zakresu dotyczącego towarów, które obejmuje ich działalność. Rodzaje towarów, o których mowa, to:
-   klasa 1;
-   klasa 2;
-   klasa 7;
-   klasy 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9;
-   UN1202, 1203 i 1223.
W świadectwie wymaganym zgodnie z 1.8.3.7 należy wyraźnie zaznaczyć, że jest ono ważne tylko dla jednego rodzaju towarów niebezpiecznych, określonego w niniejszym podrozdziale, z zakresu którego doradca był egzaminowany na warunkach podanych pod 1.8.3.12.
1.8.3.14     Katalog pytań egzaminacyjnych powinien być przechowywany przez właściwą władzę lub organizację przeprowadzającą egzamin.
1.8.3.15     Świadectwo wymagane zgodnie z 1.8.3.7 powinno być zgodne z wzorem podanym pod 1.8.3.18 i powinno być uznawane przez wszystkie Umawiające się Strony.
1.8.3.16     Okres ważności świadectwa i jego przedłużanie
1.8.3.16.1   Świadectwo ważne jest przez pięć lat. Okres ważności świadectwa powinien być przedłużony o pięć kolejnych lat licząc od daty upływu jego ważności, jeżeli w ciągu roku poprzedzającego tę datę posiadacz ważnego świadectwa zdał wymagany egzamin. Egzamin powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę.
1.8.3.16.2   Celem egzaminu jest upewnienie się, że posiadacz ważnego świadectwa dysponuje wiedzą niezbędną do wykonania obowiązków doradcy określonych pod 1.8.3.3. Zakres wymaganej wiedzy określony jest pod 1.8.3.11(b) i powinien obejmować zmiany przepisów wprowadzone po dacie uzyskania ostatniego świadectwa. Egzamin powinien być przeprowadzony i nadzorowany na zasadach określonych pod 1.8.3.10 oraz od 1.8.3.12 do 1.8.3.14. Posiadacz ważnego świadectwa nie jest zobowiązany do rozwiązania ćwiczenia praktycznego określonego pod 1.8.3.12(b).
1.8.3.17     Wymagania podane pod 1.8.3.1 do 1.8.3.16 uważa się za spełnione, jeżeli spełnione są odpowiednie wymagania Dyrektywy Rady 96/35/EC z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie powoływania i kwalifikacji zawodowych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową1 oraz Dyrektywy Parlamentu i Rady 2000/18/EC z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie minimalnych wymagań egzaminacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową2.

_________
1    Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 145 z 19 czerwca 1996r., str. 10.
2    Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 118 z 19 maja 2000r., str. 41.

1.8.3.18     Wzór świadectwa

Świadectwo przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych

Świadectwo nr ................................................
Znak wyróżniający państwo wydające świadectwo ................
Nazwisko .....................................................
Imię (imiona) ................................................
Data i miejsce urodzenia .....................................
Narodowość ...................................................
Podpis posiadacza ............................................
Ważne do ................................ dla przedsiębiorstw,
które przewożą towary niebezpieczne lub dokonują
związanego z tym załadunku lub rozładunku:

w transporcie       w transporcie         w żegludze
 drogowym              kolejowym              śródlądowej

Wydane przez .................................................
Data .....................           Podpis ..................
Przedłużone do ...........           Przez ...................
Data .....................           Podpis ..................

1.8.4        Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych
Umawiające się Strony powinny poinformować Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o adresach właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych, które zgodnie z przepisami krajowymi są właściwe dla wdrażania ADR, podając w każdym przypadku zakres wymagań ADR oraz adresy, na które powinny być kierowane odpowiednie zgłoszenia.
Na podstawie otrzymanych informacji, Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych sporządza wykaz, który powinien być aktualizowany. Wykaz wraz ze zmianami jest podawany do wiadomości Umawiających się Stron.
1.8.5        Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych
1.8.5.1      Jeżeli podczas przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiającej się Strony miał miejsce poważny wypadek lub awaria, to przewoźnik zobowiązany jest upewnić się, czy został sporządzony raport zgodny z wzorem podanym pod 1.8.5.4, przeznaczony dla właściwej władzy tej Umawiającej się Strony.
1.8.5.2      Jeżeli jest to konieczne, Umawiająca się Strona sporządza następnie raport dla Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu poinformowania innych Umawiających się Stron.
1.8.5.3      Zdarzenie, po zaistnieniu którego wymagane jest sporządzenie raportu zgodnie z 1.8.5.1, ma miejsce wówczas, gdy doszło do uwolnienia towarów niebezpiecznych lub bezpośredniego zagrożenia takim uwolnieniem, zranienia osób, szkody materialnej, zniszczenia środowiska, lub gdy konieczne było zaangażowanie właściwych władz, i gdy spełnione zostało co najmniej jedno z następujących kryteriów.
Zranienie osób oznacza zdarzenie, które spowodowało śmierć lub obrażenia ciała w wyniku bezpośredniego oddziaływania przewożonego towaru niebezpiecznego, przy czym obrażenia, o których mowa:
(a)  wymagają zastosowania intensywnej opieki medycznej;
(b)  wymagają leczenia szpitalnego przez co najmniej jedną dobę; lub
(c)  powodują niezdolność do pracy przez co najmniej trzy kolejne dni.
Uwolnienie towarów niebezpiecznych oznacza uwolnienie:
(a)  co najmniej 50 kg lub 50 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 0 lub 1;
(b)  co najmniej 333 kg lub 333 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 2; lub
(c)  co najmniej 1.000 kg lub 1.000 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 3 lub 4.
Kryterium dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych ma zastosowanie również w przypadku wystąpienia bezpośredniego ryzyka ich uwolnienia w ilościach podanych powyżej. Ryzyko takie występuje w szczególności wtedy, gdy uległy uszkodzeniu urządzenia chroniące ładunek w wyniku czego nie są one wystarczające do kontynuowania przewozu, lub gdy z jakiegokolwiek innego powodu nie można zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa (np. z powodu uszkodzenia cysterny lub kontenera, przewrócenia się cysterny lub wystąpienia pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zdarzenia).
W przypadku zdarzeń z udziałem towarów klasy 6.2, obowiązek sporządzenia raportu istnieje niezależnie od ilości uwolnionego towaru.
W przypadku zdarzeń obejmujących towary klasy 7, stosuje się następujące kryteria dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych:
(a)  jakiekolwiek uwolnienie materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki;
(b)  narażenie prowadzące do przekroczenia limitów określonych w przepisach dotyczących ochrony pracowników i ludności przed promieniowaniem jonizującym (Karta II przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Seria Bezpieczeństwo Nr 115 - "Międzynarodowe podstawowe normy ochrony przed promieniowaniem jonizującym i bezpieczeństwa źródeł promieniowania"); lub
(c)  istnieje uzasadnione podejrzenie, że nastąpiło znaczące naruszenie funkcji ochronnych jakiejkolwiek sztuki przesyłki (w zakresie jej szczelności, osłony, ochrony termicznej lub krytyczności) mogące doprowadzić do sytuacji, w której bez zastosowania dodatkowych środków zabezpieczających dalszy przewóz takiej sztuki przesyłki nie jest możliwy.
UWAGA: W odniesieniu do przesyłek, które nie mogą być dostarczone do odbiorcy, patrz przepis szczególny CV33 (6) pod 7.5.11.
Szkoda materialna lub zniszczenie środowiska oznaczają uwolnienie towarów niebezpiecznych, niezależnie od ich ilości, powodujące straty oceniane na kwotę większą niż 50.000 euro. Dla potrzeb oceny strat nie powinny być brane pod uwagę uszkodzenia uczestniczących w zdarzeniu środków transportu przewożących towary niebezpieczne oraz uszkodzenia infrastruktury transportowej.
Zaangażowanie właściwych władz oznacza bezpośrednie działania podjęte podczas zdarzenia przez właściwe władze lub służby ratownicze, połączone z ewakuacją ludności lub zamknięciem szlaków komunikacyjnych (dróg kołowych / kolejowych) na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez towary niebezpieczne.
Jeżeli jest to konieczne, właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji na temat zaistniałego zdarzenia.
1.8.5.4      Wzór raportu o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych

Raport o zdarzeniu zaistniałym podczas
przewozu towarów niebezpiecznych, zgodnie z przepisami rozdziału 1.8.5 RID/ADR
 
Przewoźnik / Użytkownik infrastruktury kolejowej:
...............................................................................
Adres: ...............................................................................
Osoba wyznaczona do kontaktów: ................ Telefon: ....... Fax: ........
 
(Przed wysłaniem raportu niniejsza strona tytułowa powinna zostać usunięta przez właściwą władzę.)
 
1. Rodzaj transportu 
KolejowyDrogowy
Numer wagonu (nie jest konieczny)
 
.....................................
Numer rejestracyjny pojazdu (nie jest konieczny)
......................................
2. Data i miejsce zdarzenia 
Rok: ................ Miesiąc: ......Dzień: .......... Godzina: ...........
KolejDroga
  Stacja   Obszar zabudowany
  Stacja rozrządowa
  Miejsce załadunku / rozładunku /
  przeładunku
  Miejsce załadunku / rozładunku /
  przeładunku
  Poza obszarem zabudowanym
Miejscowość / Kraj: ..................
lub
Miejscowość / Kraj: ...................
  Szlak 
  Określenie szlaku: ................ 
  Kilometr: ......................... 
3. Dane topograficzne 
  Pochylenie drogi 
  Tunel 
  Most 
  Skrzyżowanie 
4. Szczególne warunki pogodowe 
  Deszcz 
  Śnieg 
  Lód 
  Mgła 
  Burza z piorunami 
  Burza 
Temperatura: ..... °C 
5. Opis zdarzenia 
  Wykolejenie / Zjechanie z drogi 
  Kolizja 
  Przewrócenie / Przekoziołkowanie 
  Pożar 
  Wybuch 
  Uwolnienie ładunku 
  Defekt techniczny 
Dodatkowy opis zdarzenia:
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
6. Towary niebezpieczne uczestniczące w wypadku
Numer UN(1)KlasaGrupa pakowaniaSzacunkowa ilość uwolnionego towaru (kg lub l) (2)Osłona ładunku (3)Materiał osłonyRodzaj uszkodzenia osłony (4)
       
       
       
       
(1) W przypadku towarów
   niebezpiecznych zaliczonych do
   pozycji grupowych, do których
   stosuje się przepis szczególny
   274, należy również podać ich
   nazwy
(2) W przypadku klasy 7 należy podać
   wartość zgodnie z kryteriami
   określonymi pod 1.8.5.3.
(3) Należy podać odpowiedni numer:(4) Należy podać odpowiedni numer:
   1 Opakowanie    1 Uwolnienie ładunku
   2 DPPL    2 Pożar
   3 Duże opakowania    3 Wybuch
   4 Mały kontener    4 Defekt techniczny
   5 Wagon 
   6 Pojazd 
   7 Wagon-cysterna 
   8 Pojazd-cysterna 
   9 Wagon-bateria 
  10 Pojazd-bateria 
  11 Wagon z cysterną odejmowalną 
  12 Cysterna odejmowalna 
  13 Duży kontener 
  14 Kontener-cysterna 
  15 MEGC 
  16 Cysterna przenośna 
7. Przyczyna zdarzenia (jeżeli jest znana)
  Defekt techniczny 
  Zabezpieczenie ładunku 
  Przyczyna eksploatacyjna (użytkowanie torów)
  Inna:
..............................................................................
..............................................................................
..............................................................................
8. Skutki zdarzenia 
Ofiary oddziaływania towarów niebezpiecznych:
  Zabici (liczba: ......)
  Ranni (liczba: ......)
Uwolnienie towaru niebezpiecznego:
  Tak
  Nie
  Bezpośrednie zagrożenie uwolnieniem towaru niebezpiecznego
Szkody materialne / zniszczenie środowiska:
Szacowana wielkość szkód Ł 50.000 euro
  Szacowana wielkość szkód > 50.000 euro
Zaangażowanie właściwych władz:
  Tak        Ewakuacja ludności na okres co najmniej trzech godzin z powodu
             zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary niebezpieczne.
             Zamknięcie szlaków komunikacyjnych na okres co najmniej trzech
             godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary
             niebezpieczne.
  Nie 
 

Dział 1.9

OGRANICZENIA W TRANSPORCIE WPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE WŁADZE

1.9.1   Zgodnie z artykułem 4, ustęp 1 ADR, wwóz towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiających się Stron może być przedmiotem regulacji lub zakazów wynikających z przyczyn innych niż bezpieczeństwo podczas przewozu. Takie regulacje i zakazy powinny być opublikowane w odpowiedniej formie.
1.9.2   Z zastrzeżeniem przepisów podanych pod 1.9.3, Umawiająca się Strona może stosować wobec pojazdów przewożących na jej terytorium towary niebezpieczne w międzynarodowym ruchu drogowym dodatkowe przepisy, które nie są zawarte w ADR, pod warunkiem, że przepisy te nie są sprzeczne z artykułem 2, ustęp 2 niniejszej Umowy oraz, że są one zawarte w ustawodawstwie krajowym odnoszącym się w równym stopniu do pojazdów wykonujących przewozy towarów niebezpiecznych w krajowym ruchu drogowym na terytorium tej Umawiającej się Strony.
1.9.3   Za przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.2, uważa się:
(a)  wymagania dodatkowe w zakresie bezpieczeństwa lub ograniczenia dotyczące pojazdów przejeżdżających przez budowle, takie jak mosty lub tunele, pojazdów przewożonych środkami transportu kombinowanego, takimi jak promy lub pociągi, albo pojazdów wjeżdżających lub wyjeżdżających z portów lub innych terminali transportowych;
(b)  wymagania dotyczące przestrzegania wyznaczonych dróg przejazdu w celu ominięcia obszarów handlowych lub zamieszkałych, obszarów o dużej wrażliwości ekologicznej, obszarów zawierających niebezpieczne instalacje przemysłowe lub dróg stwarzających poważne zagrożenie;
(c)  wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczące przejazdu lub postoju pojazdów przewożących towary niebezpieczne w przypadku wystąpienia ekstremalnych warunków pogodowych, trzęsienia ziemi, wypadku, działań technicznych, niepokojów społecznych lub działań wojennych;
(d)  ograniczenia w ruchu pojazdów przewożących towary niebezpieczne w niektóre dni tygodnia lub roku.
1.9.4   Właściwa władza Umawiającej się Strony, która stosuje na swoim terytorium jakiekolwiek przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.3(a) i (d) powyżej, powinna powiadomić o tych przepisach Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.

Dział 1.10

PRZEPISY DOTYCZĄCE OCHRONY TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

UWAGA: W rozumieniu niniejszego działu, ochrona oznacza środki ostrożności podejmowane w celu zminimalizowania ryzyka kradzieży lub użycia towarów niebezpiecznych niezgodnie z ich przeznaczeniem, prowadzącego do zagrożenia ludzi, mienia lub środowiska.
1.10.1       Przepisy ogólne
1.10.1.1     Wszystkie osoby uczestniczące w przewozie towarów niebezpiecznych powinny stosować się, odpowiednio do zakresu swoich obowiązków, do wymagań niniejszego działu dotyczących ochrony tych towarów.
1.10.1.2     Towary niebezpieczne mogą być wydane do przewozu wyłącznie przewoźnikowi o ustalonej tożsamości.
1.10.1.3     Miejsca używane do czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych podczas ich przewozu, znajdujące się w obrębie terminali, placów przeładunkowych, baz transportowych, placów postojowych i stacji rozrządowych powinny być odpowiednio chronione, dobrze oświetlone, a także - o ile jest to możliwe i wskazane - niedostępne dla osób postronnych.
1.10.1.4     Każdy członek załogi pojazdu przewożącego towary niebezpieczne powinien posiadać przy sobie dokument z fotografią potwierdzający jego tożsamość.
1.10.1.5     Kontrole stanu bezpieczeństwa określone pod 1.8.1 i 7.5.1.1 powinny obejmować sprawdzenie, czy zostały zastosowane odpowiednie środki ochrony.
1.10.1.6     Właściwa władza powinna prowadzić bieżącą ewidencję ważnych zaświadczeń o przeszkoleniu kierowców, określonych pod 8.2.1, wydanych przez tę władzę lub przez inną upoważnioną organizację.
1.10.2       Szkolenie w zakresie ochrony
1.10.2.1     Szkolenie określone w dziale 1.3 powinno obejmować wiedzę na temat ochrony. Szkolenie doskonalące w zakresie ochrony nie jest ograniczone wyłącznie do zmian w przepisach.
1.10.2.2     Szkolenie w zakresie ochrony powinno obejmować rozpoznanie i charakterystykę zagrożeń, metody wykrywania i usuwania zagrożeń oraz działania podejmowane w przypadku naruszenia bezpieczeństwa. Jeżeli wymagane jest sporządzenie planu ochrony, to szkolenie powinno zawierać informacje o tym planie odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności osób szkolonych oraz do ich funkcji związanych z wykonaniem planu.
1.10.3       Przepisy dotyczące towarów niebezpiecznych dużego ryzyka
1.10.3.1     "Towarami niebezpiecznymi dużego ryzyka" są towary, które mogą być użyte, niezgodnie ze swoim przeznaczeniem, w zamachach terrorystycznych i spowodować w ten sposób poważne następstwa w postaci licznych ofiar lub masowych zniszczeń. Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka zawiera tabela 1.10.5.
1.10.3.2     Plany ochrony
1.10.3.2.1   Przewoźnicy, nadawcy i inni uczestnicy przewozu wymienieni pod 1.4.2 i 1.4.3, biorący udział w przewozie towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5), powinni przyjąć, wdrożyć i stosować się do planu ochrony, który powinien obejmować co najmniej elementy wymienione pod 1.10.3.2.2.
1.10.3.2.2   Plan ochrony powinien zawierać co najmniej następujące elementy:
(a)  szczegółowy podział obowiązków w zakresie ochrony wraz ze wskazaniem kompetentnych i wykwalifikowanych osób, które posiadają odpowiednie uprawnienia do ich wykonywania;
(b)  wykaz towarów niebezpiecznych podlegających ochronie lub wykaz rodzajów towarów niebezpiecznych podlegających ochronie;
(c)  opis wykonywanych czynności i ocenę związanych z nimi zagrożeń, z uwzględnieniem postojów niezbędnych do wykonania operacji transportowych, przechowywania towarów niebezpiecznych - przed, podczas i po przewozie - w pojeździe, w cysternie lub w kontenerze, a także czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych związanego ze zmianą rodzaju transportu lub środka transportu;
(d)  szczegółowy wykaz środków, które powinny być zastosowane w celu zminimalizowania zagrożeń, odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności uczestnika przewozu, obejmujący:
-   szkolenie;
-   procedury postępowania (np. reagowanie w stanach podwyższonego zagrożenia, kontrola pracowników nowoprzyjętych i zmieniających stanowiska);
-   działania praktyczne (np. wybór i korzystanie ze znanych tras przewozu, z uwzględnieniem dostępu do miejsc czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych (określonych pod literą (c) oraz bliskości wrażliwych elementów infrastruktury);
-   wyposażenie i inne środki, które powinny być użyte w celu zminimalizowania zagrożeń;
(e)  skuteczne i aktualne procedury powiadamiania i postępowania w przypadkach zagrożeń, nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa i związanych z nimi zdarzeń;
(f)  procedury oceny i testowania planów ochrony oraz procedury przeglądów okresowych i aktualizacji tych planów;
(g)  środki zapewniające ochronę fizyczną informacji o transporcie zawartych w planie ochrony; oraz
(h)  środki zapewniające ograniczenie dostępu do informacji o operacjach transportowych zawartych w planie ochrony wyłącznie do osób upoważnionych. Środki te nie powinny pozostawać w sprzeczności z wymaganiami dotyczącymi podawania informacji zawartymi w innych przepisach ADR.
UWAGA: Przewoźnicy, nadawcy i odbiorcy powinni współpracować ze sobą oraz z właściwymi władzami w zakresie wymiany informacji o zagrożeniach, stosowania odpowiednich środków ochrony oraz postępowania w przypadku zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu.
1.10.3.3     W przypadku pojazdów przewożących towary niebezpieczne dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5) powinny być zastosowane urządzenia, układy lub działania skutecznie zapobiegające kradzieży tych pojazdów i ich ładunku. Zastosowanie wymienionych środków nie powinno utrudniać prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej.
UWAGA: W razie potrzeby, w przypadku gdy odpowiednie urządzenia zostały już zainstalowane, do monitorowania towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5) powinny być użyte systemy telemetryczne lub inne metody lub urządzenia służące do śledzenia przemieszczania tych towarów.
1.10.4       Zgodnie z przepisami rozdziału 1.1.3.6 przepisy rozdziałów 1.10.1, 1.10.2, 1.10.3 i podrozdziału 8.1.2.1 (d) nie mają zastosowania w przypadku, gdy ilości towarów w sztukach przesyłki przewożonych w jednostce transportowej nie przekraczają odpowiednich ilości podanych pod 1.1.3.6.3. Ponadto, przepisy rozdziałów 1.10.1, 1.10.2, 1.10.3 i podrozdziału 8.1.2.1(d) nie mają zastosowania w przypadku, gdy ilości towarów przewożonych w cysternach lub luzem w jednostce transportowej nie przekraczają odpowiednich ilości podanych pod 1.1.3.6.3.
1.10.5       Za towary niebezpieczne dużego ryzyka uważa się towary wymienione w poniższej tabeli, przewożone w ilościach większych niż podane.

Tabela 1.10.5: Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka
 
    Ilość 
KlasaPodklasaMateriał lub przedmiotCysterna (l)Luzem (kg)Sztuki przesyłki (kg)
 1.1materiały i przedmiotyaa0
11.2materiały i przedmiotyaa0
 1.3materiały i przedmioty grupy zgodności Caa0
 1.5materiały i przedmioty0a0
  gazy palne (kod klasyfikacyjny F)3.000ab
2 gazy trujące (kody klasyfikacyjne zawierające litery T, TF, TC, TO, TFC lub TOC) z wyłączeniem aerozoli0a0
3 materiały ciekłe zapalne I i II grupy pakowania3.000ab
  materiały wybuchowe odczuloneaa0
4.1 materiały wybuchowe odczuloneaa0
4.2 materiały I grupy pakowania3.000ab
4.3 materiały I grupy pakowania3.000ab
5.1 materiały ciekłe utleniające I grupy pakowania3.000ab
  nadchlorany, azotan amonowy oraz nawozy na bazie azotanu amonowego3.0003.000b
6.1 materiały trujące I grupy pakowania0a0
6.2 materiały zakaźne kategorii Aaa0
7 materiały promieniotwórcze3.000 A1 (materiał w specjalnej postaci) lub odpowiednio 3.000 A2, w sztukach przesyłki typu B(U), B(M) lub typu C
8 materiały żrące I grupy pakowania3.000ab
 
a   Nie dotyczy.
b   Niezależnie od ilości towarów, przepisy rozdziału 1.10.3 nie mają zastosowania.

UWAGA: W celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu materiałów jądrowych w transporcie międzynarodowym stosuje się Konwencję o Ochronie Fizycznej Materiałów Jądrowych, uzupełnioną zaleceniami IAEA INFCIRC/225(Rev.4).

CZĘŚĆ 2

KLASYFIKACJA

Dział 2.1

PRZEPISY OGÓLNE

2.1.1        Wstęp
2.1.1.1.     Zgodnie z ADR rozróżnia się następujące klasy towarów niebezpiecznych:
Klasa 1      Materiały i przedmioty wybuchowe
Klasa 2      Gazy
Klasa 3      Materiały ciekłe zapalne
Klasa 4.1    Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne i materiały wybuchowe stałe odczulone
Klasa 4.2    Materiały samozapalne
Klasa 4.3    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
Klasa 5.1    Materiały utleniające
Klasa 5.2    Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1    Materiały trujące
Klasa 6.2    Materiały zakaźne
Klasa 7      Materiały promieniotwórcze
Klasa 8      Materiały żrące
Klasa 9      Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.1.1.2      Każdej pozycji wykazu towarów w różnych klasach przyporządkowano numer UN. Stosowane są następujące rodzaje pozycji:
A.   Pozycje indywidualne dla materiałów lub przedmiotów dobrze zdefiniowanych, w tym materiałów obejmujących szereg izomerów, np.:
UN 1090 ACETON
UN 1104 OCTANY AMYLU
UN 1194 AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE
B.   Pozycje ogólne dla dobrze zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów, które nie są pozycjami i.n.o., np.:
UN 1133 KLEJE
UN 1266 WYROBY PERFUMERYJNE
UN 2757 PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY
UN 3101 NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY
C.   Pozycje szczegółowe i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów o zdefiniowanych właściwościach chemicznych lub technicznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1477 AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.
UN 1987 ALKOHOLE, I.N.O.
D.   Pozycje ogólne i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów mających jedną lub więcej właściwości niebezpiecznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1325 MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.
UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.
Pozycje zdefiniowane pod B, C i D są pozycjami grupowymi.
2.1.1.3      Dla celów pakowania, materiały należące do klas innych niż 1, 2, 5.2, 6.2 i 7 oraz materiały inne niż materiały samoreaktywne klasy 4.1, zalicza się do grup pakowania odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;
II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz
III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie.
Grupę(y) pakowania, do której(ych) zaliczony jest materiał wskazano w tabeli A w dziale 3.2.
2.1.2        Zasady klasyfikacji
2.1.2.1      Towary niebezpieczne objęte tytułem klasy definiowane są na podstawie ich właściwości zgodnie z podrozdziałem 2.2.x.1 odpowiedniej klasy. Zaliczenie towaru niebezpiecznego do klasy i do grupy pakowania dokonywane jest na podstawie kryteriów zawartych w tym samym podrozdziale 2.2.x.1. Przypisanie materiałowi lub przedmiotowi niebezpiecznemu jednego lub kilku zagrożeń dodatkowych dokonuje się na podstawie kryteriów klasy lub klas odpowiadających tym zagrożeniom, określonym w odpowiednich podrozdziałach 2.2.x.1.
2.1.2.2      Wszystkie pozycje towarów niebezpiecznych wymienione są w tabeli A w dziale 3.2 w porządku numerycznym, według ich numerów UN. Tabela ta zawiera informacje dotyczące wymienionych w niej towarów, takie jak: nazwa, klasa, grupa(y) pakowania, wymagane nalepki oraz przepisy dotyczące pakowania i przewozu1.

______
1   Wykaz alfabetyczny tych pozycji został przygotowany przez Sekretariat EKG ONZ i załączony jako Tabela B w dziale 3.2 tekstu oryginalnego. Tabela ta nie jest oficjalną częścią ADR.

2.1.2.3      Towary niebezpieczne, które są wymienione lub zdefiniowane w podrozdziale 2.2.x.2 każdej klasy nie są dopuszczone do przewozu.
2.1.2.4      Towary niewymienione z nazwy, tzn. towary niewymienione jako pojedyncze pozycje w tabeli A w dziale 3.2 oraz niewymienione i niezdefiniowane w żadnym z wyżej wskazanych podrozdziałów 2.2.x.2, powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej klasy zgodnie z procedurą podaną w rozdziale 2.1.3. Ponadto powinno być określone zagrożenie dodatkowe (o ile występuje) i grupa pakowania (o ile występuje). Po ustaleniu klasy, zagrożenia dodatkowego (o ile występuje) i grupy pakowania (o ile występuje), powinien być określony odpowiedni numer UN. Drzewa decyzyjne w podrozdziałach 2.2.x.3 (wykaz pozycji grupowych) na końcu każdej klasy wskazują odpowiednie parametry służące do wyboru odpowiedniego określenia grupowego (numeru UN). We wszystkich przypadkach powinno być wybrane najbardziej szczegółowe określenie grupowe, obejmujące właściwości materiału lub przedmiotu, zgodnie z hierarchią wskazaną kolejno literami B, C i D pod 2.1.1.2. Jeżeli materiał lub przedmiot nie może być zaklasyfikowany do pozycji typu B lub C zgodnie z 2.1.1.2, to wtedy i tylko wtedy, może być on zaklasyfikowany do pozycji typu D.
2.1.2.5      Na podstawie badań opisanych w dziale 2.3 i kryteriów określonych w podrozdziałach 2.2.x.1 klas, dla których tak podano, można ustalić, że materiał, roztwór lub mieszanina danej klasy, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, nie spełnia kryteriów tej klasy. W takim przypadku materiał, roztwór lub mieszanina są uznawane za nienależące do tej klasy.
2.1.2.6      Dla celów klasyfikacji, materiały o temperaturze topnienia lub początku topnienia 20°C lub niższej pod ciśnieniem 101,3 kPa, uważane są za ciekłe. Materiały lepkie, których specyficzna temperatura topnienia nie może być oznaczona, powinny być poddane badaniu według normy ASTM D 4359-90 lub badaniu podatności na płynięcie (badaniu penetrometrycznemu) opisanemu pod 2.3.4.
2.1.3        Klasyfikacja materiałów, włącznie z roztworami i mieszaninami (takimi jak preparaty i odpady), niewymienionych z nazwy
2.1.3.1      Materiały, włącznie z roztworami i mieszaninami, niewymienione z nazwy, powinny być klasyfikowane zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia, na podstawie kryteriów wymienionych w podrozdziale 2.2.x.1 poszczególnych klas. Zagrożenie(a) stwarzane przez materiał powinno(y) być określane na podstawie jego charakterystyki fizycznej i chemicznej oraz właściwości fizjologicznych. Takie charakterystyki i właściwości powinny być również brane pod uwagę w przypadku, gdy wyniki doświadczeń wskazują na ostrzejszą klasyfikację.
2.1.3.2      Materiał niewymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzający jedno zagrożenie, powinien być zaklasyfikowany do odpowiedniej klasy i do pozycji grupowej wymienionej w podrozdziale 2.2.x.3 tej klasy.
2.1.3.3      Roztwór lub mieszanina zawierające tylko jeden materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 i jeden lub kilka materiałów niestwarzających zagrożenia, powinny być traktowane tak, jak dany materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy, o ile nie występuje co najmniej jeden z następujących warunków:
(a)  roztwór lub mieszanina są jednoznacznie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; lub
(b)  materiał niebezpieczny zaklasyfikowany jest do pozycji, z której wynika, że ma ona zastosowanie tylko do materiału czystego lub technicznego; lub
(c)  klasa, stan fizyczny lub grupa pakowania dla roztworu lub mieszaniny są inne niż dla danego materiału niebezpiecznego.
W przypadkach wymienionych pod (b) i (c) powyżej, roztwór lub mieszanina powinny być klasyfikowane jako materiały niewymienione z nazwy w odpowiedniej klasie, do pozycji grupowej wymienionej w podrozdziale 2.2.x.3 tej klasy, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych stwarzanych przez taki roztwór lub mieszaninę. Jeżeli roztwór lub mieszanina nie spełniają kryteriów żadnej klasy, to nie podlegają one przepisom ADR.
2.1.3.4      Roztwory i mieszaniny zawierające materiały należące do jednej z pozycji wymienionych pod 2.1.3.4.1 lub 2.1.3.4.2, powinny być zaklasyfikowane zgodnie z tymi przepisami.
2.1.3.4.1    Roztwory i mieszaniny zawierające jeden z następujących materiałów wymienionych z nazwy powinny być zawsze klasyfikowane do tej samej pozycji, co zawarty w nich materiał pod warunkiem, że nie mają właściwości niebezpiecznych wymienionych pod 2.1.3.5.3:
-   Klasa 3
UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 2481 IZOCYJANIAN ETYLU; UN 3064 NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU, zawierający ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny;
-   Klasa 6.1
UN 1051 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody; UN 1185 ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 1259 CZTEROKARBONYLEK NIKLU; UN 1613 KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM), zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru; UN 1614 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym; UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA; UN 2480 IZOCYJANIAN METYLU; UN 3294 CYJANOWODÓR W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM, zawierającym nie więcej niż 45% cyjanowodoru;
-   Klasa 8
UN 1052 FLUOROWODÓR, BEZWODNY; UN 1744 BROM lub BROM W ROZTWORZE; UN 1790 KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% kwasu fluorowodorowego; UN 2576 TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY;
2.1.3.4.2    Roztwory i mieszaniny zawierające materiały należące do jednej z następujących pozycji klasy 9:
UN 2315 DWUFENYLE POLICHLOROWANE, CIEKŁE;
UN 3151 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE;
UN 3151 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE;
UN 3152 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE;
UN 3152 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE; lub
UN 3432 DWUFENYLE POLICHLOROWANE, STAŁE
powinny być zawsze klasyfikowane do tej samej pozycji w klasie 9 pod warunkiem, że:
-  nie zawierają żadnych dodatkowych składników niebezpiecznych, innych niż składniki zaliczone do III grupy pakowania w klasach 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1 lub 8; oraz
-  nie charakteryzują się zagrożeniami określonymi pod 2.1.3.5.3.
2.1.3.5      Materiały niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzające więcej niż jedno zagrożenie oraz roztwory i mieszaniny zawierające kilka materiałów niebezpiecznych, powinny być klasyfikowane do pozycji grupowej (patrz 2.1.2.4) i zaliczane do grupy pakowania w odpowiedniej klasie, zgodnie z ich charakterystykami zagrożeń. Taka klasyfikacja oparta na charakterystykach zagrożeń powinna być dokonana w następujący sposób:
2.1.3.5.1    Charakterystyki fizyczne i chemiczne oraz właściwości fizjologiczne materiałów, roztworów lub mieszanin, powinny być ustalone za pomocą pomiarów lub obliczeń i na tej podstawie należy dokonać ich klasyfikacji zgodnie z kryteriami podanymi w podrozdziale 2.2.x.1 poszczególnych klas.
2.1.3.5.2    Jeżeli takie ustalenie nie jest możliwe bez poniesienia nadmiernych kosztów lub obciążeń (np. dla niektórych rodzajów odpadów), to materiały, roztwory i mieszaniny powinny być klasyfikowane do klasy właściwej dla składnika stwarzającego największe zagrożenie.
2.1.3.5.3    Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiałów, roztworów lub mieszanin odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów wymienionych poniżej, to takie materiały, roztwory i mieszaniny powinny być klasyfikowane do klasy lub do grupy materiałów odpowiadającej stwarzanemu przez nie zagrożeniu dominującemu, z zachowaniem następującej kolejności:
(a)  materiały klasy 7 (z wyjątkiem materiałów promieniotwórczych w sztukach przesyłki wyłączonych, gdzie pierwszeństwo mają inne właściwości niebezpieczne);
(b)  materiały klasy 1;
(c)  materiały klasy 2;
(d)  materiały wybuchowe ciekłe odczulone klasy 3;
(e)  materiały samoreaktwne i materiały wybuchowe stałe odczulone klasy 4.1;
(f)  materiały piroforyczne klasy 4.2;
(g)  materiały klasy 5.2;
(h)  materiały klasy 6.1 lub klasy 3, które - na podstawie ich toksyczności inhalacyjnej - powinny być zaliczone do I grupy pakowania (materiały spełniające kryteria klasyfikacyjne klasy 8 i mające toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania a toksyczność doustną lub dermalną tylko w zakresie III grupy pakowania lub niższej, powinny być kierowane do klasy 8);
(i)  materiały zakaźne klasy 6.2.
2.1.3.5.4    Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiału odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów niewymienionych pod 2.1.3.5.3 powyżej, to materiał ten powinien być klasyfikowany według tej samej procedury, ale odpowiednia klasa powinna być wybrana zgodnie z tabelą pierwszeństw pod 2.1.3.10.
2.1.3.6      Należy stosować najściślej zdefiniowaną pozycję grupową (patrz 2.1.2.4). Pozycja ogólna i.n.o. powinna być stosowana tylko w przypadku, gdy nie może być stosowana pozycja ogólna i pozycja szczegółowa i.n.o.
2.1.3.7      Roztwory i mieszaniny materiałów utleniających lub materiałów stwarzających dodatkowe zagrożenie działaniem utleniającym, mogą mieć właściwości wybuchowe. W takim przypadku nie są one dopuszczane do przewozu, o ile nie spełniają wymagań dla klasy 1.
2.1.3.8      W rozumieniu ADR, materiały, roztwory i mieszaniny (takie jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do klas 1 do 8 lub do pozycji o numerach innych niż UN 3077 i UN 3082 klasy 9, ale - na podstawie wyników badań i kryteriów zawartych w rozdziale 2.3.5 - mogą być zaklasyfikowane do UN 3077 lub UN 3082, uważane są za zanieczyszczające środowisko wodne.
2.1.3.9      Odpady, które nie spełniają kryteriów klasyfikacyjnych klas od 1 do 9, ale podlegają Konwencji Bazylejskiej o Kontroli Transgranicznego Przemieszczania Odpadów Niebezpiecznych oraz ich Unieszkodliwiania, mogą być przewożone pod numerami UN 3077 lub UN 3082.
2.1.3.10     Tabela pierwszeństwa zagrożeń
 
Klasa i grupa pakowania4.1, II4.1, III4.2, II4.2, III4.3, I4.3, II4.3, III5.1, I5.1, II5.1, III6.1, I DERM6.1, I ORAL6.1, II6.1, III8, I8, II8, III9
3, I
SOL 4.1
LIQ 3, I
SOL 4.1
LIQ 3, I
SOL 4.2
LIQ 3, I
SOL 4.2
LIQ 3, I
4.3, I4.3, I4.3, I
SOL 5.1, I
LIQ 3, I
SOL 5.1, I
LIQ 3, I
SOL 5.1, I
LIQ 3, I
3, I3, I3, I3, I3, I3, I3, I3, I
3, II
SOL 4.1
LIQ 3, II
SOL 4.1
LIQ 3, II
SOL 4.2
LIQ 3, II
SOL 4.2
LIQ 3, II
4.3, I
 
4.3, II4.3, II
SOL 5.1, I
LIQ 3, I
SOL 5.1, II
LIQ 3, II
SOL 5.1, II
LIQ 3, II
3, I3, I3, II3, II8, I3, II3, II3, II
3, III
SOL 4.1
LIQ 3, II
SOL 4.1
LIQ 3, III
SOL 4.2
LIQ 3, II
SOL 4.2
LIQ 3, III
4.3, I4.3, II4.3, III
SOL 5.1, I
LIQ 3, I
SOL 5.1, II
LIQ 3, II
SOL 5.1, III
LIQ
3, III
6.1, I6.1, I6.1, II3, III*/8, I8, II3, III3, III
4.1, II  4.2, II4.2, II4.3, I4.3, II4.3, II5.1, I4.1, II4.1, II6.1, I6.1, I
SOL 4.1, II
LIQ 6.1, II
SOL 4.1, II
LIQ 6.1, II
8, I
SOL 4.1, II
LIQ 8, II
SOL 4.1, II
LIQ 8, II
4.1, II
4.1, III  4.2, II4.2, III4.3, I4.3, II4.3, III5.1, I4.1, II4.1, III6.1, I6.1, I6.1, II
SOL 4.1, III
LIQ 6.1, III
8, I8, II
SOL.4.1, III
LIQ 8, III
4.1, III
4.2, II    4.3, I4.3, II4.3, II5.1, I4.2, II4.2, II6.1, I6.1, I4.2, II4.2, II8, I4.2, II4.2, II4.2, II
4.2, III    4.3, I4.3, II4.3, III5.1, I5.1, II4.2, III6.1, I6.1, I6.1, II4.2, III8, I8, II4.2, III4.2, III
4.3, I       5.1, I4.3, I4.3, I6.1, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I
4.3, II       5.1, I4.3, II4.3, II6.1, I4.3, I4.3, II4.3, II8, I4.3, II4.3, II4.3, II
4.3, III       5.1, I5.1, II4.3, III6.1, I6.1, I6.1, II4.3, III8, I8, II4.3, III4.3, III
5.1, I          5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I
5.1, II          6.1, I5.1, I5.1, II5.1, II8, I5.1, II5.1, II5.1, II
5.1, III          6.1, I6.1, I6.1, II5.1, III8, I8, II5.1, III5.1, III
6.1, I DERM              
SOL 6.1, I
LIQ 8, I
6.1, I6.1, I6.1, I
6.1, I ORAL              
SOL 6.1, I
LIQ 8, I
6.1, I6.1, I6.1, I
6.1, II INHAL              
SOL 6.1, I
LIQ 8, I
6.1, II6.1, II6.1, II
6.1, II DERM              
SOL 6.1, I
LIQ 8, I
SOL 6.1, I
LIQ 8, II
6.1, II6.1, II
6.1, II ORAL  
SOL      = materiały stałe i mieszaniny
LIQ      = materiały ciekłe, mieszaniny i roztwory
DERM     = toksyczność dermalna
ORAL     = toksyczność doustna
INHAL    = toksyczność inhalacyjna
*/    klasa 6.1 dla pestycydów
8.1
SOL 6.1, II
LIQ 8, II
6.1, II6.1, II
6.1, III   8, I8, II8, III6.1, III
8, I      8, I
8, II      8, II
8, III      8, III
 
UWAGA 1: Przykłady wyjaśniające stosowanie tabeli
Klasyfikacja pojedynczych materiałów
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Amina niewymieniona z nazwy spełniająca kryteria klasy 3, II grupa pakowania, a także klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura:
Przecięcie wiersza 3 II z kolumną 8 I daje 8 I.
Amina ta powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2734 AMINY CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub UN 2734 POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O., I grupa pakowania
Klasyfikacja mieszaniny
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Mieszanina zawierająca materiał ciekły zapalny zaklasyfikowany do klasy 3, III grupa pakowania, materiał trujący klasy 6.1, II grupa pakowania i materiał żrący klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura
Przecięcie wiersza 3 III z kolumną 6.1 II daje 6.1 II.
Przecięcie wiersza 6.1 II z kolumną 8 I LIQ daje 8 I.
Mieszanina ta nie jest bliżej zdefiniowana, więc powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2922 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., I grupa pakowania.
UWAGA 2: Przykłady klasyfikacji mieszanin i roztworów do klasy i grupy pakowania:
Roztwór fenolu z klasy 6.1, (II), w benzenie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do klasy 3, (II); roztwór ten powinien być zaklasyfikowany do UN 1992 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., klasa 3, (II), z uwzględnieniem właściwości trujących fenolu.
Mieszanina stała arsenianu sodowego z klasy 6.1, (II) i wodorotlenku sodowego z klasy 8, (II), powinna być zaklasyfikowana do UN 3290 MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O., klasa 6.1 (II).
Roztwór surowego lub rafinowanego naftalenu z klasy 4.1, (III), w benzynie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do UN 3295 WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O., klasa 3, (II).
Mieszanina węglowodorów z klasy 3, (III) i polichlorowanych dwufenyli (PCB) z klasy 9, (II), powinna być zaklasyfkowana do UN 2315 POLICHLOROWANE DWUFENYLE CIEKŁE lub UN 3432 POLICHLOROWANE DWUFENYLE STAŁE, klasa 9, (II).
Mieszanina propylenoiminy z klasy 3 i polichlorowanych dwufenyli (PCB) z klasy 9, (II), powinna być zaklasyfikowana do UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA, klasa 3.

2.1.4      Klasyfikacja próbek
2.1.4.1    Jeżeli klasa materiału nie jest ustalona, a będzie on przewożony do dalszego badania, to powinien być on przypisany tymczasowo do klasy, prawidłowej nazwy przewozowej i numeru UN na podstawie wiedzy nadawcy oraz zastosowania:
(a)  kryteriów klasyfikacyjnych działu 2.2; oraz
(b)  wymagań niniejszego działu.
Dla wybranej prawidłowej nazwy przewozowej powinna być zastosowana najostrzejsza z możliwych dla tej nazwy grupa pakowania.
W przypadku stosowania niniejszego przepisu, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona wyrazem "PRÓBKA" (np. MATETRIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., PRÓBKA). Jeżeli dla próbki danego materiału, uznanej za spełniającą odpowiednie kryteria klasyfikacyjne, przewidziana jest szczegółowa prawidłowa nazwa przewozowa (np. PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, UN 3167), to należy używać tej nazwy. Jeżeli w celu przewozu próbki wykorzystano pozycję I.N.O., to prawidłowa nazwa przewozowa może nie być uzupełniona nazwą techniczną wymaganą na podstawie przepisu szczególnego 274 działu 3.3.
2.1.4.2    Próbki materiału powinny być przewożone zgodnie z wymaganiami mającymi zastosowanie do tymczasowo przypisanych prawidłowych nazw przewozowych, pod warunkiem, że:
(a)  materiał nie jest uważany za niedopuszczony do przewozu na podstawie podrozdziałów 2.2.x.2 działu 2.2 lub działu 3.2;
(b)  materiał nie jest uważany za spełniający kryteria klasy 1 lub nie jest uważany za materiał zakaźny lub promieniotwórczy;
(c)  w przypadku, gdy jest to materiał samoreaktywny lub nadtlenek organiczny, spełnia on odpowiednio przepisy 2.2.41.1.15 lub 2.2.52.1.9;
(d)  próbka przewożona jest w opakowaniu kombinowanym, przy czym masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg; oraz
(e)  próbka nie jest pakowana razem z innymi towarami.

Dział 2.2 

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE RÓŻNYCH KLAS

2.2.1        Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe
2.2.1.1      Kryteria
2.2.1.1.1    Tytuł klasy 1 obejmuje:
(a)  materiały wybuchowe: materiały stałe lub ciekłe (lub mieszaniny materiałów) mogące w wyniku reakcji chemicznej wydzielać gazy o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku. Materiały pirotechniczne: materiały lub mieszaniny materiałów przewidziane do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, gazu lub dymu lub kombinacji tych efektów w wyniku bezdetonacyjnej, samopodtrzymującej się egzotermicznej reakcji chemicznej;
UWAGA 1: Materiały, które same nie są wybuchowe, ale które mogą tworzyć mieszaniny wybuchowe gazów, par lub pyłów, nie są materiałami klasy 1.
UWAGA 2: Z klasy 1 wyłączone są również: materiały wybuchowe zwilżone wodą lub alkoholem, w których zawartość wody lub alkoholu przekracza wymienione granice oraz materiały wybuchowe zawierające plastyfikator, które są włączone do klasy 3 lub 4. 1, a także te materiały wybuchowe, które ze względu na stwarzane zagrożenie dominujące zaliczane są do klasy 5.2.
(b)  przedmioty wybuchowe: przedmioty zawierające jeden lub więcej materiałów wybuchowych lub materiałów pirotechnicznych;
UWAGA: Urządzenia zawierające materiały wybuchowe lub materiały pirotechniczne w tak małych ilościach lub o takim charakterze, że ich przypadkowe lub nieumyślne zapalenie lub zainicjowanie podczas przewozu nie spowoduje żadnych zewnętrznych objawów w postaci rozrzutu, ognia, dymu, ciepła lub głośnego huku - nie podlegają przepisom klasy 1.
(c)  materiały i przedmioty niewymienione powyżej, które wytwarza się w celu uzyskania efektów praktycznych, sposobami wybuchowymi lub pirotechnicznymi.
2.2.1.1.2    Materiał lub przedmiot mający lub podejrzany o właściwości wybuchowe, powinien być zaklasyfikowany do klasy 1 zgodnie z metodami badań, procedurami i kryteriami opisanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów".
Materiał lub przedmiot zaklasyfikowany do klasy 1 może być dopuszczony do przewozu tylko wówczas, jeżeli został zaliczony do nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionej w tabeli A w dziale 3.2 i spełnia kryteria zawarte w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.2.1.1.3    Materiały i przedmioty klasy 1 powinny być zaliczone do numeru UN i nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Interpretacja nazw materiałów i przedmiotów w tabeli A w dziale 3.2, powinna bazować na glosariuszu z 2.2.1.1.7.
Próbki nowych lub istniejących materiałów lub przedmiotów wybuchowych przewożone do następujących celów: badania, klasyfikacja, poszukiwania i rozwój, kontrola jakości, lub jako próbki handlowe inne niż materiały wybuchowe inicjujące, powinny być zaklasyfikowane do określenia UN 0190, PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY.
Zaklasyfikowanie materiałów i przedmiotów wybuchowych niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do określenia i.n.o. w klasie 1 lub UN 0190 PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, jak również zaklasyfikowanie niektórych materiałów, których przewóz wymaga specjalnego dopuszczenia przez właściwą władzę, zgodnie z przepisami szczególnymi podanymi w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinno być dokonane przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Właściwa władza powinna również wydać pisemne zezwolenie określające warunki przewozu tych materiałów i przedmiotów. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.1.1.4    Materiały i przedmioty klasy 1, powinny być zaklasyfikowane do podklasy zgodnie z 2.2.1.1.5 i do grupy zgodności zgodnie z 2.2.1.1.6. Ustalenie podklasy powinno opierać się na wynikach badań opisanych pod 2.3.0 i 2.3.1, przy zastosowaniu definicji zawartych w 2.2.1.1.5. Grupy zgodności powinny być ustalone według definicji zawartych pod 2.2.1.1.6. Kod klasyfikacyjny powinien składać się z numeru podklasy i litery grupy zgodności.
2.2.1.1.5    Definicje podklas
Podklasa 1.1   Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie wybuchem masowym. (wybuch masowy to wybuch obejmujący natychmiast cały ładunek).
Podklasa 1.2   Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym.
Podklasa 1.3   Materiały i przedmioty stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem, ale niestwarzające zagrożenia wybuchem masowym, które:
(a)  przy spalaniu wydzielają znaczne ciepło promieniowania; lub
(b)  zapalają się jeden od drugiego, wywołując niewielki wybuch lub rozrzut.
Podklasa 1.4   Materiały i przedmioty, które stwarzają jedynie małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
Podklasa 1.5   Materiały bardzo mało wrażliwe, stwarzające zagrożenie wybuchem masowym; w normalnych warunkach przewozu, prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji jest bardzo małe. Materiały te nie mogą wybuchać podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia.
Podklasa 1.6   Przedmioty skrajnie niewrażliwe, niestwarzające zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają jedynie skrajnie niewrażliwe materiały detonujące, a prawdopodobieństwo ich przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się jest pomijalnie małe.
UWAGA: Zagrożenie ze strony przedmiotów zaklasyfikowanych do podklasy 1.6 ograniczone jest do wybuchu pojedynczego przedmiotu.
2.2.1.1.6    Definicje grup zgodności materiałów i przedmiotów
A    Materiał wybuchowy inicjujący.
B    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i niemający dwóch lub więcej skutecznych urządzeń zabezpieczających. Definicja ta obejmuje niektóre przedmioty, takie jak zapalniki do prac wybuchowych, zestawy zapalnikowe do prac wybuchowych i spłonki typu kapsułkowego, nawet jeżeli nie zawierają materiałów wybuchowych inicjujących.
C    Materiał wybuchowy miotający lub inny deflagrujący materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający taki materiał.
D    Wtórnie detonujący materiał wybuchowy, proch czarny lub przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, w każdym przypadku bez środków inicjujących i bez ładunku miotającego lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i mający co najmniej dwa skuteczne urządzenia zabezpieczające.
E    Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, bez środka inicjującego, z ładunkiem miotającym (inny niż zawierający materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną).
F    Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy z własnym środkiem inicjującym, z ładunkiem miotającym (inny niż zawierający materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną) lub bez ładunku miotającego.
G    Materiał pirotechniczny, przedmiot zawierający materiał pirotechniczny lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy i materiał oświetlający, zapalający, łzawiący lub dymotwórczy (inny niż przedmioty aktywowane wodą lub przedmioty zawierające biały fosfor, fosforki, materiał piroforyczny, materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną).
H    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor.
J    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i materiał ciekły łatwo zapalny lub żel.
K    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i trujący środek chemiczny.
L    Materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy, stwarzający szczególne zagrożenie (np. z powodu swojej podatności na aktywację wodą lub obecności cieczy samozapalnych, fosforków lub materiałów piroforycznych) wymagający oddzielenia każdego typu.
N    Przedmioty zawierające jedynie materiały wybuchowe skrajnie niewrażliwe.
S    Materiał lub przedmiot tak zapakowany lub zbudowany, aby jakiekolwiek niebezpieczne następstwa przypadkowego zadziałania ograniczały się do przestrzeni wewnętrznej sztuki przesyłki, pod warunkiem, że ogień nie zniszczy sztuki przesyłki i w związku z tym następstwa wybuchu lub rozrzutu będą ograniczone do takiego stopnia, że nie będą w sposób istotny utrudniać lub ograniczać gaszenia ognia lub innych działań ratunkowych w najbliższym sąsiedztwie sztuki przesyłki.
UWAGA 1: Każdy materiał lub przedmiot, zapakowany w określone opakowanie, może być zaklasyfikowany tylko do jednej grupy zgodności. Ponieważ kryterium grupy zgodności S ma charakter empiryczny, więc zaklasyfikowanie do tej grupy jest ściśle związane z badaniami prowadzącymi do ustalenia kodu klasyfikacyjnego.
UWAGA 2: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki te mają co najmniej dwa skuteczne urządzenia zabezpieczające przeznaczone do zapobiegania wybuchowi w razie przypadkowego zadziałania środka inicjującego. Takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do grup zgodności D lub E.
UWAGA 3: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być pakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi, które nie mają dwóch skutecznych urządzeń zabezpieczających (tzn. środków inicjujących zaklasyfikowanych do grupy zgodności B), pod warunkiem spełnienia przepisów dotyczących pakowania razem MP21 w rozdziale 4.1.10. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grup zgodności D lub E.
UWAGA 4: Przedmioty mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki inicjujące nie mogą zadziałać podczas normalnych warunków przewozu.
UWAGA 5: Przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grupy zgodności E.
2.2.1.1.7    Glosariusz nazw
UWAGA 1: Opisy podane w niniejszym Glosariuszu nie mogą zastępować badań, ani być wykorzystywane do określania zagrożeń w celu klasyfikacji materiałów lub przedmiotów klasy 1. Zaliczenie do właściwej podklasy i podjęcie decyzji, czy dany materiał należy do grupy zgodności S, powinno opierać się na badaniach produktu zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część I lub przez analogię z podobnymi produktami zbadanymi i zaklasyfikowanymi zgodnie z procedurami określonymi w "Podręczniku badań i kryteriów".
UWAGA 2: Po nazwach podano odpowiednie numery UN (kolumna 2 tabeli A w dziale 3.2). Odnośnie do kodu klasyfikacyjnego, patrz 2.2.1.1.4.
AMUNICJA ĆWICZEBNA: UN 0362, UN 0488.
Amunicja bez głównego ładunku rozrywającego, zawierająca ładunek rozrywający lub miotający. Zazwyczaj zawiera również zapalnik i ładunek napędzający.
UWAGA: GRANATY ĆWICZEBNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA DOŚWIADCZALNA: UN 0363.
Amunicja zawierająca materiały pirotechniczne, używana do sprawdzania działania lub efektywności nowej amunicji lub składników albo części broni.
AMUNICJA DYMNA bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0015, UN 0016, UN 0303.
Amunicja zawierająca materiał dymotwórczy, taki jak mieszanina kwasu chlorosulfonowego lub czterochlorku tytanowego; albo pirotechniczną mieszaninę dymotwórczą bazującą na sześciochloroetanie lub fosforze czerwonym. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to amunicja zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
UWAGA: SYGNAŁY, DYMNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0245, UN 0246.
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał dymotwórczy. Amunicja ta zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0018, UN 0019, UN 0301.
Amunicja zawierająca materiał łzawiący. Zawiera również jeden lub więcej następujących składników: materiał pirotechniczny, ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0171, UN 0254, UN 0297.
Amunicja przeznaczona do oświetlenia terenu pojedynczym źródłem intensywnego światła. Definicja ta obejmuje naboje oświetlające, granaty i pociski oraz bomby służące do oświetlania i identyfikacji celu.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: NABOJE, SYGNAŁOWE; URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE RĘCZNE; SYGNAŁY ZAGROŻENIA; FLARY OŚWIETLAJĄCE; FLARY NAZIEMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0009, UN 0010, UN 0300.
Amunicja zawierająca mieszaninę zapalającą. Jeżeli mieszanina ta sama nie jest wybuchowa, to zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, elaborowana cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0247.
Amunicja zawierająca materiał zapalny ciekły lub w postaci żelu. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0243, UN 0244.
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał zapalający. Zawiera ona również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0033, UN 0291.
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, ze środkami inicjującymi nieposiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0034, UN 0035.
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0037.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0038.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0039, UN 0299.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one zestaw błyskowy.
BOMBY, Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym: UN 0399, 0400.
Przedmioty, które są zrzucane z samolotu, zawierające zbiornik napełniony cieczą łatwo palną i ładunek rozrywający.
CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu; CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody: UN 0433, UN 0159.
Materiał zawierający nitrocelulozę impregnowaną nitrogliceryną w ilości do 60%, lub innymi ciekłymi azotanami organicznymi lub ich mieszaniną.
FLARY, NAZIEMNE: UN 0092, UN 0418, UN 0419.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne przeznaczone do stosowania w warunkach naziemnych do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji i ostrzegania.
FLARY, POWIETRZNE: UN 0093, UN 0403, UN 0404, UN 0420, UN 0421.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne zrzucane z samolotu, przeznaczone do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji lub do ostrzegania.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0370.
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego, mogące być wyposażone w środki inicjujące zawierające co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet w celu umożliwienia rozrzutu materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0371.
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego ze środkami inicjującymi bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet w celu umożliwienia rozrzutu materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0286, UN 0287.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, bez środków inicjujących lub mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażania rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0369.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, ze środkami inicjującymi nieposiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym: UN 0221.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia torped.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0284, UN 0285.
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać środki inicjujące zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0292, UN 0293.
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Zawierają one środki inicjujące i nie są zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe: UN 0110, UN 0318, UN 0372, UN 0452.
Przedmioty bez podstawowego ładunku rozrywającego, przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać urządzenia detonujące i ładunek odłamkujący.
HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0118.
Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX) i trójnitrotoluenu (TNT). Definicja obejmuje "Kompozycję B".
HEKSOTONAL: UN 0393. Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX), trójnitrotoluenu (TNT) i glinu.
LONT, BEZPIECZNY: UN 0105.
Przedmiot składający się z rdzenia z drobnoziarnistego prochu czarnego otoczonego elastyczną tkaniną, z jednym lub kilkoma zewnętrznymi pokryciami zabezpieczającymi. Po zapaleniu, pali się z określoną szybkością bez zewnętrznego efektu wybuchowego.
LONT, DETONUJĄCY, elastyczny: UN 0065, UN 0289.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, zamknięty w osłonie z włókna i powłoce z tworzywa sztucznego lub innego materiału. Powłoka nie jest wymagana, jeżeli osłona z włókna jest pyłoszczelna.
LONT DETONUJĄCY, w folii metalowej: UN 0290, UN 0102.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z lub bez powłoki zabezpieczającej.
LONT DETONUJĄCY, O UMIARKOWANYM DZIAŁANIU, w osłonie metalowej: UN 0104.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z powłoką zabezpieczającą lub bez niej. Ilość materiału wybuchowego jest tak mała, że na powierzchni lontu występuje tylko łagodny efekt.
LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA): UN 0101.
Przedmiot składający się z włókien bawełnianych impregnowanych zmielonym prochem czarnym (szybkopalny). Pali się płomieniem zewnętrznym i jest stosowany w zespołach zapalczych do ogni sztucznych, itp.
LONT, WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym: UN 0103.
Przedmiot składający się z rurki metalowej z rdzeniem z materiału wybuchowego deflagrującego.
LONT, ZAPALAJĄCY: UN 0066.
Przedmiot zawierający nić kierunkową, pokrytą prochem czarnym lub inną szybko palącą się mieszaniną pirotechniczną i elastyczną powłoką zabezpieczającą; albo rdzeń z prochu dymnego umieszczony w elastycznym plecionym sznurze. Pali się wzdłuż stopniowo płomieniem zewnętrznym. Stosuje się go do przemieszczania zapłonu od urządzenia do ładunku lub zapłonnika (spłonki).
ŁADUNKI, BURZĄCE, UN 0048.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w łusce z: tektury, tworzywa sztucznego, metalu lub innego materiału. Przedmioty te są bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: BOMBY, MINY, POCISKI. Są one wymienione osobno.
ŁADUNKI, GŁĘBINOWE: UN 0056.
Przedmioty składające się z materiału wybuchowego detonującego umieszczonego w bębnie lub w pocisku, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Ładunki te przeznaczonedo detonowania pod wodą.
ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika: UN 0059, UN 0439, UN 0440, UN 0441.
Przedmioty składające się z powłoki zawierającej ładunek materiału wybuchowego detonującego, z zagłębieniem wyłożonym twardym materiałem, bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do uzyskania silnego, penetrującego strumieniowo, efektu przebijającego.
ŁADUNKI KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE: UN 0237, UN 0288.
Przedmioty zawierające rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, w kształcie V, pokryty powłoką elastyczną.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE: UN 0271, UN 0272, UN 0415, UN 0491.
Przedmioty zawierające ładunki napędzające wykonane w dowolnej postaci fizycznej, z lub bez łuski; są one składnikami silników rakietowych lub służą do zmniejszenia ciągu pocisków.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO DZIAŁ: UN 0279, UN 0242, UN 0414.
Ładunki miotające w dowolnej postaci fizycznej do amunicji do dział ładowanej oddzielnie.
ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe: UN 0043.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego, przeznaczony do rozrywania powłok pocisków lub innej amunicji w celu rozproszenia ich zawartości.
ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO: UN 0457, UN 0458, UN 0459, UN 0460.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze spoiwem z tworzywa sztucznego, wykonane w specyficznej postaci bez łuski i bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do stosowania jako składniki amunicji, np. głowic bojowych.
ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0060.
Przedmioty składające się z małego odejmowanego pobudzacza, umieszczonego w zagłębieniu pocisku pomiędzy zapalnikiem a ładunkiem rozrywającym.
ŁADUNKI WYBUCHOWE DO PERFOROWANIA: do odwiertów naftowych, bez detonatorów, UN 0124, UN 0494.
Przedmioty składające się z rury stalowej lub taśmy metalowej, do których przyłączone są ładunki kumulacyjne, połączone lontem detonującym, bez środków inicjujących.
ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika: UN 0442, UN 0443, UN 0444, UN 0445.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących, używane do wybuchowego spawania, łączenia, formowania i do innych procesów metalurgicznych.
ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI: UN 0379, UN 0055.
Przedmioty składające się z łuski metalowej, z tworzywa sztucznego lub innego materiału niepalnego, w którym jedynym składnikiem wybuchowym jest spłonka.
ŁUSKI DO NABOJÓW, ZAPALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK: UN 0447, UN 0446.
Przedmioty składające się z gilzy, wykonanej częściowo lub w całości z nitrocelulozy.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY: UN 0497, UN 0495.
Materiał zawierający deflagrującą ciecz wybuchową, stosowany do napędu.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY: UN 0498, UN 0499, UN 501.
Materiał zawierający stały deflagrujący materiał wybuchowy, stosowany do napędu.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A: UN 0081.
Materiały zawierające ciekłe azotany organiczne, jak nitrogliceryna lub mieszanina tych materiałów z jednym lub więcej następujących materiałów: nitroceluloza, azotan amonowy lub inne azotany nieorganiczne, nitrozwiązki aromatyczne lub materiały palne, jak mączka drzewna i proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Materiały te powinny mieć postać proszku, żelu lub być elastyczne. Definicja obejmuje dynamit, żelatynę kruszącą i żelatynę dynamitową.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B: UN 0082, UN 0331.
Materiały zawierają:
(a)  mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z materiałami wybuchowymi takimi jak trójnitrotoluen, bez lub z innymi materiałami, takimi jak mączka drzewna i proszek aluminiowy; lub
(b)  mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie zawierają składników wybuchowych. W obu przypadkach mogą one zawierać składniki obojętne, jak: ziemia okrzemkowa, niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny, podobnych ciekłych azotanów organicznych i chloranów.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C: UN 0083.
Materiały zawierające mieszaninę chloranu potasowego lub sodowego albo nadchloranu potasowego, sodowego lub amonowego z nitrozwiązkami organicznymi lub z takimi materiałami palnymi, jak: mączka drzewna, proszek aluminiowy lub węglowodory. Materiały te mogą zawierać składniki obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny ani podobnych ciekłych azotanów organicznych.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D: UN 0084.
Materiały zawierające mieszaninę nitrozwiązków organicznych i materiałów palnych, jak: proszek aluminiowy lub węglowodory. Mogą one zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny lub podobnych ciekłych azotanów organicznych, chloranów i azotanu amonowego. Definicja ta generalnie obejmuje plastyczne materiały wybuchowe.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E: UN 0241, UN 0332.
Materiały zawierające wodę w postaci składnika podstawowego i w dużej części azotan amonowy lub inne utleniacze, z których niektóre lub wszystkie mogą znajdować się w roztworze. Inne składniki mogą zawierać materiały nitropochodne, jak np. trójnitrotoluen, węglowodory lub proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak: ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Definicja ta obejmuje materiały wybuchowe, emulsje, zawiesiny wybuchowe i wybuchowe żele wodne.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, PRÓBKA, inny niż materiały wybuchowe inicjujące: UN 0190.
Nowe lub istniejące materiały lub przedmioty, niezaklasyfikowane dotychczas do nazwy w tabeli A w dziale 3.2, przewożone zgodnie z instrukcjami właściwej władzy i zwykle w małych ilościach, między innymi w celu badania, klasyfikacji, udoskonalania albo kontroli jakości, lub jako próbki handlowe.
UWAGA: Materiały lub przedmioty wybuchowe uprzednio zaklasyfikowane do innej nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie są objęte tą definicją.
MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (Materiały EVI), I.N.O.: UN 0482.
Materiały stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, ale które są tak niewrażliwe, że jest mało prawdopodobne ich zainicjowanie lub przejście od palenia do wybuchu w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 5.
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0137, UN 0138.
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0136, UN 0294.
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, ze środkami inicjującymi niewyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0005, UN 0007, UN 0348.
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym ze środkami inicjującymi niezawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrojoną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0006, UN 0321, UN 0412.
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym, bez lub ze środkami inicjującymi zawierającymi co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrajaną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE DO BRONI, ŚLEPE: UN 0014, UN 0327, UN 0338.
Amunicja zawierająca zamknięte łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz ładunkiem prochu bezdymnego lub czarnego, ale bez pocisku. Służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych itp. Definicja obejmuje amunicję, ślepą.
NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM: UN 0012, UN 0328, UN 0339, UN 0417.
Amunicja składająca się z pocisku bez ładunku rozrywającego, ale z ładunkiem napędzającym ze spłonką lub bez niej. Przedmioty te mogą zawierać smugacz, pod warunkiem, że zagrożenie dominujące pochodzi od ładunku napędzającego.
NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH: UN 0277, UN 0278.
Przedmioty z powłoką z cienkiej tektury, metalu lub innego materiału, zawierające tylko materiał wybuchowy napędzający; przeznaczone są do wystrzeliwania twardych pocisków perforujących rury szybowe w odwiercie naftowym.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte ŁADUNKI, KUMULACYJNE. Są one wymienione osobno.
NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW: UN, 0275, 0276, 0323, 0381.
Przedmioty wykonane do uzyskania działania mechanicznego. Składają się one z łuski zawierającej ładunek deflagrującego materiału wybuchowego i środków inicjujących. Gazowe produkty deflagracji wywołują odkształcenie, ruch prosto- lub krzywoliniowy, zadziałanie membran, zaworów, wyłączników lub wypychają urządzenia skojarzone lub wyrzucają środki przeciwpożarowe.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE: UN 0012, UN 0339, UN 0417.
Amunicja składająca się z łuski nabojowej z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz zawierająca ładunek miotający i twardy pocisk. Przeznaczona jest do wystrzeliwania z broni o kalibrze nie większym niż 19,1 mm. Określenie to obejmuje naboje do automatycznej broni strzeleckiej dowolnego kalibru.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE. Są one wymienione osobno. Niektóre małokalibrowe naboje bojowe nie są objęte tą definicją. Są one wymienione pod określeniem NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE: UN 0014, UN 0326, UN 0327, UN 0338, UN 0413.
Amunicja składająca się z zamkniętej łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu i ładunkiem bezdymnego lub czarnego prochu. Naładowane łuski nie mają pocisków. Naboje są przeznaczone do strzelania z broni o kalibrze do 19,1 mm i służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw, jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych, itp.
NABOJE, OŚWIETLAJĄCE: UN 0049, UN 0050.
Przedmioty składające się z łuski, spłonki i proszku oświetlającego, połączone w jedną całość łatwą do zapalenia.
NABOJE, SYGNAŁOWE: UN 0054, UN 0312, UN 0405.
Przedmioty przeznaczone do wystrzeliwania w postaci kolorowych rakiet sygnalizacyjnych z rakietnic lub pistoletów, itp.
NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE: UN 0070.
Przedmioty wyposażone w urządzenia tnące kątowo, uruchamiane za pomocą małych ładunków materiału wybuchowego deflagrującego w kierunku kowadełka.
NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA: UN 0503.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które jako samochodowe poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa służą do ochrony osób.
NITY, WYBUCHOWE: UN 0174.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego wewnątrz metalowego nitu.
OGNIE SZTUCZNE: UN 0333, UN 0334, UN 0335, UN 0336, UN 0337.
Przedmioty pirotechniczne przeznaczone do celów rozrywkowych.
OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0266.
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX) z trójnitrotoluenem (TNT).
OKTONAL: UN 0496.
Materiał zawierający jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX),
trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
PENTOLIT, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0151.
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę czteroazotanu pentaerytrytu (PETN) i trójnitrotoluenu (TNT).
PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE: UN 0192, UN 0193, UN 0492, UN 0493.
Przedmioty zawierające materiał pirotechniczny, który podczas niszczenia przedmiotu eksploduje z głośnym hukiem. Przedmioty te przeznaczonedo układania na torach kolejowych.
POBUDZACZE, bez zapalnika: UN 0042, UN 0283.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących. Są one używane do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POBUDZACZE, Z ZAPALNIKIEM: UN 0225, UN 0268.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze środkami inicjującymi. Używane są one do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POCISKI, obojętne ze smugaczem: UN 0345, UN 0424, UN 0425.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział, karabinu lub z innej broni małokalibrowej.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0167, UN 0324.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0168, UN 0169, UN 0344.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0346, UN 0347.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0426, UN 0427.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0434, UN 0435.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni, karabinu lub z innej broni małokalibrowej. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
PROCH BEZDYMNY: UN 0160, UN 0161.
Materiał na bazie nitrocelulozy, używany jako ładunek miotający. Definicja obejmuje materiały wybuchowe miotające jednoskładnikowe (sama nitroceluloza (NC)), dwuskładnikowe (nitroceluloza i nitrogliceryna (NG)) i trójskładnikowe (nitroceluloza-nitrogliceryna-nitroguanidyna).
UWAGA: Proch bezdymny odlewany, prasowany lub w ładunkach występuje pod określeniem ŁADUNKI, MIOTAJĄCE lub ŁADUNKI, MIOTAJĄCE DO DZIAŁ.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), granulowany lub mielony: UN 0027.
Materiał będący jednorodną mieszaniną węgla drzewnego lub innego węgla i azotanu potasowego lub azotanu sodowego, z dodatkiem siarki lub bez.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), W TABLETKACH: UN 0028.
Materiał składający się z prochu czarnego w postaci łusek.
PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO: UN 0094, UN 0305.
Materiał pirotechniczny silnie świecący po zapaleniu.
PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE: UN 0380.
Przedmioty zawierające materiał piroforyczny (podatny na samozapalenie w zetknięciu z powietrzem) oraz materiał lub składnik wybuchowy. Określenie to nie obejmuje przedmiotów zawierających biały fosfor.
PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE, do celów technicznych: UN 0428, UN 0429, UN 0430, UN 0431, UN 0432.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które są przeznaczone do celów technicznych, np. do wydzielania ciepła lub gazu, efektów teatralnych, itp.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: wszelka amunicja, NABOJE SYGNAŁOWE, NABOJE TRAŁOWE WYBUCHOWE, OGNIE SZTUCZNE, FLARY POWIETRZNE, FLARY NAZIEMNE, URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE WYBUCHOWE, NITY WYBUCHOWE, URZĄDZENIA SYGNAŁOWE RĘCZNE, SYGNAŁY ALARMOWE, PETARDY KOLEJOWE, SYGNAŁY DYMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI): UN 0486.
Przedmioty zawierające tylko szczególnie niewrażliwe materiały detonujące (EIDS), które wykazują znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub propagacji (przenoszenia) w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 7.
RAKIETY, z głowicą obojętną: UN 0183, UN 0502.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy obojętnej. Definicja ta obejmuje kierowane pociski rakietowe.
RAKIETY, z ładunkiem napędzającym: UN 0436, UN 0437, UN 0438.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i ładunku przeznaczonego do napędu części bojowej z głowicy rakiety. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0180, UN 0295.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej ze środkami inicjującymi, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0181, UN 0182.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ: UN 0238, UN 0240, UN 0453.
Przedmioty wyposażone w silnik rakietowy i przeznaczone do wyrzucania liny.
RAKIETY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym: UN 0397, UN 0398.
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami i zawierające głowicę bojową. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
SILNIKI RAKIETOWE: UN 0186, UN 0280, UN 0281.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego, zwykle w postaci stałego środka napędzającego, umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub kilka dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiet lub pocisków kierowanych.
SILNIKI RAKIETOWE, Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI: z ładunkiem napędzającym lub bez, UN 0322, UN 0250.
Przedmioty zawierające paliwo samozapalne umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub więcej dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SILNIKI RAKIETOWE, Z PALIWEM CIEKŁYM: UN 0395, UN 0396.
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami. Są one przeznaczone do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.: UN 0382, UN 0383, UN 0384, UN 0461.
Przedmioty zawierające materiał wybuchowy do przenoszenia detonacji lub deflagracji w łańcuchu wybuchowym.
SMUGACZE DO AMUNICJI: UN 0212, UN 0306.
Przedmioty zawierające szczelnie zamknięte materiały pirotechniczne przeznaczone do zaznaczania toru pocisku.
SPŁONKI DO AMUNICJI: UN 0073, UN 0364, UN 0365, UN 0366.
Przedmioty składające się z małych rurek metalowych lub z tworzywa sztucznego, zawierających materiały wybuchowe takie jak azydek ołowiawy, PETN oraz kombinacje tych materiałów. Przedmioty te są przeznaczone do zainicjowania łańcucha wybuchowego.
SPŁONKI, KAPSUŁKOWE: UN 0044, UN 0377, UN 0378.
Przedmioty składające się z kapsułki metalowej lub z tworzywa sztucznego, zawierające niewielkie ilości mieszaniny inicjującej, łatwo zapalającej się przy uderzeniu. Stosowane są one jako środek zapalający w nabojach do broni strzeleckiej i jako spłonki w ładunkach napędzających.
SPŁONKI, ZAPALAJĄCE: UN 0316, UN 0317, UN 0368.
Przedmioty zawierające materiały wybuchowe inicjujące, przeznaczone do wzbudzania deflagracji w amunicji. Mogą one zawierać składniki mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne dla wzbudzania deflagracji. Zwykle zawierają one urządzenia zabezpieczające.
SYGNAŁY, DYMNE: UN 0196, UN 0197, UN 0313, UN 0487.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne w postaci zestawu dymotwórczego.
Dodatkowo mogą zawierać urządzenia emitujące słyszalne sygnały.
SYGNAŁY, NIEBEZPIECZEŃSTWA, okrętowe: UN 0194, UN 0195.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, przeznaczone do sygnalizacji za pomocą dźwięków, ognia, dymu lub ich kombinacji.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0329.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie samozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0330.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie samozapalającym się lub niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową, która może zawierać środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0451.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z głowicą obojętną: UN 0450.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym umożliwiającym ruch pod wodą, z głowicą obojętną.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym lub bez: UN 0449.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową lub bez, albo zawierające silnik pracujący na niesamozapalającym się paliwie ciekłym napędzającym torpedę pod wodą, wyposażone w głowicę bojową.
TRITONAL: UN 0390.
Materiał będący mieszaniną trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0248, UN 0249.
Przedmioty, których działanie uzależnione jest od reakcji fizykochemicznej ich zawartości z wodą.
URZĄDZENIA, DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych: UN 0099.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w powłoce, bez środków inicjujących. Używane są do spękania skały wokół wału wiertła w celu uzyskania wypływu surowej ropy naftowej ze złoża.
URZĄDZENIA, ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0173.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego ze środkami inicjującymi oraz sworznie lub złącza. Rozrywają one sworznie lub złącza w celu szybkiego rozłączenia mechanizmów.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0374, UN 0375.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, bez środków inicjujących lub zawierające środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0296, UN 0204.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, ze środkami inicjującymi niezawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE: UN 0191, UN 0373.
Przedmioty przenośne zawierające materiały pirotechniczne do emitowania sygnałów wizualnych lub ostrzegawczych. Definicja obejmuje niewielkie sygnały świetlne naziemne, takie jak: pochodnie drogowe, pochodnie kolejowe i niewielkie sygnały alarmowe.
ZAPALACZE, LONTOWE: UN 0131.
Przedmioty różnej konstrukcji działające wskutek tarcia, uderzenia lub impulsu elektrycznego i używane do zapalania lontu bezpiecznego.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE: UN 0106, UN 0107, UN 0257, UN 0367.
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami zabezpieczającymi: UN 0408, UN 0409, UN0410.
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0030, UN 0255, UN 0456.
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki elektryczne uruchamiane są za pomocą prądu elektrycznego.
ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0029, UN 0267, UN 0455.
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki nieelektryczne mogą być inicjowane za pomocą takich środków, jak: rurki uderzeniowe, zapalniki rurkowe, lont bezpieczny, inne urządzenia zapalające lub lont detonujący elastyczny. Dotyczy to również opóźniaczy detonacyjnych bez lontu detonującego.
ZAPŁONNIKI: UN 0121, UN 0314, UN 0315, UN 0325, UN 0454.
Przedmioty zawierające jeden lub kilka materiałów wybuchowych używanych do wytwarzania deflagracji w łańcuchu wybuchowym. Mogą być one pobudzane do działania chemicznie, elektrycznie lub mechanicznie.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: LONT, ZAPALAJĄCY, ZAPŁONNIK RURKOWY, LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA), SPŁONKI ZAPALAJĄCE, ZAPALACZE LONTOWE, SPŁONKI. Są one wymienione osobno.
ZAPŁONNIKI RURKOWE: UN 0319, UN 0320, UN 0376.
Przedmioty składające się ze spłonki zapalającej i ładunku wspomagającego z materiału wybuchowego deflagrującego, takie jak proch czarny używany do zapalania ładunku napędzającego w łuskach do dział, itp.
ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIEELEKTRYCZNYCH, do prac wybuchowych: UN 0360, UN 0361, UN 0500.
Detonatory nieelektryczne połączone razem i inicjowane takimi środkami, jak: lont bezpieczny, rurka uderzeniowa, zapłonnik rurkowy lub lont detonujący. Mogą one działać natychmiastowo lub zawierać opóźniacze, w tym opóźniacze detonacyjne zawarte w loncie detonującym.
2.2.1.2      Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
2.2.1.2.1    Materiały wybuchowe, które są zbyt wrażliwe, zgodnie z kryteriami podanymi w "Podręczniku badań i kryteriów", część I, lub które są podatne na samorzutną reakcję, jak również materiały i przedmioty wybuchowe, które nie mogą być zaklasyfikowane do nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2, nie są dopuszczone do przewozu.
2.2.1.2.2    Przedmioty grupy zgodności K nie są dopuszczone do przewozu (1.2 K, UN 0020 i 1.3 K, UN 0021).
2.2.1.3      Wykaz pozycji grupowych
 
Kod klasyfikacyjny (patrz 2.2.1.1.4)UNNazwa materiału lub przedmiotu
1.1A0473MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1B0461SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.1C0474MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0497MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY
 0498MATERIAŁ MIOTAJĄCY,STAŁY
 0462PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1D0475MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0463PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1E0464PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1F0465PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1G0476MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1L0357MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0354PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2B0382SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.2C0466PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2D0467PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2E0468PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2F0469PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2L0358MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0248URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym
 0355PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3C0132DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROZWIĄZKÓW AROMATYCZNYCH, I.N.O.
 0477MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0495MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY
 0499MATERIAŁ MIOTAJĄCY,STAŁY
 0470PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3G0478MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3L0359MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0249URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym
 0356PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4B0350PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0383SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.4C0479MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0501MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY
 0351PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4D0480MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0352PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4E0471PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4F0472PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4G0485MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0353PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4S0481MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0349PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0384SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.5D0482MATERIAŁY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (MATERIAŁY, EVI) I.N.O.
1.6N0486PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY, EEI), I.N.O.
 0190PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, inny niż materiały inicjujące
  UWAGA: Podklasa i grupa zgodności powinny być określone  przez właściwą władzę zgodnie z zasadami podanymi pod 2.2.1.1.4.
 
2.2.2        Klasa 2 Gazy
2.2.2.1      Kryteria
2.2.2.1.1    Tytuł klasy 2 obejmuje gazy czyste, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub więcej innymi materiałami i przedmioty zawierające takie materiały.
             Gazami są materiały, które:
(a)  w temperaturze 50°C mają prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub
(b)  są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa.
UWAGA 1: UN 1052 FLUOROWODÓR, BEZWODNY jest zaklasyfikowany do klasy 8.
UWAGA 2: Czysty gaz może zawierać inne składniki pochodzące z procesu jego wytwarzania lub dodane w celu zapewnienia trwałości produktu, pod warunkiem, że stężenie tych składników nie powoduje zmiany jego klasyfikacji lub warunków jego przewozu takich jak np.: stopień napełnienia, ciśnienie napełnienia lub ciśnienie próbne.
UWAGA 3: Pozycje i.n.o. podane pod 2.2.2.3 mogą obejmować gazy czyste oraz mieszaniny gazów.
UWAGA 4: Napoje gazowane nie podlegają przepisom ADR.
2.2.2.1.2    Materiały i przedmioty klasy 2 dzielą się następująco:
1.   Gaz sprężony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu pozostaje całkowicie w stanie gazowym do temperatury -50°C; kategoria ta obejmuje wszystkie gazy charakteryzujące się temperaturą krytyczną niższą lub równą -50°C;
2.   Gaz skroplony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się częściowo w stanie ciekłym w temperaturach powyżej -50°C. Rozróżnia się:
Gaz skroplony pod wysokim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej -50°C i niższej lub równej +65°C; oraz
Gaz skroplony pod niskim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej +65°C;
3.   Gaz skroplony schłodzony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się częściowo w stanie ciekłym ze względu na jego niską temperaturę;
4.   Gaz rozpuszczony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu jest rozpuszczony w ciekłym rozpuszczalniku;
5.   Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz (naboje gazowe);
6.   Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem;
7.   Gazy niesprężone podlegające wymaganiom szczególnym (próbki gazu).
2.2.2.1.3    Materiały i przedmioty (z wyjątkiem aerozoli) klasy 2 zaliczone są do jednej z następujących grup zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:
A      duszące;
O      utleniające;
F      palne;
T      trujące;
TF     trujące, palne;
TC     trujące, żrące;
TO     trujące, utleniające;
TFC    trujące, palne, żrące;
TOC    trujące, utleniające, żrące.
Odnośnie do gazów i mieszanin gazów łączących, zgodnie z kryteriami, właściwości niebezpieczne więcej niż jednej grupy, należy przyjmować dominację grup oznaczonych literą T przed pozostałymi grupami. Natomiast grupy oznaczone literą F dominują nad grupami oznaczonymi literami A lub O.
UWAGA 1: W Przepisach Modelowych ONZ, w Kodeksie IMDG oraz w Instrukcjach Technicznych ICAO dotyczących bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą, gazy zaliczane są, na podstawie zagrożenia dominującego, do jednej z trzech następujących podklas:
podklasa 2.1:   gazy palne (odpowiadające grupom oznaczonym literą F);
podklasa 2.2:   gazy niepalne, nietrujące (odpowiadające grupom oznaczonym literami A lub O);
podklasa 2.3:   gazy trujące (odpowiadające grupom oznaczonym literą T, tzn. T, TF, TC,TO, TFC i TOC).
UWAGA 2: Naczynia, małe, zawierające gaz (UN 2037) powinny być zaliczane do grup od A do TOC, zgodnie z zagrożeniem stwarzanym przez zawartość. Odnośnie do aerozoli (UN 1950), patrz 2.2.2.1.6.
UWAGA 3: Gazy żrące uważane są za trujące i z tego względu klasyfikowane są do grup TC, TFC lub TOC.
UWAGA 4: Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
2.2.2.1.4    Jeżeli mieszanina klasy 2, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 spełnia różne kryteria wymienione pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.5, to mieszanina ta powinna być zaklasyfikowana zgodnie z kryteriami i zaliczona do odpowiedniej pozycji I.N.O.
2.2.2.1.5    Materiały i przedmioty (z wyjątkiem aerozoli) klasy 2, które nie są wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaklasyfikowane do pozycji grupowej wymienionej pod 2.2.2.3, zgodnie z 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3. Powinny być stosowane następujące kryteria:
Gazy duszące
Gazy, które nie są utleniające, palne i trujące, i które rozcieńczają lub zastępują tlen w powietrzu.
Gazy palne
Gazy, które w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:
(a)   są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych lub mniej; lub
(b)   mają przedział zapalności w powietrzu co najmniej 12 punktów procentowych, bez względu na dolną granicę zapalności.
Zapalność powinna być oznaczana za pomocą badań lub obliczana zgodnie z metodą przyjętą przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Jeżeli dostępne dane są niedostateczne dla zastosowania tej metody, to mogą być przeprowadzane badania metodą równoważną uznaną przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
Gazy utleniające
Gazy, które mogą generalnie, wskutek wydzielania tlenu, powodować lub wzmagać palenie innych materiałów w stopniu większym niż powietrze. Natężenie działania utleniającego można określić zarówno za pomocą badań, jak też poprzez obliczenie metodami przyjętymi przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Gazy trujące
UWAGA:. Gazy spełniające w całości lub w części kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być klasyfikowane jako trujące. Patrz także kryteria zawarte pod "Gazy żrące" w celu określenia dodatkowego zagrożenia działaniem żrącym.
Gazy, które:
(a)  są znane jako trujące lub żrące dla ludzi i powodują zagrożenie zdrowia; lub
(b)  są podejrzane o działanie trujące lub żrące dla ludzi, ponieważ wartość ich toksyczności ostrej LC50, zbadana zgodnie z 2.2.61.1, jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm).
W przypadku mieszanin gazów (włącznie z parami materiałów innych klas) może być zastosowany następujący wzór:

LC50 trujące (mieszanina)=
gdzie:
fi = ułamek molowy i-tego składnika mieszaniny
Ti = wskaźnik toksyczności i-tego składnika mieszaniny. Ti równy jest wartości LC50 gazu podanej w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1.
Jeżeli w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1 nie jest podana wartość LC50, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej.
Gdy nie jest znana wartość LC50 gazu, to wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko praktycznie możliwe.
Gazy żrące
Gazy lub mieszaniny gazów spełniające w całości kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być zaklasyfikowane jako trujące z dodatkowym zagrożeniem działania żrącego.
Mieszanina gazów uznana za trującą w wyniku połączonego działania żrącego i trującego, jest charakteryzowana działaniem żrącym jako zagrożeniem dodatkowym, jeżeli znane jest, niszczące działanie takiej mieszaniny na ludzką skórę, oczy lub błony śluzowe lub gdy wartość LC50 składników żrących mieszaniny jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm), przy czym LC50 oblicza się według wzoru:
 
gdzie:
fci =  ułamek molowy i-tego składnika żrącego mieszaniny.
Tci=   wskaźnik toksyczności i-tego składnika żrącego mieszaniny. Tci równy jest wartości LC50 gazu podanej w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1.
Jeżeli w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1 nie jest podana wartość LC50, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej.
Gdy nie jest znana wartość LC50 gazu, to wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko możliwe.
2.2.2.1.6    Aerozole
Aerozole (UN 1950) zaliczone są do jednej z następujących grup, zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:
A       duszące;
O       utleniające;
F       palne;
T       trujące;
C       żrące;
CO      żrące, utleniające;
FC      palne, żrące;
TF      trujące, palne;
TC      trujące, żrące;
TO      trujące, utleniające;
TFC     trujące, palne, żrące;
TOC     trujące, utleniające, żrące.
Klasyfikacja zależy od rodzaju zawartości pojemnika aerozolowego.
UWAGA: W pojemnikach aerozolowych nie powinny być stosowane jako gazy wypędzające gazy odpowiadające definicji gazów trujących zgodnie z 2.2.2.1.5 lub gazów piroforycznych zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Aerozole z zawartością spełniającą w zakresie działania trującego lub żrącego kryteria I grupy pakowania, nie są dopuszczone do przewozu (patrz także 2.2.2.2.2).
Powinny być stosowane następujące kryteria:
(a)  zaliczanie do grupy A powinno być stosowane wówczas, gdy zawartość nie spełnia kryteriów żadnej innej grupy, zgodnie z ustępem (b) do (f) poniżej;
(b)  zaliczanie do grupy O powinno być stosowane wówczas, gdy aerozol zawiera gaz utleniający zgodnie z 2.2.2.1.5;
(c)  zaliczanie do grupy F powinno być zastosowane, jeżeli zawartość składnika palnego wynosi 85% masowych lub więcej, a ciepło spalania wynosi 30 kJ/g lub więcej.
     Zaliczenia tego nie należy stosować, jeżeli zawartość składnika palnego wynosi 1% masowy lub mniej, a ciepło spalania ma wartość mniejszą niż 20 kJ/g.
     W innych przypadkach aerozol powinien być badany pod kątem palności zgodnie z metodami badań opisanymi w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, rozdział 31. Aerozole skrajnie łatwo palne i łatwo palne powinny być zaliczane do grupy F.
     UWAGA: Składnikami palnymi są łatwo palne ciecze, palne materiały stałe lub palne gazy lub ich mieszaniny jak zdefiniowano w Uwagach 1 do 3 podrozdziału 31.1.3 Części III Podręcznika badań i kryteriów. Określenie to nie obejmuje materiałów piroforycznych, samonagrzewających się lub reagujących z wodą. Ciepło spalania powinno być oznaczane jedną z następujących metod: ASTM D 240, ISO/FDIS 13943:1999 (E/F) 86.1 do 86.3 lub NFPA 30B.
(d)  zaliczanie do grupy T powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, klasyfikowana jest w klasie 6.1 do grup pakowania II lub III;
(e)  zaliczanie do grupy C powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, spełnia kryteria klasy 8 dla II lub III grupy pakowania;
(f)  jeżeli spełnione są kryteria dla więcej niż jednej grupy spośród grup O, F, T i C, to należy stosować odpowiednio zaliczanie do grup CO, FC, TF, TC TO, TFC lub TOC.
2.2.2.2      Gazy niedopuszczone do przewozu
2.2.2.2.1    Materiały chemicznie niestabilne klasy 2 nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte wszelkie niezbędne środki dla uniknięcia niebezpiecznej reakcji podczas ich normalnego przewozu, np.: rozkładu, dysproporcjonowania lub polimeryzacji. Z tego względu należy przestrzegać w szczególności, aby naczynia i cysterny nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.2.2.2    Następujące materiały i mieszaniny nie są dopuszczone do przewozu:
-   UN 2186 CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY;
-   UN 2421 TRÓJTLENEK AZOTU;
-   UN 2455 AZOTYN METYLU;
-   gazy skroplone schłodzone, które nie mogą być zaklasyfikowane do kodów klasyfikacyjnych 3A, 3O lub 3F;
-   gazy rozpuszczone, które nie mogą być zaklasyfikowane do numerów UN 1001, 2073 lub 3318;
-   aerozole, w których jako gazy wypędzające stosowane są gazy trujące zgodnie z 2.2.2.1.5 lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1;
-   aerozole z zawartością spełniającą kryteria I grupy pakowania w zakresie działania trującego lub żrącego (patrz 2.2.61 i 2.2.8);
-   naczynia, małe, zawierające gazy, które są silnie trujące (LC50 niższe niż 200 ppm) lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1.
2.2.2.3      Wykaz pozycji grupowych
 
Gazy sprężone  
Kod klasyfikacyjnyUNNazwa materiału lub przedmiotu
1 A1979GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1980GAZY SZLACHETNE I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1981GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.
1 O3156GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
1 F1964WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA, SPRĘŻONA, I.N.O.
 1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.
1T1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.
1 TF1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
1 TC3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
1 TO3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
1 TFC3305GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.
1 TOC3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
 
Gazy skroplone  
Kod klasyfikacyjnyUNNazwa materiału lub przedmiotu
2 A1058GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem
 1078GAZ CHŁODNICZY, I.N.O.,
  taki jak mieszaniny gazów oznaczone literą R ..., które jako:
  Mieszanina F 1, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) i gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l);
  Mieszanina F 2, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l);
  Mieszanina F 3, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 3 MPa (30 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l);
  UWAGA: Trójchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R 11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2--trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 113a), 1-chloro-1,2,2 -trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F 1 do F 3.
 1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.
 3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.
2 O3157GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
2 F1010BUTADIENY I WĘGLOWODÓR W MIESZANINIE, STABILIZOWANEJ,
  o prężności par w 70°C nie wyższej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w 50°C nie niższej niż 0,525 kg/l.
  UWAGA: Butadieny, stabilizowane zaklasyfikowane są także do UN1010, patrz Tabela A w Dziale 3.2.
 1060METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA, taka jak mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, które jako:
  Mieszanina P1, zawiera nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 14% objętościowych; oraz jako
  
Mieszanina P2, zawiera nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 5% objętościowych,
oraz mieszaniny propadienu z 1 to 4% metyloacetylenu.
 1965MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O., taka jak mieszaniny, które jako:
  Mieszanina A, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,525 kg/l;
  Mieszanina A01, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,516 kg/l;
  Mieszanina A02, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,505 kg/l;
  Mieszanina A0, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,495 kg/l;
  Mieszanina A1, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,1 MPa (21 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,485 kg/l;
  Mieszanina B1, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,474 kg/l;
  Mieszanina B2, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,463 kg/l;
  Mieszanina B, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,450 kg/l;
  Mieszanina C, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,440 kg/l;
  UWAGA 1: W przypadku powyższych mieszanin, dozwolone jest stosowanie następujących nazw handlowych dla opisanych materiałów: dla mieszanin A, A01, A02 i A0: BUTAN; dla mieszaniny C: PROPAN.
  UWAGA 2: W przypadku przewozu drogowego wykonywanego bezpośrednio przed lub po przewozie morskim lub powietrznym zamiast pozycji UN 1965 MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O. może być stosowana pozycja UN 1075 GAZ PŁYNNY.
 3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.
 3161GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O.
2 T
1967
3162
GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O.
GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O.
2 TF
3355
3160
GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
2 TC3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
2 TO3307GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
2 TFC3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY I.N.O.
2 TOC3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY I.N.O.
 
Gazy schłodzone  
3 A3158GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, I.N.O.
3 O3311GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
3 F3312GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, PALNY, I.N.O.
 
Gazy rozpuszczone
4 Do przewozu dopuszczone są tylko materiały wymienione w tabeli A w dziale 3.2
 
Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz
51950AEROZOLE
 2037NACZYNIA MAŁE Z GAZEM
  (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia opróżniającego, jednorazowego użytku
 
Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem
6A2857URZĄDZENIA CHŁODNICZE zawierające niepalne, nietrujące gazy lub roztwory amoniaku (UN2672)
 3164PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, PNEUMATYCZE (zawierające gaz niepalny) lub
 3164PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, HYDRAULICZNE (zawierające gaz niepalny)
6F3150URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI lub
 3150WKŁADY Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI DO MAŁYCH URZĄDZEŃ z mechanizmem uwalniającym.
 
Próbki gazu  
7 F3167PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona
7 T3169PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona
7 TF3168PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona
 
2.2.3        Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
2.2.3.1      Kryteria
2.2.3.1.1    Tytuł klasy 3 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały tej klasy, które:
-   są ciekłe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału ciekłego" w rozdziale 1.2.1;
-   w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary) i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa; oraz
-   mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C (patrz rozdział 2.3.3.1 dotyczący odpowiedniego badania).
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, które są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu. Materiały takie klasyfikowane są do UN 3256.
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały wybuchowe ciekłe odczulone. Materiały wybuchowe ciekłe odczulone są to materiały wybuchowe, które są rozpuszczone lub zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia jednorodnej, mieszaniny ciekłej o zredukowanych właściwościach wybuchowych. Takie pozycje mają w tabeli A w dziale 3.2 numery UN: 1204, 2059, 3064, 3343, 3357 i 3379.
UWAGA 1: Materiały o temperaturze zapłonu powyżej 35°C, nietrujące i nieżrące, które nie podtrzymują palenia zgodnie z kryteriami podanymi w podrozdziale 32.2.5. części III "Podręcznika badań i kryteriów", nie są materiałami klasy 3; jeżeli jednak materiały te przewożone są lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu, to są one materiałami klasy 3.
UWAGA 2: W odstępstwie od przepisu podanego pod 2.2.3.1.1 powyżej, paliwo do silników Diesla, olej gazowy i olej opałowy (lekki), o temperaturze zapłonu powyżej 61 °C, ale nie wyższej niż 100°C, powinny być uważane za materiały klasy 3, UN 1202.
UWAGA 3: Materiały ciekłe, które są silnie trujące przy wdychaniu, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C oraz materiały trujące o temperaturze zapłonu 23°C lub wyższej, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
UWAGA 4: Substancje i preparaty ciekłe zapalne, stosowane jako pestycydy, które są silnie trujące, trujące lub słabo trujące i mają temperaturę zapłonu 23°C lub wyższą, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
2.2.3.1.2    Materiały i przedmioty klasy 3 dzielą się następująco:
F     Materiały ciekłe zapalne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1    o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C;
F2    o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, które są przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu (materiały o podwyższonej temperaturze);
FT    Materiały ciekłe zapalne, trujące:
FT1   Materiały ciekłe zapalne, trujące;
FT2   Pestycydy;
FC    Materiały ciekłe zapalne, żrące;
FTC   Materiały ciekłe zapalne, trujące, żrące;
D     Materiały wybuchowe ciekłe odczulone.
2.2.3.1.3    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 3 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Materiały niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji pod 2.2.3.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału. Materiały ciekłe zapalne powinny być zaliczone do jednej z następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia zagrożenia stwarzanego przez nie podczas przewozu:
 
Grupa PakowaniaTemperatura zapłonu (tygiel zamknięty)Temperatura początku wrzenia
       I--Ł 35°C
       II a< 23°C> 35°C
       III ał 23°C i Ł 61°C> 35°C
 
a    Patrz także 2.2.3.1.4.

W przypadku materiału ciekłego charakteryzującego się zagrożeniem(ami) dodatkowym(mi), należy wziąć pod uwagę grupę pakowania określoną na podstawie tabeli podanej powyżej oraz grupę pakowania dla zagrożenia(eń) dodatkowego(ych); następnie należy określić klasyfikację i grupę pakowania zgodnie z tabelą pierwszeństwa zagrożeń podaną pod 2.1.3.10.
2.2.3.1.4    Mieszaniny i preparaty ciekłe lub lepkie, włącznie z zawierającymi nie więcej niż 20% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12.6%, powinny być zaliczane do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a)  wysokość oddzielającej się warstwy rozpuszczalnika powinna być mniejsza niż 3% całkowitej wysokości próbki w próbie oddzielenia rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część III, podrozdział 32.5.1); oraz
(b)  lepkość1 i temperatura zapłonu są zgodne z następującą tabelą:
 
Lepkość kinematyczna (ekstrapolowana) v (przy szybkości ścinania bliskiej 0)
mm2/s w temp. 23°C
Czas wypływu t zgodnie z
ISO 2431:1993
Temperatura zapłonu w °C
 w sekundachśrednica dyszy w mm 
20 <n Ł 8020 < t Ł 604wyższa niż 17
80 <n Ł 13560 < t Ł 1004wyższa niż 10
135 <n Ł 22020 < t Ł 326wyższa niż 5
220 <n Ł 30032 < t Ł 446wyższa niż -1
300 <n Ł 70044 < t Ł 1006wyższa niż -5
700 <n100 < t6-5 lub niższa
 
UWAGA: Mieszaniny zawierające więcej niż 20%, ale nie więcej niż 55% nitrocelulozy, o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12,6%, są materiałami zaklasyfikowanymi do UN 2059.
Mieszaniny o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i zawierające:
-   więcej niż 55% nitrocelulozy o dowolnej zawartości azotu; lub
-   nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie większej niż 12,6%
-   są materiałami klasy 1 (UN 0340 lub 0342) lub klasy 4.1 (UN 2555, 2556 lub 2557).
______
1    Oznaczenie lepkości. Jeżeli materiał nie jest newtonowski lub metoda oznaczania lepkości za pomocą, kubka wypływowego nie jest odpowiednia, to do oznaczania współczynnika lepkości dynamicznej materiału w temperaturze 23°C należy zastosować wiskozymetr o zmiennej szybkości ścinania, mierząc kilka szybkości ścinania. Uzyskane wartości powinny być odniesione do szybkości ścinania, a następnie ekstrapolowane dla szybkości ścinania równej 0. Tak uzyskana lepkość dynamiczna podzielona przez gęstość daje pozorną lepkość kinematyczną przy szybkości ścinania bliskiej 0.

2.2.3.1.5     Roztwory i mieszaniny jednorodne, nietrujące i nieżrące, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C (materiały lepkie, takie jak farby i lakiery, z wyjątkiem materiałów zawierających więcej niż 20% nitrocelulozy), zapakowane w naczynia o pojemności nie większej niż 450 litrów nie podlegają przepisom ADR, jeżeli w próbie oddzielania rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część III, podrozdział 32.5.1) wysokość oddzielonej warstwy rozpuszczalnika jest mniejsza niż 3% wysokości całkowitej, oraz jeżeli materiał w temperaturze 23°C ma czas wypływu z kubka wypływowego według normy ISO 2431:1993 o średnicy dyszy wypływowej 6 mm:
(a)  nie krótszy niż 60 sekund, lub
(b)  nie krótszy niż 40 sekund i zawiera nie więcej niż 60% materiałów klasy 3.
2.2.3.1.6     Jeżeli materiały klasy 3, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.3.1.7     Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z przepisami 2.3.3.1 i 2.3.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.3.1.1 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy ma takie właściwości, że nie podlega przepisom niniejszej klasy (patrz również 2.1.3).
2.2.3.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.3.2.1     Materiały klasy 3 podatne na tworzenie nadtlenków (jak np. eter lub niektóre materiały heterocykliczne zawierające tlen) nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli zawierają nadtlenek w ilości przekraczającej 0,3% w przeliczeniu na nadtlenek wodoru (H2O2). Zawartość nadtlenku powinna być określona w sposób podany pod 2.3.3.2.
2.2.3.2.2     Materiały klasy 3 niestabilne chemicznie, nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. W szczególności należy upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.3.2.3     Materiały wybuchowe ciekłe odczulone, inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2, nie są dopuszczone do przewozu jako materiały klasy 3.
2.2.3.3.      Wykaz pozycji grupowych

wzór: 1, 2

2.2.41        Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1      Kryteria
2.2.41.1.1    Tytuł klasy 4.1 obejmuje materiały i przedmioty zapalne, materiały wybuchowe odczulone, które są stałe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału stałego" w rozdziale 1.2.1 oraz materiały samoreaktywne ciekłe lub stałe.
Do klasy 4.1 należą:
-   materiały stałe i przedmioty, łatwo zapalne (patrz 2.2.41.1.3 do 2.2.41.1.8);
-   materiały stałe lub ciekłe, samoreaktywne (patrz 2.2.41.1.9 do 2.2.41.1.17);
-   materiały wybuchowe stałe odczulone (patrz 2.2.41.1.18);
-   materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
2.2.41.1.2    Materiały stałe i przedmioty klasy 4.1 dzielą się następująco:
F    Materiały stałe zapalne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1   organiczne;
F2   organiczne, stopione;
F3   nieorganiczne;
FO   Materiały stałe zapalne, utleniające;
FT   Materiały stałe zapalne, trujące:
FT1   organiczne;
FT2   nieorganiczne;
FC   Materiały stałe zapalne, żrące:
FC1   organiczne;
FC2   nieorganiczne;
D    Materiały wybuchowe stałe odczulone, niestwarzające zagrożenia dodatkowego;
DT   Materiały wybuchowe stałe odczulone, trujące;
SR   Materiały samoreaktywne:
SR1   niewymagające temperatury kontrolowanej;
SR2    wymagające temperatury kontrolowanej;
Materiały stałe zapalne
Definicje i właściwości
2.2.41.1.3    Materiały stałe zapalne są łatwo zapalającymi się ciałami stałymi oraz materiałami stałymi, które mogą zapalić się wskutek tarcia.
Materiałami stałymi łatwo zapalnymi są materiały sproszkowane, granulowane lub w postaci pasty, które uważa się za niebezpieczne, jeżeli mogą się łatwo zapalić w wyniku krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu, np. z palącą się zapałką oraz jeżeli płomień szybko się rozprzestrzenia. Zagrożenie może pochodzić nie tylko od pożaru, ale również od wydzielających się trujących produktów spalania. Szczególnie niebezpieczne są proszki metali, ponieważ gaszenie ich normalnymi środkami gaśniczymi, takimi jak dwutlenek węgla lub woda, może zwiększać zagrożenie.
Klasyfikacja
2.2.41.1.4    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane jako materiały stałe zapalne klasy 4.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaklasyfikowanie materiałów organicznych i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiednich pozycji podrozdziału 2.2.41.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1. Zaklasyfikowanie materiałów nieorganicznych niewymienionych z nazwy dokonuje się na podstawie wyników badań zgodnych z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1; powinny być również uwzględniane doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.41.1.5    Jeżeli materiały niewymienione z nazwy klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionej pod 2.2.41.3 na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, to obowiązują następujące kryteria:
(a)  materiały pyliste, granulowane lub pastowate, z wyjątkiem proszków metali lub proszków stopów metali, powinny być klasyfikowane jako materiały łatwo zapalne klasy 4.1, jeżeli mogą łatwo zapalać się wskutek krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu (np. płonącą zapałką), lub jeżeli, w razie zapalenia, ogień rozprzestrzenia się tak szybko, że czas spalania jest krótszy niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm lub szybkość spalania jest większa niż 2,2 mm/s;
(b)  proszki metali lub proszki stopów metali powinny być klasyfikowane do klasy 4.1, jeżeli mogą zapalać się od płomienia, a czas rozprzestrzenienia się płomienia na całą długość próbki wynosi najwyżej 10 minut.
Materiały stałe, które mogą wywoływać pożar wskutek tarcia, powinny być klasyfikowane do klasy 4.1 przez analogię do istniejących pozycji (np. zapałek) lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
2.2.41.1.6    Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1 oraz kryteriów podanych pod 2.2.41.1.4 i 2.2.41.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
2.2.41.1.7    Jeżeli materiały klasy 4.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.41.1.8    Materiały stałe zapalne zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania II lub III na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, na podstawie następujących kryteriów:
(a)  Materiały stałe łatwo zapalne, które w warunkach badania spalają się w czasie krótszym niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm, powinny być zaliczone do:
II grupy pakowania:  jeżeli płomień przechodzi przez strefę zwilżoną;
III grupy pakowania:  jeżeli strefa zwilżona zatrzymuje płomień przez co najmniej 4 minuty;
(b)  Proszki metali lub proszki stopów metali, powinny być zaliczone do:
II grupy pakowania:  jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie pięciu minut lub krótszym;
III grupy pakowania:  jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie dłuższym niż pięć minut.
Odnośnie do materiałów stałych, które mogą zapalić się wskutek tarcia, grupa pakowania powinna być ustalona przez analogię do istniejących pozycji lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
Materiały samoreaktywne
Definicje
2.2.41.1.9    W rozumieniu ADR, materiałami samoreaktywnymi są substancje termicznie niestabilne podatne na rozkład silnie egzotermiczny, nawet bez udziału tlenu (powietrza). Materiały nie są uważane za samoreaktywne klasy 4.1, jeżeli:
(a)  są wybuchowe zgodnie z kryteriami klasy 1;
(b)  są materiałami utleniającymi zgodnie z procedurą klasyfikacyjną dla klasy 5.1 (patrz 2.2.51.1);
(c)  są nadtlenkami organicznymi zgodnie z kryteriami klasy 5.2 (patrz 2.2.52.1);
(d)  ich ciepło rozkładu jest mniejsze niż 300 J/g; lub
(e)  ich temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) (patrz UWAGA 2 poniżej) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg jest wyższa niż 75°C;
UWAGA 1: Ciepło rozkładu może być oznaczone przy użyciu każdej metody uznanej międzynarodowo, np. różnicowej kalorymetrii skaningowej lub kalorymetrii adiabatycznej.
UWAGA 2: Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR, ang. SADT) jest najniższą temperaturą, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu stosowanym podczas przewozu. Wymagania dotyczące oznaczania TSR podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.
UWAGA 3: Każdy materiał, który wykazuje właściwości materiału samoreaktywnego, powinien być zaklasyfikowany jako materiał samoreaktywny, nawet wówczas, gdy wynik jego badania zgodnie z 2.2.42.1.5 wskazuje na możliwość zaliczenia go do klasy 4.2.
Właściwości
2.2.41.1.10   Rozkład materiałów samoreaktywnych może być inicjowany ciepłem, kontaktem z katalizującymi zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, zasadami), tarciem lub uderzeniem. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od materiału. W wyniku rozkładu materiału, szczególnie jeżeli nie następuje jego zapłon, mogą wydzielać się toksyczne gazy lub pary. Podczas przewozu niektórych materiałów samoreaktywnych ich temperatura powinna być kontrolowana. Niektóre materiały samoreaktywne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie, jeżeli są zamknięte. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodatku rozcieńczalnika lub użycia odpowiedniego opakowania. Niektóre materiały samoreaktywne palą się energicznie. Materiałami samoreaktywnymi są np. niektóre związki należące do typów wymienionych poniżej:
azozwiązki alifatyczne (-C-N=N-C-);
azydki organiczne (-C-N3);
sole dwuazoniowe (-CN2+ Z-);
związki N-nitrozo (-N-N=O); oraz
sulfohydrazydy aromatyczne (-SO2-NH-NH2).
Lista ta nie jest wyczerpująca, co oznacza, że materiały z innymi grupami reaktywnymi oraz niektóre mieszaniny materiałów mogą mieć podobne właściwości.
Klasyfikacja
2.2.41.1.11   Materiały samoreaktywne klasyfikowane są do siedmiu typów, zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Typy materiałów samoreaktywnych zawarte są w przedziale od typu A, który jest niedopuszczony do przewozu w opakowaniu, w którym jest badany, do typu G, który nie podlega przepisom dotyczącym materiałów samoreaktywnych klasy 4.1. Klasyfikacja typów B do F powiązana jest bezpośrednio z maksymalną dopuszczalną ilością materiału w jednym opakowaniu. Zasady, które powinny być stosowane przy klasyfikacji, jak również procedury klasyfikacyjne, metody badań oraz przykład odpowiedniego raportu z badań zawarte są w części II "Podręcznika badań i kryteriów".
2.2.41.1.12   Materiały samoreaktywne, które zostały już sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu w opakowaniach wymienione są pod 2.2.41.4. Materiały samoreaktywne dopuszczone do przewozu w DPPL wymienione są pod 4.1.4.2 w instrukcji pakowania IBC520. Materiały samoreaktywne dopuszczone do przewozu w cysternach przenośnych zgodnie z działem 4.2 wymienione są w instrukcji T23 pod 4.2.5.2. Każdy materiał dopuszczony do przewozu zaliczony jest do pozycji ogólnej w Tabeli A w dziale 3.2 (numery UN 3221 do 3240), gdzie podane są odpowiednie zagrożenia dodatkowe oraz informacje dotyczące przewozu.
Określenia grupowe obejmują:
-   materiały samoreaktywne typów B do F, patrz 2.2.41.1.11 powyżej;
-   stan fizyczny (ciekły / stały); oraz
-   temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.41.1.17 poniżej.
Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych wymienionych pod 2.2.41.4 dotyczy materiałów technicznie czystych (za wyjątkiem przypadków, gdy podane stężenie jest niższe od 100%).
2.2.41.1.13   Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych niewymienionych pod 2.2.41.4, w instrukcji pakowania IBC520 pod 4.1.4.2 i w instrukcji T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2 oraz zaliczenie ich do pozycji grupowych, powinno być dokonane przez właściwą władzę państwa pochodzenia, w oparciu o sprawozdanie z badań. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.41.1.14   Do niektórych materiałów samoreaktywnych, w celu zmiany ich reaktywności, mogą być dodawane aktywatory, np. związki cynku. W zależności od rodzaju i stężenia aktywatora, może nastąpić zmniejszenie stabilności termicznej materiału i zmiana jego właściwości wybuchowych. Jeżeli którakolwiek z wymienionych właściwości uległa zmianie, to taka formulacja powinna być ponownie poddana procedurze klasyfikacyjnej.
2.2.41.1.15   Próbki materiałów samoreaktywnych lub formulacji materiałów samoreaktywnych, niewymienione pod 2.2.41.4, dla których kompletny zestaw wyników badań nie jest dostępny, i które będą przewożone dla przeprowadzenia dalszych badań lub oceny, powinny być zaklasyfikowane do jednej z odpowiednich pozycji dla materiałów samoreaktywnych typu C, pod warunkiem, że spełnione są następujące wymagania:
-   dostępne dane wskazują, że próbka nie powinna być bardziej niebezpieczna, niż materiały samoreaktywne typu B;
-   próbka zapakowana jest zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość na jednostkę transportową jest ograniczona do 10 kg;
-   dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie
2.2.41.1.16   W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu, materiały samoreaktywne w wielu przypadkach są odczulane przez dodanie rozcieńczalnika. Gdy zastrzeżona jest zawartość procentowa materiału, to jest ona wyrażona w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Jeżeli stosuje się rozcieńczalnik, to materiał samoreaktywny powinien być badany wraz z rozcieńczalnikiem w stężeniu i postaci stosowanej podczas przewozu. Nie powinny być stosowane rozcieńczalniki, które w razie wycieku formulacji materiału samoreaktywnego z opakowania mogą powodować jej zatężanie do stężenia niebezpiecznego. Rozcieńczalnik powinien być zgodny z materiałem samoreaktywnym. Rozcieńczalnikami zgodnymi są takie materiały stałe lub ciekłe, które nie mają wpływu na stabilność termiczną i typ zagrożenia stwarzanego przez materiał samoreaktywny. Rozcieńczalniki ciekłe w formulacjach wymagających temperatury kontrolowanej (patrz 2.2.41.1.14) powinny mieć temperaturę wrzenia co najmniej 60°C i temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C. Temperatura wrzenia rozcieńczalnika ciekłego powinna być wyższa o co najmniej 50°C od temperatury kontrolowanej materiału samoreaktywnego.
Wymagania dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.41.1.17   Niektóre materiały samoreaktywne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest najwyższą temperaturą, w której materiał samoreaktywny może być przewożony bezpiecznie. Zakłada się, że w ciągu 24 godzin temperatura w bezpośrednim otoczeniu przewożonej sztuki przesyłki może jedynie chwilowo przekroczyć 55°C. W przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury, może być konieczne wprowadzenie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to temperatura, w której takie postępowanie powinno być wprowadzane. Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi temperatury samoprzyspieszającego się rozkładu - TSR (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w celu ustalenia, czy materiał powinien być przewożony w warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące oznaczenia TSR (SADT) podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.

Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
 
Rodzaj naczyniaTSRaTemperatura kontrolowanaTemperatura awaryjna
 20°C lub mniej20°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
Pojedyncze opakowania i DPPLpowyżej 20°C do 35°C15°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
 powyżej 35°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
Cysternynie wyższa niż 50°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
 
a   TSR dla materiału zapakowanego jak do przewozu.

Materiały samoreaktywne o TSR nie wyższej niż 55°C, powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej. Wymagania, kiedy powinny być stosowane temperatura kontrolowana i awaryjna, określone są pod 2.2.41.4. Temperatura podczas przewozu może być niższa od temperatury kontrolowanej, ale powinna być tak dobrana, aby zapobiec niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1.18   Materiały wybuchowe stałe odczulone są to materiały zwilżone wodą lub alkoholem lub są rozcieńczone za pomocą innych substancji obniżających ich właściwości wybuchowe. Takimi pozycjami w tabeli A w dziale 3.2 są UN: 1310, 1320, 1321, 1322, 1336, 1337, 1344, 1347, 1348, 1349, 1354, 1355, 1356, 1357, 1517, 1571, 2555, 2556, 2557, 2852, 2907, 3317, 3319, 3344, 3364, 3365, 3366, 3367, 3368, 3369, 3370, 3376 i 3380.
Materiały podobne do materiałów samoreaktywnych
2.2.41.1.19   Materiały, które:
(a)  na podstawie wyników badań Serii 1 i 2 zostały wstępnie zaklasyfikowane do klasy 1, ale zostały wyłączone z tej klasy na podstawie wyników badań Serii 6;
(b)  nie są materiałami samoreaktywnymi klasy 4.1; oraz
(c)  nie są materiałami klas 5.1 lub 5.2,
należą również do klasy 4.1. Właściwymi pozycjami dla nich są UN: 2956, 3241, 3242 i 3251.
2.2.41.2      Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.41.2.1    Materiały niestabilne chemicznie klasy 4.1, nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte kroki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia i cysterny nie zawierały żadnych materiałów umożliwiających zapoczątkowanie takich reakcji.
2.2.41.2.2    Materiały stałe zapalne, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3097, nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie spełniają przepisów klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.41.2.3    Następujące materiały nie są dopuszczone do przewozu:
-   materiały samoreaktywne typu A (patrz "Podręcznik badań i kryteria", część II, podrozdział 20.4.2 (a));
-   siarczki fosforu, które zawierają biały lub żółty fosfor;
-   materiały wybuchowe stałe odczulone inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2;
-   materiały zapalne nieorganiczne w stanie stopionym w postaci innej niż UN 2448 SIARKA, STOPIONA.
2.2.41.3      Wykaz pozycji grupowych


2.2.41.4      Wykaz sklasyfikowanych materiałów samoreaktywnych w opakowaniach
W kolumnie "Metoda Pakowania", kody "OP1" do "OP8" odpowiadają metodom pakowania podanym w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 (patrz także 4.1.7.1). Materiały samoreaktywne przeznaczone do przewozu powinny odpowiadać podanej poniżej klasyfikacji z uwzględnieniem temperatur kontrolowanej i awaryjnej (jako pochodnych TSR). W przypadku materiałów samoreaktywnych dopuszczonych do przewozu w DPPL stosuje się instrukcję pakowania IBC520 podaną pod 4.1.4.2, a w przypadku materiałów samoreaktywnych dopuszczonych do przewozu w cysternach - zgodnie z działem 4.2 - instrukcję T23 dla cystern przenośnych, podaną pod 4.2.5.2.
UWAGA 1: Klasyfikacja podana w niniejszej tabeli dotyczy materiałów technicznie czystych (za wyjątkiem przypadków, gdy podane stężenie jest niższe od 100%). Dla innych stężeń substancja może być klasyfikowana odmiennie, według procedur podanych w Części II "Podręcznika Badań i Kryteriów" oraz pod 2.2.41.1.17.
 
MATERIAŁY SAMOREAKTYWNEStężenie (%)Metoda pakowaniaTempera-tura kontrolowana (°C)Temperatura awaryjna (°C)UN pozycja ogólnaUwagi
AMID KWASU N,N'-DWUNITROZO-N,N'-DWUMETYLOTEREFTALOWEGO, w postaci pasty72OP6  3224 
2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLO- 4-METOKSYWALERONITRYL)100OP7-5+53236 
2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLOWALERONITRYL)100OP7+10+153236 
2,2'-AZODWU(IZOBUTYRONITRYL)100OP6+40+453234 
2,2'-AZODWU(IZOBUTYRONITRYL)
w postaci pasty opartej na wodzie
Ł 50%OP6  3224 
2,2'-AZODWU(2-METYLOBUTYRONITRYL)100OP7+35+403236 
2,2'-AZODWU(PROPIONIAN ETYLO-2-METYLU)100OP7+20+253235 
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP5  3232(1) (2)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C< 100OP6  3224(3)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP6  3234(4)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D< 100OP7  3226(5)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP7  3236(6)
1,1-AZODWU(SZEŚCIOWODOROBENZONITRYL)100OP7  3226 
AZOTAN CZTEROAMINOPALLADAWY100OP6+30+353234 
BIS (ALLILOWĘGLAN)GLIKOLU ETYLENOWEGO + NADWĘGLAN DWUIZOPROPYLUł 88 + Ł 12OP8-1003237 
CHLOREK 2-(HYDROKSYETOKSY)-1-(PIROLIDYNO-1-YL)-4-BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+45+503236 
CHLOREK 2,5-DWUMETOKSY-4-(4-METYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY79OP7+40+453236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-(FENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY67OP7+40+453236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY67-100OP7+35+403236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY66OP7+40+453236 
CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY63-92OP7+40+453236 
CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY62OP7+35+403236 
CHLOREK 3-(HYDROKSYETOKSY)-4-(PIROLIDYNO-1-YL)BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 3-CHLORO-4-DWUETYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CHLOREK 4-(BENZYLOETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CHLOREK 4-(BENZYLOMETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 4-DWUMETYLOAMINO-6-(2-DWUMETYLOAMINOETOKSY)-2-TOLUENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 4-DWUPROPYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CZTEROCHLOROCYNKAN 2,5-DWUBUTOXY-4-(4-MORFOLINYLO)-BENZENODWUAZONIOWY (2:1)100OP8  3228 
CZTEROFLUOROBORAN 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWY100OP7+30+353236 
CZTEROFLUOROBORAN 3-METYLO-4-(PIROLIDYNO-1-YL) BENZENODWUAZONIOWY95OP6+45+503234 
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFOCHLOREK100OP5  3222(2)
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFONIAN SODOWY100OP7  3226 
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5- SULFOCHLOREK100OP5  3222(2)
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5-SULFONIAN SODOWY100OP7  3226 
ESTER KWASU 2-DWUAZO-1-NAFTOLOSULFONOWEGO, MIESZANINA, TYP D< 100OP7  3226(9)
HYDRAZYD 4-METYLOBENZENOSULFONYLU100OP7  3226 
HYDRAZYD BENZENO-1,3-DWUSULFONYLU, w postaci pasty52OP7  3226 
HYDRAZYD BENZENOSULFONYLU100OP7  3226 
HYDRAZYD KWASU DWUFENYLOHYDROKSY-4,4'-DWUSULFONOWEGO100OP7  3226 
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, OP2  3223(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA OP2  3233(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA OP2  3234(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY, PRÓBKA, OP2  3224(8)
4-NITROZOFENOL100OP7+35+403236 
N,N'-DWUNITROZOPIĘCIOMETYLENOCZTEROAMINA82OP6  3224(7)
N-FORMYL0-2-(NITROMETYLENO-1,3-PERWODOROTIAZYNA100OP7+45+503236 
SIARCZAN 2,5-DWUETOKSY-4-(4-MORFOLINYLO)-BENZENODWUAZONIOWY100OP7  3226 
TRÓJCHLOROCYNKAN 4-(DWUMETYLOAMINO)-BENZENODWUAZONIOWY (-1)100OP8  3228 
WODOROSIARCZAN 2-(N,N-METYLOAMINOETYLOKARBONYLO)-4-(3,4-DWUMETYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWY96OP7+45+503236 
 
Uwagi:
(1)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (b) "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(2)  Wymagana jest nalepka dla zagrożenia dodatkowego "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz 5.2.2.2.2).
(3)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów".
(4)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej w 2.2.41.1.17.
(5)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów ".
(6)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(7)  Z rozcieńczalnikiem zgodnym, o temperaturze wrzenia co najmniej 150°C.
(8)  Patrz 2.2.41.1.15.
(9)  Niniejsza pozycja ma zastosowanie do mieszanin estrów kwasu 2-dwuazo-1-naftolo-4-sulfonowego i 2-dwuazo-1-naftolo-5-sulfonowego, które spełniają kryteria określone w rozdziale 20.4.2 (d) "Podręcznika badań i kryteriów".
2.2.42        Klasa 4.2 Materiały samozapalne
2.2.42.1      Kryteria
2.2.42.1.1    Tytuł klasy 4.2 obejmuje:
-   Materiały piroforyczne są to substancje, w tym mieszaniny i roztwory (ciekłe lub stałe), które - nawet w małych ilościach - w zetknięciu z powietrzem zapalają się samorzutnie w ciągu 5 minut. Spośród materiałów klasy 4.2, są one najbardziej podatne na samozapalenie; oraz
-   Materiały i przedmioty samonagrzewające się, które jako substancje i przedmioty, oraz mieszaniny i roztwory, które w zetknięciu z powietrzem są podatne na samonagrzewanie, bez dostarczenia energii z zewnątrz. Materiały te mogą ulegać samozapaleniu tylko w dużych ilościach (wiele kilogramów) i po upływie długiego czasu (godzin lub dni).
2.2.42.1.2    Materiały i przedmioty klasy 4.2 dzielą się następująco:
S     Materiały podatne na samozapalenie, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
S1   organiczne, ciekłe;
S2   organiczne, stałe;
S3   nieorganiczne, ciekłe;
S4   nieorganiczne, stałe;
S5   metaloorganiczne.
SW    Materiały podatne na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne;
SO    Materiały podatne na samozapalenie, utleniające;
ST    Materiały podatne na samozapalenie, trujące:
ST1   organiczne, ciekłe;
ST2   organiczne, stałe;
ST3   nieorganiczne, ciekłe;
ST4   nieorganiczne, stałe;
SC    Materiały podatne na samozapalenie, żrące:
SC1   organiczne, ciekłe;
SC2   organiczne, stałe;
SC3   nieorganiczne, ciekłe;
SC4   nieorganiczne, stałe.
Właściwości
2.2.42.1.3    Samonagrzewanie takich materiałów, prowadzące do ich samozapalenia, powodowane jest reakcją materiału z tlenem (z powietrza) oraz brakiem szybkiego odprowadzenia wydzielanego ciepła do otoczenia. Samozapalenie następuje wówczas, gdy szybkość wydzielania ciepła jest większa niż szybkość jego odbioru i osiągana jest temperatura samozapalenia.
Klasyfikacja
2.2.42.1.4    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.2 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji szczegółowej I.N.O. podanej pod 2.2.42.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3. Zaklasyfikowanie do pozycji ogólnych I.N.O. klasy 4.2 powinno opierać się na wynikach badań, przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3; należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, o ile wskazują na ostrzejszą klasyfikację.
2.2.42.1.5    Jeżeli materiały lub przedmioty niewymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji podanych pod 2.2.42.3 na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, to powinny być zastosowane następujące kryteria:
(a)   do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały stałe podatne na samozapalenie (piroforyczne), jeżeli zapalają się po zrzucie z wysokości 1 m lub w czasie 5 minut;
(b)   do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały ciekłe podatne na samozapalenie (piroforyczne), jeżeli:
(i)  zapalają się w czasie 5 minut po naniesieniu na nośnik obojętny chemicznie; lub
(ii)  w przypadku negatywnego wyniku badania dokonanego zgodnie z (i), po naniesieniu ich na suchą, karbowaną bibułę filtracyjną (Whatman-filter nr 3), powodują jej zapalenie lub zwęglenie w czasie 5 minut;
(c)   do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały, których próbka sześcienna o boku 10 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C. Kryterium to opiera się na temperaturze samozapalenia węgla drzewnego, która dla próbki o objętości 27 m3 wynosi 50°C. Materiały o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50°C dla objętości 27m3 nie są zaliczane do klasy 4.2.
UWAGA 1: Z klasy 4.2 wyłączone są materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 3m3, jeżeli podczas badania ich próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 120°C nie nastąpiło jej samozapalenie i w czasie 24 godzin temperatura próbki nie przekroczyła 180°C.
UWAGA 2: Z klasy 4.2 wyłączone są materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 450 litrów, jeżeli podczas badania ich próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 100°C nie nastąpiło jej samozapalenie i w czasie 24 godzin temperatura próbki nie przekroczyła 160°C.
UWAGA 3: Ponieważ materiały metaloorganiczne mogą być klasyfikowane do klasy 4.2 lub 4.3, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych wynikających z ich właściwości, dla materiałów tych podano pod 2.3.6 szczegółowy algorytm klasyfikacyjny.
2.2.42.1.6    Jeżeli materiały klasy 4.2, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.42.1.7    Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3 oraz kryteriów podanych pod 2.2.42.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.42.1.8    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  materiały podatne na samozapalenie (piroforyczne) powinny być zaliczone do I grupy pakowania;
(b)  materiały i przedmioty samonagrzewające się, których próbka sześcienna o boku 2,5 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C, powinny być zaliczone do II grupy pakowania.
Do II grupy pakowania nie zalicza się materiałów o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50°C dla objętości 450 litrów;
(c)  materiały słabo samonagrzewające się, których próbka sześcienna o boku 2,5 cm, nie wykazuje właściwości określonych pod (b), w podanych tam warunkach, ale których próbka sześcienna o boku 10 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C, powinny być zaliczone do III grupy pakowania.
2.2.42.2      Materiały niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały nie są dopuszczone do przewozu:
-   UN 3255 PODCHLORYN tert-BUTYLU; oraz
-   materiały samonagrzewające się, stałe, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3127, o ile nie spełniają przepisów klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.42.3      Wykaz pozycji grupowych


2.2.43        Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne

2.2.43.1      Kryteria
2.2.43.1.1    Tytuł klasy 4.3 obejmuje materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.43.1.2    Materiały i przedmioty klasy 4.3 dzielą się następująco:
W     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego, oraz przedmioty zawierające takie materiały:
W1     ciekłe;
W2     stałe;
W3     przedmioty;
WF1    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, ciekłe, zapalne;
WF2    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, stałe, zapalne;
WS     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, samonagrzewające się;
WO     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, utleniające, stałe;
WT     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, trujące:
WT1 ciekłe;
WT2 stałe;
WC     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, żrące:
WC1    ciekłe;
WC2    stałe;
WFC    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, zapalne, żrące.
Właściwości
2.2.43.1.3    Niektóre materiały w zetknięciu z wodą mogą wydzielać gazy palne, które mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Mieszaniny takie zapalają się łatwo od wszystkich zwykłych źródeł zapłonu, np. od otwartego płomienia, narzędzi iskrzących lub niezabezpieczonych żarówek. Wytworzona fala detonacyjna może zagrozić ludziom i środowisku naturalnemu. Metoda badania opisana pod 2.2.43.1.4 poniżej stosowana jest do określania, czy reakcja materiału z wodą zmierza do wydzielania rosnącej ilości gazów, które mogą być palne. Metoda ta nie powinna być stosowana do materiałów piroforycznych.
Klasyfikacja
2.2.43.1.4    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.3 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2. do odpowiedniej pozycji podanej pod 2.2.43.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinno opierać się na wynikach badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4. Należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.43.1.5    Jeżeli materiały niewymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionych pod 2.2.43.3 na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, powinny być wówczas zastosowane następujące kryteria:
Materiał powinien być zaklasyfikowany do klasy 4.3, jeżeli:
(a)  w jakimkolwiek stadium badań wydzielający się gaz ulega samorzutnemu zapaleniu; lub
(b)  w ciągu jednej godziny z jednego kilograma materiału badanego, wydziela się co najmniej 1 litr palnego gazu.
UWAGA: Ponieważ materiały metaloorganiczne mogą być klasyfikowane do klasy 4.2 lub 4.3, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych wynikających z ich właściwości, dla materiałów tych podano pod 2.3.6 szczegółowy algorytm klasyfikacyjny.
2.2.43.1.6    Jeżeli materiały klasy 4.3, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.43.1.7    Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.43.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.43.1.8    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  materiał zalicza się do I grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on energicznie z wodą i wykazuje zazwyczaj tendencję do samorzutnego zapalania wydzielającego się gazu lub łatwo reaguje z wodą w temperaturze otoczenia, wydzielając gaz palny z szybkością co najmniej 10 litrów na kilogram badanego materiału w ciągu jednej minuty;
(b)  materiał zalicza się do II grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on łatwo z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 20 litrów na kilogram materiału badanego w ciągu godziny i materiał ten nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c)  materiał zalicza się do III grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on powoli z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 1 litr na kilogram materiału badanego w ciągu godziny i materiał ten nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
2.2.43.2      Materiały niedopuszczone do przewozu
Materiały reagujące z wodą stałe, zapalne, zaklasyfikowane do UN 3132, materiały reagujące z wodą stałe, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3133 oraz materiały reagujące z wodą stałe, samonagrzewające się, zaklasyfikowane do UN 3135, nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie spełniają przepisów dla klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.43.3      Wykaz pozycji grupowych


2.2.51        Klasa 5.1 Materiały utleniające
2.2.51.1      Kryteria
2.2.51.1.1    Tytuł klasy 5.1 obejmuje materiały, które same nie zawsze są palne, ale mogą powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału, wskutek wydzielania tlenu, a także przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.51.1.2    Materiały klasy 5.1 oraz przedmioty zawierające takie materiały dzielą się następująco:
O     Materiały utleniające niestwarzające zagrożenia dodatkowego lub przedmioty zawierające takie materiały:
O1   ciekłe;
O2   stałe;
O3   przedmioty;
OF    Materiały utleniające, stałe, zapalne;
OS    Materiały utleniające, stałe, podatne na samonagrzewanie;
OW    Materiały utleniające, stałe, które w zetknięciu z wodą wytwarzają gazy palne;
OT    Materiały utleniające, trujące:
OT1 ciekłe;
OT2 stałe;
OC    Materiały utleniające, żrące:
OC1 ciekłe;
OC2 stałe;
OTC   Materiały utleniające, trujące, żrące.
2.2.51.1.3    Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 5.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2. do odpowiedniej pozycji podanej pod 2.2.51.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinno opierać się na wynikach badań, zgodnych z metodami i kryteriami określonymi pod 2.2.51.1.6 do 2.2.51.1.9 poniżej oraz w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4. W przypadku rozbieżności pomiędzy wynikami badań i znanymi doświadczeniami praktycznymi, należy podjąć decyzję uwzględniającą w pierwszej kolejności doświadczenia praktyczne.
2.2.51.1.4    Jeżeli materiały klasy 5.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.51.1.5    Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.51.1.6 do 2.2.51.1.9, można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Materiały stałe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.6    Jeżeli materiały utleniające stałe niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał stały powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, zapali się lub pali lub charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż mieszanina bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.7    Materiały utleniające stałe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  I grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:2;
(b)  II grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 2:3, i który nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c)  III grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7, i który nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
Materiały ciekłe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.8    Jeżeli materiały utleniające ciekłe niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.1.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał ciekły powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli mieszanina materiału i celulozy o stosunku masowym 1:1 wykazuje przyrost ciśnienia o 2.070 kPa lub więcej oraz charakteryzuje się średnim czasem przyrostu ciśnienia równym lub krótszym od średniego czasu przyrostu ciśnienia mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.9    Materiały utleniające ciekłe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  I grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1 zapali się samorzutnie lub wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia dla mieszaniny materiału i celulozy o stosunku masowym 1:1 krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 50% kwasu nadchlorowego i celulozy o stosunku masowym 1:1;
(b)  II grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1 wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 40% roztworu wodnego chloranu sodowego i celulozy o stosunku masowym 1:1, i który nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c)  III grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1, wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1, i który nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
2.2.51.2      Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.51.2.1    Materiały chemicznie niestabilne klasy 5.1 powinny być dopuszczone do przewozu tylko wtedy, gdy podjęte zostały odpowiednie kroki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.51.2.2    Następujące materiały i mieszaniny nie są dopuszczone do przewozu:
-   materiały utleniające stałe, samonagrzewające się, zaklasyfikowane do UN 3100, materiały utleniające stałe, reagujące z wodą, zaklasyfikowane do UN 3121 oraz materiały utleniające stałe, zapalne, zaklasyfikowane do UN 3137, o ile nie spełniają przepisów dla klasy 1 (patrz również 2.1.3.7);
-   nadtlenek wodoru, niestabilizowany i nadtlenek wodoru w roztworze wodnym, niestabilizowanym, zawierającym ponad 60% nadtlenku wodoru;
-   czteronitrometan zawierający zanieczyszczenia palne;
-   kwas nadchlorowy w roztworze, zawierający ponad 72% masowych kwasu i mieszanina kwasu nadchlorowego z cieczą inną niż woda;
-   kwas chlorowy w roztworze, zawierający ponad 10% masowych kwasu i mieszanina kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda;
-   chlorowcowane związki fluoru inne niż: UN 1745 PIĘCIOFLUOREK BROMU; UN 1746 TRÓJFLUOREK BROMU i UN 2495 PIĘCIOFLUOREK JODU, należące do klasy 5.1 oraz UN 1749 TRÓJFLUOREK CHLORU i UN 2548 PIĘCIOFLUOREK CHLORU, należące do klasy 2;
-   chloran amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu amonowego z solą amonową;
-   chloryn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu amonowego z solą amonową;
-   mieszaniny podchlorynu z solą amonową;
-   bromian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu amonowego z solą amonową;
-   nadmanganian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu amonowego z solą amonową;
-   azotan amonowy zawierający ponad 0,2% materiałów palnych (włącznie z materiałami organicznymi przeliczonymi na węgiel), jeżeli nie jest składnikiem materiałów lub przedmiotów klasy 1;
-   nawozy zawierające azotan amonowy (w ramach oznaczania zawartości azotanu amonowego, wszystkie jony azotanowe, dla których równoważnik cząsteczkowy występujący w mieszaninie powinien być przeliczony na azotan amonowy) lub gdy zawartość substancji palnych jest wyższa od wartości wymienionej w przepisie szczególnym 307, z wyjątkiem warunków mających zastosowanie do klasy 1;
-   azotyn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny azotynu amonowego z solą amonową;
-   mieszaniny azotanu potasowego, azotynu sodowego i soli amonowej.
2.2.51.3      Wykaz pozycji grupowych


2.2.52        Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne
2.2.52.1      Kryteria
2.2.52.1.1    Tytuł klasy 5.2 obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.
2.2.52.1.2    Materiały klasy 5.2 dzielą się następująco:
P1   Nadtlenki organiczne, niewymagające temperatury kontrolowanej;
P2   Nadtlenki organiczne, wymagające temperatury kontrolowanej.
Definicje
2.2.52.1.3    Nadtlenki organiczne są substancjami organicznymi, które zawierają dwuwartościową strukturę -O-O- i mogą być uważane za pochodne nadtlenku wodoru, w którym jeden lub dwa atomy wodoru zostały zastąpione przez rodniki organiczne.
Właściwości
2.2.52.1.4    Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w temperaturze normalnej lub podwyższonej. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od stężenia nadtlenku organicznego w formulacji. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary. W przypadku niektórych nadtlenków organicznych temperatura podczas przewozu powinna być kontrolowana. Niektóre nadtlenki organiczne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie pod zamknięciem. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodania rozcieńczalnika lub wskutek zastosowania odpowiedniego opakowania. Wiele nadtlenków organicznych pali się gwałtownie. Należy unikać kontaktu nadtlenku organicznego z oczami. Niektóre nadtlenki organiczne mogą powodować poważne uszkodzenia rogówki, nawet przy krótkotrwałym kontakcie oraz mogą działać żrąco na skórę.
UWAGA: Metody badań dla określenia palności nadtlenków organicznych podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 32.4. Ponieważ nadtlenki organiczne mogą reagować gwałtownie gdy są ogrzewane, zaleca się przy oznaczaniu ich temperatury zapłonu stosowanie odpowiednio małych próbek, jak opisano w normie ISO 3679:1983.
Klasyfikacja
2.2.52.1.5    Nadtlenek organiczny powinien być klasyfikowany do klasy 5.2, z wyjątkiem formulacji nadtlenków organicznych zawierających:
(a)  nie więcej niż 1% tlenu aktywnego z nadtlenków organicznych przy zawartości nadtlenku wodoru nie większej niż 1%;
(b)  nie więcej niż 0,5% tlenu aktywnego z nadtlenków organicznych przy zawartości nadtlenku wodoru większej niż 1%, ale nie większej niż 7%.
UWAGA: Zawartość tlenu aktywnego (%) w formulacjach nadtlenków organicznych określa się za pomocą wzoru:

Zawartość tlenu aktywnego = 16 x S (ni x ci/mi)

gdzie:
ni = liczba grup nadtlenkowych w cząsteczce i-tego nadtlenku organicznego;
ci = stężenie i-tego nadtlenku organicznego w % masowych; oraz
mi = masa cząsteczkowa i-tego nadtlenku organicznego.
2.2.52.1.6    Nadtlenki organiczne klasyfikowane są do siedmiu typów, zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Typy nadtlenków organicznych zawarte są w przedziale od typu A, który nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniu, w którym jest badany, do typu G, który nie podlega przepisom klasy 5.2. Klasyfikacja typów B do F powiązana jest bezpośrednio z maksymalną ilością materiału dopuszczoną dla jednego opakowania. Zasady klasyfikacji materiałów niewymienionych pod 2.2.52.4, podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II.
2.2.52.1.7    Nadtlenki organiczne, które zostały już sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu w opakowaniach wymienionych pod 2.2.52.4, dopuszczone są także do przewozu w DPPL wymienionych pod 4.1.4.2 w instrukcji pakowania IBC520 oraz dopuszczone są również do przewozu w cysternach przenośnych wymienionych w instrukcji T23 pod 4.2.5.2, w dziale 4.2 i 4.3. Każdy dopuszczony materiał zaliczony jest do pozycji ogólnej w Tabeli A w dziale 3.2 (numery UN 3101 do 3120), gdzie podane są odpowiednie zagrożenia dodatkowe oraz uwagi zawierające odpowiednie informacje dotyczące przewozu.
W pozycjach ogólnych uściśla się:
-   typ (B do F) nadtlenku organicznego, (patrz 2.2.52.1.6 powyżej);
-   stan fizyczny (ciekły / stały); oraz
-   temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18.
Mieszaniny tych formulacji mogą być zaklasyfikowane jako ten sam typ nadtlenków organicznych, do którego należy składnik najbardziej niebezpieczny i powinny być przewożone na warunkach określonych dla tego typu. Jednakże, jeżeli dwa stabilne składniki mogą tworzyć mieszaninę mniej stabilną termicznie, to musi być oznaczona dla niej temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR, ang. SADT) i, jeżeli to konieczne, na tej podstawie powinny być określone temperatury kontrolowana i awaryjna, zgodnie z 2.2.52.1.16.
2.2.52.1.8    Klasyfikacja nadtlenków organicznych, formulacji lub mieszanin nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, 4.1.4.2, w instrukcji pakowania IBC520 lub w instrukcji T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2, i zaliczenie ich do jednego z określeń grupowych, powinny być dokonane przez właściwą władzę państwa nadania. Świadectwo dopuszczenia powinno zawierać klasyfikację i odpowiednie warunki przewozu. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.52.1.9    Próbki nadtlenków organicznych lub formulacji nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, dla których brak jest pełnych wyników badań, a które powinny być przewożone w celu przeprowadzenia dodatkowych badań i oceny, powinny być zaliczone do jednej z pozycji dla nadtlenków organicznych typu C pod warunkiem, że:
-   zgodnie z posiadanymi danymi próbka nie jest bardziej niebezpieczna niż nadtlenki organiczne typu B;
-   próbka opakowana jest zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość nadtlenku w jednostce transportowej ograniczona jest do 10 kg;
-   dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie nadtlenków organicznych
2.2.52.1.10   W celu zapewnienia bezpiecznego przewozu, w wielu przypadkach stosuje się odczulanie nadtlenków organicznych za pomocą ciekłych lub stałych materiałów organicznych, stałych materiałów nieorganicznych lub wody. Jeżeli stężenie procentowe substancji jest zastrzeżone, to powinno być ono wyrażone w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Zasadą jest takie odczulanie, aby stężenie nadtlenku organicznego w razie wycieku nie osiągnęło poziomu niebezpiecznego.
2.2.52.1.11   Jeżeli w odniesieniu do określonej formulacji nadtlenku organicznego nie ustalono inaczej, to do rozcieńczalników wykorzystywanych do odczulania stosuje się następujące definicje:
-   rozcieńczalniki typu A są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkiem organicznym, mające temperaturę wrzenia nie niższą niż 150°C. Rozcieńczalniki typu A mogą być stosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych;
-   rozcieńczalniki typu B są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkami organicznymi, mające temperaturę wrzenia niższą niż 150°C i nie niższą niż 60°C oraz temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C.
Rozcieńczalniki typu B mogą być zastosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych pod warunkiem, że temperatura wrzenia materiału ciekłego jest co najmniej o 60°C wyższa niż TSR w 50 kg sztuce przesyłki.
2.2.52.1.12   Rozcieńczalniki, inne niż typu A lub B, mogą być dodawane do formulacji nadtlenków organicznych wymienionych pod 2.2.52.4, pod warunkiem, że są one z nimi zgodne. Jednakże, całkowite lub częściowe zastąpienie rozcieńczalników typu A lub B innym rozcieńczalnikiem o odmiennych właściwościach wymaga, aby formulacje nadtlenków organicznych były reklasyfikowane zgodnie z normalną procedurą zatwierdzającą dla klasy 5.2.
2.2.52.1.13   Wodę dopuszcza się do odczulania tylko tych nadtlenków organicznych, które wymienione są pod 2.2.52.4 lub w zezwoleniu właściwej władzy, zgodnie z 2.2.52.1.8 ze wzmianką "z wodą" lub "trwała dyspersja w wodzie". Próbki nadtlenków organicznych lub formulacje nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, mogą być również odczulane wodą pod warunkiem spełnienia wymagań 2.2.52.1.9.
2.2.52.1.14   Do odczulania nadtlenków organicznych dopuszcza się stałe materiały organiczne lub nieorganiczne, jeżeli są one z nimi zgodne. Materiały ciekłe lub stałe uważane są za zgodne, jeżeli nie wpływają niekorzystnie na stabilność termiczną formulacji nadtlenku organicznego i rodzaj stwarzanego przez nią zagrożenia.
Przepisy dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.52.1.15   Niektóre nadtlenki organiczne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest to najwyższa temperatura, w której nadtlenek może być jeszcze bezpiecznie przewożony. Podczas przewozu dopuszcza się tylko krótkotrwały okres przekroczenia temperatury otoczenia wokół sztuki przesyłki powyżej 55°C w okresie 24 godzin. W przypadku utraty możliwości kontroli temperatury, może być konieczne zastosowanie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to taka temperatura, w której takie postępowanie powinno być zastosowane.
2.2.52.1.16   Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi TSR, która jest definiowana jako najniższa temperatura, w której rozpoczyna się samoprzyspieszający się rozkład materiału w opakowaniu stosowanym podczas przewozu (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w zezwoleniu dopuszczającym materiał do przewozu na warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące sposobu określania TSR podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.

Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
 
Rodzaj naczyniaTSRaTemperatura kontrolowanaTemperatura awaryjna
 20°C lub mniej20°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
Pojedyncze opakowania lub DPPLpowyżej 20°C do 35°C15°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
 powyżej 35°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
Cysternynie wyższa niż 50°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
 
a   TSR dla materiału zapakowanego jak do przewozu

2.2.52.1.17   Następujące nadtlenki organiczne powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej:
-   nadtlenki organiczne typu B i C o TSR Ł 50°C;
-   nadtlenki organiczne typu D o TSR Ł 50°C, wykazujące umiarkowany efekt podczas ogrzewania pod zamknięciem lub nadtlenki o TSR Ł 45°C, wykazujące słabe efekty albo ich brak podczas ogrzewania pod zamknięciem; oraz
-   nadtlenki typu E i F o TSR Ł 45 °C.
UWAGA: Przepisy dotyczące sposobów oznaczania działania nadtlenków organicznych podczas ogrzewania pod zamknięciem, podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część H, rozdział 20 i podrozdział 28.4.
2.2.52.1.18   Wymagania dotyczące temperatur kontrolowanej i awaryjnej wymienione są pod 2.2.52.4. Rzeczywista temperatura podczas przewozu może być niższa niż temperatura kontrolowana, ale powinna być tak dobrana, aby uniknąć niebezpiecznego rozdziału faz.
2.2.52.2      Materiały niedopuszczone do przewozu
Nadtlenki organiczne typu A nie powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie przepisów klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20.4.3(a)).
2.2.52.3      Wykaz pozycji grupowych


2.2.52.4      Wykaz aktualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych w opakowaniach
W kolumnie "Metoda Pakowania", kody "OP1" do "OP8" odpowiadają metodom pakowania podanym w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 (patrz także 4.1.7.1). Przewożone nadtlenki organiczne powinny odpowiadać wymienionej klasyfikacji oraz temperaturom kontrolowanej i awaryjnej (jako pochodnym TSR). Odnośnie do nadtlenków dopuszczonych do przewozu w DPPL, patrz instrukcja pakowania IBC520 pod 4.1.4.2 oraz, dla nadtlenków dopuszczonych także do przewozu w cysternach zgodnie z działami 4.2 i 4.3, patrz instrukcja T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2.
 
NADTLENEK ORGANICZNYStężenie (%)Rozcieńczalnik typu A (%)Rozcieńczalnik typu B (%) 1)Obojętny materiał stały (%)Woda (%)Metoda PakowaniaTemperatura kontrolowana (°C)Temperatura awaryjna (°C)UN (pozycja ogólna)Zagrożenia dodatkowe i uwagi
3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU> 32 - 100    OP7  3105 
3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLUŁ 32 ł 68  OP8  3109 
1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZENŁ 77ł 23   OP7  3105 
1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZENŁ 42  ł 58 OP8  3108 
1,6-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO-KARBONYLOKSY) HEKSANŁ 72ł 28   OP5  3103 
DWU-(2-NEODEKANOILONADTLENOIZOPROPYLO) BENZENŁ 52ł 48   OP7-1003115 
DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO) BENZEN(Y)> 42 - 100  Ł 57 OP7  3106 
DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO) BENZEN(Y)Ł 42  ł 58    Wyłączony29)
2,2-DWU-(4,4-DWU (tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPANŁ 42  ł 58 OP7  3106 
2,2-DWU-(4,4-DWU (tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPANŁ 22  ł 78 OP8  3107 
1,1-DWU-(tert-AMYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 82ł 18   OP6  3103 
3,3-DWU-(tert-AMYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 67ł 33   OP7  3105 
4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLU> 52 - 100    OP5  3103 
4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP8  3108 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN> 90 - 100    OP5  31013)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN> 57-90ł 10   OP5  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 77 ł 23  OP5  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 57  ł 43 OP8  3110 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 57ł 43   OP8  3107 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 32ł 26ł 42  OP8  3107 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 31 + Ł 36 ł 33  OP7+35+403115 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 52ł 48   OP6  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) CYKLOHEKSAN> 80 - 100    OP5  31013)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN> 52 - 80ł 20   OP5  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN> 42-52ł 48   OP7  3105 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 42ł 13 ł 45 OP7  3106 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 27ł 25   OP8  310721)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 42ł 58   OP8  3109 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 13ł 13ł 74  OP8  3109 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU> 77 - 100    OP5  3103 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 77ł 23   OP7  3105 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 52  ł 48 OP7  3106 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPANŁ 52ł 48   OP7  3105 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPANŁ 42ł 13 ł 45 OP7  3106 
DWUETYLONADOCTAN tert-BUTYLUŁ 100    OP5+20+253113 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(2-ETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSANŁ 100    OP5+20+253113 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSAN> 82 - 100    OP5  31023)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSANŁ 82  ł 18 OP7  3106 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSANŁ 82   ł 18OP5  3104 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN> 52 - 100    OP7  3105 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ47 jako pasta    OP8  3108 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ 52ł 48   OP8  3109 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ 77  ł 23 OP8  3108 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3> 52 - 86ł 14   OP5  310326)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3Ł 52  ł 48 OP7  3106 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3> 86 - 100    OP5  31013)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(3,5,5 -TRÓJMETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSANŁ 77ł 23   OP7  3105 
2,5-DWUMETYLO-2,5 -DWUWODORONADTLENOHEKSANŁ 82   ł 18OP6  3104 
DWUWODORONADTLENEK DWUIZOPROPYLBENZENUŁ 82ł 5  ł 5OP7  310624)
2,2-DWUWODORONADTLENOPROPANŁ 27  ł 73 OP5  31023)
2-ETYLOHEKSYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLUŁ 100    OP7  3105 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLUŁ100    OP7+20+253115 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU> 52 - 100    OP6+20+253113 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU> 32 - 52 ł 48  OP8+30+353117 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP8+20+253118 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLUŁ 32 ł 68  OP8+40+453119 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU + 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 12 + Ł 14>14 ł 60 OP7  3106 
IZOPROPYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP5  3103 
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWY> 57 - 86  ł 14 OP1  31023)
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWYŁ 57  ł 3ł 40OP7  3106 
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWYŁ 77  ł 6ł 17OP7  3106 
KWAS DWUNADTLENODODEKANOWYŁ 13  ł 87    Wyłączony29)
KWAS NADLAURYNOWYŁ 100    OP8+35+403118 
KWAS NADOCTOWY, TYP D, stabilizowanyŁ 43    OP7  310513) 14) 19)
KWAS NADOCTOWY, TYP E, stabilizowanyŁ 43    OP8  310713) 15) 16) 19)
KWAS NADOCTOWY, TYP F, stabilizowanyŁ 43    OP8  310913) 15) 16) 19)
KWAS NADOCTOWY, DESTYLOWANY, TYP F, stabilizowany41    M+ 30+ 35311913)
2-METYLONADBENZOESAN tert-BUTYLUŁ 100    OP5  3103 
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU> 52 - 100    OP5  31023)
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52ł 48   OP6  3103 
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP8  3108 
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52 jako pasta    OP8  3108 
NADAZELAINIAN DWU-tert-BUTYLUŁ 52ł 48   OP7  3105 
NADBENZOESAN tert-AMYLUŁ 100    OP5  3103 
NADBENZOESAN tert-BUTYLU> 77 - 100    OP5  3103 
NADBENZOESAN tert-BUTYLU> 52 - 77ł 23   OP7  3105 
NADBENZOESAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP7  3106 
NADDWUWĘGLAN DWU-(4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU)Ł 100    OP6+30+353114 
NADDWUWĘGLAN DWU-(4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+30+353119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETOKSYETYLU)Ł52  ł 48 OP7-1003115 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)> 77- 100    OP5-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)Ł 77 ł 23  OP7-15-53119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)Ł 62 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-15-53117 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-15-53119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona)    OP8-15-53120 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU)> 85 - 100    OP5  31023)
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU)Ł 85   ł 15OP7  3106 
NADDWUWĘGLAN DWU-(3-METOKSYBUTYLU)Ł 52 ł 48  OP7-5+53115 
NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU)Ł100    OP3-25-153113 
NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU)Ł 77 ł 23  OP5-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWUCETYLUŁ 100    OP7+30+353116 
NADDWUWĘGLAN DWUCETYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+30+353119 
NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLU> 91 - 100    OP3+10+1531123)
NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLUŁ 91   ł 9OP5+10+153114 
NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+15+203119 
NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU2872   OP7- 15- 53115 
NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU> 52 - 100    OP2-15-531123)
NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 52 ł 48  OP7-20-103115 
NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLUŁ100    OP7+20+253116 
NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+20+253119 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLU> 27 - 52 ł 48  OP7-15-53115 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLUŁ 27 ł 73  OP8-1003117 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona)    OP8-15-53118 
NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLU> 52 - 100    OP4-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLUŁ 52 ł 48  OP7-15-53115 
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 32 +Ł 15 - 18ł 38   OP7-20-103115 
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 52 + Ł 28 + Ł 22    OP5-20-1031113)
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU+ Ł 12- 15         
NADDWUWĘGLAN tert-AMYLO-2-ETYLOHEKSYLUŁ100    OP7  3105 
NADDWUWĘGLAN tert-AMYLOIZOPROPYLUŁ 77ł 23   OP5  3103 
NADDWUWĘGLAN tert-BUTYLOSTEARYLUŁ100    OP7  3106 
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLU> 42 - 52ł 48   OP7  3105 
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLUŁ 52 jako pasta    OP7  310620)
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLUŁ 42ł 58   OP8  3107 
NADFUMARAN tert-BUTYLOBUTYLUŁ 52ł 48   OP7  3105 
NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLU> 52 - 77 > 23  OP5+15+2031113)
NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLUŁ 52 > 48  OP7+15+203115 
NADKROTONIAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP7  3105 
NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 72 ł 28  OP7-5+53115 
NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 52 jako stabilna dyspersja w wodzie   OP8, N-5+53119  
NADNEODEKANIAN KUMYLUŁ 77 ł 23  OP7-1003115 
NADNEODEKANIAN KUMYLUŁ 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-1003119 
NADNEODEKANIAN tert-AMYLUŁ 77 ł 23  OP70+103115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU> 77 - 100    OP7-5+53115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLUŁ 77 ł 23  OP70+103115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie   OP80+10 3119 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona)   OP80+10 3118 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 32ł 68   OP80+103119 
NADNEODEKANIAN tert-HEKSYLUŁ 71ł 29   OP70+103115 
NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO-          
NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO- 3-HYDROKSYBUTYLUŁ 52ł 48   OP80+103117 
NADNEOHEPTANIAN KUMYLUŁ 77ł 23   OP7-1003115 
NADNEOHEPTANIAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP70+103115 
NADNEOHEPTANIAN tert-BUTYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP80+103117 
NADOCTAN tert-AMYLUŁ 62ł 38   OP7  3105 
NADOCTAN tert-BUTYLU> 52 - 77ł 23   OP5  31013)
NADOCTAN tert-BUTYLU> 32 - 52ł 48   OP6  3103 
NADOCTAN tert-BUTYLUŁ 32 ł 68  OP8  3109 
NADPIWALAN KUMYLUŁ 77 ł 23  OP7-5+53115 
NADPIWALAN tert-AMYLUŁ 77 ł 23  OP5+10+153113 
NADPIWALAN tert-BUTYLU> 67 - 77ł 23   OP50+103113 
NADPIWALAN tert-BUTYLU> 27 - 67 ł 33  OP70+103115 
NADPIWALAN tert-BUTYLUŁ 27 ł 73  OP8+30+353119 
NADPIWALAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLO-BUTYLUŁ 77ł 23   OP70+103315 
NADPIWALAN 1-(2-ETYLOHEKSANOILO-NADTLENO)-1,3-DWUMETYLOBUTYLUŁ 52ł 45ł 10  OP7-20-103115 
NADPIWALAN tert-HEKSYLUŁ 72 ł 28  OP7+10+153115 
NADTLENEK ACETYLOACETONUŁ 42ł 48  ł 8OP7  31052)
NADTLENEK ACETYLOACETONUŁ 32 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLUŁ 82   ł12OP4-10031123)
NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLUŁ 32 ł 68  OP7-1003115 
NADTLENEK DWU-(1-HYDROKSYCYKLOHEKSYLU)Ł100    OP7  3106 
NADTLENEK DWU-(2-METYLOBENZOILU)Ł 87   ł 13OP5+30+3531123)
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)> 38 - 82ł 18   OP70+103115 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+10+153119 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)Ł 38ł 62   OP8+20+253119 
NADTLENEK DWU-(3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK BENZOILO-(3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 20+Ł 18+Ł 4 ł 58  OP7+35+403115 
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 77   ł 23OP5  31023)
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 52 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 32  ł 68    Wyłączony29)
NADTLENEK DWU-(4-METYLOBENZOILU)Ł 52 jako pasta z olejem silikonowym    OP7  3106 
NADTLENEK DWU-(n -NONANOILU)Ł100    OP70+103116 
NADTLENEK DWU-(n -OKTANOILU)Ł100    OP5+10+153114 
NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILUŁ 77   ł 23OP5  31023)
NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILUŁ 52 jako pasta z olejem silikonowym    OP7  3106 
NADTLENEK DWUACETYLUŁ 27 ł 73  OP7+20+2531157) 13)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 51 - 100  Ł 48 OP2  31023)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 77 - 94   ł 6OP4  31023)
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 77   ł 23OP6  3104 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 62  ł 28ł 10OP7  3106 
NADTLENEK DWUBENZOILU> 52 - 62 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 35 - 52  ł 48 OP7  3106 
NADTLENEK DWUBENZOILU> 36 - 42ł 18  Ł 40OP8  3107 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 56.5 jako pasta   ł15OP8  3108 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 52 jako pasta    OP8  310820)
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8  3109 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 35  ł 65    Wyłączony29)
NADTLENEK DWUDEKANOILUŁ100    OP6+30+353114 
NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLU> 32 - 52 ł 48  OP5-20-1031113)
NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLUŁ 32 ł 68  OP7-20-103115 
NADTLENEK DWULAUROILUŁ100    OP7  3106 
NADTLENEK DWULAUROILUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8  3109 
NADTLENEK DWUPROPIONYLUŁ 27 ł 73  OP8+15+203117 
NADTLENEK DWU-tert-AMYLUŁ 100    OP8  3107 
NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU> 52 - 100    OP8  3107 
NADTLENEK DWU-tert-BUTYLUŁ 52 ł 48  OP8, M  310925)
NADTLENEK KUMYLU> 52 - 100  Ł 57 OP8  311012)
NADTLENEK KUMYLUŁ 52  ł 48    Wyłączony29)
NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGO> 72 - 100    OP4  31023) 17)
NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGOŁ 72   ł 28OP7+10+153116 
NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA     OP2  310311)
NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA     OP2  311311)
NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA     OP2  310411)
NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA     OP2  311411)
NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLU> 42 - 100    OP8  3107 
NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLUŁ 52  ł 48 OP8  3108 
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 91   ł 9OP6  310413)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 72ł 28   OP7  31055)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 72 jako pasta    OP7  31065) 20)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 32  ł 68    Wyłączony29)
NADTLENEK(KI) METYLOCYKLOHEKSANONUŁ 67 ł 33  OP7+35+403115 
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUpatrz uwaga 8ł 48   OP5  31013) 8) 13)
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUpatrz uwaga 9ł 55   OP7  31059)
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUpatrz uwaga 10ł 60   OP8  310710)
NADTLENEK(KI) METYLOIZOBUTYLOKETONUŁ 62ł 19   OP7  310522)
NADTLENKI ALKOHOLU DWUACETONOWEGOŁ 57 ł 26 ł 8OP7+40+4531156)
NADTLENO-2-ETYLOHEKSENIAN 1,1,3,3-CZTEROETYLOBUTYLUŁ100    OP7+ 15+203115 
POLIETER POLINADWĘGLANU tert-BUTYLUŁ 52ł 23   OP8  3107 
3,6,9-TRÓJETYLO-3,6,9-TRÓJMETYLO-1,4,7-TRÓJNADTLENONONANŁ 42ł 58   OP7  310528)
3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLUŁ100    OP5  31013)
WODORONADTLENEK 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 100    OP7  3105 
WODORONADTLENEK IZOPROPYLOKUMYLUŁ 72ł 28   OP8  310913)
WODORONADTLENEK KUMYLU> 90 - 98Ł 10   OP8  310713)
WODORONADTLENEK KUMYLUŁ 90ł 10   OP8  310913) 18)
WODORONADTLENEK PINANYLU> 56 - 100    OP7  310513)
WODORONADTLENEK PINANYLUŁ 56ł 44   OP8  3109 
WODORONADTLENEK p-MENTYLU> 72 - 100    OP7  310513)
WODORONADTLENEK p-MENTYLUŁ 72ł 28   OP8  310927)
WODORONADTLENEK tert-AMYLUŁ 88ł 6  ł 6OP8  3107 
WODORONADTLENEK tert-BUTYLU> 79 - 90   ł 10OP5  310313)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 80ł 20   OP7  31054) 13)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 79   > 14OP8  310713) 23)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 72   ł 28OP8  310913)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLU +NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU< 82 +> 9   ł 7OP5  310313)
 
Uwagi (dotyczące czwartej i ostatniej kolumny tabeli 2.2.52.4):
1)   Rozcieńczalnik typu B może być zawsze zastąpiony rozcieńczalnikiem typu A. Temperatura wrzenia rozcieńczalnika typu B powinna być co najmniej o 60°C wyższa niż TSR nadtlenku organicznego.
2)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 4,7%.
3)   Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz 5.2.2.2.2).
4)   Rozcieńczalnik może być zastąpiony nadtlenkiem dwu-tert-butylu.
5)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 9%.
6)   Zawierający Ł 9% nadtlenku wodoru; zawartość tlenu aktywnego Ł 10%.
7)   Dopuszczone są tylko opakowania niemetalowe.
8)   Zawartość tlenu aktywnego> 10% i Ł 10.7%, z wodą lub bez.
9)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 10%, z wodą lub bez.
10)  Zawartość tlenu aktywnego Ł 8,2%, z wodą lub bez.
11)  Patrz 2.2.52.1.9.
12)  Na podstawie prób w dużej skali, ilości do 2.000 kg na naczynie zaliczone są do NADTLENKÓW ORGANICZNYCH TYPU F.
13)  Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
14)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (d).
15)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (e).
16)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (f).
17)  Dodatek wody do tego nadtlenku organicznego obniża jego stabilność termiczną.
18)  Dla stężeń poniżej 80% nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2) nie jest wymagana.
19)  Mieszaniny nadtlenku wodoru, wody i kwasu(ów).
20)  Z rozcieńczalnikiem typu A, z wodą lub bez.
21)  Z zawartością ł 25% masowych rozcieńczalnika typu A, oraz z dodatkiem etylobenzenu.
22)  Z zawartością ł 19% masowych rozcieńczalnika typu A, oraz z dodatkiem metyloizobutyloketonu.
23)  Zawierający < 6% nadtlenku dwu-tert-butylu.
24)  Zawierający Ł 8% 1-izopropylowodoronadtleno-4-izopropylohydroksybenzenu.
25)  Rozcieńczalnik typu B o temperaturze wrzenia > 110°C.
26)  Zawierający < 0,5% wodoronadtlenków.
27)  Dla stężeń powyżej 56% wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
28)  Zawartość tlenu aktywnego Ł 7,6% w rozcieńczalniku typu A, którego 95% ma temperaturę wrzenia w przedziale 200 - 260° C.
29)  Nie podlega przepisom ADR dotyczącym klasy 5.2.

2.2.61       Klasa 6.1 Materiały trujące
2.2.61.1     Kryteria
2.2.61.1.1   Tytuł klasy 6.1 obejmuje materiały, o których z praktyki wiadomo, lub co do których istnieje domniemanie na podstawie badań na zwierzętach, że mogą one - wskutek jednorazowego lub krótkotrwałego działania w stosunkowo małych dawkach - spowodować uszczerbek na zdrowiu lub śmierć człowieka w wyniku ich wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.
2.2.61.1.2   Materiały klasy 6.1 dzielą się następująco:
T    Materiały trujące, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
T1   organiczne, ciekłe;
T2   organiczne, stałe;
T3   metaloorganiczne;
T4   nieorganiczne, ciekłe;
T5   nieorganiczne, stałe;
T6   ciekłe, stosowane jako pestycydy;
T7   stałe, stosowane jako pestycydy;
T8   próbki;
T9   inne materiały;
TF    Materiały trujące, zapalne:
TF1   ciekłe;
TF2   ciekłe, stosowane jako pestycydy;
TF3   stałe;
TS    Materiały trujące, podatne na samonagrzewanie, stałe;
TW    Materiały trujące, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne:
TW1    ciekłe;
TW2    stałe;
TO    Materiały trujące, utleniające:
TO1    ciekłe;
TO2    stałe;
TC    Materiały trujące, żrące:
TC1   organiczne, ciekłe;
TC2   organiczne, stałe;
TC3   nieorganiczne, ciekłe;
TC4   nieorganiczne, stałe;
TFC   Materiały trujące, zapalne, żrące.
Definicje
2.2.61.1.3   W rozumieniu ADR:
Wartość LD50 (mediana dawki śmiertelnej) dla toksyczności ostrej doustnej jest statystyczną pochodną pojedynczej dawki materiału, która podana drogą doustną, powoduje śmierć w ciągu 14 dni co najmniej 50% młodych dorosłych białych szczurów. Wartość LD50 wyraża się w jednostkach masy materiału badanego na jednostkę masy badanego zwierzęcia (mg/kg);
Wartość LD50 dla toksyczności ostrej dermalnej jest to dawka materiału pozostającego przez 24 godziny w ciągłym kontakcie z nagą skórą białych królików, powodująca śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt. Liczba badanych zwierząt powinna być dostateczna dla uzyskania wyniku statystycznie znaczącego i powinna być zgodna z dobrą praktyką farmakologiczną. Wynik wyraża się w mg na kg masy ciała.
Wartość LC50 dla toksyczności ostrej inhalacyjnej jest to stężenie par, mgły lub pyłu wdychanych w sposób ciągły w czasie 1 godziny przez samce i samice młodych białych szczurów, powodujące śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt.
Materiał stały powinien być badany, jeżeli co najmniej 10% jego masy całkowitej stanowi pył w przedziale możliwym do wdychania, tzn. średnica aerodynamiczna takiej frakcji cząstek wynosi 10 µm lub mniej. Materiały ciekłe powinny być badane, jeżeli tworzą mgłę podczas wycieku z ładunku transportowego. Materiały ciekłe i stałe stanowiące więcej niż 90% masowych próbki przygotowanej do badania toksyczności inhalacyjnej powinny być podatne na wdychanie w przedziale zdefiniowanym powyżej. Wynik wyraża się w mg na litr powietrza dla pyłu i mgły oraz w ml na m3 powietrza (ppm - część na milion) dla par.
Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.61.1.4   Materiały klasy 6.1 powinny być zaliczone do jednej z trzech następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia w transporcie:
I grupa pakowania:   materiały silnie trujące,
II grupa pakowania:  materiały trujące,
III grupa pakowania:  materiały słabo trujące.
2.2.61.1.5   Materiały, mieszaniny, roztwory i przedmioty, zaklasyfikowane do klasy 6.1, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów, mieszanin i roztworów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.61.3 i do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinna być dokonywana zgodnie z następującymi kryteriami podanymi pod 2.2.61.1.6 do 2.2.61.1.11:
2.2.61.1.6   W celu oszacowania stopnia toksyczności, ocena powinna opierać się na przykładach wypadków zatruć ludzi, jak również na specjalnych właściwościach poszczególnych materiałów: stan ciekły, wysoka lotność, szczególna podatność do przenikania przez skórę oraz specjalne działanie biologiczne.
2.2.61.1.7   W przypadku braku doświadczenia z ludźmi, stopień toksyczności powinien być ustalony na podstawie dostępnych danych uzyskanych w badaniach na zwierzętach zgodnie z poniższą tabelą:
 
 Grupa pakowaniaToksyczność doustna LD50 (mg/kg)Toksyczność dermalna LD50 (mg/kg)Toksyczność inhalacyjna pyłów i mgieł LC50(mg/l)
silnie trująceIŁ 5Ł 40Ł 0,5
trująceII> 5-50> 40-200> 0,5-2
słabo trująceIIIa
stałe:> 50-200
ciekłe:> 50-500
> 200-1.000> 2-10
 
a   Materiały wydzielające gaz łzawiący powinny być zaliczone do II grupy pakowania, nawet jeżeli dane o ich toksyczności odpowiadają kryteriom III grupy pakowania.

2.2.61.1.7.1   Jeżeli materiał wykazuje różne stopnie toksyczności dla dwóch lub więcej rodzajów narażenia, to powinien być zaklasyfikowany tam, gdzie stopień toksyczności jest najwyższy.
2.2.61.1.7.2   Materiały spełniające kryteria klasy 8 i charakteryzujące się toksycznością inhalacyjną pyłów lub mgieł (LC50) warunkującą zaliczenie ich do I grupy pakowania, powinny być zaklasyfikowane do klasy 6.1 tylko wówczas, jeżeli ich toksyczność doustna lub dermalna odpowiada co najmniej I lub II grupie pakowania. W przeciwnym wypadku powinny być zaliczane odpowiednio do klasy 8 (patrz 2.2.8.1.5).
2.2.61.1.7.3   Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej pyłów i mgieł opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez cztery, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez cztery jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).
2.2.61.1.8     Materiały ciekłe wydzielające trujące pary powinny być zaklasyfikowane do następujących grup, gdzie "V" jest stężeniem pary nasyconej (w ml/m3 powietrza) (lotność) w 20°C i pod normalnym ciśnieniu atmosferycznym:
 
 Grupa pakowania 
silnie trująceIgdzie V ł 10 LC50, a LC50 Ł 1.000 ml/m3
trująceIIgdzie V ł LC50, a LC50 Ł 3.000 ml/m3 i kryteria dla I grupy pakowania nie są spełnione
słabo trująceIIIagdzie V ł 1/5 LC50, a LC50 Ł 5.000 ml/m3 i kryteria dla I i II grupy pakowania nie są spełnione
 
a   Materiały wydzielające gaz łzawiący powinny być zaliczone do II grupy pakowania, nawet jeżeli dane o ich toksyczności odpowiadają kryteriom III grupy pakowania.

Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej par opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez dwa, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez dwa jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).

Toksyczność inhalacyjna par
Grupa linii podziału toksyczności inhalacyjnej par


Na niniejszym rysunku kryteria wyrażone są w formie graficznej, co ułatwia klasyfikację. Jednakże, uwzględniając przybliżoną dokładność w stosowaniu grafów, materiały znajdujące się w obrębie lub w pobliżu grupy linii podziału, powinny być sprawdzone przy użyciu kryteriów numerycznych.
Mieszaniny cieczy
2.2.61.1.9    Mieszaniny materiałów ciekłych, które są toksyczne przy wdychaniu, powinny być zaklasyfikowane do grupy pakowania zgodnej z następującymi kryteriami:
2.2.61.1.9.1  Jeżeli LC50 dla każdego z materiałów toksycznych tworzących mieszaninę jest znane, to grupa pakowania może być określona następująco:
(a)  obliczanie wartości LC50 mieszaniny:
 

gdzie: fi = udział molowy i-tego składnika mieszaniny,
LC50 = średnie stężenie śmiertelne i-tego składnika w ml/m3.
(b)  obliczanie lotności i-tego składnika mieszaniny:

 

gdzie: Pi =  ciśnienie cząstkowe i-tego składnika w kPa, przy 20°C i pod normalnym ciśnieniem atmosferycznym;

(c)  obliczanie stosunku lotności do LC50:
 

(d)  obliczone wartości dla LC50 (mieszanina) i R są potem stosowane do oznaczania grupy pakowania, do której zalicza się mieszaninę:
I grupa pakowania    dla R ł 10 i LC50 (mieszanina) Ł 1.000 ml/m3;
II grupa pakowania   dla R ł 1 i LC50 (mieszanina) Ł 3.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
III grupa pakowania  dla R ł 1/5 i LC50 (mieszanina) Ł 5.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania.
2.2.61.1.9.2   Przy braku wartości LC50 dla składnika toksycznego, mieszanina może być zaliczona do grupy pakowania na podstawie uproszczonych badań toksyczności progowej, podanych poniżej. W przypadku wykorzystania wyników takich badań, należy określić najbardziej restrykcyjną grupę pakowania i zastosowaćdo przewozu tej mieszaniny.
2.2.61.1.9.3   Mieszaninę zalicza się do I grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria:
(a)  próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem w celu wytworzenia atmosfery badanej zawierającej 1.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 1.000 ml/m3;
(b)  próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą rozcieńcza się 9 równymi objętościami powietrza dla utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 10-krotnego LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.4   Mieszaninę zalicza się do II grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I grupy pakowania:
(a)  próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 3.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 3.000 ml/m3;
(b)  próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą stosuje się do utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.5  Mieszaninę zalicza się do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania:
(a)  próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 5.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 5.000 ml/m3;
(b)  oznacza się stężenie pary (lotność) mieszaniny ciekłej. Jeżeli stężenie to jest równe lub większe od 1.000 ml/m3, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 1/5 LC50 mieszaniny.
Metody oznaczania toksyczności doustnej i dermalnej mieszanin
2.2.61.1.10    Jeżeli mieszaninę klasyfikuje się do klasy 6.1 i zalicza do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z kryteriami toksyczności doustnej i dermalnej (patrz 2.2.61.1.3), to konieczne jest określenie jej toksyczności ostrej LD50.
2.2.61.1.10.1  Jeżeli mieszanina zawiera tylko jedną substancję aktywną, dla której wartość LD50 jest znana, to w przypadku braku wiarygodnych wartości toksyczności ostrej doustnej i dermalnej mieszaniny przewidzianej do przewozu, wartości LD50 doustne i dermalne mogą być obliczone w następujący sposób:

 

2.2.61.1.10.2  Jeżeli mieszanina zawiera więcej niż jeden składnik aktywny, to mogą być zastosowane trzy sposoby umożliwiające określenie dla niej wartości LD50 doustnej lub dermalnej. Sposobem preferowanym jest uzyskanie wiarygodnych danych o toksyczności doustnej lub dermalnej dla konkretnej mieszaniny kierowanej do przewozu. Jeżeli dane takie nie są dostępne, to mogą być wykorzystane dwa poniższe sposoby:
(a)  klasyfikowanie preparatu na podstawie składnika stwarzającego największe zagrożenie, przy założeniu, że jego stężenie jest równe stężeniu całkowitemu wszystkich składników aktywnych; lub
(b)  zastosowanie następującego wzoru:

 

gdzie: C =   stężenie procentowe składnika A, B, ..., Z w mieszaninie;
T = wartość LD50 doustnej dla składnika A, B, ..., Z;
TM = wartość LD50 doustnej dla mieszaniny.
UWAGA: Wzór ten może być stosowany również dla toksyczności dermalnej, pod warunkiem, że jej wartości dla wszystkich składników uzyskano w badaniach na tym samym gatunku zwierząt doświadczalnych. Wzór nie uwzględnia możliwego wystąpienia efektów wzmagających lub osłabiających.
Klasyfikacja pestycydów
2.2.61.1.11    Wszystkie aktywne substancje pestycydowe i ich preparaty, dla których wartości LD50. lub LC50 są znane, i które zaklasyfikowane są do klasy 6.1, powinny być zaliczone do odpowiednich grup pakowania, zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.6 do 2.2.61.9. Substancje i preparaty, które charakteryzują się więcej niż jednym zagrożeniem, powinny być klasyfikowane i zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z pierwszeństwem zagrożeń podanym w tabeli pod 2.1.3.10.
2.2.61.1.11.1  Jeżeli wartość LD50 dla preparatu pestycydowego nie jest znana, ale znana jest wartość LD50 dla substancji aktywnej(ych), to wartość LD50 dla preparatu może być uzyskana na podstawie procedur podanych pod 2.2.61.1.10.
UWAGA: Wartości toksyczności LD50 dla większości znanych pestycydów mogą być uzyskane z najnowszego wydania dokumentu "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" przygotowanego w ramach Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), adres: CH-1211 Genewa 27, Szwajcaria. O ile dokument ten może być wykorzystany jako źródło wartości LD50 dla pestycydów, o tyle zawarty tam system klasyfikacji nie powinien być stosowany w transporcie do celów klasyfikacji i zaliczania pestycydów do grup pakowania, które to czynności powinny być wykonywane zgodnie z przepisami ADR.
2.2.61.1.11.2  Prawidłowa nazwa przewozowa pestycydu używana podczas jego przewozu powinna być ustalona na podstawie składnika aktywnego, stanu fizycznego pestycydu i stwarzanych przez niego zagrożeń dodatkowych (patrz 3.1.2).
2.2.61.1.12    Jeżeli materiały klasy 6.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również pod 2.1.3.
2.2.61.1.13    Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.61.1.7 do 2.2.61.1.11 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.61.1.14    Substancje, roztwory i mieszaniny, z wyjątkiem substancji i preparatów stosowanych jako pestycydy, które nie spełniają kryteriów Dyrektyw 67/548/EEC2 lub 88/379/EEC3 (z późniejszymi zmianami) i w związku z tym nie są według nich zaklasyfikowane jako silnie trujące, trujące lub szkodliwe, mogą być uważane za materiały nienależące do klasy 6.1.
______
2    Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. l 196 z 16.08.1967, str.1).
3    Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. l 187 z 16.07.1988, str. 14).

2.2.61.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.61.2.1     Materiały klasy 6.1 niestabilne chemicznie nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.61.2.2     Następujące materiały i mieszaniny nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   cyjanowodór, bezwodny lub w roztworze, niespełniające wymagań dla UN 1051, UN 1613, UN 1614 i UN 3294;
-   karbonylki metali o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, inne niż UN 1259 KARBONYLEK NIKLU i UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA;
-   2,3,7,8-CZTEROCHLORODWUBENZO-p-DIOKSYNA (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami w 2.2.61.1.7;
-   UN 2249 ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY;
-   preparaty fosforków bez dodatków hamujących wydzielanie gazów trujących, palnych.
2.2.61.3       Wykaz pozycji grupowych

wzór: 1, 2, 3, 4

2.2.62         Klasa 6.2 Materiały zakaźne
2.2.62.1       Kryteria
2.2.62.1.1     Tytuł klasy 6.2 obejmuje materiały zakaźne. W rozumieniu ADR, materiały zakaźne są to materiały, o których wiadomo, lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają drobnoustroje chorobotwórcze. Drobnoustroje chorobotwórcze są to drobnoustroje (w tym bakterie, wirusy, riketsje, pasożyty i grzyby) oraz inne czynniki takie jak priony, które mogą powodować choroby u ludzi lub u zwierząt.
UWAGA 1: Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie, produkty biologiczne, próbki diagnostyczne i zarażone żywe zwierzęta powinny być zaklasyfikowane do niniejszej klasy, jeżeli spełniają określone dla niej warunki.
UWAGA 2: Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, które nie zawierają materiałów lub organizmów zakaźnych i nie są nimi skażone, są materiałami klasy 6.1, UN 3172 lub 3462.
2.2.62.1.2     Materiały klasy 6.2 dzielą się na:
I1   Materiały zakaźne działające na ludzi
I2   Materiały zakaźne działające tylko na zwierzęta
I3   Odpady medyczne
I4   Próbki diagnostyczne
Definicje
2.2.62.1.3     W rozumieniu ADR,
"Produkty biologiczne" są to produkty pochodzące z organizmów żywych, wytwarzane i rozprowadzane zgodnie z wymaganiami właściwych władz państwowych, dla których mogą być wymagane specjalne licencje. Produkty te wykorzystywanedo zapobiegania, leczenia oraz diagnozy chorób u ludzi i zwierząt lub do rozwoju związanych z tym badań i doświadczeń. Zaliczane są do nich m.in. produkty końcowe i półprodukty, np. szczepionki;
"Hodowle" (hodowle laboratoryjne) powstałe w celu w celu osiągnięcia wysokiego stężenia drobnoustrojów chorobotwórczych poprzez ich rozwój lub namnożenie. W przypadku kontaktu z nimi występuje zwiększone ryzyko infekcji. Definicja ta odnosi się do hodowli uzyskanych w celu rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych i nie dotyczy hodowli prowadzonych dla celów diagnostycznych i klinicznych;
"Drobnoustroje i organizmy zmodyfikowane genetycznie" są to drobnoustroje i organizmy, w których materiał genetyczny został zmieniony z zastosowaniem inżynierii genetycznej, w sposób niewystępujący w naturze.
"Odpady medyczne lub kliniczne" są to odpady powstałe podczas leczenia ludzi, zwierząt lub z badań biologicznych.
Klasyfikacja
2.2.62.1.4.    Materiały zakaźne powinny być klasyfikowane do klasy 6.2, odpowiednio do UN 2814, UN 2900 lub UN 3373.
Materiały zakaźne dzielą się na następujące kategorie:
2.2.62.1.4.1   Kategoria A: Materiały zakaźne, które przewożone są w takiej postaci, że kontakt z nimi może spowodować inwalidztwo, zagrożenie życia lub chorobę śmiertelną dla ludzi lub zwierząt. Przykłady materiałów spełniających te kryteria podano w tabeli poniżej.
UWAGA: Kontakt następuje wówczas, gdy po uwolnieniu się materiału zakaźnego na zewnątrz zabezpieczającego go opakowania, dochodzi do kontaktu fizycznego z człowiekiem lub zwierzęciem.
(a)  Materiały zakaźne spełniające te kryteria - wywołujące choroby u ludzi lub u ludzi i zwierząt - powinny być zaliczone do UN 2814. Materiały zakaźne wywołujące choroby tylko u zwierząt powinny być zaliczone do UN 2900;
(b)  Zaliczenie do UN 2814 lub UN 2900 powinno być oparte znanej historii choroby i objawach u ludzi lub u zwierząt, od których materiały te pochodzą, lokalnej sytuacji endemicznej lub specjalistycznej ocenie przypadków indywidualnych u ludzi lub u zwierząt, od których materiały te pochodzą.
UWAGA 1: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 2814 brzmi "MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI". Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 2900 brzmi "MATERIAŁ ZAKAŹNY DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA".
UWAGA 2: Poniższa tabela nie jest wyczerpująca. Materiały zakaźne zawierające nowe lub nowo pojawiające się drobnoustroje chorobotwórcze, które nie zostały uwzględnione w tabeli, a które spełniają te same kryteria, powinny być zaliczone do Kategorii A. Ponadto, jeżeli istnieje wątpliwość, czy dany materiał spełnia lub nie te kryteria, to powinien być zaliczony do kategorii A.
UWAGA 3: Nazwy drobnoustrojów, bakterii, mykoplazm, riketsji i grzybów zapisane są w tabeli kursywą.
 
PRZYKŁADY MATERIAŁÓW ZAKAŹNYCH ZALICZONYCH DO KATEGORII A NIEZALEŻNIE OD POSTACI, O ILE NIE WSKAZANO INACZEJ(2.2.62.1.4.1)
UN i nazwaDrobnoustrój
 Bacillus anthracis (tylko hodowle)
Brucella abortus (tylko hodowle)
Brucella melitensis (tylko hodowle)
Brucella suis (tylko hodowle)
 Burkholderia mallei - Pseudomonas mallei - Nosacizna (tylko hodowle)
 Burkholderia pseudomallei - Pseudomonas pseudomallei (tylko hodowle)
 Chlamydia psittaci - szczep ptasi (tylko hodowle)
 Clostridium botulinum (tylko hodowle)
 Coccidioides immitis (tylko hodowle)
 Coxiella burnetii (tylko hodowle)
 Wirus krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej
 Wirus Dengi (tylko hodowle)
 Wirus wschodniego końskiego zapalenia mózgu (tylko hodowle)
 Escherichia coli, werotoksynogenna (tylko hodowle)
 Wirus Ebola
 Wirus Flexal
 Francisella tularensis (tylko hodowle)
 Wirus Guanarito
 Wirus Hantaan
 Hantawirusy powodujące hantawirusowy zespół zapalenia płuc
 Wirus Hendra
 Wirus zapalenia wątroby typu B (tylko hodowle)
 Małpi herpeswirus (wirus opryszczki małp) typu B (tylko hodowle)
 Human immunodeficiency virus- HIV (tylko hodowle)
 Wysoce patogenny wirus ptasiej grypy (tylko hodowle)
 Wirus japońskiego zapalenia mózgu (tylko hodowle)
 Wirus Junin
 Wirus choroby lasu Kyasanur
 Wirus Lassa
 Wirus Machupo
 Wirus Marburg
 Wirus ospy małpiej
 Mycobacterium tuberculosis (tylko hodowle)
 Wirus Nipah
 Wirus omskiej gorączki krwotocznej
 Poliowirus (tylko hodowle)
 Wirus wścieklizny
 Rickettsia prowazekii (tylko hodowle)
 Rickettsia rickettsii (tylko hodowle)
 Wirus gorączki doliny Rift
 Wirus wiosenno-letniego zapalenia mózgu (wirus kleszczowego zapalenia mózgu odmiany syberyjskiej) (tylko hodowle)
 Wirus Sabia
 Shigella dysenteriae typ 1 (tylko hodowle)
 Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (tylko hodowle)
 Wirus ospy prawdzwej
 Wirus wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu.
 Wirus gorączki zachodniego Nilu (tylko hodowle)
 Wirus żółtej gorączki (tylko hodowle)
 Yersinia pestis (tylko hodowle)
 Wirus afrykańskiej choroby koni
UN 2900
Materiały zakaźne tylko dla zwierząt
Wirus afrykańskiej gorączki świń
Wirus ptasiej paragrypy typu 1 lub wirus rzekomego pomoru drobiu (wirus choroby Newcastle)
 Wirus choroby Bluetongue (choroby niebieskiego języka)
 Wirus gorączki świń
 Wirus pryszczycy
 Lumpy skin virus
 Mycoplasma mycoides - Zakaźne zapalenie płuc i opłucnej u bydła
 Wirus pomoru drobno kopytnych
 Wirus pomoru bydła
 Wirus ospy owiec
 Wirus ospy koziej
 Wirus pęcherzykówki (choroby pęcherzykowej) świń
 Wirus pęcherzykowatego zapalenia jamy ustnej
 
2.2.62.1.4.1   Kategoria B: Materiały zakaźne niespełniające kryteriów dla kategorii A. Materiały zakaźne kategorii B powinny być zaliczone do UN 3373, z wyłączeniem hodowli zdefiniowanych pod 2.2.62.1.3, które powinny być zaliczone odpowiednio do UN 2814 lub UN 2900.
UWAGA: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 3373 brzmi "PRÓBKI DIAGNOSTYCZNE" lub "PRÓBKI KLINICZNE".
2.2.62.1.5     Materiały, które nie zawierają substancji zakaźnych lub nie powodują chorób u ludzi i zwierząt, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli nie spełniają kryteriów klasyfikacyjnych innych klas.
2.2.62.1.6     Krew lub jej składniki pobrane w celu transfuzji lub przygotowania produktów dla celów transfuzji lub transplantacji oraz wszelkie tkanki lub organy przeznaczone do transplantacji, nie podlegają przepisom ADR.
2.2.62.1.7     Materiały, co do których istnieje małe prawdopodobieństwo, że zawierają substancje zakaźne lub stężenie tych substancji jest na poziomie spotykanym w naturze, nie podlegają przepisom ADR. Przykładami takich materiałów są: artykuły żywnościowe, próbki wody, osoby żyjące oraz materiały poddane zabiegom, w których drobnoustroje chorobotwórcze zostały zneutralizowane lub dezaktywowane.
2.2.62.1.8     Żywe zwierzęta, które zostały celowo zakażone i o których wiadomo lub podejrzewa się, że zawierają materiały zakaźne, powinny być przewożone na warunkach zatwierdzonych przez właściwą władzę4.

______
4    Regulacje w tym zakresie zawarte są w Dyrektywie 91/628/EEC (Officjal Journal of the European Communities No. L 340 z 11 grudnia 1991r. p. 17) oraz zaleceniach Rady Europejskiej (Rada Ministrów) o transporcie niektórych rodzajów zwierząt.

2.2.62.1.9     Produkty biologiczne
W rozumieniu ADR, produkty biologiczne dzielą się na następujące grupy:
(a)  produkty wytwarzane i pakowane zgodnie z wymaganiami właściwych władz krajowych, przewożone w celu końcowego pakowania lub dystrybucji, używane przez personel medyczny lub indywidualnie w opiece medycznej. Produkty tej grupy nie podlegają przepisom ADR;
(b)  produkty nienależące do (a), o których wiadomo lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają substancje zakaźne oraz spełniają kryteria kategorii A lub kategorii B. Produkty tej grupy powinny być zaklasyfikowane odpowiednio do UN 2814, 2900 lub 3373.
UWAGA: Niektóre produkty biologiczne dopuszczone do obrotu mogą stwarzać zagrożenie biologiczne tylko w określonych częściach świata. W takim przypadku właściwe władze mogą wymagać, aby produkty te spełniały lokalne wymagania dla materiałów zakaźnych lub mogą wprowadzić inne ograniczenia.
2.2.62.1.10    Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
Drobnoustroje zmienione genetycznie, które nie spełniają definicji materiału zakaźnego, powinny być klasyfikowane zgodnie z rozdziałem 2.2.9.
2.2.62.1.11    Odpady medyczne lub kliniczne
2.2.62.1.11.1  Odpady medyczne lub kliniczne, zawierające materiały zakaźne Kategorii A lub hodowle zakaźne Kategorii B, powinny być zaklasyfikowane odpowiednio do UN 2814 lub 2900. Odpady medyczne lub kliniczne zawierające materiały zakaźne Kategorii B, niebędące hodowlami, powinny być zaklasyfikowane do UN 3291.
2.2.62.1.11.2  Odpady medyczne lub kliniczne, o których wiadomo, że istnieje małe prawdopodobieństwo, że zawierają materiały zakaźne, powinny być zaklasyfikowane do UN 3291.
UWAGA: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 3291 brzmi: "ODPAD KLINICZNY, NIEOKREŚLONY, I.N.O." lub "ODPAD (BIO) MEDYCZNY, I.N.O." lub "ODPAD MEDYCZNY OKREŚLONY, I.N.O.".
2.2.62.1.11.3  Unieszkodliwione odpady medyczne lub kliniczne, które uprzednio zawierały materiały zakaźne, nie podlegają przepisom ADR, o ile nie spełniają kryteriów innych klas.
2.2.62.1.11.4  Odpady medyczne lub kliniczne zaklasyfikowane do numeru UN 3291 powinny być zaliczone do II grupy pakowania.
2.2.62.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
W celu przewozu materiału zakaźnego nie powinny być wykorzystywane żywe zwierzęta kręgowe i bezkręgowe. Nie dotyczy to przypadków, gdy materiał zakaźny nie może być przewieziony w inny sposób lub gdy jego przewóz jest realizowany na warunkach zatwierdzonych przez właściwą władzę (patrz 2.2.62.1.8).
2.2.62.3       Wykaz pozycji grupowych


2.2.7          Klasa 7 Materiały promieniotwórcze
2.2.7.1        Definicja klasy 7
2.2.7.1.1      Materiał promieniotwórczy oznacza każdy materiał zawierający izotopy promieniotwórcze, w którym zarówno stężenie promieniotwórcze, jak i aktywność całkowita w sztuce przesyłki przekraczają wartości określone pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6.
2.2.7.1.2      W rozumieniu ADR następujące materiały promieniotwórcze nie należą do klasy 7:
(a)  materiały promieniotwórcze, które stanowią integralną część środka transportu;
(b)  materiały promieniotwórcze przemieszczane na terenie zakładu, gdzie podlegają one odpowiednim, obwiązującym tam przepisom bezpieczeństwa, jeżeli przemieszczanie ich nie dotyczy dróg publicznych i kolejowych;
(c)  materiały promieniotwórcze wszczepione lub wprowadzone do organizmu człowieka lub żywego zwierzęcia, w celach diagnostycznych lub leczniczych;
(d)  materiały promieniotwórcze znajdujące się w wyrobach powszechnego użytku, dopuszczonych do stosowania przez organ nadzoru, po ich sprzedaży użytkownikowi końcowemu;
(e)  materiały naturalne i rudy zawierające izotopy promieniotwórcze występujące naturalnie, które są albo w postaci naturalnej lub zostały przetworzone tylko w celach innych niż wydobycie z nich izotopów promieniotwórczych, i które nie są przeznaczone do przetwarzania w celu wykorzystywania tych izotopów, pod warunkiem, że stężenie promieniotwórcze materiału nie przekracza dziesięciokrotnie wartości określonej pod 2.2.7.7.2.
(f)  Przedmioty niepromieniotwórcze w postaci ciała stałego, w których na dowolnej powierzchni występuje substancja promieniotwórcza w ilości określonej w definicji określenia "skażenie" podanej pod 2.2.7.2.
2.2.7.2        Definicje
A1 i A2
"A1" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tablicy 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia aktywności granicznych dla potrzeb ADR.
"A2" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego, innego niż materiał w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tabeli 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia aktywności granicznych dla potrzeb ADR.
"Aktywność właściwa izotopu promieniotwórczego" oznacza aktywność na jednostkę masy tego izotopu. Aktywność właściwa materiału oznacza aktywność na jednostkę masy lub objętości materiału, w którym izotopy promieniotwórcze są w zasadzie równomiernie rozmieszczone.
"Duży kontener" oznacza kontener, który nie jest małym kontenerem, zgodnie z definicjami podanymi w tym podrozdziale.
"Emitery promieniowania alfa o niskiej toksyczności" oznaczają: uran naturalny, uran zubożony, tor naturalny, uran-235 lub uran-238, tor-232, tor-228 i tor-230, jeżeli znajduje się w rudzie lub w koncentratach fizycznych albo chemicznych; lub emitery promieniowania alfa, których okres półrozpadu jest mniejszy niż 10 dni.
"Mały kontener" oznacza kontener, którego albo żaden wymiar zewnętrzny nie przekracza 1,5 m, lub którego pojemność nie przekracza 3 m3.
"Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA)", patrz pod 2.2.7.3.
"Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny" oznacza materiał promieniotwórczy stały lub materiał promieniotwórczy stały znajdujący się w zamkniętej kapsule, który ma ograniczoną możliwość rozpraszania się i nie jest w postaci proszku.
UWAGA: Materiały promieniotwórcze słabo rozpraszalne mogą być przewożone transportem lotniczym w sztukach przesyłki Typu B(U) lub B(M) w ilościach uznanych dla danego wzoru sztuki przesyłki, określonych w świadectwie zatwierdzenia. Określenie to jest podane w przepisach ADR, ponieważ takie sztuki przesyłki z materiałami promieniotwórczymi słabo rozpraszalnymi mogą być przewożone również transportem drogowym.
"Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci", patrz pod 2.2.7.4.1.
"Materiał rozszczepialny" oznacza uran-233, uran-235, pluton-239, pluton-241 albo dowolną mieszaninę zawierającą te izotopy promieniotwórcze. Określenie to nie obejmuje:
(a)  uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które nie były napromieniowane; oraz
(b)  uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które były napromieniowane tylko w reaktorach termicznych.
"Normalne maksymalne ciśnienie robocze" oznacza największą wartość ciśnienia powyżej ciśnienia atmosferycznego na średnim poziomie morza, które może powstać wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność w czasie jednego roku, w warunkach temperatury i nasłonecznienia odpowiadających warunkom otoczenia, przy braku wentylacji, zewnętrznych pomocniczych układów chłodzenia lub kontroli w czasie przewozu.
"Opakowanie" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza zestaw elementów niezbędnych do utrzymania w całości zawartości promieniotwórczej. W szczególności opakowanie może składać się z jednego lub kilku naczyń, materiałów absorpcyjnych, ellementów dystansowych, osłony przed promieniowaniem, urządzeń do napełniania, opróżniania, wentylacji, zrzutu nadmiernego ciśnienia, chłodzenia, amortyzacji, manipulowania, mocowania, izolacji cieplnej oraz oprzyrządowania eksploatacyjnego stanowiącego integralną część sztuki przesyłki. Opakowaniem może być skrzynia, bęben lub podobne naczynie, lub może być to również kontener, cysterna lub duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL).
UWAGA: W odniesieniu do "opakowania" dla innych towarów niebezpiecznych, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Poziom promieniowania" oznacza odpowiednią moc dawki wyrażoną w milisiwertach na godzinę.
"Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO)", patrz pod 2.2.7.5.
"Przewóz" oznacza przemieszczanie sztuki przesyłki z miejsca pochodzenia do miejsca przeznaczenia.
Skażenie:
"Skażenie" oznacza obecność substancji promieniotwórczej na powierzchni, w ilości przekraczającej 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla niskotoksycznych emiterów promieniowania alfa lub 0,04 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
"Skażenie niezwiązane" oznacza skażenie, które może być usunięte z powierzchni w normalnych warunkach przewozu.
"Skażenie związane" oznacza skażenie inne niż skażenie niezwiązane.
"Sztuka przesyłki" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza opakowanie z zawartością promieniotwórczą, przygotowane do przewozu. Przepisy ADR stosuje się do następujących sztuk przesyłki, dla których obowiązują ograniczenia aktywności i rodzaju materiału podane pod 2.2.7.7, i które spełniają odpowiednie wymagania:
(a)  wyłączona sztuka przesyłki;
(b)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 1 (sztuka przesyłki Typu IP-1);
(c)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 2 (sztuka przesyłki Typu IP-2);
(d)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 3 (sztuka przesyłki Typu IP-3);
(e)  sztuka przesyłki Typu A;
(f)  sztuka przesyłki Typu B(U);
(g)  sztuka przesyłki Typu B(M);
(h)  sztuka przesyłki Typu C.
Dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne lub sześciofluorek uranu stosuje się wymagania dodatkowe (patrz 2.2.7.7.1.7 i 2.2.7.7.1.8).
UWAGA: W odniesieniu do "sztuk przesyłki" z innymi towarami niebezpiecznymi, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Tor nienapromieniowany" oznacza tor zawierający nie więcej niż 10-7 g uranu-233 na gram toru-232.
" Uran - naturalny, wzbogacony, zubożony " oznacza odpowiednio:
"Uran naturalny" oznacza uran wydzielony chemicznie z naturalnym składem izotopów uranu (około 99,28% masowych uranu-238 i 0,72% masowych uranu-235).
"Uran wzbogacony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest większa niż 0,72%.
"Uran zubożony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest mniejsza od zawartości w uranie naturalnym.
We wszystkich tych przypadkach występuje w bardzo małych ilościach uran-234.
"Uran nienapromieniowany" oznacza uran zawierający nie więcej niż 2x103 Bq plutonu na gram uranu-235, nie więcej niż 9 x 106 Bq produktów rozszczepienia na gram uranu-235 i nie więcej niż 5 x 10-3 g uranu-236 na gram uranu-235.
"Używanie wyłączne" oznacza używanie pojazdu lub dużego kontenera wyłącznie przez jednego nadawcę, przy czym wszystkie czynności załadunku i rozładunku - początkowe, przejściowe i końcowe - wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy.
"Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera zawierającego materiały rozszczepialne, oznacza liczbę, która jest wykorzystywana do kontroli nagromadzenia sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych lub kontenerów zawierających materiały rozszczepialne.
"Wskaźnik transportowy (TI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, oznacza liczbę, która jest wykorzystywania do kontroli narażenia na promieniowanie.
"Wzór" oznacza opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, sztuki przesyłki lub opakowania, który pozwala dokładnie określić te wyroby. Opis ten może zawierać wykaz elementów, rysunki techniczne, protokóły potwierdzające zgodność wzoru z wymaganiami przepisów oraz inną odpowiednią dokumentację.
Zatwierdzenie
"Zatwierdzenie wielostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki lub przewozu przez właściwą władzę państwa pochodzenia oraz każdego państwa, przez którego terytorium przewożona jest przesyłka.
"Zatwierdzenie jednostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki, które powinno być dokonane tylko przez właściwą władzę państwa pochodzenia wzoru. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to wymagane jest uznanie zatwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka (patrz 6.4.22.6).
"Zawartość promieniotwórcza" oznacza materiał promieniotwórczy razem z innymi skażonymi lub zaktywowanymi materiałami stałymi, cieczami lub gazami znajdującymi się w opakowaniu.
"Zestaw krytycznościowo bezpieczny" oznacza zespół złożony z materiału rozszczepialnego i elementów opakowania, określonych przez projektanta i uzgodnionych z właściwą władzą, przeznaczony do zachowania bezpieczeństwa krytycznościowego.
"Zestaw zapewniający szczelność" oznacza zespół elementów opakowania, które według specyfikacji projektowej przeznaczone są do zabezpieczenia przed rozproszeniem się materiału promieniotwórczego podczas przewozu.
2.2.7.3        Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA), określenie grup
2.2.7.3.1      Materiały promieniotwórcze, które ze względu na naturalne właściwości mają ograniczoną aktywność właściwą lub materiały promieniotwórcze, do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące oszacowanej średniej aktywności właściwej, nazywa się materiałami o niskiej aktywności właściwej lub materiałami LSA. Przy określaniu szacunkowej średniej aktywności właściwej nie uwzględnia się materiałów stosowanych na osłonę zewnętrzną, otaczającą materiały LSA.
2.2.7.3.2      Materiały LSA zalicza się do jednej z trzech grup:
(a)  LSA-I:
(i)  rudy uranu lub toru, koncentraty tych rud i inne rudy zawierające naturalnie występujące izotopy promieniotwórcze, przeznaczone do przetworzenia w celu wykorzystania tych izotopów promieniotwórczych;
(ii)  stały nienapromieniowany uran naturalny lub uran zubożony lub tor naturalny lub ich związki stałe lub ciekłe albo ich mieszaniny;
(iii)  materiały promieniotwórcze, dla których wartość A2 jest nieograniczona, za wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach niewyłączonych na podstawie 6.4.11.2; lub
(iv)  inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza więcej niż trzydziestokrotnie wartości stężenia promieniotwórczego określonego pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach niewyłączonych na podstawie 6.4.11.2;
(b)  LSA-II
(i)  woda o maksymalnym stężeniu trytu 0,8 TBq/L; lub
(ii)  inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza 10-4 A2/g dla materiałów stałych i gazów oraz 10-5 A2/g dla cieczy;
(c)  LSA-III - materiały stałe (np. odpady zestalone, materiały zaktywowane), z wyłączeniem proszków, w których:
(i)  materiały promieniotwórcze rozłożone są w całym materiale stałym lub przedmiotach stałych, albo są równomiernie rozłożone w stałym środku wiążącym (np. w betonie, bitumie, ceramice, itp.);
(ii)  materiały promieniotwórcze są względnie nierozpuszczalne lub umieszczone są wewnątrz względnie nierozpuszczalnej matrycy w taki sposób, że w razie uszkodzenia opakowania nie powinien nastąpić, w wyniku wypłukiwania, ubytek materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki większy niż 0,1 A2, jeżeli znajduje się ona w wodzie przez okres 7 dni; oraz
(iii)  oszacowana średnia aktywność właściwa materiału stałego, bez uwzględnienia materiału stosowanego na osłonę, nie przekracza 2 x 10-3 A2/g.
2.2.7.3.3      Materiały LSA-III powinny być materiałami stałymi o takich właściwościach, aby nawet po poddaniu całej zawartości sztuki przesyłki badaniu określonemu pod 2.2.7.3.4, aktywność wody nie przekraczała 0,1 A2.
2.2.7.3.4      Materiały LSA-III powinny być badane w następujący sposób:
Próbka materiału stałego, w ilości odpowiadającej całkowitej zawartości sztuki przesyłki, powinna być zanurzona na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i niewchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanej próbki stałej. Początkowa wartość pH wody powinna wynosić 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m, w temperaturze 20°C. Po 7 dniach od zanurzenia badanej próbki, powinna być zmierzona całkowita aktywność pozostałej objętości wody.
2.2.7.3.5      Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.3.4 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4        Wymagania dotyczące materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci
2.2.7.4.1      Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci oznacza:
(a)  stały materiał promieniotwórczy nierozpraszający się; lub
(b)  zamkniętą kapsułę zawierającą materiały promieniotwórcze, która powinna być tak wykonana, aby jej otwarcie było możliwe wyłącznie poprzez zniszczenie kapsuły.
Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć co najmniej jeden wymiar niemniejszy niż 5 mm.
2.2.7.4.2      Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć takie właściwości lub powinny być tak wykonane, aby po poddaniu ich badaniom określonym pod 2.2.7.4.4 do 2.2.7.4.8, spełniały następujące wymagania:
(a)  nie powinny się łamać lub rozpadać podczas badań na spadek, przebicie i zginanie, określonych odpowiednio pod 2.2.7.4.5(a),(b),(c), 2.2.7.4.6(a);
(b)  nie powinny się topić lub rozpraszać podczas badania na żaroodporność, określonego pod 2.2.7.4.5(d) lub pod 2.2.7.4.6(b); oraz
(c)  aktywność wody po badaniach na upływność, określonych pod 2.2.7.4.7 i 2.2.7.4.8 nie powinna przekraczać 2 kBq lub alternatywnie, dla źródeł zamkniętych, szybkość upływności dla oceny badania upływu objętościowego określonego w normie ISO 9978:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badań szczelności", nie powinna przekraczać dopuszczalnego progu, akceptowanego przez właściwą władzę.
2.2.7.4.3      Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.4.2 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4.4      Próbki zawierające materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub symulujące taki materiał powinny być poddane badaniom na spadek, przebicie, zginanie i żaroodporność, określonym pod 2.2.7.4.5 lub badaniom alternatywnym, określonym pod 2.2.7.4.6. Do każdego z tych badań może być użyty inny wzór. Po każdym wymienionym badaniu powinna być wykonana ocena upływności lub upływu objętościowego ze wzoru, przy zastosowaniu metody o czułości nie mniejszej niż mają metody podane pod 2.2.7.4.7 dla nierozpraszalnego materiału promieniotwórczego lub podane pod 2.2.7.4.8 dla materiału w kapsule.
2.2.7.4.5      Odpowiednimi metodami badań są:
(a)  badanie na spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową z wysokości 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać definicji podanej pod 6.4.14;
(b)  badanie na przebicie: próbka powinna być umieszczona na płycie z ołowiu, ułożonej na gładkiej, twardej powierzchni i powinna być uderzona płaskim końcem stalowego pręta z siłą równoważną uderzeniu ciała o masie 1,4 kg przy swobodnym spadku z wysokości 1 m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a obrzeża powinny mieć zaokrąglenia o promieniu 3 (±0,3) mm. Płyta z ołowiu o twardości 3,5 do 4,5 w skali Vickersa i o grubości nie większej niż 25 mm powinna mieć powierzchnię większą od powierzchni próbki badanej. Do każdego badania na spadek należy stosować nową płytę z ołowiu. Uderzenie prętem powinno być takie, aby spowodowało możliwie największe uszkodzenie badanej próbki;
(c)  badanie na zginanie: badanie powinno być przeprowadzone tylko dla długich, cienkich źródeł o minimalnej długości 10 cm i stosunku długości do szerokości źródła równym co najmniej 10. Próbkę badaną należy sztywno umocować w pozycji poziomej w ten sposób, aby połowa jej długości wystawała z umocowania. Ustawienie próbki powinno być takie, aby przy uderzeniu płaskim końcem stalowego pręta w niezamocowaną końcówkę próbki wystąpiło możliwie największe jej uszkodzenie. Siła uderzenia pręta powinna być równoważna sile uderzenia ciała o masie 1,4 kg przy swobodnym spadku z wysokości 1 m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a jego obrzeża powinny mieć zaokrąglenia o promieniu 3 (±0,3) mm;
(d)  badanie na żaroodporność: próbka powinna być podgrzana w powietrzu do temperatury 800°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 10 minut, a następnie pozostawiona do naturalnego ostygnięcia.
2.2.7.4.6      Próbki, które zawierają lub symulują materiał promieniotwórczy umieszczony w zamkniętej kapsule, mogą być zwolnione z:
(a)  badań opisanych pod 2.2.7.4.5 (a) i 2.2.7.4.5 (b), pod warunkiem, że masa materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci jest mniejsza niż 200 g, a próbki te są alternatywnie poddane badaniu na spadek dla klasy 4, określonemu w normie ISO 2919:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja"; oraz
(b)  badania opisanego pod 2.2.7.4.5 (d), pod warunkiem, że próbki te są alternatywnie poddane badaniu na żaroodporność dla klasy 6, określonemu w normie ISO 2919:1980 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja".
2.2.7.4.7      Dla próbek, które zawierają lub symulują stały materiał nierozpraszalny, ocena upływności powinna być przeprowadzona w następujący sposób:
(a)  próbka powinna być zanurzona na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i niewchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanej próbki stałej. Początkowy odczyn pH wody powinien wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(b)  woda wraz z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(c)  następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(d)  próbka powinna być przechowywana przez 7 dni w nieruchomym powietrzu o temperaturze 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(e)  próbka powinna być zanurzona powtórnie w wodzie, spełniającej wymagania podane pod (a), a woda wraz z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(f)  następnie należy zmierzyć aktywność wody.
2.2.7.4.8      Dla próbek zawierających lub symulujących materiał promieniotwórczy, umieszczony w zamkniętej kapsule, należy przeprowadzić ocenę upływności lub upływu objętościowego w następujący sposób:
(a)  ocena upływności powinna składać się z następujących etapów:
(i)  próbka powinna być zanurzona w wodzie o temperaturze otoczenia. Początkowy odczyn pH wody powinien wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(ii)  woda z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(iii)  następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(iv)  próbka powinna być przechowywana przez co najmniej 7 dni w nieruchomym powietrzu o temperaturze nie mniejszej niż 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(v)  następnie należy powtórzyć procedury opisane pod (i), (ii) i (iii).
(b)  alternatywna ocena upływu objętościowego powinna być wykonana dowolną metodą opisaną w normie ISO 9978: 1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badania szczelności", która jest akceptowana przez właściwą władzę.
2.2.7.5        Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO), określenie grup
Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO) oznacza przedmiot stały, który sam nie jest promieniotwórczy, ale na jego powierzchni występuje materiał promieniotwórczy.
SCO zalicza się do jednej z dwóch grup:
(a)  SCO-I: przedmiot stały, na którym:
(i)  skażenie niezwiązane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii)  skażenie związane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii)  suma skażeń niezwiązanego i związanego na niedostępnej powierzchni, uśredniona dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
(b)  SCO-II: przedmiot stały, na którego powierzchni skażenie związane lub niezwiązane przekracza granice określone powyżej pod (a) dla SCO-I, i na którym:
(i)  skażenie niezwiązane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 400 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 40 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii)  skażenie związane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8x104 Bq/cm2 - dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii)  suma skażeń niezwiązanego i związanego na niedostępnej powierzchni, uśredniona na 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona niniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8 x 104 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
2.2.7.6        Określenie wskaźnika transportowego (TI) i wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.1      Określenie wskaźnika transportowego
2.2.7.6.1.1    Wskaźnik transportowy (TI) dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, jest liczbą, którą określa się w następujący sposób:
(a)  należy ustalić najwyższy poziom promieniowania w milisiwertach na godzinę (mSv/h) w odległości 1 m od zewnętrznych powierzchni sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I i SCO-I. Określony poziom promieniowania należy pomnożyć przez 100, a otrzymany wynik jest wskaźnikiem transportowym. Dla rud uranu i toru oraz ich koncentratów, maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie położonym w odległości 1 m od zewnętrznej powierzchni ładunku, może być przyjęty jako:
0,4 mSv/h - dla rud uranu i toru oraz ich fizycznych koncentratów;
0,3 mSv/h - dla chemicznych koncentratów toru;
0,02 mSv/h - dla chemicznych koncentratów uranu, innych niż sześciofluorek uranu;
(b)  dla cystern, kontenerów oraz nieopakowanych materiałów LSA-I i przedmiotów SCO-I liczba otrzymana zgodnie z (a) powinna być pomnożona przez odpowiedni współczynnik podany w tablicy 2.2.7.6.1.1;
(c)  liczba otrzymana zgodnie z (a) i (b) powinna być zaokrąglona do pierwszej wyższej dziesiętnej (np. 1,13 do 1,2), z wyjątkiem wartości 0,05 lub mniejszej, która może być zaokrąglona do 0.

Tabela 2.2.7.6.1.1

WSPÓŁCZYNNNIKI PRZELICZENIOWE DLA CYSTERN, KONTENERÓW I NIEOPAKOWANYCH MATERIAŁÓW LSA-I I SCO-I
 
Wymiary ładunku aWspółczynnik przeliczeniowy
do 1 m21
od 1 do 5m22
od 5 do 20m23
większy od 20m210
 
a   zmierzona powierzchnia największego przekroju poprzecznego ładunku.

2.2.7.6.1.2    Wskaźnik transportowy dla każdego opakowania zbiorczego, kontenera lub pojazdu powinien być określony jako suma wskaźników transportowych wszystkich znajdujących się w nim sztuk przesyłki lub poprzez bezpośredni pomiar poziomu promieniowania, z wyjątkiem opakowań zbiorczych niesztywnych, dla których wskaźnik transportowy powinien być określony tylko jako suma wskaźników transportowych wszystkich sztuk przesyłki.
2.2.7.6.2      Określenie wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.2.1    Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne powinien być obliczony przez podzielenie liczby 50 przez mniejszą z dwóch wartości N, otrzymanych zgodnie z 6.4.11.11 i 6.4.11.12 (tj. CSI = 50/N). Wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego może wynosić zero, pod warunkiem, że nieograniczona liczba sztuk przesyłki jest w stanie podkrytycznym (tzn. w obu przypadkach N jest praktycznie równe nieskończoności).
2.2.7.6.2.2    Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla każdego opakowania zbiorczego lub kontenera powinien być określony jako suma CSI wszystkich sztuk przesyłki znajdujących się w opakowaniu zbiorczym lub kontenerze. Taka sama procedura powinna być stosowana dla określenia całkowitej sumy CSI w przesyłce lub w pojeździe.
2.2.7.7        Ograniczenia dotyczące aktywności i materiału
2.2.7.7.1      Ograniczenia dotyczące zawartości dla sztuk przesyłki
2.2.7.7.1.1    Wymaganie ogólne
Ilość materiałów promieniotwórczych w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać granicznych wartości dla danego typu sztuki przesyłki, podanych poniżej.
2.2.7.7.1.2    Wyłączone sztuki przesyłki
2.2.7.7.1.2.1  W przypadku materiałów promieniotwórczych, innych niż wyroby wykonane z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki nie powinna zawierać aktywności większej niż podano poniżej:
(a)  jeżeli materiały promieniotwórcze znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, np. w zegarach lub urządzeniach elektronicznych, to ograniczenia wymienione w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1 stosuje się odpowiednio dla każdego wyrobu i każdej sztuki przesyłki; oraz
(b)  jeżeli materiały promieniotwórcze nie znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, ani w ich częściach, to stosuje się ograniczenia dla sztuki przesyłki wymienione w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1.

Tabela 2.2.7.7.1.2.1

AKTYWNOŚCI GRANICZNE DLA WYŁĄCZONYCH SZTUK PRZESYŁKI
 
 Przyrządy i przedmiotyMateriały
Stan fizyczny zawartościAktywność maksymalna w wyrobie aAktywność maksymalna w sztuce przesyłki aAktywność maksymalna w sztuce przesyłki
(1)(2)(3)(4)
Ciała stałe:   
w postaci specjalnej10-2A1A110-3A1
w innej postaci10-2A2A210-3A2
Ciecze:10-3A210-1A210-4A2
Gazy:   
Tryt2 x 10-2A22 x 10-1A22 x 10-2A2
w postaci specjalnej10-3A110-2A110-3A1
w innej postaci10-3A210-2A210-3A2
 
a   W odniesieniu do mieszanin izotopów promieniotwórczych, patrz pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6.

2.2.7.7.1.2.2  W przypadku przedmiotów wykonanych z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki może zawierać dowolną ilość tych materiałów pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru zamknięta jest w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.7.1.3    Przemysłowe sztuki przesyłki
Zawartość promieniotwórcza w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej materiały LSA lub w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej przedmioty skażone powierzchniowo SCO, powinna być ograniczona tak, aby nie był przekroczony poziom promieniowania podany pod 4.1.9.2.1. Aktywność w pojedynczej sztuce przesyłki powinna być również ograniczona tak, aby nie były przekroczone aktywności graniczne dla pojazdu podane pod 7.5.11, CV33 (2).
2.2.7.7.1.4    Sztuki przesyłki Typu A
2.2.7.7.1.4.1  Sztuki przesyłki Typu A nie powinny zawierać aktywności większej niż:
(a)   A1 - dla materiałów w specjalnej postaci; lub
(b)   A2 - dla wszytkich innych materiałów promieniotwórczych.
2.2.7.7.1.4.2  W przypadku mieszanin izotopów promieniotwórczych, których skład i aktywność są znane, powinien być spełniony następujący warunek dotyczący zawartości promieniotwórczej w sztuce przesyłki typu A:

 

gdzie:
B(i)   jest aktywnością i-tego izotopu promieniotwórczego, gdy jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A1(i) jest wartością A1 dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
C(j)   jest aktywnością j-tego izotopu promieniotwórczego, gdy nie jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A2 (j) jest wartością A2 dla j-tego izotopu promieniotwórczego.
2.2.7.7.1.5    Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M)
2.2.7.7.1.5.1  Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M) nie powinny zawierać:
(a)  aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)  materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.6    Sztuki przesyłki Typu C
UWAGA: Transportem lotniczym mogą być przewożone sztuki przesyłki Typu C, zawierające materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci w ilościach przekraczających 3.000 A1 lub 100.000 A2, w zależności od tego, która z tych wartość jest mniejsza, albo wszystkie inne materiały promieniotwórcze w ilościach przekraczających 3.000 A2. Pomimo, że dla przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych w takich ilościach nie wymaga się sztuk przesyłki Typu C (wystarczające są sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M)), to podano dla nich poniżej stosowne wymagania, ponieważ takie sztuki przesyłki mogą być przewożone również transportem drogowym.
Sztuki przesyłki Typu C nie powinny zawierać:
(a)  aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)  materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwie zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.7    Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi
Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi nie mogą zawierać:
(a)  masy materiałów rozszczepialnych, innej niż uznana dla wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych lub materiałów rozszczepialnych, innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)  materiałów w innej postaci fizycznej lub chemicznej lub o innym rozmieszczeniu przestrzennym, niż uznano dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia, jeżeli ma to zastosowanie.
2.2.7.7.1.8    Sztuki przesyłki zawierające sześciofluorek uranu
Masa sześciofluorku uranu w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości, która mogłaby spowodować zmniejszenie wolnej przestrzeni w jej wnętrzu poniżej 5%, przy maksymalnej temperaturze sztuki przesyłki określonej dla układów w obiekcie, w którym ta sztuka przesyłki ma być wykorzystywana. Sześciofluorek uranu powinien mieć postać ciała stałego, a ciśnienie wewnątrz sztuki przesyłki w chwili nadawania jej do przewozu powinno być niższe od ciśnienia atmosferycznego.
2.2.7.7.2      Poziomy aktywności
2.2.7.7.2.1    W tabeli 2.2.7.7.2.1 podano następujące podstawowe wartości dla poszczególnych izotopów promieniotwórczych:
(a)  A1 i A2 w TBq;
(b)  stężenie promieniotwórcze w Bq/g dla materiału niepodlegającego przepisom; oraz
(c)  aktywności graniczne w Bq dla przesyłki niepodlegającej przepisom.

Tabela 2.2.7.7.2.1
 
Izotop promieniotwórczy (liczba atomowa)
A1
 
(TBq)
A2
 
(TBq)
Stężenie promieniotwórcze dla materiałów niepodlegających przepisom
(Bq/g)
Aktywność graniczna dla przesyłki niepodlegającej przepisom
(Bq)
Aktyn (89)    
Ac-225 (a)8 x 10-16 x 10-31 x 1011 x 104
Ac-227 (a)9 x 10-19 x 10-51 x 10-11 x 103
Ac-2286 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Ameryk (95)    
Am-2411 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Am-242m (a)1 x 1011 x 10-31 x 100 (b)1 x 104 (b)
Am-243 (a)5 x 1001 x 10-31 x 100 (b)1 x 103 (b)
Antymon (51)    
Sb-1224 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 104
Sb-1246 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Sb-1252 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Sb-1264 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Argon (18)    
Ar-374 x 1014 x 1011 x 1061 x 108
Ar-394 x 1012 x 1011 x 1071 x 104
Ar-413 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 109
Arsen (33)    
As-723 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
As-734 x 1014 x 1011 x 1031 x 107
As-741 x 1009 x 10-11 x 1011 x 106
As-763 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
As-772 x 1017 x 10-11 x 1031 x 106
Astat (85)    
At-211 (a)2 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Azot (7)    
N-139 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 109
Bar (56)    
Ba-131 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ba-1333 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Ba-133m2 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Ba-140(a)5 x 10-13 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Bekerel (97)    
Bk-2478 x 1008 x 10-41 x 1001 x 104
Bk-249 (a)4 x 1013 x 10-11 x 1031 x 106
Beryl (4)    
Be-104 x 1016 x 10-11 x 1041 x 106
Be-72 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Bizmut (83)    
Bi-2057 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Bi-2063 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Bi-2077 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Bi-2101 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Bi-210m (a)6 x 10-12 x 10-21 x 1011 x 105
Bi-212(a)7 x 10-16 x 10-11 x 101 (b)1 x 105(b)
Brom (35)    
Br-764 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Br-773 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Br-824 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Cer (58)    
Ce-1397 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ce-1412 x 1016 x 10-11 x 1021 x 107
Ce-1439 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 106
Ce-144 (a)2 x 10-12 x 10-11 x 102 (b)1 x 105 (b)
Cez (55)    
Cs-1294 x 1004 x 1001 x 1021 x 105
Cs-1313 x 1013 x 1011 x 1031 x 106
Cs-1321 x 1001 x 1001 x 1011 x 105
Cs-1347 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 104
Cs-134m4 x 1016 x 10-11 x 1031 x 105
Cs-1354 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Cs-1365 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Cs-137 (a)2 x 1006 x 10-11 x 101 (b)1 x 104 (b)
Chlor (17)    
Cl-361 x 1016 x 10-11 x 1041 x 106
Cl-382 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Chrom (24)    
Cr-513 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Cyna (50)    
Sn-113 (a)4 x 1002 x 1001 x 1031 x 107
Sn-117m7 x 1004 x 10-11 x 1021 x 106
Sn-119m4 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Sn-121m (a)4 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Sn-1238 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Sn-1254 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Sn-126 (a)6 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Cynk (30)    
Zn-652 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Zn-693 x 1006 x 10-11 x 1041 x 106
Zn-69m (a)3 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Cyrkon (40)    
Zr-883 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Zr-93bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 103 (b)1 x 107 (b)
Zr-95 (a)2 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Zr-97 (a)4 x 10-14 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Dysproz (66)    
Dy-1592 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Dy-1659 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Dy-166 (a)9 x 10-13 x 10-11 x 1031 x 106
Erb (68)    
Er-1694 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Er-1718 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 106
Europ (63)    
Eu-1472 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Eu-1485 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-1492 x 1012 x 1011 x 1021 x 107
Eu-150 (długożyciowy)7 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-150 (krótkożyciowy)2 x 1007 x 10-11 x 1031 x 106
Eu-1521 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Eu-152m8 x 10-18 x 10-11 x 1021 x 106
Eu-1549 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-1552 x 1013 x 1001 x 1021 x 107
Eu-1567 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Fluor (9)    
F-181 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Fosfor (15)    
P-325 x 10-15 x 10-11 x 1031 x 105
P-334 x 1011 x 1001 x 1051 x 108
Gadolin (64)    
Gd-146 (a)5 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Gd-1482 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Gd-153 1 x 1019 x 1001 x 1021 x 107
Gd-1593 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Gal (31)    
Ga-677 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Ga-685 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Ga-724 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
German (32)    
Ge-68 (a)5 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Ge-714 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Ge-773 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Glin (13)    
Al-261 x 10-11 x 10-11 x 1011 x 105
Hafn (72)    
Hf-172 (a)6 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Hf-1753 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Hf-1812 x 1005 x 10-11 x 1011 x 106
Hf-182bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1021 x 106
Holm(67)
Ho-1664 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 105
Ho-166m6 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Ind (49)
In-1113 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
In-113m4 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
In-114m (a)1 x 1015 x 10-11 x 1021 x 106
In-115m7 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Iryd (77)
Ir-189 (a)1 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Ir-1907 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Ir-1921 x 100(c)6 x 10-11 x 1011 x 104
Ir-1943 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Herb(70)
Yb-1694 x 1001 x 1001 x 1021 x 107
Yb-1753 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Itr (39)
Y-87 (a)1 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Y-884 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Y-903 x 10-13 x 10-11 x 1031 x 105
Y-916 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Y-91m2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Y-922 x 10-12 x 10-11 x 1021 x 105
Y-933 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Jod (53)
I-1236 x 1003 x 1001 x 1021 x 107
I-1241 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
I-1252 x 1013 x 1001 x 1031 x 106
I-1262 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
I-129bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1021 x 105
I-1313 x 1007 x 10-11 x 1021 x 106
I-1324 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
I-1337 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
I-1343 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
I-135 (a)6 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Kadm (48)
Cd-1093 x 1012 x 1001 x 1041 x 106
Cd-113m4 x 1015 x 10-11 x 1031 x 106
Cd-115 (a)3 x 1004 x 10-11 x 1021 x 106
Cd-115m5 x 10-15 x 10-11 x 1031 x 106
Kaliforn (98)    
Cf-2484 x 1016 x 10-31 x 1011 x 104
Cf-2493 x 1008 x 10-41 x 1001 x 103
Cf-2502 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Cf-2517 x 1007 x 10-41 x 1001 x 103
Cf-2521 x 10-13 x 10-31 x 1011 x 104
Cf-253 (a)4 x 1014 x 10-21 x 1021 x 105
Cf-2541 x 10-31 x 10-31 x 1001 x 103
Kiur (96)    
Cm-2404 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
Cm-2412 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Cm-2424 x 1011 x 10-21 x 1021 x 105
Cm-2439 x 1001 x 10-31 x 1001 x 104
Cm-2442 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Cm-2459 x 1009 x 10-41 x 1001 x 103
Cm-246 9 x 1009 x 10-41 x 1001 x 103
Cm-247 (a)3 x 1001 x 10-31 x 1001 x 104
Cm-2482 x 10-23 x 10-41 x 1001 x 103
Kobalt (27)    
Co-555 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Co-563 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Co-571 x 1011 x 1011 x 1021 x 106
Co-581 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Co-58m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Co-604 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Krypton (36)    
Kr-794 x 1001 x 1001 x 1031 x 105
Kr-814 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Kr-851 x 1011 x 1011 x 1051 x 104
Kr-85m8 x 1003 x 1001 x 1031 x 1010
Kr-872 x 10-12 x 10-11 x 102l x 109
Krzem (14)    
Si-316 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Si-324 x 1015 x 10-11 x 1031 x 106
Ksenon (54)    
Xe-122 (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 109
Xe-1232 x 1007 x 10-11 x 1021 x 109
Xe-1274 x 1002 x 1001 x 1031 x 105
Xe-131m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 104
Xe-1332 x 1011 x 1011 x 1031 x 104
Xe-1353 x 1002 x 1001 x 1031 x 1010
Lantan (57)    
La-1373 x 1016 x 1001 x 1031 x 107
La-1404 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Lutet (71)    
Lu-1726 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Lu-1738 x 1008 x 1001 x 1021 x 107
Lu-1749 x 1009 x 1001 x 1021 x 107
Lu-174m2 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Lu-1773 x 1017 x 10-11 x 1031 x 107
Magnez (12)    
Mg-28 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Mangan (25)    
Mn-523 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Mn-53bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 109
Mn-541 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Mn-563 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Miedź (29)    
Cu-646 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Cu-671 x 1017 x 10-11 x 1021 x 106
Molibden (42)    
Mo-934 x 1012 x 1011 x 1031 x 108
Mo-99 (a)1 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Neodym (60)    
Nd-1476 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Nd-1496 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 106
Neptun (93)    
Np-2354 x 1014 x 1011 x 1031 x 107
Np-236 (długożyciowy9 x 1002 x 10-21 x 1021 x 105
Np-236 (krótkożyciowy)2 x 1012 x 1001 x 1031 x 107
Np-2372 x 1012 x 10-31 x 100 (b)1 x 103 (b)
Np-2397 x 1004 x 10-11 x 1021 x 107
Nikiel (28)    
Ni-59bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 108
Ni-634 x 1013 x 1011 x 1051 x 108
Ni-654 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Niob (41)    
Nb-93m4 x 1013 x 1011 x 1041 x 107
Nb-947 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Nb-951 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Nb-979 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Ołów (82)    
Pb-2011 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Pb-2024 x 1012 x 1011 x 1031 x 106
Pb-2034 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pb-205bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Pb-210 (a)1 x 1005 x 10-21 x 101 (b)1 x 104 (b)
Pb-212 (a)7 x 10-12 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Osm (76)    
Os-1851 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Os-1911 x 1012 x 1001 x 1021 x 107
Os-191m4 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Os-1932 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Os-194 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Pallad (46)    
Pd-103 (a)4 x 1014 x 1011 x 1031 x 108
Pd-107bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1051 x 108
Pd-1092 x 1005 x 10-11 x 1031 x 106
Platyna (78)    
Pt-188 (a)1 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Pt-1914 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pt-1934 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Pt-193m4 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Pt-195m1 x 1015 x 10-11 x 1021 x 106
Pt-1972 x 1016 x 10-11 x 1031 x 106
Pt-197m1 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Pluton (94)    
Pu-2363 x 1013 x 10-31 x 1011 x 104
Pu-2372 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Pu-2381 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-2391 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-2401 x 1011 x 10-31 x 1001 x 103
Pu-241 (a)4 x 1016 x 10-21 x 1021 x 105
Pu-2421 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-244 (a)4 x 10-11 x 10-31 x 1001 x 104
Polon (84)    
Po-2104 x 1012 x 10-21 x 1011 x 104
Potas (19)    
K-409 x 10-19 x 10-11 x 1021 x 106
K-422 x 10-12 x 10-11 x 1021 x 106
K-437 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Prazeodym (59)    
Pr-1424 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Pr-1433 x 1006 x 10-11 x 1041 x 106
Promet (61)    
Pm-1433 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pm-1447 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Pm-1453 x 1011 x 1011 x 1031 x 107
Pm-1474 x 1012 x 1001 x 1041 x 107
Pm-148m (a)8 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Pm-1492 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Pm-1512 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Protaktyn (91)    
Pa-230 (a)2 x 1007 x 10-21 x 1011 x 106
Pa-2314 x 1004 x 10-41 x 1001 x 103
Pa-2335 x 1007 x 10-11 x 1021 x 107
Rad (88)    
Ra-223 (a)4 x 10-17 x 10-31 x 102 (b)1 x 105 (b)
Ra-224 (a)4 x 10-12 x 10-21 x 101 (b)1 x 105 (b)
Ra-225 (a)2 x 10-14 x 10-31 x 1021 x 105
Ra-226 (a)2 x 10-13 x 10-31 x 101 (b)1 x 104 (b)
Ra-228 (a)6 x 10-12 x 10-21 x 101 (b)1 x 105 (b)
Radon (86)    
Rn-222 (a)3 x 10-14 x 10-31 x 101 (b)1 x 108 (b)
Ren (75)    
Re (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1061 x 109
Re-1841 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Re-184m3 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Re-1862 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Re-187bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1061 x 109
Re-1884 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Re-189 (a)3 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Rod (45)    
Rh-1014 x 1003 x 1001 x 1021 x 107
Rh-1025 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Rh-102m2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Rh-103m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Rh-1051 x 1018 x 10-11 x 1021 x 107
Rh-992 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Rtęć (80)    
Hg-194 (a)1 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Hg-195m (a)3 x 1007 x 10-11 x 1021 x 106
Hg-1972 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Hg-197m1 x 1014 x 10-11 x 1021 x 106
Hg-2035 x 1001 x 1001 x 1021 x 105
Rubid (37)    
Rb (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Rb-812 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Rb-83 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Rb-841 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Rb-865 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 105
Rb-87bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Ruten (44)    
Ru-103 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ru-1051 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Ru-106 (a)2 x 10-12 x 10-11 x 102 (b)1 x 105 (b)
Ru-975 x 1005 x 1001 x 1021 x 107
Samar (62)    
Sm-1451 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Sm-147bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x 104
Sm-1514 x 1011 x 1011 x 1041 x 108
Sm-1539 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Selen (34)    
Se-753 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Se-794 x 1012 x 1001 x 1041 x 107
Siarka (16)    
S-354 x 1013 x 1001 x 1051 x 108
Skand (21)    
Sc-445 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Sc-465 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Sc-471 x 1017 x 10-11 x 1021 x 106
Sc-483 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Sód (11)    
Na-225 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Na-242 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Srebro (47)    
Ag-1052 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ag-108m (a)7 x 10-17 x 10-11 x101 (b)1 x 106 (b)
Ag-110m (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Ag-1112 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Stront (38)    
Sr-82 (a)2 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Sr-852 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Sr-85m5 x 1005 x 1001 x 1021 x 107
Sr-87m3 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Sr-896 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Sr-90 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 102 (b)1 x 104 (b)
Sr-91 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Sr-92 (a)1 x 1003 x 10-11 x 1011 x 106
Tall (81)    
Tl-2009 x 10-19 x 10-11 x 1011 x 106
Tl-2011 x 1014 x 1001 x 1021 x 106
Tl-2022 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Tl-2041 x 1017 x 10-11 x 1041 x 104
Tantal (73)    
Ta-178(długożyciowy)1 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Ta-1793 x 10-13 x 1011 x 1031 x 107
Ta-1829 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 104
Technet (43)    
Tc-95m (a)2 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Tc-964 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Tc-96m (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 107
Tc-97bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1031 x 108
Tc-97m4 x 1011 x 1001 x 1031 x 107
Tc-988 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Tc-994 x 1019 x 10-11 x 1041 x 107
Tc-99m1 x 1014 x 1001 x 1021 x 107
Tellur (52)    
Te-1212 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Te-121m5 x 1003 x 1001 x 1021 x 105
Te-123m8 x 1001 x 1001 x 1021 x 107
Te-125m2 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Te-1272 x 1017 x 10-11 x 1031 x 106
Te-127m (a)2 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Te-1297 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 106
Te-129m (a)8 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 106
Te-131m (a)7 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Te-132 (a)5 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 107
Terb (65)    
Tb-1574 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Tb-1581 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Tb-1601 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Tor (90)    
Th (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 100 (b)1 x 103 (b)
Th-2271 x 1015 x 10-31 x 1011 x 104
Th-228 (a)5 x 10-11 x 10-31 x 100 (b)1 x 104 (b)
Th-2295 x 1005 x 10-41 x 100 (b)1 x 103 (b)
Th-2301 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Th-2314 x 1012 x 10-21 x 1031 x 107
Th-232bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x l04
Th-234 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 103 (b)1 x 105 (b)
Tryt(1)    
T(H-3)4 x 1014 x 1011 x 1061 x 109
Tul (69)    
Tm-1677 x 1008 x 10-11 x 1021 x 106
Tm-1703 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Tm-1714 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Tytan (22)    
Ti-44 (a)5 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Uran (92)    
U (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 100 (b)1 x 103 (b)
U (wzbogacony do 20% lub mniej) (g)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1001 x 103
U (zubożony)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1001 x 103
U-230 (powolne wchłanianie do płuc) (a),(f)3 x 1013 x 10-31 x 1011 x 104
U-230 (szybkie wchłanianie do płuc) (a),(d)4 x 1011 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
U-230 (średnie wchłanianie do płuc) (a),(e)4 x 1014 x 10-31 x 1011 x 104
U-232 (powolne wchłanianie do płuc) (f)1 x 1011 x 10-31 x 1011 x 104
U-232 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1011 x 10-21 x 100 (b)1 x 103 (b)
U-232 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1017 x 10-31 x 1011 x 104
U-233 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x l05
U-233 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1019 x 10-21 x 1011 x 104
U-233 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-234 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x 105
U-234 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1019 x 10-21 x 1011 x 104
U-234 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-235 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (a),(d),(e),(f)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 101 (b)1 x 104 (b)
U-236 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x 104
U-236 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x 104
U-236 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-238 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (d),(e),(f)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 101 (b)1 x 104 (b)
Wanad (23)    
V-484 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
V-494 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Wapń (20)    
Ca-41bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1051 x 107
Ca-454 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Ca-47 (a)3 x 1003 x 10-11 x 1011 x 106
Węgiel (6)    
C-111 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
C-144 x 1013 x 1001 x 1041 x 107
Wolfram (74)    
W-178 (a)9 x 1005 x 1001 x 1011 x 106
W-1813 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
W-1854 x 1018 x 10-11 x 1041 x 107
W-1872 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
W-188 (a)4 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Złoto (79)    
Au-1937 x 1002 x 1001 x 1021 x 107
Au-1941 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Au-1951 x 1016 x 1001 x 1021 x 107
Au-1981 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Au-1991 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Żelazo (26)    
Fe-52 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 106
Fe-554 x 1014 x 1011 x 1041 x 106
Fe-599 x 10-19 x 10-11 x 1011 x 106
Fe-60 (a)4 x 1012 x 10-11 x 1021 x 105
 
(a)  Wartości A1 i A2 uwzględniają udział izotopów pochodnych o okresie półrozpadu mniejszym niż 10 dni.
(b)  Izotopy macierzyste i ich pochodne znajdujące się w stanie równowagi wiekowej, wymienione są poniżej:
Sr-90         Y-90
Zr-93         Nb-93m
Zr-97         Nb-97
Ru-106        Rh-106
Cs-137        Ba-137m
Ce-134        La-134
Ce-144        Pr-144
Ba-140        La-140
Bi-212        Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Pb-210        Bi-210, Po-210
Pb-212        Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Rn-220        Po-216
Rn-222        Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214
Ra-223        Rn-219, Po-215, Pb-211, Bi-211, Tl-207
Ra-224        Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Ra-226        Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
Ra-228        Ac-228
Th-226        Ra-222, Rn-218, Po-214
Th-228        Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb212, Bi-212, Tl208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-229        Ra-225, Ac-225, Fr-221, At-217, Bi-213, Po-213, Pb-209
Th-nat.       Ra-228, Ac-228, Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-234        Pa-234m
U-230         Th-226, Ra-222, Rn-218, Po-214
U-232         Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212  (0,64)
U-235         Th-231
U-238         Th-234, Pa-234m
U-nat.        Th-234, Pa-234m, U-234, Th-230, Ra-226, Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
U-240         Np-240m
Np-237        Pa-233
Am-242m       Ami-242
Am-243        Np-239
(c)  Ilość może być określona na podstawie pomiaru szybkości rozpadu lub pomiaru poziomu promieniowania, w określonej odległości od źródła.
(d)  Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UF6, UO2F2 i UO2(NO3)2, zarówno w normalnych warunkach transportu, jak i awaryjnych.
(e)  Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UO3, UF4, UCl4 i do jego związków sześciowartościowych, zarówno w normalnych, jak i awaryjnych warunkach transportu.
(f)  Wartości te stosuje się do wszystkich związków uranu, innych niż wymienione powyżej pod (d) i (e).
(g)  Wartości te stosuje się tylko do nienapromieniowanego uranu.
2.2.7.7.2.2    Dla pojedynczych izotopów promieniotwórczych, które nie są wymienione w tabeli 2.2.7.7.2.1, określenie podstawowych wartości dla izotopu, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, a przy przewozie międzynarodowym - zatwierdzenia wielostronnego. Jeżeli znana jest postać chemiczna każdego izotopu promieniotwórczego, to dopuszcza się stosowanie wartości A2, przy uwzględnieniu klasy rozpuszczalności izotopu zalecanej przez Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej, pod warunkiem, że bierze się pod uwagę postać chemiczną izotopu w normalnych warunkach transportu, jak również w warunkach awaryjnych. Alternatywnie, bez uzyskiwania zatwierdzenia właściwej władzy, mogą być wykorzystywane podstawowe wartości dla izotopów promieniotwórczych, podane w tabeli 2.2.7.7.2.2

Tabela 2.2.7.7.2.2

PODSTAWOWE WARTOŚCI DLA NIEZNANYCH IZOTOPÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH LUB MIESZANIN
 
Zawartość promieniotwórcza
A1
(TBq)
A2
(TBq)
Stężenie promieniotwórcze dla materiałów niepodlegających przepisom
(Bq/g)
Aktywność graniczna dla przesyłki niepodlegającej przepisom
(Bq)
Stwierdzona jedynie obecność izotopów emitujących promieniowanie beta lub gamma0,10,021 x 1011 x 104
Stwierdzona jedynie obecność izotopów promieniotwórczych emitujących promieniowanie alfa0,29 x 10-51 x 10-11 x 103
Brak odpowiednich danych0,0019 x 10-51 x 10-11 x 103
 
2.2.7.7.2.3    Przy obliczaniu wartości A1 i A2 dla izotopu promieniotwórczego niewymienionego w tabeli 2.2.7.7.2.1, pojedynczy szereg rozpadu promieniotwórczego, w którym izotopy promieniotwórcze znajdują się w naturalnych proporcjach, i w którym żaden z pochodnych izotopów promieniotwórczych nie ma okresu półrozpadu dłuższego niż 10 dni lub dłuższego od okresu półrozpadu promieniotwórczego izotopu macierzystego, powinien być rozpatrywany tak, jak pojedynczy izotop promieniotwórczy. Aktywność przyjmowana do obliczeń i stosowane wartości A1 lub A2 powinny odpowiadać wartościom macierzystego izotopu promieniotwórczego. W przypadku szeregów rozpadu promieniotwórczego, w których jakikolwiek izotop promieniotwórczy ma okres półrozpadu dłuższy niż 10 dni lub dłuższy od okresu półrozpadu macierzystego izotopu promieniotwórczego, macierzysty izotop promieniotwórczy oraz pochodne izotopy promieniotwórcze powinny być rozpatrywane jako mieszanina różnych izotopów.
2.2.7.7.2.4    W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, podstawowe wartości dla izotopu promieniotwórczego, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, mogą być wyznaczone następująco:

 

gdzie:
f(i)   jest częścią aktywności lub stężenia promieniotwórczego i-tego izotopu w mieszaninie;
X(i)   jest odpowiednią wartością A1 lub A2, lub stężeniem promieniotwórczym dla materiałów niepodlegającym przepisom lub graniczną aktywnością dla przesyłki niepodlegającej przepisom, dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
Xm     jest wyznaczoną wartością A1 lub A2 lub stężeniem promieniotwórczym dla materiału niepodlegającemu przepisom albo, w przypadku mieszaniny, graniczną aktywnością dla przesyłki niepodlegającej przepisom.
2.2.7.7.2.5    Jeżeli znany jest każdy izotop promieniotwórczy, ale nie są znane aktywności niektórych z nich, to izotopy te można grupować, a we wzorach podanych pod 2.2.7.7.2.4 i 2.2.7.7.1.4.2, stosować najmniejszej wartości podstawowe dla izotopu promieniotwórczego w każdej grupie. Grupy te można tworzyć biorąc pod uwagę aktywność całkowitą promieniowania alfa i aktywność całkowitą promieniowania beta/gamma, jeżeli aktywności te są znane, stosując najmniejsze wartości podstawowe, odpowiednio dla emiterów promieniowania alfa lub dla emiterów promieniowania beta/gamma.
2.2.7.7.2.6    W przypadku pojedynczych izotopów promieniotwórczych lub mieszaniny izotopów, dla których nie ma odpowiednich danych, powinny być stosowane wartości podane w tabeli 2.2.7.7.2.2.
2.2.7.8        Graniczne wartości wskaźnika transportowego (TI), wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) oraz poziomu promieniowania dla sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych
2.2.7.8.1      Z wyjątkiem przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego, wskaźnik transportowy każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 10, a wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 50.
2.2.7.8.2      Z wyjątkiem sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych przewożonych transportem drogowym na warunkach używania wyłącznego, zgodne z warunkami określonymi pod 7.5.11, CV33(3.5) (a), największy poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 2 mSv/h.
2.2.7.8.3      Największy poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, przewożonych na warunkach używania wyłącznego, nie powinien przekraczać 10 mSv/h.
2.2.7.8.4      Sztuki przesyłki i opakowania zbiorcze powinny być zaliczone do jednej z kategorii:
I-BIAŁEJ, II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ, zgodnie z warunkami określonymi w tabeli 2.2.7.8.4 i z następującymi wymaganiami:
(a)  dla określenia kategorii sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, powinien być uwzględniony zarówno wskaźnik transportowy, jak i poziom promieniowania na powierzchni. Jeżeli wskaźnik transportowy odpowiada warunkom jednej kategorii, a poziom promieniowania na powierzchni odpowiada warunkom innej kategorii, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinny być zakwalifikowane do wyższej kategorii. W tym przypadku kategorię I-BIAŁĄ uważa się za najniższą;
(b)  wskaźnik transportowy powinien być określony zgodnie z procedurą podaną pod 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2;
(c)  jeżeli poziom promieniowania na powierzchni jest większy niż 2 mSv/h, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinno być przewożone na warunkach używania wyłącznego, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 7.5.11, CV33(3.5) (a);
(d)  sztuka przesyłki przewożona w warunkach specjalnych powinna być zaliczona do kategorii III-ŻÓŁTEJ;
(e)  opakowanie zbiorcze, zawierające przesyłki przewożone w specjalnych warunkach, powinno być zaliczone do kategorii III-ŻÓŁTEJ.

Tabela 2.2.7.8.4

KATEGORIE SZTUK PRZESYŁKI I OPAKOWAŃ ZBIORCZYCH
 
 Warunki 
Wskaźnik transportowyMaksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie powierzchni zewnętrznejKategoria
0 anie większy od 0,005 mSv/hI-BIAŁA
większy od 0 lecz nie większy od 1awiększy od 0,005 mSv/h lecz nie większy od 0,5 mSv/hII-ŻÓŁTA
większy od 1 lecz nie większy od 10większy od 0,5 mSv/h lecz nie większy od 2 mSv/hIII-ŻÓŁTA
większy od 10większy od 2 mSv/h lecz nie większy od 10 mSv/hIII-ŻÓŁTA b
 
a    Jeżeli zmierzony wskaźnik transportowy (TI) nie jest większy od 0,05, to jego wartość może być wyrażona jako 0, zgodnie z 2.2.7.6.1.1(c).
b    Mają być przewożone na warunkach używania wyłącznego.

2.2.7.9        Wymagania i kontrola przy przewozie wyłączonych sztuk przesyłki
2.2.7.9.1      Wyłączone sztuki przesyłki, które mogą zawierać materiały promieniotwórcze w ilościach ograniczonych, przyrządy, przedmioty przemysłowe określone pod 2.2.7.7.1.2 oraz próżne opakowania określone pod 2.2.7.9.6, mogą być przewożone pod warunkiem spełnienia:
(a)  odpowiednich wymagań określonych pod 2.2.7.9.2, 3.3.1 (przepis szczególny 290, jeżeli ma zastosowanie), 4.1.9.1.2, 5.2.1.2, 5.2.1.7.1, 5.2.1.7.2, 5.2.1.7.3, 5.4.1.1.1 (a), 7.5.11 - CV33(5.2) oraz, jeżeli mają zastosowanie, wymagań określonych pod 2.2.7.9.3 do 2.2.7.9.6;
(b)  wymagań dla wyłączonych sztuk przesyłki, określonych pod 6.4.4;
(c)  w przypadku, gdy wyłączona sztuka przesyłki zawiera materiały rozszczepialne, to powinno mieć zastosowanie jedno z wyłączeń dla materiałów rozszczepialnych, podanych pod 6.4.11.2 i powinno być spełnione wymaganie podane pod 6.4.7.2.
2.2.7.9.2      Poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni wyłączonej sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 5 µSv/h.
2.2.7.9.3      Materiały promieniotwórcze, które znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, których aktywność w wyrobie i sztuce przesyłki nie przekracza wartości określonych odpowiednio w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  poziom promieniowania w odległości 10 cm od każdego punktu zewnętrznej powierzchni nieopakowanego przyrządu lub przedmiotu, jest nie większy niż 0,1 mSv/h; oraz
(b)  Każdy przyrząd lub przedmiot jest zaopatrzony w napis "PROMIENIOTWÓRCZY', z wyjątkiem:
(i)  radioluminescencyjnych zegarów lub urządzeń;
(ii)  wyrobów powszechnego użytku, które albo zostały zatwierdzone przez organ nadzoru zgodnie z 2.2.7.1.2 (d) albo pojedynczy wyrób nie przekracza granicznej aktywności dla przesyłki niepodlegającej przepisom, podanej w kolumnie (5) tabeli 2.2.7.7.2.1, pod warunkiem, że wyroby takie przewożone są w sztukach przesyłki, które na wewnętrznej powierzchni mają napis "PROMIENIOTÓRCZY" naniesiony w taki sposób, aby ostrzegał o obecności materiału promieniotwórczego, po jej otwarciu; oraz
(c)  materiał aktywny jest całkowicie zamknięty w nieaktywnych częściach urządzenia (urządzenie, którego jedyną funkcją jest utrzymanie materiału promieniotwórczego, nie może być uważane za przyrząd lub przedmiot przemysłowy).
2.2.7.9.4      Materiały promieniotwórcze w innej formie niż określono pod 2.2.7.9.3, których aktywność nie przekracza wartości podanej w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  sztuka przesyłki zachowuje zawartość promieniotwórczą w normalnych warunkach przewozu; oraz
(b)  sztuka przesyłki ma na wewnętrznej powierzchni napis "PROMIENIOTWÓRCZY", naniesiony w taki sposób, aby ostrzegał o obecności materiału promieniotwórczego po jej otwarciu.
2.2.7.9.5      Przedmiot, w którym jedynym materiałem promieniotwórczym jest nienapromieniowany uran naturalny, nienapromieniony uran zubożony lub nienapromieniowany tor naturalny, może być przewożony jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru jest umieszczona w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.9.6      Próżne opakowanie, które uprzednio zawierało materiały promieniotwórcze może być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  jest ono utrzymane w dobrym stanie i jest pewnie zamknięte;
(b)  zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru, będącego elementem konstrukcyjnym opakowania, pokryta jest powłoką nieaktywną, wykonaną z metalu lub innego trwałego materiału;
(c)  poziom skażeń niezwiązanych wewnątrz opakowania, nie przekracza stokrotnej wartosci poziomu określonego pod 4.1.9.1.2; oraz
(d)  nie są widoczne jakiekolwiek nalepki, które były umieszczone zgodnie z 5.2.2.1.11.1.
2.2.7.9.7      Następujące przepisy nie mają zastosowania do wyłączonych sztuk przesyłki oraz czynności kontrolnych związanych z ich przewozem:
2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2, 4.1.9.1.3, 4.1.9.1.4, 5.1.3.2, 5.1.5.1.1, 5.1.5.1.2, 5.4.1.1.1 z wyjątkiem (a), 5.4.1.2.5.1, 5.4.1.2.5.2, 5.4.3, 6.4.6.1 oraz 7.5.11 CV 33, z wyjątkiem (5.2).
2.2.7.10       (Zarezerwowane)
2.2.8          Klasa 8 Materiały żrące
2.2.8.1        Kryteria
2.2.8.1.1      Tytuł klasy 8 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują - w przypadku kontaktu z nimi - tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej lub, które - w razie wycieku - mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą ciecz żrącą tylko w obecności wody lub wydzielają pary lub mgły żrące w warunkach naturalnej wilgoci powietrza.
2.2.8.1.2      Materiały i przedmioty klasy 8 dzielą się następująco:
C1 - C10     Materiały żrące, niastwarząjące zagrożenia dodatkowego:
C1-C4        kwaśne:
C1    nieorganiczne, ciekłe;
C2    nieorganiczne, stałe;
C3    organiczne, ciekłe;
C4    organiczne, stałe;
C5 - C8      zasadowe:
C5    nieorganiczne, ciekłe;
C6    nieorganiczne, stałe;
C7    organiczne, ciekłe;
C8    organiczne, stałe;
C9 - C10     inne materiały żrące:
C9    ciekłe;
C10   stałe;
C11          Przedmioty;
CF           Materiały żrące, zapalne:
CF1    ciekłe;
CF2    stałe;
CS           Materiały żrące, samonagrzewające się:
CS1    ciekłe;
CS2    stałe;
CW           Materiały żrące, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne;
CW1    ciekłe;
CW2    stałe;
CO           Materiały żrące, utleniające:
CO1    ciekłe;
CO2    stałe;
CT           Materiały żrące, trujące:
CT1    ciekłe;
CT2    stałe;
CFT          Materiały żrące, zapalne, ciekłe, trujące;
COT          Materiały żrące, utleniające, trujące.
Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.8.1.3      Materiały klasy 8 powinny być zaliczane do trzech grup pakowania odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
I grupa pakowania:  materiały silnie żrące;
II grupa pakowania:  materiały żrące;
III grupa pakowania:  materiały słabo żrące.
2.2.8.1.4      Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 8, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaliczenie materiałów do grup pakowania I, II i III, zostało dokonane na podstawie doświadczeń, z uwzględnieniem takich czynników dodatkowych, jak narażenie inhalacyjne (patrz 2.2.8.1.5) i reaktywność z wodą (łącznie z tworzeniem niebezpiecznych produktów rozkładu).
2.2.8.1.5      Materiał lub preparat spełniający kryteria klasy 8, mający toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania, a toksyczność doustną lub dermalną na poziomie III grupy pakowania lub niższą, powinien być zaklasyfikowany do klasy 8.
2.2.8.1.6      Materiały, łącznie z mieszaninami, niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, mogą być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.8.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania na podstawie oceny czasu trwania kontaktu niezbędnego do spowodowania całkowitej martwicy skóry ludzkiej, zgodnie z kryteriami podanymi pod (a) do (c) poniżej.
Materiały ocenione jako niepowodujące całkowitej martwicy skóry człowieka, powinny być ocenione dodatkowo z punktu widzenia ich potencjalnej możliwości oddziaływania korodującego na niektóre powierzchnie metalowe. Przy zaliczaniu do grup pakowania należy uwzględnić doświadczenia uzyskane w sytuacjach awaryjnego narażenia ludzi. W przypadku braku takich doświadczeń, zaliczanie do grup powinno opierać się na wynikach doświadczeń przeprowadzonych zgodnie z Wytycznymi OECD 4045.
(a)  do I grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia 3 minuty lub krótszym, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 60 minut, licząc od zakończenia narażenia;
(b)  do II grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 3 minuty, ale nie dłuższym niż 60 minut, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
(c)  do III grupy pakowania powinny być zaliczone:
-   materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 60 minut, ale nie dłuższym niż 4 godziny, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
-   materiały, które są oceniane jako niepowodujące całkowitej martwicy skóry, ale które wykazują działanie korodujące na powierzchnie stalowe lub aluminiowe z szybkością większą niż 6,25 mm na rok w temperaturze badania 55°C. Dla celów badania powinny być stosowane: stal, typu S235JR+CR (1.0037 odpowiednik St 37-2), S275J2G3+CR (1.0144 odpowiednik St 44-3), ISO 3574, Zunifikowany System Numerowania (UNS) G10200 lub SAE 1020, oraz aluminium, nieplaterowane, typów 7075-T6 lub AZ5GU-T6. Odpowiednia metoda badania opisana jest w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, Rozdział 37.

______
5    OECD Guidelines for Testing of Chemicals No 404 "Acute Dermal Irritation/Corrosion" (1992).

2.2.8.1.7     Jeżeli materiały klasy 8, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.

2.2.8.1.8     Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.8.1.6 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.8.1.9     Materiały, roztwory i mieszaniny, które:
-   nie spełniają kryteriów Dyrektywy 67/548/EEC2 lub 88/379/EEC3, i które nie są zaklasyfikowane jako żrące zgodnie z tymi dyrektywami; oraz
-   nie wykazują działania żrącego na stal lub aluminium,
mogą być uważane za nienależące do klasy 8.
UWAGA: UN 1910 tlenek wapniowy i UN 2812 glinian sodowy wymienione w "Przepisach Modelowych ONZ", nie podlegają przepisom ADR.

______
2    Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. L 196 z 16.08.1967, str.1).
3    Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. L 187 z 16.07.1988, str.14).

2.2.8.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.8.2.1     Materiały klasy 8 chemicznie niestabilne, mogą być dopuszczone do przewozu tylko wówczas, gdy zostały podjęte odpowiednie środki zapobiegające ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia i cysterny nie zawierały materiałów mogących inicjować takie reakcje.
2.2.8.2.2     Następujące materiały nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   UN 1798 WODA KRÓLEWSKA;
-   mieszaniny kwasu siarkowego wyczerpane, chemicznie niestabilne;
-   mieszaniny nitrujące, chemicznie niestabilne lub mieszaniny odpadowe kwasów azotowego i siarkowego, nie zdenitrowane;
-   kwas nadchlorowy w roztworze wodnym o stężeniu powyżej 72% masowych lub mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda.

2.2.8.3.      Wykaz pozycji grupowych

wzór: 1, 2

2.2.9         Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.2.9.1       Kryteria
2.2.9.1.1     Tytuł klasy 9 obejmuje materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały objęte tytułami pozostałych klas.
2.2.9.1.2     Materiały i przedmioty klasy 9 dzielą się następująco:
M1           Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia;
M2           Materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny;
M3           Materiały wydzielające pary palne;
M4           Akumulatory litowe;
M5           Przedmioty ratownicze;
M6-M8        Materiały zagrażające środowisku:
M6    skażające środowisko wodne, ciekłe;
M7    skażające środowisko wodne, stałe;
M8    drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie;
M9-M10       Materiały o podwyższonej temperaturze:
M9    ciekłe;
M10   stałe;
M11          Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nieodpowiadające definicjom pozostałych klas.
Definicje i klasyfikacja
2.2.9.1.3     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 9 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji tej tabeli lub do pozycji wymienionej w podrozdziale 2.2.9.3 powinna być dokonywana zgodnie z przepisami 2.2.9.1.4 do 2.2.9.1.14 poniżej.
Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu
2.2.9.1.4     Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu, obejmują azbest i zawierające go mieszaniny.
Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny
2.2.9.1.5     Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny, obejmują polichlorowane dwufenyle (PCB), trójfenyle (PCT), polichlorowcowane dwufenyle i trójfenyle oraz zawierające je mieszaniny, a także urządzenia zawierające wymienione materiały lub ich mieszaniny, np.: transformatory, kondensatory.
UWAGA: Mieszaniny zawierające nie więcej niż 50 mg/kg PCB lub PCT nie podlegają przepisom ADR.
Materiały wydzielające pary palne
2.2.9.1.6     Materiały wydzielające pary palne obejmują polimery zawierające materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nieprzekraczającej 55°C.
Akumulatory litowe
2.2.9.1.7     Akumulatory i ogniwa litowe mogą być zaklasyfikowane do klasy 9, jeżeli spełniają wymagania przepisu szczególnego 230 w dziale 3.3. Jeżeli jednak spełniają wymagania przepisu szczególnego 188 w dziale 3.3, to nie podlegają przepisom ADR. Wymienione przedmioty powinny być klasyfikowane zgodnie z procedurami zawartymi w rozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów".
Przedmioty ratownicze
2.2.9.1.8     Przedmioty ratownicze obejmują urządzenia i części pojazdów silnikowych, które spełniają wymagania przepisów szczególnych 235 lub 296 podanych w dziale 3.3.
Materiały zagrażające środowisku
2.2.9.1.9     Materiały zagrażające środowisku obejmują materiały ciekłe i stałe skażające środowisko wodne oraz roztwory i mieszaniny takich materiałów (jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do innych klas lub do innych pozycji klasy 9 wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Grupa ta obejmuje również drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie.
Materiały skażające środowisko wodne
2.2.9.1.10    Zaklasyfikowanie materiału do pozycji UN 3082 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O. lub UN 3077 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O. powinno być dokonane zgodnie z procedurą podaną pod 2.3.5. W odstępstwie od przepisów 2.3.5 materiały, które nie mogą być zaliczone do pozostałych klas ADR ani do innych pozycji klasy 9, i którym - zgodnie z Dyrektywą Rady 67/548/EEC z dnia 27 czerwca 1967r. o przybliżeniu praw, regulacji i przepisów administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i znakowania substancji niebezpiecznych6, wraz ze zmianami - nie przypisano symbolu N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53), nie podlegają przepisom ADR.
W odstępstwie od przepisów 2.1.3.8 roztwory i mieszaniny materiałów (takie jak preparaty i odpady), którym przypisano symbol N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53) - na podstawie Dyrektywy 67/548/EEC, powinny być zaklasyfikowane wyłącznie do UN 3077 lub UN 3082, o ile - zgodnie z Dyrektywą 1999/45/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 31 maja 1999r. o przybliżeniu praw, regulacji i przepisów administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji, pakowania i znakowania preparatów niebezpiecznych7, wraz ze zmianami - przypisano im symbol N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53), a nie mogą być one zaliczone do klas od l do 8 ani do żadnej innej pozycji w klasie 9.

______
6   Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr 196, z dnia 16 sierpnia 1967r., str. 1-5.
7   Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 200, z dnia 30 lipca 1999r.,str 1 - 68.
8   Patrz w szczególności Część C Dyrektywy 2001/18/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady dotycząca zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmów zmienionych genetycznie, uchylająca Dyrektywę Rady 90/220/EEC (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 106, z dnia 17 kwietnia 2001r., str 8-14), określająca procedury dopuszczenia dla Wspólnot Europejskich.

Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
2.2.9.1.11    Drobnoustroje zmienione genetycznie (ang. genetically modified micro-organisms - GMMOs) i organizmy zmienione genetycznie (ang. genetically modified organisms - GMOs) są drobnoustrojami i organizmami, w których materiał genetyczny został zmieniony celowo w sposób nienaturalny, drogą inżynierii genetycznej. Są one zaliczane do klasy 9 (UN 3245), jeżeli nie spełniają definicji materiału zakaźnego, ale są zdolne do przemiany zwierząt, roślin lub materiałów mikrobiologicznych w sposób niebędący wynikiem normalnej naturalnej reprodukcji.
UWAGA 1: GMMOs, które są zakaźne są materiałami klasy 6.2 (UN2814 i 2900).
UWAGA 2: GMMOs lub GMOs nie podlegają przepisom ADR, jeżeli są dopuszczone do stosowania przez właściwe władze państw pochodzenia, tranzytowych i przeznaczenia8.
UWAGA 3: W celu przewozu drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do klasy 9 nie powinny być wykorzystywane żywe zwierzęta, z wyjątkiem przypadków, gdy materiały te nie mogą być przewiezione w inny sposób.
2.2.9.1.12    Organizmy zmienione genetycznie, które są znane lub podejrzewane, że są niebezpieczne dla środowiska, powinny być przewożone zgodnie z warunkami określonymi przez właściwą władzę państwa pochodzenia.

Materiały o podwyższonej temperaturze
2.2.9.1.13    Materiały o podwyższonej temperaturze obejmują materiały przewożone lub nadawane do przewozu w stanie ciekłym w temperaturze 100°C lub wyższej, ale - w przypadku materiałów charakteryzujących się temperaturą zapłonu - poniżej tej temperatury. Materiałami o podwyższonej temperaturze są również materiały stałe przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze 240°C lub wyższej.
UWAGA: Materiały o podwyższonej temperaturze mogą być zaklasyfikowane do klasy 9 tylko wówczas, jeżeli nie spełniają kryteriów żadnej innej klasy.
Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nieodpowiadające definicjom pozostałych klas
2.2.9.1.14    Do klasy 9 zaklasyfikowane są różne inne materiały niebezpieczne niespełniające kryteriów pozostałych klas:
Stałe związki amoniowe o temperaturze zapłonu poniżej 61°C
Podsiarczyny stwarzające małe zagrożenie
Materiały ciekłe bardzo lotne
Materiały wydzielające szkodliwe dymy
Materiały zawierające substancje uczulające
Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy
UWAGA: UN 1845 dwutlenek węgla, stały (suchy lód), UN 2071 azotan amonowy, nawozowy, UN 2216 mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana, UN 2807 materiały namagnesowane, UN 3166 silnik spalinowy wewnętrznego spalania lub pojazd, napędzany gazem palnym, lub pojazd napędzany paliwem ciekłym, UN 3171 pojazdy akumulatorowe lub UN 3171 wyposażenie zasilane akumulatorem (mokrym), UN 3334 materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o., UN 3335 materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o. oraz UN 3363 towary niebezpieczne w urządzeniach lub towary niebezpieczne w przyrządach, wymienione w "Modelowych Przepisach ONZ", nie podlegają przepisom ADR.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.9.1.15    Materiały i przedmioty klasy 9 wymienione w tabeli A w dziale 3.2 powinny być zaliczane do jednej z następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
II grupa pakowania:  materiały stwarzające średnie zagrożenie
III grupa pakowania:  materiały stwarzające małe zagrożenie
2.2.9.2       Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały i przedmioty nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   akumulatory litowe, jeżeli nie spełniają odpowiednich warunków określonych w przepisach szczególnych 188, 230 lub 636 w dziale 3.3.
-   próżne nieoczyszczone zbiorniki do urządzeń takich jak transformatory i kondensatory, zawierające pozostałości materiałów zaliczonych do UN 2315, 3151 lub 3152.
2.2.9.3       Wykaz pozycji grupowych


Dział 2.3 

METODY BADAŃ

2.3.0         Przepisy ogólne
Jeżeli w dziale 2.2 lub w dziale niniejszym nie postanowiono inaczej, to dla potrzeb klasyfikacji materiałów niebezpiecznych należy stosować metody badań podane w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.3.1         Badanie na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących typu A
2.3.1.1       Materiały wybuchowe kruszące typu A (UN 0081) w przypadku, gdy zawierają więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny być poddane, poza badaniami wymienionymi w "Podręczniku badań i kryteriów", badaniu na wypacanie.
2.3.1.2       Przyrząd do badania na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących (rys. 1 do 3) składa się z wydrążonego cylindra z brązu. Cylinder ten zamknięty z jednej strony płytką z tego samego metalu ma średnicę wewnętrzną 15,7 mm, a głębokość 40 mm. Na obwodzie cylindra znajduje się 20 otworów o średnicy 0,5 mm (w 4 rzędach po 5 otworów).
Walec z brązu o średnicy 15,6 mm i długości całkowitej 52 mm, z czego 48 mm stanowi długość czynną, pełni rolę tłoka, który przesuwa się w pionowo ustawionym cylindrze.
Tłok obciąża się ciężarkiem o masie 2.220 g tak, aby ciśnienie u podstawy cylindra wynosiło 120 kPa (1,20 bara).
2.3.1.3       Mały wałek materiału wybuchowego kruszącego, ważący 5 do 8 g o długości 30 mm i średnicy 15 mm, owija się w bardzo cienką tkaninę i wprowadza do cylindra. Następnie umieszcza się nad nim tłok z ciężarkiem w taki sposób, aby na materiał wybuchowy kruszący działało ciśnienie 120 kPa (1,20 bara). Mierzy się czas, po upływie którego na zewnątrz otworów cylindra pojawiają się pierwsze oleiste kropelki (nitrogliceryny).
2.3.1.4       Materiał wybuchowy kruszący uważa się za spełniający wymagania, jeżeli wypacanie cieczy obserwuje się po okresie dłuższym niż 5 min.; badanie powinno być przeprowadzane w temperaturze 15 do 25°C.

Badanie materiałów wybuchowych kruszących na wypacanie

Rys. 1: Ciężarek w postaci dzwonu; masa 2.220 g do obciążania tłoka wykonanego z brązu. Wymiary podano w mm.

Rys. 2: Tłok cylindryczny wykonany z brązu. Wymiary podano w mm.

Rys. 3: Wydrążony cylinder z brązu, zamknięty z jednej strony. Wymiary podano w mm.

Rys. 1 do 3:

2.3.2         Badania dotyczące mieszanin z nitrowanej celulozy klasy 4.1
2.3.2.1       Nitroceluloza ogrzewana przez pół godziny w temperaturze 132°C, nie powinna wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 180°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.2       3 g plastyfikowanej nitrocelulozy, wygrzewanej w ciągu l godziny w temperaturze 132°C nie powinny wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 170°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.3       Metody badań podane poniżej mają zastosowanie wówczas, jeżeli istnieją rozbieżne oceny dotyczące dopuszczenia materiałów do przewozu drogowego.
2.3.2.4       Jeżeli do oceny stabilności chemicznej opisanej powyżej w niniejszym rozdziale stosuje się inne metody lub procedury badawcze, to powinny one dawać wyniki równoważne uzyskanym po zastosowaniu niżej określonych metod.
2.3.2.5       Przy wykonywaniu niżej określonych badań stabilności termicznej temperatura suszarki zawierającej próbkę badaną nie powinna odchylać się od temperatury założonej o więcej niż 2°C; czas badania wynosi 30 lub 60 minut z dokładnością do 2 minut. Suszarka powinna zapewniać osiąganie wymaganej temperatury w czasie nie dłuższym niż 5 minut od chwili umieszczenia w niej próbki.
2.3.2.6       Przed rozpoczęciem badań określonych w 2.3.2.9 i 2.3.2.10, próbki powinny być suszone w suszarce próżniowej (eksykatorze) zawierającej stopiony i granulowany chlorek wapniowy, przez co najmniej 15 godzin w temperaturze otoczenia; próbkę materiału należy układać cienkimi warstwami; z tego powodu materiały niebędące proszkami lub włóknami należy zemleć, rozetrzeć lub rozdrobnić na niewielkie kawałki. Ciśnienie w suszarce powinno być niższe niż 6,5 kPa (0,065 bara).
2.3.2.7       Przed suszeniem w warunkach określonych pod 2.3.2.6 powyżej, materiały wymienione pod 2.3.2.2, powinny być wstępnie suszone w suszarce dobrze wentylowanej, przy stałej temperaturze 70°C; suszenie wstępne powinno trwać do momentu, gdy ubytek masy w ciągu 15 minut będzie mniejszy niż 0,3% masy początkowej.
2.3.2.8       Słabo znitrowana nitroceluloza wymieniona pod 2.3.2.1, powinna być wstępnie suszona w warunkach podanych pod 2.3.2.7 powyżej; suszenie powinno być uzupełnione przez utrzymywanie nitrocelulozy przez co najmniej 15 godzin w eksykatorze zawierającym stężony kwas siarkowy.
2.3.2.9       Badanie stałości chemicznej podczas wygrzewania
(a)  Badanie materiału wymienionego w 2.3.2.1 powyżej:
(i)  W każdej z dwóch probówek szklanych o rozmiarach:
długość - 350 mm, średnica wewnętrzna - 16 mm, grubość ścianki - 1,5 mm,
umieszcza się 1 g materiału wysuszonego nad chlorkiem wapnia (w razie potrzeby materiał powinien być suszony po uprzednim rozdrobnieniu na kawałki o masie nieprzekraczającej 0,05g każdy).
Obie probówki zamyka się luźno, a następnie umieszcza w suszarce tak, aby było widoczne co najmniej 4/5 ich długości; temperatura w suszarce powinna być utrzymywana na poziomie 132°C przez 30 minut. W tym czasie należy sprawdzać, czy nie wydzielają się tlenki azotu w postaci żółtobrunatnych dymów dobrze widocznych na białym tle.
(ii)  Jeżeli dymy takie nie wydzielają się, to materiał uważa się za stabilny.
(b)  Badanie nitrocelulozy plastyfikowanej (patrz 2.3.2.2).
(i)  3 g plastyfikowanej nitrocelulozy umieszcza się w szklanych probówkach analogicznie, jak opisano pod (a), a następnie przenosi się je do suszarki i utrzymuje się w stałej temperaturze 132°C.
(ii)  Probówki zawierające plastyfikowaną nitrocelulozę utrzymuje się w suszarce przez jedną godzinę. W tym czasie nie powinny wydzielać się widoczne tlenki azotu. Obserwacji i oceny dokonuje się jak pod (a).
2.3.2.10      Temperatura samozapłonu (patrz 2.3.2.1 i 2.3.2.2)
(a)  Temperaturę samozapłonu oznacza się ogrzewając 0,2 g materiału umieszczonego w probówce zanurzonej w łaźni ze stopem Wooda. Probówkę umieszcza się w łaźni, po osiągnięciu 100°C. Następnie podnosi się temperaturę łaźni z szybkością 5°C na minutę.
(b)  Probówki powinny mieć następujące wymiary:
Długość  125 mm,
średnica wewnętrzna  15 mm,
grubość ścianki  0,5 mm,
i być zanurzone w łaźni na głębokość 20 mm;
(c)  Badanie powinno być powtórzone trzykrotnie, przy czym za każdym razem powinna być określana temperatura samozapłonu materiału, tzn. wystąpienia wolnego lub szybkiego spalania, deflagracji lub wybuchu.
(d)  Najniższa temperatura ustalona w tych trzech badaniach jest temperaturą samozapalenia.
2.3.3         Badania dotyczące materiałów ciekłych zapalnych klas 3, 6.1 i 8
2.3.3.1       Badania dla oznaczenia temperatury zapłonu
2.3.3.1.1     Temperatura zapłonu powinna być oznaczona w jednym z następujących typów aparatów:
(a)  Abel;
(b)  Abel-Pensky;
(c)  Tag;
(d)  Pensky-Martens;
(e)  Aparat zgodny z ISO 3679: 1983 lub ISO 3680: 1983.
2.3.3.1.2     Dla określenia temperatury zapłonu farb, gum i podobnych produktów lepkich zawierających rozpuszczalniki, powinny być stosowane tylko aparaty i metody badań odpowiednie dla oznaczenia temperatury zapłonu materiałów ciekłych lepkich, zgodne z następującymi normami:
(a)  norma międzynarodowa ISO 3679:1983;
(b)  norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c)  norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d)  norma niemiecka DIN 53213: 1978, część I.
2.3.3.1.3     Procedura badawcza powinna odpowiadać metodzie równoważnej albo metodzie nierównoważnej.
2.3.3.1.4     W przypadku metody równoważnej patrz:
(a)  norma międzynarodowa ISO 1516:1981;
(b)  norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c)  norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d)  norma międzynarodowa ISO 3679:1983.
2.3.3.1.5     W przypadku metody nierównoważnej patrz:
(a)  dla aparatu Abla, patrz:
(i)  norma brytyjska BS 2000 część 170:1995;
(ii)  norma francuska NF MO7-011:1988;
(iii)  norma francuska NF T66-009:1969;
(b)  dla aparatu Abel-Pensky, patrz:
(i)  norma niemiecka DIN 51755, część 1:1974
(dla temperatur od 5°C do 65°C);
(ii)  norma niemiecka DIN 51755, część 2:1978
(dla temperatur poniżej 5°C);
(iii)  norma francuska NF MO7-036:1984
(c)  dla aparatu Tag, patrz: norma amerykańska ASTM D56:1993
(d)  dla aparatu Pensky-Martens, patrz:
(i)  norma międzynarodowa ISO 2719:1988;
(ii)  norma europejska EN 22719 w każdej z jej narodowych wersji
(np. BS 2000, część 404/EN 22719):1994;
(iii)  norma amerykańska ASTM D93:1994;
(iv)  Institute of Petroleum Standard IP 34:1988
2.3.3.1.6     Metody badań wymienione pod 2.3.3.1.4 i 2.3.3.1.5, powinny być stosowane tylko dla przedziałów temperatury zapłonu wymienionych w poszczególnych metodach. Powinna być uwzględniana możliwość reakcji chemicznej pomiędzy materiałem i uchwytem próbki, w zależności od wybranej metody. Aparat powinien być umieszczany z dala od przeciągów. Ze względów bezpieczeństwa dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych (znanych także jako materiały "energetyczne") oraz trujących, powinna być stosowana metoda przewidująca użycie małych próbek, około 2 ml.
2.3.3.1.7     Jeżeli temperatura zapłonu oznaczona metodą nierównoważną wymienioną pod 2.3.3.1.5 wynosi 23±2°C lub 61±2°C, to powinna być potwierdzana dla każdego przedziału temperatury za pomocą metody równoważnej wymienionej pod 2.3.3.1.4.
2.3.3.1.8     W przypadku zakwestionowania klasyfikacji materiału ciekłego zapalnego, klasyfikacja zaproponowana przez nadawcę powinna być zaakceptowana, jeżeli badanie kontrolne temperatury zapłonu daje wynik nieróżniący się więcej niż o 2°C od podanych pod 2.2.3.1 (odpowiednio 23°C i 61°C). Jeżeli różnica jest większa od 2°C, to powinno być przeprowadzone drugie badanie sprawdzające i powinna być przyjęta najniższa wartość temperatury zapłonu spośród uzyskanych w obu pomiarach.
2.3.3.2       Badanie dla oznaczenia zawartości nadtlenku
Przy określaniu zawartości nadtlenku w materiale ciekłym postępuje się następująco:
W kolbie Erlenmayera umieszcza się ilość "p" materiału ciekłego (około 5 g odważonego z dokładnością 0,01 g), przeznaczonego do miareczkowania; dodaje się 20 cm3 bezwodnika kwasu octowego i około 1 g sproszkowanego stałego jodku potasowego; kolbę wstrząsa się i - po 10 minutach - ogrzewa się w ciągu 3 minut do 60°C. Kolbę pozostawia się do ochłodzenia na 5 minut dodając 25 cm3 wody. Następnie odstawia się ją na pół godziny. Wydzielony jod odmiareczkowuje się 0,1 normalnym roztworem tiosiarczanu sodowego, nie dodając wskaźnika; całkowite odbarwienie roztworu wskazuje na koniec reakcji. Jeżeli "n" jest liczbą cm3 zużytego roztworu tiosiarczanu, to zawartość procentową nadtlenku (w przeliczeniu na H2O2) zawartego w próbce uzyskuje się ze wzoru:

 

2.3.4         Badanie dla oznaczenia podatności na płynięcie
W celu oznaczenia podatności na płynięcie materiałów i mieszanin ciekłych, lepkich lub pastowatych powinna być stosowana następująca metoda badania.
2.3.4.1       Aparat do badań
2.3.4.2       Penetrometr handlowy zgodny z normą ISO 2137:1985, z prętem prowadzącym o masie 47,5 g ± 0,05 g. Płytka sitowa z duraluninium z otworami stożkowatymi ma masę 102,5 g ± 0,05 g (patrz rys. 3). Naczynie penetrometru do umieszczania próbki ma średnicę wewnętrzną od 72 mm do 80 mm.
2.3.4.2       Wykonanie badania
Próbkę wlewa się i zamyka hermetycznie w naczyniu penetrometru co najmniej na pół godziny przed pomiarem. Przed pomiarem (nie więcej niż dwie minuty) naczynie z próbką ogrzewa się do 35°C± 0,5°C i umieszcza się na stoliku penetrometru. Ostrze "S" płytki sitowej przesuwa się aż do kontaktu z cieczą i mierzy się szybkość jego wnikania.
2.3.4.3       Ocena wyników badania
Materiał jest pastowaty, jeżeli po kontakcie ostrza "S" z powierzchnią próbki penetracja wskazywana na czujniku cyfrowym:
(a)  jest mniejsza niż 15,0 mm ± 0,3 mm po czasie obciążenia 5 s ± 0,1 s, lub
(b)  jest większa niż 15,0 mm ± 0,3 mm, ale dodatkowa penetracja po dalszych 55 s ± 0,5 s jest mniejsza niż 5,0 mm ± 0,5 mm.
UWAGA: W przypadku próbki charakteryzującej się granicą płynięcia, często niemożliwe jest utworzenie w naczyniu penetrującym równomiernej powierzchni i uzyskanie zadawalającego kontaktu z ostrzem "S", warunkującym rozpoczęcie pomiaru. Ponadto, niektóre próbki, wskutek zetknięcia płytki sitowej z jej powierzchnią powodującego jej elastyczną deformację, wykazują pozornie głębszą penetrację podczas pierwszych kilku sekund pomiaru. We wszystkich takich przypadkach może być stosowany sposób oceny określony pod (b) powyżej.

Rysunek 1. Penetrometr


2.3.5         Badania dla oznaczenia ekotoksyczności, zalegania i bioakumulacji materiałów w środowisku wodnym dla zaliczenia ich do klasy 9
UWAGA: Stosowane metody badań powinny być zgodne z przyjętymi przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i Komisję Europejską (EC). Jeżeli stosowane są inne metody, to powinny być one uznane międzynarodowo jako równoważne do metod badań OECD / EC i powinny być powołane w sprawozdaniu z badań.
2.3.5.1       Toksyczność ostra dla ryb
Celem badania jest oznaczenie stężenia, które powoduje śmierć 50% badanych ryb; LC50 jest to wartość określająca stężenie materiału w wodzie, które powoduje śmierć 50% badanej grupy ryb podczas całego okresu badania trwającego co najmniej 96 godzin. Zatwierdzonymi gatunkami ryb są: Brachydanio rerio, Pimephales promelas i Oncorhynchus mykiss.
Ryby narażone są na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach (+1 kontrola). Obserwacje są prowadzone przez co najmniej 24 godziny. Na zakończenie 96-godzinnej ekspozycji i, jeżeli to możliwe, przy każdej obserwacji oblicza się stężenie powodujące śmierć 50% ryb. Określa się również stężenie niepowodujące skutków (NOEC) w ciągu 96 godzin.
2.3.5.2       Toksyczność ostra dla skorupiaków
Celem badania jest określenie efektywnego stężenia materiału EC50 w wodzie, które 50% rozwielitek czyni niezdolnymi do pływania. Zatwierdzonymi organizmami testowymi są Daphnia magna i Daphnia pulex. Rozwielitki narażane są przez 48 godzin na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach. Określa się również stężenie niepowodujące skutków (NOEC) w ciągu 48 godzin.
2.3.5.3       Hamowanie wzrostu glonów
Celem badania jest określenie skutków działania materiałów chemicznych na wzrost glonów w warunkach normalnych. Porównuje się je, po 72 godzinach, ze zmianami biomasy i szybkości wzrostu glonów występującymi w tych samych warunkach, ale bez udziału badanego materiału chemicznego. Wyniki wyrażane są jako stężenie efektywne, które zmniejsza szybkość wzrostu glonów IC50 r o 50%, a także tworzenie biomasy, IC50 b.
2.3.5.4.      Badania podatności na biodegradację
Celem badania jest określenie stopnia biodegradacji w normalnych warunkach tlenowych. Materiał badany dodaje się w małych stężeniach do pożywki zawierającej bakterie tlenowe. Postęp w degradacji jest śledzony przez 28 dni poprzez określanie parametru wymienionego w zastosowanej metodzie badania. Dostępnych jest kilka równoważnych metod badania. Parametrami do oznaczania są: zmniejszenie ilości rozpuszczonego węgla organicznego (DOC), tworzenie dwutlenku węgla (CO2), zmniejszenie zawartości tlenu (O2).
Materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli w czasie do 28 dni spełnione są następujące kryteria - pod warunkiem, że w czsie pierwszych 10 dni degradacja pierwotna wzrasta o 10%:
Zmniejszenie DOC:           70%.
Tworzenie CO2:              60% teoretycznego wytwarzania CO2.
Zmniejszenie O2:            60% teoretycznego wymaganego O2.
Badanie może być kontynuowane ponad 28 dni, jeżeli powyższe kryteria nie są spełnione, ale wynik odzwierciedla właściwą biodegradację materiału badanego. Wynik "podatności" jest wymagany zwykle do celów klasyfikacyjnych.
Jeżeli dostępne są tylko dane ChZT (ang.COD) i BZT5 (ang. BOD5), to materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli:

 

BZT5 (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest definiowane jako masa wymaganego rozpuszczonego tlenu w określonej objętości roztworu materiału w procesie utleniania biochemicznego w opisanych warunkach. Wynik wyrażany jest w gramach BZT5 na gram materiału badanego. Zwykły okres badania wynosi 5 dni i jest prowadzony według postępowania określonego normą krajową.
ChZT (Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest miarą utlenialności materiału wyrażoną jako równoważna ilość tlenu zawarta w czynniku utleniającym, zużywanym przez materiał w ustalonych warunkach laboratoryjnych. Wyniki wyrażane są w gramach ChZT na gram materiału. Może być stosowane postępowanie określone normą krajową.
2.3.5.5       Badanie potencjalnej bioakumulacji
2.3.5.5.1     Celem jest określenie potencjalnej bioakumulacji zarówno za pomocą stosunku równowagowego stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie, jak i za pomocą współczynnika biostężenia (BCF).
2.3.5.5.2     Stosunek równowagowy stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie jest zwykle wyrażane w postaci log10. Rozpuszczalnik i woda powinny tylko nieznacznie mieszać się ze sobą, a materiał nie powinien ulegać dysocjacji w wodzie. Jako rozpuszczalnik stosuje się zwykle n-oktanol.
W przypadku n-oktanolu i wody, wynik oblicza się według wzoru:

 

gdzie Pow jest współczynnikiem podziału uzyskanym z podzielenia stężenia materiału w n-oktanolu (co) przez stężenie materiału w wodzie (cw). Jeżeli log Pow ł 3,0, to materiał wykazuje podatność do bioakumulacji.
2.3.5.5.3     Współczynnik biostężenia (BCF) jest definiowany, jako stosunek stężenia materiału badanego w rybach testowych (cf) do jego stężenia w wodzie badanej (cw) w stanie równowagi:

 

Zasada badania polega na wprowadzaniu ryb do roztworu lub zawiesiny o znanych stężeniach materiału badanego w wodzie. Może być stosowany ciągły przepływ lub układ statyczny lub półstatyczny, zgodnie z wybranym sposobem postępowania opierającym się na właściwościach materiału badanego. Ryby narażone są na działanie materiału badanego przez określony czas, po którym następuje okres, podczas którego narażenie już nie występuje. Podczas tego drugiego okresu wykonuje się pomiary tempa wzrostu stężenia materiału badanego w wodzie (np. tempo wydzielania lub oczyszczania).
(Pełne dane dotyczące różnych procedur badawczych i metod obliczania BCF podane są w OECD Guidelines for Testing of Chemicals, metody 305A do 305E, z 12 maja 1981).
2.3.5.5.4     Materiał może mieć log Pow większy od 3 i wartość BCF mniejszą od 100, co wskazuje na małą podatność lub całkowity brak potencjalnej bioakumulacji. W drugim przypadku, wartość BCF dominuje nad log Pow, co wynika ze schematu postępowania pokazanego pod 2.3.5.7.
2.3.5.6       Kryteria
Materiał może być uważany za zanieczyszczający środowisko wodne, jeżeli spełnia jedno z następujących kryteriów:
Najniższa z wartości LC50 po 96 godzinach dla ryb, EC50 po 48 godzinach dla rozwielitek lub IC50 po 72 godzinach dla glonów:
-   jest mniejsza lub równa 1 mg/l;
-   jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a materiał nie ulega łatwo biodegradacji;
-   jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a log Pow jest większy lub równy 3,0 (o ile wyznaczona doświadczalnie wartość BCF Ł 100).
2.3.5.7       Schemat postępowania


*   Najniższa wartość LC50 po 96 godzinach, EC50 po 48 godzinach lub IC50 po 72 godzinach.
BCF = współczynnik biostężenia

2.3.6         Klasyfikacja materiałów metaloorganicznych w klasach 4.2 i 4.3
Zgodnie z algorytmem podanym na rysunku 2.3.6, materiały metaloorganiczne mogą być zaklasyfikowane odpowiednio do klasy 4.2 lub 4.3, zależnie od ich właściwości określonych na podstawie testów N.1 do N.5 opisanych w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, rozdział 33.
UWAGA 1: Materiały metaloorganiczne mogą być zaklasyfikowane odpowiednio do innych klas, zależnie od ich innych właściwości oraz na podstawie tabeli pierwszeństwa zagrożeń (patrz 2.1.3.10).
UWAGA 2: Palne roztwory związków metaloorganicznych w stężeniach, w których nie są podatne na samorzutne zapalenie lub, w zetknięciu z wodą, nie wydzielają gazów palnych w ilościach niebezpiecznych, są materiałami klasy 3.


CZĘŚĆ 3 

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH

Dział 3.1 

PRZEPISY OGÓLNE

3.1.1         Wstęp
Poza przepisami wskazanymi w tabeli zawartej w niniejszej części, powinny być dodatkowo przestrzegane wymagania ogólne z każdej części, działu i rozdziału. Wymagania te nie są podane w tabeli. Jeżeli przepis ogólny pozostaje w sprzeczności z przepisem szczególnym, to stosuje się przepis szczególny.
3.1.2         Prawidłowa nazwa przewozowa
UWAGA: W odniesieniu do prawidłowych nazw przewozowych stosowanych przy przewozie próbek, patrz 2.1.4.1.
3.1.2.1       Prawidłowa nazwa przewozowa stanowi część pozycji tabeli A w dziale 3.2 najściślej opisującą wymieniony w niej towar i jest zapisana wielkimi literami (integralną częścią prawidłowej nazwy przewozowej są również: cyfry, litery greckie, przedrostki "sec", "tert" oraz litery "m", "n", "o", "p"). W nawiasie następującym po prawidłowej nazwie przewozowej może być podana nazwa alternatywna, równoważna prawidłowej nazwie przewozowej, np. ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY). Części opisowe pozycji tabeli A zapisane małymi literami nie stanowią części prawidłowej nazwy przewozowej.
3.1.2.2       Jeżeli spójniki "i" lub "lub" zapisane są małymi literami lub poszczególne człony nazwy oddzielone są przecinkami, to w dokumencie przewozowym lub w oznakowaniu sztuki przesyłki może nie być konieczne umieszczanie całej nazwy zawartej w danej pozycji. Ma to zastosowanie w szczególności do pozycji, w których pod jednym numerem UN występuje kombinacja różnych nazw. Poniżej podano przykłady ilustrujące wybór prawidłowej nazwy przewozowej dla takich pozycji:
(a)  UN 1057 ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK
- prawidłową nazwą przewozową jest odpowiednia nazwa wybrana z poniższych:
ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK;
(b)  UN 2793 ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA, PRASOWANIA lub SKRAWANIA w postaci podatnej na samonagrzewanie. Prawidłową nazwą przewozową jest odpowiednia nazwa wybrana z poniższych:
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA,
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z PRASOWANIA,
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY ZE SKRAWANIA.
Prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona nazwą techniczną towaru zgodnie z 3.1.2.8.1.
3.1.2.3       Prawidłowe nazwy przewozowe mogą być użyte odpowiednio w liczbie pojedynczej lub mnogiej. Ponadto, jeżeli jako część prawidłowej nazwy przewozowej użyte są wyrazy precyzujące, to kolejność ich zapisu w dokumentach lub w oznakowaniu sztuki przesyłki jest dowolna. Na przykład nazwa "DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY" może być zapisana jako "ROZTWÓR WODNY DWUMETYLOAMINY". W odniesieniu do materiałów klasy 1 dopuszcza się stosowanie nazw handlowych lub wojskowych, które zawierają prawidłową nazwę przewozową uzupełnioną opisem.
3.1.2.4       Wiele materiałów występuje pod innymi pozycjami w postaci ciekłej i stałej (patrz definicje materiału ciekłego i materiału stałego, podane pod 1.2.1) lub w postaci stałej i w roztworze. Materiały takie mają odrębne numery UN, mogące nie następować bezpośrednio po sobie1.

______
1   Np. UN 1665 NITROKSYLENY, CIEKŁE i UN 3447 NITROKSYLENY, STAŁE.

3.1.2.5       W przypadku materiału stałego, zgodnego z definicją podaną pod 1.2.1, nadawanego do przewozu w stanie stopionym, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona wyrazem precyzującym "STOPIONY" (np. ALKILOFENOL, STAŁY, I.N.O., STOPIONY), o ile wyraz ten nie jest już zawarty w nazwie materiału zapisanej wielkimi literami w tabeli A w dziale 3.2.
3.1.2.6       Jeżeli z powodu skłonności materiału do niebezpiecznej reakcji w normalnych warunkach przewozu jego przewóz bez stabilizacji jest zabroniony na podstawie przepisów 2.2.x.2, to prawidłowa nazwa przewozowa materiału ze stabilizatorem powinna zawierać wyraz "STABILIZOWANY(A)" (np. "MATERIAŁ CIEKŁY TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O., STABILIZOWANY"). Wymaganie to nie dotyczy materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych oraz przypadków, gdy wymieniony wyraz zawarty jest w nazwie pisanej wielkimi literami, podanej w kolumnie (2) w tabeli A w dziale 3.2.
Jeżeli w celu stabilizacji materiałów zapobiegającej niebezpiecznemu wzrostowi ciśnienia stosuje się kontrolowanie temperatury, to:
(a)  dla cieczy: w przypadku TSR niższej lub równej 50°C ma zastosowanie przepis 2.2.41.1.17, przepisy szczególne V8 z działu 7.2 i S4 z działu 8.5 oraz przepisy działu 9.6; w przypadku przewozu w DPPL i w cysternach mają zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące UN 3239 (patrz w szczególności 4.1.7.2, instrukcja pakowania IBC520 oraz 4.2.1.13);
(b)  dla gazów: warunki przewozu powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
3.1.2.7       Wodziany mogą być przewożone pod prawidłową nazwą przewozową materiału w postaci bezwodnej.
3.1.2.8       Nazwy ogólne lub "inaczej nie określone" (I.N.O.)
3.1.2.8.1     Prawidłowe nazwy przewozowe ogólne i "I.N.O.", którym przyporządkowano przepis szczególny 274 w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być uzupełnione nazwą techniczną towarów, o ile przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa nie zakazują ujawnienia nazwy materiału podlegającego specjalnej kontroli. W przypadku materiałów wybuchowych klasy 1 opis towaru niebezpiecznego może być uzupełniony nazwami handlowymi lub stosowanymi w wojsku. Nazwy techniczne powinny być podane w nawiasach, bezpośrednio po prawidłowej nazwie przewozowej. Mogą być również dodane wyrazy "zawiera", "zawierający", "mieszanina", "roztwór", itp. oraz zawartość procentowa składnika technicznego, np. "UN 1993 MATERIAŁ CIEKŁY ZAPALNY, I.N.O. (ZAWIERA KSYLEN I BENZEN), 3, II".
3.1.2.8.1.1   Jako nazwa techniczna powinna być użyta zwyczajowa nazwa chemiczna, biologiczna lub inna, aktualnie stosowana w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach. Nie powinny być używane do tego celu nazwy handlowe. W przypadku pestycydów, powinny być używane wyłącznie nazwy zwyczajowe ISO, nazwy zawarte w dokumencie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwy substancji aktywnych.
3.1.2.8.1.2   Jeżeli mieszanina towarów niebezpiecznych opisana jest za pomocą jednej z nazw "ogólnych" lub "I.N.O.", dla której ma zastosowanie przepis szczególny 274 podany w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, to należy podać nazwy najwyżej dwóch składników decydujących o zagrożeniu (zagrożeniach) stwarzanych przez taką mieszaninę, chyba, że przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa zakazują ich ujawnienia, gdy są to materiały podlegające specjalnej kontroli. Jeżeli sztuka przesyłki zawierająca mieszaninę oznakowana jest nalepką ostrzegawczą wskazującą zagrożenie dodatkowe, to jedna z dwóch nazw technicznych umieszczonych w nawiasach powinna być nazwą składnika powodującego konieczność stosowania tej nalepki.
UWAGA: Patrz 5.4.1.2.2.
3.1.2.8.1.3   Poniżej podano przykłady ilustrujące dobór prawidłowej nazwy przewozowej, uzupełnionej nazwą techniczną materiału, dla pozycji I.N.O. i ogólnej, o których mowa:
UN    2902 PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. (drazoksolon),
UN    3394 MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ (trójmetylogal).
3.1.2.9       Mieszaniny i roztwory zawierające jeden materiał niebezpieczny
Jeżeli mieszaniny i roztwory powinny być traktowane jako materiały niebezpieczne wymienione z nazwy zgodnie z wymaganiami klasyfikacyjnymi podanymi pod 2.1.3.3, to prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona odpowiednio wyrazem precyzyjącym "ROZTWÓR" lub "MIESZANINA", np. "ACETON, ROZTWÓR". Dodatkowo można podać stężenie roztworu lub mieszaniny, np. "ACETON, ROZTWÓR 75%".

Dział 3.2 

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

3.2.1         Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych
Objaśnienia
Przyjęto zasadę, że każdy wiersz tabeli A dotyczy materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego (objętych) odpowiednim numerem UN. Jednakże, w przypadku materiałów lub przedmiotów, które objęte są jednym numerem UN, ale mają różne właściwości chemiczne, fizyczne lub odmienne warunki przewozu, może występować kilka następujących po sobie wierszy z tym samym numerem UN.
Każda z kolumn tabeli A przeznaczona jest dla określonego zagadnienia, zgodnie ze objaśnieniami podanymi poniżej. Przecięcie kolumny i wiersza (komórka) zawiera informację dotyczącą zagadnienia objętego tą kolumną i odnoszącą się do materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego (objętych) tym wierszem, przy czym:
-   komórki w kolumnach (1) do (4) opisują materiał (materiały) lub przedmiot (przedmioty) objęty (objęte) tym wierszem (informacja dodatkowa w tym zakresie może być podana za pomocą przepisów szczególnych w kolumnie (6));
-   kolejne komórki podają odpowiednie przepisy szczególne w formie pełnej informacji lub kodów. Kody wskazują wymagania szczegółowe, które można znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej. Pusta komórka oznacza, że brak jest przepisów szczególnych i należy stosować tylko przepisy ogólne, albo, że pozostają w mocy ograniczenia przewozowe zawarte w objaśnieniach.
W komórkach nie są podawane przepisy ogólne. Można je znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej dla każdej kolumny.
Objaśnienia do kolumn:
Kolumna (1)    "Nr UN"
Zawiera numer UN:
-   materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub
-   pozycji ogólnej lub i.n.o., do której powinny być zaliczone materiały lub przedmioty niebezpieczne nie wymienione z nazwy, na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2.
Kolumna (2)    "Nazwa i opis"
Zawiera, pisaną wielkimi literami, nazwę materiału lub przedmiotu, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub nazwę pozycji ogólnej lub i.n.o., do której ten materiał lub przedmiot został zaliczony na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2. Nazwa ta powinna być użyta jako prawidłowa nazwa przewozowa lub, jeżeli jest to wymagane, jako część prawidłowej nazwy przewozowej (w odniesieniu do szczegółów dotyczących prawidłowej nazwy przewozowej, patrz 3.1.2).
Jeżeli dla określonego materiału lub przedmiotu występuje zróżnicowanie klasyfikacji lub warunków przewozu, to po prawidłowej nazwie przewozowej dodawany jest małymi literami opis wyjaśniający zakres danej pozycji w tabeli.
Kolumna (3a)   "Klasa"
Zawiera numer klasy, której tytuł obejmuje materiał lub przedmiot niebezpieczny. Numer klasy przypisany jest zgodnie z procedurami i kryteriami części 2.
Kolumna (3b)   "Kod klasyfikacyjny"
Zawiera kod klasyfikacyjny materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, przy czym:
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 1, kod zawiera numer podklasy i literę grupy zgodności, które przypisane są zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi pod 2.2.1.1.4;
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 2, kod zawiera numer i literę grupy zagrożenia, które opisane są pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3.
-   dla materiałów lub przedmiotów klas 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9, kody opisane są pod 2.2.x.1.2.1
-   materiały lub przedmioty klasy 7 nie mają kodu klasyfikacyjnego.
Kolumna (4)    "Grupa pakowania"
Zawiera numer (I, II lub III) grupy pakowania, do której został zaliczony materiał niebezpieczny. Numery grup pakowania określane są na podstawie procedur i kryteriów podanych w części 2. Niektóre materiały i przedmioty nie są zaliczone do grup pakowania.
Kolumna (5)    "Nalepki"
Zawiera numer wzoru nalepki (patrz 5.2.2.2 i 5.3.1.7), która powinna być umieszczona na sztukach przesyłki, kontenerach, kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych, wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC) i pojazdach, przy czym:
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 7, symbol 7X oznacza nalepkę według wzoru nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do kategorii (patrz 2.2.7.8.4 i 5.2.2.1.11.1) lub nalepkę nr 7D (patrz 5.3.1.1.3 i 5.3.1.7.2);
-   nalepki według wzoru nr 11 nie są w tej kolumnie wskazywane; stosowanie ich powinno być ustalane każdorazowo na podstawie 5.2.2.1.12.
Przepisy ogólne dotyczące stosowania nalepek (np. numery nalepek i ich umiejscowienie) są podane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2.1, a dla kontenerów, kontenerów-cystern, wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), cystern przenośnych i pojazdów pod 5.3.1.
UWAGA: Powyższe przepisy dotyczące stosowania nalepek mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (6).
Kolumna (6)    "Przepisy szczególne"
Zawiera kody numeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane. Przepisy te dotyczą szerokiej grupy zagadnień, związanych głównie z zawartością kolumn (1) do (5) (np. zakazów przewozu, wyłączeń spod przepisów, objaśnień dotyczących klasyfikacji materiałów niebezpiecznych w określonej postaci oraz przepisów o dodatkowym oznakowaniu i stosowaniu nalepek). Przepisy te podanew porządku numerycznym w dziale 3.3. Jeżeli dla danego materiału komórka w kolumnie (6) jest pusta, to w odniesieniu do zawartości kolumn (1) do (5) nie mają zastosowania żadne przepisy szczególne.
Kolumna (7)    "Ilości ograniczone"
Zawiera kod alfanumeryczny o następującym znaczeniu:
-   "LQ0" oznacza, że w odniesieniu do danego materiału nie mają zastosowania wyłączenia spod przepisów ADR, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych;
-   pozostałe kody alfanumeryczne zaczynające się od liter "LQ" oznaczają, że w odniesieniu do danego materiału przepisy ADR nie mają zastosowania, jeżeli spełnione są warunki wskazane w dziale 3.4 (warunki ogólne podane pod 3.4.1 oraz, odpowiednio do danego kodu, warunki podane pod 3.4.3, 3.4.4, 3.4.5 i 3.4.6).
Kolumna (8)    "Instrukcje pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących instrukcji pakowania, przy czym:
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "P" wskazują instrukcje pakowania dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań), a od litery "R" - instrukcje pakowania dotyczące opakowań metalowych lekkich. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.1, podają opakowania i naczynia, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "P" lub "R", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w opakowaniu;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "IBC" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL). Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.2, podają DPPL, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "IBC", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w DPPL;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "LP" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych opakowań Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.3, podają duże opakowania, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "LP", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w dużym opakowaniu;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "PR" wskazują instrukcje pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.4, podają naczynia ciśnieniowe, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane.
UWAGA: Instrukcje pakowania, o których mowa powyżej, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (9a).
Kolumna (9a)   "Szczególne przepisy pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących szczególnych przepisów pakowania, przy czym:
-   kody alfanumeryczne dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL dużych opakowań) rozpoczynają się od liter "PP" lub "RR" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.1, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literą "P" lub "R"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "PP" lub "RR", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania;
-   kody alfanumeryczne dotyczące DPPL rozpoczynają się od litery "B" lub od liter "BB" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.2, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "IBC"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "B" lub liter "BB", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania;
-   kody alfanumeryczne dotyczące dużych opakowań rozpoczynają się od litery "L" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.3, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "LP"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "L", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania.
Kolumna (9b)   "Przepisy dotyczące pakowania razem"
Zawiera kody alfanumeryczne, rozpoczynające się od liter "MP", dotyczące obowiązujących przepisów o pakowaniu razem. Przepisy te podano w porządku numerycznym pod 4.1.10. Jeżeli komórka w kolumnie (9b) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "MP", to stosuje się tylko przepisy ogólne (patrz 4.1.1.5 i 4.1.1.6).
Kolumna (10)   "Instrukcje dla cystern przenośnych i kontenerów do przewozu luzem"
Zawiera kod alfanumeryczny przypisany do instrukcji dla cystern przenośnych, zgodnie z przepisami podanymi pod 4.2.5.2.1 do 4.2.5.2.4 i 4.2.5.2.6. Instrukcja ta odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie przenośnej. Kody wskazujące inne instrukcje dla innych cystern przenośnych dopuszczonych również do przewozu tego materiału podane są pod 4.2.5.2.5. Jeżeli kod nie został wskazany, to przewóz w cysternach przenośnych jest dozwolony pod warunkiem, że zezwoli na to właściwa władza, jak podano pod 6.7.1.3.
Przepisy ogólne dotyczące projektowania, budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania cystern przenośnych zawarte są w dziale 6.7. Przepisy ogólne dotyczące używania (np. napełniania) podane są pod 4.2.1 do 4.2.4.
Wskaźnik "(M)" oznacza, że materiał może być przewożony w UN MEGC.
UWAGA: Powyższe wymagania, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (11).
Kolumna ta może również zawierać kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "BK" odpowiednio do typów kontenerów do przewozu luzem opisanych w dziale 6.11, które mogą być używane do przewozu luzem towarów zgodnie z 7.3.1.1(a) i 7.3.2.
Kolumna (11)   "Przepisy szczególne dla cystern przenośnych i kontenerów do przewozu luzem"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane dodatkowo. Kody te, rozpoczynające się od liter "TP", wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy lub używania cystern przenośnych. Są one podane pod 4.2.5.3.
Kolumna (12)   "Kod cysterny dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne opisujące typ cysterny, zgodnie z 4.3.3.1.1 (dla gazów klasy 2) lub 4.3.4.1.1 (dla materiałów klas od 3 do 9). Typ ten odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie. Kody wskazujące inne dopuszczone typy cystern podane są pod 4.3.3.1.2 (dla gazów klasy 2) lub pod 4.3.4.1.2 (dla materiałów klas od 3 do 9. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz danego materiału niebezpiecznego w cysternie nie jest dozwolony.
Jeżeli w kolumnie (12) podany jest kod cysterny dla materiałów stałych (S) i dla materiałów ciekłych (L), to dany materiał może być dopuszczony do przewozu w stanie stałym lub w stanie ciekłym (stopionym). Odnosi się to głównie do materiałów o temperaturze topnienia od 20°C do 180°C.
Jeżeli w niniejszej kolumnie dla materiału stałego wskazany jest tylko kod cysterny dla materiałów ciekłych (L), oznacza to, że materiał ten jest kierowany do przewozu w cysternach tylko w stanie ciekłym (stopionym).
Przepisy ogólne dotyczące budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania, które nie są wskazane w kodzie cysterny, podano pod 6.8.1, 6.8.2, 6.8.3 i 6.8.5. Przepisy ogólne dotyczące używania cystern (np. maksymalnego stopnia napełnienia lub minimalnego ciśnienia próbnego) podane są pod 4.3.1 do 4.3.4.
Symbol "(M)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że materiał może być również przewożony w pojazdach bateriach lub w wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC).
Symbol "(+)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że alternatywne używanie cysterny dozwolone jest tylko wówczas, gdy jest to zaznaczone w świadectwie dopuszczenia typu.
Odnośnie do cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, patrz 4.4.1 i dział 6.9; odnośnie do cystern napełnianych podciśnieniowo, patrz 4.5.1 i dział 6.10.
UWAGA: Powyższe wymagania mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13).
Kolumna (13)   "Przepisy szczególne dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych dla cystern ADR, które powinny być stosowane dodatkowo, przy czym:
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TU" wskazują przepisy szczególne dotyczące używania cystern, podane pod 4.3.5;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TC" wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy cystern, podane pod 6.8.4 (a);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TE" wskazują przepisy szczególne dotyczące elementów wyposażenia cystern, podane pod 6.8.4 (b);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TA" wskazują przepisy szczególne dotyczące zatwierdzenia typu, podane pod 6.8.4 (c);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TT" wskazują przepisy szczególne dotyczące badań cystern, podane pod 6.8.4 (d);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TM" wskazują przepisy szczególne dotyczące znakowania cystern, podane pod 6.8.4 (e);
Kolumna (14)   "Pojazdy do przewozu w cysternach"
Zawiera kod określający pojazd (patrz 9.1.1), który może być użyty do przewozu danego materiału w cysternie, zgodnie z przepisem podanym pod 7.4.2. Przepisy dotyczące budowy i dopuszczenia pojazdu podane są w działach 9.1, 9.2 i 9.7.
Kolumna (15)   "Kategoria transportowa"
Zawiera cyfrę wskazującą kategorię transportową, do której zaliczony jest materiał lub przedmiot, dla potrzeb wyłączeń odnoszących się do ilości przewożonych w jednostce transportowej (patrz 1.1.3.6).
Kolumna (16)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - sztuki przesyłki"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "V", wskazujące przepisy szczególne (o ile mają zastosowanie) dotyczące przewozu w sztukach przesyłki. Są one podane pod 7.2.4. Przepisy ogólne dotyczące przewozu w sztukach przesyłki podane są w działach 7.1 i 7.2.
UWAGA: Ponadto, powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (17)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - przewóz luzem"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "VV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące przewozu luzem. Są one podane pod 7.3.3. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz luzem nie jest dozwolony. Przepisy ogólne dotyczące przewozu luzem podane są w działach 7.1 i 7.3.
UWAGA: Ponadto, powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (18)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - załadunek i rozładunek"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "CV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, podane pod 7.5.11. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to mają zastosowanie tylko przepisy ogólne (patrz 7.5.1 do 7.5.10).
Kolumna (19)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - postępowanie"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "S", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące postępowania związanego z przewozem. Są one podane są w dziale 8.5 i powinny być stosowane w uzupełnieniu przepisów podanych w działach 8.1 do 8.4. Wskazane przepisy szczególne mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4 w przypadku, gdy pozostają z nimi w sprzeczności.
Kolumna (20)   "Numer rozpoznawczy zagrożenia"
Zawiera dwu- lub trzycyfrowy numer (poprzedzony w niektórych przypadkach literą "X") - dla materiałów i przedmiotów klas od 2 do 9 lub kod klasyfikacyjny (patrz kolumna 3 (b)) - dla materiałów i przedmiotów klasy 1. W przypadkach określonych pod 5.3.2.1, numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być umieszczony w górnej części tablicy barwy pomarańczowej. Znaczenie numerów rozpoznawczych zagrożeń podano pod 5.3.2.3.

______
1    Litera "x" oznacza numer klasy materiału lub przedmiotu pisany bez kropki dzielącej, jeśli występuje ona w numerze klasy.
 
Nr UN       OpakowanieCysterny przenośne i kontenery do przewozu luzemCysterna ADR  Przepisy szczególne dotyczące 
 Nazwa i opisKlasaKod klasyfikacyjnyGrupa pakowaniaNalepkiPrzepisy szczególneIlości ograniczoneInstrukcje pakowaniaPrzepisy szczególnePakowanie razemInstrukcjePrzepisy szczególneKod cysternyPrzepisy szczególnePojazd do przewozu w cysternieKategoria transportowaprzewozu w sztukach przesyłkiprzewozu luzemzaładunku, rozładunku i manipulowania ładunkiempostępowaniaNumer rozpoznawczy zagrożenia
 3.1.22.22.22.1.1.35.2.23.33.4.64.1.44.1.44.1.104.2.5.2 7.3.24.2.5.34,34.3.5, 6.8.49.1.1.21.1.3.67.2.47.3.37.5.118.55.3.2.3
(1)(2)(3a)(3b)(4)(5)(6)(7)(8)(9a)(9b)(10)(11)(12)(13)(14)(15)(16)(17)(18)(19)(20)
0004PIKRYNIAN AMONOWY suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b)(c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0005NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0006NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0007NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0009AMUNICJA, ZAPALAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0010AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0012NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.4S 1.4 LQ0P130 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0014NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.4S 1.4 LQ0P130 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0015AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1204LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0016AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1204LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0018AMUNICJA ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2G 1 + 6.1+8 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0019AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3G 1+6.1+8 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0020AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2KPRZEWÓZ ZABRONIONY
0021AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3KPRZEWÓZ ZABRONIONY
0027PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY) granulowany lub mielony11.1D 1 LQ0P113PP50
MP20
MP24
     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0028PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), W TABLETKACH11.1D 1 LQ0P113PP51
MP20
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0029ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131PP68MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0030ZAPALNIKI ELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0033BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0034BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0035BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0037BOMBY, BŁYSKOWE11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0038BOMBY, BŁYSKOWE11.1D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0039BOMBY, BŁYSKOWE11.2G 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0042POBUDZACZE bez zapalnika11.1D 1 LQ0P132(a) or (b) MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0043ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe11.1D 1 LQ0P133PP69MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0044SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.4S 1.4 LQ0P133 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0048ŁADUNKI, BURZĄCE11.1D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0049NABOJE, OŚWIETLAJĄCE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0050NABOJE, OŚWIETLAJĄCE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0054NABOJE, SYGNAŁOWE11.3G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0055ŁUSKI, NABOJOWE, PUSTE, ZE SPŁONKĄ11.4S 1.4 LQ0P136 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0056ŁADUNKI, GŁĘBINOWE11.1D 1 LQ0P130 LP10I
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0059ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P137PP70MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0060ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE11.1D 1 LQ0P132(a) or(b) MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0065LONT, DETONUJĄCY, elastyczny11.1D 1 LQ0P139PP71 PP72MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0066LONT, ZAPALAJĄCY11.4G 1.4 LQ0P140 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0070NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0072CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 15% masowych wody11.1D 1266LQ0P112 (a)PP45MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0073SPŁONKI DO AMUNICJI11.1B 1 LQ0P133 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0074DWUAZODWUNITROFENOL, ZWILŻONY, Jeżeli materiał ten zawiera mniej alkoholu, wody lub flegmatyzatora niż zapisano w wykazie, to nie może być przewożony bez zezwolenia właściwej władzy.11.1A 1266LQ0P110 (b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0075DWUAZOTAN GLIKOLU DWUETYLENOWEGO, FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 25% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie11.1D 1266LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0076DWUNITROFENOL, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1+6.1 LQ0P112 (a) (b)(c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0077DWUNITROFENOLANY metali alkalicznych, suche lub zwilżone, zawierające mniej niż 15% masowych wody11.3C 1 +6.1 LQ0P114 (a) (b)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0078DWUNITROREZORCYNA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b)(c)PP26MP20     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0079SZEŚCIONITRODWUFENYLOAMINA (DWUPIKRYLOAMINA, HEKSYL)11.1D 1 LQ0P112(b)(c) MP20     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0081MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A11.1D 1
616
617
LQ0P116PP63 PP66MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0082MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B11.1D 1617LQ0P116 IBC100PP61 PP62 PP65 B9MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0083MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C11.1D 1
267
617
LQ0P116 MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0084MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D11.1D 1617LQ0P116 MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0092FLARY, NAZIEMNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0093FLARY, POWIETRZNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0094PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO11.1G 1 LQ0P113PP49MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0099URZĄDZENIA DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych11.1D 1 LQ0
P134
LP102
 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0101LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA)11.3G 1 LQ0P140PP74 PP75MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0102LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym11.2D 1 LQ0P139PP71MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0103LONT WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym11.4G 1.4 LQ0P140 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0104LONT, DETONUJĄCY, O SŁABYM DZIAŁANIU, w płaszczu metalowym11.4D 1.4 LQ0P139PP71MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0105LONT, BEZPIECZNY11.4S 1.4 LQ0P140PP73MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0106ZAPALNIKI, DETONUJĄCE11.1B 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0107ZAPALNIKI, DETONUJĄCE11.2B 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0110GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0113GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLIDENOHYDRAZYNA ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 30% masowych wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0114GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLOTETRAZEN (TETRAZEN), ZWILŻONY, zawierający nie mniej niż 30 % masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0118HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0121ZAPŁONNIKI11.1G 1 LQ0P142 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0124ŁADUNKI PERFORUJĄCE KUMULACYJNE, do otworów naftowych, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P101 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0129AZYDEK OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0130TRÓJNITROREZORCYNIAN OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0131ZAPALACZE, LONTOWE11.4S 1.4 LQ0P142 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0132DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROPOCHODNYCH AROMATYCZNYCH, INO11.3C 1274LQ0P114(a) (b)PP26MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0133SZEŚCIOAZOTAN MANNITOLU (NITROMANNIT), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 40% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1D 1266LQ0P112(a) MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0135PIORUNIAN RTĘCIOWY, ZWILŻONY zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0136MINY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0137MINY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0138MINY z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0
P130
LP101
PP67 L1MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0143NITROGLICERYNA, FLEGMATYZOWANA, zawierająca nie mniej niż 40% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie11.1D 
1
+6.1
266
271
LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0144NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM, zawierającym ponad 1%, ale nie więcej niż 10% nitrogliceryny11.1D 1500LQ0P115PP45 PP55 PP56 PP59 PP60MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0146NITROSKROBIA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0147NITROMOCZNIK11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0150CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PENTRYT, PETN), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% masowych wody, lub FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 15% masowych flegmatyzatora11.1D 1266LQ0P112(a) (b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0151PENTOLIT, suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0153TRÓJNITROANILINA (PIKRAMID)11.1D 1 LQ0
P112(b)
(c)
 MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0154TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b)(c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0155TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0159CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody11.3C 1266LQ0P111PP43MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0160PROCH, BEZDYMNY11.1C 1 LQ0P114(b)PP50 PP52
MP20
MP24
     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0161PROCH, BEZDYMNY11.3C 1 LQ0P114(b)PP50 PP52
MP20
MP24
     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0167POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0168POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0169POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0171AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0173URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0174NITY, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0180RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0181RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0182RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.2E 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0183RAKIETY z głowicą obojętną11.3C 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0186SILNIKI RAKIETOWE11.3C 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP22
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0190PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, inne niż materiały wybuchowe inicjujące1   16 274LQ0P101 MP2     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0191URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE11.4G 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0192PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0193PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0194SYGNAŁY, ALARMOWE, okrętowe11.1G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0195SYGNAŁY ALARMOWE, okrętowe11.3G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0196SYGNAŁY, DYMNE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0197SYGNAŁY, DYMNE11.4G 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0204URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.2F 1 LQ0P134 LP102 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0207CZTERONITROANILINA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0208TRÓJNITROFENYLOMETYLONITROAMINA (TETRYL)11.1D 1 LQ0P112(b)(c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0209TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP46MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0212SMUGACZE DO AMUNICJI11.3G 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0213TRÓJNITROANIZOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0214TRÓJNITROBENZEN, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0215KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0216TRÓJNITRO-m-KREZOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0217TRÓJNITRONAFTALEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0218TRÓJNITROFENETOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0219TROJNITROREZORCYNA (KWAS STYFNINOWY), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b)(c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0220AZOTAN MOCZNIKA, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0221GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0222AZOTAN AMONOWY, zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych, włącznie z materiałami organicznymi, przeliczanymi na węgiel, z wyłączeniem innych dodanych materiałów11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP47MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0224AZYDEK BAROWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 50% masowych wody11.1A 1 +6.1 LQ0P110(b)PP42MP20     0
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0225POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI11.1B 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0226CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody11.1D 1266LQ0P112(a)PP45MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0234DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15 % masowych wody11.3C 1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0235PIKRAMINIAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.3C 1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0236PIKRAMINIAN CYRKONOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.3C 1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0237ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE11.4D 1.4 LQ0P138 MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0238RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.2G 1 LQ0P130 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0240RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.3G 1 LQ0P130 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0241MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E11.1D 1617LQ0
P116
 
 
 
 
IBC100
PP61
PP62
PP65
B10
MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0242ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0243AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2H 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0244AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3H 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0245AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2H 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0246AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3H 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0247AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0248URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2L 1274LQ0P144PP77MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3 CV4
S1 
0249URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3L 1274LQ0P144PP77MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3 CV4
S1 
0250SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALAJĄCYMI, z lub bez ładunku napędzającego11.3L 1 LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3 CV4
S1 
0254AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1 LQ0P130 LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0255ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych11.4B 1.4 LQ0P131 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0257SPŁONKI, DETONUJĄCE11.4B 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0266OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0267ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych11.4B 1.4 LQ0P131PP68MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0268POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI11.2B 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0271ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.1C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0272ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.3C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0275NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.3C 1 LQ0
P134
LP102
 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0276NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.4C 1.4 LQ0
P134
LP102
 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0277NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH11.3C 1 LQ0P134 LP102 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0278NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH11.4C 1.4 LQ0
P134
LP102
 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0279ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.1C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0280SILNIKI RAKIETOWE11.1C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0281SILNIKI RAKIETOWE11.2C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0282NITROGUANIDYNA (PIKRYT), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0283POBUDZACZE bez zapalnika11.2D 1 LQ0P132(a) or (b) MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0284GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P141 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0285GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P141 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0286GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0287GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0288ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE11.1D 1 LQ0P138 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0289LONT, DETONUJĄCY, elastyczny11.4D 1.4 LQ0P139PP71 PP72MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0290LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym11.1D 1 LQ0P139PP71MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0291BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0292GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0293GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0294MINY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0295RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0296URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.1F 1 LQ0
P134
LP102
 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0297AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0299BOMBY, BŁYSKOWE11.3G 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0300AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0301AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.4G 1.4 +6.1+8 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
CV28
S1 
0303AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4204LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0305PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO11.3G 1 LQ0P113PP49MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0306SMUGACZE DO AMUNICJI11.4G 1.4 LQ0P133PP69MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0312NABOJE, SYGNALIZACYJNE11.4G 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0313SYGNAŁY, DYMNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0314ZAPŁONNIKI11.2G 1 LQ0P142 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0315ZAPŁONNIKI11.3G 1 LQ0P142 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0316SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.3G 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0317SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.4G 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0318GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.3G 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0319ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.3G 1 LQ0P133 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0320ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.4G 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0321NABOJE DO BRONI z ładunkiem rozrywającym11.2E 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0322SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI z lub bez ładunku napędzającego11.2L 1 LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0323NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.4S 1.4 LQ0
P134
LP102
 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0324POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0325ZAPŁONNIKI11.4G 1.4 LQ0P142 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0326NABOJE DO BRONI, ŚLEPE11.1C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0327NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0328NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM11.2C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0329TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0330TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0331MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP B11.5D 1.5617LQ0
P116
 
 
 
 
 
IBC100
PP61
PP62
PP64
PP65
MP20T1
TP1
TP1
7
TP32
   1V2 
CV1
CV2
CV3
S11.5D
0332MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP E11.5D 1.5617LQ0
P116
 
 
 
IBC100
PP61
PP62
PP65
MP20T1TP1 TP17 TP32   1V2 
CV1
CV2
CV3
S11.5D
0333OGNIE SZTUCZNE11.1G 1645LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0334OGNIE SZTUCZNE11.2G 1645LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0335OGNIE SZTUCZNE11.3G 1645LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 V3 
CV1
CV2
CV3
S1 
0336OGNIE SZTUCZNE11.4G 1.4
645
651
LQ0P135 
MP23
MP24
     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0337OGNIE SZTUCZNE11.4S 1.4645LQ0P135 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0338NABOJE DO BRONI, ŚLEPE, lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.4C 1.4 LQ0P130 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0339NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.4C 1.4 LQ0P130 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0340NITROCELULOZA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 25% masowych wody (lub alkoholu)11.1D 1 LQ0P112(a) (b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0341NITROCELULOZA, niemodyfikowana lub plastyfikowana, zawierająca mniej niż 18% masowych plastyfikatora11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0342NITROCELULOZA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 25% masowych alkoholu11.3C 1105LQ0P114(a)PP43MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0343NITROCELULOZA, PLASTYFIKOWANA, zawierająca co najmniej 18% masowych plastyfikatora11.3C 1105LQ0P111 MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0344POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.4D 1.4 LQ0P130 LP101PP67L1MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0345POCISKI, obojętne, ze smugaczami11.4S 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0346POCISKI z ładunkiem, rozrywającym lub napędzającym11.2D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0347POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4D 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0348NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0349PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4S 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0350PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4B 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0351PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4C 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0352PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4D 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0353PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4G 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0354PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0355PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0356PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.3L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0357MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0358MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.2L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0359MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3L 1
178
274
LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0360ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0361ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.4B 1.4 LQ0P131 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0362AMUNICJA, ĆWICZEBNA11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0363AMUNICJA, IMPREGNOWANA11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0364SPŁONKI, DO AMUNICJI11.2B 1 LQ0P133 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0365SPŁONKI DO AMUNICJI11.4B 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0366SPŁONKI DO AMUNICJI11.4S 1.4 LQ0P133 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0367ZAPALNIKI, DETONUJĄCE11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0368SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0369GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0370GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4D 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0371GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0372GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.2G 1 LQ0P141 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0373URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE11.4S 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0374URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.1D 1 LQ0
P134
LP102
 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0375URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.2D 1 LQ0
P134
LP102
 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0376ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.4S 1.4 LQ0P133 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0377SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.1B 1 LQ0P133 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0378SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.4B 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0379ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI11.4C 1.4 LQ0P136 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0380PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE11.2L 1 LQ0P101 MP1     0V2 
CV1
CV2
CV3
CV4
S1 
0381NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.2C 1 LQ0
P134
LP102
 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0382SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.2B 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0383SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.4B 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0384SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.4S 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
03855-NITROBENZOTRIAZOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0386KWAS TRÓJNITROBENZENOSULFONOWY11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP26MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0387TRÓJNITROFLUORENON11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0388TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I TRÓJNITROBENZEN, MIESZANINA lub TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I SZEŚCIONITROSTILBEN, MIESZANINA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0389TRÓJNITROTOLUEN (TNT) W MIESZANINIE ZAWIERAJĄCEJ TRÓJNITROBENZEN I SZEŚCIONITROSTILBEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0390TRITONAL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0391CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) I CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), MIESZANINA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody lub FLEGMATYZOWANA, zawierająca co najmniej10% masowych flegmatyzatora11.1D 1266LQ0P112(a) (b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0392SZEŚCIONITROSTILBEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0393HEKSOTONAL,11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0394TRÓJNITROREZORCYNA (KWAS STYFNINOWY), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny wody i alkoholu11.1D 1 LQ0P112(a)PP26MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0395SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE11.2 J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0396SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0397RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE, z ładunkiem rozrywającym11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0398RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE z ładunkiem rozrywającym11.2 J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0399BOMBY Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0400BOMBY Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym11.2J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0401SIARCZEK DWUPIKRYLU, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) or (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0402NADCHLORAN AMONOWY11.1D 1152LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0403FLARY, POWIETRZNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0404FLARY, POWIETRZNE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0405NABOJE, SYGNAŁOWE11.4S 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0406DWUNITROZOBENZEN11.3C 1 LQ0P114(b) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0407KWAS TETRAZOLO-1-OCTOWY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0408ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.1 D 1 LQ0P141 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0409ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.2D 1 LQ0P141 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0410ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.4D 1.4 LQ0P141 MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0411CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN), zawierający co najmniej 7% masowych wosku11.1D 1131LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0412NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.4E 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0413NABOJE DO BRONI, ŚLEPE11.2C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0414ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.2C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0415ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.2C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0417NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0418FLARY, NAZIEMNE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0419FLARY, NAZIEMNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0420FLARY, POWIETRZNE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0421FLARY, POWIETRZNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0424POCISKI, obojętne ze smugaczem11.3G 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0425POCISKI, obojętne ze smugaczem11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0426POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0427POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0428PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.1G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0429PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.2G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0430PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.3G 1 LQ0P135 
MP23
MP24
     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0431PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.4G 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0432PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów przemysłowych11.4S 1.4 LQ0P135 
MP23
MP24
     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0433CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu11.1C 1266LQ0P111 MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0434POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.2G 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0435POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4G 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0436RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.2C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0437RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.3C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0438RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.4C 1.4 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0439ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.2D 1 LQ0P137PP70MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0440ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P137PP70MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0441ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.4S 1.4 LQ0P137PP70MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0442ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P137 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0443ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.2D 1 LQ0P137 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0444ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P137 MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0445ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.4S 1.4 LQ0P137 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0446ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK11.4C 1.4 LQ0P136 MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0447ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK11.3C 1 LQ0P136 MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0448KWAS 5-MERKAPTOTETRAZOLO-1-OCTOWY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0449TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z lub bez ładunku rozrywającego11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0450TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z głowicą obojętną11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0451TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0452GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.4G 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0453RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.4G 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0454ZAPŁONNIKI11.4S 1.4 LQ0P142 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0455ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych11.4S 1.4 LQ0P131PP68MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0456ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych11.4S 1.4 LQ0P131 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0457ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.1D 1 LQ0P130 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0458ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.2D 1 LQ0P130 MP21     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0459ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.4D 1.4 LQ0P130 MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0460ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.4S 1.4 LQ0P130 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0461SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.1B 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0462PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1C 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0463PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1D 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0464PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1E 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0465PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1F 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0466PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2C 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0467PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2D 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0468PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2E 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0469PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2F 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0470PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.3C 1
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0471PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4E 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0472PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4F 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0473MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1A 1
178
274
LQ0P101 MP2     0V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0474MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1C 1
178
274
LQ0P101 MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0475MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1D 1
178
274
LQ0P101 MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0476MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1G 1
178
274
LQ0P101 MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0477MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3C 1
178
274
LQ0P101 MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0478MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3G 1
178
274
LQ0P101 MP2     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0479MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4C 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0480MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4D 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0481MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4S 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0482MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE, I.N.O. (MATERIAŁY, EVI, I.N.O.)11.5D 1.5
178
274
LQ0P101 MP2     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0483CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) FLEGMATYZOWANA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0484CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROMINA (OKTOGEN, HMX), FLEGMATYZOWANA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0485MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4G 1.4
178
274
LQ0P101 MP2     2
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0486PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI)11.6N 1.6 LQ0P101 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0487SYGNAŁY, DYMNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0488AMUNICJA, ĆWICZEBNA11.3G 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0489DWUNITROGLIKOURYL (DINGU)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0490NITROTRIAZOLON (NTO)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0491ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.4C 1.4 LQ0P143PP76MP22     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0492PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0493PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0494ŁADUNEK WYBUCHOWY, DO PERFOROWANIA odwiertów naftowych, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P101 MP21     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0495MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY11.3C 1224LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0496OKTONAL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
0497MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY11.1C 1224LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0498MATERIAŁ MIOTAJĄCY STAŁY11.1C 1 LQ0P114(b) MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0499MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY11.3C 1 LQ0P114(b) MP20     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0500ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.4S 1.4 LQ0P131 MP23     4V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0501MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0502RAKIETY z głowicą obojętną11.2C 1 LQ0
P130
LP101
PP67
L1
MP22     1V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
0503NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA11.4G 1.4
235
289
LQ0P135 MP23     2V2 
CV1
CV2
CV3
S1 
05041H-TETRAZOL11.1D 1 LQ0P112(c)PP48MP20     1
V2
V3
 
CV1
CV2
CV3
S1 
1001ACETYLEN, ROZPUSZCZONY24F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M)TU17FL2  
CV9
CV10
CV36
S2239
1002POWIETRZE, SPRĘŻONE21A 2.2292LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
 20
1003POWIETRZE, SKROPLONE SCHŁODZONE23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP5TP22RxBNTU7 TU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S20225
1005AMONIAK, BEZWODNY22TC 2.3 +823LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M)TT8AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1006ARGON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1008TRÓJFLUOREK BORU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1009BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1010BUTADIENY, STABILIZOWANE lub BUTADIENY I WĘGLOWODÓR W MIESZANINIE, STABILIZOWANEJ, o prężności par w 70°C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w 50°C nie mniejszej niż 0,525 kg/l22F 2.1618LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1011BUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1012BUTYLENY, MIESZANINA lub BUTYLEN-1 lub cis-BUTYLEN-2 lub trans-BUTYLEN-222F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1013DWUTLENEK WĘGLA22A 2.2584LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1014DWUTLENEK WĘGLA I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA21O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
1015DWUTLENEK WĘGLA I PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1016TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBH(M) FL1  
CV9 CV10
CV36
S2 S7 S17263
1017CHLOR22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) T50TP19P22DH(M) AT1  
CV9 CV10
CV36
S7 S17268
1018CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1020CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
10211-CHLORO-1, 2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1022CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1023GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1026DWUCYJAN22TF 2.3+2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1027CYKLOPROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1028DWUCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ.CHŁODNICZY R12)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1029DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
10301,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1032DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1033ETER DWUMETYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1035ETAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1036ETYLOAMINA22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1037CHLOREK ETYLU22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1038ETYLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP5RxBNTU18FL2V5 
CV9
CV11
CV36
S2 S17223
1039ETER METYLOWOETYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1040TLENEK ETYLENU22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M)   FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1040TLENEK ETYLENU Z AZOTEM, o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temperaturze 50°C22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) T50TP20PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1041TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1043NAWOZOWY ROZTWÓR AMONIAKALNY zawierający wolny amoniak24A 2.2642               
1044GAŚNICE zawierające gaz sprężony lub skroplony26A 2.2
225
594
LQ0P003 MP9     3  CV9  
1045FLUOR, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
1046HEL, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1048BROMOWODÓR, BEZWODNY22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1049WODÓR, SPRĘŻONY21F 2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
1050CHLOROWODÓR, BEZWODNY22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1051CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody6. lTF1I6.1+3603LQ0P200 MP2     0  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S10 S17 
1052FLUOROWODÓR, BEZWODNY8CT1I8 +6.1 LQ0P200 MP2T10TP2L21DH(+)TU14 TU34 TC1 TE21 TM3 TM5AT1  
CV13
CV28
CV34
S17886
1053SIARKOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) PxDH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1055IZOBUTYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1056KRYPTON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1057ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK, zawierające gaz palny26F 2.1201LQ0P002PP84 RR5MP9     2  CV9S2 
1058GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1060METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA STABILIZOWANA taka, jak mieszanina P1 lub mieszanina P222F 2.1581LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1061METYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1062BROMEK METYLU zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny22T 2.323LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1063CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R 40)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1064MERKAPTAN METYLOWY22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxDH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1065NEON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1066AZOT, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1067CZTEROTLENEK DWUAZOTU (DWUTLENEK AZOTU)22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9T50TP21PxBH(M)TU17AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
1069CHLOREK NITROZYLU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
1070PODTLENEK AZOTU22O 2.2 +5.1584LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
1071GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1072TLEN, SPRĘŻONY21O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
1073TLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP5TP22RxBNTU7TU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S20225
1075GAZ PŁYNNY22F 2.1
274
583
639
LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1076FOSGEN22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  P22DH(M)TU17AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1077PROPYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1078GAZ CHŁODNICZY, I.N.O., taki, jak mieszanina F1, mieszanina F2 lub mieszanina F322A 2.2
274
582
LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1079DWUTLENEK SIARKI22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) T50TP19PxDH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1080SZEŚCIOFLUOREK SIARKI22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1081CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M)   FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1082TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1083TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1085BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1086CHLOREK WINYLU, STABLIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1087ETER METYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1088ACETAL3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1089ACETALDEHYD3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2 TP7L4BNTU8FL1   S2 S2033
1090ACETON3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1091OLEJE ACETONOWE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1092AKROLEINA, STABILIZOWANA6.1TF1I6.1+3 LQ0
P601
PR3
 MP8MP17T14TP2 TP7L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1093AKRYLONITRYL, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1098ALKOHOL ALLILOWY6.1TFII6.1+3 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1099BROMEK ALLILU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2L10CHTU14 TU 15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1100CHLOREK ALLILU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2L10CHTU14 TU 15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1104OCTANY AMYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1105PENTANOLE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1105PENTANOLE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1106AMYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1106AMYLOAMINY3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1107CHLOREK AMYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1108
PENTEN-1
(n-AMYLEN)
3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1109MRÓWCZANY AMYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1110KETON n-AMYLOWOMETYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1111MERKAPTAN AMYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1112AZOTAN AMYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1113AZOTYN AMYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1114BENZEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1120BUTANOLE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1120BUTANOLE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1123OCTANY BUTYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1123OCTANY BUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1125n-BUTYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
11261-BROMOBUTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1127CHLOROBUTANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1128MRÓWCZAN n-BUTYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1129ALDEHYD MASŁOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1130OLEJ KAMFOROWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1131DWUSIARCZEK WĘGLA3FT1I3 +6.1 LQ0P001PP31MP7MP17T14TP2 TP7L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7MP17T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7MP17T11TP1 TP8 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1333KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa, ale nie większą niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C nie większą niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1134CHLOROBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1135CHLOROHYDRYNA ETYLENOWA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1136DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1136DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1TP29LGBF FL3   S230
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C nie większa niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin)3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1143ALDEHYD KROTONOWY, STABILIZOWANY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1144KROTONYLEN3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L4BN FL1   S2 S20339
1145CYKLOHEKSAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1146CYKLOPENTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
1147DZIESIĘCIOWODORONAFTALEN (DEKALINA)3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1148ALKOHOL DWUACETONOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1148ALKOHOL DWUACETONOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1149ETERY DWUBUTYLOWE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
11501,2-DWUCHLOROETYLEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S2033
1152DWUCHLOROPENTANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1153ETER DWUETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1153ETER DWUETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1154DWUETYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1155ETER DWUETYLOWY (ETER ETYLOWY)3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L1.5BN FL1   S2 S2033
1156KETON DWUETYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1157KETON DWUIZOBUTYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1158DWUIZOPROPYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1159ETER DWUIZOPROPYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1160DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1161WĘGLAN DWUMETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1162DWUMETYLODWUCHLOROSILAN3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20X338
1163DWUMETYLOHYDRAZYNA, NIESYMETRYCZNA6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1164SIARCZEK DWUMETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
1165DIOKSAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1166DIOKSOLAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1167ETER DWUWINYLOWY, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 
MP7
MP17
  L4BN FL1   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 
MP7
MP17
  L1.5BN FL1   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE, (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1 .4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1170ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY) lub ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE)3F1II3144LQ4
P001
IBC02
R001
PP2MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1170ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE)3F1III3144LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
PP2MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1171ETER MONOETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1172ETER MONOETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1173OCTAN ETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1175ETYLOBENZEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1176BORAN TRÓJETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1177OCTAN 2-ETYLOBUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1178ALDEHYD 2-ETYLOMASŁOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1179ETER ETYLOWOBUTYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1180MAŚLAN ETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1181CHLOROOCTAN ETYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
1182CHLOROMRÓWCZAN ETYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1183ETYLODWUCHLOROSILAN4.3WFCI4.3+3 +8 LQ0P401 PR2 MP2T10TP2 TP7L10DHTU14 TU23 TE21 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1184CHLOREK ETYLENU3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1185ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA6.1TF1I6.1+3 LQ0
P601
PR4
 MP2  L15CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1188ETER MONOMETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01 R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1189ETER MONOMETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP10
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1190MRÓWCZAN ETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1191ALDEHYDY OKTYLOWE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1192MLECZAN ETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1193KETON ETYLOWOMETYLOWY (METYLOETYLOKETON)3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1194AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE3FT1I3 +6.1 LQ0P001 
MP7
MP17
  L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1195PROPIONIAN ETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1196ETYLOTRÓJCHLOROSILAN3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20X338
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 
MP7
MP17
  L4BN FL1   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 
MP7
MP17
  L1.5BN FL1   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1198FORMALDEHYD W ROZTWORZE, PALNY3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1199ALDEHYDY FURFURYLOWE6. lTF1II6.1+3 LQ0
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
1201OLEJ FUZLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1201OLEJ FUZLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1202PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C)3F1III3640KLQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1202PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA zgodne z normą EN 590:1993 lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI, o temperaturze zapłonu zgodnej z normą EN 590:19933F1III3640LLQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF AT3   S230
1202PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, ale niższej od 100°C)3F1III3640MLQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBV AT3    30
1203PALIWO SILNIKOWE (BENZYNY)3F1II3
243
534
LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBFTU9FL2   S2 S2033
1204NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 1% nitrogliceryny3DII3 LQ0
P001
IBC02
PP5MP2     2   S2 S20 
1206HEPTANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   
S2
S20
33
1207ALDEHYD HEKSYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1208HEKSANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3163 640ALQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3163 640BLQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8L1.5BN FL1   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3163 640CLQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3163 640DLQ6
P001
IBC02
R001
PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej)3F1III3163 640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3163 640FLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3163 640GLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3163 640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1212IZOBUTANOL (ALKOHOL IZOBUTYLOWY)3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1213OCTAN IZOBUTYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1214IZOBUTYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1216IZOOKTENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1218IZOPREN, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1219IZOPROPANOL (ALKOHOL IZOPROPYLOWY)3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1220OCTAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1221IZOPROPYLOAMINA3FCI3 +8 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20338
1222AZOTAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
B7MP19     2   S2 S20 
1223NAFTA LOTNICZA3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP2LGBF FL3   S230
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3274 640CLQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640DLQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1228MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3+6.1274LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1228MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
1229TLENEK MEZYTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1230METANOL3FT1II3 +6.1279LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1231OCTAN METYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1233OCTAN METYLOWOAMYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1234METYLAL3F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
1235METYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1237MAŚLAN METYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1238CHLOROMRÓWCZAN METYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13 CV28
S2 S9 S17663
1239ETER METYLOWOCHLOROMETYLOWY6.1TF1I6.1+3 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13 CV28
S2 S9 S17663
1242METYLODWUCHLOROSILAN4.3WFCI4.3+3 +8 LQ0
P401
PR2
 MP2T10TP2 TP7L10DHTU14 TU24 TE21 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1243MRÓWCZAN METYLU3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1244METYLOHYDRAZYNA6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 
MP8
MP17
T14TP2L10CH
TU14 TU15 TE19
TE21
FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1245KETON METYLOWOIZOBUTYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1246KETON METYLOWOIZOPROPENYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1247METAKRYLAN METYLU, MONOMER, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1248PROPIONIAN METYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1249KETON METYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1250METYLOTRÓJCHLOROSILAN3FCI3 +8 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20X338
1251KETON METYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0
P601
PR3
 
MP8
MP17
T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17639
1259CZTEROKARBONYLEK NIKLU6.1TF1I6.1+3 LQ0
P601
PR3
 MP2  L15CHTU14 TU15 TU31 TE19 TE21 TM3FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1261NITROMETAN3F1II3 LQ4
P001
R001
RR2MP19     2   S2 S20 
1262OKTANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3163 640A 650LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3163 640B 650LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP1 TP8L1.5BN FL1   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3163 640C 650LQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3163 640D 650LQ6
P001
IBC02
R001
PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb)3F1III3163 640E 650LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3163 640F 650LQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3163 640G 650LQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3163 640H 650LQ7
P001
IBC02
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1264PARALDEHYD3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1265PENTANY, ciekłe3F1I3 LQ3P001 
MP7
MP17
T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1265PENTANY, ciekłe3F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T4TP1L1.5BN FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 
MP7
MP17
  L4BN FL1   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 
MP7
MP17
  L1.5BN FL1   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1.5BN FL1   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1I3640P 649LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1.5BN FL1   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640C 649LQ4P001 MP19T4TP1TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640D 649LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L4BN FL1   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L1.5BN FL1   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1I3640P 649LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L1.5BN FL1   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640C 649LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa)3F1II3640D 649LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O.3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1272OLEJ SOSNOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1274n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY)3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1274n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY)3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1275ALDEHYD PROPIONOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
1276OCTAN n-PROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1277PROPYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
12781-CHLOROPROPAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
12791,2-DWUCHLOROPROPAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1280TLENEK PROPYLENU3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP7L1.5BN FL1   S2 S2033
1281MRÓWCZANY PROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1282PIRYDYNA3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP2LGBF FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7 MP17  L1.5BN FL1   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1L1.5BN FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7 MP17  L1.5BN FL1   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1TP8LGBF FL2   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1288OLEJ ŁUPKOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1TP8LGBF FL2   S2 S2033
1288OLEJ ŁUPKOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1289METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1 TP8L4BHTE 15FL2   S2 S20338
1289METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1292KRZEMIAN CZTEROETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1293TYNKTURY, MEDYCZNE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1293TYNKTURY, MEDYCZNE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1294TOLUEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1295TRÓJCHLOROSILAN4.3WFCI4.3+3 +8 LQ0
P401
PR2
 MP2T14TP2 TP7L10DHTU14 TU25 TE21 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1296TRÓJETYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCI3 +8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP1L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1L4BN FL3   S238
1298TROJMETYLOCHLOROSILAN3FCII3+8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20X338
1299TERPENTYNA3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1300BENZYNA LAKIERNICZA3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1300BENZYNA LAKIERNICZA3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1301OCTAN WINYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1302ETER WINYLOWOETYLOWY, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1303CHLOREK WINYLIDENU, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T12TP2 TP7L4BN FL1   S2 S20339
1304ETER WINYLOWOIZOBUTYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1305WINYLOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY3FCI3+8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20X338
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
1BC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1307KSYLENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1307KSYLENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001PP33MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001PP33MP7 MP17  L1.5BN FL1   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ4
P001
R001
PP33MP19  L1.5BN FL2   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ4
P001
R001
PP33MP19  LGBF FL2   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ3F1III3 LQ7
P001
R001
 MP19  LGBF FL3   S230
1309GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY4.1F3II4.1 LQ8
P002
IBC08
PP38 B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
1309GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
PP11 B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1310PIKRYNIAN AMONOWY, ZWILŻONY ponad 10 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1312BORNEOL4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1313ŻYWICZAN WAPNIOWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3V12VV1  40
1314ŻYWICZAN WAPNIOWY, STOPIONY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC04
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1318ŻYWICZAN KOBALTOWY, STRĄCANY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3V12VV1  40
1320DWUNITROFENOL, ZWILŻONY ponad 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1321DWUNITROFENOLANY, ZWILŻONE ponad 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1322DWUNITROREZORCYNA, ZWILŻONA ponad 15 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1323ŻELAZOCER4.1F3II4.1249LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
1324FILMY, NA BAZIE NITROCELULOZY, pokryte żelatyną, z wyjątkiem ścinków4.1F1III4.1 LQ9
P002
R001
PP15MP11     3     
1325MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O.4.1F1II4.1274LQ8
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   40
1325MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O.4.1F1III4.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1326HAFN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% wody4.1F3II4.1586LQ8
P410
IBC06
PP40MP11T3TP33SGAN AT2V11 V12   40
1327Siano, Słoma lub Plewy4.1F1NIE PODLEGA ADR
1328SZEŚCIOMETYLENOCZTEROAMINA (UROTROPINA)4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1330ŻYWICZAN MANGANAWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3VI2VV1  40
1331ZAPAŁKI, ZAWSZE ZAPALNE4.1F1III4.1293LQ9P407PP27MP12     4     
1332METALDEHYD4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1333CER, kęsy, wlewki lub pręty4.1F3II4.1 LQ8
P002
IBC08
B4MP11     2V11    
1334NAFTALEN, SUROWY lub NAFTALEN, RAFINOWANY4.1F1III4.1501LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAV AT3 VV2  40
1336NITROGUANIDYNA (PIKRYT) ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1337NITROSKROBIA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1338FOSFOR, AMORFICZNY4.1F3III4.1 LQ9
P410
IBC08
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1339SIEDMIOSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8
P410
IBC04
 MP11T3TP33SGAN AT2    40
1340PIĘCIOSIARCZEK DWUFOSFORU, niezawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.3WF2II4.3 +4.1602LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN AT0VI CV23 423
1341TROJSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8
P410
IBC04
 MP11T3TP33SGAN AT2    40
1343TROJSIARCZEK DWUFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8
P410
IBC04
 MP11T3TP33SGAN AT2    40
1344TRÓJNITROFENOL, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1345GUMA ODPADOWA lub GUMA REGENEROWANA, sproszkowana lub granulowana4.1F1II4.1 LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT4V11   40
1346KRZEM SPROSZKOWANY, AMORFICZNY4.1F3III4.132LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1347PIKRYNIAN SREBROWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP25 PP26MP2     1   S17 
1348DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1349PIKRAMINIAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   SI7 
1350SIARKA4.1F3III4.1242LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1 BK1 BK2TP33SGAV AT3 VV1  40
1352TYTAN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający ponad 25% wody4.1F3II4.1586LQ8
P410
IBC06
PP40MP11T3TP33SGAN AT2
V11
V12
   40
1353WŁÓKNA lub TKANINY ZAIMPREGNOWANE SŁABO ZNITROWANĄ CELULOZĄ, I.N.O.4.1F1III4.1
274
502
LQ9
P410
IBC08
R001
B3MP11     3     
1354TRÓJNITROBENZEN, ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1355KWAS TROJNITROBENZOESOWY ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1356TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1357AZOTAN MOCZNIKA, ZWILŻONY, zawierający ponad 20 % masowych wody4.1DI4.1227LQ0P406 MP2     1   S17 
1358CYRKON SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający ponad 25% wody4.1F3II4.1586LQ8
P410
IBC06
PP40MP11T3TP33SGAN AT2
V11
V12
   40
1360FOSFOREK WAPNIOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1361WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego4.2S2II4.2 LQ0
P002
IBC06
PP12MP14T3TP33SGANTUI1AT2
V1
V12
V13
   40
1361WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego4.2S2III4.2 LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
PP12 B3MP14T1TP33SGAV AT4
V1
V13
VV4  40
1362WĘGIEL, AKTYWNY4.2S2III4.2646LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
PP11 B3MP14T1TP33SGAV AT4V1VV4  40
1363KOPRA4.2S2III4.2 LQ0
P003
IBC08
LP02
R001
PP20 B3 B6MP14     3V1VV4  40
1364ODPADY BAWEŁNIANE, ZAOLEJONE4.2S2III4.2 LQ0
P003
IBC08
LP02
R001
PP19 B3 B6MP14     3V1VV4  40
1365BAWEŁNA, ZWILŻONA4.2S2III4.2 LQ0
P003
IBC08
LP02
R001
PP19 B3 B6MP14     3V1VV4  40
1366DWUETYLOCYNK4.2SWI4.2+4.3320LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
1369p-NITROZODWUMETYLO-ANILINA4.2S2II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1370DWUMETYLOCYNK4.2SWI4.2 +4.3320LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
1372Włókna, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego spalone, mokre lub wilgotne4.2S2NIE PODLEGA ADR
1373WŁÓKNA lub TKANINY, POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO lub ROŚLINNEGO lub SYNTETYCZNE, I.N.O., zaolejone4.2S2III4.2274LQ0
P410
IBC08
R001
B3MP14T1TP33   3V1VV4  40
1374MĄCZKA RYBNA (ODPADY RYBNE), NIESTABILIZOWANA4.2S2II4.2300LQ0
P410
IBC08
B4MP14T3TP33  AT2V1   40
1376TLENEK ŻELAZOWY, ODPADOWY lub ŻELAZO GĄBCZASTE, ODPADOWE, uzyskane z oczyszczania gazu węglowego4.2S4III4.2592LQ0
P002
1BC08
LP02
R001
B3MP14T1 BK2TP33SGAV AT3V1VV4  40
1378KATALIZATOR METALICZNY, ZWILŻONY widocznym nadmiarem cieczy4.2S4II4.2274LQ0
P410
IBC01
PP39MP14T3TP33SGAN AT2V1   40
1379PAPIER, ZAWIERAJĄCY OLEJ NIENASYCONY, niecałkowicie wysuszony (obejmuje kalkę maszynową)4.2S2III4.2 LQ0
P410
IBC08
R001
B3MP14     3V1VV4  40
1380PIĘCIOBOROWODÓR4.2ST3I4.2 +6.1 LQ0
P601
PR1
 MP2  L21DHTU14 TC1 TE21 TM1AT0V1 CV28S20333
1381FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, POD WODĄ lub W ROZTWORZE4.2ST3I4.2 +6.1503LQ0P405 MP2T9TP3 TP31L10DH(+)TU14 TU16 TU21 TE3 TE21AT0V1 CV28S2046
1381FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, SUCHY4.2ST4I4.2 +6.1503LQ0P405 MP2T9
TP3
TP31
L10DH(+)
TU14 TU16 TU21 TE3
TE21
AT0V1 CV28S2046
1382SIARCZEK POTASOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK POTASOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1383METAL PIROFORYCZNY, I.N.O. lub STOP PIROFORYCZNY, I.N.O.4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13T21TP7 TP9 TP33  AT0V1  S2043
1384PODSIARCZYN SODOWY (HYDROSULFIT SODOWY)4.2S4II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1385SIARCZEK SODOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK SODOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1386WYTŁOKI ROŚLIN OLEISTYCH zawierające co najmniej 1,5% oleju i nie więcej niż 11% wilgoci4.2S2III4.2 LQ0
P003
IBC08
LP02
R001
PP20 B3B6MP14     3V1VV4  40
1387Odpady wełniane, mokre4.2S2NIE PODLEGA ADR
1389AMALGAMAT METALI ALKALICZNYCH, CIEKŁY4.3W1I4.3
182
274
LQ0
P402
PR1
 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1390AMIDKI METALI ALKALICZNYCH4.3W2II4.3
182
274
505
LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT0
V1
V12
 CV23 423
1391DYSPERSJA METALU ALKALICZNEGO lub DYSPERSJA METALU ZIEM ALKALICZNYCH4.3W1I4.3
182
183
274
282
506
LQ0
P402
PR1
 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1392AMALGAMAT METALI ZIEM ALKALICZNYCH, CIEKŁY4.3W1I4.3
183
274
506
LQ0P402 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1393STOP METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.3W2II4.3
183274
506
LQ11
P410
1BC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1394WĘGLIK GLINOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
VV5CV23 423
1395GLINOŻELAZOKRZEM, SPROSZKOWANY4.3WT2II4.3 +6.1 LQ11
P410
IBC05
PP40MP14T3TP33SGAN AT2V1 
CV23
CV28
 462
1396GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2II4.3 LQ12
P410
IBC07
PP40MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1396GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2III4.3 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
1397FOSFOREK GLINOWY4.3WT2I4.3 +6.1507LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1398GLINOKRZEM SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2III4.337LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
1400BAR4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1401WAPŃ4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1402WĘGLIK WAPNIOWY4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2T9TP7 TP33  AT1VI CV23S20X423
1402WĘGLIK WAPNIOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
1BC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
VV5CV23 423
1403CYJANAMID WAPNIOWY zawierający ponad 0,1% węglika wapniowego4.3W2III4.338LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT0V1 CV23 423
1404WODOREK WAPNIOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1405KRZEMEK WAPNIOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
VV7CV23 423
1405KRZEMEK WAPNIOWY4.3W2III4.3 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1
VV5
VV7
CV23 423
1407CEZ4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2  L10CH(+)TU2TU14 TE5TE21 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
1408ŻELAZOKRZEM, zawierający co najmniej 30%, ale mniej niż 90% krzemu4.3WT2III4.3 +6.139LQ12
P003
IBC08
R001
PP20 B4, B6MP14T1 BK2TP33SGAN AT3V1VV1
CV23
CV28
 462
1409WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ I.N.O.4.3W2I4.3
274
508
LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1409WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ I.N.O.4.3W2II4.3
274
508
LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV23 423
1410WODOREK LITOWOGLINOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1411WODOREK LITOWOGLINOWY W ETERZE4.3WF1I4.3+3 LQ0
P402
PR1
 MP2     1V1 CV23S2 S20 
1413BOROWODOREK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1414WODOREK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1415LIT4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
1417KRZEMEK LITOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1418MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSI4.3+4.2 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1418MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSII4.3+4.2 LQ11
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV23 423
1418MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSIII4.3 +4.2 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
1419FOSFOREK MAGNEZOWOGLINOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1420STOPY POTASU METALICZNEGO, CIEKŁE4.3W1I4.3 LQ0P402 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1421STOP METALI ALKALICZNYCH, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1I4.3
182
274
LQ0
P402
PR1
 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1422STOPY POTASU I SODU, CIEKŁE4.3W1I4.3 LQ0P402 MP2T9TP3TP7 TP31L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X323
1423RUBID4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2  L10CH(+)TU2 TU14 TE5 TE21 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
1426BOROWODOREK SODOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1427WODOREK SODOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1428SÓD4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
1431METYLAN SODOWY4.2SC4II4.2 +8 LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1   48
1432FOSFOREK SODOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1433FOSFORKI CYNOWE4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1435CYNK, POPIOŁY4.3W2III4.3 LQ12
P002
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSI4.3+4.2 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSIII4.3+4.2 LQ11
P410
IBC07
PP40MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSIII4.3+4.2 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
1437WODOREK CYRKONOWY4.1F3II4.1 LQ8
P410
IBC04
PP40MP11T3TP33SGAN AT2    40
1438AZOTAN GLINOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
1BC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1439DWUCHROMIAN AMONOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
1442NADCHLORAN AMONOWY5.1O2II5.1152LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33   2
V11
V12
VV8CV24 50
1444NADSIARCZAN AMONOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1445CHLORAN BAROWY, STAŁY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
1446AZOTAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 
CV24
CV28
 56
1447NADCHLORAN BAROWY, STAŁY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
1448NADMANGANIAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
1449NADTLENEK BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
1450BROMIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
604
LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1451AZOTAN CEZOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1452CHLORAN WAPNIOWY5.102II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1453CHLORYN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
1454AZOTAN WAPNIOWY5.1O2III5.1208LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1455NADCHLORAN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1456NADMANGANIAN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1457NADTLENEK WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1458BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE5.102II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1458BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1459CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1459CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ5.102III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1461CHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
605
LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1462CHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
509
606
LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1463TRÓJTLENEK CHROMU, BEZWODNY5.1OC2II5.1 +8510LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2  CV24 58
1465AZOTAN DYDYMOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1466AZOTAN ŻELAZOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1467AZOTAN GUANIDYNY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1469AZOTAN OŁOWIAWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 
CV24
CV28
 56
1470NADCHLORAN OŁOWIAWY, STAŁY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
1471PODCHLORYN LITOWY, SUCHY lub PODCHLORYN LITOWY, W MIESZANINIE5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10  SGANTU3AT2V11 CV24 50
1472NADTLENEK LITOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1473BROMIAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1474AZOTAN MAGNEZOWY5.102III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1475NADCHLORAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1476NADTLENEK MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1477AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
511
LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
1477AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1
274
511
LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2I5.1274LQ0
P503
IBC05
 MP2     1V10 CV24S20 
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  CV24 50
1481NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1481NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1482NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
608
LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1482NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1
274
608
LQ12
P002
1BC08
LP021
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  CV24 50
1483NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1483NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  CV24 50
1484BROMIAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1485CHLORAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1486AZOTAN POTASOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1487AZOTAN POTASOWY I AZOTYN SODOWY W MIESZANINIE5.1O2II5.1607LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1488AZOTYN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1489NADCHLORAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1490NADMANGANIAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
1491NADTLENEK POTASOWY5.1O2I5.1 LQ0
P503
IBC06
 MP2     1
V10
V12
 CV24S20 
1492NADSIARCZAN POTASOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1493AZOTAN SREBROWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1494BROMIAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1495CHLORAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1496CHLORYN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
1498AZOTAN SODOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1499AZOTAN SODOWY I AZOTAN POTASOWY W MIESZANINIE5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1500AZOTYN SODOWY5.1OT2III5.1 +6.1 LQ12
P002
IBC08
R001
B3MP10T1TP33SGANTU3AT3  
CV24
CV28
 56
1502NADCHLORAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1503NADMANGANIAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1504NADTLENEK SODOWY5.1O2I5.1 LQ0
P503
IBC05
 MP2     1V10 CV24S20 
1505NADSIARCZAN SODOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1506CHLORAN STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1507AZOTAN STRONTOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1508NADCHLORAN STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGAVTU3AT2
V11
V12
VV8CV24 50
1509NADTLENEK STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1510CZTERONITROMETAN5.1OTII5.1 +6.1609LQ0P602 MP2  L4BNTU3 TU28AT1V5 
CV24
CV28
S20559
1511WODORONADTLENEK MOCZNIKA5.1OC2III5.1+8 LQ12
P002
IBC08
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  CV24 58
1512AZOTYN CYNKOWOAMONOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
1513CHLORAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
1514AZOTAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
1515NADMANGANIAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1516NADTLENEK CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 50
1517PIKRAMINIAN CYRKONOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1541CYJANOHYDRYNA ACETONOWA, STABILIZOWANA6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17669
1544ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2I6.143 274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1544ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2II6.143 274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1544ALKALOIDY, STAŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2III6.143 274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1545IZOTIOCYJANIAN ALLILU, STABILIZOWANY6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S19639
1546ARSENIAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1547ANILINA6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1548CHLOROWODOREK ANILINY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1549ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, STAŁY, I.N.O.6.1T5III6.1
45
274
512
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1550MLECZAN ANTYMONAWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1551WINIAN POTASOWOAMONOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1553KWAS ARSENOWY, CIEKŁY6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8MP17T20TP2 TP7L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1554KWAS ARSENOWY, STAŁY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1555BROMEK ARSENOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4I6.1
43
274
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4II6.1
43
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4III6.1
43
274
LQ19
P001
1BC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i,n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5I6.1
43
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5II6.1
43
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5III6.1
43
274
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
V28
S960
1558ARSEN6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1559PIĘCIOTLENEK ARSENU6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV1
CV28
S9 S1960
1560TRÓJCHLOREK ARSENU6.1T4I6.1 LQ0P602 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1561TRÓJTLENEK ARSENU6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
1562ARSEN, PYŁ6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1564ZWIĄZEK BARU, I.N.O.6.1T5II6.1
177
274
513
587
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1564ZWIĄZEK BARU, I.N.O.6.1T5III6.1
177
274
513
587
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9a
CV13
CV28
S960
1565CYJANEK BAROWY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TEI9AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
V28
S9 S1766
1566ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O.6.1T5II6.1
274
514
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1566ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O.6.1T5III6.1
274
514
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1567BERYL SPROSZKOWANY6.1TF3II6.1+4.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1964
1569BROMOACETON6.1TF1II6.1+3 LQ17P602 MP15T3TP33L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
1570BRUCYNA6.1T2I6.143LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1571AZYDEK BAROWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 50 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1568LQ0P406 MP2     1  CV28S17 
1572KWAS KAKODYLOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1573ARSENIAN WAPNIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1574ARSENIAN WAPNIOWY I ARSENIN WAPNIOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1575CYJANEK WAPNIOWY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1577CHLORODWUNITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1578CHLORONITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
1579CHLOROWODOREK 4-CHLORO-o-TOLUIDYNY, STAŁY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1580CHLOROPIKRYNA6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1581CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU W MIESZANINIE22T 2.3 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1582CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU W MIESZANINIE22T 2.3 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1583CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O.6.1T1I6.1
274
315
515
LQ0P602 MP8 MP17  L10CHTU14TU15 TE19TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1583CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O.6.1T1II6.1
274
515
LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1583CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O.6.1T1III6.1
274
515
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1585ACETOARSENIN MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1586ARSENIN MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1587CYJANEK MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5I6.1
47
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5II6.1
47
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5III6.1
47
274
LQ9
P002
1BC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1589CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
1590DWUCHLOROANILINY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1591o-DWUCHLOROBENZEN6.1T1III6.1279LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1593DWUCHLOROMETAN (CHLOREK METYLENU)6.1T1III6.1516LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
B8MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1594SIARCZAN DWUETYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1595SIARCZAN DWUMETYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P602 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13 CV28
S9 S17668
1596DWUNITROANILINY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1597DWUNITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1597DWUNITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1598DWUNITRO-o-KREZOL6.1T2II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1599DWUNITROFENOL W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1599DWUNITROFENOL W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1600DWUNITROTOLUENY, STOPIONE6.1T1II6.1 LQ0   T7TP3L4BHTU15 TE15 TE19AT0  CV13S9 S1960
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8MP17  L10CH
TU14 TU15 TE19
TE21
AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1603BROMOOCTAN ETYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
1604ETYLENODWUAMINA8CF1II8+3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
1605DWUBROMEK ETYLENU6.1T1I6.1 LQ0
P602
PR3
 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1606ARSENIAN ŻELAZOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1607ARSENIN ŻELAZOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1608ARSENIAN ŻELAZAWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1611CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1612CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA2T1 2.3 LQ0P200 MP9(M) CxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1613KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM) zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru6.1TF1I6.1+348LQ0
P601
PR3
 MP8MP17T14TP2L15DH(+)TU14 TU15 TE19 TE21FL0  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1614CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3 % wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym6.1TF1I6.1+3603LQ0
P601
PR7
RR3MP2     0  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S10 S17 
1616OCTAN OŁOWIAWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1617ARSENIANY OŁOWIAWE6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1618ARSENINY OŁOWIAWE6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1620CYJANEK OŁOWIAWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1621PURPURA LONDYŃSKA6.1T5II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1622ARSENIAN MAGNEZOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1623ARSENIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1624CHLOREK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1625AZOTAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1626CYJANEK RTĘCIOWOPOTASOWY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1627AZOTAN RTĘCIAWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1629OCTAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1630CHLOREK RTĘCIOWOAMONOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1631BENZOESAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1634BROMKI RTĘCI6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TEI9AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1636CYJANEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1637GLUKONIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1638JODEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1639NUKLEINIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1640OLEINIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1641TLENEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1642CYJANEK RTĘCIOWY ZASADOWY, ODCZULONY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1643JODEK POTASOWORTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1644SALICYLAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1645SIARCZAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1646TIOCYJANIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1647BROMEK METYLU I DWUBROMEK ETYLENU W MIESZANINIE, CIEKŁEJ6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1648ACETONITRYL3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S2033
1649MIESZANINA PRZECIWSTUKOWA DO PALIW SILNIKOWYCH6.1T3I6.1162LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21 TT6AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1650beta-NAFTYLOAMINA, STAŁA6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1651NAFTYLOTIOMOCZNIK6.1T2II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1652NAFTYLOMOCZNIK6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1653CYJANEK NIKLAWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1654NIKOTYNA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2I6.1
43
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1V10 V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2II6.1
43
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2III6.1
43
274
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1656CHLOROWODOREK NIKOTYNY, CIEKŁY lub W ROZTWORZE6.1T1II6.143LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1656CHLOROWODOREK NIKOTYNY, CIEKŁY lub W ROZTWORZE6.1T1III6.143LQ19
P001
IBC03 LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1657SALICYLAN NIKOTYNY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1658SIARCZAN NIKOTYNY, W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1658SIARCZAN NIKOTYNY, W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1659WINIAN NIKOTYNY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1660TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
1661NITROANILINY (o-, m-, p-)6.1T2II6.1279LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1662NITROBENZEN6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1663NITROFENOLE (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1664NITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1665NITROKSYLENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1669PIĘCIOCHLOROETAN6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1670MERKAPTAN PERCHLOROMETYLOWY6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1671FENOL, STAŁY6.1T2II6.1279LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1672CHLOREK FENYLOKARBYLOAMINY6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1673FENYLENODWUAMINY (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1674OCTAN FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1677ARSENIAN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1678ARSENIN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1679CYJANEK POTASOWOMIEDZIAWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1680CYJANEK POTASOWY, STAŁY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1683ARSENIN SREBROWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1684CYJANEK SREBROWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1685ARSENIAN SODOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1686ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM6.1T4II6.143LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1686ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM6.1T4III6.143LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1687AZYDEK SODOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10     2V11 
CV13
CV28
S9 S19 
1688KAKODYLAN SODOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1689CYJANEK SODOWY, STAŁY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1690FLUOREK SODOWY, STAŁY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1691ARSENIN STRONTOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1692STRYCHNINA lub SOLE STRYCHNINY6.1T2I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N. O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1694CYJANKI BROMOBENZYLU, CIEKŁE6.1T1I6.1138LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1695CHLOROACETON, STABILIZOWANY6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1697CHLOROACETOFENON, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1698DWUFENYLOAMINOCHLOROARSYNA6.1T3I6.1 LQ0P002 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1699DWUFENYLOCHLOROARSYNA, CIEKŁA6.1T3I6.1 LQ0P001 MP8MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1700ŚWIECE WYDZIELAJĄCE GAZ ŁZAWIĄCY6.1TF3II6.1 +4.1 LQ18P600       2  
CV13
CV28
S9 S19 
1701BROMEK KSYLILU, CIEKŁY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
17021,1,2,2-CZTEROCHLOROETAN6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1704DWUTIOPIROFOSFORAN CZTEROETYLU6.1T2II6.143LQ18
P001
IBC02
 MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1707ZWIĄZEK TALU, I.N.O.6.1T5II6.1
43
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1708TOLUIDYNY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
17092,4-TOLUILENODWUAMINA, STAŁA6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1710TRÓJCHLOROETYLEN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1711KSYLIDYNY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1712ARSENIAN CYNKOWY, ARSENIN CYNKOWY lub ARSENIAN CYNKOWY i ARSENIN CYNKOWY W MIESZANINIE6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1713CYJANEK CYNKOWY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1714FOSFOREK CYNKOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
1715BEZWODNIK OCTOWY8CF1II8+3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
1716BROMEK ACETYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1717CHLOREK ACETYLU3FCII3+8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T8TP2 TP12L4BHTE15FL2   S2 S20X338
1718FOSFORAN BUTYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1719MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O.8C5II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
1719MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O.8C5III8274LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
1722CHLOROMRÓWCZAN ALLILU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S 17668
1723JODEK ALLILU3FCII3+8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20338
1724ALLILOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY8CF1II8+3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S2X839
1725BROMEK GLINOWY, BEZWODNY8C2II8588LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1726CHLOREK GLINOWY, BEZWODNY8C2II8588LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1727WODOROFLUOREK AMONOWY, STAŁY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1728AMYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1729CHLOREK ANIZOILU8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
1730PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU, CIEKŁY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1731PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1731PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1732PIĘCIOFLUOREK ANTYMONU8CT1II8+6 1 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2  
CV13
CV28
 86
1733TRÓJCHLOREK ANTYMONU8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10  L4BN SGAN AT2V11   80
1736CHLOREK BENZOILU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1737BROMEK BENZYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
1738CHLOREK BENZYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
1739CHLOROMRÓWCZAN BENZYLU8C9I8 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S2088
1740WODOROFLUORKI, I.N.O.8C2II8
274
517
LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1740WODOROFLUORKI, I.N.O.8C2III8
274
517
LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
1741TRÓJCHLOREK BORU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M)   AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1742KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM OCTOWYM, CIEKŁY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1743KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM PROPIONOWYM, CIEKŁY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1744BROM lub BROM W ROZTWORZE8CT1I8+6.1 LQ0
P601
PR6
PP82MP2T22TP2 TP10 TP12L21DH(+)TU14 TU33 TC5 TE21 TT2 TM3 TM5AT1  
CV13
CV28
S17886
1745PIĘCIOFLUOREK BROMU5.1OTCI5.1 +6.1 +8 LQ0P200 MP2T22TP2 TP12L10DHTU3AT1  
CV24
CV28
S20568
1746TRÓJFLUOREK BROMU5.1OTCI5.1 +6.1 +8 LQ0P200 MP2T22TP2 TP12L10DHTU3AT1  
CV24
CV28
S20568
1747BUTYLOTRÓJCHLOROSILAN8CF1II8+3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S2X83
1748PODCHLORYN WAPNIOWY, SUCHY lub PODCHLORYN WAPNIOWY W MIESZANINIE, SUCHEJ zawierający więcej niż 39% chloru aktywnego (8,8% tlenu aktywnego)5.1O2II5.1
313
314
589
LQ11
P002
IBC08
B4, B13MP10  SGANTU3AT2V11 
CV24
CV35
 50
1748PODCHLORYN WAPNIOWY, SUCHY lub PODCHLORYN WAPNIOWY W MIESZANINIE, SUCHEJ zawierający więcej niż 39% chloru aktywnego (8,8% tlenu aktywnego)5.1O2III5.1
316
589
LQ12
P002
IBC08
R001
B4MP10  SGAVTU3AT3  
CV24
CV35
 50
1749TRÓJFLUOREK CHLORU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10 CV36
S7 S17265
1750KWAS CHLOROOCTOWY W ROZTWORZE6.1TC1II6.1 +8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
1751KWAS CHLOROOCTOWY, STAŁY6.1TC2II6.1+8 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
1752CHLOREK CHLOROACETYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
1753CHLOROFENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1754KWAS CHLOROSULFONOWY (bez lub z trójtlenkiem siarki)8C1I8 LQ0P001 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
1755KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE8C1II8518LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1755KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE8C1III8518LQ19
P001
IBC02
LP01
R001
 MP15T4TP1 TP12L4BN AT3    80
1756FLUOREK CHROMOWY, STAŁY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1757FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1757FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1758TLENOCHLOREK CHROMU8C1I8 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9I8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
1761ETYLENODWUAMINOMIEDZ W ROZTWORZE8CT1II8 +6.1 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2  
CV13
CV28
 86
1761ETYLENODWUAMINOMIEDZ W ROZTWORZE8CT1III8 +6.1 LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3  
CV13
CV28
 86
1762CYKLOHEKSENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1763CYKLOHEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1764KWAS DWUCHLOROOCTOWY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1765CHLOREK DWUCHLOROACETYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1766DWUCHLOROFENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1767DWUETYLODWUCHLORO-SILAN8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S2X83
1768KWAS DWUFLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1769DWUFENYLODWU-CHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1770BROMEK DWUFENYLOMETYLU8C10II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
1771DODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1773CHLOREK ŻELAZOWY, BEZWODNY8C2III8590LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
1774ŁADUNKI DO GAŚNIC, ciecz żrąca8C11II8 LQ22P001PP4      2     
1775KWAS FLUOROBOROWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1776KWAS FLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1777KWAS FLUOROSULFONOWY8C1I8 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S2088
1778KWAS FLUOROKRZEMOWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1779KWAS MRÓWKOWY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1780CHLOREK FUMARYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1781SZEŚCIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1782KWAS SZEŚCIOFLUOROFOSFOROWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1783SZEŚCIOMETYLENODWU-AMINA W ROZTWORZE8C7II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1783SZEŚCIOMETYLENODWU-AMINA W ROZTWORZE8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1784HEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1786KWAS FLUOROWODOROWY I KWAS SIARKOWY W MIESZANINIE8CT1I8 +6.1 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10DHTU14 TE21AT1  
CV13
CV28
S20886
1787KWAS JODOWODOROWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1787KWAS JODOWODOROWY8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1788KWAS BROMOWODOROWY8C1II8519LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1788KWAS BROMOWODOROWY8C1III8519LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1789KWAS SOLNY8C1II8520LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1789KWAS SOLNY8C1III8520LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1 TP12L4BN AT3    80
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% kwasu fluorowodorowego8CT1I8 +6.1640ILQ0P802 MP2T10TP2 TP12L21DH(+)TU14 TU34 TC1 TE21 TM3 TM5AT1  
CV13
CV28
S17886
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 60%, ale nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego8CT1I8 +6.1640JLQ0P001PP81MP8MP17T10TP2 TP12L10DHTU14 TE21AT1  
CV13
CV28
S17886
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający nie więcej niż 60% kwasu fluorowodorowego8CT1II
8
+6.1
 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4DHTU14 TE21AT2  
CV13
CV28
 86
1791PODCHLORYN W ROZTWORZE8C9II8521LQ22
P001
IBC02
PP10 B5MP15T7TP2 TP24L4BV(+)TE11AT2    80
1791PODCHLORYN W ROZTWORZE8C9III8521LQ19
P001
IBC02
LP01
R001
B5MP15T4TP2 TP24L4BV(+)TE11AT3    80
1792CHLOREK JODU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1793FOSFORAN IZOPROPYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19
P001
IBC02
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1794SIARCZAN OŁOWIAWY, zawierający ponad 3% wolnego kwasu8C2II8591LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11VV9a  80
1796MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego8CO1I8 +5.1 LQ0P001 MP8MP17T10TP2 TP12L10BHTC6 TT1AT1  CV24S20885
1796MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1798WODA KRÓLEWSKA8COTPRZEWÓZ ZABRONIONY
1799NONYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1800OŚMIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1801OKTYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1802KWAS NADCHLOROWY, zawierający nie więcej niż 50% masowych kwasu8CO1II8 +5.1522LQ22
P001
IBC02
 MP3T7TP2L4BN AT2  CV24 85
1803KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1804FENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1805KWAS FOSFOROWY, ROZTWÓR8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1806PIĘCIOCHLOREK FOSFORU8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1807PIĘCIOTLENEK FOSFORU8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1808TRÓJBROMEK FOSFORU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1809TRÓJCHLOREK FOSFORU6.1TC3I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
1810TLENOCHLOREK FOSFORU8C1II8 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1811WODOROFLUOREK POTASOWY, STAŁY8CT2II8 +6.1 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11 
CV13
CV28
 86
1812FLUOREK POTASOWY, STAŁY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
1813WODOROTLENEK POTASOWY, STAŁY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1814WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1814WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1815CHLOREK PROPIONYLU3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1816PROPYLOTRÓJCHLOROSILAN8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S2X83
1817CHLOREK PIROSULFURYLU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8
TP2
TP12
L4BN AT2    X80
1818CZTEROCHLOREK KRZEMU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7
TP2
TP7
L4BN AT2    X80
1819GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1819GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1823WODOROTLENEK SODOWY, STAŁY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1824WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1824WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1825TLENEK SODOWY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1826MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego8CO1I8 +5.1113LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BH AT1  CV24S20885
1826MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego8C1II8113LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1827CHLOREK CYNOWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1828CHLORKI SIARKI8C1I8 LQ0P602 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
1829TRÓJTLENEK SIARKI, STABILIZOWANY8C1I8623LQ0P001 MP8 MP17T20TP4 TP12 TP25 TP26L10BHTU32 TE13 TT5 TM3AT1   S20X88
1830KWAS SIARKOWY zawierający ponad 51% kwasu8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1831KWAS SIARKOWY, DYMIĄCY (OLEUM)8CT1I8 +6.1 LQ0P602 MP8MP17T20TP2 TP12L10BH AT1  
CV13
CV28
S20X886
1832KWAS SIARKOWY, WYCZERPANY8C1II8113LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1833KWAS SIARKAWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1834CHLOREK SULFURYLU8C1I8 LQ0P602 MP8MP17T20TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
1835WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, W ROZTWORZE8C7II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1835WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, W ROZTWORZE8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2L4BN AT3    80
1836CHLOREK TIONYLU8C1I8 LQ0P802 MP8MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
1837CHLOREK TIOFOSFORYLU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1838CZTEROCHLOREK TYTANU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T10TP2L4BN AT2    X80
1839KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
1840CHLOREK CYNKOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1841ACETALDEHYDOAMONIAK9M11III9 LQ27
P002
IBC08
LP01
R001
B3 B6MP10T1TP33SGAV AT3 VV3  90
1843DWUNITRO-o-KREZOLAN AMONOWY, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1845Dwutlenek węgla, stały (Suchy lód)9M11NIE PODLEGA ADR
1846CZTEROCHLOREK WĘGLA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1847SIARCZEK POTASOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33L4BN SGAN AT2V11   80
1848KWAS PROPIONOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1849SIARCZEK SODOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33L4BN SGAN AT2V11   80
1851LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1
221
274
601
LQ17P001PP6MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S9 S1960
1851LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1
221
274
601
LQ19
P001
LP01
R001
PP6MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1854BARU STOPY, PIROFORYCZNE4.2S4I4.2 LQ0P404 MP13T21TP7 TP33  AT0V1  S2043
1855WAPŃ, PIROFORYCZNY lub STOPY WAPNIA, PIROFORYCZNE4.2S4I4.2 LQ0P404 MP13     0V1  S20 
1856Szmaty, zaolejone4.2S2NIE PODLEGA ADR
1857Tkaniny oddpadowe, mokre4.2S2NIE PODLEGA ADR
1858SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1859CZTEROFLUOREK KRZEMU, SPRĘŻONY22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
1860FLUOREK WINYLU, STABLILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10 CV36
S2 S20239
1862KROTONIAN ETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP2LGBF FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7MP17T11TP1TP8 TP28L4BN FL1   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7MP17T11TP1 TP8 TP28L1.5BN FL1   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ4P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1865AZOTAN n-PROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
B7MP19     2   S2 S20 
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7MP17T11TP1 TP8 TP28L4BN FL1   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640 BLQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP28L1.5BN FL1   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
PP1MP19T2TP1L1.5BN FL3   S233
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01 R001
PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1868BORODEKAN4.1FT2II4.1 +6.1 LQ0
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
 CV28 46
1869MAGNEZ lub STOPY MAGNEZU zawierające ponad 50% magnezu, w granulkach, wiórach lub taśmach4.1F3III4.159LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
1870BOROWODOREK POTASOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1871WODOREK TYTANOWY4.1F3II4.1 LQ8
P410
IBC04
PP40MP11T3TP33SGAN AT2    40
1872TLENEK OŁOWIOWY5.1OT2III5.1 +6.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  
CV24
CV28
 56
1873KWAS NADCHLOROWY zawierający ponad 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu5.1OC1I5.1+860LQ0P502PP28MP3T10TP1 TP12L4DN(+)TU3 TU28AT1  CV24S20558
1884TLENEK BAROWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9a
CV13
CV28
S960
1885BENZYDYNA6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1886CHLOREK BENZYLIDENU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1887BROMOCHLOROMETAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1888CHLOROFORM6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1889BROMOCYJAN6.1TC2I6.1+8 LQ0P002 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
1891BROMEK ETYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
B8MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1892ETYLODWUCHLOROARSYNA6.1T3I6.1 LQ0P602 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1894WODOROTLENEK FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
1895AZOTAN FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
1897CZTEROCHLOROETYLEN6.1T1III6.1 LQ19
P001 IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1898JODEK ACETYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1902FOSFORAN DWUIZOOKTYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9I8274LQ0P001 MP8 MP17  L10BH AT1   S2088
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15  L4BN AT2    80
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BN AT3    80
1905KWAS SELENOWY8C2I8 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AN AT1
V10
V12
  S2088
1906KWAS SIARKOWY, ODPADOWY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12 TP28L4BN AT2    80
1907WAPNO SODOWANE zawierające ponad 4% wodorotlenku sodowego8C6III862LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
1908CHLORYN W ROZTWORZE8C9II8521LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2 TP24L4BV(+)TE11AT2    80
1908CHLORYN W ROZTWORZE8C9III8521LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2 TP24L4BV(+)TE11AT3    80
1910Tlenek wapniowy8C6NIE PODLEGA ADR
1911DWUBORAN22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17 
1912CHLOREK METYLU I CHLOREK METYLENU W MIESZANINIE22F 2.1228LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1913NEON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
1914PROPIONIANY BUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1915CYKLOHEKSANON3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1916ETER 2,2'-DWUCHLORODWUETYLOWY6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
1917AKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1918IZOPROPYLOBENZEN (KUMEN)3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1919AKRYLAN METYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1920NONANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1921PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP2T14TP2L15CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1922PIROLIDYNA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
1923PODSIARCZYN WAPNIOWY (HYDROSULFIT WAPNIOWY)4.2S4II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1928BROMEK METYLOMAGNEZOWY W ETERZE ETYLOWYM4.3WF1I4.3+3 LQ0
P402
PR1
 MP2  L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2FL0V1 CV23S2 S20X323
1929PODSIARCZYN POTASOWY (HYDROSULFIT POTASOWY)4.2S4II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
1931PODSIARCZYN CYNKOWY (HYDROSULFIT CYNKOWY)9M11III9 LQ27
P002
IBC08
LP02 R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV3  90
1932CYRKON, ODPADY4.2S4III4.2
524
592
LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4I6.1274525LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4II6.1
274
525
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4III6.1274525LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
1938KWAS BROMOOCTOWY, W ROZTWORZE8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1938KWAS BROMOOCTOWY, W ROZTWORZE8C3III8 LQ19
P001
IBC02
LP01 R001
 MP15T7TP2L4BN AT3    80
1939TLENOBROMEK FOSFORU8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
1940KWAS TIOGLIKOLOWY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1941DWUBROMODWUFLUOROMETAN9M11III9 LQ28
P001
LP01
R001
 MP15T11TP2L4BN AT3    90
1942AZOTAN AMONOWY zawierający nie więcej niż 0,2% materiałów palnych, obejmujących wszystkie substancje palne w przeliczeniu na węgiel, z wyłączeniem domieszek innych materiałów5.1O2III5.1
306
611
LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1944ZAPAŁKI, BEZPIECZNE (książeczki, kartoniki lub pudełka z potarką)4.1F1III4.1293LQ9
P407
R001
 MP11     4     
1945ZAPAŁKI, WOSKOWANE "VESTA"4.1F1III4.1293LQ9
P407
R001
 MP11     4     
1950AEROZOLE, duszące25A 2.2
190
625
LQ2P204 MP9     3  
CV9
CV12
  
1950AEROZOLE, żrące25C 2.2 +8
190
625
LQ2P204 MP9     1  
CV9
CV12
  
1950AEROZOLE, żrące, utleniające25CO 2.2 +5.1 +8
190
625
LQ2P204 MP9     1  
CV9
CV12
  
1950AEROZOLE, palne25F 2.1
190
625
LQ2P204 MP9     2  
CV9
CV12
S2 
1950AEROZOLE, palne, żrące25FC 2.1+8
190
625
LQ2P204 MP9     1  
CV9
CV12
S2 
1950AEROZOLE, utleniające25O 2.2 +5.1
190
625
LQ2P204 MP9     3  
CV9
CV12
  
1950AEROZOLE, trujące25T 2.2 +6.1
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S7 
1950AEROZOLE, trujące, żrące25TC 2.2 +6.1 +8
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S7 
1950AEROZOLE, trujące, palne25TF 2.1 +6.1
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S2 S7 
1950AEROZOLE, trujące, palne, żrące25TFC 2.1 +6.1 +8
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S2 S7 
1950AEROZOLE, trujące, utleniające25TO 2.2 +5.1 +6.1
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S7 
1950AEROZOLE, trujące, utleniające, żrące25TOC 2.2 +5.1 +6.1 +8
190
625
LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
CV28
S7 
1951ARGON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
1952TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.21TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.21F 2.1274LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.21T 2.3274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.21A 2.2
274
567
LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1957DEUTER, SPRĘŻONY21F 2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
19581,2-DWUCHLORO-1, 1,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
19591,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132a)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
1961ETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP5RxBNTU18FL2V5 
CV9 CV11
CV36
S2 S17223
1962ETYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1963HEL, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5 TP34RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
1964WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA, SPRĘŻONA, I.N.O.21F 2.1274LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
1965MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O. (taka jak mieszaniny A, A01, A02, A0, A1, B1, B2, B lub C)22F 2.1
274
583
LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1966WODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP5TP23 TP34RxBNTU18FL2V5 
CV9
CV11
CV36
S2 S17223
1967GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O.22T 2.3274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.22A 2.2274LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1969IZOBUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1970KRYPTON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
1971METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, o wysokiej zawartości metanu21F 2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
1972METAN, SKROPLONY SCHŁODZONY lub GAZ ZIEMNY, SKROPLONY SCHŁODZONY, o wysokiej zawartości metanu23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP5RxBNTU18FL2V5 
CV9
CV11
CV36
S2 S17223
1973CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1974BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1975TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU MIESZANINA)22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
1976OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1977AZOT, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
1978PROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
1979GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1980GAZY SZLACHETNE I TLEN,MIESZANINA,SPRĘŻONA21A 2.2567LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1981GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA21A 2.2 LQ1P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1982CZTEROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R14)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
19831- CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R 133a)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1984TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R23)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
1987ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3
274
640C
LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1987ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3
274
640D
LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1987ALKOHOLE, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3
274
640A
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP9 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3
274
640B
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP9 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3
274
640C
LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640DLQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1990BENZALDEHYD9M11III9 LQ28
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T2TP1LGBV AT3    90
1991CHLOROPREN, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP6L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2
S19
336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2
S19
336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3
274
640A
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP9 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3
274
640B
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP9 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3
274
640C
LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640DLQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.3F1III3
274
640E
LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3
274
640F
LQ7
P001
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29L4BN FL3   S233
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3
274
640G
LQ7
P001
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29L1.5BN FL3   S233
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3
274
640H
LQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S233
1994PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA6.1TF1I6.1+3 LQ0
P601
PR3
 MP2  L15CHTU14 TU15 TU31 TE19 TE21 TM3FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640CLQ6P001 MP19T3TP3 TP29L1.5BN FL1   S2 S2033
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640DLQ6
P001
IBC02
R001
 MP19T3TP3 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami3F1III3640ELQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T1TP3LGBF FL3   S230
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640FLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T1TP3L4BN FL3   S233
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640GLQ7
P001
LP01
R001
 MP19T1TP3L1.5BN FL3   S233
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640HLQ7
P001
IBC02
LP01
R001
 MP19T1TP3LGBF FL3   S233
2000CELULOID w blokach, prętach, walcach, rurach, itp., za wyjątkiem odpadów4.1F1III4.1502LQ9
P002
LP02
R001
PP7MP11     3     
2001NAFTENIANY KOBALTU, SPROSZKOWANE4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
2002CELULOID, ODPAD4.2S2III4.2
526
592
LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
PP8 B3MP14     3V1    
2004AMIDEK MAGNEZOWY4.2S4II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2005DWUFENYLOMAGNEZ4.2SWI4.2 +4.3320LQ0P404 MP2T21TP7 TP33L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
2006TWORZYWA SZTUCZNE, NITROCELULOZOWE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, I.N.O.4.2S2III4.2
274
528
LQ0
P002
R001
 MP14     3V1    
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2
524
540
LQ0P404 MP13T21TP7 TP33  AT0V1  S2043
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2
524
540
LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
2009CYRKON, SUCHY, gotowe blachy, taśmy lub spirale z drutu4.2S4III4.2
524
592
LQ0
P002
LP02
R001
 MP14     3V1VV4  40
2010WODOREK MAGNEZOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
2011FOSFOREK MAGNEZOWY4.3WT2I4.3+6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
2012FOSFOREK POTASOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
2013FOSFOREK STRONTOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 
CV23
CV28
S20 
2014NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY zawierający co najmniej 20%, ale nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (stabilizowany, jeśli to konieczne)5.1OC1II5.1+8 LQ10
P504
IBC02
PP10 B5MP15T7TP2 TP6 TP24L4BV(+)TU3 TC2 TE8 TE11 TT1AT2  CV24 58
2015NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający ponad 70% nadtlenku wodoru5.1OC1I5.1+8640NLQ0P501 MP2T10TP2 TP6 TP24L4DV(+)TU3 TU28 TC2 TE8 TE9 TT1OX1V5 CV24S20559
2015NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający co najmniej 60%, ale nie więcej niż 70% nadtlenku wodoru5.1OC1I5.1 +8640OLQ0P501 MP2T10TP2 TP6TP24L4BV(+)TU3 TU28 TC2 TE7 TE8 TE9 TT1OX1V5 CV24S20559
2016AMUNICJA, TRUJĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca6.1T2II6.1 LQ0P600 MP10     2  
CV13
CV28
S9 S19 
2017AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca6.1TC2II6.1+8 LQ0P600       2  
CV13
CV28
S9 S19 
2018CHLOROANILINY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2019CHLOROANILINY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2020CHLOROFENOLE, STAŁE6.1T2III6.1205LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2021CHLOROFENOLE, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2022KWAS KREZOLOWY6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
2023EPICHLOROHYDRYNA6.1TF1II6.1+3279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4II6.143 274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4III6.143 274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5I6.1
43
274
529
585
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5II6.1
43
274
529
585
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5III6.1
43
274
529
585
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3I6.1
43
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10 V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3II6.1
43
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3III6.143 274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9bCV13 CV28S960
2027ARSENIN SODOWY, STAŁY6.1T5II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH
TU15
TE15 TE19
AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2028BOMBY, DYMOTWÓRCZE, NIEWYBUCHOWE, zawierające ciecz żrącą, bez urządzenia inicjującego8C11II8 LQ0P803       2     
2029HYDRAZYNA, BEZWODNA8CFTI8 +3 +6.1 LQ0P001 MP8 MP17     1  
CV13
CV28
S2 S20 
2030HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny8CT1I8 +6.1
298
530
LQ0P001 MP8 MP17T20TP2L10BH AT1  
CV13
CV28
 886
2030HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny8CT1II8 +6.1530LQ22
P001
IBC02
 MP15T15TP2L4BN AT2  
CV13
CV28
 86
2030HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny8CT1III8 +6.1530LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BN AT3  
CV13
CV28
 86
2031KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający ponad 70% kwasu8CO1I8 +5.1 LQ0P001PP81MP8 MP17T10TP2 TP12L10BHTC6 TT1AT1  CV24S20885
2031KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający nie więcej niż 70% kwasu8CO1II8 LQ22
P001
IBC02
PP81MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
2032KWAS AZOTOWY, CZERWONY DYMIĄCY8COTI8 +5.1 +6.1 LQ0P602 MP8MP17T20TP2 TP12L10BHTC6 TT1AT1  
CV13
CV24
CV28
S20856
2033TLENEK POTASOWY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT9V11   80
2034WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA21F 2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S223
20351,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143a)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2036KSENON22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25A 2.2
191
303
LQ2P204 MP9     3  
CV9
CV12
  
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25F 2.1
191
303
LQ2P204 MP9     2  
CV9
CV12
S2 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25O 2.2 +5.1
191
303
LQ2P204 MP9     3  
CV9
CV12
  
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25T 2.3303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TC 2.3 +8303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TF 2.3+2.1303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S2 S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TFC 2.3 +2.1 +8303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S2 S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TO 2.3 +5.1303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TOC 2.3 +5.1 +8303LQ1P204 MP9     1  
CV9
CV12
S7 
2038DWUNITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
20442,2-DWUMETYLOPROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2045ALDEHYD IZOMASŁOWY (ALDEHYD IZOBUTYROWY)3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2046CYMENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2047DWUCHLOROPROPENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2047DWUCHLOROPROPENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2048DWUCYKLOPENTADIEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2049DWUETYLOBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2050DWUIZOBUTYLEN, ZWIĄZKI IZOMERYCZNE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
20512-DWUMETYLOAMINOETANOL8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2052DWUPENTEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2053METYLOIZOBUTYLOKARBINOL3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2054MORFOLINA8CF1I8 +3 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2L10BH FL1   S2 S20883
2055STYREN, MONOMER, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2056CZTEROWODOROFURAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL9   S2 S2033
2057TRÓJPROPYLEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2057TRÓJPROPYLEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2058ALDEHYD WALERIANOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3DI3
198
531
640A
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3DI3
198
531
640B
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3DII3
198
531
640C
LQ4P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3DII3
198
531
640D
LQ4
P001
R001
 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy3DIII3
198
531
LQ7
P001
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2067NAWÓZ NA BAZIE SALETRY AMONOWEJ5.1O2III5.1
186
306
307
LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2071Nawóz na bazie azotanu amonowego, jednorodne mieszaniny typu azot-fosfor, azot-potas lub azot-fosfor-potas, zawierające nie więcej niż 70% azotanu amonowego i nie więcej niż 0,4% wszystkich materiałów palnych/organicznych w przeliczeniu na węgiel lub zawierają nie więcej niż 45% azotanu amonowego niezależnie od zawartości materiału palnego9M11NIE PODLEGA ADR
2073AMONIAK, ROZTWÓR wodny, o gęstości w 15°C mniejszej niż 0,880 zawierający ponad 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku24A 2.2532LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
 20
2074AKRYLAMID, STAŁY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2075CHLORAL BEZWODNY, STABILIZOWANY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1969
2076KREZOLE, CIEKŁE6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
2077alfa-NAFTYLOAMINA6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2078DWUIZOCYJANIAN TOLUILENU6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2079DWUETYLENOTRÓJAMINA8C7II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2186CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY23TCPRZEWÓZ ZABRONIONY
2187DWUTLENEK WĘGLA, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
2188ARSENOWODÓR (ARSYNA)22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17 
2189DWUCHLOROSILAN22TFC 2.3 +2.1 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
2190DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2191FLUOREK SULFURYLU22T 2.3 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
2192GERMANOWODÓR (GERMAN)22TF 2.3 +2.1632LQ0P200 MP9(M)   FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
2193SZEŚCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R 116)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2194SZEŚCIOFLUOREK SELENU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2195SZEŚCIOFLUOREK TELLURU22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2196SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2197JODOWODÓR22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
2198PIĘCIOFLUOREK FOSFORU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2199FOSFOROWODÓR (FOSFINA)22TF 2.3 +2.1632LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17 
2200PROPADIEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
2201PODTLENEK AZOTU, SKROPLONY SCHŁODZONY23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP5 TP22RxBNTU7 TU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S20225
2202SELENOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17 
2203SILAN22F 2.1632LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2204TLENOSIARCZEK WĘGLA22TF 2.3+2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
2205ADYPONITRYL6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T3TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2206IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1II6.1
274
551
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2206IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1III6.1
274
551
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2208PODCHLORYN WAPNIOWY, MIESZANINA, SUCHA zawierająca ponad 10%, ale nie więcej niż 39% chloru aktywnego5.1O2III5.1
313
314
LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3, B13MP10  SGANTU3AT3  
CV24
CV35
 50
2209FORMALDEHYD W ROZTWORZE zawierający ponad25% formaldehydu8C9III8533LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2210MANEB lub PREPARAT MANEBU zawierający ponad 60% manebu4.2SWIII4.2 +4.3273LQ0
P002
IBC06
R001
 MP14T1TP33SGAN AT3
V1
V12
VV4  40
2211KULKI POLIMERYCZNE, EKSPANDUJĄCE, wydzielające pary palne9M3III-
207
633
LQ27P002 IBC08 R001PP14 B3 B6MP10T1TP33SGANTE20AT3 VV3  90
2212AZBEST NIEBIESKI (krokidolit) lub AZBEST BRĄZOWY (amozyt, misoryt)9M1II9168LQ25
P002
IBC08
PP37 B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15AT2  
CV1
CV13
CV28
S1990
2213PARAFORMALDEHYD4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
PP12 B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAV AT3V13VV1  40
2214BEZWODNIK FTALOWY zawierający ponad 0,05% bezwodnika maleinowego8C4III8169LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2215BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY8C3III8 LQ0   T4TP3L4BN AT0    80
2215BEZWODNIK MALEINOWY8C4III8 LQ24
P002
IBC08
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2216Mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana9M11NIE PODLEGA ADR
2217WYTŁOKI Z ROŚLIN OLEISTYCH, zawierające nie więcej niż 1,5% oleju i nie więcej niż 11% wilgoci4.2S2III4.2142LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
PP20 B3 B6MP14     3V1VV4  40
2218KWAS AKRYLOWY, STABILIZOWANY8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S2839
2219ETER ALLILOWOGLICYDOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2222ANIZOL3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2224BENZONITRYL6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2225CHLOREK BENZENOSULFONYLU8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2226CHLOREK BENZYLIDYNU8C9II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2227METAKRYLAN n-BUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
22322-CHLOROETANAL6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2233CHLOROANIZYDYNY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9B
CV13
CV28
S960
2234FLUORKI CHLOROBENZYLIDYNU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2235CHLORKI CHLOROBENZYLU, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2236IZOCYJANIAN 3-CHLORO-4-METYLOFENYLU, CIEKŁY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2237CHLORONITROANILINY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08 LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2238CHLOROTOLUENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2239CHLOROTOLUIDYNY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2240KWAS CHROMOSIARKOWY8C1I8 LQ0P001 MP8MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S2088
2241CYKLOHEPTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2242CYKLOHEPTEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2243OCTAN CYKLOHEKSYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2244CYKLOPENTANOL3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP10
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2245CYKLOPENTANON3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP10
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2246CYKLOPENTEN3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
2247n-DEKAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP10
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2248DWU-n-BUTYLOAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2249ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY6.1TF1PRZEWÓZ ZABRONIONY
2250IZOCYJANIANY DWUCHLOROFENYLU6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2251DWUCYKLO-[2,2,1]-HEPTADIEN-2,5, STABILZOWANY (NORBORNADIEN- 2,5, STABILIZOWANY)3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S20339
22521,2-DWUMETOKSYETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2253N,N-DWUMETYLOANILINA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2254ZAPAŁKI, SZTORMOWE4.1F1III4.1293LQ9
P407
R001
 MP11     4     
2256CYKLOHEKSEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2257POTAS4.3W2I4.3 LO7
P403
IBC04
 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
22581,2-PROPYLENODWUAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2259TRÓJETYLENOCZTEROAMINA8C7II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2260TRÓJPROPYLOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2261KSYLENOLE, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2262CHLOREK DWUMETYLOKARBAMOILU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2263DWUMETYLOCYKLOHEKSANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2264DWUMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2265N,N-DWUMETYLOFORMAMID3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP2LGBF FL3   S230
2266DWUMETYLO-N-PROPYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20338
2267CHLOREK DWUMETYLOTIOFOSFORYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
22693,3'-IMINODWUPROPYLO-AMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2270ETYLOAMINA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym ponad 50%, ale nie więcej niż 70% etyloaminy3FCII3 +8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2271KETON ETYLOWOAMYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2272N-ETYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
22732-ETYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2274N-ETYLO-N-BENZYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
22752-ETYLOBUTANOL3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
22762-ETYLOHEKSYLOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2277METAKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2278n-HEPTEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2279SZEŚCIOCHLOROBUTADIEN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S960
2280SZEŚCIOMETYLENODWUAMINA, STAŁA8C8III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2281SZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2282HEKSANOLE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2283METAKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2284IZOBUTYRONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP2L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2285FLUORKI IZOCYJANIANOBENZYLIDYNU6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2286PIĘCIOMETYLOHEPTAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2287IZOHEPTEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2288IZOHEKSEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
B8MP19T11TP1LGBF FL2   S2 S2033
2289IZOFORONODWUAMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2290DWUIZOCYJANIAN IZOFORONU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2291ZWIĄZEK OŁOWIU, ROZPUSZCZALNY, I.N.O.6.1T5III6.1
199
274
535
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
22934-METOKSY-4-METYLO-PENTANON-23F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2294N-METYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2295CHLOROOCTAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2296METYLOCYKLOHEKSAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2297METYLOCYKLOHEKSANON3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2298METYLOCYKLOPENTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2299DWUCHLOROOCTAN METYLU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
23002-METYLO-5-ETYLOPIRYDYNA6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
23012-METYLOFURAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23025-METYLOHEKSANON-23F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2303IZOPROPENYLOBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2304NAFTALEN, STOPIONY4.1F2III4.1536LQ0   T1TP3LGBVTU27 TE4 TE6AT3    44
2305KWAS NITROBENZENOSULFONOWY8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33L4BN SGAN AT2V11   80
2306FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2307FLUOREK 3-NITRO-4-CHLOROBENZYLIDYNU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP10T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2308KWAS NITROZYLOSIARKOWY, CIEKŁY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    X80
2309OKTADIENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2310PENTANODION-2,4 (ACETYLOACETON)3FT1III3 +6.1 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
2311FENETYDYNY6.1T1III6.1279LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2312FENOL, STOPIONY6.1T1II6.1 LQ0   T7TP3L4BHTU15 TE15 TE19AT0  CV13S9 S1960
2313PIKOLINY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2315DWUFENYLE POLICHLOROWANE, CIEKŁE9M2II9305LQ26
P906
IBC02
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15AT0 VV15
CV1
CV13
CV28
S1990
2316CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY, STAŁY6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2317CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY W ROZTWORZE6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2318WODOROSIARCZEK SODOWY zawierający mniej niż 25% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2319WĘGLOWODORY TERPENOWE, I.N.O.3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
2320CZTEROETYLENOPIĘCIOAMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2321TRÓJCHLOROBENZENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2322TRÓJCHLOROBUTEN6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2323FOSFORYN TRÓJETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2324TRÓJIZOBUTYLEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
23251,3,5-TRÓJMETYLOBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2326TRÓJMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2327TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUAMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2328TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2329FOSFORYN TRÓJMETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2330UNDEKAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2331CHLOREK CYNKOWY, BEZWODNY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2332OKSYM ACETALEDHYDU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2333OCTAN ALLILU3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2334ALLILOAMINA6.1TF1I6.1+3 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2335ETER ALLILOWOETYLOWY3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  CV13 CV28S2 S19336
2336MRÓWCZAN ALLILU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2337MERKAPTAN FENYLOWY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2338FLUOREK BENZYLIDYNU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23392-BROMOBUTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2340ETER 2-BROMOETYLOWOETYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23411-BROMO-3-METYLOBUTAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2342BROMOMETYLOPROPANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23432-BROMOPENTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2344BROMOPROPANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2344BROMOPROPANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
23453-BROMOPROPYN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2346BUTANODION3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2347MERKAPTAN BUTYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2348AKRYLANY BUTYLU, STABILIZOWANE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2350ETER BUTYLOWOMETYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2351AZOTYNY BUTYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2351AZOTYNY BUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2352ETER BUTYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2353CHLOREK BUTYRYLU3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T8TP2 TP12L4BHTE15FL2   S2 S20338
2354ETER CHLOROMETYLOWOETYLOWY3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
23562-CHLOROPROPAN3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S2033
2357CYKLOHEKSYLOAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2358CYKLOOKTATETRAEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2359DWUALLILOAMINA3FTCII3 +6.1 +8 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19338
2360ETER DWUALLILOWY3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2361DWUIZOBUTYLOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
23621,1-DWUCHLOROETAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2363MERKAPTAN ETYLOWY3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S2033
2364n-PROPYLOBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2366WĘGLAN DWUETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2367ALDEHYD alfa-METYLOWALERIANOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2368alfa-PINEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2370HEKSEN-13F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2371IZOPENTENY3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
23721,2-DWU-(DWUMETYLOAMINO) ETAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2373DWUETOKSYMETAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23743,3-DWUETOKSYPROPEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2375SIARCZEK DWUETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
23762,3-DWUWODOROPIRAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23771,1-DWUMETOKSYETAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
23782-DWUMETYLOAMINO-ACETONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
23791,3-DWUMETYLOBUTYLO-AMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2380DWUMETYLODWUETOKSY-SILAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL1   S2 S2033
2381DWUSIARCZEK DWUMETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2382DWUMETYLOHYDRAZYNA, SYMETRYCZNA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2383DWUPROPYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2384ETER DWU-n-PROPYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2385IZOMAŚLAN ETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23861-ETYLOPIPERYDYNA3FCII3+8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2387FLUOROBENZEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2388FLUOROTOLUENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2389FURAN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T12TP2L4BN FL1   S2 S2033
23902-JODOBUTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2391JODOMETYLOPROPANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2392JODOPROPANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2393MRÓWCZAN IZOBUTYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2394PROPIONIAN IZOBUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2395CHLOREK IZOBUTYRYLU3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP2L4BHTE15FL2   S2 S20338
2396ALDEHYD METAKRYLOWY, STABILIZOWANY3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
23973-METYLOBUTANON-23F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2398ETER METYLOWO tert-BUTYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
23991-METYLOPIPERYDYNA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2400IZOWALERIANIAN METYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2401PIPERYDYNA8CF1I8 +3 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2L10BH FL1   S2 S20883
2402PROPANOTIOLE3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2403OCTAN IZOPROPENYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2404PROPIONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2405MAŚLAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2406IZOMAŚLAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2407CHLOROMRÓWCZAN IZOPROPYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 MP8 MP17     1  
CV1
CV13 CV28
S2 S9 S17 
2409PROPIONIAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
24101,2,3,6-CZTEROWODORO-PIRYDYNA3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2411BUTYRONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2412CZTEROWODOROTIOFEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2413ORTOTYTANIAN CZTEROPROPYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2414TIOFEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2416BORAN TRÓJMETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
2417TLENOFLUOREK WĘGLA22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
2418CZTEROFLUOREK SIARKI22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2419BROMOTRÓJFLUOROETYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2420SZESCIOFLUOROACETON22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
2421TRÓJTLENEK AZOTU22TOCPRZEWÓZ ZABRONIONY
2422OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2424OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2426AZOTAN AMONOWY, CIEKŁY, gorący stężony roztwór, o stężeniu powyżej 80%, ale nie więcej niż 93%5.1O1 5.1
252
644
LQ0   T7TP1 TP16 TP17L4BV(+)TU3 TU12 TU29 TC3 TE9 TE10 TA1AT0    59
2427CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 L010
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2427CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
2428CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2428CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
2429CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2429CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2431ANIZYDYNY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2432N,N-DWUETYLOANILINA6.1T1III6.1279LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2433CHLORONITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2434DWUBENZYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
2435ETYLOFENYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
2436KWAS TIOOCTOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2437METYLOFENYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
2438CHLOREK TRÓJMETYLOACETYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2439WODOROFLUOREK SODOWY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2440CHLOREK CYNOWY PIĘCIOWODNY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2441TRÓJCHLOREK TYTANU, PIROFORYCZNY lub TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE, PIROFORYCZNEJ4.2SC4I4.2 +8537LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2442CHLOREK TRÓJCHLOROACETYLU8C3II8 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
2443TLENOCHLOREK WANADU8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2444CZTEROCHLOREK WANADU8C1I8 LQ0P802 MP8 MP17T10TP2L10BH AT1   S20X88
2445ALKILOWE ZWIĄZKI LITU, CIEKŁE4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
2446NITROKREZOLE, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2447FOSFOR BIAŁY, STOPIONY4.2ST3I4.2 +6.1 LQ0   T21TP3 TP7 TP26L10DH(+)TU14 TU16 TU21 TE3 TE21AT0   S20446
2448SIARKA, STOPIONA4.1F3III4.1538LQ0   T1TP3LGBV(+)TU27 TE4 TE6AT3    44
2451TRÓJFLUOREK AZOTU22O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
2452ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20239
2453FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2454FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2455AZOTYN METYLU22APRZEWÓZ ZABRONIONY
24562-CHLOROPROPEN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
24572,3-DWUMETYLOBUTAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
2458HEKSADIENY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
24592-METYLOBUTEN-13F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
24602-METYLOBUTEN-23F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T7TP1L1.5BN FL2   S2 S2033
2461METYLOPENTADIEN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2463WODOREK GLINOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
2464AZOTAN BERYLOWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 
CV24
CV28
 56
2465KWAS DWUCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY lub SOLE KWASU DWUCHLOROIZOCYJANUROWEGO5.1O2II5.1135LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
2466PONADTLENEK POTASOWY5.1O2I5.1 LQ0
P503
IBC06
 MP2     1
V10
V12
 CV24S20 
2468KWAS TRÓJCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
2469BROMIAN CYNKOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2470FENYLOACETONITRYL, CIEKŁY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2471CZTEROTLENEK OSMU6.1T5I6.1 LQ0
P002
IBC07
PP30MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2473ARSANILAN SODOWY6.1T3III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2474TIOFOSGEN6.1T1II6.1279LQ17P001 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2475TRÓJCHLOREK WANADU8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2477IZOTIOCYJANIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2478IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1
274
539
LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  CV13 CV28S2 S19336
2478IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
2480IZOCYJANIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0
P601
PR5
 MP2     1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17 
2481IZOCYJANIAN ETYLU3FT1I3 +6.1 LQ0
P601
PR5
 MP2T14TP2  FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2482IZOCYJANIAN n-PROPYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2483IZOCYJANIAN IZOPROPYLU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2484IZOCYJANIAN tert-BUTYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE2IFL1  
CV1
CV 13
CV28
S2 S9 S17663
2485IZOCYJANIAN n-BUTYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2486IZOCYJANIAN IZOBUTYLU3FT1II3 +6.1 LQ0P001 MP19T8TP2L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2487IZOCYJANIAN FENYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2488IZOCYJANIAN CYKLOHEKSYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2490ETER DWUCHLOROIZOPROPYLOWY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2491ETANOLOAMINA lub ETANOLOAMINA W ROZTWORZE8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2493SZEŚCIOMETYLENOIMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2495PIĘCIOFLUOREK JODU5.1OTCI5.1+6.1 +8 LQ0P200 MP2  L10DHTU3AT1  
CV24
CV28
S20568
2496BEZWODNIK PROPIONOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
24981,2,3,6-CZTEROWODOROBENZALDEHYD3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2501TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2501TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2502CHLOREK WALERYLU8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2503CZTEROCHLOREK CYRKONU8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2504CZTEROBROMOETAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2505FLUOREK AMONOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2506WODOROSIARCZAN AMONOWY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAV AT2V11VV9a  80
2507KWAS CHLOROPLATYNOWY, STAŁY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2508PIĘCIOCHLOREK MOLIBDENU8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2509WODOROSIARCZAN POTASOWY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAV AT2V11VV9a  80
2511KWAS 2-CHLOROPROPIONOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2512AMINOFENOLE (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2513BROMEK BROMOACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    X80
2514BROMOBENZEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2515BROMOFORM6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2516CZTEROBROMEK WĘGLA6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
25171-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142b)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
25181,5,9-CYKLODODEKATRIEN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2520CYKLOOKTADIENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2521DWUKETEN, STABILIZOWANY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2522METAKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1969
2524ORTOMRÓWCZAN ETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2525SZCZAWIAN ETYLU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2526FURFURYLOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2527AKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2528IZOMAŚLAN IZOBUTYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2529KWAS IZOMASŁOWY3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2531KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
LP01
 MP15T7TP1 TP18 TP30L4BN AT2    89
2533TRÓJCHLOROOCTAN METYLU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2534METYLOCHLOROSILAN22TFC 2.3 +2.1 +8 LQ0P200 MP9(M)   FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
25354-METYLOMORFOLINA (N-METYLOMORFOLINA)3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
2536METYLOCZTEROWODOROFURAN3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2538NITRONAFTALEN4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
2541TERPINOLEN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2542TRÓJBUTYLOAMINA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2540LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2540LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2540LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2540LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
2547PONADTLENEK SODOWY5.1O2I5.1 LQ0
P503
IBC06
 MP2     1
V10
V12
 CV24S20 
2548PIĘCIOFLUOREK CHLORU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17 
2552WODZIAN SZEŚCIOFLUOROACETONU, CIEKŁY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2554CHLOREK METYLOALLILOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2555NITROCELULOZA Z WODĄ, (zawierająca nie mniej niż 25 % masowych wody)4.1DII4.1541LQ0P406 MP2     2   S17 
2556NITROCELULOZA Z ALKOHOLEM (zawierająca nie mniej niż 25 % masowych alkoholu i nie więcej niż 12,6 % azotu w suchej masie)4.1DII4.1541LQ0P406 MP2     2   S17 
2557NITROCELULOZA zawierająca nie więcej niż 12,6 % azotu w suchej masie, MIESZANINA Z lub BEZ PLASTYFIKATORA, Z lub BEZ PIGMENTU4.1DII4.1
241
541
LQ0P406 MP2     2   S17 
2558EPIBROMOHYDRYNA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
25602-METYLOPENTANOL-23F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
25613-METYLOBUTEN-13F1I3 LQ3P001 MP7MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
2564KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2564KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2565DWUCYKLOHEKSYLOAMINA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2567PIĘCIOCHLOROFENOLAN SODOWY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5I6.1
274
596
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5II6.1
274
596
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5III6.1
274
596
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9bCV13 CV28S960
2571KWASY ALKILOSIARKOWE8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12 TP28L4BN AT2    80
2572FENYLOHYDRAZYNA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2573CHLORAN TALOWY5.1OT2II5.1+6.1 LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
2574FOSFORAN TRÓJKREZYLU zawierający ponad 3% izomeru orto6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2576TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY8C1II8 LQ0   T7TP3L4BN AT2    80
2577CHLOREK FENYLOACETYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2578TRÓJTLENEK FOSFORU8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2579PIPERAZYNA8C8III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2580BROMEK GLINOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2581CHLOREK GLINOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2582CHLOREK ŻELAZOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2583KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE, zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C2II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
2584KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
2585KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C4III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2586KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2587BENZOCHINON6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC02
 MP18T6TP9TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2589CHLOROOCTAN WINYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2590AZBEST BIAŁY (chryzotyl, aktynolit, antofilit, tremolit)9M1III9
168
542
LQ27
P002
IBC08
R001
PP37 B4MP10T1TP33SGAHTU15 TE15AT3  
CV13
CV28
 90
2591KSENON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
2599CHLOROTRÓJFLUOROMETAN I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2600TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9(M) CxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
2601CYKLOBUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
2602DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I 1,1-DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R 500)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
2603CYKLOHEPTATRIEN3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2604ETERAT DWUETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU8CF1I8 +3 LQ0P001 MP8MP17T10TP2L10BH FL1   S2 S20883
2605IZOCYJANIAN METOKSYMETYLU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2606ORTOKRZEMIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2607AKROLEINY DIMER, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2608NITROPROPANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2609BORAN TRÓJALLILU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2610TRÓJALLILOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2611CHLOROHYDRYNA PROPYLENOWA6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2612ETER METYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
2614ALKOHOL METYLOALLILOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2615ETER ETYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2616BORAN TRÓJIZOPROPYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2616BORAN TRÓJIZOPROPYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2617METYLOCYKLOHEKSANOLE, zapalne3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2618WINYLOTOLUENY, STABILIZOWANE3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2619BENZYLODWUMETYLOAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2620MAŚLANY AMYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2621ACETYLOMETYLOKARBINOL (ACETOINA)3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2622ALDEHYD GLICYDOWY3FT1II3 +6.1 LQ0
P001
IBC02
B8MP19T7TP1L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2623ZAPALARKI, STAŁE, z cieczą zapalną4.1F1III4.1 LQ9
P002
LP02
R001
PP15MP11     4     
2624KRZEMEK MAGNEZOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
2626KWAS CHLOROWY, ROZTWÓR WODNY zawierający nie więcej niż 10% kwasu chlorowego5.1O1II5.1613LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2627AZOTYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
103
274
LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
2628FLUOROOCTAN POTASOWY6.1T2I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2629FLUOROOCTAN SODOWY6.1T2I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2630SELENIANY lub SELENINY6.1T5I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2642KWAS FLUOROOCTOWY6.1T2I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10 V12 
CV1CV13
CV28
S9 S1766
2643BROMOOCTAN METYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2644JODEK METYLU6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2645BROMEK FENACYLU6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
2646SZEŚCIOCHLOROCYKLOPENTADIEN6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
2647MALONONITRYL6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
26481,2-DWUBROMOBUTANON-36.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
26491,3-DWUCHLOROACETON6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
26501,1-DWUCHLORO-1-NITROETAN6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
26514,4'-DWUAMINODWUFENYLOMETAN6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2653JODEK BENZYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2655FLUOROKRZEMIAN POTASOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2656CHINOLINA6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2657DWUSIARCZEK SELENU6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2659CHLOROOCTAN SODOWY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2660NITROTOLUIDYNY (MONO)6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2661SZEŚCIOCHLOROACETON6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2662HYDROCHINON, STAŁY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02 R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2664DWUBROMOMETAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S960
2667BUTYLOTOLUENY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2668CHLOROACETONITRYL6.1TF1II6.1+3 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2669CHLOROKREZOLE, W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2669CHLOROKREZOLE, W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2670CHLOREK CYJANURU8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
2671AMINOPIRYDYNY (o-, m-, p-)6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2672AMONIAK W ROZTWORZE WODNYM, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957g/ml, zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku8C5III8543LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1L4BN AT3    80
26732-AMINO-4-CHLOROFENOL6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2674FLUOROKRZEMIAN SODOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2676ANTYMONOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17 
2677WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2677WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2678WODOROTLENEK RUBIDOWY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2679WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2679WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2680WODOROTLENEK LITOWY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2681WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2681WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2682WODOROTLENEK CEZOWY8C6II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2683SIARCZEK AMONOWY W ROZTWORZE8CFTII8 +3 +6.1 LQ22
P001
IBC01
 MP15T7TP2L4BN FL2  
CV13
CV28
S286
26843-DWUETYLOAMINOPROPYLOAMINA3FCIII3 +8 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2685N,N-DWUETYLOETYLENODWUAMINA8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
26862-DWUETYLOAMINOETANOL8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2687AZOTYN DWUCYKLOHEKSYLOAMONIOWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
26881-BROMO-3-CHLOROPROPAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2689alfa-MONOCHLOROHYDRYNA GLICERYNY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2690N,n-BUTYLOIMIDAZOL6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2691PIĘCIOBROMEK FOSFORU8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2692TRÓJBROMEK BORU8C1I8 LQ0P602 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BH AT1   S20X88
2693WODOROSIARCZYNY, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.8C1III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
2698BEZWODNIKI CZTEROWODOROFTALOWE, zawierające ponad 0,05% bezwodnika maleinowego8C4III8169LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
PP14 B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2699KWAS TRÓJFLUOROOCTOWY8C3I8 LQ0P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BH AT1   S2088
2705PENTOL-18C9II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2707DWUMETYLODIOKSANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2707DWUMETYLODIOKSANY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2709BUTYLOBENZENY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2710KETON DWUPROPYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2713AKRYDYNA6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2714ŻYWICZAN CYNKOWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3V12VV1  40
2715ŻYWICZAN GLINOWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3V12VV1  40
2716BUTYNDIOL-1,46.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2717KAMFORA, syntetyczna4.1F1III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV1  40
2719BROMIAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 
CV24
CV28
 56
2720AZOTAN CHROMOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2721CHLORAN MIEDZIOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
2722AZOTAN LITOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2723CHLORAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
2724AZOTAN MANGANAWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2725AZOTAN NIKLAWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2726AZOTYN NIKLAWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2727AZOTAN TALAWY6.1TO2II6.1+5.1 LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 V12 
CV13
CV28
S9 S1965
2728AZOTAN CYRKONOWY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2729SZEŚCIOCHLOROBENZEN6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2730NITROANIZOLE, CIEKŁE6.1T1III6.1279LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2732NITROBROMOBENZENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCI3 +8
274
544
LQ3P001 MP7 MP17T14TP1 TP9 TP27L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20338
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCII3 +8
274
544
LQ4
P001
IBC02
 MP19T11TP1 TP27L4BHTE15FL2   S2 S20338
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCIII3 +8
274
544
LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BN FL3   S238
2734AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1I8 +3274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH FL1   S2 S20883
2734AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1II8 +3274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN FL2   S283
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7I8274LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP1 TP27L4BN AT2    80
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
2738N-BUTYLOANILINA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2739BEZWODNIK MASŁOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2740CHLOROMRÓWCZAN n-PROPYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 MP8 MP17T20TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV1
3 CV28
S2 S9 S17668
2741PODCHLORYN BAROWY, zawierający ponad 22% chloru aktywnego5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2V11 
CV24
CV28
 56
2742CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TFCII6.1+3 +8
274
561
LQ17
P001
IBC01
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S19638
2743
CHLOROMRÓWCZAN n-
BUTYLU
6.1TFCII6.1+3 +8 LQ17P001 MP15T20TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S19638
2744CHLOROMRÓWCZAN CYKLOBUTYLU6.1TFCII6.1+3 +8 LQ17
P001
IBC01
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S19638
2745CHLOROMRÓWCZAN CHLOROMETYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S9 S1968
2746CHLOROMRÓWCZAN FENYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S9 S1968
2747CHLOROMRÓWCZAN tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S960
2748
CHLOROMRÓWCZAN 2-
ETYLOHEKSYLU
6.1TC1II6.1+8 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
2749CZTEROMETYLOSILAN3F1I3 LQ3P001 MP7MP17T14TP2L4BN FL1   S2 S2033
27501,3-DWUCHLOROPROPANOL-26.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2751CHLOREK DWUETYLOTIOFOSFORYLU8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
27521,2-EPOKSY-3-ETOKSYPROPAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2753N-ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S960
2754N-ETYLOTOLUIDYNY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S9 S1960
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161 648LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2758PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2758PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2760PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2760PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02 R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2762PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2762PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10 VI2 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHL 4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161 648LQ9
P002
IBC08 R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2764PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2764PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08 LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BH
TU15
TE15 TE19
AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2772PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2772PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08 LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2776PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2776PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2778PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2778PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2779PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161 648LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10V12 
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
2779PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2779PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2780PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2780PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2782PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2782PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161 648LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2784PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2784PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
27854-TIAPENTANAL6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
C28
S960
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
VC28
S9 S1766
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33
SGAH
L4BH
TU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33
SGAH
L4BH
TU15 TE15 TE19AT2 VV9bCV13 CV28S960
2787PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  CV13 CV28S2 S19336
2787PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3I6.1
43
274
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3II6.1
43
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3III6.1
43
274
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2789KWAS OCTOWY, LODOWATY lub KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 80% masowych kwasu8CF1II8 +3 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2790KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym nie mniej niż 50%, ale nie więcej niż 80% masowych kwasu8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2790KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 50% masowych kwasu8C3III8
597
647
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2793ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA, PRASOWANIA lub SKRAWANIA w postaci podatnej na samonagrzewanie4.2S4III4.2592LQ0
P003
IBC08
LP02
R001
PP20 B3 B6MP14     3V1VV4  40
2794AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE KWASEM, formowane elektrycznie8C11 8
295
598
LQ0
P801
P801a
       3 VV14  80
2795AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE ZASADĄ, formowane elektrycznie8C11 8
295
598
LQ0
P801
P801a
       3 VV14  80
2796KWAS SIARKOWY zawierający nie więcej niż 51% kwasu lub CIECZ AKUMULATOROWA, KWAŚNA8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
2797CIECZ AKUMULATOROWA, ZASADOWA8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2 TP28L4BN AT2    80
2798DWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2799TIODWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY8C3II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
 
2800AKUMULATORY, MOKRE, BEZOBSŁUGOWE, formowane elektrycznie8C11 8
238
295
598
LQ0
P003
P801a
PP16      3 VV14  80
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9I8274LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
2802CHLOREK MIEDZIOWY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2803GAL8C10III8 LQ24P800PP41MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2805WODOREK LITOWY STOPIONY I ZESTALONY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC04
PP40MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV23 423
2806AZOTEK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0
P403
IBC04
 MP2     1V1 CV23S20 
2807Materiał namagnesowany9M11NIE PODLEGA ADR
2809RTĘĆ8C9III8599LQ19P800 MP15  L4BN AT3    80
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1I6.1
274
315
614
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1II6.1
274
614
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1III6.1
274
614
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
VC28
S960
2811MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O.6.1T2I6.1
274
614
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33
S10AH
L10CH
TU15 TE19AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2811MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O.6.1T2II6.1
274
614
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33
SGAH
L4BH
TU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2811MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O.6.1T2III6.1
274
614
LQ9
P002
IBC08
LP02 R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9B
CV13
CV28
S960
2812Glinian sodowy, stały8C6NIE PODLEGA ADR
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2I4.3274LQ0
P403
IBC99
PP83MP2     0V1 CV23S20 
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2II4.3274LQ11
P410
IBC07
PP83MP14T3TP33SGAN AT0
V1
V12
 CV23 423
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2III4.3274LQ12
P410
IBC08
R001
PP83 B4MP14T1TP33SGAN AT0V1VV5CV23 423
2814MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI6.2I1 6.2
318
634
LQ0P620 MP5     0  
CV13
CV25
CV26
CV28
S3 S9 S15 
2815N-AMINOETYLOPIPERAZYNA8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2817WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE8CT1II8 +6.1 LQ22
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP12L4DHTU14 TE21AT2  
CV13
CV28
 86
2817WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE8CT1III8 +6.1 LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T4TP1 TP12L4DHTU14 TE21AT3  
CV13
CV28
 86
2818POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE8CT1II8 +6.1 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2  
CV13
CV28
 86
2818POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE8CT1III8 +6.1 LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3  
CV13
CV28
 86
2819FOSFORAN AMYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2820KWAS MASŁOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2821FENOL W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2821FENOL W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
28222-CHLOROPIRYDYNA6.1T1II6.1 LQ I7
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2823KWAS KROTONOWY8C4III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
 MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2826CHLOROTIOMRÓWCZAN ETYLU8CF1II8 +3 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2829KWAS KAPRONOWY8C3III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2830ŻELAZOKRZEMEK LITOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
28311,1,1-TRÓJCHLOROETAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2834KWAS FOSFORAWY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2835WODOREK SODOWOGLINOWY4.3W2II4.3 LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV23 423
2837WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY8C1II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2837WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY8C1III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2838MAŚLAN WINYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2839ALDOL6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2840OKSYM ALDEHYDU MASŁOWEGO3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2841DWU-n-AMYLOAMINA3FT1III3 +6.1 LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T4TP1L4BH
TU15
TE15
FL3  
CV13
CV28
S236
2842NITROETAN3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2844KRZEMEK WAPNIOWOMANGANOWY4.3W2III4.3 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5 VV7CV23 423
2845MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1I4.2274LQ0
P400
PR1
 MP2T22TP2 TP7 TP9L21DHTU14 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20333
2846MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2I4.2274LQ0P404 MP13     0V1  S20 
28493-CHLOROPROPANOL-16.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2850TETRAMER PROPYLENU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2851TRÓJFLUOREK BORU, DWUWODNY8C1II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2852SIARCZEK DWUPIKRYLU ZWILŻONY zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1545LQ0P406PP24MP2     1   S17 
2853FLUOROKRZEMIAN MAGNEZOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2854FLUOROKRZEMIAN AMONOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2855FLUOROKRZEMIAN CYNKOWY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2856FLUOROKRZEMIANY, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2857URZĄDZENIA CHŁODNICZE zawierające gazy niepalne, nietrujące lub roztwory amoniaku (UN 2672)26A 2.2119LQ0P003PP32MP9     3  CV9  
2858CYRKON SUCHY, spirale, obrobione blachy, taśmy (cieńsze niż 254 mikrony, ale nie cieńsze niż 18 mikronów)4.1F3III4.1546LQ9
P002
LP02
R001
 MP11     3 VV1  40
2859METAWANADAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2861POLIWANADAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2862PIĘCIOTLENEK WANADU, niestopiony6.1T5III6.1600LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2863WANADAN SODOWOAMONOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2864METAWANADAN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
2865SIARCZAN HYDROKSYLOAMINY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2869TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
2869TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2870BOROWODOREK GLINOWY4.2SWI4.2 +4.3 LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP7TP33L21DHTU14 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
2870BOROWODOREK GLINOWY W URZĄDZENIACH4.2SWI4.2+4.3 LQ0P002PP13MP2     0V1  S20 
2871ANTYMON SPROSZKOWANY6.1T5III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2872DWUBROMOCHLOROPROPANY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2872DWUBROMOCHLOROPROPANY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2873DWUBUTYLOAMINOETANOL6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2874ALKOHOL FURFURYLOWY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2875HEKSACHLOROFEN6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2876REZORCYNA6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
2878TYTAN GĄBCZASTY GRANULOWANY lub TYTAN GĄBCZASTY SPROSZKOWANY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
2879TLENOCHLOREK SELENU8CT1I8 +6.1 LQ0P001 MP8MP17T10TP2 TP12L10BH AT1  
CV13
CV28
S20X886
2880PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY lub PODCHLORYN WAPNIOWY UWODNIONY W MIESZANINIE, zawierający nie mniej niż 5,5%, ale nie więcej niż 16% wody5.1O2II5.1
313
314
LQ11
P002
IBC08
B4 B13MP10  SGANTU3AT2V11 
CV24
CV35
 50
2880PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY lub PODCHLORYN WAPNIOWY UWODNIONY W MIESZANINIE, zawierający mniej niż 5,5%, ale nie więcej niż 16% wody5.1O2III5.1316LQ12
P002
IBC08
R001
B4MP10  SGAVTU3AT3 VV8
CV24
CV35
 50
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13T21TP7 TP33  AT0V1  S2043
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4II4.2274LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4III4.2274LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
2900MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA6.2I2 6.2
318
634
LQ0P620 MP5BK1 BK2    0  
CV13
CV25
CV26
CV28
S3 S9 S15606
2901CHLOREK BROMU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8MP17T14TP2TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
2904CHLOROFENOLANY, CIEKŁE lub FENOLANY, CIEKŁE8C9III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BN AT3    80
2905CHLOROFENOLANY, STAŁE lub FENOLANY, STAŁE8C10III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2907DWUAZOTAN IZOSORBITU, MIESZANINA zawierająca co najmniej 60% laktozy, mannozy, skrobi lub kwaśnego fosforanu wapniowego4.1DII4.1127LQ8
P406
IBC06
PP26 PP80 B12MP2     2V11 V12  S17 
2908MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRÓŻNE OPAKOWANIE7   290LQ0patrz 2.2.7patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2909MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZEDMIOTY WYKONANE Z URANU NATURALNEGO lub ZUBOŻONEGO lub Z TORU NATURALNEGO7   290LQ0patrz 2.2.7patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2910MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - ILOŚĆ MATERIAŁU OGRANICZONA7   290LQ0patrz 2.2.7patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2911MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZYRZĄDY lub PRZEDMIOTY7   290LQ0patrz 2.2.7patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2912MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-I), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3 T5TP4S2.65AN(+) L2.65CN(+)TU36 TM7 TT7AT0 VV16CV33S6 S11 S13 S2170
2913MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOT SKAŻONY POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0 VV17CV33S6 S11 S13 S2170
2915MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33
S6
S11 S12 S13 S21
70
2916MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
2917MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
2919MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
2920MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF1I8+3274LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH FL1   S2 S20883
2920MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF1II8 +3274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN FL2   S283
2921MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF2I8 +4.1274LQ0
P002
IBC05
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1   S20884
2921MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF2II8 +4.1274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   84
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1I8 +6.1274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1  
CV13
CV28
S20886
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1II8 +6.1274LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2  
CV13
CV28
 86
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1III8 +6.1274LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3  
CV13
CV28
 86
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2I8 +6.1274LQ0
P002
IBC05
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1  
CV13
CV28
S20886
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2II8 +6.1274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11 
CV13
CV28
 86
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2III8 +6.1274LQ24
P002
IBC08
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b
CV13
CV28
 86
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCI3 +8274LQ3P001 MP7MP17T14TP2 TP9L10CHTU14 TE21FL1   S2 S20338
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCII3 +8274LQ4
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTE15FL2   S2 S20338
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCIII3 +8274LQ7
P001
IBC03
R001
 MP19T7TP1 TP28L4BN FL3   S238
2925MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FC1II4.1+8274LQ0
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
   48
2925MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FC1III4.1+8274LQ0
P002
IBC06
R001
 MP10T1TP33SGAN AT3V12   48
2926MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FT1II4.1 +6.1274LQ0
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
 CV28 46
2926MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FT1III4.1 +6.1274LQ0
P002
IBC06
R001
 MP10T1TP33SGAN AT3V12 CV28 46
2927MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC1I6.1+8274315LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
2927MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC1II6.1+8274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
V28
S9 S1968
2928MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC2I6.1+8274LQ0
P002
IBC05
 MP18T6TP9 TP33S10AHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
2928MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC2II6.1+8274LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2
V11
VI2
 
CV13
CV28
S9 S1968
2929MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TF1I6.1+3
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2929MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2930MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TF3I6.1+4.1274LQ0
P002
IBC05
 MP18T6TP9 TP33  AT1  
CV1
CV13 CV28
S9 S17664
2930MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TF3II6.1+4.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1964
2931SIARCZAN WANADYLU6.1T5II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
29332-CHLOROPROPIONIAN METYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29342-CHLOROPROPIONIAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29352-CHLOROPROPIONIAN ETYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2936KWAS TIOMLEKOWY6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2937ALKOHOL alfa-METYLO-BENZYLOWY, CIEKŁY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
29409-FOSFORODWUCYKLO-NONANY (CYKLOOKTADIENOFOSFINY)4.2S2II4.2 LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
2941FLUOROANILINY6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
29422-TRÓJFLUOROMETYLO-ANILINA6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2943CZTEROWODOROFURFURYLOAMINA3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2945N-METYLOBUTYLOAMINA3FCII3 +8 LQ4
P001
IBC02
 MP19T7TP1L4BHTE15FL2   S2 S20338
29462-AMINO-5-DWUETYLOAMINOPENTAN6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP10
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2947CHLOROOCTAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP10
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29483-TRÓJFLUOROMETYLO-ANILINA6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2949WODOROSIARCZEK SODOWY, zawierający co najmniej 25% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23
P002
IBC08
B4MP10T7TP2L4BN SGAN AT2V11   80
2950MAGNEZ GRANULOWANY, POWLEKANY, o rozmiarach ponad 149 mikronów4.3W2III4.3 LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1 BK2TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
29565-tert-BUTYLO-2,4,6-TRÓJNITRO-m-KSYLEN (PIŻMO KSYLENOWE)4.1SR1III4.1638LQ0P409 MP2     3  CV14S14 
2965ETERAT DWUMETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU4.3WFCI4.3+3 +8 LQ0P401 MP2T10TP2 TP7L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2FL0V1 CV23S2 S20382
2966TIOGLIKOL6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2967KWAS AMIDOSULFONOWY8C2III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
2968MANEB, STABILIZOWANY lub PREPARATY MANEBU, STABILIZOWANE przeciw samonagrzewaniu4.3W2III4.3547LQ12
P002
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT0V1VV5CV23 423
2969ZIARNA RYCYNOWE lub ŁUSKI RYCYNOWE lub MĄCZKA RYCYNOWA lub WYTŁOKI RYCYNOWE9M11II9141LQ25
P002
IBC08
PP34 B4MP10T3 BK1 BK2TP33SGAV AT2 VV3  90
2977MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E +8172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2178
2978MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X +8
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2178
2983TLENEK ETYLENU I TLENEK PROPYLENU W MIESZANINIE zawierającej nie więcej niż 30% tlenku etylenu3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2TP7L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
2984NADTLENEK WODORU, W ROZTWORZE WODNYM zawierającym ponad 8%, ale nie więcej niż 20% nadtlenku wodoru (stabilizowany, w razie potrzeby)5.1O1III5.165LQ13
P504
IBC02
R001
PP10 B5MP15T4TP1 TP6 TP24LGBVTU3TC2 TE8 TE1 1 TT1AT3  CV24 50
2985CHLOROSILANY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCII3 +8
274
548
LQ4
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTE15FL2   S2 S20X338
2986CHLOROSILANY, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1II8 +3
274
548
LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN FL2   S2X83
2987CHLOROSILANY, ŻRĄCE, I.N.O.8C3II8
274
548
LQ22
P001
IBC02
 MP15T14TP2 TP27L4BN AT2    X80
2988CHLOROSILANY REAGUJĄCE Z WODĄ, ZAPALNE ŻRĄCE, I.N.O.4.3WFCI4.3+3 +8
274
549
LQ0
P401
PR2
 MP2T10TP2 TP7 TP9L10DHTU14 TU26 TE21 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
2989FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY4.1F3II4.1 LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
2989FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY4.1F3III4.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
2990PRZEDMIOTY RATOWNICZE, NAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE9M5 9
296
635
LQ0P905       3     
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BH
TU15
TE15 TE19
FL2  
CV13
CV28
S2 S963
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161 648LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03 R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161 648LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161 648LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S960
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1 +361LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1 +361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1 +361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1 +361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1 +361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1 +361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161 648LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3021PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3021PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3022TLENEK BUTYLENU-1,2, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
30232-METYLO-2-HEPTANOTIOL6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3024PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3024PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.1
61
648
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3028AKUMULATORY, SUCHE ZAWIERAJĄCE STAŁY WODOROTLENEK POTASOWY, formowane elektrycznie8C11 8
295
304
598
LQ0
P801
P801a
       3 VV14  80
3048FOSFOREK GLINOWY, PESTYCYD6.1T7I6.1
61
153
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AHTU15 TE19AT1V10V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S17642
3051ALKILOWE ZWIĄZKI GLINU4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3052CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, CIEKŁE4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3053ALKILOWE ZWIĄZKI MAGNEZU4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3054MERKAPTAN CYKLOHEKSYLOWY3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
30552-(2-AMINOETOKSY)ETANOL8C7III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
3056n-HEPTALDEHYD3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3057CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9T50TP21PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
3064NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU zawierający ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny3DII3 LQ0P300 MP2     2   S2 S19 
3065NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 70% obj. alkoholu3F1II3 LQ5
P001
IBC02
R001
PP2MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
3065NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 24%, ale nie więcej niż 70% obj. alkoholu3F1III3
144
145
247
LQ7
P001
IBC03
R001
PP2MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3066FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb)8C9II8163LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
3066FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb)8C9III8163LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T4TP1L4BN AT3    80
3070TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3071MERKAPTANY, CIEKŁE, TRUJĄCE ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3072PRZEDMIOTY RATOWNICZE NIENAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE zawierające jako wyposażenie towary niebezpieczne9M5 9
296
635
LQ0P905       3     
3073WINYLOPIRYDYNY, STABILIZOWANE6.1TFCII6.1+3 +8 LQ17
P001
IBC01
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19FL2  CV13 CV28S2 S9 S19638
3076WODORKI ALKILOGLINOWE4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP2TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3077MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O.9M7III9274LQ27
P002
IBC08
LP02
R001
PP12 B3MP10T1TP33SGAV LGBV AT3V13VV3CV13 90
3078CER, wióry lub grysik4.3W2II4.3550LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
3079METAKRYLONITRYL, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3080IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY, W ROZTWORZE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3
274
551
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3082MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O.9M6III9274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1 TP29LGBV AT3  CV13 90
3083FLUOREK PERCHLORYLU22TO 2.3 +5.1 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
3084MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO2I8 +5.1274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1  CV24S20885
3084MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO2II8 +5.1274LQ23
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN L4BN AT2
V11
V12
 CV24 85
3085MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC2I5.1 +8274LQ0P503 MP2     1  CV24S20 
3085MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC2II5.1 +8274LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 CV24 58
3085MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC2III5.1+8274LQ12
P002
IBC08
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  CV24 58
3086MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO2I6.1+5.1274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17665
3086MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO2II6.1+5.1274LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2
V11
V12
 
CV13
CV28
S9 S1965
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2I5.1 +6.1274LQ0P503 MP2     1  
CV24
CV28
S20 
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2II5.1 +6.1274LQ11
P002
IBC06
 MP2T3TP33SGANTU3AT2
V11
V12
 
CV24
CV28
 56
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2III5.1 +6.1274LQ12
P002
IBC08
R001
B3MP2T1TP33SGANTU3AT3  
CV24
CV28
 56
3088MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2II4.2274LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAV AT2
V1
V12
   40
3088MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2III4.2274LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAV AT3V1   40
3089METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O.4.1F3II4.1
274
552
LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
3089METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O.4.1F3III4.1
274
552
LQ9
P002
IBC06
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3V12VV1  40
3090AKUMULATORY LITOWE9M4II9
188
230
310
636
LQ0
P903
P903a)
P903b)
       2     
3091AKUMULATORY LITOWE W URZĄDZENIACH lub AKUMULATORY LITOWE ZAPAKOWANE W URZĄDZENIACH9M4II9
188
230
636
LQ0
P903
P903a)
P903b)
       2     
30921-METOKSYPROPANOL-23F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3093MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO1I8 +5.1274LQ0P001 MP8MP17  L10BH AT1  CV24S20885
3093MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO1II8 +5.1274LQ22
P001
IBC02
 MP15  L4BN AT2  CV24 85
3094MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW1I8 +4.3274LQ0P001 MP8MP17  L10BH AT1   S20823
3094MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW1II8 +4.3274LQ22P001 MP15  L4BN AT2    823
3095MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJACY SIĘ, I.N.O.8CS2I8 +4.2274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AN AT1   S20884
3095MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJACY SIĘ, I.N.O.8CS2II8 +4.2274LQ23
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
   84
3096MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW2I8 +4.3274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1   S20842
3096MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW2II8 +4.3274LQ23
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN L4BN AT2
V11
VI2
   842
3097MATERIAŁ ZAPALNY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.1FOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1I5.1+8274LQ0P502 MP2     1  CV24S20 
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1II5.1+8274LQ10
P504
IBC01
 MP2     2  CV24  
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1III5.1 +8274LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2     3  CV24  
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1I5.1 +6.1274LQ0P502 MP2     1  
CV24
CV28
S20 
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1II5.1 +6.1274LQ10
P504
IBC01
 MP2     2  
CV24
CV28
  
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1III5.1 +6.1274LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2     3  
CV24
CV28
  
3100MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.5.1OSPRZEWÓZ ZABRONIONY
3101NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY5.2P1 5.2+ 1
122
181
274
LQ14P520 MP4     1
V1
V5
 
CV15
CV20
CV22
CV24
S9 S17 
3102NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY5.2P1 5.2 + 1
122
181
274
LQ15P520 MP4     1
V1
V5
 
CV15
CV20
CV22
CV24
S9 S17 
3103NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ14P520 MP4     1V1 
CV15
CV20
CV22
CV24
S8 S18 
3104NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ15P520 MP4     1V1 
CV15
CV20
CV22
CV24
S8 S18 
3105NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ16P520 MP4     2V1 
CV15
CV22
CV24
S19 
3106NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ11P520 MP4     2V1 
CV15
CV22
CV24
S19 
3107NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ16P520 MP4     2V1 
CV15
CV22
CV24
  
3108NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ11P520 MP4     2V1 
CV15
CV22
CV24
  
3109NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ16
P520
IBC520
 MP4T23 L4BN(+)TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT2V1 
CV15
CV22
CV24
 539
3110NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY5.2P1 5.2
122
274
LQ11
P520
IBC520
 MP4T23TP33S4AN(+)TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT2V1 
CV15
CV22
CV24
 539
3111NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2+ 1
122
181
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
CV24
S4 S9 S16 
3112NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2 +1
122
181
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
CV24
S4 S9 S16 
3113NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
CV24
S4 S8 S17 
3114NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
CV24
S4 S8 S17 
3115NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4 S18 
3116NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4 S18 
3117NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4 S19 
3118NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0P520 MP4     1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4 S19 
3119NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0
P520
IBC520
 MP4T23 L4BN(+)TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4539
3120NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2
122
274
LQ0
P520
IBC520
 MP4T23TP33S4AN(+)TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT1V8 
CV15
CV21
CV22
CV24
S4539
3121MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.5.1OWPRZEWÓZ ZABRONIONIONY
3122MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO1I6.1 +5.1
274
315
LQ0P001 MP8 MP17  L10CH
TU14
TU15 TE19 TE21
AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17665
3122MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO1II6.1 +5.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1965
3123MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW1I6.1 +4.3
274
315
LQ0P099 MP8MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17623
3123MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW1II6.1+4.3274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S19623
3124MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.6.1TSI6.1+4.2274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17664
3124MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.6.1TSII6.1+4.2274LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2
V11
V12
 CV13 CV28S9 S1964
3125MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW2I6.1+4.3274LQ0P099 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17642
3125MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW2II6.1+4.3274LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2
V11
V12
 
CV13
CV28
S9 S19642
3126MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC2II4.2 +8274LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1   48
3126MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC2III4.2+8274LQ0
P002
IBC08
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1   48
3127MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.2SOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3128MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST2II4.2 +6.1274LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV28 46
3128MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST2III4.2 +6.1274LQ0
P002
IBC08
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1 CV28 46
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1I4.3 +8274LQ0
P402
PR1
 MP2  L10DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23S20X382
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1II4.3+8274LQ10
P402
IBC01
PR1
 MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 382
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1III4.3 +8274LQ13
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 382
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1I4.3 +6.1274LQ0
P402
PR1
RR4MP2  L10DHTU14 TE21 TM2AT0V1 
CV23
CV28
S20X362
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1II4.3 +6.1274LQ10
P402
IBC01
PR1
RR4 BB1MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 
CV23
CV28
 362
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1III4.3+6.1274LQ13
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 
CV23
CV28
 362
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2I4.3 +8274LQ0P403 MP2     0V1 CV23S20 
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2II4.3 +8274LQ11
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT0
V1
V12
 CV23 482
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2III4.3+8274LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT0V1 CV23 482
3132MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.4.3WF2PRZEWÓZ ZABRONIONY
3133MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.3WOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2I4.3 +6.1274LQ0P403 MP2     0V1 
CV23
CV28
S20 
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2II4.3 +6.1274LQ11
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT0V1 
CV23
CV28
 462
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2III4.3 +6.1274LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT0V1 CV23 CV28 462
3135MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSPRZEWÓZ ZABRONIONY
3136TRÓJFLUOROMETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
3137MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.5.1OFPRZEWÓZ ZABRONIONY
3138ETYLEN, ACETYLEN I PROPYLEN, MIESZANINA, SKROPLONA SCHŁODZONA, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, nie więcej niż 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6% propylenu23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP5RxBNTU18FL2V5 
CV9
CV11
CV36
S2 S17223
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1I5.1274LQ0P502 MP2     1  CV24S20 
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1II5.1274LQ10
P504
IBC02
 MP2     2  CV24  
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2     3  CV24  
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1I6.1
43
274
LQ0P001 MP8MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1II6.1
43
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1III6.1
43
274
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3141ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4III6.1
45
274
512
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9bCV13 CV28S960
3144ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1I6.1
43
274
LQ0P001 MP8MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3144ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1II6.1
43
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3144ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1III6.143 274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3I8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9L10BH AT1   S2088
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3I6.143 274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3II6.143 274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3III6.1
43
274
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1I4.3274LQ0
P402
PR1
 MP2  L10DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23S20X323
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1II4.3274LQ10
P402
IBC01
PR1
 MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 323
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1III4.3274LQ13
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 323
3149NADTLENEK WODORU I KWAS NADOCTOWY W MIESZANINIE, zawierającej kwas(y), wodę i nie więcej niż 5% kwasu nadoctowego, STABILIZOWANEJ5.1OC1II5.1+8
196
553
LQ10
P504
IBC02
PP10 B5MP15T7TP2 TP6 TP24L4BV(+)TU3 TC2 TE8 TE11 TT1AT2  CV24 58
3150URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI lub WKŁADY Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI DO MAŁYCH URZĄDZEŃ z mechanizmem uwalniającym26F 2.1 LQ0P206 MP9     2  CV9S2 
3151DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE9M2II9
203
305
LQ26
P906
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15AT0 VV15
CV1
CV13
CV28
S1990
3152DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE9M2II9
203
305
LQ25
P906
IBC08
B4MP10T3TP33S4AH L4BHTU15 TE15AT0 VV15
CV1
CV13
CV28
S1990
3153ETER PERFLUOROMETYLOWOWINYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
3154ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
3155PIĘCIOCHLOROFENOL6.1T2II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3156GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.21O 2.2 +5.1274LQ0P200 MP9(M) CxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
3157GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.22O 2.2 +5.1274LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 25
3158GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, I.N.O.23A 2.2
274
593
LQ1P203 MP9T75TP5RxBNTU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S2022
31591,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134a)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3160GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.22TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6FE1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
3161GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O22F 2.1274LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FE2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
3162GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O.22T 2.3274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S1726
3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.22A 2.2274LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3164PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, PNEUMATYCZE lub HYDRAULICZNE (zawierające gaz niepalny)26A 2.2
283
594
LQ0P003 MP9     3  CV9  
3165ZBIORNIK PALIWA DO SAMOLOTOWEGO SIŁOWNIKA HYDRAULICZNEGO (zawierający mieszaninę bezwodnej hydrazyny i metylohydrazyny) (paliwo M86)3FTCI3 +6.1 +8 LQ0P301 MP7     1  
CV13
CV28
S2 S19 
3166Silniki, spalania wewnętrznego lub pojazdy zasilane gazem palnym lub pojazdy zasilane łatwopalną cieczą9M11NIE PODLEGA ADR
3167PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona27F 2.1274LQ0P201 MP9     2  CV9S2 
3168PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona27TF 2.3+2.1274LQ0P201 MP9     1  CV9S2 S7 
3169PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona27T 2.3274LQ0P201 MP9     1  CV9S7 
3170ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE4.3W2II4.3244LQ11
P410
IBC07
 MP14T3 BK1 BK2TP33SGAN AT2
V1
V12
VV3CV23 423
3170ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE4.3W2III4.3244LQ12
P002
IBC08
R001
B4MP14T1 BK1 BK2TP33SGAN AT3V1
VV1
VV5
CV23 423
3171Pojazdy akumulatorowe lub Wyposażenie zasilane akumulatorem9M11NIE PODLEGA ADR
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1I6.1
210
274
LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1II6.1
210
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1III6.1
210
274
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15  L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3174SIARCZEK TYTANU4.2S4III4.2 LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1   40
3175MATERIAŁY STAŁE lub mieszaniny materiałów stałych (takie jak preparaty i odpady) ZAWIERAJĄCE CIECZ ZAPALNĄ, I.N.O., o temperaturze zapłonu do 61°C4.1F1II4.1
216
274
LQ8
P002
IBC06
R001
PP9MP11T3 BK1 BK2TP33   2V11 V12VV3  40
3176MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O.4.1F2II4.1274LQ0   T3TP3 TP26LGBVTU27 TE4 TE6AT2    44
3176MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O.4.1F2III4.1274LQ0   T1TP3 TP26LGBVTU27 TE4 TE6AT3    44
3178MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1F3II4.1274LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
3178MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1F3III4.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
3179MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FT2II4.1 +6.1274LQ0
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
 CV28 46
3179MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FT2III4.1 +6.1274LQ0
P002
IBC06
R001
 MP10T1TP33SGAN AT3V12 CV28 46
3180MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FC2II4.1+8274LQ0
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAN AT2
V11
V12
   48
3180MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FC2III4.1+8274LQ0
P002
IBC06
R001
 MP10T1TP33SGAN AT3V12   48
3181SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O.4.1F3II4.1274LQ8
P002
IBC08
B4MP11T3TP33SGAN AT2V11   40
3181SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O.4.1F3III4.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
3182WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O.4.1F3II4.1
274
554
LQ8
P410
IBC04
PP40MP11T3TP33SGAN AT2    40
3182WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O.4.1F3III4.1
274
554
LQ9
P002
IBC04
R001
 MP11T1TP33SGAV AT3 VV1  40
3183MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1II4.2274LQ0
P001
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1   30
3183MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1III4.2274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1   30
3184MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST1II4.2 +6.1274LQ0
P402
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1 CV28 36
3184MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST1III4.2 +6.1274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1 CV28 36
3185MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC1II4.2+8274LQ0
P402
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1   38
3185MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC1III4.2 +8274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1   38
3186MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3II4.2274LQ0
P001
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1   30
3186MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3III4.2274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1   30
3187MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST3II4.2 +6.1274LQ0
P402
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1 CV28 36
3187MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST3III4.2 +6.1274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1 CV28 36
3188MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC3II4.2 +8274LQ0
P402
IBC02
 MP15  L4DHTU14 TE21AT2V1   38
3188MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC3III4.2 +8274LQ0
P001
IBC02
R001
 MP15  L4DHTU14 TE21AT3V1   38
3189METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.2S4II4.2
274
555
LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
3189METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.2S4III4.2274555LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
3190MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4II4.2274LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
3190MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4III4.2274LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1VV4  40
3191MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST4II4.2 +6.1274LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV28 46
3191MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST4III4.2 +6.1274LQ0
P002
IBC08
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1 CV28 46
3192MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC4II4.2 +8274LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1   48
3192MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC4III4.2 +8274LQ0
P002
IBC08
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1   48
3194MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3I4.2274LQ0
P400
PR1
 MP2  L21DHTU14 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20333
3200MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13T21TP7 TP9 TP33  AT0V1  S2043
3205ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.2S4II4.2
183
274
LQ0
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
   40
3205ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.2S4III4.2
183
274
LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1   40
3206ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O.4.2SC4II4.2 +8
182
274
LQ0
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1   48
3206ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O.4.2SC4III4.2 +8
183
274
LQ0
P002
IBC08
R001
B3MP14T1TP33SGAN AT3V1   48
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.4.3W2I4.3
274
557
LQ0
P403
IBC99
 MP2     1V1 CV23S20 
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.4.3W2II4.3
274
557
LQ11
P410
IBC07
 MP14T3TP33SGAN AT2
V1
V12
 CV23 423
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ I.N.O.4.3W2III4.3
274
557
LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSI4.3+4.2
274
558
LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSII4.3+4.2
274
558
LQ11
P410
IBC05
 MP14T3TP33SGAN AT2V1 CV23 423
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSIII4.3+4.2
274
558
LQ12
P410
IBC08
R001
B4MP14T1TP33SGAN AT3V1VV5CV23 423
3210CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1
274
605
LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3210CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1
274
605
LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3211NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1274LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3211NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13
P504
IBC02
R001
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3212PODCHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1
274
559
LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGANTU3AT2V11 CV24 50
3213BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1
274
604
LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3213BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1
274
604
LQ13
P504
IBC02
R001
 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3214NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1
274
608
LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3215NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
3216NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13
P504
IBC02
R001
 MP15T4TP1 TP29LGBVTU3AT3  CV24 50
3218AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1
270
274
511
LQ10
P504
IBC02
 MP15T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3218AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1
270
274
511
LQ13
P504
IBC02
R001
 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3219AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1
103
274
LQ10
P504
IBC01
 MP15T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3219AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1
103
274
LQ13
P504
IBC02
R001
 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3220PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R125)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3221MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B4.1SR1 4.1+1
181
194
274
LQ14P520PP21MP2     1V1 
CV15
CV20
CV22
S9 S17 
3222MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B4.1SR1 4.1+1
181
194
274
LQ15P520PP21MP2     1V1 
CV15
CV20
CV22
S9 S17 
3223MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C4.1SR1 4.1
194
274
LQ14P520PP21MP2     1V1 
CV15
CV20
CV22
S8 S18 
3224MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C4.1SR1 4.1
194
274
LQ15P520PP21MP2     1V1 
CV15
CV20
CV22
S8 S18 
3225MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D4.1SR1 4.1
194
274
LQ16P520 MP2     2V1 
CV15
CV22
S19 
3226MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D4.1SR1 4.1
194
274
LQ11P520 MP2     2V1 
CV15
CV22
S19 
3227MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E4.1SR1 4.1
194
274
LQ16P520 MP2     2V1 
CV15
CV22
  
3228MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E4.1SR1 4.1
194
274
LQ11P520 MP2     2V1 
CV15
CV22
  
3229MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F4.1SR1 4.1
194
274
LQ16
P520
IBC99
 MP2T23   AT2V1 
CV15
CV22
 40
3230MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F4.1SR1 4.1
194
274
LQ11
P520
IBC99
 MP2T23   AT2V1 
CV1
5
CV22
 40
3231MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1+1
181
194
274
LQ0P520PP21MP2     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
S4 S9 S16 
3232MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1+1
181
194
274
LQ0P520PP21MP2     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
S4 S9 S16 
3233MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520PP21MP2     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
S4 S8 S17 
3234MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520PP21MP2     1V8 
CV15
CV20
CV21
CV22
S4 S8 S17 
3235MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2     1V8 CV15 CV21 CV22S4 S18 
3236MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2     1V8 
CV15
CV21
CV22
S4 S18 
3237MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2     1V8 
CV15
CV21
CV22
S4 S19 
3238MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2     1V8 
CV15
CV21
CV22
S4 S19 
3239MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2T23   AT1V8 
CV15
CV21
CV22
S440
3240MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1
194
274
LQ0P520 MP2T23   AT1V8 
CV15
CV21
CV22
S440
32412-BROMO-2-NITROPROPANDIOL-1,34.1SR1III4.1638LQ0
P520
IBC08
PP22 B3MP2     3  CV14S14 
3242AZODWUKARBONAMID4.1SR1II4.1
215
638
LQ0P409 MP2T3TP33  AT2  CV14S1440
3243MATERIAŁ STAŁY ZAWIERAJĄCY CIECZ TRUJĄCĄ, I.N.O.6.1T9II6.1
217
274
LQ18
P002
IBC02
PP9MP10T3 BK1 BK2TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2 VV10
CV13
CV28
S9 S1960
3244MATERIAŁY STAŁE ZAWIERAJĄCE CIECZ ŻRĄCĄ, I.N.O.8C10II8
218
274
LQ23
P002
IBC05
PP9MP10T3 BK1 BK2TP33SGAV AT2 VV10  80
3245DROBNOUSTROJE ZMIENIONE GENETYCZNIE9M8 9
219
634
637
LQ0
P904
IBC08
 MP6     2  
CV1
CV13
CV26
CV27
CV28
S17 
3246CHLOREK METANOSULFONYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP12L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
3247NADBORAN SODOWY, BEZWODNY5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP2T3TP33SGANTU3AT2  CV24 50
3248LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1II3 +6.1
220
221
274
601
LQ0P001PP6MP19  L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3248LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1III3 +6.1
220
221
274
601
LQ7
P001
R001
PP6MP19  L4BHTU15 TE15FL3  
CV13
CV28
S236
3249LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1
221
274
601
LQ18P002PP6MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3249LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1
221
274
601
LQ9
P002
LP02
R001
PP6MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3250KWAS CHLOROOCTOWY, STOPIONY6.1TC1II6.1+8 LQ0   T7TP3 TP28L4BHTU15 TC4 TE15 TE19AT0  CV13S9 S1968
3251MONOAZOTAN-5-IZOSORBITU4.1SR1III4.1
226
638
LQ0P409 MP2     3  CV14S14 
3252DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32)22F 2.1 LQ0P200 MP9(M) T50 PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
3253METAKRZEMIAN SODOWY8C6III8 LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
3254TRÓJBUTYLOFOSFAN4.2S1I4.2 LQ0
P400
PR1
 MP2T21TP7 TP33  AT0V1  S20333
3255PODCHLORYN tert-BUTYLU4.2SC1PRZEWÓZ ZABRONIONY
3256MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu powyżej 61°C lub mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu3F2III3
274
560
LQ0
P099
IBC99
 MP2T3TP3 TP29LGAVTU35 TE24FL3   S230
3257MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C i niższą od swojej temperatury zapłonu (obejmuje stopione metale, stopione sole, itp.)9M9III9
274
580
643
LQ0
P099
IBC99
  T3TP3 TP29LGAVTU35 TC7 TE6 TE14 TE18 TE24AT3 VV12  99
3258MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE STAŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 240°C9M10III9
274
580
643
LQ0
P099
IBC99
       3 VV13  99
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN AT1
V10
V12
  S2088
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN AT2V11   80
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV AT3 VV9b  80
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33L4BN SGAN AT2V11   80
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33L4BN SGAV AT3 VV9b  80
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8I8274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AN L10BH AT1
V10
V12
  S2088
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8II8274LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8III8274LQ24
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C1I8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C1II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O8C1III8274LQ19
P001
IBC03
LP01 R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3I8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3III8274LQ19
P001
IBC03
LP10
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5I8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP27L10BH AT1   S2088
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5III8274LQ19
P001
IBC03
LP10
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7I8274LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10BH AT1   S2088
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7II8274LQ22
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7III8274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3268NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE WSTĘPNE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA9M5III9
280
289
LQ0
P902
LP902
       4     
3269ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE3F1II3236LQ6
P302
R001
       2   S2 S20 
3269ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE3F1III3236LQ7
P302
R001
       3   S2 
3270MEMBRANY FILTRACYJNE NITROCELULOZOWE, zawierające nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie4.1F1II4.1
237
286
LQ8P411 MP11     2     
3271ETERY, I.N.O.3F1II3274LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3271ETERY, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3272ESTRY, I.N.O.3F1II3274LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3272ESTRY, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3273NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3273NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3274ALKOHOLANY W ROZTWORZE, I.N.O., w alkoholu3FCII3 +8274LQ4
P001
IBC02
 MP19  L4BHTE15FL2   S2 S20338
3275NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1I6.1+3
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3275NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3276NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1I6.1
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3276NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3276NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3277CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O.6.1TC1II6.1+8
274
561
LQ17
P001
IBC02
 MP15T8TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1I6.1
43
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1II6.1
43
274
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1III6.1
43
274
LQ19
P001
IBC03 LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3279ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.6.1TF1I6.1+3
43
274
315
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3279ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.6.1TF1II6.1+3
43
274
LQ17P001 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3I6.1
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3III6.1274LQ19
P001
IBC03 LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3281KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O.6.1T3I6.1
274
315
562
LQ0P601 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3281KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O.6.1T3II6.1
274
562
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3281KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O.6.1T3III6.1
274
562
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3I6.1
274
562
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3II6.1
274
562
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T3III6.1
274
562
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3283ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O.6.1T5I6.1
274
563
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3283ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O.6.1T5II6.1
274
563
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3283ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O.6.1T5III6.1
274
563
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13 CV28
S9 S1766
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5I6.1
274
564
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10 V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5II6.1
274
564
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5III6.1
274
564
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3286MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.3FTCI3 +6.1 +8274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19368
3286MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.3FTCII3 +6.1 +8274LQ0
P001
IBC02
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19368
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4I6.1
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4II6.1274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4III6.1274LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3289MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC3I6.1+8
274
315
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
3289MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC3II6.1+8274LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
3290MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC4I6.1+8274LQ0
P002
IBC05
 MP18T6TP9 TP33L10CH S10AHTU15 TE19AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
3290MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC4II6.1+8274LQ18
P002
IBC06
 MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2
V11
V12
 
CV13
CV28
S9 S1968
3291ODPAD KLINICZNY, NIEOKREŚLONY, I.N.O. lub ODPAD (BIO) MEDYCZNY, I.N.O. lub ODPAD MEDYCZNY, OKREŚLONY, I.N.O.6.2I3II6.2
565
634
LQ0
P621
IBC620
LP621
 MP6  L4BH S4AHTU15 TE15 TE19AT2V1VV11
CV13
CV25
CV28
S3606
3292AKUMULATORY, ZAWIERAJĄCE SÓD lub OGNIWA, ZAWIERAJĄCE SÓD4.3W3II4.3
239
295
LQ0P408       2V1 CV23  
3293HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny6.1T4III6.1566LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3294CYJANOWODÓR W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 45% cyjanowodoru6.1TF1I6.1+3610LQ0
P601
PR3
 MP8 MP17T14TP2L15DH(+)TU14 TU15 TE19 TE21FL0  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 175 kPa)3F1I3640ALQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9 TP28L4BN FL1   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa)3F1I3640BLQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9 TP28L1.5BN FL1   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa)3F1I3
640P
649
LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9 TP28L1.5BN FL1   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa)3F1II3
640C
649
LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa)3F1II3
640D
649
LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.3F1III3 LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3296SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227)92A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3297TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3298TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3299TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3300TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 87% tlenku etylenu22TF 2.3+2.1 LQ0P200 MP9(M) PxBH(M) FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
3301MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS1I8 +4.2274LQ0P001 MP8MP17  L10BH AT1   S20884
3301MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS1II8 +4.2274LQ22P001 MP15  L4BN AT2    84
3302AKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.21TO 2.3 +5.1274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.21TC 2.3 +8274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
3305GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.21TFC 2.3 +2.1 +8274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O,21TOC 2.3 +5.1 +8274LQ0P200 MP9(M) CxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
3307GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.22TO 2.3 +5.1274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.22TC 2.3 +8274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17268
3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.22TFC 2.3 +2.1 +8274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.22TOC 2.3 +5.1 +8274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6AT1  
CV9
CV10
CV36
S7 S17265
3311GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.23O 2.2 +5.1274LQ0P203 MP9T75TP5 TP22RxBNTU7 TU19AT3V5 
CV9
CV11
CV36
S20225
3312GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, PALNY, I.N.O.23F 2.1274LQ0P203 MP9T75TP5RxBNTU 18FL2V5 
CV9
CV11
CV36
S2 S17223
3313PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ4.2S2II4.2 LQ0
P002
IBC08
B4MP14T3TP33SGAV AT2V1   40
3313PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ4.2S2III4.2 LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAV AT3V1   40
3314TWORZYWA SZTUCZNE DO FORMOWANIA w postaci ciasta, folii lub wytłoczonego pręta, wydzielające palne pary9M3III-
207
633
LQ27
P002
IBC08
R001
PP14 B3 B6MP10     3 VV3  90
3315PRÓBKA CHEMICZNA, TRUJĄCA6.1T8I6.1250LQ0P099 MP8MP17     1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17 
3316ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY9M11II9251LQ0P901       2     
3316ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY9M11III9251LQ0P901       3     
33172-AMINO-4,6-DWUNITROFENOL, ZWILŻONY, zawierający ponad 20% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
3318AMONIAK, ROZTWÓR wodny, o gęstości w 15°C mniejszej niż 0,880, zawierający ponad 50% amoniaku24TC 2.3 +823LQ0P200 MP9(M) T50 PxBH(M) AT1  
CV9
CV10
S7268
3319NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O., zawierającej ponad 2%, ale nie więcej niż 10% masowych nitrogliceryny4.1DII4.1
272
274
LQ0
P099
IBC99
 MP2     2   S17 
3320BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego8C5II8 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BN AT2    80
3320BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego8C5III8 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP2L4BN AT3    80
3321MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3 T5TP4L2.65CN(+) S2.65AN(+)TU36 TM7 TT7AT0  CV33S6 S11 S13 S2170
3322MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3 T5TP4L2.65CN(+) S2.65AN(+)TU36 TM7 TT7AT0  CV33S6 S11 S13 S2170
3323MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3324MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3325MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3326MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOTY SKAŻONE POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), ROZSZCZEPIALNY7  7X+7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3327MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, ROZSZCZEPIALNY, w postaci nie specjalnej7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3328MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3329MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3330MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3331MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3332MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, nierozszczepialny lub rozszczepialny-wyłączony7  7X
172
317
LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S12 S13 S2170
3333MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0patrz 2.2.7 i 4.1.9patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S2170
3334Materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o.9M11NIE PODLEGA ADR
3335Materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o.9M11NIE PODLEGA ADR
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O.3F1I3274LQ3P001 MP7MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż175 kPa)3F1II3
274
640C
LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa)3F1II3
274
640D
LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O.3F1III3274LQ7
P001
IBC03
LP01
R001
 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3337GAZ CHŁODNICZY R 404A (pięciofluoroetan, 1,1,1-trójfluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca ok. 44% pięciofluoroetanu i 52% 1,1,1-trójfluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3338GAZ CHŁODNICZY R 407A (dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 20% dwufluorometanu i 40% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 
 20
3339GAZ CHŁODNICZY R 407B (Dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 10% dwufluorometanu i 70% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3340GAZ CHŁODNICZY R 407C (Dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 23% dwufluorometanu i 25% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9(M) T50 PxBN(M) AT3  
CV9
CV10
CV36
 20
3341DWUTLENEK TIOMOCZNIKA4.2S2II4.2 LQ0
P002
IBC06
 MP14T3TP33SGAV AT2
V1
V12
   40
3341DWUTLENEK TIOMOCZNIKA4.2S2III4.2 LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAV AT3V1   40
3342KSANTOGENIANY4.2S2II4.2 LQ0
P002
IBC06
 MP14T3TP33SGAV AT2
V1
V12
   40
3342KSANTOGENIANY4.2S2III4.2 LQ0
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP14T1TP33SGAV AT3V1   40
3343NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny3D 3
274
278
LQ0P099 MP2     0   S2 S17 
3344CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN) W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O. zawierającej ponad 10%, ale nie więcej niż 20% masowych PETN.4.1DII4.1
272
274
LQ0P099 MP2     2   S17 
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.1
61
648
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161 648LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3346PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3346PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  CV13 CV28S9 S1960
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.1
61
648
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161 648LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 CV13 CV28S9 S1960
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161 648LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3350PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9TP27L10CHTU14 TU15 TE21FL1  
CV13
CV28
S2 S19336
3350PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15FL2  
CV13
CV28
S2 S19336
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S1963
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S963
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.1
61
648
LQ0P001 MP8MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.1
61
648
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.1
61
648
LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.22F 2.1274LQ0P200 MP9(M) PxBN(M) FL2  
CV9
CV10
CV36
S2 S2023
3355GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.22TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9(M) PxBH(M)TU6FL1  
CV9
CV10
CV36
S2 S7 S17263
3356GENERATOR TLENU, CHEMICZNY5.1O3II5.1284LQ0P500 MP2     2  CV24  
3357NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny3DII3
274
288
LQ4P099 MP2     2   S2 S17 
3358URZĄDZENIA CHŁODNICZE, zawierające palny, nietrujący gaz skroplony26F 2.1291LQ0P003PP32MP9     2  CV9S2 
3359JEDNOSTKA ZAGAZOWANA9M11  302               
3360Włókna, roślinne, suche4.1F1NIE PODLEGA ADR
3361CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O.6.1TC1II6.1+8274LQ0
P001
IBC01
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1968
3362CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TFCII6.1+3 +8274LQ0
P001
IBC01
 MP15T11TP2TP27L4BHTU15 TE15 TE19FL2  
CV13
CV28
S2 S9 S19638
3363Towary niebezpieczne w urządzeniach lub towary niebezpieczne w przyrządach9M11NIE PODLEGA ADR (patrz także 1.1.3.1 (b))
3364TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP24MP2     1   S17 
3365TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU) zwilżony zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP24MP2     1   S17 
3366TRÓJNITROTOLUEN (TNT), zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP24MP2     1   S17 
3367TRÓJNITROBENZEN, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP24MP2     1   S17 
3368KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP24MP2     1   S17 
3369DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, zwilżony, zawierający ponad 10 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP24MP2     1  
CV13
CV28
S17 
3370AZOTAN MOCZNIKA, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP78MP2     1   S17 
33712-METYLOBUTANAL3F1II3 LQ4
P001
IBC02
R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
3373PRÓBKI DIAGNOSTYCZNE lub PRÓBKI KLINICZNE6.2I4  319LQ0P650    L4BHTU15 TU37 TE15 TE19AT    S3606
3374ACETYLEN, BEZ ROZPUSZCZALNIKA22F 2.1 LQ0P200 MP9     2  
CV9
CV10
CV36
S2 S20 
3375AZOTAN AMONOWY W EMULSJI lub ZAWIESINIE lub ŻELU, półprodukt do materiałów kruszących, ciekły5.1O1II5.1309LQ0
P099
IBC99
 MP2T1TP1 TP9TP17 TP32LGAV(+)TU3 TU12 TU26 TU39 TE10 TE23 TA1 TA3AT2  CV24S9 S1450
3375AZOTAN AMONOWY W EMULSJI lub ZAWIESINIE lub ŻELU, półprodukt do materiałów kruszących, ciekły5.1O2II5.1309LQ0P099 IBC99 MP2T1TP1 TP9 TP17 TP32SGAV(+)TU3 TU12 TU26 TU39 TE10 TE23 TA1 TA3AT2  CV24S9 S1450
33764-NITROFENYLOHYDRAZYNA zawierająca ponad 30% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1V1  S17 
3377NADBORAN SODOWY JEDNOWODNY5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1 BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
3378NADTLENOWODZIAN WĘGLANU SODOWEGO5.1O2II5.1 LQ11
P002
IBC08
B4MP10T3 BK1BK2TP33SGAVTU3AT2V11VV8CV24 50
3378NADTLENOWODZIAN WĘGLANU SODOWEGO5.1O2III5.1 LQ12
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1 BK1BK2TP33SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
3379MATERIAŁ WYBUCHOWY ODCZULONY, CIEKŁY, I.N.O.3DI3
274
311
LQ0P099 MP2     1   S2 S20 
3380MATERIAŁ WYBUCHOWY ODCZULONY, STAŁY, I.N.O.4.1DI4.1
274
311
LQ0P099 MP2     1   S17 
3381MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC506.1T1 lubT4I6.1274LQ0P601 MP8MP17T22TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3382MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC506.1T1 lub T4I6.1274LQ0P602 MP8MP17T20TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3383MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC506.1TF1I6.1 +3274LQ0P601 MP8 MP17T22TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3384MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC506.1TF1I6.1 +3274LQ0P602 MP8 MP17T20TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21FL1  
CV1
CV13
CV28
S2 S9 S17663
3385MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC506.1TW1I6.1 +4.3274LQ0P601 MP8 MP17T22TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17623
3386MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC506.1TW1I6.1 +4.3274LQ0P602 MP8MP17T20TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17623
3387MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC506.1T01I6.1 +5.1274LQ0P601 MP8MP17T22TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17665
3388MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC506.1TO1I6.1 + 5.1274LQ0P602 MP8 MP17T20TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17665
3389MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC506.1TO1 lub TC3I6.1 +8274LQ0P601 MP8 MP17T22TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
3390MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC506.1TO1 lub TC3I6.1 +8274LQ0P602 MP8 MP17T20TP2 TP9L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S17668
3391MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, PIROFORYCZNY4.2S5I4.2274LQ0P404PP86MP2T21TP7 TP33L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20333
3392MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY4.2S5I4.2274LQ0P400PP86MP2T21TP2 TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20333
3393MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P404PP86MP2T21TP7 TP33L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3394MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.2SWI4.2 +4.3274LQ0
P400
PR1
PP86MP2T21TP2 TP7L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3395MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W2I4.3274LQ0P403 MP2T9TP7 TP33S10AN L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2AT1V1 CV23S20X423
3395MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W2II4.3274LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN L4DHTU14 TE21 TM2AT2V1 CV23 423
3395MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W2III4.3274LQ12
P410
IBC06
 MP14T1TP33SGAN L4DHTU14 TE21 TM2AT3V1 CV23 423
3396MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF2I4.3 + 4.1274LQ0P403 MP2T9TP7 TP33S10AN L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2AT0V1 CV23S20X423
3396MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF2II4.3 + 4.1274LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 423
3396MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF2III4.3 + 4.1274LQ12
P410
IBC06
 MP14T1TP33SGAN L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 423
3397MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ4.3WSI4.3 +4.2274LQ0P403 MP2T9TP7 TP33S10AN L10DHTU14 TE21 TM2AT1V1 CV23S20X423
3397MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ4.3WSII4.3 + 4.2274LQ11
P410
IBC04
 MP14T3TP33SGAN L4DH AT2V1 CV23 423
3397MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ4.3WSIII4.3 + 4.2274LQ12
P410
IBC06
 MP14T1TP33SGAN L4DH AT3V1 CV23 423
3398MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W1I4.3274LQ0P402 MP2T13TP2 TP7L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2AT0V1 CV23S20X323
3398MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W1II4.3274LQ10P001 IBC01 MP15T7TP2 TP7L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 323
3398MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ4.3W1III4.3274LQ13
P001
IBC02
 MP15T7TP2 TP7L4DHTU14 TE21 TM2AT0V1 CV23 323
3399MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF1I4.3+3274LQ0P402 MP2T13TP2 TP7L10DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2FL0V1 CV23S2 S20X323
3399MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF1II4.3+3274LQ10
P001
IBC01
 MP15T7TP2 TP7L4DHTU4 TU14 TU22 TE21 TM2FL0V1 CV23S2323
3399MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY4.3WF1III4.3+3274LQ13
P001
IBC02
R001
 MP15T7TP2 TP7L4DHTU14 TE21 TM2FL0V1 CV23S2323
3400MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ4.2S5II4.2274LQ1 8
P410
IBC06
 MP14T3TP33SGAN L4BN AT2
V1
V12
   40
3400MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ4.2S5III4.2274LQ11P002 IBC08 MP14T1TP33SGAN L4BN AT3V1   40
3401AMALGAMAT METALI ALKALICZNYCH, STAŁY4.3W2I4.3182274LQ0P403 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
3402AMALGAMAT METALI ZIEM ALKALICZNYCH, STAŁY4.3W2I4.3183274506LQ0P403 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
3403STOPY POTASU METALICZNEGO, STAŁE4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
3404STOPY POTASU METALICZNEGO, STAŁE4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2T9TP7 TP33L10BN(+)TU1 TE5 TT3 TM2AT1V1 CV23S20X423
3405CHLORAN BAROWY W ROZTWORZE5.1OT1II5.1+6.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  
CV24
CV28
 56
3405CHLORAN BAROWY W ROZTWORZE5.1OT1III5.1+6.1 LQ13
P001
IBC02
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  
CV24
CV28
 56
3406NADCHLORAN BAROWY W ROZTWORZE5.1OT1II5.1+6.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  
CV24
CV28
 56
3406NADCHLORAN BAROWY W ROZTWORZE5.1OT1III5.1+6.1 LQ13
P001
IBC02
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  
CV24
CV28
 56
3407CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, W ROZTWORZE5.1O1II5.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3407CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, W ROZTWORZE5.1O1III5.1 LQ13
P504
IBC02
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3408NADCHLORAN OŁOWIAWY W ROZTWORZE5.1OT1II5.1+6.1 LQ10
P504
IBC02
 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  
CV24
CV28
 56
3408NADCHLORAN OŁOWIAWY W ROZTWORZE5.1OT1III5.1+6.1 LO13
P001
IBC02
 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  
CV24
CV28
 56
3409CHLORONITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3410CHLOROWODOREK 4-CHLORO-o-TOLUIDYNY W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3411beta-NAFTYLOAMINA W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3411beta-NAFTYLOAMINA W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3413CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3413CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE6.1T4II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3413CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE6.1T4III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3414CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3414CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE6.1T4II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3414CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE6.1T4III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3415FLUOREK SODOWY W ROZTWORZE6.1T4III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3416CHLOROACETOFENON, CIEKŁY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3417BROMEK KSYLILU, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
34182,4-TOLUILENODWUAMINA W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3419KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM OCTOWYM, STAŁY8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3420KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM PROPIONOWYM, STAŁY8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3421WODOROFLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE8CT1II8 +6.1 LQ22
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4DHTU14 TE21AT2  
CV13
CV28
 86
3421WODOROFLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE8CT1III8 +6.1 LQ19
P001
IBC03
R001
 MP15T4TP1L4DHTU14 TE21AT3  
CV13
CV28
 86
3422FLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE6.1T4III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3423WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, STAŁY8C8II8 LQ24
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3424DWUNITRO-o- KREZOLAN AMONOWY W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3424DWUNITRO-o- KREZOLAN AMONOWY W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3425KWAS BROMOOCTOWY, STAŁY8C4II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   80
3426AKRYLAMID W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3427CHLORKI CHLOROBENZYLU, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3428IZOCYJANIAN 3-CHLORO-4-METYLOFENYLU, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3429CHLOROTOLUIDINY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3430KSYLENOLE, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17
P001
IBC02
 MP15T7TP2L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3431FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3432DWUFENYLE POLICHLOROWANE, STAŁE9M2II9305LQ25
P906
IBC08
 MP10T3TP33S4AH L4BHTU15 TE15AT0 VV15
CV1
CV13
CV28
S1990
3433ALKILOWE ZWIĄZKI LITU, STAŁE4.2SWI4.2+4.3
274
320
LQ0P400 MP2T21TP7 TP33L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3434NITROKREZOLE, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3435HYDROCHINON W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19
P001
IBC03
LP01
R001
 MP15T4TP1L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3436WODZIAN SZEŚCIOFLUOROACETONU STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3437CHLOROKREZOLE, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3438ALKOHOL alfa-METYLOBENZYLOWY, STAŁY6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3439NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3439NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3439NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O.6.1T2III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3440ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4I6.1
274
563
LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3440ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4II6.1
274
/563
LQ17
P001
IBC02
 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3440ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4III6.1274563LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S960
3441CHLORODWUNITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3442DWUCHLOROANILINY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3443DWUNITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3444CHLOROWODOREK NIKOTYNY, STAŁY6.1T2II6.143LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2  
CV13
CV28
S9 S1960
3445SIARCZAN NIKOTYNY, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3446NITROTOLUENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3447NITROKSYLENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3448MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0P002 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3448MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3449CYJANKI BROMOBENZYLU, STAŁE6.1T2I6.1138LQ0P002 MP18T6TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1  
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3450DWUFENYLOCHLOROARSYNA, STAŁA6.1T3I6.1 LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3451TOLUIDINY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3452KSYLIDINY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3453KWAS FOSFOROWY, STAŁY8C2III8 LQ24
P002
IBC08 LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3454DWUNITROTOLUENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3455KREZOLE, STAŁE6.1TC2II6.1+8 LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1968
3456KWAS NITROZYLOSIARKOWY, STAŁY8C2II8 LQ23
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAN L4BN AT2V11   X80
3457CHLORONITROTOLUENY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3458NITROANIZOLE, STAŁE6.1T2III6.1279LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3459NITROBROMOBENZENY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3460ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3461CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, STAŁE4.2SWI4.2 +4.3
274
320
LQ0P404 MP2T21TP7 TP33L21DHTU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1AT0V1  S20X333
3462TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH6.1T2I6.1
210
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9TP33S10AH L10CHTU15 TE19AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3462TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH6.1T2II6.1
210
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3462TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH6.1T2III6.1
210
274
LQ9
P002
IBC08
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3464ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T2I6.1
43
274
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3464ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T2II6.1
43
274
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3464ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T2III6.1
43
274
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3465ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O.6.1T3I6.1274LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
VI2
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3465ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O.6.1T3II6.1274LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3465ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O.6.1T3III6.1274LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3466KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O.6.1T3I6.1
274
562
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9 TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1V10 V12 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3466KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O.6.1T3II6.1
274
562
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3466KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O.6.1T3III6.1
274
562
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3467ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T3I6.1
274
562
LQ0
P002
IBC07
 MP18T6TP9TP33S10AH L10CHTU14 TU15 TE19 TE21AT1
V10
V12
 
CV1
CV13
CV28
S9 S1766
3467ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T3II6.1
274
562
LQ18
P002
IBC08
B4MP10T3TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2V11 
CV13
CV28
S9 S1960
3467ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O.6.1T3III6.1
274
562
LQ9
P002
IBC08
LP02
R001
B3MP10T1TP33SGAH L4BHTU15 TE15 TE19AT2 VV9b
CV13
CV28
S960
3468WODÓR W WODORKACH METALI W UKŁADZIE MAGAZYNUJĄCYM21F 2.1321LQ0P099 MP9     2  
CV9
CV10
CV36
S2 
 

ZAŁĄCZNIK A

PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH
(cd.)

CZĘŚĆ 3

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH
(cd.)

Dział 3.3 

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH MATERIAŁÓW LUB PRZEDMIOTÓW

3.3.1  Poniżej podano przepisy szczególne dotyczące materiałów i przedmiotów, dla których wskazano odpowiednie numery tych przepisów w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.
16      Próbki nowych lub istniejących materiałów lub przedmiotów wybuchowych mogą być przewożone, w sposób wskazany przez właściwą władzę (patrz 2.2.1.1.3) dla celów obejmujących: badanie, klasyfikację, postęp techniczny, kontrolę jakości lub jako próbki handlowe. Próbki materiałów wybuchowych niezwilżonych lub nieodczulonych, powinny być ograniczone do 10 kg i przewożone w małych sztukach przesyłki, zgodnie ze wskazaniami właściwej władzy. Próbki materiałów wybuchowych zwilżone lub odczulone, powinny być ograniczone do 25 kg.
23      Jeżeli materiał ten stwarza zagrożenie pożarowe, to wykazuje je tylko w ekstremalnych warunkach pożaru w przestrzeni zamkniętej.
32      Materiał ten w każdej innej postaci nie podlega przepisom ADR.
37      Jeżeli materiał ten jest powlekany, to nie podlega przepisom ADR.
38      Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 0,1% węglika wapniowego, to nie podlega przepisom ADR.
39      Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 30% lub co najmniej 90% krzemu, to nie podlega przepisom ADR.
43      Jeżeli materiały te nadawanedo przewozu jako pestycydy, to powinny być przewożone pod odpowiednią pozycją pestycydu i zgodnie z przepisami dotyczącymi pestycydów, (patrz 2.2.61.1.10 do 2.2.61.1.11.2)
45      Siarczki i tlenki antymonu zawierające nie więcej niż 0.5% arsenu w przeliczeniu na masę całkowitą, nie podlegają przepisom ADR.
47      Żelazicyjanki i żelazocyjanki nie podlegają przepisom ADR.
48      Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 20% cyjanowodoru, to jego przewóz jest zabroniony.
59      Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 50% magnezu, to nie podlega przepisom ADR
60      Jeżeli stężenie materiału przewyższa 72%, to jego przewóz jest zabroniony.
61      Nazwa techniczna uzupełniająca prawidłową nazwę przewozową, powinna być nazwą zwyczajową ISO (patrz również norma ISO 1750:1981 "Pestycydy i inne agrochemikalia - nazwy zwyczajowe", z późniejszymi zmianami), inną nazwą wymienioną w zaleceniach WHO "Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwą substancji aktywnej (patrz także 3.1.2.8.1 i 3.1.2.8.1.1).
62      Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 4% wodorotlenku sodowego, to nie podlega przepisom ADR.
65      Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 8% nadtlenku wodoru, to nie podlega przepisom ADR.
103     Przewóz azotynu amonowego i mieszanin azotynów nieorganicznych z solą amonową jest zabroniony.
105     Nitroceluloza odpowiadająca opisom podanym dla UN 2556 lub UN 2557, może być zaklasyfikowana do klasy 4.1.
113     Przewóz mieszanin chemicznie niestabilnych jest zabroniony.
119     Przepis ten obejmuje urządzenia chłodnicze, w tym lodówki i inne urządzenia zaprojektowane dla potrzeb przechowywania w nich żywności lub innych rzeczy w niskiej temperaturze oraz urządzenia klimatyzacyjne. Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu klasy 2, grup A lub O zgodnie z 2.2.2.1.3 lub mniej niż 12 litrów amoniaku w roztworze (UN2672).
122     Zagrożenia dodatkowe, temperatury kontrolowane i awaryjne, jeżeli są wymagane, oraz numer UN (pozycja ogólna) dla każdej bieżąco klasyfikowanej formulacji nadtlenku organicznego podane są pod 2.2.52.4.
127     Jako flegmatyzatory mogą być użyte inne materiały lub mieszaniny obojętne, pod warunkiem, że mają one identyczne właściwości flegmatyzujące.
131     Materiał po flegmatyzacji powinien być znacząco mniej wrażliwy niż suchy PETN.
135     Dwuwodna sól sodowa kwasu dwuchloroizocyjanurowego nie podlega przepisom ADR.
138     Cyjanek p-bromobenzylu nie podlega przepisom ADR.
141     Produkty, które przeszły dostateczną obróbkę cieplną, w wyniku której nie stwarzają żadnego zagrożenia podczas przewozu, nie podlegają przepisom ADR.
142     Mąka z ziaren soi ekstrahowanych rozpuszczalnikiem, zawierająca nie więcej niż 1,5% oleju i o wilgotności nie większej niż 11%, która faktycznie pozbawiona jest palnego rozpuszczalnika, nie podlega przepisom ADR.
144     Roztwory wodne zawierające nie więcej niż 24% objętościowych alkoholu nie podlegają przepisom ADR.
145     Napoje alkoholowe zaliczone do III grupy pakowania, przewożone w naczyniach o pojemności nie większej niż 250 litrów, nie podlegają przepisom ADR.
152     Klasyfikacja tego materiału może być różna, w zależności od wielkości cząstek i opakowania, ale rozgraniczenia w tym zakresie nie zostały określone doświadczalnie. Właściwa klasyfikacja powinna być dokonana zgodnie z 2.2.1.
153     Pozycję tę stosuje się tylko wówczas, gdy wykazano na podstawie badań, że materiały te w zetknięciu z wodą nie są zapalne, nie są podatne na samozapalenie oraz, że mieszanina wydzielonych gazów nie jest palna.
162     W przypadku mieszaniny o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C powinna być stosowana dodatkowo nalepka zgodna ze wzorem nr 3.
163     Materiał wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie powinien być przewożony pod tą pozycją. Materiały przewożone pod tą pozycją mogą zawierać nie więcej niż 20% nitrocelulozy, pod warunkiem, że zawiera ona w suchej masie nie więcej niż 12,6% masowych azotu.
168     Azbest, który jest zanurzony lub unieruchomiony w lepiszczu naturalnym lub sztucznym (takim jak cement, tworzywo sztuczne, asfalt, żywice lub ruda mineralna) w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu łatwych do wchłaniania drogą oddechową, nie podlega przepisom ADR. Wyroby zawierające azbest, które nie spełniają powyższego warunku, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli są zapakowane w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu łatwych do wchłaniania drogą oddechową.
169     Bezwodnik ftalowy w stanie stałym oraz bezwodniki kwasu czterowodoroftalowego, zawierające nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, nie podlegają przepisom ADR. Bezwodnik ftalowy stopiony, o temperaturze wyższej od jego temperatury zapłonu, zawierający nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, powinien być zaklasyfikowany do UN 3256.
172     W przypadku materiału promieniotwórczego stwarzającego zagrożenie dodatkowe:
(a)  sztuki przesyłki powinny być zaopatrzone w nalepkę odpowiadającą każdemu zagrożeniu dodatkowemu stwarzanemu przez ten materiał; odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na pojeździe lub kontenerze, zgodnie z przepisami podanymi pod 5.3.1;
(b)  jeżeli jest to konieczne, materiał powinien być zaliczony odpowiednio do grupy pakowania I, II lub III na podstawie kryteriów grupowych podanych w części 2, zgodnie z rodzajem dominującego zagrożenia dodatkowego.
Opis wymagany pod 5.4.1.2.5.1(b), powinien zawierać określenie zagrożeń dodatkowych (np. "Zagrożenie dodatkowe: 3, 6.1"), nazwy składników mających decydujący wpływ na te zagrożenia, oraz grupę pakowania, jeżeli została ona określona.
177     Siarczan barowy nie podlega przepisom ADR.
178     Pozycja ta powinna być użyta tylko w przypadku, gdy nie występuje inna odpowiednia pozycja w tabeli A w dziale 3.2 i tylko za zgodą właściwej władzy kraju pochodzenia. (patrz 2.2.1.1.3).
181     Sztuki przesyłki zawierające materiał tego rodzaju powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną z wzorem nr 1, chyba, że właściwa władza kraju pochodzenia zezwoli na nienanoszenie jej na określone opakowanie, w przypadku, gdy wyniki badań wykazały, że materiał w tym opakowaniu nie wykazuje właściwości wybuchowych (patrz 5.2.2.1.9).
182     Grupa metali alkalicznych obejmuje: lit, sód, potas, rubid i cez.
183     Grupa metali ziem alkalicznych obejmuje: magnez, wapń, stront i bar.
186     W celu wyznaczenia zawartości azotanu amonowego wszystkie oznaczone jony azotanowe powinny być przeliczone na azotan amonowy za pomocą równoważnika cząsteczkowego jonów azotanowych obecnych w mieszaninie.
188     Ogniwa litowe i akumulatory przeznaczone do przewozu nie podlegają innym przepisom ADR, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a)  dla ogniw zawierających lit metaliczny lub stopy litu, zawartość litu jest nie większa niż 1 g, a dla ogniw litowych jonowych, zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 1,5 g;
(b)  dla akumulatorów zawierających lit metaliczny lub stopy litu, całkowita zawartość litu jest nie większa niż 2 g, a dla akumulatorów litowych jonowych, całkowita zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 8 g;
(c)  każde ogniwo lub akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów";
(d)  w celu zapobieżenia zwarciu ogniwa i akumulatoryod siebie oddzielone, a w przypadku gdy nie są zainstalowane w urządzeniach, są one umieszczone w mocnych opakowaniach;
(e)  z wyjątkiem przypadku, gdy ogniwa i akumulatory są zainstalowane w urządzeniach, każda sztuka przesyłki zawierająca więcej niż 24 ogniwa lub więcej niż 12 akumulatorów powinna spełniać dodatkowo następujące wymagania:
(i)  każda sztuka przesyłki powinna posiadać oznakowanie zawierające informację, że zawiera ona akumulatory litowe a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;
(ii)  każdej przesyłce powinien towarzyszyć dokument zawierający informację, że zawiera ona akumulatory litowe, a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;
(iii)  każda sztuka przesyłki powinna wytrzymywać badanie na swobodny spadek w każdej pozycji z wysokości 1,2 m, bez uszkodzenia zawartych w niej ogniw i akumulatorów, bez ich przemieszczenia skutkującego bezpośrednim kontaktem pomiędzy nimi oraz bez uwolnienia zawartości sztuki przesyłki; oraz
(iv)  masa brutto sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 30 kg, z wyjątkiem przypadku, gdy akumulatory zainstalowane są w urządzeniach.
Określenie "zawartość litu" użyte powyżej, jak również w pozostałym tekście ADR, oznacza masę litu w anodzie ogniwa z litu metalicznego lub stopu litu, z wyjątkiem przypadku ogniwa litowego jonowego, dla którego "równoważnik zawartości litu" w gramach jest obliczany jako 0,3-krotna wartość pojemności znamionowej wyrażonej w amperogodzinach.
190     Urządzenia rozpylające pojemników aerozolowych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym uwolnieniem zawartości pojemnika. Pojemniki aerozolowe o pojemności nieprzekraczającej 50 ml, niezawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
191     Naczynia, małe, o pojemności nieprzekraczającej 50 ml, niezawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
194     Temperatury kontrolowana i awaryjna, jeżeli są wymagane, oraz UN (pozycja ogólna) dla każdego bieżąco klasyfikowanego materiału samoreaktywnego podane są pod 2.2.41.4.
196     Pod tą pozycją mogą być przewożone formulacje, które w badaniu laboratoryjnym nie detonują w stanie kawitacji i nie ulegają deflagracji, nie wykazują efektów podczas ogrzewania pod zamknięciem i nie mają właściwości wybuchowych. Formulacje te powinny być ponadto stabilne termicznie (tzn., że ich temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (TSR) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg wynosi 60°C lub więcej). Formulacje niespełniające podanych kryteriów powinny być przewożone zgodnie z przepisami klasy 5.2 (patrz 22.52.4).
198     Roztwory nitrocelulozy zawierające nie więcej niż 20% nitrocelulozy mogą być przewożone odpowiednio jako farby lub farby drukarskie (patrz UN 1210, UN 1263 i UN 3066).
199     Związki ołowiu, które mieszane przez 1 godzinę w temperaturze 23°C±2°C z 0,07 M roztworem kwasu solnego w stosunku 1:1.000, wykazują rozpuszczalność nie większą niż 5%, uważane są za nierozpuszczalne. Patrz ISO 3711:1990 "Pigmenty chromianu ołowiu i pigmenty chromianu - molibdenianu ołowiu. Wykazy i metody badań".
201     Zapalniczki i pojemniki do napełniania zapalniczek powinny spełniać przepisy kraju, w którym zostały napełnione. Powinny być one zabezpieczone przed przypadkowym zadziałaniem. Faza ciekła gazu w temperaturze 15°C nie powinna przekraczać 85% pojemności naczynia. Naczynia, włącznie z zamknięciami, powinny być odporne na ciśnienie wewnętrzne dwukrotnie wyższe od ciśnienia gazu skroplonego w 55°C. Mechanizmy zaworów i urządzenia zapalające powinny być pewnie zablokowane, zabezpieczone taśmą, unieruchomione lub zbudowane w taki sposób, aby uniemożliwić ich zadziałanie lub wyciek zawartości podczas przewozu. Zapalniczki nie powinny zawierać więcej niż 10 g gazu skroplonego. Pojemniki do napełniania zapalniczek nie powinny zawierać więcej niż 65 g gazu skroplonego.
203     Niniejsza pozycja nie powinna być używana do UN 2315 dwufenyli polichlorowanych, ciekłych i do UN 3432 dwufenyli polichlorowanych, stałych.
204     Przedmioty zawierające materiały dymotwórczye żrące, zgodnie z kryteriami klasy 8, powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 8.
205     Pozycja ta nie powinna być używana do UN 3155 pięciochlorofenolu.
207     Kulki polimeryczne i materiały do wytłaczania mogą być wykonane z polistyrenu, poli(metakrylanu metylu) lub innych materiałów polimerycznych.
208     Handlowy azotan wapniowy nawozowy składający się głównie z soli podwójnej (azotanu wapniowego z azotanem amonowym), zawierający nie więcej niż 10% azotanu amonowego i co najmniej 12% wody krystalizacyjnej, nie podlega przepisom ADR.
210     Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, zawierające materiały zakaźne oraz toksyny zawarte w materiałach zakaźnych, powinny być klasyfikowane do klasy 6.2.
215     Pozycję tę stosuje się tylko do materiału technicznie czystego lub do zawierających go formulacji o TSR wyższej niż 75°C; nie stosuje się jej do formulacji, które są materiałami samoreaktywnymi (odnośnie do materiałów samoreaktywnych, patrz 2.2.41.4). Mieszaniny jednorodne zawierające nie więcej niż 35 % masowych azodwukarbonamidu i conajmniej 65 % materiału obojętnego i niespełniające kryteriów innych klas, nie podlegają przepisom ADR.
216     Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałami ciekłymi zapalnymi mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 4.1 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy. Szczelnie zamknięte przesyłki zawierające mniej niż 10 ml materiałów ciekłych zapalnych II lub III grupy pakowania, zaabsorbowanych w materiale stałym, nie podlegają przepisom ADR, pod warunkiem, że w przesyłkach tych nie występuje wolna ciecz.
217     Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałami ciekłymi trującymi, mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 6.1 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy. Pozycja ta nie powinna być stosowana do materiałów stałych zawierających materiały ciekłe zaliczone do I grupy pakowania.
218     Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałmi ciekłymi żrącymi mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 8 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy.
219     Drobnoustroje zmienione genetycznie i organizmy zmienione genetycznie, które spełniają definicję materiału zakaźnego oraz kryteria klasyfikacyjne klasy 6.2, zgodnie z przepisami rozdziału 2.2.62, powinny być przewożone odpowiednio jako UN 2814, UN 2900 lub UN 3373.
220     Po prawidłowej nazwie przewozowej, powinna być umieszczona w nawiasie jedynie nazwa techniczna materiału ciekłego zapalnego będącego składnikiem roztworu lub mieszaniny.
221     Do pozycji tej nie powinny być klasyfikowane materiały I grupy pakowania.
224     Materiał ten powinien pozostawać w stanie ciekłym w normalnych warunkach przewozu, o ile nie wykazano na podstawie badań, że jego wrażliwość w stanie zamrożonym jest mniejsza niż w stanie ciekłym. Nie powinien on zestalać się w temperaturach powyżej minus 15°C.
225     Gaśnice zaklasyfikowane do tej pozycji mogą zawierać zainstalowane w nich naboje pobudzające (naboje do uruchamiania mechanizmów o kodzie klasyfikacyjnym 1.4C lub 1.4S) bez konieczności zmiany klasyfikacji z klasy 2, grupy A lub O zgodnie z 2.2.2.1.3, pod warunkiem, że całkowita ilość materiału wybuchowego deflagrującego (miotającego) nie przekracza 3,2 g na jedną gaśnicę.
226     Formulacje tego materiału, zawierające co najmniej 30% nielotnego, niepalnego flegmatyzatora, nie podlegają przepisom ADR.
227     Jeżeli materiał jest flegmatyzowany za pomocą wody i obojętnego materiału nieorganicznego, to zawartość azotanu mocznika nie powinna być wyższa niż 75% masowych, a mieszanina nie powinna być podatna na detonację podczas badania serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
228     Mieszaniny niespełniające kryteriów dla gazów palnych (patrz 2.2.2.1.5), powinny być przewożone jako UN 3163.
230     Pozycję tę stosuje się do ogniw i akumulatorów zawierających lit w każdej postaci, łącznie z polimerem litowym oraz ogniwami i akumulatorami z jonami litowymi.
Ogniwa i akumulatory litowe mogą być przewożone pod tą pozycją, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a)  każde ogniwo i akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów";
(b)  każde ogniwo i akumulator wyposażone jest w zabezpieczające urządzenie odpowietrzające lub jest zbudowane w sposób wykluczający gwałtowne rozerwanie w normalnych warunkach przewozu;
(c)  każde ogniwo i akumulator wyposażone jest w skuteczne zabezpieczenie przed zwarciem zewnętrznym;
(d)  każdy akumulator zawierający ogniwa lub zestawy ogniw połączonych równolegle, wyposażony jest w skuteczne zabezpieczenie zapobiegające przepływowi prądu w przeciwnym kierunku (np. diody, bezpieczniki, itp.).
235     Pozycję tę stosuje się do przedmiotów, które zawierają materiały wybuchowe klasy 1 i mogą także zawierać towary niebezpieczne innych klas. Przedmioty te są używane jako ratujące życie nadmuchiwacze poduszek powietrznych, moduły poduszek powietrznych lub napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa.
236     Żywica poliestrowej w zestawie zawiera dwa składniki: materiał podstawowy (klasa 3, grupa pakowania II lub III) i utwardzacz (nadtlenek organiczny). Użyty nadtlenek organiczny powinien być typu D, E lub F i nie powinien wymagać temperatury kontrolowanej. Zestaw powinien być zaliczony do II lub III grupa pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3, mającymi zastosowanie do materiału podstawowego. Ilość ograniczona wskazana w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 odnosi się do materiału podstawowego.
237     Przewożone membrany filtracyjne, w tym separatory papierowe, materiały używane jako powłoki lub podłoża, itp., nie powinny być podatne na przenoszenie detonacji, zgodnie z jednym z badań serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
Ponadto, właściwa władza może określić na podstawie wyników odpowiedniego badania szybkości palenia, z uwzględnieniem standardowych badań opisanych w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, że nitrocelulozowe membrany filtracyjne w postaci, w której są przewożone, nie podlegają wymaganiom mającym zastosowanie do materiałów stałych zapalnych klasy 4.1.
238 (a)  Akumulatory mogą być uważane za szczelne, pod warunkiem, że przeszły z wynikiem pozytywnym opisane poniżej badania wibracyjne i badania odporności na zmienne ciśnienie, bez wycieku elektrolitu.
Badanie wibracyjne: Akumulator mocuje się sztywno do płyty wibratora, który uruchamia się do prostego ruchu harmonicznego o amplitudzie 0,8 mm (1,6 mm wychylenia całkowitego). Częstotliwość zmienia się z szybkością 1 Hz/min w granicach 10-55 Hz. Cykl zamyka się w 95±5 minut dla każdej pozycji mocowania akumulatora (kierunku drgań). Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien być taki sam.
Badanie na zmienne ciśnienie: Po badaniach wibracyjnych, akumulator przechowuje się przez 6 godzin w temperaturze 24±4°C pod ciśnieniem zmieniającym się co najmniej o 88 kPa. Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien wynosić co najmniej 6 godzin.
(b)  Akumulatory bezobsługowe (żelowe) nie podlegają przepisom ADR, jeżeli w temperaturze 55°C, elektrolit nie wypływa z przebitej lub pękniętej obudowy, oraz jeżeli opakowane do przewozu akumulatory, mają bieguny zabezpieczone przed zwarciem.
239     Akumulatory lub ogniwa nie powinny zawierać materiałów niebezpiecznych innych niż sód, siarka lub polisiarczki. Akumulatory lub ogniwa nie powinny być nadawane do przewozu w temperaturze, przy której występuje w nich sód w postaci ciekłej, o ile nie zostało to dopuszczone przez właściwą władzę kraju pochodzenia i nie zostały ustalone przez tę władzę warunki przewozu. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to dopuszczenie i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa-Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
Ogniwa powinny znajdować się w hermetycznie zamkniętych obudowach metalowych całkowicie zatrzymujących materiały niebezpieczne, i które są zbudowane i zamknięte tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
Akumulatory powinny zawierać umocowane w nich ogniwa, całkowicie zamknięte w obudowie metalowej, zbudowanej i zamkniętej tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
241     Formulacja powinna być przygotowana w taki sposób, aby pozostawała jednorodna i nie rozdzielała się podczas przewozu. Formulacje o niskiej zawartości nitrocelulozy nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że nie wykazują właściwości niebezpiecznych podczas badania ich podatności do detonacji, deflagracji lub wybuchu, gdy są ogrzewane pod zamknięciem zgodnie z odpowiednimi warunkami badań serii 1 (a), 2 (b) i 2 (c) według "Podręcznika badań i kryteriów", część I, a także nie wykazują właściwości materiałów stałych zapalnych, gdy są badane zgodnie z testem nr 1 podanym w "Podręczniku badań i kryteriów, część III, rozdział 33.2.1.4 (materiał w postaci wiórków, w razie potrzeby rozdrobnionych i przesianych do cząstek o wymiarach mniejszych niż 1,25 mm).
242     Siarka nie podlega przepisom ADR, jeżeli została odpowiednio uformowana (np.w bryłki, granule, tabletki, pastylki lub płatki).
243     Paliwo silnikowe, benzyna i gazolina stosowane w silnikach z zapłonem iskrowym (np. w pojazdach samochodowych, silnikach stacjonarnych i innych silnikach) powinny być zaliczane do tej pozycji niezależnie od zróżnicowanej lotności.
244     Pozycja ta obejmuje np. żużle aluminiowe, szumowiny aluminiowe, zużyte katody, zużytą wykładzinę pieca oraz żużle soli aluminiowych.
247     Napoje alkoholowe, zawierające więcej niż 24%, ale nie więcej niż 70% objętościowych alkoholu, mogą być przewożone, w ramach procesu ich produkcji, w beczkach drewnianych o pojemności do 500 litrów nie odpowiadających przepisom działu 6.1, pod warunkiem, że spełnione są następujące wymagania:
(a)  beczki powinny być sprawdzone i uszczelnione przed napełnieniem;
(b)  w beczkach powinna być pozostawiona wolna przestrzeń (co najmniej 3% ich pojemności) umożliwiająca rozszerzanie się cieczy;
(c)  beczki powinny być przewożone z czopami skierowanymi do góry;
(d)  beczki powinny być przewożone w kontenerach spełniających wymagania Konwencji CSC. Każda beczka powinna być zamocowana w łożu i zaklinowana w odpowiedni sposób, aby zapobiec jej przemieszczaniu się podczas przewozu.
249     Żelazocer, stabilizowany w celu zapobieżenia korozji, zawierający co najmniej 10% żelaza, nie podlega przepisom ADR.
250     Pozycja ta może być stosowana tylko do próbek substancji chemicznych pobranych do analizy w związku z wdrażaniemn Konwencji o Zakazie Rozwijania, Produkcji, Gromadzenia i Stosowania Broni Chemicznych i ich Zniszczeniu. Przewóz materiałów pod tą pozycją powinien być zgodny z procedurami nadzoru i bezpieczeństwa określonymi przez Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznych.
Próbki substancji chemicznych mogą być przewożone tylko pod warunkiem udzielenia uprzedniego zezwolenia wydanego przez właściwą władzę lub Dyrektora Generalnego Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznych oraz pod warunkiem, że próbka spełnia następujące warunki:
(a)  próbka powinna być zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania 623 podaną w Instrukcjach Technicznych ICAO (patrz S-3-8 Suplementu); oraz
(b)  podczas przewozu, do dokumentu przewozowego powinna być dołączona kopia zezwolenia na ten przewóz, ze wskazaniem ograniczeń ilościowych oraz przepisów dotyczących pakowania.
251     Pozycja ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY jest przewidziana do stosowania w odniesieniu do pojemników, kaset, itp., zawierających małe ilości różnych materiałów niebezpiecznych używanych do celów medycznych, analitycznych lub do badań. Zestawy takie nie mogą zawierać materiałów niebezpiecznych, dla których w kolumnie (7) Tabeli A w dziale 3.2 zamieszczono kod "LQ0".
Składniki nie powinny reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "niebezpieczna reakcja" pod 1.2.1). Całkowita ilość materiałów niebezpiecznych w jednym zestawie nie powinna przekraczać 1l lub 1 kg. Grupa pakowania przypisana do zestawu powinna odpowiadać najostrzejszej z grup pakowania, do których zaliczone są materiały zawarte w zestawie.
Przewożone w pojazdach zestawy pierwszej pomocy lub zestawy naprawcze nie podlegają przepisom ADR.
Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy zawierające towary niebezpieczne w opakowaniach wewnętrznych w ilościach, które nie przekraczają indywidualnych limitów wskazanych dla tych towarów w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 zgodnie z kodem LQ zdefiniowanym pod 3.4.6, mogą być przewożone zgodnie z przepisami działu 3.4.
252     Roztwory wodne azotanu amonowego o stężeniu nie przekraczającym 80%, zawierające nie więcej niż 0,2% materiału palnego, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że azotan amonowy pozostaje w roztworze w każdych warunkach występujących podczas przewozu.
266     Jeżeli materiał ten zawiera mniej alkoholu, wody lub flegmatyzatora niż wskazano, to jest on dopuszczony do przewozu jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz 2.2.1.1).
267     Materiały wybuchowe kruszące typu C zawierające chlorany powinny być oddzielone od materiałów wybuchowych zawierających azotan amonowy lub inne sole amonowe.
270     Uznaje się, że roztwory wodne stałych azotanów nieorganicznych klasy 5.1 nie spełniają kryteriów klasy 5.1, jeżeli stężenie tych azotanów w roztworze, w najniższej temperaturze występującej podczas przewozu, nie przekracza 80% stężenia nasycenia.
271     Jako flegmatyzatory można stosować laktozę, glukozę lub podobne substancje, pod warunkiem, że materiał zawiera co najmniej 90% masowych takiego flegmatyzatora. Na podstawie badań serii 6(c) podanych w rozdziale 16 części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na co najmniej trzech sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu, właściwa władza może zaklasyfikować powyższe mieszaniny do klasy 4.1. Mieszaniny zawierające co najmniej 98% masowych flegmatyzatora nie podlegają przepisom ADR. Na sztukach przesyłki z mieszaninami zawierającymi co namniej 90% masowych flegmatyzatora nie wymaga się umieszczania nalepki zgodnej z wzorem nr 6.1.
272     Materiał ten jest dopuszczony do przewozu na warunkach klasy 4.1 jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz UN 0143).
273     Jeżeli wykazano za pomocą badania, że próbka o objętości 1 m3 nie ulega samozapaleniu, a temperatura w środku próbki utrzymywanej w czasie 24 godzin w temperaturze co najmniej 75 C±2°C nie przekroczyła 200°C, to maneb i jego preparaty, stabilizowane przeciw samonagrzewaniu, mogą nie być klasyfikowane do klasy 4.2.
274     Obowiązują przepisy podane pod 3.1.2.8.
278     Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1). Właściwa władza powinna określić grupę pakowania na podstawie kryteriów podanych pod 2.2.3 oraz rodzaju sztuki przesyłki użytej do badań serii 6(c).
279     Klasyfikacja tego materiału, w tym jego zaliczenie do grupy pakowania, została dokonana na podstawie stwierdzonych przypadków zatruć ludzi, a nie na podstawie kryteriów klasyfikacyjnych podanych w ADR.
280     Pozycję tę stosuje się do przedmiotów używanych jako nadmuchiwacze poduszek powietrznych pojazdach, moduły poduszek powietrznych lub napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa, które zawierają towary niebezpieczne klasy 1 lub innych klas i są przewożone jako podzespoły. Przedmioty takie, przygotowane jak do przewozu, powinny zostać zbadane zgodnie z testami serii 6(c) podanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów". W trakcie badań przedmioty nie powinny wybuchać, a ich obudowy lub naczynia ciśnieniowe nie powinny ulegać fragmentacji. Ponadto przedmioty te nie powinny stwarzać zagrożenia rozrzutem lub efektem termicznym, które mogłyby w znaczącym stopniu utrudnić akcję gaśniczą lub inne działania ratownicze w ich bezpośrednim otoczeniu.
282     Zawiesiny o temperaturze zapłonu nieprzekraczającej 61°C wymagają stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3.
283     Przedmioty, zawierające gaz, stosowane jako elementy amortyzujące wstrząsy, łącznie z urządzeniami absorbującymi energię uderzenia, lub amortyzatory pneumatyczne, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że:
(a)  każdy przedmiot ma przestrzeń gazową nie większą niż 1,6 litra i ciśnienie świeżego ładunku nie przekraczające 280 barów, przy czym iloczyn wartości objętości przestrzeni gazowej (w litrach) i ciśnienia świeżego ładunku (w barach) nie przekracza 80 (np. 0,5 litra przestrzeni gazowej i 160 barów ciśnienia, 1 litr przestrzeni gazowej i 80 barów ciśnienia, 1,6 litra przestrzeni gazowej i 50 barów ciśnienia lub 0,28 litra przestrzeni gazowej i 280 barów ciśnienia);
(b)  każdy przedmiot charakteryzuje się minimalnym ciśnieniem rozerwania 4-krotnie wyższym od ciśnienia świeżego ładunku w temperaturze 20°C dla przestrzeni gazowej nie większej niż 0,5 litra i 5-krotnie wyższym dla przedmiotów o przestrzeni gazowej większej niż 0,5 litra;
(c)  każdy przedmiot wykonany jest z materiału, który w przypadku pęknięcia nie ulega fragmentacji;
(d)  każdy przedmiot wykonany jest zgodnie z systemem zachowania jakości uznanym przez właściwą władzę; oraz
(e)  prototyp przedmiotu poddano badaniu na działania ognia, które wykazało, że spadek ciśnienia w tym przedmiocie spowodowany zniszczeniem uszczelnienia lub zadziałaniem innego urządzenia obniżającego ciśnienie następuje w taki sposób, że przedmiot nie ulega fragmentacji lub wyrzutowi.
Odnośnie do wyposażenia stosowanego przy użytkowaniu pojazdu, patrz również 1.1.3.2 (d)
284     Generator tlenu, chemiczny, zawierający materiały utleniające, powinien spełniać następujące wymagania:
(a)  generator zawierający wybuchowe urządzenie uruchamiające, powinien być przewożony pod tą pozycją pod warunkiem, że został on wyłączony z klasy 1 na podstawie UWAGI podanej pod 2.2.1.1.1 (b);
(b)  nieopakowany generator powinien przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek, w pozycji najbardziej podatnej na uszkodzenie, z wysokości 1,8 m, na sztywną, niesprężystą, płaską i poziomą powierzchnię, nie tracąc przy tym zawartości i nie uruchamiając się;
(c)  jeżeli generator wyposażony jest w urządzenie uruchamiające, to powinno ono posiadać co najmniej dwa skuteczne zabezpieczenia zapobiegające przypadkowemu uruchomieniu.
286     Nitrocelulozowe membrany filtracyjne objęte tą pozycją, każda o masie nie więcej niż 0,5 g, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli umieszczone są pojedynczo w przedmiotach lub w uszczelnionych pakietach.
288     Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1).
289     Poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa zamontowane w pojazdach lub w kompletnych zespołach pojazdów takich jak: kolumny kierownicze, panele drzwiowe, fotele, itp., nie podlegają przepisom ADR.
290     Jeżeli materiał ten odpowiada definicjom i kryteriom innych klas, podanym w części 2, to powinien on być zaklasyfikowany zgodnie z dominującym zagrożeniem dodatkowym. Materiał ten powinien być deklarowany pod prawidłową nazwą przewozową i numerem UN właściwymi dla klasy określonej takim zagrożeniem dominującym, uzupełnionymi o nazwę tego materiału podaną w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2, i przewożony zgodnie z przepisami odnoszącymi się do tego numeru UN. Ponadto, powinny być stosowane wszystkie pozostałe wymagania podane pod 2.2.7.9.1, z wyjątkiem 5.2.1.7.2.
291     Skroplone gazy palne powinny znajdować się w zespołach urządzenia chłodniczego. Zespoły te powinny być zaprojektowane i zbadane na ciśnienie co najmniej 3-krotnie wyższe od ciśnienia roboczego tego urządzenia. Urządzenia chłodnicze powinny być zaprojektowane i zbudowane z uwzględnieniem obecności w nich skroplonego gazu, w sposób wykluczający, w normalnych warunkach przewozu, rozerwanie lub pęknięcie zespołów znajdujących się pod ciśnieniem. Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu.
292     Pod tą pozycją mogą być przewożone jedynie mieszaniny zawierające nie więcej niż 23,5% tlenu. Dla takich stężeń nie jest wymagana nalepka zgodna ze wzorem nr 5.1.
293     Do zapałek stosuje się następujące definicje:
(a)  zapałki sztormowe są to zapałki o główkach przygotowanych z wrażliwej na tarcie kompozycji zapalczej oraz kompozycji pirotechnicznej, które palą się małym płomieniem lub bez płomienia, ale z intensywnym wydzieleniem ciepła;
(b)  zapałki bezpieczne są to zapałki, które mogą być zapalane tylko przez potarcie o odpowiednio przygotowaną powierzchnię, umieszczone w sposób zwarty w pudełkach, kartonikach lub książeczkach;
(c)  zapałki "zawsze zapalne" są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o twardą powierzchnię;
(d)  zapałki woskowane Vesta są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o odpowiednio przygotowaną lub twardą powierzchnię.
295     Akumulatory nie muszą być indywidualnie oznakowane napisami i nalepkami, jeżeli takie oznakowanie umieszczane jest na palecie.
296     Niniejsze pozycje stosuje się do sprzętu ratowniczego, takiego jak tratwy ratunkowe, indywidualne środki ratownicze i samonapompowujące się zjeżdżalnie. Numer UN 2990 stosuje się do sprzętu samonapompowującego się, a numer UN 3072 - do sprzętu nie napompowującego się samoczynnie. Sprzęt ratowniczy może zawierać:
(a)  urządzenia sygnałowe (klasa 1), w tym flary sygnalizacyjne dymne i oświetlające, zapakowane w opakowania zapobiegające ich przypadkowemu zadziałaniu;
(b)  wyłącznie w przypadku UN 2990 - naboje i urządzenia uruchamiające podklasy 1.4, grupy zgodności S, które mogą być stosowane w mechanizmach samonapompowujących pod warunkiem, że masa materiału wybuchowego na jedną sztukę sprzętu ratowniczego nie przekracza 3,2 g;
(c)  gazy sprężone klasy 2, grupy A lub O, zgodnie z 2.2.2.1.3;
(d)  akumulatory (klasa 8) i baterie litowe (klasa 9);
(e)  zestawy pierwszej pomocy lub zestawy naprawcze, zawierające małe ilości towarów niebezpiecznych (tzn.: materiałów klas 3, 4.1, 5.2, 8 lub 9); lub
(f)  "zapałki zawsze zapalne" zapakowane w opakowania zapobiegające ich przypadkowemu zapaleniu.
298     Roztwory o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej wymagają oznakowania nalepką zgodną z wzorem nr 3.
300     Mączka rybna lub odpady rybne nie powinny być ładowane, jeżeli ich temperatura podczas załadunku jest wyższa niż 35°C lub przekracza o 5°C temperaturę otoczenia.
302     Wyraz "JEDNOSTKA" występujący w prawidłowej nazwie przewozowej oznacza:
pojazd;
kontener; lub
cysternę.
Zagazowane pojazdy, kontenery i cysterny podlegają wyłącznie przepisom podanym pod 5.5.2.
303     Klasyfikacja tych naczyń (UN 2037) powinna być dokonywana na podstawie właściwości zawartych w nich gazów, zgodnie z przepisami podanymi pod 2.2.2.
304     Akumulatory, suche, zawierające żrący elektrolit, który nie wypływa na zewnątrz w przypadku, jeżeli obudowa akumulatora uległa uszkodzeniu, nie podlega przepisom ADR pod warunkiem, że akumulatory są zapakowane bezpiecznie i są zabezpieczone przed zwarciem. Akumulatory, o których mowa, to np.: alkaliczno-manganowe, cynkowo-węglowe, niklowo-wodorek metalu i niklowo-kadmowe.
305     Materiały te w stężeniach nie większych niż 50 mg/kg nie podlegają przepisom ADR.
306     Pozycja ta może być użyta tylko do materiału niewykazującego właściwości wybuchowych klasy 1 podczas badania zgodnie z testami serii 1 i 2 dla materiałów klasy 1 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część I).
307     Pozycja ta może być użyta tylko do jednorodnych mieszanin zawierających jako główny składnik azotan amonowy, w ramach następujących ograniczeń składu mieszaniny:
(a)  nie mniej niż 90% azotanu amonowego zawierającego nie więcej niż 0,2% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel z możliwym dodatkiem materiału, który jest nieorganiczny i obojętny w stosunku do azotanu amonowego; lub
(b)  mniej niż 90%, ale więcej niż 70% azotanu amonowego z innymi materiałami nieorganicznymi lub więcej niż 80%, ale mniej niż 90% azotanu amonowego zmieszanego z węglanem wapniowym lub dolomitem i z nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel; lub
(c)  nawozy azotowe na bazie azotanu amonowego zawierające mieszaniny azotanu amonowego w stężeniach większych niż 45%, ale nie większych niż 70% i siarczanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel, przy czym suma składu procentowego mieszaniny azotanu amonowego i siarczanu amonowego jest większa niż 70%.
309     Pozycja ta ma zastosowanie do nieuczulonych emulsji, zawiesin i żelów składających się głównie z azotanu amonowego i paliwa, przeznaczonych do produkcji materiałów wybuchowych kruszących typu E w drodze dalszego przetworzenia poprzedzającego ich użycie. Mieszaniny takie mają z reguły następujący skład: 60 - 85% azotanu amonowego; 5 - 30% wody; 2 - 8% paliwa; 0,5 - 4% środka emulgującego lub zagęszczającego; 0 - 10% rozpuszczalnych środków tłumiących ogień i dodatków umożliwiających śledzenie. Część azotanu amonowego może być zastąpiona innymi solami nieorganicznymi. Materiały te powinny przejść badanie serii 8 według "Podręcznika badań i kryteriów", część I, rozdział 18.
310     Wymagania w zakresie badań podane w podrozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów" nie mają zastosowania do serii produkcyjnych zawierających nie więcej niż 100 ogniw lub akumulatorów, lub prototypów ogniw lub akumulatorów przewożonych w celu ich zbadania, jeżeli:
(a)  ogniwa i akumulatory przewożone są w opakowaniach zewnętrznych w postaci bębnów metalowych, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki, albo skrzyń metalowych, z tworzywa sztucznego lub drewnianych, jeżeli opakowania te spełniają wymagania na poziomie I grupy pakowania; oraz
(b)  każde ogniwo i akumulator zapakowane są osobno w opakowanie wewnętrzne obłożone niepalnym i nieprzewodzącym materiałem wyściełającym i umieszczone w opakowaniu zewnętrznym.
311     Materiały nie powinny być przewożone pod tą pozycją, jeżeli nie zostały dopuszczone przez właściwa władzę na podstawie wyników odpowiednich badań zgodnie z częścią I "Podręcznika badań i kryteriów". Opakowania powinny zapewniać, że zawartość procentowa rozcieńczalnika nie spadnie poniżej poziomu zatwierdzonego przez właściwą władzę na okres przewozu.
313     Materiały i mieszaniny spełniające kryteria klasy 8, powinny być zaopatrzone w dodatkową nalepkę ostrzegawczą zgodną ze wzorem numer 8 (patrz 5.2.2.2.2).
314 (a)  Materiały te są podatne na rozkład egzotermiczny w podwyższonych temperaturach. Rozkład może być inicjowany przez ciepło lub zanieczyszczenia (np. sproszkowane metale (żelazo, mangan, kobalt, magnez) oraz ich związki);
(b)  Podczas trwania, materiały te powinny być osłonięte przed nasłonecznieniem, wszystkimi źródłami ciepła i powinny być umieszczane w miejscach dobrze wentylowanych.
315     Niniejsza pozycja nie powinna być używana do materiałów klasy 6.1, które spełniają kryteria toksyczności inhalacyjnej odpowiadające I grupie pakowania opisane pod 2.2.61.1.8.
316     Niniejsza pozycja ma zastosowanie tylko do podchlorynu wapniowego suchego lub uwodnionego, jeżeli jest przewożony w postaci nierozsypujących się tabletek.
317     Określenie "Rozszczepialny-wyłączony" ma zastosowanie tylko do sztuk przesyłki zgodnych z 6.4.11.2.
318     Dla celów dokumentacyjnych, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona nazwą techniczną (patrz 3.1.2.8). Jeżeli przewożone materiały zakaźne są nieznane, ale są podejrzane, że spełniają kryteria pozwalające włączyć je do kategorii A i zaliczyć do UN 2814 lub UN 2900, to określenie "materiały zakaźne podejrzane o przynależność do kategorii A" powinno być ukazane w dokumencie przewozowym w nawiasach, następujących po prawidłowej nazwie przewozowej.
319     Niniejsza pozycja ma zastosowanie do materiału ludzkiego lub zwierzęcego włącznie, ale nie ogranicza się do wydalin, wydzielin, krwi i ich składników, tkanek i płynów tkankowych, oraz części ciała przewożonych do takich celów jak badania, diagnostyka, działalność śledcza, leczenie chorób lub profilaktyka. Materiały zapakowane i sztuki przesyłki, które są oznakowane zgodnie z instrukcją pakowania P650 nie podlegają żadnym innym przepisom ADR.
320     Zostało zaplanowane, że niniejsza pozycja będzie skreślona z ADR od 1 stycznia 2007. Niezależnie od 2.1.2, w okresie przejściowym, może być używana niniejsza pozycja lub odpowiednia pozycja ogólna.
321     Ten układ magazynujący powinien być zawsze uważany jako zawierający wodór.
500     Nitrogliceryna, w roztworze alkoholowym zawierającym więcej niż 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny, zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania P300, jest materiałem klasy 3 o numerze UN 3064.
501     Odnośnie do stopionego naftalenu, patrz UN 2304.
502     Tworzywa sztuczne, na bazie nitrocelulozy, samonagrzewające się, i.n.o. oraz odpad celuloidowy, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2006 i UN 2002.
503     Odnośnie do stopionego fosforu białego lub żółtego, patrz UN 2447.
504     Siarczek potasowy, uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej, siarczek sodowy uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej i wodorosiarczek sodowy, zawierający więcej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1847, UN 1849 i UN 2949.
505     Amidek magnezowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2004.
506     Metale ziem alkalicznych i stopy metali ziem alkalicznych w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Magnez lub stopy magnezu zawierające więcej niż 50% magnezu w postaci granulek, wiórów lub taśm, są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 1869.
507     Fosforek glinowy, pestycyd, z dodatkami hamującymi wydzielanie gazów palnych i trujących, jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3048.
508     Wodorek tytanowy i wodorek cyrkonowy są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1871 i UN 1437. Borowodorek glinowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
509     Chloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1908
510     Kwas chromowy w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1755.
511     Azotan rtęciowy, azotan rtęciawy i azotan talowy, są materiałami klasy 6.1, odpowiednio o numerach UN 1625, UN 1627 i UN 2727. Stały azotan torowy, azotan uranylowy sześciowodny w roztworze i stały azotan uranylowy, są materiałami klasy 7.
512     Ciekły pięciochlorek antymonu, pięciochlorek antymonu w roztworze, pięciofluorek antymonu i trójchlorek antymonu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1730, UN 1731, UN 1732 i UN 1733.
513     UN 0224 azydek barowy, suchy lub zwilżony mniej niż 50% masowymi wody, jest materiałem klasy 1. UN 1571 azydek barowy, zwilżony, zawierający co najmniej 50% masowych wody, jest materiałem klasy 4.1. UN 1854 stopy baru, piroforyczne, są materiałami klasy 4.2. UN 1445 chloran barowy, stały, UN 1446 azotan barowy, UN 1447 nadchloran barowy, stały, UN 1448 nadmanganian barowy, UN 1449 nadtlenek barowy, UN 2719 bromian barowy, UN 2741 podchloryn barowy zawierający więcej niż 22% chloru aktywnego, UN 3405 chloran barowy, w roztworze i UN 3406 nadchloran barowy, w roztworze, są materiałami klasy 5.1. UN 1565 cyjanek barowy i UN 1884 tlenek baru są materiałami klasy 6.1.
514     Azotan berylowy jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 2464.
515     Mieszaniny chloropikryny i bromku metylu oraz chloropikryny i chlorku metylu są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1581 i UN 1582.
516     Mieszanina chlorku metylu i chlorku metylenu jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1912.
517     UN 1690 fluorek sodowy, stały, UN 1812 fluorek potasowy, stały, UN 2505 fluorek amonowy, UN 2674 fluorokrzemian sodowy, UN 2856 fluorokrzemiany, i.n.o., UN 3415 fluorek sodowy, w roztworze i UN 3422 fluorek potasowy, w roztworze, są materiałami klasy 6.1.
518     Bezwodny trójtlenek chromu jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1463.
519     Bromowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1048.
520     Chlorowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1050.
521     Chloryny i podchloryny stałe są materiałami klasy 5.1.
522     Kwas nadchlorowy w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu, jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1873. Roztwory kwasu nadchlorowego zawierające więcej niż 72% masowych kwasu, albo mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
523     Bezwodny siarczek potasowy i bezwodny siarczek sodowy oraz ich wodziany zawierające mniej niż 30% wody krystalizacyjnej, a także wodorosiarczek sodowy zawierający mniej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 1382, UN 1385 i UN 2318.
524     Gotowe wyroby cyrkonowe o grubości więcej niż 18 mikronów są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 2858.
525     Roztwory cyjanków nieorganicznych o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 30%, powinny być zaliczane do I grupy pakowania, roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 3% i nie wyższej niż 30%, do II grupy pakowania, a roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 0,3% i nie wyższej niż 3%, do III grupy pakowania.
526     Celuloid jest materiałem klasy 4.1 UN 2000.
528     Włókna nitrocelulozowe lub włókna impregnowane słabo znitrowaną celulozą, nieulegające samonagrzewaniu, są przedmiotami klasy 4.1 o numerze UN 1353.
529     Piorunian rtęciowy, zwilżony, zawierający więcej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0135. Chlorek rtęciowy (kalomel) jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3077.
530     Hydrazyna w roztworze wodnym zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3293.
531     Roztwory zawierające więcej niż 55% nitrocelulozy, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o dowolnej zawartości azotu lub nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu więcej niż 12,6% masowych (w suchej masie), są materiałami klasy 1 (patrz UN 0340 lub UN 0342) lub klasy 4.1.
532     Roztwór amoniaku zawierający więcej niż 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2672.
533     Palne roztwory formaldehydu są materiałami klasy 3 o numerze UN 1198. Niepalne roztwory formaldehydu, zawierające poniżej 25% formaldehydu, nie podlegają przepisom ADR.
534     Pomimo, że w niektórych warunkach klimatycznych benzyna może mieć prężność par w temperaturze 50°C wyższą niż 110 kPa (1,10 bara), ale nie wyższą niż 150 kPa (1,50 bara), to jest ona nadal uważana za materiał charakteryzujący się prężnością par w temperaturze 50°C nie wyższą niż 110 kPa (1,10 bara).
535     UN 1469 azotan ołowiawy, UN 1470 nadchloran ołowiu, stały i UN 3408 nadchloran ołowiu, w roztworze, są materiałami klasy 5.1.
536     Odnośnie do stałego naftalenu, patrz UN 1334.
537     Trójchlorek tytanu w mieszaninie nie piroforycznej jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2869.
538     Odnośnie do siarki (w stanie stałym), patrz UN 1350.
539     Izocyjaniany w roztworze o temperaturze zapłonu powyżej 23 °C są materiałami klasy 6.1.
540     Hafn, tytan i cyrkon, sproszkowane, zawierające co najmniej 25% wody, są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1326, UN 1352 i UN 1358.
541     Mieszaniny nitrocelulozy o niższej niż podana zawartości wody, alkoholu lub plastyfikatora, są materiałami klasy 1.
542     Pozycja ta obejmuje talk zawierający tremolit lub aktynolit.
543     Amoniak w postaci gazu, roztwór zawierający więcej niż 50% amoniaku i roztwór zawierającym więcej niż 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1005, UN 3318 i UN 2073. Amoniak w roztworze zawierającym nie więcej niż 10% amoniaku nie podlega przepisom ADR.
544     Dwumetyloamina, etyloamina, metyloamina i trójmetylamina, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1032, UN 1036, UN 1061 i UN 1083.
545     Siarczek dwupikrylu, zwilżony, zawierający poniżej 10% masowych wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0401.
546     Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości mniejszej niż 18 mm, jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2009. Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości ponad 254 mm, nie podlega przepisom ADR.
547     Maneb lub preparaty manebu w postaci podatnej na samonagrzewanie są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2210 i UN 2210.
548     Chlorosilany, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
549     Chlorosilany o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3. Chlorosilany o temperaturze zapłonu powyżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 8.
550     Cer w płytach, sztabach lub prętach, jest materiałem klasy 4.1 o numerze UN 1333.
551     Roztwory tych izocyjanianów, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, są materiałami klasy 3.
552     Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, podatne na samozapalenie, są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
553     Podczas badania laboratoryjnego takich mieszanin nadtlenku wodoru i kwasu nadoctowego (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20) nie powinny one detonować w stanie kawitacji, ulegać deflagracji oraz wykazywać jakichkolwiek efektów podczas ogrzewania pod zamknięciem i skłonności do wybuchu. Formulacja powinna być stabilna termicznie (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu dla sztuki przesyłki o masie 50kg powinna wynosić co najmniej 60°C), a do odczulania powinna być użyta ciecz zdolna do jednorodnego mieszania się z kwasem nadoctowym. Formulacje niespełniające tych kryteriów są uważane za materiały klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20.4.3(g)).
554     Wodorki metali, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3. Borowodorek glinu lub borowodorek glinu w urządzeniach jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
555     Nietrujące pyły i proszki metali, w postaci nie podatnej na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
556     Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 4.2. Palne roztwory związków metaloorganicznych w stężeniach, w których w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych w niebezpiecznych ilościach i nie ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 3.
557     Pyły lub proszki metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2.
558     Metale i stopy metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, i nie są piroforyczne i nie ulegają samonagrzewaniu, ale ulegają łatwo zapaleniu, są materiałami klasy 4.1.
559     Mieszaniny podchlorynu z solą amonową nie są dopuszczone do przewozu. Podchloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1791.
560     Materiał o podwyższonej temperaturze, ciekły, i.n.o. (w tym stopione metale, stopione sole, itp.), mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C, ale niższą od swojej temperatury zapłonu, jeżeli się nią charakteryzuje, jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3257.
561     Chloromrówczany o dominujących właściwościach żrących są materiałami klasy 8.
562     Związki metaloorganiczne samozapalne są materiałami klasy 4.2. Palne związki metaloorganiczne, reagujące z wodą, są materiałami klasy 4.3.
563     Kwas selenowy jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1905.
564     Tlenochlorek wanadu, czterochlorek wanadu i trójchlorek wanadu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 2443, UN 2444 i UN 2475.
565     Do tej pozycji powinny być zaklasyfikowane bliżej nie określone odpady pochodzące z leczenia medycznego ludzi, leczenia weterynaryjnego zwierząt lub z badań biologicznych, co do których istnieje znikome prawdopodobieństwo występowania w nich materiałów zakaźnych klasy 6.2. Odkażone odpady medyczne lub odpady powstałe w wyniku badań biologicznych, które zawierały materiały zakaźne, nie podlegają wymaganiom klasy 6.2.
566     UN 2030 hydrazyna w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 37% masowych hydrazyny, jest materiałem klasy 8.
567     Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
568     Azydek barowy o zawartości wody poniżej podanej wartości jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0224.
569-579    (Zarezerwowane)
580     Pojazdy-cysterny oraz pojazdy specjalne i pojazdy specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu w znak podany pod 5.3.3. Kontenery-cysterny, cysterny przenośne oraz kontenery specjalne i specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone w takie same znaki na obu bokach oraz z przodu i z tyłu.
581     Pozycja ta obejmuje mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, które określone jako:
mieszanina P1, zawierają nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 14% objętościowych; a określone jako:
mieszanina P2, zawierają nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 5% objętościowych; oraz
mieszaniny propadienu z 1% do 4% metyloacetylenu
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina P1" lub "Mieszanina P2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
582     Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny gazów oznaczone literą R...., które określone jako:
mieszanina F1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l);
mieszanina F2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l);
mieszanina F3, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3 MPa (30 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l).
UWAGA: Trójchlorofluorometan (gaz chłodniczy R11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113a), 1-chloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F1 do F3.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina F1", "Mieszanina F2" lub "Mieszanina F2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
583     Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny, które określone jako:
mieszanina A, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,525 kg/l;
mieszanina A01, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,516 kg/l;
mieszanina A02, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,505 kg/l;
mieszanina A0, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,495 kg/l;
mieszanina A1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,1 MPa (21 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,485 kg/l;
mieszanina B1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,3 MPa (23 bary) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,474 kg/l;
mieszanina B2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,463 kg/l;
mieszanina B, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,450 kg/l;
mieszanina C, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,440 kg/l.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), następujące określenia mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne:
-   "Mieszanina A" lub "Butan";
-   "Mieszanina A01" lub "Butan";
-   "Mieszanina A02" lub "Butan";
-   "Mieszanina A0" lub "Butan";
-   "Mieszanina A1";
-   "Mieszanina B1";
-   "Mieszanina B2";
-   "Mieszanina B";
-   "Mieszanina C" lub "Propan".
W przypadku przewozu w cysternach nazwy handlowe "butan" lub "propan" mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
584     Gaz ten nie podlega przepisom ADR, jeżeli:
-   jest w stanie gazowym;
-   zawiera nie więcej niż 0,5% powietrza;
-   znajduje się w metalowych kapsułkach (sodorach, sparkletach) bez uszkodzeń mogących osłabić ich wytrzymałość;
-   zamknięcia kapsułek są szczelne;
-   kapsułka nie zawiera więcej niż 25 g gazu;
-   kapsułka nie zawiera więcej niż 0,75 g gazu na 1 cm3 jej pojemności.
585     Cynober nie podlega przepisom ADR.
586     Sproszkowany hafn, tytan i cyrkon powinien zawierać widoczny nadmiar wody. Sproszkowany i zwilżony hafn, tytan i cyrkon wytwarzany mechanicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 53 mm lub wytwarzany chemicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 840 mm, nie podlega przepisom ADR.
587     Stearynian barowy i tytanian barowy nie podlegają przepisom ADR.
588     Stałe, uwodnione postacie bromku glinowego i chlorku glinowego nie podlegają przepisom ADR.
589     Suche mieszaniny podchlorynu wapniowego, zawierające nie więcej niż 10% chloru aktywnego, nie podlegją przepisom ADR.
590     Chlorek żelazowy sześciowodny nie podlega przepisom ADR.
591     Siarczan ołowiawy zawierający nie więcej niż 3% wolnego kwasu, nie podlega przepisom ADR.
592     Nieoczyszczone próżne opakowania (łącznie z próżnymi DPPL i dużymi opakowaniami), próżne pojazdy-cysterny, próżne cysterny odejmowalne, próżne cysterny przenośne, próżne kontenery-cysterny i próżne małe kontenery, które zawierały ten materiał, nie podlegają przepisom ADR.
593     Jeżeli gaz ten jest przeznaczony do chłodzenia, np. próbek medycznych lub biologicznych i znajduje się w naczyniach o podwójnych ściankach spełniających przepisy instrukcji pakowania P203 (k) podane pod 4.1.4.1, to nie podlega on przepisom ADR.
594     Następujące przedmioty, wyprodukowane i napełnione zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju producenta i zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne, nie podlegają przepisom ADR:
-   UN 1044 gaśnice, pod warunkiem, że są one zabezpieczone przed przypadkowym rozładowaniem;
-   UN 3164 przedmioty ciśnieniowe pneumatyczne lub hydrauliczne, zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały naprężenia większe niż powodowane przez ciśnienie wewnętrzne gazu, poprzez zastosowanie elementów odciążających, odpowiednią wytrzymałość wewnętrzną lub konstrukcję.
596     Pigmenty kadmowe, takie jak: siarczki kadmu, sulfoseleniny kadmu i sole kadmowe wyższych kwasów tłuszczowych (np. stearynian kadmu), nie podlegają przepisom ADR.
597     Roztwory kwasu octowego zawierające nie więcej niż 10% masowych kwasu, nie podlegają przepisom ADR.
598     Następujące przedmioty nie podlegają przepisom ADR:
(a)  akumulatory nowe, jeżeli:
-   są zamocowane w taki sposób, że nie mogą zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
-   są umieszczone w urządzeniach przewozowych, o ile nie są odpowiednio spiętrzone, np. na paletach;
-   nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
-   są zabezpieczone przed zwarciem.
(b)  akumulatory zużyte, jeżeli:
-   ich obudowy nie są uszkodzone;
-   są zamocowane w taki sposób, np. poprzez spiętrzenie na paletach; aby nie mogła wyciekać ich zawartość oraz aby nie mogły zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
-   nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
-   są zabezpieczone przed zwarciem.
Określenie "Akumulatory zużyte" oznacza akumulatory przewożone w celu recyklingu po zakończeniu ich normalnego użytkowania.
599     Gotowe wyroby przemysłowe lub przyrządy zawierające nie więcej niż 1 kg rtęci, nie podlegają przepisom ADR.
600     Stopiony i zestalony pięciotlenek wanadu nie podlega przepisom ADR.
601     Konfekcjonowane produkty farmaceutyczne, np. kosmetyki, leki i środki lecznicze, które są materiałami wyprodukowanymi i zapakowanymi w opakowania przeznaczone do sprzedaży detalicznej lub do dystrybucji na potrzeby indywidualne lub gospodarstw domowych, nie podlegają przepisom ADR.
602     Siarczki fosforu, które zawierają wolny żółty lub biały fosfór, nie są dopuszczone do przewozu.
603     Cyjanowodór nieodpowiadający określeniom podanym dla UN 1051 lub UN 1614, nie jest dopuszczony do przewozu. Cyjanowodór zawierający mniej niż 3% wody uważa się za stabilny, jeżeli wartość pH wynosi 2,5 ± 0,5 a ciecz jest klarowna i bezbarwna.
604     Bromian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
605     Chloran amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu..
606     Chloryn amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
607     Mieszaniny azotanu potasowego i azotynu sodowego z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
608     Nadmanganian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
609     Czteronitrometan mający palne zanieczyszczenia nie jest dopuszczony do przewozu.
610     Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 45% cyjanowodoru, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
611     Jeżeli azotan amonowy zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych (łącznie z materiałami organicznymi w przeliczeniu na węgiel) nie jest składnikiem materiału lub przedmiotu klasy 1, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
612     (Zarezerwowany)
613     Kwas chlorowy zawierający więcej niż 10% kwasu oraz mieszaniny kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
614     2,3,7,8-czterochlorodwubenzo-p-dioksyna (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.1, nie jest dopuszczona do przewozu.
615     (Zarezerwowany)
616     Materiały zawierające więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na wypacanie określone pod 2.3.1.
617     Poza typem określonego materiału wybuchowego, na sztuce przesyłki i w dokumencie przewozowym powinna być podana jego nazwa handlowa.
618     Stężenie tlenu w fazie gazowej w naczyniach zawierających butadien-1,2, nie powinno przekraczać 50 ml/m3.
619-622      (Zarezerwowane)
623     UN 1829 trójtlenek siarki powinien być stabilizowany. Trójtlenek siarki, o czystości co najmniej 99,95%, może być przewożony bez inhibitora w cysternach pod warunkiem, że jego temperatura jest utrzymywana na poziomie 32,5°C lub wyższym. W przypadku przewozu tego materiału bez inhibitora w cysternie, w temperaturze nie niższej niż 32,5°C, w dokumencie przewozowym powinna być umieszczona wzmianka "Przewóz materiału w temperaturze nie niższej niż 32,5°C".
625     Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty powinny być zaopatrzone w następujący wyraźny napis: "UN 1950 AEROZOLE"
626-627      (Zarezerwowane)
632     Gaz ten uważany jest za samozapalny (piroforyczny).
633     Sztuki przesyłki i małe kontenery zawierające ten materiał powinny być zaopatrzone w następujący napis: "Trzymać z dala od źródeł zapłonu".
Napis ten powinien być podany w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim, niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy krajami, których dotyczą operacje transportowe nie stanowią inaczej.
634     Sztuki przesyłki zawierające materiały przewożone w ciekłym azocie, powinny być dodatkowo zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2.
635     Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty nie muszą być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 9, o ile nie są one całkowicie zasłonięte opakowaniem, klatką lub w inny sposób uniemożliwiający ich identyfikację.
636 (a)  Zużyte ogniwa i akumulatory litowe, gromadzone w miejscach zbiórki odpadów i nadawane do przewozu do miejsc utylizacji razem z innymi nielitowymi ogniwami lub akumulatorami lub samodzielnie, nie podlegają innym przepisom ADR, jeżeli spełnione są następujące warunki:
(i)  masa brutto każdego ogniwa lub akumulatora litowego nie przekracza 250 g;
(ii)  spełnione są przepisy instrukcji pakowania P903b (2);
(b)  ogniwa znajdujące się w urządzeniach nie powinny być podatne na rozładowanie podczas przewozu do takiego stopnia, że napięcie w obwodzie otwartym spadnie poniżej 2 woltów lub poniżej dwóch trzecich napięcia nierozładowanego ogniwa, w zależności od tego, która z tych dwóch wartości jest mniejsza;
(c)  sztuki przesyłki zawierające zużyte ogniwa lub akumulatory w nieoznakowanych opakowaniach, powinny być zaopatrzone w napis: "Zużyte ogniwa litowe".
637     Za drobnoustroje zmienione genetycznie uważa się te, które nie są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt, ale które mogą powodować zmiany u zwierząt, roślin, w materiałach mikrobiologicznych i w ekosystemach w sposób, który nie może być uznany za naturalny. Drobnoustroje zmienione genetycznie, które dopuszczone są do uwalniania się w środowisku1 nie podlegają przepisom klasy 9. Żywe zwierzęta kręgowe lub bezkręgowe nie powinny być używane w celu przewożenia drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do tego numeru UN, jeżeli materiały te mogą być przewożone w inny sposób. W przypadku przewozu pod tym numerem UN materiałów szybko psujących się, powinny być podane odpowiednie informacje dotyczące wymaganej temperatury, np. "Utrzymywać w temperaturze +2°/+4°C", "Przewozić w stanie zamrożonym" lub "Nie zamrażać".
638     Są to materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
639     Patrz 2.2.2.3, kod klasyfikacyjny 2F, UN 1965, UWAGA 2.
640     Ze względu na zróżnicowane charakterystyki fizyczne i techniczne podane w kolumnie (2) Tabeli A działu 3.2, materiałom należącym do tej samej grupy pakowania przypisano różne kody cystern ADR.
Wyłącznie w przypadku przewozu w cysternach ADR, w celu wskazania charakterystyki fizycznej i technicznej przewożonego produktu, informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być uzupełnione następującym zapisem:
"Przepis szczególny 640X", gdzie w miejsce "X" należy wpisać dużą literę podaną po numerze przepisu szczególnego 640 w kolumnie (6) Tabeli A w dziale 3.2.
Powyższy zapis może być pominięty w przypadku przewozu w cysternie spełniającej najostrzejsze wymagania określone dla materiałów należących do danego numeru UN i danej grupy pakowania.
642     Pozycja ta, pochodząca z "Modelowych Przepisów ONZ", nie powinna być używana do przewozu nawozowych roztworów amoniakalnych zawierających wolny amoniak, o ile nie jest to dopuszczone na podstawie 1.1.4.2.
643     Mieszaniny asfaltów z kruszywem nie podlegają przepisom klasy 9.
644     Materiał ten dopuszczony jest do przewozu pod warunkiem, że:
-   pH 10% roztworu wodnego przewożonego materiału zawarte jest w przedziale od 5 do 7;
-   roztwór nie zawiera więcej niż 0,2% materiału palnego lub związków chloru w takich ilościach, że zawartość chloru jest większa niż 0,02 %.
645     Kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2 powinien być użyty jedynie za zgodą właściwej władzy Państwa-Strony Umowy ADR, wydaną przed przewozem.
646     Węgiel wytwarzany w procesie aktywacji parą wodną nie podlega przepisom ADR.
647     Przewóz octu winnego i kwasu octowego zawierających nie więcej niż 25% masowych czystego kwasu podlega jedynie następującym wymaganiom:
(a)  opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być wykonane ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego, które są trwale odporne na działanie korodujące octu winnego / octu spożywczego;
(b)  opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny podlegać oględzinom wykonywanym przez ich właściciela co najmniej raz w roku. Wyniki tych oględzin powinny być zapisane i przechowywane co najmniej przez rok. Uszkodzone opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny nie powinny być napełniane;
(c)  opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być napełniane w taki sposób, aby produkt nie był rozlewany na ich zewnętrzną powierzchnię i aby nie utrzymywały się na tej powierzchni żadne jego pozostałości;
(d)  uszczelki i zamknięcia powinny być odporne na octu winnego / octu spożywczego. Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być zamknięte hermetycznie przez osobę odpowiedzialną za pakowanie lub napełnianie, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie doszło do żadnego wycieku;
(e)  dopuszcza się stosowanie opakowań kombinowanych zawierających opakowania wewnętrzne wykonane ze szkła lub z tworzywa sztucznego (patrz instrukcja pakowania P001 podana pod 4.1.4.1), które spełniają ogólne warunki pakowania podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.5, 4.1.1.6, 4.1.1.7 i 4.1.1.8;
Pozostałe przepisy ADR nie mają zastosowania.
648     Przedmioty zaimpregnowane tym pestycydem, takie jak płytki tekturowe, paski papierowe, kulki bawełniane, folie z tworzywa sztucznego, w pułapkach zamkniętych hermetycznie, nie podlegają przepisom ADR.
649     Dla potrzeb określenia temperatury początku wrzenia, jak podano pod 2.2.3.1.3 dla I grupy pakowania, odpowiednią jest metoda badania zgodna z normą ASTM D86-012.
Materiały, którym za pomocą tej metody oznaczono temperaturę początku wrzenia powyżej 35°C, są materiałami II grupy pakowania i powinny być zaklasyfikowane zgodnie z odpowiednią pozycją dla tej grupy pakowania.
650     Odpady zawierające pozostałości opakowań oraz zestalone lub ciekłe pozostałości farb mogą być przewożone na warunkach II grupy pakowania. W uzupełnieniu przepisów mających zastosowanie do UN1263 II grupy pakowania, odpady te mogą być również pakowane i przewożone na następujących warunkach:
(a)  odpady mogą być pakowane zgodnie z instrukcją pakowania P002 podaną pod 4.1.4.1 lub zgodnie z instrukcją pakowania IBC06 podaną pod 4.1.4.2;
(b)  odpady mogą być pakowane w DPPL elastyczne typów 13H3, 13H4 i 13H5 umieszczone w opakowaniach zbiorczych o pełnych ścianach;
(c)  badanie opakowań i DPPL określonych pod (a) i (b) może być przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi wymaganiami działów 6.1 lub 6.5 - dla materiałów stałych, na poziomie II grupy pakowania.
Badania powinny być przeprowadzone na opakowaniach i DPPL, napełnionych reprezentatywną próbką odpadów, przygotowanych jak do przewozu;
(d)  dopuszcza się przewóz luzem w pojazdach krytych opończą, kontenerach zamkniętych lub dużych kontenerach krytych opończą, o ile pojazdy te i kontenery mają pełne ściany. Skrzynia pojazdu i kontener powinny być szczelne lub uszczelnione, np. poprzez zastosowanie odpowiedniej i dostatecznie wytrzymałej wykładziny wewnętrznej;
(e)  jeżeli odpad przewożony jest na warunkach określonych w niniejszym przepisie szczególnym, to powinien być on opisany w dokumencie przewozowym zgodnie z 5.4.1.1.3 w następujący sposób: "ODPAD, UN1263 FARBA, 3, II".
651     Przepis szczególny V2 (1) ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy zawartość netto materiałów wybuchowych jest większa niż 3.000 kg (4.000 kg w przypadku jednostki transportowej zawierającej przyczepę).

_________
1    Patrz w szczególności Część C Dyrektywy 2001/18/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady dotycząca zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmów zmienionych genetycznie, uchylająca Dyrektywę Rady 90/220/EEC (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 106, z dnia 17 kwietnia 2001r., str 8-14), określająca procedury dopuszczenia dla Wspólnot Europejskich.
2    Znormalizowana Metoda Badania Destylacji Produktów Naftowych pod Ciśnieniem Atmosferycznym, opublikowana we wrześniu 2001 przez ASTM International, 100 Barr Harbor Drive, Po Box C700, West Conshohocken, PA 19428-2959, United States.

Dział 3.4

WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH

3.4.1   Przepisy ogólne
3.4.1.1  Opakowania używane zgodnie z 3.4.3 do 3.4.6 poniżej, powinny spełniać jedynie przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.4 do 4.1.1.8.
3.4.1.2  Maksymalna masa brutto opakowania kombinowanego nie powinna przekraczać 30 kg, a dla tac obciąganych folią termokurczliwą lub rozciągliwą nie powinna przekraczać 20 kg.
UWAGA: Powyższe ograniczenie masy dla opakowań kombinowanych nie ma zastosowania w odniesieniu do kodu LQ5.
3.4.1.3  Z zastrzeżeniem ograniczeń maksymalnych podanych pod 3.4.1.2 i ograniczeń indywidualnych podanych w tabeli 3.4.6, towary niebezpieczne mogą być pakowane razem z innymi materiałami lub przedmiotami pod warunkiem, że w przypadku wycieku nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie.
3.4.2   Kod "LQ0" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że w odniesieniu do tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania wyłączenia spod odpowiednich przepisów załączników A i B, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych, o ile w wymienionych załącznikach nie postanowiono inaczej.
3.4.3   Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ1" lub "LQ2" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  przestrzegane są przepisy podane pod 3.4.5 (a) do (c), przy czym, dla potrzeb tych przepisów, przedmioty uważa się za opakowania wewnętrzne; oraz
(b)  opakowania wewnętrzne spełniają wymagania podane pod 6.2.1.2 i 6.2.4.1 do 6.2.4.3.
3.4.4   Jeżeli w niniejszym rozdziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ3" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  w przypadku przewozu materiału w opakowaniach kombinowanych, użyte zostały następujące opakowania zewnętrzne:
-   bębny stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
-   kanistry stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
-   bębny ze sklejki lub z tektury;
-   bębny lub kanistry z tworzywa sztucznego z wiekiem zdejmowanym; lub
-   skrzynie drewniane, ze sklejki, z materiałów drewnopodobnych, z tektury, z tworzywa sztucznego, stalowe lub aluminiowe;
spełniające odpowiednie wymagania konstrukcyjne podane pod 6.1.4;
(b)  nie zostały przekroczone maksymalne ilości netto na opakowanie wewnętrzne wskazane w kolumnach (2) lub (4) tabeli 3.4.6 oraz maksymalne ilości netto na sztukę przesyłki wskazane w kolumnach (3) lub (5) tej tabeli;
(c)  każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały:
(i)  numerem rozpoznawczym zawartego w niej towaru, podanym w kolumnie (1) tabeli A w dziale 3.2, poprzedzonym literami "UN"; lub
(ii)  w przypadku towarów o różnych numerach rozpoznawczych umieszczonych w tej samej sztuce przesyłki:
-   numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów, poprzedzonymi literami "UN", lub
-   literami "LQ"1.
Oznakowanie to powinno być naniesione wewnątrz rombu, o długości boku co najmniej 100 mm, z obrzeżem zaznaczonym linią. Grubość linii obrzeża rombu powinna wynosić co najmniej 2 mm, a wysokość numeru UN co najmniej 6 mm. Jeżeli w sztuce przesyłki znajdują się materiały zaliczone do różnych numerów UN, to romb powinien być wystarczająco duży, aby pomieścić każdy z tych numerów. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością sztuki przesyłki, to podane wymiary mogą być zmniejszone, pod warunkiem, że oznakowanie pozostanie dobrze widoczne.

_________
1    Litery "LQ" są skrótem od słów angielskich "Limited Quantities" (ilości ograniczone). Litery "LQ" nie są dozwolone przez Kod IMDG lub Instrukcje Techniczne ICAO.

3.4.5   Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kody "LQ4" do "LQ19" oraz "LQ22" do "LQ28" podane dla danego towaru w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają, że do przewozu tego towaru nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  towar jest przewożony:
-   w opakowaniach kombinowanych odpowiadających wymaganiom podanym pod 3.4.4 (a), lub
-   w opakowaniach wewnętrznych metalowych lub z tworzywa sztucznego, które nie są podatne na pęknięcie lub łatwe przebicie, umieszczonych na tacach obciągniętych folią termokurczliwą lub rozciągliwą;
(b)  nie zostały przekroczone maksymalne ilości netto na opakowanie wewnętrzne wskazane w kolumnach (2) lub (4) tabeli 3.4.6 oraz maksymalne ilości netto na sztukę przesyłki wskazane w kolumnach (3) lub (5) tej tabeli;
(c)  każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały zgodnie z przepisami podanymi pod 3.4.4 (c).
3.4.6   Tabela
 
 
 
Opakowania kombinowane a
Opakowania wewnętrzne umieszczone na tacach obciągniętych folią termokurczliwą a lub rozciągliwą
KodIlość maksymalna na opakowanie wewnętrzneMaksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłki bIlość maksymalna na opakowanie wewnętrzneMaksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłki b
(1)(2)(3)(4)(5)
LQ 0Brak wyłączenia na warunkach podanych pod 3.4.2.
LQ 1120ml 120ml 
LQ 21 l 1 l 
LQ 3 c500ml1 lniedozwoloneniedozwolone
LQ 43 l 1 l 
LQ 55 lnieograniczona1 l 
LQ 6 c5 l 1 l 
LQ 7 c5 l 5 l 
LQ 83 kg 500 g 
LQ 96 kg 3 kg 
LQ 10500 ml 500 ml 
LQ 11500 g 500 g 
LQ 121 kg 1 kg 
LQ 131 l 1 l 
LQ 1425 ml 25 ml 
LQ 15100 g 100 g 
LQ 16125 ml 125 ml 
LQ 17500 ml2 l100 ml2 l
LQ 181 kg4 kg500 g4 kg
LQ 193 l 1 l 
LQ 20ZarezerwowaneZarezerwowaneZarezerwowaneZarezerwowane
LQ 21ZarezerwowaneZarezerwowaneZarezerwowaneZarezerwowane
LQ 221 l 500 ml 
LQ 233 kg 1 kg 
LQ 246 kg 2 kg 
LQ 25 d1 kg 1 kg 
LQ 26 d500 ml2 l500 ml2 l
LQ 276 kg24 kg6 kg20 kg
LQ 283 l12 l3 l12 l i 20 kg
 
a    Patrz 3.4.1.2
b    Patrz 3.4.1.3
c    W przypadku mieszanin jednorodnych klasy 3 zawierających wodę, wymienione ilości odnoszą się tylko do materiałów klasy 3 zawartych w tych mieszaninach.
d    Odnośnie do numerów UN 2315, 3151, 3152 i 3432, jeżeli przewożone są w urządzeniach, ilości w opakowaniu wewnętrznym nie powinny przekraczać ilości w pojedynczym urządzeniu. Urządzenie powinno być przewożone w szczelnym opakowaniu a całkowita sztuka przesyłki powinna być zgodna z 3.4.4 (c). Do przewozu urządzeń nie powinny być używane tace obciągane folią termokurczliwą.
3.4.7   Opakowania zbiorcze zawierające sztuki przesyłki spełniające wymagania podane pod 3.4.3, 3.4.4 lub 3.4.5 powinny być oznakowane zgodnie z 3.4.4 (c) z uwzględnieniem każdego towaru niebezpiecznego znajdującego się w opakowaniu zbiorczym, z wyjątkiem przypadków, gdy oznakowanie odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym pozostaje widoczne.

CZĘŚĆ 4

PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA OPAKOWAŃ I CYSTERN

Dział 4.1

STOSOWANIE OPAKOWAŃ, W TYM DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL) ORAZ DUŻYCH OPAKOWAŃ

4.1.1        Przepisy ogólne dotyczące pakowania towarów niebezpiecznych do opakowań, w tym do DPPL i dużych opakowań
UWAGA: Przepisy ogólne zawarte w niniejszym rozdziale mają zastosowanie do pakowania towarów klas 2, 6.2 i 7 wyłącznie w zakresie podanym pod 4.1.8.2 (klasa 6.2), 4.1.9.1.5 (klasa 7) oraz w odpowiednich instrukcjach pakowania podanych pod 4.1.4 (instrukcje pakowania P201 i P202 dla klasy 2 oraz P620, P621, P650, IBC620 i LP621 dla klasy 6.2).
4.1.1.1      Materiały niebezpieczne powinny być pakowane w opakowania dobrej jakości, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które powinny być wystarczająco mocne, aby wytrzymywały wstrząsy oraz czynności ładunkowe występujące normalnie podczas przewozu. Czynności te obejmują przemieszczanie pomiędzy jednostkami transportowymi i pomiędzy jednostkami transportowymi a magazynami, jak również każde zdjęcie z palety lub wyjęcie z opakowania zbiorczego w celu dalszego przenoszenia ręcznego lub mechanicznego. Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (wynikających na przykład ze zmiany wysokości). Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, powinny być zamknięte zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta. Podczas przewozu, na zewnętrznych częściach opakowania, DPPL i dużego opakowania nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości materiału. Przepisy te stosuje się odpowiednio do opakowań nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych oraz nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych DPPL i nowych lub wtórnych dużych opakowań.
4.1.1.2      Części opakowań, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które stykają się z materiałami niebezpiecznymi:
(a)  nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów mogące powodować ich zniszczenie lub znaczne osłabienie; oraz
(b)  nie powinny powodować zjawisk niebezpiecznych, np. oddziaływać katalitycznie na te materiały lub reagować z nimi.
W razie potrzeby, części opakowań powinny być pokryte odpowiednią wykładziną lub poddane odpowiedniej obróbce.
UWAGA: Dla określenia zgodności chemicznej opakowań z tworzywa sztucznego, łącznie z DPPL, wykonanych z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, patrz 4.1.1.19.
4.1.1.3      O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każde opakowanie, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, z wyjątkiem opakowań wewnętrznych, powinno być zgodne z typem konstrukcji zbadanym z wynikiem pozytywnym, zgodnie z odpowiednimi wymaganiami podanymi pod 6.1.5, 6.3.2, 6.5.4 lub 6.6.5. Opakowania, dla których takie badanie nie jest wymagane, wymienione są pod 6.1.1.3.
4.1.1.4      Jeżeli opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, napełniane są cieczami, to należy pozostawiać wolną przestrzeń gwarantującą, że w wyniku zwiększenia objętości cieczy pod wpływem temperatury, która może wystąpić podczas przewozu, nie wystąpi ubytek cieczy, ani trwałe odkształcenie opakowania. O ile nie ustalono wymagań szczególnych, to należy przyjąć, że w temperaturze 55°C ciecz nie powinna wypełniać całkowicie opakowania. Jednakże w przypadku DPPL, należy pozostawić taką przestrzeń, aby ładunek o średniej temperaturze 50°C zajmował najwyżej 98% pojemności wodnej DPPL. Jeżeli przepisy odnoszące się do konkretnej klasy nie stanowią inaczej, to maksymalny stopień napełnienia w temperaturze 15°C powinien być określony następująco:
(a)
 
Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C< 60
ł 60
< 100
ł 100
< 200
ł 200
< 300
 
ł 300
Stopień napełnienia opakowania w %9092949698
 
lub

(b) Stopień napełnienia pojemności opakowania.

We wzorze tym α oznacza średni współczynnik rozszerzalności objętościowej cieczy w temperaturze pomiędzy 15°C i 50°C, tj. przy maksymalnej różnicy temperatury 35°C.

oblicza się ze wzoru ,

gdzie d15 i d50 oznaczają gęstości względne1 cieczy w temperaturze 15°C i 50°C, a tF - średnią temperaturę cieczy w czasie napełniania.

_________
1    Określenie "gęstość względna" (d), używane w niniejszym dziale, uważa się za synonim "ciężaru właściwego".

4.1.1.5      Opakowania wewnętrzne powinny być umieszczane w opakowaniach zewnętrznych w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu uniknąć ich rozbicia, przedziurawienia lub przedostania się ich zawartości do opakowania zewnętrznego. Opakowania wewnętrzne łatwo ulegające rozbiciu lub przedziurawieniu, takie jak opakowania szklane, porcelanowe, kamionkowe, z niektórych tworzyw sztucznych, itp., powinny być zabezpieczone w opakowaniu zewnętrznym odpowiednim materiałem wypełniającym. Wydostanie się zawartości nie powinno znacząco pogarszać właściwości ochronnych materiału wypełniającego lub opakowania zewnętrznego.
4.1.1.6      Materiały niebezpieczne nie powinny być pakowane ze sobą lub z innymi materiałami do tego samego opakowania zewnętrznego lub do dużego opakowania, jeżeli reagują ze sobą niebezpiecznie i wywołują:
(a)  spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b)  wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c)  tworzenie substancji żrących; lub
(d)  tworzenie substancji niestabilnych.
UWAGA: W odniesieniu do przepisów szczególnych dotyczących pakowania razem, patrz 4.1.10.
4.1.1.7      Zamknięcia opakowań zawierających materiały zwilżone lub rozcieńczone powinny zapewniać, że zawartość cieczy (wody, rozpuszczalnika lub flegmatyzatora) podczas przewozu nie zmniejszyła się poniżej dopuszczalnych granic.
4.1.1.7.1    Jeżeli DPPL wyposażony jest w dwa lub więcej układy zamknięć zamontowanych jeden za drugim, to w pierwszej kolejności powinien być zamknięty układ znajdujący się bliżej przewożonego materiału.
4.1.1.8      Materiały ciekłe mogą być nalewane tylko do takich opakowań wewnętrznych, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne mogące wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli w opakowaniu może wystąpić wzrost ciśnienia na skutek wydzielania się gazu z zawartości (z powodu wzrostu temperatury lub z innych przyczyn), to opakowanie, w tym DPPL, powinno być wyposażone w urządzenie odpowietrzające. Urządzenie odpowietrzające powinno być zamontowane w przypadku, gdy niebezpieczny wzrost ciśnienia może wystąpić w wyniku normalnego rozkładu materiałów. Wydzielane gazy nie powinny stwarzać zagrożenia wynikającego z ich toksyczności, palności, wydzielonej ilości, itp. Urządzenie odpowietrzające powinno być wykonane w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu w przypadku, gdy opakowanie, w tym DPPL, znajduje się w pozycji przewidzianej do przewozu, uniemożliwiało wyciek cieczy lub wnikanie do wewnątrz obcych materiałów.
UWAGA: W transporcie lotniczym odpowietrzanie sztuk przesyłki nie jest dozwolone.
4.1.1.9      Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, nowe, przerobione lub wtórne, albo opakowania regenerowane lub wyremontowane DPPL, regularnie konserwowane, powinny przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badania określone pod 6.1.5, 6.3.2, 6.5.4 lub 6.6.5. Przed napełnieniem i nadaniem do przewozu, każde opakowanie, w tym DPPL i duże opakowanie, powinno być sprawdzone i uznane za wolne od korozji, zanieczyszczenia lub innych uszkodzeń, a każdy DPPL powinien być sprawdzony w zakresie prawidłowego działania wyposażenia obsługowego. Każde opakowanie wykazujące oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji nie powinno być dłużej używane, albo powinno być poddane renowacji w takim zakresie, aby przeszło z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji. Każdy DPPL, regularnie konserwowany, wykazujący oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji nie powinien być dłużej używany, albo powinien być wyremontowany w takim zakresie, aby przeszedł z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji.
4.1.1.10     Materiały ciekłe powinny być nalewane tylko do opakowań, w tym w DPPL, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne mogące wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Opakowania i DPPL, na których podana jest wartość ciśnienia próbnego, określona odpowiednio pod 6.1.3.1(d) i 6.5.2.2.1, powinny być napełniane tylko materiałem ciekłym o takiej prężności par, że:
(a)  całkowite ciśnienie manometryczne w opakowaniu lub DPPL (tzn. prężność par materiału napełniającego plus ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełniania 15°C, nie powinno przekraczać 2/3 podanego ciśnienia próbnego, lub
(b)  w temperaturze 50°C powinna być ona niższa od 4/7 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa; lub
(c)  w temperaturze 55°C powinna być ona niższa od 2/3 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa.
DPPL metalowe, przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych, nie powinny być stosowane do przewozu materiałów ciekłych o prężności par większej niż 110 kPa (1,1 bara) w temperaturze 50°C lub 130 kPa (1,3 bara) w temperaturze 55°C.

PRZYKŁADOWE WARTOŚCI CIŚNIENIA PRÓBNEGO, OBLICZONE WEDŁUG 4.1.1.10 (c), NANOSZONEGO NA OPAKOWANIA, ŁĄCZNIE Z DPPL
 
UNNazwaKlasaGrupa pakowaniaVp55 (kPa)Vp55 x 1,5 (kPa)(Vp55 x 1,5) minus 100 (kPa)
Wymagane minimalne ciśnienie próbne według 6.1.5.5.4(c)
(kPa)
Minimalne ciśnienie próbne (nadciśnienie) do naniesienia na opakowanie (kPa)
2056czterowodorofuran3II701055100100
2247n-dekan3III1,42,1-97,9100100
1593dwuchlorometan6.1III164246146146150
1155eter dwuetylowy3I199299199199250
 
UWAGA 1: Prężność par w temperaturze 55°C (Vp55) dla czystych materiałów ciekłych można zwykle uzyskać z tablic naukowych.
UWAGA 2: Tabela odnosi się tylko do 4.1.1.10(c), co oznacza, że naniesiona wartość ciśnienia próbnego powinna przewyższać 1,5 razy prężność par w temperaturze 55°C pomniejszoną o 100 kPa. Jeżeli np. ciśnienie próbne dla n-dekanu jest określone zgodnie z 6.1.5.5.4(a), to minimalna wartość naniesionego ciśnienia próbnego może być niższa.
UWAGA 3: Odnośnie do UN 1155 eteru dwuetylowego, wymagane minimalne ciśnienie próbne, zgodnie z 6.1.5.5.5, wynosi 250 kPa.
4.1.1.11     Próżne opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, które zawierały materiał niebezpieczny, podlegają tym samym wymaganiom co opakowania napełnione, o ile nie zastosowano odpowiednich środków w celu zlikwidowania wszystkich zagrożeń.
4.1.1.12     Wszystkie opakowania, w tym DPPL, przeznaczone do materiałów ciekłych powinny przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności podane pod 6.1.5.4.3 oraz powinny odpowiadać stosownym poziomom badań wskazanych dla różnych typów DPPL podanym pod 6.5.4.7:
(a)  przed pierwszym użyciem do przewozu;
(b)  po przerobieniu lub renowacji, przed powtórnym użyciem do przewozu;
(c)  po naprawie lub przerobieniu jakiegokolwiek DPPL, przed ponownym użyciem go do przewozu.
Dla potrzeb takich badań opakowanie lub DPPL nie musi być wyposażone w zamknięcia.
Naczynia wewnętrzne opakowań złożonych lub DPPL mogą być badane bez opakowań zewnętrznych, pod warunkiem, że nie wpłynie to na wyniki badań. Badanie to nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych lub dużych opakowań;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii); oraz
-   opakowań metalowych lekkich oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii).
4.1.1.13     Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów stałych, które mogą przejść w stan ciekły w temperaturze przewidywanej podczas przewozu, powinny również zapewniać utrzymanie zawartości w przypadku, gdy znajduje się ona w stanie ciekłym.
4.1.1.14     Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów sproszkowanych lub granulowanych, powinny być pyłoszczelne albo powinny być wyposażone w wykładzinę pyłoszczelną.
4.1.1.15     W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożonych z naczyniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego, o ile właściwa władza nie postanowi inaczej, dozwolony okres ich używania do przewozu materiałów niebezpiecznych powinien wynosić pięć lat, z wyjątkiem przypadków, gdy ustalono okres krótszy ze względu na właściwości materiału przeznaczonego do przewozu.
4.1.1.16     Opakowania oraz DPPL, oznakowane zgodnie z 6.1.3, 6.2.5.8, 6.2.5.9, 6.3.1, 6.5.2 lub 6.6.3, ale dopuszczone przez państwo, które nie jest Umawiającą się Stroną ADR, mogą być stosowane do przewozu na warunkach ADR.
4.1.1.17     Materiały wybuchowe, samoreaktywne i nadtlenki organiczne
Jeżeli przepis szczególny ADR nie stanowi inaczej, to opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, używane do materiałów lub przedmiotów klasy 1, materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, powinny spełniać przepisy określone dla średniego poziomu zagrożenia (II grupa pakowania).
4.1.1.18     Używanie opakowań awaryjnych
4.1.1.18.1   Uszkodzone, wadliwe, cieknące lub nieodpowiadające wymaganiom sztuki przesyłki, albo towary niebezpieczne, które wysypały się lub wyciekły, mogą być przewożone w opakowaniach awaryjnych wskazanych pod 6.1.5.1.11. Można również stosować do tego celu większe opakowania odpowiedniego typu oraz o odpowiedniej charakterystyce eksploatacyjnej, pod warunkiem spełnienia wymagań podanych pod 4.1.1.18.2.
4.1.1.18.2   W celu przeciwdziałania nadmiernemu przemieszczaniu się sztuk przesyłki wewnątrz opakowania awaryjnego należy przedsięwziąć odpowiednie środki. Jeżeli opakowanie awaryjne zawiera materiały ciekłe, to należy dodać do nich wystarczającą ilość obojętnego materiału chłonnego, aby uniemożliwić występowanie wolnej cieczy.
4.1.1.19     Sprawdzanie zgodności chemicznej opakowań z tworzyw sztucznych, w tym DPPL, przez porównanie materiałów napełniających z cieczami wzorcowymi.
4.1.1.19.1   Wprowadzenie
Odnośnienie do opakowań z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wymienionych pod 6.1.5.2.6, oraz DPPL z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wymienionych pod 6.5.4.3.5, zgodność chemiczna z materiałami napełniającymi może być potwierdzona poprzez porównanie z cieczami wzorcowymi według procedur, zawartych pod 4.1.1.19.3 do 4.1.1.19.5 oraz w tabeli 4.1.1.19.6, zawierającej listę porównawczą, pod warunkiem, że prototypy były badane zgodnie z 6.1.5 lub 6.5.4 przy użyciu tych cieczy wzorcowych, biorąc pod uwagę 6.1.6 oraz spełnienie warunków podanych pod 4.1.1.19.2. Jeżeli porównanie, zgodnie z niniejszym podrozdziałem, nie jest możliwe, to zgodność chemiczna powinna być potwierdzona przez zbadanie prototypu według 6.1.5.2.5 lub przez badania laboratoryjne według 6.1.5.2.7 dla opakowań, oraz według 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6 dla DPPL.
UWAGA: Bez względu na wymagania niniejszego podrozdziału zastosowanie opakowań, w tym DPPL, do określonych materiałów, podlega ograniczeniom wynikającym z tabeli A w dziale 3.2 i w instrukcjach pakowania w dziale 4.1.
4.1.1.19.2   Warunki
Gęstość względna materiałów napełniających nie powinna być większa od gęstości materiałów użytych w celu określenia wysokości w badaniach na swobodny spadek, przeprowadzonych z wynikiem pozytywnym, według 6.1.5.3.4 lub 6.5.4.1.3, oraz określenia masy zastosowanej w badaniach na nacisk przy spiętrzaniu, przeprowadzonych z wynikiem pozytywnym według 6.1.5.3.4 lub, gdy jest to konieczne, z porównawczą(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi) według 6.5.4.6. Prężność par materiałów napełniających w 50°C lub 55°C, nie powinna być większa od ciśnienia zastosowanego do określenia wewnętrznego ciśnienia próbnego (hydraulicznego) w badaniu przeprowadzonym z wynikiem pozytywnym według 6.1.5.5.4 lub 6.5.4.8.4.2 z porównawczą(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi). W przypadku, gdy towary napełniające są porównywalne ze cieczami wzorcowymi złożonymi, to odpowiednie wartości materiałów napełniających nie powinny być większe od wartości minimalnych spośród zastosowanych wysokości w badanich na swobodny spadek, masy przyjętej w badaniach na nacisk przy spiętrzaniu oraz ciśnienia w wewnętrznych próbach ciśnieniowych.
Przykład: UN 1736 chlorek benzoilu porównywalny jest z cieczami wzorcowymi złożonymi "Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający". Jego prężność par w temperaturze 50° C wynosi 0,34 kPa, a gęstość względna w przybliżeniu 1,2. Badania prototypów bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, przeprowadzane są często na minimalnym wymaganym poziomie badań. W praktyce oznacza to, że badanie wytrzymałości na nacisk przy spiętrzaniu przeprowadzane jest zwykle z obciążeniem odpowiadającym jedynie gęstości względnej 1,0 dla "Mieszaniny węglowodorów" i gęstości względnej 1,2 dla "Roztworu zwilżającego" (patrz definicja cieczy wzorcowych pod 6.1.6). W rezultacie zgodność chemiczna określona na podstawie badania prototypu nie mogłaby być potwierdzona dla chlorku benzoilu z powodu nieadekwatnego poziomu badań prototypu z zastosowaniem cieczy wzorcowej "mieszanina węglowodorów". (Uwzględniając fakt, że w większości przypadków ciśnienie wewnętrzne zastosowane w próbie hydraulicznej jest nie mniejsze niż 100 kPa, to poziom badań podany pod 4.1.1.10 powinien uwzględniać także prężność par chlorku benzoilu).
W procedurze porównawczej powinny być uwzględnione wszystkie składniki materiału napełniającego, który może być roztworem, mieszaniną lub preparatem, takim jak środki zwilżające w detergentach i środkach dezynfekujących, bez względu na to czy są niebezpieczne czy też nie.
4.1.1.19.3   Procedury porównawcze
Zaliczenie materiałów napełniających do materiałów lub grup materiałów wymienionych w tabeli pod 4.1.1.19.6, powinno odbywać się według następujących kroków (patrz także algorytm na rys. 4.1.1.19.1):
(a)  klasyfikacja materiałów napełniających zgodnie z procedurami i kryteriami części 2 (określenie numeru UN i grupy pakowania);
(b)  po dokonaniu klasyfikacji należy odnaleźć numer UN w kolumnie (1) w tabeli 4.1.1.19.6;
(c)  potem wybrać kolumnę odpowiadającą kryteriom grupy pakowania, stężeniu, temperaturze zapłonu, obecności składnika nie niebezpiecznego itp., uwzględniając informacje podane w kolumnach (2a), (2b) i (4) listy porównawczej, jeżeli występuje tam więcej niż jedna pozycja dla tego konkretnego numeru UN;
jeżeli jest to niemożliwe, zgodność chemiczna powinna być zweryfikowana według 6.1.5.2.5 lub 6.1.5.2.7 dla opakowań, oraz według.6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6. dla DPPL, (jednakże dla roztworów wodnych patrz 4.1.1.19.4);
(d)  jeżeli numer UN i grupa pakowania materiału napełniającego, określone zgodnie z (a), nie są włączone do listy porównawczej, to zgodność chemiczna powinna być ustalona według 6.1.5.2.5 lub 6.1.5.2.7 dla opakowań oraz według 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6 dla DPPL;
(e)  jeżeli jest to wskazane w kolumnie (5) wybranego wiersza mają zastosowanie "Zasady pozycji grupowych" opisane pod 4.1.1.19.5,;
(f)  zgodność chemiczna materiałów napełniających może być uznana za zweryfikowaną według 4.1.1.19.1 i 4.1.1.19.2, jeżeli jest porównywalna z cieczą wzorcową lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5) a typ konstrukcji jest zatwierdzony dla tej/tych cieczy wzorcowej(ych).

Rys. 4.1.1.19.1: Algorytm porównywania materiałów napełniających z cieczami wzorcowymi



4.1.1.19.4   Roztwory wodne
Roztwory wodne materiałów i grup materiałów porównywalnych z określoną(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi) według 4.1.1.19.3 mogą być również porównywane do tej (tych) cieczy wzorcowej(ych) pod warunkiem spełnienia następujących warunków:
(a)  roztwór wodny może być zaliczony do tego samego numeru UN co materiał, według zasad określonych pod 2.1.3.3, oraz
(b)  roztwór wodny nie jest wyraźnie określony nazwą inną niż na liście porównawczej pod 4.1.1.19.6, oraz
(c)  nic zachodzi reakcja chemiczna pomiędzy materiałem niebezpiecznym a roztworem wodnym.
Przykład: Roztwory wodne UN 1120 tert-butanolu:
-   tert-butanol chemicznie czysty zaliczony jest na liście porównawczej do cieczy wzorcowej " kwas octowy "
-   roztwory wodne tert-butanolu mogą być sklasyfikowane do pozycji UN 1120 BUTANOLE zgodnie z 2.1.3.3, ponieważ roztwory wodne tert-butanolu nie różnią się od pozycji materiałów czytstych pod względem klasy, grupy pakowania i stanu fizycznego. Pozycja "1120 BUTANOLE" nie jest wyraźnie ograniczona do materiałów czystych, a roztwory wodne tych materiałów nie są określone nazwą własną, inną niż w tabeli A w dziale 3.2, jak również na liście porównawczej.
-   UN 1120 BUTANOLE nie reagują z wodą w normalnych warunkach przewozu.
Wynika z tego, że roztwór wodny UN 1120 tert-butanolu może być zaliczony do cieczy wzorcowej "kwas octowy".
4.1.1.19.5   Zasada pozycji grupowych
Odnośnie do porównania materiałów napełniających, dla których "zasada pozycji grupowych" wskazana jest w kolumnie (5), powinny być spełnione następujące warunki i podjęte niżej wymienione kroki (patrz także algorytm na rys. 4.1.1.19.2):
(a)  procedury porównawcze dla każdego składnika niebezpiecznego roztworu, mieszaniny lub preparatu przeprowadza się zgodnie z 4.1.1.19.3, uwzględniając warunki podane pod 4.1.1.19.2. W przypadku pozycji ogólnych składniki mogą być pominięte pod warunkiem, że nie powodują uszkodzenia polietylenu o wysokiej gęstości (np. pigmenty stałe zaliczane do UN 1263 FARBA lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY);
(b)  roztwór, mieszanina lub preparat nie może być porównywana z cieczą wzorcową, jeżeli:
(i)  numer UN i grupa pakowania jednego lub więcej składników niebezpiecznych nie występują na liście porównawczej; lub
(ii)  "Zasada pozycji grupowych" podana jest w kolumnie (5) listy porównawczej dla jednego lub więcej składników; lub
(iii)  kod klasyfikacyjny jednego lub więcej składników niebezpiecznych różni się od kodu roztworu, mieszaniny lub preparatu (za wyjątkiem UN 2059 NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA).
(c)  jeżeli wszystkie składniki niebezpieczne umieszczone są na liście porównawczej, a ich kody klasyfikacyjne są zgodne z kodami ich roztworów, mieszanin lub preparatów oraz wszystkie składniki niebezpieczne porównywalne są z tymi samymi cieczami wzorcowymi lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5), to ich zgodność chemiczna, uwzględniając przepisy podane pod 4.1.1.19 i 4.1.1.19.2, może być uznana za zweryfikowaną;
(d)  jeżeli wszystkie składniki niebezpieczne umieszczone są na liście porównawczej, a ich kody klasyfikacyjne są zgodne z kodami klasyfikacyjnymi roztworu, mieszaniny lub preparatu oraz wszystkie składniki niebezpieczne porównywalne są z tymi samymi cieczami wzorcowymi lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5), to ich zgodność chemiczna, z uwzględnieniem przepisów podanych pod 4.1.1.19.1 i 4.1.1.19.2, może być uznana za zweryfikowaną dla następującej kombinacji cieczy wzorcowych:
(i)  woda/kwas azotowy 55%; z wyłączeniem kwasów nieorganicznych o kodzie klasyfikacyjnym C1, które zaliczone są do cieczy wzorcowej "woda";
(ii)  woda/roztwór zwilżający;
(iii)  woda/kwas octowy;
(iv)  woda/mieszanina węglowodorów
(v)  woda/octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
(e)  zgodność chemiczna objęta tą zasadą nie jest uważana za sprawdzoną dla innych cieczy wzorcowych złożonych niż wyszczególnione w (d) i dla wszystkich przypadków wymienionych pod (b). W takich przypadkach zgodność chemiczna powinna być sprawdzona innymi sposobami (patrz 4.1.1.19.3 (d))
Przykład 1: Mieszanina UN 1940 KWAS TIOGLIKOLOWY (50%) i UN 2531 KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY (50%); klasyfikacja mieszaniny: UN 3265 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.
-   oba numery UN składników i numer UN mieszaniny podane są na liście porównawczej;
-   zarówno oba składniki, jak i mieszanina mają ten sam kod klasyfikacyjny: C3;
-   UN 1940 KWAS TIOGLIKOLOWY porównywalny jest z cieczą wzorcową "kwas octowy", a UN 2531 KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY jest porównywalny z cieczą wzorcową "octan n-butylu/octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający". Zgodnie z warunkami podanymi pod (d,) nie jest to dopuszczalna kombinacja cieczy wzorcowych. Zgodność chemiczna mieszaniny powinna być sprawdzona innymi sposobami.
Przykład 2: Mieszanina UN 1793 FOSFORAN IZOPROPYLU (50%) i UN 1803 KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY (50%); klasyfikacja mieszaniny: UN 3265 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.
-   oba numery UN składników i numer UN mieszaniny podane są na liście porównawczej;
-   zarówno oba składniki, jak i mieszanina mają ten sam kod klasyfikacyjny: C3
-   UN 1793 FOSFORAN IZOPROPYLU porównywalny jest z cieczą wzorcową "roztwór zwilżający", a UN 1803 KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY porównywalny jest z cieczą wzorcową "woda". Zgodnie z warunkami podanymi w punkcie (d) jest to jedna z dopuszczalnych kombinacji cieczy wzorcowych. W konsekwencji zgodność chemiczna mieszaniny może być uznana za sprawdzoną pod warunkie, że prototyp opakowania jest zatwierdzony dla cieczy wzorcowych "roztwór zwilżający" i "woda".

Rysunek 4.1.1.19.2: Algorytm "Zasady pozycji grupowych"


Dopuszczalna kombinacja cieczy wzorcowych:
-   woda/kwas azotowy (55%), z wyjątkiem kwasów nieorganicznych o kodzie klasyfikacyjnym C1, które przyporządkowane są cieczy wzorcowej "woda";
-   woda/roztwór zwilżający;
-   woda/kwas octowy;
-   woda/mieszanina węglowodorów;
-   woda/octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający.

4.1.1.19.6   Lista porównawcza
W poniższej tabeli (Lista porównawcza) materiały niebezpieczne zestawione są w kolejności numerów UN. Z reguły w każdym wierszu, w którym umieszczony jest materiał niebezpieczny, pozycja pojedyncza lub zbiorowa określona jest numerem UN. Jednakże, w kilku kolejnych wierszach może występować ten sam numer UN, nawet jeżeli materiały o tym samym numerze UN mają różne nazwy (np. pojedyncze izomery z grupy materiałów), różne właściwości chemiczne, różne właściwości fizyczne i/lub różne warunki przewozu. W takich przypadkach pozycja pojedyncza lub grupowa w obrębie określonych grup pakowania umieszczona jest w ostatnim z tych wierszy.
Kolumny (1) do (4) w tabeli 4.1.1.19.6 mają strukturę podobną, jak w tabeli A działu 3.2 i stosowanedo określenia materiału dla potrzeb niniejszego podrozdziału. W ostatniej kolumnie wymieniona jest ciecz(e) wzorcowa(e), z którymi materiały mogą być porównywane.
Wyjaśnienia do każdej kolumny:
Kolumna (1)  Nr UN
Numer UN określa:
-   materiał niebezpieczny, jeżeli został zaliczony do własnego szczegółowego numeru UN, lub
-   pozycję grupową, do której powinny być klasyfikowane materiały niebezpieczne niewymienione z nazwy, zgodnie z kryteriami klasyfikacyjnymi ("drzewa decyzyjne") w Części 2.
Kolumna (2a)  Prawidłowa nazwa przewozowa lub nazwa techniczna
Zawiera nazwę materiału, pozycję pojedynczą, która może obejmować różne izomery, lub pozycję grupową.
Wymieniona nazwa może odbiegać od odpowiedniej prawidłowej nazwy przewozowej.
Kolumna (2b)  Opis
Zawiera opis wyjaśniający zakres danej pozycji w przypadkach, kiedy klasyfikacja, warunki przewozu i/lub zgodność chemiczna materiału może być zmienna.
Kolumna (3a)  Klasa
Zawiera numer klasy, do której materiał niebezpieczny został zaliczony. Zaliczenie do tej klasy następuje zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2.
Kolumna (3b)  Kod klasyfikacyjny
Zawiera kod klasyfikacyjny materiału niebezpiecznego nadany zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2.
Kolumna (4)  Grupa pakowania
Zawiera numer (y) grupy pakowania (I, II lub III) nadany dla materiału niebezpiecznego, zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2. Niektóre materiały nie są zaliczane do grup pakowania.
Kolumna (5)  Ciecze wzorcowe
Kolumna zawiera określone informacje dotyczące, albo cieczy wzorcowej lub kombinacji cieczy wzorcowych, z którymi materiały mogą być porównywane, lub odniesienie do zasad dotyczących pozycji grupowych opisanych w 4.1.1.19.5.

Tabela 4.1.1.19.6: Lista porównawcza
 
UN
Prawidłowa nazwa przewozowa lub nazwa techniczna
3.1.2
Opis
3.1.2
Klasa
2.2
Kod klasyfikacyjny
2.2
Grupa pakowania
2.1.1.3
Ciecz wzorcowa
(1)(2a)(2b)(3a)(3b)(4)(5)
1090Aceton 3F1IIMieszaniny węglowodorów Uwaga: stosuje się tylko wówczas, jeżeli wykazano, że przenikanie materiału na zewnątrz sztuki przesyłki przeznaczonej do przewozu jest na dopuszczalnym poziomie
1093Akrylonitryl, stabilizowany 3FT1IOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1104Octany amyluczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1105Pentanoleczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1II/IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1106Amyloaminaczyste izomery i mieszaniny izomerów3FCII/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1109Mrówczany amyluczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1120Butanoleczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1II/IIIKwas octowy
1123Octany butyluczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1II/IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1125n-Butyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1128Mrówczan n-butylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1129Aldehyd masłowy 3F1IIMieszanina węglowodorów
1133Klejezawierające materiały ciekłe zapalne3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1139Powłoka ochronna w roztworzeobejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1145Cykloheksan 3F1IIMieszanina węglowodorów
1146Cyklopentan 3F1IIMieszanina węglowodorów
1153Eter dwuetylowy glikolu etylenowego 3F1III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
1154Dwuetyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1158Dwuizopropyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1160Dwumetyloamina, roztwór wodny 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1165Dioksan 3F1IIMieszanina węglowodorów
1169Ekstrakty, aromatyczne, ciekłe 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1170Etanol lub Etanol w roztworzeroztwór wodny3F1II/IIIKwas octowy
1171Eter monoetylowy glikolu etylenowego 3F1III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
1172Eter monoetylowy octanu glikolu etylenowego 3F1III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
1173Octan etylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1177Octan 2-etylobutylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1178Aldehyd 2-etylomasłowy 3F1IIMieszanina węglowodorów
1180Maślan etylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1188Eter monometylowy glikolu etylenowego 3F1III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
1189Eter monometylowy octanu glikolu etylenowego 3F1III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżając
i
ymieszanina węglowodorów
1190Mrówczan etylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1191Aldehydy oktyloweczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIMieszanina węglowodorów
1192Mleczan etylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1195Propionian etylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1197Ekstrakty, smakowe, ciekłe 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1198Formaldehyd w roztworze, palnyroztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3FCIIIKwas octowy
1202Paliwo do silników Dieslazgodne z normą EN 590:1993 lub o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 100°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
1202Olej gazowyo temperaturze zapłonu nie wyższej niż 100°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
1202Olej opałowy lekkiszczególnie lekki3F1IIIMieszanina węglowodorów
1202Olej opałowy lekkizgodne z normą EN 590:1993 lubmo temperaturze zapłonu nie wyższa niż 100°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
1203Paliwo silnikowe (benzyny) 3F1IIMieszanina węglowodorów
1206Heptanyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
1207Aldehyd heksylowyn-Heksaldehyd3F1IIIMieszanina węglowodorów
1208Heksanyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
1210Farba drukarska, lub Materiał pokrewny do farby drukarskiejpalne (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej)3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1212Izobutanol 3F1IIIKwas octowy
1213Octan izobutylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1214Izobutyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1216Izooktenczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
1219Izopropanol 3F1IIKwas octowy
1220Octan izopropylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1221Izopropyloamina 3FCI
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1223Nafta lotnicza 3F1IIIMieszanina węglowodorów
12243,3-Dwumetylo-2-butanon 3F1IIMieszanina węglowodorów
1224Ketony, ciekłe, i.n.o. 3F1II/IIIZasady pozycji grupowych
1230Metanol 3FT1IIKwas octowy
1231Octan metylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1233Octan metylowoamylowy 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1235Metyloamina, roztwór wodny 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1237Maślan metylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1247Metakrylan metylu, monomer, stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1248Propionian metylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1262Oktanyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
1263Farba lub Materiał pokrewny do farbyobejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1265Pentanyn-Pentan3F1IIMieszanina węglowodorów
1266Wyroby perfumeryjnezawierające palne rozpuszczalniki3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1268Nafta ze smoły węglowejo prężności par w 50°C nie wyzszej niż 110 kPa3F1IIMieszanina węglowodorów
1268Destylaty z ropy naftowej, i.n.o. lub Produkty naftowe, i.n.o 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1274n-Propanol 3F1II/IIIKwas octowy
1275Aldehyd propionowy 3F1IIMieszanina węglowodorów
1276Octan n-propylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1277Propyloaminan-Propyloamina3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1281Mrówczany propyluczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1282Pirydyna 3F1IIMieszanina węglowodorów
1286Olej żywiczny 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1287Guma w roztworze 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1296Trójetyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1297Trójmetyloamina, roztwór wodnyzawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCI/II/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1301Octan winylu, stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1306Impregnaty do drewna, ciekłe 3F1II/IIIZasady pozycji grupowych
1547Anilina 6.1T1IIKwas octowy
1590Dwuchloroaniliny, ciekłeczyste izomery i mieszaniny izomerów6.1T1IIKwas octowy
1602Barwnik, ciekły, trujący, i.n.o. lub Półprodukt do barwnika, ciekły, trujący, i.n.o. 6.1T1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1604Etylenodwuamina 8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1715Bezwodnik octowy 8CF1IIKwas octowy
1717Chlorek acetylu 3FCIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1718Fosforan butylu, kwaśny 8C3IIIRoztwór zwilżający
1719Siarkowodórroztwór wodny8C5IIIKwas octowy
1719Materiał zasadowy ciekły, żrący, i.n.o.nieorganiczny8C5II/IIIZasady pozycji grupowych
1730Pięciochlorek antymonu, ciekłyczysty8C1IIWoda
1736Chlorek benzoilu 8C3II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1750Kwas chlorooctowy w roztworzeroztwór wodny6.1TC1IIKwas octowy
1750Kwas chlorooctowy w roztworzemieszaniny kwasu mono-i dwuchlorooctowego6.1TC1IIKwas octowy
1752Chlorek chloroacetylu 6.1TC1IOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1755Kwas chromowy w roztworzeroztwór wodny zawierający nie więcej niż 30% kwasu chromowego8C1II/IIIKwas azotowy
1760Cyjanamidroztwór wodny zawierający nie więcej niż 50% cyjanamidu8C9IIWoda
1760Kwas O,O-dwuetylodwutiofosforowy 8C9IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1760Kwas O,O-dwuizopropylodwutiofosforowy 8C9IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1760Kwas O,O-dwu-n-propylodwutiofosforowy 8C9IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1760Materiał żrący ciekły, i.n.o.temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C9I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1761Etylenodwuaminomiedź w roztworzeroztwór wodny8CT1II/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1764Kwas dwuchlorooctowy 8C3IIKwas octowy
1775Kwas fluoroborowyroztwór wodny zawierający nie więcej niż 50% kwasu fluoroborowego8C1IIWoda
1778Kwas fluorokrzemowy 8C1IIWoda
1779Kwas mrówkowy 8C3IIKwas octowy
1783Sześciometylenodwuami na w roztworzeroztwór wodny8C7II/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
1787Kwas jodowodorowyroztwór wodny8C1II/IIIWoda
1788Kwas bromowodorowyroztwór wodny8C1II/IIIWoda
1789Kwas solnynie więcej niż 38%-owy roztwór wodny8C1II/IIIWoda
1790Kwas fluorowodorowyzawierający nie więcej niż 60% kwasu fluorowodorowego8CT1II
Woda
dopuszczalny okres użytkowania: nie dłuższy niż 2 lata
1791Podchloryn w roztworzeroztwór wodny zawierający środek zwilżający zwyczajowo stosowany w obrocie handlowym8C9II/III
Kwas azotowy
i
roztwór zwilżający *
1791Podchloryn w roztworzeroztwór8C9II/IIIKwas azotowy *
Dla UN 1791: badania przeprowadza się tylko z odpowietrzeniami. Jeżeli badanie przeprowadzane jest z kwasem azotowym, jako cieczą wzorcową, to odpowietrzenie i uszczelnienie powinny być kwasoodporne. Dla podchlorynu w roztworze mogą być stosowane odpowietrzenia i uszczelnienia tego samego typu konstrukcji, odporne na podchloryn (np. guma silikonowa), ale nieodporne na kwas azotowy.
1793Fosforan izopropylu, kwaśny 8C3IIIRoztwór zwilżający
1802Kwas nadchlorowyzawierający nie więcej niż 50% masowych kwasu8CO1IIWoda
1803Kwas fenolosulfonowy, ciekłymieszanina izomerów8C3IIWoda
1805Kwas fosforowy, stały 8C1IIIWoda
1814Wodorotlenek potasowy, w roztworzeroztwór8C5II/IIIWoda
1824Wodorotlenek sodowy w roztworzeroztwór8C5II/IIIWoda
1830Kwas siarkowyzawierający ponad 51% kwasu8C1IIWoda
1832Kwas siarkowy, wyczerpanychemicznie stabilny8C1IIWoda
1833Kwas siarkawy 8C1IIWoda
1835Wodorotlenek czterometyloamoniowyroztwór wodny, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C7IIWoda
1840Chlorek cynkowy w roztworzeroztwór wodny8C1IIIWoda
1848Kwas propionowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1862Krotonian etylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1863Paliwo, lotnicze, do silników turbinowych 3F1I/II/IIIMieszanina węglowodorów
1866Żywica w roztworzezapalna3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1902Fosforan dwuizooktylu, kwaśny 8C3IIIRoztwór zwilżający
1906Kwas siarkowy, odpadowy 8C1IIKwas azotowy
1908Chloryn w roztworzeroztwór wodny8C9II/IIIKwas octowy
1914Propioniany butylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1915Cykloheksanon 3F1IIIMieszanina węglowodorów
1917Akrylan etylu, stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1919Akrylan metylu, stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1920Nonanyczyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
1935Cyjanki w roztworze, i.n.o.nieorganiczne6.1T4I/II/IIIWoda
1940Kwas tioglikolowy 8C3IIKwas octowy
1986Alkohole, zapalne, trujące, i.n.o. 3FT1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1987Cykloheksanoltechnicznie czysty3F1IIIKwas octowy
1987Alkohole, i.n.o. 3F1II/IIIZasady pozycji grupowych
1988Aldehydy, zapalne, trujące, i.n.o. 3FT1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1989Aldehydy, i.n.o. 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
19922,6-cis-Dwumetylomorfolina 3FT1IIIMieszanina węglowodorów
1992Materiał zapalny ciekły, trujący, i.n.o. 3FT1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
1993Ester winylowy kwasu propionowego 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1993Octan 1-metoksy-2-propylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
1993Materiał zapalny ciekły, i.n.o. 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
2014Nadtlenek wodoru, roztwórzawierający co najmniej 20%, ale nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (stabilizowany, jeśli to konieczne)5.1OC1IIKwas azotowy
2022Kwas krezolowymieszanina ciekła zawierająca krezole i ksylenole6.1TC1IIKwas octowy
2030Hydrazyna w roztworze wodnymzawierająca ponad 37%, lecz nie więcej niż 64% masowych hydrazyny8CT1IIWoda
2030Wodzian hydrazynyroztwór wodny z 64% hydrazyny8CT1IIWoda
2031Kwas azotowyinny niż czerwony dymiący, zawierający nie więcej niż 55% kwasu8CO1IIKwas azotowy
2045Aldehyd izomasłowy 3F1IIMieszanina węglowodorów
2050Dwuizobutylen, związki izomeryczne 3F1IIMieszanina węglowodorów
2053Metyloizobutylokarbinol 3F1IIIKwas octowy
2054Morfolina 3CF1IMieszanina węglowodorów
2057Trójpropylen 3F1II/IIIMieszanina węglowodorów
2058Aldehyd walerianowyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
2059Nitroceluloza w roztworze, zapalna 3DI/II/IIIZasady pozycji grupowych: odchylenie od tej zasady może być stosowane w odniesieniu do roztworów objętych kodem F1
2075Chloral bezwodny, stabilizowany 6.1T1IIRoztwór zwilżający
2076Krezole, ciekłeczyste izomery i mieszaniny izomerów6.1TC1IIKwas octowy
2078Dwuizocyjanian toluilenuciekły6.1T1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2079Dwuetylenotrójamina 8C7IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2209Formaldehyd w roztworzeroztwór wodny zawierający 37% formaldehydu i 8-10% metanolu8C9IIIKwas octowy
2209Formaldehyd w roztworzeroztwór wodny zawierający nie mniej niż 25% formaldehydu8C9IIIWoda
2218Kwas akrylowy, stabilizowany 8CF1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2227Metakrylan n-butylu, stabilizowany 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2235Chlorki chlorobenzyluChlorek p-chlorobenzylu6.1T2IIIMieszanina węglowodorów
2241Cykloheptan 3F1IIMieszanina węglowodorów
2242Cyklohepten 3F1IIMieszanina węglowodorów
2243Octan cykloheksylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2244Cyklopentanol 3F1IIIKwas octowy
2245Cyklopentanon 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2247n-Dekan 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2248Dwu-n-butyloamina 8CF1IIMieszanina węglowodorów
22581,2-Propylenodwuamina 8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2259Trójetylenoczteroamina 8C7IIWoda
2260Trójpropyloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2263Dwumetylocykloheksanyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIMieszanina węglowodorów
2264N, N-Dwumetylocykloheksyloamina 8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2265N, N-Dwumetyloformamid 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2266N, N-Dwumetylopropyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
22693,3'-Iminodwupropyloamina 8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2270Etyloamina w roztworze wodnymzawierającym co najmniej 50%, ale nie więcej niż 70% etyloaminy, temperatura zapłonu poniżej 23°C, żrący lub słabo żrący3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
22752-Etylobutanol 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
22762-Etyloheksyloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2277Metakrylan etylu stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2278n-Hepten 3F1IIMieszanina węglowodorów
2282Heksanoleczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2283Metakrylan izobutylu, stabilizowany 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2286Pięciometyloheptan 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2287Izohepteny 3F1IIMieszanina węglowodorów
2288Izohekseny 3F1IIMieszanina węglowodorów
2289Izoforonodwuamina 8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
22934-Metoksy-4-metylopentanon-2 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2296Metylocykloheksan 3F1IIMieszanina węglowodorów
2297Metylocykloheksanonczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIMieszanina węglowodorów
2298Metylocyklopentan 3F1IIMieszanina węglowodorów
23025-Metyloheksanon-2 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2308Kwas nitrozylosiarkowy, ciekły 8C1IIWoda
2309Oktadieny 3F1IIMieszanina węglowodorów
2313Pikolinyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1IIIMieszanina węglowodorów
2317Cyjanek sodowomiedziawy w roztworzeroztwór wodny6.1T4IWoda
2320Czteroetylenopięcioamina 8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2324Trójizobutylenmieszanina monoolefin C12, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
2326Trójmetylocykloheksyloa mina 8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2327Trójmetylosześciometyle nodwuaminaczyste izomery i mieszaniny izomerów8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2330Undekan 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2336Mrówczan allilu 3FT1IOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2348Akrylany butylu, stabilizowane 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2357Cykloheksyloaminatemperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2361Dwuizobutyloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2366Węglan dwuetylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2367Aldehyd alfa-metylowalerianowy 3F1IIMieszanina węglowodorów
2370Heksen-1 3F1IIMieszanina węglowodorów
23721,2-Dwu-(dwumetyloamino)etan 3F1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
23791,3-Dwumetylobutyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2383Dwupropyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2385Izomaślan etylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2393Mrówczan izobutylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2394Propionian izobutylutemperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2396Aldehyd metakrylowy, stabilizowany 3FT1IIMieszanina węglowodorów
2400Izowalerianian metylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2401Piperydyna 8CF1I
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2403Octan izopropenylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2405Maślan izopropylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2406Izomaślan izopropylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2409Propionian izopropylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
24101,2,3,6-Czterowodoro-pirydyna 3F1IIMieszanki węglowodorów
2427Chloran potasowy w roztworze wodnym 5.1O1II/IIIWoda
2428Chloran sodowy w roztworze wodnym 5.1O1II/IIIWoda
2429Chloran wapniowy w roztworze wodnym 5.1O1II/IIIWoda
2436Kwas tiooctowy 3F1IIKwas octowy
24572,3-Dwumetylobutan 3F1IIMieszanina węglowodorów
2491Etanoloamina 8C7IIIRoztwór zwilżający
2491Etanoloamina w roztworzeroztwór wodny8C7IIIRoztwór zwilżający
2496Bezwodnik propionowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2524orto-Mrówczan etylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2526Furfuryloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2527Akrylan izobutylu, stabilizowany 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2528Izomaślan izobutylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2529Kwas izomasłowy 3FCIIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2531Kwas metakrylowy, stabilizowany 8C3IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2542Trójbutyloamina 6.1T1IIMieszanina węglowodorów
25602-Metylopentanol-2 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2564Kwas trójchlorooctowy w roztworzeroztwór wodny8C3II/IIIKwas octowy
2565Dwucykloheksyloamina 8C7III
Mieszanki węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2571Kwas etylosiarkowy 8C3IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2571Kwasy alkilosiarkowe 8C3IIZasady pozycji grupowych
2580Bromek glinowy w roztworzeroztwór wodny8C1IIIWoda
2581Chlorek glinowy w roztworzeroztwór wodny8C1IIIWoda
2582Chlorek żelazowy w roztworzeroztwór wodny8C1IIIWoda
2584Kwas metanosulfonowyzawierający ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1IIWoda
2584Kwasy alkilosulfonowe, ciekłezawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2584Kwas benzenosulfonowyzawierający ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1IIWoda
2584Kwasy toluenosulfonowezawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1IIWoda
2584Kwasy arylosulfonowe, ciekłezawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2586Kwas metanosulfonowyzawierający nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3IIIWoda
2586Kwasy alkilosulfonowe, ciekłezawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2586Kwas benzenosulfonowyzawierający nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3IIIWoda
2586Kwasy toluenosulfonowezawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3IIIWoda
2586Kwasy arylosulfonowe, ciekłezawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2610Trójalliloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2614Alkohol metyloallilowy 3F1IIIKwas octowy
2617Metylocykloheksanoleczyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIKwas octowy
2619Benzylodwumetyloamina 8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2620Maślany amyluczyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2622Aldehyd glicydowytemperatura zapłonu poniżej 23°C3FT1IIMieszanina węglowodorów
2626Kwas chlorowy, roztwór wodnyzawierający nie więcej niż 10% kwasu chlorowego5.1O1IIKwas azotowy
2656Chinolinatemperatura zapłonu wyższa niż 61°C6.1T1IIIWoda
2672Amoniak w roztworze wodnymzawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957g/ml,8C5IIIWoda
2683Siarczek amonowy w roztworzeroztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C8CFTIIKwas octowy
26843-Dwuetyloaminopropyloamina 3FCIII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2685N, N-Dwuetyloetylenodwuamina 8CF1II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2693Wodorosiarczyny, w roztworze wodnym, i.n.o.nieorganiczne8C1IIIWoda
2707Dwumetylodioksanyczyste izomery i mieszaniny izomerów3F1II/IIIMieszanina węglowodorów
2733Aminy, zapalne, żrące, i.n.o. lub Poliaminy, zapalne, żrące, i.n.o. 3FCI/II/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2734Dwu-sec-butyloamina 8CF1IIMieszanina węglowodorów
2734Aminy, ciekłe, żrące, zapalne, i.n.o. lub Poliaminy, ciekłe żrące, zapalne, i.n.o. 8CF1I/II
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2735Aminy, ciekłe, żrące, i.n.o. lub Poliaminy, ciekłe żrące, i.n.o. 8C7I/II/III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2739Bezwodnik masłowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2789Kwas octowy, lodowaty lub Kwas octowy w roztworzeroztwór wodny, zawierający ponad 80% masowych kwasu8CF1IIKwas octowy
2790Kwas octowy w roztworzeroztwór wodny zawierający co najmniej 50%, ale nie więcej niż 80% masowych kwasu8C3II/IIIKwas octowy
2796Kwas siarkowyzawierający nie więcej niż 51% kwasu8C1IIWoda
2797Ciecz akumulatorowa, zasadowaroztwór wodny wodorotlenku potasu i sodu8C5IIWoda
2810Chlorek 2-chloro-6-fluorobenzylustabilizowany6.1T1IIIMieszanina węglowodorów
28102-Fenyloetanol 6.1T1IIIKwas octowy
2810Eter monoheksylowy glikolu etylenowego 6.1T1IIIKwas octowy
2810Materiał trujący ciekły, organiczny, i.n.o. 6.1T1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
2815n-Aminoetylopiperazyna 8C7III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2818Polisiarczek amonu w roztworzeroztwór8CT1II/IIIKwas octowy
2819Fosforan amylu, kwaśny 8C3IIIRoztwór zwilżający
2820Kwas masłowykwas n-masłowy8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2821Fenol w roztworzeroztwór wodny, trujący, niezasadowy6.1T1II/IIIKwas octowy
2829Kwas kapronowykwas n-kapronowy8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2837Wodorosiarczany, roztwór wodny 8C1II/IIIWoda
2838Maślan winylu, stabilizowany 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2841Dwu-n-amyloamina 3FT1III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2850Tetramer propylenumieszanina monoolefin C12, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C3F1IIIMieszanina węglowodorów
2873DwubutyloaminoetanolN,N-dwu-n-butylaminoetanol6.1T1IIIKwas octowy
2874Alkohol furfurylowy 6.1T1IIIKwas octowy
2920Kwas O,O-dwuetylodwutiofosforowytemperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C8CF1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2920Kwas O,O-dwumetylodwutiofosforowytemperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C8CF1IIRoztwór zwilżający
2920Bromowodór33% roztwór w kwasie octowym lodowatym8CF1IIRoztwór zwilżający
2920Wodorotlenek czterometyloamoniowyroztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C8CF1IIWoda
2920Materiał żrący ciekły, zapalny, i.n.o. 8CF1I/IIZasady pozycji grupowych
2922Siarczek amonowyroztwór wodny, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8CT1IIWoda
2922Krezolezasadowy roztwór wodny , mieszanina krezolanów sodu i potasu8CT1IIKwas octowy
2922Fenolzasadowy roztwór wodny, mieszanina fenolanów sodu i potasu8CT1IIKwas octowy
2922Fluorek sodowy, kwaśnyroztwór wodny8CT1IIIWoda
2922Materiał żrący ciekły, trujący, i.n.o. 8CT1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
2924Materiał zapalny ciekły, żrący, i.n.o.słabo żrący3FCI/II/IIIZasady pozycji grupowych
2927Materiał trujący ciekły, żrący, organiczny, i.n.o. 6.1TC1I/IIZasady pozycji grupowych
29332-Chloropropionian metylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
29342-Chloropropionian izopropylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
29352-Chloropropionian etylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2936Kwas tiomlekowy 6.1T1IIKwas octowy
2941Fluoroanilinyczyste izomery i mieszaniny izomerów6.1T1IIIKwas octowy
2943Czterowodorofurfuryloamina 3F1IIIMieszanina węglowodorów
2945N-Metylobutyloamina 3FCII
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
29462-Amino-5-dwuetyloaminopentan 6.1T1III
Mieszanina węglowodorów
i
roztwór zwilżający
2947Chlorooctan izopropylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
2984Nadtlenek wodoru, w roztworze wodnymzawierającym ponad 8%, ale nie więcej niż 20% nadtlenku wodoru (stabilizowany, w razie potrzeby)5.1O1IIIKwas azotowy
3056n-Heptaldehyd 3F1IIIMieszanina węglowodorów
3065Napoje alkoholowezawierające ponad 70% obj. alkoholu3F1II/IIIKwas octowy
3066Farba lub Materiał pokrewny do farbyobejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe lub obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb8C9II/IIIZasady pozycji grupowych
3079Metakrylonitryl, stabilizowany 3FT1IOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3082sec-Alkohol C6-C17 poli (3-6) etoksylowany 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Alkohol C12-C15 poli (1-3) etoksylowany 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Alkohol C13-C15 poli (1-6) etoksylowany 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Paliwo do turbinowych silników lotniczych JP-5temperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Paliwo do turbinowych silników lotniczych JP-7temperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Smoła węglowatemperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Nafta ze smoły węglowejtemperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Kreozot wytwarzany ze smoły węglowejtemperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Kreozot wytwarzany ze smoły drzewnejtemperatura zapłonu wyższa niż 61°C9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Fosforan dwufenylokrezylu 9M6IIIRoztwór zwilżający
3082Akrylan decylu 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Ftalan dwuizobutylu 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Ftalan dwu-n-butylu 9M6III
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
3082Węglowodoryciekłe, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C, zagrażające środowisku9M6IIIZasady pozycji grupowych
3082Fosoforan dwufenyloizodecylu 9M6IIIRoztwór zwilżający
3082Metylonaftalenymieszanina izomerów, ciekła9M6IIIMieszanina węglowodorów
3082Fosforany trójarylowei.n.o.9M6IIIRoztwór zwilżający
3082Fosoforan trójkrezyluz zawartością nie więcej niż 3%-izomerów orto9M6IIIRoztwór zwilżający
3082Fosoforan trójksylenylu 9M6IIIRoztwór zwilżający
3082Dwutiofosforan alkilocynkowyC3-C149M6IIIRoztwór zwilżający
3082Dwutiofosforan arylocynkowyC7-C169M6IIIRoztwór zwilżający
3082Materiał zagrażający środowisku, ciekły, i.n.o. 9M6IIIZasady pozycji grupowych
3099Materiał utleniający, ciekły, trujący, i.n.o. 5.1OT1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
3101
3103
3105
3107
3109
3111
3113
3115
3117
3119
Nadtlenek organiczny typu B, C, D, E lub F, ciekły lub Nadtlenek organiczny typu B, C, D, E lub F, ciekły, temperatura kontrolowana 5.2P1 
Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
i
mieszanina węglowodorów
i
kwas azotowy**
**) Odnośnie do UN 3101, 3103, 3105, 3107, 3109, 3111, 3113, 3115, 3117, 3119 (wodoronadtlenki tert-butylu zawierające więcej niż 40 % nadtlenku i kwas nadoctowy są wykluczone): wszystkie nadtlenki organiczne w postaci technicznie czystej lub w roztworze w rozpuszczalnikach, które, na ile zgodność ich dotyczy, objęte są cieczą wzorcową "mieszanina węglowodorów" w niniejszej liście. Zgodność odpowietrzeń i uszczelek z nadtlenkami organicznymi może być sprawdzona, niezależnie od badania prototypu, w badaniach laboratoryjnych z kwasem azotowym.
3145Butylofenoleciekłe, i.n.o.8C3I/II/IIIKwas octowy
3145Alkilofenole, ciekłe, i.n.o.obejmują homologi C2-C128C3I/II/IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3149Nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy w mieszaninie stabilizowanejzawierającej kwas(y), wodę i nie więcej niż 5% kwasu nadoctowego5.1OC1II
Roztwór zwilżający
i
kwas azotowy
3210Chlorany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1II/IIIWoda
3211Nadchlorany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1II/IIIWoda
3213Bromiany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1II/IIIWoda
3214Nadmanganiany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1IIWoda
3216Nadsiarczany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1IIIRoztwór zwilżający
3218Azotany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1II/IIIWoda
3219Azotyny, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. 5.1O1II/IIIWoda
3264Chlorek miedziowyroztwór, słabo żrący8C1IIIWoda
3264Siarczan hydroksyloaminy25% roztwór8C1IIIWoda
3264Kwas fosforawyroztwór8C1IIIWoda
3264Materiał żrący ciekły, kwaśny, nieorganiczny, i.n.o.temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C1I/II/IIIZasady pozycji grupowych nie stosuje się w przypadku mieszanin zawierających jako składniki UN: 1830, 1832, 1906 i 2308
3265Kwas metoksyoctowy 8C3IOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Bezwodnik kwasu allilobursztynowego 8C3IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Kwas dwutioglikolowy 8C3IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Fosforan butylumieszanina fosoforanów mono- i dwubutylu8C3IIIRoztwór zwilżający
3265Kwas kaprylowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Kwas izowalerianowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Kwas pelargonowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Kwas piorogronowy 8C3IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3265Kwas walerianowy 8C3IIIKwas octowy
3265Materiał żrący ciekły, kwaśny, organiczny, i.n.o.temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C3I/II/IIIZasady pozycji grupowych
3266Siarczek sodowy, kwaśnyRoztwór wodny8C5IIKwas octowy
3266Siarczek sodowyroztwór, słabo żrący8C5IIIKwas octowy
3266Materiał żrący ciekły, zasadowy, nieorganiczny, i.n.o.temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C5I/II/IIIZasady pozycji grupowych
32672,2'-(Butyloimino)-bisetanol 8C7II
Mieszanki węglowodorów
i
roztwór zwilżający
3267Materiał żrący ciekły, zasadowy, organiczny, i.n.o.temperatura zapłonu wyższa niż 61°C8C7I/II/IIIZasady pozycji grupowych
3271Eter monobutylowy glikolu etylenowegotemperatura zapłonu 61°C3F1IIIKwas octowy
3271Etery, i.n.o. 3F1II/IIIZasady pozycji grupowych
3272Ester tert-butylowy kwasu akrylowego 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Propionian izobutylutemperatura zapłonu poniżej 23°C3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Walerianian metylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272orto-Mrówczan trójmetylu 3F1IIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Walerianian etylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Izowalerianian izobutylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Propionian n-amylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Maślan n-butylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Mleczan metylu 3F1IIIOctan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
3272Estry, i.n.o. 3F1II/IIIZasady pozycji grupowych
3287Azotyn sodu40% roztwór6.1T4IIIWoda
3287Materiał trujący ciekły, nieorganiczny, i.n.o. 6.1T4I/II/IIIZasady pozycji grupowych
3291Odpady kliniczne, nieokreślone, i.n.o.ciekłe6.2I3IIWoda
3293Hydrazyna w roztworze wodnymzawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny6.1T4IIIWoda
3295Heptenyi.n.o.3F1IIMieszanki węglowodorów
3295Nonanytemperatura zapłonu poniżej 23°C3F1IIMieszanki węglowodorów
3295Dekanyi.n.o.3F1IIIMieszanki węglowodorów
32951,2,3-Trójmetylobenzeny 3F1IIIMieszanki węglowodorów
3295Węglowodory, ciekłe, i.n.o. 3F1I/II/IIIZasady pozycji grupowych
3405Chloran barowy, roztwórRoztwór wodny5.1OT1II/IIIWoda
3406Nadchloran barowy, roztwórRoztwór wodny5.1OT1II/IIIWoda
3408Nadchloran ołowiu, roztwórRoztwór wodny5.1OT1II/IIIWoda
3413Cyjanek potasowy, roztwórRoztwór wodny6.1T4I/II/IIIWoda
3414Cyjanek sodowy, roztwórRoztwór wodny6.1T4I/II/IIIWoda
3415Fluorek sodowy, roztwórRoztwór wodny6.1T4IIIWoda
3422Fluorek potasowy, roztwórRoztwór wodny6.1T4IIIWoda
 
4.1.2        Dodatkowe przepisy ogólne dotyczące stosowania DPPL
4.1.2.1      Jeżeli DPPL stosowane są do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu 61°C (tygiel zamknięty) lub niższej, albo do materiałów sproszkowanych podatnych do wybuchu, należy podjąć środki w celu przeciwdziałania niebezpiecznym wyładowaniom elektrostatycznym.
4.1.2.2      Wymagania w zakresie okresowych badań i kontroli DPPL podane są w dziale 6.5. DPPL nie powinien być napełniany i nadawany do przewozu po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego wymaganego na podstawie przepisu 6.5.4.14.3, albo po upływie terminu ważności ostatniej kontroli okresowej wymaganej na podstawie przepisu 6.5.1.6.4. Jednakże DPPL napełniony przed upływem terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, może być przewożony w okresie nie dłuższym niż trzy miesiące po upływie terminu ważności takiego badania lub kontroli. Ponadto, DPPL może być przewożony po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu przeprowadzenia wymaganego badania lub kontroli przed ponownym napełnieniem; oraz
(b)  o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy licząc od daty upływu terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, dla umożliwienia zwrotu materiałów niebezpiecznych lub ich pozostałości, w celu ich zlikwidowania lub wtórnego wykorzystania.
UWAGA: Odnośnie do zapisów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.11.
4.1.2.3      DPPL typu 31HZ2 powinny być napełniane co najmniej do 80% pojemności osłony zewnętrznej.
4.1.2.4      Z wyjątkiem rutynowej obsługi DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożonych i elastycznych, wykonywanej przez właściciela, którego kraj pochodzenia i nazwa, albo znak dopuszczenia, są trwale naniesione na DPPL, podmiot przeprowadzający rutynową obsługę DPPL powinien nanieść w sposób trwały, w pobliżu oznakowania producenta określającego typ konstrukcji, następujące dane:
(a)  nazwę państwa, w którym wykonano normalną obsługę DPPL; oraz
(b)  nazwę albo znak dopuszczenia podmiotu wykonującego normalną obsługę.
4.1.3        Przepisy ogólne dotyczące instrukcji pakowania
4.1.3.1      W rozdziale 4.1.4 podano instrukcje pakowania, które mają zastosowanie do towarów niebezpiecznych klas od 1 do 9. Są one podzielone na trzy grupy i zamieszczone w odpowiednich podrozdziałach według rodzajów opakowań, których dotyczą, tj.:
podrozdział 4.1.4.1   dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od litery "P" lub "R" w przypadku opakowań przewidzianych wyłącznie w RID i ADR;
podrozdział 4.1.4.2   dla DPPL; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "IBC";
podrozdział 4.1.4.3   dla dużych opakowań; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "LP".
Instrukcje pakowania stanowią, że stosuje się odpowiednio przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 lub 4.1.3. Mogą one również wymagać odpowiedniego stosowania przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 lub 4.1.9. Przepisy szczególne dotyczące pakowania mogą być także podane w instrukcjach pakowania przewidzianych dla pojedynczych materiałów lub przedmiotów. Przepisy te oznaczone są kodem literowo-cyfrowym zawierającym litery:
"PP"  dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania lub "RR" w przypadku przepisów właściwych dla RID i ADR;
"B"   dla DPPL;
"L"   dla dużych opakowań.
O ile nie podano inaczej, każde opakowanie powinno spełniać odpowiednie wymagania części 6. Instrukcje pakowania nie zawierają wytycznych dotyczących zgodności materiału konstrukcyjnego opakowania z jego zawartością. Z tego względu użytkownik nie powinien dokonywać wyboru opakowania bez sprawdzenia, czy materiał przeznaczony do przewozu jest zgodny z wybranym materiałem konstrukcyjnym opakowania (np. naczynia szklane są nieodpowiednie dla większości fluorków). W przypadkach, gdy w instrukcjach pakowania dopuszczone są naczynia szklane, oznacza to również, że dopuszczone są opakowania porcelanowe, ceramiczne i kamionkowe.
4.1.3.2      Instrukcje pakowania, które powinny być zastosowane dla danego materiału lub przedmiotu podane są dla każdego z nich w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2. W kolumnach (9a) i (9b) podane są szczególne przepisy pakowania oraz przepisy dotyczące pakowania razem (patrz 4.1.10), mające zastosowanie do konkretnych materiałów i przedmiotów.
4.1.3.3      Każda instrukcja pakowania wskazuje dopuszczone opakowania pojedyncze lub kombinowane. W przypadku opakowań kombinowanych, wskazane są dopuszczone opakowania zewnętrzne, wewnętrzne oraz, jeżeli ma to zastosowanie, maksymalna dopuszczalna ilość materiału na każde opakowanie wewnętrzne lub zewnętrzne. Definicje "maksymalnej masy netto" i "maksymalnej pojemności" podane są pod 1.2.1.
4.1.3.4      W przypadku, gdy przewożone materiały mogą podczas przewozu przejść w stan ciekły, nie dopuszcza się stosowania następujących opakowań:
Opakowania
bębny:               1D i 1G;
skrzynie:            4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2;
worki:               5L1, 5L2, 5L3, 5H1, 5H2, 5H3, 5H4, 5M1 i 5M2;
opakowania złożone:  6HC, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HD1, 6PC, 6PD1, 6PD2, 6PG1, 6PG i 6PH1;
Duże opakowania
elastyczne z tworzywa sztucznego:  51H (opakowania zewnętrzne)
DPPL
do materiałów I grupy pakowania: wszystkie typy DPPL;
do materiałów II i III grupy pakowania:
drewniane:   11C, HD i 11F;
tekturowe:   11G;
elastyczne:  13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2;
złożone:     11HZ2 i 21HZ2.
W rozumieniu niniejszego podrozdziału, materiały i mieszaniny materiałów o temperaturze topnienia równej 45°C lub niższej uważa się za materiały stałe, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły.
4.1.3.5      Jeżeli instrukcje pakowania podane w niniejszym dziale zezwalają na stosowanie określonego typu opakowania (np. 4G; 1A2), to mogą być również stosowane do tego celu opakowania oznakowane takim samym kodem, uzupełnionym literami "V", "U" lub "W", naniesionymi zgodnie z wymaganiami części 6 (np. 4GV, 4GU lub 4GW; 1A2V, 1A2U lub 1A2W). Obowiązują przy tym te same warunki i ograniczenia, jakie mają zastosowanie do danego typu opakowania zewnętrznego, zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania. Na przykład, opakowanie kombinowane oznaczone kodem opakowania "4GV" może być stosowane w każdym przypadku, gdy dopuszczone jest opakowanie kombinowane oznaczone kodem "4G", pod warunkiem, że przestrzegane są wymagania w zakresie opakowań wewnętrznych oraz ograniczenia ilościowe, zawarte w odpowiedniej instrukcji pakowania.
4.1.3.6      Wszystkie butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli spełniające wymagania instrukcji pakowania P200 oraz wymagania konstrukcyjne podane w dziale 6.2 dopuszczone są do przewozu każdego materiału ciekłego lub stałego, do których mają zastosowanie instrukcje pakowania P001 lub P002, o ile nie postanowiono inaczej w tych instrukcjach lub w przepisie szczególnym wskazanym w kolumnie (9a) tabeli A w dziale 3.2. Pojemność zbiorników rurowych i wiązek butli nie powinna przekraczać 1.000 litrów.
4.1.3.7      Opakowania lub DPPL, które nie są wyraźnie dopuszczone w mających zastosowanie instrukcjach pakowania, nie mogą być stosowane do przewozu danego materiału lub przedmiotu, jeżeli nie są one wyraźnie dopuszczone na podstawie czasowego odstępstwa uzgodnionego między Umawiającymi się Stronami zgodnie z przepisami podanymi pod 1.5.1.
4.1.3.8      Nieopakowane przedmioty, inne niż przedmioty klasy 1
4.1.3.8.1    W przypadku, gdy duże przedmioty o mocnej konstrukcji nie mogą być pakowane zgodnie z wymaganiami działów 6.1 lub 6.6 oraz gdy muszą być przewożone w stanie próżnym, nieopakowane i nieoczyszczone, właściwa władza kraju pochodzenia2 może zezwolić na ich przewóz. Wydając zezwolenie, właściwa władza powinna uwzględnić co następuje:
(a)  duże przedmioty o mocnej konstrukcji, powinny wytrzymywać wstrząsy występujące normalnie podczas czynności ładunkowych i przewozu, z uwzględnieniem przeładunku pomiędzy środkami transportu, pomiędzy środkami transportu a magazynami, jak również zdejmowania z palety w celu dalszego manipulowania ręcznego lub mechanicznego;
(b)  wszystkie zamknięcia i otwory powinny być uszczelnione, aby zapobiec wydostaniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (na przykład w wyniku zmiany wysokości). Na zewnętrznej powierzchni przedmiotów nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości;
(c)  części dużych przedmiotów o mocnej konstrukcji pozostające w bezpośrednim kontakcie z materiałami niebezpiecznymi:
(i)  nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów lub ulegać znacznemu osłabieniu na skutek kontaktu z nimi; oraz
(ii)  nie powinny powodować niebezpiecznych zjawisk, np. działać katalizująco lub reagować z zawartymi w nich materiałami niebezpiecznymi;
(d)  duże przedmioty o mocnej konstrukcji, zawierające materiały ciekłe, powinny być tak załadowane i umocowane, aby nie doszło do wycieku lub trwałego uszkodzenia podczas ich przewozu;
(e)  wymienione przedmioty powinny być unieruchomione w klatkach, koszach lub innych urządzeniach do przenoszenia, albo umocowane w jednostce transportowej lub w kontenerze, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie nastąpiło ich obluzowanie.
_________
2    Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, oznacza to właściwą władzę pierwszego kraju będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.

4.1.3.8.2    Nieopakowane przedmioty dopuszczone przez właściwą władzę zgodnie z przepisami podanymi pod 4.1.3.8.1 podlegają wymaganiom dotyczącym procedur nadawczych zawartym w części 5. Ponadto, nadawca takiego przedmiotu powinien zapewnić, aby kopia odpowiedniego zezwolenia była dołączona do dokumentu przewozowego.
UWAGA: Duży przedmiot o mocnej konstrukcji może zawierać układy paliwowe w osłonie elastycznej, wyposażenie wojskowe oraz urządzenia lub wyposażenie zawierające towary niebezpieczne w ilościach większych od ilości ograniczonych określonych pod 3.4.6.
4.1.4        Wykaz instrukcji pakowania
UWAGA: W poniższych instrukcjach pakowania użyto takiego samego systemu ich numeracji jak w "Przepisach Modelowych ONZ" i w Kodeksie IMDG. Jednak informacje szczegółowe zawarte w instrukcjach ADR mogą być odmienne.
4.1.4.1      Instrukcje pakowania dotyczące stosowania opakowań (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań)
 
P001                  INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE)                    P001
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna pojemność / masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło 10 lBębny   
Tworzywo  stal(1A2)250 kg400 kg400 kg
sztuczne 30 l  aluminium (1B2)250 kg400 kg400 kg
 
 metal inny niż stal lub aluminium
 (1N2)
250 kg400 kg400 kg
Metal 40 l  tworzywo sztuczne (1H2)250 kg400 kg400 kg
   sklejka (1D)150 kg400 kg400 kg
   tektura (1G)75 kg400 kg400 kg
 Skrzynie   
   stal (4A)250 kg400 kg400 kg
   aluminium (4B)250 kg400 kg400 kg
   drewno (4C1, 4C2)150 kg400 kg400 kg
   sklejka (4D)150 kg400 kg400 kg
   materiał drewnopochodny (4F)75 kg400 kg400 kg
   tektura (4G)75 kg400 kg400 kg
   tworzywo sztuczne, spienione (4H1)60 kg60 kg60 kg
   tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)150 kg400 kg400 kg
 Kanistry   
   stal (3A2)120 kg120 kg120 kg
   aluminium (3B2)120 kg120 kg120 kg
   tworzywo sztuczne (3H2)120 kg120 kg120 kg
Opakowania pojedyncze:
Bębny   
 stal, wieko niezdejmowane (1A1)250 l450 l450 l
 stal, wieko zdejmowane (1A2)250 l*450 l450 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (1B1)250 l450 l450 l
 aluminium, wieko zdejmowane (1B2)250 l*450 l450 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko
 niezdejmowane (1N1)
250 l450 l450 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko zdejmowane
 (1N2)
250 l*450 l450 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1)250 l450 l450 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2)250 l*450 l450 l
Kanistry   
 stal, wieko niezdejmowane(3A1)60 l60 l60 l
 stal, wieko zdejmowane (3A2)60 l*60 l60 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (3B1)60 l60 l60 l
 aluminium, wieko zdejmowane (3B2)60 l*60 l60 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1)60 l60 l60 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2)60 l*60 l60 l
 

_________
*    Dopuszczone są tylko materiały o lepkości większej niż 2.680 mm2/s.

 
P001                  INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE)                       P001
Opakowania pojedyncze (cd.)Maksymalna pojemność / masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania złożoneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l250 l250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)120 l250 l250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2)60 l60 l60 l
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze spienionego tworzywa sztucznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrznym koszem stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową, aluminiową, drewnianą, tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2)60 l60 l60 l
Wymagania dodatkowe:
Opakowania z materiałami klasy 3, III grupy pakowania, w których wydzielają się niewielkie ilości dwutlenku węgla lub azotu, powinny być odpowietrzane.
Szczególne przepisy pakowania:
PP1 Odnośnie do UN 1133, 1210, 1263 i 1866, materiały II i III grupy pakowania mogą być
   przewożone w ilość 5 litrów lub mniejszej na jedno opakowanie przy zastosowaniu
   opakowań metalowych lub z tworzyw sztucznych, które nie wymagają badania
   eksploatacyjnego określonego w dziale 6.1, pod warunkiem, że takie opakowania są
   przewożone:
  (a) jako ładunki spaletyzowane, umieszczone są w paletach skrzyniowych lub uformowane
      w paletowe jednostki ładunkowe, np. gdy opakowania pojedyncze ułożone są lub
      spiętrzone na palecie zamocowane na niej poprzez opasanie taśmą, folią kurczliwą
      lub rozciągliwą, albo w inny odpowiedni sposób; lub
  (b) jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych o maksymalnej masie netto 40
      kg.
PP2 Odnośnie do UN 3065 i 1170, mogą być stosowane beczki drewniane (2C1 i 2C2).
PP4 Odnośnie do UN 1774, opakowania powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie II grupy
   pakowania.
PP5 Odnośnie do UN 1204, opakowania powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość
   wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie należy
   stosować butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych.
PP6 Odnośnie do UN 1851 i 3248, maksymalna ilość netto na sztukę przesyłki powinna
   wynosić 5 l.
PP10 Odnośnie do UN 1791, II grupy pakowania, opakowania powinny być odpowietrzane.
PP31 Odnośnie do UN 1131, opakowania powinny być uszczelnione hermetycznie.
PP33 Odnośnie do UN 1308, I i II grupy pakowania, dopuszcza się tylko opakowania
    kombinowane o maksymalnej masie brutto 75 kg.
PP81 Odnośnie do UN 1790, zawierającego więcej niż 60%, lecz nie więcej niż 85% kwasu
    fluorowodorowego oraz UN 2031, zawierającego więcej niż 55% kwasu azotowego,
    dozwolony czas użytkowania bębnów kanistrów z tworzywa sztucznego wynosi dwa lata
    od daty ich produkcji..
Przepisy szczególne dotyczące pakowania, właściwe dla RID i ADR
RR2 Odnośnie do UN 1261, nie dopuszcza się opakowań z wiekiem zdejmowanym.
 
P002                      INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE)                      P002
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna masa netto (patrz 4.1.3.3)
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło        10 kgBębny   
Tworzywo  stal (1A2)400 kg400 kg400 kg
sztucznea    50 kg  aluminium (1B2)400 kg400 kg400 kg
Metal        50 kg
 metal, inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
400 kg400 kg400 kg
Papiera,b,c  50 kg  tworzywo sztuczne (1H2)400 kg400 kg400 kg
Tektura a,b,c  sklejka(1D)400 kg400 kg400 kg
            50 kg  tektura (1G)400 kg400 kg400 kg
a Opakowania te  Skrzynie   
 powinny być  stal (4A)400 kg400 kg400 kg
 pyłoszczelne.  aluminium (4B)400 kg400 kg400 kg
b Opakowania te nie  drewno (4C1)250 kg400 kg400 kg
 powinny byc
 stosowane do
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
250 kg400 kg400 kg
 materiałów, które  sklejka (4D)250 kg400 kg400 kg
 podczas przewozu  materiał drewnopochodny (4F)125 kg400 kg400 kg
 mogą przejść w
 stan ciekły
 tektura (4G)125 kg400 kg400 kg
 (patrz 4.1.3.4).
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
60 kg60 kg60 kg
c Opakowania te nie  tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)250 kg400 kg400 kg
 powinny byćKanistry   
 stosowane do  stal (3A2)120 kg120 kg120 kg
 materiałów I  aluminium (3B2)120 kg120 kg120 kg
 grupy pakowania.  tworzywo sztuczne (3H2)120 kg120 kg120 kg
Opakowania pojedyncze:
Bębny   
 stal (1A1 lub 1A2d)400 kg400 kg400 kg
 aluminium (1B1 lub 1B2d)400 kg400 kg400 kg
 metal, inny niż stal lub aluminium (1N1 lub 1N2d)400 kg400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne  (1H1 lub lH2d)400 kg400 kg400 kg
 tektura (1G)e400 kg400 kg400 kg
 sklejka (1D)e400 kg400 kg400 kg
Kanistry   
 stal(3A1 lub 3A2d)120 kg120 kg120 kg
 aluminium (3B1 or 3B2d)120 kg120 kg120 kg
 tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2d)120 kg120 kg120 kg
Skrzynie   
 stal (4A)eNiedozwolone400 kg400 kg
 aluminium (4B)eNiedozwolone400 kg400 kg
 drewno (4C1)eNiedozwolone400 kg400 kg
 sklejka(4D)eNiedozwolone400 kg400 kg
 materiał drewnopochodny (4F)eNiedozwolone400 kg400 kg
 drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2)eNiedozwolone400 kg400 kg
 tektura(4G)eNiedozwolone400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)eNiedozwolone400 kg400 kg
Worki   
 worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)eNiedozwolone50 kg50 kg
 

_________
d    Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów I grupy pakowania, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
e    Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
 
P002                    INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) (cd.)               P002
Opakowania pojedyncze (cd.):Maksymalna masa netto(patrz 4.1.3.3.)
Opakowania złożoneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub tekturowym (6HA1, 6HB1, 6HG1e, 6HD1e,6HH1)400 kg400 kg400 kg
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2e, 6HG2e lub 6HH2)75 kg75 kg75 kg
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tektu-rowym lub ze sklejki (6PA1, 6PB1, 6PD1e lub 6PG1e) lub z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową, albo z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2e lub 6PG2e) lub z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PH2 lub 6PH1c).75 kg75 kg75 kg
e Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów, które podczas przewozu mogą
 przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
 
Przepisy szczególne dotyczące pakowania:
PP6  Odnośnie do UN 3249, maksymalna masa netto sztuki przesyłki powinna wynosić 5 kg.
PP7  UN 2000 celuloid może być przewożony bez opakowania na palecie, owinięty folią z
    tworzywa sztucznego i odpowiednio zabezpieczony, np. za pomocą opasek stalowych,
    jako ładunek całkowity w zamkniętych pojazdach lub kontenerach. Masa każdej z palet
    nie powinna przekraczać 1.000 kg.
PP8  Odnośnie do UN 2002, opakowania powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość
    wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie należy
    stosować butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych.
PP9  Odnośnie do UN 3175, 3243 i 3244, opakowania powinny być zgodne z zatwierdzonym
    typem konstrukcji, który przeszedł badanie szczelności według wymagań dla II
    grupy pakowania. Dla UN 3175 próba szczelności nie jest wymagana, jeżeli ciecz jest
    całkowicie zaabsorbowana przez materiał stały zawarty w szczelnych workach.
PP11 Odnośnie do UN 1309, III grupy pakowania oraz UN 1362, dopuszcza się worki typów
    5H1, 5L1 i 5M1, jeżeli materiały zapakowane są dodatkowo w worki z tworzywa
    sztucznego i są owinięte na paletach folią kurczliwą lub rozciągliwą.
PP12 Odnośnie do UN 1361, 2213 i UN 3077, dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1,
    jeżeli są one przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach.
PP13 Odnośnie do przedmiotów zaklasyfikowanych do UN 2870, dozwolone są tylko opakowania
    kombinowane spełniające wymagania na poziomie I grupy pakowania.
PP14 Odnośnie do UN 2211, 2698 i 3314, opakowania nie muszą odpowiadać wymaganiom
    określonym w opisach badań podanych w dziale 6.1.
PP15 Odnośnie do UN 1324 i 2623, opakowania powinny spełniać wymagania na poziomie III
    grupy pakowania.
PP20 Odnośnie do UN 2217, można stosować każde opakowanie, które jest pyłoszczelne i
    odporne na rozdarcie.
PP30 Odnośnie do UN 2471, nie dopuszcza się opakowań wewnętrznych z papieru lub tektury.
PP34 Odnośnie do UN 2969 (całe ziarna), dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1.
PP37 Odnośnie do UN 2590 i 2212, dopuszcza się worki typu 5M1. Sztuki przesyłki powinny
    być przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach albo jako jednostki
    ładunkowe owinięte folią kurczliwą lub rozciągliwą.
PP38 Odnośnie do UN 1309, II grupy pakowania, stosowanie worków dozwolone jest jedynie w
    przypadku przewozu w pojazdach zamkniętych lub kontenerach.
PP84 Odnośnie do UN 1057, stosowane sztywne opakowania zewnętrzne powinny spełniać
    wymagania na poziomie II grupy pakowania. Opakowania powinny być projektowane,
    wytwarzane i układane tak, by zapobiec przemieszczaniu się, przypadkowemu iskrzeniu
    urządzeń lub przypadkowemu uwolnieniu się gazu lub cieczy palnych.
Przepisy szczególne dotyczące pakowania właściwe dla RID i ADR
RR5 Jeżeli masa całkowita opakowania nie przekracza 10 kg, to pomimo szczególnych
   przepisów pakowania PP84 powinny być spełnione tylko przepisy ogólne podane pod
   4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.5 do 4.1.1.7.
 
P003                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P003
Materiały niebezpieczne powiny znajdować się w odpowiednich opakowaniach zewnętrznych. Opakowania te powinny odpowiadać przepisom 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.8 i 4.1.3 oraz powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania konstrukcyjne podane pod 6.1.4. Należy stosować opakowania zewnętrzne wykonane z odpowiedniego materiału, o wystarczającej wytrzymałości, zaprojektowane z uwzględnieniem pojemności opakowania i jego przeznaczenia. Jeżeli niniejsza instrukcja pakowania jest stosowana do transportu przedmiotów lub opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych, to opakowanie powinno być tak zaprojektowane i zbudowane, aby przeciwdziałać przypadkowemu uwolnieniu zawartości przedmiotów w normalnych warunkach przewozu.
Przepisy szczególne dotyczące pakowania:
PP16 Odnośnie do UN 2800, akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i
    bezpiecznie zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne.
    UWAGA 1: Akumulatory bezobsługowe, które są integralną i niezbędną częścią urządzeń
    mechanicznych lub elektronicznych, powinny być bezpiecznie umocowane w
    przeznaczonym dla nich uchwycie i zabezpieczone w taki sposób, aby zapobiec ich
    uszkodzeniu lub zwarciu.
    UWAGA 2: W odniesieniu do akumulatorów zużytych (UN 2800), patrz instrukcja P801a.
PP19 Odnośnie do UN 1364 i 1365, dopuszcza sie przewóz w belach.
PP20 Odnośnie do UN 1363, 1386, 1408 i 2793, można stosować każde opakowanie, które jest
    pyłoszczelne i odporne na rozdarcie.
PP32 Odnośnie do UN 2857 i 3358, to mogą być one przewożone nieopakowane, w klatkach lub
    w odpowiednich opakowaniach zbiorczych.
 
P099                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P099
Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę.
 
P101                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P101
Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się stroną ADR, to opakowanie powinno być dopuszczone przez właściwą władzę pierwszego państwa-strony ADR, do którego dotrze przesyłka. W dokumencie przewozowym powinien być wpisany znak wyróżniający państwa, w imieniu którego działa ta właściwa władza, zgodny ze znakiem stosowanym dla pojazdów w ruchu międzynarodowym, w sposób następujący:
"Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę ..." (patrz 5.4.1.2.1(e))
 
P110(a)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P110(a)
                                  ZAREZERWOWANA
UWAGA: W "Przepisach Modelowych ONZ" niniejsza instrukcja pakowania nie ma zastosowania w przewozach na warunkach ADR.
 
P110(b)                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P110(b)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 metal
 drewno
 guma, przewodząca
 tworzywo sztuczne,
 przewodzące
Ścianki dzielące
 metal
 drewno
 tworzywo sztuczne
 tektura
Skrzynie
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Worki
 guma, przewodząca
 tworzywo sztuczne,
 przewodzące
  
Szczególne przepisy pakowania:
PP42 Odnośnie do UN 0074, 0113, 0114, 0129, 0130, 0135 i 0224, powinny być spełnione
    poniższe warunki:
    (a) opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej  niż  50g materiału
        wybuchowego  (ilość dotyczy materiału w stanie suchym);
    (b) gniazda  między  ściankami  dzielącymi  nie  powinny  zawierać  więcej   niż
        jednego  opakowania wewnętrzneego, które powinno być pewnie umocowane; oraz
    (c) opakowanie zewnętrzne może być podzielone najwyżej na 25 gniazd.
 
P111                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P111
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
papier, wodoszczelne tworzywo sztuczne tkanina, gumowana
Arkusze
tworzywo sztuczne tkanina, gumowana
Niewymagane
Skrzynie
stal (4A)
aluminium (4B)
drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D)
materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G)
tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)
Bębny
stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2)
sklejka (1D)
tektura (1G)
tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP43 Odnośnie do UN 0159, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzywa sztucznego
    (1H2).
 
P112(a)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P112(a)
                         (materiał stały zwilżony, 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny
 tworzywo sztuczne
 tkanina
 tkanina, gumowana
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
Worki
 tworzywo sztuczne
 tkanina, powlekana lub z
 wykładziną z tworzywa
 sztucznego
Naczynia
 metal
 tworzywo sztuczne
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Naczynia
 metal
 tworzywo sztuczne
 
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne,
 wieko zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem zdejmowanym.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0219 i 0394, opakowania nie powinny zawierać ołowiu.
PP45 Odnośnie do UN 0072 i 0226, opakowania pośrednie nie są wymagane.
 
P112(b)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P112(b)
                   (materiał stały suchy, inny niż sproszkowany 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier, siarczanowy
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny
 tworzywo sztuczne
 tkaniana
 tkanina, gumowana
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
Worki (tylko dla UN 0150)
 tworzywo sztuczne
 tkanina, powlekana lub z
 wykładziną z tworzywa
 sztucznego
Worki
 tkanina z tworzywa
 sztucznego, pyłoszczelna
 (5H2)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego, wodoodporna
 (5H3)
 tworzywo sztuczne, folia
 (5H4)
 tkanina, pyłoszczelna
 (5L2)
 tkanina, wodoodporna (5L3)
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny (5M2)
  
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelna (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne,
 wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny
    zawierać ołowiu.
PP46 Odnośnie do UN 0209 i do płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane
    są worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg.
PP47 Odnośnie do UN 0222, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli opakowaniem
    zewnętrznym jest worek.
 
P112(c)                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P112(c)
                        (materiały stałe sproszkowane 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny
 tworzywo sztuczne
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
Worki
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny z wykładziną
 wewnętrzną
 tworzywo sztuczne
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Naczynia
 metal
 tworzywo sztuczne
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne zostały
  zastosowane bębny.
2. Opakowania powinny być pyłoszczelne.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny
    zawierać ołowiu.
PP46 Odnośnie do UN 0209 i do płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane
    są worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg.
PP48 Odnośnie do UN 0504, nie powinny być stosowane opakowania metalowe.
 
P113                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P113
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier
 tworzywo sztuczne
 tkanina, gumowana
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:  
Opakowania powinny być pyłoszczelne.
Szczególne przepisy pakowania:
PP49 Odnośnie do UN 0094 i 0305, opakowanie wewnętrzne nie powinno zawierać więcej niż
    50 g materiału.
PP50 Odnośnie do UN 0027, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne zastosowano bębny.
PP51 Odnośnie do UN 0028, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane arkusze z
    papieru siarczanowego lub woskowanego.
 
P114(a)                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P114(a)
                             (materiał stały zwilżony)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 tworzywo sztuczne
 tkaniana
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
Worki
 tworzywo sztuczne
 tkanina, powlekana lub z
 wykładziną z tworzywa
 sztucznego
Skrzynie
 stal (4A)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
Naczynia
 metal
 tworzywo sztuczne
Naczynia
 metal
 tworzywo sztuczne
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka(lD)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Opakowania pośrednie nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny z wiekiem zdejmowanym.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Odnośnie do UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać
    ołowiu.
PP43 Odnośnie do UN 0342, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzywa sztucznego
    (1H2).
 
P114(b)                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P114(b)
                               (materiał stały suchy)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier siarczanowy
 tworzywo sztuczne
 tkanina pyłoszczelna
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 pyłoszczelna
Niewymagane
Skrzynie
 drewno (4C1)
 drewno, ścianki
 pyłoszczelne (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
Naczynia
 tektura
 metal
 papier
 tworzywo sztuczne
 tkanina z tworzywa
 sztucznego, pyłoszczelna
 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka(1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne,
 wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Odnośnie do UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać
    ołowiu.
PP50 Odnośnie do UN 0160 i 0161, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako
    opakowania zewnętrzne stosowane są bębny.
PP52 Odnośnie do UN 0160 i 0161, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny
    metalowe (1A2 lub 1B2), to opakowania metalowe powinny być tak zbudowane, aby
    wykluczyć zagrożenie wybuchem na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego z przyczyn
    wewnętrznych lub zewnętrznych.
 
P115                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P115
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 tworzywo sztuczne
Worki
 tworzywo sztuczne, w
 naczyniach metalowych
Skrzynie
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 
Bębny
 metal
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP45 Odnośnie do UN 0144, opakowania pośrednie nie są wymagane.
PP53 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, opakowania wewnętrzne powinny mieć
    zamknięcia na gwint stożkowy, a ich pojemność nie powinna być większa niż 5 litrów.
    Opakowania wewnętrzne powinny być otoczone niepalnym, absorbującym materiałem
    wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być wystarczająca dla pochłonięcia
    ciekłej zawartości. Naczynia metalowe powinny być oddzielone od siebie materiałem
    wyściełającym. Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie, to masa
    netto materiału miotającego jest ograniczona do 30 kg na każdą sztukę przesyłki.
PP54 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane
    są bębny, a jako opakowania pośrednie również bębny, to te ostatnie powinny być
    otoczone niepalnym materiałem wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być
    wystarczająca dla pochłonięcia ciekłej zawartości. Opakowanie złożone, składające
    się z naczynia z tworzywa sztucznego umieszczonego w bębnie metalowym może być
    stosowane zamiast opakowania pośredniego i zewnętrznego. Objętość całkowita
    materiału miotającego w każdej sztuce przesyłki nie powinna być większa niż 120
    litrów.
PP55 Odnośnie do UN 0144, należy stosować absorbujący materiał wyściełający.
PP56 Odnośnie do UN 0144, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane naczynia
    metalowe.
PP57 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane
    są skrzynie, to jako opakowania pośrednie powinny być stosowane worki.
PP58 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane
    są bębny, to jako opakowania pośrednie powinny być również stosowane bębny.
PP59 Odnośnie do UN 0144, jako opakowania zewnętrzne mogą być stosowane skrzynie
    tekturowe (4G).
PP60 Odnośnie do UN 0144, nie powinny być stosowane bębny aluminiowe z wiekiem
    zdejmowanym (1B2).
 
P116                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P116
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier, wodo- i
 olejoodporny
 tworzywo sztuczne
 tkanina, z powłoką lub
 wykładziną z tworzywa
 sztucznego
 tkanina z tworzywa
 sztucznego, pyłoszczelna
Niewymagane
Worki
 tkanina z tworzywa
 sztucznego (5H1)
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny (5M2)
 folia z tworzywa
 sztucznego (5H4)
 tkanina, pyłoszczelna
 (5L2)
 tkanina, wodoodporna (5L3)
Naczynia
 tektura, wodooodporna
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno, pyłoszczelne
 
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Arkusze
 papier, wodoodporny
 papier, woskowany
 tworzywo sztuczne
 
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
  
Kanistry
 stal, wieko zdejmowane
 (3A2)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (3H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP61 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331  i 0332, opakowania wewnętrzne nie są wymagane,
    jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem
    zdejmowanym.
PP62 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332, opakowania wewnętrzne nie są wymagane,
    jeżeli materiał wybuchowy zawarty jest w materiale nieprzepuszczalnym dla cieczy.
PP63 Odnośnie do UN 0081, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli materiał ten
    zawarty jest w sztywnym tworzywie sztucznym, nieprzepuszczalnym dla estrów
    azotanowych.
PP64 Odnośnie do UN 0331, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są worki (5H2), (5H3) lub (5H4).
PP65 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332, jako opakowania zewnętrzne mogą być
    stosowane worki (5H2) lub (5H3).
PP66 Odnośnie do UN 0081, jako opakowania zewnętrzne nie powinny być stosowane worki.
 
P130                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P130
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NiewymaganeNiewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP67 Niniejszy przepis dotyczy: UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034, 0035,
    0038, 0039, 0048, 0056, 0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183, 0186, 0221,
    0243, 0244, 0245, 0246, 0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299, 0300, 0301, 0303,
    0321, 0328, 0329, 0344, 0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370, 0412, 0424, 0425, 0434,
    0435, 0436, 0437, 0438, 0451, 0488 i 0502. Duże i masywne przedmioty wybuchowe,
    przeznaczone zwykle do celów wojskowych, bez ich środków inicjujących lub z ich
    środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne,
    mogą być przewożone nieopakowane. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki miotające
    lub są samonapędzające, to ich układy zapalające powinny być zabezpieczone przed
    bodźcami występującymi w normalnych warunkach przewozu. Negatywne wyniki badań
    Serii 4 przedmiotów nieopakowanych wskazują, że mogą być one kierowane do przewozu
    w postaci nieopakowanej. Takie nieopakowane przedmioty mogą być mocowane w
    podstawach lub umieszczane w klatkach albo w innych urządzeniach ułatwiających
    manipulowanie.
 
P131                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P131
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier
 tworzywo sztuczne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
Szpule 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP68 Odnośnie do UN 0029, 0267 i 0455, jako opakowania wewnętrzne nie powinny być
    stosowane worki i szpule.
 
P132(a)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P132(a)
(przedmioty w zamkniętej obudowie metalowej, z tworzywa sztucznego lub tektury, które
 zawierają materiał wybuchowy detonujący lub materiały wybuchowe detonujące połączone
                         spoiwem z tworzywa sztucznego)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie
Niewymagane
Opakowania pośrednie i rozmieszczenie
Niewymagane
Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 
P132(b)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P132(b)
                        (Przedmioty bez obudowy zamkniętej)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
Arkusze
 papier
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 
P133                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P133
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Tace z przegrodami
 tektura
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Wymagania dodatkowe:
Naczynia wymagane są jako opakowania pośrednie tylko wówczas, gdy jako opakowania wewnętrzne stosowane są tace.
Szczególne przepisy pakowania:
PP69 Odnośnie do UN 0043, 0212, 0225, 0268 i 0306, tace nie powinny być stosowane jako
    opakowania wewnętrzne.
 
P134                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P134
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 wodoodporne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Arkusze
 tektura falista
 
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
Tuby
 tektura
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
P135                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P135
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 papier
 tworzywo sztuczne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
Arkusze
 papier
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 tworzywo sztuczne 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
P136                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P136
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 tworzywo sztuczne
 tkanina
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
Skrzynie
 tektura
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał
 drewnopochodny (4F)
 tektura (4G)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
P137                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P137
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNiewymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
Skrzynie
 tektura
 
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Tuby
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP70 Odnośnie do UN 0059, 0439, 0440 i 0441, jeżeli ładunki kumulacyjne pakowane są
    pojedynczo, to wgłębienie stożkowe powinno być skierowane czołowo w dół, a sztuka
    przesyłki powinna mieć oznakowanie "GÓRA" (ang. "THIS SIDE UP"). Jeżeli ładunki
    kumulacyjne pakowane są parami, wówczas wgłębienia stożkowe powinny być skierowane
    czołem do wnętrza w celu zminimalizowania efektu strumieniowego w razie
    przypadkowej inicjacji.
 
P138                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P138
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie
Opakowania pośrednie
i rozmieszczenie
Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNiewymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne 
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Jeżeli końce przedmiotów są uszczelnione, to opakowania wewnętrzne nie są wymagane.
 
P139                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P139
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne
i rozmieszczenie
Opakowania pośrednie
i rozmieszczenie
Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNiewymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne 
 stal (4A)
 aluminium (4B)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
Szpule 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Arkusze
 papier
 tworzywo sztuczne
 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka(1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP71 Odnośnie do UN 0065, 0102, 0104, 0289 i 0290, końce lontu detonującego powinny być
    uszczelnione, np. zatyczką trwale zamocowaną, uniemożliwiającą wydostanie się
    materiału wybuchowego. Końce lontu detonującego, elastycznego powinny być mocno
    zawiązane.
PP72 Odnośnie do UN 0065 i 0289 w postaci zwojów, opakowania wewnętrzne nie są wymagane.
 
P140                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P140
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
 tworzywo sztuczne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
Szpule 
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
Arkusze
 papier, siarczanowy
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP73 Odnośnie do UN 0105, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli końce (lontu) są
    uszczelnione.
PP74 Odnośnie do UN 0101, opakowania powinny być pyłoszczelne, z wyjątkiem przypadku,
    gdy lont chroniony jest papierową tubą, której końce zabezpieczone są zdejmowanymi
    pokrywkami.
PP75 Odnośnie do UN 0101, nie powinny być stosowane skrzynie lub bębny aluminiowe.
 
P141                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P141
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Tace z przegrodami
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
P142                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P142
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne
i rozmieszczenie
Opakowania pośrednie
i rozmieszczenie
Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNiewymaganeSkrzynie
 papier
 tworzywo sztuczne
 
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Arkusze
 papier
 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
Tace z przegrodami
tworzywo sztuczne
 
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
P143                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P143
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Worki
papier siarczanowy
tworzywo sztuczne
tkanina
tkanina gumowana
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
Naczynia
tektura
metal
tworzywo sztuczne
 
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Tace z przegrodami
tworzywo sztuczne
drewno
 
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 sklejka(1D)
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Zamiast powyższych opakowań wewnętrznych i zewnętrznych można stosować opakowania złożone (6HH2) (naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią zewnętrzną z tworzywa sztucznego).
Szczególne przepisy pakowania:
PP76 Odnośnie do UN 0271, 0272, 0415 i 0491, opakowania metalowe powinny być tak
    zbudowane, aby wykluczone było zagrożenie wybuchem wskutek wzrostu ciśnienia
    wewnętrznego z przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych.
 
P144                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P144
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
Niewymagane
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1), z wykładziną
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
 metalową
 sklejka (4D), z wykładziną
 metalową
 materiał drewnopochodny
 (4F), z wykładziną
 metalową
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  
Bębny
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP77 Odnośnie do UN 0248 i 0249, opakowania powinny być zabezpieczone przed wniknięciem
    wody. Jeżeli urządzenia aktywowane wodą przewożone są bez opakowania, to powinny
    być one wyposażone w co najmniej dwa niezależne urządzenia ochronne zapobiegające
    wniknięciu wody.
 
P200                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P200
Typy opakowań: butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli.
Dopuszcza się butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli, pod warunkiem, że spełnione są szczególne przepisy pakowania podane pod 4.1.6 oraz przepisy podane poniżej w punktach od (1) do (9):
Przepisy ogólne
(1) Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec wydostaniu się gazów;
(2) Naczynia ciśnieniowe zawierające materiały trujące charakteryzujące się, zgodnie z
   wartościami podanymi w tabeli, LC50 niższym lub równym 200 ml/m3 (ppm), nie powinny
   być wyposażone w jakiejkolwiek urządzenia obniżające ciśnienie;
(3) Trzy tabele zamieszczone poniżej obejmują gazy sprężone (Tabela 1), gazy skroplone i
   rozpuszczone (Tabela 2) oraz materiały nienależące do klasy 2 (Tabela 3). Tabele te
   zawierają następujące dane:
   (a) numer UN materiału, jego nazwę, opis i kod klasyfikacyjny;
   (b) wartość LC50 dla materiałów trujących;
   (c) typy naczyń dopuszczonych do określonego gazu; są one wskazane literą "X";
   (d) maksymalny przedział pomiędzy kolejnymi badaniami okresowymi naczyń
       ciśnieniowych;
       UWAGA: Częstotliwość badań okresowych naczyń ciśnieniowych wykonanych z
       materiałów kompozytowych powinna być określona przez właściwą władzę, która
       zatwierdziła te naczynia.
   (e) minimalne ciśnienie próbne naczyń ciśnieniowych;
   (f) maksymalne ciśnienie robocze naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do gazów
       sprężonych lub maksymalny stopień(pnie) napełnienia dla naczyń ciśnieniowych
       przeznaczonych do gazów skroplonych i rozpuszczonych;
   (g) szczególne przepisy pakowania właściwe dla danego materiału.
Próba ciśnieniowa, stopnie napełnienia i wymagania dotyczące napełniania
(4) Wymagane minimalne ciśnienie próbne wynosi 1 MPa (10 barów);
(5) W żadnym przypadku naczynia ciśnieniowe nie mogą być napełniane w stopniu
   przewyższającym granicę dopuszczoną na podstawie wymagań podanych poniżej:
   (a) W przypadku gazów sprężonych, ciśnienie robocze nie powinno być większe od dwóch
       trzecich ciśnienia próbnego wymaganego dla danych naczyń ciśnieniowych.
       Ograniczenia dotyczące wymienionej wartości maksymalnej ciśnienia roboczego
       wprowadzone są szczególnym przepisem pakowania oznaczonym literą "o". W żadnym
       przypadku ciśnienie wewnętrzne w temperaturze 65°C nie może przewyższać
       ciśnienia próbnego.
   (b) W przypadku gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, stopień napełnienia
       powinien być taki, aby ustalone ciśnienie w temperaturze 65°C nie przewyższało
       ciśnienia próbnego wymaganego dla danych naczyń ciśnieniowych.
       Pod warunkiem, że spełnione jest powyższe kryterium, dopuszcza się stosowanie
       ciśnień próbnych i stopni napełnienia innych niż podane w tabeli, z wyjątkiem
       przypadków, gdy ma zastosowanie szczególny przepis pakowania "o".
       W przypadku gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, dla których dane nie są
       dostępne w tabeli, maksymalny stopień napełnienia (FR) powinien być określony w
       następujący sposób:
                             FR = 8,5 x 10-4 x dg x Ph
       gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia
              dg = gęstość gazu (w temperaturze 15°C, pod ciśnieniem 1 bara) (w kg/m3)
              Ph = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach).
       Jeżeli gęstość gazu jest nieznana, to maksymalny stopień napełnienia powinien
       być określony w sposób następujący:
        
       gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia
              Ph = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach)
              MM = masa cząsteczkowa (w g/mol)
              R (stała gazowa) = 8,31451 x 10-2 bar x litr / mol x K.
       Do obliczeń dla mieszanin gazów przyjmuje się średnią masę molową, otrzymaną na
       podstawie stężeń objętościowych poszczególnych składników.
   (c) Dla gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, maksymalna masa zawartości na litr
       pojemności wodnej równa się 0,95 wartości gęstości fazy ciekłej w temperaturze
       50°C; ponadto, faza ciekła nie powinna wypełniać naczynia ciśnieniowego w
       temperaturze niższej lub równej 60°C. Ciśnienie próbne powinno być co najmniej
       równe prężności par (bezwzględnej) fazy ciekłej w temperaturze 65°C
       pomniejszonej o 100 kPa (1 bar).
       W przypadku gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, dla których dane nie są
       dostępne w tabeli, maksymalny stopień napełnienia (FR) powinien być określony
       w sposób następujący:
                             FR = (0,0032 x BP - 0,24) x d1
       gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia
              BP = temperatura wrzenia (w kelwinach)
              d1 = gęstość skroplonego gazu w temperaturze wrzenia (w kg/litr).
   (d) W odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez
       rozpuszczalnika, patrz punkt (9), szczególny przepis pakowania "p".
(6) Dopuszcza się stosowanie innego ciśnienia próbnego i stopnia napełnienia, pod
   warunkiem spełnienia wymagań ogólnych podanych w punktach (4) i (5) powyżej;
(7) Napełnianie naczyń ciśnieniowych może być dokonywane jedynie w odpowiednio
   wyposażonych ośrodkach, przez wykwalifikowany personel stosujący odpowiednie
   procedury.
   Procedury powinny określać sprawdzanie:
   - zgodności z przepisami dotyczącymi naczyń i ich wyposażenia;
   - ich zgodność z produktem , który ma być przewożony;
   - braku uszkodzeń, które mogłyby mieć wpływ na bezpieczeństwo;
   - właściwego stopnia lub ciśnienia napełnienia;
   - właściwego oznakowania i cech identyfikacyjnych.
Badania okresowe
(8) Naczynia ciśnieniowe przewidziane do wielokrotnego napełniania powinny podlegać
   badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6.
(9) W przypadku, gdy dla danych materiałów nie zamieszczono w poniższych tabelach
   przepisów szczególnych, badania okresowe powinny być przeprowadzane w następujących
   odstępach czasu:
  (a) co 5 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów o
      kodach klasyfikacyjnych: 1T, 1TF, 1TO, 1TC, 1TFC, 1TOC, 2T, 2TO, 2TF, 2TC, 2TFC,
      2TOC, 4A, 4F i 4C;
  (b) co 5 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu
      materiałów innych klas;
  (c) co 10 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów
      o kodach klasyfikacyjnych: 1A, 1O, 1F, 2A, 2O i 2F.
  W odstępstwie od niniejszych wymagań, badania okresowe naczyń ciśnieniowych
  wykonanych z materiałów kompozytowych (naczynia kompozytowe), powinny być
  przeprowadzane w przedziałach ustalonych przez właściwą władzę Umawiającej się
  Strony Umowy ADR, która zatwierdziła przepisy techniczne dla projektowania i
  budowy.
Szczególne przepisy pakowania
(10) Objaśnienia do kolumny "Szczególne przepisy pakowania":
    Zgodność materiałowa (w odniesieniu do gazów, patrz normy ISO 11114-1:1997 i ISO
    11114-2:2000)
    a: naczynia ciśnieniowe wykonane ze stopów aluminium nie są dopuszczone;
    b: zawory wykonane z miedzi nie są dopuszczone;
    c: części metalowe kontaktujące się z zawartością nie powinny zawierać więcej niż
       65% miedzi;
   d: w przypadku naczyń ciśnieniowych wykonanych z metalu, dopuszcza się do stosowania
      jedynie te, które są odporne na korozję (kruchość) wodorową.
   Wymagania dotyczące materiałów trujących, charakteryzujących się LC50 mniejszym lub
   równym 200 ml/m3 (ppm)
   k: otwory wylotowe zaworów powinny być wyposażone w gazoszczelne zaślepki lub
      kołpaki, które powinny być wykonane z materiału niepodatnego na działanie
      zawartości naczynia ciśnieniowego;
      każda butla w wiązce powinna być wyposażona w indywidualny zawór, który podczas
      przewozu powinien być zamknięty. Po napełnieniu, kolektor powinien zostać
      opróżniony, przedmuchany i zaślepiony;
      naczynia ciśnieniowe nie powinny być wyposażane w urządzenia obniżające
      ciśnienie;
      maksymalna pojemność wodna pojedynczych butli i każdej butli w wiązce nie powinna
      być większa niż 85 litrów;
      każdy zawór powinien być połączony bezpośrednio z naczyniem ciśnieniowym za
      pomocą gwintowanego złącza stożkowego i powinien wytrzymywać ciśnienie próbne
      wymagane dla tego naczynia;
      każdy zawór powinien być albo typu bez uszczelnień z membraną nieperforowaną,
      albo typu, który uniemożliwia wyciek przez lub poza uszczelnieniem;
      przewóz w kapsułkach jest niedozwolony;
      każde naczynie ciśnieniowe po napełnieniu powinno przejść badanie szczelności.
   Przepisy szczególne dotyczące gazów
   l: UN 1040 tlenek etylenu może być również pakowany do uszczelnionych hermetycznie
      szklanych lub metalowych opakowań wewnętrznych, odpowiednio zabezpieczonych
      materiałem wyściełającym, włożonych do skrzyń tekturowych, drewnianych lub
      metalowych, spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie I grupy
      pakowania. Maksymalna dopuszczalna ilość materiału w każdym szklanym opakowaniu
      wewnętrznym wynosi 30g, a w każdym opakowaniu wewnętrznym metalowym 200g. Po
      napełnieniu, należy sprawdzić szczelność każdego opakowania wewnętrznego poprzez
      umieszczenie go w gorącej łaźni wodnej o takiej temperaturze i na taki czas, aby
      zapewnić osiągnięcie ciśnienia wewnętrznego równego prężności par tlenku etylenu
      w temperaturze 55°C. Całkowita ilość materiału w każdym opakowaniu zewnętrznym
      nie powinna być większa niż 2,5 kg;
   m: naczynia ciśnieniowe powinny być napełnione najwyżej do 5 barów ciśnienia
      roboczego;
   n: naczynie ciśnieniowe nie powinno zawierać więcej niż 5 kg gazu;
   o: w żadnym przypadku nie dopuszcza się przekroczenia wartości ciśnienia roboczego
      lub stopnia napełnienia podanych w niniejszych tabelach;
   p: w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez
      rozpuszczalnika: butle powinny być wypełnione jednorodną monolityczną masą
      porowatą; ciśnienie robocze i ilość acetylenu nie mogą przewyższać wartości
      określonych w zatwierdzeniu lub odpowiednio w normach ISO 3807-1:2000 lub ISO
      3807-2:2000;
      w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego: butle powinny zawierać aceton
      lub inny odpowiedni rozpuszczalnik w ilości określonej w zatwierdzeniu (patrz
      odpowiednio normy ISO 3807-1:2000 lub ISO 3807-2:2000); butle wyposażone w
      urządzenia obniżające ciśnienie lub połączone ze sobą kolektorem powinny być
      przewożone w pozycji pionowej;
      alternatywnie, w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego: butle, które
      nie są naczyniami ciśnieniowymi, mogą być wypełnione monolityczną masą porowatą;
      ciśnienie robocze, ilość acetylenu i ilość rozpuszczalnika nie mogą przewyższać
      wartości określonych w zatwierdzeniu. Maksymalny przedział pomiędzy badaniami
      okresowymi nie może przekraczać pięciu lat;
      ciśnienie próbne o wartości 52 barów ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do
      butli zgodnych z normą ISO 3807-2:2000;
   q: zawory naczyń ciśnieniowych do gazów piroforycznych lub mieszanin gazów palnych,
      zawierających więcej niż 1% związków piroforycznych, powinny być wyposażone w
      gazoszczelne zaślepki lub kołpaki, które powinny być wykonane z materiału
      niepodatnego na działanie zawartości naczynia ciśnieniowego. Jeżeli naczynia
      ciśnieniowe połączone są kolektorem w wiązce, to każde z nich powinno być
      wyposażone w zawór indywidualny, który podczas przewozu powinien być zamknięty, a
      wylot zaworu kolektora powinien być wyposażony gazoszczelną zaślepkę lub kołpak.
      Przewóz w kapsułkach jest niedozwolony;
   r: dopuszcza się przewóz w kapsułkach, pod następującymi warunkami:
     (a) masa gazu w kapsułce nie powinna być większa niż 150g;
     (b) kapsułki powinny być wolne od wad mogących obniżać ich wytrzymałość;
     (c) szczelność zamknięcia powinna być zapewniona za pomocą dodatkowych urządzeń
         (kołpaka, zaślepki, uszczelki, kapturka, itp.), uniemożliwiających jakikolwiek
         wyciek przez to zamknięcie podczas przewozu;
     (d) kapsułki powinny być umieszczane w opakowaniu zewnętrznym o dostatecznej
         wytrzymałości; masa sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 75 kg;
   s: naczynia ciśnieniowe wykonane ze stopów aluminium powinny być:
      - wyposażone wyłącznie w zawory z brązu lub ze stali nierdzewnej; oraz
      - wolne od węglowodorów i zanieczyszczeń olejem. Naczynia ciśnieniowe powinny być
        oczyszczone zgodnie z normą ISO 11621:1997;
   ta: mogą być stosowane inne kryteria dotyczące napełniania spawanych butli stalowych
       przeznaczonych do przewozu materiałów o numerze UN 1965:
       (a) za zgodą właściwych władz krajów, na terytoriach których odbywa się przewóz;
           oraz
       (b) zgodnie z przepisami krajowymi, normami uznanymi przez właściwe władze lub
           z normą EN 1439:1996 "Transportowe butle stalowe wielokrotnego użytku
           przeznaczone do gazów naftowych skroplonych (LPG) - Procedury kontrolne
           przed, podczas i po ponownym napełnieniu".
       Jeżeli kryteria dotyczące napełniania są inne niż podane pod P200(5), to
       dokument przewozowy powinien zawierać zapis "Przewóz zgodny ze szczególnym
       przepisem pakowania "ta" zawartym w instrukcji pakowania P200" oraz wartość
       temperatury użytą do obliczenia stopnia napełnienia.
   Badanie okresowe
   u: przedział pomiędzy badaniami okresowymi naczyń ciśnieniowych wykonanych ze stopów
      aluminium może być wydłużony do 10 lat. Odstępstwo to ma zastosowanie jedynie do
      naczyń ciśnieniowych, pod warunkiem, że stop, z którego wykonano naczynie był
      poddany badaniu odporności na korozję naprężeniową zgodnie z normą ISO 7866:1999.
   v: przedział pomiędzy badaniami okresowymi butli stalowych może być wydłużony do 15
      lat:
      (a) za zgodą właściwej władzy (władz) kraju (krajów), gdzie odbywa się badanie
          okresowe i przewóz; oraz
      (b) zgodnie z przepisami technicznymi, normami uznanymi przez właściwą władzę
          lub z normą EN 1440:1996 "Transportowe butle spawane wielokrotnego użytku
          przeznaczone do gazów naftowych skroplonych (LPG) - Okresowe badanie
          zgodności".
   Wymagania dotyczące pozycji i.n.o. i mieszanin
   z: materiały konstrukcyjne naczyń ciśnieniowych i ich wyposażenia powinny być zgodne
      z zawartością naczyń i nie powinny reagować z nią tworząc szkodliwe lub
      niebezpieczne związki;
      ciśnienie próbne i stopień napełnienia powinny być obliczone zgodnie z
      odpowiednimi wymaganiami podanymi w punkcie (5);
      o ile nie podano inaczej w  tabelach  w  niniejszej instrukcji  pakowania,
      materiały trujące charakteryzujące się LC50  niższym lub równym  200 ml/m3 nie
      powinny być  przewożone w zbiornikach rurowych, beczkach ciśnieniowych  lub MEGC
      i powinny spełniać wymagania szczególnego przepisu pakowania "k";
      naczynia ciśnieniowe, zawierające gazy piroforyczne lub mieszaniny gazów palnych,
      o zawartości związków piroforycznych większej niż 1%, powinny spełniać wymagania
      szczególnego przepisu pakowania "q";
      należy podjąć niezbędne działania w celu zapobieżenia wystąpieniu niebezpiecznych
      reakcji podczas przewozu (tj. polimeryzacji lub rozkładowi). Jeżeli jest to
      konieczne, to należy dodać w tym celu stabilizator lub ponadto, inhibitor.
      Mieszaniny zawierające UN 1911 dwuboran powinny być wprowadzane do naczynia pod
      takim ciśnieniem, aby w przypadku wystąpienia całkowitego rozkładu dwuboranu,
      wartość tego ciśnienia nie przekraczała dwóch trzecich ciśnienia próbnego
      ustalonego dla tego naczynia.
   Wymagania dotyczące materiałów nienależących do klasy 2
   ab: Naczynia ciśnieniowe powinny odpowiadać następującym warunkom:
       (i) badanie ciśnieniowe powinno obejmować kontrolę wnętrza naczyń i osprzętu;
       (ii) dodatkowo, raz na dwa lata, przy użyciu odpowiednich urządzeń (np. metodą
            ultradźwiękową) powinna być sprawdzona odporność naczyń na korozję oraz
            stan ich wyposażenia;
       (iii) grubość ścianek naczyń nie powinna być mniejsza niż 3 mm.
   ac: Badania i próby powinny być przeprowadzane pod nadzorem eksperta upoważnionego
       przez właściwą władzę.
   ad: Naczynia ciśnieniowe powinny odpowiadać następującym warunkom:
       (i) naczynia ciśnieniowe powinny być projektowane na ciśnienie obliczeniowe nie
           niższe niż 2,1 MPa (21 barów) (ciśnienie manometryczne);
       (ii) dodatkowo, poza oznakowaniem wymaganym dla naczyń do wielokrotnego
            napełniania, na naczyniach ciśnieniowych powinny być naniesione w sposób
            czytelny i trwały następujące dane:
            - numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa materiału zgodnie z 3.1.2;
            - maksymalna dozwolona masa w stanie napełnionym oraz tara naczynia
              ciśnieniowego łącznie z osprzętem występującym podczas napełniania, albo
              masa brutto.
(11) Wskazane poniżej wymagania niniejszej instrukcji pakowania uważa się za spełnione,
    jeżeli zastosowano odpowiednio następujące normy:
WymaganiaNumer normyTytuł normy
(7)EN 1919:2000Transportowe butle do gazów. Butle do gazów (z wyłączeniem acetylenu i LPG). Sprawdzanie podczas napełniania
(7)EN 1920:2000Transportowe butle do gazów. Butle do gazów sprężonych (z wyłączeniem acetylenu). Sprawdzanie podczas napełniania
(7)EN 12754:2001Transportowe butle do gazów. Butle do acetylenu rozpuszczonego. Sprawdzanie podczas napełniania
(7)EN 13365:2002Transportowe butle do gazów - Wiązki butli do gazów nieskraplających się i gazów skroplonych (z wyłączeniem acetylenu). Sprawdzanie podczas napełniania
(10)(p)EN 1801: 1998Transportowe butle do gazów - Warunki napełniania dla pojedynczych butli do acetylenu (łącznie z wykazem dopuszczonych mas porowatych).
(10)(p)EN 12755: 2000Transportowe butle do gazów - Warunki napełniania dla wiązek butli do acetylenu.
 
P200INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)P200
 Tabela 1: GAZY SPRĘŻONE          
UNNazwa i opisKod kwalifikacyjnyLC50 (ml/m3)ButleZbiorniki ruroweBeczki ciśnienioweWiązki butliOkres badań (lata)aCiśnienie próbne (bar)bCiśnienie robocze (bar)bSzczególne przepisy pakowania
1002POWIETRZE, SPRĘŻONE1A XXXX10   
1006ARGON, SPRĘŻONY1A XXXX10   
1014DWUTLENEK WĘGLA I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1O XXXX10   
1016TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY1TF3.760XXXX5  u
1023GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY1TF XXXX5   
1045FLUOR, SPRĘŻONY1TOC185X  X520030a, k, n, o
1046HEL, SPRĘŻONY1A XXXX10   
1049WODÓR, SPRĘŻONY1F XXXX10  d
1056KRYPTON, SPRĘŻONY1A XXXX10   
1065NEON, SPRĘŻONY1A XXXX10   
1066AZOT, SPRĘŻONY1A XXXX10   
1071GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY1TF XXXX5   
1072TLEN, SPRĘŻONY1O XXXX10  s
1612CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA1T XXXX5  z
1660TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY1TOC115X  X520050k, o
1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.1TFŁ5.000XXXX5  z
1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.1F XXXX10  z
1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.1TŁ5.000XXXX5  z
1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.1A XXXX10  z
1957DEUTER, SPRĘŻONY1F XXXX10  d
1964MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SPRĘŻONA, I.N.O.1F XXXX10  z
1971METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, z dużą zawartością metanu1F XXXX10   
1979GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A XXXX10   
1980GAZY SZLACHETNE I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A XXXX10   
1981GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A XXXX10   
2034WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1F XXXX10  d
2190DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY1TOC2,6X  X520030a, k, n, o
2600TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA1TFPomiędzy 3.760 i 5.000XXXX5  d, u
3156GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.1O XXXX10  z
3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.1TOŁ5.000XXXX5  z
3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.1TCŁ5.000XXXX5  z
3305GAZ, SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.1TFCŁ5.000XXXX5  z
3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.1TOCŁ5.000XXXX5  z
 
a    Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b    W przypadkach, gdy nie podano wartości ciśnienia, ciśnienie robocze nie powinno przekraczać dwóch trzecich ciśnienia próbnego.
 
P200                                            INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                                         P200
Tabela 2: GAZY SKROPLONE I ROZPUSZCZONE
UNNazwa i opisKod kwalifikacyjnyLC50 (ml/m3)ButleBeczki ciśnienioweWiązki butliZbiorniki ruroweOkres badań (lata)aCiśnienie próbne (bar)Stopień napełnieniaSzczególne przepisy pakowania
1001ACETYLEN, ROZPUSZCZONY4F X X 1060 c, p
1005AMONIAK, BEZWODNY2TC4.000XXXX5330,53b, r
1008TRÓJFLUOREK BORU2TC387XXXX5
225
300
0,715
0,86
 
1009BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1)2A XXXX10
42
120
250
1,13
1,44
1,60
r
r
r
1010
1010
1010
BUTADIEN-1,2, STABILIZOWANY lub BUTADIEN-1,3, STABILIZOWANY lub MIESZANINA BUTADIENU-1,3 I WĘGLOWODORÓW, STABILIZOWANA o prężności par w temperaturze 70°C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w temperaturze 50ºC nie mniejszej niż 0,525 kg/l
2F
2F
2F
 
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
10
10
10
10
10
10
0,59
0,55
0,50
r
r
r, v, z
1011BUTAN2F XXXX10100,51r, v
1012
1012
1012
1012
BUTYLENY, MIESZANINA lub BUTYLEN-1 lub
cis-BUTYLEN-2 lub
trans-BUTYLEN-2
2F
2F
2F
2F
 
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
10
10
10
10
10
10
10
10
0,50
0,53
0,55
0,54
r, z
1013DWUTLENEK WĘGLA2A XXXX10
190
250
0,66
0,75
r
r
1015DWUTLENEK WĘGLA i PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA2A XXXX102500,75r
1017CHLOR2TC293XXXX5221,25a, r
1018CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22)2A XXXX10291,03r
1020CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115)2A XXXX10251,08r
10211-CHLORO-1,2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124)2A XXXX10121,20r
1022CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY Rl3)2A XXXX10
100
120
190
250
0,83
0,90
1,04
1,10
r
r
r
r
1026DWUCYJAN2TF350XXXX51000,70r, u
1027CYKLOPROPAN2F XXXX10200,53r
1028DWUCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12)2A XXXX10181,15 
1029DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21)2A XXXX10101,23r
10301,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a)2A XXXX10180,79r
1032DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA2F XXXX10100,59b, r
1033ETER DWUMETYLOWY2F XXXX10180,58r
1035ETAN2F XXXX10
95
120
300
0,25
0,29
0,39
r
r
r
1036ETYLOAMINA2F XXXX10100,61b, r
1037CHLOREK ETYLU2F XXXX10100,80a, r
1039ETER METYLOWOETYLOWY2F XXXX10100,64r
1040TLENEK ETYLENU lub TLENEK ETYLENU Z AZOTEM o dopuszczalnym ciśnieniu całkowitym 1 MPa (10 barów) w temperaturze 50°C2TF2.900XXXX5150,78l, r
1041TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu2F XXXX10
190
250
0,66
0,75
r
r
1043NAWÓZ AMONIAKALNY W ROZTWORZE zawierający wolny amoniak2A XXX 5  b, z
1048BROMOWODÓR2TC2.860XXXX5601,54a, d, r
1050CHLOROWODÓR2TC2.810XXXX5
100
120
150
200
0,30 0,56 0,67 0,74
a, d, r
a, d, r
a, d, r
a, d, r
1053SIARKOWODÓR2TF712XXXX5550,67d, r, u
1055IZOBUTYLEN2F XXXX10100,52r
1058GAZY SKROPLONE, NIEPALNE ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem2A XXXX10Ciśnienie próbne = 1,5 x  ciśnienie roboczer
1060
METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA
Mieszanina propadienu z 1% do 4% metyloacetylenu
Mieszanina P1
Mieszanina P2
2F 
X
 
X
 
X
X
 
X
 
X
 
X
X
X
 
X
 
X
X
X
 
X
 
X
X
10
 
10
 
10
10
 
22
 
 
30
24
 
0,2
 
 
0,49
0,47
c, r, z
 
c, r
 
c, r
c, r
1061METYLOAMINA, BEZWODNA2F XXXX10130,58b, r
1062BROMEK METYLU2T850XXXX5101,51a
1063CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R40)2F XXXX10170,81a, r
1064MERKAPTAN METYLOWY2TF1.350XXXX5100,78d, r, u
1067CZTEROTLENEK DWUAZOTU, (DWUTLENEK AZOTU)2TOC115XXX 5101,30k
1069CHLOREK NITROZYLU2TC35X X 5131,10k, r
1070PODTLENEK AZOTU2O XXXX10
180
225
250
0,68 0,74 0,75 
1075GAZY NAFTOWE, SKROPLONE2F XXXX10  v, z
1076FOSGEN2TC5XXX 5201,23k, r
1077PROPYLEN2F XXXX10300,43r
1078
GAZY CHŁODNICZE,
I.N.O.
Mieszanina F1
Mieszanina F2
Mieszanina F3
2A 
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
10
10
10
10
12
18
29
1,23
1,15
1,03
r, z
1079DWUTLENEK SIARKI2TC2.520XXXX5141,23r
1080SZEŚCIOFLUOREK SIARKI2A XXXX10
70
140
160
1,04
1,33
1,37
r
r
r
1081CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY2F XXXX10200 
m, o,
r
1082TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY2TF2000XXXX5191,13r, u
1083TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA2F XXXX10100,56b, r
1085BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY2F XXXX10101,37a, r
1086CHLOREK WINYLU, STABILIZOWANY2F XXXX10120,81a, r
1087ETER WINYLOWOMETYLOWY, STABILIZOWANY2F XXXX10100,67r
1581CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU, MIESZANINA2T850XXXX5101,51a
1582CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU, MIESZANINA2TdXXXX5170,81a
1589CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY2TC80X X 5201,03k
1741TRÓJCHLOREK BORU2TC2.541XXXX5101,19r
1749TRÓJFLUOREK CHLORU2TOC299XXXX5301,40a
1858SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216)2A XXXX10221,11r
1859CZTEROFLUOREK KRZEMU, SPRĘŻONY2TC450XXXX5
200
300
0,74
1,10
 
1860FLUOREK WINYLU, STABILIZOWANY2F XXXX102500,64a, r
1911DWUBORAN2TF80X X 52500,07d, k, o
1912CHLOREK METYLU I CHLOREK METYLENU, MIESZANINA2F XXXX10170,81a, r
1952DWUTLENEK WĘGLA I TLENEK ETYLENU, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu2A XXXX10
190
250
0,66
0,75
r r
1958DWUCHLOROCZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114)2A XXXX10101,30r
19591,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132A)2F XXXX102500,77r
1962ETYLEN2F XXXX10
225
300
0,34
0,37
 
1965
MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O.
Mieszanina A
Mieszanina A01
Mieszanina A02
Mieszanina A0
Mieszanina A1
Mieszanina B1
Mieszanina B2
Mieszanina B
Mieszanina C
2F
 
2F
2F
2F
2F
2F
2F
2F
2F
2F
 XXXX
10
 
10
10
10
10
10
10
10
10
10
 
 
10
15
15
15
20
25
25
25
30
b
 
0,50
0,49
0,48
0,47
0,46
0,45
0,44
0,43
0,42
r, ta,
v, z
1967GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O.2T XXXX5  z
1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.2A XXXX10  r, z
1969IZOBUTAN2F XXXX10100,49r, v
1973CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca około 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502)2A XXXX10311,05r
1974BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1)2A XXXX10101,61r
1975TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU, MIESZANINA)2TOC115XXX 5  k, z
1976OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318)2A XXXX10111,34r
1978PROPAN2F XXXX10250,42r, v
1982CZTEROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R14)2A XXXX10
200
300
0,62
0,94
 
19831-CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R133A)2A XXXX10101,18r
1984TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R23)2A XXXX10
190
250
0,87
0,95
r
r
20351,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143A)2F XXXX10350,75r
2036KSENON2A XXXX101301,24 
20442,2-DWUMETYLOPROPAN2F XXXX10100,53r
2073
AMONIAK, ROZTWÓR WODNY o gęstości mniejszej niż 0,880 kg/l w temperaturze 15°C
zawierający ponad 35%, ale najwyżej 40% amoniaku lub
zawierający ponad 40%, ale najwyżej 50% amoniaku
4A 
 
 
 
X
 
X
 
 
 
X
 
X
 
 
 
X
 
X
 
 
 
X
 
X
 
 
 
5
 
5
 
 
 
10
 
12
 
 
 
0,80
 
0,77
 
 
 
b
 
b
2188
ARSENOWODÓR
(ARSYNA)
2TF20X X 5421,10d, k
2189DWUCHLOROSILAN2TFC314XXXX5100,90 
2191CHLOREK SULFURYLU2T3.020XXXX5501,10u
2192
GERMANOWODÓR
(GERMAN)
2TF620XXXX52501,02d, r
2193SZEŚCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R116)2A XXXX102001,10 
2194
SZEŚCIOFLUOREK
SELENU
2TC50X X 5361,46k, r
2195SZEŚCIOFLUOREK TELLURU2TC25X X 5201,00k, r
2196SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU2TC160X X 5102,70a, k, r
2197JODOWODÓR2TC2.860XXXX5232,25a, d, r
2198PIĘCIOFLUOREK FOSFORU2TC190X X 5
200
300
0,90
1,34
k
k
2199
FOSFOROWODÓR
(FOSFINA)c
2TF20X X 5
225
250
0,30
0,45
d, k, r
d, k, r
2200
PROPADIEN,
STABILIZOWANY
2F XXXX10220,50r
2202SELENOWODÓR2TF2X X 5311,60k
2203SILANc2F XXXX10
225
250
0,32 0,36
d, q
d, q
2204TLENOSIARCZEK WĘGLA2TF1.700XXXX5260,84r, u
2417TLENOFLUOREK WĘGLA2TC360XXXX5
200
300
0,47
0,70
 
2418CZTEROFLUOREK SIARKI2TC40X X 5300,91k, r
2419BROMOTRÓJFLUOROETYLEN2F XXXX10101,19r
2420SZEŚCIOFLUOROACETON2TC470XXXX5221,08r
2421TRÓJTLENEK AZOTU2TOCPRZEWÓZ ZABRONIONY
2422OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318)2A XXXX10121,34r
2424OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218)2A XXXX10251,09r
2451TRÓJFLUOREK AZOTU2O XXXX10
200
300
0,50
0,75
 
2452ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY2F XXXX10100,57c, r
2453FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161)2F XXXX10300,57r
2454FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41)2F XXXX103000,36r
2455AZOTYN METYLU2APRZEWÓZ ZABRONIONY
25171-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142B)2F XXXX10100,99r
2534METYLOCHLOROSILAN2TFC600XXXX5  r, z
2548PIĘCIOFLUOREK CHLORU2TOC122X X 5131,49a, k
2599CHLOROTRÓJFLUOROMETAN I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca około 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503)2A XXXX10
31
42
100
0,11
0,20
0,66
r
r
r
2601CYKLOBUTAN2F XXXX10100,63r
2602DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I 1,1-DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca około 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R500)2A XXXX10221,01r
2676ANTYMONOWODÓR2TF20X X 5201,20k, r
2901CHLOREK BROMU2TOC290XXXX5101,50a
3057CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU2TC10XXX 5171,17k, r
3070TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu2A XXXX10181,09r
3083FLUOREK PERCHLORYLU2TO770XXXX5331,21u
3153ETER PERFLUOROMETYLOWOWINYLOWY2F XXXX10200,75r
3154ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY2F XXXX10100,98r
3157GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.2O XXXX10  z
31591,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134A)2A XXXX10221,04r
3160GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.2TFŁ5.000XXXX5  r, z
3161GAZ SKROPLONY, ZAPALNY, I.N.O.2F XXXX10  r, z
3162GAZ CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.2TŁ5.000XXXX5  z
3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.2A XXXX10  r, z
3220PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R125)2A XXXX10
49
36
0,95
0,72
r
r
3252DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32)2F XXXX10480,78r
3296SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227)2A XXXX10151,20r
3297TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu2A XXXX10101,16r
3298TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu2A XXXX10261,02r
3299
TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN,
MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu
2A XXXX10171,03r
3300TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca ponad 87% etylenu2TF>2.900XXXX5280,73r
3307
GAZ SKROPLONY,
TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
2TOŁ5.000XXXX5  z
3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.2TCŁ5.000XXXX5  r, z
3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, ŻRĄCY, I.N.O.2TFCŁ5.000XXXX5  r, z
3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.2TOCŁ5.000XXXX5  z
3318AMONIAK, ROZTWÓR WODNY o gęstości poniżej 0,880 kg/l w temperaturze 15°C, zawierający ponad 50% amoniaku4TC XXXX5  b
3337
GAZ CHŁODNICZY R404A (pięciofluoroetan, 1,1,1-trójfluoroetan oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 44% pięciofluoroetanu i 52%
1,1,1-trójfluoroetanu)
2A XXXX10360,82r
3338GAZ CHŁODNICZY R407A (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 20% dwufluorometanu i 40% pięciofluoroetanu)2A XXXX10360,94r
3339GAZ CHŁODNICZY R407B (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 10% dwufluorometanu i 70% pięciofluoroetanu)2A XXXX10380,93r
3340GAZ CHŁODNICZY R 407C (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 23% dwufluorometanu i 25% pięciofluoroetanu)2A XXXX10350,95r
3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.2F XXXX10  r, z
3355GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.2TF XXXX5  r, z
3374ACETYLEN, BEZ ROZPUSZCZALNIKA2F X X 560 c, p
 
a    Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b    W przypadku mieszanin gazów o numerze rozpoznawczym UN 1965, największa dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności jest następująca:


c    Uważany jest za piroforyczny.
d    Uważany jest za trujący. Wartość LC50 nie została dotychczas ustalona.
 
P200                                    INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                                                P200
Tabela 3:                           MATERIAŁY NIENALEŻĄCE DO KLASY 2
UNNazwa i opisKlasaKod klasyfikacyjnyLC50 (ml/m3)ButleBeczki ciśnienioweWiązki butliZbiorniki ruroweOkres badań (lata)aCiśnienie próbne (bar)Stopień napełnieniaSzczególne przepisy pakowania
1051CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody6.1TF140X X 51000,55k
1052FLUOROWODÓR8CT1966XXX 5100,84
ab,
ac
1745PIĘCIOFLUOREK BROMU5.1OTC25XXX 510bk, ab, ad
1746TRÓJFLUOREK BROMU5.1OTC50XXX 510bk, ab, ad
2495PIĘCIOFLUOREK JODU5.1OTC120XXX 510bk, ab, ad
 
a    Nie dotyczy naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b    Wymagane jest pozostawienie co najmniej 8% wolnej objętości naczynia.
 
P201                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P201
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3167, 3168 i 3169.
Dopuszcza się następujące opakowania:
(1) Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe odpowiadające wymaganiom w zakresie
   konstrukcji, badania i napełniania ustalonym przez właściwą władzę;
(2) Ponadto dopuszcza się stosowanie następujących opakowań, pod warunkiem, że spełnione
   są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3
   (a) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi
       opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 5 litrów
       na sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie III grupy
       pakowania;
   (b) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi
       opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 1 litr na
       sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie III grupy
       pakowania.
 
P202                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P202
                                 (Zarezerwowane)
 
P203                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P203
Typ opakowań: naczynia kriogeniczne
Instrukcje ogólne:
(1) Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2) Naczynia powinny być izolowane w taki sposób, aby nie osadzały się na nich rosa lub
   szron.
(3) W przypadku naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3O,
   materiał użyty w celu zapewnienia szczelności połączeń lub trwałości zamknięć
   powinien być odporny na działanie zawartości.
Instrukcje szczególne dotyczące naczyń kriogenicznych:
(4) Naczynia kriogeniczne zamknięte, zbudowane zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale
   6.2, dopuszczone są do przewozu gazów skroplonych schłodzonych.
(5) Próba ciśnieniowa
   Gazami skroplonymi schłodzonymi mogą być napełniane naczynia kriogeniczne zamknięte,
   dla których minimalne ciśnienie próbne wynosi:
  (a) dla naczyń kriogenicznych zamkniętych z izolacją próżniową ciśnienie próbne
      powinno być nie mniejsze niż 1,3 sumy maksymalnego ciśnienia wewnętrznego naczynia
      napełnionego, z uwzględnieniem ciśnienia występującego podczas napełniania i
      opróżniania, zwiększonego o 100 kPa (1bar);
  (b) dla innych naczyń kriogenicznych zamkniętych, ciśnienie próbne powinno być nie
      mniejsze niż 1,3 maksymalnego ciśnienia wewnętrznego naczynia napełnionego z
      uwzględnieniem ciśnienia podczas napełniania i opróżniania.
(6) Stopnień napełnienia
   Dla gazów skroplonych schłodzonych, niepalnych, nietrujących (kody klasyfikacyjne 3A
   i 3O), objętość fazy ciekłej w temperaturze napełniania pod ciśnieniem 100 kPa (1
   bar) nie powinna przekraczać 98% pojemności wodnej naczynia ciśnieniowego.
   Dla gazów skroplonych schłodzonych, palnych (kod klasyfikacyjny 3F), stopień
   napełnienia powinien utrzymywać się poniżej poziomu, przy którym, jeżeli zawartość
   osiągnie temperaturę, w której prężność par równa jest ciśnieniu otwarcia zaworu
   bezpieczeństwa, pojemność fazy ciekłej mogłaby osiągnąć 98% pojemności wodnej
   naczynia ciśnieniowego dla tej temperatury.
(7) Urządzenie obniżające ciśnienie
   Naczynia kriogeniczne zamknięte powinny być wyposażone w conajmniej jedno urządzenie
   obniżające ciśnienie.
(8) Zgodność
   Materiały użyte dla zapewnienia szczelności złączy lub do konserwacji zamknięć,
   powinny być zgodne z zawartością. Dla gazów utleniających (kod klasyfikacyjny 3O)
   patrz również punkkt (3) powyżej.
(9) Badania okresowe
   Naczynia powinny podlegać badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod
   6.2.1.6.Badania okresowe powinny być przeprowadzane raz na 10 lat. W odstępstwie od
   tego wymagania, badania okresowe naczyń wykonanych z materiałów kompozytowych
   (naczynia złożone) mogą być przeprowadzane w okresach ustalonych przez właściwą
   władzę państwa członkowskiego ADR, które zatwierdziło warunki techniczne dla projektu
   i konstrukcji.
Instrukcje szczególne dla otwartych naczyń kriogenicznych:
(10) Otwarte naczynia kriogeniczne nie są dopuszczone do gazów skroplonych schłodzonych,
    palnych o kodzie klasyfikacyjnym 3F, oraz do UN 2187 dwutlenku węgla, skroplonego
    schłodzonego i jego mieszanin.
(11) Naczynia powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające wypryskiwaniu cieczy na
    zewnątrz.
(12) Naczynia szklane powinny być izolowane za pomocą podwójnych ścian, z pomiędzy
    których usunięto powietrze, i zabezpieczone wokół absorbującym materiałem
    wypełniającym; powinny być one zabezpieczone koszem drucianym i umieszczone w
    osłonie metalowej. Osłony metalowe naczyń szklanych oraz inne naczynia powinny być
    wyposażone w elementy służące do manipulacji.
(13) Otwory naczyń powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające ucieczce gazów,
    wypryskiwaniu cieczy na zewnątrz; urządzenia te powinny być tak zamocowane, aby nie
    mogły wypaść na zewnątrz.
(14) Dla UN 1073 tlenu skroplonego schłodzonego i jego mieszanin, urządzenia wymienione
    powyżej oraz absorbujący materiał wypełniający otaczający naczynia szklane, powinny
    być wykonane z materiałów niepalnych.
Odniesienia do norm
(zarezerwowane)
 
P204                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P204
Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 1950 pojemników aerozolowych i UN 2037 naczyń małych z gazem (naboi gazowych).
(1) Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2) Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec uwolnieniu gazów.
(3) Aerozole i naboje gazowe powinny być umieszczane w skrzyniach drewnianych, w
   skrzyniach z mocnej tektury lub skrzyniach metalowych; UN 1950 pojemniki aerozolowe
   wykonane ze szkła lub materiału syntetycznego, podatne na skruszenie (rozbicie),
   powinny być oddzielone jeden od drugiego za pomocą arkuszy tektury lub innego
   odpowiedniego materiału.
(4) Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać:
   - 50kg, jeżeli zastosowano skrzynie tekturowe, oraz
   - 75 kg, jeżeli zastosowano inne opakowania.
(5) Przedmioty metalowe, przewożone jako ładunek całkowity, mogą być również grupowane na
   tacach w jednostki ładunkowe i utrzymywane we właściwej pozycji za pomocą
   odpowiedniego tworzywa sztucznego; jeżeli takie jednostki ładunkowe są spiętrzane na
   paletach, to powinny być one odpowiednio zabezpieczone.
 
P206                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P206
Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 3150 urządzeń, małych, zasilanych węglowodorami gazowymi lub wkładów do nich.
(1) Powinny być spełnione odpowiednie szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2) Przedmioty powinny spełniać przepisy krajów, w których zostały napełnione.
(3) Urządzenia i wkłady powinny być pakowane w opakowania zewnętrzne zgodne z 6.1.4
   zbadane i dopuszczone zgodnie z przepisami działu 6.1 dla II grupy pakowania.
 
P300                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P300
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3064.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
opakowania kombinowane składające się z opakowań wewnętrznych w postaci baniek metalowych o pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr i opakowań zewnętrznych w postaci skrzyń drewnianych (4C1, 4C2, 4D lub 4F), zawierające łącznie nie więcej niż 5 litrów roztworu.
Wymagania dodatkowe:
1. Bańki metalowe powinny być w całości otoczone absorbującym materiałem wyściełającym.
2. Skrzynie drewniane powinny być całkowicie wyłożone odpowiednim materiałem
  nieprzepuszczalnym dla wody i nitrogliceryny.
 
P301                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P301
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3165.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) aluminiowy zbiornik ciśnieniowy wykonany z rury z przyspawanymi pokrywami.
   Pierwotny pojemnik na paliwo w tym zbiorniku powinien stanowić spawany zbiornik
   aluminiowy o maksymalnej pojemności 46 litrów.
   Zbiornik zewnętrzny powinien być zaprojektowany na minimalne nadciśnienie 1.275 kPa i
   minimalne nadciśnienie rozrywające 2.755 kPa.
   Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie
   produkcji i przed załadunkiem.
   Cały zespół wewnętrzny powinien być chroniony niepalnym materiałem wyściełającym,
   takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu
   metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę.
   Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry;
(2) aluminiowy zbiornik ciśnieniowy.
   Pierwotny pojemnik na paliwo wewnątrz tego zbiornika powinien stanowić spawaną,
   hermetycznie uszczelnioną komorę z pęcherzem elastomerowym, o maksymalnej pojemności
   46 litrów.
   Zbiornik ciśnieniowy powinien być zaprojektowany na nadciśnienie 2.860 kPa i minimalne
   nadciśnienie rozrywające 5.170 kPa.
   Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie
   produkcji i przed załadunkiem. Powinien on być chroniony niepalnym materiałem
   wyściełającym, takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym
   opakowaniu metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę.
   Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry.
 
P302                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                                    P302
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3269.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
opakowania kombinowane spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II lub III grupy pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3 zastosowanymi do materiału podstawowego;
materiał podstawowy i utwardzacz (nadtlenek organiczny) powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne;
składniki mogą być umieszczone w tym samym opakowaniu zewnętrznym pod warunkiem, że w razie wycieku nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie;
utwardzacz ciekły powinien być pakowany w ilości nie większej niż 125ml na opakowanie wewnętrzne, a utwardzacz stały w ilości nie większej niż 500g na opakowanie wewnętrzne.
 
P400                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                                    P400
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w
   tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych
   kołpaków lub kołnierzy, albo powinny być one zapakowane w mocne, sztywne opakowania
   zewnętrzne. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed
   przemieszczaniem się w opakowaniu zewnętrznym oraz powinny być zapakowane i
   przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w
   normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
(2) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4G), bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1D lub 1G) lub
   kanistry (3A2 lub 3B2) zawierające bańki metalowe zamykane hermetycznie zamknięciami
   gwintowanymi z uszczelkami, z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o
   pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr. Opakowania wewnętrzne powinny być
   obłożone ze wszystkich stron suchym, niepalnym materiałem chłonnym, w ilości
   dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Opakowania wewnętrzne powinny być
   napełniane najwyżej do 90% ich pojemności. Maksymalna masa netto zawartości
   opakowania zewnętrznego nie powinna przekraczać 125 kg;
(3) Bębny stalowe, aluminiowe lub z innego metalu (1A2, 1B2 lub 1N2), kanistry (3A2 lub
   3B2) lub skrzynie (4A lub 4B) o maksymalnej jednostkowej masie netto 150 kg,
   zawierające zamykane hermetycznie bańki metalowe o pojemności jednostkowej nie
   większej niż 4 litry, z zamknięciami gwintowanymi zaopatrzonymi w uszczelki.
   Opakowania wewnętrzne powinny być obłożone ze wszystkich stron suchym, niepalnym
   materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Ponadto,
   każda warstwa opakowań wewnętrznych, powinna być oddzielona za pomocą przegród.
   Opakowania wewnętrzne powinny być napełniane najwyżej do 90% ich pojemności.
Szczególne przepisy pakowania
PP86 Odnośnie do UN 3392 i 3394, powietrze powinno być usunięte z przestrzeni gazowej za
    pomocą azotu lub w inny sposób.
 
P401                                INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P401
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w
   tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych
   kołpaków lub kołnierzy, albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane,
   tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak
   zabezpieczone przed przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i
   przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w
   normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
(2) Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze
   szkła, metalu lub tworzywa sztucznego, zamykanymi
   zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron
   obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do
   wchłonięcia całej zawartości.
Opakowanie wewnętrzne
1 l
Opakowanie zewnętrzne
30 kg maksymalna masa netto
 
P402                               INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P402
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w
   tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych
   kołpaków lub kołnierzy albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane,
   tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak
   zabezpieczone przed przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i
   przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w
   normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
 Maksymalna masa netto
(2) Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze
   szkła, metalu lub tworzywa sztucznego, zamykanymi
   zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron
   obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do
   wchłonięcia całej zawartości.
Opakowanie wewnętrzne
10 kg (szkło)
15 kg (metal lub tworzywo sztuczne)
Opakowanie zewnętrzne
125 kg
125 kg
Szczególne przepisy pakowania
PP78 Odnośnie do UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamknięte za pomocą dwóch
    kolejnych urządzeń, przy czym przynajmniej jedno powinno być gwintowane lub
    zabezpieczone w równoważny sposób.
 
P403                               INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P403
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaks. masa netto
Szkło               2 kg
Tworzywo sztuczne  15 kg
Metal              20 kg
Bębny
 stal (1A2)
 aluminium (1B2)
 metal, inny niż stal lub aluminium (1N2)
 tworzywo sztuczne (1H2)
 sklejka (1D)
 tektura (1G)
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
Opakowania wewnętrzne powinny być zamknięte hermetycznie (np. przez nagwintowanie lub zamknięciem śrubowym)
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno ze ścianami pyłoszczelnymi (4C2)
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne, spienione (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)
 
400 kg
400 kg
250 kg
250 kg
250 kg
125 kg
125 kg
60 kg
250 kg
 
Kanistry
 stal (3A2)
 aluminium (3B2)
 tworzywo sztuczne (3H2)
 
120 kg
120 kg
120 kg
Opakowania pojedyncze:Maks. masa netto
Bębny
 stal (1A1, 1A2)
 aluminium (1Bl, 1B2)
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1, 1N2)
 tworzywo sztuczne (1H1, 1H2)
 
250 kg
250 kg
250 kg
250 kg
Kanistry
 stal (3A1, 3A2)
 aluminium (3B1, 3B2)
 tworzywo sztuczne (3H1, 3H2)
 
120 kg
120 kg
120 kg
Opakowania złożone
naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium (6HA1 lub 6HB1)
naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi z tektury, tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1)
naczynia z tworzywa sztucznego z koszami lub skrzyniami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium lub ze skrzyniami zewnętrznymi z drewna, sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2)
 
250 kg
 
75 kg
 
75 kg
Wymagania dodatkowe:  
Opakowania powinny być hermetycznie zamknięte.
Szczególne przepisy pakowania
PP83 Odnośnie do UN 2813, ze względu na możliwość wydzielania ciepła, może być pakowany
    do przewozu w worki wodoodporne zawierające nie więcej niż 20g materiału. Każdy worek
    wodoodporny powinien być szczelnie zamknięty w worku z tworzywa sztucznego i
    umieszczany wewnątrz opakowania pośredniego. Opakowanie zewnętrzne nie powinno
    zawierać więcej niż 400g materiału. Woda lub ciecz, które mogą wchodzić w reakcję z
    materiałem reagującym z wodą, nie powinny znajdować się w opakowaniu.
 
P404                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P404
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów piroforycznych stałych: UN 1383, 1854, 1855, 2005, 2008, 2441, 2545, 2546, 2846, 2881, 3200, 3391, 3393 i 3461.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Opakowania kombinowane:
   opakowania zewnętrzne:       (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4H2)
   opakowania wewnętrzne:       opakowania metalowe o jednostkowej masie netto zawartości
                                nie większej niż 15 kg; opakowania wewnętrzne powinny być
                                zamknięte hermetycznie za pomocą zamknięć gwintowanych;
(2) Opakowania metalowe:         (1A1, 1A2, 1B1, 1N1, 1N2, 3A1, 3A2, 3B1 i 3B2);
                                maksymalna masa brutto: 150kg;
(3) Opakowania złożone:          naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem
                                stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1);
                                maksymalna masa brutto: 150kg.
Szczególne przepisy pakowania
PP86 Odnośnie do UN 3391 i 3393, powietrze powinno być usunięte z przestrzeni gazowej za
    pomocą azotu lub w inny sposób.
 
P405                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P405
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1381.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Dla UN 1381, fosforu, mokrego:
  (a) opakowania kombinowane:
      opakowania zewnętrzne: skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D lub 4F); maksymalna masa
      netto: 75kg;
      opakowania wewnętrzne:
      (i)  bańki metalowe zamknięte hermetycznie; maksymalna masa netto 15kg; lub
      (ii) opakowania szklane otoczone ze wszystkich stron suchym, niepalnym materiałem
           chłonnym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości; maksymalna
           masa netto 2 kg; lub
  (b) bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto: 400 kg;
      kanistry (3A1 lub 3B1); maksymalna masa netto: 120kg.
  Opakowania te powinny przejść pozytywnie badanie na szczelność na poziomie II grupy
  pakowania, podane pod 6.1.5.4;
(2) Dla UN 1381, fosforu, suchego:
  (a) w postaci zestalonej w bębnach: (1A2, 1B2 lub 1N2); maksymalna masa netto 400 kg;
      lub
  (b) w pociskach lub przedmiotach w sztywnych osłonach, jeżeli są przewożone bez
      składników klasy 1: przewóz dozwolony na warunkach określonych przez właściwą
      władzę.
 
P406                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                     P406
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Opakowania kombinowane:
   opakowania zewnętrzne: (4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1, 4H2, 1G, 1D, 1H2 lub 3H2)
   opakowania wewnętrzne: wodoodporne;
(2) Bębny z tworzywa sztucznego, sklejki lub tektury (1H2, 1D lub 1G) lub skrzynie
   (4A, 4B, 4C1, 4D, 4F, 4C2, 4G lub 4H2) z wewnętrznym workiem wodoodpornym,
   z wykładziną z folii z tworzywa sztucznego lub z powłoką wodoodporną;
(3) Bębny metalowe (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2), z tworzywa sztucznego (1H1 lub 1H2),
   kanistry metalowe (3A1, 3A2, 3B1 lub 3B2), z tworzywa sztucznego (3H1 lub 3H2),
   naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub
   6HB1), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tektury, tworzywa
   sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1), naczynia z tworzywa sztucznego z
   zewnętrznymi koszami lub skrzyniami stalowymi lub z aluminium lub z zewnętrznymi
   skrzyniami drewnianymi, ze sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2,
   6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2).
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania powinny być tak zaprojektowane i zbudowane, aby podczas przewozu nie
  wystąpiła utrata wody, alkoholu lub flegmatyzatora.
2. Opakowania powinny być tak zbudowane i zamknięte, aby uniknąć wybuchu wskutek
  nadciśnienia lub wytworzenia się ciśnienia wyższego niż 300 kPa (3 bary).
Szczególne przepisy pakowania:
PP24 Odnośnie do UN 2852, przewożona ilość nie powinna przekraczać 500g na sztukę
    przesyłki.
PP25 Odnośnie do UN 1347, przewożona ilość nie powinna przekraczać 15 kg na sztukę
    przesyłki.
PP26 Odnośnie do UN 1310, 1320, 1321, 1322, 1344, 1347, 1348, 1349, 1517, 2907, 3317 i
    3344 opakowania nie powinny zawierać ołowiu.
PP78 Odnośnie do UN 3370, przewożona ilość nie powinna przekraczać 15 kg na sztukę
    przesyłki.
PP80 Odnośnie do UN 2907, opakowania powinny spełniać wymagania na poziomie II grupy
    pakowania. Nie powinny być stosowane opakowania spełniające wymagania na poziomie I
    grupy pakowania.
 
P407                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P407
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1331, 1944, 1945 i 2254.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
 opakowania kombinowane zawierające bezpiecznie zamknięte opakowania wewnętrzne, w celu
 zapobieżenia przypadkowemu zapłonowi zawartości w normalnych warunkach przewozu;
 maksymalna masa brutto sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 45 kg, a w przypadku
 skrzyń tekturowych - nie większa niż 30 kg.
Wymagania dodatkowe:
Zapałki powinny być szczelnie zapakowane.
Szczególne przepisy pakowania:
PP27 UN 1331 zapałki, zawsze zapalne, nie powinny być pakowane do tych samych opakowań
    zewnętrznych z materiałami niebezpiecznymi innymi niż zapałki bezpieczne lub zapałki
    woskowane Vesta, które powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne.
    Opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej niż 700 zapałek zawsze zapalnych.
 
P408                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P408
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3292.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Dla ogniw:
   opakowania zewnętrzne zawierające dostateczną ilość materiału wyściełającego w celu
   zapobieżenia kontaktowi pomiędzy ogniwami oraz pomiędzy ogniwami a powierzchniami
   wewnętrznymi opakowań zewnętrznych oraz w celu zapobieżenia niebezpiecznemu
   przemieszczaniu się ogniw w opakowaniu zewnętrznym podczas przewozu; opakowania
   powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania;
(2) Dla akumulatorów:
   akumulatory mogą być przewożone nieopakowane lub w urządzeniach ochronnych
   (np. całkowicie zamkniętych lub w koszach drewnianych olistwowanych); bieguny nie
   powinny być obciążone innymi akumulatorami lub materiałami pakowanymi razem z
   akumulatorami.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i odzielone od siebie w taki sposób, aby ono nie nastąpiło.
 
P409                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P409
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2956, 3242 i 3251.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Bęben tekturowy (1G), który może być wyposażony we wkładkę lub wykładzinę; maksymalna
   masa netto zawartości: 50kg;
(2) Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) z pojedynczym workiem wewnętrznym z
   tworzywa sztucznego; maksymalna masa netto zawartości: 50kg;
(3) Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) lub bęben tekturowy (1G), każde z
   opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego o maksymalnej zawartości jednostkowej
   5 kg; maksymalna masa netto zawartości: 25kg.
 
P410                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P410
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
  II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło                     10 kg
Tworzywo sztuczne         30 kg
Metal                     40 kg
Papiera,b                 10 kg
Tekturaa,b                10 kg
Bębny
 stal (1A2)
 aluminium (1B2)
 metal inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
 tworzywo sztuczne (1H2)
 sklejka(1D)
 tektura (1G)a
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
a Opakowania te powinny być
 pyłoszczelne.
b Te opakowania wewnętrzne nie
 powinny być stosowane, jeżeli
 przewożone materiały mogą
 podczas przewozu przejść w
 stan ciekły.
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 drewno (4C1)
 drewno z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny (4F)
 tektura (4G)a
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
 
400 kg
400 kg
400 kg
60 kg
 
400 kg
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
 
400 kg
400 kg
400 kg
60 kg
 
400 kg
 
Kanistry
 stal (3A2)
 aluminium (3B2)
 tworzywo sztuczne (3H2)
120 kg
120 kg
120 kg
120 kg
120 kg
120 kg
Opakowania pojedyncze:
Bębny
 stal (1A1 lub 1A2)
 aluminium (1B1 lub 1B2)
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1 lub 1N2)
 tworzywo sztuczne (1H1 lub 1H2)
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
 
400 kg
400 kg
400 kg
400 kg
Kanistry
 stal (3A1 lub 3A2)
 aluminium (3B1 lub 3B2)
 tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2)
 
120 kg
120 kg
120 kg
 
120 kg
120 kg
120 kg
Skrzynie
 stal (4A)c
400 kg400 kg
 aluminium (4B)c400 kg400 kg
 drewno (4C1)c400 kg400 kg
 sklejka (4D)c400 kg400 kg
 materiał drewnopochodny (4F)c400 kg400 kg
 drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2)c400 kg400 kg
 tektura (4G)c400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)c400 kg400 kg
Worki
 worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)c,d
50 kg 50 kg
Opakowania złożone
naczynie z tworzywa sztucznego z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, ze sklejki, tektury lub z tworzywa sztucznego (6HA1, 6HB1, 6HG1,6HD1,lub 6HH1)
400 kg400 kg
naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią lub koszem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, drewnianym, ze sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 75 kg 75 kg
naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub tektury (6PA1, 6PB1, 6PD1  lub 6PG1) lub ze skrzynią lub koszem zewnętrznym stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2, lub 6PG2) lub z opakowaniem zewnętrznym ze sztywnego lub spienionego tworzywa sztucznego (6PH1 lub 6PH2) 75 kg 75 kg
c Opakowania te nie powinny być stosowane, jeżeli przewożone materiały mogą podczas
 przewozu przejść w stan ciekły.
d Opakowania te mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania jedynie w przypadku,
 jeżeli są one przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach.
Szczególne przepisy pakowania:
PP39 Odnośnie do UN 1378, dla opakowań metalowych wymagane jest odpowietrzenie.
PP40 Odnośnie do UN 1326, 1352, 1358, 1395, 1396, 1436, 1437, 1871, 2805 i 3182 II grupy
    pakowania, worki nie są dozwolone.
PP83 Odnośnie do UN 2813, ze względu na możliwość wydzielania ciepła, może być pakowany
    do przewozu w worki wodoodporne zawierające nie więcej niż 20g materiału. Każdy worek
    wodoodporny powinien być szczelnie zamknięty w worku z tworzywa sztucznego i
    umieszczany wewnątrz opakowania pośredniego. Opakowanie zewnętrzne nie powinno
    zawierać więcej niż 400g materiału. Woda lub ciecz, które mogą wchodzić w reakcję z
    materiałem reagującym z wodą, nie powinny znajdować się w opakowaniu.
 
P411                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P411
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3270.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Skrzynia tekturowa o maksymalnej masie brutto 30kg;
(2) Inne opakowania pod warunkiem, że nie jest możliwy wybuch wskutek wzrostu ciśnienia
   wewnętrznego; maksymalna masa netto zawartości nie powinna przekraczać 30kg.
 
P500                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P500
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3356.
Powinny być spełnione przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Generatory powinny być przewożone w sztuce przesyłki, która w przypadku samorzutnego uruchomienia się jednego z zawartych w niej generatorów, powinna spełniać następujące wymagania:
(a) pozostałe generatory znajdujące się w tej sztuce przesyłki nie uruchomią się;
(b) materiał opakowaniowy nie ulegnie zapaleniu; oraz
(c) temperatura na powierzchni zewnętrznej całej sztuki przesyłki nie przekroczy 100°C.
 
P501                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P501
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2015.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
 
Opakowania kombinowane:
Maksymalna pojemność opakowania wewnętrznegoMaksymalna masa netto opakowania zewnętrznego
(1) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2)
   lub bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D) lub
   kanistry (3A2, 3B2, 3H2), z
   opakowaniami wewnętrznymi ze szkła,
   tworzywa sztucznego lub metalu;
5 l125 kg
(2) Skrzynia tekturowa (4G) lub bęben
   tekturowy (1G), z opakowaniem
   wewnętrznym z tworzywa sztucznego lub
   metalu, każde umieszczone w worku z
   tworzywa sztucznego;
2 l50 kg
Opakowania pojedyncze:Pojemność maksymalna
Bębny 
 stal (1A1) 
 aluminium (1B1)250 l
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1) 
 tworzywo sztuczne (1H1) 
Kanistry 
 stal (3A1) 
 aluminium (3B1)60 l
 tworzywo sztuczne (3H1) 
Opakowania złożone 
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2)60 l
naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym,  aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2)60 l
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania powinny mieć maksymalny stopień napełnienia 90%.
2. Opakowania powinny być odpowietrzane.
 
P502                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P502
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
Szkło         5 lBębny 
Metal         5 l  stal (1A2)125 kg
Tworzywo      5 l  aluminium (1B2)125 kg
sztuczne
 metal inny niż stal lub aluminium
 (1N2)
125 kg
   tworzywo sztuczne (1H2)125 kg
   sklejka(1D)125 kg
   tektura (1G)125 kg
 Skrzynie 
   stal (4A)125 kg
   aluminium (4B)125 kg
   drewno (4C1)125 kg
 
 drewno, ze ścianami pyłoszczelnymi
 (4C2)
125 kg
   sklejka(4D)125 kg
   materiał drewnopochodny (4F)125 kg
   tektura(4G)125 kg
   tworzywo sztuczne, spienione (4H1) 60 kg
   tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)125 kg
Opakowania pojedyncze: Pojemność maksymalna
Bębny 
 stal (1A1)250 l
 aluminium (1B1) 
 tworzywo sztuczne (1H1) 
Kanistry 
 stal (3A1) 
 aluminium (3B1) 60 l
 tworzywo sztuczne (3H1) 
Opakowania złożone: 
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 60 l
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) 60 l
Szczególne przepisy pakowania:
PP28 Odnośnie do UN 1873, jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych oraz naczynia
    wewnętrzne opakowań złożonych dopuszcza się wyłącznie opakowania i naczynia szklane.
 
P503                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P503
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
Szkło        5 kgBębny 
Metal        5 kg  stal (1A2)125kg
Tworzywo     5 kg  aluminium (1B2)125kg
sztuczne
 metal inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
125kg
   tworzywo sztuczne (1H2)125kg
   sklejka (1D)125kg
   tektura (1G)125kg
 Skrzynie 
   stal (4A)125 kg
   aluminium (4B)125 kg
   drewno (4C1)125 kg
 
 drewno z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
125 kg
   sklejka (4D)125 kg
   materiał drewnopochodny (4F)125 kg
   tektura (4G) 40 kg
 
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
60 kg
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
125 kg
Opakowania pojedyncze:
Bębny metalowe: (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto 250 kg.
Bębny tekturowe: (1G) lub ze sklejki (1D) z wykładziną wewnętrzną; maksymalna masa netto 200 kg.
 
P504                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P504
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna masa netto
(1) Naczynia szklane o pojemności maksymalnej 5 litrów w opakowaniach
   zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G,
   4H2
75 kg
(2) Naczynia z tworzywa sztucznego o pojemności maksymalnej 30 litrów w
   opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1,
   4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2
75 kg
(3) Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w opakowaniach
   zewnętrznych 1G, 4F lub 4G
125 kg
(4) Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w opakowaniach
   zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2
225 kg
Opakowania pojedyncze:Maks. pojemność
Bębny 
 stal, wieko niezdejmowane (1A1)250 l
 stal, wieko zdejmowane (1A2)250 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (1B1)250 l
 aluminium, wieko zdejmowane (1B2)250 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko niezdejmowane (1N1)250 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko zdejmowane (1N2)250 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1)250 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2)250 l
Kanistry 
 stal, wieko niezdejmowane (3A1) 60 l
 stal, wieko zdejmowane (3A2) 60 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (3B1) 60 l
 aluminium, wieko zdejmowane (3B2) 60 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1) 60 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) 60 l
Opakowania złożone: 
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)120 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 60 l
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) 60 l
Szczególne przepisy pakowania:
PP10 Odnośnie do UN 2014, 2984 i 3149, opakowania powinny być odpowietrzane.
 
P520                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                     P520
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.7.1.
Metody pakowania oznaczone są symbolami od OP1 do OP8. Metody pakowania właściwe dla indywidulanie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych zestawione są pod 4.1.7.1.3, 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalną ilość na sztukę przesyłki. Dopuszcza się następujące opakowania:
(1) Opakowania kombinowane, w których opakowaniami zewnętrznymi są: skrzynie (4A, 4B, 4C1,
   4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2), bębny (1A2, 1B2, 1G, 1H2 i 1D) lub kanistry (3A2, 3B2 i
   3H2);
(2) Opakowania pojedyncze: bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1G, 1H1, 1H2 i 1D) i kanistry (3A1,
   3A2, 3B1, 3B2, 3H1 i 3H2);
(3) Opakowania złożone z naczyniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego (6HA1, 6HA2, 6HB1,
   6HB2, 6HC, 6HD1, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HH1 i 6HH2).
Ilość maksymalna na opakowanie/sztukę przesyłkia dla metod pakowania OP1 do OP8
Metoda pakowaniaOP1OP2aOP3OP4aOP5OP6OP7OP8
Ilość maksymalna        
Masa maksymalna (kg) dla nadtlenków stałych i dla opakowań kombinowanych (nadtlenki ciekłe i stałe)0,50,5/1055/25255050400b
Zawartość maksymalna w litrach dla nadtlenków ciekłych c0,5-5-306060225d
a Jeżeli podane są dwie wartości, to pierwsza dotyczy maksymalnej masy netto przypadającej
 na opakowanie wewnętrzne, a druga maksymalnej masy netto całej sztuki przesyłki.
b 60 kg dla kanistrów/200 kg dla skrzyń oraz, dla ciał stałych, 400 kg w opakowaniach
 kombinowanych z opakowaniami zewnętrznymi składającymi się ze skrzyń (4C1, 4C2, 4D, 4F,
 4G, 4H1 i 4H2) i z opakowaniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego lub tektury o
 maksymalnej masie netto 25 kg.
c Materiały o dużej lepkości powinny być uważane za stałe, jeżeli nie spełniają kryteriów
 zawartych w definicji "materiału ciekłego" podanej pod 1.2.1.
d 60 litrów dla kanistrów.
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania metalowe, w tym opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych i opakowania
  zewnętrzne opakowań kombinowanych lub złożonych, mogą być stosowane tylko do metod
  pakowania OP7 i OP8.
2. Jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych mogą być stosowane opakowania szklane
  o maksymalnej zawartości do 0,5 kg dla materiałów stałych lub 0,5 litra dla materiałów
  ciekłych.
3. Materiały wyściełające w opakowaniach kombinowanych powinny być niepalne.
4. Opakowania nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, które powinny być
  zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, wskazującą na dodatkowe zagrożenie
  wybuchem, powinny spełniać również przepisy podane pod 4.1.5.10 i 4.1.5.11.
Szczególne przepisy pakowania:
PP21 Dla niektórych materiałów samoreaktywnych typów B lub C zaklasyfikowanych do UN 3221,
    3222, 3223, 3224, 3231, 3232, 3233 lub 3234, powinny być stosowane opakowania
    mniejsze niż dozwolone odpowiednio w metodach pakowania OP5 lub OP6 (patrz 4.1.6 i
    2.2.41.4).
PP22 UN 3241 2-bromo-2-nitropropandiol-1,3 powinien być pakowany zgodnie z metodą
    pakowania OP6.
 
P600                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P600
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1700, 2016 i 2017.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
opakowania zewnętrzne (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2), spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania; przedmioty powinny być pakowane indywidualnie i oddzielane jeden od drugiego za pomocą przegród, dzielników, opakowań wewnętrznych lub materiału wyściełającego, w celu zapobieżenia przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu.
Maksymalna masa netto: 75 kg.
 
P601                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P601
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1) Opakowania kombinowane zawierające szklane opakowania wewnętrzne o pojemności
   nieprzekraczającej 1 litra, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do
   wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w
   naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2,
   1B2, 1N2, 1H2, ID, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto
   15 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności.
   Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób
   zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji
   występujących podczas przewozu;
(2) Opakowania kombinowane zawierające metalowe opakowania wewnętrzne, a w przypadku UN
   1744 dodatkowo opakowanie wewnętrzne z polifluorowinylidenu (PVDF), o pojemności
   nieprzekraczającej 5 litrów, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do
   wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w
   naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2,
   1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto
   75 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności.
   Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób
   zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji
   występujących podczas przewozu;
(3) Opakowania zawierające:
   Opakowania zewnętrzne: bębny stalowe lub z tworzywa sztucznego, z wiekiem zdejmowanym
   (1A2 lub 1H2), badane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.1.5 z masą odpowiednią do
   masy łącznej opakowania, jako opakowanie przystosowane do umieszczania w nim opakowań
   wewnętrznych lub jako opakowanie pojedyncze przeznaczone do materiałów stałych lub
   ciekłych i odpowiednio oznaczane; opakowania wewnętrzne:
   bębny i opakowania złożone (1A1, 1B1, 1N1, 1H1 lub 6HA1) spełniające wymagania działu
   6.1 dla opakowań pojedynczych pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania:
  (a) hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona przy zastosowaniu
      ciśnienia o wartości co najmniej 0,3 MPa (ciśnienie manometryczne);
  (b) badania szczelności prototypu i w czasie produkcji powinny być przeprowadzane przy
      zastosowaniu ciśnienia o wartości 30 kPa;
  (c) powinny być one oddzielone ze wszystkich stron od bębna zewnętrznego za pomocą
      obojętnego materiału wyściełającego amortyzującego uderzenia;
  (d) ich pojemność nie powinna być większa niż 125 litrów; oraz
  (e) zamknięcia powinny być gwintowane, przy czym:
      (i) powinny być one zablokowane w sposób zapobiegający ich odkręceniu lub
          poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu; oraz
      (ii) powinny być zaopatrzone w uszczelkę;
  (f) opakowania wewnętrzne powinny być badane okresowo, co najmniej raz na 5 lat,
      zgodnie z (a) i (b) powyżej;
  (g) kompletne opakowanie powinno być poddawane oględzinom wymaganym przez właściwą
      władzę, co najmniej raz na 3 lata;
  (h) opakowania zewnętrzne i wewnętrzne powinny być zaopatrzone w dobrze widoczne i
      trwałe oznakowanie zawierające następujące dane:
      (i) datę (miesiąc, rok) badania początkowego oraz ostatniego badania okresowego i
          oględziny;
      (ii) znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie i oględziny;
(4) Butle i naczynia do gazów spełniające odpowiednie przepisy podane w tabeli 4.1.4.4.
Szczególne przepisy pakowania
PP82 Odnośnie do UN 1744, mogą być stosowane szklane opakowania wewnętrzne o pojemności
    nie większej niż 1,3 litra w dopuszczonych opakowaniach zewnętrznych, o maksymalnej
    masie brutto 25 kg.
Szczególne przepisy pakowania właściwe dla RID i ADR
RR3 Powinny być stosowane tylko te naczynia, które są zgodne z jednym z przepisów
   szczególnych (PR) wymienionych pod 4.1.4.4.
 
P620                               INSTRUKCJA PAKOWANIA                               P620
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2814 i 2900.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy szczególne podane pod 4.1.8:
Opakowania spełniające wymagania działu 6.3 i na tej podstawie dopuszczone, które składają się z:
(a) Opakowania wewnętrznego zawierającego:
   (i)   szczelne naczynie (naczynia) pierwotne;
   (ii)  szczelne opakowania pośrednie;
   (iii) dostateczną ilość materiału absorbującego uwolnioną zawartość, umieszczonego
         pomiędzy naczyniem (naczyniami) pierwotnym i opakowaniem pośrednim, przy czym
         wymaganie to nie dotyczy opakowań dla materiałów stałych zakaźnych; jeżeli kilka
         naczyń pierwotnych jest umieszczonych w jednym opakowaniu pośrednim, to powinny
         być one pakowane albo pojedynczo, albo oddzielone w taki sposób, aby uniknąć
         ich wzajemnego kontaktu;
(b) Opakowania zewnętrznego sztywnego o wytrzymałości odpowiedniej do jego pojemności,
   masy i przeznaczenia; jego najmniejsze wymiary zewnętrzne powinny wynosić nie mniej
   niż 100 mm.
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania wewnętrzne zawierające materiały zakaźne nie powinny być pakowane razem z
  opakowaniami wewnętrznymi zawierającymi inne materiały. Całkowite sztuki przesyłki mogą
  być umieszczone w opakowaniu zbiorczym zgodnie z przepisami podanymi pod 1.2.1 i 5.1.2;
  takie opakowanie zbiorcze może zawierać suchy lód.
2. Z wyjątkiem przesyłek szczególnych, np. całych organów, powinny być spełnione
  następujące wymagania dodatkowe:
  (a) Materiały przewożone w temperaturach otoczenia lub temperaturze podwyższonej:
      naczynia bezpośrednie powinny być wykonane ze szkła, metalu lub tworzywa sztucznego.
      Powinny być stosowane właściwe sposoby ich zamykania zapewniające szczelność, np.
      zamykanie na gorąco, korek z wywinięciem lub karbowane uszczelnienie metalowe.
      Jeżeli stosowane są zamknięcia gwintowane, to powinny być one wyraźnie
      zabezpieczone za pomocą odpowiednich środków, np. taśmy, parafiny uszczelniającej
      taśmę lub zamknięć wykonanych fabrycznie;
  (b) Materiały przewożone w stanie schłodzonym lub zamrożonym: lód, suchy lód lub inny
      środek chłodzący, powinny być umieszczone wokół opakowania (opakowań) pośredniego
      lub alternatywnie w opakowaniu zewnętrznym z jedną lub więcej całkowitych sztuk
      przesyłki oznakowanych zgodnie z 6.3.1.1. Dla zabezpieczenia opakowań pośrednich
      lub sztuk przesyłki powinny być zastosowane wzmocnienia wewnętrzne w ustalonym
      położeniu, po obłożeniu ich lodem lub suchym lodem. Jeżeli stosowany jest lód, to
      opakowanie zewnętrzne lub opakowanie zbiorcze powinny być szczelne. Jeżeli
      stosowany jest suchy lód, to opakowanie zewnętrzne lub opakowanie zbiorcze powinny
      umożliwiać uwalnianie gazowego dwutlenku węgla. Naczynie pierwotne i opakowanie
      pośrednie powinny zachować integralność w temperaturze, do której zostały
      schłodzone;
  (c) Materiały przewożone w ciekłym azocie: powinny być stosowane naczynia pierwotne z
      tworzywa sztucznego, odporne na bardzo niską temperaturę. Opakowanie pośrednie
      powinno być również odporne na bardzo niską temperaturę i w większości przypadków
      powinno być ono dopasowywane indywidualnie do naczynia pierwotnego. Wymagania dla
      ciekłego azotu powinny być także spełnione. Naczynie bezpośrednie i opakowanie
      pośrednie powinny zachować integralność w temperaturze ciekłego azotu;
  (d) Materiały liofilizowane mogą być także przewożone w naczyniach pierwotnych jak
      ampułki szklane zamykane w płomieniu lub fiolki szklane zamykane korkiem gumowym z
      uszczelnieniem metalowym.
3. Niezależnie od przewidywanej temperatury przesyłki, naczynie pierwotne lub opakowanie
  pośrednie powinny wytrzymać bez wycieku ciśnienie wewnętrzne odpowiadające różnicy
  ciśnienia nie mniejszej niż 95 kPa, przy temperaturach w przedziale od -40°C do +55°C.
 
P621                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P621
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Sztywne, szczelne opakowania spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów stałych,
   o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem, że zawierają
   dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej zawartości ciekłej
   oraz gwarantują utrzymanie cieczy;
(2) W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne opakowania
   spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów ciekłych, o wytrzymałości
   odpowiadającej II grupie pakowania.
Wymagania dodatkowe:
Opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.1.
 
P650                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P650
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3373.
(1) Opakowania powinny być dobrej jakości, wystarczająco mocne, aby wytrzymać wstrząsy
   oraz czynności ładunkowe, występujące normalnie podczas przewozu, łącznie z
   przeładunkiem pomiędzy jednostkami transportowymi lub kontenerami oraz pomiędzy
   jednostkami transportowymi lub kontenerami i magazynami, jak również każde zdjęcie z
   palety lub wyjęcie z opakowania zbiorczego w celu dalszego przenoszenia ręcznego lub
   mechanicznego. Opakowania powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie
   gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych
   warunkach przewozu, na skutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia.
(2) Opakowanie powinno składać się z trzech elementów:
   (a) naczynia pierwotnego;
   (b) opakowania pośredniego; oraz
   (c) opakowania zewnętrznego.
(3) Naczynia pierwotne powinny być umieszczone w opakowaniach pośrednich, w taki sposób,
   aby w normalnych warunkach przewozu nie mogły być rozbite, przedziurawione lub ich
   zawartość nie uwolniła się do opakowania pośredniego. Opakowania pośrednie powinny być
   zabezpieczone wewnątrz opakowań zewnętrznych przy użyciu odpowiedniego materiału
   wyściełającego. Jakikolwiek wyciek zawartości nie powinien w istotny sposób osłabić
   właściwości ochronnych materiału wyściełającego lub opakowania zewnętrznego.
(4) Odnośnie do przewozu, oznakowanie umieszczone poniżej powinno być umieszczone na
   zewnętrznej powierzchni opakowania zewnętrznego w kolorze kontrastowym i powinno być
   dobrze widoczne i trwałe. Szerokość linii powinna mieć co najmniej 2 mm; litery i
   numery powinny mieć przynajmniej 6 mm wysokości.
 
 
(5) Gotowa sztuka przesyłki powinna być na tyle mocna, aby przejść z wynikiem pozytywnym
   badanie na swobodny spadek określone pod 6.3.2.5, zgodnie z wymaganiami podanymi pod
   6.3.2.3 i 6.3.2.4, przy czym wysokość spadku nie powinna być mniejsza niż 1,2 m.
(6) Dla materiałów ciekłych:
   (a) naczynie(nia) pierwotne powinno(y) być szczelne;
   (b) opakowania pośrednie powinny być szczelne;
   (c) kilka kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach
       pośrednich i owija się lub oddziela tak, aby kontakt między tymi naczyniami był
       niemożliwy;
   (d) materiał absorbujący powinien być umieszczany pomiędzy naczyniem pierwotnym a
       opakowaniem pośrednim. Materiał absorbujący powinien użyty w ilości wystarczającej
       do wchłonięcia całej zawartości naczynia pierwotnego, aby żadne uwolnienie
       materiału ciekłego nie naruszyło integralności materiału wyściełającego lub
       opakowania zewnętrznego;
   (e) naczynie pierwotne lub opakowanie pośrednie powinny wytrzymywać bez wycieku
       ciśnienie wewnętrzne 95 kPa (0,95 bara).
(7) Dla materiałów stałych:
   (a) naczynie(a) pierwotne powinno(y) być pyłoszczelne;
   (b) opakowania pośrednie powinny być pyłoszczelne;
   (c) kilka kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach
       pośrednich i owija się lub oddziela tak, aby kontakt między tymi naczyniami był
       niemożliwy;
(8) Próbki schłodzone lub zamrożone: lód, suchy lód, ciekły azot
   (a) Jeżeli do przechowywania próbek w niskiej temperaturze używany jest suchy lód lub
       ciekły azot, to powinny być spełnione wszystkie niezbędne wymagania ADR. Lód i
       suchy lód powinien być umieszczany poza opakowaniem pośrednim, w opakowaniu
       zewnętrznym lub opakowaniu zbiorczym. Wzmocnienia wewnętrzne powinny zabezpieczać
       opakowania pośrednie przed przemieszczeniem po ewentualnym rozproszeniu lodu lub
       suchego lodu. Przy stosowaniu lodu, opakowanie zewnętrzne lub zbiorcze powinno być
       szczelne. Jeżeli stosowany jest suchy lód, to opakowania powinny być tak
       zaprojektowane i skonstruowane, aby pozwalały na uwalnianie się dwutlenku węgla,
       zabezpieczając je przed rozerwaniem. Sztuki przesyłki (opakowania zewnętrzne lub
       zbiorcze) powinny być oznakowane napisem "Dwutlenek węgla, stały" lub "Suchy lód".
   (b) Naczynie wewnętrzne i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność w
       temperaturze obniżonej przez czynnik chłodzący, jak również w temperaturze i pod
       ciśnieniem, które mogą wystąpić w przypadku utraty czynnika chłodzącego.
(9) Materiały zakaźne UN 3373 opakowane i oznakowane zgodnie z niniejszą instrukcją
   pakowania nie podlegają żadnym inny przepisom ADR.
(10) Wytwórcy i dystrybutorzy opakowań powinni przekazywać - nadawcom lub osobom (np.
    pacjentom) przygotowującym sztuki przesyłki do przewozu - czytelne instrukcje
    napełniania i zamykania sztuk przesyłki, tak aby były one prawidłowo przygotowane.
(11) W przypadku jakiegokolwiek wycieku lub rozlania materiału w pojeździe czy pojemniku,
    nie można używać go bez uprzedniego usunięcia rozlanego materiału, oczyszczenia i,
    jeżeli jest to konieczne, dezynfekcji lub odkażenia. Pozostałe towary i przedmioty,
    przewożone w tym pojeździe lub kontenerze, powinny być sprawdzone ze względu na
    możliwość ich skażenia.
 
P800                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P800
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2809 i 2803.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Butle zgodnie z instrukcją pakowania P200; lub
(2) Butelki stalowe z zamknięciami gwintowanymi o pojemności nie większej niż 2,5 litra;
   lub
(3) Opakowania kombinowane spełniające następujące wymagania:
   (a) opakowania wewnętrzne powinny być wykonane ze szkła, metalu lub sztywnego tworzywa
       sztucznego, z przeznaczeniem do materiałów ciekłych, do maksymalnej masy netto
       15 kg;
   (b) opakowania wewnętrzne powinny być pakowane z dostateczną ilością materiału
       wypełniającego w celu zapobieżenia ich pęknięciu;
   (c) opakowania wewnętrzne lub opakowania zewnętrzne powinny być zaopatrzone w
       wykładziny wewnętrzne lub worki, wykonane z materiału szczelnego, odpornego na
       przebicie i nieprzepuszczalnego dla zawartości; wykładziny lub worki powinny
       całkowicie otaczać zawartość w celu uniemożliwienia uwolnienia się jej ze sztuki
       przesyłki bez względu na jej pozycję;
   (d) dopuszczone są następujące opakowania zewnętrzne i maksymalne masy netto:
Opakowanie zewnętrzneMaksymalna masa netto
Bębny 
 stal (1A2)400 kg
 metal inny niż stal lub aluminium
 (1N2)
400 kg
 tworzywo sztuczne (1H2)400 kg
 sklejka(1D)400 kg
 tektura (1G)400 kg
Skrzynie 
 stal (4A)400 kg
 drewno (4C1)250 kg
 drewno z wykładziną pyłoszczelną
 (4C2)
250 kg
 sklejka (4D)250 kg
 materiał drewnopochodny (4F)125 kg
 tektura (4G)125 kg
 tworzywo sztuczne, spienione (4H1) 60 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)125 kg
Szczególne przepisy pakowania:
PP41 Odnośnie do UN 2803, w przypadku przewozu w niskiej temperaturze w celu utrzymania
    galu całkowicie w stanie stałym, powyższe opakowania mogą być umieszczone w mocnym,
    wodoodpornym opakowaniu zbiorczym, zawierającym suchy lód lub inne środki chłodnicze.
    Jeżeli stosowany jest środek chłodniczy, to wszystkie materiały wymienione powyżej
    stosowane w opakowaniach z galem powinny być fizycznie i chemicznie odporne na
    oddziaływanie tego środka oraz na uderzenia w niskiej temperaturze. Jeżeli stosowany
    jest suchy lód, to opakowanie zbiorcze powinno umożliwiać uwalnianie gazowego
    dwutlenku węgla.
 
P801                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P801
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nowych akumulatorów zaklasyfikowanych do UN 2794, 2795 i 3028.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Sztywne opakowania zewnętrzne;
(2) Klatki z listew drewnianych;
(3) Palety.
Wymagania dodatkowe:
1. Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
2. Akumulatory spiętrzone powinny być odpowiednio zamocowane w warstwach oddzielonych od
  siebie materiałem nieprzewodzącym.
3. Bieguny akumulatorów nie powinny być obciążane mechanicznie.
4. Akumulatory powinny być zapakowane lub umocowane w taki sposób, aby zapobiec ich
  przypadkowemu przemieszczeniu. Jeżeli stosowany jest materiał wypełniający, to powinien
  być on obojętny.
 
P801a                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P801a
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych akumulatorów UN 2794, 2795, 2800 i 3028.
Do przewozu akumulatorów dopuszczone są skrzynie ze stali nierdzewnej lub sztywnego tworzywa sztucznego o pojemności do 1m3 pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania:
(a) Skrzynie powinny być odporne na korozję powodowaną przez materiały zawarte w
   akumulatorach;
(b) W normalnych warunkach przewozu nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek ze skrzyń do
   akumulatorów. Nie powinna również przenikać do wewnątrz skrzyni żaden materiał (np.
   woda). Na powierzchni zewnętrznej skrzyń nie powinny znajdować się jakikolwiek
   niebezpieczne pozostałości materiałów żrących znajdujących się w akumulatorach;
(c) Akumulatory nie powinny być ładowane powyżej ścian skrzyń;
(d) W skrzyniach nie powinny być umieszczane razem akumulatory zawierające materiały,
   które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie;
(e) Skrzynie powinny być:
   (i) przykryte; lub
   (ii) przewożone w pojeździe lub kontenerze zamkniętym lub krytym opończą.
 
P802                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   P802
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Opakowania kombinowane:
   opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, lub 4H2;
   maksymalna masa netto: 75 kg.
   opakowania wewnętrzne: szkło lub tworzywo sztuczne; maksymalna pojemność: 10 litrów;
(2) Opakowania kombinowane:
   opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub
   4H2;
   maksymalna masa netto: 125 kg.
   opakowania wewnętrzne: metalowe; maksymalna pojemność: 40 litrów;
(3) Opakowania złożone: naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze
   sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PD1, lub 6PH2) lub z
   zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub z zewnętrznym koszem
   wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC lub 6PD2); maksymalna pojemność: 60 litrów;
(4) Bębny ze stali austenitycznej (1A1); maksymalna pojemność: 250 litrów;
(5) Butle do gazów spełniające wymagania w zakresie budowy, badania i napełniania,
   zatwierdzone przez właściwą władzę.
 
P803                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  P803
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2028.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) Bębny(1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G);
(2) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2).
Maksymalna masa netto: 75kg.
Przedmioty powinny być zapakowane indywidualnie i oddzielone od siebie przegrodami, opakowaniami wewnętrznymi lub materiałem wypełniającym w celu zapobieżenia ich przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu.
 
P900                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P900
                                   (Zarezerwowane)
 
P901                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P901
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3316.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania zgodne z poziomem wytrzymałości wynikającym z zaklasyfikowania zestawów do odpowiedniej grupy pakowania (patrz 3.3.1, przepis szczególny 251).
Maksymalna ilość materiałów niebezpiecznych na opakowanie zewnętrzne: 10 kg.
Wymagania dodatkowe:
Materiały niebezpieczne w zestawach powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne o pojemności nie większej niż 250ml lub zawartości nie większej niż 250g i powinny być zabezpieczone przed oddziaływaniem innych materiałów zawartych w zestawie.
 
P902                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P902
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3268.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie III grupy pakowania, przy czym każde opakowanie powinno spełniać przepis szczególny 235 (patrz pod 3.3.1). Opakowanie powinno być zaprojektowane i zbudowane w sposób zapobiegający przypadkowemu zadziałaniu zawartości w normalnych warunkach przewozu.
W przypadku, gdy przewóz rozpoczyna się w miejscu wytworzenia lub montażu, przedmioty takie mogą być przewożone również bez opakowania, w przeznaczonych do tego celu pojemnikach transportowych, pojazdach lub kontenerach,
 
P903                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P903
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3090 i 3091.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowanie spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Ogniwa i akumulatory litowe pakowane razem z urządzeniami powinny być zapakowane w tekturowe opakowania wewnętrzne, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. Jeżeli ogniwa litowe lub akumulatory należące do klasy 9 znajdują się w urządzeniach, to urządzenia te powinny być zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe zadziałanie podczas przewozu.
Ponadto, akumulatory w mocnej, odpornej na uderzenia obudowie zewnętrznej, o masie brutto 12 kg lub większej i zestawy takich akumulatorów, mogą być pakowane w mocne opakowania zewnętrzne, w obudowach ochronnych (np. w klatkach całkowicie zamkniętych lub wykonanych z listew drewnianych), bez opakowania lub na paletach. Akumulatory powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym przemieszczaniem, a bieguny akumulatorów nie powinny być obciążane przez znajdujące się na nich przedmioty.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
 
P903a                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P903a
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych ogniw i akumulatorów UN 3090 i 3091.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Inne opakowania niepodlegąjące badaniom według ADR, pod warunkiem, że:
- spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3;
- ogniwa i akumulatory litowe są pakowane i rozmieszczone w taki sposób, aby uniemożliwić
 zwarcie;
- masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 30 kg.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
 
P903b                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P903b
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych ogniw i akumulatorów UN 3090 i 3091.
Zużyte ogniwa i akumulatory litowe, o masie brutto nie większej niż 250g, zbierane w celu ich usunięcia, również z innymi zużytymi bateriami nie litowymi, mogą być przewożone bez stosowania zabezpieczeń indywidualnych, pod warunkiem, że umieszczone są:
(1) w bębnach 1H2 lub skrzyniach 4H2, spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie
   II grupy pakowania dla materiałów stałych;
(2) na tacach zbiorczych o masie brutto mniejszej niż 30kg, wykonanych z materiału
   nieprzewodzącego, spełniających wymagania ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.5
   do 4.1.1.8.
Wymagania dodatkowe:
Wolna przestrzeń wewnątrz opakowań powinna być wypełniona odpowiednim materiałem amortyzującym w taki sposób, aby podczas przewozu uniemożliwić przemieszczanie się akumulatorów względem siebie.
Opakowania zamknięte hermetycznie powinny być wyposażone w urządzenie odpowietrzające zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.8. Urządzenie odpowietrzające powinno być tak zaprojektowane, aby nadciśnienie powodowane przez gazy nie przekraczało 10 kPa.
 
P904                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 P904
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3245.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) opakowania zgodne z instrukcją pakowania P001 lub P002, odpowiadające wymaganiom na
   poziomie III grupy pakowania;
(2) opakowania, które nie są zgodne z wymaganiami w zakresie badań opakowań podanych w
   części 6, lecz odpowiadają poniższym wymaganiom:
   (a) opakowanie wewnętrzne składające się z:
       (i)   wodoszczelnego naczynia(yń) pierwotnego(ych);
       (ii)  wodoszczelnego opakowania pośredniego;
       (iii) materiału absorbującego, umieszczonego pomiędzy naczyniem(ami) pierwotnym(i)
             a opakowaniem pośrednim. Materiał absorbujący powinien być użyty w ilości
             dostatecznej do zaabsorbowania uwalniającej się zawartości z naczynia(yń)
             pierwotnego(ych) tak, aby żadne uwolnienie materiału ciekłego nie naruszyło
             integralności materiału wyściełającego lub opakowania zewnętrznego;
       (iv)  wiele kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach
             wtórnych i owija się lub oddziela tak, aby uniemożliwić kontakt między tymi
             naczyniami;
   (b) opakowanie zewnętrzne powinno charakteryzować się odpowiednią wytrzymałością w
       stosunku do jego pojemności, masy i przeznaczenia, a jego minimalny wymiar
       zewnętrzny powinien wynosić, co najmiej 100 mm;
Wymagania dodatkowe
Suchy lód i ciekły azot
Jeżeli suchy lód używany jest jako czynnik chłodniczy, to opakowanie powinno być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby niemożliwe było jego uszkodzenie wskutek ciśnienia powstałego przy uwalnianiu się gazowego dwutlenku węgla.
Materiały nadawane w ciekłym azocie lub suchym lodzie, powinny być pakowane w naczynia pierwotne odporne na bardzo niską temperaturę. Opakowanie pośrednie powinno być również odporne na bardzo niską temperaturę i w większości przypadków powinno być indywidualnie dopasowywane do naczynia bezpośredniego.
 
P905                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P905
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3072 i 2990.
Dopuszczone są wszystkie odpowiednie opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3, przy czym opakowania te mogą nie spełniać wymagań części 6.
Jeżeli przedmioty ratownicze przeznaczone są do zabudowy w zewnętrznych, sztywnych obudowach wodoszczelnych (stosowanych np. do tratw ratowniczych) lub są w nich umieszczone, to mogą być przewożone nieopakowane.
Wymagania dodatkowe:
1. Wszystkie materiały i przedmioty niebezpieczne stanowiące części składowe przedmiotów
  ratowniczych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym przemieszczaniem, a ponadto:
  (a) urządzenia sygnałowe klasy 1 powinny być zapakowane w opakowania wewnętrzne z
      tworzywa sztucznego lub tektury;
  (b) gazy powinny znajdować się w butlach dopuszczonych przez właściwą władzę, przy czym
      butle te mogą być połączone z przedmiotami ratowniczymi;
  (c) akumulatory (klasa 8) i akumulatory litowe (klasa 9) powinny być rozłączone lub
      elektrycznie odizolowane i zabezpieczone przed wyciekiem cieczy;
  (d) małe ilości innych materiałów niebezpiecznych (np. należące do klas 3, 4.1 i 5.2)
      powinny być zapakowane w mocne opakowania wewnętrzne.
2. Procedury dotyczące pakowania i przygotowania do przewozu powinny zawierać wskazania
  mające na celu zapobieżenie przypadkowemu nadmuchaniu przedmiotu ratowniczego.
 
P906                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                P906
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2315, 3151 i 3152.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1) W przypadku materiałów ciekłych i stałych zawierających lub skażonych PCB lub
   polichlorowcowanymi dwufenylami lub trójfenylami, opakowania powinny spełniać
   odpowiednio wymagania instrukcji P001 lub P002;
(2) W przypadku transformatorów, kondensatorów oraz innych urządzeń, powinny być stosowane
   szczelne opakowania mogące pomieścić, oprócz samych urządzeń, co najmniej 1,25
   objętości zawartego w nich ciekłego PCB lub polichlorowcowanych dwufenyli lub
   trójfenyli. Opakowania powinny zawierać dostateczną ilość materiału pochłaniającego,
   pozwalającą zaabsorbować co najmniej 1,1 objętości cieczy znajdującej się w
   urządzeniach. Wskazane jest, aby transformatory i kondensatory przewożone były w
   szczelnych opakowaniach metalowych, mogących pomieścić, oprócz samych urządzeń, co
   najmniej 1,25 objętości zawartej w nich cieczy.
W odstępstwie od powyższych wymagań, materiały ciekłe i stałe zapakowane w sposób inny niż wskazany w instrukcjach P001 i P002, a także nieopakowane transformatory i kondensatory, mogą być przewożone w postaci ładunku umocowanego w szczelnej wannie metalowej o wysokości ścian co najmniej 800 mm, zawierającej obojętny materiał pochłaniający w ilość dostatecznej do zaabsorbowania co najmniej 1,1 objętości wolnej cieczy.
Wymagania dodatkowe:
W celu zapobieżenia wyciekowi cieczy w normalnych warunkach przewozu, transformatory i kondensatory powinny być odpowiednio uszczelnione.
 
R001                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  R001
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania metalowe lekkieMaksymalna pojemność / maksymalna masa netto
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
stal, wieko niezdejmowane (0A1)nie dopuszczone40 l / 50kg40 l / 50kg
stal, wieko zdejmowane (0A2)anie dopuszczone40 l / 50kg40 l / 50kg
a Opakowanie to nie jest dopuszczone dla UN 1261 nitrometanu.
UWAGA 1: Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów stałych i ciekłych (pod warunkiem, że prototyp został zbadany i odpowiednio oznakowany).
UWAGA 2: W przypadku materiałów klasy 3 zaliczonych do II grupy pakowania, opakowania te mogą być stosowane wyłącznie do materiałów niestwarzających zagrożenia dodatkowego, o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C oraz do pestycydów słabo trujących.
 
4.1.4.2      Instrukcje pakowania dotyczące DPPL
 
IBC01                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                IBC01
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Metalowe (31A, 31B i 31N).
Wymagania dodatkowe:
Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55ºC.
Szczególne przepisy pakowania:
BB1 Odnośnie do UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamykane za pomocą dwóch
   następujących po sobie urządzeń zamykających, z których jedno powinno być gwintowane
   lub zabezpieczone w równoważny sposób.
 
IBC02                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 IBC02
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2);
(3) Złożone (31HZ1).
Wymagania dodatkowe:
Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55°C.
Szczególne przepisy pakowania:
B5 Odnośnie do UN 1791, 2014, 2984 i 3149 powinny być stosowane DPPL z urządzeniami
  umożliwiającymi odpowietrzanie podczas przewozu. Przy maksymalnym stopniu napełnienia
  DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego powinien znajdować się w fazie gazowej.
B7 Odnośnie do UN 1222 i 1865, nie są dopuszczone DPPL o pojemności ponad 450 litrów z
  powodu potencjalnego zagrożenia wybuchem przy przewozie w dużych objętościach.
B8 Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ
  charakteryzuje się prężnością par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa lub większą
  niż 130 kPa w temperaturze 55°C.
 
IBC03                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                                   IBC03
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2);
(3) Złożone (31HZ1, 31HA2, 31HB2, 31HN2, 31HD2 i 31HH2).
Wymagania dodatkowe:
Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55°C.
Szczególne przepisy pakowania:
B8 Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ
  charakteryzuje się prężnością par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa lub większą
  niż 130 kPa w temperaturze 55°C.
 
IBC04                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  IBC04
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N).
 
IBC05                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  IBC05
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3) Złożone(11HZ1, 21HZ1 i 31HZ1).
 
IBC06                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  IBC06
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1,4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2).
Wymagania dodatkowe:
Jeżeli materiał podczas przewozu może przejść w stan ciekły, to nie powinny być stosowane DPPL złożone 11HZ2 i 21HZ2.
Szczególne przepisy pakowania:
B12 Odnośnie do UN 2907, DPPL powinny spełniać wymagania na poziomie II grupy pakowania.
   DPPL spełniające kryteria badań na poziomie I grupy pakowania, nie powinny być
   stosowane.
 
IBC07                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 IBC07
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2);
(4) Drewniane (11C, 11D i 11F).
Wymagania dodatkowe:
Wykładziny DPPL drewnianych powinny być pyłoszczelne.
 
IBC08                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                                  IBC08
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2);
(4) Tekturowe (11G);
(5) Drewniane (11C, 11D i 11F);
(6) Elastyczne (13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2).
Szczególne przepisy pakowania:
B3 DPPL elastyczne powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w
  wykładziny pyłoszczelne i wodoodporne.
B4 DPPL elastyczne, tekturowe lub drewniane powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub
  powinny być wyposażone w wykładziny pyłoszczelne i wodoodporne.
B6 Dla UN 1363, 1364, 1365, 1386, 1408, 1841, 2211, 2217, 2793 i 3314, DPPL mogą nie
  spełniać wymagań dotyczących badań podanych w dziale 6.5.
B13 UWAGA: Odnośnie do UN 1748, 2208 i 2880, przewóz morski w DPPL jest zabroniony zgodnie
   z przepisami IMDG.
 
IBC99                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                IBC99
Mogą być stosowane wyłącznie DPPL dopuszczone przez właściwą władzę.
 
IBC100                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                               IBC100
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332.
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
(1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2) Elastyczne (13H2, 13H3, 13H4, 13L2, 13L3, 13L4 i 13M2);
(3) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(4) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2).
Wymagania dodatkowe:
1. DPPL powinny być stosowane wyłącznie do materiałów podatnych na swobodne płynięcie.
2. DPPL elastyczne powinny być stosowane wyłącznie do materiałów stałych.
Szczególne przepisy pakowania:
B9  Odnośnie do UN 0082, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana wyłącznie w
   przypadku, gdy materiały są mieszaninami azotanu amonowego lub innych azotanów
   nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie są składnikami wybuchowymi.
   Materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny i podobnych ciekłych azotanów
   organicznych lub chloranów. Nie dopuszcza się stosowania DPPL metalowych.
B10 Odnośnie do UN 0241, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana tylko do
   materiałów, których podstawowym składnikiem jest woda oraz, w wysokich stężeniach,
   azotan amonowy lub inne materiały utleniające, przy czym niektóre z nich lub wszystkie
   występują w postaci roztworów. Inne składniki mogą zawierać węglowodory lub proszek
   aluminiowy, ale nie powinny zawierać nitropochodnych, np. trójnitrotoluenu. Nie
   dopuszcza się stosowania DPPL metalowych.
 
IBC 520                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                               IBC520
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu F.
DPPL wymienione poniżej dopuszczone są do wymienionych formulacji pod warunkiem, że spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 1.7.2.
Do formulacji niewymienionych poniżej, mogą być stosowane tylko te DPPL, które zostały dopuszczone przez właściwą władze (patrz 4.1.7.2.2).
UNNadtlenek organiczny
Typ
DPPL
Ilość maks. (litry/kg)Temp. kontrolowanaTemp. awaryjna
3109NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY31A1.250  
 Wodoronadtlenek tert-butylu, najwyżej72% z wodą    
 
Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32%
w rozcieńczalniku typu A
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 3,5,5-Trójmetylonadheksanian, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 
Wodoronadtlenek kumenu, najwyżej 90%
w rozcieńczalniku typu A
31HA11.250  
 Nadtlenek dwubenzoilu, najwyżej 42% jako stabilna dyspersja w wodzie31H11.000  
 Nadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 52% w rozcieńczalniku typu A
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 1,1-Dwu-(tert-nadtlenobutylo) cycloheksan, najwyżej 42% w rozcieńczalniku typu A31H11.000  
 Nadtlenek dwulauroilu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000  
 Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A31HA11.250  
 Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A31HA11.250  
 Kwas nadoctowy, stabilizowany, najwyżej 17%
31H1
31HA1
1.500
1.500
  
  31A1.500  
3110NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY31A   
 Nadtlenek dwukumylu31H12.000  
  31HA1   
 
IBC 520                          INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                         IBC520
3119NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA    
 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B
31HA1
31A
1.000
1.250
+30°C
+30°C
+35°C
+35°C
 Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A31A1.2500°C+10°C
 Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 42% stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250- 5°C+5°C
 Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w31HA11.000+10°C+15°C
 rozcieńczalniku typu B31A1.250+10°C+15°C
 Nadneodekanian kumylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250- 15°C- 5°C
 Nadwęglan dwu-(4-tert-butylocykloheksylu) najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+30°C+35°C
 Nadwęglan dwucetylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+30°C+35°C
 Nadwęglan dwu-(2-ethyloheksylu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250- 20°C- 10°C
 Nadwęglan dwumirystylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+15°C+20°C
 Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej31HA11.000+10°C+15°C
 38% w rozcieńczalniku typu A31A1.250+10°C+15°C
 Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250+10°C+15°C
 Nadneodekanian 1,1,3,3-czterometylobutylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250- 5°C+ 5°C
 Nadwęglan dwucykloheksylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250+ 10°C+ 15°C
3120NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA    
 Brak wykazu formulacji    
Wymagania dodatkowe:
1. Powinny być stosowane DPPL z urządzeniami umożliwiającymi odpowietrzanie podczas
  przewozu. Przy maksymalnym stopniu napełnienia DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego
  powinien znajdować się w fazie gazowej.
2. W celu przeciwdziałania wybuchowemu rozerwaniu DPPL metalowych lub DPPL złożonych z
  pełną powłoką metalową, urządzenia odciążające powinny być zaprojektowane tak, aby
  umożliwić uwolnienie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas
  samoprzyspieszającego się rozkładu lub przez okres co najmniej jednej godziny w
  warunkach oddziaływania ognia, przy zastosowaniu do obliczeń wzoru podanego pod
  4.2.1.13.8. Temperatury kontrolowana i awaryjna wymienione w niniejszej instrukcji
  dotyczą DPPL nieizolowanych. Jeżeli nadtlenek organiczny przewożony jest w DPPL zgodnie
  z niniejszą instrukcją, to nadawca powinien zapewnić, aby:
  (a) urządzenia odciążające ciśnienie i awaryjne zainstalowane w DPPL były
      zaprojektowane z odpowiednim uwzględnieniem zjawiska samoprzyspieszającego się
      rozkładu nadtlenku organicznego i oddziaływania ognia; oraz
  (b) w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, podana była odpowiednia temperatura
      kontrolowana i temperatura awaryjna, z uwzględnieniem konstrukcji przewidzianego do
      stosowania DPPL (np. jego izolacji).
 
IBC620                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                             IBC620
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Sztywne, szczelne DPPL, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Wymagania dodatkowe:
1. Należy stosować materiał absorbujący, w ilości wystarczającej do wchłonięcia całej
  ciekłej zawartości DPPL.
2. DPPL powinny gwarantować utrzymanie cieczy.
3. DPPL przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i
  igły, powinny być odporne na przekłucie.
 
4.1.4.3      Instrukcje pakowania dotyczące używania dużych opakowań
 
LP01                     INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE)                      LP01
Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, i 4.1.3:
Opakowania wewnętrzneDuże opakownia zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
szkło     10 litrów  stal (50A)   
tworzywo  aluminium (50B)   
sztuczne  30 litrów
metal     40 litrów
 metal inny niż stal lub
 aluminium (50N)
 tworzywo sztuczne,
 sztywne (50H)
 drewno (50C)
 sklejka(50D)
 
 
Niedopuszczone
 
 
Niedopuszczone
 
 
Maksymalna pojemność 3 m3
 
 materiał drewnopochodny
 (50F)
 tektura (50G)
   
 
LP02                     INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE)                       LP02
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania wewnętrzneDuże opakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
szkło          10kg  stal (50A)   
tworzywo  aluminium (50B)   
sztuczneb     50kg
 metal inny niż stal lub
 aluminium (50N)
   
metal         50 kg
papiera, b    50 kg
 tworzywo sztuczne,
 sztywne (50H)
NiedopuszczoneNiedopuszczoneMaksymalna pojemność
tekturaa, b   50 kg
 drewno (50C)
 sklejka(50D)
  3 m3
 
 materiał drewnopochodny
 (50F)
 tektura(50G)
   
 
 elastyczne tworzywo
 sztuczne (51H)c
   
a Jeżeli materiały podczas przewozu mogą przechodzić w stan ciekły, to opakowania
 wewnętrzne nie powinny być stosowane.
b Opakowania wewnętrzne powinny być pyłoszczelne.
c Używać tylko z opakowaniami wewnętrznymi elastycznymi
 
LP99                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                                LP99
Mogą być stosowane wyłącznie duże opakowania dopuszczone przez właściwą władzę (patrz 4.1.3.7).
 
LP101                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                LP101
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzneOpakowania pośrednieDuże opakowania
Nie są wymaganeNie są wymagane  stal (50A)
    aluminium (50B)
    metal inny niż stal lub aluminium (50N)
    tworzywo sztuczne, sztywne (50H)
    drewno (50C)
    sklejka(50D)
    materiał drewnochodny (50F)
    tektura(50G)
Szczególne przepisy pakowania:
L1 Dla UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034, 0035, 0038, 0039, 0048, 0056,
  0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183, 0186, 0221, 0243, 0244, 0245, 0246,
  0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299, 0300, 0301, 0303, 0321, 0328, 0329, 0344,
  0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370, 0412, 0424, 0425, 0434, 0435, 0436, 0437, 0438,
  0451, 0488 i 0502:
  Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji, przeznaczone do celów wojskowych, bez
  środków inicjujących lub ze środkami inicjującycmi zawierającymi co najmniej dwa
  efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty
  mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być
  zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań
  Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być
  dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w
  klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich
  przenoszenia.
 
LP102                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                               LP102
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzneOpakowania pośrednieOpakowania zewnętrzne
Worki
 wodoodporne
Naczynia
 tektura
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
Arkusze
 tektura, falista
Tuby
 tektura
Nie są wymagane
 stal (50A)
 aluminium (50B)
 metal inny niż stal lub aluminium (50N)
 tworzywo sztuczne, sztywne (50H)
 drewno (50C)
 sklejka(50D)
 materiał drewnopochodny (50F)
 tektura(50G)
 
LP621                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                                LP621
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2, 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.8:
(1) Do odpadów medycznych umieszczonych w opakowaniach wewnętrznych: sztywne, szczelne
   duże opakowania spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów stałych, o
   wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem, że zawierają
   dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej zawartości ciekłej oraz
   gwarantują utrzymanie cieczy;
(2) W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne opakowania
   spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów ciekłych, o wytrzymałości
   odpowiadającej II grupie pakowania.
Wymagania dodatkowe:
Duże opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.6.
 
LP902                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                                 LP902
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3268.
Dopuszcza się stosowanie następujących opakowań, pod warunkiem, że spełnione są wymagania ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie III grupy pakowania. Opakowania te powinny być zaprojektowane i zbudowane tak, aby uniemożliwić przesuwanie się przedmiotów lub ich przypadkowe zadziałanie w normalnych warunkach przewozu.
Przedmioty te mogą być również przewożone bez opakowania, w specjalnych urządzeniach do przenoszenia, pojazdach lub kontenerach, w przypadku, gdy dostarczane są z miejsca produkcji do miejsca montażu.
Wymagania dodatkowe:
Każde naczynie ciśnieniowe powinno spełniać wymagania właściwej władzy, odpowiednio do materiału(ów) zawartego(ych) w tym naczyniu(ach).
 
4.1.4.4      Wymagania szczególne dotyczące stosowania naczyń ciśnieniowych do materiałów innych niż materiały klasy 2
Jeżeli butle do gazu lub inne naczynia do gazu stosowane są jako opakowania do materiałów objętych instrukcjami pakowania P400, P401, P402 lub P601, to powinny być one wytwarzane, badane, napełniane i znakowane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami (PR1 do PR6) podanymi dla każdego numeru UN w tabeli poniżej.

TABELA

WYKAZ WYMAGAŃ SZCZEGÓLNYCH (PR)
DOTYCZĄCYCH BUTLI I INNYCH NACZYŃ DO GAZU
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR1
1366
1370
1380
1389
1391
1411
1421
1928
2445
2845
2870
3051
3052
3053
3076
3129
3130
3148
3194
3254
3394
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być zapakowane w metalowe naczynia zamykane hermetycznie, nie reagujące z zawartością i mające pojemność najwyżej 450 litrów.
Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne).
Naczynia nie powinny być napełniane powyżej 90% ich pojemności; jednakże, ze względów bezpieczeństwa, co najmniej 5% pojemności naczynia powinno pozostawać wolne w przypadku, gdy materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C.
Podczas przewozu materiał  ciekły  powinien  znajdować  się  pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne powinno wynosić co najmniej 50 kPa (0,5 bara).
Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą następujące, trwale naniesione dane:
- materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
- tarab naczynia wraz z osprzętem;
- ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne);
- data (miesiąc, rok) ostatniego badania;
- znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
- pojemnośćb naczynia;
- maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab.
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR2
1183
1242
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia stalowe, odporne na korozję, o maksymalnej pojemności do 450 litrów. Urządzenie zamykające naczynia powinno być chronione pokrywą.
 
1295
2988
Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,4MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne).
  W przypadku napełniania według masy, maksymalna dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności dla trójchlorosilanu, etylodwuchlorosilanu i metylodwuchlorosilanu nie powinna przekraczać odpowiednio 1,14 kg, 0,93 kg i 0,95 kg; w przypadku napełniania według objętości, stopień napełnienia nie powinien przekraczać 85%.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą następujące, trwale naniesione dane:
  
- materiał lub materiały dopuszczone do przewozu, a w przypadku
 chlorosilanów napis: "chlorosilany, klasa 4.3";
  - tarab naczynia wraz z osprzętem;
  - ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne);
  - data (miesiąc, rok) ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
  - pojemnośćb naczynia;
  
- maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab, dla każdego materiału
 dopuszczonego do przewozu.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR3
1092
1251
1259
1605
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia metalowe zaopatrzone w szczelne zamknięcia, które powinny być, o ile jest to konieczne, zabezpieczone przed uszkodzeniem mechanicznym za pomocą pokrywy. Minimalna grubość ścianek naczyń stalowych o pojemności do 150 litrów powinna wynosić 3 mm; grubość ścianek większych naczyń stalowych lub wykonanych z innych materiałów powinna gwarantować równoważną wytrzymałość mechaniczną.
 1613Maksymalna dopuszczalna pojemność naczynia wynosi 250 litrów.
 1994Masa zawartości powinna wynosić najwyżej 1 kg materiału ciekłego na litr pojemności naczynia.
 3294Przed pierwszym użyciem, naczynia powinny przejść hydrauliczną próbę ciśnieniową przy ciśnieniu co najmniej 1 MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne).
  Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być powtarzana co pięć lat; powinna ona obejmować dokładną kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie tary.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
  - nazwa właściciela naczynia;
  
- tarab naczynia wraz z osprzętem i wyposażeniem takim jak zawory,
 pokrywy ochronne, itp.;
  
- data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania oraz znak
 rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
  - maksymalna dopuszczalna masa zawartości naczynia w kg;
  
- wartość ciśnienia wewnętrznego (ciśnienia próbnego) stosowanego
 podczas próby hydraulicznej.
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR41185Materiał ten powinien być pakowany w naczynia stalowe o dostatecznej grubości, które powinny być zamykane gwintowanym korkiem i gwintowanym kołpakiem ochronnym lub równoważnym zamknięciem szczelnym dla cieczy i par.
  
Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6.
Masa zawartości nie powinna przekraczać 0,67 kg na litr pojemności naczynia. Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 75 kg.
Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - napis "etylenoimina";
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie
 napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańNumer UNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR5
2480
2481
Materiały zaklasyfikowane do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia wykonane z czystego aluminium, o grubości ścianek co najmniej 5 mm lub w naczynia ze stali nierdzewnej. Naczynia powinny być całkowicie spawane.
  Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,5 MPa (5 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6.
  Naczynia powinny być szczelnie zamykane za pomocą dwóch zamknięć umieszczonych jedno nad drugim, przy czym jedno z nich powinno być gwintowane lub zabezpieczone w sposób równie skuteczny.
  Stopień napełnienia powinien wynosić najwyżej 90%.
  
Bębny o masie powyżej 100 kg powinny być wyposażone w obręcze do przetaczania lub ożebrowanie usztywniające.
Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie
 napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR61744Brom zawierający mniej niż 0,005% wody, lub zawierający od 0,005% do 0,2%  wody  pod  warunkiem, że w tym przypadku podjęto środki zapobiegające korozji wykładziny naczynia, może być przewożony w naczyniach, spełniających następujące wymagania:
  
(a) naczynia powinny być wykonane ze stali i zaopatrzone w szczelną
   wykładzinę z ołowiu lub z innego materiału zapewniającego
   równoważną ochronę oraz powinny posiadać zamknięcie hermetyczne;
   dozwolone jest również stosowanie naczyń wykonanych z monelu lub
   niklu i naczyń z wykładziną niklową;
  (b) pojemność naczynia nie powinna przekraczać 450 litrów;
  
(c) naczynia nie powinny być napełniane powyżej 92% pojemności i ponad
   2,86 kg na litr pojemności;
  
(d) naczynia powinny być spawane i projektowane na ciśnienie
   obliczeniowe co najmniej 2,1 MPa (21 barów) ciśnienia
   manometrycznego; ponadto materiały i jakość wykonania powinny
   spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2; badanie początkowe
   naczynia stalowego bez wykładziny powinno być przeprowadzone
   zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5;
  
(e) zamknięcia powinny możliwie najmniej wystawać poza naczynie i
   powinny być zaopatrzone w osłony ochronne; zamknięcia i osłony
   powinny być zaopatrzone w uszczelki wykonane z materiału odpornego
   na działanie bromu; zamknięcia powinny być umieszczone w górnej
   części naczynia w taki sposób, aby w żadnym wypadku nie mogły
   pozostawać w stałym kontakcie z fazą ciekłą;
  
(f) naczynia powinny być zaopatrzone w osprzęt zapewniający im
   utrzymywanie stabilnej pozycji pionowej oraz w elementy
   umożliwiające podnoszenie naczynia (pierścienie, flansze, itp.),
   umieszczone w jego górnej części, których wytrzymałość powinna być
   sprawdzona przy podwójnym obciążeniu roboczym.
  
Przed rozpoczęciem użytkowania, naczynia powinny być poddane badaniu na szczelność pod ciśnieniem co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne).
Badanie szczelności powinno być powtarzane co dwa lata; powinno ono obejmować kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie jego tary.
  
Badanie i kontrola powinny być przeprowadzane pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę.
Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - napis "Brom";
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie
 napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR71614Ciekły cyjanowodór stabilizowany, całkowicie zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym, powinien być pakowany do naczyń metalowych o pojemności nie większej niż 7,5 litra, umieszczonych w skrzyniach drewnianych w taki sposób, aby nie mogły się stykać ze sobą. Takie opakowania kombinowane powinno spełniać następujące wymagania:
  
(1) naczynia powinny być zbadane przy ciśnieniu nie mniejszym niż 0,6
   MPa (6 barów) (ciśnienie manometryczne);
  
(2) naczynia powinny być całkowicie wypełnione materiałem porowatym,
   który nie powinien opadać lub umożliwiać powstawania
   niebezpiecznych wolnych przestrzeni wewnątrz naczynia, nawet w
   przypadku długiego użytkowania lub uderzeń w temperaturze do 50°C;
  
(3) na pokrywie każdego naczynia powinna być naniesiona w sposób trwały
   data napełnienia;
  
(4) opakowania kombinowane powinny być zbadane i dopuszczone zgodnie z
   wymaganiami dla I grupy pakowania podanymi pod 6.1.4.21;
  (5) masa sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 120 kg.
 
4.1.5        Szczególne przepisy pakowania dla towarów klasy 1
4.1.5.1      Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.1.1.
4.1.5.2      Wszystkie opakowania dla towarów klasy 1 powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby:
(a)  chroniły materiały wybuchowe, zapobiegały ich uwolnieniu i nie zwiększały ryzyka ich przypadkowego zapłonu lub zainicjowania w normalnych warunkach przewozu, z uwzględnieniem przewidywanych zmian temperatury, wilgotności i ciśnienia;
(b)  całkowita sztuka przesyłki mogła być bezpiecznie przemieszczana w normalnych warunkach przewozu; oraz aby
(c)  sztuki przesyłki wytrzymywały obciążenia, którym będą podlegać podczas przewozu na skutek spiętrzania na nich ładunku, i aby obciążenia te: nie zwiększały zagrożenia stwarzanego przez materiały wybuchowe, nie zmniejszały funkcji ochronnej opakowań i nie powodowały odkształceń zmniejszających ich wytrzymałość lub naruszających stabilność spiętrzonego ładunku.
4.1.5.3      Wszystkie materiały i przedmioty wybuchowe, przygotowane jak do przewozu, powinny być sklasyfikowane zgodnie z procedurami podanymi pod 2.2.1.
4.1.5.4      Materiały klasy 1 powinny być pakowane zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2 i podaną pod 4.1.4.
4.1.5.5      Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny spełniać odpowiednie wymagania działów 6.1, 6.5 lub 6.6 oraz wymagania dotyczące badań dla II grupy pakowania, podane odpowiednio pod 6.1.5, 6.5.4 lub 6.6.5, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 4.1.1.13, 6.1.2.4 i 6.5.1.4.4. Dopuszcza się stosowanie opakowań innych niż metalowe spełniających wymagania dla I grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.5.6      Urządzenia zamykające opakowań zawierających ciekłe materiały wybuchowe powinny zapewniać podwójną ochronę przed wyciekiem.
4.1.5.7      Urządzenie zamykające w bębnach metalowych powinno być zaopatrzone w odpowiednią uszczelkę. Jeżeli urządzenia zamykające są gwintowane, to należy uniemożliwić zanieczyszczenie gwintu materiałem wybuchowym.
4.1.5.8      Opakowania do materiałów rozpuszczalnych w wodzie powinny być wodoodporne. Opakowania do materiałów odczulonych lub flegmatyzowanych powinny być zamykane w sposób zapobiegający zmianom stężenia tych materiałów podczas przewozu.
4.1.5.9      Jeżeli opakowanie zawiera podwójną powłokę napełnioną wodą mogącą zamarzać podczas przewozu, to należy dodać do niej dostatetczną ilość czynnika zapobiegającego zamarzaniu. Dodanie tego czynnika nie powinno stwarzać zagrożenia pożarowego wynikającego z jego właściwości parnych.
4.1.5.10     Jeżeli opakowanie wewnętrzne nie zabezpiecza odpowiednio materiału wybuchowego przed kontaktem z metalem, to do wnętrza opakowania zewnętrznego nie powinny wnikać gwoździe, skoble i inne elementy zamykające wykonane z metalu bez pokrycia ochronnego.
4.1.5.11     Opakowania wewnętrzne, osprzęt i materiały wypełniające oraz sposób rozmieszczenia materiałów lub przedmiotów wybuchowych w sztukach przesyłki powinny być takie, aby, w normalnych warunkach przewozu, materiały lub przedmioty wybuchowe nie mogły przeniknąć do opakowania zewnętrznego. Elementy metalowe przedmiotów wybuchowych powinny być zabezpieczone przed kontaktem z opakowaniami metalowymi. Przedmioty zawierające materiały wybuchowe bez osłony zewnętrznej, powinny być oddzielone od siebie w sposób uniemożliwiający ich wzajemne tarcie lub uderzanie. W tym celu w opakowaniach wewnętrznych mogą być stosowane wyściółki, korytka, przegrody lub w zewnętrznych - wypraski lub pojemniki.
4.1.5.12     Opakowania powinny być wykonane z materiałów zgodnych z materiałami wybuchowymi znajdującymi się w sztuce przesyłki i powinny być dla nich nieprzepuszczalne, aby wzajemne oddziaływanie materiałów wybuchowych i materiałów konstrukcyjnych opakowań lub uwolnienie nie stwarzało zagrożenia podczas przewozu i nie powodowało zmiany podklasy lub grupy zgodności materiału wybuchowego.
4.1.5.13     W przypadku opakowań metalowych należy zapobiegać przedostaniu się materiałów wybuchowych do szczelin złączy wykonanych na zakładkę.
4.1.5.14     Opakowania z tworzywa sztucznego nie powinny być podatne na wytwarzanie lub utrzymywanie ładunków elektryczności statycznej, gdyż ich wyładowanie mogłoby powodować zainicjowanie, zapalenie lub zadziałanie zapakowanego materiału lub przedmiotu wybuchowego.
4.1.5.15     Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji przeznaczone do celów wojskowych, bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującycmi zawierającymi co najmniej dwa efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich przenoszenia, magazynowania lub w wyrzutniach w taki sposób, aby nie mogły uwolnić się w normalnych warunkach przewozu.
Jeżeli takie duże przedmioty wybuchowe przeszły z wynikiem pozytywnym badania w zakresie ich bezpieczeństwa eksploatacji i zgodności, przeprowadzone według wymagań zbliżonych do ADR, to właściwa władza może dopuścić takie przedmioty do przewozu na warunkach ADR.
4.1.5.16     Materiały wybuchowe nie powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne lub zewnętrzne, w których różnica ciśnienia wewnętrznego i zewnętrznego spowodowana oddziaływaniem cieplnym lub innym może stać się przyczyną wybuchu lub rozerwania sztuki przesyłki.
4.1.5.17     Jeżeli istnieje możliwość kontaktu powierzchni wewnętrznej opakowania metalowego (1A2, 1B2, 4A, 4B) z uwolnionym materiałem wybuchowym lub materiałem wybuchowym zawartym w przedmiocie bez osłony lub z osłoną częściową, to takie opakowanie metalowe powinno być zaopatrzone w wykładzinę wewnętrzną lub powłokę (patrz 4.1.1.2).
4.1.5.18     Instrukcja pakowania P101 może być stosowana do każdego materiału wybuchowego pod warunkiem, że opakowanie zostało dopuszczone przez właściwą władzę, bez względu na to czy opakowanie to jest zgodne z instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2.
4.1.6        Szczególne przepisy pakowania dla materiałów klasy 2 i towarów innych klas określonych w instrukcji pakowania P200
UWAGA: Odnośnie do materiałów innych klas przewożonych w naczyniach ciśnieniowych i określonych w instrukcjach pakowania PR1 do PR7, patrz 4.1.4.4.
4.1.6.1      Niniejszy podrozdział opisuje wymagania ogólne stosowane do naczyń ciśnieniowych i otwartych naczyń kriogenicznych do przewozu materiałów klasy 2 i towarów innych klas określonych w instrukcji pakowania P200 (np. UN 1051 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY). Naczynia ciśnieniowe powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (np. wskutek zmiany wysokości).
4.1.6.2      Części naczyń ciśnieniowych i otwartych naczyń kriogenicznych mające bezpośredni kontakt z materiałami niebezpiecznymi, nie powinny ulegać osłabieniu pod wpływem tych materiałów lub wchodzić z nimi w reakcje (np. katalizowanie reakcji lub reagowanie z substancjami niebezpiecznymi) (patrz również tabela norm pod koniec tego podrozdziału).Naczynia ciśnieniowe dla UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, powinny być wypełniane masą porowatą, równomiernie rozprowadzoną, której rodzaj zgodny jest z wymaganiami i badaniami właściwej władzy, i która:
(a)  jest zgodna z naczyniem ciśnieniowym i nie tworzy szkodliwych lub niebezpiecznych związków z acetylenem lub roztworami w przypadku UN 1001;
(b)  jest zdolna do zapobiegania rozprzestrzenianiu się rozkładu acetylenu w masie.
W przypadku UN 1001, rozpuszczalnik powinien być zgodny z naczyniem ciśnieniowym.
4.1.6.3      Naczynia ciśnieniowe, włącznie z ich zamknięciami oraz otwarte naczynia kriogeniczne, powinny być dobierane do gazu lub mieszaniny gazów, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.2 oraz z wymaganiami odpowiednich instrukcji pakowania, zawartych pod 4.1.4.1. Niniejszy podrozdział dotyczy również naczyń ciśnieniowych będących elementami MEGC oraz pojazdów-baterii.
4.1.6.4      Zmiana przeznaczenia naczynia ciśnieniowego wielokrotnego napełniania powinna obejmować operacje opróżniania, oczyszczania w stopniu zapewniającym bezpieczne użytkowanie (patrz również tabela norm na końcu tego podrozdziału). Dodatkowo, naczynia ciśnieniowe, które uprzednio zawierały materiały żrące klasy 8 lub materiały innej klasy o właściwościach żrących, nie powinny być dopuszczane do przewozu materiałów klasy 2, chyba że zostało przeprowadzone niezbędne sprawdzenie i badanie zgodnie z 6.2.1.6.
4.1.6.5      Przed napełnianiem, napełniający powinien dokonać sprawdzenia naczynia ciśnieniowego lub otwartego naczynia kriogenicznego i upewnić się, że naczynie ciśnieniowe lub otwarte naczynie kriogeniczne jest dopuszczone do przewozu danego materiału oraz, że wymagania te zostały spełnione. Zawory zamykające po napełnieniu powinny zostać zamknięte i być zamknięte podczas przewozu. Nadawca powinien sprawdzić, czy zamknięcia i wyposażenie są szczelne.
UWAGA: Zawory zamykające zamontowane w poszczególnych butlach i w wiązkach butli mogą być otwarte podczas przewozu pod warunkiem, że przewożone materiały spełniają szczególne przepisy pakowania "k" lub "q" w instrukcji pakowania P200.
4.1.6.6      Naczynia ciśnieniowe i otwarte naczynia kriogeniczne powinny być napełniane zgodnie z ciśnieniami roboczymi, stopniami napełnienia i przepisami zawartymi w odpowiednich instrukcjach pakowania, dotyczącymi materiałów szczególnych. Naczynia powinny być napełniane gazami reaktywnymi i mieszaninami gazów do takiego ciśnienia, aby w przypadku wystąpienia całkowitego rozkładu gazu ciśnienie robocze w naczyniu ciśnieniowym nie zostało przekroczone. Wiązki butli nie powinny być napełniane pod ciśnieniem przekraczającym najniższe ciśnienie robocze dowolnej butli wchodzącej w skład wiązki.
4.1.6.7      Naczynia ciśnieniowe, włącznie z ich zamknięciami, powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, wytwarzania, kontrolowania i badania, określone w dziale 6.2. Jeżeli wymagane są opakowania zewnętrzne, to naczynia ciśnieniowe i otwarte naczynia kriogeniczne znajdujące się wewnątrz powinny być skutecznie zabezpieczone. Jeżeli nie określono inaczej w szczegółowych instrukcjach pakowania, to w jednym opakowaniu zewnętrznym może być umieszczone jedno lub więcej opakowań wewnętrznych.
4.1.6.8      Zawory powinny być projektowane i wytwarzane w taki sposób, aby całość była wytrzymała na uszkodzenia bez uwalniania zawartości lub powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami, które mogłyby doprowadzić do niezamierzonego uwalniania się zawartości naczynia ciśnieniowego, przez zastosowanie jednej z następujących metod (patrz również tabela norm na końcu niniejszego podrozdziału):
(a)  zawory umieszczane są wewnątrz szyjki naczynia ciśnieniowego i zabezpieczone za pomocą gwintowanego korka lub kołpaka;
(b)  zawory zabezpieczone są kołpakami. Kołpaki powinny posiadać otwory wentylacyjne o wystarczającym przekroju poprzecznym dla umożliwienia swobodnego wypływu gazu w przypadku wystąpienia nieszczelności zaworu;
(c)  zawory zabezpieczone są nakładką ochronną lub osłoną;
(d)  zawory umieszczone są w obudowie zabezpieczającej;
(e)  naczynia ciśnieniowe przewożone są w ramach (np. wiązki butli); lub
(f)  naczynia ciśnieniowe przewożone są w skrzyniach zabezpieczających.
4.1.6.9      Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku powinny:
(a)  być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, takich jak skrzynie lub klatki, lub na paletach owinięte folią termokurczliwej lub folią rozciągliwą;
(b)  mieć pojemność wodną mniejszą lub równą 1,25 litra, kiedy napełniane są gazem palnym lub trującym;
(c)  nie mogą być stosowane do gazów trujących o wartości LC50 mniejszej lub równej 200 ml/mł; oraz
(d)  nie powinny być naprawiane po rozpoczęciu ich użytkowania.
4.1.6.10     Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego napełniania powinny być sprawdzane okresowo, zgodnie z wymaganiami pod. 6.2.1.6 i odpowiednią instrukcją pakowania P200 lub P203. Naczynia ciśnieniowe nie powinny być napełniane po upływie terminu badania okresowego, ale mogą być przewożone po tym terminie w celu przeprowadzenia badania lub likwidacji, włącznie z pośrednimi operacjami przewozowymi.
4.1.6.11     Naprawy powinny być przeprowadzane zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wytwarzania i projektowania, przy zastosowaniu norm dotyczących projektowania i budowy i dopuszczone są tylko wymienione w odpowiednich normach odnoszących się do badań okresowych podanych w dziale 6.2. Naczynia ciśnieniowe, inne niż zamknięte naczynia kriogeniczne wyposażone w płaszcz, nie powinny być naprawiane w następujących przypadkach:
(a)  pęknięć spoin lub innych uszkodzeń spoin;
(b)  pęknięć ścianek;
(c)  przecieków lub uszkodzeń w materiale ścianki, pokrywy lub dna.
4.1.6.12     Naczynia ciśnieniowe nie powinny być kierowane do napełniania:
(a)  jeżeli zostały uszkodzone w takim stopniu, że mogło dojść do naruszenia całości naczynia lub wyposażenia obsługowego;
(b)  dopóki podczas badania nie stwierdzi się dobrego stanu technicznego naczynia i jego wyposażenia obsługowego;
(c)  jeśli nieczytelne są oznakowania dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.
4.1.6.13     Napełnione naczynia ciśnieniowe nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  jeżeli są nieszczelne;
(b)  jeżeli zostały uszkodzone w takim stopniu, że mogło dojść do naruszenia całości naczynia lub wyposażenia obsługowego;
(c)  dopóki podczas badania nie stwierdzi się dobrego stanu technicznego naczynia i jego wyposażenia obsługowego;
(d)  jeżeli nieczytelne są oznakowania dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.
4.1.6.14     Dla naczyń ciśnieniowych UN powinny być stosowane podane poniżej normy ISO. Dla innych naczyń ciśnieniowych, wymagania rozdziału 4.1.6 uważa się za spełnione, jeżeli zastosuje się odpowiednie następujące normy:
 
PrzepisNormaTytuł normy
4.1.6.2ISO 11114-1:1997Transportowe butle do gazów - Zgodność butli i materiału zaworów z zawartym gazem - Część 1: Materiały metaliczne.
 ISO 11114-2:2000Transportowe butle do gazów - Zgodność butli i materiału zaworów z zawartym gazem - Część2: Materiały niemetaliczne.
4.1.6.4ISO 11621:1997Butle do gazu - Sposób postępowania przy zmianie rodzaju gazu
 EN 1795:1997Butle do gazu (z wyjątkiem LPG) - Sposób postępowania przy zmianie rodzaju gazu
4.1.6.8 Zawory z ochroną samoczynną
Załącznik B do
ISO 10297:1999
Butle do gazów - Zawory butli wielokrotnego napełniania - Specyfikacja i rodzaj badań
 
Załącznik A do
EN 849:1996/A2:2001
Transportowe butle do gazów - Zawory butli: specyfikacja i rodzaj badań - Poprawka 2
 EN 13152:2001Badania i specyfikacja zaworów butli LPG - zamykanie samoczynne
 EN 13153:2001Badania i specyfikacja zaworów butli LPG - obsługa ręczna
4.1.6.8 (b) i (c)ISO 11117:1998Butle do gazu - Kołpaki ochronne i osłony zaworów butli do gazu do celów medycznych i przemysłowych - Projektowanie, budowa i badania
 EN 962:1996/A2:2000Butle do gazów - Kołpaki ochronne zaworu i osłony zaworu do butli do gazu do celów medycznych i technicznych - Projektowanie, konstrukcja i badania
 
4.1.7        Szczególne przepisy pakowania dla nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1
4.1.7.0.1    W przypadku nadtlenków organicznych, wszystkie naczynia powinny być "skutecznie zamknięte". Jeżeli na skutek wydzielania gazu może dojść do znacznego wzrostu ciśnienia wewnątrz sztuki przesyłki, to dopuszcza się zastosowanie urządzenia odpowietrzającego pod warunkiem, że wydzielający się gaz nie stwarza zagrożenia; w przeciwnym razie powinien być ograniczony stopień napełnienia. Urządzenie odpowietrzające powinno być tak zbudowane, aby w przypadku, gdy sztuka przesyłki znajduje się w pozycji pionowej, nie był możliwy wypływ materiału ciekłego ani wnikanie zanieczyszczeń do wnętrza sztuki przesyłki. Jeżeli zastosowano opakowanie zewnętrzne, to powinno być ono tak zbudowane, aby nie zakłócało działania urządzenia odpowietrzającego.
4.1.7.1      Stosowanie opakowań
4.1.7.1.1    Opakowania do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych powinny spełniać wymagania działu 6.1 lub działu 6.6 na poziomie II grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.7.1.2    Metody pakowania dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są w instrukcji pakowania 520 i oznaczone są symbolami OP1 do OP8. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalne dozwolone ilości na sztukę przesyłki.
4.1.7.1.3    Metody pakowania odpowiednie dla indywidualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
4.1.7.1.4    Dla nowych nadtlenków organicznych, nowych materiałów samoreaktywnych lub nowych formulacji sklasyfikowanych nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, powinny być stosowane następujące procedury określania odpowiednich metod pakowania:
(a)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYPU B lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU B:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP5, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2 (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów", w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania opakowania mniejszego od dozwolonego w metodzie pakowania OP5 (to jest jednego z opakowań wymienionych w OP1 do OP4), to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(b)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYPU C lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU C:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP6, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane, pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2) (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów" w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania opakowania mniejszego od dozwolonego w metodzie pakowania OP6, to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(c)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUD lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU D:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP7;
(d)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUE lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU E:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
(e)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUF lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU F:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
4.1.7.2      Stosowanie dużych pojemników do przewozu luzem
4.1.7.2.1    Bieżąco sklasyfikowane nadtlenki organiczne wymienione w instrukcji pakowania IBC520, mogą być przewożone w DPPL zgodnie z tą instrukcją pakowania.
4.1.7.2.2    Inne nadtlenki organiczne i materiały samoreaktywne typu F, mogą być przewożone w DPPL na warunkach ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli na podstawie odpowiednich badań stwierdzi ona, że taki przewóz może być dokonany bezpiecznie. Badania powinny obejmować:
(a)  sprawdzenie, czy nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) odpowiada kryteriom klasyfikacyjnym podanym w "Podręczniku badań i kryteriów"pod 20.4.3 (f) (lub odpowiednio 20.4.2 (f)), zgodnie z algorytmem decyzyjnym F na rysunku 20.1 (b);
(b)  sprawdzenie zgodności wszystkich materiałów mających kontakt z zawartością podczas przewozu;
(c)  określenie, jeżeli jest to konieczne, temperatur kontrolowanej i awaryjnej dotyczących przewozu danego produktu w DPPL, w oparciu o TSR;
(d)  zaprojektowanie, jeżeli jest to konieczne, urządzeń odciążających ciśnienie i awaryjnych; oraz
(e)  określenie, jeżeli jest to konieczne, warunków szczególnych, niezbędnych do bezpiecznego przewozu materiału.
Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
4.1.7.2.3    Zagrożenia, które powinny być uwzględnione, to samoprzyspieszający się rozkład oraz objęcie pożarem. W celu zapobieżenia wybuchowemu rozerwaniu DPPL metalowych lub złożonych o pełnych obudowach metalowych, należy zastosować urządzenia obniżające ciśnienie, które są w stanie uwolnić wszystkie produkty rozpadu i pary wytworzone podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub podczas co najmniej 1 godziny całkowitego objęcia pożarem, obliczone zgodnie ze wzorami podanymi pod 4.2.1.13.8.
4.1.8        Szczególne przepisy pakowania dla materiałów zakaźnych (klasa 6.2)
4.1.8.1      Nadawcy materiałów zakaźnych powinni zapewnić, żeby sztuki przesyłki były przygotowane w taki sposób, aby dotarły do miejsca przeznaczenia w dobrym stanie i nie stwarzały podczas przewozu zagrożenia dla ludzi lub zwierząt.
4.1.8.2      Do sztuk przesyłki z materiałami zakaźnymi mają zastosowanie definicje podane pod 1.2.1 i ogólne przepisy pakowania podane pod 4.1.1.1 do 4.1.1.16, z wyjątkiem 4.1.1.3, 4.1.1.9 do 4.1.1.12 i 4.1.1.15. Jednakże, do materiałów ciekłych powinny być stosowane opakowania, łącznie z DPPL, o odpowiedniej odporności na ciśnienie wewnętrzne, które może wystąpić w normalnych warunkach przewozu.
4.1.8.3      W przypadku UN 2814 i UN 2900, pomiędzy opakowaniem pośrednim i opakowaniem zewnętrznym powinien być umieszczony wykaz zawartości sztuki przesyłki.
Jeżeli przewożone materiały zakaźne są nieznane, ale są podejrzane, że spełniają kryteria dla zaliczenia ich do kategorii A i do numeru UN 2814 lub UN 2900, to w dokumencie umieszczonym wewnątrz opakowania zewnętrznego powinno być umieszczone, ujęte w nawias za prawidłową nazwą przewozową, określenie: "prawdopodobnie materiały zakaźne kategorii A".
4.1.8.4      Przed zwrotem próżnego opakowania do nadawcy lub odesłaniem go w inne miejsce, należy to opakowanie starannie zdezynfekować lub wysterylizować oraz usunąć z niego nalepki i napisy wskazujące, że zawierało ono materiał zakaźny.
4.1.8.5      Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do UN 3373 próbek diagnostycznych lub próbek klinicznych (patrz instrukcja pakowania P650).
4.1.9        Szczególne przepisy pakowania dla klasy 7
4.1.9.1      Przepisy ogólne
4.1.9.1.1    Materiały promieniotwórcze, opakowania i sztuki przesyłki powinny spełniać wymagania działu 6.4. Ilość materiału promieniotwórczego w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych pod 2.2.7.7.1.
4.1.9.1.2    Skażenie niezwiązane na powierzchniach sztuki przesyłki powinno być tak niskie, jak to jest praktycznie możliwe i w normalnych warunkach przewozu nie powinno przekraczać następujących wartości granicznych:
(a)  4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności; oraz
(b)  0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
Podane wartości graniczne stosuje się dla skażenia uśrednienionego na fragment o powierzchni 300 cm2, znajdujący się w dowolnej części sztuki przesyłki.
4.1.9.1.3    W sztuce przesyłki nie powinny znajdować się żadne inne rzeczy, z wyjątkiem przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego. Wymaganie to nie wyklucza przewozu materiałów promieniotwórczych o niskiej aktywności właściwej lub przedmiotów skażonych powierzchniowo razem z innymi rzeczami. Przewóz w sztuce przesyłki takich przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego lub przewóz materiałów o niskiej aktywności właściwej, albo przedmiotów skażonych powierzchniowo razem z innymi rzeczami jest dopuszczony pod warunkiem, że pomiędzy nimi a opakowaniem lub zawartością promieniotwórczą nie będzie żadnego oddziaływania, które mogłoby obniżyć bezpieczeństwo sztuki przesyłki.
4.1.9.1.4    Z wyjątkiem podanym pod 7.5.11, CV33, poziom skażenia niezwiązanego na zewnętrznych i wewnętrznych powierzchniach opakowań zbiorczych, kontenerów, cystern, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) i pojazdów, nie powinien przekraczać wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2.
4.1.9.1.5    Materiały promieniotwórcze o dodatkowych właściwościach niebezpiecznych, powinny być przewożone w opakowaniach, dużych pojemnikach do przewozu luzem (DPPL) lub cysternach, które spełniają wszystkie odpowiednie wymagania podane w działach części 6, a także spełniają wymagania wynikające z zagrożeń dodatkowych podane w działach 4.1, 4.2 lub 4.3.
4.1.9.2      Wymagania i kontrola dotyczące przewozu materiałów LSA i SCO
4.1.9.2.1    Ilość materiału LSA lub SCO w pojedynczej przemysłowej sztuce przesyłki typu IP-1, sztuce przesyłki typu IP-2, sztuce przesyłki typu IP-3 lub w przedmiocie albo w grupie przedmiotów, powinna być tak ograniczona, aby poziom promieniowania w odległości 3 m od nieosłoniętego materiału lub przedmiotu, albo grupy przedmiotów, nie przekraczał 10 mSv/h.
4.1.9.2.2    Materiały LSA i przedmioty SCO, jeżeli są materiałami rozszczepialnymi lub zawierają takie materiały, to powinny spełniać odpowiednie wymagania podane pod 7.5.11 CV33 i 6.4.11.1.
4.1.9.2.3    Materiały LSA i przedmioty SCO z grup LSA-I i SCO-I mogą być przewożone nieopakowane pod następującymi warunkami:
(a)  wszystkie nieopakowane materiały, inne niż rudy zawierające tylko naturalnie występujące nuklidy promieniotwórcze, powinny być przewożone w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie było utraty zawartości promieniotwórczej ze środka transportowego, ani utraty osłony;
(b)  każdy środek transportowy powinien być wykorzystywany na warunkach używania wyłącznego; nie dotyczy to przewozu samych przedmiotów SCO-I, których skażenie na dostępnych i niedostępnych powierzchniach nie jest większe niż dziesięciokrotny poziom określony pod 2.2.7.5; oraz
(c)  w przypadku przedmiotów SCO-I, jeżeli przypuszcza się, że na ich niedostępnych powierzchniach występuje skażenie niezwiązane przekraczające wartości podane pod 2.2.7.5(a)(i), to powinny być podjęte takie środki zaradcze, aby materiał promieniotwórczy nie wydostawał się do pojazdu.
4.1.9.2.4    Materiały LSA i przedmioty SCO, o ile nie postanowiono inaczej pod 4.1.9.2.3, powinny być pakowane zgodnie z poniższą tabelą:

Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki zawierających materiały LSA
lub przedmioty SCO
 
ZawartośćRodzaj sztuki przesyłki przemysłowej
promieniotwórczaUżywanie wyłączneUżywanie inne niż wyłączne
LSA-I
    ciało stałe a
       ciecz
 
Typ IP-1
Typ IP-1
 
Typ IP-1
Typ IP-2
LSA-II
    ciało stałe
    ciecz i gaz
 
Typ IP-2
Typ IP-2
 
Typ IP-2
Typ IP-3
LSA-IIITyp IP-2Typ IP-3
SCO-I aTyp IP-1Typ IP-1
SCO-IITyp IP-2Typ IP-2
 
a    nieopakowane materiały LSA-I i przedmioty SCO-I mogą być przewożone na warunkach określonych pod 4.1.9.2.3.

4.1.10       Przepisy szczególne dotyczące pakowania razem
4.1.1.10.1   Jeżeli zgodnie z przepisami niniejszego podrozdziału pakowanie razem jest dozwolone, to różne towary niebezpieczne lub towary niebezpieczne z innymi towarami mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.2.1 pod warunkiem, że nie reagują one ze sobą niebezpiecznie i spełnione są wszystkie odpowiednie przepisy niniejszego działu.
UWAGA 1: Patrz również pod 4.1.1.5 i 4.1.1.6.
UWAGA 2: Odnośnie do materiałów klasy 7, patrz pod 4.1.9.
4.1.10.2     Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie drewniane lub tekturowe, to sztuka przesyłki zawierająca różne materiały zapakowane razem, z wyjątkiem sztuk przesyłki zawierających wyłącznie materiały klasy 1 lub wyłącznie materiały klasy 7, nie powinna ważyć więcej niż 100 kg.
4.1.10.3     Jeżeli przepisy szczególne podane pod 4.1.10.4 nie stanowią inaczej, to dozwolone jest pakowanie razem towarów niebezpiecznych tej samej klasy o tym samym kodzie klasyfikacyjnym.
4.1.10.4     Następujące przepisy szczególne, dotyczące pakowania razem do tej samej sztuki przesyłki, mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (9b) tabeli A w dziale 3.2:
MP 1    Dopuszcza się pakowanie razem tylko z towarami tego samego typu o tej samej grupie zgodności.
MP 2    Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami.
MP 3    Dozwolone jest pakowanie razem UN 1873 z UN 1802.
MP 4    Nie powinny być pakowane razem z towarami innych klas lub z towarami, które nie podlegają przepisom ADR. Jednakże, jeżeli nadtlenek organiczny jest utwardzaczem dla materiałów klasy 3 lub elementem zestawu z materiałami klasy 3, to dozwolone jest jego pakowanie razem z tymi materiałami.
MP 5    UN 2814 i UN 2900 mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z instrukcją P620. Nie powinny być one pakowane razem z innymi towarami; zakaz ten nie dotyczy UN 3373 próbek diagnostycznych lub próbek klinicznych zapakowanych zgodnie z instrukcją P650 i materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lodu, suchego lodu lub azotu skroplonego schłodzonego.
MP 6    Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami. Nie ma to zastosowania do materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lód, suchy lód lub azot skroplony schłodzony.
MP 7    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 8    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 9    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania zewnętrzne przewidziane dla opakowań kombinowanych zgodnych z 6.1.4.21:
-   z innymi towarami klasy 2;
-   z towarami innych klas pod warunkiem, że również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 10   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 11   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie
MP 12   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
Sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 45 kg. Jednakże, jeżeli jako opakowanie zewnętrzne stosowane są skrzynie tekturowe, to sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 27 kg.
MP 13   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 14   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 6 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 15   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 16   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne i do 3 litrów na sztukę przesyłki:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 17   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 litra na opakowanie wewnętrzne i do 1 litra na sztukę przesyłki:
-   z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 18   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 kg na opakowanie wewnętrzne i do 1 kg na sztukę przesyłki:
-   z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 19   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 20   Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
MP 21   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a)  ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że
(i)  wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(ii)  środki inicjujące wyposażone są w co najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne, zapobiegające wybuchowi przedmiotu w razie przypadkowego zadziałania tych środków; lub
(iii)  właściwa władza kraju pochodzenia2 stwierdzi, że przypadkowe zadziałanie środków inicjujących nie wyposażonych w dwa skuteczne urządzenia ochronne (tzn. środków zaliczonych do grupy zgodności B), nie spowoduje wybuchu przedmiotu w normalnych warunkach przewozu;
(b)  przedmiotów grup zgodności C, D i E.

______
2    Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną UmowyADR, to dopuszczenie takie wymaga potwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek

Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 22   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a)  ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(b)  przedmiotów grup zgodności C, D i E.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 23   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 24   Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o numerach UN zamieszczonych w poniższej tabeli, z uwzględnieniem następujących warunków:
-   jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera A, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki bez szczególnych ograniczeń masy;
-   jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera B, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki, przy czym sumaryczna masa zawartych w niej materiałów wybuchowych nie powinna przekraczać 50 kg.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).


Dział 4.2 

STOSOWANIE CYSTERN PRZENOŚNYCH ORAZ WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) CERTYFIKOWANYCH SYMBOLEM UN

UWAGA 1: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4. odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
UWAGA 2: Cysterny przenośne i MEGC certyfikowanych symbolem UN, oznakowane zgodnie z odpowiednimi przepisami działu 6.7, które zostały dopuszczone w państwie niebędącym Umawiającą się Stroną ADR, mogą być używane w przewozach na warunkach ADR.
4.2.1         Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu materiałów klasy 1 oraz klas 3 do 9
4.2.1.1       Rozdział ten zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do cystern przenośnych do przewozu materiałów klas 1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9. Ponadto, te wymagania ogólne powinno stosować się dla cystern przenośnych przy projektowaniu, budowie, badaniach i próbach wymienionych pod 6.7.2. Materiały powinny być przewożone w cysternach przenośnych przy zastosowaniu odpowiednich instrukcji dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 (T1 do T23) oraz przepisów szczególnych przypisanych dla każdego materiału w kolumnie 11 w tabeli A w dziale 3.2, podanych pod 4.2.5.3.
4.2.1.2       Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek bocznego i podłużnego uderzenia oraz przewrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli zbiornik i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że mogą wytrzymywać uderzenia i przewrócenia. Przykłady takich zabezpieczeń podane są pod 6.7.2.17.5.
4.2.1.3       Niektóre materiały są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczane do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostaną podjęte niezbędne kroki przeciwdziałające ich niebezpiecznemu rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu powinny być podjęte szczególne starania w celu zapewnienia, że zbiorniki nie zawierają żadnych materiałów mogących inicjować te reakcje.
4.2.1.4       Temperatura zewnętrznej powierzchni zbiornika, wyłączając otwory i ich zamknięcia lub izolację cieplną, nie powinna podczas przewozu przekraczać 70°C. Jeżeli zachodzi konieczność, to zbiornik powinien być izolowany cieplnie.
4.2.1.5       Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny spełniać takie same wymagania, jak cysterny przenośne napełnione.
4.2.1.6       Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie powinny być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach zbiornika (patrz definicja "reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1):
4.2.1.7       Świadectwo zatwierdzenia typu, sprawozdanie z badań i poświadczenie zawierające wyniki odbioru technicznego i badań każdej cysterny przenośnej wydane przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, powinny być przechowywane przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony i właściciela. Właściciele powinni przedstawić tę dokumentację na żądanie właściwej władzy.
4.2.1.8       Jeżeli nazwa przewożonego(ych) materiału(ów) nie występuje na tabliczce metalowej określonej pod 6.7.2.20.2, wówczas, jeżeli jest to niezbędne, kopia poświadczenia wymienionego pod 6.7.2.18.1 powinna być dostępna na żądanie właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.1.9       Stopień napełnienia
4.2.1.9.1     Przed napełnieniem nadawca powinien zapewnić, że zastosowana cysterna przenośna jest odpowiednia i nie jest napełniona materiałami, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem obsługowym i wykładziną ochronną, mogłyby z nimi reagować niebezpiecznie, powodując wydzielanie produktów niebezpiecznych lub wyraźnie osłabiając te materiały. Nadawca może zasięgnąć opinii producenta materiału niebezpiecznego i w porozumieniu z właściwą władzą przedstawić informację dotyczącą jego zgodności z materiałami cysterny przenośnej.
4.2.1.9.1.1   Cysterny przenośne nie powinny być napełnione powyżej poziomu określonego pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.6. Zastosowanie wzorów podanych pod 4.2.1.9.2, 4.2.1.9.3 lub 4.2.1.9.5.1 dla poszczególnych materiałów jest wskazane w odpowiednich instrukcjach lub przepisach szczególnych dla cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6 lub 4.2.5.3 i w kolumnie (10) lub (11) tabeli A w dziale 3.2.
4.2.1.9.2     Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla zastosowania ogólnego oblicza się według wzoru:

stopień napełnienia

4.2.1.9.3     Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów ciekłych klasy 6.1 i klasy 8, I i II grupy pakowania i materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 65°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara), oblicza się według wzoru:

stopień napełnienia

4.2.1.9.4     We wzorze tym, α jest średnim współczynnikiem rozszerzalności objętościowej materiału ciekłego pomiędzy średnią temperaturą materiału ciekłego podczas napełniania (tf) i najwyższą średnią temperaturą ładunku podczas przewozu (tr) (obie w °C). Dla materiałów ciekłych przewożonych w warunkach otoczenia współczynnik α oblicza się według wzoru:

 

gdzie: d15 i d50 oznaczają gęstość materiału ciekłego odpowiednio w temperaturze 15°C i 50°C.
4.2.1.9.4.1   Najwyższa średnia temperatura ładunku (tr) powinna być zakładana jako 50°C, chyba że dla przewozów realizowanych w skrajnych temperaturach lub warunkach klimatycznych, właściwa władza zgodzi się odpowiednio na niższą lub zaleci wyższą temperaturę.
4.2.1.9.5     Wymagania zawarte pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.4.1 nie mają zastosowania do cystern przenośnych, które zawierają materiały zachowujące w czasie przewozu temperaturę wyższą od 50°C (np. przy pomocy urządzeń grzewczych). W cysternach przenośnych wyposażonych w urządzenia grzewcze, powinien być zastosowany regulator temperatury w celu zapewnienia, aby maksymalny stopień napełnienia w dowolnym czasie podczas przewozu nie był większy niż 95% pojemności.
4.2.1.9.5.1   Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów stałych przewożonych powyżej ich temperatury topnienia i dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze, oblicza się według poniższego wzoru:

stopień napełnienia

w którym df i dr oznaczają gęstość cieczy odpowiednio w średniej temperaturze cieczy podczas napełniania i najwyższej średniej temperaturze ładunku podczas przewozu.
4.2.1.9.6     Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  jeżeli ich stopień napełnienia jest większy niż 20%, ale mniejszy niż 80%, w przypadku materiałów ciekłych o lepkości mniejszej niż 2.680 mm2/s w temperaturze 20°C lub w maksymalnej temperaturze podczas przewozu w przypadku materiałów podgrzanych, chyba że zbiorniki cystern przenośnych są podzielone przegrodami lub falochronami na komory o pojemności mniejszej niż 7.500 litrów;
(b)  z pozostałością poprzednio przewożonego materiału znajdującego się na zewnątrz zbiornika lub wyposażenia obsługowego;
(c)  jeżeli są nieszczelne lub uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.1.9.7     Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.3.13.4, nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.1.10      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 3 w cysternach przenośnych
4.2.1.10.1    Wszystkie cysterny przenośne przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych zapalnych powinny być zamknięte i wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie zgodnie z 6.7.2.8 do 6.7.2.15.
4.2.1.10.1.1  Dla cystern przenośnych przeznaczonych do eksploatacji tylko na lądzie, może być zastosowany otwarty system wentylacyjny, jeżeli jest dozwolony zgodnie z przepisami działu 4.3.
4.2.1.11      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 4.1, 4.2 lub 4.3 (inne niż materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1) w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
UWAGA: Odnośnie do materiałów klasy 4.1 ulegających samorzutnemu rozkładowi, patrz 4.2.1.13.1.
4.2.1.12      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.13      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.2 i materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 w cysternach przenośnych
4.2.1.13.1    Każdy materiał powinien być zbadany a sprawozdanie z badań przedstawione właściwej władzy kraju pochodzenia w celu zatwierdzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia. Zawiadomienie powinno zawierać odpowiednie informacje dotyczące transportu i sprawozdanie z wynikami badań. Podjęte badania powinny obejmować zakres niezbędny dla:
(a)  wykazania zgodności wszystkich materiałów cysterny przenośnej, które wchodzą normalnie w kontakt z przewożonymi materiałami,
(b)  zebrania danych dotyczących konstrukcji urządzeń obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa, z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cystern przenośnych.
Wszystkie wymagania dodatkowe niezbędne dla bezpiecznego przewozu materiału powinny być wyraźnie opisane w sprawozdaniu.
4.2.1.13.2    Następujące przepisy odnoszą się do cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu nadtlenków organicznych typu F lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi typu F o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) wynoszącej 55°C lub wyższej. W przypadku niezgodności przepisy te mają pierwszeństwo przed wymienionymi w rozdziale 6.7.2. Zagrożeniami branymi pod uwagę są samoprzyspieszający się rozkład materiału i oddziaływanie ognia opisane pod 4.2.1.13.8.
4.2.1.13.3    Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu w cysternach przenośnych nadtlenków organicznych lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu niższej niż 55°C, powinny być określone przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia.
4.2.1.13.4    Cysterny przenośne powinny być projektowane na ciśnienie próbne co najmniej 0,4 MPa (4 bary).
4.2.1.13.5    Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
4.2.1.13.6    Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także stosowane zawory podciśnieniowe. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym zarówno od właściwości materiału, jak i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny przenośnej. W zbiorniku nie mogą występować elementy topliwe.
4.2.1.13.7    Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zaworami typu sprężynowego, zapobiegającymi nadmiernemu wzrostowi ciśnienia produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C wewnątrz cysterny przenośnej. Przepustowość i ciśnienie początku otwarcia zaworów bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych pod 4.2.1.13.1. Jednakże ciśnienie początku otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny przenośnej nie doszło do wycieku zawartości.
4.2.1.13.8    Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa, albo jako połączenie tych dwóch konstrukcji i powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu w warunkach pełnego oddziaływania ognia w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:

q = 70961 F A 0,82

gdzie:
q =   absorbcja cieplna [W]
A =   powierzchnia zwilżona [m2]
F =   współczynnik izolacji
F =   1 - dla zbiorników bez izolacji, lub

 

gdzie:
K =   przewodność cieplna warstwy izolacyjnej    [W.m-1 .K-1]
L =   grubość warstwy izolacyjnej                [m]
U =   K/L = współczynnik przenikania ciepła dla izolacji  [W·m-2 ·K-1]
T =   temperatura materiału w warunkach uwolnienia  [K]

Ciśnienie początku otwarcia urządzenia awaryjnego obniżającego ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia podanego pod 4.2.1.13.7 i powinno być ustalone na podstawie wyników badań podanych pod 4.2.1.13.1. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny być tak wyregulowane, aby maksymalne ciśnienie w cysternie nie przekroczyło nigdy ciśnienia próbnego cysterny przenośnej.
UWAGA: Przykład metody określania wielkości urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do "Podręcznika Badań i Kryteriów".
4.2.1.13.9    Dla cystern przenośnych izolowanych, przepustowość i nastawienie urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona przy założeniu utraty 1% powierzchni izolacyjnej.
4.2.1.13.10   Zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego, powinny być wyposażone w przerywacz płomienia. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez przerywacz płomienia.
4.2.1.13.11   Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe, znajdujące się na zewnątrz zbiorników, powinny być tak rozmieszczone, aby nie pozostawały w nich materiały po napełnieniu cysterny przenośnej.
4.2.1.13.12   Cysterny przenośne mogą być, albo izolowane cieplnie, albo chronione osłoną przeciwsłoneczną. Jeżeli TSR materiału w cysternie przenośnej wynosi 55°C lub mniej, albo cysterna przenośna jest wykonana z aluminium, to cysterna przenośna powinna być całkowicie izolowana. Powierzchnia zewnętrzna powinna być pomalowana na biało lub pokryta jasną osłoną metalową.
4.2.1.13.13   Stopień napełnienia w 15°C nie może przekraczać 90%.
4.2.1.13.14   Oznakowanie wymagane pod 6.7.2.20.2 powinno zawierać numer UN i nazwę techniczną z dopuszczalnym stężeniem materiałów niebezpiecznych.
4.2.1.13.15   Nadtlenki organiczne i materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi wyraźnie wymienione w instrukcji T23 cysterny przenośnej pod 4.2.5.2.6 mogą być przewożone w cysternach przenośnych.
4.2.1.14      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 6.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.15      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 7 w cysternach przenośnych
4.2.1.15.1    Cysterny przenośne, które przewoziły materiały promieniotwórcze, nie powinny być stosowane do przewozu innych materiałów.
4.2.1.15.2    Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub alternatywnie innej wartości zatwierdzonej przez właściwą władzę.
4.2.1.16      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 8 w cysternach przenośnych
4.2.1.16.1    Urządzenia obniżające ciśnienie w cysternach przenośnych stosowanych do przewozu materiałów klasy 8 powinny być sprawdzane w okresach nieprzekraczających 1 roku.
4.2.1.17      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 9 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.18      Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów stałych przewożonych powyżej ich temperatury topnienia
4.2.1.18.1    Materiały stałe przewożone lub zgłoszone do przewozu w temperaturze wyższej od ich temperatury topnienia, którym nie przypisano instrukcji cysterny przenośnej w kolumnie (10) Tabeli A działu 3.2 lub w przypadku, gdy wskazanej instrukcji cysterny przenośnej nie można zastosować do przewozu w temperaturach wyższych od ich temperatury topnienia, mogą być przewożone w cysternach przenośnych pod warunkiem, że materiały stałe należą do klasy 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1, 8 lub 9 i nie występuje zagrożenie inne, niż opisane w klasie 6.1 lub klasie 8 oraz należą do II lub III grupy pakowania.
4.2.1.18.2    Jeżeli nie wskazano inaczej w tabeli A działu 3.2, to cysterny przenośne do przewozu materiałów stałych w temperaturze powyżej ich temperatury topnienia, powinny spełniać przepisy instrukcji T4 dla cystern przenośnych dla materiałów stałych III grupy pakowania lub instrukcji T7 dla materiałów stałych II grupy pakowania. Cysterna przenośna, która prezentuje poziom bezpieczeństwa równy lub wyższy może być wybrana zgodnie z 4.2.5.2.5. Maksymalny stopień napełniania (w %) powinien być określony zgodnie z 4.2.1.9.5 (TP3).
4.2.2         Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych
4.2.2.1       Rozdział ten zawiera odpowiednie wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych.
4.2.2.2       Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób określonych pod 6.7.3. Gazy skroplone nieschłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T50 dla cysterny przenośnej podaną pod 4.2.5.2.6 i przepisami szczególnymi dla cystern przenośnych przeznaczonych dla określonych gazów skroplonych nieschłodzonych wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.5.3.
4.2.2.3       Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek uderzenia bocznego i podłużnego oraz przewrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie, to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia są podane pod 6.7.3.13.5.
4.2.2.4       Niektóre gazy skroplone nieschłodzone są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczone do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostały zastosowane niezbędne środki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. Ponadto powinny być podjęte w szczególności starania w celu zapewnienia, aby cysterny przenośne nie zawierały żadnych gazów skroplonych nieschłodzonych inicjujących takie reakcje.
4.2.2.5       Jeżeli nazwa przewożonego(ych) gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.3.16.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.3.14.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.2.6       Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym gazem skroplonym nieschłodzonym.
4.2.2.7       Napełnianie
4.2.2.7.1     Przed napełnieniem, cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego nieschłodzonego i nie jest napełniona gazami, które w kontakcie z materiałami zbiornika, uszczelek i wyposażenia obsługowego mogłyby reagować niebezpiecznie tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiać te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego nieschłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.2.7.2     Maksymalna masa gazu skroplonego nieschłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/litr), nie powinna przekraczać gęstości gazu skroplonego nieschłodzonego w temperaturze 50°C pomnożonej przez 0,95. Jednakże faza gazowa nie powinna zanikać w temperaturze 60°C.
4.2.2.7.3     Cysterny przenośne nie powinny być napełniane powyżej ich najwyższej dopuszczalnej masy brutto i najwyższej dopuszczalnej masy ładunku wymienionych dla każdego przewożonego gazu.
4.2.2.8       Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b)  jeżeli są nieszczelne;
(c)  jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.2.9       Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.3         Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
4.2.3.1       Rozdział ten zawiera odpowiednie wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych.
4.2.3.2       Cysterny przenośne powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym projektowania, budowy, badań i prób określonych pod 6.7.4. Gazy skroplone schłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T75 dla cysterny przenośnej podanej pod 4.2.5.2.6 i przepisami szczególnymi dotyczącymi cystern przenośnych przeznaczonych dla każdego materiału wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.5.3.
4.2.3.3       Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek uderzenia bocznego i podłużnego oraz przewrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie, to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia podane są pod 6.7.4.12.5.
4.2.3.4       Jeżeli nazwa przewożonego(ych) gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.4.15.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.4.13.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.3.5       Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym materiałem
4.2.3.6       Napełnianie
4.2.3.6.1     Przed napełnieniem, cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego schłodzonego i, że nie jest napełniona gazami, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami i wyposażeniem obsługowym mogłyby z nimi reagować niebezpiecznie tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiając te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego schłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.3.6.2     Dla oszacowania początkowego stopnia napełnienia powinien być brany pod uwagę niezbędny czas utrzymywania podczas przewidywanego przewozu wliczając w to wszystkie opóźnienia, które mogą wystąpić. Początkowy stopień napełnienia zbiornika za wyjątkiem postanowień podanych pod 4.2.3.6.3 i 4.2.3.6.4, powinien być taki, że jeżeli zawartość cysterny, z wyjątkiem helu, osiągnie temperaturę, w której prężność par jest równa maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu (MAWP), wówczas objętość cieczy nie powinna przekroczyć 98%.
4.2.3.6.3     Zbiorniki przeznaczone do przewozu helu mogą być napełnione do otworów wlotowych urządzeń obniżających ciśnienie, ale nie powyżej.
4.2.3.6.4     Jeżeli przewidywany czas trwania przewozu jest znacznie krótszy niż czas utrzymywania, to może być dopuszczony wyższy stopień napełnienia, ale wymaga on zatwierdzenia przez właściwą władzę.
4.2.3.7       Rzeczywisty czas utrzymywania
4.2.3.7.1     Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być obliczany dla każdego przewozu zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę, na następującej podstawie:
(a)  odnośnego czasu utrzymywania dla przewożonego gazu skroplonego schłodzonego (patrz 6.7.4.2.8.1) (jak wskazany na tabliczce opisanej pod 6.7.4.15.1);
(b)  rzeczywistej gęstości napełniania;
(c)  rzeczywistego ciśnienia napełniania;
(d)  najniższej wartości nastawionego ciśnienia w urządzeniu (ach) ograniczającym ciśnienie.
4.2.3.7.2     Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być zaznaczony, albo na samej cysternie przenośnej, albo na tabliczce metalowej trwale przymocowanej do cysterny przenośnej zgodnie z 6.7.4.15.2.
4.2.3.8       Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b)  jeżeli są nieszczelne;
(c)  jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne;
(e)  jeżeli rzeczywisty czas utrzymywania dla przewożonego gazu skroplonego schłodzonego nie został określony zgodnie z 4.2.3.7 i cysterna przenośna nie jest oznaczona zgodnie z 6.7.4.15.2; oraz
(f)  jeżeli czas trwania przewozu, po uwzględnieniu wszystkich opóźnień, które mogą wystąpić, przekroczy rzeczywisty czasu utrzymywania.
4.2.3.9       Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.4         Wymagania ogólne dotyczące stosowania wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN
4.2.4.1       Niniejszy rozdział zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych, o których mowa pod 6.7.5.
4.2.4.2       MEGC powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób, podane szczegółowo pod 6.7.5. Elementy MEGC powinny być badane okresowo zgodnie z przepisami instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1 oraz podanymi pod 6.2.1.5.
4.2.4.3       Podczas przewozu, elementy MEGC i jego wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem wskutek uderzenia bocznego, wzdłużnego lub przewrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli części konstrukcyjne i wyposażenie obsługowe, o których mowa, są tak zbudowane, że wytrzymują uderzenia i przewrócenie. Przykłady zabezpieczeń podano pod 6.7.5.10.4.
4.2.4.4       Badania i próby okresowe dla MEGC podane są pod 6.7.5.12. MEGC i jego elementy nie powinny być napełniane po upływie terminu badania okresowego; jednakże mogą być przewożone po upływie tego terminu.
4.2.4.5       Napełnianie
4.2.4.5.1     Przed napełnieniem, MEGC powinien zostać sprawdzony w celu upewnienia się, że jest on dopuszczony do przewozu danego gazu oraz, że spełnione zostały odpowiednie wymagania ADR.
4.2.4.5.2     Elementy MEGC powinny być napełniane z zachowaniem ciśnień roboczych, stopni napełnienia i przepisów napełniania podanych w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 dla gazu, którym napełniany jest każdy element. MEGC lub grupa jego elementów nie powinny być w żadnym przypadku napełniane powyżej najniższego ciśnienia roboczego któregokolwiek z ich elementów.
4.2.4.5.3     MEGC nie powinny być napełniane powyżej ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.
4.2.4.5.4     Po napełnieniu, zawory oddzielające powinny zostać zamknięte i pozostać w stanie zamkniętym podczas przewozu. Gazy trujące (gazy grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinny być przewożone wyłącznie w takich MEGC, w których każdy element jest wyposażony w zawór oddzielający.
4.2.4.5.5     Otwory (jeden lub więcej) do napełniania powinny być zamykane przy pomocy kołpaków lub zaślepek. Po napełnieniu, napełniający powinien sprawdzić szczelność zamknięć i osprzętu.
4.2.4.5.6     MEGC nie powinien być kierowany do napełniania, jeżeli:
(a)  został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub wyposażenia obsługowego;
(b)  nie sprawdzono, że naczynia ciśnieniowe i ich wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz
(c)  wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania nie jest czytelne.
4.2.4.6       Napełniony MEGC nie powinien być kierowany do przewozu, jeżeli:
(a)  jest nieszczelny;
(b)  został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub ich wyposażenia konstrukcyjnego lub obsługowego;
(c)  nie sprawdzono, że naczynia i wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz
(d)  wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania nie jest czytelne.
4.2.4.7       Próżny, nieczyszczony MEGC, powinien odpowiadać tym samym wymaganiom co MEGC napełniony ostatnio przewożonym materiałem.
4.2.5         Instrukcje i przepisy szczególne dla cystern przenośnych
4.2.5.1       Wymagania ogólne
4.2.5.1.1     Rozdział ten zawiera odpowiednie instrukcje i przepisy szczególne dla materiałów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych. Każda instrukcja cysterny przenośnej jest oznaczana za pomocą kodu alfa-numerycznego (np. T1). Kolumna 10 tabeli A w dziale 3.2 wskazuje instrukcję cysterny przenośnej, która powinna być stosowana dla każdego materiału dopuszczonego do przewozu w cysternie przenośnej. Jeżeli w kolumnie 10 brak jest symbolu instrukcji dla cysterny przenośnej dla pozycji szczególnej materiałów niebezpiecznych, wówczas przewóz materiału niebezpiecznego w cysternie przenośnej nie jest dozwolony, chyba że właściwa władza wyda zezwolenie jak podano pod 6.7.1.3. Przepisy szczególne dla cystern przenośnych są wskazane dla określonych materiałów niebezpiecznych w kolumnie 11 tabeli A w dziale 3.2. Wszystkie przepisy szczególne są oznaczane za pomocą kodu alfa-numerycznego (np. TP1). Wykaz przepisów szczególnych cystern przenośnych znajduje się pod 4.2.5.3.
4.2.5.2       Instrukcje dla cystern przenośnych
4.2.5.2.1     Instrukcje dla cystern przenośnych mają zastosowanie do materiałów niebezpiecznych klas 1 do 9. Instrukcje te zawierają określone informacje istotne dla cystern przenośnych, odpowiednie do określonych materiałów. Niniejsze przepisy powinny ponadto uwzględniać przepisy ogólne niniejszego działu i wymagania ogólne podane w dziale 6.7.
4.2.5.2.2     Dla materiałów klasy 1 i klas 3 do 9, instrukcje dla cystern przenośnych wskazują odpowiednie minimalne ciśnienie próbne, minimalną grubość ścianki zbiornika (dla stali odniesienia), wymagania dla otworów dolnych i wymagania dla urządzeń obniżających ciśnienie. W instrukcji dla cysterny przenośnej T23, materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenki organiczne klasy 5.2 dopuszczone do przewozu w cysternach przenośnych wymienione są wraz z odpowiednimi temperaturami kontrolowanymi i awaryjnymi.
4.2.5.2.3     Gazy skroplone nieschłodzone przypisane są do instrukcji T50 dla cysterny przenośnej. Instrukcja ta określa najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze, wymagania dla otworów poniżej poziomu cieczy, wymagania dla urządzeń obniżających ciśnienie i wymagany stopień napełnienia dla gazów skroplonych nieschłodzonych, dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych.
4.2.5.2.4     Gazy skroplone schłodzone przypisane są do instrukcji T75 dla cysterny przenośnej.
4.2.5.2.5     Ustalenie odpowiednich instrukcji dla cysterny przenośnej.
Jeżeli określona instrukcja dla cysterny przenośnej jest wskazana w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 dla szczególnych pozycji materiałów niebezpiecznych, to możliwe jest użycie dodatkowych cystern przenośnych, które charakteryzują się wyższym ciśnieniem próbnym, większą grubością ścianki, bardziej wzmocnionymi otworami dolnymi i zainstalowanymi urządzeniami obniżającymi ciśnienie. Dla określenia odpowiednich cystern przenośnych, które mogą być użyte do przewozu poszczególnych materiałów mają zastosowanie następujące wytyczne:
 
Wykaz instrukcji dla cystern przenośnych
 
Instrukcje dla cystern przenośnych dopuszczone dodatkowo
T1T2, T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T2T4, T5, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T3T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T4T5, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T5T10, T14, T19, T20, T22
T6T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T7T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T8T9, T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22
T9T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22
T10T14, T19, T20, T22
T11T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T12T14, T16, T18, T19, T20, T22
T13T14, T19, T20, T21, T22
T14T19, T20, T22
T15T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T16T18, T19, T20, T22
T17T18, T19, T20, T21, T22
T18T19, T20, T22
T19T20, T22
T20T22
T21T22
T22Brak
T23Brak
 
4.2.5.2.6     Instrukcje dla cystern przenośnych
Instrukcje dla cystern przenośnych określają wymagania dla cystern przenośnych używanych do przewozu poszczególnych materiałów. Instrukcje dla cystern przenośnych od T1 do T22 określają wymagania dotyczące minimalnego ciśnienia próbnego, minimalnej grubości ścianek (w mm dla stali odniesienia) oraz urządzeń obniżających ciśnienie i otworów dolnych
 
T1 - T22                 INSTRUKCJE DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                   T1 - T22
Niniejsze instrukcje dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ciekłych i stałych klas 3 do 9. Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.2.1 i wymagania rozdziału 6.7.2.
Instrukcje dla cystern przenośnychMinimalne ciśnienie próbne (w barach)Minimalna grubość ścianki zbiornika (w mm-stali odniesienia) (patrz 6.7.2.4)Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnieniea (patrz 6.7.2.8)Wymagania dotyczące otworów dolnych (patrz 6.7.2.6)
T11,5Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T21,5Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T32,65Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T42,65Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T52,65Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T64Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T74Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T84Patrz 6.7.2.4.2NormalneNiedozwolone
T946mmNormalneNiedozwolone
T1046mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T116Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T126Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T1366mmNormalneNiedozwolone
T1466mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T1510Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T1610Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T17106mmNormalnePatrz 6.7.2.6.3
T18106mmPatrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T19106mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T20108mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T211010mmNormalneNiedozwolone
T221010mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
 
a    Jeżeli występuje wyraz " Normalny " stosuje się wymagania podrozdziału 6.7.2.8, z wyjątkiem punktu 6.7.2.8.3.
 
T23                            INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                        T23
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13.
UNMateriałMinimalne ciśnienie próbne (w barach)
Minimalna grubość ścianki zbiornika
(mm-stal odniesienia)
Wymagania dotyczące otworów dolnychWymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienieStopień napełnieniaTemp. kontrolowanaTemp. awaryjna
3109NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz 6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
Patrz
4.2.1.13.13
  
 Wodoronadtlenek tert-butylua, najwyżej 72% z wodą   
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
   
 Wodoronadtlenek kumylu, najwyżej 90% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek pinanylu, najwyżej 56% w rozcieńczalniku typu A       
3110NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
Patrz
4.2.1.13.13
  
 Nadtlenek dwukumylub   
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
   
3119NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
Patrz
4.2.1.13.13
cc
 Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B     +30°C+35°C
 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B     +15°C+20°C
 Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w rozcieńczalniku typu B     +5°C+10°C
 
______
a    Pod warunkiem, że podjęto działania dla osiągnięcia poziomu bezpieczeństwa równoważnego 65% wodoronadtlenku tert-butylu i 35% wody.
b    Maksymalna ilość na cysternę przenośną wynosi: 2.000 kg.
c    Zgodnie z zatwierdzeniem właściwej władzy.
 
T23                         INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.)                                   T23
Niniejsza instrukcja dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13.
UNMateriałMinimalne ciśnienie próbne (w barach)Minimalna grubość ścianki zbiornika (mm-stal odniesienia)Wymagania dotyczące otworów dolnychWymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienieStopień napełnieniaTemp. kontrolowanaTemp. awaryjna
31193,5,5-       
cd.
Trójmetylonadheksanian tert- butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B
Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej niż 38% w rozcieńczalniku typu A
Kwas nadoctowy, destylowany, typu F, stabilizowanyd
     
+35°C
 
 
 
 
0°C
 
 
 
 
 
 
+ 30°C
+40°C
 
 
 
 
+5°C
 
 
 
 
 
 
+ 35°C
3120
NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY,
TEMPERATURURA KONTROLOWANA
4
Patrz pod
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz
6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8
Patrz
4.2.1.13.13
cc
3229MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F4
Patrz pod
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz pod
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
Patrz pod
4.2.1.13.13
  
3230MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F4
Patrz pod
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz pod
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
Patrz pod
4.2.1.13.13
  
3239MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz pod
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
Patrz pod
4.2.1.13.13
cc
3240MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz
6.7.2.6.3
Patrz pod
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
Patrz pod
4.2.1.13.13
cc
 
______
d    Formulacja otrzymana z destylacji kwasu nadoctowego zawierającego początkowo w roztworze wodnym nie więcej niż 41% kwasu nadoctowego, mająca stężenie całkowite tlenu aktywnego (kwasu nadoctowego + H2O2) Ł 9.5%, która spełnia kryteria Podręcznika badań i kryteriów, rozdział 20.4.3 (f).
 
T50                               INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                     T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
UNGazy skroplone nieschłodzone
Maks. dop. ciśnienie robocze (bar) Mała; Bez izolacji; Osłona przeciwsłoneczna;
Izolowana odpowiednioa
Otwory umieszczone poniżej poziomu cieczy
Wymagania dotyczące urządzeń obniżających
ciśnienie b (patrz 6.7.3.7)
Maksymalna gęstość napełniania
(kg/l)
1005Amoniak, bezwodny
29,0
25,7
22,0
19,7
DozwolonePatrz 6.7.3.7.30,53
1009Bromotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R 13B1)
38,0
34,0
30,0
27,5
DozwoloneNormalne1,13
1010Butadieny, stabilizowane
7,5
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,55
1011Butan
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,51
1012Butylen
8,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,53
1017Chlor
19,0
17,0
15,0
13,5
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,25
1018Chlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 22)
26,0
24,0
21,0
19,0
DozwoloneNormalne1,03
1020Chloropięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R 115)
23,0
20,0
18,0
16,0
DozwoloneNormalne1,06
10211-Chloro-1,2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 124)
10,3
9,8
7,9
7,0
DozwoloneNormalne1,20
1027Cyklopropan
18,0
16,0
14,5
13,0
DozwoloneNormalne0,53
1028Dwuchlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 12)
16,0
15,0
13,0
11,5
DozwoloneNormalne1,15
 
______
a    "Mała" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy 1,5 m lub mniejszej; "Bez izolacji" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej (patrz 6.7.3.2.12); "Osłona przeciwsłoneczna" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12);"Izolowana" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z izolacją (patrz 6.7.3.2.12); (patrz definicja "zalecana temperatura obliczeniowa" w 6.7.3.1)
b    Jeżeli w kolumnie "Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie" występuje wyraz "Normalny", oznacza to, że płytka bezpieczeństwa określona pod 6.7.3.7.3 nie jest wymagana.
 
T50                               INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                     T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
UNGazy skroplone nieschłodzone
Maks. dop. ciśnienie robocze (bar) Mała; Bez izolacji; Osłona przeciwsłoneczna;
Izolowana odpowiednioa
Otwory umieszczone poniżej poziomu cieczy
Wymagania dotyczące urządzeń obniżających
ciśnienie b (patrz 6.7.3.7)
Maksymalna gęstość napełniania (kg/l)
1029Dwuchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R 21)
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,23
10301,1-Dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R 152a)
16,0
14,0
12,4
11,0
DozwoloneNormalne0,79
1032Dwumetyloamina, bezwodna
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,59
1033Eter dwumetylowy
15,5
13,8
12,0
10,6
DozwoloneNormalne0,58
1036Etyloamina
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,61
1037Chlorek etylu
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,80
1040Tlenek etylenu z azotem, o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temperaturze 50°C
-
-
-
10,0
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,78
1041Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenuPatrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1055Izobutylen
8,1
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,52
1060Metyloacetylen i propadien mieszanina, stabilizowana
28,0
24,5
22,0
20,0
DozwoloneNormalne0,43
 
______
a    "Mała" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy 1,5 m lub mniejszej; "Bez izolacji" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej (patrz 6.7.3.2.12); "Osłona przeciwsłoneczna" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12);"Izolowana" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z izolacją (patrz 6.7.3.2.12); (patrz definicja "zalecana temperatura obliczeniowa" w 6.7.3.1)
b    Jeżeli w kolumnie "Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie" występuje wyraz "Normalny", oznacza to, że płytka bezpieczeństwa określona pod 6.7.3.7.3 nie jest wymagana.
 
T50                            INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.)                                 T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
1061Metyloamina, bezwodna
10,8
9,6
7,8
7,0
DozwoloneNormalne0,58
1062Bromek metylu zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny
7,0
7,0
7,0
7,0
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,51
1063Chlorek metylu (Gaz chłodniczy R 40)
14,5
12,7
11,3
10,0
DozwoloneNormalne0,81
1064Merkaptan metylowy
7,0
7,0
7,0
7,0
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,78
1067Czterotlenek dwuazotu
7,0
7,0
7,0
7,0
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,30
1075Gazy płynnePatrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1077Propylen
28,0
24,5
22,0
20,0
DozwoloneNormalne0,43
1078Gaz chłodniczy, i.n.o.Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1079Dwutlenek siarki
11,6
10,3
8,5
7,6
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,23
1082Trójfluorochloroetylen, stabilizowany (Gaz chłodniczy R 1113)
17,0
15,0
13,1
11,6
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,13
1083Trójmetyloamina, bezwodna
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,56
1085Bromek winylu, stabilizowany
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,37
 
T50                              INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.)                               T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
1086Chlorek winylu, stabilizowany
10,6
9,3
8,0
7,0
DozwoloneNormalne0,81
1087Eter metylowowinylowy, stabilizowany
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,67
1581Chloropikryna i bromek metylu, mieszanina zawierająca więcej niż 2% chloropikryny
7,0
7,0
7,0
7,0
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,51
1582Chloropikryna i chlorek metylu, mieszanina
19,2
16,9
15,1
13,1
NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,81
1858Sześciofluoropropylen (Gaz chłodniczy R 1216)
19,2
16,9
15,1
13,1
DozwoloneNormalne1,11
1912Chlorek metylu i dwuchlorometan, mieszanina
15,2
13,0
11,6
10,1
DozwoloneNormalne0,81
19581,2-Dwuchloro-1,1,2,2-czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R 114)
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,30
1965Mieszanina skroplonych węglowodorów gazowych, i.n.o.Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1969Izobutan
8,5
7,5
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,49
1973Chlorodwufluorometan i chloropięciofluoroetan, mieszanina, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 502)
28,3
25,3
22,8
20,3
DozwoloneNormalne1,05
1974Bromochlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 12B1)
7,4
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,61
1976Ośmiofluorocyklobutan (Gaz chłodniczy RC 318)
8,8
7,8
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,34
 
T50                               INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.)                              T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
1978Propan
22,5
20,4
18,0
16,5
DozwoloneNormalne0,42
19831-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133a)
7,0
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,18
20351,1,1-Trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 143a)
31,0
27,5
24,2
21,8
DozwoloneNormalne0,76
2424Ośmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R 218)
23,1
20,8
18,6
16,6
DozwoloneNormalne1,07
25171-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R 142b)
8,9
7,8
7,0
7,0
DozwoloneNormalne0,99
2602Dwuchlorodwufluorometan i 1,1-dwufluoroetan, mieszanina azeotropowa, zawierająca w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 500)
20,0
18,0
16,0
14,5
DozwoloneNormalne1,01
3057Chlorek trójfluoroacetylenu
14,6
12,9
11,3
9,9
Niedozwolone6.7.3.7.31,17
3070Tlenek etylenu i dwuchlorodwufluorometan, mieszanina , z zawartością nie większą niż 12,5% tlenku etylenu
14,0
12,0
11,0
9,0
Dozwolone6.7.3.7.31,09
3153Eter perfluorometylowowinylowy
14,3
13,4
11,2
10,2
DozwoloneNormalne1,14
31591,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R 134a)
17,7
15,7
13,8
12,1
DozwoloneNormalne1,04
3161Gaz skroplony, palny, i.n.o.Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
3163Gaz skroplony, i.n.o.Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
 
T50                               INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.)                              T50
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
3220Pięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R 125)
34,4
30,8
27,5
24,5
DozwoloneNormalne0,95
3252Dwufluorometan (Gaz chłodniczy R 32)
43,0
39,0
34,4
30,5
DozwoloneNormalne0,78
3296Siedmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R 227)
16,0
14,0
12,5
11,0
DozwoloneNormalne1,20
3297Tlenek etylenu i chloroczterofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu
8,1
7,0
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,16
3298Tlenek etylenu i pięciofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu
25,9
23,4
20,9
18,6
DozwoloneNormalne1,02
3299Tlenek etylenu i czterofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu
16,7
14,7
12,9
11,2
DozwoloneNormalne1,03
3318Amoniak, roztwór w wodzie, o gęstości w temp. 15°C mniejszej niż 0,880kg/l, zawierający więcej niż 50% amoniakuPatrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwolonePatrz 6.7.3.7.3Patrz 4.2.2.7
3337Gaz chłodniczy R 404A
31,6
28,3
25,3
22,5
DozwoloneNormalne0,84
3338Gaz chłodniczy R 407A
31,3
28,1
25,1
22,4
DozwoloneNormalne0,95
3339Gaz chłodniczy R 407B
33,0
29,6
26,5
23,6
DozwoloneNormalne0,95
3340Gaz chłodniczy R 407C
29,9
26,8
23,9
21,3
DozwoloneNormalne0,95
 
T75                                INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                    T75
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych schłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.3 i wymagania podane w rozdziale 6.7.4.
 
4.2.5.3       Wymagania szczególne dla cystern przenośnych
Wymagania szczególne dla cystern przenośnych są przypisane do niektórych materiałów w celu wskazania przepisów, które powinny być uwzględnione dodatkowo lub powinny zastąpić przepisy zawarte w instrukcjach dla cystern przenośnych lub podane w dziale 6.7. Wymagania szczególne dla cystern przenośnych są oznaczone za pomocą kodu alfabetyczno-numerycznego rozpoczynającego się literami "TP" (ang. tank provision - przepisy dla cystern) i są przypisane do określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2. Poniżej podano wykaz przepisów szczególnych dla cystern przenośnych:
TP1    Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.2 nie powinien być przekroczony

(stopień napełnienia

TP2    Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.3 nie powinien być przekroczony

(stopień napełnienia

TP3    Dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.5. nie powinien być przekroczony

(stopień napełnienia

TP4    Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub innej wartość zatwierdzonej przez właściwą władzę, (patrz 4.2.1.15.2).
TP5    Należy stosować stopień napełnienia określony pod 4.2.3.6.
TP6    Aby zapobiec rozerwaniu cysterny w każdym przypadku, włącznie z objęciem pożarem, powinna być ona wyposażona w urządzenia obniżające ciśnienie, które są odpowiednie do objętości cysterny i do rodzaju przewożonego materiału. Urządzenia te powinny być zgodne z przewożonym materiałem.
TP7    Powietrze w przestrzeni gazowej powinno być usunięte za pomocą azotu lub w inny sposób.
TP8    Ciśnienie próbne cysterny przenośnej może być zmniejszone do 1,5 bara, jeżeli temperatura zapłonu przewożonego materiału jest wyższa niż 0°C.
TP9    Pod tym określeniem materiał może być przewożony w cysternach przenośnych tylko po zatwierdzeniu wydanym przez właściwą władzę.
TP10   Wymagana jest wykładzina ołowiana o grubości nie mniejszej niż 5 mm, która powinna być badana co 1 rok lub inny odpowiedni materiał wykładzinowy zatwierdzony przez właściwą władzę.
TP12   Materiał ten działa silnie korodująco na stal.
TP13   (Zarezerwowane)
TP16   Cysterna powinna być wyposażona w specjalne urządzenie zapobiegające wytworzeniu się podciśnienia lub nadmiernego ciśnienia w normalnych warunkach przewozu. Urządzenia te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę. Wymagania podane pod 6.7.2.8.3 mają na celu zapobieganie krystalizacji produktu w zaworach urządzeń obniżających ciśnienie.
TP17   W izolacji cystern mogą być zastosowane tylko niepalne materiały nieorganiczne.
TP18   Temperatura powinna być utrzymywana pomiędzy 18°C i 40°C. Cysterny przenośne zawierające zestalony kwas metakrylowy nie powinny być podczas przewozu ponownie podgrzewane.
TP19   Obliczona grubość ścianki powinna być powiększona o 3 mm. Grubość ścianki powinna być sprawdzana ultradźwiękowo w połowie okresu pomiędzy hydraulicznymi próbami ciśnieniowymi.
TP20   Materiał ten może być przewożony tylko w izolowanych cysternach w osłonie azotu.
TP21   Grubość ścianki nie może być mniejsza niż 8 mm. Cysterny powinny być poddawane próbom hydraulicznym i rewizji wewnętrznej w okresach nie przekraczających 2,5 roku.
TP22   Smary do połączeń lub innych urządzeń powinny być zgodne z tlenem.
TP23   Przewóz dozwolony jest na warunkach szczególnych ustalonych przez właściwą władzę.
TP24   Cysterny przenośne mogą być wyposażone w urządzenia umieszczone w przestrzeni gazowej zbiornika powyżej maksymalnego poziomu napełnienia, mające na celu przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi ciśnienia spowodowanemu powolnym rozkładem przewożonego materiału. Urządzenie to powinno również zapobiegać niedopuszczalnym wyciekom cieczy w przypadku przewrócenia się cysterny lub przedostawaniu się obcych materiałów do cysterny. Urządzenie to powinno być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
TP25   Trójtlenek siarki o stopniu czystości 99,95% lub wyższym może być przewożony w cysternach bez inhibitora pod warunkiem, że temperatura jest utrzymywana na poziomie równym 32,5°C lub wyższym.
TP26   Jeżeli przewóz materiału odbywa się w stanie podgrzanym, wówczas urządzenia ogrzewające powinny być zamocowane na zewnątrz zbiornika. Wymagania te dla UN 3176 mają zastosowanie tylko wtedy, gdy materiał reaguje niebezpiecznie z wodą.
TP27   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 4 bary, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 4 bary lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP28   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 2,65 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 2,65 bara lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP29   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 1,5 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 1,5 bara lub niższe jest dopuszczanie zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP30   Materiał ten powinien być przewożony w cysternach izolowanych termicznie.
TP31   Materiał ten może być przewożony w cysternach jedynie w stanie stałym.
TP32   Dla UN 0331, 0332 i 3375 mogą być stosowane cysterny przenośne pod następującymi warunkami:
(a)  aby uniknąć niepotrzebnych ograniczeń, każda cysterna przenośna zbudowana z metalu powinna być wyposażona w urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego, płytki bezpieczeństwa lub elementy topliwe. Nastawienie ciśnienia otwarcia zaworu lub rozerwania płytki nie powinno być wyższe niż 2,65 bara dla cystern przenośnych o minimalnym ciśnieniu próbnym wyższym niż 4 bary.
(b)  powinna być wykazana ich zdolność do przewozu w cysternach. Jednym ze sposobów wykazania tej zdolności jest badanie 8(d) w Badaniach Serii 8 (patrz Podręcznik badań i kryteriów, Część 1, podrozdział 18.7)
(c)  nie zezwala się na pozostawienie w cysternach przenośnych materiałów na okres, w którym mogłoby dojść do ich zbrylenia. Powinno się podjąć stosowne środki w celu uniknięcia zbrylenia lub zlepienia materiału w cysternie (np. czyszczenie, itp.).
TP33   Instrukcje dla cystern przenośnych przeznaczonych do materiałów stałych granulowanych i sproszkowanych oraz dla materiałów stałych, które są napełniane i opróżniane w temperaturach powyżej ich temperatury topnienia oraz są schłodzone i przewożone w stanie stałym. Dla materiałów stałych, które są przewożone powyżej ich temperatury topnienia, patrz 4.2.1.18.
TP34   Cysterny przenośne nie muszą być poddawane próbie zderzeniowej według 6.7.4.14.1, jeżeli cysterna przenośna oznakowana jest napisem na tabliczce "NIE DO TRANSPORTU KOLEJOWEGO", określonej pod 6.7.4.15.1, a także po obu stronach płaszcza zewnętrznego literami o wysokości przynajmniej 10 cm.

Dział 4.3 

STOSOWANIE CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE ZE ZBIORNIKAMI METALOWYMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII I UN WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
4.3.1         Zakres
4.3.1.1       Przepisy, które zapisane są na całej szerokości strony, mają zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii oraz do kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC. Przepisy zawarte w pojedynczej kolumnie mają zastosowanie tylko do:
-   cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (lewa strona kolumny)
-  kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC (prawa strona kolumny).
4.3.1.2       Niniejsze przepisy mają zastosowanie do:
 
 cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-bateriikontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC
 
używanych do przewozu gazów, materiałów ciekłych oraz materiałów stałych sypkich lub granulowanych.
4.3.1.3       Rozdział 4.3.2 zawiera przepisy dotyczące cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas oraz pojazdów-baterii i MEGC przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2. Rozdziały 4.3.3 i 4.3.4 zawierają przepisy szczególne uzupełniające lub zmieniające przepisy rozdziału 4.3.2.
4.3.1.4       Wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzenie typu, badania i znakowanie, znajdują się w dziale 6.8.
4.3.1.5       Odnośnie do przepisów przejściowych dotyczących stosowania niniejszego działu, patrz:
 
 1.6.31.6.4
 
4.3.2         Przepisy mające zastosowanie do wszystkich klas
4.3.2.1       Stosowanie
4.3.2.1.1     Materiał podlegający ADR może być przewożony w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), cysternach odejmowalnych, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, cysternach typu nadwozie wymienne i MEGC tylko wtedy, gdy w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 podany jest kod cysterny, zgodny z przepisami podanymi pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1.
4.3.2.1.2     Wymagany typ cysterny, pojazdu-baterii i MEGC wskazany jest w postaci kodu w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2. Wskazane tam kody identyfikacyjne składają się z liter i cyfr w ustalonej kolejności. Objaśnienia czterech części kodu podane są pod 4.3.3.1.1, jeżeli przewożony materiał należy do klasy 2 oraz pod 4.3.4.1.1, jeżeli przewożony materiał należy do klas 3 do 91.

______
1    Wyjątkiem są cysterny przeznaczone do przewozu materiałów klas 5.2 lub 7 (patrz 4.3.4.1.3).

4.3.2.1.3     Typ cysterny wymagany zgodnie z 4.3.2.1.2 odpowiada wymaganiom konstrukcyjnym na najniższym poziomie, które są przewidziane dla omawianych materiałów niebezpiecznych, o ile nie postanowiono inaczej w niniejszym dziale lub dziale 6.8. Możliwe jest stosowanie cystern odpowiadających kodom, którym przypisano wyższe minimalne ciśnienie obliczeniowe lub ostrzejsze wymagana dla otworów do napełniania, opróżniania lub dla zaworów/urządzeń bezpieczeństwa, patrz 4.3.3.1.1 dla klasy 2 i 4.3.4.1.1 dla klas 3 do 9.
4.3.2.1.4     W przypadku niektórych materiałów cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC podlegają przepisom dodatkowym, które podane są jako przepisy szczególne w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
4.3.2.1.5     Do cystern, pojazdów-baterii i MEGC powinny być ładowane wyłącznie te materiały niebezpieczne, do przewozu których zostały one zatwierdzone zgodnie z 6.8.2.3.1 i które stykając się z materiałami zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem i wykładziną ochronną nie reagują z nimi niebezpiecznie (patrz "reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1), nie tworzą produktów niebezpiecznych oraz nie osłabiają znacząco wytrzymałości tych materiałów2.
4.3.2.1.6     Produkty żywnościowe mogą być przewożone w cysternach używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych tylko wówczas, gdy zastosowano środki niezbędne w celu zapobieżenia zagrożeniom dla zdrowia.
4.3.2.2       Stopień napełnienia
4.3.2.2.1     W cysternach przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych w temperaturze otoczenia nie powinny być przekroczone podane niżej stopnie napełnienia:
(a)  dla materiałów ciekłych zapalnych niestwarzających zagrożeń dodatkowych (np. działaniem trującym, żrącym), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa:

stopień napełnieniapojemności;

(b)  dla materiałów trujących lub żrących, (palnych lub niepalnych), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa:
 
 
 
stopień napełnienia =
 
 
 
% pojemności;
 
(c)  dla materiałów zapalnych i materiałów słabo trujących lub słabo żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w cysternach zamkniętych hermetycznie, bez urządzenia zabezpieczającego:
 
 
 
stopień napełnienia =
 
 
 
% pojemności;
 
(d)  dla materiałów silnie trujących, trujących lub silnie żrących, żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w zbiornikach zamkniętych hermetycznie, bez urządzenia zabezpieczającego:

stopień napełnieniapojemności.

4.3.2.2.2     W podanych wzorach, α oznacza współczynnik objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatury pomiędzy 15°C i 50°C, to znaczy przy maksymalnej różnicy temperatury 35°C.
oblicza się według wzoru:

 


______
2    W celu uzyskania informacji o zgodności przewożonego materiału z materiałami cysterny, pojazdu-baterii lub MEGC, może okazać się konieczna konsultacja z producentem materiału i z właściwą władzą.

gdzie: d15 i d50 oznaczają odpowiednio gęstość względną cieczy w temperaturze 15°C i 50°C,
tF oznacza średnią temperaturę cieczy podczas napełniania.

4.3.2.2.3     Przepisy podane pod 4.3.2.2.1 (a) do (d) powyżej nie mają zastosowania do cystern, których zawartość podczas przewozu utrzymywana jest za pomocą urządzenia grzewczego w temperaturze wyższej niż 50°C. W takim przypadku temperatura i początkowy stopień napełnienia powinny być tak dobrane, aby w dowolnym momencie przewozu cysterna była napełniona najwyżej do 95% swojej objętości, a temperatura nie przekroczyła temperatury napełniania.
4.3.2.2.4     Jeżeli zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych3 nie są podzielone za pomocą przegród lub falochronów na komory o maksymalnej pojemności do 7.500 litrów, to powinny być one napełniane nie mniej niż do 80%, albo nie więcej niż do 20% swojej pojemności.
4.3.2.3       Eksploatacja
4.3.2.3.1     Grubość ścianek zbiornika, w czasie całego okresu jego eksploatacji, nie powinna być mniejsza od wartości minimalnej podanej pod:
 
 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.216.8.2.1.17 do 6.8.1.20
 
4.3.2.3.2 Podczas przewozu kontenery-cysterny/ MEGC powinny być posadowione na pojeździe w taki sposób, aby były zabezpieczone w stopniu dostatecznym urządzeniami znajdującymi się na tym pojeździe lub na samym kontenerze-cysternie/MEGC, przed uderzeniami bocznymi i podłużnymi, a także przed wywróceniem4. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli konstrukcja kontenerów-cystern/MEGC łącznie z wyposażeniem obsługowym jest taka, że mogą one wytrzymywać uderzenia lub wywrócenia.
 
4.3.2.3.3     Podczas napełniania i opróżniania cystern, pojazdów-baterii i MEGC, powinny być podejmowane odpowiednie środki zapobiegające wydostawaniu się niebezpiecznych ilości gazów i par. Cysterny, pojazdy-baterie i MEGC powinny być zamykane w taki sposób, aby ich zawartość nie mogła wydostawać się na zewnątrz w sposób niekontrolowany. Otwory cystern opróżnianych z dołu powinny być zamykane za pomocą korków gwintowanych, pełnych zaślepek kołnierzowych lub innych urządzeń o porównywalnej skuteczności. Szczelność urządzeń zamykających cysterny i pojazdy-baterie oraz MEGC, powinna być sprawdzana przez nadawcę po napełnieniu zbiornika. Dotyczy to szczególnie górnej części rury wyporowej.
4.3.2.3.4     Jeżeli kilka systemów zamykających jest rozmieszczonych kolejno jeden za drugim, to system znajdujący się bliżej przewożonego materiału powinien być zamykany w pierwszej kolejności.
4.3.2.3.5     Podczas przewozu na zewnętrznej powierzchni cysterny nie powinny się znajdować niebezpieczne pozostałości przewożonych materiałów.

______
3    W rozumieniu niniejszego przepisu za ciecze powinny być uważane materiały, których lepkość kinematyczna w temperaturze 20ńC jest mniejsza od 2.680 mm2/s.
4    Przykłady zabezpieczenia zbiorników:
-   zabezpieczenie przed uderzeniami bocznymi, może składać się z pasów podłużnych chroniących zbiornik z obu stron, rozmieszczonych na połowie wysokości;
-   zabezpieczenie przed przewróceniem, może składać się z pierścieni wzmacniających lub pasów zamocowanych poprzecznie do ramy;
-   zabezpieczenia przed uderzeniem z tyłu mogą mieć postać zderzaka lub ramy.

4.3.2.3.6     Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie mogą być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach.
Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, mogą być przewożone w sąsiednich komorach tylko wtedy, gdy komory te oddzielone są przegrodami o grubości ścianek równej lub większej od grubości ścianek zbiornika. Materiały te mogą być także przewożone, jeżeli napełnione komory przedzielone są pustą przestrzenią lub opróżnioną komorą.
4.3.2.4       Próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC
UWAGA: Do próżnych, nieoczyszczonych cystern, pojazdów-baterii i MEGC mogą być stosowane przepisy szczególne TU1, TU2, TU4, TU16 i TU35, podane pod 4.3.5.
4.3.2.4.1     Podczas przewozu na zewnętrznej powierzchni cysterny nie powinny się znajdować niebezpieczne pozostałości przewożonych materiałów.
4.3.2.4.2     Próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC dopuszcza się do przewozu pod warunkiem, że są one zamknięte w taki sam sposób i szczelne w takim samym stopniu, jak w stanie napełnionym.
4.3.2.4.3     Jeżeli próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC nie są zamknięte w taki sam sposób i szczelne w takim samym stopniu, jak w stanie napełnionym oraz jeżeli nie mogą być spełnione przepisy ADR, to powinny być one przewiezione z zachowaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa do najbliższego miejsca, gdzie można je oczyścić lub naprawić. Przewóz uznaje się za wystarczająco bezpieczny, jeżeli podjęte środki gwarantują poziom bezpieczeństwa równoważny poziomowi wymaganemu przepisami ADR oraz zapobiegają niekontrolowanemu uwolnieniu materiałów niebezpiecznych.
4.3.2.4.4     W celu przeprowadzenia badań, próżne nieoczyszczone cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne i MEGC mogą być przewożone również po wygaśnięciu terminów określonych pod 6.8.2.4.2 i 6.8.2.4.3.
4.3.3         Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klasy 2
4.3.3.1       Kodowanie i hierarchia cystern
4.3.3.1.1     Kodowanie cystern, pojazdów-baterii i MEGC
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
 
CzęśćOpisKod cysterny
1Typy cystern, pojazdów-baterii lub MEGC
C = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów
   sprężonych
P = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów
   skroplonych lub gazów rozpuszczonych
R = cysterna dla gazów skroplonych schłodzonych
2Ciśnienie obliczeniowe
X = wartość odpowiedniego minimalnego ciśnienia
   próbnego zgodnie z tabelą pod 4.3.3.2.5 lub
22 = minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach
3Otwory (patrz 6.8.2.2 i 6.8.3.2)
B = cysterna z otworami dolnymi do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami albo pojazd-bateria
   lub MEGC z otworami poniżej powierzchni materiału
   ciekłego lub do gazów sprężonych;
C = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami, tylko z otworami
   wyczystkowymi poniżej powierzchni cieczy;
D = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami; albo pojazd-bateria
   lub MEGC bez otworów poniżej powierzchni cieczy.
4Zawory/urządzenia bezpieczeństwa
N = Cysterna, pojazd-bateria lub MEGC z zaworami
   bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.3.2.9 lub
   6.8.3.2.10, która nie jest zamknięta hermetycznie
H = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC zamknięta
   hermetycznie (patrz 1.2.1)
 
UWAGA 1: Przepisy szczególne TU17 dla niektórych gazów wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają, że gaz może być przewożony tylko w pojeździe-baterii lub MEGC wraz z częściami, z których składają się naczynia.
UWAGA 2: Ciśnienia wskazane na samej cysternie lub na tabliczce nie powinny być niższe niż wartość "X" lub minimalne ciśnienie obliczeniowe.
4.3.3.1.2     Hierarchia cystern
 
 Kod cysternyPozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów stosownie do tych kodów
 C*BNC#BN, C#CN, C#DN, C#BH, C#CH, C#DH
 C*BHC#BH, C#CH, C#DH
 C*CNC#CN, C#DN, C#CH, C#DH
 C*CHC#CH, C#DH
 C*DNC#DN, C#DH
 C*DHC#DH
 P*BNP#BN, P#CN, P#DN, P#BH, P#CH, P#DH
 P*BHP#BH, P#CH, P#DH
 P*CNP#CN, P#DN, P#CH, P#DH
 P*CHP#CH, P#DH
 P*DNP#DN, P#DH
 P*DHP#DH
 R*BNR#BN, R#CN, R#DN
 R*CHR#CN, R#DN
 R*DNR#DN
 
Znak przedstawiony jako # powinien być równy z lub większy niż znak przedstawiony jako *.
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie bierze pod uwagę żadnych przepisów szczególnych dla każdej pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).
4.3.3.2       Warunki napełniania i ciśnienia próbne
4.3.3.2.1     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych powinno wynosić co najmniej 1,5 ciśnienia roboczego zdefiniowanego dla naczyń ciśnieniowych pod 1.2.1.
4.3.3.2.2     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu:
-   gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem; oraz
-   gazów rozpuszczonych
powinno być takie, aby w przypadku, gdy zbiornik napełniony jest w maksymalnie dozwolonym stopniu, ciśnienie w tym zbiorniku przy temperaturze materiału 55°C dla cystern z izolacją cieplną i 65°C dla cystern bez izolacji cieplnej nie przekroczyło ciśnienia próbnego.
4.3.3.2.3     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem powinno być równe:
(a)  co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 60°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie niższe niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna jest wyposażona w izolację cieplną;
(b)  co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 65°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie niższe niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna nie jest wyposażona w izolację cieplną.
Maksymalna dopuszczalna masa zawartości przypadająca na litr pojemności powinna być obliczona w sposób następujący:
Maksymalna dopuszczalna masa zawartości na litr pojemności = 0,95 x gęstość fazy ciekłej w temperaturze 50°C (w kg/l)
Ponadto, faza gazowa nie powinna zanikać poniżej 60°C.
Jeżeli średnica zbiornika jest nie większa niż 1,5 m, to wartości ciśnienia próbnego i maksymalnego stopnia napełnienia powinny być zgodne z odpowiednimi wartościami podanymi pod 4.1.4.1 w instrukcji pakowania P200.
4.3.3.2.4     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne); w przypadku cystern z izolacją próżniową ciśnienie próbne powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego powiększonej o 100 kPa (1 bar).
4.3.3.2.5     Tabela gazów i mieszanin gazów, które mogą być przewożone w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), pojazdach-bateriach, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub MEGC, w której podano minimalne wartości ciśnienia próbnego oraz w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, stopnie napełnienia
W przypadku gazów i mieszanin gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., wartości ciśnienia próbnego i stopnia napełnienia powinny być ustalone przez eksperta upoważnionego przez właściwą władzę.
W przypadku cystern wyposażonych w izolację cieplną przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych lub gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, które były badane na ciśnienie próbne niższe od podanego w tabeli, ekspert upoważniony przez właściwą władzę może ustalić niższą ładowność maksymalną pod warunkiem, że ciśnienie stwarzane przez materiał w cysternie w temperaturze 55°C nie przekracza ciśnienia próbnego podanego na cysternie.
 
 
UN
 
Nazwa
 
Kod klasyfikacyjny
Minimalne ciśnienie próbne dla cystern
Maksymalna dopuszczalna
masa zawartości
   Z izolacją cieplnąBez izolacji cieplnej
na litr
pojemności
   MPabarMPabarkg
1001Acetylen, rozpuszczony4Ftylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń
1002Powietrze, sprężone1Apatrz 4.3.3.2.1
1003Powietrze, skroplone schłodzone3Opatrz 4.3.3.2.4
1005Amoniak, bezwodny2TC2,6262,9290,53
1006Argon, sprężony1Apatrz 4.3.3.2.1
1008Trójfluorek boru2TC
22,5
30
225
300
22,5
30
225
300
0,715
0,86
1009Bromotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R13B1)2A12120
 
4,2
12
25
 
42
120
250
1,50
1,13
1,44
1,60
1010
BUTADIENY, STABILIZOWANE
(butadien-1,2) lub
2F1101100,59
1010
BUTADIENY, STABILIZOWANE
(butadien-1,3), lub
2F1101100,55
1010BUTADIENY I WĘGLOWODÓR, W MIESZANINIE STABILIZOWANEJ2F1101100,50
1011Butan2F1101100,51
1012Butylen-1, lub2F1101100,53
1012trans-Butylen-2, lub2F1101100,54
1012cis-Butylen-2, lub2F1101100,55
1012Butyleny w mieszaninie2F1101100,50
 
 
1013
 
 
Dwutlenek węgla
2A
19
22,5
190
225
 
 
19
25
 
 
190
250
0,73
0,78
0,66
0,75
1014Dwutlenek węgla i tlen, mieszanina sprężona1Opatrz 4.3.3.2.1
1015Dwutlenek węgla i podtlenek azotu w mieszaninie2Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1016Tlenek węgla, sprężony1TFpatrz 4.3.3.2.1
1017Chlor2TC1,7171,9191,25
1018Chlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R22)2A2,4242,6261,03
1020Chloropięciofluoroetan (Gaz chłodniczy Rl 15)2A2202,3231,08
10211-Chloro-1,2,2,2-czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R124)2A1101,1111,2
1022Chlorotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R13)2A
12
22,5
120
225
 
 
10
12
19
25
 
 
100
120
190
250
0,96
1,12
0,83
0,90
1,04
1,10
1023Gaz węglowy, sprężony1TFpatrz 4.3.3.2.1
1026Dwucyjan2TF10100101000,70
1027Cyklopropan2F1,6161,8180,53
1028Dwuchlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R12)2A1,5151,6161,15
1029Dwuchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R21)2A1101101,23
10301,1-Dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R152a)2F1,4141,6160,79
1032Dwumetyloamina, bezwodna2F1101100,59
1033Eter dwumetylowy2F1,4141,6160,58
1035Etan2F12120
 
9,5
12
30
 
95
120
300
0.32
0,25
0,29
0,39
1036Etyloamina2F1101100,61
1037Chlorek etylu2F1101100,8
1038Etylen, skroplony schłodzony3Fpatrz 4.3.3.2.4
1039Eter metylowoetylowy2F1101100,64
1040Tlenek etylenu lub tlenek etylenu z azotem o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temp. 50°C2TF1,5151,5150,78
1041Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu2F2,4242,6260,73
1046Hel, sprężony1Apatrz 4.3.3.2.1
1048Bromowodór, bezwodny2TC5505,5551,54
1049Wodór, sprężony1Fpatrz 4.3.3.2.1
1050Chlorowodór, bezwodny2TC12120
 
10
12
15
20
 
100
120
150
200
0,69
0,30
0,56
0,67
0,74
1053Siarkowodór2TF4,5455500,67
1055Izobutylen2F1101100,52
1056Krypton, sprężony1Apatrz 4.3.3.2.1
1058Gazy skroplone, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrza2A1.5 x ciśnienie patrz 4.3.3.2.3 lub 4.3.3.2.3
1060Metylacetylen i propadien, mieszanina, stabilizowana:2Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
 mieszanina P12F2,5252,8280,49
 mieszanina P22F2,2222,3230,47
 propadien z 1% do 4% metyloacetylenu2F2,2222,2220,50
1061Metyloamina, bezwodna2F1101,1110,58
1062Bromek metylu zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny2T1101101,51
1063Chlorek metylu (Gaz chłodniczy R40)2F1,3131,5150,81
1064Merkaptan metylowy2TF1101100,78
1065Neon, sprężony1Apatrz 4.3.3.2.1
1066Azot, sprężony1Apatrz 4.3.3.2.1
1067Czterotlenek dwuazotu (dwutlenek azotu)2TOCtylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń
1070Podtlenek azotu2O
 
22,5
 
225
 
18
22,5
25
 
180
225
250
0,78
0,68
0,74
0,75
1071Gaz olejowy, sprężony1TFpatrz 4.3.3.2.1
1072Tlen, sprężony1Opatrz 4.3.3.2.1
1073Tlen, skroplony schłodzony3Opatrz 4.3.3.2.4
1076Fosgen2TCtylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń
1077Propylen2F2,5252,7270,43
1078Gazy chłodnicze, i.n.o. takie jak:2A 
 mieszanina F12A1101,1111,23
 mieszanina F22A1,5151,6161,15
 mieszanina F32A2,4242,7271,03
 inne mieszaniny2A patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1079Dwutlenek siarki2TC1101,2121,23
1080Sześciofluorek siarki2A12120
 
7
14
16
 
70
140
160
1,34
1,04
1,33
1,37
1082Trójfluorochloroetylen, stabilizowany2TF1,5151,7171,13
1083Trójmetyloamina, bezwodna2F1101100,56
1085Bromek winylu, stabilizowany2F1101101,37
1086Chlorek winylu, stabilizowany2F1101,1110,81
1087Eter metylowowinylowy, stabilizowany2F1101100,67
1581Chloropikryna i bromek metylu, w mieszaninie zawierającej więcej niż 2% chloropikryny2T1101101,51
1582Chloropikryna i chlorek metylu, w mieszaninie2T1,3131,5150,81
1612Czterofosforan sześcioetylu i gaz sprężony, w mieszaninie1Tpatrz 4.3.3.2.1
1749Trójfluorek chloru2TOC3303301,40
1858Sześciofluoropropylen (Gaz chłodniczy R 1216)2A1,7171,9191,11
1859Czterofluorek krzemu2TC
20
30
200
300
20
30
200
300
0,74
1,10
1860Fluorek winylu, stabilizowany2F
12
22,5
120
225
 
 
25
 
 
250
0,58
0,65
0,64
1912Chlorek metylu i chlorek metylenu, w mieszaninie2F1,3131,5150,81
1913Neon, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
1951Argon, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
1952Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca do 9% tlenku etylu2A
19
25
190
250
19
25
190
250
0,66
0,75
1953Gaz sprężony, trujący, palny, i.n.o.a1TFpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1954Gaz sprężony, palny i.n.o.1Fpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1955Gaz sprężony, trujący, i.n.o.a1Tpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1956Gaz sprężony, i.n.o.1Apatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1957Deuter, sprężony1Fpatrz 4.3.3.2.1
1958
1,2-Dwuchloro-1,1,2,2-czterofluoroetan
(Gaz chłodniczy Rl14)
2A1101101,3
19591,1-Dwufluoroetylen (Gaz chłodniczy Rl132a)2F
12
22,5
120
225
 
 
25
 
 
250
0,66
0,78
0,77
1961Etan, skroplony schłodzony3Fpatrz 4.3.3.2.4
1962Etylen2F
12
22,5
120
225
 
 
22,5
30
 
 
225
300
0,25
0,36
0,34
0,37
1963Hel, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
1964Mieszanina węglowodorów gazowych, sprężona, i.n.o.1Fpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1965Gazy chłodnicze, i.n.o. takie jak:2F 
 Mieszanina A2F1101100,50
 Mieszanina A012F1,2121,4140,49
 Mieszanina A022F1,2121,4140,48
 Mieszanina A02F1,2121,4140,47
 Mieszanina Al2F1,6161,8180,46
 Mieszanina B12F2202,3230,45
 Mieszanina B22F2202,3230,44
 Mieszanina B2F2202,3230,43
 Mieszanina C2F2,5252,7270,42
 inne mieszaniny2Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1966Wodór, skroplony schłodzony3Fpatrz 4.3.3.2.4
1967Gaz insektobójczy, trujący, i.n.o. a2Tpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1968Gaz insektobójczy, i.n.o.2Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1969Izobutan2F1101100,49
1970Krypton, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
1971Metan, sprężony lub gaz ziemny, sprężony, z wysoką zawartością metanu1Fpatrz 4.3.3.2.1
1972Metan, skroplony schłodzony lub gaz ziemny, skroplony schłodzony, z wysoką zawartością metanu3Fpatrz 4.3.3.2.4
1973Chlorodwufluorometan i chloropięciofluoroetan, mieszanina o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca ok. 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R502)2A2,5252,8281,05
1974Chlorodwufluorobromometan (Gaz chłodniczy R12B1)2A1101101,61
1976Ośmiofluorocyklobutan (Gaz chłodniczy RC318)2A1101101,34
1977Azot, skroplony, schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
1978Propan2F2,1212,3230,42
1979Gazy szlachetne, mieszanina, sprężona1Apatrz 4.3.3.2.1
1980Gazy szlachetne i tlen, mieszanina, sprężona1Apatrz 4.3.3.2.1
1981Gazy szlachetne i azot, mieszanina, sprężona1Apatrz 4.3.3.2.1
1982Czterofluorometan (Gaz chłodniczy R14)2A
20
30
200
300
20
30
200
300
0,62
0,94
19831-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R133a)2A1101101,18
1984Trójfluorometan (Gaz chłodniczy R23)2A
19
25
190
250
 
 
19
25
 
 
190
250
0,92
0,99
0,87
0,95
2034Wodór i metan, mieszanina, sprężona1Fpatrz 4.3.3.2.1
20351,1,1-Trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R143a)2F2,8283,2320,79
2036Ksenon2A1212013130
1,30
1,24
20442,2-Dwumetylpropan2F1101100,53
2073Amoniak ,roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15 °C mniejszej niż 0,88, zawierający więcej niż 35% ale nie więcej niż40% zawierający więcej niż 40% ale nie więcej niż50%
 
 
4A
 
 
1
1,2
 
 
10
12
 
 
1
1,2
 
 
10
12
 
 
0,80
0,77
2187Dwutlenek węgla, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
2189Dwuchlorosilan2TFC1101100,90
2191Fluorek sulfurylu2T5505501,1
2193Sześciofluoroetan (gaz chłodniczy R116)2A
16
20
160
200
 
 
20
 
 
200
1,28
1,34
1,10
2197Jodowodór, bezwodny2TC1,9192,1212,25
2200Propadien, stabilizowany2F1,8182,0200,50
2201Podtlenek azotu, skroplony schłodzony3Opatrz 4.3.3.2.4
2203Silanb2F
22,5
25
225
250
22,5
25
225
250
0,32
0,36
2204Tlenosiarczek węgla2TF2,7273,0300,84
2417Tlenofluorek węgla2TC
20
30
200
300
20
30
200
300
0,47
0,70
2419Bromotrójfluoroetylen2F1101101,19
2420Sześciofluoroaceton2TC1,6161,8181,08
2422Ośmiofluorobuten-2 (Gaz chłodniczy Rl318)2A1101101,34
2424Ośmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R218)2A2,1212,3231,07
2451Trójfluorek azotu2O
20
30
200
300
20
30
200
300
0,50
0,75
2452Etyloacetylen, stabilizowany2F1101100,57
2453Fluorek etylu (Gaz chłodniczy R161)2F2,1212,5250,57
2454Fluorek metylu (Gaz chłodniczy R41)2F30300303000,36
25171-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R142b)2F1101100,99
2591Ksenon, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
2599Chlorotrójfluorometan i trójfluorometan, mieszanina azeotropowa zawierająca ok. 60% chlorotrójfluorometanu (Gaz chłodniczy R503)2A
3,1
4,2
10
31
42
100
3,1
 
 
4,2
10
31
 
 
42
100
0,11
0,21
0,76
0,20
0,66
2600Tlenek węgla i wodór, mieszanina, sprężona1TFpatrz 4.3.3.2.1
2601Cyklobutan2F1101100,63
2602Dwuchlorodwufluorometan i 1,1-dwufluoroetan, mieszanina azeotropowa, zawierająca ok. 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R500)2A1,8182201,01
2901Chlorek bromu2TOC1101101,50
3057Chlorek trójfluoroacetylu2TC1,3131,5151,17
3070Tlenek etylenu i dwuchlorodwufluorometan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu2A1,5151,6161,09
3083Fluorek perchlorylu2TO2,7273,0301,21
3136Trójfluorometan, skroplony schłodzony3Apatrz 4.3.3.2.4
3138Etylen, acetylen i propylen, mieszanina, skroplona schłodzona, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, do 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6%propylenu3Fpatrz 4.3.3.2.4
3153Eter perfluoro (metylowowinylowy)2F1,4141,5151,14
3154Eter perfluoro (etylowowinylowy)2F1101100,98
3156Gaz sprężony, utleniający, i.n.o..1Opatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3157Gaz skroplony, utleniający, i.n.o.2Opatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3158Gaz, skroplony, schłodzony, i.n.o.3Apatrz 4.3.3.2.4
31591,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R134a)2A1,6161,8181,04
3160Gaz skroplony, trujący, palny, i.n.o. a2TFpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3161Gaz skroplony, palny, i.n.o.2Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3162Gaz skroplony, trujący, i.n.o.a2Tpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3163Gaz skroplony, i.n.o.2Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3220Pięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R125)2A4,1414,9490,95
3252Dwufluorometan (Gaz chłodniczy R32)2F3,9394,3430,78
3296Siedmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R227)2A1,4141,6161,20
3297Tlenek etylu i chloroczterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 8,8% tlenku etylu2A1101101,16
3298Tlenek etylu i pięciofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 7,9% tlenku etylenu2A2,4242,6261,02
3299Tlenek etylenu i czterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 5,6% tlenku etylenu2A1,5151,7171,03
3300Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina zawierająca więcej niż 87% tlenku etylenu2 TF2,8282,8280,73
3303Gaz sprężony, trujący, utleniający, i.n.o.a1TOpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3304Gaz sprężony, trujący, żrący, i.n.o.a1TCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3305Gaz sprężony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a1TFCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3306Gaz sprężony, trujący, utleniający, żrący, i.n.o.a1TOCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3307Gaz skroplony, trujący, utleniający, i.n.o.a2TOpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3308Gaz skroplony, trujący, żrący, i.n.o.a2TCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3309Gaz skroplony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a2TFCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3310Gaz skroplony, trujący, utleniający, żrący i.n.o.a2TOCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3311Gaz, skroplony, schłodzony, utleniający, i.n.o.3Opatrz 4.3.3.2.4
3312Gaz, skroplony, schłodzony, palny, i.n.o.3Fpatrz 4.3.3.2.4
3318Amoniak, roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15 °C mniejszej niż 0,880 kg/l, zawierające więcej niż 50% amoniaku4TCpatrz 4.3.3.2.2
3337Gaz chłodniczy R404A2A2,9293,2320,84
3338Gaz chłodniczy R407A2A2,8283,2320,95
3339Gaz chłodniczy R407B2A3,0303,3330,95
3340Gaz chłodniczy R407C2A2,7273,0300,95
3354Gaz insektobójczy, palny, i.n.o.2Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3355Gaz insektobójczy, trujący, palny, i.n.o.a2TFpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
 
a    Dopuszczone do przewozu, jeżeli LC50 jest równe lub większe niż 200 ppm.
b    Uznawany jest za piroforyczny.

4.3.3.3       Eksploatacja
4.3.3.3.1     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są dopuszczone do przewozu różnych gazów, to zmiana przewożonych gazów powinna być poprzedzona czynnościami opróżnienia, oczyszczenia i usunięcia pozostałości, w zakresie niezbędnym dla bezpiecznego stosowania.
4.3.3.3.2     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są nadawane do przewozu, to powinny być widoczne tylko oznaczenia określone pod 6.8.3.5.6 odnoszące się do załadowanego lub dopiero co wyładowanego gazu; wszystkie oznaczenia dotyczące innych gazów powinny być zakryte.
4.3.3.3.3     Wszystkie elementy pojazdu-baterii lub MEGC powinny zawierać tylko jeden i ten sam gaz.
4.3.3.4       (Zarezerwowane)
4.3.4         Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klas 3 do 9
4.3.4.1       Kodowanie, zastosowanie racjonalne i hierarchia cystern
4.3.4.1.1     Kodowanie cystern
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
 
CzęśćOpisKod cysterny
1 
L = cysterny dla materiałów w postaci ciekłej
   (ciekłe lub stałe dostarczone do przewozu w
   stanie stopionym);
 Typy cystern
S = cysterny dla materiałów w postaci stałej
   (sypkie lub granulowane).
2Ciśnienie obliczeniowe
G = minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodnie z
   wymaganiami ogólnymi pod 6.8.2.1.14; lub
1,5; 2,65; 4; 10; 15 lub 21= minimalne ciśnienie
   obliczeniowe w barach (patrz 6.8.2.1.14).
3 
A = cysterna z dolnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 2 zamknięciami;
  
B = cysterna z dolnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami;
 
Otwory
(patrz 6.8.2.2.2)
C = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku, tylko z otworami wyczystkowymi
   poniżej powierzchni materiału ciekłego;
  
D = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku bez otworów poniżej powierzchni
   materiału ciekłego.
4 
V = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie z
   6.8.2.2.6, ale bez przerywacza płomienia lub
   cysterna nie została sprawdzona na ciśnienie
   wybuchu;
 Zawory bezpieczeństwa / urządzenia
F = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie z
   6.8.2.2.6, wyposażonym w przerywacz płomienia
   lub cysterna odporna na ciśnienie wybuchu;
  
N = cysterna bez układu odpowietrzającego zgodnego
   z 6.8.2.2.6 i niezamykana hermetycznie;
  H = cysterny zamykane hermetycznie (patrz 1.2.1).
 
4.3.4.1.2     Zastosowanie racjonalne przypisanych przez ADR kodów cystern do grup materiałów oraz hierarchia cystern.
UWAGA: Niektóre materiały oraz grupy materiałów nie są objęte podejściem racjonalnym, patrz 4.3.4.1.3
 
Zastosowanie racjonalne
 Grupa materiałów dopuszczonych 
Kod cysternyKlasaKod klasyfikacyjnyGrupa pakowaniaPozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów zgodnie z tymi kodami
MATERIAŁY CIEKŁE  
LGAV
3
 
 
9
F2
 
 
M9
III
 
 
III
LGBV; LGBF; L1,5BN; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH;
L10DH; L15CH; L21DH
LGBV
4.1
5.1
9
9
F2
O1
M6
M11
żadna
III
III
III
LGBF; L1,5BN; L4BV; L4BN; L4BH; L4BV; L4DH;
L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV 
LGBF
3
3
 
F1
F1
 
II
ciśnienie par w 50°C Ł 1,1
bar
III
L1,5BN; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH;
L10DH; L15CH; L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV i LGBV 
L1,5BN
3
 
F1
 
I, II
1,1 bar
< ciśnienie par w 50°C Ł 1,75 bar
L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH;L10DH;
L15CH; L21DH.
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV i LGBF 
L4BN
3
 
 
3
5.1
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
8
F1
 
 
FC
O1
C1
C3
C4
C5
C7
C8
C9
C10
CF1
CF2
CS1
CS2
CW1
CW2
CO1
CO2
CT1
CT2
CFT
M11
I
Ciśnienie par w 50 °C>1,75 bar
III
I, II
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II
II
II
II
II
II
II
II
II, III
II, III
II
III
L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH;
L15CH; L21DH.
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN 
L4BH
3
 
 
 
6.1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
6.2
9
FT1
FT2
FC
FTC
T1
T2
T3
T4
T6
T7
TF1
TF2
TF3
TS
TW1
TO1
TC1
TC2
TC3
TFC
I3
M2
II, III
II
II
II
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II
II, III
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH.
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN i L4BN 
L4DH
4.2
 
 
 
 
 
4.3
 
 
 
8
S1
S3
ST1
ST3
SC1
SC3
W1
WF1
WT1
WC1
CT1
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
L10DH; L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN i L4BH 
L10BH8
C1
C3
C4
C5
C7
C8
C9
C10
CF1
F2
CS1
W1
CO1
CO2
CT1
CT2
COT
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
L10CH; L10DH; L15CH i L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, i L4BH 
L10CH
3
 
 
 
6.1
 
FT1
FT2
FC
FTC
T1
T2
T3
T4
T6
T7
TF1
TF2
TF3
TS
TW1
TO1
TC1
TC2
TC3
TC4
TFC
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
L10DH; L15CH; L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1, 5BN, L4BN, L4BH, i L10BH 
L10DH
4.3
5.1
8
W1
WF1
WT1
WC1
WFC
OTC
CT1
I
I
I
I
I
I
I
L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH i L10CH 
L15CH
3
6.1
FT1
TF1
I
I
L21DH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L10BH i L10CH 
L21DH4.2
S1
S3
SW
ST3
I
I
I
I
 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH, L10CH, L10DH i L15CH 
MATERIAŁY STAŁE
SGAV
4.1
 
4.2
5.1
8
 
 
 
 
 
9
F1
F3
S2
O2
C2
C4
C6
C8
C10
T2
M7
M11
III
III
III
II, III
II, III
III
III
III
II, III
III
III
II, III
SGAN; SGAH; S4AH; S10AN; S10AH.
SGAN
4.1
 
 
 
 
 
4.2
 
 
 
 
 
4.3
 
 
 
5.1
 
 
8
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9
F1
F3
FT1
FT2
FC1
FC2
S2
S4
ST2
ST4
SC2
SC4
W2
WS
WT2
WC2
O2
OT2
OC2
C2
4
6
8
10
CF2
CS2
CW2
CO2
CT2
M3
II
II
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II
II
II
II
II
II
II
II
II
II
III
SGAH; S4AH; S10AN; S10AH.
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodu cysterny SGAV 
SGAH
6.1
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
9
T2
T3
T5
T7
T9
TF3
TS
TW2
TO2
TC2
TC4
M1
II, III
II, III
II, III
II, III
II, III
II
II
II
II
II
II
II, III
S4AH; S10AH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cysterny SGAV i SGAN 
S4AH9M2IIS10AH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN i SGAH 
S10AN8
C2
C4
C6
C8
C10
CF2
CS2
CW2
CO2
CT2
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
S10AH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV i SGAN 
S10AH
6.1
 
T2
T3
T5
T7
TS
TW2
TO2
TC2
TC4
I
I
I
I
I
I
I
I
I
 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN, SGAH i S10AN 
 
Hierarchia cystern
Cysterny o kodach odmiennych od wskazanych w niniejszej tabeli lub tabeli A w dziale 3.2, mogą być również stosowane, pod warunkiem, że pierwsza część kodu (L lub S) pozostaje niezmieniona, a każda z części od drugiej do czwartej (cyfra lub litera) tego kodu cysterny odpowiada poziomowi bezpieczeństwa co najmniej równoważnemu poziomowi wskazanemu odpowiednią częścią kodu cysterny podanego w tabeli A w dziale 3.2, według następującej rosnącej hierarchii:
Część 2: Ciśnienie obliczeniowe
G ® 1,5 ® 2,65 ® 4 ® 10 ® 15 ® 21 barów
Część 3: Otwory
A ® B ® C ® D
Część 4: Zawory/urządzenia bezpieczeństwa
V ® F ® N ® H
Na przykład, cysterna o kodzie L10CN jest dopuszczona do przewozu materiału, dla którego wskazano kod cysterny L4BN.
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie uwzględnia żadnych przepisów szczególnych przewidzianych dla poszczególnych pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).
4.3.4.1.3     Materiały i grupy materiałów wymienione poniżej, dla których w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 po kodzie cysterny podano znak "(+)", podlegają przepisom szczególnym. W tych przypadkach użycie cystern przeznaczonych do innych materiałów lub grup materiałów dozwolone jest jedynie wówczas, gdy wpisano to do świadectwa dopuszczenia. Dopuszcza się użycie cysterny o wyższej wartości kodu, zgodnie z przepisami podanymi pod tabelą 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
(a)  Klasa 4.1:
UN 2448 siarka, stopiona: kod LGBV;
(b)  Klasa 4.2:
UN 1381 fosfor biały lub żółty, suchy, pod wodą lub w roztworze; UN 2447 fosfor biały lub żółty, stopiony: kod L10DH;
(c)  Klasa 4.3:
UN 1389 amalgamat metali alkalicznych, ciekły, UN 1391 dyspersja metali alkalicznych lub dyspersja metali ziem alkalicznych, UN 1392 amalgamat metali ziem alkalicznych, ciekły, UN 1415 lit, UN 1420 stopy potasu metalicznego, ciekłe, UN 1421 stop metali alkalicznych, ciekły, i.n.o., UN 1422 stopy potasu i sodu, ciekłe, UN 1428 sód, i UN 2257 potas: kod L10BN;
UN 1407 cez i UN 1423 rubid: kod L10CH;
UN 3401 amalgamat metali alkalicznych, stały, UN 3402 amalgamat metali ziem alkalicznych, stały, UN 3403 stop potasu metalicznego, stały i UN 3404 stop potasu i sodu, stały, kod: L10BN;
(d)  Klasa 5.1:
UN 1873 kwas nadchlorowy 50-72%: kod L4DN;
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany, zawierający więcej niż 70% nadtlenku wodoru: kod L4DV;
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany, zawierający 60-70% nadtlenku wodoru: kod L4BV;
UN 2014 nadtlenek wodoru, roztwór wodnym zawierający 20-60% nadtlenku wodoru i UN 3149 nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy w mieszaninie, stabilizowanej: kod L4BV;
UN 2426 azotan amonowy, ciekły, gorący, stężony roztwór o zawartości powyżej 80%, ale nie więcej niż 93%, kod: L4BV;
UN 3375 azotan amonowy, emulsja, zawiesina lub żel, ciekłe, kod: LGAV;
UN 3375 azotan amonowy, emulsja, zawiesina lub żel, stałe, kod: SGAV;
(e)  Klasa 5.2:
UN 3109 nadtlenek organiczny typu F, ciekły i UN 3119 nadtlenek organiczny typu F, ciekły, temperatura kontrolowana: kod L4BN;
UN 3110 nadtlenek organiczny typu F, stały i UN 3120 nadtlenek organiczny typu F, stały, temperatura kontrolowana: kod S4AN;
(f)  Klasa 6.1:
UN 1613 cyjanowodór w roztworze wodnym i UN 3294 cyjanowodór w roztworze alkoholowym: kod L15DH;
(g)  Klasa 7:
Wszystkie materiały: cysterny specjalne;
Wymagania minimalne dla materiałów ciekłych: kod L2,65CN; dla materiałów stałych: kod S2,65AN.
Pomimo wymagań ogólnych niniejszego ustępu, cysterny użyte do przewozu materiałów promieniotwórczych mogą być także zastosowane do przewozu innych materiałów pod warunkiem, że wymagania podane pod 5.1.3.2 mają do nich zastosowanie.
(h)  Klasa 8:
UN 1052 fluorowodór, bezwodny i UN 1790 kwas fluorowodorowy, w roztworze, zawierającym więcej niż 85% fluorowodoru: kod L21DH;
UN 1744 brom lub UN 1744 brom w roztworze: kod L21DH;
UN 1791 podchloryn w roztworze i UN 1908 chloryn w roztworze: kod L4BV.
4.3.4.1.4     Cysterny przeznaczone do przewozu odpadów ciekłych, zgodne z wymaganiami działu 6.10, wyposażone w dwa zamknięcia zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.10.3.2, powinny być zaliczone do kodu L4AH. Jeżeli cysterny, o których mowa, wyposażone są w sposób umożliwiający przemienny przewóz materiałów ciekłych i stałych, to powinny być one zaliczone do połączonych kodów L4AH+S4AH.
4.3.4.2       Przepisy ogólne
4.3.4.2.1     Jeżeli załadowane zostały materiały gorące, to podczas przewozu temperatura zewnętrznej powierzchni cysterny lub izolacji cieplnej, nie powinna być wyższa niż 70°C.
4.3.4.2.2
 
 Połączenia rurowe pomiędzy niezależnymi, ale połączonymi wzajemnie cysternami jednostki transportowej, powinny być podczas przewozu próżne. Przewody rurowe elastyczne do napełniania i rozładunku, które nie są na stałe przymocowane do zbiornika powinny być podczas przewozu opróżnione. 
 
4.3.4.2.3     (Zarezerwowane)
4.3.5         Przepisy szczególne
Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie, jeżeli wykazane są pod nagłówkiem w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
TU1    Cysterny nie powinny być kierowane do przewozu, dopóki materiał się nie zestali całkowicie i nie zostanie pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU2    Materiał powinien być pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU3    Wnętrze zbiornika i wszystkie części stykające się z materiałem powinny być utrzymywane w czystości. Smary mogące reagować niebezpiecznie z materiałem nie powinny być używane do pomp, zaworów lub innych urządzeń.
TU4    Podczas przewozu, materiały te powinny być pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne nie powinno być niższe niż 50 kPa (0,5 bara).
Jeżeli do przewozu kierowane są próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały te materiały, to powinny być napełnione gazem obojętnym pod ciśnieniem manometrycznym co najmniej 50 kPa (0,5 bara).
TU5    (Zarezerwowane)
TU6    Materiały te nie są dopuszczone do przewozu w cysternach, pojazdach-bateriach i MEGC, jeżeli ich LC50 < 200 ppm.
TU7    Materiały zastosowane do zapewnienia szczelności połączeń lub do konserwacji zamknięć powinny być zgodne z zawartością.
TU8    Do przewozu nie powinna być stosowana cysterna ze stopu aluminium, chyba że taka cysterna zastrzeżona jest wyłącznie dla takich przewozów, a acetaldehyd nie zawiera kwasu.
TU9    UN 1203 paliwo silnikowe (benzyna) o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 110 kPa (1,1 bara), ale nie wyższej niż 150 kPa (1,5 bara), może być również przewożone w cysternach zaprojektowanych zgodnie z 6.8.2.1.14 (a) i wyposażonych zgodnie z 6.8.2.2.6.
TU10   (Zarezerwowane)
TU11   Podczas napełniania temperatura tego materiału nie powinna być wyższa niż 60°C. Maksymalna temperatura napełniania wynosząca 80°C jest dopuszczona pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające miejscowemu przegrzaniu oraz spełniono warunki podane dalej. Po napełnieniu, w zbiornikach cystern należy wytworzyć ciśnienie (np. za pomocą sprężonego powietrza) w celu sprawdzenia ich szczelności. Należy zapewnić, aby podczas przewozu nie wystąpiło podciśnienie. Przed rozładunkiem należy sprawdzić, czy ciśnienie w cysternie nadal jest wyższe od atmosferycznego. W przypadku, gdy tak nie jest, to przed rozładunkiem należy wprowadzić do cysterny gaz obojętny.
TU12   W przypadku zmiany zastosowania, zbiornik i jego wyposażenie powinny być przed i po przewozie całkowicie oczyszczane z resztek tego materiału.
TU13   Cysterny podczas napełniania nie powinny zawierać zanieczyszczeń. Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe zewnętrzne po napełnianiu i rozładunku powinny być opróżnione.
TU14   Podczas przewozu pokrywy ochronne zamknięć powinny być założone.
TU15   Cysterny nie powinny być stosowane do przewozu żywności, artykułów konsumpcyjnych lub karmy dla zwierząt.
TU16   Próżne nieoczyszczone cysterny kierowane do przewozu, powinny być:
-   napełnione azotem; lub
-   napełnione wodą w nie mniej niż 96% i nie więcej niż w 98% ich pojemności; w okresie od 1 października do 31 marca woda powinna zawierać wystarczającą ilość środka zapobiegającego jej zamarzaniu podczas przewozu; środek ten nie powinien działać korodująco i reagować z fosforem.
TU17   Mogą być przewożone tylko w pojazdach-bateriach lub MEGC, których części zestawione są z naczyń,
TU18   Stopień napełnienia powinien zawsze pozostawać poniżej wartości, dla której - w przypadku podgrzania zawartości do temperatury powodującej wzrost prężności par do wartości równej ciśnieniu otwarcia zaworu bezpieczeństwa - objętość cieczy osiągnęłaby 95% pojemności cysterny w tej temperaturze. Przepisy podane pod 4.3.2.3.4 nie mają zastosowania.
TU19   Cysterny mogą być napełnione do 98% przy zachowaniu temperatury i ciśnienia napełniania. Przepisy podane pod 4.3.2.3.4 nie mają zastosowania.
TU20   (Zarezerwowane)
TU21   W przypadku zastosowania wody jako czynnika zabezpieczającego, materiał podczas napełniania powinien być pokryty warstwą wody o grubości nie mniejszej niż 12 cm, a stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 98%. W przypadku zastosowania azotu jako czynnika zabezpieczającego, stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 96%. Pozostała przestrzeń powinna być wypełniona azotem w taki sposób, aby nawet po schłodzeniu, ciśnienie w dowolnym czasie nie obniżyło się poniżej ciśnienia atmosferycznego. Cysterna powinna być zamknięta w taki sposób, aby gaz się nie ulatniał.
TU22   Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 90% ich pojemności; jeżeli materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C, to powinno pozostawać 5% wolnej przestrzeni.
TU23   Jeżeli napełnienie ustalane jest przez pomiar masy, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,93 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU24   Jeżeli napełnianie ustalane jest przez pomiar masy, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,95 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU25   Jeżeli napełnianie ustalane jest przez pomiar masy to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 1,14 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie jest ustalane przez pomiar objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU26   Stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU27   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 98% ich pojemności.
TU28   Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 95% ich pojemności w temperaturze odniesienia 15°C.
TU29   Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 97% ich pojemności, a maksymalna temperatura po napełnieniu nie powinna być wyższa niż 140°C.
TU30   Cysterny powinny być napełnione w takim stopniu, jak podano w sprawozdaniu z badania dla zatwierdzenia typu, ale nie więcej niż do 90% ich pojemności.
TU31   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż 1 kg na litr pojemności.
TU32   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 88% ich pojemności.
TU33   Cysterny powinny być napełnione w co najmniej 88%, ale nie więcej niż do 92% ich pojemności lub do 2,86 kg na litr pojemności.
TU34   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 0,84 kg na litr pojemności.
TU35   Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne i kontenery-cysterny, które zawierały te materiały nie są objęte przepisami ADR, jeżeli zastosowano odpowiednie środki w celu wyeliminowania zagrożenia.
TU36   Stopień napełnienia, zgodnie z 4.3.2.2, w temperaturze odniesienia 15°C, nie powinien przekraczać 93% pojemności.
TU37   Przewóz w cysternach ogranicza się do materiałów zawierających patogeny, które nie stwarzają poważnego zagrożenia, ale które mogą jednakże wywoływać poważne zakażenia, a w przypadku ich uwolnienia; dostępne jest leczenie i środki zapobiegawcze, a ryzyko rozszerzenia zakażenia jest ograniczone (tzn. ryzyko indywidualne średnie, a ryzyko ogólne niskie).
TU38   (Zarezerwowane)
TU39   Powinna być wykazana podatność materiału do przewozu w cysternach. Metody oceny tej podatności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę Jedną z metod jest badanie 8 (d) w Serii Badań 8 (patrz Podręcznik badań i kryteriów, Część 1, podrozdział 18.7).
Nie zezwala się na pozostawianie materiałów w cysternach na okres, w którym mogłoby dojść do ich zbrylenia. Powinno się podjąć stosowne środki w celu uniknięcia zbrylenia lub zlepienia materiału w cysternie (np. czyszczenie).

Dział 4.4 

STOSOWANIE CYSTERN WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM, CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
4.4.1         Wymagania ogólne
Przewóz materiałów niebezpiecznych w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem jest dopuszczony tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:
(a)  materiał jest zaklasyfikowany do klasy 3, 5.1, 6.1, 6.2, 8 lub 9;
(b)  maksymalna prężność par (ciśnienie absolutne) materiału w temperaturze 50°C nie przekracza 110 kPa (1,1 bara);
(c)  przewóz tych materiałów w cysternach metalowych jest dopuszczony zgodnie z 4.3.2.1.1;
(d)  ciśnienie obliczeniowe wymienione dla danego materiału w części 2 kodu cysterny podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 nie przekracza 4 barów (patrz również 4.3.4.1.1); oraz
(e)  cysterny spełniają wymagania działu 6.9, odpowiednio do przewożonych materiałów.
4.4.2         Eksploatacja
4.4.2.1       Powinny być stosowane wymagania określone pod 4.3.2.1.5 do 4.3.2.2.4, 4.3.2.3.3 do 4.3.2.3.6, 4.3.2.4.1, 4.3.2.4.2, 4.3.4.1 i 4.3.4.2.
4.4.2.2       Temperatura przewożonego materiału w czasie napełniania nie powinna przekraczać maksymalnej temperatury roboczej określonej pod 6.9.6, wskazanej na tabliczce umieszczonej na cysternie.
4.4.2.3       Do przewozu w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mają również zastosowanie te przepisy szczególne (TU) podane pod 4.3.5 i wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2, które dotyczą przewozu w cysternach metalowych.

Dział 4.5 

STOSOWANIE CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4.
4.5.1         Stosowanie
4.5.1.1       Odpady zawierające materiały klas 3, 4.1, 5.1, 6.1, 6.2, 8 i 9 mogą być przewożone w cysternach napełnianych podciśnieniowo, przeznaczonych do przewozu odpadów, spełniających wymagania podane w dziale 6.10, jeżeli przewóz tych materiałów w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub cysternach typu nadwozie wymienne dopuszczony jest zgodnie z przepisami podanymi w dziale 4.3. Materiały przyporządkowane do kodu cysterny L4BH podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 lub do innego kodu dopuszczonego na podstawie hierarchii podanej pod 4.3.4.1.2, mogą być przewożone w cysternach do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, oznaczonych literami "A" lub "B" na trzeciej pozycji kodu umieszczonego pod numerem 9.5 w świadectwie dopuszczenia pojazdu zgodnym z wzorem podanym pod 9.1.3.5.
4.5.2         Eksploatacja
4.5.2.1       Przepisy działu 4.3, z wyjątkiem podanych pod 4.3.2.2.4 i 4.3.2.3.3, mają zastosowanie do przewozu odpadów w cysternach napełnianych podciśnieniowo łącznie z przepisami podanymi poniżej pod 4.5.2.2 do 4.5.2.4.
4.5.2.2       Do przewozu materiałów ciekłych zaklasyfikowanych jako zapalne, cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny być napełniane przy użyciu urządzeń umożliwiających wypływ cieczy do zbiornika z małej wysokości. Powinny być podjęte środki przeciwdziałające rozpylaniu cieczy.
4.5.2.3       W przypadku rozładunku materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu poniżej 23°C przy użyciu sprężonego powietrza, maksymalne dopuszczalne ciśnienie powietrza wynosi 100 kPa (1 bar).
4.5.2.4       Stosowanie cystern wyposażonych w tłok wewnętrzny wykorzystywany jako przegroda jest dozwolone jedynie wtedy, gdy materiały znajdujące się po obu stronach przegrody (tłoka) nie reagują ze sobą niebezpiecznie (patrz 4.3.2.3.6).

CZĘŚĆ 5 

PROCEDURY NADAWCZE

Dział 5.1 

PRZEPISY OGÓLNE

5.1.1         Stosowanie i przepisy ogólne
Niniejsza część zawiera przepisy dotyczące przesyłek z towarami niebezpiecznymi w zakresie ich oznakowania, stosowania nalepek ostrzegawczych, dokumentacji oraz w przypadku, gdy ma to zastosowanie, zatwierdzania przewozu i wcześniejszego powiadamiania.
5.1.2         Używanie opakowań zbiorczych
5.1.2.1 (a)   Jeżeli nie są widoczne numery UN i nalepki odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, to opakowanie to powinno być zaopatrzone w napis "OPAKOWANIE ZBIORCZE" i w numer UN poprzedzony literami "UN" oraz w nalepki wymagane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2, w odniesieniu do każdego z towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym. W przypadku, gdy dla różnych sztuk przesyłki wymagany jest ten sam numer UN lub ta sama nalepka, jednokrotne ich umieszczenie na opakowaniu zbiorczym uważa się za wystarczające.
(b)  Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 podanym pod 5.2.2.2.2, powinna być umieszczona na dwóch przeciwległych bokach opakowania zbiorczego:
-   zawierającego sztuki przesyłki, które powinny być zaopatrzone w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, z wyjątkiem przypadków, gdy nalepki te pozostają widoczne; oraz
-   zawierającego materiały ciekłe w sztukach przesyłki, które nie wymagają zaopatrzenia w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, z wyjątkiem przypadków, gdy nalepki te pozostają widoczne.
5.1.2.2       Każda sztuka przesyłki z towarami niebezpiecznymi znajdująca się w opakowaniu zbiorczym, powinna odpowiadać wszystkim, mającym zastosowanie, przepisom ADR. Potwierdzeniem spełnienia niniejszego wymagania jest naniesienie na opakowanie zbiorcze napisu "opakowanie zbiorcze". Opakowanie zbiorcze nie powinno wpływać negatywnie na parametry użytkowe zawartych w nim sztuk przesyłki.
5.1.2.3       Do opakowań zbiorczych mają zastosowanie zakazy ładowania razem.
5.1.3         Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny, pojazdy i kontenery do przewozu luzem
5.1.3.1       Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny (w tym pojazdy-cysterny, pojazdy-baterie, cysterny odejmowalne, cysterny przenośne, kontenery-cysterny i MGEC) pojazdy i kontenery do przewozu luzem, które zawierały towary niebezpieczne różnych klas, z wyjątkiem klasy 7, powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze tak, jak w stanie ładownym.
UWAGA: W odniesieniu do dokumentacji, patrz dział 5.4.
5.1.3.2       Cysterny i DPPL, stosowane do przewozu materiałów promieniotwórczych, nie powinny być używane do składowania lub przewozu innych towarów, o ile nie zostaną odkażone do poziomu niższego niż 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności i do poziomu 0,04 Bq/cm2 dla pozostałych emiterów promieniowania alfa.
5.1.4         Pakowanie razem
Jeżeli dwa lub więcej towary niebezpieczne zapakowane są do tego samego opakowania zewnętrznego, to taka sztuka przesyłki powinna być oznakowana i zaopatrzona w nalepki ostrzegawcze wymagane dla każdego materiału lub przedmiotu. W przypadku, gdy dla różnych towarów wymagana jest taka sama nalepka, wystarczające jest umieszczenie na opakowaniu zewnętrznym jednego jej egzemplarza.
5.1.5         Przepisy ogólne dla klasy 7
5.1.5.1       Wymagania przed wysyłką
5.1.5.1.1     Wymagania przed pierwszą wysyłką sztuki przesyłki
Przed pierwszą wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  jeżeli ciśnienie projektowe zestawu przekracza 35 kPa (ciśnienie manometryczne), to należy zapewnić, aby zestaw ten dla każdej sztuki przesyłki odpowiadał wymaganiom zatwierdzonego wzoru sztuki przesyłki w zakresie utrzymania jego integralności pod takim ciśnieniem;
(b)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny, należy zapewnić, aby skuteczność osłony i zestawu zapewniającego szczelność, a jeżeli jest to konieczne, to również charakterystyki przepływu ciepła i skuteczność zestawu krytycznościowo-bezpiecznego, mieściły się w granicach odpowiednich dla danej sztuki przesyłki lub określonych dla zatwierdzonego wzoru;
(c)  jeżeli w celu spełnienia wymagań podanych pod 6.4.11.1, do sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny dołączone są pochłaniacze neutronów jako ich część składowa, to należy dokonać sprawdzenia obecności i rozmieszczenia tych pochłaniaczy.
5.1.5.1.2     Wymagania przed każdą wysyłką sztuki przesyłki
Przed wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania dla każdej sztuki przesyłki podane w odpowiednich przepisach ADR;
(b)  należy zapewnić, aby uchwyty do podnoszenia, które nie spełniają wymagań podanych pod 6.4.2.2 zostały zdjęte lub aby, zgodnie z 6.4.2.3, zastosowano środki uniemożliwiające użycie tych uchwytów do podnoszenia sztuki przesyłki;
(c)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwach zatwierdzenia;
(d)  każda sztuka przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C powinna być przetrzymywana do czasu, kiedy będą osiągnięte warunki równowagi, dostatecznie bliskie warunkom temperatury i ciśnienia określonym dla danej sztuki przesyłki, o ile w jednostronnym zatwierdzeniu nie ustalono odstępstwa od tych warunków;
(e)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C należy zapewnić, poprzez kontrolę lub odpowiednie badania, aby wszystkie zamknięcia, zawory i inne otwory zestawu zapewniającego szczelność, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, były dokładnie zamknięte oraz, jeżeli jest to wymagane, uszczelnione tak, jak podczas badań przeprowadzanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.8.7;
(f)  dla każdego materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia materiału oraz odpowiednie wymagania ADR;
(g)  dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy wykonać odpowiednie pomiary określone pod 6.4.11.4 (b) i sprawdzić, czy każda sztuka przesyłki jest zamknięta tak, jak określono pod 6.4.11.7;
(h)  dla każdego materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia oraz odpowiednie wymagania ADR.
5.1.5.2       Zatwierdzanie przewozu i powiadamianie
5.1.5.2.1     Wymagania ogólne
Niezależnie od zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki, o których mowa w dziale 6.4, w niektórych przypadkach wymagane jest zatwierdzenie wielostronne (5.1.5.2.2. i 5.1.5.2.3) oraz powiadomienie o przewozie właściwej władzy (5.1.5.2.4).
5.1.5.2.2     Zatwierdzanie przewozu
Zatwierdzenie wielostronne wymagane jest dla:
(a)  przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) nieodpowiadających wymaganiom podanym pod 6.4.7.5 lub zaprojektowanym dla zapewnienia kontrolowanego okresowego zmniejszania ciśnienia;
(b)  przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(c)  przewozu sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego dla sztuk przesyłki przekracza 50;
z wyjątkiem przypadków, gdy właściwa władza zezwoli na przewóz takich sztuk przesyłki przez swoje terytorium bez wymaganego zatwierdzenia, w drodze postanowienia specjalnego, zawartego w wydanym przez nią świadectwie zatwierdzenia wzoru (patrz 5.1.5.3.1).
5.1.5.2.3     Zatwierdzanie przewozu w warunkach specjalnych
Właściwa władza może zatwierdzić warunki, na których przesyłka niespełniająca wszystkich wymagań odpowiednich przepisów ADR może być przewożona w warunkach specjalnych (patrz 1.7.4).
5.1.5.2.4     Powiadamianie
Ustala się następujące wymagania dotyczące powiadamiania właściwych władz:
(a)  przed pierwszą wysyłką każdej sztuki przesyłki, która wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby egzemplarz każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę dla danego wzoru sztuki przesyłki został dostarczony właściwej władzy każdego państwa, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Nadawca nie jest zobowiązany do oczekiwania na potwierdzenie otrzymania przez właściwą władzę kopii świadectw, a właściwa władza nie jest zobowiązana do przekazania takiego potwierdzenia;
(b)  o każdym z następujących rodzajów przewozów:
(i)  sztuk przesyłki typu C zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(ii)  sztuk przesyłki Typu B(U) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(iii)  sztuk przesyłki Typu B(M);
(iv)  przewóz w warunkach specjalnych;
nadawca powinien powiadomić właściwą władzę każdego państwa, na którego terytorium lub przez którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Powiadomienie to powinno być dostarczone właściwej władzy, co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem przewozu;
(c)  nadawca nie jest zobowiązany do przesyłania oddzielnego powiadomienia, jeżeli wymagane informacje o przewozie podane są we wniosku o jego zatwierdzenie;
(d)  powiadomienie o przesyłce powinno zawierać:
(i)  informacje niezbędne do identyfikacji sztuki przesyłki lub sztuk przesyłki, obejmujące numery ich świadectw i znaki rozpoznawcze;
(ii)  informacje o terminie przewozu, planowanym dniu dostawy oraz proponowanej trasie przewozu;
(iii)  nazwa(y) materiału(ów) promieniotwórczych lub izotopu(ów);
(iv)  opis stanu fizycznego i postaci chemicznej materiału promieniotwórczego, albo stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(v)  maksymalną aktywność zawartości promieniotwórczej w czasie przewozu, określona w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych, zamiast aktywności, może być podana ich masa w gramach (g) lub w wielokrotnościach gramów.
5.1.5.3       Świadectwa wydawane przez właściwą władzę
5.1.5.3.1     Świadectwa wydawane przez właściwą władzę wymagane są dla:
(a)  wzorów:
(i)  materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci;
(ii)  materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(iii)  sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu;
(iv)  wszystkich sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli nie są one wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(v)  sztuk przesyłki Typu B(U) i Typu B(M);
(vi)  sztuk przesyłki Typu C;
(b)  przewozu w warunkach specjalnych;
(c)  niektórych przewozów (patrz 5.1.5.2.2).
Świadectwa powinny potwierdzać spełnienie odpowiednich wymagań, a w przypadku zatwierdzonych wzorów, powinny nadawać tym wzorom znaki rozpoznawcze.
Świadectwa zatwierdzenia wzoru i przewozu mogą stanowić jeden dokument.
Świadectwa i wnioski o ich wydanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.4.23.
5.1.5.3.2     Nadawca powinien posiadać egzemplarz każdego stosowanego świadectwa. Przed przystąpieniem do przewozu zgodnie z warunkami określonymi w świadectwach, nadawca powinien również posiadać instrukcje dotyczące właściwego zamykania sztuki przesyłki oraz innych czynności przygotowawczych poprzedzających wysyłkę.
5.1.5.3.3     W przypadku wzorów sztuk przesyłki, dla których nie jest wymagane świadectwo wydane przez właściwą władzę, nadawca powinien umożliwić właściwej władzy, na jej wniosek, przeprowadzenie kontroli dokumentów potwierdzających zgodność wzoru sztuki przesyłki ze wszystkimi, mającymi zastosowanie, wymaganiami.
5.1.5.4       Streszczenie wymagań dotyczących zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania
UWAGA 1: Przed pierwszym przewozem każdej sztuki przesyłki, której wzór wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby kopia egzemplarza świadectwa tego wzoru została dostarczona właściwej władzy państwa, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz (patrz 5.1.5.2.4 (a)).
UWAGA 2: Powiadomienie jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3x103 A1 lub 3x103 A2, albo 1.000 TBq (patrz 5.1.5.2.4 (b)).
UWAGA 3: Wielostronne zatwierdzenie przewozu jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3x103 A1 lub 3x103 A2, albo 1.000 TBq oraz w przypadku, gdy dopuszczone jest okresowe, kontrolowane zmniejszenie ciśnienia (patrz 5.1.5.2).
UWAGA 4: W odniesieniu do stosowanej sztuki przesyłki, patrz przepisy dotyczące zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania o przewozie.
 
 
 
 
Przedmiot
 
 
 
Numer
Wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzęPrzed każdym przewozem wymagane jest powiadomienie przez nadawcę
 
 
 
Przepis
 UNPaństwa nadaniaPaństw na trasie przewozuawłaściwych władz państwa nadania i państw na trasie przewozua 
Określenie nie wymienionych wartości A1 i A2-TakTakNie
 
-
Wyłączone sztuki przesyłki:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
2908
2909
2910
2911
 
Nie
Nie
 
Nie
Nie
 
Nie
Nie
 
 
-
Materiały LSAb i przedmioty SCOb, przemysłowe sztuki przesyłki typu 1, 2 lub 3 z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
2912
2913
3321
3322
Nie
Nie
Nie
Nie
Nie
Nie
 
 
-
Sztuki przesyłki Typu Ab z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
2915
3332
 
 
 
Nie
Nie
 
 
 
Nie
Nie
 
 
 
Nie
Nie
 
 
-
Sztuki przesyłki Typu B(U)b z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
2916
 
 
 
Tak
Nie
 
 
 
Nie
Nie
 
 
 
Patrz UWAGA 1
Patrz UWAGA 2
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.2
Sztuki przesyłki Typu B(M)b z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
2917
 
 
 
Tak
Patrz
UWAGA 3
 
 
 
Tak
Patrz
UWAGA 3
 
 
 
Nie
Tak
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
5.1.5.2.2
6.4.22.3
Sztuki przesyłki Typu Cb z materiałem nierozszczepialny i rozszczepialnym wyłączonym:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz
3323
 
 
 
Tak
Nie
 
 
 
Nie
Nie
 
 
 
Patrz UWAGA 1
Patrz UWAGA 2
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.2
Sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych:
- wzór sztuki przesyłki
- przewóz:
2977
3324
3325
3326
3327
3328
3329
3330
3331
3333
 
 
Takc
 
 
Takc
 
 
Nie
5.1.5.3.1 (a)
5.1.5.2.2
6.4.22.4
6.4.22.5
- suma wskaźników bezpieczeństwa
 krytycznościowego nie większa
 niż 50,
 NiedNiedPatrz UWAGA 2 
- suma wskaźników bezpieczeństwa
 krytycznościowego większa niż
 50
 TakTakPatrz UWAGA 2 
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci:
- wzór
- przewóz
 
 
-
Patrz UWAGA 4
 
 
Tak
Patrz
UWAGA 4
 
 
Nie
Patrz
UWAGA 4
 
 
Nie
Patrz UWAGA 4
1.6.6.3
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.5
Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny:
- wzór
 
 
-
 
 
Tak
 
 
Nie
 
 
Nie
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.3
- przewóz
Patrz
UWAGA 4
Patrz
UWAGA 4
Patrz
UWAGA 4
Patrz UWAGA 4 
Sztuki przesyłki zawierające 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu:
- wzór
 
 
 
-
 
 
 
Tak
 
 
 
Nie
 
 
 
Nie
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.1
- przewóz
Patrz
UWAGA 4
Patrz
UWAGA 4
Patrz
UWAGA 4
Patrz UWAGA 4 
Warunki specjalne:
- przewóz
2919
3331
 
Tak
 
Tak
 
Tak
1.7.4.2
5.1.5.3.1 (b)
5.1.5.2.4 (b)
Wzory sztuk przesyłki zatwierdzone zgodnie z warunkami przejściowymi-
 
Patrz 1.6.6
 
Patrz 1.6.6
 
Patrz UWAGA 1
1.6.6.1
1.6.6.2
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
5.1.5.2.2
 
a    Państwa, na terytoriach których wykonywany jest przewóz.
b    Jeżeli zawartość promieniotwórcza jest materiałem rozszczepialnym, który nie jest zwolniony z wymagań dotyczących sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, to stosuje się przepisy dotyczące sztuk przesyłki z materiałem rozszczepialnym (patrz 6.4.11).
c    Wzory sztuk przesyłki dla materiałów rozszczepialnych mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.
d    Przewozy mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.

Dział 5.2 

OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH

5.2.1         Oznakowanie sztuk przesyłki
UWAGA: W odniesieniu do oznakowania dotyczącego konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań, dużych opakowań, naczyń do gazu oraz DPPL, patrz część 6.
5.2.1.1       O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każda sztuka przesyłki powinna być oznakowana w sposób czytelny i trwały numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów niebezpiecznych, poprzedzonymi literami "UN". W przypadku przedmiotów nieopakowanych, oznakowanie to powinno być naniesione na samym przedmiocie, na zawierającej go klatce, na wyposażeniu służącym do jego przenoszenia lub składowania albo na jego wyrzutni.
5.2.1.2       Oznakowanie wszystkich sztuk przesyłki wymagane przepisami niniejszego działu:
(a)  powinno być dobrze widoczne i czytelne;
(b)  powinno być odporne na zewnętrzne warunki atmosferyczne, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swoich funkcji.
5.2.1.3       Opakowania awaryjne powinny być dodatkowo oznakowane napisem "AWARYJNE".
5.2.1.4       Duże pojemniki do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być oznakowane na dwóch przeciwległych stronach.
5.2.1.5       Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 1
W przypadku towarów klasy 1, sztuki przesyłki powinny być dodatkowo oznakowane poprzez naniesienie prawidłowej nazwy przewozowej, ustalonej zgodnie z 3.1.2. Nazwa ta powinna być czytelna i nieścieralna. Powinna być podana w języku urzędowym państwa nadania, a jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, to również w jednym z tych języków, o ile umowa zawarta miedzy państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowi inaczej.
5.2.1.6       Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 2
Naczynia do wielokrotnego napełniania, powinny być zaopatrzone w następujące dane, naniesione w sposób czytelny i trwały:
(a)  numer rozpoznawczy UN i prawidłowa nazwa przewozowa gazu lub mieszaniny gazów, ustalona zgodnie z 3.1.2.
W przypadku gazów zaklasyfikowanych do określenia i.n.o., oprócz numeru rozpoznawczego powinna być podana tylko nazwa techniczna gazu1.
W przypadku mieszanin, należy podać najwyżej dwa składniki, które mają największy wpływ na zagrożenia;
(b)  w przypadku gazów sprężonych napełnianych według masy oraz gazów skroplonych, maksymalna masa napełnienia i tara naczynia wraz z zamontowanym osprzętem i akcesoriami stosowanymi podczas napełniania lub masa brutto;
(c)  data (rok) następnego badania okresowego.

______
1    Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej lub, odpowiednio, zamiast prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dopuszcza się stosowanie następujących nazw:
-   w przypadku UN 1078 GAZU CHŁODNICZEGO, I.N.O.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
-   w przypadku UN 1060 METYLOACETYLENU I PROPADIENU, MIESZANINY STABILIZOWANEJ: mieszanina P1, mieszanina P2;
-   w przypadku UN 1965 MIESZANINY SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O.: mieszanina A lub butan, mieszanina A01 lub butan, mieszanina A02 lub butan, mieszanina A0 lub butan, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C lub propan. Nazwy handlowe oraz nazwy podane pod 2.2.2.3 w Uwadze 1 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
-   w przypadku UN 1010 Butadieny, stabilizowane: Butadien-1,2, stabilizowany, Butadien-1,3, stabilizowany.

Dane te mogą być wygrawerowane na naczyniu lub umieszczone na przymocowanej do niego trwałej tabliczce informacyjnej lub naklejce naniesionej na naczynie, albo przedstawione za pomocą dobrze widocznego napisu trwale naniesionego przez malowanie lub w inny równoważny sposób.
UWAGA 1: Patrz również 6.2.1.7.
UWAGA 2: W odniesieniu do naczyń jednorazowego użytku, patrz 6.2.1.8.
5.2.1.7       Przepisy szczególne dotyczące oznakowania materiałów klasy 7
5.2.1.7.1     Każda sztuka przesyłki powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis identyfikujący nadawcę i odbiorcę lub jednego z nich.
5.2.1.7.2     Każda sztuka przesyłki, inna niż wyłączona sztuka przesyłki, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN" oraz w prawidłową nazwę przewozową. W przypadku wyłączonych sztuk przesyłki, wymagany jest tylko numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN".
5.2.1.7.3     Każda sztuka przesyłki o masie brutto większej niż 50 kg powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis podający jej dopuszczalną masę brutto.
5.2.1.7.4     Każda sztuka przesyłki, która odpowiada:
(a)  wzorowi sztuki przesyłki typu IP-1, sztuki przesyłki typu IP-2 lub sztuki przesyłki typu IP-3, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis "TYP IP-1", "TYP IP-2" lub "TYP IP-3", odpowiednio do typu;
(b)  wzorowi sztuki przesyłki typu A powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis "TYP A";
(c)  wzorowi sztuki przesyłki typu IP-2, typu IP-3 lub wzorowi sztuki przesyłki typu A, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym (Kod VRI)2 właściwy dla państwa pochodzenia wzoru oraz nazwę producenta lub w inne oznakowanie identyfikujące opakowanie, określone przez właściwą władzę.
5.2.1.7.5     Na każdej sztuce przesyłki odpowiadającej wzorowi zatwierdzonemu przez właściwą władzę, powinien znajdować się na zewnętrznej powierzchni opakowania czytelny i trwały:
(a)  znak rozpoznawczy nadany temu wzorowi przez właściwą władzę;
(b)  numer seryjny opakowania odpowiadającego zatwierdzonemu wzorowi;
(c)  napis "TYP B(U)" lub "TYP B(M)", odpowiednio dla wzoru sztuk przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M); oraz
(d)  napis "TYP C", dla wzoru sztuki przesyłki Typu C.
5.2.1.7.6     Każda sztuka przesyłki odpowiadająca wzorowi Typu B(U), Typu B(M) lub Typu C, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni naczynia, odpornej na działanie ognia i wody, w wygrawerowany, wytłoczony lub naniesiony w inny sposób zapewniający odporność na działanie tych czynników, symbol promieniowania (trójlistek), pokazany na rysunku poniżej.

Podstawowy symbol promieniowania (trójlistek) ma wymiary
oparte na promieniu "x" koła umieszczonego w jego środku.
Minimalna dopuszczalna wartość "x" wynosi 4 mm.

______
2    Kod VRI - znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).


5.2.1.7.7     Jeżeli materiały LSA-I lub przedmioty SCO-I znajdują się w pojemnikach lub są owinięte i przewożonena warunkach używania wyłącznego, dopuszczonego zgodnie z 4.1.9.2.3, to powierzchnia zewnętrzna tych pojemników lub materiału, którym je owinięto, może być oznakowana odpowiednio napisem: "PROMIENIOTWÓRCZE LSA-I" lub "PROMIENIOTWÓRCZE SCO-I".
5.2.2         Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki
5.2.2.1       Przepisy dotyczące stosowania nalepek
5.2.2.1.1     O ile przepisy szczególne podane w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2 nie stanowią inaczej, na sztuce przesyłki zawierającej materiał lub przedmiot wymieniony w tej tabeli powinny być umieszczone nalepki podane w kolumnie (5).
5.2.2.1.2     Zamiast nalepek może być stosowane nieścieralne oznakowanie ostrzegawcze, odpowiadające dokładnie wymaganym wzorom nalepek.
5.2.2.1.3 - 5.2.2.1.5  (Zarezerwowane)
5.2.2.1.6     Z zastrzeżeniem przepisu 5.2.2.2.1.2, każda nalepka powinna być:
(a)  umieszczona na tej samej stronie sztuki przesyłki, o ile pozwala na to wielkość tej sztuki przesyłki, a w przypadku klas 1 i 7 blisko napisu zawierającego prawidłową nazwę przewozową;
(b)  tak umieszczona na sztuce przesyłki, aby nie była zakryta lub zasłonięta przez jakąkolwiek część wyposażenia tej sztuki przesyłki, inną nalepką lub oznakowaniem; oraz
(c)  umieszczona w pobliżu innych nalepek, jeżeli wymaga się więcej niż jednej nalepki.
Jeżeli nieregularny kształt lub małe wymiary sztuki przesyłki uniemożliwiają odpowiednie umieszczenie na niej nalepki, to może być ona umieszczona na dobrze zamocowanej przywieszce lub w inny odpowiedni sposób.
5.2.2.1.7     Nalepki na dużych pojemnikach do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych bokach.
5.2.2.1.8     (Zarezerwowane)
5.2.2.1.9     Przepisy szczególne dotyczące, stosowania nalepek ostrzegawczych w przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych
(a)  Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 4.1 oznacza, że dany produkt może być palny, nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dla materiałów samoreaktywnych typu B powinna być dodatkowo stosowana nalepka zgodna ze wzorem nr 1, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich materiałów samoreaktywnych nie wykazują one właściwości wybuchowych.
(b)  Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 5.2 oznacza, że dany produkt może być palny, nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dodatkowo powinny być stosowane następujące nalepki:
(i)  nalepka zgodna ze wzorem nr 1, dla nadtlenków organicznych typu B, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich nadtlenków organicznych nie wykazują one właściwości wybuchowych;
(ii)  nalepka zgodna ze wzorem nr 8, w przypadku, gdy spełnione są kryteria dla klasy 8 na poziomie I lub II grupy pakowania.
W przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych, które wymienione są z nazwy, wymagane nalepki podane są odpowiednio w wykazach pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
5.2.2.1.10    Przepisy szczególne dotyczące stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki z materiałami zakaźnymi
Oprócz nalepki zgodnej ze wzorem nr 6.2, sztuki przesyłki z materiałami zakaźnymi powinny być zaopatrzone w inne nalepki wymagane ze względu na właściwości tych materiałów.
5.2.2.1.11    Przepisy szczególne dotyczące umieszczania nalepek na materiałach promieniotwórczych
5.2.2.1.11.1  Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.1.3, dotyczącym dużych kontenerów i cystern, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierające materiał promieniotwórczy, powinny być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki zgodne ze wzorem nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do ich kategorii (patrz 2.2.7.8.4). Nalepki powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych zewnętrznych powierzchniach sztuki przesyłki lub na zewnętrznych powierzchniach wszystkich czterech ścian bocznych kontenera. Każde opakowanie zbiorcze zawierające materiał promieniotwórczy powinno być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki na przeciwległych zewnętrznych powierzchniach opakowania. Dodatkowo, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierający materiał rozszczepialny, inny niż materiał rozszczepialny wyłączony na podstawie 6.4.11.2, powinny być zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 7E. Jeżeli nalepki te są wymagane, to powinny być one umieszczone obok innych nalepek stosowanych dla materiału promieniotwórczego. Nalepki nie powinny zakrywać oznakowania określonego pod 5.2.1. Każda nalepka nieodpowiadająca zawartości powinna być usunięta lub zakryta.
5.2.2.1.11.2  Każda nalepka odpowiadająca wzorom nr 7A, 7B i 7C powinna zawierać następujące informacje:
(a)  zawartość:
(i)  z wyjątkiem materiału LSA-I, nazwę (nazwy) izotopu promieniotwórczego (izotopów promieniotwórczych) wskazaną w tabeli 2.2.7.7.2.1, w postaci podanych tam symboli. W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, powinny być wymienione izotopy, dla których ograniczenia są najostrzejsze, w takiej ilości, która zmieści się w przeznaczonym do tego celu miejscu na nalepce. Po nazwie izotopu promieniotwórczego powinna być podana odpowiednio grupa LSA lub SCO. W tym celu powinno stosować się określenia "LSA-II", "LSA-III", "SCO-I" i "SCO-II";
(ii)  dla materiału LSA-I, wymagane jest tylko określenie "LSA-I"; nie jest konieczne podawanie nazwy izotopu promieniotwórczego;
(b)  aktywność: największa aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażona w bekeralach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiału rozszczepialnego, zamiast aktywności może być podana jego masa w gramach (g) lub w ich wielokrotnościach;
(c)  w przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, w pozycjach "zawartość" i "aktywność" umieszczonych na nalepce należy podać odpowiednio informacje wymagane pod (a) i (b) powyżej, jako wartości sumaryczne dla całego opakowania zbiorczego lub kontenera, z wyjątkiem opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających sztuki przesyłki z różnymi izotopami promieniotwórczymi, dla których wymienione pozycje mogą zawierać napis "Patrz dokumenty przewozowe";
(d)  wskaźnik transportowy: patrz 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2 (pozycja wskaźnik transportowy nie jest wymagana dla kategorii I-BIAŁEJ).
5.2.2.1.11.3  Na każdej nalepce zgodnej ze wzorem nr 7E powinien być podany wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI), zawarty w świadectwie zatwierdzenia warunków specjalnych lub w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanych przez właściwą władzę.
5.2.2.1.11.4  W przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) wymagany pod 5.2.2.1.11.3 powinien być podany na nalepce w postaci sumarycznej dla całej zawartości materiału rozszczepialnego.
5.2.2.1.12    Umieszczanie nalepek dodatkowych
Z wyjątkiem klas 1 i 7, na dwóch przeciwległych stronach następujących sztuk przesyłki powinna być umieszczona nalepka zgodna ze wzorem nr 11, podanym pod 5.2.2.2.2:
-   na sztukach przesyłki zawierających naczynia z materiałami ciekłymi, jeżeli zamknięcia tych naczyń nie są widoczne z zewnątrz;
-   na sztukach przesyłki zawierających naczynia z urządzeniami odpowietrzającymi lub na naczyniach z urządzeniami odpowietrzającymi bez opakowań zewnętrznych; oraz
-   na sztukach przesyłki zawierających gazy skroplone, schłodzone.
5.2.2.2       Przepisy dotyczące nalepek
5.2.2.2.1     Nalepki powinny spełniać przepisy podane poniżej oraz odpowiadać wzorom w zakresie koloru, symboli i formatu, podanym pod 5.2.2.2.2.
5.2.2.2.1.1   Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, powinny mieć kształt kwadratu obróconego o kąt 45° (ustawionego na wierzchołku), o długości boku co najmniej 100 mm. Wewnątrz każdej nalepki, w odległości 5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać linia równoległa do tych krawędzi, w takim samym kolorze jak kolor symbolu. Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 powinna mieć kształt prostokąta o standardowym formacie A5 (148 x 210 mm). W przypadku naczyń przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, dopuszcza się odpowiednio stosowanie standardowego formatu A7 (74 x 105 mm). Jeżeli jest to konieczne ze względu na wielkość sztuki przesyłki, to podane wymiary nalepek mogą być zmniejszone pod warunkiem, że nalepki pozostaną dobrze widoczne.
5.2.2.2.1.2   Butle dla klasy 2, ze względu na swój kształt, ustawienie i urządzenia mocujące je podczas przewozu, mogą być zaopatrzone w nalepki o zmniejszonych wymiarach zgodnie z normą ISO 7225:1994 "Butle do gazu - nalepki ostrzegawcze", odpowiadające wzorom opisanym w niniejszym rozdziale i przeznaczone do umieszczenia na niecylindrycznej części butli (na szyjce). W odstępstwie od przepisów podanych pod 5.2.2.1.6, nalepki mogą zachodzić na siebie w stopniu dopuszczonym w normie ISO 7225. Jednakże, w każdym przypadku, nalepka odpowiadająca zagrożeniu dominującemu oraz cyfry umieszczone na wszystkich nalepkach powinny pozostać widoczne, a symbole umieszczone na nalepkach powinny być rozpoznawalne.
5.2.2.2.1.3   Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, podzielone są na połowy. Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, górna połowa nalepki przeznaczona jest na symbol graficzny, a dolna połowa odpowiednio na tekst, numer klasy i literę grupy zgodności.
UWAGA: W odniesieniu do nalepek dla klas 1, 2, 3, 5.1, 5.2, 7, 8 i 9, odpowiedni numer klasy powinien być umieszczony w dolnym narożu nalepki. W odniesieniu do nalepek dla klas 4.1, 4.2 i 4.3 oraz 6.1 i 6.2, w dolnym narożu nalepki powinna być umieszczona odpowiednio tylko cyfra 4 lub 6 (patrz 5.2.2.2.2).
5.2.2.2.1.4   Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, nalepki dla klasy 1 zawierają w dolnej połowie numer podklasy oraz literę grupy zgodności właściwe dla danego materiału lub przedmiotu. Nalepki zgodne ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, zawierają w górnej połowie numer podklasy, a w dolnej literę grupy zgodności.
5.2.2.2.1.5   Na nalepkach, innych niż nalepki dla materiałów klasy 7, możliwe jest umieszczenie pod symbolem dodatkowego tekstu (oprócz numeru klasy), przy czym tekst ten powinien być ograniczony do informacji opisujących rodzaj zagrożenia oraz środki ostrożności wymagane podczas manipulowania sztuką przesyłki.
5.2.2.2.1.6   Symbole, tekst i numery powinny być dobrze widoczne i nieścieralne oraz powinny być naniesione na wszystkich nalepkach kolorem czarnym, z wyjątkiem:
(a)  nalepki zgodnej ze wzorem nr 8, na której tekst (jeżeli występuje) oraz numer klasy powinny być naniesione kolorem białym;
(b)  nalepek mających tło całkowicie zielone, czerwone lub niebieskie, na których symbole, tekst i numery mogą być naniesione kolorem białym; oraz
(c)  nalepek zgodnych ze wzorem nr 2.1 umieszczonych na butlach i nabojach gazowych stosowanych do gazów o numerach UN 1011, 1075, 1965 i 1978, na których symbole, tekst i numery mogą mieć kolor naczynia, o ile zapewniony jest odpowiedni kontrast.
5.2.2.2.1.7   Wszystkie nalepki powinny być odporne na działanie warunków atmosferycznych, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swojej funkcji.
5.2.2.2.2     Wzory nalepek ostrzegawczych

KLASA 1 (zagrożenie)
Materiały i przedmioty wybuchowe


(Nr 1)
Podklasy 1.1, 1.2 i 1.3
Symbol (eksplodująca bomba): czarny; tło pomarańczowe; cyfra "1" w dolnym narożu


(Nr 1.4)
Podklasa 1.4


(Nr 1.5)
Podklasa 1.5


(Nr 1.6)
Podklasa 1.6

Tło pomarańczowe; cyfry czarne; numery podklas powinny mieć wysokość około 30 mm i grubość około 5 mm (dla nalepki o boku 100 mm); cyfra "1" w dolnym narożu
**   Miejsce na wpisanie podklasy; nie należy wypełniać w przypadku, gdy skłonność do wybuchu jest zagrożeniem dodatkowym.
*    Miejsce na wpisanie grupy zgodności; nie należy wypełniać w przypadku, gdy skłonność do wybuchu jest zagrożeniem dodatkowym.

KLASA 2 (zagrożenie)
Gazy


(Nr 2.1)
Gazy palne
Symbol (płomień): czarny lub biały (z wyjątkiem podanym pod 5.2.2.2.1.6(c));
tło czerwone; cyfra "2" w dolnym narożu


(Nr 2.2)
Gazy niepalne i nietrujące
Symbol (butla do gazu): czarny lub biały; tło zielone; cyfra "2" w dolnym narożu


(Nr 2.3)
Gazy trujące
Symbol (czaszka i piszczele): czarny; tło białe; cyfra "2" w dolnym narożu

KLASA 3 (zagrożenie)
Materiały ciekłe zapalne


(Nr 3)
Materiały ciekłe zapalne
Symbol (płomień): czarny lub biały; tło czerwone; cyfra "3" w dolnym narożu

KLASA 4.1 (zagrożenie)
Materiały stałe zapalne, samoreaktywne i materiały wybuchowe odczulone


(Nr 4.1)
Symbol (płomień): czarny; tło białe z siedmioma czerwonymi, pionowymi pasami; cyfra "4" w dolnym narożu

KLASA 4.2 (zagrożenie)
Materiały samozapalne


(Nr 4.2)
Symbol (płomień): czarny; tło: górna połowa biała, dolna połowa czerwona; cyfra "4" w dolnym narożu

KLASA 4.3 (zagrożenie)
Materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne


(Nr 4.3)
Symbol (płomień): czarny lub biały; tło niebieskie; cyfra "4" w dolnym narożu

KLASA 5.1 (zagrożenie)
Materiały utleniające


(Nr 5.1)
Symbol (płomień nad kołem): czarny; tło żółte; cyfry "5.1" w dolnym narożu

KLASA 5.2 (zagrożenie)
Nadtlenki organiczne


(Nr 5.2)
Symbol (płomień nad kołem): czarny; tło żółte; cyfry "5.2" w dolnym narożu

KLASA 6.1 (zagrożenie)
Materiały trujące


(Nr 6.1)
Symbol (czaszka i piszczele): czarne; tło białe; cyfra "6" w dolnym narożu

KLASA 6.2 (zagrożenie)
Materiały zakaźne


(Nr 6.2)
Dolna połowa może zawierać napis: "MATERIAŁ ZAKAŹNY" oraz "W RAZIE USZKODZENIA LUB WYCIEKU NATYCHMIAST POWIADOMIĆ SŁUŻBY MEDYCZNE"; symbol (trzy półksiężyce nałożone na koło) i napisy: w dolnym narożu czarny; tło białe; cyfra "6" w dolnym narożu

KLASA 7 (zagrożenie)
Materiały promieniotwórcze


(Nr 7A)
Kategoria I-Biała
Symbol (trójlistek): czarny; tło białe; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
(PROMIENIOWANIE)
"CONTENTS ......."
(ZAWARTOŚĆ)
"ACTWITY ......."
(AKTYWNOŚĆ);
jeden pionowy, czerwony pasek po wyrazie "RADIOACTIVE";
cyfra "7" w dolnym narożu


(Nr 7B)
Kategoria II-Żółta
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obrzeżem, dolna połowa biała; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
"CONTENTS ......."
"ACTIVITY .......";
napis w czarnej ramce: "TRANSPORT INDEX";
(WSKAŹNIK TRANSPORTOWY)
dwa pionowe, czerwone paski po wyrazie "RADIOACTIVE"; cyfra "7" w dolnym narożu


(Nr 7C)
Kategoria III-Żółta
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obrzeżem, dolna połowa biała; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
"CONTENTS ......."
"ACTIVITY .......";
napis w czarnej ramce:
"TRANSPORT INDEX";
trzy pionowe, czerwone paski po wyrazie "RADIOACTIVE";
cyfra "7" w dolnym narożu


(Nr 7E)
Materiał rozszczepialny klasy 7
tło białe; czarny napis w górnej połowie nalepki (obowiązkowy): "FISSILE" (ROZSZCZEPIALNY); napis w czarnej ramce: "CRITICALITY SAFETY INDEX" (WSKAŹNIK BEZPIECZEŃSTWA KRYTYCZNOŚCIOWEGO); cyfra "7" w dolnym narożu

KLASA 8 (zagrożenie)
Materiały żrące


(Nr 8)
Symbol (ciecz wyciekająca z dwóch probówek, atakująca rękę i metal): czarny; tło: górna połowa biała, dolna połowa czarna z białym obrzeżem; cyfra "8" w dolnym narożu

KLASA 9 (zagrożenie)
Różne materiały i przedmioty niebezpieczne


(Nr 9)
Symbol (siedem pionowych pasów w górnej połowie): czarny; tło białe; podkreślona cyfra "9" w dolnym narożu


(Nr 11)
Dwie strzałki czarne lub czerwone na tle białym lub innym, odpowiednio kontrastującym

Dział 5.3 

OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH NA KONTENERACH, MEGC, KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH I POJAZDACH

UWAGA: W odniesieniu do oznakowania i umieszczania nalepek ostrzegawczych na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych używanych w łańcuchu transportowym obejmującym przewóz morski, patrz także 1.1.4.2.1. W przypadku zastosowania przepisów podanych pod 1.1.4.2. 1(c), obowiązują jedynie przepisy 5.3.1.3 i 5.3.2.1.1 niniejszego działu.
5.3.1         Umieszczanie nalepek ostrzegawczych
5.3.1.1       Przepisy ogólne
5.3.1.1.1     Jeżeli wymagają tego przepisy niniejszego rozdziału, nalepki powinny być umieszczone na zewnętrznej powierzchni kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern, cystern przenośnych i pojazdów. Nalepki te powinny odpowiadać wzorom, których numery wskazano odpowiednio w kolumnie (5) i (6) tabeli A w dziale 3.2 dla towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze, MEGC, kontenerze-cysternie, cysternie przenośnej lub pojeździe i powinny odpowiadać wymaganiom podanym pod 5.3.1.7.
5.3.1.1.2     Jeżeli w pojeździe lub w kontenerze przewożone są materiały lub przedmioty klasy 1 należące do dwóch lub więcej grup zgodności, to na nalepkach nie podaje się grup zgodności. Pojazdy i kontenery, w których przewożone są materiały lub przedmioty należące do różnych podklas powinny być zaopatrzone jedynie w nalepki zgodne ze wzorem odpowiadającym podklasie o największym zagrożeniu, według następującej kolejności:
1.1 (największe zagrożenie), 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4 (najmniejsze zagrożenie).
Jeżeli przewożone są materiały podklasy 1.5 grupy zgodności D razem z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to pojazd lub kontener powinien być zaopatrzony w nalepki wymagane dla podklasy 1.1.
5.3.1.1.3     W przypadku klasy 7, nalepka dotycząca zagrożenia dominującego powinna odpowiadać wzorowi nr 7D, zgodnie z 5.3.1.7.2. Nalepka ta nie jest wymagana dla pojazdów lub kontenerów przewożących wyłączone sztuki przesyłki i dla małych kontenerów.
W przypadku pojazdów, kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern lub cystern przenośnych zamiast nalepki nr 7D można stosować powiększone nalepki dotyczące klasy 7, wymagane dla sztuk przesyłki.
5.3.1.1.4     Kontenery, MEGC, kontenery-cysterny, cysterny przenośne lub pojazdy zawierające towary należące do więcej niż jednej klasy nie muszą być zaopatrzone w nalepki odnoszące się do zagrożeń dodatkowych, jeżeli zagrożenia te wskazane są już przez nalepki dotyczące zagrożeń dominujących lub dodatkowych.
5.3.1.1.5     Nalepki, które nie dotyczą przewożonych towarów lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte.
5.3.1.2       Umieszczanie nalepek na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do nadwozi wymiennych, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym.
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera, MEGC, kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej.
W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym MEGC, kontenerze-cysternie lub w wielokomorowej cysternie przenośnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona na obu ścianach czołowych.
5.3.1.3       Umieszczanie nalepek na pojazdach przewożących kontenery, MEGC, kontenery-cysterny lub cysterny przenośne
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do umieszczania nalepek na pojazdach przewożących nadwozia wymienne, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do takich pojazdów, patrz 5.3.1.5.
Jeżeli nalepki umieszczone na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych nie są widoczne z zewnątrz przewożącego je pojazdu, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu tego pojazdu. Poza tym przypadkiem nie wymaga się umieszczania nalepek na pojeździe przewożącym.
5.3.1.4       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach do przewozu luzem, pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach i pojazdach z cysternami odejmowalnymi
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym pojeździe-cysternie lub w wielokomorowej cysternie odejmowalnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach pojazdu na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona z tyłu pojazdu. Jednakże w przypadku, gdy na wszystkich komorach wymagane jest umieszczenie takich samych nalepek, mogą być one umieszczone tylko raz na każdym boku i z tyłu pojazdu.
Jeżeli wymaga się umieszczenia na tej samej komorze dwóch lub więcej nalepek, to nalepki te powinny być umieszczone blisko siebie.
UWAGA: W przypadku, gdy w czasie przewozu na warunkach ADR, albo po zakończeniu takiego przewozu, naczepa-cysterna zostanie odłączona od ciągnika w celu jej załadunku na statek lub jednostkę pływającą żeglugi śródlądowej, nalepki powinny być umieszczone również z przodu tej naczepy-cysterny.
5.3.1.5       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach przewożących jedynie sztuki przesyłki
UWAGA: Niniejszy podrozdział ma zastosowanie również do pojazdów przewożących nadwozia wymienne załadowane sztukami przesyłki, z wyjątkiem nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do transportu kombinowanego drogowo-kolejowego, patrz 5.3.1.2 i 5.3.1.3.
5.3.1.5.1     W przypadku pojazdów przewożących sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty wybuchowe klasy 1, nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
5.3.1.5.2     W przypadku pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze klasy 7 w opakowaniach lub DPPL (inne niż sztuki przesyłki wyłączone), nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
UWAGA: Jeżeli podczas przewozu na warunkach ADR pojazd przewożący sztuki przesyłki zawierające towary niebezpieczne klas innych niż klasy 1 i 7 załadowany jest na statek w celu przewiezienia go drogą morską, albo jeżeli przewóz na warunkach ADR poprzedza przewóz morski, to nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu. Nalepki te mogą pozostać po zakończeniu przewozu drogą morską.
5.3.1.6       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na próżnych pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, MEGC, cysternach przenośnych oraz na próżnych pojazdach i kontenerach do przewozu luzem
5.3.1.6.1     Próżne, nieoczyszczone i nieodgazowane pojazdy-cysterny, pojazdy z cysternami odejmowalnymi, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, MEGC i cysterny przenośne, a także próżne, nieoczyszczone pojazdy i kontenery do przewozu luzem, powinny być nadal zaopatrzone w nalepki wymagane dla ostatniego ładunku.
5.3.1.7       Wymagania dotyczące nalepek
5.3.1.7.1     Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.7.2 w odniesieniu do nalepki dla klasy 7, nalepka powinna:
(a)  mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 12,5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać równoległa linia w tym samym kolorze co kolor symbolu;
(b)  odpowiadać wzorowi nalepki wymaganemu dla danych towarów niebezpiecznych w zakresie koloru i symbolu (patrz 5.2.2.2); oraz
(c)  zawierać numery (oraz literę grupy zgodności dla towarów klasy 1) wymagane pod 5.2.2.2 dla danych towarów niebezpiecznych i odpowiednich wzorów nalepek, zapisane cyframi o wysokości nie mniejszej niż 25 mm.
5.3.1.7.2     Nalepka dla klasy 7 powinna mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać czarna, równoległa linia a jej wygląd powinien odpowiadać wzorowi podanemu poniżej (wzór nr 7D). Wysokość cyfry "7" nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Tło górnej połowy powinno być żółte, a dolnej połowy białe; trójlistek i napisy powinny być czarne. Wyraz "PROMIENIOWANIE" w dolnej połowie nalepki może być zastąpiony numerem UN odpowiednim dla przesyłki.
Nalepka dla materiałów promieniotwórczych klasy 7


(Nr 7D)
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obramowaniem, dolna połowa biała;
Dolna połowa powinna zawierać napis "RADIOACTIVE" (PROMIENIOWANIE) lub zamiennie, jeżeli jest to wymagane, numer UN (patrz 5.3.2.1.2) oraz cyfrę "7" w dolnym narożniku.
5.3.1.7.3     W przypadku cystern o pojemności nie większej niż 3 m3 oraz w przypadku małych kontenerów, mogą być użyte nalepki zgodne z 5.2.2.2.
5.3.1.7.4     Jeżeli, w przypadku klas 1 i 7, ze względu na wielkość i konstrukcję pojazdu, nie jest dostępna wystarczająca powierzchnia dla umieszczenia wymaganych nalepek, to wymiary każdego boku nalepki mogą być zmniejszone do 100 mm.
5.3.2         Oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej
5.3.2.1       Przepisy ogólne dotyczące oznakowania tablicami barwy pomarańczowej
5.3.2.1.1     Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne, powinny być zaopatrzone w dwie prostokątne tablice odblaskowe barwy pomarańczowej odpowiadające wymaganiom podanym pod 5.3.2.2.1, umieszczone w płaszczyźnie pionowej. Jedna tablica powinna być przymocowana z przodu, a druga z tyłu jednostki transportowej, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki. Tablice te powinny być dobrze widoczne.
5.3.2.1.2     Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to pojazdy-cysterny, pojazdy-baterie lub jednostki transportowe zawierające jedną lub więcej cystern przewożących towary niebezpieczne powinny być zaopatrzone dodatkowo na bokach każdej cysterny, każdej komory cysterny lub każdego elementu pojazdu-baterii w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego w cysternie, w komorze cysterny lub w elemencie pojazdu-baterii.
5.3.2.1.3    W przypadku pojazdów-cystern lub jednostek transportowych zawierających jedną lub więcej cystern przewożących materiały o numerach UN 1202, 1203 lub 1223, albo paliwo lotnicze zaklasyfikowane do UN 1268 lub 1863, ale nie przewożących żadnych innych materiałów niebezpiecznych, tablice barwy pomarańczowej określone pod 5.3.2.1.2 nie są wymagane, jeżeli tablice umieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej zgodnie z 5.3.2.1.1 zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN najniebezpieczniejszego z przewożonych materiałów, tzn. materiału charakteryzującego się najniższą temperaturą zapłonu.
5.3.2.1.4    Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to jednostki transportowe lub kontenery przewożące luzem materiały w postaci stałej lub przewożące opakowane materiały promieniotwórcze o tym samym numerze UN na warunkach używania wyłącznego i nieprzewożące innych towarów niebezpiecznych powinny być dodatkowo zaopatrzone na bokach każdej jednostki transportowej lub kontenera w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego luzem w jednostce transportowej lub kontenerze lub dla opakowanego materiału promieniotwórczego przewożonego w jednostce transportowej lub w kontenerze na warunkach używania wyłącznego.
5.3.2.1.5     W przypadku kontenerów przewożących luzem materiały niebezpieczne w postaci stałej oraz w przypadku kontenerów-cystern, MEGC i cystern przenośnych, tablice określone pod 5.3.2.1.2 i 5.3.2.1.4 mogą być zastąpione folią samoprzylepną, mogą być namalowane lub naniesione w inny równoważny sposób, pod warunkiem, że materiał użyty w tym celu jest odporny na wpływy atmosferyczne i zapewnia trwałość oznakowania. W tym przypadku nie mają zastosowania wymagania zawarte w ostatnim zdaniu pod 5.3.2.2.2 dotyczące odporności na ogień.
5.3.2.1.6     W przypadku jednostek transportowych przewożących tylko jeden materiał, tablice określone pod 5.3.2.1.2 i 5.3.2.1.4 nie są wymagane, pod warunkiem, że tablice umieszczone zgodnie z 5.3.2.1.1 z przodu i z tyłu jednostki transportowej zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN podane odpowiednio w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2.
5.3.2.1.7     Powyższe wymagania mają również zastosowanie do próżnych, nieoczyszczonych i nieodgazowanych cystern stałych, odejmowalnych, kontenerów-cystern, MEGC, cystern przenośnych i pojazdów-baterii oraz do próżnych, nieoczyszczonych pojazdów i kontenerów do przewozu luzem.
5.3.2.1.8     Tablice barwy pomarańczowej, które nie dotyczą przewożonych towarów niebezpiecznych lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte. Jeżeli tablice są zakryte, to ich zakrycie powinno pozostać skuteczne po 15 minutach przebywania w ogniu.
5.3.2.2       Wymagania dotyczące tablic barwy pomarańczowej
5.3.2.2.1     Tablice odblaskowe barwy pomarańczowej powinny mieć szerokość 40 cm i wysokość 30 cm; powinny być otoczone czarnym obrzeżem o szerokości 15 mm. Przez środek tablicy może przebiegać czarna pozioma linia o grubości 15 mm. Tablice powinny być dobrze widoczne. Jeżeli, ze względu na wielkość lub konstrukcję pojazdu, powierzchnia dostępna do umieszczenia takich tablic jest zbyt mała, to ich wymiary mogą być zmniejszone do 300 mm szerokości, 120 mm wysokości i do 10 mm szerokości czarnego obrzeża.
UWAGA: Barwa pomarańczowa tablic w normalnych warunkach użytkowania powinna zawierać współrzędne trójchromatyczne leżące wewnątrz pola wykresu kolorymetrycznego, utworzonego przez połączenie następujących współrzędnych:
 
Współrzędne trójchromatyczne punktów narożnych pola wykresu kolorymetrycznego
x
y
0,52
0,38
0,52
0,40
0,578
0,422
0,618
0,38
 
Współczynnik luminancji barwy odbitej: β > 0,12.
Środek odniesienia E, światło wzorcowe C, normalny kąt padania 45° i kąt obserwacji 0°.
Współczynniki natężenia światła odbitego przy kącie oświetlenia 5°, obserwowany pod kątem 0,2°: nie mniejszy niż 20 kandeli na luks na m2.
5.3.2.2.2     Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być naniesione czarnymi cyframi o wysokości 100 mm i grubości linii 15 mm. Numer rozpoznawczy zagrożenia powinien znajdować się w górnej części tablicy, a numer UN w części dolnej; numery te powinny być oddzielone czarną, poziomą linią o grubości 15 mm, przechodzącą w połowie wysokości tablicy (patrz 5.3.2.2.3). Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być nieścieralne i powinny pozostać czytelne po piętnastominutowym przebywaniu w ogniu.
5.3.2.2.3     Przykład tablicy barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN


Tło: pomarańczowe
Obramowanie, linia pozioma i cyfry: czarne, o grubości 15 mm
5.3.2.2.4     Dopuszczalna tolerancja wymiarów podanych w niniejszym podrozdziale wynosi ± 10%.
5.3.2.3       Znaczenie numerów rozpoznawczych zagrożenia
5.3.2.3.1     Numer rozpoznawczy zagrożenia składa się z dwóch lub trzech cyfr. Cyfry te wskazują następujące zagrożenia:
2    emisja gazu spowodowana ciśnieniem lub reakcją chemiczną
3    zapalność materiałów ciekłych (par) i gazów lub materiał ciekły samonagrzewający się
4    zapalność materiałów stałych lub materiał stały samonagrzewający się
5    działanie utleniające (wzmagające palenie)
6    działanie trujące lub zakaźne
7    działanie promieniotwórcze
8    działanie żrące
9    zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją
UWAGA: Zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją określone cyfrą 9, oznacza możliwość wystąpienia wybuchu, rozkładu lub polimeryzacji, z wydzieleniem znacznej ilości ciepła, gazu palnego lub trującego, wynikających z właściwości materiału.
Powtórzenie cyfry wskazuje na nasilenie opisanego przez nią zagrożenia.
Jeżeli zagrożenie właściwe dla danego materiału może być wystarczająco określone jedną cyfrą, to po takiej cyfrze podaje się zero.
Następujące zestawienia cyfr mają specjalne znaczenie: 22, 323, 333, 362, 382, 423, 44, 446, 462, 482, 539, 606, 623, 642, 823, 842, 90 i 99 (patrz 5.3.2.3.2 poniżej).
Numer rozpoznawczy zagrożenia poprzedzony literą "X" oznacza, że materiał reaguje niebezpiecznie z wodą. W odniesieniu do takich materiałów woda może być stosowana jedynie za zgodą specjalistów.
W przypadku materiałów klasy 1, jako numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być użyty kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2. Kod klasyfikacyjny składa się z:
-   numeru podklasy określonego zgodnie z 2.2.1.1.5; oraz
-   litery grupy zgodności określonej zgodnie z 2.2.1.1.6.
5.3.2.3.2     Numery rozpoznawcze zagrożenia podane w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają:
20     gaz duszący lub gaz niestwarzający zagrożenia dodatkowego
22     gaz skroplony schłodzony, duszący
223    gaz skroplony schłodzony, palny
225    gaz skroplony schłodzony, utleniający (wzmagający palenie)
23     gaz palny
239    gaz palny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
25     gaz utleniający (wzmagający palenie)
26     gaz trujący
263    gaz trujący, palny
265    gaz trujący, utleniający (wzmagający palenie)
268    gaz trujący, żrący
30     materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie),
materiał ciekły zapalny lub stały stopiony, o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, ogrzany do temperatury równej lub wyższej od jego temperatury zapłonu lub materiał ciekły samonagrzewający się
323    materiał ciekły zapalny, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X323   materiał ciekły zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
33     materiał ciekły łatwo zapalny (temperatura zapłonu niższa niż 23°C)
333    materiał ciekły piroforyczny
X333   materiał ciekły piroforyczny, reagujący niebezpiecznie z wodą1
336    materiał ciekły łatwo zapalny, trujący
338    materiał ciekły łatwo zapalny, żrący
X338   materiał ciekły łatwo zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
339    materiał ciekły łatwo zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
36     materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), słabo trujący lub materiał ciekły samonagrzewający się, trujący
362    materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X362   materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
368    materiał ciekły zapalny, trujący, żrący
38     materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), słabo żrący lub materiał ciekły samonagrzewający się, żrący
382    materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X382   materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
39     materiał ciekły zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
40     materiał stały zapalny, materiał samoreaktywny lub materiał samonagrzewający się
423    materiał stały reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X423   materiał stały zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
43     materiał stały samozapalny (piroforyczny)
44     materiał stały zapalny, stopiony, w podwyższonej temperaturze
446    materiał stały zapalny, trujący, stopiony, w podwyższonej temperaturze
46     materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, trujący
462    materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X462   materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy trujące1
48     materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, żrący
482    materiał stały żrący reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X482   materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy żrące1
50     materiał utleniający (wzmagający palenie)
539    nadtlenek organiczny, palny
55     materiał silnie utleniający (wzmagający palenie)
556    materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), trujący
558    materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), żrący
559    materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
56     materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący
568    materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący, żrący
58     materiał utleniający (wzmagający palenie), żrący
59     materiał utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
60     materiał trujący lub słabo trujący
606    materiał zakaźny
623    materiał ciekły trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
63     materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
638    materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), żrący
639    materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
64     materiał stały trujący, zapalny lub samonagrzewający się
642    materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
65     materiał trujący, utleniający (wzmagający palenie)
66     materiał silnie trujący
663    materiał silnie trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C)
664    materiał stały silnie trujący, zapalny lub samonagrzewający się
665    materiał silnie trujący, utleniający (wzmagający palenie)
668    materiał silnie trujący, żrący
669    materiał silnie trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
68     materiał trujący, żrący
69     materiał trujący lub słabo trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
70     materiał promieniotwórczy
78     materiał promieniotwórczy, żrący
80     materiał żrący lub słabo żrący
X80    materiał żrący lub słabo żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
823    materiał ciekły żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
83     materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
X83    materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), reagujący niebezpiecznie z wodą1
839    materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
X839   materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji, reagujący niebezpiecznie z wodą1
84     materiał stały żrący, zapalny lub samonagrzewający się
842    materiał stały żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
85     materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie)
856    materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie), trujący
86     materiał żrący lub słabo żrący, trujący
88     materiał silnie żrący
X88    materiał silnie żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
883    materiał silnie żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
884    materiał stały silnie żrący, zapalny lub samonagrzewający się
885    materiał silnie żrący, utleniający (wzmagający palenie)
886    materiał silnie żrący, trujący
X886   materiał silnie żrący, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
89     materiał żrący lub słabo żrący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
90     materiał zagrażający środowisku, różne materiały niebezpieczne
99     różne materiały niebezpieczne przewożone w podwyższonej temperaturze.

______
1    Woda może być stosowana jedynie za zgodą specjalistów.

5.3.3         Znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze
Pojazdy-cysterny, kontenery-cysterny, cysterny przenośne, specjalne pojazdy lub kontenery albo specjalnie wyposażone pojazdy lub kontenery, dla których wymagany jest znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze zgodnie z przepisem szczególnym 580, podanym w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu pojazdu, a w przypadku kontenerów, kontenerów-cystern i cystern przenośnych - na obu bokach oraz z przodu i z tyłu - w znak w kształcie trójkąta o długości boku co najmniej 250 mm, w kolorze czerwonym, zgodny z poniższym wzorem.


Dział 5.4 

DOKUMENTACJA

5.4.0         Każdemu przewozowi towarów podlegającemu przepisom ADR powinny towarzyszyć dokumenty zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu, o ile przewóz taki nie jest zwolniony z tych wymagań na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.1 do 1.1.3.5.
UWAGA 1: W odniesieniu do wykazu dokumentów, które powinny być przewożone w jednostce transportowej, patrz 8.1.2.
UWAGA 2: Zezwala się na używanie technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI) jako uzupełnienia dokumentacji papierowej lub zamiast tej dokumentacji, pod warunkiem, że procedury użyte do zbierania, przechowywania i przetwarzania danych elektronicznych spełniają wymagania prawne w zakresie wartości dowodowej oraz wymagania w zakresie dostępności danych podczas transportu w stopniu co najmniej równoważnym dokumentacji papierowej.
5.4.1         Dokument przewozowy dotyczący towarów niebezpiecznych oraz zawarte w nim informacje
5.4.1.1       Ogólne informacje wymagane w dokumencie przewozowym
5.4.1.1.1     Dokument (dokumenty) przewozowy powinien zawierać następujące informacje dotyczące każdej substancji, materiału lub przedmiotu niebezpiecznego przeznaczonego do przewozu:
(a)  numer UN poprzedzony literami "UN";
(b)  prawidłową nazwę przewozową, uzupełnioną, o ile jest to wymagane (patrz 3.1.2.8.1), nazwą techniczną (patrz 3.1.2.8.1.1) ustaloną zgodnie z przepisami rozdziału 3.1.2;
(c) -  dla materiałów i przedmiotów klasy 1: kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2.
W przypadku, gdy w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2, podano numery wzorów nalepek inne niż 1, 1.4, 1.5 i 1.6, numery tych wzorów - umieszczone w nawiasie - powinny być podane po kodzie klasyfikacyjnym;
-   w odniesieniu do materiałów promieniotwórczych klasy 7: numer klasy - "7";
-   dla materiałów i przedmiotów pozostałych klas: numery wzorów nalepek podane w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2. W przypadku, gdy podano więcej niż jeden numer wzoru nalepki, numery następujące po pierwszym numerze powinny być umieszczone w nawiasie. W przypadku materiałów i przedmiotów, dla których w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2 nie podano żadnego numeru wzoru nalepki, należy podać w jego miejsce numer klasy z kolumny (3a);
(d)  grupę pakowania, o ile została przypisana do danego materiału, która może być poprzedzona literami "PG" (np. "PG II") lub literami odpowiadającymi wyrazom "Grupa Pakowania" w językach używanych zgodnie z 5.4.1.4.1;
UWAGA: W przypadku materiałów promieniotwórczych klasy 7 charakteryzujących się dodatkowymi zagrożeniami, patrz przepis szczególny 172 (b) w dziale 3.3.
(e)  liczbę i określenie sztuk przesyłki;
(f)  całkowitą ilość każdego z towarów niebezpiecznych mającego odrębny numer UN, odrębną prawidłową nazwę przewozową lub, o ile została przypisana, odrębną grupę pakowania (odpowiednio jako objętość, masę brutto lub masę netto); niniejsze wymaganie nie dotyczy próżnych nieoczyszczonych jednostek ładunkowych;
UWAGA: W przypadku stosowania przepisu 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym należy podać całkowitą ilość towarów niebezpiecznych każdej kategorii transportowej zgodnie z 1.1.3.6.3.
(g)  nazwę i adres nadawcy;
(h)  nazwę i adres odbiorcy (odbiorców);
(i)  zapis wymagany na podstawie umowy specjalnej.
Umiejscowienie i kolejność wymaganych informacji w dokumencie przewozowym są dowolne, z wyjątkiem informacji wymaganych pod (a), (b), (c) i (d), które powinny być podane w kolejności: (a), (b), (c), (d) albo (b), (c), (a), (d), bez dodatkowych wpisów pomiędzy nimi, o ile wpisy takie nie są dopuszczone w ADR. Poniżej podano przykłady dozwolonych opisów towarów niebezpiecznych:
"UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I" lub
"ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), UN 1098, I"
5.4.1.1.2     Informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być czytelne.
Niezależnie od tego, że w dziale 3.1 i w tabeli A w dziale 3.2 do przedstawienia elementów prawidłowej nazwy przewozowej użyto liter dużych, a w niniejszym dziale do przedstawienia informacji wymaganych w dokumencie przewozowym użyto liter dużych i małych, użycie dużych lub małych liter w celu zapisania informacji w dokumencie przewozowym pozostawia się do wyboru.
5.4.1.1.3     Przepisy szczególne dotyczące odpadów
Jeżeli przewożone są odpady zawierające towary niebezpieczne (inne niż odpady promieniotwórcze), numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa powinny być poprzedzone wyrazem "ODPAD", o ile nie jest on częścią prawidłowej nazwy przewozowej, np.:
"ODPAD, UN 1230 METANOL, 3 (6.1), II" lub
"ODPAD, METANOL, 3, (6.1), UN 1230, II" lub
"ODPAD, UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY I.N.O. (toluen i alkohol etylowy), 3, II" lub
"ODPAD, MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (toluen i alkohol etylowy), 3, UN 1993, II.".
5.4.1.1.4     Przepisy szczególne dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
W dokumencie przewozowym, o ile jest on stosowany, nie wymaga się zamieszczania informacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych zgodnie z przepisami działu 3.4.
5.4.1.1.5     Przepisy szczególne dotyczące opakowań awaryjnych
W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w opakowaniu awaryjnym, po ich opisie w dokumencie przewozowym należy dodać wyrazy "OPAKOWANIE AWARYJNE".
5.4.1.1.6     Przepisy szczególne dotyczące próżnych jednostek ładunkowych
5.4.1.1.6.1   W przypadku próżnych nieoczyszczonych opakowań zawierających pozostałości towarów niebezpiecznych klas innych niż klasa 7 oraz próżnych nieoczyszczonych naczyń do gazów o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, określenie wpisane do dokumentu przewozowego powinno brzmieć odpowiednio: "PRÓŻNE OPAKOWANIE", "PRÓŻNE NACZYNIE", "PRÓŻNY DPPL" lub "PRÓŻNE DUŻE OPAKOWANIE" i powinno być uzupełnione następującą po nim informacją o ostatnio załadowanych towarach, zgodnie z 5.4.1.1.1 (c), np.: "PRÓŻNE OPAKOWANIE, 6.1 (3)".
5.4.1.1.6.2   W przypadku próżnych nieoczyszczonych jednostek ładunkowych, innych niż opakowania, zawierających pozostałości towarów niebezpiecznych klas innych niż klasa 7 oraz próżnych nieoczyszczonych naczyń do gazów o pojemności większej niż 1.000 litrów, określenie wpisane do dokumentu przewozowego powinno brzmieć odpowiednio: "PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA", "PRÓŻNA CYSTERNA ODEJMOWALNA", "PRÓŻNY KONTENER-CYSTERNA", "PRÓŻNA CYSTERNA PRZENOŚNA", "PRÓŻNY POJAZD-BATERIA", "PRÓŻNY MEGC", "PRÓŻNY POJAZD", "PRÓŻNY KONTENER" lub "PRÓŻNE NACZYNIE" i powinno być uzupełnione następującymi po nim wyrazami "ostatni ładunek" wraz z informacjami o ostatnio załadowanych towarach, zgodnie z 5.4.1.1.1 (a) - (d), podanymi w wymaganym porządku, np.:
"PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I" lub "PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), UN 1098, I".
5.4.1.1.6.3   Jeżeli próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC przewożone są zgodnie z przepisami 4.3.2.4.3 lub 7.5.8.1 do najbliższego dostępnego miejsca ich oczyszczenia lub naprawy, to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo odpowiedni zapis o treści: "Przewóz zgodny z 4.3.2.4.3" lub "Przewóz zgodny z 7.5.8.1".
5.4.1.1.7     Przepisy szczególne dotyczące przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
W przypadku przewozu zgodnie z 1.1.4.2.1, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo zapis o treści: "Przewóz zgodny z 1.1.4.2.1".
5.4.1.1.8     (Zarezerwowane)
5.4.1.1.9     (Zarezerwowane)
5.4.1.1.10    Przepisy szczególne dotyczące wyłączeń dla określonych ilości towarów przewożonych w jednostce transportowej
5.4.1.1.10.1  W przypadku zastosowania wyłączeń na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Ładunek nie przekracza ograniczeń podanych pod 1.1.3.6".
5.4.1.1.10.2  W przypadku, gdy w tej samej jednostce transportowej przewożone są przesyłki pochodzące od więcej niż jednego nadawcy, dokumenty przewozowe towarzyszące tym przesyłkom mogą nie zawierać zapisu, o którym mowa pod 5.4.1.1.10.1.
5.4.1.1.11    Przepisy szczególne dotyczące przewozu DPPL po upływie daty ważności ostatniego badania okresowego
W przypadku przewozu zgodnie z 4.1.2.2, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.2.2".
5.4.1.1.12    (Zarezerwowane)
5.4.1.1.13    Przepisy szczególne dotyczące przewozu w wielokomorowych pojazdach-cysternach lub w jednostkach transportowych zawierających więcej niż jedną cysternę
Jeżeli, w odstępstwie od przepisu podanego pod 5.3.2.1.2, wielokomorowy pojazd-cysterna lub jednostka transportowa zawierająca więcej niż jedną cysternę oznakowane są zgodnie z 5.3.2.1.3, to w dokumencie przewozowym należy wymienić materiały znajdujące się w poszczególnych cysternach lub odpowiednio w komorach każdej cysterny.
5.4.1.1.14    Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów w podwyższonej temperaturze
Jeżeli prawidłowa nazwa przewozowa materiału w postaci ciekłej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 100°C lub materiału w postaci stałej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 240°C nie zawiera jako swojej części informacji o przewozie w podwyższonej temperaturze (np. poprzez użycie określenia "STOPIONY(-a)" lub "PODWYŻSZONA TEMPERATURA", to bezpośrednio przed tą prawidłową nazwą przewozową powinien być wpisany wyraz "GORĄCY".
5.4.1.1.15    Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów stabilizowanych poprzez kontrolowanie temperatury
Jeżeli wyraz "STABILIZOWANY" jest częścią prawidłowej nazwy przewozowej (patrz również 3.1.2.6), a stabilizacja jest realizowana poprzez kontrolowanie temperatury, to w dokumencie przewozowym powinny być podane wartości temperatury kontrolowanej i awaryjnej (patrz 2.2.41.1.17) w następujący sposób:
"Temperatura kontrolowana: ....°C, temperatura awaryjna: .... °C"
5.4.1.1.16    Informacje wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3
W przypadku, gdy jest to wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3, dokument przewozowy powinien zawierać zapis "Przepis szczególny 640X", gdzie "X" oznacza dużą literę występującą za odpowiednim odesłaniem do przepisu szczególnego 640, podaną w kolumnie(6) tabeli A w dziale 3.2.
5.4.1.1.17    Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów stałych luzem w kontenerach spełniających wymagania podane pod 6.11.4
W przypadku przewozu materiałów stałych luzem w kontenerach spełniających wymagania podane pod 6.11.4, dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis (patrz uwaga pod 6.11.4):
"Kontener do przewozu luzem BK(x) dopuszczony przez właściwą władzę ..."
5.4.1.2       Informacje dodatkowe lub specjalne wymagane w przypadku niektórych klas
5.4.1.2.1     Przepisy szczególne dotyczące klasy 1
(a)  Poza wymaganiami podanymi pod 5.4.1.1.1(f), dokument przewozowy powinien zawierać:
-   całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla każdego materiału i przedmiotu mającego odrębny numer UN; oraz
-   całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla wszystkich materiałów i przedmiotów objętych dokumentem przewozowym.
(b)  W przypadku pakowania razem dwóch różnych towarów, określenie tych towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numery UN z kolumny (1) oraz nazwy zapisane dużymi literami w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2 dla obu materiałów lub przedmiotów. Jeżeli, zgodnie z przepisami szczególnymi o pakowaniu razem MP1, MP2 i MP20 do MP24 podanymi pod 4.1.10, w tej samej sztuce przesyłki znajdują są więcej niż dwa różne towary, to określenie towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numery UN wszystkich materiałów i przedmiotów zawartych w tej sztuce przesyłki, podane w następującej formie: "Towary o numerach UN ...";
(c)  W przypadku przewozu materiałów i przedmiotów zaliczonych do pozycji i.n.o. lub do pozycji "0190 PRÓBKI WYBUCHOWE", albo zapakowane zgodnie z instrukcją pakowania P101 podaną pod 4.1.4.1, do dokumentu przewozowego powinna być załączona kopia dopuszczenia właściwej władzy zawierająca warunki przewozu. Powinno być ono sporządzone w języku urzędowym państwa nadania, a także, jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte miedzy zainteresowanymi państwami nie stanowią inaczej;
(d)  Jeżeli zgodnie z wymaganiami podanymi pod 7.5.2.2 materiały i przedmioty grup zgodności B i D załadowane są razem do tego samego pojazdu, to do dokumentu przewozowego powinno być dołączone świadectwo dopuszczenia przedziału ładunkowego lub osłony zgodnie z przypisem "a" do tabeli podanej pod 7.5.2.2;
(e)  Jeżeli materiały lub przedmioty wybuchowe przewożone są w opakowaniach zgodnych z instrukcją pakowania P101, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę ..." (patrz 4.1.4.1, instrukcja pakowania P101);
(f)  (Zarezerwowane)
(g)  W przypadku przewozu ogni sztucznych o numerach UN: 0333, 0334, 0335, 0336 i 0337, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Klasyfikacja uznana przez właściwą władzę ... " (należy podać nazwę państwa, o którym mowa w przepisie szczególnym 645 w rozdziale 3.3.1).
UWAGA: Poza prawidłową nazwą przewozową towaru, w dokumencie przewozowym może być podana dodatkowo jego nazwa handlowa lub techniczna.
5.4.1.2.2     Przepisy dodatkowe dla klasy 2
(a)  W przypadku przewozu mieszanin (patrz 2.2.2.1.1) w cysternach (odejmowalnych, stałych, przenośnych, w kontenerach-cysternach lub w elementach pojazdów-baterii lub MEGC), w dokumencie przewozowym należy podać skład mieszaniny wyrażony jako procentowy udział składników w objętości lub w masie mieszaniny. Składniki o udziale poniżej 1% mogą być pominięte (patrz również 3.1.2.8.1.2);

______
1    W przypadku przedmiotu, "zawartość materiału wybuchowego" oznacza to materiał wybuchowy zawarty w tym przedmiocie.

(b)  W przypadku przewozu butli, zbiorników rurowych, beczek ciśnieniowych, naczyń kriogenicznych i wiązek butli na warunkach podanych pod 4.1.6.10, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.6.10".
5.4.1.2.3     Przepisy dodatkowe dotyczące materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2
5.4.1.2.3.1   W przypadku materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, które podczas przewozu wymagają utrzymania temperatury kontrolowanej (w odniesieniu do materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.17; w odniesieniu do nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.17), w dokumencie przewozowym należy podać wartości temperatur kontrolowanej i awaryjnej w następującej kolejności: "Temperatura kontrolowana ...ńC, temperatura awaryjna ...ńC".
5.4.1.2.3.2   Jeżeli w przypadku niektórych materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 właściwa władza zezwoliła na pominięcie nalepki nr 1 w przypadku określonych opakowań (patrz 5.2.2.1.9), to dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis: "Nalepka wg wzoru nr 1 nie jest wymagana".
5.4.1.2.3.3   Jeżeli nadtlenki organiczne lub materiały samoreaktywne przewożone są pod warunkiem dopuszczenia przez właściwą władzę (dla nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.8, 4.1.7.2.2. oraz przepisy szczególne TA2 podane pod 6.8.4; dla materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.13 i 4.1.7.2.2), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.52.1.8".
Do dokumentu przewozowego należy dołączyć kopię dopuszczenia zawierającą warunki przewozu, wydane przez właściwą władzę.
5.4.1.2.3.4   Jeżeli przewożone są próbki nadtlenków organicznych (patrz 2.2.52.1.9) lub materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.15) to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.52.1.9".
5.4.1.2.3.5   Jeżeli przewożone są materiały samoreaktywne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.2 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Nie jest materiałem samoreaktywnym klasy 4.1".
Jeżeli przewożone są nadtlenki organiczne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.3 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zawarty następujący zapis: "Nie jest materiałem klasy 5.2".
5.4.1.2.4     Przepisy dodatkowe dotyczące klasy 6.2
Poza informacją dotyczącą odbiorcy (patrz 5.4.1.1.1(h)), należy dodatkowo podać imię, nazwisko i numer telefonu osoby odpowiedzialnej.
5.4.1.2.5     Przepisy dodatkowe dotyczące klasy 7
5.4.1.2.5.1   W dokumencie przewozowym towarzyszącym każdej przesyłce zawierającej materiał klasy 7, po informacjach wymaganych pod 5.4.1.1.1(a), (b) i (c), powinny być zamieszczone następujące informacje, podane w poniższej kolejności:
(a)  nazwa i symbol każdego izotopu promieniotwórczego lub, w przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, odpowiednie określenie ogólne albo wyszczególnienie izotopów, dla których ograniczenia są najostrzejsze;
(b)  opis postaci fizycznej i chemicznej materiału, lub stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny. Jako opis postaci chemicznej wystarczające jest określenie ogólne. W przypadku materiałów promieniotwórczych charakteryzujących się zagrożeniami dodatkowymi, patrz ostatnie zdanie przepisu szczególnego 172 w dziale 3.3;
(c)  największa aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażona w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych zamiast aktywności może być podana masa materiału rozszczepialnego wyrażona w gramach (g) lub ich wielokrotność;
(d)  kategoria sztuki przesyłki, tzn. I-BIAŁA, II-ŻÓŁTA, III-ŻÓŁTA;
(e)  wskaźnik transportowy (tylko dla kategorii II-ŻÓŁTEJ i III-ŻÓŁTEJ);
(f)  wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla przesyłek zawierających materiał rozszczepialny innych niż przesyłki wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(g)  znak rozpoznawczy każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę (dla materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, przewozu w warunkach specjalnych, wzoru sztuki przesyłki lub przewozu), odpowiednio do przesyłki;
(h)  w przypadku przesyłek zawierających więcej niż jedną sztukę przesyłki, informacje wymagane zgodnie z 5.4.1.1.1 i zgodnie z przepisami podanymi powyżej pod literami (a) do (g) powinny odnosić się do każdej sztuki przesyłki. W przypadku sztuk przesyłki znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, w kontenerze lub w pojeździe, informacje, o których mowa, powinny obejmować szczegółowy opis zawartości każdej sztuki przesyłki oraz odpowiednio szczegółowy opis zawartości każdego opakowania zbiorczego, kontenera lub pojazdu. Jeżeli sztuki przesyłki przewidziane są do wyjęcia z opakowania zbiorczego, z kontenera lub z pojazdu w miejscu ich czasowego składowania, to należy przygotować dla nich odpowiednie dokumenty przewozowe;
(i)  oświadczenie w brzmieniu: "PRZEWÓZ NA WARUNKACH UŻYWANIA WYŁĄCZNEGO", w przypadku przewozu przesyłki na warunkach używania wyłącznego; oraz
(j)  całkowita aktywność materiałów LSA-II, LSA-III i przedmiotów SCO-I i SCO-II objętych przesyłką, wyrażona jako wielokrotność A2.
5.4.1.2.5.2   Jeżeli jest to konieczne, nadawca powinien umieścić w dokumentach przewozowych informacje dotyczące działań, które powinny być podjęte przez przewoźnika. Powinny być one podane w językach uznanych przez przewoźnika lub zainteresowane właściwe władze za niezbędne. Informacje te powinny zawierać co najmniej:
(a)  dodatkowe wymagania dotyczące załadunku, rozmieszczenia, przewozu, manipulowania i rozładunku sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera, z uwzględnieniem wymagań szczególnych dotyczących rozmieszczenia związanych z koniecznością bezpiecznego odprowadzenia ciepła (patrz przepis szczególny CV33 (3.2) podany pod 7.5.11), albo oświadczenie, że takie wymagania nie są konieczne;
(b)  ograniczenia dotyczące sposobu przewozu lub pojazdu oraz niezbędne instrukcje związane z trasą przewozu;
(c)  postępowanie awaryjne odpowiednie do rodzaju przesyłki.
5.4.1.2.5.3   Nie wymaga się dołączania do przesyłki odpowiednich świadectw wydanych przez właściwą władzę. Świadectwa te powinny być udostępnione przez nadawcę przewoźnikowi (przewoźnikom) przed załadunkiem i rozładunkiem.
5.4.1.3       (Zarezerwowane)
5.4.1.4       Format i język
5.4.1.4.1     Dopuszcza się stosowanie jako dokumentu przewozowego dokumentu zawierającego informacje, o których mowa pod 5.4.1.1 i 5.4.1.2, wymaganego na podstawie innych przepisów obowiązujących dla innego rodzaju transportu. W przypadku wielu odbiorców, ich nazwy i adresy oraz informacje dotyczące dostarczonych ilości materiałów, podane w sposób umożliwiający określenie ich rodzaju i ilości w każdej chwili przewozu, mogą być zawarte w innych dokumentach stosowanych w praktyce lub wymaganych na podstawie innych przepisów. Dokumenty te powinny znajdować się w pojeździe.
Informacje zamieszczone w dokumencie powinny być zapisane w języku urzędowym państwa nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy międzynarodowe dotyczące transportu drogowego lub porozumienia zawarte pomiędzy państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej.
5.4.1.4.2     Jeżeli ze względu na wielkość ładunku przesyłka nie może być załadowana w całości do jednej jednostki transportowej, to należy sporządzić dla tej przesyłki odrębne dokumenty lub kopie jednego dokumentu, odpowiednio do ilości załadowanych jednostek transportowych. Ponadto, odrębne dokumenty przewozowe powinny być sporządzone we wszystkich przypadkach, gdy przesyłki lub ich części nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu ze względu na zakazy podane pod 7.5.2.
Informacje dotyczące zagrożeń stwarzanych przez towary przeznaczone do przewozu (jak wskazano pod 5.4.1.1) mogą być zawarte lub dołączone do istniejącego dokumentu stosowanego w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem. Sposób przedstawienia informacji w tym dokumencie (lub kolejność przesyłania odpowiednich danych przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI)) powinien być zgodny z podanym pod 5.4.1.1.1.
Jeżeli istniejący dokument, stosowany w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem nie może być użyty w celu udokumentowania przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie kombinowanym, zaleca się użycie dokumentu zgodnego ze wzorem podanym pod 5.4.42.
5.4.1.5      Towary, które nie są niebezpieczne
W przypadku, gdy towar wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie podlega przepisom ADR, ponieważ na podstawie przepisów części 2 nie jest on uważany za niebezpieczny, nadawca może zamieścić w dokumencie przewozowym odpowiednią informację, np. "Nie jest towarem klasy ...".
UWAGA: Przepis ten może być stosowany w szczególności w przypadku, gdy nadawca uważa, że przesyłka może być przedmiotem kontroli podczas przewozu ze względu na właściwości chemiczne przewożonego towaru (np. roztworu lub mieszaniny), albo ze względu na fakt, że taki towar uważany jest za niebezpieczny na podstawie innych przepisów.

______
2    W przypadku zastosowania tego wzoru można skorzystać z zaleceń Grupy Roboczej EKG ONZ ds. Ułatwiania Międzynarodowych Procedur Handlowych, a w szczególności z Zalecenia nr 1 (United Nations Lay-out Key for Trade Documents) (ECE/TRADE/137, edition 96.1), Zalecenia nr 11 (Documentary Aspects ofthe International Transport of Dangerous Goods) (ECE/TRADE/204, edition 96.1) oraz Zalecenia nr 22 (Lay-out Key for standard Consignment Instructions) (ECE/TRADE/168, edition 96.1). Patrz również dokument Trade Data Elements Directory, Volume III, Trade Facilitation Recommendations (ECE/TRADE/200) (United Nations publication Sales No.E.96.II.E.13).

5.4.2         Certyfikat pakowania kontenera
Jeżeli przewóz drogowy towarów niebezpiecznych znajdujących się w dużym kontenerze dokonywany jest bezpośrednio przed przewozem morskim, to do dokumentu przewozowego4 powinien być dołączony certyfikat pakowania kontenera zgodny z przepisami rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG3.
Funkcje dokumentu przewozowego wymaganego pod 5.4.1 oraz certyfikatu pakowania kontenera, o którym mowa powyżej, może pełnić jeden dokument; w przeciwnym razie dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli wymienione funkcje pełni jeden dokument, to uważa się za wystarczające zamieszczenie w nim stwierdzenia, że załadunek kontenera odbył się zgodnie z odpowiednimi przepisami, właściwymi dla danego rodzaju transportu, oraz danych umożliwiających identyfikację osoby odpowiedzialnej za sporządzenie certyfikatu pakowania kontenera.
UWAGA: Certyfikatu pakowania kontenera nie wymaga się w odniesieniu do cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC.

______
3    Wytyczne dotyczące załadunku towarów do jednostek transportowych, przeznaczone do stosowania w praktyce oraz do celów szkoleniowych, zostały również opracowane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz Europejską Komisję Gospodarczą ONZ (UN/ECE) opublikowane przez IMO ("IMO/ILO/UN-ECE Guidelines for Packing of Cargo Transport Units (CTUs)").
4    Wymagania rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG są następujące:
5.4.2 Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu
5.4.2.1 Jeżeli towary niebezpieczne są zapakowane lub załadowane do kontenera lub pojazdu, to odpowiedzialny za pakowanie kontenera lub pojazdu powinien sporządzić "Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu" podając numer(y) identyfikujący(e) kontener/pojazd i potwierdzając, że pakowanie zostało wykonane zgodnie z następującymi warunkami:
.1   Kontener/pojazd był czysty, suchy i przygotowany do przyjęcia towarów;
.2   Sztuki przesyłki, które powinny być oddzielone od siebie zgodnie z obowiązującymi wymaganiami w zakresie segregacji nie zostały zapakowane razem do jednego kontenera/pojazdu (o ile nie zezwoliła na to właściwa władza zgodnie z podrozdziałem 7.2.2.3 Kodeksu IMDG);
.3   Wszystkie sztuki przesyłki skontrolowano pod kątem zewnętrznych uszkodzeń i tylko sztuki przesyłki nieuszkodzone zostały załadowane;
.4   Bębny zostały ustawione w pozycji pionowej, o ile właściwa władza nie zezwoliła na inne ich ustawienie, wszystkie towary zostały właściwie załadowane, a w przypadkach, gdy było to konieczne, odpowiednio umocowane przy użyciu materiału zabezpieczającego odpowiedniego do przewidzianego rodzaju transportu;
.5   Towary załadowane luzem zostały rozmieszczone równomiernie w kontenerze/pojeździe;
.6   Odnośnie do przesyłek zawierających materiały klasy 1, inne niż zaliczone do podklasy 1.4, kontener/pojazd jest zdatny do użytku zgodnie z rozdziałem 7.4.6 (Kodeksu IMDG);
.7   Kontenery/pojazdy oraz sztuki przesyłki są właściwie oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze;
.8   Jeżeli do celów chłodzenia używany jest zestalony dwutlenek węgla (CO2 -suchy lód), to kontener/pojazd jest zaopatrzony na zewnątrz, np. na drzwiach, w wyraźny napis: "WEWNĄTRZ ZNAJDUJE SIĘ NIEBEZPIECZNY GAZ CO2 (SUCHY LÓD). PRZED WEJŚCIEM DOKŁADNIE PRZEWIETRZYĆ"; oraz
.9   Na każdą przesyłkę z towarami niebezpiecznymi załadowanymi do kontenera/pojazdu otrzymano dokument przewozowy towarów niebezpiecznych, zgodnie z rozdziałem 5.4.1 (Kodeksu IMDG).
UWAGA: Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu nie jest wymagany dla cystern.
5.4.2.2 Informacje wymagane w dokumencie przewozowym towarów niebezpiecznych i w certyfikacie pakowania kontenera/pojazdu mogą być zawarte w jednym dokumencie; jeżeli tak nie jest, to dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli informacje umieszczone są w pojedynczym dokumencie, to dokument ten powinien zawierać następujące pisemne oświadczenie: "Oświadcza się, że pakowanie towarów do kontenera/pojazdu zostało wykonane zgodnie z obowiązującym przepisami". Oświadczenie to powinno być zaopatrzone w datę i dane osoby podpisującej umożliwiające jej identyfikację.

5.4.3         Instrukcje pisemne
5.4.3.1       W celu zapobieżenia wypadkom lub zagrożeniom, które mogą powstać podczas przewozu, kierowcę należy zaopatrzyć w instrukcje pisemne dotyczące każdego przewożonego materiału lub przedmiotu niebezpiecznego lub każdej grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, podające zwięźle następujące informacje:
(a) -  nazwę materiału, przedmiotu lub grupy towarów;
-   klasę; oraz
-   numer UN lub - w przypadku grupy towarów - numery UN;
(b)  rodzaj zagrożenia właściwego dla tych towarów, środki zaradcze, które powinien podjąć kierowca oraz przeznaczony dla niego sprzęt ochrony indywidualnej;
(c)  czynności podstawowe, które należy wykonać, np. ostrzeżenie użytkowników drogi i osób postronnych oraz powiadomienie Policji / Straży Pożarnej;
(d)  czynności dodatkowe, które należy wykonać w przypadku wycieku lub uwolnienia niewielkich ilości materiału, mające na celu przeciwdziałanie jego rozprzestrzenianiu się, o ile mogą być one wykonane bez osobistego ryzyka;
(e)  czynności specjalne, które, o ile są wymagane, powinny być wykonane w odniesieniu do niektórych towarów;
(f)  wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych, o ile jest wymagane.
5.4.3.2       Instrukcje powinny być dostarczone przez nadawcę i wręczone kierowcy najpóźniej w chwili załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu. Informacje o treści instrukcji powinny być dostarczone przewoźnikowi najpóźniej w chwili zlecania przewozu, aby mógł on zapoznać z tymi instrukcjami zainteresowanych pracowników oraz upewnić się, że są oni w stanie prawidłowo je wykonać, a także zapewnić wyposażenie pojazdu w potrzebny sprzęt.
5.4.3.3       Za treść instrukcji odpowiedzialny jest nadawca. Instrukcje powinny być sporządzone w języku zrozumiałym, w mowie i w piśmie, dla kierowcy (kierowców) wykonującego przewóz towarów niebezpiecznych oraz we wszystkich językach urzędowych państw nadania, tranzytowych i docelowego. W przypadku państw o więcej niż jednym języku urzędowym, właściwa władza powinna określić, który język lub języki urzędowe powinny być stosowane na całym obszarze danego państwa, a które w poszczególnych jego regionach lub częściach.
5.4.3.4       Instrukcje powinny być przechowywane w kabinie kierowcy, w miejscu łatwo rozpoznawalnym.
5.4.3.5       Instrukcje wymagane przepisami niniejszego rozdziału, niemające zastosowania do towarów znajdujących się w pojeździe, powinny być przechowywane oddzielnie od dokumentów związanych z przewozem w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu.
5.4.3.6       Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca zrozumiał instrukcje i był w stanie je wykonać.
5.4.3.7       W przypadku przewozu sztuk przesyłki z towarami niebezpiecznymi należącymi do różnych grup charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, ilość instrukcji pisemnych może być ograniczona do jednej dla każdej klasy towarów przewożonych w pojeździe. W takim przypadku nie wymaga się wpisywania do instrukcji nazw towarów ani numerów UN.
5.4.3.8       Instrukcje powinny być sporządzone zgodnie z następującym wzorem:
ŁADUNEK
-   Należy podać następujące informacje dotyczące towarów niebezpiecznych, dla których instrukcje te są przeznaczone lub mogą mieć do nich zastosowanie:
-   nazwę materiału lub przedmiotu lub nazwę grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami;
-   klasę; oraz
-   numer UN lub - w przypadku grupy towarów - numery UN.
-   Opis ładunku powinien być zwięzły, ograniczony np. do stanu fizycznego, barwy oraz zapachu, podanych w celu ułatwienia rozpoznania przypadków wycieku lub uwolnienia materiału.
RODZAJ ZAGROŻENIA
Krótkie wyliczenie zagrożeń:
-   zagrożenie dominujące;
-   zagrożenia dodatkowe, łącznie z działaniami opóźnionymi i zagrożeniami dla środowiska;
-   zachowanie się ładunku pod wpływem ognia lub ogrzewania (rozkład, wybuch, wytwarzanie trujących par, itp.);
-   o ile ma to zastosowanie, należy podać, że przewożone towary reagują niebezpiecznie z wodą.
OCHRONY OSOBISTE
Należy wymienić środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla kierowcy zgodnie z wymaganiami podanymi pod 8.1.5(b) i (c).
PODSTAWOWE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać następujące polecenia:
-   wyłączyć silnik;
-   nie używać nieosłoniętego płomienia, nie palić;
-   oznakować miejsce wypadku oraz ostrzec innych użytkowników drogi i osoby postronne;
-   poinformować o zagrożeniu osoby znajdujące się w pobliżu i skierować je na stronę nawietrzną;
-   niezwłocznie powiadomić Policję i Straż Pożarną.
DODATKOWE I SPECJALNE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania czynności dodatkowych i specjalnych stosownie do klasy (klas) przewożonych towarów (np. szufla, pojemnik, itp.).
Przyjmuje się, że kierowcy powinni być poinformowani i przeszkoleni w zakresie czynności dodatkowych podejmowanych w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się materiału w przypadku jego wycieku lub uwolnienia w niewielkich ilościach, pod warunkiem, że czynności te mogą być wykonane bez osobistego ryzyka;
Przyjmuje się, że jakiekolwiek czynności specjalne zalecane przez nadawcę wymagają specjalnego przeszkolenia kierowcy. O ile ma to zastosowanie, należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania takich czynności.
POŻAR
Informacje dla kierowcy na wypadek pożaru.
Kierowcy powinni być nauczeni w czasie szkolenia, jak postępować w przypadku niewielkiego pożaru pojazdu. Nie powinni jednak gasić jakiegokolwiek pożaru obejmującego ładunek.
PIERWSZA POMOC
Informacje dla kierowcy niezbędne w przypadku kontaktu z przewożonym towarem (towarami).
INFORMACJE DODATKOWE

*****

5.4.4         Przykład multimodalnego dokumentu przewozowego dla towarów niebezpiecznych
Dla potrzeb transportu multimodalnego, podany przykładowo wzór może być użyty jako deklaracja towaru niebezpiecznego i certyfikat pakowania kontenera.

grafika: 1, 2

Dział 5.5 

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

5.5.1         Przepisy szczególne dotyczące przesyłek zawierających materiały zakaźne
5.5.1.1       Żywe zwierzęta, kręgowe lub bezkręgowe, mogą być użyte jako środek służący przenoszeniu materiału zakaźnego jedynie w przypadku, gdy nie może to być zrealizowane w inny sposób. Zwierzęta takie powinny być pakowane, oznakowane i przewożone zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi przewozu zwierząt1.
5.5.1.2       (Zarezerwowane)
5.5.1.3       Martwe zwierzęta, o których wiadomo, lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają materiały zakaźne, powinny być pakowane, oznakowane i przewożone na warunkach2 ustalonych przez właściwą władzę państwa nadania3.
5.5.2         Przepisy szczególne dotyczące zagazowanych pojazdów, kontenerów i cystern
5.5.2.1       W przypadku przewozu UN 3359 jednostki zagazowanej (poddanej fumigacji) (pojazdu, kontenera lub cysterny) dokument przewozowy powinien zawierać informacje wymagane pod 5.4.1.1.1, datę gazowania oraz rodzaj i ilość użytego środka (gazu). Dane te powinny być zapisane w języku urzędowym państwa nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte między państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej. Ponadto, powinny być przygotowane instrukcje dotyczące usuwania pozostałości gazu oraz urządzeń użytych do gazowania.
5.5.2.2       Na każdym pojeździe, kontenerze lub cysternie, który został poddany gazowaniu, w miejscu dobrze widocznym dla osób próbujących wejść do tego pojazdu, kontenera lub cysterny, powinien być umieszczony znak ostrzegawczy zgodny z opisem podanym pod 5.5.2.3. Informacje na znaku ostrzegawczym powinny być zapisane w języku wybranym przez nadawcę.

______
1    Przepisy dotyczące przewozu żywych zwierząt zawarte są np. w Dyrektywie 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 w sprawie ochrony zwierząt w czasie transportu (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 340 z dnia 11.12.1991r., str. 17) oraz w Zaleceniach Rady Europy (Komitetu Ministrów) w sprawie przewozu niektórych okazów zwierząt.
2    Przepisy takie zawarte są np. w Regulaminie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 03.10.2002r., ustalającym warunki zdrowotne dla produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do konsumpcji (Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej Nr L 273 z dnia 10.10.2002r., str. 1).
3    Jeżeli państwo nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, rozumie się przez to właściwą władzę pierwszego państwa na trasie przewozu przesyłki, które jest Umawiającą się Stroną ADR.

5.5.2.3       Znak ostrzegający o fumigacji powinien mieć kształt prostokąta o szerokości co najmniej 300 mm i wysokości co najmniej 250 mm. Powinien być on wydrukowany czarnym kolorem na białym tle, a wysokość liter nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Wzór znaku podano poniżej na rysunku.

Znak ostrzegający o gazowaniu


CZĘŚĆ 6 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ, DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL), DUŻYCH OPAKOWAŃ, CYSTERN I KONTENERÓW DO PRZEWOZU LUZEM

Dział 6.1 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ

6.1.1         Wymagania ogólne
6.1.1.1       Wymagań niniejszego działu nie stosuje się do:
(a)  sztuk przesyłek zawierających materiały promieniotwórcze klasy 7, o ile nie postanowiono inaczej (patrz 4.1.9);
(b)  sztuk przesyłek zawierających materiały zakaźne klasy 6.2, o ile nie postanowiono inaczej (patrz dział 6.3 oraz uwaga i instrukcja pakowania P621 podane w 4.1.4.1);
(c)  naczyń zawierających gazy klasy 2;
(d)  sztuk przesyłek, których ładowność przekracza 400 kg;
(e)  opakowań o pojemności przekraczającej 450 litrów.
6.1.1.2       Wymagania dla opakowań, podane w 6.1.4, oparte są na charakterystykach opakowań stosowanych obecnie. Uwzględniając postęp naukowo-techniczny, dopuszcza się stosowanie opakowań o charakterystykach różniących się od podanych w 6.1.4 pod warunkiem, że są one równie skuteczne, dopuszczone przez właściwą władzę i zdolne przejść z wynikiem pozytywnym badania opisane w 6.1.1.3 i 6.1.5. Dopuszczone są metody badań inne niż opisane w niniejszym dziale, pod warunkiem, że są one równoważne i uznane przez właściwą władzę.
6.1.1.3       Każde opakowanie przeznaczone dla materiałów ciekłych, powinno przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności na poziomie określonym w 6.1.5.4.3:
(a)  przed pierwszym zastosowaniem do przewozu;
(b)  po modernizacji lub naprawie, przed powtórnym zastosowaniem do przewozu;
Dla potrzeb takich badań opakowania nie muszą być wyposażone we własne zamknięcia.
Naczynie wewnętrzne opakowania złożonego może być badane bez opakowania zewnętrznego, pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki badania.
Badanie to nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1 (a) (ii);
-   opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1 (a) (ii).
6.1.1.4       W celu zapewnienia zgodności każdego opakowania z wymaganiami niniejszego działu, opakowania powinny być wytwarzane, naprawiane i badane zgodnie z programem zapewnienia jakości uznanym przez właściwą władzę.
6.1.1.5       Wytwórcy i kolejni dystrybutorzy opakowań powinni udzielać informacji dot. wymaganych odpowiednich procedur, opisów, typów i wymiarów zamknięć (włącznie z uszczelnieniami) oraz innych elementów niezbędnych dla zapewnienia, że sztuki przesyłek przeznaczonych jak do przewozu, spełniają wymagania badań, przeprowadzonych zgodnie z tym działem.
6.1.2         Kod określający typ opakowania
6.1.2.1       Kod składa się z:
(a)  cyfry arabskiej wskazującej rodzaj opakowania, np. bęben, kanister, itp., po której następuje;
(b)  duża litera (litery) łacińska, wskazująca rodzaj materiału konstrukcyjnego, np. stal, drewno, itp., po której, w razie potrzeby następuje;
(c)  cyfra arabska wskazująca kategorię opakowania łącznie z rodzajem, do którego należy dane opakowanie.
6.1.2.2       W przypadku opakowań złożonych stosuje się dwie duże litery łacińskie, umieszczone w kodzie na drugiej pozycji. Pierwsza litera oznacza materiał konstrukcyjny naczynia wewnętrznego, a druga - opakowania zewnętrznego.
6.1.2.3       W przypadku opakowań kombinowanych stosuje się tylko kod numeru dla opakowania zewnętrznego.
6.1.2.4       Po kodzie opakowania mogą występować litery "T", "V" lub "W". Literą "T" oznacza się opakowanie awaryjne, zgodne z wymaganiami podanymi w 6.1.5.1.11. Literą "V" oznacza się opakowanie specjalne, zgodne z wymaganiami podanymi w 6.1.5.1.7. Litera "W" oznacza, że mimo iż opakowanie należy do typu wskazywanego przez kod, to zostało ono wyprodukowane z pewnymi odstępstwami od wymagań podanych w 6.1.4 i jest uważane za równoważne z wymaganiami podanymi w 6.1.1.2.
6.1.2.5       Następujące cyfry stosuje się do określenia rodzaju opakowania:
1.   Bęben
2.   Beczka drewniana
3.   Kanister
4.   Skrzynia
5.   Worek
6.   Opakowanie złożone
7.   (zarezerwowane)
0.   Opakowanie metalowe lekkie
6.1.2.6       Następujące duże litery stosuje się dla określenia materiału konstrukcyjnego opakowania:
A.   Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B.   Aluminium
C.   Drewno
D.   Sklejka
F.   Materiał drewnopochodny
G.   Tektura
H.   Tworzywo sztuczne
L.   Tkanina
M.   Papier wielowarstwowy
N.   Metal (inny niż stal lub aluminium)
P.   Szkło, porcelana lub kamionka
6.1.2.7       Poniższa tabela wskazuje kody, które należy stosować do określania typów opakowań w zależności od ich rodzaju, materiału konstrukcyjnego oraz ich kategorii; w tabeli podano numery podrozdziałów zawierających odpowiednie wymagania.
 
RodzajMateriałKategoriaKodPodrozdział
1. BębnyA. Stalz wiekiem niezdejmowanym1A1
 
6.1.4.1
  z wiekiem zdejmowanym1A2 
 B. Aluminiumz wiekiem niezdejmowanym1B1
 
6.1.4.2
  z wiekiem zdejmowanym1B2 
 D. Sklejka 1D6.1.4.5
 G. Tektura 1G6.1.4.7
 H. Tworzywo sztucznez wiekiem niezdejmowanym1H1
 
6.1.4.8
  z wiekiem zdejmowanym1H2 
 N. Metal, inny niż stal lub aluminiumz wiekiem niezdejmowanym1N1
 
6.1.4.3
  z wiekiem zdejmowanym1N2 
2. BeczkiC. Drewnoz czopem2C16.1.4.6
  z wiekiem zdejmowanym2C2 
3. KanistryA. Stalz wiekiem niezdejmowanym3A1
 
6.1.4.4
  z wiekiem zdejmowanym3A2 
 B. Aluminiumz wiekiem niezdejmowanym3B16.1.4.4
  z wiekiem zdejmowanym3B2 
 H. Tworzywo sztucznez wiekiem niezdejmowanym3H16.1.4.8
  z wiekiem zdejmowanym3H2 
4. SkrzynieA. Stal 4A6.1.4.14
 B. Aluminium 4B6.1.4.14
 C. Drewnozwykłe4C1 
  ze ścianami pyłoszczelnymi4C26.1.4.9
 D. Sklejka 4D6.1.4.10
 F. Materiał drewnopochodny 4F6.1.4.11
 G. Tektura 4G6.1.4.12
 H. Tworzywo spienione4H16.1.4.13
    sztucznesztywne4H2 
5. Worki
H. Tkanina z
  tworzywa
bez wkładki i wykładziny wewnętrznej5H1 
    sztucznegopyłoszczelne5H26.1.4.16
  wodoodporne5H3 
 
H. Folia z tworzywa
  sztucznego
 5H46.1.4.17
 L. Tkaninabez wkładki i wykładziny wewnętrznej5L1 
  pyłoszczelne5L26.1.4.15
  wodoodporne5L3 
 M. Papierwielowarstwowy5M1 
  wielowarstwowy, wodoodporny5M26.1.4.18
6. Opakowania
  złożone
H. Naczynia z
  tworzywa
z zewnętrznym bębnem stalowym6HA16.1.4.19
    sztucznegoz zewnętrzną klatką stalową lub skrzynią stalową6HA26.1.4.19
  z zewnętrznym bębnem aluminiowym6HB16.1.4.19
  z zewnętrzną klatką aluminiową lub skrzynią aluminiową6HB26.1.4.19
  z zewnętrzną skrzynią drewnianą6HC6.1.4.19
  z zewnętrznym bębnem ze sklejki6HD16.1.4.19
  z zewnętrzną skrzynią ze sklejki6HD26.1.4.19
  z zewnętrznym bębnem tekturowym6HG16.1.4.19
  z zewnętrzną skrzynią tekturową6HG26.1.4.19
  z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego6HH16.1.4.19
  z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego6HH26.1.4.19
 
P. Naczynia szklane,
  porcelanowe lub
z zewnętrznym bębnem stalowym6PA16.1.4.20
    z kamionkiz zewnętrzną klatką stalową lub skrzynią stalową6PA26.1.4.20
  z zewnętrznym bębnem aluminiowym6PB16.1.4.20
  z zewnętrzną klatką aluminiową lub skrzynią aluminiową6PB26.1.4.20
  z zewnętrzną skrzynią drewnianą6PC6.1.4.20
  z zewnętrznym bębnem ze sklejki6PD16.1.4.20
  z zewnętrznym koszem wiklinowym6PD26.1.4.20
  z zewnętrznym bębnem tekturowym6PG16.1.4.20
  z zewnętrzną skrzynią tekturową6PG26.1.4.20
  z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego6PH16.1.4.20
  z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego6PH26.1.4.20
0. Opakowania
  metalowe
A. Stalz wiekiem niezdejmowanym0A1 
  lekkie z wiekiem zdejmowanym0A26.1.4.22
 
6.1.3         Oznakowanie
UWAGA 1: Oznakowanie wskazuje, że opakowanie, na którym jest ono umieszczone, odpowiada typowi konstrukcji, który przeszedł badania z wynikiem pozytywnym i odpowiada ono wymaganiom niniejszego działu dotyczącym wytwarzania tego opakowania, ale niedotyczącym jego stosowania. Tym samym, oznakowanie nie jest wystarczające do stwierdzenia, że opakowanie może być stosowane do każdego materiału. Rodzaj opakowania (np. bęben stalowy), jego maksymalna pojemność i/ lub masa, a także wymagania szczególne podane są dla każdego materiału w tabeli A w dziale 3.2.
UWAGA 2: Oznakowanie ma być pomocne dla producentów opakowań, firm zajmujących się ich naprawą, użytkowników, przewoźników oraz właściwych władz. Dla stosowania nowego opakowania, oznakowanie umożliwia producentowi (-om) wskazanie typu opakowania oraz spełnionych przez nie wymagań w zakresie przeprowadzonych badań.
UWAGA 3: Oznakowanie nie zawsze dostarcza pełnych danych dotyczących poziomu badań, itp.; jeżeli pojawi się potrzeba uwzględnienia dodatkowych danych, można odwołać się do certyfikatu badań, sprawozdań z badań lub wykazu opakowań, które przeszły badania z wynikiem pozytywnym. Na przykład, opakowanie oznaczone literą X lub Y może być stosowane do materiałów, dla których ustalono grupę pakowania odpowiadającą niższemu stopniowi zagrożenia z dopuszczalną maksymalną wartością gęstości względnej1 określoną przy przyjęciu współczynnika 1,5, albo 2,25, wskazanego odpowiednio w wymaganiach dotyczących badań podanych w 6.1.5. Oznacza to, że opakowania badane dla materiałów I grupy pakowania o gęstości względnej 1,2 mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania o gęstości względnej 1,8 lub do materiałów III grupy pakowania o gęstości względnej 2,7, pod warunkiem, że wszystkie kryteria są nadal spełnione dla materiału o wyższej gęstości względnej.
6.1.3.1       Każde opakowanie przeznaczone do stosowania zgodnie z ADR, powinno być zaopatrzone w trwałe i czytelne oznakowanie, o wymiarach odpowiednich do wielkości opakowania i umieszczone w takim miejscu, aby było ono dobrze widoczne. Dla sztuk przesyłek o masie brutto większej niż 30 kg, oznakowanie powinno być umieszczone lub powtórzone na wierzchu lub na boku opakowania. Wysokość liter, cyfr i symboli powinna wynosić co najmniej 12 mm, z wyjątkiem opakowań o pojemności 30 litrów lub 30 kg, lub mniejszej, dla których wysokość ta powinna wynosić co najmniej 6 mm, przy czym dla opakowań o pojemności 5 litrów lub 5 kg, lub mniejszej może być ona odpowiednio zmniejszona.
Oznakowanie składa się z:
(a) (i)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań


Symbol ten powinien być używany wyłącznie w celu potwierdzenia, że opakowanie spełnia odpowiednie wymagania niniejszego działu. W przypadku opakowań metalowych, w miejsce tego symbolu, dopuszcza się wytłaczanie dużych liter "UN"; lub
(ii)  symbolu "RID/ADR" w przypadku opakowań dopuszczonych do transportu kolejowego i drogowego.
Dotyczy to opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oraz opakowań metalowych lekkich, odpowiadających warunkom uproszczonym (patrz 6.1.1.3, 6.1.5.3.1 (e), 6.1.5.3.5(c), 6.1.5.4, 6.1.5.5.1 i 6.1.5.6);
(b)  kodu określającego typ opakowania zgodnie z 6.1.2;
(c)  kodu składającego się z dwóch części:
(i)  litery określającej grupę (grupy) pakowania, dla której typ konstrukcji został zbadany z wynikiem pozytywnym:
X dla I, II i III grupy pakowania;
Y dla II i III grupy pakowania;
Z tylko dla III grupy pakowania;
(ii)  dla opakowań bez opakowań wewnętrznych, przeznaczonych dla materiałów ciekłych, o wartości gęstości względnej, zaokrąglonej do jednej dziesiątej, dla której badany był typ konstrukcji, informacja ta może być pominięta, jeżeli gęstość względna jest mniejsza niż1,2; dla opakowań przeznaczonych do materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg.

______
1    Określenie "gęstość względna" (d) jest uważane za synonim "ciężaru właściwego" i będzie stosowane w innych miejscach niniejszego działu.

W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg;
(d)  albo litery "S" wskazującej, że opakowanie przeznaczone jest do przewozu materiałów stałych lub oznacza opakowanie wewnętrzne, lub oznacza opakowanie dla materiałów ciekłych (innych niż opakowanie kombinowane), które przeszły z wynikiem pozytywnym hydrauliczną próbę ciśnieniową - wartość ciśnienia próbnego w kPa podaje się zaokrągloną w dół do 10 kPa.
W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a) (ii), litera "S" określa ich przeznaczenie dla materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s;
UWAGA: Wymagania podane w (d) nie dotyczą opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów klasy 6.2 o numerach UN 2814 lub UN 2900;
(e)  dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania. Opakowania typów 1H i 3H, powinny być ponadto oznakowane miesiącem produkcji, który może być umieszczony w innym miejscu niż pozostałe oznakowanie. W tym celu może być stosowany następujący znak:


(f)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego w oznakowaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(g)  nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę.
6.1.3.2       Dodatkowo oprócz trwałego oznakowania określonego w 6.1.3.1, każdy nowy bęben metalowy o pojemności większej niż 100 litrów, powinien mieć naniesione na dnie oznakowanie określone w 6.1.3.1 (a) do (e), z podaniem co najmniej nominalnej grubości metalu użytego do wykonania korpusu (w mm, z dokładnością do 0,1 mm), naniesione w sposób trwały, (np. przez wytłoczenie). Jeżeli grubość nominalna wieka bębna metalowego jest mniejsza niż korpusu, to grubość nominalna wieka, korpusu i dna powinna być oznakowana na dnie w sposób trwały (np. przez wytłoczenie), np. "1,0-1,2-1,0" lub "0,9-1,0-1,0". Grubość nominalna metalu powinna być określona zgodnie z odpowiednią normą ISO, np. ISO 3574:1999 dla stali. Oznakowanie podane w 6.1.3.1 (f) i (g) nie powinno być nanoszone w sposób trwały, za wyjątkiem podanym w 6.1.3.5.
6.1.3.3       Każde opakowanie z wyjątkiem wymienionych w 6.1.3.2 nadające się do naprawy, powinno być zaopatrzone w stałe oznakowanie określone w 6.1.3.1 (a) do (e). Oznakowanie uznaje się za stałe, jeżeli wytrzymuje ono zabieg naprawy (np. poprzez wytłoczenie). W przypadku opakowań innych niż bębny metalowe o pojemności większej niż 100 litrów, to stałe oznakowanie możne zastąpić inne trwałe oznakowanie określone w 6.1.3.1.
6.1.3.4       W przypadku zmodernizowanych bębnów metalowych, o ile nie dokonano zmiany typu opakowania i nie wymieniono ani nie usunięto integralnych części konstrukcji, wymagane oznakowanie może nie być umieszczone na stałe. Każdy inny zmodernizowany bęben metalowy powinien być trwale oznaczony (np. przez wytłoczenie) na pokrywie lub na boku w sposób określony w 6.1.3.1 (a) do (e).
6.1.3.5       Bębny metalowe (np. ze stali nierdzewnej) przeznaczone do wielokrotnego użytku, powinny być oznaczone w trwale (np. przez wytłoczenie) w sposób określony w 6.1.3.1 (f) i (g).
6.1.3.6       Oznakowanie zgodne z 6.1.3.1 jest ważne tylko dla jednego typu konstrukcji lub serii typów konstrukcji. Ten sam typ konstrukcji może obejmować różne rodzaje wykończenia powierzchni.
"Seria typów konstrukcji" oznacza opakowania o takiej samej konstrukcji, grubości ścianek, wykonane z takiego samego materiału oraz o takim samym przekroju, które różnią się od zatwierdzonego typu konstrukcji jedynie zmniejszonymi wysokościami.
Zamknięcia naczyń powinny odpowiadać zamknięciom opisanym w sprawozdaniu z badania.
6.1.3.7       Oznakowanie powinno być nanoszone w kolejności podanej w 6.1.3.1; każdy element oznakowania wymagany w niniejszym podrozdziale oraz, jeżeli jest to związane, także pod literami (h) do (j) podrozdziału 6.1.3.8, powinien być wyraźnie oddzielony, np. za pomocą kreski lub odstępu, tak aby był łatwy do identyfikacji. Przykłady patrz 6.1.3.11.
Każde dodatkowe oznakowanie zatwierdzone przez właściwą władzę, nie powinno utrudniać identyfikacji oznakowania określonego w 6.1.3.1.
6.1.3.8       Przeprowadzający naprawę powinien po jej zakończeniu powinien umieścić na opakowaniu trwałe oznakowanie, w poniższej kolejności następujące dane:
(h)  znak państwa, w którym przeprowadzono naprawę, stosowany w oznaczaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(i)  nazwę naprawiającego lub inną identyfikację opakowania ustaloną przez właściwą władzę;
(j)  rok, w którym przeprowadzono naprawę; literę "R"; oraz dodatkowo literę "L" w przypadku każdego opakowania, które z wynikiem pozytywnym przeszło badanie szczelności zgodnie z 6.1.1.3.
6.1.3.9       Jeżeli, po naprawie bębna metalowego, nie są widoczne na jego wieku lub boku oznakowania wymagane w 6.1.3.1 (a) do (d), to przeprowadzający naprawę powinien je umieścić w sposób trwały, uzupełniając je znakami wymaganymi w 6.1.3.8 (h), (i) i (j). Naniesione oznakowania nie mogą wskazywać wyższych własności eksploatacyjnych od określonych dla zbadanego i oznakowanego oryginalnego typu konstrukcji.
6.1.3.10      Opakowania wyprodukowane z odzyskanego tworzywa sztucznego, określone w rozdziale 1.2.1, powinny być oznakowane literami "REC". Oznakowanie to powinno być umieszczone obok oznakowania określonego w 6.1.3.1.

______
2   Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).

6.1.3.11      Przykłady oznakowania NOWYCH opakowań
 
grafika
4G/Y145/S/02
NL/VL823
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowej skrzyni tekturowej
grafika
1A1/Y1.4/150/98
NL/VL824
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowego bębna stalowego do materiałów ciekłych
grafika
1A2/Y150/S/01
NL/VL825
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowego bębna stalowego do materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych
grafika
4HW/Y136/S/98
NL/VL826
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowej skrzyni z tworzyw sztucznych o równoważnej charakterystyce
grafika
1A2/Y/100/01
USA/MM5
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla bębna stalowego modernizowanego do materiałów ciekłych
RID/ADR/0A1/Y100/89
NL/VL/123
 
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowego opakowania lekkiego metalowego z wiekiem niezdejmowanym
RID/ADR/0A2/Y20/S/04
NL/VL/124
 
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
dla nowego opakowania lekkiego metalowego z wiekiem zdejmowanym do materiałów stałych lub ciekłych o lepkości w 23°C wyższej niż 200 mm2/s
 
6.1.3.12      Przykłady oznakowania opakowań NAPRAWIANYCH
 
grafika
1A1/Y1.4/150/97
NL/RB/85/RL
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.8 (h), (i) i (j)
grafika
1A2/Y150/S/99
USA/RB/00 R
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.8 (h), (i) i (j)
 
6.1.3.13      Przykłady oznakowania opakowań AWARYJNYCH
 
grafika
1A2T/Y300/S/01
USA/abc
zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)
 
UWAGA: Oznakowanie, którego przykłady podano w 6.1.3.11, 6.1.3.12 i 6.1.3.13, może być umieszczone w jednym lub w kilku wierszach, pod warunkiem zachowania prawidłowej kolejności.
6.1.3.14      Potwierdzenie
Przez naniesienie znaku zgodnie z 6.1.3.1 potwierdza się, że opakowania produkowane seryjnie odpowiadają zatwierdzonemu typowi konstrukcji, a wymagania podane w zatwierdzeniu zostały spełnione.
6.1.4         Wymagania dotyczące opakowań
6.1.4.1       Bębny stalowe
1A1 z wiekiem niezdejmowanym
1A2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.1.1     Korpus i dna powinny być wykonane z odpowiedniej blachy stalowej; o grubości dostosowanej do pojemności i przeznaczenia bębna.
UWAGA: W przypadku bębnów ze stali węglowych, stale "odpowiednie" określone są w normie ISO 3573:1999 "Blacha. Stal walcowana na zimno o jakości handlowej i konstrukcyjnej" oraz w normie ISO 3574:1999 "Blacha. Stal walcowana na zimno o jakości handlowej i konstrukcyjnej". Dla bębnów ze stali węglowych o pojemności mniejszej niż 100 litrów, poza powyższymi normami, stale "odpowiednie" określone są dodatkowo w normach ISO 11949:1995 "Blacha walcowana na zimno ocynowana elektrolitycznie", ISO 11950:1995 "Stal walcowana na zimno chromowana elektrolitycznie/pokryta zielenią chromową " i ISO 11951:1995 "Blacha czarna walcowana na zimno w kręgach do produkcji blachy ocynowanej albo chromowanej elektrolitycznie/pokrytej zielenią chromową".
6.1.4.1.2     Złącza boczne korpusu bębnów, o zawartości powyżej 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Złącza boczne korpusu bębnów do przewozu materiałów stałych lub ciekłych o pojemności 40 litrów lub mniejszej, powinny być łączone mechanicznie lub spawane.
6.1.4.1.3     Obrzeża powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Mogą być zastosowane oddzielne pierścienie wzmacniające.
6.1.4.1.4     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.1.5     Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1A1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1A2). Zamknięcia otworów w korpusach i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być łączone mechanicznie lub spawane na stałe. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.6     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1A2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.7     Jeżeli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.1.8     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.1.9     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.2       Bębny aluminiowe
1B1 z wiekiem niezdejmowanym
1B2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.2.1     Korpus i dna powinny być wykonane z aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.2.2     Wszystkie połączenia powinny być spawane. Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami.
6.1.4.2.3     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.2.4     Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1B1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1B2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być łączone mechanicznie lub spawane na stałe. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.5     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1B2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.6     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.2.7     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.3       Bębny metalowe inne niż stalowe lub aluminiowe
1N1 z wiekiem niezdejmowanym
1N2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.3.1     Korpus i dna powinny być wykonane z metalu lub stopu metalu innego niż stal lub aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.3.2     Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami. Wszystkie występujące połączenia powinny być wykonane w technologii odpowiedniej dla danego metalu lub stopu (spawane, lutowane, itp.).
6.1.4.3.3     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.3.4     Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1N1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1N2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające powinny być łączone na stałe (spawane, lutowane itp.), wykonane w technologii odpowiedniej dla danego metalu lub stopu. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.5     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1N2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.6     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.3.7     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.4       Kanistry stalowe lub aluminiowe
3A1 stalowe z wiekiem niezdejmowanym
3A2 stalowe z wiekiem zdejmowanym
3B1 aluminiowe z wiekiem niezdejmowanym
3B2 aluminiowe z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.4.1     Korpus i dna powinny być wykonane z blachy stalowej, aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia kanistra.
6.1.4.4.2     Obrzeża powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Połączenia korpusu kanistrów stalowych, zawierających ponad 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Połączenia korpusu kanistrów stalowych, o pojemności 40 litrów lub mniej, powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Wszystkie połączenia w kanistrach aluminiowych powinny być spawane. Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowym pierścieniem.
6.1.4.4.3     Średnica otworów w kanistrach z wiekiem niezdejmowanym (3A1 i 3B1) nie powinna być większa niż 7 cm. Kanistry z większymi otworami są uważane za kanistry z wiekiem zdejmowanym (3A2 i 3B2). Zamknięcia powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.4.4     Jeśli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.4.5     Maksymalna pojemność kanistra: 60 litrów.
6.1.4.4.6     Maksymalna masa netto: 120 kg.
6.1.4.5       Bębny ze sklejki
1 D
6.1.4.5.1     Użyte drewno powinno być dobrze wysezonowane, suche handlowo i wolne od wad mogących ograniczyć przydatność bębna do przewidywanego zastosowania. Jeżeli do produkcji den używany jest inny materiał niż sklejka, to powinien on mieć właściwości równoważne sklejce.
6.1.4.5.2     Sklejka stosowana na korpus powinna mieć co najmniej dwie warstwy, a stosowana na dna - co najmniej trzy warstwy; warstwy powinny być dokładnie sklejone klejem wodoodpornym tak, aby ich włókna były skrzyżowane.
6.1.4.5.3     Korpus i dna oraz ich połączenia powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.5.4     Dla uniknięcia ubytku zawartości przez szczeliny, wieka powinny być pokryte papierem pakowym (natronowym) lub innym równoważnym materiałem, który powinien dokładnie przylegać do wieka i wystawać na zewnątrz na całym jego obwodzie.
6.1.4.5.5     Maksymalna pojemność bębnów: 250 litrów.
6.1.4.5.6     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.6       Beczki drewniane
2C1 z czopem
2C2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.6.1     Użyte drewno powinno być dobrej jakości o prostych włóknach oraz dobrze wysezonowane, wolne od sęków, kory, zbutwiałego drewna i bieli lub innych wad mogących ograniczyć przydatność beczki do użycia.
6.1.4.6.2     Korpus i dna powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia beczki.
6.1.4.6.3     Klepki i dna powinny być spiłowane lub przecięte wzdłuż włókna w taki sposób, aby żaden roczny przyrost (pierścień) nie zachodził na więcej niż połowę grubości klepki lub dna.
6.1.4.6.4     Obręcze beczki powinny być wykonane ze stali lub żelaza o dobrej jakości. Dla beczek z wiekiem zdejmowanym (2C2) dopuszcza się obręcze z odpowiednio twardego drewna.
6.1.4.6.5     Średnica czopu beczki drewnianej 2C1 nie powinna przekraczać połowy szerokości klepki, w której umieszczony jest czop.
6.1.4.6.6     Dna w beczkach drewnianych 2C2 powinny być dobrze dopasowane w wątorach.
6.1.4.6.7     Maksymalna pojemność beczek: 250 litrów.
6.1.4.6.8     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.7       Bębny tekturowe
1G
6.1.4.7.1     Korpus powinien być wykonany z kilku warstw grubego papieru lub tektury (niefalistej), mocno sklejonych lub laminowanych. Korpus może zawierać jedną lub kilka warstw ochronnych z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych itp.
6.1.4.7.2     Dna powinny być wykonane z drewna, tektury, metalu, sklejki, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Mogą być one pokryte jedną lub kilkoma warstwami ochronnymi z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych itp.
6.1.4.7.3     Korpus, dna i połączenia bębna powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.7.4     Gotowe opakowanie powinno być wystarczająco wodoodporne, aby nie wystąpiło jego rozwarstwienie w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.7.5     Maksymalna pojemność bębna: 450 litrów.
6.1.4.7.6     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.8       Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego
1H1 bębny z wiekiem niezdejmowanym
1H2 bębny z wiekiem zdejmowanym
3H1 kanistry z wiekiem niezdejmowanym
3H2 kanistry z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.8.1     Opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego i charakteryzować się dostateczną wytrzymałością odpowiednio do jego pojemności i przeznaczenia. Z wyjątkiem odzyskanego tworzywa sztucznego, określonego w 1.2.1, do produkcji opakowań nie mogą być używane inne materiały odpadowe niż pozostałości produkcyjne lub zmielone odpady pochodzące z tego samego procesu wytwarzania. Opakowanie powinno być odpowiednio wytrzymałe na starzenie i degradację powodowaną zarówno przewożonymi materiałami, jak również promieniowaniem ultrafioletowym. Przenikanie materiału zawartego w sztuce przesyłki lub odzyskane tworzywo sztuczne użyte do produkcji nowego opakowania nie powinny stwarzać zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.8.2     Jeżeli wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona dokonana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji opakowania, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.8.3     Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału opakowania. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.8.4     Grubość ścianek powinna być w każdym miejscu opakowania dostosowana do jego zawartości i przeznaczenia, przy czym należy uwzględnić również obciążenia, na jakie mogą być narażone poszczególne miejsca.
6.1.4.8.5     Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusie i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1H1) oraz kanistrów z wiekiem niezdejmowanym (3H1) nie powinna przekraczać 7 cm. Bębny i kanistry o większych średnicach otworów uważane są odpowiednio za bębny i kanistry z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2). Zamknięcia otworów w korpusach lub dnach bębnów i kanistrów powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.8.6     Zamknięcia bębnów i kanistrów z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli bębny lub kanistry są zaprojektowane w taki sposób, że po prawidłowym zamknięciu wieka nie zapewniają szczelności, to we wszystkich wiekach zdejmowanych powinny być stosowane uszczelki.
6.1.4.8.7     Maksymalna dopuszczalna przepuszczalność dla materiałów ciekłych zapalnych wynosi 0,008 g/l h przy 23°C (patrz 6.1.5.7).
6.1.4.8.8     Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są odzyskane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego pod kątem właściwej szybkości płynięcia jego stopu, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale opakowań, z których uzyskano odzyskane tworzywo sztuczne oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego w 6.1.5 badania wytrzymałości typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.8.9     Maksymalna pojemność bębnów i kanistrów:     1H1 i 1H2: 450 litrów,
                                                           3H1 i 3H2: 60 litrów.
6.1.4.8.10    Maksymalna masa netto:     1H1 i 1H2: 400 kg,
                                         3H1 i 3H2: 120 kg.
6.1.4.9       Skrzynie drewniane
4C1 zwykłe
4C2 z wykładziną pyłoszczelną
6.1.4.9.1     Użyte drewno powinno być dobrze wysezonowane handlowo, suche i wolne od wad mogących znacznie ograniczyć wytrzymałość każdego elementu skrzyni. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia skrzyni. Wieko i dno mogą być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę jak: sklejka, płyta pilśniowa lub inny odpowiedni materiał.
6.1.4.9.2     Połączenia powinny być odporne na drgania występujące w normalnych warunkach przewozu. W miarę możliwości należy unikać wbijania gwoździ w zewnętrzne włókna desek. Połączenia narażone na silne naprężenia powinny być wykonane przy użyciu zagiętych lub spiralnych gwoździ lub innych równoważnych połączeń.
6.1.4.9.3     Skrzynie 4C2: każdy element skrzyni powinien być wykonany z jednego kawałka drewna lub być jemu równoważne. Elementy uważane są za równoważne wykonanym z jednego kawałka drewna, jeżeli są łączone za pomocą klejenia jednym z następujących sposobów: Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym połączeniu co najmniej dwóch wzmocnień metalowych.
6.1.4.9.4     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.10      Skrzynie ze sklejki
4D
6.1.4.10.1    Stosowana sklejka powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być ona wykonana z arkuszy dobrze wysezonowanych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, suche handlowo i wolne od wad mogących znacznie ograniczyć trwałość skrzyni. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji skrzyń łącznie ze sklejką, mogą być stosowane również inne odpowiednie materiały. Skrzynie powinny być mocno złączone za pomocą gwoździ lub mocowane na narożach kątowych lub na krawędziach, albo łączone za pomocą innych odpowiednich środków.
6.1.4.10.2    Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.11      Skrzynie z materiału drewnopochodnego
4F
6.1.4.11.1    Ścianki skrzyń powinny być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę takiego jak: płyta pilśniowa, wiórowa lub innego podobnego typu. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być odpowiednie do pojemności i przeznaczenia skrzyni.
6.1.4.11.2    Pozostałe części skrzyń mogą być wykonane z innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.11.3    Części skrzyń powinny być łączone za pomocą odpowiednich środków.
6.1.4.11.4    Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.12      Skrzynie (pudla) tekturowe
4G
6.1.4.12.1    Skrzynie (pudła) powinny być wykonane z dobrej jakości tektury litej lub tektury falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej), dostosowanej do ich pojemności i przeznaczenia. Wodoodporność powierzchni zewnętrznej powinna być taka, aby powiększenie masy mierzone podczas badania metodą Cobb'a, polegającej na oznaczaniu absorpcji wody w ciągu 30 minut, nie było większe niż 155 g/m2, zgodnie z normą ISO 535-1991. Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być w taki sposób przycięta, uformowana i nacięta, aby mogła być składana bez nadmiernego zginania powodującego pęknięcia lub rozerwania na powierzchni. Warstwy pofalowane powinny być trwale sklejone z warstwami zewnętrznymi.
6.1.4.12.2    Czoła skrzyń (pudeł) mogą być zaopatrzone w drewnianą ramę lub w inny odpowiedni materiał, albo wykonane w całości z drewna. Dopuszcza się również stosowanie wzmocnień z listew drewnianych lub innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.12.3    Połączenia korpusów skrzyń (pudeł) powinny być wykonane za pomocą taśmy klejącej, sklejone na zakładkę lub zszyte na zakładkę spinkami metalowymi. Złącza na zakładkę powinny być wykonane z odpowiednim zapasem.
6.1.4.12.4    Jeżeli zamknięcie jest wykonane przez sklejenie lub oklejenie taśmą, to użyty klej powinien być wodoodporny.
6.1.4.12.5    Wymiary skrzyń (pudeł) powinny być dostosowane do ich zawartości.
6.1.4.12.6    Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.13      Skrzynie z tworzywa sztucznego
4H1 skrzynie z tworzywa sztucznego spienionego
4H2 skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.13.1    Skrzynia powinna być wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość skrzyni powinna być dostosowana do jej pojemności i przeznaczenia. Powinna być ona wystarczająco odporna na starzenie się i degradację spowodowaną działaniem przewożonego materiału oraz promieniowaniem ultrafioletowym.
6.1.4.13.2    Skrzynia ze spienionego tworzywa sztucznego powinna składać się z dwóch uformowanych części: części dolnej z gniazdami dla opakowań wewnętrznych i części górnej przykrywającej część dolną. Obie części powinny być wykonane w taki sposób, aby opakowania wewnętrzne były ściśle dopasowane. Zamknięcia opakowań wewnętrznych nie powinny stykać się z powierzchnią wewnętrzną górnej części skrzyni.
6.1.4.13.3    Przy nadawaniu do przewozu, skrzynie z tworzywa spienionego powinny być zamknięte taśmą samoprzylepną odporną na rozciąganie, dostatecznie zapobiegającą otwarciu się skrzyni. Taśma samoprzylepna powinna być odporna na warunki atmosferyczne, a zawarte w niej środki wiążące powinny być odpowiednie do spienionego tworzywa skrzyni. Mogą być również stosowane inne sposoby zamykania pod warunkiem, że zapewniają co najmniej taką samą skuteczność.
6.1.4.13.4    Jeżeli dla skrzyń ze sztywnego tworzywa sztucznego wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona zrealizowana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.13.5    Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału konstrukcyjnego skrzyni. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.13.6    Skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego powinny być zaopatrzone w zamknięcia z odpowiedniego, mocnego materiału, wykonane w sposób wykluczający przypadkowe otwarcie.
6.1.4.13.7    Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są odzyskane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego pod kątem właściwej szybkości płynięcia jego stopu, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale opakowań, z których uzyskano odzyskane tworzywo sztuczne, oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego w 6.1.5 wytrzymałościowe badania typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach, wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.13.8    Maksymalna masa netto:     4H1 60 kg,
                                         4H2 400 kg.
6.1.4.14      Skrzynie stalowe lub aluminiowe
4A stalowe
4B aluminiowe
6.1.4.14.1    Wytrzymałość metalu i konstrukcja skrzyni powinny być dostosowane do jej pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.14.2    Jeżeli jest to wymagane, skrzynie powinny być wyłożone wewnątrz tekturą lub filcem wyściełającym, albo zaopatrzone w wykładzinę wewnętrzną lub powłokę wykonane z odpowiedniego materiału. Jeżeli zastosowano wykładzinę metalową łączoną na podwójną zakładkę, to powinny być podjęte środki uniemożliwiające wnikanie materiałów, szczególnie wybuchowych, w szczeliny złączy.
6.1.4.14.3    Zamknięcia mogą być każdego odpowiedniego typu; w normalnych warunkach przewozu powinny one pozostawać zamknięte.
6.1.4.14.4    Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.15      Worki z tkaniny
5L1 bez wykładziny wewnętrznej lub powłoki
5L2 pyłoszczelne
5L3 wodoodporne
6.1.4.15.1    Użyte tekstylia powinny być dobrej jakości. Wytrzymałość tkaniny i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego zawartości i przeznaczenia.
6.1.4.15.2    Worki pyłoszczelne 5L2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a)  papieru przyklejonego do wewnętrznej powierzchni worka za pomocą wodoodpornego środka wiążącego, np. bitumu; lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin papierowych lub z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.3    Worki wodoodporne 5L3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a)  oddzielnych wewnętrznych wykładzin z wodoodpornego papieru (np. parafinowanego papieru natronowego, papieru bitumowanego lub papieru natronowego powleczonego tworzywem); lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.4    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.16      Worki z tkaniny z tworzywa sztucznego
5H1 bez wykładziny wewnętrznej lub powłoki
5H2 pyłoszczelne
5H3 wodoodporne
6.1.4.16.1    Worki powinny być wykonane z rozciągliwych taśm lub z rozciągliwych pojedynczych nitek z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.16.2    Przy stosowaniu płaskich brytów tkaniny worki powinny być wykonane za pomocą zszywania lub innego sposobu zapewniającego zamknięcie dna i jednego boku. Jeżeli tkanina jest w kształcie rękawa, to dno worka powinno być zamknięte przez zszycie szwem zygzakowym lub innym sposobem zapewniającym taką samą wytrzymałość.
6.1.4.16.3    Worki pyłoszczelne 5H2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a)  papieru lub folii z tworzywa sztucznego przytwierdzonego do wewnętrznej powierzchni worka lub
(b)  jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin papierowych lub z tworzywa sztucznego.
6.1.4.16.4    Worki wodoodporne 5H3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a)  oddzielnych wewnętrznych wykładzin z papieru wodoodpornego, (np. parafinowanego papieru natronowego, obustronnie bitumowanego lub powleczonego tworzywem sztucznym) lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przytwierdzonej do wewnętrznej lub zewnętrznej powierzchni worka lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin z tworzywa sztucznego.
6.1.4.16.5    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.17      Worki z folii z tworzywa sztucznego
5H4
6.1.4.17.1    Worki powinny być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia. Szwy i zamknięcia worka powinny być odporne na obciążenia i wstrząsy, mogące występować w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.17.2    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.18      Worki papierowe
5M1 wielowarstwowe
5M2 wielowarstwowe, wodoodporne
6.1.4.18.1    Worki powinny być wykonane z co najmniej trzech warstw odpowiedniego papieru natronowego lub innego równie mocnego przy czym warstwa środkowa może być wykonana z tkaniny siatkowej sklejonej z warstwami zewnętrznymi. Wytrzymałość papieru i wykonanie worków powinny być dostosowane do ich pojemności i przeznaczenia. Szwy i zamknięcia worków powinny być pyłoszczelne.
6.1.4.18.2    Worki 5M2: dla uniemożliwienia przedostawania się wilgoci, worek składający się z czterech lub więcej warstw, powinien być wykonany jako wodoodporny przez zastopowanie warstwy wodoodpornej, jako jednej z dwóch zewnętrznych warstw, albo zastosowanie warstwy wodoodpornej wykonanej z odpowiedniego materiału umieszczonego pomiędzy dwiema zewnętrznymi warstwami. Worek trzywarstwowy wykonuje się jako wodoodporny przez zastosowanie wodoodpornej warstwy zewnętrznej. Jeżeli występuje zagrożenie niebezpieczną reakcją zawartości worka z wilgocią lub ładunek pakowany jest w stanie wilgotnym, to worek powinien mieć od strony wewnętrznej warstwę lub powłokę wodoszczelną, np. podwójnie smołowany lub pokryty tworzywem sztucznym papier natronowy, powłokę z tworzywa sztucznego naniesioną na wewnętrzną powierzchnię worka, albo jedną lub więcej wykładzin wewnętrznych z tworzywa sztucznego. Szwy i zamknięcia powinny być wodoszczelne.
6.1.4.18.3    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.19      Opakowania złożone (tworzywo sztuczne)
6HA1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym
6HA2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6HB1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6HB2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6HC     naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6HD1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6HD2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki
6HG1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym
6HG2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową
6HH1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego
6HH2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.19.1    Naczynie wewnętrzne
6.1.4.19.1.1  Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno spełniać warunki określone w 6.14.8.1 i 6.1.4.8.4 do 6.1.4.8.7.
6.1.4.19.1.2  Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno być ściśle dopasowane do opakowania zewnętrznego, które nie powinno zawierać nierówności mogących powodować ścieranie tworzywa.
6.1.4.19.1.3  Maksymalna pojemność naczynia wewnętrznego:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1:           250 litrów
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2:      60 litrów
6.1.4.19.1.4  Maksymalna masa netto:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1:           400 kg
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2:      75 kg
6.1.4.19.2    Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.19.2.1  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym 6HA1 lub 6HB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.1 lub 6.1.4.2.
6.1.4.19.2.2  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną klatką stalową lub aluminiową, albo z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową 6HA2 lub 6HB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14.
6.1.4.19.2.3  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą 6HC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.9.
6.1.4.19.2.4  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki 6HD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.5.
6.1.4.19.2.5  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki 6HD2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.10.
6.1.4.19.2.6  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym 6HG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.7.1 do 6.1.4.7.4.
6.1.4.19.2.7  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową 6HG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.12.
6.1.4.19.2.8  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego 6HH1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.8.1 do 6.1.4.8.6.
6.1.4.19.2.9  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego (włącznie z falistym tworzywem sztucznym) 6HH2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.13.1 i 6.1.4.13.4 do 6.1.4.13.6.
6.1.4.20      Opakowania złożone (szkło, porcelana, kamionka)
6PA1    naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym
6PA2    naczynie z zewnętrzną klatką stalową lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6PB1    naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6PB2    naczynie z zewnętrzną klatką aluminiową lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6PC     naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6PD1    naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6PD2    naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym
6PG1    naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym
6PG2    naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową
6PH1    naczynie z zewnętrznym opakowaniem z tworzywa spienionego
6PH2    naczynie z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego.
6.1.4.20.1    Naczynie wewnętrzne
6.1.4.20.1.1  Naczynia powinny mieć odpowiedni kształt (cylindryczny lub gruszkowaty) i powinny być wykonane z materiału o dobrej jakości, pozbawionego wad mogących zmniejszyć ich wytrzymałość. Ściany w każdym miejscu powinny być wystarczająco grube i wolne od naprężeń wewnętrznych.
6.1.4.20.1.2  Jako zamknięcia naczyń mogą być stosowane zamknięcia gwintowane z tworzywa sztucznego, szlifowane korki szklane lub inne zamknięcia, co najmniej tak samo skuteczne. Wszystkie części zamknięć mogące stykać się z zawartością naczynia powinny być odporne na jej działanie. Zamknięcia powinny zapewniać szczelność i uniemożliwiać utratę zawartości w czasie przewozu. Jeżeli wymagane są zamknięcia z odpowietrzeniem, to powinny być one zgodne z 4.1.1.8.
6.1.4.20.1.3  Naczynie powinno być dobrze unieruchomione w opakowaniu zewnętrznym za pomocą materiałów amortyzujących lub chłonnych.
6.1.4.20.1.4  Maksymalna pojemność naczynia:  60 litrów.
6.1.4.20.1.5  Maksymalna masa netto: 75 kg.
6.1.4.20.2    Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.20.2.1  Naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym 6PA1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.1. Pokrywa zdejmowana niezbędna dla tego rodzaju opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.20.2.2  Naczynie z zewnętrzną klatką stalową lub z zewnętrzną skrzynią stalową 6PA2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14. Jeżeli naczynia wewnętrzne mają kształt cylindryczny i są ustawione w pozycji pionowej, to opakowanie zewnętrzne powinno być od nich wyższe, z uwzględnieniem ich zamknięć. Jeżeli klatka ochronna otacza naczynie gruszkowate, a kształt klatki jest do niego dostosowany, to takie opakowanie zewnętrzne powinno być wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.3  Naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym 6PB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.2.
6.1.4.20.2.4  Naczynie z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową 6PB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14.
6.1.4.20.2.5  Naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą 6PC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.9.
6.1.4.20.2.6  Naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki 6PD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.5.
6.1.4.20.2.7  Naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym 6PD2; kosz wiklinowy powinien być odpowiednio wykonany z materiału o dobrej jakości. W celu uniknięcia uszkodzeń naczyń powinny być one wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.8  Naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym 6PG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.7.1 do 6.1.4.7.4.
6.1.4.20.2.9  Naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową 6PG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.12.
6.1.4.20.2.10  Naczynia z opakowaniem zewnętrznym z tworzywa sztucznego spienionego lub z tworzywa sztucznego sztywnego (6PH1 lub 6PH2); materiały obu tych opakowań zewnętrznych powinny spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.13. Opakowanie zewnętrzne ze sztywnego tworzywa sztucznego powinno być wykonane z polietylenu o dużej gęstości lub z innego równoważnego tworzywa sztucznego. Zdejmowana pokrywa stosowana dla tego typu opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.21      Opakowania kombinowane
Dla opakowań zewnętrznych przeznaczonych do użycia, mają zastosowanie odpowiednie wymagania rozdziału 6.1.4.
UWAGA: Dla opakowań wewnętrznych i zewnętrznych przeznaczonych do użycia, patrz odpowiednie instrukcje pakowania w dziale 4.1.
6.1.4.22      Opakowania metalowe lekkie
0A1 z wiekiem niezdejmowanym
0A2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.22.1    Korpusy i dna powinny być wykonane z blach z odpowiedniej stali; jej grubość powinna być dostosowana do pojemności i przeznaczenia opakowania.
6.1.4.22.2    Połączenia powinny być spawane lub łączone co najmniej na podwójną zakładkę albo wykonane innym sposobem zapewniającym podobną wytrzymałość i szczelność.
6.1.4.22.3    Powłoki wewnętrzne takie jak pokrycia: galwaniczne cynkowane, cynowane, lakierowane itp., powinny być trwałe i przylegać w każdym miejscu do stali; dotyczy to również zamknięć.
6.1.4.22.4    Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusie lub w dnach opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) nie powinna przekraczać 7 cm. Opakowania z otworami o większych średnicach uważane są za opakowania z wiekiem zdejmowanym (0A2).
6.1.4.22.5    Zamknięcia opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) powinny być gwintowane, albo zabezpieczone gwintowanym urządzeniem lub innym urządzeniem co najmniej tak samo skutecznym. Zamknięcia opakowań z wiekiem zdejmowanym (0A2) powinny być tak wykonane i dopasowane, aby były szczelnie zamknięte i pozostawały szczelne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.22.6    Maksymalna pojemność opakowań: 40 litrów.
6.1.4.22.7    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.5         Wymagania dotyczące badań opakowań
6.1.5.1       Sposób przeprowadzania i częstotliwość badań
6.1.5.1.1     Typ konstrukcji każdego opakowania powinien być zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.5, zgodnie z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.1.5.1.2     Każdy typ konstrukcji opakowania powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania przed wprowadzeniem go do użytkowania. Typ konstrukcji opakowania określony jest przez konstrukcję, wymiary, materiał i grubości, sposób wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchni. Dotyczy także opakowań różniących się od typu konstrukcji jedynie mniejszą wysokością.
6.1.5.1.3     Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w odstępach ustalonych przez właściwą władzę. Dla takich badań opakowań papierowych lub tekturowych, przygotowanie w warunkach otoczenia uważa się za równoważne do wymagań podanych pod 6.1.5.2.3.
6.1.5.1.4     Badania powinny być także powtarzane po każdej zmianie modyfikacji, która zmienia konstrukcję, materiał lub sposób wykonania opakowania.
6.1.5.1.5     Właściwa władza może zezwolić na wyrywkowe badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu, np. mają mniejsze wymiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.1.5.1.6     Jeżeli opakowanie zewnętrzne opakowania kombinowanego przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być także umieszczone razem w takim opakowaniu zewnętrznym. Ponadto, pod warunkiem zachowania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a)  mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i)  opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny itp.);
(ii)  materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii)  opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. gwintowane korki, pokrywki itp.);
(iv)  zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych oraz
(v)  opakowania wewnętrzne ustawione są w opakowaniu zewnętrznym w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b)  może być użyta mniejsza ilość zbadanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.1.5.1.7     Przedmioty lub opakowania wewnętrzne różnych typów, przeznaczone do materiałów stałych lub ciekłych, mogą być łączone i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym na następujących warunkach:
(a)  opakowanie zewnętrzne z kruchymi opakowaniami wewnętrznymi (np. ze szkła), zawierającymi materiały ciekłe powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek dla I grupy pakowania zgodnie z 6.1.5.3;
(b)  całkowita łączna masa brutto opakowań wewnętrznych nie powinna być większa od połowy masy brutto opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(c)  grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi oraz pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi a zewnętrzną ścianą opakowania nie powinna być zmniejszona poniżej odpowiedniej grubości warstwy tego materiału w opakowaniu zbadanym. Jeżeli w badaniu użyto pojedynczego opakowania wewnętrznego, to grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza od grubości warstwy tego materiału zawartej pomiędzy zewnętrzną ścianą opakowania a opakowaniem wewnętrznym użytym w badaniu. Jeżeli stosowane są opakowania wewnętrzne w mniejszej ilości lub o mniejszych rozmiarach (w porównaniu do opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek), to do wypełnienia wolnych przestrzeni powinna być użyta dostateczna ilość materiału amortyzującego;
(d)  próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na nacisk przy piętrzeniu zgodnie z 6.1.5.6. Masa całkowita identycznych sztuk przesyłki powinna być ustalona na podstawie łącznej masy opakowań wewnętrznych użytych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(e)  opakowania wewnętrzne zawierające materiały ciekłe powinny być całkowicie otoczone materiałem pochłaniającym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości ciekłej tych opakowań wewnętrznych;
(f)  jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, a nie jest ono szczelne, albo przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały stałe, a nie jest ono pyłoszczelne, to dla zapewnienia utrzymania uwolnionej zawartości ciekłej lub stałej należy zastosować szczelną wykładzinę, worek z tworzywa sztucznego lub inny skuteczny środek. W przypadku opakowań zawierających materiały ciekłe, materiał absorbujący wymagany pod (e) powyżej powinien być umieszczony wewnątrz takiego zabezpieczenia;
(g)  opakowania zewnętrzne powinny być oznakowane zgodnie z 6.1.3 dla potwierdzenia, że były one badane jako opakowania kombinowane na zgodność z wymaganiami przewidzianymi dla I grupy pakowania. Masa brutto w kilogramach podana w oznakowaniu powinna być sumą masy opakowania zewnętrznego i połowy masy opakowań wewnętrznych, których użyto przy badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej. Oznakowanie powinno zawierać również literę "V" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.1.8     Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji. Wyniki takich badań powinny być przechowywane dla celów kontrolnych.
6.1.5.1.9     Jeśli ze względów bezpieczeństwa wymagane jest zastosowanie wykładziny lub powłoki, to powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne także po badaniach.
6.1.5.1.10    Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.1.5.1.11    Opakowania awaryjne
Opakowania awaryjne (patrz 1.2.1) powinny być badane i oznakowane zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla II grupy pakowania, stosowanymi do opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, przy czym:
(a)  materiałem wypełniającym opakowanie w badaniach wytrzymałościowych powinna być woda i powinny być one napełniane co najmniej do 98% ich maksymalnej pojemności. Dla uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań. Podczas badania na swobodny spadek, wysokość spadku może być zróżnicowana zgodnie z 6.1.5.3.5 (b);
(b)  dodatkowo, opakowania powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie szczelności przy ciśnieniu równym 30 kPa, a rezultaty badań powinny być zawarte w sprawozdaniu wymaganym zgodnie z 6.1.5.8; oraz
(c)  opakowania powinny być oznakowane literą "T" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.2       Przygotowanie opakowań do badań
6.1.5.2.1     Badania powinny być przeprowadzone na opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, a w przypadku opakowań kombinowanych łącznie z opakowaniami wewnętrznymi. Wewnętrzne lub pojedyncze naczynia lub opakowania" inne niż worki, powinny być napełnione co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Worki powinny być napełnione do maksymalnej dopuszczalnej masy. Dla opakowań kombinowanych, w których opakowanie wewnętrzne przeznaczone jest zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały lub przedmioty przewidziane do przewozu, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to wpływać na wyniki badań. Jeżeli materiał stały został zastąpiony innym materiałem, to materiał ten powinien mieć takie same właściwości fizyczne (masa, granulacja, itp.), jak materiał przewidziany do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.1.5.2.2     Jeżeli w badaniach na swobodny spadek materiał ciekły został zastąpiony przez inny materiał, to materiał ten powinien mieć podobną gęstość względną i lepkość, jak materiał przewidziany do przewozu. Do badań na swobodny spadek może być również użyta woda, jeżeli będą spełnione warunki określone w 6.1.5.3.5.
6.1.5.2.3     Opakowania papierowe lub tekturowe powinny być klimatyzowane w ciągu co najmniej 24 godzin, w atmosferze o kontrolowanej wilgotności względnej i temperaturze. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwale wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.1.5.2.4     Przed rozpoczęciem badań beczek drewnianych z czopem, powinny one pozostawać napełnione wodą przez co najmniej 24 godziny.
6.1.5.2.5     W celu sprawdzenia zgodności chemicznej materiałów ciekłych z tworzywem sztucznym bębnów i kanistrów zgodnych z 6.1.4.8 oraz w razie potrzeby, opakowań złożonych zgodnych z 6.1.4.19, opakowania te powinny być sezonowane w temperaturze otoczenia przez okres sześciu miesięcy, w ciągu którego powinny pozostawać napełnione materiałami ciekłymi przeznaczonymi do przewozu.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane próbki powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże, opakowania wyposażone w odpowietrzenia powinny być każdorazowo utrzymywane w tej pozycji jedynie przez 5 minut. Po sezonowaniu, badane próbki powinny być poddane badaniom określonym w 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
W odniesieniu do naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) nie jest wymagane sprawdzenie dostatecznej odporności chemicznej, jeżeli znane są właściwości tworzywa sztucznego i nie ulegają one wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału.
Przez wyraźną zmianę odporności rozumie się:
(a)  wyraźną łamliwość; lub
(b)  znaczne zmniejszenie elastyczności chyba, że jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym pod obciążeniem.
Powyższe badanie zgodności może być pominięte, jeżeli odporność tworzywa sztucznego została ustalona inną metodą. Powinna być ona co najmniej równoważna powyższemu badaniu zgodności i uznana przez właściwą władzę.
UWAGA: W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne), wykonanych z polietylenu o dużej lub średniej gęstości, patrz również 6.1.5.2.6 poniżej.
6.1.5.2.6     Bębny i kanistry z polietylenu o wysokiej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.1.4.8 oraz, jeżeli jest to konieczne, opakowania złożone z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.1.4.19, powinny spełniać następujące warunki techniczne:
-   gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu termicznym w czasie 1 godziny w 100°C, równa lub większa niż 0,940, według normy ISO 1183,
-   wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 21,6 kg równa lub mniejsza niż 12 g/10 min., według normy ISO 1133;
kanistry zgodne z 6.1.4.8 oraz - jeżeli jest to konieczne - opakowania złożone, zgodne z 6.1.4.19, wykonane z polietylenu o średniej masie cząsteczkowej, powinny spełniać następujące warunki techniczne:
-   gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu termicznym w czasie 1 godziny w 100°C, równa lub większa niż 0,940, zgodnie z ISO 1183;
-   wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 2,16 kg równa lub mniejsza niż 0,5 g/10 min. i równa lub większa niż 0,1 g/10 min., zgodnie z ISO 1133;
-   wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 5 kg równa lub mniejsza niż 3 g/10 min. i równa lub większa niż 0,5 g /10 min., zgodnie z ISO 1133;
zgodność chemiczna z ciekłymi materiałami napełniającymi może być sprawdzona w sposób określony poniżej, za pomocą cieczy wzorcowych (patrz 6.1.6) dobranych zgodnie z 4.1.1.19.
Ciecze wzorcowe są reprezentatywne dla procesów degradacji polietylenu o dużej lub średniej masie cząsteczkowej, kiedy jest on zmiękczany wskutek pęcznienia, pękania pod obciążeniem, prowadzącego do rozpadu cząsteczek i ich łączenia. Wystarczająca zgodność chemiczna opakowań może być sprawdzona przez sezonowanie wybranych próbek, napełnionych odpowiednią cieczą wzorcową, przez 3 tygodnie w temperaturze 40°C; jeżeli cieczą wzorcową jest woda, to sezonowanie zgodne z niniejszą procedurą nie jest wymagane.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane próbki powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże opakowania wyposażone w odpowietrzenie powinny być w każdym z tych okresów utrzymywane w takiej pozycji tylko przez 5 minut. Po sezonowaniu, badane próbki powinny być poddane badaniom określonym w 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
Badanie zgodności wodoronadtlenku tert-butylu zawierającego ponad 40% nadtlenku i kwasów nadoctowych należących do klasy 5.2, nie powinna być przeprowadzana przy użyciu cieczy wzorcowych. Dla tych materiałów, wystarczająca zgodność chemiczna powinna być wykazana na badanych próbkach, sezonowanych w temperaturze otoczenia przez okres 6 miesięcy, z materiałami przewidzianymi do przewozu.
Procedura zgodna z niniejszym punktem może być również zastosowana do opakowań z polietylenu o wysokiej gęstości, o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, dla podobnego typu konstrukcji, których powierzchnia wewnętrzna została sfluorowana.
6.1.5.2.7     Opakowania zgodne z 6.1.5.2.6 wykonane z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, które przeszły badania podane w 6.1.5.2.6, mogą być dopuszczone do przewozu materiałów innych niż przyjęte zgodnie z 4.1.1.19. Dopuszczenie takie powinno być dokonane na podstawie badań laboratoryjnych potwierdzających, że oddziaływanie tych materiałów na badane próbki jest mniej szkodliwe od oddziaływania na nie odpowiednich cieczy wzorcowej(ych), z uwzględnieniem procesów degradacji. Te same warunki, jak określone w 4.1.1.19.2, powinny być stosowane z uwzględnieniem właściwej gęstości i prężności par.
6.1.5.2.8     Jeżeli własności wytrzymałościowe opakowania wewnętrznego z tworzywa sztucznego wchodzącego w skład opakowania kombinowanego nie ulegają wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału, to nie jest wymagane sprawdzenie zgodności chemicznej. Wyraźna zmiana własności wytrzymałościowych oznacza:
(a)  wyraźną łamliwość;
(b)  znaczne zmniejszenie elastyczności chyba, że jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym.
6.1.5.3       Badanie na swobodny spadek3
6.1.5.3.1     Liczba próbek (dla jednego typu konstrukcji i producenta) oraz ustawienie próbki przy badaniu na swobodny spadek.
Przy próbach na swobodny spadek innych niż próby spadku na płask, środek ciężkości powinien pokrywać się w pionie z punktem uderzenia.
Jeżeli w danym badaniu na swobodny spadek, możliwe jest więcej niż jedno ustawienie, to należy wybrać ustawienie, przy którym uszkodzenie opakowania jest najbardziej prawdopodobne.
 
OpakowanieLiczba badanych próbekUstawienie próbek przy badaniu na swobodny spadek
(a) Bębny stalowe
   Bębny aluminiowe
   Bębny z metalu innego niż
   stal lub aluminium
   Kanistry stalowe
   Kanistry aluminiowe
   Bębny ze sklejki
   Beczki drewniane
   Bębny tekturowe
   Bębny i kanistry z tworzywa
   sztucznego
   Opakowania złożone w
   kształcie bębnów
   Opakowania metalowe lekkie
 
 
 
Sześć
(po trzy na każdą próbę na swobodny
spadek)
Pierwsze badanie (z trzema próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże po przekątnej na obrzeże dna lub jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na krawędź.
Drugie badanie (z trzema pozostałymi próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże częścią najsłabszą, która nie była badana w pierwszej próbie na swobodny spadek, np. na zamknięcie lub, dla do niektórych bębnów cylindrycznych, na spawane złącze podłużne korpusu.
(b) Skrzynie drewniane
   Skrzynie ze sklejki
   Skrzynie z materiału
   drewnopochodnego
   Skrzynie tekturowe
   Skrzynie z tworzywa
   sztucznego
   Skrzynie stalowe lub
   aluminiowe
   Opakowania złożone w
   kształcie skrzyń
 
 
Pięć
(po jednej na każdą próbę na swobodny spadek)
Pierwsza próba: płasko na dno.
Druga próba: płasko na wieko.
Trzecia próba: płasko na dłuższy bok.
Czwarta próba: płasko na krótszy bok.
Piąta próba: na naroże.
(c) Worki jednowarstwowe z
   bocznym szwem
Trzy
(trzy próby na swobodny spadek dla każdego worka)
Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka.
Druga próba: płasko na wąską stronę worka.
Trzecia próba: płasko na dno worka.
(d) Worki jednowarstwowe bez
   bocznego szwu, lub
   wielowarstwowe
Dwa
(dwie próby na swobodny spadek dla każdego worka)
Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka.
Druga próba: płasko na dno worka.
(e) Opakowania złożone (szkło,
   kamionka lub porcelana)
   oznakowane symbolem
   "RID/ADR" zgodnie z
   6.1.3.1(a)(ii) i w kształcie
   bębnów lub skrzyń
Trzy
(jedna na każdą próbę na swobodny spadek)
Po przekątnej na obrzeże dna, lub jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na dolną krawędź.
 
6.1.5.3.2     Specjalne przygotowanie próbnych opakowań do badania na swobodny spadek:
Dla następujących opakowań temperatura badanego opakowania oraz jego zawartości powinna być obniżona do -18°C lub niżej:
(a)  bębny z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(b)  kanistry z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(c)  skrzynie z tworzywa sztucznego inne niż skrzynie ze spienionego tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.13),
(d)  opakowania złożone (tworzywo sztuczne) (patrz 6.1.4.19) oraz,
(e)  opakowania kombinowane z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego innym niż worki z tworzywa sztucznego, przeznaczone do materiałów stałych lub do przedmiotów.
Jeżeli badane próbki opakowań przygotowywane są w podany sposób, to klimatyzowanie według 6.1.5.2.3 może być zaniechane. Użyte do badań ciecze powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.1.5.3.3     Opakowania do materiałów ciekłych z wiekiem zdejmowanym nie powinny być poddawane próbom na swobodny spadek przez co najmniej 24 godziny po napełnieniu i zamknięciu, aby umożliwić dopasowanie się uszczelki.
6.1.5.3.4     Płyta uderzeniowa - podłoże
Płyta powinna być sztywną, nieelastyczna, o płaskiej i poziomej powierzchni.
6.1.5.3.5     Wysokość spadku
Dla materiałów stałych i ciekłych, jeżeli badanie jest przeprowadzane z materiałem stałym lub ciekłym, który ma być przewożony lub z innym materiałem o takich samych właściwościach fizycznych:
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 1,8 m1,2 m0,8 m
 
Dla do cieczy w opakowaniach pojedynczych i w opakowaniach wewnętrznych opakowań kombinowanych, jeżeli badanie przeprowadzane jest z użyciem wody:
UWAGA: Dla badań w temperaturze -18°C określenie woda odnosi się do układu woda/roztwór niezamarzający o minimalnym ciężarze właściwym 0,95.
(a)  jeżeli materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną nie większą niż 1,2:
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 1,8 m1,2 m0,8 m
 
(b)  jeżeli gęstość względna materiałów przeznaczonych do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona z uwzględnieniem gęstości względnej (d) tego materiału, zaokrąglona do jednej dziesiątej:
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 d x 1,5 md x 1,0 md x 0,67 m
 
(c)  dla do opakowań metalowych lekkich oznaczonych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C (odpowiada to czasowi wypływu 30 sekund z kubka wypływowego ISO z dyszą o średnicy 6 mm, zgodnie z normą ISO 2431:1993):
(i)  jeżeli gęstość względna nie jest większa niż 1,2:
 
 II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 0,6 m0,4 m
 
(ii)  jeżeli gęstość względna materiału przeznaczonego do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona z uwzględnieniem gęstości względnej (d) tego materiału, zaokrąglona do jednej dziesiątej:
 
 II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 d x 0,5 md x 0,33 m
 
6.1.5.3.6     Kryteria pozytywnego zaliczenia badania
6.1.5.3.1.1   Każde opakowanie zawierające materiał ciekły powinno być szczelne od chwili ustalenia równowagi między ciśnieniem wewnętrznym a zewnętrznym; jednakże dla opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych z wyłączeniem naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), wyrównanie wymienionych ciśnień nie jest wymagane.
6.1.5.3.6.2   Jeżeli opakowanie przeznaczone do materiałów stałych zostało poddane badaniu na swobodny spadek, i jeżeli uderzyło ono w (płytę uderzeniową) podłoże częścią górną, to badana próbka przeszła przez to badanie z wynikiem pozytywnym, o ile zawartość nie wydostała się z opakowania lub naczynia wewnętrznego (np. z worka z tworzywa sztucznego) nawet, jeżeli zamknięcie, zachowując swoją funkcję, nie jest już pyłoszczerne.
6.1.5.3.6.3   Opakowanie lub opakowanie zewnętrzne opakowania złożonego lub opakowania kombinowanego nie powinno wykazywać uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinien wystąpić wyciek materiału wypełniającego z naczynia wewnętrznego lub opakowania(ń) wewnętrznych.
6.1.5.3.6.4   Zarówno zewnętrzna warstwa worka jak i opakowanie zewnętrzne nie powinny wykazywać żadnych uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu.
6.1.5.3.6.5   Niewielkie ubytki zawartości przez zamknięcie, występujące na skutek uderzenia, nie są uważane za wadę opakowania, prowadzącą do następnych wycieków.
6.1.5.3.6.6   W przypadku opakowań dla towarów klasy 1, nie dopuszcza się wystąpienia pęknięć, przez które materiały lub przedmioty wybuchowe mogłyby wydostać się z opakowania zewnętrznego.
6.1.5.4       Badanie szczelności
Badanie szczelności powinno być dokonywane dla wszystkich typów konstrukcji opakowań, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych; badanie takie nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
-   opakowań z wiekiem zdejmowanym, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C.
6.1.5.4.1     Liczba próbek do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.4.2     Specjalne przygotowanie próbek do badania: zamknięcia opakowań z urządzeniami odpowietrzającymi powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub otwór powinien być uszczelniony.
6.1.5.4.3     Metoda badania i stosowane ciśnienie: opakowania wraz z ich zamknięciami, powinny być zanurzone pod wodą przez 5 minut, przy zastosowaniu odpowiedniego ciśnienia wewnętrznego powietrza; sposób zanurzania nie powinien wpływać na wyniki badania. Zastosowane ciśnienie powietrza (ciśnienie manometryczne) powinno wynosić:
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 
co najmniej 30 kPa
(0,3 bara)
co najmniej 20 kPa
(0,2 bara)
co najmniej 20 kPa
(0,2 bara)
 
Dopuszcza się stosowanie innych metod co najmniej tak samo efektywnych.
6.1.5.4.4     Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: nie powinno być nieszczelności.
6.1.5.5       Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne)
6.1.5.5.1     Opakowania do badania
Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne) powinno być przeprowadzane dla wszystkich typów konstrukcji opakowań metalowych, z tworzyw sztucznego oraz opakowań złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych. Badanie takie nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
-   opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s, w temperaturze 23°C.
6.1.5.5.2     Liczba próbek do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.5.3     Specjalne przygotowanie próbek do badania: zamknięcia opakowań z urządzeniami odpowietrzającymi powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub otwór powinien być uszczelniony.
6.1.5.5.4     Metoda badania i stosowane ciśnienie: opakowania metalowe i opakowania złożone (szkło, porcelana lub kamionka), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane działaniu ciśnienia próbnego przez 5 minut. Opakowania z tworzywa sztucznego i opakowania złożone (tworzywo sztuczne), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane ciśnieniu próbnemu przez 30 minut. Wielkość ciśnienia próbnego powinna być podana w oznakowaniu wymaganym w 6.1.3.1(d). Sposób podparcia opakowań nie powinien wpływać na wyniki badań. Ciśnienie powinno być podwyższane w sposób ciągły i równomierny. Ciśnienie próbne powinno być utrzymywane na stałym poziomie przez cały czas trwania badania. Stosowane ciśnienie hydrauliczne (ciśnienie manometryczne), określone według jednej z następujących metod, powinno wynosić:
(a)  nie mniej niż całkowite ciśnienie manometryczne mierzone w opakowaniu (tj. suma prężności par przewożonego materiału i ciśnienie cząstkowego powietrza lub innych gazów obojętnych, pomniejszona o 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; takie całkowite ciśnienie manometryczne powinno być określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełnienia 15°C; lub
(b)  nie mniej niż 1,75 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 50°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa; lub
(c)  nie mniej niż 1,5 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 55°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa.
6.1.5.5.5     Ponadto, opakowania przeznaczone do materiałów ciekłych I grupy pakowania powinny być badane przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 250 kPa (ciśnienie manometryczne) przez 5 lub 30 minut, zależnie od materiału konstrukcyjnego opakowania.
6.1.5.5.6     Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: opakowanie nie może wykazywać nieszczelności.
6.1.5.6       Badanie wytrzymałości na spiętrzanie
Badaniu wytrzymałości na spiętrzanie powinny podlegać wszystkie typy konstrukcji opakowań z wyjątkiem worków i nie podlegających spiętrzaniu opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3. l(a)(ii).
6.1.5.6.1     Liczba próbek badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.6.2     Metoda badania: górna powierzchnia badanej próbki powinna być obciążona siłą równoważną całkowitej masie takich samych sztuk przesyłki, które mogą być spiętrzone podczas przewozu; jeżeli badane opakowanie zawiera materiał ciekły o gęstości względnej różnej od materiału ciekłego, który ma być przewożony, to siła ta powinna być obliczona w zależności od materiału przeznaczonego do przewozu. Minimalna wysokość spiętrzenia, włącznie z opakowaniem badanym, powinna wynosić 3 metry. Czas trwania badania powinien wynosić 24 godziny, z wyjątkiem bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych 6HH1 i 6HH2 przeznaczonych do materiałów ciekłych, dla których czas badania powinien wynosić 28 dni, w temperaturze nie niższej niż 40°C.
W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.5 do napełniania opakowań powinny być stosowane materiały przewidziane do przewozu. W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.6, badanie wytrzymałości na nacisk przy spiętrzaniu powinno być przeprowadzone przy zastosowaniu cieczy wzorcowej.
6.1.5.6.3     Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: badania próbka nie może wykazywać nieszczelności.
W przypadku opakowań złożonych lub kombinowanych nie powinien wystąpić wyciek materiału wypełniającego z naczynia wewnętrznego lub opakowania wewnętrznego. Żadne z badanych opakowań nie powinno wykazywać jakiegokolwiek pogorszenia jakości mogącego wpływać na bezpieczeństwo przewozu ani jakiegokolwiek odkształcenia mogącego zmniejszyć jego wytrzymałość lub spowodować utratę stateczności stosów sztuk przesyłek. Opakowania z tworzywa sztucznego, przed dokonaniem oceny, powinny być schłodzone do temperatury otoczenia.
6.1.5.7       Badanie dodatkowe przenikalności bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, wymienionych w 6.1.4.8 oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) wymienionych w 6.1.4.19, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu Ł 61°C, z wyjątkiem opakowań 6HA1
Opakowania z polietylenu powinny być badane tylko wtedy, gdy mają być dopuszczone do przewozu benzenu, toluenu, ksylenu lub mieszanin i preparatów zawierających te materiały.
6.1.5.7.1     Liczba próbek do badania: trzy opakowania każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.7.2     Specjalne przygotowanie próbek do badania: badane próbki powinny być uprzednio sezonowane po napełnieniu materiałem przeznaczonym do przewozu zgodnie z 6.1.5.2.5, a opakowania z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej cieczą wzorcową w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa), zgodnie z 6.1.5.2.6.
6.1.5.7.3     Metoda badania: badane próbki wypełnione materiałem, dla którego opakowanie będzie dopuszczone, powinny być zważone przed i po sezonowaniu przez 28 dni w temperaturze 23°C i przy wilgotności względnej 50%. Dla opakowań z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej badanie może być przeprowadzone przy użyciu cieczy wzorcowej w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa) zamiast benzenu, toluenu lub ksylenu.
6.1.5.7.4     Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: przenikalność nie powinna przekraczać 0,008 g/l.h.
6.1.5.8       Sprawozdanie z badania
6.1.5.8.1     Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać co najmniej następujące dane:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3.   Niepowtarzalny wyróżnik sprawozdania z badania.
4.   Data sporządzenia sprawozdania.
5.   Producent opakowania.
6.   Opis typu konstrukcji opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.), włącznie z metodą jego produkcji (np. wytłaczanie z rozdmuchem); do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7.   Maksymalna pojemność.
8.   Charakterystyka materiałów użytych do napełnienia opakowań podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych.
9.   Opisy i wyniki badania.
10.  Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.1.5.8.2     Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego rozdziału oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników opakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.1.6         Ciecze wzorcowe do sprawdzania zgodności chemicznej opakowań z polietylenu o dużej lub średniej masie cząsteczkowej, włącznie z DPPL, zgodnie z 6.1.5.2.6 i 6.5.4.3.5, odpowiednio
6.1.6.1       Dla tego tworzywa sztucznego powinny być stosowane następujące ciecze wzorcowe:
(a)  Roztwór zwilżający do materiałów powodujących silne pękanie polietylenu pod wpływem obciążenia, w szczególności do wszystkich roztworów i preparatów zawierających środki zwilżające.
Stosowany roztwór wodny powinien zawierać od 1 do 10% środka zwilżającego. Napięcie powierzchniowe tego roztworu w temperaturze 23°C powinno wynosić 31 do 35 mN/m.
Badanie odporności na spiętrzania powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,20.
Po sprawdzeniu zgodności chemicznej z roztworem zwilżającym nie jest wymagane badanie zgodności z kwasem octowym.
Dla materiałów wypełniających powodujących pękanie polietylenu poddanego obciążeniu, jeżeli jest on odporny na roztwór zwilżający, odpowiednia zgodność chemiczna może być sprawdzona po uprzednim sezonowaniu przez trzy tygodnie w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(b)  Kwas octowy do materiałów i preparatów powodujących pękanie polietylenu poddanego obciążeniu, w szczególności dla kwasów jednokarboksylowych i alkoholi jednowodorotlenowych.
Stosowany kwas octowy powinien mieć stężenie od 98 do 100% oraz gęstość względną 1,05.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,1.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu bardziej niż kwas octowy i do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 4%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(c)  Octan n-butylu / octan n-butylu - nasycony roztwór zwilżający do materiałów i preparatów, które powodują pęcznienie polietylenu do tego stopnia, że wzrost jego masy wynosi około 4%, i które powodują pękanie polietylenu pod wpływem obciążenia, w szczególności dla produktów fitosanitarnych, ciekłych farb i estrów. Octan n-butylu, stosowany do sezonowania zgodnie z 6.1.5.2.6 powinien mieć stężenie od 98 do 100%.
Ciecz stosowana w badaniu odporności na spiętrzanie zgodnie z 6.1.5.6 powinna zawierać od 1 do 10% wodnego roztworu zwilżającego zmieszanego z 2% octanu n-butylu, zgodnie z (a) powyżej.
Badanie wytrzymałości na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu bardziej niż octan n-butylu do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(d)  Mieszanina węglowodorów (benzyna lakowa) do materiałów i preparatów powodujących pęcznienie polietylenu, w szczególności do węglowodorów, estrów i ketonów.
Stosowana mieszanina węglowodorów powinna mieć temperaturę wrzenia w przedziale od 160°C do 220°C, gęstość względną 0,78 do 0,80, temperaturę zapłonu wyższą niż 50°C i zawartość związków aromatycznych od 16% do 21%.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi ponad 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(e)  Kwas azotowy do wszystkich materiałów i preparatów powodujących utlenianie polietylenu i degradacje cząsteczkowe takie same lub słabsze niż powoduje to kwas azotowy o stężeniu 55%.
Stosowany kwas azotowy powinien mieć stężenie co najmniej 55%.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,4.
W przypadku materiałów, które utleniają silniej niż kwas azotowy o stężeniu 55% lub powodują degradację masy cząsteczkowej, należy postępować zgodnie z 6.1.5.2.5.
W takich przypadkach okres użytkowania opakowania powinien być określony na podstawie oceny stopnia uszkodzenia (np. dwa lata dla kwasu azotowego o stężeniu nie niższym niż 55%).
(f)  Woda do materiałów nieatakujących polietylenu, jak w przypadkach podanych pod (a) do (e), w szczególności dla kwasów nieorganicznych i zasad, wodnych roztworów soli, alkoholi wielowodorotlenowych i materiałów organicznych w roztworze wodnym.
Badanie wytrzymałości na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,2.

Dział 6.2 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA NACZYŃ CIŚNIENIOWYCH, POJEMNIKÓW AEROZOLOWYCH I MAŁYCH NACZYŃ ZAWIERAJĄCYCH GAZ (NABOI GAZOWYCH)

6.2.1         Wymagania ogólne
UWAGA: Dla pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboi gazowych), patrz 6.2.4.
6.2.1.1       Projektowanie i budowa
6.2.1.1.1     Naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia powinny być zaprojektowane, obliczone, wyprodukowane, zbadane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie warunki, włącznie ze zmęczeniem materiału, którym będą poddawane podczas normalnego użytkowania i w normalnych warunkach przewozu.
Przy projektowaniu naczyń ciśnieniowych należy brać pod uwagę wszystkie istotne czynniki, takie jak:
-   ciśnienie wewnętrzne,
-   temperaturę otoczenia i temperaturę roboczą, również podczas przewozu,
-   obciążenia dynamiczne.
Zwykle grubość ścianki powinna być określona za pomocą obliczeń, popartych, jeżeli to konieczne, doświadczalną analizą naprężeń. Grubość ścianki może być także określana doświadczalnie.
Przy projektowaniu ścianek zewnętrznych i elementów nośnych powinny być stosowane odpowiednie obliczenia dla zapewnienia bezpieczeństwa naczyń ciśnieniowych.
Minimalna grubość ścianki poddanej ciśnieniu, powinna być obliczana z uwzględnieniem, w szczególności:
-   ciśnienia obliczeniowego, które nie powinno być mniejsze niż ciśnienie próbne;
-   temperatur obliczeniowych z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa;
-   maksymalnego naprężenia oraz szczytowego spiętrzenia naprężeń, jeżeli to konieczne;
-   współczynników zależnych od właściwości materiału.
Dla spawanych naczyń ciśnieniowych, można stosować metale tylko o dobrej jakościowo spawalności , gwarantujące odpowiednią udarność w temperaturze otoczenia -20°C.
Ciśnienie próbne naczyń podane jest w instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli. Ciśnienie próbne naczyń kriogenicznych zamkniętych powinno być nie mniejsze niż 1,3 krotność najwyższego ciśnienia roboczego, dodatkowo powiększone o 1 bar dla naczyń z izolacją próżniową.
Należ wziąć pod uwagę własności materiałów, jeśli występują:
-   granica plastyczności,
-   wytrzymałość na rozciąganie,
-   wytrzymałość czasowa,
-   wytrzymałość zmęczeniowa,
-   moduł Younga (moduł sprężystości),
-   odpowiednia wartość naprężeń plastycznych,
-   udarność,
-   odporność na pękanie.
6.2.1.1.2     Naczynia przeznaczone dla UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinny być całkowicie wypełnione, dopuszczoną przez właściwą władzę, równomiernie rozłożoną masą porowatą, która:
(a)  nie uszkadza naczynia i nie wytwarza szkodliwych lub niebezpiecznych mieszanin z acetylenem lub z rozpuszczalnikiem;
(b)  zapobiega rozprzestrzenieniu się rozkładowi acetylenu zawartego w masie porowatej.
Rozpuszczalnik nie powinien uszkadzać naczyń.
Powyższe wymagania, wyłączając wymagania dla rozpuszczalnika, mają takie samo zastosowanie do naczyń ciśnieniowych dla UN 3374 acetylen, bez rozpuszczalnika.
6.2.1.1.3     Naczynia ciśnieniowe zespolone w wiązki powinny być konstrukcyjnie wzmocnione i zestawione jako jeden zestawu. Naczynia ciśnieniowe powinny być zamocowane w taki sposób, aby uniemożliwić ich przemieszczanie się w stosunku do konstrukcji zestawu, w wyniku którego mogłaby wystąpić koncentracja naprężeń lokalnych. Kolektory powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby były zabezpieczone przed uderzeniem. Dla gazów skroplonych trujących o kodach klasyfikacyjnych 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC lub 2TOC, zastosowane środki powinny zapewniać możliwość napełniania każdego naczynia ciśnieniowego oddzielnie oraz powinny uniemożliwiać wymianę zawartości pomiędzy nimi podczas przewozu.
6.2.1.1.4     Należy unikać kontaktu odmiennych metali w wyniku, którego mogłyby powstawać uszkodzenia spowodowane korozją elektrochemiczną.
6.2.1.1.5     Powinny być spełnione następujące wymagania dotyczące zamkniętych naczyń kriogenicznych dla gazów skroplonych schłodzonych:
6.2.1.1.5.1   Własności mechaniczne użytego metalu powinny być ustalane dla każdego naczynia ciśnieniowego, łącznie z udarnością i wytrzymałością na zginanie, udarność patrz 6.8.5.3.
6.2.1.1.5.2   Naczynia ciśnieniowe powinny być izolowane termicznie. Izolacja termiczna powinna być zabezpieczona przed uderzeniami za pomocą płaszcza. Jeżeli przestrzeń pomiędzy izolacją a płaszczem jest pozbawiona powietrza (izolacja próżniowa), to płaszcz powinien być tak zaprojektowany, aby wytrzymywał, bez trwałej deformacji, ciśnienie zewnętrzne co najmniej 100 kPa (1 bar), obliczone zgodnie z uznanym przepisem technicznym lub obliczone na ciśnienie krytyczne zgniatające nie mniejsze niż 200 kPa (2 bar) nadciśnienia. Jeżeli płaszcz jest zamknięty tak, że jest gazoszczelny (np. w przypadku izolacji próżniowej), to powinien być zaopatrzony w urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku niedostatecznej szczelności naczynia ciśnieniowego lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno zapobiegać wnikaniu wilgoci do izolacji.
6.2.1.1.5.3   Zamknięte naczynia kriogeniczne, przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych o temperaturze wrzenia pod ciśnieniem atmosferycznym poniżej -182°C, nie powinny zawierać materiałów, które mogą reagować niebezpiecznie z tlenem lub z atmosferą wzbogaconą w tlen, jeżeli umieszczone są w częściowej lub pełnej izolacji termicznej, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z tlenem lub z cieczą wzbogaconą w tlen.
6.2.1.1.5.4   Zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być zaprojektowane i wyprodukowane z odpowiednim wyposażeniem do podnoszenia i wyposażeniem ochronnym.
6.2.1.2       Materiały naczyń ciśnieniowych
Materiały, z których wykonane są naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia oraz wszystkie materiały mające kontakt z zawartością, nie powinny być podatne na jej działanie lub tworzyć z nią związków szkodliwych lub niebezpiecznych.
Mogą być stosowane następujące materiały:
(a)  stal węglowa dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych, jak również dla materiałów nienależących do klasy 2, wymienionych w tabeli 3 instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1;
(b)  stal stopowa (stale specjalne), nikiel, stopy niklu (np. monel) dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych, jak również dla materiałów nienależących do klasy 2, wymienionych w tabeli 3 instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1;
(c)  miedź dla:
(i)  gazów o kodzie klasyfikacyjnym 1A, 1O, 1F i 1TF, dla których ciśnienie napełniania w temperaturze 15°C nie powinno być wyższe niż 2 MPa (20 barów);
(ii)  gazów o kodzie klasyfikacyjnym 2A, a także UN 1033 eteru dwumetylowego, UN 1037 chlorku etylu; UN 1063 chlorku metylu, UN 1079 dwutlenku siarki; UN 1085 bromku winylu; UN 1086 chlorku winylu oraz UN 3300 mieszaniny tlenku etylenu i dwutlenku węgla, zawierającej więcej niż 87% tlenku etylenu;
(iii)  gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3A, 3O i 3F;
(d)  stopy aluminium: patrz wymagania szczególne "a" w instrukcji pakowania P200 (10) w 4.1.4.1;
(e)  materiał kompozytowy dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych;
(f)  materiały syntetyczne do gazów skroplonych schłodzonych; oraz
(g)  szkło dla gazów skroplonych schłodzonych o kodzie klasyfikacyjnym 3A, innych niż UN 2187 dwutlenek węgla skroplony schłodzony lub jego mieszanin, oraz do gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3O.
6.2.1.3       Wyposażenie obsługowe
6.2.1.3.1     Otwory
Beczki ciśnieniowe mogą być wyposażone w otwory do napełniania i opróżniania oraz inne otwory przeznaczone dla mierników poziomu, manometrów lub urządzeń obniżających ciśnienie. Liczba otworów powinna być wystarczająca dla zapewnienia minimalnego poziomu bezpieczeństwa obsługi. Beczki ciśnieniowe mogą mieć także otwór inspekcyjny, który powinien być zamknięty skutecznym zamknięciem.
6.2.1.3.2     Osprzęt
(a)  Jeżeli butle wyposażone są w urządzenia zapobiegające toczeniu, to urządzenia te nie powinny stanowić całości z kołpakiem.
(b)  Beczki ciśnieniowe, które mogą być przetaczane, powinny być wyposażone w obręcze lub w inny sposób chronione przed uszkodzeniem podczas przetaczania (np. natryśnięcie metalu odpornego na korozję na powierzchnię naczynia ciśnieniowego).
(c)  Beczki ciśnieniowe i naczynia kriogeniczne, które nie mogą być przetaczane, powinny być wyposażone w urządzenia (płozy, pierścienie, uchwyty) zapewniające bezpiecznie przemieszczane mechanicznie i tak rozmieszczone, aby nie powodowały obniżenia wytrzymałości i nadmiernych naprężeń w ściance naczynia.
(d)  Wiązki butli powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia zapewniające ich bezpiecznie przemieszczane i przewóz. Kolektor powinien wytrzymywać ciśnienie próbne, co najmniej takie samo jak butle. Kolektor oraz zawór główny powinny być usytuowane tak, aby były zabezpieczone przed jakimkolwiek uszkodzeniem.
(e)  Jeżeli zainstalowane są wskaźniki poziomu, manometry lub urządzenia obniżające ciśnienie, to powinny być one zabezpieczone w taki sam sposób, jaki wymagany jest dla zaworów pod 4.1.6.8.
(f)  Naczynia ciśnieniowe, które napełniane są objętościowo, powinny być zaopatrzone we wskaźnik poziomu.
6.2.1.3.3     Wymagania dodatkowe dla zamkniętych naczyń kriogenicznych
6.2.1.3.3.1   Każdy otwór do napełniania i opróżniania w zamkniętych naczyniach kriogenicznych, stosowanych do przewozu gazów palnych skroplonych schłodzonych, powinien być wyposażony w co najmniej dwa niezależne urządzenia zamykające umieszczone jedno za drugim, pierwsze to zawór odcinający, drugie zaślepka lub urządzenie o równoważnej skuteczności.
6.2.1.3.3.2   W przewodach rurowych, które mogą być zamknięte na obu końcach, i w których może znajdować się skroplony produkt, powinien być zastosowany element powodujący automatyczne obniżenie ciśnienia w celu uniknięcia nadmiernego wzrostu ciśnienia wewnątrz przewodów rurowych.
6.2.1.3.3.3   Każde przyłącze w zamkniętym naczyniu kriogenicznym powinno być wyraźnie oznaczone w celu wskazania jego funkcji (np. faza gazowa lub ciekła).
6.2.1.3.3.4   Urządzenia obniżające ciśnienie
6.2.1.3.3.4.1  Naczynia kriogeniczne zamknięte, powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie w celu ochrony zbiornika przed nadmiernym ciśnieniem. Nadmierne ciśnienie oznacza ciśnienie powyżej 110% najwyższego ciśnienia roboczego, spowodowanego naturalnym dopływem ciepła lub powyżej ciśnienia próbnego spowodowanego utratą próżni w naczyniach izolowanych próżniowo lub spowodowanego uszkodzeniem izolacji.
6.2.1.3.3.4.2  Zamknięte naczynia kriogeniczne, równolegle ze sprężynowym urządzeniem(ami) obniżającym(i) ciśnienie, mogą być wyposażone dodatkowo w płytkę bezpieczeństwa dla spełnienia wymagań 6.2.1.3.3.5.
6.2.1.3.3.4.3  Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby nie ograniczały wymaganego przepływu do urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.2.1.3.3.4.4  Wszystkie wloty urządzenia obniżającego ciśnienie, przy maksymalnym napełnieniu, powinny być umieszczone w przestrzeni gazowej zamkniętego naczynia kriogenicznego oraz urządzenia te powinny być tak umieszczone, aby zapewniały swobodny wypływ gazu.
6.2.1.3.3.5   Przepustowość i nastawianie urządzeń obniżających ciśnienie.
UWAGA: Dla urządzeń obniżających ciśnienie w zamkniętych naczyniach kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza maksymalne dopuszczalne efektywne ciśnienie manometryczne w górnej części napełnionego zamkniętego naczynia kriogenicznego podczas jego eksploatacji, z uwzględnieniem najwyższego ciśnienia efektywnego podczas napełniania i opróżniania.
6.2.1.3.3.5.1  Urządzenie obniżające ciśnienie powinno otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinno pozostawać całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Po obniżeniu ciśnienia, urządzenie powinno się zamykać przy ciśnieniu nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia, przy którym rozpoczyna się wypływ i powinno pozostawać zamknięte przy niższych ciśnieniach.
6.2.1.3.3.5.2  Płytka bezpieczeństwa powinna być dobrana tak, aby rozrywała się przy ciśnieniu nominalnym, które powinno być zarówno niższe od ciśnienia próbnego lub 150% MAWP.
6.2.1.3.3.5.3  W przypadku utraty próżni w zamkniętych naczyniach kriogenicznych z izolacją próżniową, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być wystarczająca, aby ciśnienie (włącznie z jego wzrostem) wewnątrz zamkniętego naczynia kriogenicznego nie przekraczało 120% MAWP.
6.2.1.3.3.5.4  Wymagana przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie powinna być obliczona zgodnie z przepisami technicznymi uznanymi przez właściwą władzę1.
6.2.1.4       Zatwierdzanie naczyń ciśnieniowych
6.2.1.4.1     Zgodność naczyń ciśnieniowych z wymaganiami dla klasy 2, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), powinna być oceniona za pomocą jednej z następujących metod:
(a)  pojedyncze naczynia ciśnieniowe powinny być skontrolowane, zbadane i zatwierdzone przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzającego2 na podstawie dokumentacji technicznej i deklaracji producenta o zgodności z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
Dokumentacja techniczna powinna obejmować pełną specyfikację projektowania i budowy oraz pełną dokumentację wytwarzania i badania; lub
(b)  konstrukcja naczynia ciśnieniowego powinna być zbadana i zatwierdzona przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2 na podstawie dokumentacji technicznej z punktu widzenia zgodności z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
Naczynia ciśnieniowe powinny być ponadto zaprojektowane, wyprodukowane i zbadane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości dla projektowania, wytwarzania, końcowej inspekcji oraz badania. Program zapewnienia jakości powinien gwarantować zgodność naczyń ciśnieniowych z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2 oraz powinien być zatwierdzony i nadzorowane przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(c)  typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Każde naczynie ciśnieniowe tego typu powinno być wyprodukowane i zbadane zgodnie z programem zapewnienia jakości dla produkcji, inspekcji końcowej i badań, który powinien być zatwierdzony i nadzorowane przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(d)  typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Każde naczynie ciśnieniowe tego typu powinno być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2 na podstawie oświadczenia producenta o zgodności z zatwierdzonym projektem i odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
6.2.1.4.2     Zgodność naczyń ciśnieniowych, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr) i nie większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), z wymaganiami dla klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1 lub jednej z następujących metod:
(a)  naczynia ciśnieniowe powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości przy ich projektowaniu, wytwarzaniu, końcowej inspekcji i badaniach, zatwierdzonym i nadzorowanym przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(b)  typ konstrukcji naczynia ciśnieniowego powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta na podstawie jego programu zapewnienia jakości dla inspekcji końcowej i badań dla naczyń ciśnieniowych, zatwierdzonego i kontrolowanego przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(c)  typ konstrukcji naczynia ciśnieniowego powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, i wszystkie naczynia ciśnieniowe tego typu powinny być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2.
6.2.1.4.3     Zgodność naczyń ciśnieniowych, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest nie większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr), z wymaganiami dla klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1, 6.2.1.4.2 lub jednej z następujących metod:
(a)  zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z projektem, całkowicie opisanym w dokumentacji technicznej, powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, i naczynia ciśnieniowe tej konstrukcji powinny być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(b)  typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność wszystkich naczyń ciśnieniowe z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, a wszystkie naczynia ciśnieniowe tego typu powinny być zbadane indywidualnie.
6.2.1.4.4     Przepisy pod 6.2.1.4.1 do 6.2.1.4.3 uważa się za spełnione:
(a)  jeżeli odnośne systemy zapewnienia jakości wymienione pod 6.2.1.4.1 i 6.2.1.4.2, są zgodne z odpowiednimi normami europejskimi serii EN ISO 9000,
(b)  jeżeli zastosowane są w całości odpowiednie procedury oceny według Dyrektywy Rady 99/36/WE3 łącznie z następującymi modułami:
(i)  dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.1 moduły G lub H1 albo B w połączeniu z D, albo B w połączeniu z F;
(ii)  dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.2 moduły H albo B w połączeniu z E, lub B w połączeniu z C1, albo B1 w połączeniu z F, lub w połączeniu z D;
(iii)  dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.3, moduły A1 lub D1 lub E1
6.2.1.4.5     Wymagania dla producentów
Producent powinien być przygotowany do działań technicznych oraz powinien dysponować wszystkimi odpowiednimi środkami wymaganymi dla prawidłowego wytwarzania naczyń ciśnieniowych; dotyczy to w szczególności wykwalifikowanego personelu:
(a)  nadzorującego całości procesu wytwarzania,
(b)  wykonującego połączenia materiałów,
(c)  wykonującego odpowiednie badania.
Ocena prawidłowości badań prowadzonych u producentów powinna być we wszystkich przypadkach przeprowadzana przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. W szczególności proces certyfikacji, który producent zamierza wprowadzić powinien być wzięty pod uwagę.
6.2.1.4.6     Wymagania dotyczące jednostek badających i certyfikujących
Jednostki badające i certyfikujące powinny być niezależne od przedsiębiorstw produkujących i mieć niezbędne, właściwe przygotowanie techniczne. Wymagania te uważa się za spełnione, jeżeli te jednostki zostały zatwierdzone na podstawie procedury akredytacyjnej zgodnie z normami europejskimi z serii EN 45000.
6.2.1.5       Badanie i próba odbiorcza
6.2.1.5.1     Nowe naczynia ciśnieniowe, inne niż zamknięte naczynia kriogeniczne, powinny podlegać próbom i badaniom podczas i po zakończeniu produkcji zgodnie z następującą procedurą:
Na odpowiedniej próbce naczyń ciśnieniowych:
(a)  bada się charakterystyki mechaniczne materiału konstrukcyjnego;
(b)  sprawdza się minimalną grubość ścianki;
(c)  sprawdza się jednorodność materiału dla każdej wytworzonej partii;
(d)  sprawdza się stan zewnętrzny i wewnętrzny naczyń ciśnieniowych;
(e)  sprawdza się gwinty szyjki;
(f)  sprawdza się zgodność z normą dotyczącą projektowania;
Dla wszystkich naczyń ciśnieniowych:
(g)  przeprowadza się hydrauliczną próbę ciśnieniową. Naczynia ciśnieniowe powinny wytrzymać próbę bez trwałego odkształcenia lub widocznych pęknięć;
UWAGA: Jeżeli nie stwarza to zagrożenia, to, za zgodą właściwej władzy, próbę hydrauliczną można przeprowadzić z zastosowaniem gazu.
(h)  sprawdza się i ocenia wady produkcyjne i kieruje się naczynie ciśnieniowe do naprawy lub uznaje za nienaprawialne; w przypadku spawanych naczyń ciśnieniowych, powinna być zwrócona szczególna uwaga na jakość połączeń spawanych.
(i)  sprawdza się oznakowanie naczyń ciśnieniowych;
(j)  ponadto, naczynia ciśnieniowe przeznaczone do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, powinny być sprawdzane dla potwierdzenia jakości i właściwego rozmieszczenia masy porowatej oraz, jeśli to dotyczy, ilości rozpuszczalnika.
6.2.1.5.2     Na odpowiednich próbkach zamkniętych naczyń kriogenicznych powinny być przeprowadzone badania i próby, określone pod 6.2.1.5.1 (a), (b), (d) i (f). Ponadto, na próbce zamkniętego naczynia kriogenicznego, połączenia spawane powinny być poddane badaniom radiograficznym, ultradźwiękowym lub innymi metodami nieniszczącymi, zgodnie z zastosowanym projektem i normą konstrukcyjną. Nie bada się połączeń spawanych płaszcza zewnętrznego zbiornika.
Ponadto, wszystkie zamknięte naczynia kriogeniczne powinny przejść badania próby odbiorcze określone pod 6.2.1.5.1 (g), (h) i (i), jak również próbę szczelności i badanie poprawnego działania wyposażenia obsługowego po montażu.
6.2.1.5.3     Przepisy szczególne dotyczące naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium
(a)  Jeżeli naczynia ciśnieniowe wykonane są ze stopu aluminium zawierającego miedź lub ze stopu aluminium zawierającego magnez i mangan, o zawartości magnezu większej niż 3,5% lub zawartości manganu mniejszej niż 0,5%, to poza badaniami określonymi pod 6.2.1.5.1, należy dodatkowo przeprowadzić badanie podatności wewnętrznej ścianki naczynia ciśnieniowego na korozję międzykrystaliczną;
(b)  W przypadku stopu aluminiowo-miedziowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu przez właściwą władzę; powinno być ono powtarzane w trakcie produkcji dla każdego wytopu tego stopu;
(c)  W przypadku stopu aluminiowo-magnezowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu i procesu produkcyjnego zatwierdzonego przez właściwą władzę. Jeżeli w składzie stopu lub w procesie produkcji wprowadzane są zmiany, to badanie należy powtórzyć.
6.2.1.6       Badanie i próba okresowa
6.2.1.6.1     Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego napełniania powinny podlegać badaniom okresowym przez instytucję z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, w okresach podanych odpowiednio w instrukcjach pakowania P200 lub P203 pod 4.1.4.1, obejmującym:
(a)  rewizję zewnętrzną naczynia ciśnieniowego, osprzętu i oznakowań;
(b)  rewizję wewnętrzną naczynia ciśnieniowego (np. kontrola wewnętrznego stanu, sprawdzenie minimalnej grubości ścianek);
(c)  sprawdzenie gwintów, jeżeli wyposażenie zostało zdemontowane;
(d)  wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej i w razie potrzeby, sprawdzenie własności materiału za pomocą odpowiednich badań;
UWAGA 1: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną można przeprowadzić z zastosowaniem gazu, jeżeli nie stwarza to zagrożenia, lub równoważną metodą z zastosowaniem ultradźwięków.
UWAGA 2: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną butli lub zbiorników rurowych można zastąpić równoważną metodą z zastosowaniem emisji akustycznej.
UWAGA 3: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną każdej spawanej butli stalowej, przeznaczonej do przewozu gazów UN 1965 mieszanin skroplonych węglowodorów gazowych i.n.o., o pojemności poniżej 6,5 l, można zastąpić inną metodą zapewniającą równoważny poziom bezpieczeństwa.
6.2.1.6.2     W przypadku naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, wymagane jest tylko sprawdzenie stanu zewnętrznego (korozja, deformacja) oraz stanu masy porowatej (rozluźnienie, ubicie).
6.2.1.6.3     W odstępstwie od wymagań 6.2.1.6.1 (d), zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być poddane sprawdzeniu stanu zewnętrznego, stanu i sprawności urządzeń obniżających ciśnienie oraz powinny być poddane próbie szczelności. Próba szczelności powinna być przeprowadzona za pomocą gazu znajdującego się w naczyniu lub gazu obojętnego. Sprawdzenie powinno być wykonane z zastosowaniem manometru lub przez pomiar próżni. Izolacja termiczna nie musi być usuwana.
6.2.1.7       Oznakowanie naczyń ciśnieniowych wielokrotnego użytku
Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego użytku powinny być oznakowane wyraźnie i czytelnie znakami certyfikacyjnym, eksploatacyjnymi i producenta. Znaki te powinny być naniesione w sposób trwały na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy lub na tabliczce odpornej na korozję, przyspawanej do zewnętrznego płaszcza zamkniętego naczynia kriogenicznego).
Minimalna wielkość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy mniejszej niż 140 mm.
6.2.1.7.1     Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:
(a)  numer normy technicznej stosowanej dla projektowania, budowy i badań, podanej w tabeli pod 6.2.2 lub numer zatwierdzenia;
(b)  znak identyfikacji kraju zatwierdzającego wyróżniający pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym;
(c)  znak identyfikacyjny lub stempel jednostki kontrolnej potwierdzający, że jest ona zarejestrowana przez właściwą władzę kraju autoryzującego oznakowanie;
(d)  datę badania odbiorczego, tj. rok (cztery cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośnikiem ("/").
6.2.1.7.2     Powinny być stosowane następujące znaki eksploatacyjne:
(e)  ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH" z następującymi po nim literami "BAR";
(f)  masa próżnego naczynia ciśnieniowego wraz ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierzem, stopą, itp.) wyrażona w kilogramach, z następującymi po niej literami "KG". Z wyjątkiem naczyń ciśnieniowych przeznaczonych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych skroplonej i.n.o., masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub ochrony zaworu, powłoki lub masy porowatej dla acetylenu. Masa naczynia powinna być wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w górę. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg, masa ta powinna być wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w górę;
(g)  minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w milimetrach z następującymi po niej literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych skroplonych i.n.o. oraz dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej mniejszej lub równej 1 litr oraz dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych lub dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(h)  w przypadku naczyń ciśnieniowych dla gazów sprężonych UN 1001 acetylenu, rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, ciśnienie robocze w barach poprzedzone literami "PW". W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze powinno być poprzedzone literami "MAWP".
(i)  w przypadku naczyń ciśnieniowych dla gazów skroplonych i gazów skroplonych schłodzonych, pojemność wodna w litrach wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującą po niej literą "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;
(j)  w przypadku naczyń ciśnieniowych dla UN 1001 acetylenu, rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania, masą porowatą, rozpuszczalnikiem i gazem nasycającym, wyrażona dwoma cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG";
(k)  w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 3374 acetylenu, bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania i masą porowatą, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG".
6.2.1.7.3     Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:
(l)  identyfikacja gwintu butli (np. 25E). Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych, skroplonych, i.n.o. oraz dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(m)  znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem zatwierdzenia, to znak producenta powinien być poprzedzony znakiem identyfikacyjnym kraju producenta, stosowanym w oznaczaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Znak identyfikacyjny kraju i znak producenta powinny być oddzielone odstępem lub ukośnikiem;
(n)  numer seryjny ustalony przez producenta;
(o)  w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych i naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazująca zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).
6.2.1.7.4     Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach:
-   górna grupa znaków powinna obejmować znaki producenta naniesione w kolejności podanej pod 6.2.1.7.3;
-   znaki eksploatacyjne podane pod 6.2.1.7.2, powinny być w grupie środkowej, a ciśnienie próbne (e) powinno być poprzedzone bezpośrednio ciśnieniem roboczym (h), jeżeli to ostatnie jest wymagane.
-   dolna grupa znaków powinna obejmować znaki certyfikacyjne naniesione w kolejności podanej pod 6.2.1.7.1.
6.2.1.7.5     Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach innych niż ścianki boczne pod warunkiem, że umiejscowione są one w strefach o niskim naprężeniu a ich rozmiary i głębokość nie spowodują szkodliwej koncentracji naprężeń. W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych takie oznakowanie może znajdować się na oddzielnej tabliczce przymocowanej do płaszcza zewnętrznego Znaki te nie powinny kolidować z wymaganym oznakowaniem.
6.2.1.7.6     W uzupełnieniu oznakowania poprzedzającego, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku, które przeszło badania i próby okresowe wymagane pod 6.2.1.6, powinno być oznakowane dodatkowo:
(a)  znakiem kraju zezwalającego jednostce upoważnionej na wykonywanie okresowych badań i kontroli. Oznakowanie to nie jest wymagane, jeżeli jednostka ta jest upoważniona przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego produkcję.
(b)  zarejestrowanym znakiem jednostki nadanym przez właściwą władzę do wykonywania badań okresowych i prób;
(c)  datą badania okresowego i prób, rokiem (dwie cyfry) następującym po nim miesiącem (dwie cyfry) oddzielone ukośnikiem (tj. "/"). Cztery cyfry mogą być używane do oznaczania roku.
Powyższe oznaczenia powinny występować w podanej kolejności.
6.2.1.7.7     Dla butli do acetylenu, za zgodą właściwej władzy, data ostatniego badania okresowego oraz znak rzeczoznawcy mogą być wygrawerowane na pierścieniu umieszczonym na butli pod zaworem, w taki sposób, że może być on usunięty tylko po wykręceniu zaworu z butli.
6.2.1.8       Oznakowanie naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku
Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku powinny być oznakowane w sposób czytelny i trwały znakami certyfikacyjnymi i znakami charakterystycznymi dla gazu lub naczynia ciśnieniowego. Znaki powinny być trwale naniesione na naczynia ciśnieniowe (np. za pomocą szablonu, wytłaczania, grawerowania lub trawienia). Z wyjątkiem znaków naniesionych szablonem, inne znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy). Z wyjątkiem napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE", minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalna wysokość napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" powinna wynosić 5 mm.
6.2.1.8.1     Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.1.7.1 do 6.2.1.7.3, z wyjątkiem liter (f), (g) i (l). Numer seryjny może być zastąpiony numerem partii. Ponadto wymaga się, aby napis "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" składał się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.
6.2.1.8.2     Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.1.7.4.
UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku, wymagane znaki mogą być zastąpione nalepką.
6.2.1.8.3     Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach naczyń innych niż ścianka boczna pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu, a ich rozmiar i głębokość nie będą wywoływać szkodliwej koncentracji naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne ze znakami wymaganymi.
6.2.2         Naczynia ciśnieniowe projektowane, budowane i badane zgodnie z normami
Wymagania podane pod 6.2.1 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane odpowiednio poniższe normy:
UWAGA: Osoby i jednostki wymieniane w normach jako odpowiedzialne w rozumieniu ADR, powinny odpowiadać wymaganiom ADR.

______
1   Patrz np. CGA Publikacje S-1.2-1995 i S-1.1-2001
2   Jeżeli kraj zatwierdzający nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to władzą tą jest właściwa władza kraju, który jest Umawiającą się Stroną tej umowy.
3   Dyrektywa Rady 99/36/EC dotycząca ciśnieniowych urządzeń transportowych(Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej Nr L 138 z 1 czerwca 1999r.)
 
OdniesienieTytuł dokumentuOdpowiedni podrozdział i punkt
Dla materiałów
EN 1797:2001Zbiorniki kriogeniczne - Gaz/zgodność z materiałem6.2.1.2
EN ISO 11114-1:1997Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 1:Materiały metalowe6.2.1.2
EN ISO 11114-2:2000Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 2:Materiały niemetalowe6.2.1.2
Dla projektowania i konstrukcji
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/525/WEDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych stalowych butli do gazu6.2.1.1 i 6.2.1.5
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/526/WEDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych butli do gazu, z czystego aluminium i ze stopów aluminium6.2.1.1 i 6.2.1.5
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/527/WEDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do butli do gazu, spawanych ze stali niestopowych6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1442:1998Stalowe spawane butle transportowe wielokrotnego napełniania do skroplonych gazów naftowych (LPG) - Projektowanie i konstrukcja.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1800:1998/AC:1999Butle do transportu gazu - Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe i definicje6.2.1.1.2
EN 1964-1:1999Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu wielokrotnego napełniania, o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 1: Butle bezszwowe wykonane ze stali o wartości Rm mniejszej niż 1.100 MPa.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1975:1999 + Al:2003Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych butli transportowych do gazu z aluminium i ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN ISO 11120:1999Butle do gazu - Bezszwowe stalowe zbiorniki rurowe do wielokrotnego napełniania, do transportu gazów sprężonych, o pojemności wodnej od 150 litrów do 3.000 litrów - Projektowanie, konstrukcja i próby.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1964-3: 2000Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 3: Butle wykonane ze stali nierdzewnej.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 12862: 2000Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania spawanych ze stopów aluminium.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1251-2: 2000Naczynia kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo, o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, badania i próby.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 12257:2002Transportowe butle do gazów- Butle kompozytowe bez szwu wzmocnione obwodowe6.2.1.1. i 6.2.1.5
EN 12807:2001 (z wyjątkiem Załącznika A)Transportowe butle stalowe, lutowane do wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG)- Projektowanie i konstrukcja6.2.1.1. i 6.2.1.5
EN 1964-2:2001Transportowe butle do gazów - Wytyczne projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli do gazów wielokrotnego napełniania o pojemności wodnej od 0,5 l do 150 l włącznie - Część 2: Butle stalowe bezszwowe o wartości Rm ł1.100 MPa6.2.1.1. i 6.2.1.5
EN 13293:2002Transportowe butle do gazów - Warunki projektowania i konstrukcji przenośnych, znormalizowanych bezszwowych butli do gazów wielokrotnego napełniania, wykonanych ze stali manganowej - węglowej o pojemności wodnej do 0,5 l, dla gazów sprężonych, skroplonych i rozpuszczonych oraz o pojemności wodnej do 1 litra dla dwutlenku węgla6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 13322-1:2003Transportowe butle do gazów. Butle do gazów stalowe spawane wielokrotnego napełniania. Projektowanie i konstrukcja - Część 1: Stale spawalne6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 13322-2:2003Transportowe butle do gazów. Butle do gazów spawane ze stali nierdzewnej wielokrotnego napełniania. Projektowanie i konstrukcja - Część 2: Stale nierdzewne spawane6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 12245:2002Transportowe butle do gazów. Butle kompozytowe całkowicie wzmocnione6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 12205:2001Transportowe butle do gazów. Butle metalowe do gazów jednorazowego napełniania6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
EN 13110:2002Transportowe butle do gazów aluminiowe, spawane, do wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG). Projektowanie i konstrukcja6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
EN 14427:2004
Transportowe butle kompozytowe całkowicie wzmocnione wielokrotnego napełniania dla gazów ciekłych ropopochodnych - Projektowanie i konstrukcja
UWAGA: Norma ta dotyczy wyłącznie butli wyposażonych w zawory obniżające ciśnienie
6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
EN 14208:2004Transportowe butle do gazów - Wytyczne dla beczek ciśnieniowych o pojemności do 1.000 litrów do transportu gazów - Projektowanie i konstrukcja6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
EN 14140:2003Transportowe butle stalowe spawane wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG) - Alternatywne projektowanie i konstrukcja6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
EN 13769:2003Transportowe butle do gazów. Wiązki butli do gazów. Projektowanie, wytwarzanie, znakowanie i badanie6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
Dla zamknięć
EN 849:1996/A2:2001Butle do transportu gazu - Zawory butli - Specyfikacje i badania typu.6.2.1.1
EN 13152:2001Specyfikacja i badanie LPG - zawory butli - Zawory samozamykające się6.2.1.1
EN 13153:2001Specyfikacja i badanie LPG- zawory butli - Zawory uruchamiane ręcznie6.2.1.1
Dla badań okresowych i prób
EN 1251-3: 2000Zbiorniki kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo, o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 3: Wymagania do obsługi.6.2.1.6
EN 1968:2002 (z wyjątkiem Załącznika B)Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe bezszwowych stalowych butli do gazu6.2.1.6
EN 1802:2002 (z wyjątkiem Załącznika B)Transportowe butle do gazów- Badania i próby okresowe butli do gazów bez szwu ze stopu aluminium6.2.1.6
EN 12863:2002Transportowe butle do gazów - Badania okresowe i konserwacja butli dla rozpuszczonego acetylenu6.2.1.6
 UWAGA: W tej normie "badanie wstępne" oznacza "pierwsze badanie okresowe" po końcowym zatwierdzeniu nowej butli acetylenowej 
EN 1803:2002 (z wyjątkiem Załącznika B)Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe stalowych spawanych butli do gazów6.2.1.6
EN ISO 11623:2002 (z wyjątkiem klauzuli 4)Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe kompozytowych butli do gazów6.2.1.6
EN 14189:2003Transportowe butle do gazów - Badanie i konserwacja zaworów butli w czasie badań okresowych butli do gazu6.2.1.6
 
6.2.3         Wymagania dla naczyń ciśnieniowych projektowanych, konstruowanych i badanych niezgodnie z normami
Naczynia ciśnieniowe zaprojektowane i wykonane niezgodnie z normami wymienionymi w tabeli pod 6.2.2 powinny być zaprojektowane, wykonane i badane zgodnie z przepisami technicznymi przewidującymi ten sam poziom bezpieczeństwa i uznanymi przez właściwą władzę. Jednakże powinny być spełnione wymagania 6.2.1 i poniższe:
6.2.3.1       Metalowe butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli
Naprężenie w metalu podczas badania ciśnieniem próbnym nie powinno przekroczyć w najbardziej narażonym punkcie naczynia ciśnieniowego wartości 77% gwarantowanej minimalnej granicy plastyczności (Re).
"Granica plastyczności" oznacza naprężenie, przy którym wydłużenie całkowite wynosi dwa promile (tzn. 0,2%) lub dla stali austenitycznych 1% długości badanej próbki.
UWAGA: W przypadku blachy oś rozciągania próbki badanej powinna być pod kątem prostym do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po rozerwaniu powinno być zmierzone na przekroju kołowym próbki badanej, dla której długość "l" jest równa pięciokrotnej średnicy "d" (l = 5d); jeżeli do badań użyto próbek o przekroju prostokątnym, to długość l powinna być obliczona ze wzoru:

 

gdzie F0 oznacza początkowe pole przekroju próbki badanej.
Naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia powinny być wykonane z odpowiednich materiałów, które powinny być odporne na kruchy przełom i korozję naprężeniową w przedziale od - 20°C do 50°C.
Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo.
6.2.3.2       Przepisy dodatkowe dotyczące naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium dla gazów sprężonych, gazów skroplonych, gazów rozpuszczonych i gazów bez ciśnienia, podlegających wymaganiom szczególnym (próbki gazu), jak również przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem, inne niż pojemniki aerozolowe i małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe)
6.2.3.2.1     Materiały naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium, które będą uznane, powinny spełniać następujące wymagania:
 
 ABCD
Wytrzymałość na rozciąganie, Rm, w MPa (=N/mm2)49 do 186196 do 372196 do 372343 do 490
Granica plastyczności,
Re, w MPa (=N/mm2)
(przy wydłużeniu względnym λ=0,2%)
10 do 16759 do 314137 do 334206 do 412
Wydłużenie po zerwaniu (l=5d) w %12 do 4012 do 3012 do 3011 do 16
Próba zginania (średnica trzpienia d = n x e,
gdzie e - grubość próbki)
n=5(RmŁ98)
n=6(Rm>98)
n=6(RmŁ325)
n=7(Rm>325)
n=6(RmŁ325)
n=7(Rm>325)
n=7(RmŁ392)
n=8(Rm>392)
Numer serii wg Aluminium Associationa1000500060002000

______
a    Patrz "Aluminium Standards and Data", wydanie piąte, styczeń 1976r., Aluminium Association, 750 Third Avenue, Nowy Jork.

Rzeczywiste wartości zależą od składu danego stopu, a także od ostatecznej obróbki naczynia ciśnieniowe, jednakże, niezależnie od zastosowanego stopu, grubość naczynia ciśnieniowego powinna być obliczona według jednego z następujących wzorów:

lub

gdzie:
e =        minimalna grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w mm;
PMPa =     ciśnienie próbne w MPa
Pbar =     ciśnienie próbne w barach;
D =        nominalna średnica zewnętrzna naczynia ciśnieniowego w mm;
Re =       gwarantowana minimalna granica plastyczności w MPa (=N/mm2), przy wydłużeniu względnym 0,2%.
Ponadto, przyjmowana do obliczeń wartość minimalnej gwarantowanej granicy plastyczności (Re) w żadnym przypadku nie powinna być większa niż 0,85 minimalnej gwarantowanej wytrzymałości na rozciąganie (Rm), niezależnie od rodzaju zastosowanego stopu.
UWAGA 1: Wartości podane powyżej oparte są na doświadczeniach z zastosowaniem do budowy naczyń ciśnieniowych następujących rodzajów materiałów:
kolumna A:    aluminium o czystości 99,5%;
kolumna B:    stopy aluminium z magnezem;

kolumna C:    stopy aluminium z krzemem i magnezem, jak np. ISO/R209-Al-Si-Mg (Aluminium Association 6351);
kolumna D:    stopy aluminium z miedzią i magnezem.
UWAGA 2: Wydłużenie po rozerwaniu należy mierzyć na próbkach o przekroju kołowym, w których odległość pomiarowa "I" pomiędzy nacięciami jest równa pięciokrotnej średnicy "l" (l = 5d); w przypadku użycia próbek o przekroju prostokątnym, odległość pomiarową l oblicza się ze wzoru:

 

gdzie Fo oznacza początkową powierzchnię poprzeczną przekroju badanej próbki.
UWAGA 3: (a)     Próbę na zginanie (patrz schemat) przeprowadza się na próbkach wykonanych przez wycięcie z cylindra pierścieni o szerokości 3e, jednakże nie mniejszej niż 25 mm i rozcięciu ich na dwie równe części. Próbki powinny być obrabiane mechanicznie tylko na krawędziach.
(b)  Próbę na zginanie przeprowadza się przy zastosowaniu trzpienia o średnicy (d) i dwóch cylindrycznych podpór ustawionych w odległości (d + 3e). Podczas próby płaszczyzny wewnętrzne powinny znajdować się w odległości nie większej niż średnica trzpienia.
(c)  Próbka nie powinna wykazywać pęknięć przy zginaniu wokół trzpienia zanim odległość między płaszczyznami wewnętrznymi nie osiągnie średnicy trzpienia.
(d)  Stosunek (n) średnicy trzpienia do grubości próbki powinien odpowiadać wartościom podanym w tabeli.

Schemat próby zginania


6.2.3.2.2     Dopuszcza się mniejszą wartość wydłużenia pod warunkiem, że badania dodatkowe, zatwierdzone przez właściwą władzę kraju wytwórcy wykażą, że naczynia ciśnieniowe zapewniają bezpieczeństwo przewozu w takim samym stopniu, jak naczynia ciśnieniowe wykonane zgodnie z wartościami podanymi w tabeli pod 6.2.3.2.1 (patrz także EN 1975:1999+A1:2003).
6.2.3.2.3     Grubość ścianek naczyń ciśnieniowych w najcieńszym miejscu powinna wynosić odpowiednio:
-   średnica naczynia ciśnieniowego nie przekracza 50 mm: co najmniej 1,5 mm,
-   średnica naczynia ciśnieniowego wynosi 50 do 150 mm: co najmniej 2 mm, oraz
-   średnica naczynia ciśnieniowego wynosi więcej niż 150 mm: co najmniej 3 mm.
6.2.3.2.4     Dna naczyń ciśnieniowych powinny mieć kształt półkolisty, eliptyczny lub "koszykowy"; powinny one zapewniać takie samo bezpieczeństwo, jak korpus naczynia ciśnieniowego.
6.2.3.3       Naczynia ciśnieniowe z materiałów kompozytowych
Butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli do budowy, których użyto kompozytów, tzn. pokryto je częściowo lub całkowicie kompozytowym materiałem wzmacniającym, powinny być tak zbudowane, aby minimalny wskaźnik rozerwania (ciśnienie rozerwania podzielone przez ciśnienie próbne) wynosił:
-   1,67 dla naczyń pokrytych częściowo;
-   2,00 dla naczyń pokrytych całkowicie.
6.2.3.4       Naczynia kriogeniczne zamknięte
Do budowy naczyń kriogenicznych zamkniętych przeznaczonych dla gazów skroplonych schłodzonych, mają zastosowanie następujące wymagania:
6.2.3.4.1     Jeżeli zostały użyte materiały niemetaliczne, to powinny być one odporne na kruche pękanie przy najniższej temperaturze roboczej naczynia ciśnieniowego i jego wyposażenia.
6.2.3.4.2     Naczynia ciśnieniowe powinny być zaopatrzone w zawór bezpieczeństwa, który powinien otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na naczyniu. Zawory powinny być wykonane w taki sposób, aby działały skutecznie przy najniższej temperaturze ich pracy. Niezawodność ich funkcjonowania w tej temperaturze powinna być ustalana i kontrolowana za pomocą badania każdego zaworu lub wzorcowego egzemplarza zaworu tego samego typu konstrukcji.
6.2.3.4.3     Przewody wylotowe i zawory bezpieczeństwa naczyń ciśnieniowych powinny być tak zaprojektowane, aby zapobiegały rozpryskiwaniu się cieczy;
6.2.4         Wymagania ogólne dla pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboi gazowych)
6.2.4.1       Projektowanie i budowa
6.2.4.1.1     Pojemniki aerozolowe (UN 1950 aerozole) zawierające tylko gaz lub mieszaninę gazów oraz UN Nr 2037 małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe), powinny być wykonane z metalu. Wymagania te nie mają zastosowania do pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboje gazowe) o pojemności maksymalnej 100 ml, przeznaczonych do UN 1011 butanu. Inne pojemniki aerozolowe (UN 1950 aerozole) powinny być wykonane z metalu, materiału syntetycznego lub ze szkła. Naczynia metalowe o średnicy zewnętrznej nie mniejszej niż 40 mm, powinny mieć wklęsłe dno.
6.2.4.1.2     Pojemność naczyń metalowych nie powinna przekraczać 1.000 ml, a naczyń z materiału syntetycznego lub szkła - 500 ml.
6.2.4.1.3     Każdy typ naczynia (pojemniki aerozolowe lub naboje gazowe) przed przekazaniem do użytku powinien być poddany badaniu na ciśnienie hydrauliczne zgodnie z 6.2.4.2.
6.2.4.1.4     Zawory uwalniające pojemników aerozolowych (UN 1950 aerozole) i ich urządzenia rozpylające oraz zawory UN 2037 małych naczyń zawierających gaz (nabojów gazowych), powinny zapewniać ich szczelne zamknięcie i być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Nie są dopuszczone zawory i urządzenia rozpylające zamykające się tylko pod wpływem działania ciśnienia wewnętrznego.
6.2.4.1.5     Ciśnienie wewnętrzne w 50°C nie powinno przekraczać 2/3 ciśnienia próbnego lub 1,32 MPa (13,2 bara). Pojemniki aerozolowe i małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe) powinny być napełnione tak, aby w 50°C faza ciekła nie przekraczała 95% ich pojemności.
6.2.4.2       Hydrauliczna próba ciśnieniowa
6.2.4.2.1     Zastosowane ciśnienie wewnętrzne (ciśnienie próbne) powinno być 1,5-raza większe od ciśnienia wewnętrznego w temperaturze 50°C, ale nie mniejsze niż 1 MPa (10 barów);
6.2.4.2.2     Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona, na co najmniej pięciu próżnych naczyniach każdego typu:
(a)  do osiągnięcia wymaganego ciśnienia próbnego; przez cały czas trwania tej próby nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek lub widoczne, trwałe odkształcenie; oraz
(b)  do pojawienia się wycieku lub pęknięcia; naczynie nie powinno przeciekać lub pękać do osiągnięcia ciśnienia o wartości 1,2 ciśnienia próbnego, a dna wklęsłe, jeżeli występują, powinny odkształcać się pierwsze.
6.2.4.3       Próba szczelności
6.2.4.3.1     Każdy pojemnik aerozolowy i małe naczynie zawierające gaz (naboje gazowe) powinien przejść w sposób satysfakcjonujący próbę szczelności w gorącej łaźni wodnej.
6.2.4.3.2     Temperatura łaźni i czas trwania badania powinno być takie, aby ciśnienie wewnętrzne w każdym naczyniu osiągnęło przynajmniej 90% ciśnienia, jakie mogłoby być osiągnięte w 55°C. Jednakże, jeżeli zawartość wrażliwa jest na ciepło lub jeżeli naczynie wykonane jest z tworzywa sztucznego, które mięknie w tej temperaturze, to temperatura łaźni powinna wynosić od 20°C do 30°C. Ponadto, jedno naczynie na 2.000 powinno być badane w temperaturze 55°C.
6.2.4.3.3     Nie powinien wystąpić żaden wyciek lub deformacja naczynia, z wyjątkiem naczynia z tworzywa sztucznego, które może być odkształcone w wyniku zmiękczenia, ale pod warunkiem, że nie spowoduje to do wycieku zawartości."
6.2.4.4       Odniesienie do norm
Wymagania tego podrozdziału uważa się za spełnione, jeżeli zastosowane są następujące normy:
-   dla pojemników aerozolowych (UN 1950 aerozole): załącznik do Dyrektywy Rady 75/324/EEC4 zmieniony Dyrektywą Komisji 94/1/EC5;
-   dla UN 2037, małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe) zawierające UN 1965 mieszaninę węglowodorów gazowych, skroploną, i.n.o.: EN 417:2003. Metalowe naboje jednorazowego użytku do gazów skroplonych palnych (LPG) z lub bez zaworów do użytku z przyrządami przenośnymi - Konstrukcja, badania, próby i oznakowanie.
6.2.5         Wymagania dla naczyń ciśnieniowych certyfikowanych symbolem UN
Poza wymaganiami ogólnymi podanymi pod 6.2.1.1, 6.2.1.2, 6.2.1.3, 6.2.1.5 i 6.2.1.6, naczynia ciśnieniowe certyfikowane symbolem UN powinny spełniać dodatkowo wymagania niniejszego rozdziału, włącznie z normami, o ile mają one zastosowanie.
UWAGA: Za zgodą właściwej władzy można stosować nowsze wersje norm, o ile są one dostępne.

______
4   Dyrektywa Rady 75/324/EKG z 20 maja 1975 r. dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników aerozolowych, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 147 z 9.06.1975r.
5   Dyrektywa Komisji 94/1/WE ze stycznia 1994, adaptująca niektóre szczegóły techniczne Dyrektywy Rady 75/324/EKG dotyczącej zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników aerozolowych, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 23 z 28.01.1994r.

6.2.5.1       Wymagania ogólne
6.2.5.1.1     Wyposażenie obsługowe
Z wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie, zawory, rurociągi, wyposażenie i inne elementy pracujące pod ciśnieniem powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby wytrzymywały co najmniej 1,5 ciśnienia próbnego podczas próby ciśnieniowej naczynia ciśnieniowego.
Wyposażenie obsługowe powinno być zestawione lub zaprojektowane w taki sposób, aby zapobiec uszkodzeniu mogącemu spowodować uwolnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach obsługi i przewozu. Przewody rurowe kolektora, prowadzące do zaworów odcinających, powinny być wystarczająco elastyczne, aby chronić zawory i przewody rurowe przed uszkodzeniem lub uwolnieniem zawartości naczynia ciśnieniowego. Zawory napełniające i opróżniające i ich kołpaki ochronne powinny być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Zawory powinny być zabezpieczone jak podano pod 4.1.6.8 (a) do (d), a naczynia ciśnieniowe powinny być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, które po przygotowaniu jak do przewozu powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek opisane pod 6.1.5.3, na poziomie I grupy pakowania.
6.2.5.1.2     Urządzenia obniżające ciśnienie
Każde naczynie ciśnieniowe używane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinno być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie lub - w przypadku innych gazów - w urządzenia zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania, o ile nie jest to zakazane w instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1. Typ urządzenia obniżającego ciśnienie, ciśnienie rozładunku i wydajność tego urządzenia, jeżeli jest to wymagane, powinny być określone przez właściwą władzę kraju użytkowania. Zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie zgodne z 6.2.1.3.3.4 i 6.2.1.3.3.5. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwiać wnikanie obcego materiału, wyciek gazu i niebezpieczny wzrost ciśnienia.
Urządzenia obniżające ciśnienie, jeżeli są zamontowane na poziomych kolektorach naczyń ciśnieniowych napełnionych gazem palnym, powinny być tak zainstalowane, aby w normalnych warunkach eksploatacji wypływ zawartości dokonywał się do atmosfery, w taki sposób, aby nie oddziaływało to na sam zbiornik ciśnieniowy.
6.2.5.2       Projektowanie, budowa oraz badanie odbiorcze i próby
6.2.5.2.1     Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności oraz zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
 
 ISO 9809-1:1999
Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 1: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie mniejszej niż 1.100 MPa .
UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.3 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN.
 ISO 9809-2:2000Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 2: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie większej lub równej 1.100 MPa.
 ISO 9809-3:2000Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 3: Znormalizowane butle stalowe.
 ISO 7866:1999
Butle do gazu - Butle bezszwowe ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie.
UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.2 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. Stop aluminium 6351A - T6 lub równoważny nie powinien być dopuszczony.
 ISO 11118:1999Butle do gazu - Butle do gazu metalowe jednorazowego użytku - Specyfikacja i metody prób.
 ISO 11119-1:2002Butle gazowe o budowie kompozytowej - Specyfikacja i metody prób - Część 1: Butle gazowe kompozytowe wzmocnione obwodowo.
 ISO 11119-2:2002Butle gazowe o budowie kompozytowej - Specyfikacja i metody prób - Część 2: Butle gazowe kompozytowe całkowicie owinięte wzmocnionym włóknem z metalowymi obręczami do załadunku..
 
UWAGA 1: W powyższych normach butle kompozytowe powinny być zaprojektowane dla nieograniczonego czasu użytkowania.
UWAGA 2: Po pierwszych 15 latach użytkowania, butle kompozytowe wyprodukowane zgodnie z tymi normami, mogą być dopuszczone do dalszej eksploatacji przez właściwą władzę, która była odpowiedzialna za pierwsze zatwierdzenie tych butli i która swoją decyzję oprze na informacjach z badań dostarczonych przez producenta lub właściciela lub użytkownika.
6.2.5.2.2     Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób zbiorników rurowych certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności oraz zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
 
 ISO 11120:1999
Butle do gazu - Zbiorniki rurowe bezszwowe, wielokrotnego napełniania do transportu gazu sprężonego, o pojemności wodnej pomiędzy 150 l i 3.000 l - Projektowanie, budowa i badanie.
UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.1 niniejszej normy nie ma zastosowania do zbiorników rurowych UN.
 
6.2.5.2.3     Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli acetylenowych certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności i zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
Dla płaszcza butli:
 
 ISO 9809-1:1999
Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 1: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie mniejszej niż 1.100 MPa .
UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.3 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN.
 ISO 9809-3:2000Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 3: Znormalizowane butle stalowe.
 ISO 7866:1999
Butle do gazu - Butle bezszwowe ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie.
UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.2 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. Stop aluminium 6351A - T6 lub równoważny nie powinien być dopuszczony.
 ISO 11118:1999Butle do gazu - Butle do gazu metalowe jednorazowego użytku - Specyfikacja i metody prób.
 
Dla masy porowatej w butli:
 
 ISO 3807-1:2000Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe - Część 1: Butle bez zaślepek topliwych.
 ISO 3807-2:2000Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe - Część 2: Butle z zaślepkami topliwymi.
 
6.2.5.3       Materiały
Ponadto, w odniesieniu do wymagań dla materiałów wymienionych w normach dotyczących projektowania i budowy naczyń ciśnieniowych, a także ograniczeń wymienionych w mających zastosowanie instrukcji pakowania dla gazu(ów) przewidzianych do przewozu (np. instrukcja pakowania P200), powinny być stosowane następujące normy dotyczące zgodności materiału:
 
 ISO 11114-1:1997Transportowe butle do gazu - Zgodność materiału butli i zaworu z zawartym gazem - Część 1: Materiały metalowe.
 ISO 11114-2:2000Transportowe butle do gazu - Zgodność materiału butli i zaworu z zawartym gazem - Część 2: Materiały niemetalowe.
 
6.2.5.4       Wyposażenie obsługowe
Następujące normy mają zastosowanie dla zamknięć i ich osłon:
 
 ISO 11117:1998Butle do gazu - Kołpaki ochronne zaworów i ochrony zaworów butli do gazów przemysłowych i medycznych - Projektowanie, budowa i próby.
 ISO 10297:1999Butle do gazu - Zawory butli do gazu wielokrotnego napełniania - Specyfikacja i rodzaje badań.
 
6.2.5.5       Badania i próby okresowe
Następujące normy mają zastosowanie do badań okresowych i prób butli UN:
 
 ISO 6406:1992Badania i próby okresowe bezszwowych butli stalowych do gazu
 ISO 10461:1993Butle do gazu ze stopów aluminium bezszwowe - Badania i próby okresowe.
 ISO 10462:1994Butle do acetylenu rozpuszczonego - Badania okresowe i obsługa.
 ISO 11623:2002Transportowe butle do gazu - Badania i próby okresowe kompozytowych butli do gazu
 
6.2.5.6       System oceny zgodności i zatwierdzanie naczyń ciśnieniowych do produkcji
6.2.5.6.1     Definicje
Dla celów niniejszego podrozdziału:
System oceny zgodności oznacza system zatwierdzania działalności producenta przez właściwą władzę poprzez zatwierdzenie typu konstrukcji naczynia ciśnieniowego, systemu zapewnienia jakości producenta oraz zatwierdzenie jednostek inspekcyjnych;
Typ konstrukcji oznacza wzór naczynia ciśnieniowego określony w przedmiotowej normie dotyczącej naczynia ciśnieniowego;
Weryfikacja oznacza potwierdzenie poprzez egzamin lub obiektywne potwierdzenie, że określone wymagania zostały spełnione.
6.2.5.6.2     Wymagania ogólne
Właściwa władza
6.2.5.6.2.1   W celu zapewnienia zgodności naczyń ciśnieniowych z wymaganiami ADR właściwa władza zatwierdzająca naczynie ciśnieniowe, powinna zatwierdzić system oceny zgodności. W przypadku, gdy właściwa władza zatwierdzająca naczynie ciśnieniowe nie jest właściwą władzą w kraju producenta, wówczas na naczyniu ciśnieniowym powinny być naniesione znaki kraju dopuszczającego i kraju producenta (patrz 6.2.5.8 i 6.2.5.9).
Na wniosek właściwej władzy kraju użytkowania, właściwa władza kraju zatwierdzającego powinna dostarczyć dowody potwierdzające spełnienie wymagań systemu oceny zgodności.
6.2.5.6.2.2   Właściwa władza może przekazać swoje funkcje w zakresie systemu oceny zgodności, w całości lub w części.
6.2.5.6.2.3   Właściwa władza powinna dysponować aktualnym wykazem zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych i ich znaków identyfikacyjnych oraz zatwierdzonych producentów i ich znaków identyfikacyjnych.
Jednostka inspekcyjna
6.2.5.6.2.4   Do badania naczyń ciśnieniowych jednostka inspekcyjna powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę, i powinna:
(a)  mieć personel o zorganizowanej strukturze, tak przygotowany, wyszkolony, kompetentny i wykwalifikowany, aby właściwie wykonywał swoje funkcje techniczne;
(b)  mieć dostęp do odpowiednich urządzeń i wyposażenia;
(c)  działać w sposób bezstronny i wolny od jakichkolwiek wpływów, które mogłyby tę bezstronność naruszyć;
(d)  zapewnić poufność informacji dotyczących działalności handlowej i majątkowej producenta i innych organów;
(e)  utrzymywać wyraźne rozgraniczenie pomiędzy aktualnymi funkcjami jednostki inspekcyjnej a inną niezwiązaną z nimi działalnością;
(f)  posługiwać się udokumentowanym systemem jakości;
(g)  zapewnić, że przeprowadza się badania i kontrole wymienione w odpowiednich normach dotyczących naczyń ciśnieniowych i w ADR; oraz
(h)  prowadzić efektywny i odpowiedni system sprawozdawczości i jej przechowywania zgodnie z 6.2.5.6.6.
6.2.5.6.2.5   Jednostka inspekcyjna powinna wykonywać zatwierdzanie typu konstrukcji, badania i kontrole wytwarzania naczynia ciśnieniowego oraz certyfikację w celu weryfikacji zgodności z odpowiednią normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych (patrz 6.2.5.6.4 i 6.2.5.6.5).
Producent
6.2.5.6.2.6   Producent powinien:
(a)  stosować udokumentowany system jakości zgodnie z 6.2.5.6.3;
(b)  występować o zatwierdzenie typu konstrukcji zgodnie z 6.2.5.6.4;
(c)  wybrać jednostkę inspekcyjną z wykazu zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych prowadzonego przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego; oraz
(d)  prowadzić dokumentację zgodnie z 6.2.5.6.6.
Laboratorium badawcze
6.2.5.6.2.7   Laboratorium badawcze powinno dysponować:
(a)  personelem o zorganizowanej strukturze, w dostatecznej liczbie, kompetentnym i wykwalifikowanym; oraz
(b)  odpowiednimi urządzeniami i wyposażeniem dla przeprowadzania badań wymaganych przez normy dotyczące wytwarzania, w celu spełnienia wymagań jednostki inspekcyjnej.
6.2.5.6.3     System jakości producenta
6.2.5.6.3.1   System jakości powinien zawierać wszystkie elementy, wymagania i przepisy, przyjęte przez producenta. Powinien być udokumentowany w sposób systematyczny i zorganizowany w postaci pisemnych zasad, procedur i instrukcji. Powinny zawierać w szczególności odpowiednie zapisy dotyczące:
(a)  struktury organizacyjnej, odpowiedzialności, a także wpływu zarządzania na projektowanie i jakość produktu;
(b)  kontroli procesu projektowania oraz weryfikacji techniki, procesów, a także systematycznych działań, które będą stosowane w procesie projektowania naczyń ciśnieniowych;
(c)  wytwarzania odpowiednich naczyń ciśnieniowych, kontroli jakości, zapewnienia jakości, a także instrukcji procesów operacyjnych, które będą stosowane;
(d)  dokumentacji jakości, takich jak raporty kontrolne, dane z badań oraz dane dotyczące wzorcowania;
(e)  przeglądów zarządzania systemem jakości potwierdzających jego efektywność poprzez audity zgodnie z 6.2.5.6.3.2 ;
(f)  sposobu opisującego jak należy spełniać wymagania klienta;
(g)  procesu kontroli dokumentów i wprowadzania do nich zmian;
(h)  sposobów kontroli niezgodnych naczyń ciśnieniowych, zakupionych komponentów, półproduktów i produktów gotowych; oraz
(i)  programów szkolenia i procedur kwalifikacyjnych dla odpowiedniego personelu.
6.2.5.6.3.2   Audit systemu jakości
System jakości powinien być wdrożony w celu określenia, jak są spełniane, akceptowane przez właściwą władzę, wymagania podane pod 6.2.5.6.3.1.
Producent powinien być poinformowany o wyników auditu. Informacja ta powinna zawierać wnioski z auditu oraz wymagane działania naprawcze.
Audity okresowe powinny być przeprowadzane w celu upewnienia właściwej władzy, że producent wdrożył i stosuje system jakości. Raporty z przeprowadzanych auditów okresowych powinny być przekazywane producentowi.
6.2.5.6.3.3   Utrzymanie sytemu jakości
Producent powinien stosować zatwierdzony system jakości w sposób odpowiedni i efektywny.
O zamierzonych zmianach producent powinien informować właściwą władzę, która zatwierdziła system jakości. Proponowane zmiany powinny być ocenione w celu określenia, czy zmieniony system jakości będzie nadal spełniał wymagania podane pod 6.2.5.6.3.1.
6.2.5.6.4     Proces zatwierdzania
Wstępne zatwierdzanie typu konstrukcji
6.2.5.6.4.1   Wstępne zatwierdzanie typu konstrukcji powinno zawierać zatwierdzenie systemu jakości producenta oraz zatwierdzenie projektu naczynia ciśnieniowego, które będzie produkowane. Wniosek o wstępne zatwierdzenie typu konstrukcji powinien spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.3, 6.2.5.6.4.2 do 6.2.5.6.4.6 i 6.2.5.6.4.9.
6.2.5.6.4.2   Producent mający zamiar produkować naczynia ciśnieniowe zgodnie z odpowiednimi normami i ADR powinien wystąpić o wydanie, a następnie otrzymać i przechowywać Certyfikat Zatwierdzenia Typu Konstrukcji, wystawiony przez właściwą władzę kraju zatwierdzenia, przynajmniej na jeden typ naczynia ciśnieniowego, zgodnie z procedurą podaną pod 6.2.5.6.4.9. Certyfikat taki powinien być przedstawiony właściwej władzy kraju użytkowania, na jej żądanie.
6.2.5.6.4.3   Zgłoszenie powinno dotyczyć każdego zakładu produkcyjnego i powinno zawierać:
(a)  nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest składane przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b)  adres zakładu wytwarzającego, (jeżeli jest inny niż podany powyżej);
(c)  nazwisko i tytuł osoby (osób) odpowiedzialnej za system jakości;
(d)  przeznaczenie naczynia ciśnieniowego i odpowiednią normę dotyczącą naczynia ciśnieniowego;
(e)  szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;
(f)  dane identyfikacyjne jednostki inspekcyjnej upoważnionej do zatwierdzania typu konstrukcji;
(g)  dokumentację dotyczącą zakładu produkcyjnego, jak podano pod 6.2.5.6.3.1; oraz
(h)  dokumentację techniczną wymaganą do zatwierdzenia typu konstrukcji, która pozwoli sprawdzić zgodność naczynia ciśnieniowego z wymaganiami odpowiedniej normy dotyczącej projektowania naczynia ciśnieniowego. Dokumentacja techniczna powinna zawierać projekt, metodę wytwarzania oraz powinna zawierać, o ile jest to niezbędne do oceny, co najmniej:
(i)  normę dotyczącą projektowania naczynia ciśnieniowego, projekt i rysunki wykonawcze, pokazujące elementy i podzespoły, jeśli występują
(ii)  opisy i objaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków oraz przeznaczenia naczynia ciśnieniowego;
(iii)  wykaz norm niezbędnych do pełnego określenia procesu produkcyjnego;
(iv)  obliczenia projektowe i specyfikacje materiałowe; oraz
(v)  sprawozdanie z badań zatwierdzenia typu konstrukcji, opisujące wyniki prób i badań przeprowadzonych zgodnie z 6.2.5.6.4.9.
6.2.5.6.4.4   Audit wstępny, zgodny z 6.2.5.6.3.2, powinien być przeprowadzony zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.2.5.6.4.5   Jeżeli producentowi odmówiono zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
6.2.5.6.4.6   Po zatwierdzeniu, zmiany w zakresie informacji przedstawionych zgodnie z 6.2.5.6.4.3, odnoszących się do wstępnego zatwierdzenia, powinny być przekazane właściwej władzy.
Kolejne zatwierdzenia typu konstrukcji
6.2.5.6.4.7   Zgłoszenie dotyczące kolejnego zatwierdzenia typu konstrukcji powinno spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.4.8 i 6.2.5.6.4.9, potwierdzać, że producent jest w posiadaniu wstępnego zatwierdzenia typu konstrukcji. W takim przypadku system jakości producenta zgodny z 6.2.5.6.3 powinien być zatwierdzony podczas wstępnego zatwierdzania typu konstrukcji i powinien być zastosowany do nowego projektu.
6.2.5.6.4.8   Zgłoszenie powinno obejmować:
(a)  nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest przedłożone przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b)  szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;
(c)  dowód przyznania wstępnego zatwierdzenia typu konstrukcji; i
(d)  dokumentację techniczną opisaną pod 6.2.5.6.4.3 (h).
Procedura zatwierdzania typu konstrukcji
6.2.5.6.4.9   Jednostka inspekcyjna powinna:
(a)  sprawdzić dokumentację techniczną w celu stwierdzenia, że:
(i)  projekt jest zgodny z wymaganiami odpowiedniej normy; oraz
(ii)  partia prototypowa została wyprodukowana zgodnie z dokumentacją techniczną i odpowiada projektowi;
(b)  potwierdzić, że nadzór produkcyjny był przeprowadzany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.5.6.5;
(c)  wybrać naczynia ciśnieniowe z partii prototypowej i nadzorować badania tych naczyń ciśnieniowych zgodnie z wymaganiami dotyczącymi zatwierdzania typu konstrukcji;
(d)  przeprowadzić badania i próby wymienione w normie dotyczącej naczyń ciśnieniowych w celu określenia, że:
(i)  norma została zastosowana, a jej wymagania spełnione;
(ii)  procedury przyjęte przez producenta spełniają wymagania normy; oraz
(e)  upewnić się, że inne próby i badania dotyczące zatwierdzenia typu konstrukcji są prawidłowo i kompetentnie przeprowadzone.
Po przeprowadzeniu z wynikami pozytywnymi badania prototypu i spełnieniu zadowalająco wszystkich wymagań podanych pod 6.2.5.6.4 powinien być wystawiony Certyfikat Zatwierdzenia Typu Konstrukcji, który powinien zawierać nazwę i adres producenta, wyniki i wnioski ze badania oraz dane niezbędne do identyfikacji typu konstrukcji.
Jeżeli producent otrzymał odmowę zatwierdzenia typu konstrukcji, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
6.2.5.6.4.10  Modyfikacje do zatwierdzonego typu konstrukcji
Producent powinien informować właściwą władzę o zamierzonej modyfikacji zatwierdzonego typu konstrukcji, jak podaje norma dotyczącą naczyń ciśnieniowych. Kolejne zatwierdzenie typu konstrukcji powinno być wymagane w przypadku takich modyfikacji, które stwarzają nowy projekt, zgodny z odpowiednią normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych. To dodatkowe zatwierdzenie powinno być udzielone w formie zmiany do oryginalnego Certyfikatu Zatwierdzenia Typu Konstrukcji.
6.2.5.6.4.11  Na żądanie, właściwa władza powinna przekazać innej właściwej władzy informację, o zatwierdzeniu typu konstrukcji, modyfikacji zatwierdzenia lub jego cofnięciu.
6.2.5.6.5     Nadzór produkcji i certyfikacja
Jednostka inspekcyjna lub jej przedstawiciel powinni przeprowadzać kontrolę i certyfikację każdego naczynia ciśnieniowego. Jednostka inspekcyjna wybrana przez producenta do inspekcji i badań w czasie produkcji może być inna niż jednostka inspekcyjna biorąca udział w badaniach dotyczących zatwierdzenia typu konstrukcji.
W przypadku, gdy producent wykaże jednostce inspekcyjnej, że wyszkolił i przygotował pracowników, niezależnych od pionu produkcyjnego, to kontrola może być przeprowadzona przez tych pracowników. W takim przypadku producent powinien przechowywać dokumentację dotyczącą ich szkolenia.
Jednostka inspekcyjna powinna sprawdzić, czy inspekcje i badania naczyń ciśnieniowych przeprowadzane przez pracowników producenta są w pełni zgodne z normami i wymaganiami ADR. W przypadku stwierdzenia niezgodności w zakresie tych inspekcji i badań, zezwolenie na ich przeprowadzanie przez pracowników producenta może być cofnięte.
Producent, po otrzymaniu zgody od jednostki inspekcyjnej, sporządza deklarację zgodności naczynia ciśnieniowego z zatwierdzonym typem konstrukcji. Zastosowanie oznakowania dla certyfikowanego naczynia ciśnieniowego będzie uważane za deklarację zgodności wykonania z odpowiednimi normami, wymaganiami systemu zgodności i ADR. Jednostka inspekcyjna powinna nanosić lub upoważnić producenta do nanoszenia oznakowania certyfikacyjnego i numeru identyfikacyjnego jednostki inspekcyjnej na każdym zatwierdzonym naczyniu ciśnieniowym.
Przed pierwszym napełnieniem naczynia ciśnieniowego powinien być wystawiony certyfikat zgodności podpisany przez jednostkę inspekcyjną i producenta.
6.2.5.6.6     Przechowywanie dokumentów
Zatwierdzenie typu konstrukcji i certyfikaty zgodności powinny być przechowywane przez producenta i jednostkę inspekcyjną przez co najmniej 20 lat.
6.2.5.7       Zatwierdzanie systemu badań i prób okresowych naczyń ciśnieniowych
6.2.5.7.1     Definicja
Dla potrzeb niniejszego działu:
"Zatwierdzanie systemu" oznacza system zatwierdzania przez właściwą władzę jednostki wykonującej badania i próby okresowe naczyń ciśnieniowych (zwanej dalej "jednostką wykonującą okresowe badania i próby"), włącznie z zatwierdzeniem systemu jakości tej jednostki.
6.2.5.7.2     Wymagania ogólne
Właściwa władza
6.2.5.7.2.1   Dla zapewnienia, że badania i próby okresowe naczyń ciśnieniowych są zgodne z wymaganiami ADR, właściwa władza powinna ustanowić system zatwierdzania. W przypadkach, gdy właściwa władza, która zatwierdza jednostkę wykonującą badania i próby okresowe nie jest właściwą władzą kraju zatwierdzającego produkcję naczyń ciśnieniowych, znaki kraju jednostki wykonującej badania i próby okresowe powinny być naniesione w znakowaniu naczynia ciśnieniowego (patrz 6.2.5.8).
Na wniosek właściwej władzy kraju użytkowania, właściwa władza kraju zatwierdzającego jednostkę wykonującą badania i próby okresowe powinna dostarczyć dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań zatwierdzonego systemu, włącznie z dokumentacją badań okresowych i prób.
Właściwa władza kraju zatwierdzającego jednostkę wykonującą badania i próby okresowe może cofnąć świadectwo zatwierdzenia wymienione pod 6.2.5.7.4.1 na podstawie dowodów świadczących o niezgodności z systemem zatwierdzenia.
6.2.5.7.2.2   Właściwa władza może przekazać swoje funkcje w zakresie systemu zatwierdzenia, w całości lub częściowo.
6.2.5.7.2.3   Właściwa władza powinna udostępniać: aktualny wykaz jednostek zatwierdzonych do wykonywania badań okresowych i prób oraz ich znaki identyfikacyjne,.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe
6.2.5.7.2.4   Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę i powinna:
(a)  mieć personel o zorganizowanej strukturze, odpowiednio przygotowany, wyszkolony, kompetentny i wykwalifikowany tak, aby właściwie wykonywał swoje funkcje techniczne;
(b)  mieć dostęp do odpowiednich urządzeń i wyposażenia;
(c)  działać w sposób bezstronny i powinna być wolna od jakichkolwiek wpływów, które mogłyby tę bezstronność naruszyć;
(d)  zapewnić poufność handlową;
(e)  utrzymywać wyraźne rozgraniczenie pomiędzy aktualnymi funkcjami jednostki wykonującej badanie okresowe i próby a inną, niezwiązaną z nimi, działalnością;
(f)  posługiwać się udokumentowanym systemem jakości według 6.2.5.7.3;
(g)  ubiegać się o zatwierdzenie zgodnie z 6.2.5.7.4;
(h)  zapewniać, że badania i próby okresowe przeprowadzane są zgodnie z 6.2.5.7.5; oraz
(i)  utrzymać skuteczny i odpowiedni system dokumentowania protokółów z badań i ich rejestracji zgodnie z 6.2.5.7.6.
6.2.5.7.3     System jakości i audit jednostki wykonującej badania i próby okresowe.
6.2.5.7.3.1   System jakości
System jakości powinien obejmować wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe. Powinien być on udokumentowany w sposób systematyczny i zorganizowany w postaci pisemnych zasad, procedur i instrukcji.
System jakości powinien zawierać:
(a)  opis struktury organizacyjnej i odpowiedzialności;
(b)  odpowiednie badania i próby, kontrolę jakości, zapewnienie jakości, oraz instrukcje procesów operacyjnych, które będą stosowane;
(c)  zapisy dotyczące jakości, takie jak protokóły z badań, dane z badań, dane z wzorcowania i certyfikaty;
(d)  przegląd zarządzania systemem jakości potwierdzający jego efektywność poprzez audity przeprowadzane zgodnie z 6.2.5.7.3.2
(e)  proces kontroli dokumentów i wprowadzania do nich zmian;
(f)  sposoby kontroli niezgodnych naczyń ciśnieniowych; oraz
(g)  programy szkoleń i procedur kwalifikacyjnych dla odpowiedniego personelu.
6.2.5.7.3.2   Audit
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe i jej system jakości powinny podlegać auditom, w celu określenia, czy wymagania ADR spełnione są w sposób satysfakcjonujący właściwą władzę.
Audit powinien być przeprowadzony jako element wstępnego procesu zatwierdzenia (patrz 6.2.5.7.4.3). Audit może być wymagany jako część procesu mającego na celu modyfikację zatwierdzenia (patrz 6.2.5.7.4.6).
Audity okresowe powinny być przeprowadzane w celu upewnienia się właściwej władzy, że jednostka wykonująca badania i próby okresowe spełnia nadal wymagania ADR.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna być powiadamiana o rezultatach każdego auditu. Powiadomienie powinno zawierać wnioski z auditu i wymagane działania korygujące.
6.2.5.7.3.3   Utrzymanie systemu jakości
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe, powinna stosować zatwierdzony system jakości w sposób odpowiedni i efektywny.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna powiadamiać właściwą władzę, która zatwierdziła system jakości o wszystkich przewidywanych zmianach, zgodnie z procesem dotyczącym modyfikacji zatwierdzenia, podanym w 6.2.5.7.4.6.
6.2.5.7.4     Proces zatwierdzania jednostek wykonujących badania i próby okresowe.
Zatwierdzenie wstępne
6.2.5.7.4.1   Jednostka, która ma zamiar wykonywać badania i próby okresowe zgodnie z normami dotyczącymi naczyń ciśnieniowych oraz z ADR, powinna wystąpić o wydanie i przechowywać Certyfikat Zatwierdzenia, wydany przez właściwą władzę.
Takie pisemne zatwierdzenie powinno być przedłożone właściwej władzy kraju użytkownika, na jej żądanie.
6.2.5.7.4.2   Wniosek każdej jednostki wykonującej badania i próby okresowe, powinien zawierać:
(a)  nazwę i adres jednostki przeprowadzającej badania i próby okresowe, a w przypadku, gdy wniosek składany jest przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b)  adres każdego oddziału wykonującego badania i próby okresowe;
(c)  nazwisko i tytuł osoby (osób) odpowiedzialnych za system jakości;
(d)  przeznaczenie naczynia ciśnieniowego, sposoby przeprowadzania badań i prób okresowych oraz odpowiednie normy dotyczące naczyń ciśnieniowych, wymagane przez system jakości;
(e)  dokumentację każdego oddziału, wyposażenie i system jakości wyszczególniony pod 6.2.5.7.3.1;
(f)  dokumenty dotyczące kwalifikacji i szkoleń personelu wykonującego badania i próby okresowe; oraz
(g)  szczegóły dotyczące odmowy zatwierdzenia podobnego wniosku przez inne właściwe władze.
6.2.5.7.4.3   Właściwa władza powinna:
(a)  sprawdzić dokumentację w celu weryfikacji czy procedury zgodne z wymaganiami odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych i z ADR; oraz
(b)  przeprowadzić audit zgodnie z 6.2.5.7.3.2 w celu zweryfikowania, czy przeprowadzane badania i próby są zgodne z wymaganiami odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych i ADR, w sposób satysfakcjonujący właściwą władzę.
6.2.5.7.4.4   Certyfikat zatwierdzenia powinien być wydany po audicie, który zakończył się wynikiem pozytywnym i był przeprowadzony zgodnie z wymaganiami 6.2.5.7.4. Powinien on zawierać nazwę jednostki przeprowadzającej badania i próby okresowe, jej znak identyfikacyjny, adres każdego oddziału i dane niezbędne do identyfikacji zatwierdzonej działalności (np. określenie naczyń ciśnieniowych, sposobów przeprowadzania badań i prób okresowych oraz norm dotyczących naczyń ciśnieniowych).
6.2.5.7.4.5   Jeżeli jednostce wykonującej badania i próby okresowe odmówiono wydania zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
Modyfikacje zatwierdzeń wydanych jednostce wykonującej badania i próby okresowe
6.2.5.7.4.6   Po zatwierdzeniu, wszelkie zmiany danych podanych pod 6.2.5.7.4.2, dotyczące zatwierdzenia wstępnego powinny być zgłaszane przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe do właściwej władzy, która wydała Certyfikat. Zmiany powinny być ocenione w celu określenia, czy wymagania odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych oraz ADR będą spełnione. Może być wymagany audit, zgodnie z 6.2.5.7.3.2. Właściwa władza powinna przyjąć lub odrzucić te zmiany na piśmie i jeżeli zajdzie taka potrzeba, to powinna wydać poprawiony Certyfikat Zatwierdzenia.
6.2.5.7.4.7   Właściwa władza, na żądanie, powinna powiadomić inne właściwe władze o zatwierdzeniu wstępnym, modyfikacjach zatwierdzenia, oraz cofnięciu zatwierdzeń.
6.2.5.7.5     Badanie i próby okresowe oraz certyfikacja
Naniesienie oznakowania na naczyniu ciśnieniowym będzie uważane, że naczynie ciśnieniowe jest zgodne z odpowiednimi normami dotyczącymi naczyń ciśnieniowych i z wymaganiami ADR. Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna nanieść na każdym zbadanym naczyniu ciśnieniowym oznaczenia o przeprowadzonym badaniu okresowym i próbach, łącznie ze znakiem identyfikacyjnym dla każdego zatwierdzonego naczynia ciśnieniowego (patrz 6.2.5.8.6).
Protokół potwierdzający, że naczynie ciśnieniowe przeszło badanie okresowe i próby powinien być wystawiony przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe przed napełnieniem naczynia ciśnieniowego.
6.2.5.7.6     Dokumentacja
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna zachować dokumenty dotyczące badań okresowych i prób naczyń ciśnieniowych co najmniej przez 15 lat (zarówno tych, które zakończyły się pozytywnie, jak i tych negatywnych), z podaną lokalizacją miejsca badań.
Właściciel naczynia ciśnieniowego powinien zachować dokumenty do następnego badania okresowego i prób chyba, że naczynie ciśnieniowe jest całkowicie wycofane z eksploatacji.
6.2.5.8       Oznakowanie naczyń ciśnieniowych UN wielokrotnego napełniania
Naczynia ciśnieniowe UN wielokrotnego napełniania powinny być oznakowane w sposób trwały i czytelny znakami certyfikacji, użytkowania i produkcji. Znaki te powinny być trwale naniesione na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy lub tabliczce odpornej na korozję przyspawanej na płaszczu zewnętrznym zamkniętego naczynia kriogenicznego). Z wyjątkiem symbolu "UN" opakowania minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalna wysokość symbolu "UN" dla opakowania powinna wynosić 10 mm, dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm, lub 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
6.2.5.8.1     Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:
(a)  symbol UN opakowań:


symbol ten powinien być nanoszony tylko na naczynia ciśnieniowe zgodne z przepisami ADR dotyczącymi naczyń ciśnieniowych UN;
(b)  numer normy technicznej (np. ISO 9809-1) stosowanej do projektowania, budowy i badania;
(c)  znak identyfikacji kraju zatwierdzenia, stosowany dla oznaczania pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym;
(d)  znak identyfikacyjny lub stempel jednostki inspekcyjnej, która jest ona zarejestrowana przez właściwą władzę kraju autoryzującego oznakowanie;
(e)  data badania odbiorczego, tj. rok (cztery cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośnikiem ("/").
6.2.5.8.2     Powinny być stosowane następujące znaki eksploatacyjne:
(f)  ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH" z następującymi po nim literami "BAR";
(g)  masa pustego naczynia ciśnieniowego wraz ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierzem, stopą, itp.) wyrażona w kilogramach, z następującymi po niej literami "KG". Masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub osłony zaworu, powłoki lub masy porowatej dla acetylenu. Masa naczynia powinna być wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w górę. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg, masa ta powinna być wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w górę;
(h)  minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w milimetrach z następującymi po niej literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej niniejszej lub równej 1 litr oraz dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych lub dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(i)  w przypadku naczyń ciśnieniowych do gazów sprężonych, UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, ciśnienie robocze w barach poprzedzone literami "PW". W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze poprzedzone literami "MAWP";
(j)  w przypadku naczyń ciśnieniowych do gazów skroplonych i gazów skroplonych schłodzonych, pojemność wodna w litrach wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującą po niej literą "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;
(k)  w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania, masą porowatą, rozpuszczalnikiem i gazem nasycającym, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG";
(l)  w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia ciśnieniowego wraz z wyposażeniem i akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania i masą porowatą, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG".
6.2.5.8.3     Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:
(m)  identyfikacja gwintu butli (np. 25E). Oznaczenie to nie jest wymagane dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(n)  znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem zatwierdzenia, to znak producenta powinien być poprzedzony znakiem identyfikacyjnym kraju producenta, stosowanym do oznaczania pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Znak identyfikacyjny kraju i znak producenta powinny być oddzielone odstępem lub ukośnikiem;
(o)  numer seryjny ustalony przez producenta;
(p)  w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych i naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazująca zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).
6.2.5.8.4     Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach:
-   znaki producenta naniesione w kolejności podanej pod 6.2.5.8.3, powinny tworzyć górną grupę znaków;
-   znaki eksploatacyjne podane pod 6.2.5.8.2, powinny tworzyć środkową grupę znaków, gdzie ciśnienie próbne (f) poprzedza bezpośrednio ciśnienie robocze (i), jeżeli jest ono wymagane;
-   znaki certyfikacyjne naniesione w kolejności podanej pod 6.2.5.8.1, powinny tworzyć dolną grupę znaków.
Poniżej podano przykład znakowania butli:


6.2.5.8.5     Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach innych niż ścianki boczne pod warunkiem, że umiejscowione są one w strefach o niskim naprężeniu, a ich rozmiary i głębokość nie spowodują szkodliwej koncentracji naprężeń. W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, takie oznakowanie może być naniesione na oddzielnej tabliczce przytwierdzonej na płaszczu zewnętrznym. Znaki te nie powinny kolidować z wymaganym oznakowaniem.
6.2.5.8.6     Ponadto, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku, które podlega okresowym badaniom i próbom wymaganym pod 6.2.5.5, powinno być oznakowane następująco:
(a)  znak(i) identyfikujący(e) kraj zatwierdzający jednostkę wykonującą badania i próby okresowe. Oznaczenie to nie jest wymagane, jeżeli jednostka ta jest zatwierdzona przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego produkcję;
(b)  znak identyfikacyjny jednostki zatwierdzonej przez właściwą władze dla wykonywania badań i prób okresowych;
(c)  data badania próby okresowej, rok (dwie cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry) oddzielone ukośnikiem (" / "). Dla określenia roku mogą być zastosowane cztery cyfry.
Powyższe znaki powinny występować w kolejności podanej wyżej.
6.2.5.9       Oznakowanie jednorazowych naczyń ciśnieniowych UN
Naczynia ciśnieniowe UN jednorazowego użytku powinny być oznakowane wyraźnie i czytelnie znakiem certyfikacyjnym oraz znakami specyficznymi dla gazu lub naczynia ciśnieniowego. Znaki te powinny być trwale naniesione na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą szablonu, wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy), z wyjątkiem znakowania przy pomocy szablonu. Z wyjątkiem symbolu "UN" opakowania i napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE", minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
Minimalna wysokość symbolu "UN" opakowania powinna wynosić 10 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm lub 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
Minimalna wysokość napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" powinna wynosić 5 mm.
6.2.5.9.1     Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.5.8.1 do 6.2.5.8.3, z wyjątkiem liter (g), (h) i (m). Numer seryjny (o) może być zastąpiony numerem partii. Ponadto, wymaga się, aby napis "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" składał się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.
6.2.5.9.2     Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.5.8.4.
UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku wymagane znaki mogą być zastąpione nalepką.
6.2.5.9.3     Dopuszcza się inne znaki na częściach naczyń niebędących ścianką boczną pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne ze znakami wymaganymi.

Dział 6.3 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ DLA MATERIAŁÓW KLASY 6.2

UWAGA: Wymagania niniejszego działu nie mają zastosowania do opakowań używanych do przewozu materiałów klasy 6.2, zgodnie z instrukcją pakowania P621 podaną pod 4.1.4.1.
6.3.1         Wymagania ogólne
6.3.1.1       Opakowanie spełniające wymagania niniejszego rozdziału oraz wymagania podane pod 6.3.2 powinno być oznakowane za pomocą:
(a)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań;


(b)  kodu określającego typ opakowania zgodnie z wymaganiami 6.1.2;
(c)  napisu "KLASA 6.2";
(d)  dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego na pojazdach w międzynarodowym ruchu drogowym1;
(f)  nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę;
(g)  litery "U" w przypadku opakowania spełniającego wymagania podane pod 6.3.2.9, umieszczonej bezpośrednio po oznakowaniu wymaganym pod (b) powyżej.
Każdy element oznakowania naniesiony zgodnie z (a) do (g) powinien być wyraźnie oddzielone, np. ukośnikiem lub spacją, tak, aby był łatwo identyfikowalny.
6.3.1.2       Przykład oznakowania
 
 grafika4G/KLASA 6.2/01zgodnie z 6.3.1.1 (a), (b), (c) i (d)
  S/SP-9989-ERIKSSONzgodnie z 6.3.1.1 (e), (f)
 
6.3.1.3       Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczyć informacje dotyczące odpowiednich procedur, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych dla zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane do przewozu są zdolne do spełnienia wymaganych badań, określonych w niniejszym dziale.
6.3.2         Wymagania dotyczące badania opakowań
6.3.2.1       Próbki każdego opakowania, inne niż stosowane do pakowania żywych zwierząt i organizmów, powinny być przygotowane do badania zgodnie z wymaganiami określonymi pod 6.3.2.2, a następnie poddane badaniom określonym pod 6.3.2.4 do 6.3.2.6. Jeżeli rodzaj opakowania uniemożliwia wykonanie tych badań, wówczas dopuszcza się równoważne przygotowanie i badania, pod warunkiem, że zostało wykazane, iż są nie mniej skuteczne.
6.3.2.2       Próbki każdego opakowania powinny być przygotowane tak, jak do przewozu z tym, że materiał zakaźny ciekły lub stały, powinien być zastąpiony wodą lub mieszaniną wody z dodatkiem środka przeciw zamarzaniu, gdy wymagane jest sezonowanie w temperaturze -18°C. Każde naczynie pierwotne powinno być napełnione do 98% pojemności.

______
1   Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r).

6.3.2.3       Wymagane badania
 
MateriałWymagane badania
opakowania zewnętrznegoopakowania wewnętrznegozgodnie z 6.3.2.5zgodnie z 6.3.2.6
TekturaTworzywo sztuczneInneTworzywo sztuczneInne(a)(b)(c)(d) 
x
x
 
 
x
x
 
 
 
 
x
x
x
 
x
 
x
 
x
 
x
 
x
 
 
 
 
 
x
x
x
x
 
x
x
x
gdy
używany jest suchy lód
x
x
x
x
x
x
 
6.3.2.4       Opakowania przygotowane tak jak do przewozu, powinny być poddane badaniom zgodnie z tabelą 6.3.2.3, w której dla potrzeb badań opakowania podzielono zgodnie z ich charakterystykami materiałowymi. Dla opakowań zewnętrznych, tytuły w tabeli dotyczą tektury lub podobnych materiałów, które mogą się szybko odkształcać wskutek działania wilgoci; tworzywa sztuczne, które mogą kruszeć w niskiej temperaturze; oraz inne materiały, takie jak metal, których odkształcenie nie jest wynikiem działania wilgoci lub temperatury. Jeżeli naczynie pierwotne i opakowanie wtórne wykonane są z różnych materiałów, to o rodzaju badania decyduje rodzaj materiału, z którego wykonano naczynie pierwotne. W przypadku, gdy naczynie pierwotne wykonane jest z dwóch materiałów, to o rodzaju badania decyduje materiał najbardziej podatny na uszkodzenie.
6.3.2.5 (a)      Próbki powinny być poddawane swobodnemu spadkowi na sztywną, jednolitą, poziomą płaszczyznę z wysokości 9 m. Jeżeli próbki są w kształcie skrzyń, to 5 próbek powinno być zrzuconych , w następującej kolejności:
(i)   raz na dno;
(ii)  raz na pokrywę;
(iii)  raz na dłuższy bok;
(iv)  raz na krótszy bok;
(v)   raz na naroże.
Jeżeli próbki mają kształt bębna, to 3 próbki powinny być zrzucane w następującej kolejności:
(vi)  raz ukośnie na krawędź pokrywy, ze środkiem ciężkości bezpośrednio powyżej punktu uderzenia;
(vii)  raz ukośnie na krawędź dna;
(viii)  raz na bok.
Po serii zrzutów nie powinien nastąpić wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnych, które powinno być chronione materiałem chłonnych umieszczonym w opakowaniu wtórnym.
UWAGA: Próbka powinna być upuszczana w wymaganej pozycji, ale dopuszcza się ze względów aerodynamicznych, że uderzenie nie nastąpi w tej pozycji
(b)  Próbki powinny być poddawane - przez co najmniej jedną godzinę - natryskowi wody, który symuluje narażenie na opad deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę. Potem próbki powinny być poddawane badaniu opisanemu pod (a).
(c)  Próbki powinny być sezonowane w temperaturze -18°C lub niższej przez co najmniej 24 godziny, a w ciągu 15 minut od ich wyjęcia z komory powinny być poddane badaniu opisanemu pod (a). Jeżeli próbki zawierają suchy lód, to okres sezonowania może być skrócony do czterech godzin.
(d)  Jeżeli opakowanie ma zawierać suchy lód, to powinno być przeprowadzone badanie dodatkowe określone pod (a) lub (b) lub (c). Jedna próbka powinna być przechowywana w taki sposób, aby cały suchy lód uległ odparowaniu, a następnie powinna być badana zgodnie z (a).
6.3.2.6       Opakowania o masie brutto 7 kg lub mniejszej, powinny być poddawane badaniom określonym poniżej pod (a), i opakowania o masie brutto przekraczającej 7 kg - badaniom określonym pod (b) poniżej:
(a)  Próbki powinny być umieszczane na twardej, poziomej powierzchni. Pręt stalowy w kształcie walca, co najmniej 7 kg i średnicy nie większej niż 38 mm, którego ma uderzeniowe zakończenie o promieniu nie większym niż 6 mm, powinien być swobodnie zrzucany pionowo z wysokości 1 m, mierzonej od końca uderzającego do powierzchni uderzanej próbki. Jedna próbka powinna być postawiona na dnie. Druga próbka powinna być umocowana prostopadle w stosunku do pierwszej. W każdym przypadku pręt stalowy powinien być tak nakierowany, aby uderzał w naczynie pierwotne. W wyniku każdego uderzenia dopuszcza się przebicie opakowania wtórnego pod warunkiem, że nie ma wycieku z naczynia (naczyń) pierwotnych.
(b)  Próbki powinny być zrzucane na koniec walcowego pręta metalowego. Pręt powinien być zamocowany pionowo na poziomej, twardej powierzchni. Pręt powinien mieć średnicę 38 mm i ostrze na górnym końcu o promieniu nie większym niż 6 mm. Pręt powinien być wysunięty z powierzchni na odległość przynajmniej równą odległości między naczyniem (naczyniami) pierwotnym(i), a powierzchnią zewnętrzną opakowania zewnętrznego, ale nie mniej niż 200 mm. Jedna próbka powinna być zrzucana swobodnie pionowo z wysokości 1 m, mierzonej od górnego końca stalowego pręta. Druga próbka powinna być zrzucana z tej samej wysokości w położeniu prostopadłym do pozycji przyjętej dla pierwszej próbki. W każdym przypadku pozycja opakowania powinna być tak dobrana, aby pręt stalowy mógł przebić naczynie(a) pierwotne W wyniku uderzenia nie powinien wystąpić wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnego.
6.3.2.7       Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu, np. mają mniejsze rozmiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiar(y) zewnętrzny.
6.3.2.8       Pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu charakterystyk eksploatacyjnych, dopuszcza się stosowanie, bez obowiązku dalszego badania kompletnego opakowania napełnionego, następujących zmian w naczyniach pierwotnych umieszczanych w opakowaniu wtórnym:
(a)  naczynia pierwotne o podobnym lub mniejszym rozmiarze w porównaniu do pierwotnych naczyń badanych mogą być stosowane pod warunkiem, że:
(i)  naczynia pierwotne mają budowę podobną, jak badane naczynia pierwotne (np. o kształcie kołowym, prostokątnym);
(ii)  materiał konstrukcyjny naczyń pierwotnych (np. szkło, tworzywo sztuczne, metal) ma odporność na uderzenie i obciążenia przy spiętrzaniu równoważną lub większą niż wcześniej badane naczynia pierwotne;
(iii)  naczynia pierwotne mają otwory tej samej wielkości lub mniejsze, i zamykają się w podobny sposób (np. przy użyciu nakrętki gwintowanej, korka);
(iv)  do wypełniania pustych przestrzeni zastosowany jest dodatkowy materiał wyściełający zapobiegający ruchom naczyń pierwotnych;
(v)  naczynia pierwotne są ustawiane w opakowaniach wtórnych w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki;
(b)  może być użyta mniejsza liczba badanych naczyń pierwotnych, lub podobnych typów naczyń pierwotnych określonych pod (a), pod warunkiem, że dodano dostateczną ilość materiału wyściełającego w celu wypełnienia pustych przestrzeni i zapobieżenia znaczącym ruchom naczyń pierwotnych.
6.3.2.9       Naczynia wewnętrzne każdego typu mogą być łączone razem w opakowaniu pośrednim (wtórnym) i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym pod następującymi warunkami:
(a)  opakowanie kombinowane składające się z opakowania pośredniego/zewnętrznego powinno przejść z wynikiem pozytywnym badania określone pod 6.3.2.3, razem z kruchym naczyniem wewnętrznym (np. ze szkła);
(b)  całkowita masa brutto kombinowanych naczyń wewnętrznych nie powinna przekraczać połowy masy brutto naczyń wewnętrznych użytych w badaniu na swobodny spadek według (a) powyżej;
(c)  grubość materiału wyściełającego pomiędzy naczyniami wewnętrznymi i pomiędzy naczyniami wewnętrznymi a zewnętrzną stroną opakowania pośredniego nie powinna być mniejsza od odpowiednich grubości w opakowaniu badanym pierwotnie; jeśli w badaniu pierwotnym stosowane było pojedyncze naczynie wewnętrzne, to grubość materiału wyściełającego pomiędzy naczyniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza niż grubość materiału wyściełającego pomiędzy stroną zewnętrzną opakowania pośredniego a naczyniem wewnętrznym zastosowanym w badaniu pierwotnym. Jeśli stosowane są naczynia wewnętrzne o mniejszych rozmiarach lub w mniejszej ilości (w porównaniu do naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek), to wówczas powinien być zastosowany dodatkowy materiał wyściełający w celu wypełnienia pustych miejsc;
(d)  próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść pozytywnie badanie na spiętrzanie zgodnie z 6.1.5.6. Dla określenia masy brutto użytych do badania jednakowych sztuk przesyłki powinna być uwzględniona łączna masa naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek według (a) powyżej;
(e)  w przypadku naczyń wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, należy stosować ilość absorbentu wystarczającą do całkowitego wchłonięcia tych materiałów;
(f)  jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla naczyń wewnętrznych z materiałami ciekłymi i nie jest ono szczelne, albo jest przewidziane dla naczyń wewnętrznych z materiałami stałymi i nie jest ono pyłoszczelne, to powinny być zastosowane środki w postaci szczelnej wykładziny, worka z tworzywa sztucznego lub innego równie skutecznego środka, zatrzymujące ciekłą lub stałą zawartość w przypadku wycieku;
(g)  poza oznakowaniem wymaganym na podstawie 6.3.1.1(a) do (f), opakowania powinny być dodatkowo oznakowane zgodnie z 6.3.1.1(g).
6.3.3         Sprawozdanie z badań
6.3.3.1       Z badania powinno być sporządzone sprawozdanie, dostępne dla użytkowników opakowania i zawierające co najmniej następujące dane:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3.   Niepowtarzalny wyróżnik sprawozdania z badania.
4.   Data sporządzenia sprawozdania.
5.   Producent opakowania.
6.   Opis typu konstrukcji opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.), włącznie z metodą jego produkcji (np. przez wytłaczanie z rozdmuchiwaniem); do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7.   Maksymalna pojemność.
8.   Charakterystyka materiałów użytych do napełnienia opakowań podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych.
9.   Opisy i wyniki badania.
10.  Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.3.3.2       Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników opakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.

Dział 6.4 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, BADAŃ I ZATWIERDZANIA SZTUK PRZESYŁKI I MATERIAŁÓW KLASY 7

6.4.1         (Zarezerwowane)
6.4.2         Wymagania ogólne
6.4.2.1       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby biorąc pod uwagę jej masę, objętość i kształt była ona łatwa i bezpieczna w przewozie. Dodatkowo sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby podczas przewozu mogła być właściwie umocowana na pojeździe.
6.4.2.2       Konstrukcja sztuki przesyłki powinna być taka, aby uchwyty do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki nie uległy rozerwaniu przy prawidłowym obchodzeniu się z nimi, a w przypadku ich uszkodzenia sztuka przesyłki odpowiadała innym wymaganiom niniejszego załącznika. Konstrukcja powinna uwzględniać odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa dla przypadku gwałtownego szarpnięcia.
6.4.2.3       Uchwyty lub inne elementy znajdujące się na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki, które mogą być wykorzystywane do jej podnoszenia, powinny być tak zaprojektowane, aby podtrzymywały masę sztuki przesyłki zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.2.2, albo powinny być usuwalne lub w inny sposób zabezpieczone przed możliwością ich użycia podczas przewozu.
6.4.2.4       Na ile jest to praktycznie możliwe, opakowanie powinno być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zewnętrzne powierzchnie nie miały wystających elementów i były łatwe do odkażenia.
6.4.2.5       Na ile jest to praktycznie możliwe, zewnętrzna powłoka sztuki przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed zbieraniem się i pozostawaniem na niej wody.
6.4.2.6       Elementy dodane do sztuki przesyłki podczas jej przewozu, które nie są częścią składową sztuki przesyłki, nie powinny zmniejszać jej bezpieczeństwa.
6.4.2.7       Sztuka przesyłki powinna wytrzymywać działanie przyspieszenia, wibracji lub drgań rezonansowych, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przewozu, bez jakiegokolwiek pogorszenia skuteczności zamknięć naczyń lub naruszenia integralności sztuki przesyłki jako całości. W szczególności nakrętki, śruby i inne elementy zabezpieczające powinny być tak zaprojektowane, aby były zapobiec ich samoistnemu poluzowaniu lub niezamierzonemu otwarciu zamknięć, nawet po wielokrotnym użyciu.
6.4.2.8       Materiały, z których wykonano opakowanie, jego części składowe i elementy konstrukcyjne nie powinny oddziaływać fizycznie i chemicznie między sobą i z zawartością promieniotwórczą. Powinno być wzięte pod uwagę ich zachowanie po napromieniowaniu.
6.4.2.9       Wszystkie zawory, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, powinny być zabezpieczone przed nieuprawnionym użyciem.
6.4.2.10      Konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać zakres temperatur otoczenia i ciśnienia, które prawdopodobnie mogą występować w normalnych warunkach przewozu.
6.4.2.11      W przypadku materiałów promieniotwórczych posiadających inne właściwości niebezpieczne, konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać te właściwości; patrz 2.1.3.5.3 i 4.1.9.1.5.
6.4.2.12      Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane jak do przewozuw stanie przejść z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.
6.4.3         (Zarezerwowane)
6.4.4         Wymagania dla wyłączonych sztuk przesyłki
Wyłączona sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała wymagania podane pod 6.4.2.
6.4.5         Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki
6.4.5.1       Sztuki przesyłki Typów IP-1, IP-2 i IP-3, powinny spełniać wymagania podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2.
6.4.5.2       Sztuka przesyłki Typu IP-2, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15.4 i 6.4.15.5, powinna zabezpieczać przed:
(a)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.3       Sztuka przesyłki Typu IP-3, powinna spełniać wszystkie wymagania podane pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15.
6.4.5.4       Alternatywne wymagania dla sztuk przesyłki Typów IP-2 i IP-3
6.4.5.4.1     Sztuki przesyłki mogą być stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2, pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b)  są tak zaprojektowane, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.1 lub innym wymaganiom równoważnym co najmniej tym normom; oraz
(c)  po poddaniu ich badaniom wymaganym dla I lub II grupy pakowania, o których mowa w dziale 6.1, zabezpieczają przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.4.2     Kontenery-cysterny i cysterny przenośne mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b)  zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.7 lub 6.8, albo innym wymaganiom co najmniej równoważnym tym normom i wytrzymywały ciśnienie próbne 265 kPa; oraz
(c)  są tak zaprojektowane, że każda zastosowana dodatkowo osłona wytrzymuje naprężenia statyczne i dynamiczne występujące podczas manipulacji i w normalnych warunkach przewozu, oraz że zabezpieczają przed utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej więcej niż o 20%.
6.4.5.4.3     Cysterny inne niż cysterny przenośne i kontenery-cysterny mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3 do przewozu cieczy i gazów LSA-I i LSA-II, jak podano w tabeli 4.1.9.2.4, pod warunkiem, że odpowiadają one co najmniej normom równoważnym do podanych pod 6.4.5.4.2.
6.4.5.4.4     Kontenery mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a)  zawartość promieniotwórcza jest ograniczona do materiałów stałych;
(b)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(c)  zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normie ISO 1496-1:1990: "Seria 1 Kontenery - Specyfikacja i badania - część 1: Kontenery ogólnego stosowania" z wyłączeniem wymiarów i klasyfikacji. Powinny być one tak zaprojektowane, aby po poddaniu badaniom opisanym w tej normie i przyśpieszeniom występującym w normalnych warunkach przewozu, zabezpieczały przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej;
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera więcej niż 20%.
6.4.5.4.5     Metalowe duże pojemniki do przewozu luzem mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(b)  są tak zaprojektowane, że spełniają wymagania norm i badań opisanych w dziale 6.5 dla I lub II grupy pakowania, a po badaniu na swobodny spadek wykonanym w położeniu powodującym największe uszkodzenie, zabezpieczają przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej dużego pojemnika do przewozu luzem więcej niż o 20%.
6.4.6         Wymagania dla sztuk przesyłki zawierających sześciofluorek uranu
6.4.6.1       Sztuki przesyłki zawierające sześciofluorek uranu powinny spełniać wymagania podane w innych przepisach ADR, które dotyczą właściwości promieniotwórczych i rozszczepialnych tego materiału. Z wyjątkiem wyłączeń podanych pod 6.4.6.4, sześciofluorek uranu w ilości 0,1 kg lub więcej powinien być także pakowany i przewożony zgodnie z normą ISO 7195:1993 "Opakowania dla transportu sześciofluorku uranu (UF6)" oraz zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.6.2 i 6.4.6.3.
6.4.6.2       Każda sztuka przesyłki przeznaczona do sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała następujące wymagania:
(a)  wytrzymywała badanie określone pod 6.4.21.5, bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia, określonego w normie ISO 7195:1993;
(b)  wytrzymywała badanie na swobodny spadek, określone pod 6.4.15.4, bez utraty lub rozproszenia sześciofluorku uranu; oraz
(c)  wytrzymywała badanie żaroodporności, określone pod 6.4.17.3, bez pęknięcia zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.6.3       Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, nie powinny posiadać urządzeń do obniżania ciśnienia.
6.4.6.4       Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, mogą być przewożone pod warunkiem zatwierdzenia przez właściwą władzę, jeżeli:
(a)  są zaprojektowane zgodnie z normami międzynarodowymi lub krajowymi innymi niż ISO 7195:1993 pod warunkiem, że zachowany jest równoważny poziom bezpieczeństwa;
(b)  są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne mniejsze niż 2,76 MPa bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia, określone pod 6.4.21.5; lub
(c)  w przypadku sztuk przesyłki zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu o masie 9.000 kg lub większej, nie spełniają one wymagania podanego pod 6.4.6.2(c).
We wszystkich innych przypadkach powinny być spełnione w sposób zadawalający wymagania określone pod 6.4.6.1 do 6.4.6.3.
6.4.7         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu A
6.4.7.1       Sztuki przesyłki Typu A powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania ogólne podane pod 6.4.2 i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.17.
6.4.7.2       Najmniejszy zewnętrzny wymiar sztuki przesyłki nie powinien być mniejszy niż 10 cm.
6.4.7.3       Na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki powinien znajdować się taki element jak plomba, którą nie jest łatwo złamać, i która gdy jest nienaruszona świadczy, że sztuka przesyłki nie była otwierana.
6.4.7.4       Jakiekolwiek elementy do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki powinny być tak zaprojektowane, aby w normalnych jak i awaryjnych warunkach przewozu pojawiające się w tych elementach naprężenia nie zmniejszały zdolności sztuki przesyłki do spełnienia wymagań przepisów ADR.
6.4.7.5       Konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać zakres temperatur od -40°C do +70°C, dla części składowych opakowania. Należy zwrócić uwagę na temperaturę zamarzania cieczy i na możliwość potencjalnego pogorszenia właściwości materiału opakowania w tym zakresie temperatur.
6.4.7.6       Konstrukcja sztuki przesyłki i wykonanie powinny odpowiadać normom krajowym lub międzynarodowym lub innym wymaganiom akceptowanym przez właściwą władzę.
6.4.7.7       Konstrukcja sztuki przesyłki powinna zawierać zestaw zapewniający szczelność, zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które nie może być otworzone przypadkowo lub pod wpływem ciśnienia mogącego wystąpić wewnątrz sztuki przesyłki.
6.4.7.8       Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci może być brany pod uwagę jako element zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.7.9       Jeżeli zestaw zapewniający szczelność stanowi oddzielną część sztuki przesyłki, to powinien być on zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.10      Konstrukcja każdej części zestawu zapewniającego szczelność powinna uwzględniać, w razie potrzeby, radiacyjny rozkład cieczy i innych materiałów podatnych na taki rozkład oraz wytwarzanie gazu w wyniku reakcji chemicznych i radiolizy.
6.4.7.11      Zestaw zapewniający szczelność powinien utrzymać zawartość promieniotwórczą przy spadku ciśnienia otoczenia do 60 kPa.
6.4.7.12      Wszystkie zawory, oprócz zaworów do obniżania ciśnienia, powinny być wyposażone w pojemniki do utrzymywania wypływu z zaworu.
6.4.7.13      Osłona przed promieniowaniem, wewnątrz której znajduje się element sztuki przesyłki, stanowiący część systemu zapewniającego szczelność, powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed przypadkowym wydostaniem się tego elementu na zewnątrz osłony. Jeżeli osłona przed promieniowaniem i taki element wewnętrzny stanowią oddzielny zespół, to osłona powinna być zamykana za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.14      Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15, zabezpieczała przed:
(a)  utratą i rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.7.15      Konstrukcja sztuki przesyłki przeznaczonej dla materiału promieniotwórczego w postaci ciekłej powinna zapewniać pozostawienie wolnej przestrzeni uwzględniającej wzrost objętości cieczy pod wpływem temperatury, oddziaływania dynamiczne i warunki napełniania.
Sztuki przesyłki Typu A dla cieczy
6.4.7.16      Sztuka przesyłki Typu A, zaprojektowana dla cieczy powinna dodatkowo:
(a)  spełniać wymagania podane powyżej pod 6.4.7.14(a), jeżeli sztuka przesyłki jest poddana badaniom określonym pod 6.4.16; oraz
(b)  spełniać jeden z następujących warunków:
(i)  zawierać materiał pochłaniający w ilości dostatecznej dla wchłonięcia podwójnej objętości zawartości ciekłej. Materiał pochłaniający powinien być tak rozłożony, aby w przypadku wypływu miał on bezpośredni kontakt z cieczą; lub
(ii)  posiadać zestaw zapewniający szczelność, złożony z elementów pierwotnych wewnętrznych i wtórnych zewnętrznych, zaprojektowanych w taki sposób, aby w przypadku wycieku z elementów pierwotnych wewnętrznych zapewnione było zatrzymanie zawartości ciekłej w elementach wtórnych zewnętrznych.
Sztuki przesyłki Typu A dla gazów
6.4.7.17      Jeżeli sztuka przesyłki poddana jest badaniom określonym pod 6.4.16, to sztuka przesyłki zaprojektowana dla gazów powinna zabezpieczać przed utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej. Wymagania tego nie stosuje się do sztuki przesyłki Typu A zaprojektowanej dla trytu w postaci gazu lub dla gazów szlachetnych.
6.4.8         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U)
6.4.8.1       Sztuki przesyłki Typu B(U) powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania określone pod 6.4.2, i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15, z wyjątkiem określonym pod 6.4.7.14(a), i dodatkowo spełniały wymagania określone pod 6.4.8.2 do 6.4.8.15.
6.4.8.2       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4 i 6.4.8.5, ciepło wydzielane przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki w normalnych warunkach przewozu, zgodnie z badaniami określonymi pod 6.4.15, nie wpływało na sztukę przesyłki w takim stopniu, że przestanie ona spełniać odpowiednie wymagania w zakresie szczelności i osłonności pozostając bez kontroli przez okres jednego tygodnia. Szczególna uwaga powinna być zwrócona na skutki oddziaływania ciepła, które może:
(a)  zmienić rozmieszczenie, geometrię lub stan fizyczny zawartości promieniotwórczej, lub jeżeli materiał promieniotwórczy jest zamknięty w puszce lub naczyniu (na przykład elementy paliwowe w koszulkach), spowodować odkształcenie lub stopienie puszki, naczynia lub materiału promieniotwórczego; lub
(b)  obniżyć skuteczność opakowania w wyniku zróżnicowanej rozszerzalności cieplnej, pęknięcia lub topnienia materiału osłony; lub
(c)  przyśpieszyć korozję w połączeniu z wilgocią.
6.4.8.3       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4, temperatura na dostępnych powierzchniach sztuki przesyłki nie przekraczała 50°C, jeżeli sztuka przesyłki nie jest przewożona na warunkach używania wyłącznego.
6.4.8.4       Temperatura otoczenia powinna być przyjmowana jako 38°C.
6.4.8.5       Warunki nasłonecznienia powinny być przyjmowane tak, jak określono w tabeli 6.4.8.5.

Tabela 6.4.8.5

DANE DOTYCZĄCE NASŁONECZNIENIA
 
PrzypadekKształt i ustawienie powierzchniNasłonecznienie w ciągu 12 godzin dziennie (W/m2)
1Powierzchnie płaskie przewożone poziomo, opadające0
2Powierzchnie płaskie przewożone poziomo, wznoszące800
3Powierzchnie ustawione pionowo200a
4Inne powierzchnie opadające (nie poziome)200a
5Wszystkie inne powierzchnie400a
 
a    Zamiennie może być zastosowana funkcja sinusoidalna z uwzględnieniem współczynnika absorpcji i z pominięciem skutków możliwych odbić od otaczających przedmiotów.

6.4.8.6       Sztuka przesyłki, w skład której wchodzi osłona termiczna, stosowana w celu spełnienia wymagań na żaroodporność, określonych pod 6.4.17.3, powinna być tak zaprojektowana, aby osłona ta zachowała swoją skuteczność, jeżeli sztuka przesyłki jest poddana odpowiednio, badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17.2 (a) i (b) lub 6.4.17.2 (b) i (c). Osłona termiczna znajdująca się na zewnętrznej stronie sztuki przesyłki nie powinna stracić skuteczności przy rozdarciu, rozcięciu, poślizgu, tarciu lub nieostrożnym manipulowaniu.
6.4.8.7       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej:
(a)  badaniom określonym 6.4.15, utrata zawartości promieniotwórczej była ograniczona do wielkości nie większej niż 10-6 A2 na godzinę; oraz
(b)  badaniom określonym pod 6.4.17.1, 6.4.17.2(b), 6.4.17.3, i 6.4.17.4 i badaniom określonym pod:
(i)   6.4.17.2 (c), jeżeli sztuka przesyłki ma masę nie większą niż 500 kg, ogólną gęstość, określoną na podstawie rozmiarów zewnętrznych, nie większą niż 1.000 kg/m3, a zawartość promieniotwórcza nie będąca materiałem w specjalnej postaci jest nie większa niż 1.000 A2, lub
(ii)  6.4.17.2 (a), dla wszystkich innych sztuk przesyłki, spełniała następujące wymagania:
-   zachowała dostateczną osłonę dającą pewność, że poziom promieniowania w odległości 1m od powierzchni sztuki przesyłki nie przekroczy 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki była zaprojektowana; oraz
-   ograniczyła aktywność sumaryczną utraconej zawartości promieniotwórczej w okresie jednego tygodnia do wielkości nie większej niż 10A2 dla kryptonu-85 i A2 dla wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.
W przypadku mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych stosuje się przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana skuteczna wartość A2(i) równa 10A2. Dla przypadku podanego wyżej pod (a), przy ocenie bierze się pod uwagę granice skażenia zewnętrznego, podane pod 4.1.9.1.2.
6.4.8.8       Sztuka przesyłki dla zawartości promieniotwórczej o aktywności większej niż 105 A2 powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.18, nie nastąpiło pęknięcie zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.8.9       Zgodność z dopuszczalnymi granicami uwalnianej aktywności nie powinna zależeć ani od filtrów, ani od mechanicznego systemu chłodzenia.
6.4.8.10      Sztuka przesyłki nie powinna zawierać układu do obniżania ciśnienia w zestawie zapewniającym szczelność, który w warunkach badań określonych pod 6.4.15 i 6.4.17 mógłby powodować uwolnienie materiału promieniotwórczego do otoczenia.
6.4.8.11      Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby przy maksymalnym normalnym ciśnieniu roboczym, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17 poziom naprężeń w zestawie zapewniającym szczelność nie osiągał wartości, które niekorzystnie wpływałyby, na sztukę przesyłki, w ten sposób, że nie spełniałaby ona stosownych wymagań.
6.4.8.12      Maksymalne normalne ciśnienie robocze w sztuce przesyłki nie powinno przekraczać ciśnienia manometrycznego 700 kPa.
6.4.8.13      Maksymalna temperatura na każdej łatwo dostępnej podczas przewozu powierzchni sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 85°C w cieniu, w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4. Sztuka przesyłki powinna być przewożona na warunkach używania wyłącznego zgodnie z 6.4.8.3, jeżeli maksymalna temperatura przekracza 50°C. W celu ochrony osób mogą być stosowane bariery i ekrany, które nie muszą być poddawane jakimkolwiek badaniom.
6.4.8.14      (Zarezerwowane)
6.4.8.15      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur od -40 °C do +38 °C.
6.4.9         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(M)
6.4.9.1       Sztuka przesyłki Typu B(M) powinna spełniać wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.1, z wyjątkiem sztuk przesyłki przewożonych tylko na obszarze określonego kraju lub miedzy określonymi krajami, gdzie zamiast warunków podanych wyżej pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5, i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, mogą być przyjęte inne warunki zatwierdzone przez właściwe władze tych krajów. Jednak wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.8 do 6.4.8.15 powinny być spełnione na tyle, na ile jest to praktycznie możliwe.
6.4.9.2       Okresowy zrzut nadmiernego ciśnienia ze sztuk przesyłki Typu B(M) podczas przewozu, może być dozwolony pod warunkiem, że eksploatacyjne kontrole zmniejszania ciśnienia zostały zaakceptowane przez właściwe władze.
6.4.10        Przepisy dotyczące sztuk przesyłki Typu C
6.4.10.1      Sztuki przesyłki Typu C powinny być zaprojektowane tak, aby spełniały przepisy podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2 do 6.4.7.15 - z wyjątkiem przepisu 6.4.7.14 (a) - oraz przepisy podane pod 6.4.8.2 do 6.4.8.5, 6.4.8.9 do 6.4.8.15 i pod 6.4.10.2 do 6.4.10.4.
6.4.10.2      Sztuka przesyłki powinna spełniać kryteria oceny podane dla badań opisanych pod 6.4.8.7 (b) i 6.4.8.11 po umieszczeniu jej w środowisku o przewodnictwie cieplnym 0,33 Wm-1 K-1 i temperaturze 38°C w stanie równowagi. Początkowe warunki oceny powinny zakładać, że izolacja termiczna sztuki przesyłki pozostaje nienaruszona, sztuka przesyłki znajduje się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym, a temperatura otoczenia wynosi 38°C.
6.4.10.3      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana tak, że znajdując się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym i będąc poddaną:
(a)  badaniom wymienionym pod 6.4.15, wykazuje utratę zawartości promieniotwórczej ograniczoną do wartości nie większej niż 10-6 A2 na godzinę; oraz
(b)  badaniom określonym pod 6.4.20.1, spełnia następujące przepisy:
(i)  utrzymuje osłonę dostateczną do zapewnienia, że poziom promieniowania w odległości 1 m od powierzchni sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki jest zaprojektowana, oraz
(ii)  zapewnia ograniczenie sumarycznej utraty zawartości promieniotwórczej w okresie jednego tygodnia do poziomu wynoszącego nie więcej niż 10 A2 dla kryptonu-85 i nie więcej niż A2 dla wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.
Jeżeli występują mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych, to powinny być stosowane przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana efektywna wartość A2(i) równa 10 A2. Odnośnie do przypadku podanego pod literą (a) powyżej, ocena powinna uwzględniać wartość limitów skażeń podanych pod 4.1.9.1.2.
6.4.10.4      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie określonemu pod 6.4.18 nie uległ uszkodzeniu zestaw zapewniający szczelność.
6.4.11        Wymagania dla sztuk przesyłki zwierających materiały rozszczepialne
6.4.11.1      Materiały rozszczepialne powinny być przewożone w taki sposób, aby:
(a)  podkrytyczność była zachowana w normalnych i awaryjnych warunkach przewozu; szczególnie powinny być wzięte pod uwagę następujące nieprzewidziane przypadki:
(i)  przeciek wody do sztuk przesyłki lub wypływ z nich wody;
(ii)  utrata skuteczności wbudowanych pochłaniaczy lub spowalniczy neutronów;
(iii)  zmiana rozmieszczenia zawartości promieniotwórczej wewnątrz sztuki przesyłki lub w wyniku wydostania się zawartości poza sztukę przesyłki;
(iv)  zmniejszenie odległości wewnątrz sztuki przesyłki lub pomiędzy sztukami przesyłki;
(v)  zanurzenie sztuki przesyłki w wodzie lub zakopanie w śniegu; oraz
(vi)  zmiany temperatury; oraz
(b)  spełniały wymagania:
(i)  podane pod 6.4.7.2 dla materiału rozszczepialnego znajdującego się w sztukach przesyłki;
(ii)  opisane w innych przepisach ADR odnoszące się do właściwości promieniotwórczych materiału; oraz
(iii)  określone pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12, o ile nie są wyłączone zgodnie z 6.4.11.2.
6.4.11.2      Materiał rozszczepialny spełniający jeden z warunków podanych pod (a) do (d) poniżej, jest zwolniony z wymagań dotyczących przewozu w sztukach przesyłki podanych pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12 oraz innych wymagań ADR, które stosuje się do materiałów rozszczepialnych. W odniesieniu do jednej przesyłki dopuszcza się tylko jeden rodzaj zwolnienia.
(a)  Ograniczenie masy na przesyłkę:

 

gdzie X i Y są ograniczeniami mas, określonymi w tabeli 6.4.11.2, pod warunkiem, że:
(i)  każda pojedyncza sztuka przesyłki zawiera nie więcej niż 15 g materiału rozszczepialnego; dla materiałów nieopakowanych ograniczenie to dotyczy przesyłki przewożonej jednym pojazdem; lub
(ii)  materiał rozszczepialny jest roztworem jednorodnym w rozpuszczalnikach zawierających wodór lub mieszaniną, dla których stosunek nuklidów rozszczepialnych do wodoru jest mniejszy niż 5% masowych; lub
(iii)  w dowolnych 10 litrach objętości nie znajduje się więcej niż 5 g materiału rozszczepialnego.
W materiałach zawierających wodór wzbogacony deuterem, beryl i deuter nie powinny występować w ilościach przekraczających 1% odpowiedniego ograniczenia masy przesyłki, o którym mowa w tabeli 6.4.11.2;
(b)  Uran jest wzbogacony w uran-235 nie więcej niż do 1% masowego, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nieprzekraczającą 1% masy uranu-235, pod warunkiem, że materiały rozszczepialne są możliwie równomiernie rozmieszczone w całej masie materiału. Ponadto, jeżeli uran-235 występuje w postaci metalicznej, w postaci tlenku lub węglika, to nie powinien on tworzyć regularnej siatki.
(c)  Ciekłe roztwory azotanu uranylu są wzbogacone w uran-235 nie więcej niż do 2% masowych, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nieprzekraczającą 0,002% masy uranu i ze stosunkiem atomów azotu do uranu (N/U) nie mniejszym niż 2.
(d)  Każda sztuka przesyłki zawiera całkowitą masę plutonu nie większą niż 1 kg, w którym jest nie więcej niż 20% masowych plutonu-239, plutonu-241 lub dowolnej mieszaniny tych nuklidów promieniotwórczych.

Tabela 6.4.11.2

GRANICZNE MASY W PRZESYŁCE ZWOLNIONEJ Z WYMAGAŃ DLA SZTUK PRZESYŁKI ZAWIERAJĄCYCH MATERIAŁY ROZSZCZEPIALNE
 
Materiał rozszczepialnyMasa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru mniejszą lub równą gęstości wodyMasa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru większą niż gęstość wody
Uran-235(X)400290
Inny materiał rozszczepialny (Y)250180
 
6.4.11.3      Jeżeli nie jest znana postać chemiczna lub fizyczna, skład izotopowy, masa lub stężenie, współczynnik spowalniania, gęstość lub geometria rozmieszczenia, to powinny być wykonane oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 przy założeniu, że każdy parametr, który nie jest znany, ma wartość dającą maksymalne mnożenie neutronów, zgodną ze znanymi warunkami i parametrami stosowanymi przy tych ocenach.
6.4.11.4      Dla napromieniowanego paliwa jądrowego, oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 powinny być oparte na składzie izotopowym otrzymanym w wyniku:
(a)  założenia maksymalnego mnożenia neutronów w historii napromieniowania; lub
(b)  konserwatywnych ocen mnożenia neutronów dla sztuki przesyłki. Po napromieniowaniu, lecz przed przewozem, powinny być wykonane pomiary dla potwierdzenia stopnia konserwatyzmu w ocenie składu izotopowego.
6.4.11.5      Sztuka przesyłki, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15, powinna uniemożliwiać wprowadzenie do jej wnętrza sześcianu o boku 10 cm.
6.4.11.6      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur otoczenia od -40°C do +38°C, o ile właściwa władza nie określi inaczej w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki.
6.4.11.7      Przyjmuje się, że w przypadku pojedynczej sztuki przesyłki, woda może dostać się do wszystkich pustych przestrzeni sztuki przesyłki, lub wypłynąć z nich, włączając w to przestrzeń wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność. Jednak, jeżeli konstrukcja sztuki przesyłki zawiera specjalne środki zapobiegające przeniknięciu wody lub jej wypływowi z określonych wolnych przestrzeni, również w wyniku błędu, to dla takich pustych przestrzeni można założyć, że przeciek nie nastąpi. Środki specjalne powinny obejmować:
(a)  zwielokrotnione, wysokiej jakości bariery chroniące przed wodą, z których każda pozostaje wodoszczelna po poddaniu sztuki przesyłki badaniom określonym pod 6.4.11.12(b), wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań oraz badania potwierdzające szczelność każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem; lub
(b)  dla sztuk przesyłki zawierających tylko sześciofluorek uranu:
(i)  sztuki przesyłki, w których po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), nie ma fizycznego kontaktu pomiędzy zaworem a jakimkolwiek elementem opakowania innym niż pierwotny punkt zamocowania i jeżeli, dodatkowo, po badaniu opisanym pod 6.4.17.3 zawory pozostają szczelne; oraz
(ii)  wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań, powiązany z badaniami szczelności każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem.
6.4.11.8      Przyjmuje się, że zestaw krytycznościowo bezpieczny powinien być otoczony bezpośrednio reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody lub większym reflektorem, którym może być dodatkowo materiał otaczający opakowanie. Jednak, jeżeli można wykazać, że zestaw krytycznościowo bezpieczny pozostaje wewnątrz opakowania po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), to w 6.4.11.9(c) może być przyjęty bezpośredni reflektor sztuki przesyłki odpowiadający co najmniej 20 cm wody.
6.4.11.9      Sztuka przesyłki powinna zachować podkrytyczność w warunkach podanych pod 6.4.11.7 i 6.4.11.8, przy uwzględnieniu takich warunków dla sztuki przesyłki, które dają maksymalne mnożenie neutronów, podczas:
(a)  normalnych warunków przewozu (bez awarii);
(b)  badań określonych pod 6.4.11.11(b);
(c)  badań określonych pod 6.4.11.12(b).
6.4.11.10     (Zarezerwowane)
6.4.11.11     Dla normalnych warunków przewozu należy tak wyznaczyć liczbę "N", aby 5 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a)  odstępy pomiędzy sztukami przesyłki nie powinny być wypełnione, a reflektor otaczający ze wszystkich stron konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b)  jako stan sztuk przesyłki należy przyjąć ich stan oceniony lub faktyczny po podaniu ich badaniom określonym pod 6.4.15.
6.4.11.12     Dla awaryjnych warunków przewozu należy wyznaczyć liczbę "N" tak aby 2 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a)  odstępy pomiędzy sztukami przesyłki powinny być wypełnione spowalniaczem zawierającym wodór, a reflektor otaczający konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b)  po badaniach określonych pod 6.4.15 przeprowadza się te z niżej podanych badań, które dają surowsze ograniczenia:
(i)  badania określone pod 6.4.17.2(b) oraz: badania określone pod 6.4.17.2(c) - dla sztuk przesyłki mających masę nie większą niż 500 kg i gęstość ogólną określoną na podstawie wymiarów zewnętrznych nie większą niż 1.000 kg/m3, albo badania określone pod 6.4.17.2(a) - dla wszystkich innych sztuk przesyłki, a następnie badanie określone pod 6.4.17.3, uzupełnione badaniami określonymi pod 6.4.19.1 do 6.4.19.3; lub
(ii)  badanie określone pod 6.4.17.4; oraz
(c)  jeżeli w wyniku badań określonych pod 6.4.11.12(b), jakakolwiek część materiału rozszczepialnego wydostała się poza system zapewniający szczelność, to należy przyjąć, że materiał rozszczepialny wydostał się z każdej sztuki przesyłki z partii i cały materiał rozszczepialny należy tak rozmieścić i zapewnić takie spowalnianie, aby otrzymać maksymalne mnożenie neutronów z bezpośrednim reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody.
6.4.12        Procedury badań i wykazywania zgodności
6.4.12.1      Wykazanie zgodności z wymaganymi normami wytrzymałościowymi podanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11 może być dokonane jedną z metod podanych poniżej lub przy zastosowaniu kombinacji tych metod:
(a)  wykonanie badań na próbkach będących odpowiednikami materiału LSA-III lub materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, albo na prototypach lub modelach opakowań, przy czym zawartość promieniotwórcza próbki lub opakowania przeznaczonego do badań powinna możliwie najdokładniej odwzorowywać oczekiwany zakres charakterystyk zawartości promieniotwórczej, a badana próbka lub opakowanie powinny być przygotowane tak, jak do przewozu;
(b)  powołanie się na wcześniejsze pozytywne wykazanie zgodności, o dostatecznie porównywalnym charakterze;
(c)  wykonanie badań na modelach, w odpowiedniej skali, posiadających wszystkie ważne cechy badanej konstrukcji, jeżeli z doświadczeń technicznych wynika, że takie badania są odpowiednie dla tej konstrukcji. Jeżeli stosowany jest model w skali, to należy uwzględnić potrzebę korekty niektórych parametrów, takich jak średnica przebijaka lub obciążenie;
(d)  obliczenia lub uzasadniona argumentacja w przypadku, gdy metody obliczeń i parametry są ogólnie uznane za pewne lub typowe.
6.4.12.2      Po badaniach próbki, prototypu lub modelu powinny być stosowane odpowiednie metody oceny dla upewnienia się, że wymagania dla procedur badawczych zostały spełnione zgodnie z normami wytrzymałościowymi i sposobami oceny opisanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11.
6.4.12.3      Przed rozpoczęciem badań, wszystkie próbki powinny być sprawdzone w celu wykrycia i zarejestrowania błędów lub uszkodzeń, w tym:
(a)  odchyleń od wzoru;
(b)  błędów produkcyjnych;
(c)  korozji lub innych uszkodzeń obniżających jakość; oraz
(d)  odkształceń elementów.
Zestaw zapewniający szczelność sztuki przesyłki powinien być wyraźnie oznakowany. Zewnętrzne elementy próbki powinny być wyraźnie oznakowane, aby można było jednoznacznie powołać się na dowolny taki element.
6.4.13        Badanie integralności systemu zapewniającego szczelność, osłony i ocena bezpieczeństwa krytycznościowego
Po każdym z wykonanych badań określonych pod 6.4.15 do 6.4.21:
(a)  powinny być wykazane i zarejestrowane usterki i uszkodzenia;
(b)  powinno być ustalone, czy została zachowana integralność zestawu zapewniającego szczelność i osłony w stopniu wymaganym zgodnie z 6.4.2 do 6.4.11 dla badanej sztuki przesyłki; oraz
(c)  dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny powinno być ustalone, czy są spełnione założenia i warunki stosowane przy ocenach wymaganych zgodnie z 6.4.11.1 do 6.4.11.12 dla jednej sztuki przesyłki lub dla większej ich ilości.
6.4.14        Płyta zderzeniowa do badań na spadek
Płyta zderzeniowa do badań na spadek, określonych pod 2.2.7.4.5(a), 6.4.15.4, 6.4.16(a), 6.4.17.2 i 6.4.20.2, powinna mieć płaską, poziomą powierzchnią o takich właściwościach, że jej przemieszczenie lub odkształcenie na skutek uderzenia w nią badanej próbki nie spowoduje dodatkowych, istotnych uszkodzeń tej próbki.
6.4.15        Badania dla wykazania wytrzymałości na normalne warunki przewozu
6.4.15.1      Badania te obejmują: badanie odporności na opryskiwanie wodą, badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie. Badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie powinny być w każdym przypadku poprzedzone badaniem odporności na opryskiwanie wodą. Do wszystkich badań może być użyta ta sama próbka, pod warunkiem, że będą spełnione wymagania podane pod 6.4.15.2.
6.4.15.2      Czas między zakończeniem badania odporności na opryskiwanie wodą a następnym badaniem powinien być taki, aby woda maksymalnie wsiąkła, ale powierzchnie zewnętrzne próbki nie zdążyły wyraźnie wyschnąć. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się jednocześnie z czterech stron i nie ma innych przeciwwskazań, to czas ten powinien wynosić 2 godziny. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się kolejno z każdej strony, to badania należy wykonywać bezpośrednio jedno po drugim.
6.4.15.3      Badanie odporności na opryskiwanie wodą: próbka powinna być opryskiwana wodą w sposób odpowiadający opadowi deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę, przez okres co najmniej jednej godziny.
6.4.15.4      Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów mających wpływ na bezpieczeństwo.
(a)  Wysokość zrzutu mierzona między najniższym punktem próbki a górną powierzchnią płyty zderzeniowej powinna być nie mniejsza niż określona dla odpowiedniej masy w tabeli 6.4.15.4. Płyta zderzeniowa powinna spełniać warunki podane pod 6.4.14.
(b)  W przypadku prostopadłościennych sztuk przesyłki, o masie nieprzekraczającej 50 kg, wykonanych z tektury lub drewna, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każde naroże z wysokości 0,3m.
(c)  w przypadku cylindrycznych sztuk przesyłki o masie nieprzekraczającej 100 kg, wykonanych z tektury, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każdą ćwiartkę pobocznicy z wysokości 0,3m.

Tabela 6.4.15.4

Wysokość swobodnego spadku przy badaniach sztuk przesyłki na normalne warunki przewozu
 
Masa sztuki przesyłki (kg)Wysokość swobodnego spadku (m)
        Masa sztuki przesyłki <  5.0001,2
5.000 Ł masa sztuki przesyłki < 10.0000,9
10.000 Ł masa sztuki przesyłki < 15.0000,6
15.000 Ł masa sztuki przesyłki0,3
 
6.4.15.5      Badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu: jeżeli kształt opakowania nie zabezpiecza go w sposób skuteczny przed piętrzeniem, to próbka powinna być poddana przez 24 godziny naciskowi odpowiadającemu wartości większej z podanych poniżej:
(a)  pięciokrotna masa sztuki przesyłki; lub
(b)  13 kPa pomnożone przez powierzchnię przekroju pionowego sztuki przesyłki.
Siła nacisku powinna być rozłożona równomiernie na obu przeciwległych powierzchniach próbki, z których jedna stanowi podstawę, na której zwykle stoi sztuka przesyłki.
6.4.15.6      Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być ustawiona na sztywnej, płaskiej, poziomej powierzchni, która nie powinna znacząco przesunąć się w czasie wykonywania badania.
(a)  Pręt o średnicy 3,2 cm, o zaokrąglonym dolnym końcu i masie 6 kg, powinien być zrzucony tak, aby spadał wzdłuż swojej osi pionowej na środek najsłabszego miejsca próbki, w taki sposób, aby w przypadku dostatecznie głębokiego przebicia trafił w zestaw zapewniający szczelność. W wyniku badania pręt nie powinien ulec znaczącemu odkształceniu.
(b)  Wysokość zrzutu pręta, mierzona od jego dolnego końca do zaplanowanego punktu upadku na górnej powierzchni próbki, powinna wynosić 1 m.
6.4.16        Dodatkowe badania dla sztuk przesyłki Typu A zaprojektowanych dla cieczy i gazów
Pojedyncza próbka lub osobne próbki sztuki przesyłki powinny być poddane każdemu z poniższych badań, z wyjątkiem przypadku, gdy można wykazać, że jedno z badań jest dla danej próbki ostrzejsze od drugiego i wówczas próbka ta powinna być poddana badaniu ostrzejszemu.
(a)  Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów chroniących zawartość. Wysokość zrzutu mierzona od najniższej części próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(b)  Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być poddana badaniu określonemu pod 6.4.15.6, przy czym wysokość zrzutu wynosząca zgodnie z 6.4.15.6(b) 1 m, powinna być zwiększona do 1,7 m.
6.4.17        Badania w celu wykazania odporności na awaryjne warunki przewozu
6.4.17.1      Próbka powinna być poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 i 6.4.17.3, przy zachowaniu podanej kolejności badań, w taki sposób, aby ich skutki kumulowały się. Następnie, ta sama lub inna próbka powinna być poddana badaniu odporności na zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.17.4, a w przypadku gdy jest to wymagane, również badaniu określonemu pod 6.4.18.
6.4.17.2      Badanie odporności na uszkodzenia mechaniczne: badanie to powinno składać się z trzech różnych badań odporności na swobodny spadek. Każda próbka powinna być poddana zrzutom, określonym odpowiednio pod 6.4.8.7 lub 6.4.11.12. Kolejność zrzutów próbki powinna być taka, aby w następującym po nich badaniu żaroodporności, uszkodzenia próbki były jak największe.
(a)  Zrzut I: próbka powinna upaść na płytę zderzeniową w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie, a wysokość zrzutu mierzona od najniższego punktu próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14;
(b)  Zrzut II: próbka powinna upaść na pręt zamocowany pionowo w płycie zderzeniowej w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie. Wysokość zrzutu, mierzona od przewidywanego miejsca uderzenia w próbkę do górnej powierzchni pręta, powinna wynosić 1 m. Pręt powinien mieć przekrój kołowy o średnicy 15 cm (±0,5 cm), mieć długość 20 cm i powinien być wykonany z jednorodnej, miękkiej stali. W przypadku, gdy dłuższy pręt spowoduje większe uszkodzenie próbki, należy użyć odpowiednio dłuższego pręta, aby uszkodzenie to było jak największe. Górny koniec pręta powinien być płaski i poziomy oraz mieć zaokrągloną krawędź, przy czym promień zaokrąglenia nie powinien być większy niż 6 mm. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(c)  Zrzut III: próbkę należy poddać badaniu na zgniatanie dynamiczne, ustawiając ją tak na płycie zderzeniowej, aby wystąpiło największe uszkodzenie próbki w wyniku upadku na nią przedmiotu masie 500 kg z wysokości 9 m. Przedmiot ten powinien mieć kształt płyty o wymiarach 1 m x 1 m, wykonanej z jednorodnej miękkiej stali i powinien upaść poziomo na próbkę. Wysokość zrzutu mierzy się od dolnej powierzchni zrzucanej płyty do najwyższego punktu próbki. Płyta zderzeniowa, na której ustawia się próbkę, powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
6.4.17.3      Badanie żaroodporności: próbka powinna znajdować się w warunkach równowagi termicznej w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość przed i w czasie badania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w ocenie następującej po badaniu odporności sztuki przesyłki.
Badanie żaroodporności powinno obejmować:
(a)  poddanie próbki ogrzewaniu przez 30 minut równoważnemu co najmniej oddziaływaniu strumienia ciepła pochodzącego od płomienia z paliwa węglowodorowego spalanego w powietrzu w spokojnych warunkach otoczenia, aby uzyskać średnią wartość współczynnika emisji ciepła płomienia równą co najmniej 0,9 i średnią temperaturę co najmniej 800°C. Płomień powinien całkowicie obejmować próbkę, przy wartości współczynnika absorpcji powierzchniowej ciepła 0,8, albo przy takiej wartości tego współczynnika, którą charakteryzuje się sztuka przesyłki poddana działaniu opisanego płomienia. Następnie:
(b)  pozostawienie próbki w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki, dostatecznie długo, aby temperatury we wszystkich miejscach próbki osiągnęły wartości początkowe lub spadły poniżej tych wartości. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość po zaprzestaniu ogrzewania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w ocenie następującej po badaniu odporności sztuki przesyłki.
Podczas badania i po badaniu próbka nie powinna być sztucznie chłodzona, a jakiekolwiek palenie się materiału próbki powinno przebiegać w sposób naturalny.
6.4.17.4      Badanie odporności na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 15 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu powodującym największe uszkodzenie. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie ciśnienia zewnętrznego o wartości co najmniej 150 kPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.18        Badanie odporności na głębokie zanurzenie w wodzie dla sztuk przesyłki Typu B(U), Typu B(M), zawierających więcej niż 105 A2 oraz sztuk przesyłki Typu C
Rozszerzone badanie na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 200 m, na czas nie krótszy niż 1 godzina. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie ciśnienia zewnętrznego o wartości co najmniej 2 MPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.19        Badanie wodoszczelności sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny
6.4.19.1      Badaniom tym nie podlegają sztuki przesyłki, dla których przy ocenie określonej pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12, przyjęto, że woda przenika do wnętrza sztuki przesyłki lub wypływa z niej w ilości, która powoduje największą reaktywność.
6.4.19.2      Przed poddaniem próbki niżej opisanemu badaniu wodoszczelności, powinna być ona poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 (b), badaniu określonemu pod 6.4.17.2 (a) albo (c), stosownie do wymagań 6.4.11.12, a także badaniu określonemu pod 6.4.17.3.
6.4.19.3      Próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość nie mniejszą niż 0,9 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu, przy którym przewiduje się największy przeciek.
6.4.20        Badania sztuk przesyłki Typu C
6.4.20.1      Próbki powinny być poddane każdemu z następujących badań wymienionych w podanej kolejności:
(a)  badania określone pod 6.4.17.2 (a), 6.4.17.2 (c), 6.4.20.2 i 6.4.20.3; oraz
(b)  badanie określone pod 6.4.20.4.
Do każdego z badań wymienionych pod (a) i (b) dozwolone jest stosowanie odrębnych próbek.
6.4.20.2      Badanie na przebicie/łzawienie: próbki powinny wykazywać objawy uszkodzenia próbnikiem wykonanym z miękkiej stali. Ustawienie próbnika w stosunku do powierzchni próbki powinno być takie, aby spowodować maksymalne jej uszkodzenie w wyniku badania określonego pod 6.4.20.1 (a).
(a)  próbki, reprezentujące sztuki przesyłki o masie poniżej 250 kg, powinny być umieszczane na płycie zderzeniowej i poddane badaniu na swobodny spadek próbnika o masie 250 kg z wysokości 3 m na ustalony punkt. Na potrzeby tego badania powinien być użyty pręt cylindryczny o średnicy 20 cm zakończony ściętym stożkiem, o następujących wymiarach: 30 cm wysokości i 2,5 cm średnicy na wierzchołku z zaokrągloną krawędzią, przy czym promień zaokrąglenia nie powinien być większy niż 6 mm. Płyta zderzeniowa, na której umieszczana jest próbka, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14;
(b)  odnośnie do sztuk przesyłki o masie 250 kg lub większej, podstawa próbnika powinna być umieszczona na płycie zderzeniowej, a próbka powinna być zrzucona na próbnik. Wysokość zrzutu, mierzona od punktu uderzenia do górnej powierzchni próbnika, powinna wynosić 3 m. W badaniu tym próbnik powinien mieć takie same właściwości i wymiary, jak wymienione pod literą (a) powyżej, z wyjątkiem jego długości i masy, które powinny być tak dobrane, aby próbnik powodował maksymalne uszkodzenie próbki. Płyta zderzeniowa, na której umieszczany jest próbnik, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14.
6.4.20.3      Badanie na żaroodporność: warunki tego badania powinny być zgodne z podanymi pod 6.4.17.3, przy czym narażenie na oddziaływanie środowiska o podwyższonej temperaturze powinno wynosić co najmniej 60 minut.
6.4.20.4      Badanie na uderzenie: próbki powinny być zrzucane na płytę zderzeniową z prędkością nie mniejszą niż 90 m/s i powinny być tak ustawione, aby wystąpiły ich największe uszkodzenia. Płyta zderzeniowa powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14, z wyjątkiem, gdy płyta zderzeniowa może być ustawiona w dowolnej pozycji, jeżeli powierzchnia jest prostopadła do toru.
6.4.21        Kontrola opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej
6.4.21.1      Każde wyprodukowane opakowanie oraz jego wyposażenie eksploatacyjne i konstrukcyjne, powinno być, w całości lub w częściach, poddane kontroli przed pierwszym użyciem, a następnie poddawane kontrolom okresowym. Kontrole te powinny być wykonywane i dokumentowane w sposób uzgodniony z właściwą władzą.
6.4.21.2      Kontrola opakowania przed pierwszym jego użyciem powinna obejmować sprawdzenie charakterystyk projektowych, badanie konstrukcji, szczelności, pojemności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego.
6.4.21.3      Kontrole okresowe opakowania powinny obejmować sprawdzenie wizualne, badanie konstrukcji, szczelności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego. Odstęp między kontrolami okresowymi nie może być dłuższy niż pięć lat. Opakowania, które nie były kontrolowane przez ostatnie pięć lat, powinny być poddane sprawdzeniu przed przewozem, zgodnie z programem zatwierdzonym przez właściwą władzę. Nie mogą być one napełnione przed zrealizowaniem pełnego programu kontroli okresowych.
6.4.21.4      Sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno wykazać zgodność ze specyfikacją typu wzoru i programem wytwarzania.
6.4.21.5      Kontrola konstrukcji opakowania przed pierwszym jego użyciem w przypadku opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być wykonana jako hydrauliczna próba ciśnieniowa przy ciśnieniu wewnętrznym przynajmniej 1,38 MPa, przy czym jeżeli zastosowane ciśnienie jest mniejsze niż 2,76 MPa, to próbka opakowania wymaga zatwierdzenia wielostronnego. W przypadku kontroli okresowych opakowań wymagających wielostronnego zatwierdzenia może być stosowane inne równoważne badanie nieniszczące.
6.4.21.6      Badanie szczelności powinno być wykonane zgodnie z metodą, która pozwala określić wypływ z zestawu zapewniającego szczelność z dokładnością 0,1 Pa x l/s (10-6 bara x l/s).
6.4.21.7      Pojemność opakowania powinna być określona z dokładnością 0,25%, w temperaturze odniesienia 15ńC. Pojemność powinna być podana na tabliczce opisanej pod 6.4.21.8.
6.4.21.8      Każde opakowanie powinno być zaopatrzone w odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną w miejscu łatwo dostępnym. Sposób zamocowania tabliczki nie może zmniejszać wytrzymałości opakowania. Na tabliczce powinny być naniesione, przez wytłoczenie lub w inny równoważny sposób, co najmniej następujące dane:
-   numer zatwierdzenia;
-   fabryczny numer seryjny;
-   maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne);
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   zawartość: sześciofluorek uranu;
-   pojemność w litrach;
-   maksymalną dopuszczalną masę napełnienia sześciofluorkiem uranu;
-   tarę;
-   datę (miesiąc, rok) pierwszego badania i ostatniego badania okresowego;
-   pieczęć eksperta, który przeprowadził badanie.
6.4.22        Zatwierdzanie wzorów sztuk przesyłki i wzorów materiałów
6.4.22.1      Dla zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu wymagane jest, aby:
(a)  każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.4 był zatwierdzony wielostronnie;
(b)  po dniu 31 grudnia 2003r., każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.1 do 6.4.6.3 był zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru;
6.4.22.2      Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu C wymaga zatwierdzenia jednostronnego, z wyjątkiem:
(a)  wzoru sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, i który wymaga zatwierdzenia wielostronnego; oraz
(b)  wzoru sztuki przesyłki Typu B(U) dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, który wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.3      Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(M), w tym wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, oraz wzór sztuki przesyłki dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.4      Każdy wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, który nie jest zwolniony na podstawie 6.4.11.2 z wymagań określonych dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.5      Wzór materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci wymaga zatwierdzenia jednostronnego. Wzór materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego wymaga zatwierdzenia wielostronnego (patrz również 6.4.23.8).
6.4.22.6      Każdy wzór pochodzący z państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, który wymaga zatwierdzenia jednostronnego, powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę tego państwa. Jeżeli państwo, w którym została wykonana sztuka przesyłki nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to przewóz jest dopuszczony pod warunkiem, że:
(a)  państwo to przedstawiło świadectwo stwierdzające, że sztuka przesyłki odpowiada wymaganiom technicznym ADR oraz, że świadectwo to zostało potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka;
(b)  w przypadku nieprzedstawienia świadectwa i braku zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki dokonanego przez państwo będące Umawiającą się Stroną ADR, wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka.
6.4.22.7      Odnośnie do próbek zatwierdzonych zgodnie z przepisami przejściowymi, patrz 1.6.6.
6.4.23        Wnioski i zatwierdzenia dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych
6.4.23.1      (Zarezerwowane)
6.4.23.2      Wniosek o zatwierdzenie przewozu powinien zawierać:
(a)  okres, na jaki zatwierdzenie jest potrzebne;
(b)  rzeczywistą zawartość promieniotwórczą, przewidywane sposoby przewozu, rodzaj pojazdu i przewidywaną lub proponowaną trasę; oraz
(c)  szczegółowy opis środków ostrożności i sposobu realizowania kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, o których mowa w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanym zgodnie z 5.1.5.3.1.
6.4.23.3      Wniosek o zatwierdzenie przewozów w specjalnych warunkach powinien zawierać wszystkie informacje uważane za niezbędne przez właściwą władzę dla upewnienia się, że ogólny poziom bezpieczeństwa przewozu jest co najmniej równoważny temu, jaki byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich odpowiednich wymagań ADR.
Wniosek, o którym mowa, powinien zawierać ponadto:
(a)  określenie, w jakim zakresie i z jakich powodów przesyłka nie może być w pełni zgodna z odpowiednimi wymaganiami ADR; oraz
(b)  określenie specjalnych środków ostrożności, specjalnych kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, które będą zastosowane w czasie przewozu w celu zrekompensowania niezgodności z odpowiednimi wymaganiami ADR.
6.4.23.4      Wniosek o zatwierdzenie sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu C powinien zawierać:
(a)  szczegółowy opis przewidywanej zawartości promieniotwórczej, z podaniem jej postaci fizycznej i chemicznej oraz rodzaju wysyłanego promieniowania;
(b)  szczegółowy opis wzoru wraz z kompletem rysunków technicznych, wykazem materiałów konstrukcyjnych oraz stosowanych metod wytwarzania;
(c)  opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami, dane oparte na obliczeniach lub inne dane potwierdzające, że wzór spełnia obowiązujące wymagania;
(d)  proponowane instrukcje użytkowania i konserwacji opakowania;
(e)  jeżeli sztuka przesyłki jest wykonana na maksymalne normalne ciśnienie robocze wyższe niż 100 kPa (ciśnienie manometryczne) - wyszczególnienie materiałów konstrukcyjnych zestawu zapewniającego szczelność oraz opis próbek przeznaczonych do pobrania i określenie planowanych badań;
(f)  jeżeli przewidywaną zawartością promieniotwórczą jest napromieniowane paliwo jądrowe - opis i uzasadnienie wszystkich założeń przyjętych do analizy bezpieczeństwa, dotyczących właściwości tego paliwa oraz opis wszystkich pomiarów wykonanych przed przewozem, wymaganych zgodnie z 6.4.11.4(b);
(g)  wszystkie specjalne warunki załadunku materiału, niezbędne dla zapewnienia bezpiecznego odprowadzenia ciepła ze sztuki przesyłki, z uwzględnieniem przewidywanych sposobów przewozu i rodzaju pojazdu lub kontenera;
(h)  rysunek nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, ilustrujący budowę sztuki przesyłki; oraz
(i)  szczegółowy opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.5      Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki Typu B(M), oprócz ogólnych informacji wymaganych dla zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki Typu (U), podanych pod 6.4.23.4, powinien zawierać:
(a)  wykaz wymagań określonych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, których nie spełnia sztuka przesyłki;
(b)  proponowane dodatkowe kontrole eksploatacyjne, inne niż wymagane w przepisach niniejszego załącznika, które mają być stosowane w czasie przewozu i są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa sztuki przesyłki lub dla rekompensacji braków wymienionych powyżej pod (a);
(c)  zestawienie ewentualnych ograniczeń w zakresie sposobu przewozu lub specjalnych procedur załadunku, przewozu, rozładunku lub manipulowania; oraz
(d)  minimalne i maksymalne warunki otoczenia (temperatura, nasłonecznienie), które mogą wystąpić w czasie przewozu, i które zostały uwzględnione w projekcie wzoru.
6.4.23.6      Wniosek o zatwierdzenie wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.6.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.7      Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.11.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.8      Wniosek o zatwierdzenie wzoru materiału w specjalnej postaci i wzoru materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego powinien zawierać:
(a)  szczegółowy opis materiału promieniotwórczego lub - w przypadku kapsuły - jej zawartości, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na stan fizyczny i chemiczny materiałów;
(b)  szczegółowy opis wzoru kapsuły, która będzie używana;
(c)  opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami lub dowody oparte na obliczeniach, potwierdzające, że materiał promieniotwórczy spełnia normy wytrzymałościowe, albo inne dowody potwierdzające, że materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny spełniają wymagania ADR;
(d)  opis programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3; oraz
(e)  opis proponowanych działań przed przewozem przesyłki z materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci lub materiałem promieniotwórczym słabo rozpraszalnym.
6.4.23.9      Każde świadectwo zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę powinno posiadać znak rozpoznawczy. Znak ten powinien odpowiadać następującemu wzorowi:
Znak państwa (VRI) / numer / kod typu
(a)  znak państwa (VRI), z zastrzeżeniem przepisu podanego pod 6.4.23.10 (b), oznacza znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym właściwy dla kraju, który wydał świadectwo1;
(b)  numer powinien być nadany przez właściwą władzę i używany wyłącznie dla określonego wzoru lub przewozu. Znak rozpoznawczy zatwierdzenia przewozu powinien wyraźnie nawiązywać do znaku zatwierdzenia wzoru;
(c)  dla wydanych świadectw zatwierdzenia powinny być stosowane następujące kody, w kolejności podanej poniżej:
AF     wzór sztuki przesyłki typu A dla materiałów rozszczepialnych
B(U)   wzór sztuki przesyłki typu B(U); (B(U)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
B(M)   wzór sztuki przesyłki typu B(M); (B(M)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
C      wzór sztuki przesyłki Typu C; (CF w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
IF     wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych
S      materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci
LD     materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny
T      przewóz przesyłki
X      przewóz w specjalnych warunkach
W przypadku wzorów sztuk przesyłki dla nierozszczepialnego sześciofluorku uranu lub wyłączonego sześciofluorku uranu, jeżeli nie stosuje się żadnego z powyższych kodów, powinny być stosowane następujące kody:
H(U)   zatwierdzenie jednostronne
H(M)   zatwierdzenie wielostronne;
(d)  w świadectwach zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki i wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, innych niż świadectwa wydane na podstawie przepisów przejściowych dla opakowań podanych pod 1.6.5.2 do 1.6.5.4 oraz w świadectwach zatwierdzenia dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, do kodu typu powinien być dodany symbol "-96".
6.4.23.10     Kody typu powinny być używane w następujący sposób:
(a)  każde świadectwo i każda sztuka przesyłki powinny być zaopatrzone w znak rozpoznawczy składający się z oznaczeń określonych wyżej pod 6.4.23.9 (a), (b), (c) i (d), z wyjątkiem sztuk przesyłki, gdzie po drugiej kresce ukośnej powinien występować tylko odpowiedni kod typu zawierający, jeżeli jest to wymagane, symbol "-96", co oznacza, że w oznakowaniu tej sztuki przesyłki nie powinny występować litery "T" lub "X". Jeżeli świadectwa zatwierdzenia wzoru i zatwierdzenia przewozu są połączone, nie należy powtarzać kodów typu, np.:
A/132/B(M)F-96:     wzór sztuki przesyłki typu B(M), zatwierdzony dla materiału rozszczepialnego, wymagający wielostronnego zatwierdzenia, któremu właściwa władza Austrii nadała numer wzoru 132 (powinien być on naniesiony zarówno na sztukę przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/132/B(M)F-96T:    zatwierdzenie przewozu wydane na sztukę przesyłki zaopatrzoną w znak rozpoznawczy określony powyżej (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/137/X:            zatwierdzenie przewozu w specjalnych warunkach, wydane przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 137 (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/139/IF-96:        wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 139 (powinien być on naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/145/H(U)-96:      wzór sztuki przesyłki dla rozszczepialnego, wyłączonego sześciofluorku uranu, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 145 (powinien on być naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);

______
1   Patrz Konwencja Wiedeńska o ruchu drogowym (1968).

(b)  jeżeli wielostronne zatwierdzenia dokonuje się przez uznanie świadectwa zgodnie z 6.4.23.16, to należy stosować jedynie znak rozpoznawczy nadany przez państwo pochodzenia wzoru lub państwo przewozu przesyłki. Jeżeli przy zatwierdzeniu wielostronnym kolejne państwa wydają świadectwa, to każde świadectwo powinno być zaopatrzone we własny znak rozpoznawczy, a sztuka przesyłki, której wzór został w taki sposób zatwierdzony, powinna być zaopatrzona we wszystkie odpowiednie znaki rozpoznawcze. Np.:
A/132/B(M)F-96
CH/28/B(M)F-96
jest to znak rozpoznawczy sztuki przesyłki, która była najpierw zatwierdzona przez Austrię, a następnie zatwierdzona odrębnym świadectwem przez Szwajcarię. Inne znaki rozpoznawcze na sztuce przesyłki powinny być umieszczone w podobny sposób;
(c)  weryfikacja świadectwa powinna być podana w nawiasie po numerze rozpoznawczym świadectwa, np. A/132/B(M)F-96 (Rev.2) oznacza weryfikację numer 2 świadectwa zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki wydanego przez Austrię, a A/132/B(M)F-96 (Rev.0) oznacza pierwsze wydanie takiego świadectwa. Przy pierwszym wydaniu świadectwa, oznaczenie podane w nawiasach jest fakultatywne i zamiast "Rev.0" mogą być również użyte inne określenia, np. "pierwsze wydanie". Numery weryfikacji świadectwa mogą być nadawane tylko przez to państwo, które wydało świadectwo oryginalne;
(d)  inne symbole (wymagane na podstawie przepisów krajowych) mogą być umieszczone w nawiasie po znaku rozpoznawczym, np. A/132/B(M)F-96 (SP503);
(e)  nie wymaga się dokonywania zmiany znaku rozpoznawczego na opakowaniu po każdej weryfikacji świadectwa wzoru. Zmiany powinny być naniesione jedynie w takich przypadkach, gdy w wyniku weryfikacji świadectwa wzoru sztuki przesyłki następuje zmiana kodów literowych typu wzoru sztuki przesyłki występujących po drugiej kresce poprzecznej.
6.4.23.11     Każde świadectwo zatwierdzenia materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące dane:
(a)  rodzaj świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i datę ważności;
(d)  wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniający wydane przez MAEA Przepisy bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(e)  określenie materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(f)  opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(g)  opis wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, który może zawierać odesłanie do rysunków;
(h)  opis zawartości promieniotwórczych, z uwzględnieniem danych o aktywności, który może również podawać opis postaci fizycznej i chemicznej zawartości;
(i)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(j)  powołanie się na informacje dostarczone przez wnioskodawcę dotyczące działań specjalnych, które mają być podjęte przed przewozem;
(k)  podanie nazwy wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna to za stosowne;
(l)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.12     Każde świadectwo na przewóz w warunkach specjalnych wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i okres ważności;
(d)  sposób (sposoby) przewozu;
(e)  ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f)  wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniający Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz w warunkach specjalnych;
(g)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(h)  powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne uznania wydane przez właściwą władzę, dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(i)  opis opakowania z powołaniem się na rysunki lub opis wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne, to powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji, o wymiarach nie większych niż 21cm x 30cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki wraz z krótkim opisem opakowania, zawierającym wykaz materiałów użytych do jego budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne oraz opis wyglądu zewnętrznego;
(j)  opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając, jeżeli występują, różne rodzaje izotopów), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k)  dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i)  szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii)  maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii)  powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv)  inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v)  dopuszczoną, na podstawie 6.4.11.4(b), zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi)  zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono przewóz w warunkach specjalnych;
(l)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy przygotowaniu, załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(m)  uzasadnienie na przewóz w warunkach specjalnych, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n)  opis środków rekompensujących, które powinny być zastosowane, w związku z przewozem w warunkach specjalnych;
(o)  powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowanego opakowania lub specjalne działania, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(p)  określenie warunków otoczenia, przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(q)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(r)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(t)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.13     Każde świadectwo zatwierdzenia przewozu wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  data wydania i okres ważności;
(d)  wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz;
(e)  ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(h)  powołanie się na dostarczoną przez wnioskodawcę informację dotyczącą działań specjalnych, które należy przedsięwziąć przed przewozem;
(i)  powołanie się na odpowiednie świadectwo (świadectwa) zatwierdzenia wzoru;
(j)  opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając różne rodzaje izotopów, jeżeli występują), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(l)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(m)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.14     Każde świadectwo zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydane przez właściwą władzę powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i okres ważności;
(d)  ograniczenia dotyczące sposobu przewozu, jeżeli jest to wymagane;
(e)  wykaz krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się wzór;
(f)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g)  powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę lub dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za stosowne;
(h)  stwierdzenie o dopuszczeniu przewozu, jeżeli zgodnie z 5.1.5.2.2 wymagane jest zatwierdzenie przewozu i gdy uznano to za konieczne;
(i)  znak rozpoznawczy sztuki przesyłki;
(j)  opis opakowania z powołaniem na rysunki lub specyfikację konstrukcji wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna za stosowne, powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki z załączonym krótkim opisem opakowania, zawierającym opis materiałów użytych do budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne i wygląd zewnętrzny;
(k)  specyfikację wzoru z powołaniem na rysunki;
(l)  opis zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając różne rodzaje izotopów, jeżeli występują), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(m)  dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i)  szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii)  maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii)  powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv)  inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v)  dopuszczoną, na podstawie 6.4.11.4(b), zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi)  zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono wzór sztuki przesyłki;
(n)  dla sztuk przesyłki typu B(M), wykaz przepisów podanych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8. do 6.4.8.15, których sztuka przesyłki nie spełnia i podanie informacji dodatkowych, które mogą być użyteczne dla innych właściwych władz;
(o)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(p)  powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowania opakowania lub specjalnych działań, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(q)  określenie warunków otoczenia przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(r)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(t)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(u)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.15     Właściwa władza powinna być poinformowana o numerze seryjnym każdego opakowania wykonanego zgodnie z zatwierdzonym przez nią wzorem. Właściwa władza powinna prowadzić rejestr numerów seryjnych opakowań.
6.4.23.16     Wielostronne zatwierdzenie może być zrealizowane poprzez uznanie oryginalnego świadectwa, wydanego przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru lub kraju nadania. Uznanie to może mieć formę aprobaty zamieszczonej na oryginalnym świadectwie lub w odrębnym dokumencie, załączniku, itp., przy czym aprobata taka powinna być wyrażona przez właściwą władzę kraju tranzytowego lub docelowego.

Dział 6.5 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADAŃ DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL)

6.5.1         Wymagania ogólne stosowane do wszystkich typów DPPL
6.5.1.1       Zakres
6.5.1.1.1     Wymagania niniejszego działu dotyczą dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), których zastosowanie do określonych materiałów niebezpiecznych jest dopuszczone zgodnie z instrukcjami pakowania wskazanymi w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2. Cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające wymaganiom działu 6.7 lub działu 6.8 nie są uważane za DPPL. DPPL odpowiadające wymaganiom niniejszego działu, nie są uważane za kontenery w rozumieniu przepisów ADR. Dla określenia dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) w tekście stosuje się wyłącznie oznaczenie skrótowe DPPL.
6.5.1.1.2     Wyjątkowo, DPPL i ich wyposażenie obsługowe nieodpowiadające niniejszym wymaganiom, lecz mające uznane rozwiązania alternatywne, mogą być dopuszczone przez właściwą władzę. Ponadto, uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, może być dopuszczone przez właściwą władzę zastosowanie rozwiązań alternatywnych, które w praktyce zapewniają bezpieczeństwo co najmniej równoważne pod względem zgodności z właściwościami przewożonych materiałów oraz równorzędną lub wyższą odporność na uderzenia, obciążenia i ogień.
6.5.1.1.3     Konstrukcja, wyposażenie, badanie, oznakowanie i obsługa DPPL powinny być przedmiotem zatwierdzenia przez właściwą władzę państwa, w którym DPPL został dopuszczony.
6.5.1.1.4     Producenci i dystrybutorzy DPPL powinni udostępniać informacje dotyczące wymaganych procedur zamykania, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że DPPL przygotowane do przewozu spełniają wymagania badań, podane w niniejszym dziale.
6.5.1.2       (Zarezerwowane)
6.5.1.3       (Zarezerwowane)
6.5.1.4       System kodowania DPPL
6.5.1.4.1     Kod powinien składać się z dwóch cyfr arabskich, podanych pod (a); następującą po nich dużą literą (literami), podaną pod (b) oraz - w określonych przypadkach - następującej po nich jednej cyfrze arabskiej wskazującej kategorię DPPL.
(a)
 
 RodzajDo materiałów stałych, napełniane lub rozładowywaneDo materiałów ciekłych
  grawitacyjniePod ciśnieniem wyższym niż 10 kPa (0,1 bara) 
 Sztywne112131
 Elastyczne13--
 
(b)  Materiały
A.   Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B.   Aluminium
C.   Drewno
D.   Sklejka
F.   Materiał drewnopochodny
G.   Tektura
H.   Tworzywo sztuczne
L.   Włókno
M.   Papier wielowarstwowy
N.   Metal (inny niż stal lub aluminium)
6.5.1.4.2     Dla DPPL złożonych stosuje się na drugim miejscu kodu dwie duże litery łacińskie. Pierwsza litera oznacza materiał naczynia wewnętrznego DPPL, a druga - materiał opakowania zewnętrznego DPPL.
6.5.1.4.3     Ustalone są następujące typy i kody DPPL:
 
MateriałKategoriaKodPodrozdział
Metal 
A. Stal
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem
do materiałów ciekłych
11A
 
21A
 
31A
 
B. Aluminium
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem
do materiałów ciekłych
11B
 
21B
 
31B
 
6.5.3.1
N. Inne niż stal
  lub aluminium
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem
do materiałów ciekłych
11N
 
21N
 
31N
 
Elastyczne 
H. Tworzywo
  sztuczne
tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny
tkanina z tworzywa sztucznego z powłoką
tkanina z tworzywa sztucznego z wykładziną
tkanina z tworzywa sztucznego powlekana i z wykładziną
folia z tworzywa sztucznego
13H1
 
13H2
13H3
13H4
 
13H5
 
 
 
 
 
 
6.5.3.2
L. Włókno
bez powłoki lub wykładziny
powlekana
z wykładziną
powlekana i z wykładziną
13L1
13L2
13L3
13L4
 
M. Papier
wielowarstwowy
wielowarstwowy, wodoodporny
13M1
13M2
 
H. Ze sztywnego
  tworzywa
  sztucznego
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie z wyposażeniem konstrukcyjnym
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojące
do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem z wyposażeniem konstrukcyjnym
do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojące
11H1
 
 
11H2
 
21H1
 
 
21H2
6.5.3.3
 
do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym
do materiałów ciekłych, wolnostojące
31H1
 
31H2
 
HZ. Złożony z
   naczyniem
   wewnętrznym
   z tworzywa
   sztucznegoa
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego
do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego
do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego
11HZ1
 
 
11HZ2
 
 
 
21HZ1
 
 
21HZ2
 
 
 
31HZ1
 
31HZ2
 
 
 
 
 
 
 
 
6.5.3.4
G. Tekturado materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie11G6.5.3.5
Drewniane 
C. Drewno
  naturalne
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną
 
11C
 
D. Sklejkado materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładzina wewnętrzna
 
11D
6.5.3.6
F. Materiał
  drewnopochodny
do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną
 
11F
 
 
a    Kod ten powinien być uzupełniony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.

6.5.1.4.4     Po kodzie DPPL może występować litera "W". Oznacza ona, że DPPL został wyprodukowany w odstępstwie od wymagań podanych pod 6.5.3 i - zgodnie z 6.5.1.1.2 - jest on uważany za równoważny DPPL o tym samym kodzie.
6.5.1.5       Wymagania konstrukcyjne
6.5.1.5.1     DPPL powinny być odporne lub odpowiednio zabezpieczone przed pogorszeniem ich stanu spowodowanym wpływem środowiska.
6.5.1.5.2     DPPL powinny być wykonane i zamknięte tak, aby w normalnych warunkach przewozu nie następowało jakiekolwiek uwalnianie zawartości wskutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia.
6.5.1.5.3     DPPL i ich zamknięcia powinny być wykonane z materiałów, które są zgodne z ich zawartością lub zabezpieczone od wewnątrz tak, aby materiały te:
(a)  nie ulegały niszczącemu działaniu zawartości do takiego stopnia, że użycie DPPL stałoby się niebezpieczne;
(b)  nie reagowały z zawartością lub nie powodowały jej rozkładu, albo nie tworzyły z nią szkodliwych lub niebezpiecznych związków.
6.5.1.5.4     Jeżeli stosowane są uszczelnienia, to powinny być one wykonane z materiału, który nie ulega niszczącemu działaniu zawartości DPPL.
6.5.1.5.5     Całe wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone i zabezpieczone tak, aby ryzyko uwalniania przewożonych materiałów w wyniku uszkodzeń przy czynnościach przeładunkowych i w czasie przewozu, było ograniczone do minimum.
6.5.1.5.6     DPPL, ich urządzenia dodatkowe, jak również wyposażenie obsługowe i wyposażenie konstrukcyjne powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały bez ubytku zawartości, ciśnienie wewnętrzne stwarzane przez zawartość oraz były odporne na naprężenia, oddziałujące przy normalnych czynnościach przeładunkowych i czasie przewozu. DPPL przeznaczone do spiętrzania, powinny być do tego dostosowane. Urządzenia do podnoszenia lub zabezpieczające DPPL powinny być dostatecznie wytrzymałe tak, aby normalnych warunkach przeładunku i przewozu nie występowały nadmierne odkształcenia lub uszkodzenia; ponadto powinny być tak umieszczone, aby nie powstały żadne nadmierne obciążenia w jakiejkolwiek części DPPL.
6.5.1.5.7     Jeżeli DPPL składa się z korpusu, znajdującego się wewnątrz ramy, to powinien on być wykonany tak, aby:
(a)  korpus nie tarł się lub nie ocierał o ramę, powodując uszkodzenie materiału korpusu;
(b)  korpus pozostawał zawsze w ramie;
(c)  części wyposażenia były zamocowane, w taki sposób, aby nie ulegały uszkodzeniu w przypadkach, gdy połączenia pomiędzy korpusem a ramą dopuszczają pewne przemieszczenia względne lub ruch.
6.5.1.5.8     Jeżeli DPPL zaopatrzony jest w zawór denny spustowy, to powinno być możliwe unieruchomienie zaworu w pozycji zamkniętej, a cały układ opróżniania powinien być skutecznie zabezpieczony przed uszkodzeniem. Zawory z zamknięciami dźwigniowymi powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem, przy czym pozycje otwarta lub zamknięta powinny być łatwe do rozpoznania. W DPPL przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych, powinno być przewidziane dodatkowe urządzenie do uszczelnienia otworu spustowego, np. zaślepka kołnierzowa lub inne równoważne urządzenie.
6.5.1.5.9     Każdy DPPL powinien przejść pozytywnie wymagane badania.
6.5.1.6       Próby, certyfikacja i badania
6.5.1.6.1     Zapewnienie jakości: DPPL powinny być produkowane i badane według programu zapewnienia jakości, uznanego przez właściwą władzę i gwarantującego zgodność wyprodukowanego DPPL z wymaganiami niniejszego działu.
6.5.1.6.2     Wymagane próby: DPPL powinny być poddane badaniom konstrukcji i jeżeli jest to wymagane, badaniom odbiorczym i okresowym zgodnie z 6.5.4.14.
6.5.1.6.3     Certyfikacja: Dla każdego typu konstrukcji DPPL powinno być wystawione świadectwo i przyporządkowany znak (jak podano pod 6.5.2) potwierdzające, że typ konstrukcji, włącznie z jego wyposażeniem, przeszedł z wynikiem pozytywnym wymagane próby.
6.5.1.6.4     Badania: każdy DPPL metalowy, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożony powinien być badany w sposób uznany przez właściwą władzę:
(a)  przed oddaniem go do eksploatacji, a następnie nie rzadziej niż raz na 5 lat, pod względem:
(i)  zgodności z typem konstrukcji i prawidłowości oznakowania;
(ii)  oceny stanu wewnętrznego i zewnętrznego;
(iii)  prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
(b)  w czasie najpóźniej do dwóch i pół roku, pod względem:
(i)  oceny stanu zewnętrznego;
(ii)  prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
Sprawozdanie z każdego badania powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do następnego badania. Sprawozdanie powinno zawierać wyniki badań oraz powinno identyfikować części poddane badaniom (patrz także wymagania dotyczące oznakowania podane pod 6.5.2.2.1).
6.5.1.6.5     Jeżeli DPPL jest uszkodzony w wyniku uderzenia (np. wypadku) lub z innego powodu, to powinien być naprawiony lub poddany obsłudze (patrz definicja "Zwykła obsługa DPPL" pod 1.2.1) w takim zakresie, aby odpowiadał typowi konstrukcji. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych, które są uszkodzone, powinny być wymienione.
6.5.1.6.6     DPPL naprawione
6.5.1.6.6.1   Po każdej naprawie, poza badaniami i próbami wymaganymi na podstawie innych przepisów ADR, DPPL powinien być poddany pełnym badaniom i próbom określonym pod 6.5.4.14.3 i 6.5.1.6.4 (a), z których powinny być sporządzone wymagane sprawozdania.
6.5.1.6.6.2   Po naprawie, jednostka przeprowadzająca badania i próby DPPL powinna nanieść, w sposób trwały, w pobliżu oznakowania wskazującego typ konstrukcji, następujące dane:
(a)  znak państwa, w którym przeprowadzono badania i kontrole;
(b)  nazwę lub zatwierdzony symbol jednostki przeprowadzającej badania i próby; oraz
(c)  datę (miesiąc, rok) przeprowadzenia badań i prób.
6.5.1.6.6.3   Badania i próby przeprowadzone zgodnie z 6.5.1.6.6.1 mogą być uważane za równoważne badaniom i próbom okresowym wymaganym w okresach dwuipółletnich i pięcioletnich.
6.5.1.6.7     Właściwa władza może w każdej chwili zażądać dowodu, przez przeprowadzenie badań zgodnie z wymaganiami niniejszego działu, w celu wykazania, że DPPL spełnia wymagania dla danego typu konstrukcji.
6.5.2         Oznakowanie
6.5.2.1       Oznakowanie podstawowe
6.5.2.1.1     Każdy DPPL wyprodukowany i przeznaczony do użytku zgodnie z przepisami ADR, powinien być zaopatrzony w trwałe oznakowanie, czytelne i umieszczone w dobrze widocznym miejscu. Litery, numery i symbole powinny mieć przynajmniej 12 mm wysokości i powinny składać się z:
(a)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań:


Dla DPPL metalowych, na których oznakowanie naniesione jest przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane duże litery "UN";
(b)  kodu wskazującego rodzaj DPPL, zgodnie z 6.5.1.4;
(c)  duże litery określające grupę (grupy) pakowania, dla której typ konstrukcji został zatwierdzony:
(i)  X - dla I, II i III grupy pakowania (tylko dla DPPL do materiałów stałych);
(ii)  Y - dla II i III grupy pakowania;
(iii)  Z - tylko dla III grupy pakowania.
(d)  miesiąca i roku (dwie ostatnie cyfry) produkcji;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;

______
1   Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968r.).

(f)  nazwy lub znaku producenta albo innego znaku rozpoznawczego DPPL określonego przez właściwą władzę;
(g)  obciążenia użytego przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla DPPL nie przystosowanych do spiętrzania powinien być umieszczony znak "0";
(h)  największej dopuszczalnej masy brutto w kg.
Znakowanie podstawowe wymagane powyżej powinno być naniesione w przedstawionej kolejności. Oznakowanie określone pod 6.5.2.2 i każdy inny znak zatwierdzony przez właściwą władzę, powinny być tak umieszczone, aby poszczególne części oznakowania można było prawidłowo rozpoznać.
Każdy element oznakowania naniesionego zgodnie z (a) do (h) oraz z 6.5.2.2 powinien być wyraźnie oddzielony, np. przez ukośnik lub odstęp, aby mógł być łatwo zidentyfikowany.
6.5.2.1.2     Przykłady oznakowania dla różnych typów DPPL zgodnie z 6.5.2.1.1 (a) do (h) powyżej:
 
 grafika
11A/Y/02 99
NL/Mulder 007
5500/1500
DPPL metalowy wykonany ze stali, do przewozu materiałów stałych rozładowywanych grawitacyjnie/ dla materiałów II i III grupy pakowania/ wyprodukowany w lutym 1999 r./ zatwierdzony w Holandii/ wyprodukowany przez firmę Mulder zgodnie z typem konstrukcji, któremu właściwa władza nadała numer seryjny 007/ obciążenie zastosowane przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg/ największa dopuszczalna masa brutto w kg.
 grafika
13H3/Z/03 01
F/Meunier 1713
0/1500
DPPL elastyczny do przewozu materiałów stałych rozładowywanych, np. grawitacyjnie/ wykonany z tkaniny z tworzywa sztucznego z wykładziną/ nie przystosowany do spiętrzania.
 grafika
31H1/Y/04 99
GB/9099
10800/1200
DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego do przewozu materiałów ciekłych, wykonany z tworzywa sztucznego z wyposażeniem konstrukcyjnym, które wytrzymuje obciążenie przy spiętrzaniu.
 grafika
31HA1/Y/05 01
D/Muller 1683
10800/1200
DPPL złożony do przewozu materiałów ciekłych z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego i stalową osłoną zewnętrzną.
 grafika
11C/X/01 02
S/Aurigny 9876
3000/910
DPPL drewniany dla materiałów stałych, z wykładziną wewnętrzną, do materiałów stałych I, II i III grupy pakowania.
 
 
6.5.2.2       Oznakowanie dodatkowe
6.5.2.2.1     Każdy DPPL powinien być oznakowany zgodne z 6.5.2.1 i dodatkowo w następujące informacje, które mogą być umieszczone na tabliczce odpornej na korozję, przytwierdzonej w sposób trwały w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli:
 
Oznakowania dodatkoweKategoria DPPL
 MetalTworzywo sztuczneZłożoneTekturaDrewno
Pojemność w litracha przy 20°CXXX  
Masa własna w kgaXXXXX
Ciśnienie próbne (manometryczne) w kPa lub baracha, jeżeli jest wymagane XX  
Maksymalne ciśnienie napełniania / rozładunku w kPa lub baracha, jeżeli jest wymaganeXXX  
Materiał; z którego wykonano korpus i jego grubość minimalna w mmX    
Data ostatniego badania szczelności, jeżeli jest wymagane (miesiąc i rok)XXX  
Data ostatniej kontroli (miesiąc i rok)XXX  
Numer seryjny producentaX    
 
a    Należy podać jednostki miary.

6.5.2.2.2     Dodatkowo do oznakowania wymaganego pod 6.5.2.1, DPPL elastyczne mogą być zaopatrzone w piktogramy wskazujące zalecane sposoby podnoszenia.
6.5.2.2.3     Naczynia wewnętrzne złożonych DPPL powinny być oznakowane przez naniesienie co najmniej następujących danych:
(a)  nazwy lub symbolu producenta i innych wyróżników DPPL ustalonych przez właściwą władzę zgodnie z 6.5.2.1.1 (f);
(b)  daty produkcji zgodnie z 6.5.2.1.1 (d);
(c)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania zgodnie z 6.5.2.1.1 (e).
6.5.2.2.4     Jeżeli DPPL złożony jest zaprojektowany w taki sposób, że jego obudowa zewnętrzna jest przeznaczona do demontażu na okres przewozu w stanie opróżnionym (np. powrót DPPL do pierwotnego nadawcy do ponownego używania), każda z części przeznaczona do zdemontowania, powinna być oznaczona miesiącem i rokiem produkcji oraz nazwą lub symbolem producenta, a także innymi wyróżnikami dla DPPL, ustalonymi przez właściwą władzę (patrz 6.5.2.1.1(f)).
6.5.2.3       Zgodność z typem konstrukcji
Oznakowanie wskazuje, że DPPL przeszedł z wynikiem pozytywnym badania typu konstrukcji i że zostały spełnione wymagania podane w świadectwie.
6.5.3         Wymagania szczególne dotyczące DPPL
6.5.3.1       Wymagania szczególne dotyczące DPPL metalowych
6.5.3.1.1     Niniejsze wymagania dotyczą DPLL metalowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Takie DPPL dzielą się na trzy kategorie:
(a)  przeznaczone do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie (11A, 11B, 11N)
(b)  przeznaczone do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem manometrycznym wyższym od 10 kPa (0,1 bara) (21A, 21B, 21N); i
(c)  przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych (31A, 31B, 31N).
6.5.3.1.2     Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich, ciągliwych metali, o udowodnionej spawalności. Spoiny powinny być wykonane w sposób fachowy i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał.
6.5.3.1.3     Należy unikać uszkodzeń spowodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.5.3.1.4     DPPL aluminiowe przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych zapalnych, nie powinny mieć żadnych ruchomych części jak np. pokrywy, zamknięcia itp. wykonanych z niezabezpieczonej stali, ulegającej korozji, które mogłyby reagować niebezpiecznie przy zetknięciu z aluminium wskutek tarcia lub uderzenia.
6.5.3.1.5     DPPL metalowe powinny być wykonane z metali, które spełniają poniższe wymagania:
(a)  dla stali wydłużenie procentowe po rozerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/Rm z bezwzględnym minimum 20%,
gdzie Rm = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie użytej stali w N/mm2,
(b)  dla aluminium i jego stopów wydłużenie procentowe po rozerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/6Rm, przy bezwzględnym minimum 8%.
Próbki do badań wydłużenia po rozerwaniu, powinny być pobrane prostopadle do kierunku walcowania z zapewnieniem, aby:

L0 = 5d lub

 

gdzie: L0 =   długość pomiarowa próbki przed badaniem,
d =   średnica,
A =   powierzchnia przekroju poprzecznego próbki.
6.5.3.1.6     Minimalna grubość ścianki:
(a)  dla stali wzorcowej z iloczynem Rm x A0 = 10.000, grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż:
 
 Grubość ścianki (T) w mm
Pojemność (C) w litrachTypy 11A, 11B, 11NTypy 21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N
 NiezabezpieczoneZabezpieczoneNiezabezpieczoneZabezpieczone
C Ł1.0002,01,52,52,0
1.000<CŁ2.000T = C/2.000 + 1,5T = C/2.000 + 1,0T = C/2.000 + 2,0T = C/2.000 + 1,5
2.000<CŁ3.000T = C/2.000 + 1,5T = C/2.000 + 1,0T = C/1.000 + 1,0T = C/2.000 + 1,5
 
gdzie: A0 =   wydłużenie minimalne (w %) zastosowanej stali wzorcowej po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz pod 6.5.3.1.5).
(b)  dla metali innych, niż stal wzorcowa wymieniona pod (a), minimalną grubość ścianki oblicza się za pomocą następującego wzoru:

 

gdzie:
e1 =    wymagana równoważna grubość ścianki dla zastosowanego metalu (w mm);
e0 =    wymagana minimalna grubość ścianki dla stali wzorcowej (w mm);
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie zastosowanego metalu (w N/mm2)(patrz (c));
A1 =    wydłużenie minimalne (w %) zastosowanego metalu po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz 6.5.3.1.5).

W żadnym wypadku grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 1,5 mm.
(c)  Do obliczeń podanych pod (b), gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie zastosowanego metalu (Rm1) powinna być minimalną wartością określoną w krajowych lub międzynarodowych normach materiałowych. Jednakże, dla stali austenitycznych określona wartość Rm, zgodna z normami materiałowymi, może być podwyższona do 15%, jeżeli wyższa wartość potwierdzona jest w ateście materiałowym. Jeżeli brak jest norm materiałowych dla zastosowanego materiału, to wartość Rm powinna być minimalną wartością określoną w ateście materiałowym.
6.5.3.1.7     Wymagania dotyczące obniżenia ciśnienia: DPPL przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych powinny zapewniać uwolnienie dostatecznej ilości par, aby nie dopuścić do rozerwania korpusu wskutek oddziaływania ognia. W tym celu mogą być zastosowane zwykłe urządzenia do obniżania ciśnienia lub inne rozwiązania konstrukcyjne. Ciśnienie powodujące zadziałanie tych urządzeń nie powinno być wyższe niż 65 kPa (0,65 bara) i nie niższe niż całkowite ciśnienie manometryczne występujące wewnątrz DPPL (tj. suma prężności par zawartego materiału i ciśnienia powietrza lub innych gazów obojętnych w przestrzeni gazowej, pomniejszona o 100 kPa (1 bar)), w temperaturze 55°C, ustalone przy maksymalnym stopniu napełnienia, jak podano pod 4.1.1.4. Wymagane urządzenia do obniżania ciśnienia powinny być umieszczone w przestrzeni parowej.
6.5.3.2       Wymagania szczególne dla DPPL elastycznych
6.5.3.2.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL elastycznych następujących typów:
13H1   tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny,
13H2   tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana,
13H3   tkanina z tworzywa sztucznego, z wykładziną wewnętrzną,
13H4   tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana i z wykładziną wewnętrzną,
13H5   folia z tworzywa sztucznego,
13L1   włókno, bez powłoki i wykładziny wewnętrznej,
13L2   włókno, powlekane,
13L3   włókno z wykładziną wewnętrzną,
13L4   włókno, powlekane z wykładziną wewnętrzną,
13M1   papier wielowarstwowy,
13M2   papier wielowarstwowy, wodoodporny.
DPPL elastyczne przeznaczone są wyłącznie do przewozu materiałów stałych.
6.5.3.2.2     Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcja DPPL elastycznego powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.5.3.2.3     Wszystkie materiały zastosowane do produkcji DPPL elastycznych, typów 13M1 i 13M2 powinny - po całkowitym zanurzeniu w wodzie przez co najmniej 24 godziny - zachować jeszcze co najmniej 85% wytrzymałości na rozerwanie, która została zmierzona pierwotnie po równoważnej klimatyzacji materiału przy wilgotności względnej nie większej niż 67%.
6.5.3.2.4     Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.
6.5.3.2.5     DPPL elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem.
6.5.3.2.6     Jeżeli dla DPPL elastycznych z tworzywa sztucznego jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały czas użytkowania korpusu DPPL. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane przez producenta w badanych typach konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.2.7     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.2.8     Do wytwarzania korpusów DPPL nie powinny być stosowane materiały z naczyń już używanych. Mogą być jednak użyte pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego. Mogą być użyte części składowe takie jak wzmocnienia i podstawy paletowe pod warunkiem, że elementy te nie zostały uszkodzone podczas użytkowania.
6.5.3.2.9     Jeżeli naczynie jest napełnione, to stosunek wysokości do szerokości nie powinien wynosić więcej niż 2 do 1.
6.5.3.2.10    Wykładzina powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być odpowiednie do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Połączenia i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz odporne na naciski i uderzenia występujące w normalnych warunkach obsługi i przewozu.
6.5.3.3       Wymagania szczególne dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.5.3.3.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Takie DPPL dzielą się na następujące typy:
11H1   do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
11H2   do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojące,
21H1   do materiałów, stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
21H2   do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojące,
31H1   do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
31H2   do materiałów ciekłych, wolnostojące.
6.5.3.3.2     Korpus powinien być wykonany z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanych właściwościach, a jego wytrzymałość powinna być odpowiednio dostosowana do jego pojemności i przeznaczenia. Tworzywo to powinno być odpowiednio odporne na starzenie i degradację spowodowane przewożonym materiałem lub promieniowaniem ultrafioletowym. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.3.3     Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania korpusu DPPL. W razie zastosowania sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane przez producenta w badaniach typów konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartości sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.3.4     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.3.5     Do produkcji DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego nie powinny być stosowane materiały inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.4       Wymagania szczególne dla DPPL złożonych z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego
6.5.3.4.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych, następujących typów:
11HZ1   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie,
11HZ2   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie,
21HZ1   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
21HZ2   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
31HZ1   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych,
31HZ2   DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych.
Kod ten powinien być uściślony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.
6.5.3.4.2     Naczynie wewnętrzne nie jest przewidziane do spełniania swojej funkcji bez osłony zewnętrznej. "Sztywne" naczynie wewnętrzne jest naczyniem, które zachowuje zasadniczy kształt w stanie próżnym bez zamknięć i bez wspomagających osłon zewnętrznych. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest "sztywne", jest uznawane za "elastyczne".
6.5.3.4.3     Osłona zewnętrzna wykonana jest zwykle ze sztywnego materiału uformowanego w taki sposób, że ochrania naczynie wewnętrzne przed uszkodzeniami spowodowanymi przeładunkami i przewozem, ale nie jest wykonana dla spełnienia funkcji zbiornika. Obejmuje ona również podstawę paletową, jeżeli jest stosowana.
6.5.3.4.4     DPPL złożony z całkowitą osłoną zewnętrzną powinien być wykonany tak, aby łatwo można było ocenić stan wnętrza naczynia podczas badań szczelności i ciśnieniowej próby hydraulicznej.
6.5.3.4.5     Maksymalna pojemność DPPL typu 31HZ2 powinna być ograniczona do 1.250 litrów.
6.5.3.4.6     Naczynie wewnętrzne powinno być wyprodukowane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o określonych właściwościach i odpowiedniej wytrzymałości w stosunku do pojemności i jego przeznaczenia. Tworzywo to powinno być odporne na starzenie i uszkodzenie przez przewożony materiał lub promieniowaniem ultrafioletowym. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.4.7     Jeżeli jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono wykonane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania naczynia wewnętrznego. W razie zastosowania przez producenta sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane w badaniach typu konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartości sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.4.8     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest naczynie wewnętrzne w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.4.9     Do produkcji naczynia wewnętrznego nie powinny być stosowane materiały inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.4.10    Ścianki naczyń wewnętrznych DPPL typu 31HZ2 powinny składać się przynajmniej z trzech warstw.
6.5.3.4.11    Wytrzymałość materiału i konstrukcja osłony zewnętrznej powinny być dostosowane do pojemności DPPL złożonego i jego przeznaczenia.
6.5.3.4.12    Osłona zewnętrzna nie powinna mieć żadnych wystających części, które mogłyby uszkodzić naczynie wewnętrzne.
6.5.3.4.13    Osłony zewnętrzne o metalowych ściankach powinny być wykonane z odpowiedniego metalu o wymaganej grubości.
6.5.3.4.14    Osłony zewnętrzne drewniane powinny być wykonane z drewna wysezonowanego, suchego handlowo i wolnego od wad mogących pogorszyć wytrzymałość osłony.
Wieka i dna mogą być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych takich jak płyta pilśniowa, płyta wiórowa lub inne odpowiednie materiały.
6.5.3.4.15    Osłony zewnętrzne ze sklejki powinny być wykonane ze sklejki wyprodukowanej z dobrze wysezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego lub tartego, suchej handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość osłony. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do wykonania osłony mogą być użyte, łącznie ze sklejką, również inne odpowiednie materiały. Osłony na listwach narożnikowych lub na czołach powinny być mocno połączone gwoździami lub zamocowane albo połączone za pomocą innych równoważnych środków.
6.5.3.4.16    Ścianki osłon zewnętrznych z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych takich jak: płyta wiórowa, płyta pilśniowa lub z innych odpowiednich materiałów tego rodzaju. Inne części osłony mogą być produkowane z innych odpowiednich materiałów.
6.5.3.4.17    Osłony zewnętrzne z tektury powinny być wykonane z tektury litej lub z tektury dwustronnie falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej) o dobrej jakości i powinny być dostosowane do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost masy podczas trwającego 30 minut badania na chłonność wody metodą Cobb'a nie wynosił więcej niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowania i przeginania, aby przy składaniu konstrukcji (montażu) nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszeniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.4.18    Czoła osłon tektury mogą mieć ramy drewniane lub być wykonane w całości z drewna. Do wzmocnienia mogą być stosowane listwy drewniane.
6.5.3.4.19    Krawędzie łączące w osłonach z tektury powinny być sklejone taśmą przylepną podgumowaną, połączone na zakładkę i sklejone lub być połączone na zakładkę i zszyte zszywkami metalowymi. Przy połączeniach zakładkowych zakładka powinna być odpowiednio duża. Jeżeli zamknięcie następuje przez połączenie klejowe lub za pomocą taśmy przylepnej, klej powinien być wodoodporny.
6.5.3.4.20    Jeżeli osłona zewnętrzna wykonana jest z tworzywa sztucznego, to obowiązują odpowiednie wymagania podane pod 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9, przy czym przepisy, które mają zastosowanie do naczynia wewnętrznego obowiązują dla osłony zewnętrznej DPPL złożonego.
6.5.3.4.21    Obudowa zewnętrzna DPPL typu 31HZ2 powinna całkowicie obejmować naczynie wewnętrzne ze wszystkich stron.
6.5.3.4.22    Integralna podstawa paletowa należąca do DPPL lub dająca się odłączać paleta, powinny być przystosowane do mechanicznego przemieszczania DPPL, napełnionego do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.4.23    Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, które może prowadzić do uszkodzeń przy przeładunku.
6.5.3.4.24    Osłona zewnętrzna powinna być tak połączona z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletą, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.4.25    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz naczynia wewnętrznego.
6.5.3.4.26    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby jej obciążenie mogło być w sposób bezpieczny rozłożone. Takie DPPL powinny być wykonane w taki sposób, aby naczynie wewnętrzne nie znajdowało się pod obciążeniem.
6.5.3.5       Wymagania szczególne dla DPPL tekturowych
6.5.3.5.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL tekturowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie. Stosuje się następujące typy DPPL tekturowych: 11G.
6.5.3.5.2     DPPL tekturowe nie powinny być wyposażone w górnej części urządzenia do podnoszenia.
6.5.3.5.3     Korpus powinien być wykonany z tektury litej lub dwustronnie falistej (z jedną lub kilkoma warstwami) o dobrej jakości, dostosowanej do pojemności i przeznaczenia DPPL. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb'a, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Powinna być ona tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowana i przeginana, aby przy składaniu konstrukcji nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.5.4     Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.5.3.5.5     Na krawędziach połączeniowych w korpusie DPPL powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.5.3.5.6     Wykładzina wewnętrzna powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i budowa wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przeładunku i przewozu.
6.5.3.5.7     Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączyć paleta powinny być przystosowane do mechanicznego przemieszczania DPPL napełnionego do jego największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.5.8     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, powodującego uszkodzenie przy przeładunku.
6.5.3.5.9     Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności przy przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletę, to jej górna powierzchnia nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.5.10    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.5.3.5.11    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.3.6       Wymagania szczególne dla DPPL drewnianych
6.5.3.6.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL drewnianych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie. Stosowane są następujące typy DPPL drewnianych:
11C   drewno z wykładziną wewnętrzną,
11D   sklejka z wykładziną wewnętrzną,
11F   materiał drewnopochodny z wykładziną wewnętrzną.
6.5.3.6.2     DPPL drewniane nie powinny mieć w górnej części w urządzenia do podnoszenia.
6.5.3.6.3     Wytrzymałość zastosowanych materiałów i sposób budowy korpusu powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL.
6.5.3.6.4     Drewno powinno być wysezonowane, suche handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części DPPL. Każda część DPPL powinna być wykonana z jednolitego kawałka drewna lub równoważnego do niego. Elementy uważane są za równoważne elementom jednolitym, jeżeli są łączone za pomocą odpowiedniej metody klejenia (jak np. połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na pióro i wpust, na zakładkę) lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu co najmniej dwóch falistych klamer metalowych lub innej równie skutecznej metody.
6.5.3.6.5     Korpus powinien być wykonany ze sklejki co najmniej 3-warstwowej wyprodukowanej z dobrze wysezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego płasko lub tartego, suchego handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość korpusu. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do budowy korpusu można zastosować łącznie ze sklejką inne odpowiednie materiały.
6.5.3.6.6     Korpusy z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub innych odpowiednich rodzajów materiału.
6.5.3.6.7     Krawędzie i czoła DPPL powinny być ściśle przybite gwoździami, połączone za pomocą narożników lub w inny równoważny sposób.
6.5.3.6.8     Wykładzina powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne i dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przeładunku i podczas przewozu.
6.5.3.6.9     Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznego przemieszczania DPPL, napełnionych do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.6.10    Paleta lub integralna podstawa powinny być tak zaprojektowane, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, powodującego uszkodzenie przy przeładunku.
6.5.3.6.11    Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności DPPL w czasie przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletę, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.6.12    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania DPPL, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.5.3.6.13    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.4         Wymagania dotyczące badań DPPL
6.5.4.1       Wykonanie i częstotliwość badań
6.5.4.1.1     Typ konstrukcji każdego DPPL powinien być zbadany, zgodnie z ustaleniami przyjętymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę dla każdego typu konstrukcji DPPL, zanim będzie on oddany do użytku. Typ konstrukcji DPPL określony jest przez jego budowę, wielkość, zastosowany materiał i jego grubość, metodę wykonania oraz sposób napełniania i opróżniania, ale może on również obejmować różne rodzaje obróbki powierzchniowej. Objęte są nim również DPPL, które od danego typu konstrukcji różnią się jedynie mniejszymi wymiarami zewnętrznymi.
6.5.4.1.2     Badania powinny być wykonane na DPPL przygotowanych jak do przewozu. DPPL powinny być napełnione zgodnie ze wskazówkami podanymi w odpowiednich rozdziałach. Materiały przeznaczone do przewozu w DPPL mogą być zastąpione przez inne materiały, jeżeli wyniki badań nie zostaną przez to zniekształcone. Jeżeli materiały stałe zostaną zastąpione innymi materiałami, to powinny mieć one takie same właściwości fizyczne (masa, ziarnistość itp.), jak materiały przeznaczone do przewozu. Dozwolone jest stosowanie materiałów dodatkowych jak worki ze śrutem ołowianym, dla uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki pod warunkiem, że materiały te będą umieszczone w taki sposób, aby nie dawały fałszywych wyników badania.
6.5.4.1.3     Jeżeli do badań na swobodny spadek dla materiałów ciekłych zostanie użyty materiał zastępczy, to powinien mieć on analogiczną gęstość względną i lepkość, jak materiał przeznaczony do przewozu. Do takich badań może być zastosowana również woda, jeżeli:
(a)  materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną nieprzekraczającą 1,2 powinna być przyjęta wysokości spadku podana w tabeli pod 6.5.4.9.4;
(b)  materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną większą niż 1,2 wysokości spadku powinny być obliczane na podstawie gęstości względnej (d) materiału przeznaczonego do przewozu zaokrąglonej do jednej dziesiątej w następujący sposób:
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 d x 1,5 md x 1,0 md x 0,67 m
 
6.5.4.2       Badania typu konstrukcji
6.5.4.2.1     Jeden DPPL reprezentujący każdy typ konstrukcji, wielkość, grubość ścianki i metodę wytwarzania powinien być poddany badaniom w kolejności określonej pod 6.5.4.3.7 oraz w sposób podany pod 6.5.4.5 do 6.5.4.12. Takie badania - badania typów konstrukcji - powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.2.2     Jeżeli DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typu 31H2 oraz DPPL złożone typu 31HH1 i 31HH2 zaprojektowane są do spiętrzania, to dla wykazania ich odpowiedniej zgodności chemicznej z materiałem stanowiącym zawartość DPPL lub z cieczami wzorcowymi, zgodnie z 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.5, powinien być użyty drugi DPPL. W takim przypadku obydwa DPPL powinny być poddane wstępnemu sezonowaniu.
6.5.4.2.3     Właściwa władza może zezwolić na selektywne badania DPPL różniących się tylko nieznacznie od już zbadanego typu, np. przy niewielkich zmniejszeniach wymiarów zewnętrznych.
6.5.4.2.4     Jeżeli w badaniach zastosowane są odłączane palety, to sprawozdanie z badania, zgodnie z 6.5.4.13, powinno zawierać opis techniczny tych palet.
6.5.4.3       Przygotowanie DPPL do badań
6.5.4.3.1     DPPL papierowe, DPPL tekturowe, DPPL złożone z tekturową osłoną zewnętrzną, powinny być klimatyzowane przez okres co najmniej 24 godzin w atmosferze o kontrolowanej temperaturze i wilgotności względnej. Możliwe są trzy warianty, z których powinien być wybrany jeden.
Zalecane warunki atmosferyczne to 23°C ± 2°C i 50% ± 2% wilgotności względnej. Dwa pozostałe warianty to: 20°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej lub 27°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w tych granicach. Wartości wilgotności względnej mogą ulegać zmianom do ± 5%, w krótkim okresie czasu nie wpływając na wynik badania.
6.5.4.3.2     Należy podjąć dodatkowe kroki w celu sprawdzenia, czy tworzywa sztuczne zastosowane do produkcji DPPL sztywnych (typu 31H1 i 31H2) oraz DPPL złożonych (typu 31HZ1 i 31HZ2) spełniają wymagania określone pod 6.5.3.3.2 do 6.5.3.3.4 i 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9.
6.5.4.3.3     Dla udowodnienia wystarczającej zgodności chemicznej z materiałem stanowiącym zawartość DPPL, badany DPPL powinien być wstępnie sezonowany przez okres 6 miesięcy. Przez ten czas badany DPPL pozostaje napełniony materiałami przewidzianymi do przewozu lub materiałami, które charakteryzują się co najmniej takim samym oddziaływaniem w zakresie wywoływania pęknięć naprężeniowych, pęcznienia lub degradacji polimeru. Następnie DPPL powinien być poddany badaniom określonym w tabeli pod 6.5.4.3.7.
6.5.4.3.4     Jeżeli zostanie udowodnione zadawalające zachowanie się tworzywa sztucznego za pomocą innej metody, to powyższe badanie zgodności chemicznej nie jest wymagane. Metoda ta powinna być co najmniej równoważna badaniu zgodności chemicznej i dopuszczona przez właściwą władzę.
6.5.4.3.5     DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego (typu 31H1 i 31H2) wykonane z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.5.3.3 oraz DPPL złożone (typu 31HZ1 i 31HZ2), zgodne z 6.5.3.4, powinny spełniać następujące warunki:
-   gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu w czasie 1 godziny w 100°C jest większa lub równa 0,940, zgodnie z normą ISO 1183,
-   wskaźnik płynięcia w 190°C i pod obciążeniem 21,6 kg jest mniejszy lub równy 12 g/10 min., zgodnie z normą ISO 1133,
zgodność chemiczna z napełniającymi materiałami ciekłymi wymienionymi pod 4.1.1.19, może być sprawdzana za pomocą cieczy wzorcowych (patrz 6.1.6).
Ciecze wzorcowe są reprezentatywne dla procesów degradacji polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, jeżeli jest on zmiękczany przez pęcznienie, pękanie pod obciążeniem, prowadzące do rozpadu cząsteczek i ich kombinacji.
Wystarczająca zgodność chemiczna DPPL może być sprawdzona przez sezonowanie wybranych próbek, napełnionych cieczą(ami) wzorcową, przez 3 tygodnie w 40°C; jeżeli cieczą wzorcową jest woda, to sezonowanie zgodnie z tą procedurą nie jest wymagane. Po sezonowaniu, próbki powinny być poddane badaniom określonym pod 6.5.4.4 do 6.5.4.9.
Próba na zgodność chemiczną dla wodoronadtlenku tert-butylu zawierającego ponad 40% nadtlenku i kwasów nadoctowych, należących do klasy 5.2, nie powinna być przeprowadzana przy użyciu cieczy wzorcowych. Dla tych materiałów, wystarczająca zgodność chemiczna powinna być wykazana na próbkach z materiałami przewidzianymi do przewozu, sezonowanych w temperaturze otoczenia przez okres 6 miesięcy.
Niniejsza procedura ma również zastosowanie do DPPL z polietylenu o wysokiej gęstości i o dużej masie cząsteczkowej, których powierzchnia wewnętrzna została sfluorowana.
6.5.4.3.6     Dla typu konstrukcji DPPL, wykonanego z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodnego z 6.5.4.3.5, zgodność chemiczna z przewożonymi materiałami może być także zweryfikowana na podstawie badań laboratoryjnych potwierdzających, że oddziaływanie tych materiałów na badany DPPL jest mniejsze od oddziaływania na niego cieczy wzorcowych, uwzględniając procesy degradacji. Te same warunki, jak określone pod 4.1.1.19.2, powinny być stosowane z uwzględnieniem względnej gęstości i prężności par.
6.5.4.3.7     Wymagane badania typu konstrukcji i kolejność badań
 
Typy DPPLPodnoszenie od dołuPodnoszenie od góryaNacisk przy spiętrzaniub
Próba
szczelność
Ciśnienie hydrauliczneSwobodny spadekRozdzieranieSpadek z przewróceniemPodnoszenie leżącego DPPLc
Metalowy: 11A, 11B, 11N,1a23--4e---
21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N1a23456e---
Elastycznyd-xcx--xxxx
Ze sztywnego tworzywa sztucznego: 11H1, 11H2,1a23--4---
21H1, 21H2, 31H1, 31H21a23f456---
Złożony: 11HZ1, 11HZ2,1a23--4e---
21HZ1, 21HZ2, 31HZ1, 31HZ21a23f456e---
Tekturowy1-2--3---
Drewniany1-2--3---
 
a    Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do tego rodzaj przemieszczania.
b    Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do spiętrzania.
c    Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do podnoszenia od góry lub za boki.
d    Wymagane badania określone literą "x" ; DPPL, który przeszedł badanie może być użyty do innych badań w dowolnej kolejności.
e    Do badania na swobodny spadek może być użyty inny DPPL o tej samej konstrukcji
f    Drugi DPPL, zgodnie z 6.5.4.2.2, może być użyty poza kolejnością, bezpośrednio po sezonowaniu wstępnym.

6.5.4.4       Badanie wytrzymałości na podnoszenie od dołu
6.5.4.4.1     Zakres stosowania
Dotyczy wszystkich DPPL tekturowych i DPPL drewnianych oraz wszystkich typów DPPL wyposażonych w urządzenia do podnoszenia od dołu, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.4.2     Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL wraz z obciążeniem powinna wynosić 1,25 wartości maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.
6.5.4.4.3     Sposób przeprowadzania badania
DPPL powinien być dwukrotnie podniesiony do góry i opuszczony w dół przy użyciu podnośnika widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do DPPL, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku DPPL, od strony którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł ustalone są z góry). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.5.4.4.4     Kryteria pozytywnego wyniku badania
Brak jakiegokolwiek trwałego odkształcenia DPPL, wraz z podstawą paletową, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz nie wystąpienie ubytku materiału, stanowiącego zawartość DPPL.
6.5.4.5       Badanie wytrzymałości na podnoszenie od góry
6.5.4.5.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są przeznaczone do podnoszenia od góry oraz DPPL elastyczne zaprojektowane do podnoszenia od góry lub od strony bocznej, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.5.2     Przygotowanie DPPL do badania
DPPL metalowe, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożone powinny być napełnione. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL wraz z obciążeniem powinna wynosić dwukrotną wartość maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. DPPL elastyczne powinny być napełnione do sześciokrotnej wartości ich maksymalnej dopuszczalnej ładowności, ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.
6.5.4.5.3     Metoda badania
DPPL metalowe i DPPL elastyczne powinny być podnoszone w sposób, dla którego są zaprojektowane, ponad podłoże tak, aby nie stykały się z nim w żadnym punkcie i pozostawały w tym położeniu przez 5 minut.
DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone powinny być podnoszone:
(a)  przez 5 minut, za pomocą każdej z pary uchwytów położonych po przekątnej podnoszenia działają pionowo oraz
(b)  przez 5 minut, za pomocą każdej z pary uchwytów położonych po przekątnej, w taki sposób, że siły podnoszenia działają ku środkowi pod kątem 45° do pionu.
6.5.4.5.4     Dla DPPL elastycznych mogą być zastosowane inne sposoby przeprowadzania badania wytrzymałości na podnoszenie od góry i przygotowania DPPL do badania, pod warunkiem, że są tak samo skuteczne.
6.5.4.5.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a)  DPPL metalowe, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone: DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, nie wykazują trwałego odkształcenia, które obniżałoby bezpieczeństwo podczas przewozu i ubytek materiału.
(b)  DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek uszkodzenia DPPL lub jego uchwytów, które powodowałoby, że DPPL przestałby być bezpieczny podczas przewozu lub przy przeładunku.
6.5.4.6       Badanie na spiętrzanie
6.5.4.6.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są zaprojektowane do spiętrzania, jeden na drugim, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.6.2     Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na masę właściwą materiału zastosowanego badań, to DPPL powinien być dodatkowo obciążony w taki sposób, aby był badany z maksymalną dopuszczalną masą brutto przy równomiernie rozmieszczonym ładunku.
6.5.4.6.3     Metoda badania
(a)  DPPL powinien być ustawiony swoją podstawą, na twardym płaskim podłożu i poddany działaniu równomiernie rozłożonego, dodatkowo nałożonego nań obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.5.4.6.4). Dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typu 31H2 oraz DPPL złożonych typów 31HH1 i 31HH2, badanie na spiętrzanie powinno być przeprowadzone z oryginalnym materiałem napełniającym lub z cieczą wzorcową (patrz 6.1.6) zgodnie z 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.5, a stosując drugi DPPL zgodnie z 6.5.4.2.2, po wstępnym sezonowaniu. DPPL powinny być poddane takiemu obciążeniu przez okres, co najmniej:
(i)  5 minut dla DPPL metalowych;
(ii)  28 dni w temperaturze 40°C, dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typów 11H2, 21H2 i 31H2 oraz dla DPPL złożonych z osłonami zewnętrznymi z tworzywa sztucznego, które przenoszą obciążenia spiętrzające (tj. typy 11HH1, 11HH2, 21HH1, 21HH2, 31HH1 i 31HH2);
(iii)  24 godziny dla wszystkich innych typów DPPL;
(b)  obciążenie na DPPL powinno być nałożone w jeden z następujących sposobów:
(i)  jeden lub więcej DPPL tego samego typu napełnionych do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto układa się w stos na badanym DPPL;
(ii)  na badanym DPPL umieszcza się odpowiednie obciążniki ustawione na płaskiej płycie lub na odwzorowanym dnie DPPL.
6.5.4.6.4     Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego DPPL powinno stanowić co najmniej 1,8-krotność zsumowanej, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych DPPL, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.5.4.6.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania:
(a)  wszystkie typy DPPL, inne niż DPPL elastyczne: brak trwałego odkształcenia, które spowoduje DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, niebezpiecznym podczas przewozu i niewystąpienie ubytku zawartości;
(b)  DPPL elastyczne: niewystąpienie uszkodzenia korpusu, które spowoduje DPPL niebezpiecznym podczas przewozu oraz nie wystąpienie ubytku zawartości.
6.5.4.7       Badanie szczelności
6.5.4.7.1     Zakres stosowania
Dla tych typów DPPL używanych do materiałów ciekłych lub materiałów stałych napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak badania typu konstrukcji i badania okresowe.
6.5.4.7.2     Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Zamknięcia z odpowietrzeniem powinny być zastąpione przez takie same zamknięcia bez odpowietrzania lub otwór odpowietrzający powinien być zaślepiony.
6.5.4.7.3     Metoda badania i ciśnienie pomiarowe
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy użyciu powietrza o ciśnieniu manometrycznym co najmniej 20 kPa (0,2 bara). Szczelność DPPL powinna być określona jedną z metod, dostosowanych do warunków badania, jak np. przez pomiar różnicy ciśnienia lub przez zanurzenie DPPL w wodzie, lub dla DPPL metalowych przez pokrycie spoin i połączeń roztworem mydła. W przypadku zanurzenia powinien być zastosowany współczynnik korygujący dla ciśnienia hydrostatycznego. Mogą być zastosowane inne metody, co najmniej równie skuteczne.
6.5.4.7.4     Kryteria pozytywnego wyniku badania
Powietrze nie wydostaje się na zewnątrz.
6.5.4.8       Hydrauliczna próba ciśnieniowa na ciśnienie wewnętrzne
6.5.4.8.1     Zakres stosowania
Dla typów DPPL używanych do materiałów ciekłych lub stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.8.2     Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być usunięte, zaś powstałe w ten sposób otwory powinny być zamknięte albo urządzenia te powinny być unieruchomione.
6.5.4.8.3     Metoda badania
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy zastosowaniu ciśnienia hydraulicznego, które nie może być mniejsze od ciśnienia podanego pod 6.5.4.8.4. Podczas badania DPPL nie powinien być podpierany mechanicznie.
6.5.4.8.4     Ciśnienia pomiarowe
6.5.4.8.4.1   DPPL metalowe:
(a)  dla DPPL typów 21A, 21B i 21N, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych I grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 250 kPa (2,5 bara);
(b)  dla DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, przeznaczonych do przewozu materiałów II lub III grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 200 kPa (2 bary);
(c)  dodatkowo, dla DPPL typów 31A, 31B i 31N, ciśnienie manometryczne wynosi 65 kPa (0,65 bara). Badanie to powinno być przeprowadzone przed badaniem na ciśnienie 200 kPa (2 bary).
6.5.4.8.4.2   DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych:
(a)  dla DPPL typów 21H1, 21H2, 21HZ1 i 21HZ2 - ciśnienie manometryczne 75 kPa (0,75 bara).
(b)  dla DPPL typów 31H1, 31H2, 31HZ1 i 31HZ2 - każda wyższa z dwóch wartości, pierwsza ustalona za pomocą jednej z następujących metod:
(i)  całkowite ciśnienie manometryczne zmierzone w DPPL (tj. prężność par napełnionego materiału oraz ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych, minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; to całkowite ciśnienie manometryczne ustala się na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia, zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełnienia 15°C;
(ii)  1,75-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 50°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
(iii)  1,5-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 55°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
i druga określona za pomocą następującej metody:
(iv)  podwójne ciśnienie statyczne materiału, który ma być przewożony, co najmniej jednak podwójna wartość ciśnienia statycznego wody .
6.5.4.8.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania(ń)
(a)  dla wszystkich DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.1 (a) lub (b): brak wycieku;
(b)  dla DPPL typów 31A, 31B i 31N poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.1(c): nie wystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz nie wystąpienie wycieku;
(c)  dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych: nie wystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz nie wystąpienie wycieku.
6.5.4.9       Badanie na swobodny spadek
6.5.4.9.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.9.2     Przygotowanie DPPL do badania
(a)  DPPL metalowe: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub 98% dla materiałów ciekłych, zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zablokowane albo usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione;
(b)  DPPL elastyczne: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% ich pojemności i do ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub do 98% dla materiałów ciekłych, zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia do obniżenia ciśnienia mogą być zablokowane lub usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione. Badanie DPPL powinno być wykonane dopiero wtedy, gdy temperatura badanego DPPL wraz z zawartością zostanie obniżona do -18°C lub poniżej. W przypadku, gdy DPPL przygotowane są w taki sposób, to przy badaniu DPPL złożonych, można zaniechać klimatyzacji określonej pod 6.5.4.3.1. Materiały ciekłe stosowane do badania powinny być utrzymywane w stanie ciekłym, w razie potrzeby - przez dodanie środków przeciwzamarzających. Klimatyzacji można zaniechać, jeżeli odkształcalność i wytrzymałość na rozciąganie zastosowanych w danym przypadku materiałów nie ulegają istotnemu zmniejszeniu w niskich temperaturach;
(d)  DPPL tekturowe i DPPL drewniane: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności, zgodnie z danym typem konstrukcji.
6.5.4.9.3     Metoda badania
DPPL powinien być zrzucony swobodnie na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię w takim sposób, aby uderzył o nią dnem w najsłabszym jego miejscu. DPPL o pojemności 0,45 m3 lub mniejszej powinien być również poddany badaniu na swobodny spadek:
(a)  DPPL metalowy: na najsłabsze miejsca dna, inne niż podczas pierwszego badania;
(b)  DPPL elastyczny: na najsłabszą boczną stronę;
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: płasko na bok, płasko na górną część i na róg.
Do każdego badania na swobodny spadek mogą być stosowane te same lub różne DPPL.
6.5.4.9.4     Wysokość spadku
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 1,8 m1,2 m0,8 m
 
6.5.4.9.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a)  DPPL metalowe: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości DPPL.
(b)  DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości, np. przez zamknięcia lub złącza, przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości po podniesieniu DPPL z powierzchni.
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.10      Badania na rozdzieranie
6.5.4.10.1    Zakres stosowania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.10.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.10.3    Metoda badania
Jeżeli DPPL znajduje się na stałym podłożu, to należy wykonać za pomocą noża nacięcie o długości 100 mm, przez które zostaje przebita na wylot jedna ze ścianek bocznych DPPL. Nacięcie powinno być wykonane pod kątem 45° do głównej osi DPPL i na połowie wysokości między dolnym i górnym poziomem załadowanego materiału. Następnie DPPL powinien być poddany działaniu równomiernie rozłożonego obciążenia o masie 2-krotnie większej od jego dopuszczalnej masy brutto. Obciążenie powinno trwać co najmniej 5 minut. DPPL, które są zaprojektowane do podnoszenia od góry lub od bocznej strony, powinny po usunięciu nałożonego na nie ładunku, zostać podniesione do górydo momentu, gdy przestaną dotykać podłogi lub gruntu, na którym były ustawione i pozostać w tym położeniu przez okres 5 minut.
6.5.4.10.4    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nacięcie nie powinno zwiększyć się więcej niż o 25% swojej pierwotnej długości.
6.5.4.11      Badanie na spadek z przewróceniem
6.5.4.11.1    Zakres badania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.11.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.11.3    Metoda badania
DPPL powinien być poddany spadkowi z przewróceniem w taki sposób, aby dowolnym miejscem części górnej spadł na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię.
6.5.4.11.4    Wysokość spadku z przewróceniem
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 1,8 m1,2 m0,8 m
 
6.5.4.11.5    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia lub złącza przy uderzeniu nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.12      Badanie na podnoszenie leżącego DPPL
6.5.4.12.1    Zakres stosowania
Wszystkie DPPL elastyczne, które są przewidziane do podnoszenia od góry lub do podnoszenia od strony bocznej, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.12.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.12.3    Metoda badania
DPPL leżący na boku powinien być podniesiony do pozycji pionowej do utraty kontaktu z podłożem, z szybkością co najmniej 0,1 m/s, za jeden uchwyt lub dwa uchwyty, gdy występują cztery takie uchwyty.
6.5.4.12.4    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nie wystąpienie uszkodzenia DPPL lub jego uchwytów, obniżającego bezpieczeństwo przewozu lub przeładunku.
6.5.4.13      Sprawozdanie z badania
6.5.4.13.1    Należy sporządzić sprawozdanie z badania zawierające przynajmniej następujące dane, które powinny być dostępne dla użytkowników DPPL:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającej badanie;
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy (jeżeli występuje);
3.   Numer identyfikacyjny sprawozdania z badania;
4.   Data sprawozdania z badania;
5.   Producent DPPL;
6.   Opis typu konstrukcji DPPL (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubość itp.), włącznie z metodą jego wytwarzania (np. wytłaczanie z rozdmuchem), do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7.   Maksymalna pojemność;
8.   Charakterystyka materiałów zastosowanych do napełnienia DPPL podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych;
9.   Opis i wyniki badań;
10.  Sprawozdanie z badań powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.5.4.13.2    Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że DPPL przygotowany tak jak do przewozu, został zbadany zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod pakowania lub składników. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.5.4.14      Badanie pojedynczych DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożonych
6.5.4.14.1    Badania te powinny być przeprowadzane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.14.2    Każdy DPPL powinien pod każdym względem odpowiadać swojemu typowi konstrukcji.
6.5.4.14.3    Każdy DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożony dla materiałów ciekłych lub dla materiałów stałych, które są napełniane lub rozładowywane pod ciśnieniem, powinien być poddany próbie na szczelności, w ramach badania początkowego (tzn. przed pierwszym użyciem DPPL do przewozu), po naprawie i w okresach nie dłuższych niż dwa i pół roku.
6.5.4.14.4    Wyniki badań i identyfikacja części poddanych badaniom powinny być zawarte w sprawozdaniu z badań, które powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do następnego badania.

Dział 6.6 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY I BADANIA DUŻYCH OPAKOWAŃ

6.6.1         Wymagania ogólne
6.6.1.1       Wymagania tego działu nie mają zastosowania do:
-   opakowań dla klasy 2, z wyjątkiem dużych opakowań do przedmiotów, w tym aerozoli;
-   opakowań dla klasy 6.2, z wyjątkiem dużych opakowań do UN 3291 odpadów klinicznych;
-   sztuk przesyłki klasy 7 zawierających materiały promieniotwórcze.
6.6.1.2       W celu zapewnienia, aby każde wytworzone duże opakowanie spełniało wymagania niniejszego działu, powinno być ono wytwarzane i badane zgodnie z programem zapewnienia jakości zatwierdzonym przez właściwą władzę.
6.6.1.3       Wymagania szczególne dla dużych opakowań podane pod 6.6.4 dotyczą dużych opakowań używanych obecnie. Uwzględniając postęp w nauce i technologii, dopuszcza się używanie dużych opakowań o właściwościach innych niż określone pod 6.6.4 pod warunkiem, że opakowania te są równie skuteczne, uznane przez właściwą władzę i są w stanie przejść z wynikiem pozytywnym badania opisane pod 6.6.5. Dopuszcza się stosowanie innych niż wskazane w ADR metod badań pod warunkiem, że są one równoważne i uznane przez właściwą władzę.
6.6.1.4       Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni udostępnić informacje dotyczące spełnienia procedur, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane do przewozu spełniają wymagania badan podanych w niniejszym dziale.
6.6.2         Kod do oznaczania typów dużych opakowań
6.6.2.1       Kod zastosowany do dużych opakowań składa się z:
(a)  dwóch cyfr arabskich:
-   50 dla dużych opakowań sztywnych; lub
-   51 dla dużych opakowań elastycznych; oraz
(b)  dużej litery arabskiej wskazującej rodzaj materiału, np. drewno, stal itp. Powinny być zastosowane duże litery podane pod 6.1.2.6.
6.6.2.2       Litera "W" może poprzedzać kod dużego opakowania. Litera "W" oznacza, że duże opakowanie, chociaż tego samego typu wskazywanego przez kod, jest produkowane z pewnymi szczególnymi odstępstwami od wymagań podanych pod 6.6.4 i jest uważane za równoważne zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.1.3.
6.6.3         Oznakowanie
6.6.3.1       Oznakowanie podstawowe
Każde duże opakowanie wyprodukowane i przeznaczone do użycia zgodnie z przepisami ADR powinno mieć trwałe i czytelne oznakowania zawierające:
(a)  symbol Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań


Dla dużych opakowań metalowych, na których znakowanie jest naniesione przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane duże litery "UN";
(b)  numer "50" oznaczający duże opakowanie sztywne lub "51"- duże opakowanie elastyczne oraz umieszczony za nim kod materiału zgodnie z 6.5.1.4.1(b);
(c)  dużą literę oznaczającą grupę (grupy) pakowania, dla których zatwierdzony został typ konstrukcji:
X    - dla I, II i III grupy pakowania;
Y    - dla II i III grupy pakowania;
Z    - tylko dla III grupy pakowania;
(d)  miesiąc i rok (ostatnie dwie cyfry) produkcji;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;
(f)  nazwę lub znak producenta lub inny znak rozpoznawczy dużych opakowań określony przez właściwą władzę;
(g)  obciążenie użyte przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla dużych opakowań nieprzewidzianych do spiętrzania powinna być umieszczona cyfra "0";
(h)  największa dopuszczalna masa brutto w kilogramach.
Znakowanie podstawowe powinno być naniesione w powyższej kolejności.
Wszystkie elementy oznakowania stosowane zgodnie z literami od (a) do (h) powinny być wyraźnie od siebie oddzielone, np. odstępem lub ukośną kreską (ukośnikiem), aby były łatwe do identyfikacji.
6.6.3.2       Przykłady oznakowania:
 
grafika
50A/X/05 01/N/PQRS
2.500/1.000
Dla dużych  stalowych  opakowań przewidzianych do spiętrzania, wytrzymałość na spiętrzanie: 2.500 kg; największa masa brutto: 1.000 kg.
grafika
50H/Y/04 02/D/ABCD 987
0/800
Dla dużych opakowań ze sztywnego tworzywa sztucznego nieprzewidzianych do spiętrzania; największa masa brutto: 800 kg.
grafika
51H/Z/06 01/S/1999
0/500
Dla dużych opakowań elastycznych nieprzewidzianych do spiętrzania; największa masa brutto: 500 kg.
 
6.6.4         Wymagania szczególne dla dużych opakowań
6.6.4.1       Wymagania szczególne dla dużych opakowań metalowych
-   50A stal
-   50B aluminium
-   50N metal (inny niż stal lub aluminium)
6.6.4.1.1     Duże opakowania powinny być wykonane z odpowiednio ciągliwych metali, dla których spawalność została całkowicie dowiedziona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinna być brana pod uwagę możliwość występowania niskich temperatur.
6.6.4.1.2     Należy unikać uszkodzeń powodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.6.4.2       Wymagania szczególne dla dużych opakowań z materiałów elastycznych
-   51H elastyczne, z tworzywa sztucznego
-   51M elastyczne, z papieru
6.6.4.2.1     Duże opakowania powinny być wytwarzane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcji dużych opakowań elastycznych powinna być odpowiednia do ich pojemności i przeznaczenia.
6.6.4.2.2     Wszystkie materiały zastosowane w konstrukcji dużych opakowań elastycznych typu 51M, po całkowitym zanurzeniu w wodzie w czasie nie krótszym niż 24 godziny, powinny wykazywać, co najmniej 85% wytrzymałości pierwotnej na rozerwanie, oznaczonej w warunkach odniesienia 67% wilgotności względnej lub niższej.
6.6.4.2.3     Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.

______
1   Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968).

6.6.4.2.4     Duże opakowania elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem..
6.6.4.2.5     Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie dużych opakowań elastycznych z tworzywa sztucznego przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości naczynia i wykazywać skuteczność przez cały okres użytkowania dużego opakowania. W razie zastosowania sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż używane do badanego typu konstrukcji, to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.2.6     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.2.7     Stosunek wysokości do szerokości dużego opakowania w stanie napełnionym nie powinien być większy niż 2 do 1.
6.6.4.3       Wymagania szczególne dla dużych opakowań z tworzyw sztucznych
50H sztywne tworzywa sztuczne
6.6.4.3.1     Duże opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanej charakterystyce, a jego wytrzymałość powinna być dostosowana do pojemności i przeznaczenia. Tworzywo powinno być w odpowiedni sposób zabezpieczone przed starzeniem i uszkodzeniem przez przewożony materiał, a w razie potrzeby powinno być odporne na promieniowanie ultrafioletowe. Powinny być brane pod uwagę występujące niskie temperatury, jeżeli opakowanie jest do nich przewidziane. Występujące przenikanie zawartości nie powinno stwarzać zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.6.4.3.2     Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do przewożonej zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania opakowania zewnętrznego. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badanym typie konstrukcyjnym; to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.3.3     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.4       Wymagania szczególne dla dużych opakowań tekturowych
50G sztywna tektura
6.6.4.4.1     Tektura powinna być lita lub dwustronnie falista (z jedną lub kilkoma warstwami) mocna i o dobrej jakości, dostosowana do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb'a, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535-1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Powinna być krojona, formowana bez nacięć lub wyżłobień tak, aby przy składaniu konstrukcji nie pękała, a jej powierzchnia zewnętrzna nie łamała się lub ulegała zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.6.4.4.2     Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie, wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.6.4.4.3     Na krawędziach połączeniowych opakowań zewnętrznych dużych opakowań powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami, o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.6.4.4.4     Integralna podstawa paletowa należąca do dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta, powinna nadawać się do mechanicznego przemieszczania dużego opakowania napełnionego do największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.4.4.5     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak skonstruowana, aby zapobiec wysuwaniu się podstawy dużego opakowania mogącemu spowodować jego uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.4.6     Korpus powinien być tak połączony z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli użyta jest dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.4.7     Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia możliwości dużego opakowania do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.6.4.4.8     Jeżeli duże opakowania są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.4.5       Wymagania szczególne dla dużych opakowań drewnianych
50C drewno
50D sklejka
50F materiał drewnopochodny
6.6.4.5.1     Wytrzymałość użytych materiałów i sposób konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania.
6.6.4.5.2     Drewno powinno być wysezonowane, suche handlowo i bez wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części dużego opakowania. Każda część dużego opakowania powinna być wykonana z jednej sztuki drewna lub jej równoważnika. Części takie uważane są za równoważne częściom jednolitym, jeżeli są zastosowane odpowiednie sposoby klejenia, takie jak połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu, co najmniej dwóch klamer metalowych lub innej metody równie skutecznej.
6.6.4.5.3     Sklejka stosowana do budowy dużych opakowań powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być wykonana z arkuszy dobrze wysezonowanych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, suchych handlowo i bez wad mogących znacznie ograniczyć wytrzymałość dużego opakowania. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji dużych opakowań, wraz ze sklejką, mogą być stosowane również inne odpowiednie materiały.
6.6.4.5.4     Duże opakowania z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub z innego odpowiedniego rodzaju materiału.
6.6.4.5.5     Duże opakowania na narożach lub krawędziach powinny być mocno połączone za pomocą gwoździ lub innych odpowiednich środków.
6.6.4.5.6     Integralna podstawa paletowa dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznych manipulacji dużym opakowaniem, napełnionym do największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.4.5.7     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak skonstruowana, aby zapobiec wysuwaniu się podstawy dużego opakowania, mogącemu spowodować jego uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.5.8     Korpus powinna być tak połączony z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.5.9     Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia możliwości dużego opakowania na spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.6.4.5.10    Jeżeli duże opakowania przewidziane są do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.5         Wymagania dotyczące badań dużych opakowań
6.6.5.1       Wykonywanie oraz częstotliwość badań
6.6.5.1.1     Typ konstrukcji każdego dużego opakowania powinien być zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.3 i z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.6.5.1.2     Przed dopuszczeniem dużego opakowania do użytku, każdy typ konstrukcji powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania. Typ konstrukcji opakowania określony jest przez jego budowę, wielkość, materiał i jego grubość, metodę wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchniowej Objęte są nimi także opakowania, które od danego typu konstrukcji różnią się jedynie mniejszą wysokością.
6.6.5.1.3     Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w odstępach ustalonych przez właściwą władzę. Dla potrzeb takich badań, przygotowanie dużych opakowań tekturowych w warunkach otoczenia uważa się równoważne przygotowaniu podanemu pod 6.6.5.2.3.
6.6.5.1.4     Badania powinny być powtarzane dodatkowo po każdej zmianie konstrukcji, materiału lub sposobu wykonania opakowania.
6.6.5.1.5     Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu konstrukcji, np. opakowania wewnętrzne mają mniejsze rozmiary lub opakowania wewnętrzne mają mniejszą masę netto; lub, gdy produkowane duże opakowania mają w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.6.5.1.6     Jeżeli duże opakowanie przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być umieszczone razem w takim dużym opakowaniu. Ponadto, pod warunkiem utrzymania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a)  mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i)  opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny, itp.);
(ii)  materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal, itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii)  opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. gwintowana pokrywa, nakładka, itp.);
(iv)  zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych; oraz
(v)  opakowania wewnętrzne ustawione są w dużym opakowaniu w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b)  może być użyta mniejsza ilość badanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.6.5.1.7     Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że duże opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji.
6.6.5.1.8     Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.6.5.2       Przygotowania do badań
6.6.5.2.1     Badania powinny być przeprowadzone na dużych opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, łącznie ze stosowanymi opakowaniami wewnętrznymi lub przedmiotami. Opakowania, wewnętrzne powinny być napełnione, co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Dla dużych opakowań, w których opakowania wewnętrzne przeznaczone są zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały w opakowaniach wewnętrznych lub przedmioty przewidziane do przewozu w dużych opakowaniach, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to zafałszować wyniki badań. Jeżeli użyto innych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów, to powinny one mieć takie same właściwości fizyczne (masę, itp.), jak opakowania wewnętrzne i przedmioty przewidziane do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.6.5.2.2     Duże opakowania wykonane z tworzyw sztucznych i duże opakowania zawierające opakowania wewnętrzne z tworzyw sztucznych, inne niż worki przeznaczone do materiałów stałych lub przedmiotów, powinny być poddane badaniom na swobodny spadek, gdy temperatura badanej próbki i jej zawartości została obniżona, co najmniej do -18°C. Warunek ten może być pominięty, jeżeli materiały konstrukcyjne, o których mowa, mają dostateczną ciągliwość i wytrzymałość na rozerwanie w niskich temperaturach. Jeżeli badane próbki przygotowane są w opisany sposób, to można odstąpić od wymagań podanych pod 6.6.5.2.3. Użyte do badań materiały ciekłe powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.6.5.2.3     Duże opakowania tekturowe powinny być klimatyzowane, przez co najmniej 24 godziny, w atmosferze o kontrolowanej temperaturze i wilgotności względnej. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwałe wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.6.5.3       Wymagania dotyczące badań
6.6.5.3.1     Badanie na podnoszenie od dołu
6.6.5.3.1.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań zaopatrzonych w urządzenia do podnoszenia od dołu i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.1.2   Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być napełnione równomiernie rozłożonym ładunkiem o masie równej 1,25 jego maksymalnej masy brutto.
6.6.5.3.1.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być dwukrotnie podniesione do góry i opuszczone w dół przy użyciu wózka widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do dużego opakowania, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku dużego opakowania od strony, którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł są z góry ustalone). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.6.5.3.1.4   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.2     Badanie na podnoszenie od góry
6.6.5.3.2.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań przeznaczonych do podnoszenia od góry, zaopatrzonych w elementy do takiego podnoszenia i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.2.2   Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być załadowane do jego dwukrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Duże opakowanie elastyczne powinno być załadowane do jego sześciokrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, a ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.
6.6.5.3.2.3   Sposób badania
Duże opakowanie powinno być podniesione ponad podłoże w sposób, dla którego jest zaprojektowane i powinno pozostawać w tym położeniu przez 5 minut.
6.6.5.3.2.4   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.3     Badanie na spiętrzanie
6.6.5.3.3.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań zaprojektowanych do spiętrzania jeden na drugim i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.3.2   Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być wypełnione do swojej największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.5.3.3.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być ustawione swoją podstawą na twardym płaskim podłożu i poddane działaniu równomiernie nałożonego obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.6.5.3.3.4) przez co najmniej 5 minut, a duże opakowania drewniane, tekturowe i z tworzyw sztucznych - przez co najmniej 24 godziny.
6.6.5.3.3.4   Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego dużego opakowania powinno stanowić, co najmniej 1,8-krotność sumy, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych dużych opakowań, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.6.5.3.3.5   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.4     Badanie na swobodny spadek
6.6.5.3.4.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.4.2   Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowanie powinno być napełnione zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.2.1.
6.6.5.3.4.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być zrzucane swobodnie na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię, w taki sposób, aby uderzyło o nią podstawą, która jest uważana za miejsce najsłabsze.
6.6.5.3.4.4   Wysokość spadku
 
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 1,8 m1,2 m0,8 m
 
UWAGA: Duże opakowania do materiałów i przedmiotów klasy 1, materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 powinny być badane na poziomie odpowiednim dla II grupy pakowania.
6.6.5.3.4.5   Kryteria pozytywnego wyniku badania
6.6.5.3.4.5.1  Duże opakowanie nie powinno wykazywać żadnych uszkodzeń mogących wpływać na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinno być wycieku materiału z opakowania(ń) wewnętrznego lub przedmiotu(ów).
6.6.5.3.4.5.2  W dużych opakowaniach dla klasy 1 niedopuszczalne są pęknięcia, które spowodowałyby wysypanie się materiałów lub przedmiotów wybuchowych.
6.6.5.3.4.5.3  Jeżeli duże opakowanie przechodzi badania na swobodny spadek, to próba jest uznana za pozytywną, jeżeli cała zawartość pozostaje zachowana nawet wówczas, gdy zamknięcia nie są dłużej pyłoszczelne.
6.6.5.4       Świadectwo i sprawozdanie z badań
6.6.5.4.1     Dla każdego typu konstrukcji dużego opakowania powinno być wystawione świadectwo oraz określone oznakowanie (zgodne z 6.6.3) potwierdzające, że ten typ konstrukcji, łącznie z wyposażeniem, spełnia wymagane badania.
6.6.5.4.2     Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników dużego opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać przynajmniej następujące dane:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającej badanie.
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy, (jeżeli występuje).
3.   Numer identyfikacyjny sprawozdania z badania.
4.   Data sprawozdania z badania.
5.   Producent dużego opakowania.
6.   Opis typu konstrukcji dużego opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.); i/lub fotografia(e).
7.   Maksymalna pojemność / maksymalna dopuszczalna masa całkowita.
8.   Charakterystyka materiałów użytych do wypełnienia opakowań podczas badań, np. rodzaje i opis użytych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów.
9.   Opisy i wyniki badań.
10.  Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.6.5.4.3     Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że duże opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod pakowania lub składników. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.

Dział 6.7 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, BUDOWY, BADANIA I PRÓB CYSTERN PRZENOŚNYCH I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) CERTYFIKOWANYCH SYMBOLEM UN

UWAGA: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, ze zbiornikami wykonanymi z metali, pojazdów-baterii oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.8; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.7.1         Wymagania ogólne i stosowanie
6.7.1.1       Wymagania niniejszego działu dotyczą cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9 oraz do MEGC przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych klasy 2, wszystkimi rodzajami transportu. Poza przepisami niniejszego działu, o ile nieprzewidziano inaczej, multimodalne cysterny przenośne lub MEGC powinny spełniać odpowiednie wymagania Międzynarodowej Konwencji dotyczącej Bezpiecznych Kontenerów (CSC) 1972, jeżeli odpowiadają one definicji "kontener" zawartej w warunkach tej Konwencji. Wymagania dodatkowe można zastosować do przybrzeżnych cystern przenośnych lub MEGC, które używane są na pełnym morzu.
6.7.1.2       Uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, wymagania techniczne niniejszego działu mogą być rozszerzone o różnorodne rozwiązania alternatywne. Powinny one przedstawiać poziom bezpieczeństwa nie niższy niż ten, który wynika z wymagań niniejszego działu, z uwzględnieniem zgodności z przewożonymi materiałami i zdolności cystern przenośnych lub MEGC do wytrzymywania uderzeń, obciążeń i zagrożeń pożarowych. Odnośnie do przewozu międzynarodowego, wymagania zamienne dla cystern przenośnych lub MEGC, powinny być zatwierdzone przez odpowiednią właściwą władzę.
6.7.1.3       Jeżeli materiał nie jest wskazany w instrukcji cysterny przenośnej (T1 do T23, T50 lub T75) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2, to do jego przewozu właściwa władza państwa Strony Umowy ADR może wystawić dopuszczenie tymczasowe. Dopuszczenie powinno zawierać, co najmniej informacje podawane normalnie w instrukcjach cystern przenośnych oraz warunki, na jakich materiał powinien być przewożony i powinno być włączone do dokumentacji wysyłkowej.
6.7.2         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów klasy 1 oraz klas 3 do 9
6.7.2.1       Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną stosowaną do przewozu materiałów klasy 1 i materiałów klas 3 do 9. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do przewozu materiałów niebezpiecznych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna ona mieć człony stabilizujące na zewnątrz zbiornika oraz powinno być możliwe jej podnoszenie w stanie napełnionym. Przede wszystkim cysterna przenośna powinna być projektowana w celu umieszczania jej na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny drogowe, kolejowe wagony-cysterny, cysterny niemetalowe i duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) nie są uznawane za cysterny przenośne;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest materiałem przeznaczonym do przewozu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczania, ogrzewania, chłodzenia oraz izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (ang. MAWP) oznacza ciśnienie, które nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień zmierzonych w górnej części zbiornika w warunkach roboczych:
(a)  najwyższe dopuszczone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania; lub
(b)  najwyższe rzeczywiste ciśnienie manometryczne, na które zbiornik został zaprojektowany, i które nie może być mniejsze od sumy:
(i)  prężności bezwzględnej par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar; oraz
(ii)  ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C maksymalna średnia temperatura ładunku);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a)  najwyższego dopuszczonego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania; lub
(b)  sumy:
(i)  prężności bezwzględnej par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar, oraz
(ii)  ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = maksymalna średnia temperatura ładunku, 50°C);
(iii)  ciśnienia fazy ciekłej wywołanego przez siły statyczne wymienione pod 6.7.2.2.12, lecz nie niższego niż 0,35 bara; lub
(c)  dwóch trzecich minimalnego ciśnienia próbnego określonego w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej podanej pod 4.2.5.2.6;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej wynoszącej nie mniej niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Minimalna wielkość ciśnienia próbnego cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu określonych materiałów podana jest w odpowiedniej instrukcji dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2.6;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem nie niższym niż 25% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (ang. MPGM) oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu, zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.3.3.3;
Zakres temperatury obliczeniowej dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla materiałów przewożonych w temperaturze otoczenia. Dla materiałów przewożonych w podwyższonej temperaturze, temperatura obliczeniowa nie powinna być niższa od najwyższej temperatury materiału podczas napełniania, opróżniania lub przewozu. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
Stal drobnoziarnista oznacza stal, która ma ziarno ferrytu o rozmiarze 6 lub mniejszym, określoną w normie ASTM E 112-96 lub w EN 10028-3, Część 3;
Element topliwy oznacza urządzenie obniżające ciśnienie, uruchamiane termicznie i niezamykające się po jego zadziałaniu;
Morska cysterna przenośna oznacza cysternę przenośną o specjalnej konstrukcji umożliwiającej jej wielokrotne użycie w przewozach z, do lub pomiędzy obiektamni morskimi. Morska cysterna przenośna powinna być zaprojektowana i zbudowana zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie dopuszczania kontenerów morskich do używania na pełnym morzu, zawartymi w dokumencie MSC/Circ.860.
6.7.2.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.2.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów budowy naczyń ciśnieniowych uznanych przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z metali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać całkowite bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane odpowiedniej obróbce cieplnej w celu zapewnienia wymaganej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporność na uderzenia. Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Aluminium może być zastosowane jako materiał konstrukcyjny tylko wtedy, gdy jest to wskazane w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych przewidzianych dla określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 lub gdy zostało zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli zastosowanie aluminium zostało zatwierdzone, to powinno być ono zaizolowane w celu zabezpieczenia przed znaczącą utratą właściwości fizycznych wskutek narażenia na oddziaływanie strumienia ciepła o wartości 110 kW/m2 przez okres nie krótszy niż 30 minut. Izolacja powinna być skuteczna we wszystkich temperaturach niższych niż od 649°C i powinna być osłonięta materiałem o temperaturze topnienia nie niższej niż 700°C. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.2.2.2     Zbiorniki, osprzęt i orurowanie cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a)  odporne w dużym stopniu na działanie materiałów przeznaczonych do przewozu; lub
(b)  całkowicie spasywowane lub zabezpieczone przed oddziaływaniem chemicznym; lub
(c)  pokryte wykładziną odporną na korozję bezpośrednio związaną ze zbiornikiem lub połączoną w inny równorzędny sposób.
6.7.2.2.3     Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na oddziaływanie materiału(ów) przeznaczonych do przewozu.
6.7.2.2.4     Jeżeli zbiorniki pokryte są wykładziną, to wykładzina zbiornika powinna być odporna na oddziaływanie materiału(ów) przeznaczonych do przewozu, jednorodna, nieporowata, pozbawiona perforacji, wystarczająco elastyczna, o rozszerzalności termicznej zgodnej z materiałem zbiornika. Wykładzina każdego zbiornika, jego osprzętu i orurowania powinna być ciągła i pokrywać powierzchnię każdego kołnierza. Tam gdzie zewnętrzny osprzęt jest przyspawany do cysterny, wykładzina zbiornika powinna być ciągła wewnątrz instalacji i wokół powierzchni kołnierzy zewnętrznych.
6.7.2.2.5     Połączenia i szwy w wykładzinie powinny być wykonane przez spajanie materiału lub za pomocą innych, równie skutecznych sposobów.
6.7.2.2.6     Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.2.2.7     Materiały cysterny przenośnej, włączając w to urządzenia, uszczelki, wykładziny i wyposażenie, nie powinny oddziaływać niekorzystnie na materiał(y) przeznaczony(e) do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.2.2.8     Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane, łącznie z podporami, tak, aby zapewnić ich bezpieczne podparcie podczas przewozu oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.2.2.9     Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały, bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania i przewozu. Projekt powinien wykazać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.2.2.10    Zbiornik wyposażony w zawór podciśnieniowy powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne wyższe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,21 bara. Zawór podciśnieniowy powinien być tak nastawiony, aby wewnątrz zbiornika nie utrzymywało się podciśnienie większe niż minus (-) 0,21 bara, chyba, że zbiornik zbudowany jest na wyższe nadciśnienie zewnętrzne, w takim przypadku ciśnienie, na które nastawiony jest zawór podciśnieniowy nie powinno być większe od podciśnienia, na które zbiornik został zbudowany. Zbiornik używany tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, może być zaprojektowany na niższe ciśnienie zewnętrzne, po zatwierdzeniu przez właściwą władzę. W takim przypadku zawory podciśnieniowe powinny być tak ustawione, aby działały przy tym niższym ciśnieniu. Zbiornik, który nie jest wyposażony w zawór podciśnieniowy, powinien być zbudowany tak, aby wytrzymywał, bez trwałych odkształceń, ciśnienie zewnętrzne większe co najmniej o 0,4 bara od ciśnienia wewnętrznego.
6.7.2.2.11    Zawory podciśnieniowe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu odpowiadającej kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu, powinny bezzwłocznie uniemożliwiać przedostanie się ognia do zbiornika, lub cysterny przenośne powinny mieć zbiorniki mogące wytrzymywać, bez utraty szczelności, wybuch wewnętrzny spowodowany przedostaniem się ognia do zbiornika.
6.7.2.2.12    Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM)) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1.

______
1   Do obliczeń g = 9,81 m/s2

6.7.2.2.13    Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.2.2.12 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla metali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.2.2.14    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub gwarantowanej granicy plastyczności powinny być zgodne z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Jeżeli stosowane są stale austenityczne, to wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, o ile te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.2.2.15    Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych odpowiadających kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Ponadto powinny być zastosowane środki zapobiegające niebezpiecznemu wyładowaniu ładunków elektrostatycznych.
6.7.2.2.16    Jeżeli jest to wymagane dla niektórych materiałów przeznaczonych do przewozu, w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3, powinny być przewidziane ochrony dodatkowe cystern przenośnych, która może mieć postać zwiększonej grubości ścianki zbiornika lub zwiększonego ciśnienia próbnego. Zwiększona grubość ścianki zbiornika lub wyższe ciśnienie próbne powinny być ustalone na podstawie właściwej oceny ryzyka związanego z przewozem określonych materiałów.
6.7.2.3       Kryteria projektowania
6.7.2.3.1     Zbiorniki powinny być projektowane za pomocą matematycznej analizy naprężeń lub doświadczalnie przez pomiar naprężenia lub za pomocą innych metod zatwierdzonych przez właściwą władzę.
6.7.2.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane tak, aby wytrzymywały próbę hydrauliczną przy ciśnieniu nie niższym niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Wymagania szczególne, odnoszące się do niektórych materiałów, podane są w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podane pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3. Celem jest określenie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.2.4.1 do 6.7.2.4.10.
6.7.2.3.3     Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re =   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.2.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi, zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Jeżeli stosowane są stale austenityczne, to wartości minimalne Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, o ile te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm określone w ateście materiałowym.
6.7.2.3.3.3   Dla stali zastosowanych do konstrukcji zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 1.0000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 12%.
6.7.2.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998, przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.2.4       Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.2.4.1     Minimalna grubość ścianki zbiornika powinna mieć grubość największą z określonych poniżej:
(a)  grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.10;
(b)  grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami o budowie zbiorników ciśnieniowych, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 6.7.2.3; oraz
(c)  grubość minimalna wymieniona w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej wskazanej w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanej pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3.
6.7.2.4.2     Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sypkich lub granulowanych II lub III grupy pakowania, dla których wymagana grubość minimalna może być zmniejszona do nie mniej niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub do grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.3     Jeżeli zbiornik zaopatrzony jest w dodatkowe zabezpieczenia przed uszkodzeniami, to cysterny przenośne o ciśnieniu próbnym mniejszym niż 2,65 bara mogą mieć zmniejszoną grubość ścianki zbiornika, odpowiednio do zastosowanych zabezpieczeń zatwierdzonych przez właściwą władzę. Jednakże zbiorniki o średnicy nie większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości ścianki mniejszej niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości ścianki mniejszej niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.4     Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 3 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.2.4.5     Zabezpieczenia dodatkowe wymienione pod 6.7.2.4.3 mogą być wykonane jako ogólne zewnętrzne zabezpieczenia konstrukcyjne, takie jak odpowiednie konstrukcje typu "sandwich" z pokryciem (płaszcz) zewnętrznym przymocowanym do zbiornika, podwójna ścianka konstrukcyjna lub osłonięcie zbiornika pełną konstrukcją z podłużnych i poprzecznych elementów wzmacniających.
6.7.2.4.6     Grubość równoważna metalu, inna niż grubość podana pod 6.7.2.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:

 

gdzie:
e1 =    wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych, dotyczących cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A1 =    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.2.4.7     Jeżeli w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6 wymienione grubości wynoszą 8 mm, 10 mm, to należy uznać, że grubości te opartena właściwościach stali odniesienia i dotyczą zbiorników o średnicy 1,80 m. Jeżeli zastosowany jest metal inny niż stal miękka (patrz pod 6.7.2.1) lub średnica zbiornika jest większa niż 1,80 m, to grubość powinna być określona za pomocą następującego wzoru:

 

gdzie:
e1 =    wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dotyczących cystern przenośnych, wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3;
d1 =    średnica zbiornika (w m), ale nie mniejsza niż 1,80 m;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A1 =    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu, zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.2.4.8     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż zapisana pod 6.7.2.4.2, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.4. Wszystkie części zbiornika powinny mieć grubość minimalną określoną pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.4. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.2.4.9     Jeżeli zastosowana jest stal miękka (patrz 6.7.2.1), to wówczas nie są wymagane obliczenia za pomocą wzoru pod 6.7.2.4.6.
6.7.2.4.10    Przy połączeniu dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.2.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.2.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas czynności manipulacyjnych i podczas przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza rur, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem sił zewnętrznych (np. przez zastosowanie przekrojów ścinanych). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami lub korkami gwintowanymi) oraz wszelkie pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.7.2.5.2     Wszystkie otwory zbiornika, przeznaczone do napełniania lub opróżniania cystern przenośnych, powinny być wyposażone w ręcznie sterowany zawór odcinający, umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne. Pozostałe otwory, z wyjątkiem otworów dla zaworów wentylacyjnych lub urządzeń obniżających ciśnienie powinny być wyposażone w zawory odcinające lub w inne odpowiednie urządzenia zamykające umiejscowione tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.5.3     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalające na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji i napraw wnętrza. W cysternach przenośnych podzielonych na komory, każda z komór powinna być wyposażona we właz lub inne otwory rewizyjne.
6.7.2.5.4     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu, jak to jest racjonalnie wykonalne. W cysternach przenośnych izolowanych, osprzęt górny powinien być otoczony obudową gromadzącą rozlany materiał, mającą odpowiednie kanały odprowadzające.
6.7.2.5.5     Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.2.5.6     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające, powinno być projektowane i wykonywane przy uwzględnieniu ciśnienia nie niższego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika, biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie oznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby ich przypadkowe otwarcie było niemożliwe.
6.7.2.5.7     Elementy nieruchome, takie jak pokrywy, elementy urządzeń zamykających, itp., powinny być wykonane ze stali niezabezpieczonej przed korozją, jeżeli narażone są na tarcie lub uderzenia wskutek kontaktu z przenośnymi cysternami aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu odpowiadającej kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu.
6.7.2.5.8     Przewody rurowe powinny być projektowane, budowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniami mechanicznymi i drganiami. Wszystkie przewody rurowe powinny być wykonane z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych, o ile jest to możliwe, powinny być spawane.
6.7.2.5.9     Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równoważną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być niższa niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rury, jakie może następować przy gwintowaniu.
6.7.2.5.10    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu mogą podlegać w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.2.5.11    Do budowy zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.2.6       Otwory dolne
6.7.2.6.1     Niektóre materiały nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi. Jeżeli odpowiednie instrukcje cystern przenośnych podane w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i pod 4.2.5.2.6 wskazują, że otwory dolne są zabronione, to oznacza, że w zbiorniku nie powinno być żadnych otworów poniżej poziomu cieczy przy maksymalnym dopuszczalnym stopniu napełnienia. Jeżeli istniejący otwór jest zamknięty, wówczas powinno być to wykonane poprzez wewnętrzne i zewnętrzne przyspawanie jednej płytki do zbiornika.
6.7.2.6.2     Układy wylotowe cystern przenośnych rozładowywanych od dołu, przewożących niektóre materiały stałe krystalizujące lub o bardzo dużej lepkości, powinny być wyposażone w nie mniej niż dwa urządzenia zamykające, umieszczone jedno za drugim, niezależnie od siebie.
Projekt wyposażenia powinien być zgodny z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien obejmować:
(a)  zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(b)  szczelne zaniknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.3     Każdy układ dolnego opróżniania, powinien być wyposażony w trzy umieszczone szeregowo i niezależne od siebie urządzenia odcinające, z wyjątkiem postanowień podanych pod 6.7.2.6.2. Projekt wyposażenia powinien zgodny z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien zawierać:
(a)  samozamykający się wewnętrzny zawór odcinający, którym jest zawór odcinający wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza, albo jego kołnierza dodatkowego, charakteryzujący się tym, że:
(i)  urządzenia sterujące zaworami zaprojektowane są tak, aby nie było możliwe przypadkowe ich otwarcia wskutek uderzenia lub innego działania;
(ii)  zawór może być obsługiwany z góry lub z dołu;
(iii)  jeżeli to możliwe, to położenie zaworu (otwarte lub zamknięte) powinno być możliwe do sprawdzenia z ziemi;
(iv)  zamknięcie zaworu powinno być możliwe z dostępnego miejsca cysterny przenośnej, które jest oddalone od samego zaworu; nie dotyczy to cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów; oraz
(v)  zawór powinien zachowywać skuteczność, nawet w przypadku uszkodzenia urządzeń zewnętrznych sterujących działaniem zaworu;
(b)  zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(c)  szczelne zamknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.4     Dla zbiorników z wykładziną, wewnętrzny zawór odcinający, wymagany pod 6.7.2.6.3 (a), może być zastąpiony przez dodatkowy zewnętrzny zawór odcinający. Producent powinien spełniać wymagania właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.7       Urządzenia bezpieczeństwa
6.7.2.7.1     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone przynajmniej w jedno urządzenie obniżające ciśnienie. Wszystkie urządzenia obniżające ciśnienie, powinny być projektowane, budowane i znakowane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.8       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.2.8.1     Każda cysterna przenośna o pojemności nie mniejszej niż 1.900 litrów i każda niezależna komora cysterny przenośnej o podobnej pojemności, powinna być wyposażona w jedno lub więcej urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego i dodatkowo może mieć płytkę bezpieczeństwa lub element topliwy, równolegle do urządzeń typu sprężynowego z wyjątkiem, gdy jest to zabronione na podstawie przepisu podanego pod 6.7.2.8.3 w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny mieć wystarczającą przepustowość, aby zapobiec pęknięciu zbiornika spowodowanym wzrostem ciśnienia lub podciśnienia występującego podczas napełniania, rozładunku lub oddziaływania ogrzanej zawartości.
6.7.2.8.2     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwiały przedostawanie się jakichkolwiek materiałów z zewnątrz, wyciekanie cieczy lub niebezpieczny wzrost ciśnienia.
6.7.2.8.3     Jeżeli jest to wymagane dla niektórych materiałów przeznaczonych do przewozu, w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6, cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenie obniżające ciśnienie zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli cysterna przenośna przeznaczona do przewozu nie jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie wykonane z materiału zgodnego z przewożonym ładunkiem, wówczas to urządzenie powinno być uzupełnione płytką bezpieczeństwa poprzedzającą urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Jeżeli płytka bezpieczeństwa umieszczona jest w szeregu z wymaganym urządzeniem obniżającym ciśnienie, to w przestrzeni pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem obniżającym ciśnienie powinien być umieszczony manometr lub odpowiedni wskaźnik informujący o wykryciu pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, co mogłoby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozerwać się przy ciśnieniu nominalnym wyższym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.8.4     Każda cysterna przenośna o pojemności mniejszej niż 1.900 litrów powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa, jeżeli płytka ta spełnia wymagania podane pod 6.7.2.11.1. Jeżeli nie zostało zastosowane urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego, to płytka bezpieczeństwa powinna być nastawiona na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym wartości ciśnienia próbnego.
6.7.2.8.5     Jeżeli zbiornik dostosowany jest do obniżania ciśnienia, to układ wlotowy powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie obniżające ciśnienie nastawione na działanie przy ciśnieniu nie wyższym niż MAWP zbiornika a zawór odcinający powinien być zamocowany tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.9       Nastawianie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.9.1     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać tylko w warunkach nadmiernego wzrostu temperatury, ponieważ zbiornik nie powinien podlegać niepożądanym wahaniom ciśnienia podczas normalnych warunków przewozu (patrz 6.7.2.12.2).
6.7.2.9.2     Wymagane urządzenie do obniżania ciśnienia powinno być nastawione na ciśnienie otwarcia przy ciśnieniu nominalnym wynoszącym pięć szóstych ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym nie wyższym niż 4,5 bara i 110% dwóch trzecich ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym wyższym niż 4,5 bara. Po obniżeniu ciśnienia, urządzenie powinno zamykać się najpóźniej przy ciśnieniu niższym o 10% poniżej ciśnienia otwarcia. Urządzenie powinno pozostawać zamknięte przy wszystkich niższych wartościach ciśnieniach. Wymagania te nie przeszkadzają zastosowaniu urządzenia zabezpieczającego przed podciśnieniem lub połączenia układów obniżających ciśnienie i układów zabezpieczających przed podciśnieniem.
6.7.2.10      Elementy topliwe
6.7.2.10.1    Elementy topliwe powinny działać w temperaturze pomiędzy 110°C i 149°C pod warunkiem, że ciśnienie w zbiorniku w temperaturze topnienia nie będzie wyższe niż ciśnienie próbne. Elementy topliwe powinny być umieszczone w górnej części zbiornika z wlotem w przestrzeni gazowej i w żadnym przypadku nie powinny być osłonięte przed zewnętrznym dopływem ciepła. Elementy topliwe nie mogą być stosowane w cysternach przenośnych o ciśnieniu próbnym przekraczającym 2,65 bara. Elementy topliwe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów w podwyższonej temperaturze powinny być projektowane na działanie w temperaturze wyższej od maksymalnej temperatury, jaka będzie występowała podczas przewozu i powinny odpowiadać wymaganiom właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.11      Płytki bezpieczeństwa
6.7.2.11.1    Płytki bezpieczeństwa powinny być dobrane na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu w całym zakresie temperatur obliczeniowych, z wyjątkiem wymienionych pod 6.7.2.8.3. Jeżeli zostały zastosowane płytki bezpieczeństwa, to szczególną uwagę należy zwrócić na wymagania podane pod 6.7.2.5.1 i 6.7.2.8.3.
6.7.2.11.2    Przy podciśnieniach, które mogą występować w cysternach przenośnych, powinny być stosowane odpowiednie płytki bezpieczeństwa.
6.7.2.12      Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.12.1    Urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego wymagane pod 6.7.2.8.1 powinno mieć minimalny przekrój w strefie przepływu równoważny dyszy o średnicy 31,75 mm. Urządzenia neutralizujące podciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny mieć przekrój w strefie przepływu nie mniejszy niż 284 mm2.
6.7.2.12.2    Łączna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie (biorąc pod uwagę zmniejszenie przepływu, gdy cysterna przenośna wyposażona jest w płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego lub, gdy urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego wyposażone jest w przerywacz płomienia), w warunkach pełnego objęcia ogniem cysterny przenośnej, powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do 20% powyżej ciśnienia otwarcia urządzeń ograniczających ciśnienie. Dla uzyskania zamierzonej przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie mogą być zastosowane urządzenia awaryjne. Urządzeniami tymi mogą być elementy topliwe, urządzenia typu sprężynowego lub płytki bezpieczeństwa, albo układ urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego i płytek bezpieczeństwa. Pełna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie może być określona przy użyciu wzoru podanego pod 6.7.2.12.2.1 lub w tabeli podanej pod 6.7.2.12.2.3.
6.7.2.12.2.1  Dla określenia pełnej wymaganej przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości wszystkich urządzeń współpracujących, powinien być zastosowany następujący wzór:

 

gdzie:
Q =   minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F =   współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nie izolowanych F = 1;
dla zbiorników izolowanych F = U(649-t)/13,6, jednak w żadnym przypadku nie może być mniejszy niż 0,25,
gdzie:
U =   przewodność cieplna izolacji, w kW·m-2·K-1, w 38°C;
t =   temperatura rzeczywista materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmuje się t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod warunkiem, że izolacja jest zgodna z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.12.2.4;
A =   całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w m2;
Z =   współczynnik ściśliwości w warunkach zredukowanych (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmuje się Z = 1,0);
T =   temperatura absolutna w stopniach Kelvina (°C + 273) powyżej urządzenia obniżającego ciśnienie, w warunkach zredukowanych;
L =   utajone ciepło parowania cieczy w kJ/kg, w warunkach zredukowanych;
M =   masa cząsteczkowa uwalniającego się gazu;
C =   stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:

 

gdzie:
cp   ciepło właściwe pod stałym ciśnieniem; oraz
cv   ciepło właściwe w stałej objętości.

jeżeli k > 1:

 

jeżeli k = 1 lub k jest nieznane:

 

gdzie e jest stałą matematyczną 2,7183.

C może być także wzięte z następującej tabeli:
 
   k         C  k        C  k        C
 1,00      0,6071,26     0,6601,52     0,704
 1,02      0,6111,28     0,6641,54     0,707
 1,04      0,6151,30     0,6671,56     0,710
 1,06      0,6201,32     0,6711,58     0,713
 1,08      0,6241,34     0,6741,60     0,716
 1,10      0,6281,36     0,6781,62     0,719
 1,12      0,6331,38     0,6811,64     0,722
 1,14      0,6371,40     0,6851,66     0,725
 1,16      0,6411,42     0,6881,68     0,728
 1,18      0,6451,44     0,6911,70     0,731
 1,20      0,6491,46     0,6952,00     0,770
 1,22      0,6521,48     0,6982,20     0,793
 1,24      0,6561,50     0,701 
 
6.7.2.12.2.2  Alternatywnie do powyższego wzoru, zbiorniki cystern przewidziane do przewozu materiałów ciekłych mogą być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie o przepustowościach zgodnych z tabelą podaną pod 6.7.2.12.2.3. Tabela ta zakłada wartość współczynnika izolacji F=1, ale powinna być odpowiednio dostosowana, jeżeli zbiornik jest izolowany. Pozostałe wartości zastosowane do opisania tabeli:

M =  86,7
T =  394 K
L =  334,94 kJ/kg
C =  0,607
Z =  1

6.7.2.12.2.3  Minimalna wymagana szybkość wypływu Q w metrach sześciennych powietrza na sekundę przy ciśnieniu 1 bara i temperaturze 0°C (273K)
 
 
A
Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe)
Q
(Metry sześcienne powietrza na sekundę)
A
Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe)
Q
(Metry sześcienne powietrza na sekundę)
 20,23037,52,539
 30,320402,677
 40,40542,52,814
 50,487452,949
 60,56547,53,082
 70,641503,215
 80,71552,53,346
 90,788553,476
 100,85957,53,605
 120,998603,733
 141,13262,53,860
 161,263653,987
 181,39167,54,112
 201,517704,236
 22,51,670754,483
 251,821804,726
 27,51,969854,967
 302,115905,206
 32,52,258955,442
 352,4001005,676
 
6.7.2.12.2.4  Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia przepustowości urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a)  pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b)  być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.2.13      Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.13.1    Na każdym urządzeniu obniżającym ciśnienie powinny być naniesione w sposób wyraźny i trwały następujące dane:
(a)  ciśnienie (w barach lub kPa) lub temperatura (w °C), na które zostało nastawione jego działanie;
(b)  dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  wartość temperatury odnosząca się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa;
(d)  dopuszczalna tolerancja temperatury dla elementów topliwych; oraz
(e)  przepustowość nominalna urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego, płytek bezpieczeństwa lub elementu topliwego w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe, to powinny być również naniesione następujące dane:
(f)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.2.13.2    Przepustowość nominalna zaznaczona na urządzeniu obniżającym ciśnienie typu sprężynowego powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.2.14      Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.2.14.1    Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby bez ograniczeń umożliwić wymagany przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie za wyjątkiem, gdy zastosowane są dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn i zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej, albo zawory odcinające są zablokowane tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest w ciągłym użyciu. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazów lub par ze zbiornika do tego urządzenia. Otwory lub przewody z wylotów urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.2.15      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.15.1    Jeżeli jest to praktycznie wykonalne, to każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika, w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii. Wszystkie otwory wlotowe, z uwzględnieniem maksymalnego stopnia napełnienia, powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika, a urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ ulatniającego się gazu. W przypadku materiałów palnych uwalniane pary powinny być kierowane na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mogły uderzać w zbiornik. Dopuszcza się stosowanie urządzeń ochronnych odchylających strumień par pod warunkiem, że nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.15.2    Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak zrealizowane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.2.16      Urządzenia pomiarowe
6.7.2.16.1    Do pomiaru poziomu cieczy nie powinny być stosowane urządzenia wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.2.17      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.2.17.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane wraz ze strukturami podtrzymującymi. Z tego względu, przy projektowaniu, powinny być uwzględniane siły wymienione pod 6.7.2.2.12 oraz współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.2.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne struktury.
6.7.2.17.2    Łączne naprężenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny powodować nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do płyt wzmacniających umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.2.17.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji powodowanej przez środowisko.
6.7.2.17.4    Kieszenie dla podnośników widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla podnośników widłowych powinny być nieodłączną częścią ram lub być przymocowane do nich w sposób stały. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni dla podnośników widłowych pod warunkiem, że:
(a)  zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł podnośnika widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni dla podnośników widłowych jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.2.17.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.1.2, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem w wyniku uderzenia bocznego lub wzdłużnego albo wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu się cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.2.18      Zatwierdzenie typu
6.7.2.18.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę i jest zgodna z przeznaczeniem oraz spełnia wymagania niniejszego działu i odpowiednie wymagania dla materiałów podanych w dziale 4.2 i w tabeli A w dziale 3.2. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo powinno zawierać protokół z badania prototypu, materiały lub grupy materiałów dopuszczonych do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i wykładziny (jeżeli występuje) oraz numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru rejestru. W świadectwie powinno być wymienione każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.2.18.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a)   wyniki odpowiednich badań ram określonych w normie ISO 1496-3:1995;
(b)   wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.2.19.3; oraz
(c)   wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.2.19.1, jeżeli jest to wymagane.
6.7.2.19      Badania i próby
6.7.2.19.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie zderzenia. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verification und Versuche TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.2.19.2    Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próba) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne, zgodnie z przepisami podanymi pod 6.7.2.19.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.2.19.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej, powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu, z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone oraz ciśnienia próbnego. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.4    Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.5    Badania okresowe i próby pośrednie 2,5 roczne, powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia, z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału, można odstąpić od przeprowadzania rewizji wewnętrznej podczas 2,5 rocznego badania pośredniego albo zastąpić ją innymi próbami lub procedurami badawczymi ustalonymi przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.19.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu badań i prób wymaganych pod 6.7.2.19.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób mogą być dalej eksploatowane przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b)  o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia przekazania materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.2.19.7    Badania i próby nadzwyczajne są konieczne wówczas, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, oraz demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób, zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.19.5.
6.7.2.19.8    Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a)  zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b)  instalacje rurowe, zawory, układy podgrzewające/chłodzące i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad oraz wszelkich innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niesprawną podczas napełniania, rozładunku oraz podczas przewozu;
(c)  urządzenia uszczelniające pokrywy włazów są skuteczne i nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym, lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f)  wykładziny, jeżeli występują, zostały sprawdzone zgodnie z warunkami określonymi przez producenta wykładzin;
(g)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; oraz
(h)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.2.19.9    Badania i próby podane pod 6.7.2.19.1, 6.7.2.19.3, 6.7.2.19.4, 6.7.2.19.5 i 6.7.2.19.7, powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.2.19.10   W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, z uwzględnieniem przepisów dotyczących budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.2.19.11   Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.2.20      Oznakowanie
6.7.2.20.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób przynajmniej poniższe dane.
Kraj wytwórcy
U Kraj             Numer        Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający   zatwierdzenia  "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne__________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zewnętrzne ciśnienie obliczeniowe3__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zakres temperatur obliczeniowych__________ °C do__________°C
Pojemność wodna w 20°C __________litry
Pojemność wodna każdej komory w 20°C __________ litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak osoby uprawnionej
MAWP układu grzewczego/chłodzącego __________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równoważna grubość stali odniesienia __________mm
Wykładzina ochronna (jeżeli występuje)
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
miesiąc_____ rok_____ ciśnienie próbne__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu.
6.7.2.20.2    Na samej cysternie przenośnej lub na tabliczce metalowej przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa materiału(ów) dopuszczonych do przewozu i maksymalna średnia temperatura ładunku, jeżeli jest wyższa niż 50°C
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM) __________ kg
Masa własna (tara) __________ kg
UWAGA: W celu identyfikacji przewożonego materiału, patrz także część 5.
6.7.2.20.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i manipulowania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".

______
2   Należy zaznaczyć jednostkę miary.
3   Patrz 6.7.2.2.10.

6.7.3         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych
6.7.3.1       Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną o pojemności większej niż 450 litrów, stosowaną do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych klasy 2. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, niezbędnym do przewozu gazów. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Cysterna przenośna powinna mieć na zewnątrz zbiornika człony stabilizujące oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, w stanie napełnionym. Przede wszystkim powinna być ona zaprojektowana w celu umieszczania jej na pojeździe lub na statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny, wagony-cysterny, cysterny niemetalowe, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), butle do gazu i duże naczynia nie są uznawane za odpowiadające definicji cystern przenośnych;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest gazem skroplonym nieschłodzonym przeznaczonym do przewozu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, odpowietrzania, zabezpieczające i izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza ciśnienie zmierzone w górnej części zbiornika podczas jego eksloatacji, które w żadnym przypadku nie może być niższe od 7 barów i nie niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a)  najwyższego dopuszczalnego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas załadunku i rozładunku, lub
(b)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik został zaprojektowany, i które powinno być równe:
(i)  dla gazu skroplonego nieschłodzonego wymienionego w instrukcji T50 cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6, MAWP (w barach) podanemu w instrukcji T50 cystern przenośnych dla tego gazu;
(ii)  dla innych gazów skroplonych nieschłodzonych, nie mniej niż sumie:
-   bezwzględnej prężności par (w barach) gazów skroplonych nieschłodzonych w obliczeniowej temperaturze odniesienia, minus 1 bar; i
-   ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w niewypełnionej przestrzeni gazowej spowodowanego przez obliczeniową temperaturę odniesienia i przez rozszerzającą się fazę ciekłą spowodowaną wzrostem średniej temperatury ładunku tr - tf (tf=temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C jest to maksymalna średnia temperatura ładunku);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego dopuszczonego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania, lub
(b)  sumy:
(i)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik jest zaprojektowany, jak określono pod (b) w definicji MAWP (patrz powyżej); i
(ii)  ciśnienia słupa cieczy określonego na podstawie sił statycznych wymienionych pod 6.7.3.2.9, lecz nie niższego niż 0,35 bara;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej.
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem wewnętrznym nie niższym niż 25% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.3.3.3.3;
Zakres temperatur obliczeniowych dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla gazów skroplonych nieschłodzonych przewożonych w temperaturze otoczenia. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
Obliczeniowa temperatura odniesienia oznacza temperaturę, w której prężność par ładunku jest przyjmowana w celu obliczenia MAWP. Obliczeniowa temperatura odniesienia powinna być niższa od temperatury krytycznej gazu skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu, co ma zapewnić, że gaz przez cały czas pozostanie w stanie ciekłym. Wartość ta dla każdej cysterny przenośnej wynosi:
(a)  zbiornik o średnicy 1,5 m lub mniejszej: 65°C;
(b)  zbiornik o średnicy większej niż 1,5 m:
(i)  bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej: 60°C;
(ii)  z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12): 55°C; oraz
(iii)  z izolacją (patrz 6.7.3.2.12): 50°C;
Gęstość napełniania oznacza średnią masę gazu skroplonego nieschłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/l). Gęstość napełniania podana jest w instrukcji T50 cysterny przenośnej pod 4.2.5.2.6.
6.7.3.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.3.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z stali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporność na uderzenia. Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.3.2.2     Zbiorniki, osprzęt i orurowanie cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a)  w dużym stopniu odporne na działanie gazów skroplonych nieschłodzonych przeznaczonych do przewozu; lub
(b)  całkowicie spasywowane lub zabezpieczone przed oddziaływaniem chemicznym.
6.7.3.2.3     Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie gazu(ów) skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu.
6.7.3.2.4     Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.3.2.5     Materiały cysterny przenośnej włączając w to urządzenia, uszczelki, osłony i wyposażenie nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gaz skroplony nieschłodzony przeznaczony do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.3.2.6     Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane razem z podporami tak, aby zapewnić ich bezpieczne podparcie podczas przewozu oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.3.2.7     Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków używania i przewozu. Projekt powinien wykazywać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.3.2.8     Zbiorniki powinny być zaprojektowane tak, aby wytrzymywały bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne większe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,4 bara (ciśnienie manometryczne). Jeżeli zbiornik będzie narażony na niebezpieczne podciśnienie przed napełnianiem lub podczas rozładunku, to powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał ciśnienie zewnętrzne większe o co najmniej 0,9 bara (ciśnienia manometrycznego) od ciśnienia wewnętrznego, co powinno być potwierdzone doświadczalnie.
6.7.3.2.9     Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
6.7.3.2.10    Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.3.2.9 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla stali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla stali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.3.2.11    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zgodne z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.3.2.12    Jeżeli zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych wyposażone są w izolację cieplną, to układ izolacji cieplnej powinien spełniać następujące wymagania:
(a)  powinien składać się z osłony przykrywającej nie mniej niż jedną trzecią, ale nie więcej niż połowę, górnej powierzchni zbiornika, oddzielonej od zbiornika co najmniej 40 mm warstwą powietrza; lub

______
1   Do obliczeń g = 9,81 m/s2.

(b)  powinien składać się z pełnej powłoki wykonanej z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości, zabezpieczonej tak, aby zapobiec przenikaniu wilgoci i uszkodzeniu w normalnych warunkach przewozu oraz aby zapewnić przewodność cieplną nie większą niż 0,67 W·m-2·K-1;
(c)  jeżeli powłoka zabezpieczająca jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie, które w przypadku rozszczelnienia się zbiornika lub jego wyposażenia powinno zapobiec powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej; oraz
(d)  izolacja cieplna nie powinna utrudniać dostępu do urządzeń służących do napełniania i rozładunku.
6.7.3.2.13    Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.3.3       Kryteria projektowania
6.7.3.3.1     Zbiorniki powinny być o przekroju kołowym.
6.7.3.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 ciśnienia obliczeniowego. Projekt zbiornika powinien uwzględniać wartości MAWP przewidzianego w instrukcji T50 dla cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6 dla każdego gazu skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu. Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.3.4.
6.7.3.3.3     Dla stali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re =   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.3.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm wymienione w ateście materiałowym.
6.7.3.3.3.3   Dla stali zastosowanych do budowy zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali.
6.7.3.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.3.4       Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.3.4.1     Minimalna grubość ścianki zbiornika powinna być największą z grubości określonych poniżej:
(a)  grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami pod 6.7.3.4; oraz
(b)  grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami dotyczącymi budowy zbiorników ciśnieniowych uwzględniającymi wymagania podane pod 6.7.3.3.
6.7.3.4.2     Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innej stali. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innej stali.
6.7.3.4.3     Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 4 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.3.4.4     Równoważna grubość stali, inna niż grubość zapisana pod 6.7.3.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:

 

gdzie:
e1 =   wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanej stali;
e0 =   grubość minimalna (w mm) stali odniesienia podana pod 6.7.3.4.2;
Rm1 =  gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanej stali (patrz pod 6.7.3.3.3);
A1 =   gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanej stali zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.

6.7.3.4.5     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż określona pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Wszystkie części zbiornika powinny mieć grubość minimalną określoną pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.3.4.6     Jeżeli zastosowana jest stal miękka (patrz 6.7.3.1), to wówczas nie są wymagane obliczenia przy pomocy wzoru podanego pod 6.7.3.4.4.
6.7.3.4.7     Na połączeniach dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.3.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.3.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie przekrojów ścinanych). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami lub korkami gwintowanymi) oraz jakiekolwiek pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem.
6.7.3.5.2     Wszystkie otwory zbiorników cystern przenośnych o średnicy większej niż 1,5 mm, za wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie, otworów inspekcyjnych i zamkniętych otworów upustowych, powinny być wyposażone w trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi wewnętrzny zawór odcinający, zawór nadmiarowy wypływu lub równoważne urządzenie, drugie stanowi zewnętrzny zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub urządzenie równoważne.
6.7.3.5.2.1   Jeżeli cysterna przenośna wyposażona jest w zawór nadmiarowy wypływu, to zawór ten powinien być tak umocowany, aby jego gniazdo znajdowało się wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza, albo - jeżeli jest przymocowany od zewnątrz - to jego zamocowanie powinno być tak zaprojektowane, aby nawet w przypadku uderzenia jego skuteczność była zachowana. Zawór nadmiarowy wypływu powinien być dobrany i zamocowany tak, aby zamykał się automatycznie w przypadku osiągnięcia wypływu określonego przez producenta. Połączenia i wyposażenie dodatkowe prowadzące do lub od tych zaworów powinny mieć przepustowość większą od przewidywanego wypływu z zaworu nadmiarowego.
6.7.3.5.3     Dla otworów do napełniania i rozładunku pierwszym urządzeniem odcinającym powinien być wewnętrzny zawór odcinający, a drugim zawór odcinający umiejscowiony w dostępnym miejscu na każdym przewodzie rurowym do napełniania i opróżniania.
6.7.3.5.4     W cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych palnych i/lub trujących napełnianych i opróżnianych oddolnie, wewnętrzny zawór odcinający powinien być szybkozamykającym się urządzeniem bezpieczeństwa, które zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku, albo w przypadku ogarnięcia jej pożarem. Z wyjątkiem cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, powinno być możliwe zdalne uruchamianie tego urządzenia.
6.7.3.5.5     Oprócz otworów do napełniania, rozładunku i wyrównywania ciśnienia gazu, zbiorniki mogą być wyposażone w otwory do instalowania przyrządów pomiarowych, termometrów i manometrów. Połączenia dla tych przyrządów powinny być wykonane za pomocą odpowiednio przyspawanych końcówek wylotowych lub kieszeni i nie powinny być łączone ze zbiornikiem za pomocą gwintu.
6.7.3.5.6     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalający na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji, i napraw wnętrza.
6.7.3.5.7     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.3.5.8     Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.3.5.9     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być zaprojektowane i konstruowane przy uwzględnieniu ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika (MAWP), biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie oznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby było niemożliwe ich przypadkowe otwarcie.
6.7.3.5.10    Połączenia rurowe powinny być projektowane, konstruowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie połączenia rurowe powinny być wykonane z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych, o ile jest to możliwe, powinny być spawane.
6.7.3.5.11    Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równorzędną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być mniejsza niż 525°C. Nacięcie gwintu w połączeniach gwintowanych nie powinno zmniejszać wytrzymałości przewodu rurowego.
6.7.3.5.12    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.3.5.13    W konstrukcji zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.3.6       Otwory dolne
6.7.3.6.1     Niektóre gazy skroplone nieschłodzone nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi, jeżeli instrukcja T50 dla cystern przenośnych podana pod 4.2.5.2.6 wskazuje, że otwory dolne są zabronione. Otwory poniżej poziomu fazy ciekłej w zbiorniku nie są dozwolone, jeżeli jest on wypełniony do maksymalnego dopuszczalnego stopnia. napełnienia.
6.7.3.7       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.3.7.1     Cysterny przenośne powinny być wyposażona w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinno być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Urządzenia te po rozładunku powinny zamykać się przy ciśnieniu nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte przy ciśnieniach niższych. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na siły dynamiczne, w tym falowania cieczy. Płytki bezpieczeństwa nie są dopuszczone, jeżeli nie są umieszczone szeregowo z urządzeniem obniżającym ciśnienie typu sprężynowego.
6.7.3.7.2     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się innych substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i niebezpiecznego wzrostu ciśnienia.
6.7.3.7.3     Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu niektórych gazów skroplonych nieschłodzonych wymienionych w instrukcji cysterny przenośnej T50 podanej pod 4.2.5.2.6, powinny być wyposażone w urządzenie obniżające ciśnienie zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli cysterna przenośna o określonym przeznaczeniu nie jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie, wykonane z materiału zgodnego z przewożonym ładunkiem, to zastosowane urządzenie powinno zawierać płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą zawór typu sprężynowego obniżający ciśnienie. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa a urządzeniem obniżającym ciśnienie powinna być wyposażona w manometr lub odpowiedni wskaźnik. Takie rozwiązanie pozwala na wykrycie pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, co mogłoby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozrywać się przy ciśnieniu nominalnym wyższym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.7.4     W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu określonym pod 6.7.3.7.1, dla gazu mającego najwyższe maksymalne dopuszczalne ciśnienie spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8       Przepustowość urządzeń zabezpieczających
6.7.3.8.1     Łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być na tyle wystarczająca, że w przypadku pełnego ogarnięcia pożarem cysterny przenośnej, ciśnienie (uwzględniając wzrost ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczy 120% MAWP. Dla uzyskania zamierzonej przepustowości mogą być zastosowane urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być przyjmowana dla gazu wymagającego największej maksymalnej przepustowości spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8.1.1   W celu określenia łącznej wymaganej przepustowości urządzeń zabezpieczających, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości kilku urządzeń, powinien być zastosowany następujący wzór4:

 

gdzie:
Q =   minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F =   współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nie izolowanych: F =  1;
dla zbiorników izolowanych: F =    U (649-t)/13,6, jednak w żadnym przypadku nie może być mniejszy niż 0,25
gdzie:
U =   przewodność cieplna izolacji, w kW·m-2·K-1, w 38°C;
t =   temperatura rzeczywista materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmuje się t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod 4warunkiem, że izolacja jest zgodna z 6.7.3.8.1.2;
gdzie:
A =   całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w metrach kwadratowych;
Z =   współczynnik ściśliwości w warunkach zredukowanych (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmujemy Z równe 1,0);
T =   temperatura absolutna w stopniach Kelwina (°C + 273) powyżej urządzenia obniżającego ciśnienie w warunkach zredukowanych;
L =   utajone ciepło parowania cieczy w kJ/kg w warunkach zredukowanych;
M =   masa cząsteczkowa uwalniającego się gazu;
C =   stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:

 

gdzie:
cp   ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu; oraz
cv   ciepło właściwe przy stałej objętości.

gdy k > 1:

 

gdy k = 1 lub k nie jest znane:

 

gdzie e jest stałą matematyczną równą 2,7183

______
4   Wzór ten stosuje się tylko do gazów skroplonych nieschłodzonych, które mają temperatury krytyczne powyżej temperatury w warunkach zredukowanych. Dla gazów, które mają temperatury krytyczne poniżej temperatury w warunkach zredukowanych, obliczenie przepustowości urządzenia odciążającego ciśnienie, powinno uwzględnić się dalsze właściwości fizykochemiczne gazu (patrz np. CGA S-1.2-1995).

C może być także wzięte z następującej tabeli:
 
   k        C  k        C  k       C
 1,00     0,6071,26    0,6601,52    0,704
 1,02     0,6111,28    0,6641,54    0,707
 1,04     0,6151,30    0,6671,56    0,710
 1,06     0,6201,32    0,6711,58    0,713
 1,08     0,6241,34    0,6741,60    0,716
 1,10     0,6281,36    0,6781,62    0,719
 1,12     0,6331,38    0,6811,64    0,722
 1,14     0,6371,40    0,6851,66    0,725
 1,16     0,6411,42    0,6881,68    0,728
 1,18     0,6451,44    0,6911,70    0,731
 1,20     0,6491,46    0,6952,00    0,770
 1,22     0,6521,48    0,6982,20    0,793
 1,24     0,6561,50    0,701 
 
6.7.3.8.1.2   Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia przepustowości urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a)  pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b)  być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.3.9       Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.9.1     Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a)  ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b)  dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  temperatury odnoszącej się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa; oraz
(d)  nominalnej przepustowości urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s).
Jeżeli jest to możliwe, to powinna być również podana:
(e)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.3.9.2     Przepustowość nominalna naniesiona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.3.10      Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.3.10.1    Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby umożliwić wymagany, niezakłócony przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie z wyjątkiem przypadku, gdy zastosowane są dwa urządzenia dla potrzeb konserwacji lub z innych przyczyn, a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej lub zawory odcinające połączone są tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest ciągle gotowe do użycia i spełnia wymagania podane pod 6.7.3.8. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazu ze zbiornika do tego urządzenia. Otwory z urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.3.11      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.11.1    Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika, w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii, jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ ulatniających się gazów. W przypadku gazów skroplonych nieschłodzonych palnych, uchodzący gaz powinien być kierowany na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mógł uderzać w zbiornik. Mogą być stosowane urządzenia ochronne odchylające strumień par, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.11.2    Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak wykonane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.3.12      Urządzenia pomiarowe
6.7.3.12.1    Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przez ich ważenie, to powinny być one wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.3.13      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.3.13.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z uwzględnieniem konstrukcji podtrzymujących. Z tego względu powinny być uwzględniane przy projektowaniu siły wymienione pod 6.7.3.2.9 i współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.3.2.10. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.3.13.2    Łączne naprężenia powodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do wzmocnionych płyt umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.3.13.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.3.13.4    Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury lub na stałe przymocowane do ramy. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni wózków widłowych pod warunkiem, że:
(a)  zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni dla wideł jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.3.13.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z ustaleniami pod 4.2.2.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może być zderzakiem lub ramą;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.3.14      Zatwierdzenie typu
6.7.3.14.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest zgodna z jej przeznaczeniem, spełnia wymagania niniejszego działu oraz stosowne postanowienia dla gazów przewidzianych w instrukcji cysterny przenośnej T50 pod 4.2.5.2.6. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu i powinno wymieniać gazy dopuszczone do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinno być wskazane każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.3.14.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a)  wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.3.15.3;
(c)  wyniki prób udarowych określonych pod 6.7.3.15.1, jeżeli jest to wymagane.
6.7.3.15      Badania i próby
6.7.3.15.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche ,TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.3.15.2    Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż co pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne zgodnie z ustaleniami pod 6.7.3.15.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.3.15.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu z uwzględnieniem gazów skroplonych nieschłodzonych, które będą przewożone i próbę ciśnieniową zgodnie z przepisami dotyczącymi ciśnień próbnych podanymi pod 6.7.3.3.2. Za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego próba ciśnieniowa może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy zbiornika poddawanego pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednią metodą nieniszczącą. Nie odnosi się to do osłony ochronnej.
6.7.3.15.4    Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.3.15.5    Okresowe badania i próby pośrednie 2,5 roczne powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z uwzględnieniem gazów skroplonych nie schłodzonych, które będą przewożone, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu jednego gazu skroplonego nie schłodzonego, 2,5 letnia rewizja wewnętrzna może być odroczona lub zastąpiona innymi próbami albo procedurami badawczymi ustalonymi przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.15.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu okresowych badań i prób wymaganych pod 6.7.3.15.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób mogą być dalej eksploatowane przez okres nie przekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b)  o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.3.15.7    Badania nadzwyczajnę i próby są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań nadzwyczajnych i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z wymaganiami pod 6.7.3.15.5.
6.7.3.15.8    Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a)  zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b)  instalacje rurowe, zawory i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad oraz innych objawów włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku oraz przewozu;
(c)  uszczelnienia pokryw włazów są skuteczne i nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d)  brakujące lub poluzowane śruby, lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym, albo zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(g)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.3.15.9    Badania i próby określone pod 6.7.3.15.1, 6.7.3.15.3, 6.7.3.15.4, 6.7.3.15.5 i 6.7.3.15.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.3.15.10   W każdym przypadku, gdy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, z uwzględnieniem przepisów budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.3.15.11   Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.3.16      Oznakowanie
6.7.3.16.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób przy najmniej poniższe dane.
Kraj wytwórcy
U Kraj             Numer        Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający   zatwierdzenia  "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne _______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP _______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zewnętrzne ciśnienie obliczeniowe5_______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zakres temperatur obliczeniowych_______ °C do _______°C
Obliczeniowa temperatura odniesienia _______ °C
Pojemność wodna w 20°C _______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak osoby uprawnionej
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równoważna grubość stali odniesienia _______mm
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
Miesiąc _____ rok_____ ciśnienie próbne_____ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu.

______
2   Należy zaznaczyć jednostkę miary.
5   Patrz 6.7.3.2.8

6.7.3.16.2    Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa gazu(ów) skroplonego nieschłodzonego dopuszczonego do przewozu
Największa dozwolona masa ładunku każdego dopuszczonego gazu skroplonego nieschłodzonego ________ kg
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM)________ kg
Masa własna (tara) ________ kg
UWAGA: W celu identyfikacji przewożonego gazu skroplonego nieschłodzonego, patrz także część 5.
6.7.3.16.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i używania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.4         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
6.7.4.1       Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna oznacza konstrukcję, która normalnie składa się z:
(a)  powłoki ochronnej oraz jednego lub więcej zbiorników wewnętrznych, gdzie przestrzeń pomiędzy zbiornikiem(ami) i powłoką ochronną pozbawiona jest powietrza (izolacja próżniowa) i może zawierać w sobie układ izolacji cieplnej; lub
(b)  powłoki ochronnej oraz zbiornika wewnętrznego z warstwą pośrednią stałego cieplnego materiału izolacyjnego (np. zestalona pianka);
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną izolowaną cieplnie, o pojemności większej niż 450 litrów, z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do przewozu gazów skroplonych schłodzonych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez odejmowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna mieć człony stabilizujące na zewnątrz cysterny oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, gdy jest napełniona. Przede wszystkim powinna być projektowana w celu umieszczania na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy - cysterny drogowe, wagony - cysterny kolejowe, cysterny niemetalowe, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), butle do gazu i duże naczynia nie są uznawane za cysterny przenośne;
Cysterna oznacza konstrukcję, która normalnie składa się z:
(a)  powłoki ochronnej oraz jednego lub więcej zbiorników wewnętrznych, gdzie przestrzeń pomiędzy zbiornikiem(ami) i powłoką ochronną pozbawiona jest powietrza (izolacja próżniowa) i może zawierać w sobie układ izolacji cieplnej; lub
(b)  powłoki ochronnej oraz zbiornika wewnętrznego z warstwą pośrednią ze stałego materiału izolacyjnego (np. zestalona pianka);
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest gazem skroplonym schłodzonym przeznaczonym do przewozu, łącznie z otworami i ich zamknięciami, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Płaszcz ochronny oznacza pokrycie zewnętrzne izolacji lub okrycie, które może być częścią układu izolacyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, podwyższania ciśnienia, chłodzenia i izolacji cieplnej;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza najwyższe dozwolone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika napełnionej cysterny przenośnej w jej pozycji roboczej, z uwzględnieniem najwyższego ciśnienia rzeczywistego podczas napełniania i rozładunku;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas próby ciśnieniowej;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem wewnętrznym nie mniejszym niż 90% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza masę sumaryczną samej cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Czas utrzymywania oznacza czas, który upłynie od ustalenia początkowych warunków napełniania do chwili, gdy ciśnienie rosnące wskutek dopływu ciepła, nie osiągnie wartości najniższej, na którą jest wyregulowane urządzenie(a) ograniczające ciśnienie;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Minimalna temperatura obliczeniowa oznacza temperaturę, która jest przyjęta do obliczeń i budowy zbiornika, nie wyższa niż najniższa ("najzimniejsza") temperatura zawartości (temperatura podczas eksploatacji) podczas normalnych warunków napełniania, rozładunku i przewozu.
6.7.4.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.4.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych, uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki i płaszcze ochronne powinny być wykonane z materiałów metalowych nadających się do obróbki. Płaszcze ochronne powinny być wykonane ze stali. Materiały niemetaliczne mogą być stosowane do połączeń i podpór pomiędzy zbiornikiem a płaszczem ochronnym, pod warunkiem, że ich właściwości w najniższej temperaturze obliczeniowej uznane są za dostateczne. Materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do zbiorników spawanych i płaszczy ochronnych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić najniższą temperaturę obliczeniową ze względu na ryzyko kruchego pękania, kruchości wodorowej, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową oraz odporności na uderzenia. Jeżeli stosuje się stali drobnoziarnistej, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normami materiałowymi, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odporne na warunki zewnętrzne, w których mogą być przewożone.
6.7.4.2.2     Każda część cysterny przenośnej, włącznie z osprzętem, uszczelkami i układem połączeń rurowych, które w warunkach normalnych mogą stykać się z przewożonym gazem skroplonym schłodzonym powinna być zgodna z tym gazem.
6.7.4.2.3     Należy unikać kontaktu pomiędzy metalami mogącego spowodować uszkodzenia w wyniku korozji elektrochemicznej.
6.7.4.2.4     Układ izolacji cieplnej powinien zapewniać całkowite i skuteczne pokrycie zbiornika(ów) materiałem izolacyjnym. Izolacja zewnętrzna powinna być zabezpieczona płaszczem ochronnym tak, aby zapobiec wnikaniu wilgoci lub innym uszkodzeniom w normalnych warunkach przewozu.
6.7.4.2.5     Jeżeli płaszcz ochronny jest gazoszczelny, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej.
6.7.4.2.6     Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mających temperaturę wrzenia pod ciśnieniem atmosferycznym poniżej -182°C, nie powinny zawierać materiałów, które mogą reagować w sposób niebezpieczny z tlenem lub atmosferą wzbogaconą w tlen, jeżeli umieszczone są w izolacji cieplnej, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z tlenem albo cieczą wzbogaconą w tlen.
6.7.4.2.7     Podczas użytkowania materiały izolacyjne nie powinny pogarszać nadmiernie swoich właściwości.
6.7.4.2.8     Dla każdego gazu schłodzonego skroplonego przeznaczonego do przewozu w cysternie przenośnej powinien być określony czas utrzymywania wymaganej temperatury.
6.7.4.2.8.1   Czas utrzymywania wymaganej temperatury powinien być określony w sposób uznany przez właściwą władzę z uwzględnieniem:
(a)  skuteczności układu izolacyjnego, określonego zgodnie z 6.7.4.2.8.2;
(b)  najniższego wyregulowanego ciśnienia urządzenia ograniczającego ciśnienie;
(c)  początkowych warunków napełniania;
(d)  założonej temperatury otoczenia 30°C;
(e)  właściwości fizycznych poszczególnych gazów skroplonych schłodzonych przeznaczonych do przewozu.
6.7.4.2.8.2   Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła w watach) powinna być określona poprzez badanie typu cysterny przenośnej zgodnie z procedurami uzgodnionymi przez właściwą władzę. Badanie to powinno polegać na:
(a)   pomiarze ubytku gazu w określonym czasie przy stałym ciśnieniu (np. pod ciśnieniem atmosferycznym); albo
(b)   pomiarze przyrostu ciśnienia w zbiorniku w układzie zamkniętym w określonym czasie.
Jeżeli badania wykonywane są pod stałym ciśnieniem, wówczas należy uwzględnić zmiany ciśnienia atmosferycznego. Jeżeli przeprowadzane są obie próby, to powinny być wykonane korekty dla każdego odchylenia temperatury otoczenia od przyjętej temperatury odniesienia 30°C.
UWAGA: Odnośnie do określenia aktualnego czasu utrzymywania przed każdą podróżą patrz 4.2.3.7.
6.7.4.2.9     Płaszcz ochronny izolacji próżniowej cysterny o podwójnych ściankach powinien albo być obliczony na ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1 bar) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z uznanymi przepisami technicznymi, albo na krytyczne ciśnienie deformujące nie mniejsze niż 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne). Przy ocenie wytrzymałości płaszcza ochronnego na działanie ciśnienia zewnętrznego mogą być uwzględnione wewnętrzne i zewnętrzne urządzenia wzmacniające.
6.7.4.2.10    Cysterny przenośne powinny być projektowane i konstruowane razem z podporami tak, aby zapewnić bezpieczne podparcie podczas przewozu i odpowiednie uchwyty do podnoszenia i opuszczania.
6.7.4.2.11    Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, przynajmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania. Projekt powinien wykazać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału spowodowane cyklicznym występowaniem tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.4.2.12    Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: MPGM pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1.
6.7.4.2.13    Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.4.2.12, powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.4.2.14    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być wartościami zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali lub jeśli zastosowano materiały niemetaliczne, to wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.4.2.15    Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.4.3       Kryteria projektowania
6.7.4.3.1     Zbiorniki powinny być o przekroju kołowym.
6.7.4.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 MAWP. Dla zbiorników z izolacją próżniową ciśnienie próbne nie powinno być mniejsze niż 1,3 sumy MAWP i 100 kPa (1 bar). W żadnym przypadku ciśnienie próbne nie może być mniejsze niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne). Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern określonych pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7.
6.7.4.3.3     Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie błonowe σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm przy ciśnieniu próbnym, gdzie:
Re =   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.

______
1   Do obliczeń g = 9,81 m/s2

6.7.4.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być minimalnymi wartościami zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm, określone w ateście materiałowym.
6.7.4.3.3.3   Dla stali zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm przy zachowaniu minimum 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm, przy zachowaniu minimum 12%.
6.7.4.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.1.4.4       Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.4.4.1     Minimalna grubość zbiornika powinna być największą z grubości określonych poniżej:
(a)  grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7; lub
(b)  grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych, uwzględniającymi wymagania podane pod 6.7.4.3.
6.7.4.4.2     Zbiorniki, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.3     Zbiorniki cystern z izolacją próżniową, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu. Podobne zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.4     Dla cystern z izolacją próżniową łączna grubość płaszcza ochronnego i zbiornika powinna odpowiadać grubości minimalnej podanej pod 6.7.4.4.2, grubość ścianki samego zbiornika nie powinna być mniejsza od minimalnej grubości podanej pod 6.7.4.4.3.
6.7.4.4.5     Zbiorniki, niezależnie od materiału konstrukcyjnego, nie powinny mieć ścianek o grubości mniejszej niż 3 mm.
6.7.4.4.6     Grubość równoważna metalu, inna niż grubość dla stali odniesienia podana pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:

 

gdzie:
e1 =    wymagana równoważna grubość (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    minimalna grubość (w mm) stali odniesienia podana pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz 6.7.4.3.3);
A1 =    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.

6.7.4.4.7     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż określona pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.5. Wszystkie części zbiornika powinny mieć minimalną grubość określoną pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.6. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.4.4.8     Na połączeniach dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.4.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.4.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy ramą i cysterną lub płaszczem i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza rur, urządzenia zamykające), zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie ścinanych przekrojów). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze lub gwintowane korki) oraz jakiekolwiek pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.7.4.5.2     Każdy otwór do napełniania i opróżniania cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych palnych powinien być wyposażony w przynajmniej trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające, umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko płaszcza ochronnego jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie. Urządzenie odcinające najbliższe płaszcza ochronnego powinno być szybko działającym urządzeniem zamykającym, które zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku albo ogarnięcia pożarem. Powinno być możliwe obsługiwanie tego urządzenia z odległości.
6.7.4.5.3     Każdy otwór do napełniania i rozładunku cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych niepalnych powinien być wyposażone w przynajmniej dwa niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko płaszcza ochronnego jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie.
6.7.4.5.4     W odcinkach przewodów rurowych, które mogą być zamknięte z dwóch stron i w których może znajdować się ciekły produkt, powinny być przewidziane sposoby automatycznego obniżenia ciśnienia w celu nie dopuszczenia do wzrostu ciśnienia wewnątrz przewodów rurowych.
6.7.4.5.5     Cysterny z izolacją próżniową nie muszą być wyposażone w otwory inspekcyjne.
6.7.4.5.6     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.4.5.7     Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.4.5.8     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być projektowane i wykonywane z uwzględnienieniem ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe MAWP zbiornika biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. W przypadku innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie określone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby było niemożliwe ich przypadkowe otwarcie.
6.7.4.5.9     Jeżeli zastosowane są układy ciśnieniowe, to połączenie cieczy i par z tym układem powinno następować poprzez zawór tak blisko płaszcza ochronnego, jak jest to racjonalnie wykonalne, aby zapobiec ubytkowi zawartości w przypadku uszkodzenia układów ciśnieniowych.
6.7.4.5.10    Przewody rurowe powinny być projektowane, wytwarzane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie przewody rurowe powinny być z odpowiedniego materiału. W celu niedopuszczenia do wycieku spowodowanego pożarem, pomiędzy płaszczem ochronnym i połączeniem z pierwszym zamknięciem dowolnego wylotu powinny być zastosowane tylko przewody rurowe stalowe i złącza spawane. Sposób przymocowania zamknięcia do tego łącznika powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. W innych miejscach połączenia przewodów rurowych powinny być spawane, jeżeli jest to konieczne.
6.7.4.5.11    Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub złączką metalową równoważną wytrzymałościowo. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być niższa niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rury, jakie może następować przy gwintowaniu.
6.7.4.5.12    Materiały konstrukcyjne zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny mieć zadawalające właściwości w najniższych temperaturach roboczych cysterny przenośnej.
6.7.4.5.13    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.4.6       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.4.6.1     Każdy zbiornik powinien być wyposażony w nie mniej niż dwa niezależne urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinny być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Urządzenia te, po obniżeniu ciśnienia, powinny zamykać się pod ciśnieniem nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte pod niższymi ciśnieniami. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na działanie sił dynamicznych, w tym falowania cieczy.
6.7.4.6.2     Zbiorniki do gazów skroplonych schłodzonych niepalnych oraz wodoru mogą mieć dodatkowo płytkę bezpieczeństwa równolegle z urządzeniami typu sprężynowego określonymi pod 6.7.4.7.2 i 6.7.4.7.3.
6.7.4.6.3     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i wzrostu niebezpiecznego nadciśnienia.
6.7.4.6.4     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.7       Przepustowość i ustawienie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.7.1     W przypadku utraty próżni w cysternach z izolacją próżniową lub ubytku 20% izolacji w cysternie izolowanej materiałem stałym, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być na tyle duża, aby ciśnienie (uwzględniając wzrost ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczyło 120% MAWP.
6.7.4.7.2     Dla gazów skroplonych schłodzonych niepalnych (z wyjątkiem tlenu) oraz wodoru, przepustowość ta może być osiągnięta poprzez zastosowanie płytek bezpieczeństwa równolegle z wymaganymi zaworami bezpieczeństwa. Płytki bezpieczeństwa powinny rozrywać się przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu zbiornika.
6.7.4.7.3     Zgodnie z warunkami podanymi pod 6.7.4.7.1 i 6.7.4.7.2, przy równoczesnym całkowitym objęciu pożarem, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do ciśnienia próbnego.
6.7.4.7.4     Wymagana przepustowość urządzeń zabezpieczających, powinna być obliczana zgodnie z ustalonymi przepisami technicznymi, uznanymi przez właściwą władzę6.

______
6   Patrz np. CGA Broszura S-1.2-1995.

6.7.4.8       Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.8.1     Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a)  ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b)  dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  temperatury odnoszącej się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa;
(d)  przepustowości nominalnej urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe to powinna być również podana:
(e)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.4.8.2     Przepustowość nominalna naniesiona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.4.9       Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.4.9.1     Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby umożliwić wymagany, niezakłócony przepływ gazu do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie z wyjątkiem, gdy są zastosowane dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn, a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej albo zawory odcinające są połączone tak, że wymagania pod 6.7.4.7 są zawsze spełnione. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazu ze zbiornika do tego urządzenia. Układ przewodów rurowych dla wylotu par lub cieczy z otworów urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinien kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.4.10      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.10.1    Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii, jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ wydostających się par. Dla gazów skroplonych schłodzonych uwalniane pary powinny być kierowane na zewnątrz cysterny w taki sposób, żeby nie mogły zderzać się z cysterną. Mogą być stosowane urządzenia ochronne, które odchylają strumień par, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.4.10.2    Rozmieszczenie tych urządzeń powinny być tak wykonane, aby uniemożliwić osobom nieupoważnionym dostęp do nich oraz zabezpieczyć je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.4.11      Urządzenia pomiarowe
6.7.4.11.1    Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przez ich ważenie, to powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.4.11.2    W płaszczu ochronnym cysterny przenośnej izolowanej próżniowo powinien być przewidziany króciec do pomiaru próżni.
6.7.4.12      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.4.12.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z uwzględnieniem konstrukcji podtrzymujących. Z tego względu, przy projektowaniu, powinny być uwzględniane siły wymienione pod 6.7.4.2.12 oraz współczynnik bezpieczeństwa podany pod 6.7.4.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.4.12.2    Łączne obciążenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w dowolnej części cysterny. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do płyt wzmacniających umiejscowionych na cysternie w punktach podparcia.
6.7.4.12.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.4.12.4    Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury konstrukcyjnej lub w sposób stały przymocowane do ramy. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni dla wideł pod warunkiem, że:
(a)  cysterna razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczona przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni dla wideł jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.4.12.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.3.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub przewrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub przewróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmacniających pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub przewróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995;
(e)  zabezpieczenie cysterny przenośnej od uderzeń lub przewrócenia przez zastosowanie płaszcza ochronnego izolacji próżniowej.
6.7.4.13      Zatwierdzenie typu
6.7.4.13.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest zgodna z jej przeznaczeniem, spełnia wymagania niniejszego działu oraz stosowne postanowienia dla gazów przewidzianych w instrukcji cysterny przenośnej T50 pod 4.2.5.2.6. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu i powinno wymieniać gazy skroplone schłodzone dopuszczone do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinno być wskazane każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.4.13.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a)  wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.4.14.3; oraz
(c)  wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.4.14.1, jeżeli są wymagane.
6.7.4.14      Badania i próby
6.7.4.14.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche, TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.4.14.2    Cysterna i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne, zgodnie z ustaleniami pod 6.7.4.14.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.4.14.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika cysterny przenośnej i jego osprzętu z uwzględnieniem gazów skroplonych schłodzonych, które będą przewożone i próbę ciśnieniową zgodnie z przepisami dotyczącymi ciśnień próbnych podanymi pod 6.7.4.3.2. Za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego, próba ciśnieniowa może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy poddawane pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednio nieniszczącą metodą. Nie dotyczy to płaszcza ochronnego.
6.7.4.14.4    Badania okresowe i próby 5 letnie i 2,5 letnie powinny obejmować rewizję zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z odpowiednim uwzględnieniem przewożonych gazów skroplonych schłodzonych, próbę szczelności, sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego i sprawdzenie próżni, jeżeli jest zastosowana. W przypadku cystern z izolacją nie próżniową, płaszcz ochronny i izolacja powinny być odejmowane podczas 2,5 letniej i 5 letniej rewizji okresowej, ale tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.5    Ponadto, podczas 5 letniego badania okresowego i prób cystern z izolacją niepróżniową, płaszcz ochronny i izolacja powinny być odejmowane, ale tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu badań i prób wymaganych pod 6.7.4.14.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób, mogą być dalej eksploatowane przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b)  o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.4.14.7    Badania i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń, albo od stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie przynajmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z wymaganiami pod 6.7.4.14.4.
6.7.4.14.8    Rewizja wewnętrzna podczas badania odbiorczego i próby powinny zapewnić, że zbiornik został skontrolowany pod względem wżerów, korozji, otarcia, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu.
6.7.4.14.9    Rewizja zewnętrzna powinna zapewnić, że:
(a)  zewnętrzne przewody rurowe, zawory, układy ciśnienia/chłodzące, jeżeli występują i uszczelki zostały skontrolowane pod względem korozji, wad oraz innych objawów włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku i przewozu;
(b)  nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(c)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(f)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w zadawalającym stanie.
6.7.4.14.10   Badania i próby podane pod 6.7.4.14.1, 6.7.4.14.3, 6.7.4.14.4, 6.7.4.14.5 i 6.7.4.14.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.4.14.11   W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony z uwzględnieniem przepisów budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.4.14.12   Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.4.15      Oznakowanie
6.7.4.15.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany przynajmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione co najmniej poniższe dane przez stemplowanie lub w inny podobny sposób.
Kraj wytwórcy
U Kraj             Numer        Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający   zatwierdzenia  "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiornika ciśnieniowego, według których był projektowany
Ciśnienie próbne ______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)
Minimalna temperatura obliczeniowa______ °C
Pojemność wodna w 20°C ______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak uprawnionej osoby
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Grubość równoważna stali odniesienia ______mm
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
Miesiąc______ rok______ ciśnienie próbne______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu ____
Pełne nazwy gazu(ów) dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej
Napis "izolacja cieplna" albo "izolacja próżniowa" ______
Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła) ______Wat (W)
Odnośny czas utrzymywania ______dni (lub godziny) i ciśnienie początkowe ______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2 i stopień napełnienia ______w kg dla każdego schłodzonego gazu skroplonego dopuszczonego do przewozu.
6.7.4.15.2    Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być trwale naniesione następujące dane:

______
2   Należy zaznaczyć jednostkę miary.

Nazwa właściciela i użytkownika
Nazwa gazu skroplonego schłodzonego dopuszczonego do przewozu (i minimalna średnia temperatura ładunku)
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM)________ kg
Masa własna (tara) ________ kg
Aktualny czas utrzymywania dla gazu przewożonego ________dni (lub godziny)
UWAGA: W celu określenia przewożonego gazu(ów) skroplonego(ych) schłodzonego(ych), patrz także część 5.
6.7.4.15.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i używania na pełnym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.5         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, kontroli i badania wieloelementowych kontenerów do gazów (MEGC) certyfikowanych symbolem UN, przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych
6.7.5.1       Definicje
Na potrzeby niniejszego działu:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Elementy oznaczają butle, zbiorniki rurowe lub wiązki butli;
Próba szczelności oznacza badanie z użyciem gazu oddziałującego na elementy i wyposażenie obsługowe MEGC pod rzeczywistym ciśnieniem wewnętrznym, nie niższym jednak niż 20% ciśnienia próbnego;
Kolektor oznacza rurociąg zbiorczy oraz zawory łączące otwory elementów służące do napełniania i/lub rozładunku;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza sumę masy próżnego MEGC oraz najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
UN wieloelementowe kontenery do gazu (MEGC) są wieloelementowymi zestawami butli, zbiorników rurowych oraz wiązek butli, połączonych wzajemnie kolektorem, które zamontowane są w ramie. MEGC zawiera wyposażenie obsługowe oraz wyposażenie konstrukcyjne niezbędne do przewozu gazu;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia służące do napełniania, rozładunku, odpowietrzania i zabezpieczania;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, ochronne i stabilizujące części zewnętrzne.
6.7.5.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.5.2.1     Powinno być możliwe napełnianie i rozładowywanie MEGC bez usuwania jego wyposażenia konstrukcyjnego. MEGC powinny mieć stabilizujące części zewnętrzne zapewniające strukturalną integralność elementów podczas manipulowania i przewozu. MEGC powinny być projektowane i wytwarzane ze wzmocnieniami zabezpieczającymi podwozie podczas przewozu oraz zamknięciami służącymi do podnoszenia i mocowania, które są wystarczające do podnoszenia MEGC nawet, jeżeli są napełnione do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. MEGC powinny być zaprojektowane do ładowania na jednostkę transportową lub statek oraz powinny być wyposażone w płozy, ślizgi lub akcesoria ułatwiające przemieszczanie mechaniczne.
6.7.5.2.2     MEGC powinny być zaprojektowane, wyprodukowane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie obciążenia, na które będą narażone w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Projekt powinien uwzględniać także efekty załadunku dynamicznego oraz zmęczenia materiału.
6.7.5.2.3     MEGC powinny być wykonane ze stali bezszwowej oraz powinny być zbudowane i zbadane zgodnie z 6.2.5. Wszystkie elementy MEGC powinny być zgodne z tym samym typem konstrukcji.
6.7.5.2.4     Elementy MEGC, wyposażenie oraz przewody rurowe powinny być:
(a)  zgodne z materiałami przeznaczonymi do przewozu (patrz ISO 11114-1:1997 i ISO 11114-2:2000); lub
(b)  całkowicie spasywowane lub odporne na oddziaływanie chemiczne.
6.7.5.2.5     Należy unikać konaktu pomiędzy różnymi metalami, mogącymi powodować uszkodzenia w wyniku korozji elektrochemicznej.
6.7.5.2.6     Materiały MEGC, włącznie z wszelkimi urządzeniami, uszczelkami oraz akcesoriami, nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gaz(y) dopuszczone do przewozu w MEGC.
6.7.5.2.7     MEGC powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały, bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Projekt powinien wykazywać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego czasu użytkowania MEGC.
6.7.5.2.8     MEGC i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących, oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotna MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b)  poziomo pod kątem prostym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest wyraźnie określony, to dwukrotna MPGM) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1
(c)  pionowo w górę: MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g); oraz
(d)  pionowo w dół: dwukrotna MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające efekt grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
6.7.5.2.9     Pod obciążeniami określonymi pod 6.7.5.2.8, naprężenia w najbardziej obciążonym punkcie elementu nie powinny być większe od wartości podanej w odpowiednich normach wymienionych pod 6.2.5.2 lub - jeżeli elementy nie były zaprojektowane, zbudowane i zbadane zgodnie z tymi normami - w przepisach technicznych lub normie uznanej lub zatwierdzonej przez właściwą władzę kraju użytkowania (patrz pod 6.2.3).
6.7.5.2.10    W odniesieniu do ram i zamocowań, dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.5.2.8, powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla stali mającej wyraźnie określona granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla stali niemającej wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznej przy 1% wydłużeniu.
6.7.5.2.11    MEGC przeznaczone do przewozu gazów palnych powinny mieć możliwość uziemiania elektrycznego.
6.7.5.2.12    Elementy MEGC powinny być zabezpieczone przed niepożądanym ruchemm w stosunku do konstrukcji i koncentracji szkodliwie zlokalizowanych naprężeń.
6.7.5.3       Wyposażenie obsługowe
6.7.5.3.1     Wyposażenie obsługowe powinno być tak rozmieszczone lub zaprojektowane, aby było zabezpieczone przed uszkodzeniem, w wyniku którego mogłoby dojść do uwolnienia zawartości z naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Jeżeli połączenia pomiędzy ramą i elementami dopuszczają względne przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak zamocowane, aby pozwalało na to przemieszczanie bez uszkodzenia pracujących części. Kolektory, wyposażenie służące do rozładunku (złącza rur, urządzenia zamykające) oraz zawory odcinające powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił. Przewody rurowe kolektora prowadzące do zaworów zamykających powinny być dostatecznie elastyczny w celu chronienia zaworów i przewodów przed przecięciem lub uwolnieniem zawartości z naczynia ciśnieniowego. Urządzenia napełniające i rozładowujące (włącznie z kołnierzami lub gwintowanymi korkami) oraz kołpaki ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem.

______
1   Do obliczeń g = 9,81 m/s2.

6.7.5.3.2     Każdy element przeznaczony do przewozu gazów trujących (gazy należące do grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinien być zaopatrzony w zawór. Kolektory do gazów skroplonych trujących (gazy z kodami klasyfikacyjnymi 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC i 2TOC) powinny być tak zaprojektowane, aby elementy mogły być napełniane oddzielnie i pozostawać odcięte za pomocą odpowiednio uszczelnionego zaworu. Dla przewozu gazów palnych (gazy należące do grupy F), w zestawach nie większych niż 3.000 litrów, elementy powinny być odcinane za pomocą zaworu.
6.7.5.3.3     Każdy otwór do napełniania i rozładunku MEGC powinien być wyposażony w zlokalizowane w dostępnym miejscu, dwa zawory umieszczone kolejno jeden za drugim na każdym przewodzie rurowym do napełniania i rozładunku. Jeden z zaworów może być zaworem zwrotnym. Urządzenia do napełniania i rozładunku mogą być umieszczone w kolektorze. Sekcje przewodów rurowych, które mogą być zamykane z obu końców i gdzie może być zatrzymany ciekły produkt, powinny mieć zawór obniżający ciśnienie, zapobiegający jego nadmiernemu wzrostowi. Główny zawór odcinający w MEGC powinien być wyraźnie zaznaczony ze wskazaniem kierunków jego zamykania. Wszystkie zawory odcinające lub inne sposoby zamykania powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały ciśnienie równe lub większe niż 1,5-krotna wartość ciśnienia próbnego MEGC. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniem gwintowanym powinny zamykać się za pomocą pokrętła obracającego się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających, pozycje (otwarty i zamknięty) oraz kierunek zamykania powinny być wyraźnie zaznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być zaprojektowane i umieszczone w taki sposób, aby uniemożliwiały przypadkowe otwarcie. Do produkcji i zaworów lub akcesoriów powinny być użyte metale ciągliwe.
6.7.5.3.4     Przewody rurowe powinny być zaprojektowane, zbudowane i zainstalowane w sposób pozwalający uniknąć uszkodzenia wskutek rozszerzania i kurczenia, uderzeń mechanicznych i wibracji. Połączenia rur powinny być wykonane lutami mosiężnymi lub powinny mieć równie mocne połączenia metalowe. Temperatura topnienia lutów mosiężnych nie powinna być niższa niż 525°C. Ciśnienie znamionowe wyposażenia obsługowego i kolektora nie powinno być mniejsze niż dwie trzecie ciśnienia próbnego elementów.
6.7.5.4       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.5.4.1     MEGC stosowane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. MEGC dla innych gazów powinny być zaopatrzone w urządzenia obniżające ciśnienie dopuszczone przez właściwą władzę kraju użytkowania.
6.7.5.4.2     Jeżeli zastosowane są urządzenia obniżające ciśnienie, to każdy element lub grupa elementów w MEGC, które mogą być odcinane, powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być takiego typu, aby były odporne na obciążenia dynamiczne włącznie z falowaniem cieczy oraz powinny być zaprojektowane w sposób zapobiegający wnikaniu niepożądanych materiałów, uwalnianiu gazu oraz wzrostowi nadmiernego niebezpiecznego ciśnienia.
6.7.5.4.3     MEGC używane do przewozu niektórych gazów nieschłodzonych, określone w instrukcji T50 dla cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6, mogą mieć urządzenia obniżające ciśnienie zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania. Jeżeli MEGC nie jest wyposażony w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie wykonane z materiałów zgodnych z przewożonym gazem, to takie urządzenie powinno składać się z płytki bezpieczeństwa poprzedzającej urządzenie sprężynowe. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem sprężynowym może być zaopatrzona w manometr lub w odpowiedni wskaźnik ostrzegawczy. Układ ten pozwala na wykrywanie rozerwania płytki, jej perforacji lub wycieku, które mogą powodować złe funkcjonowanie urządzenia obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna ulegać zniszczeniu przy ciśnieniu nominalnym o 10% wyższym niż ciśnienie początku otwarcia sprężynowego urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.5.4.4     W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, stosowanych do przewozu gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu podanym pod 6.7.3.7.1 dla gazu mającego najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze gazu przewidzianego do przewozu w MEGC.
6.7.5.5       Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.5.1     Całkowita przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie, jeżeli jest zamontowane, powinna być wystarczająca, aby w przypadku całkowitego objęcia MEGC pożarem, ciśnienie (uwzględniając jego wzrost) wewnątrz elementów nie przekraczało 120% nastawionego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie. W celu określenia całkowitej minimalnej przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być zastosowany wzór podany w CGA S-1.2-1995. Wzór podany w CGA S-1.1-1994 może być zastosowany do określenia przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie w pojedynczych elementach. Urządzenia sprężynowe obniżające ciśnienie mogą być stosowane dla osiągnięcia pełnej przepustowości zalecanej w przypadku gazów skroplonych niskociśnieniowych. W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, łączna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona dla tego z gazów dopuszczonych do przewozu, dla którego wymaga się największej przepustowości.
6.7.5.5.2     W celu określenia całkowitej wymaganej pojemności urządzeń obniżających ciśnienie, zainstalowanych w elementach przewidzianych do przewozu gazów skroplonych, powinny być wzięte pod uwagę właściwości termodynamiczne gazu (patrz, na przykład, CGA S-1.2-1995 dla gazów skroplonych niskociśnieniowych i CGA S-1.1-1994 dla gazów skroplonych wysokociśnieniowych).
6.7.5.6       Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.6.1     Na urządzeniach sprężynowych obniżających ciśnienie powinny być naniesione w sposób wyraźny i trwały następujące dane:
(a)  ciśnienie (w barach lub kPa), przy którym następuje jego otwarcie;
(b)  dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia;
(c)  przepustowość nominalna urządzenia w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe, powinny być naniesione również:
(d)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy.
6.7.5.6.2     Przepustowość nominalna podana na płytce bezpieczeństwa powinna być zgodna z CGA S-1.1-1994.
6.7.5.6.3     Przepustowość nominalna podana na sprężynowym urządzeniu obniżającym ciśnienie dla gazów skroplonych niskociśnieniowych powinna być zgodna z ISO 4126-1:1991.
6.7.5.7       Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.5.7.1     Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć odpowiedni przekrój, umożliwiający niezakłócone obniżenie ciśnienia do wymaganego poziomu. Pomiędzy elementami i urządzeniami obniżającymi ciśnienie nie mogą być umieszczane zawory odcinające, z wyjątkiem przypadku, gdy taki sam zestaw urządzeń przeznaczony jest do czynności obsługowych lub innego wykorzystania, a aktualnie używane zawory odcinające są unieruchomione w pozycji otwartej lub są przełączane tak, że co najmniej jedno z urządzeń w zestawie zawsze działa i spełnia wymagania podane pod 6.7.5.5. W otworach prowadzących do urządzeń obniżających ciśnienie, odchodzących od nich lub w zaworach obniżających ciśnienie nie powinny występować żadne przeszkody, które mogłyby utrudniać lub odcinać przepływ z elementu do urządzenia obniżającego ciśnienie. Otwory wszystkich przewodów rurowych i wyposażenia powinny mieć co najmniej taką samą powierzchnię przepływu jak wlot urządzenia obniżającego ciśnienie, do którego są przyłączone. Przekrój nominalny przewodu rurowego rozładowującego powinien być co najmniej tak duży, jak wylot urządzenia obniżającego ciśnienie. Jeżeli w urządzeniu obniżającym ciśnienie stosowane jest odpowietrzenie, to powinno ono umożliwiać swobodny wyrzut par lub cieczy do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego na urządzeniu wyrzutowym.
6.7.5.8       Lokalizacja urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.8.1     Każde urządzenie obniżające ciśnienie, w warunkach maksymalnego napełnienia, powinno być połączone z przestrzenią gazową elementów służących do przewozu gazów skroplonych. Urządzenia, jeżeli są w wyposażeniu, powinny być tak umieszczone, aby dawały pewność, że uwalnianie par następuje bez przeszkód do góry i nie nastąpi uderzenie uwolnionego gazu lub cieczy w MEGC, jego elementy lub w obsługujących. W odniesieniu do gazów palnych lub utleniających, uwolniony gaz powinien być usuwany bezpośrednio z elementu w taki sposób, że nie może on uderzać w inne elementy. Dozwolone są urządzenia ochronne odporne na ciepło, które odchylają strumień gazu pod warunkiem, że wymagana przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie nie jest zmniejszona.
6.7.5.8.2     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak umieszczone, aby nie był możliwy dostęp do nich osób niepowołanych, oraz aby były one chronione przed uszkodzeniem spowodowanym przewróceniem się MEGC.
6.7.5.9       Urządzenia pomiarowe
6.7.5.9.1     Jeżeli MEGC napełniane jest przez ważenie, to powinien być wyposażony w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie są dozwolone poziomowskazy wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału.
6.7.5.10      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania MEGC
6.7.5.10.1    MEGC powinny być zaprojektowane i wykonane z konstrukcją nośną umożliwiającą bezpieczne ich zamocowanie podczas przewozu. Podczas projektowania powinny być uwzględnione odpowiednio obciążenia wymienione pod 6.7.5.2.8 oraz współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.5.2.10. Dozwolone są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.5.10.2    Łączne obciążenia powodowane przez elementy obudowy (np. łoża, ramy itp.) oraz urządzenia do podnoszenia i opuszczania MEGC nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w żadnym z elementów. Do wszystkich MEGC powinny być przymocowane stałe urządzenia do podnoszenia i opuszczania. W żadnym przypadku obudowy i urządzenia nie powinny być przyspawane do elementów MEGC.
6.7.5.10.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.5.10.4    Jeżeli MEGC nie są zabezpieczone podczas przewozu, zgodnie z 4.2.5.3, to elementy i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi uderzeniem bocznym lub wzdłużnym lub przewróceniem. Osprzęt zewnętrzny powinien być tak zabezpieczony, aby wykluczyć wydostanie się zawartości elementów po uderzeniu lub przewróceniu MEGC na jego osprzęt. Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę kolektorów. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może się składać z podłużne przegród;
(b)  ochronę przed wywróceniem, która może się składać z pierścieni wzmacniających lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, które może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę elementów i wyposażenia obsługowego przed uszkodzeniami spowodowanymi przez uderzenie lub przewrócenie przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.5.11      Zatwierdzenie typu
6.7.5.11.1    Właściwa władza lub jednostka przez nią upoważniona powinna wydawać świadectwo zatwierdzające każdy nowy typ MEGC. Świadectwo to powinno stwierdzać, że MEGC został zbadany przez tę władzę, jest zgodny z przeznaczeniem i spełnia wymagania niniejszego działu, stosowne przepisy dla gazów zawarte w dziale 4.1 oraz w instrukcji pakowania P200. Jeżeli seria MEGC wykonywana jest bez zmian konstrukcji, to świadectwo jest ważne dla całej serii. Świadectwo powinno być wystawione na podstawie sprawozdania z badań prototypu, materiałów konstrukcyjnych kolektora, norm, na podstawie których są wykonane elementy oraz numeru zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub symbolu kraju wydającego zatwierdzenie, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym, określone w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968) oraz numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinny być także wymienione wszystkie rozwiązania alternatywne, zgodnie z 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych MEGC, wykonanych z materiałów tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.5.11.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej następujące dane:
(a)  wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób wymienionych pod 6.7.5.12.3;
(c)  wyniki prób zderzeniowych wymienionego pod 6.7.5.12.1; oraz
(d)  wyniki weryfikacji dokumentów poświadczających, że butle i zbiorniki rurowe spełniają odpowiednie normy.
6.7.5.12      Badania i próby
6.7.5.12.1    Dla MEGC odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu MEGC powinny wykazać, że jest on zdolny do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanego MEGC w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche, TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.5.12.2    Elementy oraz wyposażenia każdego MEGC powinny być badanie i poddane próbom po raz pierwszy (badania odbiorcze i próby), przed przekazaniem ich do eksploatacji. Następnie MEGC powinny być badane w odstępach nie dłuższych niż pięć lat (5-letnie badanie okresowe). Jeżeli to konieczne, to niezależnie od daty ostatniego badania okresowego i prób, powinno być przeprowadzone nadzwyczajne badanie i próby zgodnie z 6.7.5.12.5.
6.7.5.12.3    Badanie odbiorcze i próby MEGC powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizję zewnętrzną MEGC oraz jego osprzętu z uwzględnieniem przewożonych gazów oraz przeprowadzenie próby ciśnieniowej przy ciśnieniu próbnym zgodnym z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego. Przed oddaniem MEGC do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbom ciśnieniowym oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.5.12.4    Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować rewizję zewnętrzną elementów i wyposażenia obsługowego zgodnie z 6.7.5.12.6. Elementy i przewody rurowe powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania P200 oraz zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.5. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinno być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.5.12.5    Badanie i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli MEGC wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelność lub innych usterek mogących wpływać na prawidłową eksploatację MEGC. Zakres badań i prób nadzwyczajnych zależy od wielkości uszkodzeń lub stopnia zużycia MEGC. Powinny obejmować przynajmniej rewizje wymagane pod 6.7.5.12.6.
6.7.5.12.6    Rewizje powinny zapewniać, że:
(a)  elementy zostały skontrolowane zewnętrznie pod kątem wżerów, korozji, ścierania, wgnieceń, odkształceń, defektów w spawach lub innych usterek, włącznie z nieszczelnością, które mogłoby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas przewozu;
(b)  przewody rurowe, zawory i uszczelki zostały skontrolowane pod względem korozji, wad oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnością, które mogłyby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas napełniania, rozładunku lub przewozu;
(c)  brakujące lub poluzowane śruby lub nakrętki na połączeniach kołnierzowych lub zaślepkach zostały uzupełnione lub dokręcone;
(d)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, odkształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalne sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny być poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e)  wymagane oznakowania na MEGC są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(f)  ramy, podpory i uchwyty do podnoszenia MEGC są w stanie zadowalającym.
6.7.5.12.7    Badania i próby podane pod 6.7.5.12.1, 6.7.5.12.3, 6.7.5.12.4 i 6.7.5.12.5 powinny być przeprowadzane lub poświadczone przez organ upoważniony przez właściwą władzę. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to wartość ciśnienia próbnego powinna być umieszczona na tabliczce MEGC. Jeżeli MEGC znajduje się pod ciśnieniem, to należy sprawdzić, czy nie występują wycieki z elementów, przewodów rurowych lub wyposażenia.
6.7.5.12.8    Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to MEGC nie powinien być przekazany do eksploatacji do czasu, póki nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.5.13      Oznakowanie
6.7.5.13.1    Każdy MEGC powinien być zaopatrzony w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do MEGC w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Elementy powinny być oznakowane zgodnie z działem 6.2. Na tabliczce powinny być naniesione za pomocą wytłaczania lub inną podobną metodą przynajmniej następujące dane:
Kraj wytwórcy
U Kraj             Numer        Dla rozwiązań alternatywnych(patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzenia    zatwierdzenia  :litery "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Rok produkcji
Ciśnienie próbne: ______ barów (manometryczne)
Projektowany zakres temperatur ______ °C do ______ °C
Liczba elementów ______
Całkowita pojemność wodna ______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak identyfikacyjny upoważnionego organu
Data i rodzaj ostatniego badania okresowego
Miesiąc ______ Rok ______
Stempel upoważnionego organu, który przeprowadził lub poświadczył ostatnie badanie
UWAGA: Na elementach nie mogą być mocowane tabliczki metalowe.
6.7.5.13.2    Na tabliczce metalowej przymocowanej na stałe do MEGC powinny być trwale naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Maksymalna dopuszczalna masa ładunku ______ kg
Ciśnienie robocze w 15°C: ______ barów (manometryczne)
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) ______ kg
Masa własna (tara) ______ kg.

Dział 6.8 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADAŃ I PRÓB ORAZ ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE, ZE ZBIORNIKAMI METALOWYMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7, odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9, odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.8.1         Zakres
6.8.1.1       Wymagania zapisane na całej szerokości strony mają zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC. Wymagania zawarte w pojedynczych kolumnach mają zastosowanie wyłącznie do:
-   cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (kolumna lewa);
-   kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC (kolumna prawa).
6.8.1.2       Niniejsze wymagania mają zastosowanie do:
 
 cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-bateriikontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC
 
przeznaczonych do przewozu gazów, materiałów ciekłych, materiałów stałych sypkich lub granulowanych.
6.8.1.3       Rozdział 6.8.2 zawiera wymagania mające zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas oraz do pojazdów-baterii i MEGC przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2. Rozdziały 6.8.3 do 6.8.5 zawierają wymagania szczególne, uzupełniające lub zmieniające wymagania rozdziału 6.8.2.
6.8.1.4       Wymagania dotyczące użytkowania wymienionych cystern zawarte są w dziale 4.3.
6.8.2         Wymagania mające zastosowanie do wszystkich klas
6.8.2.1       Budowa
Zasady podstawowe
6.8.2.1.1     Zbiorniki, ich zamocowanie oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne powinny być wykonane w taki sposób, aby wytrzymywały bez utraty zawartości (z wyjątkiem ilości gazu uchodzącego przez otwory odpowietrzające):
-   obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu, określone pod 6.8.2.1.2 i 6.8.2.1.13;
-   ustalone najmniejsze naprężenia, określone pod 6.8.2.1.15.
 
6.8.2.1.2
Cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez:
- w kierunku jazdy: dwukrotną
 masę całkowitą;
- w kierunku prostopadłym do
 kierunku jazdy: całkowitą masę,
- w kierunku pionowym z dołu do
 góry: całkowitą masę,
Kontenery-cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez:
- w kierunku jazdy: dwukrotną masę
 całkowitą;
- w kierunku prostopadłym do
 kierunku jazdy: całkowitą masę;
 (gdy kierunek jazdy nie jest
 dokładnie określony: dwukrotną
 masę całkowitą w każdym
 kierunku);
 
- w kierunku pionowym z góry do
 dołu: dwukrotną masę całkowitą.
- w kierunku pionowym z dołu do
 góry: całkowitą masę,
- w kierunku pionowym z góry do
 dołu: dwukrotną masę całkowitą.
 
6.8.2.1.3     Ścianki zbiorników powinny mieć co najmniej taką grubość, jak podano pod:
 
 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.216.8.2.1.17 do 6.8.2.1.20
 
6.8.2.1.4     Zbiorniki powinny być projektowane i wykonywane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych uznanych przez właściwą władzę, według których dobierany jest materiał i określana jest grubość ścianek, z uwzględnieniem maksymalnego i minimalnego stopnia napełnienia oraz temperatur roboczych, przy czym powinny być spełnione wymagania minimalne podane pod 6.8.2.1.6 do 6.8.2.1.26.
6.8.2.1.5     Cysterny przeznaczone do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych powinny być zaopatrzone w dodatkową ochronę. Ochronę tę może stanowić pogrubienie zbiornika (zwiększone ciśnienie obliczeniowe) ustalone w zależności od zagrożenia stwarzanego przez materiał lub urządzenie zabezpieczające (patrz wymagania szczególne podane pod 6.8.4).
6.8.2.1.6     Złącza spawane powinny być wykonane fachowo i zapewniać całkowite bezpieczeństwo. Wykonanie i kontrola spoin powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.23.
6.8.2.1.7     Należy stosować wszystkie niezbędne środki służące do ochrony zbiorników przed zagrożeniem deformacją wskutek podciśnienia. Zbiornik,i inne niż zbiorniki zgodne z 6.8.2.2.6, zaprojektowane z zaworami podciśnieniowymi, powinny wytrzymywać bez trwałej deformacji ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 21 kPa (0,21 bara) od ciśnienia wewnętrznego. Zbiorniki używane tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, mogą być zaprojektowane na niższe ciśnienie zewnętrzne, ale nie niższe niż 5 kPa (0,05 bara). W celu obniżenia ciśnienia do poziomu nieprzekraczającego wartości podciśnienia określonego w projekcie cysterny, powinny być zastosowane zawory podciśnieniowe. Zbiorniki, które nie są projektowane z zaworami podciśnieniowymi, powinny wytrzymywać bez trwałej deformacji ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 40 kPa (0,4 bara) od ciśnienia wewnętrznego.
Materiały zbiorników
6.8.2.1.8     Zbiorniki powinny być wykonane z odpowiednich metali, które - o ile w różnych klasach nie są przewidziane inne zakresy temperatury - powinny być odporne na kruchy przełom i korozję naprężeniową w zakresie temperatur -20°C i +50°C.
6.8.2.1.9     Materiały zbiorników i ich wykładziny ochronne, które stykają się z zawartością, nie powinny zawierać składników wchodzących z zawartością w reakcje niebezpieczne (patrz definicja "reakcji niebezpiecznych" pod 1.2.1), tworząc z nią niebezpieczne związki lub znacznie osłabiając wytrzymałość materiału.
Jeżeli kontakt pomiędzy materiałem przewożonym a materiałem użytym do budowy zbiornika powoduje stopniowe zmniejszenie grubości ścianek, to grubość ścianek wytwarzanego zbiornika powinna być odpowiednio zwiększona. Przy obliczaniu grubości ścianek nie uwzględnia się naddatku na korozję.
6.8.2.1.10    Do wykonania zbiorników spawanych powinny być użyte jedynie materiały o dobrej spawalności i odpowiedniej udarności gwarantowanej w temperaturze otoczenia -20°C, w szczególności w spoinie i w strefie wpływu ciepła.
Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności Re nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie Rm nie powinna być większa niż 725 N/mm2, zgodnie ze specyfikacją materiałową.
6.8.2.1.11    Do budowy cystern o konstrukcji spawanej nie należy stosować stali, dla której stosunek Re/Rm jest większym niż 0,85.
Re =    wyraźna granica plastyczności dla stali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności lub umowna granica plastyczności przy wydłużeniu 0,2% dla stali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności (w przypadku stali austenitycznych przy wydłużeniu 1 %);
Rm =    wytrzymałość na rozciąganie.
Jako podstawa do określenia stosunku Er/Rm powinny być w każdym przypadku stosowane odpowiednie wartości podane w świadectwie materiałowym.
6.8.2.1.12    W przypadku stali wydłużenie po rozerwaniu wyrażone w procentach powinno wynosić nie mniej niż:

 

ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistej i 20% - dla innych stali.
Dla stopów aluminium wydłużenie po rozerwaniu nie powinno być mniejsze niż 12%.1
Obliczanie grubości ścianek zbiornika
6.8.2.1.13    Do określenia grubości ścianek zbiornika należy przyjmować za podstawę ciśnienie równe co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu, jednakże należy również uwzględniać obciążenia wymienione pod 6.8.2.1.1 oraz, jeżeli zachodzi potrzeba, następujące obciążenia:
 
 
W przypadku pojazdów, w których cysterna stanowi część samonośną pojazdu, zbiornik powinien być tak zaprojektowany, aby wytrzymywał obciążenia własne oraz występujące obciążenia innego pochodzenia.
Pod działaniem tych obciążeń, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika i jego zamocowania nie może przekraczać wartości σ określonej pod 6.8.2.1.16.
 
 
 
 
 
 
Dla każdego z tych obciążeń powinny być przyjmowane następujące współczynniki bezpieczeństwa:
- dla metali mających wyraźnie
 określoną granicę
 plastyczności: współczynnik
 bezpieczeństwa 1,5 w
 odniesieniu do wyraźnie
 określonej granicy
 plastyczności; lub
- dla metali nie mających
 wyraźnie określonej granicy
 plastyczności: współczynnik
 bezpieczeństwa 1,5 w
 odniesieniu do umownej granicy
 plastyczności przy 0,2%
 wydłużenia (dla stali
 austenitycznych przy 1%
 maksymalnego wydłużenia).
 

______
1   W przypadku blach, oś próbek na rozciąganie powinna być prostopadła do kierunku walcowania. Wydłużenie po rozerwaniu powinno być mierzone na próbkach o przekroju kołowym, których długość pomiarowa l równa jest pięciokrotnej średnicy d (l=5d); jeżeli stosuje się próbki o przekroju prostokątnym, to długość pomiarową określa się według wzoru: l= 5,65 ÖFo , gdzie F0 stanowi przekrój początkowy próbki.

6.8.2.1.14    Ciśnienie obliczeniowe podane jest w drugiej części kodu (patrz pod 4.3.4.1) zgodnie z kolumną (12) tabeli A w dziale 3.2.
Kiedy występuje "G", to powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  zbiorniki opróżniane grawitacyjnie, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nie przekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe podwójnemu ciśnieniu statycznemu przewożonego materiału, jednak nie mniejsze niż podwójne ciśnienie statyczne wody.
(b)  zbiorniki napełniane lub opróżniane pod ciśnieniem, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania.
Jeżeli podana jest wartość liczbowa minimalnego ciśnienia obliczeniowego (ciśnienie manometryczne), to zbiornik powinien być obliczony na to ciśnienie, które nie powinno być niższe niż 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania. W tych przypadkach powinny być spełnione następujące wymagania minimalne:
(c)  zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa (1,1 bara), nie przekraczającej jednak 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe nie mniejsze niż 150 kPa (1,5 bara) (ciśnienie manometryczne) lub 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, jeżeli wartość ta jest wyższa.
(d)  zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania, powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie niższe niż 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne).
6.8.2.1.15    Przy ciśnieniu próbnym naprężenie σ (sigma) w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika powinno być niższe lub równe wartościom granicznym podanym niżej. Należy uwzględniać osłabienie na połączeniach spawanych.
6.8.2.1.16    Dla metali i stopów naprężenie σ przy ciśnieniu próbnym powinno być niższe od najmniejszej wartości określonej według poniższego wzoru:

σ Ł 0,75 Re lub σ Ł 0,5 Rm,

gdzie:
Re =   wyraźna granica plastyczności dla stali o wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umowna przy wydłużeniu 0,2% w przypadku stali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności (1% dla stali austenitycznych).
Rm =   wytrzymałość na rozciąganie.
Do obliczeń powinny być przyjęte minimalne wartości Re i Rm zgodnie z normami materiałowymi. W razie ich braku dla metali i ich stopów, wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
Dla stali austenitycznych wartości minimalne określone normami mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości zostaną potwierdzone świadectwem materiałowym. Wartości minimalne nie powinny jednak być niższe od uzyskanych przy zastosowaniu wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.8.2.1.17    Grubość ścianki zbiornika powinna być nie mniejsza od wartości większej, wyznaczonej za pomocą poniższych wzorów:

 

gdzie:
e =    minimalna grubość ścianki w mm,
PT =   ciśnienie próbne w MPa,
PC =   ciśnienie obliczeniowe w MPa, określone pod 6.8.2.1.14,
D =    średnica wewnętrzna zbiornika w mm,
σ =    dopuszczalne naprężenie w N/mm2, określone pod 6.8.2.1.16,
λ =    współczynnik mniejszy lub równy 1, uwzględniający osłabienie na złączach spawanych i sposoby badania określone pod 6.8.2.1.23.

W żadnym przypadku grubość ścianek nie może być mniejsza od określonej pod:
 
 6.8.2.1.18 do 6.8.2.1.216.8.2.1.18 do 6.8.2.1.20
6.8.2.1.18
Ścianki zbiorników o przekroju kołowym2, których średnica nie przekracza 1,80 m, innych niż wymienione pod 6.8.2.1.21, powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej, lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
Ścianki zbiorników powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 (zgodnie z wymaganiami pod 6.8.2.1.11 i 6.8.2.1.12) lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
W przypadku użycia jakiegokolwiek metalu, grubość ścianki zbiornika w żadnym przypadku nie może być mniejsza od 3 mm.
 

Przez "grubość równoważną" rozumie się grubość określoną za pomocą następującego wzoru4:


 


______
2   Dla zbiorników o przekroju innym niż kołowy, np. dla zbiorników o kształcie kufrowym lub eliptycznym, wspomniane średnice powinny odpowiadać średnicom obliczonym na podstawie przekroju kołowego o takiej samej powierzchni. Dla zbiorników o takim kształcie przekroju, promień krzywizny ściany bocznej zbiornika nie powinien być większy niż 2.000 mm ,a ściany górnej i dolnej nie większy niż 3.000 mm.
3   Definicje "stali miękkiej" i "stali odniesienia" podane są pod 1.2.1.
4   Wzór ten wynika z wzoru ogólnego:

 

gdzie:
e1 =    grubość minimalna zbiornika dla wybranego metalu w mm;
e0 =    grubość minimalna zbiornika ze stali miękkiej w mm, zgodnie z 6.8.2.1.18 i 6.8.2.1.19;
Rm0 =   370 (wytrzymałość na rozciąganie dla stali odniesienia w N/mm2, patrz definicje podane pod 1.2.1)
A0 =    27 (wydłużenie w % dla stali odniesienia);
Rm1 =   minimalna wytrzymałość na rozciąganie w N/mm2 wybranego metalu; oraz
A1 =    minimalne wydłużenie po rozerwaniu w % dla wybranego metalu.
 
 
6.8.2.1.19
Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie przeciwko uderzeniom bocznym lub przewróceniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów.
W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub do grubości równoważnej dla innych metali.
Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną za pomocą wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
Z wyjątkiem przypadków określonych pod 6.8.2.1.21, grubość ścianek zbiorników zabezpieczonych przed uszkodzeniem, zgodnie z 6.8.2.1.20 (a) lub (b), nie powinna być mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli.
Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie zapobiegające jej uszkodzeniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów. W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej dla innych metali.
Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną za pomocą wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
Grubość ścianki zbiornika z zabezpieczeniem przed uszkodzeniem zgodnie z 6.8.2.1.20 nie powinna być mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli.
 
  Średnica zbiornikaŁ 1,80 m> 1,80 m
 Grubość minimalnaStale austenityczne2,5 mm3 mm
 zbiornikaPozostałe stale3 mm4 mm
  Stopy aluminium4 mm5 mm
  Aluminium 99,80 %6 mm8 mm
 
6.8.2.1.20
Cysterny wykonane po dniu 1 stycznia 1990r. uważa się za zabezpieczone przed uszkodzeniami, o których mowa w 6.8.2.1.19, jeżeli zastosowane są poniższe środki lub rozwiązania równoważne:
(a) dla zbiorników przeznaczonych
   do przewozu materiałów stałych
   sypkich i granulowanych,
   zabezpieczenie przed
   uszkodzeniem powinno spełniać
   wymagania właściwej władzy;
Zabezpieczenie, o którym mowa pod 6.8.2.1.19 może składać się z:
- osłony zewnętrznej zbiornika,
 jako w konstrukcji
 przekładkowej, której powłoka
 jest przytwierdzona do
 zbiornika; lub
- obudowy, w której zbiornik
 podtrzymywany jest w przez
 szkielet zawierający podłużne i
 poprzeczne elementy
 konstrukcyjne; lub
 
(b) dla zbiorników, przeznaczonych
   do przewozu innych materiałów,
   zabezpieczenie przed
   uszkodzeniem uznaje się, gdy:
   1. Zbiorniki o przekroju
      kołowym lub eliptycznym,
      których promień krzywizny
      nie przekracza 2 m, są
      wyposażone w przegrody,
      falochrony, pierścienie
      zewnętrzne lub wewnętrzne
      tak rozmieszczone, aby był
      spełniony przynajmniej
      jeden z następujących
      warunków:
      - odległość między dwoma
        sąsiednimi elementami
        wzmacniającymi wynosi
        Ł 1,75 m;
      - pojemność pomiędzy dwiema
        przegrodami lub
        falochronami wynosi
        Ł 7.500 litrów.
     Wskaźnik wytrzymałości
     przekroju poprzecznego
     pierścienia wzmacniającego
     łącznie z przylegającą
     częścią płaszcza, powinien
     wynosić nie mniej niż
     10 cm3.
     Zewnętrzne pierścienie
     wzmacniające powinny mieć
     krawędzie o promieniach nie
     mniejszych niż 2,5 mm.
     Przegrody i falochrony
     powinny spełniać wymagania
     określone pod 6.8.2.1.22.
     Grubość przegród i
     falochronów nie powinna w
     żadnym przypadku być
     mniejsza od grubości
     zbiornika.
   2.Dla cystern o podwójnych
     ściankach z izolacją
     próżniową, suma grubości
     zewnętrznej ścianki
     metalowej i ścianki
     zbiornika odpowiada grubości
     określonej pod 6.8.2.1.18,
     przy czym grubość ścianki
     zbiornika nie powinna być
     mniejsza od najmniejszej
     grubości określonej pod
     6.8.2.1.19.
   3.Dla cystern o podwójnych
     ściankach, z warstwą
     pośrednią z materiału
     stałego o grubości co
     najmniej 50 mm, ścianka
     zewnętrzna ma grubość co
     najmniej 0,5 mm, jeżeli jest
     wykonana ze stali miękkiej3
     lub co najmniej 2 mm, gdy
     wykonana jest z tworzywa
     sztucznego wzmocnionego
     włóknem szklanym. Jako
     warstwy pośredniej z
     materiału stałego można użyć
     twardego tworzywa
     spienionego (o takiej samej
     wytrzymałości na uderzenia,
     jak np. pianka
     poliuretanowa).
- konstrukcji o podwójnych
 ściankach.
Jeżeli cysterny mają konstrukcję o podwójnej ściance z izolacją próżniową między ściankami, to łączna grubość zewnętrznej ścianki metalowej i ścianki zbiornika powinna odpowiadać grubości ścianki określonej pod 6.8.2.1.18, natomiast grubość ścianki samego zbiornika nie powinna być mniejsza od grubości minimalnej, określonej pod 6.8.2.1.19.
Jeżeli cysterny mają konstrukcję o ściance podwójnej z warstwą pośrednią materiału stałego o grubości co najmniej 50 mm, to grubość ścianki zewnętrznej powinna być nie mniejsza niż 0,5 mm, jeżeli jest wykonana ze stali miękkiej3 lub nie mniejsza niż 2 mm, jeżeli wykonana jest z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym. Jako warstwy pośredniej można używać twardego tworzywa spienionego o takiej samej odporności na uderzenia, jak pianka poliuretanowa.
 
   4. Zbiorniki o kształcie innym
      niż określony pod 1., a w
      szczególności o kształcie
      kufrowym, zaopatrzone są w
      osłonę dodatkową o
      wysokości nie mniejszej
      niż 30% wysokości
      zbiornika, umieszczoną
      wokół zbiornika w połowie
      jego wysokości, wykonaną w
      taki sposób, aby zapewniała
      udarność równą co najmniej
      zbiornikowi wykonanemu ze
      stali miękkiej3 o grubości
      5 mm (dla zbiornika o
      średnicy nie
      przekraczającej 1,80 m)
      lub 6 mm (dla zbiornika o
      średnicy przekraczającej
      1,80 m). Osłona powinna
      być nałożona w sposób
      trwały na zewnątrz
      zbiornika.
      Wymaganie to należy uznać
      za spełnione bez
      dodatkowych badań
      udarności, jeżeli osłona
      dodatkowa wykonana z blachy
      tego samego gatunku co
      materiał zbiornika jest
      przyspawana w strefie
      wzmocnionej i nałożona tak,
      że uzyskana minimalna
      grubość ścianki spełnia
      wymagania pod 6.8.2.1.18.
      Zabezpieczenie to jest
      zależne od możliwych
      obciążeń występujących
      podczas wypadku w
      zbiornikach ze stali
      miękkiej3, których grubość
      dennic i ścian jest nie
      mniejsza niż 5 mm dla
      średnicy zbiornika nie
      przekraczającej 1,80 m lub
      nie mniejsza niż 6 mm dla
      zbiorników o średnicy
      przekraczającej 1,80 m. W
      przypadku zastosowania
      innego materiału grubość
      równoważna powinna być
      określona zgodnie ze wzorem
      podanym pod 6.8.2.1.18.
      Zabezpieczenie to nie jest
      wymagane dla cystern
      odejmowalnych, jeżeli są
      one zabezpieczone podczas
      przewozu ze wszystkich
      stron przez burty skrzyni
      ładunkowej pojazdu.
 
6.8.2.1.21Grubość ścianek zbiorników cystern wykonanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.14 (a), których pojemność nie przekracza 5.000 litrów, lub które podzielone są na szczelne komory o pojemności nie większej niż 5.000 litrów każda, nie powinna być mniejsza od wartości podanej w poniższej tabeli, jeżeli nie ma innych wymagań podanych pod 6.8.3 lub 6.8.4: 
 Największy promień krzywizny zbiornika (m)Pojemność zbiornika lub komory zbiornika (m3)
Grubość minimalna (mm)
Stal miękka
 
Ł 2
2 - 3
Ł 5,0
Ł 3,5
> 3,5 ale Ł 5,0
3
3
4
 Jeżeli stosowany jest metal inny niż stal miękka3, to grubość równoważna powinna być określona zgodnie z wzorem podanym pod 6.8.2.1.18 i nie mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli:
 Największy promień krzywizny zbiornika (m)Ł 22-32-3
 Pojemność zbiornika lub komory zbiornika (m3)Ł 5,0Ł 3,53,5 ale Ł 5,0
Grubość minimalna zbiornika Stale kwasoodporne austenityczne2,52,53
(mm)Inne stale334
 Stopy aluminium445
 Aluminium o zawartości 99,80%668
 Grubość przegród i falochronów w żadnym przypadku nie powinna być mniejsza od grubości ścianek zbiornika. 
6.8.2.1.22Falochrony i przegrody powinny być wypukłe o wielkości wgłębienia nie mniejszej niż 10 cm lub powinny być karbowane, walcowane albo wzmacniane w inny sposób w celu zapewnienia równoważnej wytrzymałości. Powierzchnia falochronów powinna stanowić co najmniej 70% powierzchni poprzecznego przekroju cysterny, w której umieszczony jest falochron. 
 
Spawanie i kontrola spoin
6.8.2.1.23    Kwalifikacje wytwórcy do wykonywania prac spawalniczych powinny być uznawane przez właściwą władzę. Prace spawalnicze powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych spawaczy stosujących procesy spawalnicze, których skuteczność, łącznie z niezbędną obróbką cieplną, powinna być potwierdzona badaniami. Badania nieniszczące - radiograficzne lub ultradźwiękowe - muszą potwierdzać, że jakość połączeń spawanych jest właściwa.
W zależności od wartości współczynnika λ, przyjętego do obliczania grubości ścianki zbiornika zgodnie z 6.8.2.1.17, należy przeprowadzić następujące badania:
λ = 0,8:   złącza spawane powinny być poddawane, w miarę możliwości, kontroli wizualnej z obu stron i wyrywkowym badaniom nieniszczącym, z uwzględnieniem przede wszystkim złącz krzyżujących się;
λ = 0,9:   wszystkie spawane złącza podłużne na całej długości, wszystkie złącza krzyżujące się, 25% spawanych złączy obwodowych i złącza elementów wyposażenia o dużej średnicy powinny być poddane badaniom nieniszczącym. Złącza spawane powinny być w miarę możliwości poddane kontroli wizualnej z obu stron;
λ = 1,0:   wszystkie złącza spawane powinny być poddane badaniom nieniszczącym i w miarę możliwości kontroli wizualnej z obu stron. Do badań złącza należy pobrać próbkę.
Jeżeli właściwa władza ma wątpliwości co do jakości złączy spawanych, to może zarządzić przeprowadzenie badań dodatkowych.
Inne wymagania konstrukcyjne
6.8.2.1.24    Wykładzina ochronna powinna być wykonana w taki sposób, aby pozostała szczelna pomimo wszelkich odkształceń, mogących powstać w normalnych warunkach przewozu (patrz 6.8.2.1.2).
6.8.2.1.25    Izolacja cieplna powinna być tak zaprojektowana, aby nie utrudniała funkcjonowania i dostępu do urządzeń napełniania i opróżniania oraz do zaworów bezpieczeństwa.
6.8.2.1.26    Jeżeli zbiorniki do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C wyłożone są niemetaliczną wykładziną ochronną (warstwa wewnętrzna), to zbiorniki oraz wykładziny ochronne powinny być tak wykonane, aby nie wystąpiło niebezpieczeństwo zapłonu wskutek wyładowania elektrostatycznego.
 
6.8.2.1.27
Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu gazów palnych lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, zaliczonych do II grupy pakowania, powinny być połączone z podwoziem przy użyciu przynajmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną. Zbiornik powinien mieć co najmniej jeden punkt uziemiający umożliwiający połączenie elektryczne i oznaczony wyraźnie symbolem
Wszystkie części kontenera-cysterny przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu palnych gazów lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, zaliczonych do II grupy pakowania, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną.
6.8.2.1.28
Osłona urządzeń umieszczonych w górnej części zbiornika
Urządzenia i armatura umieszczona w górnej części zbiornika powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi przewróceniem się cysterny. Takie zabezpieczenie może mieć kształt pierścieni wzmacniających, pokryw ochronnych lub elementów poprzecznych albo podłużnych, ukształtowanych w taki sposób, aby zapewniały skuteczność zabezpieczenia.
 
 
6.8.2.2.1     Do budowy wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego mogą być zastosowane odpowiednie materiały niemetalowe.
Elementy wyposażenia, powinny być umieszczone w taki sposób, aby podczas przewozu i czynności manipulacyjnych były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia. Powinny one wykazywać odpowiedni poziom bezpieczeństwa, porównywalny do tego, jaki mają zbiorniki, a w szczególności powinny:
-   być dostosowane do przewożonych materiałów; oraz
-   spełniać wymagania podane pod 6.8.2.1.1.
 
 Możliwie jak najwięcej urządzeń powinno być zgrupowana na minimalnej liczbie otworów w zbiorniku. Powinna być zapewniona szczelność wyposażenia, łącznie z zamknięciami otworów inspekcyjnych, także w przypadku przewrócenia się cysterny, z uwzględnieniem sił występujących przy uderzeniu (związanych np. z przyspieszeniem i ciśnieniem dynamicznym). Dopuszcza się wystąpienie ograniczonego wycieku zawartości cysterny spowodowanego skokiem ciśnienia w momencie uderzenia.
Szczelność wyposażenia powinna być zapewniona także w razie przewrócenia się kontenera-cysterny.
 
 
Uszczelki powinny być wykonane z materiału dostosowanego do przewożonego materiału i powinny być wymienione, jeżeli powstanie wątpliwość co do ich skuteczności, np. wskutek starzenia się.
Uszczelnienia połączeń w cysternach, zapewniające szczelność wyposażenia stosowanego w normalnych warunkach eksploatacyjnych, powinny być zaprojektowane i rozmieszczone w taki sposób, aby w trakcie użytkowania nie ulegały uszkodzeniom.
6.8.2.2.2     Każde urządzenie do napełniania lub opróżniania od dołu w cysternach, które są wskazane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 i zawierają w trzeciej części kodu cysterny literę "A" (patrz pod 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w przynajmniej dwa niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, składające się z:
-   zewnętrznego zaworu odcinającego z króćcem wykonanym z ciągliwego metalu; oraz
-   urządzenia zamykającego na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Każde urządzenie do napełniania lub opróżniana od dołu w cysternach, które są wymienione w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "B" (patrz pod 4.3.3.1.1 lub 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w co najmniej trzy niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, zawierające:
-   wewnętrzny zawór odcinający, to jest zawór odcinający zamontowany wewnątrz zbiornika albo do przyspawanego kołnierza lub do kołnierza pośredniego;
-   zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności5
 
 na końcu każdego przewodu rurowegow miarę możliwości jak najbliżej zbiornika
 
oraz
-   urządzenie zamykające, na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Jednakże dla zbiorników przeznaczonych do przewozu niektórych materiałów krystalizujących lub o bardzo dużej lepkości oraz dla zbiorników zaopatrzonych w wykładzinę ebonitową lub termoplastyczną, wewnętrzny zawór odcinający może być zastąpiony przez zewnętrzny zawór odcinający zabezpieczony dodatkową osłoną.

______
5   W przypadku kontenerów-cystern o pojemności mniejszej niż 1m3 zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności można zastąpić zaślepka kołnierzową.

Wewnętrzny zawór odcinający może być uruchamiany z góry lub z dołu. W obu tych przypadkach, w miarę możliwości, powinno być możliwe sprawdzenie z poziomu ziemi położenie otwarcia i zamknięcia wewnętrznego zaworu odcinającego. Urządzenie sterujące wewnętrznym zaworem odcinającym powinno być tak zaprojektowane, aby było zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem zaworu spowodowanym uderzeniem lub nieuważnym ruchem.
W przypadku uszkodzenia zewnętrznego układu sterowania, wewnętrzne urządzenie zamykające musi zachować skuteczność.
W celu uniknięcia utraty zawartości wskutek uszkodzenia urządzeń zewnętrznych (rury, urządzenia zamykające boczne), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem obciążeń zewnętrznych lub powinny być tak skonstruowane, aby nie powstała taka możliwość. Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami i korkami gwintowanymi) oraz kołpaki ochronne (jeżeli są) powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
Pozycja i kierunek zamknięcia urządzeń odcinających powinny być wyraźnie widoczne.
Wszystkie otwory zbiorników cystern, które są wymienione w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 i zawierają w trzeciej części kodu cysterny literę "C" lub "D" (patrz pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1), powinny być umieszczone nad poziomem cieczy. Żaden przewód lub odprowadzenie nie powinny przechodzić przez ścianki zbiornika poniżej poziomu cieczy. Zbiorniki cystern zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "C", mogą być zaopatrzone w dolnej części zbiornika w otwór do czyszczenia (otwór wyczystkowy). Otwór ten powinien być szczelnie zamykany pokrywą kołnierzową, której konstrukcja powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.8.2.2.3     Cysterny, które nie są zamykane hermetycznie, mogą być wyposażone w zawory podciśnieniowe w celu uniknięcia wystąpienia niedopuszczalnego podciśnienia; zawory podciśnieniowe powinny być tak nastawione, aby utrzymywały podciśnienie nie większe od podciśnienia, na które cysterna została zaprojektowana (patrz 6.8.2.1.7). Cysterny zamykane hermetycznie nie mogą mieć zaworów podciśnieniowych, o ile nie wymagają tego przepisy szczególne podane pod 6.8.4.
6.8.2.2.4     Zbiornik lub każda z jego komór powinny być wyposażone w wystarczająco duży otwór umożliwiający przeprowadzenie rewizji wewnętrznej.
6.8.2.2.5     (Zarezerwowane)
6.8.2.2.6     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w urządzenie odpowietrzające i w urządzenie zabezpieczające przed uwalnianiem się zawartości z cysterny w razie jej przewrócenia się; w przeciwnym razie muszą one spełniać wymagania podane pod 6.8.2.2.7 lub 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.7     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 110 kPa (1,1 bara), ale nie przekraczającej 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 150 kPa (1,5 bara), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nieprzekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie muszą one spełniać wymagania podane pod 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.8     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara), ale nie przekraczającej 300 kPa (3 bary) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 300 kPa (3 bary), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nieprzekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie powinny być one zamykane hermetycznie6.
6.8.2.2.9     Elementy ruchome, takie jak pokrywy, zamknięcia itp., które narażone są na tarcie lub uderzenia w kontakcie ze zbiornikami aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie przekraczającej 61°C lub gazów palnych, powinny być wykonane ze stali zabezpieczonej przed korozją.

______
6   Definicja "zbiornika zamykanego hermetycznie " podana jest pod 1.2.1.

6.8.2.2.10    Jeżeli cysterny wymagające zamknięcia hermetycznego wyposażone są w zawory bezpieczeństwa, to zawory te powinny być poprzedzone płytką bezpieczeństwa i powinny spełniać następujące warunki:
Usytuowanie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno być zaakceptowane przez właściwą władzę. Pomiędzy płytką bezpieczeństwa a zaworem bezpieczeństwa powinien być umieszczony manometr lub inny odpowiedni wskaźnik umożliwiający wykrycie pęknięcia, przedziurawienia lub nieszczelności płytki, które mogą zakłócić działanie zaworu bezpieczeństwa.
6.8.2.3       Zatwierdzenie typu
6.8.2.3.1     Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że typ pojazdu-cysterny, cysterny odejmowalnej, kontenera-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne, pojazdu-baterii lub MEGC, łącznie z elementami mocującymi, został zbadany i jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego jest przewidziany oraz spełnia wymagania dotyczące konstrukcji podane pod 6.8.2.1, wymagania dotyczące wyposażenia podane pod 6.8.2.2 oraz przepisy szczególne dla klas przewożonych materiałów.
Świadectwo powinno zawierać:
-   wyniki badań;
-   numer zatwierdzenia typu;
 
 Numer zatwierdzenia powinien się składać ze znaku wyróżniającego7 państwa, w którym zatwierdzenie zostało wydane oraz numeru rejestru.
 
-   kod cysterny zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.3.3.1.1 lub 4.3.4.1.1;
-   odpowiednio do typu, wymagania szczególne dotyczące budowy (TC), wyposażenia (TE), zatwierdzenia typu (TA), podane pod 6.8.4;
-   jeżeli to konieczne, nazwy materiałów lub grup materiałów, do których przewozu cysterna została zatwierdzona. Materiały te powinny być wymienione z podaniem ich nazw chemicznych lub odpowiadających im nazw zbiorczych (patrz pod 2.1.1.2) równocześnie z podaniem ich klasyfikacji (klasa, kod klasyfikacyjny i grupa pakowania). Wykaz dopuszczonych materiałów nie jest konieczny, z wyjątkiem materiałów klasy 2 i podanych pod 4.3.4.1.3. W tych przypadkach, grupy materiałów powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie kodów cystern i ich racjonalnego zastosowania, podanych pod 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem odnośnych przepisów szczególnych.
Materiały wymienione w świadectwie lub grupy materiałów zatwierdzonych do przewozu zgodnie z ustaleniami dotyczącymi racjonalnego zastosowania, powinny być zgodne z charakterystyką zbiornika. Jeżeli nie było możliwe przeprowadzenie wyczerpujących badań potwierdzających tę zgodność podczas zatwierdzania typu, to świadectwo powinno zawierać odpowiednie zastrzeżenie.
6.8.2.3.2     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC produkowane są w seriach bez modyfikacji, to zatwierdzenie typu powinno być ważne dla cystern, pojazdów-baterii lub MEGC wyprodukowanych w seriach lub zgodnie z prototypem.
Zatwierdzenie typu może być wystawione dla cystern z ograniczoną ilością rozwiązań konstrukcyjnych, które wpływają na ograniczenie ładunku i obciążeń w cysternach (np. zmniejszenie ciśnienia, zmniejszenie masy, zmniejszenie pojemności) lub zwiększają bezpieczeństwo konstrukcji (np. zwiększenie grubości ścianek zbiornika, zwiększenie liczby falochronów, zmniejszenie średnicy otworów). Ilość rozwiązań powinna być ściśle określona w świadectwie zatwierdzenia typu.

______
7   Znak wyróżniający stosowany w ruchu międzynarodowym określony w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968)

6.8.2.4       Badania i próby
6.8.2.4.1     Zbiorniki i ich wyposażenie, przed przekazaniem ich do eksploatacji, powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniu odbiorczemu. Badanie to powinno obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
-   sprawdzenie charakterystyk8 projektowych
-   sprawdzenie stanu wewnętrznego i zewnętrznego;
-   hydrauliczną próbę ciśnieniową9 przy ciśnieniu próbnym podanym na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1; oraz
-   próbę szczelności i sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania wyposażenia.
Z wyjątkiem klasy 2, ciśnienie próbne hydraulicznej próby ciśnieniowej zależy od ciśnienia obliczeniowego i powinno być ono przynajmniej równe ciśnieniu podanemu poniżej:
 
 Ciśnienie obliczeniowe (bar)Ciśnienie próbne (bar)
 G10G10
 1,51,5
 2,652,65
 44
 104
 154
 2110 (4)11
 
Minimalne ciśnienia próbne dla klasy 2 podane są w tabeli gazów i mieszanin gazowych pod 4.3.3.2.5.
Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona na zbiorniku jako całości i oddzielnie na każdej komorze zbiornika podzielonego na komory.
 
 Każda komora powinno być poddana badaniu pod ciśnieniem co najmniej równym 1,3-krotnej wartości maksymalnego ciśnienia roboczego. 
 
Hydrauliczna próba ciśnieniowa, jeżeli jest to konieczne, powinna być przeprowadzona przed założeniem izolacji termicznej.
Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były badane oddzielnie, to łącznie powinny być poddane próbie szczelności, zgodnie z 6.8.2.4.3.
W przypadku zbiornika podzielonego na komory próba szczelności powinna być przeprowadzona oddzielnie dla każdej komory.
6.8.2.4.2     Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być poddawane badaniom okresowym w ustalonych odstępach czasu. Badania okresowe powinny obejmować: sprawdzenie stanu zewnętrznego i wewnętrznego oraz hydrauliczną próbę ciśnieniową9 (ciśnienie próbne dla zbiorników i komór, jeżeli występują, patrz 6.8.2.4.1).
Osłona izolacji termicznej lub innej powinna być usunięta tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu technicznego zbiornika.

______
8   Dla zbiorników o wymaganym ciśnieniu próbnym 1 MPa (10 bar) lub wyższym, sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno obejmować także pobranie do zbadania próbek spawów (próbki robocze), zgodnie z 6.8.2.1.23 oraz badania opisane pod 6.8.5.
9   W przypadkach szczególnych i za zgodą rzeczoznawcy uznanego przez właściwą władzę, hydrauliczna próba ciśnieniowa może być zastąpiona próbą ciśnieniową z użyciem innej cieczy lub gazu pod warunkiem, że zamiana ta nie spowoduje wystąpienia niebezpieczeństwa.
10   G = ciśnienie minimalne obliczone zgodnie wymaganiami ogólnymi podanymi pod 6.8.2.1.14 (patrz 4.3.4.1).
11   Minimalne ciśnienie próbne dla UN 1744 bromu lub UN 1744 bromu w roztworze.

W przypadku zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych, okresowa hydrauliczna próba ciśnieniowa, za zgodą rzeczoznawcy uznanego przez właściwą władzę, może być pominięta i zastąpiona próbami szczelności pod rzeczywistym ciśnieniem wewnętrznym, równym przynajmniej maksymalnemu ciśnieniu roboczemu, zgodnie z 6.8.2.4.3.
 
 Maksymalne odstępy pomiędzy badaniami mogą wynosić sześć lat.Maksymalne odstępy pomiędzy badaniami mogą wynosić pięć lat.
 
6.8.2.4.3    Ponadto powinny być przeprowadzone próby szczelności zbiornika z wyposażeniem oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia
 
 nie później niż co trzy latanie później niż co dwa i pół roku.
 
W tym celu cysterna powinna być poddana rzeczywistemu ciśnieniu wewnętrznemu równemu przynajmniej maksymalnemu ciśnieniu roboczemu. Jeżeli do badania szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych lub stałych w stanie sypkim lub granulowanym stosowany jest gaz, to badanie to powinno być przeprowadzone pod ciśnieniem co najmniej równym 25% maksymalnego ciśnienia roboczego. We wszystkich przypadkach nie powinno być ono niższe niż 20 kPa (0,2 bara) (ciśnienie manometryczne).
Dla cystern wyposażonych w urządzenia wentylacyjne i urządzenia przeciwdziałające wyciekowi zawartości na zewnątrz w razie przewrócenia się cysterny, próba szczelności powinna być przeprowadzana pod ciśnieniem statycznym materiału napełniającego.
Próba szczelności powinna być wykonana oddzielnie dla każdej komory podzielonego zbiornika.
6.8.2.4.4     Zbiornik lub jego wyposażenie, których stan bezpieczeństwa mógł ulec zmianie w wyniku naprawy, modernizacji lub wypadku, powinien być poddany rewizji nadzwyczajnej.
6.8.2.4.5     Próby, badania i rewizje wymagane pod 6.8.2.4.1 do 6.8.2.4.4, powinny być wykonane przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w protokole z badania. Protokół powinien zawierać również wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w cysternie lub kod cysterny, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.
6.8.2.5       Oznakowanie
6.8.2.5.1     Każda cysterna powinna być zaopatrzona w metalową tabliczkę, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Powinna ona zawierać przynajmniej poniższe dane naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób. Dane te mogą być umieszczone bezpośrednio na ściankach samego zbiornika, jeżeli ścianki są tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona12:
-   numer zatwierdzenia typu;
-   nazwa lub znak wytwórcy;
-   numer fabryczny;
-   rok produkcji;
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   pojemność, a w przypadku zbiorników wieloelementowych - pojemność każdego elementu;
-   temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest ona wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
-   data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonego zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.4.1, 6.8.2.4.2 lub 6.8.2.4.3;
-   stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;
-   materiał zbiornika wraz z normą materiałową, jeżeli to możliwe i wykładziny ochronnej, o ile występuje;

______
12   Po wartości liczbowej należy podać jednostkę miary.
 
 
- ciśnienie próbne zbiornika w
 całości i w komorach, w MPa
 lub w barach (ciśnienie
 manometryczne), jeżeli
 ciśnienie w komorach jest
 niższe od ciśnienia w
 zbiorniku.
 
 
Ponadto, na cysternach napełnianych lub opróżnianych pod ciśnieniem, powinno być podane maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze.
 
6.8.2.5.2
Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- masa własna;
- dopuszczalna masa całkowita.
Wymagania te nie dotyczą pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych.
Kod cysterny zgodnie z 4.3.4.1.1 powinien być wygrawerowany bezpośrednio na cysternie odejmowalnej lub na tabliczce.
Na kontenerze-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- pojemność zbiornika;
- masa własna (tara);
- największa dopuszczalna masa
 ładunku;
- dla materiałów podanych pod
 4.3.4.1.3, prawidłowa nazwa
 przewozowa materiału
 dopuszczonego do przewozu;
- kod cysterny zgodnie z
 4.3.4.1.1.
- dla materiałów innych niż
 podane pod 4.3.4.1.3, kody
 alfanumeryczne wszystkich
 stosowanych przepisów
 szczególnych TC, TE i TA,
 zgodnie z 6.8.4.
 
6.8.2.6       Wymagania dotyczące cystern, które są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
UWAGA: Osoby i jednostki określane w normach jako odpowiedzialne za zgodność z ADR, powinny spełniać wymagania ADR.
Wymagania działu 6.8 uważa się za spełnione, jeżeli stosowane są następujące normy:
 
Odpowiednie podrozdziały i punktyOdniesienieTytuł dokumentu
Dla wszystkich cystern
6.8.2.1EN 14025:2003Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Cysterny ciśnieniowe metalowe - Projektowanie i wytwarzanie
Dla prób i badań  
6.8.2.4
6.8.3.4
EN 12972:2001 (z wyjątkiem załączników D i E)Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych. Badania, próby i znakowanie cystern ze zbiornikami metalowymi
Dla cystern do gazów klasy 2
6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17);
6.8.2.4.1 (z wyłączeniem próby szczelności); 6.8.2.5.1, 6.8.3.1 i 6.8.3.5.1
EN 12493:2001 (z wyjątkiem załącznika C)
Cysterny stalowe spawane do gazu skroplonego (LPG) -Cysterny drogowe -Projektowanie i wytwarzanie
UWAGA: Cysterny drogowe są traktowane jako "cysterny stałe" i "cysterny odejmowalne" według ADR
6.8.3.2 (z wyjątkiem 6.8.3.2.3)EN 12252:2000
Wyposażenie cystern drogowych do LPG
UWAGA: Cysterny drogowe są traktowane jako "cysterny stałe" i "cysterny odejmowalne" według ADR
6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17), 6.8.2.4, 6.8.3.1 i 6.8.3.4EN 13530-2:2002
Zbiorniki kriogeniczne.
Duże zbiorniki przenośne z izolacją próżniową.
Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, próby i badania
6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17, 6.8.2.1.19 i 6.8.2.1.20), 6.8.2.4, 6.8.3.1 i 6.8.3.4EN 14398-2:2003 (z wyjątkiem Tabeli 1)
Zbiorniki kriogeniczne.
Duże, zbiorniki transportowe z izolacją niepróżniową.
Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, badania i próby
Cysterny przeznaczone do przewozu ciekłych węglowodorów i innych materiałów niebezpiecznych klasy 3, o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa oraz benzyny, które nie są trujące lub żrące
6.8.2.1EN 13094:2004Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Cysterny metalowe o ciśnieniu roboczym nieprzekraczającym 0,5 bara - Projektowanie i wytwarzanie
6.8.2.2 i 6.8.2.4.1EN 13082:2001Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór przepływu par
 EN 13308:2002Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór denny zrównoważony bezciśnieniowy
 EN 13314:2002Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Pokrywa króćca napełniania
 EN 13316:2002Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór denny zrównoważony ciśnieniowy
 EN 13317:2002Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zespół pokrywy włazu
 
6.8.2.7       Wymagania dla cystern, które nie są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
Cysterny, które są projektowane, wytwarzane i badane niezgodnie z normami określonymi pod 6.8.2.6, powinny być zaprojektowane, zbudowane i badane zgodnie z przepisami technicznymi zapewniającymi taki sam poziom bezpieczeństwa i uznanymi przez właściwą władzę. Cysterny powinny spełniać wymagania minimalne podane pod 6.8.2. Do prób, badań i znakowania mogą być także stosowane odpowiednie normy, o których mowa pod 6.8.2.6.
6.8.3         Wymagania szczególne dla klasy 2
6.8.3.1       Konstrukcja zbiorników
6.8.3.1.1     Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub skroplonych lub rozpuszczonych powinny być wykonane ze stali. W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.1.12, dla zbiorników bezszwowych może być przyjęte minimalne wydłużenie po rozerwaniu 14%, a także naprężenie σ (sigma) w zależności od zastosowanego materiału, mniejsze lub równe:
(a)  gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,66 ale nie przekracza 0,85:

σ Ł 0,75 Re;

(b)  gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,85:

σ Ł 0,5 Rm.

6.8.3.1.2     Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie do materiałów i konstrukcji zbiorników spawanych.
6.8.3.1.3     (Zarezerwowane)
Konstrukcja pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.1.4     Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe i wiązki butli, będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami działu 6.2.
UWAGA 1: Wiązki butli, które nie są elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny spełniać wymagania działu 6.2.
UWAGA 2: Cysterny będące elementami pojazdu-baterii i MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1 i 6.8.3.1.
UWAGA 3: Cysterny odejmowalne13 nie są uważane za elementy pojazdów-baterii lub MEGC.
6.8.3.1.5     Elementy i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia oddziaływanie sił określonych pod 6.8.2.1.2 przy największym dopuszczalnym obciążeniu,. Pod działaniem każdej z tych sił, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie elementu i jego mocowania nie może przekraczać wartości σ podanej pod 6.2.3.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli oraz wartości σ podanej pod 6.8.2.1.16 dla cystern.
6.8.3.2       Wyposażenie
6.8.3.2.1     Przewody rurowe przeznaczone do opróżniania cystern powinny mieć możliwość zamknięcia za pomocą zaślepek kołnierzowych lub innego urządzenia o takiej samej skuteczności. Dla cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, zaślepki kołnierzowe lub inne urządzenia o takiej samej skuteczności mogą mieć otwory do obniżania ciśnienia, o średnicy maksymalnej 1,5 mm.
6.8.3.2.2     Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, oprócz otworów podanych pod 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4, mogą być zaopatrzone w otwory do umieszczenia przyrządów pomiarowych, termometrów, manometrów oraz otwory wyczystkowe, których wymaga obsługa i bezpieczeństwo.
6.8.3.2.3     Otwory do napełniania i opróżniania cystern
 
 o pojemności większej niż 1m3
 
przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, powinny być wyposażone w wewnętrzne, szybko działające urządzenia zamykające, które powinny zamykać się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia się zbiornika lub jego pożaru. Powinno być również możliwe uruchomienie tego urządzenia z odległości.
6.8.3.2.4     W cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, wszystkie otwory, z wyjątkiem otworów, w których są umieszczone zawory bezpieczeństwa oraz zamkniętych otworów wyczystkowych, których średnica jest większa od 1,5mm, powinny być wyposażone w wewnętrzne zawory zamykające.
6.8.3.2.5     W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.2, 6.8.3.2.3 i 6.8.3.2.4, cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mogą być wyposażone w zewnętrzne urządzenia zamykające zamiast urządzeń wewnętrznych pod warunkiem, że urządzenia zewnętrzne zabezpieczone są przed uszkodzeniami zewnętrznymi w stopniu co najmniej równoważnym temu, jakie daje ścianka zbiornika.
6.8.3.2.6     Jeżeli cysterny wyposażone są w przyrządy pomiarowe, to te ostatnie nie powinny być wykonane z materiału przezroczystego, pozostającego w bezpośredniej styczności z przewożonym materiałem. Jeżeli stosowane są termometry, to nie powinny być one wprowadzane przez ściankę zbiornika bezpośrednio do fazy gazowej lub ciekłej.
6.8.3.2.7     Otwory do napełniania i opróżniania umieszczone w górnej części cysterny powinny spełniać wymagania określone pod 6.8.3.2.3 oraz powinny być zaopatrzone w drugie zewnętrzne urządzenie zamykające. Urządzenie to powinno być zamykane za pomocą zaślepki kołnierzowej lub innego urządzenia o równoważnej niezawodności.
6.8.3.2.8     Zawory bezpieczeństwa powinny spełniać wymagania podane poniżej pod 6.8.3.2.9 do 6.8.3.2.12:
6.8.3.2.9     Cysterny przeznaczone do przewozu gazów sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych mogą być zaopatrzone w sprężynowe zawory bezpieczeństwa. Zawory te powinny otwierać się automatycznie pod ciśnieniem pomiędzy 0,9 i 1,0 ciśnienia próbnego cysterny, w której są one zamontowane. Powinny być one takiego typu, aby były odporne na naprężenia dynamiczne, łącznie z falowaniem cieczy. Zabrania się stosowania zaworów ciężarkowych. Wymagana przepustowość zaworów bezpieczeństwa powinna być obliczana zgodnie z wzorem podanym pod 6.7.3.8.1.1.
6.8.3.2.10    Jeżeli cysterny są przeznaczone do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.9 nie oznaczają zakazu instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z przepisami Kodeksu IMDG.
6.8.3.2.11    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wyposażone w dwa niezależne zawory bezpieczeństwa. Konstrukcja każdego zaworu powinna umożliwiać wypływ gazów powstających w wyniku odparowania skroplonego gazu podczas normalnej eksploatacji w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nigdy nie przekraczało więcej niż o 10% ciśnienia roboczego podanego na zbiorniku.
Jeden z dwóch zaworów może być zastąpiony płytką bezpieczeństwa, która powinna się rozrywać przy ciśnieniu próbnym.
W przypadku utraty izolacji próżniowej w cysternie o podwójnych ściankach zbiornika lub zniszczenia 20% izolacji w zbiorniku z pojedynczą ścianką, zawór bezpieczeństwa i płytka bezpieczeństwa powinny zapewnić wypływ gazu w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nie przekroczyło ciśnienia próbnego.
6.8.3.2.12    Zawory bezpieczeństwa cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na zbiorniku. Konstrukcja tych zaworów powinna zapewniać ich bezawaryjne działanie, także w najniższej temperaturze roboczej. Niezawodność działania zaworów w tej temperaturze powinna być ustalona i sprawdzona przez badania każdego zaworu lub badania prototypu zaworu każdego typu konstrukcji.
6.8.3.2.13    Jeżeli cysterny odejmowalne mogą być przetaczane, to ich zawory powinny być osłonięte kołpakami.
Izolacja cieplna
6.8.3.2.14    Jeżeli cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych wyposażone są w izolację cieplną, to izolacją tą może być:
-   osłona przeciwsłoneczna cysterny zasłaniająca nie mniej niż jedną trzecią, ale nie więcej niż połowę górnej powierzchni zbiornika i oddzielona od zbiornika co najmniej 4 cm warstwą powietrza, lub
-   całkowita osłona z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości.
6.8.3.2.15    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być izolowane cieplnie. Izolacja cieplna powinna być pokryta pełną szczelną powłoką. Jeżeli między płaszczem zbiornika i powłoką występuje próżnia (izolacja próżniowa), to powłoka ta powinna być tak zaprojektowana, aby wytrzymywała bez uszkodzeń ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1bar) (ciśnienie manometryczne). W odstępstwie od wymagań podanych pod 1.2.1 określających "ciśnienie obliczeniowe", w tych obliczeniach mogą być uwzględnione zewnętrzne i wewnętrzne elementy wzmacniające. Jeżeli powłoka jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku rozszczelnienia zbiornika lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno uniemożliwiać przenikanie wilgoci do izolacji cieplnej.
6.8.3.2.16    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, mających pod ciśnieniem atmosferycznym temperaturę wrzenia poniżej -182°C, nie powinny zawierać jakichkolwiek materiałów palnych w izolacji cieplnej lub w elementach łączących.
W cysternach z izolacją próżniową, za zgodą właściwej władzy, w elementach łączących zbiornik cysterny z powłoką mogą być stosowane tworzywa sztuczne.
6.8.3.2.17    W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.4, zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych mogą nie mieć otworów rewizyjnych.
Elementy wyposażenia pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.2.18    Wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne powinno być tak dobrane lub zaprojektowane, aby zapobiec uszkodzeniu, które może spowodować uwolnienie zawartości z naczynia ciśnieniowego podczas normalnych warunków eksploatacji lub przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy ramą pojazdu-baterii lub MEGC i elementami pozwala na swobody ruch między podzespołami, to wyposażenie powinno być tak zamocowane, aby pozwalało na taki ruch bez uszkodzenia części roboczych. Przewód kolektora, który prowadzi do zaworów zamykających, powinien być wystarczająco elastyczny, aby chronić zawory i przewody rurowe przed uszkodzeniem lub uwolnieniem zawartości z naczynia ciśnieniowego. Zawory napełniające i opróżniające (włącznie z kołnierzami lub gwintowanymi zaślepkami) i jakiekolwiek kołpaki ochronne powinny być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.8.3.2.19    W celu uniknięcia uwolnienia zawartości w przypadku uszkodzenia, kolektory, urządzenia odprowadzające (połączenia rur, urządzenia zamykające) i zawory zamykające powinny być chronione lub tak umieszczone, aby nie nastąpiło ich uszkodzenie spowodowane działaniem sił zewnętrznych lub tak zaprojektowane, aby wytrzymywały ich oddziaływanie.
6.8.3.2.20    Układ kolektorowy powinien być zaprojektowany do pracy w zakresie temperatur od -20°C do + 50°C.
Układ kolektorowy powinien być projektowany, wykonywany i montowany tak, aby uniknąć niebezpieczeństwa jego uszkodzenia w wyniku rozszerzania i kurczenia wynikającego z wahań temperatury, wstrząsów mechanicznych i wibracji. Wszystkie przewody rurowe powinny być wykonywane z odpowiedniego metalu. Wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, powinny być stosowane połączenia rurowe spawane.
Połączenia rur miedzianych powinny być lutowane mosiądzem lub mieć równorzędne wytrzymałościowo połączenie metalowe. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie może być niższa od 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rur tak, jak ma to miejsce przy połączeniach gwintowanych.
6.8.3.2.21    Największe dopuszczalne naprężenie σ w układzie kolektora, przy ciśnieniu próbnym zbiorników, nie powinno przekraczać 75% gwarantowanej granicy plastyczności materiału kolektora, z wyjątkiem materiałów zastosowanych do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego.
Niezbędna grubość ścianki układu kolektora zastosowanego w cysternach do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinna być obliczona na podstawie uznanej praktyki.
UWAGA: Odnośnie do granicy plastyczności, patrz pod 6.8.2.1.11.
Podstawowe wymagania tego podpunktu należy uważać za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące normy: (Zarezerwowane).
6.8.3.2.22    W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.3.2.3, 6.8.3.2.4 i 6.8.3.2.7 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, wymagane urządzenia zamykające mogą być umieszczone w układzie kolektora
6.8.3.2.23    Jeżeli jeden z elementów wyposażony jest w zawór bezpieczeństwa, a między tymi elementami umieszczone są urządzenia zamykające, to każdy z tych elementów powinien być wyposażony w taki zawór.
6.8.3.2.24    Urządzenia do napełniania i opróżniania mogą być umieszczone na kolektorze.
6.8.3.2.25    Każdy element, wliczając w to każdą pojedynczą butlę wiązki, przeznaczony do przewozu gazów trujących, powinien mieć możliwość odcięcia zaworem zamykającym.
6.8.3.2.26    Pojazdy-baterie lub MEGC przeznaczone do przewozu materiałów trujących, nie powinny mieć zaworów bezpieczeństwa, chyba, że zawory bezpieczeństwa poprzedzone są płytką bezpieczeństwa. W tym drugim przypadku usytuowanie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno spełniać wymagania właściwej władzy.
6.8.3.2.27    Jeżeli pojazdy-baterie lub MEGC przeznaczone są do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.26 nie powinny zabraniać instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z wymaganiami przepisów Kodeksu IMDG.
6.8.3.2.28    Zbiorniki, będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, powinny być łączone w grupy o pojemności nie większej niż 5.000 litrów, dla których powinna być możliwość ich odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
Dla każdego elementu pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, gdy jest on składnikiem cysterny spełniającej wymagania tego działu, powinna być możliwość jego odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
6.8.3.3       Zatwierdzenie typu
Brak wymagań szczególnych.
6.8.3.4       Badania i próby
6.8.3.4.1     Materiały konstrukcyjne każdego zbiornika spawanego, z wyjątkiem butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być badane według metod podanych pod 6.8.5.
6.8.3.4.2     Wymagania podstawowe dla próby ciśnieniowej podane są pod 4.3.3.2.1 do 4.3.3.2.4, a minimalne ciśnienia próbne podane są w tabelach gazów i mieszanin gazów pod 4.3.3.2.5.
6.8.3.4.3     Pierwsza hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonana przed założeniem osłony cieplnej. Jeżeli zbiornik, jego wyposażenie, przewody rurowe i części wyposażenia były badane oddzielnie, to po zmontowaniu cysterna powinna być poddana próbie szczelności.
6.8.3.4.4     Pojemność każdego zbiornika przeznaczonego do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo, gazów skroplonych lub gazów rozpuszczonych powinna być ustalana pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę, przez ważenie lub pomiar objętości wody wypełniającej zbiornik; błąd pomiaru pojemności powinien być mniejszy niż 1%.
Określanie pojemności na podstawie obliczeń wymiarów zbiornika jest niedopuszczalne. Maksymalna dopuszczalna masa napełnienia, zgodnie z instrukcją pakowania P200 lub P203 podaną pod 4.1.4.1, jak również pod 4.3.3.2.2 i 4.3.3.2.3, powinna być ustalana przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.5     Kontrola połączeń spawanych powinna być przeprowadzana zgodnie ze współczynnikiem λ = 1,0 według wymagań podanych pod 6.8.2.1.23.
6.8.3.4.6     W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4, badania okresowe wraz z hydrauliczną próbą ciśnieniową powinny być przeprowadzane:
 
 (a) co 3 lataco 2 i 1/2 roku
 
w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu UN 1008 trójfluorku boru, UN 1017 chloru, UN 1048 bromowodoru bezwodnego, UN 1050 chlorowodoru bezwodnego, UN 1053 siarkowodoru, UN 1067czterotlenku dwuazotu (dwutlenku azotu), UN 1076 fosgenu lub UN 1079 dwutlenku siarki;
 
 (b) po 6 latachpo 8 latach
 
eksploatacji i od tego czasu co 12 lat w przypadku cystern do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
 
 Próba szczelności powinna być przeprowadzona przez upoważnionego rzeczoznawcę po 6 latach od każdego badania okresowego.Próba szczelności może być przeprowadzona na polecenie właściwej władzy pomiędzy dwoma kolejnymi badaniami.
 
Jeżeli zbiornik, jego wyposażenie, przewody rurowe i elementy wyposażenia były badane oddzielnie, to po zmontowaniu cysterna powinna być poddana próbie szczelności.
6.8.3.4.7     W przypadku zbiorników z izolacją próżniową, hydrauliczna próba ciśnieniowa i rewizja wewnętrzna mogą być zastąpione za zgodą upoważnionego rzeczoznawcy próbą szczelności i pomiarem próżni.
6.8.3.4.8     Jeżeli podczas badań okresowych zbiorników do przewozu gazów skroplonych schłodzonych zostały wycięte otwory, to przed przekazaniem zbiorników do eksploatacji, sposób ich szczelnego zamknięcia, zapewniający integralność zbiornika, powinien być zatwierdzony przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.9     Próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu gazów powinna być wykonywana pod ciśnieniem nie mniejszym niż:
-   dla gazów sprężonych, gazów skroplonych i gazów rozpuszczonych: 20% ciśnienia próbnego;
-   dla gazów skroplonych schłodzonych: 90% maksymalnego ciśnienia roboczego.
Badania i próby pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.4.10    Elementy i wyposażenie każdego pojazdu-baterii lub MEGC powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniom i próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji (odbiorcze badania i próby). Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są naczynia, powinny być poddawane badaniom okresowym nie rzadziej niż co pięć lat. Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są cysterny, powinny być badane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.4.6. W uzasadnionych przypadkach, niezależnie od terminu ostatniego badania okresowego, powinny być przeprowadzone badania i próby nadzwyczajne, zgodnie z warunkami podanymi pod 6.8.3.4.14.
6.8.3.4.11    Badania odbiorcze powinny obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
-   badanie budowy;
-   rewizję wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika;
-   wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej9 z zastosowaniem ciśnienia próbnego wskazanego na tabliczce opisanej pod 6.8.3.5.10;
-   wykonanie próby szczelności pod maksymalnym ciśnieniem roboczym; oraz
-   sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia.
Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane ciśnieniowej próbie oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.12    Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowych i butle będące elementami wiązek butli, powinny być badane według metod podanych w instrukcji pakowania P200 lub P203 pod 4.1.4.1.
Ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC powinno być takie same jak dla elementów pojazdu-baterii lub MEGC. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba hydrauliczna albo za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego przy użyciu innej cieczy, lub gazu. W odstępstwie od tych wymagań ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, nie powinno być niższe od 300 barów.
6.8.3.4.13    Badania okresowe powinny obejmować próbę szczelności przy maksymalnym ciśnieniu roboczym oraz zewnętrzne sprawdzenie struktury, elementów i wyposażenia obsługowego bez demontażu. Elementy i przewody rurowe powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 i zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.6. Jeżeli elementy i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.14    Badania i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli pojazd-bateria lub MEGC wykazują oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać negatywnie na prawidłową eksploatację pojazdu-baterii lub MEGC. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, oraz konieczny jest demontaż poszczególnych części, będą zależały od wielkości uszkodzeń, albo od stopnia zużycia pojazdu-baterii lub MEGC. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie nie mniejszym niż podany pod 6.8.3.4.15.
6.8.3.4.15    Kontrole powinny wykazać, że:
(a)  części zostały sprawdzone zewnętrznie pod kątem występowania wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, wad spawalnicze oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC stwarzałyby zagrożenie podczas przewozu;
(b)  przewody rurowe, zawory i uszczelki zostały sprawdzone pod kątem występowania skorodowanych powierzchni, wad oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC stwarzałyby zagrożenie podczas napełniania, rozładunku lub transportu;
(c)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek połączeniu kołnierzowym lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d)  wszystkie urządzenia bezpieczeństwa i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby zakłócać ich prawidłowe działanie. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające były poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e)  wymagane oznakowania pojazdów-baterii lub MEGC są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; i
(f)  jakiekolwiek ramy, podpory i urządzenia nośne pojazdów-baterii lub MEGC są w stanie zadawalającym.
6.8.3.4.16    Próby, badania i kontrole na podstawie wymagań podanych pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.15 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawców upoważnionych przez właściwą władzę. Wyniki z przeprowadzonych badań powinny być zawarte w protokole.
Świadectwo powinno zawierać wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w pojeździe-baterii lub MEGC zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.1.
6.8.3.5.      Oznakowanie
6.8.3.5.1     Na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1 lub bezpośrednio na ściankach zbiornika, jeżeli są one tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie przez to zmniejszona, powinny być dodatkowo wybite stemplem lub naniesione w inny podobny sposób, następujące dane.
6.8.3.5.2     Na cysternach przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a ponadto dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o. - nazwa techniczna14.
Znakowanie to powinno być uzupełnione:
-  w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, napełnianych do określonego ciśnienia, o wartość maksymalnego ciśnienia napełniania w temperaturze 15°C dopuszczonego dla tego zbiornika; oraz
-   w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo i gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych, o wartość maksymalnej dopuszczalnej ładowności w kg i temperaturą napełniania, jeżeli jest niższa od -20°C.
6.8.3.5.3     Na cysternach do przewozu wielu gazów:
-   prawidłowe nazwy przewozowe gazów i dodatkowo dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwy techniczne14 gazów, do których przewozu cysterna jest zatwierdzona.
Znakowanie to powinno być uzupełnione wartością maksymalnie dopuszczalnej ładowności w kg, dla każdego gazu,
6.8.3.5.4     Na cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
-   maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze,
6.8.3.5.5     Na zbiornikach z izolacją cieplną:
-   napis "izolacja cieplna" lub "izolacja cieplna próżniowa".
6.8.3.5.6     W uzupełnieniu wymagań podanych pod 6.8.2.5.2, powinny być umieszczone następujące dane na
 
 tabliczce lub na samej cysternie:tabliczce lub na samym kontenerze-cysternie:
 
(a) -  kod cysterny zgodnie ze świadectwem (patrz 6.8.2.3.1) z aktualnym ciśnieniem próbnym cysterny;
-   napis "minimalna dopuszczalna temperatura napełniania:..";
(b)  dla cystern przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., dodatkowo ich nazwa techniczna14;
 
 dla gazów sprężonych napełnianych wagowo oraz dla gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych - maksymalna dopuszczalna ładowność w kg;
 
(c)  dla cystern przeznaczonych do przewozu wielu gazów:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwa techniczna14 wszystkich gazów do przewozu których cysterna jest dopuszczona;

______
14   Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej lub prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dozwolone jest używanie jednej z następujących nazw,:
-   dla UN 1078 gazu chłodzącego i.n.o.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
-   dla UN 1060 mieszanina metyloacetylenu i propadienu, stabilizowana: mieszanina P1, mieszanina P2;
-   dla UN 1965 mieszanina węglowodorów gazowych, skroplona, i.n.o: mieszanina A, mieszanina A01, mieszanina A02, mieszanina A0, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C. Nazwy używane zwyczajowo w handlu, wymienione w uwadze 1 pod 2.2.2.3 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
-   dla UN 1010 Butadieny, stabilizowane: Butadien-1,2 stabilizowany, Butadien-1,3, stabilizowany.
 
 z podaniem maksymalnej dopuszczalnej ładowności w kg, dla każdego z nich.
 
(d)  dla zbiorników wyposażonych w izolację cieplną:
-   napis "izolacja cieplna" (lub "izolacja cieplna próżniowa"), w języku urzędowym kraju, w którym zbiornik jest zarejestrowany, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to także w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte miedzy państwami uczestniczącymi w przewozie nie stanowią inaczej.
6.8.3.5.7     (Zarezerwowane)
 
6.8.3.5.8Dane te nie są wymagane w przypadku pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych. 
 
6.8.3.5.9     (Zarezerwowane)
Znakowanie pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.5.10    Każdy pojazd-bateria i każdy MEGC powinien być zaopatrzony w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do zbiornika w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Na tabliczce powinny być naniesione przez wybicie, stemplem lub w inny podobny sposób12, co najmniej poniższe dane:
-   numer zatwierdzenia typu;
-   nazwa lub znak wytwórcy;
-   numer fabryczny;
-   rok produkcji;
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
-   data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.13;
-   stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;
 
6.8.3.5.11Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12:Na samym MEGC lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12:
 
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
 - ilość elementów;- ilość elementów;
 - całkowita pojemność elementów;- całkowita pojemność elementów;
 oraz dla pojazdu-baterii napełnianej wagowo:
- maksymalna dopuszczalna masa
 ładunku;
 
- masa własna;
- dopuszczalna masa całkowita.
- kod cysterny zgodnie ze
 świadectwem zatwierdzenia typu
 (patrz 6.8.2.3.1) z aktualnym
 ciśnieniem próbnym MEGC;
  - prawidłowa nazwa przewozowa,
  
 prawidłowa nazwa przewozowa
 gazów i dodatkowo dla gazów
 sklasyfikowanych jako i.n.o,
 nazwa techniczna 14 , do
 przewozu których MEGC są
 używane
  oraz dla MEGC napełnianych wagowo
  - masa własna.
 
6.8.3.5.12    Na ramie pojazdu-baterii lub MEGC w pobliżu miejsca napełniania, powinna być umieszczona tabliczka zawierająca dane:
-   maksymalne ciśnienie napełniania12 w temperaturze 15°C, dopuszczone dla elementów przeznaczonych do gazów sprężonych;
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu określona w dziale 3.2 oraz dodatkowo, dla gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., nazwa techniczna14 gazu;
oraz dodatkowo dla gazów skroplonych:
-   dopuszczalna ładowność12 każdego elementu.

______
12   Po wartości liczbowej należy podać jednostkę miary.

6.8.3.5.13    Butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i butle, będące elementami wiązek butli, powinny być oznakowane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.7. Na pojedynczych naczyniach nie muszą być umieszczane nalepki ostrzegawcze, wymagane w dziale 5.2.
Pojazdy-baterie i MEGC powinny być oznakowane tablicami i zaopatrzone w nalepki zgodnie z wymaganiami działu 5.3.
6.8.3.6       Wymagania dla pojazdów-baterii i MEGC, które są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
UWAGA: Osoby lub organizacje określane w normach jako odpowiedzialne za zgodność z ADR, powinny spełniać wymagania ADR.
Wymagania działu 6.8 uważa się za spełnione, jeżeli stosowane są następujące normy:
 
Stosowane punkty i podpunktyOdniesienieTytuł normy
6.8.3.1.4 i 6.8.3.1.5
6.8.3.2.18 do 6.8.3.2.26
6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.12 i
6.8.3.5.10 do 6.8.3.5.13
EN 13807:2003Transportowe butle do gazu -Pojazdy baterie - Projektowanie, wytwarzanie, identyfikacja i badania
 
6.8.3.7       Wymagania dotyczące pojazdów-baterii i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm
Pojazdy-baterie i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm wymienionych pod 6.8.3.6 powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych zatwierdzonymi przez właściwą władzę. Powinny jednak spełniać minimalne wymagania podane pod 6.8.3.
6.8.4         Wymagania szczególne
UWAGA 1: Materiały ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C i gazy palne, patrz także pod 6.8.2.1.26, 6.8.2.1.27 i 6.8.2.2.9.
UWAGA 2: Wymagania dla cystern poddawanych ciśnieniu próbnemu nie niższemu od 1 MPa (10 barów) oraz cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych podane są pod 6.8.5.
Powinny mieć zastosowanie poniższe wymagania szczególne, jeżeli wskazane są w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
(a)  Konstrukcja (TC)
TC1   Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie przy doborze materiałów i konstrukcji tych zbiorników.
TC2   Zbiorniki i ich wyposażenie, powinny być wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu lub z odpowiedniej stali nie powodującej rozkładu nadtlenku wodoru. Jeżeli zbiorniki wykonane są z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu, to nie ma potrzeby, aby grubość ścianki była większa niż 15 mm, nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z 6.8.2.1.17 wskazują na większą wartość.
TC3   Zbiorniki powinny być wykonane ze stali austenitycznej.
TC4   Jeżeli materiał zbiornika narażony jest na działanie UN 3250 kwasu chlorooctowego, to zbiorniki powinny być pokryte emalią lub inną równoważną wykładziną ochronną,.
TC5   Zbiorniki powinny być pokryte warstwą ołowiu o grubości nie mniejszej niż 5 mm lub inną równoważną wykładziną.
TC6   W razie konieczności użycia do budowy cystern aluminium, to powinny być one wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu; nie wymaga się, aby grubość ścianki zbiornika była większa niż 15 mm, nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z 6.8.2.1.17 wskazują na wartość większą.
TC7   Rzeczywista minimalna grubość ścianki zbiornika nie może być mniejsza niż 3 mm.
(b)  Elementy wyposażenie (TE)
TE1    (Zarezerwowane)
TE2    (Zarezerwowane)
TE3    Cysterny powinny spełniać dodatkowo następujące wymagania. Urządzenie grzewcze nie powinno być umieszczone wewnątrz zbiornika, lecz na zewnętrznej części jego płaszcza. Jednakże rury stosowane do rozładunku fosforu mogą być zaopatrzone w powłokę grzewczą. Urządzenie grzewcze płaszcza powinno być tak wyregulowane, aby nie powodowało wzrostu temperatury fosforu ponad dopuszczalną temperaturę napełniania zbiornika. Inne przewody rurowe powinny być wprowadzane do górnej części zbiornika; wyloty tych przewodów powinny być usytuowane powyżej maksymalnego dopuszczalnego poziomu napełnienia fosforem i powinny być całkowicie osłonięte za pomocą ryglowanych kołpaków. Cysterna powinna być zaopatrzona we wskaźnik określający poziom fosforu i w razie zastosowania wody jako środka ochronnego, powinna być zaopatrzona w stały znak pomiarowy wskazujący najwyższy dopuszczalny poziom wody.
TE4    Zbiorniki powinny być zaopatrzone w izolację cieplną wykonaną z materiałów trudno palnych.
TE5    Jeżeli zbiorniki są zaopatrzone w izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiałów trudno palnych.
TE6    Cysterny mogą być wyposażone w urządzenie zaprojektowane tak, aby wykluczona była możliwość ich zatkania przewożonym towarem i które zapobiegają wyciekaniu cieczy oraz nadmiernemu wzrostowi ciśnienia lub podciśnienia wewnątrz zbiornika.
TE7    Urządzenia opróżniające zbiorniki powinny być wyposażone w dwa kolejne, niezależnie od siebie rozmieszczone urządzenia odcinające, z których pierwsze stanowi wewnętrzny szybko działający zawór odcinający zatwierdzonego typu, a drugie - zewnętrzny zawór odcinający umieszczony na końcu każdego wylotowego przewodu rurowego. Na wylocie każdego zaworu zewnętrznego powinna znajdować się zaślepka kołnierzowa lub inne nie mniej skuteczne urządzenie. Wewnętrzny zawór odcinający powinien pozostawać połączony ze zbiornikiem i w pozycji zamkniętej w przypadku rozerwania przewodu rurowego.
TE8    Połączenia przewodów rurowych cystern powinny być wykonane z materiałów niepowodujących rozkładu nadtlenku wodoru.
TE9    Cysterny powinny być wyposażone w górnej części w urządzenie zamykające, zapobiegające powstawaniu nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału, a także wyciekaniu cieczy i przenikaniu do zbiornika materiałów obcych.
TE10   Urządzenia zamykające cystern, powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby podczas przewozu wykluczona była możliwość zatkania urządzeń zestalonym materiałem. Jeżeli cysterny mają izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiału nieorganicznego i nie powinna zawierać jakichkolwiek składników palnych.
TE11   Zbiorniki wraz z wyposażeniem, powinny być tak zaprojektowane, aby niemożliwe było przenikanie do zbiornika materiałów obcych, wyciek materiału ciekłego lub powstawanie nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału.
TE12   Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną, zgodną z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.2.14. Jeżeli TSR nadtlenku organicznego w zbiorniku wynosi 55°C lub mniej, albo zbiornik wykonany jest z aluminium, to zbiornik ten powinien być całkowicie izolowany. Osłona przeciwsłoneczna oraz wszystkie nieosłonięte części cysterny lub powłoka zewnętrzna pełnej izolacji, powinny być pomalowane białą farbą, albo pokryte polerowaną osłoną metalową. Farba powinna być oczyszczona przed każdym przewozem i odnowiona w razie zżółknięcia lub pogorszenia jej jakości. Izolacja cieplna nie może zawierać materiału palnego. Cysterny powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także używane zawory podciśnieniowe. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym od właściwości nadtlenku organicznego i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny. W korpusie zbiornika nie powinny znajdować się elementy topliwe.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego, uniemożliwiające gromadzenie się wewnątrz zbiornika produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C. Przepustowość i ciśnienie otwarcia zaworu(ów) bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych w wymaganiach szczególnych TA2. Jednakże ciśnienie otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny nie doszło do wycieku cieczy przez zawór(y).
Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie, mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa i powinny być wykonane w taki sposób, aby gwarantowały usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas przebywania w ogniu w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:

q = 70961 F A 0,82

gdzie:
q =   absorbcja cieplna [W]
A =   powierzchnia stykająca się z cieczą [m2]
F =   współczynnik izolacji
F = 1  dla zbiorników bez izolacji, lub

dla cystern z izolacją,

gdzie:
K =           przewodność cieplna warstwy izolacyjnej [W m-1 K-1]
L =           grubość warstwy izolacyjnej [m]
U = K/L =     współczynnik przenikania ciepła przez izolację [W m-2 K-1]
TPO =         temperatura nadtlenku podczas uwolnienia [K]
Ciśnienie otwarcia urządzenia(eń) awaryjnego(nych) obniżającego(ych) ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia określonego powyżej i powinno być ustalone na podstawie wyników badań podanych w wymaganiach szczególnych TA2. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny mieć taką przepustowość, aby ciśnienie maksymalne w zbiorniku nigdy nie przekroczyło ciśnienia próbnego cysterny.
UWAGA: Przykład metody określania rozmiarów urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do "Podręcznika badań i kryteriów".
Dla cystern izolowanych cieplnie, przepustowość urządzenia lub urządzeń obniżających ciśnienie i ich regulacja powinny być określone przy założeniu utraty 1 % powierzchni izolacyjnej.
Jeżeli przewożone materiały i produkty ich rozkładu są zapalne, to zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego cystern, powinny być wyposażone w przerywacz płomienia,. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez przerywacz płomienia.
TE13   Cysterny powinny być izolowane cieplnie i wyposażone w zewnętrzne urządzenia grzewcze.
TE14   Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną. Izolacja cieplna stykająca się bezpośrednio ze zbiornikiem powinna mieć temperaturę samozapłonu wyższą co najmniej o 50°C od najwyższej temperatury, na którą cysterna była zaprojektowana.
TE15   Cysterny wyposażone w zawory podciśnieniowe, które otwierają się pod ciśnieniem ujemnym nie niższym niż 21 kPa (0,21 bara), powinny być uważane za zamykane hermetycznie. Dla cystern używanych tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, podciśnienie może być obniżone do wartości nie niższej niż 5kPa (0,05 bara).
TE 16  (Zarezerwowane)
TE 17  (Zarezerwowane)
TE 18  Zbiorniki napełniane materiałami przeznaczonymi do przewozu w temperaturze wyższej od 190°C, powinny być wyposażone w przegrodę umieszczoną pod kątem prostym do górnego otworu napełniającego w taki sposób, aby uniknąć nieoczekiwanego miejscowego wzrostu temperatury ścianki zbiornika podczas jego napełniania.
 
 
TE 19 Urządzenia i armatura umieszczone w
     górnej części zbiornika cysterny
     powinny być albo:
       - umieszczone w obudowanej wnęce;
         lub
 
     - wyposażone w wewnętrzny zawór
       bezpieczeństwa; lub
 
    - osłonięte przez pokrywę lub elementy
      poprzeczne lub podłużne, lub inne o
      równorzędnej skuteczności tak
      ukształtowane, że nawet w przypadku
      przewrócenia się, urządzenia i
      armatura nie ulegną uszkodzeniu.
 Urządzenia i armaturę umieszczone w dolnej części cysterny:
 Króćce spustowe, boczne urządzenia odcinające i wszystkie urządzenia opróżniające powinny być zagłębione co najmniej 200 mm od najbardziej wysuniętego zewnętrznego elementu cysterny lub powinny być zabezpieczone poręczą o wskaźniku wytrzymałości nie mniejszym niż 20 cm3 poprzecznie do kierunku jazdy; ich odległość od ziemi przy pełnym obciążeniu cysterny nie powinna być mniejsza od 300 mm.
 Urządzenia i armatura umieszczone w tylnej części zbiornika cysterny powinny być zabezpieczone przez zderzak określony pod 9.7.6. Ich usytuowanie ponad ziemią powinno być na takiej wysokości, aby były właściwie chronione przez zderzak.
 
TE20   Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa, pomimo że inne kodowane cysterny są dopuszczone w hierarchii cystern racjonalnego zastosowania podanej pod 4.3.4.1.2.
TE21   Zamknięcia powinny być zabezpieczone za pomocą zamykanych kołpaków.
TE22   (Zarezerwowane)
TE23   Cysterny powinny być wyposażone w urządzenie zaprojektowane tak, aby wykluczona była możliwość ich zatkania przewożonym towarem, i które zapobiegają wyciekaniu cieczy oraz nadmiernemu wzrostowi ciśnienia i podciśnienia wewnątrz zbiornika.
TE24   Jeżeli cysterny przeznaczone do przewozu i rozprowadzania bitumu wyposażone są na końcu rury opróżniającej w rozpylacz do jego rozprowadzania, to urządzenie zamykające wymagane pod 6.8.2.2.2, może być zastąpione przez zawór odcinający, usytuowany na rurze opróżniającej przed rozpylaczem.
(c)  Zatwierdzenie typu (TA)
TA1   Cysterny nie powinny być dopuszczane do przewozu materiałów organicznych.
TA2   Materiały te mogą być przewożone w cysternach stałych lub odejmowalnych lub kontenerach-cysternach na podstawie warunków ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli, na podstawie badań niżej wymienionych, właściwa władza uzna, że przewóz będzie dokonany bezpiecznie. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną umowy ADR, to warunki te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego stroną Umowy ADR, do którego dotarła przesyłka.
Przy zatwierdzaniu typu, powinny być przeprowadzone badania, w celu:
-   wykazania zgodności wszystkich materiałów, które wchodzą w kontakt z materiałem podczas przewozu;
-   dostarczenia danych ułatwiających projektowanie urządzeń awaryjnych obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cysterny; oraz
-   ustalenia wymagań szczególnych, niezbędnych dla bezpiecznego przewozu materiału.
Wyniki badań powinny być podane w sprawozdaniu w celu zatwierdzenia typu.
TA3   Materiał ten może być przewożony tylko w cysternach z kodem LGAV lub SGAV; hierarchia podana pod 4.3.4.1.2 nie ma zastosowania.
(d)  Badania (TT)
TT1   Podczas badania odbiorczego i badań okresowych cysterny z czystego aluminium powinny być poddawane hydraulicznym próbom ciśnieniowym pod ciśnieniem 250 kPa (2,5 bara) (ciśnienie manometryczne).
TT2   Stan wykładziny zbiornika powinien być kontrolowany każdego roku przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę, który powinien sprawdzać wnętrze zbiornika.
TT3   W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, badania okresowe zbiorników powinny być przeprowadzane nie później niż co osiem lat i ponadto powinny obejmować sprawdzenie grubości ścianki za pomocą odpowiednich przyrządów. Zbiorniki te, nie później niż co cztery lata, powinny być poddawane próbie szczelności i innym próbom przewidzianym pod 6.8.2.4.3
TT4   (Zarezerwowane)
TT5   Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonywana nie rzadziej niż co
 
 3 lata2 1/2 roku
 
 
TT6 Badanie okresowe wraz z hydrauliczną
   próbą ciśnieniową powinno być
   przeprowadzane nie rzadziej niż co 3
   lata
 
TT7   Pomimo wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, okresowa rewizja wewnętrzna może być zastąpiona badaniami według programu zatwierdzonego przez właściwą władzę.
TT8   Cysterny zatwierdzone do przewozu UN 1005 AMONIAK BEZWODNY i zbudowane ze stali drobnoziarnistej o granicy plastyczności większej niż 400 N/mm2, zgodnie z normami materiałowymi, powinny być poddawane podczas każdego badania okresowego badaniom magnetycznym proszkowym w celu wykrycia pęknięć powierzchni, zgodnie z 6.8.2.4.2
W dolnej części każdego zbiornika powinno być poddawane badaniom co najmniej 20% długości spoin obwodowych i wzdłużnych razem ze wszystkimi spawanymi króćcami i wszystkimi miejscami naprawianymi lub szlifowanymi.
(e)  Znakowanie (TM)
UWAGA: Poniższe napisy powinny być sporządzone w języku urzędowym państwa zatwierdzenia, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim - ponadto w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy państwami uczestniczącymi w przewozie nie stanowią inaczej.
TM1    Cysterny, poza danymi podanymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać podczas przewozu. Materiał samozapalny." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM2    Cysterny, poza danymi określonymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać w czasie przewozu. W zetknięciu z wodą wytwarza gazy palne." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM3    Na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2, cysterny powinny być dodatkowo znakowane prawidłową nazwą przewozową materiałów dopuszczonych do przewozu i maksymalną dopuszczalną ładownością cysterny w kg.
TM4    Cysterny powinny być znakowane dodatkowo nazwą chemiczną z dopuszczonym stężeniem danego materiału, przez wybicie stemplem lub w inny podobny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2 lub bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli jest ona tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona.
TM5    Na cysternach, poza danymi już przewidzianymi pod 6.8.2.5.1, powinna być podana dodatkowo: data (miesiąc, rok) ostatniej rewizji wewnętrznej zbiornika.
TM6    (Zarezerwowane)
TM7    Symbol koniczynki opisany pod 5.2.1.7.6 powinien być naniesiony przez wybicie stemplem lub w inny równorzędny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.1. Koniczynka ta może być wygrawerowana bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli ścianka jest tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie ulegnie zmniejszeniu.
6.8.5         Wymagania dotyczące materiałów i konstrukcji cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych o ciśnieniu próbnym co najmniej 1 MPa (10 barów) oraz cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych, przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2
6.8.5.1       Materiały i zbiorniki
6.8.5.1.1 (a)  Zbiorniki przeznaczone do przewozu następujących materiałów:
-   gazów klasy 2 sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych;
-   UN 1366, 1370, 1380, 2005, 2445, 2845, 2870, 3051, 3052, 3053, 3076, 3194, 3391 do 3394 i 3433 klasy 4.2;oraz
-   UN 1052 fluorowodoru bezwodnego i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru, klasy 8;
powinny być wykonane ze stali.
(b)  Zbiorniki wykonane ze stali drobnoziarnistej, przeznaczone do przewozu:
-   gazów żrących klasy 2 i UN 2073 amoniaku w roztworze; oraz
-   UN 1052 fluorowodoru bezwodnego i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru, klasy 8,
powinny być poddawane obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń termicznych.
(c)  Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2 powinny być wykonane ze stali, aluminium, stopów aluminium, miedzi lub stopów miedzi (np. mosiądzu). Zbiorniki z miedzi lub stopów miedzi mogą być używane tylko do gazów, które nie zawierają acetylenu; etylen może jednak zawierać do 0,005% acetylenu.
(d)  Do wykonania zbiorników i ich wyposażenia mogą być stosowane tylko materiały dostosowane do minimalnej i maksymalnej temperatury roboczej.
6.8.5.1.2     Do wykonania zbiorników dopuszcza się następujące materiały:
(a)  stale odporne na kruche pęknięcia w niskich temperaturach roboczych (patrz pod 6.8.5.2.1):
-   stale miękkie, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do gazów skroplonych schłodzonych klasy 2;
-   stale stopowe drobnoziarniste, do temperatur -60°C;
-   stale stopowe niklowe, o zawartości niklu od 0,5 do 9%, do temperatur -196°C w zależności od zawartości niklu;
-   stale austenityczne chromowo-niklowe do temperatur -270°C;
(b)  aluminium o zawartości co najmniej 99,5% czystego aluminium lub stopy aluminium (patrz pod 6.8.5.2.2);
(c)  odtleniona miedź o zawartości co najmniej 99,9% czystej miedzi lub stopy miedzi zawierające więcej niż 56% miedzi (patrz pod 6.8.5.2.3).
6.8.5.1.3 (a)  Zbiorniki ze stali, aluminium lub stopów aluminium powinny być bezszwowe lub spawane.
(b)  Zbiorniki ze stali austenitycznych, miedzi lub stopów miedzi mogą być twardo lutowane.
6.8.5.1.4     Wyposażenie i armatura mogą być przykręcane do zbiorników lub mocowane w następujący sposób:
(a)  do zbiorników ze stali, aluminium lub stopów aluminium - za pomocą spawania;
(b)  do zbiorników ze stali austenitycznej, miedzi lub stopów miedzi - za pomocą spawania lub twardego lutowania.
6.8.5.1.5     Konstrukcja zbiorników oraz ich zamocowanie do pojazdu, podwozia lub do ramy kontenera powinny wykluczać oziębienie części nośnych mogące wywołać ich kruche pękanie. Elementy mocujące zbiorniki powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby w najniższej temperaturze roboczej zbiornika nadal zachowały niezbędne właściwości mechaniczne.
6.8.5.2       Wymagania dotyczące badań
6.8.5.2.1     Zbiorniki stalowe
Udarność materiałów użytych do budowy zbiorników i połączeń spawanych, w ich najniższej temperaturze roboczej, ale co najmniej w -20°C, powinna spełniać przynajmniej następujące wymagania:
-   Badania powinny być wykonywane na próbkach z karbem w kształcie litery V;
-   Minimalna udarność (patrz pod 6.8.5.3.1 do 6.8.5.3.3) próbek pobranych wzdłuż kierunku walcowania oraz w poprzek - z karbem w kształcie litery V (zgodnie z normą ISO R 148)- powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2 dla stali miękkiej (badania mogą być wykonane - zgodnie z obecnymi normami ISO- na próbkach, których oś podłużna jest zgodna z kierunkiem walcowania); stali drobnoziarnistej; stali ferrytycznej stopowej o zawartości Ni < 5%; stali ferrytycznej stopowej o zawartości 5% Ł Ni Ł 9%; lub stali austenitycznej Cr - Ni;
-   W przypadku stali austenitycznej, badaniu na udarność poddawane są tylko połączenia spawane;
-   Dla temperatur roboczych poniżej -196°C, badanie na udarność przeprowadza się w temperaturze -196°C, a nie w najniższej temperaturze roboczej.
6.8.5.2.2     Zbiorniki z aluminium i stopów aluminium
Złącza zbiorników powinny spełniać warunki określone przez właściwą władzę.
6.8.5.2.3     Zbiorniki z miedzi i stopów miedzi
Badania dla określenia dostatecznej udarności nie są wymagane
6.8.5.3       Badania na udarność
6.8.5.3.1     Dla blach o grubości mniejszej niż 10 mm, ale nie mniejszej niż 5 mm, stosuje się próbki o przekroju 10 mm x e mm, gdzie "e" jest grubością blachy. Jeżeli jest to konieczne, to dopuszcza się wymiar 7,5 mm lub 5 mm. W każdym przypadku wymagana jest minimalna wartość udarności 34 J/cm2.
UWAGA: Dla blach o grubości mniejszej niż 5 mm i ich połączeń spawanych próba na udarność nie jest wymagana.
6.8.5.3.2 (a)  Przy badaniu blach, udarność określa się na trzech próbkach. Próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania; próbka ze stali miękkiej może być pobrana zgodnie z kierunkiem walcowania.
(b)  Do badania połączeń spawanych próbki pobiera się w następujący sposób:
jeżeli e Ł 10 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki z karbem w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki, powinien przechodzić przez strefę przetopu);


jeżeli 10 mm < e Ł 20 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V powinien być nacięty w środku próbki);


jeżeli e > 20 mm:
dwa zestawy po trzy próbki, jeden komplet ze strony zewnętrznej, drugi ze strony wewnętrznej pobiera się w miejscach podanych na rysunku poniżej (dla próbek z karbem w kształcie litery V w środku próbki pobranej w strefie wpływy ciepła).


6.8.5.3.3 (a)  Dla blach, średnia arytmetyczna wartości udarności z badań trzech próbek powinna wynosić minimum 34 J/cm2; jak podano pod 6.8.5.2.1; wartość udarności dla nie więcej niż jednej próbki może być mniejsza, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2;
(b)  Dla spoin, średnia arytmetyczna wartość udarności z trzech próbek pobranych ze środka spoiny powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2; wartość udarności dla nie więcej niż jednej próbki może być mniejsza, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2.
(c)  W strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki), najwyżej jedna z trzech wartości udarności może być mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.4     W przypadku, gdy nie są spełnione warunki podane pod 6.8.5.3.3, dopuszcza się jedno powtórzenie badania, jeżeli:
(a)  uzyskana średnia wartość z trzech pierwszych badań okaże się niższa od wartości minimalnej 34 J/cm2; lub
(b)  więcej niż jedna z uzyskanych wartości dla pojedynczych próbek będzie mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.5     W czasie powtórnego badania blach lub spoin na udarność, żadna z wartości uzyskanych dla pojedynczych próbek nie może być mniejsza niż 34 J/cm2. Wartość średnia wszystkich wyników - badania podstawowego i powtórnego - powinna być równa lub wyższa od wartości minimalnej 34 J/cm2.
W czasie powtórnego badania na udarność w strefie wpływu ciepła, żadna z wartości nie może być mniejsza niż 34 J/cm2.
6.8.5.4       Odniesienia do norm
Wymagania podane pod 6.8.5.2 i 6.8.5.3 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące odpowiednie normy:
EN 1252-1:1998 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 1: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze poniżej -80°C.
EN 1252-2: 2001 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 2: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze pomiędzy -80°C i -20°C.

Dział 6.9 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, KONSTRUKCJI, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADANIA I ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE, WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM (FRP)

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu, pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) - patrz dział 6.8; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.9.1         Przepisy ogólne
6.9.1.1       Cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z programami zapewnienia jakości, uznanymi przez właściwą władzę; w szczególności prace przy laminatach i spawaniu wykładzin termoplastycznych powinny być wykonywane przez wykwalifikowany personel zgodnie z procedurami uznanymi przez właściwą władzę.
6.9.1.2       Przy projektowaniu i badaniu cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być stosowane także wymagania podane pod 6.8.2.1.1, 6.8.2.1.7, 6.8.2.1.13, 6.8.2.1.14 (a) i (b), 6.8.2.1.25, 6.8.2.1.27, 6.8.2.1.28 i 6.8.2.2.3.
6.9.1.3       W cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem nie powinny być stosowane urządzenia grzewcze.
6.9.1.4       Dla określenia stateczności pojazdów-cystern powinny mieć zastosowanie wymagania podane pod 9.7.5.1.
6.9.2         Konstrukcja
6.9.2.1       Zbiorniki powinny być wykonane z odpowiednich materiałów, które powinny być zgodne z przewożonymi materiałami w zakresie temperatur pomiędzy -40°C i +50°C, o ile zakres temperatur dla specyficznych warunków klimatycznych nie został określony przez właściwą władzę kraju, w którym dokonywany jest przewóz.
6.9.2.2       Zbiornik powinien składać się z trzech następujących części:
-   wykładziny wewnętrznej,
-   warstwy nośnej,
-   warstwy zewnętrznej.
6.9.2.2.1     Wykładzina wewnętrzna stanowi wewnętrzną warstwę zbiornika, zaprojektowaną jako podstawowa bariera mająca na celu zapewnienie długotrwałej odporności chemicznej na oddziaływanie przewożonego materiału, zapobieganie jakimkolwiek niebezpiecznym reakcjom z zawartością lub powstawaniu niebezpiecznych związków i wynikającym z tego znacznym osłabieniom warstwy nośnej na skutek przenikania materiału przez wykładzinę wewnętrzną.
Wykładzina wewnętrzna może być wykonana albo z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem albo z tworzywa termoplastycznego.
6.9.2.2.2     Wykładziny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny składać się z:
(a)  warstwy wierzchniej ("żel-powłoka"): warstwa wierzchnia odpowiednio wzbogacona żywicą, wzmocniona osłoną zgodną z żywicą i zawartością. Warstwa ta powinna zawierać włókna szklane o masie nie przekraczającej 30% oraz mieć grubość w zakresie od 0,25 do 0,60 mm;
(b)  warstwy wzmacniającej: warstwa lub kilka warstw o grubości minimalnej 2 mm, zawierająca minimum 900g/m2 maty szklanej lub kawałki włókien o masie zawartego w nim szkła nie mniejszej niż 30%, chyba, że wykazane zostanie bezpieczeństwo równorzędne przy mniejszej zawartości szkła.
6.9.2.2.3     Wykładziny wewnętrzne z tworzywa termoplastycznego powinny składać się z arkuszy materiału termoplastycznego wymienionego pod 6.9.2.3.4, spawanych ze sobą na wymagany kształt, z którymi połączona jest warstwa nośna. Trwałe połączenie pomiędzy wykładziną i warstwą nośną powinno być uzyskane przez zastosowanie odpowiednich klejów.
UWAGA: W celu zapobieżenia gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych podczas przewozu materiałów ciekłych zapalnych wykładzina wewnętrzna powinna spełniać wymagania dodatkowe podane pod 6.9.2.14,
6.9.2.2.4     Warstwa nośna zbiornika powinna stanowić strefę specjalnie zaprojektowaną, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.2.4 do 6.9.2.6, w celu przenoszenia obciążeń mechanicznych. Część ta składa się z kilku warstw wzmocnionych włóknami o ustalonej orientacji.
6.9.2.2.5     Warstwa zewnętrzna jest częścią zbiornika, która narażona jest bezpośrednio na działanie czynników atmosferycznych. Warstwa ta powinna być wzbogacona w żywicę i powinna mieć grubość, co najmniej 0,2 mm. W przypadku grubości warstwy większej niż 0,5 mm powinny być stosowane maty szklane. Masa szkła w takiej warstwie nie powinna przekraczać 30% jej masy całkowitej i powinna być odporna na warunki zewnętrzne, a zwłaszcza na kontakt z materiałem, który ma być przewożony. Żywica powinna zawierać wypełniacze lub dodatki zapewniające ochronę przed pogorszeniem wytrzymałości warstwy nośnej zbiornika spowodowanym promieniowaniem ultrafioletowym.
6.9.2.3       Surowce
6.9.2.3.1     Wszystkie materiały zastosowane do budowy cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być wiadomego pochodzenia i o znanych właściwościach.
6.9.2.3.2     Żywice
Proces wytwarzania mieszaniny żywic z dodatkami powinien być wykonany ściśle według zaleceń dostawcy. Głównie dotyczy to utwardzaczy, środków inicjujących i przyspieszaczy. Żywice te mogą być:
-   żywicami poliestrowymi nienasyconymi;
-   żywicami winylowo-estrowymi;
-   żywicami epoksydowymi;
-   żywicami fenolowymi.
Temperatura odporności termicznej żywicy (HDT) określona zgodnie z ISO 75-1:1993 powinna być co najmniej o 20°C wyższa od najwyższej temperatury roboczej cysterny, lecz w żadnym przypadku nie może być ona niższa niż 70°C.
6.9.2.3.3     Włókna wzmacniające
Materiałami wzmacniającymi warstwy nośne powinny być włókna odpowiedniej klasy jak np. włókna szklane typu E lub ECR zgodne z ISO 2078:1993. Dla osłony wewnętrznej mogą być zastosowane włókna szklane typu C zgodne z ISO 2078:1993. Pokrycia termoplastyczne mogą być zastosowane w osłonie wewnętrznej tylko wtedy, gdy została dowiedziona ich zgodność z materiałami przewidywanymi do przewozu.
6.9.2.3.4     Materiał na wykładziny termoplastyczne.
Do wytwarzania wykładzin mogą być stosowane materiały termoplastyczne takie jak: polichlorek winylu nieplastyfikowany (PVC-U), polipropylen (PP), polifluorek winylidenu (PVDF), policzterofluoretylen (PTFE), itp.
6.9.2.3.5     Dodatki
Dodatki niezbędne do przetwarzania żywic, takie jak katalizatory, przyspieszacze, utwardzacze i substancje tiksotropowe, jak również materiały zastosowane do ulepszania cystern takie jak wypełniacze, farby, pigmenty itp., nie mogą powodować osłabienia materiału, uwzględniając jego przewidywaną podczas projektowania żywotność i temperaturę roboczą.
6.9.2.4       Zbiorniki, ich zamocowania oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne, powinny być projektowane tak, aby podczas całego okresu eksploatacji wytrzymywały, bez utraty zawartości (poza ilością gazu uwalnianego przez urządzenia do odgazowania):
-   obciążenia statyczne i dynamiczne, występujące w normalnych warunkach przewozu;
obciążenia minimalne, określone pod 6.9.2.5 do 6.9.2.10.
6.9.2.5       Przy ciśnieniach podanych pod 6.8.2.1.14(a) i (b) oraz sile pochodzącej od masy materiału o największym ciężarze właściwym założonym w projekcie i wypełniającym zbiornik w maksymalnym dopuszczalnym stopniu napełnienia, projektowane naprężenie σ w kierunku wzdłużnym lub obwodowym dowolnej warstwy zbiornika nie powinno przekraczać następujących wartości:

 

gdzie:
Rm=    wytrzymałość na rozerwanie, ustalona jako średnia wartość wyników badań pomniejszonych o dwie odchyłki standardowe od otrzymanych wyników. Badania powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami normy EN 61:1977, nie mniej niż na sześciu próbkach reprezentatywnych dla projektowanego typu i rozwiązania konstrukcyjnego;
K =    S x K0 x K1 x K2 x K3
gdzie:
K powinien mieć wartość minimalną 4, oraz
S =    współczynnik bezpieczeństwa. Odnośnie do ogólnego przeznaczenia, jeżeli cysterny wskazane są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający literę "G" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być równa lub większa od 1,5. Dla cystern przeznaczonych do przewozu materiałów wymagających zwiększonego poziomu bezpieczeństwa, to znaczy, jeżeli cysterny oznaczone są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający Nr "4" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być pomnożona przez dwa, chyba, że zbiornik jest wyposażony w zabezpieczenie przeciwko uszkodzeniom, składające się z pełnego szkieletu metalowego zawierającego podłużne i poprzeczne człony konstrukcyjne.
K0 =   współczynnik uwzględniający pogorszenie właściwości materiału spowodowane pełzaniem i starzeniem, a także oddziaływaniem chemicznym przewożonych materiałów. Powinien być określony wzorem:

 

gdzie "α " jest współczynnikiem pełzania, a "β" jest współczynnikiem starzenia, które określa się zgodnie z EN 978:1997, po przeprowadzeniu prób zgodnie z EN 977:1997. Zamiennie może być zastosowana wartość zachowawcza współczynnika K0 = 2. W celu określenia α i β odchylenie początkowe powinno odpowiadać 2σ;
K1=    współczynnik o minimalnej wartości 1, uwzględniający temperaturę pracy żywicy i jej właściwości termiczne, określa się za pomocą następującego równania:

K1 = 1,25 - 0,0125 (HDT-70)

gdzie HDT jest temperaturą odporności termicznej żywicy w °C;
K2 =   współczynnik uwzględniający zmęczenie materiału; powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,75, jeżeli inna wartość nie została uzgodniona z właściwą władzą; w przypadku naprężeń dynamicznych, jak podano pod 6.9.2.6, powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,1;
K3 =   współczynnik uwzględniający konserwację wynosi:
-   1,1, gdy konserwacja przeprowadzana jest zgodnie z zatwierdzoną i udokumentowaną procedurą;
-   1,5 w innych przypadkach.
6.9.2.6       Przy naprężeniach dynamicznych podanych pod 6.8.2.1.2, projektowane naprężenie nie powinno przekraczać wartości podanej pod 6.9.2.5, podzielonej przez współczynnik .
6.9.2.7       Przy jakimkolwiek naprężeniu podanym pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, wartość wydłużenia w dowolnym kierunku nie powinna przekroczyć 0,2%, albo jednej dziesiątej wydłużenia przy rozerwaniu żywicy, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa.
6.9.2.8       Przy określonym ciśnieniu próbnym, które nie powinno być niższe od odpowiedniego ciśnienia obliczeniowego wymienionego pod 6.8.2.1.14 (a) i (b), odkształcenie maksymalne w zbiorniku nie powinno być większe niż wydłużenie przy pęknięciu podczas badania żywicy na rozciąganie.
6.9.2.9       Zbiornik bez widocznych wewnętrznych lub zewnętrznych uszkodzeń powinien wytrzymać próbę z opadającą kulą wymienioną pod 6.9.4.3.3.
6.9.2.10      Pokrycia laminatowe zastosowane do połączeń, włącznie z połączeniami dennic, połączenia falochronów i przegród ze zbiornikiem, powinny wytrzymywać naprężenia statyczne i dynamiczne wymienione powyżej. W celu uniknięcia koncentracji naprężeń w pokryciu laminatowym, wymagane pochylenie nie powinno być większe niż 1:6.
Wytrzymałość na ścinanie między pokryciem laminatowym a materiałem zbiornika, do którego jest przyłączone powinna być nie mniejsza niż:

 

gdzie:
τR   wytrzymałość na ścinanie przy zginaniu zgodnie z EN 63:1997 o wielkości minimalnej τR = 10 N/mm2, jeżeli brak jest wartości zmierzonych;
Q    obciążenie na jednostkę szerokości, które złącze powinno przenieść przy obciążeniach statycznych i dynamicznych;
K    współczynnik dla naprężeń statycznych i dynamicznych, obliczony zgodnie z 6.9.2.5;
l    długość pokrycia laminatowego.
6.9.2.11      Otwory w zbiorniku powinny być wzmocnione w celu zapewnienia co najmniej tych samych współczynników bezpieczeństwa przy naprężeniach statycznych i dynamicznych podanych pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, jak dla samego zbiornika. Ilość otworów powinna być zminimalizowana. Dla otworów o kształcie owalnym stosunek osi symetrii nie powinien być większy niż 2.
6.9.2.12      Przy projektowaniu kołnierzy i rurociągów przyłączanych do zbiornika, należy uwzględnić siły występujące przy manipulowaniu i mocowaniu śrubami.
6.9.2.13      Cysterna powinna być projektowana tak, aby była zdolna wytrzymać 30 minutowe przebywanie w ogniu bez widocznych przecieków, jak zostało to określone w wymaganiach dotyczących badań podanych pod 6.9.4.3.4,. Za zgodą właściwej władzy, można zrezygnować z badań, jeżeli zostanie przedstawiony wystarczający dowód z przeprowadzonych badań z porównywalnymi konstrukcjami cystern.
6.9.2.14      Wymagania szczególne dotyczące przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, używane do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, powinny być konstruowane tak, aby zapewnić usunięcie ładunków elektryczności statycznej z jej różnych elementów, a szczególnie aby uniknąć niebezpiecznego ich nagromadzenia.
6.9.2.14.1    Rezystancja elektryczna powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej zbiornika określona poprzez pomiary nie powinna być większa niż 109 omów. Można to uzyskać przez wprowadzenie do żywicy dodatków lub międzywarstwowych wkładek przewodzących takich jak siatka metalowa lub węglowa.
6.9.2.14.2    Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi nie powinna być większa niż 107 omów.
6.9.2.14.3    Wszystkie elementy zbiornika powinny być połączone ze sobą elektrycznie i z częściami metalowymi wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego cysterny oraz z pojazdem. Rezystancja elektryczna pomiędzy stykającymi się elementami i wyposażeniem nie powinna przekraczać 10 omów.
6.9.2.14.4    Rezystancja elektryczna powierzchni zbiornika i rezystancja układu odprowadzającego ładunki powinna być zmierzona wstępnie na każdej wyprodukowanej cysternie lub zbiorniku wzorcowym, zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.2.14.5    Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi z każdej cysterny, powinna być mierzona podczas badań okresowych, zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.3         Wyposażenie
6.9.3.1       Powinny być stosowane wymagania podane pod 6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4 do 6.8.2.2.8.
6.9.3.2       Ponadto, jeżeli jest to wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2, powinny być stosowane przepisy szczególne (TE), podane pod 6.8.4 (b).
6.9.4         Badanie i zatwierdzenie typu
6.9.4.1       Dla każdego projektowanego typu cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, materiały konstrukcyjne i prototyp powinny być poddane badaniom typu konstrukcji podanym poniżej.
6.9.4.2       Badanie materiału
6.9.4.2.1     Dla zastosowanej żywicy powinny być ustalone wydłużenie przy zerwaniu, zgodnie z EN 61:1977 i odporność termiczna, zgodnie z ISO 75-1:1993.
6.9.4.2.2     Próbki pobrane ze zbiornika powinny odpowiadać niżej podanym charakterystykom. Próbki wykonane porównywalnie mogą być użyte tylko wtedy, gdy nie jest możliwe pobranie próbek ze zbiornika. Przed badaniem powinny być usunięte wszelkie wykładziny.
Badania powinny obejmować:
-   grubość laminatów środkowej części ścianki zbiornika i dennic;
-   masę i skład szkła, orientację i stopień jednorodności warstw wzmacniających;
-   wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie przy rozerwaniu i moduł elastyczności w kierunku naprężeń, zgodnie z EN 61:1977; dodatkowo dla żywic wydłużenie przy rozerwaniu powinno być określone za pomocą ultradźwięków;
-   wytrzymałość na zginanie i ugięcie ustalone za pomocy próby pełzania przy zginaniu w czasie 1.000 godzin przy użyciu próbki o minimalnej szerokości 50 mm i podpór oddalonych co najmniej o 20 grubości ścianki, zgodnie z EN 63:1977. Dodatkowo przy pomocy tego testu i zgodnie z EN 978:1997, powinien być ustalony współczynnik pełzania α i współczynnik starzenia β.
6.9.4.2.3     Międzywarstwowy rozkład naprężeń w połączeniach, powinien być zmierzony zgodnie z normą EN 61:1977 przez zbadanie reprezentatywnych próbek w czasie próby rozciągania.
6.9.4.2.4     Zgodność chemiczna zbiornika z materiałami, które będą przewożone, powinna być wykazana za zgodą właściwej władzy, przy pomocy jednego z podanych poniżej sposobów. Należy przy tym uwzględnić wszystkie aspekty zgodności materiału konstrukcyjnego zbiornika i jego wyposażenia z przewożonymi materiałami, w tym obniżenie odporności chemicznej materiału konstrukcyjnego zbiornika, zapoczątkowanie niepożądanych reakcji w samej zawartości przewożonego materiału oraz niebezpiecznych reakcji pomiędzy zbiornikiem a zawartością.
-   Należy ustalić czy nie nastąpiło pogorszenie się właściwości materiału zbiornika poddając reprezentatywne próbki pobrane ze zbiornika, zawierające wykładzinę wewnętrzną wraz ze spoinami, badaniom zgodności chemicznej przez okres 1.000 godzin w temperaturze 50°C, zgodnie z normą EN 977:1997. Zmniejszenie wytrzymałości i modułu elastyczności próbki badanej w porównaniu z próbką pierwotną zmierzone za pomocą próby zginania, zgodnie z normą EN 978:1997, nie powinno przekraczać 25%. Wystąpienie pęknięć, pęcherzyków, wżerów, rozdzielenia warstw lub wykładzin i chropowatość uważa się za niedopuszczalne.
-   Należy przedstawić świadectwo i udokumentowane pozytywne wyniki badań zgodności przewożonych materiałów z materiałami konstrukcyjnymi zbiornika, z uwzględnieniem temperatur, czasu i innych istotnych warunków eksploatacji.
-   Należy przedstawić dane techniczne publikowane w literaturze fachowej, normy lub inne dane, akceptowane przez właściwą władzę.
6.9.4.3       Badanie typu
Reprezentatywny prototyp cysterny powinien być poddany badaniom wymienionym poniżej. W tym celu wyposażenie obsługowe, jeżeli to jest konieczne, może być zastąpione przez inne urządzenia.
6.9.4.3.1     Prototyp powinien być badany w celu sprawdzenia zgodności z charakterystyką projektowanego typu. Badania te powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną oraz pomiary zasadniczych wymiarów.
6.9.4.3.2     Prototyp, wyposażony w przyrządy do pomiaru naprężeń usytuowane w miejscach, w których wymagane jest porównanie z wartościami obliczeniowymi w projekcie, powinien być poddany następującym obciążeniom i naprężeniom, które powinny być zarejestrowane:
-   napełnienie zbiornika wodą do maksymalnego stopnia napełnienia. Wyniki pomiarów powinny być zastosowane do sprawdzenia obliczeń projektowych zgodnych z ustaleniami pod 6.9.2.5;
-   przyspieszeniom we wszystkich trzech kierunkach poprzez próbną jazdę i hamowanie z prototypem zamocowanym na pojeździe i wypełnionym wodą do maksymalnego stopnia napełnienia. Dla porównania z obliczeniami projektowymi podanymi pod 6.9.2.6, zanotowane naprężenia powinny być poddane ekstrapolacji w stosunku do ilorazu przyspieszenia podanego pod 6.8.2.1.2 i zmierzonego;
-   napełnienie zbiornika wodą pod określonym ciśnieniem próbnym. Przy tym obciążeniu zbiornik nie powinien wykazywać żadnych objawów uszkodzenia lub nieszczelności.
6.9.4.3.3     Prototyp powinien być poddany próbie opadającej kuli, zgodnie z EN 976-1:1997, nr 6.6. Wewnątrz i na zewnątrz cysterny nie powinny występować widoczne ślady uszkodzeń.
6.9.4.3.4     Prototyp wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, napełniony wodą do 80% jego maksymalnej pojemności, powinien być przez 30 minut narażony na działanie ognia spowodowanego przez olej opałowy płonący w otwartym pojemniku lub na inny rodzaj ognia o tej samej skuteczności. Rozmiary pojemnika powinny przekraczać rozmiary cysterny o co najmniej 50 cm z każdej strony, a odległość pomiędzy poziomem paliwa w pojemniku a cysterną powinna wynosić 50 cm - 80 cm. Elementy cysterny znajdujące się poniżej poziomu cieczy, włącznie z otworami i zamknięciami, powinny pozostawać szczelne, za wyjątkiem wycieków kropelkowych.
6.9.4.4       Zatwierdzenie typu
6.9.4.4.1     Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że prototyp cysterny łącznie z elementami mocującymi, jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego został wykonany i spełnia wymagania tego działu dotyczące konstrukcji i wyposażenia, jak również warunki szczególne dotyczące przewożonych materiałów.
6.9.4.4.2     Świadectwo powinno być wystawione na podstawie obliczeń i sprawozdania z badań, łącznie z wykazem wszystkich materiałów konstrukcyjnych, wynikami badań prototypu oraz porównania ich z obliczeniami projektowymi oraz powinno przytaczać opis techniczny określonego typu konstrukcyjnego i program zapewnienia jakości.
6.9.4.4.3     Świadectwo powinno zawierać wykaz towarów lub grup towarów zgodnych z charakterystyką zbiornika. Powinny być podane ich nazwy chemiczne lub odpowiednie pozycje ogólne (patrz 2.1.1.2) oraz klasy i ich kody klasyfikacyjne.
6.9.4.4.4     Ponadto świadectwo powinno zawierać wykaz wartości projektowanych i granicznych (takich jak czas eksploatacji, zakres temperatur roboczych, ciśnienia robocze i próbne, dane materiałowe) oraz wszystkie środki zapobiegawcze, które powinny być podjęte podczas produkcji, prób, zatwierdzania typu, znakowania i użytkowania każdej cysterny wyprodukowanej zgodnie z zatwierdzonym projektem typu.
6.9.5         Badania
6.9.5.1       Dla każdej cysterny wykonanej zgodnie z zatwierdzonym projektem, powinny być przeprowadzone próby i badania materiału konstrukcyjnego podane poniżej.
6.9.5.1.1     Badania materiałowe, z wyjątkiem próby rozciągania i w celu skrócenia czasu próby pełzania przy zginaniu do 100 godzin, powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych ze zbiornika, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.4.2.2. Próbki wykonywane jako odpowiedniki mogą być stosowane tylko wówczas, gdy nie ma możliwości pobrania wycinków ze zbiornika. Powinny być spełnione wymagania zatwierdzonego typu konstrukcji.
6.9.5.1.2     Zbiorniki i ich wyposażenie, przed przekazaniem ich do eksploatacji, powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniu odbiorczemu. Badanie powinno obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym projektem;
-   sprawdzenie charakterystyki konstrukcyjnej;
-   rewizję wewnętrzną i zewnętrzną;
-   ciśnieniową próbę hydrauliczną pod ciśnieniem próbnym podanym na cysternie, zgodnie z 6.8.2.5.1;
-   sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia;
-   próbę szczelności, jeżeli zbiornik i jego wyposażenie zostały poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie.
6.9.5.2       Odnośnie do badań okresowych cystern powinny być zastosowane wymagania określone pod 6.8.2.4.2 do 6.8.2.4.4. Ponadto, badania zgodnie z 6.8.2.4.3 powinny obejmować rewizję wewnętrzną zbiornika.
6.9.5.3       Badania i próby podane pod 6.9.5.1 i 6.9.5.2, powinny być przeprowadzone przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w protokole. W protokole tym powinien być podany wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w danej cysternie, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.4.4.
6.9.6         Znakowanie
6.9.6.1       Do znakowania cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny być zastosowane wymagania podane pod 6.8.2.5, z uwzględnieniem następujących odstępstw:
-   tabliczka cysterny może być zalaminowana na zbiorniku lub wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego;
-   powinien być podany zakres temperatury obliczeniowej.
6.9.6.2       Ponadto, powinny być spełnione wymagania przepisów szczególnych podanych pod 6.8.4 (e) (TM), jeżeli są one wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.

Dział 6.10 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADANIA I ZNAKOWANIA CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO

UWAGA 1: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7; cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowałnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikami wykonanymi z materiałów metalowych oraz pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) - patrz dział 6.8; cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9.
UWAGA 2: Niniejszy dział ma zastosowanie do cystern stałych, cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne.
6.10.1        Wymagania ogólne
6.10.1.1      Definicje
UWAGA: Cysterna spełniająca w całości wymagania Działu 6.8 nie jest uważana za "cysternę do przewozu odpadów napełnianą podciśnieniowo".
6.10.1.1.1    Określenie "strefa ochronna" oznacza strefy zlokalizowane następująco:
(a)  dolną część cysterny, po obu stronach dolnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 60°;
(b)  górną część cysterny, po obu stronach górnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 30°;
(c)  przednią dennicę cysterny znajdującej się na pojeździe silnikowym;
(d)  tylną dennicę cysterny wewnątrz przestrzeni ochronnej utworzonej przez zastosowanie urządzenia przewidzianego pod 9.7.6.
6.10.1.2      Zakres stosowania
6.10.1.2.1    Wymagania szczególne podane pod 6.10.2 do 6.10.4, uzupełniają lub zmieniają wymagania działu 6.8 i mają zastosowanie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo.
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo mogą mieć otwierane dennice, jeżeli dla przewożonego materiału przepisy działu 4.3 dopuszczają opróżnianie dolne (wskazane przez literę "A" lub "B" w części 3 kodu cysterny podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.3.4.1.1).
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny odpowiadać wszystkim wymaganiom działu 6.8, z wyjątkiem wymagań zmienionych wymaganiami szczególnymi niniejszego działu. Jednakże wymagania podane pod 6.8.2.1.19, 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 nie mają zastosowania.
6.10.2        Budowa
6.10.2.1      Cysterny powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie mniejsze niż 400 kPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne). W przypadku przewozu materiałów, dla których w dziale 6.8 wymagane jest wyższe ciśnienie obliczeniowe - stosuje się ciśnienie wyższe.
6.10.2.2      Cysterny powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały podciśnienie 100 kPa (1 bar).
6.10.3        Wyposażenie
6.10.3.1      Elementy wyposażenia powinny być umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas przewozu i czynności manipulacyjnych. Wymaganie to może być spełnione poprzez umieszczenia wyposażenia w tzw. "strefie ochronnej" (patrz 6.10.1.1.1).
6.10.3.2      Opróżnianie z dołu może być zrealizowane za pomocą zewnętrznego przewodu rurowego wyposażonego w zawór odcinający umieszczony możliwie blisko zbiornika oraz w drugie urządzenie zamykające, którym może być zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie równoważne.
6.10.3.3      Położenie oraz kierunek zamykania zaworu (zaworów) odcinającego połączonego ze zbiornikiem lub - w przypadku zbiornika podzielonego na komory - z jego komorą, powinny być jednoznaczne i możliwe do sprawdzenia z poziomu terenu.
6.10.3.4      W celu zapobieżenia wydostaniu się zawartości w przypadku uszkodzenia urządzeń zewnętrznych do napełniania i opróżniania (przewody rurowe, boczne urządzenia odcinające), wewnętrzny zawór odcinający lub pierwszy zewnętrzny zawór odcinający (tam gdzie ma to zastosowanie) oraz ich gniazda, powinny być zabezpieczone przed wyrwaniem na skutek sił zewnętrznych, albo tak zaprojektowane, aby wytrzymywały te siły. Urządzenia do napełniania i opróżniania (łącznie z kołnierzami i zaślepkami gwintowanymi) oraz pokrywy ochronne, (jeżeli są) powinny umożliwiać ich zabezpieczenie przed przypadkowym otwarciem.
6.10.3.5      Cysterny mogą być wyposażone w otwierane dennice, które powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a)  dennice powinny być tak zaprojektowane, aby gwarantowały szczelność w pozycji zamkniętej;
(b)  nie powinno być możliwe ich przypadkowe otwarcie;
(c)  w przypadku stosowania do otwierania napędu mechanicznego, dennica powinna pozostać szczelnie zamknięta w razie wystąpienia przerwy w dopływie energii;
(d)  w celu uniemożliwienia otwarcia cysterny w przypadku, gdy znajdują się w niej nadal pozostałości ładunku pod ciśnieniem, powinny być zastosowane urządzenia zabezpieczające lub redukujące ciśnienie. Wymaganie to nie ma zastosowania w przypadku dennic otwieranych przy użyciu napędu mechanicznego o ruchu kontrolowanym. W takim przypadku, układ sterowania powinien być wyposażony w urządzenie bezpieczeństwa zatrzymujące napęd w przypadku zasłabnięcia operatora oraz powinien być tak umieszczony, aby operator mógł kontrolować ruch dennicy przez cały czas jego trwania, nie będąc jednocześnie narażonym na niebezpieczeństwo podczas otwierania i zamykania dennicy; oraz
(e)  powinny być zastosowane zabezpieczenia chroniące dennicę oraz przeciwdziałające jej otwarciu w razie przewrócenia się pojazdu, kontenera-cysterny lub cysterny typu nadwozie wymienne.
6.10.3.6      Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, wyposażone w tłok wewnętrzny używany do jej czyszczenia lub rozładunku, powinny mieć urządzenia zatrzymujące tłok w każdej pozycji jego pracy uniemożliwiające jego wypchnięcie z cysterny w przypadku, gdy działa na niego siła odpowiadająca maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu. Maksymalne ciśnienie robocze dla cystern lub komór cystern z tłokiem napędzanym pneumatycznie nie powinno przekraczać 100 kPa (1,0 bar). Materiał i konstrukcja tłoka wewnętrznego powinny wykluczać powstawanie źródeł zapłonu podczas jego ruchu.
Tłok wewnętrzny może być używany jako przegroda pod warunkiem, że jest unieruchomiony. Jeżeli części urządzeń służących do unieruchomienia tłoka znajdują się na zewnątrz cysterny, to powinny być one tak umieszczone, aby nie były narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.7      Cysterny mogą być wyposażone w wysięgniki ssące, jeżeli:
(a)  wysięgnik wyposażony jest w zawór odcinający wewnętrzny lub zewnętrzny, przymocowany bezpośrednio do zbiornika lub do łącznika, który jest bezpośrednio do niego przyspawany;
(b)  zawór odcinający, o którym mowa pod (a) jest tak zamontowany, że jeżeli znajduje się w pozycji otwartej, to przewóz nie jest możliwy; oraz
(c)  wysięgnik jest tak zbudowany, że przypadkowe uderzenie w niego nie spowoduje wycieku z cysterny.
6.10.3.8      Cysterny powinny być wyposażone w następujące dodatkowe urządzenia obsługowe:
(a)  wylot zespołu ssąco-tłoczącego powinien być tak umieszczony, aby pary palne lub trujące były odprowadzane w miejsce, gdzie nie powodują zagrożenia;
(b)  w cysternach przeznaczonych do przewozu odpadów zapalnych, na wlocie i na wylocie zespołu ssąco-tłoczącego, który może wytwarzać iskry, powinny być zamontowane urządzenia zapobiegające bezpośredniemu przeniesieniu płomienia;
(c)  pompy, które mogą wytwarzać nadciśnienie powinny być wyposażone w urządzenie zabezpieczające zamontowane na przewodzie rurowym, w którym to nadciśnienie występuje. Urządzenie to powinno być nastawione na otwarcie przy ciśnieniu nie wyższym niż maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(d)  zawór odcinający powinien być zamontowany pomiędzy zbiornikiem lub wylotem zamontowanego w nim urządzenia zabezpieczającego przed przepełnieniem a przewodem rurowym łączącym zbiornik z zespołem ssąco tłoczącym;
(e)  zbiornik cysterny powinien być wyposażony w manometr nadciśnieniowo-podciśnieniowy, który powinien być zamontowany w takim miejscu, aby osoba obsługująca zespół ssąco-tłoczący mogła łatwo odczytać jego wskazania. Na skali manometru powinna być naniesiona odznaczająca się linia, wskazująca maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(f)  cysterna, lub w przypadku cysterny podzielonej na komory, każda komora, powinna być wyposażona we wskaźnik poziomu napełnienia. Jako wskaźniki poziomu mogą być użyte wzierniki szklane pod warunkiem, że:
(i)  stanowią one część ściany cysterny i są odporne na ciśnienie w stopniu porównywalnym do cysterna; lub są przymocowane na zewnątrz cysterny;
(ii)  ich górne i dolne połączenia z cysterną wyposażone są w zawory odcinające przymocowane bezpośrednio do zbiornika i tak zabudowane, aby przewóz był niemożliwy, gdy znajdują się one w pozycji otwartej;
(iii)  są przystosowane do pracy przy maksymalnym ciśnieniu roboczym cysterny; oraz
(iv)  są umieszczone w miejscu, gdzie nie są narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.9      Zbiorniki cystern do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa poprzedzony płytką bezpieczeństwa.
Zawór powinien otwierać się automatyczne przy ciśnieniu pomiędzy 0,9 i 1,0 wartości ciśnienia próbnego cysterny, w której jest zamontowany. Stosowanie zaworów ciężarkowych jest zabronione.
Płytka bezpieczeństwa powinna rozrywać się najwcześniej, gdy osiągnięte jest ciśnienie początku otwarcia zaworu i najpóźniej, gdy ciśnienie osiągnie wartość ciśnienia próbnego cysterny, do którego została dobrana.
Zawory bezpieczeństwa powinny być typu odpornego na naprężenia dynamiczne, obejmujące falowanie cieczy.
W przestrzeni pomiędzy płytką bezpieczeństwa, a zaworem bezpieczeństwa powinien być zainstalowany manometr lub inny odpowiedni wskaźnik umożliwiający wykrycie pęknięcia, przedziurawienia lub nieszczelności płytki, które mogą zakłócić działanie zaworu bezpieczeństwa.
6.10.4        Badania
Poza badaniami przewidzianymi pod 6.8.2.4.3, cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo powinny być poddawane rewizji wewnętrznej co trzy lata w przypadku cystern stałych lub odejmowalnych oraz nie rzadziej niż co dwa i pół roku w przypadku kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne.

Dział 6.11 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, BUDOWY, BADAŃ I PRÓB KONTENERÓW DO PRZEWOZU LUZEM

6.11.1        Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
"Kontener do przewozu luzem zamknięty" oznacza całkowicie zamknięty kontener, mający sztywny dach, ściany boczne, ściany szczytowe i podłogę (włącznie z typem dolnozsypowym). Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, ścianą boczną lub szczytową, które mogą być zamknięte podczas przewozu. Kontenery zamknięte mogą być wyposażone w otwory pozwalające na wymianę par i gazów z powietrzem, i które w normalnych warunkach przewozu zapobiegają wydostaniu się stałej zawartości, jak również przedostaniu się do wnętrza deszczu i spływającej wody;
"Kontener do przewozu luzem kryty opończą" oznacza kontener otwarty od góry, ze sztywną podłogą (włącznie z typem dolnozsypowym), ścianami bocznymi i szczytowymi i nie sztywną powłoką (opończą);
6.11.2        Zastosowanie i wymagania ogólne
6.11.2.1      Kontenery do przewozu luzem wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby bez utraty zawartości wytrzymywały ciśnienie wewnętrzne spowodowane zawartością i naprężenia podczas normalnych warunków obsługiwania i przewozu.
6.11.2.2      Jeżeli zastosowany jest zawór opróżniający, to w pozycji zamkniętej powinien być on chroniony, a cały system opróżniania powinien być zabezpieczony przed uszkodzeniem. Zawory zamykane za pomocą dźwigni powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem, a ich położenie w stanie otwartym i zamkniętym powinno być rozpoznawalne.
6.11.2.3      Kod określający typ kontenera do przewozu luzem
W tabeli poniżej podano kody stosowane do określenia typów kontenerów do przewozu luzem.
 
 Typ kontenera do przewozu luzemKod
 Kontener do przewozu luzem kryty opończąBK1
 Kontener do przewozu luzem zamkniętyBK2
 
6.11.2.4      Uwzględniając postęp naukowy i techniczny, właściwa władza może zezwolić na zastosowanie rozwiązania alternatywnego, pod warunkiem, że zapewnia ono bezpieczeństwo na poziomie co najmniej takim jaki wynika z wymagań niniejszego działu.
6.11.3        Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób kontenerów do przewozu luzem, zgodnych z wymaganiami CSC
6.11.3.1      Wymagania dotyczące projektowania i budowy
6.11.3.1.1    Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy podane w niniejszym podrozdziale uważa się za spełnione, jeżeli kontener spełnia wymagania ISO 1496-4:1991 "Seria 1 Kontenery ładunkowe - Specyfikacja i badania - Część 4: Kontenery bezciśnieniowe do przewozu materiałów stałych" i jest pyłoszczelny.
6.11.3.1.2    Kontenery zaprojektowane i zbadane zgodnie z ISO 1496-1:1990 "Seria 1 Kontenery ładunkowe- Specyfikacje i badania- Część 1: Kontenery towarowe ogólnego przeznaczenia" powinny być wyposażone w urządzenia obsługowe, które, włączając w to ich połączenie z kontenerem, powinny być zaprojektowane w celu wzmocnienia ścian szczytowych i ograniczenia przemieszczeń wzdłużnych, niezbędnego dla spełnienia wymagań normy ISO 1496-4:1991, w zakresie badań.
6.11.3.1.3    Kontenery powinny być pyłoszczelne. Jeżeli w tym celu zastosowano wykładzinę, to powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Budowa wykładziny oraz wytrzymałość materiału zastosowanego do tego celu powinny odpowiadać pojemności kontenera i jego przeznaczeniu. Złącza i zamknięcia wykładziny powinny wytrzymywać ciśnienie i uderzenia, na jakie jest ona narażona w normalnych warunkach użytkowania i przewozu. W kontenerach wentylowanych, wykładziny nie powinny pogarszać warunków pracy urządzeń wentylacyjnych.
6.11.3.1.4    Wyposażenie obsługowe kontenerów przewidzianych do opróżniania przez przechylanie, powinno wytrzymywać w pozycji przechylonej masę całkowitą zawartego ładunku.
6.11.3.1.5    Każdy ruchomy dach, ściana boczna lub szczytowa i ruchoma część dachu powinny być wyposażone w urządzenia zamykające z urządzeniami zabezpieczającymi, zaprojektowanymi tak, aby stan zamknięcia był widoczny z poziomu terenu.
6.11.3.2      Wyposażenie obsługowe
6.11.3.2.1    Urządzenia do napełniania i opróżniania powinny być zbudowane i umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed odkręceniem lub uszkodzeniem w czasie czynności przewozowych i obsługowych. Urządzenia do napełniania i opróżniania powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem. Pozycja otwarcia i zamknięcia oraz kierunek zamknięcia powinny być jednoznacznie określone.
6.11.3.2.2    Uszczelnienie otworów powinno być tak wykonane, aby uniknąć jakichkolwiek uszkodzeń podczas użytkowania, napełniania i opróżniania kontenerów.
6.11.3.2.3    Jeżeli wymagana jest wentylacja kontenerów, to powinny być one wyposażone w urządzenia do wymiany powietrza, albo w wyniku naturalnej konwekcji, np. przez otwory, albo przez zastosowanie urządzeń aktywnych, np. wentylatorów. Wentylacja powinna przez cały czas chronić kontener przed podciśnieniem. Elementy urządzeń wentylacyjnych kontenerów do materiałów zapalnych lub materiałów wydzielających palne gazy lub pary, powinny być tak zaprojektowane, aby nie stanowiły źródła zapłonu.
6.11.3.3      Badania i próby
6.11.3.3.1    Kontenery używane, utrzymywane i kwalifikowane jako kontenery do przewozu luzem zgodnie z wymaganiami niniejszego rozdziału, powinny być badane i zatwierdzane, zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.3.3.2    Kontenery używane i zakwalifikowane jako kontenery do przewozu luzem, powinny być badane okresowo zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.3.4      Znakowanie
6.11.3.4.1    Kontenery używane jako kontenery do przewozu luzem, powinny być znakowane "Safety Approval Plate", zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.4        Wymagania dotyczące projektowania, budowy i zatwierdzania kontenerów do przewozu luzem, innych niż kontenery zgodne z wymaganiami CSC
UWAGA: Jeżeli kontenery zgodne z wymaganiami niniejszego działu używane są do przewozu materiałów stałych luzem, to dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis: "Kontener do przewozu luzem BK(x) dopuszczony przez właściwą władzę ..." (patrz 5.4.1.1.17).
6.11.4.1      Wymagania niniejszego rozdziału obejmują kontenery do przewozu luzem, w tym kontenery morskie do przewozu luzem, wózki, pojemniki, nadwozia wymienne, kontenery korytowe, kontenery na rolkach i skrzynie ładunkowe pojazdów.
UWAGA: Kontenery do przewozu luzem obejmują także kontenery spełniające wymagania kart UIC 590, 591, 592-2 do 592-4, o których mowa pod 7.1.3, a które nie są zgodne z wymaganiami CSC.
6.11.4.2      Kontenery do przewozu luzem powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby były wystarczająco wytrzymałe na wstrząsy i obciążenia występujące w normalnych warunkach przewozu z odpowiednim uwzględnieniem przeładunku pomiędzy różnymi środkami transportu.
6.11.4.3      (Zarezerwowane)
6.11.4.4      Kontenery do przewozu luzem powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę, a zatwierdzenie powinno zawierać kod typu kontenera, zgodnie z 6.11.2.3 oraz odpowiednie wymagania dotyczące badania i prób.
6.11.4.5      Jeżeli koniecznym jest użycie wykładziny w celu zatrzymania materiałów niebezpiecznych, to powinna ona spełniać wymagania podane pod 6.11.3.1.3.

CZĘŚĆ 7 

PRZEPISY DOTYCZĄCE WARUNKÓW PRZEWOZU, ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU ORAZ MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM

Dział 7.1 

PRZEPISY OGÓLNE

7.1.1         W odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych wymagane jest obowiązkowe użycie określonego sposobu przewozu: w przypadku przewozu w sztukach przesyłki - zgodnie z przepisami niniejszego działu i działu 7.2, w przypadku przewozu luzem - zgodnie z przepisami działu 7.3, a w przypadku przewozu w cysternach - zgodnie z przepisami działu 7.4. Ponadto powinny być przestrzegane przepisy działu 7.5 dotyczące załadunku, rozładunku oraz manipulowania ładunkiem.
W kolumnach (16), (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2 wskazano przepisy szczególne niniejszej części mające zastosowanie do konkretnych towarów niebezpiecznych.
7.1.2         Dodatkowo, poza przepisami niniejszej części, pojazdy użyte do przewozu towarów niebezpiecznych powinny spełniać odpowiednie wymagania części 9 w zakresie ich projektowania, konstrukcji oraz - jeżeli jest to wymagane - w zakresie ich dopuszczenia.
7.1.3         Duże kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające definicji "kontenera" podanej w Konwencji CSC (1972), wraz ze zmianami, albo w wydawnictwach UIC1 590 (stan na dzień 1.01.1979 r., wydanie 10, włącznie ze zmianami Nr 1 do 4), 591 (stan na 01.01.1998 r., wydanie 2), 592-2 (stan na dzień 1.07.1996 r., wydanie 5), 592-3 (stan na dzień 1.01.1998 r., wydanie 2) i 592-4 (stan na dzień 1.07.1995 r., nowe wydanie), nie mogą być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych, jeżeli duży kontener, rama kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej nie spełniają wymagań zawartych w ww. przepisach CSC lub informatorach UIC nr 590 oraz 592-1 do 592-4.
7.1.4         Duży kontener może być użyty do przewozu tylko wtedy, gdy jest zdatny do użytku.
Określenie "zdatny do użytku" oznacza, że kontener jest wolny od istotnych wad elementów konstrukcyjnych, np. górnych i podłogowych bocznych szyn ochronnych, progu i nadproży drzwi, poprzecznie podłogowych, słupków narożnych oraz łączników narożnych. "Istotne wady" są to: wgniecenia lub wygięcia elementów konstrukcyjnych o głębokości większej niż 19 mm, niezależnie od ich długości; pęknięcia lub złamania elementów konstrukcyjnych; więcej niż jedno łączenie lub niewłaściwe łączenie (np. łączenie przez zaklepanie) w górnych lub podłogowych czołowych szynach ochronnych lub nadprożu drzwi, lub więcej niż dwa połączenia w którejkolwiek z górnych bocznych szyn ochronnych lub podłogowych, jakiegokolwiek łączenie w progu drzwi lub w słupkach narożnych; zakleszczenie, skręcenie, złamanie, brak lub inne wadliwe działanie zawiasów lub okuć drzwi, wady uszczelek i izolacji, każde odkształcenie całej konstrukcji mogące uniemożliwić właściwe dopasowanie sprzętu przeładunkowego do kontenera lub jego zamontowanie i zabezpieczenie na podwoziu lub pojeździe.
Ponadto, bez względu na użyty materiał konstrukcyjny, niedopuszczalne jest pogorszenie się jakości elementów składowych kontenera, takie jak rdzewienie metalu w ścianach bocznych lub rozwarstwienie włókna szklanego. Dopuszcza się natomiast normalne zużycie, obejmujące utlenienie (rdzewienie), niewielkie wgniecenia i rysy oraz inne uszkodzenia niemające wpływu na zdatność kontenera do użytku i jego odporność na warunki atmosferyczne.
Przed załadunkiem należy także upewnić się, że kontener nie zawiera żadnych pozostałości po poprzednim ładunku oraz, że jego podłoga i ściany wewnętrzne nie mają wybrzuszeń.
7.1.5         Duże kontenery powinny spełniać wymagania przewidziane dla nadwozi pojazdów podane w niniejszej części oraz odpowiednio w części 9, stosownie do przewożonego ładunku; w takim przypadku nadwozie pojazdu może nie spełniać tych wymagań.
Jednakże duże kontenery przewożone pojazdami, których jakość izolacji i odporność cieplna platform spełniają wymagania, o których mowa, same nie muszą spełniać tych wymagań.
Przepis ten dotyczy również małych kontenerów przeznaczonych do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych klasy 1.
7.1.6         Z zastrzeżeniem przepisu podanego na końcu pierwszego zdania pod 7.1.5, umieszczenie towarów niebezpiecznych w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na wymagania, które powinien spełnić pojazd ze względu na rodzaj i ilości przewożonych towarów niebezpiecznych.

______
1   Wydawnictwa UIC opublikowane są przez Międzynarodową Unię Transportu Kolejowego, Dział Wydawnictw, adres: 16, rue Jean Rey, 75015 Paryż, Francja".

Dział 7.2 

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W SZTUKACH PRZESYŁKI

7.2.1         O ile nie postanowiono inaczej pod 7.2.2 do 7.2.4, sztuki przesyłki mogą być załadowane do:
(a)  pojazdów zamkniętych lub kontenerów zamkniętych; lub
(b)  pojazdów krytych opończą lub kontenerów krytych opończą; lub
(c)  pojazdów odkrytych lub kontenerów odkrytych.
7.2.2         Sztuki przesyłki zawierające opakowania wykonane z materiałów wrażliwych na wilgoć, powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych, pojazdów krytych opończą, kontenerów zamkniętych lub kontenerów krytych opończą.
7.2.3         (Zarezerwowane)
7.2.4         Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2:
V1:     Sztuki przesyłki powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych, pojazdów krytych opończą, kontenerów zamkniętych lub kontenerów krytych opończą.
V2: (1)  Sztuki przesyłki mogą być załadowane jedynie do pojazdów EX/II lub EX/III, które spełniają odpowiednie wymagania części 9. Wybór pojazdu zależy od ilości towarów przeznaczonych do przewozu, która jest ograniczona w odniesieniu do jednostki transportowej zgodnie z przepisami dotyczącymi załadunku (patrz 7.5.5.2).
(2)  Przyczepy, z wyjątkiem naczep, spełniające wymagania dla pojazdów EX/II lub EX/III, mogą być ciągnięte przez pojazdy samochodowe niespełniające tych wymagań.
W odniesieniu do przewozu w kontenerach, patrz również 7.1.3 do 7.1.6.
W przypadkach, gdy materiały lub przedmioty klasy 1, w ilościach, które wymagają użycia jednostki transportowej zawierającej pojazd(y) EX/III, przewożone są w kontenerach z lub do portów morskich, terminali kolejowych lub portów lotniczych, a przewóz taki stanowi część transportu multimodalnego, to zastępczo może być użyta jednostka transportowa zawierającej pojazd(y) EX/II, pod warunkiem jednak, że przewożone kontenery spełniają odpowiednie wymagania Kodu IMDG, Regulaminu RID lub Instrukcji Technicznych ICAO.
V3:     W przypadku materiałów sproszkowanych swobodnie płynących oraz ogni sztucznych, podłoga kontenera powinna mieć powierzchnię niemetaliczną lub powinna być pokryta wykładziną niemetaliczną.
V4:     (Zarezerwowane)
V5:     Sztuki przesyłki nie powinny być przewożone w małych kontenerach.
V6:     DPPL elastyczne powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Opończa powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
V7:     (Zarezerwowane)
V8: (1)  Materiały stabilizowane poprzez kontrolowanie temperatury powinny być nadawane w taki sposób, aby nie zostały przekroczone temperatury kontrolowane wskazane odpowiednio pod 2.2.41.1.17 i 2.2.41.4 lub pod 2.2.52.1.16 i 2.2.52.4.
(2)  Dobór środków użytych do kontroli temperatury podczas przewozu zależy od wielu czynników. Spośród nich należy wziąć pod uwagę w szczególności:
-   temperaturę(y) kontrolowaną(e) materiału(ów) przeznaczonego(ych) do przewozu;
-   różnicę między temperaturą kontrolowaną i przewidywaną temperaturą otoczenia;
-   skuteczność izolacji termicznej;
-   czas trwania przewozu; oraz
-   margines bezpieczeństwa na wypadek opóźnienia podczas przewozu.
(3)  Odpowiednimi metodami przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej są metody podane poniżej, w kolejności od najmniej do najbardziej skutecznej:
R1   izolacja termiczna, pod warunkiem, że temperatura początkowa materiału(ów) jest wystarczająco niższa od temperatury kontrolowanej;
R2   izolacja termiczna i system chłodzenia niemechanicznego, pod warunkiem, że:
-   przewożona jest wystarczająca ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla), uwzględniająca uzasadnione opóźnienia, albo zapewniona jest możliwość jego uzupełnienia;
-   nie używa się ciekłego tlenu lub powietrza jako czynnika chłodzącego;
-   zapewnione jest równomierne chłodzenie, nawet w przypadku, gdy większość czynnika chłodzącego została zużyta; oraz
-   na drzwiach jednostki transportowej umieszczone jest wyraźne ostrzeżenie o konieczności przewietrzenia przed wejściem do niej;
R3   Izolacja termiczna i pojedynczy system chłodzenia mechanicznego, pod warunkiem, że w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3;
R4   Izolacja termiczna i złożony system chłodzenia, składający się z systemów mechanicznego i niemechanicznego, pod warunkiem, że:
-   oba systemy są od siebie niezależne; oraz
-   spełnione są wymagania określone dla metod R2 i R3;
R5   Izolacja termiczna i podwójny, mechaniczny system chłodzenia, pod warunkiem, że:
-   poza wspólnym urządzeniem zasilającym, oba systemy są od siebie niezależne;
-   każdy system z osobna jest w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę kontrolowaną; oraz
-   w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3.
(4)  Metody R4 i R5 mogą być użyte w przypadku wszystkich nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych.
Metoda R3 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, a także w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu B, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 10°C.
Metoda R2 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 30°C. Metoda R1 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu jest niższa od temperatury kontrolowanej o co najmniej 10°C.
(5)  Jeżeli materiały wymagają przewozu w pojazdach lub kontenerach, które są izolowane termicznie albo chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, to takie pojazdy lub kontenery powinny odpowiadać przepisom działu 9.6.
(6)  Jeżeli materiały znajdują się w opakowaniach ochronnych wypełnionych czynnikiem chłodzącym, to powinny być one przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Jeżeli użyte są pojazdy zamknięte lub kontenery zamknięte, to powinny być one wyposażone w odpowiednią wentylację. Pojazdy lub kontenery kryte opończą powinny być wyposażone w burty boczne i tylną. Opończa tych pojazdów i kontenerów powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
(7)  Wszystkie urządzenia kontrolno-pomiarowe systemu chłodzącego powinny być łatwo dostępne, a wszystkie połączenia elektryczne powinny być odporne na warunki atmosferyczne. Temperatura powietrza wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona przez dwa niezależne czujniki, a wyniki pomiaru powinny być rejestrowane w taki sposób, aby każda zmiana temperatury była łatwo wykrywalna. Jeżeli przewożone są materiały, dla których temperatura kontrolowana jest niższa niż +25°C, to jednostka transportowa powinna być wyposażona w urządzenia alarmowe optyczne i dźwiękowe, zasilane niezależnie od systemu chłodzącego i tak nastawione, aby włączały się w temperaturze kontrolowanej lub niższej.
(8)  Należy zapewnić zapasowy system chłodzący lub części zamienne.
UWAGA: Przepisu V8 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane przez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury może być wymagane, jeżeli temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.
V9      (Zarezerwowane)
V10     DPPL powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.
V11     DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.
V12     DPPL typu 31HZ2 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.
V13     Materiały zapakowane w worki typów 5H1, 5L1 lub 5 M1 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.

Dział 7.3 

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU LUZEM

7.3.1         Przepisy ogólne
7.3.1.1       Towary niebezpieczne mogą być przewożone luzem w pojazdach lub kontenerach jedynie w następujących przypadkach:
(a)  jeżeli taki sposób przewozu jest wyraźnie dozwolony na podstawie przepisu szczególnego; oznaczonego kodem BK w kolumnie (10) Tabeli A w dziale 3.2 oraz spełnione są odpowiednie wymagania niniejszego rozdziału i rozdziału 7.3.2; lub
(b)  jeżeli taki sposób przewozu jest wyraźnie dozwolony na podstawie przepisu szczególnego i oznaczonego kodem VV w kolumnie (17) Tabeli A w dziale 3.2 oraz spełnione są i wymagania tego przepisu szczególnego podane w rozdziale 7.3.3 i wymagania niniejszego i rozdziału.
Dopuszcza się przewóz luzem próżnych nieoczyszczonych opakowań, o ile taki sposób przewozu nie jest wyraźnie zabroniony na podstawie innych przepisów ADR.
UWAGA: W odniesieniu do przewozu w cysternach, patrz działy 4.2 i 4.3.
7.3.1.2       Zabrania się przewozu luzem materiałów, które w temperaturach występujących podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły.
7.3.1.3       Kontenery i nadwozia pojazdów powinny być pyłoszczelne oraz zamknięte w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu obejmujących oddziaływania wibracji, zmiany temperatury, wilgotności lub ciśnienia, ich zawartość nie wydostała się na zewnątrz.
7.3.1.4       Materiały stałe luzem powinny być ładowane i rozładowywane w taki sposób, aby zminimalizować ich przemieszczanie się mogące spowodować uszkodzenie kontenera, pojazdu lub wydostanie się tych materiałów na zewnątrz.
7.3.1.5       Jeżeli zastosowano urządzenia odpowietrzające, to powinny być one sprawne i utrzymywane w czystości.
7.3.1.6       Materiały stałe luzem nie powinny reagować niebezpiecznie z materiałami, z których wykonany jest kontener, pojazd, uszczelnienia i wyposażenie, w tym pokrywy, opończe i wykładziny ochronne pozostające w kontakcie z zawartością, a także nie powinny ich znacząco osłabiać. Kontenery lub pojazdy powinny być tak zbudowane lub przystosowane, aby przewożone towary nie dostawały się do szczelin w drewnianych pokryciach podłogowych i nie miały kontaktu z tymi częściami kontenera i pojazdu, na które mogą one lub ich pozostałości oddziaływać negatywnie.
7.3.1.7       Przed napełnieniem i nadaniem do przewozu każdy kontener i pojazd powinien być oczyszczony i sprawdzony w taki sposób, aby w jego wnętrzu lub na jego powierzchniach zewnętrznych nie występowały żadne pozostałości, które:
-   mogą powodować reakcję niebezpieczną z materiałem przeznaczonym do przewozu;
-   mogą wpływać negatywnie na integralność konstrukcyjną kontenera lub pojazdu; lub
-   mogą zmniejszać zdolność kontenera lub pojazdu do utrzymania w nim towarów niebezpiecznych.
7.3.1.8       Podczas przewozu, na zewnętrznych powierzchniach kontenera lub nadwozia pojazdu nie powinny występować żadne niebezpieczne pozostałości.
7.3.1.9       Jeżeli zastosowano kilka następujących po sobie urządzeń zamykających, to - przed rozpoczęciem napełniania - urządzenie umieszczone najbliżej materiału przeznaczonego do przewozu powinno być zamykane w pierwszej kolejności.
7.3.1.10      Próżne kontenery lub pojazdy, w których przewożono luzem stałe materiały niebezpieczne, powinny spełniać wymagania określone w ADR dla kontenerów lub pojazdów w stanie ładownym, z wyjątkiem przypadków, w których zastosowano odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszystkich zagrożeń.
7.3.1.11      Jeżeli kontenery lub pojazdy użyte są do przewozu luzem towarów, np. niektórych odpadów, zagrażających wybuchem pyłów lub wydzielaniem par zapalnych, to należy zastosować podczas przewozu, napełniania i opróżniania, odpowiednie środki w celu wyeliminowania źródeł zapłonu oraz zapobieżenia niebezpiecznym wyładowaniom elektrostatycznym.
7.3.1.12      Materiały, np. odpady, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, a także materiały różnych klas i towary niepodlegające ADR, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie powinny być ładowane razem do tego samego kontenera lub pojazdu. Za niebezpieczne reakcje uważa się:
(a)  spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b)  wydzielanie gazów palnych lub trujących;
(c)  tworzenie cieczy żrących; lub
(d)  tworzenie materiałów niestabilnych.
7.3.1.13      Przed napełnieniem, kontener lub pojazd powinien być sprawdzony wizualnie w celu zapewnienia, że jest on zdatny do użytku, jego ściany wewnętrzne, sufit i podłoga nie mają wybrzuszeń i uszkodzeń, a wykładziny wewnętrzne i wyposażenie utrzymujące ładunek nie są oderwane, rozdarte lub uszkodzone w jakikolwiek sposób, który narusza jego zdolność do utrzymania ładunku. Określenie "zdatny do użytku" oznacza, że kontener lub pojazd nie ma istotnych wad elementów konstrukcyjnych, takich jak górne i podłogowe szyny ochronne boczne i czołowe, próg i nadproże drzwi, poprzecznice podłogowe, słupki narożne oraz łączniki narożne w kontenerze. Za wady istotne uważa się:
(a)  wygięcie, pęknięcie lub złamanie elementów konstrukcyjnych, które narusza integralność kontenera lub nadwozia pojazdu;
(b)  więcej niż jedno łączenie lub niewłaściwe łączenie, np. przez zaklepanie, w górnych lub podłogowych czołowych szynach ochronnych lub w nadprożu drzwi;
(c)  więcej niż dwa jakiekolwiek połączenia w górnych lub podłogowych bocznych szynach ochronnych;
(d)  jakiekolwiek połączenie w progu drzwi lub w słupkach narożnych;
(e)  zakleszczenie, skręcenie, złamanie, brak lub wadliwe działanie zawiasów lub okuć drzwi;
(f)  przepuszczające uszczelki i izolacje;
(g)  jakiekolwiek odkształcenie konstrukcji kontenera uniemożliwiające właściwe dopasowanie do niego sprzętu przeładunkowego oraz jego zamontowanie i zabezpieczenie na podwoziu lub pojeździe;
(h)  jakiekolwiek uszkodzenie elementów służących do podnoszenia lub przemieszczania; lub
(i)  jakiekolwiek uszkodzenie wyposażenia obsługowego lub użytkowego.
7.3.2         Przepisy dodatkowe dotyczące przewozu luzem towarów klas 4.2, 4.3, 5.1, 6.2, 7 i 8, w przypadku, jeżeli mają zastosowanie przepisy 7.3.1.1 (a)
7.3.2.1       Kody BK1 i BK2 wskazane w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
-   BK1 oznacza, że dozwolony jest przewóz luzem w kontenerach krytych opończą lub w pojazdach krytych opończą;
-   BK2 oznacza, że dozwolony jest przewóz luzem w kontenerach zamkniętych lub w pojazdach zamkniętych.
7.3.2.2       Użyte kontenery i nadwozia pojazdów powinny spełniać wymagania działu 6.11.
7.3.2.3       Towary klasy 4.2
Masa całkowita towarów przewożonych w kontenerze lub w pojeździe powinna być taka, aby jej temperatura samozapalenia była wyższa niż 55°C.
7.3.2.4       Towary klasy 4.3
Towary te powinny być przewożone w kontenerach wodoszczelnych lub w pojazdach wodoszczelnych.
7.3.2.5       Towary klasy 5.1
Kontenery lub pojazdy powinny być tak zbudowane lub przystosowane, aby towary te nie miały kontaktu z drewnem lub innym niezgodnym materiałem.
7.3.2.6       Odpady klasy 6.2 (UN 2900)
(a)  Do przewozu odpadów o numerze UN 2900 dopuszcza się kontenery lub pojazdy kryte opończą o kodzie BK1, pod warunkiem, że, w celu uniknięcia kontaktu przewożonych materiałów z opończą, nie są one załadowane do pojemności maksymalnej. Dopuszcza się również stosowanie kontenerów lub pojazdów zamkniętych o kodzie BK2;
(b)  Kontenery i pojazdy zamknięte lub kryte opończą oraz ich otwory, powinny być zbudowane jako szczelne lub powinny być wyłożone odpowiednią wykładziną;
(c)  Przed załadunkiem poprzedzającym przewóz, odpady o numerze UN 2900 powinny być dokładnie zdezynfekowane przy użyciu odpowiedniego środka;
(d)  Odpady o numerze UN 2900 przewożone w kontenerach krytych opończą lub w pojazdach krytych opończą powinny być dodatkowo przykryte, a następnie obciążone materiałem absorbującym nasączonym odpowiednim środkiem dezynfekującym;
(e)  Kontenery i pojazdy zamknięte lub kryte opończą, w których przewożono odpady o numerze UN 2900, mogą być ponownie użyte jedynie po dokładnym ich oczyszczeniu i zdezynfekowaniu.
7.3.2.7       Towary klasy 7
W odniesieniu do przewozu nieopakowanych materiałów promieniotwórczych, patrz 4.1.9.2.3.
7.3.2.8       Towary klasy 8
Towary te powinny być przewożone w kontenerach wodoszczelnych lub w pojazdach wodoszczelnych.
7.3.3         Przepisy szczególne dotyczące przewozu luzem w przypadku, jeżeli mają zastosowanie przepisy 7.3.1.1 (b)
Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (17) tabeli A w dziale 3.2:
VV1:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą.
VV2:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych z nadwoziem metalowym, w metalowych, zamkniętych kontenerach, w pojazdach i dużych kontenerach krytych niepalną opończą, których nadwozie lub podłoga i ściany są metalowe lub są zabezpieczone przed przewożonym materiałem.
VV3:    Przewóz luzem jest dozwolony w pojazdach krytych opończą oraz w dużych kontenerach krytych opończą, jeżeli zapewniona jest odpowiednia wentylacja.
VV4:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach z nadwoziem metalowym, zamkniętych lub krytych opończą oraz w metalowych, zamkniętych kontenerach lub w dużych, metalowych kontenerach krytych opończą. W odniesieniu do UN 2008, 2009, 2210, 2545, 2546, 2881, 3189 i 3190, przewóz luzem dozwolony jest tylko w przypadku odpadów stałych.
VV5:    Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach i kontenerach.
Otwory używane do załadunku i rozładunku powinny być wyposażone w zaniknięcia hermetyczne.
VV6:    (Zarezerwowane)
VV7:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą, pod warunkiem, że materiał jest rozdrobniony.
VV8:    Dozwolony jest przewóz luzem, jako ładunek całkowity, w pojazdach zamkniętych, w kontenerach zamkniętych albo w pojazdach lub kontenerach krytych nieprzemakalną, niepalną opończą.
Pojazdy i kontenery powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość kontaktu przewożonych materiałów z drewnem lub innym materiałem palnym, a w przypadku, gdy podłoga lub ściany pojazdu wykonane są z drewna lub materiałów palnych, to powinny być one wyłożone nieprzemakalną i niepalną wykładziną albo zabezpieczone krzemianem sodowym lub podobnym środkiem.
VV9a:   Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
W przypadku materiałów klasy 8, nadwozie pojazdu lub kontener powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną wewnętrzną.
VV9b:   Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego - w przypadku klasy 8 dotyczy to tylko odpadów - w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany. W przypadku odpadów klasy 8, wnętrze kontenera powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną.
VV10:   Dozwolony jest przewóz luzem, jako ładunek całkowity, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
Nadwozie pojazdu lub kontener powinno być szczelne lub uszczelnione, np. poprzez wyłożenie odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną wewnętrzną.
VV11:   Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach i kontenerach w taki sposób, aby nie stwarzało to zagrożenia dla ludzi, zwierząt i środowiska, np. przez załadunek odpadów w worki lub przez zamknięcia hermetyczne.
VV12:   Materiały, których przewóz w pojazdach-cysternach, w cysternach przenośnych lub w kontenerach-cysternach jest nieodpowiedni ze względu na wysoką temperaturę tych materiałów i ich gęstość, mogą być przewożone w specjalnych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV13:   Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV14: (1)     Zużyte akumulatory mogą być przewożone luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach. Nie dopuszcza się stosowania do tego celu dużych kontenerów z tworzywa sztucznego. Małe kontenery z tworzywa sztucznego powinny wytrzymywać bez uszkodzeń próbę na swobodny spadek na dno, z wysokości 0,8 m, z pełnym obciążeniem, w temperaturze -18 °C.
(2)  Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów powinny być wykonane ze stali odpornej na działanie materiałów żrących zawartych w akumulatorach. Stale o mniejszej odporności mogą być użyte w przypadku odpowiednio grubych ścianek lub, jeżeli zastosowano wykładzinę z tworzywa sztucznego odporną na działanie materiałów żrących.
Konstrukcja przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów powinna uwzględniać prądy szczątkowe oraz uderzenia mechaniczne pochodzące od akumulatorów.
UWAGA: Za stal odporną na działanie materiałów żrących uważa się stal wykazującą pod działaniem tych materiałów maksymalną szybkość korozji 0,1 mm na rok.
(3)   Konstrukcja pojazdów lub kontenerów powinna wykluczać podczas przewozu możliwość wycieku z nich materiałów żrących. Odkryte przedziały ładunkowe powinny być przykryte. Przykrycie powinno być odporne na działanie materiałów żrących.
(4)  Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów wraz z ich wyposażeniem powinny być sprawdzone przed załadunkiem pod kątem ewentualnych uszkodzeń. Pojazdy lub kontenery z uszkodzonymi przedziałami ładunkowymi nie powinny być załadowane.
Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów nie powinny być załadowane powyżej wysokości ich ścian.
(5)  Do przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów nie powinny być ładowane akumulatory zawierające różne materiały razem z innymi towarami, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "Reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1).
Na zewnętrznej powierzchni przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów podczas przewozu, nie mogą występować żadne pozostałości materiałów żrących zawartych w akumulatorach.
VV15    Dopuszcza się przewóz luzem materiałów lub mieszanin (takich jak preparaty lub odpady) zawierających nie więcej niż 1.000 mg/kg materiału, który zaklasyfikowany jest do tego numeru UN, w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą o pełnych ścianach.
Nadwozia pojazdów i lub kontenery powinny być szczelne lub uszczelnione np. przez zastosowanie odpowiedniej, mocnej wewnętrznej wykładziny.
VV16    Dopuszcza się przewóz luzem na warunkach podanych pod 4.1.9.2.3.
VV17    Dopuszcza się przewóz luzem przedmiotów SCO-I na warunkach podanych pod 4.1.9.2.3.

Dział 7.4 

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W CYSTERNACH

7.4.1         Towary niebezpieczne mogą być przewożone w cysternach tylko wówczas, gdy w kolumnach (10) lub (12) tabeli A w Dziale 3.2 występuje kod cysterny lub gdy właściwa władza zezwoliła na taki przewóz zgodnie z przepisami podanymi pod 6.7.1.3. Przewóz powinien odbywać się zgodnie z przepisami działów 4.2 lub 4.3, a pojazdy, w tym pojazdy-cysterny (z cysternami stałymi lub odejmowalnymi), pojazdy-baterie i pojazdy przewożące kontenery-cysterny lub cysterny przenośne, powinny odpowiadać przepisom działów 9.1, 9.2 i rozdziału 9.7.2 dotyczącym wymaganego pojazdu, zgodnie ze wskazaniem zawartym w kolumnie (14) tabeli A w dziale 3.2.
7.4.2         Pojazdy opisane kodami FL, OX lub AT pod 9.1.1.2 powinny być użyte zgodnie z następującymi zasadami:
-   jeżeli wymagany jest pojazd FL, to może być użyty jedynie pojazd FL;
-   jeżeli wymagany jest pojazd OX, to może być użyty jedynie pojazd OX;
-   jeżeli wymagany jest pojazd AT, to może być użyty pojazd AT, FL i OX.

Dział 7.5 

PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU I MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM

7.5.1         Przepisy ogólne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem
7.5.1.1       Pojazd i jego kierowca, po przybyciu do miejsc załadunku lub rozładunku, powinny odpowiadać wymaganiom odpowiednich przepisów (w szczególności dotyczących bezpieczeństwa, czystości oraz właściwego działania wyposażenia pojazdu, które jest używane podczas załadunku i rozładunku).
7.5.1.2       Załadunek nie powinien się odbyć, jeżeli sprawdzenie dokumentów oraz oględziny pojazdu i jego wyposażenia wskazują na to, że kierowca lub pojazd nie spełniają wymagań odpowiednich przepisów.
7.5.1.3       Rozładunek nie powinien się odbyć, jeżeli kontrola, o której mowa powyżej, ujawniła braki mogące mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo.
7.5.1.4       Zgodnie z przepisami podanymi pod 7.3.3 i 7.5.11, jak wskazano w kolumnach (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2, niektóre towary niebezpieczne powinny być nadawane do przewozu jedynie jako "ładunek całkowity" (patrz definicja pod 1.2.1). W takim przypadku właściwe władze mogą wymagać, aby pojazd lub duży kontener użyty do takiego przewozu był załadowany tylko w jednym miejscu i rozładowany również w jednym miejscu.
7.5.2         Zakazy ładowania razem
7.5.2.1       Sztuki przesyłki zaopatrzone w różne nalepki ostrzegawcze mogą zostać załadowane do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone na podstawie poniższej tabeli, utworzonej w oparciu o zastosowane nalepki ostrzegawcze.
UWAGA: Na przesyłki, które nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera należy sporządzić oddzielne dokumenty przewozowe, zgodnie z 5.4.1.4.2.
 
Numery nalepek11.41.51.6
2.1,
2.2,
2.3
34.1
4.1
+1
4.24.35.15.25.2 +16.16.27 A, B, C89
1       d      b
1.4 aaa aaaa aaaaa b c
1.5Patrz 7.5.2.2             b
1.6              b
2.1, 2.2, 2.3 a  XXX XXXX XXXXX
3 a  XXX XXXX XXXXX
4.1 a  XXX XXXX XXXXX
4.1 + 1       X          
4.2 a  XXX XXXX XXXXX
4.3 a  XXX XXXX XXXXX
5.1da  XXX XXXX XXXXX
5.2 a  XXX XXXX XXXXX
5.2 + 1            X     
6.1 a  XXX XXXX XXXXX
6.2 a  XXX XXXX XXXXX
7A, B, C a  XXX XXXX XXXXX
8 a  XXX XXXX XXXXX
9ba b cbbXXX XXXX XXXXX
 

X    Ładowanie razem jest dozwolone
a    Dozwolone jest ładowanie razem z materiałami i przedmiotami 1.4S.
b    Dozwolone jest ładowanie razem towarów klasy 1 i przedmiotów ratunkowych klasy 9 (UN 2990, 3072 i 3268).
c    Dopuszcza się ładowanie razem nadmuchiwaczy poduszek powietrznych, modułów poduszek powietrznych lub napinaczy wstępnych pasów bezpieczeństwa, zaliczonych do podklasy 1.4 i grupy zgodności G (UN 0503), z nadmuchiwaczami poduszek powietrznych, modułami poduszek powietrznych lub napinaczami wstępnymi pasów bezpieczeństwa, należącymi do klasy 9 (UN 3268).
d    Dopuszcza się ładowanie razem materiałów wybuchowych kruszących (z wyjątkiem UN 0083 materiału wybuchowego kruszącego, typu C) z azotanem amonowym i azotanami nieorganicznymi należącymi do klasy 5.1 (UN 1942 i 2067) pod warunkiem, że w zakresie oznakowania pojazdu lub kontenera, segregacji, rozmieszczenia i ograniczeń ilościowych, ładunek taki traktowany jest łącznie jako materiał wybuchowy kruszący klasy 1.

7.5.2.2       Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty klasy 1, zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6, które zaliczone są do różnych grup zgodności, mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone dla odpowiednich grup zgodności na podstawie niniejszej tabeli.
 
Grupa zgodnościABCDEFGHJLNS
AX           
B X a       X
C  XXX X   b cX
D aXXX X   b cX
E  XXX X   b cX
F     X     X
G  XXX X    X
H       X   X
J        X  X
L         d  
N  b cb cb c     bX
S XXXXXXXX XX
 

X    Ładowanie razem jest dozwolone
a    Sztuki przesyłki zawierające przedmioty grupy zgodności B mogą być ładowane do tego samego pojazdu lub do tego samego kontenera razem ze sztukami przesyłki zawierającymi materiały lub przedmioty grupy zgodności D pod warunkiem, że są one skutecznie od siebie oddzielone tzn., że wykluczone jest niebezpieczeństwo przeniesienia wybuchu z przedmiotów grupy zgodności B na materiały lub przedmioty grupy zgodności D. Oddzielenie sztuk przesyłki powinno być zrealizowane poprzez użycie osobnych przedziałów ładunkowych lub poprzez umieszczenie jednego z dwóch wymienionych typów towarów wybuchowych w specjalnej osłonie (opakowaniu). Każda z metod oddzielenia sztuk przesyłki powinna być dopuszczona przez właściwą władzę.
b    Różne rodzaje przedmiotów zaklasyfikowanych do 1.6 N mogą być przewożone razem jako przedmioty 1.6 N tylko wtedy, jeżeli wykazano na podstawie badań lub przez analogię, że nie istnieje dodatkowe zagrożenie wybuchem wtórnym pomiędzy tymi przedmiotami. W przeciwnym przypadku przedmioty te powinny być uważane za przedmioty podklasy 1.1.
c    Jeżeli przedmioty grupy zgodności N są przewożone z materiałami lub przedmiotami grup zgodności C, D lub E, to przedmioty grupy zgodności N powinny być uważane za przedmioty posiadające właściwości grupy zgodności D.
d    Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty grupy zgodności L mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera ze sztukami przesyłki zawierającymi materiały lub przedmioty tego samego rodzaju, należące do wymienionej grupy zgodności.

7.5.2.3       W zakresie stosowania zakazów ładowania razem do jednego pojazdu, nie bierze się pod uwagę materiałów znajdujących się w kontenerach zamkniętych, o pełnych ścianach. Jednakże zakazy ładowania razem podane pod 7.5.2.1 dotyczące ładowania sztuk przesyłki zaopatrzonych w nalepki zgodne ze wzorami nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6 z innymi sztukami przesyłki, a także zakazy podane pod 7.5.2.2 dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów wybuchowych należących do różnych grup zgodności, mają również zastosowanie do towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze i innych towarów niebezpiecznych załadowanych do tego samego pojazdu niezależnie od tego czy te ostatnie towary znajdują się w osobnym kontenerze (kontenerach) czy też nie.
7.5.3         (Zarezerwowane)
7.5.4         Środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt
Jeżeli w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2, wskazany jest dla danego materiału lub przedmiotu przepis szczególny CV28, to należy przedsięwziąć podane poniżej środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt.
Sztuki przesyłki oraz nieoczyszczone, próżne opakowania, łącznie z dużymi pojemnikami do przewozu luzem i dużymi opakowaniami, zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorami nr 6.1 lub 6.2 oraz te zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, zawierające towary o numerach UN: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245, nie powinny być spiętrzane lub ładowane w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt. Dotyczy to pojazdów, kontenerów oraz miejsc załadunku, rozładunku i przeładunku.
W przypadku, gdy wymienione sztuki przesyłki, zaopatrzone we wskazane wyżej nalepki, załadowane są w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt, to powinny być one oddzielone od tych ostatnich:
(a)  ciągłymi przegrodami o wysokości, co najmniej takiej samej jak sztuki przesyłki oznaczone wymienionymi nalepkami;
(b)  sztukami przesyłki, które nie są zaopatrzone w nalepki zgodne z wzorami nr 6.1, 6.2 lub 9, albo sztukami przesyłki, które zaopatrzone są w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, lecz nie zawierają towarów o numerach UN: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245; lub
(c)  wolną przestrzenią o szerokości, co najmniej 0,8 m;
o ile sztuki przesyłki zaopatrzone w wymienione nalepki nie posiadają dodatkowego opakowania lub nie są całkowicie przykryte (np. przy użyciu plandeki, pokrywy z tektury lub w inny sposób).
7.5.5         Ograniczenie ilości przewożonych towarów
7.5.5.1       Jeżeli przepisy podane poniżej lub przepisy dodatkowe podane pod 7.5.11 wskazane w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2 wprowadzają ograniczenie ilości przewożonych towarów niebezpiecznych, to fakt że towary te znajdują się w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na podane w tych przepisach ograniczenia masy przypadającej na jednostkę transportową.
7.5.5.2       Ograniczenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych
7.5.5.2.1     Materiały przewożone i ich ilości
Całkowita masa netto (w kg) materiału wybuchowego (lub w przypadku przedmiotów wybuchowych - łączna masa netto materiału wybuchowego zawartego we wszystkich tych przedmiotach), która może być przewożona w jednostce transportowej, powinna być ograniczona zgodnie z poniższą tabelą (w odniesieniu do zakazu ładowania razem, patrz również 7.5.2.2):

Maksymalna, dopuszczalna masa netto (w kg) materiałów wybuchowych klasy 1 przypadająca na jednostkę transportową
 
 
Jednostka transportowa
 
Podklasa
 
1.1
 
1.2
 
1.3
 
1.4
 
1.5 i 1.6
Próżne nieoczyszczone opakowania
 Grupa zgodności1.1AInna niż 1.1A  Inna niż 1.4S1.4S  
EX/IIa6,251.0003.0005.00015.000
Bez
ograniczeń
5.000Bez ograniczeń
EX/IIIa18,7516.00016.00016.00016.000Bez ograniczeń16.000Bez ograniczeń
 

a    W odniesieniu do opisu pojazdów EX/H i EX/III, patrz część 9.

7.5.5.2.2     Jeżeli materiały lub przedmioty należące do różnych podklas klasy 1 załadowane są do tej samej jednostki transportowej z zachowaniem zakazów ładowania razem podanych pod 7.5.2.2, to całość ładunku powinna być traktowana tak, jakby należał do najniebezpieczniejszej z tych podklas (według następującej kolejności: 1.1, 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4). Jednakże, przy obliczaniu masy w związku z ograniczeniami przewożonych ilości, nie powinna być brana pod uwagę masa netto materiałów i przedmiotów grupy zgodności S.
Jeżeli materiały sklasyfikowane jako 1.5D przewożone są w tej samej jednostce transportowej z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to cały ładunek powinien być traktowany podczas przewozu tak, jakby należał do podklasy 1.1.
7.5.5.3       Ograniczenia dotyczące nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych
Ilość nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, która może być przewożona w jednostce transportowej jest ograniczona zgodnie z tym co podano poniżej:
 
Nadtlenki organiczne lub materiały samoreaktywneMateriały typu B bez temperatury kontrolowanejMateriały typu C bez temperatury kontrolowanejMateriały typu D, E lub F bez temperatury kontrolowanejMateriały typu B z temperaturą kontrolowanąMateriały typu C z temperaturą kontrolowanąMateriały typu D, E lub F z temperaturą kontrolowaną
Maksymalna ilość na jednostkę transportową1.000 kga10.000 kg20.000 kg1.000 kgb5.000 kgc20.000 kg
 

a    5.000 kg, jeżeli przestrzeń ładunkowa jest wentylowana od góry i jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4).
b    5.000 kg, jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)
c    10.000 kg, jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)

Jeżeli materiały przewożone są razem w tej samej jednostce transportowej, to nie powinny być przekroczone limity podane powyżej, a łączna ilość tych materiałów nie powinna przekraczać 20.000 kg.
7.5.6         (Zarezerwowane)
7.5.7         Manipulowanie i układanie
7.5.7.1       Poszczególne części ładunku zawierającego towary niebezpieczne powinny być odpowiednio rozmieszczone w pojeździe lub kontenerze i zabezpieczone w taki sposób, aby nie zmieniały położenia w stosunku do siebie oraz do ścian pojazdu lub kontenera. Ładunek może być zabezpieczony, np. poprzez użycie pasów spinających boczne ściany, przesuwanych przegród, regulowanych podpór, poduszek powietrznych i urządzeń przeciwpoślizgowych. Zabezpieczenie ładunku, o którym mowa w pierwszym zdaniu, uważa się także za wystarczające, jeżeli w całej przestrzeni ładunkowej każda warstwa jest całkowicie zapełniona sztukami przesyłki.
7.5.7.2       Przepisy podane pod 7.5.7.1 mają również zastosowanie do załadunku, rozmieszczenia i rozładunku kontenerów na i z pojazdów.
7.5.7.3       Kierowca ani żaden inny członek załogi pojazdu nie powinien otwierać sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
7.5.8         Czyszczenie po rozładunku
7.5.8.1       Jeżeli po rozładunku pojazdu lub kontenera załadowanego wcześniej towarami niebezpiecznymi w sztukach przesyłki stwierdzono, że wydostała się część ich zawartości, to taki pojazd lub kontener należy niezwłocznie oczyścić; w żadnym przypadku nie później niż przed ponownym załadunkiem.
Jeżeli czyszczenia nie można przeprowadzić w miejscu rozładunku, to pojazd lub kontener powinien być przewieziony, przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, do najbliższego miejsca, gdzie takie czyszczenie może zostać przeprowadzone.
Środki ostrożności uważa się za odpowiednie, jeżeli gwarantują one, że nie nastąpi niekontrolowany wyciek uwolnionych wcześniej materiałów.
7.5.8.2       Pojazdy lub kontenery, w których przewożone były towary niebezpieczne luzem, powinny być odpowiednio oczyszczone przed ponownym załadunkiem, z wyjątkiem przypadku, gdy nowy ładunek zawiera te same towary niebezpieczne jak poprzednio.
7.5.9         Zakaz palenia
Podczas czynności ładunkowych zabronione jest palenie w pobliżu pojazdów i kontenerów a także w ich wnętrzu.
7.5.10        Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku gazów palnych, cieczy o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej oraz UN 1361 węgla lub UN 1361 sadzy, II grupy pakowania, przed rozpoczęciem napełniania lub opróżniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne pomiędzy podwoziem pojazdu, cysterną przenośną lub kontenerem-cysterną a ziemią. Ponadto, powinna być ograniczona prędkość napełniania.
7.5.11        Przepisy dodatkowe dotyczące niektórych klas lub materiałów
Dodatkowo, poza przepisami rozdziałów 7.5.1 do 7.5.10, mają zastosowanie następujące przepisy w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2:
CV1 (1)    Zabronione są następujące operacje:
(a)  załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym w obszarze zabudowanym, bez specjalnego zezwolenia właściwych władz;
(b)  poza przypadkami, gdy jest pilne i konieczne z punktu widzenia bezpieczeństwa, załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych władz.
(2)  Jeżeli z jakiegokolwiek powodu manipulowanie ładunkiem musi nastąpić w miejscu publicznym, to materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
CV2 (1)    Przed dokonaniem załadunku, powierzchnia ładunkowa pojazdu lub kontenera powinna zostać dokładnie oczyszczona.
(2)  Zabrania się używania otwartego płomienia wewnątrz pojazdu lub kontenera oraz w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku tych towarów.
CV3    Patrz 7.5.5.2.
CV4    Materiały i przedmioty grupy zgodności L powinny być przewożone wyłącznie jako ładunek całkowity.
CV5    do
CV8    (Zarezerwowane)
CV9    Sztuki przesyłki nie powinny być rzucane lub narażone na uderzenia.
Naczynia powinny być tak układane na pojeździe lub w kontenerze, aby nie mogły przewrócić się lub spaść.
CV10   Butle, zgodne z definicją podaną pod 1.2.1, powinny być układane równolegle lub prostopadle do osi podłużnej pojazdu lub kontenera; jednakże butle znajdujące się przy przedniej ścianie powinny być ułożone prostopadle do tej osi.
Butle krótkie o dużej średnicy (30 cm i więcej) mogą być układane wzdłuż pojazdu lub kontenera, przy czym ich kołpaki powinny być skierowane do środka pojazdu lub kontenera.
Butle, które są dostatecznie stabilne lub, które przewożone są w odpowiednich urządzeniach skutecznie chroniących je przed przewróceniem, mogą być ustawione w pozycji pionowej.
Butle znajdujące się w pozycji leżącej powinny być odpowiednio i pewnie zaklinowane, przymocowane lub zabezpieczone w taki sposób, aby nie mogły się przesuwać.
CV11   Naczynia powinny być zawsze ustawione w pozycji, do której były projektowane oraz powinny być zabezpieczone przed jakimkolwiek uszkodzeniem przez inne sztuki przesyłki.
CV12   W przypadku, gdy palety załadowane przedmiotami zostały spiętrzone, każda warstwa palet powinna być rozłożona równomiernie na poprzedzającej ją warstwie, a jeżeli jest to konieczne powinny być zastosowane przekładki z materiału odpowiednio wytrzymałego.
CV13   Jeżeli jakikolwiek materiał wydostał się z opakowania i rozlał się lub rozsypał wewnątrz pojazdu lub kontenera, to do czasu ich dokładnego oczyszczenia, a w razie potrzeby dezynfekcji lub odkażenia, pojazd lub kontener nie może być ponownie użyty. Wszystkie inne materiały i przedmioty przewożone w tym pojeździe lub kontenerze powinny być sprawdzone pod kątem ewentualnego skażenia.
CV14   Podczas przewozu towary powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i ciepłem.
Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, dobrze przewietrzanych i oddalonych od źródeł ciepła.
CV15   Patrz 7.5.5.3.
CV16 do
CV19   (Zarezerwowane)
CV20   Przepisy działu 5.3 oraz przepisy szczególne V1, V8 (5) i (6) działu 7.2 nie mają zastosowania, pod warunkiem, że materiał zapakowany jest zgodnie z wymaganą metodą pakowania OP1 lub OP2, podaną w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 oraz, że całkowita ilość materiałów przypadająca na jednostkę transportową, do których ma zastosowanie niniejsze wyłączenie, nie przekracza 10 kg.
CV21   Przed załadunkiem należy dokładnie sprawdzić jednostkę transportową.
Przed przewozem przewoźnik powinien być zapoznany z:
-   funkcjonowaniem systemu chłodzenia, z uwzględnieniem wykazu dostawców materiałów chłodzących dostępnych podczas przewozu;
-   procedurami, które powinny być stosowane w przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury.
W przypadku kontrolowania temperatury zgodnie z metodą R2 lub R4, podaną w przepisie szczególnym V8 (3) w dziale 7.2, należy przewozić wystarczającą ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla), obejmującą niezbędną rezerwę na wypadek możliwych opóźnień, o ile nie zapewniono możliwości jego uzupełnienia.
Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
Podana temperatura kontrolowana powinna być utrzymywana podczas wszystkich operacji transportowych z uwzględnieniem załadunku, rozładunku a także podczas wszystkich przerw.
CV22   Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby swobodna cyrkulacja powietrza w przestrzeni ładunkowej zapewniała utrzymanie stałej temperatury ładunku. Jeżeli ładunek znajdujący się w pojeździe lub dużym kontenerze zawiera więcej niż 5.000 kg materiałów stałych zapalnych i/lub nadtlenków organicznych, to ładunek ten powinien być podzielony na części nie większe niż po 5.000 kg i oddzielone od siebie przestrzenią powietrzną o szerokości co najmniej 0,05 m.
CV23   Podczas manipulowania sztukami przesyłki należy podjąć szczególne środki ostrożności w celu uniemożliwienia ich kontaktu z wodą.
CV24   Przed załadunkiem pojazdy i kontenery powinny być dokładnie oczyszczone; w szczególności nie powinny zawierać żadnych odpadów palnych (słomy, siana, papieru, itp.).
Do układania sztuk przesyłki zabrania się używania materiałów łatwo palnych.
CV25 (1)     Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
(2)  W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w temperaturze otoczenia nie wyższej niż 15°C lub w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3)  Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV26   Drewniane części pojazdu lub kontenera, które miały kontakt z tymi materiałami powinny być usunięte i spalone.
CV27 (1)     Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
(2)  W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3)  Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV28   Patrz 7.5.4
CV29 do
CV32   (Zarezerwowane)
CV33   UWAGA 1: Określenie "Grupa krytyczna" oznacza grupę osób postronnych, dla których narażenie pochodzące od danego źródła promieniowania i docierające daną drogą narażenia jest w miarę jednorodne, a jednocześnie typowe dla osób otrzymujących od tego źródła i tą drogą narażenia największą dawkę skuteczną.
UWAGA 2: Określenie "Osoby postronne" w sensie ogólnym oznacza inne niż te, które są narażone w związku z wykonywaną pracą lub postępowaniem medycznym.
UWAGA 3: Określenie "Pracownicy" oznacza osoby zatrudnione w pełnym lub ograniczonym wymiarze godzin lub zatrudnione czasowo przez pracodawcę, które uznały prawa i obowiązki związane z zawodową ochroną przed promieniowaniem.
(1)  Segregacja
(1.1)  Sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze, kontenery i cysterny powinny być podczas przewozu oddzielane od:
(a)  miejsc, do których osoby inne niż podane pod (c), mają stale dostęp:
(i)  zgodnie z podaną poniżej tabelą A; lub
(ii)  na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu osoby z grupy krytycznej nie otrzymają dawki większej niż 1mSv w ciągu roku, z uwzględnieniem przewidywanego narażenia, które może być spowodowane przez inne źródła i działalność podlegającą kontroli;
oraz
(b)  niewywołanych błon fotograficznych i worków pocztowych, zgodnie z tabelą B podaną niżej;
UWAGA: Należy przyjąć, że worki pocztowe mogą zawierać niewywołane błony i klisze fotograficzne i dlatego powinny być one oddzielone od materiału promieniotwórczego w taki sam sposób, jak niewywołane błony i klisze fotograficzne.
oraz
(c)  miejsc pracy stale zajmowanych przez pracowników, albo:
(i)  zgodnie z niżej podaną tabelą A; lub
(ii)  na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu pracownicy nie otrzymają dawki większej niż 5 mSv w ciągu roku;
UWAGA: Pracownicy, dla których w związku z wymaganiami ochrony przed promieniowaniem prowadzi się kontrolę dawek indywidualnych, nie powinni być brani pod uwagę przy stosowaniu zasad oddzielania.
oraz
(d)  innych towarów niebezpiecznych, zgodnie z 7.5.2.1.

Tabela A:      Odległości minimalne pomiędzy sztukami przesyłek kategorii II-ŻOŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ a osobami
 
 Czas narażenia w roku (godziny)
Suma wskaźników transportowych nie
większa niż
Miejsca, gdzie osoby z ogółu ludności mają stale dostępStale zajmowane miejsca pracy
 5025050250
 Odległość oddalenia w metrach, bez udziału materiału osłonnego
2130,51
41,540,51,5
82,561,02,5
1237,51,03
2049,51,54
3051225
405,513,52,55,5
506,515,536,5
 
(1.2)  Sztuki przesyłki lub opakowania zbiorcze zaliczone do kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ nie powinny być przewożone w pomieszczeniach zajmowanych przez pasażerów, z wyjątkiem pomieszczeń zarezerwowanych wyłącznie dla kurierów, specjalnie uprawnionych do konwojowania takich sztuk przesyłki lub opakowań zbiorczych.
(1.3)  W pojazdach przewożących sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery oznakowane nalepkami kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III- ŻÓŁTEJ nie powinny znajdować się inne osoby poza kierowcą i pozostałymi członkami załogi.
(1.4)  Materiał promieniotwórczy powinien być dostatecznie oddzielony od niewywołanych błon fotograficznych. Odległości oddalenia powinny być takie, aby dawka promieniowania otrzymywana przez niewywołaną błonę fotograficzną, w czasie przewozu materiału promieniotwórczego, nie przekraczała 0,1 mSv na przesyłkę takiej błony (patrz tabela B poniżej).

Tabela B:      Odległości minimalne pomiędzy sztukami przesyłki kategorii II-ŻOŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ a sztukami przesyłki oznaczonymi napisem "FOTO" lub workami pocztowymi
 
Ogólna liczba sztuk przesyłki nie większa niż:
 
Suma wskaźników transportowych
Czas przewozu lub przechowywania w godzinach
Kategoria ŻÓŁTAnie większa niż:124102448120240
IIIII Minimalne odległości w metrach
  0,20,50,50,50,51123
  0,50,50,50,511235
 110,50,5112357
 220,5111,53479
 44111,5346913
 8811,524681318
110101234791420
220201,53469132030
33030235711162535
44040345813183040
55050346914203245
 
(2)  Wartości graniczne aktywności
Aktywność ogólna materiałów LSA lub SCO w pojeździe w sztukach przesyłki Typ IP-1, Typ IP-2, Typ IP-3 lub materiałach nieopakowanych, nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli C poniżej.

Tabela C:      Wartości graniczne aktywności dla pojazdu z materiałami LSA i SCO znajdującymi się w sztukach przesyłki lub z materiałami nieopakowanymi
 
Rodzaj materiałuAktywność graniczna dla pojazdu
LSA-Inie ograniczona
LSA-II i LSA-III
stałe niepalne
nie ograniczona
LSA-II i LSA-III
Stałe palne i wszystkie ciecze i gazy
100 A2
SCO100 A2
 
(3)  Układanie przesyłki podczas przewozu i przechowywanie podczas tranzytu
(3.1)  Sztuki przesyłki powinny być układane w sposób bezpieczny.
(3.2)  Jeżeli średni strumień cieplny na powierzchni sztuki przesyłki nie przekracza 15 W/m2, a ładunek znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie nie jest zapakowany do worków, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze mogą być przewożone lub przechowywane razem z innymi opakowanymi ładunkami bez szczególnych wymagań dotyczących ich rozmieszczenia, o ile wymagania takie nie są określone przez właściwą władzę w świadectwie zatwierdzenia.
(3.3)  Załadunek kontenerów i gromadzenie sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów powinien być kontrolowany w sposób następujący:
(a)  z wyjątkiem przewozów na warunkach używania wyłącznego, całkowita liczba sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów załadowanych na jeden pojazd powinna być ograniczona tak, aby suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na pojazd nie przekraczała wartości podanej w tabeli D poniżej. Ograniczenie sumy wskaźników transportowych nie dotyczy przesyłek z materiałami LSA-I;
(b)  jeżeli przesyłki przewożone są na warunkach używania wyłącznego, to suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na jeden pojazd nie jest ograniczona;
(c)  poziom promieniowania w normalnych warunkach przewozu nie powinien przekraczać 2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu i 0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od zewnętrznej powierzchni pojazdu, z wyjątkiem przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego, dla których poziomy promieniowania wokół pojazdu określone są pod (3.5) (b) i (c);
(d)  ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek znajdujących się w kontenerze i załadowanych na pojazd, nie powinna przekraczać wartości podanych w tabeli E poniżej.

Tabela D:      Wartości graniczne wskaźnika transportowego dla kontenerów lub pojazdów w przypadku przewozów wykonywanych na warunkach innych niż używanie wyłączne
 
Rodzaj kontenera lub pojazduWartość graniczna ogólnej sumy wskaźników transportowych przesyłek w kontenerze lub w pojeździe
Mały kontener50
Duży kontener50
Pojazd50
 

Tabela E:      Wartości graniczne wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego dla kontenerów lub pojazdów z materiałami rozszczepialnymi
 
Rodzaj kontenera lub pojazdu
Wartość graniczna ogólnej sumy wskaźników
bezpieczeństwa krytycznościowego
 Używanie inne niż wyłączneUżywanie wyłączne
Mały kontener50Nie dotyczy
Duży kontener50100
Pojazd50100
 
(3.4)  Każda sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze o wskaźniku transportowym większym niż 10 lub każda przesyłka o wskaźniku bezpieczeństwa krytycznościowego większym niż 50 powinna być przewożona tylko na warunkach używania wyłącznego.
(3.5)  Poziom promieniowania dla przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego nie powinien przekraczać:
(a)  10 mSv/h w dowolnym punkcie powierzchni zewnętrznej każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, a może przekraczać 2 mSv/h pod warunkiem, że:
(i)  pojazd jest wyposażony w obudowę, która w normalnych warunkach przewozu uniemożliwia dostęp osobom nieuprawnionym do wnętrza tej obudowy;
(ii)  zastosowano środki zapobiegające przemieszczaniu się sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego wewnątrz pojazdu, podczas normalnych warunków przewozu; oraz
(iii)  podczas przewozu nie dokonuje się dodatkowego załadunku i rozładunku;
(b)  2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu, łącznie z powierzchniami górnymi i dolnymi, a w przypadku pojazdu odkrytego, w każdym punkcie płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu, na górnej powierzchni ładunku i dolnej zewnętrznej powierzchni pojazdu; oraz
(c)  0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych, będących zewnętrznymi bocznymi stronami pojazdu, a jeżeli ładunek jest przewożony pojazdem odkrytym, to w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu.
(4)  Oddzielanie sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny podczas przewozu i przechowywania w tranzycie
(4.1)  Każda grupa sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów, zawierających materiały rozszczepialne, przechowywanych podczas tranzytu w jednym miejscu, powinna być ograniczona w taki sposób, aby ogólna suma wskaźników CSI w jednej grupie nie przekraczała 50. Minimalna odległość pomiędzy sąsiednimi grupami powinna wynosić co najmniej 6 m.
(4.2)  Jeżeli ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek załadowanych na pojazd lub znajdujących się w kontenerze przekracza 50, co dopuszczone jest zgodnie z tabelą E powyżej, to pojazdy takie i kontenery powinny być w czasie przechowywania oddalone co najmniej 6 m od innych grup sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających materiał rozszczepialny lub od innych pojazdów przewożących materiał promieniotwórczy.
(5)  Uszkodzone lub nieszczelne sztuki przesyłki, skażone opakowania
(5.1)  Jeżeli zostanie stwierdzone uszkodzenie sztuki przesyłki lub jej nieszczelność, albo jest podejrzenie, że sztuka przesyłki może być nieszczelna lub uszkodzona, to dostęp do takiej sztuki przesyłki powinien być ograniczony, a uprawniona osoba powinna możliwie szybko określić poziom skażeń i poziom promieniowania od sztuki przesyłki. Pomiarami powinna być objęta sztuka przesyłki, pojazd, miejsca załadunku i rozładunku, a w razie konieczności wszystkie inne materiały przewożone w pojeździe.
W razie potrzeby, powinny być podjęte środki dodatkowe w zakresie ochrony osób i środowiska, zgodnie z wymaganiami ustalonymi przez właściwą władzę, w celu usunięcia i zmniejszenia skutków takiej nieszczelności lub uszkodzenia.
(5.2)  Sztuki przesyłki, z których, w wyniku uszkodzenia lub nieszczelności, wydostaje się zawartość promieniotwórcza powyżej wartości granicznych dopuszczonych dla normalnych warunków przewozu, powinny być umieszczone w miejscu wyznaczonym do tymczasowego przechowywania, które jest pod kontrolą i nie powinny być one dalej przesyłane do czasu ich naprawienia lub przywrócenia do stanu używalności i odkażenia.
(5.3)  Pojazdy i wyposażenie używane w sposób ciągły do przewozu materiałów promieniotwórczych powinno być okresowo kontrolowane w celu określenia poziomu skażeń. Częstotliwość takich kontroli powinna być zależna od prawdopodobieństwa skażenia i ilości przewożonych materiałów promieniotwórczych.
(5.4)  Z wyjątkiem podanym pod (5.5), każdy pojazd, wyposażenie lub inne elementy wchodzące w ich skład, które podczas przewozu materiałów promieniotwórczych zostały skażone powyżej wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2, lub które wykazują poziom promieniowania na powierzchni większy niż 5 μSv/h, powinny być odkażone w możliwie jak najkrótszym czasie przez uprawnioną osobę i mogą być użyte ponownie pod warunkiem, że skażenie niezwiązane nie przekracza wartości granicznych podanych pod 4.1.9.1.2, a poziom promieniowania na powierzchni, pochodzący od skażeń związanych znajdujących się na powierzchniach po ich odkażeniu, jest mniejszy niż 5 μSv/h.
(5.5)  Kontener, cysterna, duży pojemnik do przewozu luzem i pojazd, przeznaczone do przewozu nieopakowanych materiałów promieniotwórczych na warunkach używania wyłącznego, nie podlegają wymaganiom podanym pod (5.4) i pod 4.1.9.1.4, ale tylko w odniesieniu do skażeń ich powierzchni wewnętrznych i tylko w tym czasie, gdy stosowane są na warunkach używania wyłącznego.
(6)  Inne wymagania
Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona do odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o instrukcje dotyczące dalszego postępowania.
CV34   Przed nadaniem do przewozu naczyń ciśnieniowych należy upewnić się, że nie wzrosło w nich ciśnienie, spowodowane potencjalną możliwością wydzielania wodoru.
CV35   Jeżeli jako opakowania pojedyncze użyte są worki, to powinny być one od siebie oddalone w stopniu umożliwiającym swobodne odprowadzanie ciepła.
CV36   Sztuki przesyłki powinny być - w miarę możliwości - załadowane do pojazdów odkrytych, pojazdów wentylowanych kontenerów odkrytych lub do kontenerów wentylowanych. W przypadku, gdy nie jest to praktycznie możliwe i sztuki przesyłki przewożone są w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych, na drzwiach skrzyni ładunkowej pojazdu lub odpowiednio na drzwiach kontenera powinien być umieszczony następujący napis składający się z liter o wysokości, co najmniej 25 mm:
"UWAGA
BRAK WENTYLACJI
OTWIERAĆ OSTROŻNIE"
Powyższy napis powinien być sporządzony w języku wybranym przez nadawcę.

ZAŁĄCZNIK B 

Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych

CZĘŚĆ 8 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZAŁOGI POJAZDU, WYPOSAŻENIA, POSTĘPOWANIA I DOKUMENTACJI

Dział 8.1 

OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE JEDNOSTEK TRANSPORTOWYCH ORAZ PRZEWOŻONEGO WYPOSAŻENIA

8.1.1         Jednostki transportowe
Jednostka transportowa załadowana towarami niebezpiecznymi nie może w żadnym przypadku zawierać więcej niż jedną przyczepę (lub naczepę).
8.1.2         Dokumenty, które powinny być przewożone w jednostce transportowej
8.1.2.1       Poza dokumentami wymaganymi na podstawie innych przepisów, w jednostce transportowej powinny być przewożone następujące dokumenty:
(a)  dokument przewozowy określony pod 5.4.1, obejmujący wszystkie przewożone towary niebezpieczne oraz, jeżeli jest to wymagane, certyfikat pakowania kontenera określony pod 5.4.2;
(b)  instrukcje pisemne określone pod 5.4.3, dotyczące wszystkich przewożonych towarów niebezpiecznych;
(c)  kopia głównego tekstu umowy(ów) specjalnej(ych) zawartej(ych) zgodnie z przepisami działu 1.5, jeżeli przewóz realizowany jest na podstawie takiej umowy(ów);
(d)  dokumenty tożsamości wszystkich członków załogi pojazdu, zawierające ich fotografie, zgodnie z 1.10.1.4.
8.1.2.2       Ponadto, w przypadkach, gdy przepisy ADR wymagają sporządzenia następujących dokumentów, powinny być one również przewożone w jednostce transportowej:
(a)  świadectwo dopuszczenia, o którym mowa pod 9.1.3, dla każdej jednostki transportowej lub wchodzącego w jej skład pojazdu;
(b)  zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy określone pod 8.2.1;
(c)  zezwolenie na wykonanie operacji transportowej, określone pod 5.4.1.2.1 (c), 5.4.1.2.3.3, 2.2.41.1.13 i 2.2.52.1.8.
8.1.2.3       Instrukcje pisemne określone pod 5.4.3 powinny być przechowywane w kabinie kierowcy w taki sposób, aby były łatwo dostępne. Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca rozumiał te instrukcje i mógł je prawidłowo wykonać.
8.1.2.4       Instrukcje pisemne, które nie mają zastosowania do przewożonych towarów, powinny być przechowywane oddzielnie w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu z instrukcjami właściwymi.
8.1.3         Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale 5.3.
8.1.4         Wyposażenie przeciwpożarowe
8.1.4.1       W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących towary niebezpieczne, innych niż wymienione pod 8.1.4.2, mają zastosowanie następujące przepisy:
(a)  każda jednostka transportowa powinna być wyposażona w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych) właściwego do gaszenia pożaru silnika lub kabiny jednostki transportowej;
(b)  wymagane jest następujące wyposażenie dodatkowe:
(i)  dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 7,5 ton, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 12 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;
(ii)  dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 tony i do 7,5 ton włącznie, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 8 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;
(iii)  dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton włącznie, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 4 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych);
(c)  Pojemność gaśnicy(c) wymagana pod (a) może być odjęta od minimalnej pojemności całkowitej gaśnic wymaganej pod (b).
8.1.4.2       Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne zgodnie z 1.1.3.6, powinny być wyposażone w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych).
8.1.4.3       Środek gaśniczy powinien być odpowiedni do użycia w pojeździe i powinien spełniać odpowiednie wymagania normy EN 3 Gaśnice przenośne, Części 1 do 6 (EN 3-1:1996, EN 3-2:1996, EN 3-3:1994, EN 3-4:1996, E3-5:1996, EN 3-6:1995).
Jeżeli pojazd wyposażony jest w gaśnicę stałą, uruchamianą automatycznie w przypadku pożaru silnika lub w inny łatwy sposób, to gaśnica przenośna odpowiednia do zwalczania pożaru silnika nie jest wymagana. Środki gaśnicze nie powinny powodować uwalniania gazów toksycznych do wnętrza kabiny kierowcy lub pod wpływem ciepła wydzielanego podczas pożaru.
8.1.4.4       Gaśnice przenośne, zgodne z przepisami podanymi pod 8.1.4.1 lub 8.1.4.2, powinny być zaopatrzone w plombę potwierdzającą, że nie były one używane. Ponadto, powinny być one oznakowane znakiem zgodności z normą uznaną przez właściwą władzę i napis wskazujący co najmniej datę (miesiąc, rok) następnej kontroli lub, odpowiednio, maksymalny dopuszczalny okres użytkowania.
Gaśnice powinny podlegać okresowym kontrolom zgodnie z przyjętymi normami krajowymi w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa funkcjonalnego.
8.1.4.5       Gaśnice powinny być zamontowane na jednostkach transportowych w taki sposób, aby były łatwo dostępne dla załogi pojazdu. Sposób zamontowania gaśnic powinien zapewniać ich ochronę przed oddziaływaniem czynników atmosferycznych, gwarantującą bezpieczną eksploatację.
8.1.5         Inne wyposażenie
Każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne powinna posiadać:
(a)  następujące wyposażenie awaryjne ogólnego stosowania:
-   klin do podkładania pod koła odpowiadający masie pojazdu i średnicy kół, co najmniej jeden na każdy pojazd;
-   dwa stojące znaki ostrzegawcze (np. pachołki odblaskowe, trójkąty odblaskowe lub lampy błyskowe o świetle barwy pomarańczowej, zasilane niezależnie od instalacji elektrycznej pojazdu);
-   odpowiednią kamizelkę ostrzegawczą lub ubranie ostrzegawcze dla każdego członka załogi pojazdu (np. określone w normie EN 471);
-   latarkę (patrz również 8.3.4) dla każdego członka załogi pojazdu;
(b)  sprzęt do ochrony dróg oddechowych, zgodnie z wymaganiem dodatkowym S7 (patrz dział 8.5), jeżeli to wymaganie dodatkowe ma zastosowanie na podstawie zapisu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2;
(c)  środki ochrony indywidualnej i wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych określonych w instrukcjach pisemnych, o których mowa pod 5.4.3.

______
1   Odnośnie do definicji grup pożarów, patrz norma EN 2:1992 Klasyfikacja pożarów.

Dział 8.2 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE SZKOLENIA ZAŁOGI POJAZDU

8.2.1         Wymagania ogólne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.1.1       Kierowcy pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinni posiadać zaświadczenie wydane przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę, stwierdzające, że przeszli oni szkolenie kursowe i zdali egzamin w zakresie wymagań, które powinny być spełnione podczas przewozu towarów niebezpiecznych.
8.2.1.2       Kierowcy pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinni przejść szkolenie podstawowe. Szkolenie to powinno mieć formę kursu zatwierdzonego przez właściwą władzę. Głównym celem szkolenia jest zapoznanie kierowców z zagrożeniami występującymi podczas przewozu towarów niebezpiecznych oraz przekazanie im podstawowych informacji niezbędnych dla zminimalizowania prawdopodobieństwa powstania wypadku, a w sytuacji gdy wypadek zaistnieje, umożliwiających kierowcom podjęcie działań zmierzających do ograniczenia skutków wypadku i koniecznych dla zachowania ich własnego bezpieczeństwa oraz bezpieczeństwa innych osób i środowiska. Szkolenie to powinno stanowić bazę dla szkoleń wszystkich grup kierowców i powinno obejmować co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.2 oraz indywidualne ćwiczenia praktyczne.
8.2.1.3       Kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3, kierowcy pojazdów-baterii o pojemności całkowitej powyżej 1 m3 oraz kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności jednostkowej powyżej 3 m3 na jednostkę transportową, powinni przejść specjalistyczne szkolenie kursowe w zakresie przewozu w cysternach, obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.3.
8.2.1.4       Kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 (patrz wymaganie dodatkowe S1 w dziale 8.5) lub niektóre materiały promieniotwórcze (patrz przepisy szczególne S11 i S12 w dziale 8.5), powinni przejść specjalistyczne szkolenie kursowe obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4 lub 8.2.2.3.5.
8.2.1.5       Raz na pięć lat kierowca powinien wykazać, że w ciągu roku poprzedzającego termin ważności zaświadczenia ukończył on szkolenie doskonalące i zdał wymagany egzamin, co powinno być potwierdzone odpowiednim wpisem do jego zaświadczenia, dokonanym przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę. Nowy okres ważności zaświadczenia rozpoczyna swój bieg od daty upływu aktualnego terminu ważności.
8.2.1.6       Szkolenie podstawowe, początkowe lub doskonalące, oraz szkolenie specjalistyczne, początkowe lub doskonalące, mogą być organizowane w formie kursów zintegrowanych, prowadzonych łącznie przez jedną organizację szkolącą.
8.2.1.7       Szkolenie początkowe, szkolenie doskonalące, ćwiczenia praktyczne, egzaminy oraz rola właściwej władzy powinny odpowiadać przepisom podanym pod 8.2.2.
8.2.1.8       Każde zaświadczenie zgodne z wymaganiami niniejszego rozdziału i wydane zgodnie ze wzorem podanym pod 8.2.2.8.3 przez właściwą władzę Umawiającej się Strony lub przez organizację upoważnioną przez tę władzę, powinno być uznawane w okresie jego ważności przez właściwe władze innych Umawiających się Stron.
8.2.1.9       Zaświadczenie powinno być sporządzone w języku urzędowym (lub w jednym z języków urzędowych) kraju, którego właściwa władza wydała to zaświadczenie, albo upoważniła organizację wydającą, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, z wyjątkiem przypadków, gdy umowy zawarte między państwami, których dotyczy przewóz, stanowią inaczej.
8.2.2         Wymagania szczególne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.2.1       Niezbędna wiedza i umiejętności powinny być przekazane w formie szkolenia obejmującego część teoretyczną i ćwiczenia praktyczne. Wiedza ta powinna być sprawdzona podczas egzaminu.
8.2.2.2       Organizator szkolenia powinien zapewnić, aby osoby prowadzące zajęcia posiadały dobrą znajomość przepisów oraz wymagań szkoleniowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem wprowadzonych do nich zmian. Szkolenie powinno być ukierunkowane na zagadnienia praktyczne. Program szkolenia powinien być zgodny z warunkami zezwolenia i opierać się na tematach podanych pod 8.2.2.3.2 do 8.2.2.3.5. Szkolenie początkowe i doskonalące powinno zawierać również indywidualne ćwiczenia praktyczne (patrz 8.2.2.4.5).
8.2.2.3       Struktura szkolenia
8.2.2.3.1     Szkolenie początkowe i doskonalące powinno być organizowane w formie kursu podstawowego oraz w przypadkach, gdy jest to wymagane, w formie kursów specjalistycznych.
8.2.2.3.2     Kurs podstawowy powinien obejmować co najmniej następujące tematy:
(a)  ogólne wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych;
(b)  główne rodzaje zagrożeń;
(c)  informacje na temat ochrony środowiska i kontroli przewozu odpadów;
(d)  działania zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa właściwe dla różnych rodzajów zagrożeń;
(e)  czynności, które należy podjąć po zaistnieniu wypadku (pierwsza pomoc, bezpieczeństwo ruchu drogowego, podstawowa wiedza na temat używania sprzętu ochronnego, itd.);
(f)  oznakowanie oraz umieszczanie nalepek ostrzegawczych i tablic barwy pomarańczowej;
(g)  co kierowca powinien, a czego nie powinien robić podczas przewozu towarów niebezpiecznych;
(h)  przeznaczenie i sposób działania wyposażenia technicznego pojazdów;
(i)  zakazy ładowania razem różnych towarów do tego samego pojazdu lub kontenera;
(j)  środki ostrożności, które powinny być podjęte podczas załadunku i rozładunku towarów niebezpiecznych;
(k)  ogólne informacje na temat odpowiedzialności cywilnej;
(l)  informacje na temat realizacji transportu kombinowanego;
(m)  manipulowanie i układanie sztuk przesyłki;
(n)  instrukcje zachowania się w tunelach (prewencja i bezpieczeństwo, działanie w przypadku pożaru lub innych zagrożeń, itp.).
8.2.2.3.3     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  zachowanie się pojazdów na drodze, z uwzględnieniem przemieszczania się ładunku;
(b)  wymagania szczególne dotyczące pojazdów;
(c)  ogólne wiadomości teoretyczne na temat różnych systemów napełniania i opróżniania cystern;
(d)  dodatkowe przepisy szczególne w zakresie używania pojazdów (świadectwa dopuszczenia, znaki dopuszczenia, oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej, umieszczanie nalepek ostrzegawczych, itd.).
8.2.2.3.4     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 1 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  specyficzne zagrożenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz pirotechnicznych;
(b)  szczególne wymagania dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów klasy 1.
8.2.2.3.5     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  specyficzne zagrożenia związane z promieniowaniem jonizującym;
(b)  szczególne wymagania dotyczące pakowania, manipulowania, ładowania razem i układania materiałów promieniotwórczych;
(c)  szczególne środki bezpieczeństwa, które powinny być podjęte w razie wypadku z materiałem promieniotwórczym.
8.2.2.4       Plan szkolenia początkowego
8.2.2.4.1     Minimalny czas trwania zajęć teoretycznych składających się na każdy kurs początkowy lub odpowiednio na część kursu zintegrowanego wynosi:
 
 Kurs podstawowy18 godzin lekcyjnych1
 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach12 godzin lekcyjnych1
 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 18 godzin lekcyjnych
 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 78 godzin lekcyjnych
 
8.2.2.4.2     Całkowity czas trwania kursu zintegrowanego może być określony przez właściwą władzę, która powinna utrzymać podany czas trwania kursu podstawowego i kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, natomiast może uzupełnić je skróconymi kursami specjalistycznymi dla klas 1 i 7.
8.2.2.4.3     Godzina lekcyjna powinna trwać 45 minut.
8.2.2.4.4     W ciągu jednego dnia kursu dopuszcza się nie więcej niż 8 godzin lekcyjnych.
8.2.2.4.5     W powiązaniu ze szkoleniem teoretycznym powinny być organizowane indywidualne ćwiczenia praktyczne, obejmujące co najmniej sposoby udzielania pierwszej pomocy, gaszenie pożaru oraz postępowanie w razie wypadku lub awarii.
8.2.2.5       Plan szkolenia doskonalącego
8.2.2.5.1     Kurs doskonalący, organizowany w regularnych odstępach czasu, ma na celu uaktualnienie wiedzy kierowców. Powinien on obejmować nowe rozwiązania techniczne, prawne oraz dotyczące właściwości towarów.
8.2.2.5.2     Szkolenie doskonalące powinno być ukończone przed upływem okresu, o którym mowa pod 8.2.1.5.
8.2.2.5.3     Czas trwania szkolenia doskonalącego, z uwzględnieniem indywidualnych ćwiczeń praktycznych, powinien wynosić co najmniej dwa dni.
8.2.2.5.4     Czas trwania szkolenia doskonalącego nie powinien przekraczać 8 godzin lekcyjnych w ciągu jednego dnia.
8.2.2.6       Zezwolenia dotyczące szkoleń
8.2.2.6.1     Kursy powinny być przedmiotem zezwoleń wydawanych przez właściwą władzę.
8.2.2.6.2     Zezwolenie może być udzielone jedynie po złożeniu pisemnego wniosku.
8.2.2.6.3     Do wniosku w sprawie wydania zezwolenia powinny być załączone następujące dokumenty:
(a)  szczegółowy program szkolenia zawierający tematy zajęć ze wskazaniem czasu ich trwania oraz metod nauczania;
(b)  informacje na temat kwalifikacji oraz przedmiotu działalności zawodowej osób prowadzących zajęcia;
(c)  informacje na temat lokalu, gdzie odbywać się będą kursy oraz materiałów szkoleniowych i pomocy nauczania służących do ćwiczeń praktycznych;
(d)  informacje na temat warunków uczestnictwa w kursie, w tym liczby uczestników.
8.2.2.6.4     Właściwa władza powinna zorganizować nadzór nad szkoleniem i egzaminowaniem.
8.2.2.6.5     Zezwolenie powinno być udzielone na piśmie przez właściwą władzę, pod następującymi warunkami:
(a)  szkolenie powinno być prowadzone zgodnie z dokumentacją załączoną do wniosku;
(b)  właściwa władza powinna mieć zapewnione prawo do przysłania upoważnionej przez nią osoby, która byłaby obecna na szkoleniach i egzaminach;
(c)  właściwa władza powinna być informowana we właściwym czasie o terminach i miejscach poszczególnych kursów;
(d)  zezwolenie może być cofnięte, jeżeli naruszone zostały warunki, na jakich zostało ono udzielone.
8.2.2.6.6     Zezwolenie powinno określać czy dotyczy ono kursów podstawowych, specjalistycznych, początkowych czy doskonalących.
8.2.2.6.7     Jeżeli jednostka szkoląca, po otrzymaniu zezwolenia, chce wprowadzić jakiekolwiek zmiany dotyczące spraw wchodzących w zakres tego zezwolenia, powinna ona zwrócić się o stosowną zgodę do właściwej władzy. Ma to zastosowanie w szczególności do zmian dotyczących programu szkolenia.
8.2.2.7       Egzaminowanie
8.2.2.7.1     Egzamin dotyczący kursu początkowego podstawowego
8.2.2.7.1.1   Po ukończeniu szkolenia na kursie podstawowym zawierającym ćwiczenia praktyczne powinien być przeprowadzony egzamin.
8.2.2.7.1.2   Na egzaminie kandydat powinien wykazać, że posiada wiedzę, zdolność rozumienia zagadnień oraz umiejętności praktyczne wymagane w zakresie kursu podstawowego dla zawodowego kierowcy przewożącego towary niebezpieczne.
8.2.2.7.1.3   W tym celu właściwa władza lub jednostka przeprowadzająca egzamin, upoważniona przez tę władzę, powinna przygotować katalog pytań odnoszących się do zagadnień podanych pod 8.2.2.3.2. Pytania egzaminacyjne powinny być wybierane z katalogu. Do czasu rozpoczęcia egzaminu, kandydaci nie powinni być informowani o wybranych pytaniach.
8.2.2.7.1.4   W przypadku kursu zintegrowanego można przeprowadzić jeden egzamin łączny.
8.2.2.7.1.5   Każda właściwa władza powinna sprawować nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminów.
8.2.2.7.1.6   Egzamin powinien mieć formę pisemną lub stanowić połączenie egzaminu pisemnego i ustnego. Każdy kandydat powinien otrzymać co najmniej 25 pytań na piśmie. Egzamin powinien trwać co najmniej 45 minut. Pytania mogą mieć zróżnicowaną skalę trudności i zróżnicowaną skalę ocen.
8.2.2.7.2     Egzamin dotyczący kursu początkowego specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz materiałów promieniotwórczych.
8.2.2.7.2.1   Po zdaniu egzaminu dotyczącego kursu podstawowego oraz po ukończeniu szkolenia na kursie specjalistycznym w zakresie przewozu w cysternach lub przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych albo materiałów promieniotwórczych, kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.2.2   Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.2.3   Z zakresu każdego kursu specjalistycznego powinno być zadanych co najmniej po 15 pytań.
8.2.2.7.3     Egzaminy dotyczące szkolenia doskonalącego
8.2.2.7.3.1   Po odbyciu szkolenia doskonalącego kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.3.2   Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.3.3   Podczas egzaminu powinno być zadanych co najmniej 15 pytań z zakresu szkolenia doskonalącego.
8.2.2.8       Zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy
8.2.2.8.1     Zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.1.8, zaświadczenie powinno być wydane:
(a)  po ukończeniu kursu podstawowego, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.1;
(b)  w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, po ukończeniu kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych lub materiałów promieniotwórczych, albo po przyswojeniu sobie wiedzy w sposób, o którym mowa w przepisach szczególnych S1 i S11 w dziale 8.5, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.2.
8.2.2.8.2     Ważność zaświadczenia powinna być przedłużona, jeżeli kandydat wykazał, że ukończył szkolenie doskonalące zgodnie z 8.2.1.5 i jeżeli zdał egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.3.
8.2.2.8.3     Zaświadczenie powinno być zgodne ze wzorem zamieszczonym poniżej. Zaleca się, aby jego format był taki jak format europejskiego prawa jazdy, to znaczy A7 (105 x 74 mm), lub podwójny, który można złożyć do tego formatu.

Wzór zaświadczenia
 
                -1-
ADR - ZAŚWIADCZENIE Z PRZESZKOLENIA KIEROWCÓW POJAZDÓW PRZEWOŻĄCYCH TOWARY NIEBEZPIECZNE
                 -2-
w cysternach1/     w innych pojazdach1/ 
Zaświadczenie Nr ....................... 
Wyróżniający znak Państwa wydającego zaświadczenie ...........Nazwisko ............................
Ważne na klasę lub klasy1/ 2/Imię (imiona) .......................
w cysternach          w innych pojazdachData urodzenia ......................
1                     1Narodowość ..........................
2                     2Podpis posiadacza ...................
3                     3
4.1, 4.2, 4.3         4.1, 4.2, 4.3
Wydane przez ........................
            ........................
5.1, 5.2              5.1, 5.2Data ................................
6.1, 6.2              6.1, 6.2Podpis4/ ............................
7                     7Przedłużono do dnia .................
8                     8Przez ...............................
9                     9Data ................................
do dnia (data) 3/ ...................Podpis 4/ ...........................
1/ Wykreślić co nie jest objęte zaświadczeniem.
2/ W odniesieniu do rozszerzenia na inne klasy, patrz strona 3.
3/ W odniesieniu do przedłużenia ważności, patrz strona 2.
4/ i / lub pieczęć władzy wydającej zaświadczenie.
 
                -3-                  -4-
WAŻNOŚĆ ROZCIĄGA SIĘ NA KLASĘ LUB KLASY 5/TYLKO NA PRZEPISY KRAJOWE
             w cysternach 
1
2
3             Data .......................
4.1, 4.2, 4.3
5.1, 5.2      Podpis i / lub pieczęć .....
6.1, 6.2       ............................
7
8
9
 
           w innych pojazdach 
1
2
3             Data ......
4.1, 4.2, 4.3
5.1, 5.2      Podpis i / lub pieczęć ......
6.1, 6.2       ............................
7
8
9
 
5/ Wykreślić co nie jest objęte zaświadczeniem.
 
8.2.3         Szkolenie osób innych niż kierowcy posiadający zaświadczenie zgodnie z 8.2.1, zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych
Osoby, których obowiązki dotyczą przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób, zgodnie z przepisami działu 1.3. Niniejsze wymaganie dotyczy osób takich jak: pracownicy zatrudnieni przez przewoźnika lub nadawcę, pracownicy dokonujący załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych, pracownicy firm spedycyjnych lub wysyłkowych oraz kierowcy inni niż posiadający zaświadczenie zgodnie z 8.2.1, zaangażowani w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych.

______
1   W celu przeprowadzenia ćwiczeń praktycznych, o których mowa poniżej pod 8.2.2.4.5, wymagane są dodatkowe godziny lekcyjne; ilość tych godzin zależna jest od liczby kierowców na kursie.

Dział 8.3 

INNE WYMAGANIA, KTÓRE POWINNY BYĆ SPEŁNIONE PRZEZ ZAŁOGĘ POJAZDU

8.3.1         Pasażerowie
W jednostkach transportowych przewożących towary niebezpieczne, poza załogą pojazdu, nie mogą być przewożeni żadni pasażerowie.
8.3.2         Używanie środków do gaszenia pożaru
Załoga pojazdu powinna wiedzieć, jak należy używać środków do gaszenia pożaru.
8.3.3         Zakaz otwierania sztuk przesyłki
Zabrania się kierowcy i jego pomocnikowi otwierania sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
8.3.4         Przenośne urządzenia oświetleniowe
Zabrania się wchodzenia do pojazdów z urządzeniami oświetleniowymi z płomieniem. Ponadto, używane urządzenia oświetleniowe nie powinny zawierać powierzchni metalowych mogących spowodować iskrę krzesaną.
8.3.5         Zakaz palenia
W czasie manipulowania ładunkiem zabronione jest palenie zarówno w pobliżu, jak też wewnątrz pojazdów.
8.3.6         Praca silnika podczas załadunku lub rozładunku
Silnik pojazdu nie powinien pracować podczas załadunku i rozładunku, z wyjątkiem przypadków, gdy uruchomienie silnika jest niezbędne dla pracy pomp lub innych urządzeń zapewniających załadunek lub rozładunek pojazdu oraz gdy zezwalają na to przepisy kraju, w którym znajduje się pojazd.
8.3.7         Używanie hamulca postojowego
Jednostka transportowa z towarami niebezpiecznymi nie może być pozostawiona na postoju, jeżeli nie została zabezpieczona hamulcem postojowym.

Dział 8.4 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE NADZOROWANIA POJAZDÓW

Pojazdy przewożące towary niebezpieczne w ilościach podanych w przepisach specjalnych S1 (6) i S14 do S21 w dziale 8.5, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2, powinny być nadzorowane albo zaparkowane bez nadzoru w magazynach lub w podobnych miejscach na terenie przedsiębiorstwa, zapewniających im bezpieczeństwo. W razie braku takich warunków, po odpowiednim zabezpieczeniu pojazdu, może on być zaparkowany w wydzielonym miejscu, odpowiadającym warunkom określonym poniżej pod literą (a), (b) lub (c):
(a)  na parkingu samochodowym nadzorowanym przez personel, który został poinformowany o właściwościach ładunku i miejscu znajdowania się kierowcy;
(b)  na publicznym lub prywatnym parkingu samochodowym, gdzie pojazd nie jest narażony na uszkodzenie ze strony innych pojazdów; lub
(c)  w odpowiednim miejscu położonym na otwartym terenie, oddzielonym od głównych dróg i domów mieszkalnych, gdzie w normalnych warunkach nie przechodzą i nie gromadzą się ludzie.
Z parkingów wymienionych pod literą (b) należy korzystać tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literą (a), a z miejsc wymienionych pod literą (c) tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literami (a) i (b).

Dział 8.5 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH KLAS LUB MATERIAŁÓW

Dodatkowo, poza przepisami działów 8.1 do 8.4, mają zastosowanie przepisy podane poniżej, o ile są one wskazane dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2. W razie wystąpienia sprzeczności, przepisy te mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4.
S1:           Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasa 1)
(1)  Specjalistyczne szkolenie kierowców
(a)  W odniesieniu do kierowców pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 mają zastosowanie wymagania podane pod 8.2.1;
(b)  Kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4;
(c)  Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony Umowy ADR kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (b), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
(2)  Upoważniony przedstawiciel
Jeżeli tak stanowią przepisy krajowe, to właściwa władza kraju będącego Stroną Umowy ADR może wymagać, aby na koszt przewoźnika przewożony był w pojeździe przedstawiciel upoważniony przez tę władzę.
(3)  Zakaz używania ognia i nieosłoniętego płomienia
Zabrania się używania ognia lub nieosłoniętego płomienia w pojazdach przewożących materiały lub przedmioty klasy 1, w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku takich materiałów lub przedmiotów.
(4)  Miejsca załadunku i rozładunku
(a)  Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym na obszarze zabudowanym bez specjalnego zezwolenia właściwych władz.
(b)  Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, jeżeli nie powiadomiono o tym właściwych władz. Nie dotyczy to przypadków, gdy załadunek lub rozładunek jest niezbędny z punktu widzenia bezpieczeństwa.
(c)  Jeżeli, z jakiegokolwiek powodu, manipulowanie ładunkiem musi być dokonane w miejscu publicznym, materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
(d)  Jeżeli w celu dokonania załadunku lub rozładunku wymagany jest postój pojazdów przewożących materiały i przedmioty klasy 1 w miejscu publicznym, to pomiędzy stojącymi pojazdami powinna być zachowana odległość co najmniej 50 m.
(5)  Kolumny pojazdów
(a)  Jeżeli pojazdy przewożące materiały i przedmioty klasy 1 poruszają się w kolumnie, to odległość między kolejnymi jednostkami transportowymi powinna wynosić co najmniej 50 m.
(b)  Właściwa władza może ustalić wymagania dotyczące kolejności lub składu kolumny.
(6)  Nadzorowanie pojazdów
Wymagania działu 8.4 mają zastosowanie w tylko w przypadku, gdy masa całkowita materiałów wybuchowych zawartych w materiałach i przedmiotach klasy 1 przewożonych w pojeździe jest większa niż 50 kg.
Ponadto, wymienione materiały i przedmioty, powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia szkodliwym działaniom osób trzecich oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
Wymagań powyższych nie stosuje się w odniesieniu do próżnych nieoczyszczonych opakowań.
S2:           Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu cieczy lub gazów palnych
(1)  Lampy przenośne
Zabrania się wchodzenia do pojazdów zamkniętych przewożących materiały ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, albo materiały lub przedmioty palne klasy 2, z urządzeniami oświetleniowymi innymi niż lampy przenośne, zaprojektowane i wykonane w sposób uniemożliwiający zapalenie się par i gazów palnych, które mogą rozprzestrzeniać się wewnątrz pojazdu.
(2)  Używanie ogrzewaczy spalinowych podczas załadunku lub rozładunku
Zabrania się używania ogrzewaczy spalinowych w pojazdach FL (patrz część 9) podczas załadunku i rozładunku oraz w miejscach załadunku.
(3)  Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku pojazdów FL (patrz część 9), przed rozpoczęciem napełniania lub opróżniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne między podwoziem pojazdu a ziemią. Dodatkowo, należy ograniczyć prędkość napełniania.
S3:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów zakaźnych
W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących materiały niebezpieczne klasy 6.2, nie mają zastosowania wymagania podane pod 8.1.4.1 (b) i 8.3.4.
S4:           Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu w temperaturze kontrolowanej
Utrzymanie określonej temperatury kontrolowanej ma decydujące znaczenie dla bezpieczeństwa przewozu. W tym celu należy:
-   przeprowadzić szczegółową kontrolę jednostki transportowej przed jej załadunkiem;
-   zapewnić instrukcje dla przewoźnika dotyczące funkcjonowania systemu chłodzenia, wraz z wykazem dostawców materiałów chłodzących dostępnych na trasie przewozu;
-   określić procedury postępowania w przypadku utraty możliwości utrzymania określonej temperatury;
-   zapewnić regularny pomiar temperatury przewozu; oraz
-   zapewnić możliwość użycia rezerwowego systemu chłodzenia lub części zamiennych.
Temperatura powietrza wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona za pomocą dwóch niezależnych czujników, a wyniki pomiarów powinny być rejestrowane w taki sposób, aby zmiany temperatury były łatwo zauważalne.
Temperatura powinna być mierzona i rejestrowana raz na cztery do sześciu godzin.
Jeżeli podczas przewozu nastąpi przekroczenie temperatury kontrolowanej, należy rozpocząć postępowanie alarmowe uwzględniające niezbędną naprawę aparatury chłodzącej lub zwiększenie wydajności chłodzenia (np. przez dodanie czynnika chłodzącego w postaci ciekłej lub stałej). Należy również zwiększyć częstotliwość pomiarów temperatury oraz rozpocząć przygotowania do podjęcia postępowania awaryjnego. Jeżeli zostanie osiągnięta temperatura awaryjna (patrz również 2.2.41.1.17 oraz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18), to należy rozpocząć postępowanie awaryjne.
UWAGA: Przepisu S4 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane poprzez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (TSR, ang. SADT) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury wymagane jest wówczas, gdy temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.
S5:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 w wyłączonych sztukach przesyłki (UN 2908, 2909, 2910 i 2911)
Nie mają zastosowania wymagania dotyczące instrukcji pisemnych, podane pod 8.1.2.1 (b) oraz wymagania podane pod 8.2.1, 8.3.1 i 8.3.4.
S6:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 inaczej niż w wyłączonych sztukach przesyłki
Przepisy podane pod 8.3.1 nie mają zastosowania do pojazdów przewożących jedynie sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery, zaopatrzone w nalepki dla kategorii BIAŁEJ-I. Przepisy podane pod 8.3.4 nie mają zastosowania pod warunkiem, że materiał nie charakteryzuje się żadnym zagrożeniem dodatkowym.
Inne wymagania dodatkowe lub przepisy szczególne
S7:           Jeżeli przewożone są gazy lub zawierające je przedmioty, oznaczone literami T, TO, TF, TC, TFC, TOC, to każdy członek załogi pojazdu powinien być wyposażony w urządzenie do ochrony dróg oddechowych umożliwiające mu ucieczkę (np. półmaska ucieczkowa lub maska z pochłaniaczem zespolonym do gazu/pyłu typu A1B1E1K1-P1 lub A2B2E2K2-P2, zgodna z normą europejską EN 141).
S8:           W przypadku, gdy w jednostce transportowej przewożone jest więcej niż 2.000 kg tych materiałów, postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc dozwolony jest jedynie za zgodą właściwych władz.
S9:           Podczas przewozu tych materiałów postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc jest dozwolony jedynie za zgodą właściwych władz.
S10:          Jeżeli wymagają tego przepisy krajowe, to w okresie od kwietnia do października włącznie, w czasie postoju pojazdu, sztuki przesyłki powinny być skutecznie chronione przed działaniem słońca, np. za pomocą opończy umieszczonej co najmniej 20 cm ponad ładunkiem.
S11:          (1)  Mają zastosowanie wymagania podane pod 8.2.1.
(2)  Kierowcy powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.5.
(3)  Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (2), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
S12:          Przepis szczególny S11 może nie być stosowany w przypadku, gdy liczba całkowita przewożonych sztuk przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze nie przekracza 10, a suma wskaźników transportowych nie przekracza 3. Jednakże kierowcy powinni przejść szkolenie w zakresie odpowiednim do ich obowiązków, uświadamiające im zagrożenia radiacyjne związane z przewożonymi materiałami promieniotwórczymi. Szkolenie to powinno być potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez pracodawcę.
S13:          Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o podanie instrukcji dotyczących dalszego postępowania.
S14:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 100 kg.
S15:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów bez względu na ich masę. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy przedział ładunkowy jest zamknięty, a przewożone sztuki przesyłki są dodatkowo zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem.
S16:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 500 kg.
Ponadto, pojazdy przewożące więcej niż 500 kg tych materiałów powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
S17:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 1.000 kg.
S18:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 2.000 kg.
S19:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 5.000 kg.
S20:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 10.000 kg.
S21:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów promieniotwórczych, bez względu na ich masę. Ponadto, materiały takie powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy:
(a)  przedział ładunkowy jest zamknięty lub sztuki przesyłki są w inny sposób zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem; oraz
(b)  poziom promieniowania w żadnym dostępnym punkcie na zewnętrznej powierzchni pojazdu nie przekracza 5 mikrosiwertów na godzinę (0,5 μSv/h).

CZĘŚĆ 9 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I DOPUSZCZENIA POJAZDÓW

Dział 9.1 

ZAKRES, DEFINICJE I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA POJAZDÓW

9.1.1         Zakres i definicje
9.1.1.1       Zakres
Wymagania zawarte w części 9 mają zastosowanie do pojazdów kategorii N i O, zdefiniowanych w Załączniku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotyczącej Konstrukcji Pojazdów (R.E.3)1, przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych.
Wymagania te odnoszą się do pojazdów, ich konstrukcji, zatwierdzania typu, zatwierdzenia ADR i corocznych badań technicznych.
9.1.1.2       Definicje
W rozumieniu części 9:
"Pojazd" oznacza każdy pojazd kompletny, niekompletny lub skompletowany, przeznaczony do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;
"Pojazd EX/II" lub "pojazd EX/III" oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);
"Pojazd FL" oznacza:
(a)  pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (z wyjątkiem UN 1202 paliwa do silników Diesla zgodnego z normą EN 590:1993, oleju gazowego i oleju opałowego (lekkiego), o temperaturze zapłonu określonej w normie EN 590:1993), w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(b)  pojazd przeznaczony do przewozu gazów palnych w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(c)  pojazd-baterię przeznaczony do przewozu gazów palnych o pojemności całkowitej przekraczającej 1 m3;
"Pojazd OX" oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru, stabilizowanego lub nadtlenku wodoru stabilizowanego w roztworze wodnym, o zawartości nadtlenku wodoru przekraczającej 60% (klasa 5.1, UN 2015) w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3, albo w kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3;
"Pojazd AT" oznacza:
(a)  pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(b)  pojazd-baterię, inny niż pojazd FL, o pojemności całkowitej przekraczającej 1 m3.
"Pojazd kompletny" oznacza pojazd, który nie wymaga dalszego uzupełnienia (np. powstałe w wyniku jednostopniowego procesu budowy: furgony, samochody ciężarowe, ciągniki, przyczepy);
"Pojazd niekompletny" oznacza pojazd, który nadal wymaga dalszego uzupełnienia, co najmniej w jednym etapie (np. podwozie z kabiną, podwozie przyczepy);
"Pojazd skompletowany" oznacza pojazd powstały w wyniku wielostopniowego procesu (np. podwozie lub podwozie z kabiną zabudowane nadwoziem);
"Zatwierdzony typ pojazdu" oznacza pojazd, zatwierdzony zgodnie z Regulaminem EKG Nr 1052 lub Dyrektywą 98/91/WE3;
"Zatwierdzenie ADR" oznacza świadectwo wydane przez właściwą władzę Umawiającej się Strony, oznaczające, że pojedynczy pojazd przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej części dla pojazdu typu EX/II, EX/III, FL, OX lub AT.
9.1.2         Zatwierdzenie pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT.
UWAGA: W przypadku pojazdów innych niż EX/II, EX/III, FL, OX i AT, poza świadectwami wymaganymi na podstawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa stosowanych w kraju pochodzenia pojazdu, nie są wymagane żadne dodatkowe świadectwa.
9.1.2.1       Uwagi ogólne
Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać wymagania niniejszej części.
Każdy pojazd kompletny lub skompletowany powinien być poddany pierwszemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez właściwą władzę, zgodnie z wymaganiami niniejszego działu, w celu potwierdzenia ich zgodności z wymaganiami technicznymi działów 9.2 do 9.7.
Zgodność pojazdu powinna być potwierdzona wydaniem świadectwa dopuszczenia, zgodnie z 9.1.3.
Jeśli wymaga się, aby pojazdy były wyposażone w zwalniacz, to producent pojazdu lub upoważniony przedstawiciel powinien wystawić deklarację zgodności ze stosownymi przepisami Załącznika 5 Regulaminu EKG Nr 134. Deklaracja ta powinna zostać przedłożona podczas pierwszego badania technicznego.
9.1.2.2       Wymagania dotyczące pojazdów homologowanych
Na wniosek producenta pojazdu lub jego upoważnionego przedstawiciela, pojazdy podlegające zatwierdzeniu ADR zgodnie z 9.1.2.1, mogą uzyskać homologację typu wydaną przez właściwą władzę. Odpowiednie wymagania techniczne działu 9.2 uważa się za spełnione, jeżeli świadectwo homologacji zostało wydane przez właściwą władzę zgodnie z Regulaminem EKG Nr 1052 lub Dyrektywą 98/91/WE3, pod warunkiem, że wymagania techniczne powołanego Regulaminu lub Dyrektywy odpowiadają wymaganiom działu 9.2 oraz że nie dokonano żadnych zmian w pojeździe mających wpływ na ważność homologacji.
Homologacja typu, wydana przez jedną z Umawiających się Stron, powinna być uznana przez pozostałe Umawiające się Strony jako potwierdzenie spełnienia przez pojazd stosownych wymagań w przypadku poddania go badaniom w celu uzyskania zatwierdzenia ADR..
Podczas badania pojazdu w celu uzyskania zatwierdzenia ADR, badaniu w zakresie zgodności z wymaganiami działu 9.2 powinny być poddane tylko te części, które zostały dodane lub zmodernizowane w procesie rozbudowy pojazdu niekompletnego posiadającego homologację typu.
9.1.2.3       Coroczne badanie techniczne pojazdu
Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny być poddawane corocznym badaniom technicznym w kraju ich rejestracji, w celu potwierdzenia zgodności z odpowiednimi wymaganiami niniejszej części oraz z ogólnymi przepisami bezpieczeństwa (dotyczącymi układów hamulcowych, oświetlenia, itp.) obowiązującymi w kraju ich rejestracji; jeżeli pojazdy te są przyczepami lub naczepami połączonymi z pojazdem ciągnącym, to pojazd ciągnący powinien być poddany analogicznym badaniom technicznym.
Przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia lub wydanie nowego świadectwa dopuszczenia zgodnie z 9.1.3, jest potwierdzeniem zgodności pojazdu.
9.1.3         Świadectwo dopuszczenia
9.1.3.1       Zgodność pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT z wymaganiami części 9 powinna być potwierdzona świadectwem dopuszczenia, wystawionym przez właściwą władzę kraju rejestracji dla każdego pojazdu, którego badanie zostało zakończone wynikiem pozytywnym.
9.1.3.2       Świadectwo dopuszczenia wystawione przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron dla pojazdu zarejestrowanego na jej terytorium, powinno być uznawane przez właściwe władze pozostałych Umawiających się Stron przez cały okres jego ważności.
9.1.3.3       Świadectwo dopuszczenia powinno być zgodne z wzorem podanym pod 9.1.3.5. Wymiary świadectwa wynoszą 210 x 297 mm (format A4). Tekst może być umieszczony na obu stronach. Świadectwo powinno być koloru białego, z różowym paskiem biegnącym po przekątnej.
Świadectwo dopuszczenia powinno być wystawione w języku lub w jednym z języków urzędowych kraju wystawiającego. Jeśli językiem tym nie jest język angielski, francuski lub niemiecki, tytuł świadectwa i uwagi zawarte w pozycji Nr 11 powinny być także wpisane w języku angielskim, francuskim lub niemieckim.
Świadectwo dopuszczenia dla pojazdu cysterny napełnianej podciśnieniowo przeznaczonej do przewozu odpadów, powinno zawierać następującą uwagę: "pojazd cysterna napełniana podciśnieniowo do przewozu odpadów".
9.1.3.4       Ważność świadectwa dopuszczenia powinna wygasać nie później niż po upływie jednego roku od daty badania technicznego poprzedzającego jego wystawienie. Jednakże następny okres ważności świadectwa powinien być liczony od daty wygaśnięcia jego ważności, pod warunkiem, że badanie techniczne zostało przeprowadzone w ciągu jednego miesiąca przed lub po tej dacie
W przypadku cystern podlegających obowiązkowym badaniom okresowym, niniejsze wymaganie nie oznacza, że próby szczelności, hydrauliczne próby ciśnieniowe lub wewnętrzne sprawdzenia stanu zbiorników, powinny być przeprowadzane w odstępach czasu krótszych od podanych w działach 6.8 i 6.9.
9.1.3.5       Wzór świadectwa dopuszczenia pojazdów przewożących niektóre towary niebezpieczne
 
ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA POJAZDÓW DO PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
Świadectwo stwierdza, że pojazd opisany poniżej odpowiada wymaganiom określonym w Umowie europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
1. Świadectwo
  nr:
2. Producent
  pojazdu:
3. Nr identyfikacyjny
  pojazdu:
4. Nr rejestracyjny (jeśli
  występuje):
5. Nazwa i adres przewoźnika, użytkownika lub właściciela:
6. Opis pojazdu:1
7. Oznaczenie(a) pojazdu, zgodnie z 9.1.1.2 ADR:2
  EX/II    EX/III    FL    OX    AT
8. Zwalniacz:3
  Nie dotyczy
  Skuteczność, zgodnie z 9.2.3.1.2 ADR, jest wystarczająca dla jednostki
  transportowej o masie całkowitej wynoszącej ............. t4
9. Opis cysterny (cystern) stałej / pojazdu-baterii (jeżeli występuje):
  9.1 Producent cysterny:
  9.2 Numer zatwierdzenia cysterny / pojazdu-baterii:
  9.3 Numer seryjny producenta cysterny / identyfikacja elementów pojazdu baterii:
  9.4 Roku produkcji:
  9.5 Kod cysterny, zgodnie z 4.3.3.1 lub 4.3.4.1 ADR:
  9.6 Przepisy szczególne, zgodnie z 6.8.4 ADR (jeżeli mają zastosowanie):
10. Towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu:
   Pojazd spełnia warunki wymagane do przewozu towarów niebezpiecznych
   przypisanych zgodnie z oznaczeniem (oznaczeniami) pojazdu podanym w pkt. 7.
   10.1 W przypadku pojazdu EX/II  towary klasy 1 łącznie z grupą zgodności J
        lub EX/III: 3              towary klasy 1 z wyłączeniem grupy zgodności J
   10.2 W przypadku pojazdu cysterny / pojazdu-baterii: 3
        mogą być przewożone jedynie materiały dopuszczone na podstawie kodu
        cysterny i przepisów szczególnych podanych w pkt. 9 5
        lub
        mogą być przewożone jedynie następujące materiały (klasa, numer UN oraz
        - jeżeli to konieczne - grupa pakowania i prawidłowa nazwa przewozowa):
Mogą być przewożone jedynie materiały, które nie reagują niebezpiecznie z materiałem zbiornika, uszczelkami, osprzętem i wykładziną (jeśli występuje).
11. Uwagi:
12. Ważne do:                   Pieczęć organu wystawiającego
                               Miejsce, data, podpis
 

1   Zgodnie z definicjami pojazdów samochodowych oraz przyczep kategorii N i O, podanymi w Załączniku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotycząc Konstrukcji Pojazdów (R.E.3) lub w Dyrektywie 97/27/WE.
2   Niepotrzebne skreślić.
3   Zaznaczyć właściwe
4   Podać właściwą wartość. Wartość 44 t nie ogranicza "rejestracyjnej/eksploatacyjnej dopuszczalnej masy całkowitej" podanej w dowodz rejestracyjnym.
5   Są to materiały przypisane do kodu cysterny podanego w pkt. 9 lub do innego kodu cysterny dopuszczonego na podstawie hierarchii cyste podanej w 4.3.3.1.2 lub 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem mających zastosowanie wymagań szczególnych.
 
13. Przedłużenie ważności
Termin ważności przedłuża się do
 
 
 
 
 
Pieczęć organu wystawiającego, miejsce, data, podpis
 
UWAGA: Świadectwo to powinno być zwrócone organowi wystawiającemu w przypadku, gdy pojazd jest wycofany z eksploatacji, przekazany innemu przewoźnikowi, użytkownikowi lub właścicielowi, o których mowa w pkt. 5, po upływie terminu ważności świadectwa oraz w przypadku zmiany (zmian) istotnych cech konstrukcyjnych pojazdu.

______
1   Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.29/78/rev. 1, z późniejszymi zmianami.
2   Regulamin Nr 105 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w zakresie ich szczególnych cech konstrukcyjnych).
3   Dyrektywa 98/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 14.12.1998 dotycząca pojazdów silnikowych i ich przyczep przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych i zmieniająca Dyrektywę 70/156/EWG dotyczącą zatwierdzania typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dziennik Urzędowy WE Nr L011 z 16.01.1999 r., strony 0025 do 0036).
4   Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M, N i O w zakresie układów hamulcowych).

Dział 9.2 

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI POJAZDÓW

9.2.1         Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać wymagania niniejszego działu, zgodnie z tabelą podaną poniżej.
W przypadku pojazdów innych niż pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT:
-   wymagania podane pod 9.2.3.1.1 (wyposażenie układów hamulcowych zgodne z Regulaminem EKG Nr 13 lub Dyrektywą 71/320/EWG) mają zastosowanie do wszystkich pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy (lub które zostały oddane do eksploatacji, jeżeli rejestracja nie jest obowiązkowa) po dniu 30 czerwca 1997 r.;
-   wymagania podane pod 9.2.5 (urządzenia ograniczające prędkość zgodne z Regulaminem EKG Nr 89 lub Dyrektywą 92/6/EWG) mają zastosowanie do wszystkich pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1987 r.
 
 POJAZDUWAGI
WYMAGANIA TECHNICZNEEX/IIEX/IIIATFLOX 
9.2.2WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE 
9.2.2.2Przewody XXXX 
9.2.2.3Główny wyłącznik akumulatorów      
9.2.2.3.1  Xa Xa 
a Wymaganie zawarte w ostatnim
 zdaniu pod 9.2.2.3.1 dotyczy
 pojazdów zarejestrowanych po raz
 pierwszy (lub dopuszczonych do
 ruchu, jeżeli rejestracja nie
 jest wymagana) od dnia 1 lipca
 2005 r.
9.2.2.3.2  X X  
9.2.2.3.3    X  
9.2.2.3.4  X X  
9.2.2.4AkumulatoryXX X  
9.2.2.5Obwody stale zasilane      
9.2.2.5.1    X  
9.2.2.5.2  X    
9.2.2.6Instalacja elektryczna za tylną ścianą kabiny kierowcy X X  
9.2.3UKŁAD HAMULCOWY 
9.2.3.1Warunki ogólneXXXXX 
 Układ przeciwpoślizgowy X b, dX b, dX b, dX b, d
b Dotyczy następujących pojazdów
 zarejestrowanych po raz pierwszy
 (lub dopuszczonych do ruchu,
 jeżeli rejestracja nie jest
 wymagana) po dniu 30 czerwca
 1993 r.: pojazdów samochodowych
 (ciągników i samochodów
 ciężarowych) o dopuszczalnej
 masie całkowitej powyżej 16 ton
 oraz przyczep (tj. przyczep,
 naczep, przyczep z osią
 centralną) o dopuszczalnej masie
 całkowitej powyżej 10 ton (lub
 dopuszczonych do ruchu, jeżeli
 rejestracja nie jest wymagana)
 po dniu 30 czerwca 1995 r.
 Dotyczy to wszystkich pojazdów
 zatwierdzonych po raz pierwszy
 zgodnie z 9.1.2 po dniu 30
 czerwca 2001 r., bez względu na
 datę ich pierwszej rejestracji.
d Od dnia 1 stycznia 2010 r.
 dotyczy wszystkich pojazdów.
 Zwalniacz X c, gX c gX c, gX c, g
c Dotyczy pojazdów samochodowych
 o dopuszczalnej masie całkowitej
 powyżej 16 ton lub
 przeznaczonych do ciągnięcia
 przyczep o dopuszczalnej masie
 całkowitej powyżej 10 ton,
 zarejestrowanych po raz
 pierwszy po dniu 30 czerwca
 1993 r.
g Od dnia 1 stycznia 2010 r.
 dotyczy wszystkich pojazdów
 samochodowych.
9.2.3.2Zespół hamulca awaryjnego dla przyczep      
9.2.3.2.1 X     
9.2.3.2.2  X    
9.2.4ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE  
9.2.4.2Kabina kierowcy    X 
9.2.4.3Zbiorniki paliwaXX XX 
9.2.4.4SilnikXX XX 
9.2.4.5Układ wydechowyXX X  
9.2.4.6Zwalniacz XXXX 
9.2.4.7Ogrzewacze spalinowe      
9.2.4.7.1
9.2.4.7.2
9.2.4.7.5
 X eX eX eX eX e
e Dotyczy pojazdów samochodowych
 wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy po dniu 30 czerwca
 1999 r. Od dnia 1 stycznia
 2010 r. dotyczy pojazdów
 wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy przed dniem 1 lipca
 1999 r.
9.2.4.7.3
9.2.4.7.4
    X e 
e Dotyczy pojazdów samochodowych
 wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy po dniu 30 czerwca
 1999 r. Od dnia 1 stycznia
 2010 r. dotyczy pojazdów
 wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy przed dniem 1 lipca
 1999 r.
9.2.4.7.6 XX    
9.2.5OGRANICZNIK PRĘDKOŚCIX fX fX fX fX f
f Dotyczy pojazdów samochodowych
 o dopuszczalnej masie całkowitej
 powyżej 12 ton, zarejestrowanych
 po raz pierwszy po dniu 31
 grudnia 1987 r.
9.2.6URZĄDZENIA SPRZĘGAJĄCE PRZYCZEPXX    
 

9.2.2         Wyposażenie elektryczne
9.2.2.1       Przepisy ogólne
Cała instalacja elektryczna powinna spełniać wymagania przepisów od 9.2.2.2 do 9.2.2.6, zgodnie z tabelą podana pod 9.2.1.
9.2.2.2       Przewody
9.2.2.2.1     Przekroje przewodów powinny być na tyle duże, aby nie dochodziło do ich przegrzewania. Przewody powinny być odpowiednio izolowane. Wszystkie obwody powinny być zabezpieczone bezpiecznikami topikowymi lub wyłącznikami automatycznymi z wyjątkiem następujących obwodów:
-   od akumulatora do układu zimnego startu i wyłącznika pracy silnika;
-   od akumulatora do alternatora;
-   od alternatora do skrzynki z bezpiecznikami topikowymi lub z wyłącznikami automatycznymi;
-   od akumulatora do rozrusznika;
-   od akumulatora do zespołu sterowania układem zwalniacza (patrz pod 9.2.3.1.2) w przypadku, gdy zwalniacz jest urządzeniem elektrycznym lub elektromagnetycznym; oraz
-   od akumulatora do elektrycznego mechanizmu podnoszenia osi składowej.
Niezabezpieczone obwody wymienione powyżej, powinny być możliwie najkrótsze.
9.2.2.2.2     Wiązki przewodów powinny być pewnie zamocowane i poprowadzone w sposób zapewniający odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi i termicznymi.
9.2.2.3       Główny wyłącznik akumulatora
9.2.2.3.1     Wyłącznik przerywający obwody elektryczne powinien być umieszczony możliwie najbliżej akumulatora. Jeżeli używany jest wyłącznik pojedynczy powinien być umieszczony na przewodzie zasilającym, a nie na przewodzie uziemiającym (masa).
9.2.2.3.2     Urządzenie sterujące, umożliwiające rozłączenie/załączenie wyłącznika przerywającego pracę obwodów elektrycznych powinno być umieszczone w kabinie kierowcy. Powinno być ono łatwo dostępne dla kierowcy, wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem poprzez zastosowanie: pokrywy ochronnej, dwustopniowego sposobu przełączania lub innego odpowiedniego rozwiązania. Dopuszcza się zainstalowanie dodatkowych urządzeń sterujących, pod warunkiem, że są one wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem. Przewody urządzeń sterujących powinny spełniać wymagania 9.2.2.5, jeżeli urządzenia te są sterowane elektrycznie.
9.2.2.3.3     Główny wyłącznik akumulatora powinien być umieszczony w obudowie o stopniu ochrony IP 65, zgodnie z normą IEC 529.
9.2.2.3.4     Złącza przewodów przy głównym wyłączniku powinny mieć stopień ochrony IP 54. Nie dotyczy to złączy znajdujących się w obudowie, w tym także w obudowie, w której umieszczono akumulator. W takim przypadku, wystarczające jest zabezpieczenie złączy przed zwarciem, np. za pomocą osłony gumowej.
9.2.2.4       Akumulatory
Zaciski akumulatorów powinny być izolowane elektrycznie lub zabezpieczone izolującą pokrywą obudowy, w której są one umieszczone. Jeżeli akumulatory nie znajdują się pod pokrywą przedziału silnikowego, to powinny być umieszczone w wentylowanej obudowie.
9.2.2.5       Obwody stale zasilane
9.2.2.5.19 (a)  Części instalacji elektrycznej zawierające przewody, które pozostają zasilane po odłączeniu akumulatora wyłącznikiem głównym, powinny być przystosowane do pracy w strefach niebezpiecznych. Wyposażenie takie powinno spełniać wymagania ogólne normy IEC 60079, części 0 i 145 oraz odpowiednie wymagania dodatkowe normy IEC 60079, części 1, 2, 5, 6, 7, 11, 15 lub 186.
(b)  W przypadku zastosowania normy IEC 60079, część 141, należy zastosować następującą klasyfikację:
Stale zasilane wyposażenie elektryczne, łącznie z przewodami, które nie jest objęte wymaganiami przepisów 9.2.2.3 i 9.2.2.4, powinno spełniać wymagania dla Strefy 1 w zakresie ogólnego wyposażenia elektrycznego lub wymagania dla Strefy 2 w zakresie wyposażenia elektrycznego umieszczonego w kabinie kierowcy. Powinny być również spełnione wymagania dla grupy wybuchowości IIC i klasy temperaturowej T6.
Jednakże, dla stale zasilanego wyposażenia elektrycznego zainstalowanego w środowisku, w którym temperatura wywoływana przez wyposażenie nieelektryczne znajdujące się w tym środowisku przekracza wartość graniczną klasy temperaturowej T6, klasyfikacja temperaturowa stale zasilanego wyposażenia elektrycznego powinna odnosić się co najmniej do klasy temperaturowej T4.
(c)  przewody przeznaczone do zasilania urządzeń instalacji stale zasilanych powinny spełniać wymagania normy IEC 60079, część 7 ("Zwiększone bezpieczeństwo") i być zabezpieczone bezpiecznikami topikowymi lub wyłącznikami automatycznymi, umieszczonymi możliwie najbliżej źródła zasilania lub - w przypadku urządzenia iskrobezpiecznego - powinny być zabezpieczone przez obudowy ochronne umieszczone możliwie blisko źródła zasilania.
9.2.2.5.2     Połączenia akumulatora z wyposażeniem elektrycznym, które po użyciu głównego wyłącznika akumulatora pozostaje nadal zasilane, powinny być zabezpieczone przed przegrzaniem za pomocą bezpieczników topikowych, wyłączników automatycznych lub ograniczników prądu.
9.2.2.6       Wymagania dotyczące części instalacji elektrycznej umieszczonej za tylną ścianą kabiny kierowcy
Cała instalacja powinna być zaprojektowana, wykonana i zabezpieczona w taki sposób, aby w normalnych warunkach użytkowania pojazdu nie była przyczyną iskrzenia lub zwarcia oraz, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich zdarzeń w przypadku uderzenia lub deformacji. W szczególności powinny być spełnione następujące wymagania:
9.2.2.6.1     Przewody
Przewody umieszczone za tylną ścianą kabiny kierowcy powinny być zabezpieczone przed zgnieceniem, zerwaniem lub przetarciem podczas normalnej eksploatacji pojazdu. Przykłady odpowiedniego zabezpieczenia przewodów podane są na rys. 1, 2, 3 i 4 poniżej. Jednakże przewody czujników urządzenia przeciwblokującego nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia.

______
5   Wymagania normy IEC 60079, część 14, nie mają pierwszeństwa wobec wymagań niniejszej części.
6   Dopuszcza się zamienne zastosowanie wymagań ogólnych normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020, 50021 lub 50028.

RYSUNKI
Karbowana poliamidowa rurka izolacyjna


9.2.2.6.2     Oświetlenie
Nie dopuszcza się stosowania żarówek z gwintem.
9.2.2.6.3     Połączenia elektryczne
Połączenia elektryczne pomiędzy pojazdami silnikowymi i przyczepami powinny mieć stopień ochrony IP 54, zgodnie z normą IEC 529 oraz powinny być zaprojektowane w sposób zabezpieczający je przed przypadkowym rozłączeniem. Przykłady właściwych połączeń podane są w normach ISO 12098:1994 i ISO 7638:1985.
9.2.3         Układ hamulcowy
9.2.3.1.      Przepisy ogólne
9.2.3.1.1     Pojazdy samochodowe oraz przyczepy przeznaczone do użycia jako jednostki transportowe przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych, powinny spełniać odpowiednie wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 133 lub Dyrektywy 71/320/EKG4 wraz ze zmianami obowiązującymi od dat ich wejścia w życie podanych w wymienionym regulaminie lub dyrektywie.
9.2.3.1.2     Pojazdy EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać przepisy zawarte w załączniku 5 do Regulaminu nr 133 EKG ONZ.
9.2.3.2       Układy hamulcowe przyczep
9.2.3.2.1     Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny układ hamulcowy, umożliwiający jej unieruchomienie w przypadku odłączenia od pojazdu ciągnącego.
9.2.3.2.2     Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny, oddziaływujący na wszystkie koła układ hamulcowy, uruchamiany przez urządzenie sterujące pracą hamulca roboczego pojazdu ciągnącego i zapewniający samoczynne zatrzymanie przyczepy w przypadku zerwania połączenia z pojazdem ciągnącym.
9.2.4         Zabezpieczenie przeciwpożarowe
9.2.4.1       Przepisy ogólne
Podane poniżej wymagania techniczne powinny być stosowane zgodnie z tabelą 9.2.1.
9.2.4.2       Kabina pojazdu
9.2.4.2.1     Jeżeli kabina nie jest wykonana z materiałów niepalnych, to tylna ściana kabiny powinna być wyposażona w osłonę o szerokości zbiornika cysterny, wykonaną z metalu lub innego odpowiedniego materiału. Jeżeli w tylnej ścianie kabiny lub w osłonie znajdują się okna, to powinny być one wykonane z bezodpryskowego, ognioodpornego szkła w oprawie ognioodpornej i hermetycznie zamknięte.
Ponadto, pomiędzy zbiornikiem cysterny, a kabiną lub osłoną należy zapewnić wolną przestrzeń o szerokości nie mniejszej niż 15 cm.

______
3   Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M, N i O w zakresie układów hamulcowych).
4   Dyrektywa 71/320/EWG (opublikowana w Official Journal of the European Communities No. L202 z dnia 6.09.1971 r.)

9.2.4.3       Zbiorniki paliwa
Zbiorniki paliwa przeznaczonego do zasilania silnika pojazdu powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  w przypadku wycieku, paliwo powinno spływać na podłoże bez możliwości kontaktu z gorącymi elementami pojazdu lub z ładunkiem;
(b)  otwory wlewowe zbiorników paliwa zawierających benzynę powinny być wyposażone w skuteczny przerywacz płomienia lub w hermetyczne zamknięcie.
9.2.4.4       Silnik
Silnik napędzający pojazd powinien być tak wyposażony i umieszczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. W pojazdach EX/II i EX/III powinny być stosowane wyłącznie silniki wysokoprężne.
9.2.4.5       Układ wydechowy
Układ wydechowy (łącznie z rurami wydechowymi), powinien być tak skierowany lub zabezpieczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. Części układu wydechowego poprowadzone bezpośrednio pod zbiornikiem paliwa (olej napędowy) powinny być oddalone od niego, co najmniej o 100 mm lub zabezpieczone osłoną termiczną.
9.2.4.6       Zwalniacz
Pojazdy wyposażone w zwalniacz umieszczony za tylną ścianą kabiny kierowcy, wydzielający znaczne ilości ciepła, powinny mieć pewnie zamocowaną osłonę termiczną, umieszczoną pomiędzy zespołem zwalniacza a zbiornikiem lub ładunkiem w taki sposób, aby zabezpieczała ona ścianę cysterny lub ładunek przed jakimkolwiek, nawet miejscowym nagrzewaniem.
Ponadto, osłona termiczna powinna chronić zespół zwalniacza przed jakimkolwiek, nawet przypadkowym kontaktem z wypływającym lub wyciekającym ładunkiem. Za wystarczające zabezpieczenie uważa się np. zastosowanie osłony dwuwarstwowej.
9.2.4.7       Ogrzewacze spalinowe
9.2.4.7.1     Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać odpowiednie wymagania techniczne określone w Dyrektywie 2001/56/WE5 zgodnie z podanymi w niej terminami obowiązywania oraz przepisy od 9.2.4.7.2 do 9.2.4.7.6 zgodnie z tabelą 9.2.1.
9.2.4.7.2     Ogrzewacze spalinowe oraz należące do nich przewody odprowadzające gazy spalinowe powinny być zaprojektowane, rozmieszczone, zabezpieczone lub zakryte w taki sposób, aby zapobiec nagrzewaniu lub zapaleniu ładunku. Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli zbiornik paliwa i układ wydechowy ogrzewacza odpowiadają warunkom przewidzianym dla zbiorników paliwa i układów wydechowych pojazdów podanym pod 9.2.4.3 i 9.2.4.5.
9.2.4.7.3     Ogrzewacze spalinowe powinny być wyłączane co najmniej następującymi sposobami:
(a)  ręcznie, w sposób zamierzony, z kabiny kierowcy;
(b)  automatycznie, po zatrzymaniu pracy silnika; w tym przypadku ogrzewacz może zostać ponownie włączony ręcznie przez kierowcę;
(c)  automatycznie, po uruchomieniu pompy znajdującej się na pojeździe samochodowym przewożącym towary niebezpieczne.

______
5   Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/56/WE z dnia 27 września 2001 r. dotycząca systemów ogrzewania pojazdów silnikowych i ich przyczep (opublikowana w Official Journal of European Communities No. L292 z dnia 9.11.2001 r.)

9.2.4.7.4     Dopuszcza się występowanie wybiegu po wyłączeniu ogrzewacza spalinowego. W przypadku sposobów wyłączania podanych w 9.2.4.7.3 (b) i (c), dostarczanie nagrzanego powietrza powinno zostać przerwane, przy pomocy odpowiednich środków, po cyklu wybiegu nie dłuższym niż 40 sekund. Dopuszcza się stosowanie tylko takich ogrzewaczy, dla których wykazano, że ich wymiennik ciepła, w normalnych warunkach pracy, jest odporny na cykl wybiegu ograniczony do 40 sekund.
9.2.4.7.5     Ogrzewacz spalinowy powinien być włączany ręcznie. Nie dopuszcza się stosowania programowanych urządzeń włączających.
9.2.4.7.6     Nie dopuszcza się stosowania ogrzewaczy spalinowych zasilanych gazem.
9.2.5         Ogranicznik prędkości
Pojazdy samochodowe (samochody ciężarowe i ciągniki siodłowe) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, powinny być wyposażone w ogranicznik prędkości zgodnie z wymaganiami technicznymi Regulaminu EKG Nr 896. Ogranicznik powinien być ustawiony w taki sposób, aby - po uwzględnieniu jego technicznej tolerancji - pojazd nie mógł przekroczyć prędkości 90 km/h.
9.2.6         Urządzenia sprzęgające dla przyczep
Urządzenia sprzęgające dla przyczep powinny spełniać wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 557 lub Dyrektywy 94/20/WE8, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.

______
6   Regulamin EKG Nr 89: Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla:
I. Pojazdów w zakresie ograniczenia ich prędkości maksymalnej;
II. Pojazdów w zakresie instalacji ograniczników prędkości (SLD) zatwierdzanego typu;
III. Ograniczników prędkości (SLD).
Dopuszcza się zamienne stosowanie odpowiednich przepisów Dyrektywy Rady nr 92/6/EWG z dnia 10.02.1992 r.(opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 057 z dnia 2.03.1992 r.) oraz Dyrektywy Rady nr 92/24/EWG, z dnia 31.03.1992r. (opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 129 z dnia 14.05.1992r.), wraz z późniejszymi zmianami, pod warunkiem, że dyrektywy te zostały znowelizowane zgodnie z najnowszą, poprawioną wersją Regulaminu EKG Nr 89 obowiązującą w dniu dopuszczenia pojazdu.
7   Regulamin EKG Nr 55 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu w zakresie mechanicznych połączeń zestawu pojazdów).
8   Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 94/20/WE z dnia 30.05.1994r. (opublikowana w Official Journal of European Communities No. L195 z dnia 29.07.1994r.)

Dział 9.3 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH POJAZDÓW EX/II LUB EX/III

9.3.1         Materiały użyte do budowy nadwozia pojazdu
Do budowy nadwozia nie powinny być używane materiały, które w kontakcie z przewożonymi materiałami wybuchowymi mogą tworzyć niebezpieczne związki.
9.3.2         Ogrzewacze spalinowe
Ogrzewacze spalinowe mogą być tylko instalowane na pojazdach EX/II i EX/III dla ogrzewania kabiny kierowcy lub silnika.
9.3.2.1       Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, 9.2.4.7.5, 9.2.4.7.6.
9.3.2.3       Wyłącznik ogrzewacza spalinowego może być zainstalowany poza kabiną kierowcy.
Nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.3.2.4       W przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy ogrzewacz spalinowy, zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin.
9.3.3         Pojazdy EX/II
Pojazdy te powinny być tak zaprojektowane, zbudowane i wyposażone, aby przewożone materiały wybuchowe były zabezpieczone przed zagrożeniami zewnętrznymi i wpływami atmosferycznymi. Pojazdy powinny być zamknięte lub kryte opończą. Opończa powinna być wykonana z materiału odpornego na rozdarcie, nieprzepuszczalnego i trudno zapalnego1. Opończa powinna być napięta tak, aby zakrywała skrzynię ładunkową ze wszystkich stron.
W przypadku pojazdów zamkniętych przedział ładunkowy nie powinien mieć okien, a wszystkie otwory w przedziale ładunkowym powinny być wyposażone w zamykane, szczelne drzwi lub pokrywy. Kabina kierowcy powinna być oddzielona pełną ścianą od komory ładunkowej.
9.3.4         Pojazdy EX/III
9.3.4.1       Pojazdy te powinny być tak zaprojektowane, zbudowane i wyposażone, aby przewożone materiały wybuchowe były zabezpieczone przed zagrożeniami zewnętrznymi i wpływami atmosferycznymi. Pojazdy powinny być zamknięte. Kabina kierowcy powinna być oddzielona pełną ścianą od przedziału ładunkowego. Powierzchnia ładunkowa powinna być jednolita. Dopuszcza się montowanie stałych punktów kotwiczenia. Wszystkie szczeliny powinny być wypełnione. Wszystkie otwory powinny być zamykane na zamki. Zamknięcia powinny być wykonane "na zakładkę".
9.3.4.2       Przedział ładunkowy powinien być wykonany z materiału o grubości co najmniej 10 mm, odpornego na ciepło i ogień. Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli materiał zaliczony jest do klasy B-S3-d2 zgodnie z normą EN 13501-1:2002. Jeżeli przedział ładunkowy wykonany jest z metalu, to jego wnętrze powinno być pokryte materiałem spełniającym te same wymagania.
9.3.5         Przedział ładunkowy i silnik
Silnik pojazdu EX/II lub EX/III powinien być umieszczony przed przednią ścianą przedziału ładunkowego. Dopuszcza się umieszczenie silnika pod przedziałem ładunkowym pod warunkiem, że ciepło wydzielane przez ten silnik nie spowoduje wzrostu temperatury wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.6         Zewnętrzne źródła ciepła i przedział ładunkowy
Układy wydechowe pojazdów EX/II i EX/III oraz ich inne elementy w pojazdach kompletnych lub skompletowanych, powinny być tak zbudowane i umiejscowione, aby wydzielane przez nie ciepło nie powodowało wzrostu temperatury wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.7         Wyposażenie elektryczne
9.3.7.1       Nominalne napięcie instalacji elektrycznej nie powinno przekraczać 24 V.
9.3.7.2       Oświetlenie w przedziale ładunkowym pojazdów EX/II powinno być zainstalowane na suficie i być zakryte tj. bez wystających przewodów lub żarówek.
W przypadku grupy zgodności J, instalacja elektryczna powinna mieć stopień ochrony, co najmniej IP65 (tj. ognioodporność Eex d). Wszystkie instalacje elektryczne wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być wystarczająco chronione przed mechanicznymi uderzeniami z wewnątrz.
9.3.7.3       Instalacja elektryczna pojazdów EX/III powinna spełniać wymagania podane w 9.2.2.2; 9.2.2.3; 9.2.2.4; 9.2.2.5.2 oraz 9.2.2.6.
Instalacja elektryczna wewnątrz przedziału ładunkowego powinna być pyłoszczelna (stopień ochrony co najmniej IP54, lub równoważny), a w przypadku grupy zgodności J, co najmniej IP65 (np. ognioodporność Eex d).

______
1   Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli badane próbki opończy charakteryzują się prędkością spalania nie większą niż 100 mm/min, zgodnie z normą ISO 3795:1989 "Pojazdy drogowe, ciągniki, maszyny rolnicze i leśne - Określenie stopnia palności materiałów."

Dział 9.4 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W SZTUKACH PRZESYŁKI (INNYCH NIŻ POJAZDY EX/II I EX/III)

9.4.1         Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.4.2         Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 1, 1.4, 1.5, 1.6, 3, 4.1, 4.3, 5.1 lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być zasłaniany przez ładunek. Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.4.3         Dział 7.2 części 7 może zawierać wymagania dodatkowe dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów przeznaczonych do przewozu określonych towarów niebezpiecznych lub opakowań specjalnych, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2, odnoszącymi się do danego towaru.

Dział 9.5 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU STAŁYCH MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH LUZEM

9.5.1         Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.5.2         Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 4.1, 4.3, lub 5.1, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być zasłaniany przez ładunek. Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.5.3         Nadwozia pojazdów przeznaczonych do przewozu stałych materiałów niebezpiecznych luzem powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.11 i 7.3, w tym 7.3.2 lub 7.3.3, mające zastosowanie do określonego materiału zgodnie ze wskazaniami podanymi dla niego w kolumnach (10) lub (17) tabeli A działu 3.2.

Dział 9.6 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW W TEMPERATURZE KONTROLOWANEJ

9.6.1         Pojazdy izolowane cieplnie, chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, przeznaczone do przewozu materiałów w temperaturze kontrolowanej, powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a)  pojazd powinien być zbudowany i wyposażony tak, aby jego właściwości izolacyjne oraz wydajność źródła chłodzenia zapewniały utrzymanie temperatury kontrolowanej określonej dla przewożonego materiału odpowiednio w 2.2.41.1.17 i 2.2.52.16 oraz w 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ogólny współczynnik przenikania ciepła dla przedziału ładunkowego nie powinien przekraczać 0,4 W/m2K;
(b)  pojazd powinien być tak wyposażony, aby opary przewożonych materiałów i czynnika chłodzącego nie mogły przenikać do kabiny kierowcy;
(c)  pojazd powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie kontrolno-pomiarowe, umożliwiające w dowolnej chwili dokonywanie pomiaru temperatury w przedziale ładunkowym z wnętrza kabiny kierowcy;
(d)  w przypadku, gdy istnieje jakiekolwiek ryzyko niebezpiecznego wzrostu ciśnienia w przedziale ładunkowym, powinien być on wyposażony w otwory wentylacyjne lub zawory odpowietrzające. Jeżeli jest to konieczne, należy zastosować środki przeciwdziałające zmniejszeniu efektywności chłodzenia spowodowanemu tymi otworami lub zaworami;
(e)  czynnik chłodzący nie może być palny;
(f)  w przypadku pojazdu chłodzonego mechanicznie, należy zapewnić możliwość działania urządzenia chłodzącego niezależnie od pracy silnika napędzającego pojazd.
9.6.2         Odpowiednie metody przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej (od R1 do R5) podano w dziale 7.2 (patrz V8 (3)). W zależności od zastosowanej metody, w dziale 7.2 mogą być podane dodatkowe wymagania dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów.

Dział 9.7 

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW-CYSTERN (CYSTERN STAŁYCH), POJAZDÓW-BATERII POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH UŻYWANYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W CYSTERNACH ODEJMOWALNYCH O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 1 m3 LUB W KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH LUB MEGC O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 3 m3 (POJAZDY FL, OX i AT)

9.7.1         Wymagania ogólne
9.7.1.1       Poza właściwym pojazdem lub podwoziem jezdnym stosowanym zamiast tego pojazdu, pojazd-cysterna składa się z jednego lub kilku zbiorników, ich wyposażenia wraz z elementami służącymi do ich połączenia z pojazdem lub podwoziem jezdnym.
9.7.1.2       Jeżeli cysterna odejmowalna połączona jest z pojazdem przewożącym, to taka jednostka powinna spełniać wymagania przewidziane dla pojazdów-cystern.
9.7.2         Wymagania dotyczące cystern
9.7.2.1       Cysterny stałe lub cysterny odejmowalne wykonane z metalu powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.8.
9.7.2.2       Elementy pojazdów-baterii oraz MEGC powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2 dotyczące butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych, wiązek butli, a w przypadku cystern wymagania działu 6.8.
9.7.2.3       Kontenery-cysterny wykonane z metalu powinny spełniać wymagania działu 6.8. Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania działu 6.7 lub, jeżeli ma to zastosowanie, odpowiednie wymagania Kodeksu IMDG (patrz 1.1.4.2).
9.7.2.4       Cysterny wykonane ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny spełniać wymagania działu 6.9.
9.7.2.5       Pojazdy-cysterny napełniane podciśnieniowo do przewozu odpadów, powinny spełniać wymagania działu 6.10.
9.7.3         Mocowania
Mocowania powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu, a w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii oraz pojazdów przewożących cysterny odejmowalne, naprężenia minimalne określone pod 6.8.2.1.2, 6.8.2.1.11 do 6.8.2.1.15 oraz pod 6.8.2.1.16.
9.7.4         Uziemienie pojazdów FL
Zbiorniki pojazdów FL wykonane z metalu lub ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny być połączone z podwoziem za pomocą co najmniej jednego dobrego złącza elektrycznego. Nie należy stosować jakichkolwiek połączeń metali powodujących korozję elektrochemiczną.
UWAGA: Patrz także 6.9.1.2 i 6.9.2.14.3.
9.7.5         Stateczność pojazdów-cystern
9.7.5.1       Całkowita szerokość powierzchni oparcia o podłoże (odległość pomiędzy zewnętrznymi punktami styku podłoża z prawą i lewą oponą tej samej osi) powinna być równa co najmniej 90% wysokości środka ciężkości dla obciążonego pojazdu-cysterny. W przypadku ciągnika siodłowego z naczepą, masa przypadająca na osie załadowanej naczepy nie powinna przekraczać 60% dopuszczalnej masy całkowitej całego zestawu.
9.7.5.2       Ponadto, pojazdy-cysterny z cysternami stałymi o pojemności powyżej 3 m3 przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych w stanie ciekłym lub stopionym, badane przy zastosowaniu ciśnienia próbnego poniżej 4 bar (400 kPa) powinny spełniać wymagania dotyczące stateczności bocznej określone w Regulaminie EKG Nr 1111, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.
Niniejszy przepis dotyczy pojazdów-cystern zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 1 lipca 2003 r.
9.7.6         Zabezpieczenie tyłu pojazdów
Pojazd powinien być zaopatrzony na całej szerokości cysterny w zderzak dostatecznie zabezpieczający ją przed uderzeniem z tyłu. Odległość między tylną ścianą cysterny a tylną częścią zderzaka powinna wynosić co najmniej 100 mm (odległość tę mierzy się od tylnego skrajnego punktu ściany cysterny lub od wystających elementów osprzętu mających kontakt z przewożonym materiałem). Obowiązek wyposażenia w zderzak nie dotyczy pojazdów ze zbiornikami wychylnymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych oraz wychylnych cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo i opróżnianych od tyłu, jeżeli tylne wyposażenie zbiorników zawiera zabezpieczenie chroniące je w taki sam sposób jak zderzak.
UWAGA 1: Przepis ten nie dotyczy pojazdów używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, MEGC lub w cysternach przenośnych.
UWAGA 2: Odnośnie do zabezpieczenia cystern przed uszkodzeniem na skutek uderzenia bocznego lub przewrócenia, patrz 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 lub, dla cystern przenośnych, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.5.
9.7.7         Ogrzewacze spalinowe
9.7.7.1       Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, i 9.2.4.7.5. Ponadto:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
Ponadto, w przypadku pojazdów FL, ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.3 i 9.2.4.7.4.
9.7.7.2       Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 3, 4.1, 4.3, 5.1, lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.7.8         Wyposażenie elektryczne
9.7.8.1       Instalacja elektryczna pojazdów FL, dla których wymagane jest dopuszczenie zgodne z 9.1.2, powinna spełniać wymagania podane pod 9.2.2.2, 9.2.2.3, 9.2.2.4, 9.2.2.5.1 i 9.2.2.6.
Elementy dodatkowe i modyfikacje instalacji elektrycznej pojazdu powinny spełniać wymagania dla urządzeń elektrycznych grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
UWAGA: Odnośnie do wymagań przejściowych, patrz także rozdział 1.6.5.
9.7.8.2       Wyposażenie elektryczne pojazdów FL umieszczone w miejscach, w których występuje lub może wystąpić atmosfera wybuchowa w stopniu wymagającym specjalnych zabezpieczeń, powinno być przystosowane do użycia w obszarach niebezpiecznych. Takie wyposażenie powinno spełniać wymagania ogólne normy IEC 60079, część 0 i 14 oraz wymagania dodatkowe podane w częściach 1, 2, 5, 6, 7, 11 lub 182 normy IEC 60079. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
W przypadku stosowania części 142 normy IEC 60079, należy przyjąć następującą klasyfikację:
STREFA 0
Wewnątrz komór zbiornika, armatury do napełniania i opróżniania oraz przewodów odzysku oparów ładunku.
STREFA 1
Wewnątrz schowków, w których przechowywany jest sprzęt do napełniania i opróżniania oraz w odległości do 0,5 m od urządzeń odpowietrzających i zaworów bezpieczeństwa.
9.7.8.3       Wyposażenie elektryczne zasilane stale, łącznie z przewodami, które znajduje się poza strefami 0 i 1, powinno spełniać ogólne wymagania dla wyposażenia elektrycznego określone dla strefy 1 lub wymagania dla wyposażenia elektrycznego wewnątrz kabiny kierowcy określone dla strefy 2 w części 142 normy IEC 60079. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej, właściwych dla przewożonych materiałów.

______
1   Regulamin EKG Nr 111 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów-cystern kategorii N oraz kategorii O w zakresie stateczności bocznej).
2   Dopuszcza się zamienne stosowanie wymagań ogólnych normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN: 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020 lub 50028.

Pozycje

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156, 157, 158, 159, 160, 161, 162, 163, 164, 165, 166, 167, 168, 169, 170, 171, 172, 173, 174, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185, 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 233, 234, 235, 236, 237, 238, 239, 240, 241, 242, 243, 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254, 255, 256, 257, 258, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 265, 266, 267, 268, 269, 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 277, 278, 279, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 288, 289, 290, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297, 298, 299, 300, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, 310, 311, 312, 313, 314, 315, 316, 317, 318, 319, 320, 321, 322, 323, 324, 325, 326, 327, 328, 329, 330, 331, 332, 333, 334, 335, 336, 337, 338, 339, 340, 341, 342, 343, 344, 345, 346, 347, 348, 349, 350, 351, 352, 353, 354, 355, 356, 357, 358, 359, 360, 361, 362, 363, 364, 365, 366, 367, 368, 369, 370, 371, 372, 373, 374, 375, 376, 377, 378, 379, 380, 381, 382, 383, 384, 385, 386, 387, 388, 389, 390, 391, 392, 393, 394, 395, 396, 397, 398, 399, 400, 401, 402, 403, 404, 405, 406, 407, 408, 409, 410, 411, 412, 413, 414, 415, 416, 417, 418, 419, 420, 421, 422, 423, 424, 425, 426, 427, 428, 429, 430, 431, 432, 433, 434, 435, 436, 437, 438, 439, 440, 441, 442, 443, 444, 445, 446, 447, 448, 449, 450, 451, 452, 453, 454, 455, 456, 457, 458, 459, 460, 461, 462, 463, 464, 465, 466, 467, 468, 469, 470, 471, 472, 473, 474, 475, 476, 477, 478, 479, 480, 481, 482, 483, 484, 485, 486, 487, 488, 489, 490, 491, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498, 499, 500, 501, 502, 503, 504, 505, 506, 507, 508, 509, 510, 511, 512, 513, 514, 515, 516, 517, 518, 519, 520, 521, 522, 523, 524, 525, 526, 527, 528, 529, 530, 531, 532, 533, 534, 535, 536, 537, 538, 539, 540, 541, 542, 543, 544, 545, 546, 547, 548, 549, 550, 551, 552, 553, 554, 555, 556, 557, 558, 559, 560, 561, 562, 563, 564, 565, 566, 567, 568, 569, 570, 571, 572, 573, 574, 575, 576, 577, 578, 579, 580, 581, 582, 583, 584, 585, 586, 587, 588, 589, 590, 591, 592, 593, 594, 595, 596, 597, 598, 599, 600, 601, 602, 603, 604, 605, 606, 607, 608, 609, 610, 611, 612, 613, 614, 615, 616, 617, 618, 619, 620, 621, 622, 623, 624, 625, 626, 627, 628, 629, 630, 631, 632, 633, 634, 635, 636, 637, 638, 639, 640, 641, 642, 643, 644, 645, 646, 647, 648, 649, 650, 651, 652, 653, 654, 655, 656, 657, 658, 659, 660, 661, 662, 663, 664, 665, 666, 667, 668, 669, 670, 671, 672, 673, 674, 675, 676, 677, 678, 679, 680, 681, 682, 683, 684, 685, 686, 687, 688, 689, 690, 691, 692, 693, 694, 695, 696, 697, 698, 699, 700, 701, 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712, 713, 714, 715, 716, 717, 718, 719, 720, 721, 722, 723, 724, 725, 726, 727, 728, 729, 730, 731, 732, 733, 734, 735, 736, 737, 738, 739, 740, 741, 742, 743, 744, 745, 746, 747, 748, 749, 750, 751, 752, 753, 754, 755, 756, 757, 758, 759, 760, 761, 762, 763, 764, 765, 766, 767, 768, 769, 770, 771, 772, 773, 774, 775, 776, 777, 778, 779, 780, 781, 782, 783, 784, 785, 786, 787, 788, 789, 790, 791, 792, 793, 794, 795, 796, 797, 798, 799, 800, 801, 802, 803, 804, 805, 806, 807, 808, 809, 810, 811, 812, 813, 814, 815, 816, 817, 818, 819, 820, 821, 822, 823, 824, 825, 826, 827, 828, 829, 830, 831, 832, 833, 834, 835, 836, 837, 838, 839, 840, 841, 842, 843, 844, 845, 846, 847, 848, 849, 850, 851, 852, 853, 854, 855, 856, 857, 858, 859, 860, 861, 862, 863, 864, 865, 866, 867, 868, 869, 870, 871, 872, 873, 874, 875, 876, 877, 878, 879, 880, 881, 882, 883, 884, 885, 886, 887, 888, 889, 890, 891, 892, 893, 894, 895, 896, 897, 898, 899, 900, 901, 902, 903, 904, 905, 906, 907, 908, 909, 910, 911, 912, 913, 914, 915, 916, 917, 918, 919, 920, 921, 922, 923, 924, 925, 926, 927, 928, 929, 930, 931, 932, 933, 934, 935, 936, 937, 938, 939, 940, 941, 942, 943, 944, 945, 946, 947, 948, 949, 950, 951, 952, 953, 954, 955, 956, 957, 958, 959, 960, 961, 962, 963, 964, 965, 966, 967, 968, 969, 970, 971, 972, 973, 974, 975, 976, 977, 978, 979, 980, 981, 982, 983, 984, 985, 986, 987, 988, 989, 990, 991, 992, 993, 994, 995, 996, 997, 998, 999, 1000, 1001, 1002, 1003, 1004, 1005, 1006, 1007, 1008, 1009, 1010, 1011, 1012, 1013, 1014, 1015, 1016, 1017, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022, 1023, 1024, 1025, 1026, 1027, 1028, 1029, 1030, 1031, 1032, 1033, 1034, 1035, 1036, 1037, 1038, 1039, 1040, 1041, 1042, 1043, 1044, 1045, 1046, 1047, 1048, 1049, 1050, 1051, 1052, 1053, 1054, 1055, 1056, 1057, 1058, 1059, 1060, 1061, 1062, 1063, 1064, 1065, 1066, 1067, 1068, 1069, 1070, 1071, 1072, 1073, 1074, 1075, 1076, 1077, 1078, 1079, 1080, 1081, 1082, 1083, 1084, 1085, 1086, 1087, 1088, 1089, 1090, 1091, 1092, 1093, 1094, 1095, 1096, 1097, 1098, 1099, 1100, 1101, 1102, 1103, 1104, 1105, 1106, 1107, 1108, 1109, 1110, 1111, 1112, 1113, 1114, 1115, 1116, 1117, 1118, 1119, 1120, 1121, 1122, 1123, 1124, 1125, 1126, 1127, 1128, 1129, 1130, 1131, 1132, 1133, 1134, 1135, 1136, 1137, 1138, 1139, 1140, 1141, 1142, 1143, 1144, 1145, 1146, 1147, 1148, 1149, 1150, 1151, 1152, 1153, 1154, 1155, 1156, 1157, 1158, 1159, 1160, 1161, 1162, 1163, 1164, 1165, 1166, 1167, 1168, 1169, 1170, 1171, 1172, 1173, 1174, 1175, 1176, 1177, 1178, 1179, 1180, 1181, 1182, 1183, 1184, 1185, 1186, 1187, 1188, 1189, 1190, 1191, 1192, 1193, 1194, 1195, 1196, 1197, 1198, 1199, 1200, 1201, 1202, 1203, 1204, 1205, 1206, 1207, 1208, 1209, 1210, 1211, 1212, 1213, 1214, 1215, 1216, 1217, 1218, 1219, 1220, 1221, 1222, 1223, 1224, 1225, 1226, 1227, 1228, 1229, 1230, 1231, 1232, 1233, 1234, 1235, 1236, 1237, 1238, 1239, 1240, 1241, 1242, 1243, 1244, 1245, 1246, 1247, 1248, 1249, 1250, 1251, 1252, 1253, 1254, 1255, 1256, 1257, 1258, 1259, 1260, 1261, 1262, 1263, 1264, 1265, 1266, 1267, 1268, 1269, 1270, 1271, 1272, 1273, 1274, 1275, 1276, 1277, 1278, 1279, 1280, 1281, 1282, 1283, 1284, 1285, 1286, 1287, 1288, 1289, 1290, 1291, 1292, 1293, 1294, 1295, 1296, 1297, 1298, 1299, 1300, 1301, 1302, 1303, 1304, 1305, 1306, 1307, 1308, 1309, 1310, 1311, 1312, 1313, 1314, 1315, 1316, 1317, 1318, 1319, 1320, 1321, 1322, 1323, 1324, 1325, 1326, 1327, 1328, 1329, 1330, 1331, 1332, 1333, 1334, 1335, 1336, 1337, 1338, 1339, 1340, 1341, 1342, 1343, 1344, 1345, 1346, 1347, 1348, 1349, 1350, 1351, 1352, 1353, 1354, 1355, 1356, 1357, 1358, 1359, 1360, 1361, 1362, 1363, 1364, 1365, 1366, 1367, 1368, 1369, 1370, 1371, 1372, 1373, 1374, 1375, 1376, 1377, 1378, 1379, 1380, 1381, 1382, 1383, 1384, 1385, 1386, 1387, 1388, 1389, 1390, 1391, 1392, 1393, 1394, 1395, 1396, 1397, 1398, 1399, 1400, 1401, 1402, 1403, 1404, 1405, 1406, 1407, 1408, 1409, 1410, 1411, 1412, 1413, 1414, 1415, 1416, 1417, 1418, 1419, 1420, 1421, 1422, 1423, 1424, 1425, 1426, 1427, 1428, 1429, 1430, 1431, 1432, 1433, 1434, 1435, 1436, 1437, 1438, 1439, 1440, 1441, 1442, 1443, 1444, 1445, 1446, 1447, 1448, 1449, 1450, 1451, 1452, 1453, 1454, 1455, 1456, 1457, 1458, 1459, 1460, 1461, 1462, 1463, 1464, 1465, 1466, 1467, 1468, 1469, 1470, 1471, 1472, 1473, 1474, 1475, 1476, 1477, 1478, 1479, 1480, 1481, 1482, 1483, 1484, 1485, 1486, 1487, 1488, 1489, 1490, 1491, 1492, 1493, 1494, 1495, 1496, 1497, 1498, 1499, 1500, 1501, 1502, 1503, 1504, 1505, 1506, 1507, 1508, 1509, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1515, 1516, 1517, 1518, 1519, 1520, 1521, 1522, 1523, 1524, 1525, 1526, 1527, 1528, 1529, 1530, 1531, 1532, 1533, 1534, 1535, 1536, 1537, 1538, 1539, 1540, 1541, 1542, 1543, 1544, 1545, 1546, 1547, 1548, 1549, 1550, 1551, 1552, 1553, 1554, 1555, 1556, 1557, 1558, 1559, 1560, 1561, 1562, 1563, 1564, 1565, 1566, 1567, 1568, 1569, 1570, 1571, 1572, 1573, 1574, 1575, 1576, 1577, 1578, 1579, 1580, 1581, 1582, 1583, 1584, 1585, 1586, 1587, 1588, 1589, 1590, 1591, 1592, 1593, 1594, 1595, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1601, 1602, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1608, 1609, 1610, 1611, 1612, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1619, 1620, 1621, 1622, 1623, 1624, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1631, 1632, 1633, 1634, 1635, 1636, 1637, 1638, 1639, 1640, 1641, 1642, 1643, 1644, 1645, 1646, 1647, 1648, 1649, 1650, 1651, 1652, 1653, 1654, 1655, 1656, 1657, 1658, 1659, 1660, 1661, 1662, 1663, 1664, 1665, 1666, 1667, 1668, 1669, 1670, 1671, 1672, 1673, 1674, 1675, 1676, 1677, 1678, 1679, 1680, 1681, 1682, 1683, 1684, 1685, 1686, 1687, 1688, 1689, 1690, 1691, 1692, 1693, 1694, 1695, 1696, 1697, 1698, 1699, 1700, 1701, 1702, 1703, 1704, 1705, 1706, 1707, 1708, 1709, 1710, 1711, 1712, 1713, 1714, 1715, 1716, 1717, 1718, 1719, 1720, 1721, 1722, 1723, 1724, 1725, 1726, 1727, 1728, 1729, 1730, 1731, 1732, 1733, 1734, 1735, 1736, 1737, 1738, 1739, 1740, 1741, 1742, 1743, 1744, 1745, 1746, 1747, 1748, 1749, 1750, 1751, 1752, 1753, 1754, 1755, 1756, 1757, 1758, 1759, 1760, 1761, 1762, 1763, 1764, 1765, 1766, 1767, 1768, 1769, 1770, 1771, 1772, 1773, 1774, 1775, 1776, 1777, 1778, 1779, 1780, 1781, 1782, 1783, 1784, 1785, 1786, 1787, 1788, 1789, 1790, 1791, 1792, 1793, 1794, 1795, 1796, 1797, 1798, 1799, 1800, 1801, 1802, 1803, 1804, 1805, 1806, 1807, 1808, 1809, 1810, 1811, 1812, 1813, 1814, 1815, 1816, 1817, 1818, 1819, 1820, 1821, 1822, 1823, 1824, 1825, 1826, 1827, 1828, 1829, 1830, 1831, 1832, 1833, 1834, 1835, 1836, 1837, 1838, 1839, 1840, 1841, 1842, 1843, 1844, 1845, 1846, 1847, 1848, 1849, 1850, 1851, 1852, 1853, 1854, 1855, 1856, 1857, 1858, 1859, 1860, 1861, 1862, 1863, 1864, 1865, 1866, 1867, 1868, 1869, 1870, 1871, 1872, 1873, 1874, 1875, 1876, 1877, 1878, 1879, 1880, 1881, 1882, 1883, 1884, 1885, 1886, 1887, 1888, 1889, 1890, 1891, 1892, 1893, 1894, 1895, 1896, 1897, 1898, 1899, 1900, 1901, 1902, 1903, 1904, 1905, 1906, 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917, 1918, 1919, 1920, 1921, 1922, 1923, 1924, 1925, 1926, 1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024, 2025, 2026, 2027, 2028, 2029, 2030, 2031, 2032, 2033, 2034, 2035, 2036, 2037, 2038, 2039, 2040, 2041, 2042, 2043, 2044, 2045, 2046, 2047, 2048, 2049, 2050, 2051, 2052, 2053, 2054, 2055, 2056, 2057, 2058, 2059, 2060, 2061, 2062, 2063, 2064, 2065, 2066, 2067, 2068, 2069, 2070, 2071, 2072, 2073, 2074, 2075, 2076, 2077, 2078, 2079, 2080, 2081, 2082, 2083, 2084, 2085, 2086, 2087, 2088, 2089, 2090, 2091, 2092, 2093, 2094, 2095, 2096, 2097, 2098, 2099, 2100, 2101, 2102, 2103, 2104, 2105, 2106, 2107, 2108, 2109, 2110, 2111, 2112, 2113, 2114, 2115, 2116, 2117, 2118, 2119, 2120, 2121, 2122, 2123, 2124, 2125, 2126, 2127, 2128, 2129, 2130, 2131, 2132, 2133, 2134, 2135, 2136, 2137, 2138, 2139, 2140, 2141, 2142, 2143, 2144, 2145, 2146, 2147, 2148, 2149, 2150, 2151, 2152, 2153, 2154, 2155, 2156, 2157, 2158, 2159, 2160, 2161, 2162, 2163, 2164, 2165, 2166, 2167, 2168, 2169, 2170, 2171, 2172, 2173, 2174, 2175, 2176, 2177, 2178, 2179, 2180, 2181, 2182, 2183, 2184, 2185, 2186, 2187, 2188, 2189, 2190, 2191, 2192, 2193, 2194, 2195, 2196, 2197, 2198, 2199, 2200, 2201, 2202, 2203, 2204, 2205, 2206, 2207, 2208, 2209, 2210, 2211, 2212, 2213, 2214, 2215, 2216, 2217, 2218, 2219, 2220, 2221, 2222, 2223, 2224, 2225, 2226, 2227, 2228, 2229, 2230, 2231, 2232, 2233, 2234, 2235, 2236, 2237, 2238, 2239, 2240, 2241, 2242, 2243, 2244, 2245, 2246, 2247, 2248, 2249, 2250, 2251, 2252, 2253, 2254, 2255, 2256, 2257, 2258, 2259, 2260

Polecamy

Poszukując najlepszego prawnika na dolnym śląsku pamiętajmy że tylko prawnik Wrocław oferuje najtańsze usługi prawnicze w tej części kraju. Planujesz remont? Poszukujesz projektanta domu? Najlepsi fachowcy pomogą Ci w każdej pracy budowlanej – kwiaty na telefon Wrocław – najtaniej zakupisz w kwiaciarni Margarita we Wrocławiu przy ul. Orląt Lwowskich. Kiedy zdaży Ci się stłuczka lub kiedy Twój samochód odmówi Ci posłuszeństwa - znajdź najlepszą firmę holowniczą dzięki serwisowi o tematyce "pomoc drogowa". Polecamy równierz.
Wszelkie prawa zastrzeżone, © ZnanyPrawnik 2024
Dodaj do ulubionych Mapa strony Polityka prywatności Regulamin Reklama Współpraca Kontakt