Dziennik Ustaw 2002 Nr 194 poz. 1629 - Umowa europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Genewa.1957.09.30


OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 24 września 2002 r.

w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B do Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.

(Dz. U. z dnia 23 listopada 2002 r.)


Podaje się do wiadomości, że zgodnie z art. 14 Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., weszły w życie dnia 1 lipca 2001 r. zmiany do załączników A i B do powyższej umowy.
Jednolity tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający zmiany znowelizowanych załączników A i B stanowiących integralną część umowy, ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego.

(Załącznik do oświadczenia rządowego stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru)

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK

UMOWA EUROPEJSKA DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 r.

uwzględniająca zmiany do załączników A i B

SPIS TREŚCI
TOM I

Umowa europejska dotycząca międzynarodowego transportu drogowego towarów niebezpiecznych

Protokół podpisania

Załącznik A    Przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Część 1        Przepisy ogólne
Dział 1.1      Zakres i stosowanie
1.1.1   Struktura
1.1.2   Zakres
1.1.3   Wyłączenia
1.1.4   Stosowanie innych przepisów
Dział 1.2      Definicje i jednostki miar
1.2.1   Definicje
1.2.2   Jednostki miar
Dział 1.3      Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych
1.3.1   Zakres i stosowanie
1.3.2   Charakter szkolenia
1.3.3   Dokumentacja
Dział 1.4      Obowiązki uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa
1.4.1   Ogólne środki bezpieczeństwa
1.4.2   Obowiązki głównych uczestników przewozu
1.4.3   Obowiązki innych uczestników przewozu
Dział 1.5      Odstępstwa
1.5.1   Odstępstwa czasowe
1.5.2   (Zarezerwowany)
Dział 1.6      Przepisy przejściowe
1.6.1   Przepisy ogólne
1.6.2   Naczynia do gazów klasy 2
1.6.3   Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie
1.6.4   Kontenery-cysterny i MEGC
1.6.5   Pojazdy
1.6.6   Klasa 7
Dział 1.7      Wymagania ogólne dotyczące klasy 7
1.7.1   Przepisy ogólne
1.7.2   Program ochrony przed promieniowaniem
1.7.3   Zapewnienie jakości
1.7.4   Warunki specjalne
1.7.5   Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach
Dział 1.8      Kontrola oraz inne środki wspomagające, stosowane w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa
1.8.1   Kontrola administracyjna towarów niebezpiecznych
1.8.2   Współdziałanie administracji
1.8.3   Doradca do spraw bezpieczeństwa
1.8.4   Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych
1.8.5   Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych
Dział 1.9      Ograniczenia w transporcie wprowadzane przez właściwe władze
Część 2        Klasyfikacja
Dział 2.1      Przepisy ogólne
2.1.1   Wstęp
2.1.2   Zasady klasyfikacji
2.1.3   Klasyfikacja materiałów, włącznie z roztworami i mieszaninami (takimi jak preparaty i odpady), nie wymienionych z nazwy
2.1.4   Klasyfikacja próbek
Dział 2.2      Przepisy szczególne dotyczące różnych klas
2.2.1   Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe
2.2.2   Klasa 2 Gazy
2.2.3   Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
2.2.41  Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.42  Klasa 4.2 Materiały samozapalne
2.2.43  Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
2.2.51  Klasa 5.l Materiały utleniające
2.2.52  Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne
2.2.61  Klasa 6.1 Materiały trujące
2.2.62  Klasa 6.2 Materiały zakaźne
2.2.7   Klasa 7 Materiały promieniotwórcze
2.2.8   Klasa 8 Materiały żrące
2.2.9   Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
Dział 2.3      Metody badań
2.3.0   Przepisy ogólne
2.3.1   Badanie na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących typu A
2.3.2   Badania dotyczące mieszanin znitrowanej celulozy klasy 4.1
2.3.3   Badania dotyczące materiałów ciekłych zapalnych klas 3, 6.1 i 8
2.3.4   Badanie dla oznaczenia podatności na płynięcie
2.3.5   Badania dla oznaczenia ekotoksyczności, zalegania i bioakumulacji materiałów w środowisku wodnym dla zaliczenia ich do klasy 9
Część 3        Wykaz towarów niebezpiecznych, przepisy szczególne oraz wyłączenia dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
Dział 3.1      Przepisy ogólne
3.1.1   Wstęp
3.1.2   Prawidłowa nazwa przewozowa
Dział 3.2      Wykaz towarów niebezpiecznych
3.2.1   Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych

SPIS TREŚCI
TOM II

Załącznik A    Przepisy ogólne i przepisy dotyczące materiałów i przedmiotów niebezpiecznych
Część 3 (cd.)  Wykaz towarów niebezpiecznych, przepisy szczególne oraz wyłączenia dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
Dział 3.3    Przepisy szczególne dotyczące niektórych materiałów lub przedmiotów
Dział 3.4    Wyłączenia dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
Część 4        Przepisy dotyczące stosowania opakowań i cystern
Dział 4.1    Stosowanie opakowań, w tym dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz dużych opakowań
Dział 4.2    Stosowanie cystern przenośnych
Dział 4.3    Stosowanie cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, cystern typu nadwozie wymienne i kontenerów-cystern ze zbiornikami metalowymi oraz pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC)
Dział 4.4    Stosowanie cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem
Dział 4.5    Stosowanie cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo
Część 5        Procedury nadawcze
Dział 5.1    Stosowanie i przepisy ogólne
Dział 5.2    Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Dział 5.3    Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych i pojazdach
Dział 5.4    Dokumentacja
Dział 5.5    Przepisy szczególne
Część 6        Wymagania dotyczące konstrukcji i badań opakowań, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), dużych opakowań i cystern
Dział 6.1    Wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań
Dział 6.2    Wymagania dotyczące konstrukcji i badania naczyń do gazów, pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz
Dział 6.3    Wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań do materiałów klasy 6.2
Dział 6.4    Wymagania dotyczące konstrukcji, badań i zatwierdzania sztuk przesyłki i materiałów klasy 7
Dział 6.5    Wymagania dotyczące budowy oraz badań dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL)
Dział 6.6    Wymagania dotyczące konstrukcji i badań dużych opakowań
Dział 6.7    Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badania i prób cystern przenośnych
Dział 6.8    Wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzania typu, badań i znakowania cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, z metalowymi zbiornikami oraz pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC)
Dział 6.9    Wymagania dotyczące projektowania, konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzania typu, badań i znakowania cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne wykonanych z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem
Dział 6.10   Wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzania typu, badania i znakowania cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo
Część 7        Przepisy dotyczące warunków przewozu, załadunku, rozładunku oraz manipulowania ładunkiem
Dział 7.1    Przepisy ogólne
Dział 7.2    Przepisy dotyczące przewozu w sztukach przesyłki
Dział 7.3    Przepisy dotyczące przewozu luzem
Dział 7.4    Przepisy dotyczące przewozu w cysternach
Dział 7.5    Przepisy dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem
Załącznik B    Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych
Część 8        Wymagania dotyczące załogi pojazdu, wyposażenia, postępowania i dokumentacji
Dział 8.1    Ogólne wymagania dotyczące jednostek transportowych oraz przewożonego wyposażenia
Dział 8.2    Wymagania dotyczące szkolenia załogi pojazdu
Dział 8.3    Inne wymagania, które powinny być spełnione przez załogę pojazdu
Dział 8.4    Wymagania dotyczące nadzorowania pojazdów
Dział 8.5    Wymagania dodatkowe dotyczące niektórych klas lub materiałów
Część 9        Wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów
Dział 9.1    Ogólne wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów
Dział 9.2    Wymagania dotyczące konstrukcji pojazdów podstawowych
Dział 9.3    Wymagania dodatkowe dotyczące kompletnych lub skompletowanych pojazdów EX/II lub EX/III
Dział 9.4    Wymagania dodatkowe dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów kompletnych lub skompletowanych przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w sztukach przesyłki (innych niż pojazdy EX/II i EX/III)
Dział 9.5    Wymagania dodatkowe dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów kompletnych lub skompletowanych przeznaczonych do przewozu stałych materiałów niebezpiecznych luzem
Dział 9.6    Wymagania dodatkowe dotyczące pojazdów kompletnych lub skompletowanych, przeznaczonych do przewozu w temperaturze kontrolowanej materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2
Dział 9.7    Wymagania dodatkowe dotyczące pojazdów-cystern (cystern stałych), pojazdów-baterii i kompletnych lub skompletowanych pojazdów używanych do przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC o pojemności powyżej 3 m3 (pojazdy FL, OX i AT)

UMOWA EUROPEJSKA
DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)
Umawiające się Strony, dążąc do wzmożenia bezpieczeństwa międzynarodowych przewozów drogowych, uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

W rozumieniu niniejszej Umowy:
(a)  określenie "pojazd" oznacza pojazdy samochodowe, pojazdy członowe, przyczepy i naczepy - stosownie do definicji zawartych w artykule 4 Konwencji o ruchu drogowym z dnia 19 września 1949 roku, z wyjątkiem pojazdów należących do sił zbrojnych Umawiającej się Strony lub im podlegających;
(b)  określenie "towary niebezpieczne" oznacza takie materiały i przedmioty, których międzynarodowy przewóz drogowy jest zabroniony lub dozwolony pod pewnymi warunkami ustalonymi w załącznikach A i B;
(c)  określenie "międzynarodowy przewóz" oznacza każdą działalność przewozową wykonywaną na terytorium co najmniej dwu Umawiających się Stron przez pojazdy określone pod literą (a).

Artykuł 2

1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 3, towary niebezpieczne wyłączone z przewozu na podstawie załącznika A nie mogą być przyjęte do przewozu międzynarodowego.
2. Przewozy międzynarodowe innych towarów niebezpiecznych są dozwolone, jeżeli spełnione są:
(a)  warunki ustalone w załączniku A dla wymienionych w nim towarów, w szczególności w odniesieniu do ich opakowania i oznakowania, oraz
(b)  warunki ustalone w załączniku B, w szczególności w odniesieniu do konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji pojazdu służącego do przewozu towarów wymienionych w tym załączniku z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 2.

Artykuł 3

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej część integralną.

Artykuł 4

1. Każda Umawiająca się Strona zachowuje prawo regulowania lub wprowadzania zakazu wwozu towarów niebezpiecznych na jej terytorium z innych przyczyn niż bezpieczeństwo w czasie przewozu.
2. Pojazdy wykonujące przewozy na terytorium Umawiającej się Strony w czasie wejścia w życie niniejszej Umowy lub włączone do wykonywania tych przewozów na takim terytorium w ciągu dwu miesięcy po jej wejściu w życie są dopuszczone do wykonywania międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych w okresie trzech lat od takiego wejścia w życie, nawet jeżeli konstrukcja i wyposażenie tych pojazdów nie odpowiadają całkowicie warunkom ustalonym w załączniku B odnoszącym się do takiego przewozu. Jednakże pod specjalnymi warunkami, ustalonymi w załączniku B, okres ten może być skrócony.
3. Umawiające się Strony zachowują prawo ustalania, w drodze specjalnych umów dwustronnych lub wielostronnych, że niektóre towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są całkowicie wyłączone z międzynarodowych przewozów, pod pewnymi warunkami mogą być przyjęte do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach, albo, że towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są przyjmowane do międzynarodowego przewozu tylko na specjalnych warunkach, mogą być dopuszczone do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach pod warunkami mniej rygorystycznymi niż warunki ustalone w załącznikach do niniejszej Umowy. Specjalne umowy dwustronne lub wielostronne wymienione w niniejszym ustępie będą przekazywane do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże je Umawiającym się Stronom nie będącym sygnatariuszami wymienionych umów.

Artykuł 5

Przewozy, do których ma zastosowanie niniejsza Umowa, podlegają krajowym lub międzynarodowym przepisom dotyczącym w ogóle ruchu drogowego, międzynarodowego przewozu drogowego i handlu międzynarodowego.

Artykuł 6

1. Państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz państwa przyjęte do tej Komisji z głosem doradczym, zgodnie z ustępem 8 Aktu określającego jej kompetencje, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy:
(a)  przez podpisanie jej,
(b)  przez ratyfikację jej po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji,
(c)  przez przystąpienie do niej.
2. Państwa, które mogą uczestniczyć w niektórych pracach Europejskiej Komisji Gospodarczej, zgodnie z ustępem 11 Aktu określającego kompetencje tej Komisji, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy przez przystąpienie do niej po jej wejściu w życie.
3. Niniejsza Umowa pozostanie otwarta do podpisania do dnia 15 grudnia 1957 roku. Po upływie tego terminu pozostanie ona otwarta do przystąpienia.
4. Ratyfikacja lub przystąpienie nabierze mocy po złożeniu odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 7

1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia, w którym liczba państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, które podpisały ją bez zastrzeżenia ratyfikacji albo złożyły dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia, wyniesie pięć. Jednakże załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane dopiero po upływie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie samej Umowy.
2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje niniejszą Umowę lub przystąpi do niniejszej Umowy po podpisaniu jej bez zastrzeżenia ratyfikacji albo po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia przez pięć państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia przez wymienione państwo, a załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane albo od tego samego dnia, jeżeli weszły one już w życie w tym dniu, albo, jeżeli nie weszły w życie w tym dniu, od dnia, w którym będą one stosowane zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 8

1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie dwunastu miesięcy od dnia otrzymania przez Sekretarza Generalnego notyfikacji o wypowiedzeniu.

Artykuł 9

1. Niniejsza Umowa utraci swą moc, jeżeli po jej wejściu w życie liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza niż pięć w ciągu dwunastu kolejnych miesięcy.
2. W razie zawarcia światowej umowy regulującej przewóz towarów niebezpiecznych, każde postanowienie niniejszej Umowy sprzeczne z jakimkolwiek postanowieniem wymienionej światowej umowy automatycznie przestanie być stosowane w stosunkach między Stronami niniejszej Umowy, które staną się Stronami tej światowej umowy oraz będzie automatycznie zastąpione przez odpowiednie postanowienia wymienionej światowej umowy, począwszy od daty wejścia jej w życie.

Artykuł 10

1. Każde państwo w czasie podpisania niniejszej Umowy bez zastrzeżenia ratyfikacji albo składania dokumentu ratyfikacyjnego, lub dokumentu przystąpienia, albo w każdym późniejszym czasie może oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa będzie stosowana na wszystkich terytoriach lub na części tych terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne. Niniejsza Umowa oraz jej załączniki będą stosowane na terytorium lub terytoriach wymienionych w notyfikacji po upływie jednego miesiąca od dnia otrzymania jej przez Sekretarza Generalnego.
2. Każde państwo, które zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu złożyło oświadczenie w sprawie stosowania niniejszej Umowy na terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne, może wypowiedzieć niniejszą Umowę oddzielnie w odniesieniu do wymienionego terytorium, zgodnie z postanowieniami artykułu 8.

Artykuł 11

1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, będzie w miarę możliwości rozstrzygnięty w drodze negocjacji między nimi.
2. Każdy spór, który nie zostanie rozstrzygnięty w drodze negocjacji, będzie poddany arbitrażowi, jeżeli tego zażąda jedna z Umawiających się Stron w sporze i będzie w rezultacie przekazany jednemu lub więcej arbitrom wybranym w drodze porozumienia między Stronami w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od zażądania arbitrażu Strony nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra lub arbitrów, każda z tych Stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór będzie przekazany do rozstrzygnięcia.
3. Orzeczenie arbitra lub arbitrów wyznaczonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu będzie wiążące dla Umawiających się Stron w sporze.

Artykuł 12

1. Każda Umawiająca się Strona w czasie podpisania, ratyfikacji niniejszej Umowy lub przystąpienia do niej może oświadczyć, że nie uważa się za związaną artykułem 11. Inne Umawiające się Strony nie będą związane artykułem 11, w stosunku do każdej Umawiającej się Strony, która wniosła takie zastrzeżenie.
2. Każda Umawiająca się Strona, która wniosła zastrzeżenie przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu, może w każdym czasie wycofać je w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Artykuł 13

1. Po upływie trzyletniego okresu obowiązywania niniejszej Umowy każda Umawiająca się Strona, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, może zażądać zwołania konferencji w celu zrewidowania tekstu niniejszej Umowy. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o tym żądaniu i zwoła konferencję rewizyjną, jeżeli w okresie czterech miesięcy następujących po dacie notyfikacji Sekretarza Generalnego co najmniej jedna czwarta Umawiających się Stron zawiadomi go o swojej zgodzie na to żądanie.
2. Jeżeli konferencja zostanie zwołana zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i zaprosi je do składania w ciągu trzech miesięcy propozycji, które pragnęłyby rozpatrzyć na konferencji. Sekretarz Generalny przekaże wszystkim Umawiającym się Stronom tymczasowy porządek dzienny konferencji wraz z tekstami takich propozycji co najmniej na trzy miesiące przed datą rozpoczęcia konferencji.
3. Sekretarz Generalny zaprasza na każdą konferencję zwołaną zgodnie z niniejszym artykułem wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2.

Artykuł 14*

1. Niezależnie od procedury rewizyjnej przewidzianej w artykule 13, każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do załączników do niniejszej Umowy. W tym celu przekazuje ona tekst poprawki Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Sekretarz Generalny może także zaproponować poprawki do załączników do niniejszej Umowy w celu zapewnienia zgodności tych załączników z innymi umowami międzynarodowymi dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych.
2. Sekretarz Generalny przekaże każdą propozycję złożoną zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu wszystkim Umawiającym się Stronom i poinformuje o niej inne państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1.
3. Każda zaproponowana poprawka do załączników będzie uważana za przyjętą, chyba że w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania jej przez Sekretarza Generalnego co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron lub pięć z nich, gdy jedna trzecia przewyższa tę liczbę, zawiadomi pisemnie Sekretarza Generalnego o swoim sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki. Jeżeli poprawka zostanie uznana za przyjętą, wejdzie ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie dalszych trzech miesięcy, z wyjątkiem poniższych przypadków:
(a)  Gdy podobne poprawki zostały już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do innych umów międzynarodowych, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, poprawki wejdą w życie po upływie okresu ustalonego przez Sekretarza Generalnego w taki sposób, aby w miarę możliwości pozwolić na jednoczesne wejście w życie poprawki oraz poprawek, które były już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do tych innych umów, jednakże okres taki nie powinien być krótszy niż jeden miesiąc.
(b)  Umawiająca się Strona, która przedkłada projekt poprawki, będzie mogła określić w swojej propozycji termin dłuższy niż trzy miesiące wejścia w życie tej poprawki, jeżeli zostanie ona przyjęta.
4. Sekretarz Generalny możliwie jak najszybciej powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 o każdym sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki, otrzymanym od Umawiających się Stron.
5. Jeżeli zaproponowana poprawka do załączników nie jest uważana za przyjętą, lecz gdy co najmniej jedna Umawiająca się Strona, inna niż ta Umawiająca się Strona, która zaproponowała tę poprawkę, przekazała Sekretarzowi Generalnemu pisemną notyfikację o swej zgodzie na tę propozycję, to Sekretarz Generalny zwoła konferencję wszystkich Umawiających się Stron oraz wszystkich państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 w ciągu trzech miesięcy po upływie okresu trzech miesięcy, w ciągu którego, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, będzie przekazana notyfikacja o sprzeciwie wobec tej poprawki. Sekretarz Generalny może także zaprosić na taką konferencję przedstawicieli:
(a)  międzynarodowych organizacji rządowych zajmujących się problematyką transportową,
(b)  międzynarodowych organizacji pozarządowych, których działalność jest bezpośrednio związana z przewozem towarów niebezpiecznych na terytoriach Umawiających się Stron.
6. Każda poprawka przyjęta przez więcej niż połowę ogólnej liczby Umawiających się Stron uczestniczących w konferencji zwołanej zgodnie z ustępem 5 niniejszego artykułu wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, zgodnie z procedurą uzgodnioną na takiej konferencji przez większość uczestniczących w niej Umawiających się Stron.

Artykuł 15

Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 13 i 14 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2:
(a)  o podpisaniu, ratyfikacjach i przystąpieniach zgodnie z artykułem 6;
(b)  o datach wejścia w życie niniejszej Umowy oraz jej załączników zgodnie z artykułem 7;
(c)  o wypowiedzeniach zgodnie z artykułem 8;
(d)  o wygaśnięciu niniejszej Umowy zgodnie z artykułem 9;
(e)  o notyfikacjach i wypowiedzeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 10;
(f)  o oświadczeniach i notyfikacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 12 ustępy 1 i 2 ;
(g)  o przyjęciu i dacie wejścia w życie poprawek zgodnie z artykułem 14 ustępy 3 i 6.

Artykuł 16

1. Protokół podpisania do niniejszej Umowy ma tę samą moc, ważność i czas obowiązywania jak sama Umowa, za której część integralną jest on uważany.
2. Żadne zastrzeżenie do niniejszej Umowy nie będzie dopuszczone, oprócz zastrzeżeń wniesionych do Protokołu podpisania oraz zastrzeżeń zgłoszonych zgodnie z artykułem 12.

Artykuł 17

Po dniu 15 grudnia 1957 roku oryginał niniejszej Umowy zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże jej kopie należycie uwierzytelnione wszystkim państwom wymienionym w artykule 6 ustęp 1.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.
Sporządzono w Genewie, dnia trzydziestego września tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego siódmego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim w odniesieniu do tekstu samej Umowy oraz w języku francuskim w odniesieniu do załączników, przy czym każdy tekst Umowy jest jednakowo autentyczny.
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych jest proszony o sporządzenie autorytatywnego przekładu załączników na język angielski oraz dołączenie go do należycie uwierzytelnionych kopii wymienionych w artykule 17.

__________
*    Tekst Artykułu 14 ustęp 3 zawiera zmiany, które weszły w życie 19 kwietnia 1985 r. Przez Polskę ratyfikowany dnia 12 maja 1977r.

PROTOKÓŁ PODPISANIA

DO UMOWY EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCEJ MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)

Przy przystąpieniu do podpisania Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) niżej podpisani, należycie upoważnieni:
  1.   Zważywszy, że warunki regulujące przewóz towarów niebezpiecznych drogą morską do lub ze Zjednoczonego Królestwa różnią się zasadniczo od warunków ustalonych w załączniku A do ADR oraz, że nie jest możliwe ich dostosowanie w bliskiej przyszłości;
Uwzględniając zobowiązanie złożone przez Zjednoczone Królestwo przedstawienia jako poprawki do wymienionego załącznika A specjalnego dodatku obejmującego postanowienia specjalne dotyczące przewozu drogowo-morskiego towarów niebezpiecznych między kontynentem a Zjednoczonym Królestwem;
Uzgodnili, że do czasu wejścia w życie takiego specjalnego dodatku towary niebezpieczne przewożone na podstawie ADR do lub ze Zjednoczonego Królestwa powinny być zgodne z postanowieniami załącznika A do ADR, jak również z przepisami Zjednoczonego Królestwa dotyczącymi przewozu drogą morską towarów niebezpiecznych;
  2.   Przyjmują do wiadomości oświadczenie złożone przez przedstawiciela Francji, w którym Rząd Republiki Francuskiej zastrzega sobie prawo, w odstępstwie od postanowień artykułu 4 ustęp 2, odmowy wpuszczania pojazdów wykonujących przewozy na terytorium innej Umawiającej się Strony, niezależnie od daty włączenia ich do wykonywania przewozów, a które mają być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium francuskim, jeżeli pojazdy te nie będą spełniać warunków ustalonych dla tego przewozu w załączniku B lub warunków ustalonych dla przewozu towarów w przepisach francuskich regulujących przewóz drogowy towarów niebezpiecznych;
  3.   Zalecają, aby propozycje poprawek do niniejszej Umowy lub jej załączników, zanim zostaną złożone zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 lub artykułem 13 ustęp 2, były w miarę możliwości wstępnie przedyskutowane na posiedzeniach ekspertów Umawiających się Stron i, w razie potrzeby, innych państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 niniejszej Umowy oraz międzynarodowych organizacji wymienionych w artykule 14 ustęp 5 Umowy.

ZAŁĄCZNIK A

PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH

CZĘŚĆ 1

PRZEPISY OGÓLNE

Dział 1.1

ZAKRES I STOSOWANIE

1.1.1          Struktura
Załączniki A i B do ADR są podzielone na dziewięć części. Załącznik A zawiera części od 1 do 7, a załącznik B części 8 i 9. Każda część jest podzielona na działy, a każdy dział na rozdziały i podrozdziały (patrz spis treści). W obrębie każdej części jej numer podawany jest wraz z numerami działów, rozdziałów i podrozdziałów, np. rozdział 1 w dziale 2 części 4 ma numer "4.2.1".
1.1.2          Zakres
1.1.2.1        W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik A określa:
(a)  towary niebezpieczne, które nie są dopuszczone do przewozu międzynarodowego;
(b)  towary niebezpieczne, które są dopuszczone do przewozu międzynarodowego oraz przypisane do nich warunki (wraz z wyłączeniami) dotyczące w szczególności:
-   klasyfikacji towarów, łącznie z kryteriami klasyfikacyjnymi oraz odpowiednimi metodami badawczymi;
-   stosowania opakowań (w tym pakowania razem);
-   stosowania cystern (w tym napełniania);
-   procedur nadawczych (w tym oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki i na środkach transportu, a także wymaganych dokumentów i informacji);
-   przepisów z zakresu konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań i cystern;
-   używania środków transportu (w tym załadunku, ładowania razem i rozładunku).
1.1.2.2        Niektóre przepisy zawarte w załączniku A, zgodnie z artykułem 2 ADR, odnoszą się również do załącznika B, albo do obu tych załączników. Dotyczy to w szczególności następujących przepisów:
1.1.1      Struktura;
1.1.2.3    (Zakres załącznika B);
1.1.2.4
1.1.3.1    Wyłączenia dotyczące charakteru operacji transportowych;
1.1.3.6    Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej;
1.1.4      Stosowanie innych przepisów;
1.1.4.5    Przewóz inny niż drogowy;
1.2        Definicje i jednostki miary;
1.3        Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych;
1.4        Obowiązki uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa;
1.5        Odstępstwa;
1.6        Przepisy przejściowe;
1.8        Kontrola oraz inne środki wspomagające, stosowane w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa;
1.9        Ograniczenia transportowe wprowadzane przez właściwe władze;
3.1
3.2        Kolumny (1), (2), (14), (15) i (19) (stosowanie przepisów części 8 i 9 w odniesieniu do indywidualnych materiałów i przedmiotów).
1.1.2.3        W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik B określa warunki dotyczące konstrukcji, wyposażenia i używania pojazdów przewożących towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu, tj.:
-   wymagania wobec załogi pojazdu, wyposażenia, postępowania i dokumentacji;
-   wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów.
1.1.2.4        Wyraz "pojazdy" użyty w artykule 1(c) ADR nie musi odnosić się do jednego i tego samego pojazdu. Przewóz międzynarodowy, pomiędzy nadawcą i odbiorcą wskazanymi w dokumencie przewozowym, może być wykonywany przy użyciu kilku różnych pojazdów pod warunkiem, że odbywa się on na terytorium co najmniej dwóch Umawiających się Stron Umowy ADR.
1.1.3          Wyłączenia
1.1.3.1        Wyłączenia dotyczące charakteru operacji transportowych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do:
(a)  przewozu towarów niebezpiecznych przez osoby prywatne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do ich osobistego lub domowego użytku, albo ich aktywności sportowo - rekreacyjnej;
(b)  przewozu maszyn lub urządzeń nie wymienionych w ADR, które mogą zawierać materiały niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu;
(c)  przewozu wykonywanego przez firmy w przypadkach, gdy ma on charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności, jak np. dostawy na teren budów lub w związku z przeglądami, naprawami i utrzymaniem urządzeń, w ilościach nie większych niż 450 litrów na opakowanie i w ramach maksymalnych ilości podanych pod 1.1.3.6.
Przewóz wykonywany przez takie firmy dla celów ich zaopatrzenia lub wewnętrznej i zewnętrznej dystrybucji nie podlega niniejszemu wyłączeniu;
(d)  przewozu wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, w szczególności przewozu lub holowania pojazdów zawierających materiały niebezpieczne, jeżeli pojazdy te brały udział w wypadku lub uległy uszkodzeniu;
(e)  przewozu o charakterze ratunkowym, mającym na celu ratowanie ludzkiego życia lub ochronę środowiska, pod warunkiem, że zostały przedsięwzięte wszystkie środki niezbędne dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa takiego przewozu.
UWAGA: Odnośnie do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.2        Wyłączenia dotyczące przewozu gazów
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a)  gazów znajdujących się w zbiornikach pojazdu i służących do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia (np. urządzenia chłodniczego), w związku z wykonywaniem operacji transportowej;
(b)  gazów znajdujących się w zbiornikach paliwowych przewożonych pojazdów. Zawór pomiędzy zbiornikiem gazu a silnikiem powinien być zamknięty, a obwód elektryczny powinien być przerwany;
(c)  gazów grup A i O (zgodnie z 2.2.2.1), których ciśnienie w naczyniu lub cysternie w temperaturze 15°C nie przekracza 200 kPa (2 bary), i które podczas przewozu są całkowicie w stanie gazowym. Obejmuje to wszystkie rodzaje naczyń i cystern, w tym również części maszyn i urządzeń;
(d)  gazów znajdujących się w wyposażeniu stosowanym przy użytkowaniu pojazdu (np. w gaśnicach lub napompowanych oponach, przewożonych także jako części zapasowe lub ładunek);
(e)  gazów znajdujących się w wyposażeniu specjalnym pojazdu, które są niezbędne do pracy tego wyposażenia podczas przewozu (systemów chłodzących, zbiorników do ryb, podgrzewaczy itp.), jak również zbiorników zapasowych do takiego wyposażenia lub próżnych, nie oczyszczonych zbiorników przeznaczonych do wymiany, przewożonych w tej samej jednostce transportowej;
(f)  próżnych, nie oczyszczonych, stacjonarnych cystern ciśnieniowych, pod warunkiem, że podczas przewozu są one zamknięte hermetycznie; oraz
(g)  gazów zawartych w żywności lub w napojach.
1.1.3.3        Wyłączenia dotyczące przewozu paliw płynnych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a)  paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdu i służącego do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia, w związku z wykonywaniem operacji transportowej.
Paliwo to może być przewożone w stałych zbiornikach, odpowiadających stosownym przepisom i połączonych bezpośrednio z silnikiem pojazdu lub jego dodatkowym wyposażeniem, albo w przeznaczonych do tego celu zbiornikach przenośnych (np. w kanistrach).
Całkowita pojemność zbiorników stałych nie powinna przekraczać 1.500 litrów na jednostkę transportową, a pojemność zbiornika zamocowanego na przyczepie nie powinna przekraczać 500 litrów. W zbiornikach przenośnych może być przewożone najwyżej 60 litrów paliwa na jednostkę transportową. Ograniczeń tych nie stosuje się do pojazdów służb ratowniczych;
(b)  paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdów lub innych środków transportu (np. łodzi), przewożonych jako ładunek, jeżeli paliwo to jest przeznaczone do ich napędu lub do pracy ich wyposażenia. Podczas przewozu, wszystkie kurki paliwowe pomiędzy silnikiem lub wyposażeniem a zbiornikiem paliwa powinny być zamknięte z wyjątkiem przypadku, gdy konieczne jest utrzymywanie pracy wyposażenia. W koniecznych przypadkach, pojazdy lub inne środki transportu powinny być załadowane w pozycji stojącej i zabezpieczone przed upadkiem.
1.1.3.4        Wyłączenia wynikające z przepisów szczególnych lub dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ograniczonych ilościach
UWAGA: Odnośnie do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.4.1      Niektóre przepisy szczególne działu 3.3 wyłączają częściowo lub w całości spod wymagań ADR przewóz wskazanych towarów niebezpiecznych. Wyłączenie to ma zastosowanie w przypadkach, gdy taki przepis szczególny jest wskazany w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, w pozycjach dotyczących towarów, o których mowa.
1.1.3.4.2      Niektóre towary niebezpieczne pakowane w ograniczonych ilościach mogą być przedmiotem wyłączeń, pod warunkiem, że spełnione są wymagania działu 3.4.
1.1.3.5        Wyłączenia dotyczące próżnych, nie oczyszczonych opakowań
Próżne, nie oczyszczone opakowania (w tym duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) i duże opakowania), które zawierały materiały klas 2, 3, 4.1, 5.1, 6.1, 8 i 9 nie podlegają wymaganiom ADR, o ile zostały zastosowane odpowiednie środki dla usunięcia wszystkich zagrożeń. Zagrożenia uważa się za usunięte, jeżeli zastosowano środki usuwające wszystkie zagrożenia z zakresu klas od 1 do 9.
1.1.3.6        Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej
1.1.3.6.1      W rozumieniu niniejszego podrozdziału, towary niebezpieczne zaliczone są do kategorii transportowych 0, 1, 2, 3 lub 4, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (15) tabeli A w dziale 3.2. Próżne, nie oczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej "0", są również zaliczone do kategorii transportowej "0". Próżne, nie oczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej innej niż "0", są zaliczone do kategorii transportowej "4".
1.1.3.6.2      Jeżeli ilość towarów niebezpiecznych przewożonych w jednostce transportowej nie przekracza wartości podanych w kolumnie (3) tabeli pod 1.1.3.6.3 dla danej kategorii transportowej (w przypadku, gdy towary niebezpieczne w tej jednostce transportowej należą do tej samej kategorii transportowej), albo ilość ta nie przekracza wartości obliczonej zgodnie z 1.1.3.6.4 (w przypadku, gdy towary niebezpieczne w tej jednostce transportowej należą do różnych kategorii transportowych), to mogą być one przewożone w sztukach przesyłki w jednej jednostce transportowej bez stosowania następujących przepisów:
-   działu 1.3;
-   działu 5.3;
-   rozdziału 5.4.3;
-   działu 7.2, z wyjątkiem: rozdziału 7.2.3 oraz V5, V7 i V8 z rozdziału 7.2.4;
-   CV1 z rozdziału 7.5.11;
-   części 8, z wyjątkiem: 8.1.2.1(a) i (c),
8.1.4.1(a),
8.3.4,
działu 8.4,
S1(3) i (6),
S2(1) i (3),
S4 oraz
S14 do S21 z działu 8.5;
-   części 9.
UWAGA: Odnośnie do informacji, które należy podać w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.10.
1.1.3.6.3      Jeżeli towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do tej same kategorii transportowej, to ich maksymalna ilość całkowita przypadająca na jednostkę transportową wskazana jest w kolumnie (3) poniższej tabeli.
 
Kategoria transportowa
Materiały lub przedmioty
grupa pakowania lub kod klasyfikacyjny / grupa lub numer UN
Maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową
(1)(2)(3)
 klasa 1:   1.1A / 1.1L / 1.2L / 1.3L / 1.4L i UN 0190 
 klasa 3:   UN 3343 
 klasa 4.2: materiały należące do I grupy pakowania 
 
klasa 4.3: UN 1183, 1242, 1295, 1340, 1390, 1403,
          1928, 2813, 2965, 2968, 2988, 3129, 3130,
          3131, 3134, 3148 i 3207
 
0klasa 6.1: UN 1051, 1613, 1614 i 32940
 klasa 6.2: UN 2814 i 2900 (grupy narażenia 3 i 4) 
 
klasa 7:   UN 2912 do 2919, 2977, 2978 oraz 3321 do
          3333
 
 
klasa 9:   UN 2315, 3151, 3152 oraz urządzenia
          zawierające takie materiały lub ich
          mieszaniny
 
 oraz próżne nie oczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do niniejszej kategorii 
 materiały lub przedmioty należące do I grupy pakowania, które nie są zaliczone do kategorii 0 oraz materiały i przedmioty następujących klas: 
 
klasa 1:   1.1B do 1.1Ja / 1.2B do 1.2J / 1.3C / 1.3G
          / 1.3H / 1.3J / 1.5Da
 
1klasa 2:   grupy T, TCa, TO, TF, TOC i TFC20
 klasa 4.1: UN 3221 do 3224 oraz 3231 do 3240 
 klasa 5.2: UN 3101 do 3104 oraz 3111 do 3120 
 materiały lub przedmioty należące do II grupy pakowania, które nie należą do kategorii 0, 1 lub 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: 
 klasa 1:   1.4B do 1.4G i 1.6N 
 klasa 2:   grupa F 
2klasa 4.1: UN 3225 do 3230333
 klasa 5.2: UN 3105 do 3110 
 
klasa 6.1: materiały i przedmioty należące do III
          grupy pakowania
 
 klasa 6.2: UN 2814 i 2900 (grupa narażenia 2) 
 klasa 9:   UN 3245 
 materiały lub przedmioty należące do III grupy pakowania, które nie należą do kategorii 0, 2 lub 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: 
3klasa 2:   grupy A i O1.000
 klasa 8:   UN 2794, 2795, 2800 i 3028 
 klasa 9:   UN 2990, 3072 
 klasa 1:   1.4S 
 klasa 4.1: UN 1331, 1345, 1944, 1945, 2254, 2623 
 
klasa 4.2: UN 1361 i 1362 należące do III grupy
          pakowania
Bez ograniczeń
4klasa 7:   UN 2908 do 2911 
 klasa 9:   UN 3268 
 oraz próżne nie oczyszczone opakowania, które zawierały materiały niebezpieczne inne niż należące do kategorii 0 
 
a    W przypadku numerów: UN 0081, 0082, 0084, 0241, 0331, 0332, 0482, 1005 i 1017, maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową wynosi 50 kg.

Określenie "maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową", użyte w powyższej tabeli, oznacza:
-   w odniesieniu do przedmiotów, masę brutto w kilogramach (w odniesieniu do przedmiotów klasy 1, masę netto materiału wybuchowego w kilogramach);
-   w odniesieniu do materiałów stałych, gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych oraz gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, masę netto w kilogramach;
-   w odniesieniu do materiałów ciekłych i gazów sprężonych, pojemność nominalną naczyń (patrz definicja podana pod 1.2.1) w litrach.
1.1.3.6.4      Jeżeli w tej samej jednostce transportowej przewożone są towary niebezpieczne należące do różnych kategorii to suma:
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1" pomnożona przez 50;
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1", o których mowa w przypisie "a" do tabeli podanej pod 1.1.3.6.3, pomnożona przez 20;
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "2" pomnożona przez 3; oraz
-   ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "3"
nie powinna przekraczać wartości 1.000.
1.1.3.6.5      Na użytek niniejszego podrozdziału, nie powinny być brane pod uwagę towary niebezpieczne wyłączone zgodnie z przepisami podanymi pod 1.1.3.2 do 1.1.3.5.
1.1.4          Stosowanie innych przepisów
1.1.4.1        (Zarezerwowane)
1.1.4.2        Przewóz w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
Sztuki przesyłki, kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny, które nie spełniają całkowicie wymagań ADR dotyczących pakowania, pakowania razem, oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, ale są zgodne z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO, powinny być dopuszczone do przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny pod następującymi warunkami:
(a)  jeżeli sztuki przesyłki nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z ADR, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(b)  w odniesieniu do pakowania razem w obrębie sztuki przesyłki, powinny być stosowane wymagania Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(c)  w przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski, jeżeli kontenery, cysterny przenośne lub kontenery-cysterny nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 niniejszego załącznika, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 Kodeksu IMDG. W takim przypadku, w odniesieniu do oznakowania pojazdu, mają zastosowanie jedynie przepisy podane pod 5.3.2.1.1 niniejszego załącznika. Wymaganie to stosuje się również do przewozu próżnych, nieoczyszczonych cystern przenośnych i kontenerów-cystern do czasu ich oczyszczenia.
Powyższe odstępstwo nie ma zastosowania do przewozu towarów sklasyfikowanych jako niebezpieczne w klasach 1 do 8 zgodnie z ADR, a nie uznanych za niebezpieczne według Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO.
UWAGA: Odnośnie do informacji, które należy podać w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.7; certyfikat pakowania kontenera - patrz 5.4.2.
1.1.4.3        Używanie kontenerów-cystern dopuszczonych do transportu morskiego
Cysterny przenośne, które nie odpowiadają w pełni wymaganiom podanym w działach 6.7 lub 6.8, lecz które zostały wytworzone i dopuszczone przed dniem 1 stycznia 2003r. zgodnie z przepisami (łącznie z przepisami przejściowymi) Kodeksu IMDG (zmiany 29-98), mogą być używane do dnia 31 grudnia 2009r. pod warunkiem, że spełniają one wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań, zawarte w Kodeksie IMDG (zmiany 29-98) oraz są w pełni zgodne z instrukcjami wskazanymi w kolumnach (12) i (14) działu 3.2 Kodeksu IMDG (zmiany 30-00). Cysterny te mogą być nadal używane po dniu 31 grudnia 2009r. jeżeli spełniają wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań zawarte w Kodeksie IMDG, i pod warunkiem, że spełnione są instrukcje podane w kolumnach (10) i (11) działu 3.2 ADR oraz w dziale 4.2.
UWAGA: Odnośnie do informacji, które należy podać w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.8.
1.1.4.4        (Zarezerwowany)
1.1.4.5        Przewóz inny niż drogowy
1.1.4.5.1      Jeżeli pojazd wykonujący przewóz objęty przepisami ADR jest przewożony na części swojej trasy inaczej niż po drogach kołowych, to na tej części trasy stosuje się tylko te przepisy krajowe lub międzynarodowe, które dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych tym rodzajem transportu, którym przewożony jest ten pojazd.
1.1.4.5.2      W przypadkach, o których mowa pod 1.1.4.5.1 powyżej, zainteresowane Umawiające się Strony Umowy ADR mogą uzgodnić stosowanie przepisów ADR do tej części trasy, na której pojazd przewożony jest inaczej niż po drogach kołowych, uzupełnionych, jeżeli uznają to za potrzebne, o dodatkowe wymagania, o ile takie umowy między zainteresowanymi Umawiającymi się Stronami Umowy ADR nie są sprzeczne z postanowieniami umów międzynarodowych regulujących przewóz towarów niebezpiecznych rodzajem transportu użytym do przewozu pojazdu drogowego na części trasy, o której mowa, np. Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), których stroną są wymienione Umawiające się Strony Umowy ADR.
Umowy, o których mowa, powinny być zgłaszane przez Umawiającą się Stronę będącą inicjatorem umowy do Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
1.1.4.5.3      Jeżeli do czynności transportowych objętych przepisami ADR mają również zastosowanie, w odniesieniu do całości lub części przewozu drogowego, przepisy umowy międzynarodowej regulującej przewóz towarów niebezpiecznych innym rodzajem transportu niż transport drogowy na podstawie klauzul rozszerzających jej stosowanie na niektóre przewozy samochodowe, to przepisy wspomnianej umowy międzynarodowej stosuje się na danym odcinku przewozu łącznie z tymi przepisami ADR, które nie są z nimi sprzeczne; innych przepisów ADR na tym odcinku przewozu nie stosuje się.

Dział 1.2

DEFINICJE I JEDNOSTKI MIAR

1.2.1          Definicje
UWAGA: Niniejszy rozdział zawiera wszystkie definicje ogólne i szczegółowe. W rozumieniu ADR:
A
"Aerozol", patrz "pojemnik aerozolowy";
B
"Beczka ciśnieniowa" oznacza ciśnieniowe naczynie transportowe spawane o pojemności ponad 150 litrów lecz nie większej niż 1.000 litrów (np. naczynia cylindryczne z obręczami do przetaczania, z urządzeniami ślizgowymi lub w ramach);
"Beczka drewniana" oznacza opakowanie z drewna, mające przekrój kołowy i wypukłe ściany, składające się z klepek, den i obręczy;
"Bęben" oznacza opakowanie cylindryczne o dnie płaskim lub wypukłym, wykonane z metalu, tektury, tworzywa sztucznego, sklejki lub z innych odpowiednich materiałów. Określenie to obejmuje opakowania o innych kształtach, np. opakowania okrągłe, ze stożkowatym kołpakiem lub opakowania w postaci wiadra. Określenie to nie dotyczy beczek drewnianych i kanistrów;
"Butla" oznacza ciśnieniowe naczynie transportowe o pojemności nie większej niż 150 litrów (patrz również "Wiązki butli (ramy)");
C
"Ciśnienie napełniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne powstałe w cysternie w czasie jej napełniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie obliczeniowe" oznacza ciśnienie teoretyczne równe co najmniej ciśnieniu próbnemu, które w zależności od stopnia zagrożenia jakie stwarza przewożony materiał w mniejszym lub większym stopniu może przekraczać ciśnienie robocze. Jest ono stosowane do określania grubości ścianek zbiornika, niezależnie od jakichkolwiek zewnętrznych lub wewnętrznych elementów wzmacniających (patrz również: "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" i "ciśnienie próbne");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Ciśnienie opróżniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne powstałe w cysternie w czasie jej opróżniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie próbne" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne występujące podczas ciśnieniowej próby zbiornika (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"CSC (Convention for Safe Containers)" oznacza Międzynarodową Konwencję dotyczącą bezpiecznych kontenerów (Genewa, 1972r.) wraz z poprawkami, opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Cysterna" oznacza zbiornik wraz z jego wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym. Określenie to użyte samodzielnie oznacza kontener-cysternę, cysternę przenośną, cysternę odejmowalną lub cysternę stałą, zgodnie z definicjami podanymi w niniejszej części, z uwzględnieniem cystern stanowiących element pojazdów-baterii lub MEGC (patrz również "cysterna odejmowalna", "cysterna stała", "cysterna przenośna" oraz "wieloelementowy kontener do gazu");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz 6.7.4.1;
"Cysterna do przewozu odpadów, napełniana podciśnieniowo" oznacza cysternę stałą lub odejmowalną używaną głównie do przewozu odpadów niebezpiecznych, o specjalnych cechach konstrukcyjnych lub wyposażeniu ułatwiających załadunek i rozładunek odpadów, zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale 6.10. Cysterna, która odpowiada całkowicie wymaganiom podanym w działach 6.7 lub 6.8 nie jest uważana za cysternę do przewozu odpadów, napełnianą podciśnieniowo;
"Cysterna odejmowalna" oznacza cysternę, inną niż cysterna stała, kontener-cysterna albo element pojazdu-baterii lub MEGC, o pojemności większej niż 450 litrów, która nie jest zaprojektowana do przewozu materiałów bez ich rozładunku, a jej przenoszenie odbywa się zazwyczaj w stanie opróżnionym;
"Cysterna przenośna" oznacza cysternę multimodalną o pojemności większej niż 450 litrów, odpowiadającą definicji podanej w dziale 6.7 (lub przepisach Kodeksu IMDG), wskazaną w instrukcji cysterny przenośnej (kod T) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2;
"Cysterna stała" oznacza cysternę o pojemności większej niż 1.000 litrów, która jest trwale połączona z pojazdem (który w tym wypadku staje się pojazdem-cysterną) lub stanowi integralną część ramy takiego pojazdu;
"Cysterna typu "wymienne nadwozie"" uważana jest za kontener-cysternę;
"Cysterna zamknięta hermetycznie" oznacza cysternę, której otwory są zamknięte hermetycznie i która nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa lub inne podobne urządzenia. Cysterny wyposażone w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytkami bezpieczeństwa uważa się za zamknięte hermetycznie;
D
"DPPL" patrz "duży pojemnik do przewozu luzem";
"Duży pojemnik do przewozu luzem" (DPPL, ang. IBC) oznacza opakowanie przenośne, sztywne lub elastyczne, inne niż określone w dziale 6.1, które:
(a)  ma pojemność:
(i)   nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów ciekłych i stałych II i III grupy pakowania;
(ii)  nie większą niż 1,5 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL elastycznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego, złożonego, tekturowego lub drewnianego;
(iii)  nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL metalowego;
(iv)  nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów promieniotwórczych klasy 7;
(b)  jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;
(c)  jest odporne na narażenia występujące przy manipulacjach i w transporcie, co powinno być potwierdzone badaniami określonymi w dziale 6.5 (patrz także "DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego", "DPPL tekturowy", DPPL elastyczny", "DPPL metalowy", "DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" i "DPPL drewniany");
UWAGA 1: Cysterny przenośne lub kontenery-cysterny spełniające wymagania podane odpowiednio w działach 6.7 lub 6.8 nie są uważane za duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL);
UWAGA 2: Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) spełniające wymagania podane w dziale 6.5 nie są uważane za kontenery w rozumieniu ADR;
"DPPL drewniany" oznacza sztywny lub rozbieralny korpus drewniany z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL elastyczny" oznacza korpus wykonany z folii, z tkaniny tekstylnej lub z innego materiału elastycznego, albo z ich kombinacji, i jeżeli to konieczne, z wewnętrzną wykładziną lub wkładką wraz z niezbędnym wyposażeniem i urządzeniami do manipulowania;
"DPPL metalowy" oznacza korpus metalowy wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i wyposażeniem konstrukcyjnym;
"DPPL tekturowy" oznacza korpus z tektury, z oddzielnymi pokrywami - górną i dolną, albo bez tych pokryw, ewentualnie z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) oraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL zabezpieczony" (dla DPPL metalowych) oznacza DPPL wyposażony w dodatkowe zabezpieczenie od uderzeń, np. w postaci konstrukcji wielowarstwowej (typu "sandwich") lub dwuściennej, albo obudowy w formie ramy lub metalowej kratownicy;
"DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" oznacza korpus ze sztywnego tworzywa sztucznego, który może być zaopatrzony w wyposażenie konstrukcyjne oraz odpowiednie urządzenia obsługowe;
"DPPL złożony z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego" oznacza DPPL składający się z elementu konstrukcyjnego w postaci sztywnej osłony zewnętrznej wokół naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego oraz z wyposażenia obsługowego i urządzeń manipulacyjnych. Jest on tak wykonany, że naczynie wewnętrzne i osłona zewnętrzna po złożeniu tworzą nierozdzielną jednostkę, która jako całość będzie napełniana, składowana, przewożona i opróżniana;
UWAGA: Określenie "tworzywo sztuczne" użyte w odniesieniu do naczyń wewnętrznych DPPL złożonych obejmuje również inne materiały polimeryczne, takie jak guma itp.
"Duże opakowanie" oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które:
(a)  jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną
(b)  przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności, lecz ma objętość nie większą niż 3 m3;
"Duży kontener" oznacza:
(a)  kontener o pojemności większej niż 3 m3;
(b)  w rozumieniu przepisów CSC, kontener takiej wielkości, że powierzchnia wyznaczona czterema zewnętrznymi, dolnymi narożami jest równa co najmniej:
(i)  14 m2 (150 stóp kwadratowych); lub
(ii)  7 m2 (75 stóp kwadratowych), jeżeli jest wyposażony w górne naroża zaczepowe;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2;
"Dyrektywa UE" oznacza przepisy ustalone przez właściwe instytucje Unii Europejskiej, które w zakresie zawartych w nich celów są wiążące dla każdego wskazanego Państwa Członkowskiego, lecz które pozostawiają władzom krajowym swobodę w zakresie wyboru form i metod ich wprowadzania;
E
F
G
"Gaz" oznacza materiał, który:
(a)  w temperaturze 50°C ma ciśnienie par większe niż 300 kPa (3 bary); lub
(b)  jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa;
"Grupa pakowania " oznacza grupę, do której dla celów pakowania można zaliczyć materiały niebezpieczne odpowiednio do stopnia zagrożenia, jakie one stwarzają. Znaczenie grup pakowania, opisanych dokładniej w części 2, jest następujące:
I    grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;
II   grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz
III  grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie;
UWAGA: Do grup pakownia zaliczone są również niektóre przedmioty zawierające materiały niebezpieczne;
H
I
"Instrukcje Techniczne ICAO" oznaczają "Instrukcje Techniczne dotyczące bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą", uzupełniające Załącznik 18 do Konwencji dotyczącej Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (Chicago 1944) opublikowane przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Montrealu;
J
"Jednostka transportowa" oznacza pojazd samochodowy bez przyczepy lub zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego i dołączonej do niego przyczepy;
K
"Kanister" oznacza opakowanie wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego o przekroju prostokątnym lub wielokątnym, wyposażone w jeden lub kilka otworów;
"Klatka" oznacza opakowanie zewnętrzne o niepełnym poszyciu;
"Kodeks IMDG" oznacza "Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych", stanowiący wykonanie przepisów części A rozdziału VII Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), opublikowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Kontener" oznacza urządzenie transportowe (nadwozie zdejmowane lub podobną konstrukcję):
-   o trwałym charakterze, wystarczająco wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użycia;
-   o specjalnej konstrukcji, ułatwiającej przewóz towarów za pomocą jednego lub kilku środków transportu, bez ich przeładunku;
-   zawierające elementy ułatwiające mocowanie i manipulowanie, zwłaszcza przy jego przeładunku z jednego środka transportu na drugi;
-   zbudowane w sposób pozwalający na łatwy załadunek i rozładunek towarów (patrz również "Kontener zamknięty", "Duży kontener", "Kontener odkryty", "Kontener kryty opończą" i "Mały kontener");
Nadwozie wymienne ("swap body") jest to kontener, który zgodnie z Normą Europejską EN 283 (wydanie 1991) ma następującą charakterystykę:
-   z punktu widzenia wytrzymałości mechanicznej jest on zbudowany jedynie do przewozu lądowego na wagonie lub na pojeździe, albo do przewozu na statkach typu "Ro-Ro";
-   nie może być spiętrzany;
-   może być zdejmowany z pojazdu za pomocą urządzenia stanowiącego wyposażenie tego pojazdu, ustawiany na własnych podporach i ponownie załadowany;
UWAGA: Określenie "kontener" nie obejmuje zwykłych opakowań, DPPL, kontenerów-cystern lub pojazdów;
"Kontener kryty opończą" oznacza kontener wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Kontener odkryty" oznacza kontener z otwartym dachem lub kontener-platformę;
"Kontener zamknięty" oznacza całkowicie obudowany kontener, posiadający sztywny dach, sztywne ściany boczne, sztywne ściany szczytowe i sztywną podłogę. Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, o ile dach ten może być zamknięty na czas transportu;
"Kontener-cysterna" oznacza urządzenie transportowe odpowiadające definicji kontenera, zawierające zbiornik wraz z wyposażeniem, w tym także wyposażeniem ułatwiającym przemieszczanie kontenera-cysterny bez znaczącej zmiany jego orientacji w przestrzeni, używany do przewozu gazów, materiałów ciekłych, sproszkowanych lub granulowanych i mający pojemność większą niż 0,45 m3 (450 litrów);
UWAGA: DPPL spełniające wymagania działu 6.5 nie są uważane za kontenery-cysterny;
"Korpus" (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL złożone) oznacza właściwe naczynie wraz z otworami i ich zamknięciami, ale z wyłączeniem wyposażenia obsługowego;
L
Ł
"Ładunek całkowity" oznacza ładunek pochodzący od jednego nadawcy, mającego wyłączne prawo do wykorzystania pojazdu lub dużego kontenera, a wszystkie czynności załadunkowe i rozładunkowe wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy;
UWAGA: W odniesieniu do klasy 7 odpowiednim określeniem jest "używanie wyłączne", patrz 2.2.7.2;
M
"Maksymalna dopuszczalna masa brutto" oznacza:
(a)  dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL elastyczne - masę korpusu, wyposażenia obsługowego, wyposażenia konstrukcyjnego i maksymalnego dopuszczalnego ładunku;
(b)  dla cystern - tarę cysterny i maksymalny dopuszczalny ładunek;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Maksymalna masa netto" oznacza wyrażoną w kilogramach maksymalną masę netto zawartości pojedynczego opakowania lub maksymalną masę łączną opakowań wewnętrznych i ich zawartości;
"Maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" oznacza najwyższą spośród następujących trzech wartości:
(a)  najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie napełniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie napełnienia);
(b)  najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie opróżniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie opróżniania); oraz
(c)  efektywne ciśnienie manometryczne w zbiorniku powstałe w wyniku oddziaływania znajdującego się w nim materiału (wraz z innymi gazami, które mogą się w nim znajdować) przy najwyższej temperaturze roboczej.
Jeżeli wymagania szczególne podane w dziale 4.3 nie stanowią inaczej, wartość powyższego ciśnienia roboczego (ciśnienia manometrycznego) nie może być niższa od prężności par materiału napełniającego w temperaturze 50°C (ciśnienie absolutne).
Dla zbiorników wyposażonych w zawory bezpieczeństwa (z płytką bezpieczeństwa lub bez niej) maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) powinno równać się ciśnieniu początku otwarcia tych zaworów (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "ciśnienie próbne");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Maksymalny dopuszczalny ładunek" (dla DPPL elastycznych) oznacza największą dopuszczalną masę netto, dla której DPPL jest przeznaczony, i do przewozu której jest on dopuszczony;
"Mały kontener" oznacza kontener o pojemności nie mniejszej niż 1 m3 i nie większej niż 3 m3;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2;
"Masa sztuki przesyłki" oznacza masę brutto sztuki przesyłki, o ile nie podano inaczej. Masa brutto nie obejmuje masy kontenerów i cystern użytych do przewozu towarów;
"Materiał ciekły" oznacza materiał, który w temperaturze 50°C ma prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary), nie jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa, i który:
(a)  charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia równą lub niższą niż 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b)  jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90; lub
(c)  nie jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
UWAGA: Dla potrzeb wymagań wobec cystern, "przewóz w stanie ciekłym" oznacza:
-   przewóz materiałów ciekłych, zgodnych z powyższą definicją; lub
-   materiałów stałych nadawanych do przewozu w stanie stopionym;
"Materiał stały" oznacza:
(a)  materiał, który charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia wyższą niż 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b)  materiał, który nie jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90, albo który jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
"MEGC", patrz "wieloelementowy kontener do gazu";
"Modelowe Przepisy ONZ" oznacza "Modelowe Przepisy" ("Model Regulations") stanowiące załącznik do jedenastego, poprawionego wydania "Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych" ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods"), opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/1/Rev.11);
N
"Nabój gazowy, ciśnieniowy", patrz "pojemnik aerozolowy";
"Nabój gazowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku, zawierające gaz lub mieszaninę gazów pod ciśnieniem. Może być ono wyposażone w zawór;
"Naczynie" oznacza pojemnik wraz z zamknięciami, służący do utrzymania w jego wnętrzu materiałów lub przedmiotów. Definicja ta nie dotyczy zbiorników cystern (patrz również "naczynie kriogeniczne", "naczynie wewnętrzne", "naczynie wewnętrzne, sztywne" i "nabój gazowy");
UWAGA: Naczyniami do gazów klasy 2 są butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe, naczynia kriogeniczne i wiązki butli (ramy);
"Naczynie" (klasa 1) oznacza skrzynię, butelkę, puszkę, bęben, słój lub tubę, wraz z zamknięciami, użyte jako opakowanie wewnętrzne lub pośrednie;
"Naczynie kriogeniczne" oznacza izolowane cieplnie naczynie transportowe o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, przeznaczone do przewozu gazów schłodzonych;
"Naczynie małe, zawierające gaz", patrz "pojemnik aerozolowy";
"Naczynie wewnętrzne, sztywne" (dla DPPL złożonych) oznacza naczynie, które zachowuje swój kształt po opróżnieniu z zawartości, bez zamykania i bez zastosowania obudowy zewnętrznej. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest naczyniem "sztywnym" uważa się za naczynie "elastyczne";
"Naczynie wewnętrzne" oznacza naczynie, które dla umożliwienia pełnienia przez nie funkcji ochronnych wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Nadawca" oznacza przedsiębiorstwo, które wysyła towary niebezpieczne, zarówno we własnym imieniu jak też w imieniu osoby trzeciej. Jeżeli operacja transportowa odbywa się na podstawie umowy przewozu, to za nadawcę uważa się to przedsiębiorstwo, które jest nadawcą zgodnie z umową przewozu;
"Nadwozie wymienne" patrz "kontener";
"Napełniający" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), albo do pojazdów, do dużych lub małych kontenerów do przewozu luzem, do pojazdów-baterii lub do MEGC;
"Nazwa biologiczna / nazwa techniczna" oznacza nazwę używaną aktualnie w podręcznikach naukowych i technicznych, czasopismach i innych tekstach. Nie należy do tego celu używać nazw handlowych;
"Niebezpieczna reakcja" oznacza:
(a)  spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b)  wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c)  tworzenie materiałów żrących;
(d)  tworzenie materiałów niestabilnych; oraz
(e)  niebezpieczny wzrost ciśnienia (tylko w odniesieniu do cystern);
"Nominalna pojemność naczynia" oznacza wyrażoną w litrach nominalną objętość materiału niebezpiecznego zawartego w tym naczyniu. Dla butli do gazów sprężonych nominalna pojemność jest równa pojemności wodnej butli;
"Numer UN (numer ONZ)" oznacza czterocyfrowy numer rozpoznawczy materiału lub przedmiotu, pochodzący z "Modelowych przepisów ONZ";
O
"Odbiorca" oznacza odbiorcę zgodnie z umową przewozu. Jeżeli zgodnie z przepisami dotyczącymi umowy przewozu, odbiorca wyznacza osobę trzecią, to tę osobę uważa się za odbiorcę w rozumieniu ADR. Jeżeli operacja transportowa odbywa się bez umowy przewozu, to za odbiorcę uważa się przedsiębiorstwo, które odbiera ładunek z towarami niebezpiecznymi po jego przybyciu;
"Odpady" oznaczają materiały, roztwory, mieszaniny lub przedmioty, które nie są przewidziane do bezpośredniego zastosowania, ale są przewożone w celu ich utylizacji, składowania lub zniszczenia przez spalenie lub w inny sposób;
"Ogrzewacz spalinowy" oznacza urządzenie wykorzystujące w sposób bezpośredni paliwo gazowe lub ciekłe, lecz nie wykorzystujące ciepła pochodzącego z silnika napędzającego pojazd;
"Opakowanie" oznacza pojemnik oraz inne elementy konstrukcyjne lub materiały potrzebne do utrzymania funkcji ochronnej tego pojemnika wobec jego zawartości (patrz także "opakowanie kombinowane", "opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)", "opakowanie złożone (szkło, porcelana lub kamionka)", "opakowanie wewnętrzne", "duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL)", "opakowanie pośrednie", "duże opakowanie", "opakowanie metalowe lekkie", "opakowanie zewnętrzne", "opakowanie regenerowane", "opakowanie przerobione", "opakowanie wtórne", "opakowanie awaryjne" oraz "opakowanie pyłoszczelne);
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2;
"Opakowanie awaryjne" oznacza opakowanie specjalne, spełniające wymagania podane w dziale 6.1, w którym przewozi się uszkodzone, wadliwe lub nieszczelne sztuki przesyłki, albo towary niebezpieczne, które rozsypały się lub wyciekły, i które są przewożone w celu ich odzyskania lub utylizacji;
"Opakowanie kombinowane" oznacza zastosowane do celów przewozowych opakowanie, składające się z jednego lub kilku opakowań wewnętrznych umieszczonych w opakowaniu zewnętrznym, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.5;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w przypadku opakowania kombinowanego odnosi się zawsze do "opakowania wewnętrznego" a nie do "naczynia wewnętrznego". Przykładem takiego "opakowania wewnętrznego" jest butelka szklana;
"Opakowanie metalowe lekkie" oznacza opakowanie metalowe o przekroju kołowym, eliptycznym, prostokątnym lub wielokątnym (również stożkowe) oraz opakowanie z kołpakiem stożkowym lub opakowanie w postaci wiadra, o grubości ścianki mniejszej niż 0,5 mm (np. z blachy stalowej ocynkowanej), o dnie płaskim lub wypukłym, wyposażone w jeden lub kilka otworów i nie objęte definicjami dla bębnów i kanistrów;
"Opakowanie pośrednie" oznacza opakowanie umieszczone pomiędzy opakowaniem wewnętrznym lub przedmiotem a opakowaniem zewnętrznym;
"Opakowanie przerobione" oznacza w szczególności:
(a)  bębny metalowe, które:
(i)  są wytwarzane jako typ UN zgodny z wymaganiami działu 6.1, z typu nie będącego typem UN;
(ii)  są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN; lub
(iii)  przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury (takich jak wieka niezdejmowane);
(b)  bębny z tworzywa sztucznego, które:
(i)  są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN (np. 1H1 na 1H2); lub
(ii)  przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury;
Opakowania przerobione podlegają takim samym wymaganiom działu 6.1, jakie stosowane są w odniesieniu do nowych opakowań tego samego typu;
"Opakowanie pyłoszczelne" oznacza opakowanie nieprzepuszczalne dla zawartości suchej, w tym również dla rozdrobnionego materiału powstającego w czasie przewozu;
"Opakowanie regenerowane" oznacza w szczególności:
(a)  bębny metalowe, które są:
(i)  oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów, wewnętrznej i zewnętrznej korozji oraz powłok zewnętrznych i nalepek;
(ii)  przywrócone do oryginalnego kształtu i obrysu z wyprostowanymi i uszczelnionymi pobocznicami oraz wymienionymi wszystkimi uszczelnieniami nieintegralnymi; oraz
(iii)  sprawdzone po oczyszczeniu, ale przed malowaniem, w celu odrzucenia opakowań z widocznymi wżerami, znacznym zmniejszeniem grubości materiału, zmęczeniem materiału, uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
(b)  bębny i kanistry z tworzywa sztucznego, które:
(i)  są oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów oraz powłok zewnętrznych i nalepek;
(ii)  mają wymienione wszystkie uszczelnienia nieintegralne; oraz
(iii)  są sprawdzone po oczyszczeniu w celu odrzucenia opakowań z widocznymi rozdarciami, fałdami lub pęknięciami, albo z uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
"Opakowanie wewnętrzne" oznacza opakowanie, które podczas przewozu wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Opakowanie wtórne" oznacza opakowanie, które zostało sprawdzone i uznane za wolne od uszkodzeń wpływających na zdolność do wytrzymywania obciążeń w próbie eksploatacyjnej. Określenie to obejmuje opakowania, które były napełniane tą samą lub podobną, zgodną zawartością i były przewożone w sieci dystrybucyjnej kontrolowanej przez nadawcę produktu;
"Opakowanie zbiorcze" oznacza opakowanie użyte przez jednego nadawcę w celu umieszczenia w nim jednej lub więcej sztuk przesyłki, zgrupowanych w jednostkę łatwiejszą do manipulowania i układania podczas przewozu. Przykładami opakowań zbiorczych są:
(a)  taca ładunkowa taka jak paleta, na której umieszczono kilka sztuk przesyłki lub spiętrzono je i zabezpieczono za pomocą folii rozciągliwych, termokurczliwych lub taśm, albo w inny odpowiedni sposób; lub
(b)  zewnętrzne opakowanie ochronne takie jak skrzynia lub klatka;
"Opakowanie zewnętrzne" oznacza zabezpieczenie zewnętrzne opakowania złożonego lub kombinowanego, wraz z materiałami chłonnymi, materiałami wypełniającymi i wszelkimi innymi elementami niezbędnymi do utrzymania i ochrony naczyń wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych;
"Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego szklanego, porcelanowego lub kamionkowego oraz z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, drewna, tektury, tworzywa sztucznego, tworzywa spienionego, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w odniesieniu do opakowania złożonego odnosi się normalnie do "naczynia wewnętrznego". Na przykład w przypadku opakowania typu 6HA1 (opakowanie złożone, tworzywo sztuczne) naczyniem wewnętrznym jest naczynie z tworzywa sztucznego, które nie jest projektowane w celu wypełniania funkcji ochronnych bez użycia "opakowania zewnętrznego", a zatem nie jest ono "opakowaniem wewnętrznym";
"Opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego i z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, tektury, sklejki, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Patrz uwaga pod określeniem "Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)";
"Operator kontenera-cysterny / cysterny przenośnej" oznacza przedsiębiorstwo, na które zarejestrowany jest dany kontener-cysterna / cysterna przenośna;
P
"Pakujący" oznacza przedsiębiorstwo, które umieszcza towary niebezpieczne w opakowaniach, z uwzględnieniem dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), a także - jeżeli jest to konieczne - przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu;
"Podręcznik badań i kryteriów" oznacza "Zalecenia ONZ dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. Podręcznik badań i kryteriów", ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods. Manual of Tests and Criteria"), trzecie poprawione wydanie, opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/11/Rev.3);
"Pojazd" patrz "pojazd-bateria", "pojazd-cysterna", "pojazd kryty opończą" i "pojazd zamknięty";
"Pojazd-bateria" oznacza pojazd zawierający elementy połączone ze sobą wspólnym kolektorem i przymocowane na stałe do jednostki transportowej. Za elementy pojazdu-baterii uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli (zwane też "ramami"), bębny ciśnieniowe, jak również cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności co najmniej 450 litrów;
"Pojazd-cysterna" oznacza pojazd przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu cieczy, gazów, materiałów sproszkowanych lub granulowanych, zawierający jedną lub kilka cystern stałych. Poza właściwym pojazdem lub elementami układu jezdnego stosowanymi zamiast pojazdu, pojazd-cysterna zawiera jeden lub kilka zbiorników wraz z ich wyposażeniem i elementami łączącymi te zbiorniki z pojazdem lub z układem jezdnym;
"Pojazd kryty opończą" oznacza pojazd wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Pojazd odkryty" oznacza pojazd, którego podłoga nie ma żadnej nadbudowy lub jest zaopatrzona tylko w burty boczne i tylną;
"Pojazd zamknięty" oznacza pojazd z nadwoziem, które można zamknąć;
"Pojemnik aerozolowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku, wykonane z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierające gaz albo mieszaninę gazów pod ciśnieniem, mogące także zawierać ciecz, pastę lub proszek, które jest wyposażone w urządzenie opróżniające umożliwiające wyrzut zawartości w postaci zawiesiny stałych lub ciekłych cząstek w gazie, w formie piany, pasty lub proszku, albo w stanie ciekłym lub gazowym;
"Pojemność maksymalna" oznacza wyrażoną w metrach sześciennych lub litrach maksymalną pojemność naczynia lub opakowania, w tym dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL) i dużego opakowania;
"Pozycja grupowa" oznacza pozycję wykazu dotyczącą dokładnie zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów (patrz 2.1.1.2: B, C i D);
"Pozycja i.n.o. (inaczej nie określona)" oznacza pozycję grupową, do której mogą być zaliczone materiały, mieszaniny, roztwory lub przedmioty, jeżeli:
(a)  nie są one wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; oraz
(b)  wykazują właściwości chemiczne, fizyczne lub niebezpieczne odpowiadające klasie, kodowi klasyfikacyjnemu, grupie pakowania oraz nazwie i opisowi danej pozycji i.n.o.;
"Próba szczelności" oznacza badanie w celu sprawdzenia szczelności cysterny, opakowania lub DPPL, wraz z ich wyposażeniem i zamknięciami;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Przedsiębiorstwo" oznacza osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego czy wykonuje ona działalność zarobkową czy nie, stowarzyszenie lub grupę osób bez osobowości prawnej, niezależnie od tego czy wykonują one działalność zarobkową czy nie, albo organ posiadający osobowość prawną lub podległy organowi posiadającemu osobowość prawną;
"Przesyłka" oznacza każdą sztukę lub sztuki przesyłki, albo ładunek z materiałami niebezpiecznymi przeznaczone przez nadawcę do przewozu;
"Przewoźnik" oznacza przedsiębiorstwo, które wykonuje operację transportową na podstawie umowy przewozu lub bez niej;
"Przewóz" oznacza przemieszczanie towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem postojów koniecznych z punktu widzenia warunków transportu oraz z uwzględnieniem okresów wynikających z warunków ruchu drogowego, w których towary niebezpieczne znajdują się w pojazdach, cysternach i kontenerach, przed, podczas i po przemieszczeniu;
Definicja ta obejmuje również krótkotrwałe składowanie towarów niebezpiecznych, występujące między operacjami transportowymi, związane ze zmianą rodzaju lub środka transportu (przeładunek). Ma to zastosowanie pod warunkiem, że mogą być okazane na żądanie dokumenty przewozowe, w których wskazane jest miejsce wydania i miejsce odbioru, oraz pod warunkiem, że sztuki przesyłki i cysterny nie były otwierane w czasie takiego składowania, z wyjątkiem przypadków, gdy były kontrolowane przez właściwe władze.
"Przewóz luzem" oznacza przewóz w pojazdach lub kontenerach nieopakowanych materiałów stałych lub przedmiotów. Określenie to nie dotyczy towarów opakowanych oraz materiałów przewożonych w cysternach;
R
"Rama" (klasa 2), patrz "wiązka butli";
"Regulamin EKG" oznacza regulamin stanowiący załącznik do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych (Porozumienie z 1958r., wraz ze zmianami);
"RID" oznacza "Regulamin o międzynarodowym przewozie kolejami towarów niebezpiecznych", stanowiący załącznik I do dodatku B (ujednolicone przepisy do umowy o międzynarodowym przewozie towarów kolejami - CIM) do Konwencji COTIF (Konwencji o międzynarodowych przewozach kolejami);
S
"Składnik palny" (w odniesieniu do aerozoli i nabojów gazowych) oznacza gaz, który jest palny w powietrzu przy ciśnieniu atmosferycznym, albo materiał lub preparat w stanie ciekłym, których temperatura zapłonu jest równa lub niższa niż 100°C;
"Skrzynia" oznacza opakowanie z pełnymi, prostokątnymi lub wielobocznymi powierzchniami, wykonane z metalu, drewna, materiału drewnopochodnego, tektury, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Dopuszcza się stosowanie małych otworów w celu ułatwienia manipulowania lub otwierania, albo w celu spełnienia wymagań klasyfikacyjnych, pod warunkiem, że nie powodują one naruszenia integralności opakowania podczas przewozu;
"Stal miękka" oznacza stal o najmniejszej granicy wytrzymałości na rozciąganie między 360 N/mm2 a 440 N/mm2;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Stal odniesienia" oznacza stal o najmniejszej granicy wytrzymałości na rozciąganie równej 370 N/mm2 i wydłużeniu po rozerwaniu równym 27%;
"Szpula" (klasa 1) oznacza urządzenie wykonane z tworzywa sztucznego, drewna, tektury, metalu lub innego odpowiedniego materiału, wyposażone w trzpień obrotowy, ze ściankami zewnętrznymi na każdym zakończeniu trzpienia lub bez takich ścianek. Materiały i przedmioty mogą być nawinięte na trzpień i utrzymywane w tej pozycji przez ścianki boczne;
"Sztuka przesyłki" oznacza końcowy produkt operacji pakowania, składający się z opakowania, dużego opakowania lub DPPL wraz z jego zawartością, które są przygotowane do wysyłki. Określenie to obejmuje naczynia do gazów zdefiniowane w niniejszym podrozdziale, jak również przedmioty, które ze względu na swój rozmiar, masę lub kształt mogą być przewożone bez opakowania, albo w pakietach, klatkach lub w urządzeniach do przenoszenia. Określenie to nie obejmuje nieopakowanych towarów przewożonych luzem w kontenerach lub pojazdach oraz towarów przewożonych w cysternach;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2;
T
"Taca" (klasa 1) oznacza płytę wykonaną z metalu, tworzywa sztucznego, drewna, tektury lub innego odpowiedniego materiału, która umieszczana jest w opakowaniu wewnętrznym, pośrednim lub zewnętrznym i ma na celu ciasne dopasowanie zawartości takiego opakowania. Powierzchnia tacy może być ukształtowana w taki sposób, żeby opakowania lub przedmioty mogły być na niej umieszczane, bezpiecznie unieruchomione i oddzielone jedno od drugiego;
"Temperatura awaryjna" oznacza temperaturę, po osiągnięciu której, w przypadku utraty możliwości regulacji temperatury, należy rozpocząć wykonywanie procedur awaryjnych;
"Temperatura kontrolowana" oznacza najwyższą temperaturę, w której mogą być bezpiecznie przewożone nadtlenki organiczne oraz materiały samoreaktywne;
"Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu" (TSR) oznacza najniższą temperaturę, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu użytym do przewozu. Przepisy dotyczące określania TSR oraz skutków ogrzewania materiału w naczyniu zamkniętym podane są w części II "Podręcznika badań i kryteriów";
"Temperatura zapłonu" oznacza najniższą temperaturę cieczy, w której jej pary tworzą palną mieszaninę z powietrzem;
"Tkanina z tworzywa sztucznego" (dla DPPL elastycznych) oznacza materiał z orientowanych tasiemek lub pojedynczych włókien z odpowiedniego tworzywa sztucznego.
"Towary niebezpieczne" oznacza materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie ADR jest zabroniony, albo jest dopuszczony wyłącznie na warunkach podanych w ADR;
"TSR" (ang. SADT) patrz "temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu";
"Tworzywo sztuczne odzyskane" oznacza materiał odzyskany z zużytych opakowań przemysłowych, które zostały oczyszczone i przygotowane do przetworzenia na inne opakowania;
U
"Urządzenie manipulacyjne" (dla DPPL elastycznych) oznacza pas nośny, pętlę, uchwyt lub ramę, które są zamocowane do korpusu DPPL lub stanowią jego przedłużenie;
V
W
"Wiązka butli (rama)" oznacza zestaw transportowy butli połączonych ze sobą wspólnym kolektorem i razem trwale umocowanych;
"Wieloelementowy kontener do gazu" (MEGC) oznacza jednostkę składającą się z elementów połączonych ze sobą kolektorem i zamocowanych w ramie. Za elementy wieloelementowego kontenera do gazu uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli, beczki ciśnieniowe oraz cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów;
"Właściwa władza" oznacza organ, organy albo inną instytucję lub instytucje, upoważnione w każdym kraju i w każdym szczególnym przypadku zgodnie z prawem krajowym;
"Worek" oznacza elastyczne opakowanie z papieru, folii, tworzywa sztucznego, materiału tkanego lub innego odpowiedniego materiału;
"Wykładzina" oznacza osłonę cylindryczną lub worek, wraz z otworami i zamknięciami, umieszczone wewnątrz opakowania, w tym także dużego opakowania lub DPPL, ale nie stanowiące integralnej części tego opakowania;
"Wyposażenie konstrukcyjne" oznacza:
(a)  w odniesieniu do cystern stałych lub odejmowalnych - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(b)  w odniesieniu do kontenerów-cystern - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(c)  w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik lub naczynia;
(d)  w odniesieniu do DPPL, innych niż DPPL elastyczne - wzmocnienia, zamocowania, elementy manipulacyjne, zabezpieczające lub stabilizujące korpus (wraz z paletą-podstawą dla złożonych DPPL z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego);
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
"Wyposażenie obsługowe" oznacza:
(a)  w odniesieniu do cystern - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
(b)  w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, łącznie z kolektorem, do zabezpieczenia, a także przyrządy pomiarowe;
(c)  w odniesieniu do DPPL - urządzenia do napełniania i opróżniania, wyrównywania ciśnienia lub odpowietrzania, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7;
Z
"Załadowca" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu lub dużego kontenera;
"Zamknięcie" oznacza urządzenie służące do zamykania otworu naczynia;
"Zapewnienie jakości" oznacza systematyczny program kontroli i inspekcji stosowany przez organizację lub organ, mający na celu zapewnienie, aby przepisy bezpieczeństwa zawarte w ADR były stosowane w praktyce;
"Zapewnienie zgodności" (materiały promieniotwórcze) oznacza systematyczny program działań stosowanych przez właściwą władzę, których celem jest zapewnienie stosowania w praktyce wymagań ADR;
"Zawór bezpieczeństwa" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnętrznego;
"Zawór podciśnieniowy" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym spadkiem ciśnienia wewnętrznego;
"Zbiornik rurowy" (klasa 2) oznacza ciśnieniowe naczynie transportowe bez szwu o pojemności ponad 150 litrów lecz nie większej niż 5.000 litrów;
"Zbiornik" oznacza powłokę mieszczącą w sobie materiał (łącznie z otworami i ich zamknięciami);
UWAGA 1: Definicja ta nie ma zastosowania do naczyń;
UWAGA 2: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
1.2.2          Jednostki miar
1.2.2.1        W ADR stosowane są następujące jednostki miara:
 
WielkośćJednostka SIbInne dopuszczone jednostkiZależności między jednostkami
Długośćm (metr)--
Powierzchniam2 (metr kwadratowy)--
Objętośćm3 (metr sześcienny)1c (litr)1 l = 10-3 m3
Czass (sekunda)min (minuta)1 min = 60 s
  h (godzina)1 h = 3.600 s
  d (doba)1 d = 86.400 s
Masakg (kilogram)g (gram)1 g = 10-3 kg
  t (tona)1 t = 10-3 kg
Gęstość (masy)kg/m3kg/l1 kg/l = 103 kg/m3
TemperaturaK (kelwin)°C (stopień Celsjusza)0°C = 273,15 K
Różnica temperaturK (kelwin)°C (stopień Celsjusza)1°C = 1 K
SiłaN (niuton)-1 N = 1 kg m/s2
CiśnieniePa (paskal)bar (bar)1 bar = 105 Pa
   1 Pa = 1 N/m2
NaprężenieN/m2N/mm21 N/mm2 = 1MPa
Praca kWh1 kWh = 3,6 MJ
EnergiaJ (dżul)(kilowatogodzina)1 J = 1 N m = 1 W s
Ilość ciepła eV (elektronowolt)1 eV = 0,1602 x 10-18 J
MocW (wat)-1 W = 1 J/s = 1 N m/s
Lepkość kinematycznam2/smm2/s1 mm2/s =10-6 m2/s
Lepkość dynamicznaPa smPa s1 mPa x s = 10-3 Pa x s
AktywnośćBq (bekerel)--
Równoważnik dawkiSv (siwert)--
 
a    Przy przekształcaniu alternatywnych jednostek na jednostki układu SI dopuszcza się następujące zaokrąglenia:

Siła                                 Naprężenie
1 kG = 9,807 N                       1 kG/mm2 = 9,807 N/mm2
1 N = 0,102 kG                       1 N/mm2 = 0,102 kG/mm2
Ciśnienie
1 Pa = 1 N/m2 = 10 -5 bar = 1,02 x 10 -5 kG/cm2 = 0,75 x 10 -2 tor
1 bar = 105 Pa = 1,02 kG/cm2 = 750 tor
1 kG/cm2 = 9,807 x 104 Pa = 0,9807 bar = 736 tor
1 tor = 1,33 x 102 Pa = 1,33 x 10-3 bar = 1,36 x 10 -3 kG/cm2
Energia, praca, ilość ciepła
1 J = 1 N m = 0,278 x 10 -6 kWh = 0,102 kGm = 0,239 x 10 -3 kcal
1 kWh = 3,6 x 106 J = 367 x 103 kGm = 860 kcal
1 kGm = 9,807 J = 2,72 x 10 -6 kWh = 2,34 x 10 -3 kcal
1 kcal = 4,19 x 103 J = 1,16 x 10 -3 kWh = 427 kGm
Moc                                  Lepkość kinematyczna
1 W = 0,102 kGm/s = 0,86 kcal/h      1 m2/s = 10 4 St (stokesów)
1 kGm/s =9,807 W = 8,43 kcal/h       1 St = 10 -4 m2/s
1 kcal/h =1,16 W= 0,119 kGm/s
Lepkość dynamiczna
1 Pa x s = 1 N x s/m2 = 10 P (puazów) = 0,102 kG x s/m2
1 P = 0,1 Pa x s = 0,1 N x s/m2 = 1,02 x 10 -2 kG x s/m2
1 kG x s/m2 = 9,807 Pa x s = 9,807 N x s/m2 = 98,07 P

b    Międzynarodowy układ jednostek (SI) jest wynikiem postanowień Generalnej Konferencji Miar i Wag (Adres: Pavillon de Breteuil, Parc de St-Cloud, F-92 310 Severes).
c    W przypadku użycia maszyny do pisania (drukarki), w której znaki "l" (litera "l") i "1" (cyfra "1") nie różnią się od siebie, dopuszcza się użycie skrótu "L" zamiast "l".
Dziesiętne wielokrotności i podwielokrotności jednostki miary mogą być wyrażane poprzez dodanie do nazwy lub symbolu tej jednostki przedrostków lub symboli o następującym znaczeniu:
 
Mnożnik PrzedrostekSymbol
 1.000.000.000.000.000.000 = 1018trylioneksaE
     1.000.000.000.000.000 = 1015biliardpetaP
         1.000 000 000.000 = 1012bilionteraT
             1.000.000.000 = 109miliardgigaG
                 1.000.000 = 106milionmegaM
                     1.000 = 103tysiąckilok
                       100 = 102stohektoh
                        10 = 101dziesięćdekada
                       0,1 = 10-1dziesiątadecyd
                      0,01 = 10-2setnacentyc
                     0,001 = 10-3tysiącznamilim
                 0,000 001 = 10-6milionowamikroµ
             0,000 000 001 = 10-9miliardowananon
         0,000 000 000 001 = 10-12bilionowapikop
     0,000 000 000 000 001 = 10-15biliardowafemtof
 0,000 000 000 000 000 001 = 10-18trylionowaattoa
 
1.2.2.2        Jeżeli wyraźnie nie podano inaczej, znak "%" w rozumieniu ADR oznacza:
(a)  w przypadku mieszanin materiałów stałych lub materiałów ciekłych, a także w przypadku roztworów oraz materiałów stałych zwilżonych cieczą, procentowy udział masy materiału w odniesieniu do całkowitej masy mieszaniny, roztworu lub zwilżonego materiału stałego;
(b)  w przypadku mieszanin gazów sprężonych napełnianych ciśnieniowo, stosunek objętości określony jako procentowy udział gazu w objętości całkowitej mieszaniny, lub przy napełnianiu wg masy, stosunek mas określony jako procentowy udział masy gazu w całkowitej masie mieszaniny;
(c)  w przypadku mieszanin gazów skroplonych i gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, stosunek mas określony jako procentowy udział masy gazu w całkowitej masie mieszaniny.
1.2.2.3        Wszelkiego rodzaju ciśnienia dotyczące naczyń (np. ciśnienie próbne, ciśnienie wewnętrzne, ciśnienie powodujące otwarcie zaworów bezpieczeństwa) są zawsze podawane jako nadciśnienie (w stosunku do ciśnienia atmosferycznego); natomiast prężność pary zawsze wyrażona jest jako ciśnienie absolutne.
1.2.2.4        Jeżeli w ADR podaje się stopień napełnienia naczyń, to - o ile nie jest podana inna temperatura - odnosi się on zawsze do materiału o temperaturze 15°C.

Dział 1.3

SZKOLENIE OSÓB ZAANGAŻOWANYCH W PRZEWÓZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

1.3.1          Zakres i stosowanie
Osoby zatrudnione przez uczestników przewozu wskazanych w dziale 1.4, których obowiązki dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób.
UWAGA 1: W odniesieniu do szkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa, patrz 1.8.3.
UWAGA 2: W odniesieniu do szkolenia załogi pojazdu, patrz 8.2.
1.3.2          Charakter szkolenia
Szkolenie powinno mieć następującą formę, odpowiednio do zakresu odpowiedzialności i obowiązków osoby, której dotyczy.
1.3.2.1        Szkolenie ogólne
Pracownicy powinni być zaznajomieni z ogólnymi wymaganiami zawartymi w przepisach o przewozie towarów niebezpiecznych.
1.3.2.2        Szkolenie stanowiskowe
Pracownicy powinni przejść szczegółowe szkolenie z zakresu przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych, ściśle odpowiadające ich odpowiedzialności i obowiązkom.
W przypadkach, gdy przewóz towarów niebezpiecznych związany jest z transportem kombinowanym, pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami dotyczącymi innych rodzajów transportu.
1.3.2.3        Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa
Pracownicy powinni przejść szkolenie na temat zagrożeń stwarzanych przez towary niebezpieczne, odpowiednio do stopnia ryzyka utraty zdrowia lub narażenia, mogących być skutkiem wypadku przy przewozie takich towarów, z uwzględnieniem ich załadunku i rozładunku.
Celem szkolenia powinno być zapoznanie pracowników z bezpiecznymi sposobami postępowania oraz z procedurami ratowniczymi.
1.3.2.4        Szkolenie z zakresu klasy 7
Dla potrzeb klasy 7, pracownicy powinni przejść odpowiednie szkolenie dotyczące zagrożeń od materiałów promieniotwórczych oraz środków ostrożności stosowanych w celu ograniczenia własnego narażenia oraz narażenia innych osób, których może dotyczyć działanie tych pracowników.
1.3.3          Dokumentacja
Dane dotyczące wszystkich przeprowadzonych szkoleń powinny być przechowywane przez pracodawcę jak również przez pracownika i powinny być weryfikowane przy podejmowaniu nowego zatrudnienia. Szkolenie powinno być okresowo uzupełniane w celu uwzględnienia zmian w przepisach.

Dział 1.4

OBOWIĄZKI UCZESTNIKÓW PRZEWOZU W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA

1.4.1          Ogólne środki bezpieczeństwa
1.4.1.1        Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych powinni przedsięwziąć odpowiednie środki bezpieczeństwa, stosownie do natury i zakresu dających się przewidzieć zagrożeń, w celu zapobieżenia szkodom i urazom oraz, jeżeli to konieczne, w celu zminimalizowania ich skutków. Uczestnicy przewozu powinni, w każdym przypadku, stosować się do odpowiednich wymagań ADR.
1.4.1.2        W razie zaistnienia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, uczestnicy przewozu powinni niezwłocznie powiadomić służby ratownicze oraz udostępnić im informacje potrzebne do prowadzenia działań.
1.4.1.3        ADR może określać obowiązki różnych uczestników przewozu.
Jeżeli Umawiająca się Strona uważa, że nie zostanie w ten sposób obniżony poziom bezpieczeństwa, to może w swoich przepisach krajowych przenieść obowiązki danego uczestnika przewozu na jednego lub kilku innych uczestników, pod warunkiem, że spełnione są obowiązki podane pod 1.4.2 i 1.4.3. O takich odstępstwach Umawiająca się Strona powinna powiadomić Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
Wymagania podane pod 1.2.1, 1.4.2 i 1.4.3, definiujące uczestników przewozu i przyporządkowane im obowiązki, nie naruszają przepisów krajowych dotyczących skutków prawnych (natury kryminalnej, odpowiedzialności itd.), wynikających z faktu, że dany uczestnik przewozu jest np. osobą prawną, osobą pracującą na własny rachunek, pracodawcą lub pracownikiem.
1.4.2          Obowiązki głównych uczestników przewozu
1.4.2.1        Nadawca
1.4.2.1.1      Nadawca towarów niebezpiecznych jest zobowiązany dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR. W zakresie podanym pod 1.4.1, powinien on w szczególności:
(a)  upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  zaopatrzyć kierowcę w informacje i dane oraz, jeżeli to konieczne, w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.), w szczególności biorąc pod uwagę wymagania podane w dziale 5.4 oraz w tabeli w części 3;
(c)  używać wyłącznie opakowań, dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, pojazdów-baterii, MEGC, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR;
(d)  stosować się do wymagań dotyczących sposobów nadania i ograniczeń wysyłkowych;
(e)  zapewnić, aby nawet próżne i nieodgazowane cysterny (pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, MEGC, cysterny przenośne i kontenery-cysterny) lub próżne nie oczyszczone pojazdy i duże lub małe kontenery były odpowiednio oznakowane i posiadały wymagane nalepki ostrzegawcze, a próżne nie oczyszczone cysterny były tak samo zamknięte i szczelne jak w stanie ładownym.
1.4.2.1.2      Jeżeli nadawca korzysta z usług innych uczestników przewozu (pakującego, załadowcy, napełniającego, itd.), powinien on podjąć odpowiednie środki dla zapewnienia, aby przesyłka spełniała wymagania ADR. Jednakże w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.1.1(a), (b), (c) i (e), nadawca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.1.3      W przypadku, gdy nadawca działa w imieniu osoby trzeciej, osoba ta powinna poinformować nadawcę na piśmie o tym, że przewóz dotyczy towarów niebezpiecznych oraz powinna udostępnić mu wszystkie informacje i dokumenty potrzebne do wypełnienia jego obowiązków.
1.4.2.2        Przewoźnik
1.4.2.2.1      Odpowiednio do zakresu podanego pod 1.4.1, przewoźnik powinien w szczególności:
(a)  upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  upewnić się, że w jednostce transportowej znajduje się wymagana dokumentacja;
(c)  sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad, wycieków lub pęknięć, braków w wyposażeniu, itp.;
(d)  upewnić się, że nie upłynął termin następnego badania dla pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern-stałych, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC;
(e)  sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;
(f)  upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
(g)  upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymagane w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.
Obowiązki te powinny być wykonywane odpowiednio w oparciu o dokumenty przewozowe i dokumenty towarzyszące, kontrolę wzrokową pojazdów lub kontenerów oraz - jeżeli jest to konieczne - ładunku.
1.4.2.2.2      Jednakże, w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.2.1(a), (b), (e) i (f), przewoźnik może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.2.3      Jeżeli przewoźnik zauważy naruszenie wymagań ADR, o których mowa pod 1.4.2.2.1, to nie powinien podejmować się przewozu przesyłki do czasu usunięcia nieprawidłowości.
1.4.2.2.4      Jeżeli podczas przewozu zauważone zostanie naruszenie wymagań, które może zagrażać bezpieczeństwu, to taki przewóz powinien być jak najszybciej przerwany, z uwzględnieniem wymagań bezpieczeństwa ruchu drogowego, bezpiecznego unieruchomienia przesyłki oraz bezpieczeństwa publicznego. Operacje transportowe mogą być kontynuowane jedynie wtedy, gdy przesyłka będzie odpowiadała stosownym przepisom. Władza właściwa dla dalszej części przewozu może udzielić pozwolenia na kontynuowanie operacji transportowych.
W przypadku, gdy nie można zapewnić wymaganej zgodności z przepisami i gdy nie zostało udzielone zezwolenie dotyczące dalszej części przewozu, właściwa władza powinna zapewnić przewoźnikowi niezbędną pomoc administracyjną. Ten sam wymóg ma zastosowanie w przypadku, gdy przewoźnik poinformuje właściwą władzę o tym, że nie został on powiadomiony przez nadawcę o niebezpiecznych właściwościach przewożonych towarów i w związku z tym, na podstawie obowiązującego prawa - w szczególności dotyczącego umowy przewozu - chce on te towary rozładować, zniszczyć lub unieszkodliwić.
1.4.2.3        Odbiorca
1.4.2.3.1      Odbiorca ma obowiązek nie opóźniać przyjęcia towarów bez istotnych powodów oraz sprawdzić po rozładunku, czy zostały spełnione należące do niego wymagania ADR.
W zakresie podanym pod 1.4.1, powinien on w szczególności:
(a)  dokonać, w przypadkach wskazanych w ADR, wymaganego oczyszczenia i odkażenia pojazdów i kontenerów;
(b)  zapewnić, aby kontenery, które zostały całkowicie rozładowane, oczyszczone i odkażone, nie posiadały oznakowania wskazanego w dziale 5.3.
1.4.2.3.2      Jeżeli odbiorca korzysta z usług innych uczestników przewozu (w zakresie rozładunku, czyszczenia, odkażania, itp.), powinien on podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami ADR.
1.4.2.3.3      Jeżeli sprawdzenie ujawniło naruszenie wymagań ADR, odbiorca może zwrócić kontener nadawcy tylko wtedy, gdy zostało ono usunięte.
1.4.3          Obowiązki innych uczestników przewozu
Podana poniżej lista innych uczestników przewozu i odpowiednio ich obowiązków nie jest wyczerpująca. Obowiązki tych uczestników wynikają z przepisów podanych powyżej w rozdziale 1.4.1 na tyle, na ile wiedzą oni lub powinni wiedzieć, że wykonywane przez nich czynności stanowią część operacji transportowych regulowanych przez ADR.
1.4.3.1        Załadowca
1.4.3.1.1      W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, załadowca powinien w szczególności:
(a)  wydać towary niebezpieczne przewoźnikowi tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b)  sprawdzić, przy wydawaniu do przewozu opakowanych towarów niebezpiecznych lub próżnych, nie oczyszczonych opakowań, czy opakowania nie są uszkodzone. Nie powinien on wydać sztuki przesyłki, w której opakowanie jest uszkodzone, dopóki nie zostaną usunięte uszkodzenia, w szczególności jeżeli opakowanie jest nieszczelne, jeżeli są wycieki materiału niebezpiecznego lub istnieje możliwość ich wystąpienia; obowiązek ten dotyczy również próżnych nie oczyszczonych opakowań;
(c)  postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu albo dużego lub małego kontenera;
(d)  spełnić, po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, wymagania dotyczące oznakowania podane w dziale 5.3;
(e)  stosować się, przy załadunku sztuk przesyłki, do zakazów ładowania razem oraz do wymagań dotyczących oddzielania towarów niebezpiecznych od żywności, innych artykułów spożywczych oraz karmy dla zwierząt, uwzględniając przy tym towary niebezpieczne znajdujące się już w pojeździe lub dużym kontenerze.
1.4.3.1.2      Jednakże, w przypadku wymagań podanych pod 1.4.3.1.1(a), (d) i (e), załadowca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.3.2        Pakujący
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, pakujący powinien stosować się w szczególności do:
(a)  wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz
(b)  wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.
1.4.3.3        Napełniający
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, napełniający powinien w szczególności:
(a)   upewnić się przed napełnieniem, że zarówno cysterny jak również ich wyposażenie są w dobrym stanie technicznym;
(b)   upewnić się, że w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern oraz MEGC, nie został przekroczony termin ich następnego badania;
(c)   napełniać cysterny jedynie materiałami niebezpiecznymi, które są dopuszczone do przewozu w tych cysternach;
(d)   stosować się, przy napełnianiu cysterny, do wymagań dotyczących załadunku materiałów niebezpiecznych do sąsiednich komór cysterny;
(e)   przestrzegać, podczas napełniania cysterny, określonych dla danego materiału maksymalnego dopuszczalnego stopnia napełnienia lub maksymalnej dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności cysterny;
(f)   sprawdzić szczelność zamknięć cysterny, po jej napełnieniu;
(g)   zapewnić, aby na zewnętrznej powierzchni napełnionej cysterny, nie było pozostałości ładowanego materiału;
(h)   zapewnić, przygotowując towary niebezpieczne do przewozu, aby zostały umieszczone wymagane przepisami tablice barwy pomarańczowej oraz nalepki ostrzegawcze na cysternach, a także na pojazdach oraz dużych i małych kontenerach do przewozu luzem.
1.4.3.4        Operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej powinien w szczególności:
(a)  zapewnić, aby kontener-cysterna/cysterna przenośna spełniały obowiązujące wymagania w zakresie konstrukcji, wyposażenia, badań i oznakowania;
(b)  zapewnić, aby konserwacja zbiornika i jego wyposażenia była przeprowadzana w sposób, który gwarantuje, że w normalnych warunkach użytkowania kontener-cysterna/cysterna przenośna będą spełniać wymagania ADR do czasu następnego badania;
(c)  zapewnić przeprowadzenie nadzwyczajnej kontroli kontenera-cysterny/cysterny przenośnej w przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że bezpieczeństwo zbiornika lub jego wyposażenia zostało naruszone w wyniku naprawy, dokonanych zmian lub wypadku.
1.4.3.5        (Zarezerwowany)

Dział 1.5

ODSTĘPSTWA

1.5.1          Odstępstwa czasowe
1.5.1.1        W celu dostosowania wymagań ADR do postępu technicznego i rozwoju przemysłu, właściwe władze Umawiających się Stron mogą uzgodnić bezpośrednio między sobą dopuszczenie niektórych operacji transportowych na swoich terytoriach na zasadach czasowego odstępstwa od wymagań ADR, pod warunkiem, że nie zostanie przez to obniżony poziom bezpieczeństwa. Władza inicjująca takie odstępstwo powinna zawiadomić o nim Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który następnie powinien podać je do wiadomości innych Umawiających się Stron1.
UWAGA: "Warunki specjalne" zgodne z 1.7.4 nie są uważane za odstępstwa czasowe w rozumieniu niniejszego rozdziału.
1.5.1.2        Okres ważności odstępstwa czasowego nie powinien być dłuższy niż 5 lat, licząc od dnia jego wejścia w życie. Odstępstwo czasowe wygasa automatycznie z dniem wejścia w życie odpowiedniej zmiany do ADR.
1.5.1.3        Operacje transportowe wykonywane na podstawie odstępstw czasowych uważa się za operacje transportowe w rozumieniu ADR.
1.5.2          (Zarezerwowany)

________
1    Uwaga Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych: Umowy specjalne zawarte na podstawie przepisów niniejszego działu można znaleźć na stronie internetowej Sekretariatu (http://www.unece.org/trans/danger/danger.htm).

Dział 1.6

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE

1.6.1          Przepisy ogólne
1.6.1.1        O ile nie jest postanowione inaczej, materiały i przedmioty ADR mogą być przewożone do dnia 31 grudnia 2002r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r.
1.6.1.2        Nalepki ostrzegawcze, które były zgodne ze wzorami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998r., mogą być nadal używane aż do wyczerpania zapasów.
1.6.1.3        Materiały i przedmioty klasy 1, należące do sił zbrojnych Umawiającej się Strony, które zostały zapakowane przed 1 stycznia 1990r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1989r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki wojskowe zapakowane przed dniem 1 stycznia 1990r. Inne wymagania dotyczące tej klasy i obowiązujące od dnia 1 stycznia 1990r. powinny być spełnione.
1.6.1.4        Materiały i przedmioty klasy 1, które zostały zapakowane między dniem 1 stycznia 1990r. a dniem 31 grudnia 1996r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1996r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki zapakowane między dniem 1 stycznia 1990r. a dniem 31 grudnia 1996r.
1.6.1.5        (Zarezerwowany)
1.6.2          Naczynia do gazów klasy 2
1.6.2.1        Naczynia wytworzone przed dniem 1 stycznia 1997r., które nie odpowiadają wymaganiom ADR obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., a których transport był dozwolony na podstawie wymagań ADR obowiązujących do dnia 31 grudnia 1996r., mogą być nadal przewożone po tej dacie, pod warunkiem, że spełnione są wymagania w zakresie badań okresowych podane w instrukcjach pakowania P200 i P203.
1.6.2.2        Butle zgodne z definicją podaną pod 1.2.1, które zostały poddane badaniu wstępnemu lub okresowemu przed dniem 1 stycznia 1997r., mogą być przewożone w stanie próżnym i nie oczyszczone, bez nalepek, do terminu następnego napełnienia lub następnego badania okresowego.
1.6.3          Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie
1.6.3.1        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane przed wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 października 1978r., mogą być nadal używane, jeżeli wyposażenie zbiornika odpowiada przepisom działu 6.8. Grubość ścianki zbiorników, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych, schłodzonych klasy 2, powinna odpowiadać co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z miękkiej stali lub co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium. Dla przekrojów cystern, innych niż okrągłe, za podstawę do obliczenia przyjmuje się średnicę koła, którego powierzchnia jest równa rzeczywistej powierzchni poprzecznego przekroju tej cysterny.
1.6.3.2        Badania okresowe cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, znajdujących się w eksploatacji zgodnie z tymi przepisami przejściowymi, powinny być dokonane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.4 i 6.8.3.4 oraz zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi różnych klas. Jeżeli poprzednie przepisy nie przewidywały wyższego ciśnienia próbnego, to dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium wystarczające jest ciśnienie próbne 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne).
1.6.3.3        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, spełniające przepisy przejściowe podane pod 1.6.3.1 i 1.6.3.2, mogą być używane do dnia 30 września 1993r. do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których zostały one dopuszczone. Tego okresu przejściowego nie stosuje się do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2, ani do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, których grubość ścianki i wyposażenie odpowiadają przepisom działu 6.8.
1.6.3.4        (a)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane przed dniem 1 maja 1985r., zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi między dniem 1 października 1978r. a dniem 30 kwietnia 1985r., ale które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 maja 1985 r., mogą być po tej dacie nadal używane.
(b)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane między dniem 1 maja 1985r. a wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 1988r., które nie odpowiadają tym przepisom, ale zostały wykonane zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do tej daty, mogą być po tej dacie nadal używane.
1.6.3.5        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane przed dniem 1 stycznia 1993r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993r., mogą być nadal używane.
1.6.3.6        (a)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały wykonane między dniem 1 stycznia 1978r. a dniem 31 grudnia 1984r., w przypadku gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2004r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990r.
(b)  Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały wykonane między dniem 1 stycznia 1985r. a dniem 31 grudnia 1989r., w przypadku, gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2010r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990r.
1.6.3.7        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane przed dniem 1 stycznia 1999r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999r., mogą być nadal używane.
1.6.3.8        Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2, które zostały wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r.
Jednakże w odniesieniu do prawidłowych nazw przewozowych wymaganych pod 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3, nie jest konieczne uwzględnianie późniejszych zmian prawidłowych nazw przewozowych gazów, pod warunkiem, że obowiązująca prawidłowa nazwa przewozowa zostanie umieszczona na zbiorniku lub na tabliczce znamionowej najpóźniej w dniu następującym po terminie następnego badania okresowego.
1.6.3.9        (Zarezerwowany)
1.6.3.10       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne wykonane przed dniem 1 stycznia 1995r., przeznaczone do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3256, które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1995r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2004r.
1.6.3.11       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod lm. 211 332 i 211 333 obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane.
1.6.3.12       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu piperydyny o numerze rozpoznawczym UN 2401, wykonane przed dniem 1 stycznia 1999r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod lm. 211 322 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2004r.
1.6.3.13       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3257, wykonane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2006r.
1.6.3.14       (Zarezerwowany)
1.6.3.15       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu materiałów o następujących numerach UN: 1092, 1098, 1135, 1143, 1182, 1199, 1238, 1251, 1605, 1647, 1695, 1809, 2295, 2337, 2407, 2438, 2477, 2487, 2488, 2558, 2606, 2644, 2646, 2686, 3023, 3289 i 3290, wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2002r.
1.6.3.16       Pojazdy-baterie zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1997r., które nie odpowiadają wymaganiom podanym pod 9.2.2, mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2004r.
1.6.3.17       (Zarezerwowany)
1.6.3.18       Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie wykonane przed dniem 1 stycznia 2003r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001r., mogą być nadal używane. Wskazanie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2009r.
1.6.3.19       Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP)
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP) wykonane przed dniem 1 lipca 2002r. zgodnie z prototypem zatwierdzonym przed dniem 1 lipca 2001 r. na podstawie przepisów dodatku B.1c, obowiązującym do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być nadal używane, pod warunkiem, że spełniały one i nadal spełniają wszystkie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r.
Jednakże od dnia 1 lipca 2001 r. nowy prototyp nie może być zatwierdzony zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001r.
1.6.4          Kontenery-cysterny i MEGC
1.6.4.1        Kontenery-cysterny wykonane przed dniem 1 stycznia 1988r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1987r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1988r., mogą być nadal używane.
1.6.4.2        Kontenery-cysterny wykonane przed dniem 1 stycznia 1993r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993r., mogą być nadal używane.
1.6.4.3        Kontenery-cysterny wykonane przed dniem 1 stycznia 1999r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999r., mogą być nadal używane.
1.6.4.4        (Zarezerwowany)
1.6.4.5        Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r.
Jednakże w odniesieniu do prawidłowych nazw przewozowych wymaganych pod 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3, nie jest konieczne uwzględnianie późniejszych zmian prawidłowych nazw przewozowych gazów, pod warunkiem, że obowiązująca prawidłowa nazwa przewozowa zostanie umieszczona na zbiorniku lub na tabliczce znamionowej najpóźniej w dniu następującym po terminie następnego badania okresowego.
1.6.4.6        Kontenery-cysterny, przeznaczone do przewozu materiału o numerze UN 3256, wykonane przed dniem 1 stycznia 1995r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1995r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2004r.
1.6.4.7        Kontenery-cysterny wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod lm. 212 332 i 212 333, obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane.
1.6.4.8        (Zarezerwowany)
1.6.4.9        Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu piperydyny o numerze rozpoznawczym UN 2401, wykonane przed dniem 1 stycznia 1999r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod lm. 212 322, obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2003r.
1.6.4.10       Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu materiału o numerze UN 3257, wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2006r.
1.6.4.11       Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu materiałów o następujących numerach UN: 1092, 1098, 1135, 1143, 1182, 1199, 1238, 1251, 1605, 1647, 1695, 1809, 2295, 2337, 2407, 2438, 2477, 2487, 2488, 2558, 2606, 2644, 2646, 2686, 3023, 3289 i 3290, wykonane przed dniem 1 stycznia 1997r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997r., mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2001 r.
1.6.4.12       Kontenery-cysterny i MEGC wykonane przed dniem 1 stycznia 2003r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001r., mogą być nadal używane. Wskazanie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2008r.
1.6.5          Pojazdy
1.6.5.1        Jednostki transportowe przeznaczone do przewozu kontenerów-cystern lub cystern przenośnych o pojemności przekraczającej 3.000 litrów, zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1997r., które nie spełniają wymagań podanych pod 9.1.2 i 9.2.2, mogą być używane do dnia 31 grudnia 2004r. Do upływu tego terminu wymienione jednostki transportowe podlegają przepisom podanym pod lm. 10 283 obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996r. i mogą być dla nich wystawiane świadectwa zgodne ze wzorem podanym w dodatku B.3 obowiązującym do dnia 30 czerwca 2001r.
1.6.5.2        Pojazdy przewożące cysterny odejmowalne i pojazdy przeznaczone do przewozu kontenerów-cystern lub cystern zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1995r., które były używane przed tą datą do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3256, a które nie spełniają w całości wymagań podanych pod 9.2.2, 9.2.3, 9.2.5 i 9.7.6, mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2004r.
Jeżeli wymagane jest świadectwo zgodnie z przepisem podanym pod 9.1.2.1.2, to powinno ono posiadać wpis stwierdzający, że pojazd został dopuszczony na podstawie przepisu podanego pod 1.6.5.2.
1.6.5.3        Pojazdy przewożące cysterny odejmowalne i pojazdy przeznaczone do przewozu kontenerów-cystern lub cystern zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1997r., które były używane przed tą datą do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3256, a które nie spełniają w całości wymagań podanych pod 9.2.2, 9.2.3, 9.2.5 i 9.7.6, mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2006r.
Jeżeli wymagane jest świadectwo zgodnie z przepisem podanym pod 9.1.2.1.2, to powinno ono posiadać wpis stwierdzający, że pojazd został dopuszczony na podstawie przepisu podanego pod 1.6.5.3.
1.6.5.4        Wymagania dotyczące konstrukcji pojazdu podstawowego obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001r., pozostają w mocy do dnia 31 grudnia 2002r.
1.6.6          Klasa 7
1.6.6.1        Sztuki przesyłki nie wymagające zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę zgodnie z przepisami IAEA z 1985r. i z 1985r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990r, Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Wyłączone sztuki przesyłki, przemysłowe sztuki przesyłki Typu IP-1, IP-2 i IP-3 oraz sztuki przesyłki Typu A, które nie wymagały zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę i spełniają wymagania przepisów IAEA z 1985r. lub z 1985r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych", IAEA, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal używane zgodnie z obowiązkowym programem zapewnienia jakości, odpowiadającym wymaganiom podanym pod 1.7.3 i przy ograniczeniu aktywności i materiału podanym pod 2.2.7.7.
Każde opakowanie, w którym dokonano zmian innych niż poprawiających bezpieczeństwo lub opakowania wyprodukowane po 31 grudnia 2003r., powinny spełniać wymagania ADR. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu nie później niż do dnia 31 grudnia 2003r., zgodne z przepisami IAEA z 1985r lub z 1985r ze zmianami wprowadzonymi w 1990r, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal stosowane do transportu. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu po tym terminie powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.2        Sztuki przesyłki zatwierdzone zgodnie z przepisami IAEA z 1973r, z 1973r. ze zmianami, z 1985r. i z 1985r. ze zmianami wprowadzonymi w 1990r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
1.6.6.2.1      Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973r. lub z 1973r. ze zmianami, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal używane zgodnie z: zatwierdzonym wielostronnie wzorem sztuki przesyłki, obowiązkowym programem zapewnienia jakości odpowiadającym wymaganiom podanym pod 1.7.3 i przy ograniczeniu aktywności materiału podanym pod 2.2.7.7. Żadna nowa produkcja takich opakowań nie powinna być rozpoczynana. Zmiany we wzorze opakowania, rodzaju lub ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania ADR. Każdemu opakowaniu powinien być nadany numer seryjny zgodnie z wymaganiem podanym pod 5.2.1.7.5, który powinien być umieszczony na zewnętrznej stronie opakowania.
1.6.6.2.2      Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1985r. lub z 1985r. ze zmianami wprowadzonymi w 1990r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal używane do dnia 31 grudnia 2003r. zgodnie z obowiązkowym programem zapewnienia jakości odpowiadającym wymaganiom podanym pod 1.7.3 i przy ograniczeniu aktywności materiału podanym pod 2.2.7.7. Po tym terminie opakowania te mogą być używane po dodatkowym wielostronnym zatwierdzeniu wzoru sztuki przesyłki. Zmiany dotyczące wzoru opakowania, rodzaju i ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania niniejszych przepisów. Wszystkie opakowania, których produkcja rozpocznie się po dniu 31 grudnia 2006r. powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.3        Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci zatwierdzony zgodnie z przepisami IAEA z 1973r, 1973 ze zmianami, z 1985r. i z 1985r. ze zmianami wprowadzonymi w 1990r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany zgodnie ze wzorem, który został zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973r., z 1973r. ze zmianami, z 1985r. lub z 1985r. ze zmianami wprowadzonymi w 1990r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, może być nadal używany zgodnie z obowiązkowym programem zapewnienia jakości odpowiadającym wymaganiom podanym pod 1.7.3. Każdy materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany po dniu 31 grudnia 2003r. powinien spełniać wymagania ADR.
1.6.6.4        Przepisy przejściowe podane pod 1.6.1.1 mają zastosowanie do przewozu materiałów klasy 7 tylko do dnia 31 grudnia 2001r., z wyjątkiem przepisów działów 1.4 i 1.8, wobec których te przepisy przejściowe mają zastosowanie do dnia 31 grudnia 2002r.

Dział 1.7

WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE KLASY 7

1.7.1          Przepisy ogólne
1.7.1.1        ADR ustala normy bezpieczeństwa, które zapewniają akceptowalny poziom zagrożenia ludzi od promieniowania, stanu krytycznego i wydzielanego ciepła, zagrożenia mienia i środowiska przy przewozie materiałów promieniotwórczych. Normy te opierają się na przepisach IAEA "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" (ST-1), IAEA - Wiedeń 1996r. Wyjaśnienia do przepisów ST-1 zawarte są w dokumencie "Materiał uzupełniający do Przepisów Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" wydanym przez IAEA w 1996r., Seria Normy Bezpieczeństwa Nr St-2, IAEA-Wiedeń (w publikacji).
1.7.1.2        Celem ADR jest ochrona ludzi, mienia i środowiska przed skutkami promieniowania podczas przewozu materiałów promieniotwórczych. Ochronę tę osiąga się poprzez wymaganie:
(a)  szczelnego naczynia dla zawartości promieniotwórczej;
(b)  kontroli poziomu promieniowania zewnętrznego;
(c)  zapobiegania stanom krytycznym;
(d)  zapobiegania uszkodzeniom powodowanym przez ciepło.
Spełnienie tych wymagań zapewnia się po pierwsze poprzez stopniowanie ograniczenia zawartości promieniotwórczej dla sztuk przesyłki i pojazdów oraz stosowanie norm wytrzymałościowych dla wzorów sztuk przesyłki w zależności od zagrożenia powodowanego przez zawartość promieniotwórczą. Po drugie, spełnienie tych wymagań zapewnia się poprzez ustalenie warunków dla wzorów sztuk przesyłki, ich eksploatacji i konserwacji opakowań, biorąc pod uwagę charakter zawartości promieniotwórczej. Ostatecznie wymagania te spełnione są poprzez kontrolę administracyjną, z uwzględnieniem, jeżeli jest to konieczne, procedur zatwierdzania przez właściwą władzę.
1.7.1.3        ADR stosuje się do przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych, z uwzględnieniem przewozu incydentalnego związanego ze stosowaniem materiałów promieniotwórczych. Na przewóz składają się wszystkie operacje i warunki związane z przemieszczaniem materiałów promieniotwórczych; obejmuje to wzór opakowania, wytwarzanie, konserwację i naprawy opakowania transportowego oraz przygotowanie, wysyłkę, załadunek, przewóz wraz z przechowywaniem podczas tranzytu, rozładunek i odbiór ładunku materiału promieniotwórczego i sztuk przesyłki w miejscu przeznaczenia. Do norm wytrzymałościowych w ADR stosuje się podejście stopniowane, które charakteryzuje się trzema poziomami o różnej surowości:
(a)  rutynowe warunki przewozu (bez awarii);
(b)  normalne warunki przewozu (niewielkie awarie);
(c)  warunki przewozu uwzględniające awarie.
1.7.2          Program ochrony przed promieniowaniem
1.7.2.1        Przewóz materiałów promieniotwórczych powinien być zgodny z Programem Ochrony przed Promieniowaniem, który składa się z systematycznych działań mających na celu zapewnienie odpowiedniego stosowania środków ochrony przed promieniowaniem.
1.7.2.2        Rodzaj i rozmiar środków przyjętych w programie powinien być odpowiedni do wielkości i prawdopodobieństwa narażenia na promieniowanie. Program powinien zawierać wymagania podane pod 1.7.2.3, 1.7.2.4 i 7.5.11 CV33 (1.1) i (1.4) oraz odpowiednie procedury postępowania awaryjnego. Na żądanie właściwej władzy, dokumentacja tego programu powinna być udostępniona do kontroli.
1.7.2.3        Ochrona i bezpieczeństwo powinny być zoptymalizowane w ten sposób, aby wielkości dawek indywidualnych, liczba osób narażonych i prawdopodobieństwo wystąpienia narażenia było tak małe jak to jest rozsądnie osiągalne, biorąc pod uwagę czynniki ekonomiczne i społeczne, a dawki dla ludzi powinny być poniżej odpowiednich dawek granicznych. Powinno się stosować podejście systematyczne i konstruktywne, z uwzględnieniem związków między transportem i innymi formami działalności.
1.7.2.4        W przypadku narażenia zawodowego wynikającego z działalności transportowej, jeżeli ocenia się, że otrzymanie dawki skutecznej:
(a)  przekraczającej 1 mSv na rok jest mało prawdopodobne, to nie wymaga się specjalnych procedury postępowania, szczegółowej kontroli, programu oceny dawek lub prowadzenia rejestru dawek;
(b)  od 1 mSv do 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się programu dla oceny dawek indywidualnych poprzez kontrolę środowiska pracy lub prowadzenia kontroli dawek indywidualnych;
(c)  większej niż 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się prowadzenia kontroli dawek indywidualnych.
Jeżeli prowadzona jest kontrola dawek indywidualnych lub kontrola miejsca pracy, to powinny być przechowywane rejestry danych pochodzące z tych czynności.
1.7.3          Zapewnienie jakości
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, powinny być opracowane i wdrożone programy zapewnienia jakości w zakresie projektowania, wytwarzania, badania, sporządzania dokumentacji, stosowania, konserwacji i kontroli wszystkich materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci, materiałów promieniotwórczych słabo rozpraszalnych i sztuk przesyłki oraz w zakresie operacji transportowych i przechowywania podczas tranzytu, oparte na międzynarodowych, krajowych lub innych normach akceptowanych przez właściwą władzę. Pisemne potwierdzenie dotyczące pełnego wdrożenia wymagań technicznych w tym zakresie powinno być udostępnione właściwej władzy. Producent, nadawca lub użytkownik powinien umożliwić właściwej władzy przeprowadzenie kontroli produkcji i stosowania materiałów, o których mowa oraz wykazać, że:
(a)  stosowane metody wytwarzania i materiały odpowiadają specyfikacjom zatwierdzonego wzoru; oraz
(b)  wszystkie opakowania są okresowo kontrolowane, a w razie konieczności naprawiane i utrzymywane w dobrym stanie tak, aby spełniały one zawsze, również po wielokrotnym użyciu, wszystkie odpowiednie wymagania i specyfikacje.
Jeżeli wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę, to takie zatwierdzenie powinno być uwarunkowane istnieniem właściwego programu zapewnienia jakości.
1.7.4          Warunki specjalne
1.7.4.1        Warunki specjalne oznaczają warunki zatwierdzone przez właściwą władzę, na podstawie których mogą być przewożone przesyłki nie odpowiadające wszystkim wymaganiom ADR mającym zastosowanie do materiałów promieniotwórczych.
UWAGA: Warunki specjalne nie są traktowane jako odstępstwa czasowe zgodne z 1.5.1.
1.7.4.2        Przesyłki, dla których zapewnienie zgodności z przepisami mającymi zastosowanie do klasy 7 jest niemożliwe do spełnienia w praktyce, nie powinny być przewożone, z wyjątkiem przewozu w warunkach specjalnych. Właściwa władza może zatwierdzić specjalne warunki przewozu dla pojedynczej przesyłki lub dla planowanej serii wielu przesyłek, pod warunkiem, że jest przekonana o praktycznej niemożliwości zapewnienia zgodności z ADR, a wymagany poziom bezpieczeństwa ustalony w ADR zostanie udokumentowany zastosowaniem innych, alternatywnych środków. Ogólny poziom bezpieczeństwa podczas przewozu powinien być co najmniej równoważny temu, który byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich mających zastosowanie wymagań. Dla realizacji takich przewozów w ruchu międzynarodowym wymagane jest zatwierdzenie wielostronne.
1.7.5          Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, przy sporządzaniu dokumentacji, pakowaniu, znakowaniu, stosowaniu nalepek ostrzegawczych, przechowywaniu, segregacji i przewozie, poza właściwościami promieniotwórczymi i rozszczepialnymi, należy uwzględniać każde dodatkowe zagrożenie stwarzane przez zawartość sztuki przesyłki, np. właściwości palne, piroforyczne, trujące i żrące.

Dział 1.8

KONTROLA ORAZ INNE ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE, STOSOWANE W CELU ZAPEWNIENIA ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI BEZPIECZEŃSTWA

1.8.1          Kontrola administracyjna towarów niebezpiecznych
1.8.1.1        Właściwe władze Umawiających się Stron, mogą przeprowadzać w każdym czasie na swoich terytoriach, kontrole mające na celu sprawdzenie czy przestrzegane są wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych.
Jednakże, kontrole te powinny być przeprowadzane bez nadmiernego angażowania osób, majątku lub środowiska oraz nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.1.2        Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni, stosownie do zakresu swoich obowiązków, bezzwłocznie udostępnić właściwym władzom lub ich przedstawicielom, informacje potrzebne do przeprowadzenia kontroli.
1.8.1.3        W celu przeprowadzenia kontroli na terenie przedsiębiorstw uczestniczących w przewozie towarów niebezpiecznych (dział 1.4), właściwe władze mogą również dokonywać inspekcji, sprawdzania niezbędnych dokumentów oraz pobierać próbki towarów lub opakowań w celu ich zbadania, pod warunkiem, że nie spowoduje to pogorszenia stanu bezpieczeństwa. Jeżeli jest to potrzebne i możliwe, uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni udostępnić dla celów kontroli pojazdy i ich części oraz wyposażenie i instalacje. Mogą oni, jeżeli uważają to za potrzebne, wyznaczyć osobę ze swojego przedsiębiorstwa w celu towarzyszenia przedstawicielowi właściwej władzy w czasie kontroli.
1.8.1.4        Jeżeli właściwe władze stwierdzą, że wymagania ADR nie są przestrzegane, mogą zabronić wysyłki lub wstrzymać operacje transportowe do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, albo zastosować inne odpowiednie środki. Unieruchomienie pojazdu może nastąpić w miejscu kontroli lub w innym miejscu, wybranym przez właściwą władzę ze względów bezpieczeństwa. Środki, o których mowa, nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.2          Współdziałanie administracji
1.8.2.1        Umawiające się Strony powinny porozumieć się w zakresie wzajemnego wsparcia administracyjnego w celu wdrażania ADR.
1.8.2.2        W przypadku, gdy jedna z Umawiających się Stron ma podstawy do stwierdzenia, że bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych przez jej terytorium zostało zagrożone na skutek bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów przez przedsiębiorstwo, którego zarząd ma siedzibę na terytorium innej Umawiającej się Strony, powinna ona powiadomić o tych naruszeniach właściwe władze tej innej Umawiającej się Strony. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono bardzo poważne lub powtarzające się naruszenia przepisów mogą zwrócić się do właściwych władz Umawiającej się Strony, na terytorium której ma siedzibę zarząd wymienionego przedsiębiorstwa, o zastosowanie odpowiednich środków wobec winnego (winnych). Przesyłanie danych dotyczących osób nie powinno być dozwolone, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to niezbędne do ścigania bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów.
1.8.2.3        Właściwe władze, które zostały w ten sposób powiadomione, powinny poinformować właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono naruszenia przepisów, o środkach jakie zostały, jeżeli była taka potrzeba, podjęte wobec wymienionego przedsiębiorstwa.
1.8.3          Doradca do spraw bezpieczeństwa
UWAGA: Przepisy rozdziału 1.8.3 mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy właściwe władze danego państwa lub państw, którym podlegają różni uczestnicy łańcucha transportowego, podjęły odpowiednie działania administracyjne pozwalające na wprowadzenie w życie tych przepisów. Działania, o których mowa, powinny być przeprowadzone w taki sposób, aby możliwe było stosowanie przepisów rozdziału 1.8.3 najpóźniej od dnia 1 stycznia 2003r.
1.8.3.1        Każde przedsiębiorstwo, którego działalność obejmuje przewóz towarów niebezpiecznych albo związane z nim pakowanie, załadunek, napełnianie lub rozładunek, powinno wyznaczyć jednego lub więcej doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych, odpowiedzialnego za wspieranie działań zapobiegających zagrożeniom dla osób, mienia i środowiska, związanych z taką działalnością.
1.8.3.2        Właściwe władze Umawiającej się Strony mogą postanowić, że wymaganie to nie ma zastosowania wobec przedsiębiorstw:
(a)  których działalność dotyczy takich ilości towarów w każdej jednostce transportowej, które są mniejsze od podanych pod 1.1.3.6, 2.2.7.1.2 i w działach 3.3 i 3.4, albo
(b)  dla których przewóz lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych nie stanowi głównej lub dodatkowej działalności, a które okazjonalnie zaangażowane są w krajowy przewóz lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych, stwarzających małe ryzyko zanieczyszczenia środowiska.
1.8.3.3        Głównym zadaniem doradcy, przy zachowaniu odpowiedzialności kierującego przedsiębiorstwem, powinno być dążenie, poprzez zastosowanie wszystkich niezbędnych środków i działań oraz w granicach określonych zakresem działalności przedsiębiorstwa, do ułatwienia prowadzenia tej działalności zgodnie z odpowiednimi wymaganiami i w możliwie najbezpieczniejszy sposób.
W odniesieniu do działalności przedsiębiorstwa, doradca ma w szczególności następujące obowiązki:
-   śledzenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych;
-   doradzanie przedsiębiorstwu w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
-   przygotowywanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorstwa w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych dla kierownictwa tego przedsiębiorstwa lub odpowiednio dla władz lokalnych. Takie sprawozdanie powinno być przechowywane przez pięć lat i udostępniane władzom krajowym na ich żądanie.
Obowiązki doradcy obejmują również śledzenie następujących praktyk i procedur związanych z działalnością przedsiębiorstwa, o której mowa:
-   procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych;
-   praktyki przedsiębiorstwa w zakresie uwzględniania wymagań specjalnych związanych z przewożonym towarem w przypadku zakupu środków transportu;
-   procedur służących sprawdzeniu wyposażenia używanego w związku z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
-   prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa oraz przechowywania dokumentacji szkoleniowej;
-   wprowadzania prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
-   prowadzenia dochodzeń oraz, jeżeli ma to zastosowanie, przygotowywania sprawozdań na temat poważnych wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
-   wprowadzania odpowiednich środków w celu przeciwdziałania powtarzaniu się wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów;
-   uwzględniania przepisów oraz wymagań specjalnych odnoszących się do przewozu towarów niebezpiecznych przy wyborze podwykonawców oraz partnerów;
-   sprawdzania, czy pracownicy zaangażowani w przewóz, załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych otrzymali szczegółowe procedury postępowania i instrukcje;
-   stosowania środków mających na celu zwiększanie wiedzy w zakresie zagrożeń związanych z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
-   wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu czy środek transportu zaopatrzony jest w wymagane dokumenty i sprzęt awaryjny oraz czy takie dokumenty i sprzęt odpowiadają przepisom;
-   wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu przestrzegania wymagań dotyczących załadunku i rozładunku.
1.8.3.4        Doradcą może być także kierujący przedsiębiorstwem, osoba pełniąca inne obowiązki w przedsiębiorstwie lub osoba nie zatrudniona bezpośrednio przez to przedsiębiorstwo, pod warunkiem, że osoba ta jest w stanie wykonywać obowiązki doradcy.
1.8.3.5        Na żądanie właściwej władzy lub organizacji wyznaczonej w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę, każde przedsiębiorstwo, o którym mowa, powinno podać dane dotyczące tożsamości doradcy.
1.8.3.6        Jeżeli na skutek wypadku doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko, albo doszło do zniszczeń majątku lub środowiska podczas przewozu, załadunku lub rozładunku wykonywanego przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, doradca - po zebraniu potrzebnych informacji - powinien przygotować raport powypadkowy odpowiednio dla kierownictwa przedsiębiorstwa lub dla lokalnych władz. Raport ten nie zastępuje innych raportów, które mogą być wymagane od kierownictwa przedsiębiorstwa na podstawie innych przepisów międzynarodowych lub krajowych.
1.8.3.7        Doradca powinien posiadać świadectwo szkolenia zawodowego ważne dla transportu drogowego. Świadectwo to powinno być wystawione przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę.
1.8.3.8        W celu otrzymania świadectwa kandydat powinien przejść szkolenie oraz zdać egzamin zatwierdzony przez właściwą władzę Umawiającej się Strony.
1.8.3.9        Głównym celem szkolenia powinno być dostarczenie kandydatom wystarczającej wiedzy z zakresu zagrożeń związanych z przewozem towarów niebezpiecznych, ustaw i innych przepisów mających zastosowanie do danego rodzaju transportu oraz obowiązków podanych pod 1.8.3.3.
1.8.3.10       Egzamin powinien być zorganizowany przez kompetentną władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę.
Upoważnienie dla organizacji egzaminującej powinno mieć formę pisemną. Może mieć ono ograniczony okres ważności. Wydanie upoważnienia powinno opierać się o następujące kryteria:
-   kompetencje organizacji egzaminującej;
-   wyszczególnienie form egzaminów proponowanych przez tę organizację;
-   środki mające na celu zapewnienie bezstronności egzaminów;
-   niezależność organizacji od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych zatrudniających doradców do spraw bezpieczeństwa.
1.8.3.11       Celem egzaminu jest sprawdzenie czy kandydaci posiadają zasób wiedzy niezbędny do wykonywania obowiązków nałożonych na doradcę zgodnie z wykazem podanym pod 1.8.3.3 i konieczny do uzyskania świadectwa wymaganego zgodnie z 1.8.3.7. Egzamin powinien obejmować co najmniej następujące zagadnienia:
(a)  wiedzę na temat różnych następstw wypadków z towarami niebezpiecznymi oraz głównych przyczyn takich wypadków;
(b)  wymagania przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych, w szczególności w zakresie:
-   klasyfikacji towarów niebezpiecznych (procedur klasyfikacyjnych dla roztworów i mieszanin, struktury wykazu materiałów, klas materiałów niebezpiecznych i zasad ich klasyfikacji, rodzajów przewożonych towarów niebezpiecznych, właściwości fizycznych, chemicznych i toksykologicznych materiałów niebezpiecznych);
-   ogólnych przepisów pakowania, przepisów dotyczących cystern i kontenerów-cystern (typów, kodów, oznakowania, kontroli i badań wstępnych i okresowych);
-   oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, oznakowania tablicami barwy pomarańczowej oraz stosowania nalepek na pojazdach i kontenerach (oznakowania i stosowania nalepek na sztukach przesyłki, umieszczania i usuwania takich nalepek i tablic);
-   zapisów w dokumentach przewozowych (wymaganych informacji);
-   sposobu nadania i ograniczeń przy wysyłce (dotyczące ładunku całkowitego, przewozu luzem, przewozu w dużych pojemnikach do przewozu luzem, w kontenerach oraz w cysternach stałych i odejmowalnych);
-   przewozu pasażerów;
-   zakazów i środków ostrożności przy ładowaniu razem;
-   segregacji towarów;
-   ograniczeń przewożonych ilości oraz ilości wyłączonych;
-   manipulowania ładunkiem i jego rozmieszczenia (załadunku i rozładunku, stopni napełnienia, rozmieszczenia i segregacji ładunku);
-   czyszczenia lub odgazowania przed załadunkiem i po rozładunku;
-   pracowników, szkolenia zawodowego;
-   dokumentów przewożonych w pojeździe (dokumentu przewozowego, instrukcji pisemnych, świadectwa dopuszczenia pojazdu, zaświadczenia o przeszkoleniu kierowcy, kopii dokumentów dotyczących odstępstw, innych dokumentów);
-   instrukcji pisemnych (stosowania instrukcji oraz środków ochronny indywidualnej dla załogi pojazdu);
-   wymagań w zakresie nadzoru (parkowania);
-   regulacji i ograniczeń dotyczących ruchu drogowego;
-   planowego rozładunku oraz awaryjnego wycieku materiałów zanieczyszczających środowisko;
-   wymagań dotyczących wyposażenia transportowego.
1.8.3.12       Egzamin powinien mieć formę pisemną, która może być uzupełniona częścią ustną.
Egzamin pisemny powinien zawierać dwie części:
(a)  kandydaci powinni otrzymać zestaw pytań składający się z co najmniej 20 pytań typu otwartego i obejmujących co najmniej zagadnienia podane pod 1.8.3.11. Mogą być również użyte pytania typu testowego z podanymi do wyboru odpowiedziami. W takim przypadku dwa pytania typu testowego są równoważne jednemu pytaniu typu otwartego. Spośród zagadnień objętych egzaminem szczególną uwagę należy zwrócić na:
-   ogólne środki zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa;
-   klasyfikacja materiałów niebezpiecznych;
-   ogólne przepisy pakowania, z uwzględnieniem cystern, kontenerów-cystern, pojazdów-cystern, itp.;
-   oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
-   informacje zawarte w dokumencie przewozowym;
-   manipulowanie i rozmieszczanie ładunku;
-   pracownicy, szkolenie zawodowe;
-   dokumenty dotyczące pojazdu i transportu;
-   instrukcje pisemne;
-   wymagania dotyczące wyposażenia transportowego,
(b)  kandydaci powinni otrzymać do rozwiązania ćwiczenie praktyczne związane z obowiązkami doradcy, o których mowa pod 1.8.3.3, w celu wykazania, że posiadają oni wystarczające kwalifikacje do wypełniania funkcji doradcy.
1.8.3.13       Umawiające się Strony mogą zdecydować, że kandydaci, którzy zamierzają pracować dla przedsiębiorstw specjalizujących się w przewozie określonych rodzajów towarów niebezpiecznych, będą egzaminowani jedynie z zakresu dotyczącego towarów, które obejmuje ich działalność. Rodzaje towarów, o których mowa, to:
-   klasa 1;
-   klasa 2;
-   klasa 7;
-   klasy 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9;
-   UN1202, 1203 i 1223.
W świadectwie wymaganym zgodnie z 1.8.3.7 należy wyraźnie zaznaczyć, że jest ono ważne tylko dla jednego rodzaju towarów niebezpiecznych, określonego w niniejszym podrozdziale, z zakresu którego doradca był egzaminowany na warunkach podanych pod 1.8.3.12.
1.8.3.14       Katalog pytań egzaminacyjnych powinien być przechowywany przez właściwą władzę lub organizację przeprowadzającą egzamin.
1.8.3.15       Świadectwo wymagane zgodnie z 1.8.3.7 powinno być zgodne z wzorem podanym pod 1.8.3.18 i powinno być uznawane przez wszystkie Umawiające się Strony.
1.8.3.16       Świadectwo jest ważne przez pięć lat. Okres ważności świadectwa powinien być automatycznie przedłużony o następne pięć lat, jeżeli w roku poprzedzającym datę upływu ważności tego świadectwa, jego posiadacz ukończył kurs doskonalący lub zdał egzamin. Kurs i egzamin, o których mowa, powinny być zatwierdzone przez kompetentną władzę.
1.8.3.17       Wymagania podane pod 1.8.3.1 do 1.8.3.16 uważa się za spełnione, jeżeli spełnione są odpowiednie wymagania Dyrektywy Rady 96/35/EC z dnia 3 czerwca 1996r. w sprawie powoływania i kwalifikacji zawodowych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową1 oraz Dyrektywy Parlamentu i Rady 2000/18/EC z dnia 17 kwietnia 2000r. w sprawie minimalnych wymagań egzaminacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową2.

________
1    Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 145 z 19 czerwca 1996r., str. 10.
2    Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 118 z 19 maja 2000r., str. 41.

1.8.3.18      Wzór świadectwa

Świadectwo przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych

Świadectwo nr ................................................
Znak wyróżniający państwo wydające świadectwo ................
Nazwisko .....................................................
Imię (imiona) ................................................
Data i miejsce urodzenia .....................................
Narodowość ...................................................
Podpis posiadacza ............................................
Ważne do .................. dla przedsiębiorstw, które przewożą
towary niebezpieczne lub dokonują związanego z tym załadunku
lub rozładunku:
[ ] w transporcie drogowym        [ ] w transporcie kolejowym
[ ] w żegludze śródlądowej

Wydane przez .................................................

Data ...................            Podpis ...................
Przedłużone do .........            Przez ....................
Data ...................            Podpis ...................

1.8.4          Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych
Umawiające się Strony powinny poinformować Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o adresach właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych, które zgodnie z przepisami krajowymi są właściwe dla wdrażania ADR, podając w każdym przypadku zakres wymagań ADR oraz adresy, na które powinny być kierowane odpowiednie zgłoszenia.
Na podstawie otrzymanych informacji, Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych sporządza wykaz, który powinien być aktualizowany. Wykaz wraz ze zmianami jest podawany do wiadomości Umawiających się Stron.
1.8.5          Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych
1.8.5.1        Jeżeli podczas przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiającej się Strony miał miejsce poważny wypadek lub awaria, przewoźnik zobowiązany jest do sporządzenia raportu dla właściwej władzy zainteresowanej Umawiającej się Strony.
1.8.5.2        Jeżeli jest to konieczne, Umawiająca się Strona sporządza następnie raport dla Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu poinformowania innych Umawiających się Stron.

Dział 1.9

OGRANICZENIA W TRANSPORCIE WPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE WŁADZE

1.9.1          Zgodnie z artykułem 4, ustęp 1 ADR, wwóz towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiających się Stron może być przedmiotem regulacji lub zakazów wynikających z przyczyn innych niż bezpieczeństwo podczas przewozu. Takie regulacje lub zakazy powinny być opublikowane w odpowiedniej formie.
1.9.2          Z zastrzeżeniem przepisów podanych pod 1.9.3, Umawiająca się Strona może stosować wobec pojazdów przewożących na jej terytorium towary niebezpieczne w międzynarodowym ruchu drogowym dodatkowe przepisy, które nie są zawarte w ADR, pod warunkiem, że przepisy te nie są sprzeczne z artykułem 2, ustęp 2 niniejszej Umowy oraz, że są one zawarte w ustawodawstwie krajowym odnoszącym się w równym stopniu do pojazdów wykonujących przewozy towarów niebezpiecznych w krajowym ruchu drogowym na terytorium tej Umawiającej się Strony.
1.9.3          Za dodatkowe przepisy, o których mowa pod 1.9.2, uważa się:
(a)  dodatkowe wymagania w zakresie bezpieczeństwa lub ograniczenia dotyczące pojazdów przejeżdżających przez budowle, takie jak mosty lub tunele, pojazdów przewożonych środkami transportu kombinowanego, takimi jak promy lub pociągi, albo pojazdów wjeżdżających lub wyjeżdżających z portów lub innych terminali transportowych;
(b)  wymagania dotyczące przestrzegania wyznaczonych dróg przejazdu w celu ominięcia obszarów handlowych lub zamieszkałych, obszarów o dużej wrażliwości ekologicznej, obszarów zawierających niebezpieczne instalacje przemysłowe lub dróg stwarzających poważne zagrożenie;
(c)  wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczące przejazdu lub postoju pojazdów przewożących towary niebezpieczne w przypadku wystąpienia ekstremalnych warunków pogodowych, trzęsienia ziemi, wypadku, działań technicznych, niepokojów społecznych lub działań wojennych;
(d)  ograniczenia w ruchu pojazdów przewożących towary niebezpieczne w niektóre dni tygodnia lub roku.
1.9.4          Właściwa władza Umawiającej się Strony, która stosuje na swoim terytorium jakiekolwiek przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.3(a) i (d) powyżej, powinna powiadomić o tych przepisach Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.

CZĘŚĆ 2

KLASYFIKACJA

Dział 2.1

PRZEPISY OGÓLNE

2.1.1          Wstęp
2.1.1.1.       Zgodnie z ADR rozróżnia się następujące klasy towarów niebezpiecznych:
Klasa 1       Materiały i przedmioty wybuchowe
Klasa 2       Gazy
Klasa 3       Materiały ciekłe zapalne
Klasa 4.1     Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne i materiały wybuchowe stałe odczulone
Klasa 4.2     Materiały samozapalne
Klasa 4.3     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
Klasa 5.1     Materiały utleniające
Klasa 5.2     Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1     Materiały trujące
Klasa 6.2     Materiały zakaźne
Klasa 7       Materiały promieniotwórcze
Klasa 8       Materiały żrące
Klasa 9       Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.1.1.2        Każdej pozycji wykazu towarów w różnych klasach przyporządkowano numer UN. Stosowane są następujące rodzaje pozycji:
A.           Pozycje indywidualne dla materiałów lub przedmiotów dobrze zdefiniowanych, w tym materiałów obejmujących szereg izomerów, np.:
UN 1090 ACETON
UN 1104 OCTANY AMYLU
UN 1194 AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE
B.           Pozycje ogólne dla dobrze zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów, które nie są pozycjami i.n.o., np.:
UN 1133 KLEJE
UN 1266 PRODUKTY PERFUMERYJNE
UN 2757 PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY
UN 3101 NADTLENEK ORGANICZNY TYP B, CIEKŁY
C.           Pozycje szczegółowe i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów o zdefiniowanych właściwościach chemicznych lub technicznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1477 AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.
UN 1987 ALKOHOLE, ZAPALNE, I.N.O.
D.           Pozycje ogólne i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów mających jedną lub więcej właściwości niebezpiecznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1325 MATERIAŁ ZAPALNY, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.
UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY, CIEKŁY, I.N.O.
Pozycje zdefiniowane pod B, C i D są pozycjami grupowymi.
2.1.1.3        Dla celów pakowania, niektóre materiały mogą być zaliczone do grup pakowania zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Grupy pakowania mają następujące znaczenia:
I grupa pakowania:    materiały stwarzające duże zagrożenie
II grupa pakowania:   materiały stwarzające średnie zagrożenie
III grupa pakowania:  materiały stwarzające małe zagrożenie
2.1.2          Zasady klasyfikacji
2.1.2.1        Towary niebezpieczne objęte tytułem klasy definiowane są na podstawie ich właściwości zgodnie z podrozdziałem 2.2.x.1 odpowiedniej klasy. Zaklasyfikowanie towaru niebezpiecznego do klasy i do grupy pakowania wykonywane jest na podstawie kryteriów zawartych w tym samym podrozdziale 2.2.x.1. Przypisanie materiałowi lub przedmiotowi niebezpiecznemu jednego lub kilku zagrożeń dodatkowych dokonuje się na podstawie kryteriów klasy lub klas odpowiadających tym zagrożeniom, wymienionym odpowiednio w podrozdziałach 2.2.x.1.
2.1.2.2        Wszystkie pozycje towarów niebezpiecznych wymienione są w tabeli A w dziale 3.2 w porządku numerycznym według ich numerów UN. Tabela ta zawiera informacje dotyczące wymienionych w niej towarów, takie jak: nazwa, klasa, grupa(y) pakowania, wymagana nalepka(i) oraz przepisy dotyczące pakowania i przewozu.
2.1.2.3        Towary niebezpieczne, które są wymienione lub zdefiniowane w podrozdziale 2.2.x.2 każdej klasy nie są dopuszczone do przewozu.
2.1.2.4        Towary nie wymienione z nazwy, tzn. towary nie wymienione jako pojedyncze pozycje w tabeli A w dziale 3.2 i nie wymienione lub zdefiniowane w jednym z wyżej wymienionych podrozdziałów 2.2.x.2, powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej klasy zgodnie z procedurą podaną w rozdziale 2.1.3. Ponadto powinno być określone zagrożenie dodatkowe (o ile występuje) i grupa pakowania (o ile występuje). Po ustaleniu klasy, zagrożenia dodatkowego (o ile występuje) i grupy pakowania (o ile występuje), powinien być określony odpowiedni numer UN. Drzewa decyzyjne w podrozdziałach 2.2.x.3 (wykaz pozycji grupowych) na końcu każdej klasy wskazują odpowiednie parametry służące do wyboru odpowiedniego określenia grupowego (numeru UN). We wszystkich przypadkach powinno być wybrane najwłaściwsze określenie grupowe obejmujące właściwości materiału lub przedmiotu, zgodnie z hierarchią wskazaną w 2.1.1.2 odpowiednio pod literami B, C i D. Jeżeli materiał lub przedmiot nie może być zaklasyfikowany do pozycji typu B lub C zgodnie z 2.1.1.2, to wówczas i tylko wówczas, może być on zaklasyfikowany do pozycji typu D.
2.1.2.5        Na podstawie badań określonych w dziale 2.3 i kryteriów określonych w podrozdziałach 2.2.x.1 klas, dla których tak podano, można ustalić, że materiał, roztwór lub mieszanina określonej klasy, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, nie spełnia kryteriów tej klasy. W takim przypadku materiał, roztwór lub mieszanina są uznawane za nie należące do tej klasy.
2.1.2.6        Dla celów klasyfikacji, materiały o temperaturze topnienia lub początku topnienia 20°C lub niższej pod ciśnieniem 101,3 kPa, powinny być uważane za ciekłe. Materiały lepkie, których specyficzna temperatura topnienia nie może być oznaczona, powinny być poddane badaniu według ASTM D 4359-90 lub badaniu podatności na płynięcie (badaniu penetrometrycznemu) opisanemu pod 2.3.4.
2.1.3          Klasyfikacja materiałów, włącznie z roztworami i mieszaninami (takimi jak preparaty i odpady), nie wymienionych z nazwy
2.1.3.1        Materiały, włącznie z roztworami i mieszaninami, nie wymienione z nazwy, powinny być klasyfikowane zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia, na podstawie kryteriów wymienionych w podrozdziale 2.2.x.1 różnych klas. Zagrożenie(a) stwarzane przez materiał powinno być określane na podstawie jego charakterystyki fizycznej i chemicznej oraz właściwości fizjologicznych. Takie charakterystyki i właściwości powinny być również brane pod uwagę w przypadku, gdy wyniki doświadczeń wskazują na ostrzejszą klasyfikację.
2.1.3.2        Materiał nie wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzający pojedyncze zagrożenie, powinien być zaklasyfikowany do odpowiedniej klasy i do pozycji grupowej wymienionej w podrozdziale 2.2.x.3 tej klasy.
2.1.3.3        Roztwór lub mieszanina zawierające tylko jeden materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 i jeden lub kilka materiałów nie stwarzających zagrożenia, powinny być traktowane tak, jak dany materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy, o ile nie występuje co najmniej jeden z następujących warunków:
(a)  roztwór lub mieszanina są wyraźnie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2;
(b)  materiał niebezpieczny jest zaklasyfikowany do pozycji, z której jasno wynika, że obejmuje ona tylko materiał czysty lub czysty technicznie; lub
(c)  klasa, stan fizyczny lub grupa pakowania dla roztworu lub mieszaniny są inne niż dla danego materiału niebezpiecznego.
W przypadkach wymienionych pod (b) lub (c) powyżej, roztwór lub mieszanina powinny być klasyfikowane jako materiał nie wymieniony z nazwy w odpowiedniej klasie do pozycji grupowej zgodnie z podrozdziałem 2.2.x.3 takiej klasy z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych stwarzanych przez roztwór lub mieszaninę. Jeżeli natomiast roztwór lub mieszanina nie spełniają kryteriów żadnej klasy, to w takim przypadku nie podlegają przepisom ADR.
2.1.3.4        Roztwory i mieszaniny zawierające jeden z następujących materiałów wymienionych z nazwy powinny być zawsze klasyfikowane do tej samej pozycji co zawarty w nich materiał pod warunkiem, że nie mają właściwości niebezpiecznych wymienionych pod 2.1.3.5:
-   Klasa 3
UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 2481 IZOCYJANIAN ETYLU; UN 3064 NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU, zawierająca ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny;
-   Klasa 6.1
UN 1051 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający nie więcej niż 3% wody; UN 1185 ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 1259 KARBONYLEK NIKLU; UN 1613 KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR), zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru; UN 1614 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający nie więcej niż 3% wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym; UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA; UN 2480 IZOCYJANIAN METYLU; UN 3294 CYJANOWODÓR, ROZTWÓR W ALOKHOLU, zawierający nie więcej niż 45% cyjanowodoru;
-   Klasa 8
UN 1052 FLUOROWODÓR, BEZWODNY; UN 1744 BROM LUB UN 1744 BROM W ROZTWORZE; UN 1790 KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% fluorowodoru; UN 2576 TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY;
-   Klasa 9
UN 2315 DWUFENYLE POLICHLOROWANE; UN 3151 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE lub UN 3151 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE; UN 3152 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE lub UN 3152 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE, jeżeli zawierają jeden z materiałów klasy 3, klasy 6.1 lub klasy 8 wymienionych powyżej; w takich przypadkach powinny być one klasyfikowane odpowiednio.
2.1.3.5        Materiały nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzające więcej niż jedno zagrożenie oraz roztwory i mieszaniny zawierające kilka materiałów niebezpiecznych, powinny być klasyfikowane do pozycji grupowej (patrz 2.1.2.4) i zaliczane do grupy pakowania odpowiedniej klasy, zgodnie z ich charakterystykami zagrożeń. Taka klasyfikacja oparta na charakterystykach zagrożeń powinna być dokonana w sposób następujący:
2.1.3.5.1      Charakterystyki fizyczne i chemiczne oraz właściwości fizjologiczne materiałów, roztworów lub mieszanin, powinny być wyznaczone za pomocą pomiarów lub obliczeń i na tej podstawie należy dokonać ich klasyfikacji zgodnie z kryteriami wymienionymi w podrozdziale 2.2.x.1 różnych klas.
2.1.3.5.2      Jeżeli takie ustalenie nie jest możliwe bez poniesienia nadmiernych kosztów lub obciążeń (np. dla niektórych rodzajów odpadów), to materiały, roztwory lub mieszaniny, powinny być klasyfikowane do klasy składnika stwarzającego największe zagrożenie.
2.1.3.5.3      Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiałów, roztworów lub mieszanin odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów wymienionych poniżej, to te materiały, roztwory lub mieszaniny powinny być klasyfikowane do klas lub grup materiałów odpowiednich dla stwarzanego przez nie zagrożenia głównego na podstawie następującego uszeregowania pierwszeństwa:
(a)  materiały klasy 7 (z wyjątkiem materiałów promieniotwórczych w sztukach przesyłki wyłączonych, gdzie pierwszeństwo mają inne właściwości niebezpieczne);
(b)  materiały klasy 1;
(c)  materiały klasy 2;
(d)  materiały wybuchowe ciekłe odczulone klasy 3;
(e)  materiały samoreaktwne i materiały wybuchowe stałe odczulone klasy 4.1;
(f)  materiały piroforyczne klasy 4.2;
(g)  materiały klasy 5.2;
(h)  materiały klasy 6.1 lub klasy 3, które, na podstawie ich toksyczności inhalacyjnej, powinny być zaliczone do I grupy pakowania. Materiały spełniające kryteria klasyfikacyjne klasy 8 i mające toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania a toksyczność doustną lub dermalną tylko w zakresie III grupy pakowania lub mniejszą, powinny być kierowane do klasy 8;
(i)  materiały zakaźne klasy 6.2.
2.1.3.5.4      Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiałów odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów nie wymienionych w 2.1.3.5.3 powyżej, to materiały te powinny być klasyfikowane według tej samej procedury, ale odpowiednia klasa powinna być wybrana zgodnie z tabelą pierwszeństw pod 2.1.3.9.
2.1.3.6        Zawsze powinna być zastosowana najwłaściwsza pozycja grupowa (patrz 2.1.2.4), tzn. ogólna pozycja i.n.o. powinna być stosowana tylko wówczas, gdy nie może być zastosowana pozycja ogólna, albo pozycja szczegółowa i.n.o.
2.1.3.7        Roztwory i mieszaniny materiałów utleniających lub materiałów stwarzających dodatkowe zagrożenie działaniem utleniającym, mogą mieć właściwości wybuchowe. W takim przypadku nie powinny być one dopuszczane do przewozu, o ile nie spełniają wymagań dla klasy 1.
2.1.3.8        W rozumieniu ADR, materiały, roztwory i mieszaniny (takie jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do klas 1 do 8 lub do klasy 9 do pozycji o numerach innych niż UN 3077 i UN 3082, ale które mogą być zaklasyfikowane do UN 3077 lub UN 3082 na podstawie metod badań i kryteriów zawartych w rozdziale 2.3.5, powinny być uważane za zanieczyszczające środowisko wodne. Roztwory i mieszaniny (takie jak preparaty i odpady), dla których brak jest danych odpowiadających stosowanym kryteriom, powinny być uważane za zanieczyszczające środowisko wodne, jeżeli LC50 (patrz definicja pod 2.3.4.7) obliczone zgodnie z następującym wzorem:

           LC50 materiału zanieczyszczającego środowisko x 100
    LC50 = ---------------------------------------------------
                 zawartość w % masowych materiałów
                   zanieczyszczających środowisko

jest równe lub mniejsze niż:
(a)  1 mg/l, lub
(b)  10 mg/l, jeżeli materiał zanieczyszczający środowisko nie ulega łatwo rozkładowi, lub będąc materiałem ulegającym rozkładowi, ma wartość log Pow ł 3,0 (patrz również 2.3.5.6).

2.1.3.9       Tabela pierwszeństwa zagrożeń
 
Klasa i grupa pakowania4.1, II4.1, III4.2, II4.2, III4.3,I4.3, II4.3, III5.1,I
5.1,
II
5.1, III6.1, I DERM6.1, I ORAL6.1, II6.1, III8, I8, II8, III9
3, ISOL LIQ 4.1 3, ISOL LIQ 4.1 3, ISOL LIQ 4.2 3, ISOL LIQ 4.2 3, I4.3,I4.3, I4.3, ISOL LIQ 5.1, I 3, ISOL LIQ 5.1, I 3, ISOL LIQ 5.1,I 3, I3, I3, I3, I3, I3, I3, I3, I3, I
3, IISOL LIQ 4.1 3, IISOL LIQ 4.1 3, IISOL LIQ 4.2 3, IISOL LIQ 4.2 3, II4.3,I4.3, II4.3, IISOL LIQ 5.1, I 3, I
SOL LIQ 5.1, II 3,
II
SOL LIQ 5.1, II 3, II3, I3, I3, II3, II8, I3, II3, II3, II
3, IIISOL LIQ 4.1 3, IISOL LIQ 4.1 3, IIISOL LIQ 4.2 3, IISOL LIQ 4.2 3, III4.3,I4.3, II4.3, IIISOL LIQ 5.1, I 3, ISOL LIQ 5.1, II 3, IISOL LIQ 5.1, III 3, III6.1, I6.1, I6.1,II3, III */8, I8, II3, III3, III
4.1, II  4.2, II4.2, II4.3,I4.3, II4.3, II5.1, I4.1, II4.1, II6.1, I6.1, ISOL LIQ 4.1,II 6.1,IISOL LIQ 4.1,II 6.1,II8, ISOL LIQ 4.1, II 8, IISOL LIQ 4.1, II 8, II4.1, II
4.1, III  4.2, II4.2, III4.3,I4.3, II4.3, III5.1, I4.1, II4.1, III6.1,I6.1, I6.1, IISOL LIQ 4.1, III 6.1, III8, I8, IISOL LIQ 4.1, III 8, III4.1, III
4.2, II    4.3, I4.3, II4.3, II5.1, I4.2, II4.2, II6.1,I6.1, I4.2, II4.2, II8, I4.2, II4.2, II4.2, II
4.2, III    4.3, I4.3, II4.3, III5.1, I5.1, II4.2, III6.1,I6.1, I6.1, II4.2, III8, I8, II4.2, III4.2, III
4.3, I       5.1, I4.3, I4.3, I6.1, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I4.3, I
4.3, II       5.1, I4.3, II4.3, II6.1, I4.3, I4.3, II4.3, II8, I4.3, II4.3, II4.3, II
4.3, III       5.1, I5.1, II4.3, III6.1, I6.1, I6.1, II4.3, III8, I8, II4.3, III4.3, III
5.1, I          5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I5.1, I
5.1, II          6.1, I5.1, I5.1, II5.1, II8, I5.1, II5.1, II5.1, II
5.1, III          6.1, I6.1, I6.1, II5.1, III8, I8, II5.1, III5.1, III
6.1, I DERM              SOL LIQ 6.1, I 8, I6.1, I6.1, I6.1, I
6.1, I ORAL              SOL LIQ 6.1, I 8, I6.1, I6.1, I6.1, I
6.1, II INHAL              SOL LIQ 6.1, I 8, I6.1, II6.1, II6.1, II
6.1, II DERM              SOL LIQ 6.1, I 8, ISOL LIQ 6.1, II 8, II6.1, II6.1, II
6.1, II ORAL  
            SOL   = materiały stałe i mieszaniny
            LIQ   = materiały ciekłe, mieszaniny i roztwory
            DERM  = toksyczność dermalna
            ORAL  = toksyczność doustna
            INHAL = toksyczność inhalacyjna
               */ klasa 6.1 dla pestycydów
8.1SOL LIQ 6.1, II 8, II6.1, II6.1, II
6.1, III   8, I8, II8, III6.1, III
8, I      8, I
8, II      8, II
8, III      8, III
 
UWAGA 1: Przykłady wyjaśniające stosowanie tabeli
Klasyfikacja pojedynczych materiałów
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Amina nie wymieniona z nazwy spełniająca kryteria klasy 3, II grupa pakowania, a także klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura:
Przecięcie wiersza 3 II z kolumną 8 I daje 8 I.
Amina ta powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2734 AMINY CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub UN 2734 POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O., I grupa pakowania
Klasyfikacja mieszaniny
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Mieszanina zawierająca materiał ciekły zapalny zaklasyfikowany do klasy 3, III grupa pakowania, materiał trujący klasy 6.1, II grupa pakowania i materiał żrący klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura
Przecięcie wiersza 3 III z kolumną 6.1 II daje 6.1 II.
Przecięcie wiersza 6.1 II z kolumną 8 I LIQ daje 8 I.
Mieszanina ta nie jest bliżej zdefiniowana, więc powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2922 MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., I grupa pakowania.
UWAGA 2: Przykłady klasyfikacji mieszanin i roztworów do klas i grup pakowania:
Roztwór fenolu z klasy 6.1, (II), w benzenie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do klasy 3, (II); roztwór ten powinien być zaklasyfikowany do UN 1992 MATERIAŁ ZAPALNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., klasa 3, (II), na podstawie właściwości toksycznych fenolu.
Mieszanina stała arsenianu sodowego z klasy 6.1, (II) i wodorotlenku sodowego z klasy 8, (II), powinna być zaklasyfikowana do UN 3290 MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O., klasa 6.1 (II).
Roztwór surowego lub rafinowanego naftalenu z klasy 4.1, (III), w benzynie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do UN 3295 WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O., klasa 3, (II).
Mieszanina węglowodorów z klasy 3, (III) i polichlorowane dwufenyle (PCB) z klasy 9, (II), powinny być zaklasyfkowane do UN 2315 POLICHLOROWANE DWUFENYLE, klasa 9, (II).
Mieszanina propylenoiminy z klasy 3 i polichlorowane dwufenyle (PCB) z klasy 9, (II), powinny być zaklasyfikowane do UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA, klasa 3.
2.1.4          Klasyfikacja próbek
2.1.4.1        Jeżeli klasa materiału nie jest ustalona, a będzie on przewożony do dalszego badania, to powinien być on przypisany tymczasowo do klasy, prawidłowej nazwy przewozowej i numeru UN na podstawie wiedzy nadawcy oraz zastosowania:
(a)  kryteriów klasyfikacyjnych działu 2.2; oraz
(b)  wymagań niniejszego działu.
Powinna być zastosowana najostrzejsza z możliwych grupa pakowania dla wybranej prawidłowej nazwy przewozowej.
W przypadku stosowania niniejszego przepisu, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona wyrazem "próbka" (np. MATETRIAŁ ZAPALNY, CIEKŁY, I.N.O. Próbka). Jeżeli dla próbki danego materiału, uznanej za spełniającą odpowiednie kryteria klasyfikacyjne, przewidziana jest szczegółowa prawidłowa nazwa przewozowa (np. PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, UN 3167), to należy używać tej nazwy. Jeżeli w celu przewozu próbki wykorzystano pozycję I.N.O., to prawidłowa nazwa przewozowa może nie być uzupełniona nazwą techniczną wymaganą na podstawie przepisu szczególnego 274 działu 3.3.
2.1.4.2        Próbki materiału powinny być przewożone zgodnie z wymaganiami mającymi zastosowanie do tymczasowo przypisanych prawidłowych nazw przewozowych, pod warunkiem, że:
(a)  materiał nie jest uważany za niedopuszczony do przewozu na podstawie podrozdziałów 2.2.x.2 działu 2.2 lub działu 3.2;
(b)  materiał nie jest uważany za spełniający kryteria klasy 1 lub nie jest uważany za materiał zakaźny lub promieniotwórczy;
(c)  w przypadku, gdy jest to materiał samoreaktywny lub nadtlenek organiczny, spełnia on odpowiednio przepisy 2.2.41.1.15 lub 2.2.52.1.9;
(d)  próbka przewożona jest w opakowaniu kombinowanym, przy czym masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg; oraz
(e)  próbka nie jest pakowana razem z innymi towarami.

Dział 2.2

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE RÓŻNYCH KLAS

2.2.1          Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe
2.2.1.1        Kryteria
2.2.1.1.1      Tytuł klasy 1 obejmuje:
(a)  materiały wybuchowe: materiały stałe lub ciekłe (lub mieszaniny materiałów) mogące wydzielać w wyniku reakcji chemicznej gazy o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku. Materiały pirotechniczne: materiały lub mieszaniny materiałów przewidziane do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, gazu lub dymu lub kombinacji tych efektów w wyniku bezdetonacyjnej, samopodtrzymującej się egzotermicznej reakcji chemicznej;
UWAGA 1: Materiały, które same nie są wybuchowe, ale które mogą tworzyć wybuchowe mieszaniny gazów, par lub pyłów, nie są materiałami klasy 1.
UWAGA 2: Z klasy 1 są wyłączone również: materiały wybuchowe zwilżane wodą lub alkoholem, w których zawartość tych ostatnich przekracza wymienione granice oraz materiały wybuchowe zawierające plastyfikator, które są włączone do klasy 3 lub 4.1, a także te materiały wybuchowe, które ze względu na stwarzane zagrożenie dominujące są zaliczane do klasy 5.2.
(b)  przedmioty wybuchowe: przedmioty zawierające jeden lub więcej materiałów wybuchowych i materiały pirotechniczne;
UWAGA: Urządzenia zawierające materiały wybuchowe lub materiały pirotechniczne w tak małych ilościach lub o takim charakterze, że ich przypadkowe lub nieumyślne zapalenie lub zainicjowanie podczas przewozu nie spowoduje żadnych zewnętrznych objawów w postaci rozrzutu, ognia, dymu, ciepła lub głośnego huku - nie podlegają przepisom klasy 1.
(c)  materiały i przedmioty nie wymienione powyżej, które wytwarza się w celu uzyskania efektów praktycznych, sposobami wybuchowymi lub pirotechnicznymi.
2.2.1.1.2      Materiał lub przedmiot mający lub podejrzany o właściwości wybuchowe, powinien być zaklasyfikowany do klasy 1 zgodnie z metodami badań, procedurami i kryteriami opisanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów".
Materiał lub przedmiot zaklasyfikowany do klasy 1 może być dopuszczony do przewozu tylko wówczas, gdy została mu przypisana nazwa lub pozycja i.n.o. wymieniona w tabeli A w dziale 3.2 i spełnia kryteria zawarte w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.2.1.1.3      Materiały lub przedmioty klasy 1 powinny być przypisane do numeru UN i nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Interpretacja nazw materiałów i przedmiotów w tabeli A w dziale 3.2, powinna bazować na glosariuszu z 2.2.1.1.7.
Próbki nowych lub istniejących materiałów i przedmiotów wybuchowych przewożone do następujących celów: badanie, klasyfikacja, poszukiwania i rozwój, kontrola jakości, lub jako próbki handlowe inne niż materiały wybuchowe inicjujące, powinny być zaklasyfikowane do określenia UN 0190 MATERIAŁ WYBUCHOWY, PRÓBKA.
Zaklasyfikowanie materiałów i przedmiotów wybuchowych nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do określenia i.n.o. w klasie 1 lub UN 0190 PRÓBKI, WYBUCHOWE, jak również zaklasyfikowanie niektórych materiałów, których przewóz wymaga specjalnego dopuszczenia przez właściwą władzę, zgodnie z przepisami szczególnymi podanymi w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinno być dokonane przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Właściwa władza powinna również wydać pisemne zezwolenie określające warunki przewozu tych materiałów i przedmiotów. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego kraju ADR, do którego dotrze ładunek.
2.2.1.1.4      Materiały i przedmioty klasy 1, powinny być zaklasyfikowane do podklasy zgodnie z 2.2.1.1.5 i do grupy zgodności zgodnie z 2.2.1.1.6. Ustalenie podklasy powinno opierać się na wynikach badań opisanych w rozdziale 2.3.1, przy zastosowaniu definicji zawartych w 2.2.1.1.6. Grupy zgodności powinny być ustalone według definicji zawartych pod 2.2.1.1.6. Kod klasyfikacyjny powinien składać się z numeru podklasy i litery grupy zgodności.
2.2.1.1.5      Definicje podklas
Podklasa 1.1     Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie wybuchem masowym, (wybuch masowy jest to taki wybuch, który obejmuje natychmiast praktycznie cały ładunek).
Podklasa 1.2     Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym.
Podklasa 1.3     Materiały i przedmioty stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem lub oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym:
(a)  przy spalaniu których wydziela się znaczne ciepło promieniowania; lub
(b)  które zapalają się jeden od drugiego i wywołują mały wybuch lub rozrzut lub oba te efekty razem.
Podklasa 1.4     Materiały i przedmioty, które stwarzają tylko małe zagrożenie w przypadku zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Oddziaływania ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu elementów o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Zewnętrzny pożar nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
Podklasa 1.5     Materiały bardzo mało wrażliwe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, które są na tyle niewrażliwe, że istnieje małe prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji w normalnych warunkach przewozu. Minimalnym wymogiem dla tych materiałów jest, aby nie wybuchały podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia.
Podklasa 1.6     Przedmioty skrajnie niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają tylko skrajnie niewrażliwe materiały i przedstawiają znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się.
UWAGA: Zagrożenie ze strony przedmiotów zaklasyfikowanych do podklasy 1.6 ograniczone jest do wybuchu pojedynczego przedmiotu.
2.2.1.1.6      Definicje grup zgodności materiałów i przedmiotów
A    Materiał wybuchowy inicjujący.
B    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i nie mający dwóch lub więcej skutecznych urządzeń zabezpieczających. Niektóre przedmioty, takie jak zapalniki typu kapsułkowego, zestawy zapalnikowe do prac wybuchowych i spłonki, nawet jeżeli nie zawierają materiałów wybuchowych inicjujących.
C    Materiał wybuchowy miotający lub inny deflagrujący materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający taki materiał wybuchowy.
D    Wtórnie detonujący materiał wybuchowy lub proch czarny lub przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, w każdym przypadku bez środków inicjujących i bez ładunku miotającego, lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i mający dwa lub więcej skuteczne urządzenia zabezpieczające.
E    Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, bez środka inicjującego, z ładunkiem miotającym (z wykluczeniem ładunku zawierającego materiał ciekły łatwo zapalny lub żel lub ciecze samozapalne).
F    Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy z własnym środkiem inicjującym, z ładunkiem miotającym (z wykluczeniem ładunku zawierającego materiał ciekły łatwo zapalny lub żel lub ciecze samozapalne) lub bez ładunku miotającego.
G    Materiał pirotechniczny lub przedmiot zawierający materiał pirotechniczny, lub przedmiot zawierający zarówno materiał wybuchowy, jak i materiał oświetlający, zapalający, łzawiący lub dymotwórczy (z wykluczeniem przedmiotów aktywowanych wodą lub przedmiotów zawierających biały fosfor, fosforki, materiał piroforyczny, materiał ciekły łatwo zapalny lub żel lub ciecze samozapalne).
H    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor.
J    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i materiał ciekły łatwo zapalny lub żel.
K    Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i trujący środek chemiczny.
L    Materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy, przedstawiający sobą szczególne zagrożenie (np. z powodu swojej podatności na aktywację wodą lub obecności cieczy samozapalnych, fosforków lub materiałów piroforycznych) wymagają oddzielenia każdego typu.
N    Przedmioty zawierające jedynie materiały wybuchowe skrajnie niewrażliwe.
S    Materiał lub przedmiot tak zapakowany lub zbudowany, aby jakiekolwiek niebezpieczne następstwa przypadkowego zadziałania ograniczyć do przestrzeni wewnętrznej sztuki przesyłki, pod warunkiem, że ogień nie zniszczy sztuki przesyłki i w związku z tym następstwa wybuchu lub rozrzutu będą ograniczone do takiego stopnia, że nie będą w sposób istotny utrudniać lub ograniczać gaszenia ognia lub stosowania innych działań ratunkowych w najbliższym sąsiedztwie sztuki przesyłki.
UWAGA 1: Każdy materiał lub przedmiot, zapakowany w określone opakowanie, może być zaklasyfikowany tylko do jednej grupy zgodności. Ponieważ kryterium grupy zgodności S ma charakter empiryczny, więc zaklasyfikowanie do tej grupy jest ściśle związane z badaniami prowadzącymi do ustalenia kodu klasyfikacyjnego.
UWAGA 2: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki te mają co najmniej dwa skuteczne urządzenia zabezpieczające przeznaczone do zapobiegania wybuchowi w razie przypadkowego zadziałania środka inicjującego. Takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do grup zgodności D lub E.
UWAGA 3: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być pakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi, które nie mają dwóch skutecznych urządzeń zabezpieczających (tzn. środków inicjujących zaklasyfikowanych do grupy zgodności B), pod warunkiem spełnienia przepisów dotyczących pakowania razem MP21 w rozdziale 4.1.10. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grup zgodności D lub E.
UWAGA 4: Przedmioty mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki inicjujące nie mogą zadziałać podczas normalnych warunków przewozu.
UWAGA 5: Przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grupy zgodności E.
2.2.1.1.7      Glosariusz nazw
UWAGA 1: Opisy podane w niniejszym Glosariuszu nie mogą zastępować badań, ani być wykorzystywane do określania zagrożeń w celu klasyfikacji materiałów i przedmiotów klasy 1. Zaliczenie do odpowiedniej podklasy i podjęcie decyzji, czy dany materiał należy do grupy zgodności S, powinno opierać się na badaniach produktu zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część I lub przez analogię z podobnymi produktami zbadanymi i zaklasyfikowanymi zgodnie z procedurami określonymi w "Podręczniku badań i kryteriów".
UWAGA 2: Po nazwach podano odpowiednie numery UN (kolumna 2 tabeli A w dziale 3.2). Odnośnie do kodu klasyfikacyjnego, patrz 2.2.1.1.4.
AMUNICJA ĆWICZEBNA: UN 0362, UN 0488
Amunicja bez głównego ładunku rozrywającego, zawierająca ładunek rozrywający lub miotający. Zazwyczaj zawiera również zapalnik i ładunek napędzający.
UWAGA: GRANATY ĆWICZEBNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA DOŚWIADCZALNA: UN 0363
Amunicja zawierająca materiały pirotechniczne, używana do sprawdzania działania lub efektywności nowej amunicji lub składników albo części broni.
AMUNICJA DYMNA bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0015, UN 0016, UN 0303
Amunicja zawierająca materiał dymotwórczy, taki jak mieszanina kwasu chlorosulfonowego lub czterochlorku tytanowego; albo pirotechniczną mieszaninę dymotwórczą bazującą na sześciochloroetanie lub fosforze czerwonym. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to amunicja zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
UWAGA: SYGNAŁY, DYMNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0245, UN 0246
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał dymotwórczy. Amunicja ta zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0018, UN 0019, UN 0301
Amunicja zawierająca materiał łzawiący. Zawiera również jeden lub więcej następujących składników: materiał pirotechniczny, ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0171, UN 0254, UN 0297
Amunicja przeznaczona do oświetlenia terenu pojedynczym źródłem intensywnego światła. Definicja ta obejmuje naboje oświetlające, granaty i pociski oraz bomby służące do oświetlania i identyfikacji celu.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: NABOJE, SYGNAŁOWE; URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE RĘCZNE; SYGNAŁY ZAGROŻENIA; FLARY OŚWIETLAJĄCE; FLARY NAZIEMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0009, UN 0010, UN 0300
Amunicja zawierająca mieszaninę zapalającą. Jeżeli mieszanina ta sama nie jest wybuchowa, to zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, elaborowana cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0247
Amunicja zawierająca materiał zapalny ciekły lub w postaci żelu. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0243, UN 0244
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał zapalający. Zawiera ona również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0033, UN 0291
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, ze środkami inicjującymi nie posiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0034, UN 0035
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0037
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0038
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0039, UN 0299
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one zestaw błyskowy.
BOMBY, Z CIECZĄ ŁATWOPALNĄ, z ładunkiem rozrywającym: UN 0399, 0400
Przedmioty, które są zrzucane z samolotu, zawierające zbiornik napełniony cieczą łatwo palną i ładunek rozrywający.
CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu; CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody: UN 0433, UN 0159
Materiał zawierający nitrocelulozę impregnowaną nitrogliceryną w ilości do 60%, lub innymi ciekłymi azotanami organicznymi lub ich mieszaniną.
FLARY, NAZIEMNE: UN 0092, UN 0418, UN 0419
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne przeznaczone do stosowania w warunkach naziemnych do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji i ostrzegania.
FLARY, POWIETRZNE: UN 0093, UN 0403, UN 0404, UN 0420, UN 0421
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne zrzucane z samolotu, przeznaczone do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji lub do ostrzegania.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0370
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego, mogące być wyposażone w środki inicjujące zawierające co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia silników rakietowych umożliwiających rozrzut materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0371
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego ze środkami inicjującymi bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia silników rakietowych umożliwiających rozrzut materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0286, UN 0287
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, bez środków inicjujących lub mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażania rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0369
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, ze środkami inicjującymi nie posiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym: UN 0221
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia torped.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0284, UN 0285
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać środki inicjujące zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0292, UN 0293
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Zawierają one środki inicjujące i nie są zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe: UN 0110, UN 0318, UN 0372, UN 0452
Przedmioty bez podstawowego ładunku rozrywającego, przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać urządzenia detonujące i ładunek odłamkujący.
HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0118.
Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX) i trójnitrotoluenu (TNT). Definicja obejmuje "Kompozycję B".
HEKSOTONAL: UN 0393
Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX), trójnitrotoluenu (TNT) i glinu.
LONT, BEZPIECZNY: UN 0105
Przedmiot składający się z rdzenia z drobnoziarnistego prochu czarnego otoczonego elastyczną tkaniną, z jednym lub kilkoma zewnętrznymi pokryciami zabezpieczającymi. Po zapaleniu, pali się z określoną szybkością bez zewnętrznego efektu wybuchowego.
LONT, DETONUJĄCY, elastyczny: UN 0065, UN 0289
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, zamknięty w osłonie z włókna i powłoce z tworzywa sztucznego lub innego materiału. Powłoka nie jest wymagana, jeżeli osłona z włókna jest pyłoszczelna.
LONT DETONUJĄCY, w folii metalowej: UN 0290, UN 0102
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z lub bez powłoki zabezpieczającej.
LONT DETONUJĄCY, O UMIARKOWANYM DZIAŁANIU, w osłonie metalowej: UN 0104
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z powłoką zabezpieczającą lub bez niej. Ilość materiału wybuchowego jest tak mała, że na powierzchni lontu występuje tylko łagodny efekt.
LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA): UN 0101
Przedmiot składający się z włókien bawełnianych impregnowanych zmielonym prochem czarnym. Pali się płomieniem zewnętrznym i jest stosowany w zespołach zapalczych do ogni sztucznych, itp. Może być zamknięty w otoczce papierowej w celu uzyskania natychmiastowego lub szybkiego efektu.
LONT, WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym: UN 0103
Przedmiot składający się z rurki metalowej z rdzeniem z materiału wybuchowego deflagrującego.
LONT, ZAPALAJĄCY: UN 0066
Przedmiot zawierający nić kierunkową, pokrytą prochem czarnym lub inną szybko palącą się mieszaniną pirotechniczną i elastyczną powłoką zabezpieczającą: albo rdzeń z prochu dymnego umieszczony w elastycznym plecionym sznurze. Pali się wzdłuż stopniowo płomieniem zewnętrznym. Stosuje się go do przemieszczania zapłonu od urządzenia do ładunku lub zapłonnika (spłonki).
ŁADUNKI, BURZĄCE, UN 0048
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w łusce z: tektury, tworzywa sztucznego, metalu lub innego materiału. Przedmioty te są bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: BOMBY, MINY, POCISKI. Są one wymienione osobno.
ŁADUNKI, GŁĘBINOWE: UN 0056
Przedmioty składające się z materiału wybuchowego detonującego umieszczonego w bębnie lub w pocisku, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Ładunki te przeznaczonedo detonowania pod wodą.
ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika: UN 0059, UN 0439, UN 0440, UN 0441
Przedmioty składające się z powłoki zawierającej ładunek materiału wybuchowego detonującego, z zagłębieniem wyłożonym twardym materiałem, bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do uzyskania silnego, penetrującego strumieniowo, efektu przebijającego.
ŁADUNKI KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE: UN 0237, UN 0288
Przedmioty zawierające rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, w kształcie V, pokryty powłoką elastyczną.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE: UN 0271, UN 0272, UN 0415, UN 0491
Przedmioty zawierające ładunki napędzające wykonane w dowolnej postaci fizycznej, z lub bez łuski; są one składnikami silników rakietowych lub służą do zmniejszenia ciągu pocisków.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO DZIAŁ: UN 0279, UN 0242, UN 0414
Ładunki miotające w dowolnej postaci fizycznej do amunicji do dział ładowanej oddzielnie.
ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe: UN 0043
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego, przeznaczony do rozrywania powłok pocisków lub innej amunicji w celu rozproszenia ich zawartości.
ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO: UN 0457, UN 0458, UN 0459, UN 0460
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze spoiwem z tworzywa sztucznego, wykonane w specyficznej postaci bez łuski i bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do stosowania jako składniki amunicji, np. głowic bojowych.
ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0060
Przedmioty składające się z małego odejmowalnego pobudzacza, umieszczonego w zagłębieniu pocisku pomiędzy zapalnikiem a ładunkiem rozrywającym.
ŁADUNKI WYBUCHOWE DO PERFOROWANIA: do odwiertów naftowych, bez detonatorów, UN 0124, UN 0494
Przedmioty składające się z rury stalowej lub taśmy metalowej, do których przyłączone są ładunki kumulacyjne, połączone lontem detonującym, bez środków inicjujących.
ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika: UN 0442, UN 0443, UN 0444, UN 0445
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących, używane do wybuchowego spawania, łączenia, formowania i do innych procesów metalurgicznych.
ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI: UN 0379, UN 0055
Przedmioty składające się z łuski metalowej, z tworzywa sztucznego lub innego materiału niepalnego, w którym jedynym składnikiem wybuchowym jest spłonka.
ŁUSKI DO NABOJÓW, ZAPALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK: UN 0447, UN 0446
Przedmioty składające się z gilzy, wykonanej częściowo lub w całości z nitrocelulozy.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY: UN 0497, UN 0495
Materiał zawierający deflagrującą ciecz wybuchową, stosowany do napędu.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY: UN 0498, UN 0499, UN 501
Materiał zawierający stały deflagrujący materiał wybuchowy, stosowany do napędu.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A: UN 0081
Materiały zawierające ciekłe azotany organiczne, jak nitrogliceryna lub mieszanina tych materiałów z jednym lub więcej następujących materiałów: nitroceluloza, azotan amonowy lub inne azotany nieorganiczne, nitrozwiązki aromatyczne lub materiały palne, jak mączka drzewna i proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Materiały te powinny mieć postać proszku, żelu lub być elastyczne. Definicja obejmuje dynamit, żelatynę kruszącą i żelatynę dynamitową.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B: UN 0082, UN 0331
Materiały zawierają:
(a)  mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z materiałami wybuchowymi takimi jak trójnitrotoluen, bez lub z innymi materiałami, takimi jak mączka drzewna i proszek aluminiowy; lub
(b)  mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie zawierają składników wybuchowych. W obu przypadkach mogą one zawierać składniki obojętne, jak: ziemia okrzemkowa, niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny, podobnych ciekłych azotanów organicznych i chloranów.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C: UN 0083
Materiały zawierające mieszaninę chloranu potasowego lub sodowego albo nadchloranu potasowego, sodowego lub amonowego z nitrozwiązkami organicznymi lub z takimi materiałami palnymi, jak: mączka drzewna, proszek aluminiowy lub węglowodory. Materiały te mogą zawierać składniki obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny ani podobnych ciekłych azotanów organicznych.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D: UN 0084
Materiały zawierające mieszaninę nitrozwiązków organicznych i materiałów palnych, jak: proszek aluminiowy lub węglowodory. Mogą one zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny lub podobnych ciekłych azotanów organicznych, chloranów i azotanu amonowego. Definicja ta generalnie obejmuje plastyczne materiały wybuchowe.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E: UN 0241, UN 0332
Materiały zawierające wodę w postaci składnika podstawowego i w dużej części azotan amonowy lub inne utleniacze, z których niektóre lub wszystkie mogą znajdować się w roztworze. Inne składniki mogą zawierać materiały nitropochodne, jak np. trójnitrotoluen, węglowodory lub proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak: ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Definicja ta obejmuje materiały wybuchowe, emulsje zawiesiny wybuchowe i wybuchowe żele wodne.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, PRÓBKA, inny niż materiały wybuchowe inicjujące: UN 0190
Nowe lub istniejące materiały lub przedmioty, jeszcze nie zaklasyfikowane do nazwy w tabeli A w dziale 3.2 i przewożone zgodnie z instrukcjami właściwej władzy i zwykle w małych ilościach, między innymi w celu badania, klasyfikacji, udoskonalania albo kontroli jakości, lub jako próbki handlowe.
UWAGA: Materiały lub przedmioty wybuchowe uprzednio zaklasyfikowane do innej nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie są objęte tą definicją.
MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (Materiały EVI), I.N.O.: UN 0482
Materiały stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, ale które są tak niewrażliwe, że jest mało prawdopodobne ich zainicjowanie lub przejście od palenia do wybuchu w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 5.
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0137, UN 0138
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0136, UN 0294
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, ze środkami inicjującymi nie wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0005, UN 0007, UN 0348
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym ze środkami inicjującymi nie zawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrojoną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0006, UN 0321, UN 0412
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym bez lub ze środkami inicjującymi, zawierającymi co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrajaną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE DO BRONI, ŚLEPE: UN 0014, UN 0327, UN 0338
Amunicja zawierająca zamknięte łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz ładunkiem prochu bezdymnego lub czarnego, ale bez pocisku. Służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych itp. Definicja obejmuje amunicję, ślepą.
NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM: UN 0012, UN 0328, UN 0339, UN 0417
Amunicja składająca się z pocisku bez ładunku rozrywającego, ale z ładunkiem napędzającym ze spłonką lub bez niej. Przedmioty te mogą zawierać smugacz, pod warunkiem, że zagrożenie dominujące pochodzi od ładunku napędzającego.
NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH: UN 0277, UN 0278
Przedmioty z powłoką z cienkiej tektury, metalu lub innego materiału, zawierające tylko materiał wybuchowy napędzający; przeznaczone są do wystrzeliwania twardych pocisków perforujących rury szybowe w odwiercie naftowym.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte ŁADUNKI, KUMULACYJNE. Są one wymienione osobno.
NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW: numery UN, 0275, 0276, 0323, 0381
Przedmioty wykonane do uzyskania działania mechanicznego. Składają się one z łuski zawierającej ładunek deflagrującego materiału wybuchowego i środków inicjujących. Gazowe produkty deflagracji wywołują odkształcenie, ruch prosto- lub krzywoliniowy, zadziałanie membran, zaworów, wyłączników lub wypychają urządzenia skojarzone lub wyrzucają środki przeciwpożarowe.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE: UN 0012, UN 0339, UN 0417
Amunicja składająca się z łuski nabojowej z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz zawierająca ładunek miotający i twardy pocisk. Przeznaczona jest do wystrzeliwania z broni o kalibrze nie większym niż 19,1 mm. Określenie to obejmuje naboje do automatycznej broni strzeleckiej dowolnego kalibru.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE. Są one wymienione osobno. Niektóre małokalibrowe naboje bojowe nie są objęte tą definicją. Są one wymienione pod określeniem NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE: UN 0014, UN 0326, UN 0327, UN 0338, UN 0413
Amunicja składająca się z zamkniętej łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu i ładunkiem bezdymnego lub czarnego prochu. Naładowane łuski nie mają pocisków. Naboje są przeznaczone do strzelania z broni o kalibrze do 19,1 mm i służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw, jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych, itp.
NABOJE, OŚWIETLAJĄCE: UN 0049, UN 0050
Przedmioty składające się z łuski, spłonki i proszku oświetlającego, połączone w jedną całość łatwą do zapalenia.
NABOJE, SYGNAŁOWE: UN 0054, UN 0312, UN 0405
Przedmioty przeznaczone do wystrzeliwania w postaci kolorowych rakiet sygnalizacyjnych z rakietnic lub pistoletów, itp.
NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE: UN 0070
Przedmioty wyposażone w urządzenia tnące kątowo, uruchamiane za pomocą małych ładunków materiału wybuchowego deflagrującego w kierunku kowadełka.
NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH, pirotechniczne lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH, pirotechniczne lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA, pirotechniczne: UN 0503
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które jako samochodowe poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa służą do ochrony osób.
NITY, WYBUCHOWE: UN 0174
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego wewnątrz metalowego nitu.
OGNIE SZTUCZNE: UN 0333, UN 0334, UN 0335, UN 0336, UN 0337
Przedmioty pirotechniczne przeznaczone do celów rozrywkowych.
OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0266
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX) z trójnitrotoluenem (TNT).
OKTONAL: UN 0496
Materiał zawierający jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX), trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
PENTOLIT, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0151
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę czteroazotanu pentaerytrytu (PETN) i trójnitrotoluenu (TNT).
PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE: UN 0192, UN 0193, UN 0492, UN 0493
Przedmioty zawierające materiał pirotechniczny, który podczas niszczenia przedmiotu eksploduje z głośnym hukiem. Przedmioty te przeznaczonedo układania na torach kolejowych.
POBUDZACZE, bez zapalnika: UN 0042, UN 0283
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących. Są one używane do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POBUDZACZE, Z ZAPALNIKIEM: UN 0225, UN 0268
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze środkami inicjującymi. Używane są one do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POCISKI, obojętne ze smugaczem: UN 0345, UN 0424, UN 0425
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział, karabinu lub z innej broni małokalibrowej.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0167, UN 0324
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0168, UN 0169, UN 0344
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0346, UN 0347
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0426, UN 0427
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0434, UN 0435
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni, karabinu lub z innej broni małokalibrowej. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
PROCH BEZDYMNY: UN 0160, UN 0161
Materiał na bazie nitrocelulozy, używany jako ładunek miotający. Definicja obejmuje materiały wybuchowe miotające jednoskładnikowe (sama nitroceluloza (NC)), dwuskładnikowe (nitroceluloza i nitrogliceryna (NG)) i trójskładnikowe (nitroceluloza-nitrogliceryna-nitroguanidyna).
UWAGA: Proch bezdymny odlewany, prasowany lub w ładunkach występuje pod określeniem ŁADUNKI, MIOTAJĄCE lub ŁADUNKI, MIOTAJĄCE DO DZIAŁ.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), granulowany lub mielony: UN 0027
Materiał będący jednorodną mieszaniną węgla drzewnego lub innego węgla i azotanu potasowego lub azotanu sodowego, z dodatkiem siarki lub bez.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), W TABLETKACH: UN 0028
Materiał składający się z prochu czarnego w postaci łusek.
PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO: UN 0094, UN 0305
Materiał pirotechniczny silnie świecący po zapaleniu.
PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE: UN 0380
Przedmioty zawierające materiał piroforyczny (podatny na samozapalenie w zetknięciu z powietrzem) oraz materiał lub składnik wybuchowy. Określenie to nie obejmuje przedmiotów zawierających biały fosfor.
PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE, do celów technicznych: UN 0428, UN 0429, UN 0430, UN 0431, UN 0432
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które są przeznaczone do celów technicznych, np. do wydzielania ciepła lub gazu, efektów teatralnych, itp.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: wszelka amunicja, NABOJE SYGNAŁOWE, NABOJE TRAŁOWE WYBUCHOWE, OGNIE SZTUCZNE, FLARY POWIETRZNE, FLARY NAZIEMNE, URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE WYBUCHOWE, NITY WYBUCHOWE, URZĄDZENIA SYGNAŁOWE RĘCZNE, SYGNAŁY ALARMOWE, PETARDY KOLEJOWE, SYGNAŁY DYMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI): UN 0486
Przedmioty zawierające tylko szczególnie niewrażliwe materiały detonujące (EIDS), które wykazują znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub propagacji (przenoszenia) w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 7.
RAKIETY, z głowicą obojętną: UN 0183, UN 0502
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy obojętnej. Definicja ta obejmuje kierowane pociski rakietowe.
RAKIETY, z ładunkiem napędzającym: UN 0436, UN 0437, UN 0438
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i ładunku przeznaczonego do napędu części bojowej z głowicy rakiety. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0180, UN 0295
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej ze środkami inicjującymi, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0181, UN 0182
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ: UN 0238, UN 0240, UN 0453
Przedmioty wyposażone w silnik rakietowy i przeznaczone do wyrzucania liny.
RAKIETY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym: UN 0397, UN 0398
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami i zawierające głowicę bojową. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
SILNIKI RAKIETOWE: UN 0186, UN 0280, UN 0281
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego, zwykle w postaci stałego środka napędzającego, umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub kilka dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiet lub pocisków kierowanych.
SILNIKI RAKIETOWE, Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI: z ładunkiem napędzającym lub bez, UN 0322, UN 0250
Przedmioty zawierające paliwo samozapalne umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub więcej dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SILNIKI RAKIETOWE, Z PALIWEM CIEKŁYM: UN 0395, UN 0396
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami. Przeznaczone są one do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.: UN 0382, UN 0383, UN 0384, UN 0461
Przedmioty zawierające materiał wybuchowy do przenoszenia detonacji lub deflagracji w łańcuchu wybuchowym.
SMUGACZE DO AMUNICJI: UN 0212, UN 0306
Przedmioty zawierające szczelnie zamknięte materiały pirotechniczne przeznaczone do zaznaczania toru pocisku.
SPŁONKI DO AMUNICJI: UN 0073, UN 0364, UN 0365, UN 0366
Przedmioty składające się z małych rurek metalowych lub z tworzywa sztucznego, zawierających materiały wybuchowe takie jak azydek ołowiawy, PETN oraz kombinacje tych materiałów. Przedmioty te są przeznaczone do zainicjowania łańcucha wybuchowego.
SPŁONKI, KAPSUŁKOWE: UN 0044, UN 0377, UN 0378
Przedmioty składające się z kapsułki metalowej lub z tworzywa sztucznego, zawierające niewielkie ilości mieszanki inicjującej, łatwo zapalającej się przy uderzeniu. Stosowane są one jako środek zapalający w nabojach do broni strzeleckiej i jako spłonki w ładunkach napędzających.
SPŁONKI, ZAPALAJĄCE: UN 0316, UN 0317, UN 0368
Przedmioty zawierające materiały wybuchowe inicjujące, przeznaczone do wzbudzania deflagracji w amunicji. Mogą one zawierać składniki mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne dla wzbudzania deflagracji. Zwykle zawierają one urządzenia zabezpieczające.
SYGNAŁY, DYMNE: UN 0196, UN 0197, UN 0313, UN 0487
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne w postaci zestawu dymotwórczego. Dodatkowo mogą zawierać urządzenia emitujące słyszalne sygnały.
SYGNAŁY, NIEBEZPIECZEŃSTWA, okrętowe: UN 0194, UN 0195
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, przeznaczone do sygnalizacji za pomocą dźwięków, ognia, dymu lub ich kombinacji.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0329
Przedmioty wyposażone w silnik, pracujący na paliwie samozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0330
Przedmioty wyposażone w silnik, pracujący na paliwie samozapalającym się lub niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową, która może zawierać środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0451
Przedmioty wyposażone w silnik, pracujący na paliwie niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z głowicą obojętną: UN 0450
Przedmioty wyposażone w silnik, pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym umożliwiającym ruch pod wodą, z głowicą obojętną.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym lub bez: UN 0449
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową lub bez, albo zawierające silnik pracujący na niesamozapalającym się paliwie ciekłym napędzającym torpedę pod wodą, wyposażone w głowicę bojową.
TRITONAL: UN 0390
Materiał będący mieszaniną trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0248, UN 0249
Przedmioty, których działanie uzależnione jest od oddziaływania fizykochemicznego ich zawartości z wodą.
URZĄDZENIA, DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych: UN 0099.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w powłoce, bez środków inicjujących. Używane są do spękania skały wokół wału wiertła w celu uzyskania wypływu surowej ropy naftowej ze złoża.
URZĄDZENIA, ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0173
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego ze środkami inicjującymi oraz sworznie lub złącza. Rozrywają one sworznie lub złącza w celu szybkiego rozłączenia wyposażenia.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0374, UN 0375
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, bez środków inicjujących lub zawierające środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0296, UN 0204
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, ze środkami inicjującymi nie zawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE: UN 0191, UN 0373
Przedmioty przenośne zawierające materiały pirotechniczne do emitowania sygnałów wizualnych lub ostrzegawczych. Definicja obejmuje niewielkie sygnały świetlne naziemne, takie jak: pochodnie drogowe, pochodnie kolejowe i niewielkie sygnały alarmowe.
ZAPALACZE, LONTOWE: UN 0131
Przedmioty różnej konstrukcji działające wskutek tarcia, uderzenia lub impulsu elektrycznego i używane do zapalania lontu bezpiecznego.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE: UN 0106, UN 0107, UN 0257, UN 0367
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami zabezpieczającymi: numery UN 0408, UN 0409, UN 0410
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0030, UN 0255, UN 0456
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki elektryczne uruchamiane są za pomocą prądu elektrycznego.
ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0029, UN 0267, UN 0455
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki nieelektryczne mogą być inicjowane za pomocą takich środków, jak: rurki uderzeniowe, zapalniki rurkowe, lont bezpieczny, inne urządzenia zapalające lub lont detonujący elastyczny. Dotyczy to również opóźniaczy detonacyjnych bez lontu detonującego.
ZAPŁONNIKI, UN 0121, UN 0314, UN 0315, UN 0325, UN 0454
Przedmioty zawierające jeden lub kilka materiałów wybuchowych używanych do wytwarzania deflagracji w łańcuchu wybuchowym. Mogą być one pobudzane do działania chemicznie, elektrycznie lub mechanicznie.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: LONT, ZAPALAJĄCY, ZAPŁONNIK RURKOWY, LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA), SPŁONKI ZAPALAJĄCE, ZAPALACZE LONTOWE, SPŁONKI. Są one wymienione osobno.
ZAPŁONNIKI RURKOWE: UN 0319, UN 0320, UN 0376
Przedmioty składające się ze spłonki zapalającej i ładunku wspomagającego z materiału wybuchowego deflagrującego, takie jak proch czarny używany do zapalania ładunku napędzającego w gilzach do dział, itp.
ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIEELEKTRYCZNYCH, do prac wybuchowych: UN 0360, UN 0361, UN 0500
Detonatory nieelektryczne połączone razem i inicjowane takimi środkami, jak: lont bezpieczny, rurka uderzeniowa, zapłonnik rurkowy lub lont detonujący. Mogą one działać natychmiastowo lub zawierać opóźniacze, w tym opóźniacze detonacyjne zawarte w loncie detonującym.
2.2.1.2        Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
2.2.1.2.1      Materiały wybuchowe, które są zbyt wrażliwe, zgodnie z kryteriami podanymi w "Podręczniku badań i kryteriów", część I, lub które są podatne na samorzutną reakcję, jak również materiały i przedmioty wybuchowe, które nie mogą być zaklasyfikowane do nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2, nie powinny być dopuszczone do przewozu.
2.2.1.2.2      Przedmioty grupy zgodności K nie powinny być dopuszczone do przewozu (1.2 K, UN 0020 i 1.3 K, UN 0021).
2.2.1.3        Wykaz pozycji grupowych
 
Kod klasyfikacyjny (patrz 2.2.1.1.4)UNNazwa materiału lub przedmiotu
1.1A0473MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1B0461SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.1C0474MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0497MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY
 0498MATERIAŁ MIOTAJĄCY,STAŁY
 0462PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1D0475MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0463PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1E0464PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1F0465PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1G0476MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.1L0357MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0354PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2B0382SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.2C0466PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2D0467PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2E0468PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2F0469PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.2L0358MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0248URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym
 0355PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3C0132DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROZWIĄZKÓW AROMATYCZNYCH, I.N.O.
 0477MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0495MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY
 0499MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY
 0470PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3G0478MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.3L0359MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0249URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym
 0356PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4B0350PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0383SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.4C0479MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0351PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4D0480MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0352PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4E0471PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4F0472PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4G0485MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0353PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
1.4S0481MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0349PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.
 0384SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.
1.5D0482MATERIAŁY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (MATERIAŁY, EVI) I.N.O.
1.6N0486PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY, EEI), I.N.O.
 0190MATERIAŁ WYBUCHOWY, PRÓBKA, inny niż materiały inicjujące
  UWAGA: Podklasa i grupa zgodności powinny być określone przez właściwą władzę zgodnie z zasadami podanymi pod 2.2.1.1.4.
 
2.2.2          Klasa 2 Gazy
2.2.2.1        Kryteria
2.2.2.1.1      Tytuł klasy 2 obejmuje czyste gazy, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub więcej innymi materiałami i przedmiotami zawierającymi takie materiały.
Gazami są materiały, które:
(a)  w temperaturze 50°C mają prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub
(b)  są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa.
UWAGA 1: UN 1052 FLUOROWODÓR jest zaklasyfikowany do klasy 8.
UWAGA 2: Czysty gaz może zawierać inne składniki pochodzące z procesu jego wytwarzania lub dodane w celu zapewnienia trwałości produktu, pod warunkiem, że stężenie tych składników nie powoduje zmiany jego klasyfikacji lub warunków jego przewozu takich jak np.: stopień napełnienia, ciśnienie napełnienia lub ciśnienie próbne.
UWAGA 3: Pozycje i.n.o. podane pod 2.2.2.3 mogą obejmować czyste gazy, a także mieszaniny gazów.
2.2.2.1.2      Materiały i przedmioty klasy 2 dzielą się następująco:
1.   Gazy sprężone: gazy o temperaturze krytycznej poniżej 20°C ;
2.   Gazy skroplone: gazy o temperaturze krytycznej 20°C lub powyżej;
3.   Gazy skroplone schłodzone: gazy, które podczas przewozu są częściowo ciekłe ze względu na ich niską temperaturę;
4.   Gazy rozpuszczone pod ciśnieniem: gazy, które podczas przewozu są rozpuszczone w rozpuszczalniku;
5.   Pojemniki aerozolowe i naczynia małe zawierające gaz (naboje gazowe);
6.   Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem;
7.   Gazy nie sprężone, podlegające przepisom szczególnym (próbki gazu);
2.2.2.1.3      Materiały i przedmioty klasy 2 zaklasyfikowane do różnych pozycji pod 2.2.2.3, zaliczone są do jednej z następujących grup zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:
A      duszące
O      utleniające
F      palne
T      trujące
TF     trujące, palne
TC     trujące, żrące
TO     trujące, utleniające
TFC    trujące, palne, żrące
TOC    trujące, utleniające, żrące
Odnośnie do gazów i mieszanin gazów łączących, zgodnie z kryteriami, właściwości niebezpieczne więcej niż jednej grupy, należy przyjmować dominację grup oznaczonych literą T przed pozostałymi grupami. Natomiast grupy oznaczone literą F dominują nad grupami oznaczonymi literami A lub O.
UWAGA 1: W Modelowych Przepisach ONZ, w Kodeksie IMDG oraz w Instrukcjach Technicznych ICAO dotyczących bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą, gazy zaliczane są, na podstawie zagrożenia dominującego, do jednej z trzech następujących podklas:
podklasa 2.1:   gazy palne (odpowiadające grupom oznaczonym literą F);
podklasa 2.2:   gazy niepalne, nietrujące (odpowiadające grupom oznaczonym literami A lub O);
podklasa 2.3:   gazy trujące (odpowiadające grupom oznaczonym literą T, tzn. T, TF, TC, TO, TFC i TOC).
UWAGA 2: Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz powinny być klasyfikowane, zgodnie z zagrożeniem stwarzanym przez zawartość, do grup od A do TOC. Zawartość uważa się za palną, jeżeli zawiera ponad 45% masowych, albo więcej niż 250 g, palnych składników. Palnymi składnikami są gazy, które są zapalne w powietrzu pod ciśnieniem normalnym lub materiały albo preparaty w stanie ciekłym, które mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 100°C.
UWAGA 3: Gazy żrące są uważane za trujące i z tego względu są klasyfikowane do grup TC, TFC lub TOC.
UWAGA 4: Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
2.2.2.1.4      Jeżeli mieszanina klasy 2, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 spełnia różne kryteria wymienione pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.5, to mieszanina ta powinna być zaklasyfikowana zgodnie z kryteriami i zaliczona do odpowiedniej pozycji I.N.O.
2.2.2.1.5      Materiały i przedmioty klasy 2, które nie są wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaklasyfikowane do pozycji grupowej wymienionej pod 2.2.2.3, zgodnie z 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3. Powinny być stosowane następujące kryteria:
Gazy duszące
Gazy, które nie są utleniające, palne i trujące, i które rozcieńczają lub zastępują tlen w powietrzu.
Gazy palne
Gazy, które w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:
(a)  są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych lub mniej; lub
(b)  mają przedział zapalności w powietrzu co najmniej 12 punktów procentowych, bez względu na dolną granicę zapalności.
Zapalność powinna być oznaczana za pomocą badań lub obliczana zgodnie z metodą przyjętą przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Jeżeli dostępne dane są niedostateczne dla zastosowania tej metody, to mogą być przeprowadzane badania metodą równoważną uznaną przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to metody te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju - strony ADR, do którego dociera ładunek.
Gazy utleniające
Gazy, które mogą generalnie, wskutek wydzielania tlenu, powodować lub wzmagać palenie innych materiałów w stopniu większym niż powietrze. Podatność na utlenianie można określić zarówno za pomocą badań, jak też przez obliczenie metodami przyjętymi przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Gazy trujące
UWAGA:. Gazy spełniające w całości lub w części kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być klasyfikowane jako trujące. Odnośnie do działania żrącego, patrz także kryteria zawarte pod "Gazy żrące".
Gazy, które:
(a)  są znane jako trujące lub żrące dla ludzi i powodują zagrożenie zdrowia; lub
(b)  są podejrzane o działanie trujące lub żrące dla ludzi, ponieważ wartość ich toksyczności ostrej LC50 jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm), zbadana zgodnie z 2.2.61.1.
W przypadku mieszanin gazów (włącznie z parami materiałów innych klas) może być zastosowany następujący wzór:

                                         1
          LC50 trujące (mieszanina)= ----------
                                       n   fi
                                       S  ---
                                      i=1  Ti

gdzie:
fi = ułamek molowy i-tego składnika mieszaniny
Ti = wskaźnik toksyczności i-tego składnika mieszaniny. Ti równy jest wartości LC50 określonej w normie ISO 10298:1995. Jeżeli wartość LC50 w normie ISO 10298:1995 nie jest wymieniona, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej. Gdy wartość LC50 jest nieznana, wówczas wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko praktycznie możliwe.
Gazy żrące
Gazy lub mieszaniny gazów spełniające w całości kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być zaklasyfikowane jako trujące z dodatkowym zagrożeniem działania żrącego.
Mieszanina gazowa uważana za trującą w wyniku połączonego działania żrącego i trującego, otrzymuje dodatkowo zagrożenie działaniem żrącym, gdy znane jest, na podstawie doświadczeń ludzi działanie mieszaniny niszczące skórę, oczy lub błony śluzowe, albo gdy wartość LC50 składników żrących mieszaniny jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm), przy czym LC50 oblicza się według wzoru:

                                       1
          LC50 żrące (mieszanina)= ----------
                                     n   fci
                                     S   ---
                                    i=1  Tci

gdzie :
fci = ułamek molowy i-tego składnika żrącego mieszaniny.
Tci= wskaźnik toksyczności i-tego składnika żrącego mieszaniny. Tci równy jest wartości LC50 określonej w normie ISO 10298:1995. Jeżeli wartość LC50 w normie ISO 10298:1995 nie jest wymieniona, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej. Gdy wartość LC50 jest nieznana, wówczas wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko możliwe.
2.2.2.2        Gazy niedopuszczone do przewozu
2.2.2.2.1      Materiały chemicznie niestabilne klasy 2 nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte niezbędne środki dla uniknięcia niebezpiecznej reakcji podczas ich normalnego przewozu, np.: rozkładu, dysproporcjonowania lub polimeryzacji. Z tego względu należy przestrzegać w szczególności, aby naczynia nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.2.2.2      Następujące materiały i mieszaniny nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   UN 2186 CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY;
-   UN 2421 TRÓJTLENEK AZOTU;
-   UN 2455 AZOTYN METYLU;
-   Gazy skroplone schłodzone, które nie mogą być zaklasyfikowane do kodów klasyfikacyjnych 3A, 3O lub 3F;
-   Gazy rozpuszczone pod ciśnieniem, które nie mogą być zaklasyfikowane do numerów UN 1001, 2073 lub 3318.
2.2.2.3        Wykaz pozycji grupowych
 
Gazy sprężone  
Kod klasyfikacyjnyUNNazwa materiału lub przedmiotu
1 A1979GAZY SZLACHETNE MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1980GAZY SZLACHETNE I TLEN MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1981GAZY SZLACHETNE I AZOT MIESZANINA, SPRĘŻONA
 1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.
1 O3156GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
1 F1964WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA SPRĘŻONA, I.N.O.
 1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.
1 T1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.
1 TF1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
1 TC3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
1 TO3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
1 TFC3305GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.
1 TOC3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
 
Gazy skroplone  
Kod klasyfikacyjnyUNNazwa materiału lub przedmiotu
2 A1058GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem
 1078
GAZ CHŁODNICZY, I.N.O.
taki jak mieszaniny gazów oznaczone literą R ..., który jako:
  MIESZANINA F 1, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l);
  MIESZANINA F 2, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l);
  MIESZANINA F 3, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 3 MPa (30 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l);
  UWAGA: Trójchlorofluorometan (GAZ CHŁODNICZY R 11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2--trójfluoroetan (GAZ CHŁODNICZY R 113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (GAZ CHŁODNICZY R 113a), 1-chloro-1,2,2-trójfluoroetan (GAZ CHŁODNICZY R 133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (GAZ CHŁODNICZY R 133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F 1 do F 3.
 1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.
 3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.
2 O3157GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
2 F1010MIESZANINY BUTADIENU-1,3 I WĘGLOWODORÓW, STABILIZOWANE, o prężności par w temperaturze 70 °C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w temperaturze 50 °C nie mniejszej niż 0,525 kg/l.
  UWAGA: Butadien-1,2, stabilizowany i butadien-1,3, stabilizowany, są zaklasyfikowane do numeru UN 1010, patrz tabela A w dziale 3.2
 1060METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA, taka jak mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, która jako:
  MIESZANINA P1, zawiera nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 14% objętościowych; oraz jako
  
MIESZANINA P2, zawiera nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 5% objętościowych,
oraz mieszaniny propadienu z 1 to 4% metyloacetylenu.
 1965MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O., która jako:
  MIESZANINA A, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,525 kg/l;
  MIESZANINA A01, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,516 kg/l;
  MIESZANINA A02, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,505 kg/l;
  MIESZANINA A 0, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,6 MPa (21 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,495 kg/l;
  MIESZANINA A 1, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 2,1 MPa (16 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,485 kg/l;
  MIESZANINA B1, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,474 kg/l;
  MIESZANINA B2, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,463 kg/l;
  MIESZANINA B, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,450 kg/l;
  MIESZANINA C, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) oraz gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,440 kg/l;
  UWAGA 1: W przypadku powyższych mieszanin, dozwolone jest stosowanie następujących nazw handlowych dla opisanych materiałów: dla mieszaniny A01, A02 i A0: BUTAN; dla mieszaniny C: PROPAN.
  UWAGA 2: Pozycja UN 1075 GAZY NAFTOWE, SKROPLONE, może być stosowana zamiennie z pozycją UN 1965 MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O. dla przewozu wykonywanego bezpośrednio przed lub po przewozie morskim lub powietrznym.
 3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.
 3161GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O.
2 T1967GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O.
 3162GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O.
2 TF3355GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
 3160GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.
2 TC3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.
2 TO3307GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
2 TFC3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY I.N.O.
2 TOC3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY I.N.O.
 
Gazy schłodzone  
3 A3158GAZ, SKROPLONY SCHŁODZONY, I.N.O.
3 03311GAZ, SKROPLONY SCHŁODZONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.
3 F3312GAZ, SKROPLONY SCHŁODZONY, PALNY, I.N.O.
 
Gazy, rozpuszczone pod ciśnieniem
4 Do przewozu dopuszczone są tylko materiały wymienione w tabeli A w dziale 3.2
 
Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz
51950POJEMNIKI AEROZOLOWE
 2037NACZYNIA, MAŁE, ZAWIERAJĄCE GAZ
  (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia opróżniającego, jednorazowego użytku
 
Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem
6A3164PRZEDMIOTY, POD CIŚNIENIEM, PNEUMATYCZNYM (zawierające gaz niepalny) lub
 3164PRZEDMIOTY, POD CIŚNIENIEM, HYDRAULICZNYM (zawierające gaz niepalny)
6F3150
URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI
lub
 3150WKŁADY DO MAŁYCH URZĄDZEŃ Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI, z urządzeniem opróżniającym.
 
Próbki gazu  
7 F3167PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., ciekła nie schłodzona
7 T3169PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., ciekła nie schłodzona
7 TF3168PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., ciekła nie schłodzona
 
2.2.3          Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
2.2.3.1        Kryteria
2.2.3.1.1      Tytuł klasy 3 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały tej klasy, które:
-   są ciekłe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału ciekłego" w rozdziale 1.2.1;
-   w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary) i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa; oraz
-   mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C (patrz rozdział 2.3.2 dotyczący odpowiedniego badania).
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, które są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu. Materiały takie klasyfikowane są do UN 3256.
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały wybuchowe ciekłe odczulone. Materiały wybuchowe ciekłe odczulone są to materiały wybuchowe, które są rozpuszczone lub zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia homogenicznej ciekłej mieszaniny o zredukowanych właściwościach wybuchowych. Takie pozycje mają w tabeli A w dziale 3.2 numery UN: 1204, 2059, 3064, 3343 i 3357.
UWAGA 1: Materiały o temperaturze zapłonu powyżej 35° C, nietrujące i nieżrące, które nie podtrzymują palenia zgodnie z warunkami badań podanymi w podrozdziale 32.5.2 Części III "Podręcznika badań i kryteriów", nie są materiałami klasy 3; jeżeli jednak materiały te są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu, to są one materiałami klasy 3.
UWAGA 2: W odstępstwie od przepisu podanego pod 2.2.3.1.1 powyżej, paliwo do silników Diesla, olej gazowy i olej opałowy (lekki), o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, ale nie wyższej niż 100°C, powinny być uważane za materiały klasy 3, UN 1202.
UWAGA 3: Materiały ciekłe, które są silnie trujące przy wdychaniu, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C oraz materiały trujące o temperaturze zapłonu 23°C lub wyższej, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
UWAGA 4: Substancje i preparaty ciekłe zapalne, stosowane jako pestycydy, które są silnie trujące, trujące lub słabo trujące i mają temperaturę zapłonu 23°C lub wyższą, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
UWAGA 5: Materiały ciekłe żrące o temperaturze zapłonu 23°C lub wyższej, są materiałami klasy 8 (patrz 2.2.8.1).
UWAGA 6: Pozycje UN 2734 AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O., UN 2734 POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O oraz UN 2920 MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., są materiałami klasy 8 (patrz 2.2.8.1).
2.2.3.1.2      Materiały i przedmioty klasy 3 dzielą się następująco:
F     Materiały zapalne ciekłe, nie stwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1    Materiały zapalne ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C'
F2    Materiały zapalne ciekłe o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, które są przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu (materiały o podwyższonej temperaturze);
FT    Materiały zapalne ciekłe, trujące:
FT1   Materiały zapalne ciekłe, trujące;
FT2   Pestycydy;
FC    Materiały zapalne ciekłe, żrące;
FTC   Materiały zapalne ciekłe, trujące, żrące;
D     Materiały wybuchowe ciekłe odczulone.
2.2.3.1.3      Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 3 są wymienione w tabeli A w dziale 3.2. Materiały nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, mogą być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji pod 2.2.3.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału. Materiały ciekłe zapalne powinny być zaliczone do jednej z następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia zagrożenia stwarzanego przez nie podczas transportu:
I grupa pakowania:   materiały stwarzające duże zagrożenie: materiały ciekłe zapalne o temperaturze wrzenia lub początku wrzenia nie wyższej niż 35°C, oraz materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które są silnie trujące zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.1 albo silnie żrące zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.8.1;
II grupa pakowania:  materiały stwarzające średnie zagrożenie: materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które nie są zaliczone do I grupy pakowania, z wyjątkiem materiałów, o których mowa pod 2.2.3.1.4;
III grupa pakowania:  materiały stwarzające małe zagrożenie: materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu od 23°C do 61°C włącznie oraz materiały, o których mowa pod 2.2.3.1.4.
2.2.3.1.4      Mieszaniny i preparaty ciekłe lub lepkie, włącznie z zawierającymi nie więcej niż 20% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12.6%, powinny być zaliczone do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a)  wysokość oddzielającej się warstwy rozpuszczalnika powinna być mniejsza niż 3% całkowitej wysokości próbki w próbie oddzielenia rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część III, podrozdział 32.5.1); oraz
(b)  lepkość1 i temperatura zapłonu są zgodne z następującą tabelą:
 
Lepkość kinematyczna (ekstrapolowana) v (przy Czas wypływu t zgodnie z ISO 2431:1993Temperatura zapłonu w °C
szybkości ścinania bliskiej 0) mm2/s w temp. 23°C,w sekundachśrednica dyszy w mm 
20 < v Ł 8020 < t Ł 604wyższa niż 17
80 < v Ł 13560 < t Ł 1004wyższa niż 10
135 < v Ł 22020 < t Ł 326wyższa niż 5
220 < v Ł 30032 < t Ł 446wyższa niż -1
300 < v Ł 70044 < t Ł 1006wyższa niż -5
700 < v100 < t6-5 lub niższa
 
UWAGA: Mieszaniny zawierające więcej niż 20% i nie więcej niż 55% nitrocelulozy, o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12,6%, są materiałami zaklasyfikowanymi do UN 2059.
Mieszaniny o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i zawierające:
-   więcej niż 55% nitrocelulozy o dowolnej zawartości azotu; lub
-   nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie większej niż 12,6%
-   są materiałami klasy 1 (UN 0340 lub 0342) lub klasy 4.1 (UN 2555, 2556 lub 2557).
2.2.3.1.5      Roztwory i mieszaniny jednorodne nietrujące i nieżrące, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C (materiały lepkie, takie jak farby i lakiery, z wyjątkiem materiałów zawierających więcej niż 20% nitrocelulozy), zapakowane w naczynia o pojemności nie większej niż 450 litrów nie podlegają przepisom ADR, jeżeli przy próbie oddzielania rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteria", część III, podrozdział 32.5.1) wysokość oddzielonej warstwy rozpuszczalnika jest mniejsza niż 3% wysokości całkowitej, i jeżeli materiał w temperaturze 23°C ma czas wypływu z kubka wypływowego według normy ISO 2431:1993 o średnicy dyszy wypływowej 6 mm:
(a)  nie krótszy niż 60 sekund, lub
(b)  nie krótszy niż 40 sekund i zawiera nie więcej niż 60% materiałów klasy 3.
2.2.3.1.6      Jeżeli materiały klasy 3 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.3.1.7      Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z rozdziałem 2.3.2 oraz kryteriów podanych pod 2.2.3.1.1 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy (patrz również 2.1.3).
2.2.3.2        Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.3.2.1      Materiały klasy 3 podatne na tworzenie nadtlenków (jak eter lub niektóre materiały heterocykliczne zawierające tlen) nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli zawartość w nich nadtlenku przeliczona na nadtlenek wodoru (H2O2) przekracza 0,3%. Zawartość nadtlenku powinna być określona w sposób podany w 2.3.3.2.
2.2.3.2.2      Materiały chemicznie niestabilne klasy 3 nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu należy w szczególności upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.3.2.3      Materiały wybuchowe ciekłe odczulone, inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2, nie powinny być dopuszczone do przewozu jako materiały klasy 3.

_______
1    Oznaczenie lepkości. Jeżeli materiał nie jest newtonowski lub gdy metoda oznaczenia lepkości za pomocą kubka wypływowego nie jest odpowiednia, należy zastosować wiskozymetr ze zmienną szybkością ścinania do oznaczania współczynnika lepkości dynamicznej materiału w temperaturze 23°C przy kilku szybkościach ścinania. Uzyskane wartości powinny być odniesione do szybkości ścinania, a następnie ekstrapolowane dla szybkości ścinania równej 0. Tak uzyskana lepkość dynamiczna podzielona przez gęstość daje pozorną lepkość kinematyczną przy szybkości ścinania bliskiej 0.

2.2.3.3        Wykaz pozycji grupowych


2.2.41         Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1       Kryteria
2.2.41.1.1     Tytuł klasy 4.1 obejmuje materiały i przedmioty zapalne, materiały wybuchowe odczulone, które są stałe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału stałego" w rozdziale 1.2.1 oraz materiały samoreaktywne ciekłe lub stałe.
Do klasy 4.1 należą następujące grupy:
-   materiały łatwo zapalne stałe i przedmioty (patrz 2.2.41.1.3 do 2.2.41.1.8);
-   materiały samoreaktywne stałe lub ciekłe (patrz 2.2.41.1.9 do 2.2.41.1.17);
-   materiały wybuchowe stałe odczulone (patrz 2.2.41.1.18);
-   materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
2.2.41.1.2     Materiały stałe i przedmioty klasy 4.1 dzielą się następująco:
F     Materiały zapalne stałe, nie stwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1    Materiały organiczne;
F2    Materiały organiczne, stopione;
F3    Materiały nieorganiczne;
FO    Materiały zapalne stałe, utleniające;
FT    Materiały zapalne stałe, trujące:
FT1   Materiały organiczne, trujące;
FT2   Materiały nieorganiczne, trujące;
FC    Materiały zapalne stałe, żrące:
FC1   Materiały organiczne, żrące;
FC2   Materiały nieorganiczne, żrące;
D     Materiały wybuchowe stałe odczulone, nie stwarzające zagrożenia dodatkowego;
DT    Materiały wybuchowe stałe odczulone, trujące;
SR    Materiały samoreaktywne:
SR1   Nie wymagające temperatury kontrolowanej;
SR2   Wymagające temperatury kontrolowanej;
Materiały stałe zapalne
Definicje i właściwości
2.2.41.1.3     Materiały zapalne stałe są łatwo zapalającymi się ciałami stałymi, które mogą zapalić się na skutek tarcia.
Materiałami łatwo zapalnymi stałymi są materiały sproszkowane, granulowane lub w postaci pasty, które są uważa się za niebezpieczne, jeżeli mogą się one łatwo zapalić w wyniku krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu, np. z palącą się zapałką, a płomień rozprzestrzenia się szybko. Niebezpieczeństwo może powodować nie tylko pożar, ale również wydzielanie się trujących produktów spalania. Szczególnie niebezpieczne są proszki metali, ponieważ gaszenie ich normalnymi środkami gaśniczymi, takimi jak dwutlenek węgla lub woda, może zwiększyć zagrożenie.
Klasyfikacja
2.2.41.1.4     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane jako materiały stałe zapalne klasy 4.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaklasyfikowanie materiałów organicznych i przedmiotów nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiednich pozycji podrozdziału 2.2.41.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1. Zaklasyfikowanie materiałów nieorganicznych nie wymienionych z nazwy dokonuje się na podstawie wyników badań zgodnych z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1. Należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.41.1.5     Jeżeli materiały nie wymienione z nazwy klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionej pod 2.2.41.3 na podstawie badań, dokonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, wówczas obowiązują następujące kryteria:
(a)  Materiały pyliste, granulowane lub pastowate, z wyjątkiem proszków metali lub proszków stopów metali, powinny być zaklasyfikowane jako materiały łatwo zapalne klasy 4.1, jeżeli mogą łatwo zapalać się wskutek krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu (np. płonącą zapałką) lub, jeżeli w razie zapalenia, ogień rozprzestrzenia się tak szybko, że czas spalania jest krótszy niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm lub szybkość spalania jest większa niż 2,2 mm/sek.
(b)  Proszki metali lub proszki stopów metali powinny być zaklasyfikowane do klasy 4.1, jeżeli mogą zapalać się od płomienia, a czas rozprzestrzenienia się płomienia na całą długość próbki wynosi najwyżej 10 minut.
Materiały stałe, które mogą zapalić się na skutek tarcia, powinny być zaklasyfikowane do klasy 4.1 przez analogię do istniejących pozycji (np. zapałek) lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
2.2.41.1.6     Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1 oraz kryteriów podanych pod 2.2.41.1.4 i 2.2.41.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
2.2.41.1.7     Jeżeli materiały klasy 4.1 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.41.1.8     Materiały stałe zapalne zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania II lub III na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, na podstawie następujących kryteriów:
(a)  Materiały stałe łatwo zapalne, które w warunkach badania spalają się w czasie krótszym niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm, powinny być zaliczone do:
II   grupy pakowania: jeżeli płomień przechodzi przez strefę zwilżoną;
III  grupy pakowania: jeżeli strefa zwilżona zatrzymuje płomień przez co najmniej 4 minuty;
(b)  Proszki metali lub proszki stopów metali, powinny być zaliczone do:
II   grupy pakowania: jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie pięciu minut lub krótszym;
III  grupy pakowania: jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie dłuższym niż pięć minut.
Odnośnie do materiałów stałych, które mogą zapalić się na skutek tarcia, grupa pakowania powinna być ustalona przez analogię do istniejących pozycji lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
Materiały samoreaktywne
Definicje
2.2.41.1.9     W rozumieniu ADR, materiałami samoreaktywnymi są substancje termicznie niestabilne podatne na rozkład silnie egzotermiczny, nawet bez udziału tlenu (powietrza). Materiały nie są uważane za samoreaktywne klasy 4.1, jeżeli:
(a)  są wybuchowe zgodnie z kryteriami klasy 1;
(b)  są materiałami utleniającymi zgodnie z procedurą klasyfikacyjną dla klasy 5.1 (patrz 2.2.51.1);
(c)  są nadtlenkami organicznymi zgodnie z kryteriami klasy 5.2 (patrz 2.2.52.1);
(d)  ich ciepło rozkładu jest mniejsze niż 300 J/g; lub
(e)  ich temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) (patrz UWAGA 2 poniżej) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg jest wyższa niż 75°C;
UWAGA 1: Ciepło rozkładu może być oznaczone przy użyciu każdej uznanej międzynarodowo metody, np. różnicowej kalorymetrii skaningowej i kalorymetrii adiabatycznej.
UWAGA 2: Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR, ang. SADT) jest najniższą temperaturą, w której może nastąpić samorzutny rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu stosowanym podczas przewozu. Przepisy dotyczące oznaczania TSR podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.
UWAGA 3: Każdy materiał, który wykazuje właściwości materiału samoreaktywnego, powinien być zaklasyfikowany jako materiał samoreaktywny, nawet wówczas, gdy badanie zgodne z 2.2.42.1.5 daje pozytywny wynik dla włączenia go do klasy 4.2.
Właściwości
2.2.41.1.10    Rozkład materiałów samoreaktywnych może być inicjowany ciepłem, kontaktem z katalizującymi zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, zasadami), tarciem lub uderzeniem. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od materiału. W wyniku rozkładu, szczególnie jeżeli brak jest źródła zapłonu, mogą wydzielać się toksyczne gazy lub pary. Podczas przewozu temperatura niektórych materiałów samoreaktywnych powinna być kontrolowana. Pewne materiały samoreaktywne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie, jeżeli są zamknięte. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodatku rozcieńczalnika lub użycia odpowiedniego opakowania. Niektóre materiały samoreaktywne palą się energicznie. Materiałami samoreaktywnymi są np. pewne związki należące do typów wymienionych poniżej:
azozwiązki alifatyczne (-C-N=N-C-);
azydki organiczne (-C-N3);
sole dwuazoniowe (-CN2+ Z-);
związki N-nitrozo (-N-N=O); oraz
sulfohydrazydy aromatyczne (-SO2-NH-NH2).
Lista ta nie jest wyczerpująca, a więc materiały z innymi grupami reaktywnymi oraz niektóre mieszaniny materiałów mogą mieć podobne właściwości.
Klasyfikacja
2.2.41.1.11    Materiały samoreaktywne klasyfikowane są do siedmiu typów zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Typy materiałów samoreaktywnych zawarte są w przedziale od typu A, który nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniu, w którym jest badany, do typu G, który nie podlega przepisom klasy 4.1 dla materiałów samoreaktywnych. Klasyfikacja typów B do F jest bezpośrednio powiązana z maksymalną ilością materiału dopuszczoną dla jednego opakowania. Zasady, które powinny być stosowane przy klasyfikacji, jak również procedury klasyfikacycjne, metody badań oraz przykład odpowiedniego raportu z badań zawarte są w części II "Podręcznika badań i kryteriów".
2.2.41.1.12    Materiały, które zostały już zaklasyfikowane i zaliczone do odpowiednich pozycji grupowych zawarte są w wykazie pod 2.2.41.4 wraz z odpowiednimi numerami UN, metodami pakowania oraz, jeżeli jest to konieczne, z temperaturami kontrolowaną i awaryjną.
Określenia grupowe obejmują:
materiały samoreaktywne typy B do F, patrz 2.2.41.1.11 powyżej;
stan fizyczny (ciekły / stały);
temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.41.1.17 poniżej.
Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych wymienionych pod 2.2.41.4 dotyczy materiałów technicznie czystych (za wyjątkiem, gdy wymienione stężenie jest niższe niż 100%).
2.2.41.1.13    Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych lub formulacji (preparatów) materiałów samoreaktywnych nie wymienionych pod 2.2.41.4 i zaliczonych do określeń grupowych, powinna być dokonana przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego kraju ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.41.1.14    Do niektórych materiałów samoreaktywnych, w celu zmiany ich reaktywności, mogą być dodawane aktywatory, np. związki cynku. W wyniku tego, w zależności od rodzaju, jak i stężenia aktywatora, może nastąpić zmniejszenie stabilności termicznej materiału i zmiana jego właściwości wybuchowych. Jeżeli obie te właściwości uległy zmianie, to nowa formulacja powinna być oceniona zgodnie z procedurą klasyfikacyjną.
2.2.41.1.15    Próbki materiałów samoreaktywnych lub formulacji materiałów samoreaktywnych, nie wymienione pod 2.2.41.4, dla których pełny zestaw wyników badań nie jest dostępny, i które będą przewożone dla przeprowadzenia dalszych badań lub oceny, powinny być zaklasyfikowane do jednej z odpowiednich pozycji dla materiałów samoreaktywnych typu C, pod warunkiem, że są spełnione następujące wymagania:
-   dostępne dane wskazują, że próbka nie powinna być bardziej niebezpieczna, niż materiały samoreaktywne typu B;
-   próbka jest zapakowana zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość na jednostkę transportową jest ograniczona do 10 kg;
-   dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie
2.2.41.1.16    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu, materiały samoreaktywne w wielu przypadkach odczulane są przez dodanie rozcieńczalnika. Gdy zastrzeżona jest zawartość procentowa materiału, to powinna być ona wyrażona w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Jeżeli stosuje się rozcieńczalnik, to materiał samoreaktywny powinien być badany wraz z rozcieńczalnikiem w stężeniu i postaci stosowanej podczas przewozu. Rozcieńczalniki, które, w razie wycieku z opakowania, mogą powodować zatężanie materiału samoreaktywnego do stężenia niebezpiecznego, nie powinny być stosowane. Rozcieńczalnik powinien być odpowiedni do materiału samoreaktywnego. Z tego punktu widzenia odpowiednimi rozcieńczalnikami są takie materiały stałe lub ciekłe, które nie mają wpływu na stabilność termiczną i typ zagrożenia stwarzanego przez materiał samoreaktywny. Rozcieńczalniki ciekłe w formulacjach wymagających temperatury kontrolowanej (patrz pod 2.2.41.1.14), powinny mieć temperaturę wrzenia co najmniej 60°C i temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C. Temperatura wrzenia ciekłego rozcieńczalnika powinna być wyższa o co najmniej 50°C od temperatury kontrolowanej materiału samoreaktywnego.
Wymagania dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.41.1.17    Niektóre materiały samoreaktywne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest najwyższą temperaturą, przy której materiał samoreaktywny może być bezpiecznie przewożony. Dopuszcza się, że temperatura bezpośredniego otoczenia sztuki przesyłki podczas przewozu może przekroczyć 55°C tylko dla odpowiednio krótkiego czasu w ciągu 24 godzin. W przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury, może być konieczne wprowadzenie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to temperatura, przy której takie postępowanie powinno być wprowadzane. Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi temperatury samoprzyspieszającego się rozkładu - TSR (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w celu rozstrzygnięcia, czy materiał powinien być przewożony w warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące oznaczenia TSR (SADT) podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.

Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
 
Rodzaj naczyniaTSRaTemperatura kontrolowanaTemperatura awaryjna
Pojedyncze 20°C lub mniej20°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
opakowania lub DPPLpowyżej 20°C do 35°C15°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
 powyżej 35°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
Cysternypowyżej 50°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
 
a    TSR dla materiału przygotowanego jak do przewozu

Materiały samoreaktywne o TSR nie wyższej niż 55°C, powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej. Wymagania, kiedy powinny być stosowane temperatura kontrolowana i awaryjna, określone są pod 2.2.41.4. Rzeczywista temperatura podczas przewozu może być niższa niż temperatura kontrolowana, ale powinna być tak dobrana, aby uniknąć niebezpiecznego rozdziału faz.
Materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1.18    Materiały wybuchowe stałe odczulone są to materiały zwilżone wodą lub alkoholem lub są rozcieńczone za pomocą innych substancji obniżających ich właściwości wybuchowe. Takimi pozycjami w tabeli A w dziale 3.2 są UN: 1310, 1320, 1321, 1322, 1336, 1337, 1344, 1347, 1348, 1349, 1354, 1355, 1356, 1357, 1517, 1571, 2555, 2556, 2557, 2852, 2907, 3317, 3319 i 3344 oraz, jeżeli spełniony jest przepis szczególny 15 w dziale 3.3, także UN: 0154, 0155, 0209, 0214, 0215, 0234 oraz, jeżeli spełniony jest przepis szczególny 18 w dziale 3.3, także UN 0220.
Materiały podobne do materiałów samoreaktywnych
2.2.41.1.19    Materiały, które:
(a)  na podstawie wyników badań Serii 1 i 2 zostały wstępnie zaklasyfikowane do klasy 1, ale wyłączone z tej klasy na podstawie wyników badań Serii 6;
(b)  nie są materiałami samoreaktywnymi klasy 4.1; oraz
(c)  nie są materiałami klas 5.1 lub 5.2,
należą również do klasy 4.1. Właściwymi pozycjami dla nich są UN: 2956, 3241, 3242 i 3251.
2.2.41.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.41.2.1     Materiały niestabilne chemicznie klasy 4.1, nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte kroki w celu zapobieżenia podczas przewozu ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji. Z tego względu należy zapewnić w szczególności, aby naczynia i cysterny nie zawierały żadnych materiałów umożliwiających zapoczątkowanie takich reakcji.
2.2.41.2.2     Materiały stałe zapalne, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3097, nie powinny być dopuszczone do przewozu, jeżeli spełniają wymagania dotyczące klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.41.2.3     Następujące materiały nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   materiały samoreaktywne typu A (patrz "Podręcznik badań i kryteria", część II, podrozdział 20.4.2 (a));
-   siarczki fosforu, które zawierają biały lub żółty fosfor;
-   materiały wybuchowe stałe odczulone inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2;
-   materiały zapalne nieorganiczne w stanie stopionym w postaci innej niż UN 2448 SIARKA, STOPIONA;
-   azydek barowy zawierający mniej niż 50% masowych wody.
2.2.41.3       Wykaz pozycji grupowych


________
a    Metale i stopy metali w postaci sproszkowanej lub innej zapalnej, podatnej na samozapalenie, są materiałami klasy 4.2.
b    Metale i stopy metali w postaci sproszkowanej lub innej zapalnej, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
c    Wodorki metali, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3. Borowodorek glinu lub borowodorek glinu w urządzeniach, są materiałami klasy 4.2, UN 2870.

2.2.41.4       Wykaz materiałów samoreaktywnych
UWAGA: Odnośnie do metod pakowania, patrz 4.1.4.1, instrukcja pakowania P520 i 4.1.7.1
 
MATERIAŁY SAMOREAKTYWNEStężenie(%)Metoda pakowaniaTemperatura kontrolowana (°C)Temperatura awaryjna (°C)UN pozycja ogólnaUwagi
AMID KWASU N,N'-DWUNITROZO-N,N'-DWUMETYLOTEREFTALOWEGO, w postaci pasty72OP6  3224 
2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLO-4-METOKSYWALERONITRYL)100OP7-5+53236 
2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLOWALERONITRYL)100OP7+10+153236 
2,2' -AZODWU(IZOBUTYRONITRYL)100OP6+40+453234 
2,2'-AZODWU(IZOBUTYRONITRYL)w postaci pasty opartej na wodzieŁ50%OP6  3224 
2,2'-AZODWU(2-METYLOBUTYRONITRYL)100OP7+35+403236 
2,2'-AZODWU(PROPIONIAN-ETYLO-2-METYLU)100OP7+20+253235 
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP5  3232(1) (2)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C< 100OP6  3224(3)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP6  3234(4)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D< 100OP7  3226(5)
AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D TEMPERATURA KONTROLOWANA< 100OP7  3236(6)
1,1-AZODWU(SZEŚCIOWODOROBENZONITRYL)100OP7  3226 
AZOTAN CZTEROAMINOPALLADAWY100OP6+30+353234 
BIS (ALLILOWĘGLAN)GLIKOLU ETYLENOWEGO + NADWĘGLAN DWUIZOPROPYLUł 88 + Ł 12OP8-1003237 
CHLOREK 2-(HYDROKSYETOKSY)-1-(PIROLIDYNO-1-YL)-4-BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+45+503236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-(4-METYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY79OP7+40+453236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-(FENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY67OP7+40+453236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY67-100OP7+35+403236 
CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY66OP7+40+453236 
CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY63-92OP7+40+453236 
CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY62OP7+35+403236 
CHLOREK 3-(HYDROKSYETOKSY)-4-(PIROLIDYNO-1-YL)BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 3-CHLORO-4-DWUETYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CHLOREK 4-(BENZYLOETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CHLOREK 4-(BENZYLOMETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 4-DWUMETYLOAMINO-6-(2-DWUMETYLOAMINOETOKSY)-2-TOLUENODWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7+40+453236 
CHLOREK 4-DWUPROPYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY100OP7  3226 
CZTEROFLUOROBORAN 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWY100OP7+30+353236 
CZTEROFLUOROBORAN 3-METYLO-4-(PIROLIDYNO-1-YL) BENZENODWUAZONIOWY95OP6+45+503234 
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFOCHLOREK100OP5  3222(2)
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFONIAN SODOWY100OP7  3226 
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5- SULFOCHLOREK100OP5  3222(2)
2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5-SULFONIAN SODOWY100OP7  3226 
HYDRAZYD 4-METYLOBENZENOSULFONOWY100OP7  3226 
HYDRAZYD KWASU BENZENO-1,3-DWUSULFONOWEGO, w postaci pasty52OP7  3226 
HYDRAZYD KWASU BENZENOSULFONOWEGO100OP7  3226 
HYDRAZYD KWASU DWUFENYLOHYDROKSY-4,4'-DWUSULFONOWEGO100OP7  3226 
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, OP2  3223(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA OP2  3233(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA OP2  3234(8)
MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY, PRÓBKA, OP2  3224(8)
4-NITROZOFENOL100OP7+35+403236 
N,N'-DWUNITROZOPIĘCIOMETYLENOCZTEROAMINA82OP6  3224(7)
N-FORMYL0-2-(NITROMETYLENO-1,3-PERWODOROTIAZYNA100OP7+45+503236 
WODOROSIARCZAN 2-(N,N-METYLOAMINOETYLOKARBONYLO)-4-(3,4-DWUMETYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWY96OP7+45+503236 
 
Uwagi:
(1)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (b) "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(2)  Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz pod 5.2.2.2.2).
(3)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów".
(4)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej w 2.2.41.1.17.
(5)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów".
(6)  Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(7)  Ze zgodnym rozcieńczalnikiem o temperaturze wrzenia co najmniej 150 °C.
(8)  Patrz pod 2.2.41.1.16.
2.2.42         Klasa 4.2 Materiały samozapalne
2.2.42.1       Kryteria
2.2.42.1.1     Tytuł klasy 4.2 obejmuje:
-   Materiały piroforyczne, wraz z mieszaninami i roztworami (ciekłymi lub stałymi), które w zetknięciu z powietrzem, nawet w małych ilościach, zapalają się w ciągu 5 minut. Spośród materiałów klasy 4.2 są one najbardziej podatne na samozapalenie; oraz
-   Materiały i przedmioty samonagrzewające się, wraz z mieszaninami i roztworami, które w zetknięciu z powietrzem, bez dostarczenia energii z zewnątrz, są podatne na samonagrzewanie. Materiały te mogą ulegać zapaleniu tylko w dużych ilościach (wiele kilogramów) i po upływie długiego czasu (godzin lub dni).
2.2.42.1.2     Materiały i przedmioty klasy 4.2 dzielą się następująco:
S     Materiały podatne na samozapalenie, nie stwarzające zagrożenia dodatkowego:
S1    Materiał organiczny, ciekły;
S2    Materiał organiczny, stały;
S3    Materiał nieorganiczny, ciekły;
S4    Materiał nieorganiczny, stały;
SW    Materiały podatne na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne;
SO    Materiały podatne na samozapalenie, utleniające;
ST    Materiały podatne na samozapalenie, trujące:
ST1   Materiał organiczny, trujący, ciekły;
ST2   Materiał organiczny, trujący, stały;
ST3   Materiał nieorganiczny, trujący, ciekły;
ST4   Materiał nieorganiczny, trujący, stały;
SC    Materiały podatne na samozapalenie, żrące:
SC1   Materiał organiczny, żrący, ciekły;
SC2   Materiał organiczny, żrący, stały;
SC3   Materiał nieorganiczny, żrący, ciekły;
SC4   Materiał nieorganiczny, żrący, stały.
Właściwości
2.2.42.1.3     Samonagrzewanie takich materiałów, prowadzące do ich samozapalenia, powodowane jest reakcją materiału z tlenem (z powietrza) oraz brakiem szybkiego odprowadzenia wydzielanego ciepła do otoczenia. Samozapalenie następuje wówczas, gdy szybkość wydzielania ciepła jest większa niż szybkość jego odbioru i osiągana jest temperatura samozapłonu.
Klasyfikacja
2.2.42.1.4     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.2 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaklasyfikowanie materiałów i przedmiotów nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji szczegółowej i.n.o. w 2.2.42.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3. Zaklasyfikowanie do pozycji ogólnych klasy 4.2 powinno opierać się na wynikach badań, przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3. Należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.42.1.5     Jeżeli materiały lub przedmioty nie wymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionych pod 2.2.42.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, to powinny być zastosowane następujące kryteria:
(a)  materiały samozapalne (piroforyczne) stałe powinny być zaklasyfikowane do klasy 4.2, jeżeli zapalają się w wyniku zrzutu z wysokości 1 m lub w czasie 5 minut;
(b)  materiały samozapalne (piroforyczne) ciekłe powinny być zaklasyfikowane do klasy 4.2, jeżeli:
(i)  zapalają się w ciągu 5 minut po naniesieniu na nośnik obojętny chemicznie; lub
(ii)  w przypadku negatywnego wyniku badania dokonanego zgodnie z (i), naniesione na suchą, karbowaną bibułę filtracyjną (Whatman-filter nr 3), powodują w ciągu 5 minut jej zapalenie lub zwęglenie;
(c)  materiały, które w próbce sześciennej o boku 10 cm, w temperaturze badania 140°C ulegną samozapaleniu lub ich temperatura wzrośnie powyżej 200°C w ciągu 24 godzin, powinny być zaklasyfikowane do klasy 4.2. Kryterium to opiera się na temperaturze samozapłonu węgla drzewnego, która dla próbki o objętości 27m3 wynosi 50°C. Materiały o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50°C dla objętości 27m3 nie mogą być zaklasyfikowane do klasy 4.2.
UWAGA 1: Materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 3m3 są wyłączone z klasy 4.2, jeżeli badanie próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 120°C nie powodowało jej samozapłonu, ani wzrostu temperatury ponad 180°C w ciągu 24 godzin.
UWAGA 2: Materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 450 litrów są wyłączone z klasy 4.2, jeżeli badanie próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 100°C, nie powodowało jej samozapłonu, ani wzrostu temperatury ponad 160°C w ciągu 24 godzin.
2.2.42.1.6     Jeżeli materiały klasy 4.2 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.42.1.7     Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3 oraz kryteriów podanych pod 2.2.42.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.42.1.8     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania I, II lub III na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  materiały samozapalne (piroforyczne) powinny być zaliczone do I grupy pakowania;
(b)  materiały i przedmioty samonagrzewające się, które w próbce sześciennej o boku 2,5 cm, w temperaturze badania 140°C ulegną samozapaleniu lub ich temperatura wzrośnie powyżej 200°C w ciągu 24 godzin, powinny być zaliczone do II grupy pakowania;
materiały o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50° C dla objętości 450 litrów nie są klasyfikowane do II grupy pakowania;
(c)  materiały słabo samonagrzewające się, w których w próbce sześciennej o boku 2,5 cm, nie występują zjawiska wymienione pod (b), przy określonych tam warunkach, ale w których w próbce sześciennej o boku 10 cm badanej w temperaturze 140°C w ciągu 24 godzin nastąpi samozapalenie lub wzrost temperatury powyżej 200°C, powinny być zaliczone do III grupy pakowania.
2.2.42.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   UN 3255 PODCHLORYN tert-BUTYLU; oraz
-   Materiały samonagrzewające się stałe, utleniające zaklasyfikowane są do UN 3127, jeżeli spełniają wymagania dla klasy 1 (patrz 2.1.3.7).
2.2.42.3       Wykaz pozycji grupowych


UWAGI:
a   Pyły i proszki metali, nie trujące, w postaci nie samozapalnej, które pomimo tego w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
b   Wodorki metali inne niż UN 2870 w postaci łatwo zapalnej, są materiałami klasy 4.1.
c   Wodorki metali, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
d   Roztwory palne związków metaloorganicznych, które nie są podatne na samozapalenie oraz w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3. Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które są podatne na samozapalenie, ale które również w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.

2.2.43         Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
2.2.43.1       Kryteria
2.2.43.1.1     Tytuł klasy 4.3 obejmuje materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.43.1.2     Materiały i przedmioty klasy 4.3 dzielą się następująco:
W      Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, bez zagrożenia dodatkowego oraz przedmioty zawierające takie materiały:
W1    Materiały ciekłe;
W2    Materiały stałe;
W3    Przedmioty;
WF1    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, ciekłe, zapalne;
WF2    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, stałe, zapalne;
WS     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, podatne na samozapalenie;
WO     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, utleniające, stałe;
WT     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, trujące:
WT1    Materiały ciekłe;
WT2    Materiały stałe;
WC     Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, żrące:
WC1    Materiały ciekłe;
WC2    Materiały stałe;
WFC    Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, zapalne, żrące.
Właściwości
2.2.43.1.3     Niektóre materiały w zetknięciu z wodą mogą wydzielać gazy palne, które mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Mieszaniny takie zapalają się łatwo od wszystkich zwykłych źródeł zapłonu, np. od otwartego ognia, narzędzi iskrzących lub niezabezpieczonych żarówek. Wytworzona fala detonacyjna może narazić ludzi i środowisko naturalne. Metoda badania opisana w 2.2.43.1.4 poniżej stosowana jest do określania, czy reakcja materiału z wodą zmierza do wydzielania rosnącej ilości gazów, które mogą być palne. Metoda ta nie powinna być stosowana do materiałów piroforycznych.
Klasyfikacja
2.2.43.1.4     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.3 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaklasyfikowanie materiałów i przedmiotów nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2. do odpowiedniej pozycji w 2.2.43.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinno opierać się na wynikach badań zgodnych z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4. Należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.43.1.5     Jeżeli materiały lub przedmioty nie wymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionych pod 2.2.43.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, wówczas powinny być zastosowane następujące kryteria:
Materiał powinien być zaklasyfikowany do klasy 4.3, jeżeli:
(a)  w jakimkolwiek stadium badań wydzielający gaz zapala się samorzutnie; lub
(b)  w ciągu jednej godziny z jednego kilograma badanego materiału wydziela się co najmniej 1 litr palnego gazu.
2.2.43.1.6     Jeżeli materiały klasy 4.3 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.43.1.7     Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.43.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.43.1.8     Materiały i przedmioty wymienione z nazwy zaklasyfikowane do odpowiednich pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania I, II lub III na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, wówczas obowiązują następujące kryteria:
(a)  Materiał klasyfikuje się do I grupy pakowania, jeżeli w temperaturze pokojowej reaguje energicznie z wodą i wydziela gaz mogący zapalać się samorzutnie, albo w temperaturze pokojowej reaguje on łatwo z wodą wydzielając gaz palny z szybkością co najmniej 10 litrów na kilogram badanego materiału w ciągu jednej minuty;
(b)  Materiał klasyfikuje się do II grupy pakowania, jeżeli w temperaturze pokojowej reaguje on łatwo z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 20 litrów na kilogram badanego materiału w ciągu godziny oraz nie spełnia on kryteriów I grupy pakowania;
(c)  Materiał klasyfikuje się do III grupy pakowania, jeżeli w temperaturze pokojowej reaguje powoli z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 1 litr na kilogram badanego materiału w ciągu godziny oraz nie spełnia on kryteriów I lub II grupy pakowania.
2.2.1.43.2     Materiały niedopuszczone do przewozu
Materiały stałe reagujące z wodą, zapalne, zaliczone do UN 3132, materiały stałe reagujące z wodą, utleniające, zaliczone do UN 3133 oraz materiały stałe reagujące z wodą, samonagrzewające się, zaliczone do UN 3135, nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli spełniają wymagania dla klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.43.3       Wykaz pozycji grupowych


________
a    Metale i stopy metali, które, w zetknięciu z wodą, nie wydzielają gazów palnych i nie są piroforyczne lub samonagrzewające się, ale które są łatwo zapalne, są materiałami klasy 4.1. Metale i stopy metali ziem alkalicznych w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Pyły i proszki metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Związki fosforu z metalami ciężkimi, takimi jak żelazo, miedź, itp., nie podlegają przepisom ADR.
b    Roztwory palne związków metaloorganicznych w takich stężeniach, że ich zetknięcie z wodą powoduje albo wydzielanie gazów palnych w ilościach niebezpiecznych, albo samozapalenie, są materiałami klasy 3. Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 4.2.
c    Metale i stopy metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2.
d    Chlorosilany o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3. Chlorosilany o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 8.

2.2.51         Klasa 5.1 Materiały utleniające
2.2.51.1       Kryteria
2.2.51.1.1     Tytuł klasy 5.1 obejmuje materiały, które same nie zawsze są palne, mogą jednak wskutek wydzielania tlenu powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału, oraz przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.51.1.2     Materiały klasy 5.1 oraz przedmioty zawierające takie materiały dzielą się następująco:
O     Materiały utleniające nie stwarzające zagrożenia dodatkowego lub przedmioty zawierające takie materiały:
O1    Materiały ciekłe;
O2    Materiały stałe;
O3    Przedmioty;
OF    Materiały utleniające, stałe, zapalne;
OS    Materiały utleniające, stałe, podatne na samozapalenie;
OW    Materiały utleniające, stałe, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne;
OT    Materiały utleniające, trujące:
OT1    Materiały ciekłe;
OT2    Materiały stałe;
OC    Materiały utleniające, żrące:
OC1    Materiały ciekłe;
OC2    Materiały stałe;
OTC    Materiały utleniające, trujące, żrące.
2.2.51.1.3     Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 5.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Materiały i przedmioty nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, mogą być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji podanej pod 2.2.51.3 zgodnie z przepisami działu 2.1, na podstawie metod badań i kryteriów zawartych pod 2.2.51.2.6 do 2.2.51.2.9 poniżej oraz w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4. W razie rozbieżności wyników badań ze znanymi doświadczeniami praktycznymi, należy podjąć decyzję uwzględniającą w pierwszej kolejności doświadczenia praktyczne.
2.2.51.1.4     Jeżeli materiały klasy 5.1 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.51.1.5     Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.51.1.6 - 2.2.51.1.9, można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Materiały stałe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.6     Jeżeli materiały utleniające stałe nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał stały powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, zapali się lub pali lub charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż mieszanina bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.7     Materiały utleniające stałe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania I, II lub III na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  I grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, charakteryzuje się średnim czasem palenia krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:2;
(b)  II grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 2:3 i nie są spełnione kryteria dla I grupy pakowania;
(c)  III grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7 i nie są spełnione kryteria dla I i II grupy pakowania.
Materiały ciekłe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.8     Jeżeli materiały utleniające ciekłe nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.1.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał ciekły powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli mieszanina materiału i celulozy o stosunku masowym 1:1 wykazuje przyrost ciśnienia 2.070 kPa absolutnego lub większy, albo charakteryzuje się średnim czasem przyrostu ciśnienia równym lub krótszym niż średni czas przyrostu ciśnienia mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.9     Materiały utleniające ciekłe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania I, II lub III na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a)  I grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1 zapali się samorzutnie; lub średni czas przyrostu ciśnienia dla mieszaniny materiału do celulozy o stosunku masowym 1:1 jest krótszy niż dla mieszaniny 50% kwasu nadchlorowego i celulozy o stosunku masowym 1:1;
(b)  II grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1, wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy niż średni czas przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 40% wodnego roztworu chloranu sodowego i celulozy o stosunku masowym 1:1 i nie spełnia kryteriów dla I grupy pakowania;
(c)  III grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1, wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy niż średni czas przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1 i nie spełnia kryteriów dla I i II grupy pakowania.
2.2.51.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.51.2.1     Materiały chemicznie niestabilne klasy 5.1 powinny być dopuszczone do przewozu tylko wtedy, gdy podjęte zostały odpowiednie kroki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.51.2.2     Następujące materiały i mieszaniny nie są dopuszczone do przewozu:
-   materiały utleniające stałe, samonagrzewające się, zaklasyfikowane do UN 3100, materiały utleniające stałe, reagujące z wodą, zaklasyfikowane do UN 3121 i materiały utleniające stałe, zapalne, zaklasyfikowane do UN 3137, jeżeli spełniają wymagania klasy 1 (patrz również 2.1.3.7);
-   nadtlenek wodoru, nie stabilizowany lub nadtlenek wodoru w roztworze wodnym, niestabilizowanym, zawierającym ponad 60% nadtlenku wodoru;
-   czteronitrometan zawierający palne zanieczyszczenia;
-   kwas nadchlorowy w roztworze, zawierający ponad 72% masowych kwasu lub mieszanina kwasu nadchlorowego z cieczą inną niż woda;
-   kwas chlorowy w roztworze, zawierający ponad 10% masowych kwasu lub mieszanina kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda;
-   chlorowcowane związki fluoru inne niż UN 1745 PIĘCIOFLUOREK BROMU; UN 1746 TRÓJFLUOREK BROMU i UN 2495 PIĘCIOFLUOREK JODU należące do klasy 5.1, jak również UN 1749 TRÓJFLUOREK CHLORU i UN 2548 PIĘCIOFLUOREK CHLORU należące do klasy 2;
-   chloran amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu amonowego z solą amonową;
-   chloryn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu amonowego z solą amonową;
-   mieszaniny podchlorynu z solą amonową;
-   bromian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu amonowego z solą amonową;
-   nadmanganian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu amonowego z solą amonową;
-   azotan amonowy zawierający ponad 0,2% materiałów palnych (włącznie z materiałami organicznymi przeliczonymi na węgiel), jeżeli nie jest składnikiem materiałów lub przedmiotów klasy 1;
-   nawozy zawierające azotan amonowy (przy oznaczaniu zawartości azotanu amonowego, wszystkie jony azotanowe, dla których w mieszaninie występuje równoważna molowo ilość jonów amonowych, powinny być przeliczone na azotan amonowy) lub materiały palne o stężeniu wyższym niż wartości określone dla różnych AZOTANÓW AMONOWYCH NAWOZOWYCH wymienionych pod UN 2067 i UN 2070, za wyjątkiem warunków odnoszących się do klasy 1;
-   azotany amonowe nawozowe, które są zaklasyfikowane do pozycji grupowej UN 2072 AZOTAN AMONOWY NAWOZOWY, I.N.O.;
-   azotyn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny azotynu amonowego z solą amonową;
-   mieszaniny azotanu potasowego, azotynu sodowego i soli amonowej.
2.2.51.3       Wykaz pozycji grupowych


2.2.52         Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne
2.2.52.1       Kryteria
2.2.52.1.1     Tytuł klasy 5.2 obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.
2.2.52.1.2     Materiały klasy 5.2 dzielą się następująco:
P1   Nadtlenki organiczne, bez temperatury kontrolowanej;
P2   Nadtlenki organiczne, temperatura kontrolowana.
Definicje
2.2.52.1.3     Nadtlenki organiczne są substancjami organicznymi, które zawierają dwuwartościową strukturę -O-O- i mogą być uważane za pochodne nadtlenku wodoru, w którym jeden lub dwa atomy wodoru zostały zastąpione przez rodniki organiczne.
Właściwości
2.2.52.1.4     Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w normalnej lub podwyższonej temperaturze. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od formulacji nadtlenku organicznego. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary. W przypadku niektórych nadtlenków organicznych temperatura podczas transportu powinna być kontrolowana. Niektóre nadtlenki organiczne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie pod zamknięciem. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodania rozcieńczalnika lub wskutek zastosowania odpowiedniego opakowania. Wiele nadtlenków organicznych pali się gwałtownie. Należy unikać kontaktu nadtlenku organicznego z oczami. Niektóre nadtlenki organiczne mogą powodować poważne uszkodzenia rogówki, nawet przy krótkotrwałym kontakcie oraz mogą działać żrąco na skórę.
UWAGA: Metody badań dla określenia palności nadtlenków organicznych podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 32.4. Ponieważ nadtlenki organiczne mogą reagować gwałtownie, gdy są ogrzewane, zaleca się przy oznaczaniu ich temperatury zapłonu stosowanie odpowiednio małych próbek, jak opisano w normie ISO 3679:1983.
Klasyfikacja
2.2.52.1.5     Nadtlenek organiczny powinien być uważany za podlegający klasyfikacji w klasie 5.2, jeżeli formulacja nadtlenku organicznego zawiera:
(a)  nie więcej niż 1% tlenu aktywnego z nadtlenku organicznego, zawierającego nie więcej niż 1% nadtlenku wodoru;
(b)  nie więcej niż 0,5% tlenu aktywnego z nadtlenku organicznego, zawierającego więcej niż 1%, ale nie więcej niż 7% nadtlenku wodoru.
UWAGA: Zawartość tlenu aktywnego (%) w formulacjach nadtlenków organicznych określa się za pomocą wzoru:

Zawartość tlenu aktywnego = 16 x S (ni x ci/mi)

gdzie:
ni = liczba grup nadtlenkowych w cząsteczce i-tego nadtlenku organicznego;
ci = stężenie i-tego nadtlenku organicznego w % masowych; oraz
mi = masa cząsteczkowa i-tego nadtlenku organicznego.

2.2.52.1.6     Nadtlenki organiczne, ze względu na stopień stwarzanego przez nie zagrożenia, klasyfikowane są do siedem typów. Typy nadtlenków organicznych rozciągają się od nadtlenków organicznych typu A, które nie są dopuszczone do przewozu w opakowaniu, w którym były badane, aż do nadtlenków organicznych typu G, które nie podlegają przepisom klasy 5.2. Klasyfikacja nadtlenków typów B do F zależy bezpośrednio od ilości maksymalnie dopuszczalnej w jednym opakowaniu. Zasady klasyfikacji materiałów nie wymienionych pod 2.2.52.4, podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II.
2.2.52.1.7     Nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych zostały zaklasyfikowane i przypisane do odpowiednich pozycji ogólnych w 2.2.52.4 wraz ze stosownymi numerami UN, metodami pakowania oraz, jeżeli jest to wymagane, temperaturami kontrolowaną i awaryjną.
W pozycjach ogólnych uściśla się:
-   typ (B do F) nadtlenku organicznego, (patrz 2.2.52.1.6 powyżej);
-   stan fizyczny (ciekły / stały); oraz
-   temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18.
Mieszaniny tych formulacji (preparatów) nadtlenków organicznych mogą być zaklasyfikowane jako ten sam typ nadtlenków organicznych, do którego należy składnik najbardziej niebezpieczny i powinny być przewożone na warunkach określonych dla tego typu. Jednakże, jeżeli dwa stabilne składniki mogą tworzyć mieszaninę mniej stabilną termicznie, to musi być oznaczona dla niej temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu i, jeżeli to konieczne, na tej podstawie powinny być określone temperatury kontrolowana i awaryjna, zgodnie z 2.2.52.1.16.
2.2.52.1.8     Klasyfikacja nadtlenków organicznych, formulacji lub mieszanin nadtlenków organicznych nie wymienionych pod 2.2.52.4 i zaliczenie ich do jednego z określeń grupowych, powinny być dokonane przez właściwą władzę kraju nadania. Świadectwo dopuszczenia powinno zawierać klasyfikację i odpowiednie warunki przewozu. Jeżeli kraj nadania nie jest stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę pierwszego kraju będącego stroną ADR, przez którego terytorium będzie przewożony materiał.
2.2.52.1.9     Próbki nadtlenków organicznych lub preparatów nadtlenków organicznych nie wymienionych pod 2.2.52.4, dla których brak jest pełnych wyników badań, a które powinny być przewożone w celu przeprowadzenia dodatkowych badań i oceny, powinny być zaliczone do jednej z pozycji dla nadtlenków organicznych typu C pod warunkiem, że:
-    zgodnie z posiadanymi danymi próbka nie jest bardziej niebezpieczna niż nadtlenki organiczne typu B;
-    próbka opakowana jest zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość nadtlenku w jednostce transportowej jest ograniczona do 10 kg;
-    dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie nadtlenków organicznych
2.2.52.1.10    W celu zapewnienia bezpiecznego przewozu, w pewnych przypadkach stosuje się odczulanie nadtlenków organicznych za pomocą ciekłych lub stałych materiałów organicznych, stałych materiałów nieorganicznych lub wody. Jeżeli stężenie procentowe jest zastrzeżone, to powinno być ono wyrażone w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Zasadą jest takie odczulanie, aby stężenie nadtlenku organicznego w razie wycieku nie osiągnęło poziomu niebezpiecznego.
2.2.52.1.11    Jeżeli w odniesieniu do określonej formulacji nadtlenku organicznego nie ustalono inaczej, to do rozcieńczalników wykorzystywanych do odczulania stosuje się następujące definicje:
-   rozcieńczalniki typu A są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkiem organicznym, mające temperaturę wrzenia nie niższą niż 150°C. Rozcieńczalniki typu A mogą być stosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych;
-   rozcieńczalniki typu B są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkami organicznymi, mające temperaturę wrzenia niższą niż 150°C i nie niższą niż 60°C oraz temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C.
Rozcieńczalniki typu B mogą być zastosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych pod warunkiem, że temperatura wrzenia materiału ciekłego jest co najmniej o 60°C wyższa niż TSR (SADT) w 50 kg sztuce przesyłki.
2.2.52.1.12    Rozcieńczalniki, inne niż typu A lub B, mogą być dodawane do formulacji nadtlenków organicznych wymienionych pod 2.2.52.4, pod warunkiem, że są one z nimi zgodne. Jednakże, całkowite lub częściowe zastąpienie rozcieńczalników typu A lub B innym rozcieńczalnikiem o odmiennych właściwościach wymaga, aby formulacje nadtlenków organicznych były reklasyfikowane zgodnie z normalną procedurą zatwierdzającą dla klasy 5.2.
2.2.52.1.13    Wodę dopuszcza się do odczulania tylko tych nadtlenków organicznych, które wymienione są pod 2.2.52.4 lub w zezwoleniu właściwej władzy zgodnie z 2.2.52.1.8 ze wzmianką "z wodą" lub "trwała dyspersja w wodzie". Próbki nadtlenków organicznych lub formulacje nadtlenków organicznych nie wymienionych pod 2.2.52.4, mogą być również odczulane wodą pod warunkiem spełnienia wymagań 2.2.52.1.9.
2.2.52.1.14    Do odczulania nadtlenków organicznych dopuszcza się stałe materiały organiczne lub nieorganiczne, jeżeli są one z nimi zgodne. Materiały ciekłe lub stałe uważane są za zgodne, jeżeli nie wpływają niekorzystnie na stabilność termiczną formulacji nadtlenku organicznego i rodzaj stwarzanego przez nią zagrożenia.
Przepisy dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.52.1.15    Niektóre nadtlenki organiczne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest to najwyższa temperatura, przy której nadtlenek może być jeszcze bezpiecznie przewożony. Podczas przewozu dopuszcza się tylko krótkotrwały okres przekroczenia temperatury otoczenia wokół sztuki przesyłki powyżej 55°C w okresie 24 godzin. W przypadku utraty możliwości kontroli temperatury, może być konieczne zastosowanie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to taka temperatura, przy której takie postępowanie powinno być zastosowane.
2.2.52.1.16    Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi temperatury samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR), która jest definiowana jako najniższa temperatura, w której rozpoczyna się samoprzyspieszający się rozkład materiału w opakowaniu stosowanym podczas przewozu (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w zezwoleniu dopuszczającym materiał do przewozu na warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące sposobu określania TSR (SADT) podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.

Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
 
Rodzaj naczyniaTSRaTemperatura kontrolowanaTemperatura awaryjna
Pojedyncze 20°C lub mniej20°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
opakowania lub DPPLpowyżej 20°C do 35°C15°C poniżej TSR10°C poniżej TSR
 powyżej 35°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
Cysternypowyżej 50°C10°C poniżej TSR5°C poniżej TSR
 
a    TSR dla materiału przygotowanego jak do przewozu

2.2.52.1.17    Następujące nadtlenki organiczne powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej:
-   nadtlenki organiczne typu B i C o TSR Ł 50°C;
-   nadtlenki organiczne typu D o TSR Ł 50°C, wykazujące umiarkowane efekty podczas ogrzewania pod zamknięciem lub nadtlenki o TSR Ł 45°C, wykazujące słabe efekty albo ich brak podczas ogrzewania pod zamknięciem; oraz
-   nadtlenki typu E i F o TSR Ł 45°C.
UWAGA: Przepisy dotyczące sposobów oznaczania działania nadtlenków organicznych przy ogrzewaniu pod zamknięciem podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdział 20 i podrozdział 28.4.
2.2.52.1.18    Wymagania dotyczące temperatur kontrolowanej i awaryjnej wymienione są pod 2.2.52.4. Rzeczywista temperatura podczas przewozu może być niższa niż temperatura kontrolowana, ale powinna być tak dobrana, aby uniknąć niebezpiecznego rozdziału faz.
2.2.52.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
Nadtlenki organiczne typu A nie powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie przepisów klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteria", część II, rozdział 20.4.3(a)).
2.2.52.3       Wykaz pozycji grupowych


2.2.52.4       Wykaz aktualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych
UWAGA: Litery i cyfry w poniższej tabeli, w kolumnie "Metoda pakowania" mają następujące znaczenie:
(a)  litery " OP " wraz z cyfrą wskazują metodę pakowania (patrz 4.1.4.1, instrukcja pakowania P520 i 4.1.7.1);
(b)  litera "N" wskazuje, że dozwolony jest przewóz w DPPL (patrz 4.1.4.2, instrukcja pakowania P520 i 4.1.7.2);
(c)  litera "M" wskazuje, że dozwolony jest przewóz w cysternach (patrz 4.2.1.13 i 4.2.4.2, instrukcja dla cystern przenośnych T23; 4.3.2 i 4.3.4.1.3(e), kod cysterny L4BN dla materiałów ciekłych i S4AN dla materiałów stałych).
 

NADTLENEK ORGANICZNYStężenie (%)Rozcieńczalnik typu A (%)Rozcieńczalnik typu B (%) 1)Obojętny materiał stały (%)Woda(%)Metoda PakowaniaTemperatura kontrolowana (°C)Temperatura awaryjna (°C)UN (pozycja ogólna)Zagrożenia dodatkowe i uwagi
tert-BUTYLO-3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN> 32 - 100    OP7  3105 
tert-BUTYLO-3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIANŁ 32ł 68   OP8,N  3109 
tert-BUTYLO-3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN (w cysternach)Ł 32 ł 68  M+35+403119 
3-tert-BUTYLONADTLENO-3-FENYLOFTALIDŁ 100    OP7  3106 
1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZENŁ 77ł 23   OP7  3105 
1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZENŁ 42  ł 58 OP8  3108 
DWU-(2-NEODEKANOILONADTLENOIZOPROPYLO)BENZENŁ 52ł 48   OP7-1003115 
DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO)BENZEN(Y)> 42 - 100  Ł 57 OP7  3106 
DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO)BENZEN(Y)Ł 42  ł 58    Wyłączony 
2,2-DWU-(4,4-DWU(tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPANŁ 42  ł 58 OP7  3106 
2,2-DWU-(4,4-DWU(tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPANŁ 22  ł 78 OP8  3107 
1,1-DWU-(tert- AMYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 82ł 18   OP6  3103 
3,3-DWU-(tert-AMYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 67ł 33   OP7  3105 
4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLU> 52 - 100    OP5  3103 
4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP7  3106 
4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLUŁ 42  ł 58 OP8  3108 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN> 90 - 100    OP5  31013)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN> 57 - 90ł 10   OP5  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 77 ł23  OP7  3105 
 
2.2.52.4       Wykaz aktualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych
 
NADTLENEK ORGANICZNYStężenie (%)Rozcieńczalnik typu A (%)Rozcieńczalnik typu B (%) 1)Obojętny materiał stały (%)Woda(%)Metoda PakowaniaTemperatura kontrolowana (°C)Temperatura awaryjna (°C)UN (pozycja ogólna)Zagrożenia dodatkowe i uwagi
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 57  ł 43 OP7  3106 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 57ł 43   OP8  3107 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSANŁ 32ł 26ł 42  OP8  3107 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 31 + Ł36 ł 33  OP7+35+403115 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 52ł 48   OP6  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN> 80 - 100    OP5  31013)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN> 52 - 80ł 20   OP5  3103 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN> 42 - 52ł 48   OP7  3105 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 42ł 13 ł 45 OP7  3106 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 27ł 36   OP8  310721)
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 42ł 58   OP8, N  3109 
1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSANŁ 13ł 13ł 74  OP8  3109 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU> 77 - 100    OP5  3103 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 77ł 23   OP7  3105 
3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLUŁ 52  ł 48 OP7  3106 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPANŁ 52ł 48   OP7  3105 
2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPANŁ 42ł 13 ł 45 OP7  3106 
DWUETYLONADOCTAN tert-BUTYLUŁ 100    OP5+20+253113 
DWUETYLONADOCTAN tert-BUTYLU + NADBENZOESAN tert-BUTYLUŁ 33 + Ł 33ł 33   OP7  3105 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(2-ETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSANŁ 100    OP5+20+253113 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSAN> 82 - 100    OP5  31023)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSANŁ 82  ł 18 OP7  3106 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSANŁ 82   ł 18OP5  3104 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN> 52 - 100    OP7  3105 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ 52  ł 48 OP7  3106 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ47 jako pasta    OP8  3108 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ 52ł 48   OP8  3109 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSANŁ 77  ł 23 OP8  3108 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3> 52 - 86ł 14   OP5  310326)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3Ł 52  ł 48 OP7  3106 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3> 86 - 100    OP5  31013)
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(3,5,5 -TRÓJMETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSANŁ 77ł 23   OP7  3105 
2,5-DWUMETYLO-2,5-DWUWODORONADTLENOHEKSANŁ 82   ł 18OP6  3104 
DWUWODORONADTLENEK DWUIZOPROPYLBENZENUŁ 82ł 5  ł 5OP7  310624)
2,2-DWUWODORONADTLENOPROPANŁ 27  ł 73 OP5  31023)
2-ETYLOHEKSYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLUŁ 100    OP7  3105 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLUŁ 100    OP7+20+253115 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU> 52 - 100    OP6+20+253113 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU> 32 - 52 ł 48  OP8+30+353117 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP8+20+253118 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLUŁ 32 ł 68  OP8+40+453119 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU (w cysternach)Ł 32 ł 68  M+15+203119 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 32 ł 68  N+30+353119 
2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU + 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTANŁ 12 + Ł14> 14 ł 60 OP7  3106 
IZOPROPYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP5  3103 
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWY> 57 - 86  ł 14 OP1  31023)
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWYŁ 57  ł 3ł 40OP7  3106 
KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWYŁ 77  ł 6ł 17OP7  3106 
KWAS DWUNADTLENOAZELAINOWYŁ 27  ł 73 OP7+35+403116 
KWAS DWUNADTLENODODEKANOWY> 13-42  ł 58 OP7+40+453116 
KWAS DWUNADTLENODODEKANOWYŁ 13  ł 87    Wyłączony 
KWAS NADOCTOWY, TYP D, stabilizowanyŁ 43    OP7  310513) 14) 19)
KWAS NADOCTOWY, TYP E, stabilizowanyŁ 43    OP8  310713) 15) 19)
KWAS NADOCTOWY, TYP F, stabilizowanyŁ 43    OP8, N  310913) 16) 19)
2-METYLONADBENZOESAN tert-BUTYLUŁ 100    OP5  3103 
MONONADFTALAN tert-BUTYLUŁ 100    OP5  31023)
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU> 52 - 100    OP5  31023)
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52ł 48   OP6  3103 
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP8  3108 
MONONADMALEINIAN tert-BUTYLUŁ 52 jako pasta    OP8  3108 
NADAZELAINIAN DWU-tert-BUTYLUŁ 52ł 48   OP7  3105 
NADBENZOESAN tert-AMYLUŁ 100    OP5  3103 
NADBENZOESAN tert-BUTYLU> 77 - 100< 22   OP5  3103 
NADBENZOESAN tert-BUTYLU> 52 - 77ł 23   OP7  3105 
NADBENZOESAN tert-BUTYLUŁ 52  ł 48 OP7  3106 
NADDWUWĘGLAN DWU- (4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU)Ł 100    OP6+30+353114 
NADDWUWĘGLAN DWU- (4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8, N+30+353119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETOKSYETYLU)Ł 52  ł 48 OP7-1003115 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETOKSYETYLU)Ł 77 ł 23  OP7-15-53115 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETOKSYETYLU)Ł 62 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-15-53117 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU)> 77 - 100    OP5-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) (w DPPL)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    N-20-103119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) (w DPPL)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-15-53119 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) (w DPPL)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie(zamrożona)    OP8-15-53118 
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU)> 85 - 100    OP5  31023)
NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU)Ł 85   ł 15OP7  3106 
NADDWUWĘGLAN DWU-(3-METOKSYBUTYLU)Ł 52 ł 48  OP7-5+53115 
NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU)Ł 100    OP3-25-153113 
NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU)Ł 77 ł 23  OP5-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWUBENZOILUŁ 87   ł 13OP5+25+3031123)
NADDWUWĘGLAN DWUCETYLUŁ 100    OP7+30+353116 
NADDWUWĘGLAN DWUCETYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8, N+30+353119 
NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLU> 91 - 100    OP3+5+ 1031123)
NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLUŁ 91   ł 9OP5+5+ 103114 
NADDWUWĘGLAN DWUETYLUŁ 27 ł 73  OP7-1003115 
NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU> 52 - 100    OP2-15-531123)
NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 52 ł 48  OP7-20-103115 
NADDWUWĘGLAN DWUIZOTRÓJDECYLUŁ 100    OP7-1003115 
NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLUŁ 100    OP7+20+253116 
NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8+20+253119 
NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLU (w DPPL)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    N+15+203119 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLU> 27 - 52 ł 48  OP7-15-53115 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLUŁ 27 ł 73  OP8-1003117 
NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona)    OP8-15-53118 
NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLU> 52 - 100    OP4-20-103113 
NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLUŁ 52 ł 48  OP7-15-53115 
NADDWUWĘGLAN DWUSTEARYLUŁ 87  ł 13 OP7  3106 
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO- sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 32 +Ł 15 - 18ł 38   OP7-20-103115 
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO- sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLUŁ 52 + Ł 28 + Ł 22    OP5-20-1031113)
NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO- sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU+ Ł 12 - 15         
NADDWUWĘGLAN tert-AMYLO-2-ETYLOHEKSYLUŁ 100    OP7  3105 
NADDWUWĘGLAN tert-BUTYLOSTEARYLUŁ 100    OP7  3106 
NADFENOKSYOCTAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 37 ł 63  OP7-1003115 
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLU> 42 - 52ł 48   OP7  3105 
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLUŁ 52 jako pasta    OP7  310620)
NADFTALAN DWU-tert-BUTYLUŁ 42ł 58   OP8  3107 
NADFUMARAN tert-BUTYLOBUTYLUŁ 52ł 48   OP7  3105 
NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLU> 52 - 77 > 23  OP5+15+2031113)
NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLUŁ 52 > 48  OP7+15+203115 
NADKROTONIAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP7  3105 
NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 72 ł 28  OP7-5+53115 
NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ 52 jako stabilna dyspersja w wodzie   OP8,N-5+53119  
NADNEODEKANIAN KUMYLUŁ 77 ł 23  OP7-1003115 
NADNEODEKANIAN KUMYLUŁ 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8-1003119 
NADNEODEKANIAN KUMYLU (w DPPL)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    N-15-53119 
NADNEODEKANIAN tert-AMYLUŁ 77 ł 23  OP70+103115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU> 77 - 100    OP7-5+53115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLUŁ 77 ł 23  OP70+103115 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    N-5+53119 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie   OP80+10 3117 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie(zamrożona)   OP80+10 3118 
NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 32ł 68   OP8, N0+103119 
NADNEODEKANIAN tert-HEKSYLUŁ 71ł 29   OP70+103115 
NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO-          
NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO- 3-HYDROKSYBUTYLUŁ 52ł 48   OP80+103117 
NADNEOHEPTANIAN KUMYLUŁ 77ł 23   OP7-1003115 
NADNEOHEPTANIAN tert-BUTYLUŁ 77ł 23   OP70+10 3115 
NADOCTAN tert-AMYLUŁ 62ł 38   OP8  3107 
NADOCTAN tert-BUTYLU> 52 - 77ł 23   OP5  31013)
NADOCTAN tert-BUTYLU> 32 - 52ł 48   OP6  3103 
NADOCTAN tert-BUTYLUŁ 32ł 68   OP8,N  3109 
NADOCTAN tert-BUTYLU (w cysternach)Ł 32 ł 68  M+30+353119 
NADOCTAN tert-BUTYLU (w cysternach)Ł 22 ł 78  OP8  310925)
NADPIWALAN KUMYLUŁ 77 ł 23  OP7-5+53115 
NADPIWALAN tert-AMYLUŁ 77 ł 23  OP5+10+153113 
NADPIWALAN tert-BUTYLU> 67 - 77ł 23   OP50+103113 
NADPIWALAN tert-BUTYLU> 27 - 67 ł 33  OP70+103115 
NADPIWALAN tert-BUTYLUŁ 27 ł 73  OP8+30+353119 
NADPIWALAN tert-BUTYLU (w cysternach)Ł 27 ł 73  M+5+103119 
NADPIWALAN tert-BUTYLU (w DPPL)Ł 27 ł 73  N+10+153119 
NADPIWALAN tert-HEKSYLUŁ 72 ł 28  OP7+10+153115 
NADTLENEK ACETYLOACETONUŁ 42ł 48  ł 8OP7  31052)
NADTLENEK ACETYLOACETONUŁ 32 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK ACETYLOBENZOILUŁ 45ł 55   OP7  3105 
NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLUŁ 82   ł 12OP4-10031123)
NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLUŁ 32 ł 68  OP7-1003115 
NADTLENEK DWU-(1-HYDROKSYCYKLOHEKSYLU)Ł 100    OP7  3106 
NADTLENEK DWU-(2-METYLOBENZOILU)Ł 87   ł 13OP5+30+3531123)
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLO-1,2-DIOKSOLANYLU-3)Ł 52 jako pasta    OP7+30+35311620)
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)> 38 - 82ł 18   OP70+103115 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8, N+10+153119 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)Ł 38ł 62   OP8+20+253119 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU)(w cysternach)Ł 38ł 62   M0+53119 
NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU) (w DPPL)Ł 38ł 62   N+10+153119 
NADTLENEK DWU-(3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK BENZOILO- (3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 20+Ł 18+Ł4 ł 58  OP7+35+403115 
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 77   ł 23OP5  31023)
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 52 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU)Ł 32  ł 68    Wyłączony 
NADTLENEK DWU-(4-METYLOBENZOILU)Ł 52 jako pasta z olejem silikonowym    OP7  3106 
NADTLENEK DWU-(n -NONANOILU)Ł100    OP70+103116 
NADTLENEK DWU-(n -OKTANOILU)Ł100    OP5+10+153114 
NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILUŁ 77   ł 23OP5  31023)
NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILUŁ 52 jako pasta z olejem silikonowym    OP7  3106 
NADTLENEK DWUACETYLUŁ 27 ł 73  OP7+20+2531157) 13)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 51 - 100  Ł 48 OP2  31023)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 77 - 94   ł 6OP4  31023)
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 77   ł 23OP6  3104 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 62  Ł 28ł 10OP7  3106 
NADTLENEK DWUBENZOILU> 52 - 62 jako pasta    OP7  310620)
NADTLENEK DWUBENZOILU> 35 - 52  ł 48 OP7  3106 
NADTLENEK DWUBENZOILU> 36 - 42ł 18  Ł 40OP8  3107 
NADTLENEK DWUBENZOILU> 36 - 42ł 58   OP8  3107 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 56.5 jako pasta   ł15OP8  3108 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 52 jako pasta    OP8  310820)
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8, N  3109 
NADTLENEK DWUBENZOILUŁ 35  ł 65    Wyłączony 
NADTLENEK DWUDEKANOILUŁ100    OP6+30+353114 
NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLU> 32 - 52 ł 48  OP5-20-1031113)
NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLUŁ 32 ł 68  OP7-20-103115 
NADTLENEK DWULAUROILUŁ100    OP7  3106 
NADTLENEK DWULAUROILUŁ 42 jako stabilna dyspersja w wodzie    OP8, N  3109 
NADTLENEK DWUPROPIONYLUŁ 27 ł 73  OP8+15+203117 
NADTLENEK DWU-tert-AMYLUŁ 100    OP8  3107 
NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU> 32 - 100    OP8  3107 
NADTLENEK DWU-tert-BUTYLUŁ 52 ł 48  OP8, N, M  310925)
NADTLENEK KUMYLU> 42 - 100  Ł 57 OP8, M  311012)
NADTLENEK KUMYLU< 52  ł 48    Wyłączony 
NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGO> 72 - 100    OP4  31023) 17)
NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGOŁ 72   ł 28OP7+ 10+ 153116 
NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA     OP2  310311)
NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA     OP2  311311)
NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA     OP2  310411)
NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA     OP2  311411)
NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLU> 42 - 100    OP7  3105 
NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLUŁ 42  ł 58 OP7  3106 
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 91   ł 9OP6  310413)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 72ł 28   OP7  31055)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 72 jako pasta    OP7  31065) 20)
NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONUŁ 32  ł 68    Wyłączony 
NADTLENEK(KI)METYLOCYKLOHEKSANONUŁ 67 ł 33  OP7+35+403115 
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUŁ 52ł 48   OP5  31013) 8) 13)
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUŁ 45ł 55   OP7  31059)
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUŁ 40ł 60   OP8  310710)
NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONUŁ 37ł 55  ł 8OP7  31059)
NADTLENEK(KI)METYLOIZOBUTYLOKETONUŁ 62ł 19   OP7  310522)
NADTLENKI ALKOHOLU DWUACETONOWEGOŁ 57 ł 26 ł 8OP7+40+4531156)
NADTLENO-2-ETYLOHEKSENIAN 1,1,3,3-CZTEROETYLOBUTYLUŁ 100    OP7+20+253115 
3,3,6,6,9,9-SZEŚCIOMETYLO- 1,2,4,5-TETRAOKSACYKLONONAN> 52 - 100    OP4  31023)
3,3,6,6,9,9-SZEŚCIOMETYLO-1,2,4,5-TETRAOKSACYKLONONANŁ 52ł 48   OP7  3105 
3,3,6,6,9,9-SZEŚCIOMETYLO- 1,2,4,5-TETRAOKSACYKLONONANŁ 52  ł 48 OP7  3106 
3,6,9-TRÓJETYLO-3,6,9-TRÓJMETYLO-1,4,7-TRÓJNADTLENONONANŁ 42ł 58   OP7  310528)
3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLUŁ100    OP5  31013)
WODORONADTLENEK 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLUŁ100    OP7  3105 
WODORONADTLENEK CZTEROWODORONAFTYLUŁ100    OP7  3106 
WODORONADTLENEK IZOPROPYLOKUMYLUŁ 72ł 28   OP8, M  310913)
WODORONADTLENEK KUMYLU> 90 - 98Ł 10   OP8  310713)
WODORONADTLENEK KUMYLUŁ 90ł 10   OP8, M  310913) 18)
WODORONADTLENEK PINANYLU56 - 100    OP7  310513)
WODORONADTLENEK PINANYLU< 56> 44   OP8, M  3109 
WODORONADTLENEK p-MENTYLU> 72 - 100    OP7  310513)
WODORONADTLENEK p-MENTYLUŁ 72ł 28   OP8, M  310927)
WODORONADTLENEK tert-AMYLUŁ 88ł 6  ł 6OP8  3107 
WODORONADTLENEK tert-BUTYLU> 79 - 90   ł 10OP5  310313)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 80ł 20   OP7  31054) 13)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 79   > 14OP8  310713) 23)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLUŁ 72   ł 28OP8,N,M  310913)
WODORONADTLENEK tert-BUTYLU +NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU< 82 +> 9   ł 7OP5  310313)
 

Uwagi (dotyczące ostatniej kolumny tabeli 2.2.52.4):

  1)   Rozcieńczalnik typu B może być zawsze zastąpiony rozcieńczalnikiem typu A.
  2)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 4,7%.
  3)   Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz 5.2.2.2.2).
  4)   Rozcieńczalnik może być zastąpiony nadtlenkiem dwu-tert-butylu.
  5)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 9%.
  6)   Zawierający Ł 9% nadtlenku wodoru; zawartość tlenu aktywnego Ł 10%.
  7)   Dopuszczone są tylko opakowania nie metalowe.
  8)   Zawartość tlenu aktywnego > 10%.
  9)   Zawartość tlenu aktywnego Ł 10%.
  10)  Zawartość tlenu aktywnego Ł 8,2%.
  11)  Patrz 2.2.52.1.9.
  12)  Na podstawie prób w dużej skali, ilości do 2.000 kg na naczynie zaliczone są do NADTLENKÓW ORGANICZNYCH TYPU F.
  13)  Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
  14)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (d).
  15)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (e).
  16)  Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (f).
  17)  Dodatek wody do tego nadtlenku organicznego obniża jego stabilność termiczną.
  18)  Dla stężeń poniżej 80% nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2) nie jest wymagana.
  19)  Mieszaniny nadtlenku wodoru, wody i kwasu(ów).
  20)  Z rozcieńczalnikiem typu A, z wodą lub bez.
  21)  Zawierający ł 36% masowych etylobenzenu jako dodatku do rozcieńczalnika typu A.
  22)  Zawierający ł 19% masowych metyloizobutyloketonu jako dodatku do rozcieńczalnika typu A.
  23)  Zawierający < 6% nadtlenku dwu-tert-butylu.
  24)  Zawierający Ł 8% 1-izopropylowodoronadtleno-4-izopropylohydroksybenzenu.
  25)  Rozcieńczalnik typu B o temperaturze wrzenia > 110°C.
  26)  Zawierający < 0,5% wodoronadtlenków.
  27)  Dla stężeń powyżej 56% wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
  28)  Zawartość tlenu aktywnego Ł 7,6% w rozcieńczalniku typu A, którego 95% ma temperaturę wrzenia w przedziale 200 - 260°C.

2.2.61         Klasa 6.1 Materiały trujące
2.2.61.1       Kryteria
2.2.61.1.1     Tytuł klasy 6.1 obejmuje materiały, o których wiadomo z praktyki, lub co do których istnieje domniemanie na podstawie badań na zwierzętach, że mogą one - porzez jednorazowe lub krótkotrwałe działanie w stosunkowo małych dawkach - spowodować uszczerbek na zdrowiu lub śmierć człowieka w wyniku ich wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.
2.2.61.1.2     Materiały klasy 6.1 dzielą się następująco:
T     Materiały trujące bez zagrożenia dodatkowego
T1    Materiały organiczne, ciekłe
T2    Materiały organiczne, stałe
T3    Materiały metaloorganiczne
T4    Materiały nieorganiczne, ciekłe
T5    Materiały nieorganiczne, stałe
T6    Materiały ciekłe, stosowane jako pestycydy
T7    Materiały stałe, stosowane jako pestycydy
T8    Próbki
T9    Inne materiały trujące
TF    Materiały trujące, zapalne
TF1   Materiały ciekłe
TF2   Materiały ciekłe, stosowane jako pestycydy
TF3   Materiały stałe
TS    Materiały trujące, podatne na samonagrzewanie, stałe
TW    Materiały trujące, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
TW1    Materiały ciekłe
TW2    Materiały stałe
TO    Materiały trujące, utleniające
TO1    Materiały ciekłe
TO2    Materiały stałe
TC    Materiały trujące, żrące
TC1    Materiały organiczne, ciekłe
TC2    Materiały organiczne, stałe
TC3    Materiały nieorganiczne, ciekłe
TC4    Materiały nieorganiczne, stałe
TFC   Materiały trujące, zapalne, żrące
Definicje
2.2.61.1.3     W rozumieniu ADR:
Wartość LD50 dla toksyczności ostrej doustnej jest to dawka przyjętego materiału powodująca śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy samców i samic młodych dorosłych białych szczurów. Liczba badanych zwierząt powinna być dostateczna dla uzyskania wyniku statystycznie znaczącego i powinna być zgodna z dobrą praktyką farmakologiczną. Wynik wyraża się w mg na kg masy ciała.
Wartość LD50 dla toksyczności ostrej dermalnej jest to dawka materiału pozostającego przez 24 godziny w ciągłym kontakcie z nagą skórą białych królików, powodująca śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt. Liczba badanych zwierząt powinna być dostateczna dla uzyskania wyniku statystycznie znaczącego i powinna być zgodna z dobrą praktyką farmakologiczną. Wynik wyraża się w mg na kg masy ciała.
Wartość LC50 dla toksyczności ostrej inhalacyjnej jest to stężenie par, mgły lub pyłu wdychanych w sposób ciągły w czasie 1 godziny przez samce i samice młodych białych szczurów, powodujące śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt. Materiał stały powinien być badany, jeżeli co najmniej 10% jego masy całkowitej stanowi pył w przedziale możliwym do wdychania, tzn. średnica aerodynamiczna takiej frakcji cząstek wynosi 10 µm lub mniej. Materiały ciekłe powinny być badane, jeżeli tworzą mgłę podczas wycieku z ładunku transportowego. Materiały ciekłe i stałe stanowiące więcej niż 90% masowych próbki przygotowanej do badania toksyczności inhalacyjnej powinny być podatne na wdychanie w przedziale zdefiniowanym powyżej. Wynik wyraża się w mg na litr powietrza dla pyłu i mgły oraz w ml na m3 powietrza (ppm - część na milion) dla par.
Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.61.1.4     Materiały i przedmioty klasy 6.1 powinny być zaliczone do jednej z następujących grup pakowania, zgodnie z ich stopniem toksyczności:
I grupa pakowania:    materiały silnie trujące,
II grupa pakowania:   materiały trujące,
III grupa pakowania:  materiały słabo trujące.
2.2.61.1.5     Materiały, mieszaniny i roztwory, zaklasyfikowane do klasy 6.1, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów, mieszanin i roztworów nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.61.3 i do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinna być dokonywana zgodnie z następującymi kryteriami podanymi pod 2.2.61.1.6 do 2.2.61.1.11:
2.2.61.1.6     W celu oszacowania stopnia toksyczności, ocena powinna opierać się na przykładach wypadków zatruć ludzi, jak również na specjalnych właściwościach poszczególnych materiałów: stan ciekły, wysoka lotność, szczególna podatność do przenikania przez skórę oraz specjalne działanie biologiczne.
2.2.61.1.7     W przypadku braku doświadczenia z ludźmi, stopień toksyczności powinien być ustalony na podstawie dostępnych danych uzyskanych w badaniach na zwierzętach zgodnie z poniższą tabelą:
 
 Grupa pakowaniaToksyczność doustna LD50 (mg/kg)Toksyczność dermalna LD50 (mg/kg)Toksyczność inhalacyjna pyły i mgły LC50 (mg/l)
silnie trująceIŁ 5Ł 40Ł 0,5
trująceII> 5-50> 40-200> 0,5-2
słabo trująceIIIa
stałe:> 50-200
ciekłe:> 50-500
> 200-1.000> 2-10
 
a    Gazy łzawiące powinny być włączone do II grupy pakowania, nawet jeżeli dane o ich toksyczności odpowiadają kryteriom III grupy pakowania.

2.2.61.1.7.1   Jeżeli materiał wykazuje różne stopnie toksyczności dla dwóch lub więcej rodzajów narażenia, to powinien być zaklasyfikowany tam, gdzie stopień toksyczności jest najwyższy.
2.2.61.1.7.2   Materiały spełniające kryteria klasy 8 i charakteryzujące się toksycznością inhalacyjną pyłów lub mgieł (LC50) warunkującą zaliczenie ich do I grupy pakowania, powinny być zaklasyfikowane do klasy 6.1 tylko wówczas, gdy ich toksyczność doustna lub dermalna odpowiada co najmniej I lub II grupie pakowania. W przeciwnym wypadku powinny być zaliczane odpowiednio do klasy 8 (patrz przypis 6/ do 2.2.8.1.4).
2.2.61.1.7.3   Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej pyłów i mgieł opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez cztery, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez cztery jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).
Toksyczność inhalacyjna par
2.2.61.1.8     Materiały ciekłe wydzielające trujące pary powinny być zaklasyfikowane do następujących grup, gdzie "V" jest stężeniem pary nasyconej (w ml/m3 powietrza) (lotność) w 20°C i przy normalnym ciśnieniu atmosferycznym:
 
 Grupa pakowania 
silnie trująceIgdzie V ł 10 LC50, a LC50 Ł 1.000 ml/m3
trująceIIgdzie V ł LC50, a LC50 Ł 3.000 ml/m3 i kryteria dla I grupy pakowania nie są spełnione
słabo trująceIIIgdzie V ł 1/5 LC50, a LC50 Ł 5.000 ml/m3 i kryteria dla I i II grupy pakowania nie są spełnione
 
Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej par opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez dwa, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez dwa jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).

Grupa linii podziału toksyczności inhalacyjnej par


Na niniejszym rysunku kryteria wyrażone są w formie graficznej, co ułatwia klasyfikację. Jednakże, stosownie do przybliżonych dokładności w stosowaniu grafów, materiały znajdujące się w obrębie lub w pobliżu grupy linii podziału, powinny być sprawdzone przy użyciu kryteriów numerycznych.
Mieszaniny cieczy
2.2.61.1.9     Mieszaniny materiałów ciekłych, które są toksyczne przy wdychaniu, powinny być zaklasyfikowane do grupy pakowania zgodnej z następującymi kryteriami:
2.2.61.1.9.1   Jeżeli LC50 jest znane dla każdego z materiałów toksycznych tworzących mieszaninę, to grupa pakowania może być określona następująco:
(a)  obliczanie wartości LC50 mieszaniny:

                         1
LC50 (mieszanina) = --------------
                     n    fi
                     S----------
                    i=1  LC50i

gdzie:   fi = udział molowy i-tego składnika mieszaniny,
        LC50 = średnie stężenie śmiertelne i-tego składnika w ml/m3.

(b)  obliczanie lotności i-tego składnika mieszaniny:

                    106
          Vi = Pi -------- ml/m3
                    101,3

gdzie: Pi =  ciśnienie cząstkowe i-tego składnika w kPa, przy 20°C i normalnym ciśnieniu atmosferycznym;

(c)  obliczanie stosunku lotności do LC50:

                      n   Vi
                  R = S  -----
                     i=1 LC50i

(d)  obliczone wartości dla LC50 (mieszanina) i R są potem stosowane do oznaczania grupy pakowania, do której zalicza się mieszaninę:
I grupa pakowania dla   R ł 10 i LC50 (mieszanina) Ł 1.000 ml/m3;
II grupa pakowania dla  R ł 1 i LC50 (mieszanina) Ł 3.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
III grupa pakowania dla  R ł 1/5 i LC50 (mieszanina) Ł 5.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania.

2.2.61.1.9.2   Przy braku wartości LC50 dla składnika toksycznego, mieszanina może być zaliczona do grupy pakowania na podstawie uproszczonych badań toksyczności progowej, podanych poniżej. W przypadku wykorzystania wyników takich badań, należy określić najbardziej restrykcyjną grupę pakowania i zastosowaćdo przewozu tej mieszaniny.
2.2.61.1.9.3   Mieszaninę zalicza się do I grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria:
(a)   próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem w celu wytworzenia atmosfery badanej zawierającej 1.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 1.000 ml/m3;
(b)   próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą rozcieńcza się 9 równymi objętościami powietrza dla utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 10-krotnego LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.4   Mieszaninę zalicza się do II grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I grupy pakowania:
(a)  próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 3.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 3.000 ml/m3;
(b)  próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą stosuje się do utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.5   Mieszaninę zalicza się do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania:
(a)  próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 5.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 5.000 ml/m3;
(b)  oznacza się stężenie pary (lotność) mieszaniny ciekłej. Jeżeli stężenie to jest równe lub większe od 1.000 ml/m3, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 1/5 LC50 mieszaniny.
Metody oznaczania toksyczności doustnej i dermalnej mieszanin
2.2.61.1.10    Jeżeli mieszaninę klasyfikuje się do klasy 6.1 i zalicza do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z kryteriami toksyczności doustnej i dermalnej (patrz 2.2.61.1.3), to konieczne jest określenie jej toksyczności ostrej LD50.
2.2.61.1.10.1  Jeżeli mieszanina zawiera tylko jedną substancję aktywną, dla której wartość LD50 jest znana, to w przypadku braku wiarygodnych wartości toksyczności ostrej doustnej i dermalnej mieszaniny przewidzianej do przewozu, wartości LD50 doustne i dermalne mogą być obliczone w następujący sposób:

                           LD50 substancji aktywnej x 100
        LD50 preparatu = ----------------------------------
                         procent masowy substancji aktywnej

2.2.61.1.10.2  Jeżeli mieszanina zawiera więcej niż jeden składnik aktywny, to mogą być zastosowane trzy sposoby umożliwiające określenie dla niej wartości LD50 doustnej lub dermalnej. Sposobem preferowanym jest uzyskanie wiarygodnych danych o toksyczności doustnej lub dermalnej dla konkretnej mieszaniny kierowanej do przewozu. Jeżeli dane takie nie są dostępne, to mogą być wykorzystane dwa poniższe sposoby:
(a)  klasyfikowanie preparatu na podstawie składnika stwarzającego największe zagrożenie, przy założeniu, że jego stężenie jest równe stężeniu całkowitemu wszystkich składników aktywnych; lub
(b)  zastosowanie następującego wzoru:

              CA   CB         CZ    100
              -- + -- + ... + --- = -----
              TA   TB          TZ    TM

gdzie:     C = stężenie procentowe składnika A, B, ..., Z w mieszaninie;
T = wartość LD50 doustnej dla składnika A, B, ..., Z;
TM = wartość LD50 doustnej dla mieszaniny.

UWAGA: Wzór ten może być stosowany również dla toksyczności dermalnej, pod warunkiem, że jej wartości dla wszystkich składników uzyskano w badaniach na tym samym gatunku zwierząt doświadczalnych. Wzór nie uwzględnia możliwego wystąpienia efektów wzmagających lub osłabiających.
Klasyfikacja pestycydów
2.2.61.1.11    Wszystkie aktywne substancje pestycydowe i ich preparaty, dla których wartości LD50. lub LC50 są znane, i które są zaklasyfikowane do klasy 6.1, powinny być zaliczone do odpowiednich grup pakowania, zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.6 do 2.2.61.9. Substancje i preparaty, które charakteryzują się więcej niż jednym zagrożeniem, powinny być klasyfikowane i zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z pierwszeństwem zagrożeń podanym w tabeli pod 2.1.3.9.
2.2.61.1.11.1  Jeżeli wartość LD50 dla preparatu pestycydowego nie jest znana, ale znana jest wartość LD50 dla substancji aktywnej(ych), to wartość LD50 dla preparatu może być uzyskana na podstawie procedur podanych pod 2.2.61.1.10.
UWAGA: Wartości toksyczności LD50 dla większości znanych pestycydów mogą być uzyskane z najnowszego wydania dokumentu "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" przygotowanego w ramach Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), adres: CH-1211 Genewa 27, Szwajcaria. O ile dokument ten może być wykorzystany jako źródło wartości LD50 dla pestycydów, o tyle zawarty tam system klasyfikacji nie powinien być stosowany w transporcie do celów klasyfikacji i zaliczania pestycydów do grup pakowania, które to czynności powinny być wykonywane zgodnie z przepisami ADR.
2.2.61.1.11.2  Prawidłowa nazwa przewozowa pestycydu używana podczas jego przewozu powinna być ustalona na podstawie składnika aktywnego, stanu fizycznego pestycydu i stwarzanych przez niego zagrożeń dodatkowych (patrz 3.1.2).
2.2.61.1.12    Jeżeli materiały klasy 6.1 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.61.1.13    Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.61.1.7 do 2.2.61.1.11 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.61.1.14    Substancje, roztwory i mieszaniny, z wyjątkiem substancji i preparatów stosowanych jako pestycydy, które nie spełniają kryteriów Dyrektyw 67/548/EEC2 lub 88/379/EEC3 (z późniejszymi zmianami) i w związku z tym nie są według nich zaklasyfikowane jako silnie trujące, trujące lub szkodliwe, mogą być uważane za materiały nie należące do klasy 6.1.
2.2.61.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.61.2.1     Materiały klasy 6.1 niestabilne chemicznie nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.61.2.2     Następujące materiały i mieszaniny nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   cyjanowodór, bezwodny lub w roztworach, nie spełniający wymagań dla UN 1051, UN 1613, UN 1614 i UN 3294;
-   karbonylki metali o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, inne niż UN 1259 KARBONYLEK NIKLU i UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA;
-   2,3,7,8-CZTEROCHLORODWUBENZO-p-DIOKSYNA (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami w 2.2.61.1.7;
-   UN 2249 ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY;
-   preparaty fosforków bez dodatków hamujących wydzielanie gazów trujących palnych.

________
2    Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. L 196 z 16.08.1967, str.1).
3    Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. L 187 z 16.07.1988, str.14).

2.2.61.3       Wykaz pozycji grupowych


UWAGI:
a    Materiały i preparaty zawierające alkaloidy lub nikotynę, stosowane jako pestycydy, powinny być klasyfikowane do UN 2588 PESTYCYDY, STAŁE, TRUJĄCE, I.N.O., UN 2902 PESTYCYDY, CIEKŁE, TRUJĄCE, I.N.O lub UN 2903 PESTYCYDY, CIEKŁE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.
b    Substancje aktywne i zaróbki lub mieszaniny materiałów przeznaczonych do badań laboratoryjnych i wytwarzania produktów farmaceutycznych z innymi materiałami, powinny być zaklasyfikowane zgodnie z ich toksycznością (patrz 2.2.61.1.7 do 2.2.61.1.11).
c    Materiały samonagrzewające się, słabo trujące i samozapalne, oraz samozapalne związki metaloorganiczne, są materiałami klasy 4.2.
d    Materiały reagujące z wodą, słabo trujące, oraz związki metaloorganiczne reagujące z wodą, są materiałami klasy 4.3.
e    Piorunian rtęciowy, zwilżony, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody, jest materiałem klasy 1, UN 0135.
f    Żelazicyjanki, żelazocyjanki, tiocyjaniany alkaliczne i tiocyjaniany amonowe, nie podlegają przepisom ADR.
g    Sole ołowiu i pigmenty ołowiowe, które wskutek zmieszania w stosunku 1:1.000 z 0,07M kwasu solnego i dalszego mieszania przez jedna godzinę w temperaturze 23°C±2°C, wykazują rozpuszczalność 5% lub niższą, nie podlegają przepisom ADR.
h    Mieszaniny materiałów stałych nie podlegających przepisom ADR z materiałami trującymi, ciekłymi, mogą być przewożone jako materiały o numerze UN 3243 bez stosowania do nich kryteriów klasyfikacyjnych klasy 6.1, pod warunkiem, że nie obserwuje się wypływu materiału ciekłego podczas załadunku z zamkniętego opakowania, kontenera lub z jednostki transportowej. Każde opakowanie powinno odpowiadać prototypowi, który przeszedł pomyślnie badania szczelności odpowiadające II grupie pakowania. Ta pozycja nie powinna być stosowana do materiałów stałych zawierających materiały ciekłe zaklasyfikowane do I grupy pakowania.
i    Materiały silnie trujące lub trujące, ciekłe zapalne, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, za wyjątkiem materiałów, które są silnie trujące inhalacyjnie, tzn. UN: 1051, 1092, 1098, 1143, 1163, 1182, 1185, 1238, 1239, 1244, 1251, 1259, 1613, 1614, 1994, 1695, 2334, 2382, 2407, 2438, 2480, 2482, 2484, 2485, 2606, 2929, 3279 i 3294, są materiałami klasy 3.
j    Materiały słabo trujące, zapalne ciekłe, za wyjątkiem materiałów i preparatów stosowanych jako pestycydy, o temperaturze zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C włącznie, są materiałami klasy 3.
k    Materiały utleniające, słabo trujące, są materiałami klasy 5.1.
l    Materiały słabo trujące i słabo żrące, są materiałami klasy 8.
m    Fosforki jako pestycydy zaklasyfikowane do UN: 1360, 1397, 1432, 1714, 2011 i 2013, są materiałami klasy 4.3.

2.2.62         Klasa 6.2 Materiały zakaźne
2.2.62.1       Kryteria
2.2.62.1.1     Tytuł klasy 6.2 obejmuje materiały zakaźne. Są one znane lub w uzasadniony sposób podejrzewane, że zawierają patogeny. Patogeny definiowane są jako drobnoustroje (włącznie z bakteriami, wirusami, riketsjami, pasożytami i grzybami) lub drobnoustroje rekombinowane (hybrydy lub mutanty), o których wiadomo lub są w uzasadniony sposób podejrzane, że wywołują choroby zakaźne u ludzi lub zwierząt.
Dla potrzeb niniejszej klasy, wirusy, drobnoustroje, jak również przedmioty skażone nimi, powinny być uważane za materiały tej klasy.
UWAGA 1: Materiały, o których mowa powyżej, nie podlegają wymaganiom stosowanym w odniesieniu do niniejszej klasy, jeżeli jest mało prawdopodobne, że wywołują choroby u ludzi lub zwierząt.
UWAGA 2: Materiały zakaźne podlegają wymaganiom stosowanym w odniesieniu do niniejszej klasy tylko wówczas, gdy mogą powodować rozprzestrzenianie się chorób wśród ludzi lub zwierząt.
UWAGA 3: Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie, produkty biologiczne, próbki diagnostyczne i zarażone żywe zwierzęta powinny być zaklasyfikowane do niniejszej klasy, jeżeli spełniają określone dla niej warunki.
UWAGA 4: Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, które nie zawierają materiałów lub organizmów zakaźnych i nie są nimi skażone, są materiałami klasy 6.1, UN 3172.
2.2.62.1.2     Materiały klasy 6.2 dzielą się na:
I.1   Materiały zakaźne działające na ludzi
I.2   Materiały zakaźne działające tylko na zwierzęta
I.3   Odpady medyczne
Definicje i klasyfikacja
2.2.62.1.3     Materiały zakaźne powinny być klasyfikowane do klasy 6.2 i zaliczane odpowiednio do numerów UN 2814 lub UN 2900, na podstawie ich przynależności do trzech grup narażenia, w oparciu o kryteria ustalone przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) i opublikowane przez tę organizację w "Laboratory Biosafety Manual", wydanie drugie (1993). Grupa narażenia charakteryzuje podatność organizmu na choroby, sposób i łatwość ich przenoszenia, stopień narażenia indywidualnego i zbiorowego, oraz możliwość zapobiegania chorobie z wykorzystaniem aktualnej wiedzy oraz skutecznych środków zapobiegawczych i leczniczych. Kryteria dla każdej grupy, uwzględniające poziom narażenia, są następujące:
(a) Grupa narażenia 4:  patogen, który wywołuje zazwyczaj poważną chorobę ludzi lub zwierząt i może być łatwo przenoszony, bezpośrednio lub niebezpośrednio, z jednego osobnika na drugiego, oraz dla którego skuteczne leczenie i profilaktyka są zwykle niedostępne (tzn. stwarza wysokie zagrożenie indywidualne i środowiskowe).
(b) Grupa narażenia 3:  patogen, który wywołuje zazwyczaj poważną chorobę ludzi lub zwierząt, ale na ogół nie rozprzestrzenia się od jednego zakażonego osobnika do drugiego, oraz dla którego dostępne są skuteczne leczenie i profilaktyka (tzn. stwarza duże zagrożenie indywidualne i niskie zagrożenie środowiskowe).
(c) Grupa narażenia 2:  patogen, który może wywoływać chorobę ludzi lub zwierząt nie stwarzając poważnego zagrożenia chorobowego, ale może wywoływać poważne infekcje w przypadku kontaktu z nim, oraz dla którego istnieje skuteczne leczenie i profilaktyka, a niebezpieczeństwo rozszerzania się zakażenia jest ograniczone (tzn. stwarza umiarkowane zagrożenie indywidualne i niskie zagrożenie środowiskowe).
UWAGA: Grupa narażenia 1 obejmuje drobnoustroje, które nie wywołują choroby ludzi lub zwierząt (tzn. nie stwarzają zagrożenia lub stwarzają niewielkie zagrożenie indywidualne lub środowiskowe). Materiały zawierające tylko takie drobnoustroje nie są uważane za materiały zakaźne w rozumieniu niniejszych przepisów.
2.2.62.1.4     Materiały zakaźne oddziałujące tylko na zwierzęta (grupa I2 pod 2.2.62.1.2) i grupa narażenia 2 zaliczone są do II grupy pakowania.
2.2.62.1.5     Produkty biologiczne są to produkty pochodzące z organizmów żywych, stosowane w profilaktyce, diagnozowaniu, leczeniu chorób ludzi lub zwierząt, albo do celów naukowych i doświadczalnych. Obejmują one, ale nie wyłącznie, produkty lub półprodukty takie jak szczepionki i reagenty diagnostyczne. Produkty biologiczne są wytwarzane i rozprowadzane zgodnie z wymaganiami władz krajowych, które mogą wprowadzić obowiązek uzyskiwania licencji w tym zakresie. W rozumieniu ADR, produkty biologiczne dzielą się na następujące grupy:
(a)  produkty, które zawierają patogeny zaliczone do grupy narażenia 1; w produktach tych patogeny wykazują niską lub żadną zdolność do wywoływania choroby; należą tu również produkty, o których wiadomo, że nie zawierają patogenów. Materiały tej grupy nie są uważane za materiały zakaźne w rozumieniu ADR;
(b)  produkty, które są wytworzone i zapakowane zgodnie z wymaganiami krajowych organów zdrowia i są przewożone w celu ich końcowego zapakowania lub dystrybucji oraz do użycia przez służby medyczne lub osoby indywidualnie do ochrony zdrowia. Materiały tej grupy nie podlegają przepisom odnoszącym się do klasy 6.2;
(c)  produkty, o których wiadomo lub przypuszcza się, że zawierają patogeny grup narażenia 2, 3 lub 4, i które nie spełniają kryteriów określonych pod (b) powyżej. Materiały niniejszej grupy powinny być klasyfikowane odpowiednio do numerów UN 2814 lub UN 2900 w klasie 6.2.
UWAGA: Pewne licencjonowane produkty biologiczne mogą stwarzać zagrożenie biologiczne tylko w niektórych częściach świata. W takich przypadkach właściwa władza może wymagać, aby te produkty biologiczne spełniały wymagania dla materiałów zakaźnych lub może wprowadzić inne ograniczenia.
2.2.62.1.6     Próbki diagnostyczne są materiałem ludzkim lub zwierzęcym, włącznie (ale nie tylko) z odchodami, wydzielinami, krwią i jej składnikami, tkanką i płynami tkankowymi, przewożonymi do celów diagnostycznych lub badawczych, ale z wyłączeniem zakażonych żywych zwierząt.
W rozumieniu ADR, próbki diagnostyczne dzielą się na następujące grupy:
(a)  próbki, o których wiadomo lub przypuszcza się, że zawierają patogeny grup narażenia 2, 3 lub 4 oraz próbki, dla których istnieje odpowiednio małe prawdopodobieństwo występowania patogenów grupy narażenia 4. Takie próbki powinny być klasyfikowane odpowiednio do numerów UN 2814 lub UN 2900 w klasie 6.2. Do grupy tej zalicza się próbki przewożone do badań wstępnych lub potwierdzających obecność patogenów;
(b)  próbki, dla których istnieje odpowiednio małe prawdopodobieństwo, że zawierają patogeny grup narażenia 2 lub 3. Próbki takie powinny być klasyfikowane odpowiednio do numerów UN 2814 lub UN 2900 w klasie 6.2. Do grupy tej zalicza się próbki przewożone do badań rutynowych lub dla diagnostyki wstępnej, innej niż stwierdzającej obecność patogenów.
(c)  próbki nie zawierające patogenów. Próbki takie nie są uważane za materiały klasy 6.2.
2.2.62.1.7     Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie1to takie drobnoustroje i organizmy, w których materiał genetyczny został zmieniony rozmyślnie za pomocą metod technicznych lub sposobami nie występującymi naturalnie w przyrodzie.
W rozumieniu ADR, drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie dzielą się na następujące grupy:
(a)  drobnoustroje zmienione genetycznie, które spełniają definicję materiału zakaźnego podaną pod 2.2.62.1.1; powinny być one klasyfikowane odpowiednio do numerów UN 2814 lub UN 2900 w klasie 6.2;
(b)  drobnoustroje zmienione genetycznie, które są znane lub podejrzewane, że są niebezpieczne dla ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego; powinny być one przewożone zgodnie z warunkami określonymi przez właściwą władzę kraju pochodzenia;
(c)  zwierzęta, które zawierają lub są zakażone drobnoustrojami i organizmami zmienionymi genetycznie spełniającymi definicję materiału zakaźnego; powinny być one przewożone zgodnie z warunkami określonymi przez właściwą władzę kraju pochodzenia;
(d)  drobnoustroje zmienione genetycznie, które nie spełniają definicji materiału zakaźnego, ale mogące powodować zmiany, nie wynikające z normalnej reprodukcji, u zwierząt, roślin lub w materiale mikrobiologicznym, za wyjątkiem dopuszczonych do stosowania bez ograniczeń przez rządy krajów pochodzenia, tranzytu i przeznaczenia; powinny być one klasyfikowane do numeru UN 3245 w klasie 9.
UWAGA: Drobnoustroje zmienione genetycznie, które są zakaźne w rozumieniu niniejszej klasy, nie powinny być klasyfikowane do numeru UN 3291.

________
1    Patrz także Dyrektywa 90/219/EEC, Official Journal of the European Communities Nr L 117 z 8 maja 1990, str.1.

2.2.62.1.8     Próbki diagnostyczne, o których mowa pod 2.2.62.1.6(b), mogą nie odpowiadać wymaganiom określonym dla materiałów zakaźnych, jeżeli spełnione są następujące warunki:
(a) -  naczynie(a) pierwotne zawiera nie więcej niż 100 ml;
-   opakowanie zewnętrzne zawiera nie więcej niż 500 ml;
-   naczynie(a) pierwotne jest szczelne; oraz
-   opakowanie obejmuje:
(i)  opakowanie wewnętrzne zawierające:
-   wodoszczelne naczynie(a) pierwotne;
-   wodoszczelne opakowanie wtórne;
-   materiał absorbujący w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości, znajdujący się pomiędzy naczyniem(ami) pierwotnym a opakowaniem wtórnym; jeżeli kilka naczyń pierwotnych umieszczonych jest w opakowaniu wtórnym, to każde z nich powinno być osłonięte tak, aby zapobiec ich zetknięciu;
(ii)  opakowanie zewnętrzne o wytrzymałości odpowiedniej do jego pojemności, masy i przewidywanego przeznaczenia oraz o minimalnych wymiarach zewnętrznych 100 mm; lub
(b)  opakowania odpowiadają normie EN 829:1996.
2.2.62.1.9     Odpady są odpadami pochodzącymi z leczenia ludzi lub zwierząt, albo z badań biologicznych, co do których istnieje znikome prawdopodobieństwo występowania w nich materiałów zakaźnych. Powinny być one klasyfikowane do numeru UN 3291. Odpady zawierające materiały zakaźne, które mogą być określone, powinny być klasyfikowane do numerów UN 2814 lub 2900 zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia (patrz 2.2.62.1.3). Odpady odkażone, które zawierały materiały zakaźne, nie są uważane za niebezpieczne, o ile nie spełniają kryteriów innych klas.
2.2.62.1.10    Odpady medyczne klasyfikowane do UN 3291 zaliczone są do II grupy pakowania.
2.2.62.1.11    Podczas przewozu materiałów niniejszej klasy, może być niezbędne utrzymywanie ich w określonej temperaturze.
2.2.62.2       Materiały niedopuszczone do przewozu
Żywe zwierzęta kręgowe lub bezkręgowe nie powinny być używane do przewozu czynników zakaźnych, jeżeli czynniki te mogą być przewożone innymi sposobami. Takie zwierzęta powinny być zapakowane, opisane, oznakowane, oraz przewożone zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi przewozu zwierząt2.

________
2    Przepisy takie zawarte są np. w Dyrektywie 91/628/EEC (Official Journal of the European Communities No L 340 z 11 grudnia 1991, str. 17) oraz w Zaleceniach Rady Europy (Komitet Ministerialny) dotyczących przewozu niektórych gatunków zwierząt.

2.2.62.3       Wykaz pozycji grupowych


2.2.7          Klasa 7 Materiały promieniotwórcze
2.2.7.1        Definicja klasy 7
2.2.7.1.1      Materiał promieniotwórczy oznacza każdy materiał zawierający izotopy promieniotwórcze, w którym zarówno stężenie promieniotwórcze jak i całkowita aktywność w przesyłce przekraczają wartości określone pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6.
2.2.7.1.2      W rozumieniu ADR następujące materiały promieniotwórcze nie należą do klasy 7:
(a)  materiały promieniotwórcze, które stanowią integralną część środka transportu;
(b)  materiały promieniotwórcze przemieszczane na terenie zakładu, gdzie podlegają one odpowiednim, obwiązującym tam przepisom bezpieczeństwa, jeżeli przemieszczanie ich nie dotyczy dróg publicznych i kolejowych;
(c)  materiały promieniotwórcze wszczepione lub wprowadzone do organizmu człowieka lub żywego zwierzęcia, w celach diagnostycznych lub leczniczych;
(d)  materiały promieniotwórcze znajdujące się w wyrobach powszechnego użytku, dopuszczonych do stosowania przez organ nadzoru, po ich sprzedaży końcowemu użytkownikowi;
(e)  materiały naturalne i rudy zawierające naturalnie występujące izotopy promieniotwórcze, które nie są przeznaczone do przetwarzania w celu wykorzystywania tych izotopów, pod warunkiem, że stężenie promieniotwórcze materiału nie przekracza dziesięciokrotnie wartości określonej pod 2.2.7.7.2.
2.2.7.2        Definicje
A1 i A2
"A1" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tablicy 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia granicznych aktywności dla potrzeb ADR.
"A2" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego, innego niż materiał w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tabeli 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia granicznych aktywności dla potrzeb ADR.
"Aktywność właściwa izotopu promieniotwórczego" oznacza aktywność na jednostkę masy tego izotopu. Aktywność właściwa materiału oznacza aktywność na jednostkę masy lub objętości materiału, w którym izotopy promieniotwórcze są w zasadzie równomiernie rozmieszczone.
"Duży kontener" oznacza kontener, który nie jest małym kontenerem, zgodnie z definicjami podanymi w tym podrozdziale.
"Emitery promieniowania alfa o niskiej toksyczności" oznaczają: uran naturalny, uran zubożony, tor naturalny, uran-235 lub uran-238, tor-232, tor-228 i tor-230, jeżeli znajduje się w rudzie lub w koncentratach fizycznych albo chemicznych; lub emitery promieniowania alfa, których okres półrozpadu jest mniejszy niż 10 dni.
"Maty kontener" oznacza kontener, którego albo żaden wymiar zewnętrzny nie przekracza 1,5 m, lub którego pojemność nie przekracza 3 m3.
"Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA)", patrz pod 2.2.7.3.
"Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny" oznacza materiał promieniotwórczy stały lub materiał promieniotwórczy stały znajdujący się w zamkniętej kapsule, który ma ograniczoną możliwość rozpraszania się i nie jest w postaci proszku.
UWAGA: Materiały promieniotwórcze słabo rozpraszalne mogą być przewożone transportem lotniczym w sztukach przesyłki Typu B(U) lub B(M) w ilościach uznanych dla danego wzoru sztuki przesyłki, określonych w świadectwie zatwierdzenia. Określenie to jest podane w przepisach ADR, ponieważ takie sztuki przesyłki z materiałami promieniotwórczymi słabo rozpraszalnymi mogą być przewożone również transportem drogowym.
"Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci", patrz pod 2.2.7.4.1.
"Materiał rozszczepialny" oznacza uran-233, uran-235, pluton-239, pluton-241 albo dowolną mieszaninę zawierającą te izotopy promieniotwórcze. Określenie to nie obejmuje:
(a)  uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które nie były napromieniowane; oraz
(b)  uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które były napromieniowane tylko w reaktorach termicznych.
"Normalne maksymalne ciśnienie robocze" oznacza największą wartość ciśnienia powyżej ciśnienia atmosferycznego na średnim poziomie morza, które może powstać wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność w czasie jednego roku, w warunkach temperatury i nasłonecznienia odpowiadających warunkom otoczenia, przy braku wentylacji, zewnętrznych pomocniczych układów chłodzenia lub kontroli w czasie przewozu.
"Opakowanie" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza zestaw elementów niezbędnych do utrzymania w całości zawartości promieniotwórczej. W szczególności opakowanie może składać się z jednego lub kilku naczyń, materiałów absorpcyjnych, ellementów dystansowych, osłony przed promieniowaniem, urządzeń do napełniania, opróżniania, wentylacji, zrzutu nadmiernego ciśnienia, chłodzenia, amortyzacji, manipulowania, mocowania, izolacji cieplnej oraz oprzyrządowania eksploatacyjnego stanowiącego integralną część sztuki przesyłki. Opakowaniem może być skrzynia, bęben lub podobne naczynie, lub może być to również kontener, cysterna lub duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL).
UWAGA: W odniesieniu do "opakowania" dla innych towarów niebezpiecznych, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Poziom promieniowania" oznacza odpowiednią moc dawki wyrażoną w milisiwertach na godzinę.
"Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO)", patrz 2.2.7.5.
"Przewóz" oznacza przemieszczanie przesyłki z miejsca pochodzenia do miejsca przeznaczenia.
Skażenie:
"Skażenie" oznacza obecność substancji promieniotwórczej na powierzchni, w ilości przekraczającej 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla niskotoksycznych emiterów promieniowania alfa lub 0,04 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
"Skażenie niezwiązane" oznacza skażenie, które może być usunięte z powierzchni w normalnych warunkach przewozu.
"Skażenie związane" oznacza skażenie inne niż skażenie niezwiązane.
"Sztuka przesyłki" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza opakowanie z zawartością promieniotwórczą, przygotowane do przewozu. Przepisy ADR stosuje się do następujących sztuk przesyłki, dla których obowiązują ograniczenia aktywności i rodzaju materiału się podane pod 2.2.7.7, i które spełniają odpowiednie wymagania:
(a)  wyłączona sztuka przesyłki;
(b)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 1 (Typ IP-1);
(c)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 2 (Typ IP-2);
(d)  przemysłowa sztuka przesyłki Typu 3 (Typ IP-3);
(e)  sztuka przesyłki Typu A;
(f)  sztuka przesyłki Typu B(U);
(g)  sztuka przesyłki Typu B(M);
(h)  sztuka przesyłki Typu C.
Dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne lub sześciofluorek uranu stosuje się wymagania dodatkowe (patrz 2.2.7.7.1.7 i 2.2.7.7.1.8).
UWAGA: W odniesieniu do "sztuk przesyłki" z innymi towarami niebezpiecznymi, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Tor nienapromieniowany" oznacza tor zawierający nie więcej niż 10-7 g uranu-233 na gram toru-232.
"Uran - naturalny, wzbogacony, zubożony" oznacza odpowiednio:
"Uran naturalny" oznacza uran wydzielony chemicznie z naturalnym składem izotopów uranu (około 99,28% masowych uranu-238 i 0,72% masowych uranu-235).
"Uran wzbogacony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest większa niż 0,72%.
"Uran zubożony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest mniejsza od zawartości w uranie naturalnym.
We wszystkich tych przypadkach występuje w bardzo małych ilościach uran-234.
"Uran nienapromieniowany" oznacza uran zawierający nie więcej niż 2x103 Bq plutonu na gram uranu-235, nie więcej niż 9 x 106 Bq produktów rozszczepienia na gram uranu-235 i nie więcej niż 5 x 10-3 g uranu-236 na gram uranu-235.
"Używanie wyłączne" oznacza używanie pojazdu lub dużego kontenera wyłącznie przez jednego nadawcę, przy czym wszystkie początkowe, przejściowe i końcowe czynności załadunku i rozładunku są wykonywane zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy.
"Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera zawierającego materiały rozszczepialne, oznacza liczbę, która jest wykorzystywana do kontroli nagromadzenia sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych lub kontenerów zawierających materiały rozszczepialne.
"Wskaźnik transportowy (TI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, oznacza liczbę, która jest wykorzystywania do kontroli narażenia na promieniowanie.
"Wzór" oznacza opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, sztuki przesyłki lub opakowania, który pozwala dokładnie określić te wyroby. Opis ten może zawierać wykaz elementów, rysunki techniczne, protokóły potwierdzające zgodność wzoru z wymaganiami przepisów oraz inną odpowiednią dokumentację.
Zatwierdzenie
"Zatwierdzenie wielostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki lub przewozu przez właściwą władzę zarówno kraju pochodzenia, jak i każdego kraju, na którego terytorium przewożona jest przesyłka.
"Zatwierdzenie jednostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki, które powinno być dokonane tylko przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru. Jeżeli kraj pochodzenia wzoru nie jest stroną ADR, to wymagane jest uznanie zatwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego kraju będącego stroną ADR, na którego terytorium dokonywany jest przewóz (patrz 6.4.22.6).
"Zawartość promieniotwórcza" oznacza materiał promieniotwórczy razem z innymi skażonymi lub zaaktywowanymi materiałami stałymi, cieczami lub gazami znajdującymi się w opakowaniu.
"Zestaw krytycznościowo bezpieczny" oznacza zespół złożony z materiału rozszczepialnego i elementów opakowania, określonych przez projektanta i uzgodnionych z właściwą władzą, przeznaczony do zachowania bezpieczeństwa krytycznościowego.
"Zestaw zapewniający szczelność" oznacza zespół elementów opakowania, które według specyfikacji projektowej przeznaczone są do zabezpieczenia przed rozproszeniem się materiału promieniotwórczego podczas przewozu.
2.2.7.3        Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA), określenie grup
2.2.7.3.1      Materiały promieniotwórcze, które ze względu na naturalne właściwości mają ograniczoną aktywność właściwą lub materiały promieniotwórcze, do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące oszacowanej średniej aktywności właściwej, nazywa się materiałami o niskiej aktywności właściwej lub materiałami LSA. Przy określaniu szacunkowej średniej aktywności właściwej nie uwzględnia się materiałów stosowanych na osłonę zewnętrzną, otaczającą materiały LSA.
2.2.7.3.2      Materiały LSA zalicza się do jednej z trzech grup:
(a)  LSA-I:
(i)  rudy uranu lub toru, koncentraty tych rud i inne rudy zawierające naturalnie występujące izotopy promieniotwórcze, przeznaczone do przetworzenia w celu wykorzystania tych izotopów promieniotwórczych;
(ii)  stały nienapromieniowany uran naturalny lub uran zubożony lub tor naturalny lub ich związki stałe lub ciekłe albo ich mieszaniny;
(iii)  materiały promieniotwórcze, dla których wartość A2 jest nieograniczona, za wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach nie wyłączonych na podstawie 6.4.11.2; lub
(iv)  inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza więcej niż trzydziestokrotnie wartości stężenia promieniotwórczego określonego pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach nie wyłączonych na podstawie 6.4.11.2;
(b)  LSA-II
(i)  woda o maksymalnym stężeniu trytu 0,8 TBq/L; lub
(ii)  inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza 10-4 A2/g dla materiałów stałych i gazów oraz 10-5 A2/g dla cieczy;
(c)  LSA-III - materiały stałe (np. odpady zestalone, materiały zaaktywowane), z wyłączeniem proszków, w których:
(i)  materiały promieniotwórcze rozłożone są w całym materiale stałym lub przedmiotach stałych, albo są równomiernie rozłożone w stałym środku wiążącym (np. w betonie, bitumie, ceramice, itp.);
(ii)  materiały promieniotwórcze są względnie nierozpuszczalne lub umieszczone są wewnątrz względnie nierozpuszczalnej matrycy w taki sposób, że w razie uszkodzenia opakowania nie powinien nastąpić, w wyniku wypłukiwania, ubytek materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki większy niż 0,1 A2, jeżeli znajduje się ona w wodzie przez okres 7 dni; oraz
(iii)  oszacowana średnia aktywność właściwa materiału stałego, bez uwzględnienia materiału stosowanego na osłonę, nie przekracza 2 x 10-3 A2/g.
2.2.7.3.3      Materiały LSA-III powinny być materiałami stałymi o takich właściwościach, aby nawet po poddaniu całej zawartości sztuki przesyłki badaniu określonemu pod 2.2.7.3.4, aktywność wody nie przekraczała 0,1 A2.
2.2.7.3.4      Materiały LSA-III powinny być badane w następujący sposób:
Próbka materiału stałego, w ilości odpowiadającej całkowitej zawartości sztuki przesyłki, powinna być zanurzona na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i nie wchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanej próbki stałej. Początkowa kwasowość wody pH powinna wynosić 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m, w temperaturze 20°C. Po 7 dniach od zanurzenia badanej próbki, powinna być zmierzona całkowita aktywność pozostałej objętości wody.
2.2.7.3.5      Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.3.4 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4        Wymagania dotyczące materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci
2.2.7.4.1      Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci oznacza:
(a)  stały materiał promieniotwórczy nierozpraszający się; lub
(b)  zamkniętą kapsułę zawierającą materiały promieniotwórcze, która powinna być tak wykonana, aby jej otwarcie było możliwe wyłącznie poprzez zniszczenie kapsuły.
Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć co najmniej jeden wymiar nie mniejszy niż 5 mm.
2.2.7.4.2      Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć takie właściwości lub powinny być tak wykonane, aby po poddaniu ich badaniom określonym pod 2.2.7.4.4 do 2.2.7.4.8, spełniały następujące wymagania:
(a)  nie powinny łamać się lub rozpadać podczas badań na spadek, przebicie i zginanie, określonych odpowiednio pod 2.2.7.4.5(a),(b),(c), 2.2.7.4.6(a);
(b)  nie powinny topić się lub rozpraszać podczas badania na żaroodporność, określonego pod 2.2.7.4.5(d) lub pod 2.2.7.4.6(b); oraz
(c)  aktywność wody po badaniach na upływność, określonych pod 2.2.7.4.7 i 2.2.7.4.8 nie powinna przekraczać 2 kBq lub alternatywnie, dla źródeł zamkniętych, szybkość upływności dla oceny badania upływu objętościowego określonego w normie ISO 9978:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badań szczelności", nie powinna przekraczać dopuszczalnego progu, akceptowanego przez właściwą władzę.
2.2.7.4.3      Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.4.2 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4.4      Wzory zawierające materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub symulujące taki materiał powinny być poddane badaniom na spadek, przebicie, zginanie i żaroodporność, określonym pod 2.2.7.4.5 lub badaniom alternatywnym, określonym pod 2.2.7.4.6. Do każdego z tych badań może być użyty inny wzór. Po każdym wymienionym badaniu powinna być wykonana ocena upływności lub upływu objętościowego ze wzoru, przy zastosowaniu metody o czułości nie mniejszej niż mają metody podane pod 2.2.7.4.7 dla nierozpraszalnego materiału promieniotwórczego lub podane pod 2.2.7.4.8 dla materiału w kapsule.
2.2.7.4.5      Odpowiednimi metodami badań są:
(a)  badanie na spadek: Wzór powinien być zrzucony na płytę zderzeniową z wysokości 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać definicji podanej pod 6.4.14;
(b)  badanie na przebicie: Wzór powinien być umieszczony na płycie z ołowiu, ułożonej na gładkiej, twardej powierzchni i powinien być uderzony płaskim końcem stalowego pręta, z siłą równoważną uderzeniu przy swobodnym spadku ciała o masie 1,4 kg z wysokości 1 m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a obrzeża powinny mieć zaokrąglenia o promieniu 3 (±0,3) mm. Płyta z ołowiu o twardości 3,5 do 4,5 w skali Vickersa i o grubości nie większej niż 25 mm powinna mieć powierzchnię większą od powierzchni badanego wzoru. Do każdego badania na spadek należy stosować nową płytę z ołowiu. Uderzenie prętem powinno być takie, aby spowodowało możliwie największe uszkodzenie badanego wzoru;
(c)  badanie na zginanie: Badanie powinno być przeprowadzone tylko dla długich, cienkich źródeł o minimalnej długości 10 cm i stosunku długości do szerokości źródła równym co najmniej 10. Badany wzór należy sztywno umocować w pozycji poziomej w ten sposób, aby połowa jego długości wystawała z umocowania. Ustawienie wzoru powinno być takie, aby przy uderzeniu płaskim końcem stalowego pręta w nie zamocowaną końcówkę wzoru wystąpiło możliwie największe uszkodzenie. Siła uderzenia pręta powinna być równoważna uderzeniu przy swobodnym spadku ciała o masie 1,4 kg z wysokości 1m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a jego obrzeża powinny mieć zaokrąglenie o promieniu 3 (±0,3) mm;
(d) badanie na żaroodporność: Wzór powinien być podgrzany w powietrzu do temperatury 800°C i utrzymywany w tej temperaturze przez 10 minut, a następnie pozostawiony do naturalnego ostygnięcia.
2.2.7.4.6      Wzory, które zawierają lub symulują materiał promieniotwórczy umieszczony w zamkniętej kapsule, mogą być zwolnione z:
(a)  badań opisanych pod 2.2.7.4.5 (a) i 2.2.7.4.5 (b), pod warunkiem, że masa materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci jest mniejsza niż 200 g, a wzory te są alternatywnie poddane badaniu na spadek dla klasy 4, określonemu w normie ISO 2919:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja"; oraz
(b)  badania opisanego pod 2.2.7.4.5 (d), pod warunkiem, że próbki te są alternatywnie poddane badaniu na żaroodporność dla klasy 6, określonemu w normie ISO 2919:1980 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja".
2.2.7.4.7      Dla wzorów, które zawierają lub symulują stały materiał nierozpraszalny, ocena upływności powinna być przeprowadzona w następujący sposób:
(a)  wzór powinien być zanurzony na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i nie wchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanego wzoru stałego. Początkowa kwasowość wody pH powinna wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(b)  woda wraz ze wzorem powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(c)  następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(d)  wzór powinien być przechowywany przez 7 dni w spokojnym powietrzu o temperaturze 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(e)  wzór powinien być zanurzony powtórnie w wodzie, spełniającej wymagania podane pod (a), a woda wraz ze wzorem powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(f)  następnie należy zmierzyć aktywność wody.
2.2.7.4.8      Dla wzorów zawierających lub symulujących materiał promieniotwórczy, umieszczony w zamkniętej kapsule, należy przeprowadzić ocenę upływności lub upływu objętościowego w następujący sposób:
(a)  ocena upływności powinna składać się z następujących etapów:
(i)  wzór powinin być zanurzony w wodzie o temperaturze otoczenia. Początkowa kwasowość wody pH powinna wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(ii)  woda ze wzorem powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(iii)  następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(iv)  wzór powinien być przechowywany co najmniej 7 dni w spokojnym powietrzu o temperaturze nie mniejszej niż 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(v)  następnie należy powtórzyć procedury opisane pod (i), (ii) i (iii).
(b)  alternatywna ocena upływu objętościowego powinna być wykonana dowolną metodą opisaną w normie ISO 9978: 1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badania szczelności", która jest akceptowana przez właściwą władzę.
2.2.7.5        Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO), określenie grup
Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO) oznacza przedmiot stały, który sam nie jest promieniotwórczy, ale na jego powierzchni występuje materiał promieniotwórczy.
SCO zalicza się do jednej z dwóch grup:
(a)  SCO-I: przedmiot stały, na którym:
(i)  niezwiązane skażenie na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii)  związane skażenie na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii)  suma niezwiązanego i związanego skażenia na niedostępnej powierzchni, uśrednionego dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
(b)  SCO-II: przedmiot stały, na którego powierzchni skażenie związane lub niezwiązane przekracza granice określone powyżej pod (a) dla SCO-I, i na którym:
(i)  niezwiązane skażenie na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 400 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 40 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii)  związane skażenie na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8 x 104 Bq/cm2 - dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii)  suma niezwiązanego i związanego skażenia na niedostępnej powierzchni, uśrednionego na 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8 x 104 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
2.2.7.6        Określenie wskaźnika transportowego (TI) i wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.1      Określenie wskaźnika transportowego
2.2.7.6.1.1    Wskaźnik transportowy (TI) dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, jest liczbą, którą określa się w następujący sposób:
(a)  należy określić najwyższy poziom promieniowania w milisiwertach na godzinę (mSv/h) w odległości 1 m od zewnętrznych powierzchni sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I i SCO-I. Określony poziom prommieniowania należy pomnożyć przez 100, a otrzymany wynik jest wskaźnikiem transportowym. Dla rud uranu i toru oraz ich koncentratów, maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie położonym w odległości 1 m od zewnętrznej powierzchni ładunku, może być przyjęty jako:
0,4 mSv/h - dla rud uranu i toru oraz ich fizycznych koncentratów;
0,3 mSv/h - dla chemicznych koncentratów toru;
0,02 mSv/h - dla chemicznych koncentratów uranu, innych niż sześciofluorek uranu;
(b)  dla cystern, kontenerów oraz nieopakowanych materiałów LSA-I i przedmiotów SCO-I liczba otrzymana zgodnie z (a) powinna być pomnożona przez odpowiedni współczynnik podany w tablicy 2.2.7.6.1.1;
(c)  liczba otrzymana zgodnie z (a) i (b) powinna być zaokrąglona do pierwszej wyższej dziesiętnej (np. 1,13 do 1,2), z wyjątkiem wartości 0,05 lub mniejszej, która może być zaokrąglona do 0.

Tabela 2.2.7.6.1.1

WSPÓŁCZYNNIKI PRZELICZENIOWE DLA ŁADUNKÓW O DUŻYCH WYMIARACH
 
Wymiary ładunku aWspółczynnik przeliczeniowy
do 1m21
od 1 do 5m22
od 5 do 20m23
większy od 20m210
 
a    zmierzona powierzchnia największego przekroju poprzecznego ładunku.

2.2.7.6.1.2    Wskaźnik transportowy dla każdego opakowania zbiorczego, kontenera lub pojazdu powinien być określony jako suma wskaźników transportowych wszystkich znajdujących się w nim sztuk przesyłki lub poprzez bezpośredni pomiar poziomu promieniowania, z wyjątkiem opakowań zbiorczych nie sztywnych, dla których wskaźnik transportowy powinien być określony tylko jako suma wskaźników transportowych wszystkich sztuk przesyłki.
2.2.7.6.2      Określenie wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.2.1    Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne powinien być obliczony przez podzielenie liczby 50 przez mniejszą z dwóch wartości N, otrzymanych zgodnie z 6.4.11.11 i 6.4.11.12 (tj. CSI = 50/N). Wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego może wynosić zero, pod warunkiem, że nieograniczona liczba sztuk przesyłki jest w stanie podkrytycznym (tzn. w obu przypadkach N jest praktycznie równe nieskończoności).
2.2.7.6.2.2    Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla każdej przesyłki powinien być określony jako suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego wszystkich sztuk przesyłki znajdujących się w tej przesyłce.
2.2.7.7        Ograniczenia dotyczące aktywności i materiału
2.2.7.7.1      Ograniczenia dotyczące zawartości dla sztuk przesyłki
2.2.7.7.1.1    Wymaganie ogólne
Ilość materiałów promieniotwórczych w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać granicznych wartości dla danego typu sztuki przesyłki, podanych poniżej.
2.2.7.7.1.2    Wyłączone sztuki przesyłki
2.2.7.7.1.2.1  W przypadku materiałów promieniotwórczych, innych niż wyroby wykonane z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki nie powinna zawierać aktywności większej niż podano poniżej:
(a)  jeżeli materiały promieniotwórcze znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, np. w zegarach lub urządzeniach elektronicznych, to ograniczenia wymienione w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1 stosuje się odpowiednio dla każdego wyrobu i każdej sztuki przesyłki; oraz
(b)  jeżeli materiały promieniotwórcze nie znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, ani w ich częściach, to stosuje się ograniczenia dla sztuki przesyłki wymienione w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1.

Tabela 2.2.7.7.1.2.1

GRANICZNE AKTYWNOŚCI DLA WYŁĄCZONYCH SZTUK PRZESYŁKI
 
 Przyrządy i przedmiotyMateriały
Stan fizyczny zawartościMaksymalna aktywność w wyrobie aMaksymalna aktywność w sztuce przesyłki aMaksymalna aktywność w sztuce przesyłki
(1)(2)(3)(4)
Ciała stałe:   
w postaci specjalnej10-2A1A110-3A1
w innej postaci10-2A2A210-3A2
Ciecze:10-3 A210-1A210-4A2
Gazy:   
Tryt2 x 10-2A22 x 10-1A22 x 10-2A2
w postaci specjalnej10-3A110-2A110-3A1
w innej postaci10-3A210-2A210-3A2
 
a    W odniesieniu do mieszanin izotopów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6.

2.2.7.7.1.2.2  W przypadku przedmiotów wykonanych z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki może zawierać dowolną ilość tych materiałów pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru jest zamknięta w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.7.1.3    Przemysłowe sztuki przesyłki
Zawartość promieniotwórcza w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej materiały LSA lub w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej przedmioty skażone powierzchniowo (SCO) powinna być ograniczona tak, aby nie był przekroczony poziom promieniowania podany pod 4.1.9.2.1. Aktywność w pojedynczej sztuce przesyłki powinna być również ograniczona tak, aby nie były przekroczone graniczne aktywności dla pojazdu podane pod 7.5.11, CV33 (2).
2.2.7.7.1.4    Sztuki przesyłki Typu A
2.2.7.7.1.4.1  Sztuki przesyłki Typu A nie powinny zawierać aktywności większej niż:
(a)  A1 - dla materiałów w specjalnej postaci; lub
(b)  A2 - dla wszytkich innych materiałów promieniotwórczych.
2.2.7.7.1.4.2  W przypadku mieszanin izotopów promieniotwórczych, których skład i aktywność są znane, powinien być spełniony następujący warunek dotyczący zawartości promieniotwórczej w sztuce przesyłki typu A:

                   B(i)        C(j)
                S ------- + S ------- Ł 1
                i   A1(i)   j  A2(j)

gdzie:
B(i)  jest aktywnością i-tego izotopu promieniotwórczego, gdy jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A1(i) jest wartością A1 dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
C(j)  jest aktywnością j-tego izotopu promieniotwórczego, gdy nie jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A2 (j) jest wartością A2 dla j-tego izotopu promieniotwórczego.

2.2.7.7.1.5    Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M)
2.2.7.7.1.5.1  Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M) nie powinny zawierać:
(a)  aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)  materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.6    Sztuki przesyłki Typu C
UWAGA: Transportem lotniczym mogą być przewożone sztuki przesyłki Typu C, zawierające materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci w ilościach przekraczających 3.000 A1 lub 100.000 A2, w zależności od tego, która z tych wartość jest mniejsza, albo wszystkie inne materiały promieniotwórcze w ilościach przekraczających 3.000 A2. Pomimo, że dla przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych w takich ilościach nie wymaga się sztuk przesyłki Typu C (wystarczające są sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M)), to podano dla nich poniżej stosowne wymagania, ponieważ takie sztuki przesyłki mogą być przewożone również transportem drogowym.
Sztuki przesyłki Typu C nie powinny zawierać:
(a)  aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)  materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwie zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.7    Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi
Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi nie mogą zawierać:
(a)  masy materiałów rozszczepialnych, innej niż uznana dla wzoru sztuki przesyłki;
(b)  izotopów promieniotwórczych lub materiałów rozszczepialnych, innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c)   materiałów w innej postaci fizycznej lub chemicznej lub o innym rozmieszczeniu przestrzennym, niż uznano dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia, jeżeli ma to zastosowanie.
2.2.7.7.1.8    Sztuki przesyłki zawierające sześciofluorek uranu
Masa sześciofluorku uranu w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości, która mogłaby spowodować zmniejszenie wolnej przestrzeni w jej wnętrzu poniżej 5%, przy maksymalnej temperaturze sztuki przesyłki określonej dla układów w obiekcie, w którym ta sztuka przesyłki ma być wykorzystywana. Sześciofluorek uranu powinien mieć postać ciała stałego, a ciśnienie wewnątrz sztuki przesyłki w chwili nadawania jej do przewozu powinno być niższe od ciśnienia atmosferycznego.
2.2.7.7.2      Poziomy aktywności
2.2.7.7.2.1    W tabeli 2.2.7.7.2.1 podano następujące podstawowe wartości dla poszczególnych izotopów promieniotwórczych:
(a)  A1 i A2 w TBq;
(b)  stężenie promieniotwórcze w Bq/g dla materiału nie podlegającego przepisom; oraz
(c)  aktywności graniczne w Bq dla przesyłki nie podlegającej przepisom.

Tabela 2.2.7.7.2.1
 
Izotop promieniotwórczy (liczba atomowa)
A1
 
 
 
 
 
 
(TBq)
A2
 
 
 
 
 
 
(TBq)
Stężenie promieniotwórcze dla materiałów nie podlegających przepisom
 
(Bq/g)
Graniczna aktywność dla przesyłki nie podlegającej przepisom
 
 
(Bq)
Aktyn (89)    
Ac-225 (a)8 x 10-16 x 10-31 x 1011 x 104
Ac-227 (a)9 x 10-19 x 10-51 x 10-11 x 103
Ac-2286 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Ameryk (95)    
Am-2411 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Am-242m (a)1 x 1011 x 10-31 x 100 (b)1 x 104 (b)
Am-243 (a)5 x 1001 x 10-31 x 100 (b)1 x 103 (b)
Antymon (51)    
Sb-1224 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 104
Sb-1246 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Sb-1252 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Sb-1264 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Argon (18)    
Ar-374 x 1014 x 1011 x 1061 x 108
Ar-394 x 1012 x 1011 x 1071 x 104
Ar-413 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 109
Arsen (33)    
As-723 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
As-734 x 1014 x 1011 x 1031 x 107
As-741 x 1009 x 10-11 x 1011 x 106
As-763 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
As-772 x 1017 x 10-11 x 1031 x 106
Astat (85)    
At-211 (a)2 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Azot (7)    
N-139 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 109
Bar (56)    
Ba-131 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ba-1333 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Ba-133m2 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Ba-140 (a)5 x 10-13 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Bekerel (97)    
Bk-2478 x 1008 x 10-41 x 1001 x 104
Bk-249 (a)4 x 1013 x 10-11 x 1031 x 106
Beryl (4)    
Be-104 x 1016 x 10-11 x 1041 x 106
Be-72 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Bizmut (83)    
Bi-2057 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Bi-2063 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Bi-2077 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Bi-2101 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Bi-210m (a)6 x 10-12 x 10-21 x 1011 x 105
Bi-212 (a)7 x 10-16 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Brom (35)    
Br-764 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Br-773 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Br-824 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Cer (58)    
Ce-1397 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ce-1412 x 1016 x 10-11 x 1021 x 107
Ce-1439 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 106
Ce-144 (a)2 x 10-12 x 10-11 x 102 (b)1 x 105 (b)
Cez (55)    
Cs-1294 x 1004 x 1001 x 1021 x 105
Cs-1313 x 1013 x 1011 x 1031 x 106
Cs-1321 x 1001 x 1001 x 1011 x 105
Cs-1347 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 104
Cs-134m4 x 1016 x 10-11 x 1031 x 105
Cs-1354 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Cs-1365 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Cs-137 (a)2 x 1006 x 10-11 x 101 (b)1 x 104 (b)
Chlor (17)    
Cl-361 x 1016 x 10-11 x 1041 x 106
Cl-382 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Chrom (24)    
Cr-513 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Cyna (50)    
Sn-113 (a)4 x 1002 x 1001 x 1031 x 107
Sn-117m7 x 1004 x 10-11 x 1021 x 106
Sn-119m4 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Sn-121m (a)4 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Sn-1238 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Sn-1254 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Sn-126 (a)6 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Cynk (30)    
Zn-652 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Zn-693 x 1006 x 10-11 x 1041 x 106
Zn-69m (a)3 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Cyrkon (40)    
Zr-883 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Zr-93bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 103 (b)1 x 107 (b)
Zr-95 (a)2 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Zr-97 (a)4 x 10-14 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Dysproz (66)    
Dy-1592 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Dy-1659 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Dy-166 (a)9 x 10-13 x 10-11 x 1031 x 106
Erb (68)    
Er-1694 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Er-1718 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 106
Europ (63)    
Eu-1472 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Eu-1485 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-1492 x 1012 x 1011 x 1021 x 107
Eu-150 (długożyciowy)7 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-150 (krótkożyciowy)2 x 1007 x 10-11 x 1031 x 106
Eu-1521 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Eu-152m8 x 10-18 x 10-11 x 1021 x 106
Eu-1549 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Eu-1552 x 1013 x 1001 x 1021 x 107
Eu-1567 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Fluor (9)    
F-181 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Fosfor (15)    
P-325 x 10-15 x 10-11 x 1031 x 105
P-334 x 1011 x 1001 x 1051 x 108
Gadolin (64)    
Gd-146(a)5 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Gd-1482 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Gd-1531 x 1019 x 1001 x 1021 x 107
Gd-1593 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Gal (31)    
Ga-677 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Ga-685 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Ga-724 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
German (32)    
Ge-68 (a)5 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Ge-714 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Ge-773 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Glin (13)    
Al-261 x 10-11 x 10-11 x 1011 x 105
Hafn (72)    
Hf-172(a)6 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Hf-1753 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Hf-1812 x 1005 x 10-11 x 1011 x 106
Hf-182bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1021 x 106
Holm(67)    
Ho-1664 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 105
Ho-166m6 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Ind (49)    
In-1113 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
In-113m4 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
In-114m (a)1 x 1015 x 10-11 x 1021 x 106
In-115m7 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Iryd (77)    
Ir-189 (a)1 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Ir-1907 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Ir-1921 x 100(c)6 x 10-11 x 1011 x 104
Ir-1943 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Iterb (70)    
Yb-1694 x 1001 x 1001 x 1021 x 107
Yb-1753 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Itr (39)    
Y-87 (a)1 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Y-884 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Y-903 x 10-13 x 10-11 x 1031 x 105
Y-916 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Y-91m2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Y-922 x 10-12 x 10-11 x 1021 x 105
Y-933 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Jod (53)    
I-1236 x 1003 x 1001 x 1021 x 107
I-1241 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
I-1252 x 1013 x 1001 x 1031 x 106
I-1262 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
I-129bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1021 x 105
I-1313 x 1007 x 10-11 x 1021 x 106
I-1324 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
I-1337 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
I-1343 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
I-135 (a)6 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Kadm (48)    
Cd-1093 x 1012 x 1001 x 1041 x 106
Cd-113m4 x 1015 x 10-11 x 1031 x 106
Cd-115 (a)3 x 1004 x 10-11 x 1021 x 106
Cd-115m5 x 10-15 x 10-11 x 1031 x 106
Kaliforn (98)    
Cf-2484 x 1016 x 10-31 x 1011 x 104
Cf-2493 x 1008 x 10-41 x 1001 x 103
Cf-2502 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Cf-2517 x 1007 x 10-41 x 1001 x 103
Cf-2525 x 10-23 x 1031 x 1011 x 104
Cf-253 (a)4 x 1014 x 1021 x 1021 x 105
Cf-2541 x 10-31 x 10-31 x 1001 x 103
Kiur (96)    
Cm-2404 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
Cm-2412 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Cm-2424 x 1011 x 10-21 x 1021 x 105
Cm-2439 x 1001 x 10-31 x 1001 x 104
Cm-2442 x 1012 x 10-31 x 1011 x 104
Cm-2459 x 1009 x 10-41 x 1001 x 103
Cm-2469 x 1009 x 10-41 x 1001 x 103
Cm-247 (a)3 x 1001 x 10-31 x 1001 x 104
Cm-2482 x 10-23 x 10-41 x 1001 x 103
Kobalt (27)    
Co-555 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Co-563 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Co-571 x 1011 x 1011 x 1021 x 106
Co-581 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Co-58m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Co-604 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Krypton (36)    
Kr-794 x 1001 x 1001 x 1031 x 105
Kr-814 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Kr-851 x 1011 x 1011 x 1051 x 104
Kr-85m8 x 1003 x 1001 x 1031 x 1010
Kr-872 x 10-12 x 10-11 x 1021 x 109
Krzem (14)    
Si-316 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Si-324 x 1015 x 10-11 x 1031 x 106
Ksenon (54)    
Xe-122 (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 109
Xe-1232 x 1007 x 10-11 x 1021 x 109
Xe-1274 x 1002 x 1001 x 1031 x 105
Xe-131m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 104
Xe-1332 x 1011 x 1011 x 1031 x 104
Xe-1353 x 1002 x 1001 x 1031 x 1010
Lantan (57)    
La-1373 x 1016 x 1001 x 1031 x 107
La-1404 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Lutet (71)    
Lu-1726 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Lu-1738 x 1008 x 1001 x 1021 x 107
Lu-1749 x 1009 x 1001 x 1021 x 107
Lu-174m2 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Lu-1773 x 1017 x 10-11 x 1031 x 107
Magnez (12)    
Mg-28 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Mangan (25)    
Mn-523 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Mn-53bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 109
Mn-541 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Mn-563 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Miedź (29)    
Cu-646 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Cu-671 x 1017 x 10-11 x 1021 x 106
Molibden (42)    
Mo-934 x 1012 x 1011 x 1031 x 108
Mo-99 (a)1 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Neodym (60)    
Nd-1476 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Nd-1496 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 106
Neptun (93)    
Np-2354 x 1014 x 1011 x 1031 x 107
Np-236 (długożyciowy9 x 1002 x 10-21 x 1021 x 105
Np-236 (krótkożyciowy)2 x 1012 x 1001 x 1031 x 107
Np-2372 x 1012 x 10-31 x 100 (b)1 x 103 (b)
Np-2397 x 1004 x 10-11 x 1021 x 107
Nikiel (28)    
Ni-59bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 108
Ni-634 x 1013 x 1011 x 1051 x 108
Ni-654 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Niob (41)    
Nb-93m4 x 1013 x 1011 x 1041 x 107
Nb-947 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Nb-951 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Nb-979 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Ołów (82)    
Pb-2011 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Pb-2024 x 1012 x 1011 x 1031 x 106
Pb-2034 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pb-205bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Pb-210 (a)1 x 1005 x 10-21 x 101 (b)1 x 104 b)
Pb-212 (a)7 x 10-12 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
Osm (76)    
Os-1851 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Os-1911 x 1012 x 1001 x 1021 x 107
Os-191m4 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Os-1932 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Os-194 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Pallad (46)    
Pd-103 (a)4 x 1014 x 1011 x 1031 x 108
Pd-107bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1051 x 108
Pd-1092 x 1005 x 10-11 x 1031 x 106
Platyna (78)    
Pt-188(a)1 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Pt-1914 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pt-1934 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Pt-193m4 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Pt-195m1 x 1015 x 10-11 x 1021 x 106
Pt-1972 x 1016 x 10-11 x 1031 x 106
Pt-197m1 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Pluton (94)    
Pu-2363 x 1013 x 10-31 x 1011 x 104
Pu-2372 x 1012 x 1011 x 1031 x 107
Pu-2381 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-2391 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-2401 x 1011 x 10-31 x 1001 x 103
Pu-241 (a)4 x 1016 x 10-21 x 1021 x 105
Pu-2421 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Pu-244 (a)4 x 10-11 x 10-31 x 1001 x 104
Polon (84)    
Po-2104 x 1012 x 10-21 x 1011 x 104
Potas (19)    
K-409 x 10-19 x 10-11 x 1021 x 106
K-422 x 10-12 x 10-11 x 1021 x 106
K-437 x 10-16 x 10-11 x 1011 x 106
Prazeodym (59)    
Pr-1424 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Pr-1433 x 1006 x 10-11 x 1041 x 106
Promet (61)    
Pm-1433 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Pm-1447 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Pm-1453 x 1011 x 1011 x 1031 x 107
Pm-1474 x 1012 x 1001 x 1041 x 107
Pm-148m (a)8 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Pm-1492 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Pm-1512 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Protaktyn (91)    
Pa-230 (a)2 x 1007 x 10-21 x 1011 x 106
Pa-2314 x 1004 x 10-41 x 1001 x 103
Pa-2335 x 1007 x 10-11 x 1021 x 107
Rad (88)    
Ra-223 (a)4 x 10-17 x 10-31 x 102 (b)1 x 105 (b)
Ra-224 (a)4 x 10-12 x 10-21 x 101 (b)1 x 105 (b)
Ra-225 (a)2 x 10-14 x 10-31 x 1021 x 105
Ra-226 (a)2 x 10-13 x 10-31 x 101 (b)1 x 104 (b)
Ra-228 (a)6 x 10-12 x 10-21 x 101 (b)1 x 105 (b)
Radon (86)    
Rn-222 (a)3 x 10-14 x 10-31 x 101 (b)1 x 108 (b)
Ren (75)    
Re (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1061 x 109
Re-1841 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Re-184m3 x 1001 x 1001 x 1021 x 106
Re-1862 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Re-187bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1061 x 109
Re-1884 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 105
Re-189 (a)3 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Rod (45)    
Rh-1014 x 1003 x 1001 x 1021 x 107
Rh-1025 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Rh-102m2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Rh-103m4 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Rh-1051 x 1018 x 10-11 x 1021 x 107
Rh-992 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Rtęć (80)    
Hg-194 (a)1 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Hg-195m (a)3 x 1007 x 10-11 x 1021 x 106
Hg-1972 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Hg-197m1 x 1014 x 10-11 x 1021 x 106
Hg-2035 x 1001 x 1001 x 1021 x 105
Rubid (37)    
Rb (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Rb-812 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Rb-83 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Rb-841 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Rb-865 x 10-15 x 10-11 x 1021 x 105
Rb-87bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1041 x 107
Ruten (44)    
Ru-103 (a)2 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ru-1051 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Ru-106(a)2 x 10-12 x 10-11 x 102 (b)1 x 105 (b)
Ru-975 x 1005 x 1001 x 1021 x 107
Samar (62)    
Sm-1451 x 1011 x 1011 x 1021 x 107
Sm-147bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x 104
Sm-1514 x 1011 x 1011 x 1041 x 108
Sm-1539 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Selen (34)    
Se-753 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Se-794 x 1012 x 1001 x 1041 x 107
Siarka (16)    
S-354 x 1013 x 1001 x 1051 x 108
Skand (21)    
Sc-445 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 105
Sc-465 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Sc-471 x 1017 x 10-11 x 1021 x 106
Sc-483 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Sód (11)    
Na-225 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Na-242 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Srebro (47)    
Ag-1052 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Ag-108m (a)7 x 10-17 x 10-11 x 101 (b)1 x 106 (b)
Ag-110m (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Ag-1112 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Stront (38)    
Sr-82 (a)2 x 10-12 x 10-11 x 1011 x 105
Sr-852 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Sr-85m5 x 1005 x 1001 x 1021 x 107
Sr-87m3 x 1003 x 1001 x 1021 x 106
Sr-896 x 10-16 x 10-11 x 1031 x 106
Sr-90 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 102 (b)1 x 104 (b)
Sr-91 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 105
Sr-92 (a)1 x 1003 x 10-11 x 1011 x 106
Tall (81)    
Tl-2009 x 10-19 x 10-11 x 1011 x 106
Tl-2011 x 1014 x 1001 x 1021 x 106
Tl-2022 x 1002 x 1001 x 1021 x 106
Tl-2041 x 1017 x 10-11 x 1041 x 104
Tantal (73)    
Ta-178 (długożyciowy)1 x 1008 x 10-11 x 1011 x 106
Ta-1793 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
Ta-1829 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 104
Technet (43)    
Tc-95m (a)2 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Tc-964 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 106
Tc-96m (a)4 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 107
Tc-97bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1031 x 108
Tc-97m4 x 1011 x 1001 x 1031 x 107
Tc-988 x 10-17 x 10-11 x 1011 x 106
Tc-994 x 1019 x 10-11 x 1041 x 107
Tc-99m1 x 1014 x 1001 x 1021 x 107
Tellur (52)    
Te-1212 x 1002 x 1001 x 1011 x 106
Te-121m5 x 1003 x 1001 x 1021 x 105
Te-123m8 x 1001 x 1001 x 1021 x 107
Te-125m2 x 1019 x 10-11 x 1031 x 107
Te-1272 x 1017 x 10-11 x 1031 x 106
Te-127m (a)2 x 1015 x 10-11 x 1031 x 107
Te-1297 x 10-16 x 10-11 x 1021 x 106
Te-129m (a)8 x 10-14 x 10-11 x 1031 x 106
Te-131m (a)7 x 10-15 x 10-11 x 1011 x 106
Te-132 (a)5 x 10-14 x 10-11 x 1021 x 107
Terb (65)    
Tb-1574 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Tb-1581 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Tb-1601 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
Tor (90)    
Th (naturalny)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 100 (b)1 x 103 (b)
Th-2271 x 1015 x 10-31 x 1011 x 104
Th-228 (a)5 x 10-11 x 10-31 x 100 (b)1 x 104 (b)
Th-2295 x 1005 x 10-41 x 100 (b)1 x 103 (b)
Th-2301 x 1011 x 10-31 x 1001 x 104
Th-2314 x 1012 x 10-21 x 1031 x 107
Th-232bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x 104
Th-234 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 103(b)1 x 105 (b)
Tryt (1)    
T(H-3)4 x 1014 x 1011 x 1061 x 109
Tul (69)    
Tm-1677 x 1008 x 10-11 x 1021 x 106
Tm-1703 x 1006 x 10-11 x 1031 x 106
Tm-1714 x 1014 x 1011 x 1041 x 108
Tytan (22)    
Ti-44 (a)5 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
Uran (92)    
U (naturalny)bez ograniczeniabez oganiczenia1 x 100 (b)1 x 103 (b)
U (wzbogacony do 20% lub mniej) (g)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1001 x 103
U (zubożony)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1001 x 103
U-230 (powolne wchłanianie do płuc) (a),(f)3 x 1013 x 10-31 x 1011 x 104
U-230 (szybkie wchłanianie do płuc) (a),(d)4 x 1011 x 10-11 x 101 (b)1 x 105 (b)
U-230 (średnie wchłanianie do płuc) (a),(e)4 x 1014 x 10-31 x 1011 x 104
U-232 (powolne wchłanianie do płuc) (f)1 x 1011 x 10-31 x 1011 x 104
U-232 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1011 x 10-21 x 100 (b)1 x 103 (b)
U-232 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1017 x 10-31 x 1011 x 104
U-233 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x 105
U-233 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1019 x 10-21 x 1011 x 104
U-233 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-234 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x 105
U-234 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)4 x 1019 x 10-21 x 1011 x 104
U-234 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-235 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (a),(d),(e),(f)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 101 (b)1 x 104 (b)
U-236 (powolne wchłanianie do płuc) (f)4 x 1016 x 10-31 x 1011 x 104
U-236 (szybkie wchłanianie do płuc) (d)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1011 x 104
U-236 (średnie wchłanianie do płuc) (e)4 x 1012 x 10-21 x 1021 x 105
U-238 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (d),(e),(f)bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 101 (b)1 x 104 (b)
Wanad (23)    
V-484 x 10-14 x 10-11 x 1011 x 105
V-494 x 1014 x 1011 x 1041 x 107
Wapń (20)    
Ca-41bez ograniczeniabez ograniczenia1 x 1051 x 107
Ca-454 x 1011 x 1001 x 1041 x 107
Ca-47 (a)3 x 1003 x 10-11 x 1011 x 106
Węgiel (6)    
C-111 x 1006 x 10-11 x 1011 x 106
C-144 x 1013 x 1001 x 1041 x 107
Wolfram (74)    
W-178 (a)9 x 1005 x 1001 x 1011 x 106
W-1813 x 1013 x 1011 x 1031 x 107
W-1854 x 1018 x 10-11 x 1041 x 107
W-1872 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
W-188 (a)4 x 10-13 x 10-11 x 1021 x 105
Złoto (79)    
Au-1937 x 1002 x 1001 x 1021 x 107
Au-1941 x 1001 x 1001 x 1011 x 106
Au-1951 x 1016 x 1001 x 1021 x 107
Au-1981 x 1006 x 10-11 x 1021 x 106
Au-1991 x 1016 x 10-11 x 1021 x 106
Żelazo (26)    
Fe-52 (a)3 x 10-13 x 10-11 x 1011 x 106
Fe-554 x 1014 x 1011 x 1041 x 106
Fe-599 x 10-19 x 10-11 x 1011 x 106
Fe-60 (a)4 x 1012 x 10-11 x 1021 x 105
 
(a)  Wartości A1 i A2 uwzględniają udział izotopów pochodnych o okresie półrozpadu mniejszym niż 10 dni.
(b)  Izotopy macierzyste i ich pochodne znajdujące się w stanie równowagi wiekowej, wymienione są poniżej:
Sr-90         Y-90
Zr-93         Nb-93m
Zr-97         Nb-97
Ru-106        Rh-106
Cs-137        Ba-137m
Ce-134        La-134
Ce-144        Pr-144
Ba-140        La-140
Bi-212        Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Pb-210        Bi-210, Po-210
Pb-212        Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Rn-220        Po-216
Rn-222        Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214
Ra-223        Rn-219, Po-215, Pb-211, Bi-211, Tl-207
Ra-224        Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Ra-226        Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
Ra-228        Ac-228
Th-226        Ra-222, Rn-218, Po-214
Th-228        Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb212, Bi-212, T1208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-229        Ra-225, Ac-225, Fr-221, At-217, Bi-213, Po-213, Pb-209
Th-nat.       Ra-228, Ac-228, Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Th-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-234        Pa-234m
U-230         Th-226, Ra-222, Rn-218, Po-214
U-232         Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
U-235         Th-231
U-238         Th-234, Pa-234m
U-nat.        Th-234, Pa-234m, U-234, Th-230, Ra-226, Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
U-240         Np-240m
Np-237        Pa-233
Am-242m       Am-242
Am-243        Np-239
(c)  Ilość może być określona na podstawie pomiaru szybkości rozpadu lub pomiaru poziomu promieniowania, w określonej odległości od źródła.
(d)  Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UF6, UO2F2 i UO2(NO3)2, zarówno w normalnych jak i awaryjnych warunkach transportu.
(e)  Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UO3, UF4, UCl4 i związków sześciowartościowych, zarówno w normalnych, jak i awaryjnych warunkach transportu.
(f)  Wartości te stosuje się do wszystkich związków uranu, innych niż wymienione powyżej pod (d) i (e).
(g)  Wartości te stosuje się tylko do nienapromieniowanego uranu.
2.2.7.7.2.2    Dla pojedynczych izotopów promieniotwórczych, które nie są wymienione w tabeli 2.2.7.7.2.1, określenie podstawowych wartości dla izotopu, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, a przy przewozie międzynarodowym -zatwierdzenia wielostronnego. Jeżeli znana jest postać chemiczna każdego izotopu promieniotwórczego, to dopuszcza się stosowanie wartości A2, przy uwzględnieniu klasy rozpuszczalności izotopu zalecanej przez Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej, pod warunkiem, że bierze się pod uwagę postać chemiczną izotopu w normalnych warunkach transportu, jak również w warunkach awaryjnych. Alternatywnie, bez uzyskiwania zatwierdzenia właściwej władzy, mogą być wykorzystywane podstawowe wartości dla izotopów promieniotwórczych, podane w tabeli 2.2.7.7.2.2

Tabela 2.2.7.7.2.2

PODSTAWOWE WARTOŚCI DLA NIEZNANYCH IZOTOPÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH LUB MIESZANIN
 
Zawartość promieniotwórcza
A1
 
 
 
 
 
(TBq)
A2
 
 
 
 
 
(TBq)
Stężenie promieniotwórcze dla materiałów nie podlegających przepisom
(Bq/g)
Graniczna aktywność dla przesyłki nie podlegającej przepisom
 
(Bq)
Stwierdzona jedynie obecność izotopów emitujących promieniowanie beta lub gamma0,10,021 x 1011 x 104
Stwierdzona jedynie obecność izotopów promieniotwórczych emitujących promieniowanie alfa0,29 x 10-51 x 10-11 x 103
Brak odpowiednich danych0,0019 x 10-51 x 10-11 x 103
 
2.2.7.7.2.3    Przy obliczaniu A1 i A2 dla izotopu promieniotwórczego nie wymienionego w tabeli 2.2.7.7.2.1, pojedynczy szereg rozpadu promieniotwórczego, w którym izotopy promieniotwórcze znajdują się w naturalnych proporcjach, i w którym żaden z pochodnych izotopów promieniotwórczych nie ma okresu półrozpadu dłuższego niż 10 dni lub dłuższego od okresu półrozpadu promieniotwórczego izotopu macierzystego, powinien być rozpatrywany tak, jak pojedynczy izotop promieniotwórczy. Aktywność przyjmowana do obliczeń i stosowane wartości A1 lub A2 powinny odpowiadać wartościom macierzystego izotopu promieniotwórczego. W przypadku szeregów rozpadu promieniotwórczego, w których jakikolwiek izotop promieniotwórczy ma okres półrozpadu dłuższy niż 10 dni lub dłuższy od okresu półrozpadu macierzystego izotopu promieniotwórczego, macierzysty izotop promieniotwórczy oraz pochodne izotopy promieniotwórcze powinny być rozpatrywane jako mieszanina różnych izotopów.
2.2.7.7.2.4    W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, podstawowe wartości dla izotopu promieniotwórczego, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, mogą być wyznaczone następująco:

                      1
               Xm = --------
                        fi
                     S ---
                     i  Xi

gdzie:
f(i)  jest częścią aktywności lub stężenia promieniotwórczego i-tego izotopu w mieszaninie;
X(i)  jest odpowiednią wartością A1 lub A2, lub stężeniem promieniotwórczym dla materiałów nie podlegającym przepisom lub graniczną aktywnością dla przesyłki nie podlegającej przepisom, dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
Xm    jest wyznaczoną wartością A1 lub A2 lub stężeniem promieniotwórczym dla materiału nie podlegającemu przepisom albo, w przypadku mieszaniny, graniczną aktywnością dla przesyłki nie podlegającej przepisom.

2.2.7.7.2.5    Jeżeli znany jest każdy izotop promieniotwórczy, ale nie są znane aktywności niektórych z nich, to izotopy te można grupować, a we wzorach podanych pod 2.2.7.7.2.4 i 2.2.7.7.1.4.2, stosować najmniejszej wartości podstawowe dla izotopu promieniotwórczego w każdej grupie. Grupy te można tworzyć biorąc pod uwagę całkowitą aktywność promieniowania alfa i całkowitą aktywność promieniowania beta/gamma, jeżeli aktywności te są znane, stosując najmniejsze wartości podstawowe, odpowiednio dla emiterów promieniowania alfa lub dla emiterów promieniowania beta/gamma.
2.2.7.7.2.6    W przypadku pojedynczych izotopów promieniotwórczych lub mieszaniny izotopów, dla których nie ma odpowiednich danych, powinny być stosowane wartości podane w tabeli 2.2.7.7.2.2.
2.2.7.8        Graniczne wartości wskaźnika transportowego (TI), wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) oraz poziomu promieniowania dla sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych
2.2.7.8.1      Z wyjątkiem przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego, wskaźnik transportowy każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 10, a wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 50.
2.2.7.8.2      Z wyjątkiem sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych przewożonych transportem drogowym na warunkach używania wyłącznego, zgodne z warunkami określonymi pod 7.5.11, CV33(3.5) (a), największy poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 2 mSv/h.
2.2.7.8.3      Największy poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki, przewożonej na warunkach używania wyłącznego, nie powinien przekraczać 10 mSv/h.
2.2.7.8.4      Sztuki przesyłki i opakowania zbiorcze powinny być zaliczone do jednej z kategorii: I-BIAŁEJ, II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ, zgodnie z warunkami określonymi w tabeli 2.2.7.8.4 i z następującymi wymaganiami:
(a)  dla określenia kategorii sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, powinien być uwzględniony zarówno wskaźnik transportowy jak i poziom promieniowania na powierzchni. Jeżeli wskaźnik transportowy odpowiada warunkom jednej kategorii, a poziom promieniowania na powierzchni odpowiada warunkom innej kategorii, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinny być zakwalifikowane do wyższej kategorii. W tym przypadku kategorię I-BIAŁĄ uważa się za najniższą;
(b)  wskaźnik transportowy powinien być określony zgodnie z procedurą podaną pod 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2;
(c)  jeżeli poziom promieniowania na powierzchni jest większy niż 2 mSv/h, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinno być przewożone na warunkach używania wyłącznego, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 7.5.11, CV33(3.5) (a);
(d)  sztuka przesyłki przewożona w warunkach specjalnych powinna być zaliczona do kategorii III-ŻÓŁTEJ;
(e)  opakowanie zbiorcze, zawierające przesyłki przewożone w specjalnych warunkach, powinno być zaliczone do kategorii III-ŻÓŁTEJ.

Tabela 2.2.7.8.4

KATEGORIE SZTUK PRZESYŁKI I OPAKOWAŃ ZBIORCZYCH
 
Warunki
Wskaźnik transportowyMaksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchniKategoria
0 anie większy od 0,005 mSv/hI-BIAŁA
większy od 0 lecz nie większy od 1awiększy od 0,005 mSv/h lecz nie większy od 0,5 mSv/hII-ŻÓŁTA
większy od 1 lecz nie większy od 10większy od 0,5 mSv/h lecz nie większy od 2 mSv/hIII-ŻÓŁTA
większy od 10większy od 2 mSv/h lecz nie większy od 10 mSv/hIII-ŻÓŁTA b
 
a    Jeżeli zmierzony wskaźnik transportowy (TI) nie jest większy od 0,05, to jego wartość może być wyrażona jako 0, zgodnie z 2.2.7.6.1.1(c).
b    Mają być przewożone na warunkach używania wyłącznego.

2.2.7.9        Wymagania i kontrola przy przewozie wyłączonych sztuk przesyłki
2.2.7.9.1      Wyłączone sztuki przesyłki, które mogą zawierać materiały promieniotwórcze w ilościach ograniczonych, przyrządy, przedmioty przemysłowe określone pod 2.2.7.7.1.2 oraz próżne opakowania określone pod 2.2.7.9.6, mogą być przewożone pod warunkiem spełnienia:
(a)  odpowiednich wymagań określonych pod 2.2.7.9.2, 3.3.1 (przepisy szczególne 172 lub 290), 4.1.9.1.2, 5.2.1.2, 5.2.1.7.1, 5.2.1.7.2, 5.2.1.7.3, 5.4.1.2.5.1 (a), 7.5.11 - CV33(5.2) oraz, jeżeli mają zastosowanie, wymagań określonych pod 2.2.7.9.3 do 2.2.7.9.6;
(b)  wymagań dla wyłączonych sztuk przesyłki, określonych pod 6.4.4;
(c)  w przypadku, gdy wyłączona sztuka przesyłki zawiera materiały rozszczepialne, to powinno mieć zastosowanie jedno z wyłączeń dla materiałów rozszczepialnych, podanych pod 6.4.11.2 i powinno być spełnione wymaganie podane pod 6.4.7.2.
2.2.7.9.2      Poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni wyłączonej sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 5 mSv/h.
2.2.7.9.3      Materiały promieniotwórcze, które znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, których aktywność w wyrobie i sztuce przesyłki nie przekracza wartości określonych odpowiednio w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  poziom promieniowania w odległości 10 cm od każdego punktu zewnętrznej powierzchni nieopakowanego przyrządu lub przedmiotu, jest nie większy niż 0,1 mSv/h; oraz
(b)  każdy przyrząd lub przedmiot (z wyjątkiem radioluminescencyjnych zegarów lub urządzeń) jest zaopatrzony w napis "PROMIENIOTWÓRCZY"; oraz
(c)  materiał aktywny jest całkowicie zamknięty w nieaktywnych częściach urządzenia (urządzenie, którego jedyną funkcją jest utrzymanie materiału promieniotwórczego, nie może być uważane za przyrząd lub przedmiot przemysłowy).
2.2.7.9.4      Materiały promieniotwórcze w innej formie niż określono pod 2.2.7.9.3, których aktywność nie przekracza wartości podanej w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  sztuka przesyłki zachowuje zawartość promieniotwórczą w normalnych warunkach przewozu; oraz
(b)  sztuka przesyłki ma na wewnętrznej powierzchni napis "PROMIENIOTWÓRCZY", naniesiony w taki sposób, aby ostrzegał o obecności materiału promieniotwórczego po jej otwarciu.
2.2.7.9.5      Przedmiot, w którym jedynym materiałem promieniotwórczym jest nienapromieniowany uran naturalny, nienapromieniony uran zubożony lub nienapromieniowany tor naturalny, może być przewożony jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru jest umieszczona w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.9.6      Próżne opakowanie, które uprzednio zawierało materiały promieniotwórcze może być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a)  jest ono utrzymane w dobrym stanie i jest pewnie zamknięte;
(b)  zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru, będącego elementem konstrukcyjnym opakowania, pokryta jest nieaktywną powłoką, wykonaną z metalu lub innego trwałego materiału;
(c)  poziom skażeń niezwiązanych wewnątrz opakowania, nie przekracza stukrotnej wartości poziomu określonego pod 4.1.9.1.2; oraz
(d)  nie są widoczne jakiekolwiek nalepki, które były umieszczone zgodnie z 5.2.2.1.11.1.
2.2.7.9.7      Następujące przepisy nie mają zastosowania do wyłączonych sztuk przesyłki oraz czynności kontrolnych związanych z ich przewozem:
2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2, 4.1.9.1.3, 4.1.9.1.4, 5.1.3.2, 5.1.5.1.1, 5.1.5.1.2, 5.2.2.1.11.1, 5.4.1.2.5.1 z wyjątkiem (a), 5.4.1.2.5.2, 5.4.1.3, 6.4.6.1 oraz 7.5.11 CV 33, z wyjątkiem (5.2).
2.2.7.10       (Zarezerwowany)
2.2.8          Klasa 8 Materiały żrące
2.2.8.1        Kryteria
2.2.8.1.1      Tytuł klasy 8 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej, jeżeli wejdą z nią w kontakt, oraz materiały, które w razie wycieku mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu, a także mogą powodować inne zagrożenia. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą żrącą ciecz tylko w obecności wody, lub które wydzielają żrące pary lub mgły w warunkach naturalnej wilgoci powietrza.
2.2.8.1.2      Materiały i przedmioty klasy 8 dzielą się następująco:
C1 - C10     Materiały żrące bez zagrożenia dodatkowego;
C1 - C4      Materiały kwaśne;
C1    Materiały nieorganiczne, ciekłe;
C2    Materiały nieorganiczne, stałe;
C3    Materiały organiczne, ciekłe;
C4    Materiały organiczne, stałe;
C5 - C8      Materiały zasadowe;
C5    Materiały nieorganiczne, ciekłe;
C6    Materiały nieorganiczne, stałe;
C7    Materiały organiczne, ciekłe;
C8    Materiały organiczne, stałe;
C9 - C10     Inne materiały żrące;
C9    Materiały ciekłe;
C10   Materiały stałe;
C11          Przedmioty;
CF           Materiały żrące, zapalne;
CF1    Materiały ciekłe;
CF2    Materiały stałe;
CS           Materiały żrące, samozapalne;
CS1    Materiały ciekłe;
CS2    Materiały stałe;
CW           Materiały żrące, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne;
CW1    Materiały ciekłe;
CW2    Materiały stałe;
CO           Materiały żrące, utleniające;
CO1    Materiały ciekłe;
CO2    Materiały stałe;
CT           Materiały żrące, trujące;
CT1    Materiały ciekłe;
CT2    Materiały stałe;
CFT          Materiały żrące, zapalne, ciekłe, trujące;
COT          Materiały żrące, utleniające, trujące.

Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.8.1.3      Materiały klasy 8 powinny być zaliczane do trzech grup pakowania zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia:
I grupa pakowania:    materiały silnie żrące;
II grupa pakowania:   materiały żrące;
III grupa pakowania:  materiały słabo żrące.
2.2.8.1.4      Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 8, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaliczenie materiałów do grup pakowania I, II i III, zostało dokonane na podstawie doświadczeń z uwzględnieniem takich czynników dodatkowych jak narażenie inhalacyjne1 i reaktywność z wodą (łącznie z tworzeniem niebezpiecznych produktów rozkładu).
2.2.8.1.5      Materiały, łącznie z mieszaninami, nie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, mogą być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.8.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania na podstawie oceny czasu trwania kontaktu niezbędnego do spowodowania całkowitej martwicy skóry ludzkiej, zgodnie z kryteriami podanymi pod (a) do (c) poniżej.
Materiały ocenione jako nie powodujące całkowitej martwicy skóry człowieka, powinny być dodatkowo ocenione z punktu widzenia ich potencjalnej możliwości oddziaływania korodującego na niektóre powierzchnie metalowe. Przy zaliczaniu do grup pakowania należy uwzględnić doświadczenia uzyskane w sytuacjach awaryjnego narażenia ludzi. W przypadku braku takich doświadczeń, zaliczanie do grup powinno opierać się na wynikach doświadczeń przeprowadzonych zgodnie z Wytycznymi OECD 4042:
(a)  do I grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia 3 minuty lub krótszym, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 60 minut, licząc od zakończenia narażenia;
(b)  do II grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 3 minuty, ale nie dłuższym niż 60 minut, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
(c)  do III grupy pakowania powinny być zaliczone:
-   materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 60 minut, ale nie dłuższym niż 4 godziny, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
-   materiały, które są oceniane jako nie powodujące całkowitej martwicy skóry, ale które wykazują działanie korodujące na powierzchnie stalowe lub aluminiowe z szybkością większą niż 6,25 mm na rok w temperaturze badania 55°C. Do badań powinna być stosowana stal testowa typu P235 (ISO 9328 (II):1991) lub podobnego typu, albo aluminium testowe, nieplaterowane typu 7075-T6 lub AZ5GU-T6. Badanie akceptujące opisano w normie ASTM G31-72 (znowelizowanej w 1990r.).
2.2.8.1.6      Jeżeli materiały klasy 8 wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 przechodzą, w wyniku dodania domieszek, do innych kategorii zagrożeń, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na natężenie stwarzanego przez nie rzeczywistego zagrożenia (patrz również 2.1.3).

________
1    Materiał lub preparat spełniający kryteria klasy 8 mający toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania, ale toksyczność doustną lub dermalną tylko w zakresie II grupy pakowania lub niższej, powinien być zaklasyfikowany do klasy 8.
2    OECD Guidelines for Testing of Chemicals No 404 "Acute Dermal Irritation/Corrosion" (1992).

2.2.8.1.7      Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.8.1.5 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.8.1.8      Materiały, roztwory i mieszaniny, które:
-   nie spełniają kryteriów Dyrektyw 67/548/EEC3 lub 88/379/EEC4, i które nie są zaklasyfikowane jako żrące zgodnie z tymi Dyrektywami; oraz
-   nie wykazują działania żrącego na stal lub aluminium,
mogą być uważane za nie należące do klasy 8.
UWAGA: UN 1910 tlenek wapniowy i UN 2812 glinian sodowy wymienione w Modelowych Przepisach ONZ, nie podlegają przepisom ADR.
2.2.8.2        Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.8.2.1      Materiały klasy 8 chemicznie niestabilne, mogą być dopuszczone do przewozu tylko wówczas, gdy zostały podjęte odpowiednie środki zapobiegające ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia i cysterny nie zawierały materiałów mogących inicjować takie reakcje.
2.2.8.2.2      Następujące materiały nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   UN 1798 WODA KRÓLEWSKA;
-   mieszaniny kwasu siarkowego wyczerpane, chemicznie niestabilne;
-   mieszaniny nitrujące lub mieszaniny kwasu azotowego, nie zdenitrowane;
-   kwas nadchlorowy w roztworze wodnym o stężeniu powyżej 72% masowych czystego kwasu lub mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda.

________
3    Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. L 196 z 16.08.1967, str.1).
4    Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. L 187 z 16.07.1988, str.14).
2.2.8.3        Wykaz pozycji grupowych

a    Mieszaniny cieczy żrących i materiałów stałych nie podlegających przepisom ADR mogą być przewożone jako UN 3244 bez klasyfikowania według kryteriów klasy 8, pod warunkiem, że nie jest widoczna uwolniona ciecz zarówno podczas załadunku jak również zamykania opakowania, kontenera lub jednostki transportowej. Każde opakowanie powinno odpowiadać prototypowi, który przeszedł badanie szczelności na poziomie II grupy pakowania.
b    Materiały żrące, zapalne, ciekłe, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, inne niż UN 2734 i 2920, są materiałami klasy 3.
c    Materiały słabo żrące, zapalne, ciekłe, o temperaturze zapłonu pomiędzy 23°C a 61°C, są materiałami klasy 3.
d    Chlorosilany, które w zetknięciu z wodą lub wilgocią powietrza wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
e    Chloromrówczany o dominujących właściwościach trujących, są materiałami klasy 6.1.
f    Materiały żrące, które są silnie trujące przy wdychaniu, jak zdefiniowano pod 2.2.61.1.4 do 2.2.61.1.9, są materiałami klasy 6.1.
g    UN2505 FLUOREK AMONOWY, UN 1812 FLUOREK POTASOWY, UN 1690 FLUOREK SODOWY, UN 2674 FLUOROKRZEMIAN SODOWY i UN 2856 FLUOROKRZEMIANY, I.N.O. są materiałami klasy 6.1.
2.2.9          Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.2.9.1        Kryteria
2.2.9.1.1      Tytuł klasy 9 obejmuje materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały określone w pozostałych klasach.
2.2.9.1.2      Materiały i przedmioty klasy 9 dzielą się następująco:
M1           Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia
M2           Materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny
M3           Materiały wydzielające pary palne
M4           Akumulatory litowe
M5           Przedmioty ratownicze
M6-M8        Materiały zagrażające środowisku
M6     Materiał skażający środowisko wodne, ciekły
M7     Materiał skażający środowisko wodne, stały
M8     Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
M9-M10       Materiały o podwyższonej temperaturze
M9     Materiały ciekłe
M10    Materiały stałe
M11          Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nie odpowiadające definicjom innych klas
Definicje i klasyfikacja
2.2.9.1.3      Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 9 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów i przedmiotów nie wymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji w tej tabeli lub w podrozdziale 2.2.9.3 powinna być dokonywana zgodnie z 2.2.9.1.4 do 2.2.9.1.14 poniżej.
Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu
2.2.9.1.4      Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu, obejmują azbest i zawierające go mieszaniny.
Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny
2.2.9.1.5      Materiały, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny, obejmują polichlorowane dwufenyle (PCB), trójfenyle (PCT), polichlorowcowane dwufenyle i trójfenyle oraz zawierające je mieszaniny, a także urządzenia zawierające wymienione materiały lub ich mieszaniny, np.: transformatory, kondensatory.
UWAGA: Mieszaniny zawierające nie więcej niż 50 mg/kg PCB lub PCT nie podlegają przepisom ADR..
Materiały wydzielające pary palne
2.2.9.1.6      Materiały wydzielające pary palne obejmują polimery zawierające materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nie przekraczającej 55°C.
Akumulatory litowe
2.2.9.1.7      Akumulatory i ogniwa litowe mogą być zaklasyfikowane do klasy 9, jeżeli spełniają wymagania przepisu szczególnego 230 w dziale 3.3. Jeżeli spełniają wymagania przepisu szczególnego 188 w dziale 3.3, to nie podlegają przepisom ADR. Wymienione przedmioty powinny być klasyfikowane zgodnie z procedurami zawartymi w rozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów".
Przedmioty ratownicze
2.2.9.1.8      Przedmioty ratownicze obejmują urządzenia i części pojazdów silnikowych, które spełniają wymagania przepisów szczególnych 235 lub 236 podanych w dziale 3.3.
Materiały zagrażające środowisku
2.2.9.1.9      Materiały zagrażające środowisku obejmują materiały ciekłe i stałe skażające środowisko wodne oraz roztwory i mieszaniny takich materiałów (jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do innych klas lub do innych pozycji klasy 9 wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Grupa ta obejmuje również drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie.
Materiał skażający środowisko wodne
2.2.9.1.10     Zaklasyfikowanie materiału jako skażającego środowisko wodne do pozycji UN 3082 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O. lub UN 3077 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O. powinno być dokonane zgodnie z procedurą podaną pod 2.2.9.4.
Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
2.2.9.1.11     Drobnoustroje zmienione genetycznie są to takie drobnoustroje, w których materiał genetyczny został zmieniony rozmyślnie za pomocą metod technicznych lub sposobami nie występującymi naturalnie w przyrodzie. Za drobnoustroje zmienione genetycznie w rozumieniu klasy 9 uważa się te, które nie są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt, ale które mogą powodować zmiany u zwierząt, roślin, w materiałach mikrobiologicznych i w ekosystemach w sposób, który nie może być uznany za naturalny.
UWAGA 1: Drobnoustroje zmienione genetycznie, zakaźne są materiałami klasy 6.2, o numerach rozpoznawczych UN 2814 i UN 2900.
UWAGA 2: Drobnoustroje zmienione genetycznie, które dopuszczone są do uwalniania się w środowisku1 nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
UWAGA 3: Żywe zwierzęta kręgowe lub bezkręgowe nie powinny być używane w celu przewożenia drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do klasy 9, jeżeli materiały te mogą być przewożone w inny sposób.

________
1    Patrz w szczególności część C Dyrektywy 90/220/EEC (Official Journal of the European Communities, Nr. L 117, z dnia 8 maja 1990r., str. 18-20), gdzie zawarte są autoryzowane procedury dla Wspólnot Europejskich.

2.2.9.1.12     Organizmy zmienione genetycznie, które są znane lub podejrzewane, że są niebezpieczne dla środowiska, powinny być przewożone zgodnie z warunkami określonymi przez właściwą władzę kraju pochodzenia.
Materiały o podwyższonej temperaturze
2.2.9.1.13     Materiały o podwyższonej temperaturze obejmują materiały, które są przewożone lub nadawane do przewozu w stanie ciekłym w temperaturze 100°C lub wyższej, a w przypadku, gdy charakteryzują się temperaturą zapłonu - poniżej tej temperatury. Obejmują one również materiały stałe, które są przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze 240°C lub wyższej.
UWAGA: Materiały o podwyższonej temperaturze mogą być zaklasyfikowane do klasy 9 tylko wówczas, jeżeli nie spełniają kryteriów żadnej innej klasy.
Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nie odpowiadające definicjom pozoztałych klas.
2.2.9.1.14     Do klasy 9 zaklasyfikowane są różne materiały niebezpieczne nie spełniające kryteriów pozostałych klas:
Stałe związki amoniowe o temperaturze zapłonu poniżej 61°C
Podsiarczyn stwarzający małe zagrożenie
Materiał ciekły bardzo lotny
Materiał wydzielający szkodliwe dymy
Materiały zawierające substancje uczulające
Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy
UWAGA: UN 1845 dwutlenek węgla, stały (suchy lód), UN 2071 azotan amonowy, nawozowy, UN 2216 mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana, UN 2807 materiały namagnesowane, UN 3166 silniki ze spalaniem wewnętrznym, również gdy, są wyposażeniem maszyn i pojazdów, UN 3171 pojazdy akumulatorowe lub UN 3171 wyposażenie zasilane akumulatorem (mokrym), UN 3334 materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o. oraz UN 3335 materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o., wymienione w Modelowych Przepisach ONZ, nie podlegają ADR..
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.9.1.15     Materiały i przedmioty klasy 9 wymienione w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczane do grup pakowania zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia:
II grupa pakowania:   materiały stwarzające średnie zagrożenie
III grupa pakowania:  materiały stwarzające małe zagrożenie
2.2.9.2        Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały i przedmioty nie powinny być dopuszczone do przewozu:
-   akumulatory litowe, które nie spełniają odpowiednich warunków przepisów szczególnych 188, 230, 287 i 636 w dziale 3.3.
-   nie oczyszczone próżne zbiorniki urządzeń takich jak transformatory, kondensatory, które zawierały materiały zaliczone do numerów UN 2315, 3151 lub 3152.
2.2.9.3        Wykaz pozycji grupowych


2.2.9.4        Materiały zagrażające środowisku, które nie mogą być zaklasyfikowane do innej klasy ani do innej pozycji niż UN 3077 lub 3082 w klasie 9
UN 3082      MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O., skażający środowisko wodne, ciekły:
akrylan decylu,
akrylan izodecylu,
alkohol C12 - C15, poli (1-3) etoksylowany,
alkohol C13 - C15, poli (1-6) etoksylowany,
alkohol C6 - C17 (sec), poli (3-6) etoksylowany,
azotan izooktylu,
1-chlorooktan,
cyflutryna,
alfa-cypermetryna,
1,6-dwuchloroheksan,
dwuizopropylobenzeny,
fosforan izodecylodwufenylu,
fosforan krezylodwufenylu,
fosforan trójksylenylu,
fosforany trójarylowe,
fosforany trójkrezylu,
ftalan butylobenzylu,
ftalan dwu-n-butylu,
malation,
parafiny chlorowane (C10 - C13),
rezmetryna,
trójetylobenzen,
UN 3077      MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O., skażający środowisko wodne, stały:
bromek cynkowy,
chlorek rtęciowy (kalomel),
chloroheksydyna,
p-dwuchlorobenzen,
dwufenyl,
eter dwufenylowy,
fosforan trójbutylocyny,
parafiny chlorowane, (C10 - C13),
tlenek fenylobutylocyny

Dział 2.3

METODY BADAŃ
2.3.0          Przepisy ogólne
Jeżeli w dziale 2.2 lub w dziale niniejszym nie postanowiono inaczej, to dla potrzeb klasyfikacji materiałów niebezpiecznych należy stosować metody badań podane w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.3.1          Badanie na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących typu A
2.3.1.1        Materiały wybuchowe kruszące typu A (UN 0081) w przypadku, gdy zawierają więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny być poddane, poza badaniami wymienionymi w "Podręczniku badań i kryteriów", badaniu na wypacanie.
2.3.1.2        Przyrząd do badania na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących (rys. 1 do 3) składa się z wydrążonego cylindra z brązu. Cylinder ten zamknięty z jednej strony płytką z tego samego metalu ma średnicę wewnętrzną 15,7 mm, a głębokość 40 mm. Na obwodzie cylindra znajduje się 20 otworów o średnicy 0,5 mm (w 4 rzędach po 5 otworów).
Walec z brązu o średnicy 15,6 mm i długości całkowitej 52 mm, z czego 48 mm stanowi długość czynną, pełni rolę tłoka, który przesuwa się w pionowo ustawionym cylindrze.
Tłok obciąża się ciężarkiem o masie 2.220 g tak, aby ciśnienie u podstawy cylindra wynosiło 120 kPa (1,20 bara).
2.3.1.3        Mały wałek materiału wybuchowego kruszącego, ważący 5 do 8 g o długości 30 mm i średnicy 15 mm, owija się w bardzo cienką tkaninę i wprowadza do cylindra. Następnie umieszcza się nad nim tłok z ciężarkiem w taki sposób, aby na materiał wybuchowy kruszący działało ciśnienie 120 kPa (1,20bara). Mierzy się czas, po upływie którego na zewnątrz otworów cylindra pojawiają się pierwsze oleiste kropelki (nitrogliceryny).
2.3.1.4        Materiał wybuchowy kruszący uważa się za spełniający wymagania, jeżeli wypacanie cieczy obserwuje się po okresie dłuższym niż 5 min.; badanie powinno być przeprowadzane w temperaturze 15 do 25°C.

Badanie materiałów wybuchowych kruszących na wypacanie


2.3.2          Badania dotyczące mieszanin znitrowanej celulozy klasy 4.1
2.3.2.1        Nitroceluloza ogrzewana przez pół godziny w temperaturze 132°C, nie powinna wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 180°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.2        3 g plastyfikowanej nitrocelulozy, wygrzewanej w ciągu 1 godziny w temperaturze 132°C nie powinny wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 170°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.3        Metody badań podane poniżej mają zastosowanie wówczas, jeżeli istnieją rozbieżne oceny dotyczące dopuszczenia materiałów do przewozu drogowego.
2.3.2.4        Jeżeli do oceny stabilności chemicznej opisanej powyżej w niniejszym rozdziale stosuje się inne metody lub procedury badawcze, to powinny one dawać wyniki równoważne uzyskanym po zastosowaniu niżej określonych metod.
2.3.2.5        Przy wykonywaniu niżej określonych badań stabilności termicznej temperatura suszarki zawierającej próbkę badaną nie powinna odchylać się od temperatury założonej o więcej niż 2°C; czas badania wynosi 30 lub 60 minut z dokładnością do 2 minut. Suszarka powinna zapewniać osiąganie wymaganej temperatury w czasie nie dłuższym niż 5 minut od chwili umieszczenia w niej próbki.
2.3.2.6        Przed rozpoczęciem badań określonych w 2.3.2.9 i 2.3.2.10, próbki powinny być suszone w suszarce próżniowej (eksykatorze) zawierającej stopiony i granulowany chlorek wapniowy, przez co najmniej 15 godzin w temperaturze otoczenia; próbkę materiału należy układać cienkimi warstwami; z tego powodu materiały nie będące proszkami lub włóknami należy zemleć, rozetrzeć lub rozdrobnić na niewielkie kawałki. Ciśnienie w suszarce powinno być niższe niż 6,5 kPa (0,065 bara).
2.3.2.7        Przed suszeniem w warunkach określonych pod 2.3.2.6 powyżej, materiały wymienione pod 2.3.2.2, powinny być wstępnie suszone w suszarce dobrze wentylowanej, przy stałej temperaturze 70°C; suszenie wstępne powinno trwać do momentu, gdy ubytek masy w ciągu 15 minut będzie mniejszy niż 0,3% masy początkowej.
2.3.2.8        Słabo znitrowana nitroceluloza wymieniona pod 2.3.2.1, powinna być wstępnie suszona w warunkach podanych pod 2.3.2.7 powyżej; suszenie powinno być uzupełnione przez utrzymywanie nitrocelulozy przez co najmniej 15 godzin w eksykatorze zawierającym stężony kwas siarkowy.
2.3.2.9        Badanie stałości chemicznej podczas wygrzewania
(a)  Badanie materiału wymienionego w 2.3.2.1 powyżej:
(i)  W każdej z dwóch probówek szklanych o rozmiarach:
długość - 350 mm, średnica wewnętrzna - 16 mm, grubość ścianki - 1,5 mm, umieszcza się 1 g materiału wysuszonego nad chlorkiem wapnia (w razie potrzeby materiał powinien być suszony po uprzednim rozdrobnieniu na kawałki o masie nie przekraczającej 0,05g każdy).
Obie probówki zamyka się luźno, a następnie umieszcza w suszarce tak, aby było widoczne co najmniej 4/5 ich długości; temperatura w suszarce powinna być utrzymywana na poziomie 132°C przez 30 minut. W tym czasie należy sprawdzać, czy nie wydzielają się tlenki azotu w postaci żółtobrunatnych dymów dobrze widocznych na białym tle.
(ii)  Jeżeli dymy takie nie wydzielają się, to materiał uważa się za stabilny.
(b)  Badanie nitrocelulozy plastyfikowanej (patrz 2.3.2.2).
(i)  3 g plastyfikowanej nitrocelulozy umieszcza się w szklanych probówkach analogicznie, jak opisano pod (a), a następnie przenosi się je do suszarki i utrzymuje się w stałej temperaturze 132°C.
(ii)  Probówki zawierające plastyfikowaną nitrocelulozę utrzymuje się w suszarce przez jedną godzinę. W tym czasie nie powinny wydzielać się widoczne tlenki azotu. Obserwacji i oceny dokonuje się jak pod (a).
2.3.2.10       Temperatura samozapalenia (patrz 2.3.2.1 i 2.3.2.2)
(a)  Temperaturę samozapalenia oznacza się ogrzewając 0,2 g materiału umieszczonego w probówce zanurzonej w łaźni ze stopem Wooda. Probówkę umieszcza się w łaźni, po osiągnięciu 100°C. Następnie podnosi się temperaturę łaźni z szybkością 5°C na minutę.
(b)  Probówki powinny mieć następujące wymiary:
długość               125 mm,
średnica wewnętrzna   15 mm,
grubość ścianki       0,5 mm,
i być zanurzone w łaźni na głębokość 20 mm;
(c)  Badanie powinno być powtórzone trzykrotnie, przy czym za każdym razem powinna być określana temperatura samozapalenia materiału, tzn. wystąpienia wolnego lub szybkiego spalania, deflagracji lub wybuchu.
(d)  Najniższa temperatura ustalona w tych trzech badaniach jest temperaturą samozapalenia.
2.3.3          Badania dotyczące materiałów ciekłych zapalnych klas 3, 6.1 i 8
2.3.3.1        Badania dla oznaczenia temperatury zapłonu
2.3.3.1.1      Temperatura zapłonu powinna być oznaczona w jednym z następujących typów aparatów:
(a)  Abel;
(b)  Abel-Pensky;
(c)  Tag;
(d)  Pensky-Martens;
(e)  Aparat zgodny z ISO 3679: 1983 lub ISO 3680: 1983.
2.3.3.1.2      Dla określenia temperatury zapłonu farb, gum i podobnych produktów lepkich zawierających rozpuszczalniki, powinny być stosowane tylko aparaty i metody badań odpowiednie dla oznaczenia temperatury zapłonu materiałów ciekłych lepkich, zgodne z następującymi normami:
(a)  norma międzynarodowa ISO 3679:1983;
(b)  norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c)  norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d)  norma niemiecka DIN 53213: 1978, część I.
2.3.3.1.3      Procedura badawcza powinna odpowiadać metodzie równoważnej albo metodzie nierównoważnej.
2.3.3.1.4      W przypadku metody równoważnej patrz:
(a)  norma międzynarodowa ISO 1516:1981;
(b)  norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c)  norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d)  norma międzynarodowa ISO 3679:1983.
2.3.3.1.5      W przypadku metody nierównoważnej patrz:
(a)  dla aparatu Abla, patrz:
(i)   norma brytyjska BS 2000 część 170:1995;
(ii)  norma francuska NF MO7-011:1988;
(iii)  norma francuska NF T66-009:1969;
(b)  dla aparatu Abel-Pensky, patrz:
(i)   norma niemiecka DIN 51755, część 1:1974 (dla temperatur od 5°C do 65°C);
(ii)  norma niemiecka DIN 51755, część 2:1978 (dla temperatur poniżej 5°C);
(iii)  norma francuska NF MO7-036:1984
(c)  dla aparatu Tag, patrz: norma amerykańska ASTM D56:1993
(d)  dla aparatu Pensky-Martens, patrz:
(i)   norma międzynarodowa ISO 2719:1988;
(ii)  norma europejska EN 22719 w każdej z jej narodowych wersji (np. BS 2000, część 404/EN 22719):1994;
(iii)  norma amerykańska ASTM D93:1994;
(iv)  Institute of Petroleum Standard IP 34:1988
2.3.3.1.6      Metody badań wymienione pod 2.3.3.1.4 i 2.3.3.1.5, powinny być stosowane tylko dla przedziałów temperatury zapłonu wymienionych w poszczególnych metodach. Powinna być uwzględniana możliwość reakcji chemicznej pomiędzy materiałem i uchwytem próbki, w zależności od wybranej metody. Aparat powinien być umieszczany z dala od przeciągów. Ze względów bezpieczeństwa dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych (znanych także jako materiały "energetyczne") oraz trujących, powinna być stosowana metoda przewidująca użycie małych próbek, około 2 ml.
2.3.3.1.7      Jeżeli temperatura zapłonu oznaczona metodą nierównoważną wymienioną pod 2.3.3.1.5 wynosi 23±2°C lub 61±2°C, to powinna być potwierdzana dla każdego przedziału temperatury za pomocą metody równoważnej wymienionej pod 2.3.3.1.4.
2.3.3.1.8      W przypadku zakwestionowania klasyfikacji materiału ciekłego zapalnego, klasyfikacja zaproponowana przez nadawcę powinna być zaakceptowana, jeżeli badanie kontrolne temperatury zapłonu daje wynik nie różniący się więcej niż o 2°C od podanych pod 2.2.3.1 (odpowiednio 23°C i 61°C). Jeżeli różnica jest większa od 2°C, to powinno być przeprowadzone drugie badanie sprawdzające i powinna być przyjęta najniższa wartość temperatury zapłonu spośród uzyskanych w obu pomiarach.
2.3.3.2        Badanie dla oznaczenia zawartości nadtlenku
Przy określaniu zawartości nadtlenku w materiale ciekłym postępuje się następująco:
W kolbie Erlenmayera umieszcza się ilość "p" materiału ciekłego (około 5 g odważonego z dokładnością 0,01 g), przeznaczonego do miareczkowania; dodaje się 20 cm3 bezwodnika kwasu octowego i około 1 g sproszkowanego stałego jodku potasowego; kolbę wstrząsa się i - po 10 minutach - ogrzewa się w ciągu 3 minut do 60°C. Kolbę pozostawia się do ochłodzenia na 5 minut dodając 25 cm3 wody. Następnie odstawia się ją na pół godziny. Wydzielony jod odmiareczkowuje się 0,1 normalnym roztworem tiosiarczanu sodowego, nie dodając wskaźnika; całkowite odbarwienie roztworu wskazuje na koniec reakcji. Jeżeli "n" jest liczbą cm3 zużytego roztworu tiosiarczanu, to zawartość procentową nadtlenku (w przeliczeniu na H2O2) zawartego w próbce uzyskuje się ze wzoru:

                                              17 n
            zawartość procentowa nadtlenku = ------
                                              100 p

2.3.4          Badanie dla oznaczenia podatności na płynięcie
W celu oznaczenia podatności na płynięcie materiałów i mieszanin ciekłych, lepkich lub pastowatych powinna być stosowana następująca metoda badania.
2.3.4.1        Aparat do badań
2.3.4.2        Penetrometr handlowy zgodny z normą ISO 2137:1985, z prętem prowadzącym o masie 47,5 g ± 0,05 g. Płytka sitowa z duraluminium z otworami stożkowatymi ma masę 102,5 g ± 0,05 g (patrz rys. 3). Naczynie penetrometru do umieszczania próbki ma średnicę wewnętrzną od 72 mm do 80 mm.
2.3.4.2        Wykonanie badania
Próbkę wlewa się i zamyka hermetycznie w naczyniu penetrometru co najmniej na pół godziny przed pomiarem. Przed pomiarem (nie więcej niż dwie minuty) naczynie z próbką ogrzewa się do 35°C± 0,5°C i umieszcza się na stoliku penetrometru. Ostrze "S" płytki sitowej przesuwa się aż do kontaktu z cieczą i mierzy się szybkość jego wnikania.
2.3.4.3        Ocena wyników badania
Materiał jest pastowaty, jeżeli po kontakcie ostrza "S" z powierzchnią próbki penetracja wskazywana na czujniku cyfrowym:
(a)  jest mniejsza niż 15,0 mm ± 0,3 mm po czasie obciążenia 5 s ± 0,1 s, lub
(b)  jest większa niż 15,0 mm ± 0,3 mm, ale dodatkowa penetracja po dalszych 55 s ± 0,5 s jest mniejsza niż 5,0 mm ± 0,5 mm.
UWAGA: W przypadku próbki charakteryzującej się granicą płynięcia, często niemożliwe jest utworzenie w naczyniu penetrującym równomiernej powierzchni i uzyskanie zadawalającego kontaktu z ostrzem "S", warunkującym rozpoczęcie pomiaru. Ponadto, niektóre próbki, wskutek zetknięcia płytki sitowej z jej powierzchnią powodującego jej elastyczną deformację, wykazują pozornie głębszą penetrację podczas pierwszych kilku sekund pomiaru. We wszystkich takich przypadkach może być stosowany sposób oceny określony pod (b) powyżej.

Rysunek 1. Penetrometr


Tolerancje nie wykazane wynoszą ± 0,1 mm

2.3.5          Badania dla oznaczenia ekotoksyczności, zalegania i bioakumulacji materiałów w środowisku wodnym dla zaliczenia ich do klasy 9
UWAGA: Stosowane metody badań powinny być zgodne z przyjętymi przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i Komisję Europejską (EC). Jeżeli stosowane są inne metody, to powinny być one uznane międzynarodowo jako równoważne do metod badań OECD / EC i powinny być powołane w sprawozdaniu z badań.
2.3.5.1        Toksyczność ostra dla ryb
Celem badania jest oznaczenie stężenia, które powoduje śmierć 50% badanych ryb; LC50 jest to wartość określająca stężenie materiału w wodzie, które powoduje śmierć 50% badanej grupy ryb podczas całego okresu badania trwającego co najmniej 96 godzin. Zatwierdzonymi gatunkami ryb są: Brachydanio rerio, Pimephales promelas i Oncorhynchus mykiss.
Ryby narażone są na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach (+1 kontrola). Obserwacje są prowadzone przez co najmniej 24 godziny. Na zakończenie 96-godzinnej ekspozycji i, jeżeli to możliwe, przy każdej obserwacji oblicza się stężenie powodujące śmierć 50% ryb. Określa się również stężenie nie powodujące skutków (NOEC) w ciągu 96 godzin.
2.3.5.2        Toksyczność ostra dla skorupiaków
Celem badania jest określenie efektywnego stężenia materiału EC50 w wodzie, które 50% rozwielitek czyni niezdolnymi do pływania. Zatwierdzonymi organizmami testowymi są Daphnia magna i Daphnia pulex. Rozwielitki narażane są przez 48 godzin na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach. Określa się również stężenie nie powodujące skutków (NOEC) w ciągu 48 godzin.
2.3.5.3        Hamowanie wzrostu glonów
Celem badania jest określenie skutków działania materiałów chemicznych na wzrost glonów w warunkach normalnych. Porównuje się je, po 72 godzinach, ze zmianami biomasy i szybkości wzrostu glonów występującymi w tych samych warunkach, ale bez udziału badanego materiału chemicznego. Wyniki wyrażane są jako stężenie efektywne, które zmniejsza szybkość wzrostu glonów IC50 r o 50%, a także tworzenie biomasy, IC50 b.
2.3.5.4.       Badania podatności na biodegradację
Celem badania jest określenie stopnia biodegradacji w normalnych warunkach tlenowych. Materiał badany dodaje się w małych stężeniach do pożywki zawierającej bakterie tlenowe. Postęp w degradacji jest śledzony przez 28 dni poprzez określanie parametru wymienionego w zastosowanej metodzie badania. Dostępnych jest kilka równoważnych metod badania. Parametrami do oznaczania są: zmniejszenie ilości rozpuszczonego węgla organicznego (DOC), tworzenie dwutlenku węgla (CO2), zmniejszenie zawartości tlenu (O2).
Materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli w czasie do 28 dni spełnione są następujące kryteria - pod warunkiem, że w czsie pierwszych 10 dni degradacja pierwotna wzrasta o 10%:
Zmniejszenie DOC:    70%.
Tworzenie CO2:       60% teoretycznego wytwarzania CO2.
Zmniejszenie O2:     60% teoretycznego wymaganego O2.
Badanie może być kontynuowane ponad 28 dni, jeżeli powyższe kryteria nie są spełnione, ale wynik odzwierciedla właściwą biodegradację materiału badanego. Wynik "podatności" jest wymagany zwykle do celów klasyfikacyjnych.
Jeżeli dostępne są tylko dane ChZT (ang.COD) i BZT5 (ang. BOD5), to materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli:

                      BZT5
                    -------- ł 0,5
                      ChZT

BZT5 (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest definiowane jako masa wymaganego rozpuszczonego tlenu w określonej objętości roztworu materiału w procesie utleniania biochemicznego w opisanych warunkach. Wynik wyrażany jest w gramach BZT5 na gram materiału badanego. Zwykły okres badania wynosi 5 dni i jest prowadzony według postępowania określonego normą krajową.
ChZT (Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest miarą utlenialności materiału wyrażoną jako równoważna ilość tlenu zawarta w czynniku utleniającym, zużywanym przez materiał w ustalonych warunkach laboratoryjnych. Wyniki wyrażane są w gramach ChZT na gram materiału. Może być stosowane postępowanie określone normą krajową.
2.3.5.5        Badanie potencjalnej bioakumulacji
2.3.5.5.1      Celem jest określenie potencjalnej bioakumulacji zarówno za pomocą stosunku równowagowego stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie, jak i za pomocą współczynnika biostężenia (BCF).
2.3.5.5.2      Stosunek równowagowy stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie jest zwykle wyrażane w postaci log10. Rozpuszczalnik i woda powinny tylko nieznacznie mieszać się ze sobą, a materiał nie powinien ulegać dysocjacji w wodzie. Jako rozpuszczalnik stosuje się zwykle n-oktanol.
W przypadku n-oktanolu i wody, wynik oblicza się według wzoru:

                                 Co
               log Pow = log10 ------- ,
                                 Cw

gdzie Pow jest współczynnikiem podziału uzyskanym z podzielenia stężenia materiału w n-oktanolu (co) przez stężenie materiału w wodzie (cw). Jeżeli log Pow ł 3,0, to materiał wykazuje podatność do bioakumulacji.

2.3.5.5.3      Współczynnik biostężenia (BCF) jest definiowany, jako stosunek stężenia materiału badanego w rybach testowych (cf) do jego stężenia w wodzie badanej (cw) w stanie równowagi:

                               cf
                        BCF = ----
                               cw

Zasada badania polega na wprowadzaniu ryb do roztworu lub zawiesiny o znanych stężeniach materiału badanego w wodzie. Może być stosowany ciągły przepływ lub układ statyczny lub półstatyczny, zgodnie z wybranym sposobem postępowania opierającym się na właściwościach materiału badanego. Ryby narażone są na działanie materiału badanego przez określony czas, po którym następuje okres, podczas którego narażenie już nie występuje. Podczas tego drugiego okresu wykonuje się pomiary tempa wzrostu stężenia materiału badanego w wodzie (np. tempo wydzielania lub oczyszczania).
(Pełne dane dotyczące różnych procedur badawczych i metod obliczania BCF podane są w OECD Guidelines for Testing of Chemicals, metody 305A do 305E, z 12 maja 1981).
2.3.5.5.4      Materiał może mieć log Pow większy od 3 i wartość BCF mniejszą od 100, co wskazuje na małą podatność lub całkowity brak potencjalnej bioakumulacji. W drugim przypadku, wartość BCF dominuje nad log Pow, co wynika ze schematu postępowania pokazanego pod 2.3.5.7.
2.3.5.6        Kryteria
Materiał może być uważany za zanieczyszczający środowisko wodne, jeżeli spełnia jedno z następujących kryteriów:
Najniższa z wartości LC50 po 96 godzinach dla ryb, EC50 po 48 godzinach dla rozwielitek lub IC50 po 72 godzinach dla glonów:
-    jest mniejsza lub równa 1 mg/l;
-    jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a materiał nie ulega łatwo biodegradacji;
-    jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a log Pow jest większy lub równy 3,0 (o ile wyznaczona doświadczalnie wartość BCF Ł 100).
2.3.5.7        Schemat postępowania


* Najniższa wartość LC50 po 96 godzinach, EC50 po 48 godzinach lub IC50 po 72 godzinach. BCF = współczynnik biostężenia

CZĘŚĆ 3

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH

Dział 3.1

PRZEPISY OGÓLNE

3.1.1          Wstęp
Poza przepisami wskazanymi w tabeli zawartej w niniejszej części, powinny być dodatkowo przestrzegane wymagania ogólne każdej części, działu lub rozdziału. Wymagania te nie są podane w tabeli. Jeżeli przepis ogólny pozostaje w sprzeczności z przepisem szczególnym, to stosuje się przepis szczególny.
3.1.2          Prawidłowa nazwa przewozowa
3.1.2.1        Prawidłowa nazwa przewozowa jest tą częścią pozycji zawartych w tabeli A w dziale 3.2, która najwłaściwiej opisuje wymienione w tej tabeli towary i która zapisana jest wielkimi literami (łącznie z cyframi, literami greckimi, przedrostkami "sec", "tert" oraz literami "m", "n", "o", "p", które stanowią integralną część prawidłowej nazwy przewozowej). W nawiasie następującym po prawidłowej nazwie przewozowej może być podana nazwa alternatywna, równoważna prawidłowej nazwie przewozowej, np. ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY). Części opisowe pozycji zawartych w tabeli A, zapisane małymi literami, nie stanowią części prawidłowej nazwy przewozowej.
3.1.2.2        Jeżeli poszczególne prawidłowe nazwy przewozowe oddzielone są małymi literami "i", "lub" lub przecinkami, to nie jest konieczne umieszczanie w dokumencie przewozowym lub w oznakowaniu sztuki przesyłki wszystkich prawidłowych nazw przewozowych zawartych w danej pozycji. Ma to zastosowanie w przypadku pozycji, w których pod jednym numerem UN wymienionych jest kilka odrębnych nazw. Poniżej podano przykłady ilustrujące wybór prawidłowej nazwy przewozowej dla takich pozycji:
(a)  UN 1057 ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK
- prawidłową nazwą przewozową jest najwłaściwsza nazwa wybrana z poniższych:
ZAPALNICZKI
WKŁADY DO ZAPALNICZEK;
(b)  UN 3207 ZWIĄZEK METALOORGANICZNY lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W ROZTWORZE lub ZWIĄZEK METALORGANICZNY W POSTACI DYSPERSJI, REAGUJĄCY Z WODĄ ZAPALNY, I.N.O.
- prawidłową nazwą przewozową jest najwłaściwsza nazwa wybrana z poniższych:
ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY, I.N.O.
ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W ROZTWORZE, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY, I.N.O.
ZWIĄZEK METALORGANICZNY W POSTACI DYSPERSJI, REAGUJĄCY Z WODĄ ZAPALNY, I.N.O.
i uzupełniona nazwą techniczną materiału (patrz 3.1.2.6.1).
3.1.2.3        Prawidłowe nazwy przewozowe mogą być użyte odpowiednio w liczbie pojedynczej lub mnogiej. Ponadto, jeżeli jako część prawidłowej nazwy przewozowej użyte są wyrazy precyzujące, to kolejność ich zapisu w dokumentach lub w oznakowaniu sztuki przesyłki jest dowolna. Na przykład nazwa "DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY" może być zapisana jako "ROZTWÓR WODNY DWUMETYLOAMINY". W odniesieniu do materiałów klasy 1 dopuszcza się stosowanie nazw handlowych lub wojskowych, które zawierają prawidłową nazwę przewozową uzupełnioną opisem.
3.1.2.4        W przypadku materiału wymienionego z nazwy, którego izomery mogą występować w postaci ciekłej lub stałej, jego prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona odpowiednio wyrazem precyzującym "CIEKŁY (CIEKŁA, CIEKŁE)" lub "STAŁY (STAŁA, STAŁE)", o ile wyraz ten nie jest już zapisany wielkimi literami w tabeli A w dziale 3.2 jako część nazwy tego materiału (np. DWUNITROTOLUENY, CIEKŁE; DWUNITROTOLUENY, STAŁE).
3.1.2.5        W przypadku materiału stałego, zgodnie z definicją podaną pod 1.2.1, który nadawany jest do przewozu w stanie stopionym, jego prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona odpowiednio wyrazem precyzującym "STOPIONY (STOPIONA, STOPIONE)", o ile wyraz ten nie jest już zapisany wielkimi literami w tabeli A w dziale 3.2 jako część nazwy tego materiału (np. ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O., STOPIONE).
3.1.2.6        Nazwy ogólne lub "inaczej nie określone" (I.N.O.)
3.1.2.6.1      Jeżeli dla potrzeb dokumentacji i znakowania sztuk przesyłki stosowane są nazwy "ogólne" lub "I.N.O.", to prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona nazwą techniczną materiału, chyba, że przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa zakazują jej ujawnienia, gdy jest to materiał podlegający specjalnej kontroli. W przypadku nazw "ogólnych" lub "I.N.O.", dla których niezbędna jest taka informacja dodatkowa, podano przepis szczególny 274 w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.
3.1.2.6.1.1    Nazwa techniczna powinna być umieszczona w nawiasach bezpośrednio po prawidłowej nazwie przewozowej. Powinna to być zwyczajowa nazwa chemiczna lub inna nazwa, aktualnie stosowana w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach. Nie powinny być używane do tego celu nazwy handlowe. W przypadku pestycydów, powinny być używane wyłącznie nazwy zwyczajowe ISO, nazwy zawarte w dokumencie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwy substancji aktywnych.
3.1.2.6.1.2    Jeżeli mieszanina materiałów niebezpiecznych opisana jest za pomocą jednej z nazw "ogólnych" lub "I.N.O.", dla której ma zastosowanie przepis szczególny 274 podany w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, to należy podać nazwy najwyżej dwóch składników decydujących o zagrożeniu (zagrożeniach) stwarzanych przez taką mieszaninę, chyba, że przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa zakazują ich ujawnienia, gdy są to materiały podlegające specjalnej kontroli. Jeżeli sztuka przesyłki zawierająca mieszaninę oznakowana jest nalepką ostrzegawczą wskazującą zagrożenie dodatkowe, to jedna z dwóch nazw technicznych umieszczonych w nawiasach powinna być nazwą składnika powodującego konieczność stosowania tej nalepki.
UWAGA: patrz 5.4.1.2.2
3.1.2.6.1.3    Poniżej podano przykłady ilustrujące dobór prawidłowej nazwy przewozowej, uzupełnionej nazwą techniczną materiału, dla pozycji I.N.O., o których mowa:
UN 2003 ALKILOMETAL, I.N.O. (trójmetylogal)
UN 2902 PESTYCYD, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. (drazoksolon).
3.1.2.7        Mieszaniny i roztwory zawierające jeden materiał niebezpieczny
Jeżeli mieszaniny i roztwory powinny być traktowane jako materiały niebezpieczne wymienione z nazwy zgodnie z wymaganiami klasyfikacyjnymi podanymi pod 2.1.3.3, to prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona odpowiednio wyrazem precyzyjącym "ROZTWÓR" lub "MIESZANINA", np. "ACETON, ROZTWÓR". Dodatkowo można podać stężenie roztworu lub mieszaniny, np. "ACETON, ROZTWÓR 75%".

Dział 3.2

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

3.2.1          Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych
Objaśnienia
Przyjęto zasadę, że każdy wiersz tabeli A dotyczy materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego (objętych) odpowiednim numerem UN. Jednakże, w przypadku materiałów lub przedmiotów, które objęte są jednym numerem UN, ale mają różne właściwości chemiczne, fizyczne lub odmienne warunki przewozu, może występować kilka następujących po sobie wierszy z tym samym numerem UN.
Każda z kolumn tabeli A przeznaczona jest dla określonego zagadnienia, zgodnie ze objaśnieniami podanymi poniżej. Przecięcie kolumny i wiersza (komórka) zawiera informację dotyczącą zagadnienia objętego tą kolumną i odnoszącą się do materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego tym wierszem, przy czym:
-   komórki w kolumnach (1) do (4) opisują materiał (materiały) lub przedmiot (przedmioty) objęty tym wierszem (informacja dodatkowa w tym zakresie może być podana za pomocą przepisów szczególnych w kolumnie (6));
-   kolejne komórki podają odpowiednie przepisy szczególne w formie pełnej informacji lub kodów. Kody wskazują wymagania szczegółowe, które można znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej. Pusta komórka oznacza, że brak jest przepisów szczególnych i należy stosować tylko przepisy ogólne, albo, że pozostają w mocy ograniczenia przewozowe zawarte w objaśnieniach.
W komórkach nie są podawane przepisy ogólne. Można je znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej dla każdej kolumny.
Objaśnienia do kolumn:
Kolumna (1)    "Nr UN"
Zawiera numer UN:
-   materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub
-   pozycji ogólnej lub i.n.o., do której powinny być zaliczone materiały lub przedmioty niebezpieczne nie wymienione z nazwy, na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2.
Kolumna (2)    "Nazwa i opis"
Zawiera, pisaną wielkimi literami, nazwę materiału lub przedmiotu, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub nazwę pozycji ogólnej lub i.n.o., do której ten materiał lub przedmiot został zaliczony na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2. Nazwa ta powinna być użyta jako prawidłowa nazwa przewozowa lub, jeżeli jest to wymagane, jako część prawidłowej nazwy przewozowej (w odniesieniu do szczegółów dotyczących prawidłowej nazwy przewozowej, patrz 3.1.2).
Jeżeli dla określonego materiału lub przedmiotu występuje zróżnicowanie klasyfikacji lub warunków przewozu, to po prawidłowej nazwie przewozowej dodawany jest małymi literami opis wyjaśniający zakres danej pozycji w tabeli.
Kolumna (3a)   "Klasa"
Zawiera numer klasy, której tytuł obejmuje materiał lub przedmiot niebezpieczny. Numer klasy przypisany jest zgodnie z procedurami i kryteriami części 2.
Kolumna (3b)   "Kod klasyfikacyjny"
Zawiera kod klasyfikacyjny materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, przy czym:
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 1, kod zawiera numer podklasy i literę grupy zgodności, które przypisane są zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi pod 2.2.1.1.4;
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 2, kod zawiera numer i literę grupy zagrożenia, które opisane są pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3.
-   dla materiałów lub przedmiotów klas 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9, kody opisane są pod 2.2.x.1.2.1
-   materiały lub przedmioty klasy 7 nie mają kodu klasyfikacyjnego.

________
1    "x" należy zastąpić numerem klasy materiału lub przedmiotu pisanym bez kropki dzielącej, jeśli występuje ona w numerze klasy.
 
Kolumna (4)    "Grupa pakowania"
Zawiera numer (I, II lub III) grupy pakowania, do której materiał niebezpieczny został zaliczony. Numery grup pakowania określane są na podstawie procedur i kryteriów podanych w części 2. Niektóre materiały i przedmioty nie są zaliczone do grup pakowania.
Kolumna (5)    "Nalepki"
Zawiera numer wzoru nalepki (patrz 5.2.2.2 i 5.3.1.7), która powinna być umieszczona na sztukach przesyłki, kontenerach, kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych, wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC) i pojazdach, przy czym:
-   dla materiałów lub przedmiotów klasy 7, symbol 7X oznacza nalepkę według wzoru nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do kategorii (patrz 2.2.1.7.8.4 i 5.2.2.1.11.1) lub nalepkę nr 7D (patrz 5.3.1.1.3 i 5.3.1.7.2);
-   nalepki według wzoru nr 11 nie są w tej kolumnie wskazywane; stosowanie ich powinno być ustalane każdorazowo na podstawie 5.2.2.1.12.
Przepisy ogólne dotyczące stosowania nalepek (np. numery nalepek i ich umiejscowienie) są podane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2.1, a dla kontenerów, kontenerów-cystern, wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), cystern przenośnych i pojazdów - pod 5.3.1.
UWAGA: Powyższe przepisy dotyczące stosowania nalepek mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (6).
Kolumna (6)    "Przepisy szczególne"
Zawiera kody numeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane. Przepisy te dotyczą szerokiej grupy zagadnień, związanych głównie z zawartością kolumn (1) do (5) (np. zakazów przewozu, wyłączeń spod przepisów, objaśnień dotyczących klasyfikacji materiałów niebezpiecznych w określonej postaci oraz przepisów o dodatkowym oznakowaniu i stosowaniu nalepek). Przepisy te podanew porządku numerycznym w dziale 3.3. Jeżeli dla danego materiału komórka w kolumnie (6) jest pusta, to w odniesieniu do zawartości kolumn (1) do (5) nie mają zastosowania żadne przepisy szczególne.
Kolumna (7)    "Ilości ograniczone"
Zawiera kod alfanumeryczny o następującym znaczeniu:
-   "LQ0" oznacza, że w odniesieniu do danego materiału nie mają zastosowania wyłączenia spod przepisów ADR, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych;
-   pozostałe kody alfanumeryczne zaczynające się od liter "LQ" oznaczają, że w odniesieniu do danego materiału przepisy ADR nie mają zastosowania, jeżeli spełnione są warunki wskazane w dziale 3.4 (warunki ogólne podane pod 3.4.1 oraz, odpowiednio do danego kodu, warunki podane pod 3.4.3, 3.4.4, 3.4.5 i 3.4.6).
Kolumna (8)    "Instrukcje pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących instrukcji pakowania, przy czym:
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "P" wskazują instrukcje pakowania dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań), a od litery "R" - instrukcje pakowania dotyczące opakowań metalowych lekkich. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.1, podają opakowania i naczynia, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "P" lub "R", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w opakowaniu;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "IBC" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL). Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.2, podają DPPL, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "IBC", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w DPPL;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "LP" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych opakowań Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.3, podają duże opakowania, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "LP", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w dużym opakowaniu;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "PR" wskazują instrukcje pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.4, podają naczynia ciśnieniowe, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane.
UWAGA: Instrukcje pakowania, o których mowa powyżej, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (9a).
Kolumna (9a)   "Szczególne przepisy pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących szczególnych przepisów pakowania, przy czym:
-   kody alfanumeryczne dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL dużych opakowań) rozpoczynają się od liter "PP" lub "RR" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.1, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literą "P" lub "R"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "PP" lub "RR", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania.
-   kody alfanumeryczne dotyczące DPPL rozpoczynają się od litery "B" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.2, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "IBC"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "B", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania.
-   kody alfanumeryczne dotyczące dużych opakowań rozpoczynają się od litery "L" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.3, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "LP"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "L", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania.
Kolumna (9b)   "Przepisy dotyczące pakowania razem"
Zawiera kody alfanumeryczne, rozpoczynające się od liter "MP", dotyczące obowiązujących przepisów o pakowaniu razem. Przepisy te podano w porządku numerycznym pod 4.1.10. Jeżeli komórka w kolumnie (9b) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "MP", to stosuje się tylko przepisy ogólne (patrz 4.1.1.5 i 4.1.1.6).
Kolumna (10)   "Instrukcje dla cystern przenośnych"
Zawiera kod alfanumeryczny przypisany do instrukcji dla cystern przenośnych, zgodnie z przepisami podanymi pod 4.2.4.2.1 do 4.2.4.2.4 i 4.2.4.2.6. Instrukcja ta odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie przenośnej. Kody wskazujące inne instrukcje dla innych cystern przenośnych dopuszczonych również do przewozu tego materiału podane są pod 4.2.4.2.5. Jeżeli komórka w kolumnie (10) nie zawiera żadnego kodu, to przewóz danego materiału niebezpiecznego w cysternie przenośnej nie jest dozwolony. Przepisy ogólne dotyczące projektowania, budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania cystern przenośnych zawarte są w dziale 6.7. Przepisy ogólne dotyczące używania (np. napełniania) podane są pod 4.2.1 do 4.2.3.
UWAGA: Powyższe wymagania, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (11).
Kolumna (11)   "Przepisy szczególne dla cystern przenośnych"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane dodatkowo. Kody te, rozpoczynające się od liter "TP", wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy lub używania cystern przenośnych. Są one podane pod 4.2.4.3.
Kolumna (12)   "Kod cysterny dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne opisujące typ cysterny, zgodnie z 4.3.3.1.1 (dla gazów klasy 2) lub 4.3.4.1.1 (dla materiałów klas 3 do 9). Typ ten odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie.
Kody wskazujące inne dopuszczone typy cystern podane są pod 4.3.3.1.2 (dla gazów klasy 2) lub pod 4.3.4.1.2 (dla materiałów klas 3 do 9. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz danego materiału niebezpiecznego w cysternie nie jest dozwolony.
Jeżeli w kolumnie (12) podany jest kod cysterny dla materiałów stałych (S) i dla materiałów ciekłych (L), to dany materiał może być przewożony w stanie stałym lub w stanie ciekłym (stopionym). Odnosi się to głównie do materiałów o temperaturze topnienia od 20°C do 180°C.
Przepisy ogólne dotyczące budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania, które nie są wskazane w kodzie cysterny, podano pod 6.8.1, 6.8.2, 6.8.3 i 6.8.5. Przepisy ogólne dotyczące używania cystern (np. maksymalnego stopnia napełnienia lub minimalnego ciśnienia próbnego) podane są pod 4.3.1 do 4.3.4.
Symbol "(M)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że materiał może być również przewożony w pojazdach bateriach lub w wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC).
Symbol "(+)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że używanie innych cystern oraz hierarchia cystern podane pod 4.3.4.1.2 nie mają zastosowania. Odnośnie do cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, patrz 4.4.1 i dział 6.9; odnośnie do cystern napełnianych podciśnieniowo, patrz 4.5.1 i dział 6.10.
UWAGA: Powyższe wymagania mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13).
Kolumna (13)   "Przepisy szczególne dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych dla cystern ADR, które powinny być stosowane dodatkowo, przy czym:
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TU" wskazują przepisy szczególne dotyczące używania cystern. Podane są one pod 4.3.5;
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TC" wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy cystern. Podane są one pod 6.8.4 (a);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TE" wskazują przepisy szczególne dotyczące elementów wyposażenia cystern. Podane są one pod 6.8.4 (b);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TA" wskazują przepisy szczególne dotyczące zatwierdzenia typu. Podane są one pod 6.8.4 (c);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TT" wskazują przepisy szczególne dotyczące badań cystern. Podane są one pod 6.8.4 (d);
-   kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TM" wskazują przepisy szczególne dotyczące znakowania cystern. Podane są one pod 6.8.4 (e);
Kolumna (14)   "Pojazdy do przewozu w cysternach"
Zawiera kod określający pojazd (patrz 9.1.1), który może być użyty do przewozu danego materiału w cysternie, zgodnie z przepisem podanym pod 7.4.2. Przepisy dotyczące budowy i dopuszczenia pojazdu podane są w działach 9.1, 9.2 i 9.7.
Kolumna (15)   "Kategoria transportowa"
Zawiera cyfrę wskazującą kategorię transportową, do której zaliczony jest materiał lub przedmiot, dla potrzeb wyłączeń odnoszących się do ilości przewożonych w jednostce transportowej (patrz 1.1.3.6).
Kolumna (16)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - sztuki przesyłki"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "V", wskazujące przepisy szczególne (o ile mają zastosowanie) dotyczące przewozu w sztukach przesyłki. Są one podane pod 7.2.4. Przepisy ogólne dotyczące przewozu w sztukach przesyłki podane są w działach 7.1 i 7.2.
UWAGA: Ponadto powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (17)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - przewóz luzem"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "VV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące przewozu luzem. Są one podane pod 7.3.3. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz luzem nie jest dozwolony. Przepisy ogólne dotyczące przewozu luzem podane są w działach 7.1 i 7.3.
UWAGA: Ponadto powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (18)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - załadunek i rozładunek"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "CV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania. Są one podane pod 7.5.11. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to mają zastosowanie tylko przepisy ogólne (patrz 7.5.1 do 7.5.10).
Kolumna (19)   "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - postępowanie"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "S", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące postępowania związanego z przewozem. Są one podane są w dziale 8.5 i powinny być stosowane w uzupełnieniu przepisów podanych w działach 8.1 do 8.4. Wskazane przepisy szczególne mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4 w przypadku, gdy pozostają z nimi w sprzeczności.
Kolumna (20)   "Numer rozpoznawczy zagrożenia"
Zawiera dwu- lub trzycyfrowy numer (poprzedzonych w niektórych przypadkach literą "X"), który powinien być umieszczony w górnej części tablicy barwy pomarańczowej wymaganej przy przewozie w cysternie lub luzem, zgodnie z przepisami podanymi pod 5.3.2.1. Znaczenia numerów rozpoznawczych zagrożenia wyjaśnione są pod 5.3.2.3.
 
 
 
 
      OpakowanieCysterna przenośnaCysterna ADR  Przepisy szczególne dotyczące przewozu 
 
 
 
 
Nr
UN
 
 
 
 
Nazwa i opis
 
 
 
 
 
 
 
3.1.2
Klasa
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
2.2
Kod klasyfikacyjny
 
 
 
 
 
 
 
2.2
Grupa pakowania
 
 
 
 
 
2.1.1.3
Nalepki
 
 
 
 
 
 
 
 
 
5.2.2
Przepisy szczególne
 
 
 
 
 
3.3
Ilości ograniczone
 
 
 
 
 
 
3.4.6
Instrukcje pakowania
 
 
 
 
 
 
 
 
4.1.4
Szczególne przepisy pakowania
 
 
 
4.1.4
Pakowanie razem
 
 
 
 
 
 
4.1.10
Instrukcje
 
 
 
 
 
 
 
 
4.2.4.2
Przepisy szczególne
 
 
 
 
 
 
4.2.4.3
Kod cysterny
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4.3
Przepisy szczególne
 
 
 
 
4.3.5, 6.8.4
Pojazd do przewozu w cysternie
 
 
9.1.1.2
Kategoria transportowa
 
 
 
 
 
1.1.3.6
Sztuk przesyłki
 
 
 
 
 
 
7.2.4
Luzem
 
 
 
 
 
 
 
 
 
7.3.3
Załadunek, rozładunek i manipulowanie
 
7.5.11
Postępowanie
 
 
 
 
 
 
 
 
 
8,5
Nr rozpoznawczy zagrożenia
 
 
 
 
5.3.2.3
(1)(2)(3a)(3b)(4)(5)(6)(7)(8)(9a)(9b)(10)(11)(12)(13)(14)(15)(16)(17)(18)(19)(20)
0004PIKRYNIAN AMONOWY suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b)(c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0005NABOJE DO BRONI z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0006NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0007NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0009AMUNICJA, ZAPALAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0010AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0012NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.4S 1.4 LQ0P130 MP23MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0014NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.4S 1.4 LQ0P130 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0015AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1+8204LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0016AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1+8204LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0018AMUNICJA ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2G 1+ 6.1+8 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3 CV28S1 
0019AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3G 1 +6.1 +8 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3 CV28S1 
0020AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2KPRZEWÓZ ZABRONIONY
0021AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3KPRZEWÓZ ZABRONIONY
0027PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY) granulowany lub mielony11.1D 1 LQ0P113PP50MP20MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0028PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), W TABLETKACH11.1D 1 LQ0P113PP51MP20 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0029ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131PP68MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0030ZAPALNIKI ELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0033BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0034BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0035BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0037BOMBY, BŁYSKOWE11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0038BOMBY, BŁYSKOWE11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0039BOMBY, BŁYSKOWE11.2G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0042POBUDZACZE bez zapalnika11.1D 1 LQ0P132 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0043ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe11.1D 1 LQ0P133PP69MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0044SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.4S 1.4 LQ0P133 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0048ŁADUNKI, BURZĄCE11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0049NABOJE, OŚWIETLAJĄCE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0050NABOJE, OŚWIETLAJĄCE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0054NABOJE, SYGNAŁOWE11.3G 1 LQ0P135 MP23MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0055ŁUSKI, NABOJOWE, PUSTE, ZE SPŁONKĄ11.4S 1.4 LQ0P136 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0056ŁADUNKI, GŁĘBINOWE11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0059ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P137PP70MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0060ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE11.1D 1 LQ0P132 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0065LONT, DETONUJĄCY, elastyczny11.1D 1 LQ0P139PP71 PP72MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0066LONT, ZAPALAJĄCY11.4G 1.4 LQ0P140 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0070NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0072CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJ-NITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 15% masowych wody11.1D 1266LQ0P112(a)PP45MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0073SPŁONKI DO AMUNICJI11.1B 1 LQ0P133 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0074DWUAZODWUNITROFENOL, ZWILŻONY, zawierający nie mniej niż 40% masowych wody lub mieszaniny alkoholu z wodą11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0075DWUAZOTAN GLIKOLU DWUETYLENOWEGO, FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 25% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie11.1D 1266LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0076DWUNITROFENOL, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 +6.1 LQ0P112(a) (b) (c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0077DWUNITROFENOLANY metali alkalicznych, suche lub zwilżone, zawierające mniej niż 15% masowych wody11.3C 1 +6.1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0078DWUNITROREZORCYNA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) (c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0079SZEŚCIONITRODWUFENYLOAMINA (DWUPIKRYLOAMINA, HEKSYL)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0081MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A11.1D 1616 617LQ0P116PP63 PP66MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0082MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B11.1D 1617LQ0
P116
 
IBC100
PP61 PP62 PP65 B9MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0083MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C11.1D 1267 617LQ0P116 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0084MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D11.1D 1617LQ0P116 MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0092FLARY, NAZIEMNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0093FLARY, POWIETRZNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0094PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO11.1G 1 LQ0P113PP49MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0099URZĄDZENIA DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych11.1D 1 LQ0P134 LP102 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0101LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA)11.3G 1 LQ0P140PP74 PP75MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0102LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym11.2D 1 LQ0P139PP71MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0103LONT WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym11.4G 1.4 LQ0P140 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0104LONT, DETONUJĄCY, O SŁABYM DZIAŁANIU, w płaszczu metalowym11.4D 1.4 LQ0P139PP71MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0105LONT, BEZPIECZNY11.4S 1.4 LQ0P140PP73MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0106SPŁONKI, DETONUJĄCE11.1B 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0107ZAPALNIKI, DETONUJĄCE11.2B 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0110GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0113GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLIDENOHYDRAZYNA ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 30% masowych wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0114GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLOTETRAZEN (TETRAZEN), ZWILŻONY, zawierający nie mniej niż 30 % masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0118HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0121ZAPŁONNIKI11.1G 1 LQ0P142 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0124ŁADUNKI PERFORUJĄCE KUMULACYJNE, do otworów naftowych, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P101 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0129AZYDEK OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0130TRÓJNITROREZORCYNIAN OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0131ZAPAŁKI, LONTOWE11.4S 1.4 LQ0P142 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0132DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROPOCHODNYCH AROMATYCZNYCH, INO11.3C 1274LQ0P114(a) (b)PP26MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0133SZEŚCIOAZOTAN MANNITOLU (NITROMANNIT), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 40% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1D 1266LQ0P112(a) MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0135PIORUNIAN RTĘCIOWY, ZWILŻONY zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1A 1266LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0136MINY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0137MINY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0138MINY z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0143NITROGLICERYNA, FLEGMATYZOWANA, zawierająca nie mniej niż 40% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie11.1D 1 +6.1266271LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 CV1 CV2 CV3 CV28S1 
0144NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym ponad 1%, ale nie więcej niż 10% nitrogliceryny11.1D 1500LQ0P115PP45 PP55 PP56 PP59 PP60MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0146NITROSKROBIA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0147NITROMOCZNIK11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0150CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PENTRYT, PETN), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% masowych wody, lub FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 15% masowych flegmatyzatora11.1D 1266LQ0P112(a) (b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0151PENTOLIT, suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0153TRÓJNITROANILINA (PIKRAMID)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0154TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 115LQ0P112(a) (b) (c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0154TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), zwilżony, zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.115LQ0P406 MP2     1   S17 
0155TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU)11.1D I15LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0155TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU) zwilżony zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.115LQ0P406 MP2     1   S17 
0159CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody11.3C 1266LQ0P111PP43MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0160PROCH, BEZDYMNY11.1C 1 LQ0P114(b)PP50 PP52MP20 MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0161PROCH, BEZDYMNY11.3C 1 LQ0P114(b)PP50 PP52MP20 MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0167POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0168POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0169POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0171AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.2G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0173URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P 134 LP102 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0174NITY, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0180RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0181RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0182RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.2E 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0183RAKIETY z głowicą obojętną11.3C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0186SILNIKI RAKIETOWE11.3C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0190PRÓBKI, WYBUCHOWE, inne niż materiały wybuchowe inicjujące1   16 274LQ0P101 MP2     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0191URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0192PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0193PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0194SYGNAŁY, ALARMOWE, okrętowe11.1G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0195SYGNAŁY ALARMOWE, okrętowe11.3G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0196SYGNAŁY, DYMNE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0197SYGNAŁY, DYMNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0204URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.2F 1 LQ0P134 LP102 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0207CZTERONITROANILINA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0208TRÓJNITROFENYLOMETYLONITROAMINA (TETRYL)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0209TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 115LQ0P112(b) (c)PP46MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0209TRÓJNITROTOLUEN (TNT), zwilżony, zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.115LQ0P406 MP2     1   S17 
0212SMUGACZE DO AMUNICJI11.3G 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0213TRÓJNITROANIZOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0214TRÓJNITROBENZEN, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 115LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0214TRÓJNITROBENZEN, zwilżony, zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.115LQ0P406 MP2     1   S17 
0215KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody11.1D 115LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0215KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, zwilżony, zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.115LQ0P406 MP2     1   S17 
0216TRÓJNITRO-m-KREZOL11.1D 1 LQ0P112(b)(c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0217TRÓJNITRONAFTALEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0218TRÓJNITROFENETOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0219TRÓJNITROREZORCYNA (KWAS STYFNINOWY), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody11.1D 1 LQ0P112(a) (b) (c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0220AZOTAN MOCZNIKA, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.1D 118LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0220AZOTAN MOCZNIKA, zwilżony, zawierający co najmniej 10% masowych wody4.1DI4.118LQ0P406 MP2     1   S17 
0221GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0222AZOTAN AMONOWY, zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych, włącznie z materiałami organicznymi, przeliczanymi na węgiel, z wyłączeniem innych dodanych materiałów11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP47MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0223AZOTAN AMONOWY NAWOZOWY, który jest bardziej podatny na wybuch niż azotan amonowy zawierający 0,2% materiałów palnych, włącznie z materiałami organicznymi, przeliczanymi na węgiel, z wyłączeniem innych dodanych materiałów11.1D 1 LQ0P112(b) (c)PP47MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0224AZYDEK BAROWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 50% masowych wody11.1A 1 +6.1 LQ0P110(b)PP42MP20     0V2 V3 CV1 CV2 CV3 CV28S1 
0225POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI11.1B 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0226CYKLOCZTEROMETYLENO-CZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody11.1D 1266LQ0P112(a)PP45MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0234DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15 % masowych wody11.3C 115LQ0P114(a)(b)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0234DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, zwilżony, zawierający co najmniej 15 % masowych wody4.1DT14.1 +6.115LQ0P406 MP2     1  CV13 CV28S17 
0235PIKRAMINIAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.3C 1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0236PIKRAMINIAN CYRKONOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody11.3C 1 LQ0P114(a) (b)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0237ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE11.4D 1.4 LQ0P138 MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0238RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.2G 1 LQ0P130 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0240RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.3G 1 LQ0P130 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0241MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E11.1D 1617LQ0P116 IBC100PP61 PP62 PP65 B10MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0242ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0243AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2H 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0244AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3H 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0245AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.2H 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0246AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3H 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0247AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0248URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym napędzającym lub miotającym11.2L 1274LQ0P144PP77MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0249URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.3L 1274LQ0P144PP77MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0250SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALAJĄCYMI, z lub bez ładunku napędzającego11.3L 1 LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0254AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.3G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0255ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wyburzeniowych11.4B 1.4 LQ0P131 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0257SPŁONKI, DETONUJĄCE11.4B 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0266OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0267ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE, do prac wyburzeniowych11.4B 1.4 LQ0P131PP68MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0268POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI11.2B 1 LQ0P133PP69MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0271ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.1C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0272ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.3C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0275NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.3C 1 LQ0P134 LP102 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0276NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.4C 1.4 LQ0P134 LP102 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0277NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH11.3C 1 LQ0P134 LP102 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0278NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH11.4C 1.4 LQ0P134 LP102 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0279ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.1C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0280SILNIKI RAKIETOWE11.1C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0281SILNIKI RAKIETOWE11.2C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0282NITROGUANIDYNA (PIKRYT), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0283POBUDZACZE bez zapalnika11.2D 1 LQ0P132 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0284GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P141 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0285GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P141 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0286GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0287GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.2D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0288ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE11.1D 1 LQ0P138 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0289LONT, DETONUJĄCY, elastyczny11.4D 1.4 LQ0P139PP71 PP72MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0290LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym11.1D 1 LQ0P139PP71MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0291BOMBY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0292GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0293GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0294MINY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0295RAKIETY z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0296URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.1F 1 LQ0P134 LP102 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0297AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1  CV2 CV3S1 
0299BOMBY, BŁYSKOWE11.3G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0300AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0301AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym11.4G 1.4 +6.1 +8 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3 CV28S1 
0303AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego11.4G 1.4 +8204LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0305PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO11.3G 1 LQ0P113PP49MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0306SMUGACZE DO AMUNICJI11.4G 1.4 LQ0P133PP69MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0312NABOJE, SYGNALIZACYJNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0313SYGNAŁY, DYMNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0314ZAPŁONNIKI11.2G 1 LQ0P142 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0315ZAPŁONNIKI11.3G 1 LQ0P142 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0316SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.3G 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0317SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.4G 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0318GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.3G 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0319ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.3G 1 LQ0P133 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3 S1 
0320ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.4G 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0321NABOJE DO BRONI z ładunkiem rozrywającym11.2E 1 LQ0P130 LP101PP67L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0322SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI z lub bez ładunku napędzającego11.2L 1 LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0323NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.4S 1.4 LQ0P134 LP102 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0324POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0325ZAPŁONNIKI11.4G 1.4 LQ0P142 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0326NABOJE DO BRONI, ŚLEPE11.1C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0327NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0328NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM11.2C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0329TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1E 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0330TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0331MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP B11.5D 1.5268 617LQ0
P116
 
IBC100
PP61 PP62 PP64 PP65MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0332MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP E11.5D 1.5268 617LQ0P116 IBC100PP61 PP62 PP65MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0333OGNIE SZTUCZNE11.1G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0334OGNIE SZTUCZNE11.2G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0335OGNIE SZTUCZNE11.3G 1 LQ0P135 MP23MP24     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0336OGNIE SZTUCZNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0337OGNIE SZTUCZNE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0338NABOJE DO BRONI, ŚLEPE, lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE11.4C 1.4 LQ0P130 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0339NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.4C 1.4 LQ0P130 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0340NITROCELULOZA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 25% masowych wody (lub alkoholu)11.1D 1 LQ0P112(a) (b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0341NITROCELULOZA, niemodyfikowana lub plastyfikowana, zawierająca mniej niż 18% masowych plastyfikatora11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0342NITROCELULOZA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 25% masowych alkoholu11.3C 1105LQ0P114(a)PP43MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0343NITROCELULOZA, PLASTYFIKOWANA, zawierająca co najmniej 18% masowych plastyfikatora11.3C 1105LQ0P111 MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0344POCISKI z ładunkiem rozrywającym11.4D 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0345POCISKI, obojętne, ze smugaczami11.4S 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0346POCISKI z ładunkiem, rozrywającym lub napędzającym11.2D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0347POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4D 1.4 LQ0P130 LP101PP67L1MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0348NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0349PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4S 1.4178 274LQ0P101 MP2     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0350PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4B 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0351PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4C 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0352PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4D 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0353PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4G 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0354PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0355PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0356PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.3L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0357MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3CV4S1 
0358MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.2L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0359MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3L 1178 274LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0360ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.1B 1 LQ0P131 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0361ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.4B 1.4 LQ0P131 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0362AMUNICJA, ĆWICZEBNA11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0363AMUNICJA, IMPREGNOWANA11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0364SPŁONKI, DO AMUNICJI11.2B 1 LQ0P133 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0365SPŁONKI DO AMUNICJI11.4B 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0366SPŁONKI DO AMUNICJI11.4S 1.4 LQ0P133 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0367SPŁONKI, DETONUJĄCE11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0368SPŁONKI, ZAPALAJĄCE11.4S 1.4 LQ0P141 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0369GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym11.1F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0370GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4D 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0371GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0372GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.2G 1 LQ0P141 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0373URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0374URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.1D 1 LQ0P134 LP102 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0375URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE11.2D 1 LQ0P134 LP102 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0376ZAPŁONNIKI, RURKOWE11.4S 1.4 LQ0P133 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0377SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.1B 1 LQ0P133 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0378SPŁONKI, KAPSUŁKOWE11.4B 1.4 LQ0P133 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0379ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI11.4C 1.4 LQ0P136 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0380PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE11.2L 1 LQ0P101 MP1     0V2 CV1 CV2 CV3 CV4S1 
0381NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW11.2C 1 LQ0P134 LP102 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0382SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.2B 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0383SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.4B 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0384SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.4S 1.4178 274LQ0P101 MP2     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
03855-NITROBENZOTRIAZOL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0386KWAS TRÓJNITROBENZENOSULFONOWY11.1D 1 LQ0P112(b)(c)PP26MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0387TRÓJNITROFLUORENON11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0388TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I TRÓJNITROBENZEN, MIESZANINA lub TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I SZEŚCIONITROSTILBEN, MIESZANINA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0389TRÓJNITROTOLUEN (TNT) W MIESZANINIE ZAWIERAJĄCEJ TRÓJNITROBENZEN I SZEŚCIONITROSTILBEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0390TRITONAL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0391CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) I CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), MIESZANINA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody lub FLEGMATYZOWANA, zawierająca co najmniej 10% masowych flegmatyzatora11.1D 1266LQ0P112(a) (b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0392SZEŚCIONITROSTILBEN11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0393HEKSOTONAL,11.1D 1 LQ0P112(b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0394TRÓJNITROREZORCYNA KWAS STYFNINOWY), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny wody i alkoholu11.1D 1 LQ0P112(a)PP26MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0395SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE11.2J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0396SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0397RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE, z ładunkiem rozrywającym11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0398RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE z ładunkiem rozrywającym11.2J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0399BOMBY Z CIECZĄ ŁATWOPALNĄ, z ładunkiem rozrywającym11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0400BOMBY Z CIECZĄ ŁATWOPALNĄ, z ładunkiem rozrywającym11.2J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0401SIARCZEK DWUPIKRYLU, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody11.1D 1 LQ0P112 MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0402NADCHLORAN AMONOWY11.1D 1152LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0403FLARY, POWIETRZNE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0404FLARY, POWIETRZNE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0405NABOJE, SYGNAŁOWE11.4S 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0406DWUNITROZOBENZEN11.3C 1 LQ0P114(b) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0407KWAS TETRAZOLO-1-OCTOWY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0408SPŁONKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.1D 1 LQ0P141 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0409SPŁONKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.2D 1 LQ0P141 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0410SPŁONKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi11.4D 1.4 LQ0P141 MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0411CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN), zawierający co najmniej 7% masowych wosku11.1D 1131LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0412NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym11.4E 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0413NABOJE DO BRONI, ŚLEPE11.2C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0414ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT11.2C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0415ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.2C 1 LQ0P143PP76MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0417NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ11.3C 1 LQ0P130 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0418FLARY, NAZIEMNE11.1G 1 LQ0P135 P23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0419FLARY, NAZIEMNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0420FLARY, POWIETRZNE11.1G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0421FLARY, POWIETRZNE11.2G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0424POCISKI, obojętne ze smugaczem11.3G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0425POCISKI, obojętne ze smugaczem11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0426POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.2F 1 LQ0P130 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0427POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4F 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0428PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.1G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0429PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.2G 1 LQ0P135 MP23MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0430PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.3G 1 LQ0P135 MP23 MP24     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0431PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych11.4G 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0432PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów przemysłowych11.4S 1.4 LQ0P135 MP23 MP24     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0433CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu11.1C 1266LQ0P111 MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0434POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.2G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0435POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym11.4G 1.4 LQ0P130 LP101PP67L1MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0436RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.2C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0437RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.3C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0438RAKIETY z ładunkiem napędzającym11.4C 1.4 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0439ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.2D 1 LQ0P137PP70MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0440ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P137PP70MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0441ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika11.4S 1.4 LQ0P137PP70MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0442ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.1D 1 LQ0P137 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0443ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.2D 1 LQ0P137 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0444ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P137 MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0445ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika11.4S 1.4 LQ0P137 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0446ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK11.4C 1.4 LQ0P136 MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0447ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK11.3C 1 LQ0P136 MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0448KWAS 5-MERKAPTOTETRAZOLO-1-OCTOWY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0449TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z lub bez ładunku rozrywającego11.1J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0450TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z głowicą obojętną11.3J 1 LQ0P101 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0451TORPEDY z ładunkiem rozrywającym11.1D 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0452GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe11.4G 1.4 LQ0P141 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0453RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ11.4G 1.4 LQ0P130 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0454ZAPŁONNIKI11.4S 1.4 LQ0P142 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0455ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wyburzeniowych11.4S 1.4 LQ0P131PP68MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0456ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wyburzeniowych11.4S 1.4 LQ0P131 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0457ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.1D 1 LQ0P130 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0458ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.2D 1 LQ0P130 MP21     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0459ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.4D 1.4 LQ0P130 MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0460ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO11.4S 1.4 LQ0P130 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0461SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.11.1B 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0462PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1C 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0463PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1D 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0464PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1E 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0465PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.1F 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0466PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2C 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0467PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2D 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0468PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2E 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0469PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.2F 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0470PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.3C 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0471PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4E 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0472PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O.11.4F 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0473MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1A 1178 274LQ0P101 MP2     0V2 CV1 CV2 CV3S1 
0474MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1C 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0475MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1D 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0476MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.1G 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0477MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3C 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0478MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.3G 1178 274LQ0P101 MP2     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0479MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4C 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0480MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4D 1.4178 274LQ0P101 MP2     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0481MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4S 1.4178 274LQ0P101 MP2     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0482MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE, I.N.O (MATERIAŁY, EVI, I.N.O.)11.5D 1.5178 274LQ0P101 MP2     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0483CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) FLEGMATYZOWANA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0484CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROMINA (OKTOGEN, HMX), FLEGMATYZOWANA11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0485MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O.11.4G 1.4178274LQ0P101 MP2     2V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0486PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI)11.6N 1.6 LQ0P101 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0487SYGNAŁY, DYMNE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0488AMUNICJA, ĆWICZEBNA11.3G 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0489DWUNITROGLIKOURYL (DINGU)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0490NITROTRIAZOLON (NTO)11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0491ŁADUNKI, MIOTAJĄCE11.4C 1.4 LQ0P143PP76MP22     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0492PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.3G 1 LQ0P135 MP23     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0493PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE11.4G 1.4 LQ0P135 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0494ŁADUNEK WYBUCHOWY, DO PERFOROWANIA odwiertów naftowych, bez zapalnika11.4D 1.4 LQ0P101 MP21     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0495MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY11.3C 1224LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0496OKTONAL11.1D 1 LQ0P112(b) (c) MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
0497MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY11.1C 1224LQ0P115PP53 PP54 PP57 PP58MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0498MATERIAŁ MIOTAJĄCY STAŁY 11.1C 1 LQ0P114(b) MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0499MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY11.3C 1 LQ0P114(b) MP20     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0500ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIEELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych11.4S 1.4 LQ0P131 MP23     4V2 CV1 CV2 CV3S1 
0501MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY11.4C 1.4 LQ0P114(b) MP20     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
0502RAKIETY z głowicą obojętną11.2C 1 LQ0P130 LP101PP67 L1MP22     1V2 CV1 CV2 CV3S1 
0503MADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH, PIROTECHNICZNE lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH, PIROTECHNICZNE lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA, PIROTECHNICZNE11.4G 1.4289LQ0P135 MP23     2V2 CV1 CV2 CV3S1 
05041H-TETRAZOL11.1D 1 LQ0P112(c)PP48MP20     1V2 V3 CV1 CV2 CV3S1 
1001ACETYLEN, ROZPUSZCZONY24F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBNTU1 7FL2V7 CV9 CV10S2239
1002POWIETRZE, SPRĘŻONE21A 2.2292LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3  CV9 CV10 20
1003POWIETRZE, SKROPLONE SCHŁODZONE23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP22RxBN(M)TU7TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S20225
1005AMONIAK, BEZWODNY22TC 2.3 +823LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1006ARGON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1008TRÓJFLUOREK BORU, SPRĘŻONY21TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1009BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1010BUTADIEN-1,2, STABILIZOWANY lub BUTADIEN-1,3, STABILIZOWANY lub MIESZANINY BUTADIENU-1,3 I WĘGLOWODORÓW, STABLIZOWANE, o prężności par w 70°C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w temperaturze 50°C nie niższej niż 0,525 kg/l22F 2.1618LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV 10S2 S20239
1011BUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1012BUTYLENY, MIESZANINA lub BUTYLEN-1 lub MIESZANINA cis-BUTYLENU-2 lub trans-BUTYLENU-222F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1013DWUTLENEK WĘGLA22A 2.2584LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1014TLEN I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, SPRĘŻONA21O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 25
1015DWUTLENEK WĘGLA I PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1016TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1017CHLOR22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9T50TP19P22DH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1018CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1020CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
10211-CHLORO-1,2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1022CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13)22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1023GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28
S2 S7
S17
263
1026DWUCYJAN22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1027CYKLOPROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1028DWUCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1029DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
10301,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a)22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1032DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1033ETER DWUMETYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1035ETAN22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1036ETYLOAMINA22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1037CHLOREK ETYLU22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1038ETYLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75 RxBN(M)TU18FL2V5V7 CV9 CV11S2 S17223
1039ETER METYLOWOETYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1040TLENEK ETYLENU22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9    FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17 
1040TLENEK ETYLENU Z AZOTEM, o ciśnieniu całkowitym do 1 MPa (10 barów) w temperaturze 50°C22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9T50TP20PxBH(M)TE1 1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1041TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1043NAWOZOWY ROZTWÓR AMONIAKALNY zawierający wolny amoniak2  2,2642               
1044GAŚNICE zawierające gaz sprężony lub skroplony26A 2.2225 594LQ0P003 MP9     3  CV9  
1045FLUOR, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1046HEL, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1048BROMOWODÓR22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1049WODÓR, SPRĘŻONY21F 2.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
1050CHLOROWODÓR22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1051CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody6.1TF1I6.1+3603LQ0P200 MP2     0  CV13 CV28S2 S9 S10 S17 
1052FLUOROWODÓR8CT1I8 +6.1 LQ0P200 MP2T10TP2L21DH(+)TU14 TU34 TC1 TE1 TE17 TM3 TM5AT1  CV13 CV28S17886
1053SIARKOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  PxDH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1055IZOBUTYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1056KRYPTON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1057ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK, zawierające gaz palny26F 2.1 LQ0P205 MP9     2  CV9S2 
1058GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1060METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA STABILIZOWANA taka, jak mieszanina P1 lub mieszanina P222F 2.1581LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1061METYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1062BROMEK METYLU22T 2.323LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1063CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R 40)22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1064MERKAPTAN METYLOWY22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9T50 PxDH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1065NEON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1066AZOT, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1067CZTEROTLENEK DWUAZOTU (DWUTLENEK AZOTU)22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9T50TP21PxBHTU17 TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
1069CHLOREK NITROZYLU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1070PODTLENEK AZOTU22O 2.2 +5.1584LQ0P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 25
1071GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1072TLEN, SPRĘŻONY21O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 25
1073TLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP22RxBN(M)TU7 TU19AT3V5V7 CV9 CV11S20225
1075GAZ PŁYNNY22F 2.1274 583 639LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1076FOSGEN22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  P22DHTU17 TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1077PROPYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1078GAZY CHŁODNICZE, I.N.O., takie, jak mieszanina F1, mieszanina F2, lub mieszanina F3)22A 2.2274 582LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1079DWUTLENEK SIARKI22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9T50TP19PxDH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1080SZEŚCIOFLUOREK SIARKI22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1081CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9     2V7 CV9 CV10S2 S20 
1082TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1083TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1085BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1086CHLOREK WINYLU, STABLIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1087ETER METYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1088ACETAL3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2S2033
1089ACETALDEHYD3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP7L4BNTU8FL1   S2 S2033
1090ACETON3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1091OLEJE ACETONOWE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1092AKROLEINA, STABILIZOWANA6.1TF1I6.1+3 LQ0P601 PR3 MP8 MP17T14TP2 TP7 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1093AKRYLONITRYL, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1098ALKOHOL ALLILOWY6.1TF1I6.1+3 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1099BROMEK ALLILU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1100CHLOREK ALLILU3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1104OCTANY AMYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1105PENTANOLE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1105PENTANOLE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1106AMYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1106AMYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1107CHLOREK AMYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1108PENTEN-1 (n-AMYLEN)3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1109MRÓWCZANY AMYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1110KETON n-AMYLOWOMETYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1111MERKAPTAN AMYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1112AZOTAN AMYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1113AZOTYN AMYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1114BENZEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1120BUTANOLE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1120BUTANOLE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1123OCTANY BUTYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1123OCTANY BUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1125n-BUTYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
11261-BROMOBUTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1127CHLOROBUTANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1128MRÓWCZAN n-BUTYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2S2033
1129ALDEHYD MASŁOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1130OLEJ KAMFOROWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1131DWUSIARCZEK WĘGLA3FT1I3+6.1 LQ0P001PP31MP7 MP17T14TP2 TP7 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L1,5BN  FL1   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa, ale nie większą niż 175 kPa)3FlIII3640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1133KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C nie większą niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1134CHLOROBENZEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1135CHLOROHYDRYNA ETYLENOWA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17 S20663
1136DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1136DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L1,5BN FL1   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C nie większa niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin)3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1139POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1143ALDEHYD KROTONOWY, STABILIZOWANY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1144KROTONYLEN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S20339
1145CYKLOHEKSAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1146CYKLOPENTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
1147DZIESIĘCIOWODORONAFTALEN (DEKALINA)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1148ALKOHOL DWUACETONOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1148ALKOHOL DWUACETONOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1149ETERY DWUBUTYLOWE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
11501,2-DWUCHLOROETYLEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S2033
1152DWUCHLOROPENTANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1153ETER DWUETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1154DWUETYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1155ETER DWUETYLOWY (ETER ETYLOWY)3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S2033
1156KETON DWUETYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1157KETON DWUIZOBUTYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1158DWUIZOPROPYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1159ETER DWUIZOPROPYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1160DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1161WĘGLAN DWUMETYLU3F1II3 LQ4
P001
IBC02 R001
 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1162DWUMETYLODWUCHLOROSILAN3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTE1FL2   S2 S20X338
1163DWUMETYLOHYDRAZYNA, NIESYMETRYCZNA6.1TFCI6.1+3+8 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17 S20663
1164SIARCZEK DWUMETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
1165DIOKSAN3F1II3 LQ4 P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1166DIOKSOLAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1167ETER DWUWINYLOWY, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L1,5BN FL1   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE, (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S2 S2030
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1169EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1170ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY) lub ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE)3F1II3144LQ4P001 IBC02 R001PP2MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1170ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE)3F1III3144LQ7P001 IBC03 LP01 R001PP2MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1171ETER MONOETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1172ETER MONOETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1173OCTAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1175ETYLOBENZEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1176BORAN TRÓJETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1177OCTAN ETYLOBUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1178ALDEHYD 2-ETYLOMASŁOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1179ETER ETYLOWOBUTYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1180MAŚLAN ETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1181CHLOROOCTAN ETYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
1182CHLOROMRÓWCZAN ETYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1183ETYLODWUCHLOROSILAN4.3WFCI4.3+3 +8 LQ0P401 PR2 MP2T10TP2 TP7 TP13L10DHTU14 TU23 TE1 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1184CHLOREK ETYLENU3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
1185ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA6.1TF1I6.1+3 LQ0P601 PR4 MP2  L15CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1188ETER MONOMETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1189ETER MONOMETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1190MRÓWCZAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1191ALDEHYDY OKTYLOWE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1192MLECZAN ETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1193KETON ETYLOWOMETYLOWY (METYLOETYLOKETON)3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1194AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE3FT1I3+6.1 LQ0P001 MP7 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1195PROPIONIAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1196ETYLOTRÓJCHLOROSILAN3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTE1FL2   S2 S20X338
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L1,5BN FL1   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1197EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1198FORMALDEHYD W ROZTWORZE, PALNY3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1199ALDEHYDY FURFURYLOWE6.1TF1II6.1+3 LQOP001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
1201OLEJ FUZLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1201OLEJ FUZLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1202OLEJ GAZOWY lub PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI(o temperaturze zapłonu nie większej niż 61°C)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1202PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA zgodne z normą EN 590:1993 lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI, o temperaturze zapłonu zgodnej z normą EN 590:19933F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF AT3   S230
1202OLEJ GAZOWY lub PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu ponad 61°C, ale nie więcej niż 100°C)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBV AT3   S233
1203PALIWO SILNIKOWE (BENZYNY)3F1II3534LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBFTU9FL2   S2 S2033
1204NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 1% nitrogliceryny 3DII3 LQ0P001 IBC02PP5MP2     2   S2 S20 
1206HEPTANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1207ALDEHYD HEKSYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S2 30
1208HEKSANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3163 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3163 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1,5BN FL1   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3163 640LQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3163 640LQ6P001 IBC02 R001PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej)3F1III3163 640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1210FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 IBC02 LP01 R001PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1212IZOBUTANOL (ALKOHOL IZOBUTYLOWY)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1213OCTAN IZOBUTYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1214IZOBUTYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1216IZOOKTEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1218IZOPREN, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1219IZOPROPANOL (ALKOHOL IZOPROPYLOWY)3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1220OCTAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1221IZOPROPYLOAMINA3FCI3+8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L10CHTU14 TE1FL1   S2 S20338
1222AZOTAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001B7MP19     2   S2 S20 
1223NAFTA LOTNICZA3F1III3 LQ7
P001
IBC03 LP01 R001
 MP19T2TP2LGBF FL3   S230
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1224KETONY, CIEKŁE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1228MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3+6.1274LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV 13 CV28S2 S19336
1228MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. LUB MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3+6.1274LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
1229TLENEK MEZYTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1230METANOL3FT1II3+6.1279LQ0P001 IBC02 MP19T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
1231OCTAN METYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1233OCTAN METYLOWOAMYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1234METYLAL3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
1235METYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1237MAŚLAN METYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1238CHLOROMRÓWCZAN METYLU6.1TFCI6.1+3+8 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CH
TU14
TU15 TE1
FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1239ETER METYLOWOCHLORO-METYLOWY6.1TF1I6.1+3 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1242METYLODWUCHLOROSILAN4.3WFCI4.3 +3+8 LQ0P401 PR2 MP2T10TP2 TP7TP13L10DHTU14 TU24 TE1 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1243MRÓWCZAN METYLU3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1244METYLOHYDRAZYNA6.1TFCI6.1+3+8 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1245KETON METYLOWOIZOBUTYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1246KETON METYLOWO-IZOPROPENYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1247METAKRYLAN METYLU, MONOMER, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1248PROPIONIAN METYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1249KETON METYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1250METYLOTRÓJCHLOROSILAN3FCI3+8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP13L10CHTU14 TE1FL1   S2 S20X338
1251KETON METYLOWOWINYLOWY6.1TFCI6.1+3+ 8 LQ0P601 PR3 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17639
1259CZTEROKARBONYLEK NIKLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P601 PR3 MP2  L15CHTU14 TU15 TU31 TE1 TM3FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1261NITROMETAN3F1II3 LQ4P001 R001RR2MP19     2   S2 S20 
1262OKTANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3163 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3163LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1,5BN FL1   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3163 640LQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3163 640LQ6P001 IBC02 R001PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb)3F1III3163 640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1263FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3163 640LQ7P001 IBC02 LP01 R001PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1264PARALDEHYD3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1265PENTANY, ciekłe3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
1265PENTANY, ciekłe3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T4TP1L1,5BN FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L1,5BN FL1   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1266WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1,5BN FL1   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ4P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1267ROPA NAFTOWA SUROWA3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L4BN FL1   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP9 TP28L1.5BN FL1   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP9 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1268DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP9TP29LGBF FL3   S230
1272OLEJ SOSNOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1274n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY)3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1274n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1275ALDEHYD PROPIONOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
1276OCTAN n-PROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1277PROPYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1278CHLOREK PROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
12791,2-DWUCHLOROPROPAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1280TLENEK PROPYLENU3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP7L1.5BN FL1   S2 S2033
1281MRÓWCZANY PROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1282PIRYDYNA3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP2LGBF FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L1,5BN FL1   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1L1,5BN FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1286OLEJ ŻYWICZNY3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1286OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17  L1,5BN FL1   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1287GUMA W ROZTWORZE3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S2 33
1287GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1288OLEJ ŁUPKOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1288OLEJ ŁUPKOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1289METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1 TP8L4BHTE1FL2   S2 S20338
1289METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym3FCIII3+8 LQ7P001 IBC02 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
1292KRZEMIAN ETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1293TYNKTURY, MEDYCZNE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1293TYNKTURY, MEDYCZNE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1294TOLUEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1295TRÓJCHLOROSILAN4.3WFCI4.3+3+ 8 LQ0P401 PR2 MP2T14TP2 TP7 TP13L10DHTU14 TU25 TE1 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
1296TRÓJETYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCI3+8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP1L10CHTU14 TE1FL1   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1297TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1L4BN FL3   S238
1298TRÓJMETYLOCHLOROSILAN3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2TP13LGBFTE1FL2   S2 S20X338
1299TERPENTYNA3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1300BENZYNA LAKIERNICZA3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1300BENZYNA LAKIERNICZA3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1301OCTAN WINYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1302ETER WINYLOWOETYLOWY, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1.5BN FL1   S2 S20339
1303CHLOREK WINYLIDENU, STABILIZOWANY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T12TP2 TP7L4BN FL1   S2 S20339
1304ETER WINYLOWOIZOBUTYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
1305WINYLOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY3FCI3+8 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP13L10CHTU14 TE1FL1   S2 S20X338
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1306IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1307KSYLENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
1307KSYLENY3F1III3 LQ7
P001 IBC03 LP01
R001
 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ7P001PP33MP7 MP17  L4BN FL1   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001PP33
MP7
MP17
  L1.5BN FL1   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ4P001 R001PP33MP19  L1.5BN FL2   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ4P001 R001 MP19  LGBF FL2   S2 S2033
1308CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ3F1III3 LQ7P001 R001 MP19  LGBF FL3   S230
1309GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY4.1F3II4.1 LQ8P002 IBC08PP38 B2 B4MP11  SGAN AT2    40
1309GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001
PP11
B3
MP11  SGAV AT3 VV1  40
1310PIKRYNIAN AMONOWY, ZWILŻONY ponad 10 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1312BORNEOL4.1F1III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV1  40
1313ŻYWICZAN WAPNIOWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
1314ŻYWICZAN WAPNIOWY, STOPIONY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC04 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
1318ŻYWICZAN KOBALTOWY, STRĄCANY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
1320DWUNITROFENOL, ZWILŻONY ponad 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1321DWUNITROFENOLANY, ZWILŻONE ponad 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1322DWUNITROREZORCYNA, ZWILŻONA ponad 15 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1323ŻELAZOCER4.1F3II4.1249LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT2    40
1324FILMY, NA BAZIE NITROCELULOZY, pokryte żelatyną, z wyjątkiem ścinków4.1F1III4.1 LQ9P002 R001PP15MP11     3     
1325MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O.4.1F1II4.1274LQ8P002 IBC08B2 B4MP10T3TP1SGAN AT2    40
1325MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O.4.1F1III4.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T1TP1SGAV AT3 VV1  40
1326HAFN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% wody4.1F3II4.1586LQ8P410 IBC06PP40 B2MP11  SGAN AT2    40
1327SIANO, SŁOMA lub PLEWY4.1F1NIE PODLEGA ADR
1328 SZEŚCIOMETYLENOCZTERO-AMINA (UROTROPINA)4.1 F1III 4.1  LQ9 P002 IBC08 R001 B3MP10   SGAV AT3 VV1  40
1330ŻYWICZAN MANGANAWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
1331ZAPAŁKI, ZAWSZE ZAPALNE4.1F1III4.1293LQ9P407PP27MP12     4     
1332METALDEHYD4.1F1III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV1  40
1333CER, kęsy, wlewki lub pręty4.1F3II4.1 LQ8P002 IBC08B2 B4MP11     2     
1334NAFTALEN, SUROWY lub NAFTALEN, RAFINOWANY4.1F1III4.1501LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV2  40
1336NITROGUANIDYNA (PIKRYT) ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1337NITROSKROBIA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1338FOSFOR, AMORFICZNY4.1F3III4.1 LQ9P410 IBC08 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
1339SIEDMIOSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8P410 IBC04 MP11  SGAN AT2    40
1340PIĘCIOSIARCZEK DWUFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.3WF2II4.3 +4.1602LQ11P410 IBC04 MP14  SGAN AT0V1 CV23 423
1341TRÓJSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8P410 IBC04 MP11  SGAN AT2    40
1343TRÓJSIARCZEK DWUFOSFORU nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu4.1F3II4.1602LQ8P410 IBC04 MP11  SGAN AT2    40
1344TRÓJNITROFENOL, ZWILŻONY zawierający co najmniej 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1345GUMA ODPADOWA lub GUMA REGENEROWANA, sproszkowana lub granulowana4.1F1II4.1 LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT4    40
1346KRZEM SPROSZKOWANY, AMORFICZNY4.1F3III4.132LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
1347PIKRYNIAN SREBROWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP25 PP26MP2     1   S17 
1348DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 15 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1 LQ0P406PP26MP2     1  CV28S17 
1349PIKRAMINIAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1350SIARKA4.1F3III4.1641LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11T1TP1SGAV AT3 VV1  40
1352TYTAN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% wody4.1F3II4.1586LQ8P410 IBC06PP40 B2MP11  SGAN AT2    40
1353WŁÓKNA lub TKANINY ZAIMPREGNOWANE SŁABO ZNITROWANĄ CELULOZĄ, I.N.O.4.1F1III4.1274 502LQ9P410 IBC08 R001B3MP11     3     
1354 TRÓJNITROBENZEN, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody 4.1 DI4.1  LQ0 P406  MP2     1   S17 
1355KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1356TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406 MP2     1   S17 
1357AZOTAN MOCZNIKA, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1227LQ0P406 MP2     1   S17 
1358CYRKON SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% wody4.1F3II4.1586LQ8P410 IBC06PP40 B2MP11  SGAN AT2    40
1360FOSFOREK WAPNIOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1361WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego4.2S2II4.2 LQ0P002 IBC06PP12MP14  SGANTU11AT2V1   40
1361WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego4.2S2III4.2 LQ0P002 IBC08 LP02 R001PP12 B3MP14  SGAV AT4V1VV4  40
1362WĘGIEL, AKTYWNY4.2S2III4.2646LQ0P002 IBC08 LP02 R001PP11 B3MP14  SGAV AT4V1VV4  40
1363KOPRA4.2S2III4.2 LQ0P003 IBC08 LP02 R001PP20 B3 B6MP14    AT3V1VV4  40
1364ODPADY BAWEŁNIANE, ZAOLEJONE4.2S2III4.2 LQ0P003 IBC08 LP02 R001PP19 B6MP14    AT3V1VV4  40
1365BAWEŁNA, ZWILŻONA4.2S2III4.2 LQ0P003 IBC08 LP02 R001PP19 B6MP14    AT3V1VV4  40
1366DWUETYLOCYNK4.2SWI4.2 +4.3 LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4 TU14 TU2 2 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
1369p-NITROZODWUMETYLOANILINA4.2S2II4.2 LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1370DWUMETYLOCYNK4.2SWI4.2 +4.3 LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
1373WŁÓKNA lub TKANINY, POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO lub ROŚLINNEGO lub SYNTETYCZNE, I.N.O., zaolejone4.2S2III4.2274LQ0P410 IBC08 R001B3MP14    AT3V1VV4  40
1374MĄCZKA RYBNA (ODPADY RYBNE), NIESTABILIZOWANA4.2S2II4.2 LQ0P410 IBC08B2MP14     2V1    
1376TLENEK ŻELAZOWY, ODPADOWY lub ŻELAZO GĄBCZASTE, ODPADOWE, uzyskane z oczyszczania gazu węglowego4.2S4III4.2592LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAV AT3V1VV4  40
1378KATALIZATOR METALICZNY, ZWILŻONY widocznym nadmiarem cieczy4.2S4II4.2274LQ0P410 IBC01PP39MP14  SGAN AT2V1   40
1379PAPIER, ZAWIERAJĄCY OLEJ NIENASYCONY, niecałkowicie wysuszony (obejmuje kalkę maszynową)4.2S2III4.2 LQ0P410 IBC08 R001B3MP14    AT3V1VV4  40
1380PIĘCIOBOROWODÓR4.2ST3I4.2 +6.1 LQ0P601 PR1 MP2  L21DHTU14 TC1 TE1 TM1AT0V1 CV28S20333
1381FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, POD WODĄ lub W ROZTWORZE4.2ST3I4.2 +6.1503LQ0P405 MP2T9TP3L10DH(+)TU14 TU16 TU21 TE3AT0V1 CV28S2046
1381FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, SUCHY4.2ST4I4.2 +6.1503LQ0P405 MP2T9TP3L10DH(+)TU14 TU16 TU21 TE3AT0V1 CV28S2046
1382SIARCZEK POTASOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK POTASOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1383METAL PIROFORYCZNY, I.N.O. lub STOP PIROFORYCZNY, I.N.O.4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13     0V1  S20 
1384PODSIARCZYN SODOWY (HYDROSULFIT SODOWY)4.2S4II4.2 LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1385SIARCZEK SODOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK SODOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1386WYTŁOKI ROŚLIN OLEISTYCH zawierające co najmniej 1,5% oleju nie więcej niż 11% wilgoci4.2S2III4.236LQ0P003 IBC08 LP02 R001PP20 B3 B6MP14    AT3V1VV4  40
1389AMALGAMAT METALI ALKALICZNYCH4.3W2I4.3182 274LQ0P402 P403 PR1 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1390AMIDKI METALI ALKALICZNYCH4.3W2II4.3182 274 505LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT0V1 CV23 423
1391DYSPERSJA METALU ALKALICZNEGO lub DYSPERSJA METALU ZIEM ALKALICZNYCH4.3W1I4.3182 183 274 282 506LQ0P402 PR1 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1  CV23S20X423
1392 AMALGAMAT METALI ZIEM ALKALICZNYCH4.3 W2 I4.3 183 274 506 LQ0P402 P403 IBC04B1 MP2   L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1393STOP METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.3W2II4.3183 274 506LQ11P410 IBC07B2MP15  SGAN AT2V1 CV23 423
1394WĘGLIK GLINOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1VV5CV23 423
1395GLINOŻELAZOKRZEM SPROSZKOWANY,4.3WT2II4.3 +6.1 LQ11P410 IBC05PP40 B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 CV28 462
1396GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2II4.3 LQ12P410 IBC07PP40 B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1396GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2III4.3 LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN  3V1VV5CV23 423
1397FOSFOREK GLINOWY4.3WT2I4.3 +6.1507LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1398GLINOKRZEM SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY4.3W2III4.337LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5CV23 423
1400BAR4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1401WAPŃ4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1402WĘGLIK WAPNIOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2     1V1 CV23S20 
1402WĘGLIK WAPNIOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1VV5CV23 423
1403CYJANAMID WAPNIOWY zawierający ponad 0,1% węglika wapniowego4.3W2III4.338LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT0V1 CV23 423
1404WODOREK WAPNIOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1405KRZEMEK WAPNIOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1VV7CV23 423
1405KRZEMEK WAPNIOWY4.3W2III4.3 LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5 VV7CV23 423
1407CEZ4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2  L10CH(+)TU2 TU14 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1408ŻELAZOKRZEM, zawierający co najmniej 30%, ale mniej niż 90% krzemu4.3WT2III4.3 +6.139LQ12P003 IBC08 R001PP20 B4MP14  SGAN AT3V1VV1CV23 CV28 462
1409WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O.4.3W2I4.3222 274 508LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1409WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O.4.3W2II4.3222 274 508LQ11P410 IBC04 MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1410WODOREK LITOWOGLINOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1411WODOREK LITOWOGLINOWY W ETERZE4.3WF1I4.3+3 LQ0P402 PR1 MP2     1V1 CV23S20 
1413BOROWODOREK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1414WODOREK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1415LIT4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TM2TT3AT1V1 CV23S20X423
1417KRZEMEK LITOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1418MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSI4.3 +4.2 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1418MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSII4.3 +4.2 LQ11P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1418MAGNEZ SPROSZKOWANY lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE4.3WSIII4.3+4.2 LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN  3V1VV5CV23 423
1419FOSFOREK MAGNEZOWOGLINOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1420STOPY POTASU METALICZNEGO4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1421STOP METALI ALKALICZNYCH, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1I4.3182 274LQ0P402 PR1 MP2  L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1422STOPY POTASU I SODU4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2T9TP3TP7L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1423RUBID4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2  L10CH(+)TU2 TU14 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1426BOROWODOREK SODOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1427WODOREK SODOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1428SÓD4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2T9TP3TP7L10BN(+)TU1 TE5 TM2 TT3AT1V1 CV23S20X423
1431METYLAN SODOWY4.2SC4II4.2 +8 LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1   48
1432FOSFOREK SODOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1433FOSFORKI CYNOWE4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1435CYNK, POPIOŁY4.3W2III4.3 LQ12P002 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5CV23 423
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSI4.3+4.2 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSII4.3 +4.2 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
1436CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE4.3WSIII4.3+4.2 LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5CV23 423
1437WODOREK CYRKONOWY4.1F3II4.1 LQ8P410 IBC04PP40MP11  SGAN AT2    40
1438AZOTAN GLINOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1439DWUCHROMIAN AMONOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1442NADCHLORAN AMONOWY5.1O2II5.1152LQ10P002 IBC06B2MP2    AT2V6VV8CV24 50
1444NADSIARCZAN AMONOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1445CHLORAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2T4TP1SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1446AZOTAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1447NADCHLORAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2T4TP1SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1448NADMANGANIAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV2 4 CV28 56
1449NADTLENEK BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1450BROMIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 604LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1451AZOTAN CEZOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1452CHLORAN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1453CHLORYN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1454AZOTAN WAPNIOWY5.1O2III5.1208LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1455NADCHLORAN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1456NADMANGANIAN WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1457NADTLENEK WAPNIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1458BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1458BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGAVTU3 3 VV8CV24 50
1459CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2T4TP1SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1459CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2T4TP1SGAVTU3 3 VV8CV24 50
1461CHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 605LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1462CHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 509 606LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1463TRÓJTLENEK CHROMU, BEZWODNY5.1OC2II5.1+8510LQ11P002 IBC08B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 58
1465AZOTAN DYDYMOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1466AZOTAN ŻELAZOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1467AZOTAN GUANIDYNY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1469AZOTAN OŁOWIAWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1470NADCHLORAN OŁOWIAWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2T4TP1SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
1471PODCHLORYN LITOWY, SUCHY lub PODCHLORYN LITOWY, W MIESZANINIE5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
1472NADTLENEK LITOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1473BROMIAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1474AZOTAN MAGNEZOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1475NADCHLORAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1476NADTLENEK MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1477AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 511LQ11P002 IBC08B2 B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
1477AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274 511LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2I5.1274LQ0P503 IBC05B1MP2     1  CV24S20 
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1479MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGANTU3AT3  CV24 50
1481NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1481NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGAVTU3 3 VV8CV24 50
1482NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 608LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1482NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274 608LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGANTU3 3  CV24 50
1483NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1483NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGANTU3 3  CV24 50
1484BROMIAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1485CHLORAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1486AZOTAN POTASOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1487AZOTAN POTASOWY I AZOTYN SODOWY W MIESZANINIE5.1O2II5.1607LQ11P002 IBC08B4MP10  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1488AZOTYN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP10  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1489NADCHLORAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1490NADMANGANIAN POTASOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1491NADTLENEK POTASOWY5.1O2I5.1 LQ0P503 IBC06B1MP2     1  CV24S20 
1492NADSIARCZAN POTASOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1493AZOTAN SREBROWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP10  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1494BROMIAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1495CHLORAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1496CHLORYN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1498AZOTAN SODOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1499AZOTAN SODOWY I AZOTAN POTASOWY W MIESZANINIE5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1500AZOTYN SODOWY5.1OT2III5.1 +6.1 LQ12P002 IBC08 R001B3MP10  SGANTU3AT3  CV24 CV28 56
1502NADCHLORAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1503NADMANGANIAN SODOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3 2  CV24 50
1504NADTLENEK SODOWY5.1O2I5.1 LQ0P503 IBC05B1MP2     1  CV24S20 
1505NADSIARCZAN SODOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1506CHLORAN STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1507AZOTAN STRONTOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1508NADCHLORAN STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1509NADTLENEK STRONTOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1510CZTERONITROMETAN5.1OT1I5.1 +6.1609LQ0P602 MP2  L4BNTU3 TU28AT1V5 CV24 CV28S20559
1511WODORONADTLENEK MOCZNIKA5.1OC2III5.1 +8 LQ12P002 IBC08 R001B3MP2  SGANTU3AT3  CV24 58
1512AZOTYN CYNKOWOAMONOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
1513CHLORAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
1514AZOTAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
1515NADMANGANIAN CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1516NADTLENEK CYNKOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
1517PIKRAMINIAN CYRKONOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20 % masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
1541CYJANOHYDRYNA ACETONOWA, STABILIZOWANA6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17669
1544ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2I6.143 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1544ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1544ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O.6.1T2III6.143 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1545IZOTIOCYJANIAN ALLILU, STABILIZOWANY6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S19639
1546ARSENIAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1547ANILINA6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1548CHLOROWODOREK ANILINY6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1549ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, STAŁY, I.N.O.6.1T5III6.145 274 512LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU 15 TE 1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1550MLECZAN ANTYMONAWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1551WINIAN POTASOWOAMONOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1553KWAS ARSENOWY, CIEKŁY6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T20TP2 TP7 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17 S2066
1554KWAS ARSENOWY, STAŁY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1555BROMEK ARSENOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU 14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4II6.143 274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1556ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T4III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5I6.143 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1557ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o.6.1T5III6.143 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1558ARSEN6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9S1960
1559PIĘCIOTLENEK ARSENU6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1560TRÓJCHLOREK ARSENU6.1T4I6.1 LQ0P602 MP18T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
1561TRÓJTLENEK ARSENU6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1562 ARSEN, PYŁ6.1 T5 II6.1  LQ18 P002 IBC08B2 B4MP10   SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1564ZWIĄZEK BARU, I.N.O.6.1T5II6.1177 274 513 587 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1564ZWIĄZEK BARU, I.N.O.6.1T5III6.1177 274 513 587LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9aCV13 CV28S960
1565CYJANEK BAROWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
1566ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O.6.1T5II6.1274 514LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9S1960
1566ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O.6.1T5III6.1274 514LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1567BERYL SPROSZKOWANY6.1TF3II6.1+4.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1964
1569BROMOACETON6.1TF1II6.1+3 LQ17P602 MP15T10TP2 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S9S1963
1570BRUCYNA6.1T2I6.143LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
1571AZYDEK BAROWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 50 % masowych wody4.1DTI4.1 +6.1568LQ0P406 MP2     1  CV28S17 
1572KWAS KAKODYLOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU 15 TE 1AT2  CV13 CV28S9S1960
1573ARSENIAN WAPNIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1574ARSENIAN WAPNIOWY I ARSENIN WAPNIOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1575CYJANEK WAPNIOWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
1577CHLORODWUNITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
1577CHLORODWUNITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1578CHLORONITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1578CHLORONITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1579CHLOROWODOREK 4-CHLORO-o-TOLUIDYNY6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1580CHLOROPIKRYNA6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1581CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU W MIESZANINIE22T 2.3 LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1582CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU W MIESZANINIE22T 2.3 LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1583CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O.6.1T1I6.1274 515LQ0P602 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1583CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O.6.1T1II6.1274 515LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV 13 CV28S9 S1960
1583CHLOROPIKRYNA, MIESZANINA, I.N.O.6.1T1III6.1274 515LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV 13 CV28S960
1585ACETOARSENIN MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH TU15 TE1  AT  2  CV13 CV28 S9 S1960
1586ARSENIN MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH TU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1587CYJANEK MIEDZIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28 S9 S1960
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5I6.147 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5II6.147274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1588CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O.6.1T5III6.147 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1589CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1590DWUCHLOROANILINY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1590DWUCHLOROANILINY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1591o-DWUCHLOROBENZEN6.1T1III6.1279LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1593DWUCHLOROMETAN (CHLOREK METYLENU)6.1T1III6.1516LQ19P001 IBC03 LP01 R001B8MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1594SIARCZAN DWUETYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1595SIARCZAN DWUMETYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
1596DWUNITROANILINY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1597DWUNITROBENZENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1597DWUNITROBENZENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1598DWUNITRO-o-KREZOL6.1T2II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1599DWUNITROFENOL W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1599DWUNITROFENOL W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1600DWUNITROTOLUENY, STOPIONE6.1T1II6.1 LQ0   T7TP3L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1601ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1602BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1603BROMOOCTAN ETYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
1604ETYLENODWUAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
1605DWUBROMEK ETYLENU6.1T1I6.1 LQ0P601 PR3 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1606ARSENIAN ŻELAZOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1607ARSENIN ŻELAZOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1608ARSENIAN ŻELAZAWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1611CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1612CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA21T 2.3 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1613KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM) zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru6.1TF1I6.1+348LQ0P601 PR3 MP8 MP17T14TP2TP13L15DH(+)TU14 TU15 TE1FL0  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1614CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3 % wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym6.1TF1I6.1+3603LQ0P200 MP2     0  CV1 CV13 CV28S2 S9 S10 S17 
1616OCTAN OŁOWIAWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1617ARSENIANY OŁOWIAWE6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1618ARSENINY OŁOWIAWE6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1620CYJANEK OŁOWIAWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1621PURPURA LONDYŃSKA6.1T5II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1622ARSENIAN MAGNEZOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1623ARSENIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1624CHLOREK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1625AZOTAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1626CYJANEK RTĘCIOWOPOTASOWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1627AZOTAN RTĘCIAWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1629OCTAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1630CHLOREK RTĘCIOWOAMONOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1631BENZOESAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1634BROMKI RTĘCI6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1636CYJANEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1637GLUKONIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1638JODEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH  TU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S19  60
1639NUKLEINIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1640OLEINIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1641TLENEK RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1642CYJANEK RTĘCIOWY ZASADOWY, ODCZULONY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
1643JODEK POTASOWORTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1644SALICYLAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1645SIARCZAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1646TIOCYJANIAN RTĘCIOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1647BROMEK METYLU I DWUBROMEK ETYLENU W MIESZANINIE, CIEKŁEJ6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1648ACETONITRYL3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S2033
1649MIESZANINA PRZECIWSTUKOWA DO PALIW SILNIKOWYCH6.1T3I6.1162LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1T T6AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1650beta-NAFTYLOAMINA6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1651NAFTYLOTIOMOCZNIK6.1T2II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1652NAFTYLOMOCZNIK6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1653CYJANEK NIKLAWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1654NIKOTYNA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2I6.143 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1655ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O.6.1T2III6.143 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV1 3 CV28S960
1656CHLOROWODOREK NIKOTYNY, CIEKŁY lub CHLOROWODOREK NIKOTYNY W ROZTWORZE6.1T1II6.143LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1656CHLOROWODOREK NIKOTYNY, stały6.1T2II6.143LQ18P001 IBC02 MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1657SALICYLAN NIKOTYNY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BFiTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1658SIARCZAN NIKOTYNY, ROZTWÓR6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1658SIARCZAN NIKOTYNY, STAŁY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1659WINIAN NIKOTYNY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1660TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1661NITROANILINY (o-, m-, p-)6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1662NITROBENZEN6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1663NITROFENOLE (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP3SGAHL4BHTU1 5 TE 1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1664NITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
1664NITROTOLUENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1665NITROKSYLENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1665NITROKSYLENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1669PIĘCIOCHLOROETAN6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1670MERKAPTAN PERCHLOROMETYLOWY6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1671FENOL, STAŁY6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T6TP2SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1672CHLOREK FENYLOKARBYLOAMINY6.1T1I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
1673FENYLENODWUAMINY (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1674OCTAN FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1677ARSENIAN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1678ARSENIN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1679CYJANEK POTASOWOMIEDZIAWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1680CYJANEK POTASOWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP13S10AHTU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
1683ARSENIN SREBROWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1684CYJANEK SREBROWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1685ARSENIAN SODOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1686ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM6.1T4II6.143LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1686ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM6.1T4III6.143LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1687AZYDEK SODOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10     2  CV13 CV28S9 S19 
1688KAKODYLAN SODOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1689CYJANEK SODOWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP13S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1690FLUOREK SODOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1691ARSENIN STRONTOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
1692STRYCHNINA lub SOLE STRYCHNINY6.1T2I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV1 3 CV28S9 S1766
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0P002 MP8 MP17  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT 1  CV1 CV13 CV28S9 S17 66
1693MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1694CYJANKI BROMOBENZYLU, CIEKŁE6.1T1I6.1138LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1694CYJANKI BROMOBENZYLU, STAŁE6.1T2I6.1138LQ0P002 MP18T14TP2TP13S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV1 3 CV28S9 S1766
1695CHLOROACETON, STABILIZOWANY6.1TFCI6.1+3+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S1763
1697CHLOROACETOFENON6.1T1II6.1 LQ17P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1698DWUFENYLOAMINOCHLOROARSYNA6.1T3I6.1 LQ0P002 MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1699DWUFENYLOCHLOROARSYNA, CIEKŁA6.1T3I6.1 LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV1 3 CV28S9 S1766
1699DWUFENYLOCHLOROARSYNA, STAŁA6.1T3I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
1700ŚWIECE WYDZIELAJĄCE GAZ ŁZAWIĄCY6.1TF3II6.1 +4.1 LQ18P600       2  CV13 CV28S9 S19 
1701BROMEK KSYLILU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1702CZTEROCHLOROETAN6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1704DWUTIOPIROFOSFORAN CZTEROETYLU6.1T2II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1707ZWIĄZEK TALU, I.N.O.6.1T5II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE 1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1708TOLUIDYNY, CIEKŁE6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1708TOLUIDYNY, STAŁE6.1T2II6.1279LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
17092,4-TOLUILENODWUAMINA6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1710TRÓJCHLOROETYLEN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1711KSYLIDYNY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1711KSYLIDYNY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1712ARSENIAN CYNKOWY, ARSENIN CYNKOWY lub ARSENIAN CYNKOWY i ARSENIN CYNKOWY W MIESZANINIE6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1713CYJANEK CYNKOWY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
1714FOSFOREK CYNKOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
1715BEZWODNIK OCTOWY8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
1716BROMEK ACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1717CHLOREK ACETYLU3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T8TP2 TP12L4BHTE1FL2   S2 S20X338
1718FOSFORAN BUTYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1719MATERIAŁ ZASADOWY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C5II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
1719MATERIAŁ ZASADOWY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C5III8274LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
1722CHLOROMRÓWCZAN ALLILU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17668
1723JODEK ALLILU3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTE1 TE15FL2   S2 S20338
1724ALLILOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN FL2   S2X839
1725BROMEK GLINOWY, BEZWODNY8C2II8588LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1726CHLOREK GLINOWY, BEZWODNY8C2II8588LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1727WODOROFLUOREK AMONOWY, STAŁY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1728AMYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1729CHLOREK ANIZOILU8C3II8 LQ23P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1730PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU, CIEKŁY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1731PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1731PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1732PIĘCIOFLUOREK ANTYMONU8CT1II8 +6.1 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2  CV1 3 CV28 86
1733TRÓJCHLOREK ANTYMONU8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  L4BN SGAN AT2    80
1736CHLOREK BENZOILU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2TP12 TP13L4BN AT2    80
1737BROMEK BENZYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T8TP2  TP12 TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
1738CHLOREK BENZYLU6.1TC1II6.1 +8 LQ17P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12 TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
1739CHLOROMRÓWCZAN BENZYLU8C9I8 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2 TP12 TP13L10BHTE1AT1   S2088
1740WODOROFLUORKI, I.N.O.8C2II8274 517LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1740WODOROFLUORKI, I.N.O.8C2III8274 517LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
1741TRÓJCHLOREK BORU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1742KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM OCTOWYM8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1743KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM PROPIONOWYM8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2TP12L4BN AT2    80
1744BROM lub BROM W ROZTWORZE8CT1I8 +6.1 LQ0P601 PR6 MP2T22TP2TP10 TP12 TP13L21DH(+)TU14 TU33 TC5 TE1 TT2TM3 TM5AT1  CV13 CV28S17886
1745PIĘCIOFLUOREK BROMU5.1OTCI5.1 +6.1 +8 LQ0P200 MP2T22TP2TP12 TP13L10DHTU3TE16AT1  CV24 CV28S20568
1746TRÓJFLUOREK BROMU5.1OTCI5.1 +6.1 +8 LQ0P200 MP2T22TP2 TP12 TP13L10DHTU3TE16AT1  CV24 CV28S20568
1747BUTYLOTRÓJCHLOROSILAN8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN FL2   S2X83
1748PODCHLORYN WAPNIOWY, SUCHY lub PODCHLORYN WAPNIOWY W MIESZANINIE SUCHEJ, zawierające ponad 39% chloru aktywnego (8,8% tlenu aktywnego)5.1O2II5.1589LQ11P002 IBC08B2 B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
1749TRÓJFLUOREK CHLORU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
1750KWAS CHLOROOCTOWY W ROZTWORZE6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
1751KWAS CHLOROOCTOWY, STAŁY6.1TC2II6.1+8 LQ18P002 IBC08B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
1752CHLOREK CHLOROACETYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
1753CHLOROFENYLOTRÓJCHLORO SILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1754KWAS CHLOROSULFONOWY (bez lub z trójtlenkiem siarki)8C1I8 LQ20P001 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BHTE1AT1   S20X88
1755KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE8C1II8518LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1755KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE8C1III8518LQ19P001 IBC02 LP01 R001 MP15T4TP1 TP12L4BN AT3    80
1756FLUOREK CHROMOWY, STAŁY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1757FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1757FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1758TLENOCHLOREK CHROMU8C1I8 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2 TP12L10BHTE1AT1   S20X88
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
1759MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O.8C10III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BHTE1AT1   S2088
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2TP27L4BN AT2    80
1760MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O.8C9III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
1761ETYLENODWUAMINOMIEDŹ W ROZTWORZE8CT1II8+6.1 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2  CV13 CV28 86
1761ETYLENODWUAMINOMIEDŹ W ROZTWORZE8CT1III8+6.1 LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3  CV13 CV28 86
1762CYKLOHEKSENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1763CYKLOHEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1764KWAS DWUCHLOROOCTOWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1765CHLOREK DWUCHLOROACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1766DWUCHLOROFENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ0P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1767DWUETYLODWUCHLOROSILAN8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN FL2   S2X83
1768KWAS DWUFLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1769DWUFENYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1770BROMEK DWUFENYLOMETYLU8C10II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
1771DODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1773CHLOREK ŻELAZOWY, BEZWODNY8C2III8590LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
1774ŁADUNKI DO GAŚNIC, ciecz żrąca8C11II8 LQ22P001PP4      2     
1775KWAS FLUOROBOROWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1776KWAS FLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1777KWAS FLUOROSULFONOWY8C1I8 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2  TP12L10BHTE1AT1   S2088
1778KWAS FLUOROKRZEMOWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1779KWAS MRÓWKOWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1780CHLOREK FUMARYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1781SZEŚCIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1782KWAS SZEŚCIOFLUOROFOSFOROWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1783SZEŚCIOMETYLENODWUAMINA W ROZTWORZE8C7II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1783SZEŚCIOMETYLENODWUAMINA W ROZTWORZE8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1784HEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1786KWAS FLUOROWODOROWY I KWAS SIARKOWY W MIESZANINIE8CT1I8+6.1 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2TP12 TP13L10DHTU14 TE1AT1  CV13 CV28S20886
1787KWAS JODOWODOROWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1787KWAS JODOWODOROWY8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1788KWAS BROMOWODOROWY8C1II8519LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1788KWAS BROMOWODOROWY8C1III8519LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1789KWAS SOLNY8C1II8520LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1789KWAS SOLNY8C1III8520LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1 TP12L4BN AT3    80
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 60%, ale nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego8CT1I8+6.1640LQ20P001RR1MP8 MP17T10TP2TP12 TP13L10DHTU14AT1  CV13 CV28S17886
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% kwasu fluorowodorowego8CT1I8+6.1640LQ0P802 MP2T10TP2 TP12 TP13L21DH(+)TU14 TU34 TC1 TE17 TM3 TM5AT1  CV13 CV28S17886
1790KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający nie więcej niż 60% kwasu fluorowodorowego8CT1II8+6.1 LQ22P001 IBC02RR1MP15T8TP2 TP12L4DHTU 14AT2  CV13 CV28 86
1791PODCHLORYN W ROZTWORZE8C9II8521LQ22P001 IBC02PP10 B5MP15T7TP2 TP24L4BV(+)TE11AT2    80
1791PODCHLORYN W ROZTWORZE8C9III8521LQ19P001 IBC02 LP01 R001B5MP15T4TP2 TP24L4BV(+)TE11AT3    80
1792CHLOREK JODU8C1II8 LQ22P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2L4BN AT2    80
1793FOSFORAN IZOPROPYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1794SIARCZAN OŁOWIAWY, zawierający ponad 3% wolnego kwasu8C2II8591LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2 VV9a  80
1796MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2TP12 TP13L4BN AT2    80
1796MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego8CO1I8+5.1 LQ20P001 MP8 MP17T 10TP2 TP12 TP13L10BHTC6 TE1 TT1AT1  CV24S20885
1798WODA KRÓLEWSKA8COTPRZEWÓZ ZABRONIONY
1799NONYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
1800OŚMIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2    X80
1801OKTYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2    X80
1802KWAS NADCHLOROWY, zawierający nie więcej niż 50% masowych kwasu8CO1II8+5.1522LQ22P001 IBC02 MP3T7TP2L4BN AT2  CV24 85
1803KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1804FENYLOTRÓJCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1805KWAS FOSFOROWY, CIEKŁY8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1805KWAS FOSFOROWY, STAŁY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP01 R001B3MP10    AT3 VV9b   
1806PIĘCIOCHLOREK FOSFORU8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1807PIĘCIOTLENEK FOSFORU8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1808TRÓJBROMEK FOSFORU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1809TRÓJCHLOREK FOSFORU6.1TC3I6.1+8 LQ0P001 MP18T14TP2TP13L1 0CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
1810TLENOCHLOREK FOSFORU8C1II8 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1811WODOROFLUOREK POTASOWY8CT2II8+6.1 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAN AT2  CV13 CV28 86
1812FLUOREK POTASOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
1813WODOROTLENEK POTASOWY, STAŁY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2B4MP10  SGAN AT2    80
1814WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1814WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1815CHLOREK PROPIONYLU3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1816PROPYLOTRÓJCHLOROSILAN8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN FL2   S2X83
1817CHLOREK PIROSULFURYLU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    X80
1818CZTEROCHLOREK KRZEMU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP7L4BN AT2    X80
1819GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1819GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1823WODOROTLENEK SODOWY, STAŁY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1824WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1824WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1825TLENEK SODOWY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
1826MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego8C1II8113LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2TP12L4BN AT2    80
1826MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego8CO1I8+5.1113LQ20P001 MP8 MP17T10TP2 TP12 TP13L10BHTE1AT1  CV24S20885
1827CHLOREK CYNOWY, BEZWODNY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1828CHLORKI SIARKI8C1I8 LQ20P602 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BHTE1AT1   S20X88
1829TRÓJTLENEK SIARKI, STABILIZOWANY8C1I8623LQ20P001 MP8 MP17T20TP4 TP12 TP13 TP25 TP26L10BHTU32 TE1 TE13 TT5 TM3AT1   S20X88
1830KWAS SIARKOWY zawierający ponad 51% kwasu8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2TP12L4BN AT2    80
1831KWAS SIARKOWY, DYMIĄCY (OLEUM)8CT1I8+6.1 LQ20P602 MP8 MP17T20TP2TP12 TP13L10BHTE1AT1  CV1 3 CV28S20X886
1832KWAS SIARKOWY, WYCZERPANY8C1II8113LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1833KWAS SIARKAWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1834CHLOREK SULFURYLU8C1I8 LQ20P602 MP8 MP17T20TP2 TP12L10BHTE1AT1   S20X88
1835WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY8C7II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1836CHLOREK TIONYLU8C1I8 LQ20P802 MP8 MP17T10TP2 TP12 TP13L10BHTE1AT1   S20X88
1837CHLOREK TIOFOSFORYLU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
1838CZTEROCHLOREK TYTANU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T10TP2 TP13L4BN AT2    X80
1839KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY8C4II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
1840CHLOREK CYNKOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1841ACETALDEHYDOAMONIAK9M11III9 LQ27P002 IBC08 LP01 R001B6MP10  SGAV AT3V1VV3  90
1843DWUNITRO-o-KREZOLAN AMONOWY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1845Dwutlenek węgla, stały (Suchy lód)9M11NIE PODLEGA ADR
1846CZTEROCHLOREK WĘGLA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1847SIARCZEK POTASOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  L4BN SGAN AT2    80
1848KWAS PROPIONOWY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1849SIARCZEK SODOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2L4BN SGAN AT2    80
1851LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1221 274 601LQ17P001PP6MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1851LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1221 274 601LQ19P001 LP01 R001PP6MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1854BARU STOPY, PIROFORYCZNE4.2S4I4.2 LQ0P404 MP13     0V1  S20 
1855WAPŃ, PIROFORYCZNY lub STOPY WAPNIA, PIROFORYCZNE4.2S4I4.2 LQ0P404 MP13     0V1  S20 
1858SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1859CZTEROFLUOREK KRZEMU, SPRĘŻONY21TC 2.3+8 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
1860FLUOREK WINYLU, STABLILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1862KROTONIAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP2LGBF FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1.5BN FL1   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ4P001 MP19T4TP1 TP8L1.5BN FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1863PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1865AZOTAN n-PROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001B7MP19     2   S2 S20 
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L4BN FL1   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 cPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8L1,5BN FL1   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001PP1MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001PP1MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2 S2033
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L4BN FL3   S233
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001PP1MP19T2TP1L1,5BN FL3   S233
1866ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001PP1MP19T2TP1LGBF FL3   S233
1868BORODEKAN4.1FT2II4.1 +6.1 LQ0P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2  CV28 46
1869MAGNEZ lub STOPY MAGNEZU zawierające ponad 50% magnezu, w granulkach, wiórach lub taśmach4.1F3III4.159LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
1870BOROWODOREK POTASOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
1871WODOREK TYTANOWY4.1F3II4.1 LQ8P410 IBC04PP40MP11  SGAN AT2    40
1872TLENEK OŁOWIOWY5.1OT2III5.1 +6.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP2  SGANTU3AT3  CV24 CV28 56
1873KWAS NADCHLOROWY zawierający ponad 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu5.1OC1I5.1 +860LQ0P502PP28MP3T10TP1 TP12L4DN(+)TU3 TU28AT1  CV24S20558
1884TLENEK BAROWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9aCV13 CV28S960
1885BENZYDYNA6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
1886CHLOREK BENZYLIDENU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1887BROMOCHLOROMETAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1888CHLOROFORM6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1889BROMOCYJAN6.1TC2I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
1891BROMEK ETYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02B8MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1892ETYLODWUCHLOROARSYNA6.1T3I6.1 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
1894WODOROTLENEK FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1895AZOTAN FENYLORTĘCIOWY6.1T3II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
1897CZTEROCHLOROETYLEN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1898JODEK ACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2    80
1902FOSFORAN DWUIZOOKTYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9I8274LQ20P001 MP8 MP17  L10BHTE1AT1   S2088
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9II8274LQ22P001 IBC02 MP15  L4BN AT2    80
1903MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BN AT3    80
1905KWAS SELENOWY8C2I8 LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN AT1   S2088
1906KWAS SIARKOWY, ODPADOWY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
1907WAPNO SODOWANE zawierające ponad 4% wodorotlenku sodowego8C6III862LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
1908CHLORYN W ROZTWORZE8C9II8521LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP24L4BV(+)TE11AT2    80
1908CHLORYN W ROZTWORZE8C9III8521LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2 TP24L4BV(+)TE11AT3    80
1910Tlenek wapniowy8C6NIE PODLEGA ADR
1911DWUBORAN, SPRĘŻONY21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17 
1912CHLOREK METYLU I DWUCHLOROMETAN W MIESZANINIE22F 2.1228LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1913NEON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
1914PROPIONIANY BUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1915CYKLOHEKSANON3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1916ETER 2,2'-DWUCHLORODWUETYLOWY6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
1917AKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP13LGBF FL2   S2 S20339
1918IZOPROPYLOBENZEN (KUMEN)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1919AKRYLAN METYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP13LGBF FL2   S2 S20339
1920NONANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
1921PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA3FT1I3+6.1 LQ0P001 MP2T14TP2 TP13L15CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1922PIROLIDYNA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
1923PODSIARCZYN WAPNIOWY (HYDROSULFIT WAPNIOWY)4.2S4II4.2 LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1928BROMEK METYLOMAGNEZOWY W ETERZE ETYLOWYM4.3WF1I4.3+3 LQ0P402 PR1 MP2  L10DHTU4TU14 TU22 TE1 TM2FL0V1 CV23S2 S20X323
1929PODSIARCZYN POTASOWY (HYDROSULFIT POTASOWY)4.2S4II4.2 LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
1931PODSIARCZYN CYNKOWY (HYDROSULFIT CYNKOWY)9M11III9 LQ27P002 IBC08 LP02 R001 MP10  SGAV AT3V1VV3  90
1932CYRKON, ODPADY4.2S4III4.2524 592LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4I6.1274 525LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17 S2066
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4II6.1274 525LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
1935CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O.6.1T4III6.1274 525LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP13 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
1938KWAS BROMOOCTOWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1939TLENOBROMEK FOSFORU8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAN AT2    80
1940KWAS TIOGLIKOLOWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
1941DWUBROMODWUFLUOROMETAN9M11III9 LQ28P001 LP01 R001 MP15T11TP2L4BN AT3V1   90
1942AZOTAN AMONOWY zawierający nie więcej niż 0,2% materiałów palnych, obejmujących wszystkie substancje palne w przeliczeniu na węgiel, z wyłączeniem domieszek innych materiałów5.1O2III5.1611LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
1944ZAPAŁKI, BEZPIECZNE (książeczki, kartoniki lub pudełka z potarką)4.1F1III4.1293LQ9P407 R001 MP11     4     
1945ZAPAŁKI, WOSKOWANE "VESTA"4.1F1III4.1293LQ9P407 R001 MP11     4     
1950AEROZOLE25A 2.2190 625LQ2P204 MP9     3  CV9CV1 2  
1950AEROZOLE25F 2.1190 625LQ2P204 MP9     2  CV9 CV12S2 
1950AEROZOLE25O 2.2 +5.1190 625LQ2P204 MP9     3  CV9 CV12  
1950AEROZOLE25T 2.3190 625LQ1P204 MP9     1  CV9CV12 CV28S7 
1950AEROZOLE25TC 2.3+8190 625LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
1950AEROZOLE25TF 2.3 +2.1190 625LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S2 S7 
1950AEROZOLE25TFC 2.3 +2.1 +8190 625LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28 S2 S7  
1950AEROZOLE25TO 2.3 +5.1190 625LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
1950AEROZOLE25TOC 2.3 +5.1 +8190 625LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
1951ARGON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
1952TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.21TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6 TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.21F 2.1274LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.21T 2.3274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6 TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.21A 2.2274 567LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1957DEUTER, SPRĘŻONY21F 2.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
19581,2-DWUCHLORO- 1,1,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
19591,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132a)22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
1961ETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75 RxBN(M)TU18FL2V5 V7 CV9 CV11S2 S17223
1962ETYLEN, SPRĘŻONY21F 2.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
1963HEL, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
1964WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA, SPRĘŻONA, I.N.O.21F 2.1274LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
1965MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O. (taka jak mieszaniny A, A01, A02, A0, A1, B1, B2, B lub C)22F 2.1274 583LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1966WODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY23F 2.1 LQ0P203 MP9T75TP23RxBN(M)TU1 8FL2V5 V7 CV9 CV11S2 S17223
1967GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O,22T 2.3274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.22A 2.2274LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1969IZOBUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1970KRYPTON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
1971METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, o wysokiej zawartości metanu21F 2.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
1972METAN, SKROPLONY SCHŁODZONY lub GAZ ZIEMNY, SKROPLONY SCHŁODZONY, o wysokiej zawartości metanu23F 2.1 LQ0P203 MP9T75 RxBN(M)TU18FL2V5 V7 CV9 CV11S2 S17223
1973CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1974BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1975TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU MIESZANINA)22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
1976OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1977AZOT, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
1978PROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
1979GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1980GAZY SZLACHETNE I TLEN,MIESZANINA, SPRĘŻONA21A 2.2567LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1981GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1982CZTEROFLUOROMETAN, SPRĘŻONY (GAZ CHŁODNICZY R14)21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
19831- CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R 133a)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1984TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R23)22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2TP27L4BHTU15 TE1 TE15FL2  CV1 3 CV28S2 S19336
1986ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP2L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
1987ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1987ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności bar w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1987ALKOHOLE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV1 3 CV28S2 S19336
1988ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1TP9TP27L4BN FL1   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1TP9 TP27L1.5BN FL1   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1989ALDEHYDY, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1990BENZALDEHYD9M11III9 LQ28P001 IBC03 LP01 R001 MP15T2TP1LGBV AT3VI   90
1991CHLOROPREN, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP6 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1I3 +6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1II3 +6.1274LQ0P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
1992MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1III3 +6.1274LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1TP9L4BN FL1   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1TP9L1,5BN FL1   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.3F1III3274 640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3274 640LQ7P001 R001 MP19T4TP1 TP29L4BN FL3   S233
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3274 640LQ7P001 R001 LP01 MP19T4TP1 TP29L1,5BN FL3   S233
1993MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3274 640LQ7P001 R001 IBC02 LP01 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S233
1994PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA6.1TF1I6.1+3 LQ0P601 PR3 MP2  L15CHTU14 TU15 TU31 TE1 TM3FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1II3640LQ6P001 MP19T3TP3 TP29L1,5BN FL2   S2 S2033
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1II3640LQ6P001 IBC02 R001 MP19T3TP3 TP29LGBF FL2   S2 S2033
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami3F1III3640LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T1TP3LGBF FL3   S230
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T1TP3L4BN FL3   S233
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3F1III3640LQ7P001 LP01 R001 MP19T1TP3L1,5BN FL3   S233
1999SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3F1III3640LQ7P001 IBC02 LP01 R001 MP19T1TP3LGBF FL3   S233
2000CELULOID w blokach, prętach, walcach, rurach, itp., za wyjątkiem odpadów4.1F1III4.1502LQ9P002 LP02 R001PP7MP11     3     
2001NAFTENIANY KOBALTU, SPROSZKOWANE4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
2002CELULOID, ODPAD4.2S2III4.2526 592LQ0P002 IBC08 LP02 R001PP8 B3MP14     3V1    
2003ZWIĄZKI ALKILOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O. lub ZWIĄZKI ARYLOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O.4.2SWI4.2 +4.3274 527LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
2004AMIDEK MAGNEZOWY4.2S4II4.2 LQ0P410 IBC06 MP14  SGAN AT2V1   40
2005DWUFENYLOMAGNEZ4.2SWI4.2 +4.3 LQ0P404 MP2  L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
2006TWORZYWA SZTUCZNE, NITROCELULOZOWE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, I.N.O.4.2S2III4.2274 528LQ0P002 R001 MP14     3V1    
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2524 540LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2524 540LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2008CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
2009CYRKON, SUCHY, gotowe blachy, taśmy lub spirale z drutu4.2S4III4.2524 592LQ0P002 LP02 R001 MP14     3V1VV4   
2010WODOREK MAGNEZOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
2011FOSFOREK MAGNEZOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
2012FOSFOREK POTASOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
2013FOSFOREK STRONTOWY4.3WT2I4.3 +6.1 LQ0P403 MP2     1V1 CV23 CV28S20 
2014NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY zawierający co najmniej 20%, ale nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (stabilizowany, jeśli to konieczne)5.1OC1II5.1 +8 LQ10P504 IBC02PP10 PP29 B5MP15T7TP2 TP6 TP24L4BV(+)TU3 TC2 TE8TE11 TT1AT2  CV24 58
2015NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający co najmniej 60%, ale nie więcej niż 70% nadtlenku wodoru5.1OC1I5.1 +8 LQ0P501 MP2T10TP2 TP6 TP24L4BV(+)TU3 TU28 TC2TE7 TE8 TE9 TT1OX1V5 CV24S20559
2015NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający ponad 70% nadtlenku wodoru5.1OC1I5.1 +8 LQ0P501 MP2T10TP2 TP6 TP24L4DV(+)TU3 TU28 TC2 TE8 TE9TT1OX1V5 CV24S20559
2016AMUNICJA, TRUJĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca6.1T2II6.1 LQ0P600 MP10     2  CV13 CV28S9S19 
2017AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca6.1TC2II6.1+8 LQ0P600       2  CV13 CV28S9 S19 
2018CHLOROANILINY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAHL4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
2019CHLOROANILINY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S9 S1960
2020CHLOROFENOLE, STAŁE6.1T2III6.1205LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2021CHLOROFENOLE, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2022KWAS KREZOLOWY (KREZOLE - MIESZANINA IZOMERÓW)6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
2023EPICHLOROHYDRYNA6.1TF1II6.1+3279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4II6.143 274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2024ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5I6.143 274 529 585LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5II6.143 274 529 585LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2025ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O.6.1T5III6.143 274 529 585LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3I6.143274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2026ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O.6.1T3III6.143 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2027ARSENIN SODOWY, STAŁY6.1T5II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2028BOMBY, DYMOTWÓRCZE, NIEWYBUCHOWE, zawierające ciecz żrącą, bez urządzenia inicjującego8C11II8 LQ0P803       2     
2029HYDRAZYNA, BEZWODNA8CFTI8+3 +6.1 LQ20P001 MP8 MP17     1  CV13 CV28S2 S20 
2030WODZIAN HYDRAZYNY LUB HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym co najmniej 37%, ale nie więcej niż 64% masowych hydrazyny8CT1II8 +6.1530LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2  CV13 CV28 86
2031KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający ponad 70% kwasu8CO1I8 +5.1 LQ20P001RR1MP8 MP17T10TP2TP12 TP13L10BHTC6TE1 TT1AT1  CV24S20885
2031KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający nie więcej niż 70% kwasu8CO1II8 LQ22P001 IBC02RR1MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
2032KWAS AZOTOWY, CZERWONY DYMIĄCY8COTI8 +5.1 +6.1 LQ20P602 MP8 MP17T20TP2TP12 TP13L10BHTC6TE1 TT1AT1  CV13 CV24 CV28S20856
2033TLENEK POTASOWY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2034WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA21F 2.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
20351,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143a)22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2036KSENON, SPRĘŻONY21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25A 2.2191LQ2P204 MP9     3  CV9CV12  
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe)25F 2.1191LQ2P204 MP9     2  CV9 CV12S2 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25O 2.2 +5.1191LQ2P204 MP9     3  CV9 CV12  
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25T 2.3 LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TC 2.3 +8 LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TF 2.3 +2.1 LQ1P204 MP9     1  CV9CV12 CV28S2S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TFC 2.3 +2.1 +8 LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S2S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TO 2.3 +5.1 LQ1P204 MP9     1  CV9 CV12 CV28S7 
2037NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe25TOC 2.3 +5.1 +8 LQ1P204 MP9     1  CV9CV12 CV28S7 
2038DWUNITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2038DWUNITROTOLUENY, STAŁE6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BFTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
20442,2-DWUMETYLOPROPAN22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2045ALDEHYD IZOMASŁOWY (ALDEHYD IZOBUTYROWY)3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2046CYMENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2047DWUCHLOROPROPENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2047DWUCHLOROPROPENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2048DWUCYKLOPENTADIEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2049DWUETYLOBENZENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2050DWUIZOBUTYLEN, ZWIĄZKI IZOMERYCZNE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
20512-DWUMETY LOAMINOETANOL8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2052DWUPENTEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2053METYLOIZOBUTYLOKARBINOL3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2054MORFOLINA8CF1I8+3 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2L10BHTE1FL1   S2 S20883
2055STYREN, MONOMER, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2056CZTEROWODOROFURAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2057TRÓJPROPYLEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2057TRÓJPROPYLEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2058ALDEHYD WALERIANOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa)3DI3198 531 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L4BN FL1   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3DI3198 531 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP27L1,5BN FL1   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa)3DII3198 531 640LQ4P001 MP19T4TP1 TP8L1,5BN FL2   S2 S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa)3DII3198 531 640LQ4P001 R001 MP19T4TP1 TP8LGBF FL2   S2S2033
2059NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA3DIII3198 531LQ7P001 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2067SALETRA AMONOWA, NAWOZOWA, Typ A15.1O2III5.1186 624 628LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2068SALETRA AMONOWA, NAWOZOWA, Typ A25.1O2III5.1186 624 629 LQ2P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2069SALETRA AMONOWA, NAWOZOWA, Typ A35.1O2III5.1186 624 630LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2070SALETRA AMONOWA, NAWOZOWA, Typ A45.1O2III5.1186 624 631LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2071Azotan amonowy nawozowy9M11NIE PODLEGA ADR
2072AZOTAN AMONOWY NAWOZOWY, I.N.O.5.1O2PRZEWÓZ ZABRONIONY
2073AMONIAK, ROZTWÓR wodny, zawierający ponad 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku24A 2.2532LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3  CV9 CV10 20
2074AKRYLAMID6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2075CHLORAL BEZWODNY, STABILIZOWANY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1969
2076KREZOLE, CIEKŁE6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
2076KREZOLE, STAŁE6.1TC2II6.1+8 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
2077alfa-NAFTYLOAMINA6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T3TP1L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2078DWUIZOCYJANIAN TOLUILENU6.1T1II6.1279LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2079DWUETYLENOTRÓJAMINA8C7II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2186CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY23TCPRZEWÓZ ZABRONIONY
2187DWUTLENEK WĘGLA, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5V7 CV9 CV11S2022
2188ARSENOWODÓR (ARSYNA)22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17 
2189DWUCHLOROSILAN22TFC 2.3 +2.1 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
2190DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY21TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
2191FLUOREK SULFURYLU22T 2.3 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
2192GERMANOWODÓR (GERMAN)22TF 2.3 +2.1632LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17 
2193SZEŚCIOFLUOROETAN, SPRĘŻONY (GAZ CHŁODNICZY R 116, SPRĘŻONY)21A 2.2 LQ1P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2194SZEŚCIOFLUOREK SELENU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
2195SZEŚCIOFLUOREK TELLURU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
2196SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7S17 
2197JODOWODÓR22TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7S17268
2198PIĘCIOFLUOREK FOSFORU, SPRĘŻONY21TC 2.3 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7S17 
2199FOSFOROWODÓR (FOSFINA)22TF 2.3 +2.1632LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2S7S17 
2200PROPADIEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV 10S2 S20239
2201PODTLENEK AZOTU, SKROPLONY SCHŁODZONY23O 2.2 +5.1 LQ0P203 MP9T75TP22RxBN(M)TU7TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S20225
2202SELENOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17 
2203SILAN, SPRĘŻONY21F 2.1632LQ0P200 MP9  CxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S223
2204TLENOSIARCZEK WĘGLA22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
2205ADYPONITRYL6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T3TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2206IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1II6.1274 551LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2206IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1III6.1274 551LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP13 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2208PODCHLORYN WAPNIOWY, MIESZANINA, SUCHA zawierająca ponad 10%, ale nie więcej niż 39% chloru aktywnego5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGANTU3AT3  CV24 50
2209FORMALDEHYD W ROZTWORZE zawierający co najmniej 25% formaldehydu8C9III8533LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2210MANEB LUB PREPARAT MANEBU zawierający co najmniej 60% manebu4.2SWIII4.2 +4.3273LQ0P002 IBC06 R001 MP14  SGAN AT3V1VV4  40
2211KULKI POLIMERYCZNE, EKSPANDUJĄCE, wydzielające pary palne9M3IIInie207 633LQ27P002 IBC08 R001PP14 B6MP10  SGANTE20AT3V1VV3  90
2212AZBEST NIEBIESKI (krokidolit) lub AZBEST BRĄZOWY (amozyt, misoryt)9M1II9168LQ25P002 IBC08PP37 B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2V1 CV1 CV13 CV28S1990
2213PARAFORMALDEHYD4.1F1III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001PP12 B3MP10  SGAV AT3 VV1  40
2214BEZWODNIK FTALOWY zawierający ponad 0,05% bezwodnika maleinowego8C4III8169LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP3SGAVL4BN AT3 VV9b  80
2215BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY8C3III8 LQ0   T4TP3L4BN AT0    80
2215BEZWODNIK MALEINOWY8C4III8 LQ24P002 IBC08 R001B3MP10T4TP1SGAV AT3 VV9b  80
2216Mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana9M11NIE PODLEGA ADR
2217WYTŁOKI Z ROŚLIN OLEISTYCH, zawierające nie więcej niż 1,5% oleju i nie więcej niż 11% wilgoci4.2S2III4.2142LQ0P002 IBC08 LP02 R001PP20 B3 B6MP14    AT3V1VV4  40
2218KWAS AKRYLOWY, STABILIZOWANY8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S2839
2219ETER ALLILOWOGLICYDOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2222ANIZOL3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2224BENZONITRYL6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2225CHLOREK BENZENOSULFONYLU8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2226CHLOREK BENZYLIDYNU8C9II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2227METAKRYLAN n-BUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
22322-CHLOROETANAL6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2233CHLOROANIZYDYNY6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2234FLUORKI CHLOROBENZYLIDYNU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2235CHLORKI CHLOROBENZYLU6.1T2III6.1 LQ9P001 IBC03 LP01 R001 MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2236IZOCYJANIAN 3-CHLORO-4-METYLOFENYLU6.1T2II6.1 LQ18P001 IBC02 MP10  SGAH L4BKTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2237CHLORONITROANILINY6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV1 3 CV28S960
2238CHLOROTOLUENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2239CHLOROTOLUIDYNY, ciekłe6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2239CHLOROTOLUIDYNY, stałe6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2240KWAS CHROMOSIARKOWY8C1I8 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2 TP12 TP13L10BHTE1AT1   S2088
2241CYKLOHEPTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2242CYKLOHEPTEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2243OCTAN CYKLOHEKSYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2244CYKLOPENTANOL3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2245CYKLOPENTANON3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2246CYKLOPENTEN3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1.5BN FL2   S2 S2033
2247n-DEKAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2248DWU-n-BUTYLOAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2249ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY6.1T1PRZEWÓZ ZABRONIONY
2250IZOCYJANIANY DWUCHLOROFENYLU6.1T2II6.1 LQ17P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2251DWUCYKLO-[2,2,1]-HEPTADIEN 2,5, STABILZOWANY (NORBORNADIEN- 2,5, STABILIZOWANY)3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP2LGBF FL2   S2 S20339
22521,2-DWUMETOKSYETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2253N,N-DWUMETYLOANILINA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2254ZAPAŁKI, SZTORMOWE4.1F1III4.1293LQ9P407 R001 MP11     4     
2256CYKLOHEKSEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2257POTAS4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2T9TP3 TP7L10BN(+)TU1 TE5 TM2TT3AT1  CV23S20X423
22581,2-PROPYLENODWUAMIN A8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2259TRÓJETYLENOCZTEROAMINA8C7II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2260TRÓJPROPYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2261KSYLENOLE, ciekłe6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2261KSYLENOLE, stałe6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2262CHLOREK DWUMETYLOKARBAMOILU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2263DWUMETYLOCYKLOHEKSANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2264DWUMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2265N,N-DWUMETYLOFORMAMID3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP2LGBF FL3   S230
2265N,N-DWUMETYLOPROPYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTE1FL2   S2 S20338
2267CHLOREK DWUMETYLOTIOFOSFORYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
22693,3'-IMINODWUPROPYLOAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2270ETYLOAMINA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym co najmniej 50%, ale najwyżej 70% etyloaminy3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2271KETON ETYLOWOAMYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2272N-ETYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
22732-ETYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2274N-ETYLO-N-BENZYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2275N-ETYLOBUTANOL3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
22762-ETYLOHEKSYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2277METAKRYLAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2278n-HEPTEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2279SZEŚCIOCHLOROBUTADIEN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S960
2280SZEŚCIOMETYLENODWUAMINA, STAŁA8C8III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2281SZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2282HEKSANOLE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2283METAKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2284IZOBUTYRONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2285FLUORKI IZOCYJANIANOBENZYLIDYNU6.1TF1II6.1 +3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2286PIĘCIOMETYLOHEPTAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2287IZOHEPTENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2288IZOHEKSENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001B8MP19T11TP1LGBF FL2   S2 S2033
2289IZOFORONODWUAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2290DWUIZOCYJANIAN IZOFORONU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2291ZWIĄZEK OŁOWIU, ROZPUSZCZALNY, I.N.O.6.1T5III6.1199274 535LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV1 3 CV28S960
22934-METOKSY-4-METYLOPENTANON-23F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2294N-METYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2295CHLOROOCTAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2296METYLOCYKLOHEKSAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2297METYLOCYKLOHEKSANON3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2298METYLOCYKLOPENTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20 33
2299DWUCHLOROOCTAN METYLU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
23002-METYLO-5-ETYLOPIRYDYNA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
23012-METYLOFURAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23025-METYLOHEKSANON-23F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2303IZOPROPENYLOBENZEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2304NAFTALEN, STOPIONY4.1F2III4.1536LQ0   T1TP3LGBVTU27 TE4 TE6AT3    44
2305KWAS NITROBENZENOSULFONOWY8C4II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  L4BN SGAN AT2    80
2306FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, ciekłe6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2306FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, stałe6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2307FLUOREK 3-NITRO-4-CHLOROBENZYLIDYNU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP10T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2308KWAS NITROZYLOSIARKOWY, CIEKŁY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    X80
2308KWAS NITROZYLOSIARKOWY, STAŁY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T8TP2 TP12SGAN AT2    X80
2309OKTADIENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2310PENTANODION-2,4 (ACETYLOACETON)3FT1III3+6.1 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
2311FENETYDYNY6.1T1III6.1279LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2312FENOL, STOPIONY6.1T1II6.1 LQ0   T7TP3L4BHTU15 TE1AT0  CV13 CV28S9 S1960
2313PIKOLINY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2315DWUFENYLE POLICHLOROWANE9M2II9595LQ29P906 IBC02 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT0V1 CV1 CV1 3 CV28S1990
2316CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY, STAŁY6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2317CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY W ROZTWORZE6.1T4I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2318WODOROSIARCZEK SODOWY zawierający poniżej 25% wody krystalizacyjnej4.2S4II4.2504LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2319WĘGLOWODORY TERPENOWE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
2320CZTEROETYLENOPIĘCIOAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2321TRÓJCHLOROBENZENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2322TRÓJCHLOROBUTEN6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2323FOSFORYN TRÓJETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2324TRÓJIZOBUTYLEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
23251,3,5-TRÓJMETYLOBENZEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2326TRÓJMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2327TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2328TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2329FOSFORYN TRÓJMETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2330UNDEKAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2331CHLOREK CYNKOWY, BEZWODNY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2332OKSYM ACETALDEHYDU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2333OCTAN ALLILU3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2334ALLILOAMINA6.1TF1I6.1+3 LQ0P602 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE 1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2335ETER ALLILOWOETYLOWY3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2336MRÓWCZAN ALLILU3FT1I3+6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
2337MERKAPTAN FENYLOWY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2338FLUOREK BENZYLIDYNU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23392-BROMOBUTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2340ETER 2-BROMOETYLOWOETYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23411-BROMO-3-METYLOBUTAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2342BROMOMETYLOPROPANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23432-BROMOPENTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2344BROMOPROPANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2344BROMOPROPANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
23453-BROMOPROPYN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2346BUTANODION3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2347MERKAPTAN BUTYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2348AKRYLANY BUTYLU, STABILIZOWANE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2350ETER BUTYLOWOMETYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2351AZOTYNY BUTYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2351AZOTYNY BUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2352ETER BUTYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2353CHLOREK BUTYRYLU3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T8TP2 TP12 TP13L4BHTE1FL2   S2 S20338
2354ETER CHLOROMETYLOWOETYLOWY3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
23562-CHLOROPROPAN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP13L1,5BN FL1   S2 S2033
2357CYKLOHEKSYLOAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2358CYKLOOKTATETRAEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2359DWUALLILOAMINA3FTCII3 +6.1 +8 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19338
2360ETER DWUALLILOWY3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2361DWUIZOBUTYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
23621,1-DWUCHLOROETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2363MERKAPTAN ETYLOWY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2 TP13L1,5BN FL1   S2 S2033
2364n-PROPYLOBENZEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2366WĘGLAN DWUETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2367ALDEHYD alfa-METYLOWALERIANOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2368alfa-PINEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2370HEKSEN-13F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2371IZOPENTENY3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
23721,2-DWU-(DWUMETYLOAMINO)ETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2373DWUETOKSYMETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23743,3-DWUETOKSYPROPEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2375SIARCZEK DWUETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP13LGBF FL2   S2 S2033
23762,3-DWUWODOROPIRAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23771,1-DWUMETOKSYETAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
23782-DWUMETYLOAMINOACETONITRYL3FT1II3 +6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
23791,3-DWUMETYLOBUTYLO-AMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2380DWUMETYLODWUETOKSY-SILAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2381DWUSIARCZEK DWUMETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2382DWUMETYLOHYDRAZYNA, SYMETRYCZNA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2383DWUPROPYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2384ETER DWU-n-PROPYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2385IZOMAŚLAN ETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
23861-ETYLOPIPERYDYNA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2387FLUOROBENZEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2388FLUOROTOLUENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2389FURAN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T12TP2 TP13L4BN FL1   S2 S2033
23902-JODOBUTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2391JODOMETYLOPROPANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2392JODOPROPANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2393MRÓWCZAN IZOBUTYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2394PROPIONIAN IZOBUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2395CHLOREK IZOBUTYRYLU3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP2L4BHTE1FL2   S2 S20338
2396ALDEHYD METAKRYLOWY, STABILIZOWANY3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
23973-METYLOBUTANON-23F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2398ETER METYLOWO tert-BUTYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
23991-METYLOPIPERYDYNA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2400IZOWALERIANIAN METYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2401PIPERYDYNA8CF1I8+3 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2L10BHTE1FL1   S2 S20883
2402PROPANOTIOLE3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP13LGBF FL2   S2S2033
2403OCTAN IZOPROPENYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2404PROPIONITRYL3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2405MAŚLAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2406IZOMAŚLAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2407CHLOROMRÓWCZAN IZOPROPYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 MP8 MP17     1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17 
2409PROPIONIAN IZOPROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
24101,2,3,6-CZTEROWODOROPIRYDYNA3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2411BUTYRONITRYL3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2412CZTEROWODOROTIOFEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2413ORTOTYTANIAN CZTEROPROPYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1LGBF FL3   S230
2414TIOFEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2416BORAN TRÓJMETYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
2417TLENOFLUOREK WĘGLA, SPRĘŻONY21TC 2.3+8 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
2418CZTEROFLUOREK SIARKI22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
2419BROMOTRÓJFLUOROETYLEN22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2420SZEŚCIOFLUOROACETON22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
2421TRÓJTLENEK AZOTU22TOCPRZEWÓZ ZABRONIONY
2422OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318)22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2424OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2426AZOTAN AMONOWY, CIEKŁY, gorący stężony roztwór, o stężeniu powyżej 80%, ale nie więcej niż 93%5.1O1 5.1252LQ0   T7TP1 TP16 TP17L4BVTU3TU12 TU29 TC3 TE9TE10 TA1AT0    59
2427CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2V6 CV24 50
2427CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13P504 IBC02 R001 MP2T4TP1LGBVTU3AT3V6 CV24 50
2428CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2428CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13P504 IBC02 R001 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
2429CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1II5.1 LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
2429CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM5.1O1III5.1 LQ13P504 IBC02 R001 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4I8274LQ21P002 IBC07B1MP18T10TP2 TP9 TP28S10AN L10BHTE1AT1   S2088
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T3TP2SGAN L4BN AT2    80
2430ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12)8C4III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T3TP1SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2431ANIZYDYNY6.1T1III6.1 LQ9P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2432N,N-DWUETYLOANILINA6.1T1III6.1279LQ9P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2433CHLORONITROTOLUENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ9P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2433CHLORONITROTOLUENY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2434DWUBENZYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2    X80
2435ETYLOFENYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BN AT2    X80
2436KWAS TIOOCTOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2437METYLOFENYLODWUCHLOROSILAN8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2    X80
2438CHLOREK TRÓJMETYLOACETYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1CV13 CV28S2 S9 S17663
2439WODOROFLUOREK SODOWY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2440CHLOREK CYNOWY PIĘCIOWODNY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2441TRÓJCHLOREK TYTANU, PIROFORYCZNY lub TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE, PIROFORYCZNEJ4.2SC4I4.2 +8537LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2442CHLOREK TRÓJCHLOROACETYLU8C3II8 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN AT2    X80
2443TLENOCHLOREK WANADU8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2444CZTEROCHLOREK WANADU8C1I8 LQ20P802 MP8 MP17T10TP2L10BHTE1AT1   S20X88
2445ALKILOWE ZWIĄZKI LITU4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P400 PR1 MP2T21TP2TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
2446NITROKREZOLE, ciekłe6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2446NITROKREZOLE, stałe6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2447FOSFOR BIAŁY lub ŻÓŁTY, STOPIONY4.2ST3I4.2 +6.1 LQ0   T21TP3 TP7 TP26L10DH(+)TU14 TU16 TU21 TE3AT0V4 CV28 446
2448SIARKA, STOPIONA4.1F3III4.1538LQ0   T1TP3LGBV(+)TU27 TE4 TE6AT3    44
2451TRÓJFLUOREK AZOTU, SPRĘŻONY21O 2.2 +5.1 LQ0P200 MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 25
2452ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S20239
2453FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161)22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2454FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41)22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2455AZOTYN METYLU22APRZEWÓZ ZABRONIONY
24562-CHLOROPROPEN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
24572,3-DWUMETYLOBUTAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1LGBF FL2   S2 S2033
2458HEKSADIENY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
24592-METYLOBUTEN-13F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
24602-METYLOBUTEN-23F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP1L1,5BN FL2   S2 S2033
2461METYLOPENTADIEN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2463WODOREK GLINOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
2464AZOTAN BERYLOWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
2465KWAS DWUCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY lub SOLE KWASU DWUCHLOROIZOCYJANUROWEGO5.1O2II5.1135LQ11P002 IBC08B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
2466PONADTLENEK POTASOWY5.1O2I5.1 LQ0P503 IBC06BMP2     1  CV24S20 
2468KWAS TRÓJCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
2469BROMIAN CYNKOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3 B4MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2470FENYLOACETONITRYL, CIEKŁY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2471CZTEROTLENEK OSMU6.1T5I6.1 LQ0P002 IBC07PP30 B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2473ARSANILAN SODOWY6.1T3III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2474TIOFOSGEN6.1T1II6.1279LQ17P001 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2475TRÓJCHLOREK WANADU8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2477IZOTIOCYJANIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2478IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3+6.1274 539LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2478IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1III3+6.1274 539LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP13 TP28L4BHTU15 TEFL3  CV13 CV28S236
2480IZOCYJANIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P601 PR5 MP2     1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17 
2481IZOCYJANIAN ETYLU3FT1I3+6.1 LQ0P601 PR5 MP2T14TP2 TP13   1  CV13 CV28S2 S19 
2482IZOCYJANIAN n-PROPYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2483IZOCYJANIAN IZOPROPYLU3FT1I3+6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
2484IZOCYJANIAN tert-BUTYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2485IZOCYJANIAN n-BUTYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17 S20663
2486IZOCYJANIAN IZOBUTYLU3FT1II3+6.1 LQ0P001 MP19T8TP2TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2487IZOCYJANIAN FENYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2488IZOCYJANIAN CYKLOHEKSYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L1 OCHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2490ETER DWUCHLOROIZOPROPYLOWY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2491ETANOLOAMINA lub ETANOLOAMINA W ROZTWORZE8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2493SZEŚCIOMETYLENOIMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2495PIĘCIOFLUOREK JODU5.1OTCI5.1 +6.1 +8 LQ0P200 MP2  L10DHTU3 TE16AT1  CV24 CV28S20568
2496BEZWODNIK PROPIONOWY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
24981,2,3,6-CZTEROWODOROBENZALDEHYD3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2501TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2501TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2502CHLOREK WALERYLU8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2503CZTEROCHLOREK CYRKONU8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2504CZTEROBROMOETAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2505FLUOREK AMONOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2506WODOROSIARCZAN AMONOWY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAV AT2 VV9a  80
2507KWAS CHLOROPLATYNOWY, STAŁY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2508PIĘCIOCHLOREK MOLIBDENU8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2509WODOROSIARCZAN POTASOWY8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAV AT2 VV9a  80
2511KWAS 2-CHLORO-PROPIONOWY, W ROZTWORZE8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2511KWAS 2-CHLORO-PROPIONOWY, STAŁY8C4III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP2SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2512AMINOFENOLE (o-, m-, p-)6.1T2III6.1279LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2513BROMEK BROMOACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    X80
2514BROMOBENZEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2515BROMOFORM6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2516CZTEROBROMEK WĘGLA6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
25171-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142b)22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2S2023
25181,5,9-CYKLODODEKATRIEN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2520CYKLOOKTADIENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2521DWUKETEN, STABILIZOWANY6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2522METAKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1969
2524ORTOMRÓWCZAN ETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2525SZCZAWIAN ETYLU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2526FURFURYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2527AKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2528IZOMAŚLAN IZOBUTYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2529KWAS IZOMASŁOWY3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2531KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY8C3II8 LQ22P001 IBC02 LP01 MP15T7TP1 TP18L4BN AT2    89
2533TRÓJCHLOROOCTAN METYLU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2534METYLOCHLOROSILAN22TFC 2.3 +2.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2S7S17 
25354-METYLOMORFOLINA (N-METYLOMORFOLINA)3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
2536METYLOCZTEROWODOROFURAN3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2538NITRONAFTALEN4.1F1III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV1  40
2541TERPINOLEN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2542TRÓJBUTYLOAMINA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1 960
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2540LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2540LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2545HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4I4.2540LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4II4.2540LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2546TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY4.2S4III4.2540LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
2547PONADTLENEK SODOWY5.1O2I5.1 LQ0P503 IBC06B1MP2     1  CV24S20 
2548PIĘCIOFLUOREK CHLORU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17 
2552WODZIAN SZEŚCIOFLUOROACETONU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2554CHLOREK METYLOALLILOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1 TP13LGBF FL2   S2 S2033
2555NITROCELULOZA Z WODĄ,(zawierająca co najmniej 25 % masowych wody)4.1DII4.1541LQ0P406 MP2     2   S17 
2556NITROCELULOZA ZALKOHOLEM (zawierająca co najmniej 25 % masowych alkoholu i nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie)4.1DII4.1541LQ0P406 MP2     2   S17 
2557NITROCELULOZA zawierająca nie więcej niż 12,6 % azotu w suchej masie, MIESZANINA Z lub BEZ PLASTYFIKATORA, Z lub BEZ PIGMENTU4.1DII4.1241 541LQ0P406 MP2     2   S17 
2558EPIBROMOHYDRYNA6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
25602-METYLOPENTANOL-23F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
25613-METYLOBUTEN-13F1I3 LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L4BN FL1   S2 S2033
2564KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2564KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2565DWUCYKLOHEKSYLOAMINA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2567PIĘCIOCHLOROFENOLAN SODOWY6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5I6.1274 596LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5II6.1274 596LQ18P002 IBC07 MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2570ZWIĄZEK KADMU6.1T5III6.1274 596LQ9P002 IBC07 R001 MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2571KWASY ALKILOSIARKOWE8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12 TP13L4BN AT2    80
2572FENYLOHYDRAZYNA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2573CHLORAN TALOWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
2574FOSFORAN TRÓJKREZYLU zawierający ponad 3% izomeru orto6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2576TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY8C1II8 LQ0   T7TP3 TP13L4BN AT2V4   80
2577CHLOREK FENYLOACETYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2578TRÓJTLENEK FOSFORU8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2579PIPERAZYNA8C8III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2580BROMEK GLINOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2581CHLOREK GLINOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2582CHLOREK ŻELAZOWY W ROZTWORZE8C1III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2583KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE,zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C2II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  S4BN AT2    80
2584KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego8C1II8274LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12 TP1 3L4BN AT2    80
2585KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C4III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2586KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego8C3III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2587BENZOCHINON6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7I6.161LQ0P002 IBC02 MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2588PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2589CHLOROOCTAN WINYLU6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2590AZBEST BIAŁY (chryzotyl, aktynolit, antofilit, tremolit)9M1III9168542LQ27P002 IBC08 R001PP37 B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT3V1 CV13 CV28 90
2591KSENON, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9CV11S2022
2599CHLOROTRÓJFLUOROMETAN I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503)22A 2.2 LQ1P200 MP9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2600TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA21TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  CxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
2601CYKLOBUTAN22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
2602DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R 500)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
2603CYKLOHEPTATRIEN3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02 MP19T7TP1 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2604ETERAT DWUETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU8CF1I8+3 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2L10BHTE1FL1   S2 S20883
2605IZOCYJANIAN METOKSYMETYLU3FT1I3+6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
2606ORTOKRZEMIAN METYLU6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L1 0CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2607AKROLEINY DIMER, STABILIZOWANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2608NITROPROPANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2609BORAN TRÓJALLILU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2610TRÓJALLILOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2611CHLOROHYDRYNA PROPYLENOWA6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TEFL2  CV13 CV28S2 S9 S19 63
2612ETER METYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02B8MP19T7TP2L1,5BN FL2   S2S2033
2614ALKOHOL METYLOALLILOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2615ETER ETYLOWOPROPYLOWY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2616BORAN TRÓJIZOPROPYLU3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2616BORAN TRÓJIZOPROPYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2617METYLOCYKLOHEKSANOLE, zapalne3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2618WINYLOTOLUENY, STABILIZOWANE3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S239
2619BENZYLODWUMETYLOAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2620MAŚLANY AMYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2621ACETYLOMETYLOKARBINOL (ACETOINA)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2622ALDEHYD GLICYDOWY3FT1II3+6.1 LQ0P001 IBC02B8MP19T7TP1L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
2623ZAPALARKI, STAŁE, z cieczą zapalną4.1F1III4.1 LQ9P002 LP01 R001PP15MP11     4     
2624KRZEMEK MAGNEZOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
2626KWAS CHLOROWY, ROZTWÓR WODNY zawierający nie więcej niż 10% kwasu chlorowego5.1O1II5.1613LQ10P504 IBC02 MP2  L4BNTU3AT2  CV24 50
2627AZOTYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1103274LQ11P002 IBC08B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
2628FLUOROOCTAN POTASOWY6.1T2I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV1 3 CV28S9 S1766
2629FLUOROOCTAN SODOWY6.1T2I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
2630SELENIANY lub SELENINY6.1T5I6.1274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2642KWAS FLUOROOCTOWY6.1T2I6.1 LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2643BROMOOCTAN METYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2644JODEK METYLU6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2645BROMEK FENACYLU6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2646SZEŚCIOCHLOROCYKLOPENTADIEN6.1T1I6.1 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2647MALONONITRYL6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
26481,2-DWUBROMOBUTANON-36.1TlII6.1 LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
26491,3-DWUCHLOROACETON6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
26501,1-DWUCHLORO-1-NITROETAN6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
26514,4'-DWUAMINODWUFENYLOMETAN6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2653JODEK BENZYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2655FLUOROKRZEMIAN POTASOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2656CHINOLINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV1 3 CV28S960
2657DWUSIARCZEK SELENU6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2659CHLOROOCTAN SODOWY6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2660NITROTOLUIDYNY (MONO)6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2661SZEŚCIOCHLOROACETON6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2662HYDROCHINON6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2664DWUBROMOMETAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2667BUTYLOTOLUENY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2668CHLOROACETONITRYL6.1TF1II6.1+3 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2669CHLOROKREZOLE, ciekłe6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2669CHLOROKREZOLE, stałe6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2670CHLOREK CYJANURU8C4II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
2671AMINOPIRYDYNY (o-, m-, p-)6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2672AMONIAK W ROZTWORZE WODNYM, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957g/ml, zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku8C5III8543LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1L4BN AT3    80
26732-AMINO-4-CHLOROFENOL6.1T2II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2674FLUOROKRZEMIAN SODOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2676ANTYMONOWODÓR22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9     1V7 CV9 CV10 CV28S2S7 S17 
2677WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2677WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2678WODOROTLENEK RUBIDOWY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2679WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2679WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BN AT3    80
2680WODOROTLENEK LITOWY JEDNOWODNY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2681WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2681WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2682WODOROTLENEK CEZOWY8C6II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGBN AT2    80
2683SIARCZEK AMONOWY W ROZTWORZE8CFTII8+3 +6.1 LQ22P001 IBC01 MP15T7TP2TP13L4BN FL2  CV13 CV28S286
2684DWUETYLOAMINOPROPYLOAMINA3FCIII3+8 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BN FL3   S238
2685N,N-DWUETYLOETYLENODWUAMINA8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
26862-DWUETYLOAMINOETANOL8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2687AZOTYN DWUCYKLOHEKSYLOAMONIOWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
26881-BROMO-3-CHLOROPROPAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2689alfa-MONOCHLOROHYDRYNA GLICERYNY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2690N,n-BUTYLOIMIDAZOL6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2691PIĘCIOBROMEK FOSFORU8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2692TRÓJBROMEK BORU8C1I8 LQ20P602 MP8 MP17T20TP2TP12 TP13L10BHTE1AT1   S20X88
2693WODOROSIARCZYNY, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.8C1III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1TP28L4BN AT3    80
2698BEZWODNIKI CZTEROWODOROFTALOWE,zawierające ponad 0,05% bezwodnika maleinowego8C4III8169LQ24P002 IBC08 LP02 R001PP14 B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2699KWAS TRÓJFLUOROOCTOWY8C3I8 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2TP12L10BHTE1AT1   S2088
2705PENTOL-18C9II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2707DWUMETYLODIOKSANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
2707DWUMETYLODIOKSANY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2709BUTYLOBENZENY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2710KETON DWUPROPYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2713AKRYDYNA6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2714ŻYWICZAN CYNKOWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
2715ŻYWICZAN GLINOWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
2716BUTYNODIOL-1,46.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2717KAMFORA, syntetyczna4.1F1III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV1  40
2719BROMIAN BAROWY5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
2720AZOTAN CHROMOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2721CHLORAN MIEDZIOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
2722AZOTAN LITOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2723CHLORAN MAGNEZOWY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
2724AZOTAN MANGANAWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2725AZOTAN NIKLAWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT2 VV8CV24 50
2726AZOTYN NIKLAWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2727AZOTAN TALAWY6.1TO2II6.1+5.1 LQ18P002 IBC06B2MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1965
2728AZOTAN CYRKONOWY5.1O2III5.1 LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
2729SZEŚCIOCHLOROBENZEN6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH TU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2730NITROANIZOLE, CIEKŁE6.1T1III6.1279LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2730NITROANIZOLE, STAŁE6.1T2III6.1279LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2732NITROBROMOBENZENY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2732NITROBROMOBENZENY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T4TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCI3+8274 544LQ3P001 MP7 MP17T14TP1TP9 TP27L10CHTU14 TE1FL1   S2S20338
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCII3+8274 544LQ4P001 IBC02 MP19T11TP1 TP27L4BHTE1FL2   S2S20338
2733AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCIII3+8274 544LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP28L4BN FL3   S238
2734AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1I8+3274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP27L10BHTE1FL1   S2S20883
2734AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1II8+3274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2TP27L4BN FL2   S283
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2TP9TP27L10BHTE1AT1   S2088
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP1 TP27L4BN AT2    80
2735AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O.8C7III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
2738N-BUTYLOANILINA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2739BEZWODNIK MASŁOWY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2740CHLOROMRÓWCZAN n-PROPYLU6.1TFCI6.1+3 +8 LQ0P602 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2S9S17668
2741PODCHLORYN BAROWY,zawierający ponad 22% chloru aktywnego5.1OT2II5.1 +6.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
2742CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TFCII6.1+3 +8274 561LQ17P001 IBC01 MP15  L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S9S19638
2743CHLOROMRÓWCZAN n-BUTYLU6.1TFCII6.1+3+8 LQ17P001 MP15T20TP2TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S9S19638
2744CHLOROMRÓWCZAN CYKLOBUTYLU6.1TFCII6.1+3 +8 LQ17P001 IBC01 MP15T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S9S19638
2745CHLOROMRÓWCZAN CHLOROMETYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1968
2746CHLOROMRÓWCZAN FENYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1968
2747CHLOROMRÓWCZAN tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2748CHLOROMRÓWCZAN 2-ETYLOHEKSYLU6.1TC1II6.1+8 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2TP13L4BHTU15 TEAT2  CV13 CV28S9S1968
2749CZTEROMETYLOSILAN3F1I3 LQ3P001 MP7 MP12T14TP2L4BN FL1   S2S2033
27501,3-DWUCHLOROPROPANOL-26.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2751CHLOREK DWUETYLOTIOFOSFORYLU8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
27521,2-EPOKSY-3-ETOKSYPROPAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2753N-ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, CIEKŁE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2753N-ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, STAŁE6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2754N-ETYLOTOLUIDYNY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S17 S2066
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2757PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2758PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2758PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2759PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2760PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2760PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2761PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2762PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2762PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9S1766
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2763PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2764PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3 +6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2764PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3 +6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7H6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2771PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2772PESTYCYD TIOKARBAMINIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2772PESTYCYD TIOKARBAMINIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU 15 TE 1AT2  CV13 CV28S9S1960
2775PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2776PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2776PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2777PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2778PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2778PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2779PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2779PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2779PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2780PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LO3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2780PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperaturę zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV1 3 CV28S2S19336
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BFTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2781PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BFTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2782PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2782PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TEAT2  CV13 CV28S9S1960
2783PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2784PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2784PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
27854-TIAPENTANAL6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2786PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2787PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2S19336
2787PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S19336
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S1766
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3II6.143 274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9S1960
2788ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O.6.1T3III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2789KWAS OCTOWY, LODOWATY lub KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 80% masowych kwasu8CF1II8+3 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2790KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym co najmniej 50%, ale nie więcej niż 80% masowych kwasu8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2790KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 10%, ale poniżej 50%8C3III8597LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2793ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA, PRASOWANIA lub SKRAWANIA w postaci podatnej na samonagrzewanie4.2S4III4.2107 592LQ0P003 IBC08 LP02 R001PP20 B3 B6MP14     3V1VV4  40
2794AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE KWASEM, formowane8C11 8295 598LQ0P801 P801a       3 VV14  80
2795AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE ZASADĄ, formowane8C11 8295 598LQ0P801 P801a       3 VV14  80
2796KWAS SIARKOWY zawierający nie więcej niż 51% kwasu lub CIECZ AKUMULATOROWA, KWAŚNA8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12L4BN AT2    80
2797CIECZ AKUMULATOROWA, ZASADOWA8C5II8 LQ22P001 IBC02  T7TP2L4BN AT2    80
2798DWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2799TIODWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY8C3II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2800AKUMULATORY, MOKRE, BEZOBSŁUGOWE, formowane8C11 8238 295 598LQ0P003 P801aPP16      3 VV14  80
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BHTE1AT1   S2088
 
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
2801BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C9III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
2802CHLOREK MIEDZIOWY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2803GAL8C10III8 LQ24P800PP41MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2805WODOREK LITOWY STOPIONY I ZESTALONY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC04 MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
2806AZOTEK LITOWY4.3W2I4.3 LQ0P403 IBC04B1MP2     1V1 CV23S20 
2807Materiał namagnesowany9M11NIE PODLEGA ADR
2809RTĘĆ8C9III8599LQ19P800 MP15  L4BN AT3    80
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1I6.1274 614LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L1 0CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1II6.1274 614LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2810MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1T1III6.1274 614LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2811MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O.6.1T2I6.1274 614LQ0P002 IBC02 MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2811 MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1 T2 II 6.1 274 614LQ18 P002 IBC08 B2 B4 MP10   SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2811MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O.6.1T2III6.1274 614LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2812Glinian sodowy, stały8C6NE PODLEGA ADR
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2I4.3222 274LQ0P403 IBC99 MP2     0V1 CV23S20 
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2II4.3222 274LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT0V1 CV23 423
2813MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O.4.3W2III4.3222 274LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT0V1VV5CV23 423
2814MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI (grupa narażenia 2)6.2I1 6.2274 634LQ0P620 MP5  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV25 CV26 CV28S3606
2814MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI (grupy narażenia 3 i 4)6.2I1 6.2274 634LQ0P620 MP5     0  CV13 CV25 CV26 CV28S3 S9 S15 
2815N-AMINOETYLOPIPERAZYNA8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2817WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE8CT1II8+6.1 LQ22P001 IBC02 MP15T8TP2 TP12 TP13L4DHTU14 TE17AT2  CV13 CV28 86
2817WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE8CT1III8+6.1 LQ19P001 IBC03 R001 MP15T4TP1 TP12 TP13L4DHTU14AT3  CV13 CV28 86
2818POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE8CT1II8+6.1 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2 TP13L4BN AT2  CV13 CV28 86
2818POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE8CT1III8+6.1 LQ19P001 IBC03 R001 MP15T4TP1 TP13L4BN AT3  CV13 CV28 86
2819FOSFORAN AMYLU, KWAŚNY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2820KWAS MASŁOWY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2821FENOL W ROZTWORZE6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2821FENOL W ROZTWORZE6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
28222-CHLOROPIRYDYNA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2823KWAS KROTONOWY8C4III8 LQ24P001 IBC03 LP01 R001 MP10T4TP1SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2826CHLOROTIOMRÓWCZAN ETYLU8CF1II8+3 LQ22P001 MP15T7TP2L4BN FL2   S283
2829KWAS KAPRONOWY8C3III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2830ŻELAZOKRZEMEK LITOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
28311,1,1-TRÓJCHLOROETAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV285960
2834KWAS FOSFORAWY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T3TP1SGAV AT3 VV9b  80
2835WODOREK SODOWOGLINOWY4.3W2II4.3 LQ11P410 IBC04 MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
2837WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY8C1II8274LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2837WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY8C1III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
2838MAŚLAN WINYLU, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
2839ALDOL6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2840OKSYM ALDEHYDU MASŁOWEGO3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2841DWU-n-AMYLOAMINA3FT1III3+6.1 LQ7P001 IBC03 R001 MP19T4TP1L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
2842NITROETAN3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2844KRZEMEK WAPNIOWOMANGANOWY4.3W2III4.3 LQ12P410 IBC08 R001B2 B4MP14  SGAN AT3V1VV5 VV7CV23 423
2845MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1I4.2274LQ0P400 PR1 MP2T22TP2TP7 TP9L21DHTU14 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20333
2846MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2I4.2274LQ0P404 MP13     0V1  S20 
28493-CHLOROPROPANOL-16.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2850TETRAMER PROPYLENU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2851TRÓJFLUOREK BORU, DWUWODNY8C1II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
2852SIARCZEK DWUPIKRYLU ZWILŻONY zawierający ponad 10% masowych wody4.1DI4.1545LQ0P406PP24MP2     1   S17 
2853FLUOROKRZEMIAN MAGNEZOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2854FLUOROKRZEMIAN AMONOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2855FLUOROKRZEMIAN CYNKOWY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2856FLUOROKRZEMIANY, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2857URZĄDZENIA CHŁODNICZE, zawierające niepalny, nietrujący gaz skroplony lub roztwory amoniaku (UN 2672)26A 2.2119LQ0P003PP32MP9     3  CV9  
2858CYRKON SUCHY, spirale, obrobione blachy, taśmy (cieńsze niż 254 mikrony, ale nie cieńsze niż 18 mikronów)4.1F3III4.1546LQ9P002 LP02 R001 MP11    AT3 VV1  40
2859METAWANADAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2861POLIWANADAN AMONOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2862PIĘCIOTLENEK WANADU, niestopiony6.1T5III6.1600LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2863WANADAN SODOWOAMONOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2864METAWANADAN POTASOWY6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2865SIARCZAN HYDROKSYLOAMINY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2869TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE8C2II8 LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
2869TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2870BOROWODOREK GLINOWY4.2SWI4.2 +4.3 LQ0P400 PR1 MP2  L21DHTU14 TC1 TE1 TM1 0V1  S20X333
2870BOROWODOREK GLINOWY W PRZYRZĄDACH4.2SWI4.2 +4.3 LQ0P002 PR1PP13MP2     0V1  S20 
2871ANTYMON SPROSZKOWANY6.1T5III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BFTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2872DWUBROMOCHLOROPROPANY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2872DWUBROMOCHLOROPROPANY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2873DWUBUTYLOAMINOETANOL6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2874ALKOHOL FURFURYLOWY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2875HEKSACHLOROFEN6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2876REZORCYNA6.1T2III6.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
2878TYTAN GĄBCZASTY GRANULOWANY lub TYTAN GĄBCZASTY SPROSZKOWANY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
2879TLENOCHLOREK SELENU8CT1I8+6.1 LQ20P001 MP8 MP17T10TP2 TP12 TP13L10BHTE1AT1  CV13 CV28S20X886
2880PODCHLORYN WAPNIOWY, HYDRATYZOWANY lub PODCHLORYN WAPNIOWY, HYDRATYZOWANY W MIESZANINIE, zawierający ponad 5,5%, ale nie więcej niż 10% wody5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B2 B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13     0V1  S20 
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4II4.2274LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2881KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY4.2S4III4.2274LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
2900MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA (grupa narażenia 2)6.2I2 6.2274 634LQ0P620 MP5  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV25 CV26 CV28S3606
2900MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA (grupy narażenia 3 i 4)6.2I2 6.2274 634LQ0P620 MP5     0  CV13 CV25 CV26 CV28S3 S9 S15 
2901CHLOREK BROMU22TOC 2.3 +5.1 +8 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU 14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2902PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T6III6.161LQI9P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU5 TE1FL1  CV13 CV28S2 S9 S17663
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2903PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
2904CHLOROFENOLANY, CIEKŁE lub FENOLANY, CIEKŁE8C9III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BN AT3    80
2905CHLOROFENOLANY, STAŁE lub FENOLANY, STAŁE8C10III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
2907DWUAZOTAN IZOSORBITU, MIESZANINA zawierająca co najmniej 60% laktozy, mannozy, skrobi lub kwaśnego fosforanu wapniowego4.1DII4.1127LQ8P406 IBC06PP26 B2MP2     2   S17 
2908MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRÓŻNE OPAKOWANIE7   290LQ0Patrz 2.2.7Patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2909MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZEDMIOTY WYKONANE Z URANU NATURALNEGO lub ZUBOŻONEGO lub Z TORU NATURALNEGO7   290LQ0Patrz 2.2.7Patrz 4.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2910MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - ILOŚĆ MATERIAŁU OGRANICZONA7   290LQ0Patrz 2.2.7Patrz 4.1.9.1.3      4   S5 S13 S21 
2911MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZYRZĄDY lub PRZEDMIOTY7   290LQ0Patrz 2.2.74.1.9.1.3      4  CV33S5 S13 S21 
2912MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-I), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3 T5TP4L2,65CN(+) S2,65AN(+)TU36 TM7 TT7AT0  CV33S6 S11 S13 S2170
2913MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOT SKAŻONY POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2915MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S12 S13 S21 
2916MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2917MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2919MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2920MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF1I8+3274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP27L10BHTE1FL1   S2 S20883
2920MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF1II8+3274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN FL2   S283
2921MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF2I8+4.1274LQ21P002 IBC05 MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S20884
2921MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.8CF2II8+4.1274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    84
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1I8+6.1274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10BHTE1AT1  CV13 CV28S20886
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1II8+6.1274LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2  CV13 CV28 86
2922MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT1III8+6.1274LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3  CV13 CV28 86
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2I8+6.1274LQ21P002 IBC05 MP18  S10AN L10BHTE1AT1  CV13 CV28S20886
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2II8+6.1274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2  CV13 CV28 86
2923MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.8CT2III8+6.1274LQ24P002 IBC08 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9bCV13 CV28 86
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCI3+8274LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9L10CHTU14 TE1FL1   S2 S20338
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCII3+8274LQ4P001 IBC02 MP19T11TP2TP27L4BHTE1FL2   S2 S20338
2924MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.3FCIII3+8274LQ7P001 IBC03 R001 MP19T7TP1 TP28L4BN FL3   S238
2925MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FC1II4.1+8274LQ0P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2    48
2925MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FC1III4.1+8274LQ0P002 IBC06 R001 MP10  SGAN AT3    48
2926MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FT1II4.1 +6.1274LQ0P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2  CV28 46
2926MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.1FT1III4.1 +6.1274LQ0P002 IBC06 R001 MP10  SGAN AT3  CV28 46
2927MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC1I6.1+8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
2927MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC1II6.1+8274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
2928MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC2I6.1+8274LQ0P002 IBC05 MP18  S10AHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
2928MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.6.1TC2II6.1+8274LQ18P002 IBC06B2MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
2929MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O6.1TF1I6.1+3274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2929MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O6.1TF1II6.1+3274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2930MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O6.1TF3I6.1 +4.1274LQ0P002 IBC05 MP18     1  CV1 CV13 CV28S9 S17 
2930MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O6.1TF3II6.1 +4.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1964
2931SIARCZAN WANADYLU6.1T5II6.1 LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
29332-CHLOROPROPIONIAN METYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29342-CHLOROPROPIONIAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29352-CHLOROPROPIONIAN ETYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2936KWAS TIOMLEKOWY6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2937ALKOHOL alfa-METYLOBENZYLOWY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
29409-FOSFORODWUCYKLONONANY (CYKLOOKTADIENOFOSFINY)4.2S2II4.2 LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
2941FLUOROANILINY6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
29422-TRÓJFLUOROMETYLOANILINA6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2943CZTEROWODOROFURFURYLOAMINA3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
2945N-METYLOBUTYLOAMINA3FCII3+8 LQ4P001 IBC02 MP19T7TP1L4BHTE1FL2   S2 S20338
29462-AMINO-5-DWUETYLOAMINOPENTAN6.1T1III6.1 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2947CHLOROOCTAN IZOPROPYLU3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
29483-TRÓJFLUOROMETYLOANILINA6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2949WODOROSIARCZEK SODOWY, zawierający co najmniej 25% wody krystalizacyjnej8C6II8523LQ23P002 IBC08B2 B4MP10T7TP2L4BNSGAN AT2    80
2950MAGNEZ GRANULOWANY, POWLEKANY, o rozmiarach ponad 149 mikronów4.3W2III4.3 LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5CV23 423
29565-tert-BUTYLO-2,4,6-TROJNITRO -m-KSYLEN (PIŻMO KSYLENOWE)4.1SR1III4.1638LQ0P409 MP2     3  CV14S14 
2965ETERAT DWUMETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU4.3WFCI4.3+3+8 LQ0P401 MP2T10TP2TP7L10DHTU4TU14 TU22 TE1 TM2FL0V1 CV23S2 S20382
2966TIOGLIKOL6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2967KWAS AMIDOSULFONOWY8C2III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
2968MANEB, STABILIZOWANY lub PREPARATY MANEBU, STABILIZOWANE przeciw samonagrzewaniu4.3W2III4.3547LQ12P002 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT0V1VV5CV23 423
2969ZIARNA RYCYNOWE lub ŁUSKI RYCYNOWE lub MĄCZKA RYCYNOWA lub WYTŁOKI RYCYNOWE9M11II9141LQ25P002 IBC08PP34 B2 B4MP10  SGAV AT2V1VV3  90
2977MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7 E +8172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2978MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X +8172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
2983TLENEK ETYLENU I TLENEK PROPYLENU W MIESZANINIE zawierającej nie więcej niż 30% tlenku etylenu 3FT1I3 +6.1 LQ0P200 MP7 MP17T14TP2TP7 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
2984NADTLENEK WODORU, W ROZTWORZE WODNYM zawierającym ponad 8%, ale nie więcej niż 20% nadtlenku wodoru (stabilizowany, w razie potrzeby)5.1O1III5.165LQ13P504 IBC02 R001B5MP15T4TP1 TP6 TP24LGBVTU3 TC2 TE8TE11 TT1AT3  CV24 50
2985CHLOROSILANY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O.3FCII3+8274 548LQ4P001 IBC02 MP19T11TP2 TP13 TP27L4BHTE1FL2   S2 S20X338
2986CHLOROSILANY, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O.8CF1II8+3274 548LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN FL2   S2X83
2987CHLOROSILANY, ŻRĄCE, I.N.O.8C3II8274 548LQ22P001 IBC02 MP15T14TP2 TP27L4BN AT2    X80
2988CHLOROSILANY REAGUJĄCE Z WODĄ, ZAPALNE ŻRĄCE, I.N.O.4.3WFCI4.3 +3 +8274 549LQ0P401 PR2 MP2T10TP2TP7 TP9TP13L10DHTU14 TU26 TE1 TM2 TM3FL0V1 CV23S2 S20X338
2989FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY4.1F3II4.1 LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT2    40
2989FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY4.1F3III4.1 LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
2990PRZEDMIOTY RATOWNICZE, NAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE9M5 9296 635LQ0P905       3V1    
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2991PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV1 3 CV28S9 S1766
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2992PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2993PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2994PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV1 3 CV28S2 S9 S17663
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2995PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2996PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L1 0CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
2997PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
2998PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1CV13 CV28S2 S9 S17663
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3005PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV1 3 CV28S2 S963
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3006PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3009PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3010PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3011PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3012PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3013PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LO19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3014PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3015PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2S963
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3016PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3017PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3018PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3019PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3020PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3021PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3021PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3022TLENEK BUTYLENU-1,2, STABILIZOWANY3F1II3 LQ4P001 IBC02 R001 MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S20339
30232-METYLO-2-HEPTANOTIOL6.1TF1I6.1+3 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3024PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3024PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3025PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3026PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2TP9 TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3027PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3028AKUMULATORY, SUCHE ZAWIERAJĄCE STAŁY WODOROTLENEK POTASOWY, formowane8C11 8295 598LQ0P801 P801a       3 VV14  80
3048FOSFOREK GLINOWY, PESTYCYD6.1T7I6.161 153LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17642
3049CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O. lub CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ARYLOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O.4.2SWI4.2 +4.3274 527LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3050WODORKI ALKILOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O. lub WODORKI ARYLOMETALICZNE, REAGUJĄCE Z WODĄ, I.N.O.4.2SWI4.2 +4.3274 527LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1TM1AT0V1  S20X333
3051ALKILOWE ZWIĄZKI GLINU4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3052CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, CIEKŁE4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P400 PR1 MP2T21TP2TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3052CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, STAŁE4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P404 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3053ALKILOWE ZWIĄZKI MAGNEZU4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3054MERKAPTAN CYKLOHEKSYLOWY3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
30552-(2-AMINOETOKSY)ETANOL8C7III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
3056n-HEPTALDEHYD (ALDEHYD ENANTOWY)3F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3057CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU22TC 2.3+8 LQ0P200 MP9T50TP21PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
3064NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU zawierający ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny3DII3 LQ0P300 MP2     2   S2 S19 
3065NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 70% obj. alkoholu3F1II3 LQ5P001 IBC02 R001PP2MP19T4TP1LGBF FL2   S2 S2033
3065NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 24%, ale nie więcej niż 70% obj. alkoholu3F1III3144 145247LQ7P001 IBC03 R001PP2MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3066FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb)8C9II8163LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
3066FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb)8C9III8163LQ19P001 IBC03 R001 MP15T4TP1L4BN AT3    80
3070TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3071MERKAPTANY, CIEKŁE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3072PRZEDMIOTY RATOWNICZE NIE NAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE zawierające jako wyposażenie materiały niebezpieczne9M5 9296 635LQ0P905       3V1    
3073WINYLOPIRYDYNY, STABILIZOWANE6.1TFCII6.1+3 +8 LQ17P001 IBC01 MP15T7TP2 TP13L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S19638
3076WODORKI ALKILOGLINOWE4.2SWI4.2 +4.3274LQ0P400 PR1 MP2T21TP2TP7L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3077MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O.9M7III9274LQ27P002 IBC08 LP02 R001PP12MP10  SGAV AT3V1VV3CV13 90
3078CER, wióry lub grysik4.3W2II4.3550LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
3079METAKRYLONITRYL, STABILIZOWANY3FT1I3 +6.1 LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3080IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY, W ROZTWORZE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274 551LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3082MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O.9M6III9274LQ28P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1 TP29LGBV AT3V1 CV13 90
3083FLUOREK PERCHLORYLU22TO 2.3 +5.1 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
3084MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO2I8 +5.1274LQ21P002 MP18  S10AN L10BHTE1AT1  CV24S20885
3084MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO2II8 +5.1274LQ23P002 IBC06B2MP10  SGAN L4BN AT2  CV24 85
3085MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC2I5.1 +8274LQ0P503 MP2     1  CV24S20 
3085MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC2II5.1 +8274LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 58
3085  MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1  OC2  III5.1 +8274LQ12P002 IBC08 R001B3MP2  SGANTU3AT3  CV24 58
3086MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO2I6.1+5.1274LQ0P002 MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9S17665
3086MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO2II6.1 +5.1 274LQ18P002 IBC06B2MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1965
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2I5.1 +6.1 274LQ0P503 MP2     1  CV24 CV28S20 
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2II5.1 +6.1274LQ11P002 IBC06B2MP2  SGANTU3AT2  CV24 CV28 56
3087MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT2III5.1 +6.1274LQ12P002 IBC08 R001B3MP2  SGANTU3AT3  CV24 CV28 56
3088MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2II4.2274LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAV AT2V1   40
3088MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S2III4.2274LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAV AT3V1   40
3089METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O.4.1F3II4.1274 552LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT2    40
3089METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O.4.1F3III4.1274 552LQ9P002 IBC06 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
3090AKUMULATORY LITOWE9M4II9188 230 287 636LQ0P903       2V1    
3091AKUMULATORY LITOWE W URZĄDZENIACH lub AKUMULATORY LITOWE ZAPAKOWANE W URZĄDZENIACH9M4II9188 230 636LQ0P903       2V1    
30921-METOKSYPROPANOL-23F1III3 LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T2TP1LGBF FL3   S230
3093MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO1I8 +5.1274LQ20P001 MP8 MP17  L10BHTE1AT1  CV24S20885
3093MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.8CO1II8 +5.1274LQ22P001 IBC02 MP15  L4BN  AT2  CV24 85
3094MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW1I8 +4.3222 274LQ20P001 MP8 MP17  L10BHTE1AT1   S20823
3094MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW1II8 +4.3222 274LQ22P001 MP15  L4BN AT2    823
3095MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS2I8 +4.2274LQ21P002 MP18     1   S20 
3095MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS2II8+4.2274LQ23P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2    84
3096MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW2I8 +4.3222 274LQ21P002 MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S20842
3096MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.8CW2II8 +4.3222 274LQ23P002 IBC06B2MP10  SGAN L4BN AT2    842
3097MATERIAŁ ZAPALNY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.1FOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1I5.1 +8274LQ0P502 MP2     1  CV24S20 
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1II5.1+8274LQ10P504 IBC01 MP2     2  CV24  
3098MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.5.1OC1III5.1+8274LQ13P504 IBC02 R001 MP2     3  CV24  
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1I5.1 +6.1274LQ0P502 MP2     1  CV24 CV28S20 
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1II5.1 +6.1274LQ10P504 IBC01 MP2     2  CV24 CV28  
3099MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.5.1OT1III5.1 +6.1274LQ13P504 IBC02 R001 MP2     3  CV24 CV28  
3100MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.5.1OSPRZEWÓZ ZABRONIONY
3101NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY5.2P1 5.2 +1122 181 274LQ14P520 MP4     1V1 V5 CV15 CV20 CV22 CV24S9 S17 
3102NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY5.2P1 5.2 +1122 181 274LQ15P520 MP4     1V1 V5 CV15 CV20 CV22 CV24S9 S17 
3103NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY5.2P1 5.2122 274LQ14P520 MP4     1V1 CV15 CV20 CV22 CV24S8 S18 
3104NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY5.2P1 5.2122 274LQ15P520 MP4     1V1 CV15 CV20 CV22 CV24S8 S18 
3105NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY5.2P1 5.2122274LQ16P520 MP4     2V1 CV15 CV22 CV24S19 
3106NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY5.2P1 5.2122 274LQ11P520 MP4     2V1 CV15 CV22 CV24S19 
3107NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY5.2P1 5.2122 274LQ16P520 MP4     2V1 CV15 CV22 CV24  
3108NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY5.2P1 5.2122 274LQ11P520 MP4     2V1 CV15 CV22 CV24  
3109NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY5.2P1 5.2122 274LQ16P520 IBC520 MP4T23 L4BN(+)TU3TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT2V1 CV15 CV22 CV24 539
3110 NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY5.2 P1 5.2 122 274LQ11 P520 IBC520 MP4T23 S4AN(+)TU3TU13 TU30 TE12 TA2 TM4AT2V1 CV15 CV22 CV24 539
3111NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2+1122 181 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22 CV24S4 S9 S16 
3112NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2+1122 181 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22 CV24S4 S9 S16 
3113NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22 CV24S4 S8 S17 
3114NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22 CV24S4 S8 S17 
3115NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4 S18 
3116NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4 S18 
3117NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4 S19 
3118NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 MP4     1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4 S19 
3119NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 IBC520 MP4T23 L4BN(+)TU3TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4539
3120NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA5.2P2 5.2122 274LQ0P520 IBC520 MP4T23 S4AN(+)TU3TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 1V8 CV15 CV21 CV22 CV24S4539
3121MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.5.1OWPRZEWÓZ ZABRONIONY
3122MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO1I6.1 +5.1274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17665
3122MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.6.1TO1II6.1 +5.1274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1965
3123MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW1I6.1+4.3222 274LQ0P099 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17623
3123MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW1II6.1+4.3222 274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S19623
3124MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.6.1TSI6.1+4.2274LQ0P002 MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17664
3124MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.6.1TSII6.1+4.2274LQ18P002 IBC06B2MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1964
3125MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW2I6.1+4.3222 274LQ0P099 MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9S17642
3125MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.6.1TW2II6.1+4.3222 274LQ18P002 IBC06B2MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S19642
3126MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC2II4.2+8274LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1   48
3126MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC2III4.2+8274LQ0P002 IBC08 R001B3MP14  SGAN AT3V1   48
3127MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.2SOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3128MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST2II4.2 +6.1274LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1 CV28 46
3128MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST2III4.2 +6.1274LQ0P002 IBC08 R001B3MP14  SGAN AT3V1 CV28 46
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1I4.3+8222 274LQ0P402 PR1 MP2  L10DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23S20X382
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1II4.3+8222 274LQ10P402 IBC01 PR1 MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 382
3129MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC1III4.3+8222 274LQ13P001 IBC02 PR1 R001 MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 382
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1I4.3 +6.1222 274LQ0P402 PR1PP78MP2  L10DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 CV28S20X362
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1II4.3 +6.1222 274LQ10P402 IBC01 PR1PP78 B12MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 CV28 362
3130MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT1III4.3 +6.1.222 274LQ13P001 IBC02 PR1 R001 MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 CV28 362
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2I4.3+8222 274LQ0P403 MP2     0V1 CV23S20 
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2II4.3+8222 274LQ11P410 IBC06B2MP14  SGAN AT0V1 CV23 482
3131MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.4.3WC2III4.3+8222 274LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT0V1 CV23 482
3132MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.4.3WF2PRZEWÓZ ZABRONIONY
3133MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.4.3WOPRZEWÓZ ZABRONIONY
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2I4.3 +6.1222 274LQ0P403 MP2     0V1 CV23 CV28S20 
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2II4.3 +6.1222 274LQ11P410 IBC05B2MP14  SGAN AT0V1 CV23 CV28 462
3134MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.4.3WT2III4.3 +6.1222 274LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT0V1 CV23 CV28 462
3135MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSPRZEWÓZ ZABRONIONY
3136TRÓJFLUOROMETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY23A 2.2593LQ1P203 MP9T75 RxBN(M)TU19AT3V5V7 CV9 CV11S2022
3137MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O.5.1OFPRZEWÓZ ZABRONIONY
3138ETYLEN, ACETYLEN I PROPYLEN, MIESZANINA, SKROPLONA, SCHŁODZONA, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, nie więcej niż 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6% propylenu23F 2.1 LQ0P203 MP9T75 RxBN(M)TU18FL2V5 V7 CV9 CV11S2 S17223
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1I5.1274LQ0P502 MP2     1  CV24S20 
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1II5.1274LQ10P504 IBC02 MP2     2  CV24  
3139MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13P504 IBC02 R001 MP2     3  CV24  
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1II6.143 274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3140ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3141ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O.6.1T4III6.145 274 512LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3142ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2I6.1274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHL4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28
S9
S19
60
3143BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3144ZWIĄZEK NIKOTYNY, CIEKŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28
S9
S17
66
3144ZWIĄZEK NIKOTYNY, CIEKŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1II6.143 274LQI7P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3144ZWIĄZEK NIKOTYNY, CIEKŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O.6.1T1III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9L10BHTE1AT1   S2088
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3145ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12)8C3III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3I6.143 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3146ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O.6.1T3III6.143274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10II8274LQ23P002 IBC08B2B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
3147BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O.8C10III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1I4.3222 274LQ0P402 PR1 MP2  L10DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23S20X323
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1II4.3222 274LQ10P402 IBC01 PR1 MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 323
3148MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O.4.3W1III4.3222 274LQ13P001 IBC02 PR1 R001 MP15  L4DHTU14 TE1 TM2AT0V1 CV23 323
3149NADTLENEK WODORU I KWAS NADOCTOWY W MIESZANINIE, zawierającej kwas(y), wodę i nie więcej niż 5% kwasu nadoctowego, STABILIZOWANEJ5.1OC1II5.1+8196 553LQ10P504 IBC02B5MP15T7TP2 TP6 TP24L4BV(+)TU3 TC2 TE8 TE11 TT1AT2  CV24 58
3150URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI lub WKŁADY Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI DO MAŁYCH URZĄDZEN z mechanizmem uwalniającym26F 2.1 LQ0P206 MP9     2  CV9S2 
3151DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE9M2II9203 595LQ29P906 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT0V1 CV1 CV13 CV28S1990
3152DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE9M2II9203 595LQ29P906 IBC08B2 B4MP10  S4AH L4BHTU15 TE1AT0V1 CV1 CV13 CV28S1990
3153ETER PERFLUOROMETYLOWOWINYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9CV10S2 S2023
3154ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY22F 2.1 LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
3155PIĘCIOCHLOROFENOL6.1T2II6.143LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAHTU15 TE 1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3156  GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. 21O 2.2 +5.1 274LQ0 P200  MP9  CxBN(M) AT3V7 CV9 CV10  25
3157GAZ SKROPLONY UTLENIAJĄCY, I.N.O. 22O 2.2 +5.1274LQ0P200 M9  PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10  25
3158GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, I.N.O.23A 2.2274 593LQ1P203 MP9T75 PxBN(M)TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S2022
31591,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134a)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3160GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.22TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
3161GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O22F 2.1274LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV 10S2 S2023
3162GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O.22T 2.3274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S1726
3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.22A 2.2274LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3164PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, PNEUMATYCZE lub HYDRAULICZNE (zawierające niepalny gaz)26A 2.2283 594LQ0P003 MP9     3  CV9  
3165ZBIORNIK PALIWA DO SAMOLOTOWEGO SIŁOWNIKA HYDRAULICZNEGO (zawierający mieszaninę bezwodnej hydrazyny i metylohydrazyny) (paliwo M86)3FTCI3 +6.1+8 LQ0P301 MP7     1  CV13 CV28S2S19 
3166Silniki, spalania wewnętrznego, stosowane także jako wyposażenie urządzeń lub pojazdów9M11   NIE PODLEGA ADR              
3167PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., ciekła nie schłodzona27F 2.1274LQ0P201 MP9     2  CV9S2 
3168PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., ciekła nie schłodzona27TF 2.3 +2.1274LQ0P201 MP9     1  CV9 CV28S2 S7 
3169PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., ciekła nie schłodzona27T 2.3274LQ0P201 MP9     1  CV9 CV28S7 
3170ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE4.3W2II4.3244LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2 VV3CV23 423
3170ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE4.3W2III4.3244LQ12P002 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV1 VV5CV23 423
3171Pojazdy akumulatorowe lub Wyposażenie zasilane akumulatorem9M11NIE PODLEGA ADR
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1I6.1210 274LQ0P001 MP8 MP17  L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1II6.1210 274LQ17P001 IBC02 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3172TOKSYNY WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O.6.1T1III6.1210 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15  L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3172TOKSYNY WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, STAŁE, I.N.O.6.1T2I6.1210 274LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, STAŁE, I.N.O.6.1T2II6.1210 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3172TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, STAŁE, I.N.O.6.1T2III6.1210 274LQ9P002 IBC08 R001B3MP10  SGAH L4BFTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3174SIARCZEK TYTANU4.2S4III4.2 LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1   40
3175MATERIAŁ STAŁY lub mieszaniny stałe (takie jak preparaty i odpady) ZAWIERAJĄCY CIECZ ZAPALNĄ, I.N.O., o temperaturze zapłonu do 61°C4.1F1II4.1216 274LQ8P002 IBC06 R001PP9 B2MP11    AT2 VV3  40
3176MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O.4.1F2II4.1274LQ0   T3TP3 TP9 TP26LGBVTU27 TE4 TE6AT2    44
3176MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O.4.1F2III4.1274LQ0   T3TP3TP9 TP26LGBVTU27 TE4 TE6AT3    44
3178MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1F3II4.1274LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT2    40
3178MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1F3III4.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
3179MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FT2II4.1 +6.1274LQ0P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2  CV28 46
3179MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FT2III4.1 +6.1274LQ0P002 IBC06 R001 MP10  SGAN AT3  CV28 46
3180MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FC2II4.1+8274LQ0P002 IBC06B2MP10  SGAN AT2    48
3180MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.1FC2III4.1+8274LQ0P002 IBC06 R001 MP10  SGAN AT3    48
3181SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O.4.1F3II4.1274LQ8P002 IBC08B2 B4MP11  SGAN AT2    40
3181SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O.4.1F3III4.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP11  SGAV AT3 VV1  40
3182WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O.4.1F3II4.1274 554LQ8P410 IBC04PP40MP11  SGAN AT2    40
3182WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O.4.1F3III4.1274 554LQ9P002 IBC04 R001 MP11  SGAV AT3 VV1  40
3183MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1II4.2274LQ0P001 IBC02 MP15  L4DHTU14 TE1AT2V1   30
3183MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2S1III4.2274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1   30
3184MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST1II4.2 +6.1274LQ0P402 IBC02 MP15  L4DHTU14 TE1AT2V1 CV28 36
3184MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2ST1III4.2 +6.1274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1 CV28 36
3185MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC1II4.2 +8274LQ0P402 IBC02 MP15  L4DHTU14 TE1AT2V1   38
3185MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O.4.2SC1III4.2 +8274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1   38
3186MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3II4.2274LQ0P001 IBC02 MP15  L4DHTU14 TE1AT2V1   30
3186MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3III4.2274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1   30
3187MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST3II4.2 +6.1274LQ0P402 IBC02 MP15  L4DH TU14 TE1 AT2V1 CV28 36
3187MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST3III4.2 +6.1274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1 CV28 36
3188MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC3II4.2 +8274LQ0P402 IBC02 MP15  L4DHTU14 TE1AT2V1   38
3188MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC3III4.2 +8274LQ0P001 IBC02 R001 MP15  L4DHTU14 TE1AT3V1   38
3189METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.2S4II4.2274 555LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
3189METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.2S4III4.2274 555LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
3190MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4II4.2274LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
3190MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4III4.2274LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1VV4  40
3191MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST4II4.2 +6.1274LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1 CV28 46
3191MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2ST4III4.2 +6.1274LQ0P002 IBC08 R001B3MP14  SGAN AT3V1 CV28 46
3192MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC4II4.2+8274LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1   48
3192MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2SC4III4.2+8274LQ0P002 IBC08 R001B3MP14  SGAN AT3V1   48
3194MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S3I4.2274LQ0P400 PR1 MP2  L21DHTU14 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20333
3200MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.4.2S4I4.2274LQ0P404 MP13     0V1  S20 
3203PIROFORYCZNY ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O., ciekły4.2SWI4.2 +4.3274 527LQ0P400 PR1 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3203PIROFORYCZNY ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O., stały4.2SWI4.2 +4.3274 527LQ0P404 PR1 MP2T21TP2 TP7 TP9L21DHTU4TU14 TU22 TC1 TE1 TM1AT0V1  S20X333
3205ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.2S4II4.2183 274LQ0P410 IBC06B2MP14  SGAN AT2V1   40
3205ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O.4.2S4III4.2183 274LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAN AT3V1   40
3206ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O.4.2SC4II4.2+8182 274LQ0P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1   48
3206ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O.4.2SC4III4.2+8183274LQ0P002 IBC08 R001B3MP14  SGAN AT3V1   48
3207ZWIĄZEK METALOORGANICZNY lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W ROZTWORZE lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W POSTACI DYSPERSJI, REAGUJĄCY Z WODĄ ZAPALNY, I.N.O.4.3WF1I4.3+3222 274 556LQ0P402 IBC99 PR1 MP2T13TP2 TP7 TP9L10DHTU4TU14 TU22 TE1 TM2FL0V1 CV23S2 S20X323
3207ZWIĄZEK METALOORGANICZNY lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W  ROZTWORZE lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W POSTACI DYSPERSJI, REAGUJĄCY Z WODĄ ZAPALNY, I.N.O.4.3WF1II4.3+3222 274 556LQ10P001 IBC01 PR1B2MP15T7TP2TP7L4DHTU4TU14 TU22 TE1 TM2FL0V1 CV23S2323
3207ZWIĄZEK METALOORGANICZNY lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W ROZTWORZE lub ZWIĄZEK METALOORGANICZNY W POSTACI DYSPERSJI, REAGUJĄCY Z WODĄ ZAPALNY, I.N.O.4.3WF1III4.3+3222 274 556LQ13P001 IBC02 PR1 R001B4MP15T7TP2 TP7L4DHTU14 TE1 TM2FL0V1 CV23S2323
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.4.3W2I4.3222 274 557LQ0P403 IBC99 MP2     1V1 CV23S20 
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.4.3W2II4.3222 274 557LQ11P410 IBC07B2MP14  SGAN AT2  CV23 423
3208MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O.4.3W2III4.3222 274 557LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3 VV5CV23 423
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSI4.3+4.2222 274 558LQ0P403 MP2     1V1 CV23S20 
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSII4.3+4.2222 274 558LQ11P410 IBC05B2MP14  SGAN AT2V1 CV23 423
3209MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.4.3WSIII4.3+4.2222 274 558LQ12P410 IBC08 R001B4MP14  SGAN AT3V1VV5CV23 423
3210CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1274 605LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3210CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274 605LQ13P504 IBC02 R001 MP2T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3211NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1274LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2V6 CV24 50
3211NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13P504 IBC02 R001 MP2T4TP1LGBVTU3AT3V6 CV24 50
3212PODCHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2II5.1274 559LQ11P002 IBC08B2 B4MP10  SGANTU3AT2  CV24 50
3213BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1274 604LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2V6 CV24 50
3213BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274 604LQ13P504 IBC02 R001 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3214NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1274 608LQ10P504 IBC02 MP2T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3215NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.5.1O2III5.1274LQ12P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAVTU3AT3 VV8CV24 50
3216NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1274LQ13P504 IBC02 R001 MP15T4TP1 TP29LGBVTU3AT3  CV24 50
3218AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1270 274 511LQ10P504 IBC02 MP15T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3218AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1270 274 511LQ13P504 IBC02 R001 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3219AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1II5.1103 274LQ10P504 IBC01 MP15T4TP1L4BNTU3AT2  CV24 50
3219AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O.5.1O1III5.1103 274LQ13P504 IBC02 R001 MP15T4TP1LGBVTU3AT3  CV24 50
3220PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R125)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3221MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B4.1SR1 4.1 + 1181 194 274LQ0P520PP21MP2     1V1 CV15 CV20 CV22S9 S17 
3222MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B4.1SR1 4.1 + 1181 194 274LQ0P520PP21MP2     1V1 CV15 CV20 CV22S9 S17 
3223MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C4.1SR1 4.1194 274LQ0P520PP21MP2     1V1 CV15 CV20 CV22S8 S18 
3224MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C4.1SR1 4.1194 274LQ0P520PP21MP2     1V1 CV15 CV20 CV22S8 
3225MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 MP2     2V1 CV15 CV22S19 
3226MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 MP2     2V1 CV15 CV22S19 
3227MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 MP2     2V1 CV15 CV22  
3228MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 MP2     2V1 CV15 CV22  
3229MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 IBC99 MP2T23    2V1 CV15 CV22  
3230MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F4.1SR1 4.1194 274LQ0P520 IBC99 MP2T23    2V1 CV15 CV22  
3231MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1 +1181 194 274LQ0P520PP21MP2     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22S4 S9 S16 
3232MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1 +1181 194 274LQ0P520PP21MP2     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22S4 S9 S16 
3233MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520PP21MP2     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22S4 S8 S17 
3234MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520PP21MP2     1V8 CV15 CV20 CV21 CV22S4 S8 S17 
3235MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2     1V8 CV15 CV21 CV22S4 S18 
3236MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2     1V8 CV15 CV21 CV22S4 S18 
3237MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2     1V8 CV15 CV21 CV22S4 S19 
3238MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2     1V8 CV15 CV21 CV22S4 S19 
3239MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2T23    1V8 CV15 CV21 CV22S4 
3240MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4.1SR2 4.1194 274LQ0P520 MP2T23    1V8 CV15 CV21 CV22S4 
32412-BROMO-2-NITROPROPANDIOL-1,34.1SR1III4.1638LQ0P520 IBC08PP22 B3MP2     3  CV14S14 
3242AZODWUKARBONAMID4.1SR1II4.1215 638LQ0P409 MP2     2  CV14S14 
3243MATERIAŁ STAŁY ZAWIERAJĄCY CIECZ TRUJĄCĄ, I.N.O.6.1T9II6.1217 274LQ18P002 IBC02PP9MP15  SGAHTU15 TE1AT2 VV10CV13 CV28S9 S1960
3244MATERIAŁ STAŁY ZAWIERAJĄCY CIECZ ŻRĄCĄ, I.N.O.8C10II8218 274LQ23P002 IBC05PP9MP10  SGAV AT2 VV9  80
3245DROBNOUSTROJE ZMIENIONE GENETYCZNIE9M8 9219 634 637LQ0P904 IBC08 MP6     2V1 CV1 CV13 CV26 CV27 CV28S17 
3246CHLOREK METANOSULFONYLU6.1TC1I6.1+8 LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP12 TP13L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17 S20668
3247NADBORAN SODOWY, BEZWODNY5.1O2II5.1 LQ11P002 IBC08B4MP2  SGANTU3AT2  CV24 50
3248LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1II3 +6.1220 221 274 601LQ0P001PP6MP19  L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3248LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O.3FT1III3 +6.1220 221 274 601LQ7P001 R001PP6MP19  L4BHTU15 TE1FL3  CV13 CV28S236
3249LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2II6.1221 274 601LQ18P002PP6MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3249LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O.6.1T2III6.1221 274 601LQ9P002 LP02 R001PP6MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3250KWAS CHLOROOCTOWY, STOPIONY6.1TC1II6.1+8 LQ0   T7TP3L4BHTU15 TC4 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
3251MONOAZOTAN-5-IZOSORBITU4.1SR1III4.1226 638LQ0P409 MP2     3  CV14S14 
3252DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32)22F 2.1 LQ0P200 MP9T50 PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S2023
3253METAKRZEMIAN SODOWY8C6III8 LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
3254TRÓJBUTYLOFOSFAN4.2S1I4.2 LQ0P400 PR1 MP2     0V1    
3255PODCHLORYN tert-BUTYLU4.2SC1PRZEWÓZ ZABRONIONY
3256MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu3F2III3274 560LQ0P099 IBC99 MP2T3TP3 TP29LGAVTU35 TE2FL3   S230
3257MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C i niższą od swojej temperatury zapłonu (obejmuje stopione metale, stopione sole, itp.)9M9III9274 580 643LQ0P099 IBC99  T3TP3 TP29LGAVTU35 TC7 TE2TE14 TE18AT3 VV12  99
3258MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, STAŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 240°C9M10III9274 580 643LQ0P099 IBC99       3V1VV13  99
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
3259AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O.8C8III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN AT1   S2088
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN AT2    80
3260MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C2III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV AT3 VV9b  80
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
3261MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C4III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  L4BN SGAN AT2    80
3262MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C6III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  L4BN SGAV AT3 VV9b  80
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8I8274LQ21P002 IBC07B1MP18  S10AN L10BHTE1AT1   S2088
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8II8274LQ23P002 IBC08B2 B4MP10  SGAN L4BN AT2    80
3263MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C8III8274LQ24P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAV L4BN AT3 VV9b  80
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C1I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP27L10BHTE1AT1   S2088
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C1II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3264MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C1III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP27L10BHTE1AT1   S2088
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3265MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.8C3III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2TP9TP27L10BHTE1AT1   S2088
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3266MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O.8C5III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7I8274LQ20P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP27L10BHTE1AT1   S2088
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7II8274LQ22P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BN AT2    80
3267MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O.8C7III8274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BN AT3    80
3268NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH, pirotechniczne lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH pirotechniczne lub NAPINACZE WSTĘPNE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA, pirotechniczne9M5III9235 289LQ0P902       4V1    
3269ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE3F1II3236LQ6P302 R001       2   S2 S20 
3269ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE3F1III3236LQ7P302 R001       3   S2 
3270MEMBRANY FILTRACYJNE NITROCELULOZOWE,zawierające nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie4.1F1II4.1237 286LQ8P411 MP11     2     
3271ETERY, I.N.O.3F1II3274LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3271ETERY, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3272ESTRY, I.N.O.3F1II3274LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3272ESTRY, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3273NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1I3+6.1274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3273NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O.3FT1II3+6.1274LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3274ALKOHOLANY W ROZTWORZE, I.N.O., w alkoholu3FCII3+8274LQ4P001 IBC02 MP19  L4BHTE1FL2   S2 S20338
3275NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1I6.1+3274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1CV13 CV28S2 S9 S17663
3275NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O.6.1TF1II6.1+3274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3276NITRYLE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1I6.1274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3276NITRYLE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3276NITRYLE, TRUJĄCE, I.N.O.6.1T1III6.1274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3277CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O.6.1TC1II6.1+8274 561LQ17P001 IBC02 MP15T8TP2TP13 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1968
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T1I6.143 274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T1II6.143 274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T1III6.143 274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T2I6.143 274LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP9TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T2II6.143 274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3278ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T2III6.143 274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3279ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.6.1TF1I6.1+343 274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3279ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.6.1TF1II6.1+343 274LQ17P001 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., ciekły6.1T3I6.1274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., ciekły6.1T3II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., ciekły6.1T3III6.1274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., stały6.1T3I6.1274LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP9 TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., stały6.1T3II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3280ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, I.N.O., stały6.1T3III6.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., ciekłe6.1T3I6.1274 562LQ0P601 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., ciekłe6.1T3II6.1274 562LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV 28S9 S1960
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., ciekłe6.1T3III6.1274 562LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., stałe6.1T3I6.1274 562LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2TP9TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., stałe6.1T3II6.1274 562LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3281KARBONYLKI METALI, I.N.O., stałe6.1T3III6.1274 562LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV1 3 CV28S960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T3I6.1274 562LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP2L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T3II6.1274 562LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., ciekły6.1T3III6.1274 562LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T3I6.1274 562LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2TP9 TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T3II6.1274 562LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3282ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, I.N.O., stały6.1T3III6.1274 562LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3283ZWIĄZEK SELENU, I.N.O.6.1T5I6.1274 563LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2TP9 TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3283ZWIĄZEK SELENU, I.N.O.6.1T5II6.1274 563LQ18P002 IBC07 MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3283ZWIĄZEK SELENU, I.N.O.6.1T5III6.1274 563LQ9P002 IBC07 R001 MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5I6.1274LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP9TP27S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3284ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9P002 IBC08 R001B3MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5I6.1274 564LQ0P002 IBC07B1MP18T14TP2 TP9TP27S10AH L10CH
TU14
TU15 TE1
AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5II6.1274 564LQ18P002 IBC08B2 B4MP10T11TP2 TP27SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3285ZWIĄZEK WANADU, I.N.O.6.1T5III6.1274 564LQ9P002 IBC08 R001 MP10T7TP1 TP28SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3286MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.3FTCI3+6.1 +8274LQ0P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19368
3286MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.3FTCII3+6.1 +8274LQ0P001 IBC02 MP19T11TP2 TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19368
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4I6.1274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4II6.1274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3287MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T4III6.1274LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP1 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5I6.1274LQ0P002 IBC05 MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5II6.1274LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3288MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1T5III6.1274LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV1 CV13 CV28S960
3289MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC3I6.1+8274LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S17668
3289MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC3II6.1+8274LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV1 CV13 CV28S9 S1968
3290MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC4I6.1+8274LQ0P002 IBC05 MP18  S10AHTU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S17668
3290MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O.6.1TC4II6.1+8274LQ18P002 IBC06B2MP15  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV1CV13 CV28S9 S1968
3291ODPAD MEDYCZNY, NIEOKREŚLONY, I.N.O. lub ODPAD (BIO)MEDYCZNY, I.N.O. lub ODPAD MEDYCZNY USTALONY, I.N.O.6.2I3II6.2565 634LQ0P621 IBC620 LP621 MP6  L4BHS4AHTU15 TE1AT2 VV11CV13 CV28S3606
3292AKUMULATORY, ZAWIERAJĄCE SÓD lub OGNIWA, ZAWIERAJĄCE SÓD4.3W3II4.3239 295LQ0P408       2V1 CV23  
3293HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny6.1T4III6.1566LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP1L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3294CYJANOWODÓR W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 45% cyjanowodoru6.1TF1I6.1+3610LQ0P601 PR3 MP8 MP17T14TP2TP13L15DH(+)TU14 TU15 TE1FL0  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L4BN FL1   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa)3F1I3274 640LQ3P001 MP7 MP17T11TP1 TP8 TP9L1.5BN FL1   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8TP28L1.5BN FL2   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3295WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3296SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3297TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN , MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3298TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3299TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3300TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 87% tlenku etylenu22TF 2.3 +2.1 LQ0P200 MP9  PxBH(M)TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
3301MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS1I8+4.2274LQ20P001 MP8 MP17  L10BHTE1AT1   S20884
3301MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O.8CS1118+4.2274LQ22P001 MP15  L4BN AT2    84
3302AKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU6.1T1II6.1 LQ17P001 IBC02 MP15T7TP2L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.21TO 2.3 +5.1274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY I.N.O.21TC 2.3 +8274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
3305GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.21TFC 2.3 +2.1 +8274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O,21TOC 2.3 +5.1 +8274LQ0P200 MP9  CxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
3307GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.22TO 2.3 +5.1274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.22TC 2.3 +8274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17268
3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.22TFC 2.3 +2.1 +8274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.22TOC 2.3 +5.1 +8274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6TE1AT1V7 CV9 CV10 CV28S7 S17265
3311GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.23O 2.2 +5.1274LQ0P203 MP9T75TP22RxBN(M)TU7TU19AT3V5 V7 CV9 CV11S20225
3312 GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, PALNY, I.N.O. 23F 2.1274LQ0P203 MP9T75 RxBN(M)TU18FL2V5 V7 CV9 CV11S2 S17223
3313PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ4.2S2II4.2 LQ0P002 IBC08B2MP14  SGAV AT2V1   40
3313PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ4.2S2III4.2 LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAV AT3V1   40
3314TWORZYWA SZTUCZNE DO FORMOWANIA w postaci ciasta, folii lub wytłoczonego pręta, wydzielające palne pary9M3IIInie207 633LQ27P002 IBC08 R001PP14 B6MP10     3V1VV3  90
3315PRÓBKA CHEMICZNA, TRUJĄCA, ciekła lub stała6.1T8I6.1250LQ0P099 MP8 MP17     1  CV1 CV13 CV28S9 S17 
3316ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY9M11II9251LQ0P901       2V1    
3316ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY9M11III9251LQ0P901       3V1    
33172-AMINO-4,6-DWUNITROFENOL, ZWILŻONY zawierający co najmniej 20% masowych wody4.1DI4.1 LQ0P406PP26MP2     1   S17 
3318AMONIAK, ROZTWÓR wodny, o gęstości w temperaturze 15°C mniejszej niż 0,880 kg/l, zawierający ponad 50% amoniaku24TC 2.3+823LQ0P200 MP9T50 PxBH(M)TE1AT1  CV9 CV10 CV28S7268
3319NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O., zawierającej ponad 2%, ale nie więcej niż 10% masowych nitrogliceryny4.1DII4.1272 274LQ0P099 IBC99 MP2     2     
3320BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego8C5II8 LQ22P001 IBC02 MP15T7TP2L4BN AT2    80
3320BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego8C5III8 LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T4TP2L4BN AT3    80
3321MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3 T5TP4L2,65CN(+) S2,65AN(+)TU36 TM7 TT7AT0  CV33S6 S11 S13 S2170
3322MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2. 7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3 T5TP4L2,65CN(+) S2,65AN(+)TU36 TM7 TT7AT0  CV33S6 S11 S13 S2170
3323MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3324MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3325MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3326MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOTY SKAŻONE POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), ROZSZCZEPIALNY1  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3327MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, ROZSZCZEPIALNY, w postaci nie specjalnej7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13  S21 
3328MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3329MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3330MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3331MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3332MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, nierozszczepialny lub rozszczepialny- wyłączony7  7X172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S12 S13 S21 
3333MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, ROZSZCZEPIALNY7  7X +7E172LQ0Patrz 2.2.7 i 4.1.9Patrz 4.1.9.1.3      0  CV33S6 S11 S13 S21 
3334Materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o.9M11NIE PODLEGA ADR
3335Materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o.9M11NIE PODLEGA ADR
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O.3F1I3274LQ3P001 MP7 MP17T11TP2L1,5BN FL1   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 KPa, ale nie więcej niż 175 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 MP19T7TP1 TP8 TP28L1,5BN FL2   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa)3F1II3274 640LQ4P001 IBC02 R001 MP19T7TP1 TP8 TP28LGBF FL2   S2 S2033
3336MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O.3F1III3274LQ7P001 IBC03 LP01 R001 MP19T4TP1 TP29LGBF FL3   S230
3337GAZ CHŁODNICZY R 404A (pięciofluoroetan, 1,1,1-trójfluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca ok. 44% pięciofluoroetanu i 52% 1,1,1-trójfluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3338GAZ CHŁODNICZY R 407A (Dwufluorometan, pieciofluoroetan 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 20% dwufluorometanu i 40% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3339GAZ CHŁODNICZY R 407B (Dwufluorometan, pieciofluoroetan 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 10% dwufluorometanu i 70% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3340GAZ CHŁODNICZY R 407C (Dwufluorometan, pieciofluoroetan 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 23% dwufluorometanu i 25% pięciofluoroetanu)22A 2.2 LQ1P200 MP9T50 PxBN(M) AT3V7 CV9 CV10 20
3341DWUTLENEK TIOMOCZNIKA4.2S2II4.2 LQ0P002 IBC06B2MP14  SGAV AT2V1   40
3341DWUTLENEK TIOMOCZNIKA4.2S2III4.2 LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAV AT3V1   40
3342KSANTOGENIANY4.2S2II4.2 LQ0P002 IBC06B2MP14  SGAV AT2V1   40
3342KSANTOGENIANY4.2S2III4.2 LQ0P002 IBC08 LP02 R001B3MP14  SGAV AT3V1   40
3343NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny3D 3274 278LQ0P099 MP2     0   S2 
3344CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN) W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O. zawierającej ponad 10%, ale nie więcej niż 20% masowych PETN.4.1DII4.1272 274LQ0P099 MP2     2     
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3345PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3346PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3346PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3347PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2 TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3348PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7I6.161LQ0P002 IBC07B1MP18  S10AH L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1CV13 CV28S9 S1766
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7II6.161LQ18P002 IBC08B2 B4MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3349PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY6.1T7III6.161LQ9P002 IBC08 LP02 R001B3MP10  SGAH L4BHTU15 TE1AT2 VV9bCV13 CV28S960
3350PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2I3+6.161LQ3P001 MP7 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV13 CV28S2 S19336
3350PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY,temperatura zapłonu poniżej 23°C3FT2II3+6.161LQ4P001 IBC02 R001 MP19T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S19336
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2I6.1+361LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1FL1  CV1 CV13 CV28S2 S9 S17663
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2II6.1+361LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2TP13 TP27L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S9 S1963
3351PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C6.1TF2III6.1+361LQ19P001 IBC03 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU15 TE1FL2  CV13 CV28S2 S963
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6I6.161LQ0P001 MP8 MP17T14TP2TP9 TP13 TP27L10CHTU14 TU15 TE1AT1  CV1 CV13 CV28S9 S1766
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6II6.161LQ17P001 IBC02 MP15T11TP2 TP27L4BHTU15 TE1AT2  CV13 CV28S9 S1960
3352PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY6.1T6III6.161LQ19P001 IBC03 LP01 R001 MP15T7TP2 TP28L4BHTU 15 TE1AT2  CV13 CV28S960
3353NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH, GAZ SPRĘŻONY lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH, GAZ SPRĘŻONY lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA, GAZ SPRĘŻONY26A 2.2280 289LQ0P202 MP9     3  CV9  
3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.22F 2.1274LQ0P200 MP9  PxBN(M) FL2V7 CV9 CV10S2 S7 S2023
3355GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, TRUJĄCY, I.N.O.22TF 2.3 +2.1274LQ0P200 MP9  PxBH(M)TU6 TE1FL1V7 CV9 CV10 CV28S2 S7 S17263
3356GENERATOR TLENU, CHEMICZNY5.1O3II5.1284LQ0P500 MP2     2  CV24  
3357NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny3DII3274 288LQ4P099 MP2     2   S2 
3358URZĄDZENIA CHŁODNICZE, zawierające palny, nietrujący gaz skroplony26F 2.1291LQ0P003PP32MP9     2  CV9S2 
 

TOM II

ZAŁĄCZNIK A

PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH

(cd.)

CZĘŚĆ 3

WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH

(cd.)

Dział 3.3

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH MATERIAŁÓW LUB PRZEDMIOTÓW

3.3.1         Poniżej podano przepisy szczególne dotyczące materiałów i przedmiotów, dla których wskazano odpowiednie numery tych przepisów w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.
15    W przypadku małych ilości, nie większych niż 500 g na sztukę przesyłki, materiał ten zawierający co najmniej 10% masowych wody, może być także zaklasyfikowany do klasy 4.1, pod warunkiem zastosowania instrukcji pakowania P406 podanej pod 4.1.4.1.
16    Próbki nowych lub istniejących materiałów lub przedmiotów wybuchowych mogą być przewożone, w sposób wskazany przez właściwą władzę (patrz 2.2.1.1.3), dla celów obejmujących: badanie, klasyfikację, postęp techniczny, kontrolę jakości lub jako próbki handlowe. Próbki materiałów wybuchowych nie zwilżonych lub nie odczulonych, powinny być ograniczone do 10 kg i przewożone w małych sztukach przesyłki, zgodnie ze wskazaniami właściwej władzy. Próbki materiałów wybuchowych zwilżone lub odczulone, powinny być ograniczone do 25 kg.
18    W przypadku małych ilości, nie większych niż 11,5 kg na sztukę przesyłki, materiał ten zawierający co najmniej 10% masowych wody, może być także zaklasyfikowany do klasy 4.1, pod warunkiem zastosowania instrukcji pakowania P406 podanej pod 4.1.4.1.
23    Jeżeli materiał ten stwarza zagrożenie pożarowe, to wykazuje je tylko w ekstremalnych warunkach pożaru w przestrzeni zamkniętej.
32    Materiał ten w każdej innej postaci nie podlega przepisom ADR.
36    Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 5% oleju zwierzęcego lub roślinnego, to jest klasyfikowany do UN 1373.
37    Jeżeli materiał ten jest powlekany, to nie podlega przepisom ADR.
38    Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 0,1% węglika wapniowego, to nie podlega przepisom ADR.
39    Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 30% lub co najmniej 90% krzemu, to nie podlega przepisom ADR.
43    Jeżeli materiały te nadawanedo przewozu jako pestycydy, to powinny być przewożone pod odpowiednią pozycją pestycydu i zgodnie z przepisami dotyczącymi pestycydów, (patrz 2.2.61.1.10 do 2.2.61.1.11.2)
45    Siarczki i tlenki antymonu zawierające nie więcej niż 0.5% arsenu w przeliczeniu na masę całkowitą, nie podlegają przepisom ADR.
47    Żelazicyjanki i żelazocyjanki nie podlegają przepisom ADR.
48    Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 20% cyjanowodoru, to jego przewóz jest zabroniony.
59    Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 50% magnezu, to nie podlega przepisom ADR
60    Jeżeli stężenie materiału przewyższa 72%, to jego przewóz jest zabroniony.
61    Nazwa techniczna, która powinna uzupełniać prawidłową nazwę przewozową, powinna być nazwą zwyczajową ustalaną przez ISO (patrz również norma ISO 1750:1981 "Pestycydy i inne agrochemikalia - nazwy zwyczajowe", z późniejszymi zmianami), nazwą wymienioną w zaleceniach WHO "Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwą substancji aktywnej (patrz także 3.1.2.6.1.1).
62    Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 4% wodorotlenku sodowego, to nie podlega przepisom ADR.
65    Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 8% nadtlenku wodoru, to nie podlega przepisom ADR.
103   Przewóz azotynu amonowego i mieszanin azotynów nieorganicznych z solą amonową jest zabroniony.
105   Nitroceluloza odpowiadająca opisom podanym dla UN 2556 lub UN 2557, może być zaklasyfikowana do klasy 4.1.
107   Jeżeli nadawca deklaruje, że materiał nie wykazuje podatności na samonagrzewanie, to nie podlega on przepisom ADR.
113   Przewóz mieszanin chemicznie niestabilnych jest zabroniony.
119   Przepis ten obejmuje urządzenia chłodnicze, w tym lodówki i inne urządzenia zaprojektowane dla potrzeb przechowywania w nich żywności lub innych rzeczy w niskiej temperaturze oraz urządzenia klimatyzacyjne. Takie urządzenia chłodnicze nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu klasy 2, grupy A lub O, zgodnie z 2.2.2.1.3, lub jeżeli zawierają mniej niż 12 litrów UN 2672 amoniaku w roztworze.
122   Zagrożenia dodatkowe, temperatury kontrolowane i awaryjne, jeżeli są wymagane, oraz numer UN (pozycja ogólna) dla każdej bieżąco klasyfikowanej formulacji nadtlenku organicznego podane są pod 2.2.52.4.
127   Jako flegmatyzatory mogą być użyte inne materiały lub mieszaniny obojętne, pod warunkiem, że mają one identyczne właściwości flegmatyzujące.
131   Materiał flegmatyzujący powinien być znacząco mniej wrażliwy niż suchy PETN.
135   Dwuwodna sól sodowa kwasu dwuchloroizocyjanurowego nie podlega przepisom ADR.
138   Cyjanek p-bromobenzylu nie podlega przepisom ADR.
141   Produkty, które przeszły dostateczną obróbkę cieplną, w wyniku której nie stwarzają żadnego zagrożenia podczas przewozu, nie podlegają przepisom ADR.
142   Mąka z ziaren soi ekstrahowanych rozpuszczalnikiem, zawierająca nie więcej niż 1,5% oleju i o wilgotności nie większej niż 11%, która faktycznie pozbawiona jest palnego rozpuszczalnika, nie podlega przepisom ADR.
144   Roztwory wodne zawierające nie więcej niż 24% objętościowych alkoholu nie podlegają przepisom ADR.
145   Napoje alkoholowe zaliczone do III grupy pakowania, przewożone w naczyniach o pojemności nie większej niż 250 litrów, nie podlegają przepisom ADR.
152   Klasyfikacja tego materiału może być różna, w zależności od wielkości cząstek i opakowania, ale rozgraniczenia w tym zakresie nie zostały określone doświadczalnie. Właściwa klasyfikacja powinna być dokonana zgodnie z 2.2.1.
153   Pozycję tę stosuje się tylko wówczas, gdy wykazano na podstawie badań, że materiały te w zetknięciu z wodą nie są zapalne, nie są podatne na samozapalenie oraz, że mieszanina wydzielonych gazów nie jest palna.
162   W przypadku mieszaniny o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C powinna być stosowana dodatkowo nalepka zgodna ze wzorem nr 3.
163   Materiał wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie powinien być przewożony pod tą pozycją. Materiały przewożone pod tą pozycją mogą zawierać nie więcej niż 20% nitrocelulozy, pod warunkiem, że zawiera ona w suchej masie nie więcej niż 12,6% masowych azotu.
168   Azbest, który jest zanurzony lub unieruchomiony w lepiszczu naturalnym lub sztucznym (takim jak cement, tworzywo sztuczne, asfalt, żywice lub ruda mineralna) w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu podatnych na wchłanianie drogą oddechową, nie podlega przepisom ADR. Wyroby zawierające azbest, które nie spełniają powyższego warunku, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli są zapakowane w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu podatnych na wchłanianie drogą oddechową.
169   Bezwodnik ftalowy w stanie stałym oraz bezwodniki kwasu czterowodoroftalowego, zawierające nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, nie podlegają przepisom ADR. Bezwodnik ftalowy stopiony, o temperaturze wyższej od jego temperatury zapłonu, zawierający nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, powinien być zaklasyfikowany do UN 3256.
172   W przypadku materiału promieniotwórczego stwarzającego zagrożenie dodatkowe:
(a)  sztuki przesyłki powinny być zaopatrzone w nalepkę odpowiadającą każdemu zagrożeniu dodatkowemu stwarzanemu przez ten materiał; odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na pojeździe lub kontenerze, zgodnie z przepisami podanymi pod 5.3.1;
(b)  jeżeli jest to konieczne, materiał powinien być zaliczony odpowiednio do grupy pakowania I, II lub III na podstawie kryteriów grupowych podanych w części 2, zgodnie z rodzajem dominującego zagrożenia dodatkowego.
Opis wymagany pod 5.4.1.2.5.1(e), powinien zawierać określenie zagrożeń dodatkowych (np. "Zagrożenie dodatkowe: 3, 6.1"), nazwy składników mających decydujący wpływ na te zagrożenia, oraz grupę pakowania, jeżeli została ona określona.
177   Siarczan barowy nie podlega przepisom ADR.
178   Pozycja ta powinna być użyta tylko w przypadku, gdy nie występuje inna odpowiednia pozycja w tabeli A w dziale 3.2 i tylko za zgodą właściwej władzy kraju pochodzenia. (patrz 2.2.1.1.3).
181   Sztuki przesyłki zawierające materiał tego rodzaju powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną z wzorem nr 1, chyba, że właściwa władza kraju pochodzenia zezwoli na nienanoszenie jej na określone opakowanie, w przypadku, gdy wyniki badań wykazały, że materiał w tym opakowaniu nie wykazuje właściwości wybuchowych (patrz 5.2.2.1.9).
182   Grupa metali alkalicznych obejmuje: lit, sód, potas, rubid i cez.
183   Grupa metali ziem alkalicznych obejmuje: magnez, wapń, stront i bar.
186   W celu wyznaczenia zawartości azotanu amonowego wszystkie oznaczone jony azotanowe powinny być przeliczone na azotan amonowy za pomocą równoważnika cząsteczkowego jonów azotanowych obecnych w mieszaninie.
188   Ogniwa i akumulatory litowe nadawane do przewozu nie podlegają przepisom ADR, jeżeli spełniają następujące warunki:
(a)  w ogniwach z katodą ciekłą z litu metalicznego lub stopu litu, zawartość litu jest nie większa niż 0,5 g; w ogniwach z katodą stałą z litu metalicznego lub stopu litu, zawartość litu jest nie większa niż 1 g, a w ogniwach z jonami litowymi równoważnik zawartości litu jest nie większy niż 1,5 g;
(b)  w akumulatorach z katodą ciekłą z litu metalicznego lub stopu litu, sumaryczna zawartość litu jest nie większa niż 1 g, w akumulatorach z katodą stałą z litu metalicznego lub stopu litu, sumaryczna zawartość litu jest nie większa niż 2 g, a w ogniwach z jonami litowymi sumaryczny równoważnik zawartości litu jest nie większy niż 8 g;
(c)  każde ogniwo lub akumulator z katodą ciekłą jest zamknięty hermetycznie;
(d)  ogniwa są oddzielone w taki sposób, aby zapobiec zwarciu;
(e)  akumulatory są oddzielone w taki sposób, aby zapobiec zwarciu oraz są zapakowane w mocne opakowania, o ile nie są zainstalowane w urządzeniach elektronicznych; oraz
(f)  w stanie pełnego naładowania, gdy sumaryczna zawartość litu w anodach akumulatora z ciekłą katodą jest większa niż 0,5 g lub sumaryczna zawartość litu w anodach akumulatora z katodą stałą jest większa niż 1 g, akumulator nie zawiera cieczy lub gazów niebezpiecznych, a jeżeli zawiera takie ciecze lub gazy, to w razie ich uwolnienia, zostaną one całkowicie zaabsorbowane lub zneutralizowane przez inne materiały znajdujące się w akumulatorze.
Ogniwa i akumulatory litowe nadawane do przewozu nie podlegają również przepisom ADR, jeżeli spełniają następujące warunki:
(g)  zawartość litu w anodzie każdego ogniwa, w stanie pełnego naładowania, jest nie większa niż 5 g;
(h)  zawartość litu w anodzie każdego akumulatora, w stanie pełnego naładowania, jest nie większa niż 25 g;
(i)  każde ogniwo lub akumulator odpowiada typowi, który na podstawie wyników badań, przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 38.3, nie został uznany za niebezpieczny; badania takie powinny być przeprowadzone dla każdego typu przed rozpoczęciem jego pierwszego przewozu; oraz
(j)  ogniwa lub akumulatory są zbudowane lub zapakowane w taki sposób, aby zapobiec zwarciu w normalnych warunkach przewozu.
Określenie "zawartość litu" użyte powyżej i w całym ADR oznacza masę litu w anodzie ogniwa z litu metalicznego lub jego stopu, z wyjątkiem przypadku ogniwa z jonami litowymi, dla którego "równoważnik zawartości litu" w gramach obliczany jest jako 0,3 krotność wartości znamionowej pojemności wyrażonej w amperogodzinach.
190   Urządzenia rozpylające pojemników aerozolowych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym rozładowaniem. Pojemniki aerozolowe o pojemności nie przekraczającej 50 ml, nie zawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
191   Naczynia, małe, o pojemności nie przekraczającej 50 ml, nie zawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
194   Temperatury kontrolowana i awaryjna, jeżeli są wymagane, oraz UN (pozycja ogólna) dla każdego bieżąco klasyfikowanego materiału samoreaktywnego podane są pod 2.2.41.4.
196   Formulacja ta powinna spełniać kryteria podane w rozdziale 20.4.2 (g) "Podręcznika badań i kryteriów", część II, z wyjątkiem przypadku, gdy rozcieńczalnik typu A nie jest wymagany do odczulania. Formulacje nie spełniające tych kryteriów powinny być przewożone zgodnie z przepisami dla klasy 5.2 (patrz 2.2.52.4).
198   Roztwory nitrocelulozy zawierające nie więcej niż 20% nitrocelulozy mogą być przewożone odpowiednio jako farby lub farby drukarskie (patrz UN 1210, UN 1263 i UN 3066).
199   Związki ołowiu rozpuszczane 0,07 M roztworem kwasu solnego w stosunku 1:1.000 i mieszane przez 1 godzinę w temperaturze 23°C±2°C, które wykazują rozpuszczalność nie więcej niż 5%, uważane są za nierozpuszczalne. Patrz ISO 3711:1990 "Pigmenty chromianu ołowiu i pigmenty chromianu - molibdenianu ołowiu. Wykazy i metody badań".
203   Pozycja ta nie powinna być używana dla UN 2315 polichlorowanych dwufenyli.
204   Przedmioty zawierające materiały dymotwórczye żrące, zgodnie z kryteriami klasy 8, powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 8.
205   Pozycja ta nie powinna być używana dla UN 3155 pięciochlorofenolu.
207   Kulki polimeryczne i materiały do wytłaczania mogą być wykonane z polistyrenu, poli(metakrylanu metylu) lub innych materiałów polimerycznych.
208   Handlowy azotan wapniowy nawozowy, gdy zawiera głównie sól podwójną (azotan wapniowy i azotan amonowy) zawierający nie więcej niż 10% azotanu amonowego i co najmniej 12% wody krystalizacyjnej, nie podlega przepisom ADR.
210   Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, zawierające materiały zakaźne, lub toksyny zawarte w materiałach zakaźnych, powinny być zaklasyfikowane do klasy 6.2.
215   Pozycję tę stosuje się tylko do materiału technicznie czystego lub do zawierających go formulacji o TSR (SADT) wyższej niż 75°C; nie stosuje się jej do formulacji, które są materiałami samoreaktywnymi (odnośnie do materiałów samoreaktywnych, patrz 2.2.41.4).
216   Mieszaniny materiałów stałych, które nie podlegają przepisom ADR i materiałów ciekłych zapalnych, mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych dla klasy 4.1, pod warunkiem, że żadna ciecz nie jest widoczna podczas ich załadunku ani podczas zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera.
217   Mieszaniny materiałów stałych, które nie podlegają przepisom ADR i materiałów ciekłych trujących, mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych dla klasy 6.1, pod warunkiem, że żadna ciecz nie jest widoczna podczas ich załadunku ani podczas zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera. Pozycja ta nie powinna być używana dla materiałów stałych zawierających materiały ciekłe zaliczone do I grupy pakowania.
218   Mieszaniny materiałów stałych, które nie podlegają przepisom ADR i materiałów ciekłych żrących, mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych dla klasy 8, pod warunkiem, że żadna ciecz nie jest widoczna podczas ich załadunku ani podczas zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera.
219   Drobnoustroje zmienione genetycznie, które są zakaźne, powinny być przewożone jako UN 2814 lub UN 2900.
220   W nawiasie, po prawidłowej nazwie przewozowej, powinna być umieszczona jedynie nazwa techniczna materiału ciekłego zapalnego będącego składnikiem tego roztworu lub mieszaniny.
221   Materiały zaliczone do I grupy pakowania nie powinny być klasyfikowane do tej pozycji.
222   Jeżeli do opisu materiału ADR użyto określenia "reagujący z wodą", oznacza to, że materiał ten w zetknięciu z wodą wydziela gazy palne.
224   Materiał ten powinien pozostawać w stanie ciekłym w normalnych warunkach przewozu, o ile nie wykazano na podstawie badań, że jego wrażliwość w stanie zamrożonym jest mniejsza niż w stanie ciekłym. Nie powinien on zestalać się w temperaturach powyżej minus 15°C.
225   Gaśnice zaklasyfikowane do tej pozycji mogą zawierać zainstalowane w nich naboje pobudzające (naboje do uruchamiania mechanizmów, kod klasyfikacyjny 1.4C lub 1.4S), bez zmiany klasyfikacji w klasie 2, grupa A zgodnie z 2.2.2.1.3 pod warunkiem, że ilość całkowita materiału wybuchowego deflagrującego (miotającego) nie przekracza 3,2 g na jedną gaśnicę.
226   Formulacje tego materiału, zawierające co najmniej 30% nielotnego, niepalnego flegmatyzatora, nie podlegają przepisom ADR.
227   Materiał ten może być przewożony na podstawie przepisów innych niż przepisy dla klasy 1 tylko w przypadku, gdy jest zapakowany w taki sposób, że zawartość procentowa wody nie obniży się w nim w żadnym momencie przewozu poniżej podanego poziomu. Jeżeli materiał jest flegmatyzowany za pomocą wody i nieorganicznego materiału obojętnego, to zawartość azotanu mocznika nie powinna być wyższa niż 75% masowych, a mieszanina nie powinna być podatna na detonację podczas badania serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
228   Mieszaniny nie spełniające kryteriów dla gazów palnych (patrz 2.2.2.1.5), powinny być przewożone jako UN 3163.
230   Pozycję tę stosuje się do ogniw i akumulatorów zawierających lit w każdej postaci, łącznie z polimerem litowym oraz ogniwami i akumulatorami z jonami litowymi.
Ogniwa i akumulatory litowe mogą być przewożone pod tą pozycją, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a)  każdy typ ogniwa lub akumulatora odpowiada kryteriom klasyfikacyjnym klasy 9, na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 38.3;
(b)  każde ogniwo lub akumulator wyposażone jest w zabezpieczające urządzenie odpowietrzające lub jest zbudowane w sposób wykluczający gwałtowne rozerwanie w normalnych warunkach przewozu;
(c)  każde ogniwo lub akumulator wyposażone jest w skuteczne zabezpieczenie przed zwarciem zewnętrznym;
(d)  każdy akumulator zawierający ogniwa lub zestawy ogniw połączonych równolegle, wyposażony jest w skuteczne zabezpieczenie zapobiegające przepływowi prądu w przeciwnym kierunku (np. diody, bezpieczniki, itp.).
235   Pozycję tę stosuje się do przedmiotów, które mogą być zaklasyfikowane do klasy 1 zgodnie z 2.2.1.1 i są używane w pojazdach jako poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa w przypadku, gdy przewożone są jako części do montażu i gdy przedmioty te w postaci oferowanej do przewozu przeszły badania serii 6 (c) zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część I, rozdział 16, w wyniku których nie stwierdzono ich wybuchu, fragmentacji ich obudowy ani zagrożenia rozrzutem lub efektów cieplnych, które w sposób znaczący utrudniałyby zwalczanie pożaru lub inne działania ratownicze prowadzone w bezpośrednim sąsiedztwie. Jeżeli nadmuchiwacz poduszki powietrznej przeszedł pomyślnie badania serii 6 (c), to nie jest konieczne powtórne badanie całego modułu poduszki powietrznej.
236   Żywica poliestrowej w zestawie zawiera dwa składniki: materiał podstawowy (klasa 3, grupa pakowania II lub III) i utwardzacz (nadtlenek organiczny). Użyty nadtlenek organiczny powinien być typu D, E lub F i nie powinien wymagać temperatury kontrolowanej. Zestaw powinien być zaliczony do II lub III grupa pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3, mającymi zastosowanie do materiału podstawowego. Ograniczenie ilościowe wskazane w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 stosuje się do materiału podstawowego.
237   Membrany filtracyjne, obejmujące separatory papierowe, powłoki lub materiały podłożowe, itp., które występują w transporcie, nie powinny być podatne na przenoszenie detonacji, zgodnie z jednym z badań serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
Ponadto, właściwa władza może określić, na podstawie wyników odpowiedniego badania szybkości palenia, zgodnego ze znormalizowanym badaniem według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, że nitrocelulozowe membrany filtracyjne w postaci, w której są one przewożone, nie podlegają wymaganiom stosowanym do materiałów stałych zapalnych klasy 4.1.
238 (a)    Akumulatory mogą być uważane za szczelne, pod warunkiem, że przeszły z wynikiem pozytywnym opisane poniżej badania wibracyjne i badania odporności na zmienne ciśnienie, bez wycieku elektrolitu.
Badanie wibracyjne: Akumulator mocuje się sztywno do płyty wibratora, który uruchamia się do prostego ruchu harmonicznego o amplitudzie 0,8 mm (1,6 mm wychylenia całkowitego). Częstotliwość zmienia się z szybkością 1 Hz/min w granicach 10-55 Hz. Cykl zamyka się w 95±5 minut dla każdej pozycji mocowania akumulatora (kierunku drgań). Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien być taki sam.
Badanie na zmienne ciśnienie: Po badaniach wibracyjnych, akumulator przechowuje się przez 6 godzin w temperaturze 24±4°C pod ciśnieniem zmieniającym się co najmniej o 88 kPa. Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien wynosić co najmniej 6 godzin.
(b)  Akumulatory bezobsługowe (żelowe) nie podlegają przepisom ADR, jeżeli w temperaturze 55°C, elektrolit nie wypływa z przebitej lub pękniętej obudowy, oraz jeżeli opakowane do przewozu akumulatory, mają bieguny zabezpieczone przed zwarciem.
239   Akumulatory lub ogniwa nie powinny zawierać materiałów niebezpiecznych innych niż sód, siarka lub polisiarczki. Akumulatory lub ogniwa nie powinny być nadawane do przewozu w temperaturze, przy której występuje w nich sód w postaci ciekłej, o ile nie zostało to dopuszczone przez właściwą władzę kraju pochodzenia i nie zostały ustalone przez tę władzę warunki przewozu. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to dopuszczenie i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa-Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
Ogniwa powinny znajdować się w hermetycznie zamkniętych obudowach metalowych całkowicie zatrzymujących materiały niebezpieczne, i które są zbudowane i zamknięte tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
Akumulatory powinny zawierać umocowane w nich ogniwa, całkowicie zamknięte w obudowie metalowej, zbudowanej i zamkniętej tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
241   Formulacja powinna być przygotowana w taki sposób, aby pozostawała jednorodna i nie rozdzielała się podczas przewozu. Formulacje o niskiej zawartości nitrocelulozy nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że nie wykazują właściwości niebezpiecznych podczas badania ich podatności do detonacji, deflagracji lub wybuchu, gdy są ogrzewane pod zamknięciem zgodnie z odpowiednimi warunkami badań serii 1 (a), 2 (b) i 2 (c) według "Podręcznika badań i kryteriów", część I, a także nie wykazują właściwości materiałów stałych zapalnych, gdy są badane zgodnie z testem nr 1 podanym w "Podręczniku badań i kryteriów, część III, rozdział 33.2.1.4 (materiał w postaci wiórków, w razie potrzeby rozdrobnionych i przesianych do cząstek o wymiarach mniejszych niż 1,25 mm).
244   Pozycja ta obejmuje np. żużle aluminiowe, szumowiny aluminiowe, zużyte katody, zużytą wykładzinę pieca oraz żużle soli aluminiowych.
247   Napoje alkoholowe, zawierające więcej niż 24%, ale nie więcej niż 70% objętościowych alkoholu, mogą być przewożone, w ramach procesu ich produkcji, w beczkach drewnianych o pojemności do 500 litrów nie odpowiadających przepisom działu 6.1, pod warunkiem, że spełnione są następujące wymagania:
(a)  beczki powinny być sprawdzone i uszczelnione przed napełnieniem;
(b)  w beczkach powinna być pozostawiona wolna przestrzeń (co najmniej 3% ich pojemności) umożliwiająca rozszerzanie się cieczy;
(c)  beczki powinny być przewożone z czopami skierowanymi do góry;
(d)  beczki powinny być przewożone w kontenerach spełniających wymagania Konwencji CSC. Każda beczka powinna być zamocowana w łożu i zaklinowana w odpowiedni sposób, aby zapobiec jej przemieszczaniu się podczas przewozu.
249   Żelazocer, stabilizowany w celu zapobieżenia korozji, zawierający co najmniej 10% żelaza, nie podlega przepisom ADR.
250   Pozycja ta może być stosowana tylko do próbek substancji chemicznych pobranych do analizy w związku z wdrażaniem Konwencji o Zakazie Rozwijania, Produkcji, Gromadzenia i Stosowania Broni Chemicznych i ich Zniszczeniu. Przewóz materiałów pod tą pozycją powinien być zgodny z procedurami nadzoru i bezpieczeństwa określonymi przez Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznych.
Próbki substancji chemicznych mogą być przewożone tylko pod warunkiem udzielenia uprzedniego zezwolenia wydanego przez właściwą władzę lub Dyrektora Generalnego Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznych oraz pod warunkiem, że próbka spełnia następujące warunki:
(a)  próbka powinna być zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania 623 podaną w Instrukcjach Technicznych ICAO (patrz S-3-8 Suplementu); oraz
(b)  podczas przewozu, do dokumentu przewozowego powinna być dołączona kopia zezwolenia na ten przewóz, ze wskazaniem ograniczeń ilościowych oraz przepisów dotyczących pakowania.
251   Pozycja ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY jest przewidziana do stosowania w odniesieniu do pojemników, kaset, itp., zawierających małe ilości różnych materiałów niebezpiecznych używanych do celów medycznych, analitycznych lub do badań. Zestawy takie nie mogą zawierać materiałów niebezpiecznych, dla których w kolumnie (7) Tabeli A w dziale 3.2 zamieszczono kod "LQ0".
Składniki nie powinny reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "niebezpieczna reakcja" pod 1.2.1). Całkowita ilość materiałów niebezpiecznych w jednym zestawie nie powinna przekraczać 1l lub 1kg. Grupa pakowania przypisana do zestawu powinna odpowiadać najostrzejszej z grup pakowania, do których zaliczone są materiały zawarte w zestawie.
Przewożone w pojazdach zestawy pierwszej pomocy lub zestawy naprawcze nie podlegają przepisom ADR.
252   Roztwory wodne azotanu amonowego o stężeniu nie przekraczającym 80%, zawierające nie więcej niż 0,2% materiału palnego, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że azotan amonowy pozostaje w roztworze w każdych warunkach występujących podczas przewozu.
266   Jeżeli materiał ten zawiera mniej alkoholu, wody lub flegmatyzatora niż wskazano, to jest on dopuszczony do przewozu jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz 2.2.1.1).
267   Materiały wybuchowe kruszące typu C zawierające chlorany powinny być oddzielone od materiałów wybuchowych zawierających azotan amonowy lub inne sole amonowe.
268   Jeżeli właściwa władza wyrazi zgodę, to zamiast określenia "MATERIAŁ" może być użyte określenie "ŚRODEK" (patrz 2.2.1.1).
270   Uznaje się, że roztwory wodne stałych azotanów nieorganicznych klasy 5.1 nie spełniają kryteriów klasy 5.1, jeżeli stężenie tych azotanów w roztworze, w najniższej temperaturze występującej podczas przewozu, nie przekracza 80% stężenia nasycenia.
271   Jako flegmatyzatory można stosować laktozę, glukozę lub podobne substancje, pod warunkiem, że materiał zawiera co najmniej 90% masowych takiego flegmatyzatora. Na podstawie badań serii 6(c) podanych w rozdziale 16 części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na co najmniej trzech sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu, właściwa władza może zaklasyfikować powyższe mieszaniny do klasy 4.1. Mieszaniny zawierające co najmniej 98% masowych flegmatyzatora nie podlegają przepisom ADR. Na sztukach przesyłki z mieszaninami zawierającymi co namniej 90% masowych flegmatyzatora nie wymaga się umieszczania nalepki zgodnej z wzorem nr 6.1.
272   Materiał ten jest dopuszczony do przewozu na warunkach klasy 4.1 jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz UN 0143).
273   Jeżeli wykazano za pomocą badania, że próbka o objętości 1 m3 nie ulega samozapaleniu, a temperatura w środku próbki utrzymywanej w czasie 24 godzin w temperaturze co najmniej 75 C±2°C nie przekroczyła 200°C, to maneb i jego preparaty, stabilizowane przeciw samonagrzewaniu, mogą nie być klasyfikowane do klasy 4.2.
274   Obowiązują przepisy podane pod 3.1.2.6.1.
278   Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1). Właściwa władza powinna określić grupę pakowania na podstawie kryteriów podanych pod 2.2.3 oraz rodzaju sztuki przesyłki użytej do badań serii 6(c).
279   Klasyfikacja tego materiału, w tym jego zaliczenie do grupy pakowania, została dokonana na podstawie stwierdzonych przypadków zatruć ludzi, a nie na podstawie kryteriów klasyfikacyjnych podanych w ADR.
280   Pozycja ta ma zastosowanie do przedmiotów, które używane są w pojazdach jako ratujące życie nadmuchiwacze poduszek powietrznych, moduły poduszek powietrznych lub napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa, zawierające gaz lub mieszaniny gazów sprężonych zaklasyfikowanych do grup A lub O klasy 2, zgodnie z 2.2.2.1.3, mogące zawierać dodatkowo małą ilość materiału pirotechnicznego. Efekty wybuchu materiału pirotechnicznego zawartego w przedmiocie, związanego z jego zadziałaniem, powinny ograniczać się do przestrzeni wewnętrznej naczynia ciśnieniowego tak, aby możliwe było wyłączenie tego przedmiotu z klasy 1 na podstawie UWAGI podanej pod 2.2.1.1.1 (b), w związku z przepisem 16.6.1.4.7(a)(ii) części I "Podręcznika badań i kryteriów". Ponadto, przedmioty powinny być tak skonstruowane lub zapakowane do przewozu, aby w przypadku ogarnięcia ich pożarem nie nastąpiła fragmentacja naczynia ciśnieniowego lub zagrożenie rozrzutem. Ocena możliwości wystąpienia takich efektów powinna być dokonana na podstawie analizy.
282   Zawiesiny o temperaturze zapłonu nie przekraczającej 61°C wymagają stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3.
283   Przedmioty, zawierające gaz, stosowane jako elementy amortyzujące wstrząsy, łącznie z urządzeniami absorbującymi energię uderzenia, lub amortyzatory pneumatyczne, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że:
(a)  każdy przedmiot ma przestrzeń gazową nie większą niż 1,6 litra i ciśnienie świeżego ładunku nie przekraczające 280 barów, przy czym iloczyn wartości objętości przestrzeni gazowej (w litrach) i ciśnienia świeżego ładunku (w barach) nie przekracza 80 (np. 0,5 litra przestrzeni gazowej i 160 barów ciśnienia, 1 litr przestrzeni gazowej i 80 barów ciśnienia, 1,6 litra przestrzeni gazowej i 50 barów ciśnienia lub 0,28 litra przestrzeni gazowej i 280 barów ciśnienia);
(b)  każdy przedmiot charakteryzuje się minimalnym ciśnieniem rozerwania 4-krotnie wyższym od ciśnienia świeżego ładunku w temperaturze 20°C dla przestrzeni gazowej nie większej niż 0,5 litra i 5-krotnie wyższym dla przedmiotów o przestrzeni gazowej większej niż 0,5 litra;
(c)  każdy przedmiot wykonany jest z materiału, który w przypadku pęknięcia nie ulega fragmentacji;
(d)  każdy przedmiot wykonany jest zgodnie z systemem zachowania jakości uznanym przez właściwą władzę; oraz
(e)  prototyp przedmiotu poddano badaniu na działania ognia, które wykazało, że spadek ciśnienia w tym przedmiocie spowodowany zniszczeniem uszczelnienia lub zadziałaniem innego urządzenia obniżającego ciśnienie następuje w taki sposób, że przedmiot nie ulega fragmentacji lub wyrzutowi.
Odnośnie do wyposażenia stosowanego przy użytkowaniu pojazdu, patrz również 1.1.3.2 (d)
284   Generator tlenu, chemiczny, zawierający materiały utleniające, powinien spełniać następujące wymagania:
(a)   generator zawierający wybuchowe urządzenie uruchamiające, powinien być przewożony pod tą pozycją pod warunkiem, że został on wyłączony z klasy 1 na podstawie UWAGI podanej pod 2.2.1.1.1 (b);
(b)   nieopakowany generator powinien przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek, w pozycji najbardziej podatnej na uszkodzenie, z wysokości 1,8 m, na sztywną, niesprężystą, płaską i poziomą powierzchnię, nie tracąc przy tym zawartości i nie uruchamiając się;
(c)   jeżeli generator wyposażony jest w urządzenie uruchamiające, to powinno ono posiadać co najmniej dwa skuteczne zabezpieczenia zapobiegające przypadkowemu uruchomieniu.
286   Nitrocelulozowe membrany filtracyjne objęte tą pozycją, każda o masie nie więcej niż 0,5 g, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli umieszczone są pojedynczo w przedmiotach lub w uszczelnionych pakietach.
287   Nowe, wcześniej nie ładowane i aktualnie nie naładowane ogniwa i akumulatory z elektrolitami zawierającymi jony litowe nie podlegają przepisom ADR jeżeli:
(a)   elektrolit nie odpowiada definicji żadnej z klas ADR; lub
(b)   elektrolit odpowiada definicji jednej z klas ADR, ale nie wypływa z obudowy w przypadku jej pęknięcia lub przebicia, a także nie występuje w tej obudowie żadna ciecz, która mogłaby wypłynąć.
288   Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1).
289   Poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa zamontowane w pojazdach lub w kompletnych zespołach pojazdów takich jak: kolumny kierownicze, panele drzwiowe, fotele, itp., nie podlegają przepisom ADR.
290   Jeżeli materiał ten odpowiada definicjom i kryteriom innych klas, podanym w części 2, to powinien on być zaklasyfikowany zgodnie z dominującym zagrożeniem dodatkowym. Materiał ten powinien być deklarowany pod prawidłową nazwą przewozową i numerem UN właściwymi dla klasy określonej takim zagrożeniem dominującym, uzupełnionymi o nazwę tego materiału podaną w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2, i przewożony zgodnie z przepisami odnoszącymi się do tego numeru UN. Ponadto, powinny być stosowane wszystkie pozostałe wymagania podane pod 2.2.7.9.1, z wyjątkiem 5.2.1.7.2 i 5.4.1.2.5.1 (a).
291   Skroplone gazy palne powinny znajdować się w zespołach urządzenia chłodniczego. Zespoły te powinny być zaprojektowane i zbadane na ciśnienie co najmniej 3-krotnie wyższe od ciśnienia roboczego tego urządzenia. Urządzenia chłodnicze powinny być zaprojektowane i zbudowane z uwzględnieniem obecności w nich skroplonego gazu, w sposób wykluczający, w normalnych warunkach przewozu, rozerwanie lub pęknięcie zespołów znajdujących się pod ciśnieniem. Jeżeli urządzenie chłodnicze zawiera mniej niż 12 kg gazu, to nie podlega ono przepisom ADR.
292   Pod tą pozycją mogą być przewożone jedynie mieszaniny zawierające nie więcej niż 23,5% tlenu. Dla takich stężeń nie jest wymagana nalepka zgodna ze wzorem nr 5.1.
293   Do zapałek stosuje się następujące definicje:
(a)  zapałki sztormowe są to zapałki o główkach przygotowanych z wrażliwej na tarcie kompozycji zapalczej oraz kompozycji pirotechnicznej, które palą się małym płomieniem lub bez płomienia, ale z intensywnym wydzieleniem ciepła;
(b)  zapałki bezpieczne są to zapałki, które mogą być zapalane tylko przez potarcie o odpowiednio przygotowaną powierzchnię, umieszczone w sposób zwarty w pudełkach, kartonikach lub książeczkach;
(c)  zapałki "zawsze zapalne" są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o twardą powierzchnię;
(d)  zapałki woskowane Vesta są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o odpowiednio przygotowaną lub twardą powierzchnię.
295   Akumulatory nie muszą być indywidualnie oznakowane napisami i nalepkami, jeżeli takie oznakowanie umieszczane jest na palecie.
296   Przedmioty te mogą zawierać:
(a)  gazy sprężone klasy 2, zaliczone do grup A lub O, zgodnie z 2.2.2.1.3;
(b)  urządzenia sygnalizacyjne klasy 1, które mogą obejmować flary sygnalizacyjne dymne i oświetlające;
(c)  naładowane akumulatory;
(d)  zestawy pierwszej pomocy;
(e)  zapałki zawsze zapalne.
500   Nitrogliceryna, w roztworze alkoholowym zawierającym więcej niż 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny, zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania P300, jest materiałem klasy 3 o numerze UN 3064.
501   Odnośnie do stopionego naftalenu, patrz UN 2304.
502   Tworzywa sztuczne, na bazie nitrocelulozy, samonagrzewające się, i.n.o. oraz odpad celuloidowy, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2006 i UN 2002.
503   Odnośnie do stopionego fosforu białego lub żółtego, patrz UN 2447.
504   Siarczek potasowy, uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej, siarczek sodowy uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej i wodorosiarczek sodowy, zawierający więcej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1847, UN 1849 i UN 2949.
505   Amidek magnezowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2004.
506   Metale ziem alkalicznych i stopy metali ziem alkalicznych w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Magnez lub stopy magnezu zawierające więcej niż 50% magnezu w postaci granulek, wiórów lub taśm, są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 1869.
507   Fosforek glinowy, pestycyd, z dodatkami hamującymi wydzielanie gazów palnych i trujących, jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3048.
508   Wodorek tytanowy i wodorek cyrkonowy są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1871 i UN 1437. Borowodorek glinowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
509   Chloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1908
510   Kwas chromowy w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1755.
511   Azotan rtęciowy, azotan rtęciawy i azotan talowy, są materiałami klasy 6.1, odpowiednio o numerach UN 1625, UN 1627 i UN 2727. Stały azotan torowy, azotan uranylowy sześciowodny w roztworze i stały azotan uranylowy, są materiałami klasy 7.
512   Ciekły pięciochlorek antymonu, pięciochlorek antymonu w roztworze, pięciofluorek antymonu i trójchlorek antymonu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1730, UN 1731, UN 1732 i UN 1733.
513   Zwilżony azydek barowy jest materiałem klasy 4.1 o numerze UN 1571. Chloran barowy, azotan barowy, nadchloran barowy, nadmanganian barowy i nadtlenek barowy, są materiałami klasy 5.1, odpowiednio o numerach UN 1445, UN 1446, UN 1447, UN 1448 i UN 1449.
514   Azotan berylowy jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 2464.
515   Mieszaniny chloropikryny i bromku metylu oraz chloropikryny i chlorku metylu są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1581 i UN 1582.
516   Mieszanina chlorku metylu i chlorku metylenu jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1912.
517   Fluorek sodowy, fluorek potasowy, fluorek amonowy, fluorokrzemian sodowy i fluorokrzemiany, i.n.o., są materiałami klasy 6.1, odpowiednio o numerach UN 1690, UN 1812, UN 2505, UN 2674 i UN 2856.
518   Bezwodny trójtlenek chromu jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1463.
519   Bromowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1048.
520   Chlorowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1050.
521   Chloryny i podchloryny stałe są materiałami klasy 5.1.
522   Kwas nadchlorowy w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu, jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1873. Roztwory kwasu nadchlorowego zawierające więcej niż 72% masowych kwasu, albo mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
523   Bezwodny siarczek potasowy i bezwodny siarczek sodowy oraz ich wodziany zawierające mniej niż 30% wody krystalizacyjnej, a także wodorosiarczek sodowy zawierający mniej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 1382, UN 1385 i UN 2318.
524   Gotowe wyroby cyrkonowe o grubości więcej niż 18 mikronów są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 2858.
525   Roztwory cyjanków nieorganicznych o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 30%, powinny być zaliczane do I grupy pakowania, roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 3% i nie wyższej niż 30%, do II grupy pakowania, a roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 0,3% i nie wyższej niż 3%, do III grupy pakowania.
526   Celuloid jest materiałem klasy 4.1 UN 2000.
527   Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które nie są samozapalne, ale które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3 o numerze UN 3207. Roztwory palne zawierające związki metaloorganiczne, które nie są samozapalne, i które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3.
528   Włókna nitrocelulozowe lub włókna impregnowane słabo znitrowaną celulozą, nie ulegające samonagrzewaniu, są przedmiotami klasy 4.1 o numerze UN 1353.
529   Piorunian rtęciowy, zwilżony, zawierający więcej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0135. Chlorek rtęciowy (kalomel) jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3077.
530   Hydrazyna w roztworze wodnym zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3293.
531   Roztwory zawierające więcej niż 55% nitrocelulozy, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o dowolnej zawartości azotu lub nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu więcej niż 12,6% masowych (w suchej masie), są materiałami klasy 1 (patrz UN 0340 lub UN 0342) lub klasy 4.1.
532   Roztwór amoniaku zawierający więcej niż 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2672.
533   Palne roztwory formaldehydu są materiałami klasy 3 o numerze UN 1198. Niepalne roztwory formaldehydu, zawierające poniżej 25% formaldehydu, nie podlegają przepisom ADR.
534   Pomimo, że w niektórych warunkach klimatycznych benzyna może mieć prężność par w temperaturze 50°C wyższą niż 110 kPa (1,10 bara), ale nie wyższą niż 150 kPa (1,50 bara), to jest ona nadal uważana za materiał charakteryzujący się prężnością par w temperaturze 50°C nie wyższą niż 110 kPa (1,10 bara).
535   Azotan ołowiawy i nadchloran ołowiawy są materiałami klasy 5.1, odpowiednio o numerach UN 1469 i UN 1470.
536   Odnośnie do stałego naftalenu, patrz UN 1334.
537   Trójchlorek tytanu w mieszaninie nie piroforycznej jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2869.
538   Odnośnie do siarki (w stanie stałym), patrz UN 1350.
539   Izocyjaniany w roztworze o temperaturze zapłonu powyżej 23 °C są materiałami klasy 6.1.
540   Hafn, tytan i cyrkon, sproszkowane, zawierające co najmniej 25% wody, są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1326, UN 1352 i UN 1358.
541   Mieszaniny nitrocelulozy o niższej niż podana zawartości wody, alkoholu lub plastyfikatora, są materiałami klasy 1.
542   Pozycja ta obejmuje talk zawierający tremolit lub aktynolit.
543   Amoniak w postaci gazu, roztwór zawierający więcej niż 50% amoniaku i roztwór zawierającym więcej niż 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1005, UN 3318 i UN 2073. Amoniak w roztworze zawierającym nie więcej niż 10% amoniaku nie podlega przepisom ADR.
544   Dwumetyloamina, etyloamina, metyloamina i trójmetylamina, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1032, UN 1036, UN 1061 i UN 1083.
545   Siarczek dwupikrylu, zwilżony, zawierający poniżej 10% masowych wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0401.
546   Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości mniejszej niż 18 µm, jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2009. Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości ponad 254 µm, nie podlega przepisom ADR.
547   Maneb lub preparaty manebu w postaci podatnej na samonagrzewanie są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2210 i UN 2210.
548   Chlorosilany, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
549   Chlorosilany o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3. Chlorosilany o temperaturze zapłonu powyżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 8.
550   Cer w płytach, sztabach lub prętach, jest materiałem klasy 4.1 o numerze UN 1333.
551   Roztwory tych izocyjanianów, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, są materiałami klasy 3.
552   Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, podatne na samozapalenie, są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
553   Podczas badania laboratoryjnego takich mieszanin nadtlenku wodoru i kwasu nadoctowego (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20) nie powinny one detonować w stanie kawitacji, ulegać deflagracji oraz wykazywać jakichkolwiek efektów podczas ogrzewania pod zamknięciem i skłonności do wybuchu. Formulacja powinna być stabilna termicznie (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu dla sztuki przesyłki o masie 50kg powinna wynosić co najmniej 60°C), a do odczulania powinna być użyta ciecz zdolna do jednorodnego mieszania się z kwasem nadoctowym. Formulacje nie spełniające tych kryteriów są uważane za materiały klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20.4.3(g)).
554   Wodorki metali, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3. Borowodorek glinu lub borowodorek glinu w urządzeniach jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
555   Nietrujące pyły i proszki metali, w postaci nie podatnej na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
556   Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 4.2. Palne roztwory związków metaloorganicznych w stężeniach, w których w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych w niebezpiecznych ilościach i nie ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 3.
557   Pyły lub proszki metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2.
558   Metale i stopy metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, i nie są piroforyczne i nie ulegają samonagrzewaniu, ale ulegają łatwo zapaleniu, są materiałami klasy 4.1.
559   Mieszaniny podchlorynu z solą amonową nie są dopuszczone do przewozu. Podchloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1791.
560   Materiał o podwyższonej temperaturze, ciekły, i.n.o. (w tym stopione metale, stopione sole, itp.), mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C, ale niższą od swojej temperatury zapłonu, jeżeli się nią charakteryzuje, jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3257.
561   Chloromrówczany o dominujących właściwościach żrących są materiałami klasy 8.
562   Związki metaloorganiczne samozapalne są materiałami klasy 4.2. Palne związki metaloorganiczne, reagujące z wodą, są materiałami klasy 4.3.
563   Kwas selenowy jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1905.
564   Tlenochlorek wanadu, czterochlorek wanadu i trójchlorek wanadu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 2443, UN 2444 i UN 2475.
565   Do tej pozycji powinny być zaklasyfikowane bliżej nie określone odpady pochodzące z leczenia medycznego ludzi, leczenia weterynaryjnego zwierząt lub z badań biologicznych, co do których istnieje znikome prawdopodobieństwo występowania w nich materiałów zakaźnych klasy 6.2. Odkażone odpady medyczne lub odpady powstałe w wyniku badań biologicznych, które zawierały materiały zakaźne, nie podlegają wymaganiom klasy 6.2.
566   Wodzian hydrazyny i hydrazyna w roztworze wodnym, zawierająca więcej niż 37%, ale nie więcej niż 64% masowych hydrazyny, są materiałami klasy 8 o numerze UN 2030.
567   Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
568   Azydek barowy o zawartości wody poniżej podanej wartości jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0224.
569-579 (Zarezerwowane)
580   Pojazdy-cysterny oraz pojazdy specjalne i pojazdy specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu w znak podany pod 5.3.3. Kontenery-cysterny, cysterny przenośne oraz kontenery specjalne i specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone w takie same znaki na obu bokach oraz z przodu i z tyłu.
581   Pozycja ta obejmuje mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, które określone jako:
mieszanina P1, zawierają nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 14% objętościowych; a określone jako:
mieszanina P2, zawierają nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 5% objętościowych; oraz
mieszaniny propadienu z 1% do 4% metyloacetylenu
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina P1" lub "Mieszanina P2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
582   Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny gazów oznaczone literą R...., które określone jako:
mieszanina F1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l);
mieszanina F2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l);
mieszanina F3, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3 MPa (30 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l).
UWAGA: Trójchlorofluorometan (gaz chłodniczy R11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113a), 1-chloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F1 do F3.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina F1", "Mieszanina F2" lub "Mieszanina F2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
583   Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny, które określone jako:
mieszanina A, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,525 kg/l;
mieszanina A01, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,516 kg/l;
mieszanina A02, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,505 kg/l;
mieszanina A0, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,495 kg/l;
mieszanina A1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,1 MPa (21 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,485 kg/l;
mieszanina B1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,3 MPa (23 bary) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,474 kg/l;
mieszanina B2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,463 kg/l;
mieszanina B, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,450 kg/l;
mieszanina C, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,440 kg/l.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), następujące określenia mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne:
-   "Mieszanina A" lub "Butan";
-   "Mieszanina A01" lub "Butan";
-   "Mieszanina A02" lub "Butan";
-   "Mieszanina A0" lub "Butan";
-   "Mieszanina A1";
-   "Mieszanina B1";
-   "Mieszanina B2";
-   "Mieszanina B";
-   "Mieszanina C" lub "Propan".
W przypadku przewozu w cysternach nazwy handlowe "butan" lub "propan" mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
584   Gaz ten nie podlega przepisom ADR, jeżeli:
-   jest w stanie gazowym;
-   zawiera nie więcej niż 0,5% powietrza;
-   znajduje się w metalowych kapsułkach (sodorach, sparkletach) bez uszkodzeń mogących osłabić ich wytrzymałość;
-   zamknięcia kapsułek są szczelne;
-   kapsułka nie zawiera więcej niż 25 g gazu;
-   kapsułka nie zawiera więcej niż 0,75 g gazu na 1 cm3 jej pojemności.
585   Cynober nie podlega przepisom ADR.
586   Sproszkowany hafn, tytan i cyrkon powinien zawierać widoczny nadmiar wody. Sproszkowany i zwilżony hafn, tytan i cyrkon wytwarzany mechanicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 53 µm lub wytwarzany chemicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 840 µm, nie podlega przepisom ADR.
587   Stearynian barowy i tytanian barowy nie podlegają przepisom ADR.
588   Stałe, uwodnione postacie bromku glinowego i chlorku glinowego nie podlegają przepisom ADR.
589   Suche mieszaniny podchlorynu wapniowego, zawierające nie więcej niż 10% chloru aktywnego, nie podlegają przepisom ADR.
590   Chlorek żelazowy sześciowodny nie podlega przepisom ADR.
591   Siarczan ołowiawy zawierający nie więcej niż 3% wolnego kwasu, nie podlega przepisom ADR.
592   Nieoczyszczone próżne opakowania (łącznie z próżnymi DPPL i dużymi opakowaniami), próżne pojazdy-cysterny, próżne cysterny odejmowalne, próżne cysterny przenośne, próżne kontenery-cysterny i próżne małe kontenery, które zawierały ten materiał, nie podlegają przepisom ADR.
593   Jeżeli gaz ten jest przeznaczony do chłodzenia, np. próbek medycznych lub biologicznych i znajduje się w naczyniach o podwójnych ściankach spełniających przepisy instrukcji pakowania P203 (k) podane pod 4.1.4.1, to nie podlega on przepisom ADR.
594   Następujące przedmioty, wyprodukowane i napełnione zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju producenta i zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne, nie podlegają przepisom ADR:
-   UN 1044 gaśnice, pod warunkiem, że są one zabezpieczone przed przypadkowym rozładowaniem;
-   UN 3164 przedmioty ciśnieniowe pneumatyczne lub hydrauliczne, zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały naprężenia większe niż powodowane przez ciśnienie wewnętrzne gazu, poprzez zastosowanie elementów odciążających, odpowiednią wytrzymałość wewnętrzną lub konstrukcję.
595   Mieszaniny o zawartości PCB lub PCT nie większej niż 50 mg/kg, nie podlegają przepisom ADR.
596   Pigmenty kadmowe, takie jak: siarczki kadmu, sulfoseleniny kadmu i sole kadmowe wyższych kwasów tłuszczowych (np. stearynian kadmu), nie podlegają przepisom ADR.
597   Roztwory kwasu octowego zawierające nie więcej niż 10% masowych kwasu, nie podlegają przepisom ADR.
598   Następujące przedmioty nie podlegają przepisom ADR:
(a)  akumulatory nowe, jeżeli:
-   są zamocowane w taki sposób, że nie mogą zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
-   są umieszczone w urządzeniach przewozowych, o ile nie są odpowiednio spiętrzone, np. na paletach;
-   nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
-   są zabezpieczone przed zwarciem.
(b)  akumulatory zużyte, jeżeli:
-   ich obudowy nie są uszkodzone;
-   są zamocowane w taki sposób, np. poprzez spiętrzenie na paletach; aby nie mogła wyciekać ich zawartość oraz aby nie mogły zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
-   nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
-   są zabezpieczone przed zwarciem.
Określenie "Akumulatory zużyte" oznacza akumulatory przewożone w celu recyklingu po zakończeniu ich normalnego użytkowania.
599   Gotowe wyroby przemysłowe lub przyrządy zawierające nie więcej niż 1 kg rtęci, nie podlegają przepisom ADR.
600   Stopiony i zestalony pięciotlenek wanadu nie podlega przepisom ADR.
601   Konfekcjonowane produkty farmaceutyczne, np. kosmetyki, leki i środki lecznicze, które są materiałami wyprodukowanymi i zapakowanymi w opakowania przeznaczone do sprzedaży detalicznej lub do dystrybucji na potrzeby indywidualne lub gospodarstw domowych, nie podlegają przepisom ADR.
602   Siarczki fosforu, które zawierają wolny żółty lub biały fosfór, nie są dopuszczone do przewozu.
603   Cyjanowodór nie odpowiadający określeniom podanym dla UN 1051 lub UN 1614, nie jest dopuszczony do przewozu. Cyjanowodór zawierający mniej niż 3% wody uważa się za stabilny, jeżeli wartość pH wynosi 2,5 ± 0,5 a ciecz jest klarowna i bezbarwna.
604   Bromian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
605   Chloran amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
606   Chloryn amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
607   Mieszaniny azotanu potasowego i azotynu sodowego z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
608   Nadmanganian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
609   Czteronitrometan mający palne zanieczyszczenia nie jest dopuszczony do przewozu.
610   Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 45% cyjanowodoru, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
611   Jeżeli azotan amonowy zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych (łącznie z materiałami organicznymi w przeliczeniu na węgiel) nie jest składnikiem materiału lub przedmiotu klasy 1, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
612   (Zarezerwowany)
613   Kwas chlorowy zawierający więcej niż 10% kwasu oraz mieszaniny kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
614   2,3,7,8-czterochlorodwubenzo-p-dioksyna (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.1, nie jest dopuszczona do przewozu.
615   (Zarezerwowany)
616   Materiały zawierające więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na wypacanie określone pod 2.3.1.
617   Poza typem określonego materiału wybuchowego, na sztuce przesyłki i w dokumencie przewozowym powinna być podana jego nazwa handlowa.
618   Stężenie tlenu w fazie gazowej w naczyniach zawierających butadien-1,2, nie powinno przekraczać 50 ml/m3.
619-622  (Zarezerwowane)
623   UN 1829 trójtlenek siarki powinien być stabilizowany. Trójtlenek siarki, o czystości co najmniej 99,95%, może być przewożony bez inhibitora w cysternach pod warunkiem, że jego temperatura jest utrzymywana na poziomie 32,5°C lub wyższym. W przypadku przewozu tego materiału bez inhibitora w cysternie, w temperaturze nie niższej niż 32,5°C, w dokumencie przewozowym powinna być umieszczona wzmianka "Przewóz materiału w temperaturze nie niższej niż 32,5°C".
624   Nawozy sztuczne o większych niż podane zawartościach azotanu amonowego lub materiałów palnych, są dopuszczone do przewozu tylko na warunkach klasy 1.
Nawozy sztuczne zawierające azotan amonowy w ilościach mniejszych niż podane wartości graniczne, nie podlegają przepisom ADR.
Nawozy sztuczne zawierające azotan amonowy, jednorodne trwałe mieszaniny typu azot-fosfor lub azot-potas lub pełne nawozy typu azot-fosfor-potas, w których nadmiar molowy jonów azotanowych w stosunku do jonów amonowych (w przeliczeniu na azotan potasowy) jest mniejszy niż 10%, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli:
(a)  zawierają nie więcej niż 70% azotanu amonowego, a całkowita zawartość w nich materiałów palnych wynosi nie więcej niż 0,4%; lub
(b)  zawierają nie więcej niż 45% azotanu amonowego niezależnie od zawartości w nich materiału palnego.
625   Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty powinny być zaopatrzone w następujący wyraźny napis: "UN 1950 AEROZOLE"
626-627  (Zarezerwowane)
628   Pozycja ta obejmuje jednorodne trwałe mieszaniny azotanu amonowego z dodatkami nieorganicznymi, obojętnymi chemicznie w stosunku do azotanu amonowego, które zawierają nie więcej niż 90% azotanu amonowego i nie więcej niż 0,2% materiałów palnych (łącznie z materiałami organicznymi, w przeliczeniu na węgiel), lub które zawierają więcej niż 70%, ale nie więcej niż 90% azotanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich materiałów palnych.
629   Pozycja ta obejmuje jednorodne trwałe mieszaniny azotanu amonowego z węglanem wapniowym lub dolomitem, zawierające więcej niż 80%, ale nie więcej niż 90% azotanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich materiałów palnych.
630   Pozycja ta obejmuje jednorodne trwałe mieszaniny azotanu amonowego z siarczanem amonowym, zawierające więcej niż 45%, ale nie więcej niż 70% azotanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich materiałów palnych;
631   Pozycja ta obejmuje jednorodne trwałe mieszaniny typu azotowo-fosforowego lub azotowo-potasowego lub pełne nawozy sztuczne typu azotowo - fosforowo - potasowego, zawierające więcej niż 70%, ale nie więcej niż 90% azotanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% materiałów palnych.
632   Gaz ten uważany jest za samozapalny (piroforyczny).
633   Sztuki przesyłki i małe kontenery zawierające ten materiał powinny być zaopatrzone w następujący napis: "Trzymać z dala od źródeł zapłonu".
Napis ten powinien być podany w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim, niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy krajami, których dotyczą operacje transportowe nie stanowią inaczej.
634   Sztuki przesyłki zawierające materiały przewożone w ciekłym azocie, powinny być dodatkowo zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2.
635   Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty nie muszą być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 9, o ile nie są one całkowicie zasłonięte opakowaniem, klatką lub w inny sposób uniemożliwiający ich identyfikację.
636 (a)    Na podstawie zezwolenia właściwej władzy kraju pochodzenia, ilość litu lub jego stopu w każdym ogniwie może być zwiększona do 60g, a sztuka przesyłki może zawierać do 2.500g litu lub jego stopu; właściwa władza powinna określić warunki przewozu, jak również typ i czas trwania badania. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to zezwolenie powinno być uznane przez właściwą władzę pierwszego Państwa-Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek. W takim przypadku, kopia takiego zezwolenia zawierającego warunki przewozu powinna być dołączona do dokumentu przewozowego. Zezwolenie to powinno być sporządzone w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim, niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy krajami, których dotyczą operacje transportowe nie stanowią inaczej.
(b)  Ogniwa znajdujące się w urządzeniach nie powinny być podatne na rozładowanie podczas przewozu do takiego stopnia, że napięcie w obwodzie otwartym spadnie poniżej 2 woltów lub poniżej dwóch trzecich napięcia nierozładowanego ogniwa, w zależności od tego, która z tych dwóch wartości jest mniejsza.
(c)  Sztuki przesyłki zawierające zużyte ogniwa lub akumulatory w nieoznakowanych opakowaniach, powinny być zaopatrzone w napis: "Zużyte ogniwa litowe".
(d)  Przedmioty nie spełniające wymagań tego przepisu szczególnego oraz przepisów szczególnych 188, 230, 287, nie są dopuszczone do przewozu.
637   Za drobnoustroje zmienione genetycznie uważa się te, które nie są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt, ale które mogą powodować zmiany u zwierząt, roślin, w materiałach mikrobiologicznych i w ekosystemach w sposób, który nie może być uznany za naturalny. Drobnoustroje zmienione genetycznie, które dopuszczone są do uwalniania się w środowisku1 nie podlegają przepisom klasy 9. Żywe zwierzęta kręgowe lub bezkręgowe nie powinny być używane w celu przewożenia drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do tego numeru UN, jeżeli materiały te mogą być przewożone w inny sposób. W przypadku przewozu pod tym numerem UN materiałów szybko psujących się, powinny być podane odpowiednie informacje dotyczące wymaganej temperatury, np. "Utrzymywać w temperaturze +2°/+4°C", "Przewozić w stanie zamrożonym" lub "Nie zamrażać".
638   Są to materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
639   Patrz 2.2.2.3, kod klasyfikacyjny 2F, UN 1965, UWAGA 2.
640   Charakterystyki fizykochemiczne i techniczne materiału podane w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2, umożliwiające zróżnicowanie warunków przewozu w ramach tej samej grupy pakowania powinny być wpisane dodatkowo do dokumentu przewozowego.
641   Siarka uformowana w odpowiedni kształt (np. tabletki, granule, kulki lub łuski), nie podlega przepisom ADR.
642   Pozycja ta, pochodząca z "Modelowych Przepisów ONZ", nie powinna być używana do przewozu nawozowych roztworów amoniakalnych zawierających wolny amoniak, o ile nie jest to dopuszczone na podstawie 1.1.4.2.
643   Mieszaniny asfaltów z kruszywem nie podlegają przepisom klasy 9.
644   Materiał ten dopuszczony jest do przewozu pod warunkiem, że:
-   pH 10% roztworu wodnego przewożonego materiału zawarte jest w przedziale od 5 do 7;
-   roztwór nie zawiera więcej niż 0,2% materiału palnego lub związków chloru w takich ilościach, że zawartość chloru jest większa niż 0,02 %.
646   Węgiel wytwarzany w procesie aktywacji parą wodną nie podlega przepisom ADR.

________
1    Patrz w szczególności część C Dyrektywy 90/220/EEC (Official Journal of the European Communities, Nr. L 117, z dnia 8 maja 1990r., str. 18-20), gdzie zawarte są autoryzowane procedury dla Wspólnot Europejskich.

Dział 3.4

WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH
W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH

3.4.1         Opakowania używane zgodnie z 3.4.3 do 3.4.6 poniżej, powinny spełniać tylko przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.4.
3.4.2         Kod "LQ0" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że w odniesieniu do tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania wyłączenia spod odpowiednich przepisów załączników A i B, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych, o ile w wymienionych załącznikach nie postanowiono inaczej.
3.4.3         Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ1" lub "LQ2" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  przestrzegane są przepisy podane pod 3.4.5 (a) do (c), przy czym, dla potrzeb tych przepisów, przedmioty uważa się za opakowania wewnętrzne; oraz
(b)  w przypadku, gdy podany jest kod "LQ1", opakowania wewnętrzne spełniają wymagania podane pod 6.2.1.2, a w przypadku, gdy podany jest kod "LQ2" opakowania wewnętrzne spełniają wymagania podane pod 6.2.1.2, 6.2.4.1 i 6.2.4.2.
3.4.4         Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ3", "LQ20", LQ21" lub "LQ29" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  w przypadku przewozu materiału w opakowaniach kombinowanych, użyte zostały następujące opakowania zewnętrzne:
-   bębny stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
-   kanistry stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
-   bębny ze sklejki lub z tektury;
-   bębny lub kanistry z tworzywa sztucznego z wiekiem zdejmowanym; lub
-   skrzynie drewniane, ze sklejki, z materiałów drewnopodobnych, z tektury, z tworzywa sztucznego, stalowe lub aluminiowe;
(b)  nie są przekroczone ilości maksymalne na opakowanie wewnętrzne i na sztukę przesyłki, podane dla danego kodu w drugiej i trzeciej kolumnie tabeli 3.4.6;
(c)  każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały:
(i)  numerem rozpoznawczym zawartego w niej materiału, podanym w kolumnie (1) tabeli A w dziale 3.2 i poprzedzonym literami "UN"; lub
(ii)  w przypadku materiałów o różnych numerach rozpoznawczych umieszczonych w tej samej sztuce przesyłki:
-   numerami rozpoznawczymi zawartych w niej materiałów, poprzedzonymi literami "UN", lub
-   literami "LQ"1.
Oznakowanie to powinno być naniesione w polu rombu, o długości boku co najmniej 100 mm, z obrzeżem zaznaczonym linią. Jeżeli wymaga tego rozmiar sztuki przesyłki, to podany wymiar może być zmniejszony, pod warunkiem, że oznakowanie pozostanie dobrze widoczne.
3.4.5        Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ4" do "LQ19" oraz "LQ22" do "LQ28" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a)  materiał jest przewożony:
-   w opakowaniach kombinowanych odpowiadających wymaganiom podanym pod 3.4.4 (a), lub
-   w opakowaniach wewnętrznych metalowych lub z tworzywa sztucznego, które nie są podatne na pęknięcie lub łatwe przebicie, umieszczonych na tacach obciągniętych folią termokurczliwą lub rozciągliwą;
(b)  nie są przekroczone ilości maksymalne na opakowanie wewnętrzne i na sztukę przesyłki, podane dla danego kodu w tabeli 3.4.6; (w drugiej i trzeciej kolumnie w przypadku opakowań kombinowanych, a w czwartej i piątej kolumnie w przypadku tac obciągniętych folią termokurczliwą lub rozciągliwą);
(c)  każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały zgodnie z przepisami podanymi pod 3.4.4 (c).

________
1    Litery "LQ" są skrótem od słów angielskich "Limited Quantities" (ilości ograniczone).

3.4.6  Tabela
 
 
 
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzne umieszczone na tacach obciągniętych folią termokurczliwą lub rozciągliwą
KodIlość maksymalna na opakowanie wewnętrzneMaksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłkiIlość maksymalna na opakowanie wewnętrzneMaksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłki
(1)(2)(3)(4)(5)
LQ 0Brak wyłączenia na warunkach podanych pod 3.4.2.
LQ 1120ml30kg120ml20kg
LQ 21 l30kg1 l20kg
LQ 3a500ml1 lniedozwoloneniedozwolone
LQ 43 l12 l1 l12 l i 20 kg
LQ 55 l-1 l20 kg
LQ 6a5 l20 l1 l20 l i 20 kg
LQ 7a5 l45 l5 l20 kg
LQ 83 kg12 kg500 g12 kg
LQ 96 kg24 kg3 kg20 kg
LQ 10500 ml30 kg500 ml20 kg
LQ 11b500 g30 kg500 g20 kg
LQ 121 kg30 kg1 kg20 kg
LQ 131 l30 kg1 l20 kg
LQ 14b25 ml30 kg25 ml20 kg
LQ 15b100 g30 kg100 g20 kg
LQ 16b125 ml30 kg125 ml20 kg
LQ 17500 ml2 l100 ml2 l
LQ 181 kg4 kg500 g4 kg
LQ 193 l12 l1 l12 l i 20 kg
LQ 20100 ml400 mlniedozwoloneniedozwolone
LQ 21500 g2 kgniedozwoloneniedozwolone
LQ 221 l4 l500 ml4 l i 20 kg
LQ 233 kg12 kg1 kg12 kg
LQ 246 kg24 kg2 kg20 kg
LQ 251 kg4 kg1 kg20 kg
LQ 26500 ml2 l500 ml2 l
LQ 276 kg24 kg6 kg20 kg
LQ 283 l12 l3 l12 l i 20 kg
LQ 29500 ml (na urządzenie), jeśli zapakowane jest w szczelne opakowanie, a oznakowanie jest zgodne z 3.4.4 (c)2 l, jeśli zapakowane są w szczelne opakowania, a oznakowanie jest zgodne z 3.4.4 (c)niedozwoloneniedozwolone
 
________
a    W przypadku jednorodnych mieszanin klasy 3 zawierających wodę, wymienione ilości dotyczą tylko materiału klasy 3 zawartego w takich mieszaninach.
b    Materiały klasy 5.2 w tych ilościach mogą być pakowane razem z innymi materiałami lub przedmiotami, pod warunkiem, że w razie wycieku nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie.

CZĘŚĆ 4

PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA OPAKOWAŃ I CYSTERN

Dział 4.1

STOSOWANIE OPAKOWAŃ, W TYM DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL) ORAZ DUŻYCH OPAKOWAŃ

Wprowadzenie

UWAGA 1: Grupy pakowania
Dla celów pakowania, materiały niebezpieczne wszystkich klas, z wyjątkiem klas 1, 2, 5.2, 6.2 i 7 oraz materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, zostały zaliczone do trzech grup pakowania, odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia, tj.:
I grupa pakowania - materiały stwarzające duże zagrożenie;
II grupa pakowania - materiały stwarzające średnie zagrożenie;
III grupa pakowania - materiały stwarzające małe zagrożenie.
Grupa pakowania, do której zaliczony jest dany materiał, wskazana jest w tabeli A w dziale 3.2.
UWAGA 2: Materiały i przedmioty wybuchowe, materiały samoreaktywne oraz nadtlenki organiczne
O ile przepisy szczególne zawarte w ADR nie stanowią inaczej, to opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, użyte do materiałów klasy 1, materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 oraz nadtlenków organicznych klasy 5.2 powinny spełniać wymagania określone dla grupy o średnim zagrożeniu (II grupa pakowania).
4.1.1         Ogólne przepisy o pakowaniu materiałów niebezpiecznych innych niż materiały klas 2, 6.2 lub 7, w opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami
UWAGA: Niektóre z niniejszych przepisów ogólnych mogą mieć zastosowanie do pakowania materiałów klas 2, 6.2 i 7. Odnosi się to do rozdziałów 4.1.6 (klasa 2), 4.1.8 (klasa 6.2), 4.1.9 (klasa 7) oraz odpowiednch instrukcji pakowania w rozdziale 4.1.4.
4.1.1.1       Materiały niebezpieczne powinny być pakowane w opakowania dobrej jakości, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które powinny być wystarczająco mocne, aby wytrzymywały wstrząsy oraz czynności ładunkowe występujące normalnie podczas przewozu. Czynności te obejmują przemieszczanie pomiędzy jednostkami transportowymi lub magazynami, jak również każde zdjęcie z palety lub wyjęcie z opakowania zbiorczego w celu dalszego przenoszenia ręcznego lub mechanicznego. Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (wynikających na przykład ze zmiany wysokości). Podczas przewozu, na zewnętrznych częściach opakowania, DPPL i dużego opakowania nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości materiału. Przepisy te stosuje się odpowiednio do opakowań nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych oraz nowych lub wtórnych DPPL i dużych opakowań.
4.1.1.2       Części opakowań, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które stykają się z materiałami niebezpiecznymi:
(a)  nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów prowadzące do ich zniszczenia lub znacznego osłabienia; oraz
(b)  nie powinny powodować niebezpiecznych zjawisk, np. oddziaływać katalitycznie na te materiały lub reagować z nimi.
W razie potrzeby, części opakowań powinny być pokryte odpowiednią wykładziną lub poddane odpowiedniej obróbce.
4.1.1.3       O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każde opakowanie, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, z wyjątkiem opakowań wewnętrznych, powinno być zgodne z typem konstrukcji zbadanym z wynikiem pozytywnym zgodnie z wymaganiami podanymi odpowiednio pod 6.1.5, 6.5.4 lub 6.6.5. Opakowania, dla których takie badanie nie jest wymagane, wymienione są pod 6.1.1.3.
4.1.1.4       Jeżeli opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, napełniane są cieczami, to należy pozostawić wolną przestrzeń gwarantującą, że nie nastąpi ubytek cieczy, ani trwałe odkształcenie opakowania w wyniku powiększenia się objętości cieczy pod wpływem temperatury, która może wystąpić podczas przewozu. O ile nie ustalono wymagań szczególnych, to należy przyjąć, że ciecz nie powinna całkowicie wypełniać opakowania w temperaturze 55°C. Jednakże w przypadku DPPL, należy pozostawić taką przestrzeń, aby ładunek o średniej temperaturze 50°C zajmował najwyżej 98% pojemności wodnej DPPL. Jeżeli przepisy odnoszące się do konkretnej klasy nie stanowią inaczej, to maksymalny stopień napełnienia w temperaturze 15°C powinien być określony następująco:
(a)
 
Temperatura wrzenia (początku wrzenia)<60ł60ł100ł200ł300
materiału w °C <100<200<300 
Stopień napełnienia opakowania w %9092949698
lub

                                      98
       (b) Stopień napełnienia = ------------ % pojemności
                                 1 + a(50-tF)   opakowania.

We wzorze tym a oznacza średni współczynnik objętościowej rozszerzalności cieczy w temperaturze między 15°C i 50°C, tj. przy maksymalnej różnicy temperatury 35°C.

                                  d15 - d50
       a oblicza się ze wzoru a = ----------,
                                   35 x d50

gdzie d15 i d50 oznaczają gęstości względne1 cieczy w temperaturze 15°C i 50°C,
a tF - średnią temperaturę cieczy w czasie napełniania.
4.1.1.4.1     W przypadku transportu lotniczego, opakowania przeznaczone do cieczy powinny również wytrzymywać bez wycieków zmiany ciśnienia zgodnie z wymaganiami międzynarodowych przepisów lotniczych.
4.1.1.5       Opakowania wewnętrzne powinny być umieszczane w opakowaniach zewnętrznych w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu uniknąć ich rozbicia, przedziurawienia lub przedostania się ich zawartości do opakowania zewnętrznego. Opakowania wewnętrzne łatwo ulegające rozbiciu lub przedziurawieniu, takie jak opakowania szklane, porcelanowe, kamionkowe, z niektórych tworzyw sztucznych, itp., powinny być zabezpieczone w opakowaniu zewnętrznym odpowiednim materiałem wypełniającym. Wydostanie się zawartości nie powinno znacząco pogarszać właściwości ochronnych materiału wypełniającego lub opakowania zewnętrznego.
4.1.1.6       Materiały niebezpieczne nie powinny być pakowane ze sobą lub z innymi materiałami do tego samego opakowania zewnętrznego lub do dużego opakowania, jeżeli reagują ze sobą niebezpiecznie i powodują:
(a)  spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b)  wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c)  tworzenie substancji żrących; lub
(d)  tworzenie substancji niestabilnych.
UWAGA: W odniesieniu do przepisów szczególnych dotyczących pakowania razem, patrz pod 4.1.10.
4.1.1.7       Zamknięcia opakowań zawierających materiały zwilżone lub rozcieńczone powinny zapewniać, aby zawartość cieczy (wody, rozpuszczalnika lub flegmatyzatora) nie zmniejszyła się w czasie transportu poniżej dopuszczalnych granic.
4.1.1.7.1     Jeżeli DPPL wyposażony jest w dwa lub więcej układów zamknięć zamontowanych jeden za drugim, to w pierwszej kolejności powinien być zamknięty układ znajdujący się bliżej przewożonego materiału.
4.1.1.8       Materiały ciekłe mogą być nalewane tylko do takich opakowań wewnętrznych, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne, jakie może wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli w opakowaniu może wystąpić wzrost ciśnienia na skutek wydzielania się gazu z zawartości (z powodu wzrostu temperatury lub z innych przyczyn), to opakowanie powinno być wyposażone w urządzenie odpowietrzające, pod warunkiem jednak, że wydzielane gazy nie stwarzają zagrożenia wynikającego z ich toksyczności, palności, wydzielonej ilości, itp. Urządzenie odpowietrzające powinno być zamontowane w przypadku, gdy niebezpieczny wzrost ciśnienia może wystąpić w wyniku normalnego rozkładu materiałów. Urządzenie odpowietrzające powinno być wykonane w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu w przypadku, gdy opakowanie znajduje się w pozycji przewidzianej do przewozu, zapobiegało ono wyciekom cieczy lub wnikaniu obcych materiałów.
4.1.1.9       Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, nowe, przerobione lub wtórne, albo opakowania regenerowane lub wyremontowane DPPL, powinny przejść z wynikiem pozytywnym badania określone odpowiednio pod 6.1.5, 6.5.4 lub 6.6.5. Przed napełnieniem i nadaniem do przewozu, każde opakowanie, w tym DPPL i duże opakowanie, powinno być sprawdzone i uznane za wolne od korozji, zanieczyszczenia lub innych uszkodzeń, a każdy DPPL powinien być sprawdzony w zakresie prawidłowego działania wyposażenia obsługowego. Każde opakowanie wykazujące oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji nie powinno być dłużej używane, albo powinno być poddane renowacji w takim zakresie, aby przeszło z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji. Każdy DPPL wykazujący oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji, nie powinien być dłużej używany, albo powinien być wyremontowany w takim zakresie, aby przeszedł z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji.
4.1.1.10      Materiały ciekłe powinny być przewożone tylko w opakowaniach, w tym w DPPL, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne, jakie może wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Opakowania i DPPL, na których podana jest wartość ciśnienia próbnego, przewidziana odpowiednio pod 6.1.3.1(d) i 6.5.2.2.1, powinny być napełniane tylko materiałem ciekłym o takiej prężności par, że:
(a)  całkowite ciśnienie manometryczne w opakowaniu (tzn. prężność par materiału zawartego w opakowaniu plus ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełniania 15°C, nie powinno przekraczać 2/3 podanego ciśnienia próbnego, lub
(b)  w temperaturze 50°C powinna być ona niższa od 4/7 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa; lub
(c)  w temperaturze 55°C powinna być ona niższa od 2/3 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa.
DPPL metalowe, przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych, nie powinny być stosowane do przewozu materiałów ciekłych o prężności par większej niż 110 kPa (1,1 bar) w temperaturze 50°C lub 130 kPa (1,3 bar) w temperaturze 55°C.

________
1    Określenie "gęstość względna" (d), używane w niniejszym dziale, uważa się za synonim "ciężaru właściwego".

PRZYKŁADOWE WARTOŚCI CIŚNIENIA PRÓBNEGO, OBLICZONE WEDŁUG 4.1.1.10(c), NANOSZONEGO NA OPAKOWANIA, ŁĄCZNIE Z DPPL
 
 
 
UN
 
 
Nazwa
 
 
Klasa
 
Grupa pakowania
 
Vp55
(kPa)
 
Vp55 x 1,5 (kPa)
(Vp55 x 1,5) minus 100 (kPa)Wymagane minimalne ciśnienie próbne według 6.1.5.5.4(c)(kPa)Minimalne ciśnienie próbne (nadciśnienie) do naniesienia na opakowanie (kPa)
2056czterowodorofuran3II701055100100
2247n-dekan3III1,42,1-97,9100100
1593dwuchlorometan6.1III164246146146150
1155eter dwuetylowy3I199299199199250
 
UWAGA 1: Prężność par w temperaturze 55°C (Vp55) dla czystych materiałów ciekłych można zwykle uzyskać z tablic naukowych.
UWAGA 2: Tabela odnosi się tylko do 4.1.1.10(c), co oznacza, że naniesiona wartość ciśnienia próbnego powinna przewyższać 1,5 razy prężność par w temperaturze 55°C pomniejszoną o 100 kPa. Jeżeli np. ciśnienie próbne dla n-dekanu jest określone zgodnie z 6.1.5.5.4(a), to minimalna wartość naniesionego ciśnienia próbnego może być niższa.
UWAGA 3: Dla UN 1155 eteru dwuetylowego, wymagane minimalne ciśnienie próbne, zgodnie z 6.1.5.5.5 wynosi 250 kPa.
4.1.1.11      Próżne opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, które zawierały materiał niebezpieczny, podlegają tym samym wymaganiom co opakowania napełnione, o ile nie zastosowano odpowiednich środków w celu zlikwidowania wszystkich zagrożeń.
4.1.1.12      Wszystkie opakowania, w tym DPPL, przeznaczone do materiałów ciekłych powinny przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności oraz powinny odpowiadać stosownym poziomom badań wskazanym dla różnych typów DPPL pod 6.1.5.4.3 lub 6.5.4.7:
(a)  przed pierwszym użyciem do przewozu;
(b)  po przerobieniu lub renowacji, przed powtórnym użyciem do przewozu;
(c)  po naprawie każdego DPPL, przed powtórnym użyciem go do przewozu.
Dla potrzeb tego badania opakowanie lub DPPL nie musi być wyposażone w zamknięcia. Naczynia wewnętrzne złożonych opakowań lub DPPL mogą być badane bez opakowań zewnętrznych, pod warunkiem, że nie wpłynie to na wyniki badań. Badanie to nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych lub dużych opakowań;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii); oraz
-   opakowań metalowych lekkich oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii).
4.1.1.13      Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów stałych, które mogą przejść w stan ciekły w temperaturze spodziewanej podczas przewozu, powinny również umożliwiać utrzymanie zawartości w przypadku, gdy znajduje się ona w stanie ciekłym.
4.1.1.14      Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów sproszkowanych lub granulowanych, powinny być pyłoszczelne albo powinny być wyposażone w wykładzinę pyłoszczelną.
4.1.1.15      W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożonych z wewnętrznym naczyniem z tworzywa sztucznego, o ile właściwa władza nie postanowi inaczej, dozwolony okres ich używania do przewozu materiałów niebezpiecznych powinien wynosić pięć lat, z wyjątkiem przypadków, gdy ustalono okres krótszy ze względu na właściwości materiału przeznaczonego do przewozu.
4.1.1.16      Opakowania oznakowane zgodnie z 6.1.3, ale dopuszczone przez państwo, które nie jest Umawiającą się Stroną ADR, mogą być stosowane do przewozu na warunkach ADR.
4.1.1.17      Używanie opakowań awaryjnych
4.1.1.17.1    Uszkodzone, wadliwe lub cieknące sztuki przesyłki, albo materiały niebezpieczne, które wysypały się lub wyciekły, mogą być przewożone w opakowaniach awaryjnych wskazanych pod 6.1.5.1.11. Można również stosować do tego celu większe opakowania odpowiedniego typu oraz o odpowiedniej charakterystyce eksploatacyjnej, pod warunkiem spełnienia wymagań podanych pod 4.1.1.17.2.
4.1.1.17.2    Należy przedsięwziąć odpowiednie środki w celu przeciwdziałania nadmiernemu przemieszczaniu się sztuk przesyłki wewnątrz opakowania awaryjnego. Jeżeli opakowanie awaryjne zawiera materiały ciekłe, to należy dodać do nich wystarczającą ilość obojętnego materiału pochłaniającego, aby uniemożliwić występowanie wolnej cieczy.
4.1.2         Dodatkowe przepisy ogólne dotyczące stosowania DPPL
4.1.2.1       Jeżeli DPPL stosowane są do przewozu cieczy o temperaturze zapłonu 61°C (tygiel zamknięty) lub niższej, albo do materiałów sproszkowanych skłonnych do wybuchu, należy podjąć środki w celu przeciwdziałania niebezpiecznym wyładowaniom elektrostatycznym.
4.1.2.2       Wymagania w zakresie okresowych badań i kontroli DPPL podane są w dziale 6.5. DPPL nie powinien być napełniany i nadawany do przewozu po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego wymaganego na podstawie przepisu 6.5.4.14.3, albo po upływie terminu ważności ostatniej kontroli okresowej wymaganej na podstawie przepisu 6.5.1.6.4. Jednakże DPPL napełniony przed upływem terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, może być przewożony w okresie nie dłuższym niż trzy miesiące po upływie terminu ważności takiego badania lub kontroli. Dodatkowo, DPPL może być przewożony po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu przeprowadzenia wymaganego badania lub kontroli przed ponownym napełnieniem; oraz
(b)  o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy licząc od daty upływu terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, dla umożliwienia zwrotu materiałów niebezpiecznych lub ich pozostałości, w celu ich zlikwidowania lub wtórnego wykorzystania.
UWAGA: Odnośnie do zapisów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.11.
4.1.2.3       DPPL typu 31HZ2 powinny być napełniane co najmniej do 80% pojemności osłony zewnętrznej oraz powinny być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
4.1.3         Przepisy ogólne dotyczące instrukcji pakowania
4.1.3.1       W rozdziale 4.1.4 podano instrukcje pakowania, które mają zastosowanie do towarów niebezpiecznych klas od 1 do 9. Są one podzielone na trzy grupy i zamieszczone w odpowiednich podrozdziałach według rodzajów opakowań, których dotyczą, tj.:
podrozdział 4.1.4.1  dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od litery "P" lub "R" w przypadku opakowań przewidzianych wyłącznie w RID i ADR;
podrozdział 4.1.4.2  dla DPPL; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "IBC";
podrozdział 4.1.4.3  dla dużych opakowań; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "LP".
Instrukcje pakowania stanowią, że stosuje się odpowiednio przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 lub 4.1.3. Mogą one również wymagać odpowiedniego stosowania przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 lub 4.1.9. Szczególne przepisy pakowania mogą być także podane w instrukcjach pakowania dotyczących pojedynczych materiałów lub przedmiotów. Przepisy te oznaczone są kodem literowo-cyfrowym zawierającym litery:
"PP"   dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania lub "RR" w przypadku przepisów charakterystycznych dla RID i ADR;
"B"    dla DPPL;
"L"    dla dużych opakowań.
O ile nie podano inaczej, każde opakowanie powinno spełniać odpowiednie wymagania części 6. Instrukcje pakowania nie zawierają wytycznych dotyczących zgodności materiału konstrukcyjnego opakowania z jego zawartością. Z tego względu użytkownik nie powinien dokonywać wyboru opakowania bez sprawdzenia, czy materiał przeznaczony do przewozu jest zgodny z wybranym materiałem konstrukcyjnym opakowania (np. naczynia szklane są nieodpowiednie dla większości fluorków). W przypadkach, gdy w instrukcjach pakowania dopuszczone są naczynia szklane, oznacza to również, że dopuszczone są opakowania porcelanowe, ceramiczne i kamionkowe.
4.1.3.2       Instrukcje pakowania, które powinny być zastosowane dla danego materiału lub przedmiotu podane są dla każdego z nich w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2. W kolumnach (9a) i (9b) podane są szczególne przepisy pakowania oraz przepisy dotyczące pakowania razem (patrz 4.1.10), mające zastosowanie do konkretnych materiałów i przedmiotów.
4.1.3.3       Każda instrukcja pakowania wskazuje dopuszczone opakowania pojedyncze lub kombinowane. W przypadku opakowań kombinowanych, wskazane są dopuszczone opakowania zewnętrzne, wewnętrzne oraz, jeżeli ma to zastosowanie, maksymalna dopuszczalna ilość materiału na każde opakowanie wewnętrzne lub zewnętrzne. Definicje "maksymalnej masy netto" i "maksymalnej pojemności" podane są pod 1.2.1.
4.1.3.4       W przypadku, gdy przewożone materiały mogą podczas przewozu przejść w stan ciekły, nie dopuszcza się stosowania następujących opakowań:
opakowania inne niż DPPL:
bębny:               1D i 1G;
skrzynie:            4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2;
worki:               5L1, 5L2, 5L3, 5H1, 5H2, 5H3, 5H4, 5M1 i 5M2;
opakowania złożone:  6HC, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HD1, 6PC, 6PD1, 6PD2, 6PG1, 6PG2 i 6PH1;
DPPL:
do materiałów I grupy pakowania: wszystkie typy DPPL;
do materiałów II i III grupy pakowania:
drewniane:           11C, 11D i 11F;
tekturowe:           11G;
elastyczne:          13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2;
złożone:             11HZ2, 21HZ2 i 31HZ2.
W rozumieniu niniejszego podrozdziału, materiały i mieszaniny materiałów o temperaturze topnienia równej 45°C lub niższej uważa się za materiały stałe, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły.
4.1.3.5       Jeżeli instrukcje pakowania podane w niniejszym dziale zezwalają na stosowanie określonego typu opakowania zewnętrznego w opakowaniu kombinowanym (np. 4G), to mogą być również stosowane do tego celu opakowania oznakowane takim samym kodem, uzupełnionym literami "V", "U" lub "W", naniesionymi zgodnie z wymaganiami części 6 (np. 4GV, 4GU lub 4GW). Obowiązują przy tym te same warunki i ograniczenia, jakie mają zastosowanie do danego typu opakowania zewnętrznego, zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania. Na przykład, opakowanie kombinowane oznaczone kodem opakowania "4GV" może być stosowane w każdym przypadku, gdy dopuszczone jest opakowanie kombinowane oznaczone kodem "4G", pod warunkiem, że przestrzegane są wymagania w zakresie opakowań wewnętrznych oraz ograniczenia ilościowe, zawarte w odpowiedniej instrukcji pakowania.
4.1.3.6       Butle i naczynia do gazu, zatwierdzone przez właściwą władzę, są dopuszczone do przewozu każdego materiału ciekłego lub stałego przypisanego do instrukcji pakowania P001 lub P002, o ile nie postanowiono inaczej w tej instrukcji lub w przepisie szczególnym, wskazanym w kolumnie (9a) tabeli A w dziale 3.2. Pojemność butli do gazu nie powinna przekraczać 450 litrów. Pojemność naczyń do gazu nie powinna przekraczać 1.000 litrów.
4.1.3.7       Opakowania lub DPPL, które nie są wyraźnie dopuszczone w mających zastosowanie instrukcjach pakowania, nie mogą być stosowane do przewozu danego materiału lub przedmiotu, o ile nie są one wyraźnie dopuszczone na podstawie czasowego odstępstwa uzgodnionego między Umawiającymi się Stronami zgodnie z przepisami podanymi pod 1.5.1.
4.1.4         Wykaz instrukcji pakowania
UWAGA: W poniższych instrukcjach pakowania użyto takiego samego systemu ich numeracji jak w "Modelowych Przepisach ONZ" i w Kodeksie IMDG. Jednak szczegółowe informacje zawarte w instrukcjach ADR mogą być odmienne.
4.1.4.1       Instrukcje pakowania dotyczące stosowania opakowań (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań)
 
P001INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE)P001
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna pojemność /masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło    10 lBębny   
Tworzywo  stal (1A2)250 kg400 kg400 kg
sztuczne 30 l  aluminium (1B2)250 kg400 kg400 kg
 
 metal inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
250 kg400 kg400 kg
Metal    40 l  tworzywo sztuczne (1H2)250 kg400 kg400 kg
   sklejka (1D)150 kg400 kg400 kg
   tektura (1G) 75 kg400 kg400 kg
 Skrzynie   
   stal (4A)250 kg400 kg400 kg
   aluminium (4B)250 kg400 kg400 kg
   drewno (4C1, 4C2)150 kg400 kg400 kg
   sklejka (4D)150 kg400 kg400 kg
   materiał drewnopochodny (4F) 75 kg400 kg400 kg
   tektura (4G) 75 kg 400 kg400 kg
 
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
60 kg 60 kg 60 kg
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
150 kg400 kg400 kg
 Kanistry   
   stal (3A2)120 kg120 kg120 kg
   aluminium (3B2)120 kg120 kg120 kg
   tworzywo sztuczne (3H2)120 kg120 kg120 kg
Opakowania pojedyncze:   
Bębny   
 stal, wieko niezdejmowane (1A1)250 l450 l450 l
 stal, wieko zdejmowane (1A2)250 l*450 l450 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (1B1)250 l450 l450 l
 aluminium, wieko zdejmowane (1B2)250 l*450 l450 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko
 niezdejmowane (1N1)
250 l450 l450 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko
 zdejmowane (1N2)
250 l*450 l450 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1)250 l450 l450 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H2)250 l*450 l450 l
Kanistry   
 stal, wieko niezdejmowane(3A1)60 l60 l60 l
 stal, wieko zdejmowane (3A2)60 l*60 l60 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (3B1)60 l60 l60 l
 aluminium, wieko zdejmowane (3B2)60 l*60 l60 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1)60 l60 l60 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2)60 l*60 l60 l
 
________
*    Dopuszczone są tylko materiały o lepkości większej niż 2.680 mm2/s.
 
P001INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE) (cd.)P001
Opakowania pojedyncze (cd.)Maksymalna pojemność /masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania złożoneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l250 l250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)120 l250 l250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 60 l 60 l 60 l
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze spienionego tworzywa sztucznego lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, abo z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową, albo z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) 60 l 60 l 60 l
Wymagania dodatkowe:
Opakowania do materiałów klasy 3, III grupy pakowania, które wydzielają niewielkie ilości dwutlenku węgla lub azotu, powinny być odpowietrzane.
Szczególne przepisy pakowania:
PP1 W przypadku UN 1133, 1210, 1263 i 1866, materiały II i III grupy pakowania
    mogą być przewożone w ilości 5 litrów lub mniejszej na jedno opakowanie przy
    zastosowaniu opakowań metalowych lub z tworzyw sztucznych, które nie wymagają
    badania eksploatacyjnego określonego w dziale 6.1, pod warunkiem, że takie
    opakowania są przewożone:
   (a) jako ładunki spaletyzowane, umieszczone w paletach skrzyniowych lub
       uformowane w paletowe jednostki ładunkowe, np. gdy pojedyncze opakowania
       są ułożone lub spiętrzone na palecie i zamocowane na niej poprzez opasanie
       taśmą, folią kurczliwą lub rozciągliwą, albo w inny odpowiedni sposób; lub
   (b) jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych o maksymalnej masie
       netto 40 kg.
PP2  Dla UN 3065 i 1170 mogą być stosowane beczki drewniane (2C1 i 2C2).
PP4 Dla UN 1774 opakowania powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie II grupy
    pakowania.
PP5  Dla UN 1204 opakowania powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość
    wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie
    należy stosować butli lub naczyń do gazu.
PP6  Dla UN 1851 i 3248 maksymalna ilość netto na sztukę przesyłki powinna wynosić
    5 l.
PP10 Dla UN 1791, II grupy pakowania, opakowania powinny być odpowietrzane.
PP31 Dla UN 1131, opakowania powinny być uszczelnione hermetycznie.
PP33 Dla UN 1308, I i II grupy pakowania, dopuszcza się tylko opakowania
    kombinowane o maksymalnej masie brutto 75 kg.
Szczególne przepisy pakowania, charakterystyczne dla RID i ADR
RR1 Dla UN 1790, II grupy pakowania, o stężeniu nie większym niż 60% oraz dla UN
   2031 o stężeniu powyżej 55% dozwolony okres używania bębnów i kanistrów z
   tworzyw sztucznych wynosi 2 lata od daty ich produkcji.
RR2 Dla UN 1261, nie dopuszcza się opakowań z wiekiem zdejmowanym.
 
 
P002INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE)P002
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło      10 kgBębny   
Tworzywo  stal (1A2)400 kg400 kg400 kg
sztucznea  50 kg  aluminium (1B2)400 kg400 kg400 kg
Metal      50 kg
 metal, inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
400 kg400 kg400 kg
Papiera,b,c
          50 kg
 tworzywo sztuczne (1H2)400 kg400 kg400 kg
Tekturaa,b,c
          50 kg
 sklejka (1D)400 kg400 kg400 kg
   tektura (1G)400 kg400 kg400 kg
a Te opakowaniaSkrzynie   
 powinny być  stal (4A)400 kg400 kg400 kg
 pyłoszczelne.  aluminium (4B)400 kg400 kg400 kg
b Te opakowania  drewno (4C1)250 kg400 kg400 kg
 nie powinny
 być stosowane
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
250 kg400 kg400 kg
 do materiałów,  sklejka (4D)250 kg400 kg400 kg
 które podczas
 przewozu mogą
 materiał drewnopochodny
 (4F)
125 kg400 kg400 kg
 przejść w stan  tektura (4G)125 kg 400 kg400 kg
 ciekły (patrz
 4.1.3.4).
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
60 kg 60 kg 60 kg
c Te opakowania
 nie powinny
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
250 kg400 kg400 kg
 być stosowaneKanistry   
 do materiałów  stal (3A2)120 kg120 kg120 kg
 I grupy
 pakowania.
 aluminium (3B2)120 kg120 kg120 kg
   tworzywo sztuczne (3H2)120 kg120 kg120 kg
Opakowania pojedyncze:   
Bębny   
 stal (1A1 lub 1A2d)400 kg400 kg400 kg
 aluminium (1B1 lub 1B2d)400 kg400 kg400 kg
 metal, inny niż stal lub aluminium (1N1 lub
 1N2d)
400 kg400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne (1H1 lub 1H2d)400 kg400 kg400 kg
 tektura (1G)e400 kg400 kg400 kg
 sklejka (1D)e400 kg400 kg400 kg
Kanistry   
 stal (3A1 lub 3A2d)120 kg120 kg120 kg
 aluminium (3B1 or 3B2d)120 kg120 kg120 kg
 tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2d)120 kg120 kg120 kg
Skrzynie   
 stal (4A)eNie dozwolone400 kg400 kg
 aluminium (4B)eNie dozwolone400 kg400 kg
 drewno (4C1)eNie dozwolone400 kg400 kg
 sklejka(4D)eNie dozwolone400 kg400 kg
 materiał drewnopochodny (4F)eNie dozwolone400 kg400 kg
 drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2)eNie dozwolone400 kg400 kg
 tektura(4G)eNie dozwolone400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)eNie dozwolone400 kg400 kg
Worki   
 worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)eNie dozwolone 50 kg 50 kg
 
 
P002               INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) (cd.)               P002
Opakowania pojedyncze (cd.):Maksymalna masa netto (patrz 4.1.3.3.)
Opakowania złożoneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub tekturowym (6HA1, 6HB1, 6HG1e, 6HD1e,6HH1)400 kg400 kg400 kg
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2e, 6HG2e lub 6HH2) 75 kg 75 kg 75 kg
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym lub ze sklejki (6PA1, 6PB1, 6PD1e lub 6PG1e) lub z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową, albo z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2e lub 6PG2e) lub z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PH2 lub 6PH1e). 75 kg 75 kg 75 kg
d Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów I grupy pakowania, które
 podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
e Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów, które podczas przewozu
 mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
Szczególne przepisy pakowania:
PP6  Dla UN 3249, maksymalna masa netto sztuki przesyłki powinna wynosić 5 kg.
PP7  UN 2000 celuloid może być przewożony bez opakowania na palecie, owinięty
    folią z tworzywa sztucznego i odpowiednio zabezpieczony, np. za pomocą opasek
    stalowych, jako ładunek całkowity w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
    Masa każdej z palet nie powinna przekraczać 1.000 kg.
PP8  Dla UN 2002, opakowania powinny być tak zbudowane aby wykluczyć możliwość
    wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie
    należy stosować butli lub naczyń do gazu.
PP9  Dla UN 3175, 3243 i 3244, opakowania powinny być zgodne z zatwierdzonym typem
    konstrukcji, który przeszedł badanie szczelności według wymagań dla II grupy
    pakowania.
PP11 Dla UN 1309, III grupy pakowania oraz dla UN 1362 dopuszcza się worki typów
    5H1, 5L1 i 5M1, jeżeli zapakowane są one dodatkowo w worki z tworzywa
    sztucznego albo są owinięte folią kurczliwą lub rozciągliwą na paletach.
PP12 Dla UN 1361, 2213 i UN 3077, dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1, jeżeli
    są one przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
PP13 Dla przedmiotów zaklasyfikowanych do UN 2870, dozwolone są tylko opakowania
    kombinowane spełniające wymagania na poziomie I grupy pakowania.
PP14 Dla UN 2211, 2698 i 3314, opakowania nie muszą odpowiadać wymaganiom
    określonym w badaniach podanych w dziale 6.1.
PP15 Dla UN 1324 i 2623, opakowania powinny spełniać wymagania na poziomie III
    grupy pakowania.
PP20 Dla UN 2217, można stosować każde opakowanie, które jest pyłoszczelne i
    odporne na rozdarcie.
PP30 Dla UN 2471, nie dopuszcza się opakowań wewnętrznych z papieru lub tektury.
PP34 Dla UN 2969 (całe ziarna), dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1.
PP37 Dla UN 2590 i 2212, dopuszcza się worki typu 5M1. Sztuki przesyłki powinny
    być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach albo jako jednostki
    ładunkowe owinięte folią kurczliwą lub rozciągliwą.
PP38 Dla UN 1309, II grupy pakowania, stosowanie worków dozwolone jest jedynie w
    przypadku przewozu w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
 
 
P003                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P003
Materiały niebezpieczne powiny znajdować się w odpowiednich opakowaniach zewnętrznych. Opakowania te powinny odpowiadać przepisom 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.8 i 4.1.3 oraz powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania konstrukcyjne podane pod 6.1.4. Należy stosować opakowania zewnętrzne zbudowane z odpowiedniego materiału, o wystarczającej wytrzymałości, zaprojektowane z uwzględnieniem pojemności opakowania i jego przeznaczenia. Jeżeli niniejsza instrukcja pakowania jest stosowana do transportu przedmiotów lub opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych, to opakowanie powinno być tak zaprojektowane i zbudowane, aby przeciwdziałać przypadkowemu uwolnieniu zawartości przedmiotów w normalnych warunkach przewozu.
Szczególne przepisy pakowania:
PP16 W przypadku UN 2800, akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i
    bezpiecznie zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne.
    UWAGA 1: Akumulatory bezobsługowe, które są integralną i niezbędną częścią
    urządzeń mechanicznych lub elektronicznych, powinny być bezpiecznie umocowane
    w przeznaczonym dla nich uchwycie i zabezpieczone w taki sposób, aby zapobiec
    ich uszkodzeniu lub zwarciu.
    UWAGA 2: W odniesieniu do akumulatorów zużytych (UN 2800), patrz instrukcja
    P801a.
PP19 Dla UN 1364 i 1365, dopuszcza się przewóz w belach.
PP20 Dla UN 1363, 1386, 1408 i 2793, można stosować każde opakowanie, które jest
    pyłoszczelne i odporne na rozdarcie.
PP32 UN 2857 i 3358 mogą być przewożone nie opakowane, w klatkach lub w
    odpowiednich opakowaniach zbiorczych.
 
 
P099                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P099
Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę.
 
 
P101                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P101
Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się stroną ADR, to opakowanie powinno być dopuszczone przez właściwą władzę pierwszego państwa-strony ADR, do którego dotrze przesyłka. W dokumencie przewozowym powinien być wpisany znak wyróżniający państwa, w imieniu którego działa ta właściwa władza, zgodny ze znakiem stosowanym dla pojazdów w ruchu międzynarodowym, w następujący sposób:
"Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę ..." (patrz 5.4.1.2.1(e))
 
 
P110(a)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                        P110(a)
ZAREZERWOWANA
UWAGA: W "Modelowych Przepisach ONZ" niniejsza instrukcja pakowania nie jest dopuszczona dla przewozu na warunkach ADR.
 
 
P110(b)INSTRUKCJA PAKOWANIAP110(b)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaŚcianki dzieląceSkrzynie
 metal
 drewno
 guma, przewodząca
 tworzywo sztuczne,
 przewodzące
 metal
 drewno
 tworzywo sztuczne
 tektura
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną(4C2)
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Worki
 guma, przewodząca
 tworzywo sztuczne,
 przewodzące
  
Szczególne przepisy pakowania:
PP42 Dla UN 0074, 0113, 0114, 0129, 0130, 0135 i 0224, powinny być spełnione
    poniższe warunki:
    (a) opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej niż 50 g materiału
        wybuchowego (ilość dotyczy materiału w stanie suchym);
    (b) gniazda między ściankami dzielącymi nie powinny zawierać więcej niż
        jednego opakowania wewnętrznego, które powinno być pewnie umocowane;
        oraz
    (c) opakowanie zewnętrzne może być podzielone najwyżej na 25 gniazd.
 
 
P111INSTRUKCJA PAKOWANIAP111
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier, wodoszczelne   stal (4A)
 tworzywo sztuczne   aluminium (4B)
 tkanina, gumowana   drewno (4C1)
Arkusze
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tkanina, gumowana   sklejka (4D)
  
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
  
 tworzywo sztuczne,
 sztywne (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    sklejka (1D)
    tektura (1G)
    tworzywo sztuczne,
    wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP43 Dla UN 0159, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzywa
    sztucznego (1H2)
 
 
P112(a)                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                         P112(a)
                        (materiał stały zwilżony, 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiWorkiSkrzynie
 papier, wielowarstwowy,  tworzywo sztuczne  stal (4A)
 wodoodporny  tkanina, powlekana lub z  aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne  wykładziną z tworzywa  drewno (4C1)
 tkanina
 tkanina, gumowana
 sztucznego
Naczynia
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
Naczynia
 tworzywo sztuczne
 sklejka (4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 metal   tektura(4G)
 tworzywo sztuczne 
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
  
 tworzywo sztuczne,
 sztywne (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
    tworzywo sztuczne,
    wieko zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem zdejmowanym.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Dla UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0219 i 0394, opakowania nie powinny zawierać
    ołowiu.
PP45 Dla UN 0072 i 0226, opakowania pośrednie nie są wymagane.
 
 
P112(b)                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                        P112(b)
              (materiał stały suchy, inny niż sproszkowany 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiWorki (tylko dla UN 0150)Worki
 papier, siarczanowy
 papier, wielowarstwowy,
 tworzywo sztuczne
 tkanina, powlekana lub
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 wodoodporny
 tworzywo sztuczne
 tkanina
 z wykładziną z tworzywa
 sztucznego
 pyłoszczelna (5H2)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 tkanina, gumowana
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
 
 wodoodporna (5H3)
 tworzywo sztuczne, folia
 (5H4)
    tkanina, pyłoszczelna (5L2)
  
 tkanina, wodoodporna (5L3)
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny (5M2)
  Skrzynie
    stal (4A)
    aluminium (4B)
    drewno (4C1)
  
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
    sklejka(4D)
  
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
 tektura (1G)
    tworzywo sztuczne,
    wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Dla UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny
    zawierać ołowiu.
PP46 Dla UN 0209 i dla płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane są
    worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg.
PP47 Dla UN 0222 i 0223, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako
    opakowań zewnętrznych zastosowano worki.
 
 
P112(c)                     INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P112(c)
                     (materiały stałe sproszkowane 1.1D)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiWorkiSkrzynie
 papier, wielowarstwowy,  papier, wielowarstwowy,  stal (4A)
 wodoodporny  wodoodporny z wykładziną  drewno (4C1)
 tworzywo sztuczne
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
 wewnętrzną
 tworzywo sztuczne
Naczynia
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 sklejka(4D)
Naczynia
 tektura
 metal
 metal
 tworzywo sztuczne
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne zostały
  zastosowane bębny.
2. Opakowania powinny być pyłoszczelne.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Dla UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny
    zawierać ołowiu.
PP46 Dla UN 0209 i dla płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane są
    worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg.
PP48 Dla UN 0504, nie należy stosować opakowań metalowych.
 
 
P113                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P113
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier
 tworzywo sztuczne
 tkanina, gumowana
Naczynia
 
 stal (4A)
 drewno (4C1)
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tektura   sklejka(4D)
 metal
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
 tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
Wymagania dodatkowe:
Opakowanie powinno być pyłoszczelne.
Szczególne przepisy pakowania:
PP49 Dla UN 0094 i 0305, opakowanie wewnętrzne nie powinno zawierać więcej niż 50 g
    materiału.
PP50 Dla UN 0027, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowań
    zewnętrznych zastosowano bębnów.
PP51 Dla UN 0028, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane arkusze z papieru
    siarczanowego lub woskowanego.
 
 
P114(a)                      INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P114(a)
                         (materiał stały zwilżony)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiWorkiSkrzynie
 tworzywo sztuczne  tworzywo sztuczne  stal (4A)
 tkaniana  tkanina, powlekana lub  drewno (4C1)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego
 z wykładziną z tworzywa
 sztucznego
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
NaczyniaNaczynia  sklejka(4D)
 metal
 tworzywo sztuczne
 metal
 tworzywo sztuczne
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    sklejka(1D)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Opakowania pośrednie nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny z wiekiem zdejmowanym.
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Dla UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać ołowiu.
PP43 Dla UN 0342, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzyw sztucznych
    (1H2).
 
 
P114(b)                     INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P114(b)
                          (materiał stały suchy)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier siarczanowy   drewno (4C1)
 tworzywo sztuczne   drewno, ścianki
 tkanina pyłoszczelna   pyłoszczelne (4C2)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 pyłoszczelna
 
 sklejka(4D)
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Naczynia
 tektura
 
 tektura(4G)
Bębny
 metal
 papier
 
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
 tworzywo sztuczne   aluminium, wieko
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 
 zdejmowane (1B2)
 sklejka(1D)
 pyłoszczelna 
 tektura (1G)
 tworzywo sztuczne,
    wieko zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP26 Dla UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać ołowiu.
PP50 Dla UN 0160 i 0161, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli jako
    opakowania zewnętrzne stosowane są bębny.
PP52 Dla UN 0160 i 0161, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny
    metalowe (1A2 lub 1B2), to opakowania metalowe powinny być tak zbudowane, aby
    wykluczyć zagrożenie wybuchem na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego z
    przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych.
 
 
P115                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P115
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaWorkiSkrzynie
 tworzywo sztuczne  tworzywo sztuczne,  drewno (4C1)
 
 w naczyniach metalowych
Bębny
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
   metal  sklejka(4D)
  
 materiał drewnopochodny
 (4F)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    sklejka (1D)
    tektura (1G)
Szczególne przepisy pakowania:
PP45 Dla UN 0144, nie są wymagane opakowania pośrednie.
PP53 Dla UN 0075, 0143, 0495 i 0497, opakowania wewnętrzne powinny mieć zamknięcia
    na gwint stożkowy, a ich pojemność nie powinna być większa niż 5 litrów.
    Opakowania wewnętrzne powinny być otoczone niepalnym, absorbującym materiałem
    wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być wystarczająca dla pochłonięcia
    ciekłej zawartości. Naczynia metalowe powinny być oddzielone od siebie
    materiałem wyściełającym. Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są
    skrzynie, to masa netto materiału miotającego jest ograniczona do 30 kg na
    każdą sztukę przesyłki.
PP54 Dla UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są
    bębny, a jako opakowania pośrednie również bębny, to te ostatnie powinny być
    otoczone niepalnym materiałem wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być
    wystarczająca dla pochłonięcia ciekłej zawartości. Opakowanie złożone,
    składające się z naczynia z tworzywa sztucznego umieszczonego w bębnie
    metalowym może być stosowane zamiast opakowania pośredniego i zewnętrznego.
    Objętość całkowita materiału miotającego w każdej sztuce przesyłki nie powinna
    być większa niż 120 litrów.
PP55 Dla UN 0144, należy stosować absorbujący materiał wyściełający.
PP56 Dla UN 0144, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane naczynia metalowe.
PP57 Dla UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są
    skrzynie, to jako opakowania pośrednie powinny być stosowane worki.
PP58 Dla UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są
    bębny, to jako opakowania pośrednie powinny być również stosowane bębny.
PP59 Dla UN 0144, jako opakowania zewnętrzne mogą być stosowane skrzynie tekturowe
    (4G).
PP60 Dla UN 0144, nie powinny być stosowane bębny aluminiowe z wiekiem zdejmowanym
    (1B2).
 
 
P116                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P116
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeWorki
 papier, wodo- i
 olejoodporny
 
 tkanina z tworzywa
 sztucznego (5H1)
 tworzywo sztuczne
 tkanina, z powłoką lub
 
 papier, wielowarstwowy,
 wodoodporny (5M2)
 wykładziną z tworzywa
 sztucznego
 
 folia z tworzywa
 sztucznego (5H4)
 tkanina z tworzywa
 sztucznego,
 
 tkanina, pyłoszczelna
 (5L2)
 pyłoszczelna   tkanina, wodoodporna (5L3)
Naczynia Skrzynie
 tektura, wodooodporna   stal (4A)
 metal   aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne   drewno (4C1)
 drewno, pyłoszczelne
Arkusze
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 papier, wodoodporny   sklejka (4D)
 papier, woskowany
 tworzywo sztuczne
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura (4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
  Kanistry
  
 stal, wieko zdejmowane
 (3A2)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (3H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP61 Dla UN 0082, 0241, 0331 i 0332, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli
    jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem zdejmowanym.
PP62 Dla UN 0082, 0241, 0331 i 0332, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli
    materiał wybuchowy zawarty jest w materiale nieprzepuszczalnym dla cieczy.
PP63 Dla UN 0081, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli materiał ten
    zawarty jest w sztywnym tworzywie sztucznym, nieprzepuszczalnym dla estrów
    azotanowych.
PP64 Dla UN 0331, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli jako opakowania
    zewnętrzne stosowane są worki (5H2), (5H3) lub (5H4).
PP65 Dla UN 0082, 0241, 0331 i 0332, jako opakowania zewnętrzne mogą być stosowane
    worki (5H2) lub (5H3).
PP66 Dla UN 0081, jako opakowania zewnętrzne nie powinny być stosowane worki.
 
 
P130                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P130
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Nie wymaganeNie wymaganeSkrzynie
    stal (4A)
    aluminium (4B)
    drewno (4C1)
  
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
    sklejka(4D)
  
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP67 Niniejszy przepis dotyczy: UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034,
    0035, 0038, 0039, 0048, 0056, 0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183,
    0186, 0221, 0243, 0244, 0245, 0246, 0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299,
    0300, 0301, 0303, 0321, 0328, 0329, 0344, 0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370,
    0412, 0424, 0425, 0434, 0435, 0436, 0437, 0438, 0451, 0488 i 0502. Duże i
    masywne przedmioty wybuchowe, przeznaczone zwykle do celów wojskowych, bez ich
    środków inicjujących lub z ich środkami inicjującymi wyposażonymi w co
    najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne, mogą być przewożone nieopakowane.
    Gdy przedmioty takie mają ładunki miotające lub są samonapędzające, to ich
    układy zapalające powinny być zabezpieczone przed bodźcami występującymi w
    normalnych warunkach przewozu. Negatywne wyniki badań Serii 4 przedmiotów nie
    opakowanych wskazują, że mogą być one kierowane do przewozu w postaci
    nieopakowanej. Takie nie opakowane przedmioty mogą być mocowane w podstawach
    lub umieszczane w klatkach albo w innych urządzeniach ułatwiających
    manipulowanie.
 
 
P131                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P131
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier   stal (4A)
 tworzywo sztuczne   aluminium (4B)
Naczynia   drewno (4C1)
 tektura
 metal
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tworzywo sztuczne   sklejka (4D)
 drewno
Szpule
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura (4G)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko
 zdejmowane (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP68 Dla UN 0029, 0267 i 0455, jako opakowania wewnętrzne nie powinny być stosowane
    worki i szpule.
 
 
P132(a)                      INSTRUKCJA PAKOWANIA                         P132(a)
(przedmioty w obudowie zamkniętej metalowej, z tworzywo sztucznego lub tektury, które zawierają materiał wybuchowy detonujący lub materiały wybuchowe połączone spoiwem z tworzywa sztucznego)
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
Nie wymaganeNie wymaganeSkrzynie
    stal (4A)
    aluminium (4B)
    drewno (4C1)
  
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
    sklejka (4D)
    materiał drewnopochodny (4F)
    tektura (4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 
 
P132(b)                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                         P132(b)
                     (Przedmioty bez obudowy zamkniętej)
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaNie wymaganeSkrzynie
 tektura   stal (4A)
 metal   aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne   drewno (4C1)
Arkusze
 papier
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tworzywo sztuczne   sklejka (4D)
    materiał drewnopochodny (4F)
    tektura (4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 
 
P133                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P133
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaNaczyniaSkrzynie
 tektura  tektura  stal (4A)
 metal  metal  aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne  tworzywo sztuczne  drewno (4C1)
 drewno
Tace z przegrodami
 drewno
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tektura   sklejka (4D)
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
    tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
Wymagania dodatkowe:
Naczynia są wymagane jako opakowania pośrednie tylko wówczas, gdy jako opakowania wewnętrzne stosowane są tace.
Szczególne przepisy pakowania:
PP69 Dla UN 0043, 0212, 0225, 0268 i 0306, tace nie powinny być stosowane jako
    opakowania wewnętrzne.
 
 
P134                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P134
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 wodoodporne   stal (4A)
Naczynia   aluminium (4B)
 tektura    drewno (4C1)
 metal
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 drewno   sklejka (4D)
Arkusze
 tektura falista
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
Tuby   tektura (4G)
 tektura 
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
  
 stal, wieko zdejmowane
 (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
 
 
P135                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P135
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier   stal (4A)
 tworzywo sztuczne   aluminium (4B)
Naczynia   drewno (4C1)
 tektura
 metal
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tworzywo sztuczne   sklejka (4D)
 drewno   materiał drewnopochodny (4F)
Arkusze   tektura (4G)
 papier
 tworzywo sztuczne
 
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
 
P136                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P136
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
 tkanina   aluminium (4B)
Skrzynie   drewno (4C1)
 tektura
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
  drewno   sklejka (4D)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
 materiał drewnopochodny (4F)
 tektura(4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
 
P137                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P137
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
Skrzynie   aluminium (4B)
 tektura   drewno (4C1)
Tuby
 tektura
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 metal   sklejka(4D)
 tworzywo sztuczne   materiał drewnopochodny (4F)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
 tektura(4G)
Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    sklejka (1D)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP70 Dla UN 0059, 0439, 0440 i 0441, jeżeli ładunki kumulacyjne są pakowane
    pojedynczo, to wgłębienie stożkowe powinno być czołowo skierowane w dół, a
    sztuka przesyłki powinna mieć oznakowanie "GÓRA" (ang. "THIS SIDE UP"). Gdy
    ładunki kumulacyjne pakowane są parami, wówczas wgłębienia stożkowe powinny
    być skierowane czołem do wnętrza w celu zminimalizowania efektu
    strumieniowego w razie przypadkowej inicjacji.
 
 
P138                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P138
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
    aluminium (4B)
    drewno (4C1)
  
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
    sklejka (4D)
    materiał drewnopochodny (4F)
    tektura (4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
Wymagania dodatkowe:
Jeżeli końce przedmiotów są uszczelnione, to opakowania wewnętrzne nie są wymagane.
 
 
P139                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P139
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
Naczynia   aluminium (4B)
 tektura   drewno (4C1)
 metal
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 drewno   sklejka (4D)
Szpule   materiał drewnopochodny (4F)
Arkusze   tektura (4G)
 papier
 tworzywo sztuczne
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    sklejka(1D)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Szczególne przepisy pakowania:
PP71 W przypadku UN 0065, 0102, 0104, 0289 i 0290, końce lontu detonującego
    powinny być uszczelnione, np. zatyczką trwale zamocowaną, uniemożliwiającą
    wydostanie się materiału wybuchowego. Końce lontu detonującego, elastycznego
    powinny być mocno zawiązane.
PP72 Dla UN 0065 i 0289 w postaci zwojów, nie są wymagane opakowania wewnętrzne.
 
 
P140                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P140
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 tworzywo sztuczne   stal (4A)
Szpule   aluminium (4B)
Arkusze   drewno (4C1)
 papier, siarczanowy
 tworzywo sztuczne
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
    sklejka (4D)
    materiał drewnopochodny (4F)
    tektura (4G)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    tektura (1G)
Szczególne przepisy pakowania:
PP73 Dla UN 0105, nie są wymagane opakowania wewnętrzne, jeżeli końce (lontu) są
    uszczelnione.
PP74 Dla UN 0101, opakowania powinny być pyłoszczelne, z wyjątkiem przypadku, gdy
    lont chroniony jest papierową tubą, której końce zabezpieczone są
    zdejmowanymi pokrywkami.
PP75 Dla UN 0101, nie powinny być stosowane aluminiowe skrzynie lub bębny.
 
 
P141                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P141
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaNie wymaganeSkrzynie
 tektura   stal (4A)
 metal   aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne   drewno (4C1)
 drewno
Tace z przegrodami
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tworzywo sztuczne   sklejka (4D)
 drewno   materiał drewnopochodny (4F)
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych 
 tektura (4G)
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
 
P142                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P142
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier   stal (4A)
 tworzywo sztuczne   aluminium (4B)
Naczynia   drewno (4C1)
 tektura
 metal
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tworzywo sztuczne   sklejka (4D)
 drewno   materiał drewnopochodny (4F)
Arkusze   tektura (4G)
Tace z przegrodami
 tworzywo sztuczne
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
  Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
 
 
P143                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P143
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
WorkiNie wymaganeSkrzynie
 papier siarczanowy   stal (4A)
 tworzywo sztuczne   aluminium (4B)
 tkanina   drewno (4C1)
 tkanina gumowana
Naczynia
 
 drewno, z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
 tektura   sklejka (4D)
 metal   materiał drewnopochodny (4F)
 tworzywo sztuczne   tektura (4G)
Tace z przegrodami
 tworzywo sztuczne
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
 drewno Bębny
    stal, wieko zdejmowane (1A2)
  
 aluminium, wieko zdejmowane
 (1B2)
    sklejka(1D)
    tektura (1G)
  
 tworzywo sztuczne, wieko
 zdejmowane (1H2)
Wymagania dodatkowe:
Zamiast powyższych opakowań wewnętrznych i zewnętrznych można stosować opakowania złożone (6HH2) (naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią zewnętrzną z tworzywa sztucznego).
Szczególne przepisy pakowania:
PP76 Opakowania metalowe dla UN 0271, 0272, 0415 i 0491 powinny być tak zbudowane,
    aby wykluczone było zagrożenie wybuchem wskutek wzrostu ciśnienia
    wewnętrznego z przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych.
 
 
P144                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P144
Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenieOpakowania pośrednie i rozmieszczenieOpakowania zewnętrzne i rozmieszczenie
NaczyniaNie wymaganeSkrzynie
 tektura   stal (4A)
 metal   aluminium (4B)
 tworzywo sztuczne
Przegrody w opakowaniach zewnętrznych
 
 drewno (4C1), z wykładziną
 metalową
 sklejka (4D), z wykładziną
 metalową
  
 materiał drewnopochodny
 (4F), z wykładziną metalową
  
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
Szczególne przepisy pakowania:
PP77 Dla UN 0248 i 0249, opakowania powinny być zabezpieczone przed wniknięciem
    wody. Jeżeli urządzenia aktywowane wodą są przewożone bez opakowania, to
    powinny być one wyposażone w co najmniej dwa niezależne urządzenia ochronne
    zapobiegające wniknięciu wody.
 
 
P200                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P200
Typy opakowań: butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli.
Dopuszcza się butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli, pod warunkiem, że spełnienione są szczególne przepisy pakowania podane pod 4.1.6 oraz przepisy podane poniżej pod A, B, C i D:
A.Przepisy ogólne
(1)Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec wydostaniu się gazów;
B.Ciśnienie próbne i stopnie napełnienia
(2)Wymagane minimalne ciśnienie próbne wynosi 1 MPa (10 barów);
(3)W przypadku gazów sprężonych o temperaturze krytycznej poniżej -50°C, ciśnienie wewnętrzne (ciśnienie próbne) stosowane w ciśnieniowej próbie hydraulicznej powinno wynosić co najmniej 1,5 wartości ciśnienia napełnienia w temperaturze 15°C;
(4)
W przypadku gazów sprężonych o temperaturze krytycznej -50°C lub wyższej, oraz gazów skroplonych o temperaturze krytycznej poniżej 70°C, stopień napełnienia powinien być taki, aby ciśnienie wewnętrzne w temperaturze 65°C nie przewyższało ciśnienia próbnego naczynia;
W przypadku gazów i mieszanin gazów, dla których dane są niedostateczne, maksymalny stopień napełnienia (FD) powinien być określony w następujący sposób:
 
 
FD = 8,5 x 10-4 x dg x Pe
 
 gdzie:
        FD = maksymalny stopień napełnienia (w kg/litr)
 
      dg = gęstość gazu (w temperaturze 15°C, przy ciśnieniu 1 bar)
           (w kg/m3)
        Pe = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach)
 Jeżeli gęstość gazu jest nieznana, to maksymalny stopień napełnienia powinien być określony w sposób następujący:
 
 
                              Pe x MM x 10-3
                         FD = ---------------
                                  R x 338
 
 gdzie:
        FD = maksymalny stopień napełnienia (w kg/litr)
        Pe = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach)
        MM = masa cząsteczkowa (w g/mol)
        R (stała gazowa) = 8,31451 x 10-2 bar x litr / mol K
 (Dla mieszanin gazów bierze się średnią masę molową, którą oblicza się ze stężeń poszczególnych składników);
(5)
Dla gazów skroplonych o temperaturze krytycznej 70°C lub wyższej, maksymalna masa zawartości na litr pojemności (współczynnik napełnienia) równa się 0,95 razy wartość gęstości fazy ciekłej w temperaturze 50°C (w kg/l); dodatkowo faza gazowa nie powinna zanikać poniżej 60°C. Ciśnienie próbne powinno być co najmniej równe prężności par fazy ciekłej w temperaturze 70°C pomniejszonej o 100 kPa (1 bar).
Dla czystych gazów, dla których dane są niedostateczne, maksymalny stopień napełnienia powinien być określony następująco:
 
 
                     FD = (0,0032 x BP - 0,24) x d1
 
 gdzie:
        FD = maksymalny stopień napełnienia (w kg/litr)
        BP = wartość temperatury wrzenia (w kelwinach)
        d1 = gęstość skroplonego gazu w temperaturze wrzenia (w kg/litr)
(6)Dla UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, przy równowadze osiąganej w temperaturze 15°C, ciśnienie napełnienia nie powinno być wyższe od wartości określonej przez właściwą władzę, dla danej masy porowatej. Także ilość rozpuszczalnika i ilość wprowadzanego acetylenu powinny odpowiadać wartościom podanym w dopuszczeniu;
(7)Inne ciśnienia próbne i stopnie napełnienia mogą być stosowane pod warunkiem, że są one zgodne z przepisami ogólnymi podanymi w powyższych punktach (2) do (6).
C.Badania okresowe
(8)Naczynia przewidziane do wielokrotnego napełniania powinny podlegać badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6.
(9)W przypadku, gdy dla niektórych materiałów nie zamieszczono w poniższej tabeli przepisów szczególnych, badania okresowe powinny być przeprowadzane co:
 
(a)     3 lata, w odniesieniu do naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o
       kodach klasyfikacyjnych 1TC, 1TFC, 1TOC, 2TC, 2TFC i 2TOC;
 
(b)     5 lat, w odniesieniu do naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o
       kodach klasyfikacyjnych 1T, 1TF, 1TO, 2T, 2TF i 2TO oraz gazów o
       kodach klasyfikacyjnych 4A, 4F i 4C;
 
(c)     10 lat, w odniesieniu do naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o
       kodach klasyfikacyjnych 1A, 1O, 1F, 2A, 2O i 2F.
 W odstępstwie od tych wymagań, badania okresowe naczyń wykonanych z materiałów kompozytowych (naczynia kompozytowe), powinny być przeprowadzane w okresach ustalonych przez właściwe władze Umawiających się Stron Umowy ADR, które zatwierdziły przepisy techniczne dla projektowania i budowy.
D.Tabela
(10)W poniższej tabeli podano:
 -     typy naczyń dopuszczone do określonych gazów;
 
-     ciśnienie próbne, stopień napełnienia oraz ograniczenie pojemności dla
     różnych gazów, a także ograniczenia dotyczące gazów trujących
     charakteryzujących się LC50 poniżej 200 ppm;
 -     dodatkowe wymagania charakterystyczne dla określonego produktu.
(11)Objaśnienia do kolumny "Naczynia":
 (1)   butle;
 (2)   zbiorniki rurowe;
 (3)   beczki ciśnieniowe;
 (5)   wiązki butli.
(12)Objaśnienia do kolumny "Wymagania szczególne":
 a:    Stopy aluminium nie są dopuszczone do kontaktu z gazem.
 b:    Zawory z miedzi nie są dopuszczone.
 
c:    Części metalowe kontaktujące się z zawartością, nie powinny zawierać
     więcej niż 70% miedzi.
 d:    Naczynie nie może zawierać więcej niż 5 kg materiału.
 
e:    Otwory wylotowe zaworów powinny być zabezpieczone zaślepkami lub
     kołpakami zapewniającymi gazoszczelność.
 
f:    Powinny być podjęte środki niezbędne dla zapobieżenia wystąpieniu
     podczas przewozu niebezpiecznych reakcji (np. polimeryzacji,
     rozkładu). Jeżeli jest to konieczne dla zapewnienia stabilizacji,
     wymagane jest stosowanie inhibitora.
 
g:    Stosowanie ciśnienia próbnego innego niż podane jest dopuszczone pod
     warunkiem, że zastosowano przepisy P200(4).
 
h:    Jeżeli jako masę porowatą zastosowano wypełniacz monolityczny, to
     przedział pomiędzy badaniami może być przedłużony do 10 lat.
 
i:    Maksymalny stopień napełnienia jest zgodny z wartością podaną w
     dopuszczeniu.
 
j:    Ciśnienie próbne i stopień napełnienia powinny być obliczone zgodnie z
     przepisami P200 (3), (4) lub (5).
 
k:    Przedział pomiędzy badaniami może być przedłużony do 10 lat, jeżeli
     naczynia wykonane są ze stopów aluminium.
 
l:    Każda butla w wiązce powinna być wyposażona w indywidualny zawór,
     który podczas przewozu powinien być zamknięty.
 
m:    Przedział pomiędzy badaniami dla butli stalowych może być przedłużony
     do 15 lat:
 
     (a) za zgodą właściwej władzy (władz) kraju (krajów), gdzie
         przeprowadza się badania okresowe i przewóz; oraz
 
     (b) zgodnie z przepisami wymagań technicznych i norm uznanych przez
         właściwą władzę, lub z normą EN 1440:1996 "Transportowe butle
         stalowe wielokrotnego użycia, spawane, do węglowodorów gazowych
         skroplonych (gaz płynny) - Dopuszczenie okresowe".
 n:(1) Dopuszczone są do przewozu w kapsułkach na następujących warunkach:
       (a) masa gazu w kapsułce nie powinna przekraczać 150 g;
 
     (b) kapsułki powinny być wolne od wad, które mogłyby obniżyć ich
         wytrzymałość;
 
     (c) szczelność zamknięcia powinna być zapewniona za pomocą dodatkowych
         urządzeń (kołpak, zaślepka, uszczelka, kapturek, itp.),
         uniemożliwiających rozszczelnienie układu zamykającego podczas
         przewozu;
 
     (d) kapsułki powinny być umieszczane w opakowaniu zewnętrznym o
         dostatecznej wytrzymałości; sztuka przesyłki nie powinna ważyć
         więcej niż 75 kg.
   (2) Nie są dopuszczone do przewozu w kapsułkach:
       (a) metylosilan i jego mieszaniny, zaliczone do UN 3161;
 
     (b) dwumetylosilan, trójmetylosilan i ich mieszaniny, zaliczone do UN
         3309;
 
     (c) mieszaniny UN 1589 chlorocyjanu, UN 2188 arsenowodoru, UN 2202
         selenowodoru, UN 2189 dwuchlorosilanu.
 
z:    W przypadku naczyń do przewozu gazów zaklasyfikowanych do pozycji
     i.n.o., powinny być odpowiednio brane pod uwagę następujące wymagania:
 
     (1) materiały, z których wykonane są naczynia i ich zamknięcia nie
         powinny być podatne na działanie zawartości lub tworzyć z nimi
         szkodliwych lub niebezpiecznych związków;
 
     (2) przy doborze i napełnianiu naczyń należy uwzględnić wymagania
         szczególne dotyczące każdego składnika;
 
     (3) ciśnienie próbne i stopień napełnienia powinny być obliczone
         zgodnie z wymaganiami P200 (3), (4) lub (5);
 
     (4) gazy trujące i mieszaniny gazów charakteryzujące się LC50 poniżej
         200 ppm nie są dopuszczone do przewozu w zbiornikach rurowych i
         beczkach ciśnieniowych;
 
     (5) zawory naczyń do gazów trujących i mieszanin gazów
         charakteryzujących się LC50 poniżej 200 ppm lub do gazów
         piroforycznych lub mieszanin gazów palnych zawierające więcej niż
         1 % związków piroforycznych, powinny być wyposażone w gazoszczelne
         zaślepki lub kołpaki. Jeżeli naczynia te są połączone w wiązce
         kolektorem, to każde z nich powinno być wyposażone w indywidualny
         zawór, który podczas przewozu powinien być zamknięty;
 
     (6) powinny być podjęte niezbędne środki dla zapobieżenia
         niebezpiecznym reakcjom podczas przewozu (np. polimeryzacji,
         rozkładowi). Jeśli to konieczne, wymagana jest stabilizacja lub
         dodanie inhibitora;
 
     (7) inne kryteria mogą być zastosowane do napełniania butli stalowych,
         spawanych przeznaczonych do przewozu UN 1965:
 
         (a) za zgodą właściwych władz państw, na terytoriach których
             realizowany jest przewóz; oraz
 
         (b) zgodnie z przepisami narodowymi lub normami uznanymi przez
             właściwe władze albo zgodnie z normą EN 1439:1996
             "Transportowe butle stalowe wielokrotnego użycia, spawane, do
             węglowodorów gazowych skroplonych (gaz płynny) - Procedury
             sprawdzania przed, podczas i po napełnieniu".
 
Jeżeli kryteria dotyczące napełniania różnią się od podanych pod P200(5), to dokument przewozowy powinien zawierać wzmiankę "Przewóz zgodny z instrukcją pakowania P200, wymaganie szczególne z" oraz wartość temperatury zastosowanej przy obliczaniu stopnia napełnienia.
 
E.Odniesienia do norm
(13)Wymagania niniejszej instrukcji pakowania uważa się za spełnione jeżeli zastosowano odpowiednio następujące normy:
WymaganiaNumer normyTytuł normy
P200(6)EN1801: 1998
Transportowe butle do gazów -
Warunki napełniania dla pojedynczych butli do acetylenu (łącznie z wykazem dozwolonych mas porowatych)
P200(6)EN 12755: 2000
Transportowe butle do gazów:
Warunki napełniania dla wiązek butli do acetylenu
 
 
P200                                    INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                                    P200
UNNAZWA I OPISKODPAKOWANIEBADANIENAPEŁNIANIE 
  KLASYFIKACYJNY
TYP
NACZYNIA
CIŚNIENIE PRÓBNE
(T.P.)
OKRES (lata)aMAKS. STOPIEŃ NAPEŁNIENIAWYMAGANIA SZCZEGÓLNE
    
 
 
X CIŚNIENIE NAPEŁNIENIA
 
 
MPa
 
kg/l
lub
MAKS. CIŚNIENIE NAPEŁNIENIA MPa
 
1001ACETYLEN, ROZPUSZCZONY4F(1),(5) 6,05 c,h,i
1002POWIETRZE, SPRĘŻONE1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1005AMONIAK, BEZWODNY2TC
(1),(2),
(3),(5)
 3,350,53b,n
1006ARGON, SPRĘŻONY1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1008
TRÓJFLUOREK BORU,
SPRĘŻONY
1TC
(1),(2),
(3),(5)
 22,530,715g
   
(1),(2),
(3),(5)
 30,0 0,86g
1009BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1)2A
(1),(2),
(3),(5)
 4,2101,13g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 12,0101,44g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 25,0101,60g,n
1010BUTADIEN-1,2, STABILIZOWANY, lub2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,59f,n
 BUTADIEN-1,3, STABILIZOWANY, lub 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,55f,n
 
MIESZANINA BUTADIENU-1,3
I WĘGLOWODORÓW, STABILIZOWANA
 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,55f,n
1011BUTAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,51n
1012
BUTYLENY,
MIESZANINA, lub
2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,5j,n
 
 
BUTYLEN-1,lub
 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,53 
 
 
cis-BUTYLEN-2, lub
 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,55 
 trans- BUTYLEN-2 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,54 
1013DWUTLENEK WĘGLA2A
(1),(2),
(3),(5)
 19,0100,66g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 25,0100,75g,n
1014DWUTLENEK WĘGLA I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1O
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1015DWUTLENEK WĘGLA I PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA2A
(1),(3),
(5)
 25,0100,75g,n
1016TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY1TF
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P.k
1017CHLOR2TC
(1),(2),
(3),(5)
 2,251,25a,n
1018CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22)2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,9101,03n
1020CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,2101,08n
10211-CHLORO-1,2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,2101,2n
1022CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13)2A
(1),(2),
(3),(5)
 10,0100,83g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 12,0100,90g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 19,0101,04g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 25,0101,10g,n
1023GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY1TF
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P. 
1026DWUCYJAN2TF
(1),(2),
(3),(5)
 10,050,70k,n
1027CYKLOPROPAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 2,0100,53n
1028DWUCHLORODWUFLUO-ROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,8101,15n
1029DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,23n
10301,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a)2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,8100,79n
1032DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,59b,n
1033ETER DWUMETYLOWY2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,8100,58n
1035ETAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 9,5100,25g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 12100,29g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 30100,39g,n
1036ETYLOAMINA2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,61b,n
1037CHLOREK ETYLU2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,80a,n
1039ETER METYLOWOETYLOWY2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,64n
1040TLENEK ETYLENU, lub TLENEK ETYLENU Z AZOTEM o dopuszczalnym ciśnieniu całkowitym 1 MPa (10 barów) w temp. 50°C2TF
(1),(2),
(3),(5)
 1,550,78f,n
1041TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA,2F
(1),(2),
(3),(5)
 19100,66g,n
 MIESZANINA zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu 
(1),(2),
(3),(5)
 25100,75g,n
1045FLUOR, SPRĘŻONY1TOC(1),(5) 20,052,8 MPaa,d,e,l
1046HEL, SPRĘŻONY1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1048BROMOWODÓR2TC
(1),(2),
(3),(5)
 6,031,54a,n
1049WODÓR, SPRĘŻONY1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1050CHLOROWODÓR2TC
(1),(2),
(3),(5)
 10,030,30a,g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 12,030,56a,g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 15,030,67a,g,n
   
(1),(2),
(3),(5)
 20,030,74a,g,n
1053SIARKOWODÓR2TF
(1),(2),
(3),(5)
 5,550,67k,n
1055IZOBUTYLEN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,52n
1056KRYPTON, SPRĘŻONY1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1058GAZY SKROPLONE, NIEPALNE ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem2A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 10 j,n
1060METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA2F
(1),(2),
(3),(5)
  10 c,f,j,n
 oraz mieszaniny PROPADIENU z 1% do 4% metyloacetylenu 
(1),(2),
(3),(5)
 2,2100,50c,f,n
 MIESZANINA P1 
(1),(2),
(3),(5)
 3,0100,49c,f,n
 MIESZANINA P2 
(1),(2),
(3),(5)
 2,4100,47c,f,n
1061METYLOAMINA, BEZWODNA2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,3100,58b,n
1062BROMEK METYLU2T
(1),(2)
(3),(5)
 1,051,51a
1063CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R40)2F
(1),(2)
(3),(5)
 1,7100,81a,n
1064MERKAPTAN METYLOWY2TF
(1),(2)
(3),(5)
 1,050,78k,n
1065NEON, SPRĘŻONY1A
(1),(2)
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1066AZOT, SPRĘŻONY1A
(1),(2)
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1067CZTEROTLENEK DWUAZOTU, (DWUTLENEK AZOTU)2 TOC
(1),(3),
(5)
 1,031,30e,l
1069CHLOREK NITROZYLU2TC(1),(5) 1,331,10e,l,n
1070PODTLENEK AZOTU2O
(1),(2)
(3),(5)
 18,0100,68g
   
(1),(2)
(3),(5)
 22,5100,74g
   
(1),(2)
(3),(5)
 25,0100,75g
1071GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY1TF
(1),(2)
(3),(5)
1,5 52/3 T.P. 
1072TLEN, SPRĘŻONY1O
(1),(2)
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1076FOSGEN2TC
(1),(3),
(5)
 2,031,23e,l,n
1077PROPYLEN2F
(1),(2)
(3),(5)
 3,0100,43n
1078GAZY CHŁODNICZE, I.N.O.2A
(1),(2)
(3),(5)
  10 n,z
 MIESZANINA F1 
(1),(2)
(3),(5)
 1,2101,23 
 MIESZANINA F2 
(1),(2)
(3),(5)
 1,8101,15 
 MIESZANINA F3 
(1),(2)
(3),(5)
 2,9101,03 
1079DWUTLENEK SIARKI2TC
(1),(2)
(3),(5)
 1,431,23n
1080
SZEŚCIOFLUOREK
SIARKI
2A
(1),(2)
(3),(5)
 7,0101,04g,n
   
(1),(2)
(3),(5)
 14,0101,33g,n
   
(1),(2)
(3),(5)
 16,0101,37g,n
1081CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY2F
(1),(2)
(3),(5)
 20,0100,5 MPaf,n
1082TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY2TF
(1),(2)
(3),(5)
 1,951,13f,k,n
1083TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA2F
(1),(2)
(3),(5)
 1,0100,56b,n
1085BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY2F
(1),(2)
(3),(5)
 1,0101,37a,f,n
1086CHLOREK WINYLU, STABILIZOWANY2F
(1),(2)
(3),(5)
 1,2100,81a,f,n
1087ETER WINYLOWOMETYLOWY, STABILIZOWANY2F
(1),(2)
(3),(5)
 1,0100,67f,n
1581CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU, MIESZANINA2T
(1),(2)
(3),(5)
 1,051,51a
1582CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU, MIESZANINA2T
(1),(2)
(3),(5)
 1,750,81a
1589CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY2TC(1),(5) 2,031,03e,f,l
1612CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA1T
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P. 
1660TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY1TOC(1),(5)1,5 32/3 T.P.e,l
1741TRÓJCHLOREK BORU2TC
(1),(2),
(3),(5)
 1,031,19n
1749TRÓJFLUOREK CHLORU2TOC
(1),(2),
(3),(5)
 3,031,40a
1858SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216)2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,2101,11n
1859
CZTEROFLUOREK
KRZEMU, SPRĘŻONY
1TC
(1),(2),
(3),(5)
 2030,74g
   
(1),(2),
(3),(5)
 30 1,1g
1860FLUOREK WINYLU, STABILIZOWANY2F
(1),(2),
(3),(5)
 25,0100,64a,f,g,n
1911DWUBORAN, SPRĘŻONY1TF(1),(5) 25,050,072e,f,l
1912CHLOREK METYLU I CHLOREK METYLENU, MIESZANINA2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,7100,81a,n
1952DWUTLENEK WĘGLA I TLENEK ETYLENU,2A
(1),(2),
(3),(5)
 19100,66n
 MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu 
(1),(2),
(3),(5)
 25100,75n
1953GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.1TF
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P.z
1954GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O.1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P.z
1955GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O.1T
(1),(2),
(3),(5)
1,5  52/3 T.P.z
1956GAZ SPRĘŻONY, I.N.O.1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P.z
1957DEUTER, SPRĘŻONY1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1958DWUCHLOROCZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,30n
19591,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132A)2F
(1),(2),
(3),(5)
 25100,77g,n
1962ETYLEN, SPRĘŻONY1F
(1),(2),
(3),(5)
 22,5100,34g
   
(1),(2),
(3),(5)
 30100,37g
1964MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SPRĘŻONA, I.N.O.1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P.z
1965MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O.2F
(1),(2),
(3),(5)
  10bm,n,z
 MIESZANINA A 
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,50 
 MIESZANINA AO1 
(1),(2),
(3),(5)
 1,5100,49 
 MIESZANINA AO2 
(1),(2),
(3),(5)
 1,5100,48 
 MIESZANINA AO 
(1),(2),
(3),(5)
 1,5100,47 
 MIESZANINA A1 
(1),(2),
(3),(5)
 2,0100,46 
 MIESZANINA B1 
(1),(2),
(3),(5)
 2,5100,45 
 MIESZANINA B2 
(1),(2),
(3),(5)
 2,5100,44 
 MIESZANINA B 
(1),(2),
(3),(5)
 2,5100,43 
 MIESZANINA C 
(1),(2),
(3),(5)
 3,0100,42 
1967GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O.2T
(1),(2),
(3),(5)
  5 z
1968GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O.2A
(1),(2),
(3),(5)
  10 n,z
1969IZOBUTAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,49n
1971METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, z dużą zawartością metanu1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1973CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca około 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502)2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,1101,05n
1974BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,61n
1975TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU, MIESZANINA)2TOC
(1),(2),
(3),(5)
  3 e,j,l
1976OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,1101,34n
1978PROPAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 2,5100,42n
1979GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1980GAZY SZLACHETNE I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P 
1981GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA1A
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
1982CZTEROFLUOROMETAN, SPRĘŻONY (GAZ CHŁODNICZY R141A
(1),(2),
(3),(5)
 20100,62g
 SPRĘŻONY) 
(1),(2),
(3),(5)
 30 0,94g
19831-CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R133A)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,18n
1984TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY2A
(1),(2),
(3),(5)
 19,0100,87g,n
 R23) 
(1),(2),
(3),(5)
 25,0100,95g,n
2034WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA1F
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P. 
20351,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143A)2F
(1),(2),
(3),(5)
 3,5100,75n
2036KSENON, SPRĘŻONY 1A
(1),(2),
(3),(5)
 13101,24g
20442,2-DWUMETYLOPROPAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,53n
2073AMONIAK, ROZTWÓR WODNY, o gęstości poniżej 0,880kg/l w 15°C4A      
 zawierający ponad 35% ale najwyżej 40% amoniaku lub 
(1),(2),
(3),(5)
 1,050,80 
 zawierający ponad 40% , ale najwyżej 50% amoniaku 
(1),(2),
(3),(5)
 1,050,77 
2188ARSENOWODÓR (ARSYNA)2TF(1),(5) 4,251,10e,l
2189DWUCHLOROSILAN2TFC
(1),(2),
(3),(5)
 130,90 
2190DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY1TOC(1),(5) 20,032,8 MPaa,d,e,l
2191CHLOREK SULFURYLU2T
(1),(2),
(3),(5)
 5,051,10k
2192GERMANOWODÓR (GERMAN)c2TF(1),(5) 25,051,02e,g,l,n
2193SZEŚCIOFLUOROETAN, SPRĘŻONY (GAZ CHŁODNICZY R116, SPRĘŻONY)1A
(1),(2),
(3),(5)
 20101,10g
2194SZEŚCIOFLUOREK SELENU2TC(1),(5) 3,631,46e,g,l,n
2195SZEŚCIOFLUOREK TELLURU2TC(1),(5) 2,031,0e,l,n
2196SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU2TC(1),(5) 1,032,70a,e,l,n
2197JODOWODÓR2TC
(1),(2),
(3),(5)
 2,332,25a,n
2198PIĘCIOFLUOREK1TC(1),(5) 2030,9e,g,l
 FOSFORU, SPRĘŻONY (1),(5) 30 1,34e,g,l
2199FOSFOROWODÓR (FOSFINA)c2TF
(1),(5)
 
(1),(5)
 
22,5
 
25,0
5
 
5
0,30
 
0,51
e,g,l,n
e,g,l,n
2200PROPADIEN, STABILIZOWANY2F
(1),(2),
(3),(5)
 2,2100,50f,n
2202SELENOWODÓR2TF(1),(5) 3,151,60e,l
2203SILAN, SPRĘŻONYc 1F
(1),(2),
(3),(5)
 22,5100,32 e,g,l
   
(1),(2),
(3),(5)
 25,0100,41e,g,l
2204TLENOSIARCZEK WĘGLA2TF
(1),(2),
(3),(5)
 2,650,84k,n
2417TLENOFLUOREK WĘGLA,1TC
(1),(2),
(3),(5)
 2030,47g
 SPRĘŻONY 
(1),(2),
(3),(5)
 30 0,7g
2418CZTEROFLUOREK SIARKI2TC(1),(5) 3,030,91e,l,n
2419BROMOTRÓJFLUOROETYLEN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,19n
2420SZEŚCIOFLUOROACETON2TC
(1),(2),
(3),(5)
 2,231,08n
2422OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,2101,34n
2424OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218)2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,5101,09n
2451TRÓJFLUOREK AZOTU1O
(1),(2),
(3),(5)
 20100,5g
   
(1),(2),
(3),(5)
 30 0,75g
2452ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY.2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,57c,f,n
2453FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161)2F
(1),(2),
(3),(5)
 3,0100,57n
2454FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41)2F
(1),(2),
(3),(5)
 30,0100,36n
25171-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142B)2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,99n
2534METYLOCHLOROSILAN2TFC
(1),(2),
(3),(5)
  3 j,n
2548PIĘCIOFLUOREK CHLORU2TOC(1),(5) 1,331,49a,e,l
2599CHLOROTRÓJFLUOROMETAN2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,1100,11n
 I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA, 
(1),(2),
(3),(5)
 4,2100,20n
 zawierająca około 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503) 
(1),(2),
(3),(5)
 10,0100,66n
2600TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA1TF
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P.k
2601CYKLOBUTAN2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,63n
2602DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I 1,1-DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca około 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R500)2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,2101,01n
2676ANTYMONOWODÓR2TF(1),(5) 2,051,2e,l,n
2901CHLOREK BROMU2TOC
(1),(2),
(3),(5)
 1,031,5a
3057CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU2TC
(1),(2),
(3),(5)
 1,731,17n
3070TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,8101,09n
3083FLUOREK PERCHLORYLU2TO
(1),(2),
(3),(5)
 3,351,21k
3153ETER PERFLUOROMETYLOWO-WINYLOWY2F
(1),(2),
(3),(5)
 2,0100,75n
3154ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY2F
(1),(2),
(3),(5)
 1,0100,98n
3156GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.1O
(1),(2),
(3),(5)
1,5 102/3 T.P.z
3157GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.2O
(1),(2),
(3),(5)
  10 z
31591,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134A)2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,2101,04n
3160GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O.2TF
(1),(2),
(3),(5)
  5 n,z
3161GAZ SKROPLONY, ZAPALNY, I.N.O.2F
(1),(2),
(3),(5)
  10 n,z
3162GAZ CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O.2T
(1),(2),
(3),(5)
  5 z
3163GAZ SKROPLONY, I.N.O.2A
(1),(2),
(3),(5)
  10 n,z
3220PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY 2A
(1),(2),
(3),(5)
 4,9100,95g,n
 R125) 
(1),(2),
(3),(5)
 3,6100,72g,n
3252DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32)2F
(1),(2),
(3),(5)
 4,8100,78n
3296SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227)2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,5101,2n
3297TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,0101,16n
3298TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu2A
(1),(2),
(3),(5)
 2,6101,02n
3299TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu2A
(1),(2),
(3),(5)
 1,7101,03n
3300TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca ponad 87% etylenu2TF
(1),(2),
(3),(5)
 2,850,73f,n
3303GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.1TO
(1),(2),
(3),(5)
1,5 52/3 T.P.z
3304GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.1TC
(1),(2),
(3),(5)
1,5 32/3 T.P.z
3305GAZ, SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O.1TFC
(1),(2),
(3),(5)
1,5 32/3 T.P.z
3306GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.1TOC
(1),(2),
(3),(5)
1,5 32/3 T.P.z
3307GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O.2TO
(1),(2),
(3),(5)
  5 z
3308GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.2TC
(1),(2),
(3),(5)
  3 z,n
3309GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, ŻRĄCY, I.N.O.2TFC
(1),(2),
(3),(5)
  3 n,z
3310GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O.2TOC
(1),(2),
(3),(5)
  3 z
3318AMONIAK, ROZTWÓR WODNY, o gęstości poniżej 0,880 kg/l w temp. 15°C, zawierający ponad 50% amoniaku4TC
(1),(2),
(3),(5)
  5 j
3337GAZ CHŁODNICZY R404A2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,5100,84n
3338GAZ CHŁODNICZY R407A2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,5100,95n
3339GAZ CHŁODNICZY R407B2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,7100,95n
3340GAZ CHŁODNICZY R407C2A
(1),(2),
(3),(5)
 3,4100,95n
3354GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O.2F
(1),(2),
(3),(5)
  10 n,z
3355GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O.2TF
(1),(2),
(3),(5)
  5 n,z
 
a    Nie stosuje się do opakowań wykonanych z materiałów kompozytowych.
b    W przypadku mieszanin gazów o numerze rozpoznawczym UN 1965, największa dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności jest następująca:


c    Uważany jest za piroforyczny.

 
P201                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P201
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3167, 3168 i 3169.
Dopuszcza się następujące opakowania:
(1) Butle do gazu sprężonego i naczynia do gazu odpowiadające wymaganiom w
   zakresie konstrukcji, badania i napełniania ustalonym przez właściwą władzę;
(2) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi
   opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 5
   litrów na sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie
   III grupy pakowania;
(3) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi
   opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 1 litr
   na sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie III grupy
   pakowania.
 
 
P202                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P202
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3353.
Dopuszcza się następujące opakowania:
Opakowania odpowiadające wymaganiom na poziomie III grupy pakowania.
Nadmuchiwacze poduszki powietrznej lub moduły poduszki powietrznej oraz napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa mogą być przewożone nieopakowane - z miejsca produkcji do miejsca montażu - w przeznaczonych do tego celu urządzeniach, pojazdach albo w krytych pojazdach lub kontenerach.
Wymagania dodatkowe:
1.  Opakowanie powinno być tak zaprojektowane i wykonane, aby zapobiec
   przypadkowemu zadziałaniu przedmiotów niebezpiecznych w normalnych warunkach
   przewozu.
2.  Naczynie ciśnieniowe powinno odpowiadać wymaganiom właściwej władzy ustalonym
   odpowiednio do gazu (gazów) zawartego (zawartych) w tym naczyniu.
 
 
P203                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P203
Typ opakowań: naczynia kriogeniczne
Instrukcje ogólne:
(1)Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2)Naczynia powinny być izolowane w taki sposób, aby nie osadzały się na nich rosa lub szron.
(3)W przypadku naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3O, materiał użyty w celu zapewnienia szczelności połączeń lub trwałości zamknięć powinien być odporny na działanie zawartości.
Instrukcje szczególne dotyczące naczyń kriogenicznych:
(4)Naczynia powinny być zaopatrzone w zawory bezpieczeństwa.
(5)Dla gazów skroplonych, schłodzonych, o kodzie klasyfikacyjnym 3A i 3O, stopień napełnienia w temperaturze napełnienia i przy ciśnieniu 0,1 MPa (1 bar) nie powinien być większy niż 98% pojemności.
(6)Dla gazów skroplonych, schłodzonych, o kodzie klasyfikacyjnym 3F, stopień napełnienia powinien być tak ustalony, aby ogrzanie zawartości do temperatury, w której prężność par jest równa ciśnieniu otwarcia zaworu bezpieczeństwa, nie powodowało zwiększenia objętości fazy ciekłej w tej temperaturze powyżej 95% pojemności.
(7)Naczynia powinny podlegać badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6.
(8)Badania okresowe powinny być przeprowadzane raz na 10 lat. W odstępstwie od tego wymagania, badania okresowe naczyń wykonanych z materiałów kompozytowych (naczynia złożone) mogą być przeprowadzane w okresach ustalonych przez właściwą władzę państwa członkowskiego ADR, które zatwierdziło warunki techniczne dla projektu i konstrukcji.
Instrukcje szczególne dla otwartych naczyń kriogenicznych:
(9)Otwarte naczynia kriogeniczne nie są dopuszczone do gazów skroplonych schłodzonych palnych o kodzie klasyfikacyjnym 3F, oraz UN 2187 dwutlenku węgla, skroplonego schłodzonego i jego mieszanin.
(10)Naczynia powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające wypryskiwaniu cieczy na zewnątrz.
(11)Naczynia szklane powinny być izolowane za pomocą podwójnych ścian, pomiędzy którymi usunięto powietrze i zabezpieczone wokół absorbującym materiałem wypełniającym; powinny być one zabezpieczone koszem drucianym i umieszczone w metalowej osłonie. Osłony metalowe naczyń szklanych oraz inne naczynia powinny być wyposażone w elementy służące do manipulacji.
(12)Otwory naczyń powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające ucieczce gazów, wypryskiwaniu cieczy na zewnątrz, i powinny być tak zamocowane, aby nie mogły wypaść na zewnątrz.
(13)Dla UN 1073 tlenu skroplonego schłodzonego i jego mieszanin, urządzenia wymienione powyżej oraz absorbujący materiał wypełniający otaczający naczynia szklane, powinny być wykonane z materiałów niepalnych.
Odniesienia do norm (zarezerwowane)
 
 
P204                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P204
Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 1950 pojemników aerozolowych i UN 2037 naczyń małych z gazem (naboi gazowych).
(1)Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2)Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec uwolnieniu gazów.
(3)Dla UN 1950 pojemników aerozolowych i UN 2037 naczyń małych z gazem (naboi gazowych):
 
(a) ciśnienie wewnętrzne w temperaturze 50°C nie powinno być wyższe niż dwie
   trzecie ciśnienia próbnego, albo niż 1,32 MPa (13,2 bara).
 
(b) powinny być one tak napełniane, aby faza ciekła w temperaturze 50°C nie
   zajmowała więcej niż 95% ich pojemności.
 (c) powinny przejść pozytywnie badanie na szczelność w gorącej łaźni wodnej:
 
   - temperatura łaźni i czas trwania badania powinny być tak dobrane, aby
     ciśnienie wewnętrzne w każdym naczyniu wzrosło co najmniej do 90%
     wartości ciśnienia wewnętrznego osiąganego w temperaturze 55°C;
 
   - jednakże, jeżeli zawartość jest wrażliwa na ciepło lub naczynia
     wykonane są z tworzywa sztucznego podatnego na mięknięcie w tej
     temperaturze, to temperatura łaźni powinna wynosić 20°C do 30°C; a
     ponadto, jedno na każde 2.000 naczyń powinno być badane w
     temperaturze opisanej w poprzednim akapicie;
 
   - nie powinien wystąpić wyciek lub trwała deformacja naczynia; wymaganie
     dotyczące trwałej deformacji nie ma zastosowania do naczyń wykonanych
     z tworzywa sztucznego podatnego na mięknięcie.
 Przepisy instrukcji P204(3)(c) uważa się za spełnione, jeżeli spełnione są następujące normy:
 
- dla pojemników aerozolowych (UN 1950 pojemniki aerozolowe):
 Załącznik do Dyrektywy Rady 75/324/EECa zmieniającej Dyrektywę Komisji
 94/1/ECb;
 
- dla UN 2037 naboi gazowych zawierających UN 1965 mieszaninę węglowodrów
 gazowych, skroplonych:
 
 EN 417:1992 Naboje gazowe metalowe jednorazowe do skroplonych gazowych
 węglowodorów naftowych, z zaworem lub bez, do stosowania w przyborach
 kieszonkowych - Budowa, sprawdzanie, badanie i znakowanie.
(4)W UN 1950 pojemnikach aerozolowych, jako propelenty, jako składniki propelentów lub jako gazy napełniające mogą być stosowane tylko gazy niepiroforyczne i nietrujące.
(5)Wszystkie gazy sprężone i skroplone, z wyjątkiem gazów piroforycznych i gazów silnie trujących (gazy o LC50 niższym niż 200ppm), powinny być dopuszczone jako gazy napełniające do UN 2037 nabojów gazowych.
(6)Aerozole i naboje gazowe powinny być umieszczane w skrzyniach drewnianych, w skrzyniach z mocnej tektury lub skrzyniach metalowych; UN 1950 pojemniki aerozolowe wykonane ze szkła lub materiału syntetycznego, podatne na skruszenie (rozbicie), powinny być oddzielone jeden od drugiego za pomocą arkuszy tektury lub innego odpowiedniego materiału.
(7)Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać:
 - 50 kg, jeżeli zastosowano skrzynie tekturowe, oraz
 - 75 kg, jeżeli zastosowano inne opakowania.
(8)Przedmioty metalowe, przewożone jako ładunek całkowity, mogą być również grupowane na tacach w jednostki ładunkowe i utrzymywane we właściwej pozycji za pomocą odpowiedniego tworzywa sztucznego; jeżeli takie jednostki ładunkowe są spiętrzane na paletach, to powinny być one odpowiednio zabezpieczone.
 
________
a)   Dyrektywa Rady Wspólnot Europejskich 75/324/EEC z 20 maja 1975r. o przybliżeniu praw Państw Członkowskich (Wspólnot Europejskich) dotyczących opakowań do aerozoli, opublikowana w "Official Journal of the European Communities" Nr L147 z 9 czerwca 1975r.
b)   Dyrektywa Komisji Europejskiej 94/1/EC z 6 stycznia 1994r. w sprawie dostosowania do postępu technicznego Dyrektywy 75/324/EEC o przybliżeniu praw Państw Członkowskich (Unii Europejskiej) dotyczących opakowań do aerozoli, opublikowana w "Official Journal of the European Communities" Nr L23 z 28 stycznia 1994r.
 
P205                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P205
Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 1057 zapalniczek lub pojemników z gazem do napełniania zapalniczek.
(1)Powinny być spełnione odpowiednie szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2)Przedmioty powinny spełniać przepisy krajów, w których zostały napełnione.
(3)Zapalniczki i pojemniki z gazem do napełniania zapalniczek, powinny być zabezpieczone przed przypadkowym rozładowaniem.
(4)Przestrzeń zajmowana przez gaz skroplony w temperaturze 15°C nie powinna być większa niż 85% pojemności naczynia.
(5)Naczynia, wraz z zamknięciami, powinny być odporne na ciśnienie wewnętrzne skroplonego gazu w temperaturze 55°C.
(6)Mechanizmy zaworów i urządzenia zapalające powinny być bezpiecznie uszczelnione, owinięte taśmą lub zamocowane w inny sposób lub zbudowane w sposób zapobiegający zadziałaniu lub wyciekowi zawartości podczas przewozu.
(7)Zapalniczki i pojemniki z gazem do napełniania zapalniczek, powinny być szczelnie zapakowane w celu uniknięcia przypadkowego zadziałania urządzeń uwalniających gaz.
(8)Zapalniczki nie powinny zawierać więcej niż 10g gazu skroplonego. Pojemniki z gazem do napełniania zapalniczek nie powinny zawierać więcej niż 65g gazu skroplonego.
(9)Zapalniczki i pojemniki z gazem do napełniania zapalniczek, powinny być pakowane w następujące mocne opakowania zewnętrzne, zgodne z 6.1.4: skrzynie drewniane (4C1, 4C2), skrzynie ze sklejki (4D) lub skrzynie z materiału drewnopochodnego (4F), o maksymalnej masie brutto 75kg, lub w skrzynie tekturowe (4G) o maksymalnej masie brutto 40kg. Opakowania te powinny być zbadane i dopuszczone zgodnie z przepisami działu 6.1 dla II grupy pakowania. Jednakże, jeżeli opakowania te mają maksymalną masę brutto nie większą niż 2kg, to spełnienie przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.5 do 4.1.1.7 uważa się za wystarczające.
 
 
P206                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P206
Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 3150 urządzeń, małych, zasilanych węglowodorami gazowymi lub wkładów do nich.
(1)Powinny być spełnione odpowiednie szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6.
(2)Przedmioty powinny spełniać przepisy krajów, w których zostały napełnione.
(3)Urządzenia i wkłady powinny być pakowane w opakowania zewnętrzne zgodne z 6.1.4 zbadane i dopuszczone zgodnie z przepisami działu 6.1 dla II grupy pakowania.
 
 
P300                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P300
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3064.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
opakowania kombinowane składające się z opakowań wewnętrznych w postaci baniek metalowych o pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr i opakowań zewnętrznych w postaci skrzyń drewnianych (4C1, 4C2, 4D lub 4F), zawierające łącznie nie więcej niż 5 litrów roztworu.
Wymagania dodatkowe:
1.Bańki metalowe powinny być w całości otoczone absorbującym materiałem wyściełającym.
2.Skrzynie drewniane powinny być całkowicie wyłożone odpowiednim materiałem nieprzepuszczalnym dla wody i nitrogliceryny.
 
 
P301                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P301
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3165.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Aluminiowy zbiornik ciśnieniowy wykonany z rury z przyspawanymi pokrywami.
 Pierwotny pojemnik na paliwo w tym zbiorniku powinien stanowić spawany zbiornik aluminiowy o aksymalnej pojemności 46 litrów.
 Zbiornik zewnętrzny powinien być zaprojektowany na minimalne nadciśnienie 1.275 kPa i minimalne nadciśnienie rozrywające 2.755 kPa.
 Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie produkcji i przed załadunkiem.
 Cały zespół wewnętrzny powinien być chroniony niepalnym materiałem wyściełającym, takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę.
 Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry;
(2)Aluminiowy zbiornik ciśnieniowy.
 Pierwotny pojemnik na paliwo wewnątrz tego zbiornika powinien stanowić spawaną, hermetycznie uszczelnioną komorę z pęcherzem elastomerowym, o maksymalnej pojemności 46 litrów.
 Zbiornik ciśnieniowy powinien być zaprojektowany na nadciśnienie 2.860 kPa i minimalne nadciśnienie rozrywające 5.170 kPa.
 Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie produkcji i przed załadunkiem. Powinien on być chroniony niepalnym materiałem wyściełającym, takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę.
 Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry.
 
 
P302                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P302
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3269.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
opakowania kombinowane spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II lub III grupy pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3 zastosowanymi do materiału podstawowego;
materiał podstawowy i utwardzacz (nadtlenek organiczny) powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne;
składniki mogą być umieszczone w tym samym opakowaniu zewnętrznym pod warunkiem, że nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie w razie wycieku;
utwardzacz ciekły powinien być pakowany w ilości nie większej niż 125 ml na opakowanie wewnętrzne, a utwardzacz stały w ilości nie większej niż 500 gramów na opakowanie wewnętrzne.
 
 
P400                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                              P400
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1)Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane, tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed ich przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
(2)Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4G), bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1D lub 1G) lub kanistry (3A2 lub 3B2) zawierające bańki metalowe zamykane hermetycznie zamknięciami gwintowanymi z uszczelkami, z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr. Opakowania wewnętrzne powinny być obłożone ze wszystkich stron suchym niepalnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Opakowania wewnętrzne powinny być napełniane najwyżej do 90% ich pojemności. Maksymalna masa netto zawartości opakowania zewnętrznego nie powinna przekraczać 125 kg;
(3)Bębny stalowe, aluminiowe lub z innego metalu (1A2, 1B2 lub 1N2), kanistry (3A2 lub 3B2) lub skrzynie (4A lub 4B) o maksymalnej jednostkowej masie netto 150 kg, zawierające bańki metalowe zamykane hermetycznie zamknięciami gwintowanymi z uszczelkami o pojemności jednostkowej nie większej niż 4 litry. Opakowania wewnętrzne powinny być obłożone ze wszystkich stron suchym niepalnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Ponadto, każda warstwa opakowań wewnętrznych, powinna być oddzielona za pomocą przegród. Opakowania wewnętrzne powinny być napełniane najwyżej do 90% ich pojemności.
 
 
P401                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P401
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1)Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane, tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed ich przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
(2)Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, metalu lub tworzywa sztucznego, zamykanymi zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości.
Opakowanie wewnętrzne
1 l
Opakowanie zewnętrzne
30 kg maksymalna masa netto
 
 
P402                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P402
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1)Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane, tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed ich przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu;
  Maksymalna masa netto
(2)Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, metalu lub tworzywaOpakowanie wewnętrzneOpakowanie zewnętrzne
 sztucznego, zamykanymi zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości.
10 kg (szkło)
 
15 kg (metal lub tworzywo sztuczne)
125 kg
 
125 kg
Szczególne przepisy pakowania
PP78 Dla UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamknięte za pomocą dwóch
    kolejnych urządzeń, przy czym przynajmniej jedno powinno być gwinotwane lub
    zabezpieczone w równoważny sposób.
 
 
P403                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                        P403
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaks. masa netto
Szkło              2 kgBębny 
Tworzywo sztuczne 15 kg  stal (1A2)400 kg
Metal             20 kg  aluminium (1B2)400 kg
 
 metal, inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
400 kg
   tworzywo sztuczne (1H2)400 kg
   sklejka (1D)400 kg
   tektura (1G)400 kg
Opakowania wewnętrzne powinny mieć zamknięcia gwintowane.
Skrzynie
 stal (4A)
 aluminium (4B)
 
400 kg
400 kg
   drewno (4C1)250 kg
 
 drewno ze ścianami
 pyłoszczelnymi (4C2)
250 kg
   sklejka(4D)250 kg
   materiał drewnopochodny (4F)125 kg
   tektura(4G)125 kg
 
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
60 kg
   tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)250 kg
 Kanistry 
   stal (3A2)120 kg
   aluminium (3B2)120 kg
   tworzywo sztuczne (3H2)120 kg
Opakowania pojedyncze:Maks. masa netto
Bębny 
 stal(1A1, 1A2)250 kg
 aluminium (1B1, 1B2)250 kg
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1, 1N2)250 kg
 tworzywo sztuczne (1H1, 1H2)250 kg
Kanistry 
 stal(3A1, 3A2)120 kg
 aluminium (3B1, 3B2)120 kg
 tworzywo sztuczne (3H1, 3H2)120 kg
Opakowania złożone 
naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium (6HA1 lub 6HB1)250 kg
naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi z tektury, tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1) 75 kg
naczynia z tworzywa sztucznego z koszami lub skrzyniami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium lub ze skrzyniami zewnętrznymi z drewna, sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 75 kg
Wymagania dodatkowe:
Opakowania powinny być hermetycznie zamknięte.
 
 
P404                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P404
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów piroforycznych stałych: UN 1370, 1383, 1854, 1855, 2005, 2008, 2545, 2546, 2846, 2881, 3052, 3200 i 3203.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Opakowania kombinowane: 
 opakowania zewnętrzne:(1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4H2)
 opakowania wewnętrzne:opakowania metalowe o jednostkowej masie netto zawartości nie większej niż 15 kg; opakowania wewnętrzne powinny być zamknięte hermetycznie za pomocą zamknięć gwintowanych;
(2)Opakowania metalowe:
(1A1, 1A2, 1B1, 1N1, 1N2, 3A1, 3A2, 3B1 i 3B2);
maksymalna masa brutto: 150kg;
(3)Opakowania złożone:
naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1);
maksymalna masa brutto: 150kg.
 
 
P405                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P405
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1381.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Dla UN 1381, fosforu, mokrego:
 (a) opakowania kombinowane:
 
   opakowania zewnętrzne: skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D lub 4F);
   maksymalna masa netto: 75kg;
     opakowania wewnętrzne:
 
   (i)  bańki metalowe zamknięte hermetycznie; maksymalna masa netto 15kg;
        lub
 
   (ii) opakowania szklane otoczone ze wszystkich stron suchym, niepalnym
        materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej
        zawartości; maksymalna masa netto 2 kg; lub
 
(b) bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto: 400 kg;
   kanistry (3A1 lub 3B1); maksymalna masa netto: 120kg.
 Opakowania te powinny przejść pozytywnie badanie na szczelność na poziomie II grupy pakowania, podane pod 6.1.5.4;
(2)Dla UN 1381, fosforu, suchego:
 
(a) w postaci zestalonej w bębnach: (1A2, 1B2 lub 1N2); maksymalna masa
   netto 400 kg; lub
 
(b) w pociskach lub przedmiotach w sztywnych osłonach, jeżeli są przewożone
   bez składników klasy 1: przewóz dozwolony na warunkach określonych
   przez właściwą władzę.
 
 
P406                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                             P406
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Opakowania kombinowane:
 opakowania zewnętrzne: (4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1, 4H2, 1G, 1D, 1H2 lub 3H2)
 opakowania wewnętrzne: wodoodporne;
(2)Bębny z tworzywa sztucznego, sklejki lub tektury (1H2, 1D lub 1G) lub skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4D, 4F, 4C2, 4G lub 4H2) z wewnętrznym workiem wodoodpornym, z wykładziną z folii z tworzywa sztucznego lub z powłoką wodoodporną;
(3)Bębny metalowe (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2), z tworzywa sztucznego (1H1 lub 1H2), kanistry metalowe (3A1, 3A2, 3B1 lub 3B2), z tworzywa sztucznego (3H1 lub 3H2), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tektury, tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznymi koszami lub skrzyniami stalowymi lub z aluminium lub z zewnętrznymi skrzyniami drewnianymi, ze sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2).
Wymagania dodatkowe:
1.Opakowania powinny być tak zaprojektowane i zbudowane, aby podczas przewozu nie wystąpiła utrata wody, alkoholu lub flegmatyzatora.
2.Opakowania powinny być tak zbudowane i zamknięte, aby uniknąć wybuchu wskutek nadciśnienia lub wytworzenia się ciśnienia powyżej 300 kPa (3 bar).
3.Jeżeli niniejsza instrukcja pakowania jest stosowana zgodnie z przepisami szczególnymi 15 lub 18 działu 3.3, to typ opakowania i maksymalna dozwolona ilość na sztukę przesyłki podlegają ograniczeniom.
Szczególne przepisy pakowania:
PP24Dla UN 2852, przewożona ilość nie powinna przekraczać 500 g na sztukę przesyłki.
PP25Dla UN 1347, przewożona ilość nie powinna przekraczać 15 kg na sztukę przesyłki.
PP26Dla UN 1310, 1320, 1321, 1322, 1344, 1347, 1348, 1349, 1517, 2907, 3317 i 3344 opakowania nie powinny zawierać ołowiu.
 
 
P407                            INSTRUKCJA PAKOWANIA                         P407
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1331, 1944, 1945 i 2254.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
 opakowania kombinowane zawierające bezpiecznie zamknięte opakowania wewnętrzne, w celu zapobieżenia przypadkowemu zapłonowi zawartości w normalnych warunkach przewozu; maksymalna masa netto zawartości opakowania zewnętrznego nie powinna być większa niż 45 kg, a w przypadku skrzyń tekturowych - nie większa niż 30 kg.
Wymagania dodatkowe:
Zapałki powinny być zapakowane w sposób zwarty, uniemożliwiający ich przemieszczanie.
Szczególne przepisy pakowania:
PP27UN 1331 zapałki zawsze zapalne nie powinny być pakowane do tych samych opakowań zewnętrznych z materiałami niebezpiecznymi innymi niż zapałki bezpieczne lub zapałki woskowane Vesta, które powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne. Opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej niż 700 zapałek zawsze zapalnych.
 
 
P408                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P408
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3292.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Dla ogniw:
 opakowania zewnętrzne zawierające dostateczną ilość materiału wyściełającego w celu zapobieżenia kontaktowi pomiędzy ogniwami oraz pomiędzy ogniwami a powierzchniami wewnętrznymi opakowań zewnętrznych oraz w celu zapobieżenia niebezpiecznemu przemieszczaniu się ogniw w opakowaniu zewnętrznym podczas przewozu; opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania;
(2)Dla akumulatorów:
 akumulatory mogą być przewożone nieopakowane lub w urządzeniach ochronnych (np. całkowicie zamkniętych lub w koszach drewnianych olistwowanych); bieguny nie powinny być obciążone innymi akumulatorami lub materiałami pakowanymi razem z akumulatorami.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i odzielone od siebie w taki sposób, aby ono nie nastąpiło.
 
 
P409                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P409
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2956, 3242 i 3251.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Bęben tekturowy (1G), który może być wyposażony we wkładkę lub wykładzinę; maksymalna masa netto zawartości: 50kg;
(2)Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) z pojedynczym workiem wewnętrznym z tworzywa sztucznego; maksymalna masa netto zawartości: 50kg;
(3)Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) lub bęben tekturowy (1G), każde z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego o maksymalnej zawartości jednostkowej 5 kg; maksymalna masa netto zawartości: 25kg.
 
 
P410                              INSTRUKCJA PAKOWANIA                       P410
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
  II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Szkło              10 kgBębny  
Tworzywo sztucznea 30 kg  stal(1A2)400 kg400 kg
Metal              40 kg  aluminium (1B2)400 kg400 kg
Papiera, b         10 kg
 metal inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
400 kg400 kg
Tekturaa, b        10 kg  tworzywo sztuczne (1H2)400 kg400 kg
   sklejka(1D)400 kg400 kg
   tektura (1G)a400 kg400 kg
a Opakowania te powinnySkrzynie  
 być pyłoszczelne.  stal (4A)400 kg400 kg
b Te opakowania  aluminium (4B)400 kg400 kg
 wewnętrzne nie powinny  drewno (4C1)400 kg400 kg
 być stosowane, jeżeli
 przewożone materiały
 drewno z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
400 kg400 kg
 mogą podczas przewozu  sklejka (4D)400 kg400 kg
 przejść w stan ciekły.
 materiał drewnopochodny
 (4F)
400 kg400 kg
   tektura (4G)a400 kg400 kg
 
 tworzywo sztuczne, spienione
 (4H1)
60 kg 60 kg
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
400 kg400 kg
 Kanistry  
   stal (3A2)120 kg120 kg
   aluminium (3B2)120 kg120 kg
   tworzywo sztuczne (3H2)120 kg120 kg
Opakowania pojedyncze:  
Bębny  
 stal (1A1 lub 1A2)400 kg400 kg
 aluminium (1B1 lub 1B2)400 kg400 kg
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1 lub 1N2)400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne (1H1 lub 1H2)400 kg400 kg
Kanistry  
 stal (3A1 lub 3A2)120 kg120 kg
 aluminium (3B1 lub 3B2)120 kg120 kg
 tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2)120 kg120 kg
 
 
P410                       INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                       P410
Opakowania pojedyncze (cd.):II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
Skrzynie  
 stal (4A)c400 kg400 kg
 aluminium (4B) c400 kg400 kg
 drewno (4C1) c400 kg400 kg
 sklejka(4D) c400 kg400 kg
 materiał drewnopochodny (4F) c400 kg400 kg
 drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2) c400 kg400 kg
 tektura(4G) c400 kg400 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)c400 kg400 kg
Worki  
 worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)c, d 50 kg 50 kg
Opakowania złożone  
 naczynie z tworzywa sztucznego z bębnem zewnętrznym
 stalowym, aluminiowym, ze sklejki, tektury lub z
 tworzywa sztucznego (6HA1, 6HB1, 6HG1, 6HD1, lub 6HH1)
400 kg400 kg
 naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią lub koszem
 zewnętrznym stalowym, aluminiowym, drewnianym, ze
 sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego
 (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2)
75 kg 75 kg
 naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym,
 aluminiowym, ze sklejki lub tektury (6PA1, 6PB1, 6PD1
 lub 6PG1) lub ze skrzynią lub koszem zewnętrznym
 stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią
 drewnianą lub tekturową lub z zewnętrznym koszem
 wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2, lub 6PG2) lub z
 opakowaniem zewnętrznym ze sztywnego lub spienionego
 tworzywa sztucznego (6PH1 lub 6PH2)
75 kg75 kg
c Opakowania te nie powinny być stosowane, jeżeli przewożone materiały mogą
 podczas przewozu przejść w stan ciekły.
d Opakowania te mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania jedynie w
 przypadku, gdy są one przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach.
Szczególne przepisy pakowania:
PP39 Dla UN 1378, dla opakowań metalowych wymagane jest odpowietrzenie.
PP40 Dla UN 1326, 1352, 1358, 1395, 1396, 1404, 1436, 1437, 1485, 1495, 1871,
    2805, 3182 i 3247, II grupy pakowania, worki nie są dozwolone.
 
 
P411                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P411
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3270.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Skrzynia tekturowa o maksymalnej masie brutto 30kg;
(2)Inne opakowania pod warunkiem, że nie jest możliwy wybuch wskutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego; maksymalna masa netto zawartości nie powinna przekraczać 30kg.
 
 
P500                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P500
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3356.
Powinny być spełnione przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Generatory powinny być przewożone w sztuce przesyłki, która w przypadku samorzutnego uruchomienia się jednego z zawartych w niej generatorów, powinna spełniać następujące wymagania:
(a)  pozostałe generatory znajdujące się w tej sztuce przesyłki nie uruchomią się;
(b)  materiał opakowaniowy nie ulegnie zapaleniu; oraz
(c)  temperatura na powierzchni zewnętrznej całej sztuki przesyłki nie przekroczy
    100°C.
 
 
P501                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                        P501
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2015.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
 
 
Opakowania kombinowane:
Maksymalna pojemność opakowania wewnętrznegoMaksymalna masa netto opakowania zewnętrznego
(1)Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2) lub bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D) lub kanistry (3A2, 3B2, 3H2), z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, tworzywa sztucznego lub metalu;5 l125 kg
(2)Skrzynia tekturowa (4G) lub bęben tekturowy (1G), z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego lub metalu, każde umieszczone w worku z tworzywa sztucznego;2 l50 kg
Opakowania pojedyncze:Pojemność maksymalna
Bębny 
 stal(1A1) 
 aluminium (1B1)250 l
 metal inny niż stal lub aluminium (1N1) 
 tworzywo sztuczne (1H1) 
Kanistry 
 stal (3A1) 60 l
 aluminium (3B1) 
 tworzywo sztuczne (3H1) 
Opakowania złożone 
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub
 aluminiowym (6HA1, 6HB1)
250 l
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z
 tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)
250 l
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub koszem
 stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa sztucznego z
 zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze
 sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub
 6HH2)
60 l
 naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym,
 tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z
 bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1,
 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub
 aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią
 tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC,
 6PG2 lub 6PD2)
60 l
Wymagania dodatkowe:
1. Opakowania powinny mieć maksymalny stopień napełnienia 90%.
2. Opakowania powinny być odpowietrzane.
 
 
P502                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P502
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
 Szkło          5 lBębny 
 Metal          5 l  stal (1A2)125 kg
 Tworzywo       5 l  aluminium (1B2)125 kg
 sztuczne
 metal inny niż stal lub aluminium
 (1N2)
125 kg
   tworzywo sztuczne (1H2)125 kg
   sklejka(1D)125 kg
   tektura (1G)125 kg
 Skrzynie 
   stal (4A)125 kg
   aluminium (4B)125 kg
   drewno (4C1)125 kg
 
 drewno, ze ścianami pyłoszczelnymi
 (4C2)
125 kg
   sklejka(4D)125 kg
   materiał drewnopochodny (4F)125 kg
   tektura(4G)125 kg
   tworzywo sztuczne, spienione (4H1) 60 kg
   tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)125 kg
Opakowania pojedyncze:Pojemność maksymalna
Bębny 
 stal(1A1) 
 aluminium (1B1)250 l
 tworzywo sztuczne (1H1) 
Kanistry 
 stal (3A1) 
 aluminium (3B1) 60 l
 tworzywo sztuczne (3H1) 
Opakowania złożone: 
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem
 stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)
250 l
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem
 tekturowym, z tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1,
 6HD1)
250 l
 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub
 koszem stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa
 sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze
 sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2,
 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2)
60 l
 naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym,
 aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa
 sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego
 (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną
 skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z
 zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub
 z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub
 6PD2)
60 l
Szczególne przepisy pakowania:
PP28 Dla UN 1873, jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych oraz naczynia
    wewnętrzne opakowań złożonych dopuszcza się wyłącznie opakowania i naczynia
    szklane.
 
 
P503                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P503
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:
Opakowania wewnętrzneOpakowania zewnętrzneMaksymalna masa netto
 Szkło             5 kgBębny 
 Metal             5 kg  stal (1A2)125 kg
 Tworzywo sztuczne 5 kg  aluminium (1B2)125 kg
 
 metal inny niż stal lub
 aluminium (1N2)
125 kg
   tworzywo sztuczne (1H2)125 kg
   sklejka (1D)125 kg
   tektura (1G)125 kg
 Skrzynie 
   stal (4A)125 kg
   aluminium (4B)125 kg
   drewno (4C1)125 kg
 
 drewno z wykładziną
 pyłoszczelną (4C2)
125 kg
   sklejka (4D)125 kg
 
 materiał drewnopochodny
 (4F)
125 kg
   tektura (4G) 40 kg
 
 tworzywo sztuczne,
 spienione (4H1)
60 kg
 
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (4H2)
125 kg
Opakowania pojedyncze:
 Bębny metalowe: (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto
                  250 kg.
 Bębny tekturowe: (1G) lub ze sklejki (1D) z wykładziną wewnętrzną; maksymalna
                  masa netto 200 kg.
 
 
P504                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P504
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania kombinowane:Maksymalna masa netto
(1)  Naczynia szklane o pojemności maksymalnej 5 litrów w
    opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G,
    4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2
75 kg
(2)  Naczynia z tworzywa sztucznego o pojemności maksymalnej
    30 litrów w opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2,
    1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2
75 kg
(3)  Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w
    opakowaniach zewnętrznych 1G, 4F lub 4G
125 kg
(4)  Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w
    opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A,
    4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2
225 kg
Opakowania pojedyncze:Maks. pojemność
Bębny 
 stal, wieko niezdejmowane (1A1)250 l
 stal, wieko zdejmowane (1A2)250 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (1B1)250 l
 aluminium, wieko zdejmowane (1B2)250 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko niezdejmowane
 (1N1)
250 l
 metal inny niż stal lub aluminium, wieko zdejmowane (1N2)250 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1)250 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2)250 l
Kanistry 
 stal, wieko niezdejmowane (3A1) 60 l
 stal, wieko zdejmowane (3A2) 60 l
 aluminium, wieko niezdejmowane (3B1) 60 l
 aluminium, wieko zdejmowane (3B2) 60 l
 tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1) 60 l
 tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) 60 l
Opakowania złożone: 
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1)250 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1)120 l
naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) 60 l
naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) 60 l
Szczególne przepisy pakowania:
PP10 Dla UN 2014 II grupy pakowania i UN 2984 III grupy pakowania opakowania
    powinny mieć odpowietrzenie.
PP29 Dla UN 2014 maksymalny stopień napełnienia powinien wynosić 90%.
 
 
P520                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P520
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.7
Metody pakowania oznaczone są symbolami od OP1 do OP8. Metody pakowania właściwe dla indywidulanie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych zestawione są pod 4.1.7.1.3, 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalną ilość na sztukę przesyłki. Dopuszcza się następujące opakowania:
(1)  Opakowania kombinowane, w których opakowaniami zewnętrznymi są: skrzynie (4A,
    4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2), bębny (1A2, 1B2, 1G, 1H2 i 1D) lub
    kanistry (3A2, 3B2 i 3H2);
(2)  Opakowania pojedyncze: bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1G, 1H1, 1H2 i 1D) i
    kanistry (3A1, 3A2, 3B1, 3B2, 3H1 i 3H2);
(3)  Opakowania złożone z naczyniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego (6HA1,
    6HA2, 6HB1, 6HB2, 6HC, 6HD1, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HH1 i 6HH2).
Ilość maksymalna na opakowanie/sztukę przesyłkia dla metod pakowania OP1 do OP8
Metoda pakowania
 
Ilość maksymalna
 
OP1
 
OP2a
 
OP3
 
OP4a
 
OP5
 
OP6
 
OP7
 
OP8
Masa maksymalna (kg) dla nadtlenków stałych i dla opakowań kombinowanych (nadtlenki ciekłe i stałe)
 
 
0,5
 
 
0,5/10
 
 
5
 
 
5/25
 
 
25
 
 
50
 
 
50
 
 
200b
Zawartość maksymalna w litrach dla nadtlenków
ciekłychc
 
0,5
 
-
 
5
 
-
 
30
 
60
 
60
 
225d
a  Jeżeli podane są dwie wartości, to pierwsza dotyczy maksymalnej masy netto
  przypadającej na opakowanie wewnętrzne, a druga maksymalnej masy netto całej
  sztuki przesyłki.
b  60 kg dla kanistrów / 100 kg dla skrzyń.
c  Materiały o dużej lepkości powinny być uważane za stałe, jeżeli nie spełniają
  kryteriów zawartych w definicji "materiału ciekłego" podanej pod 1.2.1.
d  60 litrów dla kanistrów.
Wymagania dodatkowe:
1.  Opakowania metalowe, w tym opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych i
   opakowania zewnętrzne opakowań kombinowanych lub złożonych, mogą być stosowane
   tylko do metod pakowania OP7 i OP8.
2.  Jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych mogą być stosowane
   opakowania szklane o maksymalnej zawartości do 0,5 kg dla materiałów stałych
   lub 0,5 litra dla materiałów ciekłych.
3.  Materiały wyściełające w opakowaniach kombinowanych powinny być niepalne.
4.  Opakowania nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, które
   powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, wskazującą na
   dodatkowe zagrożenie wybuchem, powinny spełniać również przepisy podane pod
   4.1.5.10 i 4.1.5.11.
Szczególne przepisy pakowania:
PP21 Dla niektórych materiałów samoreaktywnych typów B lub C zaklasyfikowanych do
    UN 3221, 3222, 3223, 3224, 3231, 3232, 3233 lub 3234, powinny być stosowane
    opakowania mniejsze niż dozwolone odpowiednio w metodach pakowania OP5 lub
    OP6 (patrz 4.1.6 i 2.2.41.4).
PP22 UN 3241 2-bromo-2-nitropropandiol-1,3 powinien być pakowany zgodnie z metodą
    pakowania OP6.
 
 
P600                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P600
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1700, 2016 i 2017.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: opakowania zewnętrzne (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2), spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania; przedmioty powinny być pakowane indywidualnie i oddzielane jeden od drugiego za pomocą przegród, dzielników, opakowań wewnętrznych lub materiału wyściełającego, w celu zapobieżenia przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu. Maksymalna masa netto: 75 kg.
P601                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P601
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4):
(1)Opakowania kombinowane zawierające szklane opakowania wewnętrzne o pojemności nie przekraczającej 1 litra, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 15 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu;
(2)Opakowania kombinowane zawierające metalowe opakowania wewnętrzne, a w przypadku UN 1744 dodatkowo opakowanie wewnętrzne z polifluorowinylidenu (PVDF), o pojemności nie przekraczającej 5 litrów, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 75 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu;
(3)Opakowania kombinowane:
 opakowania zewnętrzne:
 bębny stalowe lub z tworzywa sztucznego, z wiekiem zdejmowanym (1A2 lub 1H2), badane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.1.5 jako opakowania kombinowane przygotowane do przewozu;
 opakowania wewnętrzne:
 bębny i opakowania złożone (1A1, 1B1, 1N1, 1H1 lub 6HA1) spełniające wymagania działu 6.1 dla opakowań pojedynczych pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania:
 
(a) hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona przy
   zastosowaniu ciśnienia o wartości co najmniej 0,3 MPa (ciśnienie
   manometryczne);
 
(b) badania szczelności prototypu i w czasie produkcji powinny być
   przeprowadzane przy zastosowaniu ciśnienia o wartości 30 kPa;
 
(c) powinny być one oddzielone ze wszystkich stron od bębna zewnętrznego za
   pomocą obojętnego materiału wyściełającego amortyzującego uderzenia;
 (d) ich pojemność nie powinna być większa niż 125 litrów; oraz
 (e) zamknięcia powinny być gwintowane, przy czym:
 
   (i)  powinny być one zablokowane w sposób zapobiegający ich odkręceniu
        lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących
        podczas przewozu; oraz
     (ii) powinny być zaopatrzone w uszczelkę;
 
(f) opakowania wewnętrzne powinny być badane okresowo, co najmniej raz na 5
   lat, zgodnie z (a) i (b) powyżej;
 
(g) kompletne opakowanie powinno być poddawane oględzinom wymaganym przez
   właściwą władzę, co najmniej raz na 3 lata;
 
(h) opakowania zewnętrzne i wewnętrzne powinny być zaopatrzone w dobrze
   widoczne i trwałe oznakowanie zawierające następujące dane:
 
   (i)  datę (miesiąc, rok) badania początkowego oraz ostatniego badania
        okresowego i oględziny;
     (ii) znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie i oględziny;
(4)Butle i naczynia do gazów spełniające odpowiednie przepisy podane w tabeli 4.1.4.4.
 
 
P602                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P602
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Opakowania kombinowane zawierające szklane opakowania wewnętrzne pakowane z dostateczną ilością materiału absorbującego wyciekającą zawartość i obojętnego materiału wypełniającego, umieszczane w naczyniach metalowych, które są pakowane indywidualnie w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 50 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu. Opakowania wewnętrzne nie powinny przekraczać 1 litra pojemności;
(2)Opakowania kombinowane zawierające metalowe opakowania wewnętrzne pakowane indywidualnie z dostateczną ilością materiału absorbującego wyciekającą zawartość i obojętnego materiału wypełniającego, które są pakowane indywidualnie w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 75 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu. Opakowania wewnętrzne nie powinny przekraczać 5 litrów pojemności;
(3)Bębny i opakowania złożone (1A1, 1B1, 1N1, 1H1 lub 6HA1) powinny spełniać następujące wymagania:
 
(a) badanie ciśnienia wewnętrznego (hydraulicznego) powinno być
   przeprowadzone pod ciśnieniem co najmniej 0,3 MPa (ciśnienie
   manometryczne);
 
(b) badanie prototypu i podczas produkcji powinno być przeprowadzone pod
   ciśnieniem 30 kPa; oraz
 (c) zamknięcia powinny być gwintowane, przy czym:
 
   (i)  powinny być one zablokowane w sposób zapobiegający ich odkręceniu
        lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących
        podczas przewozu; oraz
     (ii) powinny być zaopatrzone w uszczelkę;
(4)Butle do gazów i naczynia do gazów o minimalnym ciśnieniu próbnym 1 MPa (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi w instrukcji P200. Żądana butla nie powinna być zaopatrzona w urządzenie odciążające ciśnienie. Zawory butli do gazów i naczyń do gazów powinny być chronione.
 
 
P620                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P620
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2814 i 2900.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy szczególne podane pod 4.1.8:
Opakowania spełniające wymagania działu 6.3 i na tej podstawie dopuszczone, które składają się z:
(a)Opakowania wewnętrznego zawierającego:
 (i)   szczelne naczynie (naczynia) bezpośrednie;
 (ii)  szczelne opakowania pośrednie;
 
(iii) dostateczną ilość materiału absorbującego uwolnioną zawartość,
     umieszczonego pomiędzy naczyniem (naczyniami) bezpośrednim i
     opakowaniem pośrednim, przy czym wymaganie to nie dotyczy opakowań dla
     materiałów stałych zakaźnych; jeżeli kilka naczyń bezpośrednich jest
     umieszczonych w jednym opakowaniu pośrednim, to powinny być one tak
     zamocowane, aby uniknąć ich wzajemnego kontaktu;
(b)Opakowania zewnętrznego o wytrzymałości odpowiedniej do jego pojemności, masy i przeznaczenia; jego najmniejsze wymiary zewnętrzne powinny wynosić co najmniej 100 mm.
Wymagania dodatkowe:
1.Opakowania wewnętrzne zawierające materiały zakaźne nie powinny być pakowane razem z opakowaniami wewnętrznymi zawierającymi inne materiały. Całkowite sztuki przesyłki mogą być umieszczone w opakowaniu zbiorczym zgodnie z przepisami podanymi pod 1.2.1 i 5.1.2; takie opakowanie zbiorcze może zawierać suchy lód.
2.Z wyjątkiem przesyłek szczególnych, np. całych organów, powinny być spełnione następujące wymagania dodatkowe:
 (a) dla materiałów liofilizowanych:
 
   jako naczynia bezpośrednie powinny być stosowane ampułki szklane
   zamykane w płomieniu lub fiolki szklane zamykane korkiem gumowym z
   uszczelnieniem metalowym;
 (b) dla materiałów ciekłych lub stałych:
 
   (i)   w przypadku przewozu w temperaturach pokojowej lub podwyższonej,
         naczynia bezpośrednie powinny być wykonane ze szkła, metalu lub
         tworzywa sztucznego. Powinny być stosowane właściwe sposoby ich
         zamykania zapewniające szczelność, np. zamykanie na gorąco, korek
         z wywinięciem lub karbowane uszczelnienie metalowe. Jeżeli
         stosowane są zamknięcia gwintowane, to powinny być one
         zabezpieczone taśmą klejącą;
 
   (ii)  w przypadku przewozu w stanie schłodzonym lub zamrożonym, lód,
         suchy lód lub inny środek chłodzący, powinny być umieszczone wokół
         opakowania(opakowań) pośredniego lub alternatywnie w opakowaniu
         zewnętrznym z jedną lub więcej całkowitych sztuk przesyłki
         oznakowanych zgodnie z 6.3.1.1. Powinny być zastosowane
         wzmocnienia wewnętrzne dla zabezpieczenia opakowań pośrednich lub
         sztuk przesyłki w ustalonym położeniu po obłożeniu ich lodem lub
         suchym lodem. Jeżeli stosowany jest lód, to opakowanie zewnętrzne
         lub opakowanie zbiorcze powinny być szczelne. Jeżeli stosowany
         jest suchy lód, to opakowanie zewnętrzne lub opakowanie zbiorcze
         powinny umożliwiać uwalnianie gazowego dwutlenku węgla. Naczynie
         bezpośrednie i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność
         w temperaturze, do której zostały schłodzone;
 
   (iii) w przypadku przewozu w ciekłym azocie, powinny być stosowane
         naczynia bezpośrednie z tworzywa sztucznego odporne na bardzo
         niską temperaturę. Opakowanie pośrednie powinno być również
         odporne na bardzo niską temperaturę i w większości przypadków
         powinno być ono dopasowywane indywidualnie do naczynia
         bezpośredniego. Ponadto, w odniesieniu do ciekłego azotu, powinny
         być spełnione wymagania podane w instrukcji pakowania P200.
         Naczynie bezpośrednie i opakowanie pośrednie powinny zachować
         integralność w temperaturze ciekłego azotu.
3.Niezależnie od przewidywanej temperatury przesyłki, naczynie bezpośrednie lub opakowanie pośrednie powinny wytrzymać bez wycieku ciśnienie wewnętrzne odpowiadające różnicy ciśnienia nie mniejszej niż 95 kPa, przy temperaturach w przedziale od -40°C do +55°C.
 
 
P621                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P621
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)  Sztywne, szczelne opakowania spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów
    stałych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem,
    że zawierają dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej
    zawartości ciekłej oraz gwarantują utrzymanie cieczy;
(2)  W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne
    opakowania spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów ciekłych, o
    wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania.
Wymagania dodatkowe:
Opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.1.
 
 
P650                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P650
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do próbek diagnostycznych.
Próbki gnostyczne mogą być przewożone:
(1)W opakowaniach spełniających następujące wymagania:
 (a) naczynie bezpośrednie nie może zawierać więcej niż 100 ml próbki;
 (b) opakowanie zewnętrzne nie może zawierać więcej niż 500 ml próbek;
 (c) naczynia bezpośrednie powinny być szczelne; oraz
 
(d) opakowania powinny odpowiadać instrukcji pakowania P620, jednakże, nie
   muszą być one badane; lub
(2)W opakowaniach zgodnych z normą EN 829:1996.
 
 
P800                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P800
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2809 i 2803.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Butle zgodnie z instrukcją pakowania P200; lub
(2)Butelki stalowe z zamknięciami gwintowanymi o pojemności nie większej niż 2,5 l; lub
(3)Opakowania kombinowane spełniające następujące wymagania:
 
(a) opakowania wewnętrzne powinny być wykonane ze szkła, metalu lub
   sztywnego tworzywa sztucznego, z przeznaczeniem do materiałów ciekłych,
   do maksymalnej masy netto 15 kg;
 
(b) opakowania wewnętrzne powinny być pakowane z dostateczną ilością
   materiału wypełniającego w celu zapobieżenia ich pęknięciu;
 
(c) opakowania wewnętrzne lub opakowania zewnętrzne powinny być zaopatrzone
   w wykładziny wewnętrzne lub worki, wykonane z materiału szczelnego,
   odpornego na przebicie i nieprzepuszczalnego dla zawartości; wykładziny
   lub worki powinny całkowicie otaczać zawartość w celu uniemożliwienia
   uwolnienia się jej ze sztuki przesyłki bez względu na jej pozycję;
 
(d) dopuszczone są następujące opakowania zewnętrzne i maksymalne masy
   netto:
Opakowanie zewnętrzneMaksymalna masa netto
Bębny 
 stal (1A2)400 kg
 metal inny niż stal lub aluminium (1N2)400 kg
 tworzywo sztuczne (1H2)400 kg
 sklejka(1D)400 kg
 tektura (1G)400 kg
Skrzynie 
 stal (4A)400 kg
 drewno (4C1)250 kg
 drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2)250 kg
 sklejka (4D)250 kg
 materiał drewnopochodny (4F)125 kg
 tektura (4G)125 kg
 tworzywo sztuczne, spienione (4H1) 60 kg
 tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)125 kg
Szczególne przepisy pakowania:
PP41 Dla UN 2803, w przypadku przewozu w niskiej temperaturze w celu utrzymania
    galu całkowicie w stanie stałym, powyższe opakowania mogą być umieszczone w
    mocnym, wodoodpornym opakowaniu zbiorczym, zawierającym suchy lód lub inne
    środki chłodnicze. Jeżeli stosowany jest środek chłodniczy, to wszystkie
    materiały wymienione powyżej stosowane w opakowaniach do galu powinny być
    fizycznie i chemicznie odporne na oddziaływanie tego środka i na uderzenia w
    niskiej temperaturze. Jeżeli stosowany jest suchy lód, to opakowanie zbiorcze
    powinno umożliwiać uwalnianie gazowego dwutlenku węgla.
 
 
P801                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P801
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nowych akumulatorów zaklasyfikowanych do UN 2794, 2795 i 3028.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Sztywne opakowania zewnętrzne;
(2)Klatki z listew drewnianych;
(3)Palety.
Wymagania dodatkowe:
1.Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
2.Akumulatory spiętrzone powinny być odpowiednio zamocowane w warstwach oddzielonych od siebie materiałem nieprzewodzącym.
3.Bieguny akumulatorów nie powinny być obciążane mechanicznie.
4.Akumulatory powinny być zapakowane lub umocowane w taki sposób, aby zapobiec ich przypadkowemu przemieszczeniu. Jeżeli stosowany jest materiał wypełniający, to powinien być on obojętny.
 
 
P801a                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P801a
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych akumulatorów UN 2794, 2795, 2800 i 3028.
Do przewozu akumulatorów dopuszczone są skrzynie ze stali nierdzewnej lub sztywnego tworzywa sztucznego o pojemności do 1 m3 pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania:
(a)Skrzynie powinny być odporne na korozję powodowaną przez materiały zawarte w akumulatorach;
(b)W normalnych warunkach przewozu nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek ze skrzyń do akumulatorów. Nie powinna również przenikać do wewnątrz skrzyni żaden materiał (np. woda). Na powierzchni zewnętrznej skrzyń nie powinny znajdować się jakikolwiek niebezpieczne pozostałości materiałów żrących znajdujących się w akumulatorach;
(c)Akumulatory nie powinny być ładowane powyżej ścian skrzyń;
(d)W skrzyniach nie powinny być umieszczane razem akumulatory zawierające materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie;
(e)Skrzynie powinny być:
 (i)  przykryte; lub
 (ii) przewożone w zamkniętym lub krytym opończą pojeździe lub kontenerze.
 
 
P802                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P802
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)Opakowania kombinowane:
 opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, lub 4H2;
 maksymalna masa netto: 75 kg.
 opakowania wewnętrzne: szkło lub tworzywo sztuczne; maksymalna pojemność: 10 litrów;
(2)Opakowania kombinowane:
 opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2;
 maksymalna masa netto: 125 kg.
 opakowania wewnętrzne: metalowe; maksymalna pojemność: 40 litrów;
(3)Opakowania złożone: naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PD1, lub 6PH2) lub z zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC lub 6PD2); maksymalna pojemność: 60 litrów;
(4)Bębny ze stali austenitycznej (1A1); maksymalna pojemność: 250 litrów;
(5)Butle do gazów spełniające wymagania w zakresie budowy, badania i napełniania, zatwierdzone przez właściwą władzę.
 
 
P803                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                          P803
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2028.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)  Bębny(1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G);
(2)  Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2).
Maksymalna masa netto: 75kg.
Przedmioty powinny być zapakowane indywidualnie i oddzielone od siebie przegrodami, opakowaniami wewnętrznymi lub materiałem wypełniającym w celu zapobieżenia ich przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu.
P900                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P900
                                (Zarezerwowane)
 
 
P901                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P901
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3316.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania zgodne z poziomem wytrzymałości wynikającym z zaklasyfikowania zestawów do odpowiedniej grupy pakowania (patrz 3.3.1, przepis szczególny 251).
Maksymalna ilość materiałów niebezpiecznych na opakowanie zewnętrzne: 10 kg.
Wymagania dodatkowe:
Materiały niebezpieczne w zestawach powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne o pojemności nie większej niż 250 ml lub zawartości nie większej niż 250 g i powinny być zabezpieczone przed oddziaływaniem innych materiałów zawartych w zestawie.
 
 
P902                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P902
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3268.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie III grupy pakowania, przy czym każde opakowanie powinno spełniać przepis szczególny 235 (patrz pod 3.3.1). Opakowanie powinno być zaprojektowane i zbudowane w sposób zapobiegający przypadkowemu zadziałaniu zawartości w normalnych warunkach przewozu.
W przypadku, gdy przewóz rozpoczyna się w miejscu wytworzenia lub montażu, przedmioty takie mogą być przewożone również bez opakowania, w przeznaczonych do tego celu pojemnikach transportowych, pojazdach lub kontenerach,
 
 
P903                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P903
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3090 i 3091.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Jeżeli ogniwa i akumulatory litowe pakowane są razem z urządzeniami, to powinny być zapakowane w opakowania wewnętrzne tekturowe, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. Jeżeli ogniwa litowe lub akumulatory należące do klasy 9 znajdują się w urządzeniach, to urządzenia te powinny być zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe zadziałanie podczas przewozu.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
 
 
P903a                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P903a
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych ogniw i akumulatorów UN 3090 i 3091.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Inne opakowania nie podlegające badaniom wg. ADR, pod warunkiem, że:
-  spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3;
-  ogniwa i akumulatory litowe są pakowane i rozmieszczone w taki sposób, aby
  uniemożliwić zwarcie;
-  masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 30 kg.
Wymagania dodatkowe:
Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem.
 
 
P904                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P904
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3245.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)  Opakowania zgodne z instrukcjami pakowania P001 lub P002;
(2)  Opakowania zewnętrzne, które mogą nie odpowiadać wymaganiom w zakresie badań
    opakowań, podanych w części 6, odpowiadające następującym wymaganiom:
    (a) opakowanie wewnętrzne powinno składać się z:
        (i)   wodoszczelnego naczynia (naczyń) bezpośredniego;
        (ii)  wodoszczelnego opakowania pośredniego;
        (iii) materiału pochłaniającego w ilości dostatecznej do zaabsorbowania
              uwalniającej się zawartości, umieszczonego pomiędzy naczyniem
              (naczyniami) bezpośrednim a opakowaniem pośrednim; jeżeli kilka
              naczyń bezpośrednich umieszczonych jest w pojedynczym opakowaniu
              pośrednim, to powinny być one owinięte indywidualnie, aby zapobiec
              ich wzajemnemu kontaktowi;
    (b) opakowanie zewnętrzne powinno charakteryzować się odpowiedną
        wytrzymałością w stosunku do jego pojemności, masy i przeznaczenia,
        a jego minimalny wymiar zewnętrzny powinien wynosić co najmiej 100 mm;
(3)  W przypadku przewozu w ciekłym azocie, powinny być stosowane naczynia
    bezpośrednie z tworzywa sztucznego odporne na bardzo niską temperaturę.
    Opakowanie pośrednie powinno być również odporne na bardzo niską temperaturę
    i w większości przypadków powinno być ono dopasowywane indywidualnie do
    naczynia bezpośredniego. Ponadto, w odniesieniu do ciekłego azotu, powinny
    być spełnione wymagania podane w instrukcji pakowania P200. Naczynie
    bezpośrednie i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność w
    temperaturze ciekłego azotu.
 
 
P905                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            P905
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3072 i 2990.
Dopuszczone są wszystkie odpowiednie opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3, przy czym opakowania te mogą nie spełniać wymagań części 6.
Jeżeli przedmioty ratownicze przeznaczone są do zabudowy w zewnętrznych, sztywnych obudowach wodoszczelnych (stosowanych np. do tratw ratowniczych) lub są w nich umieszczone, to mogą być przewożone nieopakowane.
Wymagania dodatkowe:
1.   Wszystkie materiały i przedmioty niebezpieczne stanowiące części składowe
    przedmiotów ratowniczych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym
    przemieszczaniem, a ponadto:
    (a) urządzenia sygnałowe klasy 1 powinny być zapakowane w opakowania
        wewnętrzne z tworzywa sztucznego lub tektury;
    (b) gazy powinny znajdować się w butlach dopuszczonych przez właściwą władzę,
        przy czym butle te mogą być połączone z przedmiotami ratowniczymi;
    (c) akumulatory (klasa 8) i akumulatory litowe (klasa 9) powinny być
        rozłączone lub elektrycznie odizolowane i zabezpieczone przed wyciekiem
        cieczy;
    (d) małe ilości innych materiałów niebezpiecznych (np. należące do klas 3,
        4.1 i 5.2) powinny być zapakowane w mocne opakowania wewnętrzne.
2.   Procedury dotyczące pakowania i przygotowania do przewozu powinny zawierać
    wskazania mające na celu zapobieżenie przypadkowemu nadmuchaniu przedmiotu
    ratowniczego.
 
 
P906                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                           P906
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2315, 3151 i 3152.
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
(1)  W przypadku materiałów ciekłych i stałych zawierających lub skażonych PCB,
    opakowania powinny spełniać odpowiednio wymagania instrukcji P001 lub
    P002;
(2)  W przypadku transformatorów, kondensatorów oraz innych urządzeń, powinny być
    stosowane szczelne opakowania mogące pomieścić, oprócz samych urządzeń, co
    najmniej 1,25 objętości zawartego w nich ciekłego PCB. Opakowania powinny
    zawierać dostateczną ilość materiału pochłaniającego, pozwalającą
    zaabsorbować co najmniej 1,1 objętości cieczy znajdującej się w urządzeniach.
    Wskazane jest, aby transformatory i kondensatory przewożone były w szczelnych
    opakowaniach metalowych, mogących pomieścić, oprócz samych urządzeń, co
    najmniej 1,25 objętości zawartej w nich cieczy.
W odstępstwie od powyższych wymagań, materiały ciekłe i stałe zapakowane w sposób inny niż wskazany w instrukcjach P001 i P002, a także nieopakowane transformatory i kondensatory, mogą być przewożone w formie ładunku umocowanego w szczelnej wannie metalowej o wysokości ścian co najmniej 800 mm, zawierającej obojętny materiał pochłaniający w ilość dostatecznej do zaabsorbowania co najmniej 1,1 objętości wolnej cieczy.
Wymagania dodatkowe:
W celu zapobieżenia wyciekowi cieczy w normalnych warunkach przewozu, transformatory i kondensatory powinny być odpowiednio uszczelnione.
 
 
R001                             INSTRUKCJA PAKOWANIA                        R001
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania metalowe lekkieMaksymalna pojemność / maksymalna masa netto
 I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
stal, wieko niezdejmowane (0A1)nie dopuszczone40 l/50 kg40 l/50 kg
stal, wieko zdejmowane (0A2)anie dopuszczone40 l/50 kg40 l/50 kg
a Opakowanie to nie jest dopuszczone dla UN 1261 nitrometanu.
UWAGA 1: Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów stałych i ciekłych (pod warunkiem, że prototyp został zbadany i odpowiednio oznakowany).
UWAGA 2: W przypadku materiałów klasy 3 zaliczonych do II grupy pakowania, opakowania te mogą być stosowane wyłącznie do materiałów nie stwarzających zagrożenia dodatkowego, o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C oraz do słabo trujących pestycydów.
Szczególne przepisy pakowania:
RR03 W przypadku UN 1204 i 3256, nie mogą być stosowane opakowania metalowe
    lekkie.
 
4.1.4.2       Instrukcje pakowania dotyczące DPPL
 
IBC01                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                           IBC01
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Metalowe (31A, 31B i 31N).
Wymagania dodatkowe:
Do wymienionych DPPL mogą być pakowane wyłącznie materiały ciekłe o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C lub 130 kPa w temperaturze 55°C.
Szczególne przepisy pakowania:
B12 W przypadku UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamykane za pomocą
    dwóch następujących po sobie urządzeń zamykających, z których jedno powinno
    być gwintowane lub zabezpieczone w równoważny sposób.
 
 
IBC02                          INSTRUKCJA PAKOWANIA                         IBC02
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (31A, 31B i 31N);
(2)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2);
(3)Złożone (31HZ1).
Wymagania dodatkowe:
Do wymienionych DPPL mogą być pakowane wyłącznie materiały ciekłe o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C lub 130 kPa w temperaturze 55°C.
Szczególne przepisy pakowania:
B5   Dla UN 1791, 2014 i 3149 powinny być stosowane DPPL z urządzeniami
    umożliwiającymi odpowietrzanie podczas przewozu. Przy maksymalnym stopniu
    napełnienia DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego powinien znajdować się w
    fazie gazowej.
B7   Dla UN 1222 i 1865, nie są dopuszczone DPPL o pojemności ponad 450 litrów z
    powodu potencjalnego zagrożenia wybuchem przy przewozie w dużych ilościach.
B8   Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ
    charakteryzuje się prężnością par większą niż 110 kPa w temperaturze 50°C
    lub większą niż 130 kPa w temperaturze 55°C.
B11  Otwory denne są dozwolone pod warunkiem, że są zaopatrzone w dwa kolejne
    urządzenia zamykające.
 
 
IBC03                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                            IBC03
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (31A, 31B i31N);
(2)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2);
(3)Złożone (31HZ1, 31HA2, 31HB2, 31HN2, 31HD2 i 31HH2).
Wymagania dodatkowe:
Do wymienionych DPPL mogą być pakowane wyłącznie materiały ciekłe o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C lub 130 kPa w temperaturze 55°C.
Szczególne przepisy pakowania:
B8   Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ
    charakteryzuje się prężnością par większą niż 110 kPa w temperaturze 50°C
    lub większą niż 130 kPa w temperaturze 55°C.
 
 
IBC04                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                            IBC04
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N).
Szczególne przepisy pakowania:
B1   DPPL zawierające materiały I grupy pakowania powinny być przewożone
    w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
 
 
IBC05                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                            IBC05
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3)Złożone (11HZ1, 21HZ1 i 31HZ1).
Szczególne przepisy pakowania:
B1    DPPL zawierające materiały I grupy pakowania powinny być przewożone w
     zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
B2    DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, zawierające
     materiały stałe II grupy pakowania, powinny być przewożone w zamkniętych
     pojazdach lub kontenerach.
 
 
IBC06                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                           IBC06
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2)Ze sztucznego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3)Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2).
Wymagania dodatkowe:
Jeżeli materiał może podczas przewozu przejść w stan ciekły, to nie powinny być stosowane DPPL złożone 11HZ2, 21HZ2 i 31HZ2.
Szczególne przepisy pakowania:
B1    DPPL zawierające materiały I grupy pakowania powinny być przewożone w
     zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
B2    DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, zawierające
     materiały stałe II grupy pakowania, powinny być przewożone w zamkniętych
     pojazdach lub kontenerach.
 
 
IBC07                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                          IBC07
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3)Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2);
(4)Drewniane (11C, 11D i 11F).
Wymagania dodatkowe:
Wykładziny DPPL drewnianych powinny być pyłoszczelne.
Szczególne przepisy pakowania:
B1DPPL zawierające materiały I grupy pakowania powinny być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
B2DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, zawierające materiały stałe II grupy pakowania, powinny być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
 
 
IBC08                       INSTRUKCJA PAKOWANIA                            IBC08
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
(1)Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(3)Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2);
(4)Tekturowe (11G);
(5)Drewniane (11C, 11D i 11F);
(6)Elastyczne (13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2).
Szczególne przepisy pakowania:
B2DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, zawierające materiały stałe II grupy pakowania, powinny być przewożone w zamkniętych pojazdach lub kontenerach.
B3DPPL elastyczne powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w pyłoszczelne i wodoodporne wykładziny.
B4DPPL elastyczne, tekturowe lub drewniane powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w pyłoszczelne i wodoodporne wykładziny.
B6Dla UN 1363, 1364, 1365, 1386, 1841, 2211, 2217, 2793 i 3314, DPPL mogą nie spełniać wymagań dotyczących badań podanych w dziale 6.5.
 
 
IBC99                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                          IBC99
Mogą być stosowane wyłącznie DPPL dopuszczone przez właściwą władzę.
 
 
IBC100                     INSTRUKCJA PAKOWANIA                            IBC100
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332.
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
(1)Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N);
(2)Elastyczne (13H2, 13H3, 13H4, 13L2, 13L3, 13L4 i 13M2);
(3)Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2);
(4)Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2).
Wymagania dodatkowe:
1.DPPL powinny być stosowane wyłącznie do materiałów podatnych na swobodne płynięcie.
2.DPPL elastyczne powinny być stosowane wyłącznie do materiałów stałych.
Szczególne przepisy pakowania:
B9Dla UN 0082, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana wyłącznie w przypadku, gdy materiały są mieszaninami azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie są składnikami wybuchowymi. Materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny i podobnych ciekłych azotanów organicznych lub chloranów. Nie dopuszcza się stosowania DPPL metalowych.
B10Dla UN 0241, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana tylko do materiałów, których podstawowym składnikiem jest woda oraz, w wysokich stężeniach, azotan amonowy lub inne materiały utleniające, przy czym niektóre z nich lub wszystkie występują w postaci roztworów. Inne składniki mogą zawierać węglowodory lub proszek aluminiowy, ale nie powinny zawierać nitropochodnych, np. trójnitrotoluenu. Nie dopuszcza się stosowania DPPL metalowych.
 
 
IBC 520                     INSTRUKCJA PAKOWANIA                           IBC520
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu F.
DPPL wymienione poniżej dopuszczone są do wymienionych formulacji pod warunkiem, że spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 1.7.2.
Do formulacji nie wymienionych poniżej, mogą być stosowane tylko te DPPL, które zostały dopuszczone przez właściwą władzę (patrz 4.1.7.2.2).
UNNadtlenek organiczny
Typ
DPPL
Ilość maks. (litry)Temp. kontrolowanaTemp. awaryjna
3109
NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY
Wodoronadtlenek tert-butylu, najwyżej72% z wodą
 
 
31A
 
 
1.250
  
 Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 3,5,5-Trójmetylonadheksanian, najwyżej 32% w rozcieńczalniku
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 typu A    
 Wodoronadtlenek kumenu, najwyżej 90% w rozcieńczalniku typu A31HA11.250  
 Nadtlenek dwubenzoilu, najwyżej 42% jako stabilna dyspersja w wodzie31H11.000  
 Nadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 52% w rozcieńczalniku
31A
31HA1
1.250
1.000
  
 typu A    
 1,1-Dwu-(tert-nadtlenobutylo) cycloheksan, najwyżej 42% w rozcieńczalniku typu A31H11.000  
 Nadtlenek dwulauroilu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000  
 Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A31HA11.250  
 Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A31HA11.250  
 Kwas nadoctowy, stabilizowany, najwyżej 17%
31H1
31HA1
1.500
1.500
  
  31A1.500  
 
 
IBC 520                     INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.)                     IBC520
3119NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA    
 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku
31HA1
31A
1.000
1.250
+30°C
+30°C
+35°C
+35°C
 typu B    
 Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A31A1.2500°C+10°C
 Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 42% stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250-5°C+5°C
 Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w rozcieńczalniku typu B
31HA1
31A
1.000
1.250
+10°C
+10°C
+15°C
+15°C
 Nadneodekanian kumylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250-15°C-5°C
 Nadwęglan dwu-(4-tert-butylocykloheksylu) najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+30°C+35°C
 Nadwęglan dwuacetylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+30°C+35°C
 Nadwęglan dwu-(2-ethyloheksylu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250-20°C-10°C
 Nadwęglan dwumirystylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie31HA11.000+15°C+20°C
 Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej
31HA1
31A
1.000
1.250
+10°C
+10°C
+15°C
+15°C
 38% w rozcieńczalniku typu A    
 Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250+10°C+15°C
 Nadneodekanian 1,1,3,3-czterometylobutylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie31A1.250-5°C+5°C
Wymagania dodatkowe:
1.Powinny być stosowane DPPL z urządzeniami umożliwiającymi odpowietrzanie podczas przewozu. Przy maksymalnym stopniu napełnienia DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego powinien znajdować się w fazie gazowej.
2.W celu przeciwdziałania wybuchowemu rozerwaniu DPPL metalowych lub DPPL złożonych z pełną powłoką metalową, urządzenia odciążające powinny być zaprojektowane tak, aby umożliwić uwolnienie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub przez okres co najmniej jednej godziny w warunkach oddziaływania ognia, przy zastosowaniu do obliczeń wzoru podanego pod 4.2.1.13.8. Temperatury kontrolowana i awaryjna wymienione w niniejszej instrukcji dotyczą DPPL nieizolowanych. Jeżeli nadtlenek organiczny przewożony jest w DPPL zgodnie z niniejszą instrukcją, to nadawca powinien zapewnić, aby:
 
(a) urządzenia odciążające ciśnienie i awaryjne zainstalowane w DPPL były
   zaprojektowane z odpowiednim uwzględnieniem zjawiska
   samoprzyspieszającego się rozkładu nadtlenku organicznego i
   oddziaływania ognia; oraz
 
(b) w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, podana była odpowiednia
   temperatura kontrolowana i temperatura awaryjna, z uwzględnieniem
   konstrukcji przewidzianego do stosowania DPPL (np. jego izolacji).
 
 
IBC620                        INSTRUKCJA PAKOWANIA                         IBC620
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3:
Sztywne, szczelne DPPL, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania.
Wymagania dodatkowe:
1.   Należy stosować materiał absorbujący, w ilości wystarczającej do wchłonięcia
    całej ciekłej zawartości DPPL.
2.   DPPL powinny gwarantować utrzymanie cieczy.
3.   DPPL przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone
    szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie.
 
4.1.4.3       Instrukcje pakowania dotyczące stosowania dużych opakowań
 
LP01                  INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE)                LP01
Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, i 4.1.3:
Opakowania wewnętrzneDuże opakownia zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 szkło    10 litrów  stal (50A)   
   aluminium (50B)   
 tworzywo
 sztuczne 30 litrów
 metal inny niż
 stal lub
   
   aluminium (50N)   
 metal    40 litrów
 tworzywo
 sztuczne,
Nie dopuszczoneNie dopuszczoneMaksymalna pojemność
   sztywne (50H)  3 m3
   drewno (50C)   
   sklejka(50D)   
   materiał   
 
 drewnopochodny
 (50F)
   
   tektura (50G)   
 
 
LP02                INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE)                   LP02
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1 i 4.1.3:
Opakowania wewnętrzneDuże opakowania zewnętrzneI grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
 szkło        10 kg  stal (50A)   
   aluminium (50B)   
 tworzywo
 sztuczneb    50 kg
 metal inny niż
 stal lub
 aluminium (50N)
   
 metal        50 kg
 tworzywo
 sztuczne,
Nie dopuszczoneNie dopuszczoneMaksymalna pojemność
 papiera, b   50 kg  sztywne (50H)  3 m3
 tekturaa, b  50 kg  drewno (50C)   
   sklejka(50D)   
   materiał   
 
 drewnopochodny
 (50F)
   
   tektura(50G)   
a  Opakowania wewnętrzne nie powinny być stosowane, jeżeli materiały podczas
  przewozu mogą przechodzić w stan ciekły.
b  Opakowania wewnętrzne powinny być pyłoszczelne.
 
 
LP99                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                            LP99
Mogą być stosowane wyłącznie duże opakowania dopuszczone przez właściwą władzę (patrz 4.1.3.7).
 
 
LP101                           INSTRUKCJA PAKOWANIA                        LP101
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2. i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzneOpakowania pośrednieDuże opakowania
Nie są wymaganeNie są wymagane  stal (50A)
    aluminium (50B)
  
 metal inny niż stal lub
 aluminium (50N)
  
 tworzywo sztuczne, sztywne
 (50H)
    drewno (50C)
    sklejka(50D)
    materiał drewnochodny (50F)
    tektura(50G)
Szczególne przepisy pakowania:
L1Dla UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034, 0035, 0038, 0039, 0048, 0056, 0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183, 0186, 0221, 0243, 0244, 0245, 0246, 0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299, 0300, 0301, 0303, 0321, 0328, 0329, 0344, 0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370, 0412, 0424, 0425, 0434, 0435, 0436, 0437, 0438, 0451, 0488 i 0502:
 Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji, przeznaczone do celów wojskowych, bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującycmi zawierającymi co najmniej dwa efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich przenoszenia.
 
 
LP102                         INSTRUKCJA PAKOWANIA                          LP102
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5:
Opakowania wewnętrzneOpakowania pośrednieOpakowania zewnętrzne
WorkiNie są wymagane  stal (50A)
 wodoodporne 
 aluminium (50B)
 metal inny niż stal lub
 aluminium (50N)
Naczynia   tworzywo sztuczne, sztywne
 tektura   (50H)
 metal 
 drewno (50C)
 sklejka(50D)
 tworzywo sztuczne
 drewno
 
 materiał drewnopochodny
 (50F)
 tektura(50G)
Arkusze  
 tektura, falista  
Tuby  
 tektura  
 
 
LP621                    INSTRUKCJA PAKOWANIA                               LP621
Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291.
Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2, 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.8:
(1)   Do odpadów medycznych umieszczonych w opakowaniach wewnętrznych: sztywne,
     szczelne duże opakowania spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów
     stałych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem,
     że zawierają dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej
     zawartości ciekłej oraz gwarantują utrzymanie cieczy;
(2)   W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne
     opakowania spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów ciekłych, o
     wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania.
Wymagania dodatkowe:
Duże opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.6.
 
4.1.4.4       Wymagania szczególne dotyczące stosowania naczyń ciśnieniowych do materiałów innych niż materiały klasy 2
Jeżeli butle do gazu lub inne naczynia do gazu stosowane są jako opakowania do materiałów objętych instrukcjami pakowania P400, P401, P402 lub P601, to powinny być one wytwarzane, badane, napłniane i znakowane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami (PR1 do PR6) podanymi dla każdego numeru UN w tabeli poniżej.

TABELA

WYKAZ WYMAGAŃ SZCZEGÓLNYCH (PR)
DOTYCZĄCYCH BUTLI I INNTYCH NACZYŃ DO GAZU
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR1
1366
1370
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być zapakowane w metalowe naczynia zamykane hermetycznie, nie reagujące
 1380z zawartością i mające pojemność najwyżej 450 litrów.
 1389Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom
 1391okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa
 1411(10 barów) (ciśnienie manometryczne).
 
1421
1928
Naczynia nie powinny być napełniane powyżej 90% ich pojemności; jednakże, ze względów bezpieczeństwa, co najmniej
 20035% pojemności naczynia powinno pozostawać wolne w przypadku,
 2445gdy materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C.
 
2845
2870
Podczas przewozu materiał ciekły powinien znajdować się pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne
 3049powinno wynosić co najmniej 50 kPa (0,5 bar).
 3050Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą
 3051następujące, trwale naniesione dane:
 3052- materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
 3053- tarab naczynia wraz z osprzętem;
 3076- ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne);
 3129- data (miesiąc, rok) ostatniego badania;
 3130- znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
 3148- pojemnośćb naczynia;
 3194- maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab.
 3203 
 3207 
 3254 
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR2
1183
1242
1295
2988
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w stalowe naczynia, odporne na korozję, o maksymalnej pojemności do 450 litrów.
Urządzenie zamykające naczynia powinno być chronione pokrywą.
Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,4MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne).
  W przypadku napełniania według masy, maksymalna dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności dla trójchlorosilanu, etylodwuchlorosilanu i metylodwuchlorosilanu nie powinna przekraczać odpowiednio 1,14 kg, 0,93 kg i 0,95 kg; w przypadku napełniania według objętości, stopień napełnienia nie powinien przekraczać 85%.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą następujące, trwale naniesione dane:
  
- materiał lub materiały dopuszczone do przewozu, a w
 przypadku chlorosilanów napis: "chlorosilany, klasa 4.3";
  - tarab naczynia wraz z osprzętem;
  - ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne);
  - data (miesiąc, rok) ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
  - pojemnośćb naczynia;
  
- maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab, dla każdego
 materiału dopuszczonego do przewozu.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR3
1092
1251
1259
1605
1613
1994
3294
Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia metalowe zaopatrzone w szczelne zamknięcia, które powinny być, o ile jest to konieczne, zabezpieczone przed uszkodzeniem mechanicznym za pomocą pokrywy. Minimalna grubość ścianek naczyń stalowych o pojemności do 150 litrów powinna wynosić 3 mm; grubość ścianek większych naczyń stalowych lub wykonanych z innych materiałów powinna gwarantować równoważną wytrzymałość mechaniczną
Maksymalna dopuszczalna pojemność naczynia wynosi 250 litrów. Masa zawartości powinna wynosić najwyżej 1 kg materiału ciekłego na litr pojemności naczynia.
  Przed pierwszym użyciem, naczynia powinny przejść hydrauliczną próbę ciśnieniową przy ciśnieniu co najmniej 1 MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne).
  Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być powtarzana co pięć lat; powinna ona obejmować dokładną kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie tary.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
  - nazwa właściciela naczynia;
  
- tarab naczynia wraz z osprzętem i wyposażeniem takim jak
 zawory, pokrywy ochronne, itp.;
  
- data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania oraz
 znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie;
  - maksymalna dopuszczalna masa zawartości naczynia w kg;
  
- wartość ciśnienia wewnętrznego (ciśnienia próbnego)
 stosowanego podczas próby hydraulicznej.
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR41185Materiał ten powinien być pakowany w naczynia stalowe o dostatecznej grubości, które powinny być zamykane gwintowanym korkiem i gwintowanym kołpakiem ochronnym lub równoważnym zamknięciem szczelnym dla cieczy i par.
  Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6.
  Masa zawartości nie powinna przekraczać 0,67 kg na litr pojemności naczynia. Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 75 kg.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - napis "etylenoimina";
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w
 stanie napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańNumer UNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR5
2480
2481
Materiały zaklasyfikowane do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia wykonane z czystego aluminium, o grubości ścianek co najmniej 5 mm lub w naczynia ze stali nierdzewnej. Naczynia powinny być całkowicie spawane.
  Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,5MPa (5 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6.
  Naczynia powinny być szczelnie zamykane za pomocą dwóch zamknięć umieszczonych jedno nad drugim, przy czym jedno z nich powinno być gwintowane lub zabezpieczone w sposób równie skuteczny.
  Stopień napełnienia powinien wynosić najwyżej 90%.
  Bębny o masie powyżej 100 kg powinny być wyposażone w obręcze do przetaczania lub ożebrowanie usztywniające.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu;
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w
 stanie napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
a    Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
 
Kod wymagańUNPrzepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania
PR61744Brom zawierający mniej niż 0,005% wody, lub zawierający od 0,005% do 0,2% wody pod warunkiem, że w tym przypadku podjęto środki zapobiegające korozji wykładziny naczynia, może być przewożony w naczyniach, spełniających następujące wymagania:
  
(a) naczynia powinny być wykonane ze stali i zaopatrzone w
   szczelną wykładzinę z ołowiu lub z innego materiału
   zapewniajacgo równoważną ochronę oraz powinny posiadać
   hermetyczne zamknięcie; dozwolone jest również stosowanie
   naczyń wykonanych z monelu lub niklu i naczyń z
   wykładziną niklową;
  (b) pojemność naczynia nie powinna przekraczać 450 litrów;
  
(c) naczynia nie powinny być napełniane powyżej 92%
   pojemności i ponad 2,86 kg na litr pojemności;
  
(d) naczynia powinny być spawane i projektowane na ciśnienie
   obliczeniowe co najmniej 2,1 MPa (21 barów) ciśnienia
   manometrycznego; ponadto materiały i jakość wykonania
   powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2;
   badanie początkowe naczynia stalowego bez wykładziny
   powinno być przeprowadzone zgodnie z przepisami podanymi
   pod 6.2.1.5;
  
(e) zaniknięcia powinny możliwie najmniej wystawać poza
   naczynie i powinny być zaopatrzone w osłony ochronne;
   zamknięcia i osłony powinny być zaopatrzone w uszczelki
   wykonane z materiału odpornego na działanie bromu;
   zamknięcia powinny być umieszczone w górnej części
   naczynia w taki sposób, aby w żadnym wypadku nie mogły
   pozostawać w stałym kontakcie z fazą ciekłą;
  
(f) naczynia powinny być zaopatrzone w osprzęt zapewniający
   im utrzymywanie stabilnej pozycji pionowej oraz w
   elementy umożliwiające podnoszenie naczynia (pierścienie,
   flansze, itp.), umieszczone w jego górnej części, których
   wytrzymałość powinna być sprawdzona przy podwójnym
   obciążeniu roboczym.
  Przed rozpoczęciem użytkowania, naczynia powinny być poddane badaniu na szczelność pod ciśnieniem co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne).
  Badanie szczelności powinno być powtarzane co dwa lata; powinno ono obejmować kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie jego tary.
  Badanie i kontrola powinny być przeprowadzane pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę.
  Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane:
  - nazwa lub znak producenta i numer naczynia;
  - napis "Brom";
  
- tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w
 stanie napełnionym;
  - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania;
  - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie.
 
b    Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.

4.1.5         Szczególne przepisy pakowania dla towarów klasy 1
4.1.5.1       Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.1.1.
4.1.5.2       Wszystkie opakowania dla towarów klasy 1 powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby:
(a)  chroniły materiały wybuchowe, zapobiegały ich uwolnieniu i nie zwiększały ryzyka ich przypadkowego zapłonu lub zainicjowania w normalnych warunkach przewozu, z uwzględnieniem przewidywanych zmian temperatury, wilgotności i ciśnienia;
(b)  całkowita sztuka przesyłki mogła być bezpiecznie przemieszczana w normalnych warunkach przewozu; oraz aby
(c)  sztuki przesyłki wytrzymywały obciążenia, którym będą podlegać podczas przewozu na skutek spiętrzania na nich ładunku, i aby obciążenia te: nie zwiększały zagrożenia stwarzanego przez materiały wybuchowe, nie zmniejszały funkcji ochronnej opakowań i nie powodowały odkształceń zmniejszających ich wytrzymałość lub naruszających stabilność spiętrzonego ładunku.
4.1.5.3       Wszystkie materiały i przedmioty wybuchowe, przygotowane jak do przewozu, powinny być sklasyfikowane zgodnie z procedurami podanymi pod 2.2.1.
4.1.5.4       Materiały klasy 1 powinny być pakowane zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2 i podaną pod 4.1.4.
4.1.5.5       Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny spełniać odpowiednie wymagania działów 6.1, 6.5 lub 6.6 oraz wymagania dotyczące badań dla II grupy pakowania, podane odpowiednio pod 6.1.5, 6.5.4 lub 6.6.5, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 4.1.1.13, 6.1.2.4 i 6.5.1.4.4. Dopuszcza się stosowanie opakowań innych niż metalowe spełniających wymagania dla I grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.5.6       Urządzenia zamykające opakowań zawierających ciekłe materiały wybuchowe powinny zapewniać podwójną ochronę przed wyciekiem.
4.1.5.7       Urządzenie zamykające w bębnach metalowych powinno być zaopatrzone w odpowiednią uszczelkę. Jeżeli urządzenia zamykające są gwintowane, to należy uniemożliwić zanieczyszczenie gwintu materiałem wybuchowym.
4.1.5.8       Opakowania do materiałów rozpuszczalnych w wodzie powinny być wodoodporne. Opakowania do materiałów odczulonych lub flegmatyzowanych powinny być zamykane w sposób zapobiegający zmianom stężenia tych materiałów podczas przewozu.
4.1.5.9       Jeżeli opakowanie zawiera podwójną powłokę napełnioną wodą mogącą zamarzać podczas przewozu, to należy dodać do niej dostateczną ilość czynnika zapobiegającego zamarzaniu. Dodanie tego czynnika nie powinno stwarzać zagrożenia pożarowego wynikającego z jego właściwości palnych.
4.1.5.10      Jeżeli opakowanie wewnętrzne nie zabezpiecza odpowiednio materiału wybuchowego przed kontaktem z metalem, to do wnętrza opakowania zewnętrznego nie powinny wnikać gwoździe, skoble i inne elementy zamykające wykonane z metalu bez pokrycia ochronnego.
4.1.5.11      Opakowania wewnętrzne, osprzęt i materiały wypełniające oraz sposób rozmieszczenia materiałów lub przedmiotów wybuchowych w sztukach przesyłki powinny być takie, aby, w normalnych warunkach przewozu, materiały lub przedmioty wybuchowe nie mogły przeniknąć do opakowania zewnętrznego. Elementy metalowe przedmiotów wybuchowych powinny być zabezpieczone przed kontaktem z opakowaniami metalowymi. Przedmioty zawierające materiały wybuchowe bez osłony zewnętrznej, powinny być oddzielone od siebie w sposób uniemożliwiający ich wzajemne tarcie lub uderzanie. W tym celu mogą być stosowane wyściółki, korytka, przegrody w opakowaniach wewnętrznych lub zewnętrznych, wypraski lub pojemniki.
4.1.5.12      Opakowania powinny być wykonane z materiałów zgodnych z materiałami wybuchowymi znajdującymi się w sztuce przesyłki i powinny być dla nich nieprzepuszczalne, aby wzajemne oddziaływanie materiałów wybuchowych i materiałów konstrukcyjnych opakowań lub uwolnienie nie stwarzało zagrożenia podczas przewozu i nie powodowało zmiany podklasy lub grupy zgodności materiału wybuchowego.
4.1.5.13      W przypadku opakowań metalowych należy zapobiegać przedostaniu się materiałów wybuchowych do szczelin złączy wykonanych na zakładkę.
4.1.5.14      Opakowania z tworzywa sztucznego nie powinny być podatne na wytwarzanie lub utrzymywanie ładunków elektryczności statycznej, gdyż ich wyładowanie mogłoby powodować zainicjowanie, zapalenie lub zadziałanie zapakowanego materiału lub przedmiotu wybuchowego.
4.1.5.15      Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji, przeznaczone do celów wojskowych, bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującymi zawierającymi co najmniej dwa efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich przenoszenia, magazynowania lub w wyrzutniach w taki sposób, aby nie mogły uwolnić się w normalnych warunkach przewozu.
Jeżeli takie duże przedmioty wybuchowe przeszły z wynikiem pozytywnym badania w zakresie ich bezpieczeństwa eksploatacji i zgodności, przeprowadzone według wymagań zbliżonych do ADR, to właściwa władza może dopuścić takie przedmioty do przewozu na warunkach ADR.
4.1.5.16      Materiały wybuchowe nie powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne lub zewnętrzne, w których różnica ciśnienia wewnętrznego i zewnętrznego spowodowana oddziaływaniem cieplnym lub innym może stać się przyczyną wybuchu lub rozerwania sztuki przesyłki.
4.1.5.17      Jeżeli istnieje możliwość kontaktu powierzchni wewnętrznej opakowania metalowego (1A2, 1B2, 4A, 4B) z uwolnionym materiałem wybuchowym lub materiałem wybuchowym zawartym w przedmiocie bez osłony lub z osłoną częściową, to takie opakowanie metalowe powinno być zaopatrzone w wewnętrzną wykładzinę lub powłokę (patrz 4.1.1.2).
4.1.5.18      Instrukcja pakowania P101 może być stosowana do każdego materiału wybuchowego pod warunkiem, że opakowanie zostało dopuszczone przez właściwą władzę, bez względu na to czy opakowanie to jest zgodne z instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2.
4.1.6         Szczególne przepisy pakowania dla materiałów klasy 2
4.1.6.1       Naczynia, wraz z ich zamknięciami, powinny być dobierane odpowiednio do gazu lub mieszaniny gazów, którymi będą napełniane, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.2 "Materiały konstrukcyjne naczyń" oraz wymaganiami odpowiedniej instrukcji pakowania podanej pod 4.1.4.
4.1.6.2       Zmiana przeznaczenia naczynia przeznaczonego do wielokrotnego użytku powinna uwzględniać operacje opróżniania, odgazowania i usuwania pozostałości w stopniu niezbędnym z punktu widzenia bezpieczeństwa (patrz również tabela norm na końcu niniejszego podrozdziału).
UWAGA 1: Naczynia do przewozu gazów klasy 2, przeznaczone do wielokrotnego użycia, powinny być okresowo kontrolowane, zgodnie z terminami podanymi w odpowiedniej instrukcji pakowania (P200 lub P203) oraz zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6 "Badanie okresowe".
UWAGA 2: Naczynia przygotowane do przewozu powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki zgodnie z przepisami działu 5.2.
4.1.6.3       Naczynia, z wyjątkiem otwartych naczyń kriogenicznych, wraz z ich zamknięciami, powinny być zgodne z przepisami dotyczącymi prototypu, budowy, kontroli i badania, podanymi w dziale 6.2. Jeżeli przewidziane są opakowania zewnętrzne, to naczynia powinny być w nich skutecznie zamocowane. Jeżeli w odpowiedniej instrukcji pakowania nie podano inaczej, to naczynia mogą być zamknięte w opakowaniach zewnętrznych pojedynczo lub w grupach.
4.1.6.4       Zawory (kurki) powinny być chronione skutecznie przed uszkodzeniem mogącym powodować uwolnienie gazu w przypadku upadku naczynia oraz podczas przewozu i spiętrzania. Niniejsze wymagania uważa się za spełnione, jeżeli przestrzegany jest jeden lub więcej z następujących warunków (patrz również tabela norm na końcu niniejszego podrozdziału):
(a)  zawory są umieszczone wewnątrz szyjki naczynia i są chronione za pomocą gwintowanej nakrętki;
(b)  zawory są chronione za pomocą kołpaków; kołpaki powinny posiadać otwory wentylacyjne o odpowiednim przekroju, aby umożliwić usuwanie gazów w przypadku wystąpienia nieszczelności zaworów;
(c)  zawory są chronione za pomocą kołnierzy lub osłon;
(d)  zawory są zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, że ich uszkodzenie nie powoduje wycieku gazu;
(e)  zawory są umieszczone wewnątrz ram ochronnych;
(f)  naczynia przewożone są w skrzyniach lub ramach ochronnych.
4.1.6.5       Zawory w naczyniach zawierających gazy piroforyczne lub gazy silnie trujące (charakteryzujące się LC50 niższym niż 200 ppm) powinny być zaopatrzone w gazoszczelne nakrętki lub zaślepki, wykonane z materiału odpornego na działanie zawartości naczynia.
4.1.6.6       W celu przeprowadzenia badania okresowego, naczynia mogą być przewożone po upływie ustalonego terminu takiego badania.
4.1.6.7       Wymagania następujących przepisów dotyczących pakowania uważa się za spełnione, jeżeli zastosowano odpowiednio następujące normy:
 
PrzepisNormaTytuł normy
4.1.6.2EN 1795:1997Butle do gazu (z wyjątkiem LPG) - Sposób postępowania przy zmianie rodzaju gazu
4.1.6.4EN 962:1996/A2:2000Butle do gazów - Kołpaki ochronne zaworu i osłony zaworu do butli do gazu do celów medycznych i technicznych - Projektowanie, konstrukcja i badania
 
4.1.7         Szczególne przepisy pakowania dla nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1
4.1.7.1       Stosowanie opakowań
4.1.7.1.1     Opakowania do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych powinny spełniać wymagania działu 6.1 lub działu 6.6 na poziomie II grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.7.1.2     Metody pakowania dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są w instrukcji pakowania 520 i są oznaczone symbolami OP1 do OP8. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalne dozwolone ilości na sztukę przesyłki.
4.1.7.1.3     Metody pakowania odpowiednie dla indywidualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
4.1.7.1.4     Dla nowych nadtlenków organicznych, nowych materiałów samoreaktywnych lub nowych formulacji sklasyfikowanych nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, powinny być stosowane następujące procedury określania odpowiednich metod pakowania:
(a)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYP B lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYP B:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP5, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2 (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów", w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania mniejszego opakowania od dozwolonego w metodzie pakowania OP5 (to jest jednego z opakowań wymienionych w OP1 do OP4), to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(b)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYP C lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYP C:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP6, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2) (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów" w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania mniejszego opakowania od dozwolonego w metodzie pakowania OP6, to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(c)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYP D lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYP D:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP7;
(d)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYP E lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYP E:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
(e)  NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYP F:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
4.1.7.2       Stosowanie dużych pojemników do przewozu luzem
4.1.7.2.1     Bieżąco sklasyfikowane nadtlenki organiczne wymienione w tabeli pod 2.2.52.4 i oznaczone literą "N" w kolumnie "Metoda Pakowania" tej tabeli, mogą być przewożone w DPPL zgodnie z instrukcją pakowania IBC 520.
4.1.7.2.2     Inne nadtlenki organiczne i materiały samoreaktywne typu F, mogą być przewożone w DPPL na warunkach ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli na podstawie odpowiednich badań stwierdzi ona, że taki przewóz może być dokonany bezpiecznie. Badania powinny obejmować:
(a)  sprawdzenie, czy nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) odpowiada kryteriom klasyfikacyjnym podanym w "Podręczniku badań i kryteriów" pod 20.4.3 (f) (lub odpowiednio 20.4.2 (f)), zgodnie z blokiem decyzyjnym F na rysunku 20.1 (b);
(b)  sprawdzenie zgodności wszystkich materiałów mających kontakt z zawartością podczas przewozu;
(c)  określenie, jeżeli jest to konieczne, temperatur kontrolowanej i awaryjnej dotyczących przewozu danego produktu w DPPL, w oparciu o TSR;
(d)  zaprojektowanie, jeżeli jest to konieczne, urządzeń odciążających ciśnienie i awaryjnych; oraz
(e)  określenie, jeżeli jest to konieczne, warunków szczególnych, niezbędnych do bezpiecznego przewozu materiału.
Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
4.1.8         Szczególne przepisy pakowania dla materiałów zakaźnych (klasa 6.2)
4.1.8.1       Nadawcy materiałów zakaźnych powinni zapewnić, żeby sztuki przesyłki były przygotowane w taki sposób, aby dotarły do miejsca przeznaczenia w dobrym stanie i nie stwarzały podczas przewozu zagrożenia dla ludzi lub zwierząt.
4.1.8.2       Do sztuk przesyłki z materiałami zakaźnymi mają zastosowanie definicje podane pod 1.2.1 i przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1 do 4.1.1.14, z wyjątkiem 4.1.1.3 i 4.1.1.9 do 4.1.1.12.
4.1.8.3       Pomiędzy opakowaniem pośrednim i opakowaniem zewnętrznym powinien być umieszczony wykaz zawartości sztuki przesyłki.
4.1.8.4       Przed zwrotem próżnego opakowania do nadawcy lub odesłaniem go w inne miejsce, należy to opakowanie starannie zdezynfekować lub wysterylizować oraz usunąć z niego nalepki i napisy wskazujące, że zawierało ono materiał zakaźny.
4.1.9         Szczególne przepisy pakowania dla klasy 7
4.1.9.1       Przepisy ogólne
4.1.9.1.1     Materiały promieniotwórcze, opakowania i sztuki przesyłki powinny spełniać wymagania działu 6.4. Ilość materiału promieniotwórczego w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych pod 2.2.7.7.1.
4.1.9.1.2     Skażenie niezwiązane na powierzchniach sztuki przesyłki powinno być tak niskie, jak to jest praktycznie możliwe i w normalnych warunkach przewozu nie powinno przekraczać następujących wartości granicznych:
(a)  4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma i emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności; oraz
(b)  0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
Podane wartości graniczne stosuje się dla skażenia uśrednienionego na fragment o powierzchni 300 cm2, znajdujący się w dowolnej części sztuki przesyłki.
4.1.9.1.3     W sztuce przesyłki nie powinny znajdować się żadne inne rzeczy, z wyjątkiem przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego. Wymaganie to nie wyklucza przewozu materiałów promieniotwórczych o niskiej aktywności właściwej lub przedmiotów skażonych powierzchniowo, razem z innymi rzeczami. Przewóz w sztuce przesyłki takich przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego lub przewóz materiałów o niskiej aktywności właściwej, albo przedmiotów skażonych powierzchniowo razem z innymi rzeczami, jest dopuszczony pod warunkiem, że pomiędzy nimi a opakowaniem lub zawartością promieniotwórczą nie będzie żadnego oddziaływania, które mogłoby obniżyć bezpieczeństwo sztuki przesyłki.
4.1.9.1.4     Z wyjątkiem podanym pod 7.5.11 CV33, poziom skażenia niezwiązanego na zewnętrznych i wewnętrznych powierzchniach opakowań zbiorczych, kontenerów, cystern i dużych pojemników do przewozu luzem, nie powinien przekraczać wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2.
4.1.9.1.5     Materiały promieniotwórcze o dodatkowych właściwościach niebezpiecznych, powinny być przewożone w opakowaniach, dużych pojemnikach do przewozu luzem (DPPL) lub cysternach, które spełniają wszystkie odpowiednie wymagania podane w działach części 6, a także spełniają wymagania wynikające z zagrożeń dodatkowych podane w działach 4.1, 4.2 lub 4.3.
4.1.9.2       Wymagania i kontrola dotyczące przewozu materiałów LSA i SCO
4.1.9.2.1     Ilość materiału LSA lub SCO w jednej przemysłowej sztuce przesyłki typu 1 (Typ IP-1), przemysłowej sztuce przesyłki typu 2 (typ IP-2), przemysłowej sztuce przesyłki typu 3 (Typ IP-3) lub w przedmiocie albo w grupie przedmiotów, powinna być tak ograniczona, aby poziom promieniowania w odległości 3 m od nieosłoniętego materiału lub przedmiotu, albo grupy przedmiotów, nie przekraczał 10 mSv/h.
4.1.9.2.2     Materiały LSA i przedmioty SCO, jeżeli są materiałami rozszczepialnymi lub zawierają takie materiały, to powinny spełniać odpowiednie wymagania podane pod 7.5.11 CV33 i 6.4.11.1.
4.1.9.2.3     Materiały LSA i przedmioty SCO z grup LSA-I i SCO-I mogą być przewożone nieopakowane, pod następującymi warunkami:
(a)  wszystkie nieopakowane materiały, inne niż rudy zawierające tylko naturalnie występujące nuklidy promieniotwórcze, powinny być przewożone w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie było utraty zawartości promieniotwórczej ze środka transportowego, ani utraty osłony;
(b)  każdy środek transportowy powinien być wykorzystywany na warunkach używania wyłącznego; nie dotyczy to przewozu samych przedmiotów SCO-I, których skażenie na dostępnych i niedostępnych powierzchniach, nie jest większe niż dziesięciokrotny poziom określony pod 2.2.7.2; oraz
(c)  w przypadku przedmiotów SCO-I, jeżeli przypuszcza się, że na ich niedostępnych powierzchniach występuje skażenie niezwiązane przekraczające wartości podane pod 2.2.7.5(a)(i), to powinny być podjęte takie środki zaradcze, aby materiał promieniotwórczy nie wydostawał się do pojazdu.
4.1.9.2.4     Materiały LSA i przedmioty SCO, o ile nie postanowiono inaczej pod 4.1.9.2.3, powinny być pakowane zgodnie z poniższą tabelą:

Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki zawierających materiały LSA lub przedmioty SCO
 
Zawartość promieniotwórczaRodzaj sztuki przesyłki przemysłowej
 Używanie wyłączneUżywanie inne niż wyłączne
LSA-I  
            ciało stałe aTyp IP-1Typ IP-1
               cieczTyp IP-1Typ IP-2
LSA-II  
            ciało stałeTyp IP-2Typ IP-2
            ciecz i gazTyp IP-2Typ IP-3
LSA-IIITyp IP-2Typ IP-3
SCO-I aTyp IP-1Typ IP-1
SCO-IITyp IP-2Typ IP-2
 
a    nie opakowane materiały LSA-I i przedmioty SCO-I mogą być przewożone na warunkach określonych pod 4.1.9.2.3.
4.1.10        Przepisy szczególne dotyczące pakowania razem
4.1.1.10.1    Jeżeli zgodnie z przepisami niniejszego podrozdziału pakowanie razem jest dozwolone, to różne towary niebezpieczne lub towary niebezpieczne z innymi towarami mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.2.1 pod warunkiem, że nie reagują one ze sobą niebezpiecznie i spełnione są wszystkie odpowiednie przepisy niniejszego działu.
UWAGA 1: Patrz również 4.1.1.5 i 4.1.1.6.
UWAGA 2: Odnośnie do materiałów klasy 7, patrz 4.1.9.
4.1.10.2      Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie drewniane lub tekturowe, to sztuka przesyłki zawierająca różne materiały zapakowane razem, z wyjątkiem sztuk przesyłki zawierających wyłącznie materiały klasy 1 lub wyłącznie materiały klasy 7, nie powinna ważyć więcej niż 100 kg.
4.1.10.3      Jeżeli przepisy szczególne podane pod 4.1.10.4 nie stanowią inaczej, to dozwolone jest pakowanie razem towarów niebezpiecznych tej samej klasy o tym samym kodzie klasyfikacyjnym.
4.1.10.4      Następujące przepisy szczególne, dotyczące pakowania razem do tej samej sztuki przesyłki, mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (9b) tabeli A w dziale 3.2:
MP 1    Dopuszcza się pakowanie razem tylko z towarami tego samego typu o tej samej grupie zgodności.
MP 2    Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami.
MP 3    Dozwolone jest pakowanie razem UN 1873 z UN 1802.
MP 4    Nie powinny być pakowane razem z towarami innych klas lub z towarami, które nie podlegają przepisom ADR. Jednakże, jeżeli nadtlenek organiczny jest utwardzaczem dla materiałów klasy 3 lub elementem zestawu z materiałami klasy 3, to dozwolone jest jego pakowanie razem z tymi materiałami.
MP 5    UN 2814 i UN 2900 mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z instrukcją P620. Nie powinny być jednak pakowane razem z innymi towarami; nie dotyczy to wzorców diagnostycznych pakowanych zgodnie z instrukcją P650 i materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lód, suchy lód lub azot skroplony schłodzony.
MP 6    Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami. Nie ma to zastosowania do materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lód, suchy lód lub azot skroplony schłodzony.
MP 7    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 8    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 9    Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania zewnętrzne przewidziane dla opakowań kombinowanych zgodnych z 6.1.4.21:
-   z innymi towarami klasy 2;
-   z towarami innych klas pod warunkiem, że również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 10   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 11   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 12   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
Sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 45 kg. Jednakże, jeżeli jako opakowanie zewnętrzne stosowane są skrzynie tekturowe, to sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 27 kg.
MP 13   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 14   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 6 kg na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 15   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 16   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne i do 3 litrów na sztukę przesyłki:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 17   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 litra na opakowanie wewnętrzne i do 1 litra na sztukę przesyłki:
-   z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 18   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 kg na opakowanie wewnętrzne i do 1 kg na sztukę przesyłki:
-   z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 19   Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
-   z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
-   z towarami nie podlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 20   Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami nie podlegającymi przepisom ADR.
MP 21   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a)  ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że
(i)  wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(ii)  środki inicjujące wyposażone są w co najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne, zapobiegające wybuchowi przedmiotu w razie przypadkowego zadziałania tych środków; lub
(iii)  właściwa władza kraju pochodzenia2 stwierdzi, że przypadkowe zadziałanie środków inicjujących nie wyposażonych w dwa skuteczne urządzenia ochronne (tzn. środków zaliczonych do grupy zgodności B), nie spowoduje wybuchu przedmiotu w normalnych warunkach przewozu;
(b)  przedmiotów grup zgodności C, D i E.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami nie podlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).

MP 22   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a)  ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(b)  przedmiotów grup zgodności C, D i E.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami nie podlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 23   Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami nie podlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 24   Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o numerach UN zamieszczonych w poniższej tabeli, z uwzględnieniem następujących warunków:
-   jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera A, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki bez szczególnych ograniczeń masy;
-   jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera B, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki, przy czym sumaryczna masa zawartych w niej materiałów wybuchowych nie powinna przekraczać 50 kg.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).

________
2    Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną Umowy ADR, to dopuszczenie takie wymaga potwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
 
UN0012001400270028004400540160016101860191019401950197023802400312033303340335033603370373040504280429043004310432
0012 A                          
0014A                           
0027   BB BB                    
0028  B B BB                    
0044  BB  BB                    
0054        BBBBBBBB     BBBBBBB
0160  BBB  B                    
0161  BBB B                     
0186     B   BBBBBBB     BBBBBBB
0191     B  B BBBBBB     BBBBBBB
0194     B  BB BBBBB     BBBBBBB
0195     B  BBB BBBB     BBBBBBB
0197     B  BBBB BBB     BBBBBBB
0238     B  BBBBB BB     BBBBBBB
0240     B  BBBBBB B     BBBBBBB
0312     B  BBBBBBB      BBBBBBB
0333                 AAAA       
0334                A AAA       
0335                AA AA       
0336                AAA A       
0337                AAAA        
0373     B  BBBBBBBB      BBBBBB
0405     B  BBBBBBBB     B BBBBB
0428     B  BBBBBBBB     BB BBBB
0429     B  BBBBBBBB     BBB BBB
0430     B  BBBBBBBB     BBBB BB
0431     B  BBBBBBBB     BBBBB B
0432     B  BBBBBBBB     BBBBBB 
 

Dział 4.2

STOSOWANIE CYSTERN PRZENOŚNYCH

UWAGA: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikami wykonanymi z metalu oraz pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - dział 4.4; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - dział 4.5.
4.2.1         Przepisy ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do transportu materiałów klas 3 do 9
4.2.1.1       Rozdział ten zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do cystern przenośnych do przewozu materiałów klas 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9. Ponadto, cysterny przenośne powinny stosować się do wymagań dotyczących projektowania, konstrukcji, badań i prób wymienionych pod 6.7.2. Materiały powinny być przewożone w cysternach przenośnych przy zastosowaniu odpowiednich instrukcji dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.2.6 (T1 do T23) oraz wymagań szczególnych przypisanych dla każdego materiału w kolumnie 11 tabeli A w dziale 3.2, podanych pod 4.2.4.3.
4.2.1.2       Podczas przewozu cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku bocznego i podłużnego uderzenia oraz wywrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli zbiornik i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że mogą wytrzymywać uderzenia i wywrócenia. Przykłady takich zabezpieczeń podane są pod 6.7.2.17.5.
4.2.1.3       Niektóre materiały są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczane do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostaną podjęte niezbędne kroki przeciwdziałające ich niebezpiecznemu rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu powinny być podjęte szczególne starania w celu zapewnienia, że zbiorniki nie zawierają żadnych materiałów mogących inicjować te reakcje.
4.2.1.4       Temperatura zewnętrznej powierzchni zbiornika, wyłączając otwory i ich zamknięcia lub izolacji cieplnej, nie powinna podczas przewozu przekraczać 70°C. Jeżeli materiały są przewożone w podwyższonych temperaturach w postaci ciekłej albo stałej, to zbiornik powinien być izolowany cieplnie aby spełnić te warunki.
4.2.1.5       Próżne cysterny przenośne, które nie zostały odgazowane, powinny spełniać te same wymagania jak cysterny przenośne napełnione.
4.2.1.6       Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie powinny być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach zbiornika (patrz definicja "reakcji niebezpiecznych" pod 1.2.1):
4.2.1.7       Świadectwo zatwierdzenia typu, protokół z badań i poświadczenie zawierające wyniki odbioru technicznego i badań każdej cysterny przenośnej wydane przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, powinny być przechowywane przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony i właściciela. Właściciele powinni przedstawić niniejszą dokumentację na żądanie właściwej władzy.
4.2.1.8       Jeżeli nazwa materiału (ów) przewożonego nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.2.20.2, wówczas, jeżeli jest to niezbędne kopia poświadczenia wymienionego pod 6.7.2.18.1 powinna być dostępna na żądanie właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.1.9       Stopień napełnienia
4.2.1.9.1     Nadawca przed napełnieniem powinien zapewnić, że zastosowana cysterna przenośna jest odpowiednia i nie jest napełniona materiałami, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem obsługowym i wykładziną ochronną, mogłyby z nimi reagować niebezpiecznie z wydzieleniem produktów niebezpiecznych lub wyraźnie osłabią te materiały. Nadawca może zasięgnąć opinii producenta materiału niebezpiecznego i w porozumieniu z właściwą władzą przedstawić informację dotyczącą jego zgodności z materiałami cysterny przenośnej.
4.2.1.9.1.1   Cysterny przenośne nie powinny być napełnione powyżej poziomu określonego pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.6. Zastosowanie wzorów podanych pod 4.2.1.9.2, 4.2.1.9.3 lub 4.2.1.9.5.1 w odniesieniu do poszczególnych materiałów jest wskazane w odpowiednich instrukcjach lub wymaganiach szczególnych dla cystern przenośnych pod 4.2.4.2.6 lub 4.2.4.3 i w kolumnie (10) lub (11) tabeli A w dziale 3.2.
4.2.1.9.2     Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla ogólnego zastosowania jest oblicza się według wzoru:

                                       97
          stopień napełnienia = --------------
                                1 + a(tr - t?)

4.2.1.9.3     Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów ciekłych klasy 6.1 i klasy 8, I i II grupy pakowania i materiałów ciekłych o prężności par wyższej niż 175 kPa (1,75 bara) w 65°C, oblicza się według wzoru:

                                       95
          stopień napełnienia = --------------
                                1 + a(tr - t?)

4.2.1.9.4     We wzorze tym, a jest średnim współczynnikiem rozszerzalności objętościowej materiału ciekłego pomiędzy średnią temperaturą materiału ciekłego podczas napełniania (t?) i najwyższą średnią temperaturą ładunku podczas przewozu (tr) (obie w °C). Dla materiałów ciekłych przewożonych w warunkach otoczenia współczynnik a oblicza się według wzoru:

                           d15 - d50
                       a = ---------
                             35d50

gdzie: d15 i d50 oznaczają gęstość materiału ciekłego odpowiednio w temperaturze 15°C i 50°C.

4.2.1.9.4.1   Najwyższa średnia temperatura ładunku (tr) powinna być zakładana jako 50 °C, chyba że dla przewozów realizowanych w skrajnych temperaturach lub warunkach klimatycznych, właściwa władza zgodzi się odpowiednio na niższą lub zaleci wyższą temperaturę.
4.2.1.9.5     Wymagania zawarte pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.4.1 nie mają zastosowania do cystern przenośnych, które zawierają materiały zachowujące w czasie przewozu temperaturę wyższą od 50°C (np. przy pomocy urządzeń grzewczych). W cysternach przenośnych wyposażonych w urządzenia grzewcze, powinien być zastosowany regulator temperatury w celu zapewnienia, aby maksymalny stopień napełnienia nie był większy w dowolnym czasie podczas przewozu niż 95% pojemności.
4.2.1.9.5.1   Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze oblicza się według wzoru:

               stopień napełnienia = dr
                                     --
                                  95 d?

w którym d? i dr oznaczają gęstość cieczy odpowiednio w średniej temperaturze cieczy podczas napełniania i najwyższej średniej temperaturze ładunku podczas przewozu.
4.2.1.9.6     Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  jeżeli ich stopień napełnienia jest większy niż 20% lecz mniejszy niż 80%, w przypadku materiałów ciekłych o lepkości mniejszej niż 2680 mm2/s w 20°C lub w maksymalnej temperaturze podczas przewozu w przypadku materiałów podgrzanych, chyba że zbiorniki cystern przenośnych są podzielone przegrodami, lub falochronami na komory o pojemności mniejszej niż 7.500 litrów;
(b)  z pozostałością poprzednio przewożonego materiału znajdującego się na zewnątrz zbiornika lub wyposażenia obsługowego;
(c)  jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że całość cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.1.9.7     Kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte, kiedy cysterna jest napełniona. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.3.13.4 nie potrzebują urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.1.10      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 3 w cysternach przenośnych
4.2.1.10.1    Wszystkie cysterny przenośne przeznaczone do transportu materiałów ciekłych zapalnych powinny być zamknięte i wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie zgodnie z 6.7.2.8 do 6.7.2.15.
4.2.1.10.1.1  Dla cystern przenośnych przeznaczonych do eksploatacji tylko na lądzie, może być zastosowany otwarty system wentylacyjny jeżeli jest dozwolony zgodnie z przepisami działu 4.3.
4.2.1.11      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 4.1, 4.2 lub 4.3 (inne niż materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1) w cysternach przenośnych
(Zarezerwowany)
UWAGA: Odnośnie do materiałów klasy 4.1 ulegających samorzutnemu rozkładowi, patrz 4.2.1.13.1.
4.2.1.12      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowany)
4.2.1.13      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.2 i materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 w cysternach przenośnych
4.2.1.13.1    Każdy materiał powinien być zbadany i sprawozdanie z badań przedstawione właściwej władzy kraju pochodzenia w celu zatwierdzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia. Zawiadomienie powinno zawierać odpowiednie informacje dotyczące transportu i sprawozdanie z wynikami badań. Podjęte badania powinny obejmować zakres niezbędny dla:
(a)  wykazania zgodności wszystkich materiałów cysterny przenośnej, które wchodzą normalnie w kontakt z przewożonymi materiałami,
(b)  dostarczenia danych dla konstrukcji urządzeń obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cystern przenośnych.
Wszystkie dodatkowe postanowienia niezbędne dla bezpiecznego przewozu materiału powinny być wyraźnie opisane w sprawozdaniu.
4.2.1.13.2    Następujące postanowienia odnoszą się do cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu nadtlenków organicznych typu F lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi typu F o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) wynoszącej 55°C lub wyższej. W przypadku niezgodności postanowienia te powinny przeważać nad wymienionymi w rozdziale 6.7.2. Zagrożeniami branymi pod uwagę są samoprzyspieszający się rozkład materiału i objęcie ogniem opisane pod 4.2.1.13.8.
4.2.1.13.3    Dodatkowe postanowienia dotyczące przewozu nadtlenków organicznych lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu niższej niż 55°C w cysternach przenośnych, powinny być określone przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia.
4.2.1.13.4    Cysterny przenośne powinny być projektowane na ciśnienie próbne co najmniej 0,4 MPa (4 bary).
4.2.1.13.5    Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
4.2.1.13.6    Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także stosowane zawory podciśnieniowe. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym zarówno od właściwości materiału, jak i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny przenośnej. W zbiorniku nie mogą występować elementy topliwe.
4.2.1.13.7    Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zaworami typu sprężynowego, zapobiegającymi nadmiernemu wzrostowi ciśnienia produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C wewnątrz cysterny przenośnej. Przepustowość i ciśnienie początku otwarcia zaworów bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych pod 4.2.1.13.1. Jednakże ciśnienie początku otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny przenośnej nie doszło do wycieku zawartości.
4.2.1.13.8    Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa, albo jako połączenie tych dwóch konstrukcji i powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu w warunkach pełnego objęcia ogniem w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:

                q = 70961 F A0,82

gdzie:
q = absorbcja cieplna [W]
A = powierzchnia zwilżona [m2]
F = współczynnik izolacji [-];
F = 1 dla zbiorników bez izolacji, lub

           U(923-T)
       F = -------- dla zbiorników z izolacją
            47032

gdzie:
K = przewodność cieplna warstwy izolacyjnej [W x m-1 x K-1]
L = grubość warstwy izolacyjnej [m]
U = K/L = współczynnik przenikania ciepła izolacji [W x m-2 x K-1]
T = temperatura materiału w warunkach uwolnienia [K]
Ciśnienie początku otwarcia urządzenia awaryjnego obniżającego ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia podanego pod 4.2.1.13.7, ustalonego na podstawie wyników badań podanych pod 4.2.1.13.1. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny być tak wyregulowane, aby maksymalne ciśnienie w cysternie nie przekroczyło nigdy ciśnienia próbnego cysterny przenośnej.
UWAGA: Przykład metody określania wielkości urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do "Podręcznika Badań i Kryteriów".
4.2.1.13.9    Odnośnie do izolowanych cystern przenośnych, przepustowość i nastawienie urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona przy założeniu utraty 1 % powierzchni izolacyjnej.
4.2.1.13.10   Zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego zbiorników, powinny być wyposażone w przerywacz płomienia. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez przerywacz płomienia.
4.2.1.13.11   Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe, znajdujące się na zewnątrz zbiorników, powinny być tak rozmieszczone, aby nie pozostawały w nich materiały po napełnieniu cysterny przenośnej.
4.2.1.13.12   Cysterny przenośne mogą być, albo izolowane cieplnie, albo chronione osłoną przeciwsłoneczną. Jeżeli TSR materiału w cysternie przenośnej wynosi 55°C lub mniej, albo cysterna przenośna jest wykonana z aluminium, to cysterna przenośna powinna być całkowicie izolowana. Powierzchnia zewnętrzna powinna być pomalowana na biało lub pokryta jasną osłoną metalową.
4.2.1.13.13   Stopień napełnienia w 15°C nie może przekraczać 90%.
4.2.1.13.14   Oznakowanie wymagane pod 6.7.2.20.2 powinno zawierać numer UN i nazwę techniczną z dopuszczalnym stężeniem materiałów niebezpiecznych.
4.2.1.13.15   Nadtlenki organiczne i materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi wyraźnie wykazane w instrukcji T23 cysterny przenośnej pod 4.2.4.2.6 mogą być przewożone w cysternach przenośnych.
4.2.1.14      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 6.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowany)
4.2.1.15      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 7 w cysternach przenośnych
4.2.1.15.1    Cysterny przenośne, które przewoziły materiały promieniotwórcze, nie powinny być stosowane do przewozu innych materiałów.
4.2.1.15.2    Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub alternatywnie innej wartości zatwierdzonej przez właściwą władzę.
4.2.1.16      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 8 w cysternach przenośnych
4.2.1.16.11   Urządzenia obniżające ciśnienie w cysternach przenośnych stosowanych do przewozu materiałów klasy 8 powinny być sprawdzane w okresach nie przekraczających 1 roku.
4.2.1.17      Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 9 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowany)
4.2.2         Przepisy ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nie schłodzonych
4.2.2.1       Rozdział ten zawiera odpowiednie przepisy ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nie schłodzonych.
4.2.2.2       Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, konstrukcji, badań i prób określonych pod 6.7.3. Gazy skroplone nie schłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T50 dla cysterny przenośnej podaną pod 4.2.4.2.6 i przepisami szczególnymi cystern przenośnych przeznaczonych dla określonych gazów skroplonych nie schłodzonych wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.4.3.
4.2.2.3       Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego i podłużnego oraz wywrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia są podane pod 6.7.3.13.5.
4.2.2.4       Niektóre gazy skroplone nie schłodzone są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczone do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostały zastosowane niezbędne środki w celu zapobieżenia niebezpiecznemu ich rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. Ponadto powinny być podjęte w szczególności starania w celu zapewnienia, aby cysterny przenośne nie zawierały żadnych gazów skroplonych nie schłodzonych sprzyjających tym reakcjom.
4.2.2.5       Jeżeli nazwa przewożonego gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.3.16.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.3.14.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.2.6       Próżne nie oczyszczone i nie odgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym gazem skroplonym nie schłodzonym.
4.2.2.7       Napełnianie
4.2.2.7.1     Przed napełnieniem nadawca powinien zapewnić, że cysterna przenośna jest zatwierdzona do przewozu gazu skroplonego nie schłodzonego, który ma być przewożony i że nie jest napełniona gazami skroplonymi nie schłodzonymi, które w kontakcie z materiałem konstrukcyjnym zbiornika, uszczelkami i wyposażeniem obsługowym mogłyby reagować z nimi niebezpiecznie tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiać te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego nie schłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.2.7.2     Maksymalna masa gazu skroplonego nie schłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/litr), nie powinna przekraczać gęstości gazu skroplonego nie schłodzonego w temperaturze 50°C pomnożonej przez 0,95. Jednakże faza gazowa nie powinna zanikać w temperaturze 60°C.
4.2.2.7.3     Cysterny przenośne nie powinny być napełniane powyżej ich najwyższej dopuszczalnej masy brutto i najwyższej dopuszczalnej masy ładunku wymienionej dla każdego przewożonego gazu.
4.2.2.8       Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b)  jeżeli są nieszczelne;
(c)  jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że całość cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.2.9       Kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte, kiedy cysterna jest napełniona. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie potrzebują urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.3         Przepisy ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
4.2.3.1       Rozdział ten zawiera odpowiednie przepisy ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych.
4.2.3.2       Cysterny przenośne powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym projektowania, konstrukcji, badań i prób określonych pod 6.7.4. Gazy skroplone schłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T75 dla cysterny przenośnej podanej pod 4.2.4.2.6 i przepisami szczególnymi dotyczącymi cystern przenośnych przeznaczonych dla każdego materiału wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.4.3.
4.2.3.3       Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego i podłużnego oraz wywrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie, to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia podane są pod 6.7.4.12.5.
4.2.3.4       Jeżeli nazwa przewożonego gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.4.15.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.4.13.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.3.5       Próżne nie oczyszczone i nie odgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym materiałem
4.2.3.6       Napełnianie
4.2.3.6.1     Przed napełnieniem nadawca powinien upewnić się, że cysterna przenośna jest zatwierdzona do gazu skroplonego schłodzonego, który ma być przewożony i że nie jest napełniona gazami skroplonymi schłodzonymi, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami i wyposażeniem obsługowym mogłyby reagować niebezpiecznie z nimi tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiać te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego schłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.3.6.2     Dla oszacowania początkowego stopnia napełnienia powinien być brany pod uwagę niezbędny czas utrzymywania podczas przewidywanego przewozu wliczając w to wszystkie opóźnienia, które mogą wystąpić. Początkowy stopień napełnienia zbiornika za wyjątkiem postanowień podanych pod 4.2.3.6.3 i 4.2.3.6.4, powinien być taki, że jeżeli zawartość cysterny, z wyjątkiem helu, osiągnie temperaturę, w której prężność par jest równa maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu, wówczas objętość cieczy nie przekroczy 98%.
4.2.3.6.3     Zbiorniki przeznaczone do przewozu helu mogą być napełnione do otworów wlotowych urządzeń obniżających ciśnienie, ale nie powyżej.
4.2.3.6.4     Może być dopuszczony wyższy stopień napełnienia, ale wymaga on zatwierdzenia przez właściwą władzę, jeżeli przewidywany czas trwania przewozu jest znacznie krótszy niż czas utrzymywania.
4.2.3.7       Rzeczywisty czas utrzymywania
4.2.3.7.1     Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być obliczany dla każdego przewozu zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę, na następującej podstawie:
(a)  odnośnego czasu utrzymywania dla przewożonego gazu skroplonego schłodzonego (patrz 6.7.4.2.8.1) (jak wskazany na tabliczce opisanej pod 6.7.4.15.1);
(b)  rzeczywistej gęstości napełniania;
(c)  rzeczywistego ciśnienia napełniania;
(d)  najniższej wartości nastawionego ciśnienia w urządzeniu (ach) ograniczającym ciśnienie.
4.2.3.7.2     Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być zaznaczony, albo na samej cysternie przenośnej, albo na tabliczce metalowej trwale przymocowanej do cysterny przenośnej zgodnie z 6.7.4.15.2.
4.2.3.8       Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a)  w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b)  jeżeli są nieszczelne;
(c)  jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że całość cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d)  jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne;
(e)  jeżeli rzeczywisty czas utrzymywania dla przewożonego gazu nie został określony zgodnie z 4.2.3.7 i cysterna przenośna nie jest oznaczona zgodnie z 6.7.4.15.2; i
(f)  jeżeli czas trwania przewozu, po uwzględnieniu wszystkich opóźnień, które mogą wystąpić, przekroczy rzeczywisty czasu utrzymywania.
4.2.2.9       Kieszenie cystern przenośnych dla wózka widłowego powinny być zamknięte, kiedy cysterna jest napełniona. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie potrzebują urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.4         Instrukcje i przepisy szczególne dla cystern przenośnych
4.2.4.1       Przepisy ogólne
4.2.4.1.1     Rozdział ten zawiera odpowiednie instrukcje i przepisy szczególne dla materiałów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych. Każda instrukcja cysterny przenośnej jest oznaczana za pomocą kodu alfabetyczno-numerycznego (np. T1). Kolumna 10 tabeli A w dziale 3.2 wskazuje instrukcję cysterny przenośnej, która powinna być stosowana dla każdego materiału dopuszczonego do przewozu w cysternie przenośnej. Jeżeli w kolumnie 10 brak jest symbolu instrukcji dla cysterny przenośnej dla pozycji szczególnej materiałów niebezpiecznych, wówczas przewóz materiału niebezpiecznego w cysternie przenośnej nie jest dozwolony, chyba że właściwa władza wyda zezwolenie jak podano pod 6.7.1.3. Przepisy szczególne dla cystern przenośnych są przypisane do określonych materiałów niebezpiecznych w kolumnie 11 tabeli A w dziale 3.2. Wszystkie przepisy szczególne są oznaczany za pomocą kodu alfabetyczno-numerycznego (np. TP1). Wykaz przepisów szczególnych cystern przenośnych znajduje się pod 4.2.4.3.
4.2.4.2       Instrukcje dla cystern przenośnych
4.2.4.2.1     Instrukcje dla cystern przenośnych mają zastosowanie do materiałów niebezpiecznych klas 2 do 9. Instrukcje te zawierają określone informacje istotne dla cystern przenośnych, odpowiednio do określonych materiałów. Niniejsze przepisy powinny ponadto uwzględniać przepisy ogólne niniejszego działu i wymagania ogólne podane w dziale 6.7.
4.2.4.2.2     Dla materiałów klas 3 do 9, instrukcje dla cystern przenośnych wskazują odpowiednie minimalne ciśnienie próbne, minimalną grubość ścianki zbiornika (dla stali odniesienia), wymagania dla otworów dolnych i wymagania dla urządzeń obniżających ciśnienie. W instrukcji dla cysterny przenośnej T23, materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenki organiczne klasy 5.2 dopuszczone do przewozu w cysternach przenośnych wymienione są wraz z odpowiednimi temperaturami kontrolowanymi i awaryjnymi.
4.2.4.2.3     Gazy skroplone nie schłodzone przypisane są do instrukcji T50 dla cysterny przenośnej. Instrukcja ta określa najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze, wymagania dla otworów poniżej poziomu cieczy, wymagane obniżenie ciśnienia i wymagany stopień napełnienia dla gazów skroplonych nie schłodzonych dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych.
4.2.4.2.4     Gazy skroplone schłodzone przypisane są do instrukcji T75 dla cysterny przenośnej.
4.2.4.2.5     Oznaczenie odpowiednich instrukcji dla cysterny przenośnej.
Jeżeli określona instrukcja dla cysterny przenośnej jest wskazana w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 dla szczególnych pozycji materiałów niebezpiecznych, to możliwe jest użycie dodatkowych cystern przenośnych, które charakteryzują się wyższym ciśnieniem próbnym, większą grubością ścianki, bardziej wzmocnionymi otworami dolnymi i zainstalowanymi urządzeniami obniżającymi ciśnienie. Następujące wytyczne mają zastosowanie dla określenia odpowiednich cystern przenośnych, które mogą być użyte do przewozu poszczególnych materiałów:
 
Wykaz instrukcji dla cystern przenośnych
 
Instrukcje dla cystern przenośnych dopuszczone dodatkowo
T1T2, T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T2T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T3T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T4T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21,T22
T5T10, T14, T19, T20, T22
T6T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T7T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T8T9, T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22
T9T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22
T10T14, T19, T20, T22
T11T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T12T14, T16, T18, T19, T20, T22
T13T14, T19, T20, T21, T22
T14T19, T20, T22
T15T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22
T16T18, T19, T20, T22
T17T18, T19, T20, T21, T22
T18T19, T20, T22
T19T20, T22
T20T22
T21T22
T22Brak
T23Brak
 
4.2.4.2.6     Instrukcje dla cystern przenośnych
 
T1 - T22                  INSTRUKCJE DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH               T1-T22

Niniejsze instrukcje dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ciekłych i stałych klas 3 do 9. Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.2.1. i wymagania rozdziału 6.7.2.
Instrukcje dla cystern przenośnychMinimalne ciśnienie próbne (w barach)Minimalna grubość ścianki zbiornika (w mm-stali odniesienia) (patrz 6.7.2.4)Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie (patrz 6.7.2.8)Wymagania dotyczące otworów dolnych (patrz 6.7.2.6)
T11,5Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T21,5Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T32,65Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T42,65Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T52,65Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T64Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.2
T74Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T84Patrz 6.7.2.4.2NormalneNiedozwolone
T946mmNormalneNiedozwolone
T1046mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T116Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T126Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T1366mmNormalneNiedozwolone
T1466mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T1510Patrz 6.7.2.4.2NormalnePatrz 6.7.2.6.3
T1610Patrz 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T17106mmNormalnePatrz 6.7.2.6.3
T18106mmPatrz 6.7.2.8.3Patrz 6.7.2.6.3
T19106mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T20108mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
T211010mmNormalneNiedozwolone
T221010mmPatrz 6.7.2.8.3Niedozwolone
 
 
T23                                   INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                       T23
Niniejsza instrukcja dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13.
 
 
UN
 
 
Materiał
Minimalne ciśnienie próbne (w barach)Minimalna grubość ścianki zbiornika (mm-stal odniesienia)Wymagania dotyczące otworów dolnychWymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie
 
Stopień napełnienia
 
Temp. kontrolowana
 
Temp. awaryjna
3109NADTLENEK4PatrzPatrzPatrzPatrz  
 ORGANICZNY TYPU F, 6.7.2.4.26.7.2.6.3
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.13  
 CIEKŁY   
4.2.1.13.7
4.2.1.13.8
   
 Wodoronadtlenek tert-butylua, najwyżej 72% z wodą       
 Wodoronadtlenek kumenu, najwyżej 90% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A       
 Wodoronadtlenek pinanylu, najwyżej 50% w rozcieńczalniku typu A       
3110NADTLENEK4PatrzPatrzPatrzPatrz  
 ORGANICZNY TYPU F, 6.7.2.4.26.7.2.6.3
6.7.2.8.2
4.2.1.13.6
4.2.1.13.13  
 STAŁY   4.2.1.13.7   
 Nadtlenek dwukumylub   4.2.1.13.8   
 
a    Pod warunkiem, że podjęto działania dla osiągnięcia poziomu bezpieczeństwa równoważnego 65% wodoronadtlenku tert-butylu i 35% wody.
b    Maksymalna ilość na cysternę przenośną wynosi: 2000 kg.
 
T23                                 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH(c.d)                                    T23
Niniejsza instrukcja dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13.
 
 
UN
 
 
Materiał
Minimalne ciśnienie próbne (w barach)Minimalna grubość ścianki zbiornika (mm-stal odniesienia)Wymagania dotyczące otworów dolnychWymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie
 
Stopień napełnienia
 
Temp. kontrolowana
 
Temp. awaryjna
3119NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA4
Patrz
6.7.2.4.2
Patrz 6.7.2.6.3
Patrz
6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8
Patrz 4.2.1.13.13cc
 Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B     +30°C+35°C
 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B     +15°C+20°C
 Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w rozcieńczalniku typu B     +5°C+10°C
 3,5,5-Trójmetylonadheksanian tert- butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B     +35°C+40°C
 Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej 38% w rozcieńczalniku typu A     0°C+5°C
3120NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY, TEMPERATURURA KONTROLOWANA4Patrz pod 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.6.3Patrz 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8
Patrz
4.2.1.13.13
cc
3229MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F4Patrz pod 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.6.3Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8Patrz pod 4.2.1.13.13  
3230MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F4Patrz pod 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.6.3Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8Patrz pod 4.2.1.13.13  
3239MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4Patrz pod 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.6.3Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8Patrz pod 4.2.1.13.13cc
3240MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA4Patrz pod 6.7.2.4.2Patrz 6.7.2.6.3Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8Patrz pod 4.2.1.13.13cc
 

________
c    Zgodnie z zatwierdzeniem właściwej władzy.
 
T50                                       INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                   T50

Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nie schłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3.
 
UN
 
Gazy skroplone nie schłodzone
Max. dop. ciśnienie robocze (bar) Mała; Bez izolacji; Osłona przeciwsłoneczna; IzolowanaOtwory umieszczone poniżej poziomu cieczyWymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie (patrz 6.7.3.7)
 
Maksymalna gęstość napełniania
(kg/l)
1005Amoniak, bezwodny29,0DozwolonePatrz 6.7.3.7.30,53
  25,7   
  22,0   
  19,7   
1009Bromotrójfluorometan (Gaz38,0DozwoloneNormalne1,13
 chłodniczy R 13B1)34,0   
  30,0   
  27,5   
1010Butadieny, stabilizowane7,5DozwoloneNormalne0,55
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1011Butan7,0DozwoloneNormalne0,51
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1012Butylen8,0DozwoloneNormalne0,53
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1017Chlor19,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,25
  17,0   
  15,0   
  13,5   
1018Chlorodwufluorometan (Gaz26,0DozwoloneNormalne1,03
 chłodniczy R 22)24,0   
  21,0   
  19,0   
1020Chloropięciofluoroetan (Gaz23,0DozwoloneNormalne1,06
 chłodniczy R 115)20,0   
  18,0   
  16,0   
10211-Chloro-1,2,2,2-10,3DozwoloneNormalne1,20
 trójfluoroetan9,8   
 (Gaz chłodniczy R 124)7,9   
  7,0   
1027Cyklopropan18,0DozwoloneNormalne0,53
  16,0   
  14,5   
  13,0   
1028Dwuchlorodwufluorometan (Gaz16,0DozwoloneNormalne1,15
 chłodniczy R 12)15,0   
  13,0   
  11,5   
1029Dwuchlorofluorometan (Gaz7,0DozwoloneNormalne1,23
 chłodniczy R 21)7,0   
  7,0   
  7,0   
10301,1-Dwufluoroetan (Gaz16,0DozwoloneNormalne0,79
 chłodniczy R 152a)14,0   
  12,4   
  11,0   
1032Dwumetyloamina, bezwodna7,0DozwoloneNormalne0,59
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1033Eter dwumetylowy15,5DozwoloneNormalne0,58
  13,8   
  12,0   
  10,6   
1036Etyloamina7,0DozwoloneNormalne0,61
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1037Chlorek etylu7,0DozwoloneNormalne0,80
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1040Tlenek etylenu z azotem, o-NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,78
 ciśnieniu całkowitym do 1 MPa-   
 (10 bar) w temperaturze 50°C-   
  10,0   
1041Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenuPatrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1055Izobutylen8,1DozwoloneNormalne0,52
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1060Metyloacetylen i propadien28,0DozwoloneNormalne0,43
 mieszanina, stabilizowana24,5   
  22,0   
  20,0   
1061Metyloamina, bezwodna10,8DozwoloneNormalne0,58
  9,6   
  7,8   
  7,0   
1062Bromek metylu7,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,51
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1063Chlorek metylu (Gaz chłodniczy14,5DozwoloneNormalne0,81
 R 40)12,7   
  11,3   
  10,0   
1064Merkaptan metylowy7,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,78
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1067Czterotlenek dwuazotu7,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,30
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1075Gaz płynnyPatrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1077Propylen28,0DozwoloneNormalne0,43
  24,5   
  22,0   
  20,0   
1078Gaz chłodniczy, i.n.o.Patrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1079Dwutlenek siarki11,6NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,23
  10,3   
  8,5   
  7,6   
1082Trójfluorochloroetylen,17,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,13
 stabilizowany (Gaz chłodniczy15,0   
 R 1113)13,1   
  11,6   
1083Trójmetyloamina, bezwodna7,0DozwoloneNormalne0,56
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1085Bromek winylu, stabilizowany7,0DozwoloneNormalne1,37
  7,0   
  7,0   
  7,0   
1086Chlorek winylu, stabilizowany10,6DozwoloneNormalne0,81
  9,3   
  8,0   
  7,0   
1087Eter metylowowinylowy,7,0DozwoloneNormalne0,67
 stabilizowany7,0   
  7,0   
  7,0   
1581Chloropikryna i bromek metylu,7,0NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.31,51
 mieszanina7,0   
  7,0   
  7,0   
1582Chloropikryna i chlorek metylu,19,2NiedozwolonePatrz 6.7.3.7.30,81
 mieszanina16,9   
  15,1   
  13,1   
1858Sześciofluoropropylen (Gaz19,2DozwoloneNormalne1,11
 chłodniczy R 1216)16,9   
  15,1   
  13,1   
1912Chlorek metylu i15,2DozwoloneNormalne0,81
 dwuchlorometan, mieszanina13,0   
  11,6   
  10,1   
1958l,2-Dwuchloro-l,l,2,2-7,0DozwoloneNormalne1,30
 czterofluoroetan (Gaz 7,0   
 chłodniczy R 114)7,0   
  7,0   
1965Mieszanina skroplonych węglowodorów gazowych, i.n.o.Patrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
1969Izobutan8,5DozwoloneNormalne0,49
  7,5   
  7,0   
  7,0   
1973Chlorodwufluorometan i28,3DozwoloneNormalne1,05
 chloropięciofluoroetan, mieszanina, o stałej
25,3
22,8
   
 temperaturze wrzenia,20,3   
 zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 502)    
1974Bromochlorodwufluorometan (Gaz7,4DozwoloneNormalne1,61
 chłodniczy R 12B1)7,0   
  7,0   
  7,0   
1976Ośmiofluorocyklobutan (Gaz8,8DozwoloneNormalne1,34
 chłodniczy RC 318)7,8   
  7,0   
  7,0   
1978Propan22,5DozwoloneNormalne0,42
  20,4   
  18,0   
  16,5   
19831-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133a)
7,0
7,0
DozwoloneNormalne1,18
  7,0   
  7,0   
20351,1,1-Trójfluoroetan (Gaz31,0DozwoloneNormalne0,76
 chłodniczy R 143a)27,5   
  24,2   
  21,8   
2424Ośmiofluoropropan (Gaz23,1DozwoloneNormalne1,07
 chłodniczy R 218)20,8   
  18,6   
  16,6   
25171-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz8,9DozwoloneNormalne0,99
 chłodniczy R 142b)7,8   
  7,0   
  7,0   
2602Dwuchlorodwufluorometan20,0DozwoloneNormalne1,01
 i dwufluoroetan, mieszanina18,0   
 azeotropowa, zawierająca16,0   
 w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 500)14,5   
3057Chlorek trójfluoroacetylenu14,6Niedozwolone6.7.3.7.31,17
  12,9   
  11,3   
  9,9   
3070Tlenek etylenu i14,0Dozwolone6.7.3.7.31,09
 dwuchlorodwufluorometan, mieszanina, z zawartością
12,0
11,0
   
 nie większą niż 12,5%9,0   
 tlenku etylenu    
3153Eter perfluorometylowo-winylowy14,3DozwoloneNormalne1,14
  13,4   
  11,2   
  10,2   
31591,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz17,7DozwoloneNormalne1,04
 chłodniczy R 134a)15,7   
  13,8   
  12,1   
3161Gaz skroplony, palny, i.n.o.Patrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
3163Gaz skroplony, i.n.o.Patrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwoloneNormalnePatrz 4.2.2.7
3220Pięciofluoroetan (Gaz34,4DozwoloneNormalne0,95
 chłodniczy R 125)30,8   
  27,5   
  24,5   
3252Dwufluorometan (Gaz chłodniczy43,0DozwoloneNormalne0,78
 R 32)39,0   
  34,4   
  30,5   
3296Siedmiofluoropropan (Gaz16,0DozwoloneNormalne1,20
 chłodniczy R 227)14,0   
  12,5   
  11,0   
3297Tlenek etylenu i 8,1DozwoloneNormalne1,16
 chloroczterofluoroetan,7,0   
 mieszanina, zawierająca nie7,0   
 więcej niż 8,8% tlenku etylenu7,0   
3298Tlenek etylenu i 25,9DozwoloneNormalne1,02
 pięciofluoroetan,23,4   
 mieszanina, zawierająca nie20,9   
 więcej niż 7,9% tlenku etylenu18,6   
3299Tlenek etylenu i 16,7DozwoloneNormalne1,03
 czterofluoroetan, mieszanina,14,7   
 zawierająca nie więcej niż12,9   
 5,6% tlenku etylenu11,2   
3318Amoniak,roztwór w wodzie, o gęstości w temp. 15°C mniejszej niż 0,880kg/l, zawierający więcej niż 50% amoniakuPatrz określenie max. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1DozwolonePatrz 6.7.3.7.3Patrz 4.2.2.7
3337Gaz chłodniczy R 404A31,6DozwoloneNormalne0,84
  28,3   
  25,3   
  22,5   
3338Gaz chłodniczy R 407A31,3DozwoloneNormalne0,95
  28,1   
  25,1   
  22,4   
3339Gaz chłodniczy R 407B33,0DozwoloneNormalne0,95
  29,6   
  26,5   
  23,6   
3340Gaz chłodniczy R 407C29,9DozwoloneNormalne0,95
  26,8   
  23,9   
  21,3   
 
 
T75                                       INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH                                   T75
Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych schłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.3 i wymagania podane w rozdziale 6.7.4.
 
4.2.4.3       Przepisy szczególne dla cystern przenośnych
Przepisy szczególne dla cystern przenośnych są przypisane do niektórych materiałów w celu wskazania przepisów, które powinny być uwzględnione dodatkowo lub powinny zastąpić przepisy zawarte w instrukcjach dla cystern przenośnych lub podane w dziale 6.7. Przepisy szczególne dla cystern przenośnych są oznaczone za pomocą kodu alfabetyczno-numerycznego rozpoczynającego się literami "TP" (ang. tank provision - przepisy dla cystern) i są przypisane do określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2. Poniżej podano wykaz przepisów szczególnych dla cystern przenośnych:
TP1    Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.2 nie powinien być przekroczony

                                       97
            (stopień napełnienia = -----------)
                                   1 + a(tr-t¦)

TP2   Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.3 nie powinien być przekroczony

                                       95
            (stopień napełnienia = -----------)
                                   1 + a(tr-t¦)

TP3    Dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.5.1 nie powinien być przekroczony

                                           dr
                  (stopień napełnienia = 95---)
                                           d¦

TP4    Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub innej wartości zatwierdzonej przez właściwą władzę, (patrz 4.2.1.15.2).
TP5    (Zarezerwowany)
TP6    Aby w każdym przypadku zapobiec rozerwaniu cysterny, włączając w to objęcie pożarem, powinna być ona wyposażona w urządzenia obniżające ciśnienie, które są odpowiednie do objętości cysterny i do rodzaju przewożonego materiału. Urządzenia te powinny być zgodne z przewożonym materiałem.
TP7    Powietrze w przestrzeni gazowej powinno być usunięte za pomocą azotu lub w inny sposób.
TP8    Ciśnienie próbne cysterny przenośnej może być zmniejszone do 1,5 bara, jeżeli temperatura zapłonu przewożonego materiału jest wyższa niż 0 °C.
TP9    Pod tym określeniem materiał może być przewożony w cysternach przenośnych tylko po zatwierdzeniu wydanym przez właściwą władzę.
TP10   Wymagana jest wykładzina ołowiana o grubości nie mniejszej niż 5mm, która powinna być badana co rok lub inny odpowiedni materiał wykładzinowy zatwierdzony przez właściwą władzę.
TP12   Materiał ten działa silnie korodująco na stal.
TP13   Przed przewozem tego materiału powinien być dostarczony aparat izolujący drogi oddechowe.
TP16   Cysterna powinna być wyposażona w urządzenie specjalne zapobiegające wytworzeniu się podciśnieniu lub nadmiernego ciśnienia w normalnych warunkach przewozu. Urządzenia te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę. Wymagania podane pod 6.7.2.8.3 dotyczące obniżania ciśnienia mają na celu zapobieganie krystalizacji produktu w zaworach obniżających ciśnienie.
TP17   Do izolacji cystern mogą być zastosowane tylko nieorganiczne materiały niepalne.
TP18   Temperatura powinna być utrzymywana pomiędzy 18°C i 40°C. Cysterny przenośne zawierające zestalony kwas metalitrylowy nie powinny być podczas przewozu ponownie podgrzewana.
TP19   Obliczona grubość ścianki powinna być powiększona o 3 mm. Grubość ścianki powinna być sprawdzana ultradźwiękowo w połowie okresu pomiędzy hydraulicznymi próbami ciśnieniowymi.
TP20   Materiał ten może być przewożony tylko w izolowanych cysternach w osłonie azotu.
TP21   Grubość ścianki nie może być mniejsza niż 8 mm. Cysterny powinny być poddawane próbom hydraulicznym i rewizji wewnętrznej w okresach nie przekraczających 2,5 roku.
TP22   Smary do połączeń lub innych urządzeń powinny być zgodne z tlenem.
TP23   Przewóz dozwolony jest na warunkach szczególnych ustalonych przez właściwą władzę.
TP24   Cysterny przenośne mogą być wyposażone w urządzenia umieszczone powyżej maksymalnego poziomu napełnienia, w przestrzeni gazowej zbiornika, mające na celu przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi ciśnienia spowodowanemu powolnym rozkładem przewożonego materiału. Urządzenie to powinno również zapobiegać niedopuszczalnym wyciekom cieczy w przypadku wywrócenia lub przedostawaniu się obcych materiałów do cysterny. Urządzenie to powinno być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
TP25   Trójtlenek siarki o stopniu czystości 99,95% lub wyższym może być przewożony w cysternach bez urządzeń zapewniających, że jest on utrzymywany w temperaturze równej 32,5°C lub wyższej.
TP26   Jeżeli przewóz materiału odbywa się w stanie podgrzanym, wówczas urządzenia ogrzewające powinny być zamocowane na zewnątrz zbiornika. Wymagania te dla UN 3176 mają zastosowanie tylko wtedy, gdy materiał reaguje niebezpiecznie z wodą.
TP27   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 4 bary, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 4 bary lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP28   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 2,65 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 2,65 bara lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP29   Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 1,5 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 1,5 bara lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.

Dział 4.3

STOSOWANIE CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE I KONTENERÓW-CYSTERN ZE ZBIORNIKAMI METALOWYMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz w dziale 4.2; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, patrz w dziale 4.4; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, patrz w dziale 4.5.
4.3.1         Zakres
4.3.1.1       Przepisy, które zapisane są na całej szerokości strony, mają zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii oraz do kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC. Przepisy zawarte w pojedynczej kolumnie stosują się tylko do:
-   cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (lewa strona kolumny)
-   kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC (prawa strona kolumny).
4.3.1.2       Niniejsze przepisy stosują się do:
 
cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC
 
stosowanych do przewozu materiałów ciekłych, gazów oraz sypkich lub granulowanych.
4.3.1.3       Rozdział 4.3.2 zawiera odpowiednie przepisy dla cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas, oraz pojazdów-baterii i MEGC przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2. Rozdziały 4.3.3 i 4.3.4 zawierają przepisy szczególne uzupełniające lub zmieniające przepisy rozdziału 4.3.2.
4.3.1.4       Wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzenie typu, badania i znakowanie, znajdują się w dziale 6.8.
4.3.1.5       Przepisy przejściowe dotyczące stosowania niniejszego działu szukaj pod:
 
1.6.31.6.4
 
4.3.2         Przepisy mające zastosowanie do wszystkich klas.
4.3.2.1       Użycie
4.3.2.1.1     Materiał podlegający ADR może być przewożony w cysternach stałych (pojazdach-cysternach) cysternach odejmowalnych, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, cysternach typu nadwozie wymienne i MEGC tylko wtedy, gdy w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 podany jest kod cysterny zgodny z postanowieniami podanymi pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1.
4.3.2.1.2     Wymagany typ cysterny, pojazdu-baterii i MEGC wskazany jest w postaci kodu w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2. Wskazane tam kody identyfikacyjne składają się z liter i numerów w ustalonej kolejności.. Objaśnienia znaczeń czterech części kodu podane są pod 4.3.3.1.1 (jeżeli przewożony materiał należy do klasy 2) oraz pod 4.3.4.1.1 (jeżeli przewożony materiał należy do klas 3 do 9)1
4.3.2.1.3     Wymagany typ zgodnie z 4.3.2.1.2 odpowiada przynajmniej ostrym wymaganiom konstrukcyjnym, które są przewidziane dla omawianych materiałów niebezpiecznych, chyba że jest inaczej zapisane w niniejszym dziale lub dziale 6.8. Istnieje możliwość stosowania odpowiednich cystern odpowiadających kodom z wyższym minimalnym ciśnieniem obliczeniowym, lub ostrzejszym wymaganiom dla otworów do napełniania i opróżniania lub dla zaworów/urządzeń bezpieczeństwa (patrz 4.3.3.1.1 dla klasy 2 i 4.3.4.1.1 dla klas 3 do 9).

________
1    Wyjątkiem są cysterny przeznaczone do przewozu materiał ów klas 5.2 lub 7 (patrz 4.3.4.1.3).

4.3.2.1.4     Dla pewnych materiałów, cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC podlegają dodatkowym przepisom, które zawarte są jako przepisy szczególne w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
4.3.2.1.5     Do cystern, pojazdów-baterie i MEGC nie powinny być ładowane materiały niebezpieczne inne niż te, do przewozu których zostały zatwierdzone zgodnie z 6.8.2.3.1, i które stykając się z materiałami zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem i wykładziną ochronną, nie reagują z nimi niebezpiecznie (patrz "reakcje niebezpieczne" pod 1.2.1) oraz nie tworzą produktów niebezpiecznych znacznie osłabiających wytrzymałość materiałów zbiornika2.
4.3.2.1.6     W cysternach stosowanych do materiałów niebezpiecznych nie powinna być przewożona żywność, jeżeli nie zostały poczynione niezbędne działania zapobiegające zagrożeniom zdrowia publicznego.
4.3.2.2       Stopień napełnienia
4.3.2.2.1     W cysternach przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze otoczenia nie powinny być przekroczone podane niżej stopnie napełnienia:
(a)  dla materiałów ciekłych zapalnych nie stwarzających zagrożeń dodatkowych (np. działaniem trującym, żrącym), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa (również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa):

                                   100
       stopień napełnienia = --------------- % pojemności;
                             1 + a(50 - tF))

(b)  dla materiałów trujących lub żrących (palnych lub niepalnych), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa (również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa):

                                    98
       stopień napełnienia = --------------- % pojemności;
                             1 + a(50 - tF))

(c)  dla materiałów zapalnych i materiałów słabo trujących lub słabo żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w cysternach zamkniętych hermetycznie bez urządzenia zabezpieczającego:

                                    97
       stopień napełnienia = --------------- % pojemności;
                             1 + a(50 - tF))

(d)  dla materiałów silnie trujących, trujących lub silnie żrących, żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w zbiornikach zamkniętych hermetycznie, bez urządzenia zabezpieczającego:

                                    95
       stopień napełnienia = --------------- % pojemności.
                             1 + a(50 - tF))

4.3.2.2.2     W podanych wzorach, a oznacza współczynnik objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatur pomiędzy 15°C i 50°C, to znaczy przy maksymalnej różnicy temperatur 35°C.

a oblicza się według wzoru:

                              d15 - d50
                         a = -----------
                               35 x d50

gdzie: d15 i d50 oznaczają odpowiednio gęstość względną cieczy w temperaturze 15°C i 50°C,
tF oznacza średnią temperaturę cieczy podczas napełniania.

________
2    Niezbędnym może okazać się konsultacja producenta materiału z właściwą władzą dla uzyskania informacji o zgodności substancji z materiałami cysterny, pojazdu-baterii lub MEGC.

4.3.2.2.3     Wymagania podane pod 4.3.2.2.1 (a) do (d) powyżej nie stosują się do cystern, których zawartość podczas przewozu utrzymywana jest za pomocą urządzenia grzewczego w temperaturze wyższej niż 50 °C. W takim przypadku początkowy stopień napełnienia i temperatura powinny być tak dobrane, aby cysterna podczas przewozu była napełniona najwyżej do 95% swojej objętości a temperatura napełnienia nie zostanie przekroczona w czasie przewozu
4.3.2.2.4     Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych3, nie podzielone na komory (za pomocą przegród lub falochronów) o maksymalnej pojemności 7500 litrów, powinny być napełniane albo co najmniej w 80% swojej pojemności, albo nie więcej niż w 20%.
4.3.2.3       Eksploatacja
4.3.2.3.1     Grubość ścianek zbiornika, w czasie całego okresu jego eksploatacji, nie powinna być mniejsza od minimalnej wartości przedstawionej pod
 
6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.216.8.2.1.17 do 6.8.1.20
 
4.3.2.3.2     
 
 Podczas przewozu kontenery-cysterny/ MEGC powinny być posadowione na przewożącym je pojeździe w taki sposób, aby były w dostatecznym stopniu zabezpieczone urządzeniami znajdującymi się na tym pojeździe lub na samym kontenerze-cysternie/ MEGC, przed uderzeniami bocznymi i podłużnymi, a także przed wywróceniem4. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli konstrukcja kontenerów-cystern/ MEGC łącznie z wyposażeniem obsługowym jest taka, że mogą one wytrzymywać uderzenia lub wywrócenia.
 
4.3.2.3.3     Podczas napełniania i opróżniania cystern, pojazdów-baterii i MEGC, powinny być podejmowane odpowiednie środki zapobiegające wydostawaniu się niebezpiecznych ilości gazów i par. Cysterny, pojazdy-baterie i MEGC powinny być zamykane w taki sposób, aby ich zawartość nie mogła wydostawać się na zewnątrz w sposób niekontrolowany. Otwory cystern opróżnianych z dołu powinny być zamykane za pomocą korków gwintowanych, pełnych zaślepek kołnierzowych lub innych urządzeń o porównywalnej skuteczności. Szczelność urządzeń zamykających cysterny i pojazdy-baterie oraz MEGC, powinna być sprawdzana przez nadawcę po napełnieniu zbiornika. Dotyczy to szczególnie górnej części rury wyporowej.
4.3.2.3.4     Jeżeli kilka systemów zamykających jest rozmieszczonych kolejno jeden za drugim, to system znajdujący się bliżej przewożonego materiału powinien być zamykany w pierwszej kolejności.
4.3.2.3.5     Podczas przewozu na zewnętrznej powierzchni napełnionych lub opróżnionych cystern nie powinny się znajdować pozostałości przewożonych materiałów niebezpiecznych.

4.3.2.3.6     Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie mogą być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach.
Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, mogą być przewożone w sąsiednich komorach tylko wtedy, gdy komory te oddzielone są przegrodami o grubości ścianek równej lub większej od grubości ścianek zbiornika. Materiały te mogą być także przewożone, jeżeli napełnione komory przedzielone są pustą przestrzenią lub opróżnioną komorą.

________
3    W rozumieniu niniejszego przepisu za ciecze powinny być uważane materiały, których lepkość kinematyczna w temperaturze 20°C jest mniejsza od 2.680 mm2/s.
4    Przykłady zabezpieczenia zbiorników:
-   zabezpieczenie przed uderzeniami bocznymi, może składać się z pasów podłużnych chroniących zbiornik z obu stron, rozmieszczonych na połowie wysokości.
-   zabezpieczenie przed przewróceniem, może składać się z pierścieni wzmacniających lub pasów zamocowanych poprzecznie do ramy.
-   zabezpieczenia przed uderzeniem z tylu mogą mieć postać zderzaka lub ramy.

4.3.2.4       Próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC
UWAGA: Do próżnych, nieoczyszczanych cystern, pojazdów-baterii i MEGC, mogą być stosowane przepisy szczególne TU1, TU2, TU4, TU16 i TU35 podane pod 4.3.5.
4.3.2.4.1     Podczas przewozu żadne niebezpieczne pozostałości nie powinny znajdować się na zewnętrznej powierzchni cysterny.
4.3.2.4.2     Aby próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC były dopuszczone do przewozu, to powinny być zamknięte w taki sposób i powinny być szczelne w takim samym stopniu, jak w stanie napełnionym.
4.3.2.4.3     Jeżeli próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC, nie są zamknięte w taki sposób i nie są szczelne w takim stopniu, jak w stanie napełnionym oraz jeżeli przepisy ADR nie mogą być stosowane, to powinny być one przewiezione, z należytą ostrożnością, do najbliższego odpowiedniego miejsca, gdzie mogą być oczyszczone lub naprawione.
Przewóz jest wystarczająco bezpieczny, jeżeli zostały podjęte odpowiednie środki zaradcze dla zapewnienia bezpieczeństwa, wymaganego przepisami ADR oraz dla zapobieżenia niekontrolowanego uwalniania się materiałów niebezpiecznych.
4.3.2.4.4     Próżne nieoczyszczone cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne i MEGC, mogą być również przewożone, po wygaśnięciu okresu ustalonego pod 6.8.2.4.2 i 6.8.2.4.3, w celu poddania ich badaniom.
4.3.3         Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klasy 2
4.3.3.1       Kodowanie i hierarchia cystern
4.3.3.1.1     Kodowanie cystern, pojazdów-baterii i MEGC
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
 
CzęśćOpisKod cysterny
1Typy cystern, pojazdów-baterii lub MEGC
C = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów
   sprężonych
  
P = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów
   skroplonych lub gazów rozpuszczonych pod
   ciśnieniem
  R = cysterna dla gazów skroplonych, schłodzonych
2Ciśnienie obliczeniowe
X = wartość minimalnego odpowiedniego ciśnienia
   próbnego zgodnie z tabelą pod 4.3.3.2.5 lub
  22 = minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach
3Otwory (patrz 6.8.2.2 i 6.8.3.2)
B = cysterna z dolnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami albo pojazd-
   bateria lub MEGC z otworami poniżej
   powierzchni materiału ciekłego lub do gazów
   sprężonych;
  
C = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami, tylko z otworami
   wyczystkowymi poniżej powierzchni cieczy;
  
D = cysterna z górnymi otworami do napełniania i
   rozładunku z 3 zamknięciami; albo pojazd
   bateria lub MEGC bez otworów poniżej
   powierzchni cieczy.
4Zawory/urządzenia bezpieczeństwa
N = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC z zaworami
   bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.3.2.9 lub
   6.8.3.2.10, która nie jest zamknięta
   hermetycznie
  
H = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC zamknięta
   hermetycznie (patrz 1.2.1)
 
UWAGA 1: Przepisy szczególne TU17 wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2 dla niektórych gazów oznaczają, że gaz może być przewożony tylko w pojeździe-baterii lub MEGC.
UWAGA 2: Ciśnienia wskazane na samej cysternie lub na tabliczce nie powinny być mniejsze niż wartość "X" lub minimalne ciśnienie obliczeniowe.
4.3.3.1.2     Hierarchia cystern

Kod cysterny         Pozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów stosownie do tych kodów

C*BN                 C#BN, C#CN, C#DN, C#BH, C#CH, C#DH
C*BH                 C#BH, C#CH, C#DH
C*CN                 C#CN, C#DN, C#CH, C#DH
C*CH                 C#CH, C#DH
C*DN                 C#DN, C#DH
C*DH                 C#DH
P*BN                 P#BN, P#CN, P#DN, P#BH, P#CH, P#DH
P*BH                 P#BH, P#CH, P#DH
P*CN                 P#CN, P#DN, P#CH, P#DH
P*CH                 P#CH, P#DH
P*DN                 P#DN, P#DH
P*DH                 P#DH
R*BN                 R#BN, R#CN, R#DN
R*CH                 R#CN, R#DN
R*DN                 R#DN

Znak przedstawiony jako # powinien być równy z lub większy niż znak przedstawiony jako *.
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie bierze pod uwagę żadnych przepisów szczególnych dla każdej pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).

4.3.3.2       Warunki napełniania i ciśnienia próbne
4.3.3.2.1     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, których temperatura krytyczna ma wartość poniżej -50°C, powinno wynosić co najmniej 1,5 ciśnienia napełnienia w temperaturze 15°C.
4.3.3.2.2     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu:
-   gazów sprężonych, których temperatura krytyczna wynosi -50°C lub jest wyższa;
-   gazów skroplonych, których temperatura krytyczna jest niższa od 70° C; oraz
-   gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem
powinno być takie, aby w przypadku napełnienia zbiornika do maksymalnej masy zawartości na litr pojemności, ciśnienie osiągnięte w zbiorniku cysterny z izolacją cieplną, wytworzone przez materiał zawarty w zbiorniku w temperaturze 55° C lub w temperaturze 65°C w przypadku zbiorników cystern bez izolacji cieplnej, nie przekraczało ciśnienia próbnego.
4.3.3.2.3     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych, których temperatura krytyczna wynosi 70° C lub jest wyższa powinno być:
(a)  dla cystern z izolacją cieplną co najmniej równe prężności par cieczy w temperaturze 60°C, zmniejszone o 0,1 MPa (1 bar), lecz nie mniejsze od 1 MPa (10 bar)
(b)  dla cystern bez izolacji cieplnej co najmniej równe prężności par cieczy w temperaturze 65°C, zmniejszone o 0,1 MPa (1 bar), lecz nie mniejsze od 1 MPa (10 bar).
Maksymalnie dopuszczalną masę zawartości na litr pojemności oblicza się następująco:
Maksymalnie dopuszczalna masa zawartości na litr pojemności = 0,95 x gęstość fazy ciekłej w temperaturze 50°C (kg/l);
Poza tym faza gazowa nie powinna zanikać poniżej 60°C.
Jeżeli zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,5 m, to wartości ciśnienia próbnego i maksymalnie dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności należy określać zgodnie z instrukcją pakowania P200 pod 4.1.4.1.
4.3.3.2.4     Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być co najmniej 1,3 razy większe od najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bary); dla cystern z izolacją próżniową ciśnienie próbne powinno być co najmniej 1,3 razy większe od maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego, powiększonego o 100 kPa (1 bar).
4.3.3.2.5     Tabela gazów i ich mieszanin, które mogą być przewożone w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), pojazdach-bateriach, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach i MEGC określa minimalne wartości ciśnienia próbnego dla cystern i odpowiednio maksymalną masę zawartości na litr pojemności.
W przypadku gazów i ich mieszanin, sklasyfikowanych do pozycji i.n.o., wartości ciśnienia próbnego i maksymalnej dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności, powinny być określone przez rzeczoznawcę uznanego przez właściwą władzę.
Jeżeli zbiorniki izolowane cieplnie, przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub gazów skroplonych o temperaturze krytycznej -50°C lub wyższej, albo niższej od 70° C, były badane na ciśnienie próbne niższe od podanego w tabeli, to obniżona ładowność maksymalna powinna być ustalona przez rzeczoznawcę zatwierdzonego przez właściwą władzę, z zastrzeżeniem, że ciśnienie stwarzane przez materiał zawarty w cysternie w temperaturze 55°C nie będzie przekraczało ciśnienia próbnego wybitego stemplem na cysternie.
 
   Minimalne ciśnienie próbne dla cysternMaksymalna dopuszczalna
UNNazwaKod klasyfikacyjnyZ izolacją cieplnąBez izolacji cieplnejmasa zawartości na litr pojemności
   MPabarMPabarkg
1001Acetylen, rozpuszczony4 Ftylko w pojazdach-bateriach i MECO złożonych z naczyń
1002Powietrze, sprężone1 Apatrz 4.3 3.2.1
1003Powietrze, skroplone schłodzone3 Opatrz 4.3 3.2.4
1005Amoniak, bezwodny2 ETC2,6262,9290,53
1006Argon, sprężony1 Apatrz 4.3 3.2.1
1008Trójfluorek boru,1 TC22,522522,52250,715
 sprężony 30300303000,86
1009Bromotrójfluorometan2 A12120  1,50
 (Gaz chłodniczy R13B1)   4,2421,13
     121201,44
     252501,60
1010Butadien-1,3, stabilizowany, lub2 F1101100,55
 Butadien-1,2, stabilizowany, lub 1101100,59
 mieszaniny butadienu-1,3 i węglowodorów, stabilizowane 1101100,50
1011Butan2 F1101100,51
1012Butylen-1 lub2 F1101100,53
 trans-butylen-2 lub 1101100,54
 cis-butylen-2 lub 1101100,55
 butylen w mieszaninie 1101100,50
1013Dwutlenek węgla2 A19190  0,73
   22,5225  0,78
     191900,66
     252500,75
1014Dwutlenek węgla i tlen, mieszanina sprężona1 Opatrz 4.3.3.2.1
1015Dwutlenek węgla i podtlenek azotu w mieszaninie2 Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1016Tlenek węgla, sprężony1 TFpatrz 4.3.3.2.1
1017Chlor2 TC1,7171,9191,25
1018Chlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R22)2 A2,4242,6261,03
1020Chloropięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R115)2 A2202,3231,08
10211-Chloro-1,2,2,2- czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R124)2 A1101,1111,2
1022Chlorotrójfluorometan2 A12120  0,96
 (Gaz chłodniczy R13) 22,5225  1,12
     101000,83
     121200,90
     191901,04
     252501,10
1023Gaz węglowy, sprężony1 TFpatrz 4.3.3.2.1
1026Dwucyjan2 TF10100101000,70
1027Cyklopropan2 F1,6161,8180,53
1028Dwuchlorodwufluorometan2 A1,5151,6161,15
 (Gaz chłodniczy R12)      
1029Dwuchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R21)2 A1101101,23
10301,1-Dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R152a)2 F1,4141,6160,79
1032Dwumetyloamina, bezwodna2 F1101100,59
1033Eter dwumetylowy2 F1,4141,6160,58
1035Etan2 F12120  0,32
     9,5950,25
     121200,29
     303000,39
1036Etyloamina2 F1101100,61
1037Chlorek etylu2 F1101100,8
1038Etylen, skroplony schłodzony3 Fpatrz 4.3.3.2.4
1039Eter metylowoetylowy2 F1101100,64
1040Tlenek etylenu lub tlenek etylenu z azotem o ciśnieniu całkowitym do 1 MPa (10 barów) w temp. 50°C2 TF1,5151,5150,78
1041Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%,ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu2 F2,4242,6260,73
1046Hel, sprężony1 Apatrz 4.3.3.2.1
1048Bromowodór, bezwodny2 TC5505,5551,54
1049Wodór, sprężony1 Fpatrz 4.3.3.2.1
1050Chlorowodór, bezwodny2 TC12120  0,69
     101000,30
     121200,56
     151500,67
     202000,74
1053Siarkowodór2 TF4,5455500,67
1055Izobutylen2 F1101100,52
1056Krypton, sprężony1 Apatrz 4.33.2.1
1058Gazy skroplone, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrza2 A
1,5 x ciśnienie napełnienia
patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1060Metylacetylen i propadien, mieszanina, stabilizowana:2 F
 
patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
 mieszanina P1 2,5252,8280,49
 mieszanina P2 2,2222,3230,47
 propadien z 1% do 4%      
 metyloacetylenu 2,2222,2220,50
1061Metyloamina, bezwodna2 F1101,1110,58
1062Bromek metylu2 T1101101,51
1063Chlorek metylu (Gaz chłodniczy R40)2 F1,3131,5150,81
1064Merkaptan metylowy2 TF1101100,78
1065Neon, sprężony1 Apatrz 4.3.3.2.1
1066Azot, sprężony1 Apatrz 4.3.3.2.1
1067Czterotlenek dwuazotu (dwutlenek azotu)2 TOCtylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń
1070Podtlenek azotu2 O22,5225  0,78
     181800,68
     22,52250,74
     252500,75
1071Gaz olejowy, sprężony1 TFpatrz 4.3.3.2.1
1072Tlen, sprężony1 Opatrz 4.3.3.2.1
1073Tlen, skroplony, sprężony3 Opatrz 4.3.3.2.4
1076Fosgen2 TCtylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń
1077Propylen2 F2,5252,7270,43
1078Gazy chłodnicze, i.n.o. takie jak:2 A     
 mieszanina F1      
 mieszanina F2 1101,1111,23
 mieszanina F3 1,5151,6161,15
   2,4242,7271,03
 inne mieszaniny patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3,2.3
1079Dwutlenek siarki2 TC1101,2121,23
1080Sześciofluorek siarki2 A12120  1,34
     7701,04
     141401,33
     161601,37
1082Trójfluorochloroetylen, stabilizowany2 TF1,5151,7171,13
1083Trójmetyloamina, bezwodna2 F1101100,56
1085Bromek winylu, stabilizowany2 F1101101,37
1086Chlorek winylu, stabilizowany2 F1101,1110,81
1087Eter metylowowinylowy, stabilizowany2 F1101100,67
1581Chloropikryna i bromek metylu, w mieszaninie2 T1101101,51
1582Chloropikryna i chlorek metylu, w mieszaninie2 T1,3131,5150,81
1612Czterofosforan sześcioetylu i gaz sprężony, w mieszaninie1 Tpatrz 4.3.3.2.1
1749Trójfluorek chloru2 TOC3303301,40
1858Sześciofluoropropylen (Gaz chłodniczy R 1216)2 A1,7171,9191,11
1859Czterofluorek krzemu, sprężony1 TC20200202000,74
   30300303001,10
1860Fluorek winylu,2 F12120  0,58
 stabilizowany 22,5225  0,65
     252500,64
1912Chlorek metylu i chlorek metylenu, w mieszaninie2 F1,3131,5150,81
1913Neon, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
1951Argon, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
1952Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina,2 A19190191900,66
 zawierająca do 9% tlenku etylu 25250252500,75
1953Gaz sprężony, trujący, palny, i.n.o.a1 TFpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1954Gaz sprężony, palny i.n.o.1 Fpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1955Gaz sprężony, trujący, i.n.o.a1 Tpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1956Gaz sprężony, i.n.o.1 Apatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1957Deuter, sprężony1 Fpatrz 4.3.3.2.1
1958l,2-Dwuchloro-l,l,2,2-czterofluoroetan(Gaz chłodniczy R114)2 A1101101,3
19591,1-Dwufluoroetylen2 F12120  0,66
 (Gaz chłodniczy R1132a) 22,5225  0,78
     252500,77
1961Etan, skroplony, schłodzony3 Fpatrz 4.3.3.2.4
1962Etylen, sprężony1 F12120  0,25
   22,5225  0,36
     22,52250,34
     303000,37
1963Hel, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
1964Mieszanina węglowodorów gazowych, sprężona, i.n.o.1 Fpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
1965Mieszanina węglowodorów gazowych, skroplona, i.n.o.2 F     
 Mieszanina A 1101100,50
 Mieszaniana A01 1,2121,4140,49
 Mieszanina A02 1,2121,4140,48
 Mieszanina A0 1,2121,4140,47
 Mieszanina A1 1,6161,8180,46
 Mieszanina B1 2202,3230,45
 Mieszanina B2 2202,3230,44
 Mieszanina B 2202,3230,43
 Mieszanina C 2,5252,7270,42
 Inne mieszaniny patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1966Wodór, skroplony schłodzony3 Fpatrz 4.3.3.2.4
1967Gaz insektobójczy, trujący, i.n.o.a2 Tpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1968Gaz insektobójczy, i.n.o.2 Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
1969Izobutan2 F1101100,49
1970Krypton, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
1971Metan, sprężony lub gaz ziemny, sprężony, z wysoką zawartością metanu1 Fpatrz 4.3.3.2.1
1972Metan, skroplony schłodzony lub gaz ziemny, skroplony schłodzony, z wysoką zawartością metanu3 Fpatrz 4.3.3.2.4
1973Chlorodwufluorometan i chloropięciofluoroetan, mieszanina o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca ok. 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R502)2 A2,5252,8281,05
1974Chlorodwufluorobromometan (Gaz chłodniczy R12B1)2 A1101101,61
1976Ośmiofluorocyklobutan (Gaz chłodniczy RC318)2 A1101101,34
1977Azot, skroplony, schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
1978Propan2 F2,1212,3230,42
1979Gazy szlachetne, mieszanina, sprężona1 Apatrz 4.3.3.2.1
1980Gazy szlachetne i tlen, mieszanina, sprężona1 Apatrz 4.3.3.2.1
1981Gazy szlachetne i azot, mieszanina, sprężona1 Apatrz 4.3.3.2.1
1982Czterofluorometan sprężony (Gaz chłodniczy R.14,1 A20200202000,62
 sprężony) 30300303000,94
19831-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R133a)2 A1101101,18
1984Trójfluorometan2 A19190  0,92
 (Gaz chłodniczy R23) 25250  0,99
     191900,87
     252500,95
2034Wodór i metan, mieszanina, sprężona1 Fpatrz 4.3.3.2.1
20351,1,1-Trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R143a)2 F2,8283,2320,79
2036Ksenon, sprężony1 A12120
 
13
 
130
1,30
1,24
20442,2-Dwumetylpropan2 F1101100,53
2073Amoniak,roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15°C mniejszej niż 0,88, zawierający więcej niż 35% ale nie więcej niż 40%4 A
 
 
 
1
 
 
 
10
 
 
 
1
 
 
 
10
 
 
 
0,80
 zawierający więcej niż 40% ale nie więcej niż 50% 1,2121,2120,77
2187Dwutlenek węgla, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
2189Dwuchlorosilan2 TFC1101100,90
2191Fluorek sulfurylu2 T5505501,1
2193Sześciofluoroetan sprężony (Gaz chłodniczy R1161 A
16
20
160
200
  
1,28
1,34
 sprężony)   202001,10
2197Jodowodór, bezwodny2 TC1,9192,1212,25
2200Propadien, stabilizowany2 F1,8182,0200,50
2201Podtlenek azotu, skroplony schłodzony3 Opatrz 4.3.3.2.4
2203Silan, sprężonyb1 F22,522522,52250,32
   25250252500,41
2204Tlenosiarczek węgla2 TF2,7273,0300,84
2417Tlenofluorek węgla, sprężony1 TC20200202000,47
   30300303000,70
2419Bromotrójfluoroetylen2 F1101101,19
2420Sześciofluoroaceton2 TC1,6161,8181,08
2422Ośmiofluorobuten-2 (Gaz chłodniczy R1318)2 A1101101,34
2424Ośmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R218)2 A2,1212,3231,07
2451Trójfluorek azotu, sprężony1 O20200202000,50
   30300303000,75
2452Etyloacetylen, stabilizowany2 F1101100,57
2453Fluorek etylu (Gaz chłodniczy R161)2 F2,1212,5250,57
2454Fluorek metylu (Gaz chłodniczy R41)2 F30300303000,36
25171-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R142b)2 F1101100,99
2591Ksenon, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
2599Chlorotrójfluorometan i2 A3,1313,1310,11
 trójfluorometan, mieszanina 4,242  0,21
 azeotropowa zawierająca ok. 10100  0,76
 60% chlorotrójfluorometanu   4,2420,20
 (Gaz chłodniczy R503)   101000,66
2600Tlenek węgla i wodór, mieszanina, sprężona1 TFpatrz 4.3.3.2.1
2601Cyklobutan2 F1101100,63
2602Dwuchlorodwufluorometan i 1,1-dwufluoroetan, mieszanina azeotropowa, zawierająca ok. 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R500)2 A1,8182201,01
2901Chlorek bromu2 TOC1101101,50
3057Chlorek trójfluoroacetylu2 TC1,3131,5151,17
3070Tlenek etylenu i dwuchlorodwufluorometan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu2 A1,5151,6161,09
3083Fluorek perchlorylu2 TO2,7273,0301,21
3136Trójfluorometan, skroplony schłodzony3 Apatrz 4.3.3.2.4
3138Etylen, acetylen i propylen, mieszanina, skroplona schłodzona, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, do 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6% propylenu3 Fpatrz 4.3.3.2.4
3153Eter perfluoro (metylowowinylowy)2 F1,4141,5151,14
3154Eter perfluoro (etylowowinylowy)2 F1101100,98
3156Gaz sprężony, utleniający, i.n.o.1 Opatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3157Gaz skroplony, utleniający, i.n.o.2 Opatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3158Gaz, skroplony, schłodzony, i.n.o.3 Apatrz 4.3.3.2.4
31591,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R134a)2 A1,6161,8181,04
3160Gaz skroplony, trujący, palny, i.n.o.a2 TFpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3161Gaz skroplony, palny, i.n.o.2 Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3162Gaz skroplony, trujący, i.n.o.a2 Tpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3163Gaz skroplony, i.n.o.2 Apatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3220Pięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R125)2 A4,1414,9490,95
3252Dwufluorometan (Gaz chłodniczy R32)2 F3,9394,3430,78
3296Siedmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R227)2 A1,4141,6161,20
3297Tlenek etylu i chloroczterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 8,8% tlenku etylu2 A1101101,16
3298Tlenek etylu I pięciofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 7,9% tlenku etylenu2 A2,4242,6261,02
3299Tlenek etylenu i czterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 5,6% tlenku etylenu2 A1,5151,7171,03
3300Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina zawierająca więcej niż 87% tlenku etylenu2 TF2,8282,8280,73
3303Gaz sprężony, trujący, utleniający, i.n.o.a1 TOpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3304Gaz sprężony, trujący, żrący, i.n.o.a1 TCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3305Gaz sprężony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a1 TFCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3306Gaz sprężony, trujący, utleniający, żrący, i.n.o.a1 TOCpatrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2
3307Gaz skroplony, trujący, utleniający, i.n.o.a2 TOpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3308Gaz skroplony, trujący, żrący, i.n.o.a2 TCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3309Gaz skroplony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a2 TFCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3310Gaz skroplony, trujący, utleniający, żrący i.n.o.a2 TOCpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3311Gaz, skroplony, schłodzony, utleniający, i.n.o.3 Opatrz 4.3.3.2.4
3312Gaz, skroplony, schłodzony, palny, i.n.o.3 Fpatrz 4.3.3.2.4
3318Amoniak, roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15°C mniejszą niż 0,880 kg/l, zawierające więcej niż 50% amoniaku4 TCpatrz 4.3.3.2.2
3337Gaz chłodniczy R404A2 A2,9293,2320,84
3338Gaz chłodniczy R407A2 A2,8283,2320,95
3339Gaz chłodniczy R407B2 A3,0303,3330,95
3340Gaz chłodniczy R407C2 A2,7273,0300,95
3354Gaz insektobójczy, palny, i.n.o.2 Fpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
3355Gaz insektobójczy, trujący, palny, i.n.o.a2 TFpatrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3
 
a    Dopuszczone, jeżeli LC50 jest równe lub większe niż 200 ppm.
b    Uznawany jako piroforyczny

4.3.3.3       Eksploatacja
4.3.3.3.1     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są dopuszczone do przewozu różnych gazów, to zmiana przewożonych gazów powinna być poprzedzona czynnościami opróżnienia, oczyszczenia i usunięcia pozostałości, w zakresie niezbędnym dla bezpiecznego stosowania.
4.3.3.3.2     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są nadawane do przewozu, to powinny być widoczne tylko oznaczenia określone pod 6.8.3.5.6 odnoszące się do załadowanego lub dopiero co wyładowanego gazu; wszystkie oznaczenia dotyczące innych gazów powinny być zakryte.
4.3.3.3.3     Wszystkie elementy pojazdu-baterii lub MEGC powinny zawierać tylko jeden i ten sam gaz.
4.3.3.4       (Zarezerwowany)
4.3.4         Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klas 3 do 9
4.3.4.1       Kodowanie, racjonalne zastosowanie i hierarchia cystern
4.3.4.1.1     Kodowanie cystern
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
 
CzęśćOpisKod cysterny
 
1
 
 
Typy cystern
L = cysterny dla materiałów w postaci ciekłej
   (ciekłe lub stałe dostarczone do przewozu
   w stanie stopionym);
  
S = cysterny dla materiałów w postaci stałej
   (sypkie lub granulowane).
 
 
2
 
 
Ciśnienie obliczeniowe
G = minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodnie
   z ogólnymi wymaganiami pod 6.8.2.1.14;
   lub
1,5; 2,65; 4; 10; 15 lub 21=
   minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach
   (patrz 6.8.2.1.14).
  
A = cysterna z dolnymi otworami do
   napełniania i rozładunku z 2
   zamknięciami;
  
B = cysterna z dolnymi otworami do
   napełniania i rozładunku z 3
   zamknięciami;
3
Otwory
(patrz 6.8.2.2.2)
C = cysterna z górnymi otworami do
   napełniania i rozładunku, tylko z
   otworami wyczystkowymi poniżej
   powierzchni materiału ciekłego;
  
D = cysterna z górnymi otworami do
   napełniania i rozładunku bez otworów
   poniżej powierzchni materiału ciekłego.
  
V = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie
   z 6.8.2.2.6, ale bez przerywacza
   płomienia lub cysterna nie została
   sprawdzona na ciśnienie wybuchu;
4Zawory bezpieczeństwa/urządzenia
F = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie
   z 6.8.2.2.6, wyposażonym w przerywacz
   płomienia lub dowodem sprawdzenia
   cysterny na ciśnienie wybuchu;
  
N = cysterna z zaworem bezpieczeństwa zgodnie
   z 6.8.2.2.7 lub 6.8.2.2.8 i bez
   zamknięcia hermetycznego; cysterny te
   mogą być wyposażone w zawory
   podciśnieniowe;
  
H = cysterny zamykane hermetycznie (patrz
   1.2.1).
 
4.3.4.1.2     Racjonalne zastosowanie przypisanych przez ADR kodów cystern do grup materiałów oraz hierarchia cystern.
UWAGA: Niektóre materiały oraz grupy materiałów nie są objęte racjonalnym podejściem, patrz 4.3.4.1.3
 
Racjonalne zastosowanieHierarchia cystern
Kod cysternyGrupa materiałów dopuszczonychPozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów zgodnie
 KlasaKod klasyfikacyjnyGrupa pakowaniaz tymi kodami
MATERIAŁY CIEKŁE 
LGAV3F2IIILGAH; LGBV; LGBF; LGBH; L1,5AH; L1,5BN; L1,5BH;
    L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH;
    L10DH;L15CH;L21DH
 9M9III 
LGBV4.1F2żadnaLGBF; LGBH; L1,5BN; L1,5BH; L4BV; L4BN; L4BH; L4BV; L4DH; L10BH;
    L10CH; L10DH; L15CH; L21DH
 5.1O1III 
 9M6III 
 9M11III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV 
LGBF3F1
II
ciśnienie par w
LGBH; L1,5BN; L1,5BH; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH;
   50°C Ł 1,1 barL21DH
 3F1III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV i LGBV 
L1,5BN3F1
I, II
1,1 bar
L1,5BH; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH.
   < ciśnienie par w 50°C Ł 1,75 bar 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV i LGBF 
L4BV5.1O1--
L4BN3F1IL4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH;
   Ciśnienie par wL15CH; L21DH.
   50°C> 1,75 bar 
 3FCIII 
 5.1O1I, II 
 8C1II, III 
 8C3II, III 
 8C4II, III 
 8C5II, III 
 8C7II, III 
 8C8II, III 
 8C9II, III 
 8C10II, III 
 8CF1II 
 8CF2II 
 8CS1II 
 8CS2II 
 8CW1II 
 8CW2II 
 8CO1II 
 8CO2II 
 8CT1II, III 
 8CT2II, III 
 8CFTII 
 8M11III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV i LGBF 
L4BH3FT1II, IIIL4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH;
  FT2IIL21DH.
  FCII 
  FTCII 
 6.1T1II, III 
  T2II, III 
  T3II, III 
  T4II, III 
  T6II, III 
  T7II, III 
  TF1II 
  TF2II, III 
  TF3II 
  TSII 
  TW1II 
  TO1II 
  TC1II 
  TC2II 
  TC3II 
  TFCII 
 6.22 grupa  
  zagrożenia  
 9M2II 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN i L4BN 
L4DH4.2S1II, IIIL10DH; L21DH
  S3II, III 
  ST1II, III 
  ST3II, III 
  SC1II, III 
  SC3II, III 
 4.3W1II, III 
  WF1II, III 
  WT1II, III 
  WC1II, III 
 8CT1II, III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN i L4BH 
L10BH8C1IL10CH; L10DH; L15CH i L21DH
  C3I 
  C4I 
  C5I 
  C7I 
  C8I 
  C9I 
  C10I 
  CF1I 
  [ ]F2I 
  CS1I 
  [ ]W1I 
  CO1I 
  CO2I 
  CT1I 
  CT2I 
  COTI 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, i L4BH 
L10CH3FT1IL10DH; L15CH; L21DH
  FT2I 
  FCI 
  FTCI 
 6.1T1I 
  T2I 
  T3I 
  T4I 
  T6I 
  T7I 
  TF1I 
  TF2I 
  TF3I 
  TSI 
  TW1I 
  TO1I 
  TC1I 
  TC2I 
  TC3I 
  TC4I 
  TFCI 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, i L10BH 
L10DH4.3W1IL21DH
  WF1I 
  WT1I 
  WC1I 
  WFCI 
 5.1OTCI 
 8CT1I 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH i L10CH 
L15CH3FT1IL21DH
 6.1TF1I 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1, 5BN, L4BN, L4BH, L10BH i L10CH 
L21DH4.2S1I 
  S3I 
  SWI 
  ST3I 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH, L10CH, L10DH i L15CH 
MATERIAŁY STAŁE
SGAV4.1F1IIISGAN; SGAH; S4AH; S10AN; S10AH.
  F3III 
 4.2S2III 
 5.1O2II, III 
 8C2II, III 
  C4III 
  C6III 
  C8III 
  C10II, III 
  [ ]T2III 
 9M7III 
  M11II, III 
SGAN4.1F1IISGAH; S4AH; S10AN; S10AH.
  F3II 
  FT1II, III 
  FT2II, III 
  FC1II, III 
  FC2II, III 
 4.2S2II, III 
  S4II, III 
  ST2II, III 
  ST4II, III 
  SC2II, III 
  SC4II, III 
 4.3W2II, III 
  WSII, III 
  WT2II, III 
  WC2II, III 
 5.1O2II, III 
  OT2II, III 
  OC2II, III 
 8C2II 
  [ ]4II 
  [ ]6II 
  [ ]8II 
  [ ]10II 
  CF2II 
  CS2II 
  CW2II 
  CO2II 
  CT2II 
 9M3III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodu cysterny SGAV 
SGAH6.1T2II, IIIS4AH; S10AH
  T3II, III 
  T5II, III 
  T7II, III 
  T9II, III 
  TF3II 
  TSII 
  TW2II 
  TO2II 
  TC2II 
  TC4II 
 9M1II, III 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV i SGAN 
S4AH9M2IIS10AH
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN i SGAH 
S10AN8C2IS10AH
  C4I 
  C6I 
  C8I 
  C10I 
  CF2I 
  CS2I 
  CW2I 
  CO2I 
  CT2I 
 i grupy materiatów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV i SGAN 
S10AH6.1T2I 
  T3I 
  T5I 
  T7I 
  TSI 
  TW2I 
  TO2I 
  TC2I 
  TC4I 
 i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN, SGAH i S10AN 
 
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie uwzględnia żadnych przepisów szczególnych przewidzianych dla poszczególnych pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).
4.3.4.1.3     Następujące materiały i grupy materiałów, gdzie (+) pojawia się w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, podlegają przepisom szczególnym. W tym przypadku użycie cystern do innych materiałów i grup materiałów jest niedozwolone a hierarchia podana pod 4.3.4.1.2 nie ma zastosowania (patrz również pod 6.8.4).
Wymagania w stosunku do tych cystern określone są za pomocą następujących kodów cystern uzupełnionych przez odpowiednie przepisy szczególne wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2
(a)  Klasa 4.1:
UN 2448 siarka, stopiona: kod LGBV
(b)  Klasa 4.2:
UN 1381 fosfor biały lub żółty, suchy, pod wodą lub w roztworze; UN 2447 fosfor biały lub żółty, stopiony: kod L10DH
(c)  Klasa 4.3:
UN 1389 amalgamat metali alkalicznych, UN 1391 dyspersja metali alkalicznych lub dyspersja metali ziem alkalicznych, UN 1392 amalgamat metali ziem alkalicznych, UN 1415 lit, UN 1420 stopy potasu metalicznego, UN 1421 stop metali alkalicznych, ciekły, i.n.o., UN 1422 stopy potasu i sodu, UN 1428 sód, i UN 2257 potas: kod L10BN;
UN 1407 cez i UN 1423 rubid: kod L10CH
(d)  Klasa 5.1:
UN 1873 kwas nadchlorowy 50-72%: kod L4DN,
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany zawierający więcej niż 70% nadtlenku wodoru: kod L4DV
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany zawierający 60-70% nadtlenku wodoru: kod L4BV
UN 2014 nadtlenek wodoru w roztworze wodnym zawierający 20-60% nadtlenku wodoru i UN 3149 nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy w mieszaninie, stabilizowany: kod L4BV
(e)  Klasa 5.2:
UN 3109 nadtlenek organiczny typu F, ciekły i UN 3119 nadtlenek organiczny typu F, ciekły temperatura kontrolowana: kod L4BN
UN 3110 nadtlenek organiczny typu F, stały i UN 3120 nadtlenek organiczny typu F, stały temperatura kontrolowana: kod S4AN
(f)  Klasa 6.1:
UN 1613 cyjanowodór w roztworze wodnym i UN 3294 cyjanowodór w roztworze alkoholowym: kod L15DH
(g)  Klasa 7:
Wszystkie materiały: cysterny specjalne;
Minimalne wymagania dla materiałów ciekłych: kod L2,65CN; dla materiałów stałych: kod S2,65AN
Pomimo wymagań ogólnych niniejszego ustępu, cysterny użyte do przewozu materiałów promieniotwórczych mogą być także zastosowane do przewozu innych materiałów pod warunkiem, że wymagania podane pod 5.1.3.2 mają do nich zastosowanie.
(h)  Klasa 8:
UN 1052 fluorowodór, bezwodny i UN 1790 kwas fluorowodorowy zawierający więcej niż 85% fluorowodoru: kod L21DH
UN 1744 brom lub UN Nr 1744 brom w roztworze: kod L21DH
UN 1791 podchloryn w roztworze i UN 1908 chloryn w roztworze: kod L4BV
4.3.4.2       Przepisy ogólne
4.3.4.2.1     Jeżeli załadowane zostały materiały gorące, to podczas przewozu temperatura zewnętrznej powierzchni cysterny lub izolacji cieplnej, nie powinna być wyższa niż 70°C.
4.3.4.2.2     
 
          Połączenia rurowe pomiędzy niezależnymi,
          ale połączonymi wzajemnie cysternami
          jednostki transportowej, powinny być
          próżne podczas przewozu. Przewody
          rurowe elastyczne do napełniania i
          rozładunku, które nie są na stałe
          przymocowane do zbiornika powinny być
          opróżnione podczas przewozu.
 
4.3.4.2.3     (Zarezerwowany)
4.3.5         Przepisy szczególne
Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie, jeżeli wykazane są pod nagłówkiem w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
TU1    Cysterny nie powinny być kierowane do przewozu, dopóki materiał się nie zestali całkowicie i nie zostanie pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU2    Materiał powinien być pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU3    Wnętrze zbiornika i wszystkie części stykające się z materiałem powinny być utrzymywane w czystości. Smary mogące reagować niebezpiecznie z materiałem nie powinny być używane do pomp, zaworów lub innych urządzeń.
TU4    Podczas przewozu, te materiały powinny być pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne nie powinno być niższe niż 50 kPa (0,5 bara).
Jeżeli przekazywane są do przewozu próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały te materiały, to powinny być napełnione gazem obojętnym pod ciśnieniem manometrycznym co najmniej 50 kPa (0,5 bara).
TU5    (Zarezerwowany)
TU6    Materiały te nie są dopuszczone do przewozu w cysternach, pojazdach-bateriach i MEGC, jeżeli LC50< 200 ppm.
TU7    Materiały zastosowane do zapewnienia szczelności połączeń lub do konserwacji zamknięć powinny być zgodne z zawartością.
TU8    Cysterna ze stopu aluminium nie powinna być stosowana do przewozu, chyba że cysterna ta jest zastrzeżona wyłącznie dla takich przewozów a acetaldehyd nie zawiera kwasu.
TU9    UN 1203 paliwo silnikowe (benzyna) o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 110 kPa (1,1 bara), ale nie wyższej niż 150 kPa (1,5 bara), może być również przewożone w cysternach zaprojektowanych zgodnie z 6.8.2.1.14 (a) i wyposażonych zgodnie z 6.8.2.2.6.
TU10   (Zarezerwowany)
TU11   Temperatura tego materiału podczas napełniania nie powinna być wyższa niż 60°C. Maksymalna temperatura napełnienia wynosząca 80°C jest dozwolona pod warunkiem, że zapobiegnie się miejscowemu przegrzaniu podczas napełniania, a cysterny będą zamknięte hermetycznie. Po napełnieniu, w zbiornikach cystern należy wytworzyć ciśnienie (np. za pomocą sprężonego powietrza) w celu sprawdzenia ich szczelności. Należy zapewnić, aby podczas przewozu nie wystąpiło podciśnienie. Przed rozładunkiem należy sprawdzić, czy ciśnienie w cysternie jest nadal wyższe od atmosferycznego. W przypadku, gdy tak nie jest, należy przed rozładunkiem wprowadzić do cysterny gaz obojętny.
TU12   W przypadku zmiany zastosowania zbiornik i jego wyposażenie powinny być całkowicie oczyszczone z resztek tego materiału przed i po przewozie.
TU13   Cysterny podczas napełniania nie powinny być zanieczyszczone. Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe zewnętrzne po napełnianiu i rozładunku powinny być opróżnione.
TU14   Zamknięcia cystern podczas przewozu powinny być chronione zamykanymi pokrywami.
TU15   Cysterny nie powinny być stosowane do przewozu żywności, artykułów konsumpcyjnych lub karmy dla zwierząt.
TU16   Nieoczyszczone próżne cysterny, gdy są kierowane do przewozu, powinny być albo:
-   napełnione azotem; albo
-   napełnione wodą w nie mniej niż 96% i nie więcej niż w 98% ich pojemności; pomiędzy 1 października i 31 marca; woda ta powinna zawierać wystarczającą ilość środka przeciw jej zamarzaniu podczas przewozu; środek przeciw zamarzaniu nie powinien działać korodująco i reagować z fosforem.
TU17   Mogą być tylko przewożone w pojazdach-bateriach lub MEGC, których elementy są zestawione z naczyń.
TU18   Stopień napełniania powinien pozostawać poniżej poziomu, przy którym, jeżeli zawartość osiągnie temperaturę, w której prężność par jest równoważna ciśnieniu otwarcia zaworów bezpieczeństwa, pojemność cieczy mogłaby osiągnąć 95% objętości cysterny w tej temperaturze. Nie powinny być stosowane przepisy podane pod 4.3.2.3.4.
TU19   Cysterny mogą być napełnione do 98% w temperaturze i ciśnieniu napełnienia. Nie mają zastosowania przepisy podane pod 4.3.2.3.4.
TU20   (Zarezerwowany)
TU21   Materiał powinien być, jeżeli woda jest używana jako czynnik zabezpieczający, pokryty w czasie napełniania warstwą wody o grubości nie mniejszej niż 12 cm; stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 98%. Jeżeli azot używany jest jako czynnik zabezpieczający, wówczas stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 96%. Pozostała przestrzeń powinna być wypełniona azotem w taki sposób, aby nawet po schłodzeniu, ciśnienie w jakimkolwiek czasie nie obniżyło się poniżej ciśnienia atmosferycznego. Cysterna powinna być zamknięta w taki sposób, aby nie występowało ulatnianie się gazu.
TU22   Cysterny powinny być napełnione do nie więcej niż 90% ich pojemności; jeżeli materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C, to ze względów bezpieczeństwa przestrzeń 5% powinna pozostawać niewypełniona.
TU23   Stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,93 kg na litr pojemności, jeżeli napełnienie ustalane jest na podstawie masy. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie pojemności, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU24   Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie masy, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,95 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie pojemności, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU25   Jeżeli napełnianie ustalane jest przez pomiar masy to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 1,14 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie jest ustalane przez pomiar pojemności, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU26   Stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU27   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 98% ich pojemności.
TU28   Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 95% ich pojemności w temperaturze odniesienia 15°C.
TU29   Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 97% ich pojemności a maksymalna temperatura po napełnieniu nie powinna być większa niż 140°C.
TU30   Cysterny powinny być napełnione tak jak podano w sprawozdaniu z badania dla zatwierdzenia typu, ale powinny być napełnione nie więcej niż do 90% ich pojemności.
TU31   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż 1 kg na litr pojemności.
TU32   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 88% ich pojemności.
TU33   Cysterny powinny być napełnione do co najmniej 88% i nie więcej niż do 92% ich pojemności lub do 2,86 kg na litr pojemności.
TU34   Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 0,84 kg na litr pojemności.
TU35   Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne i kontenery-cysterny, które zawierały te materiały nie są objęte przepisami ADR, jeżeli zostały podjęte odpowiednie kroki w celu wyeliminowania zagrożenia.
TU36   Stopień napełnienia, zgodnie z 4.3.2.2, w temperaturze odniesienia 15°C, nie powinien przekraczać 93% pojemności.

Dział 4.4

STOSOWANIE CYSTERN Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC, patrz dział 4.3; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, patrz dział 4.5.
4.4.1         Przepisy ogólne
Przewóz materiałów niebezpiecznych w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem jest dopuszczony tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:
(a)  materiał jest zaklasyfikowany do klasy 3, 5.1, 6.1, 6.2, 8 lub 9;
(b)  maksymalna prężność par (ciśnienie absolutne) materiału w temperaturze 50°C nie przekracza 110 kPa (1,1 bara);
(c)  przewóz tych materiałów w cysternach metalowych jest dopuszczony zgodnie z 4.3.2.1.1;
(d)  ciśnienie obliczeniowe wymienione dla danego materiału w części 2 kodu cysterny podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, nie przekracza 4 barów (patrz również pod 4.3.4.1.1) oraz,
(e)  cysterny spełniają wymagania działu 6.9, odpowiednio do przewożonych materiałów.
4.4.2         Eksploatacja
4.4.2.1       Powinny być stosowane wymagania określone pod 4.3.2.1.5 do 4.3.2.2.4, 4.3.2.3.3 do 4.3.2.3.6, 4.3.2.4.1, 4.3.2.4.2 i 4.3.4.2.
4.4.2.2       Temperatura przewożonego materiału nie powinna przekraczać, podczas napełniania, maksymalnej temperatury roboczej wskazanej na tabliczce określonej pod 6.9.6, umieszczonej na cysternie.
4.4.2.3       Do przewozu w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mają również zastosowanie te przepisy szczególne (TU) podane pod 4.3.5 i wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2, które dotyczą przewozu w cysternach metalowych.

Dział 4.5

STOSOWANIE CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cysterny typu nadwozie wymienne, ze zbiornikiem wykonanym z materiałów metalowych oraz pojazdów-baterii i MEGC, patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, patrz dział 4.4.
4.5.1         Stosowanie
4.5.1.1       Materiały klas 3, 4.1, 5.1, 6.1, 6.2, 8 i 9 mogą być przewożone w cysternach napełnianych podciśnieniowo, przeznaczonych do przewozu odpadów, spełniających wymagania podane w dziale 6.10, jeżeli przewóz tych materiałów w cysternach stałych lub odejmowalnych jest dopuszczony, zgodnie z przepisami podanymi w dziale 4.3.
4.5.2         Eksploatacja
4.5.2.1       Przepisy działu 4.3, z wyjątkiem podanych pod 4.3.2.2.4 i 4.3.2.3.3, mają zastosowanie do przewozu odpadów w cysternach napełnianych podciśnieniowo łącznie z przepisami podanymi poniżej pod 4.5.2.2 do 4.5.2.4.
4.5.2.2       Do przewozu materiałów ciekłych zaklasyfikowanych jako zapalne, cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny być napełniane przy użyciu urządzeń umożliwiających wypływ cieczy do zbiornika z małej wysokości. Powinny być podjęte środki przeciwdziałające rozpylaniu cieczy.
4.5.2.3       W przypadku rozładunku materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu poniżej 23°C przy użyciu sprężonego powietrza, maksymalne dopuszczalne ciśnienie powietrza wynosi 100 kPa (1 bar).
4.5.2.4       Stosowanie cystern wyposażonych w wewnętrzny tłok wykorzystywany jako przegroda jest dozwolone jedynie wtedy, gdy materiały znajdujące się po obu stronach przegrody (tłoka) nie reagują ze sobą niebezpiecznie (patrz 4.3.2.3.6).

CZĘŚĆ 5

PROCEDURY NADAWCZE

Dział 5.1

PRZEPISY OGÓLNE

5.1.1         Stosowanie i przepisy ogólne
Niniejsza część zawiera przepisy dotyczące przesyłek z towarami niebezpiecznymi w zakresie ich oznakowania, stosowania nalepek ostrzegawczych, dokumentacji oraz w przypadku, gdy ma to zastosowanie, zatwierdzania przewozu i wcześniejszego powiadamiania.
5.1.2         Używanie opakowań zbiorczych
5.1.2.1       Jeżeli nie jest widoczne oznakowanie i nalepki ostrzegawcze odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, to na opakowaniu tym powinno być naniesione oznakowanie i nalepki ostrzegawcze, zgodnie z wymaganiami dla sztuk przesyłki podanymi w dziale 5.2, odnoszące się do każdego towaru niebezpiecznego zawartego w tym opakowaniu zbiorczym. W przypadku, gdy dla różnych sztuk przesyłki, wymagana jest taka sama nalepka, wystarczające jest umieszczenie na opakowaniu zbiorczym jednego jej egzemplarza.
5.1.2.2       Każda sztuka przesyłki znajdująca się w opakowaniu zbiorczym powinna odpowiadać wszystkim mającym zastosowanie przepisom ADR. Opakowanie zbiorcze nie powinno wpływać ujemnie na parametry użytkowe jakiejkolwiek sztuki przesyłki.
5.1.3         Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny, pojazdy i kontenery do przewozu luzem
5.1.3.1       Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny (w tym pojazdy-cysterny, pojazdy-baterie, cysterny odejmowalne, cysterny przenośne, kontenery-cysterny i MGEC) oraz próżne nieoczyszczone pojazdy i kontenery do przewozu luzem, które zawierały towary niebezpieczne różnych klas, z wyjątkiem klasy 7, powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze tak, jak w stanie ładownym.
UWAGA: W odniesieniu do dokumentacji, patrz dział 5.4.
5.1.3.2       Cysterny i DPPL stosowane do przewozu materiałów promieniotwórczych nie powinny być używane do składowania lub przewozu innych towarów, o ile nie zostaną odkażone do poziomu niższego niż 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta, gamma i emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności oraz do poziomu niższego od 0,04 Bq/cm2 dla pozostałych emiterów promieniowania alfa.
5.1.4         Pakowanie razem
Jeżeli dwa lub więcej towary niebezpieczne zapakowane są do tego samego opakowania zewnętrznego, to taka sztuka przesyłki powinna być oznakowana i zaopatrzona w nalepki ostrzegawcze wymagane dla każdego materiału lub przedmiotu. W przypadku, gdy dla różnych towarów wymagana jest taka sama nalepka, wystarczające jest umieszczenie na opakowaniu zewnętrznym jednego jej egzemplarza.
5.1.5         Przepisy ogólne dla klasy 7
5.1.5.1       Wymagania przed wysyłką
5.1.5.1.1     Wymagania przed pierwszą wysyłką sztuki przesyłki
Przed pierwszą wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  jeżeli ciśnienie projektowe zestawu zapewniającego szczelność sztuki przesyłki przekracza 35 kPa (ciśnienie manometryczne), to należy zapewnić, aby zestaw ten odpowiadał wymaganiom zatwierdzonego wzoru sztuki przesyłki w zakresie utrzymania jego integralności pod takim ciśnieniem;
(b)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy zapewnić, aby skuteczność osłony i zestawu zapewniającego szczelność, a jeżeli jest to konieczne, to również charakterystyki przepływu ciepła i skuteczność zestawu krytycznościowo-bezpiecznego, mieściły się w granicach odpowiednich dla danej sztuki przesyłki lub określonych dla zatwierdzonego wzoru;
(c)  jeżeli w celu spełnienia wymagań podanych pod 6.4.11.1, do sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny dołączone są pochłaniacze neutronów jako ich część składowa, to należy dokonać sprawdzenia obecności i rozmieszczenia tych pochłaniaczy.
5.1.5.1.2     Wymagania przed każdą wysyłką sztuki przesyłki
Przed wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania dla sztuki przesyłki podane w odpowiednich przepisach ADR;
(b)  należy zapewnić, aby uchwyty do podnoszenia, które nie spełniają wymagań podanych pod 6.4.2.2 zostały zdjęte lub aby, zgodnie z 6.4.2.3, zastosowano środki uniemożliwiające użycie tych uchwytów do podnoszenia sztuki przesyłki;
(c)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwach zatwierdzenia;
(d)  każda sztuka przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C powinna być przetrzymywana do czasu kiedy będą osiągnięte warunki równowagi, dostatecznie bliskie warunkom temperatury i ciśnienia określonym dla danej sztuki przesyłki, o ile w jednostronnym zatwierdzeniu nie ustalono odstępstwa od tych warunków;
(e)  dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C należy zapewnić, poprzez kontrolę lub odpowiednie badania, aby wszystkie zamknięcia, zawory i inne otwory zestawu zapewniającego szczelność, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, były dokładnie zamknięte oraz, jeżeli jest to wymagane, uszczelnione tak, jak podczas badań przeprowadzanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.8.7;
(f)  dla każdego materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia materiału w specjalnej postaci oraz odpowiednie wymagania ADR;
(g)  dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy wykonać odpowiednie pomiary określone pod 6.4.11.4 (b) i sprawdzić, czy każda sztuka przesyłki jest zamknięta tak, jak określono pod 6.4.11.7;
(h)  dla każdego materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia oraz odpowiednie wymagania ADR.
5.1.5.2       Zatwierdzanie przewozu i powiadamianie
5.1.5.2.1     Wymagania ogólne
Niezależnie od zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki, o których mowa w dziale 6.4, w niektórych przypadkach wymagane jest zatwierdzenie wielostronne (5.1.5.2.2. i 5.1.5.2.3) oraz powiadomienie o przewozie właściwej władzy (5.1.5.2.4).
5.1.5.2.2     Zatwierdzanie przewozu
Zatwierdzenie wielostronne wymagane jest dla:
(a)  przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) nie odpowiadających wymaganiom podanym pod 6.4.7.5 lub zaprojektowanym dla zapewnienia kontrolowanego okresowego zmniejszania ciśnienia;
(b)  przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3000 A1 lub 3000 A2, albo większej niż 1000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(c)  przewozu sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego dla sztuk przesyłki przekracza 50;
z wyjątkiem przypadków, gdy właściwa władza zezwoli na przewóz przez swoje terytorium bez takiego zatwierdzenia, w drodze specjalnego postanowienia zawartego w wydanym przez nią świadectwie zatwierdzenia wzoru (patrz 5.1.5.3.1).
5.1.5.2.3     Zatwierdzanie przewozu w warunkach specjalnych
Właściwa władza może zatwierdzić warunki, na których przesyłka nie spełniająca wszystkich wymagań odpowiednich przepisów ADR może być przewożona w warunkach specjalnych (patrz 1.7.4).
5.1.5.2.4     Powiadamianie
Ustala się następujące wymagania dotyczące powiadamiania właściwych władz:
(a)  przed pierwszą wysyłką sztuki przesyłki, której wzór wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby egzemplarz każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę dla danego wzoru sztuki przesyłki został dostarczony właściwej władzy każdego kraju, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Nadawca nie jest zobowiązany do oczekiwania na potwierdzenie otrzymania przez właściwą władzę kopii świadectw, a właściwa władza nie jest zobowiązana do przekazania takiego potwierdzenia;
(b)  o każdym z następujących rodzajów przewozów:
(i)  sztuk przesyłki zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3000 A1 lub 3000 A2, albo większej niż 1000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(ii)  sztuk przesyłki Typu B(U) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3000 A1 lub 3000 A2, albo większej niż 1000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(iii)  sztuk przesyłki Typu B (M);
(iv)  przewóz w warunkach specjalnych;
nadawca powinien powiadomić właściwą władzę każdego kraju, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Powiadomienie to powinno być dostarczone właściwej władzy, co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem przewozu;
(c)  nadawca nie jest zobowiązany do przesyłania oddzielnego powiadomienia, jeżeli wymagane informacje o przewozie podane są we wniosku o jego zatwierdzenie;
(d)  powiadomienie o przesyłce powinno zawierać:
(i)  informacje niezbędne do identyfikacji sztuk przesyłki, obejmujące numery ich świadectw i znaki rozpoznawcze;
(ii)  informacje o terminie przewozu, planowanym dniu dostawy oraz proponowanej trasie przewozu;
(iii)  nazwy materiałów promieniotwórczych lub izotopów;
(iv)  opis stanu fizycznego i postaci chemicznej materiału promieniotwórczego, albo stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(v)  maksymalną aktywność zawartości promieniotwórczej w czasie przewozu, określona w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych, zamiast aktywności, może być podana ich masa w gramach (g) lub w wielokrotnościach gramów.
5.1.5.3       Świadectwa wydawane przez właściwą władzę
5.1.5.3.1     Świadectwa wydawane przez właściwą władzę wymagane są dla:
(a)  wzorów:
(i)  materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci;
(ii)  materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(iii)  sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu;
(iv)  wszystkich sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli nie są one wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(v)  sztuk przesyłki Typu B(U) i Typu B(M);
(vi)  sztuk przesyłki Typu C;
(b)  przewozu w warunkach specjalnych;
(c)  niektórych przewozów (patrz 5.1.5.2.2).
Świadectwa powinny potwierdzać spełnienie odpowiednich wymagań, a w przypadku zatwierdzonych wzorów, powinny nadawać tym wzorom znaki rozpoznawcze.
Świadectwa zatwierdzenia wzoru i przewozu mogą stanowić jeden dokument.
Świadectwa i wnioski o ich wydanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.4.23.
5.1.5.3.2     Nadawca powinien posiadać egzemplarz każdego stosowanego świadectwa. Przed przystąpieniem do przewozu zgodnie z warunkami określonymi w świadectwach, nadawca powinien również posiadać instrukcje dotyczące właściwego zamykania sztuki przesyłki oraz innych czynności przygotowawczych poprzedzających wysyłkę.
5.1.5.3.3     W przypadku wzorów sztuk przesyłki, dla których nie jest wymagane świadectwo wydane przez właściwą władzę, nadawca powinien umożliwić właściwej władzy, na jej wniosek, przeprowadzenie kontroli dokumentów potwierdzających zgodność wzoru sztuki przesyłki ze wszystkimi, mającymi zastosowanie, wymaganiami.
5.1.5.4       Streszczenie wymagań dotyczących zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania
UWAGA 1: Przed pierwszym przewozem każdej sztuki przesyłki, której wzór wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby egzemplarz świadectwa tego wzoru został dostarczony właściwej władzy kraju, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz (patrz 5.1.5.2.4 (a)).
UWAGA 2: Powiadomienie jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3000 A1 lub 3000 A2, albo 1000 TBq (patrz 5.1.5.2.4 (b)).
UWAGA 3: Wielostronne zatwierdzenie przewozu jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3000 A1 lub 3000 A2, albo 1000 TBq oraz w przypadku, gdy dopuszczone jest okresowe, kontrolowane zmniejszenie ciśnienia (patrz 5.1.5.2).
UWAGA 4: W odniesieniu do stosowanej sztuki przesyłki, patrz przepisy dotyczące zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania o przewozie.
 
 
 
 
 
 
Numer
Wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzęPrzed każdym przewozem wymagane jest powiadomienie przez nadawcę 
PrzedmiotUNKraju nadaniaKrajów na trasie przewozuawłaściwych władz kraju nadania i krajów na trasie przewozuaPrzepis
Określenie nie wymienionych wartości A1 i A2-TakTakNie-
Wyłączone sztuki przesyłki:
2908
2909
    
- wzór sztuki
 przesyłki
2910NieNieNie-
- przewóz2911NieNieNie 
Materiały LSAb i przedmioty SCOb, wyłączone przemysłowe     
sztuki przesyłki typu 1, 2 lub 3
2912
2913
    
z materiałem nierozszczepialnym
3321
3322
    
i rozszczepialnym:     
- wzór sztuki
 przesyłki
 NieNieNie 
- przewóz NieNieNie 
Wyłączone sztuki przesyłki Typu Ab     
z materiałem     
nierozszczepialnym2915    
i rozszczepialnym:3332    
- wzór sztuki
 przesyłki
 NieNieNie 
- przewóz NieNieNie 
Wyłączone sztuki przesyłki Typu B(U)b     
z materiałem     
nierozszczepialnym    5.1.5.2.4 (b)
i rozszczepialnym:2916   5.1.5.3.1 (a)
- wzór sztuki
 przesyłki
 TakNiePatrz UWAGA 1 
- przewóz NieNiePatrz UWAGA 2 
Wyłączone sztuki przesyłki Typu B(M)b     
z materiałem     
nierozszczepialnym    5.1.5.2.4 (b)
i rozszczepialnym:2917   5.1.5.3.1 (a)
- wzór sztuki
 przesyłki
 TakTakNie5.15.2.2
- przewóz Patrz UWAGA 3Patrz UWAGA 3Tak 
Wyłączone sztuki przesyłki Typu Cb z materiałem nierozszczepialnym    
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
i rozszczepialnym:3323    
- wzór sztuki
 przesyłki
 TakNiePatrz UWAGA 1 
- przewóz NieNiePatrz UWAGA 2 
Sztuki przesyłki dla materiałów     
rozszczepialnych:     
- wzór sztuki
 przesyłki
2977 3324TakcTakcNie 
- przewóz:3325    
 3326    
 - suma wskaźników3327   5.1.5.3.1 (a)
   bezpieczeństwa
   krytycznościowego
3328
3329
NiedNiedPatrz UWAGA 2
5.1.5.2.2
6.4.22.4
   nie większa niż
   50,
3330
3331
    
 - suma wskaźników3333    
   bezpieczeństwa
   krytycznościowego
 TakTakPatrz UWAGA 2 
   większa niż 50     
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci:     
- wzór-TakNieNie
1.6.5.4
5.1.5.3.1 (a)
- przewózPatrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4 
Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny:     
- wzór-TakNieNie5.1.5.3.1 (a)
- przewózPatrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 46.4.22.3
Sztuki przesyłki zawierające 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu:     
- wzór-TakNieNie
5.1.5.3.1 (a)
6.4.22.3
- przewózPatrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4Patrz UWAGA 4 
Warunki specjalne:2919   5.1.5.3.1 (b)
- przewóz3331TakTakTak5.1.5.2.4 (b)
     1.6.5.2
Wzory sztuk przesyłki    1.6.5.3
zatwierdzone zgodnie z warunkami-Patrz 1.6.5Patrz 1.6.5Patrz UWAGA 1
5.1.5.2.4 (b)
5.1.5.3.1 (a)
przejściowymi    5.1.5.2.2
 
a    Kraje, na terytoriach których wykonywany jest przewóz.
b    Jeżeli zawartość promieniotwórcza jest materiałem rozszczepialnym, który nie jest zwolniony z wymagań dotyczących sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, to stosuje się przepisy dotyczące sztuk przesyłki z materiałem rozszczepialnym (patrz 6.4.11).
c    Wzory sztuk przesyłki dla materiałów rozszczepialnych mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.
d    Przewozy mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.

Dział 5.2

OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH

5.2.1         Oznakowanie sztuk przesyłki
UWAGA: W odniesieniu do oznakowania dotyczącego konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań, dużych opakowań, naczyń do gazu oraz DPPL, patrz część 6.
5.2.1.1       O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każda sztuka przesyłki powinna być oznakowana w sposób czytelny i trwały numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów niebezpiecznych, poprzedzonymi literami "UN". W przypadku przedmiotów nie opakowanych, oznakowanie to powinno być naniesione na samym przedmiocie, na zawierającej go klatce, na wyposażeniu służącym do jego przenoszenia lub składowania albo na jego wyrzutni.
5.2.1.2       Każde oznakowanie wymagane przepisami niniejszego działu:
(a)  powinno być dobrze widoczne i czytelne;
(b)  powinno być odporne na zewnętrzne warunki atmosferyczne, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swoich funkcji.
5.2.1.3       Opakowania awaryjne powinny być dodatkowo oznakowane napisem "AWARYJNE".
5.2.1.4       Duże pojemniki do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być oznakowane na dwóch przeciwległych stronach.
5.2.1.5       Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 1
W przypadku towarów klasy 1, sztuki przesyłki powinny być dodatkowo oznakowane poprzez naniesienie prawidłowej nazwy przewozowej, ustalonej zgodnie z 3.1.2. Nazwa ta powinna być czytelna i nieścieralna. Powinna być podana w języku urzędowym kraju nadania, a jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, to również w jednym z tych języków, o ile umowa zawarta miedzy krajami, których dotyczy przewóz, nie stanowi inaczej.
5.2.1.6       Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 2
Naczynia do wielokrotnego napełniania, powinny być zaopatrzone w następujące dane, naniesione w sposób czytelny i trwały:
(a)  numer rozpoznawczy i prawidłowa nazwa przewozowa gazu lub mieszaniny gazów, ustalona zgodnie z 3.1.2.
W przypadku gazów zaklasyfikowanych do określenia i.n.o., oprócz numeru rozpoznawczego powinna być podana tylko nazwa techniczna gazu1.
W przypadku mieszanin, należy podać najwyżej dwa składniki, które mają największy wpływ na zagrożenia;
(b)  w przypadku gazów sprężonych napełnianych według masy oraz gazów skroplonych, maksymalna masa napełnienia i tara naczynia wraz z zamontowanym osprzętem i akcesoriami stosowanymi podczas napełniania lub masa brutto;
(c)  data (rok) następnego badania okresowego.
Dane te mogą być wygrawerowane na naczyniu lub umieszczone na przymocowanej do niego trwałej tabliczce informacyjnej lub naklejce, albo przedstawione za pomocą dobrze widocznego napisu trwale naniesionego przez malowanie lub w inny równoważny sposób.
UWAGA 1: Patrz również 6.2.1.7.1.
UWAGA 2: W odniesieniu do naczyń jednorazowego użytku, patrz 6.2.1.7.2.

________
1    Zamiast nazwy technicznej dopuszcza się stosowanie jednej z następujących nazw:
-   dla UN 1078 GAZU CHŁODNICZEGO, I.N.O.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
-   dla UN 1060 METYLOACETYLENU I PROPADIENU W MIESZANINIE, STABILIZOWANEJ: mieszanina P1, mieszanina P2;
-   dla UN 1965 MIESZANIN WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONYCH, I.N.O.: mieszanina A lub butan, mieszanina A01 lub butan, mieszanina A02 lub butan, mieszanina A0 lub butan, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C lub propan.

5.2.1.7       Przepisy szczególne dotyczące oznakowania materiałów klasy 7
5.2.1.7.1     Każda sztuka przesyłki powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis identyfikujący nadawcę i odbiorcę lub jednego z nich.
5.2.1.7.2     Każda sztuka przesyłki, inna niż wyłączona sztuka przesyłki, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN" oraz w prawidłową nazwę przewozową. W przypadku wyłączonych sztuk przesyłki, wymagany jest tylko numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN".
5.2.1.7.3     Każda sztuka przesyłki o masie brutto większej niż 50 kg powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis podający jej dopuszczalną masę brutto.
5.2.1.7.4     Każda sztuka przesyłki, która odpowiada:
(a)  wzorowi przemysłowej sztuki przesyłki typu 1, typu 2 lub typu 3, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis "TYP IP-1", "TYP IP-2" lub "TYP IP-3", odpowiednio do typu;
(b)  wzorowi sztuki przesyłki typu A powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w napis "TYP A";
(c)  wzorowi przemysłowej sztuki przesyłki typu 2, typu 3 lub wzorowi sztuki przesyłki typu A, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym (Kod VRI)2 właściwy dla kraju pochodzenia wzoru oraz nazwę producenta lub w inne oznakowanie identyfikujące opakowanie, określone przez właściwą władzę.
5.2.1.7.5     Na każdej sztuce przesyłki odpowiadającej wzorowi zatwierdzonemu przez właściwą władzę, powinien znajdować się na zewnętrznej powierzchni opakowania czytelny i trwały:
(a)  znak rozpoznawczy nadany temu wzorowi przez właściwą władzę;
(b)  numer seryjny opakowania odpowiadającego zatwierdzonemu wzorowi;
(c)  napis "TYP B(U)" lub "TYP B(M)", odpowiednio dla wzoru sztuk przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M); oraz
(d)  napis "TYP C", dla wzoru sztuki przesyłki Typu C.
5.2.1.7.6     Każda sztuka przesyłki odpowiadająca wzorowi Typ B(U), Typ B(M) lub Typ C, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania, odpornej na działanie ognia i wody, w wygrawerowany, wytłoczony lub naniesiony w inny sposób zapewniający odporność na działanie tych czynników, symbol promieniowania (trójlistek), pokazany na rysunku poniżej.

Podstawowy symbol promieniowania (trójlistek) ma wymiary
oparte na promieniu "x" koła umieszczonego w jego środku.
Minimalna dopuszczalna wartość "x" wynosi 4 mm.


________
2    Kod VRI - znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).

5.2.1.7.7     Jeżeli materiały LSA-I lub przedmioty SCO-I znajdują się w pojemnikach lub są owinięte i przewożonena warunkach używania wyłącznego, dopuszczonego zgodnie z 4.1.9.2.3, to powierzchnia zewnętrzna tych pojemników lub materiału, którym je owinięto, może być oznakowana odpowiednio napisem: "PROMIENIOTWÓRCZE LSA-I" lub "PROMIENIOTWÓRCZE SCO-I".
5.2.2         Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki
5.2.2.1       Przepisy dotyczące stosowania nalepek
5.2.2.1.1     W kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2, dla każdego materiału lub przedmiotu, podane są nalepki, które powinny być umieszczone na sztuce przesyłki, o ile przepisy szczególne w kolumnie (6) nie stanowią inaczej.
5.2.2.1.2     Zamiast nalepek może być stosowane nieścieralne oznakowanie ostrzegawcze, odpowiadające dokładnie wymaganym wzorom nalepek.
5.2.2.1.3 - 5.2.2.1.5 (Zarezerwowane)
5.2.2.1.6     Każda nalepka powinna być:
(a)  umieszczona na tej samej stronie sztuki przesyłki, o ile pozwala na to wielkość tej sztuki przesyłki, a w przypadku klas 1 i 7 blisko napisu zawierającego prawidłową nazwę przewozową;
(b)  tak umieszczona na sztuce przesyłki, aby nie była zakryta lub zasłonięta przez jakąkolwiek część wyposażenia tej sztuki przesyłki, inną nalepkę lub oznakowanie; oraz
(c)  umieszczona w pobliżu innych nalepek, jeżeli wymaga się więcej niż jednej nalepki.
Jeżeli nieregularny kształt lub małe wymiary sztuki przesyłki uniemożliwiają odpowiednie umieszczenie na niej nalepki, to może być ona umieszczona na dobrze zamocowanej przywieszce lub w inny odpowiedni sposób.
5.2.2.1.7     Nalepki na dużych pojemnikach do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych bokach.
5.2.2.1.8     (Zarezerwowany)
5.2.2.1.9     Przepisy szczególne dotyczące stosowania nalepek ostrzegawczych w przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych
(a)  Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 4.1 oznacza, że dany produkt może być palny; nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dla materiałów samoreaktywnych typu B powinna być dodatkowo stosowana nalepka zgodna ze wzorem nr 1, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich materiałów samoreaktywnych nie wykazują one właściwości wybuchowych.
(b)  Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 5.2 oznacza, że dany produkt może być palny; nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dodatkowo powinny być stosowane następujące nalepki:
(i)  nalepka zgodna ze wzorem nr 1, dla nadtlenków organicznych typu B, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich nadtlenków organicznych nie wykazują one właściwości wybuchowych;
(ii)  nalepka zgodna ze wzorem nr 8, w przypadku, gdy spełnione są kryteria dla klasy 8 na poziomie I lub II grupy pakowania.
W przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych, które są wymienione z nazwy, wymagane nalepki podane są odpowiednio w wykazach pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
5.2.2.1.10    Przepisy szczególne dotyczące stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki z materiałami zakaźnymi
Oprócz nalepki zgodnej ze wzorem nr 6.2, sztuki przesyłki z materiałami zakaźnymi powinny być zaopatrzone w inne nalepki wymagane ze względu na właściwości tych materiałów.
5.2.2.1.11    Przepisy szczególne dotyczące umieszczania nalepek na materiałach promieniotwórczych
5.2.2.1.11.1  Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.1.3, dotyczącym dużych kontenerów i cystern, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierające materiał promieniotwórczy, powinny być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki zgodne ze wzorem nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do ich kategorii (patrz 2.2.7.8.4). Nalepki powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych zewnętrznych powierzchniach sztuki przesyłki lub na zewnętrznych powierzchniach wszystkich czterech ścian bocznych kontenera. Każde opakowanie zbiorcze zawierające materiał promieniotwórczy powinno być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki na przeciwległych zewnętrznych powierzchniach opakowania. Dodatkowo, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierający materiał rozszczepialny, inny niż materiał rozszczepialny wyłączony na podstawie 6.4.11.2, powinny być zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 7E. Jeżeli nalepki te są wymagane, to powinny być one umieszczone obok innych nalepek stosowanych dla materiału promieniotwórczego. Nalepki nie powinny zakrywać oznakowania określonego pod 5.2.1. Każda nalepka nie odpowiadająca zawartości powinna być usunięta lub zakryta.
5.2.2.1.11.2  Każda nalepka odpowiadająca wzorom nr 7A, 7B i 7C powinna zawierać następujące informacje:
(a)  zawartość:
(i)  z wyjątkiem materiału LSA-I, nazwę (nazwy) izotopu promieniotwórczego (izotopów promieniotwórczych) wskazaną w tabeli 2.2.7.7.2.1, w postaci podanych tam symboli. W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, powinny być wymienione izotopy, dla których ograniczenia są najostrzejsze, w takiej ilości, która zmieści się w przeznaczonym do tego celu miejscu na nalepce. Po nazwie izotopu promieniotwórczego powinna być podana odpowiednio grupa LSA lub SCO. W tym celu powinno stosować się określenia "LSA-II", "LSA-III", "SCO-I" i "SCO-II";
(ii)  dla materiału LSA-I, wymagane jest tylko określenie "LSA-I"; nie jest konieczne podawanie nazwy izotopu promieniotwórczego;
(b)  aktywność: największa aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażona w bekeralach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiału rozszczepialnego, zamiast aktywności może być podana jego masa w gramach (g) lub w ich wielokrotnościach;
(c)  w przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, w pozycjach "zawartość" i "aktywność" umieszczonych na nalepce należy podać odpowiednio informacje wymagane pod (a) i (b) powyżej, jako wartości sumaryczne dla całego opakowania zbiorczego lub kontenera, z wyjątkiem opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających sztuki przesyłki z różnymi izotopami promieniotwórczymi, dla których wymienione pozycje mogą zawierać napis "Patrz dokumenty przewozowe";
(d)  wskaźnik transportowy: patrz 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2 (pozycja wskaźnik transportowy nie jest wymagana dla kategorii I-BIAŁEJ).
5.2.2.1.11.3  Na każdej nalepce zgodnej ze wzorem nr 7E powinien być podany wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI), zawarty w świadectwie zatwierdzenia warunków specjalnych lub w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanych przez właściwą władzę.
5.2.2.1.11.4  W przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) wymagany pod 5.2.2.1.11.3 powinien być podany na nalepce w postaci sumarycznej dla całej zawartości materiału rozszczepialnego.
5.2.2.1.12    Umieszczanie dodatkowych nalepek
Z wyjątkiem klas 1 i 7, na dwóch przeciwległych stronach następujących sztuk przesyłki powinna być umieszczona nalepka zgodna ze wzorem nr 11, podanym pod 5.2.2.2.2:
-   na sztukach przesyłki zawierających naczynia z materiałami ciekłymi, jeżeli zaniknięcia tych naczyń nie są widoczne z zewnątrz;
-   na sztukach przesyłki zawierających naczynia z urządzeniami odpowietrzającymi lub na naczyniach z urządzeniami odpowietrzającymi bez opakowań zewnętrznych; oraz
-   na sztukach przesyłki zawierających gazy skroplone, schłodzone.
5.2.2.2       Przepisy dotyczące nalepek
5.2.2.2.1     Nalepki powinny spełniać przepisy podane poniżej oraz odpowiadać wzorom w zakresie koloru, symboli i formatu, podanym pod 5.2.2.2.2.
5.2.2.2.1.1   Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, powinny mieć kształt kwadratu obróconego o kąt 45° (kształt rombu), o długości boku co najmniej 100 mm. Wewnątrz nalepki, w odległości 5 mm od krawędzi, powinna przebiegać, równolegle do niej, linia o takim samym kolorze jak kolor symbolu. Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 powinna mieć kształt prostokąta o standardowym formacie A5 (148 x 210 mm). Ze względu na wielkość sztuki przesyłki podane wymiary nalepek mogą być zmniejszone pod warunkiem, że nalepki pozostaną dobrze widoczne.
5.2.2.2.1.2   Butle do gazów klasy 2, ze względu na swój kształt, ustawienie i urządzenia mocujące je podczas przewozu, mogą być zaopatrzone w nalepki o zmniejszonych wymiarach zgodnie z normą ISO 72225:1994 "Butle do gazu - nalepki ostrzegawcze", odpowiadające wzorom opisanym w niniejszym rozdziale i przeznaczone do umieszczenia na niecylindrycznej części butli (na szyjce).
5.2.2.2.1.3   Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, podzielone są na połowy. Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, górna połowa nalepki przeznaczona jest na symbol, a dolna połowa odpowiednio na tekst, numer klasy i literę grupy zgodności.
UWAGA: W odniesieniu do nalepek dla klas 1, 2, 3, 5.1, 5.2, 7, 8 i 9, odpowiedni numer klasy powinien być umieszczony w dolnym narożu nalepki. W odniesieniu do nalepek dla klas 4.1, 4.2 i 4.3 oraz 6.1 i 6.2, w dolnym narożu nalepki powinna być umieszczona odpowiednio tylko cyfra 4 lub 6.
5.2.2.2.1.4   Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, nalepki dla klasy 1 zawierają w dolnej połowie numer podklasy oraz literę grupy zgodności właściwe dla danego materiału lub przedmiotu. Nalepki zgodne ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, zawierają w górnej połowie numer podklasy, a w dolnej literę grupy zgodności.
5.2.2.2.1.5   Na nalepkach, innych niż nalepki dla materiałów klasy 7, możliwe jest umieszczenie pod symbolem dodatkowego tekstu (oprócz numeru klasy), przy czym tekst ten powinien być ograniczony do informacji opisujących rodzaj zagrożenia oraz środki ostrożności wymagane podczas manipulowania sztuką przesyłki.
5.2.2.2.1.6   Symbole, tekst i numery powinny być dobrze widoczne i nieścieralne oraz powinny być naniesione na wszystkich nalepkach kolorem czarnym, z wyjątkiem:
(a)  nalepki zgodnej ze wzorem nr 8, na której tekst (jeżeli występuje) oraz numer klasy powinny być naniesione kolorem białym; oraz
(b)  nalepek mających tło całkowicie zielone, czerwone lub niebieskie, na których symbole, tekst i numery mogą być naniesione kolorem białym.
5.2.2.2.1.7   Wszystkie nalepki powinny być odporne na działanie warunków atmosferycznych, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swojej funkcji.
5.2.2.2.2     Wzory nalepek ostrzegawczych


Dział 5.3

OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH NA KONTENERACH, MEGC, KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH I POJAZDACH

UWAGA: W odniesieniu do oznakowania i umieszczania nalepek ostrzegawczych na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych używanych w łańcuchu transportowym obejmującym przewóz morski, patrz także 1.1.4.2. W przypadku zastosowania przepisów podanych pod 1.1.4.2(c), obowiązują jedynie przepisy 5.3.1.3 i 5.3.2.1.1 niniejszego działu.
5.3.1         Umieszczanie nalepek ostrzegawczych
5.3.1.1       Przepisy ogólne
5.3.1.1.1     Jeżeli wymagają tego przepisy niniejszego rozdziału, nalepki powinny być umieszczone na zewnętrznej powierzchni kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern, cystern przenośnych i pojazdów. Nalepki te powinny odpowiadać wzorom, których numery wskazano odpowiednio w kolumnie (5) i (6) tabeli A w dziale 3.2 dla towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze, MEGC, kontenerze-cysternie, cysternie przenośnej lub pojeździe i powinny odpowiadać wymaganiom podanym pod 5.3.1.7.
5.3.1.1.2     Jeżeli w jednostce transportowej lub w kontenerze przewożone są materiały lub przedmioty klasy 1 należące do dwóch lub więcej grup zgodności, to na nalepkach nie podaje się grup zgodności. Jednostki transportowe lub kontenery, w których przewożone są materiały lub przedmioty należące do różnych podklas powinny być zaopatrzone jedynie w nalepki zgodne ze wzorem odpowiadającym podklasie o największym zagrożeniu, według następującej kolejności:
1.1 (najbardziej niebezpieczna), 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4 (najmniej niebezpieczna).
Jeżeli przewożone są materiały podklasy 1.5 grupy zgodności D razem z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to jednostka transportowa powinna być zaopatrzona w nalepki wymagane dla podklasy 1.1.
5.3.1.1.3     W przypadku klasy 7, nalepka dotycząca zagrożenia dominującego powinna odpowiadać wzorowi nr 7D, zgodnie z 5.3.1.7.2. Nalepka ta nie jest wymagana dla pojazdów lub kontenerów przewożących wyłączone sztuki przesyłki i dla małych kontenerów.
W przypadku pojazdów, kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern lub cystern przenośnych zamiast nalepki nr 7D można stosować powiększone nalepki dotyczące klasy 7, wymagane dla sztuk przesyłki.
5.3.1.1.4     Kontenery, MEGC, kontenery-cysterny, cysterny przenośne lub pojazdy zawierające towary należące do więcej niż jednej klasy nie muszą być zaopatrzone w nalepki odnoszące się do zagrożeń dodatkowych, jeżeli zagrożenia te wskazane są już przez nalepki dotyczące zagrożeń dominujących lub dodatkowych.
5.3.1.1.5     Nalepki, które nie dotyczą przewożonych towarów lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte.
5.3.1.2       Umieszczanie nalepek na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do nadwozi wymiennych, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym.
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera, MEGC, kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej.
5.3.1.3       Umieszczanie nalepek na pojazdach przewożących kontenery, MEGC, kontenery-cysterny lub cysterny przenośne
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do umieszczania nalepek na pojazdach przewożących nadwozia wymienne, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do takich pojazdów, patrz 5.3.1.5.
Jeżeli nalepki umieszczone na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych nie są widoczne z zewnątrz przewożącego je pojazdu, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu tego pojazdu. Poza tym przypadkiem nie wymaga się umieszczania nalepek na pojeździe przewożącym.
5.3.1.4       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach do przewozu luzem, pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach i pojazdach z cysternami odejmowalnymi
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
UWAGA: W przypadku, gdy w czasie przewozu na warunkach ADR, albo po zakończeniu takiego przewozu, naczepa-cysterna zostanie odłączona od ciągnika w celu jej załadunku na statek lub jednostkę pływającą żeglugi śródlądowej, nalepki powinny być umieszczone również z przodu tej naczepy-cysterny.
5.3.1.5       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach przewożących jedynie sztuki przesyłki
UWAGA: Niniejszy podrozdział ma zastosowanie również do pojazdów przewożących nadwozia wymienne załadowane sztukami przesyłki, z wyjątkiem nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do transportu kombinowanego drogowo-kolejowego, patrz 5.3.1.2 i 5.3.1.3.
5.3.1.5.1     W przypadku pojazdów przewożących sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty wybuchowe klasy 1, nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
5.3.1.5.2     W przypadku pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze klasy 7 w opakowaniach lub DPPL (inne niż sztuki przesyłki wyłączone), nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
UWAGA: Jeżeli podczas przewozu na warunkach ADR pojazd przewożący sztuki przesyłki zawierające towary niebezpieczne klas innych niż klasy 1 i 7 załadowany jest na statek w celu przewiezienia go drogą morską, albo jeżeli przewóz na warunkach ADR poprzedza przewóz morski, to nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tylu pojazdu. Nalepki te mogą pozostać po zakończeniu przewozu drogą morską.
5.3.1.6       Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na próżnych pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, MEGC, cysternach przenośnych oraz na próżnych pojazdach i kontenerach do przewozu luzem
5.3.1.6.1     Próżne, nieoczyszczone i nieodgazowane pojazdy-cysterny, pojazdy z cysternami odejmowalnymi, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, MEGC i cysterny przenośne, a także próżne, nieoczyszczone pojazdy i kontenery do przewozu luzem, powinny być nadal zaopatrzone w nalepki wymagane dla ostatniego ładunku.
5.3.1.7       Wymagania dotyczące nalepek
5.3.1.7.1     Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.7.2 w odniesieniu do nalepki dla klasy 7, nalepka powinna:
(a)  mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 12,5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać równoległa linia w tym samym kolorze co kolor symbolu;
(b)  odpowiadać wzorowi nalepki wymaganemu dla danych towarów niebezpiecznych w zakresie koloru i symbolu (patrz 5.2.2.2); oraz
(c)  zawierać numery (oraz literę grupy zgodności dla towarów klasy 1) wymagane pod 5.2.2.2 dla danych towarów niebezpiecznych i odpowiednich wzorów nalepek, zapisane cyframi o wysokości nie mniejszej niż 25 mm.
5.3.1.7.2     Nalepka dla klasy 7 powinna mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać czarna, równoległa linia a jej wygląd powinien odpowiadać wzorowi podanemu poniżej (wzór nr 7D). Wysokość cyfry "7" nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Tło górnej połowy powinno być żółte, a dolnej połowy białe; trójlistek i napisy powinny być czarne. Wyraz "PROMIENIOWANIE" w dolnej połowie nalepki może być zastąpiony numerem UN odpowiednim dla przesyłki.

Nalepka dla materiałów promieniotwórczych klasy 7


(Nr 7D)
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym
obramowaniem, dolna połowa biała;
Dolna połowa powinna zawierać napis "PROMIENIOWANIE" lub zamiennie, jeżeli jest to wymagane, numer UN (patrz 5.3.2.1.2)
oraz cyfrę "7" w dolnym narożniku.

5.3.1.7.3     W przypadku cystern o pojemności nie większej niż 3 m3 oraz w przypadku małych kontenerów, mogą być użyte nalepki zgodne z 5.2.2.2.
5.3.1.7.4     Jeżeli, w przypadku klas 1 i 7, ze względu na wielkość i konstrukcję pojazdu, nie jest dostępna wystarczająca powierzchnia dla umieszczenia wymaganych nalepek, to wymiary każdego boku nalepki mogą być zmniejszone do 100 mm.
5.3.2         Oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej
5.3.2.1       Przepisy ogólne dotyczące oznakowania tablicami
5.3.2.1.1     Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne, powinny być zaopatrzone w dwie prostokątne tablice odblaskowe barwy pomarańczowej odpowiadające wymaganiom podanym pod 5.3.2.2.1, umieszczone w płaszczyźnie pionowej. Jedna tablica powinna być przymocowana z przodu, a druga z tyłu jednostki transportowej, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki. Tablice te powinny być dobrze widoczne.
5.3.2.1.2     Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to pojazdy-cysterny lub jednostki transportowe zawierające jedną lub więcej cystern przewożących towary niebezpieczne powinny być dodatkowo zaopatrzone na bokach każdej cysterny lub komory cysterny w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego w cysternie lub w komorze cysterny.
5.3.2.1.3     W przypadku pojazdów-cystern lub jednostek transportowych zawierających jedną lub więcej cystern przewożących materiały o numerach UN 1202, 1203 lub 1223, albo paliwo lotnicze zaklasyfikowane do UN 1268 lub 1863, ale nie przewożących żadnych innych materiałów niebezpiecznych, tablice barwy pomarańczowej określone pod 5.3.2.1.2 nie są wymagane, jeżeli tablice umieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej zgodnie z 5.3.2.1.1 zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN najniebezpieczniejszego z przewożonych materiałów, tzn. materiału charakteryzującego się najniższą temperaturą zapłonu.
5.3.2.1.4     Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to jednostki transportowe lub kontenery przewożące luzem materiały w postaci stałej powinny być dodatkowo zaopatrzone na bokach każdej jednostki transportowej lub kontenera w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego luzem w jednostce transportowej lub kontenerze.
5.3.2.1.5     W przypadku kontenerów przewożących luzem materiały niebezpieczne w postaci stałej oraz w przypadku kontenerów-cystern, MEGC i cystern przenośnych, tablice określone pod 5.3.2.2 i 5.3.2.3 mogą być zastąpione folią samoprzylepną, mogą być namalowane lub naniesione w inny równoważny sposób, pod warunkiem, że materiał użyty w tym celu jest odporny na wpływy atmosferyczne i zapewnia trwałość oznakowania. W tym przypadku nie mają zastosowania wymagania zawarte w ostatnim zdaniu pod 5.3.2.2.2 dotyczące odporności na ogień.
5.3.2.1.6     W przypadku jednostek transportowych przewożących tylko jeden materiał, tablice określone pod 5.3.2.1.2 i 5.3.2.1.4 nie są wymagane, pod warunkiem, że tablice umieszczone zgodnie z 5.3.2.1.1 z przodu i z tyłu jednostki transportowej zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN podane odpowiednio w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2.
5.3.2.1.7     Powyższe wymagania mają również zastosowanie do próżnych, nieoczyszczonych i nieodgazowanych cystern stałych, odejmowalnych, kontenerów-cystern, MEGC, cystern przenośnych i pojazdów-baterii oraz do próżnych, nieoczyszczonych pojazdów i kontenerów do przewozu luzem.
5.3.2.1.8     Tablice barwy pomarańczowej, które nie dotyczą przewożonych towarów niebezpiecznych lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte. Jeżeli tablice są zakryte, to ich zakrycie powinno pozostać skuteczne po 15 minutach przebywania w ogniu.
5.3.2.2       Wymagania dotyczące tablic barwy pomarańczowej
5.3.2.2.1     Tablice odblaskowe barwy pomarańczowej powinny mieć szerokość 40 cm i wysokość nie mniejszą niż 30 cm; powinny być otoczone czarnym obrzeżem o szerokości nie większej niż 15 mm. Tablice powinny być dobrze widoczne. Jeżeli, ze względu na wielkość lub konstrukcję pojazdu, powierzchnia dostępna do umieszczenia takich tablic jest zbyt mała, to ich wymiary mogą być zmniejszone do 300 mm szerokości, 120 mm wysokości i do 10 mm szerokości czarnego obrzeża.
UWAGA: Barwa pomarańczowa tablic w normalnych warunkach użytkowania powinna zawierać współrzędne trójchromatyczne leżące wewnątrz pola wykresu kolorymetrycznego, utworzonego przez połączenie następujących współrzędnych:
 
Współrzędne trójchromatyczne punktów narożnych pola wykresu kolorymetrycznego
x0,520,520,5780,618
y0,380,400,4220,38
 
Współczynnik luminancji barwy odbitej: b > 0,12.
Środek odniesienia E, światło wzorcowe C, normalny kąt padania 45° i kąt obserwacji 0°.
Współczynniki natężenia światła odbitego przy kącie oświetlenia 5°, obserwowany pod kątem 0,2°: nie mniejszy niż 20 kandeli na luks na m2.
5.3.2.2.2     Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być naniesione czarnymi cyframi o wysokości 100 mm i grubości linii 15 mm. Numer rozpoznawczy zagrożenia powinien znajdować się w górnej części tablicy, a numer UN w części dolnej; numery te powinny być oddzielone czarną, poziomą linią o grubości 15 mm, przechodzącą w połowie wysokości tablicy (patrz 5.3.2.2.3). Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być nieścieralne i powinny pozostać czytelne po piętnastominutowym przebywaniu w ogniu.
5.3.2.2.3     Przykład tablicy barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN


Tło: pomarańczowe
Obramowanie, linia pozioma i cyfry: czarne, o grubości 15 mm

5.3.2.3       Znaczenie numerów rozpoznawczych zagrożenia
5.3.2.3.1     Numer rozpoznawczy zagrożenia składa się z dwóch lub trzech cyfr. Cyfry te wskazują następujące zagrożenia:
2    emisja gazu spowodowana ciśnieniem lub reakcją chemiczną
3    zapalność materiałów ciekłych (par) i gazów lub materiał ciekły samonagrzewający się
4    zapalność materiałów stałych lub materiał stały samonagrzewający się
5    działanie utleniające (wzmagające palenie)
6    działanie trujące lub zakaźne
7    działanie promieniotwórcze
8    działanie żrące
9    zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją
UWAGA: Zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją określone cyfrą 9, oznacza możliwość wystąpienia wybuchu, rozkładu lub polimeryzacji, z wydzieleniem znacznej ilości ciepła, gazu palnego lub trującego, wynikających z właściwości materiału.
Powtórzenie cyfry wskazuje na nasilenie opisanego przez nią zagrożenia.
Jeżeli zagrożenie właściwe dla danego materiału może być wystarczająco określone jedną cyfrą, to po takiej cyfrze podaje się zero.
Następujące zestawienia cyfr mają specjalne znaczenie: 22, 323, 333, 362, 382, 423, 44, 446, 462, 482, 539, 606, 623, 642, 823, 842, 90 i 99 (patrz 5.2.3.3.2 poniżej).
Numer rozpoznawczy zagrożenia poprzedzony literą "X" oznacza, że materiał reaguje niebezpiecznie z wodą. W odniesieniu do takich materiałów gaszenie wodą może być stosowane jedynie za zgodą specjalistów.
5.3.2.3.2     Numery rozpoznawcze zagrożenia podane w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają:
20         gaz duszący lub gaz nie stwarzający zagrożenia dodatkowego
22         gaz skroplony schłodzony, duszący
223        gaz skroplony schłodzony, palny
225        gaz skroplony schłodzony, utleniający (wzmagający palenie)
23         gaz palny
239        gaz palny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
25         gaz utleniający (wzmagające palenie)
26         gaz trujący
263        gaz trujący, palny
265        gaz trujący, utleniający (wzmagający palenie)
268        gaz trujący, żrący
30         materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), materiał ciekły zapalny lub materiał stały stopiony o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C ogrzany do temperatury równej lub wyższej od jego temperatury zapłonu lub materiał ciekły samonagrzewający się
323        materiał ciekły zapalny, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X323       materiał ciekły zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
33         materiał ciekły łatwo zapalny (temperatura zapłonu niższa niż 23 °C)
333        materiał ciekły piroforyczny,
X333       materiał ciekły piroforyczny, reagujący niebezpiecznie z wodą1
336        materiał ciekły łatwo zapalny, trujący
338        materiał ciekły łatwo zapalny, żrący
X338       materiał ciekły łatwo zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
339        materiał ciekły łatwo zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
36         materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61 °C włącznie), słabo trujący lub materiał ciekły samonagrzewający się, trujący
362        materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X362       materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
368        materiał ciekły zapalny, trujący, żrący
38         materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), żrący
382        materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X382       materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
39         materiał ciekły zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
40         materiał stały zapalny, lub materiał ulegający samorzutnej reakcji, lub materiał samonagrzewający się
423        materiał stały reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X423       materiał stały zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
43         materiał stały samozapalny (piroforyczny)
44         materiał stały zapalny, stopiony, w podwyższonej temperaturze
446        materiał stały zapalny, trujący, stopiony, w podwyższonej temperaturze
46         materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, trujący
462        materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X462       materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy trujące1
48         materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, żrący
482        materiał stały żrący reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X482       materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy żrące1
50         materiał utleniający (wzmagający palenie)
539        nadtlenek organiczny, palny
55         materiał silnie utleniający (wzmagający palenie)
556        materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), trujący
558        materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), żrący
559        materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
56         materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący
568        materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący, żrący
58         materiał utleniający (wzmagający palenie), żrący
59         materiał utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
60         materiał trujący lub słabo trujący
606        materiał zakaźny
623        materiał ciekły trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
63         materiał ciekły trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
638        materiał ciekły trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), żrący
639        materiał ciekły trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
64         materiał stały trujący, zapalny lub samonagrzewający się
642        materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
65         materiał trujący, utleniający (wzmagający palenie)
66         materiał silnie trujący
663        materiał ciekły silnie trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C)
664        materiał stały silnie trujący, zapalny lub samonagrzewający się
665        materiał silnie trujący, utleniający (wzmagający palenie)
668        materiał silnie trujący, żrący
669        materiał silnie trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
68         materiał trujący, żrący
69         materiał trujący lub słabo trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
70         materiał promieniotwórczy
72         gaz promieniotwórczy
723        gaz promieniotwórczy, palny
73         materiał ciekły promieniotwórczy, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C)
74         materiał stały promieniotwórczy, zapalny
75         materiał promieniotwórczy utleniający (wzmagający palenie)
76         materiał promieniotwórczy, trujący
78         materiał promieniotwórczy, żrący
80         materiał żrący lub słabo żrący
X80        materiał żrący lub słabo żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
823        materiał ciekły żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
83         materiał ciekły żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
X83        materiał ciekły żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), reagujący niebezpiecznie z wodą1
839        materiał ciekły żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
X839       materiał ciekły żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji, reagujący niebezpiecznie z wodą1
84         materiał stały żrący, zapalny lub samonagrzewający się
842        materiał stały żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
85         materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie)
856        materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie), trujący
86         materiał żrący lub słabo żrący, trujący
88         materiał silnie żrący
X88        materiał silnie żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
883        materiał ciekły silnie żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
884        materiał stały silnie żrący, zapalny lub samonagrzewający się
885        materiał silnie żrący, utleniający (wzmagający palenie)
886        materiał silnie żrący, trujący
X886       materiał silnie żrący, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
89         materiał żrący lub słabo żrący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
90         materiał zagrażający środowisku, różne materiały niebezpieczne
99         różne materiały niebezpieczne przewożone w podwyższonej temperaturze

________
1    Woda może być stosowana jedynie za zgodą specjalistów.

5.3.3         Znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze
Pojazdy-cysterny, kontenery-cysterny, cysterny przenośne, specjalne pojazdy lub kontenery albo specjalnie wyposażone pojazdy lub kontenery, dla których wymagany jest znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze zgodnie z przepisem szczególnym 580, podanym w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu pojazdu, a w przypadku kontenerów, kontenerów-cystern i cystern przenośnych - na obu bokach oraz z przodu i z tyłu - w znak w kształcie trójkąta o długości boku co najmniej 250 mm, w kolorze czerwonym, zgodny z poniższym wzorem.


Dział 5.4

DOKUMENTACJA

5.4.0         Każdemu przewozowi podlegającemu przepisom ADR powinny towarzyszyć dokumenty zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu, o ile przewóz taki nie jest zwolniony z tych wymagań na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.1 do 1.1.3.5.
UWAGA 1: W odniesieniu do wykazu dokumentów, które powinny być przewożone w jednostce transportowej, patrz 8.1.2.
UWAGA 2: Zezwala się na używanie technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI) jako uzupełnienia dokumentacji papierowej lub zamiast tej dokumentacji, pod warunkiem, że procedury użyte do zbierania, przechowywania i przetwarzania danych elektronicznych spełniają wymagania prawne w zakresie wartości dowodowej oraz wymagania w zakresie dostępności danych podczas transportu w stopniu co najmniej równoważnym dokumentacji papierowej.
5.4.1         Dokument przewozowy dotyczący towarów niebezpiecznych oraz zawarte w nim informacje
5.4.1.1       Ogólne informacje wymagane w dokumencie przewozowym
5.4.1.1.1     Dokument (dokumenty) przewozowy powinien zawierać następujące informacje dotyczące każdej substancji, materiału lub przedmiotu niebezpiecznego przeznaczonego do przewozu:
(a)  numer UN;
(b)  prawidłową nazwę przewozową uzupełnioną, a w przypadku, gdy jest to wymagane (patrz 3.1.2.6), nazwą techniczną, chemiczną lub biologiczną, podaną zgodnie z 3.1.2;
(c)  klasę, a dla materiałów i przedmiotów klasy 1, podklasę wraz z następującą bezpośrednio po niej literą grupy zgodności;
(d)  grupę pakowania materiału lub przedmiotu, o ile została do nich przyporządkowana;
(e)  skrót "ADR" lub "RID";
(f)  liczbę i określenie sztuk przesyłki;
(g)  całkowitą ilość towarów niebezpiecznych objętych opisem (odpowiednio jako objętość, masę brutto lub masę netto).
UWAGA: W przypadku zastosowania przepisów podanych pod 1.1.3.6, całkowita ilość towarów niebezpiecznych przewożonych w jednostce transportowej powinna być wyrażona jako wartość obliczona zgodnie z przepisami 1.1.3.6.
(h)  nazwę i adres nadawcy;
(i)  nazwę i adres odbiorcy (odbiorców);
(j)  zapis wymagany na podstawie umowy specjalnej (jeżeli jest stosowana).
Umiejscowienie i kolejność informacji wymaganych w dokumencie przewozowym są dowolne, z wyjątkiem informacji wymaganych pod (a), (b), (c), (d) i (e), które powinny być podane w przedstawionej kolejności, np. "1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1, I, ADR".
5.4.1.1.2     Informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być czytelne.
5.4.1.1.3     Przepisy szczególne dotyczące odpadów
Jeżeli przewożone są odpady zawierające towary niebezpieczne (inne niż odpady promieniotwórcze), numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa powinny być poprzedzone wyrazem "ODPAD", o ile nie jest on częścią prawidłowej nazwy przewozowej, np.:
"ODPAD, 1230 METANOL, 3, II, ADR", lub
"ODPAD, 1993 MATERIAŁ CIEKŁY ZAPALNY, I.N.O., (toluen i alkohol etylowy), 3, II, ADR".
5.4.1.1.4     Przepisy szczególne dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
W dokumencie przewozowym, o ile jest on stosowany, nie wymaga się zamieszczania informacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych zgodnie z przepisami działu 3.4.
5.4.1.1.5     Przepisy szczególne dotyczące opakowań awaryjnych
W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w opakowaniu awaryjnym, po ich opisie w dokumencie przewozowym należy dodać wyrazy "OPAKOWANIE AWARYJNE".
5.4.1.1.6     Przepisy szczególne dotyczące próżnych, nieoczyszczonych opakowań, pojazdów, kontenerów, cystern, pojazdów-baterii i MEGC
W odniesieniu do próżnych, nieoczyszczonych jednostek ładunkowych, określenie wpisane do dokumentu przewozowego powinno brzmieć odpowiednio: "PRÓŻNE OPAKOWANIE", "PRÓŻNE NACZYNIE", "PRÓŻNY DPPL", "PRÓŻNY POJAZD", "PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, "PRÓŻNA CYSTERNA ODEJMOWALNA", "PRÓŻNA CYSTERNA PRZENOŚNA", "PRÓŻNY KONTENER-CYSTERNA", "PRÓŻNY KONTENER", "PRÓŻNY POJAZD-BATERIA" lub "PRÓŻNY MEGC", wraz z następującym po nim numerem klasy i skrótem "ADR" lub "RID", np. "PRÓŻNE OPAKOWANIE, 3, ADR".
W przypadku próżnych, nieoczyszczonych naczyń do gazu o pojemności większej niż 1.000 litrów, pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern, MEGC oraz pojazdów i kontenerów do przewozu luzem, określenie powyższe powinno być uzupełnione wyrazami "OSTATNI ŁADUNEK" oraz numerem UN i prawidłową nazwą przewozową ostatnio załadowanego towaru, np.:
"PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, 2, ADR, OSTATNI ŁADUNEK: 1017 CHLOR".
Jeżeli próżne, nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC przewożone są zgodnie z przepisami 4.3.2.4.3 lub 7.5.8.1 do najbliższego dostępnego miejsca oczyszczenia lub naprawy, to w dokumencie przewozowym powinna być zamieszczony dodatkowo odpowiedni zapis o treści: "Przewóz zgodny z 4.3.2.4.3" lub "Przewóz zgodny z 7.5.8.1".
5.4.1.1.7     Przepisy szczególne dotyczące przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
W przypadku przewozu zgodnie z 1.1.4.2, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo zapis o treści: "Przewóz zgodny z 1.1.4.2".
5.4.1.1.8     Przepisy szczególne dotyczące stosowania cystern przenośnych dopuszczonych do przewozu morskiego
W przypadku przewozu zgodnie z 1.1.4.3, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo zapis o treści: "Przewóz zgodny z 1.1.4.3".
5.4.1.1.9     (Zarezerwowane)
5.4.1.1.10    Przepisy szczególne dotyczące wyłączeń dla określonych ilości towarów przewożonych w jednostce transportowej
5.4.1.1.10.1  W przypadku zastosowania wyłączeń na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Ładunek nie przekracza ograniczeń podanych pod 1.1.3.6".
5.4.1.1.10.2  W przypadku, gdy w tej samej jednostce transportowej przewożone są przesyłki pochodzące od więcej niż jednego nadawcy, dokumenty przewozowe towarzyszące tym przesyłkom mogą nie zawierać zapisu, o którym mowa pod 5.4.1.1.10.1.
5.4.1.1.11    Przepisy szczególne dotyczące przewozu DPPL po upływie daty ważności ostatniego badania okresowego
W przypadku przewozu zgodnie z 4.1.2.2, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.2.2".
5.4.1.1.12    (Zarezerwowany)
5.4.1.1.13    Przepisy szczególne dotyczące przewozu w wielokomorowych pojazdach-cysternach lub w jednostkach transportowych zawierających więcej niż jedną cysternę
Jeżeli, w odstępstwie od przepisu podanego pod 5.3.2.1.2, wielokomorowy pojazd-cysterna lub jednostka transportowa zawierająca więcej niż jedną cysternę oznakowane są zgodnie z 5.3.2.1.3, to w dokumencie przewozowym należy wymienić materiały znajdujące się w poszczególnych cysternach lub odpowiednio w komorach każdej cysterny.
5.4.1.2       Informacje dodatkowe lub specjalne wymagane w przypadku niektórych klas
5.4.1.2.1     Przepisy szczególne dotyczące klasy l
(a)  Poza wymaganiami podanymi pod 5.4.1.1.1 (g), dokument przewozowy powinien zawierać:
-   całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla każdego materiału i przedmiotu objętych opisem; oraz
-   całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla wszystkich materiałów i przedmiotów objętych dokumentem przewozowym.
(b)  W przypadku pakowania razem dwóch różnych towarów, określenie tych towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numer UN z kolumny (l) oraz nazwy zapisane dużymi literami w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2 dla obu materiałów lub przedmiotów. Jeżeli, zgodnie z przepisami szczególnymi o pakowaniu razem MP1, MP2 i MP20 do MP24 podanymi pod 4.1.10, w tej samej sztuce przesyłki znajdują są więcej niż dwa różne towary, to określenie towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numery UN wszystkich materiałów i przedmiotów zawartych w tej sztuce przesyłki, podane w następującej formie: "Towary o numerach UN...";
(c)  W przypadku przewozu materiałów i przedmiotów zaliczonych do pozycji i.n.o. lub do pozycji "0190 PRÓBKI WYBUCHOWE", albo zapakowane zgodnie z instrukcją pakowania P101 podaną pod 4.1.4.1, do dokumentu przewozowego powinno być załączone dopuszczenie właściwej władzy zawierające warunki przewozu. Powinno być ono sporządzone w języku urzędowym kraju nadania, a także, jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte między zainteresowanymi krajami nie stanowią inaczej;
(d)  Jeżeli zgodnie z wymaganiami podanymi pod 7.5.2.2 materiały i przedmioty grup zgodności B i D załadowane są razem do tego samego pojazdu, to do dokumentu przewozowego powinno być dołączone świadectwo dopuszczenia kontenera ochronnego/ /przedziału ładunkowego zgodnie z przypisem "a" do tabeli podanej pod 7.5.2.2;
(e)  Jeżeli materiały lub przedmioty wybuchowe przewożone są w opakowaniach zgodnych z instrukcją pakowania 101, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę..." (patrz 4.1.4.1, instrukcja pakowania P101).
UWAGA: Poza prawidłową nazwą przewozową towaru, w dokumencie przewozowym może być podana dodatkowo jego nazwa handlowa lub techniczna.

________
1    W przypadku przedmiotu, "zawartość materiału wybuchowego" oznacza to materiał wybuchowy zawarty w tym przedmiocie.

5.4.1.2.2     Przepisy dodatkowe dla klasy 2
(a)  W przypadku przewozu mieszanin (patrz 2.2.2.1.1) w cysternach (stałych, odejmowalnych, przenośnych, w kontenerach-cysternach albo w elementach pojazdów-baterii lub MEGC), w dokumencie przewozowym należy podać skład mieszaniny wyrażony jako procentowy udział składników w objętości lub w masie mieszaniny. Składniki o udziale poniżej 1% mogą być pominięte;
(b)  W przypadku przewozu butli, zbiorników rurowych, beczek ciśnieniowych, naczyń kriogenicznych i wiązek butli na warunkach podanych pod 4.1.6.6, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.6.6".
5.4.1.2.3     Przepisy dodatkowe dotyczące materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2
5.4.1.2.3.1   W przypadku materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, które wymagają podczas przewozu utrzymania temperatury kontrolowanej, w dokumencie przewozowym należy podać wartości tych temperatur w następującej formie: "Temperatura kontrolowana...° C, temperatura awaryjna...° C".
5.4.1.2.3.2   Jeżeli dla niektórych materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 właściwa władza zezwoliła na pominięcie nalepki nr 1 w przypadku niektórych opakowań (patrz 5.2.2.1.9), to dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis: "Nalepka wg wzoru nr 1 nie jest wymagana".
5.4.1.2.3.3   Jeżeli materiały samoreaktywne klasy 4.1 lub nadtlenki organiczne klasy 5.2 przewożone są pod warunkiem dopuszczenia przez właściwą władzę (dla nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.8, 4.1.7.2.2. oraz przepisy szczególne TA2 podane pod 6.8.4; dla materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.13 i 4.1.7.2.2), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.53.1.8".
Do dokumentu przewozowego należy dołączyć kopię dopuszczenia oraz warunki przewozu, wydane przez właściwą władzę.
5.4.1.2.3.4   Jeżeli przewożone są próbki materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.15) lub nadtlenków organicznych (patrz 2.2.52.1.19), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.52.1.9".
5.4.1.2.3.5   Jeżeli przewożone są materiały samoreaktywne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.2 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Nie jest materiałem samoreaktywnym klasy 4.1".
Jeżeli przewożone są nadtlenki organiczne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.3 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zawarty następujący zapis: "Nie jest materiałem klasy 5.2".
5.4.1.2.4     Przepisy dodatkowe dotyczące klasy 6.2
(a)  Jeżeli materiał zakaźny jest zmieniony genetycznie, to w dokumencie przewozowym powinny być dodane wyrazy: "Drobnoustroje zmienione genetycznie";
(b)  W przypadku próbek diagnostycznych nadawanych do przewozu na warunkach podanych pod 2.2.62.1.8, prawidłowa nazwa przewozowa powinna brzmieć: "Próbki diagnostyczne zawierające..." (należy podać materiały zakaźne decydujące o klasyfikacji);
(c)  W przypadku przewozu materiałów szybko psujących się, w dokumencie przewozowym należy podać odpowiednią informację, np.: "Schłodzić do temperatury +2/+4°C" lub "Przewozić w stanie zamrożonym" lub "Nie zamrażać".
5.4.1.2.5     Przepisy szczególne dotyczące klasy 7
5.4.1.2.5.1   W dokumentach przewozowych towarzyszących każdej przesyłce nadawca powinien zamieścić następujące informacje, podane w poniższej kolejności:
(a)  numer rozpoznawczy materiału, poprzedzony literami "UN";
(b)  prawidłową nazwę przewozową;
(c)  numer klasy - "7";
(d)  nazwę i symbol każdego izotopu promieniotwórczego lub, w przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, odpowiednie określenie ogólne albo wyszczególnienie izotopów, dla których ograniczenia są najostrzejsze;
(e)  opis postaci fizycznej i chemicznej materiału, lub stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny. Jako opis postaci chemicznej wystarczające jest określenie ogólne;
(f)  największą aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażoną w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych zamiast aktywności może być podana masa materiału rozszczepialnego wyrażona w gramach (g) lub w ich wielokrotnościach;
(g)  kategorię sztuki przesyłki, tzn. I-BIAŁA, II-ŻÓŁTA, III-ŻÓŁTA;
(h)  wskaźnik transportowy (tylko dla kategorii II-ŻÓŁTEJ i III-ŻÓŁTEJ);
(i)  wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla przesyłek zawierających materiał rozszczepialny innych niż przesyłki wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(j)  znak rozpoznawczy każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę (dla materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, przewozu w warunkach specjalnych, wzoru sztuki przesyłki lub przewozu), odpowiednio do przesyłki;
(k)  szczegółowe zestawienie informacji o zawartości każdej sztuki przesyłki znajdującej się w opakowaniu zbiorczym lub kontenerze, a w razie potrzeby o zawartości każdego opakowania zbiorczego lub kontenera objętych przesyłką. Jeżeli sztuki przesyłki przewidziane są do wyjęcia z opakowania zbiorczego lub kontenera w miejscu pośredniego rozładunku, to powinny być do nich dołączone wymagane dokumenty przewozowe;
(l)  oświadczenie w brzmieniu: "PRZEWÓZ NA WARUNKACH UŻYWANIA WYŁĄCZNEGO", w przypadku przewozu przesyłki na warunkach używania wyłącznego; oraz
(m)  całkowitą aktywność materiałów LSA-II, LSA-III i przedmiotów SCO-I i SCO-II objętych przesyłką, wyrażoną jako wielokrotność A2.
5.4.1.2.5.2   Jeżeli jest to konieczne, nadawca powinien umieścić w dokumentach przewozowych informacje dotyczące działań, które powinny być podjęte przez przewoźnika. Powinny być one podane w językach uznanych przez przewoźnika lub zainteresowane właściwe władze za niezbędne. Informacje te powinny zawierać co najmniej:
(a)  dodatkowe wymagania dotyczące załadunku, rozmieszczenia, przewozu, manipulowania i rozładunku sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera, z uwzględnieniem wymagań szczególnych dotyczących rozmieszczenia związanych z koniecznością bezpiecznego odprowadzenia ciepła (patrz przepis szczególny CV33 (3.2) podany pod 7.5.11), albo oświadczenie, że takie wymagania nie są konieczne;
(b)  ograniczenia dotyczące sposobu przewozu lub pojazdu oraz niezbędne instrukcje związane z trasą przewozu;
(c)  postępowanie awaryjne odpowiednie do rodzaju przesyłki.
5.4.1.2.5.3   Nie wymaga się dołączania do przesyłki odpowiednich świadectw wydanych przez właściwą władzę. Świadectwa te powinny być udostępnione przez nadawcę przewoźnikowi (przewoźnikom) przed załadunkiem i rozładunkiem.
5.4.1.3       (Zarezerwowane)
5.4.1.4       Format i język
5.4.1.4.1     Dopuszcza się stosowanie jako dokumentu przewozowego dokumentu zawierającego informacje, o których mowa pod 5.4.1.1 i 5.4.1.2, wymaganego na podstawie przepisów obowiązujących dla innego rodzaju transportu. W przypadku wielu odbiorców, ich nazwy i adresy oraz informacje dotyczące dostarczonych ilości materiałów, podane w sposób umożliwiający określenie ich rodzaju i ilości w każdej chwili przewozu, mogą być zawarte w innych dokumentach stosowanych w praktyce lub wymaganych na podstawie innych przepisów. Dokumenty te powinny znajdować się w pojeździe.
Informacje zamieszczone w dokumencie powinny być zapisane w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile międzynarodowe taryfy transportu drogowego lub porozumienia zawarte między krajami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej.
5.4.1.4.2     Jeżeli ze względu na wielkość ładunku przesyłka nie może być załadowana w całości do jednej jednostki transportowej, to należy sporządzić dla tej przesyłki odrębne dokumenty lub kopie jednego dokumentu, odpowiednio do ilości załadowanych nią jednostek transportowych. Ponadto, odrębne dokumenty przewozowe powinny być sporządzone we wszystkich przypadkach, gdy przesyłki lub ich części nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu ze względu na zakazy podane pod 7.5.2.
Informacje dotyczące zagrożeń stwarzanych przez towary przeznaczone do przewozu (jak wskazano pod 5.4.1.1) mogą być zawarte lub dołączone do istniejącego dokumentu stosowanego w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem. Sposób przedstawienia informacji w tym dokumencie (lub kolejność przesyłania odpowiednich danych przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI)) powinien być zgodny z podanym pod 5.4. 1. 1. 1.
Jeżeli istniejący dokument, stosowany w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem nie może być użyty w celu udokumentowania przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie kombinowanym, zaleca się użycie dokumentu zgodnego ze wzorem podanym pod 5.4.42.
5.4.1.5       Towary, które nie są niebezpieczne
W przypadku, gdy towar wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie podlega przepisom ADR, ponieważ na podstawie przepisów części 2 nie jest on uważany za niebezpieczny, nadawca może zamieścić w dokumencie przewozowym odpowiednią informację, np. "Nie jest towarem klasy...".
UWAGA: Przepis ten może być stosowany w szczególności w przypadku, gdy nadawca uważa, że przesyłka może być przedmiotem kontroli ze względu na właściwości chemiczne przewożonego towaru (np. roztworu lub mieszaniny), albo ze względu na fakt, że taki towar uważany jest za niebezpieczny na podstawie innych przepisów.

________
2    W przypadku zastosowania tego wzoru można skorzystać z zaleceń Grupy Roboczej EKG ONZ ds. Ułatwiania Międzynarodowych Procedur Handlowych, a w szczególności z Zalecenia nr 1 (United Nations Lay-out Key for Trade Documents) (ECE/TRADE/137, edition 96.1), Zalecenia nr 11 (Documentary Aspects of the International Transport of Dangerous Goods) (ECE/TRADE/204, edition 96.1) oraz Zalecenia nr 22 (Lay-out Key for standard Consignment Instructions) (ECE/TRADE/168, edition 96.1). Patrz również dokument Trade Data Elements Directory, Volume III, Trade Facilitation Recommendations (ECE/TRADE/200) (United Nations publication Sales No.E.96.II.E.13).

5.4.2         Certyfikat pakowania kontenera
Jeżeli przewóz drogowy towarów niebezpiecznych znajdujących się w dużym kontenerze dokonywany jest bezpośrednio przed przewozem morskim, to do dokumentu3 przewozowego powinien być dołączony certyfikat pakowania kontenera zgodny z przepisami rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG4.
Funkcje dokumentu przewozowego wymaganego pod 5.4.1 oraz certyfikatu pakowania kontenera, o którym mowa powyżej, może pełnić jeden dokument; w przeciwnym razie dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli wymienione funkcje pełni jeden dokument, to uważa się za wystarczające zamieszczenie w nim stwierdzenia, że załadunek kontenera odbył się zgodnie z odpowiednimi przepisami, właściwymi dla danego rodzaju transportu, oraz danych umożliwiających identyfikację osoby odpowiedzialnej za sporządzenie certyfikatu pakowania kontenera.
UWAGA: Certyfikatu pakowania kontenera nie wymaga się w odniesieniu do cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC.

________
3    Wymagania rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG są następujące:
"5.4.2  Certyfikat pakowania kontenera /pojazdu
5.4.2.1  Jeżeli sztuki przesyłki zawierające towary niebezpieczne pakowane są do jednostki ładunkowej przeznaczonej do przewozu morskiego, takiej jak kontener, platforma, przyczepa lub inny pojazd, osoba odpowiedzialna za załadunek tej jednostki powinna wystawić "Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu", który powinien zawierać numer (numery) identyfikujący ten kontener/pojazd/jednostkę oraz potwierdzać, że czynności ładunkowe zostały wykonane zgodnie z następującymi warunkami:
.1   Jednostka ładunkowa została oczyszczona, osuszona i odpowiednio przygotowana do przyjęcia ładunku;
.2   Jeżeli przesyłka zawiera towary klasy 1, inne niż należące do podklasy 1.4, to jednostka ładunkowa powinna być zdatna do użytku zgodnie z przepisami podanymi pod 7.2.2.3 (Kodeks IMDG);
.3   Towary, które podlegają segregacji, nie zostały załadowane do tej samej jednostki ładunkowej (o ile nie zostało to dopuszczone przez właściwą władzę, zgodnie z przepisami podanymi pod 7.2.2.3 (Kodeks IMDG));
.4   Dokonano zewnętrznych oględzin wszystkich sztuk przesyłki i załadowano tylko te z nich, które nie miały uszkodzeń i wycieków;
.5   Bębny zostały umocowane w pozycji stojącej, o ile właściwa władza nie zezwoliła inaczej;
.6   Wszystkie sztuki przesyłki zostały właściwie zapakowane do jednostki ładunkowej i umocowane;
.7   Jeżeli towary niebezpieczne znajdują są w opakowaniach do przewozu luzem, to ładunek został równomiernie rozłożony w opakowaniu;
.8   Jednostka ładunkowa i zawarte w niej sztuki przesyłki są właściwie oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze;
.9   Jeżeli do chłodzenia użyto zestalonego dwutlenku węgla (CO2 - suchy lód), to na zewnątrz jednostki ładunkowej, w widocznym miejscu, np. na drzwiach, jest umieszczony napis: "NIEBEZPIECZNY GAZ (CO2 - SUCHY LÓD). PRZED WEJŚCIEM DOKŁADNIE PRZEWIETRZYĆ";
.10  Dla każdej przesyłki zawierającej towary niebezpieczne, zapakowanej do jednostki ładunkowej, dostarczony został dokument przewozowy towarów niebezpiecznych, wymagany na podstawie przepisów podanych pod 5.4.1 (Kodeks IMDG).
5.4.2.2  Funkcje dokumentu przewozowego wymaganego pod 5.4.1 (Kodeks IMDG) oraz certyfikatu pakowania kontenera / pojazdu wymaganego pod 5.4.2.1 (Kodeks IMDG) może pełnić jeden dokument; w przeciwnym razie dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli wymienione funkcje pełni jeden dokument, np. deklaracja towarów niebezpiecznych, nota przewozowa itp., uważa się za wystarczające zamieszczenie w tym dokumencie podpisanej deklaracji, np. "Niniejszym oświadcza się, że towary niebezpieczne zostały zapakowane do jednostki ładunkowej zgodnie z przepisami podanymi pod 5.4.2.1 (Kodeks IMDG)". W dokumencie tym należy podać dane osoby podpisującej.
UWAGA: Certyfikatu pakowania kontenera / pojazdu nie wymaga się w odniesieniu do cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC.
4    Wytyczne dotyczące załadunku towarów do jednostek transportowych, przeznaczone do stosowania w praktyce oraz do celów szkoleniowych, zostały również opracowane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz Europejską Komisję Gospodarczą ONZ (UN/ECE) opublikowane przez IMO ("IMO/ILO/UN-ECE Guidelinesfor Packing of Cargo Transport Units (CTUs)").

5.4.3         Instrukcje pisemne
5.4.3.1       W celu zapobieżenia wypadkom i zagrożeniom, które mogą powstać podczas przewozu, kierowcę należy zaopatrzyć w pisemne instrukcje dotyczące każdego przewożonego materiału lub przedmiotu niebezpiecznego lub każdej grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, podające zwięźle następujące informacje:
(a)  nazwę materiału, przedmiotu lub grupy towarów, klasę i numer UN, a w przypadku grupy towarów, numery UN towarów, dla których instrukcje te są przeznaczone lub mogą mieć zastosowanie;
(b)  rodzaj zagrożenia właściwego dla tych towarów, środki zaradcze, które powinien podjąć kierowca oraz przeznaczony dla niego sprzęt ochrony indywidualnej;
(c)  czynności podstawowe, które należy wykonać, np. ostrzeżenie użytkowników drogi i osób postronnych oraz powiadomienie Policji / Straży Pożarnej;
(d)  czynności dodatkowe, które należy wykonać w przypadku uwolnienia niewielkich ilości materiału, mające na celu przeciwdziałanie jego rozprzestrzenianiu się, o ile mogą być one wykonane bez osobistego ryzyka;
(e)  czynności specjalne, które, o ile są wymagane, powinny być wykonane w odniesieniu do niektórych towarów;
(f)  wyposażenie potrzebne do wykonania czynności podstawowych oraz, o ile są wymagane, czynności dodatkowych lub specjalnych.
5.4.3.2       Instrukcje powinny być dostarczone przez nadawcę i wręczone kierowcy najpóźniej w chwili załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu. Informacje o treści instrukcji powinny być dostarczone przewoźnikowi najpóźniej w chwili zlecania przewozu, aby mógł on zapoznać z tymi instrukcjami zainteresowanych pracowników oraz upewnić się, że są oni w stanie prawidłowo je wykonać, a także zapewnić wyposażenie pojazdu w potrzebny sprzęt.
5.4.3.3       Za treść instrukcji odpowiedzialny jest nadawca. Instrukcje powinny być sporządzone w języku zrozumiałym, w mowie i w piśmie, dla kierowcy (kierowców) wykonującego przewóz towarów niebezpiecznych oraz we wszystkich językach urzędowych krajów nadania, tranzytowych i docelowego. W przypadku krajów o więcej niż jednym języku urzędowym, właściwa władza powinna określić, który język lub języki urzędowe powinny być stosowane na całym obszarze danego kraju, a które w poszczególnych jego regionach lub częściach.
5.4.3.4       Instrukcje powinny być przechowywane w kabinie kierowcy, w miejscu łatwo rozpoznawalnym.
5.4.3.5       Instrukcje wymagane przepisami niniejszego rozdziału, nie mające zastosowania do towarów znajdujących się w pojeździe, powinny być przechowywane oddzielnie od dokumentów związanych z przewozem w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu.
5.4.3.6       Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca zrozumiał instrukcje i był w stanie je wykonać.
5.4.3.7       W przypadku przewozu sztuk przesyłki z towarami niebezpiecznymi należącymi do różnych grup charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, ilość instrukcji pisemnych może być ograniczona do jednej dla każdej klasy towarów przewożonych w pojeździe. W takim przypadku nie wymaga się wpisywania do instrukcji nazw towarów ani numerów UN.
5.4.3.8       Instrukcje powinny być sporządzone zgodnie z następującym wzorem:
ŁADUNEK
-   Należy podać prawidłową nazwę przewozową materiału lub przedmiotu, albo nazwę grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, klasę i numer UN, a w przypadku grupy towarów - numery UN towarów, dla których te instrukcje są przeznaczone lub mogą mieć zastosowanie.
-   Opis ładunku powinien być zwięzły, ograniczony np. do stanu fizycznego, barwy oraz zapachu, podanych w celu ułatwienia rozpoznania przypadków uwolnienia materiału.
RODZAJ ZAGROŻENIA
Krótkie wyliczenie zagrożeń:
-   zagrożenie dominujące;
-   zagrożenia dodatkowe, łącznie z działaniami opóźnionymi i zagrożeniami dla środowiska;
-   zachowanie się ładunku pod wpływem ognia lub ogrzewania (rozkład, wybuch, wytwarzanie trujących par, itp.);
-   o ile ma to zastosowanie, należy podać, że przewożone towary reagują niebezpiecznie z wodą.
OCHRONY OSOBISTE
Należy wymienić środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla kierowcy zgodnie z wymaganiami podanymi pod 8.1.5.
PODSTAWOWE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać następujące polecenia:
-   wyłączyć silnik;
-   nie używać nieosłoniętego płomienia, nie palić;
-   oznakować miejsce wypadku oraz ostrzec innych użytkowników drogi i osoby postronne;
-   poinformować o zagrożeniu osoby znajdujące się w pobliżu i skierować je na stronę nawietrzną;
-   niezwłocznie powiadomić Policję i Straż Pożarną.
DODATKOWE I SPECJALNE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania czynności dodatkowych i specjalnych stosownie do klasy (klas) przewożonych towarów (np. szufla, pojemnik, itp.).
Przyjmuje się, że kierowcy powinni być przeszkoleni w zakresie czynności dodatkowych podejmowanych w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się materiału w przypadku jego uwolnienia w niewielkich ilościach, pod warunkiem, że czynności te mogą być wykonane bez osobistego ryzyka;
Przyjmuje się, że jakiekolwiek czynności specjalne zalecane przez nadawcę wymagają specjalnego przeszkolenia kierowcy. O ile ma to zastosowanie, należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania takich czynności.
POŻAR
Informacje dla kierowcy na wypadek pożaru.
Kierowcy powinni być nauczeni w czasie szkolenia, jak postępować w przypadku niewielkiego pożaru pojazdu. Nie powinni jednak gasić jakiegokolwiek pożaru obejmującego ładunek.
PIERWSZA POMOC
Informacje dla kierowcy niezbędne w przypadku kontaktu z przewożonym towarem (towarami).
INFORMACJE DODATKOWE

*****

5.4.4         Przykład multimodalnego dokumentu przewozowego dla towarów niebezpiecznych
Dla potrzeb transportu multimodalnego, podany przykładowo wzór może być użyty jako deklaracja towaru niebezpiecznego i certyfikat pakowania kontenera.


Dział 5.5

PRZEPISY SZCZEGÓLNE

5.5.1         Przepisy szczególne dotyczące przesyłek zawierających materiały zakaźne 3 i 4 grupy narażenia
5.5.1.1       Żywe zwierzęta, kręgowe lub bezkręgowe, mogą być użyte jako środek służący przenoszeniu materiału zakaźnego jedynie w przypadku, gdy nie może to być zrealizowane w inny sposób. Zwierzęta takie powinny być pakowane, oznakowane i przewożone zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi przewozu zwierząt1.
5.5.1.2       Dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz umożliwienia dotarcia materiałów zakaźnych do miejsca przeznaczenia w przewidzianym czasie i w dobrym stanie, przewóz tych materiałów wymaga koordynacji działań nadawcy, przewoźnika i odbiorcy. W tym celu należy zastosować następujące środki:
(a)  Wcześniejsze uzgodnienia między nadawcą, przewoźnikiem i odbiorcą. Wydanie materiałów zakaźnych nie powinno nastąpić przed wcześniejszym dokonaniem uzgodnień między nadawcą, przewoźnikiem i odbiorcą albo przed uzyskaniem przez odbiorcę potwierdzenia właściwej władzy jego kraju, że dane materiały mogą być legalnie importowane, oraz że nie będzie żadnych opóźnień w dostawie przesyłki do miejsca przeznaczenia;
(b)  Przygotowanie dokumentów wysyłkowych. W celu zapewnienia sprawnego przewozu niezbędne jest przygotowanie wszystkich dokumentów związanych z wysyłką, w tym dokumentu przewozowego (patrz dział 5.4), ściśle według przepisów dotyczących dopuszczenia wysyłanych towarów;
(c)  Ustalenie trasy. Przewóz powinien być dokonany po trasie umożliwiającej najszybsze dotarcie do celu. Jeżeli wymagany jest przeładunek, to podczas jego przeprowadzania należy podjąć środki zapewniające szczególną ochronę materiałów, ostrożne obchodzenie się z nimi oraz stałe ich śledzenie;
(d)  Przekazanie we właściwym czasie odbiorcy przez nadawcę wszystkich danych dotyczących przewozu. Nadawca powinien z wyprzedzeniem powiadomić odbiorcę o wszystkich szczegółach dotyczących przewozu, w tym o środkach transportu, numerze dokumentu przewozowego i przewidywanej godzinie dotarcia dostawy do miejsca przeznaczenia, aby umożliwić odbiorcy dokonanie jej bezzwłocznego odbioru. W celu przekazania tych informacji należy użyć jak najszybszych środków łączności.
5.5.1.3       Martwe zwierzęta, o których wiadomo, lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają materiały zakaźne, powinny być pakowane, oznakowane i przewożone na warunkach2 ustalonych przez właściwą władzę kraju nadania3.

________
1    Przepisy dotyczące przewozu żywych zwierząt zawarte są np. w Dyrektywie 91/628/EEC z dnia 19 listopada 1991 w sprawie ochrony zwierząt w czasie transportu (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 340 z dnia 11.12.1991, str. 17) oraz w Zaleceniach Rady Europy (Komitetu Ministrów) w sprawie przewozu niektórych okazów zwierząt.
2    Przepisy takie zawarte są np. w Dyrektywie Rady Wspólnot Europejskich nr 90/667/EEC z dnia 27.11.1990 r., ustalającej przepisy weterynaryjne dotyczące usuwania i przetwarzania odpadów zwierzęcych, wprowadzania ich na rynek oraz przeciwdziałania patogenom w karmie wytwarzanej ze zwierząt lub ryb, a także w zmieniającej te przepisy Dyrektywie 90/425/EEC (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 363 z dnia 27.12.1990, str. 0051-0060).
3    Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, rozumie się przez to właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.

5.5.2         Przepisy szczególne dotyczące gazowanych kontenerów i pojazdów
5.5.2.1       Dokumenty przewozowe towarzyszące kontenerom i pojazdom, które zostały poddane gazowaniu (fumigacji) powinny zawierać datę gazowania oraz rodzaj i ilość użytego gazu. Dane te powinny być zapisane w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile porozumienia zawarte między krajami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej. Ponadto, powinny być przygotowane instrukcje dotyczące usuwania pozostałości gazu oraz urządzeń użytych do gazowania.
5.5.22        Na każdym kontenerze lub pojeździe, który został poddany gazowaniu, w miejscu dobrze widocznym dla osób próbujących wejść do tego kontenera lub pojazdu, powinien być umieszczony znak ostrzegawczy zgodny ze wzorem podanym poniżej. Informacje podane na znaku ostrzegawczym powinny być zapisane w języku, który przez nadawcę został uznany za właściwy.

Znak ostrzegający o gazowaniu


CZĘŚĆ 6

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI
I BADAŃ OPAKOWAŃ, DUŻYCH POJEMNIKÓW
DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL), DUŻYCH
OPAKOWAŃ I CYSTERN

Dział 6.1

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ

6.1.1         Przepisy ogólne
6.1.1.1       Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do:
(a)  sztuk przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze klasy 7, o ile nie postanowiono inaczej (patrz 4.1.9);
(b)  sztuk przesyłki zawierających materiały zakaźne klasy 6.2, o ile nie postanowiono inaczej (patrz dział 6.3 oraz uwaga i instrukcja pakowania P621 podane pod 4.1.4.1);
(c)  naczyń zawierających gazy klasy 2;
(d)  opakowań, których ładowność przekracza 400 kg;
(e)  opakowań o pojemności powyżej 450 litrów.
6.1.1.2       Wymagania dla opakowań, podane pod 6.1.4, oparte są na charakterystykach opakowań stosowanych obecnie. Uwzględniając postęp naukowo-techniczny, dopuszcza się stosowanie opakowań o charakterystykach różniących się od podanych pod 6.1.4 pod warunkiem, że są one równie skuteczne, dopuszczone przez właściwą władzę i zdolne przejść z wynikiem pozytywnym badania opisane pod 6.1.1.3 i 6.1.5. Dopuszczone są metody badań inne niż opisane w niniejszym dziale, pod warunkiem, że są one równoważne i uznane przez właściwą władzę.
6.1.1.3       Każde opakowanie przeznaczone dla materiałów ciekłych, powinno przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności na poziomie określonym pod 6.1.5.4.3:
(a)  przed pierwszym użyciem do przewozu;
(b)  po przerobieniu lub wyremontowaniu, przed powtórnym użyciem do przewozu.
Dla potrzeb takich badań opakowania nie muszą być wyposażone we własne zamknięcia.
Naczynia wewnętrzne opakowań złożonych mogą być badane bez opakowania zewnętrznego, pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki badań.
Badanie to nie jest wymagane dla:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1 (a) (ii);
-   opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.l (a) (ii).
6.1.1.4       W celu zapewnienia zgodności każdego wyprodukowanego opakowania z wymaganiami niniejszego działu, opakowania powinny być wytwarzane i badane zgodnie z programem zachowania jakości uznanym przez właściwą władzę.
6.1.2         Kod określający typ opakowania
6.1.2.1       Kod składa się z:
(a)  cyfry arabskiej wskazującej rodzaj opakowania, np. bęben, kanister, itp., po której następuje;
(b)  duża litera (litery) łacińska, wskazująca rodzaj materiału konstrukcyjnego, np. stal, drewno, itp., po której, w razie potrzeby, następuje;
(c)  cyfra arabska wskazująca kategorię opakowania w ramach rodzaju, do którego należy dane opakowanie.
6.1.2.2       W przypadku opakowań złożonych stosuje się dwie duże litery łacińskie, umieszczone w kodzie na drugiej pozycji. Pierwsza litera oznacza materiał konstrukcyjny naczynia wewnętrznego, a druga - opakowania zewnętrznego.
6.1.2.3       W przypadku opakowań kombinowanych i opakowań do materiałów zakaźnych oznakowanych zgodnie z 6.3.1.1, stosuje się tylko kod użytego opakowania zewnętrznego.
6.1.2.4       Po kodzie opakowania mogą występować litery "T", "V" lub "W". Literą "T" oznacza się opakowanie awaryjne, zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.1.5.1.11. Literą "V" oznacza się opakowanie specjalne, zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.1.5.1.7. Litera "W" oznacza, że jakkolwiek opakowanie należy do typu wskazywanego przez kod, to zostało ono wyprodukowane z pewnymi odstępstwami od wymagań podanych pod 6.1.4 i jest uważane za równoważne zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.1.2.
6.1.2.5       Dla wskazania rodzaju opakowania stosuje się następujące cyfry:
1.   Bęben
2.   Beczka drewniana
3.   Kanister
4.   Skrzynia
5.   Worek
6.   Opakowanie złożone
7.   (zarezerwowane)
0.   Opakowanie metalowe lekkie
6.1.2.6       Dla wskazania materiału konstrukcyjnego opakowania stosuje się następujące litery:
A.   Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B.   Aluminium
C.   Drewno
D.   Sklejka
F.   Materiał drewnopochodny
G.   Tektura
H.   Tworzywo sztuczne
L.   Włókno
M.   Papier wielowarstwowy
N.   Metal (inny niż stal lub aluminium)
P.   Szkło, porcelana lub kamionka
6.1.2.7       Poniższa tabela wskazuje kody, które należy stosować do określania typów opakowań w zależności od ich rodzaju, materiału konstrukcyjnego oraz ich kategorii; w tabeli podano numery podrozdziałów zawierających odpowiednie wymagania.
 
RodzajMateriałKategoriaKodPodrozdział
1. BębnyA. Stal
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
1A1
-----
6.1.4.1
  z wiekiem zdejmowanym1A2 
 B. Aluminium
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
1B1
-----
 
  z wiekiem zdejmowanym1B26.1.4.2
 D. Sklejka 1D6.1.4.5
 G. Tektura 1G6.1.4.7
 H. Tworzywo sztuczne
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
1H1
-----
6.1.4.8
  z wiekiem zdejmowanym1H2 
 
N. Metal, inny niż
  stal lub
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
1N1
-----
6.1.4.3
    aluminiumz wiekiem zdejmowanym1N2 
2. BeczkiC. Drewno
z czopem
------------------------
2C1
-----
6.1.4.6
  z wiekiem zdejmowanym2C2 
3. KanistryA. Stal
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
3A1
-----
 
  z wiekiem zdejmowanym3A26.1.4.4
 B. Aluminium
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
3B1
-----
6.1.4.4
  z wiekiem zdejmowanym3B2 
 H. Tworzywo sztuczne
z wiekiem niezdejmowanym
-------------------------
z wiekiem zdejmowanym
3H1
-----
3H2
6.1.4.8
4. SkrzynieA. Stal 4A6.1.4.14
 B. Aluminium 4B6.1.4.14
 C. Drewno
zwykłe
------------------------
4C1
-----
6.1.4.9
  ze ścianami pyłoszczelnymi4C2 
 D. Sklejka 4D6.1.4.10
 
F. Materiał
  drewnopochodny
 4F6.1.4.11
 G. Tektura 4G6.1.4.12
 H. Tworzywo sztuczne
spienione
------------------------
4H1
-----
6.1.4.13
  sztywne4H2 
5. Worki
H. Tkanina z tworzywa
  sztucznego
bez wkładki i wykładziny wewnętrznej
------------------------
5H1
 
-----
 
  
pyłoszczelne
------------------------
5H2
-----
6.1.4.16
  wodoodporne5H3 
 
H. Folia z tworzywa
  sztucznego
 5H46.1.4.17
 L. Włókno
bez wkładki i wykładziny wewnętrznej
------------------------
5L1
 
-----
 
  
pyłoszczelne
------------------------
5L2
-----
6.1.4.15
  wodoodporne5L3 
 M. Papier
wielowarstwowy
------------------------
5M1
-----
 
  wielowarstwowy, wodoodporny5M26.1.4.18
6. Opanakowia
  złożone
H. Naczynia z
  tworzywa
  sztucznego
z zewnętrznym bębnem stalowym
------------------------
6HA1
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrznym koszem stalowym lub skrzynią stalową
------------------------
6HA2
 
 
-----
6.1.4.19
 
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem aluminiowym
------------------------
6HB1
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrznym koszem aluminiowym lub skrzynią aluminiową
------------------------
6HB2
 
 
-----
6.1.4.19
 
 
-----------
  
z zewnętrzną skrzynią drewnianą
------------------------
6HC
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem ze sklejki
------------------------
6HD1
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrzną skrzynią ze sklejki
------------------------
6HD2
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem tekturowym
------------------------
6HG1
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrzną skrzynią tekturową
------------------------
6HG2
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego
------------------------
6HH1
 
-----
6.1.4.19
 
-----------
  z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego6HH26.1.4.19
 
P. Naczynia szklane,
  porcelanowe lub
  z kamionki
z zewnętrznym bębnem stalowym
------------------------
6PA1
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym koszem stalowym lub skrzynią stalową
------------------------
6PA2
 
 
-----
6.1.4.20
 
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem aluminiowym
------------------------
6PB1
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym koszem aluminiowym lub skrzynią aluminiową
------------------------
6PB2
 
 
-----
6.1.4.20
 
 
-----------
  
z zewnętrzną skrzynią drewnianą
------------------------
6PC
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem ze sklejki
------------------------
6PD1
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym koszem wiklinowym
------------------------
6PD2
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym bębnem tekturowym
------------------------
6PG1
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrzną skrzynią tekturową
------------------------
6PG2
 
-----
6.1.4.20
 
-----------
  
z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego
------------------------
6PH1
 
 
-----
6.1.4.20
 
 
-----------
  z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego6PH26.1.4.20
0. Opakowania
  metalowe
A. Stal
z wiekiem niezdejmowanym
------------------------
0A1
-----
 
  lekkie z wiekiem zdejmowanym0A26.1.4.22
 
6.1.3         Oznakowanie
UWAGA 1: Oznakowanie wskazuje, że opakowanie, na którym jest ono umieszczone, odpowiada typowi konstrukcji, który przeszedł badania z wynikiem pozytywnym i odpowiada ono wymaganiom niniejszego działu dotyczącym wytwarzania tego opakowania, ale nie dotyczącym jego stosowania. Tym samym, oznakowanie nie jest wystarczające do stwierdzenia, że opakowanie może być stosowane do każdego materiału. Rodzaj opakowania (np. bęben stalowy), jego maksymalna pojemność lub masa, a także wymagania szczególne podane są dla każdego materiału w tabeli A w dziale 3.2.
UWAGA 2: Oznakowanie ma być pomocne dla producentów opakowań, firm zajmujących się ich renowacją, użytkowników, przewoźników oraz właściwych władz. Dla potrzeb stosowania nowego opakowania, oznakowanie umożliwia producentom wskazanie typu opakowania oraz spełnionych przez nie wymagań w zakresie badań.
UWAGA 3: Oznakowanie nie zawsze dostarcza pełnych danych dotyczących poziomu badań, itp.; jeżeli pojawi się potrzeba uwzględnienia dodatkowych danych, można odwołać się do certyfikatu wydanego na podstawie badań, sprawozdań z badań lub wykazu opakowań, które przeszły badania z wynikiem pozytywnym. Na przykład, opakowanie oznaczone literą X lub Y może być stosowane do materiałów, dla których ustalono grupę pakowania odpowiadającą niższemu stopniowi zagrożenia z dopuszczalną maksymalną wartością gęstości względnej1 określoną przy użyciu współczynnika 1,5, albo 2,25, wskazanego odpowiednio w wymaganiach dotyczących badań podanych pod 6.1.5. Oznacza to, że opakowania badane dla materiałów I grupy pakowania o gęstości względnej 1.2 mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania o gęstości względnej 1.8 lub do materiałów III grupy pakowania o gęstości względnej 2.7, pod warunkiem, że wszystkie kryteria są nadal spełnione dla materiału o wyższej gęstości względnej.
________
1    Określenie "gęstość względna" (d) jest uważane za synonim "ciężaru właściwego" i będzie stosowane w innych miejscach niniejszego działu.

6.1.3.1       Każde opakowanie przeznaczone do stosowania zgodnie z ADR, powinno być zaopatrzone w trwałe i czytelne oznakowanie, o wymiarach odpowiednich do wielkości opakowania i umieszczone w takim miejscu, aby było ono dobrze widoczne. Dla sztuk przesyłki o masie brutto większej niż 30 kg, oznakowanie powinno być umieszczone lub powtórzone na wierzchu lub na boku opakowania. Wysokość liter, cyfr i symboli powinna wynosić co najmniej 12 mm, z wyjątkiem opakowań o pojemności do 30 litrów lub do 30 kg, dla których wysokość ta powinna wynosić co najmniej 6 mm, przy czym dla opakowań o pojemności do 5 litrów lub do 5 kg może być ona odpowiednio zmniejszona.
Oznakowanie składa się z:
(a)  (i)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań


Symbol ten powinien być używany wyłącznie w celu potwierdzenia, że opakowanie spełnia odpowiednie wymagania niniejszego działu. W przypadku wytłaczanych opakowań metalowych, w miejsce tego symbolu, dopuszcza się stosowanie liter "UN"; lub
(ii)  symbolu "RID/ADR" w przypadku opakowań dopuszczonych do transportu kolejowego i drogowego.
Dotyczy to opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oraz opakowań metalowych lekkich, odpowiadających warunkom uproszczonym (patrz 6.1.1.3, 6.1.5.3.1 (e), 6.1.5.3.4 (c), 6.1.5.4, 6.1.5.5.1 i 6.1.5.6);
(b)  kodu określającego typ opakowania zgodnie z 6.1.2;
(c)  kodu składającego się z dwóch części:
(i)  litery określającej grupę (grupy) pakowania, dla której prototyp został zbadany z wynikiem pozytywnym:
X    dla I, II i III grupy pakowania;
Y    dla II i III grupy pakowania;
Z    tylko dla III grupy pakowania;
(ii)  wartości gęstości względnej, dla której badany był prototyp, podanej z dokładnością do jednej dziesiątej, w przypadku opakowań nie zawierających opakowań wewnętrznych i przeznaczonych do materiałów ciekłych; jeżeli gęstość względna jest nie większa niż 1,2, to może być ona pominięta. W przypadku opakowań przeznaczonych do materiałów stałych lub zawierających opakowania wewnętrzne, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg.
W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg;
(d)  litery "S" wskazującej, że opakowanie przeznaczone jest do przewozu materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, albo wartość ciśnienia próbnego w kPa zaokrągloną w dół do 10 kPa, w przypadku opakowań (innych niż opakowania kombinowane) przeznaczonych do materiałów ciekłych należy podać, o ile opakowania te przeszły z wynikiem pozytywnym hydrauliczną próbę ciśnieniową.
W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s, należy podać literę "S";
UWAGA: Wymagania podane pod (d) nie dotyczą opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów klasy 6.2 o numerach UN 2814 i UN 2900;
(e)  dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania. Opakowania typów 1H i 3H, powinny być ponadto oznakowane numerem miesiąca produkcji, który może być umieszczony w innym miejscu niż pozostałe oznakowanie. W tym celu może być stosowany następujący znak:


(f)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego na pojazdach w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(g)  nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę.

________
2    Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).

6.1.3.2       Każde opakowanie wtórne nadające się do regeneracji, podczas której może nastąpić starcie znajdującego się na nim oznakowania, powinno być zaopatrzone w znaki określone pod 6.1.3.1 (a) do (e) umieszczone na stałe. Znaki uważa się za umieszczone na stałe, jeżeli wytrzymują one zabieg regeneracji (np. są wytłoczone). W przypadku opakowań innych niż bębny metalowe o pojemności większej niż 100 litrów, takie umieszczone na stałe znaki mogą zastępować odpowiednie trwałe oznakowanie określone pod 6.1.3.1.
6.1.3.2.1     Oprócz trwałego oznakowania określonego pod 6.1.3.1, na dnie każdego nowego bębna metalowego o pojemności większej niż 100 litrów powinny być zaopatrzone w umieszczone na stałe znaki określone pod 6.1.3.1 (a) do (e) (np. przez wytłoczenie), uzupełnione co najmniej o wartość nominalnej grubości blachy zastosowanej do budowy korpusu (podaną w mm z dokładnością do 0,1 mm). Jeżeli nominalne grubości dna lub wieka bębna metalowego są mniejsze od grubości korpusu, to na dnie tego bębna powinny być umieszczone na stałe (np. przez wytłoczenie) grubości: wieka, korpusu i dna, np. "1,0-1,2-1,0" lub "0,9-1,0-1,0". Nominalna grubość metalu powinna być oznaczona zgodnie z odpowiednią normą ISO, np. dla stali, zgodnie z ISO 3574:1999. Z zastrzeżeniem przepisu 6.1.3.2.3, znaki określone pod 6.1.3.1 (f) i (g) nie powinny być umieszczane na stałe.
6.1.3.2.2     W przypadku regenerowanych bębnów metalowych, o ile nie dokonano zmiany typu opakowania i nie wymieniono ani nie usunięto integralnych części konstrukcyjnych, wymagane oznakowanie może nie być umieszczone na stałe (np. przez wytłoczenie). Każdy inny zregenerowany bęben metalowy powinien być zaopatrzony na pokrywie lub na boku w znaki określone pod 6.1.3.1 (a) do (e), umieszczone na stałe (np. przez wytłoczenie).
6.1.3.2.3     W przypadku bębnów metalowych (np. ze stali nierdzewnej) przeznaczonych do wielokrotnego stosowania, znaki określone pod 6.1.3.1 (f) i (g) mogą być umieszczone na stałe (np. przez wytłoczenie).
6.1.3.2.4     Oznakowanie zgodne z 6.1.3.1 jest ważne tylko dla jednego typu konstrukcji lub serii typów konstrukcji. Ten sam prototyp może obejmować różne rodzaje wykończenia powierzchni.
"Seria typów konstrukcji" oznacza opakowania o takiej samej konstrukcji, grubości ścianek, wykonane z takiego samego materiału oraz o takim samym przekroju, które różnią się od zatwierdzonego typu konstrukcji jedynie zmniejszoną wysokością.
Zamknięcia naczyń powinny odpowiadać zamknięciom określonym w sprawozdaniu z badania.
6.1.3.3       Oznakowanie powinno być stosowane w kolejności podanej pod 6.1.3.1 (patrz przykłady podane pod 6.1.3.7). Jakiekolwiek dodatkowe oznakowanie dopuszczone przez właściwą władzę nie powinno utrudniać identyfikacji poszczególnych części oznakowania określonych pod 6.1.3.1.
6.1.3.4       Przeprowadzający regenerację opakowania powinien po jej zakończeniu umieścić na tym opakowaniu trwałe znaki zawierające poniższe dane w następującej kolejności:
(h)  znak państwa, w którym przeprowadzono regenerację, stosowany na pojazdach w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(i)  nazwę lub uznany symbol przeprowadzającego regenerację;
(j)  rok, w którym przeprowadzono regenerację; literę "R"; oraz dodatkowo literę "L" w przypadku każdego opakowania, które z wynikiem pozytywnym przeszło badanie szczelności zgodnie z 6.1.1.3.

________
2    Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).

6.1.3.5       Jeżeli po regeneracji bębna metalowego nie jest widoczne na jego wieku lub boku oznakowanie wymagane pod 6.1.3.1 (a) do (d), to przeprowadzający regenerację powinien takie oznakowanie umieścić w sposób trwały, uzupełniając je znakami wymaganymi pod 6.1.3.4 (h), (i) i (j). Naniesione oznakowanie nie może wskazywać parametrów wytrzymałościowych wyższych od określonych dla zbadanego i oznakowanego oryginalnego typu konstrukcji opakowania.
6.1.3.6       Opakowania wykonane z odzyskanego tworzywa sztucznego, zdefiniowanego pod 1.2.1, powinny być oznakowane literami "REC". Litery te powinny być umieszczone obok oznakowania określonego pod 6.1.3.1.
6.1.3.7       Przykłady oznakowania dla NOWYCH opakowań

4G/Y145/S/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)  dla nowej skrzyni
NL/VL823    zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      tekturowej

1A1/Y1.4/150/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)  dla nowego bębna
NL/VL824    zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      stalowego do
                                             materiałów
                                             ciekłych

1A2/Y150/S/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)  dla nowego bębna
NL/VL825    zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      stalowego do
                                             materiałów stałych
                                             lub do opakowań
                                             wewnętrznych

4HW/Y136/S/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)  dla nowej skrzyni
NL/VL826    zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      z tworzywa
                                             sztucznego o
                                             równoważnej
                                             charakterystyce

1A2/Y/100/91  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)  dla bębna
USA/MM5     zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      stalowego
                                             regenerowanego do
                                             materiałów
                                             ciekłych

RID/ADR/0A1/Y100/83      zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e)  dla nowego
NL/VL/123                zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      opakowania
                                                          metalowego
                                                          lekkiego z wiekiem
                                                          niezdejmowanym

RID/ADR/0A2/Y20/S/83     zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e)  dla nowego
NL/VL/124                zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)      opakowania
                                                          metalowego
                                                          lekkiego z wiekiem
                                                          zdejmowanym do
                                                          materiałów stałych
                                                          lub ciekłych o
                                                          lepkości w 23°C
                                                          wyższej niż
                                                          200 mm2/s

6.1.3.8       Przykłady oznakowania dla opakowań REGENEROWANYCH

1A1/Y1.4/150/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
NL/RB/85/RL  zgodnie z 6.1.3.4 (h), (i) i (j)

1A2/Y150/S/83  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
USA/RB/85R  zgodnie z 6.1.3.4 (h), (i) i (j)

6.1.3.9       Przykłady oznakowania dla opakowań AWARYJNYCH

1A2T/Y/300/94  zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e)
USA/abc     zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g)

UWAGA: Oznakowanie, którego przykłady podano pod 6.1.3.7, 6.1.3.8 i 6.1.3.9, może być umieszczone w jednej lub w kilku liniach, pod warunkiem zachowania prawidłowej kolejności.
6.1.3.10      Świadectwo
Przez naniesienie znaku zgodnie z 6.1.3.1, zaświadcza się, że opakowania produkowane seryjnie odpowiadają zatwierdzonemu typowi konstrukcji, a warunki podane w dopuszczeniu są spełnione.
6.1.4         Wymagania dotyczące opakowań
6.1.4.1       Bębny stalowe
1A1    z wiekiem niezdejmowanym
1A2    z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.1.1     Pobocznica i dna powinny być wykonane z odpowiedniej blachy stalowej; o grubości dostosowanej do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.1.2     Złącza pobocznicy bębnów, przeznaczonych do przewozu ponad 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Złącza pobocznicy bębnów o pojemności nie większej niż 40 litrów przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych, powinny być zawalcowane lub spawane.
6.1.4.1.3     Obrzeża powinny być zawalcowane lub spawane. Mogą być zastosowane oddzielne pierścienie wzmacniające.
6.1.4.1.4     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny posiadać co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze toczne. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do pobocznicy i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze toczne nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.1.5     Średnice otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1A1) nie powinny być większe niż 7 cm. Bębny o większych otworach są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1A2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być uszczelniane mechanicznie lub spawane. Jeżeli same zamknięcia nie są szczelne, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.6     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1A2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.7     Jeżeli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one wykazywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.1.8     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.1.9     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.2       Bębny aluminiowe
1B1    z wiekiem niezdejmowanym
1B2    z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.2.1     Pobocznica i dna powinny być wykonane z aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.2.2     Wszystkie złącza powinny być spawane. Jeżeli występują złącza obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami.
6.1.4.2.3     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny posiadać co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze toczne. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do pobocznicy i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze toczne nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.2.4     Średnice otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1B1) nie powinny być większe niż 7 cm. Bębny o większych otworach są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1B2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być uszczelniane mechanicznie lub spawane. Jeżeli same zamknięcia nie są szczelne, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.5     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1B2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.6     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.2.7     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.3       Bębny metalowe inne niż stalowe lub aluminiowe
1N1    z wiekiem niezdejmowanym
1N2    z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.3.1     Pobocznica i dna powinny być wykonane z metalu lub stopu metalu innego niż stal lub aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.3.2     Jeżeli występują złącza obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami. Wszystkie występujące złącza powinny być wykonane w technologii odpowiedniej dla danego metalu lub stopu (spawane, lutowane, itp.).
6.1.4.3.3     Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny posiadać co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze toczne. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do pobocznicy i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze toczne nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.3.4     Średnice otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1N1) nie powinny być większe niż 7 cm. Bębny o większych otworach są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1N2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być uszczelniane mechanicznie lub spawane. Jeżeli same zamknięcia nie są szczelne, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.5     Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1N2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.6     Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.3.7     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.4       Kanistry stalowe lub aluminiowe
3A1    stalowe, z wiekiem niezdejmowanym
3A2    stalowe, z wiekiem zdejmowanym
3B1    aluminiowe, z wiekiem niezdejmowanym
3B2    aluminiowe, z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.4.1     Pobocznica i dna powinny być wykonane z blachy stalowej, aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia kanistra.
6.1.4.4.2     Obrzeża powinny być zawalcowane lub spawane. Złącza pobocznicy kanistrów stalowych, przeznaczonych do przewozu ponad 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Złącza pobocznicy kanistrów stalowych, przeznaczonych do przewozu nie więcej niż 40 litrów, powinny być zawalcowane lub spawane. Wszystkie złącza w kanistrach aluminiowych powinny być spawane. Jeżeli występują złącza obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowym pierścieniem.
6.1.4.4.3     Średnice otworów w kanistrach z wiekiem niezdejmowanym (3A1 i 3B1) nie powinny być większe niż 7 cm. Kanistry o większych otworach są uważane za kanistry z wiekiem zdejmowanym (3A2 i 3B2). Zamknięcia powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie są szczelne, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.4.4     Jeśli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one wykazywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu
6.1.4.4.5     Maksymalna pojemność kanistra: 60 litrów.
6.1.4.4.6     Maksymalna masa netto: 120 kg.
6.1.4.5       Bębny ze sklejki
1D
6.1.4.5.1     Stosowane drewno powinno być dobrze wysuszone, handlowo suche i wolne od wad mogących ograniczyć przydatność bębna do przewidywanego zastosowania. Jeżeli do produkcji den używany jest inny materiał niż sklejka, to powinien on mieć właściwości podobne do sklejki.
6.1.4.5.2     Sklejka stosowana na pobocznicę powinna mieć co najmniej dwie warstwy, a stosowana na dna - co najmniej trzy warstwy; kierunki włókien w warstwach powinny być skrzyżowane, a warstwy dokładnie sklejone klejem wodoodpornym.
6.1.4.5.3     Pobocznica i dna oraz ich połączenia powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.5.4     Dla uniknięcia ubytku zawartości przez szczeliny, wieka powinny być pokryte papierem natronowym lub innym równoważnym materiałem, który powinien dokładnie przylegać do wieka i wystawać na zewnątrz na całym jego obwodzie.
6.1.4.5.5     Maksymalna pojemność bębnów: 250 litrów.
6.1.4.5.6     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.6       Beczki drewniane
2C1    z czopem
2C2    z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.6.1     Stosowane drewno powinno być dobrej jakości o prostych włóknach oraz dobrze wysuszone, wolne od sęków, kory, zbutwiałego drewna i bieli lub innych wad mogących ograniczyć przydatność beczki do użycia.
6.1.4.6.2     Pobocznica i dna powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia beczki.
6.1.4.6.3     Klepki i dna powinny być spiłowane lub przecięte wzdłuż włókna w taki sposób, aby żaden roczny przyrost (pierścień) nie zachodził na więcej niż połowę grubości klepki lub dna.
6.1.4.6.4     Obręcze beczki powinny być wykonane ze stali o dobrej jakości. Dla beczek z wiekiem zdejmowanym (2C2) dopuszcza się obręcze z odpowiednio twardego drewna.
6.1.4.6.5     Średnica czopu beczki drewnianej 2C1 nie powinna przekraczać połowy szerokości klepki, w której umieszczony jest czop.
6.1.4.6.6     Dna w beczkach drewnianych 2C2 powinny być dobrze dopasowane w wątorach.
6.1.4.6.7     Maksymalna pojemność beczek: 250 litrów.
6.1.4.6.8     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.7       Bębny tekturowe
1G
6.1.4.7.1     Pobocznica powinna być wykonana z kilku warstw grubego papieru lub tektury (niefalistej), mocno sklejonych lub laminowanych. Pobocznica może zawierać jedną lub kilka warstw ochronnych z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych, itp.
6.1.4.7.2     Dna powinny być wykonane z drewna, tektury, metalu, sklejki, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Mogą być one pokryte jedną lub kilkoma warstwami ochronnymi z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych, itp.
6.1.4.7.3     Pobocznica, dna i połączenia bębna powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.7.4     Gotowe opakowanie powinno być wystarczająco wodoodporne, aby nie wystąpiło jego rozwarstwienie w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.7.5     Maksymalna pojemność bębna: 450 litrów.
6.1.4.7.6     Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.8       Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego
1H1    bębny z wiekiem niezdejmowanym
1H2    bębny z wiekiem zdejmowanym
3H1    kanistry z wiekiem niezdejmowanym
3H2    kanistry z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.8.1     Opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego i charakteryzować się dostateczną wytrzymałością z punktu widzenia jego pojemności i przeznaczenia. Za wyjątkiem regenerowanego tworzywa sztucznego określonego pod 1.2,1, do produkcji opakowań nie mogą być używane inne materiały odpadowe niż pozostałości produkcyjne lub zmielone odpady pochodzące z tego samego procesu wytwarzania. Opakowanie powinno być odpowiednio wytrzymałe na starzenie i degradację powodowaną zarówno przewożonymi materiałami, jak również promieniowaniem ultrafioletowym. Przenikanie materiału zawartego w sztuce przesyłki lub regenerowane tworzywo sztuczne użyte do produkcji nowego opakowania nie powinny stwarzać zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.8.2     Jeżeli wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona zrealizowana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji opakowania, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.8.3     Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału opakowania. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.8.4     Grubość ścianek powinna być w każdym miejscu opakowania dostosowana do jego zawartości i przeznaczenia, przy czym należy uwzględnić również obciążenia, na jakie mogą być narażone poszczególne miejsca.
6.1.4.8.5     Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w pobocznicy i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1H1) oraz kanistrów z wiekiem niezdejmowanym (3H1) nie powinna przekraczać 7 cm. Bębny i kanistry o większych otworach uważane są odpowiednio za bębny i kanistry z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2). Zamknięcia otworów w pobocznicach lub dnach bębnów i kanistrów powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie są szczelne, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.8.6     Zamknięcia bębnów i kanistrów z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały dobrze zamknięte i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli bębny lub kanistry nie są zaprojektowane w taki sposób, że po prawidłowym zamknięciu wieka pozostają szczelne, to we wszystkich wiekach zdejmowanych powinny być stosowane uszczelki.
6.1.4.8.7     Maksymalna dopuszczalna przepuszczalność dla materiałów ciekłych zapalnych wynosi 0,008 g/l h przy 23°C (patrz 6.1.5.8).
6.1.4.8.8     Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są regenerowane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii regenerowanego tworzywa sztucznego pod kątem szybkości płynięcia, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale konstrukcyjnym opakowań, z których uzyskano regenerowane tworzywo sztuczne, oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego pod 6.1.5 badania wytrzymałości typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii regenerowanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach, wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.8.9     Maksymalna pojemność bębnów i kanistrów:  1H1 i 1H2: 450 litrów,
  3H1 i 3H2: 60 litrów.
6.1.4.8.10    Maksymalna masa netto:  1H1 i 1H2: 400 kg,
                     3H1 i 3H2: 120 kg.
6.1.4.9       Skrzynie drewniane
4C1    zwykłe
4C2    z wykładziną pyłoszczelną
6.1.4.9.1     Stosowane drewno powinno być dobrze wysuszone, handlowo suche i wolne od wad mogących znacznie ograniczyć wytrzymałość każdego elementu skrzyni. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia skrzyni. Wieko i dno mogą być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę jak: sklejka, płyta pilśniowa lub inny odpowiedni materiał.
6.1.4.9.2     Połączenia powinny być odporne na drgania występujące w normalnych warunkach przewozu. W miarę możliwości należy unikać wbijania gwoździ w zewnętrzne włókna desek. Połączenia narażone na silne naprężenia powinny być wykonane przy użyciu zagiętych lub skręcanych gwoździ lub innych równoważnych zamocowań.
6.1.4.9.3     Skrzynie 4C2: każdy element skrzyni powinien być wykonany z jednego kawałka drewna lub w inny równoważny sposób. Elementy uważane są za równoważne wykonanym z jednego kawałka drewna, jeżeli są łączone za pomocą klejenia jednym z następujących sposobów: Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu co najmniej dwóch wzmocnień metalowych.
6.1.4.9.4     Maksymalna masa netto:  400 kg.
6.1.4.10      Skrzynie ze sklejki
4D
6.1.4.10.1    Stosowana sklejka powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być ona wykonana z arkuszy dobrze wysuszonych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, handlowo suchych i wolnych od wad mogących znacznie ograniczyć trwałość skrzyni. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji skrzyń, wraz ze sklejką, mogą być również stosowane inne odpowiednie materiały. Ścianki skrzyń powinny być mocno połączone za pomocą gwoździ lub śrub na narożach kątowych lub na krawędziach, albo połączone za pomocą innych odpowiednich środków.
6.1.4.10.2    Maksymalna masa netto:  400 kg.
6.1.4.11      Skrzynie z materiału drewnopochodnego
4F
6.1.4.11.1    Ścianki skrzyń powinny być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę takiego jak: płyta pilśniowa, wiórowa lub innego podobnego typu. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być odpowiednie do pojemności i przeznaczenia skrzyni.
6.1.4.11.2    Pozostałe części skrzyń mogą być wykonane z innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.11.3    Części skrzyń powinny być mocno połączone za pomocą odpowiednich środków.
6.1.4.11.4    Maksymalna masa netto:  400 kg.
6.1.4.12      Skrzynie (pudła) tekturowe
4G
6.1.4.12.1    Skrzynie (pudła) powinny być wykonane z dobrej jakości tektury litej lub tektury falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej), dostosowanej do ich pojemności i przeznaczenia. Wodoodporność powierzchni zewnętrznej powinna być taka, aby powiększenie masy mierzone podczas badania metodą Cobb, polegającej na oznaczaniu absorpcji wody w ciągu 30 minut, nie było większe niż 155 g/m2, zgodnie z normą ISO 535-1991. Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być w taki sposób przycięta, przegnieciona i nacięta, aby mogła być łączona bez nadmiernego zginania powodującego pęknięcia lub rozerwania na powierzchni. Warstwy pofalowane powinny być trwale sklejone z warstwami zewnętrznymi.
6.1.4.12.2    Czoła skrzyń (pudeł) mogą być zaopatrzone w drewnianą ramę lub w inny odpowiedni materiał, albo wykonane w całości z drewna. Dopuszcza się również stosowanie wzmocnień za pomocą listew drewnianych lub innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.12.3    Połączenia w korpusach skrzyń (pudeł) powinny być wykonane za pomocą taśmy klejącej, sklejone na zakładkę lub zszyte na zakładkę spinkami metalowymi. Złącza na zakładkę powinny być wykonane z odpowiednim zapasem.
6.1.4.12.4    Jeżeli zamknięcie jest wykonane przez sklejenie lub oklejenie taśmą, to użyty klej powinien być wodoodporny.
6.1.4.12.5    Wymiary skrzyń (pudeł) powinny być dostosowane do ich zawartości.
6.1.4.12.6    Maksymalna masa netto:  400 kg.
6.1.4.13      Skrzynie z tworzywa sztucznego
4H1    skrzynie z tworzywa sztucznego spienionego
4H2    skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.13.1    Skrzynia powinna być wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość skrzyni powinna być dostosowana do jej pojemności i przeznaczenia. Powinna być ona wystarczająco odporna na starzenie się i degradację spowodowaną działaniem przewożonego materiału oraz promieniowaniem ultrafioletowym.
6.1.4.13.2    Skrzynia ze spienionego tworzywa sztucznego powinna składać się z dwóch uformowanych części: części dennej z gniazdami dla opakowań wewnętrznych i części górnej przykrywającej część denną. Obie części powinny być wykonane w taki sposób, aby opakowania wewnętrzne były ściśle zamocowane. Zamknięcia opakowań wewnętrznych nie powinny stykać się z powierzchnią wewnętrzną górnej części skrzyni.
6.1.4.13.3    Przy nadawaniu do przewozu, skrzynie z tworzywa spienionego powinny być zamknięte taśmą samoprzylepną odporną na rozciąganie, dostatecznie zapobiegającą otwarciu się skrzyni. Taśma samoprzylepna powinna być odporna na warunki atmosferyczne, a zawarte w niej środki wiążące powinny być odpowiednie do spienionego tworzywa skrzyni. Mogą być również stosowane inne sposoby zamykania pod warunkiem, że zapewniają co najmniej taką samą skuteczność.
6.1.4.13.4    Jeżeli dla skrzyń ze sztywnego tworzywa sztucznego wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona zrealizowana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.13.5    Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału konstrukcyjnego skrzyni. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.13.6    Skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego powinny być zaopatrzone w zamknięcia z odpowiedniego, mocnego materiału, wykonane w sposób wykluczający przypadkowe otwarcie.
6.1.4.13.7    Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są regenerowane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii regenerowanego tworzywa sztucznego pod kątem szybkości płynięcia, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale konstrukcyjnym opakowań, z których uzyskano regenerowane tworzywo sztuczne, oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego pod 6.1.5 badania wytrzymałości typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii regenerowanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach, wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.13.8    Maksymalna masa netto:     4H1 60 kg,
                                         4H2 400 kg.
6.1.4.14      Skrzynie stalowe lub aluminiowe
4A     stalowe
4B     aluminiowe
6.1.4.14.1    Wytrzymałość metalu i konstrukcja skrzyni powinny być dostosowane do jej pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.14.2    Jeżeli jest to wymagane, skrzynie powinny być wyłożone wewnątrz tekturą lub filcem wyściełającym, albo zaopatrzone w wykładzinę wewnętrzną lub pokrycie wykonane z odpowiedniego materiału. Jeżeli zastosowano podwójnie zawalcowaną metalową wykładzinę wewnętrzną, to powinny być podjęte środki uniemożliwiające wnikanie materiałów, szczególnie wybuchowych, w szczeliny złączy.
6.1.4.14.3    Zamknięcia mogą być każdego odpowiedniego typu; w normalnych warunkach przewozu powinny one pozostawać zamknięte.
6.1.4.14.4    Maksymalna masa netto:  400 kg.
6.1.4.15      Worki z włókien łykowych
5L1    bez wkładki lub bez wykładziny wewnętrznej
5L2    pyłoszczelne
5L3    wodoodporne
6.1.4.15.1    Użyte włókna powinny być dobrej jakości. Trwałość włókna i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego zawartości i przeznaczenia.
6.1.4.15.2    Worki pyłoszczelne, 5L2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a)  papieru przyklejonego do wewnętrznej powierzchni worka za pomocą wodoodpornego środka wiążącego, np. bitumu; lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wkładek papierowych lub z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.3    Worki wodoodporne, 5L3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a)  wewnętrznych oddzielnych warstw wodoodpornego papieru (np. parafinowanego papieru natronowego, papieru bitumowanego lub papieru natronowego powleczonego tworzywem); lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wkładek z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.4    Maksymalna masa netto:  50 kg.
6.1.4.16      Worki z tworzywa sztucznego, tkane
5H1    bez wkładki lub bez wykładziny wewnętrznej
5H2    pyłoszczelne
5H3    wodoodporne
6.1.4.16.1    Worki powinny być wykonane z tasiemek lub z orientowanych pojedynczych włókien z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i budowa worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.16.2    Jeżeli tkanina jest tkana płasko, to worki powinny być wykonane za pomocą zszywania lub innego sposobu zapewniającego zamknięcie dna i jednego boku. Jeżeli tkanina jest w kształcie rękawa, to dno worka powinno być zamknięte przez zszycie szwem zygzakowym lub innym sposobem zapewniającym taką samą wytrzymałość.
6.1.4.16.3    Worki pyłoszczelne, 5H2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a)  papieru lub folii z tworzywa sztucznego przyklejonego do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(b)  jednej lub kilku wewnętrznych wkładek papierowych lub z tworzywa sztucznego
6.1.4.16.4    Worki wodoodporne, 5H3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a)  oddzielnych wewnętrznych wkładek z papieru wodoodpornego, (np. parafinowanego papieru natronowego, obustronnie bitumowanego lub powleczonego tworzywem sztucznym); lub
(b)  folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej lub zewnętrznej powierzchni worka; lub
(c)  jednej lub kilku wewnętrznych wkładek z tworzywa sztucznego.
6.1.4.16.5    Maksymalna masa netto:  50 kg.
6.1.4.17      Worki z folii z tworzywa sztucznego
5H4
6.1.4.17.1    Worki powinny być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i budowa worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia. Złącza worka powinny być odporne na obciążenia i wstrząsy, mogące występować w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.17.2    Maksymalna masa netto:  50 kg.
6.1.4.18      Worki papierowe
5M1    wielowarstwowe
5M2    wielowarstwowe, wodoodporne
6.1.4.18.1    Worki powinny być wykonane z co najmniej trzech warstw odpowiedniego papieru natronowego lub innego równoważnego. Wytrzymałość papieru i budowa worków powinny być dostosowane do ich pojemności i przeznaczenia. Złącza i zamknięcia worków powinny być pyłoszczelne.
6.1.4.18.2    Worki 5M2: w celu zapobieżenia przedostaniu się wilgoci, worek składający się z czterech lub więcej warstw, powinien być wykonany jako wodoodporny przez zastosowanie warstwy wodoodpornej, jako jednej z dwóch zewnętrznych warstw, albo wkładki wodoodpornej wykonanej z odpowiedniego materiału umieszczonego pomiędzy dwiema zewnętrznymi warstwami; worek trzywarstwowy wykonuje się jako wodoodporny przez zastosowanie wodoodpornej warstwy zewnętrznej. Jeżeli istnieje zagrożenie niebezpieczną reakcją zawartości worka z wilgocią lub zawartość ta pakowana jest w stanie wilgotnym, to worek powinien posiadać od strony wewnętrznej warstwę lub powłokę wodoszczelną, np. podwójnie smołowany lub pokryty tworzywem sztucznym papier natronowy, powłokę z tworzywa sztucznego naniesioną na wewnętrzną powierzchnię worka, albo jedną lub więcej wkładek wewnętrznych z tworzywa sztucznego. Połączenia i zamknięcia powinny być wodoszczelne.
6.1.4.18.3    Maksymalna masa netto:  50 kg.
6.1.4.19      Opakowania złożone (tworzywo sztuczne)
6HA1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym
6HA2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6HB1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6HB2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6HC     naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6HD1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6HD2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki
6HG1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym
6HG2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową
6HH1    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego
6HH2    naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.19.1    Naczynie wewnętrzne
6.1.4.19.1.1  Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno spełniać warunki określone pod 6.1.4.8.1 i 6.1.4.6.4 do 6.1.4.8.7.
6.1.4.19.1.2  Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno być ściśle dopasowane do opakowania zewnętrznego, które nie może zawierać nierówności mogących powodować ścieranie tworzywa.
6.1.4.19.1.3  Maksymalna pojemność naczynia wewnętrznego:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1:    250 litrów
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2:   60 litrów
6.1.4.19.1.4  Maksymalna masa netto:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1     400 kg
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2:   75 kg
6.1.4.19.2    Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.19.2.1  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym 6HA1 lub 6HB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.1 lub 6.1.4.2.
6.1.4.19.2.2  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym, albo z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową 6HA2 lub 6HB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.14.
6.1.4.19.2.3  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą 6HC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.9.
6.1.4.19.2.4  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki 6HD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.5.
6.1.4.19.2.5  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki 6HD2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.10.
6.1.4.19.2.6  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym 6HG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane pod 6.1.4.7.1 do 6.1.4.7.4.
6.1.4.19.2.7  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową 6HG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.12.
6.1.4.19.2.8  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego 6HH1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane pod 6.1.4.8.1 do 6.1.4.8.6.
6.1.4.19.2.9  Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego (włącznie z falistym tworzywem sztucznym) 6HH2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane pod 6.1.4.13.1 i 6.1.4.13.4 do 6.1.4.13.6.
6.1.4.20      Opakowania złożone (szkło, porcelana, kamionka)
6PA1    naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym
6PA2    naczynie z zewnętrznym koszem stalowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6PB1    naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6PB2    naczynie z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6PC     naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6PD1    naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6PD2    naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym
6PG1    naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym
6PG2    naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową
6PH1    naczynie z zewnętrznym opakowaniem z tworzywa spienionego
6PH2    naczynie z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego.
6.1.4.20.1    Naczynie wewnętrzne
6.1.4.20.1.1  Naczynia powinny mieć odpowiedni kształt (cylindryczny lub gruszkowaty) i powinny być wykonane z materiału o dobrej jakości, pozbawionego wad mogących zmniejszyć ich wytrzymałość. Ściany w każdym miejscu powinny być wystarczająco grube i wolne od naprężeń wewnętrznych.
6.1.4.20.1.2  Jako zamknięcia naczyń mogą być stosowane zamknięcia gwintowane z tworzywa sztucznego, szlifowane korki szklane lub inne zamknięcia co najmniej tak samo skuteczne. Wszystkie części zamknięć mogące stykać się z zawartością naczynia powinny być odporne na jej działanie. Zamknięcia powinny zapewniać szczelność i uniemożliwiać utratę zawartości w czasie przewozu. Jeżeli wymagane są zamknięcia z odpowietrzeniem, to powinny być one zgodne z 4.1.1.8.
6.1.4.20.1.3  Naczynie powinno być dobrze zabezpieczone w opakowaniu zewnętrznym za pomocą materiałów amortyzujących lub chłonnych.
6.1.4.20.1.4  Maksymalna pojemność naczynia: 60 litrów.
6.1.4.20.1.5  Maksymalna masa netto: 75 kg.
6.1.4.20.2    Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.20.2.1  Naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym, 6PA1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.1. Pokrywa zdejmowana niezbędna dla tego rodzaju opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.20.2.2  Naczynie z zewnętrznym koszem stalowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową, 6PA2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.14. Jeżeli naczynia wewnętrzne mają kształt cylindryczny i są ustawione w pozycji pionowej, to opakowanie zewnętrzne powinno być od nich wyższe, z uwzględnieniem ich zamknięć. Jeżeli kosz ochronny otacza naczynie gruszkowate, a kształt kosza jest do niego dostosowany, to takie opakowanie zewnętrzne powinno być wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.3  Naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym, 6PB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.2.
6.1.4.20.2.4  Naczynie z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową, 6PB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.14.
6.1.4.20.2.5  Naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą, 6PC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.9.
6.1.4.20.2.6  Naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki, 6PD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.5.
6.1.4.20.2.7  Naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym 6PD2; kosz wiklinowy powinien być odpowiednio wykonany z materiału o dobrej jakości. W celu uniknięcia uszkodzeń naczyń powinny być one wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.8  Naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym, 6PG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.12.
6.1.4.20.2.9  Naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową, 6PG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.12.
6.1.4.20.2.10  Naczynia z opakowaniem zewnętrznym z tworzywa sztucznego spienionego lub z tworzywa sztucznego sztywnego (6PH1 lub 6PH2); materiały obu tych opakowań zewnętrznych powinny spełniać odpowiednie wymagania podane pod 6.1.4.13. Opakowanie zewnętrzne ze sztywnego tworzywa sztucznego powinno być wykonane z polietylenu o dużej gęstości lub z innego równoważnego tworzywa sztucznego. Zdejmowana pokrywa stosowana dla tego typu opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.21      Opakowania kombinowane
Wobec przeznaczonych do użycia opakowań zewnętrznych mają zastosowanie odpowiednie wymagania rozdziału 6.1.4.
UWAGA: Odnośnie do przeznaczonych do użycia opakowań wewnętrznych i zewnętrznych, patrz odpowiednie instrukcje pakowania w dziale 4.1.
6.1.4.22      Opakowania metalowe lekkie
0A1    z wiekiem niezdejmowanym
0A2    z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.22.1    Blacha pobocznicy i den powinna być wykonana z odpowiedniej stali; jej grubość powinna być dostosowana do pojemności i przeznaczenia opakowania.
6.1.4.22.2    Złącza powinny być spawane lub połączone co najmniej na podwójną zakładkę, albo wykonane innym sposobem zapewniającym podobną wytrzymałość i szczelność.
6.1.4.22.3    Wykładziny wewnętrzne takie jak pokrycia: galwaniczne cynkowane, cynowane, lakierowane, itp., powinny być trwałe i przylegać w każdym miejscu do stali; dotyczy to również zamknięć.
6.1.4.22.4    Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w pobocznicy lub w dnach opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) nie powinna przekraczać 7 cm. Opakowania z większymi otworami uważane są za opakowania z wiekiem zdejmowanym (0A2).
6.1.4.22.5    Zamknięcia opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) powinny być gwintowane, albo zabezpieczone gwintowaną nasadką lub innym urządzeniem co najmniej tak samo skutecznym. Zamknięcia opakowań z wiekiem zdejmowanym (0A2) powinny być tak wykonane i zabezpieczone, aby były szczelnie zamknięte, a opakowania pozostawały szczelne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.22.6    Maksymalna pojemność opakowań: 40 litrów.
6.1.4.22.7    Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.5         Wymagania w zakresie badań opakowań
6.1.5.1       Sposób przeprowadzania i częstotliwość badań
6.1.5.1.1     Prototyp każdego opakowania powinien zostać zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.5, zgodnie z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.1.5.1.2     Przed użyciem każdego opakowania jego prototyp powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania. Prototyp opakowania określony jest poprzez konstrukcję opakowania, rozmiar, materiał i jego grubość, sposób wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchni, a także opakowania różniące się od prototypu jedynie mniejszą wysokością.
6.1.5.1.3     Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w przedziałach ustalonych przez właściwą władzę. Dla potrzeb takich badań, przygotowanie opakowań papierowych lub tekturowych w warunkach otoczenia uważa się równoważne przygotowaniu wymaganemu pod 6.1.5.2.3.
6.1.5.1.4     Badania powinny być dodatkowo powtarzane po każdej zmianie konstrukcji, materiału lub sposobu wykonania opakowania.
6.1.5.1.5     Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego prototypu, np. mają mniejsze rozmiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.1.5.1.6     Jeżeli opakowanie zewnętrzne opakowania kombinowanego przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być także umieszczone razem w takim opakowaniu zewnętrznym. Ponadto, pod warunkiem utrzymania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a)  mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i)  opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny, itp.);
(ii)  materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal, itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii)  opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. nakrętka, pokrywa, itp.);
(iv)  zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych; oraz
(v)  opakowania wewnętrzne ustawione są w opakowaniu zewnętrznym w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b)  może być użyta mniejsza ilość zbadanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.1.5.1.7     Przedmioty lub opakowania wewnętrzne różnych typów, przeznaczone do materiałów stałych lub ciekłych, mogą być łączone i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym na następujących warunkach:
(a)  opakowanie zewnętrzne z kruchymi opakowaniami wewnętrznymi (np. ze szkła), zawierającymi materiały ciekłe powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek dla I grupy pakowania zgodnie z 6.1.5.3;
(b)  całkowita łączna masa brutto opakowań wewnętrznych nie powinna być większa od połowy masy brutto opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(c)  grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi oraz pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi a zewnętrzną ścianą opakowania nie powinna być zmniejszona poniżej odpowiedniej grubości warstwy tego materiału w opakowaniu zbadanym. Jeżeli w badaniu użyto pojedynczego opakowania wewnętrznego, to grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza od grubości warstwy tego materiału zawartej pomiędzy zewnętrzną ścianą opakowania a opakowaniem wewnętrznym użytym w badaniu. Jeżeli stosowane są opakowania wewnętrzne w mniejszej ilości lub o mniejszych rozmiarach (w porównaniu do opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek), to do wypełnienia wolnych przestrzeni powinna być użyta dostateczna ilość materiału amortyzującego;
(d)  próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na nacisk przy piętrzeniu zgodnie z 6.1.5.6. Masa całkowita identycznych sztuk przesyłki powinna być ustalona na podstawie łącznej masy opakowań wewnętrznych użytych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(e)  opakowania wewnętrzne zawierające materiały ciekłe powinny być całkowicie otoczone materiałem pochłaniającym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości ciekłej tych opakowań wewnętrznych;
(f)  jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, a nie jest ono szczelne, albo przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały stałe, a nie jest ono pyłoszczelne, to dla zapewnienia utrzymania uwolnionej zawartości ciekłej lub stałej należy zastosować szczelną wykładzinę, worek z tworzywa sztucznego lub inny skuteczny środek. W przypadku opakowań zawierających materiały ciekłe, materiał absorbujący wymagany pod (e) powyżej powinien być umieszczony wewnątrz takiego zabezpieczenia;
(g)  opakowania zewnętrzne powinny być oznakowane zgodnie z 6.1.3 w celu potwierdzenia, że były one badane jako opakowania kombinowane na zgodność z wymaganiami przewidzianymi dla I grupy pakowania. Masa brutto w kilogramach podana w oznakowaniu powinna być sumą masy opakowania zewnętrznego i połowy masy opakowań wewnętrznych, których użyto przy badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej. Oznakowanie powinno zawierać również literę "V" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.1.8     Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji. Wyniki takich badań powinny być przechowywane dla celów kontrolnych.
6.1.5.1.9     Jeśli ze względów bezpieczeństwa wymagane jest zastosowanie wykładziny lub powłoki, to powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne także po badaniach.
6.1.5.1.10    Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.1.5.1.11    Opakowania awaryjne
Opakowania awaryjne (patrz 1.2.1) powinny być badane i oznakowane zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla II grupy pakowania, stosowanymi do opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, przy czym:
(a)  materiałem testowym w badaniach wytrzymałościowych powinna być woda, a opakowania powinny być napełniane co najmniej do 98% ich maksymalnej pojemności. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań. Podczas badania na swobodny spadek, wysokość spadku może być zróżnicowana zgodnie z 6.1.5.3.4 (b);
(b)  dodatkowo, opakowania powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie szczelności przy ciśnieniu równym 30 kPa, a rezultaty badań powinny być zawarte w sprawozdaniu wymaganym zgodnie z 6.1.5.9; oraz
(c)  opakowania powinny być oznakowane literą "T" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.2       Przygotowanie opakowań do badań
6.1.5.2.1     Badania powinny być przeprowadzone na opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, a w przypadku opakowań kombinowanych, łącznie z opakowaniami wewnętrznymi. Naczynia i opakowania, wewnętrzne lub pojedyncze, powinny być napełnione co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Dla opakowań kombinowanych, w których opakowanie wewnętrzne przeznaczone jest zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały lub przedmioty przewidziane do przewozu, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to wpływać na wyniki badań. Jeżeli materiał stały został zastąpiony innym materiałem, to materiał ten powinien mieć takie same właściwości fizyczne (masa, granulacja, itp.), jak materiał przewidziany do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.1.5.2.2     Jeżeli w badaniach na swobodny spadek materiał ciekły został zastąpiony przez inny materiał, to materiał ten powinien mieć podobną gęstość względną i lepkość, jak materiał przewidziany do przewozu. Do badań na swobodny spadek może być również użyta woda, jeżeli będą spełnione warunki określone pod 6.1.5.3.4.
6.1.5.2.3     Opakowania papierowe lub tekturowe powinny być klimatyzowane w ciągu co najmniej 24 godzin, w atmosferze o kontrolowanej wilgotności względnej i temperaturze. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwałe wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.1.5.2.4     Przed rozpoczęciem badań beczek drewnianych z czopem, powinny one pozostawać napełnione wodą przez co najmniej 24 godziny.
6.1.5.2.5     W celu sprawdzenia zgodności chemicznej materiałów ciekłych z tworzywem sztucznym bębnów i kanistrów zgodnych z 6.1.4.8 oraz, w razie potrzeby, opakowań złożonych zgodnych z 6.1.4.19, opakowania te powinny być sezonowane w temperaturze otoczenia przez okres sześciu miesięcy, w ciągu którego powinny pozostawać napełnione materiałami ciekłymi przeznaczonymi do przewozu.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane opakowania powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże, opakowania wyposażone w odpowietrzenia powinny być każdorazowo utrzymywane w tej pozycji jedynie przez 5 minut. Po sezonowaniu, opakowania powinny być poddane badaniom określonym pod 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
W odniesieniu do naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) nie jest wymagane sprawdzenie dostatecznej odporności chemicznej, jeżeli znane są właściwości tworzywa sztucznego i nie ulegają one wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału.
Przez wyraźną zmianę odporności rozumie się:
(a)  wyraźną łamliwość; lub
(b)  znaczne zmniejszenie naprężenia sprężystego, chyba że jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym pod obciążeniem.
Powyższe badanie zgodności może być pominięte, jeżeli odporność tworzywa sztucznego została ustalona inną metodą. Powinna być ona co najmniej równoważna powyższemu badaniu zgodności i uznana przez właściwą władzę.
UWAGA: W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne), wykonanych z polietylenu o dużej lub średniej gęstości, patrz również 6.1.5.2.6 poniżej.
6.1.5.2.6     W odniesieniu do bębnów i kanistrów zgodnych z 6.1.4.8 oraz, jeżeli jest to konieczne, do opakowań złożonych zgodnych z 6.1.4.19, wykonanych z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, odpowiadającego następującym warunkom:
-   gęstość względna w temperaturze 23°C, po klimatyzowaniu termicznym w czasie 1 godziny w temperaturze 100°C jest większa lub równa 0,940, według normy ISO 1183,
-   szybkość płynięcia w temperaturze 190°C i pod obciążeniem 21,6 kg jest mniejsza lub równa 12 g/10 min., według normy ISO 1133,
w odniesieniu do kanistrów zgodnych z 6.1.4.8, odpowiadających II i III grupie pakowania oraz, jeżeli jest to konieczne, do opakowań złożonych zgodnych z 6.1.4.19, wykonanych z polietylenu o średniej masie cząsteczkowej, odpowiadającego następującym warunkom:
-   gęstość względna w temperaturze 23°C po klimatyzacji termicznej przez 1 godzinę w temperaturze 100°C jest większa od 0,940, zgodnie z ISO 1183,
-   szybkość płynięcia w temperaturze 190°C i pod obciążeniem 2,160 kg jest mniejsza lub równa 0,5 g/10 min. oraz jest większa lub równa 0,1 g/10 min., zgodnie z ISO 1133,
-   szybkość płynięcia w temperaturze 190°C i pod obciążeniem 5 kg jest mniejsza lub równa 3 g/10 min. oraz jest większa lub równa 0,5 g/10 min., zgodnie z ISO 1133,
zgodność chemiczna z materiałami ciekłymi wymienionymi pod 6.1.6.2, może być sprawdzana za pomocą cieczy wzorcowych (patrz 6.1.6.1) w sposób opisany poniżej.
Wystarczająca zgodność chemiczna tych opakowań może być sprawdzona przez sezonowanie ich w ciągu 3 tygodni w temperaturze 40°C z odpowiednią cieczą wzorcową; jeżeli cieczą wzorcową jest woda, to wykazanie zgodności chemicznej nie jest wymagane.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane opakowania powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże opakowania wyposażone w odpowietrzenia powinny być w każdym z tych okresów utrzymywane w takiej pozycji tylko przez 5 minut. Po sezonowaniu, opakowania powinny być poddane badaniom określonym pod 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
Jeżeli prototyp opakowania spełnił wymagania badań z cieczą wzorcową, to odpowiadające jej materiały, wymienione pod 6.1.6.2, mogą być dopuszczone do przewozu bez dodatkowego badania, jeżeli spełniają następujące warunki:
-   gęstości względne przewożonych materiałów nie powinny być większe od gęstości względnej zastosowanej w celu określenia wysokości spadku dla potrzeb badania na swobodny spadek oraz w celu określenia masy dla potrzeb badania wytrzymałości na piętrzenie;
-   prężności par przewożonych materiałów w temperaturze 50°C lub 55°C nie powinny być większe od wartości prężności par zastosowanej w celu określenia ciśnienia dla potrzeb badania na ciśnienie wewnętrzne.
Próba na zgodność chemiczną w odniesieniu do wodoronadtlenku tert-butylu zawierającego ponad 40% nadtlenku i kwasu nadoctowego, należących do klasy 5.2, nie powinna być przeprowadzana przy użyciu cieczy wzorcowych. W przypadku tych materiałów, dostateczna zgodność chemiczna powinna być wykazana na opakowaniach z materiałami przewidzianymi do przewozu, sezonowanych w temperaturze otoczenia przez okres 6 miesięcy.
Niniejsza procedura ma również zastosowanie do opakowań z polietylenu o wysokiej gęstości i o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, których powierzchnia wewnętrzna została sfluorowana.
6.1.5.2.7     Bębny i kanistry zgodne z 6.1.4.8, a jeżeli jest to konieczne, także opakowania złożone zgodne z 6.1.4.19, wykonane z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, które przeszły badania podane pod 6.1.5.2.6, mogą być dopuszczone do przewozu materiałów innych niż wymienione pod 6.1.6.2. Dopuszczenie takie powinno być dokonane na podstawie badań laboratoryjnych potwierdzających, że oddziaływanie tych materiałów na badane opakowania jest mniejsze od oddziaływania na nie cieczy wzorcowych. Należy uwzględnić następujące procesy uszkadzania: mięknięcie w wyniku pęcznienia, pękanie pod obciążeniem i degradacja cząsteczkowa. W odniesieniu do gęstości względnej i prężności par stosuje się wymagania podane pod 6.1.5.2.6.
6.1.5.2.8     Jeżeli właściwości wytrzymałościowe opakowania wewnętrznego z tworzywa sztucznego wchodzącego w skład opakowania kombinowanego nie ulegają wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału, to nie jest wymagane sprawdzenie zgodności chemicznej. Wyraźna zmiana właściwości wytrzymałościowych oznacza:
(a)  wyraźną łamliwość;
(b)  znaczne zmniejszenie naprężenia sprężystego, o ile nie jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym pod obciążeniem.
6.1.5.3       Badanie na swobodny spadek3

________
3    Patrz norma ISO 2248

6.1.5.3.1     Liczba próbek (dla jednego typu konstrukcji i producenta) oraz ustawienie próbki przy badaniu na swobodny spadek.
W odniesieniu do prób na swobodny spadek innych niż próby spadku na płask, środek ciężkości powinien pokrywać się w pionie z punktem uderzenia.
Jeżeli w danym badaniu na swobodny spadek, możliwe jest więcej niż jedno ustawienie, to należy wybrać ustawienie, przy którym uszkodzenie opakowania jest najbardziej prawdopodobne.
 
OpakowanieLiczba badanych próbek opakowańUstawienie próbek przy badaniu na swobodny spadek
(a) Bębny stalowe
   Bębny aluminiowe
   Bębny z metalu innego niż stal
   lub aluminium
   Kanistry stalowe
   Kanistry aluminiowe
   Bębny ze sklejki
   Beczki drewniane
   Bębny tekturowe
   Bębny i kanistry z tworzywa
   sztucznego
   Opakowania złożone w kształcie
   bębnów
   Opakowania metalowe lekkie
 
 
 
 
 
 
 
 
Sześć
(po trzy na każdy spadek)
Pierwsze badanie (z trzema próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże po przekątnej na obrzeże dna, a jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na krawędź.
Drugie badanie (z trzema pozostałymi próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże częścią najsłabszą, która nie była badana w pierwszej próbie na swobodny spadek, np. na zamknięcie lub, w odniesieniu do niektórych bębnów cylindrycznych, na spawane złącze podłużne pobocznicy
(b) Skrzynie drewniane
   Skrzynie ze sklejki
   Skrzynie z materiału
   drewnopochodnego
   Skrzynie tekturowe
   Skrzynie z tworzywa sztucznego
   Skrzynie stalowe lub
   aluminiowe
   Opakowania złożone w kształcie
   skrzyń
 
 
 
Pięć
(po jednej na każdą próbę na swobodny spadek)
Pierwsza próba: płasko na dno.
Druga próba: płasko na wieko.
Trzecia próba: płasko na dłuższy bok.
Czwarta próba: płasko na krótszy bok.
Piąta próba: na naroże.
(c) Worki jednowarstwowe z bocznym
   szwem
 
Trzy
(trzy próby na swobodny spadek dla każdego worka)
Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka.
Druga próba: płasko na wąską stronę worka.
Trzecia próba: płasko na dno worka.
(d) Worki jednowarstwowe bez
   bocznego szwu, lub
   wielowarstwowe
Trzy
(dwie próby na swobodny spadek dla każdego worka)
Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka.
Druga próba: płasko na dno worka.
(e) Opakowania złożone (szkło,
   porcelana, kamionka)
   oznakowane symbolem "RID/ADR"
   zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii) i w
   kształcie bębnów lub skrzyń
 
Trzy
(jedna na każdą próbę na swobodny spadek)
Po przekątnej na obrzeże dna, a jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na krawędź.
 
6.1.5.3.2     Specjalne przygotowanie opakowań do badania na swobodny spadek:
Dla następujących opakowań temperatura badanego opakowania oraz jego zawartości powinna być obniżona co najmniej do -18°C:
(a)  bębny z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(b)  kanistry z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(c)  skrzynie z tworzywa sztucznego, inne niż skrzynie ze spienionego tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.13),
(d)  opakowania złożone (tworzywo sztuczne) (patrz 6.1.4.19) oraz,
(e)  opakowania kombinowane z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego, innym niż worki z tworzywa sztucznego, przeznaczone do materiałów stałych lub do przedmiotów.
Jeżeli badane próbki opakowań przygotowywane są w podany sposób, to klimatyzowanie według 6.1.5.2.3 może być zaniechane. Użyte do badań materiały ciekłe powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.1.5.3.3     Płyta uderzeniowa
Płyta uderzeniowa powinna być sztywna, nieelastyczna, o płaskiej i poziomej powierzchni.
6.1.5.3.4     Wysokość spadku
W odniesieniu do materiałów stałych i ciekłych, jeżeli badanie jest przeprowadzane z materiałem stałym lub ciekłym, który ma być przewożony lub z innym materiałem o takich samych charakterystykach fizycznych:
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
1,8 m1,2 m0,8 m
 
W odniesieniu do materiałów ciekłych, jeżeli badanie jest prowadzone przy użyciu wody:
(a)  jeżeli materiał przeznaczony do przewozu ma gęstość względną nie większą niż 1,2:
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
1,8 m1,2 m0,8 m
 
(b)  jeżeli gęstość względna materiału przeznaczonego do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona na podstawie gęstości względnej (d) tego materiału w następujący sposób i zaokrąglona do jednej dziesiątej:
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
d x 1,5 md x 1,0 md x 0,67 m
 
(c)  w odniesieniu do opakowań metalowych lekkich oznaczonych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C (odpowiada to czasowi wypływu 30 sekund z kubka wypływowego ISO z dyszą o średnicy 6 mm, zgodnie z normą ISO 2431:1993):
(i)  jeżeli gęstość względna nie jest większa niż 1,2:
 
II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
0,6 m0,4 m
 
(ii)  jeżeli gęstość względna materiału przeznaczonego do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona na podstawie gęstości względnej (d) tego materiału w następujący sposób i zaokrąglona do jednej dziesiątej:
 
II grupa pakowaniaIII grupa pakowania
d x 0,5 md x 0,33 m
 
6.1.5.3.5     Kryteria pozytywnego przejścia badania
6.1.5.3.5.1   Każde opakowanie zawierające materiał ciekły powinno być szczelne od chwili ustalenia równowagi między ciśnieniem wewnętrznym a zewnętrznym; jednakże w odniesieniu do opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych z wyłączeniem naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), wyrównanie wymienionych ciśnień nie jest wymagane.
6.1.5.3.5.2   Jeżeli opakowanie przeznaczone do przewozu materiałów stałych zostało poddane badaniu na swobodny spadek, i jeżeli uderzyło ono w podłoże częścią górną, to badana próbka przeszła przez to badanie z wynikiem pozytywnym, o ile zawartość nie wydostała się z opakowania wewnętrznego (np. z worka z tworzywa sztucznego), nawet wtedy, gdy zamknięcie nie jest już pyłoszczelne.
6.1.5.3.5.3   Opakowanie lub opakowanie zewnętrzne opakowania złożonego lub opakowania kombinowanego nie powinno wykazywać uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinno wystąpić jakiekolwiek uwolnienie zawartości naczynia wewnętrznego lub opakowania wewnętrznego.
6.1.5.3.5.4   Zewnętrzna warstwa worka i opakowanie zewnętrzne nie powinny wykazywać żadnych uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu.
6.1.5.3.5.5   Niewielkie ubytki zawartości przez zamknięcie, występujące na skutek uderzenia, nie są uważane za wadę opakowania pod warunkiem, że nie wystąpiły inne ubytki.
6.1.5.3.5.6   W przypadku opakowań do towarów klasy 1, nie dopuszcza się wystąpienia jakichkolwiek pęknięć, przez które materiały lub przedmioty wybuchowe mogłyby wydostać się z opakowania zewnętrznego.
6.1.5.4       Badanie szczelności
Badanie szczelności powinno być dokonywane na wszystkich rodzajach opakowań, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych; badanie takie nie jest wymagane w odniesieniu do:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
-   opakowań z wiekiem zdejmowanym, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C.
6.1.5.4.1     Liczba próbek opakowań do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.4.2     Specjalne przygotowanie opakowań do badania: zamknięcia opakowań wyposażone w urządzenia odpowietrzające powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub powinny być uszczelnione.
6.1.5.4.3     Metoda badania i stosowane ciśnienie: badane opakowania, wraz z ich zamknięciami, powinny być utrzymywane pod wodą przez 5 minut przy odpowiednim ciśnieniu wewnętrznym powietrza; sposób utrzymywania opakowań pod wodą nie powinien wpływać na wyniki badania.
Zastosowane ciśnienie powietrza (ciśnienie manometryczne) powinno wynosić:
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
co najmniej 30 kPa
(0,3 bara)
co najmniej 20 kPa
(0,2 bara)
co najmniej 20 kPa
(0,2 bara)
 
Mogą być stosowane inne metody co najmniej tak samo efektywne.
6.1.5.4.4     Kryterium pozytywnego przejścia badania: niewystąpienie uchodzenia powietrza.
6.1.5.5       Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne)
6.1.5.5.1     Opakowania przeznaczone do badania
Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne) powinno być przeprowadzane na wszystkich prototypach opakowań metalowych, z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych. Badanie takie nie jest wymagane w odniesieniu do:
-   opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych;
-   naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
-   opakowań z wiekiem zdejmowanym, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C.
6.1.5.5.2     Liczba próbek opakowań do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.5.3     Specjalne przygotowanie opakowań do badania: zamknięcia opakowań wyposażone w urządzenia odpowietrzające powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub powinny być uszczelnione.
6.1.5.5.4     Metoda badania i stosowane ciśnienie: opakowania metalowe i opakowania złożone (szkło, porcelana lub kamionka), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane działaniu ciśnienia próbnego w czasie 5 minut. Opakowania z tworzywa sztucznego i opakowania złożone (tworzywo sztuczne), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane ciśnieniu próbnemu w czasie 30 minut. Wartość ciśnienia próbnego powinna być zawarta w oznakowaniu wymaganym pod 6.1.3.1(d). Sposób podtrzymywania opakowań nie powinien wpływać na wyniki badań. Ciśnienie powinno być podwyższane w sposób ciągły i bez uderzeń. Ciśnienie próbne powinno być utrzymywane na stałym poziomie przez cały czas trwania badania. Stosowane ciśnienie hydrauliczne (ciśnienie manometryczne), określone według jednej z następujących metod, powinno wynosić:
(a)  nie mniej niż całkowite ciśnienie manometryczne mierzone w opakowaniu (tj. suma prężności par przewożonego materiału i ciśnienia cząstkowego powietrza lub innych gazów obojętnych, pomniejszona o 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; takie całkowite ciśnienie manometryczne powinno być określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 oraz temperatury napełnienia 15°C; lub
(b)  nie mniej niż 1,75 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 50°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa; lub
(c)  nie mniej niż 1,5 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 55°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa.
6.1.5.5.5     Ponadto, opakowania przeznaczone do materiałów I grupy pakowania powinny być badane przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 250 kPa (ciśnienie manometryczne) w czasie 5 lub 30 minut, zależnie od materiału konstrukcyjnego opakowania.
6.1.5.5.6     Kryterium pozytywnego przejścia badania: niewystąpienie wycieku.
6.1.5.6       Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane na wszystkich prototypach opakowań, z wyjątkiem worków oraz opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) nie podlegających piętrzeniu i oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii).
6.1.5.6.1     Liczba próbek opakowań do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.6.2     Metoda badania: badane opakowanie powinno być naciskane na górną powierzchnię z siłą równoważną całkowitej masie takich samych sztuk przesyłki, które mogą być piętrzone podczas przewozu; jeżeli badane opakowanie zawiera materiał ciekły nie niebezpieczny o gęstości względnej różnej od materiału ciekłego, który ma być przewożony, to nacisk powinien być obliczony odpowiednio do materiału przeznaczonego do przewozu. Minimalna wysokość piętrzenia, włącznie z opakowaniem badanym, powinna wynosić 3 metry. Czas trwania badania powinien wynosić 24 godziny, z wyjątkiem bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych 6HH1 i 6HH2 przeznaczonych do materiałów ciekłych, dla których czas badania powinien wynosić 28 dni, w temperaturze nie niższej niż 40°C.
W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.5 do napełniania opakowań powinny być stosowane materiały przewidziane do przewozu. W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.6, badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzone przy zastosowaniu cieczy wzorcowej.
6.1.5.6.3     Kryterium pozytywnego przejścia badania: niewystąpienie uwolnienia materiału z opakowania. W przypadku opakowań złożonych lub kombinowanych materiał zawarty w naczyniu wewnętrznym lub w opakowaniu wewnętrznym nie może wydostawać się na zewnątrz. Żadne z badanych opakowań nie powinno wykazywać jakiegokolwiek pogorszenia jakości mogącego wpływać na bezpieczeństwo przewozu ani jakiegokolwiek odkształcenia mogącego zmniejszyć jego wytrzymałość lub spowodować utratę stabilności stosu sztuk przesyłki. Opakowania z tworzywa sztucznego, przed dokonaniem oceny, powinny być ochłodzone do temperatury otoczenia.
6.1.5.7       Badanie beczek drewnianych z czopem
6.1.5.7.1     Liczba próbek opakowań do badania: jedna beczka.
6.1.5.7.2     Metoda badania: należy usunąć wszystkie obręcze znajdujące się powyżej pęku beczki próżnej, złożonej co najmniej dwa dni wcześniej.
6.1.5.7.3     Kryterium pozytywnego przejścia badania: powiększenie średnicy części górnej beczki nie powinno być większe niż 10%.
6.1.5.8       Badanie dodatkowe przepuszczalności bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, zgodnych z 6.1.4.8 oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) zgodnych z 6.1.4.19, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu Ł61°C, z wyjątkiem opakowań 6HA1.
Opakowania z polietylenu powinny być badane tylko wtedy, gdy mają być dopuszczone do przewozu benzenu, toluenu, ksylenu lub mieszanin i preparatów zawierających te materiały.
6.1.5.8.1     Liczba próbek opakowań do badania: trzy opakowania każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.8.2     Specjalne przygotowanie próbek do badania: badane opakowania powinny być uprzednio sezonowane z materiałem przeznaczonym do przewozu zgodnie z 6.1.5.2.5 lub, w odniesieniu do opakowań z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, z cieczą wzorcową w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa), zgodnie z 6.1.5.2.6.
6.1.5.8.3     Metoda badania: badane opakowania wypełnione materiałem, dla którego opakowanie będzie dopuszczone, powinny być zważone przed i po przechowywaniu w ciągu 28 dni w temperaturze 23°C i przy wilgotności względnej 50%. W odniesieniu do opakowań z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej badanie może być dokonywane przy użyciu cieczy wzorcowej w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa), zamiast benzenu, toluenu lub ksylenu.
6.1.5.8.4     Kryterium pozytywnego przejścia badania: przepuszczalność nie powinna przekraczać 0,008 g/1h.
6.1.5.9       Sprawozdanie z badania
6.1.5.9.1     Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać co najmniej następujące dane:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3.   Identyfikator sprawozdania z badania.
4.   Data sporządzenia sprawozdania.
5.   Producent opakowania.
6.   Opis typu konstrukcji opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.), włącznie z metodą jego produkcji (np. przez wydmuchiwanie); do opisu mogą być załączone rysunki lub fotografie.
7.   Maksymalna pojemność.
8.   Charakterystyka materiałów użytych do wypełnienia opakowań podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych.
9.   Opis i wyniki badania.
10.  Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.1.5.9.2     Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego rozdziału oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników pakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.1.6         Ciecze wzorcowe do sprawdzania zgodności chemicznej opakowań z polietylenu o dużej i średniej masie cząsteczkowej, zgodnie z 6.1.5.2.6 oraz wykaz materiałów, dla których ciecze wzorcowe mogą być uważane za równoważne.
6.1.6.1       Ciecze wzorcowe do sprawdzania zgodności chemicznej opakowań z polietylenu o dużej i średniej masie cząsteczkowej, zgodnie z 6.1.5.2.6
W przypadku tego tworzywa sztucznego powinny być stosowane następujące ciecze wzorcowe:
(a)  Roztwór zwilżający przeznaczony do materiałów powodujących silne pękanie polietylenu pod wpływem naprężenia, w szczególności do wszystkich roztworów i preparatów zawierających środki zwilżające.
Stosowany roztwór wodny powinien zawierać od 1 do 10% środka zwilżającego. Napięcie powierzchniowe tego roztworu w temperaturze 23°C powinno wynosić od 31 do 35 mN/m.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,20.
Przy sprawdzaniu dostatecznej zgodności chemicznej z roztworem zwilżającym nie jest wymagane badanie zgodności z kwasem octowym.
Dla materiałów powodujących pękanie polietylenu poddanego naciskowi, jeżeli jest on odporny na roztwór zwilżający, odpowiednia zgodność chemiczna może być sprawdzona po uprzednim sezonowaniu przez trzy tygodnie w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(b)  Kwas octowy przeznaczony do materiałów i preparatów powodujących pękanie polietylenu pod wpływem naprężenia, w szczególności do kwasów jednokarboksylowych i alkoholi jednowodorotlenowych.
Stosowany kwas octowy powinien mieć stężenie od 98 do 100% oraz gęstość względną 1,05.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,1.
W przypadku materiałów, które spęczniają polietylen bardziej niż kwas octowy i do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 4%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(c)  Octan n-butylu / octan n-butylu - nasycony roztwór zwilżający - przeznaczony do materiałów i preparatów, które spęczniają polietylen do tego stopnia, że wzrost jego masy wynosi około 4%, i które powodują pękanie polietylenu pod wpływem naprężenia, w szczególności do produktów fitosanitarnych, ciekłych farb i estrów. Octan n-butylu, stosowany do sezonowania zgodnie z 6.1.5.2.6 powinien mieć stężenie od 98 do 100%.
Ciecz stosowana w badaniu wytrzymałości na piętrzenie zgodnie z 6.1.5.6, powinna zawierać od 1 do 10% wodnego roztworu zwilżającego zmieszanego z 2% octanu n-butylu, zgodnie z (a) powyżej.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów, które spęczniają polietylen bardziej niż octan n-butylu i do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(d)  Mieszanina węglowodorów (benzyna lakowa) przeznaczona do materiałów i preparatów powodujących spęcznianie polietylenu, w szczególności do węglowodorów, estrów i ketonów.
Stosowana mieszanina węglowodorów powinna mieć temperaturę wrzenia w przedziale od 160 do 200°C, gęstość względną 0,78 do 0,80, temperaturę zapłonu wyższą niż 50°C i zawartość związków aromatycznych od 16 do 21%.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów, które spęczniają polietylen do tego stopnia, że wzrost jego masy wynosi ponad 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(e)  Kwas azotowy przeznaczony do wszystkich materiałów i preparatów powodujących utlenianie polietylenu i degradacje cząsteczkowe takie same lub słabsze niż powoduje to kwas azotowy o stężeniu 55%.
Stosowany kwas azotowy powinien mieć stężenie co najmniej 55%.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,4.
W przypadku materiałów, które utleniają silniej niż kwas azotowy o stężeniu 55% lub powodują degradację masy cząsteczkowej, należy postępować zgodnie z 6.1.5.2.5.
W takich przypadkach okres użytkowania opakowania powinien być określony na podstawie oceny stopnia uszkodzenia (np. dwa lata dla kwasu azotowego o stężeniu nie niższym niż 55%).
(f)  Woda przeznaczona do materiałów nie atakujących polietylenu, jak w przypadkach podanych pod (a) do (e), w szczególności do kwasów i zasad nieorganicznych, wodnych roztworów soli, alkoholi wielowodorotlenowych i materiałów organicznych w roztworze wodnym.
Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,2.
6.1.6.2       Wykaz materiałów, dla których ciecze wzorcowe mogą być uważane za równoważne w rozumieniu wymagań podanych pod 6.1.5.2.6

Klasa 3
 
MateriałCiecz wzorcowa
Materiały ciekłe zapalne II grupy pakowania, bez zagrożenia dodatkowego, (kod klasyfikacyjny F1, II grupa pakowania)
Materiały o prężności par w 50°C
nie wyższej niż 110 kPa (1.1 bara)
- Surowa ropa naftowa i inne surowe olejeMieszanina węglowodorów
- WęglowodoryMieszanina węglowodorów
- Materiały zawierające chlorowiecMieszanina węglowodorów
- AlkoholeKwas octowy
- EteryMieszanina węglowodorów
- AldehydyMieszanina węglowodorów
- KetonyMieszanina węglowodorów
- EstryOctan n-butylu, jeżeli spęcznienie wynosi do 4% (masowych); w innych przypadkach, mieszanina węglowodorów
Mieszaniny materiałów wymienionych powyżej o temperaturze wrzenia lub początku wrzenia powyżej 35°C, zawierające nie więcej niż 55% nitrocelulozy, o zawartości azotu najwyżej 12,6 %(UN 2059).Octan n-butylu/octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów
Materiały o podwyższonej lepkości, spełniające kryteria klasyfikacyjne podane pod 2.2.3.1.4.Mieszanina węglowodorów
Materiały ciekłe zapalne II grupy pakowania, trujące, (kod klasyfikacyjny FT1, II grupa pakowania)
Metanol (UN 1230)Kwas octowy
Materiały ciekłe zapalne III grupy pakowania, bez zagrożenia dodatkowego, (kod klasyfikacyjny F1, III grupa pakowania)
- Nafta, solwent - naftaMieszanina węglowodorów
- Benzyna lakowaMieszanina węglowodorów
- WęglowodoryMieszanina węglowodorów
- Materiały zawierające chlorowiecMieszanina węglowodorów
- AlkoholeKwas octowy
- EteryMieszanina węglowodorów
- AldehydyMieszanina węglowodorów
- KetonyMieszanina węglowodorów
- EstryOctan n-butylu, jeśli spęcznienie do 4 % (masowych): w innych przypadkach, mieszanina węglowodorów
- Materiały zawierające azotMieszanina węglowodorów
Mieszaniny materiałów wymienionych powyżej, zawierające nie więcej niż 55 % nitrocelulozy, o zawartości azotu najwyżej 12,6 % (UN 2059).Octan n-butylu/octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów
 
Klasa 5.1
 
Materiały utleniające, żrące, ciekłe (kod klasyfikacyjny OC1)
Nadtlenki wodoru, roztwory wodne zawierające ponad 20 %, ale nie więcej niż 60 % nadtlenku wodoru (UN 2014)4Woda
Kwas nadchlorowy zawierający ponad 50 %, ale nie więcej niż 72 % masowych kwasu (UN 1873)Kwas azotowy
Materiały utleniające, bez zagrożenia dodatkowego, ciekłe (kod klasyfikacyjny Ol)
Nadtlenki wodoru, roztwory wodne zawierające ponad 8 %, ale mniej niż 20% nadtlenku wodoru (UN 2984)4Woda
Chloran wapniowy w roztworze (UN 2429)Woda
Chloran potasowy w roztworze (UN 2427)Woda
Chloran sodowy w roztworze (UN 2428)Woda
 
________
4    Badanie powinno być przeprowadzane tylko z odpowietrzeniem.
 
Klasa 5.2
 
UWAGA: wodoronadtlenek tert-butylu zawierający ponad 40 % nadtlenku i kwasy nadoctowe są wykluczone.
Wszystkie nadtlenki organiczne w stanie czystym lub w roztworze w rozpuszczalnikach, które w zakresie zgodności odpowiadają w niniejszym wykazie cieczy wzorcowej "mieszanina węglowodorów" (UN 3101, 3103, 3105, 3107, 3109, 3111, 3113, 3115,3117,3119).Octan n-butylu / nasycony roztwór zwilżający z 2% octanu n-butylu i mieszanina węglowodorów i kwas octowy o stężeniu 55%
Zgodność odpowietrzeń i uszczelnień z nadtlenkami organicznymi może być sprawdzona niezależnie od badania prototypu za pomocą badań laboratoryjnych przy użyciu kwasu azotowego.
 

Klasa 6.1
 
Materiały trujące bez zagrożenia dodatkowego, organiczne, ciekłe
(kod klasyfikacyjny T1)
Anilina (UN 1547)Kwas octowy
Alkohol furfurylowy (UN 2874)Kwas octowy
Fenol w roztworze (UN 2821, III grupa pakowania)Kwas octowy
Materiały trujące, żrące, organiczne, ciekłe (kod klasyfikacyjny TC1)
Krezole (UN 2076) lub kwas krezolowy (UN 2022)Kwas octowy
 
Klasa 6.2
 
Wszystkie materiały zakaźne (UN 2814 i 2900, grupa narażenia 2, oraz UN 3291) uważane za ciekłe zgodnie z 2.1.2.6Woda
 

Klasa 8
 
Materiały żrące bez zagrożenia dodatkowego, nieorganiczne, ciekłe
(kod klasyfikacyjny C2)
Kwas siarkowy (UN 1830 i 2796)Woda
Kwas siarkowy, wyczerpany (UN 1832)Woda
Kwas azotowy (UN 2031) o stężeniu najwyżej 55%Kwas azotowy
Kwas nadchlorowy o stężeniu najwyżej 50% masowych w roztworze wodnym (UN 1802)Kwas azotowy
Kwas solny (UN 1789) o stężeniu do 36%
Kwas bromowodorowy (UN 1788)
Kwas jodowodorowy (UN 1787)
Woda
Kwas fluorowodorowy (UN 1790) o stężeniu najwyżej 60%5Woda
Kwas fluoroborowy (UN 1775) o stężeniu najwyżej 50%Woda
Kwas fluorokrzemowy (UN 1778)Woda
Kwas chromowy w roztworze (UN 1755) o stężeniu najwyżej 30%Kwas azotowy
Kwas fosforowy (UN 1805)Woda
Materiały żrące bez zagrożenia dodatkowego, kwaśne, organiczne, ciekłe
(kod klasyfikacyjny C3)
Kwas akrylowy (UN 2218),
Kwas mrówkowy (UN 1779),
Kwas octowy (UN 2789 i 2790),
Kwas tioglikolowy (UN 1940)
Kwas octowy
Kwas metakrylowy (UN 2531),
Kwas propionowy (UN 1848)
Kwas octowy
Alkilofenole, ciekłe, i.n.o., (UN 3145, III grupa pakowania)Kwas octowy
Materiały żrące bez zagrożenia dodatkowego, zasadowe, nieorganiczne, ciekłe
(kod klasyfikacyjny C5)
Wodorotlenek sodowy w roztworze (UN 1824), Wodorotlenek potasowy w roztworze (UN 1814)Woda
Amoniak w roztworze (UN 2672)Woda
Hydrazyna, roztwory wodne o stężeniu najwyżej 64 % masowych (UN 2030)Woda
Inne materiały żrące, ciekłe (kod klasyfikacyjny C9)
Chloryn w roztworze (UN 1908) i podchloryn w roztworze6 (UN 1791, III grupa pakowania)Kwas azotowy
Formaldehyd w roztworach (UN 2209)Woda
 
________
5    Najwyżej 60 litrów; dopuszczalny okres stosowania - dwa lata.
6    Badanie powinno być przeprowadzane tylko z odpowietrzeniem. Jeżeli badanie przeprowadzane jest z zastosowaniem kwasu azotowego jako cieczy wzorcowej, to użyte urządzenia odpowietrzające i uszczelnienia powinny być kwasoodporne. W przypadku zastosowania roztworów podchlorynu, dopuszcza się użycie urządzeń odpowietrzających i uszczelnień o tym samym typie konstrukcji, odpornych na działanie podchlorynu (np. z gumy silikonowej), ale nie odpornych na działanie kwasu azotowego.

Dział 6.2

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA NACZYŃ DO GAZÓW, POJEMNIKÓW AEROZOLOWYCH I MAŁYCH NACZYŃ ZAWIERAJĄCYCH GAZ (NABOJE GAZOWE)

6.2.1         Ogólne wymagania dla naczyń do gazów
UWAGA: Odnośnie do pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboi gazowych), patrz 6.2.4.
6.2.1.1       Projektowanie i konstrukcja
6.2.1.1.1     Naczynia i ich zamknięcia powinny być zaprojektowane, obliczone, wyprodukowane, zbadane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie warunki, w jakich się znajdują podczas normalnego stosowania i w normalnych warunkach przewozu.
Przy projektowaniu naczyń ciśnieniowych należy brać pod uwagę wszystkie istotne czynniki, takie jak:
-   ciśnienie wewnętrzne,
-   temperaturę otoczenia i temperaturę roboczą, również podczas przewozu,
-   obciążenia dynamiczne.
Zwykle grubość ścianki powinna być określona za pomocą obliczeń, popartych, jeżeli to konieczne, doświadczalną analizą naprężeń. Grubość ścianki może być także określana doświadczalnie.
W celu zapewnienia wymaganej wytrzymałości naczyń powinny być stosowane odpowiednie obliczenia projektowe dla ścianek zewnętrznych i elementów podtrzymujących.
Minimalna grubość ścianki wytrzymującej ciśnienie powinna być obliczana z uwzględnieniem w szczególności:
-   ciśnienia obliczeniowego, które nie powinno być mniejsze niż ciśnienie próbne;
-   temperatur obliczeniowych z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa;
-   maksymalnego naprężenia oraz, jeżeli to konieczne, rozkładu naprężeń szczytowych;
-   współczynników odpowiednich do właściwości materiału konstrukcyjnego.
Ciśnienie próbne naczyń podane jest w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli. Ciśnienie próbne naczyń kriogenicznych zamkniętych powinno być nie mniejsze niż 1,3 krotność najwyższego ciśnienia roboczego, dodatkowo powiększone o 1 bar w przypadku naczyń z izolacją próżniową.
Brane są pod uwagę charakterystyki materiałowe, jeżeli mają zastosowanie:
-   granica plastyczności,
-   wytrzymałość na rozciąganie,
-   wytrzymałość zmienna w czasie,
-   dane zmęczeniowe,
-   moduł Younga (moduł sprężystości wzdłużnej),
-   odpowiednia wartość naprężeń plastycznych,
-   udarność,
-   odporność na pękanie.
6.2.1.1.2     Naczynia przeznaczone do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinny być całkowicie wypełnione, dopuszczonym przez właściwą władzę, równomiernie rozłożonym materiałem porowatym, który:
(a)  nie uszkadza naczynia i nie wytwarza szkodliwych lub niebezpiecznych mieszanin z acetylenem albo z rozpuszczalnikiem;
(b)  zapobiega rozprzestrzenieniu się rozkładu zawartego w nim acetylenu.
Rozpuszczalnik nie powinien uszkadzać naczyń.
6.2.1.2       Materiały konstrukcyjne naczyń
Materiały, z których wykonane są naczynia i ich zamknięcia oraz wszystkie materiały mające kontakt z zawartością, nie powinny być podatne na jej działanie lub tworzyć z nią związków szkodliwych lub niebezpiecznych.
Powinny być stosowane następujące materiały:
(a)  stal węglowa dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych pod ciśnieniem;
(b)  stal stopowa (stal specjalna), nikiel, stopy niklu (np.: Monel) dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych pod ciśnieniem;
(c)  miedź dla:
(i)  gazów z kodem klasyfikacyjnym 1A, 1O, 1F i 1TF, dla których ciśnienie napełnienia w temperaturze 15°C nie powinno być wyższe niż 2 MPa (20 barów);
(ii)  gazów z kodem klasyfikacyjnym 2A, a także UN 1033 eteru dwumetylowego; UN 1037 chlorku etylu; UN 1063 chlorku metylu, UN 1079 dwutlenek siarki; UN 1085 bromku winylu; UN 1086 chlorku winylu oraz UN 3300 mieszaniny tlenku etylenu i dwutlenku węgla zawierającej więcej niż 87% tlenku etylenu;
(iii)  gazów z kodem klasyfikacyjnym 3A, 3O i 3F;
(d)  stopy aluminium: patrz wymagania szczególne "a" w instrukcji pakowania P200 (12) podanych pod 4.1.4.1;
(e)  materiał kompozytowy dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych pod ciśnieniem;
(f)  materiały syntetyczne do gazów skroplonych schłodzonych; i
(g)  szkło dla gazów skroplonych schłodzonych z kodem klasyfikacyjnym 3A, z wyjątkiem UN 2187 dwutlenku węgla skroplonego schłodzonego lub jego mieszanin, oraz dla gazów z kodem klasyfikacyjnym 3O.
6.2.1.3       Wyposażenie obsługowe
6.2.1.3.1     Otwory
Bębny ciśnieniowe nie powinny być wyposażone w więcej niż dwa otwory jeden do napełniania i jeden do rozładowania z wyjątkiem włazu, który, o ile jest przewidziany, powinien być zamknięty skutecznym zamknięciem i z wyjątkiem otworu niezbędnego dla usuwania pozostałości.
Butle i bębny ciśnieniowe, przeznaczone do przewozu gazów z kodem klasyfikacyjnym 2F, mogą być zaopatrzone w inne otwory przeznaczone w szczególności do sprawdzania poziomu cieczy i ciśnienia manometrycznego.
6.2.1.3.2     Osprzęt
(a)  Jeżeli butle są wyposażone w urządzenia zapobiegające toczeniu, to urządzenia te nie powinny stanowić całości z kołpakiem.
(b)  Bębny ciśnieniowe, które mogą być przetaczane, powinny być wyposażone w obręcze lub w inny sposób chronione przed uszkodzeniem podczas toczenia (np. natryśnięcie metalu odpornego na korozję na powierzchnię zbiornika);
(c)  Bębny ciśnieniowe i naczynia kriogeniczne, które nie mogą być toczone, powinny być wyposażone w urządzenia (płozy, pierścienie, uchwyty) zapewniające, że mogą być bezpiecznie przemieszczane mechanicznie i tak ustawiane, że nie tracą swojej wytrzymałości, ani nie powodują naprężeń w ściance naczynia.
(d)  Wiązki butli powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia zabezpieczające, aby mogły być bezpiecznie przemieszczane i przewożone. Kolektor powinien wytrzymywać co najmniej takie ciśnienie próbne jak butle. Kolektor oraz zawór główny powinny być usytuowane tak, aby były zabezpieczone przed uszkodzeniem.
6.2.1.3.3     Zawory bezpieczeństwa
Naczynia kriogeniczne zamknięte, powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń do obniżania ciśnienia w celu ochrony naczynia przed nadmiernym ciśnieniem. Nadmierne ciśnienie oznacza ciśnienie powyżej 110% najwyższego ciśnienia roboczego spowodowanego naturalnym dopływem ciepła lub powyżej ciśnienia próbnego spowodowanego utratą próżni naczyń izolowanych próżniowo lub spowodowanego uszkodzeniem układu izolacyjnego.
6.2.1.4       Zatwierdzanie naczyń
6.2.1.4.1     Zgodność naczyń z przepisami klasy 2, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), powinna być oceniona za pomocą jednej z następujących metod:
(a)  Poszczególne naczynia powinny być skontrolowane, zbadane i zatwierdzone przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1 na podstawie dokumentacji technicznej i deklaracji producenta o zgodności z odpowiednimi przepisami klasy 2.
Dokumentacja techniczna powinna obejmować pełną specyfikację projektowania i konstrukcji oraz pełną dokumentację wytwarzania i badania; lub
(b)  Konstrukcja naczynia powinna być zbadana i zatwierdzona przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1 na podstawie dokumentacji technicznej z punktu widzenia zgodności z odpowiednimi przepisami klasy 2.
Naczynia powinny być ponadto zaprojektowane, wyprodukowane i zbadane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości dla projektowania, wytwarzania, końcowej inspekcji oraz badania. Program zapewnienia jakości powinien gwarantować zgodność naczyń z odpowiednimi przepisami klasy 2 oraz powinien być zatwierdzony i kontrolowany przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1; lub
(c)  Prototyp naczynia powinien być zatwierdzony przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Każde naczynie tej konstrukcji powinno być wyprodukowane i zbadane zgodnie z programem zapewnienia jakości w produkcji, inspekcji końcowej i badaniach, który powinien być zatwierdzony i kontrolowany przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1; lub
(d)  Prototyp naczynia powinien być zatwierdzony przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Każde naczynie tej konstrukcji powinno być zbadane pod nadzorem organu prowadzącego badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1 na podstawie oświadczenia producenta o zgodności z zatwierdzonym projektem i odpowiednimi przepisami klasy 2.

________
1    Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to władzą tą jest właściwa władza kraju, który jest Umawiającą się Stroną tej umowy.

6.2.1.4.2     Zgodność naczyń, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr) i nie większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), z przepisami klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1 lub jednej z następujących metod:
(a)  Naczynia powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości przy ich projektowaniu, wytwarzaniu, badaniach końcowych i próbach, zatwierdzonym i kontrolowanym przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju podchodzenia1; lub
(b)  Prototyp naczynia powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Zgodność każdego naczynia z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta na podstawie jego programu zapewnienia jakości dla badań końcowych i prób naczyń, zatwierdzonego i kontrolowanego przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1; lub
(c)  Prototyp naczynia powinien być zatwierdzony przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Zgodność każdego naczynia z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, a wszystkie naczynia tego typu powinny być zbadane pod nadzorem organu prowadzącego badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1.
6.2.1.4.3     Zgodność naczyń, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest nie większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr), z przepisami klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1 lub 6.2.1.4.2 lub jednej z następujących metod:
(a)  Zgodność każdego naczynia z projektem, całkowicie opisanym w dokumentacji technicznej, powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, a wszystkie naczynia tej konstrukcji powinny być zbadane pod nadzorem organu prowadzącego badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1; lub
(b)  Prototyp naczyń powinien być zatwierdzony przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Zgodność wszystkich naczyń z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, a wszystkie naczynia tego typu powinny być zbadane indywidualnie.
6.2.1.4.4     Przepisy pod 6.2.1.4.1 do 6.2.1.4.3 powinny być uważane za spełnione:
(a)  odnośnie systemów zapewnienia jakości wymienionych pod 6.2.1.4.1 i 6.2.1.4.2, jeżeli są one zgodne z odpowiednimi normami europejskimi serii EN ISO 9000,
(b)  w całości, jeżeli odpowiednie procedury oceny według Dyrektywy Rady 99/36/EC2 zastosowane są łącznie z następującymi modułami:
(i)  dla naczyń wymienionych pod 6.2.1.4.1 moduły G lub H1 albo B w połączeniu z D, albo B w połączeniu z F;
(ii)  dla naczyń wymienionych pod 6.2.1.4.2 moduły H albo B w połączeniu z E, albo B w połączeniu z C1, albo B1 w połączeniu z F, albo B1 w połączeniu z D;
(iii)  dla naczyń wymienionych pod 6.2.1.4.3, moduły A1 albo D1, albo E1
6.2.1.4.5     Wymagania dla wytwórców
Wytwórca powinien być przygotowany do działań technicznych oraz powinien dysponować wszystkimi odpowiednimi środkami wymaganymi dla prawidłowego wytwarzania naczyń; dotyczy to w szczególności zatrudnienia odpowiednio wykwalifikowanego personelu:
(a)  dla nadzoru całości procesu wytwarzania,
(b)  wykonującego połączenia materiałów,
(c)  wykonującego odpowiednie badania.
Ocena prawidłowości badań prowadzonych u wytwórcy powinna być we wszystkich przypadkach przeprowadzona przez organ prowadzący badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju pochodzenia1. Szczególny proces certyfikacji, który producent zamierza zastosować powinien być rozpatrzony.

________
1    Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to władzą tą jest właściwa władza kraju, który jest Umawiającą się Stroną tej umowy.
2    Dyrektywa Rady 99/36/EC dotycząca ciśnieniowych urządzeń transportowych (Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej Nr L 138 z 1 czerwca 1999 r.)

6.2.1.4.6     Wymagania dotyczące organów badających i certyfikujących
Organy badające i certyfikujące powinny być niezależne od przedsiębiorstw produkujących i o odpowiednim poziomie wiedzy technicznej. Wymagania te uważa się za spełnione, jeżeli organy te zostały upoważnione na podstawie procedury akredytacyjnej zgodnie z normami europejskimi z serii EN 45000.
6.2.1.5       Badania odbiorcze
6.2.1.5.1     Naczynia powinny podlegać badaniom odbiorczym wyszczególnionym poniżej. Na dostatecznej liczbie naczyń są przeprowadzane:
(a)  badanie materiału konstrukcyjnego obejmujące co najmniej granicę plastyczności, wytrzymałość na rozerwanie oraz trwałe wydłużenie przy zerwaniu;
(b)  pomiar grubości ścianki w najcieńszym miejscu oraz obliczenie naprężenia;
(c)  sprawdzenie jednorodności materiału dla każdej wyprodukowanej partii oraz sprawdzenie stanu zewnętrznego i wewnętrznego naczyń;
Dla wszystkich naczyń przeprowadza się:
(d)  ciśnieniową próbę hydrauliczną. Naczynia powinny wytrzymywać ciśnienie próbne bez widocznych deformacji i pęknięć;
UWAGA: Za zgodą właściwej władzy kraju pochodzenia1, ciśnieniową próbę hydrauliczną można zastąpić badaniem przy użyciu gazu, jeżeli taki zabieg nie stwarza zagrożenia.
(e)  sprawdzenie znakowania naczyń, patrz pod 6.2.1.7;
(f)  ponadto naczynia przeznaczone do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinny być sprawdzone pod kątem rodzaju masy porowatej i ilości rozpuszczalnika.
6.2.1.5.2     Przepisy szczególne dla naczyń ze stopów aluminium
(a)  Jeżeli naczynia wykonane są ze stopu aluminium zawierającego miedź lub ze stopu aluminium zawierającego magnez i mangan, o zawartości magnezu większej niż 3,5% lub zawartości manganu mniejszej niż 0,5%, to poza badaniami określonymi pod 6.2.1.5.1, należy dodatkowo przeprowadzić badanie podatności wewnętrznej ścianki naczynia na korozję międzykrystaliczną,
(b)  W przypadku stopu aluminiowo-miedziowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu przez właściwą władzę; powinno być ono powtarzane w trakcie produkcji dla każdego wytopu tego stopu.
(c)  W przypadku stopu aluminiowo-magnezowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu i procesu produkcyjnego zatwierdzonego przez właściwą władzę. Jeżeli w składzie stopu lub w procesie produkcji wprowadzane są zmiany, to badanie należy powtórzyć.
6.2.1.6       Badania okresowe
6.2.1.6.1     Naczynia przewidziane do wielokrotnego napełniania powinny podlegać badaniom okresowym pod nadzorem właściwej władzy kraju pochodzenia1, w okresach sprecyzowanych w stosownych instrukcjach pakowania P200 lub P203 podanych pod 4.1.4.1 i w następującym zakresie:
(a)  rewizja zewnętrzna naczynia, osprzętu i oznakowań;
(b)  rewizja wewnętrzna naczynia (np. przez zważenie, kontrolę wewnętrzną, sprawdzenie grubości ścianek);
(c)  wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej i, w razie potrzeby, sprawdzenie charakterystyki materiału za pomocą odpowiednich badań;
UWAGA 1: Za zgodą organu przeprowadzającego badanie i certyfikację upoważnionego przez właściwą władzę kraju pochodzenia1, ciśnieniowa próba hydrauliczna może być zastąpiona badaniem z użyciem gazu, jeżeli zabieg ten nie stwarza zagrożenia lub równoważną metodą opierającą się na zastosowaniu ultradźwięków.
UWAGA 2: Za zgodą organu przeprowadzającego badanie i certyfikację upoważnionego przez właściwą władzę kraju pochodzenia1, ciśnieniowa próba hydrauliczna butli i zbiorników rurowych może być zastąpiona metodą równoważną, opierającą się na zastosowaniu emisji akustycznej.
UWAGA 3: Za zgodą organu przeprowadzającego badanie i certyfikację upoważnionego przez właściwą władzę kraju pochodzenia1, ciśnieniowa próba hydrauliczna każdej spawanej butli stalowej, przeznaczonej do przewozu UN 1965 mieszaniny skroplonych węglowodorów gazowych i.n.o. o pojemności poniżej 6,5 l, może być zastąpiona innym badaniem zapewniającym równoważny poziom bezpieczeństwa.
6.2.1.6.2     Odnośnie do naczyń przeznaczonych do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinien być oceniany tylko ich stan zewnętrzny (korozja, odkształcenia) i stan masy porowatej (rozluźnienie jej osadzenia).
6.2.1.6.3     W odstępstwie od 6.2.1.6.1(c), naczynia kriogeniczne zamknięte powinny podlegać oględzinom zewnętrznym i badaniu na szczelność. Badanie szczelności powinno być przeprowadzane z gazem znajdującym się w naczyniu lub z gazem obojętnym. Sprawdzenie powinno być przeprowadzone za pomocą manometru lub przez pomiar próżni. Izolacja termiczna nie musi być przy tym usuwana.
6.2.1.7       Znakowanie naczyń
6.2.1.7.1     Naczynia przeznaczone do wielokrotnego napełniania, powinny być zaopatrzone w następujące dane szczegółowe naniesione w sposób widoczny, czytelny i trwały:
(a)  nazwa lub znak fabryczny wytwórcy;
(b)  numer zatwierdzenia (jeżeli prototyp naczynia został zatwierdzony zgodnie z 6.2.1.4);
(c)  seryjny numer fabryczny;
(d)  tara naczynia bez osprzętu i akcesoriów, gdy sprawdzanie grubości ścianki wymagane podczas badania okresowego realizowane jest przez ważenie;
(e)  ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
(f)  data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego;
UWAGA: Miesiąc nie musi być wykazywany dla gazów, dla których przedział pomiędzy badaniami okresowymi wynosi 10 lat lub więcej (patrz instrukcje pakowania P200 (9) i P203 (8) podane pod 4.1.4.1).
(g)  stempel rzeczoznawcy, który przeprowadzał próby i badania;
(h)  w przypadku UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, dopuszczalne ciśnienie napełnienia (patrz instrukcja pakowania P200 (6) pod 4.1.4.1) i masa całkowita próżnego naczynia z osprzętem i akcesoriami, masą porowatą i rozpuszczalnikiem;
(i)  pojemność wodna w litrach;
(j)  dla gazów sprężonych, napełnianych pod ciśnieniem, najwyższe dopuszczalne ciśnienie napełnienia w temperaturze 15°C dla danego naczynia.
Napisy te powinny być naniesione w sposób trwały, np. wygrawerowane na wzmocnionych częściach naczynia, na obręczy lub na trwale zamocowanych elementach.
Mogą być one wygrawerowane także bezpośrednio na naczyniu, pod warunkiem, że wskutek naniesienia napisów nie nastąpi obniżenie jego wytrzymałości.
UWAGA: patrz także pod 5.2.1.6
6.2.1.7.2     Naczynia jednorazowego użycia, powinny być zaopatrzone w następujące czytelne i trwałe dane:
(a)  nazwa lub znak fabryczny wytwórcy;
(b)  numer zatwierdzenia (jeżeli prototyp naczynia został zatwierdzony zgodnie z 6.2.1.4);
(c)  seryjny numer fabryczny lub partii naczyń;
(d)  ciśnienie próbne (manometryczne);
(e)  data (miesiąc i rok) produkcji;
(f)  znak inspektora, który przeprowadził badanie odbiorcze;
(g)  numer UN i prawidłowa nazwa przewozowa określona zgodnie z przepisami działu 3.1;
W przypadku gazów zaklasyfikowanych do określenia i.n.o., powinien być podany tylko numer UN i nazwa techniczna gazu3.
W przypadku mieszanin nie trzeba podawać więcej niż dwóch składników, które mają wpływ na zagrożenie.
(h)  Sformułowanie "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE"; przy czym napis ten powinien mieć wysokość nie mniejszą niż 6 mm.
Napisy wymienione w niniejszym ustępie, inne niż w (g), powinny być naniesione w sposób trwały np. wygrawerowane na wzmocnionych częściach naczynia, na obręczy lub na trwale zamocowanych elementach.
Mogą być one także wygrawerowane bezpośrednio na naczyniu, pod warunkiem, że nie nastąpiło obniżenie jego wytrzymałości wskutek naniesienia napisów.

________
3    Zamiast nazwy technicznej dopuszcza się stosowanie jednej z następujących nazw:
-   dla UN 1078 gazu chłodzącego i.n.o.: mieszanina F1, mieszanina F2 lub mieszanina F3;
-   dla UN 1060 matyloacetylenu i propadienu w mieszaninie, stabilizowanej: mieszanina P1 lub mieszanina P2;
-   dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych skroplonych, i.n.o.: mieszanina A lub butan, mieszanina A01 lub butan, mieszanina A02 lub butan, mieszanina A0 lub butan, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, albo mieszanina C lub propan.

6.2.2         Naczynia projektowane, konstruowane i badane zgodnie z normami
Wymagania podane pod 6.2.1 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane poniższe normy:
 
OdniesienieTytuł dokumentuOdpowiedni podrozdział
Dla materiałów
EN 1797-1:1998Naczynia kriogeniczne - Zgodność gaz/materiał-Część 1: Zgodność z tlenem6.2.1.2
 
EN ISO 11114-1:1997
Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 1: Materiały metalowe6.2.1.2
 
EN ISO 11114-2:2000
Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 2:Materiały niemetalowe6.2.1.2
 
EN 1252-1:1998
Naczynia kriogeniczne - Materiały-Część 1: Wymagana twardość w temperaturach poniżej -80°C6.2.1.2
Dla butli
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/525/EECDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych stalowych butli do gazu6.2.1.1 i 6.2.1.5
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/526/EECDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych butli do gazu, z czystego aluminium i ze stopów aluminium6.2.1.1 i 6.2.1.5
Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/527/EECDyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do butli do gazu, spawanych ze stali niestopowych6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN 1442:1998
Stalowe spawane butle transportowe wielokrotnego napełniania do gazów skroplonych palnych (LPG) - Projektowanie i konstrukcja.6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7
 
EN 1800:1998/AC: 1999
Butle do transportu gazu - Butle do acetylenu - Podstawowe wymagania i określenia6.2.1.1.2
 
EN 1964-1:1999
Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 1: Butle bezszwowe wykonane ze stali o wartości Rm mniejszej niż 1.100 MPa.6.2.1.1 i 6.2.1.5
EN 1975:1999
(z wyjątkiem Załącznika G)
Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych butli transportowych do gazu z aluminium i ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów.6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN ISO 11120:1999
Butle do gazu - Bezszwowe stalowe zbiorniki rurowe do wielokrotnego napełniania, do transportu gazów sprężonych, o pojemności mierzonej wodą pomiędzy 150 litrami i 3.000 litrów - Projektowanie, konstrukcja i próby.6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN 1964-3:2000
Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 3: Butle wykonane ze stali nierdzewnej.6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN 12862:2000
Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania spawanych ze stopów aluminium.6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN 1251-1:2000
Naczynia kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 1: Wymagania podstawowe6.2.1.7.1
EN 1251-2:2000Naczynia kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, badania i próby.6.2.1.1 i 6.2.1.5
 
EN 1251-3:2000
Naczynia kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 3: Wymagania obsługowe.6.2.1.6
Dla zamknięć
EN 849:1996
(z wyjątkiem załącznika A)
Butle do transportu gazu - Zawory butli- Określenia i badania typu.6.2.1.1.
Dla oznakowań
EN 1089-1:1996Butle do transportu gazu - Identyfikacja butli do gazu (z wyłączeniem LPG) - Część 1: Znakowanie6.2.1.7.1 z wyjątkiem (b) i 6.2.1.7.2 z wyjątkiem (b)
 
6.2.3         Wymagania dla naczyń projektowanych, konstruowanych i badanych niezgodnie z normami
Naczynia zaprojektowane i wykonane niezgodnie z normami wymienionymi w tabeli pod 6.2.2, powinny być zaprojektowane, wykonane i badane zgodnie z przepisami technicznymi przewidującymi ten sam poziom bezpieczeństwa i uznanymi przez właściwą władzę. Jednakże powinny być spełnione wymagania pod 6.2.1 i następujące ustalenia:
6.2.3.1       Metalowe butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe i wiązki butli
Naprężenie w metalu podczas badania ciśnieniem próbnym nie powinno przekroczyć w najbardziej narażonym punkcie naczynia wartości 77% gwarantowanej minimalnej granicy plastyczności (Re).
"Granica plastyczności" oznacza naprężenie, przy którym wydłużenie stałe wynosi dwa promile (tzn. 0,2%) lub dla stali austenitycznych 1% długości badanej próbki.
UWAGA: W przypadku blachy oś rozciągania próbki badanej powinna być pod kątem prostym do kierunku walcowania. Wydłużenie stałe przy rozerwaniu (l=5d) powinno być zmierzone na przekroju kołowym próbki badanej, dla której długość l jest równa pięciokrotnej średnicy d; jeżeli do badań użyto próbek o przekroju prostokątnym, to długość l powinna być obliczona ze wzoru:

1 = 5,65ÖF0,

gdzie F0 oznacza początkowe pole przekroju próbki badanej.

Naczynia i ich zamknięcia powinny być wykonane z odpowiednich materiałów, które powinny być odporne na kruchy przełom i korozję naprężeniową w przedziale od - 20°C do 50°C.
Odnośnie do naczyń spawanych, powinny być stosowane tylko materiały dobrze spawalne, dające gwarancję odpowiedniej na udarności w temperaturze otoczenia - 20°C, szczególnie w spoinie i w strefie wpływu ciepła.
Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Przy obliczaniu grubości ścianki nie powinien być uwzględniany naddatek na korozję.
6.2.3.2       Przepisy dodatkowe dotyczące naczyń ze stopów aluminium dla gazów sprężonych, gazów skroplonych, gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem i gazów nie poddanych ciśnieniu podlegających szczególnym wymaganiom (próbki gazu), jak również przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem, inne niż pojemniki do aerozolu i małe naczynia zawierające gaz (naboje z gazem)
6.2.3.2.1     Materiały naczyń ze stopów aluminium, które zostały dopuszczone, powinny spełniać następujące wymagania:
 
 ABCD
Wytrzymałość na rozciąganie, Rm, w MPa (=N/mm2)49 do 186196 do 372196 do 372343 do 490
Granica plastyczności,
Re, w MPa (=N/mm2)
(przy wydłużeniu względnym
l=0,2%)
10 do 16759 do 314137 do 334206 do 412
Wydłużenie po zerwaniu
(1=5d)w %
12 do 4012 do 3012 do 3011 do 16
Próba zginania
(średnica trzpienia d = n x e,
gdzie e - grubość próbki)
n=5(RmŁ98)
n=6(Rmł98)
n=6(RmŁ325)
n=7(Rmł325)
n=6(RmŁ325)
n=7(Rmł325)
n=7(RmŁ392)
n=8(Rmł392)
Numer serii wg Aluminium Association a1.0005.0006.0002.000
 

________
a    Patrz "Aluminium Standards and Data", wydanie piąte, styczeń 1976r., Aluminium Association, 750 Third Avenue, Nowy Jork.

Rzeczywiste wartości zależą od składu danego stopu, a także od ostatecznej obróbki naczynia, jednakże, niezależnie od zastosowanego stopu, grubość naczynia powinna być obliczona według jednego z następujących wzorów:

              PMPa x D                      Pbar x D
       e = -------------     lub     e = --------------
           2 x Re                        20 x Re
           ------- + PMPa                ------- + Pbar
            1,30                          1,30

gdzie:
e =        minimalna grubość ścianki naczynia w mm;
PMPa =     ciśnienie próbne w MPa;
Pbar =     ciśnienie próbne w barach;
D =        nominalna średnica zewnętrzna naczynia w mm;
Re =       gwarantowana minimalna granica plastyczności w MPa (=N/mm2), przy wydłużeniu względnym 0,2%.
Przyjmowana do obliczeń wartość minimalnej gwarantowanej granicy plastyczności (Re) w żadnym przypadku nie powinna być większa niż 0,85 minimalnej gwarantowanej wytrzymałości na rozciąganie (Rm), niezależnie od rodzaju zastosowanego stopu.
UWAGA 1: Podane powyżej wartości oparte są na doświadczeniach z zastosowaniem do budowy naczyń następujących rodzajów materiałów:
kolumna A:    aluminium o czystości 99,5%;
kolumna B:    stopy aluminium z magnezem;
kolumna C:    stopy aluminium z krzemem i magnezem, jak np. ISO/R209-Al-Si-Mg (Aluminium Association 6351);
kolumna D:    stopy aluminium z miedzią i magnezem.
UWAGA 2: Wydłużenie po rozerwaniu należy mierzyć na próbkach o przekroju kołowym, w których odległość pomiarowa "l" pomiędzy nacięciami jest równa pięciokrotnej średnicy "d" (l = 5d); w przypadku użycia próbek o przekroju prostokątnym, odległość pomiarową 1 oblicza się ze wzoru:

l = 5,65ÖFo,

gdzie Fo równa się początkowemu poprzecznemu przekrojowi próbki.
UWAGA 3: (a)     Próbę na zginanie (patrz schemat) przeprowadza się na próbkach wykonanych przez wycięcie z cylindra pierścieni o szerokości 3e, jednakże nie mniejszej niż 25 mm i rozcięcie ich na dwie równe części. Próbki powinny być obrabiane mechanicznie tylko na krawędziach.
(b)  Próbę na zginanie przeprowadza się przy zastosowaniu trzpienia o średnicy (d) i dwóch cylindrycznych podpór ustawionych w odległości (d + 3e). Podczas próby płaszczyzny wewnętrzne powinny znajdować się w odległości nie większej niż średnica trzpienia.
(c)  Próbka nie powinna wykazywać pęknięć przy zginaniu wokół trzpienia zanim odległość między płaszczyznami wewnętrznymi nie przekroczy średnicy trzpienia.
(d)  Stosunek (n) średnicy trzpienia do grubości próbki powinien odpowiadać wartościom podanym w tabeli.

Schemat próby zginania


6.2.3.2.2     Dopuszcza się mniejszą wartość wydłużenia pod warunkiem, że badania dodatkowe, zatwierdzone przez właściwą władzę kraju wytwórcy wykażą, że naczynia zapewniają bezpieczeństwo przewozu w takim samym stopniu, jak naczynia wykonane zgodnie z wartościami podanymi w tabeli pod 6.2.3.2.1 (patrz także załącznik G w EN 1975: 1999).
6.2.3.2.3     Grubość ścianek naczyń w najcieńszym miejscu powinna wynosić odpowiednio:
-   średnica naczynia nie przekracza 50 mm:  co najmniej 1,5 mm,
-   średnica naczynia wynosi 50 do 150 mm:   co najmniej 2 mm, oraz
-   średnica naczynia wynosi więcej niż 150 mm:  co najmniej 3 mm.
6.2.3.2.4     Dna naczyń powinny mieć kształt półkolisty, eliptyczny lub "koszykowy"; powinny one zapewniać takie samo bezpieczeństwo, jak korpus naczynia.
6.2.3.3       Naczynia z kompozytów
Naczynia złożone takie jak butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe i wiązki butli do wykonania których użyto kompozytów, to jest pokryte częściowo lub całkowicie materiałem wzmacniającym powinny być tak zbudowane, że minimalny wskaźnik rozerwania (ciśnienie rozerwania podzielone przez ciśnienie próbne) wynosi:
-   1,67 dla naczyń pokrytych częściowo;
-   2,00 dla naczyń pokrytych całkowicie.
6.2.3.4       Naczynia kriogeniczne zamknięte
Do budowy naczyń kriogenicznych zamkniętych przeznaczonych dla gazów skroplonych schłodzonych, mają zastosowanie następujące wymagania:
6.2.3.4.1     Wszystkie charakterystyki mechaniczne i technologiczne stosowanego materiału powinny być ustalane dla każdego naczynia podczas badania odbiorczego; w przypadku udarności, patrz pod 6.8.5.3;
6.2.3.4.2     Jeżeli zastosowano inne materiały, to powinny być one wytrzymałe na kruche pękanie przy najniższej temperaturze pracy naczynia i jego osprzętu;
6.2.3.4.3     Naczynia powinny być zaopatrzone w zawór bezpieczeństwa, który powinien otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na naczyniu. Zawory powinny być wykonane w taki sposób, aby działały skutecznie przy najniższej temperaturze ich pracy. Niezawodność ich funkcjonowania w tej temperaturze powinna być ustalana i kontrolowana za pomocą badania każdego zaworu lub wzorcowego egzemplarza zaworu tego samego typu konstrukcyjnego.
6.2.3.4.4     Upusty i zawory bezpieczeństwa naczyń powinny być tak zaprojektowane, aby zapobiegały rozpryskiwaniu się cieczy;
6.2.3.4.5     Naczynia, których napełnianie mierzone jest pojemnościowo, powinny być zaopatrzone we wskaźnik poziomu.
6.2.3.4.6     Naczynia powinny być izolowane termicznie. Izolacja termiczna powinna być zabezpieczona przed uderzeniem za pomocą pełnej osłony. Jeżeli przestrzeń pomiędzy naczyniem i osłoną jest pozbawiona powietrza (izolacja próżniowa), to osłona ochronna powinna być tak zaprojektowana, aby wytrzymywała bez odkształcenia ciśnienie zewnętrzne o wartości co najmniej 100 kPa (1 bar). Jeżeli osłona jest zamykana gazoszczelnie (np. w przypadku izolacji próżniowej), to urządzenie powinno gwarantować, że żadne niebezpieczne ciśnienie nie zostanie wytworzone w warstwie izolacyjnej wskutek nieodpowiedniej gazoszczelności naczynia lub osprzętu. Urządzenie powinno zapobiegać wnikaniu wilgoci do izolacji.
6.2.4         Ogólne wymagania dla pojemników do aerozolu i małych naczyń zawierających gaz (naboje gazowe)
6.2.4.1       Projektowanie i konstrukcja
6.2.4.1.1     Pojemniki do aerozolu (UN 1950 aerozole) zawierające tylko gaz lub mieszaninę gazów oraz UN Nr 2037 małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe), powinny być wykonane z metalu. Wymagania te nie mają zastosowania do aerozoli i małych naczyń zawierających gaz (naboje gazowe) o maksymalnej pojemności 100 ml przeznaczonych do UN 1011 butanu. Inne pojemniki do aerozolu (UN 1950 aerozole) powinny być wykonane z metalu, materiału syntetycznego lub ze szkła. Naczynia metalowe o średnicy zewnętrznej nie mniejszej niż 40 mm, powinny mieć dno wklęsłe;
6.2.4.1.2     Pojemność naczyń metalowych nie powinna przekraczać 1.000 ml, a naczyń z materiału syntetycznego lub szkła 500 ml;
6.2.4.1.3     Każdy typ naczynia (pojemniki do aerozolu lub naboje), przed przekazaniem do użytku, powinien być poddany badaniu na ciśnienie hydrauliczne zgodnie z 6.2.4.2.
6.2.4.1.4     Zawory uwalniające pojemników do aerozolu (UN 1950 aerozole) i ich urządzenia rozpylające oraz zawory UN 2037 małych naczyń zawierających gaz (nabojów gazowych), powinny zapewniać ich szczelne zamknięcie i być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Nie są dopuszczone zawory i urządzenia rozpylające zamykające się tylko wskutek działania ciśnienia wewnętrznego.
6.2.4.2       Pierwsze badania
6.2.4.2.1     Zastosowane ciśnienie wewnętrzne (ciśnienie próbne) powinno być 1,5-krotnie większe od ciśnienia wewnętrznego w temperaturze 50°C, ale nie mniejsze niż 1 MPa (10 barów);
6.2.4.2.2     Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona na co najmniej pięciu naczyniach z każdego typu;
(a)  przez cały czas badania, aż do osiągnięcia ustalonego ciśnienia próbnego, nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek lub trwałe odkształcenie; i
(b)  dopóki nie występują wyciek lub pęknięcie; dennice wklęsłe, jeżeli występują, powinny odkształcać się pierwsze, a naczynie nie powinno przeciekać lub pękać aż do osiągnięcia wartości 1,2 ciśnienia próbnego lub zakończenia badania.
6.2.4.3       Odniesienie do norm
Wymagania tego podrozdziału uważa się za spełnione, jeżeli zastosowane są następujące normy:
-   dla pojemników do aerozoli (UN 1950 aerozole): załącznik do Dyrektywy Rady 75/324/EEC4 jako poprawka wprowadzona Dyrektywą Komisji 94/1/EC5;
-   dla UN 2037, małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe) zawierające UN 1965 mieszaninę skroplonych węglowodorów gazowych i.n.o.: EN 417:1992 Metalowe naboje jednorazowego użycia do gazów skroplonych palnych (LPG) z lub bez zaworów do użytku z przenośnymi przyrządami - Konstrukcja, badania, próby i oznakowanie.

________
4    Dyrektywa Rady 75/324/EEC z 20 maja 1975 r. dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników do aerozolu, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 147 z 9.06.1975 r.
5    Dyrektywa Komisji 94/1/EC ze stycznia 1994, adoptująca niektóre szczegóły techniczne Dyrektywy Rady 75/324/EEC dotyczącej zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników do aerozolu, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 23 z 28.01.1994 r.

Dział 6.3

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ DO MATERIAŁÓW KLASY 6.2

UWAGA: Przepisy niniejszego działu nie mają zastosowania do opakowań stosowanych do przewozu materiałów klasy 6.2 zgodnie z instrukcją pakowania P621 podaną pod 4.1.4.1.
6.3.1         Przepisy ogólne
6.3.1.1       Na podstawie decyzji właściwej władzy, opakowanie spełniające wymagania niniejszego rozdziału oraz wymagania podane pod 6.3.2 może być oznakowane za pomocą:
(a)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań;


(b)  kodu określającego typ opakowania zgodnie z przepisami 6.1.2;
(c)  napisu "KLASA 6.2";
(d)  dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego na pojazdach w międzynarodowym ruchu drogowym1;
(f)  nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę;
(g)  litery "U" w przypadku opakowania spełniającego wymagania podane pod 6.3.2.9, umieszczonej bezpośrednio po oznakowaniu wymaganym pod (b) powyżej.

________
1    Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).

6.3.1.2       Przykład oznakowania

4G/KLASA 6.2/92             zgodnie z 6.3.1.1 (a), (b), (c) i (d)
S/SP-9989-ERIKSSON          zgodnie z 6.3.1.1 (e), (f)
6.3.2         Badania opakowań
6.3.2.1       Próbki każdego opakowania, inne niż stosowane do pakowania żywych zwierząt i organizmów, powinny być przygotowane do badania zgodnie z wymaganiami określonymi pod 6.3.2.2, a następnie poddane badaniom określonym pod 6.3.2.4 do 6.3.2.6. Jeżeli rodzaj opakowania uniemożliwia wykonanie tych badań, wówczas dopuszcza się równoważne przygotowanie i badania, pod warunkiem, że zostało wykazane, iż są nie mniej wiarygodne.
6.3.2.2       Próbki każdego opakowania powinny być przygotowane tak, jak do przewozu, przy czym materiał, który ma być przewożony, powinien być zastąpiony wodą lub, gdy wymagane jest klimatyzowanie w temperaturze -18°C, mieszaniną wody i środka przeciw zamarzaniu. Każde naczynie pierwotne powinno być napełnione do 98% pojemności.
6.3.2.3       Wymagane badania
 
MateriałWymagane badania
opakowania zewnętrznegoopakowania wewnętrznegozgodnie z 6.3.2.5zgodnie z 6.3.2.6
TekturaTworzywo sztuczneInneTworzywo sztuczneInne(a)(b)(c)(d) 
x  x  xxgdyx
x   x x używanyx
 x x   xjest suchyx
 x  x  xlódx
  xx   x x
  x xx   x
 
6.3.2.4       Opakowania przygotowane tak jak do przewozu, powinny być poddane badaniom zgodnie z tabelą 6.3.2.3, w której dla potrzeb badań opakowania podzielono zgodnie z ich charakterystykami materiałowymi. Dla opakowań zewnętrznych, tytuły w tabeli dotyczą tektury lub podobnych materiałów, które mogą się szybko odkształcać wskutek działania wilgoci; tworzywa sztuczne, które mogą kruszeć w niskiej temperaturze; oraz inne materiały, takie jak metal, których odkształcenie nie jest wynikiem działania wilgoci lub temperatury. Jeżeli naczynie pierwotne i opakowanie wtórne wykonane są z różnych materiałów, to o rodzaju badania decyduje rodzaj materiału, z którego wykonano naczynie pierwotne. W przypadku, gdy naczynie pierwotne wykonane jest z dwóch materiałów, to o rodzaju badania decyduje materiał najbardziej podatny na uszkodzenie.
6.3.2.5       (a) Próbki powinny być poddawane swobodnemu spadkowi na sztywną, jednolitą, poziomą płaszczyznę z wysokości 9 m. Jeżeli próbki są skrzyniami, to powinny być zrzucane pięć razy, w następującej kolejności:
(i)   raz na dno;
(ii)  raz na pokrywę;
(iii)  raz na dłuższy bok;
(iv)  raz na krótszy bok;
(v)   raz na róg.
Jeżeli próbki są bębnami, to powinny być zrzucane trzy razy w następującej kolejności:
(vi)  raz ukośnie na krawędź pokrywy, ze środkiem ciężkości bezpośrednio powyżej punktu uderzenia;
(vii)  raz ukośnie na krawędź dna;
(viii)  raz na bok.
Powyższa seria zrzutów nie powinna powodować wycieku z naczynia (naczyń) pierwotnego, które powinno być chronione w opakowaniu wtórnym za pomocą materiału chłonnego.
(b)  Próbki powinny być poddawane - przez co najmniej jedną godzinę - natryskowi wody, który symuluje narażenie na opad deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę. Potem próbki powinny być poddawane badaniom opisanym pod (a).
(c)  Próbki powinny być klimatyzowane w temperaturze -18°C lub niższej przez co najmniej 24 godziny, a w ciągu 15 minut od ich wyjęcia z komory powinny być poddane badaniu opisanemu pod (a). Jeżeli próbki zawierają suchy lód, to okres klimatyzowania może być skrócony do czterech godzin.
(d)  Jeżeli opakowanie przewidziane jest do stosowania z suchym lodem, to powinno być przeprowadzone badanie dodatkowe określone pod (a) lub (b) lub (c). Jedna próbka powinna być przechowywana w taki sposób, aby cały suchy lód uległ odparowaniu, a następnie powinna być badana zgodnie z (a).
6.3.2.6       Opakowania o masie brutto 7 kg lub mniejszej, powinny być poddawane badaniom określonym poniżej pod (a), a opakowania o masie brutto przekraczającej 7 kg - badaniom określonym pod (b) poniżej.
(a)  Próbki powinny być umieszczane na twardej, poziomej powierzchni. Pręt cylindryczny o masie co najmniej 7 kg i średnicy nie większej niż 38 mm, którego uderzający koniec ma ostrze o promieniu nie większym niż 6 mm, powinien być zrzucany pionowo z wysokości 1 m mierzonej od końca uderzającego do powierzchni uderzanej próbki. Jedna próbka powinna być postawiona na dnie. Druga próbka powinna być umocowana prostopadle w stosunku do pierwszej. W każdym przypadku pręt stalowy powinien być tak nakierowany, aby uderzał w naczynie pierwotne. W wyniku każdego uderzenia dopuszcza się przebicie opakowania wtórnego pod warunkiem, że nie nastąpił wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnego.
(b)  Próbki powinny być zrzucane na koniec cylindrycznego pręta metalowego. Pręt powinien być zamocowany pionowo na poziomej, twardej powierzchni. Pręt powinien mieć średnicę 38 mm i ostrze na górnym końcu o promieniu nie większym niż 6 mm. Pręt powinien być wysunięty z powierzchni na odległość równą odległości między naczyniem (naczyniami) pierwotnym(i), a powierzchnią zewnętrzną opakowania zewnętrznego, ale nie mniej niż 200 mm. Jedna próbka powinna być zrzucana swobodnie pionowo z wysokości 1 m, mierzonej od górnego końca stalowego pręta do powierzchni zrzucanej próbki. Druga próbka powinna być zrzucana z tej samej wysokości w położeniu prostopadłym do uznanego za podstawowe. W każdym przypadku pozycja opakowania powinna być tak dobrana, aby pręt stalowy mógł przebić naczynie pierwotne W wyniku każdego uderzenia dopuszcza się przebicie opakowania wtórnego pod warunkiem, że nie nastąpił wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnego.
6.3.2.7       Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu, np. mają mniejsze rozmiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.3.2.8       Pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu charakterystyk eksploatacyjnych, dopuszcza się stosowanie, bez obowiązku dodatkowego badania opakowania napełnionego, następujących zmian w naczyniach pierwotnych umieszczanych w opakowaniu wtórnym:
(a)  naczynia pierwotne o podobnym lub mniejszym rozmiarze w porównaniu do pierwotnych naczyń badanych mogą być stosowane pod warunkiem, że:
(i)  naczynia pierwotne mają budowę podobną, jak badane naczynia pierwotne (np. o przekroju kołowym, prostokątnym);
(ii)  materiał konstrukcyjny naczyń pierwotnych (np. szkło, tworzywo sztuczne, metal) ma odporność na uderzenie i ciśnienie statyczne równoważną lub większą niż wcześniej badane naczynia pierwotne;
(iii)  naczynia pierwotne powinny mieć otwory tej samej wielkości lub mniejsze, i zamykające się w podobny sposób (np. przy użyciu nakrętki gwintowanej, korka);
(iv)  do wypełniania pustych przestrzeni zastosowany jest dodatkowy materiał wyściełający zapobiegający ruchom naczyń pierwotnych;
(v)  naczynia pierwotne są ustawiane w opakowaniach wtórnych w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki;
(b)  może być użyta mniejsza liczba badanych naczyń pierwotnych, lub podobnych typów naczyń pierwotnych określonych pod (a), pod warunkiem, że dodano dostateczną ilość materiały wyściełającego w celu wypełnienia pustych przestrzeni i zapobieżenia znaczącym ruchom naczyń pierwotnych.
6.3.2.9       Naczynia wewnętrzne każdego typu mogą być łączone razem w opakowaniu pośrednim (wtórnym) i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym na następujących warunkach:
(a)  opakowanie kombinowane składające się z opakowania pośredniego i zewnętrznego powinno przejść z wynikiem pozytywnym badania określone pod 6.3.2.6 przy zastosowaniu kruchych naczyń wewnętrznych (np. ze szkła);
(b)  całkowita masa brutto naczyń wewnętrznych nie powinna przekraczać połowy masy brutto naczyń wewnętrznych użytych w badaniu na zrzut według (a) powyżej;
(c)  grubość wyściółek pomiędzy naczyniami wewnętrznymi i pomiędzy naczyniami wewnętrznymi a zewnętrzną stroną opakowania pośredniego nie powinna być mniejsza od odpowiednich grubości w opakowaniu badanym pierwotnie; jeśli w badaniu pierwotnym stosowane było pojedyncze naczynie wewnętrzne, to grubość wyściółki pomiędzy naczyniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza niż grubość wyściółki pomiędzy stroną zewnętrzną opakowania pośredniego a naczyniem wewnętrznym zastosowanym w badaniu pierwotnym. Jeśli stosowane są naczynia wewnętrzne o mniejszych rozmiarach lub w mniejszej ilości (w porównaniu do naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na zrzut), to wówczas powinien być zastosowany dodatkowy materiał wyściełający w celu wypełnienia pustych miejsc;
(d)  próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść pozytywnie badanie na spiętrzanie zgodnie z 6.1.5.6. Dla określenia masy brutto użytych do badania jednakowych sztuk przesyłki powinna być uwzględniona łączna masa naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na zrzut według (a) powyżej;
(e)  w przypadku naczyń wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, należy stosować ilość absorbentu wystarczającą do całkowitego wchłonięcia tych materiałów;
(f)  jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla naczyń wewnętrznych z materiałami ciekłymi i nie jest ono szczelne, albo jest przewidziane dla naczyń wewnętrznych z materiałami stałymi i nie jest ono pyłoszczelne, to powinny być zastosowane środki w postaci szczelnej wykładziny, worka z tworzywa sztucznego lub innego równie skutecznego środka, zatrzymujące ciekłą lub stałą zawartość w przypadku wydostania się jej z naczynia;
(g)  poza oznakowaniem wymaganym na podstawie 6.3.1.1(a), opakowania powinny być dodatkowo oznakowane zgodnie z 6.3.1.1 (g).

Dział 6.4

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, BADAŃ I ZATWIERDZANIA SZTUK PRZESYŁKI I MATERIAŁÓW KLASY 7

6.4.1         (Zarezerwowany)
6.4.2         Wymagania ogólne
6.4.2.1       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby biorąc pod uwagę jej masę, objętość i kształt była ona łatwa i bezpieczna w przewozie. Dodatkowo sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby podczas przewozu mogła być właściwie umocowana na pojeździe.
6.4.2.2       Wzór sztuki przesyłki powinien być taki, aby uchwyty do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki nie uległy rozerwaniu przy prawidłowym obchodzeniu się z nimi, i aby w przypadku ich uszkodzenia sztuka przesyłki odpowiadała innym wymaganiom niniejszego załącznika. Wzór powinien uwzględniać odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa dla przypadku gwałtownego szarpnięcia.
6.4.2.3       Uchwyty lub inne elementy znajdujące się na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki, które mogą być wykorzystywane do jej podnoszenia, powinny być tak zaprojektowane, aby utrzymywały masę sztuki przesyłki zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.2.2, albo powinny być usuwalne lub w inny sposób zabezpieczone przed możliwością ich użycia podczas przewozu.
6.4.2.4       Na ile jest to praktycznie możliwe, opakowanie powinno być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zewnętrzne powierzchnie nie miały wystających elementów i były łatwe do odkażenia.
6.4.2.5       Na ile jest to praktycznie możliwe, zewnętrzna powłoka sztuki przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed zbieraniem się i pozostawaniem na niej wody.
6.4.2.6       Elementy dodane do sztuki przesyłki podczas jej przewozu, które nie są częścią składową sztuki przesyłki, nie powinny zmniejszać jej bezpieczeństwa.
6.4.2.7       Sztuka przesyłki powinna wytrzymywać działanie przyspieszenia, wibracji lub drgań rezonansowych, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przewozu, bez jakiegokolwiek pogorszenia skuteczności zamknięć naczyń lub naruszenia integralności sztuki przesyłki jako całości. W szczególności nakrętki, śruby i inne elementy zabezpieczające powinny być tak zaprojektowane, aby były zapobiec ich samoistnemu poluzowaniu lub niezamierzonemu otwarciu zamknięć, nawet po wielokrotnym użyciu.
6.4.2.8       Materiały, z których wykonano opakowanie, jego części składowe i elementy konstrukcyjne nie powinny oddziaływać fizycznie i chemicznie między sobą i z zawartością promieniotwórczą. Powinno być wzięte pod uwagę ich zachowanie po napromieniowaniu.
6.4.2.9       Wszystkie zawory, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, powinny być zabezpieczone przed nieuprawnionym użyciem.
6.4.2.10      Wzór sztuki przesyłki powinien uwzględniać zakres temperatur otoczenia i ciśnienia, które prawdopodobnie mogą występować w normalnych warunkach przewozu.
6.4.2.11      W przypadku materiałów promieniotwórczych posiadających inne właściwości niebezpieczne, wzór sztuki przesyłki powinien uwzględniać te właściwości; patrz 2.1.3.5.3 i 4.1.9.1.5.
6.4.3         (Zarezerwowany)
6.4.4         Wymagania dla wyłączonych sztuk przesyłki
Uproszczona sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała wymagania podane pod 6.4.2.
6.4.5         Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki
6.4.5.1       Przemysłowe sztuki przesyłki typu 1, 2 i 3 (Typy IP-1, IP-2 i IP-3) powinny spełniać wymagania podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2.
6.4.5.2       Przemysłowa sztuka przesyłki typu 2 (Typ IP-2), po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15.4 i 6.4.15.5, powinna zabezpieczać przed:
(a)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.3       Przemysłowa sztuka przesyłki typu 3 (Typ IP-3) powinna spełniać wszystkie wymagania podane pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15.
6.4.5.4       Alternatywne wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki typu 2 i 3 (Typy IP-2 i IP-3)
6.4.5.4.1     Sztuki przesyłki mogą być stosowane jako przemysłowe sztuki przesyłki typu 2 (Typ IP-2), pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b)  są tak zaprojektowane, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.1 lub innym wymaganiom równoważnym co najmniej tym normom; oraz
(c)  po poddaniu ich badaniom wymaganym dla I lub II grupy pakowania, o których mowa w dziale 6.1, zabezpieczają przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.4.2     Kontenery-cysterny i cysterny przenośne mogą być również stosowane jako przemysłowe sztuki przesyłki typu 2 lub 3 (Typ IP-2 lub IP-3), pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b)  zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.7 lub 6.8, albo innym wymaganiom równoważnym co najmniej tym normom i wytrzymywały ciśnienie próbne 265 kPa; oraz
(c)  są tak zaprojektowane, że każda zastosowana dodatkowo osłona wytrzymuje statyczne i dynamiczne naprężenia występujące podczas manipulacji i w normalnych warunkach przewozu, oraz że zabezpieczają przed utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej więcej niż o 20%.
6.4.5.4.3     Cysterny inne niż cysterny przenośne i kontenery-cysterny mogą być również stosowane jako przemysłowe sztuki przesyłki typu 2 lub 3 (Typ IP-2 lub IP-3) do przewozu cieczy i gazów LSA-I i LSA-II, jak podano w tablicy 4.1.9.2.4, pod warunkiem, że odpowiadają one co najmniej normom równoważnym do podanych pod 6.4.5.4.2.
6.4.5.4.4     Kontenery mogą być również stosowane jako przemysłowe sztuki przesyłki typu 2 lub 3 (Typ IP-2 lub IP-3), pod warunkiem, że:
(a)  zawartość promieniotwórcza jest ograniczona do materiałów stałych;
(b)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(c)  zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normie ISO 1496-1:1990: "Seria 1 Kontenery - Specyfikacja i badania - część 1: Kontenery ogólnego stosowania" z wyłączeniem wymiarów i klasyfikacji. Powinny być one tak zaprojektowane, aby po poddaniu badaniom opisanym w tej normie i przyśpieszeniom występującym w normalnych warunkach przewozu, zabezpieczały przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej;
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera więcej niż o 20%.
6.4.5.4.5     Metalowe duże pojemniki do przewozu luzem mogą być również stosowane jako przemysłowe sztuki przesyłki typu 2 lub 3 (Typ IP-2 lub IP-3), pod warunkiem, że:
(a)  spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(b)  są tak zaprojektowane, że spełniają wymagania norm i badań opisanych w dziale 6.5 dla I lub II grupy pakowania, a po badaniu na swobodny spadek wykonanym w położeniu dającym największe uszkodzenie, zabezpieczają przed:
(i)  utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej dużego pojemnika do przewozu luzem więcej niż o 20%.
6.4.6         Wymagania dla sztuk przesyłki zawierających sześciofluorek uranu
6.4.6.1       Z wyjątkiem wyłączeń podanych pod 6.4.6.4, sześciofluorek uranu powinien być przewożony zgodnie z normą ISO 7195:1993 "Opakowania dla transportu sześciofluorku uranu (UF6)" oraz zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.6.2 i 6.4.6.3. Sztuka przesyłki powinna spełniać również wymagania podane w innych przepisach ADR, które dotyczą promieniotwórczych i rozszczepialnych właściwości tego materiału.
6.4.6.2       Każda sztuka przesyłki przeznaczona do sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała następujące wymagania:
(a)  wytrzymywała badanie określone pod 6.4.21.5, bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia, określonego w normie ISO 7195:1993;
(b)  wytrzymywała badanie określone pod 6.4.15.4, bez utraty lub rozproszenia sześciofluorku uranu; oraz
(c)  wytrzymywała badanie określone pod 6.4.17.3, bez pęknięcia zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.6.3       Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, nie powinny posiadać urządzeń do obniżania ciśnienia.
6.4.6.4       Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, mogą być przewożone pod warunkiem zatwierdzenia przez właściwą władzę, jeżeli:
(a)  są zaprojektowane zgodnie z innymi wymaganiami niż podane w normie ISO 7195:1993 oraz pod 6.4.6.2 i 6.4.6.3, ale spełniają w największym możliwym zakresie wymagania podane pod 6.4.6.2 i 6.4.6.3;
(b)  są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia ciśnienie próbne mniejsze niż 2,76 MPa, określone pod 6.4.21.5; lub
(c)  w przypadku sztuk przesyłki zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 9.000 kg lub większej, sztuki przesyłki nie spełniają wymagania podanego pod 6.4.6.2(c).
6.4.7         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu A
6.4.7.1       Sztuki przesyłki Typu A powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania ogólne podane pod 6.4.2 i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.17.
6.4.7.2       Najmniejszy zewnętrzny wymiar sztuki przesyłki nie powinien być mniejszy niż 10 cm.
6.4.7.3       Na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki powinien znajdować się taki element jak plomba, którą nie jest łatwo złamać i która gdy jest nienaruszona świadczy, że sztuka przesyłki nie była otwierana.
6.4.7.4       Jakiekolwiek elementy do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki powinny być tak zaprojektowane, aby w normalnych jak i awaryjnych warunkach przewozu pojawiające się w tych elementach naprężenia nie zmniejszały zdolności sztuki przesyłki do spełnienia wymagań przepisów ADR.
6.4.7.5       Wzór sztuki przesyłki powinien uwzględniać zakres temperatur od -40°C do +70°C, dla części składowych opakowania. Należy zwrócić uwagę na temperaturę zamarzania cieczy i na możliwość potencjalnego pogorszenia właściwości materiału opakowania w tym zakresie temperatur.
6.4.7.6       Wzór sztuki przesyłki i wykonanie powinno odpowiadać krajowym lub międzynarodowym normom lub innym wymaganiom akceptowanym przez właściwą władzę.
6.4.7.7       Wzór sztuki przesyłki powinien zawierać zestaw zapewniający szczelność, zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które nie może być otworzone przypadkowo lub pod wpływem ciśnienia mogącego wystąpić wewnątrz sztuki przesyłki.
6.4.7.8       Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci może być brany pod uwagę jako element zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.7.9       Jeżeli zestaw zapewniający szczelność stanowi oddzielną część sztuki przesyłki, to powinien być on zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.10      Wzór każdej części zestawu zapewniającego szczelność powinien uwzględniać, w razie potrzeby, radiacyjny rozkład cieczy i innych materiałów podatnych na taki rozkład oraz wytwarzanie gazu w wyniku reakcji chemicznych i radiolizy.
6.4.7.11      Zestaw zapewniający szczelność powinien utrzymać zawartość promieniotwórczą przy spadku ciśnienia otoczenia do 60 kPa.
6.4.7.12      Wszystkie zawory, oprócz zaworów do obniżania ciśnienia, powinny być wyposażone w pojemniki do utrzymywania wypływu z zaworu.
6.4.7.13      Osłona przed promieniowaniem, wewnątrz której znajduje się element sztuki przesyłki, stanowiący część systemu zapewniającego szczelność, powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed przypadkowym wydostaniem się tego elementu na zewnątrz osłony. Jeżeli osłona przed promieniowaniem i taki element wewnętrzny stanowią oddzielny zespół, to osłona powinna być zamykana za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.14      Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15, zabezpieczała przed:
(a)  utratą i rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b)  utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.7.15      Wzór sztuki przesyłki przeznaczonej dla materiału promieniotwórczego w postaci ciekłej powinien zapewniać pozostawienie wolnej przestrzeni uwzględniającej wzrost objętości cieczy pod wpływem temperatury, oddziaływania dynamiczne i warunki napełniania.
Sztuki przesyłki Typu A dla cieczy
6.4.7.16      Sztuka przesyłki Typu A, zaprojektowana dla cieczy powinna dodatkowo:
(a)  spełniać wymagania podane powyżej pod 6.4.7.14, jeżeli sztuka przesyłki jest poddana badaniom określonym pod 6.4.16; oraz
(b)  spełniać jeden z następujących warunków:
(i)  zawierać materiał pochłaniający w ilości dostatecznej dla wchłonięcia podwójnej objętości zawartości ciekłej. Materiał pochłaniający powinien być tak rozłożony, aby w przypadku wypływu miał on bezpośredni kontakt z cieczą; lub
(ii)  posiadać zestaw zapewniający szczelność, złożony z elementów pierwotnych wewnętrznych i wtórnych zewnętrznych, zaprojektowanych w taki sposób, aby w przypadku wycieku z elementów pierwotnych wewnętrznych zapewnione było zatrzymanie zawartości ciekłej w elementach wtórnych zewnętrznych.
Sztuki przesyłki Typu A dla gazów
6.4.7.17      Sztuka przesyłki zaprojektowana dla gazów powinna zabezpieczać przed utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej, jeżeli sztuka przesyłki poddana jest badaniom określonym pod 6.4.16. Wymagania tego nie stosuje się do sztuki przesyłki Typu A zaprojektowanej dla trytu w postaci gazu lub dla gazów szlachetnych.
6.4.8         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U)
6.4.8.1       Sztuki przesyłki Typu B(U) powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania określone pod 6.4.2, i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15, z wyjątkiem określonym pod 6.4.7.14(a), i dodatkowo spełniały wymagania określone pod 6.4.8.2 do 6.4.8.15.
6.4.8.2       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4 i 6.4.8.5, ciepło wydzielane przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki w normalnych warunkach przewozu, zgodnie z badaniami określonymi pod 6.4.15, nie wpływało na sztukę przesyłki w takim stopniu, że przestanie ona spełniać odpowiednie wymagania w zakresie szczelności i osłonności pozostając bez kontroli przez okres jednego tygodnia. Szczególna uwaga powinna być zwrócona na skutki oddziaływania ciepła, które może:
(a)  zmienić rozmieszczenie, geometrię lub stan fizyczny zawartości promieniotwórczej, lub jeżeli materiał promieniotwórczy jest zamknięty w puszce lub naczyniu (na przykład elementy paliwowe w koszulkach), spowodować odkształcenie lub stopienie puszki, naczynia lub materiału promieniotwórczego; lub
(b)  obniżyć skuteczność opakowania w wyniku zróżnicowanej rozszerzalności cieplnej, pęknięcia lub topnienia materiału osłony; lub
(c)  przyśpieszyć korozję w połączeniu z wilgocią.
6.4.8.3       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4, temperatura na dostępnych powierzchniach sztuki przesyłki nie przekraczała 50°C, jeżeli sztuka przesyłki nie jest przewożona na warunkach używania wyłącznego.
6.4.8.4       Temperatura otoczenia powinna być przyjmowana jako 38°C.
6.4.8.5       Warunki nasłonecznienia powinny być przyjmowane tak, jak określono w tabeli 6.4.8.5.

Tabela 6.4.8.5
DANE DOTYCZĄCE NASŁONECZNIENIA
 
Kształt i ustawienie powierzchniNasłonecznienie w ciągu 12 godzin dziennie (W/m2)
Powierzchnie płaskie ustawione poziomo: 
- podstaważadne
- pozostałe powierzchnie800
Powierzchnie płaskie nie ustawione poziomo: 
- każda powierzchnia200a
Powierzchnie zakrzywione400a
 
a   Zamiennie może być zastosowana funkcja sinusoidalna z uwzględnieniem współczynnika absorpcji i pominięciem skutków możliwych odbić od otaczających przedmiotów.

6.4.8.6       Sztuka przesyłki, w skład której wchodzi osłona termiczna, stosowana w celu spełnienienia wymagań na żaroodporność, określonych pod 6.4.17.3, powinna być tak zaprojektowana, aby osłona ta zachowała swoją skuteczność, jeżeli sztuka przesyłki jest poddana, odpowiednio, badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17.2 (a) i (b) lub 6.4.17.2 (b) i (c). Osłona termiczna znajdująca się na zewnętrznej stronie sztuki przesyłki nie powinna stracić skuteczności przy rozdarciu, rozcięciu, poślizgu, tarciu lub nieostrożnym manipulowaniu.
6.4.8.7       Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej:
(a)  badaniom określonym pod 6.4.15, utrata zawartości promieniotwórczej była ograniczona do wielkości nie większej niż 10-6 A2 na godzinę; oraz
(b)  badaniom określonym pod 6.4.17.1, 6.4.17.2(b), 6.4.17.3, i 6.4.17.4 i badaniom określonym pod:
(i)  6.4.17.2(c), jeżeli sztuka przesyłki ma masę nie większą niż 500 kg, ogólną gęstość, określoną na podstawie rozmiarów zewnętrznych, nie większą niż 1.000 kg/m3, a zawartość promieniotwórcza nie będąca materiałem w specjalnej postaci jest nie większa niż 1.000 A2., lub
(ii)  6.4.17.2(a), dla wszystkich innych sztuk przesyłki, spełniała następujące wymagania:
-   zachowała dostateczną osłonę, dającą pewność, że poziom promieniowania w odległości 1m od powierzchni sztuki przesyłki nie przekroczy 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki była zaprojektowana; oraz
-   ograniczyła sumaryczną aktywność utraconej zawartości promieniotwórczej w okresie jednego tygodnia do wielkości nie większej niż 10A2 dla kryptonu-85 i A2, dla wszystkich innych nuklidów promieniotwórczych.
W przypadku mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych stosuje się przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana skuteczna wartość A2(i) równa 10A2. Dla przypadku podanego wyżej pod (a), przy ocenie bierze się pod uwagę granice skażenia zewnętrznego, podane pod 4.1.9.1.2.
6.4.8.8       Sztuka przesyłki dla zawartości promieniotwórczej o aktywności większej niż 105 A2 powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.18, nie nastąpiło pęknięcie zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.8.9       Zgodność z dopuszczalnymi granicami uwalnianej aktywności nie powinna zależeć ani od filtrów, ani od mechanicznego systemu chłodzenia.
6.4.8.10      Sztuka przesyłki nie powinna zawierać układu do obniżania ciśnienia w zestawie zapewniającym szczelność, który w warunkach badań określonych pod 6.4.15 i 16.4.17 mógłby powodować uwolnienie materiału promieniotwórczego do otoczenia.
6.4.8.11      Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby przy maksymalnym normalnym ciśnieniu roboczym, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17 poziom naprężeń w zestawie zapewniającym szczelność nie osiągał wartości, które niekorzystnie wpływałyby, na sztukę przesyłki, w ten sposób, że nie spełniałaby ona stosownych wymagań.
6.4.8.12      Maksymalne normalne ciśnienie robocze w sztuce przesyłki nie powinno przekraczać ciśnienia manometrycznego 700 kPa.
6.4.8.13      Maksymalna temperatura na każdej łatwo dostępnej podczas przewozu powierzchni sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 85°C w cieniu, w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4. Sztuka przesyłki powinna być przewożona na warunkach używania wyłącznego zgodnie z 6.4.8.3, jeżeli maksymalna temperatura przekracza 50°C. W celu ochrony osób mogą być stosowane bariery i ekrany, które nie muszą być poddawane jakimkolwiek badaniom.
6.4.8.14      (Zarezerwowany)
6.4.8.15      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur od -40°C do +38°C.
6.4.9         Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(M)
6.4.9.1       Sztuka przesyłki Typu B(M) powinna spełniać wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.1, z wyjątkiem sztuk przesyłki przewożonych tylko na obszarze określonego kraju lub między określonymi krajami, gdzie zamiast warunków podanych wyżej pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5, i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, mogą być przyjęte inne warunki zatwierdzone przez właściwe władze tych krajów. Jednak wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.8 do 6.4.8.15 powinny być spełnione na tyle, na ile jest to praktycznie możliwe.
6.4.9.2       Okresowy zrzut nadmiernego ciśnienia ze sztuk przesyłki Typu B(M) podczas przewozu, może być dozwolony pod warunkiem, że eksploatacyjne kontrole zmniejszania ciśnienia zostały zaakceptowane przez właściwe władze.
6.4.10        (Zarezerwowany)
6.4.11        Wymagania dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne
6.4.11.1      Materiały rozszczepialne powinny być przewożone w taki sposób, aby:
(a)  podkrytyczność była zachowana w normalnych i awaryjnych warunkach przewozu; szczególnie powinny być wzięte pod uwagę następujące nieprzewidziane przypadki:
(i)  przeciek wody do sztuk przesyłki lub wypływ z nich wody;
(ii)  utrata skuteczności wbudowanych pochłaniaczy lub spawalniczy neutronów;
(iii)  zmiana rozmieszczenia zawartości promieniotwórczej wewnątrz sztuki przesyłki lub w wyniku wydostania się zawartości poza sztukę przesyłki;
(iv)  zmniejszenie odległości wewnątrz sztuki przesyłki lub pomiędzy sztukami przesyłki;
(v)  zanurzenie sztuki przesyłki w wodzie lub zakopanie w śniegu; i
(vi)  zmiany temperatury; oraz
(b)  spełniały wymagania:
(i)  podane pod 6.4.7.2 dla materiału rozszczepialnego znajdującego się w sztukach przesyłki;
(ii)  opisane w innych przepisach ADR odnoszące się do właściwości promieniotwórczych materiału; i
(iii)  określone pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12, o ile nie są wyłączone zgodnie z 6.4.11.2.
6.4.11.2      Materiał rozszczepialny spełniający jeden z warunków podanych pod (a) do (d) poniżej, jest zwolniony z wymagań dotyczących przewozu w sztukach przesyłki podanych pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12 oraz innych wymagań ADR, które stosuje się do materiałów rozszczepialnych. W odniesieniu do jednej przesyłki dopuszcza się tylko jeden rodzaj zwolnienia.
(a)  Ograniczenie masy na przesyłkę:

                      masa uranu - 235 (g)
                     -------------------- +
                              X
        masa innych materiałow rozszczepialnych(g)
        ------------------------------------------  < 1
                              Y

gdzie X i Y są ograniczeniami mas, określonymi w tabeli 6.4.11.2, pod warunkiem, że:
(i)  każda pojedyncza sztuka przesyłki zawiera nie więcej niż 15 g materiału rozszczepialnego; dla materiałów nieopakowanych ograniczenie to dotyczy przesyłki przewożonej jednym pojazdem, lub
(ii)  materiał rozszczepialny jest jednorodnym roztworem w rozpuszczalnikach zawierających wodór lub mieszaniną, dla których stosunek nuklidów rozszczepialnych do wodoru jest mniejszy niż 5% masowych; lub
(iii)  w dowolnych 10 litrach objętości nie znajduje się więcej niż 5 g materiału rozszczepialnego.
Beryl i deuter nie powinny występować w ilościach przekraczających 0,1% masy materiału rozszczepialnego.
(b)  Uran jest wzbogacony w uran-235 nie więcej niż do 1% masowego, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nie przekraczającą 1% masy uranu-235, pod warunkiem, że materiały rozszczepialne są możliwie równomiernie rozmieszczone w całej masie materiału. Ponadto, jeżeli uran-235 występuje w postaci metalicznej, w postaci tlenku lub węglika, to nie powinien on tworzyć regularnej siatki.
(c)  Ciekłe roztwory azotanu uranylu są wzbogacone w uran-235 nie więcej niż do 2% masowych, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nie przekraczającą 0,002% masy uranu i ze stosunkiem atomów azotu do uranu (N/U) nie mniejszym niż 2.
(d)  Każda sztuka przesyłki zawiera całkowitą masę plutonu nie większą niż 1 kg, w którym jest nie więcej niż 20% masowych plutonu-239, plutonu-241 lub dowolnej mieszaniny tych nuklidów promieniotwórczych.

Tabela 6.4.11.2

GRANICZNE MASY W PRZESYŁCE ZWOLNIONEJ Z WYMAGAŃ DLA SZTUK PRZESYŁKI ZAWIERAJĄCYCH MATERIAŁY ROZSZCZEPIALNE
 
 
 
Materiał rozszczepialny
Masa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru mniejszą lub równą gęstości w wodzieMasa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru większą niż gęstość w wodzie
Uran-235(X)400290
Inny materiał rozszczepialny (Y)250180
 
6.4.11.3      Jeżeli nie jest znana postać chemiczna lub fizyczna, skład izotopowy, masa lub stężenie, współczynnik spowalniania, gęstość lub geometria rozmieszczenia, to powinny być wykonane oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 przy założeniu, że każdy parametr, który nie jest znany, ma wartość dającą maksymalne mnożenie neutronów, zgodną ze znanymi warunkami i parametrami stosowanymi przy tych ocenach.
6.4.11.4      Dla napromieniowanego paliwa jądrowego, oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 powinny być oparte na składzie izotopowym otrzymanym w wyniku:
(a)  założenia maksymalnego mnożenia neutronów w historii napromieniowania; lub
(b)  konserwatywnych ocen mnożenia neutronów dla sztuki przesyłki. Po napromieniowaniu, lecz przed przewozem, powinny być wykonane pomiary dla potwierdzenia stopnia konserwatyzmu w ocenie składu izotopowego.
6.4.11.5      Opakowanie, po poddaniu go badaniom określonym pod 6.4.15, powinno uniemożliwiać wprowadzenie do jego wnętrza sześcianu o boku 10 cm.
6.4.11.6      Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur otoczenia od -40°C do +38°C, o ile właściwa władza nie określi inaczej w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki.
6.4.11.7      Przyjmuje się, że w przypadku pojedynczej sztuki przesyłki, woda może dostać się do wszystkich pustych przestrzeni sztuki przesyłki, lub wypłynąć z nich, włączając w to przestrzeń wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność. Jednak, jeżeli konstrukcja sztuki przesyłki zawiera specjalne środki zapobiegające dostaniu się wody lub jej wypływowi z określonych wolnych przestrzeni, również w wyniku błędu, to dla takich pustych przestrzeni można przyjąć, że nie nastąpi przeciek. Specjalne środki powinny obejmować:
(a)  zwielokrotnione, wysokiej jakości bariery chroniące przed wodą, z których każda pozostaje wodoszczelna po poddaniu sztuki przesyłki badaniom określonym pod 6.4.11.12(b), wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań oraz badania potwierdzające szczelność każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem; lub
(b)  dla sztuk przesyłki zawierających tylko sześciofluorek uranu:
(i)  sztuki przesyłki, w których po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), nie ma fizycznego kontaktu pomiędzy zaworem a jakimkolwiek elementem opakowania innym niż pierwotny punkt zamocowania i jeżeli, dodatkowo, po badaniu opisanym pod 6.4.17.3 zawory pozostają szczelne; oraz
(ii)  wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań, powiązany z badaniami szczelności każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem.
6.4.11.8      Przyjmuje się, że zestaw krytycznościowo-bezpieczny powinien być bezpośrednio otoczony reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody lub większym reflektorem, którym może być dodatkowo materiał otaczający opakowanie. Jednak, jeżeli można wykazać, że zestaw krytycznościowo-bezpieczny pozostaje wewnątrz opakowania po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), to w 6.4.11.9(c) może być przyjęty bezpośredni reflektor sztuki przesyłki odpowiadający co najmniej 20 cm wody.
6.4.11.9      Sztuka przesyłki powinna zachować podkrytyczność w warunkach podanych pod 6.4.11.7 i 6.4.11.8, przy uwzględnieniu takich warunków dla sztuki przesyłki, które dają maksymalne mnożenie neutronów, podczas:
(a)  normalnych warunków przewozu (bez awarii);
(b)  badań określonych pod 6.4.11.11(b);
(c)  badań określonych pod 6.4.11.12(b).
6.4.11.10     (Zarezerwowany)
6.4.11.11     Dla normalnych warunków przewozu należy tak wyznaczyć liczbę "N", aby 5 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a)  odstępy pomiędzy sztukami przesyłki nie powinny być wypełnione, a reflektor otaczający ze wszystkich stron konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b)  jako stan sztuk przesyłki należy przyjąć ich stan oceniony lub faktyczny po poddaniu ich badaniom określonym pod 6.4.15.
6.4.11.12     Dla awaryjnych warunków przewozu należy wyznaczyć liczbę "N" tak aby 2 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a)  odstępy pomiędzy sztukami przesyłki powinny być wypełnione spowalniaczem zawierającym wodór, a reflektor otaczający konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b)  po badaniach określonych pod 6.4.15 przeprowadza się te z niżej podanych badań, które dają surowsze ograniczenia:
(i)  badania określone pod 6.4.17.2(b) oraz: badania określone pod 6.4.17.2(c) - dla sztuk przesyłki mających masę nie większą niż 500 kg i ogólną gęstość określoną na podstawie wymiarów zewnętrznych nie większą niż 1.000 kg/m3, albo badania określone pod 6.4.17.2(a) - dla wszystkich innych sztuk przesyłki, a następnie badanie określone pod 6.4.17.3, uzupełnione badaniami określonymi pod 6.4.19.1 do 6.4.19.3; lub
(ii)  badanie określone pod 6.4.17.4; oraz
(c)  jeżeli w wyniku badań określonych pod 6.4.11.12(b), jakakolwiek część materiału rozszczepialnego wydostała się poza system zapewniający szczelność, to należy przyjąć, że materiał rozszczepialny wydostał się z każdej sztuki przesyłki z partii i cały materiał rozszczepialny należy tak rozmieścić i zapewnić takie spowalnianie, aby otrzymać maksymalne mnożenie neutronów z bezpośrednim reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody.
6.4.12        Procedury badań i wykazywania zgodności
6.4.12.1      Wykazanie zgodności z wymaganymi normami wytrzymałościowymi podanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11 może być dokonane jedną z metod podanych poniżej lub przy zastosowaniu kombinacji tych metod:
(a)  wykonanie badań na wzorach będących odpowiednikami materiału LSA-III lub materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, albo na prototypach lub modelach opakowań, przy czym zawartość promieniotwórcza wzoru lub opakowania przeznaczonego do badań powinna możliwie najdokładniej odwzorowywać oczekiwany zakres charakterystyk zawartości promieniotwórczej, a badany wzór lub opakowanie powinny być przygotowane tak, jak do przewozu;
(b)  powołanie się na wcześniejsze pozytywne wykazanie zgodności, o dostatecznie porównywalnym charakterze;
(c)  wykonanie badań na modelach, w odpowiedniej skali, posiadających wszystkie ważne cechy badanego wzoru, jeżeli z doświadczeń technicznych wynika, że wyniki takich badań są odpowiednie dla potrzeb tego wzoru. Jeżeli stosowany jest model w skali, to należy uwzględnić potrzebę korekty niektórych parametrów, takich jak średnica przebijaka lub obciążenie;
(d)  obliczenia lub uzasadniona argumentacja w przypadku, gdy metody obliczeń i parametry są ogólnie uznane za pewne lub typowe.
6.4.12.2      Po badaniach wzoru, prototypu lub modelu powinny być stosowane odpowiednie metody oceny dla upewnienia się, że wymagania dla procedur badawczych zostały spełnione zgodnie z normami wytrzymałościowymi i sposobami oceny opisanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11.
6.4.12.3      Przed rozpoczęciem badań, wszystkie wzory powinny być sprawdzone w celu wykrycia i zarejestrowania błędów lub uszkodzeń, w tym:
(a)  odchyleń od wzoru;
(b)  błędów produkcyjnych;
(c)  korozji lub innych uszkodzeń obniżających jakość; oraz
(d)  odkształceń elementów.
Zestaw zapewniający szczelność sztuki przesyłki powinien być wyraźnie oznakowany. Zewnętrzne elementy wzoru powinny być wyraźnie oznakowane, aby można było jednoznacznie powołać się na dowolny taki element.
6.4.13        Badanie integralności systemu zapewniającego szczelność, osłony i ocena bezpieczeństwa krytycznościowego
Po każdym z wykonanych badań określonych pod 6.4.15 do 6.4.21:
(a)  powinny być wykazane i zarejestrowane usterki i uszkodzenia;
(b)  powinno być ustalone, czy została zachowana integralność zestawu zapewniającego szczelność i osłony w stopniu wymaganym zgodnie z 6.4.2 do 6.4.11 dla badanej sztuki przesyłki; oraz
(c)  dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny powinno być ustalone, czy są spełnione założenia i warunki stosowane przy ocenach wymaganych zgodnie z 6.4.11.1 do 6.4.11.12 dla jednej sztuki przesyłki lub dla większej ich ilości.
6.4.14        Płyta zderzeniowa do badań na spadek
Płyta zderzeniowa do badań na spadek, określonych pod 2.2.7.4.5(a), 6.4.15.4, 6.4.16(a), 6.4.17.2 powinna mieć płaską, poziomą powierzchnią o takich właściwościach, że jej przemieszczenie lub odkształcenie na skutek uderzenia w nią badanej próbki nie spowoduje dodatkowych, istotnych uszkodzeń tej próbki.
6.4.15        Badania dla wykazania wytrzymałości na normalne warunki przewozu
6.4.15.1      Badania te obejmują: badanie odporności na opryskiwanie wodą, badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie. Badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie powinny być w każdym przypadku poprzedzone badaniem odporności na opryskiwanie wodą. Do wszystkich badań może być użyty ten sam wzór, pod warunkiem, że będą spełnione wymagania podane pod 6.4.15.2.
6.4.15.2      Czas między zakończeniem badania odporności na opryskiwanie wodą a następnym badaniem powinien być taki, aby woda maksymalnie wsiąkła, ale powierzchnie zewnętrzne wzoru nie zdążyły wyraźnie wyschnąć. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się jednocześnie z czterech stron i nie ma innych przeciwwskazań, to czas ten powinien wynosić 2 godziny. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się kolejno z każdej strony, to badania należy wykonywać bezpośrednio jedno po drugim.
6.4.15.3      Badanie odporności na opryskiwanie wodą: próbka powinna być opryskiwana wodą w sposób odpowiadający opadowi deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę, przez okres co najmniej jednej godziny.
6.4.15.4      Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów mających wpływ na bezpieczeństwo.
(a)  Wysokość zrzutu mierzona między najniższym punktem próbki a górną powierzchnią płyty zderzeniowej powinna być nie mniejsza niż określona dla odpowiedniej masy w tabeli 6.4.15.4. Płyta zderzeniowa powinna spełniać warunki podane pod 6.4.14.
(b)  W przypadku prostopadłościennych sztuk przesyłki, o masie nie przekraczającej 50 kg, wykonanych z tektury lub drewna, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każde naroże z wysokości 0,3 m.
(c)  w przypadku cylindrycznych sztuk przesyłki o masie nie przekraczającej 100 kg, wykonanych z tektury, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każdą ćwiartkę pobocznicy z wysokości 0,3 m.

Tabela 6.4.15.4

Wysokość swobodnego spadku przy badaniach sztuk przesyłki na normalne warunki przewozu
 
Masa sztuki przesyłki (kg)Wysokość swobodnego spadku (m)
        Masa sztuki przesyłki < 5.0001.2
5.000 Ł masa sztuki przesyłki < 10.0000.9
10.000 Ł masa sztuki przesyłki < 15.0000.6
15.000 Ł masa sztuki przesyłki0.3
 
6.4.15.5      Badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu: jeżeli kształt opakowania nie zabezpiecza go w sposób skuteczny przed piętrzeniem, to próbka powinna być poddana przez 24 godziny naciskowi odpowiadającemu większej z wartości podanych poniżej:
(a)  pięciokrotna masa sztuki przesyłki; lub
(b)  13 kPa pomnożone przez powierzchnię przekroju pionowego sztuki przesyłki.
Siła nacisku powinna być rozłożona równomiernie na obu przeciwległych powierzchniach próbki, z których jedna stanowi podstawę, na której zwykle stoi sztuka przesyłki.
6.4.15.6      Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być ustawiona na sztywnej, płaskiej, poziomej powierzchni, która nie powinna znacząco przesunąć się w czasie wykonywania badania.
(a)  Pręt o średnicy 3,2 cm, o zaokrąglonym dolnym końcu i masie 6 kg, powinien być zrzucony tak, aby spadał wzdłuż swojej osi pionowej na środek najsłabszego miejsca próbki, w taki sposób, aby w przypadku dostatecznie głębokiego przebicia trafił w zestaw zapewniający szczelność. W wyniku badania pręt nie powinien ulec znaczącemu odkształceniu.
(b)  Wysokość zrzutu pręta, mierzona od jego dolnego końca do zaplanowanego punktu upadku na górnej powierzchni próbki, powinna wynosić 1 m.
6.4.16        Dodatkowe badania dla sztuk przesyłki Typu A zaprojektowanych dla cieczy i gazów
Pojedyncza próbka lub osobne próbki sztuki przesyłki powinny być poddane każdemu z poniższych badań, z wyjątkiem przypadku, gdy można wykazać, że jedno z badań jest dla danej próbki ostrzejsze od drugiego i wówczas próbka ta powinna być poddana badaniu ostrzejszemu.
(a)  Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów chroniących zawartość. Wysokość zrzutu mierzona od najniższej części próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(b)  Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być poddana badaniu określonemu pod 6.4.15.6, przy czym wysokość zrzutu wynosząca zgodnie z 6.4.15.6(b) 1 m, powinna być zwiększona do 1,7 m.
6.4.17        Badania w celu wykazania odporności na awaryjne warunki przewozu
6.4.17.1      Próbka powinna być poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 i 6.4.17.3, przy zachowaniu podanej kolejności badań, w taki sposób, aby ich skutki kumulowały się. Następnie, ta sama lub inna próbka powinna być poddana badaniu odporności na zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.17.4, a w przypadku gdy jest to wymagane, również badaniu określonemu pod 6.4.18.
6.4.17.2      Badanie odporności na uszkodzenia mechaniczne: badanie to powinno składać się z trzech różnych badań odporności na swobodny spadek. Każda próbka powinna być poddana zrzutom, określonym odpowiednio pod 6.4.8.7 lub 6.4.11.12. Kolejność zrzutów próbki powinna być taka, aby w następującym po nich badaniu żaroodporności, uszkodzenia próbki były jak największe.
(a)  Zrzut I: próbka powinna upaść na płytę zderzeniową w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie, a wysokość zrzutu, mierzona od najniższego punktu próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14;
(b)  Zrzut II: próbka powinna upaść na pręt zamocowany pionowo w płycie zderzeniowej w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie. Wysokość zrzutu, mierzona od przewidywanego miejsca uderzenia w próbkę do górnej powierzchni pręta, powinna wynosić 1 m. Pręt powinien mieć przekrój kołowy o średnicy 15 cm (±0,5 cm), mieć długość 20 cm i powinien być wykonany z jednorodnej, miękkiej stali. W przypadku, gdy dłuższy pręt spowoduje większe uszkodzenie próbki, należy użyć odpowiednio dłuższego pręta, aby uszkodzenie to było jak największe. Górny koniec pręta powinien być płaski i poziomy oraz mieć zaokrąglone krawędzie, przy czym promień zaokrąglenia nie powinien być większy niż 6 mm. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(c)  Zrzut III: próbkę należy poddać badaniu na dynamiczne zgniatanie, ustawiając ją tak na płycie zderzeniowej, aby wystąpiło największe uszkodzenie próbki w wyniku upadku na nią przedmiotu o masie 500 kg z wysokości 9 m. Przedmiot ten powinien mieć kształt płyty o wymiarach 1 m x 1 m, wykonanej z jednorodnej miękkiej stali i powinien upaść poziomo na próbkę. Wysokość zrzutu mierzy się od dolnej powierzchni zrzucanej płyty do najwyższego punktu próbki. Płyta zderzeniowa, na której ustawia się próbkę, powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
6.4.17.3      Badanie żaroodporności: próbka powinna znajdować się w warunkach równowagi termicznej w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość przed i w czasie badania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w następującej po badaniu ocenie odporności sztuki przesyłki.
Badanie żaroodporności powinno zawierać:
(a)  poddanie próbki przez 30 minut ogrzewaniu równoważnemu co najmniej oddziaływaniu strumienia ciepła pochodzącego od płomienia z paliwa węglowodorowego spalanego w powietrzu w spokojnych warunkach otoczenia, aby uzyskać średnią wartość współczynnika emisji ciepła płomienia równą co najmniej 0,9 i średnią temperaturę co najmniej 800°C. Płomień powinien całkowicie obejmować próbkę, przy wartości współczynnika absorpcji powierzchniowej ciepła 0,8, albo przy takiej wartości tego współczynnika, którą charakteryzuje się sztuka przesyłki poddana działaniu opisanego płomienia. Następnie:
(b)  pozostawienie próbki w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki, dostatecznie długo, aby temperatury we wszystkich miejscach próbki osiągnęły wartości początkowe lub spadły poniżej tych wartości. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość po zaprzestaniu ogrzewania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w następującej po badaniu ocenie odporności sztuki przesyłki.
W czasie badania i po badaniu próbka nie powinna być sztucznie chłodzona, a jakiekolwiek palenie się materiału próbki powinno przebiegać w sposób naturalny.
6.4.17.4      Badanie odporności na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 15 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu powodującym największe uszkodzenie. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie zewnętrznego ciśnienia o wartości co najmniej 150 kPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.18        Badanie odporności na głębokie zanurzenie w wodzie dla sztuk przesyłki Typu B(U) i Typu B(M), zawierających więcej niż 105 A2
Rozszerzone badanie na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 200 m, na czas nie krótszy niż 1 godzina. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie zewnętrznego ciśnienia o wartości co najmniej 2 MPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.19        Badanie wodoszczelności sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny
6.4.19.1      Badaniom tym nie podlegają sztuki przesyłki, dla których przy ocenie określonej pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12, przyjęto, że woda przenika do wnętrza sztuki przesyłki lub wypływa z niej w ilości, która prowadzi do największej reaktywności.
6.4.19.2      Przed poddaniem próbki niżej opisanemu badaniu wodoszczelności, powinna być ona poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 (b), badaniu określonemu pod 6.4.17.2 (a) albo (c), stosownie do wymagań 6.4.11.12, a także badaniu określonemu pod 6.4.17.3.
6.4.19.3      Próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość nie mniejszą niż 0,9 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu, przy którym przewiduje się największy przeciek.
6.4.20        (Zarezerwowany)
6.4.21        Kontrola opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej
6.4.21.1      Każde wyprodukowane opakowanie oraz jego wyposażenie eksploatacyjne i konstrukcyjne, powinno być, w całości lub w częściach, poddane kontroli przed pierwszym użyciem, a następnie poddawane kontrolom okresowym. Kontrole te powinny być wykonywane i dokumentowane w sposób uzgodniony z właściwą władzą.
6.4.21.2      Kontrola opakowania przed pierwszym jego użyciem powinna obejmować sprawdzenie charakterystyk projektowych, badanie konstrukcji, szczelności, pojemności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego.
6.4.21.3      Kontrole okresowe opakowania powinny obejmować sprawdzenie wizualne, badanie konstrukcji, szczelności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego. Odstęp między kontrolami okresowymi nie może być dłuższy niż pięć lat. Opakowania, które nie były kontrolowane przez ostatnie pięć lat, powinny być poddane sprawdzeniu przed przewozem, zgodnie z programem zatwierdzonym przez właściwą władzę. Nie mogą być one napełnione przed zrealizowaniem pełnego programu kontroli okresowych.
6.4.21.4      Sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno wykazać zgodność ze specyfikacją typu wzoru i programem wytwarzania.
6.4.21.5      Kontrola konstrukcji opakowania przed pierwszym jego użyciem w przypadku opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być wykonana jako hydrauliczna próba ciśnieniowa przy ciśnieniu wewnętrznym przynajmniej 1,38 MPa, przy czym jeżeli zastosowane ciśnienie jest mniejsze niż 2,76 MPa, to wzór opakowania wymaga zatwierdzenia wielostronnego. W przypadku kontroli okresowych opakowań wymagających wielostronnego zatwierdzenia może być stosowane inne równoważne badanie nieniszczące.
6.4.21.6      Badanie szczelności powinno być wykonane zgodnie z metodą, która pozwala określić wypływ z zestawu zapewniającego szczelność z dokładnością 0,1 Pa x l/s (10-6 bar x l/s).
6.4.21.7      Pojemność opakowania powinna być określona z dokładnością 0,25%, w temperaturze odniesienia 15°C. Pojemność powinna być podana na tabliczce opisanej pod 6.4.21.8.
6.4.21.8      Każde opakowanie powinno być zaopatrzone w odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną w miejscu łatwo dostępnym. Sposób zamocowania tabliczki nie może zmniejszać wytrzymałości opakowania. Na tabliczce powinny być naniesione, przez wytłoczenie lub w inny równoważny sposób, co najmniej następujące dane:
-   numer zatwierdzenia;
-   fabryczny numer seryjny;
-   maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne);
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   zawartość: sześciofluorek uranu;
-   pojemność w litrach;
-   maksymalną dopuszczalną masę napełnienia sześciofluorkiem uranu;
-   tarę;
-   datę (miesiąc, rok) pierwszego badania i ostatniego badania okresowego;
-   pieczęć eksperta, który przeprowadził badanie.
6.4.22        Zatwierdzanie wzorów sztuk przesyłki i wzorów materiałów
6.4.22.1      Dla zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu wymagane jest, aby:
(a)  każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.4 był zatwierdzony wielostronnie;
(b)  po dniu 31 grudnia 2003 r., każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.1 do 6.4.6.3 był zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru;
6.4.22.2      Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu C wymaga zatwierdzenia jednostronnego, z wyjątkiem:
(a)  wzoru sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, i który wymaga zatwierdzenia wielostronnego; oraz
(b)  wzoru sztuki przesyłki Typu B(U) dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, który wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.3      Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(M), w tym wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, oraz wzór sztuki przesyłki dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.4      Każdy wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, który nie jest zwolniony na podstawie 6.4.11.2 z wymagań określonych dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.5      Wzór materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci wymaga zatwierdzenia jednostronnego. Wzór materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego wymaga zatwierdzenia wielostronnego (patrz również 6.4.23.8).
6.4.22.6      Każdy wzór pochodzący z kraju będącego Umawiającą się Stroną ADR, który wymaga zatwierdzenia jednostronnego, powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę tego kraju. Jeżeli kraj, w którym została wykonana sztuka przesyłki nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to przewóz jest dopuszczony pod warunkiem, że:
(a)  kraj ten przedstawił świadectwo stwierdzające, że sztuka przesyłki odpowiada wymaganiom technicznym ADR oraz, że świadectwo to zostało potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego kraju będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka;
(b)  w przypadku nieprzedstawienia świadectwa i braku zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki dokonanego przez kraj będący Umawiającą się Stroną ADR, wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony przez właściwą władzę pierwszego kraju będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka.
6.4.22.7      Odnośnie do wzorów zatwierdzonych zgodnie z przepisami przejściowymi, patrz 1.6.5.
6.4.23        Wnioski dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych i zatwierdzenia
6.4.23.1      (Zarezerwowany)
6.4.23.2      Wniosek o zatwierdzenie przewozu powinien zawierać:
(a)  okres, na jaki zatwierdzenie jest potrzebne;
(b)  rzeczywistą zawartość promieniotwórczą, przewidywane sposoby przewozu, rodzaj pojazdu i przewidywaną lub proponowaną trasę; oraz
(c)  szczegółowy opis środków ostrożności i sposobu realizowania kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, o których mowa w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanym zgodnie z 5.1.5.3.1.
6.4.23.3      Wniosek o zatwierdzenie przewozów w specjalnych warunkach powinien zawierać wszystkie informacje uważane za niezbędne przez właściwą władzę dla upewnienia się, że ogólny poziom bezpieczeństwa przewozu jest co najmniej równoważny temu, jaki byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich odpowiednich wymagań ADR.
Wniosek, o którym mowa, powinien zawierać ponadto:
(a)  określenie, w jakim zakresie i z jakich powodów przesyłka nie może być w pełni zgodna z odpowiednimi wymaganiami ADR; oraz
(b)  określenie specjalnych środków ostrożności, specjalnych kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, które będą zastosowane w czasie przewozu w celu zrekompensowania niezgodności z odpowiednimi wymaganiami ADR.
6.4.23.4      Wniosek o zatwierdzenie sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu C powinien zawierać:
(a)  szczegółowy opis przewidywanej zawartości promieniotwórczej, z podaniem jej fizycznej i chemicznej postaci oraz rodzaju wysyłanego promieniowania;
(b)  szczegółowy opis wzoru wraz z kompletem rysunków technicznych, wykazem materiałów konstrukcyjnych oraz stosowanych metod wytwarzania;
(c)  opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami, dane oparte na obliczeniach lub inne dane potwierdzające, że wzór spełnia obowiązujące wymagania;
(d)  proponowane instrukcje użytkowania i konserwacji opakowania;
(e)  jeżeli sztuka przesyłki jest wykonana na maksymalne normalne ciśnienie robocze wyższe niż 100 kPa (ciśnienie manometryczne) - wyszczególnienie materiałów konstrukcyjnych zestawu zapewniającego szczelność oraz opis próbek przeznaczonych do pobrania i określenie planowanych badań;
(f)  jeżeli przewidywaną zawartością promieniotwórczą jest napromieniowane paliwo jądrowe - opis i uzasadnienie wszystkich założeń przyjętych do analizy bezpieczeństwa, dotyczących właściwości tego paliwa oraz opis wszystkich pomiarów wykonanych przed przewozem, wymaganych zgodnie z 6.4.11.4(b);
(g)  wszystkie specjalne warunki załadunku materiału, niezbędne dla zapewnienia bezpiecznego odprowadzenia ciepła ze sztuki przesyłki, z uwzględnieniem przewidywanych sposobów przewozu i rodzaju pojazdu lub kontenera;
(h)  szkic nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, ilustrujący budowę sztuki przesyłki; oraz
(i)  szczegółowy opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.5      Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki Typu B(M), oprócz ogólnych informacji wymaganych dla zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki Typu (U), podanych pod 6.4.23.4, powinien zawierać:
(a)  wykaz wymagań określonych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, których nie spełnia sztuka przesyłki;
(b)  proponowane dodatkowe kontrole eksploatacyjne, inne niż wymagane w przepisach niniejszego załącznika, które mają być stosowane w czasie przewozu i są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa sztuki przesyłki lub dla rekompensacji braków wymienionych powyżej pod (a);
(c)  zestawienie ewentualnych ograniczeń w zakresie sposobu przewozu lub specjalnych procedur załadunku, przewozu, rozładunku lub manipulowania; oraz
(d)  minimalne i maksymalne warunki otoczenia (temperatura, nasłonecznienie), które mogą wystąpić w czasie przewozu, i które zostały uwzględnione w projekcie wzoru.
6.4.23.6      Wniosek o zatwierdzenie wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.6.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.7      Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.11.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.8      Wniosek o zatwierdzenie wzoru materiału w specjalnej postaci i wzoru materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego powinien zawierać:
(a)  szczegółowy opis materiału promieniotwórczego lub - w przypadku kapsuły - jej zawartości, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na stan fizyczny i postać chemiczną materiałów;
(b)  szczegółowy opis wzoru kapsuły, która będzie używana;
(c)  opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami lub dowody oparte na obliczeniach, potwierdzające, że materiał promieniotwórczy spełnia normy wytrzymałościowe, albo inne dowody potwierdzające, że materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny spełniają wymagania ADR;
(d)  opis programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3; oraz
(e)  opis proponowanych działań przed przewozem przesyłki z materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci lub materiałem promieniotwórczym słabo rozpraszalnym.
6.4.23.9      Każde świadectwo zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę powinno posiadać znak rozpoznawczy. Znak ten powinien odpowiadać następującemu wzorowi:
Znak państwa (VRI) / numer / kod typu
(a)  znak państwa (VRI), z zastrzeżeniem przepisu podanego pod 6.4.23.10 (b), oznacza znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym właściwy dla kraju, który wydał świadectwo1;
(b)  numer powinien być nadany przez właściwą władzę i używany wyłącznie dla określonego wzoru lub przewozu. Znak rozpoznawczy zatwierdzenia przewozu powinien wyraźnie nawiązywać do znaku zatwierdzenia wzoru;
(c)  dla wydanych świadectw zatwierdzenia powinny być stosowane następujące kody, w kolejności podanej poniżej:
AF      wzór sztuki przesyłki typu A dla materiałów rozszczepialnych
B(U)    wzór sztuki przesyłki typu B(U); (B(U)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
B(M)    wzór sztuki przesyłki typu B(M); (B(M)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
C       wzór sztuki przesyłki Typu C; (CF w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
IF      wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych
S       materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci
LD      materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny
T       przewóz przesyłki
X        przewóz w specjalnych warunkach
W przypadku wzorów sztuk przesyłki dla nierozszczepialnego sześciofluorku uranu lub wyłączonego sześciofluorku uranu, jeżeli nie stosuje się żadnego z powyższych kodów, powinny być stosowane następujące kody:
H(U)    zatwierdzenie jednostronne
H(M)    zatwierdzenie wielostronne;
(d)  w świadectwach zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki i wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, innych niż świadectwa wydane na podstawie przepisów przejściowych dla opakowań podanych pod 1.6.5.2 do 1.6.5.4 oraz w świadectwach zatwierdzenia dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, do kodu typu powinien być dodany symbol "-96".

________
1    Patrz Konwencja Wiedeńska o ruchu drogowym (1968).

6.4.23.10     Kody typu powinny być używane w następujący sposób:
(a)  każde świadectwo i każda sztuka przesyłki powinny być zaopatrzone w znak rozpoznawczy składający się z oznaczeń określonych wyżej pod 6.4.23.9 (a), (b), (c) i (d), z wyjątkiem sztuk przesyłki, gdzie po drugiej kresce skośnej powinien występować tylko odpowiedni kod typu zawierający, jeżeli jest to wymagane, symbol "-96", co oznacza, że w oznakowaniu tej sztuki przesyłki nie powinny występować litery "T" lub "X". Jeżeli świadectwa zatwierdzenia wzoru i zatwierdzenia przewozu są połączone, nie należy powtarzać kodów typu, np.:
A/132/B(M)F-96:     wzór sztuki przesyłki typu B(M), zatwierdzony dla materiału rozszczepialnego, wymagający wielostronnego zatwierdzenia, któremu właściwa władza Austrii nadała numer wzoru 132 (powinien być on naniesiony zarówno na sztukę przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/132/B(M)F-96T:    zatwierdzenie przewozu wydane na sztukę przesyłki zaopatrzonej w znak rozpoznawczy określony powyżej (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/137/X:            zatwierdzenie przewozu w specjalnych warunkach, wydane przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 137 (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/139/IF-96:        wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 139 (powinien być on naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/145/H(U)-96:      wzór sztuki przesyłki dla rozszczepialnego, wyłączonego sześciofluorku uranu, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 145 (powinien on być naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
(b)  jeżeli wielostronnego zatwierdzenia przeprowadza się poprzez uznanie świadectwa zgodnie z 6.4.23.16, to należy stosować jedynie znak rozpoznawczy nadany przez kraj pochodzenia wzoru lub kraj przewozu przesyłki. Jeżeli przy zatwierdzeniu wielostronnym kolejne kraje wydają świadectwa, to każde świadectwo powinno być zaopatrzone we własny znak rozpoznawczy, a sztuka przesyłki, której wzór został w taki sposób zatwierdzony, powinna być zaopatrzona we wszystkie odpowiednie znaki rozpoznawcze. Np.:
A/132/B(M)F-96
CH/28/B(M)F-96
jest to znak rozpoznawczy sztuki przesyłki, która była najpierw zatwierdzona przez Austrię, a następnie zatwierdzona odrębnym świadectwem przez Szwajcarię. Inne znaki rozpoznawcze na sztuce przesyłki powinny być umieszczone w podobny sposób;
(c)  weryfikacja świadectwa powinna być podana w nawiasie po numerze rozpoznawczym świadectwa, np. A/132/B(M)F-96 (Rev.2) oznacza weryfikację numer 2 świadectwa zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki wydanego przez Austrię, a A/132/B(M)F-96 (Rev.0) oznacza pierwsze wydanie takiego świadectwa. Przy pierwszym wydaniu świadectwa, oznaczenie podane w nawiasach jest fakultatywne i zamiast "Rev.0" mogą być również użyte inne określenia, np. "pierwsze wydanie". Numery weryfikacji świadectwa mogą być nadawane tylko przez ten kraj, który wydał świadectwo oryginalne;
(d)  inne symbole (wymagane na podstawie przepisów krajowych) mogą być umieszczone w nawiasie po znaku rozpoznawczym, np. A/132/B(M)F-96 (SP503);
(e)  nie wymaga się dokonywania zmiany znaku rozpoznawczego na opakowaniu po każdej weryfikacji świadectwa wzoru. Zmiany powinny być naniesione jedynie w takich przypadkach, gdy w wyniku weryfikacji świadectwa wzoru sztuki przesyłki następuje zmiana literowych kodów typu wzoru sztuki przesyłki występujących po drugiej poprzecznej kresce.
6.4.23.11     Każde świadectwo zatwierdzenia materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące dane:
(a)  rodzaj świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i datę ważności;
(d)  wykaz stosowanych krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając wydane przez MAEA Przepisy bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(e)  określenie materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(f)  opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(g)  opis wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, która może zawierać odesłanie do rysunków;
(h)  opis zawartości promieniotwórczych, z uwzględnieniem danych o aktywności, która może również podawać opis fizycznej i chemicznej postaci zawartości;
(i)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(j)  powołanie się na informacje dostarczone przez wnioskodawcę dotyczące specjalnych działań, które mają być podjęte przed przewozem;
(k)  podanie nazwy wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna za stosowne;
(l)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.12     Każde świadectwo wydane przez właściwą władzę na przewóz w warunkach specjalnych powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i okres ważności;
(d)  sposób (sposoby) przewozu;
(e)  ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f)  wykaz stosowanych krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz w warunkach specjalnych;
(g)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego kraju, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(h)  powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne uznania wydane przez właściwą władzę, dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(i)  opis opakowania z powołaniem się na rysunki lub opis wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne, to powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji, o wymiarach nie większych niż 21cm x 30cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki wraz z krótkim opisem opakowania, zawierającym wykaz materiałów użytych do jego budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne oraz opis wyglądu zewnętrznego;
(j)  opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając, jeżeli występują, różne rodzaje izotopów), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k)  dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i)  szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii)  maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii)  powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv)  inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v)  dopuszczoną (na podstawie 6.4.11.4(b)) zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi)  zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono przewóz w warunkach specjalnych;
(l)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy przygotowaniu, załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(m)  uzasadnienie na przewóz w warunkach specjalnych, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n)  opis środków rekompensujących, które powinny być zastosowane, w związku z przewozem w warunkach specjalnych;
(o)  powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowanego opakowania lub specjalne działania, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(p)  określenie warunków otoczenia, przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(q)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(r)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(t)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.13     Każde świadectwo zatwierdzenia przewozu wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  data wydania i okres ważności;
(d)  wykaz stosowanych krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz;
(e)  ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego kraju, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(h)  powołanie się na dostarczoną przez wnioskodawcę informację dotyczącą specjalnych działań, które należy przedsięwziąć przed przewozem;
(i)  powołanie się na odpowiednie świadectwo (świadectwa) zatwierdzające wzór;
(j)  opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając, jeżeli występują, różne rodzaje izotopów), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(l)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(m)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.14     Każde świadectwo zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydane przez właściwą władzę powinno zawierać następujące informacje:
(a)  typ świadectwa;
(b)  znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c)  datę wydania i okres ważności;
(d)  ograniczenia dotyczące sposobu przewozu, jeżeli jest to wymagane;
(e)  wykaz krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się wzór;
(f)  następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego kraju, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g)  powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę lub dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za stosowne;
(h)  stwierdzenie o dopuszczeniu przewozu, jeżeli zgodnie z 5.1.5.2.2 wymagane jest zatwierdzenie przewozu i gdy uznano to za konieczne;
(i)  znak rozpoznawczy sztuki przesyłki;
(j)  opis opakowania z powołaniem na rysunki lub specyfikację konstrukcji wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna za stosowne, powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki z załączonym krótkim opisem opakowania, zawierającym opis materiałów użytych do budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne i wygląd zewnętrzny;
(k)  specyfikację wzoru z powołaniem na rysunki;
(l)  opis zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając, jeżeli występują, różne rodzaje izotopów), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(m)  dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i)  szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii)  maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii)  powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv)  inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v)  dopuszczoną (na podstawie 6.4.11.4(b)) zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi)  zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono wzór sztuki przesyłki;
(n)  dla sztuk przesyłki typu B(M), wykaz przepisów podanych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8. do 6.4.8.15, których sztuka przesyłki nie spełnia i podanie dodatkowych informacji, które mogą być użyteczne dla innych właściwych władz;
(o)  szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(p)  powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowania opakowania lub specjalnych działań, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(q)  określenie warunków otoczenia przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(r)  opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s)  działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(t)  dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(u)  podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.15     Właściwa władza powinna być poinformowana o numerze seryjnym każdego opakowania wykonanego zgodnie z zatwierdzonym przez nią wzorem. Właściwa władza powinna prowadzić rejestr numerów seryjnych opakowań.
6.4.23.16     Wielostronne zatwierdzenie może być zrealizowane poprzez uznanie oryginalnego świadectwa, wydanego przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru lub kraju nadania. Uznanie to może mieć formę aprobaty zamieszczonej na oryginalnym świadectwie lub w odrębnym dokumencie, załączniku, itp., przy czym aprobata taka powinna być wyrażona przez właściwą władzę kraju tranzytowego lub docelowego.

Dział 6.5

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADAŃ DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL)

6.5.1         Ogólne wymagania stosowane dla wszystkich typów DPPL
6.5.1.1       Zakres
6.5.1.1.1     Wymagania niniejszego działu dotyczą dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), których zastosowanie do określonych materiałów niebezpiecznych jest dopuszczalne zgodnie z metodami pakowania wskazanymi w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2. Cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające wymaganiom działu 6.7 lub odpowiednio działu 6.8 nie są uważane za DPPL. DPPL odpowiadające warunkom niniejszego działu, nie są uważane za kontenery w rozumieniu przepisów ADR. Do określenia dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) stosuje się w tekście wyłącznie oznaczenie skrótowe DPPL.
6.5.1.1.2     Wyjątkowo, DPPL i ich wyposażenie obsługowe nie odpowiadające dokładnie wymaganiom niniejszych przepisów, lecz mające dopuszczalne rozwiązania alternatywne, mogą być brane pod uwagę przez właściwą władzę w celu ich zatwierdzenia. Dodatkowo, uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, zastosowanie rozwiązań alternatywnych, które przedstawiają w praktyce bezpieczeństwo co najmniej równoważne pod względem zgodności z właściwościami przewożonych materiałów oraz równorzędną lub wyższą odporność na uderzenia, obciążenia i ogień, może być brane pod uwagę przez właściwą władzę.
6.5.1.1.3     Konstrukcja, wyposażenie, badanie, znakowanie i działania DPPL powinny być poddane akceptacji właściwej władzy kraju, w którym DPPL jest uznany.
6.5.1.2       (Zarezerwowany)
6.5.1.3       (Zarezerwowany)
6.5.1.4       System kodowania DPPL
6.5.1.4.1     Kod powinien składać się z dwóch cyfr arabskich, podanych pod literą (a); następujących po nich dużych literach, podanych pod literą (b); oraz w określonych przypadkach następującej po nich, jednej cyfry arabskiej wskazującej kategorię DPPL.
(a)
 
RodzajMateriały stałe ładowane lub rozładowywaneMateriały ciekłe
 grawitacyjniepod ciśnieniem wyższym od 10 kPa (0,1 bara) 
Sztywne112131
Elastyczne13--
 
(b)  Materiały
A.   Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B.   Aluminium
C.   Drewno
D.   Sklejka
F.   Materiał drewnopochodny
G.   Tektura
H.   Tworzywo sztuczne
L.   Włókno
M.   Papier wielowarstwowy
N.   Metal (inny niż stal lub aluminium)
6.5.1.4.2     Dla DPPL złożonych stosuje się na drugim miejscu kodu dwie duże litery łacińskie. Pierwsza litera oznacza materiał naczynia wewnętrznego DPPL, a druga - materiał opakowania zewnętrznego DPPL.
6.5.1.4.3     Ustalone są następujące typy i kody DPPL:
 
MateriałKategoriaKodPodrozdział
Metal
 do materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie11A 
A. Staldo materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem21A 
 do materiałów ciekłych31A 
 do materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie11B 
B. Aluminiumdo materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem21B6.5.3.1
 do materiałów ciekłych31B 
 do materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie11N 
N. Inne niż stal
  lub aluminium
do materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem21N 
 do materiałów ciekłych31N 
Elastyczne
 tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny wewnętrznej13H1 
 tkanina z tworzywa sztucznego z powłoką13H2 
H. Tworzywo
  sztuczne
tkanina z tworzywa sztucznego z wykładziną wewnętrzną13H3 
 tkanina z tworzywa sztucznego powlekana i z wykładziną wewnętrzną13H4 
 folia z tworzywa sztucznego13H56.5.3.2
 bez powłoki lub wykładziny wewnętrznej13L1 
L. Włóknopowlekana13L2 
 z wykładziną wewnętrzną13L3 
 powlekaną i z wykładziną wewnętrzną13L4 
M. Papier
wielowarstwowy
wielowarstwowy, wodoodporny
13M1
13M2
 
 do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie z wyposażeniem konstrukcyjnym11H1 
H. Ze sztywnego
  tworzywa
  sztucznego
do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojących11H26.5.3.3
 do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem z wyposażeniem konstrukcyjnym21H1 
 do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojących21H2 
 do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym31H1 
 do materiałów ciekłych, wolnostojących31H2 
 do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego11HZ1 
 do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego11HZ2 
HZ. Złożony z
   naczyniem
   wewnętrznym
   z tworzywa
do materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego21HZ16.5.3.4
   sztucznegoado materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego21HZ2 
 do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego31HZ1 
 do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego31HZ2 
G. Tekturado materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie11G6.5.3.5
Drewniane
C. Drewno naturalnedo materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną11C 
D. Sklejkado materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną11D6.5.3.6
F. Materiał
  drewnopochodny
do materiałów stałych, ładowanych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną11F 
 
a    Kod ten powinien być uzupełniony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.

6.5.1.4.4     W kodzie DPPL może występować litera "W". Oznacza ona, że DPPL, chociaż jest tego samego typu wynikającego z kodu, to został wyprodukowany z odstępstwem od wymagań podanych pod 6.5.3 ale jest uważany za równoważny DPPL spełniającemu te wymagania, zgodnie z ustaleniami podanymi pod 6.5.1.1.2.
6.5.1.5       Wymagania konstrukcyjne
6.5.1.5.1     DPPL powinny być odporne lub odpowiednio zabezpieczone przed pogorszeniem ich stanu spowodowanym wpływem środowiska.
6.5.1.5.2     DPPL powinny być wykonane i zamknięte tak, aby w normalnych warunkach przewozu nie następowało jakiekolwiek uwalnianie zawartości, wskutek drgań, zmiany temperatury, wilgotności lub ciśnienia.
6.5.1.5.3     DPPL i ich zamknięcia powinny być wykonane z materiałów, które są zgodne z ich zawartością lub zabezpieczone od wewnątrz tak, aby materiały te:
(a)  nie ulegały niszczącemu działaniu zawartości do takiego stopnia, że użycie DPPL stałoby się niebezpieczne;
(b)  nie reagowały z zawartością lub powodowały jej rozkładu albo nie tworzyły z nią szkodliwych lub niebezpiecznych związków.
6.5.1.5.4     Jeżeli stosowane są uszczelnienia, to powinny być one wykonane z materiału, który nie ulega niszczącemu działaniu zawartości DPPL.
6.5.1.5.5     Całe wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone i zabezpieczone tak, aby ryzyko uwalniania przewożonych materiałów w wyniku uszkodzeń przy czynnościach manipulacyjnych i w czasie przewozu, było ograniczone do minimum.
6.5.1.5.6     DPPL, ich urządzenia dodatkowe, jak również wyposażenie obsługowe i wyposażenie konstrukcyjne powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały bez ubytku zawartości ciśnienie wewnętrzne, stwarzane przez zawartość oraz były odporne na naprężenia, oddziałujące przy normalnych manipulacjach transportowych i podczas przewozu. DPPL przeznaczone do spiętrzania, powinny być do tego dostosowane. Urządzenia do podnoszenia lub zabezpieczające DPPL powinny być dostatecznie wytrzymałe tak, aby były odporne na narażenia w normalnych warunkach obsługi i przewozu bez wystąpienia odkształceń lub uszkodzeń; powinny być tak umieszczone, aby nie powstały żadne nadmierne obciążenia w jakiejkolwiek części DPPL.
6.5.1.5.7     Jeżeli DPPL składa się z korpusu, znajdującego się wewnątrz ramy, to powinien on być wykonany tak, aby:
(a)  korpus nie obijał się lub nie ocierał o ramę, powodując uszkodzenie materiału korpusu;
(b)  korpus pozostawał w ramie zawsze odpowiednio zabezpieczony;
(c)  części wyposażenia były zamocowane tak, w sposób zapobiegający uszkodzeniu w przypadkach, gdy połączenia pomiędzy korpusem a ramą dopuszczają pewne wydłużenie względne lub ruch.
6.5.1.5.8     Jeżeli DPPL zaopatrzony jest w zawór denny spustowy, to powinno być możliwe zablokowanie zaworu w pozycji zamkniętej, a cały układ opróżniania powinien być skutecznie zabezpieczony przed uszkodzeniem. Zawory z zamknięciami dźwigniowymi powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem, przy czym pozycje otwarta lub zamknięta powinny być łatwe do rozpoznania. W DPPL przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych, powinno być przewidziane dodatkowe urządzenie do uszczelnienia otworu spustowego, np. zaślepka kołnierzowa lub inne równoważne urządzenie.
6.5.1.5.9     Każdy DPPL powinien przejść pozytywnie wymagane badania.
6.5.1.6       Próby, certyfikacja i badania
6.5.1.6.1     Zapewnienie jakości: DPPL powinny być produkowane i badane według programu zapewnienia jakości, uznanego przez właściwą władzę i gwarantującego zgodność wyprodukowanego DPPL z wymaganiami niniejszego działu.
6.5.1.6.2     Wymagane próby: DPPL powinny być poddane próbom wymaganym dla danego typu konstrukcji i, jeżeli jest to wymagane, pierwszym i okresowym badaniom zgodnie z 6.5.4.14.
6.5.1.6.3     Certyfikacja: Do każdego typu konstrukcji DPPL powinno być wystawione świadectwo i znak (jak podano pod 6.5.2) stwierdzające, że typ konstrukcji, włącznie z jego wyposażeniem, sprostał wymaganym próbom typu.
6.5.1.6.4     Badania: każdy DPPL metalowy, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożony powinien być badany w sposób zalecany przez właściwą władzę:
(a)  przed oddaniem go do eksploatacji, a następnie nie rzadziej niż raz na 5 lat, pod względem:
(i)  zgodności z typem konstrukcji i prawidłowości znakowania;
(ii)  oceny stanu wewnętrznego i zewnętrznego;
(iii)  prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
(b)  w czasie najpóźniej do dwóch i pół roku, pod względem:
(i)  oceny stanu zewnętrznego;
(ii)  prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
Sprawozdanie z każdego badania powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do czasu następnego badania.
6.5.1.6.5     Jeżeli konstrukcja DPPL jest naruszona wskutek uderzenia lub z innej przyczyny, to po naprawie powinna ona być poddana pełnym próbom i badaniom jak podano pod 6.5.4.14.3 i 6.5.1.6.4 (a).
6.5.1.6.6     Właściwa władza może w każdej chwili zażądać dowodu, przez przeprowadzenie badań zgodnie z wymaganiami tego działu, w celu wykazania, że DPPL spełnia wymagania stawiane dla danego typu konstrukcji.
6.5.2         Znakowanie
6.5.2.1       Znakowanie podstawowe
6.5.2.1.1     Każdy DPPL wyprodukowany i przeznaczony do użytku zgodnie z przepisami ADR, powinien być zaopatrzony w trwałe, dobrze czytelne i umieszczone w dobrze widocznym miejscu oznaczenia. Litery, numery i symbole powinny mieć przynajmniej 12 mm wysokości i powinny składać się z:
(a)  symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań:


Dla DPPL metalowych, na których znakowanie naniesione jest przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane litery "UN";
(b)  kodu wskazującego rodzaj DPPL zgodnie z 6.5.1.4;
(c)  litery określającej grupę (grupy) pakowania, dla której prototyp został zbadany z wynikiem pozytywnym:
(i)  X - dla I, II i III grupy pakowania (tylko dla DPPL do materiałów stałych);
(ii)  Y - dla II i III grupy pakowania;
(iii)  Z - dla III grupy pakowania;
(d)  miesiąca i roku (dwie ostatnie cyfry) produkcji;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;
(f)  nazwy lub znaku producenta albo innego znaku rozpoznawczego DPPL określonego przez właściwą władzę;
(g)  obciążenia użytego przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla DPPL nie przystosowanych do spiętrzania powinien być umieszczony znak "0";
(h)  największej dopuszczalnej masy brutto w kg lub dla DPPL elastycznych, największego dopuszczalnego ładunku w kg.
Znakowania podstawowe powinny być naniesione w wyżej przedstawionej kolejności. Znaki określone pod 6.5.2.2 i każdy inny znak dopuszczony przez właściwą władzę, powinny być tak umieszczone, aby poszczególne części znakowania można było prawidłowo rozpoznać.
Przykłady znakowania dla różnych typów DPPL zgodnie z (a) do (h) powyżej:

 
 
11A/Y/02 89
NL/Mulder 007
5500/1500
DPPL metalowy wykonany ze stali, do przewozu materiałów stałych rozładowywanych, np. grawitacyjnie, dla  materiałów II i III grupy pakowania, wyprodukowany w lutym 1989 r. dopuszczony do użytku w Holandii, wyprodukowany przez firmę Mulder zgodnie z typem konstrukcji, któremu właściwa władza nadała numer seryjny 007, obciążenie zastosowane przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg, największa dopuszczalna masa brutto w kg.
 
13H3/Z/03 89
F/Meunier 1713
0/1500
DPPL elastyczny do przewozu materiałów stałych  rozładowywanych, np. grawitacyjnie, wykonany z tworzywa  sztucznego, z wykładziną wewnętrzną, nie przystosowany do spiętrzania.
 
31H1/Y/04 89
GB/9099 10800/1200
DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego do przewozu materiałów ciekłych, wykonany z tworzywa sztucznego z wyposażeniem konstrukcyjnym, które wytrzymuje obciążenie przy spiętrzaniu.
 
31HA1/Y/05 91
D/Muller 1683
10800/1200
DPPL złożony do przewozu materiałów ciekłych z naczyniem  wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego i stalową osłoną zewnętrzną.
 
11C/X/01 93
S/Aurigny 9876
3000/910
DPPL drewniany dla materiałów stałych, z wykładziną wewnętrzną, do materiałów stałych I grupy pakowania.
 
________
1    Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968 r.).

6.5.2.2       Znakowanie dodatkowe
6.5.2.2.1     Każdy DPPL powinien być znakowany zgodnie z 6.5.2.1 i dodatkowo w następujące informacje, które mogą być umieszczone na tabliczce odpornej na korozję, przytwierdzonej w sposób trwały, w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli:
 
 Kategoria DPPL
Znakowanie dodatkoweMetalTworzywo sztuczneZłożoneTekturaDrewniane
Pojemność w litracha przy 20°CXXX  
Masa własna w kgaXXXXX
Ciśnienie próbne (manometryczne) w kPa lub baracha, jeżeli jest wymagane XX  
Największy ładunek / ciśnienie rozładunku w kPa lub baracha, jeżeli jest wymaganeXXX  
Materiał; z którego wykonano korpus i jego grubość minimalna w mmX    
Data ostatniego badania szczelności, jeżeli jest wymagane (miesiąc i rok)XXX  
Data ostatniej kontroli (miesiąc i rok)XXX  
Numer seryjny producentaX    
 
a   Należy podać jednostki miary.
6.5.2.2.2     Dodatkowo do znakowania wymaganego pod 6.5.2.1, DPPL elastyczne mogą być zaopatrzone w piktogramy wskazujące zalecane sposoby podnoszenia.
6.5.2.2.3     Naczynia wewnętrzne DPPL złożonych z tworzywa sztucznego powinny zawierać co najmniej następujące informacje:
(a)  nazwę lub symbol producenta i inne wyróżniki DPPL ustalone przez właściwą władzę zgodnie z 6.5.2.1.1 (f);
(b)  datę produkcji, zgodnie z 6.5.2.1.1 (d);
(c)  znak państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, zgodnie z 6.5.2.1.1 (e).
6.5.2.2.4     Jeżeli DPPL złożony jest zaprojektowany w taki sposób, że jego obudowa zewnętrzna jest przeznaczona do demontażu na okres przewozu w stanie opróżnionym (np. powrót DPPL do pierwotnego nadawcy do ponownego używania), każda z części przeznaczona do zdemontowania, powinna być oznaczona miesiącem i rokiem produkcji oraz nazwą lub symbolem producenta, a także innymi wyróżnikami dla DPPL, ustalonymi przez właściwą władzę (patrz 6.5.2.1.1(f)).
6.5.2.3       Zgodność z typem konstrukcji
Znakowanie wskazuje, że DPPL przeszedł z wynikiem pozytywnym badania typu konstrukcji i że zostały spełnione wymagania podane w świadectwie.
6.5.3         Wymagania szczególne dotyczące DPPL
6.5.3.1       Wymagania szczególne dotyczące DPPL metalowych
6.5.3.1.1     Niniejsze wymagania dotyczą DPLL metalowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Te DPPL dzielą się na trzy kategorie:
(a)  przeznaczone do przewozu materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie (11A, 11B, 11N)
(b)  przeznaczone do przewozu materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych pod ciśnieniem manometrycznym wyższym od 10 kPa (0,1 bara) (21A, 21B, 21N); i
(c)  przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych (31A, 31B, 31N).
6.5.3.1.2     Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich, ciągliwych metali, o udowodnionej spawalności. Spoiny powinny być wykonane w sposób fachowy i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał.
6.5.3.1.3     Należy unikać uszkodzeń spowodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.5.3.1.4     DPPL aluminiowe, przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych zapalnych, nie powinny posiadać żadnych ruchomych części jak np. wieka, zamknięcia itp. wykonanych z niezabezpieczonej stali, ulegającej korozji, które mogłyby reagować niebezpiecznie przy zetknięciu z aluminium wskutek tarcia lub uderzenia.
6.5.3.1.5     DPPL metalowe powinny być wykonane z metali, które spełniają poniższe warunki:
(a)  dla stali wydłużenie procentowe po rozerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/Rm z bezwzględnym minimum 20%,
gdzie Rm = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie użytej stali w N/mm2,
(b)  dla aluminium i jego stopów wydłużenie procentowe przy zerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/6Rm, przy bezwzględnym minimum 8%.
Próbki do badań wydłużenia przy zerwaniu, powinny być pobrane prostopadle do kierunku walcowania z zapewnieniem, aby:
L0 = 5d lub
L0 = 5,65 ÖA
gdzie:  L0 = długość pomiarowa próbki przed badaniem,
        d = średnica,
        A = powierzchnia przekroju poprzecznego próbki.
6.5.3.1.6     Minimalna grubość ścianki:
(a)  dla stali wzorcowej z iloczynem Rm x A0 = 10.000, grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż:
 
 Grubość ścianki (T) w mm
Pojemność (C) Typy 11A, 11B, 11NTypy 21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N
w litrachNiezabezpieczoneZabezpieczoneNiezabezpieczoneZabezpieczone
CŁ1.0002,01,52,52,0
1.000<CŁ2.000T = C/2.000 + 1,5T = C/2.000 + 1,0T = C/2.000 + 2,0T = C/2.000 + 1,5
2.000<CŁ3.000T = C/2.000 + 1,5T = C/2.000 + 1,0T = C/1.000 + 1,0T = C/2.000 + 1,5
 
gdzie: A0 =   wydłużenie minimalne (w %) użytej stali wzorcowej po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz wyżej pod 6.5.3.1.5).
(b)  dla metali innych, niż stal wzorcowa wymieniona pod (a), minimalną grubość ścianki oblicza się za pomocą następującego wzoru:


gdzie:
e1      = wymagana równoważna grubość ścianki dla użytego metalu (w mm);
eo      = wymagana minimalna grubość ścianki dla stali wzorcowej (w mm);
Rm1     = gwarantowana minimalna wytrzymałość użytego metalu na rozciąganie (w N/mm2) (patrz (c));
A1      = wydłużenie minimalne (w %) użytego metalu po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz 6.5.3.1.5).
W żadnym wypadku grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 1,5 mm.
(c)  Do obliczeń podanych pod (b), gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie zastosowanego metalu (Rm1) powinna być minimalną wartością określoną w krajowych lub międzynarodowych normach materiałowych. Jednakże, dla stali austenitycznych określona wartość Rm zgodna z normami materiałowymi może być podwyższona do 15%, jeżeli wyższa wartość potwierdzona jest w ateście materiałowym. Jeżeli brak jest norm materiałowych dla zastosowanego materiału, to wartość Rm powinna być minimalna wartością określoną w ateście materiałowym.
6.5.3.1.7     Wymagania dotyczące obniżenia ciśnienia: DPPL przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych powinny zapewniać uwolnienie dostatecznej ilości par, aby nie dopuścić do rozerwania korpusu wskutek oddziaływania ognia. W tym celu mogą być zastosowane zwykłe urządzenia do obniżania ciśnienia lub inne rozwiązania konstrukcyjne. Ciśnienie powodujące zadziałanie tych urządzeń nie powinno być wyższe niż 65 kPa (0,65 bara) i nie niższe niż całkowite ciśnienie manometryczne występujące wewnątrz DPPL (tj. suma prężności par zawartego materiału i ciśnienia powietrza lub innych gazów obojętnych w przestrzeni gazowej, pomniejszona o 100 kPa (1 bar)), w temperaturze 55°C, ustalone przy maksymalnym stopniu napełnienia, jak podano pod 4.1.1.4. Wymagane urządzenia do obniżania ciśnienia powinny być umieszczone w przestrzeni parowej pojemnika.
6.5.3.2       Wymagania szczególne dla DPPL elastycznych
6.5.3.2.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL elastycznych następujących typów:
13H1    tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny wewnętrznej,
13H2    tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana,
13H3    tkanina z tworzywa sztucznego, z wykładziną wewnętrzną,
13H4    tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana i z wykładziną wewnętrzną,
13H5    folia z tworzywa sztucznego,
13L1    włókno, bez powłoki i wykładziny wewnętrznej,
13L2    włókno, powlekane,
13L3    włókno z wykładziną wewnętrzną,
13L4    włókno, powlekane z wykładziną wewnętrzną,
13M1    papier wielowarstwowy,
13M2    papier wielowarstwowy, wodoodporny.
DPPL    elastyczne przeznaczone są wyłącznie do przewozu materiałów stałych.
6.5.3.2.2     Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcja DPPL elastycznego powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.5.3.2.3     Wszystkie materiały używane do produkcji DPPL elastycznych typów 13M1 i 13M2 powinny - po całkowitym zanurzeniu w wodzie przez co najmniej 24 godziny - zachować jeszcze co najmniej 85% wytrzymałości na rozerwanie, która została zamierzona pierwotnie po równoważnej klimatyzacji materiału przy wilgotności względnej nie większej niż 67%.
6.5.3.2.4     Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.
6.5.3.2.5     DPPL elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem.
6.5.3.2.6     Jeżeli dla DPPL elastycznych z tworzywa sztucznego jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały czas użytkowania korpusu DPPL. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badanych typach konstrukcji, przeprowadzenie nowych badań nie jest konieczne, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.2.7     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.2.8     Do produkcji korpusów DPPL nie powinny być używane materiały z naczyń już używanych. Mogą być jednak użyte pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego. Mogą być użyte części składowe takie jak wzmocnienia i podstawy paletowe pod warunkiem, że elementy te nie zostały uszkodzone podczas użytkowania.
6.5.3.2.9     Jeżeli naczynie jest napełnione, to stosunek wysokości do szerokości nie powinien wynosić więcej niż 2 do 1.
6.5.3.2.10    Wykładzina powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość użytego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być odpowiednie do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Połączenia i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz odporne na naciski i uderzenia występujące w normalnych warunkach obsługi i przewozu.
6.5.3.3       Wymagania szczególne dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.5.3.3.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Takie DPPL dzielą się na następujące typy:
11H1    do materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
11H2    do materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojące,
21H1    do materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych pod ciśnieniem, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
21H2    do materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojące,
31H1    do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
31H2    do materiałów ciekłych, wolnostojące.
6.5.3.3.2     Korpus powinien być wykonany z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanych właściwościach, a jego wytrzymałość powinna być dostosowana do jego pojemności i przeznaczenia. Tworzywo to powinno być w odpowiedni sposób zabezpieczone przed starzeniem i uszkodzeniem przez przewożony materiał albo, jeżeli to ma znaczenie, powinno być odporne na promieniowanie ultrafioletowe. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.3.3     Jeżeli jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania korpusu DPPL. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badaniach typów konstrukcji, wymagane przeprowadzenie nowych badań nie jest konieczne, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.3.4     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.3.5     Do produkcji DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego nie powinny być stosowane materiały uprzednio używane inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.3.6     Urządzenie do obniżania ciśnienia powinno być umieszczone w każdym DPPL przeznaczonym do przewozu materiałów ciekłych; powinno ono zapewniać możliwość uwolnienia dostatecznej ilości par tak, aby chronić korpus przed rozerwaniem, jeżeli jest on poddany wewnętrznemu ciśnieniu przekraczającemu hydrauliczną próbę ciśnieniową. W tym celu mogą być zastosowane zwykłe urządzenia do obniżania ciśnienia lub inne rozwiązania konstrukcyjne. Ciśnienie otwarcia tych urządzeń nie powinno być wyższe od hydraulicznego ciśnienia próbnego.
6.5.3.4       Wymagania szczególne dla DPPL złożonych z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego
6.5.3.4.1     Niniejsze przepisy stosuje się do DPPL złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych, następujących typów:
11HZ1      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie,
11HZ2      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie,
21HZ1      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych ładowanych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
21HZ2      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych ładowanych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
31HZ1      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych,
31HZ2      DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych.
Kod ten powinien być uściślony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.
6.5.3.4.2     Naczynie wewnętrzne nie jest przewidziane do spełniania swojej funkcji bez osłony zewnętrznej. "Sztywne" naczynie wewnętrzne jest naczyniem, które zachowuje zasadniczy kształt w stanie próżnym bez zamknięć i bez wspomagających osłon zewnętrznych. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest "sztywne", jest uznawane za "elastyczne".
6.5.3.4.3     Osłona zewnętrzna wykonana jest zwykle ze sztywnego materiału uformowanego w taki sposób, że ochrania naczynie wewnętrzne przed uszkodzeniami spowodowanymi przeładunkami i przewozem, ale nie jest wykonana dla spełnienia funkcji zbiornika. Obejmuje ona również podstawę paletową, jeżeli jest stosowana.
6.5.3.4.4     DPPL złożony z całkowitą osłoną zewnętrzną powinien być wykonany tak, aby łatwo można było ocenić stan wnętrza naczynia podczas badań szczelności i ciśnieniowej próby hydraulicznej.
6.5.3.4.5     Maksymalna pojemność DPPL typu 31HZ2 powinna być ograniczona do 1.250 litrów.
6.5.3.4.6     Naczynie wewnętrzne powinno być wyprodukowane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o określonych właściwościach i odpowiedniej wytrzymałości w stosunku do pojemności i jego przeznaczenia. Tworzywo to powinno być w odpowiedni sposób zabezpieczone przed starzeniem i uszkodzeniem przez przewożony materiał, a w razie potrzeby powinno być odporne na promieniowanie ultrafioletowe. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.4.7     Jeżeli jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono wykonane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania naczynia wewnętrznego. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badaniach typu konstrukcji, wymagane przeprowadzenie nowych badań nie jest konieczne, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.4.8     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest naczynie wewnętrzne w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.4.9     Do produkcji naczynia wewnętrznego nie powinny być stosowane materiały uprzednio używane inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.4.10    Urządzenie do obniżania ciśnienia powinno być umieszczone w każdym DPPL przeznaczonym do przewozu materiałów ciekłych, powinno zapewniać możliwość wypuszczenia wystarczającej ilości par tak, aby chronić naczynie wewnętrzne DPPL przed rozerwaniem, jeżeli jest ono poddane wewnętrznemu ciśnieniu przekraczającemu hydrauliczną próbę ciśnieniową. Może to być uzyskane przy użyciu zwykłych urządzeń do obniżania ciśnienia lub innych rozwiązań konstrukcyjnych.
6.5.3.4.11    Ścianki naczyń wewnętrznych DPPL typu 31HZ2 powinny składać się przynajmniej z trzech warstw.
6.5.3.4.12    Wytrzymałość materiału i konstrukcja osłony zewnętrznej powinny być dostosowane do pojemności DPPL złożonego i jego przeznaczenia.
6.5.3.4.13    Osłona zewnętrzna nie powinna mieć żadnych wystających części, które mogłyby uszkodzić naczynie wewnętrzne.
6.5.3.4.14    Osłony zewnętrzne z metalowymi ściankami powinny być wykonane z odpowiedniego metalu o wymaganej grubości.
6.5.3.4.15    Osłony zewnętrzne drewniane powinny być wykonane z drewna dobrze sezonowanego, wysuszonego w sposób przyjęty w handlu i bez wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość jakiejkolwiek części osłony. Części górne i dolne mogą być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych jak: płyta pilśniowa, płyta wiórowa lub z innych odpowiednich tworzyw.
6.5.3.4.16    Osłony zewnętrzne ze sklejki powinny być wykonane ze sklejki wyprodukowanej z dobrze sezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego lub tartego, wysuszonej w sposób przyjęty w handlu i bez wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość osłony. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do wykonania osłony mogą być użyte, łącznie ze sklejką, również inne odpowiednie materiały. Osłony na listwach narożnikowych lub na czołach powinny być mocno połączone gwoździami lub zamocowane albo połączone za pomocą innych równoważnych środków.
6.5.3.4.17    Ścianki osłon zewnętrznych z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych takich jak: płyta wiórowa, płyta pilśniowa lub z innych odpowiednich materiałów tego rodzaju. Inne części osłony mogą być produkowane z innych odpowiednich materiałów.
6.5.3.4.18    Osłony zewnętrzne z tektury powinny być wykonane z tektury litej lub z tektury dwustronnie falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej) o dobrej jakości i powinny być dostosowane do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost masy podczas trwającego 30 minut badania na chłonność wody metodą Cobb'a nie wynosił więcej niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowania i przeginania, aby przy składaniu konstrukcji (montażu) nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszeniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.4.19    Czoła osłon tektury mogą mieć ramy drewniane lub być wykonane w całości z drewna. Do wzmocnienia mogą być stosowane listwy drewniane.
6.5.3.4.20    Krawędzie łączące w osłonach z tektury powinny być sklejone taśmą przylepną podgumowaną, połączone na zakładkę i sklejone lub być połączone na zakładkę i zszyte zszywkami metalowymi. Przy połączeniach zakładkowych zakładka powinna być odpowiednio duża. Jeżeli zamknięcie następuje przez połączenie klejowe lub za pomocą taśmy przylepnej, klej powinien być wodoodporny.
6.5.3.4.21    Jeżeli osłona zewnętrzna wykonana jest z tworzywa sztucznego, to obowiązują odpowiednie wymagania podane pod 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9, przy czym przepisy, które mają zastosowanie do naczynia wewnętrznego obowiązują dla osłony zewnętrznej DPPL złożonego.
6.5.3.4.22    Obudowa zewnętrzna DPPL typu 31HZ2 powinna całkowicie obejmować naczynie wewnętrzne.
6.5.3.4.23    Integralna podstawa paletowa należąca do DPPL lub dająca się odłączać paleta, powinny być przystosowane do mechanicznego przemieszczania DPPL, napełnionego do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.4.24    Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie mogła dotykać jakichkolwiek wystających części dna DPPL podatnych na uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.5.3.4.25    Osłona zewnętrzna powinna być tak połączona z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.4.25    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być używane dla zwiększenia podatności do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz naczynia wewnętrznego.
6.5.3.4.27    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby jej obciążenie mogło być w sposób bezpieczny rozłożone. Takie DPPL powinny być wykonane w toki sposób, aby naczynie wewnętrzne nie znajdowało się pod obciążeniem.
6.5.3.5       Wymagania szczególne dla DPPL tekturowych
6.5.3.5.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL tekturowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie. Stosuje się następujące typy DPPL tekturowych: 11G.
6.5.3.5.2     DPPL tekturowe nie powinny być wyposażone w urządzenia do podnoszenia od góry.
6.5.3.5.3     Korpus powinien być wykonany z tektury litej lub dwustronnie falistej (z jedną lub kilkoma warstwami) o dobrej jakości, dostosowanej do pojemności i przeznaczenia DPPL. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb'a, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Powinna być ona tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowana i przeginana, aby przy składaniu konstrukcji nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.5.4     Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.5.3.5.5     Na krawędziach połączeniowych w korpusie DPPL powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.5.3.5.6     Wykładzina wewnętrzna powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość użytego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach manipulacyjnych i podczas przewozu.
6.5.3.5.7     Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączyć paleta powinny nadawać się do mechanicznych manipulacji DPPL napełnionego do jego największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.5.8     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie mogła dotykać jakichkolwiek wystających części dna DPPL podatnych na uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.5.3.5.9     Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.5.10    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być używane dla zwiększenia podatności DPPL do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny wewnętrznej.
6.5.3.5.11    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.3.6       Wymagania szczególne dla DPPL drewnianych
6.5.3.6.1     Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL drewnianych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych, ładowanych i rozładowywanych grawitacyjnie. Stosowane są następujące typy DPPL drewnianych:
11C   drewno, z wykładziną wewnętrzną,
11D   sklejka, z wykładziną wewnętrzną,
11F   materiał drewnopochodny, z wykładziną wewnętrzną.
6.5.3.6.2     DPPL drewniane nie powinny mieć w górnej części urządzenia do podnoszenia.
6.5.3.6.3     Wytrzymałość użytych materiałów i typ konstrukcji korpusu powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL.
6.5.3.6.4     Drewno powinno być sezonowane, wysuszone tak jak wymagane w handlu i pozbawione wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części DPPL. Każda część DPPL powinna być wykonana z jednej sztuki drewna lub jej równoważnika. Elementy uważane są za równoważne elementom jednolitym, jeżeli są łączone za pomocą odpowiedniej metody klejenia (jak np. połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę) lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu co najmniej dwóch falistych klamer metalowych lub innej równie skutecznej metody.
6.5.3.6.5     Korpus powinien być wykonany ze sklejki co najmniej 3-warstwowej wyprodukowanej z dobrze sezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego płasko lub tartego, wysuszonej w sposób przyjęty w handlu i bez wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość korpusu. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do wykonania korpusu mogą być użyte łącznie ze sklejką inne odpowiednie materiały.
6.5.3.6.6     Korpusy z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub innych odpowiednich rodzajów materiału.
6.5.3.6.7     DPPL powinny być na krawędziach lub na czołach mocno połączone gwoździami albo zamocowane lub połączone innym równoważnym sposobem.
6.5.3.6.8     Wykładzina wewnętrzna powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość użytego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne i dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach manipulacyjnych i podczas przewozu.
6.5.3.6.9     Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznych manipulacji DPPL, napełnionych do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.6.10    Paleta lub integralna podstawa powinny być tak zaprojektowane, aby nie mogły dotykać wystających części w dnie DPPL, podatnych na uszkodzenia przy manipulacjach przewozowych.
6.5.3.6.11    Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności DPPL w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.6.12    Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być używane dla zwiększenia podatności DPPL na spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny wewnętrznej.
6.5.3.6.13    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.4         Wymagania dotyczące badań DPPL
6.5.4.1       Wykonanie i częstotliwość badań
6.5.4.1.1     Typ konstrukcji każdego DPPL powinien być zbadany, zgodnie z ustaleniami przyjętymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę dla każdego typu DPPL, zanim będzie on użytkowany. Typ DPPL określony jest przez jego budowę, wielkość, użyty materiał i jego grubość, sposób wykonania oraz urządzenia do napełniania i opróżniania, ale może on również obejmować różne rodzaje obróbki powierzchniowej. Objęte są nim również DPPL, które od danego typu konstrukcji różnią się jedynie mniejszymi wymiarami zewnętrznymi.
6.5.4.1.2     Badania powinny być wykonane na DPPL przygotowanych jak do przewozu. DPPL powinny być napełnione zgodnie ze wskazówkami podanymi w odpowiednich działach. Materiały przeznaczone do przewozu w DPPL mogą być zastąpione przez inne materiały, jeżeli wyniki badań nie zostaną przez to zniekształcone. Jeżeli materiały stałe zostaną zastąpione innymi materiałami, to powinny mieć one takie same właściwości fizyczne (masa, uziarnienie itp.), jak materiały przeznaczone do przewozu. Dozwolone jest stosowanie materiałów dodatkowych jak worki ze śrutem ołowianym, dla uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki pod warunkiem, że materiały te będą umieszczone w taki sposób, aby nie dawały fałszywych wyników badania.
6.5.4.1.3     Jeżeli do badań DPPL z materiałami ciekłymi na swobodny spadek zostanie użyty materiał zastępczy, to powinien mieć on analogiczną gęstość względną i lepkość, jak materiał przeznaczony do przewozu. Do takich badań może być użyta również woda, jeżeli:
(a)  materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną nie przekraczającą 1,2, a jako wysokości spadku powinny być zastosowane te wysokości, które są podane w tabeli pod 6.5.4.9.4;
(b)  (b) materiały nadawane do przewozu mają gęstość względną większą niż 1,2, to wysokości zrzutu powinny być obliczane na podstawie gęstości względnej (d) materiału przeznaczonego do przewozu zaokrąglone do jednej dziesiątej w sposób następujący:
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
d x 1,5 md x 1,0 md x 0,67 m
 
6.5.4.2       Badania typu konstrukcji
6.5.4.2.1     Jeden DPPL z każdego typu konstrukcji, wielkości, grubości ścianki i sposobu budowy powinny być poddane badaniom w kolejności określonej pod 6.5.4.3.5 oraz w sposób podany pod 6.5.4.5 do 6.5.4.12. Te badania typów konstrukcji powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.2.2     Właściwa władza może zezwolić na selektywne badania DPPL różniących się tylko nieznacznie od już zbadanego typu, np. przy niewielkich zmniejszeniach wymiarów zewnętrznych.
6.5.4.2.3     Jeżeli w badaniach używane są dające się odłączyć palety, to sprawozdanie z badania, zgodnie z 6.5.4.13, powinno zawierać opis techniczny tych palet.
6.5.4.3       Przygotowanie DPPL do badań
6.5.4.3.1     DPPL papierowe, DPPL tekturowe, DPPL złożone z tekturową osłoną zewnętrzną powinny być klimatyzowane przez okres co najmniej 24 godzin w atmosferze o kontrolowanej temperaturze i wilgotności względnej. Możliwe są trzy warianty, z których powinien być wybrany jeden.
Zalecane warunki atmosferyczne to 23°C ± 2°C i 50% ± 2% wilgotności względnej. Dwa pozostałe warianty to: 20°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej lub 27°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w tych granicach.. Wartości wilgotności względnej mogą ulegać zmianom do ± 5%, w krótkim okresie czasu nie wpływając na wynik badania.
6.5.4.3.2     Należy podjąć dodatkowe kroki w celu sprawdzenia, czy tworzywa sztuczne, zastosowane do produkcji DPPL sztywnych (typu 31H1 i 31H2) oraz DPPL złożonych (typu 31HZ1 i 31HZ2) spełniają wymagania określone pod 6.5.3.3.2 do 6.5.3.3.4 i 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9.
6.5.4.3.3     Dla udowodnienia wystarczającej zgodności chemicznej z materiałem, stanowiącym zawartość DPPL, wzorcowy DPPL powinien być wstępnie składowane przez okres 6 miesięcy. Przez ten czas DPPL jako wzorcowe pozostają napełnione materiałami przewidzianymi do przewozu lub materiałami, które mają co najmniej identyczne oddziaływanie na dane tworzywo sztuczne w zakresie wywoływania pęknięć naprężeniowych, pęcznienia lub degradacji polimeru. Następnie wzorcowe DPPL powinny być poddane badaniom określonym w tabeli pod 6.5.4.3.5.
6.5.4.3.4     Jeżeli zostanie udowodnione zadawalające zachowanie się tworzywa sztucznego za pomocą innej metody, to powyższe badanie zgodności chemicznej nie jest wymagane. Metoda ta powinna być co najmniej równoważna badaniu zgodności chemicznej i dopuszczona przez właściwą władzę.
6.5.4.3.5     Wymagane badania typu konstrukcji i kolejność badań
 
 
Typy DPPL
Podnoszenie od dołuPodnoszenie od góryaNacisk przy spiętrzaniubSzczelnośćCiśnienie hydrauliczneSwobodny spadekRozdzieranieSpadek z przewróceniemPodnoszenie leżącego DPPLc
Metalowy: 11 A, 11B, 11N,1a23--4e---
21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N1a23456e---
Elastycznyd-xcx--xxxx
Ze sztywnego tworzywa sztucznego: 11H1, 11H2,1a23--4---
21H1, 21H2, 31H1, 31H21a23456---
Złożony: 11HZ1, 11HZ2,1a23--4e---
21HZ1, 21HZ2, 31HZ1, 31HZ21a23456e---
Tekturowy1-2--3---
Drewniany1-2--3---
 
a    Dla DPPL wykonanych do tego rodzaju manipulacji.
b    Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania.
c    Jeżeli DPPL są wykonane do podnoszenia od góry lub od strony bocznej.
d    Wymagane badania określone literą "x"; DPPL, który przeszedł badanie może być użyty do innych badań w dowolnej kolejności.
e    Do badania na swobodny spadek może być użyty inny DPPL o tej samej konstrukcji.
6.5.4.4       Badanie wytrzymałości na podnoszenie od dołu
6.5.4.4.1     Zakres stosowania
Dotyczy wszystkich DPPL tekturowych i DPPL drewnianych oraz wszystkich typów DPPL wyposażonych w urządzenia do podnoszenia od dołu, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.4.2     Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być obciążony rozłożonym równomiernie ładunkiem o masie równej 1,25 jego maksymalnej masy brutto.
6.5.4.4.3     Sposób przeprowadzania badania
DPPL powinien być dwukrotnie podniesiony do góry i opuszczony w dół przy użyciu podnośnika widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do DPPL, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku DPPL, od strony którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł ustalone są z góry). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.5.4.4.4     Kryteria pozytywnego wyniku badania
Brak jakiegokolwiek trwałego odkształcenia DPPL, wraz z podstawą paletową, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz niewystąpienie ubytku materiału, stanowiącego zawartość DPPL.
6.5.4.5       Badanie wytrzymałości na podnoszenie od góry
6.5.4.5.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są przeznaczone do podnoszenia od góry oraz DPPL elastyczne zaprojektowane do podnoszenia od góry lub od strony boku, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.5.2     Przygotowanie DPPL do badania
DPPL metalowe, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone powinny być napełniane do 2-krotnej swojej największej dopuszczalnej masy brutto. W DPPL elastycznych masa ładunku użyta do badań powinna 6-krotnie przewyższać największą dopuszczalną ładowność, ładunek powinien być równomiernie rozłożony.
6.5.4.5.3     Sposób przeprowadzania badania
DPPL metalowe i DPPL elastyczne powinny być podnoszone w sposób przewidziany w ich konstrukcji ponad podłoże tak, aby nie stykały się z nim w żadnym punkcie i pozostawały w tym położeniu przez 5 minut. DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone powinny być podniesione:
(a)  przez 5 minut za pomocą każdej z par przeciwległych po przekątnej urządzeń do podnoszenia w taki sposób, że siły podnoszenia działają pionowo oraz
(b)  przez 5 minut za pomocą każdej z par przeciwległych po przekątnej urządzeń do podnoszenia, w taki sposób, że siły podnoszenia działają ku środkowi pod kątem 45° do pionu.
6.5.4.5.4     Dla DPPL elastycznych mogą być zastosowane inne sposoby przeprowadzania badania wytrzymałości na podnoszenie od góry i przygotowania DPPL do badania, pod warunkiem, że są tak samo skuteczne.
6.5.4.5.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a)  DPPL metalowe, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone: DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, nie wykazują trwałego odkształcenia, które obniżałoby bezpieczeństwo podczas przewozu i ubytek materiału.
(b)  DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek uszkodzenia DPPL lub jego urządzeń do podnoszenia, które powodowałoby, że DPPL przestałby być bezpieczny podczas przewozu lub przy manipulacjach.
6.5.4.6       Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu
6.5.4.6.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są wykonane do spiętrzania, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.6.2     Przygotowanie DPPL do badania
Wszystkie rodzaje DPPL, inne niż DPPL elastyczne, powinny być załadowane do swojej największej dopuszczalnej masy brutto. DPPL elastyczne powinny być napełnione do co najmniej 95% ich pojemności i do największej dopuszczalnej ładowności, ładunek powinien być rozłożony równomiernie.
6.5.4.6.3     Sposób przeprowadzania badania
(a)  DPPL powinien być ustawiony swoją podstawą, na twardym płaskim podłożu i poddany działaniu równomiernie rozłożonego, dodatkowo nałożonego nań obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.5.4.6.4). DPPL powinny być poddane takiemu działaniu przez okres co najmniej:
(i)  5 minut dla DPPL metalowych;
(ii)  28 dni w temperaturze 40°C, dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typów 11H2, 21H2 i 31H2 oraz dla DPPL złożonych z osłonami zewnętrznymi z tworzywa sztucznego, które przenoszą obciążenie spiętrzania (t.j. typy 11HH1, 11HH2, 21HH1, 21HH2, 31HH1 i 31HH2);
(iii)  24 godziny dla wszystkich innych typów DPPL.
(b)  Nałożenie na DPPL obciążenia pomiarowego powinno być dokonane z zastosowaniem jednej z następujących metod:
(i)  jeden lub kilka DPPL tego samego typu napełnia się do największej dopuszczalnej masy brutto a DPPL elastyczne do największego dopuszczalnego ładunku i układa się w stos na badanym DPPL;
(ii)  na badanym DPPL umieszcza się odpowiednie obciążniki ustawione na płaskiej płycie lub na odwzorowanym dnie DPPL.
6.5.4.6.4     Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego DPPL powinno stanowić co najmniej 1,8-krotność zsumowanej, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych DPPL, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.5.4.6.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania:
(a)  wszystkie typy DPPL, inne niż DPPL elastyczne: brak trwałego odkształcenia, które uczyni DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, niebezpiecznym podczas przewozu i spowoduje ubytek zawartości;
(b)  DPPL elastyczne: niewystąpienie uszkodzenia korpusu, które uczyni DPPL niebezpiecznym podczas przewozu oraz niewystąpienie ubytku zawartości.
6.5.4.7       Badanie szczelności
6.5.4.7.1     Zakres stosowania
Dla tych typów DPPL używanych do materiałów ciekłych lub materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak badania typu konstrukcji i badania okresowe.
6.5.4.7.2     Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Zamknięcia z odpowietrzeniem powinny być zastąpione przez takie same zamknięcia bez odpowietrzania lub otwór odpowietrzający powinien być zaślepiony.
6.5.4.7.3     Sposób przeprowadzania badania i ciśnienie pomiarowe
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy użyciu powietrza o ciśnieniu co najmniej 20 kPa (0,2 bara). Szczelność DPPL dla powietrza powinna być określona z zastosowaniem jednej z metod, dostosowanych do warunków badania, jak np. przez pomiar różnicy ciśnienia lub przez zanurzenie DPPL w wodzie lub dla DPPL metalowych przez pokrycie szwów i połączeń roztworem mydła. W wypadku zanurzenia powinien być zastosowany współczynnik korygujący dla ciśnienia hydrostatycznego. Mogą być zastosowane inne metody, co najmniej równie skuteczne.
6.5.4.7.4     Kryteria pozytywnego wyniku badania
Powietrze nie wydostaje się na zewnątrz.
6.5.4.8       Badanie wytrzymałości na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne)
6.5.4.8.1     Zakres stosowania
Dla typów DPPL używanych do materiałów ciekłych i materiałów stałych ładowanych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.8.2     Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być usunięte, zaś powstałe w ten sposób otwory powinny być zamknięte albo urządzenia te powinny być unieruchomione.
6.5.4.8.3     Sposób przeprowadzania badania
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy użyciu ciśnienia hydraulicznego, które nie może być mniejsze od ciśnienia podanego pod 6.5.4.8.4. Podczas badania DPPL nie powinien być podpierany mechanicznie.
6.5.4.8.4     Ciśnienia pomiarowe
6.5.4.8.4.1   DPPL metalowe:
(a)  dla DPPL typów 21A, 21B i 21N, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych I grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 250 kPa (2.5 bara);
(b)  dla DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, przeznaczonych do przewozu materiałów II lub III grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 200 kPa (2 bary);
(c)  dodatkowo, dla DPPL typów 31A, 31B i 31N, ciśnienie próbne wynosi 65 kPa (0,65 bara); badanie to powinno być przeprowadzone przed badaniem wytrzymałości na ciśnienie 200 kPa (2 bary).
6.5.4.8.4.2   DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych:
(a)  dla DPPL typów 21H1, 21H2, 21HZ1 i 21HZ2 - ciśnienie manometryczne 75 kPa (0,75 bara).
(b)  dla DPPL typów 31H1, 31H2, 31HZ1 i 31HZ2 - każda wyższa z dwóch wartości, pierwsza ustalona za pomocą jednej z następujących metod:
(i)  całkowite ciśnienie manometryczne zmierzone w DPPL (tj. prężność par zapakowanego materiału oraz ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych, minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; to całkowite ciśnienie manometryczne ustala się na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia, zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełnienia 15°C;
(ii)  1,75-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 50°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
(iii)  1,5-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 50°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
i druga określona za pomocą następującej metody:
(iv)  podwójne ciśnienie statyczne materiału, który ma być przewożony, co najmniej jednak podwójna wartość ciśnienia statycznego wody (ciśnienia hydraulicznego).
6.5.4.8.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a)  dla wszystkich DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.1 (a) lub (b): niewystąpienie wycieku;
(b)  dla DPPL typów 31A, 31B i 31N poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.l(c): niewystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz niewystąpienie wycieku;
(c)  dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych: niewystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz niewystąpienie wycieku.
6.5.4.9       Badanie na swobodny spadek
6.5.4.9.1     Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.9.2     Przygotowanie DPPL do badania
(a)  DPPL metalowe: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub 98% dla materiałów ciekłych zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zablokowane albo usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione;
(b)  DPPL elastyczne: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności z równomiernym rozłożeniem ładunku i do największej dopuszczalnej ładowności;
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub do co najmniej 98% dla materiałów ciekłych zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia do obniżenia ciśnienia mogą być zablokowane lub usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione. Badanie DPPL powinno być wykonane dopiero wtedy, gdy temperatura badanego opakowania wraz z zawartością zostanie obniżona do -18°C lub poniżej. W przypadku, gdy opakowania przygotowane są w taki sposób, to przy badaniu DPPL złożonych, można zaniechać klimatyzacji określonej pod 6.5.4.3.1. Materiały ciekłe stosowane do badania powinny być utrzymywane w stanie ciekłym, w razie potrzeby - przez dodanie środków przeciwzamarzających. Klimatyzacji można zaniechać, jeżeli odkształcalność i wytrzymałość na rozciąganie użytych w danym przypadku materiałów nie ulegają istotnemu zmniejszeniu w niskich temperaturach;
(d)  DPPL tekturowe i DPPL drewniane: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności, zgodnie z danym typem konstrukcji.
6.5.4.9.3     Sposób przeprowadzania badania
DPPL powinien być zrzucony swobodnie na sztywną, nie sprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię w takim położeniu, aby uderzył o nią swoim dnem (najsłabszym jego miejscem). DPPL o pojemności do 0,45 m3 powinien być również poddany badaniu wytrzymałości na swobodny spadek:
(a)  DPPL metalowy: na stronę najbardziej podatną na uszkodzenie, inną niż jego podstawa, na którą zostało dokonane pierwsze takie badanie;
(b)  DPPL elastyczny: na bok najbardziej podatny na uszkodzenie;
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: na płaską stronę, na płaską górną stronę i na naroże.
Do badania na swobodny spadek mogą być stosowane te same lub różne DPPL.
6.5.4.9.4     Wysokość spadku
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
1,8 m1,2 m0,8 m
 
6.5.4.9.5     Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a)  DPPL metalowe: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości DPPL.
(b)  DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości DPPL. Nieznaczny ubytek zawartości, np. przez zamknięcia lub złącza, przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości po podniesieniu DPPL z powierzchni.
(c)  DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości DPPL. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.10      Badania wytrzymałości na rozdzieranie
6.5.4.10.1    Zakres stosowania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.10.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności z równomiernym rozłożeniem ładunku i do największej dopuszczalnej ładowności.
6.5.4.10.3    Sposób przeprowadzania badania
Jeżeli DPPL znajduje się na stałym podłożu, to należy wykonać za pomocą noża nacięcie o długości 100 mm, przez które zostaje przebita na wylot jedna ze ścianek bocznych DPPL. Nacięcie powinno być wykonane pod kątem 45° do głównej osi DPPL i na połowie wysokości między dnem i górnym poziomem załadowanego materiału. Następnie DPPL powinien być poddany działaniu równomiernie rozłożonego obciążenia o masie 2-krotnie większej od jego ładowności. Obciążenie powinno trwać co najmniej 5 minut. DPPL, które są wykonane do podnoszenia od góry lub od strony boku, powinny wtedy, po usunięciu nałożonego na nie ładunku, zostać podniesione do górydo momentu, gdy przestaną dotykać podłogi lub gruntu, na którym były ustawione i pozostać w tym położeniu przez okres 5 minut.
6.5.4.10.4    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nacięcie nie powinno zwiększyć się więcej niż o 25% swojej pierwotnej długości.
6.5.4.11      Badanie wytrzymałości na spadek z przewróceniem
6.5.4.11.1    Zakres badania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.11.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony co najmniej 95% swojej pojemności z równomiernym rozłożeniem ładunku do i największego dopuszczalnego ładunku.
6.5.4.11.3    Sposób przeprowadzania badania
DPPL powinien być poddany spadkowi w taki sposób, aby dowolnym miejscem części górnej spadł na sztywną, nie sprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię.
6.5.4.11.4    Wysokość spadku z przewróceniem
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
1,8 m1,2 m0,8 m
 
6.5.4.11.5    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nie ma ubytku zawartości DPPL. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia lub złącza przy uderzeniu nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.12      Badanie wytrzymałości przy podnoszeniu leżącego DPPL
6.5.4.12.1    Zakres stosowania
Wszystkie DPPL elastyczne, które są przewidziane do podnoszenia od góry lub do podnoszenia od strony boku, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.12.2    Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do największej dopuszczalnej ładowności, z równomiernym rozłożeniem ładunku.
6.5.4.12.3    Sposób przeprowadzania badania
DPPL leżący na boku powinien być podniesiony do pozycji pionowej do utraty kontaktu z podłożem, z szybkością co najmniej 0,1 m/s, za jeden uchwyt lub za dwa uchwyty, gdy są cztery takie urządzenia.
6.5.4.12.4    Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie uszkodzenia DPPL lub jego urządzeń do podnoszenia, które powodowałoby, że przestałby on być bezpieczny podczas przewozu lub manipulacji.
6.5.4.13      Sprawozdanie z badania
6.5.4.13.1    Należy sporządzić sprawozdanie z badania, zawierające co najmniej następujące dane dostępne dla użytkowników DPPL:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającej badanie;
2.   Nazwa i adres zgłaszającego (jeżeli występuje);
3.   Numer porządkowy sprawozdania z badań;
4.   Data sprawozdania z badań;
5.   Producent DPPL;
6.   Opis typu konstrukcji DPPL (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubość itp.) i metody wytwarzania (np. przez odlanie do formy), który może zawierać rysunek(i) lub fotografię(e);
7.   Maksymalna pojemność;
8.   Charakterystyka zawartości badanych DPPL, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych;
Opis i wyniki badań;
Sprawozdanie z badań powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.5.4.13.2    Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że DPPL przygotowany tak jak do przewozu, został zbadany zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników pakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.5.4.14      Pierwsze i okresowe badania każdego DPPL metalowego, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonego.
6.5.4.14.1    Badania powinny być przeprowadzone zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.14.2    Każdy DPPL powinien pod każdym względem odpowiadać swojemu wzorcowemu typowi konstrukcji.
6.5.4.14.3    Każdy DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożony dla materiałów ciekłych lub dla materiałów stałych, które są ładowane lub rozładowywane pod ciśnieniem, powinny być poddane badaniom szczelności, przy pierwszym badaniu (tj. przed pierwszym użyciem DPPL do przewozu) i w okresach nie dłuższych niż dwa i pół roku.
6.5.4.14.4    Badanie szczelności powinno być powtórzone po każdej naprawie, przed powtórnym użyciem DPPL do przewozu.
6.5.4.14.5    Wyniki badań powinny być zanotowane w sprawozdaniu z badań, przechowywanym przez właściciela DPPL.

Dział 6.6

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADAŃ DUŻYCH OPAKOWAŃ

6.6.1         Ogólne
6.6.1.1       Wymagania tego działu nie dotyczą:
-   opakowań dla klasy 2, z wyjątkiem dużych opakowań do przedmiotów, łącznie z aerozolami;
-   opakowań dla klasy 6.2, z wyjątkiem dużych opakowań do UN 3291 odpadów poszpitalnych;
-   sztuk przesyłki klasy 7 zawierających materiały promieniotwórcze.
6.6.1.2       Duże opakowania powinny być wytwarzane i badane zgodnie z programem zapewnienia jakości określonym przez właściwą władzę, w celu zapewnienia, aby każde wykonane opakowanie spełniało wymagania niniejszego działu.
6.6.2         Kod dla oznaczania typów dużych opakowań
Kod zastosowany do dużych opakowań składa się z:
(a)  dwóch cyfr arabskich:
50 dla dużych opakowań sztywnych; lub
51 dla dużych opakowań elastycznych; oraz
(b)  dużej litery arabskiej wskazującej rodzaj materiału, np. drewno, stal itp. Powinny być zastosowane duże litery podane pod 6.1.2.6.
6.6.3         Znakowanie
6.6.3.1       Znakowanie podstawowe. Każde duże opakowanie wyprodukowane i przeznaczone do użycia zgodnie z przepisami ADR powinno mieć trwałe i czytelne oznakowania zawierające:


(a)  symbol Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań
Dla dużych opakowań metalowych, na których znakowanie jest naniesione przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane duże litery "UN";
(b)  numer "50" oznaczający duże opakowanie sztywne lub "51" - duże opakowanie elastyczne oraz umieszczony za nim kod materiału zgodnie z 6.5.1.4.1(b);
(c)  dużą literę oznaczającą grupę (grupy) pakowania, dla których zatwierdzony został typ konstrukcji:
X -  dla I, II i III grupy pakowania;
Y -  dla II i III grupy pakowania;
Z -  tylko dla III grupy pakowania;
(d)  miesiąc i rok (ostatnie dwie cyfry) produkcji;
(e)  znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;
(f)  nazwę lub znak producenta lub inny znak rozpoznawczy dużych opakowań określony przez właściwą władzę;
(g)  obciążenie użyte przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla dużych opakowań nie przeznaczonych do spiętrzania powinna być umieszczona cyfra "0";
(h)  największa dopuszczalna masa brutto w kilogramach.
Znakowanie podstawowe powinno być naniesione w powyższej kolejności.

________
1    Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968 r.).

6.6.3.2       Przykłady znakowania:

50A/X/05 96/N/PQRS        Dla dużych stalowych opakowań podatnych
2500/1000                 na spiętrzanie, wytrzymałość na spiętrzanie:
                          2.500 kg; największa masa brutto: 1.000 kg.

50H/Y/04 95/D/ABCD 987    Dla dużych opakowań ze sztywnego
0/800                     tworzywa sztucznego nie przeznaczonych
                          do spiętrzania; największa masa brutto:
                          800 kg.

51H/Z/0697/S/1999         Dla dużych opakowań elastycznych nie
0/500                     przeznaczonych do spiętrzania; największa
                          masa brutto: 500 kg.

6.6.4         Wymagania szczególne dla dużych opakowań
6.6.4.1       Wymagania szczególne dla dużych opakowań metalowych
50A   stal
50B   aluminium
50N   metal (inny niż stal lub aluminium)
6.6.4.1.1     Duże opakowania powinny być wykonane z odpowiednio ciągliwych metali, dla których spawalność została całkowicie dowiedziona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinna być brana pod uwagę możliwość występowania niskich temperatur.
6.6.4.1.2     Należy unikać uszkodzeń powodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.6.4.2       Wymagania szczególne dla dużych opakowań z materiałów elastycznych
51H    elastyczne, z tworzywa sztucznego
51M    elastyczne, z papieru
6.6.4.2.1     Duże opakowania powinny być wytwarzane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcji dużych opakowań elastycznych powinna być odpowiednia do ich pojemności i przewidywanego zastosowania.
6.6.4.2.2     Wszystkie materiały zastosowane w konstrukcji dużych opakowań elastycznych typu 51M powinny po całkowitym zanurzeniu w wodzie nie krótszym niż 24 godziny, wykazywać co najmniej 85% wytrzymałości pierwotnej na rozerwanie, oznaczonej w warunkach równoważnych 67% wilgotności względnej lub niższej.
6.6.4.2.3     Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.
6.6.4.2.4     Duże opakowania elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem..
6.6.4.2.5     Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie dużych opakowań elastycznych z tworzywa sztucznego przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości naczynia i wykazywać skuteczność przez cały okres użytkowania dużego opakowania. W razie zastosowania sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż używane do badanego typu konstrukcji, to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.2.6     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.2.7     Jeżeli naczynie jest napełnione, to stosunek wysokości do szerokości nie powinien wynosić więcej niż 2 do 1.
6.6.4.3       Wymagania szczególne dla dużych opakowań z tworzyw sztucznych
50H    sztywne, z tworzywa sztucznego
6.6.4.3.1     Duże opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanej charakterystyce, a jego wytrzymałość powinna być dostosowana do jego pojemności i przeznaczenia. Tworzywo to powinno być w odpowiedni sposób zabezpieczone przed starzeniem i uszkodzeniem przez przewożony materiał, a w razie potrzeby powinno być odporne na promieniowanie ultrafioletowe. Powinny być brane pod uwagę występujące niskie temperatury, jeżeli do takich jest przeznaczone. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.6.4.3.2     Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do przewożonej zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania opakowania zewnętrznego. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badanym typie konstrukcyjnym; to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.3.3     Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.4       Wymagania szczególne dla dużych opakowań tekturowych
50G    sztywne, tekturowe
6.6.4.4.1     Tektura powinna być lita lub dwustronnie falista (z jedną lub kilkoma warstwami) mocna i o dobrej jakości, dostosowana do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535-1991). Powinna być ona odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być krojona, formowana bez nacięć, wyżłobień tak, aby przy składaniu konstrukcji nie pękała, a jej powierzchnia zewnętrzna nie łamała się lub ulegała zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.6.4.4.2     Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie, wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.6.4.4.3     Na krawędziach połączeniowych zewnętrznych dużych opakowań powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.6.4.4.4     Integralna podstawa paletowa należąca do dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta, powinny nadawać się do mechanicznego przemieszczania dużego opakowania, napełnionego do największej dopuszczalnej masy.
6.6.4.4.5     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowane, aby uniknąć wysuwania się jakichkolwiek części podstawy dużego opakowania, które mogłyby ulec uszkodzeniu przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.4.6     Korpus powinien być tak połączony z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.4.7     Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia podatności dużego opakowania do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny wewnętrznej.
6.6.4.4.8     Jeżeli duże opakowania są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.4.5       Wymagania szczególne dla dużych opakowań drewnianych
50C    drewno
50D    sklejka
50F    materiał drewnopochodny
6.6.4.5.1     Wytrzymałość użytych materiałów i sposób konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania.
6.6.4.5.2     Drewno powinno być sezonowane, dobrze wysuszone handlowo i pozbawione wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części dużego opakowania. Każda część dużego opakowania powinna być wykonana z jednej sztuki drewna lub jej równoważnika. Elementy uważane są za równoważne elementom jednolitym, jeżeli są zastosowane odpowiednie sposoby klejenia, takie jak połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu, co najmniej dwóch klamer metalowych lub innej równie skutecznej metody.
6.6.4.5.3     Sklejka stosowana do budowy dużych opakowań powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być wykonana z arkuszy dobrze wysuszonych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, handlowo suchych i wolnych od wad mogących znacznie ograniczyć trwałość dużego opakowania. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji dużych opakowań, wraz ze sklejką, mogą być również stosowane inne odpowiednie materiały.
6.6.4.5.4     Duże opakowania z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub innego odpowiedniego rodzaju materiału.
6.6.4.5.5     Ściany dużych opakowań powinny być mocno połączone za pomocą gwoździ lub śrub na narożach kątowych lub na krawędziach, albo połączone za pomocą innych odpowiednich środków.
6.6.4.5.6     Integralna podstawa paletowa dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznych manipulacji dużym opakowaniem, napełnionym do największej dopuszczalnej masy.
6.6.4.5.7     Paleta lub integralna podstawa paletowa powinny być tak zaprojektowane, aby uniknąć wysuwania się jakichkolwiek części podstawy dużego opakowania, które mogłyby ulec uszkodzeniu przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.5.8     Osłona zewnętrzna powinna być tak połączona z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.5.9     Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia podatności dużego opakowania do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny wewnętrznej.
6.6.4.5.10    Jeżeli duże opakowania są przeznaczone do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.5         Wymagania dotyczące badań dużych opakowań
6.6.5.1       Wykonywanie oraz częstotliwość badań
6.6.5.1.1     Typ konstrukcji każdego dużego opakowania powinien być zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.3 i z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.6.5.1.2     Przed dopuszczeniem do użytku dużego opakowania jego prototyp powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania. Prototyp opakowania określony jest poprzez konstrukcję opakowania, rozmiar, materiał i jego grubość, sposób wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchni, a także opakowania różniące się od prototypu jedynie mniejszą wysokością.
6.6.5.1.3     Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w przedziałach ustalonych przez właściwą władzę. Dla potrzeb takich badań, przygotowanie dużych opakowań tekturowych w warunkach otoczenia uważa się równoważne przygotowaniu wymaganemu pod 6.6.5.2.3.
6.6.5.1.4     Badania powinny być dodatkowo powtarzane po każdej zmianie konstrukcji, materiału lub sposobu wykonania opakowania.
6.6.5.1.5     Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego prototypu, np. mają mniejsze rozmiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto, albo, gdy produkowane duże opakowania mają w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.6.5.1.6     Jeżeli duże opakowanie przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być także umieszczone razem w takim dużym opakowaniu. Ponadto, pod warunkiem utrzymania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a)  mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i)  opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny, itp.);
(ii)  materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal, itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii)  opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. nakrętka, pokrywa, itp.);
(iv)  zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych;
oraz
(v)  opakowania wewnętrzne ustawione są w dużym opakowaniu w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b)  może być użyta mniejsza ilość zbadanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.6.5.1.7     Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że duże opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji.
6.6.5.1.8     Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.6.5.2       Przygotowania do badań
6.6.5.2.1     Badania powinny być przeprowadzone na dużych opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, łącznie ze stosowanymi opakowaniami wewnętrznymi lub przedmiotami. Opakowania, wewnętrzne powinny być napełnione co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Dla dużych opakowań, w których opakowania wewnętrzne przeznaczone są zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały w opakowaniach wewnętrznych lub przedmioty przewidziane do przewozu, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to wpływać na wyniki badań. Jeżeli użyto innych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów, to powinny one mieć takie same właściwości fizyczne (masę, itp.), jak opakowania wewnętrzne i przedmioty przewidziane do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.6.5.2.2     Duże opakowania wykonane z tworzyw sztucznych i duże opakowania zawierające opakowania wewnętrzne z tworzyw sztucznych inne niż worki przeznaczone do materiałów stałych lub przedmiotów, powinny być poddane badaniom wytrzymałościowym na swobodny spadek, gdy temperatura badanej próbki i jej zawartości została obniżona co najmniej do -18°C. Warunek ten może być pominięty, jeżeli materiały konstrukcyjne, o których mowa, są o dostatecznej ciągliwości i wytrzymałości na rozerwanie w niskich temperaturach. Jeżeli badane próbki przygotowane są w opisany sposób, to można odstąpić od wymagań podanych pod 6.6.5.2.3. Użyte do badań materiały ciekłe powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.6.5.2.3     Duże opakowania tekturowe powinny być klimatyzowane w ciągu co najmniej 24 godzin, w atmosferze o kontrolowanej wilgotności względnej i temperaturze. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwałe wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.6.5.3       Wymagania dotyczące badań
6.6.5.3.1     Badanie wytrzymałości na podnoszenie od dołu
6.6.5.3.1.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań zaopatrzonych w urządzenia do podnoszenia od dołu i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.1.2   Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowania powinny być napełnione równomiernie rozłożonym ładunkiem o masie równej 1,25 ich maksymalnej masy brutto.
6.6.5.3.1.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowania powinno być dwukrotnie podniesione do góry i opuszczone w dół przy użyciu wózka widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do dużego opakowania, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku dużego opakowania, od strony którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł są z góry ustalone). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.6.5.3.1.4   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz niewystąpienie ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.2     Badanie wytrzymałości na podnoszenie od góry
6.6.5.3.2.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań przeznaczonych do podnoszenia od góry, zaopatrzonych w urządzenia do takiego podnoszenia i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.2.2   Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowania powinno być napełnione do 2-krotnej wartości swojej największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.5.3.2.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowania powinny być podniesione w sposób przewidziany konstrukcją ponad podłoże tak, aby nie stykały się z nim w żadnym punkcie i pozostawały w tym położeniu przez 5 minut.
6.6.5.3.2.4   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz niewystąpienie ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.3     Badanie wytrzymałości na nacisk przy piętrzeniu
6.6.5.3.3.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań przeznaczonych do spiętrzania i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.3.2   Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowanie powinno być wypełnione do swojej największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.5.3.3.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być ustawione na swojej podstawie na twardym płaskim podłożu i poddane działaniu równomiernie rozłożonego nałożonego na nie obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.6.5.3.3.4) przez co najmniej 5 minut, a duże opakowania drewniane, tekturowe i z tworzywa sztucznego - przez co najmniej 24 godziny.
6.6.5.3.3.4   Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego dużego opakowania powinno stanowić, co najmniej 1,8-krotność zsumowanej, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych dużych opakowań, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.6.5.3.3.5   Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz niewystąpienie ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.4     Badanie na swobodny spadek
6.6.5.3.4.1   Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.4.2   Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowanie powinno być napełnione zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.2.1.
6.6.5.3.4.3   Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być zrzucane swobodnie na sztywną, niesprężystą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię, w taki sposób, aby zapewnić, że miejsce uderzenia jest tą częścią podstawy, która jest uważana za miejsce najsłabsze.
6.6.5.3.4.4   Wysokość spadku
 
I grupa pakowaniaII grupa pakowaniaIII grupa pakowania
1,8 m1,2 m0,8 m
 
UWAGA: Duże opakowania do materiałów i przedmiotów klasy 1, materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 powinny być badane na poziomie odpowiednim dla II grupy pakowania.
6.6.5.3.4.5   Kryteria pozytywnego wyniku badania
6.6.5.3.4.5.1  Duże opakowanie nie powinno wykazywać żadnych uszkodzeń mogących wpływać na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinno być wycieku materiału z opakowania(ń) wewnętrznego lub przedmiotu(ów).
6.6.5.3.4.5.2  W dużych opakowaniach dla klasy 1 niedopuszczalne są pęknięcia, które spowodowałyby wysypanie się materiałów lub przedmiotów wybuchowych.
6.6.5.3.4.5.3  Jeżeli duże opakowanie przechodzi badania wytrzymałościowe na swobodny spadek, to próba jest uznana za pozytywną, jeżeli cała zawartość pozostaje zachowana nawet wówczas, gdy zamknięcia nie są dłużej pyłoszczelne.
6.6.5.4       Świadectwo i sprawozdanie z badań
6.6.5.4.1     Dla każdego typu konstrukcji dużego opakowania powinno być wystawione świadectwo oraz określone oznakowanie (zgodne z 6.6.3) potwierdzające, że typ ten, łącznie z wyposażeniem, przeszedł z wynikiem pozytywnym wymagane badania.
6.6.5.4.2     Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać co najmniej następujące dane:
1.   Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2.   Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3.   Identyfikator sprawozdania z badania.
4.   Data sporządzenia sprawozdania.
5.   Producent dużego opakowania.
6.   Opis typu konstrukcji dużego opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.); do opisu mogą być załączone fotografie.
7.   Maksymalna pojemność / maksymalna dopuszczalna masa całkowita.
8.   Charakterystyka materiałów użytych do wypełnienia opakowań podczas badań, np. rodzaje i opis użytych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów.
9.   Opis i wyniki badania.
10.  Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.6.5.4.3     Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że duże opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników pakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.

Dział 6.7

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, BUDOWY, BADANIA I PRÓB CYSTERN PRZENOŚNYCH

UWAGA: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, ze zbiornikami wykonanymi z metali, pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu(MEGC), patrz dział 6.8; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, patrz dział 6.9; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, patrz dział 6.10.
6.7.1         Wymagania ogólne i stosowanie
6.7.1.1       Wymagania tego działu dotyczą cystern przenośnych przeznaczonych do transportu materiałów niebezpiecznych klas 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8, i 9 wszystkimi rodzajami transportu. W uzupełnieniu przepisów tego działu powinny być spełnione odpowiednie wymagania Międzynarodowej Konwencji dotyczącej Bezpiecznych Kontenerów (CSC) 1972 przez multimodalne cysterny przenośne, które odpowiadają definicji "kontener" w określeniach tej Konwencji, o ile w inny sposób nie jest to sprecyzowane. Wymagania dodatkowe mogą mieć zastosowanie do przybrzeżnych cystern przenośnych, które obsługiwane są na pełnym morzu.
6.7.1.2       Uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, wymagania techniczne tego działu mogą być rozszerzone przez różnorodne wymagania zamienne. Powinny one przedstawiać poziom bezpieczeństwa nie mniejszy niż ten, który wynika z wymagań tego działu, z uwzględnieniem zgodności z przewożonymi materiałami i zdolności cystern przenośnych do wytrzymywania uderzeń, obciążeń i zagrożeń pożarowych. Wymagania zamienne dla cystern przenośnych do przewozu międzynarodowego, powinny być zatwierdzone przez odpowiednią właściwą władzę.
6.7.1.3       Jeżeli materiał nie jest zamieszczony w instrukcji cysterny przenośnej (T1 do T23, T50 lub T75) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2, wówczas właściwa władza kraju pochodzenia może wystawić tymczasowe dopuszczenie do jego transportu. Dopuszczenie powinno być włączone do dokumentacji wysyłkowej i zawierać co najmniej informacje podane normalnie w instrukcjach cystern przenośnych oraz warunki, na jakich materiał powinien być przewożony.
6.7.2         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów klas 3 do 9
6.7.2.1       Określenia
Dla potrzeb niniejszego rozdziału:
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną o pojemności większej niż 450 litrów, stosowaną do przewozu materiałów klas 3 do 9. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do przewozu materiałów niebezpiecznych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna ona posiadać człony stabilizujące na zewnątrz zbiornika oraz powinno być możliwe jej podnoszenie w stanie napełnionym. Przede wszystkim cysterna przenośna powinna być projektowana w celu umieszczania jej na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny drogowe, kolejowe wagony-cysterny, niemetalowe cysterny i duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) nie są uznawane za cysterny przenośne;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest materiałem przeznaczonym do przewozu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczania, ogrzewania, chłodzenia oraz izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze oznacza ciśnienie, które nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień zmierzonych w górnej części zbiornika podczas wykonywania czynności przewozowych:
(a)  najwyższe dopuszczone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania, lub
(b)  najwyższe rzeczywiste ciśnienie manometryczne, na które zbiornik został zaprojektowany i które nie może być mniejsze od sumy:
(i)  prężności par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar, oraz
(ii)  ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = maksymalna średnia temperatura ładunku, 50°C);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych w przepisach budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a)  najwyższego dopuszczonego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania, lub
(b)  sumy:
(i)  prężności par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar, oraz
(ii)  ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C maksymalna średnia temperatura ładunku);
(iii)  ciśnienia cieczy wywołanego przez siły dynamiczne podane pod 6.7.2.2.12, lecz nie mniejszego niż 0,35 bara; lub
(c)  dwóch trzecich minimalnego ciśnienia próbnego określonego w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej podanej pod 4.2.4.2.6;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej wynoszącej nie mniej niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Minimalna wielkość ciśnienia próbnego cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu określonych materiałów jest podana w odpowiedniej instrukcji dla cystern przenośnych pod 4.2.4.2.6;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem nie mniejszym niż 25% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu, zgodnym z wymaganiami pod 6.7.2.3.3.3;
Zakres temperatury obliczeniowej dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla materiałów przewożonych w temperaturze otoczenia. Dla materiałów przewożonych w podwyższonej temperaturze, temperatura obliczeniowa nie powinna być niższa od najwyższej temperatury materiału podczas napełniania, opróżniania lub przewozu. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
6.7.2.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.2.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z metali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać całkowite bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniego polepszenia wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporności na uderzenia. Jeżeli używa się stali drobnoziarnistej, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Aluminium może być zastosowane jako materiał konstrukcyjny tylko wtedy, gdy jest to wskazane w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych przypisanych do określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 lub gdy jest zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli wyrażono zgodę na zastosowanie aluminium to powinno być ono izolowane w celu uniknięcia utraty własności fizycznych wskutek oddziaływania cieplnego ładunku o wartości 110 kW/m2 przez okres nie krótszy niż 30 minut. Izolacja powinna być skuteczna we wszystkich temperaturach niższych niż od 649°C i powinna być osłonięta materiałem o temperaturze topnienia nie niższej niż 700°C. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.2.2.2     Zbiorniki, osprzęt i rurociągi cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a)  odporne w dużym stopniu na działanie materiałów przeznaczonych do przewozu; lub
(b)  całkowicie bierne lub neutralne na oddziaływanie chemiczne; lub
(c)  pokryte materiałem odpornym na korozję bezpośrednio związanym ze zbiornikiem lub połączonym za pomocą równorzędnych środków.
6.7.2.2.3     Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na oddziaływanie materiałów przeznaczonych do przewozu.
6.7.2.2.4     Jeżeli zbiorniki są pokryte wykładziną, to wykładzina zbiornika powinna być odporna na oddziaływanie materiałów przeznaczonych do przewozu, jednorodna, nie porowata, pozbawiona perforacji, wystarczająco elastyczna o rozszerzalności termicznej zgodnej z materiałem zbiornika. Wykładzina każdego zbiornika, jego osprzętu i przewodów rurowych powinna być ciągła i pokrywać powierzchnię każdego kołnierza. Tam gdzie zewnętrzny osprzęt jest przyspawany do cysterny, wykładzina zbiornika powinna być ciągła wewnątrz instalacji i wokół powierzchni kołnierzy zewnętrznych.
6.7.2.2.5     Połączenia i szwy w wykładzinie powinny być wykonane przez spajanie materiału lub za pomocą innych, w równym stopniu skutecznych sposobów.
6.7.2.2.6     Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.2.2.7     Materiały cysterny przenośnej włączając w to urządzenia, uszczelki, wykładziny i wyposażenie nie powinny oddziaływać niekorzystnie na materiał(y) przeznaczony do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.2.2.8     Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane łącznie z podporami tak, aby zapewnić ich bezpieczne oparcie podczas przewozu oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.2.2.9     Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania i przewozu. Projekt powinien wykazać, że zostały wzięte pod uwagę skutki zmęczenia materiału konstrukcyjnego spowodowane przez powtarzające się występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.2.2.10    Zbiornik wyposażony w zawór podciśnieniowy powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne wyższe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,21 bara. Zawór podciśnieniowy powinien być tak nastawiony, aby wewnątrz zbiornika nie utrzymywało się podciśnienie wyższe niż minus (-) 0,21 bara, chyba, że zbiornik jest zbudowany na wyższe nadciśnienie zewnętrzne, w każdym przypadku ciśnienie, na które nastawiony jest zawór podciśnieniowy nie powinno być wyższe od podciśnienia, na które zbiornik został zbudowany. Zbiornik, który nie jest wyposażony w zawór podciśnieniowy, powinien być zbudowany tak, aby wytrzymywał, bez trwałych odkształceń, ciśnienie zewnętrzne większe co najmniej o 0,4 bara od ciśnienia wewnętrznego.
6.7.2.2.11    Zawory podciśnieniowe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu odpowiadającej kryteriom klasy 3, oraz do materiałów przewożonych w temperaturze podwyższonej do temperatury zapłonu lub wyższej, powinny bezzwłocznie zapobiegać przedostaniu się ognia do zbiornika albo cysterny przenośne powinny mieć zbiorniki mogące wytrzymywać wewnętrzny wybuch, spowodowany przedostaniem się ognia do zbiornika, bez utraty szczelności.
6.7.2.2.12    Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1; i
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
6.7.2.2.13    Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.2.2.12 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.2.2.14    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zgodne z państwowymi lub międzynarodowymi normami materiałowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.2.2.15    Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych odpowiadających kryteriom klasy 3, oraz do materiałów przewożonych w temperaturze podwyższonej do temperatury zapłonu lub wyższej, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Ponadto powinny być zastosowane środki zapobiegające niebezpiecznemu rozładowaniu ładunków elektrostatycznych.
6.7.2.2.16    Dla niektórych materiałów przeznaczonych do przewozu, jeżeli jest to wymagane w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.3, powinny być przewidziane cysterny przenośne z dodatkową ochroną, która może być w postaci powiększonej grubości ścianki zbiornika lub zwiększonego ciśnienia próbnego. Powiększona grubość ścianki zbiornika lub wyższe ciśnienie próbne powinny być przyjęte na podstawie oceny właściwego ryzyka związanego z przewozem odnośnych materiałów.

________
1    Do obliczeń g = 9,81 m/s2

6.7.2.3       Kryteria projektowania
6.7.2.3.1     Zbiorniki powinny być projektowane za pomocą matematycznej analizy naprężeń lub doświadczalnie przez pomiar naprężenia lub za pomocą innych metod zatwierdzonych przez właściwą władzę.
6.7.2.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane tak, aby wytrzymywały próbę hydrauliczną przy ciśnieniu nie mniejszym niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Wymagania szczególne podane dla niektórych materiałów w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podane pod 4.2.4.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.3. Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.2.4.1 do 6.7.2.4.10.
6.7.2.3.3     Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie s (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re =   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.2.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi zgodnymi z normami materiałowymi państwowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm określone w ateście materiałowym.
6.7.2.3.3.3   Dla stali zastosowanych do konstrukcji zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 12%.
6.7.2.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite przy zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.2.4       Minimalna grubość zbiornika
6.7.2.4.1     Minimalna grubość zbiornika powinna mieć największą wartość z podanych poniżej:
(a)  grubości minimalnej określonej zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.10;
(b)  grubości minimalnej określonej zgodnie z uznanymi przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 6.7.2.3; oraz
(c)  grubości minimalnej wymienionej w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej wskazanej w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanej pod 4.2.4.2.6 lub w przepisach szczególnych cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.3.
6.7.2.4.2     Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sypkich lub granulowanych II lub III grupy pakowania, dla których wymagana grubość minimalna może być zmniejszona do nie mniej niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub do równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.3     Jeżeli zbiornik zaopatrzony jest w dodatkowe zabezpieczenia przeciwko uszkodzeniom, to cysterny przenośne o ciśnieniu próbnym mniejszym niż 2,65 bara mogą mieć zmniejszoną grubość zbiornika, odpowiednio do zastosowanych zabezpieczeń zatwierdzonych przez właściwą władzę. Jednakże zbiorniki o średnicy nie większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości mniejszej niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości mniejszej niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.4     Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 3 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.2.4.5     Zabezpieczenia dodatkowe wymienione pod 6.7.2.4.3 mogą być wykonane jako ogólne zewnętrzne zabezpieczenia konstrukcyjne takie jak odpowiednie konstrukcje typu "sandwich" z zewnętrznym pokryciem (płaszcz) przymocowanym do zbiornika, podwójna ścianka konstrukcyjna lub opasanie zbiornika pełną konstrukcją z podłużnych i poprzecznych elementów wzmacniających.
6.7.2.4.6     Grubość równoważna metalu, inna niż grubość podana pod 6.7.2.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:


gdzie:
e1 =    wymagana grubość równorzędna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.2.6 lub w przepisach szczególnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.3;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A1 =    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi normami.
6.7.2.4.7     Jeżeli w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.4.2.6, wyszczególnione grubości wynoszą 8 mm, 10 mm lub 12 mm, to należy uważać, że grubości te opartena własnościach stali odniesienia i dotyczą zbiorników o średnicy 1,80 m. Jeżeli zastosowany jest metal inny niż stal miękka (patrz pod 6.7.2.1) lub średnica zbiornika jest większa niż 1,80 m, to grubość powinna być określona za pomocą następującego wzoru:


gdzie:
e1 =    wymagana grubość równorzędna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.2.6 lub w przepisach szczególnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.3;
d1 =    średnica zbiornika (w m), ale nie mniejsza niż 1,80 m;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A=    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.2.4.8     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż zapisana pod 6.7.2.4.2, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.4. Wszystkie części zbiornika powinny mieć grubość minimalną określoną pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.4. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.2.4.9     Jeżeli zastosowana jest stal miękka (patrz 6.7.2.1), to wówczas nie są wymagane obliczenia za pomocą wzoru pod 6.7.2.4.6.
6.7.2.4.10    Przy połączeniu dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.2.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.2.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas czynności manipulacyjnych i podczas przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (rury, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie przekrojów ścinanych). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze lub gwintowane korki) oraz jakiekolwiek pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.7.2.5.2     Wszystkie otwory zbiornika, przeznaczone do napełniania lub opróżniania cystern przenośnych, powinny być wyposażone w zawór odcinający ręcznie sterowany umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne. Pozostałe otwory, z wyjątkiem otworów dla zaworów wentylacyjnych lub urządzeń obniżających ciśnienie powinny być wyposażone w zawory odcinające albo w inne odpowiednie urządzenia zamykające umiejscowione tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.5.3     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalające na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji i napraw wnętrza. W cysternach przenośnych podzielonych na komory, każda z komór powinna być wyposażona we właz lub inne otwory rewizyjne.
6.7.2.5.4     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu, jak to jest racjonalnie wykonalne. W cysternach przenośnych izolowanych, osprzęt górny powinien być otoczony zbiornikiem gromadzącym rozlany materiał, z odpowiednimi kanałami odprowadzającymi.
6.7.2.5.5     Każde połączenie z cysterną przenośną powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.2.5.6     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające, powinny być projektowane i wykonywane przy uwzględnieniu ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika, biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie określone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak aby było niemożliwe ich przypadkowe otwarcie.
6.7.2.5.7     Elementy nieruchome, takie jak pokrywy, urządzenia do zamykania itp., które narażone są na tarcie lub uderzenia w kontakcie z cysternami przenośnymi aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu spełniającej kryteria klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze podwyższonej do temperatury zapłonu lub wyższej, nie powinny być wykonane ze stali nie zabezpieczonej przed korozją.
6.7.2.5.8     Przewody rurowe powinny być projektowane, konstruowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie przewody rurowe powinny być z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych powinny być spawane wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.
6.7.2.5.9     Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równorzędną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być niższa niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rury, jakie może występować przy gwintowaniu.
6.7.2.5.10    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.2.5.11    Do budowy zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.2.6       Otwory dolne
6.7.2.6.1     Niektóre materiały nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi. Jeżeli odpowiednie instrukcje cystern przenośnych wskazane w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podane pod 4.2.4.2.6 wskazują, że otwory dolne są zabronione, to oznacza, że poniżej poziomu cieczy w zbiorniku nie powinno być żadnych otworów, gdy jest on wypełniony do maksymalnego dopuszczalnego stopnia napełnienia. Jeżeli istniejący otwór jest zamknięty, wówczas powinno być to wykonane poprzez wewnętrzne i zewnętrzne przyspawanie jednej wstawki do zbiornika.
6.7.2.6.2     Układy wylotowe cystern przenośnych rozładowywanych od dołu przewożących niektóre materiały stałe, krystalizujące lub o bardzo dużej lepkości, powinny być wyposażone w nie mniej niż dwa urządzenia zamykające, umieszczone jedno za drugim, niezależnie od siebie. Projekt wyposażenia powinien odpowiadać wymaganiom właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien zawierać:
(a)  zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(b)  szczelne zamknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.3     Każdy układ dolnego opróżniania, powinien być wyposażony w trzy umieszczone szeregowo i niezależne od siebie urządzenia odcinające z wyjątkiem postanowień podanych pod 6.7.2.6.2. Projekt wyposażenia powinien odpowiadać wymaganiom właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien zawierać:
(a)  Samozamykający się wewnętrzny zawór odcinający, którym jest zawór odcinający wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza albo jego dodatkowego kołnierza, charakteryzujący się tym, że:
(i)  urządzenia sterujące zaworami są zaprojektowane tak, aby nie było możliwe przypadkowe ich otwarcia wskutek uderzenia lub innego działania nieumyślnego;
(ii)  zawór może być obsługiwany z góry lub z dołu;
(iii)  jeżeli to możliwe, to położenie zaworu (otwarte lub zamknięte) powinno być możliwe do sprawdzenia z ziemi;
(iv)  z wyjątkiem cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, powinno być możliwe zamknięcie zaworu z dostępnego miejsca cysterny przenośnej, które jest oddalone od samego zaworu; oraz
(v)  zawór powinien zachowywać skuteczność nawet w przypadku uszkodzenia urządzeń zewnętrznych sterujących działaniem zaworu;
(b)  zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(c)  szczelne zamknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.4     Dla zbiorników z wykładziną, wewnętrzny zawór odcinający, wymagany pod 6.7.2.6.3 (a), może być zastąpiony przez dodatkowy zewnętrzny zawór odcinający. Producent powinien spełniać wymagania właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.7       Urządzenia bezpieczeństwa
6.7.2.7.1     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone w co najmniej jedno urządzenie obniżające ciśnienie. Wszystkie urządzenia obniżające ciśnienie, powinny być projektowane, budowane i znakowane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.8       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.2.8.1     Każda cysterna przenośna o pojemności nie mniejszej niż 1.900 litrów i każda niezależna komora cysterny przenośnej o podobnej pojemności, powinna być wyposażona w jedno lub więcej urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego i dodatkowo może mieć płytkę bezpieczeństwa lub element topliwy, równolegle do urządzeń typu sprężynowego z wyjątkiem, gdy jest to zabronione przez odniesienie się do 6.7.2.8.3 w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.4.2.6. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny mieć wystarczającą przepustowość, aby zapobiec pęknięciu zbiornika spowodowanym wzrostem ciśnienia lub podciśnienia występującego podczas napełniania, rozładunku lub oddziaływania ogrzanej zawartości.
6.7.2.8.2     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak zaprojektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się żadnych materiałów z zewnątrz, wyciekania cieczy i niebezpiecznego wzrostu ciśnienia.
6.7.2.8.3     Dla niektórych materiałów, jeżeli jest to wymagane w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.4.2.6, cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenie obniżające ciśnienie zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli cysterna przenośna przeznaczona do transportu jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie wykonane z materiału niezgodnego z przewożonym ładunkiem wówczas to urządzenie powinno zawierać płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Jeżeli płytka bezpieczeństwa umieszczona jest w szeregu z wymaganym urządzeniem obniżającym ciśnienie, to w przestrzeni pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem obniżającym ciśnienie powinien być umieszczony manometr lub odpowiedni wskaźnik informujący o wykryciu pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, który mógłby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozerwać się przy ciśnieniu nominalnym wyższym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.8.4     Każda cysterna przenośna o pojemności mniejszej niż 1.900 litrów powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa, jeżeli płytka ta spełnia wymagania podane pod 6.7.2.11.1. Jeżeli nie zostało zastosowane urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego, to płytka bezpieczeństwa powinna być nastawiona na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym wartości ciśnienia próbnego.
6.7.2.8.5     Jeżeli zbiornik dostosowany jest do obniżania ciśnienia, to otwór wlotowy powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie obniżające ciśnienie nastawione na działanie przy ciśnieniu nie wyższym niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika i zawór odcinający powinien być zamocowany tak blisko zbiornika jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.9       Nastawianie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.9.1     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać tylko w warunkach nadmiernego wzrostu temperatury, ponieważ zbiornik nie powinien być poddawany nadmiernym wahaniom ciśnienia podczas normalnych warunków przewozu (patrz 6.7.2.12.2).
6.7.2.9.2     Wymagane urządzenie do obniżania ciśnienia powinno być nastawione na ciśnienie otwarcia przy ciśnieniu nominalnym wynoszącym pięć szóstych ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym nie wyższym niż 4,5 bara i 110% z dwóch trzecich ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym wyższym niż 4,5 bara. Po obniżeniu ciśnienia urządzenie powinno zamykać się najpóźniej przy ciśnieniu niższym o 10% poniżej ciśnienia otwarcia. Urządzenie powinno pozostawać zamknięte przy wszystkich niższych wartościach ciśnieniach. Wymagania te nie przeszkadzają zastosowaniu urządzenia zabezpieczającego przed podciśnieniem lub połączenia układów obniżających ciśnienie i układów zabezpieczających przed podciśnieniem.
6.7.2.10      Elementy topliwe
6.7.2.10.1    Elementy topliwe powinny działać w temperaturze pomiędzy 110°C i 149°C pod warunkiem, że ciśnienie w zbiorniku w temperaturze topnienia nie będzie wyższe niż ciśnienie próbne. Powinny być one umieszczone w górnej części zbiornika z wlotem w przestrzeni gazowej i w żadnym przypadku nie powinny być osłonięte od zewnętrznego wpływu ciepła. Elementy topliwe nie mogą być stosowane w cysternach przenośnych o ciśnieniu próbnym przekraczającym 2,65 bara. Elementy topliwe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do transportu materiałów w podwyższonej temperaturze powinny być projektowane na działanie w temperaturze wyższej od maksymalnej temperatury, jaka będzie występowała podczas przewozu i powinny odpowiadać wymaganiom właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.11      Płytki bezpieczeństwa
6.7.2.11.1    Płytki bezpieczeństwa powinny być dobrane na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu w całym zakresie przewidywanych temperatur, za wyjątkiem wymienionych pod 6.7.2.8.3. Jeżeli płytki bezpieczeństwa zostały zastosowane, to szczególną uwagę należy zwrócić na wymagania podane pod 6.7.2.5.1 i 6.7.2.8.3.
6.7.2.11.2    Przy podciśnieniach, które mogą występować w cysternach przenośnych, powinny być stosowane odpowiednie płytki bezpieczeństwa.
6.7.2.12      Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.12.1    Urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego wymagane pod 6.7.2.8.1 powinno mieć minimalny przekrój w strefie przepływu równoważny dyszy o średnicy 31,75 mm. Urządzenia obniżające podciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny mieć przekrój w strefie przepływu nie mniejszy niż 284 mm2.
6.7.2.12.2    Połączona przepustowość upustowa urządzeń obniżających ciśnienie w warunkach pełnego objęcia ogniem cysterny przenośnej, powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do 20% powyżej ciśnienia otwarcia urządzeń ograniczających ciśnienie. Dla uzyskania zamierzonej wydajności urządzeń obniżających ciśnienie mogą być zastosowane urządzenia awaryjne. Urządzeniami tymi mogą być elementy topliwe, urządzenia typu sprężynowego lub płytki bezpieczeństwa albo układ urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego i płytek bezpieczeństwa. Pełna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie może być określona przy użyciu wzoru podanego pod 6.7.2.12.2.1 lub w tabeli podanej pod 6.7.2.12.2.3.
6.7.2.12.2.1  Dla określenia pełnej wymaganej przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości wszystkich urządzeń współpracujących, powinien być zastosowany następujący wzór:


gdzie:
Q =    minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F =    współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nieizolowanych F = 1;
dla zbiorników izolowanych F = U(694-t)/13,6, jednak w żadnym przypadku nie może być mniejszy niż 0,25,
gdzie:
U =    przewodność cieplna izolacji, w kW x m-2 x K-1, w 38°C;
t =    rzeczywista temperatura materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmuje się t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod warunkiem, że izolacja jest zgodna z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.12.2.4;
A =   całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w m2;
Z =   współczynnik ściśliwości w warunkach zredukowanych (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmuje się Z = 1,0);
T =   temperatura absolutna w stopniach Kelvina (°C + 273) urządzenia obniżającego ciśnienie w warunkach zredukowanych;
L =   ciepło parowania cieczy w kJ/kg w zredukowanych warunkach;
M =   masa cząsteczkowa wydobywającego się gazu;
C =   stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:

                                  Cp
                              k = ---
                                  Cv

gdzie:
cp   ciepło właściwe pod stałym ciśnieniem; i
cv   ciepło właściwe w stałej objętości.
gdy k > 1:


gdy k = 1 lub k nie jest znane:

                                   1
                              C = --- = 0,607
                                   Öe

gdzie e jest stałą matematyczną 2,7183
C może być także wzięte z następującej tabeli:
 
kCkCkC
1,000,6071,260,6601,520,704
1,020,6111,280,6641,540,707
1,040,6151,300,6671,560,710
1,060,6201,320,6711,580,713
1,080,6241,340,6741,600,716
1,100,6281,360,6781,620,719
1,120,6331,380,6811,640,722
1,140,6371,400,6851,660,725
1,160,6411,420,6881,680,728
1,180,6451,440,6911,700,731
1,200,6491,460,6952,000,770
1,220,6521,480,6982,200,793
1,240,6561,500,701  
 
6.7.2.12.2.2  Jako alternatywne do powyższego wzoru, zbiorniki cystern przewidziane do przewozu materiałów ciekłych mogą być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie o przepustowościach zgodnych z tabelą podaną pod 6.7.2.12.2.3. Tabela ta zakłada wartość współczynnika izolacji F=1, ale powinna być odpowiednio dostosowana, jeżeli zbiornik jest izolowany. Pozostałe wartości zastosowane do opisania tabeli:
M = 86,7                  T = 394 K
L = 334,94 kJ/kg          C = 0,607
Z = 1
6.7.2.12.2.3  Minimalna wymagana przepustowość Q w metrach sześciennych powietrza na sekundę przy ciśnieniu 1 bara i temperaturze 0°C (273K)
 
A
Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe)
Q
(Metry sześcienne powietrza na sekundę)
A
Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe)
Q
(Metry sześcienne powietrza na sekundę)
20,23037,52,539
30,320402,677
40,40542,52,814
50,487452,949
60,56547,53,082
70,641503,215
80,71552,53,346
90,788553,476
100,85957,53,605
120,998603,733
141,13262,53,860
161,263653,987
181,39167,54,112
201,517704,236
22,51,670754,483
251,821804,726
27,51,969854,967
302,115905,206
32,52,258955,442
352,4001005,676
 
6.7.2.12.2.4  Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia wydajności urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a)  pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b)  być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.2.13      Znakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.13.1    Na każdym urządzeniu obniżającym ciśnienie powinny być naniesione w sposób wyraźny i trwały następujące dane:
(a)  ciśnienie (w barach lub kPa) lub temperaturę (w °C), na które zostało nastawione jego działanie;
(b)  dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  wartość temperatury odnosząca się do nominalnego ciśnienia płytki bezpieczeństwa;
(d)  dopuszczalna tolerancja temperatury dla elementów topliwych; i
(e)  przepustowość nominalna urządzenia w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe, to powinny być również przedstawione następujące dane:
(f)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.2.13.2    Przepustowość nominalna zaznaczona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.2.14      Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.2.14.1    Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby bez ograniczeń umożliwić wymagany przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie za wyjątkiem, gdy są zastosowane dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn i zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej albo zawory odcinające są zablokowane tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest ciągle w użyciu. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny występować żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazów lub par ze zbiornika do tego urządzenia. Otwory lub przewody z wylotów urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.2.15      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.15.1    Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej, środkowej części zbiornika w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak przymocowane, aby zapewniały wypływ ulatniających się gazów bez ograniczeń. W przypadku materiałów palnych uchodzący gaz powinien być kierowany na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mógł uderzać w zbiornik. Urządzenia ochronne, które odchylają strumień par mogą być stosowane, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.15.2    Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak wykonane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.2.16      Urządzenia pomiarowe
6.7.2.16.1    Do pomiaru poziomu cieczy nie powinny być stosowane urządzenia wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, które są połączone bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.2.17      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.2.17.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z podtrzymującymi strukturami. Z tego względu powinny być uwzględniane przy projektowaniu siły wymienione pod 6.7.2.2.12 i współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.2.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne układy.
6.7.2.17.2    Łączne naprężenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny powodować nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do płyt wzmacniających umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.2.17.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji powodowanej przez środowisko.
6.7.2.17.4    Kieszenie dla podnośników widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla podnośników widłowych powinny być nieodłączną częścią ram lub być przymocowane do nich w sposób stały. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą posiadać zamknięć kieszeni dla podnośników widłowych pod warunkiem, że:
(a)  zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł podnośnika widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni dla podnośników widłowych jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.2.17.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.1.2, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem w wyniku uderzenia bocznego lub wzdłużnego albo wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.2.18      Zatwierdzenie typu
6.7.2.18.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę i jest zgodna z przeznaczeniem oraz spełnia wymagania niniejszego działu i odpowiednie wymagania dla materiałów podanych w dziale 4.2 i w tabeli A w dziale 3.2. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu, materiałów lub grup materiałów dopuszczonych do przewozu, materiałów zastosowanych do budowy zbiornika i wykładziny (jeżeli występuje) oraz numeru zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968 r.) i numeru rejestru. Każde ustalenie zamienne zgodne z zapisem podanym pod 6.7.1.2, powinno być wskazane w świadectwie. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii fabrycznej i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.2.18.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać co najmniej:
(a)  wyniki odpowiednich badań struktur wyszczególnionych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.2.19.3; oraz
(c)  wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.2.19.1, jeżeli jest to wymagane.
6.7.2.19      Badania i próby
6.7.2.19.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających określeniu kontenera w CSC, prototyp każdego wzorca powinien być poddany próbie zderzenia. Badania prototyp cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie mniejszego niż 4 krotna (4g) maksymalna dopuszczalna masa całkowita w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie trwania typowych mechanicznych zderzeń występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób zderzenia:

Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992

Canadian Standards Association (CSA),
Highway Tanks and Portable Tanks for the Transportation of Dangerous Goods
(B620-1987)

Deutsche Bahn AG
Zentralbereich Technik, Minden
Portable tanks, longitudinal dynamic impact test

Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa

Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.2.19.2    Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne zgodnie z ustaleniami pod 6.7.2.19.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.2.19.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej, powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone i ciśnienia próbnego. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.4    Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w razie konieczności wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.5    Okresowe badania i próby pośrednie 2,5 roczne powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w razie konieczności wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału, można odstąpić od przeprowadzania rewizji wewnętrznej podczas 2,5 rocznego padania pośredniego albo zastąpić ją innymi próbami lub procedurami badawczymi ustalonymi przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.19.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu badań i prób wymaganych pod 6.7.2.19.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób mogą być dalej eksploatowane przez okres nie przekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być eksploatowana po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania, jeżeli:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania przed ponownym napełnieniem; i
(b)  poza tym, została dopuszczona przez właściwą władzę, na okres nie przekraczający sześciu miesięcy od daty wygaśnięcia ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu materiału niebezpiecznego dla właściwego unieszkodliwienia go lub przetworzenia. Informacja o tym zwolnieniu powinna być naniesiona w dokumencie przewozowym.
6.7.2.19.7    Nadzwyczajne badania i próby są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres nadzwyczajnych badań i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny zostać przeprowadzone w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób, zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.19.5.
6.7.2.19.8    Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a)  zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b)  instalacje rurowe, zawory, układy podgrzewające/chłodzące i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad oraz wszelkich innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niesprawną podczas napełniania, rozładunku oraz podczas przewozu;
(c)  urządzenia uszczelniające pokrywy włazów są skuteczne i nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym, lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej pracy. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f)  wykładziny, jeżeli występują, zostały sprawdzone zgodnie z warunkami określonymi przez producenta wykładzin;
(g)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; oraz
(h)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.2.19.9    Badania i próby podane pod 6.7.2.19.1, 6.7.2.19.3, 6.7.2.19.4, 6.7.2.19.5 i 6.7.2.19.7, powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę lub w jego obecności, upoważnionego przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to próba ta powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.2.19.10   W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, z uwzględnieniem przepisów dotyczących budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.2.19.11   Jeżeli zostaną stwierdzone oznaki niebezpiecznego stanu to cysterna przenośna nie powinna być przekazywana do eksploatacji dopóki nie zostaną one skorygowane oraz nie zostaną powtórzone próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.2.20      Znakowanie
6.7.2.20.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w metalową, odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione co najmniej poniższe dane przez stemplowanie lub w inny podobny sposób.

Kraj wytwórcy
 
 UNKraj zatwierdzającyNumer zatwierdzeniaDla zamiennych rozwiązań (patrz 6.7.1.2) "AA"
 
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Podciśnienie obliczeniowe3________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zakres temperatur obliczeniowych________°C do________°C
Pojemność wodna w 20°C________litry
Pojemność wodna każdej komory w 20°C________litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak uprawnionej osoby
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze układu grzewczego/chłodzącego ________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Grubość równorzędna stali odniesienia________mm
Wykładzina ochronna (jeżeli występuje)
Data i rodzaj ostatniego badania okresowego
miesiąc________rok________ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub nadzorował ostatnie badanie

________
2    Należy zaznaczyć jednostkę miary.
3    Patrz 6.7.2.2.10.

6.7.2.20.2    Na samej cysternie przenośnej lub na tabliczce metalowej przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa materiału(ów) dopuszczonych do przewozu i maksymalna średnia temperatura ładunku, jeżeli jest wyższa niż 50°C
Największa dopuszczalna masa brutto________kg
Masa własna (tara)________kg
UWAGA: W celu określenia przewożonego materiału, patrz także w części 5.
6.7.2.20.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i manipulowania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.3         Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych nie schłodzonych
6.7.3.1       Określenia
Dla celów niniejszego rozdziału:
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną o pojemności większej niż 450 litrów, stosowaną do przewozu gazów skroplonych nie schłodzonych klasy 2. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, niezbędnym do transportu gazów. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez odejmowania wyposażenia konstrukcyjnego. Cysterna przenośna powinna posiadać na zewnątrz zbiornika człony stabilizujące oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, w stanie napełnionym. Przede wszystkim powinna być ona zaprojektowana w celu umieszczania na pojeździe lub na statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny, wagony-cysterny, cysterny niemetalowe, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), butle do gazu i duże opakowania nie są uznawane za cysterny przenośne;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, który wypełniony jest gazem skroplonym nie schłodzonym przeznaczonym do transportu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, odpowietrzania, zabezpieczające i izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze oznacza ciśnienie zmierzone w górnej części zbiornika podczas jego eksploatacji, które w żadnym przypadku nie może być niższe od 7 barów i nie niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a)  najwyższego dopuszczalnego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas załadunku i rozładunku, lub
(b)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik został zaprojektowany, i które powinno być równe:
(i)  dla gazu skroplonego nie schłodzonego wymienionego w instrukcji T50 cystern przenośnych pod 4.2.4.2.6, najwyższemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu (w barach) podanemu w instrukcji T50 cystern przenośnych dla tego gazu;
(ii)  dla innych gazów skroplonych nie schłodzonych, nie mniej niż sumie:
-   prężności par (w barach) gazów skroplonych nie schłodzonych w obliczeniowej temperaturze odniesienia minus 1 bar; i
-   ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w niewypełnionej przestrzeni gazowej spowodowanego przez obliczeniową temperaturę odniesienia i przez rozszerzającą się fazę ciekłą spowodowaną wzrostem średniej temperatury ładunku tr - tf (tf=temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C jest to maksymalna średnia temperatura ładunku);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(c)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego dopuszczonego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania, lub
(d)  sumy:
(i)  najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik jest zaprojektowany, jak określono pod (b) w definicji maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego (patrz powyżej); i
(ii)  ciśnienia cieczy wywołanego przez siły dynamiczne podane pod 6.7.3.2.9, lecz nie mniejszego niż 0,35 bara;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej.
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem nie niniejszym niż 25% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.3.3.3.3;
Zakres temperatur obliczeniowych dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla gazów skroplonych nie schłodzonych przewożonych w temperaturze otoczenia. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
Obliczeniowa temperatura odniesienia oznacza temperaturę, w której prężność par ładunku jest przyjmowana w celu obliczenia maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego. Obliczeniowa temperatura odniesienia nie powinna być niższa od temperatury krytycznej gazu skroplonego nie schłodzonego przeznaczonego do przewozu, co ma zapewnić, że gaz przez cały czas pozostanie w stanie ciekłym. Wartość ta dla każdej cysterny przenośnej wynosi:
(a)  zbiornik o średnicy 1,5 m lub mniejszej: 65°C;
(b)  zbiornik o średnicy większej niż 1,5 m:
(i)  bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej: 60°C;
(ii)  z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12): 55°C; oraz
(iii)  z izolacją (patrz 6.7.3.2.12): 50°C;
Gęstość napełniania oznacza średnią masę gazu skroplonego nie schłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/l). Gęstość napełniania podana jest w instrukcji T50 cysterny przenośnej pod 4.2.4.2.6.
6.7.3.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.3.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z metali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniego polepszenia wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporności na uderzenia. Jeżeli używa się stali drobnoziarnistej, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.3.2.2     Zbiorniki, osprzęt i rurociągi cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a)  w dużym stopniu odporne na działanie gazów skroplonych nie schłodzonych przeznaczonych do transportu; lub
(b)  całkowicie bierne lub neutralne na oddziaływanie chemiczne.
6.7.3.2.3     Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie gazu(ów) skroplonego nie schłodzonego przeznaczonego do przewozu.
6.7.3.2.4     Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.3.2.5     Materiały cysterny przenośnej włączając w to urządzenia, uszczelki, osłony i wyposażenie nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gaz(y) skroplony nie schłodzony przeznaczony do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.3.2.6     Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane razem z podporami tak, aby zapewnić ich bezpieczne oparcie podczas przewozu i oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.3.2.7     Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania i transportu. Projekt powinien wykazać, że były brane pod uwagę skutki zmęczenia materiału konstrukcyjnego, spowodowane przez powtarzające się występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.3.2.8     Zbiorniki powinny być zaprojektowane tak, aby wytrzymywały bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne większe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,4 bara. Jeżeli zbiornik będzie narażony na niebezpieczne podciśnienie przed napełnianiem lub podczas rozładunku, to powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał ciśnienie zewnętrzne większe o co najmniej 0,9 bara ciśnienia manometrycznego od ciśnienia wewnętrznego, co powinno być potwierdzone doświadczalnie.
6.7.3.2.9     Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)4;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)4;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: maksymalnej dopuszczalnej masy brutto pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)4; oraz
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)4.
6.7.3.2.10    Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.3.2.9 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.3.2.11    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zgodne z państwowymi lub międzynarodowymi normami materiałowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.

________
4    Do obliczeń g = 9,81 m/s2.

6.7.3.2.12    Jeżeli zbiorniki przeznaczone do transportu gazów skroplonych nie schłodzonych wyposażone są w izolację cieplną, to układ izolacji cieplnej powinien spełniać następujące wymagania:
(a)  powinien składać się z osłony przykrywającej nie mniej niż jedną trzecią, ale nie więcej niż połowę, górnej powierzchni zbiornika, oddzielonej od zbiornika co najmniej 40 mm warstwą powietrza; lub
(b)  powinien składać się z pełnej powłoki wykonanej z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości, zabezpieczonej tak, aby zapobiec przenikaniu wilgoci i uszkodzeniu w normalnych warunkach przewozu oraz aby zapewnić przewodność cieplną nie większą niż 0,67 W x m-2 x K-1;
(c)  jeżeli powłoka zabezpieczająca jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie, które w przypadku rozszczelnienia się zbiornika lub jego wyposażenia powinno zapobiec powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej; oraz
(d)  izolacja cieplna nie powinna utrudniać dostępu do urządzeń służących do napełniania i rozładunku.
6.7.3.2.13    Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych nie schłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.3.3       Kryteria projektowania
6.7.3.3.1     Zbiorniki powinny być o przekroju kołowym.
6.7.3.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały hydrauliczne ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 ciśnienia obliczeniowego. Projekt zbiornika powinien uwzględniać wartości maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego przewidzianego w instrukcji T50 cystern przenośnych podanej pod 4.2.4.2.6 dla każdego gazu skroplonego nie schłodzonego przeznaczonego do przewozu. Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.3.4.
6.7.3.3.3     Dla stali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie s (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
R=   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.3.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm wymienione w ateście materiałowym.
6.7.3.3.3.3   Dla stali zastosowanych do konstrukcji zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali.
6.7.3.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach pobranie próbek powinno być dokonywane w poprzek do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite przy zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.3.4       Minimalna grubość zbiornika
6.7.3.4.1     Minimalna grubość zbiornika powinna być największą grubością z podanych poniżej:
(a)  minimalnej grubości określonej zgodnie z wymaganiami pod 6.7.3.4; oraz
(b)  minimalnej grubości określonej zgodnie z uznanymi przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych uwzględniającymi wymagania pod 6.7.3.3.
6.7.3.4.2     Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innej stali. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innej stali.
6.7.3.4.3     Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 4 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.3.4.4     Równoważna grubość stali, inna niż grubość zapisana pod 6.7.3.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:


gdzie:
e=    wymagana równorzędna grubość (w mm) dla zastosowanej stali;
e=    minimalna grubość (w mm) stali odniesienia wymienionej pod 6.7.3.4.2;
Rm=   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanej stali (patrz pod 6.7.3.3.3);
A=    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanej stali zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi normami.
6.7.3.4.5     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż zapisana pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Wszystkie części zbiornika powinny mieć minimalną grubość określoną pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.3.4.6     Jeżeli jest zastosowana miękka stal (patrz 6.7.3.1), wówczas nie są wymagane obliczenia przy pomocy wzoru pod 6.7.3.4.4.
6.7.3.4.7     Nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach przy połączeniu dennic z cylindryczną częścią zbiornika.
6.7.3.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.3.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (rury, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie ścinanych przekrojów). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze lub gwintowane korki) oraz jakiekolwiek kaptury ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed nie zamierzonym otwarciem.
6.7.3.5.2     Wszystkie otwory zbiorników cystern przenośnych o średnicy większej niż 1,5 mm, za wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie, otworów inspekcyjnych i zamkniętych otworów upustowych, powinny być wyposażone w trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi wewnętrzny zawór odcinający, zawór nadmiarowy wypływu lub równoważne urządzenie, drugie stanowi zewnętrzny zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie.
6.7.3.5.2.1   Jeżeli cysterna przenośna jest wyposażona w zawór nadmiarowy wypływu, to zawór nadmiarowy wypływu powinien być tak umocowany, aby jego gniazdo znajdowało się wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza, albo - jeżeli jest przymocowany od zewnątrz - to jego zamocowanie powinno być tak zaprojektowane, aby nawet w przypadku uderzenia jego skuteczność była zachowana. Zawór nadmiarowy wypływu powinien być dobrany i zamocowany tak, aby zamykał się automatycznie w przypadku osiągnięcia wypływu określonego przez producenta. Połączenia i wyposażenie dodatkowe prowadzące do lub od tych zaworów powinny mieć pojemność wypływu większą od przewidywanego wypływ zaworu nadmiarowego.
6.7.3.5.3     Dla otworów do napełniania i rozładunku pierwszym urządzeniem odcinającym powinien być wewnętrzny zawór odcinający, a drugim zawór odcinający umiejscowiony w dostępnym miejscu na każdym przewodzie rurowym do napełniania i opróżniania.
6.7.3.5.4     W oddolnie napełnianych i opróżnianych cysternach przenośnych przeznaczonych do transportu gazów skroplonych nie schłodzonych palnych lub trujących, wewnętrzny zawór odcinający powinien być szybkozamykającym się zaworem bezpieczeństwa, który zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku, albo w przypadku ogarnięcia pożarem. Z wyjątkiem cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, powinno być możliwe zdalne uruchamianie tego urządzenia.
6.7.3.5.5     Oprócz otworów do napełniania, rozładunku i korekty ciśnienia gazu, zbiorniki mogą być wyposażone w otwory do instalowania przyrządów pomiarowych, termometrów i manometrów. Połączenia dla tych przyrządów powinny być wykonane za pomocą odpowiednio przyspawanych końcówek wylotowych lub kieszeni i nie powinny być łączone ze zbiornikiem za pomocą gwintu.
6.7.3.5.6     Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalający na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji, i napraw wnętrza.
6.7.3.5.7     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.3.5.8     Każde połączenie z cysterną przenośną powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.3.5.9     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być zaprojektowane i konstruowane przy uwzględnieniu ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika, biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas transportu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie oznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby nie uniemożliwić ich niezamierzone otwarcie.
6.7.3.5.10    Połączenia rurowe powinny być projektowane, konstruowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie połączenia rurowe powinny być wykonane z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych powinny być spawane wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.
6.7.3.5.11    Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równorzędną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być mniejsza niż 525°C. Nacięcie gwintu w połączeniach gwintowanych nie powinno zmniejszać wytrzymałości przewodu rurowego.
6.7.3.5.12    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.3.5.13    W konstrukcji zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.3.6       Otwory dolne
6.7.3.6.1     Niektóre gazy skroplone nie schłodzone nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi, jeżeli instrukcja T50 podana pod 4.2.4.2.6 dla cystern przenośnych wskazuje, że otwory dolne są zabronione. Nie powinno być otworów poniżej poziomu fazy ciekłej w zbiorniku, gdy jest on wypełniony do maksymalnego dopuszczalnego stopnia. napełnienia.
6.7.3.7       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.3.7.1     Cysterny przenośne powinny być wyposażona w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie mniejszym niż maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze i powinno być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego. Urządzenia te powinny po rozładunku zamykać się przy ciśnieniu nie mniejszym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte przy niższych ciśnieniach. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na siły dynamiczne, w tym falowania cieczy. Płytki bezpieczeństwa, nie umieszczone szeregowo z urządzeniem obniżającym ciśnienie typu sprężynowego, nie są dopuszczone.
6.7.3.7.2     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i niebezpiecznego wzrostu ciśnienia.
6.7.3.7.3     Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu niektórych gazów skroplonych nie schłodzonych wskazanych w instrukcji cysterny przenośnej T50 podanej pod 4.2.4.2.6, powinny być wyposażone w zatwierdzone przez właściwą władzę urządzenie obniżające ciśnienie. Jeżeli cysterna przenośna o określonym przeznaczeniu nie jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie, wykonane z materiału zgodnego z przewożonym ładunkiem, to zastosowane urządzenie powinno zawierać płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą obniżający ciśnienie zawór typu sprężynowego. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa a urządzeniem obniżającym ciśnienie powinna być wyposażona w manometr lub odpowiedni wskaźnik. Takie rozwiązanie pozwala na wykrycie pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, który mógłby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozerwać się przy ciśnieniu nominalnym mniejszym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.7.4     W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu wskazanym pod 6.7.3.7.1 dla gazu mającego największe maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8       Przepustowość urządzeń zabezpieczających
6.7.3.8.1     Łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być na tyle wystarczająca, że w przypadku pełnego ogarnięcia pożarem cysterny przenośnej, ciśnienie (wielkość ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczy 120% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego. Dla uzyskania zamierzonej przepustowości zabezpieczeń mogą być zastosowane urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być przyjmowana dla gazu wymagającego największej maksymalnej przepustowości spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8.1.1   W celu określenia łącznej wymaganej przepustowości urządzeń zabezpieczających, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości kilku urządzeń, powinien być zastosowany następujący wzór5:


gdzie:
Q =    minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F =    współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nieizolowanych:  F = 1;
dla zbiorników izolowanych:    F = U (694-t)/13,6, jednak w żadnym
                                   przypadku nie może być mniejszy niż 0,25
gdzie:
U =    przewodność cieplna izolacji, w kW x m-2 x K-1, w 38°C;
t =    rzeczywista temperatura materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmujemy t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod warunkiem, że izolacja jest zgodna z 6.7.3.8.1.2;
gdzie:
A =    całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w metrach kwadratowych;
Z =    współczynnik ściśliwości w zredukowanych warunkach (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmujemy Z równe 1,0);
T =    temperatura absolutna w stopniach kelwina (°C + 273) powyższego urządzenia obniżającego ciśnienie w zredukowanych warunkach;
L =    ciepło parowania cieczy w kJ/kg w zredukowanych warunkach;
M =    masa molowa wydobywającego się gazu;
C =    stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:

                                      Cp
                                  k = ---
                                      Cv

gdzie:
Cp    ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu; oraz
Cv    ciepło właściwe przy stałej objętości,
gdy k > 1:


gdy k = 1 lub k nie jest znane:

                                  1
                             C = --- = 0,607
                                 Öe

gdzie e jest stałą matematyczną równą 2,7183

________
5    Wzór ten dotyczy tylko gazów skroplonych nie schłodzonych, które mają temperaturę krytyczną dużo powyżej temperatury w skumulowanych warunkach. Dla gazów, które mają temperaturę krytyczną bliską lub niższą od temperatury w skumulowanych warunkach, obliczenie wydajności urządzenia obniżającego ciśnienie powinno dodatkowo uwzględniać własności termodynamiczne gazu (patrz np. CGAS-1.2-1995).
 
C może być także wzięte z następującej tabeli:
 
kCkCkC
1,000,6071,260,6601,520,704
1,020,6111,280,6641,540,707
1,040,6151,300,6671,560,710
1,060,6201,320,6711,580,713
1,080,6241,340,6741,600,716
1,100,6281,360,6781,620,719
1,120,6331,380,6811,640,722
1,140,6371,400,6851,660,725
1,160,6411,420,6881,680,728
1,180,6451,440,6911,700,731
1,200,6491,460,6952,000,770
1,220,6521,480,6982,200,793
1,240,6561,500,701  
 
6.7.3.8.1.2   Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia wydajności urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a)  pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b)  być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.3.9       Znakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.9.1     Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a)  ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b)  dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  temperatury odnoszącej się do nominalnego ciśnienia płytki bezpieczeństwa; oraz
(d)  nominalnej przepustowości urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s).
Jeżeli jest to możliwe, to powinna być również podana:
(e)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.3.9.2     Nominalna przepustowość naniesiona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.3.10      Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.3.10.1    Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający rozmiar, aby umożliwić wymagany, niezakłócony przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie z wyjątkiem przypadku, gdy są zastosowane dwa urządzenia dla potrzeb konserwacji lub z innych przyczyn, a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej lub zawory odcinające są połączone tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest ciągle zdolne do użycia i spełnia wymagania podane pod 6.7.3.8. Nie powinno być żadnych utrudnień w ujściach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ ze zbiornika do tego urządzenia. Wyloty z urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny oddawać uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.3.11      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.11.1    Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej, środkowej części zbiornika w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak przymocowane, aby zapewniały wypływ ulatniających się gazów bez ograniczeń. W przypadku palnych nie schłodzonych gazów skroplonych uchodzący gaz powinien być kierowany na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mógł uderzać w zbiornik. Urządzenia ochronne, które odchylają strumień par mogą być stosowane, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.11.2    Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak wykonane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.3.12      Urządzenia pomiarowe
6.7.3.12.1    Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przez ich ważenie to powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, które są bezpośrednio połączone z zawartością zbiornika.
6.7.3.13      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.3.13.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z uwzględnieniem konstrukcji podtrzymujących. Z tego względu powinny być uwzględniane przy projektowaniu siły wymienione pod 6.7.3.2.9 i współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.3.2.10. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.3.13.2    Łączne naprężenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny powodować nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do wzmocnionych płyt umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.3.13.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.3.13.4    Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury lub na stałe przymocowane do ramy. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni wózków widłowych pod warunkiem, że:
(a)  zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni dla wideł jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.3.13.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas transportu zgodnie z ustaleniami pod 4.2.2.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.3.14      Zatwierdzenie typu
6.7.3.14.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest odpowiednia do zamierzonego celu i spełnia wymagania tego działu i stosowne postanowienia dla gazów przewidzianych w instrukcji cysterny przenośnej T50 pod 4.2.4.2.6. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu, gazów dopuszczonych do transportu, materiałów zastosowanych do budowy zbiornika i numeru zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968 r.) i numeru wpisu do rejestru. Każde zamienne ustalenie zgodne z zapisem pod 6.7.1.2 powinno być wskazane w świadectwie. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii fabrycznej i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.3.14.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać co najmniej:
(a)  wyniki odpowiednich badań struktur wyszczególnionych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.3.15.3;
(c)  wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.3.15.1, jeżeli wymagane.
6.7.3.15      Badania i próby
6.7.3.15.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających określeniu kontenera w CSC, prototyp każdego wzorca powinien być poddany próbie zderzenia. Prototyp cysterny przenośnej powinien wykazać, że jest zdolny do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie mniejszego niż 4 krotna (4g) maksymalna dopuszczalna masa całkowita w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie trwania typowych mechanicznych zderzeń doświadczanych w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób zderzeń:

Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992

Canadian Standards Association (CSA),
Highway Tanks and Portable Tanks for the Transportation of Dangerous Goods
(B620-1987)

Deutsche Bahn AG
Zentralbereich Technik, Minden
Portable tanks, longitudinal dynamic impact test

Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests

Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.3.15.2    Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż co pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne zgodnie z ustaleniami pod 6.7.3.15.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.3.15.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu z właściwym odniesieniem się do gazów skroplonych nie schłodzonych, które będą transportowane i próbę ciśnieniową zgodnie z ustaleniami dotyczącymi ciśnień próbnych pod 6.7.3.3.2. Próba ciśnieniowa może być przeprowadzona jako próba hydrauliczna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią uprawnionego. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy zbiornika poddawane pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednio nie niszczącą metodą. Nie odnosi się to do powłoki ochronnej.
6.7.3.15.4    Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.3.15.5    Okresowe badania i próby pośrednie 2,5 roczne powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z właściwym odniesieniem się do gazów skroplonych nie schłodzonych, które będą transportowane, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w razie konieczności wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do transportu jednego gazu skroplonego nie schłodzonego, 2,5 letnia rewizja wewnętrzna może być odroczona lub zastąpiona innymi próbami albo procedurami badawczymi wyszczególnionymi przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.15.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po upływie ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego okresu badawczego i prób wymaganych pod 6.7.3.15.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą upływu ostatniego badania okresowego i prób mogą być przewożone przez okres nie przekraczający trzech miesięcy po dacie upływu ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po dacie upływu ostatniej próby lub badania:
(a)  po opróżnieniu lecz przed oczyszczeniem w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania przed ponownym napełnieniem; i
(b)  poza tym, jeżeli została dopuszczona przez właściwą władzę, przez okres nie przekraczający sześciu miesięcy po dacie upływu ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu niebezpiecznego materiału dla właściwego pozbycia się go lub przetworzenia. Informacja o tym zwolnieniu powinna być naniesiona w dokumencie transportowym.
6.7.3.15.7    Badania nadzwyczajna i próby są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, skorodowania, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową pracę cysterny przenośnej. Zakres badań nadzwyczajnych i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, będzie zależał od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny zostać przeprowadzona w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z ustaleniami pod 6.7.3.15.5.
6.7.3.15.8    Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a)  zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b)  instalacje rurowe, zawory i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad lub każdych innych objawów włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku oraz transportu;
(c)  uszczelnienia pokryw włazów są skuteczne i nie ma nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d)  brakujące, albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym albo zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej pracy. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; oraz
(g)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.3.15.9    Badania i próby określone pod 6.7.3.15.1, 6.7.3.15.3, 6.7.3.15.4, 6.7.3.15.5 i 6.7.3.15.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę lub w jego obecności, upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to próba ciśnieniowa powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.3.15.10   W każdym przypadku, gdy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, biorąc pod uwagę przepisy budowy zbiornika ciśnieniowego zastosowane do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.3.15.11   Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone z zadawalającym wynikiem wymagane próby.
6.7.3.16      Znakowanie
6.7.3.16.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w metalową, odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione co najmniej poniższe dane przez stemplowanie lub w inny podobny sposób.

Kraj wytwórcy
 
 UNKraj zatwierdzającyNumer zatwierdzeniaDla zamiennych rozwiązań (patrz 6.7.1.2) "AA"
 
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)6
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)6
Zewnętrzne ciśnienie obliczeniowe7________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)6
Zakres temperatur obliczeniowych________°C do________°C
Obliczeniowa temperatura odniesienia________°C
Pojemność wodna w 20°C________litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak uprawnionej osoby
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równorzędna grubość stali odniesienia________mm
Data i rodzaj ostatniego badania okresowego
miesiąc________rok________ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)6
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub nadzorował ostatnie badanie.

________
6    Należy zaznaczyć jednostkę miary.
7    Patrz 6.7.3.2.8.

6.7.3.16.2    Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa gazu(ów) skroplonego nie schłodzonego dopuszczonego do transportu
Największa dozwolona masa ładunku dla każdego dopuszczonego gazu skroplonego nie schłodzonego________kg
Największa dopuszczalna masa brutto________kg
Masa własna (tara)________kg
UWAGA: W celu określenia przewożonego gazu skroplonego nie schłodzonego, patrz także w części 5.
6.7.3.16.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i manipulowania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.4         Wymagania dotyczące projektowania, konstrukcji, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
6.7.4.1       Określenia
Dla celów tego rozdziału:
Cysterna przenośna oznacza izolowaną cieplnie multimodalną cysternę o pojemności większej niż 450 litrów z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do transportu gazów skroplonych schłodzonych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez odejmowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna posiadać człony stabilizujące na zewnątrz cysterny oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, gdy jest napełniona. Przede wszystkim powinna być projektowana w celu umieszczania na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny drogowe, wagony-cysterny kolejowe, niemetalowe cysterny duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) butle do gazu i duże opakowania nie są uznawane za cysterny przenośne;
Cysterna oznacza konstrukcję, któr normalnie składa się z:
(a)  powłoki ochronnej oraz jednego lub więcej zbiorników wewnętrznych, gdzie przestrzeń pomiędzy zbiornikiem (zbiornikami) i powłoką ochronną jest pozbawiona powietrza (izolacja próżniowa) i może zawierać w sobie układ izolacji cieplnej; lub
(b)  powłoki ochronnej oraz wewnętrznego zbiornik z pośrednią warstwą stałego materiału izolacyjnego cieplnego (np. zastygła pianka)
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest gazem skroplonym schłodzonym przeznaczonym do przewozu, łącznie z otworami i ich zamknięciami, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Powłoka ochronna oznacza zewnętrzne pokrycie izolacji lub okrycie, które może być częścią układu izolacyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, podnoszenia ciśnienia, chłodzenia i izolacji cieplnej;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze oznacza najwyższe dozwolone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika napełnionej cysterny przenośnej w jej pozycji roboczej, z uwzględnieniem najwyższego rzeczywistego ciśnienia podczas napełniania i rozładunku;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem wewnętrznym nie mniejszym niż 90% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto oznacza sumaryczną masę samej cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do transportu;
Czas utrzymywania oznacza czas, który upłynie od ustalenia początkowych warunków napełniania do chwili, gdy wzrastające ciśnienie, spowodowane dopływem ciepła, nie osiągnie najniższej wartości, na którą jest wyregulowane urządzenie ograniczające ciśnienie.
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zrywaniu 27%;
Minimalna temperatura obliczeniowa oznacza temperaturę, która jest przyjęta do obliczeń i konstrukcji zbiornika, nie wyższa niż najniższa ("najzimniejsza") temperatura (temperatura podczas eksploatacji) zawartości podczas normalnych warunków napełniania, rozładunku i transportu.
6.7.4.2       Wymagania ogólne dotyczące projektowania i konstrukcji
6.7.4.2.1     Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych uznanych przez właściwą władzę. Zbiorniki i powłoki ochronne powinny być wykonane z materiałów metalowych nadających się do obróbki. Powłoki ochronne powinny być wykonane ze stali. Materiały niemetaliczne mogą być stosowane do połączeń i podpór pomiędzy zbiornikiem a powłoką ochronną, pod warunkiem, że ich właściwości w najniższej temperaturze obliczeniowej uznane są za dostateczne. Materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do zbiorników spawanych i powłok ochronnych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniego polepszenia wytrzymałości w spawie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić najniższą temperaturę obliczeniową ze względu na ryzyko kruchego złamania, kruchości wodorowej, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporność na uderzenia. Jeżeli używa się stali drobnoziarnistej, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normami materiałowymi, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odporne warunki zewnętrzne, w których mogą być przewożone.
6.7.4.2.2     Każda część cysterny przenośnej włączając w to osprzęt, uszczelki i układ połączeń rurowych, która może w normalnych warunkach stykać się z przewożonym gazem skroplonym schłodzonym powinna być zgodna z tym gazem.
6.7.4.2.3     Należy unikać kontaktu pomiędzy metalami mogącego doprowadzić do uszkodzeń w wyniku korozji elektrochemicznej.
6.7.4.2.4     Układ izolacji cieplnej powinien obejmować całkowicie zbiornik (zbiorniki) skutecznym materiałem izolacyjnym. Izolacja zewnętrzna powinna być zabezpieczona powłoką ochronną, tak, aby zapobiec wnikaniu wilgoci lub innym uszkodzeniom w normalnych warunkach przewozu.
6.7.4.2.5     Jeżeli powłoka ochronna jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej.
6.7.4.2.6     Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mających temperaturę wrzenia przy ciśnieniu atmosferycznym poniżej -182°C, nie powinny zawierać materiałów, które mogą reagować w niebezpieczny sposób z tlenem lub atmosferą wzbogaconą w tlen, jeżeli umieszczone są w izolacji cieplnej, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z tlenem albo cieczą wzbogaconą w tlen.
6.7.4.2.7     Materiały izolacyjne nie powinny pogarszać się nadmiernie w czasie użytkowania.
6.7.4.2.8     Wzmiankowany czas utrzymywania powinien być określony dla każdego schłodzonego gazu skroplonego przeznaczonego do transportu w cysternie przenośnej.
6.7.4.2.8.1   Wzmiankowany czas utrzymywania powinien być określony sposobem uznanym przez właściwą władzę z uwzględnieniem:
(a)  skuteczności układu izolacyjnego, określonego zgodnie z 6.7.4.2.8.2;
(b)  najniższego wyregulowanego ciśnienia urządzenia ograniczającego ciśnienie;
(c)  początkowych warunków napełniania;
(d)  założonej temperatury otoczenia 30°C;
(e)  własności fizycznych poszczególnych gazów skroplonych schłodzonych przeznaczonych do transportu.
6.7.4.2.8.2   Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła w watach) powinna być określona poprzez badanie typu cysterny przenośnej zgodnie z procedurami uzgodnionymi przez właściwą władzę. Badanie to powinno polegać na:
(a)  pomiarze ubytku gazu w określonym okresie czasu przy stałym ciśnieniu (np. przy ciśnieniu atmosferycznym); albo
(b)  pomiarze przyrostu ciśnienia w zbiorniku w określonym okresie czasu w układzie zamkniętym.
Jeżeli wykonywane są badania przy stałym ciśnieniu wówczas należy uwzględnić zmiany ciśnienia atmosferycznego. Jeżeli przeprowadzane są obie próby, to powinny być wykonane korekty dla każdego odchylenia temperatury otoczenia od przyjętej temperatury odniesienia 30°C.
UWAGA: Dla określenia aktualnego czasu utrzymywania przed każdą podróżą patrz pod 4.2.3.7.
6.7.4.2.9     Powłoka ochronna izolacji próżniowej cysterny o podwójnych ściankach powinna albo być obliczona na ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1 bar) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z uznanymi przepisami technicznymi, albo na krytyczne ciśnienie deformujące nie mniejsze niż 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne). Wewnętrzne i zewnętrzne urządzenia wzmacniające mogą być uwzględnione przy ocenie wytrzymałości płaszcza ochronnego na działanie ciśnienia zewnętrznego.
6.7.4.2.10    Cysterny przenośne powinny być projektowane i konstruowane razem z podporami tak, aby zapewnić bezpieczne oparcie podczas transportu i odpowiednie uchwyty do podnoszenia i opuszczania.
6.7.4.2.11    Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania i transportu. Projekt powinien wykazać, że skutki zmęczenia spowodowane występowaniem tych powtarzających się obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej, były brane pod uwagę.
6.7.4.2.12    Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a)  w kierunku jazdy: dwukrotna maksymalna dopuszczalna masa brutto pomnożona przez przyśpieszenie spowodowane grawitacją (g)8;
(b)  w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: maksymalna dopuszczalna masa brutto (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masie brutto) pomnożona przez przyśpieszenie spowodowane grawitacją (g)8;
(c)  w kierunku pionowym z dołu do góry: maksymalna dopuszczalna masa brutto pomnożona przez przyśpieszenie spowodowane grawitacją (g)8; oraz
(d)  w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotna maksymalna dopuszczalna masa brutto (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożona przez przyśpieszenie spowodowane grawitacją (g)8.

________
8    Do obliczeń g = 9,81 m/s2

6.7.4.2.13    Dla każdej z tych sił pod 6.7.4.2.12 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a)  dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b)  dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.4.2.14    Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być wartościami zgodnymi z państwowymi lub międzynarodowymi normami materiałowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.4.2.15    Cysterny przenośne przeznaczone do transportu gazów skroplonych nie schłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.4.3       Kryteria projektowania
6.7.4.3.1     Zbiorniki powinny mieć przekrój kołowy.
6.7.4.3.2     Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały hydrauliczne ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego. Dla zbiorników z izolacją próżniową ciśnienie próbne nie powinno być mniejsze niż 1,3 sumy maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego i 100 kPa (1 bara). W żadnym przypadku ciśnienie próbne nie może być mniejsze niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne). Celem jest zbliżenie się do minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7.
6.7.4.3.3     Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie s (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re =   wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm =   najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.4.3.3.1   Przyjęte wartości Re i Rm powinny być minimalnymi wartościami zgodnymi z państwowymi lub międzynarodowymi normami materiałowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.3.3.2   Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm określone w ateście materiałowym.
6.7.4.3.3.3   Dla stali zastosowanych do konstrukcji zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm przy zachowaniu minimum 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm przy zachowaniu minimum 12%.
6.7.4.3.3.4   W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach próbki powinno być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite przy zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.4.4       Minimalna grubość zbiornika
6.7.4.4.1     Minimalna grubość zbiornika powinna mieć największą wartość z podanych poniżej:
(a)  minimalnej grubości określonej zgodnie z wymaganiami pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7; lub
(b)  minimalnej grubości określonej zgodnie z uznanymi przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych uwzględniającymi wymagania pod 6.7.4.3.
6.7.4.4.2     Zbiorniki, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.3     Zbiorniki cystern z izolacją próżniową, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu. Podobne zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.4     Dla cystern z izolacją próżniową łączna grubość płaszcza ochronnego i zbiornika powinna odpowiadać minimalnej grubości zapisanej pod 6.7.4.4.2, grubość samego zbiornika nie powinna być mniejsza od minimalnej grubości zapisanej pod 6.7.4.4.3.
6.7.4.4.5     Zbiorniki nie powinny mieć ścianek o grubości mniejszej niż 3 mm niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.4.4.6     Równoważna grubość metalu, inna niż grubość zapisana pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:


gdzie:
e1 =    wymagana równoważna grubość (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 =    minimalna grubość (w mm) stali odniesienia wymienionej pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3;
Rm1 =   gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.4.3.3);
A1 =    gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z krajowymi lub międzynarodowymi normami.
6.7.4.4.7     W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż zapisana pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.5. Wszystkie części zbiornika powinny mieć minimalną grubość określoną pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.6. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.4.4.8     Nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach przy połączeniu dennic z cylindryczną częścią zbiornika.
6.7.4.5       Wyposażenie obsługowe
6.7.4.5.1     Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i cysterną lub płaszczem i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (rury, urządzenia zamykające), zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie ścinanych przekrojów). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze lub gwintowane korki) oraz jakiekolwiek kaptury ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed nie zamierzonym otwarciem.
6.7.4.5.2     Każdy otwór do napełniania i opróżniania cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych palnych powinien być wyposażony w co najmniej trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko powłoki ochronnej jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie. Urządzenie odcinające najbliższe powłoki ochronnej powinno być szybko działającym urządzeniem zamykającym, które zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku albo ogarnięcia pożarem. Powinno być możliwe obsługiwanie tego urządzenia z odległości.
6.7.4.5.3     Każdy otwór do napełniania i rozładunku cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych niepalnych powinien być wyposażone w co najmniej dwa niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko powłoki ochronnej jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie.
6.7.4.5.4     Odcinki rurociągów, które mogą być zamknięte z dwóch stron i w których może znajdować się ciekły produkt, powinny zawierać sposoby automatycznego obniżenia ciśnienia w celu nie dopuszczenia do wzrostu ciśnienia wewnątrz rurociągu.
6.7.4.5.5     Cysterny z izolacją próżniową nie muszą być wyposażone w otwory inspekcyjne.
6.7.4.5.6     Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.4.5.7     Każde połączenie z cysterną przenośną powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.4.5.8     Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być projektowane i konstruowane przy uwzględnieniu ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas transportu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. W przypadku innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie określone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby nie dopuszczały do niezamierzonego otwarcia.
6.7.4.5.9     Jeżeli zastosowane są ciśnieniowe urządzenia konstrukcyjne to połączenie cieczy i par z tymi urządzeniami powinny być wyposażone w zawory tak blisko powłoki ochronnej jak jest to racjonalnie wykonalne, aby zapobiec ubytkowi zawartości w przypadku uszkodzenia ciśnieniowych urządzeń konstrukcyjnych.
6.7.4.5.10    Przewody rurowe powinny być projektowane, konstruowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie przewody rurowe powinny być z odpowiedniego materiału. W celu nie dopuszczenia do wycieku spowodowanego pożarem, tylko przewody rurowe stalowe i złącza spawane powinny być zastosowane pomiędzy powłoką ochronną i połączeniem z pierwszym zamknięciem dowolnego wylotu. Sposób przymocowania zamknięcia do togo łącznika powinien zadawalać właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Gdzie indziej połączenia przewodów rurowych powinny być spawane, jeżeli jest to konieczne.
6.7.4.5.11    Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równoważną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być mniejsza niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rurociągu jakie może występować przy gwintowaniu.
6.7.4.5.12    Materiały konstrukcyjne zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny mieć zadawalające własności w najniższych temperaturach roboczych cysterny przenośnej.
6.7.4.5.13    Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.4.6       Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.4.6.1     Każdy zbiornik powinien być wyposażona w nie mniej niż dwa niezależne urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie mniejszym niż maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze i powinny być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego. Urządzenia te powinny po obniżeniu ciśnienia zamykać się przy ciśnieniu nie mniejszym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte przy niższych ciśnieniach. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na siły dynamiczne, w tym falowania cieczy.
6.7.4.6.2     Zbiorniki do gazów skroplonych schłodzonych niepalnych i wodoru mogą mieć dodatkowo płytkę bezpieczeństwa równolegle z urządzeniami typu sprężynowego określonymi pod 6.7.4.7.2 i 6.7.4.7.3.
6.7.4.6.3     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i wzrostu niebezpiecznego nadciśnienia.
6.7.4.6.4     Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.7       Przepustowość i ustawienie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.7.1     W przypadku utraty próżni w cysternach z izolacją próżniową lub ubytku 20% izolacji w cysternie izolowanej materiałem stałym, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być na tyle wystarczająca, że ciśnienie (wielkość ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczy 120% maksymalnego dopuszczalnego ciśnienia roboczego.
6.7.4.7.2     Dla niepalnych gazów skroplonych schłodzonych (z wyjątkiem tlenu) i wodoru przepustowość ta może być osiągnięta poprzez zastosowanie płytek bezpieczeństwa równolegle z wymaganymi zaworami bezpieczeństwa. Płytki bezpieczeństwa powinny rozrywać się przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu zbiornika.
6.7.4.7.3     Zgodnie z warunkami opisanymi pod 6.7.4.7.1 i 6.7.4.7.2, przy równoczesnym całkowitym objęciu pożarem, połączona przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do ciśnienia próbnego.
6.7.4.7.4     Wymagana przepustowości urządzeń zabezpieczających, powinna być obliczana zgodnie z dobrze dowiedzionymi przepisami technicznymi uznanymi przez właściwą władzę9.

________
9    Patrz np. CGA Broszura S-1-2-1995.

6.7.4.8       Znakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.8.1     Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a)  ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b)  dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c)  temperatury odnoszącej się do nominalnego ciśnienia płytki bezpieczeństwa;
(d)  nominalnej przepustowości urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli to możliwe to powinna być również podana:
(e)  nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.4.8.2     Nominalna przepustowość zaznaczona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.4.9       Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.4.9.1     Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający rozmiar, aby umożliwić wymagany przepływ do urządzenia zabezpieczającego bez ograniczeń. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie za wyjątkiem, gdy są zastosowane dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej albo zawory odcinające są połączone tak, że wymagania pod 6.7.4.7 są zawsze spełnione. Nie powinno być żadnych utrudnień w ujściach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ ze zbiornika do tego urządzenia. Układ przewodów rurowych dla wylotu par lub cieczy z ujść urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinien oddawać uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.4.10      Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.10.1    Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej, środkowej części zbiornika w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii, jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak przymocowane, aby zapewniały wypływ wydostających się oparów bez ograniczeń. Dla gazów skroplonych schłodzonych wydostające się pary powinny być kierowane na zewnątrz cysterny w taki sposób, żeby nie mogły zderzać się z cysterną. Urządzenia zabezpieczające, które odchylają strumień par są dozwolone, jeżeli zapewniają, że wymagana wydajność urządzenia obniżającego ciśnienie nie jest zmniejszona.
6.7.4.10.2    Rozmieszczenia powinny być tak wykonane, aby uniemożliwić osobom nieupoważnionym dostęp do urządzeń oraz zabezpieczyć urządzenia przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.4.11      Urządzenia pomiarowe
6.7.4.11.1    Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przy zastosowaniu ważenia to powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, które są bezpośrednio połączone z zawartością zbiornika.
6.7.4.11.2    Połączenie dla przyrządu do pomiaru próżni powinno być przewidziane w powłoce ochronnej cysterny przenośnej izolowanej próżniowo.
6.7.4.12      Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.4.12.1    W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z podtrzymującymi strukturami. Z tego względu powinny być uwzględniane przy projektowaniu siły wymienione pod 6.7.4.2.12 i współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.4.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne układy.
6.7.4.12.2    Łączne naprężenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny powodować nadmiernych naprężeń w dowolnej części cysterny. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej lecz mogą być również umocowane do wzmocnionych płyt umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.4.12.3    Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.4.12.4    Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury konstrukcyjnej lub w sposób stały przymocowane do struktury. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni dla wideł pod warunkiem, że:
(a)  cysterna razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczona przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b)  odległość pomiędzy środkami kieszeni wózków widłowych jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.4.12.5    Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas transportu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.3.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a)  ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b)  ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c)  ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d)  ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995;
(e)  zabezpieczenie cysterny przenośnej od uderzeń lub przewrócenia przy pomocy powłoki ochronnej izolacji próżniowej.
6.7.4.13      Zatwierdzenie typu
6.7.4.13.1    Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest odpowiednia do zamierzonego celu i spełnia wymagania tego działu. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu, gazów skroplonych schłodzonych dopuszczonych do przewozu, materiałów zastosowanych do budowy zbiornika i powłoki ochronnej oraz numeru zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968 r.) i numeru wpisu do rejestru. Każde zamienne ustalenie zgodne z zapisem pod 6.7.1.2 powinno być wskazane w świadectwie. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii fabrycznej i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.4.13.2    Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać co najmniej:
(a)  wyniki odpowiednich badań ram podanych w ISO 1496-3:1995;
(b)  wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.4.14.3; oraz
(c)  wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.4.14.1, jeżeli są wymagane.
6.7.4.14      Badania i próby
6.7.4.14.1    Dla cystern przenośnych odpowiadających określeniu kontenera w CSC, prototyp każdego wzorca powinien być poddany próbie zderzenia. Prototyp cysterny przenośnej powinien wykazać, że jest zdolny do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie mniejszego niż 4 krotna (4g) maksymalna dopuszczalna masa całkowita w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie trwania typowych mechanicznych zderzeń doświadczanych w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób zderzenia:

Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992

Canadian Standards Association (CSA),
Highway Tanks and Portable Tanks for the Transportation of Dangerous Goods
(B620-1987)

Deutsche Bahn AG
Zentralbereich Technik, Minden
Portable tanks, longitudinal dynamic impact test

Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests

Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.4.14.2    Cysterna i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne zgodnie z ustaleniami pod 6.7.4.14.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.4.14.3    Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika cysterny przenośnej i jego osprzętu z właściwym odniesieniem się do gazów skroplonych schłodzonych, które będą transportowane i ciśnienia próbnego zgodnie z ustalonymi pod 6.7.4.3.2. Ciśnienie próbne może być przeprowadzone jako próba hydrauliczna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią uprawnionego. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy poddawane pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednio nie niszczącą metodą. Nie odnosi się to do powłoki ochronnej.
6.7.4.14.4    Badania okresowe i próby 5 i 2,5 letnie powinny obejmować rewizję zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z odpowiednim uwzględnieniem transportowanych gazów skroplonych schłodzonych, próbę szczelności, sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego i sprawdzenie próżni, jeżeli jest zastosowana. W przypadku cystern z izolacją niepróżniową, powłoka ochronna i izolacja powinny być odejmowane podczas 2,5 letniej i 5 letniej rewizji okresowej, ale tylko w zakresie niezbędnym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.5    Dodatkowo, podczas 5 letniego badania okresowego i prób cystern z nie próżniową izolacją, powłoka ochronna i izolacja powinny być odejmowane, ale tylko w zakresie niezbędnym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.6    Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po upływie ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego okresu badawczego i prób wymaganych pod 6.7.4.14.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą upływu ostatniego badania okresowego i prób mogą być przewożone przez okres nie przekraczający trzech miesięcy po dacie upływu ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po dacie upływu ostatniej próby lub badania:
(a)  po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania przed ponownym napełnieniem; oraz
(b)  poza tym, jeżeli została dopuszczona przez właściwą władzę, przez okres nie przekraczający sześciu miesięcy po dacie upływu ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu niebezpiecznego materiału dla właściwego pozbycia się go lub przetworzenia. Informacja o tym zwolnieniu powinna być naniesiona w dokumencie transportowym.
6.7.4.14.7    Badania nadzwyczajne i próby są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, skorodowania, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową pracę cysterny przenośnej. Zakres badań nadzwyczajnych i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, będzie zależał od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny zostać przeprowadzona w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z ustaleniami pod 6.7.4.14.4.
6.7.4.14.8    Rewizja wewnętrzna podczas badania odbiorczego i próby powinny zapewnić, że zbiornik został skontrolowany pod względem wżerów, korozji, otarcia, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu.
6.7.4.14.9    Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a)  zewnętrzne przewody rurowe, zawory, układy podnoszące ciśnienie/chłodzące, jeżeli występują i uszczelki zostały skontrolowany pod względem korozji, wad oraz innych objawów włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku i przewozu;
(b)  nie ma nieszczelności jakiejkolwiek pokrywy włazu lub uszczelek;
(c)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d)  wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej pracy. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e)  wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; i
(f)  ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w zadawalającym stanie.
6.7.4.14.10   Badania i próby podane pod 6.7.4.14.1, 6.7.4.14.3, 6.7.4.14.4, 6.7.4.14.5 i 6.7.4.14.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to próba ciśnieniowa powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.4.14.11   W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony biorąc pod uwagę przepisy budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowane do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.4.14.12   Jeżeli zostaną stwierdzone oznaki niebezpiecznego stanu to cysterna przenośna nie powinna być przekazywana do eksploatacji dopóki nie zostaną one skorygowane oraz nie zostaną powtórzone próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.4.15      Znakowanie
6.7.4.15.1    Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w metalową, odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione co najmniej poniższe dane przez stemplowanie lub w inny podobny sposób.

Kraj wytwórcy
 
 UNKraj zatwierdzającyNumer zatwierdzeniaDla zamiennych rozwiązań (patrz 6.7.1.2)"AA"
 
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy budowy zbiornika ciśnieniowego, według których był projektowany
Ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)10
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)10
Minimalna temperatura obliczeniowa________°C
Pojemność wodna w 20°C________litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak uprawnionej osoby
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równorzędna grubość stali odniesienia________mm
Data i rodzaj ostatniego badania okresowego
Miesiąc________rok________ciśnienie próbne________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)10
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub obserwował ostatnie badanie______
Pełne nazwy gazu(ów) dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej
Napis "izolacja cieplna" albo "izolacja próżniowa"________
Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła)________Wat (W)
Odnośny czas utrzymywania________dni (lub godziny) i ciśnienie początkowe________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)10 i stopień napełnienia________w kg dla każdego schłodzonego gazu skroplonego dopuszczonego do przewozu.

________
10   Należy zaznaczyć jednostkę miary.

6.7.4.15.2    Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być trwale naniesione następujące dane:
Nazwa właściciela i użytkownika
Nazwa gazu skroplonego schłodzonego dopuszczonego do przewozu (i minimalna średnia temperatura ładunku)
Największa dopuszczalna masa brutto________kg
Masa własna (tara)________kg
Aktualny czas utrzymywania dla gazu przewożonego________dni (lub godziny)
UWAGA: W celu określenia przewożonego gazu skroplonego schłodzonego, patrz także w części 5.
6.7.4.15.3    Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i manipulowania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".

Dział 6.8

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADAŃ I ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH
(POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH,
KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE,
Z METALOWYMI ZBIORNIKAMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII
I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz w dziale 6.7, odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, patrz w dziale 6.9, odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, patrz w dziale 6.10.
6.8.1         Zakres
6.8.1.1       Wymagania zapisane na całej szerokości strony dotyczą zarówno cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, jak i kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC. Wymagania zawarte w pojedynczych kolumnach dotyczą tylko:
-   cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (kolumna lewa);
-   kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC (kolumna prawa).
6.8.1.2
Wymagania te dotyczą:
 
 cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC
 
przeznaczonych do przewozu gazów, materiałów ciekłych, materiałów stałych sypkich lub granulowanych.
6.8.1.3       Rozdział 6.8.2 zawiera odpowiednie wymagania dla cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas oraz pojazdów-baterii i MEGC do gazów klasy 2. Rozdziały 6.8.3 do 6.8.5 zawierają wymagania szczególne, uzupełniające lub zmieniające wymagania rozdziału 6.8.2.
6.8.1.4       Wymagania dotyczące użytkowania tych cystern zawarte są w dziale 4.3.
6.8.2         Wymagania mające zastosowanie do wszystkich klas
6.8.2.1       Konstrukcja
Podstawowe zasady
6.8.2.1.1     Zbiorniki i ich zamocowanie oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne, powinny być wykonane w taki sposób, aby bez utraty zawartości (z wyjątkiem ilości gazu uchodzącego przez ewentualne ujścia do odgazowania), wytrzymywały:
-   obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu określone pod 6.8.2.1.2 i 6.8.2.1.13;
-   ustalone najmniejsze naprężenia, określone pod 6.8.2.1.15.
6.8.2.1.2.
 
 
Cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez:
- kierunku jazdy: dwukrotną
 masę całkowitą;
- w kierunku prostopadłym do
 kierunku jazdy: całkowitą
 masę,
- w kierunku pionowym z dołu do
 góry: całkowitą masę,
- w kierunku pionowym z góry do
 dołu: dwukrotną masę
 całkowitą.
Kontenery-cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez:
- w kierunku jazdy: dwukrotną
 masę całkowitą;
- w kierunku prostopadłym do
 kierunku jazdy: całkowitą
 masę; (gdy kierunek jazdy nie
 jest dokładnie określony:
 dwukrotną masę całkowitą w
 każdym kierunku);
- w kierunku pionowym z dołu do
 góry: całkowitą masę,
- w kierunku pionowym z góry do
 dołu: dwukrotną masę
 całkowitą.
 
6.8.2.1.3     Ścianki zbiorników powinny mieć grubość co najmniej taką, jak podano pod
 
 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.216.8.2.1.17 do 6.8.2.1.20
 
6.8.2.1.4     Zbiorniki powinny być projektowane i wykonywane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych uznanych przez właściwą władzę, według których dobierany jest materiał i określana grubość ścianek z uwzględnieniem stopnia napełnienia maksymalnego i minimalnego oraz temperatur roboczych, jednakże powinny być przy tym spełnione wymagania minimalne podane pod 6.8.2.1.6 do 6.8.2.1.26.
6.8.2.1.5     Cysterny przeznaczone do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych powinny być zaopatrzone w dodatkową ochronę. Ochronę tę może stanowić pogrubienie zbiornika (zwiększone ciśnienie obliczeniowe), ustalone w zależności od zagrożenia stwarzanego przez materiał lub urządzenie zabezpieczające (patrz przepisy szczególne pod 6.8.4).
6.8.2.1.6     Złącza spawane powinny być wykonane przez wykwalifikowanych pracowników i powinny zapewniać pełną gwarancję bezpieczeństwa. Wykonanie i kontrola spoin powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.23.
6.8.2.1.7     Należy stosować wszystkie niezbędne środki służące do ochrony zbiorników przed niebezpieczeństwem deformacji w wyniku podciśnienia.
Materiał zbiornika
6.8.2.1.8     Zbiorniki powinny być wykonane z właściwych metali, które, jeżeli w różnych klasach nie przewidziane są inne zakresy temperatur, powinny być odporne na przełom kruchy i korozję naprężeniową w zakresie temperatury -20°C i +50°C.
6.8.2.1.9     Materiały zbiorników lub ich wykładziny ochronne, które stykają się z zawartością, nie powinny zawierać składników wchodzących z nią w niebezpieczne reakcje (patrz "Niebezpieczne reakcje" pod 1.2.1), tworzące niebezpieczne związki lub znacznie osłabiające wytrzymałość materiału.
Jeżeli kontakt pomiędzy materiałem przewożonym a materiałem użytym do budowy zbiornika powoduje stopniowe zmniejszenie grubości ścianek, to ścianki te powinny być odpowiednio pogrubione. Ten naddatek na korozję nie powinien być uwzględniany przy obliczaniu grubości ścianek.
6.8.2.1.10    Do wykonania zbiorników spawanych powinny być użyte jedynie materiały o dobrej spawalności i odpowiedniej udarności gwarantowanej w temperaturze otoczenia -20°C, a w szczególności w strefie spoiny i w strefie wpływu ciepła.
Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności Re nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie Rm nie powinna być większa niż 725 N/mm2, zgodnie ze specyfikacją materiałową.
6.8.2.1.11    Do budowy cystern o konstrukcji spawanej nie jest dopuszczona stal o stosunku Re/Rm większym niż 0,85.
Re =   wyraźna granica plastyczności dla stali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności lub umowna granica plastyczności przy wydłużeniu 0,2% dla stali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności (w przypadku stali austenitycznych przy wydłużeniu 1%).
Rm =   wytrzymałość na rozerwanie.
Wartości zawarte w ateście materiałowym powinny być w każdym przypadku stosowane jako podstawa do określenia wielkości tego stosunku.
6.8.2.1.12    Dla stali wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż:

10.000
--------------------------------------------------------------
określona wytrzymałość na rozerwanie przy rozciąganiu w N/mm2

ale nie powinno być w żadnym przypadku mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistej i 20% - dla innych stali.
Dla stopów aluminium wydłużenie po rozerwaniu nie powinno być mniejsze niż 12%.1
Obliczanie grubości ścianek zbiornika

________
1    W przypadku blach oś próbek na rozciąganie powinna być prostopadła do kierunku walcowania. Wydłużenie po rozerwaniu powinno być mierzone na próbkach o przekroju kołowym, których długość pomiarowa l równa jest pięciokrotnej średnicy d (l=5d); jeżeli stosuje się próbki o przekroju prostokątnym, to długość pomiarową określa się według wzoru: l=5,65 ÖFo, gdzie F0 stanowi przekrój początkowy próbki.

6.8.2.1.13    Do określenia grubości ścianek zbiornika należy przyjmować za podstawę ciśnienie równe co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu, jednakże należy również uwzględniać obciążenia wymienione pod 6.8.2.1.1 oraz jeżeli zachodzi potrzeba następujące obciążenia:
 
 W przypadku pojazdów, w których cysterna stanowi część samonośną pojazdu, zbiornik powinien być tak zbudowany, aby wytrzymywał naprężenia własne oraz występujące naprężenia innego pochodzenia. 
 Pod działaniem tych obciążeń, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika i jego mocowania nie może przekraczać  wartości d określonej pod 6.8.2.1.16.
Dla każdego z tych obciążeń
 powinny być
 przyjmowane następujące
 współczynniki bezpieczeństwa:
  
- dla metali mających wyraźnie
 określoną granicę
 plastyczności: współczynnik
 bezpieczeństwa 1,5 w
 odniesieniu do wyraźnie
 określonej granicy
 plastyczności; lub
  
- dla metali nie mających
 wyraźnie określonej granicy
 plastyczności: współczynnik
 bezpieczeństwa 1,5 w
 odniesieniu do umownej granicy
 plastyczności przy 0,2%
 wydłużenia (dla stali
 austenitycznych przy 1%
 maksymalnego wydłużenia).
 
6.8.2.1.14    Ciśnienie obliczeniowe podane jest w części drugiej dotyczącej kodyfikacji (patrz pod 4.3.4.1) zgodnie z kolumną (12) tabeli A w dziale 3.2.
Kiedy występuje "G", to powinny być spełnione następujące wymagania:
(a)  zbiorniki opróżniane grawitacyjnie, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nie przekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe podwójnemu ciśnieniu statycznemu przewożonego materiału, jednak nie mniejsze niż podwójne ciśnienie statyczne wody.
(b)  zbiorniki napełniane lub opróżniane pod ciśnieniem, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nie przekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania.
Gdy podana jest wartość liczbowa minimalnego ciśnienia obliczeniowego (ciśnienie manometryczne), wówczas zbiornik powinien być obliczony na to ciśnienie, które nie powinno być niższe niż 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania. W tych przypadkach powinny być spełnione następujące minimalne wymagania:
(c)  zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa (1,1 bara), nie przekraczającej jednak 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe nie mniejsze niż 150 kPa (1,5 bara) (ciśnienie manometryczne) lub 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, jeżeli wartość ta jest wyższa.
(d)  Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania, powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie niższe niż 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne).
6.8.2.1.15    Przy ciśnieniu próbnym naprężenie s (sigma), w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika, powinno być niższe lub równe niżej podanym wartościom granicznym. Należy uwzględniać możliwe osłabienie na połączeniach spawanych.
6.8.2.1.16    Dla metali i stopów naprężenie s przy ciśnieniu próbnym powinno być niższe od najmniejszej wartości określonej według poniższego wzoru:

s Ł 0,75 Re lub s Ł 0,5 Rm,

gdzie:
Re =   wyraźna granica plastyczności dla stali o wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umowna przy 0,2% w przypadku stali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności (1% dla stali austenitycznych).
Rm =   wytrzymałość na rozciąganie.
Do obliczeń powinny być przyjęte minimalne wartości Re i Rm, zgodnie z normami materiałowymi. W razie ich braku dla metali i ich stopów, wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ wyznaczony przez tę władzę.
Dla stali austenitycznych wartości minimalne określone normami mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości zostaną potwierdzone atestami materiałowymi.
Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.8.2.1.17    Grubość ścianki zbiornika powinna być nie mniejsza od wartości większej, wyznaczonej z poniższych wzorów:

                       PTD                  PCD
                  e = -----            e = ------
                       2sl                  2s

gdzie:
e =     minimalna grubość ścianki w mm,
PT =    ciśnienie próbne w MPa,
PC =    ciśnienie obliczeniowe w MPa, określone pod 6.8.2.1.14,
D =     średnica wewnętrzna zbiornika w mm,
s =     dopuszczalne naprężenie w N/mm2, określone pod 6.8.2.1.16,
l =     współczynnik mniejszy lub równy 1, uwzględniający osłabienie na złączach spawanych i sposoby badania określone pod 6.8.2.1.23.
Grubość ścianek w żadnym przypadku nie może być mniejsza od określonej pod:
 
 6.8.2.1.18 do 6.8.2.1.216.8.2.1.18 do 6.8.2.1.20
 
6.8.2.1.18
 
 
Ścianki zbiorników o przekroju kołowym2, których średnica nie przekracza 1,80 m, innych niż wymienione pod 6.8.2.1.21, powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej, lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
Ścianki zbiorników powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 (zgodnie z wymaganiami pod 6.8.2.1.11 i 6.8.2.1.12) lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej3, lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
W przypadku użycia jakiegokolwiek metalu, grubość ścianki zbiornika w żadnym przypadku nie może być mniejsza od 3 mm.
 
Przez "grubość równoważną" rozumie się grubość określoną według następującego wzoru4:


________
2    Dla zbiorników o przekroju innym niż kołowy np. dla zbiorników o kształcie kufrowym lub eliptycznym, wspomniane średnice powinny odpowiadać średnicom obliczonym na podstawie przekroju kołowego o takiej samej powierzchni. Dla zbiorników o takim kształcie przekroju, promień krzywizny ścianek bocznych zbiornika nie powinien być większy niż 2.000 mm, a ścianek górnych i dolnych nie większy niż 3.000 mm.
3    Odnośnie określenia "stal miękka" i "stal odniesienia", patrz pod 1.2.1
4    Wzór ten wynika ze wzoru ogólnego:


gdzie:
e1 =    grubość minimalna zbiornika dla wybranego metalu w mm;
e0 =    grubość minimalna zbiornika ze stali miękkiej w mm, zgodnie z 6.8.2.1.18 i 6.8.2.1.19;
Rm0 =   370 (wytrzymałość na rozciąganie dla stali odniesienia w N/mm2, patrz określenia pod 1.2.1)
A0 =    27 (wydłużenie w % dla stali odniesienia);
Rm1 =   minimalna wytrzymałość na rozciąganie w N/mm2 wybranego metalu; i
A1 =    minimalne wydłużenie po rozerwaniu w % dla wybranego metalu.

6.8.2.1.19    
 
 
Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie przeciwko uderzeniom bocznym lub przewróceniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów. W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub do grubości równoważnej dla innych metali.
Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną według wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
Za wyjątkiem przypadków określonych pod 6.8.2.1.21, grubość ścianek zbiorników zabezpieczonych przed uszkodzeniem, zgodnie z 6.8.2.1.20 (a) lub (b), nie powinna być mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli.
Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie zapobiegające jej uszkodzeniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów. W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej dla innych metali.
Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną według wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
 
 Średnica zbiornikaŁ 1,80 m> 1,80 m
Grubość minimalnaStale austenityczne2,5 mm3 mm
zbiornikaPozostałe stale3 mm4 mm
 Stopy aluminium4 mm5 mm
 Aluminium 99,80%6 mm8 mm
 
6.8.2.1.20    
 
 
Cysterny wykonane po dniu 1 stycznia 1990 r. uważa się za zabezpieczone przed uszkodzeniami, o których mowa w 6.8.2.1.19. wtedy, gdy są zastosowane poniższe środki lub rozwiązania równoważne:
(a) dla zbiorników
   przeznaczonych do przewozu
   materiałów stałych sypkich
   i granulowanych,
   zabezpieczenie przed
   uszkodzeniem powinno
   spełniać wymagania
   właściwej władzy,
(b) dla zbiorników,
  przeznaczonych do przewozu
  innych materiałów, jako
  zabezpieczenie przed
  uszkodzeniem uznaje się,
  gdy:
1. Zbiorniki o przekroju
  kołowym lub eliptycznym,
  których promień krzywizny
  nie przekracza 2 m, są
  wyposażone w przegrody,
  falochrony, pierścienie
  zewnętrzne lub wewnętrzne
  tak rozmieszczone, aby był
  spełniony co najmniej jeden
  z następujących warunków:
  - odległość między dwoma
    sąsiednimi elementami
    wzmacniającymi wynosi
    Ł 1,75 m,
  - pojemność pomiędzy dwiema
    przegrodami lub
    falochronami wynosi
    Ł 7.500 l
  Wskaźnik wytrzymałości
  przekroju poprzecznego
  pierścienia wzmacniającego
  łącznie z połączoną częścią
  płaszcza, powinien wynosić
  nie mniej niż 10 cm3.
  Zewnętrzne pierścienie
  wzmacniające powinny mieć
  krawędzie o promieniach nie
  mniejszych niż 2,5 mm.
  Przegrody i falochrony
  powinny spełniać wymagania
  określone pod 6.8.2.1.22.
  Grubość przegród i
  falochronów nie powinna w
  żadnym przypadku być
  mniejsza od grubości
  zbiornika.
2. Dla cystern o podwójnych
  ściankach z izolacją
  próżniową, suma grubości
  zewnętrznej ścianki
  metalowej i ścianki
  zbiornika odpowiada grubości
  określonej pod 6.8.2.1.18,
  przy czym grubość ścianki
  zbiornika nie powinna być
  mniejsza od najmniejszej
  grubości określonej pod
  6.8.2.1.19.
3. Dla cystern o podwójnych
  ściankach z warstwą
  pośrednią z materiału
  stałego o grubości co
  najmniej 50 mm, ścianka
  zewnętrzna ma grubość co
  najmniej 0,5 mm, jeżeli jest
  wykonana ze stali miękkiej 3
  lub co najmniej 2 mm, gdy
  wykonana jest z tworzywa
  sztucznego wzmocnionego
  włóknem szklanym. Jako
  warstwy pośredniej z
  materiału stałego można użyć
  twardego tworzywa
  spienionego (o takiej samej
  wytrzymałości na uderzenia,
  jak np. pianka
  poliuretanowa).
4. Zbiorniki o kształcie innym
  niż określony pod 1., a w
  szczególności o kształcie
  kufrowym zaopatrzone są w
  dodatkową osłonę o wysokości
  nie niższej niż 30%
  wysokości zbiornika,
  umieszczoną wokół zbiornika
  w połowie jego wysokości,
  wykonaną w taki sposób, aby
  zapewnić określoną
  wytrzymałość, równą co
  najmniej zbiornikowi
  wykonanemu ze stali
  miękkiej 3
  o grubości 5 mm (dla
  zbiornika o średnicy nie
  przekraczającej 1,80 m) lub
  6 mm (dla zbiornika o
  średnicy przekraczającej
  1,80 m). Osłona powinna być
  nałożona w sposób trwały na
  zewnątrz zbiornika.
  Wymaganie to należy uznać za
  spełnione bez dodatkowych
  badań, jeżeli spawana osłona
  dodatkowa jest z blachy tego
  samego gatunku co materiał
  zbiornika w strefie
  wzmocnionej i nałożona tak,
  że uzyskana minimalna
  grubość ścianki spełnia
  wymagania pod 6.8.2.1.18.
  Zabezpieczenie to jest
  zależne od możliwych
  naprężeń występujących w
  razie wypadku w zbiornikach
  ze stali miękkiej3, których
  grubość dennic i ścian jest
  nie mniejsza niż 5 mm dla
  średnicy zbiornika nie
  przekraczającej 1,80 m lub
  nie mniejsza niż 6 mm dla
  zbiorników o średnicy
  przekraczającej 1,80 m. W
  przypadku zastosowania
  innego materiału grubość
  równoważna powinna być
  określona zgodnie ze wzorem
  podanym pod 6.8.2.1.18.
Zabezpieczenie to nie jest wymagane dla cystern odejmowalnych, jeżeli są one podczas przewozu zabezpieczone ze wszystkich stron przez burty skrzyni ładunkowej pojazdu.
Zabezpieczenie, o którym mowa pod 6.8.2.1.19 może składać się z:
- osłony zewnętrznej zbiornika,
 jak w konstrukcji
 przekładkowej, której powłoka
 jest mocno przytwierdzona do
 zbiornika lub
- zabudowy, w której zbiornik
 utrzymywany jest w pełni przez
 szkielet konstrukcyjny
 zawierający podłużne i
 poprzeczne elementy składowe,
 lub
- konstrukcji o podwójnych
 ściankach.
Jeżeli cysterny mają konstrukcję o podwójnej ściance z izolacją próżniową między ściankami, to łączna grubości ścianki zewnętrznej i zbiornika powinna odpowiadać grubości ścianki określonej pod 6.8.2.1.18, natomiast grubość ścianki samego zbiornika nie powinna być mniejsza od grubości minimalnej, określonej pod 6.8.2.1.19.
Jeżeli cysterny mają konstrukcję o ściance podwójnej z warstwą pośrednią materiału o grubości co najmniej 50 mm, to grubość płaszcza zewnętrznego powinna być nie mniejsza niż 0,5 mm, jeżeli jest on wykonany ze stali miękkiej3 lub nie mniejsza niż 2 mm, gdy wykonany jest z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym. Jako warstwy pośredniej można używać twardego  tworzywa spienionego o takiej samej odporności na uderzenia, jak pianka poliuretanowa.
 
6.8.2.1.21
 
 Grubość ścianek zbiorników cystern wykonanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.14 (a), których pojemność nie przekracza 5.000 litrów, lub które podzielone są na szczelne komory o pojemności nie większej niż 5.000 litrów każda, nie powinna być mniejsza od wartości podanej w poniższej tabeli, jeżeli nie ma innych wymagań podanych pod 6.8.3 lub 6.8.4: 
 
 
 Największy promień krzywizny zbiornika (m)Pojemność zbiornika lub komory zbiornika (m3)
Grubość minimalna (mm)
Stal miękka
 Ł 2Ł 5,03
 2 - 3Ł 3,53
  > 3,5 ale Ł 5,04
 
 
 Jeżeli stosowany jest metal inny niż stal miękka, to grubość równoważna powinna być określona zgodnie z wzorem podanym pod 6.8.2.1.18. Grubość przegród i falochronów w żadnym przypadku nie powinna być mniejsza od grubości ścianek zbiornika. 
 
6.8.2.1.22    
 
 Falochrony i przegrody powinny być wypukłe o wielkości wgłębienia nie mniejszej niż 10 cm lub powinny być karbowane, walcowane albo wzmacniane w inny sposób w celu zapewnienia równoważnej wytrzymałości. Powierzchnia falochronów powinna stanowić co najmniej 70% powierzchni poprzecznego przekroju cysterny, w której umieszczony jest falochron. 
 
Spawanie i kontrola spoin
6.8.2.1.23    Kwalifikacje wytwórcy do wykonywania prac spawalniczych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę. Prace spawalnicze powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych spawaczy stosujących procesy spawalnicze, których skuteczność (łącznie z niezbędną obróbką cieplną) powinna być potwierdzona za pomocą badań. Badania nieniszczące - radiograficzne lub ultradźwiękowe - muszą potwierdzać, że jakość połączeń spawanych jest właściwa.
Stosownie do wartości współczynnika l przyjętego do obliczania grubości ścianki zbiornika podanego pod 6.8.2.1.17, należy przeprowadzić następujące badania:
l = 0,8:     złącza spawane powinny być poddawane, w miarę możliwości, kontroli wizualnej z obu stron i wyrywkowym badaniom nie niszczącym, z uwzględnieniem przede wszystkim złącz krzyżujących się;
l = 0,9:     wszystkie spawane złącza podłużne na całej długości, wszystkie złącza krzyżujące się, 25% spawanych złączy obwodowych i złącza elementów wyposażenia o dużej średnicy powinny być poddane badaniom nie niszczącym. Złącza spawane powinny być w miarę możliwości poddane kontroli wizualnej z obu stron;
l = 1,0:     wszystkie złącza spawane powinny być poddane badaniom nie niszczącym i w miarę możliwości kontroli wizualnej z obu stron. Należy pobrać próbkę do badań złącza.
Jeżeli właściwa władza ma wątpliwości co do jakości złączy spawanych, to może zarządzić przeprowadzenie badań dodatkowych.
Inne wymagania konstrukcyjne
6.8.2.1.24    Wykładzina ochronna powinna być wykonana w taki sposób, aby została zachowana jej szczelność pomimo wszelkich odkształceń, mogących powstać w normalnych warunkach przewozu (patrz 6.8.2.1.2).
6.8.2.1.25    Izolacja cieplna powinna być tak zaprojektowana, aby nie utrudniała dostępu do urządzeń napełniania i opróżniania i do zaworów bezpieczeństwa, a także nie powinna utrudniać ich funkcjonowania.
6.8.2.1.26    Jeżeli zbiorniki do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C są wyłożone niemetaliczną wykładziną ochronną (warstwa wewnętrzna), to zbiorniki oraz wykładziny ochronne powinny być tak wykonane, aby nie wystąpiło niebezpieczeństwo zapłonu wywołane ładunkiem elektrostatycznym.
6.8.2.1.27    
 
 
Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu gazów palnych lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, II grupy pakowania, powinny być połączone z podwoziem przy użyciu co najmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną. Zbiornik powinien posiadać co najmniej jeden punkt uziemiający, oznaczony wyraźnie symbolem
i dający możliwość połączenia elektrycznego.
Wszystkie części kontenera-cysterny przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu palnych gazów lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, II grupy pakowania, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną.
 
6.8.2.1.28    
 
 Osłona urządzeń umieszczonych w górnej części zbiornika 
 Urządzenie i armatura umieszczona w górnej części zbiornika powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi przewróceniem się cysterny. Takie zabezpieczenie może mieć kształt pierścieni wzmacniających, pokryw ochronnych lub elementów poprzecznych albo podłużnych, ukształtowanych w taki sposób, aby zapewniały skuteczność zabezpieczenia. 
 
6.8.2.2       Wyposażenie
6.8.2.2.1     Do budowy wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego mogą być zastosowane odpowiednie materiały niemetalowe.
Elementy wyposażenia, powinny być umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie przewozu i czynności manipulacyjnych. Powinny one wykazywać odpowiedni stopień bezpieczeństwa, porównywalny do tego, jaki mają zbiorniki, a w szczególności powinny:
-   być dostosowane do przewożonych materiałów oraz
-   spełniać wymagania podane pod 6.8.2.1.1.
 
 Możliwie jak największa liczba urządzeń powinna być zgrupowana na minimalnej liczbie otworów w ściance zbiornika. Powinna być zapewniona szczelność wyposażenia, łącznie z zamknięciami otworów inspekcyjnych, także w przypadku przewrócenia się cysterny, z uwzględnieniem sił występujących przy uderzeniu (związanych np. z przyspieszeniem i ciśnieniem dynamicznym). Dopuszcza się wystąpienie ograniczonego wycieku zawartości cysterny spowodowanego skokiem ciśnienia w momencie uderzenia.Szczelność wyposażenia powinna być zapewniona także w razie przewrócenia się kontenera-cysterny.
 
Uszczelnienia powinny być wykonane z materiału dostosowanego do przewożonego materiału i powinny być wymienione, jeżeli powstanie wątpliwość co do ich skuteczności, np. wskutek starzenia się.
Uszczelnienia połączeń w cysternach, zapewniające szczelność wyposażenia stosowanego w normalnych warunkach eksploatacyjnych, powinny być zaprojektowane i rozmieszczone w taki sposób, aby w trakcie używania nie ulegały uszkodzeniom.
6.8.2.2.2     Każde urządzenie do napełniania lub opróżniania od dołu w cysternach, wskazanych w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "A" (patrz pod 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w co najmniej dwa niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, składające się z:
-   zewnętrznego zaworu odcinającego z króćcem wykonanym z metalu plastycznego; oraz
-   urządzenia zamykającego, na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Każde urządzenie do napełniania lub opróżniana od dołu w cysternach wskazanych w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "B" (patrz pod 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w co najmniej trzy niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, zawierające:
-   wewnętrzny zawór odcinający, to jest zawór odcinający zamontowany wewnątrz zbiornika albo w kołnierzu przyspawanym lub kołnierzu dodatkowym;
-   zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności5
 
 na końcu każdego przewodu rurowego spustowegow miarę możliwości jak najbliżej zbiornika
 
oraz
-   urządzenie zamykające, na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Jednakże dla zbiorników przeznaczonych do przewozu niektórych materiałów krystalizujących lub o bardzo dużej lepkości oraz dla zbiorników zaopatrzonych w wykładzinę ebonitową lub termoplastyczną, wewnętrzny zawór odcinający może być zastąpiony przez zewnętrzny zawór odcinający zabezpieczony dodatkową osłoną.
Wewnętrzny zawór odcinający może być uruchamiany z góry lub z dołu. W obu tych przypadkach, w miarę możliwości, powinno być możliwe sprawdzenie z poziomu ziemi położenie otwarcia i zamknięcia wewnętrznego zaworu odcinającego. Urządzenie sterujące wewnętrznym zaworem odcinającym powinno być tak zaprojektowane, aby uniemożliwiało niezamierzone otwarcie zaworu, spowodowane uderzeniem lub nieuważnym ruchem.
W przypadku uszkodzenia zewnętrznego układu sterowania, wewnętrzne urządzenie zamykające musi zachować skuteczność.
W celu uniknięcia utraty zawartości wskutek uszkodzenia urządzeń zewnętrznych (rury, urządzenia zamykające boczne), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem obciążeń zewnętrznych lub powinny być tak skonstruowane, aby nie powstała taka możliwość. Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze i gwintowane korki) oraz kołpaki ochronne (jeżeli są) powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
Rozmieszczenie i kierunek zamknięcia urządzeń odcinających nie powinny powodować jakichkolwiek wątpliwości.
Wszystkie otwory zbiorników cystern wskazanych w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "C" lub "D" (patrz pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1), powinny być umieszczone nad poziomem cieczy. Żaden przewód lub odprowadzenie nie powinny przechodzić przez ścianki zbiornika poniżej poziomu cieczy. Zbiorniki cystern zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "C", mogą być zaopatrzone w dolnej części płaszcza zbiornika w otwór do oczyszczania (otwór wyczystkowy). Otwór ten powinien być szczelnie zamykany pokrywą kołnierzową, której konstrukcja powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.

________
5    W przypadku kontenerów-cystern o pojemności mniejszej niż 1m3 zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności może zostać zastąpione przez zaślepkę kołnierzową.

6.8.2.2.3     Oprócz wymagań szczególnych podanych pod 6.8.4, cysterny mogą być wyposażone w zawory zapobiegające wystąpieniu niedopuszczalnego podciśnienia, bez płytek bezpieczeństwa.
6.8.2.2.4     Zbiornik lub każda z jego komór, powinny być wyposażone w wystarczająco duży otwór umożliwiający przeprowadzenie rewizji wewnętrznej.
6.8.2.2.5     Zarezerwowany
6.8.2.2.6     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par nie przekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne) w temperaturze 50°C, powinny być wyposażone w urządzenie wentylacyjne i w urządzenie zabezpieczające przed wydostawaniem się zawartości z cysterny w razie jej przewrócenia się; w przeciwnym razie muszą one spełniać warunki podane pod 6.8.2.2.7 lub 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.7     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par wyższej niż 110 kPa, (1,1 bara), ale nie przekraczającej 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne) w temperaturze 50°C, powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa ustawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 150 kPa (1,5 bara), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nie przekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie muszą one odpowiadać postanowieniom podanym pod 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.8     Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par wyższej niż 175 kPa (1,75 bara), ale nie przekraczającej 300 kPa (3 bary) (ciśnienie absolutne) w temperaturze 50°C, powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa ustawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 300 kPa (3 bary), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nie przekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie powinny być one zamykane hermetycznie6.
6.8.2.2.9     Elementy ruchome, takie jak pokrywy, urządzenia do zamykania itp., które narażone są na tarcie lub uderzenia w styczności ze zbiornikami aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie przekraczającej 61°C lub gazów palnych, nie powinny być wykonane ze stali nie zabezpieczonej przed korozją.
6.8.2.3       Zatwierdzenie typu
6.8.2.3.1     Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że typ pojazdu-cysterny, cysterny odejmowalnej, kontenera-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne, pojazdu-baterii lub MEGC, łącznie z elementami mocującymi, został zbadany i jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego został wykonany i spełnia wymagania podane pod 6.8.2.1 dotyczące konstrukcji, wymagania podane pod 6.8.2.2 dotyczące wyposażenia oraz warunki szczególne dotyczące materiałów, które będą przewożone.
Świadectwo powinno zawierać:
-   wyniki badań;
-   numer zatwierdzenia typu;
 
  Numer zatwierdzenia powinien się składać ze znaku wyróżniającego7 państwa, w którym zatwierdzenie zostało wydane oraz numeru rejestru.
 

________
6    Definicję "zbiornik zamknięty hermetycznie" podano pod 1.2.1.
7    Znak wyróżniający stosowany w ruchu międzynarodowym określony w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968 r.)

-   kod cysterny zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.3.3.1.1 lub 4.3.4.1.1;
-   wymagania szczególne odpowiednie do typu, dotyczące konstrukcji (TC) i wyposażenia (TE);
-   jeżeli to konieczne, nazwy materiałów lub grup materiałów, do przewozu których cysterna została zatwierdzona. Materiały te powinny być wymienione z podaniem ich nazw chemicznych lub odpowiednich nazw zbiorczych (patrz pod 2.1.1.2) równocześnie z podaniem ich klasyfikacji (klasa, kod klasyfikacyjny i grupa pakowania). Wykaz dopuszczonych materiałów nie jest konieczny, z wyjątkiem materiałów klasy 2 i podanych pod 4.3.4.1.3. W tych przypadkach, grupy materiałów powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie kodów cystern i ich racjonalnego zastosowania podanych pod 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem odnośnych przepisów szczególnych.
Materiały wymienione w świadectwie lub grupy materiałów dopuszczonych do przewozu zgodnie z ustaleniami dotyczącymi racjonalnego zastosowania powinny być zgodne z charakterystyką zbiornika. Świadectwo powinno zawierać zastrzeżenie w sytuacji, gdy nie było możliwe przeprowadzenie wyczerpujących badań potwierdzających tę zgodność w czasie zatwierdzania typu.
6.8.2.3.2     Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są produkowane w seriach bez modyfikacji lub zgodnie z prototypem, to zatwierdzenie typu powinno być ważne dla cystern, pojazdów-baterii lub MEGC wyprodukowanych w seriach lub zgodnie z prototypem.
Niekiedy zatwierdzenie typu może być wystawione dla cystern z ograniczoną ilością rozwiązań konstrukcyjnych, które albo wpływają na ograniczenie ładunku i obciążeń w cysternach (np. zmniejszenie ciśnienia, zmniejszenie masy, zmniejszenie pojemności), albo zwiększają bezpieczeństwo konstrukcji (np. powiększenie grubości zbiornika, zwiększenie ilości falochronów, zmniejszenie średnicy otworów). Ilość rozwiązań powinna być ściśle określona w świadectwie zatwierdzenia typu.
6.8.2.4       Badania i próby
6.8.2.4.1     Przed przekazaniem do eksploatacji zbiorniki i ich wyposażenie powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniom odbiorczym. Badania te powinny obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
-   badanie budowy8;
-   rewizję wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika;
-   ciśnieniową próbę hydrauliczną9 ciśnieniem wskazanym na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1;
-   oraz sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia.
 
 Ciśnieniowa próba hydrauliczna całego zbiornika powinna być wykonana pod ciśnieniem próbnym, wymienionym w uwadze pod 6.8.4 (d) oraz oddzielnie dla każdej komory podzielonego zbiornika pod ciśnieniem wynoszącym nie mniej niż 1,3-krotna wartość największego ciśnienia roboczego. 
 

_______
8    Badanie budowy zbiorników o ciśnieniu próbnym 1MPa (10 barów) i wyższym, obejmuje także pobranie próbek połączeń spawanych, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.23 i badaniami podanymi pod 6.8.5.
9    Wyjątkowo i za zgodą rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę, hydrauliczna próba ciśnieniowa może być zastąpiona próbą ciśnieniową z zastosowaniem innej cieczy lub gazu, jeżeli operacja ta nie stwarza zagrożenia.

Ciśnieniowa próba hydrauliczna powinna być wykonana przed założeniem osłony cieplnej, jeżeli taka jest stosowana. Jeżeli zbiorniki i ich wyposażenie są badane oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności zgodnie z ustaleniami pod 6.8.2.4.3.
Próba szczelności zbiorników wielokomorowych powinna być wykonywana oddzielnie dla każdej komory.
6.8.2.4.2     Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być poddawane badaniom okresowym w ustalonych terminach. Badania okresowe powinny obejmować: rewizję wewnętrzną i zewnętrzną zbiorników oraz z reguły ciśnieniową próbę hydrauliczną9. Osłona cieplna lub inna powinna być odejmowana tylko w razie konieczności dokładnej oceny stanu zbiornika.
 
 Ciśnieniowa próba hydrauliczna całego zbiornika powinna być wykonana pod ciśnieniem próbnym, wymienionym w uwadze pod 6.8.4 (d) i oddzielnie dla każdej komory zbiornika wielokomorowego pod ciśnieniem wynoszącym nie mniej niż 1,3-krotna wartość największego ciśnienia roboczego. 
 
Dla zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich i granulowanych, okresowe ciśnieniowe próby hydrauliczne mogą być pominięte za zgodą rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę i zastąpione próbami szczelności, zgodnie z warunkami podanymi pod 6.8.2.4.3.
 
 Maksymalna przerwa między badaniami okresowymi wynosi sześć lat.Maksymalna przerwa między badaniami okresowymi wynosi pięć lat.
 
6.8.2.4.3     Ponadto powinny być przeprowadzone próby szczelności zbiornika z wyposażeniem oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia
 
 nie później niż co trzy lata.nie później niż co dwa i pół roku.
 
W tym celu cysterna powinna zostać poddana działaniu efektywnego ciśnienia wewnętrznego równego najwyższemu ciśnieniu roboczemu, lecz nie mniejszemu niż 20 kPa (0,2 bara) (ciśnienie manometryczne).
Dla cystern wyposażonych w urządzenia wentylacyjne i urządzenia przeciwdziałające wyciekowi zawartości na zewnątrz w razie przewrócenia się cysterny, próba szczelności powinna być przeprowadzana pod ciśnieniem statycznym materiału napełniającego.
Próba szczelności powinna być wykonana oddzielnie dla każdej komory podzielonego zbiornika.
6.8.2.4.4     Zbiornik lub jego wyposażenie, których stan bezpieczeństwa mógł ulec zmianie w wyniku naprawy, modernizacji lub wypadku, powinien być poddany badaniu nadzwyczajnemu.
6.8.2.4.5     Próby, badania i rewizje wymagane pod 6.8.2.4.1 do 6.8.2.4.4, powinny być wykonane przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w poświadczeniu badania. Poświadczenie powinno zawierać również wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w cysternie lub kod cysterny zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.
6.8.2.5       Znakowanie
6.8.2.4.5.1   Każda cysterna powinna być zaopatrzona w metalową tabliczkę, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Powinna ona zawierać co najmniej poniższe dane naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób. Dane te mogą być umieszczone bezpośrednio na ściankach samego zbiornika, jeżeli ścianki są tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona:10
-   numer zatwierdzenia typu;
-   nazwa lub znak wytwórcy;
-   numer fabryczny;
-   rok produkcji;
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   pojemność, a dla zbiorników wielokomorowych - pojemność każdej komory;
-   temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest ona wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
-   data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonego zgodnie z ustaleniami podanymi pod 6.8.2.4.1 i 6.8.2.4.2;
-   stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;
-   materiał zbiornika wraz z normą materiałową jeżeli to możliwe i wykładziny ochronnej, o ile występuje;
 
 
- ciśnienie próbne zbiornika w
 całości i w komorach w MPa
 lub w barach (ciśnienie
 manometryczne), jeżeli
 ciśnienie w komorach jest
 niższe od ciśnienia w
 zbiorniku.
 
Ponadto, na cysternach napełnianych lub opróżnianych pod ciśnieniem, powinno być podane najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze.
6.8.2.5.2     
 
 
Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane10:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- masa własna;
- największa dopuszczalna masa.
Wymaganie to nie dotyczy pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych.
Na kontenerze-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane10:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- pojemność zbiornika;
- masa własna;
- największa dopuszczalna masa
 ładunku;
- prawidłowa nazwa przewozowa
 materiału11;
- kod cysterny zgodnie
 z ustaleniami pod 4.3.4.1.1.
 

________
10   Po wartości liczbowej podać jednostkę miary
11   Nazwa może być zastąpiona określeniem zbiorczym grupy materiałów o zbliżonych właściwościach odpowiednich dla charakterystyki zbiornika.
6.8.2.6       Wymagania dotyczące cystern projektowanych, wytwarzanych i badanych na podstawie norm (Zarezerwowane)
6.8.2.7       Wymagania dotyczące cystern, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm
Pojazdy-cysterny i kontenery-cystern, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm wymienionych pod 6.8.2.6, powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z wymaganiami technicznymi zatwierdzonymi przez właściwą władzę. Wymagania te powinny jednak być nie mniejsze niż podane pod 6.8.2.
6.8.3         Wymagania szczególne odpowiednie do klasy 2
6.8.3.1       Konstrukcja zbiorników
6.8.3.1.1     Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub skroplonych albo rozpuszczonych pod ciśnieniem, powinny być wykonane ze stali. W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.1.12, dla zbiorników bezszwowych może być przyjęte minimalne wydłużenie po rozerwaniu 14%, a także naprężenie s (sigma) w zależności od zastosowanego materiału, mniejsze lub równe:
(a)  gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,66, ale nie przekracza 0,85:

s Ł 0,75 Re;

(b)  gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,85:

s Ł 0,5 Rm.

6.8.3.1.2     Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie w odniesieniu do materiałów i konstrukcji zbiorników spawanych.
6.8.3.1.3     (Zarezerwowany)
Konstrukcja pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.1.4     Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe i wiązki butli będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami działu 6.2
UWAGA 1: Wiązki butli, które nie są elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny spełniać wymagania działu 6.2.
UWAGA 2: Cysterny będące elementami pojazdu-baterii i MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1 i 6.8.3.1.
UWAGA 3: Cysterny odejmowalne12 nie są uważane za elementy pojazdów-baterii lub MEGC.

________
12   Definicja "cysterny odejmowalnej" podana jest pod 1.2.1.

6.8.3.1.5     Elementy i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił określonych pod 6.8.2.1.2. Pod działaniem każdego z tych obciążeń, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie elementu i jego mocowania nie może przekraczać wartości s podanej pod 6.2.3.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli oraz wartości s podanej pod 6.8.2.1.16 dla cystern.
6.8.3.2       Wyposażenie
6.8.3.2.1     Przewody rurowe przeznaczone do opróżniania cystern powinny mieć możliwość zamknięcia za pomocą zaślepek kołnierzowych lub innego urządzenia o takiej samej skuteczności. Dla cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, te zaślepki kołnierzowe lub inne urządzenia o takiej samej skuteczności mogą być przystosowane do umieszczenia zaworów obniżających ciśnienie, o średnicy maksymalnej 1,5 mm.
6.8.3.2.2     Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, oprócz otworów podanych pod 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4, mogą być zaopatrzone w otwory do umieszczenia przyrządów pomiarowych, termometrów, manometrów oraz otwory wyczystkowe, wymagane do obsługi i bezpieczeństwa.
6.8.3.2.3     Otwory do napełniania i opróżniania cystern
 
  o pojemności większej niż 1m3
 
przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, powinny być zaopatrzone w wewnętrzne, szybko działające urządzenia zamykające, które powinny zamykać się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia się zbiornika lub jego pożaru. Powinno być również możliwe uruchomienie tego urządzenia z odległości.
6.8.3.2.4     W cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, wszystkie otwory, z wyjątkiem otworów w których są umieszczone zawory bezpieczeństwa oraz zamkniętych otworów wyczystkowych, których średnica jest większa od 1,5mm, powinny być zaopatrzone w wewnętrzne zawory zamykające.
6.8.3.2.5     W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.2, 6.8.3.2.3 i 6.8.3.2.4, cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mogą być wyposażone w zewnętrzne urządzenia zamykające zamiast urządzeń wewnętrznych pod warunkiem, że urządzenia zewnętrzne są zabezpieczone przed uszkodzeniami zewnętrznymi w stopniu co najmniej równoważnym temu, jakie daje ścianka zbiornika.
6.8.3.2.6     Jeżeli cysterny są wyposażone w przyrządy pomiarowe, to nie powinny być one wykonane z materiału przezroczystego, pozostającego w bezpośredniej styczności z przewożonym materiałem. Jeżeli stosowane są termometry, to nie powinny być one wprowadzane przez ściankę zbiornika bezpośrednio do fazy gazowej lub ciekłej.
6.8.3.2.7     Otwory do napełniania i opróżniania umieszczone w górnej części cysterny powinny spełniać wymagania określone pod 6.8.3.2.3 oraz powinny być zaopatrzone w drugie zewnętrzne urządzenie zamykające. Urządzenie to powinno być zamykane za pomocą zaślepki kołnierzowej lub innego urządzenia o równoważnej niezawodności.
6.8.3.2.8     Zawory bezpieczeństwa powinny spełniać wymagania podane poniżej pod 6.8.3.2.9 do 6.8.3.2.12:
6.8.3.2.9     Cysterny przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub skroplonych albo gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem mogą być wyposażone w nie więcej niż dwa zawory bezpieczeństwa, których łączna wolna powierzchnia przekroju poprzecznego przepływu w gnieździe lub gniazdach nie powinna być mniejsza niż 20 cm2 na 30 m3 pojemności tego zbiornika lub jego części.
Zawory te powinny otwierać się samoczynnie przy ciśnieniu wynoszącym 0,9 do 1,0 wartości ciśnienia próbnego cysterny, na której są one umieszczone. Konstrukcja zaworów powinna być odporna na obciążenia dynamiczne, w tym również wywołane falowaniem cieczy. Stosowanie zaworów ciężarkowych lub dźwigniowych jest zabronione.
6.8.3.2.10    Jeżeli cysterny są przeznaczone do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.9 nie zakazują instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z wymaganiami przepisów IMDG.
6.8.3.2.11    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wyposażone w dwa niezależne zawory bezpieczeństwa. Konstrukcja każdego zaworu powinna umożliwiać wypływ gazów powstających w wyniku odparowania skroplonego gazu podczas normalnej eksploatacji w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nie przekraczało nigdy ciśnienia roboczego podanego na zbiorniku, więcej niż o 10%.
Jeden z dwóch zaworów może być zastąpiony płytką bezpieczeństwa, która powinna się rozrywać przy ciśnieniu próbnym.
W przypadku utraty izolacji próżniowej w cysternie o podwójnych ściankach zbiornika lub zniszczenia 20% izolacji w zbiorniku z pojedynczą ścianką, zawór bezpieczeństwa i płytka bezpieczeństwa powinny zapewnić wypływ gazu w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nie przekroczyło ciśnienia próbnego.
6.8.3.2.12    Zawory bezpieczeństwa cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na zbiorniku. Konstrukcja tych zaworów powinna zapewniać ich bezawaryjne działanie, także w najniższej temperaturze roboczej. Niezawodność działania zaworów w tej temperaturze powinna być ustalona i sprawdzona przez badania każdego zaworu lub badania wzorca zaworu każdego typu konstrukcji.
6.8.3.2.13    Jeżeli cysterny odejmowalne mogą być przetaczane, to ich zawory powinny być osłonięte kołpakami.
Izolacja cieplna
6.8.3.2.14    Jeżeli cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych są wyposażone w izolację cieplną, to izolację tę może stanowić:
-   osłona przeciwsłoneczna cysterny, zasłaniająca nie mniej niż jedną trzecią ale nie więcej niż połowę górnej powierzchni zbiornika i oddzielona od zbiornika co najmniej 4 cm warstwą powietrza, lub
-   całkowita osłona z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości.
6.8.3.2.15    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być izolowane cieplnie. Izolacja cieplna powinna być pokryta pełną szczelną powłoką. Jeżeli między płaszczem zbiornika i powłoką występuje próżnia (izolacja próżniowa), to powłoka ta powinna być tak zaprojektowana, aby bez uszkodzeń wytrzymywała ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1 bar) (ciśnienie manometryczne). W odstępstwie od wymagań podanych pod 1.2.1 określających "ciśnienie obliczeniowe", w tych obliczeniach mogą być uwzględnione zewnętrzne i wewnętrzne elementy wzmacniające. Jeżeli powłoka jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku rozszczelnienia zbiornika lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno uniemożliwiać przenikanie wilgoci do izolacji cieplnej.
6.8.3.2.16    Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, mających temperaturę wrzenia poniżej -182°C, nie powinny zawierać w izolacji cieplnej lub elementach łączących jakichkolwiek materiałów palnych.
W cysternach z izolacją próżniową, w elementach łączących zbiornik cysterny z powłoką, za zgodą właściwej władzy, mogą być stosowane tworzywa sztuczne.
6.8.3.2.17    W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.4, zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych mogą nie mieć otworów rewizyjnych.
Wyposażenie pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.2.18    Układ kolektorowy powinien być projektowany do pracy w zakresie temperatur od -20°C do +50°C.
Układ kolektorowy powinien być projektowany, wykonywany i montowany tak, aby uniknąć niebezpieczeństwa jego uszkodzenia w wyniku rozszerzania i kurczenia wynikającego z wahań temperatury, - wstrząsów mechanicznych i wibracji. Wszystkie instalacje rurowe powinny być wykonywane z odpowiedniego metalu. Połączenia rurowe spawane powinny być stosowane wszędzie tam, gdzie to jest możliwe.
Połączenia rur miedzianych powinny być lutowane mosiądzem lub mieć równorzędne wytrzymałościowo połączenie metalowe. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie może być niższa od 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rur tak, jak ma to miejsce przy połączeniach gwintowanych.
6.8.3.2.19    Największe dopuszczalne naprężenie s w układzie kolektora, przy ciśnieniu próbnym zbiorników, nie powinno przekraczać 75% gwarantowanej granicy plastyczności materiału kolektora, z wyjątkiem materiałów zastosowanych do rozpuszczonego acetylenu o UN 1001.
Niezbędna grubość ścianki układu kolektora zastosowanego w cysternach do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego powinna być obliczona na podstawie uznanych w praktyce przepisów.
UWAGA: Odnośnie do granicy plastyczności patrz pod 6.8.2.1.11.
Podstawowe wymagania tego podpunktu należy uważać za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące normy: [zarezerwowany].
6.8.3.2.20    W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.3.2.3, 6.8.3.2.4 i 6.8.3.2.7 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, wymagane urządzenia zamykające mogą być umieszczone w układzie kolektora.
6.8.3.2.21    Jeżeli jeden z elementów jest wyposażony w zawór bezpieczeństwa, a między tymi elementami są umieszczone urządzenia zamykające, to każdy z tych elementów powinien być wyposażony w taki zawór.
6.8.3.2.22    Urządzenia do napełniania i opróżniania mogą być umieszczone na kolektorze.
6.8.3.2.23    Każdy element, wliczając w to każdą indywidualną butlę wiązki, przeznaczony do przewozu gazów trujących, powinien mieć możliwość odcięcia zaworem zamykającym.
6.8.3.2.24    Pojazdy-baterie lub MEGC przeznaczone do przewozu materiałów trujących, nie powinny mieć zaworów bezpieczeństwa chyba, że zawory bezpieczeństwa są poprzedzone płytką bezpieczeństwa. W tym drugim przypadku rozmieszczenie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno odpowiadać wymaganiom właściwej władzy.
6.8.3.2.25    Jeżeli pojazdy-baterie lub MEGC są przeznaczone do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.24 nie powinny zabraniać instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z wymaganiami przepisów IMDG.
6.8.3.2.26    Zbiorniki, będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, powinny być łączone w grupy o pojemności nie większej niż 5.000 litrów, dla których powinna być możliwość ich odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
Dla każdego elementu pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, gdy jest on składnikiem cysterny spełniającej wymagania tego działu, powinna być możliwość jego odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
6.8.3.3       Zatwierdzenie typu
Brak wymagań szczególnych
6.8.3.4       Badania i próby
6.8.3.4.1     Materiały konstrukcyjne każdego zbiornika spawanego, z wyjątkiem butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązki butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być badane według metod podanych pod 6.8.5.
6.8.3.4.2     Wymagania podstawowe dla próby ciśnieniowej podane są pod 4.3.3.2.1 do 4.3.3.2.4, a minimalne ciśnienia próbne podane są w tabelach gazów i mieszanin gazów pod 4.3.3.2.5.
6.8.3.4.3     Pierwsza hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonana przed założeniem osłony cieplnej.
6.8.3.4.4     Pojemność każdego zbiornika przeznaczonego do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo, gazów skroplonych lub gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, powinna być ustalana pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę, przez ważenie lub pomiar objętości wody wypełniającej zbiornik; błąd pomiaru pojemności powinien być mniejszy niż 1%. Określanie pojemności na podstawie obliczeń wymiarów zbiornika jest niedopuszczalne. Maksymalna dopuszczalna masa napełnienia, zgodnie z instrukcją pakowania P200 lub P203 podaną pod 4.1.4.1, jak również pod 4.3.3.2.2 i 4.3.3.2.3, powinna być ustalana przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.5     Kontrola połączeń spawanych powinna być przeprowadzana zgodnie ze współczynnikiem l = 1.0 według wymagań podanych pod 6.8.2.1.23.
6.8.3.4.6     W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4, badania okresowe wraz z hydrauliczną próbą ciśnieniową powinny być przeprowadzane:
(a)  
 
 co 3 lataco 21/2 roku
 
w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu UN 1008 trójfluorku boru, UN 1017 chloru, UN 1048 bromowodoru, UN 1050 chlorowodoru, UN 1053 siarkowodoru, UN 1067 czterotlenku dwuazotu (dwutlenku azotu), UN 1076 fosgenu lub UN 1079 dwutlenku siarki;
(b)  
 
 po 6 latachpo 8 latach
 
eksploatacji i od tego czasu co 12 lat w przypadku cystern do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
 
 Próba szczelności powinna być przeprowadzona przez upoważnionego rzeczoznawcę po 6 latach od każdego badania okresowego.Próba szczelności może być przeprowadzona na polecenie właściwej władzy pomiędzy dwoma kolejnymi badaniami.
 
6.8.3.4.7     W przypadku zbiorników z izolacją próżniową, hydrauliczna próba ciśnieniowa i rewizja wewnętrzna mogą być zastąpione za zgodą upoważnionego rzeczoznawcy próbą szczelności i pomiarem próżni.
6.8.3.4.8     Jeżeli podczas badań okresowych zbiorników do przewozu gazów skroplonych schłodzonych zostały wycięte otwory, to przed przekazaniem zbiorników do eksploatacji, sposób ich szczelnego zamknięcia, zapewniający jednolitość zbiornika, powinien być zatwierdzony przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.9     Próby szczelności zbiorników przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych pod ciśnieniem powinny być przeprowadzane pod ciśnieniem nie niższym niż 0,4 MPa (4 bary) i nie wyższym niż 0,8 MPa (8 bar) (ciśnienie manometryczne).
Badania i próby pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.4.10    Elementy i wyposażenie każdego pojazdu-baterii lub MEGC powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniom i próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji (odbiorcze badania i próby). Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są zbiorniki, powinny być poddawane badaniom okresowym nie rzadziej niż co pięć lat. Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są cysterny, powinny być badane zgodnie z ustaleniami podanymi pod 6.8.3.4.6. W uzasadnionych przypadkach powinny być przeprowadzone badanie nadzwyczajne i próby zgodnie z warunkami podanymi pod 6.8.3.4.14, niezależnie od terminu ostatniego badania okresowego.
6.8.3.4.11    Badania odbiorcze powinny obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
-   badanie budowy;
-   rewizję wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika;
-   wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej13 z zastosowaniem ciśnienia próbnego wskazanego na tabliczce opisanej pod 6.8.3.5.10;
-   wykonanie próby szczelności pod maksymalnym ciśnieniem roboczym; oraz
-   sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia.
Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane ciśnieniowej próbie oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.12    Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowych i butle będące elementami wiązki butli, powinny być badane według metod podanych w instrukcji pakowania P200 lub P203 pod 4.1.4.1.
Ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC powinno być takie same jak dla elementów pojazdu-baterii lub MEGC. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba hydrauliczna albo za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego przy użyciu innej cieczy, lub gazu. W odstępstwie od tych wymagań ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, nie powinno być niższe od 300 bar.
6.8.3.4.13    Badania okresowe powinny obejmować próbę szczelności przy maksymalnym ciśnieniu roboczym i zewnętrzne sprawdzenie struktury, elementów i wyposażenia obsługowego bez demontażu. Elementy i rurociągi powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania IP200 pod 4.1.4.1 i zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.5. Jeżeli elementy i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.14    Nadzwyczajne badania i próby są konieczne, jeżeli pojazd-bateria lub MEGC wykazują oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać negatywnie na prawidłową eksploatację pojazdu-baterii lub MEGC. Zakres nadzwyczajnych badań i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, i konieczny demontaż poszczególnych części, będzie zależał od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia pojazdu-baterii lub MEGC. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie nie mniejszym niż podany pod 6.8.3.4.15.

________
13   Wyjątkowo i za zgodą rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę, hydrauliczna próba ciśnieniowa może być zastąpiona próbą ciśnieniową z zastosowaniem innej cieczy lub gazu, jeżeli operacja ta nie stwarza zagrożenia.

6.8.3.4.15    Badania powinny wykazać, że:
(a)  części sprawdzone zewnętrznie, ze względu na wżery, korozję, otarcia, wgniecenia, zniekształcenia, wady spawalnicze oraz inne objawy, włącznie z nieszczelnością mogą spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC będą stwarzać zagrożenie podczas transportu;
(b)  instalacje rurowe, zawory i uszczelki, ze względu na skorodowane powierzchnie, wady oraz inne objawy, włączając w to nieszczelności, mogą spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC będą stwarzać zagrożenie podczas napełniania, rozładunku lub transportu;
(c)  brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek połączeniu kołnierzowym, lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d)  wszystkie urządzenia bezpieczeństwa i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby zakłócać ich prawidłowe działanie. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające były poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e)  wymagane oznakowania pojazdów-baterii lub MEGC są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; i
(f)  jakiekolwiek ramy, podpory i urządzenia nośne pojazdów-baterii lub MEGC są w stanie zadawalającym.
6.8.3.4.16    Próby, badania i kontrole na podstawie wymagań podanych pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.15 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawców upoważnionych przez właściwą władzę. Wyniki z przeprowadzonych badań powinny zostać przedstawione w sporządzonym poświadczeniu.
Poświadczenie powinno uwzględniać wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w pojeździe-baterii lub MEGC zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.1.
6.8.3.4.17    Znakowanie
6.8.3.5.1     Na tabliczce podanej pod 6.8.2.5.1 lub bezpośrednio na ściankach zbiornika, jeżeli są one tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie przez to zmniejszona, powinny być dodatkowo wybite stemplem lub w inny podobny sposób, następujące dane.
6.8.3.5.2     Na cysternach przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a ponadto dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o. nazwa techniczna.14
Znakowanie to powinno być uzupełnione:
-   w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, napełnianych do określonego ciśnienia, wartością maksymalnego ciśnienia napełniania w temperaturze 15°C, dopuszczonego dla tego zbiornika; oraz
-   w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo i gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, maksymalnie dopuszczalną ładownością w kg i temperaturą napełniania, jeżeli jest niższa od -20°C.
6.8.3.5.3     Na cysternach do przewozu wielu gazów:
-   prawidłowe nazwy przewozowe gazów i dodatkowo dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwy techniczne14 gazów, do których przewozu cysterna jest dopuszczona.
Znakowanie to powinno być uzupełnione wartością maksymalnie dopuszczalnej ładowności w kg, dla każdego gazu,

________
14   Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dozwolone jest używanie jednej z następujących nazw:
-   dla UN 1078 gazu skroplonego i.n.o.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
-   dla UN 1060 mieszanina metyloacetylenu i propadienu, stabilizowana:- mieszanina P1, mieszanina P2,
-   dla UN 1965 mieszanina węglowodorów gazowych, skroplona, i.n.o : mieszanina A, mieszanina A01, mieszanina A02, mieszanina A0, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C.
Nazwy używane zwyczajowo w handlu, wymienione w uwadze 1 pod 2.2.2.3 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.

6.8.3.5.4     Na cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
-   maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze,
6.8.3.5.5     Na zbiornikach zaopatrzonych w izolację cieplną:
-   napis "izolacja cieplna" lub "izolacja cieplna próżniowa".
6.8.3.5.6     W uzupełnieniu wymagań podanych pod 6.8.2.5.2, powinny być umieszczone następujące dane na
 
 tabliczce lub na samej cysternie:tabliczce lub na samym kontenerze-cysternie:
 
(a)  - kod cysterny zgodnie ze świadectwem (patrz 6.8.2.3.1) z aktualną próbą ciśnieniową cysterny;
- napis "minimalna dopuszczalna temperatura napełniania:..";
(b)  dla cystern przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., dodatkowo ich nazwa techniczna14 ;
 
  dla gazów sprężonych napełnianych wagowo oraz dla gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych pod ciśnieniem, maksymalnie dopuszczalną ładowność w kg;
 
(c)  dla cystern przeznaczonych do przewozu wielu gazów:
-   prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwa techniczna14 wszystkich gazów do przewozu których cysterna jest przeznaczona,
 
  z podaniem dopuszczalnej maksymalnej ładowności w kg, dla każdego z nich.
 
(d)  dla zbiorników wyposażonych w izolację cieplną:
-   napis "izolacja cieplna" (lub "izolacja cieplna próżniowa"), w języku urzędowym kraju, w którym zbiornik jest rejestrowany, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to także w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, chyba że umowy zawarte miedzy państwami uczestniczącymi w przewozie stanowią inaczej.
6.8.3.5.7     (Zarezerwowany)
6.8.3.5.8     
 
 Dane te nie są wymagane w przypadku pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych.
 
6.8.3.5.9     (Zarezerwowany)
Znakowanie pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.5.10    Każdy pojazd-bateria i każdy MEGC powinien być zaopatrzony w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do zbiornika w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Na tabliczce powinny być naniesione przez wybicie, stemplem lub w inny podobny sposób15, co najmniej poniższe dane:
-   numer zatwierdzenia typu;
-   nazwa lub znak wytwórcy;
-   numer fabryczny;
-   rok produkcji;
-   ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
-   temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
-   data (miesiąc, rok) pierwszego badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.13;
-   stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;

________
15   Po wartości liczbowej należy podać jednostkę miary.

6.8.3.5.11    
 
 
Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane15:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- ilość elementów;
- całkowita pojemność
 elementów;
i dla pojazdu-baterii napełnianej wagowo:
- masa własna;
- największa dopuszczalna
 masa.
Na samym MEGC lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane15:
- nazwa właściciela lub
 użytkownika;
- ilość elementów;
- całkowita pojemność
 elementów;
- największa dopuszczalna masa
 ładunku;
- prawidłowa nazwa przewozowa
 ładunku16;
i dla MEGC napełnianych wagowo:
- masa własna.
 
6.8.3.5.12    Na ramie pojazdu-baterii lub MEGC w pobliżu miejsca napełniania, powinna być umieszczona tabliczka zawierająca dane:
-   maksymalne ciśnienie napełniania15 w temperaturze 15°C, dopuszczone dla elementów przeznaczonych do gazów sprężonych;
-   prawidłową nazwę przewozową gazu określoną w dziale 3.2 oraz dodatkowo, dla gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., nazwę techniczną17 gazu;
oraz dodatkowo dla gazów skroplonych:
-   największą dopuszczalną ładowność15 każdego elementu.
6.8.3.5.13    Butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i butle, będące elementami wiązek butli, powinny być oznakowane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.7. Na pojedynczych naczyniach nie muszą być umieszczane nalepki ostrzegawcze, wymagane na podstawie przepisów działu 5.2.
Pojazdy-baterie i MEGC powinny być oznakowane tablicami i zaopatrzone w nalepki zgodnie z wymaganiami działu 5.3.
6.8.3.6       Wymagania dotyczące pojazdów-baterii i MEGC projektowanych, wytwarzanych i badanych na podstawie norm
(Zarezerwowane)
6.8.3.7       Wymagania dotyczące pojazdów-baterii i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm
Pojazdy-baterie i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm wymienionych pod 6.8.3.6 powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych zatwierdzonymi przez właściwą władzę. Przepisy te powinny jednak stosować wymagania nie mniejsze niż podane pod 6.8.3.
________
16   Nazwa może być zastąpiona określeniem zbiorczym grupy materiałów o zbliżonych właściwościach odpowiednich dla charakterystyk zbiornika.
17   Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dozwolone jest używanie jednej z następujących nazw:
-   dla UN 1078 gazu skroplonego i.n.o.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
-   dla UN 1060 mieszanina metyloacetylenu i propadienu, stabilizowana: - mieszanina P1, mieszanina P2,
-   dla UN 1965 mieszanina węglowodorów gazowych, skroplona, i.n.o : mieszanina A, mieszanina A01, mieszanina A02, mieszanina A0, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C.
Nazwy używane zwyczajowo w handlu i wymienione w uwadze 1 pod 2.2.2.3 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.

6.8.4         Wymagania szczególne
UWAGA 1: Odnośnie do materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C i gazów palnych, patrz także pod 6.8.2.1.26, 6.8.2.1.27 i 6.8.2.2.9.
UWAGA 2: Wymagania dla cystern poddawanych ciśnieniu próbnemu nie niższemu od 1 MPa (10 bar) oraz cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych podane są pod 6.8.5.
Powinny mieć zastosowanie poniższe wymagania szczególne, gdy są wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
(a)    Konstrukcja (TC)
TC1    Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie przy doborze materiałów i konstrukcji tych zbiorników.
TC2    Zbiorniki i ich wyposażenie, powinny być wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu lub z odpowiedniej stali nie powodującej rozkładu nadtlenku wodoru. Jeżeli zbiorniki są wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu, to nie ma potrzeby, aby grubość ścianki była większa niż 15 mm nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z 6.8.2.1.17 wskazują na większą wartość.
TC3    Zbiorniki powinny być wykonane ze stali austenitycznej.
TC4    Jeżeli materiał zbiornika narażony jest na działanie UN 3250 kwasu chlorooctowego to zbiorniki powinny być pokryte emalią lub inną równoważną wykładziną ochronną.
TC5    Zbiorniki powinny być pokryte warstwą ołowiu o grubości nie mniejszej niż 5 mm lub inną równoważną wykładziną.
TC6    W razie konieczności użycia do budowy cystern aluminium, to powinny być one wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu; nie wymaga się, aby grubość ścianki zbiornika była większa niż 15 mm, nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z ustaleniami pod 6.8.2.1.17 wskazują na wartość większą.
TC7    Rzeczywista minimalna grubość ścianki zbiornika nie może być mniejsza niż 3 mm.
(b)    Wyposażenie (TE)
TE1    Jeżeli pojazdy-baterie lub MEGC, są zaopatrzone w zawory bezpieczeństwa, to zawory te powinny być poprzedzone płytką bezpieczeństwa. Rozmieszczenie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno odpowiadać wymaganiom właściwej władzy. Pomiędzy płytką bezpieczeństwa, a zaworem bezpieczeństwa powinien być zastosowany manometr lub inny odpowiedni wskaźnik umożliwiający wykrycie pęknięcia, przedziurawienia lub nieszczelności płytki, które mogą zakłócić działanie zaworu bezpieczeństwa.
TE2    Układ dolnego opróżniania cystern może składać się z przewodu rurowego zewnętrznego z zaworem zamykającym, jeżeli jest ona wykonana z metalu podatnego na odkształcenia.
TE3    Cysterny powinny dodatkowo spełniać następujące wymagania. Urządzenie grzewcze nie powinno być umieszczone wewnątrz zbiornika, lecz na zewnętrznej części jego płaszcza. Jednakże rury stosowane do rozładunku fosforu mogą być zaopatrzone w powłokę grzewczą. Urządzenie grzewcze tego płaszcza powinno być tak wyregulowane, aby nie powodowało wzrostu temperatury fosforu ponad dopuszczalną temperaturę napełniania zbiornika. Inne instalacje rurowe powinny być wprowadzane do górnej części zbiornika; wyloty tych przewodów powinny być usytuowane powyżej maksymalnego dopuszczalnego poziomu napełnienia fosforem i powinny być całkowicie osłonięte za pomocą ryglowanych kołpaków. Cysterna powinna być zaopatrzona we wskaźnik określający poziom fosforu i w razie zastosowania wody jako środka ochronnego, powinna być zaopatrzona w stały znak pomiarowy wskazujący najwyższy dopuszczalny poziom wody.
TE4    Zbiorniki powinny być zaopatrzone w izolację cieplną wykonaną z materiałów trudno palnych.
TE5    Jeżeli zbiorniki są zaopatrzone w izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiałów trudno palnych.
TE6    Cysterny mogą być wyposażone w zawory otwierające się automatycznie do wewnątrz lub na zewnątrz przy różnicy ciśnienia pomiędzy 20 kPa i 30 kPa (0,2 bara i 0,3 bara).
TE7    Urządzenia opróżniające zbiorniki powinny być wyposażone w dwa kolejne, niezależnie od siebie rozmieszczone, urządzenia odcinające, z których pierwsze stanowi wewnętrzny szybko działający zawór odcinający zatwierdzonego typu, a drugie - zewnętrzny zawór odcinający umieszczony na końcu każdego przewodu rurowego wylotowego. Na wyjściu każdego zaworu zewnętrznego powinna znajdować się zaślepka kołnierzowa lub inne nie mniej skuteczne urządzenie. Wewnętrzny zawór odcinający powinien pozostawać w połączeniu ze zbiornikiem i w położeniu zamkniętym w razie zerwania rurociągu.
TE8    Podłączenia do zewnętrznych króćców cystern powinny być wykonane z materiałów nie powodujących rozkładu nadtlenku wodoru.
TE9    Cysterny w górnej części powinny być wyposażone w urządzenie zamykające, zapobiegające powstawaniu nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału, a także wyciekaniu cieczy i przenikaniu do zbiornika materiałów obcych.
TE10   Urządzenia zamykające cystern, powinny być wykonane w taki sposób, aby wykluczona była możliwość zatkania urządzeń krzepnącym azotanem amonowym w czasie przewozu. Jeżeli cysterny mają izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiału nieorganicznego i nie powinna zawierać jakichkolwiek składników palnych.
TE11   Zbiorniki wraz z wyposażeniem, powinny być tak zaprojektowane, aby zapobiec przenikaniu do zbiornika materiałów obcych, wyciekowi materiału ciekłego lub powstawaniu nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału.
TE12   Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną składającą się z całkowitej osłony, zgodną z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.2.14. Jeżeli TSR nadtlenku organicznego w zbiorniku wynosi 55°C lub mniej lub zbiornik wykonany jest z aluminium, to zbiornik ten powinien być całkowicie izolowany. Osłona przeciwsłoneczna oraz wszystkie nieosłonięte części cysterny lub zewnętrzna powłoka izolacji pełnej, powinny być pomalowane białą farbą albo pokryte polerowaną metalową osłoną. Farba powinna być oczyszczona przed każdym przewozem i odnowiona w razie zżółknięcia lub pogorszenia jej jakości. Izolacja cieplna nie może zawierać materiału palnego. Cysterny powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także używane zawory podciśnieniowe. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym od właściwości nadtlenku organicznego i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny. W korpusie zbiornika nie powinny znajdować się elementy topliwe.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego, uniemożliwiające gromadzenie się wewnątrz zbiornika produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C. Przepustowość i ciśnienie otwarcia zaworów bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych w wymaganiach szczególnych TA2. Jednakże ciśnienie otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny nie doszło do wycieku zawartości.
Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie, mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa i powinny być wykonane w taki sposób, aby gwarantowały usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub pełnego narażenia na ogień w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:

q = 70961 F A 0,82

gdzie:
q    = absorbcja cieplna [W]
A    = powierzchnia stykająca się z cieczą [m2]
F    = współczynnik izolacji
F = 1   dla zbiorników bez izolacji, lub

                       U(923- TPO)
                   F = ----------- dla cystern z izolacją,
                          47032

gdzie:
K = przewodność cieplna warstwy izolacyjnej [W m-1 K-1]
L = grubość warstwy izolacyjnej [m]
U = K/L = współczynnik przenikania ciepła przez izolację
[W m-2 K-1]
TPO = temperatura nadtlenku podczas uwolnienia [K]

Ciśnienie otwarcia urządzenia awaryjnego obniżającego ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia określonego powyżej i powinno być ustalone na podstawie wyników badań podanych w wymaganiach szczególnych TA2. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny mieć takie wymiary, aby ciśnienie maksymalne w zbiorniku nigdy nie przekroczyło ciśnienia próbnego cysterny.
UWAGA: Przykład metody określania rozmiarów urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do " Podręcznika badań i kryteria".
Dla cystern izolowanych cieplnie, przepustowość urządzenia lub urządzeń obniżających ciśnienie i ich regulacja powinny być określone przy założeniu utraty 1% powierzchni izolacyjnej.
Jeżeli przewożone materiały i produkty ich rozkładu są zapalne to zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego cystern, powinny być wyposażone w tłumik płomienia,. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez tłumik płomienia.
TE13   Cysterny powinny być izolowane cieplnie i wyposażone w zewnętrzne urządzenia grzewcze.
TE14   Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną. Mogą być również wyposażone w urządzenia zabezpieczające przed nadmiernym wzrostem ciśnienia, otwierające się automatycznie do wewnątrz lub na zewnątrz pod wpływem występującej różnicy ciśnień, między 20 kPa i 30 kPa (0,2 bara i 0,3 bara). Izolacja cieplna stykająca się bezpośrednio ze zbiornikiem powinna mieć temperaturę zapłonu wyższą co najmniej o 50°C od najwyższej temperatury, na którą cysterna była zaprojektowana.
TE15   (Zarezerwowany)
TE16   (Zarezerwowany)
TE17   (Zarezerwowany)
TE18   Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów napełnianych w temperaturze wyższej od 190°C powinny być wyposażone w przegrodę umieszczoną pod kątem prostym do górnego otworu napełniającego w taki sposób, aby uniknąć nieoczekiwanego miejscowego wzrostu temperatury ścianki zbiornika podczas jego napełniania.
TE19   
 
 
Urządzenia i armatura umieszczone w górnej części zbiornika cysterny powinny być albo:
- umieszczone w obudowanej
 wnęce; albo
- wyposażone w wewnętrzny
 zawór bezpieczeństwa; albo
- osłonięte przez pokrywę lub
 poprzeczne albo podłużne
 elementy, albo inne o
 równorzędnej skuteczności
 tak ukształtowane, że nawet
 w przypadku przewrócenia
 się, urządzenia i armatura
 nie ulegną uszkodzeniu.
Urządzenia i armatura umieszczone w dolnej części cysterny:
Króćce spustowe, boczne urządzenia odcinające i wszystkie urządzenia opróżniające powinny być albo zagłębione co najmniej 200 mm od najbardziej wysuniętego zewnętrznego elementu cysterny lub powinny być zabezpieczone przez ogrodzenie o wskaźniku wytrzymałości nie mniejszym niż 20cm3 poprzecznie do kierunku jazdy; ich odległość od ziemi przy pełnym obciążeniu cysterny nie powinna być mniejsza od 300 mm.
Urządzenia i armatura umieszczone w tylnej części zbiornika cysterny powinny być zabezpieczone przez zderzak określony pod 9.7.6. Ich usytuowanie ponad ziemią powinno być na takiej wysokości, aby były właściwie chronione przez zderzak.
 
 
TE20   Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa, pomimo że inne kodowane cysterny są dopuszczone w hierarchii cystern racjonalnego zastosowania podanej pod 4.3.4.1.2.
(c)    Zatwierdzenie typu (TA)
TA1    Cysterny nie powinny być dopuszczane do przewozu materiałów organicznych.
TA2    Materiały te mogą być przewożone w cysternach stałych albo odejmowalnych lub kontenerach-cysternach na podstawie warunków ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli, na podstawie niżej wymienionych badań, właściwa władza uzna, że transport będzie przeprowadzony bezpiecznie. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną umowy ADR, to przepisy te powinny zostać zatwierdzone przez właściwą władzę pierwszego kraju będącego stroną umowy ADR, do którego dotarła przesyłka.
Przy zatwierdzaniu typu, powinny być przeprowadzone badania, w celu:
-   wykazania zgodności wszystkich materiałów, które wchodzą w kontakt z materiałem podczas przewozu;
-   dostarczenia danych ułatwiających konstrukcję urządzeń awaryjnie obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cysterny; oraz
-   ustalenia wymagań szczególnych, niezbędnych dla bezpiecznego przewozu materiału.
Wyniki badań powinny być podane w sprawozdaniu w celu zatwierdzenia typu.
(d)    Badania (TT)
UWAGA: Podczas badań odbiorczych i okresowych cysterny powinny być poddawane hydraulicznym próbom ciśnieniowym przy zastosowaniu ciśnienia o wartości zależnej od ich ciśnienia obliczeniowego, równego co najmniej ciśnieniu podanemu poniżej:
 
 Ciśnienie obliczeniowe (bar)Ciśnienie próbne (bar)
 G18G18
 1,51,5
 2,652,65
 44
 104
 154
 2110 (419)
 

________
18   G = minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodne z przepisami ogólnymi podanymi pod 6.8.2.1.14 (patrz pod 4.3.4.1).
19   Minimalne ciśnienie próbne dla bromu o UN 1744 lub bromu w roztworze o UN 1744.

TT1    Podczas badania odbiorczego i badań okresowych cysterny z czystego aluminium powinny być poddawane hydraulicznym próbom ciśnieniowym przy ciśnieniu 250 kPa (2,5 bara) (ciśnienie manometryczne).
TT2    Stan wykładziny zbiornika powinien być kontrolowany każdego roku przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę, który powinien sprawdzać wnętrze zbiornika.
TT3    W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, badania okresowe zbiorników powinny być przeprowadzane nie później niż co osiem lat i ponadto powinny obejmować sprawdzenie grubości ścianki za pomocą odpowiednich przyrządów. Zbiorniki te nie później niż co cztery lata powinny być poddawane próbie szczelności i innym próbom przewidzianym pod 6.8.2.4.3
TT4    (Zarezerwowany)
TT5    Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonywana nie rzadziej niż co
 
 3 lata21/2 roku
 
TT6    
 
 Badanie okresowe wraz z hydrauliczną próbą ciśnieniową powinno być przeprowadzane nie rzadziej niż co 3 lata 
 
TT7    Pomimo wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, okresowa rewizja wewnętrzna może być zastąpiona badaniami według programu zatwierdzonego przez właściwa władzę.
(e)    Znakowanie (TM)
UWAGA: Napisy te powinny być sporządzone w języku urzędowym kraju dopuszczenia, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim - ponadto w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy państwami uczestniczącymi w przewozie stanowią inaczej.
TM1    Cysterny, poza danymi podanymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać podczas przewozu. Materiał samozapalny." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM2    Cysterny, poza danymi określonymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać w czasie przewozu. W zetknięciu z wodą wytwarza gazy palne." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM3    Na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2, cysterny powinny być dodatkowo znakowane prawidłową nazwą przewozową materiałów dopuszczonych do przewozu i dopuszczalną maksymalną ładownością cysterny w kg.
TM4    Cysterny powinny być znakowane dodatkowo nazwą chemiczną z dopuszczonym stężeniem danego materiału, przez wybicie stemplem lub w inny podobny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2 lub bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli jest ona tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona.
TM5    Na cysternach, poza danymi już przewidzianymi pod 6.8.2.5.1, powinna być dodatkowo podana: data (miesiąc, rok) ostatniej rewizji wewnętrznej zbiornika.
TM6    (Zarezerwowany)
TM7    Symbol koniczynki opisany pod 5.2.1.7.6 powinien być zaznaczony przez wybicie stemplem lub w inny równorzędny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.1. Koniczynka ta może być wygrawerowana bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli ścianka jest tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie ulegnie zmniejszeniu.
6.8.5         Wymagania dotyczące materiałów i konstrukcji cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych o ciśnieniu próbnym co najmniej 1 Mpa (10 barów) oraz cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych, przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2
6.8.5.1       Materiały i zbiorniki
6.8.5.1.1     (a) Zbiorniki przeznaczone do przewozu następujących materiałów:
-   gazów klasy 2 sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych pod ciśnieniem;
-   klasy 4.2: UN: 1366, 1370, 1380, 2003, 2005, 2445, 2845, 2870, 3049, 3050, 3051, 3052, 3053, 3076, 3194 i 3203; i
-   klasy 8: UN 1052 fluorowodoru i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru,
powinny być wykonane ze stali.
(b)  Zbiorniki wykonane ze stali drobnoziarnistej, przeznaczone do przewozu:
-   gazów żrących klasy 2 i UN 2073 amoniaku w roztworze; oraz
-   klasy 8 UN 1052 fluorowodoru i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru,
powinny być poddawane obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń termicznych.
(c)  Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2 powinny być wykonane ze stali, aluminium, stopów aluminium, miedzi lub stopów miedzi (np. mosiądzu). Zbiorniki z miedzi lub stopów miedzi mogą być używane tylko do gazów, które nie zawierają acetylenu; etylen może jednak zawierać do 0,005% acetylenu.
(d)  Do wykonania zbiorników i ich wyposażenia mogą być stosowane tylko materiały dostosowane do minimalnej i maksymalnej temperatury roboczej.
6.8.5.1.2     Do wykonania zbiorników dopuszcza się następujące materiały:
(a) stale odporne na kruche pęknięcia w niskich temperaturach roboczych (patrz pod 6.8.5.2.1):
-   stale miękkie (z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do gazów skroplonych schłodzonych klasy 2);
-   stale stopowe drobnoziarniste, do temperatur -60°C;
-   stale stopowe niklowe (o zawartości od 0,5 do 9 % niklu), do temperatur -196°C w zależności od zawartości niklu;
-   stale austenityczne chromowo-niklowe do temperatur -270°C;
(b)  aluminium o zawartości co najmniej 99,5% czystego aluminium lub stopy aluminium (patrz pod 6.8.5.2.2);
(c)  odtleniona miedź o zawartości co najmniej 99,9% czystej miedzi lub stopy miedzi zawierające więcej niż 56% miedzi (patrz pod 6.8.5.2.3).
6.8.5.1.3     (a) Zbiorniki ze stali, aluminium lub stopów aluminium powinny być bezszwowe lub spawane.
(b)  Zbiorniki ze stali austenitycznych, miedzi lub stopów miedzi mogą być twardo lutowane.
6.8.5.1.4     Wyposażenie i armatura mogą być przykręcane do zbiorników lub mocowane w następujący sposób:
(a)  do zbiorników ze stali, aluminium lub stopów aluminium - za pomocą spawania;
(b)  do zbiorników ze stali austenitycznej, miedzi lub stopów miedzi - za pomocą spawania lub twardego lutowania.
6.8.5.1.5     Konstrukcja zbiorników i ich zamocowanie do pojazdu, podwozia lub do ramy kontenera powinna ograniczać przewodzenie ciepła, od zawartości do części nośnych, wywołujące kruche pękania. Elementy mocujące zbiorniki powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby w najniższej temperaturze roboczej zbiornika, nadal zachowały niezbędne własności mechaniczne.
6.8.5.2       Wymagania dotyczące badań
6.8.5.2.1     Zbiorniki stalowe
Udarność materiałów użytych do budowy zbiorników i połączeń spawanych, w ich najniższej temperaturze roboczej lecz co najmniej w -20°C, powinna spełniać przynajmniej następujące wymagania:
-   Badania powinny być wykonywane na próbkach z karbem w kształcie litery V;
-   Minimalna udarność (patrz pod 6.8.5.3.1 do 6.8.5.3.3) próbek pobranych wzdłuż kierunku walcowania oraz w poprzek - z karbem w kształcie litery V (zgodnie z normą ISO R 148)- powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2 dla stali miękkiej (badania mogą być wykonane - zgodnie z obecnymi normami ISO- na próbkach, których oś podłużna jest zgodna z kierunkiem walcowania); stali drobnoziarnistej; stali ferrytycznej stopowej o zawartości Ni < 5%; stali ferrytycznej stopowej o zawartości 5% Ł Ni Ł 9%; lub stali austenitycznej Cr - Ni;
-   W przypadku stali austenitycznej, badaniu na udarność poddawane są tylko połączenia spawane;
-   Dla temperatur roboczych poniżej -196°C, badanie na udarność przeprowadza się w temperaturze -196°C, a nie w najniższej temperaturze roboczej.
6.8.5.2.2     Zbiorniki z aluminium i stopów aluminium
Złącza zbiorników powinny spełniać warunki określone przez właściwą władzę.
6.8.5.2.3     Zbiorniki z miedzi i stopów miedzi
Badania dla określenia dostatecznej udarności nie są wymagane
6.8.5.3       Badania na udarność
6.8.5.3.1     Dla blach o grubości mniejszej niż 10 mm, ale nie mniejszej niż 5 mm, stosuje się próbki o przekroju 10mm x e mm, gdzie "e" jest grubością blachy. Jeżeli jest to konieczne, to dopuszcza się wymiar 7,5 mm lub 5 mm. W każdym przypadku wymagana jest minimalna wartość udarności 34 J/cm2.
UWAGA: Dla blach o grubości mniejszej niż 5 mm i ich połączeń spawanych próba na udarność nie jest wymagana.
6.8.5.3.2     (a) Przy badaniu blach, udarność określa się na trzech próbkach. Próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania; próbka ze stali miękkiej może być pobrana zgodnie z kierunkiem walcowania.
(b)  Do badania połączeń spawanych próbki pobiera się w następujący sposób:
jeżeli e Ł 10 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki z karbem w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki, powinien przechodzić przez strefę przetopu);


jeżeli 10 mm < e Ł 20 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki z karbem w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki, powinien przechodzić przez strefę przetopu);


jeżeli e > 20 mm:
dwa zestawy po trzy próbki, jeden komplet ze strony zewnętrznej, drugi ze strony wewnętrznej pobiera się w miejscach podanych na rysunku poniżej (dla próbek z karbem w kształcie litery V w strefie wpływy ciepła, karb powinien przechodzić przez strefę przetopu).


6.8.5.3.3     (a) Dla blach, średnia arytmetyczna udarności - podanej pod 6.8.5.2.1 - z badań trzech próbek powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2, najwyżej jedna z wartości może być mniejsza, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
(b)  Dla spoin, średnia arytmetyczna udarności z trzech próbek nie powinna być mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2; najwyżej jedna z wartości może być mniejsza, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
(c)  Przy badaniu w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki, powinien przechodzić przez strefę przetopu), najwyżej jedna z trzech wartości udarności może być mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.4     W przypadku, gdy nie są spełnione warunki podane pod 6.8.5.3.3, dopuszcza się jedno ponowienie próby, jeżeli:
(a)  uzyskana średnia wartość z trzech pierwszych badań okaże się niższa od wartości minimalnej 34 J/cm2; lub
(b)  więcej niż jedna z uzyskanych wartości dla pojedynczych próbek będzie mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.5     W czasie ponownego badania na udarność blach i spoin, żadna z wartości uzyskanych dla pojedynczych próbek nie może być mniejsza niż 34 J/cm2. Wartość średnia wszystkich wyników badania podstawowego i powtórnego powinna być równa lub wyższa od wartości minimalnej 34 J/cm2.
W czasie ponownego badania na udarność w strefie wpływu ciepła, żadna z wartości nie może być mniejsza niż 34 J/cm2.

Dział 6.9

WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, KONSTRUKCJI, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADAŃ I ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM

UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz w dziale 6.7; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu, pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), patrz w dziale 6.8; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, patrz w dziale 6.10.
6.9.1         Przepisy ogólne
6.9.1.1       Cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z programami zapewnienia jakości, uznanymi przez właściwą władzę; w szczególności prace przy laminatach i spawaniu wykładzin termoplastycznych powinny być wykonywane przez wykwalifikowany personel zgodnie z procedurami uznanymi przez właściwą władzę.
6.9.1.2       Przy projektowaniu i badaniu cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być stosowane także wymagania podane pod 6.8.2.1.1, 6.8.2.1.7, 6.8.2.1.13, 6.8.2.1.14 (a) i (b), 6.8.2.1.25, 6.8.2.1.27, 6.8.2.1.28 i 6.8.2.2.3.
6.9.1.3       W cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem nie powinny być stosowane urządzenia grzewcze.
6.9.1.4       Dla określenia stateczności pojazdów-cystern powinny mieć zastosowanie wymagania podane pod 9.7.5.1.
6.9.2         Konstrukcja
6.9.2.1       Zbiorniki powinny być wykonane z właściwych materiałów, które powinny być zgodne z przewożonymi materiałami w zakresie temperatur pomiędzy -40°C i +50°C o ile zakres temperatur dla specyficznych warunków klimatycznych nie został określony przez właściwą władzę kraju, w którym dokonywany jest transport.
6.9.2.2       Zbiornik powinien składać się z trzech następujących części:
-   wykładziny wewnętrznej,
-   warstwy nośnej,
-   warstwy zewnętrznej.
6.9.2.2.1     Wykładzina wewnętrzna stanowi wewnętrzną warstwę zbiornika, zaprojektowaną jako podstawowa bariera mająca na celu zapewnienie długotrwałej odporności chemicznej na oddziaływanie przewożonego materiału, zapobieganie jakimkolwiek niebezpiecznym reakcjom z zawartością lub powstawaniu niebezpiecznych związków i wynikającym z tego znacznym osłabieniom warstwy nośnej na skutek przenikania materiału przez wykładzinę wewnętrzną.
Wykładzina wewnętrzna może być wykonana albo z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem albo z tworzywa termoplastycznego.
6.9.2.2.2     Wykładziny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny składać się z:
(a)  warstwy wierzchniej ("żel-powłoka"): warstwa wierzchnia odpowiednio wzbogacona żywicą, wzmocniona osłoną harmonizującą z żywicą i zawartością. Warstwa ta powinna zawierać włókna szklane o masie nie przekraczającej 30% oraz mieć grubość w zakresie od 0,25 do 0,60 mm;
(b)  warstwy wzmacniającej: warstwa lub kilka warstw o grubości minimalnej 2 mm, zawierająca minimum 900g/m2 maty szklanej lub kawałki włókien o masie zawartego w nim szkła nie mniejszej niż 30%, chyba, że wykazane zostanie bezpieczeństwo równorzędne przy mniejszej zawartości szkła.
6.9.2.2.3     Wykładziny wewnętrzne z tworzywa termoplastycznego powinny składać się z arkuszy materiału termoplastycznego wymienionego pod 6.9.2.3.4, spawanych ze sobą na wymagany kształt, z którą połączona jest warstwa nośna. Trwałe połączenie pomiędzy wykładziną i warstwą nośną powinno być osiągnięte poprzez zastosowanie odpowiednich klejów.
UWAGA: Podczas przewozu materiałów ciekłych zapalnych wykładzina wewnętrzna powinna spełniać wymagania dodatkowe podane pod 6.9.2.14, aby zapobiec gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych.
6.9.2.2.4     Warstwa nośna zbiornika stanowi strefę specjalną, zaprojektowaną, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.2.4 do 6.9.2.6, w celu przenoszenia obciążeń mechanicznych. Część ta składa się z kilku warstw wzmocnionych włóknami o ustalonej orientacji.
6.9.2.2.5     Warstwa zewnętrzna jest częścią zbiornika, która narażona jest bezpośrednio na działanie atmosfery. Warstwa ta powinna być wzbogacona w żywice i powinna mieć grubość, co najmniej 0,2 mm. W przypadku grubości warstwy większej niż 0,5 mm powinny być stosowane maty szklane. Masa szkła w takiej warstwie nie powinna przekraczać 30% jej masy całkowitej i powinna być odporna na warunki zewnętrzne, a zwłaszcza w przypadku zetknięcia się z materiałem, który ma być przewożony. Żywica powinna zawierać wypełniacze lub dodatki zapewniające ochronę przed pogorszeniem wytrzymałości warstwy nośnej zbiornika spowodowanym promieniowaniem ultrafioletowym.
6.9.2.3       Surowce
6.9.2.3.1     Wszystkie materiały zastosowane do budowy cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być wiadomego pochodzenia i o znanych właściwościach.
6.9.2.3.2     Żywice
Proces wytwarzania mieszaniny żywic z dodatkami powinien być wykonany ściśle według zaleceń dostawcy. Głównie dotyczy to utwardzaczy, środków inicjujących i przyspieszaczy. Żywice te mogą być:
-   żywicami poliestrowymi nienasyconymi;
-   żywicami winylo-estrowymi;
-   żywicami epoksydowymi;
-   żywicami fenolowymi.
Temperatura odporności termicznej żywicy (HDT) określona zgodnie z ISO 75-1:1993 powinna być co najmniej o 20°C wyższa od najwyższej temperatury roboczej cysterny, lecz w żadnym przypadku nie może być ona niższa niż 70°C.
6.9.2.3.3     Włókna wzmacniające
Materiałami wzmacniającymi warstwy nośne powinny być włókna odpowiedniej klasy jak np. włókna szklane typu E lub ECR zgodne z ISO 2078:1993. Dla osłony wewnętrznej mogą być zastosowane włókna szklane typu C zgodne z ISO 2078:1993. Pokrycia termoplastyczne mogą być zastosowane w osłonie wewnętrznej tylko wtedy, gdy została dowiedziona ich zgodność z przewidywanymi do przewozu materiałami.
6.9.2.3.4     Materiał na wykładziny termoplastyczne.
Materiały termoplastyczne takie jak polichlorek winylu (PVC-U) nieplastyfikowany, polipropylen (PP), polifluorek winylidenu (PVDF), policzterofluoretylen (PTFE), itp. mogą być stosowane jako materiały do wytwarzania wykładzin.
6.9.2.3.5     Dodatki
Dodatki niezbędne do przetwarzania żywic, takie jak katalizatory, przyspieszacze, utwardzacze i substancje tiksotropowe, jak również materiały zastosowane do ulepszania cystern takie jak wypełniacze, farby, pigmenty itp. nie mogą powodować osłabienia materiału, uwzględniając jego przewidywaną podczas projektowania żywotność i temperaturę roboczą.
6.9.2.4       Zbiorniki, ich zamocowania oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne, powinny być projektowane tak, aby podczas całego okresu eksploatacji wytrzymywały, bez utraty zawartości (poza ilością gazu uwalnianego przez urządzenia do odgazowania):
-   statyczne i dynamiczne obciążenia w normalnych warunkach przewozu;
-   minimalne obciążenia określone pod 6.9.2.5 do 6.9.2.10.
6.9.2.5       Przy ciśnieniach podanych pod 6.8.2.1.14(a) i (b) oraz sile pochodzącej od masy materiału o największym ciężarze właściwym założonym w projekcie i wypełniającym zbiornik w maksymalnym dopuszczalnym stopniu, projektowane naprężenie d w kierunku wzdłużnym lub obwodowym dowolnej warstwy zbiornika nie powinno przekraczać następujących wartości:

                         Rm
                     s Ł ---
                          K

gdzie:
Rm =   wytrzymałość na rozerwanie ustalona jako średnia wartość wyników badań pomniejszonych o dwie odchyłki standardowe od otrzymanych wyników badań. Badania powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami EN 61:1977, na nie mniej niż sześciu próbkach reprezentatywnych dla projektowanego typu i rozwiązania konstrukcyjnego;
K =    S x K0 x K1 x K2 x K3
gdzie:
K    powinien mieć wartość minimalną 4, i
S =    współczynnik bezpieczeństwa. Dla ogólnego przeznaczenia, jeżeli cysterny oznaczone są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający literę "G" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być równa lub większa od 1,5. Dla cystern przeznaczonych do przewozu materiałów wymagających zwiększonego poziomu bezpieczeństwa, to znaczy, jeżeli cysterny oznaczone są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający Nr "4" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być pomnożona przez dwa, chyba, że zbiornik jest wyposażony w zabezpieczenie przeciwko uszkodzeniom, składające się z pełnego metalowego szkieletu zawierającego podłużne i poprzeczne człony konstrukcyjne.
K0 =   współczynnik uwzględniający pogorszenie właściwości materiału spowodowane pełzaniem i starzeniem oraz oddziaływaniem chemicznym przewożonych materiałów. Powinien być określony wzorem:

                                       1
                                 K0 = ---
                                       ab

gdzie "a" jest współczynnikiem pełzania, a "b" jest współczynnikiem starzenia określonymi zgodnie z EN 978:1997 po przeprowadzeniu prób zgodnie z EN 977:1997. Zamiennie może być zastosowana wartość zachowawcza współczynnika K0 = 2. W celu określenia a i b odchylenie początkowe powinno odpowiadać 2 d;
K1 =   współczynnik uwzględniający temperaturę pracy żywicy i jej właściwości termiczne, o minimalnej wartości 1, określony przez następujące równanie:

K1= 1,25 - 0,0125 (HDT-70)

gdzie HDT jest temperaturą odporności termicznej żywicy w °C;
K2 =   współczynnik uwzględniający zmęczenie materiału; powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,75, jeżeli inna wartość nie została uzgodniona z właściwą władzą; w przypadku naprężeń dynamicznych, jak podano pod 6.9.2.6, powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,1;
K3 =   współczynnik uwzględniający konserwację przyjmujący następujące wartości:
-   1,1, gdy konserwacja przeprowadzana jest zgodnie z zatwierdzoną i udokumentowaną procedurą,
-   1,5 w innych przypadkach.
6.9.2.6       Przy naprężeniach dynamicznych podanych pod 6.8.2.1.2, projektowane naprężenie nie powinno przekraczać wartości podanej pod 6.9.2.5, podzielonej przez współczynnik a.
6.9.2.7       Przy jakimkolwiek naprężeniu podanym pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, wartość wydłużenia w dowolnym kierunku nie powinna przekroczyć 0,2% albo jednej dziesiątej wydłużenia przy rozerwaniu żywicy, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa.
6.9.2.8       Przy określonym ciśnieniu próbnym, które nie powinno być niższe od odpowiedniego ciśnienia obliczeniowego wymienionego pod 6.8.2.1.14 (a) i (b), odkształcenie maksymalne w zbiorniku nie powinno być większe niż wydłużenie przy pęknięciu podczas badania żywicy na rozciąganie.
6.9.2.9       Zbiornik powinien bez widocznych wewnętrznych lub zewnętrznych uszkodzeń, wytrzymać próbę z opadającą kulą, wymienioną pod 6.9.4.3.3,.
6.9.2.10      Zastosowane do połączeń pokrycia laminatowe, włączając w to połączenia dennic, połączenia falochronów i przegród ze zbiornikiem powinny wytrzymywać naprężenia statyczne i dynamiczne wymienione powyżej. W celu uniknięcia koncentracji naprężeń w pokryciu laminatowym, wymagane pochylenie połączenia nie powinno być większe niż 1:6.
Wytrzymałość na ścinanie między pokryciem laminatowym a materiałem zbiornika, do którego jest przyłączone powinna być nie mniejsza niż:


gdzie:
tR    wytrzymałość na ścinanie przy zginaniu zgodnie z EN 63:1997 o wielkości minimalnej tR = 10 N/mm2, jeżeli brak jest wartości zmierzonych;
Q     obciążenie na jednostkę szerokości, które złącze powinno przenieść przy obciążeniach statycznych i dynamicznych;
K     współczynnik obliczony zgodnie z 6.9.2.5 dla naprężeń statycznych i dynamicznych;
l     długość pokrycia laminatowego.
6.9.2.11      Otwory w zbiorniku powinny być wzmocnione w celu zapewnienia co najmniej tych samych współczynników bezpieczeństwa przy naprężeniach statycznych i dynamicznych podanych pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, jak dla samego zbiornika. Ilość otworów powinna być zminimalizowana. Dla otworów o kształcie owalnym stosunek osi symetrii nie powinien być większy niż 2.
6.9.2.12      Przy projektowaniu kołnierzy i rurociągów przyłączanych do zbiornika, należy uwzględnić siły występujące przy manipulowaniu i mocowaniu śrubami.
6.9.2.13      Cysterna powinna być projektowana tak, aby była zdolna wytrzymać 30 minutowe przebywanie w ogniu bez widocznych przecieków, jak zostało to określone w wymaganiach dotyczących badań podanych pod 6.9.4.3.4,. Za zgodą właściwej władzy można zrezygnować z badań, jeżeli zostanie przedstawiony wystarczający dowód z przeprowadzonych badań z porównywalnymi konstrukcjami cystern.
6.9.2.14      Wymagania szczególne dotyczące przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61 °C
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, używane do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, powinny być konstruowane tak, aby zapewnić usunięcie ładunków elektryczności statycznej z jej różnych elementów, a szczególnie aby uniknąć niebezpiecznego ich nagromadzenia.
6.9.2.14.1    Rezystancja elektryczna powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej zbiornika określona poprzez pomiary nie powinna być większa niż 109 omów. Może to być osiągnięte przez zastosowanie dodatków do żywicy lub międzywarstwowych wkładek przewodzących takich jak siatka metalowa lub węglowa.
6.9.2.14.2    Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi nie powinna być większa niż 107 omów.
6.9.2.14.3    Wszystkie elementy zbiornika powinny być połączone ze sobą elektrycznie i z częściami metalowymi wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego cysterny oraz z pojazdem. Rezystancja elektryczna pomiędzy stykającymi się elementami i wyposażeniem nie powinna przekraczać 10 omów.
6.9.2.14.4    Rezystancja elektryczna powierzchni zbiornika i rezystancja układu odprowadzającego ładunki powinna być zmierzona wstępnie na każdej wyprodukowanej cysternie lub wzorcowym zbiorniku zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.2.14.5    Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi każdej cysterny powinna być mierzona podczas badań okresowych zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.3         Wyposażenie
6.9.3.1       Powinny być stosowane wymagania podane pod 6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4 do 6.8.2.2.8.
6.9.3.2       Dodatkowo, powinny również być stosowane przepisy szczególne pod 6.8.4 (b) (TE), jeżeli to wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2,.
6.9.4         Badanie i zatwierdzenie typu
6.9.4.1       Dla każdego projektowanego typu cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, materiały konstrukcyjne i prototyp powinny być poddane badaniom typu konstrukcji podanym poniżej.
6.9.4.2       Badanie materiału
6.9.4.2.1     Dla zastosowanej żywicy powinny być ustalone wydłużenie przy zerwaniu zgodnie z EN 61:1977 i odporność termiczna zgodnie z ISO 75-1:1993.
6.9.4.2.2     Dla próbek pobranych ze zbiornika powinny być ustalone niżej podane charakterystyki. Porównywalnie wykonane próbki mogą być użyte tylko wtedy, gdy nie jest możliwe pobranie próbek ze zbiornika. Przed badaniem powinny być usunięte wszelkie wykładziny.
Badania powinny obejmować:
-   grubość laminatów środkowej części ścianki zbiornika i dennic;
-   masę i skład szkła, orientację i stopień jednorodności warstw wzmacniających;
-   wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie przy rozerwaniu i moduł elastyczności zgodnie z EN 61:1977 w kierunku naprężeń; dodatkowo dla żywic wydłużenie przy rozerwaniu powinno być określone za pomocą ultradźwięków;
-   wytrzymałość na zginanie i ugięcie ustalone za pomocy próby pełzania przy zginaniu zgodnie z EN 63:1977 w czasie 1.000 godzin przy użyciu próbki o minimalnej szerokości 50 mm i podpór oddalonych co najmniej o 20 grubości ścianki. Dodatkowo przy pomocy tego testu i zgodnie z EN 978:1997 powinien być ustalony współczynnik pełzania a współczynnik starzenia b.
6.9.4.2.3     Międzywarstwowy rozkład naprężeń w połączeniach, powinien być zmierzony zgodnie z EN 61:1977 przez zbadanie reprezentatywnych próbek w czasie próby rozciągania.
6.9.4.2.4     Zgodność chemiczna zbiornika z materiałami, które będą przewożone, powinna być wykazana za zgodą właściwej władzy, przy pomocy jednego z podanych poniżej sposobów. Należy przy tym uwzględnić wszystkie aspekty zgodności materiału konstrukcyjnego zbiornika i jego wyposażenia z przewożonymi materiałami, w tym obniżenie odporności chemicznej materiału konstrukcyjnego zbiornika, zapoczątkowanie niepożądanych reakcji w samej zawartości przewożonego materiału oraz niebezpiecznych reakcji pomiędzy zbiornikiem a zawartością.
-   Należy ustalić, że nie nastąpiło pogorszenie się właściwości materiału zbiornika poprzez poddanie pobranych ze zbiornika reprezentatywnych próbek, zawierających wykładzinę wewnętrzną wraz ze spoinami, badaniom odporności chemicznej, zgodnie z EN 977:1997, przez okres 1.000 godzin w temperaturze 50°C. W porównaniu z pierwotną próbką utrata wytrzymałości i modułu elastyczności, zmierzona za pomocą próby zginania zgodnie z EN 978:1997, nie powinna przekraczać 25%. Wystąpienie pęknięć, pęcherzyków, wżerów, rozdzielenia warstw lub wykładzin i chropowatości uważa się za niedopuszczalne.
-   Należy przedstawić poświadczone i udokumentowane pozytywne wyniki badań zgodności przewożonych materiałów z materiałami konstrukcyjnymi zbiornika, z uwzględnieniem temperatur, czasu i innych istotnych warunków eksploatacji.
-   Należy przedstawić dane techniczne publikowane w literaturze fachowej, normy lub inne dane, akceptowane przez właściwą władzę.
6.9.4.3       Badanie typu
Reprezentatywny prototyp cysterny powinien być poddany badaniom wymienionym poniżej. W tym celu wyposażenie obsługowe, jeżeli to jest konieczne, może być zastąpione przez inne urządzenia.
6.9.4.3.1     Prototyp powinien być badany w celu sprawdzenia zgodności z charakterystyką projektowanego typu. Badania te powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną oraz pomiary zasadniczych wymiarów.
6.9.4.3.2     Prototyp, wyposażony w przyrządy do pomiaru naprężeń usytuowane w miejscach, w których wymagane jest porównanie z wartościami obliczeniowymi w projekcie, powinien być poddany następującym obciążeniom i naprężeniom, które powinny być zarejestrowane:
-   Wodą wypełniającą zbiornik do maksymalnego stopnia napełnienia. Wyniki pomiarów powinny być zastosowane do sprawdzenia obliczeń projektowych zgodnych z ustaleniami pod 6.9.2.5;
-   Przyspieszeniom we wszystkich trzech kierunkach poprzez próbną jazdę i hamowanie z prototypem zamocowanym na pojeździe i wypełnionym wodą do maksymalnego stopnia napełnienia. Dla porównania z obliczeniami projektowymi podanymi pod 6.9.2.6, zanotowane naprężenia powinny być poddane ekstrapolacji w stosunku do ilorazu przyspieszenia podanego pod 6.8.2.1.2 i zmierzonego.
-   Wodą pod określonym ciśnieniem próbnym. Przy tym obciążeniu zbiornik nie powinien wykazywać żadnych objawów uszkodzenia lub nieszczelności.
6.9.4.3.3     Prototyp powinien być poddany próbie opadającej kuli zgodnie z EN 976-1:1997, nr 6.6.
Wewnątrz i na zewnątrz cysterny nie powinny występować widoczne ślady uszkodzeń.
6.9.4.3.4     Prototyp wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, napełniony wodą do 80% jego maksymalnej objętości, powinien być wystawiony na pełne przebywanie w ogniu przez 30 minut, spowodowanym przez płonący w pojemniku olej opałowy lub innego rodzaju ogień o tej samej skuteczności. Rozmiary pojemnika powinny przekraczać rozmiary cysterny o co najmniej 50 cm z każdej strony, a odległość pomiędzy poziomem paliwa i cysterną powinna mieścić się w przedziale 50 cm - 80 cm. Część cysterny poniżej poziomu cieczy, włączając w to otwory i zamknięcia, powinna pozostawać szczelna, z wyjątkiem wycieków kropelkowych.
6.9.4.4       Zatwierdzenie typu
6.9.4.4.1     Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że prototyp cysterny łącznie z elementami mocującymi, jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego został wykonany i spełnia wymagania tego działu dotyczące konstrukcji i wyposażenia, jak również warunki szczególne dotyczące przewożonych materiałów.
6.9.4.4.2     Świadectwo powinno być wystawione na podstawie obliczeń i sprawozdania z badań, łącznie z wykazem wszystkie materiałów i wyników badań prototypu i porównanie ich z obliczeniami projektowymi oraz powinno przytaczać opis techniczny określonego typu konstrukcyjnego i program zapewnienia jakości.
6.9.4.4.3     Świadectwo powinno zawierać materiały lub grupy materiałów, które są zgodne z charakterystyką zbiornika. Powinny być podane ich nazwy chemiczne lub odpowiednie zbiorcze wykazy (patrz 2.1.1.2) oraz ich klasy i kody klasyfikacyjne.
6.9.4.4.4     Dodatkowo świadectwo powinno zawierać wykaz wartości projektowanych i granicznych (takich jak czas eksploatacji, zakres temperatur roboczych, ciśnienia robocze i próbne, dane materiałowe) oraz wszystkie przedsięwzięcia, które powinny być podjęte podczas produkcji, prób, zatwierdzania typu, znakowania i użytkowania każdej cysterny wyprodukowanej zgodnie z zatwierdzonym projektem typu.
6.9.5         Badania
6.9.5.1       Dla każdej cysterny wykonanej zgodnie z zatwierdzonym projektem, powinny być przeprowadzone próby i badania materiału konstrukcyjnego podane poniżej.
6.9.5.1.1     Badania materiału zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.4.2.2, z wyjątkiem próby rozciągania i w celu skrócenia czasu próby pełzania przy zginaniu do 100 godzin, powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych ze zbiornika. Próbki wykonywane jako odpowiedniki mogą być stosowane tylko wówczas, gdy nie ma możliwości pobrania wycinków ze zbiornika. Powinny być spełnione wymagania konstrukcyjne zatwierdzonego projektu.
6.9.5.1.2     Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniu odbiorczemu przed przekazaniem ich do eksploatacji. Badanie to powinno obejmować:
-   sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym projektem;
-   sprawdzenie charakterystyki konstrukcyjnej;
-   rewizję wewnętrzną i zewnętrzną;
-   ciśnieniową próbę hydrauliczną przy ciśnieniu próbnym podanym na cysternie, podanym pod 6.8.2.5.1;
-   sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia;
-   próbę szczelności, jeżeli zbiornik i jego wyposażenie zostały poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie.
6.9.5.2       Dla badań okresowych cystern powinny być zastosowane wymagania określone pod 6.8.2.4.2 do 6.8.2.4.4.
6.9.5.3       Badania i próby podane pod 6.9.5.1 i 6.9.5.2, powinny być przeprowadzone przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w poświadczeniu. W poświadczeniu tym powinien być podany wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w tym zbiorniku, zgodnie z ustaleniami pod 6.9.4.4.
6.9.6         Znakowanie
6.9.6.1       Dla znakowania cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny mieć zastosowanie wymagania podane pod 6.8.2.5 z następującymi poprawkami:
-   tabliczka cysterny może być laminowana do zbiornika lub wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego;
-   powinien być zawsze zaznaczony zakres temperatury obliczeniowej.
6.9.6.2       Dodatkowo powinny być także spełnione wymagania przepisów szczególnych podanych pod 6.8.4 (e) (TM), jeżeli są wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.

Dział 6.10

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADANIA I ZNAKOWANIA CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO

UWAGA 1: Odnośnie do cystern przenośnych, patrz dział 6.7; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), odejmowalnych cystern, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikami wykonanymi z materiałów metalowych oraz pojazdy-baterie i wieloelementowe kontenery do gazu (MEGC), patrz dział 6.8; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, patrz dział 6.9.
UWAGA 2: Niniejszy dział ma zastosowanie do cystern stałych i cystern odejmowalnych.
6.10.1        Przepisy ogólne
6.10.1.1      Definicje
UWAGA: Cysterna spełniająca w całości wymagania Działu 6.8 nie jest uważana za "cysternę do przewozu odpadów napełnianą podciśnieniowo".
6.10.1.1.1    Określenie "strefa ochronna" oznacza strefy zlokalizowane następująco:
(a)  dolną część cysterny, po obu stronach dolnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 60°;
(b)  górną część cysterny, po obu stronach górnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 30°;
(c)  przednią dennicę cysterny znajdującej się na pojeździe silnikowym;
(d)  tylną dennicę cysterny wewnątrz przestrzeni ochronnej utworzonej przez zastosowanie urządzenia przewidzianego pod 9.7.6.
6.10.1.2      Zakres stosowania
6.10.1.2.1    Wymagania szczególne podane pod 6.10.2 do 6.10.4, uzupełniają lub zmieniają dział 6.8 i mają zastosowanie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo.
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo mogą mieć otwierane dennice, jeżeli dla przewożonego materiału przepisy działu 4.3 dopuszczają dolne opróżnianie (wskazane przez literę "A" lub "B" w części 3 kodu cysterny podanego w kolumnie 12 tabeli A w dziale 3.2, zgodnie z ustaleniami podanymi pod 4.3.4.1.1).
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny odpowiadać wszystkim przepisom działu 6.8, z wyjątkiem przepisów zmienionych przepisami szczególnymi niniejszego działu. Jednakże przepisy podane pod 6.8.2.1.19, 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 nie powinny mieć zastosowania.
6.10.2        Konstrukcja
6.10.2.1      Cysterny powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie mniejsze niż 400 kPa (4 bar) (ciśnienie manometryczne). W przypadku przewozu materiałów, dla których w dziale 6.8 wymagane jest wyższe ciśnienie obliczeniowe, to stosuje się ciśnienie wyższe.
6.10.2.2      Cysterny powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały podciśnienie 100 kPa (1 bar).
6.10.3        Wyposażenie
6.10.3.1      Elementy wyposażenia powinny być umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie przewozu i czynności manipulacyjnych. Wymaganie to może być spełnione poprzez umieszczenia wyposażenia w tzw. "strefie ochronnej" (patrz 6.10.1.1.1).
6.10.3.2      Opróżnianie z dołu może być zrealizowane za pomocą zewnętrznego przewodu rurowego wyposażonego w zawór odcinający umieszczony możliwie blisko zbiornika oraz w drugie urządzenie zamykające, którym może być zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie równoważne.
6.10.3.3      Położenie oraz kierunek zamykania zaworu (zaworów) odcinającego połączonego ze zbiornikiem lub - w przypadku zbiornika dzielonego na komory - z jego komorą, powinny być jednoznaczne i możliwe do sprawdzenia z poziomu ziemi.
6.10.3.4      W celu zapobieżenia wydostaniu się zawartości w przypadku uszkodzenia zewnętrznych urządzeń do napełniania i opróżniania (przewody rurowe, boczne urządzenia odcinające), wewnętrzny zawór odcinający lub pierwszy zewnętrzny zawór odcinający (tam gdzie ma to zastosowanie) oraz ich gniazda, powinny być zabezpieczone przed wyrwaniem na skutek sił zewnętrznych, albo tak zaprojektowane, aby wytrzymać te siły. Urządzenia do napełniania i opróżniania (łącznie z kołnierzami i gwintowanymi zaślepkami) oraz pokrywy ochronne, (jeżeli są) powinny mieć zabezpieczenia przed przypadkowym otwarciem.
6.10.3.5      Cysterny mogą być wyposażone w otwierane dennice. Otwierane dennice powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a)  dennice powinny być tak zaprojektowane, aby gwarantowały szczelność w pozycji zamkniętej;
(b)  nie powinno być możliwe ich przypadkowe otwarcie;
(c)  w przypadku stosowania do otwierania napędu mechanicznego, dennica powinna pozostać szczelnie zamknięta w razie wystąpienia przerwy w dopływie energii;
(d)  w celu uniemożliwienia otwarcia cysterny w przypadku, gdy znajdują się w niej nadal pozostałości ładunku pod ciśnieniem, powinny być zastosowane urządzenia zabezpieczające lub redukujące ciśnienie. Wymaganie to nie ma zastosowania w przypadku dennic otwieranych przy użyciu napędu mechanicznego o ruchu kontrolowanym. W takim przypadku, układ sterowania powinien być wyposażony w urządzenie bezpieczeństwa zatrzymujące napęd w przypadku zasłabnięcia operatora oraz powinien być tak umieszczony, aby operator mógł widzieć ruch dennicy przez cały czas jego trwania, nie będąc jednocześnie narażonym na niebezpieczeństwo podczas otwierania i zamykania dennicy; oraz
(e)  powinny być zastosowane zabezpieczenia chroniące dennicę oraz przeciwdziałające jej otwarciu w razie przewrócenia się pojazdu.
6.10.3.6      Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, wyposażone w tłok wewnętrzny, używany do jej czyszczenia lub rozładunku, powinny mieć urządzenia zatrzymujące tłok w każdej pozycji jego pracy uniemożliwiające jego wypchnięce z cysterny w przypadku, gdy działa na niego siła odpowiadająca maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu. Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze dla cystern lub komór cystern z tłokiem napędzanym pneumatycznie nie powinno przekraczać 100 kPa (1,0 bar). Materiał i konstrukcja tłoka wewnętrznego powinny wykluczać powstawanie źródeł zapłonu podczas jego ruchu.
Tłok wewnętrzny może być używany jako przegroda pod warunkiem, że jest unieruchomiony. Jeżeli części urządzeń służących do unieruchomienia tłoka znajdują się na zewnątrz cysterny, to powinny być one tak umieszczone, aby nie były narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.7      Cysterny mogą być wyposażone w wysięgniki ssące, jeżeli:
(a)  wysięgnik jest wyposażony w wewnętrzny lub zewnętrzny zawór odcinający, przymocowany bezpośrednio do zbiornika lub do łącznika, który jest bezpośrednio do niego przyspawany;
(b)  zawór odcinający, o którym mowa pod (a) jest tak zamontowany, że gdy znajduje się w pozycji otwartej, to przewóz nie jest możliwy; oraz
(c)  wysięgnik jest tak zbudowany, że przypadkowe uderzenie w niego nie spowoduje wycieku z cysterny.
6.10.3.8      Cysterny powinny być wyposażone w następujące dodatkowe urządzenia obsługowe:
(a)  wylot zespołu ssąco-tłoczącego powinien być tak umieszczony, aby pary palne lub trujące były odprowadzane w miejsce, gdzie nie powodują zagrożenia;
(b)  w cysternach przeznaczonych do przewozu odpadów zapalnych, na wlocie i na wylocie zespołu ssąco-tłoczącego, który może wytwarzać iskry, powinny być zamontowane urządzenia zapobiegające bezpośredniemu przeniesieniu płomienia;
(c)  pompy, które mogą wytwarzać nadciśnienie powinny mieć urządzenie zabezpieczające zamontowane na przewodzie rurowym, w którym to nadciśnienie występuje. Urządzenie to powinno być nastawione na otwarcie przy ciśnieniu nie wyższym niż maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(d)  zawór odcinający powinien być zamontowany pomiędzy zbiornikiem lub wylotem zamontowanego w nim urządzenia zabezpieczającego przed przepełnieniem a przewodem rurowym łączącym zbiornik z zespołem ssąco tłoczącym;
(d)  zbiornik cysterny powinien być wyposażony w manometr nadciśnieniowo-podciśnieniowy, który powinien być zamontowany w takim miejscu, aby osoba obsługująca zespół ssąco-tłoczący mogła łatwo odczytać jego wskazania. Na skali manometru powinna być naniesiona odznaczająca się linia, wskazująca maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(f)  cysterna, lub w przypadku cysterny podzielonej na komory, każda komora, powinna być wyposażona we wskaźnik poziomu napełnienia. Szklane wzierniki mogą być użyte jako wskaźniki poziomu pod warunkiem, że:
(i)  stanowią one część ściany cysterny i są odporne na ciśnienie w stopniu równym jak sama cysterna; albo są przymocowane na zewnątrz cysterny;
(ii)  ich górne i dolne połączenia z cysterną są wyposażone w zawory odcinające przymocowane bezpośrednio do zbiornika i tak zabudowane, aby przewóz był niemożliwy, gdy znajdują się one w pozycji otwartej;
(iii)  są przystosowane do pracy przy maksymalnym dopuszczalnym ciśnieniu roboczym cysterny; oraz
(iv)  są umieszczone w miejscu, gdzie nie są narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.9      Zbiorniki cystern do przewozu odpadów, napełniane podciśnieniowo powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa poprzedzony płytką bezpieczeństwa.
6.10.4        Badania
Cysterny do przewozu odpadów, napełniane podciśnieniowo powinny być poddawane oględzinom wewnętrznym i zewnętrznym, co najmniej raz na trzy lata.

CZĘŚĆ 7

PRZEPISY DOTYCZĄCE WARUNKÓW PRZEWOZU, ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU ORAZ MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM

Dział 7.1.

PRZEPISY OGÓLNE

7.1.1         W odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych wymagane jest obowiązkowe użycie określonego sposobu przewozu: w przypadku przewozu w sztukach przesyłki - zgodnie z przepisami niniejszego działu i działu 7.2, w przypadku przewozu luzem - zgodnie z przepisami działu 7.3, a w przypadku przewozu w cysternach - zgodnie z przepisami działu 7.4. Ponadto powinny być przestrzegane przepisy działu 7.5 dotyczące załadunku, rozładunku oraz manipulowania ładunkiem.
W kolumnach (16), (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2 wskazano przepisy szczególne niniejszej części mające zastosowanie do konkretnych towarów niebezpiecznych.
7.1.2         Dodatkowo, poza przepisami niniejszej części, pojazdy użyte do przewozu towarów niebezpiecznych powinny spełniać odpowiednie wymagania części 9 w zakresie ich projektowania, konstrukcji oraz - jeżeli jest to wymagane - w zakresie ich dopuszczenia.
7.1.3         Duże kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające definicji "kontenera" podanej w Konwencji CSC (1972), wraz ze zmianami, albo w informatorach UIC1 nr 590 (aktualizowane dnia 1.01.1989r.) oraz nr 592-1 do 592-4 (aktualizowane dnia 1.01.1994 r.), nie mogą być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych jeżeli duży kontener albo rama kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej nie spełniają wymagań zawartych w ww. przepisach CSC lub informatorach UIC nr 590 oraz 592-1 do 592-4.
7.1.4         Duży kontener może być użyty do przewozu tylko wtedy, gdy jest zdatny do użytku.
Określenie "zdatny do użytku" oznacza, że kontener jest wolny od istotnych wad elementów konstrukcyjnych, np. górnych i podłogowych bocznych szyn ochronnych, progu i nadproża drzwi, poprzecznic podłogowych, słupków narożnych oraz łączników narożnych. "Istotne wady" są to: wgniecenia lub wygięcia elementów konstrukcyjnych o głębokości większej niż 19 mm, niezależnie od ich długości; pęknięcia lub złamania elementów konstrukcyjnych; więcej niż jedno łączenie lub niewłaściwe łączenie (np. łączenie przez zaklepanie) dotyczące górnych lub podłogowych czołowych szyn ochronnych albo nadproży drzwi, lub więcej niż dwa połączenia w którejkolwiek z górnych bocznych szyn ochronnych lub podłogowych, albo jakiegokolwiek łączenie w progu drzwi lub w słupkach narożnych; zakleszczenie, skręcenie, złamanie, brak lub inne wadliwe działanie zawiasów lub okuć drzwi, wady uszczelek, każde odkształcenie całej konstrukcji mogące uniemożliwić właściwe dopasowanie sprzętu przeładunkowego, zamontowanie i zabezpieczenie na podwoziu pojazdu.
Ponadto, bez względu na użyty materiał konstrukcyjny, niedopuszczalne jest pogorszenie się jakości elementów składowych kontenera, takie jak rdzewienie metalu w ścianach bocznych lub rozwarstwienie włókna szklanego. Dopuszcza się natomiast normalne zużycie, obejmujące utlenienie (rdzewienie), niewielkie wgniecenia i rysy oraz inne uszkodzenia nie mające wpływu na zdatność kontenera do użytku i jego odporność na warunki atmosferyczne.
Przed załadunkiem należy także upewnić się, że kontener nie zawiera żadnych pozostałości po poprzednim ładunku oraz, że jego podłoga i ściany wewnętrzne nie mają wybrzuszeń.
7.1.5         Duże kontenery powinny spełniać wymagania przewidziane dla nadwozi pojazdów podane w niniejszej części oraz odpowiednio w części 9, stosownie do przewożonego ładunku; w takim przypadku nadwozie pojazdu może nie spełniać tych wymagań.
Jednakże duże kontenery przewożone pojazdami, których jakość izolacji i odporność cieplna platform spełniają wymagania, o których mowa, same nie muszą spełniać tych wymagań.
Przepis ten dotyczy również małych kontenerów przeznaczonych do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych klasy 1.

________
1    Informatory UIC opublikowane są przez Międzynarodową Unię Transportu Kolejowego, Dział Wydawnictw, adres: 16, rue Jean Rey, 75015 Paryż, Francja".

7.1.6         Z zastrzeżeniem przepisu podanego w ostatniej części pierwszego zdania pod 7.1.5 fakt, że towary niebezpieczne umieszczone są w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na wymagania, które powinien spełnić pojazd ze względu na rodzaj i ilości przewożonych towarów niebezpiecznych.

Dział 7.2

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W SZTUKACH PRZESYŁKI

7.2.1         O ile nie postanowiono inaczej pod 7.2.2 do 7.2.4, sztuki przesyłki mogą być załadowane do:
(a)  pojazdów zamkniętych lub kontenerów zamkniętych; lub
(b)  pojazdów krytych opończą lub kontenerów krytych opończą; lub
(c)  pojazdów odkrytych lub kontenerów odkrytych.
7.2.2         Sztuki przesyłki zawierające opakowania wykonane z materiałów wrażliwych na wilgoć, powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych lub krytych opończą albo do kontenerów zamkniętych lub krytych opończą.
7.2.3         Niektóre opakowania i DPPL mogą być przewożone jedynie w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych (patrz 4.1.2.3 oraz instrukcje pakowania P002 (PP12), IBC04, IBC05, IBC06, IBC07 i IBC08).
7.2.4         Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2:
VI:   Sztuki przesyłki powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych lub krytych opończą albo do kontenerów zamkniętych lub krytych opończą.
V2: (1)    Sztuki przesyłki mogą być załadowane jedynie do pojazdów EX/II lub EX/III, które spełniają odpowiednie wymagania części 9. Wybór pojazdu zależy od wielkości ładunku, która jest ograniczona w odniesieniu do jednostki transportowej, zgodnie z przepisami dotyczącymi załadunku (patrz 7.5.5.2).
(2)   Przyczepy, z wyjątkiem naczep, spełniające wymagania dla pojazdów EX/II lub EX/III, mogą być ciągnięte przez pojazdy samochodowe nie spełniające tych wymagań.
W odniesieniu do przewozu w kontenerach, patrz również 7.1.3 do 7.1.6.
W przypadkach, gdy materiały lub przedmioty klasy 1, w ilościach, które wymagają użycia jednostki transportowej zawierającej pojazd(y) EX/III, przewożone są w kontenerach z lub do portów morskich, terminali kolejowych lub portów lotniczych, a przewóz taki stanowi część transportu multimodalnego, to może być użyta zastępczo jednostka transportowa zawierającej pojazd(y) EX/II, pod warunkiem jednak, że przewożone kontenery spełniają odpowiednie wymagania Kodu IMDG, Regulaminu RID lub Instrukcji Technicznych ICAO.
V3:   W przypadku swobodnie płynących materiałów sproszkowanych oraz ogni sztucznych, podłoga kontenera powinna mieć powierzchnię niemetaliczną lub powinna być pokryta wykładziną niemetaliczną.
V4:   (Zarezerwowane)
V5:   Sztuki przesyłki nie powinny być przewożone w małych kontenerach.
V6:   DPPL elastyczne powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Opończa powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
V7:   Jeżeli sztuki przesyłki przewożone są w pojeździe zamkniętym lub w kontenerze zamkniętym, to należy zapewnić w tym pojeździe lub kontenerze odpowiednią wentylację.
V8: (1)    Nadtlenki organiczne i materiały samoreaktywne powinny być nadawane w taki sposób, aby nigdy nie zostały przekroczone temperatury kontrolowane wskazane odpowiednio pod 2.2.41.1.17 i 2.2.41.4 lub pod 2.2.52.1.16 i 2.2.52.4.
(2)   Dobór środków użytych do kontroli temperatury podczas przewozu zależy od wielu czynników. Spośród nich należy wziąć pod uwagę w szczególności:
-   temperaturę(y) kontrolowaną(e) materiału(ów) przeznaczonego(ych) do przewozu;
-   różnicę między temperaturą kontrolowaną i przewidywaną temperaturą otoczenia;
-   skuteczność izolacji termicznej;
-   czas trwania przewozu; oraz
-   margines bezpieczeństwa na wypadek opóźnienia podczas przewozu.
(3)   Odpowiednimi metodami przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej są metody podane poniżej, w kolejności od najmniej do najbardziej skutecznej:
R1   izolacja termiczna; pod warunkiem, że temperatura początkowa materiału(ów) jest wystarczająco niższa od temperatury kontrolowanej;
R2   izolacja termiczna i system chłodzenia niemechanicznego, pod warunkiem, że:
-   przewożona jest wystarczająca, uwzględniająca uzasadnione opóźnienia, ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla) albo zapewniona jest możliwość jego uzupełnienia;
-   w roli czynnika chłodzącego nie używa się ciekłego tlenu lub powietrza;
-   zapewnione jest równomierne chłodzenie nawet w przypadku, gdy większość czynnika chłodzącego została zużyta; oraz
-   na drzwiach jednostki transportowej umieszczone jest wyraźne ostrzeżenie o konieczności przewietrzenia tej jednostki przed wejściem do niej;
R3   Izolacja termiczna i pojedynczy system chłodzenia mechanicznego, pod warunkiem, że w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały;
R4   Izolacja termiczna i złożony system chłodzenia, składający się z systemów mechanicznego i niemechanicznego, pod warunkiem, że:
-   oba systemy są od siebie niezależne; oraz
-   spełnione są wymagania określone dla metod R2 i R3;
R5   Izolacja termiczna i podwójny, mechaniczny system chłodzenia, pod warunkiem, że:
-   poza wspólnym urządzeniem zasilającym, oba systemy są od siebie niezależne;
-   każdy system z osobna jest w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę kontrolowaną; oraz
-   w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały.
(4)   Metody R4 i R5 mogą być użyte w przypadku wszystkich nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych.
Metoda R3 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, a także w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu B, jeżeli przewidywana na czas przewozu temperatura otoczenia nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 10°C.
Metoda R2 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli przewidywana na czas przewozu temperatura otoczenia nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 30°C.
Metoda R1 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli przewidywana na czas przewozu temperatura otoczenia jest niższa od temperatury kontrolowanej o co najmniej 10°C.
(5)   Jeżeli materiały wymagają przewozu w pojazdach lub kontenerach, które są izolowane termicznie albo chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, to takie pojazdy lub kontenery powinny odpowiadać przepisom działu 9.6.
(6)   Jeżeli materiały znajdują się w opakowaniach ochronnych wypełnionych czynnikiem chłodzącym, to powinny być one przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Jeżeli użyte są pojazdy zamknięte lub kontenery zamknięte, to powinny być one wyposażone w odpowiednią wentylację. Pojazdy lub kontenery kryte opończą powinny być wyposażone w burty boczne i tylną. Opończa tych pojazdów i kontenerów powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
(7)   Wszystkie urządzenia kontrolno-pomiarowe systemu chłodzącego powinny być łatwo dostępne, a wszystkie połączenia elektryczne powinny być wodoodporne. Temperatura wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona przez dwa niezależne czujniki, a wyniki pomiaru powinny być rejestrowane w taki sposób, aby zmiany temperatury były łatwo wykrywalne. Jeżeli przewożone są materiały, dla których temperatura kontrolowana jest niższa niż +25°C, to jednostka transportowa powinna być wyposażona w urządzenia alarmowe optyczne i dźwiękowe, zasilane niezależnie od systemu chłodzącego i tak nastawione, aby włączały się w temperaturze kontrolowanej lub niższej.
(8)   Należy zapewnić zapasowy system chłodzący lub części zamienne.

Dział 7.3

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU LUZEM

7.3.1         Towary mogą być przewożone luzem w pojazdach lub kontenerach tylko wtedy, gdy taki sposób przewozu jest wyraźnie dozwolony na podstawie przepisu szczególnego oznaczonego kodem VV, wskazanego dla tych towarów w kolumnie (17) tabeli A w dziale 3.2 oraz pod warunkiem, że wymagania tego przepisu szczególnego zostały spełnione.
Jednakże dopuszcza się przewóz luzem próżnych, nieoczyszczonych opakowań, o ile taki sposób przewozu nie jest wyraźnie zabroniony na podstawie innych przepisów ADR.
UWAGA: W odniesieniu do przewozu w cysternach, patrz działy 4.2 i 4.3.
7.3.2         W przypadku wszystkich przewozów luzem, należy zastosować odpowiednie środki w celu uniemożliwienia wydostania się ładunku z pojazdu lub kontenera.
7.3.3         Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (17) tabeli A w dziale 3.2:
VV1:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą.
VV2:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych z nadwoziem metalowym, w metalowych, zamkniętych kontenerach, w pojazdach krytych niepalną opończą, których podłoga i burty są metalowe lub zabezpieczone są przed przewożonym materiałem, albo w kontenerach krytych niepalną opończą, których podłoga i ściany są metalowe lub zabezpieczone są przed przewożonym materiałem.
VV3:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach krytych opończą oraz w dużych kontenerach krytych opończą, jeżeli zapewniona jest odpowiednia wentylacja.
VV4:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach z nadwoziem metalowym, zamkniętych lub krytych opończą oraz w metalowych, zamkniętych kontenerach lub w dużych, metalowych kontenerach krytych opończą. W odniesieniu do UN 2008, 2009, 2210, 2545, 2546, 2881, 3189 i 3190, przewóz luzem dozwolony jest tylko w przypadku odpadów stałych.
VV5:    Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach i kontenerach.
Otwory używane do załadunku i rozładunku powinny być wyposażone w hermetyczne zamknięcia.
VV6:    (Zarezerwowane)
VV7:    Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą, pod warunkiem, że materiał jest rozkawałkowany.
VV8:    Dozwolony jest przewóz luzem, jako ładunek całkowity, w pojazdach zamkniętych, w kontenerach zamkniętych albo w pojazdach lub kontenerach krytych nieprzemakalną, niepalną opończą.
Pojazdy i kontenery powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość kontaktu przewożonych materiałów z drewnem lub innym materiałem palnym, a w przypadku, gdy podłoga lub ściany pojazdu wykonane są z drewna lub materiałów palnych, to powinny być one wyłożone nieprzemakalną i niepalną wykładziną albo zabezpieczone krzemianem sodowym lub podobnym środkiem.
VV9a:   Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
W przypadku materiałów klasy 8, wnętrze pojazdu lub kontenera powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną.
VV9b:   Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego (w przypadku klasy 8 dotyczy to tylko odpadów) w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany. W przypadku odpadów klasy 8, wnętrze kontenera powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną.
VV10:   Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych albo w kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
Wnętrze pojazdu lub kontenera powinno być szczelne lub uszczelnione, np. poprzez wyłożenie odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną.
VV11:   Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach w taki sposób, aby nie stwarzało to zagrożenia dla ludzi, zwierząt i środowiska, np. przez umieszczenie odpadów w workach lub załadunek przez połączenia hermetyczne.
VV12:   Materiały, których przewóz w pojazdach-cysternach, w cysternach przenośnych lub w kontenerach-cysternach nie jest odpowiedni ze względu na wysoką temperaturę tych materiałów i ich gęstość, mogą być przewożone luzem w specjalnych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV13:   Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV14: (1)     Zużyte akumulatory mogą być przewożone luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach. Nie dopuszcza się stosowania do tego celu dużych kontenerów z tworzywa sztucznego. Małe kontenery z tworzywa sztucznego powinny wytrzymywać bez uszkodzeń próbę na swobodny spadek na dno, z wysokości 0,8 m, z pełnym obciążeniem, w temperaturze -18 °C.
(2)   Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów powinny być wykonane ze stali odpornej na działanie materiałów żrących zawartych w ogniwach. Stale o mniejszej odporności mogą być użyte w przypadku odpowiednio grubych ścianek lub gdy zastosowano wykładzinę z tworzywa sztucznego odporną na działanie materiałów żrących.
Konstrukcja przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów powinna uwzględniać prądy szczątkowe oraz uderzenia mechaniczne pochodzące od akumulatorów.
UWAGA: Za stal odporną na działanie materiałów żrących uważa się stal wykazującą pod działaniem tych materiałów maksymalną szybkość korozji 0,1 mm na rok.
(3)   Konstrukcja pojazdów lub kontenerów powinna wykluczać możliwość wycieku z nich materiałów żrących podczas przewozu. Odkryte przedziały ładunkowe powinny być przykryte. Przykrycie powinno być odporne na działanie materiałów żrących.
(4)   Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów wraz z ich wyposażeniem powinny być sprawdzone przed załadunkiem pod kątem ewentualnych uszkodzeń. Pojazdy lub kontenery z uszkodzonymi przedziałami ładunkowymi nie powinny być załadowane.
Skrzynie ładunkowe pojazdów lub kontenerów nie powinny być załadowane powyżej wysokości ich ścian.
(5)   Do przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów nie powinny być ładowane razem akumulatory zawierające materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "Reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1). Podczas przewozu, na zewnętrznej powierzchni przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów, nie mogą znajdować się żadne pozostałości materiałów żrących zawartych w akumulatorach.

Dział 7.4

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W CYSTERNACH

7.4.1         Towary niebezpieczne mogą być przewożone w cysternach tylko wtedy, gdy w kolumnach (12) lub (13) wskazany jest kod cysterny. Przewóz powinien odbywać się zgodnie z przepisami działów 4.2 lub 4.3, a pojazdy, w tym pojazdy-cysterny (z cysternami stałymi lub odejmowalnymi), pojazdy-baterie lub pojazdy przewożące kontenery-cysterny lub cysterny przenośne, powinny odpowiadać przepisom działów 9.1, 9.2 i rozdziału 9.7.2 dotyczącym użytego pojazdu, zgodnie ze wskazaniem zawartym w kolumnie (14) tabeli A w dziale 3.2.
7.4.2         Pojazdy opisane pod 9.1.1.2 kodami FL, OX lub AT powinny być użyte zgodnie z następującymi zasadami:
-   jeżeli wskazany jest pojazd FL, to może być użyty jedynie pojazd FL;
-   jeżeli wskazany jest pojazd OX, to może być użyty jedynie pojazd OX;
-   jeżeli wskazany jest pojazd AT, to może być użyty pojazd AT, FL i OX.

Dział 7.5

PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU I MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM

7.5.1         Przepisy ogólne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem
7.5.1.1       Pojazd i jego kierowca, po przybyciu do miejsc załadunku lub rozładunku, powinni odpowiadać wymaganiom odpowiednich przepisów (w szczególności dotyczących bezpieczeństwa, czystości pojazdu oraz właściwego działania jego wyposażenia, które jest używane w związku z załadunkiem i rozładunkiem).
7.5.1.2       Załadunek nie powinien się odbyć, jeżeli sprawdzenie dokumentów oraz oględziny pojazdu i jego wyposażenia wskazują na to, że kierowca lub pojazd nie spełniają wymagań odpowiednich przepisów.
7.5.1.3       Rozładunek nie powinien się odbyć, jeżeli kontrola, o której mowa powyżej, ujawniła braki mogące mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo.
7.5.1.4       Zgodnie z przepisami podanymi pod 7.3.3 i 7.5.11, jak wskazano w kolumnach (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2, niektóre towary niebezpieczne powinny być nadawane do przewozu jedynie jako "ładunek całkowity" (patrz definicja pod 1.2.1). W takim przypadku właściwe władze mogą wymagać, aby pojazd lub duży kontener użyty do takiego przewozu był załadowany tylko w jednym miejscu i rozładowany również w jednym miejscu.
7.5.2         Zakazy ładowania razem
7.5.2.1       Sztuki przesyłki zaopatrzone w różne nalepki ostrzegawcze mogą zostać załadowane do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone na podstawie poniższej tabeli, utworzonej w oparciu o zastosowane nalepki.
UWAGA: Na przesyłki, które nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera należy sporządzić oddzielne dokumenty przewozowe, zgodnie z 5.4.1.4.2,.
 
Numery
nalepek
11.41.51.6
2.1,
2.2, 2.3
34.1
4.1
+1
4.24.35.15.2
5.2
+1
6.16.27 A, B, C89
1                 b
1.4 aaa aaaa aaaaa b
1.5Patrz 7.5.2.2             b
1.6              b
2.1, 2.2, 2.3 a  XXX XXXX XXXXX
3 a  XXX XXXX XXXXX
4.1 a  XXX XXXX XXXXX
4.1 + 1       X          
4.2 a  XXX XXXX XXXXX
4.3 a  XXX XXXX XXXXX
5.1 a  XXX XXXX XXXXX
5.2 a  XXX XXXX XXXXX
5.2 + 1            X     
6.1 a  XXX XXXX XXXXX
6.2 a  XXX XXXX XXXXX
7A, B, C a  XXX XXXX XXXXX
8 a  XXX XXXX XXXXX
9ba bbbXXX XXXX XXXXX
 
X    Ładowanie razem jest dozwolone
a    Dozwolone jest ładowanie razem z materiałami i przedmiotami 1.4S
b    Dozwolone jest ładowanie razem towarów klasy 1 i przedmiotów ratunkowych klasy 9 (UN 2990 i 3072).

7.5.2.2       Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty klasy 1, zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6, które zaliczone są do różnych grup zgodności, mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone dla odpowiednich grup zgodności na podstawie niniejszej tabeli.
 
Grupa zgodnościABCDEFGHJLNS
AX           
B X a       X
C  XXX X   bcX
D aXXX X   bcX
E  XXX X   bcX
F     X     X
G  XXX X    X
H       X   X
J        X  X
L         d  
N  bcbcbc     bX
S XXXXXXXX XX
 
X    Ładowanie razem jest dozwolone
a    Sztuki przesyłki zawierające przedmioty grupy zgodności B oraz materiały lub przedmioty grupy zgodności D mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu pod warunkiem, że są one przewożone w oddzielnych kontenerach / przedziałach ładunkowych o konstrukcji zatwierdzonej przez właściwą władzę lub jednostkę przez nią upoważnioną. Konstrukcja ta powinna wykluczać niebezpieczeństwo przeniesienia wybuchu z przedmiotów grupy zgodności B na materiały lub przedmioty grupy zgodności D.
b    Różne rodzaje przedmiotów zaklasyfikowanych do 1.6 N mogą być przewożone razem jako przedmioty 1.6 N tylko wtedy, jeżeli wykazano na podstawie badań lub przez analogię, że nie istnieje dodatkowe zagrożenie wybuchem wtórnym pomiędzy tymi przedmiotami. W przeciwnym przypadku przedmioty te powinny być uważane za przedmioty podklasy 1.1.
c    Jeżeli przedmioty grupy zgodności N są przewożone z materiałami lub przedmiotami grup zgodności C, D lub E, to przedmioty grupy zgodności N powinny być uważane za przedmioty posiadające właściwości grupy zgodności D.
d    Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty grupy zgodności L mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera ze sztukami przesyłki zawierającymi materiały lub przedmioty tego samego rodzaju, należące do wymienionej grupy zgodności.

7.5.2.3       W zakresie stosowania zakazów ładowania razem do jednego pojazdu, nie bierze się pod uwagę materiałów znajdujących się w kontenerach zamkniętych, o pełnych ścianach. Jednakże zakazy ładowania razem podane pod 7.5.2.1 dotyczące ładowania sztuk przesyłki zaopatrzonych w nalepki zgodne ze wzorami nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6 z innymi sztukami przesyłki, a także zakazy podane pod 7.5.2.2 dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów wybuchowych należących do różnych grup zgodności, mają również zastosowanie do towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze i innych towarów niebezpiecznych załadowanych do tego samego pojazdu, niezależnie od tego czy te ostatnie towary znajdują się w osobnym kontenerze (kontenerach) czy też nie.
7.5.3         (Zarezerwowane)
7.5.4         Środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt
Jeżeli w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2, wskazany jest dla danego materiału lub przedmiotu przepis szczególny CV28, to należy przedsięwziąć podane poniżej środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt.
Sztuki przesyłki oraz nieoczyszczone, próżne opakowania, łącznie z dużymi pojemnikami do przewozu luzem i dużymi opakowaniami, zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorami nr 2.3, 6.1 lub 6.2 oraz te zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, zawierające towary o numerach ONZ: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245, nie powinny być ładowane na wierzch lub w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt. Dotyczy to pojazdów, kontenerów oraz miejsc załadunku, rozładunku i przeładunku.
W przypadku, gdy wymienione sztuki przesyłki, zaopatrzone we wskazane wyżej nalepki, załadowane są w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt, to powinny być one oddzielone od tych ostatnich:
(a)  ciągłymi przegrodami o wysokości co najmniej takiej jak sztuki przesyłki oznaczone wymienionymi nalepkami;
(b)  sztukami przesyłki, które nie są zaopatrzone w nalepki zgodne z wzorami nr 2.3, 6.1, 6.2 lub 9, albo sztukami przesyłki, które zaopatrzone są w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, lecz nie zawierają towarów o numerach UN: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245; lub
(c)  wolną przestrzenią o szerokości co najmniej 0,8 m;
o ile sztuki przesyłki zaopatrzone w wymienione nalepki nie posiadają dodatkowego opakowania lub nie są całkowicie przykryte (np. przy użyciu plandeki, pokrywy z tektury lub w inny sposób).
7.5.5         Ograniczenie ilości przewożonych towarów
7.5.5.1       Jeżeli przepisy podane poniżej lub przepisy dodatkowe podane pod 7.5.11 wymagają ograniczenia ilości niektórych towarów niebezpiecznych przeznaczonych do przewozu zgodnie z informacją podaną w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2, to fakt, że towary te znajdują się w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na wprowadzone tymi przepisami ograniczenia masy przypadającej na jednostkę transportową.
7.5.5.2       Ograniczenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych
7.5.5.2.1     Materiały przewożone i ich ilości
Całkowita masa netto materiału wybuchowego (lub w przypadku przedmiotów wybuchowych łączna masa netto materiału wybuchowego zawartego we wszystkich tych przedmiotach), która może być przewożona w jednostce transportowej powinna być ograniczona zgodnie z poniższą tabelą (w odniesieniu do zakazu ładowania razem, patrz również 7.5.2.2):

Maksymalna, dopuszczalna masa netto (w kg) materiałów wybuchowych klasy 1 przypadająca na jednostkę transportową
 
 
 
Jednostka
 
Podklasa
 
1.1
 
1.2
 
1.3
 
1.4
 
1.5 i 1.6
Próżne nieoczyszczone opakowania
transportowaGrupa zgodności1.1AInna niż 1.1A  Inna niż 1.4S1.4S  
EX/IIa6,251.0003.0005.00015.000Bez ograniczeń5.000Bez ograniczeń
EX/IIIa18,7516.00016.00016.00016.000Bez ograniczeń16.000Bez ograniczeń
 
a    W odniesieniu do opisu pojazdów EX/II i EX/III, patrz część 9.

7.5.5.2.2     Jeżeli materiały lub przedmioty należące do różnych podklas klasy 1 załadowane są do tej samej jednostki transportowej z zachowaniem zakazów ładowania razem podanych pod 7.5.2.2, całość ładunku powinna być traktowana tak, jakby należał on do najniebezpieczniejszej z tych podklas (według następującego porządku: 1.1, 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4). Jednakże, przy obliczaniu masy w związku z ograniczeniami przewożonych ilości, nie powinna być brana pod uwagę masa netto materiałów i przedmiotów grupy zgodności S.
Jeżeli materiały sklasyfikowane jako 1.5D przewożone są w tej samej jednostce transportowej z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to cały ładunek powinien być traktowany podczas przewozu tak, jakby należał do podklasy 1. 1.
7.5.5.3       Ograniczenia dotyczące nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych
Ilość nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, która może być przewożona w jednostce transportowej jest ograniczona zgodnie z tym co podano poniżej:
 
Nadtlenki organiczne lub materiały samoreaktywne
Materiały typu B
bez temperatury kontrolowanej
Materiały typu C
bez temperatury kontrolowanej
Materiały typu D, E lub F
bez temperatury kontrolowanej
Materiały typu
B
z temperaturą kontrolowaną
Materiały typu C
z temperaturą kontrolowaną
Materiały typu D, E lub F
z temperaturą kontrolowaną
Maksymalna ilość na jednostkę transportową1.000 kga10.000 kg20.000 kg1.000 kgb5.000 kgc20.000 kg
 
a    5.000 kg jeżeli przestrzeń ładunkowa jest wentylowana od góry i jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz, 9.3.4).
b    5.000 kg jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)
c    10.000 kg jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)

Jeżeli materiały przewożone są razem w tej samej jednostce transportowej, to nie powinny być przekroczone limity podane powyżej, a łączna ilość tych materiałów nie powinna przekraczać 20.000 kg.
7.5.6         (Zarezerwowane)
7.5.7         Manipulowanie i układanie
7.5.7.1       Poszczególne części ładunku zawierającego towary niebezpieczne powinny być odpowiednio rozmieszczone w pojeździe lub kontenerze i zabezpieczone w taki sposób, aby nie zmieniały położenia w stosunku do siebie oraz do ścian pojazdu lub kontenera. Ładunek może być zabezpieczony, np. poprzez użycie pasów spinających burty, przesuwanych przegród, regulowanych podpór, poduszek powietrznych i urządzeń przeciwpoślizgowych. Zabezpieczenie ładunku, o którym mowa w pierwszym zdaniu, uważa się także za wystarczające, jeżeli w całej przestrzeni ładunkowej każda warstwa jest całkowicie zapełniona sztukami przesyłki.
7.5.7.2       Przepisy podane pod 7.5.7.1 mają również zastosowanie do załadunku, rozmieszczenia i rozładunku kontenerów na i z pojazdów.
7.5.7.3       Kierowca ani żaden inny członek załogi pojazdu nie powinien otwierać sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
7.5.8         Czyszczenie po rozładunku
7.5.8.1       Jeżeli po rozładunku pojazdu lub kontenera załadowanego wcześniej towarami niebezpiecznymi w sztukach przesyłki stwierdzono, że wydostała się część ich zawartości, to taki pojazd lub kontener należy niezwłocznie oczyścić; w żadnym przypadku nie później niż przed ponownym załadunkiem.
Jeżeli czyszczenia nie można przeprowadzić w miejscu rozładunku, to pojazd lub kontener powinien być przewieziony, przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, do najbliższego miejsca, gdzie takie czyszczenie może zostać przeprowadzone.
Środki ostrożności uważa się za odpowiednie, jeżeli gwarantują one, że nie nastąpi niekontrolowany wyciek uwolnionych wcześniej materiałów.
7.5.8.2       Pojazdy lub kontenery, w których przewożone były towary niebezpieczne luzem, powinny być odpowiednio oczyszczone przed ponownym załadunkiem, z wyjątkiem przypadku, gdy nowy ładunek zawiera te same towary niebezpieczne co poprzednio.
7.5.9         Zakaz palenia
Podczas czynności ładunkowych zabronione jest palenie w pobliżu pojazdów lub kontenerów a także w ich wnętrzu.
7.5.10        Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku materiałów o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej, przed rozpoczęciem napełniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne pomiędzy podwoziem pojazdu, cysterną przenośną lub kontenerem-cysterną a ziemią. Ponadto, powinna być ograniczona prędkość napełniania.
7.5.11        Przepisy dodatkowe dotyczące niektórych klas lub materiałów
Dodatkowo, poza przepisami rozdziałów 7.5.1 do 7.5.10, następujące przepisy mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2:
CV1: (1)      Zabronione są następujące operacje:
(a)  załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym w obszarze zabudowanym, bez specjalnego zezwolenia właściwych władz;
(b)  poza przypadkami, gdy jest pilne i konieczne z punktu widzenia bezpieczeństwa, załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych władz.
(2)    Jeżeli z jakiegokolwiek powodu manipulowanie ładunkiem musi nastąpić w miejscu publicznym, to materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
CV2: (1)      Przed dokonaniem załadunku, powierzchnia ładunkowa pojazdu lub kontenera powinna zostać dokładnie oczyszczona.
(2)    Zabrania się używania otwartego płomienia wewnątrz pojazdu lub kontenera oraz w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku tych towarów.
CV3:    Patrz 7.5.5.2.
CV4     do
CV8     (Zarezerwowane)
CV9:    Sztuki przesyłki nie powinny być rzucane lub narażone na uderzenia.
Naczynia powinny być tak umieszczone na pojeździe lub w kontenerze, aby nie mogły przewrócić się lub spaść.
CV10:   Butle zgodne z definicją podaną pod 1.2.1 powinny być układane równolegle lub prostopadle do osi podłużnej pojazdu lub kontenera; jednakże butle znajdujące się przy przedniej ścianie powinny być ułożone prostopadle do tej osi.
Butle krótkie o dużej średnicy (30 cm i więcej) mogą być układane wzdłuż pojazdu lub kontenera, przy czym ich kołpaki powinny być skierowane do środka.
Butle, które są dostatecznie stabilne, albo które są przewożone w odpowiednich urządzeniach skutecznie chroniących je przed przewróceniem, mogą być ustawione w pozycji pionowej.
Butle znajdujące się w pozycji leżącej powinny być odpowiednio i pewnie zaklinowane, przymocowane lub zabezpieczone w taki sposób, aby nie mogły się przesuwać.
CV11:   Naczynia powinny być zawsze ustawione w pozycji, do której były projektowane oraz powinny być zabezpieczone przed jakimkolwiek uszkodzeniem przez inne sztuki przesyłki.
CV12:   W przypadku gdy palety załadowane przedmiotami zostały spiętrzone, każda warstwa palet powinna być równomiernie rozłożona na poprzedzającej ją warstwie, a jeżeli jest to konieczne powinny być zastosowane przekładki z odpowiednio wytrzymałego materiału.
CV13:   Jeżeli jakikolwiek materiał wydostał się z opakowania i rozlał się lub rozsypał wewnątrz pojazdu lub kontenera, to do czasu jego dokładnego oczyszczenia, a w razie potrzeby dezynfekcji lub odkażenia, pojazd ten lub kontener nie może być ponownie użyty. Wszystkie inne materiały i przedmioty przewożone w tym pojeździe lub kontenerze powinny być sprawdzone pod kątem ewentualnego skażenia.
CV14:   Podczas przewozu towary powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i ciepłem.
Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, dobrze przewietrzanych i oddalonych od źródeł ciepła.
CV15:   Patrz 7.5.5.3.
CV16    do
CV19    (Zarezerwowane)
CV20:   Przepisy działu 5.3 oraz przepisy szczególne VI, V8 (5) i (6) nie mają zastosowania pod warunkiem, że materiał zapakowany jest zgodnie z wymaganą metodą pakowania OP1 lub OP2, podaną w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 oraz, że całkowita ilość materiałów przypadająca na jednostkę transportową, do których ma zastosowanie niniejsze wyłączenie, nie przekracza 10 kg.
CV21:   Przed załadunkiem należy dokładnie sprawdzić jednostkę transportową.
Przed przewozem przewoźnik powinien być zapoznany z:
-   funkcjonowaniem systemu chłodzenia, z uwzględnieniem wykazu dostawców materiałów chłodzących dostępnych podczas przewozu;
-   procedurami, które powinny być stosowane w przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury.
W przypadku kontrolowania temperatury zgodnie z metodą R2 lub R4, podaną w przepisie szczególnym V8 (3) w dziale 7.2, należy przewozić wystarczającą ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla), obejmującą niezbędną rezerwę na wypadek możliwych opóźnień, o ile nie zapewniono możliwości jego uzupełnienia.
Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby były łatwo dostępne.
Podana temperatura kontrolowana powinna być utrzymywana podczas wszystkich operacji transportowych z uwzględnieniem załadunku, rozładunku a także podczas wszystkich przerw.
CV22:   Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby swobodna cyrkulacja powietrza w przestrzeni ładunkowej zapewniała utrzymanie stałej temperatury ładunku. Jeżeli ładunek znajdujący się w pojeździe lub dużym kontenerze zawiera więcej niż 5.000 kg materiałów stałych zapalnych lub nadtlenków organicznych, to ładunek ten powinien być podzielony na części nie większe niż po 5.000 kg i oddzielone od siebie przestrzenią powietrzną o szerokości co najmniej 0,05 m.
CV23:   Podczas manipulowania sztukami przesyłki należy podjąć szczególne środki ostrożności w celu uniemożliwienia ich kontaktu z wodą.
CV24:   Przed załadunkiem pojazdy i kontenery powinny być dokładnie oczyszczone; w szczególności nie powinny zawierać żadnych palnych odpadów (słomy, siana, papieru, itp.).
Do układania sztuk przesyłki zabrania się używania materiałów łatwo palnych.
CV25: (1)     Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby były łatwo dostępne.
(2)   W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w temperaturze otoczenia nie wyższej niż 15°C lub w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3)   Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV26:   Drewniane części pojazdu lub kontenera, które miały kontakt z tymi materiałami powinny być usunięte i spalone.
CV27: (1)     Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby były łatwo dostępne.
(2)   W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3)   Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV28:   Patrz 7.5.4
CV29    do
CV32    (Zarezerwowane)
CV33:   UWAGA 1: "Grupa krytyczna" oznacza grupę osób postronnych, dla których narażenie pochodzące od danego źródła promieniowania i docierające daną drogą narażenia jest w miarę jednorodne, a jednocześnie typowe dla osób otrzymujących od tego źródła i tą drogą narażenia największą dawkę skuteczną.
UWAGA 2: "Osoby postronne" w sensie ogólnym oznaczają osoby z populacji, z wyjątkiem osób, które są narażone w związku z wykonywaną pracą lub postępowaniem medycznym.
UWAGA 3: "Pracownicy" oznaczają osoby zatrudnione w pełnym lub ograniczonym wymiarze godzin lub zatrudnione czasowo przez pracodawcę, które uznały prawa i obowiązki związane z zawodową ochroną przed promieniowaniem.
(1)  Segregacja
(1.1)  Sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze, kontenery i cysterny powinny być podczas przewozu oddzielane od:
(a)  miejsc, do których osoby inne niż podane pod (c), mają stale dostęp:
(i)  zgodnie z podaną poniżej tabelą A; lub
(ii)  na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu osoby z grupy krytycznej nie otrzymają dawki większej niż 1 mSv w ciągu roku;
oraz
(b)  niewywołanych błon fotograficznych i worków pocztowych, zgodnie z niżej podaną tabelą B;
UWAGA: Należy przyjąć, że worki pocztowe mogą zawierać niewywołane błony i klisze fotograficzne i dlatego powinny być one oddzielone od materiału promieniotwórczego w taki sam sposób jak niewywołane błony i klisze fotograficzne.
oraz
(c)  miejsc pracy stale zajmowanych przez pracowników, albo:
(i)  zgodnie z niżej podaną tabelą A; lub
(ii)  na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu pracownicy nie otrzymają dawki większej niż 5 mSv w ciągu roku;
UWAGA: Pracownicy, dla których w związku z wymaganiami ochrony przed promieniowaniem prowadzi się kontrolę dawek indywidualnych, nie powinni być brani pod uwagę przy stosowaniu zasad oddzielania.
oraz
(d)  innych towarów niebezpiecznych, zgodnie z 7.5.2.1.

Tabela A:     Minimalne odległości między sztukami przesyłek kategorii II-ŻÓŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ, a osobami
 
 Czas narażenia w roku (godziny)
Suma wskaźników transportowych nie większa niżMiejsca, gdzie osoby z ogółu ludności mają stale dostępStale zajmowane miejsca pracy
 5025050250
 Odległość oddalenia w metrach, bez udziału materiału osłonnego
2130,51
41,540,51,5
82,561,02,5
1237,51,03
2049,51,54
3051225
405,513,52,55,5
506,515,536,5
 
(1.2)  Sztuki przesyłki lub opakowania zbiorcze zaliczone do kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ nie powinny być przewożone w pomieszczeniach zajmowanych przez pasażerów, z wyjątkiem pomieszczeń zarezerwowanych wyłącznie dla kurierów, specjalnie uprawnionych do konwojowania takich sztuk przesyłki lub opakowań zbiorczych.
(1.3)  W pojazdach przewożących sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery oznakowane nalepkami kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ nie powinny znajdować się inne osoby poza kierowcą i pozostałymi członkami załogi.
(1.4)  Materiał promieniotwórczy powinien być oddalony na dostateczną odległość od niewywołanych błon fotograficznych. Odległości oddalenia powinny być takie, aby dawka promieniowania otrzymywana przez niewywołaną błonę fotograficzną, w czasie przewozu materiału promieniotwórczego, nie przekraczała 0,1 mSv na przesyłkę takiej błony (patrz tabela B poniżej).
Tabela B:     Minimalne odległości między sztukami przesyłki kategorii II-ŻÓŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ, a sztukami przesyłki oznaczonymi napisem "FOTO" lub workami pocztowymi
 
Ogólna liczba sztuk przesyłki nie większa niż:Suma wskaźników transportowych nie większa
 
Czas przewozu lub przechowywania w godzinach
Kategoria ŻÓŁTAniż:124102448120240
IIIII Minimalne odległości w metrach
  0,20,50,50,50,51123
  0,50,50,50,511235
 110,50,5112357
 220,5111,53479
 44111,5346913
 8811,524681318
110101234791420
220201,53469132030
33030235711162535
44040345813183040
55050346914203245
 
(2)  Graniczne wartości aktywności
Ogólna aktywność w pojeździe materiałów LSA lub SCO przewożonych w przemysłowych sztukach przesyłki typu 1 (Typ IP-1), typu 2 (Typ IP-2), typu 3 (Typ IP-3) lub materiałów nieopakowanych nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli C poniżej.

Tabela C:     Graniczne wartości aktywności dla pojazdu z materiałami LSA i SCO znajdujących się w przemysłowych sztukach przesyłki lub z materiałami nieopakowanymi
 
Rodzaj materiałuGraniczna aktywność dla pojazdu
LSA-Inie ograniczona
LSA-II i LSA-III
stałe niepalne
nie ograniczona
LSA-II i LSA-III
Stałe palne i wszystkie ciecze i gazy
100 A2
SCO100 A2
 
(3)  Układanie przesyłek podczas przewozu i przechowywanie podczas tranzytu
(3.1)  Przesyłki powinny być układane w sposób bezpieczny.
(3.2)  Jeżeli średni strumień cieplny na powierzchni przesyłki nie przekracza 15 W/m2, a ładunek znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie nie jest zapakowany do worków lub toreb, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze mogą być przewożone lub przechowywane razem z innymi opakowanymi ładunkami bez szczególnych wymagań dotyczących ich rozmieszczenia, o ile wymagania takie nie są określone przez właściwą władzę w świadectwie zatwierdzenia.
(3.3)  Załadunek kontenerów i gromadzenie sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów powinno być kontrolowane w następujący sposób:
(a)  z wyjątkiem przewozów na warunkach używania wyłącznego, całkowita liczba sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów załadowanych na jeden pojazd powinna być ograniczona tak, aby suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na pojazd nie przekraczała wartości podanej w tabeli D poniżej. Ograniczenie sumy wskaźników transportowych nie dotyczy przesyłek z materiałami LSA-I;
(b)  jeżeli przesyłki są przewożone na warunkach używania wyłącznego, to suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na jeden pojazd nie jest ograniczona;
(c)  poziom promieniowania w normalnych warunkach przewozu nie powinien przekraczać 2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu i 0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od zewnętrznej powierzchni pojazdu;
(d)  ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek znajdujących się w kontenerze i załadowanych na pojazd, nie powinna przekraczać wartości podanych w tabeli E poniżej.

Tabela D:     Graniczne wartości wskaźnika transportowego dla kontenerów i pojazdów w przypadku przewozów wykonywanych na warunkach innych niż używanie wyłączne
 
Rodzaj kontenera lub pojazduGraniczna wartość ogólnej sumy wskaźników transportowych przesyłek w kontenerze lub w pojeździe
Mały kontener50
Duży kontener50
Pojazd50
 

Tabela E:     Graniczne wartości wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego dla kontenerów i pojazdów z materiałami rozszczepialnymi
 
Rodzaj kontenera lub pojazduGraniczna wartość ogólnej sumy wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego
 Używanie inne niż wyłączneUżywanie wyłączne
Mały kontener50Nie dotyczy
Duży kontener50100
Pojazd50100
 
(3.4)  Każda sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze o wskaźniku transportowym większym niż 10 lub każda przesyłka o wskaźniku bezpieczeństwa krytycznościowego większym niż 50 powinna być przewożona tylko na warunkach używania wyłącznego.
(3.5)  Poziom promieniowania dla przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego nie powinien przekraczać:
(a)  10 mSv/h w dowolnym punkcie powierzchni zewnętrznej każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, a może przekraczać 2 mSv/h pod warunkiem, że:
(i)  pojazd jest wyposażony w obudowę, która w normalnych warunkach przewozu uniemożliwia dostęp osobom nieuprawnionym do wnętrza tej obudowy, i
(ii)  zastosowano środki zapobiegające przemieszczaniu się sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego wewnątrz pojazdu, podczas normalnych warunków przewozu; i
(iii)  podczas przewozu nie dokonuje się dodatkowego załadunku i rozładunku;
(b)  2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu, łącznie z powierzchniami górnymi i dolnymi, a w przypadku pojazdu odkrytego, w każdym punkcie płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu, na górnej powierzchni ładunku i dolnej zewnętrznej powierzchni pojazdu; oraz
(c)  0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych, będących zewnętrznymi bocznymi stronami pojazdu, a jeżeli ładunek jest przewożony pojazdem odkrytym, to w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu.
(4)  Oddzielanie sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny podczas przewozu i przechowywania w tranzycie
(4.1)  Liczba sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających materiał rozszczepialny, przechowywanych podczas tranzytu w jednym miejscu powinna być ograniczona w taki sposób, aby ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego w każdej grupie takich sztuk przesyłek, opakowań zbiorczych i kontenerów nie przekraczała 50. Grupy takich sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów powinny być przechowywane w taki sposób, aby odległość pomiędzy nimi a innymi grupami sztuk przesyłki opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających materiał rozszczepialny wynosiła co najmniej 6 m.
(4.2)  Jeżeli ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek załadowanych na pojazd lub znajdujących się w kontenerze przekracza 50, co dopuszczone jest zgodnie z tabelą E powyżej, to pojazdy takie i kontenery powinny być w czasie przechowywania oddalone co najmniej 6 m od innych grup sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających materiał rozszczepialny lub od innych pojazdów przewożących materiał promieniotwórczy.
(5)  Uszkodzone lub nieszczelne sztuki przesyłki, skażone opakowania
(5.1)  Jeżeli zostanie stwierdzone uszkodzenie sztuki przesyłki lub jej nieszczelność, albo jest podejrzenie, że sztuka przesyłki może być nieszczelna lub uszkodzona, to dostęp do takiej sztuki przesyłki powinien być ograniczony, a uprawniona osoba możliwie szybko określić poziom skażeń i poziom promieniowania od sztuki przesyłki. Pomiarami powinna być objęta sztuka przesyłki, pojazd, miejsca załadunku i rozładunku, a w razie konieczności wszystkie inne materiały przewożone w pojeździe.
W razie potrzeby, powinny być podjęte dodatkowe środki w zakresie ochrony osób i środowiska, zgodnie z wymaganiami ustalonymi przez właściwą władzę, w celu usunięcia i zmniejszenia skutków takiej nieszczelności lub uszkodzenia.
(5.2)  Sztuki przesyłki, z których w wyniku uszkodzenia lub nieszczelności wydostaje się zawartość promieniotwórcza powyżej granicznych wartości dopuszczonych dla normalnych warunków przewozu, powinny być umieszczone w wyznaczonym miejscu tymczasowego przechowywania, które jest pod kontrolą i nie powinny być one dalej przesyłane do czasu ich naprawienia lub przywrócenia do stanu używalności i odkażenia.
(5.3)  Pojazdy i wyposażenie używane w sposób ciągły do przewozu materiałów promieniotwórczych powinno być okresowo kontrolowane w celu określenia poziomu skażeń. Częstotliwość takich kontroli powinna być zależna od prawdopodobieństwa skażenia i ilości przewożonych materiałów promieniotwórczych.
(5.4)  Z wyjątkiem podanym pod (5.5), każdy pojazd, wyposażenie lub inne elementy wchodzące w ich skład, które podczas przewozu materiałów promieniotwórczych zostały skażone powyżej wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2, lub które wykazują poziom promieniowania na powierzchni większy niż 5 µSv/h, powinny być odkażone w możliwie jak najkrótszym czasie przez uprawnioną osobę i mogą być użyte ponownie pod warunkiem, że skażenie niezwiązane nie przekracza granicznych wartości podanych pod 4.1.9.1.2 i poziom promieniowania na powierzchni, pochodzący od skażeń związanych znajdujących się na powierzchniach po ich odkażeniu, jest mniejszy niż 5 µSv/h.
(5.5)  Opakowania zbiorcze, kontenery, cysterny, duże pojemniki do przewozu luzem lub pojazdy przeznaczone do przewozu materiałów promieniotwórczych na warunkach używania wyłącznego, nie podlegają wymaganiom podanym pod (5.4) i pod 4.1.9.1.4, ale tylko w odniesieniu do skażeń ich powierzchni wewnętrznych i tylko w tym czasie, gdy stosowane są na warunkach używania wyłącznego.
(6)  Inne wymagania
Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona do odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o instrukcje dotyczące dalszego postępowania.

ZAŁĄCZNIK B

PRZEPISY DOTYCZĄCE ŚRODKÓW TRANSPORTU I OPERACJI TRANSPORTOWYCH

CZĘŚĆ 8

WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZAŁOGI POJAZDU, WYPOSAŻENIA, POSTĘPOWANIA I DOKUMENTACJI

Dział 8.1

OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE JEDNOSTEK TRANSPORTOWYCH ORAZ PRZEWOŻONEGO WYPOSAŻENIA

8.1.1         Jednostki transportowe
Jednostka transportowa załadowana towarami niebezpiecznymi nie może w żadnym przypadku zawierać więcej niż jedną przyczepę (lub naczepę).
8.1.2         Dokumenty, które powinny być przewożone w jednostce transportowej
8.1.2.1       Poza dokumentami wymaganymi na podstawie innych przepisów, w jednostce transportowej powinny być przewożone następujące dokumenty:
(a)  dokument przewozowy określony pod 5.4.1, obejmujący wszystkie przewożone towary niebezpieczne oraz, jeżeli jest to wymagane, certyfikat pakowania kontenera określony pod 5.4.2;
(b)  instrukcje pisemne określone pod 5.4.3, dotyczące wszystkich przewożonych towarów niebezpiecznych;
(c)  kopia głównego tekstu umowy (umów) specjalnej zawartej (zawartych) zgodnie z przepisami działu 1.5, jeżeli przewóz jest realizowany na podstawie takiej umowy (umów).
8.1.2.2       Ponadto w przypadkach, gdy przepisy ADR wymagają sporządzenia następujących dokumentów, powinny być one również przewożone w jednostce transportowej:
(a)  świadectwo dopuszczenia, o którym mowa pod 9.1.2, dla każdej jednostki transportowej lub wchodzącego w jej skład pojazdu;
(b)  zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy określone pod 8.2.1;
(c)  zezwolenie na wykonanie operacji transportowej, określone pod 5.4.1.2.1 (c), 5.4.1.2.3.3, 2.2.41.1.13 i 2.2.52.1.8.
8.1.2.3       Instrukcje pisemne określone pod 5.4.3 powinny być przechowywane w kabinie kierowcy tak, aby były łatwo dostępne. Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca rozumiał te instrukcje i mógł prawidłowo je wykonać.
8.1.2.4       Instrukcje pisemne, które nie mają zastosowania do przewożonych towarów, powinny być przechowywane oddzielnie, w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu z instrukcjami właściwymi.
8.1.3         Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale 5.3.
8.1.4         Środki do gaszenia pożaru
8.1.4.1       Każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne powinna być wyposażona:
(a)  w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o zawartości nie mniejszej niż 2 kg proszku (lub innego odpowiedniego środka gaśniczego) nadającego się do gaszenia pożaru silnika lub kabiny jednostki transportowej i który, w razie użycia do gaszenia pożaru ładunku nie podsyca go, a w miarę możliwości gasi; jeżeli pojazd jest wyposażony w stałe urządzenie gaśnicze, automatyczne lub łatwo uruchamiane w razie pożaru silnika, nie wymaga się, aby gaśnica przenośna była przystosowana do gaszenia pożaru silnika;
(b)  dodatkowo, poza wyposażeniem określonym pod literą (a) powyżej, w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o zawartości nie mniejszej niż 6 kg proszku (lub innego odpowiedniego środka gaśniczego), nadającego się do gaszenia pożaru ogumienia, hamulców oraz ładunku, i który w razie użycia go do gaszenia silnika lub kabiny jednostki transportowej nie wzmaga pożaru. Pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej 3,5 tony lub mniejszej mogą być wyposażone w przenośną gaśnicę o zawartości co najmniej 2 kg proszku.
8.1.4.2       Środki gaśnicze zawarte w gaśnicach, w które wyposażona jest jednostka transportowa, nie powinny wydzielać trujących gazów, zarówno w kabinie kierowcy jak również pod wpływem wzrostu temperatury spowodowanym przez pożar.
8.1.4.3       Gaśnice przenośne odpowiadające przepisom podanym pod 8.1.4.1 powyżej powinny być zaopatrzone w plombę pozwalającą sprawdzić, że nie były one używane. Ponadto powinny być zaopatrzone w znak zgodności z normą uznaną przez właściwą władzę oraz w datę ważności (miesiąc i rok).
8.1.5         Inne wyposażenie
Każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne powinna być wyposażona w:
(a)  klin do podkładania pod koła, co najmniej jeden na każdy pojazd, o wymiarach odpowiadających masie pojazdu i średnicy kół;
(b)  sprzęt potrzebny do wykonania czynności podstawowych, określonych w instrukcjach pisemnych, o których mowa pod 5.4.3, w tym w szczególności w:
-   dwa stojące znaki ostrzegawcze (np. pachołki lub trójkąty odblaskowe, albo lampy błyskowe o świetle barwy pomarańczowej, zasilane niezależnie od instalacji elektrycznej pojazdu);
-   odpowiednią kamizelkę ostrzegawczą lub ubranie ostrzegawcze (np. zgodne z normą europejską EN 471) dla każdego członka załogi pojazdu;
-   latarkę (patrz również 8.3.4) dla każdego członka załogi pojazdu;
-   sprzęt do ochrony dróg oddechowych, zgodnie z wymaganiem dodatkowym S7 (patrz dział 8.5), jeżeli to wymaganie dodatkowe ma zastosowanie na podstawie zapisu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2;
(c)  wyposażenie potrzebne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych, określonych w instrukcjach pisemnych, o których mowa pod 5.4.3.

Dział 8.2

WYMAGANIA DOTYCZĄCE SZKOLENIA ZAŁOGI POJAZDU

8.2.1         Wymagania ogólne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.1.1       Kierowcy pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony, przewożących towary niebezpieczne, kierowcy pojazdów, o których mowa pod 8.2.1.3 oraz kierowcy innych pojazdów, o których mowa pod 8.2.1.4, powinni posiadać zaświadczenie wydane przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę, stwierdzające, że przeszli oni szkolenie kursowe i zdali egzamin z zakresu szczegółowych wymagań, które powinny być spełnione podczas przewozu towarów niebezpiecznych.
8.2.1.2       Kierowcy pojazdów, o których mowa pod 8.2.1.1, powinni przejść szkolenie podstawowe. Szkolenie to powinno mieć formę kursu zatwierdzonego przez właściwą władzę. Głównym celem szkolenia jest zapoznanie kierowców z zagrożeniami występującymi podczas przewozu towarów niebezpiecznych oraz przekazanie im podstawowych informacji niezbędnych dla zminimalizowania prawdopodobieństwa powstania wypadku, a w sytuacji gdy wypadek zaistnieje, umożliwiających kierowcom podjęcie działań zmierzających do ograniczenia skutków wypadku i koniecznych dla zachowania ich własnego bezpieczeństwa oraz bezpieczeństwa innych osób i środowiska. Szkolenie to powinno stanowić bazę dla szkoleń wszystkich grup kierowców i powinno obejmować co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.2 oraz indywidualne ćwiczenia praktyczne.
8.2.1.3       Kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3, kierowcy pojazdów-baterii o pojemności całkowitej powyżej 1 m3 oraz kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności jednostkowej powyżej 3 m3, powinni posiadać zaświadczenie, wydane przez właściwą władzę lub przez organizację upoważnioną przez tę władzę, stwierdzające, że przeszli oni specjalistyczne szkolenie kursowe w zakresie przewozu w cysternach, obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.3.
8.2.1.4       Niezależnie od dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 (patrz wymaganie dodatkowe S1 w dziale 8.5) albo niektóre materiały promieniotwórcze (patrz przepisy szczególne S11 i S12 w dziale 8.5), powinni przejść specjalistyczne szkolenie kursowe obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4 lub 8.2.2.3.5.
8.2.1.5       Raz na pięć lat kierowca powinien wykazać, że w ciągu roku poprzedzającego termin ważności zaświadczenia ukończył kurs doskonalący i zdał wymagane egzaminy, co powinno być potwierdzone odpowiednim wpisem do jego zaświadczenia, dokonanym przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę. Nowy okres ważności zaświadczenia rozpoczyna swój bieg od daty upływu aktualnego terminu ważności.
8.2.1.6       Szkolenie podstawowe, początkowe lub doskonalące, oraz szkolenie specjalistyczne, początkowe lub doskonalące, mogą być organizowane w formie kursów zintegrowanych, prowadzonych łącznie przez jedną organizację szkolącą.
8.2.1.7       Szkolenie początkowe, szkolenie doskonalące, ćwiczenia praktyczne, egzaminy oraz rola właściwej władzy powinny odpowiadać przepisom podanym pod 8.2.2.
8.2.1.8       Każde zaświadczenie zgodne z wymaganiami niniejszego rozdziału i wydane zgodnie ze wzorem podanym pod 8.2.2.8.3 przez właściwą władzę Umawiającej się Strony lub przez organizację upoważnioną przez tę władzę, powinno być uznawane w okresie jego ważności przez właściwe władze innych Umawiających się Stron.
8.2.1.9       Zaświadczenie powinno być sporządzone w języku urzędowym (lub w jednym z języków urzędowych) kraju, którego właściwa władza wydała to zaświadczenie, albo upoważniła organizację wydającą, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, z wyjątkiem przypadków, gdy umowy zawarte między państwami, których dotyczy przewóz, stanowią inaczej.
8.2.2         Wymagania szczególne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.2.1       Niezbędna wiedza i umiejętności powinny być przekazane w formie szkolenia obejmującego część teoretyczną i ćwiczenia praktyczne. Wiedza ta powinna być sprawdzona podczas egzaminu.
8.2.2.2       Organizator szkolenia powinien zapewnić, aby osoby prowadzące zajęcia posiadały dobrą znajomość przepisów oraz wymagań szkoleniowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem wprowadzonych do nich zmian. Szkolenie powinno być ukierunkowane na zagadnienia praktyczne. Program szkolenia powinien być zgodny z warunkami zezwolenia i opierać się na tematach podanych pod 8.2.2.3.2 do 8.2.2.3.5. Szkolenie początkowe i doskonalące powinno zawierać również indywidualne ćwiczenia praktyczne (patrz 8.2.2.4.5).
8.2.2.3       Struktura szkolenia
8.2.2.3.1     Szkolenie początkowe i doskonalące powinno być organizowane w formie kursu podstawowego oraz w przypadkach, gdy jest to wymagane, w formie kursów specjalistycznych.
8.2.2.3.2     Kurs podstawowy powinien obejmować co najmniej następujące tematy:
(a)  ogólne wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych;
(b)  główne rodzaje zagrożeń;
(c)  informacje na temat ochrony środowiska i kontroli przewozu odpadów;
(d)  działania zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa właściwe dla różnych rodzajów zagrożeń;
(e)  czynności, które należy podjąć po zaistnieniu wypadku (pierwsza pomoc, bezpieczeństwo ruchu drogowego, podstawowa wiedza na temat używania sprzętu ochronnego, itd.);
(f)  oznakowanie oraz umieszczanie nalepek ostrzegawczych;
(g)  co kierowca powinien, a czego nie powinien robić podczas przewozu towarów niebezpiecznych;
(h)  przeznaczenie i sposób działania wyposażenia technicznego pojazdów;
(i)  zakazy ładowania razem różnych towarów do tego samego pojazdu lub kontenera;
(j)  środki ostrożności, które powinny być podjęte podczas załadunku i rozładunku towarów niebezpiecznych;
(k)  ogólne informacje na temat odpowiedzialności cywilnej;
(l)  informacje na temat realizacji transportu kombinowanego;
(m)  manipulowanie i układanie sztuk przesyłki.
8.2.2.3.3     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  zachowanie się pojazdów na drodze, z uwzględnieniem przemieszczania się ładunku;
(b)  szczególne wymagania dotyczące pojazdów;
(c)  ogólne wiadomości teoretyczne na temat różnych systemów napełniania i opróżniania cystern;
(d)  dodatkowe przepisy szczególne w zakresie używania pojazdów (świadectwa dopuszczenia, oznaczenie dopuszczenia pojazdu podstawowego, oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej, umieszczanie nalepek ostrzegawczych, itd.).
8.2.2.3.4     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 1 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  specyficzne zagrożenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz pirotechnicznych;
(b)  szczególne wymagania dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów klasy 1.
8.2.2.3.5     Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a)  specyficzne zagrożenia związane z promieniowaniem jonizującym;
(b)  szczególne wymagania dotyczące pakowania, manipulowania, ładowania razem i układania materiałów promieniotwórczych;
(c)  szczególne środki bezpieczeństwa, które powinny być podjęte w razie wypadku z materiałem promieniotwórczym.
8.2.2.4       Plan szkolenia początkowego
8.2.2.4.1     Minimalny czas trwania zajęć teoretycznych składających się na każdy kurs początkowy lub odpowiednio na część kursu zintegrowanego wynosi:
 
Kurs podstawowy18 godzin lekcyjnych1
Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach12 godzin lekcyjnych1
Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 18 godzin lekcyjnych
Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 78 godzin lekcyjnych
 
________
1    W celu przeprowadzenia ćwiczeń praktycznych, o których mowa poniżej pod 8.2.2.4.5, wymagane są dodatkowe godziny lekcyjne; ilość tych godzin zależna jest od liczby kierowców na kursie.

8.2.2.4.2     Całkowity czas trwania kursu zintegrowanego może być określony przez właściwą władzę, która powinna utrzymać podany czas trwania kursu podstawowego i kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, natomiast może uzupełnić je skróconymi kursami specjalistycznymi dla klas 1 i 7.
8.2.2.4.3     Godzina lekcyjna powinna trwać 45 minut.
8.2.2.4.4     W ciągu jednego dnia kursu dopuszcza się nie więcej niż 8 godzin lekcyjnych.
8.2.2.4.5     W powiązaniu ze szkoleniem teoretycznym powinny być organizowane indywidualne ćwiczenia praktyczne, obejmujące co najmniej sposoby udzielania pierwszej pomocy, gaszenie pożaru oraz postępowanie w razie wypadku lub awarii.
8.2.2.5       Plan szkolenia doskonalącego
8.2.2.5.1     Kursy doskonalące, organizowane w regularnych odstępach czasu, mają na celu uaktualnienie wiedzy kierowców. Powinny one obejmować nowo wprowadzone rozwiązania techniczne, legislacyjne i merytoryczne.
8.2.2.5.2     Kurs doskonalący powinien być ukończony przed upływem okresu, o którym mowa pod 8.2.1.5.
8.2.2.5.3     Czas trwania kursu doskonalącego powinien wynosić co najmniej jeden dzień.
8.2.2.5.4     W ciągu jednego dnia kursu dopuszcza się przeprowadzenie nie więcej niż 8 godzin lekcyjnych.
8.2.2.6       Zezwolenia dotyczące szkoleń
8.2.2.6.1     Kursy powinny być przedmiotem zezwoleń wydawanych przez właściwą władzę.
8.2.2.6.2     Zezwolenie może być udzielone jedynie po złożeniu pisemnego wniosku.
8.2.2.6.3     Do wniosku w sprawie wydania zezwolenia powinny być załączone następujące dokumenty:
(a)  szczegółowy program szkolenia zawierający tematy zajęć ze wskazaniem czasu ich trwania oraz metod nauczania;
(b)  informacje na temat kwalifikacji oraz przedmiotu działalności zawodowej osób prowadzących zajęcia;
(c)  informacje na temat lokalu, gdzie odbywać się będą kursy oraz materiałów szkoleniowych i pomocy nauczania służących do ćwiczeń praktycznych;
(d)  informacje na temat warunków uczestnictwa w kursie, w tym liczby uczestników.
8.2.2.6.4     Właściwa władza powinna zorganizować nadzór nad szkoleniem i egzaminowaniem.
8.2.2.6.5     Zezwolenie powinno być udzielone na piśmie przez właściwą władzę, pod następującymi warunkami:
(a)  szkolenie powinno być prowadzone zgodnie z dokumentacją załączoną do wniosku;
(b)  właściwa władza powinna mieć zapewnione prawo do przysłania upoważnionej przez nią osoby, która byłaby obecna na szkoleniach i egzaminach;
(c)  właściwa władza powinna być informowana we właściwym czasie o terminach i miejscach poszczególnych kursów;
(d)  zezwolenie może być cofnięte, jeżeli naruszone zostały warunki, na jakich zostało ono udzielone.
8.2.2.6.6     Zezwolenie powinno określać czy dotyczy ono kursów podstawowych, specjalistycznych, początkowych czy doskonalących.
8.2.2.6.7     Jeżeli jednostka szkoląca, po otrzymaniu zezwolenia, chce wprowadzić jakiekolwiek zmiany dotyczące spraw wchodzących w zakres tego zezwolenia, powinna ona zwrócić się o stosowną zgodę do właściwej władzy. Ma to zastosowanie w szczególności do zmian dotyczących programu szkolenia.
8.2.2.7       Egzaminowanie
8.2.2.7.1     Egzamin dotyczący kursu początkowego podstawowego
8.2.2.7.1.1   Po ukończeniu szkolenia na kursie podstawowym zawierającym ćwiczenia praktyczne powinien być przeprowadzony egzamin.
8.2.2.7.1.2   Na egzaminie kandydat powinien wykazać, że posiada wiedzę, zdolność rozumienia zagadnień oraz umiejętności praktyczne wymagane w zakresie kursu podstawowego dla zawodowego kierowcy przewożącego towary niebezpieczne.
8.2.2.7.1.3   W tym celu właściwa władza lub jednostka przeprowadzająca egzamin, upoważniona przez tę władzę, powinna przygotować katalog pytań odnoszących się do zagadnień podanych pod 8.2.2.3.2. Pytania egzaminacyjne powinny być wybierane z katalogu. Do czasu rozpoczęcia egzaminu, kandydaci nie powinni być informowani o wybranych pytaniach.
8.2.2.7.1.4   W przypadku kursu zintegrowanego można przeprowadzić jeden łączny egzamin.
8.2.2.7.1.5   Każda właściwa władza powinna sprawować nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminów.
8.2.2.7.1.6   Egzamin powinien mieć formę pisemną lub stanowić połączenie egzaminu pisemnego i ustnego. Każdy kandydat powinien otrzymać co najmniej 25 pytań na piśmie. Egzamin powinien trwać co najmniej 45 minut. Pytania mogą mieć zróżnicowaną skalę trudności i zróżnicowany wpływ na wynik egzaminu.
8.2.2.7.2     Egzamin dotyczący kursu początkowego specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz materiałów promieniotwórczych.
8.2.2.7.2.1   Po zdaniu egzaminu dotyczącego kursu podstawowego oraz po ukończeniu szkolenia na kursie specjalistycznym w zakresie przewozu w cysternach lub przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych albo materiałów promieniotwórczych, kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.2.2   Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.2.3   Z zakresu każdego kursu specjalistycznego powinno być zadanych co najmniej po 15 pytań.
8.2.2.7.3     Egzaminy dotyczące kursów doskonalących
8.2.2.7.3.1   Po odbyciu kursu doskonalącego kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.3.2   Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.3.3   Z zakresu kursu doskonalącego powinno być zadanych co najmniej 15 pytań.
8.2.2.8       Zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy
8.2.2.8.1     Zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.1.8, zaświadczenie powinno być wydane:
(a)  po ukończeniu kursu podstawowego, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.1;
(b)  w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, po ukończeniu kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych lub materiałów promieniotwórczych, albo po przyswojeniu sobie wiedzy w sposób, o którym mowa w przepisach szczególnych S1 i S11 w dziale 8.5, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.2.
8.2.2.8.2     Ważność zaświadczenia powinna być przedłużona, jeżeli kandydat wykazał, że ukończył kurs doskonalący zgodnie z 8.2.1.5 i jeżeli zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.3.
8.2.2.8.3     Zaświadczenie powinno być zgodne ze wzorem zamieszczonym poniżej. Zaleca się, aby jego format był taki jak format europejskiego prawa jazdy, to znaczy A7 (74 x 105 mm), lub podwójny, który można złożyć do tego formatu.

Wzór zaświadczenia
 
-1-
 
-2-
ADR - ZAŚWIADCZENIE Z PRZESZKOLENIA KIEROWCÓW POJAZDÓW PRZEWOŻĄCYCH TOWARY NIEBEZPIECZNE 
w cysternach1)w innych pojazdach 1) 
Zaświadczenie Nr ......................... 
Wyróżniający znak Państwa wydającego zaświadczenie .......
 
Nazwisko ............................
Ważne na klasę lub klasy 1/ 2/Imię (imiona) .......................
w cysternachw innych pojazdachData urodzenia ......................
11Narodowość ..........................
22 ....................Podpis posiadacza ...................
33Wydane przez ........................
4.1, 4.2, 4.34.1, 4.2, 4.3 ........             ........................
5.1, 5.25.1, 5.2Data ................................
6.1, 6.26.1, 6.2Podpis4/ ............................
77Przedłużono do dnia..................
88 ....................Przez ...............................
99Data ................................
do dnia (data) 3) ........................Podpis4/ ............................
1/ Wykreślić co nie jest objęte
  zaświadczeniem.
2/ W odniesieniu do rozszerzenia na inne
  klasy, patrz strona 3.
3/ W odniesieniu do przedłużenia ważności,
  patrz strona 2.
4/ i / lub pieczęć władzy wydającej
      zaświadczenie.
 
-3--4-
WAŻNOŚĆ ROZCIĄGA SIĘ NA KLASĘ LUB KLASY 5/TYLKO NA PRZEPISY KRAJOWE
w cysternach 
1  
2  
3Data ................. 
4.1, 4.2, 4.3  
5.1, 5.2Podpis i / lub pieczęć 
6.1, 6.2...................... 
7  
8  
9  
w innych pojazdach 
1  
2  
3Data .................. 
4.1, 4.2,4.3  
5.1, 5.2Podpis i / lub pieczęć 
6.1, 6.2....................... 
7  
8  
9  
5/ Wykreślić co nie jest objęte zaświadczeniem.
 
8.2.3         Szkolenie pozostałych osób zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych, innych niż kierowcy, o których mowa pod 8.2.1
Osoby, których obowiązki dotyczą przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób, zgodnie z przepisami działu 1.3. Niniejsze wymaganie dotyczy osób takich jak: pracownicy zatrudnieni przez przewoźnika lub nadawcę, pracownicy dokonujący załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych, pracownicy firm spedycyjnych lub transportowych, a także kierowcy, do których nie odnoszą się przepisy podane pod 8.2.1.

Dział 8.3

INNE WYMAGANIA, KTÓRE POWINNY BYĆ SPEŁNIONE PRZEZ ZAŁOGĘ POJAZDU

8.3.1         Pasażerowie
W jednostkach transportowych przewożących towary niebezpieczne, poza załogą pojazdu, nie mogą być przewożeni żadni pasażerowie.
8.3.2         Używanie środków do gaszenia pożaru
Załoga pojazdu powinna wiedzieć, jak należy używać środków do gaszenia pożaru.
8.3.3         Zakaz otwierania sztuk przesyłki
Zabrania się kierowcy i jego pomocnikowi otwierania sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
8.3.4         Przenośne urządzenia oświetleniowe
Zabrania się wchodzenia do pojazdów z urządzeniami oświetleniowymi z płomieniem. Ponadto, używane urządzenia oświetleniowe nie powinny zawierać powierzchni metalowych mogących spowodować iskrę krzesaną.
8.3.5         Zakaz palenia
W czasie manipulowania ładunkiem zabronione jest palenie zarówno w pobliżu, jak też wewnątrz pojazdów.
8.3.6         Praca silnika podczas załadunku lub rozładunku
Silnik pojazdu nie powinien pracować podczas załadunku i rozładunku, z wyjątkiem przypadków, gdy uruchomienie silnika jest niezbędne dla pracy pomp lub innych urządzeń zapewniających załadunek lub rozładunek pojazdu oraz gdy zezwalają na to przepisy kraju, w którym znajduje się pojazd.
8.3.7         Używanie hamulca postojowego
Jednostka transportowa z towarami niebezpiecznymi nie może być pozostawiona na postoju, jeżeli nie została zabezpieczona hamulcem postojowym.

Dział 8.4

WYMAGANIA DOTYCZĄCE NADZOROWANIA POJAZDÓW

Pojazdy przewożące towary niebezpieczne w ilościach podanych w przepisach specjalnych S1 (6) i S14 do S21 w dziale 8.5, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2, powinny być nadzorowane albo zaparkowane bez nadzoru w magazynach lub w podobnych miejscach na terenie przedsiębiorstwa, zapewniających im bezpieczeństwo. W razie braku takich warunków, po odpowiednim zabezpieczeniu pojazdu, może on być zaparkowany w wydzielonym miejscu, odpowiadającym warunkom określonym poniżej pod literą (a), (b) lub (c):
(a)  na parkingu samochodowym nadzorowanym przez personel, który został poinformowany o właściwościach ładunku i miejscu znajdowania się kierowcy;
(b)  na publicznym lub prywatnym parkingu samochodowym, gdzie pojazd nie jest narażony na uszkodzenie ze strony innych pojazdów; lub
(c)  w odpowiednim miejscu położonym na otwartym terenie, oddzielonym od głównych dróg i domów mieszkalnych, gdzie w normalnych warunkach nie przechodzą i nie gromadzą się ludzie.
Z parkingów wymienionych pod literą (b) należy korzystać tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literą (a), a z miejsc wymienionych pod literą (c) tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literami (a) i (b).

Dział 8.5

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH KLAS LUB MATERIAŁÓW

Dodatkowo, poza przepisami działów 8.1 do 8.4, mają zastosowanie przepisy podane poniżej, o ile są one wskazane dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2. W razie wystąpienia sprzeczności, przepisy te mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4.
S1:           Dodatkowe wymagania dotyczące przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasa 1)
(1)  Specjalistyczne szkolenie kierowców
(a)  Niezależnie od dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu, w odniesieniu do kierowców pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 mają zastosowanie wymagania podane pod 8.2.1;
(b)  Kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4;
(c)  Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony Umowy ADR kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (b), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
(2)  Upoważniony przedstawiciel
Jeżeli stanowią tak przepisy krajowe, to właściwa władza kraju będącego Stroną Umowy ADR może wymagać, aby na koszt przewoźnika przewożony był w pojeździe przedstawiciel upoważniony przez tę władzę.
(3)  Zakaz używania ognia i nieosłoniętego płomienia
Zabrania się używania ognia lub nieosłoniętego płomienia w pojazdach przewożących materiały lub przedmioty klasy 1, w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku takich materiałów lub przedmiotów.
(4)  Miejsca załadunku i rozładunku
(a)  Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym na obszarze zabudowanym bez specjalnego zezwolenia właściwych władz.
(b)  Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, jeżeli nie powiadomiono o tym właściwych władz. Nie dotyczy to przypadków, gdy załadunek lub rozładunek jest niezbędny z punktu widzenia bezpieczeństwa.
(c)  Jeżeli, z jakiegokolwiek powodu, manipulowanie ładunkiem musi być dokonane w miejscu publicznym, materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
(d)  Jeżeli w celu dokonania załadunku lub rozładunku wymagany jest postój pojazdów przewożących materiały i przedmioty klasy 1 w miejscu publicznym, to pomiędzy stojącymi pojazdami powinna być zachowana odległość co najmniej 50 m.
(5)  Kolumny pojazdów
(a)  Jeżeli pojazdy przewożące materiały i przedmioty klasy 1 poruszają się w kolumnie, odległość między kolejnymi jednostkami transportowymi powinna wynosić co najmniej 50 m.
(b)  Właściwa władza może ustalić wymagania dotyczące kolejności lub składu kolumny.
(6)  Nadzorowanie pojazdów
Wymagania działu 8.4 mają zastosowanie tylko wtedy, gdy przewożone w pojeździe materiały i przedmioty klasy 1 zawierają łącznie więcej niż 50 kg materiału wybuchowego.
Wymienione materiały i przedmioty powinny być ponadto stale nadzorowane w celu zapobieżenia szkodliwym działaniom osób trzecich oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
Wymagań powyższych nie stosuje się w odniesieniu do próżnych opakowań.
S2:           Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu cieczy lub gazów palnych
(1)  Lampy przenośne
Zabrania się wchodzenia do pojazdów zamkniętych przewożących materiały ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C albo materiały lub przedmioty palne klasy 2, z urządzeniami oświetleniowymi innymi niż lampy przenośne, zaprojektowane i wykonane w sposób uniemożliwiający zapalenie się par i gazów palnych, które mogą rozprzestrzeniać się wewnątrz pojazdu.
(2)  Używanie ogrzewaczy spalinowych podczas załadunku lub rozładunku
Zabrania się używania ogrzewaczy spalinowych w pojazdach FL (patrz część 9) podczas załadunku i rozładunku oraz w miejscach załadunku.
(3)  Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku pojazdów FL (patrz część 9), przed rozpoczęciem napełniania lub opróżniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne między podwoziem pojazdu a ziemią. Dodatkowo, należy ograniczyć prędkość napełniania.
S3:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów zakaźnych
W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących materiały klasy 6.2, nie mają zastosowania wymagania podane pod 8.1.4.1 (b), 8.1.4.3 i 8.3.4.
S4:           Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu w temperaturze kontrolowanej
Utrzymanie określonej temperatury kontrolowanej ma decydujące znaczenie dla bezpieczeństwa przewozu. W tym celu należy:
-   przeprowadzić szczegółową kontrolę jednostki transportowej przed jej załadunkiem;
-   zapewnić instrukcje dla przewoźnika dotyczące funkcjonowania systemu chłodzenia, wraz z wykazem dostawców materiałów chłodzących dostępnych na trasie przewozu;
-   określić procedury postępowania w przypadku utraty możliwości utrzymania określonej temperatury;
-   zapewnić regularny pomiar temperatury przewozu; oraz
-   zapewnić możliwość użycia rezerwowego systemu chłodzenia lub części zamiennych.
Temperatura powietrza wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona za pomocą dwóch niezależnych czujników, a wyniki pomiarów powinny być rejestrowane w taki sposób, aby zmiany temperatury były łatwo zauważalne.
Temperatura powinna być mierzona i rejestrowana raz na cztery do sześciu godzin.
Jeżeli podczas przewozu nastąpi przekroczenie temperatury kontrolowanej, należy rozpocząć postępowanie alarmowe uwzględniające niezbędną naprawę aparatury chłodzącej lub zwiększenie wydajności chłodzenia (np. przez dodanie czynnika chłodzącego w postaci ciekłej lub stałej). Należy również zwiększyć częstotliwość pomiarów temperatury oraz rozpocząć przygotowania do podjęcia postępowania awaryjnego. Jeżeli zostanie osiągnięta temperatura awaryjna (patrz również 2.2.41.1.17 oraz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18), to należy rozpocząć postępowanie awaryjne.
S5:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 w wyłączonych sztukach przesyłki (UN 2908, 2909, 2910 i 2911)
Nie mają zastosowania wymagania dotyczące instrukcji pisemnych, podane pod 8.1.2.1 (b) oraz wymagania podane pod 8.2.1, 8.3.1 i 8.3.4.
S6:           Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 inaczej niż w wyłączonych sztukach przesyłki
Przepisy podane pod 8.3.1 nie mają zastosowania do pojazdów przewożących jedynie sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery, zaopatrzone w nalepki dla kategorii BIAŁEJ-I.
Przepisy podane pod 8.3.4 nie mają zastosowania pod warunkiem, że materiał nie charakteryzuje się żadnym zagrożeniem dodatkowym.
Inne wymagania dodatkowe lub przepisy szczególne
S7:           Jeżeli przewożone są gazy lub przedmioty oznaczone literami T, TO, TF, TC, TFC, TOC, to każdy członek załogi pojazdu powinien być wyposażony w urządzenie do ochrony dróg oddechowych umożliwiające mu ucieczkę (np. półmaska ucieczkowa lub maska z pochłaniaczem zespolonym do gazu/pyłu typu A1B1E1K1-P1 lub A2B2E2K2-P2, zgodna z normą europejską EN 141).
S8:           W przypadku, gdy w jednostce transportowej przewożone jest więcej niż 2.000 kg tych materiałów, postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc jest dozwolony jedynie za zgodą właściwych władz.
S9:           Postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc jest dozwolony jedynie za zgodą właściwych władz.
S10:          Jeżeli wymagają tego przepisy krajowe, to w okresie od kwietnia do października włącznie, w czasie postoju pojazdu, sztuki przesyłki powinny być skutecznie chronione przed działaniem słońca, np. za pomocą opończy umieszczonej co najmniej 20 cm ponad ładunkiem.
S11:          
(1)  Wymagania podane pod 8.2.1 mają zastosowanie niezależnie od dopuszczalnej masy całkowitej pojazdu.
(2)  Kierowcy powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.5.
(3)  Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (2), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
S12:          Przepis szczególny S11 może nie być stosowany w przypadku, gdy całkowita liczba przewożonych sztuk przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze nie przekracza 10, a suma wskaźników transportowych nie przekracza 3. Jednakże kierowcy powinni przejść szkolenie w zakresie odpowiednim do ich obowiązków, uświadamiające im zagrożenia radiacyjne związane z przewożonymi materiałami promieniotwórczymi. Szkolenie to powinno być potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez pracodawcę.
S13:          Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o podanie instrukcji dotyczących dalszego postępowania.
S14:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 100 kg.
S15:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów zaliczonych do 4 grupy narażenia, bez względu na ich masę, a w przypadku materiałów zaliczonych do 3 grupy narażenia wtedy, gdy ich masa przekracza 100 kg. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy skrzynia ładunkowa jest zamknięta na klucz, a ponadto przewożone sztuki przesyłki są zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem.
S16:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 500 kg.
Ponadto, pojazdy przewożące więcej niż 500 kg tych materiałów powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
S17:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 1.000 kg.
S18:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 2.000 kg.
S19:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 5.000 kg.
S20:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 10.000 kg.
S21:          Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów promieniotwórczych, bez względu na ich masę. Ponadto, materiały takie powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy:
(a)  przedział ładunkowy jest zamknięty na klucz lub sztuki przesyłki są w inny sposób zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem; oraz
(b)  poziom promieniowania w żadnym dostępnym punkcie na zewnętrznej powierzchni pojazdu nie przekracza 5 mikrosiwertów na godzinę (0,5 µSv/h).

CZĘŚĆ 9

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I DOPUSZCZENIA POJAZDÓW

Rozdział 9.1

OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I DOPUSZCZENIA POJAZDÓW

9.1.1         Przepisy ogólne
9.1.1.1       Zakres
Przepisy zawarte w części 9 mają zastosowanie do pojazdów kategorii N i O, zdefiniowanych w Dodatku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotyczącej Konstrukcji Pojazdów (R.E.3)1, przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych.

________
1    Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.29/78/rev. 1, z późniejszymi zmianami.

9.1.1.2       W rozumieniu przepisów części 9:
"Pojazd":       oznacza każdy pojazd, kompletny (np. powstały w trakcie jednostopniowego procesu budowy furgon, samochód ciężarowy, ciągnik, przyczepa), niekompletny (np. podwozie, podwozie z kabiną, podwozie przyczepy) lub skompletowany (np. podwozie z kabiną zabudowane nadwoziem), przeznaczony do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;
"Pojazd
podstawowy":    oznacza pojazd podwozie z kabiną, ciągnik siodłowy, podwozie przyczepy lub przyczepę z nadwoziem wymiennym, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych, do którego mają zastosowanie wymagania działu 9.2;
"Pojazd EX/II lub
EX/III":        oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);
"Pojazd FL":    oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (z wyjątkiem oleju napędowego zgodnego z normą EN 590:1993, oleju gazowego i oleju opałowego (lekkiego) - UN 1202 - o temperaturze zapłonu określonej w normie EN 590:1993) lub do przewozu gazów palnych w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności powyżej 3 m3, albo do przewozu gazów palnych w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3 lub w pojazdach-bateriach o pojemności powyżej 1 m3;
"Pojazd OX":    oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru, stabilizowanego lub nadtlenku wodoru stabilizowanego w roztworze wodnym, o zawartości nadtlenku wodoru przekraczającej 60% (klasa 5.1, UN 2015) w kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych, o pojemności powyżej 3 m3, albo w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3;
"Pojazd AT":    oznacza pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności powyżej 3 m3, lub w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3, albo w pojazdach-bateriach, innych niż pojazdy FL, o pojemności powyżej 1 m3.
9.1.1.3       Konstrukcja pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinna odpowiadać wymaganiom podanym w niniejszej części.
9.1.2         Dopuszczenie pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT
UWAGA: W przypadku pojazdów innych niż EX/II, EX/III, FL, OX i AT, poza świadectwami wymaganymi na podstawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa stosowanych w kraju pochodzenia pojazdu, nie są wymagane żadne dodatkowe świadectwa dopuszczenia.
9.1.2.1       Indywidualne dopuszczenie pojazdu
9.1.2.1.1     Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny być poddawane corocznym badaniom technicznym w kraju ich rejestracji, w celu potwierdzenia zgodności z odpowiednimi przepisami niniejszej części oraz z ogólnymi przepisami bezpieczeństwa (dotyczącymi układów hamulcowych, oświetlenia, itp.) obowiązującymi w kraju ich rejestracji. W przypadku przyczep lub naczep połączonych z pojazdem ciągnącym, pojazd ciągnący powinien być poddany analogicznym badaniom technicznym.
W przypadku pojazdów, dla których wymagane jest wyposażenie w zwalniacz, producent lub jego upoważniony przedstawiciel powinien wydać oświadczenie zgodności z warunkami podanymi w podrozdziale 9.2.3.3. Oświadczenie to powinno być przedstawione podczas pierwszego badania technicznego.
UWAGA: W odniesieniu do przepisów przejściowych, patrz także 1.6.5.1.
9.1.2.1.2     Zgodność pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT z wymaganiami podanych w niniejszej części powinna być potwierdzona w świadectwie dopuszczenia, wystawionym przez właściwą władzę kraju rejestracji, dla każdego pojazdu, którego badanie zakończono wynikiem pozytywnym. Świadectwo to powinno być sporządzone w języku urzędowym (lub jednym z języków urzędowych) kraju wystawiającego oraz dodatkowo - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy dotyczące operacji transportowych, zawarte pomiędzy zainteresowanymi krajami, nie stanowią inaczej. Świadectwo powinno być zgodne ze wzorem podanym pod 9.1.2.1.5.
9.1.2.1.3     Świadectwo dopuszczenia wystawione przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron dla pojazdu zarejestrowanego na terytorium tej Umawiającej się Strony, powinno być uznawane przez właściwe władze pozostałych Umawiających się Stron przez cały okres jego ważności.
9.1.2.1.4     Ważność świadectwa dopuszczenia powinna wygasać nie później niż po upływie roku od daty badania technicznego poprzedzającego jego wystawienie. Jednakże następny okres ważności świadectwa powinien być liczony od ostatniej daty jego ważności, pod warunkiem, że badanie techniczne wykonano w okresie jednego miesiąca przed lub po tej dacie. W przypadku cystern podlegających obowiązkowym badaniom okresowym, niniejsze wymaganie nie oznacza, że próby szczelności, ciśnieniowe próby hydrauliczne lub wewnętrzne sprawdzenia stanu zbiorników powinny być przeprowadzane w odstępach czasu krótszych od podanych w działach 6.8 i 6.9.
9.1.2.1.5     Świadectwo dopuszczenia powinno być zgodne z wzorem podanym poniżej. Wymiary świadectwa wynoszą 210 x 297 mm (format A4). Tekst umieszczony jest na obu stronach. Świadectwo powinno być koloru białego, z różowym paskiem biegnącym po przekątnej. Świadectwo dopuszczenia dla pojazdu-cysterny przeznaczonego do przewozu odpadów, napełnianego podciśnieniowo, powinno zawierać następującą uwagę: "pojazd-cysterna do przewozu odpadów, napełniany podciśnieniowo".
9.1.2.1.6     Świadectwa dopuszczenia zgodne z wymaganiami ADR obowiązującymi do dnia 30.06.2001r., mogą być nadal używane do dnia 31.12.2003r.
 
ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA POJAZDÓW DO
PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
Świadectwo stwierdza, że pojazd opisany poniżej odpowiada wymaganiom określonym w umowie europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
1. Świadectwo nr:
2. Producent
  pojazdu:
3. Nr identyfikacyjny
  pojazdu:
4. Nr rejestracyjny
  (jeśli występuje):
5. Nazwa i adres przewoźnika, użytkownika lub właściciela:
6. Opis pojazdu:1
7. Oznaczenie pojazdu, zgodnie z 9.1.1.2 ADR: 2
  EX/II          EX/III          FL          OX          AT
8. Zwalniacz: 3
  [ ] Nie dotyczy
  [ ] Skuteczność, zgodnie z 9.2.3.3 ADR, jest wystarczająca dla jednostki
      transportowej o masie całkowitej wynoszącej ............. t4
9. Opis cysterny (cystern) stałej / pojazdu baterii (jeżeli występuje):
  9.1 Producent cysterny:
  9.2 Numer dopuszczenia cysterny / pojazdu-baterii:
  9.3 Numer seryjny producenta cysterny / identyfikacja elementów pojazdu
      baterii:
  9.4 Roku produkcji:
  9.5 Kod cysterny, zgodnie z 4.3.3.1 lub 4.3.4.1 ADR:
  9.6 Przepisy szczególne, zgodnie z 6.8.4 ADR (jeżeli mają zastosowanie):
10. Towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu:
   Pojazd spełnia warunki wymagane do przewozu towarów niebezpiecznych
   przypisanych zgodnie z oznaczeniem (oznaczeniami) pojazdu podanym w pkt. 7.
   10.1 W przypadku pojazdu EX/II lub EX/III: 3   [ ] towary klasy 1 łącznie
                                                     z grupą zgodności J
                                                 [ ] towary klasy 1
                                                     z wyłączeniem grupy
                                                     zgodności J
   10.2 W przypadku pojazdu cysterny / pojazdu-baterii: 3
        [ ] mogą być przewożone jedynie materiały dopuszczone na podstawie kodu
            cysterny i przepisów szczególnych podanych w pkt. 9 5
            lub
        [ ] mogą być przewożone jedynie następujące materiały (klasa, numer UN
            oraz - jeśli to konieczne - grupa pakowania i prawidłowa nazwa
            przewozowa):
Mogą być przewożone jedynie materiały, które nie reagują niebezpiecznie z materiałem zbiornika, uszczelkami, osprzętem i wykładziną (jeśli występuje).
11. Uwagi:
12. Ważne do:                                       Pieczęć organu wystawiającego
                                                   Miejsce, data, podpis
 
1    Zgodnie z definicjami pojazdów samochodowych oraz przyczep kategorii N i O, podanymi w Dodatku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotyczącej Konstrukcji Pojazdów (R.E.3) lub w Dyrektywie 97/27/EC.
2    Niepotrzebne skreślić.
3    Zaznaczyć właściwe
4    Podać właściwą wartość. Wartość 44 t nie ogranicza "rejestracyjnej/eksploatacyjnej dopuszczalnej masy całkowitej" podanej w dowodzie rejestracyjnym.
5    Są to materiały przypisane do kodu cysterny podanego w pkt. 9 lub do innego kodu cysterny dopuszczonego na podstawie hierarchii cystern podanej pod 4.3.3.1.2 lub 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem mających zastosowanie przepisów szczególnych.
 
13. Przedłużenie ważności
Termin ważności przedłuża się do
Pieczęć organu wystawiającego, miejsce, data, podpis
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
UWAGA: Świadectwo to powinno być zwrócone organowi wystawiającemu w przypadku, gdy pojazd jest wycofany z eksploatacji, przekazany innemu przewoźnikowi, użytkownikowi lub właścicielowi, o których mowa w pkt. 5, po upływie terminu ważności świadectwa oraz w przypadku zmiany (zmian) istotnych cech konstrukcyjnych pojazdu.
9.1.2.2       Homologacja typu
9.1.2.2.1     Na wniosek producenta lub jego odpowiednio upoważnionego przedstawiciela, pojazdy podstawowe nowych pojazdów silnikowych i ich przyczep, które są przedmiotem dopuszczenia zgodnie z 9.1.2.1, mogą uzyskać homologację typu wydaną przez właściwą władzę zgodnie z Regulaminem EKG Nr 1052 lub Dyrektywą 98/91/EC3, pod warunkiem, że wymagania zawarte w Regulaminie lub Dyrektywie odpowiadają wymaganiom działu 9.2 niniejszej części. Homologacja typu, wydana przez jedną z Umawiających się Stron, powinna być uznana przez pozostałe Umawiające się Strony jako potwierdzenie spełnienia przez pojazd podstawowy stosownych wymagań, w przypadku ubiegania się o dopuszczenie pojazdu kompletnego lub skompletowanego, pod warunkiem, że w pojeździe podstawowym nie dokonano żadnych zmian mogących mieć wpływ na ważność tej homologacji.
9.1.2.2.2     W przypadku pojazdu podstawowego, który uzyskał homologację typu, zgodność z wymaganiami podanymi pod 9.2.4.7.2 powinna być zweryfikowana w odniesieniu do pojazdu skompletowanego.

________
2    Regulamin Nr 105 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w zakresie ich szczególnych cech konstrukcyjnych).
3    Dyrektywa 98/91/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 1998r. dotycząca pojazdów silnikowych ich przyczep przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych i zmieniająca Dyrektywę 70/156/EEC dotyczącą zatwierdzenia typu dla pojazdów silnikowych i ich przyczep (Official Journal of European Communities Nr L 011 z dnia 16.01.1999r. str. 0025 - 0036).

Dział 9.2

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI POJAZDÓW PODSTAWOWYCH

9.2.1         Pojazdy podstawowe pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać wymagania niniejszego działu, zgodnie z podaną poniżej tabelą.
W przypadku pojazdów innych niż pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT:
-   wymagania podane pod 9.2.3.1 mają zastosowanie do wszystkich pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1997r.;
-   wymagania podane pod 9.2.5 mają zastosowanie do wszystkich pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1987r.
 
  POJAZDUWAGI
WYMAGANIA TECHNICZNEEX/IIEX/IIIATFLOX 
9.2.2WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE 
9.2.2.2Przewody XXaXX
a W przypadku pojazdów AT przewożących
 kontenery-cysterny, cysterny przenośne
 lub MEGC, niniejsze wymaganie dotyczy
 tylko pojazdów zarejestrowanych po raz
 pierwszy po dniu 30 czerwca 1997r.
 Od dnia 1 stycznia 2005r. niniejsze
 wymaganie dotyczy wszystkich pojazdów
 typu AT przewożących kontenery-cysterny,
 cysterny przenośne lub MEGC.
9.2.2.3Główny wyłącznik akumulatora      
9.2.2.3.1  X X  
9.2.2.3.2  X X  
9.2.2.3.3    X  
9.2.2.3.4  X X  
9.2.2.4AkumulatoryXX X  
9.2.2.5Obwody zasilane stale      
9.2.2.5.1    X  
9.2.2.5.2  X    
9.2.2.6Instalacja elektryczna za tylną ścianą kabiny kierowcy X X  
9.2.3UKŁAD HAMULCOWY 
9.2.3.1Warunki ogólneXXXXX 
9.2.3.2Układ przeciwblokujący X b,dX b,dX b,dX b,d
b Dotyczy następujących pojazdów
 zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu
 30 czerwca 1993r.:
       
 - pojazdów samochodowych (ciągników i
   samochodów ciężarowych)
   o dopuszczalnej masie całkowitej
   powyżej 16 ton oraz
       
 - przyczep (tj. przyczep, naczep,
   przyczep z osią centralną)
   o dopuszczalnej masie całkowitej
   powyżej 10 ton.
       
 Dotyczy pojazdów samochodowych
 przeznaczonych do ciągnięcia przyczep o
 dopuszczalnej masie całkowitej powyżej
 10 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy
 po dniu 30 czerwca 1995 r.
 Dotyczy wszystkich pojazdów
 dopuszczonych po raz pierwszy, zgodnie
 z 9.1.2, po dniu 30 czerwca 2001 r.,
 bez względu na datę ich pierwszej
 rejestracji.
       
d Od dnia 1 stycznia 2010r. dotyczy
 wszystkich wskazanych pojazdów.
9.2.3.3Zwalniacz X c,dX c,dX c,dX c,d
c Dotyczy pojazdów samochodowych o
 dopuszczalnej masie całkowitej powyżej
 16 ton lub przeznaczonych do ciągnięcia
 przyczep o dopuszczalnej masie
 całkowitej powyżej 10 ton,
 zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu
 30 czerwca 1993r.
       
d Od dnia 1 stycznia 2010r. dotyczy
 wszystkich wskazanych pojazdów.
9.2.3.4Zespół hamulca awaryjnego dla przyczep      
9.2.3.4.1 X     
9.2.3.4.2  X    
9.2.4ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE  
9.2.4.2Kabina kierowcy      
9.2.4.2.1 XX    
9.2.4.2.2     X 
9.2.4.3Zbiorniki paliwaXX XX 
9.2.4.4SilnikXX XX 
9.2.4.5Układ wydechowyXX X  
9.2.4.6Zwalniacz XXXX 
9.2.4.7Ogrzewacze spalinowe      
9.2.4.7.1
9.2.4.7.2
9.2.4.7.5
 X eX eX eX eX e
e Dotyczy pojazdów samochodowych
 wyposażonych w ogrzewacz spalinowy po
 dniu 30 czerwca 1999 r.
 Od dnia 1 stycznia 2010r. dotyczy
 pojazdów wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy przed dniem 1 lipca 1999r.
9.2.4.7.3
9.2.4.7.4
    Xe 
e Dotyczy pojazdów samochodowych
 wyposażonych w ogrzewacz spalinowy po
 dniu 30 czerwca 1999r.
 Od dnia 1 stycznia 2010r. dotyczy
 pojazdów wyposażonych w ogrzewacz
 spalinowy przed dniem 1 lipca 1999r.
9.2.4.7.6 XX    
9.2.5OGRANICZNIK PRĘDKOŚCIX ?X?X ?X ?X ?
? Dotyczy pojazdów samochodowych o
 dopuszczalnej masie całkowitej powyżej
 12 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy
 po dniu 31 grudnia 1987r.
9.2.6URZĄDZENIA SPRZĘGAJĄCE PRZYCZEPXX    
 
9.2.2         Wyposażenie elektryczne
9.2.2.1       Wymagania ogólne
Cała instalacja elektryczna powinna spełniać przepisy od 9.2.2.2 do 9.2.2.6, wskazane odpowiednio w tabeli podanej pod 9.2.1.
9.2.2.2       Przewody instalacji elektrycznej
9.2.2.2.1     Średnice przewodów powinny być na tyle duże, aby nie dochodziło do ich przegrzewania. Przewody powinny być należycie izolowane. Wszystkie obwody elektryczne powinny być zabezpieczone za pomocą bezpieczników lub wyłączników automatycznych. Wymaganie to nie dotyczy następujących obwodów:
-   od akumulatora do układu zimnego startu i wyłącznika pracy silnika;
-   od akumulatora do alternatora;
-   od alternatora do skrzynki bezpieczników lub skrzynki wyłączników automatycznych;
-   od akumulatora do rozrusznika;
-   od akumulatora do zespołu sterowania układem zwalniacza (patrz 9.2.3.3), w przypadku, gdy zwalniacz jest urządzeniem elektrycznym lub elektromagnetycznym; oraz
-   od akumulatora do elektrycznego mechanizmu podnoszenia osi składowej.
Wymienione powyżej, niezabezpieczone obwody, powinny być możliwie najkrótsze.
9.2.2.2.2     Wiązki przewodów powinny być pewnie umocowane i poprowadzone w sposób zapewniający odpowiednie zabezpieczenie poszczególnych przewodów przed uszkodzeniami mechanicznymi i termicznymi.
9.2.2.3       Główny wyłącznik akumulatora
9.2.2.3.1     Wyłącznik przerywający pracę obwodów elektrycznych powinien być umieszczony możliwie blisko akumulatora.
9.2.2.3.2     Urządzenie sterujące, umożliwiające rozłączenie/załączenie wyłącznika przerywającego pracę obwodów elektrycznych powinno być umieszczone w kabinie kierowcy. Powinno być ono łatwo dostępne dla kierowcy, wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem poprzez zastosowanie: pokrywy ochronnej, dwustopniowego sposobu przełączania lub innego odpowiedniego rozwiązania. Dopuszcza się zainstalowanie dodatkowych urządzeń sterujących, pod warunkiem, że są one wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem.
9.2.2.3.3     Główny wyłącznik akumulatora powinien być umieszczony w obudowie o stopniu ochrony IP 65, zgodnie z normą IEC 529.
9.2.2.3.4     Złącza przewodów przy głównym wyłączniku powinny posiadać stopień ochrony IP 54. Nie dotyczy to złącz znajdujących się w obudowie, w tym także w obudowie, w której umieszczono akumulator. W takim przypadku, wystarczające jest zabezpieczenie złącz przed zwarciem, np. za pomocą osłony gumowej.
9.2.2.4       Akumulatory
Zaciski akumulatorów powinny być izolowane elektrycznie lub zabezpieczone izolującą pokrywą obudowy, w której są one umieszczone. Jeżeli akumulatory nie znajdują się pod pokrywą przedziału silnikowego, to powinny być umieszczone w wentylowanej obudowie.
9.2.2.5       Obwody stale zasilane
9.2.2.5.1     
(a)  Części instalacji elektrycznej zawierające przewody, które pozostają zasilane po odłączeniu akumulatora wyłącznikiem głównym, powinny być przygotowane do pracy strefach niebezpiecznych. Wyposażenie takie powinno spełniać wymagania ogólne normy IEC 60079, części 0 i 141 oraz odpowiednie wymagania dodatkowe normy IEC 60079, części 1, 2, 5, 6, 7, 11, 15 lub 182.
(b)  W przypadku zastosowania normy IEC 60079, część 141, należy użyć następującej klasyfikacji:
Stale zasilane wyposażenie elektryczne, łącznie z przewodami, które nie jest objęte wymaganiami przepisów 9.2.2.3 i 9.2.2.4, powinno spełniać wymagania dla Strefy 1 w zakresie ogólnego wyposażenia elektrycznego lub wymagania dla Strefy 2 w zakresie wyposażenia elektrycznego umieszczonego w kabinie kierowcy. Powinny być również spełnione wymagania dla grupy wybuchowości IIC i klasy temperaturowej T6.

________
1    Wymagania normy IEC 60079, część 14, nie mają pierwszeństwa wobec wymagań niniejszej części.
2    Dopuszcza się zamienne zastosowanie wymagań ogólnych normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020 lub 50028.

9.2.2.5.2     Połączenia akumulatora z wyposażeniem elektrycznym, które po użyciu głównego wyłącznika akumulatora pozostaje nadal zasilane, powinny być zabezpieczone przed przegrzaniem za pomocą bezpieczników, wyłączników automatycznych lub ograniczników prądu.
9.2.2.6       Wymagania dotyczące części instalacji elektrycznej umieszczonej za tylną ścianą kabiny kierowcy
Cała instalacja powinna być zaprojektowana, wykonana i zabezpieczona w taki sposób, aby w normalnych warunkach użytkowania pojazdu nie była przyczyną zwarcia lub pożaru oraz, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich zdarzeń w przypadku uderzenia lub deformacji. W szczególności powinny być spełnione następujące wymagania:
9.2.2.6.1     Przewody
Przewody umieszczone za tylną ścianą kabiny kierowcy powinny być zabezpieczone przed zgnieceniem, zerwaniem lub przetarciem podczas normalnej eksploatacji pojazdu. Przykłady odpowiednich zabezpieczeń podane są na rysunkach 1, 2, 3 i 4 poniżej. Przewody czujników urządzenia przeciwblokującego nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia.

RYSUNKI

9.2.2.6.2     Oświetlenie
Nie dopuszcza się stosowania żarówek z gwintem.
9.2.2.6.3     Połączenia elektryczne
Połączenia elektryczne pomiędzy pojazdami silnikowymi, a przyczepami powinny posiadać stopień ochrony IP 54, zgodnie z normą IEC 529 oraz powinny być zabezpieczone przed przypadkowym zerwaniem. Przykłady właściwych połączeń podano w normach ISO 12098:1994 i ISO 7638:1985.
9.2.3         Układ hamulcowy
9.2.3.1       Wymagania ogólne
Poza podanymi poniżej wymaganiami technicznymi, obowiązującymi zgodnie z tabelą podaną pod 9.2.1, pojazdy samochodowe i przyczepy przeznaczone do użycia jako jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne, powinny spełniać wszystkie odpowiednie wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 133 lub Dyrektywy 71/320/EEC4, wraz z późniejszymi zmianami, obowiązującymi od dnia ich wejścia w życie, podanego w wymienionym regulaminie lub dyrektywie.
9.2.3.2       Układ przeciwblokujący (ABS)
9.2.3.2.1     Pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 16 ton lub przeznaczone do ciągnięcia przyczep o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton, powinny być wyposażone w układ przeciwblokujący (ABS) kategorii 1, zgodnie z Regulaminem EKG Nr 135, załącznik 13.
9.2.3.2.2     Przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton powinny być wyposażone w układ przeciwblokujący kategorii A zgodnie z Regulaminem Nr 135, załącznik 13.
9.2.3.3       Zwalniacz
9.2.3.3.1     Zwalniacz oznacza układ przeznaczony do stabilizowania prędkości pojazdu podczas długiego zjazdu, bez użycia hamulca roboczego, awaryjnego lub postojowego.
9.2.3.3.2     Pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 16 ton lub przeznaczony do ciągnięcia przyczep o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton powinien być wyposażony w zwalniacz spełniający następujące wymagania:
(a)  zwalniacz może występować w postaci pojedynczego urządzenia lub kombinacji kilku urządzeń. Każde urządzenie może mieć indywidualny układ sterowania;
(b)  dopuszcza się wszystkie trzy typy sterowania zwalniaczem podane w paragrafie 2.14 Regulaminu EKG Nr 135, z tym, że w przypadku awarii układu przeciwblokującego zintegrowane lub połączone z nim zwalniacze powinny zostać automatycznie wyłączone;
(c)  skuteczność zwalniacza powinna być kontrolowana przez układ przeciwblokujący w taki sposób, aby oś (osie) hamowana przez zwalniacz nie ulegała zablokowaniu przy prędkościach przekraczających 15 km/h. Warunek ten nie dotyczy normalnego hamowania silnikiem;
(d)  zwalniacz powinien posiadać kilka poziomów skuteczności, w tym niski poziom skuteczności, odpowiedni dla pojazdu nieobciążonego. Jeżeli praca zwalniacza w pojeździe samochodowym jest uzależniona od pracy silnika pojazdu, to dla zapewnienia różnych stopni skuteczności pracy zwalniacza należy uwzględnić różne przełożenia skrzyni biegów;
(e)  skuteczność zwalniacza powinna odpowiadać wymaganiom Regulaminu EKG Nr 135, załącznik 4 rozdział 1.8 (test typu II A) dla masy pojazdu obciążonego, składającej się z masy obciążonego pojazdu samochodowego i dopuszczalnej masy holowanej, nie więcej jednak niż 44 tony łącznie;
(f)  jeżeli pojazd samochodowy nie spełnia wymagań dotyczących działania zwalniacza podanych pod (e) powyżej, to powinien spełniać co najmniej wymagania Regulaminu EKG Nr 135, załącznik 4 i w takim przypadku może być łączony jedynie z przyczepami wyposażonymi w zwalniacz. Taki pojazd samochodowy powinien być wyposażony w urządzenie sterujące zwalniaczem przyczepy.

________
3    Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M, N i O w zakresie układów hamulcowych).
4    Dyrektywa 71/320/EEC (opublikowana w Official Journal of the European Communities No. L202 z dnia 6.09.1971r.)
5    Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M., N i O w zakresie układów hamulcowych) lub odpowiednie wymagania Dyrektywy 71/320/EEC (opublikowana w Official Journal of the European Communities No. L202 z dnia 6.09.1971r.), wraz z późniejszymi zmianami.

9.2.3.3.3     Jeżeli przyczepa jest wyposażona w zwalniacz, to powinien on spełniać wymagania Regulaminu EKG Nr 135, załącznik 4 oraz wymagania podane powyżej pod 9.2.3.3.2 od (a) do (d).
9.2.3.4       Układ hamulcowy przyczepy
9.2.3.4.1     Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny układ hamulcowy, umożliwiający jej unieruchomienie w przypadku odłączenia od pojazdu ciągnącego.
9.2.3.4.2     Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny, oddziaływujący na wszystkie koła układ hamulcowy, uruchamiany przez urządzenie sterujące pracą hamulca roboczego pojazdu ciągnącego i zapewniający samoczynne zatrzymanie przyczepy w przypadku zerwania połączenia z pojazdem ciągnącym.
UWAGA: W przypadku przewozu materiałów wybuchowych w przyczepach wyposażonych w bezwładnościowy układ hamulcowy, maksymalna masa netto materiału wybuchowego nie powinna przekraczać 50 kg.
9.2.4         Zabezpieczenie przeciwpożarowe
9.2.4.1       Wymagania ogólne
Podane poniżej wymagania techniczne powinny być stosowane zgodnie z tabelą 9.2.1.
9.2.4.2       Kabina pojazdu
9.2.4.2.1     Do budowy kabiny pojazdu powinny być użyte wyłącznie materiały niepalne. Wymaganie to uznaje się za spełnione, jeżeli zgodnie z procedurą określoną w normie ISO 3795:1989 próbki takich części kabiny jak: poduszki foteli, oparcia foteli, pasy bezpieczeństwa, elementy tapicerki, dachy uchylne, podłokietniki, poszycia, w tym poszycia drzwi, przodu, tyłu i boków; półki, zagłówki, wykładziny podłogowe, osłony przeciwsłoneczne, zasłony, przysłony, nadkola, pokrywy przedziału silnikowego, osłony oraz pozostałe materiały użyte wewnątrz kabiny, w tym materiały wypełniające i elementy ochronne przeznaczone do pochłaniania energii przy kontakcie z ciałem osób znajdujących się w kabinie podczas zderzenia, charakteryzują się prędkością spalania nie większą niż 100 mm/min.
9.2.4.2.2     Jeżeli kabina nie jest wykonana z materiałów niepalnych, to tylna ściana kabiny powinna być wyposażona w osłonę o szerokości zbiornika cysterny, wykonaną z metalu lub innego odpowiedniego materiału. Jeżeli w tylnej ścianie kabiny lub w osłonie znajdują się okna, to powinny być one wykonane z bezodpryskowego, ognioodpornego szkła w oprawie ognioodpornej i hermetycznie zamknięte. Ponadto pomiędzy zbiornikiem cysterny, a kabiną lub osłoną należy zapewnić wolną przestrzeń o szerokości nie mniejszej niż 15 cm.
9.2.4.3       Zbiorniki paliwa
Zbiorniki paliwa przeznaczonego do zasilania silnika pojazdu powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  w przypadku wycieku, paliwo powinno spływać na podłoże bez możliwości kontaktu z gorącymi elementami pojazdu lub ładunkiem;
(b)  otwory wlewowe zbiorników paliwa zawierających benzynę powinny być wyposażone w skuteczny przerywacz płomienia lub w hermetyczne zamknięcie.
9.2.4.4       Silnik
Silnik napędzający pojazd powinien być tak wyposażony i umieszczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. W pojazdach EX/II i EX/III powinny być stosowane wyłącznie silniki wysokoprężne.
9.2.4.5       Układ wydechowy
Układ wydechowy, łącznie z rurami wydechowymi, powinien być tak skierowany lub zabezpieczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. Części układu wydechowego poprowadzone bezpośrednio pod zbiornikiem paliwa (olej napędowy) powinny być oddalone od niego co najmniej o 100 mm lub zabezpieczone osłoną termiczną.
9.2.4.6       Zwalniacz
Pojazdy wyposażone w zwalniacz umieszczony za tylną ścianą kabiny kierowcy, wydzielający znaczne ilości ciepła, powinny posiadać pewnie zamocowaną osłonę termiczną, umieszczoną pomiędzy zespołem zwalniacza a zbiornikiem lub ładunkiem w taki sposób, aby zabezpieczała ona ścianę cysterny lub ładunek przed jakimkolwiek, nawet lokalnym, nagrzewaniem.
Ponadto, osłona termiczna powinna chronić zespół zwalniacza przed jakimkolwiek, nawet przypadkowym, kontaktem z uwolnionym ładunkiem. Za wystarczające zabezpieczenie uważa się np. zastosowanie osłony dwuwarstwowej.
9.2.4.7       Ogrzewacze spalinowe
9.2.4.7.1     (Zarezerwowane)
9.2.4.7.2     Ogrzewacze spalinowe oraz należące do nich przewody odprowadzające gazy spalinowe powinny być zaprojektowane, położone, zabezpieczone lub zakryte w taki sposób, aby zapobiec nagrzewaniu lub zapaleniu ładunku. Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli zbiornik paliwa i układ wydechowy ogrzewacza odpowiadają warunkom przewidzianym dla zbiorników paliwa i układów wydechowych pojazdów podanym pod 9.2.4.3 i 9.2.4.5.
9.2.4.7.3     Ogrzewacze spalinowe powinny być wyłączane co najmniej następującymi sposobami:
(a)  ręcznie, w sposób zamierzony, z kabiny kierowcy;
(b)  automatycznie, po zatrzymaniu pracy silnika; w tym przypadku ogrzewacz może zostać ponownie włączony ręcznie przez kierowcę;
(c)  automatycznie, po uruchomieniu pompy do przewożonych towarów niebezpiecznych, znajdującej się na pojeździe samochodowym.
9.2.4.7.4     Dopuszcza się występowanie wybiegu po wyłączeniu ogrzewacza spalinowego. W przypadku sposobów wyłączania podanych pod 9.2.4.7.3 (b) i (c), dostarczanie nagrzanego powietrza powinno zostać przerwane, przy pomocy odpowiednich środków, po cyklu wybiegu nie dłuższym niż 40 sekund. Dopuszcza się stosowanie tylko takich ogrzewaczy, dla których wykazano, że ich wymiennik ciepła, w normalnych warunkach pracy, jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu do 40 sekund.
9.2.4.7.5     Ogrzewacz spalinowy powinien być włączany ręcznie. Nie dopuszcza się stosowania programowanych urządzeń włączających.
9.2.4.7.6     Nie dopuszcza się stosowania ogrzewaczy spalinowych zasilanych gazem.
9.2.5         Ogranicznik prędkości
Pojazdy samochodowe (samochody ciężarowe i ciągniki siodłowe) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, powinny być wyposażone w ogranicznik prędkości zgodnie z wymaganiami Regulaminu EKG Nr 896. Ustalona prędkość graniczna, zgodnie z definicją podaną pod 2.1.2 w Regulaminie EKG Nr 896, nie powinna przekraczać 85 km/h.
9.2.6         Urządzenia sprzęgające dla przyczep
Urządzenia sprzęgające dla przyczep powinny spełniać wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 557 lub Dyrektywy 94/20/EC8, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.

________
6    Regulamin EKG Nr 89: Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla:
I. Pojazdów w zakresie ograniczenia ich prędkości maksymalnej;
II. Pojazdów w zakresie instalacji ograniczników prędkości (SLD) zatwierdzanego typu;
III. Ograniczników prędkości (SLD).
Dopuszcza się zamienne stosowanie odpowiednich przepisów Dyrektywy Rady nr 92/6/EEC z dnia 10.02.1992r.(opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 057 z dnia 2.03.1992r.) oraz Dyrektywy Rady nr 92/24/EEC, z dnia 31.03.1992r. (opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 129 z dnia 14.05.1992r.), wraz z późniejszymi zmianami, pod warunkiem, że dyrektywy te zostały znowelizowane zgodnie z najnowszą, poprawioną wersją Regulaminu EKG Nr 89 obowiązującą w dniu dopuszczenia pojazdu.
7    Regulamin EKG Nr 55 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu w zakresie mechanicznych połączeń zestawu pojazdów).
8    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 94/20/EC z dnia 30.05.1994r. (opublikowana w Official Journal of European Communities No. L195 z dnia 29.07.1994r.).

Dział 9.3

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH POJAZDÓW EX/II LUB EX/III

9.3.1         Materiały użyte do budowy nadwozia pojazdu
Do budowy nadwozia nie powinny być używane materiały, które w kontakcie z przewożonymi materiałami wybuchowymi mogą tworzyć niebezpieczne związki.
9.3.2         Ogrzewacze spalinowe
Ogrzewacze spalinowe nie powinny być instalowane w przedziałach ładunkowych pojazdów EX/II i EX/III.
Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane pod 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, 9.2.4.7.5, 9.2.4.7.6. Ponadto:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
W przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek. Temperatura ogrzewanych sztuk przesyłki nie powinna przekraczać 50°C.
9.3.3         Pojazdy EX/II
Pojazdy te powinny być tak zaprojektowane, zbudowane i wyposażone, aby przewożone materiały wybuchowe były zabezpieczone przed zagrożeniami zewnętrznymi i warunkami atmosferycznymi. Pojazdy powinny być zamknięte lub kryte opończą wykonaną z materiału odpornego na rozdarcie, nieprzepuszczalnego i trudno zapalnego. Opończa powinna być napięta tak, aby zakrywała skrzynię ładunkową ze wszystkich stron, zachodząc co najmniej 20 cm na burty oraz powinna być unieruchomiona za pomocą zamykanego urządzenia spinającego.
W przypadku pojazdów zamkniętych przedział ładunkowy nie powinien posiadać okien, a wszystkie otwory powinny być wyposażone w zamykane, szczelne drzwi lub pokrywy.
9.3.4         Pojazdy EX/III
Pojazdy te powinny być pojazdami zamkniętymi. Podłoga przedziału ładunkowego wraz ze ścianą czołową powinny stanowić jednolitą powierzchnię, pozbawioną szczelin. Właściwości izolacyjne i odporność cieplna nadwozia powinny być co najmniej równoważne właściwościom izolacyjnym i odporności cieplnej przegrody składającej się z metalowej ścianki pokrytej warstwą ognioodpornego drewna o grubości 10 mm lub nadwozie powinno być wykonane w taki sposób, aby w czasie 15 minut od pojawienia się pożaru związanego z eksploatacją pojazdu, np. pożaru opon, nie było możliwe przenikanie płomienia przez ściany nadwozia ani powstawanie na wewnętrznych powierzchniach tych ścian gorących miejsc o temperaturze powyżej 120°C. Wszystkie drzwi powinny być wyposażone w zamki oraz tak umiejscowione i zbudowane, aby ich łączenia były zakryte.
9.3.5         Przedział ładunkowy i silnik
Silnik powinien być umieszczony przed przednią ścianą przedziału ładunkowego. Dopuszcza się umieszczenie silnika pod przedziałem ładunkowym pod warunkiem, że ciepło wydzielane przez ten silnik nie spowoduje wzrostu temperatury na wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.6         Przedział ładunkowy i układ wydechowy
Układy wydechowe pojazdów EX/II i EX/III oraz układy wydechowe innych urządzeń zamontowanych na tych kompletnych lub skompletowanych pojazdach, powinny być tak zbudowane i umiejscowione, aby wydzielane przez nie ciepło nie powodowało wzrostu temperatury na wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.7         Wyposażenie elektryczne
9.3.7.1       Instalacja elektryczna pojazdów EX/III powinna spełniać wymagania podane pod 9.2.2.2, 9.2.2.3, 9.2.2.4, 9.2.2.5 oraz 9.2.2.6.
9.3.7.2       Nominalne napięcie instalacji elektrycznej nie powinno przekraczać 24 V.
9.3.7.3       Instalacja elektryczna wewnątrz przedziału ładunkowego powinna być pyłoszczelna (stopień ochrony co najmniej IP54, zgodnie z normą IEC 529, lub równoważny), a w przypadku materiałów wybuchowych grupy zgodności J, co najmniej IP65 (np. ognioodporność EEx d).

Dział 9.4

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W SZTUKACH PRZESYŁKI (INNYCH NIŻ POJAZDY EX/II I EX/III)

9.4.1         Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.4.2         Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 1, 1.4, 1.5, 1.6, 3, 4.1, 4.3, 5.1, lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek. Temperatura ogrzewanych sztuk przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być zaprojektowane tak, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej na skutek ich działania.
9.4.3         Dział 7.2 części 7 może zawierać dodatkowe wymagania dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów przeznaczonych do przewozu określonych towarów niebezpiecznych lub niektórych opakowań, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2 odnoszącymi się do danego towaru.

Dział 9.5

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU STAŁYCH MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH LUZEM

9.5.1         Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.5.2         Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 4.1, 4.3, lub 5.1, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek. Temperatura ogrzewanego ładunku nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być zaprojektowane tak, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej na skutek ich działania.
9.5.3         Dział 7.3 części 7 może zawierać dodatkowe wymagania dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów przeznaczonych do przewozu określonych, stałych materiałów niebezpiecznych luzem, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w kolumnie (17) tabeli A w dziale 3.2 odnoszącymi się do danego materiałów.

Dział 9.6

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH, PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU W TEMPERATURZE KONTROLOWANEJ MATERIAŁÓW SAMOREAKTYWNYCH KLASY 4.1 I NADTLENKÓW ORGANICZNYCH KLASY 5.2

9.6.1         Pojazdy izolowane cieplnie, chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, przeznaczone do przewozu w temperaturze kontrolowanej materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a)  pojazd powinien być zbudowany i wyposażony tak, aby jego właściwości izolacyjne oraz wydajność źródła chłodzenia zapewniały utrzymanie temperatury kontrolowanej określonej dla przewożonego materiału odpowiednio pod 2.2.41.1.17 i 2.2.52.16 oraz pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ogólny współczynnik przenikania ciepła dla przedziału ładunkowego nie powinien przekraczać 0,4 W/m2K;
(b)  pojazd powinien być tak wyposażony, aby pary przewożonych materiałów i czynnika chłodzącego nie mogły przenikać do kabiny kierowcy;
(c)  pojazd powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie kontrolno-pomiarowe, umożliwiające, w dowolnej chwili, dokonywanie pomiaru temperatury w przedziale ładunkowym z wnętrza kabiny kierowcy;
(d)  w przypadku, gdy istnieje jakiekolwiek ryzyko niebezpiecznego wzrostu ciśnienia w przedziale ładunkowym, powinien być on wyposażony w otwory wentylacyjne lub zawory odpowietrzające. Jeżeli jest to konieczne, należy zastosować środki przeciwdziałające zmniejszeniu efektywności chłodzenia spowodowanemu tymi otworami lub zaworami;
(e)  czynnik chłodzący nie może być palny;
(f)  w przypadku pojazdu chłodzonego mechanicznie, należy zapewnić możliwość działania urządzenia chłodzącego niezależnie od pracy silnika napędzającego pojazd.
9.6.2         Odpowiednie metody przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej (od R1 do R5) podano w dziale 7.2 (patrz V8 (3)). Zależnie od zastosowanej metody, mogą być podane w dziale 7.2 dodatkowe wymagania dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów.

Dział 9.7

WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW-CYSTERN (CYSTERN STAŁYCH), POJAZDÓW-BATERII I KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH POJAZDÓW UŻYWANYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W CYSTERNACH ODEJMOWALNYCH O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 1 m3 LUB W KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH LUB MEGC O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 3 m3 (POJAZDY FL, OX i AT)

9.7.1         Wymagania ogólne
9.7.1.1       Poza właściwym pojazdem lub zespołem podwozia używanym zamiast tego pojazdu, pojazd-cysterna składa się z jednego lub kilku zbiorników, ich wyposażenia oraz z elementów służących do połączenia zbiorników z pojazdem lub zespołem podwozia.
9.7.1.2       Jeżeli cysterna odejmowalna połączona jest z pojazdem przewożącym, to taka jednostka powinna spełniać wymagania przewidziane dla pojazdów-cystern.
9.7.2         Wymagania dotyczące cystern
9.7.2.1       Cysterny stałe lub cysterny odejmowalne wykonane z metalu powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.8.
9.7.2.2       Elementy pojazdów-baterii oraz MEGC powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2 dotyczące butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych, wiązek butli, a w przypadku cystern wymagania działu 6.8.
9.7.2.3       Kontenery-cysterny wykonane z metalu powinny spełniać wymagania działu 6.8. Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania działu 6.7 lub, jeżeli ma to zastosowanie, odpowiednie wymagania Kodeksu IMDG (patrz 1.1.4.2).
9.7.2.4       Cysterny wykonane ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny spełniać wymagania działu 6.9.
9.7.2.5       Pojazdy-cysterny do przewozu odpadów, napełniane podciśnieniowo powinny spełniać wymagania działu 6.10.
9.7.3         Mocowania
Mocowania powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu, a w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii oraz pojazdów przewożących cysterny odejmowalne, naprężenia minimalne określone pod 6.8.2.1.2, 6.8.2.1.11 do 6.8.2.1.15 oraz pod 6.8.2.1.16.
9.7.4         Uziemienie pojazdów FL
Zbiorniki pojazdów FL wykonane z metalu lub ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny być połączone z podwoziem za pomocą co najmniej jednego dobrego złącza elektrycznego. Nie należy stosować jakichkolwiek połączeń metali powodujących korozję elektrochemiczną.
UWAGA: Patrz także 6.9.1.2 i 6.9.2.14.3.
9.7.5         Stateczność pojazdów-cystern
9.7.5.1       Całkowita szerokość powierzchni oparcia o podłoże (odległość pomiędzy zewnętrznymi punktami styku podłoża z prawą i lewą oponą tej samej osi) powinna być równa co najmniej 90% wysokości środka ciężkości dla obciążonego pojazdu-cysterny. W przypadku ciągnika siodłowego z naczepą, masa przypadająca na osie załadowanej naczepy nie powinna przekraczać 60% dopuszczalnej masy całkowitej całego zestawu.
9.7.5.2       Ponadto, pojazdy-cysterny z cysternami stałymi o pojemności powyżej 3 m3, przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych w stanie ciekłym lub stopionym, badane przy zastosowaniu ciśnienia próbnego poniżej 4 bar (400 kPa) powinny spełniać wymagania dotyczące stateczności bocznej określone w Regulaminie EKG Nr 1111, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.
Niniejszy przepis dotyczy pojazdów-cystern zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 2003r.

________
1    Regulamin EKG Nr 111 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów-cystern kategorii N oraz kategorii O w zakresie stateczności bocznej).
 
9.7.6         Zabezpieczenie tyłu pojazdów
Pojazd powinien być zaopatrzony na całej szerokości cysterny w zderzak dostatecznie zabezpieczający ją przed uderzeniem z tyłu. Odległość między tylną ścianą cysterny a tylną częścią zderzaka powinna wynosić co najmniej 100 mm (odległość tę mierzy się od tylnego skrajnego punktu ściany cysterny lub od wystających elementów osprzętu mających kontakt z przewożonym materiałem). Obowiązek wyposażenia w zderzak nie dotyczy pojazdów ze zbiornikami wychylnymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych oraz wychylnych cystern do przewozu odpadów ładowanych podciśnieniowo i opróżnianych od tyłu, jeżeli tylne wyposażenie zbiorników zawiera zabezpieczenie chroniące je w taki sam sposób jak zderzak.
UWAGA 1: Przepis ten nie dotyczy pojazdów używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, MEGC lub w cysternach przenośnych.
UWAGA 2: Odnośnie do zabezpieczenia cystern przed uszkodzeniem na skutek uderzenia bocznego lub przewrócenia, patrz 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 lub, dla cystern przenośnych, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.5.
9.7.7         Ogrzewacze spalinowe
9.7.7.1       Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane pod 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, i 9.2.4.7.5.
Ponadto:
(a)  wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b)  ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c)  nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
Ponadto, w przypadku pojazdów FL, ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane pod 9.2.4.7.3, i 9.2.4.7.4.
9.7.7.2       Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 3, 4.1, 4.3, 5.1, lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek. Temperatura ogrzewanego ładunku nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być zaprojektowane tak, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej na skutek ich działania
9.7.8         Wyposażenie elektryczne
9.7.8.1       Instalacja elektryczna pojazdów FL, dla których wymagane jest dopuszczenie zgodne z 9.1.2, powinna spełniać wymagania podane pod 9.2.2.2, 9.2.2.3, 9.2.2.4, 9.2.2.5.1 i 9.2.2.6.
Elementy dodatkowe i modyfikacje instalacji elektrycznej pojazdu powinny spełniać wymagania dla urządzeń elektrycznych grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
UWAGA: Odnośnie do wymagań przejściowych, patrz także rozdział 1.6.6.
9.7.8.2       Wyposażenie elektryczne pojazdów FL umieszczone w miejscach, w których występuje lub może wystąpić atmosfera wybuchowa w stopniu wymagającym specjalnych zabezpieczeń, powinno być przystosowane do użycia w obszarach niebezpiecznych. Takie wyposażenie powinno spełniać wymagania ogólne części 0 i 14 normy IEC 60079 oraz dodatkowe wymagania podane w części 1, 2, 5, 6, 7, 11 lub 182 normy IEC60079. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
W przypadku stosowania część 142 normy IEC 60079, należy zastosować następującą klasyfikację:
STREFA 0
Wewnątrz komór zbiornika, armatury do napełniania i opróżniania oraz przewodów odzysku par ładunku.
STREFA 1
Wewnątrz schowków, w których przechowywany jest sprzęt do napełniania i opróżniania oraz w odległości do 0,5 m od urządzeń odpowietrzających i zaworów bezpieczeństwa.
9.7.8.3       Wyposażenie elektryczne zasilane stale, zawierające przewody, które znajdują się poza strefami 0 i 1, powinno spełniać wymagania ogólne dla wyposażenia elektrycznego określone dla strefy 1 lub wymagania dla wyposażenia elektrycznego wewnątrz kabiny kierowcy określone dla strefy 2. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej, właściwych dla przewożonych materiałów.

________
2    Dopuszcza się zamienne stosowanie ogólnych wymagań normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN: 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020 lub 50028.
2    Dopuszcza się zamienne stosowanie ogólnych wymagań normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN: 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020 lub 50028.

Pozycje

1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57, 58, 59, 60, 61, 62, 63, 64, 65, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 75, 76, 77, 78, 79, 80, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 88, 89, 90, 91, 92, 93, 94, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 134, 135, 136, 137, 138, 139, 140, 141, 142, 143, 144, 145, 146, 147, 148, 149, 150, 151, 152, 153, 154, 155, 156, 157, 158, 159, 160, 161, 162, 163, 164, 165, 166, 167, 168, 169, 170, 171, 172, 173, 174, 175, 176, 177, 178, 179, 180, 181, 182, 183, 184, 185, 186, 187, 188, 189, 190, 191, 192, 193, 194, 195, 196, 197, 198, 199, 200, 201, 202, 203, 204, 205, 206, 207, 208, 209, 210, 211, 212, 213, 214, 215, 216, 217, 218, 219, 220, 221, 222, 223, 224, 225, 226, 227, 228, 229, 230, 231, 232, 233, 234, 235, 236, 237, 238, 239, 240, 241, 242, 243, 244, 245, 246, 247, 248, 249, 250, 251, 252, 253, 254, 255, 256, 257, 258, 259, 260, 261, 262, 263, 264, 265, 266, 267, 268, 269, 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 277, 278, 279, 280, 281, 282, 283, 284, 285, 286, 287, 288, 289, 290, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297, 298, 299, 300, 301, 302, 303, 304, 305, 306, 307, 308, 309, 310, 311, 312, 313, 314, 315, 316, 317, 318, 319, 320, 321, 322, 323, 324, 325, 326, 327, 328, 329, 330, 331, 332, 333, 334, 335, 336, 337, 338, 339, 340, 341, 342, 343, 344, 345, 346, 347, 348, 349, 350, 351, 352, 353, 354, 355, 356, 357, 358, 359, 360, 361, 362, 363, 364, 365, 366, 367, 368, 369, 370, 371, 372, 373, 374, 375, 376, 377, 378, 379, 380, 381, 382, 383, 384, 385, 386, 387, 388, 389, 390, 391, 392, 393, 394, 395, 396, 397, 398, 399, 400, 401, 402, 403, 404, 405, 406, 407, 408, 409, 410, 411, 412, 413, 414, 415, 416, 417, 418, 419, 420, 421, 422, 423, 424, 425, 426, 427, 428, 429, 430, 431, 432, 433, 434, 435, 436, 437, 438, 439, 440, 441, 442, 443, 444, 445, 446, 447, 448, 449, 450, 451, 452, 453, 454, 455, 456, 457, 458, 459, 460, 461, 462, 463, 464, 465, 466, 467, 468, 469, 470, 471, 472, 473, 474, 475, 476, 477, 478, 479, 480, 481, 482, 483, 484, 485, 486, 487, 488, 489, 490, 491, 492, 493, 494, 495, 496, 497, 498, 499, 500, 501, 502, 503, 504, 505, 506, 507, 508, 509, 510, 511, 512, 513, 514, 515, 516, 517, 518, 519, 520, 521, 522, 523, 524, 525, 526, 527, 528, 529, 530, 531, 532, 533, 534, 535, 536, 537, 538, 539, 540, 541, 542, 543, 544, 545, 546, 547, 548, 549, 550, 551, 552, 553, 554, 555, 556, 557, 558, 559, 560, 561, 562, 563, 564, 565, 566, 567, 568, 569, 570, 571, 572, 573, 574, 575, 576, 577, 578, 579, 580, 581, 582, 583, 584, 585, 586, 587, 588, 589, 590, 591, 592, 593, 594, 595, 596, 597, 598, 599, 600, 601, 602, 603, 604, 605, 606, 607, 608, 609, 610, 611, 612, 613, 614, 615, 616, 617, 618, 619, 620, 621, 622, 623, 624, 625, 626, 627, 628, 629, 630, 631, 632, 633, 634, 635, 636, 637, 638, 639, 640, 641, 642, 643, 644, 645, 646, 647, 648, 649, 650, 651, 652, 653, 654, 655, 656, 657, 658, 659, 660, 661, 662, 663, 664, 665, 666, 667, 668, 669, 670, 671, 672, 673, 674, 675, 676, 677, 678, 679, 680, 681, 682, 683, 684, 685, 686, 687, 688, 689, 690, 691, 692, 693, 694, 695, 696, 697, 698, 699, 700, 701, 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712, 713, 714, 715, 716, 717, 718, 719, 720, 721, 722, 723, 724, 725, 726, 727, 728, 729, 730, 731, 732, 733, 734, 735, 736, 737, 738, 739, 740, 741, 742, 743, 744, 745, 746, 747, 748, 749, 750, 751, 752, 753, 754, 755, 756, 757, 758, 759, 760, 761, 762, 763, 764, 765, 766, 767, 768, 769, 770, 771, 772, 773, 774, 775, 776, 777, 778, 779, 780, 781, 782, 783, 784, 785, 786, 787, 788, 789, 790, 791, 792, 793, 794, 795, 796, 797, 798, 799, 800, 801, 802, 803, 804, 805, 806, 807, 808, 809, 810, 811, 812, 813, 814, 815, 816, 817, 818, 819, 820, 821, 822, 823, 824, 825, 826, 827, 828, 829, 830, 831, 832, 833, 834, 835, 836, 837, 838, 839, 840, 841, 842, 843, 844, 845, 846, 847, 848, 849, 850, 851, 852, 853, 854, 855, 856, 857, 858, 859, 860, 861, 862, 863, 864, 865, 866, 867, 868, 869, 870, 871, 872, 873, 874, 875, 876, 877, 878, 879, 880, 881, 882, 883, 884, 885, 886, 887, 888, 889, 890, 891, 892, 893, 894, 895, 896, 897, 898, 899, 900, 901, 902, 903, 904, 905, 906, 907, 908, 909, 910, 911, 912, 913, 914, 915, 916, 917, 918, 919, 920, 921, 922, 923, 924, 925, 926, 927, 928, 929, 930, 931, 932, 933, 934, 935, 936, 937, 938, 939, 940, 941, 942, 943, 944, 945, 946, 947, 948, 949, 950, 951, 952, 953, 954, 955, 956, 957, 958, 959, 960, 961, 962, 963, 964, 965, 966, 967, 968, 969, 970, 971, 972, 973, 974, 975, 976, 977, 978, 979, 980, 981, 982, 983, 984, 985, 986, 987, 988, 989, 990, 991, 992, 993, 994, 995, 996, 997, 998, 999, 1000, 1001, 1002, 1003, 1004, 1005, 1006, 1007, 1008, 1009, 1010, 1011, 1012, 1013, 1014, 1015, 1016, 1017, 1018, 1019, 1020, 1021, 1022, 1023, 1024, 1025, 1026, 1027, 1028, 1029, 1030, 1031, 1032, 1033, 1034, 1035, 1036, 1037, 1038, 1039, 1040, 1041, 1042, 1043, 1044, 1045, 1046, 1047, 1048, 1049, 1050, 1051, 1052, 1053, 1054, 1055, 1056, 1057, 1058, 1059, 1060, 1061, 1062, 1063, 1064, 1065, 1066, 1067, 1068, 1069, 1070, 1071, 1072, 1073, 1074, 1075, 1076, 1077, 1078, 1079, 1080, 1081, 1082, 1083, 1084, 1085, 1086, 1087, 1088, 1089, 1090, 1091, 1092, 1093, 1094, 1095, 1096, 1097, 1098, 1099, 1100, 1101, 1102, 1103, 1104, 1105, 1106, 1107, 1108, 1109, 1110, 1111, 1112, 1113, 1114, 1115, 1116, 1117, 1118, 1119, 1120, 1121, 1122, 1123, 1124, 1125, 1126, 1127, 1128, 1129, 1130, 1131, 1132, 1133, 1134, 1135, 1136, 1137, 1138, 1139, 1140, 1141, 1142, 1143, 1144, 1145, 1146, 1147, 1148, 1149, 1150, 1151, 1152, 1153, 1154, 1155, 1156, 1157, 1158, 1159, 1160, 1161, 1162, 1163, 1164, 1165, 1166, 1167, 1168, 1169, 1170, 1171, 1172, 1173, 1174, 1175, 1176, 1177, 1178, 1179, 1180, 1181, 1182, 1183, 1184, 1185, 1186, 1187, 1188, 1189, 1190, 1191, 1192, 1193, 1194, 1195, 1196, 1197, 1198, 1199, 1200, 1201, 1202, 1203, 1204, 1205, 1206, 1207, 1208, 1209, 1210, 1211, 1212, 1213, 1214, 1215, 1216, 1217, 1218, 1219, 1220, 1221, 1222, 1223, 1224, 1225, 1226, 1227, 1228, 1229, 1230, 1231, 1232, 1233, 1234, 1235, 1236, 1237, 1238, 1239, 1240, 1241, 1242, 1243, 1244, 1245, 1246, 1247, 1248, 1249, 1250, 1251, 1252, 1253, 1254, 1255, 1256, 1257, 1258, 1259, 1260, 1261, 1262, 1263, 1264, 1265, 1266, 1267, 1268, 1269, 1270, 1271, 1272, 1273, 1274, 1275, 1276, 1277, 1278, 1279, 1280, 1281, 1282, 1283, 1284, 1285, 1286, 1287, 1288, 1289, 1290, 1291, 1292, 1293, 1294, 1295, 1296, 1297, 1298, 1299, 1300, 1301, 1302, 1303, 1304, 1305, 1306, 1307, 1308, 1309, 1310, 1311, 1312, 1313, 1314, 1315, 1316, 1317, 1318, 1319, 1320, 1321, 1322, 1323, 1324, 1325, 1326, 1327, 1328, 1329, 1330, 1331, 1332, 1333, 1334, 1335, 1336, 1337, 1338, 1339, 1340, 1341, 1342, 1343, 1344, 1345, 1346, 1347, 1348, 1349, 1350, 1351, 1352, 1353, 1354, 1355, 1356, 1357, 1358, 1359, 1360, 1361, 1362, 1363, 1364, 1365, 1366, 1367, 1368, 1369, 1370, 1371, 1372, 1373, 1374, 1375, 1376, 1377, 1378, 1379, 1380, 1381, 1382, 1383, 1384, 1385, 1386, 1387, 1388, 1389, 1390, 1391, 1392, 1393, 1394, 1395, 1396, 1397, 1398, 1399, 1400, 1401, 1402, 1403, 1404, 1405, 1406, 1407, 1408, 1409, 1410, 1411, 1412, 1413, 1414, 1415, 1416, 1417, 1418, 1419, 1420, 1421, 1422, 1423, 1424, 1425, 1426, 1427, 1428, 1429, 1430, 1431, 1432, 1433, 1434, 1435, 1436, 1437, 1438, 1439, 1440, 1441, 1442, 1443, 1444, 1445, 1446, 1447, 1448, 1449, 1450, 1451, 1452, 1453, 1454, 1455, 1456, 1457, 1458, 1459, 1460, 1461, 1462, 1463, 1464, 1465, 1466, 1467, 1468, 1469, 1470, 1471, 1472, 1473, 1474, 1475, 1476, 1477, 1478, 1479, 1480, 1481, 1482, 1483, 1484, 1485, 1486, 1487, 1488, 1489, 1490, 1491, 1492, 1493, 1494, 1495, 1496, 1497, 1498, 1499, 1500, 1501, 1502, 1503, 1504, 1505, 1506, 1507, 1508, 1509, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1515, 1516, 1517, 1518, 1519, 1520, 1521, 1522, 1523, 1524, 1525, 1526, 1527, 1528, 1529, 1530, 1531, 1532, 1533, 1534, 1535, 1536, 1537, 1538, 1539, 1540, 1541, 1542, 1543, 1544, 1545, 1546, 1547, 1548, 1549, 1550, 1551, 1552, 1553, 1554, 1555, 1556, 1557, 1558, 1559, 1560, 1561, 1562, 1563, 1564, 1565, 1566, 1567, 1568, 1569, 1570, 1571, 1572, 1573, 1574, 1575, 1576, 1577, 1578, 1579, 1580, 1581, 1582, 1583, 1584, 1585, 1586, 1587, 1588, 1589, 1590, 1591, 1592, 1593, 1594, 1595, 1596, 1597, 1598, 1599, 1600, 1601, 1602, 1603, 1604, 1605, 1606, 1607, 1608, 1609, 1610, 1611, 1612, 1613, 1614, 1615, 1616, 1617, 1618, 1619, 1620, 1621, 1622, 1623, 1624, 1625, 1626, 1627, 1628, 1629, 1630, 1631, 1632, 1633, 1634, 1635, 1636, 1637, 1638, 1639, 1640, 1641, 1642, 1643, 1644, 1645, 1646, 1647, 1648, 1649, 1650, 1651, 1652, 1653, 1654, 1655, 1656, 1657, 1658, 1659, 1660, 1661, 1662, 1663, 1664, 1665, 1666, 1667, 1668, 1669, 1670, 1671, 1672, 1673, 1674, 1675, 1676, 1677, 1678, 1679, 1680, 1681, 1682, 1683, 1684, 1685, 1686, 1687, 1688, 1689, 1690, 1691, 1692, 1693, 1694, 1695, 1696, 1697, 1698, 1699, 1700, 1701, 1702, 1703, 1704, 1705, 1706, 1707, 1708, 1709, 1710, 1711, 1712, 1713, 1714, 1715, 1716, 1717, 1718, 1719, 1720, 1721, 1722, 1723, 1724, 1725, 1726, 1727, 1728, 1729, 1730, 1731, 1732, 1733, 1734, 1735, 1736, 1737, 1738, 1739, 1740, 1741, 1742, 1743, 1744, 1745, 1746, 1747, 1748, 1749, 1750, 1751, 1752, 1753, 1754, 1755, 1756, 1757, 1758, 1759, 1760, 1761, 1762, 1763, 1764, 1765, 1766, 1767, 1768, 1769, 1770, 1771, 1772, 1773, 1774, 1775, 1776, 1777, 1778, 1779, 1780, 1781, 1782, 1783, 1784, 1785, 1786, 1787, 1788, 1789, 1790, 1791, 1792, 1793, 1794, 1795, 1796, 1797, 1798, 1799, 1800, 1801, 1802, 1803, 1804, 1805, 1806, 1807, 1808, 1809, 1810, 1811, 1812, 1813, 1814, 1815, 1816, 1817, 1818, 1819, 1820, 1821, 1822, 1823, 1824, 1825, 1826, 1827, 1828, 1829, 1830, 1831, 1832, 1833, 1834, 1835, 1836, 1837, 1838, 1839, 1840, 1841, 1842, 1843, 1844, 1845, 1846, 1847, 1848, 1849, 1850, 1851, 1852, 1853, 1854, 1855, 1856, 1857, 1858, 1859, 1860, 1861, 1862, 1863, 1864, 1865, 1866, 1867, 1868, 1869, 1870, 1871, 1872, 1873, 1874, 1875, 1876, 1877, 1878, 1879, 1880, 1881, 1882, 1883, 1884, 1885, 1886, 1887, 1888, 1889, 1890, 1891, 1892, 1893, 1894, 1895, 1896, 1897, 1898, 1899, 1900, 1901, 1902, 1903, 1904, 1905, 1906, 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912, 1913, 1914, 1915, 1916, 1917, 1918, 1919, 1920, 1921, 1922, 1923, 1924, 1925, 1926, 1927, 1928, 1929, 1930, 1931, 1932, 1933, 1934, 1935, 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, 1946, 1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1952, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1967, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023, 2024, 2025, 2026, 2027, 2028, 2029, 2030, 2031, 2032, 2033, 2034, 2035, 2036, 2037, 2038, 2039, 2040, 2041, 2042, 2043, 2044, 2045, 2046, 2047, 2048, 2049, 2050, 2051, 2052, 2053, 2054, 2055, 2056, 2057, 2058, 2059, 2060, 2061, 2062, 2063, 2064, 2065, 2066, 2067, 2068, 2069, 2070, 2071, 2072, 2073, 2074, 2075, 2076, 2077, 2078, 2079, 2080, 2081, 2082, 2083, 2084, 2085, 2086, 2087, 2088, 2089, 2090, 2091, 2092, 2093, 2094, 2095, 2096, 2097, 2098

Polecamy

Poszukując najlepszego prawnika na dolnym śląsku pamiętajmy że tylko prawnik Wrocław oferuje najtańsze usługi prawnicze w tej części kraju. Planujesz remont? Poszukujesz projektanta domu? Najlepsi fachowcy pomogą Ci w każdej pracy budowlanej – kwiaty na telefon Wrocław – najtaniej zakupisz w kwiaciarni Margarita we Wrocławiu przy ul. Orląt Lwowskich. Kiedy zdaży Ci się stłuczka lub kiedy Twój samochód odmówi Ci posłuszeństwa - znajdź najlepszą firmę holowniczą dzięki serwisowi o tematyce "pomoc drogowa". Polecamy równierz.
Wszelkie prawa zastrzeżone, © ZnanyPrawnik 2024
Dodaj do ulubionych Mapa strony Polityka prywatności Regulamin Reklama Współpraca Kontakt