PROTOKÓŁ POPRAWEK

sporządzony w Strasburgu dnia 9 września 1998 r.

do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, sporządzonej w Strasburgu dnia 5 maja 1989 r.

(Dz. U. z dnia 26 lutego 2004 r.)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 9 września 1998 r. został sporządzony w Strasburgu Protokół poprawek do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, w następującym brzmieniu:

Przekład

PROTOKÓŁ POPRAWEK

do Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej

Państwa członkowskie Rady Europy oraz inne Strony Europejskiej konwencji o telewizji ponadgranicznej, przygotowanej do podpisania w Strasburgu w dniu 5 maja 1989 r. (zwanej dalej "Konwencją"),

z zadowoleniem witając fakt, iż rozszerzanie składu członkowskiego Rady Europy od roku 1989 prowadzi do rozwoju i wdrażania na skalę ogólnoeuropejską zasad prawnych określonych w niniejszej Konwencji;

mając na uwadze zasadnicze zmiany technologiczne i ekonomiczne w dziedzinie nadawania telewizyjnego, jak i pojawienie się nowych usług komunikacyjnych w Europie od czasu przyjęcia Konwencji w roku 1989;

zważywszy, iż zmiany te stwarzają konieczność ponownego przeanalizowania ustaleń Konwencji;

pamiętając w związku z tym o przyjęciu przez Wspólnotę Europejską Dyrektywy 97/36/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 czerwca 1997 r. zmieniającej Dyrektywę Rady 89/552/EEC w sprawie koordynacji określonych przepisów prawa, ustawodawstwa lub działań administracyjnych w Państwach członkowskich w zakresie nadawania programów telewizyjnych;

zważywszy na pilną potrzebę zmiany niektórych ustaleń Konwencji w celu stworzenia spójnego podejścia do telewizji ponadgranicznej między tym narzędziem a dyrektywą, zgodnie z postanowieniami Deklaracji w Sprawie Mediów w Społeczeństwie Demokratycznym przyjętej przez Ministrów państw uczestniczących w 4. Konferencji Ministrów Europy pod nazwą Polityki wobec Środków Masowego Przekazu (Praga, 7-8 grudnia 1994) oraz politycznej Deklaracji 5. Konferencji Ministrów Europy (Saloniki, 11-12 grudnia 1997);

pragnąc dalszego rozwijania zasad określonych w Rekomendacjach Rady Europy w sprawie tworzenia strategii mających na celu walkę z uzależnieniem od palenia, alkoholu i narkotyków we współpracy z twórcami opinii i środkami przekazu, w sprawie prawa do nadawania krótkich sprawozdań z najważniejszych wydarzeń, gdzie prawa wyłączności do nadawania telewizyjnego zostały nabyte w kontekście ponadgranicznym, oraz w sprawie przedstawiania przemocy w elektronicznych środkach przekazu, które zostały przyjęte w ramach Rady Europy od czasu przyjęcia Konwencji,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Wyraz "juridiction" w artykule 8 ustęp 1 i w artykule 16 ustęp 2 litera a) w tekście francuskim zostaje zastąpiony wyrazem "compétence".

Artykuł 2

Wyraz "advertisements" w artykule 15 w ustępach 3 i 4 w tekście angielskim zostaje zastąpiony wyrazem "advertising".

Artykuł 3

Definicja "nadawcy" w artykule 2 litera c) zostaje sformułowana następująco:

"c)  "nadawca" to osoba fizyczna lub prawna, która ponosi odpowiedzialność redakcyjną za układ telewizyjnych usług programowych przeznaczonych do powszechnego odbioru i transmituje je lub zleca ich transmisję w całości i bez zmian osobom trzecim;".

Artykuł 4

Definicja "reklamy" w artykule 2 litera f) zostaje sformułowana w sposób następujący:

"f)  "reklama" to każdy publiczny przekaz nadawany za opłatą lub inną formą wynagrodzenia albo w celach autopromocji, zmierzający do promowania sprzedaży, zakupu lub wynajmu produktu lub usługi, promocji idei lub sprawy albo osiągnięcia innego efektu pożądanego przez reklamodawcę lub samego nadawcę;".

Artykuł 5

W artykule 2 dodana zostaje litera g) w następującym brzmieniu:

"g)  "telesprzedaż" oznacza bezpośrednie oferty nadawane do widowni, mające na celu dostarczenie towarów lub usług, w tym nieruchomości, praw i zobowiązań w zamian za opłatę;".

Artykuł 6

Artykuł 2 litera g) otrzymuje nową numerację - artykuł 2 litera h).

Artykuł 7

W miejsce artykułu 5 wprowadzony zostaje następujący tekst:

"Artykuł 5: Obowiązki Stron transmitujących

1.   Każda Strona transmitująca zapewni zgodność z niniejszą Konwencją wszystkich usług programowych transmitowanych przez nadawcę podlegającego jej jurysdykcji.

2.   W rozumieniu niniejszej Konwencji nadawcą podlegającym jurysdykcji Strony jest:

-   nadawca, którego uważa się za ustanowionego na terytorium tej Strony zgodnie z przepisem ustępu 3,

-   nadawca, do którego stosuje się przepis ustępu 4.

3.   W rozumieniu niniejszej Konwencji nadawcę uważa się za ustanowionego na terytorium Strony, zwanej odtąd "Stroną transmitującą", w następujących przypadkach:

a)   nadawca ma swoją siedzibę na terytorium tej Strony i decyzje dotyczące układu programowego podejmowane są na terytorium tej Strony;

b)   jeśli nadawca ma swoją siedzibę na terytorium jednej Strony, lecz decyzje dotyczące układu programowego podejmowane są na terytorium innej Strony, to uważa się go za ustanowionego na terytorium tej Strony, gdzie działa znacząca część personelu związanego z wykonywaniem telewizyjnej działalności nadawczej; jeśli znacząca część personelu związanego z wykonywaniem telewizyjnej działalności nadawczej działa na terytorium każdej z tych Stron, to nadawcę uważa się za ustanowionego na terytorium Strony, w której ma on swoją siedzibę; jeśli znacząca część personelu związanego z wykonywaniem telewizyjnej działalności nadawczej nie działa na terytorium żadnej z tych Stron, to nadawcę uważa się za ustanowionego na terytorium Strony, w której pierwotnie rozpoczął emisję sygnału zgodnie z systemem prawnym tej Strony, pod warunkiem że utrzymuje on stałe i rzeczywiste związki z gospodarką tej Strony;

c)   jeśli nadawca ma siedzibę na terytorium Strony, lecz decyzje dotyczące układu programowego podejmowane są na terytorium Państwa, które nie jest Stroną niniejszej Konwencji albo odwrotnie, to uważa się go za ustanowionego na terytorium zainteresowanej Strony, pod warunkiem że znacząca część personelu związanego z wykonywaniem telewizyjnej działalności nadawczej działa na terytorium tej Strony;

d)   jeśli, przy zastosowaniu kryteriów ustępu 3 artykułu 2 Dyrektywy 97/36/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 czerwca 1997 r. zmieniającego Dyrektywę Rady 89/552/EEC w sprawie koordynacji określonych przepisów prawa, ustawodawstwa lub działań administracyjnych w państwach członkowskich w zakresie nadawania programów telewizyjnych, nadawcę uważa się za ustanowionego w Państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej, to również w świetle niniejszej Konwencji uważa się go za ustanowionego w tym państwie.

4.   Jeżeli do nadawcy nie mają zastosowania przepisy ustępu 3, uznaje się, że podlega on jurysdykcji Strony, zwanej Stroną transmitującą, w przypadku gdy:

a)   korzysta z częstotliwości przyznanej przez tę Stronę;

b)   chociaż nie używa częstotliwości przyznanej przez Stronę, to korzysta z pojemności satelity należącego do tej Strony;

c)   chociaż nie używa ani częstotliwości przyznanej przez Stronę, ani pojemności satelity należącego do Strony, to używa stacji dosyłającej sygnał do satelity, znajdującej się na terytorium tej Strony.

5.   Jeśli niemożliwe jest ustalenie Strony transmitującej na podstawie przepisu ustępu 4, to Stały Komitet rozważy tę kwestię na podstawie przepisu artykułu 21 ustęp 1 litera a) niniejszej Konwencji, w celu ustalenia tej Strony.

6.   Niniejsza Konwencja nie ma zastosowania wobec programów telewizyjnych przeznaczonych wyłącznie do odbioru w państwach niebędących Stronami niniejszej Konwencji oraz które nie są odbierane bezpośrednio lub pośrednio przez widownię na terytorium jednej lub kilku Stron.".

Artykuł 8

Artykuł 8 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 8: Prawo do odpowiedzi

1.   Wszystkie Strony transmitujące gwarantują, że każda osoba fizyczna lub prawna, bez względu na narodowość lub miejsce zamieszkania, będzie mogła skorzystać z prawa do odpowiedzi lub innych podobnych środków prawnych lub administracyjnych w związku z programami transmitowanymi przez nadawców podlegających jurysdykcji danej Strony w rozumieniu artykułu 5. W szczególności Strony zagwarantują możliwość skutecznego korzystania z prawa do odpowiedzi, określając czas zamieszczenia odpowiedzi oraz inne warunki korzystania z tego prawa. Skuteczne korzystanie z tego prawa lub innych podobnych środków prawnych czy administracyjnych będzie gwarantowane zarówno przez koordynację czasową, jak i przez odpowiednie procedury.

2.   W tym celu nazwa usługi programowej lub nadawcy odpowiedzialnego za tę usługę programową powinna być podawana w stosowny sposób i w regularnych odstępach czasu.".

Artykuł 9

W miejsce artykułu 9 wprowadzony zostaje następujący tekst:

"Artykuł 9: Dostęp widowni do informacji

Strony zbadają i w razie konieczności podejmą środki prawne, takie jak wprowadzenie prawa do krótkich relacji z wydarzeń budzących szczególne zainteresowanie publiczne, aby zapobiec pogwałceniu prawa widowni do informacji, gdy nadawca podlegający jurysdykcji danej Strony korzysta z wyłącznych praw do transmisji lub retransmisji, w rozumieniu artykułu 3, takiego wydarzenia.

Artykuł 10

Wprowadzony zostaje nowy artykuł 9a, w następującym brzmieniu:

"Artykuł 9a: Dostęp widowni do wydarzeń o dużym znaczeniu

1.   Strony zachowują prawo do podjęcia środków mających na celu zagwarantowanie, by nadawca podlegający ich jurysdykcji nie nadawał na zasadzie wyłączności wydarzeń, które w opinii Strony mają duże znaczenie dla społeczeństwa, w taki sposób, by pozbawić zasadniczą część widowni na terytorium tej Strony możliwości obserwowania takich wydarzeń w przekazie na żywo lub z opóźnieniem w telewizji ogólnodostępnej. Jeśli to uczyni, Strona, której to dotyczy, może sporządzić listę określonych wydarzeń, które uważa za wydarzenia o dużym znaczeniu dla społeczeństwa.

2.   Strony za pomocą odpowiednich środków zagwarantują, z poszanowaniem prawnych gwarancji przyznanych przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, w uzasadnionych przypadkach także przez konstytucję danego państwa, by nadawca podlegający ich jurysdykcji nie korzystał z praw wyłączności nabytych przez niego po wejściu w życie Protokołu nowelizującego Europejską konwencję o telewizji ponadgranicznej w taki sposób, by pozbawić zasadniczą część publiczności na terytorium innej Strony możliwości obserwowania wydarzeń objętych listą sporządzoną przez tę drugą Stronę, w formie przekazu całości lub części wydarzenia na żywo, lub tam, gdzie to konieczne lub właściwe, z obiektywnych przyczyn leżących w interesie publicznym, przekazu z opóźnieniem całości lub części wydarzenia w telewizji ogólnodostępnej, zgodnie z określeniem przez drugą Stronę na mocy ustępu 1, przy spełnieniu następujących wymogów:

a)   Strona wprowadzająca środki, o których mowa w ustępie 1, sporządzi listę wydarzeń krajowych i zagranicznych, które Strona ta uważa za wydarzenia o dużym znaczeniu dla społeczeństwa;

b)   Strona uczyni to w sposób jasny i przejrzysty, w odpowiednim i właściwym czasie;

c)   Strona określi, czy te wydarzenia mają być dostępne w całości lub w części w formie przekazu na żywo lub tam, gdzie to konieczne lub właściwe, z obiektywnych przyczyn leżących w interesie publicznym, przekazu z opóźnieniem całości lub części wydarzenia;

d)   środki podjęte przez Stronę sporządzającą listę będą współmierne i możliwie szczegółowe tak, by umożliwić innym Stronom podjęcie środków, o których mowa w niniejszym ustępie;

e)   Strona sporządzająca listę poinformuje o liście i związanych z nią środkach Stały Komitet w terminie przez niego określonym;

f)   środki podjęte przez Stronę sporządzającą listę muszą być zgodne z wytycznymi Stałego Komitetu, o których mowa w ustępie 3, i muszą uzyskać akceptację Stałego Komitetu.

Środki określone na podstawie niniejszego ustępu mogą mieć zastosowanie tylko do wydarzeń ujętych przez Stały Komitet na dorocznej liście, o której mowa w ustępie 3, i do praw wyłączności nabytych po wejściu w życie niniejszego protokołu nowelizującego.

3.   Raz do roku Stały Komitet:

a)   opublikuje wspólną listę wydarzeń umieszczonych na listach krajowych oraz związanych z nimi środków, o których poinformowały Strony na podstawie ustępu 2 litera e);

b)   sporządzi wytyczne wymagające przyjęcia przez większość trzech czwartych członków, uzupełniające wymogi określone w ustępie 2 litery a) do e), w celu uniknięcia różnic między sposobem realizacji niniejszego artykułu a odpowiednimi przepisami Wspólnoty Europejskiej.".

Artykuł 11

Ustęp 1 artykułu 10 otrzymuje następujące brzmienie:

"1.  Tam, gdzie jest to możliwe, Strony transmitujące zagwarantują za pomocą odpowiednich środków, że nadawcy podlegający ich jurysdykcji przeznaczą większość czasu transmisji na dzieła europejskie, wyłączając czas przeznaczony na dzienniki, wydarzenia sportowe, teleturnieje, reklamy, usługi teletekstowe i telesprzedaż. Udział ten należy osiągać stopniowo, na podstawie odpowiednich kryteriów, uwzględniając obowiązki nadawcy wobec widzów w zakresie informacji, edukacji, kultury i rozrywki.".

Artykuł 12

Ustęp 4 artykułu 10 otrzymuje następujące brzmienie:

"4.  Strony zagwarantują, że nadawca podlegający ich jurysdykcji nie będzie nadawał dzieł kinematograficznych w okresie innym niż uzgodniony z właścicielami praw.".

Artykuł 13

Dodany zostaje artykuł 10a, w następującym brzmieniu:

"Artykuł 10a: Pluralizm środków masowego przekazu

W duchu zasad współpracy i wzajemnej pomocy leżących u podstaw tej Konwencji Strony dołożą starań, by zapobiec zagrożeniu dla pluralizmu środków masowego przekazu ze strony usług programowych transmitowanych lub retransmitowanych przez nadawcę lub inne osoby prawne lub fizyczne, podlegające ich jurysdykcji w rozumieniu artykułu 3.".

Artykuł 14

Tytuł rozdziału III otrzymuje następujące brzmienie:

"REKLAMY I TELESPRZEDAŻ".

Artykuł 15

Artykuł 11 otrzymuje następujące brzmienie:

"1.  Wszystkie reklamy i telesprzedaż powinny być rzetelne i uczciwe.

2.   Reklamy i telesprzedaż nie mogą wprowadzać w błąd ani przynosić szkody interesom konsumentów.

3.   Reklamy i telesprzedaż adresowane do dzieci lub wykorzystujące dzieci w charakterze aktorów powinny unikać wszystkiego, co mogłoby przynieść szkodę ich interesom, oraz uwzględniać szczególny charakter tej grupy widzów.

4.   Telesprzedaż nie może zachęcać małoletnich do zawierania umów sprzedaży lub wynajmu towarów i usług.

5.   Reklamodawcy nie mogą mieć wpływu redakcyjnego na treść programów.".

Artykuł 16

Artykuł 12 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 12: Czas trwania

1.   Telesprzedaż, reklama i inne przekazy reklamowe, z wyjątkiem programów telesprzedaży w rozumieniu ustępu 3, nie mogą zajmować więcej niż 20% dziennego czasu transmisji. Reklama nie może zajmować więcej niż 15% dziennego czasu transmisji.

2.   Reklama i telesprzedaż nie mogą zajmować więcej niż 20% danej godziny zegarowej.

3.   Czas trwania programów telesprzedaży w usługach programowych, które nie są wyłącznie poświęcone telesprzedaży, nie może być krótszy niż 15 minut. Maksymalna liczba tych programów w ciągu dnia nie może przekroczyć ośmiu, a w dziennym czasie transmisji nie mogą one zajmować więcej niż trzy godziny. Muszą być one wyraźnie oznaczone za pomocą środków wizualnych i dźwiękowych.

4.   W rozumieniu niniejszego artykułu z pojęcia reklamy wyłącza się:

-   ogłoszenia wytworzone przez nadawcę w związku z jego własnymi programami i inne produkty bezpośrednio związane z realizacją celów tych programów;

-   ogłoszenia w interesie publicznym i apele o charakterze dobroczynnym rozpowszechniane bezpłatnie.".

Artykuł 17

Artykuł 13 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 13: Forma i przedstawianie reklam i telesprzedaży

1.   Reklamy i telesprzedaż powinny być oznaczone w sposób niebudzący wątpliwości co do ich charakteru i wyraźnie wyodrębnione z innych części składowych usługi programowej za pomocą środków wizualnych i/lub dźwiękowych. Z zasady reklamy i telesprzedaż powinny być transmitowane w blokach.

2.   Zakazane są reklamy i telesprzedaż oddziałujące na podświadomość.

3.   Zakazane są ukryte reklama i telesprzedaż, a w szczególności demonstrowanie towarów lub usług w programach w celach reklamowych.

4.   Zakazane jest wykorzystywanie w reklamie i telesprzedaży wizerunku lub głosu osób stale występujących w programach informacyjnych czy publicystycznych.".

Artykuł 18

W miejsce artykułu 14 wprowadzony zostaje następujący zapis:

"Artykuł 14: Miejsce reklam i telesprzedaży

1.   Reklamy i telesprzedaż powinny być nadawane między programami. Pod warunkiem spełnienia wymogów zawartych w ustępach 2-5 niniejszego artykułu, reklamy i telesprzedaż mogą być nadawane także w przerwie programu pod warunkiem, że nie ucierpi na tym integralność i wartość programu oraz uprawnienia posiadaczy praw autorskich.

2.   W programach złożonych z niezależnych części, programach sportowych lub innych o podobnej strukturze, zawierających przerwy, reklamy i telesprzedaż mogą być nadawane wyłącznie pomiędzy poszczególnymi częściami lub w przerwach.

3.   Transmitowanie dzieł audiowizualnych, takich jak filmy fabularne i filmy wyprodukowane dla telewizji (z wyłączeniem serii, seriali, lekkiej rozrywki i programów dokumentalnych), trwających ponad 45 minut, może być przerwane tylko jeden raz podczas każdego pełnego okresu 45 minut. Następne przerwy dopuszcza się, jeśli dzieła takie trwają co najmniej 20 minut dłużej niż dwa lub więcej okresów pełnych 45 minut.

4.   Gdy reklamy i telesprzedaż nadawane są w trakcie programów innych niż wymienione w ustępie 2, czas pomiędzy kolejnymi przerwami na reklamy i telesprzedaż nie może być krótszy niż 20 minut.

5.   Reklam i telesprzedaży nie umieszcza się w żadnych transmisjach z uroczystości religijnych. Dzienniki i programy publicystyczne, dokumentalne i religijne oraz programy dla dzieci nie powinny być przerywane reklamami ani telesprzedażą, jeżeli ich planowany czas trwania jest krótszy niż trzydzieści minut. Jeśli ich planowany czas trwania wynosi trzydzieści minut lub dłużej, stosuje się przepisy poprzednich ustępów.".

Artykuł 19

Tytuł artykułu 15 i ustępy 1 do 2a) tego artykułu otrzymują następujące brzmienie:

"Artykuł 15: Reklama i telesprzedaż szczególnych produktów

1.   Nie zezwala się na reklamę i telesprzedaż wyrobów tytoniowych.

2.   Reklama i telesprzedaż napojów alkoholowych wszelkich rodzajów powinny być zgodne z następującymi regułami:

a)   reklama i telesprzedaż nie mogą być adresowane w szczególności do małoletnich; nikt występujący w reklamie lub telesprzedaży w związku z konsumpcją napojów alkoholowych nie powinien wyglądać na osobę małoletnią;".

Artykuł 20

W tekście francuskim w artykule 15 w ustępie 2 litery b) do e) otrzymują następujące brzmienie:

"b)  ils ne doivent pas associer la consommation de l'alcool a des performances physiques ou a la conduite automobile;

c)   ils ne doivent pas suggérer que les boissons alcoolisées sont dotées de propriétés thérapeutiques ou qu'elles ont un effet stimulant, sédatif, ou qu'elles peuvent résoudre des problemes personnels;

d)   ils ne doivent pas encourager la consommation immodérée de boissons alcoolisées ou donner une image négative de l'abstinence ou de la sobriété;

e)   ils ne doivent pas souligner indument la teneur en alcool des boissons.".

Artykuł 21

W artykule 15 dodany zostaje ustęp 5 w następującym brzmieniu:

"5.  Telesprzedaż leków i usług medycznych jest zabroniona.".

Artykuł 22

Artykuł 16 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 16: Reklamy i telesprzedaż adresowane szczególnie do jednej Strony

1.   W celu uniknięcia zakłócenia konkurencji i zagrożenia systemu telewizyjnego danej Strony, reklamy i telesprzedaż skierowane bezpośrednio i z pewną regularnością do widowni konkretnej Strony, niebędącej Stroną transmitującą, nie mogą wykraczać przeciwko przepisom o reklamie i telesprzedaży obowiązującym na terytorium tej Strony.

2.   Postanowienia poprzedniego ustępu nie mają zastosowania, gdy:

a)   wspomniane wyżej przepisy inaczej regulują reklamę i telesprzedaż transmitowane przez nadawcę podlegającego jurysdykcji danej Strony, a inaczej reklamę i telesprzedaż transmitowane przez nadawcę lub inną dowolną osobę prawną lub fizyczną podlegającą jurysdykcji innej Strony lub

b)   zainteresowane Strony zawarły dwustronne lub wielostronne porozumienie w tej sprawie.".

Artykuł 23

Ustęp 1 artykułu 18 otrzymuje następujące brzmienie:

"1.  Programów nie mogą sponsorować osoby fizyczne lub prawne, których główna działalność polega na produkcji lub sprzedaży towarów lub świadczeniu usług, których reklamowanie i telesprzedaż są zakazane na mocy artykułu 15.".

Artykuł 24

Do artykułu 18 dodany zostaje ustęp 2, w następującym brzmieniu:

"2.  Firmy, których działalność obejmuje między innymi produkcję i sprzedaż leków i usług medycznych, mogą sponsorować programy poprzez promowanie nazwy, znaku towarowego, wizerunku lub działalności firmy, z wyłączeniem jakiegokolwiek odwoływania się do leków lub konkretnej formy usług medycznych dostępnych jedynie za pośrednictwem recepty lekarskiej na terytorium Strony transmitującej.".

Artykuł 25

Ustęp 2 artykułu 18 otrzymuje nową numerację jako ustęp 3.

Artykuł 26

Dodany zostaje rozdział IVa, w następującym brzmieniu:

"ROZDZIAŁ IVa

USŁUGI PROGRAMOWE POŚWIĘCONE

WYŁĄCZNIE AUTOPROMOCJI

LUB TELESPRZEDAŻY

Artykuł 18a: Usługi programowe poświęcone wyłącznie autopromocji

1.   Przepisy niniejszej Konwencji stosuje się odpowiednio do usług programowych poświęconych wyłącznie autopromocji.

2.   Inne formy reklamowania są dozwolone w takich usługach programowych, z uwzględnieniem ograniczeń określonych w artykule 12 ustępy 1 i 2.

Artykuł 18b: Usługi programowe poświęcone wyłącznie telesprzedaży

1.   Przepisy niniejszej Konwencji stosuje się odpowiednio do usług programowych poświęconych wyłącznie telesprzedaży.

2.   Inne formy reklamowania są dozwolone w takich usługach programowych, z uwzględnieniem ograniczeń określonych w artykule 12 ustęp 1. Artykułu 12 ustęp 2 nie stosuje się.".

Artykuł 27

Ostatnie zdanie ustępu 4 w artykule 20 zostaje usunięte, zaś ustęp 7 w artykule 20 otrzymuje następujące brzmienie:

"7.  Zgodnie z ustaleniami artykułu 9a ustęp 3 litera b) oraz artykułu 23 ustęp 3 decyzje Stałego Komitetu będą podejmowane większością trzech czwartych głosów członków obecnych na posiedzeniu.".

Artykuł 28

Artykuł 21 zostaje uzupełniony w sposób następujący:

"f)  wydawać opinie w sprawie nadużycia praw w myśl artykułu 24a ustęp 2 litera c).

2.   Oprócz tego Stały Komitet:

a)   sporządzi wytyczne, o których mowa w artykule 9a ustępie 3 litera b), w celu zapobiegania różnicom między realizacją ustaleń niniejszej Konwencji dotyczącej dostępu widowni do wydarzeń o dużym znaczeniu dla społeczeństwa a odpowiednich ustaleń Wspólnoty Europejskiej;

b)   opiniuje środki podjęte przez Strony, które sporządziły listę wydarzeń krajowych i zagranicznych, które w opinii tych Stron mają duże znaczenie dla społeczeństwa zgodnie z artykułem 9a ustęp 2;

c)   raz do roku publikuje skonsolidowaną listę wydarzeń umieszczonych na listach oraz związanych z nimi środków, o których poinformowały Strony na podstawie artykułu 9a ustęp 2 litera e).".

Artykuł 29

Do artykułu 23 zostają dodane ustępy 5 i 6, w następującym brzmieniu:

"5.  Komitet Ministrów może jednak, po skonsultowaniu się ze Stałym Komitetem, zadecydować o wejściu w życie konkretnej poprawki po upływie okresu 2 lat od terminu, w którym mogła ona zostać zaakceptowana, jeśli któraś ze Stron nie poinformowała Sekretarza Generalnego Rady Europy o sprzeciwie wobec jej wejścia w życie. W przypadku zgłoszenia takiego sprzeciwu poprawka wejdzie w życie w pierwszym dniu miesiąca następującego po terminie, w którym Strona Konwencji, która zgłosiła sprzeciw, złożyła swój dokument akceptacji u Sekretarza Generalnego Rady Europy.

6.   Jeśli poprawka została przyjęta przez Komitet Ministrów, lecz nie weszła jeszcze w życie zgodnie z ustępami 4 lub 5, to Państwo lub Wspólnota Europejska nie mogą wyrazić zgody na związanie się Konwencją bez równoczesnego przyjęcia poprawki.".

Artykuł 30

Dodany zostaje artykuł 24a, w następującym brzmieniu:

"Artykuł 24a. Domniemane nadużycia praw przyznanych przez Konwencję

1.   Za nadużycie praw uznaje się sytuację, w której usługa programowa jest skierowana przez nadawcę w całości bądź głównie na terytorium innej Strony Konwencji niż ta, która sprawuje jurysdykcję nad nadawcą ("Strona odbierająca"), a nadawca wybrał siedzibę w celu uniknięcia przepisów prawa w dziedzinach objętych zakresem Konwencji, którym by podlegał, gdyby znajdował się w jurysdykcji tamtej Strony Konwencji.

2.   Gdy jedna ze Stron Konwencji uznaje, że doszło do takiego nadużycia praw, obowiązuje następująca procedura:

a)   zainteresowane Strony Konwencji dołożą starań, by osiągnąć polubowne rozwiązanie;

b)   jeżeli w ciągu trzech miesięcy nie osiągną rozwiązania, Strona odbierająca wniesie sprawę pod obrady Stałego Komitetu;

c)   po wysłuchaniu stanowisk zainteresowanych Stron Stały Komitet w ciągu 6 miesięcy od czasu wniesienia sprawy wyda opinię o tym, czy nastąpiło nadużycie praw, i poinformuje o tym zainteresowane Strony.

3.   Jeżeli Stały Komitet uznał, że doszło do nadużycia praw, Strona, w której jurysdykcji znajduje się nadawca, podejmie właściwe działania, aby usunąć to nadużycie, i poinformuje Stały Komitet o podjętych krokach.

4.   Jeżeli Strona, w której jurysdykcji znajduje się nadawca, w ciągu sześciu miesięcy nie podejmie działań określonych w ustępie 3, zainteresowane Strony podejmą arbitraż określony w artykule 26 ustęp 2 oraz w załączniku do Konwencji.

5.   Strona odbierająca nie podejmie żadnych kroków przeciwko usłudze programowej do czasu zakończenia arbitrażu.

6.   Wszelkie środki proponowane bądź podjęte na mocy niniejszego artykułu muszą być zgodne z artykułem 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.".

Artykuł 31

Artykuł 28 otrzymuje następujące brzmienie:

"Artykuł 28: Stosunek Konwencji do prawa wewnętrznego Stron

Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie zabrania Stronom stosowania przepisów surowszych lub bardziej szczegółowych niż zawarte w niniejszej Konwencji wobec usług programowych transmitowanych przez nadawcę podlegającego ich jurysdykcji w rozumieniu artykułu 5.".

Artykuł 32

Ustęp 1 w artykule 32 otrzymuje następujące brzmienie:

"1.  W czasie podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia każde Państwo może zadeklarować, iż zastrzega sobie prawo do ograniczenia retransmitowania na swym terytorium - tylko w takim zakresie, w jakim retransmitowanie to jest niezgodne z jego prawem wewnętrznym - usług programowych zawierających reklamy napojów alkoholowych, stosownie do reguł przewidzianych artykułem 15 ustęp 2 niniejszej Konwencji.

Nie przyjmuje się innych zastrzeżeń.".

Artykuł 33

W artykule 20 ustęp 2, artykule 23 ustęp 2, artykule 27 ustęp 1, artykule 29 ustępy 1 i 4, artykule 34 i w formule końcowej wyrazy "Europejska Wspólnota Gospodarcza" zostają zastąpione wyrazami "Wspólnota Europejska".

Artykuł 34

Niniejszy protokół zostanie udostępniony do akceptacji Stronom Konwencji. Nie przyjmuje się żadnych zastrzeżeń.

Artykuł 35

1. Niniejszy protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym ostatnia ze Stron Konwencji złoży swój dokument akceptacji u Sekretarza Generalnego Rady Europy.

2. Jednakże niniejszy protokół wejdzie w życie po upływie okresu dwóch lat od dnia, w którym został on udostępniony do akceptacji, jeśli żadna ze Stron Konwencji nie poinformowała Sekretarza Generalnego Rady Europy o sprzeciwie wobec jego wejścia w życie. Prawo wniesienia sprzeciwu jest zarezerwowane dla tych Państw lub Wspólnoty Europejskiej, które wyraziły swoją zgodę na podleganie zobowiązaniom Konwencji przed upłynięciem okresu trzech miesięcy od udostępnienia niniejszego protokołu do akceptacji.

3. W razie wniesienia takiego sprzeciwu protokół wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strona Konwencji, która zgłosiła sprzeciw, złożyła swój dokument akceptacji u Sekretarza Generalnego Rady Europy.

4. Strona Konwencji może w dowolnym momencie poinformować, że będzie stosować protokół na zasadach tymczasowości.

Artykuł 36

Sekretarz Generalny Rady Europy powiadomi Kraje członkowskie Rady Europy, inne Strony Konwencji oraz Wspólnotę Europejską o:

a)  złożeniu któregokolwiek dokumentu akceptacji;

b)  jakiejkolwiek deklaracji tymczasowego stosowania niniejszego protokołu zgodnej z artykułem 35 ustęp 4;

c)  dowolnej dacie wejścia w życie niniejszego protokołu zgodnie z artykułem 35 ustępy 1 do 3;

d)  jakiejkolwiek innej czynności, powiadomieniu lub komunikacie odnoszącym się do niniejszego protokołu.

Sporządzono w Strasburgu dnia 9 września 1998 r., w językach angielskim i francuskim, i udostępniono do akceptacji dnia 1 października 1998 r. Oba teksty są jednakowo autentyczne i zostaną złożone w pojedynczej kopii w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy przekaże poświadczone kopie każdemu z Krajów członkowskich Rady Europy, innym Stronom Konwencji i Wspólnocie Europejskiej.

Po zapoznaniu się z powyższym protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-   został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

-   jest on przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,

-   będzie on niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 26 marca 2001 r.