KONWENCJA

o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych oraz Protokół finansowy stanowiący jej załącznik,

sporządzone w Paryżu dnia 1 lipca 1953 r.

(Dz. U. z dnia 10 stycznia 2003 r.)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 1 lipca 1953 r. zostały sporządzone w Paryżu, a następnie poprawione Konwencja o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych oraz Protokół finansowy stanowiący jej załącznik, w następującym brzmieniu:

Przekład

Konwencja o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych wraz z załączonym do niej Protokołem finansowym, otwarta do podpisu w Paryżu w dniach od 1 lipca do 31 grudnia 1953 r., weszła w życie w dniu 29 września 1954 r.

Zarówno konwencja, jak i protokół finansowy załączony do niej, zostały następnie poprawione:

na trzydziestej szóstej sesji, odbywającej się w Genewie w dniach 13 i 14 grudnia 1967 r., Rada Organizacji zaleciła państwom członkowskim przyjęcie poprawek zawartych w dokumencie CERN/731/Rev.; poprawki te weszły w życie w dniu 17 stycznia 1971 r.;

na pierwszej sesji, odbywającej się w Genewie w dniach 7 i 8 października 1954 r., Rada Organizacji przyjęła poprawkę do protokołu finansowego zawartą w dokumencie CERN/112, która weszła w życie w dniu 8 października 1954 r.;

na czterdziestej piątej sesji, odbywającej się w Genewie w dniu 22 grudnia 1970 r., Rada Organizacji przyjęła poprawki do protokołu finansowego zawarte w dokumencie CERN/732/Rev., które weszły w życie w dniu 17 stycznia 1971 r.

Niniejsza poprawiona wersja konwencji z załączonym do niej protokołem finansowym zawiera wszystkie wyżej wymienione poprawki i jest zgodna z oryginalnym tekstem konwencji i protokołu finansowego wraz z poprawkami.

Genewa, dnia 18 stycznia 1971 r.

KONWENCJA

o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych

Państwa - strony tej konwencji,

biorąc pod uwagę Umowę, otwartą do podpisu w Genewie piętnastego lutego 1952 r., powołującą Radę Przedstawicieli Państw Europejskich dla opracowania planów dotyczących międzynarodowego laboratorium oraz dla organizacji innych form współpracy w dziedzinie badań jądrowych;

uwzględniając Umowę uzupełniającą, podpisaną w Paryżu trzynastego czerwca 1953 r., przedłużającą powyższą umowę; oraz

pragnąc, stosownie do artykułu III ustęp 2 powyższej umowy z piętnastego lutego 1952 r., uchwalić Konwencję w sprawie utworzenia Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych, włącznie z utworzeniem międzynarodowego laboratorium w celu realizacji uzgodnionego programu badań o charakterze czysto naukowym i podstawowym, z zakresu cząstek wysokich energii;

uzgodniły, co następuje:

Artykuł I

Utworzenie Organizacji

1. Niniejszym zostaje utworzona Europejska Organizacja Badań Jądrowych (zwana dalej "Organizacją").

2. Siedzibą Organizacji jest Genewa, chyba że Rada, o której mowa w artykule IV, zdecyduje większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich przenieść ją w miejsce, gdzie znajduje się inne z laboratoriów, o których mowa w artykule II ustęp 2 (a).

Artykuł II

Cele

1. Organizacja zapewni współpracę państw europejskich w dziedzinie badań jądrowych o charakterze czysto naukowym i podstawowym oraz innych badań ściśle z nimi związanych. Organizacja nie zajmuje się badaniami dla celów militarnych, a wyniki przeprowadzonych eksperymentów i prac teoretycznych są publikowane bądź w jakikolwiek inny sposób powszechnie udostępniane.

2. Organizacja, w ramach współpracy, o której mowa w ustępie 1, ogranicza swoją działalność do następujących dziedzin:

(a)  budowa i wykorzystanie jednego lub więcej międzynarodowych laboratoriów (zwanych dalej "Laboratoriami") do prowadzenia badań cząstek wysokich energii, włącznie z pracami z zakresu promieniowania kosmicznego; każde Laboratorium obejmuje:

(i)  jeden lub więcej akceleratorów cząstek;

(ii)  niezbędną aparaturę pomocniczą używaną do realizacji programów badawczych prowadzonych za pomocą urządzeń wymienionych w (i);

(iii)  budynki potrzebne do pomieszczenia urządzeń wymienionych w (i) i (ii) oraz budynki dla celów administracyjnych Organizacji oraz do innych funkcji, jakie powinna ona spełniać;

(b)  organizowanie i sponsorowanie międzynarodowej współpracy w zakresie badań jądrowych, włącznie ze współpracą poza Laboratoriami; współpraca ta może obejmować w szczególności:

(i)  prace w dziedzinie teoretycznej fizyki jądrowej;

(ii)  promocję kontaktów pomiędzy naukowcami oraz wymianę osobową, wymianę informacji oraz organizowanie specjalistycznego szkolenia dla pracowników naukowych;

(iii)  współpracę oraz konsultacje z innymi instytucjami naukowymi;

(iv)  prace w dziedzinie promieniowania kosmicznego.

3. Programami działalności Organizacji są:

(a)  program prowadzony w jej Laboratorium w Genewie, włącznie z pracami na protonowym synchrotronie dla energii powyżej 10 gigaelektronowoltów (10¹⁰ eV) oraz synchrocyklotronie dla energii sześciuset milionów elektronowoltów (6x10⁸ eV);

(b)  program budowy i uruchomienia pierścieni kumulacyjnych związanych z synchrotronem protonowym opisanym w literze (a);

(c)  program budowy i uruchomienia Laboratorium do badań na synchrotronie protonowym do energii około trzystu gigaelektronowoltów (3x10¹¹ eV);

(d)  każdy inny program zgodny z ustaleniami ustępu 2.

4. Programy wymienione w ustępie 3 (c) i (d) niniejszego artykułu wymagają zatwierdzenia przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich. Zatwierdzając program, Rada określi jego zakres, włącznie z administracyjnymi, finansowymi i innymi założeniami niezbędnymi do prawidłowego prowadzenia tego programu.

5. Jakiekolwiek zmiany w programie wymagają zatwierdzenia przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich.

6. Do czasu uruchomienia akceleratora, o którym mowa w ustępie 3 (c), w terminie określonym przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, podstawowym zadaniem Organizacji jest realizacja programu wymienionego w literze (a) tego ustępu. Od tej chwili program, o którym mowa w literze (c), stanie się również częścią programu podstawowego. Rada może wówczas, większością dwóch trzecich głosów państw członkowskich, zdecydować, że program, o którym mowa w literze (a), przestaje być częścią programu podstawowego, pod warunkiem że żadne z państw członkowskich biorących w nim udział nie wyrazi sprzeciwu.

7. Laboratoria współpracują, w możliwie najszerszym zakresie, z laboratoriami i instytutami znajdującymi się na terytoriach państw członkowskich w zakresie programów ich działania. Laboratoria starają się unikać prowadzenia tych samych prac badawczych, jakie prowadzone są w wymienionych laboratoriach lub instytucjach, o ile jest to zgodne z celami Organizacji.

Artykuł III

Warunki członkostwa

1. Państwa-Strony umowy z piętnastego lutego 1952 r., o której mowa w preambule do niniejszej konwencji, bądź które wspierały finansowo lub rzeczowo Radę utworzoną na mocy powyższej umowy oraz faktycznie uczestniczyły w jej pracach, mają prawo stać się członkami Organizacji poprzez stanie się stroną niniejszej konwencji, zgodnie z postanowieniami artykułów XV, XVI i XVII.

2. (a) Inne państwa mogą zostać przyjęte do Organizacji przez Radę, o której mowa w artykule IV, na mocy jednomyślnej decyzji wszystkich państw członkowskich.

(b) Państwo, które pragnie wstąpić do Organizacji, zgodnie z postanowieniami poprzedniej litery, powiadamia o tym Przewodniczącego Rady. Przewodniczący informuje o tej prośbie wszystkie państwa członkowskie co najmniej trzy miesiące przed posiedzeniem Rady, na którym sprawa ta będzie omawiana. Państwa, które uzyskają akceptację Rady, mogą stać się członkami Organizacji, przystępując do konwencji zgodnie z postanowieniami artykułu XVII.

3. Każde państwo członkowskie przedstawia Przewodniczącemu Rady, w formie pisemnej, te programy, w których zamierza uczestniczyć. Żadne państwo nie ma prawa stać się członkiem Organizacji lub pozostać nim, jeżeli nie uczestniczy co najmniej w jednym z programów stanowiących część programu podstawowego.

4. Rada może, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, określić minimalny początkowy okres uczestniczenia w którymkolwiek z programów, jak również limit wydatków do realizacji tego programu w tym okresie. Sprecyzowany tak okres uczestniczenia i limit wydatków mogą być zmienione przez Radę taką samą większością głosów, o ile żadne państwo członkowskie biorące udział w tym programie nie wniesie sprzeciwu. Z uwzględnieniem takiego minimalnego okresu uczestniczenia, państwo członkowskie może w każdym czasie poinformować w formie pisemnej Przewodniczącego Rady o wycofaniu się z udziału w którymkolwiek z programów. Wycofanie takie nabiera mocy z końcem roku finansowego następującego po roku, w którym przekazano informację o wycofaniu, lub z każdą późniejszą datą zaproponowaną przez państwo członkowskie.

5. W przypadku gdy program zbliża się do końca, za jego zakończenie odpowiada Rada, o ile jakakolwiek umowa zawarta w tym czasie pomiędzy państwami członkowskimi biorącymi w nim udział oraz o ile istotne postanowienia jakiejkolwiek umowy istniejącej pomiędzy Organizacją i państwami, na których terytoriach program jest prowadzony, nie stanowią inaczej. Jakiekolwiek nadwyżki zostają rozdzielone między państwa członkowskie biorące udział w programie w momencie jego zakończenia, proporcjonalnie do ich łącznych wkładów do tego programu. W przypadku deficytu zostaje on pokryty przez te same państwa członkowskie w takich proporcjach, w jakich oszacowano ich wkład w odniesieniu do danego programu w danym roku finansowym.

6. Państwa członkowskie ułatwiają wymianę osobową oraz przepływ istotnych informacji naukowo-technicznych, dla celów związanych z działalnością Organizacji, pod warunkiem że:

(a)  nie narusza to stosowania wobec kogokolwiek ustaw i regulacji państw członkowskich dotyczących wjazdu, przebywania lub wyjazdu z ich terytoriów; bądź

(b)  nie wymaga to od żadnego państwa członkowskiego przekazania jakiejkolwiek będącej w jego posiadaniu informacji lub zezwolenia na jej przekazanie, jeżeli państwo to uważa, że byłoby to sprzeczne z interesami jego bezpieczeństwa.

Artykuł IV

Organy

Organizacja składa się z Rady oraz, w przypadku każdego Laboratorium, z Dyrektora Generalnego wspomaganego przez personel.

Artykuł V

Rada

1. W skład Rady wchodzi nie więcej niż dwóch delegatów z każdego państwa członkowskiego; na posiedzeniach Rady mogą im towarzyszyć doradcy.

2. Rada, z uwzględnieniem postanowień niniejszej konwencji:

(a)  określa politykę Organizacji w kwestiach naukowych, technicznych i administracyjnych;

(b)  zatwierdza programy działalności Organizacji;

(c)  przyjmuje, większością dwóch trzecich głosów obecnych i głosujących państw członkowskich, części budżetu dotyczące różnych programów działalności oraz określa założenia finansowe Organizacji zgodnie z protokołem finansowym stanowiącym załącznik do niniejszej konwencji;

(d)  dokonuje przeglądu wydatków oraz zatwierdza i publikuje sprawdzone roczne księgi rachunkowe Organizacji;

(e)  decyduje o strukturze zatrudnienia;

(f)  publikuje sprawozdanie roczne lub inne sprawozdania;

(g)  posiada inne podobne uprawnienia oraz sprawuje inne podobne funkcje, które mogą być niezbędne dla realizacji celów niniejszej konwencji.

3. Rada spotyka się co najmniej raz w roku w wyznaczonych przez siebie miejscach.

4. Każde państwo członkowskie dysponuje w Radzie jednym głosem.

5. Decyzje Rady są podejmowane zwykłą większością głosów obecnych i głosujących państw członkowskich, o ile niniejsza konwencja nie stanowi inaczej.

6. W przypadku gdy niniejsza konwencja lub protokół finansowy będący załącznikiem do niej stanowi, że kwestia wymaga zatwierdzenia przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich oraz jeżeli kwestia ta odnosi się bezpośrednio do jakiegokolwiek programu działalności, przez większość należy rozumieć także dwie trzecie głosów wszystkich państw członkowskich uczestniczących w tym programie.

7. Żadne państwo członkowskie nie jest uprawnione do głosowania w jakiejkolwiek kwestii dotyczącej programu określonego przez Radę na mocy artykułu II, jeżeli nie uczestniczy ono w tym programie lub jeżeli kwestia ta nie dotyczy bezpośrednio któregokolwiek programu, w którym ono uczestniczy, chyba że niniejsza konwencja lub protokół finansowy będący jej załącznikiem nie stanowi, że kwestia ta wymaga zatwierdzenia przez Radę jednogłośnie lub większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich.

8. Państwo członkowskie nie jest uprawnione do głosowania w Radzie, jeżeli wysokość jego zaległej składki do Organizacji przekracza wysokość jego składek za bieżący i poprzedzający go rok finansowy. Podobnie, nie jest ono uprawnione do głosowania w Radzie w kwestii odnoszącej się do konkretnego programu działalności, jeżeli wysokość zaległej składki na ten program przekracza wysokość jego składek za bieżący i poprzedzający go rok finansowy. Rada może, mimo to, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, zezwolić takiemu państwu członkowskiemu na głosowanie, jeżeli uzna, że zaległość w płatności powstała z powodów niezależnych od tego państwa.

9. Omówienie każdej kwestii w Radzie wymaga obecności delegatów większości państw członkowskich uprawnionych do głosowania w danej kwestii i niezbędnych do uzyskania quorum.

10. Rada przyjmuje własne zasady postępowania, jeżeli są one zgodne z postanowieniami niniejszej konwencji.

11. Rada wybiera przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących, którzy pełnią swe funkcje przez okres jednego roku i mogą być ponownie wybrani najwyżej na dwie kolejne kadencje.

12. Rada powołuje Komitet Polityki Naukowej i Komitet Finansowy oraz inne podległe organy niezbędne do realizacji celów Organizacji, a w szczególności do realizacji i koordynacji jej różnych programów. O powołaniu i kompetencjach takich organów Rada decyduje większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich. Podległe organy przyjmują własne zasady postępowania, zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji i Protokołu finansowego stanowiącego jej załącznik.

13. Do czasu złożenia dokumentów ratyfikacyjnych lub przystąpienia państwa wymienione w artykule III ustęp 1 mogą być reprezentowane na posiedzeniach Rady oraz mogą brać udział w jej pracach do dnia trzydziestego pierwszego grudnia 1954 r. Prawo to nie obejmuje uprawnienia do głosowania, jeżeli dane państwo nie wniosło wkładu do Organizacji zgodnie z postanowieniami artykułu 4 ustęp 1 protokołu finansowego, stanowiącego załącznik do niniejszej konwencji.

Artykuł VI

Dyrektorzy Generalni i personel

1. (a) Rada wybiera, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich Dyrektora Generalnego każdego Laboratorium na czas określony oraz może odwołać go ze stanowiska taką samą większością głosów. Każdy Dyrektor Generalny w kierowanym przez siebie Laboratorium jest najwyższą władzą wykonawczą Organizacji oraz jej przedstawicielem prawnym. W sprawach zarządzania finansami działa on zgodnie z postanowieniami protokołu finansowego stanowiącego załącznik do niniejszej konwencji. Rada może, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, upoważnić Dyrektorów Generalnych, indywidualne lub grupowo, do występowania w imieniu Organizacji w innych sprawach. Każdy Dyrektor Generalny przedstawia Radzie roczne sprawozdanie i uczestniczy, bez prawa głosu, we wszystkich jej posiedzeniach.

(b) W momencie wejścia w życie niniejszej konwencji bądź w przypadku późniejszego wakatu Rada może odroczyć mianowanie Dyrektora Generalnego na taki okres, jaki uzna za niezbędny. Rada mianuje wtedy na jego miejsce osobę pełniącą obowiązki Dyrektora Generalnego, udzielając jej takich praw i nakładając na nią takie obowiązki, jakie uzna za stosowne.

2. Z każdym Dyrektorem Generalnym współpracuje taki personel naukowy, techniczny, administracyjny i urzędniczy, jaki Rada uzna za niezbędny i zaaprobuje.

3. Cały personel jest mianowany i zwalniany przez Radę na wniosek danego Dyrektora Generalnego. Mianowania i zwolnienia dokonywane przez Radę wymagają większości dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich. Rada może, taką samą większością głosów, przekazać prawo decydowania o mianowaniach i zwolnieniach podległym organom, powołanym na mocy artykułu V ustęp 12, oraz Dyrektorom Generalnym. Wszystkie takie decyzje o mianowaniu i zwolnieniu muszą być zgodne z Regulaminem pracowniczym przyjętym przez Radę taką samą większością głosów. Jakiekolwiek inne osoby niebędące członkami personelu, które zostały zaproszone przez Radę lub w jej imieniu do pracy w którymkolwiek z Laboratoriów, podlegają odpowiedniemu Dyrektorowi Generalnemu i mają do nich zastosowanie takie zasady ogólne, jakie zatwierdzi Rada.

4. Odpowiedzialność Dyrektorów Generalnych oraz personelu w stosunku do Organizacji ma charakter wyłącznie międzynarodowy. W czasie wypełniania swoich obowiązków nie żądają oni ani nie otrzymują instrukcji od jakiegokolwiek rządu lub jakiejkolwiek innej władzy zewnętrznej w stosunku do Organizacji. Każde państwo członkowskie szanuje międzynarodowy charakter odpowiedzialności Dyrektorów Generalnych oraz personelu i w związku z tym nie stara się wpływać na ich decyzje w czasie wypełniania przez nich ich obowiązków.

Artykuł VII

Wkłady finansowe

1. Każde państwo członkowskie partycypuje zarówno w wydatkach inwestycyjnych, jak i w bieżących kosztach operacyjnych Organizacji:

(a)  w okresie kończącym się trzydziestego pierwszego grudnia 1956 r., w wysokości określonej w protokole finansowym stanowiącym załącznik do niniejszej konwencji; a następnie,

(b)  zgodnie z wysokością stawek ustalaną co trzy lata przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich i opartą na wysokości średniego dochodu narodowego netto każdego państwa członkowskiego przy współczynniku cenowym za trzy ostatnie lata, za które dane statystyczne są dostępne, z tym że:

(i)  w odniesieniu do któregokolwiek programu działalności Rada może określić, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, maksymalną wysokość procentową udziału, jaką każde państwo członkowskie może być zobowiązane zapłacić z ogólnej sumy wkładów oszacowanej przez Radę jako roczny koszt tego programu; po ustaleniu takiego maksymalnego procentowego udziału Rada może, taką samą większością głosów, zmienić jego wysokość, pod warunkiem że żadne państwo członkowskie biorące udział w tym programie nie wniesie sprzeciwu;

(ii)  Rada może większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich podjąć decyzję o wzięciu pod uwagę pewnych szczególnych okoliczności dotyczących państwa członkowskiego oraz odpowiednio ustalić wysokość jego składki; dla zastosowania tego postanowienia jako szczególną okoliczność uznaje się w szczególności sytuację, gdy dochód narodowy państwa członkowskiego "per capita" jest niższy od kwoty określonej przez Radę taką samą większością głosów.

2. W przypadku gdy udział Organizacji w projektach krajowych i międzynarodowych stanowi program działalności Organizacji, warunki określone w ustępie 1 stosuje się, o ile Rada, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, nie postanowi inaczej.

3. Wkłady, które powinny być płacone przez państwo członkowskie zgodnie z ustępem 1, są obliczane i stosowane jedynie w odniesieniu do programów, w których ono uczestniczy.

4. (a) Rada wymaga od państw, które stają się stronami niniejszej konwencji po dniu trzydziestym pierwszym grudnia 1954 r., wniesienia, obok wkładu na przyszłe wydatki inwestycyjne i bieżące koszty operacyjne, specjalnej składki przeznaczonej na pokrycie wydatków inwestycyjnych Organizacji już poniesionych w związku z programami, w których one uczestniczą. Rada wymaga podobnej składki od państw członkowskich w odniesieniu do jakiegokolwiek programu, w którym zaczęły uczestniczyć po jego rozpoczęciu. Wysokość tej specjalnej składki jest ustalana przez Radę większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich.

(b) Wszystkie składki wniesione zgodnie z postanowieniami litery (a) powodują zmniejszenie wysokości składek innych państw członkowskich w odniesieniu do odpowiednich programów.

5. Składki należne na mocy postanowień niniejszego artykułu są wnoszone zgodnie z protokołem finansowym stanowiącym załącznik do niniejszej konwencji.

6. Dyrektor Generalny, w ramach uprawnień przyznanych mu na mocy artykułu VI ustęp 1(a) oraz zgodnie z wszelkimi instrukcjami wydanymi przez Radę, może przyjmować darowizny i zapisy na rzecz Organizacji, o ile nie są one obwarowane żadnymi warunkami niezgodnymi z celami Organizacji.

Artykuł VIII

Współpraca z UNESCO oraz z innymi organizacjami

Organizacja współpracuje z Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury. Może ona również, na mocy decyzji Rady przyjętej większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, współpracować z innymi organizacjami i instytucjami.

Artykuł IX

Status prawny

Organizacja posiada osobowość prawną na terytoriach metropolitarnych wszystkich państw członkowskich. Organizacja i przedstawiciele państw członkowskich w Radzie, członkowie wszelkich podległych organów powołanych na mocy artykułu V ustęp 12, Dyrektorzy Generalni i członkowie personelu Organizacji mają przyznane, na metropolitarnych terytoriach państw członkowskich, na mocy porozumień zawartych pomiędzy Organizacją i każdym właściwym państwem członkowskim, takie przywileje i immunitety, o ile w ogóle mają być przyznane, jakie strony uznają za niezbędne do wypełniania funkcji Organizacji. Porozumienia zawarte pomiędzy Organizacją i państwami członkowskimi na terytoriach, na których znajdują się Laboratoria Organizacji, zawierają, obok postanowień dotyczących przywilejów i immunitetów, postanowienia regulujące szczególne stosunki pomiędzy Organizacją i tymi państwami członkowskimi.

Artykuł X

Poprawki

1. Rada może zalecić państwom członkowskim wprowadzenie poprawek do niniejszej konwencji. Państwo członkowskie, które pragnie zaproponować poprawkę, powiadamia o tym Przewodniczącego Rady. Przewodniczący informuje wszystkie państwa członkowskie o każdej proponowanej poprawce przynajmniej na trzy miesiące przed terminem omawiania jej przez Radę.

2. Jakakolwiek poprawka do niniejszej konwencji zalecona przez Radę wymaga przyjęcia w formie pisemnej przez wszystkie państwa członkowskie. Wejdzie ona w życie trzydzieści dni po otrzymaniu przez Przewodniczącego notyfikacji przyjęcia od wszystkich państw członkowskich. Przewodniczący informuje wszystkie państwa członkowskie i Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury o dacie wejścia w życie danej poprawki.

3. Rada może wprowadzić poprawkę do protokołu finansowego stanowiącego załącznik do niniejszej konwencji większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, o ile taka poprawka nie jest sprzeczna z konwencją. Każda taka poprawka wejdzie w życie z dniem wskazanym przez Radę taką samą większością głosów. Przewodniczący Rady informuje wszystkie państwa członkowskie i Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury o każdej takiej poprawce i o dacie jej wejścia w życie.

Artykuł XI

Spory

Jakiekolwiek spory pomiędzy dwoma lub więcej państwami członkowskimi dotyczące interpretacji bądź stosowania niniejszej konwencji, nierozstrzygnięte w ramach dobrych usług Rady, są przedkładane Międzynarodowemu Trybunałowi Sprawiedliwości, o ile zainteresowane państwa członkowskie nie zgodzą się na inny sposób rozstrzygnięcia.

Artykuł XII

Wystąpienie

Po upływie pierwszych siedmiu lat obowiązywania niniejszej konwencji państwo członkowskie może, zgodnie z postanowieniami artykułu III ustęp 4, powiadomić w formie pisemnej Przewodniczącego Rady o wystąpieniu z Organizacji i wystąpienie takie nabiera mocy z końcem roku finansowego następującego po roku, w którym powiadomienie zostało przekazane, lub w terminie późniejszym zaproponowanym przez państwo członkowskie.

Artykuł XIII

Niewywiązywanie się z zobowiązań

Jeżeli państwo członkowskie nie wywiązuje się z zobowiązań wynikających z niniejszej konwencji, przestaje ono być członkiem Organizacji na mocy decyzji Rady, powziętej większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich.

Artykuł XIV

Rozwiązanie

Organizacja ulegnie rozwiązaniu w każdym przypadku, gdy będzie liczyła mniej niż pięć państw członkowskich. Może ona być rozwiązana w każdej chwili w drodze porozumienia pomiędzy państwami członkowskimi. O ile jakiekolwiek porozumienie zawarte pomiędzy państwami członkowskimi w momencie rozwiązania Organizacji nie stanowi inaczej, państwo, na którego terytorium w tym momencie znajduje się siedziba Organizacji, jest odpowiedzialne za jej likwidację, a nadwyżka funduszy jest rozdzielona pomiędzy te państwa, które w momencie likwidacji są jej członkami, proporcjonalnie do wkładów faktycznie wniesionych przez nie od momentu, kiedy stały się stronami niniejszej konwencji. W przypadku deficytu będzie on pokryty przez aktualne państwa członkowskie w takich samych proporcjach, w jakich oszacowano ich składki na bieżący rok finansowy.

Artykuł XV

Podpisanie

Niniejsza konwencja i protokół finansowy, który stanowi jej integralną część, są otwarte do podpisu przez każde państwo, spełniające warunki określone w artykule III ustęp 1, do dnia trzydziestego pierwszego grudnia 1953 r.

Artykuł XVI

Ratyfikacja

1. Niniejsza konwencja i protokół finansowy stanowiący jej załącznik podlegają ratyfikacji.

2. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną zdeponowane u Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury.

Artykuł XVII

Przystąpienie

1. Każde państwo niebędące sygnatariuszem niniejszej konwencji, które spełnia warunki określone w artykule III ustęp 1 lub 2, może przystąpić do konwencji i protokołu finansowego począwszy od 1 stycznia 1954 r.

2. Dokumenty przystąpienia zostaną zdeponowane u Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury.

Artykuł XVIII

Wejście w życie

1. Niniejsza konwencja i protokół finansowy stanowiący jej załącznik wchodzą w życie w momencie, gdy ratyfikuje je lub przystąpi do nich siedem państw, pod warunkiem że:

(a)  całkowity procent ich wkładów w wysokości określonej w załączniku do protokołu finansowego wyniesie nie mniej niż siedemdziesiąt pięć procent, oraz

(b)  Szwajcaria, na której terytorium ma się znajdować siedziba Organizacji, znajduje się wśród tych siedmiu państw.

2. Niniejsza konwencja i protokół finansowy stanowiący jej załącznik wejdą w życie dla każdego innego sygnatariusza lub państwa przystępującego z chwilą złożenia przez nie dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia, zależnie od wymagań.

Artykuł XIX

Notyfikacje

1. Dyrektor Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury powiadamia wszystkich sygnatariuszy i państwa przystępujące, jak również wszystkie inne państwa, które brały udział w konferencji dotyczącej prac organizacyjnych w sprawie utworzenia Europejskiego Laboratorium Badań Jądrowych, odbywającej się w Paryżu w grudniu 1951 r. oraz w Genewie w lutym 1952 r., o zdeponowaniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia oraz o wejściu w życie niniejszej konwencji.

2. Przewodniczący Rady powiadamia wszystkie państwa członkowskie oraz Dyrektora Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury o każdym przypadku wystąpienia lub wygaśnięcia członkostwa.

Artykuł XX

Rejestracja

Dyrektor Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury dokonuje rejestracji niniejszej konwencji w momencie jej wejścia w życie u Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych.

Na dowód czego, niżej podpisani przedstawiciele, należycie do tego upoważnieni przez ich Rządy, podpisali niniejszą konwencję.

Sporządzono w Paryżu dnia pierwszego lipca 1953 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym obydwa teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostaje zdeponowany w archiwach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury. Dyrektor Generalny tej Organizacji przekaże poświadczoną kopię wszystkim sygnatariuszom i państwom przystępującym oraz wszystkim innym państwom, które brały udział w Konferencji dotyczącej prac organizacyjnych w sprawie utworzenia Europejskiego Laboratorium Badań Jądrowych.

Protokół finansowy stanowiący załącznik do Konwencji o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych

Państwa-Strony Konwencji o utworzeniu Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (zwanej dalej "Konwencją"),

pragnąc zapewnić właściwe zarządzanie finansami wymienionej Organizacji,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Budżet

(1)  Rok finansowy Organizacji trwa od pierwszego stycznia do trzydziestego pierwszego grudnia.

(2)  Każdy Dyrektor Generalny, nie później niż do pierwszego września każdego roku, przedkłada Radzie do rozpatrzenia i zatwierdzenia szczegółowe preliminarze budżetowe na następny rok finansowy.

(3)  Preliminarze budżetowe zostają podzielone na główne rubryki. Jedynie Komitet Finansowy, o którym mowa w artykule 3, może zezwolić na transfery w ramach budżetu. Szczegółową formę preliminarza określa Komitet Finansowy po zasięgnięciu opinii Dyrektorów Generalnych.

Artykuł 2

Budżet uzupełniający

Rada może zażądać od Dyrektora Generalnego przedstawienia uzupełniającego bądź poprawionego preliminarza budżetowego, jeżeli wymagają tego okoliczności. Żadnych propozycji dodatkowych wydatków nie uważa się za zatwierdzone przez Radę, dopóki Rada nie zatwierdzi preliminarza dodatkowych wydatków przedstawionego przez właściwego Dyrektora Generalnego.

Artykuł 3

Komitet Finansowy

(1)  Komitet Finansowy ustanowiony na mocy artykułu V ustęp 12 konwencji składa się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich.

(2)  Komitet Finansowy podejmuje decyzje w oparciu o zasady głosowania i ustalania kworum przewidziane dla Rady w artykule V konwencji.

(3)  Komitet bada preliminarze budżetowe Dyrektorów Generalnych, które następnie są przekazywane Radzie wraz z raportem Komitetu.

Artykuł 4

Wkłady

(1)  Za okres kończący się trzydziestego pierwszego grudnia 1954 r. Rada przygotuje prowizorium budżetowe w oparciu o wkłady ustalone w ustępie (1) załącznika do niniejszego protokołu.

(2)  Zatwierdzone wydatki budżetowe na lata finansowe 1955 i 1956 zostają pokryte z wkładów państw członkowskich, skalkulowanych w takim samym stosunku jak skale procentowe określone w ustępie (2) załącznika do niniejszego protokołu, co należy rozumieć w taki sposób, że postanowienia zawarte w artykule VII ustęp 1(b) (i) i (ii) konwencji mają zastosowanie.

(3)  Zgodnie z artykułem VII konwencji, od pierwszego stycznia 1957 r. zatwierdzone wydatki budżetowe zostają pokryte z wkładów państw członkowskich.

(4)  W przypadku gdy jakiekolwiek państwo w chwili stania się członkiem bądź później po raz pierwszy uczestniczy w programie działalności, wkłady innych państw członkowskich zostają ponownie oszacowane, a nowa stawka obowiązuje od początku bieżącego roku finansowego. Zwrotów dokonuje się, jeśli jest to niezbędne dla zapewnienia, aby zapłacone wkłady przez wszystkie państwa członkowskie za ten rok odpowiadały nowej stawce.

(5)  (a)  Komitet Finansowy w porozumieniu z Dyrektorem Generalnym określa warunki płatności wkładów zgodnie z właściwymi zasadami finansowania Organizacji.

(b)  Każdy Dyrektor Generalny powiadamia następne państwa członkowskie o wysokości ich wkładów i o terminie ich płatności.

Artykuł 5

Waluta wkładów

(1)  Budżet Organizacji jest wyrażony w walucie państwa, na którego terytorium znajduje się siedziba Organizacji.

(2)  Rada, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, określa zasady płatności oraz walutę bądź waluty, w jakich wkłady państw członkowskich są uiszczane.

Artykuł 6

Roboczy fundusz kapitałowy

Rada może utworzyć robocze fundusze kapitałowe.

Artykuł 7

Zasady finansowe

Po konsultacji z Komitetem Finansowym Rada, większością dwóch trzecich głosów wszystkich państw członkowskich, przyjmuje zasady zarządzania finansami Organizacji, które stanową Zasady finansowe.

Artykuł 8

Księgi rachunkowe i kontrola rachunków

(1)  Każdy Dyrektor Generalny prowadzi dokładne księgi rachunkowe wszystkich przychodów i rozchodów.

(2)  Rada mianuje rewidentów księgowych, którzy pełnią swoje obowiązki początkowo przez okres trzech lat i mogą być wybrani ponownie. Rewidenci badają księgi rachunkowe Organizacji, w szczególności w celu poświadczenia zgodności wydatków w ramach limitów określonych przez Zasady finansowe, z postanowieniami zawartymi w budżecie oraz pełnią inne funkcje określone przez Zasady finansowe.

(3)  Każdy Dyrektor Generalny udziela rewidentom wszelkich informacji i niezbędnej pomocy do prawidłowego wypełniania przez nich obowiązków.

Na dowód czego niżej podpisani przedstawiciele, należycie do tego upoważnienie przez ich Rządy, podpisali niniejszy protokół.

Sporządzono w Paryżu dnia pierwszego lipca 1953 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym każdy jest jednakowo autentyczny, w jednym egzemplarzu, który zostanie zdeponowany w archiwach Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury. Dyrektor Generalny tej Organizacji przekaże poświadczoną kopię wszystkim sygnatariuszom i państwom przystępującym oraz wszystkim innym państwom, które brały udział w Konferencji dotyczącej prac organizacyjnych w sprawie utworzenia Europejskiego Laboratorium Badań Jądrowych.

Załącznik

(1)  Wkłady za okres kończący się dnia 31 grudnia 1954 r.

(a)  Państwa, będące stronami konwencji od dnia jej wejścia w życie, oraz inne państwa, które mogą stać się członkami Organizacji w okresie do dnia 31 grudnia 1954 r., wspólnie pokryją całość wymaganej sumy określonej w prowizorium budżetowym, przygotowanym przez Radę zgodnie z artykułem 4 ustęp (1).

(b)  Wkłady państw, które są członkami Organizacji w chwili przygotowywania przez Radę prowizorium budżetowego, są tymczasowo oszacowane według podstawy określonej w artykule 4 ustęp (2), z uwzględnieniem zastrzeżeń wymienionych w artykule VII ustęp (1)(b) (i) oraz (ii), z tym że w zastrzeżeniu (i) trzydzieści procent zostaje zastąpione przez dwadzieścia pięć procent.*

(c)  Wkłady państw, które stają się członkami Organizacji w okresie pomiędzy uchwaleniem po raz pierwszy prowizorium budżetowego a dniem 31 grudnia 1954 r., są tymczasowo oszacowane w taki sposób, że odpowiednie proporcje pomiędzy tymczasowymi wkładami wszystkich państw członkowskich są takie same jak pomiędzy skalami procentowymi wymienionymi w ustępie (2). Wkłady te są następnie, zgodnie z literą (d), wykorzystane do zwrotu następnej części wkładów tymczasowych uprzednio wpłaconych przez inne państwa członkowskie bądź utworzą dodatkową rezerwę budżetową zatwierdzoną przez Radę w tym okresie.

(d)  Końcowe wkłady za okres kończący się w dniu 31 grudnia 1954 r., należne od wszystkich państw, które są członkami Organizacji w tym czasie, są oszacowane z mocą wsteczną po tym dniu na podstawie całkowitego budżetu za wymieniony okres w taki sposób, że są one takie, jakie byłyby, gdyby wszystkie państwa stały się stronami konwencji z dniem jej wejścia w życie. Jakiekolwiek sumy wpłacone przez państwo członkowskie ponad wysokość jego wkładu oszacowane z mocą wsteczną są zaliczone na poczet kredytu danego państwa członkowskiego.

(e)  Jeżeli wszystkie państwa wyszczególnione w tabeli określonej w ustępie (2) stały się członkami Organizacji przed dniem 31 grudnia 1954 r., ich procentowy udział we wkładzie do całkowitego budżetu za ten okres jest taki jak w tabeli.

(2)  Tabela stanowiąca podstawę oszacowania wkładów za okres do dnia 31 grudnia 1956 r.

 

Państwo	procent
Belgia	4.88
Dania	2.48
Francja	23.84
Republika Federalna Niemiec	17.70
Grecja	0.97
Włochy	10.20
Niderlandy	3.68
Norwegia	1.79
Szwecja	4.98
Szwajcaria	3.71
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej	23.84
Jugosławia	1.93
Razem	100.00

 

* To postanowienie odnosi się do oryginalnego tekstu artykułu VII ustęp 1(b) (i) konwencji, które brzmi następująco: "Żadne państwo członkowskie, w odniesieniu do programu podstawowego, nie jest zobowiązane do płacenia wkładu wyższego niż dwadzieścia pięć procent całkowitej sumy wkładów, oszacowanych przez Radę jako koszt tego programu."

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją oraz protokołem finansowym, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-   zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

-   Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do powyższej konwencji i protokołu finansowego,

-   będą one niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 13 maja 1991 r.